Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2023/C 63/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 54 της 13.2.2023

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 45 της 6.2.2023

ΕΕ C 35 της 30.1.2023

ΕΕ C 24 της 23.1.2023

ΕΕ C 15 της 16.1.2023

ΕΕ C 7 της 9.1.2023

ΕΕ C 482 της 19.12.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Giulia Moi

(Υπόθεση C-246/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Αρχή ne ultra petita - Αντικείμενο της διαφοράς - Δικαιώματα άμυνας - Άρθρο 232 ΣΛΕΕ - Κανόνες λειτουργίας του Κοινοβουλίου - Άρθρο 263, έκτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Ανταναίρεση)

(2023/C 63/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: T. Lazian, S. Seyr και M. Windisch)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Giulia Moi (εκπρόσωποι: M. Pisano και P. Setzu, avvocati)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως και την ανταναίρεση.

2)	Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

3)	Καταδικάζει τη Giulia Moi στα δικαστικά έξοδα της ανταναιρέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Østre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X κατά Udlændingenævnet

(Υπόθεση C-279/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας - Άρθρο 9 - Απόφαση 1/80 - Άρθρο 10, παράγραφος 1 - Άρθρο 13 - Ρήτρα standstill - Οικογενειακή επανένωση - Εθνική ρύθμιση που εισάγει νέους, πιο περιοριστικούς όρους για την οικογενειακή επανένωση των συζύγων Τούρκων υπηκόων που κατέχουν μόνιμη άδεια διαμονής στο οικείο κράτος μέλος - Επιβολή σε Τούρκο εργαζόμενο της υποχρέωσης επιτυχούς συμμετοχής του σε εξέταση που πιστοποιεί ορισμένο επίπεδο γνώσης της επίσημης γλώσσας του κράτους μέλους αυτού - Δικαιολόγηση - Σκοπός που συνίσταται στη διασφάλιση επιτυχούς ένταξης)

(2023/C 63/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

X

κατά

Udlændingenævnet

Διατακτικό

Το άρθρο 13 της απόφασης 1/80 του Συμβουλίου Σύνδεσης, της 19ης Σεπτεμβρίου 1980, σχετικά με την ανάπτυξη της σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας,

έχει την έννοια ότι:

εθνική νομοθεσία, θεσπισθείσα μετά την έναρξη ισχύος της εν λόγω απόφασης στο οικείο κράτος μέλος, η οποία εξαρτά την οικογενειακή επανένωση Τούρκου εργαζομένου νομίμως διαμένοντος στο κράτος μέλος αυτό με τη σύζυγό του από την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θα επιτύχει σε εξέταση η οποία πιστοποιεί ορισμένο επίπεδο γνώσης της επίσημης γλώσσας του εν λόγω κράτους μέλους συνιστά «νέο περιορισμό», κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης. Ο περιορισμός αυτός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τον σκοπό διασφάλισης της επιτυχούς ένταξης της συζύγου, δεδομένου ότι η σχετική εθνική νομοθεσία δεν επιτρέπει στις αρμόδιες αρχές να λαμβάνουν υπόψη ούτε τις δυνατότητες ένταξης της συζύγου ούτε άλλους παράγοντες, πέραν της επιτυχίας σε εξετάσεις όπως οι ανωτέρω, οι οποίοι πιστοποιούν την πραγματική ένταξη του εν λόγω εργαζομένου στο οικείο κράτος μέλος και, ως εκ τούτου, την ικανότητά του να βοηθήσει τη σύζυγό του να ενταχθεί σε αυτό.

---

(1)  ΕΕ C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 — Universität Koblenz-Landau κατά Ευρωπαϊκού Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης και Πολιτισμού (EACEA)

(Υπόθεση C-288/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Προγράμματα Tempus IV - Συμφωνίες επιχορήγησης Ecesis, Diusas και Deque - Συστημικές και επαναλαμβανόμενες παρατυπίες - Αίτημα περί πλήρους επιστροφής των καταβληθέντων ποσών - Δικαίωμα ακροάσεως - Αρχή της αναλογικότητας - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Αίτημα για επανάληψη της προφορικής διαδικασίας σε πρώτο βαθμό - Άρθρο 113, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου)

(2023/C 63/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Universität Koblenz-Landau (εκπρόσωποι: R. Di Prato και C. von der Lühe, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης και Πολιτισμού (EACEA) (εκπρόσωποι: H. Monet και N. Sbrilli, επικουρούμενοι από τους R. van der Hout, advocaat, και C. Wagner, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει το Universität Koblenz-Landau στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Tribunalul Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Quadrant Amroq Beverages SRL κατά Agenţia Naţională de Administrare Fiscală — Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

(Υπόθεση C-332/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών - Οδηγία 92/83/ΕΟΚ - Εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης - Αιθυλική αλκοόλη - Απαλλαγές - Άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο ε' - Παραγωγή αρωματικών ουσιών προς παρασκευή μη αλκοολούχων τροφίμων και ποτών με ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο έως 1,2 % - Πεδίο εφαρμογής - Αρχές της αναλογικότητας και της αποτελεσματικότητας)

(2023/C 63/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Quadrant Amroq Beverages SRL

κατά

Agenţia Naţională de Administrare Fiscală — Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά έχει την έννοια ότι: τόσο η αιθυλική αλκοόλη για την παραγωγή αρωματικών ουσιών προοριζόμενων να χρησιμοποιηθούν εν συνεχεία για την παρασκευή μη αλκοολούχων ποτών με ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο έως 1,2 %, όσο και η αιθυλική αλκοόλη που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή τέτοιων αρωματικών ουσιών εμπίπτουν στην απαλλαγή που προβλέπει η διάταξη αυτή.

2)

Το άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της οδηγίας 92/83 έχει την έννοια ότι: όταν η αιθυλική αλκοόλη έχει τεθεί σε ανάλωση σε κράτος μέλος εντός του οποίου απαλλάσσεται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, για τον λόγο ότι έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή αρωματικών ουσιών προοριζόμενων για την παρασκευή μη αλκοολούχων ποτών με ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο έως 1,2 %, και στη συνέχεια διατίθεται στο εμπόριο σε άλλο κράτος μέλος, το τελευταίο υποχρεούται να μεταχειριστεί την αιθυλική αλκοόλη στο έδαφός του κατά τον ίδιο τρόπο, υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο κράτος μέλος εφάρμοσε ορθά την απαλλαγή που προβλέπεται στην εν λόγω διάταξη και δεν υπάρχουν ενδείξεις φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής ή κατάχρησης.

3)

Το άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο ε', της οδηγίας 92/83, έχει την έννοια ότι: αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους κατά την οποία σε επιχειρηματία ο οποίος διαθέτει στο εμπόριο στο έδαφός του κράτους μέλους αυτού προϊόντα που αγόρασε από πωλητή ευρισκόμενο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, εντός του οποίου έχουν παρασκευαστεί, τεθεί σε ανάλωση και απαλλαχθεί από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, μπορεί να χορηγηθεί η απαλλαγή που προβλέπεται στην εν λόγω διάταξη υπό την προϋπόθεση ότι ο επιχειρηματίας είναι εγγεγραμμένος παραλήπτης και ο πωλητής είναι εγκεκριμένος αποθηκευτής, εκτός εάν προκύπτει από συγκεκριμένα, αντικειμενικά και εξακριβώσιμα στοιχεία ότι οι προϋποθέσεις αυτές είναι αναγκαίες για τη διασφάλιση της ορθής και απλής εφαρμογής της απαλλαγής και για την πρόληψη φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής ή καταχρήσεων.

---

(1)  ΕΕ C 357 της 6.9.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αιτήσεις του Conseil d'État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sambre & Biesme SCRL (C-383/21), Commune de Farciennes (C-384/21) κατά Société wallonne du logement

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-383/21 και C-384/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Σύναψη δημόσιας σύμβασης χωρίς διαδικασία διαγωνισμού - Δημόσιες συμβάσεις συναφθείσες μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα - Άρθρο 12, παράγραφος 3 - Δημόσιες συμβάσεις συναφθείσες κατόπιν «in house» ανάθεσης - Έννοια του «ανάλογου ελέγχου» - Προϋποθέσεις - Εκπροσώπηση όλων των μετεχουσών αναθετουσών αρχών - Άρθρο 12, παράγραφος 4 - Σύμβαση μεταξύ αναθετουσών αρχών με την οποία επιδιώκονται κοινοί στόχοι δημοσίου συμφέροντος - Έννοια της «συνεργασίας» - Προϋποθέσεις - Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη - Άμεσο αποτέλεσμα)

(2023/C 63/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sambre & Biesme SCRL (C-383/21), Commune de Farciennes (C-384/21)

κατά

Société wallonne du logement

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 12, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχει την έννοια ότι: παράγει άμεσα αποτελέσματα στο πλαίσιο ενδίκων διαφορών μεταξύ νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου οι οποίες αφορούν την απευθείας ανάθεση δημοσίων συμβάσεων, μολονότι το οικείο κράτος μέλος παρέλειψε να μεταφέρει εμπροθέσμως την οδηγία αυτή στην εθνική έννομη τάξη.

2)

Το άρθρο 12, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, περίπτωση i, της οδηγίας 2014/24 έχει την έννοια ότι: προκειμένου να διαπιστωθεί ότι μια αναθέτουσα αρχή ασκεί, από κοινού με άλλες αναθέτουσες αρχές, έλεγχο επί του αναδόχου νομικού προσώπου ανάλογο προς εκείνον που ασκούν επί των δικών τους υπηρεσιών, η απαίτηση της διάταξης αυτής, σύμφωνα με την οποία μια αναθέτουσα αρχή πρέπει να εκπροσωπείται στα όργανα λήψης αποφάσεων του ελεγχόμενου νομικού προσώπου, δεν πληρούται απλώς και μόνον διότι στο διοικητικό συμβούλιο του νομικού προσώπου μετέχει ο αντιπρόσωπος άλλης αναθέτουσας αρχής ο οποίος είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της πρώτης αναθέτουσας αρχής.

3)

Το άρθρο 12, παράγραφος 4, της οδηγίας 2014/24 έχει την έννοια ότι: δεν εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας δημόσια σύμβαση με την οποία ανατίθενται σε αναθέτουσα αρχή καθήκοντα παροχής δημόσιων υπηρεσιών τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο σχέσης συνεργασίας μεταξύ άλλων αναθετουσών αρχών, όταν η αναθέτουσα αρχή στην οποία έχουν ανατεθεί τα καθήκοντα αυτά δεν επιδιώκει, κατά την εκπλήρωσή τους, την επίτευξη στόχων τους οποίους έχει από κοινού με τις άλλες αναθέτουσες αρχές, αλλά απλώς και μόνον συμβάλλει στην επίτευξη στόχων τους οποίους μόνον αυτές οι άλλες αναθέτουσες αρχές επιδιώκουν από κοινού.

---

(1)  ΕΕ C 357 της 6.9.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Curtea de Apel Cluj (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TJ κατά Inspectoratul General pentru Imigrări

(Υπόθεση C-392/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων - Οδηγία 90/270/ΕΟΚ - Άρθρο 9, παράγραφος 3 - Εργασία σε εξοπλισμό με οθόνη οπτικής απεικόνισης - Προστασία των ματιών και της όρασης των εργαζομένων - Ειδικά γυαλιά - Γυαλιά οράσεως - Αγορά από τον εργαζόμενο - Τρόποι κάλυψης του κόστους από τον εργοδότη)

(2023/C 63/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Cluj

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων και πρωτοδίκως ενάγων: TJ

Αναιρεσίβλητη και πρωτοδίκως εναγομένη: Inspectoratul General pentru Imigrări

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 90/270/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1990, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας κατά την εργασία σε εξοπλισμό με οθόνη οπτικής απεικόνισης (πέμπτη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ), έχει την έννοια ότι: τα «ειδικά γυαλιά», τα οποία προβλέπονται στη διάταξη αυτή, περιλαμβάνουν τα γυαλιά οράσεως που προορίζονται ειδικώς για τη διόρθωση και την αποτροπή ενοχλήσεων στην όραση σχετιζόμενων με εργασία κατά την οποία χρησιμοποιείται εξοπλισμός με οθόνη οπτικής απεικόνισης. Επίσης, με τον όρο «ειδικά γυαλιά» δεν νοούνται μόνον τα γυαλιά που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε επαγγελματικό πλαίσιο.

2)

Το άρθρο 9, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 90/270 έχει την έννοια ότι: η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή υποχρέωση του εργοδότη να παρέχει ειδικά γυαλιά στους ενδιαφερόμενους εργαζομένους μπορεί να εκπληρώνεται είτε με την άμεση χορήγηση των ειδικών γυαλιών από τον εργοδότη είτε με την επιστροφή των αναγκαίων δαπανών στις οποίες υποβλήθηκε ο εργαζόμενος, όχι όμως με την καταβολή γενικής μισθολογικής προσαύξησης στον εργαζόμενο.

---

(1)  ΕΕ C 391 της 27.9.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Tribunale Ordinario di Asti (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — WP κατά Istituto nazionale della previdenza sociale, Repubblica italiana

(Υπόθεση C-404/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσωπικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) - Μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο εθνικού συνταξιοδοτικού συστήματος στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΚΤ - Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ - Αρχή της καλόπιστης συνεργασίας - Όροι απασχολήσεως του προσωπικού της ΕΚΤ - Άρθρο 8 του παραρτήματος IIIbis - Ανυπαρξία διατάξεως του εθνικού δικαίου ή συμφωνίας μεταξύ του οικείου κράτους μέλους και της ΕΚΤ)

(2023/C 63/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Ordinario di Asti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

WP

κατά

Istituto nazionale della previdenza sociale, Repubblica italiana

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 45 και 48 ΣΛΕΕ, το άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 8, στοιχείο a, του παραρτήματος IIIbis της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 9ης Ιουνίου 1998, σχετικά με την έγκριση των όρων απασχόλησης του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως τροποποιήθηκε στις 31 Μαρτίου 1999, έχουν την έννοια ότι: ελλείψει συμφωνίας συναφθείσας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του οικείου κράτους μέλους, δεν αντιτίθενται σε κανονιστική ρύθμιση ή σε διοικητική πρακτική του κράτους μέλους αυτού η οποία δεν επιτρέπει σε μέλος του προσωπικού της ΕΚΤ να μεταφέρει στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΚΤ ποσό που αντιστοιχεί στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα τα οποία έχει αποκτήσει στο συνταξιοδοτικό σύστημα του εν λόγω κράτους μέλους. Εντούτοις, το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ απαιτεί, δυνάμει της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας η οποία κατοχυρώνεται στην ανωτέρω διάταξη, από το κράτος μέλος στο οποίο η ΕΚΤ προτείνει τη σύναψη συμφωνίας, βάσει του άρθρου 8, στοιχείο a, του παραρτήματος IIIbis, σχετικά με τη μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΚΤ των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία έχουν αποκτήσει τα μέλη του προσωπικού της στο συνταξιοδοτικό σύστημα του εν λόγω κράτους μέλους, να συμμετέχει, μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την ΕΚΤ για τη σύναψη μεταξύ τους συμφωνίας, ενεργά και καλόπιστα σε αυτές.

2)

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στο δικαστήριο κράτους μέλους, ενώπιον του οποίου προσέφυγε μέλος του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), να διατάξει τη μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΚΤ των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία έχει αποκτήσει ο ενδιαφερόμενος στο συνταξιοδοτικό σύστημα του εν λόγω κράτους μέλους, όταν δεν υφίσταται διάταξη του εθνικού δικαίου ή συμφωνία συναφθείσα μεταξύ του οικείου κράτους μέλους και της ΕΚΤ η οποία να προβλέπει τη μεταφορά τους. Αντιθέτως, όταν, λόγω της παραβάσεως εκ μέρους του κράτους μέλους της υποχρεώσεώς του, η οποία απορρέει από την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, να συμμετέχει ενεργά και καλόπιστα στις διαπραγματεύσεις με την ΕΚΤ για τη σύναψη συμφωνίας σχετικά με τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, το μέλος του προσωπικού της ΕΚΤ αδυνατεί να μεταφέρει στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΚΤ τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα τα οποία έχει αποκτήσει στο συνταξιοδοτικό σύστημα του εν λόγω κράτους μέλους, η ως άνω διάταξη επιτάσσει να λάβει το εθνικό δικαστήριο όλα τα προβλεπόμενα από το εθνικό δικονομικό δίκαιο μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί η συμμόρφωση της αρμόδιας εθνικής αρχής με την ανωτέρω υποχρέωση.

---

(1)  ΕΕ C 357 της 6.9.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hauptzollamt Hamburg κατά Shell Deutschland Oil GmbH

(Υπόθεση C-553/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας - Άρθρο 5, τέταρτη περίπτωση - Διαφοροποιημένοι συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης ανάλογα με την επαγγελματική ή μη επαγγελματική χρήση των προϊόντων αυτών - Προαιρετικές φορολογικές απαλλαγές και μειώσεις - Αίτηση για προαιρετική μείωση του φόρου υποβαλλόμενη μετά τη λήξη της προθεσμίας που έχει οριστεί προς τον σκοπό αυτόν, αλλά πριν από την προθεσμία παραγραφής του δικαιώματος επιβολής του σχετικού φόρου - Αρχή της ασφάλειας δικαίου - Αρχή της αποτελεσματικότητας - Αρχή της αναλογικότητας)

(2023/C 63/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hauptzollamt Hamburg

κατά

Shell Deutschland Oil GmbH

Διατακτικό

Η αρχή της αποτελεσματικότητας και η αρχή της αναλογικότητας, ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, έχουν την έννοια ότι, στο πλαίσιο της εφαρμογής διάταξης όπως αυτή του άρθρου 5, τέταρτη περίπτωση, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να εφαρμόζουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, διαφοροποιημένους φορολογικούς συντελεστές αναλόγως του αν πρόκειται περί επαγγελματικής ή μη επαγγελματικής κατανάλωσης των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας που αναφέρονται στην οδηγία αυτή, αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας οι αρμόδιες αρχές κράτους μέλους οφείλουν να απορρίπτουν, αυτομάτως και ανεξαιρέτως, αίτηση απαλλαγής από τον φόρο υποβληθείσα εντός της προβλεπόμενης από την εθνική νομοθεσία προθεσμίας παραγραφής του δικαιώματος επιβολής του σχετικού φόρου, για τον λόγο και μόνον ότι ο αιτών δεν τήρησε την οριζόμενη από την εν λόγω νομοθεσία προθεσμία για την υποβολή της σχετικής αίτησης.

---

(1)  ΕΕ C 490 της 6.12.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IM Gestão de Ativos (IMGA) — Sociedade Gestora de Organismos de Investimento Coletivo SA κ.λπ. κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-656/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/7/ΕΚ - Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Έμμεσοι φόροι επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων - Tέλος χαρτοσήμου επί των υπηρεσιών διαθέσεως στην αγορά μεριδίων οργανισμών συλλογικών επενδύσεων ανοικτού τύπου σε κινητές αξίες)

(2023/C 63/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

IM Gestão de Ativos (IMGA) — Sociedade Gestora de Organismos de Investimento Coletivo SA, IMGA Rendimento Semestral, IMGA Ações Portugal Cat A, IMGA Ações América Cat A, IMGA Mercados Emergentes, IMGA Eurofinanceiras, IMGA Eurocarteira, IMGA Rendimento Mais, IMGA Investimento PPR, IMGA Alocação Moderada Cat A, IMGA Alocação Dinâmica Cat A, IMGA Global Equities Selection Cat A, IMGA Liquidez Cat A, IMGA Money Market Cat A, IMGA Euro Taxa Variável Cat A, IMGA Dívida Pública Europeia, IMGA Retorno Global Cat A, IMGA Poupança PPR, IMGA Alocação Conservadora Cat A, IMGA Iberia Equities ESG Cat A, IMGA Iberia Fixed Income ESG Cat A, IMGA Alternativo, CA Curto Prazo, IMGA Ações Europa, IMGA Flexível Cat A, CA Monetário, CA Rendimento, Eurobic PPR/OICVM Ciclo Vida 35-44, Eurobic PPR/OICVM Ciclo Vida 45-54, Eurobic PPR/OICVM Ciclo Vida + 55, Eurobic Seleção Top, IMGA European Equities Cat A

κατά

Autoridade Tributária e Aduaneira

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων,

έχει την έννοια ότι:

αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την επιβολή τέλους χαρτοσήμου, αφενός, επί της αμοιβής την οποία εισπράττει χρηματοπιστωτικό ίδρυμα από εταιρία διαχειρίσεως αμοιβαίων κεφαλαίων για την παροχή υπηρεσιών εμπορικής προωθήσεως για προσέλκυση νέων εισφορών κεφαλαίου με σκοπό την εγγραφή για την απόκτηση νεοεκδοθέντων μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων καθώς και, αφετέρου, επί των ποσών τα οποία εισπράττει η εταιρία διαχειρίσεως από τα αμοιβαία κεφάλαια, στο μέτρο που τα ποσά αυτά περιλαμβάνουν την αμοιβή την οποία κατέβαλε στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα η εταιρία διαχειρίσεως έναντι των υπηρεσιών εμπορικής προωθήσεως.

---

(1)  ΕΕ C 37 της 24.1.2022.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Syndicat Les Entreprises du Médicament (LEEM) κατά Ministre des Solidarités et de la Santé

(Υπόθεση C-20/22) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Οδηγία 89/105/ΕΟΚ - Διαφάνεια των μέτρων που ρυθμίζουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και την κάλυψη του κόστους τους στα πλαίσια των εθνικών ασφαλιστικών συστημάτων υγείας - Άρθρο 4 - Καθήλωση των τιμών των φαρμάκων ή ορισμένων κατηγοριών φαρμάκων - Εθνικό μέτρο το οποίο αφορά αποκλειστικώς ορισμένα μεμονωμένα φάρμακα - Καθορισμός ανώτατης τιμής πώλησης ορισμένων φαρμάκων στα νοσηλευτικά ιδρύματα)

(2023/C 63/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Syndicat Les Entreprises du Médicament (LEEM)

κατά

Ministre des Solidarités et de la Santé

Διατακτικό

Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/105/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με τη διαφάνεια των μέτρων που ρυθμίζουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και την κάλυψη του κόστους των στα πλαίσια των εθνικών ασφαλιστικών συστημάτων υγείας,

ορθώς ερμηνευόμενο:

η έννοια της «καθήλωσης των τιμών των φαρμάκων ή ορισμένων κατηγοριών φαρμάκων» δεν έχει εφαρμογή σε μέτρο του οποίου σκοπός είναι ο έλεγχος των τιμών ορισμένων μεμονωμένων φαρμάκων.

---

(1)  ΕΕ C 119 της 14.3.2022.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 — Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κατά KL

(Υπόθεση C-68/22 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) - Έννοια της «αναπηρίας» - Διαπίστωση της ικανότητας προς εργασία - Αδικαιολόγητη απουσία - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

(2023/C 63/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: G. Faedo και I. Zanin, επικουρούμενες από την A. Duron, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: KL (εκπρόσωποι: A. Champetier και L. Levi, avocates)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο KL.

---

(1)  ΕΕ C 213 της 30.5.2022.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Cour d'appel de Paris (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eurelec Trading SCRL, Scabel SA κατά Ministre de l’Économie et des Finances

(Υπόθεση C-98/22) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Έννοια των «αστικών και εμπορικών υποθέσεων» - Πράξη δημόσιας αρχής η οποία έχει ως σκοπό τη διαπίστωση ή την παύση πρακτικών που περιορίζουν τον ανταγωνισμό ή την επιβολή κυρώσεων για αυτές)

(2023/C 63/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Eurelec Trading SCRL, Scabel SA

κατά

Ministre de l’Économie et des Finances

Παρισταμένων των: Groupement d’achat des centres Édouard Leclerc (GALEC), Association des centres distributeurs Édouard Leclerc (ACDLEC)

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις,

έχει την έννοια ότι:

δεν εμπίπτει στις «αστικές και εμπορικές υποθέσεις», κατά την εν λόγω διάταξη, η αγωγή δημόσιας αρχής κράτους μέλους κατά εταιριών εγκατεστημένων σε άλλο κράτος μέλος, με αίτημα τη διαπίστωση και την παύση περιοριστικών του ανταγωνισμού πρακτικών εις βάρος προμηθευτών εγκατεστημένων στο πρώτο κράτος μέλος καθώς και την επιβολή κυρώσεων για τις εν λόγω πρακτικές, εφόσον η δημόσια αρχή ασκεί εξουσίες προσφυγής στη δικαιοσύνη ή έρευνας οι οποίες είναι εξαιρετικές σε σχέση με τους κανόνες του κοινού δικαίου που εφαρμόζονται στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών.

---

(1)  ΕΕ C 198 της 16.5.2022.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του Úrad pre verejné obstarávanie (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Úrad pre dohľad nad zdravotnou starostlivosťou, Všeobecná zdravotná poisťovňa, a.s., Dôvera zdravotná poist’ovňa a.s., Union zdravotná poisťovňa, a.s.

(Υπόθεση C-204/22) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Έννοια του όρου «δικαστήριο» - Οργανικά και λειτουργικά κριτήρια - Άσκηση δικαιοδοτικών ή διοικητικών καθηκόντων - Υποχρέωση συνεργασίας του αιτούντος φορέα - Οδηγίες 89/665/ ΕΟΚ και 2014/24/ΕE - Δημόσιες συμβάσεις - Εθνικός φορέας ελέγχου των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων - Δυνατότητα αυτεπάγγελτης ενέργειας - Εξουσία επιβολής κυρώσεων - Αποφάσεις δεκτικές ένδικης προσφυγής - Απουσία διαφοράς ενώπιον του αιτούντος φορέα - Προδήλως απαράδεκτο της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως)

(2023/C 63/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Úrad pre verejné obstarávanie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Úrad pre dohľad nad zdravotnou starostlivosťou, Všeobecná zdravotná poisťovňa, a.s., Dôvera zdravotná poist’ovňa a.s., Union zdravotná poisťovňa, a.s.

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υποβλήθηκε από την Úrad pre verejné obstarávanie (αρμόδια για τις δημόσιες συμβάσεις ρυθμιστική αρχή, Σλοβακία), με απόφαση της 16ης Μαρτίου 2022, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 16 Μαρτίου 2022.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 8ης Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Enniskerry Alliance, Enniskerry Demesne Management Company CLG και Protect East Meath Limited κατά An Bord Pleanála, The Attorney General, Irlande και Louth County Council

(Υπόθεση C-464/22) (1)

(Περιβάλλον - Σύμβαση του Aarhus - Πρόσβαση στη δικαιοσύνη - Απαίτηση να μην είναι το κόστος της διαδικασίας απαγορευτικό - Πεδίο εφαρμογής - Υποχρέωση ερμηνείας σύμφωνης προς το εθνικό δικονομικό δίκαιο)

(2023/C 63/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Enniskerry Alliance, Enniskerry Demesne Management Company CLG και Protect East Meath Limited

κατά

An Bord Pleanála, The Attorney General, Irlande και Louth County Council

Διατακτικό

Με διάταξη της 8ης Δεκεμβρίου 2022, ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως C-464/22 από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 11 Ιουλίου 2022.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 8ης Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Save Roscam Peninsula CLG, SC-F, MF, PH, Abbey Park και District Residents Association Baldoyle κατά An Bord Pleanála, Galway City Council, The Minister for Housing, Local Government and Heritage, Ιρλανδίας, The Attorney General και Fingal County Council

(Υπόθεση C-543/22) (1)

(Σύμβαση του Ώρχους - Πρόσβαση στη δικαιοσύνη - Απαίτηση να μην είναι το κόστος της διαδικασίας απαγορευτικό - Πεδίο εφαρμογής - Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας του εθνικού δικονομικού δικαίου)

(2023/C 63/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Save Roscam Peninsula CLG, SC-F, MF, PH KAI Abbey Park and District Residents Association Baldoyle

κατά

An Bord Pleanála, Galway City Council, The Minister for Housing, Local Government and Heritage, Ιρλανδίας, The Attorney General και Fingal County Council

Διατακτικό

Με διάταξη της 8ης Δεκεμβρίου 2022, ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως C-543/22 από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 11 Αυγούστου 2022.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 8ης Δεκεμβρίου 2022 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — GY κατά An Bord Pleanála, The Minister for Housing, Local Government and Heritage, Ιρλανδίας και The Attorney General

(Υπόθεση C-616/22) (1)

(Σύμβαση του Ώρχους - Πρόσβαση στη δικαιοσύνη - Απαίτηση να μην είναι το κόστος της διαδικασίας απαγορευτικό - Πεδίο εφαρμογής - Υποχρέωση σύμφωνης ερμηνείας του εθνικού δικονομικού δικαίου)

(2023/C 63/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

GY

κατά

An Bord Pleanála, The Minister for Housing, Local Government and Heritage, Ιρλανδίας και The Attorney General

Διατακτικό

Με διάταξη της 8ης Δεκεμβρίου 2022, ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως C-616/22 από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 23 Σεπτεμβρίου 2022.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 19 Οκτωβρίου 2022 — Airbnb Ireland UC κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-662/22)

(2023/C 63/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Airbnb Ireland UC

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιτίθεται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (1) σε εθνική διάταξη η οποία, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης την υποχρέωση εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της;

2)

Επιβάλλει η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (2) στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

3)

Απαγορεύει το άρθρο 3 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ (3) σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της;

4)

Απαγορεύουν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ και το άρθρο 16 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ (4) σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της;

5)

Επιβάλλει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/31/ΕΚ στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

(2)  Οδηγία (EE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(3)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

(4)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 19 Οκτωβρίου 2022 — Expedia Inc. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-663/22)

(2023/C 63/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Expedia Inc.

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιτίθενται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (1) και, ειδικότερα, το άρθρο 15, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, σε νομοθεσία κράτους μέλους ή σε μέτρο λαμβανόμενο από εθνική ανεξάρτητη αρχή –όπως αυτά που αναφέρονται στο σκεπτικό– που επιβάλλει στους αλλοδαπούς παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης την υποχρέωση υποβολής αναφοράς η οποία περιλαμβάνει πληροφορίες άσχετες με τους σκοπούς του κανονισμού αυτού;

2)	Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι πληροφορίες που απαιτούνται για τη διαβίβαση της IES σχετίζονται με την κατάλληλη και αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150 και εξυπηρετούν την εφαρμογή αυτή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2022 — Google Ireland Limited κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-664/22)

(2023/C 63/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Google Ireland Limited

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, οι οποίες προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε ειδικό μητρώο και την επιβολή οικονομικής εισφοράς; Ειδικότερα, αντιβαίνει η εν λόγω εθνική διάταξη στο άρθρο 3 της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο (οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000 (1)), βάσει της οποίας ο φορέας παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας –στην υπό κρίση υπόθεση η Google Ireland Limited– υπόκειται αποκλειστικά στη νομοθεσία […] του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος;

2)

Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, το οποίο προβλέπει για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα; Ειδικότερα, αντιτίθενται η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 [ΣΛΕΕ], καθώς και οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ (2) και 2000/31/ΕΚ, σε εθνικό μέτρο το οποίο προβλέπει για τους μεσάζοντες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, αλλά δεν είναι εγκατεστημένοι εκεί, πρόσθετες υποχρεώσεις σε σχέση με εκείνες που προβλέπονται στη χώρα καταγωγής για την άσκηση της ίδιας δραστηριότητας;

3)

Επέβαλε το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ειδικότερα, η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (3) στο ιταλικό κράτος την υποχρέωση να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τη θέσπιση της υποχρέωσης εγγραφής στο ROC, η οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης, και –ειδικότερα– έχει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2000/31 την έννοια ότι ιδιώτης εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος πλην της Ιταλίας μπορεί να αντιταχθεί στο γεγονός ότι εφαρμόζονται έναντι αυτού τα μέτρα τα οποία έχει λάβει ο Ιταλός νομοθέτης [στο άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020] και τα οποία δύνανται να περιορίσουν την ελεύθερη παροχή μιας υπηρεσίας της κοινωνίας των πληροφοριών, όταν τα μέτρα αυτά δεν έχουν κοινοποιηθεί σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη;

4)

Αντιτίθενται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (4) και, ειδικότερα, το άρθρο 15, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, σε ρύθμιση κράτους μέλους ή σε μέτρο λαμβανόμενο από εθνική ανεξάρτητη αρχή που επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε ορισμένο κράτος μέλος την υποχρέωση εγγραφής στο μητρώο των φορέων παροχής υπηρεσιών επικοινωνιών (ROC), από την οποία απορρέουν διάφορες υποχρεώσεις τυπικού και διαδικαστικού χαρακτήρα, [ήτοι] υποχρεώσεις καταβολής εισφορών και απαγορεύσεις πραγματοποίησης κερδών που υπερβαίνουν ορισμένο ποσό;

---

(1)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

(3)  Οδηγία (ΕE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2022 — Amazon Services Europe Sàrl κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-665/22)

(2023/C 63/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Amazon Services Europe Sàrl

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιτίθεται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (1) σε εθνική διάταξη η οποία, προκειμένου, ειδικότερα, να διασφαλισθεί η κατάλληλη και αποτελεσματική εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού, μεταξύ άλλων, μέσω της συλλογής σχετικών πληροφοριών, επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης την υποχρέωση να διαβιβάζουν περιοδικά σχετικές πληροφορίες για τα έσοδά τους;

2)	Βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι πληροφορίες οι οποίες προβλέπονται στην οικονομική αναφορά συστήματος και αφορούν κυρίως τα πραγματοποιούμενα έσοδα είναι σχετικές με τον σκοπό που επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός και εξυπηρετούν τον σκοπό αυτόν;

3)

Επιβάλλει η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (2) στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης διαβίβασης αναφοράς που περιλαμβάνει σχετικές πληροφορίες για τα έσοδά τους, η παράβαση της οποίας συνεπάγεται την επιβολή προστίμου; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

4)

Απαγορεύει το άρθρο 3 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ (3) σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, προκειμένου να διασφαλισθεί η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως τη διαβίβαση αναφοράς η οποία περιλαμβάνει σχετικές πληροφορίες για τα έσοδά τους, η παράβαση των οποίων συνεπάγεται την επιβολή προστίμου;

5)

Απαγορεύουν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ και το άρθρο 16 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ (4) , καθώς και η οδηγία 2000/31/ΕΚ, σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, προκειμένου να διασφαλισθεί η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως τη διαβίβαση αναφοράς η οποία περιλαμβάνει σχετικές πληροφορίες για τα έσοδά τους, η παράβαση των οποίων συνεπάγεται την επιβολή προστίμου;

6)

Επιβάλλει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/31/ΕΚ στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης διαβίβασης αναφοράς που περιλαμβάνει σχετικές πληροφορίες για τα έσοδά τους, η παράβαση της οποίας συνεπάγεται την επιβολή προστίμου; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

(2)  Οδηγία (EE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1)

(3)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

(4)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Oκτωβρίου 2022 — Eg Vacation Rentals Ireland Limited κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-666/22)

(2023/C 63/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Eg Vacation Rentals Ireland Limited

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, οι οποίες προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε ειδικό μητρώο και την επιβολή οικονομικής εισφοράς; Ειδικότερα, αντιβαίνει η εν λόγω εθνική διάταξη στο άρθρο 3 της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο (οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000 (1)), βάσει της οποίας ο φορέας παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας υπόκειται στη νομοθεσία […] του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος;

2)

Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, το οποίο προβλέπει για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα; Ειδικότερα, αντιτίθενται η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 [ΣΛΕΕ], καθώς και οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ (2) και 2000/31/ΕΚ, σε εθνικό μέτρο το οποίο προβλέπει για τους μεσάζοντες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, αλλά δεν είναι εγκατεστημένοι εκεί, την εγγραφή σε μητρώο η οποία συνεπάγεται πρόσθετες υποχρεώσεις σε σχέση με εκείνες που προβλέπονται στη χώρα καταγωγής για την άσκηση της ίδιας δραστηριότητας;

3)

Επέβαλε το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ειδικότερα, η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (3) στο ιταλικό κράτος την υποχρέωση να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τη θέσπιση της υποχρέωσης εγγραφής στο ROC, η οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης, και –ειδικότερα– έχει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2000/31 την έννοια ότι ιδιώτης εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος πλην της Ιταλίας μπορεί να αντιταχθεί στο γεγονός ότι εφαρμόζονται έναντι αυτού τα μέτρα τα οποία έχει λάβει ο Ιταλός νομοθέτης [στο άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020] και τα οποία δύνανται να περιορίσουν την ελεύθερη παροχή μιας υπηρεσίας της κοινωνίας των πληροφοριών, όταν τα μέτρα αυτά δεν έχουν κοινοποιηθεί σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη;

4)

Αντιτίθενται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (4) και, ειδικότερα, το άρθρο 15, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, σε ρύθμιση κράτους μέλους ή σε μέτρο λαμβανόμενο από εθνική ανεξάρτητη αρχή που επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε ορισμένο κράτος μέλος την υποχρέωση εγγραφής στο μητρώο των φορέων παροχής υπηρεσιών επικοινωνιών (ROC), από την οποία απορρέουν διάφορες υποχρεώσεις τυπικού και διαδικαστικού χαρακτήρα, [ήτοι] υποχρεώσεις καταβολής εισφορών και απαγορεύσεις πραγματοποίησης κερδών που υπερβαίνουν ορισμένο ποσό;

---

(1)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

(3)  Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2022 — Amazon Services Europe Sàrl κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

(Υπόθεση C-667/22)

(2023/C 63/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Amazon Services Europe Sàrl

Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιτίθεται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (1) σε εθνική διάταξη η οποία, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης την υποχρέωση εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της;

2)

Επιβάλλει η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (2) στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

3)

Απαγορεύει το άρθρο 3 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ (3) σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της;

4)

Απαγορεύουν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ και το άρθρο 16 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ (4) σε εθνικές αρχές να θεσπίζουν διατάξεις οι οποίες, με σκοπό την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης, μεταξύ άλλων, μέσω της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών, της προώθησης κωδίκων δεοντολογίας και της συλλογής σχετικών πληροφοριών, προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη τήρησής της;

5)

Επιβάλλει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/31/ΕΚ στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα μέτρα με τα οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης η επιβολή της υποχρέωσης εγγραφής σε μητρώο, η οποία συνεπάγεται τη διαβίβαση σχετικών πληροφοριών για την οργάνωσή τους και την καταβολή οικονομικής εισφοράς, πέραν της επιβολής κυρώσεων σε περίπτωση μη εκπλήρωσής της; Σε καταφατική περίπτωση, επιτρέπει η οδηγία σε ιδιώτη να αντιταχθεί στην έναντι αυτού εφαρμογή των μέτρων που δεν έχουν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).

(2)  Οδηγία (ΕE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(3)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

(4)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshofs (Αυστρία) στις 25 Οκτωβρίου 2022 — T GmbH κατά Bezirkshautpmannschaft Spittal an der Drau

(Υπόθεση C-671/22)

(2023/C 63/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshofs

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: T GmbH

Καθής δημόσια αρχή: Bezirkshautpmannschaft Spittal an der Drau

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το σημείο 1.2.2, του παραρτήματος V, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (1), με τίτλο «Ορισμοί της υψηλής, της καλής και της μέτριας οικολογικής κατάστασης λιμνών», την έννοια ότι οι «διαταραγμένες συνθήκες» που περιλαμβάνονται στον πίνακα «Βιολογικά ποιοτικά στοιχεία», στη γραμμή «ιχθυοπανίδα», στη στήλη «Υψηλή κατάσταση» αφορούν αποκλειστικά τις ανθρωπογενείς επιπτώσεις στα φυσικοχημικά και υδρομορφολογικά ποιοτικά στοιχεία; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2)

Έχει η ανωτέρω διάταξη την έννοια ότι απόκλιση του βιολογικού ποιοτικού στοιχείου «ιχθυοπανίδα» από την υψηλή κατάσταση, η οποία οφείλεται σε διαταραγμένες συνθήκες εκτός των ανθρωπογενών επιπτώσεων στα φυσικοχημικά και υδρομορφολογικά ποιοτικά στοιχεία, έχει ως αποτέλεσμα το βιολογικό ποιοτικό στοιχείο «ιχθυοπανίδα» να μην μπορεί να καταταχθεί ούτε στην «καλή κατάσταση» ούτε στη «μέτρια κατάσταση»;

---

(1)  ΕΕ 2000, L 327, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Софийски районен съд (Βουλγαρία) στις 22 Νοεμβρίου 2022 — С. Р. Г. κατά «Профи Кредит България» ЕООД

(Υπόθεση C-714/22)

(2023/C 63/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Софийски районен съд

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: S.R.G

Εναγομένη: Profi Credit Bulgaria EOOD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 3, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ (1) την έννοια ότι τα έξοδα που αφορούν συμπληρωματικές υπηρεσίες στο πλαίσιο σύμβασης καταναλωτικής πίστης, όπως τα έξοδα που αφορούν τη δυνατότητα αναστολής της πληρωμής και μείωσης των δόσεων, αποτελούν μέρος του ΣΕΠΕ της πίστωσης;

2)

Έχει το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ την έννοια ότι η εσφαλμένη αναγραφή του ΣΕΠΕ σε σύμβαση πίστωσης μεταξύ ενός επαγγελματία και ενός καταναλωτή πρέπει να θεωρείται ως παράλειψη μνείας του ΣΕΠΕ στη σύμβαση πίστωσης και ότι το εθνικό δικαστήριο πρέπει να εφαρμόζει τις έννομες συνέπειες που προβλέπει το εθνικό δίκαιο για την παράλειψη μνείας του ΣΕΠΕ σε σύμβαση καταναλωτικής πίστης;

3)

Έχει το άρθρο 23 της οδηγίας 2008/48/ΕΚ την έννοια ότι η ακυρότητα της σύμβασης καταναλωτικής πίστης που προβλέπει το εθνικό δίκαιο ως κύρωση, βάσει της οποίας πρέπει να επιστρέφεται απλώς το κεφάλαιο που χορηγήθηκε, είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας όταν το ΣΕΠΕ δεν αναγράφεται με σαφήνεια στη σύμβαση καταναλωτικής πίστης;

4)

Έχει το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (2) την έννοια ότι τα έξοδα που αφορούν πακέτο συμπληρωματικών υπηρεσιών, οι οποίες προβλέπονται ως κύρια σύμβαση σε χωριστή πρόσθετη συμφωνία στο πλαίσιο σύμβασης καταναλωτικής πίστης, πρέπει να θεωρούνται μέρος του κυρίου αντικειμένου της σύμβασης και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο του ελέγχου της καταχρηστικότητας;

5)

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, σε συνδυασμό με το σημείο 1, στοιχείο ξ', του παραρτήματος της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι ρήτρα που περιέχεται σε σύμβαση που αφορά συμπληρωματικές υπηρεσίες στο πλαίσιο σύμβασης καταναλωτικής πίστης είναι καταχρηστική, όταν με αυτήν παρέχεται στον καταναλωτή η αφηρημένη δυνατότητα να αναστέλλει και να προγραμματίζει εκ νέου τις πληρωμές του, πλην όμως οφείλει για τη δυνατότητα αυτή τέλη ακόμη και αν δεν κάνει χρήση της;

6)

Έχουν τα άρθρα 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13, καθώς και η αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι αντίκεινται σε ρύθμιση σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η επιβολή μέρους των δικαστικών εξόδων εις βάρος του καταναλωτή στις ακόλουθες περιπτώσεις: 1) όταν γίνεται εν μέρει δεκτό το αίτημα να αναγνωρισθεί ότι δεν οφείλονται ορισμένα ποσά λόγω του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας […]· 2) όταν η ενάσκηση του δικαιώματος του καταναλωτή κατά τον ποσοτικό προσδιορισμό της απαίτησης είναι πρακτικώς αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερής και 3) σε κάθε περίπτωση καταχρηστικής ρήτρας, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες η ύπαρξη της καταχρηστικής ρήτρας δεν έχει άμεση επίδραση, εν όλω ή εν μέρει, στο ύψος της αξίωσης του πιστωτικού φορέα ή όταν η ρήτρα δεν έχει άμεση σχέση με το αντικείμενο της δίκης;

---

(1)  Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (EE 2008, L 133, σ. 66).

(2)  Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court (Ιρλανδία) στις 25 Νοεμβρίου 2022 — Friends of the Irish Environment CLG κατά Ιρλανδικής Κυβέρνησης, Minister for Housing, Planning and Local Government, Ιρλανδίας και Attorney General

(Υπόθεση C-727/22)

(2023/C 63/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Friends of the Irish Environment CLG

Αναιρεσίβλητοι: Ιρλανδική Κυβέρνηση, Minister for Housing, Planning and Local Government, Ιρλανδία και Attorney General

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας ΣΕΠΕ (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο α', αυτής, την έννοια ότι μέτρο εγκριθέν από την εκτελεστική εξουσία κράτους μέλους, πλην της περίπτωσης νομοθετικής ή διοικητικής υποχρέωσης, και όχι βάσει κανονιστικής, διοικητικής ή νομοθετικής πράξης, μπορεί να συνιστά σχέδιο ή πρόγραμμα εμπίπτον στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, εφόσον το σχέδιο ή το πρόγραμμα που εγκρίθηκε κατά τον τρόπο αυτόν καθορίζει το πλαίσιο για τη μελλοντική χορήγηση ή την άρνηση χορήγησης άδειας έργων και πληροί έτσι το κριτήριο του άρθρου 3, παράγραφος 2, της οδηγίας;

2)

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφοι 8 και 9, της οδηγίας ΣΕΠΕ, την έννοια ότι σχέδιο ή πρόγραμμα το οποίο, μολονότι χαρακτηρίζεται ως «ενδεικτικό», προβλέπει ειδικώς τη χορήγηση πόρων για την κατασκευή ορισμένων έργων υποδομών με σκοπό τη στήριξη της στρατηγικής χωρικής ανάπτυξης άλλου σχεδίου, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί τη βάση για μελλοντική στρατηγική χωρικής ανάπτυξης, δύναται καθαυτό να συνιστά σχέδιο ή πρόγραμμα κατά την έννοια της οδηγίας ΣΕΠΕ; Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, το γεγονός ότι ένα σχέδιο αποσκοπεί στη χορήγηση πόρων σημαίνει ότι πρέπει να θεωρηθεί σχέδιο που αφορά τον προϋπολογισμό κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 8, της οδηγίας;

3)

Έχουν το άρθρο 5 και το παράρτημα Ι της οδηγίας ΣΕΠΕ την έννοια ότι, όταν απαιτείται εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, αυτής, η προβλεπόμενη σε αυτά περιβαλλοντική μελέτη πρέπει, αφού εντοπιστούν λογικές εναλλακτικές δυνατότητες έναντι μίας προτιμώμενης εναλλακτικής, να προβαίνει σε συγκριτική εκτίμηση της προτιμώμενης εναλλακτικής και των λογικών εναλλακτικών δυνατοτήτων; Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, πληρούνται οι απαιτήσεις της οδηγίας εάν οι λογικές εναλλακτικές δυνατότητες αξιολογούνται συγκριτικά πριν από την επιλογή της προτιμώμενης εναλλακτικής και στη συνέχεια αξιολογείται το προσχέδιο του σχεδίου ή προγράμματος και διενεργείται πληρέστερη εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων μόνον ως προς την προτιμώμενη εναλλακτική;

---

(1)  Οδηγία 2001/42/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (ΕΕ 2001, L 197, σ. 30).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 29 Νοεμβρίου 2022 — Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» — Sofia pri Tsentralno upravlenie na NAP κατά «Valentina Heights» EOOD

(Υπόθεση C-733/22)

(2023/C 63/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η Βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» — Sofia pri Tsentralno upravlenie na NAP

Αναιρεσίβλητη:«Valentina Heights» EOOD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 98, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, σημείο 12, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι χωρεί εφαρμογή του προβλεπόμενου στην εν λόγω διάταξη μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ για διαμονή σε ξενοδοχεία και παρόμοιους χώρους, όταν αυτοί οι χώροι δεν έχουν ταξινομηθεί σε κατηγορία δραστηριότητας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους[;]

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, έχει το άρθρο 98, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, σημείο 12, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 2ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα ΦΠΑ, την έννοια ότι επιτρέπεται η επιλεκτική εφαρμογή μειωμένου συντελεστή σε συγκεκριμένες και ειδικές περιπτώσεις ορισμένης κατηγορίας, υπό την προϋπόθεση ότι η διαμονή σε ξενοδοχεία και παρόμοιους χώρους μπορεί να πραγματοποιείται μόνο σε καταλύματα σύντομης διανομής τα οποία είτε έχουν ταξινομηθεί σε κατηγορία υπηρεσιών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους είτε είχε εκδοθεί για αυτά προσωρινή βεβαίωση στο πλαίσιο διεξαγόμενης διαδικασίας για την κατάταξη σε κατηγορία δραστηριότητας[;]

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) την 1η Δεκεμβρίου 2022 — Staten og Kommunernes Indkøbsservice A/S κατά BibMedia A/S

(Υπόθεση C-737/22)

(2023/C 63/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Staten og Kommunernes Indkøbsservice A/S

Καθής: BibMedia A/S

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποκλείεται βάσει των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης του άρθρου 18 της οδηγίας για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων (1) και της συνακόλουθης απαγόρευσης των διαπραγματεύσεων να παρέχεται σε προσφέροντα ο οποίος υπέβαλε την κατά σειρά δεύτερη πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά στο πλαίσιο ανοικτής διαδικασίας σύναψης σύμβασης σε τμήματα (βλ. άρθρα 27 και 46 της οδηγίας για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων) η δυνατότητα, μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της προσφοράς, και σύμφωνα με τους προκαθορισμένους όρους των προδιαγραφών, να παράσχει τις προτεινόμενες για ένα τμήμα υπηρεσίες στην ίδια τιμή με τον προσφέροντα ο οποίος υπέβαλε την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά και στον οποίο, επομένως, ανατέθηκε διαφορετικό τμήμα της σύμβασης, προκηρυχθέν ταυτόχρονα;

---

(1)  Οδηγία 2014/24/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014 L 94, σ. 65).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Itä-Suomen hovioikeus (Φινλανδία) στις 2 Δεκεμβρίου 2022 — Endemol Shine Finland Oy

(Υπόθεση C-740/22)

(2023/C 63/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Itä-Suomen hovioikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Endemol Shine Finland Oy

Προδικαστικά ερωτήματα

1.	Συνιστά η προφορική διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, και του άρθρου 4, σημείο 2, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (1);

2.

Μπορεί η πρόσβαση του κοινού σε επίσημα έγγραφα να συμβιβάζεται με το δικαίωμα στην προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 86 του κανονισμού, όταν από το μητρώο φυσικών προσώπων που τηρείται σε ένα δικαστήριο παρέχονται απεριορίστως πληροφορίες για αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων ή αξιόποινες πράξεις που αφορούν φυσικό πρόσωπο και ο αιτών ζητεί να του παρασχεθούν οι πληροφορίες προφορικά;

3.	Έχει σημασία για την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα το αν ο αιτών είναι εταιρία ή φυσικό πρόσωπο;

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 6 Δεκεμβρίου 2022 — Slovenské Energetické Strojárne A. S. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

(Υπόθεση C-746/22)

(2023/C 63/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Slovenské Energetické Strojárne A. S.

Καθής: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 23, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος (1) (στο εξής: οδηγία 2008/9), την έννοια ότι είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής όσον αφορά τα μέσα προσφυγής εθνική νομοθεσία –συγκεκριμένα, το άρθρο 124, παράγραφος 3, του az adóigazgatási rendtartásról szóló 2017. évi CLI. törvény (νόμου CLI του 2017, περί ρύθμισης της φορολογικής διοίκησης· στο εξής: νόμος περί φορολογικής διοίκησης)– η οποία, για την εξέταση των αιτήσεων επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας βάσει της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2) (στο εξής: οδηγία περί ΦΠΑ), δεν επιτρέπει να προβληθούν κατά το στάδιο της προσφυγής νέα πραγματικά περιστατικά ούτε να προβληθούν ή να προσκομιστούν νέα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία ο αιτών, καίτοι γνώριζε πριν από την έκδοση της απόφασης σε πρώτο βαθμό, δεν τα προέβαλε ή δεν τα προσκόμισε, μολονότι του ζητήθηκε από τη φορολογική αρχή, και η οποία επιβάλλει κατ' αυτόν τον τρόπο ουσιαστικό περιορισμό ο οποίος υπερβαίνει τις τυπικές προϋποθέσεις και τις προϋποθέσεις περί προθεσμιών που θέτει η οδηγία 2008/9;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να θεωρηθεί αποσβεστική η προθεσμία του ενός μηνός που τάσσει το άρθρο 20, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/9; Συνάδει τούτο με το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον αμερόληπτου δικαστηρίου που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης)– και με τα άρθρα 167, 169, 170 και 171, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ, καθώς και με τις θεμελιώδεις αρχές της φορολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας, τις οποίες έχει αναπτύξει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

3)

Έχει το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/9, σχετικά με την απόρριψη εν όλω ή εν μέρει της αίτησης επιστροφής, την έννοια ότι συνάδει προς αυτό εθνική νομοθεσία –και συγκεκριμένα το άρθρο 49, παράγραφος 1, στοιχείο b, του νόμου περί φορολογικής διοίκησης– δυνάμει της οποίας η φορολογική αρχή περατώνει τη διαδικασία, και δεν τη συνεχίζει αυτεπαγγέλτως, σε περίπτωση που ο αιτών υποκείμενος στον φόρο δεν ανταποκρίνεται σε αίτημά της ούτε συμμορφώνεται προς την υποχρέωση τακτοποίησης που υπέχει, με αποτέλεσμα, για τους λόγους αυτούς, να καθίσταται αδύνατη η εξέταση της αίτησης;

---

(1)  ΕΕ 2008, L 44, σ. 23.

(2)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Δεκεμβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 12 Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση T-502/19, Francesca Corneli κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-777/22 P)

(2023/C 63/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: C. Hernández Saseta, A. Pizzolla, M. Lamandini, avvocato)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Francesca Corneli, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1)	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Οκτωβρίου 2022, Francesca Corneli κατά ΕΚΤ (T-502/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2022:627), καθόσον ακύρωσε τις αποφάσεις της ΕΚΤ της 1ης Ιανουαρίου 2019 και της 29ης Μαρτίου 2019, και για τον σκοπό αυτόν,

2)	να κρίνει απαράδεκτη την προσφυγή που άσκησε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου η Francesca Corneli βάσει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και, ως εκ τούτου, να την απορρίψει στο σύνολό της,

3)

επικουρικώς, να κρίνει ότι είναι νόμιμες οι αποφάσεις της ΕΚΤ στο μέτρο που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας και, ενδεχομένως, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί επί των λόγων ακυρώσεως που προβλήθηκαν με την προσφυγή και οι οποίοι δεν εξετάστηκαν με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, και

4)	να καταδικάσει τη Francesca Corneli στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η ΕΚΤ σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η ΕΚΤ υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο, η οποία οφείλεται εν μέρει σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, κατά την εκτίμηση της ενεργητικής νομιμοποίησης και του εννόμου συμφέροντος της Francesca Corneli, η οποία δεν πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 263 παράγραφος 4, ΣΛΕΕ. Ειδικότερα, η ΕΚΤ προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο:

i.	παραμόρφωσε τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι οι ακυρωθείσες αποφάσεις επηρέασαν τα φερόμενα ως υφιστάμενα «δικαιώματα» της Francesca Corneli ως μετόχου της Banca Carige, τα οποία στην πραγματικότητα δεν υφίσταντο ή δεν επηρεάστηκαν από τις αποφάσεις αυτές,

ii.	υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αναγνωρίζοντας ότι οι ακυρωθείσες αποφάσεις είχαν άμεσο αποτέλεσμα στη νομική κατάσταση της Francesca Corneli, μίας εκ των 35 000 και πλέον μικρών μετόχων της Banca Carige κατά τον χρόνο ασκήσεως της προσφυγής,

iii.

υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι ακυρωθείσες αποφάσεις αφορούσαν ατομικά τη Francesca Corneli για τον λόγο ότι αυτή επηρεάστηκε βάσει ιδιότητάς της -μέτοχος της Banca Carige- η οποία, κατά το Γενικό Δικαστήριο εξατομίκευε έκαστο εκ των μετόχων, και ότι επομένως υφίστατο ατομικός επηρεασμός,

iv.

υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η Francesca Corneli είχε έννομο συμφέρον για την ακύρωση των ακυρωθεισών αποφάσεων, διαφορετικό από αυτό του αποδέκτη τους, ήτοι της Banca Carige, στο μέτρο που το αίτημα αυτό δεν ήταν σύμφωνο με την πάγια νομολογία όσον αφορά τις εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να αναγνωριστεί το έννομο συμφέρον του εταίρου.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η ΕΚΤ υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της νομικής βάσης που χρησιμοποίησε η ΕΚΤ για την έκδοση των ακυρωθεισών αποφάσεων, δεδομένου ότι η «σημαντική επιδείνωση πιστωτικού ιδρύματος», ως έκφραση των σοβαρών περιστάσεων που περιγράφονται αναλυτικά στις ακυρωθείσες αποφάσεις, εμπίπτει στις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για τη λήψη μέτρου προσωρινής διαχείρισης. Ειδικότερα, η ΕΚΤ θεωρεί ότι το Γενικό Δικαστήριο:

i.

δεν έλαβε υπόψη την εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων ερμηνεία του άρθρου 70 του Κώδικα Τραπεζικής Νομοθεσίας και υπέπεσε, ως εκ τούτου, σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της διάταξης αυτής και του περιεχομένου της παραπομπής της ίδιας διάταξης στο άρθρο 69 παράγραφος 1, στοιχείο β ', του Κώδικα Τραπεζικής Νομοθεσίας,

ii.	υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν έλαβε υπόψη το εθνικό δίκαιο θεωρούμενο στο σύνολό του, από το οποίο προκύπτει σαφώς η βούληση του Ιταλού νομοθέτη να μεταφέρει πλήρως και ορθώς την οδηγία 2014/59/ΕΕ (1),

iii.	υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν έλαβε υπόψη τη συστηματική και τελολογική ερμηνεία των άρθρων 69-octiesdiecies και 70 του Κώδικα Τραπεζικής Νομοθεσίας υπό το φως του σκοπού των μέτρων έγκαιρης παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένης της έκτακτης διαχείρισης,

iv.	υπέπεσε σε νομική πλάνη καθόσον έκρινε ότι η σύμφωνη προς το άρθρο 29 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ ερμηνεία του άρθρου 70 του Κώδικα Τραπεζικής Νομοθεσίας συνιστά contra legem ερμηνεία της ιταλικής ρύθμισης.

---

(1)  Οδηγία 2014/59/ΕE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Δεκεμβρίου 2022 η LE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 26 Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση T-475/20, LE κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-781/22 P)

(2023/C 63/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: LE (εκπρόσωπος: M. Straus, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στο πλαίσιο της διαφοράς σχετικά με την απόφαση C(2020) 3988 final επί του αιτήματος ακυρώσεως της εν λόγω αποφάσεως ή λήψεως άλλων μέτρων·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί επί των λόγων ακυρώσεως και των αιτιάσεων που προβάλλει η LE εξ ονόματός της καθώς και εξ ονόματος των οντοτήτων που συνδέονται με αυτή, κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως και σε σχέση με αυτή·

επικουρικώς,

—	να διατάξει ή να λάβει προσωρινά μέτρα για την ακρόαση μαρτύρων ή την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων προς στήριξη της υπόθεσης, πριν αποφανθεί επί των κύριων αιτημάτων·

—

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στο πλαίσιο της διαφοράς σχετικά με την απόφαση C(2020) 3988 final επί του αιτήματος ακυρώσεως της εν λόγω αποφάσεως ή λήψεως άλλων μέτρων και, αν το Δικαστήριο το κρίνει σκόπιμο, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου να αποφανθεί επί των αιτιάσεων και των λόγων ακυρώσεως που προβάλλονται κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως·

έτι επικουρικότερον,

—	να διατάξει ή να λάβει άλλα μέτρα τα οποία το Δικαστήριο κρίνει δίκαια και κατάλληλα.

από διαδικαστικής απόψεως,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένης της δικηγορικής αμοιβής.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως, ορισμένοι εκ των οποίων περιλαμβάνουν πλείονα σκέλη. Με τους λόγους αυτούς, η LE υποστηρίζει ότι, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον:

—	στήριξε την εκτίμησή του όσον αφορά την ουσία της προσβαλλομένης αποφάσεως στην ανακοίνωση των αιτιάσεων την οποία απέστειλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή·

—	εφάρμοσε υπερβολικά αυστηρούς και εσφαλμένους κανόνες απόδειξης ως προς τις αποφάσεις·

—	περιόρισε στο ελάχιστο τον δικαστικό έλεγχο τον οποίο οφείλει να ασκεί·

—

δεν τήρησε τα νομικά κριτήρια που ισχύουν για τις δικονομικές νομικές αρχές και παραβίασε νομικές αρχές, όπως την αρχή της κατ’ αντιμωλίαν διαδικασίας, την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, την αρχή της χρηστής διοικήσεως και την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και τη νομολογία υπέρ της αναιρεσείουσας·

—	στηρίχθηκε σε προβαλλόμενα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία δεν είχαν παρασχεθεί ή γνωστοποιηθεί στην αναιρεσείουσα πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως από την Επιτροπή.

Αναίρεση που άσκησε στις 29 Δεκεμβρίου 2022 η «Sistem ecologica» production, trade and services d.o.o. Srbac κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 19 Οκτωβρίου 2022, στην υπόθεση T-81/21, «Sistem ecologica» production, trade and services d.o.o. Srbac κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-787/22 P)

(2023/C 63/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα:«Sistem ecologica» production, trade and services d.o.o. Srbac (εκπρόσωποι: D. Diris, advocaat, D. Rjabynina, advocaat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 19 Οκτωβρίου 2022, στην υπόθεση T-81/21·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, του κανονισμού 883/2013 (1) και του κανονισμού 1049/2001 (2), καθώς και έλλειψη αιτιολογίας και αντιφατική αιτιολογία ως προς την εξέταση του παραδεκτού της προσφυγής ακυρώσεως·

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 124 της συμφωνίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, του άρθρου 7, παράγραφοι 2 και 4, του Πρωτοκόλλου αριθ. 5 για την αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε τελωνειακά θέματα και του άρθρου 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνευόμενου σε συνδυασμό με το άρθρο 51 του Χάρτη, καθώς και παράβαση του κανονισμού 883/2013 κατά την εξέταση του ζητήματος του εφαρμοστέου δικαίου και της ευθύνης, τόσο εν γένει όσο και ειδικώς ως προς τον έλεγχο που διενεργήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019·

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος της νυν αναιρεσείουσας περί μη αυτοενοχοποιήσεως στο πλαίσιο του ελέγχου που διενεργήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019·

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη κατά την εφαρμογή ή την ερμηνεία του κανονισμού 883/2013 όσον αφορά τον μηχανισμό εσωτερικής διαβουλεύσεως και ελέγχου της OLAF, καθώς και προσβολή του δικαιώματος της νυν αναιρεσείουσας να υποβάλει καταγγελία·

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας και αιτιολογία ενέχουσα αντιφάσεις ως προς το δικαίωμα ακροάσεως της αναιρεσείουσας·

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά την αμεροληψία του γενικού διευθυντή της OLAF·

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της νυν αναιρεσείουσας, ιδίως δε παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 1, του κανονισμού 883/2013, καθώς και ενέχουσα αντιφάσεις αιτιολογία όσον αφορά τα εν λόγω δικαιώματα και τη συγκεκριμένη διάταξη, λόγω του δειγματοληπτικού ελέγχου που διενήργησαν οι κροατικές τελωνειακές αρχές κατόπιν αιτήματος της OLAF.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ, Ευρατόμ) 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 248, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (EΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Δεκεμβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 12 Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση T-502/19, Francesca Corneli κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-789/22 P)

(2023/C 63/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci, Δ. Τριανταφύλλου, A. Nijenhuis)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Francesca Corneli, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1)	να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο πενταμελές τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2022, η οποία κοινοποιήθηκε την ίδια ημέρα στην Επιτροπή, στην υπόθεση T-502/19, Francesca Corneli κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,

2)	να απορρίψει την προσφυγή ως απαράδεκτη και αβάσιμη και να καταδικάσει την πρωτοδίκως προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας,

3)	επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως η Επιτροπή προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 263 ΣΛΕΕ καθόσον έκρινε εσφαλμένως ότι οι πρωτοδίκως προσβαλλόμενες αποφάσεις αφορούσαν άμεσα και ατομικά την πρωτοδίκως προσφεύγουσα και ότι αυτή είχε αυτοτελές έννομο συμφέρον προς άσκηση προσφυγής ακυρώσεως καθώς και ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, στο πλαίσιο της εξετάσεως λόγου ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 70, πρώτο εδάφιο, του decreto legislativo n. 385 — Testo unico delle leggi in materia bancaria e creditizia (νομοθετικού διατάγματος 385 — κωδικοποιημένο κείμενο των νόμων σχετικά με τις τραπεζικές και πιστωτικές δραστηριότητες), της 1ης Σεπτεμβρίου 1993 (στο εξής: κώδικας τραπεζικής νομοθεσίας), το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 84 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. Ο λόγος αυτός δεν προβλήθηκε με το δικόγραφο της προσφυγής και δεν μπορούσε να προβληθεί εκπροθέσμως με το υπόμνημα απαντήσεως, διότι δεν στηρίχθηκε σε νομικά και πραγματικά στοιχεία που ανέκυψαν κατά τη διαδικασία. Προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της διάθεσης και την απαγόρευση αυτεπάγγελτης εξετάσεως λόγου ακυρώσεως αντλούμενου από την ουσιαστική νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 4 παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 (1) και το άρθρο 70, πρώτο εδάφιο, του κώδικα τραπεζικής νομοθεσίας, καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένως, με βάση τους κανόνες ερμηνείας του ιταλικού δικαίου, τις προϋποθέσεις που προβλέπει η δεύτερη από τις διατάξεις αυτές για τη διάλυση των οργάνων που ασκούν καθήκοντα διοίκησης και ελέγχου ενός πιστωτικού ιδρύματος. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά τη γραμματική ερμηνεία του εν λόγω άρθρου 70, δεν έλαβε υπόψη την ανάγκη συστηματικής, ιστορικής, τελολογικής και σύμφωνης προς το Σύνταγμα της Ιταλικής Δημοκρατίας ερμηνείας και, επιπλέον, παρέλειψε να λάβει υπόψη την εθνική νομολογία.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 288, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ καθόσον έκρινε εσφαλμένως ότι το άρθρο 70, πρώτο εδάφιο, του Κώδικα Τραπεζικής Νομοθεσίας δεν μπορούσε να ερμηνευθεί κατά τρόπο σύμφωνο προς το άρθρο 29 της οδηγίας 2014/1059/ΕΕ (2). Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το καθήκον που επιβάλλεται στον δικαστή να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, εντός των ορίων της εξουσίας του, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο του εσωτερικού δικαίου και εφαρμόζοντας τις αναγνωρισμένες από το δίκαιο αυτό μεθόδους ερμηνείας, προκειμένου να διασφαλίσει την πλήρη αποτελεσματικότητα της επίμαχης οδηγίας και να καταλήξει σε λύση σύμφωνη προς τον σκοπό που αυτή επιδιώκει.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 4 παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 και το άρθρο 288, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθόσον δεν επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να στηρίξει τη δράση της στις διατάξεις αμέσου αποτελέσματος των οδηγιών και την υποχρέωσε να εφαρμόσει την εθνική νομοθεσία μεταφοράς που αντιβαίνει στις οδηγίες αυτές.

---

(1)  Κανονισμός (ΕE) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63).

(2)  Οδηγία 2014/59/ΕE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Αναίρεση που άσκησε την 27η Δεκεμβρίου 2022 η Ελληνική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) που εκδόθηκε την 19η Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση T-850/19, Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-797/22 P)

(2023/C 63/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ε. Λευθεριώτου, Α.-Ε. Βασιλοπούλου)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσίουσα ζητεί να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ της 19ης Οκτωβρίου 2022, στην υπόθεση Τ-850/19 (1), με την οποία απορρίφθηκε η από 12.12.2019 προσφυγή της Ελληνικής Δημοκρατίας για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως της Επιτροπής με αριθμό C (2019) 7094 τελικό, της 7ης Οκτωβρίου 2019 σχετικά με τα μέτρα SA.39119 (2016/C) (πρώην 2015/NN) (πρώην 2014/CP) που εφήρμοσε η Ελληνική Δημοκρατία με τη μορφή επιδοτήσεων επιτοκίου και εγγυήσεων που συνδέονται με τις πυρκαγιές του 2007, η οποία αφορά μόνο τον γεωργικό τομέα (EE L 76/2020 σελ. 4), προκειμένου να γίνει δεκτή η ανωτέρω προσφυγή και να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αίτησής της η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως.

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, ανεπαρκή και πλημμελή αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης, διακρίνεται, δε, σε δύο σκέλη.

Με το Α’ Σκέλος του πρώτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 107 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, έκρινε ότι οι γεωργικές επιχειρήσεις των πυρόπληκτων περιοχών που έλαβαν δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου (και μόνον αυτές) απέκτησαν οικονομικό πλεονέκτημα. Περαιτέρω, δεν αιτιολόγησε επαρκώς την εν λόγω κρίση του.

Με το Β’ Σκέλος του πρώτου λόγου αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφήρμοσε εσφαλμένα τη διάταξη του άρθρου 107 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ, καθόσον έκρινε ότι τα επίδικα μέτρα είχαν επιλεκτικό χαρακτήρα.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της έννοιας των εξαιρετικών περιστάσεων που καθιστούν ενίσχυση μη ανακτητέα, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της αναλογικότητας και της χρήσης διοικήσεως, καθώς και από ελλιπή και αντιφατική αιτιολογία.

---

(1)  ECLI:ECLI:EU:T:2022:638

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Xinyi PV Products (Anhui) Holdings κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-586/14 RENV II) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ηλιακών υαλοπινάκων καταγωγής Κίνας - Άρθρο 2, παράγραφοι 8 έως 10, άρθρα 19 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 [νυν άρθρο 2, παράγραφοι 8 έως 10, άρθρα 19 και 20 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036] - Δικαίωμα προσβάσεως σε εμπιστευτικά έγγραφα - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Δικαιώματα άμυνας)

(2023/C 63/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd (Anhui, Κίνα) (εκπρόσωποι: Y. Melin και B. Vigneron, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και T. Maxian Rusche)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: GMB Glasmanufaktur Brandenburg GmbH (Tschernitz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. MacLean, solicitor)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 470/2014 της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 2014, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ηλιακών υαλοπινάκων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2014, L 142, σ. 1, διορθωτικό ΕΕ 2014, L 253, σ. 4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η GMB Glasmanufaktur Brandenburg GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 372 της 20.10.2014.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — PT Wilmar Bioenergi Indonesia κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-111/20) (1)

(Eπιδοτήσεις - Εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2019/2092 - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Άρθρο 3, σημείο 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕE) 2016/1037 - Χρηματοδοτική συνεισφορά - Άρθρο 3, σημείο 2, του κανονισμού 2016/1037 - Πλεονέκτημα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο a', του κανονισμού 2016/1037 - Υπολογισμός του ποσού της αντισταθμίσιμης επιδότησης - Άρθρο 3, σημείο 1, στοιχείο a', iv), και σημείο 2, του κανονισμού 2016/1037 - Ενέργεια η οποία συνίσταται σε «ανάθεση» ή «εντολή» προς ιδιωτικό φορέα να εκτελέσει μια λειτουργία που συνιστά χρηματοδοτική συνεισφορά - Τίμημα χαμηλότερο του κανονικού - Στήριξη του εισοδήματος ή των τιμών - Άρθρο 28, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/1037 - Χρησιμοποίηση των διαθέσιμων στοιχείων - Άρθρο 3, σημείο 2, και άρθρο 6, στοιχείο δ', του κανονισμού 2016/1037 - Πλεονέκτημα - Άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 2016/1037 - Κίνδυνος πρόκλησης σημαντικής ζημίας στον ενωσιακό κλάδο παραγωγής - Άρθρο 8, παράγραφοι 5 και 6, του κανονισμού 2016/1037 - Αιτιώδης συνάφεια - Ανάλυση περί καταλογισμού - Ανάλυση περί μη καταλογισμού)

(2023/C 63/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: PT Wilmar Bioenergi Indonesia (Medan, Ινδονησία), PT Wilmar Nabati Indonesia (Medan), PT Multi Nabati Sulawesi (Sulawesi du Nord, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: P. Vander Schueren και T. Martin Brieu, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Kienapfel, G. Luengo και P. Němečková)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: European Biodiesel Board (EBB) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M.-S. Dibling και L. Amiel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησαν βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/2092 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2019, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού στις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας (ΕΕ 2019, L 317, σ. 42), κατά το μέτρο που τις αφορά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις PT Wilmar Bioenergi Indonesia, PT Wilmar Nabati Indonesia και PT Multi Nabati Sulawesi στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 129 της 20.4.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Autoridad Portuaria de Bilbao κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-126/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Λιμενικός τομέας - Καθεστώς απαλλαγής από τον φόρο εταιριών το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία υπέρ των λιμένων στην επαρχία Biscaye - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κρίθηκε ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά - Υφιστάμενη ενίσχυση - Πλεονέκτημα - Βάρος αποδείξεως - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών - Στρέβλωση του ανταγωνισμού - Κατάλληλα μέτρα)

(2023/C 63/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Autoridad Portuaria de Bilbao (Μπιλμπάο, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Sarmiento Ramírez-Escudero και X. Codina García-Andrade, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: B. Stromsky)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως C(2018) 8676 final της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 8ης Ιανουαρίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38397 (2018/E) — Φορολόγηση των λιμένων στην Ισπανία, με την οποία η Επιτροπή, αφενός, διαπίστωσε ότι οι κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν από το Βασίλειο της Ισπανίας σε λιμενικές του αρχές υπό τη μορφή εξαιρέσεων από τον φόρο εταιριών αποτελούσαν υφιστάμενες ενισχύσεις ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, και, αφετέρου, πρότεινε «κατάλληλα μέτρα», δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, δεύτερον, της αποφάσεως C(2019) 1765 final της Επιτροπής, της 7ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38397 (2018/E) — Φορολόγηση των λιμένων στην Ισπανία, με την οποία η Επιτροπή διόρθωσε την πρότασή της περί κατάλληλων μέτρων, και, τρίτον, της απoφάσεως C(2019) 8068 final της Επιτροπής, της 15ης Νοεμβρίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38397 (2018/E) — Απαλλαγή από τον φόρο εταιριών που ισχύει για τις λιμενικές αρχές στην Ισπανία — Απόφαση για την αναγνώριση της αποδοχής των προτεινόμενων κατάλληλων μέτρων (υφιστάμενη ενίσχυση), κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9), με την οποία η Επιτροπή έλαβε υπό σημείωση ότι το Βασίλειο της Ισπανίας είχε δεχθεί τα προτεινόμενα κατάλληλα μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Autoridad Portuaria de Bilbao στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 129 της 20.4.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — PT Ciliandra Perkasa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-138/20) (1)

(Επιχορηγήσεις - Εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2019/2092 - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕE) 2016/1037 - Υποτιμολόγηση - Πίεση στις τιμές - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/1037 - Αιτιώδης συνάφεια - Άρθρο 3, σημείο 2, και άρθρο 6, στοιχείο δ', του κανονισμού 2016/1037 - Όφελος - Άρθρο 3, σημείο 1, στοιχεία α', θ', και σημείο 2, του κανονισμού 2016/1037 - Άμεση μεταφορά κεφαλαίων - Άρθρο 7 του κανονισμού 2016/1037 - Υπολογισμός του οφέλους - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 8, του κανονισμού 2016/1037 - Κίνδυνος πρόκλησης σημαντικής ζημίας - Δικαιώματα άμυνας)

(2023/C 63/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PT Ciliandra Perkasa (Δυτική Τζακάρτα, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: F. Graafsma, J. Cornelis και E. Rogiest, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Kienapfel, G. Luengo και P. Němečková)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: European Biodiesel Board (EBB) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M.-S. Dibling και L. Amiel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με την οποία η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2019/2092 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2019, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού στις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας (ΕΕ 2019, L 317, σ. 42), καθόσον ο εν λόγω κανονισμός την αφορά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την PT Ciliandra Perkasa στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 129 της 20.4.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — PT Pelita Agung Agrindustri και PT Permata Hijau Palm Oleo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-143/20) (1)

(Επιδοτήσεις - Εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2019/2092 - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕE) 2016/1037 - Υποτιμολόγηση - Πίεση στις τιμές - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/1037 - Αιτιώδης συνάφεια - Άρθρο 3, σημείο 1, στοιχείο α'), iv), και σημείο 2, του κανονισμού 2016/1037 - Ενέργεια η οποία συνίσταται σε «ανάθεση» ή «εντολή» προς ιδιωτικό φορέα να εκτελέσει μια λειτουργία που συνιστά χρηματοδοτική συνεισφορά - Τίμημα χαμηλότερο του ενδεδειγμένου - Στήριξη του εισοδήματος ή των τιμών - Άρθρο 3, σημείο 2, και άρθρο 6, στοιχείο δ', του κανονισμού 2016/1037 - Πλεονέκτημα - Άρθρο 3, σημείο 1, στοιχείο α', i), και σημείο 2, του κανονισμού 2016/1037 - Άμεση μεταβίβαση κεφαλαίου - Άρθρο 7 του κανονισμού 2016/1037 - Υπολογισμός του ύψους του πλεονεκτήματος - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 8, του κανονισμού 2016/1037 - Κίνδυνος πρόκλησης σημαντικής ζημίας - Δικαιώματα άμυνας)

(2023/C 63/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: PT Pelita Agung Agrindustri (Medan, Ινδονησία), PT Permata Hijau Palm Oleo (Medan) (εκπρόσωποι: F. Graafsma, J. Cornelis και E. Rogiest, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Kienapfel, G. Luengo και P. Němečková)

Παρεμβαίνουσα, υπέρ της καθής: European Biodiesel Board (EBB) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M.-S. Dibling και L. Amiel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή την οποία άσκησαν βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/2092 της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2019, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού στις εισαγωγές βιοντίζελ καταγωγής Ινδονησίας (ΕΕ 2019, L 317, σ. 42), κατά το μέτρο που τις αφορά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις PT Pelita Agung Agrindustri και PT Permata Hijau Palm Oleo στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 129 της 20.4.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Devin κατά EUIPO — Haskovo Chamber of Commerce and Industry (DEVIN)

(Υπόθεση T-526/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEVIN - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Γεωγραφική ονομασία - Έλλειψη αντιθέσεως στη δημόσια τάξη - Σήμα που δεν θα μπορούσε να παραπλανήσει το κοινό - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία γ', στ' και ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία γ', στ' και ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Απόκτηση διακριτικού χαρακτήρα διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 3, και άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, και άρθρο 59, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001] - Αντίθετη προσφυγή)

(2023/C 63/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Devin EAD (Devin, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: B. Van Asbroeck, G. de Villegas, και C. Haine, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Haskovo Chamber of Commerce and Industry (Haskovo, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: D. Dimitrova και I. Pakidanska, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 28ης Μαΐου 2020 (υπόθεση R 2535/2019-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 28ης Μαΐου 2020 (υπόθεση R 2535/2019-1) κατά το μέτρο που κηρύσσει άκυρο το υπ’ αριθ. 9 408 865 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σύνολο των προσδιοριζόμενων από αυτό προϊόντων πλην του προϊόντος «μεταλλικό νερό σύμφωνα με τις προδιαγραφές της [προστατευόμενης γεωγραφικής ονομασίας] Devin Natural Mineral Water» το οποίο εμπίπτει στην κλάση 32.

2)	Απορρίπτει την αντίθετη προσφυγή.

3)	Όσον αφορά την κύρια προσφυγή, το ΕUIPO φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Devin EAD και το Haskovo Chamber of Commerce and Industry φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

4)	Όσον αφορά την αντίθετη προσφυγή, το Haskovo Chamber of Commerce and Industry φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Devin και το EUIPO.

---

(1)  EE C 339 της 12.10.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Green Power Technologies κατά Κοινής Επιχείρησης «Βασικές ψηφιακές τεχνολογίες»

(Υπόθεση T-533/20) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο για τις δραστηριότητες έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Συμβάσεις επιχορήγησης - Επιλέξιμες δαπάνες - Έκθεση της OLAF με την οποία διαπιστώνεται ο μη επιλέξιμος χαρακτήρας ορισμένων δαπανών - Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών - Βάρος αποδείξεως - Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 - Ανταγωγή)

(2023/C 63/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Green Power Technologies, SL (Bollullos de la Mitación, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. León González και A. Martínez Solís, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Κοινή Επιχείρηση «Βασικές ψηφιακές τεχνολογίες» πρώην Κοινή Επιχείρηση ECSEL (εκπρόσωποι: O. Lambinet και A. Salaun, επικουρούμενοι από τον M. Troncoso Ferrer, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ αγωγή της, η ενάγουσα ζητεί να αναγνωρισθεί ότι αντιστοιχούν σε επιλέξιμες δαπάνες τα ποσά που προκατέβαλε η Κοινή Επιχείρηση «Βασικές ψηφιακές τεχνολογίες» σε εκτέλεση των συμβάσεων Pollux (αριθ. 100205), IoE (αριθ. 269374), Motorbrain (αριθ. 270693) και AGATE (αριθ. 325630), οι οποίες συνήφθησαν στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δραστηριότητες έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013), με σκοπό τη χρηματοδότηση των σχετικών έργων, και των οποίων η ανάκτηση ζητείται με την έκδοση του χρεωστικού σημειώματος υπ’ αριθμόν 4440200016.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η ανταγωγή της Κοινής Επιχείρησης «Βασικές ψηφιακές τεχνολογίες» γίνεται δεκτή.

3)	Υποχρεώνει την Green Power Technologies, SL να καταβάλει στην Κοινή Επιχείρηση «Βασικές ψηφιακές τεχνολογίες» το ποσό των 204 302,13 ευρώ, το οποίο απαίτησε η τελευταία στο πλαίσιο της ανταγωγής.

4)	Καταδικάζει την Green Power Technologies στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 371 της 3.11.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Jinan Meide Casting κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-687/20) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Κίνας - Εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Μη αναδρομικότητα - Άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 [νυν άρθρο 10 του κανονισμού (ΕE) 2016/1036] - Αναλογικότητα - Καταγραφή των εισαγωγών - Άρθρο 14, παράγραφος 5, του κανονισμού 1225/2009 (νυν άρθρο 14, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/1036))

(2023/C 63/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Jinan Meide Casting Co. Ltd (Jinan, Κίνα), και οι 10 λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της απόφασης (εκπρόσωποι: R. Antonini, E. Monard και B. Mανιάτης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Blanck και G. Luengo)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησαν βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/1210 της Επιτροπής, της 19ης Αυγούστου 2020, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων, από ελατό χυτοσίδηρο και χυτοσίδηρο σφαιροειδούς γραφίτη, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που κατασκευάζονται από την Jinan Meide Castings Co., Ltd, μετά την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-650/17 (ΕΕ 2020, L 274, σ. 20).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Jinan Meide Casting Co. Ltd και τις λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται σε παράρτημα στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 19 της 18.1.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Green Power Technologies κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-753/20) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Σύμβαση επιδότησης - Επιλέξιμες δαπάνες - Έκθεση της OLAF με την οποία διαπιστώνεται ο μη επιλέξιμος χαρακτήρας ορισμένων δαπανών - Επιστροφή καταβληθέντων ποσών - Βάρος απόδειξης - Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 883/2013 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αδικαιολόγητος πλουτισμός - Προσφυγή ακυρώσεως - Έκθεση της OLAF - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2023/C 63/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Green Power Technologies SL (Bollullos de la Mitación, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. León González και A. Martínez Solís, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Araujo Arce και J. Estrada de Solà)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: L. Aguilera Ruiz και Á. Ballesteros Panizo)

Αντικείμενο

Mε την προσφυγή-αγωγή της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρωθεί η έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), της 9ης Ιουλίου 2018, με στοιχεία αναφοράς B.4(2017)4393 και, αφετέρου, βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, να αναγνωρισθεί, πρώτον, ότι τα ποσά που προκατέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε εκτέλεση της υπ’ αριθ. 2567509 σύμβασης επιδότησης, η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) με σκοπό τη χρηματοδότηση πλειόνων σχετικών έργων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το σχέδιο Powair που αφορά την ανάπτυξη «μπαταριών ψευδάργυρου-αέρα για το δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας», ποσά των οποίων η ανάκτηση ζητείται με την έκδοση του υπ’ αριθ. 3242010798 χρεωστικού σημειώματος, αντιστοιχούν σε επιλέξιμες δαπάνες και, δεύτερον, ότι δεν οφείλονται τα ζητούμενα από την Επιτροπή μέσω του υπ’ αριθ. 3242010800 χρεωστικού σημειώματος ποσά, τα οποία αφορούν συμβατικές κυρώσεις.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η Green Power Technologies, SL φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 53 της 15.2.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — PKK κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-182/21) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του PKK με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Κοινή θέση 2001/931/ΚΕΠΠΑ - Κανονισμός (ΕΚ) 2580/2001 - Δυνατότητα εφαρμογής στις περιπτώσεις ένοπλης σύγκρουσης - Τρομοκρατική ομάδα - Πραγματική βάση των αποφάσεων περί δέσμευσης κεφαλαίων - Απόφαση αρμόδιας αρχής - Αρχή τρίτου κράτους - Επανεξέταση - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Αναλογικότητα - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2023/C 63/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Kurdistan Workers’ Party (PKK) (εκπρόσωποι: A. van Eik και T. Buruma, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και S. Van Overmeire)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, το προσφεύγον ζητεί την ακύρωση:

—

της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου, της 5ης Φεβρουαρίου 2021, για την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2020/1132 (ΕΕ 2021, L 43, σ. 14)·

—

του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2021/138 του Συμβουλίου, της 5ης Φεβρουαρίου 2021, για την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/1128 (ΕΕ 2021, L 43, σ. 1)·

—

της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/1192 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 2021, για την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 (ΕΕ 2021, L 258, σ. 42)·

—

του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2021/1188 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 2021, για την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/138 (ΕΕ 2021, L 258, σ. 14)·

—

της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/152 του Συμβουλίου, της 3ης Φεβρουαρίου 2022, για την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/1192 (ΕΕ 2022, L 25, σ. 13)·

—

του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2022/147 του Συμβουλίου, της 3ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/1188 (ΕΕ 2022, L 25, σ. 1), κατά το μέτρο που οι εν λόγω πράξεις το αφορούν.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — SU κατά ΕΑΑΕΣ

(Υπόθεση T-296/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Σύμβαση ορισμένου χρόνου - Μη ανανέωση - Διαδικασία ανανέωσης - Συνεκτίμηση των εκθέσεων αξιολόγησης - Μη οριστικοποιηθείσα έκθεση αξιολόγησης - Ευθύνη - Υλική ζημία - Απώλεια ευκαιρίας - Ηθική βλάβη - Πλήρης δικαιοδοσία - Εκτέλεση απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου)

(2023/C 63/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: SU (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (εκπρόσωποι: C. Coucke και E. Καρατζά, επικουρούμενες από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησε βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ), της 15ης Ιουλίου 2020, με την οποία η ΕΑΑΕΣ δεν ανανέωσε τη σύμβασή της και, καθόσον αυτό κριθεί αναγκαίο, την απόφασή της 11ης Φεβρουαρίου 2021 με την οποία η ΕΑΑΕΣ απέρριψε τη διοικητική ένστασή της και, αφετέρου, την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης που η προσφεύγουσα-ενάγουσα υπέστη εκ του γεγονότος αυτού.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ), της 15ης Ιουλίου 2020, περί μη ανανέωσης της σύμβασης εκτάκτου υπαλλήλου της SU.

2)	Ακυρώνει την απόφαση της ΕΑΑΕΣ, της 11ης Φεβρουαρίου 2021, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της SU.

3)	Υποχρεώνει την ΕΑΑΕΣ να καταβάλει στην SU ποσόν ύψους 10 000 προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη.

4)	Υποχρεώνει την ΕΑΑΕΣ να καταβάλει στην SU ποσόν ύψους 5 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη.

5)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

6)	Καταδικάζει την ΕΑΑΕΣ στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 320 της 9.8.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — SY κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-312/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Πρόσληψη - Προκήρυξη διαγωνισμού - Γενικός διαγωνισμός EPSO/AD/374/19 - Απόφαση περί μη εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού - Προσφυγή ακυρώσεως - Τροποποίηση της προκήρυξης του διαγωνισμού κατόπιν μερικής διεξαγωγής των προκριματικών εξετάσεων - Έλλειψη νομικής βάσης - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Ασφάλεια δικαίου - Ανωτέρα βία - Ίση μεταχείριση - Παροχή ειδικών διευκολύνσεων - Διοργάνωση εξ’ αποστάσεως δοκιμασιών - Υψηλός βαθμός επιτυχίας των εσωτερικών υποψηφίων - Προσφυγή κατά παραλείψεως)

(2023/C 63/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: SY (εκπρόσωπος: T. Walberer, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Hohenecker, T. Lilamand και D. Milanowska)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 91 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο προσφεύγων ζητεί, κατ’ ουσίαν, πρώτον, την ακύρωση της προσθήκης στην προκήρυξη του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/374/19 (ΕΕ 2020, C 374 A, σ. 3), με την οποία τροποποιήθηκε ο τρόπος διοργάνωσης των δοκιμασιών του διαγωνισμού αυτού λόγω της πανδημίας της νόσου COVID-19, καθώς και της πρόσκλησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, της 20ής Νοεμβρίου 2020, για τη συμμετοχή σε δοκιμασία, του πίνακα επιτυχόντων που καταρτίστηκε μετά το πέρας του διαγωνισμού στον τομέα του δικαίου του ανταγωνισμού, των αποφάσεων που αφορούν την πρόσληψη υποψηφίων βάσει του εν λόγω πίνακα επιτυχόντων και της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής επί του αιτήματος επανεξέτασης με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση να μην περιληφθεί το όνομά του στον πίνακα επιτυχόντων. Ο προσφεύγων ζητεί, δεύτερον, επικουρικώς, να προσδιοριστούν στην απόφαση που θα εκδοθεί οι συγκεκριμένες επιταγές τις οποίες πρέπει να ακολουθήσει η Επιτροπή με σκοπό την επαναφορά του στη νομική κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν από την παρανομία που τέλεσε η εξεταστική επιτροπή, προκειμένου να καταστεί δυνατή η εγγραφή του ονόματός του στον πίνακα επιτυχόντων. Ο προσφεύγων ζητεί, τρίτον, από το Γενικό Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, διότι παρέλειψε να εκδώσει απόφαση, με αποδέκτη τον προσφεύγοντα, επί της διοικητικής ενστάσεώς του με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου 2021.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο SY φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Επιτροπή φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

---

(1)  EE C 310 της 2.8.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιανουαρίου 2023 — Hecht Pharma κατά EUIPO — Gufic BioSciences (Gufic)

(Υπόθεση T-346/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Gufic - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Δημόσια και έναντι τρίτων χρήση - Σημασία της χρήσεως - Φύση και μορφή της χρήσεως - Χρήση για τα προϊόντα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα)

(2023/C 63/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hecht Pharma GmbH (Bremervörde, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Sachs και J. Sachs, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Schäfer, D. Hanf και A. Ringelhann)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Gufic BioSciences Ltd. (Mumbai, Ινδία) (εκπρόσωποι: A. Wehlau και T. Uhlenhut, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση και τη μεταρρύθμιση της απόφασης του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕUIPO) της 3ης Ιουνίου 2021 (υπόθεση R 2738/2019-2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Hecht Pharma GmbH φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

3)	Η Gufic BioSciences Ltd φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  EE C 329 της 16.8.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Hotel Cipriani κατά EUIPO — Altunis (CIPRIANI FOOD)

(Υπόθεση T-358/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CIPRIANI FOOD - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Φύση της χρήσεως - Άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001 - Σημασία της χρήσεως - Άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001)

(2023/C 63/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hotel Cipriani SpA (Βενετία, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Rieger-Jansen, D. Op de Beeck και W. Pors, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Altunis-Trading, Gestão e Serviços, Sociedade unipessoal, Lda (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: M. Pomares Caballero, E. Salis και T. Barber Giner, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕUIPO) της 27ης Απριλίου 2021 (υπόθεση R 1599/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Hotel Cipriani SpA φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκαν, στο πλαίσιο της παρούσης διαδικασίας, το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Altunis-Trading, Gestão e Serviços, Sociedade unipessoal, Lda.

---

(1)  EE C 338 της 23.8.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — TM κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-440/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΚΤ - Πρόσληψη - Ανακοίνωση κενής θέσεως - Διαδικασία πληρώσεως της θέσεως [μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία] - Κριτήρια επιλογής - Επαγγελματική πείρα - Απόρριψη υποψηφιότητας - Επιλογή άλλου υποψηφίου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Κατάχρηση εξουσίας - Συμφέρον της υπηρεσίας - Ευθύνη - Υλική ζημία και ηθική βλάβη)

(2023/C 63/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: TM (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: B. Ehlers και D. Nessaf, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί αφενός, την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 15ης Δεκεμβρίου 2020, περί επιλογής της [μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία] αντί του ιδίου στη θέση [μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία] και, αφετέρου, την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και την χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που φέρεται να υπέστη εξαιτίας της εν λόγω απόφασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον ΤΜ στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 391 της 27.9.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Vanhoudt κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-490/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Πρόσληψη - Ανακοίνωση κενής θέσεως - Απόρριψη υποψηφιότητας - Επιλογή άλλου υποψηφίου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πλημμελής διαδικασία πρόσληψης - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Ευθύνη)

(2023/C 63/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Patrick Vanhoudt (Gonderange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: T. Gilliams, G. Faedo και K. Carr, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησε βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση τόσο της από 16 Δεκεμβρίου 2020 απόφασης με την οποία η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) απέρριψε την υποψηφιότητά του για θέση επιπέδου 6/5-D/E όσο και της απόφασης με την οποία η τελευταία διόρισε τον επιλεγέντα για την εν λόγω θέση υποψήφιο και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη εξαιτίας των εν λόγω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον Patrick Vanhoudt στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 422 της 18.10.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Pierre Lannier κατά EUIPO — Pierre Lang Trading (PL)

(Υπόθεση T-530/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει τα κεφαλαία γράμματα «P» και «L» επικαλυπτόμενα - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει κατοπτρικό συνδυασμό των κεφαλαίων γραμμάτων «P» και «L» επικαλυπτόμενων - Παραδεκτό της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Ενεργητική νομιμοποίηση - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος σύγχυσης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2023/C 63/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pierre Lannier (Ernolsheim-lès-Saverne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: N. Boespflug, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Pierre Lang Trading GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: A. Ginzburg, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 11ης Ιουνίου 2021 (υπόθεση R 1915/2020-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Pierre Lannier στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 422 της 18.10.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Agrarfrost κατά EUIPO — McCain (Μορφή ενός smiley)

(Υπόθεση T-553/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μορφή ενός smiley - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', και άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Φύση της χρήσεως - Απουσία αλλοίωσης του διακριτικού χαρακτήρα)

(2023/C 63/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agrarfrost GmbH & Co. KG (Wildeshausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Ebert-Weidenfeller και H. Förster, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Nicolás Gómez και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: McCain GmbH (Eschborn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Schmitt και M. Kinkeldey, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 28ης Ιουνίου 2021 (υπόθεση R 1088/2020-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Agrarfrost GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 422 της 18.10.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Eurol κατά EUIPO — Pernsteiner (eurol LUBRICANTS)

(Υπόθεση T-636/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα eurol LUBRICANTS - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα EUROLLUBRICANTS - Απόδειξη της χρήσης του προγενέστερου σήματος - Άρθρα 15 και 57 του κανονισμού (EΚ) 207/2009 [νυν άρθρα 18 και 64 του κανονισμού (ΕE) 2017/1001] - Χρήση του σήματος με τη συγκατάθεση του δικαιούχου - Έλλειψη μεταβολής του διακριτικού χαρακτήρα - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001])

(2023/C 63/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eurol BV (Nijverdal, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: M. Driessen και G. van Roeyen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: August Wolfgang Pernsteiner (Feldkirchen an der Donau, Αυστρία) (εκπρόσωπος: J. Öhlböck, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 25ης Ιουλίου 2021 (υπόθεση R 2403/2020-2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Eurol BV στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 471 της 22.11.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Nemport Liman İşletmeleri Ve Özel Antrepo Nakliye Ticaret κατά EUIPO — Newport Europe (NEMPORT LİMAN İŞLETMELERİ)

(Υπόθεση T-18/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NEMPORT LİMAN İŞLETMELERİ - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Newport - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου σύγχυσης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2023/C 63/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nemport Liman İşletmeleri Ve Özel Antrepo Nakliye Ticaret AŞ (Σμύρνη, Τουρκία) (εκπρόσωπος: V. Martín Santos, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Newport Europe BV (Moerdijk, Κάτω Χώρες)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 11ης Νοεμβρίου 2021 (υπόθεση R 562/2021-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 11ης Νοεμβρίου 2021 (υπόθεση R 562/2021-4).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 84 της 21.2.2022.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Esedra κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-46/22) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία πρόσκλησης υποβολής προσφορών - Πλήρης διαχείριση του ευρισκόμενου στις Βρυξέλλες βρεφονηπιακού παιδικού σταθμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου - Ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά - Συμμόρφωση προσφοράς με τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στη συγγραφή υποχρεώσεων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2023/C 63/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Esedra (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M. Vastmans, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: M. Pencheva και M. Kazek)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρωθεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Νοεμβρίου 2021, με τίτλο «Διαδικασία σύναψης σύμβασης PE PERS 2021 027 — Πλήρης διαχείριση του ευρισκόμενου στις Βρυξέλλες, στην οδό Wayenberg, βρεφονηπιακού παιδικού σταθμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», με την οποία απορρίφθηκε η υποβληθείσα από αυτήν προσφορά στο πλαίσιο πρόσκλησης υποβολής προσφορών και ανατέθηκε η σύμβαση σε άλλον προσφέροντα, και, αφετέρου, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, να αποκατασταθεί η ζημία την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της ανωτέρω απόφασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η Esedra φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 109 της 7.3.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2022 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-735/16) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Παύση των καθηκόντων - Απόφαση περί μειώσεως των αποδοχών του προσφεύγοντος - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 63/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Bohr και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή του δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί την ακύρωση, αφενός, της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2015, καθόσον μείωσε τις αποδοχές του για διάστημα έξι μηνών, καθώς και, αφετέρου, εφόσον παρίσταται ανάγκη, της απόφασης της 12ης Ιουλίου 2016 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένστασή του.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής-αγωγής.

2)	Ο CX και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 475 της 19.12.2016.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2022 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-52/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Παύση των καθηκόντων - Απόφαση περί επανεντάξεως - Αίτηση ακυρώσεως - Κατάργηση της δίκης - Αίτηση αποζημιώσεως - Απώλεια προοπτικής προαγωγής - Προσφυγή-αγωγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2023/C 63/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Vernier, L. Radu Bouyon και T. Bohr)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή του δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να τον επανεντάξει στην υπηρεσία με τον βαθμό AD 8, κλιμάκιο 5, σε εκτέλεση της απόφασης της 13ης Δεκεμβρίου 2018, CX κατά Επιτροπής (T-743/16 RENV, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:937), της οποίας ισχυρίζεται ότι έλαβε γνώση με το σημείωμα της 21ης Μαρτίου 2019, καθώς και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, της απόφασης της 21ης Οκτωβρίου 2019, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένστασή του και, αφετέρου, την αποκατάσταση των ζημιών τις οποίες ισχυρίζεται ότι υπέστη συνεπεία των αποφάσεων αυτών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη ως προς τα ακυρωτικά αιτήματα.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή-αγωγή ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος.

3)	Ο CX και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 95 της 23.3.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Δεκεμβρίου 2022 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-280/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Παύση των καθηκόντων - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 63/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Vernier και T. Bohr)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή του δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση, αφενός, της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2019, με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα η κύρωση της παύσης χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων, καθώς και, αφετέρου, εφόσον παρίσταται ανάγκη, της απόφασης της 12ης Ιουλίου 2016 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένστασή του.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Ο CX και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 247 της 27.7.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Δεκεμβρίου 2022 — Leonardo κατά Frontex

(Υπόθεση T-675/20) (1)

(Πρόσβαση σε έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 - Διαδικασία υποβολής προσφορών - Υπηρεσία εναέριας επιτήρησης - Τηλεκατευθυνόμενο αεροπορικό σύστημα - Άρνηση πρόσβασης - Αίτημα κατάργησης της δίκης από τους δύο κύριους διαδίκους - Απουσία παραίτησης - Ορθή απονομή της δικαιοσύνης - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 63/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Leonardo SpA (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Esposito, F. Caccioppoli και G. Calamo, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (εκπρόσωποι: H. Caniard, T. Knäbe και W. Szmidt, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex), της 5ης Οκτωβρίου 2020, με την οποία απορρίφθηκε η επιβεβαιωτική αίτηση περί προσβάσεως σε έγγραφα την οποία η προσφεύγουσα είχε υποβάλει σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η Leonardo SpA φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex).

---

(1)  EE C 19 της 18.1.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Δεκεμβρίου 2022 — XH κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-522/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2020 - Απόφαση περί άρνησης διόρθωσης του φακέλου Sysper 2 της προσφεύγουσας-ενάγουσας - Απόφαση περί μη προαγωγής της προσφεύγουσας-ενάγουσας - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως - Χρονικό σημείο έναρξης - Αίτηση δικαστικής αρωγής - Αναστολή προθεσμίας - Υπολογισμός των προθεσμιών - Εκπρόθεσμο - Τυχηρό γεγονός ή ανωτέρα βία - Συγγνωστή πλάνη - Απαράδεκτο)

(2023/C 63/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: XH (εκπρόσωπος: K. Górny-Salwarowska, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Brauhoff, L. Hohenecker και L. Vernier)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, πρώτον, την ακύρωση της απόφασης της 24ης Νοεμβρίου 2020, με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνήθηκε να διορθώσει τον φάκελο Sysper 2 της προσφεύγουσας-ενάγουσας, όπως αυτή επικυρώθηκε με απόφαση της 16ης Ιουνίου 2021 που απέρριψε τη διοικητική ένσταση της ίδιας, δεύτερον, την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 12ης Νοεμβρίου 2020, περί μη καταχωρίσεως του ονόματος της προσφεύγουσας-ενάγουσας στον πίνακα των προαχθέντων υπαλλήλων για το 2020, όπως αυτή επικυρώθηκε με την απόφαση της 8ης Ιουνίου 2021 που απέρριψε τη διοικητική ένσταση της ίδιας, και, τρίτον, την αποκατάσταση της ζημίας που αυτή υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την XH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 237 της 20.6.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Δεκεμβρίου 2022 — WhatsApp Ireland κατά Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων

(Υπόθεση T-709/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Σχέδιο απόφασης της επικεφαλής εποπτικής αρχής - Επίλυση διαφορών μεταξύ εποπτικών αρχών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων - Δεσμευτική απόφαση - Άρθρο 60, παράγραφος 4, και άρθρο 65, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Προπαρασκευαστική πράξη - Πράξη που δεν αφορά άμεσα την προσφεύγουσα)

(2023/C 63/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WhatsApp Ireland Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: H. G. Kamann, F. Louis, A. Vallery, δικηγόροι, P. Nolan, B. Johnston, C. Monaghan, solicitors, P. Sreenan, D. McGrath, SC, C. Geoghegan και E. Egan McGrath, barristers)

Καθού: Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων (εκπρόσωποι: I. Vereecken και G. Le Grand, επικουρούμενοι από τους G. Ryelandt, E. de Lophem και P. Vernet, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της δεσμευτικής αποφάσεως 1/2021 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων, της 28ης Ιουλίου 2021, σχετικά με τη διαφορά μεταξύ των ενδιαφερομένων εποπτικών αρχών που ανέκυψε λόγω του σχεδίου αποφάσεως το οποίο αφορούσε τη WhatsApp και το οποίο καταρτίσθηκε από την Data Protection Commission (εποπτική αρχή προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα φυσικών προσώπων, Ιρλανδία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως της Φινλανδικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και της Computer & Communication Industry Association, καθώς και των συνακόλουθων αιτημάτων περί εμπιστευτικής μεταχειρίσεως.

3)	Η WhatsApp Ireland Ltd φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων, εξαιρουμένων των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως εξόδων του δευτέρου.

4)	Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων, η Φινλανδική Δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων και η Computer & Communication Industry Association φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 2 της 3.1.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — ICA Traffic κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-717/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκηρύξεως διαγωνισμού - Προμήθεια ρομπότ απολυμάνσεως για τα ευρωπαϊκά νοσοκομεία στο πλαίσιο της κρίσεως COVID-19 - Μέγιστη ποσότητα προϊόντων που παρέχονται στο πλαίσιο συμβάσεως-πλαισίου - Πράξη εντασσόμενη σε αμιγώς συμβατικό πλαίσιο - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2023/C 63/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ICA Traffic GmbH (Ντόρτμουντ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Hertwig και C. Vogt, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Mantl, B. Araujo Arce και M. Ilkova)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της φερόμενης αποφάσεως της Επιτροπής, η οποία δημοσιοποιήθηκε σε ανακοινωθέν Τύπου της 21ης Σεπτεμβρίου 2021, για την παραγγελία περαιτέρω 105 ρομπότ απολυμάνσεως με υπεριώδη ακτινοβολία για τα ευρωπαϊκά νοσοκομεία (COVID-19).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την ICA Traffic GmbH στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 2 της 3.1.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Δεκεμβρίου 2022 — Sunrise Medical και Sunrise Medical Logistics κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-721/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Τελωνειακή ένωση - Κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική και στατιστική ονοματολογία - Κατάταξη στη συνδυασμένη ονοματολογία - Δασμολογική κλάση - Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τις προσφεύγουσες - Απαράδεκτο)

(2023/C 63/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Sunrise Medical BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), Sunrise Medical Logistics BV (Άμστερνταμ) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann και J. Beck, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Hradil και M. Salyková)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2021/1367 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2021, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία (ΕΕ 2021, L 294, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Medical BV και Sunrise Medical Logistics BV στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 24 της 17.1.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2022 — EMS κατά EUIPO (AIRFLOW)

(Υπόθεση T-751/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα AIRFLOW - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001 - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2023/C 63/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: EMS Electro Medical Systems (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Scheib και C. Schulte, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Klee και E. Nicolás Gómez)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 29ης Σεπτεμβρίου 2021 (υπόθεση R 546/2021-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την EMS Electro Medical Systems GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 64 της 7.2.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Kremer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-110/22) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Σύνταξη αρχαιότητας - Συνταξιοδοτικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Ένωση - Μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης - Προσαύξηση συντάξιμων ετών - Προσφυγή ακυρώσεως - Αίτηση περί επιστροφής του μεταφερθέντος κεφαλαίου βάσει του οποίου δεν θεμελιώνεται δικαίωμα προσαυξήσεως - Προθεσμία υποβολής διοικητικής ενστάσεως - Αδικαιολόγητος πλουτισμός - Προδήλως απαράδεκτο)

(2023/C 63/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Christiane Kremer (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Grisay και A. Ansay, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin, M. Brauhoff και L. Radu Bouyon)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής-εναγομένης: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Van Pottelberge και M. Windisch), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και I. Demoulin)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, να ακυρωθεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2022, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση την οποία είχε υποβάλει κατά της γνωμοδότησης της 13ης Ιανουαρίου 2017 σχετικά με τον καθορισμό των συνταξιοδοτικών της δικαιωμάτων αρχαιότητας και, αφετέρου, να αναπεμφθεί η υπόθεσή της στην αρμόδια για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεως αρχή της Επιτροπής για τον καθορισμό του επιστρεπτέου σε αυτή ποσού και, επικουρικώς, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να της καταβάλει ποσό ύψους 55 401,07 ευρώ λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Η Christiane Kremer φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 158 της 11.4.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Δεκεμβρίου 2022 — Baert κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-111/22) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Σύνταξη αρχαιότητας - Συνταξιοδοτικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Ένωση - Μεταφορά στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης - Προσαύξηση συντάξιμων ετών - Προσφυγή ακυρώσεως - Αίτηση περί επιστροφής του μεταφερθέντος κεφαλαίου βάσει του οποίου δεν θεμελιώνεται δικαίωμα προσαυξήσεως - Προθεσμία υποβολής διοικητικής ενστάσεως - Αδικαιολόγητος πλουτισμός - Προδήλως απαράδεκτο)

(2023/C 63/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Rhonny Baert (Deinze, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Grisay και A. Ansay, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin, M. Brauhoff και L. Radu Bouyon)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής-εναγομένης: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Van Pottelberge και M. Windisch), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και I. Demoulin)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, να ακυρωθεί η φερόμενη σιωπηρή απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2022, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση την οποία είχε υποβάλει κατά της γνωμοδότησης της 21ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με τον καθορισμό των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων αρχαιότητας και, αφετέρου, να αναπεμφθεί η υπόθεσή του στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή της Επιτροπής για τον καθορισμό του επιστρεπτέου σε αυτόν ποσού και, επικουρικώς, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του καταβάλει ποσό ύψους 31 066,80 ευρώ λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Ο Rohnny Baert φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 158 της 11.4.2022.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Belavia κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-116/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λευκορωσία - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2023/C 63/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Belavia — Belarusian Airlines AAT (Μινσκ, Λευκορωσία) (εκπρόσωποι: N. Tuominen και L. Engelen, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Boggio Tomasaz και A. Αντωνιάδης)

Αντικείμενο

Αίτηση δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, με την οποία η αιτούσα ζητεί, κατ’ ουσίαν, να ανασταλεί η εκτέλεση, αφενός, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2021/2125 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, για την εφαρμογή της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα ενόψει της κατάστασης στη Λευκορωσία (ΕΕ 2021, L 430 I, σ. 16), και, αφετέρου, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2021/2124 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Λευκορωσία (ΕΕ 2021, L 430 I, σ. 1), καθόσον την αφορούν.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 2022 — Suicha κατά EUIPO — Michael Kors (Switzerland) International (MK MARKTOMI MARKTOMI)

(Υπόθεση T-264/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MK MARKTOMI MARKTOMI - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MK MICHAEL KORS - Σχετικός λόγος ακυρότητας - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (EE) 2017/1001 - Προσφυγή προδήλως αβάσιμη)

(2023/C 63/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lin Suicha (Zhejiang, Κίνα) (εκπρόσωπος: J. Donoso Romero, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Gája και I. Stoycheva)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Michael Kors (Switzerland) International GmbH (Manno, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. van Manen, E. van Gelderen και L. Fresco, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 10ης Μαρτίου 2022 (υπόθεση R 1899/2021-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Lin Suicha φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Michael Kors (Switzerland) International GmbH.

3)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 244 της 27.6.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Δεκεμβρίου 2022 — AMO Development κατά EUIPO (Ιατρικός εξοπλισμός)

(Υπόθεση T-311/22) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα που αναπαριστούν ιατρικά όργανα - Μη υποβολή αιτήσεως για ανανέωση - Διαγραφή σχεδίων ή υποδειγμάτων κατά τη λήξη ισχύος της καταχωρίσεως - Αίτηση για επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση - Άρθρο 67 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 6/2002 - Δέουσα επιμέλεια - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2023/C 63/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AMO Development LLC (Santa Ana, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. Day, Solicitor, και T. de Haan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Klee και Ε. Μαρκάκης)

Αντικείμενο

Mε την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 15ης Μαρτίου 2022 (υπόθεση R 1433/2021-3).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος.

2)	Καταδικάζει την AMO Development LLC στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 276 της 18.7.2022.

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2022 — Portumo Madeira κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-713/22)

(2023/C 63/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Portumo — Madeira — Montagem e Manutenção de Tubaria SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία), Ponticelli — Consultadoria Técnica SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal), Ponticelli Angoil — Serviços Para a Indústria Petrolífera SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal) (εκπρόσωποι: M. Muñoz Pérez και P. Casillas Vázquez, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΕE) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (1),

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης και την εντολή ανάκτησης της ενίσχυσης που περιέχεται σε αυτήν,

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης και την εντολή ανάκτησης της ενίσχυσης που περιέχεται σε αυτήν, λόγω της εσφαλμένης μεθόδου υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της βάσης της ενίσχυσης,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της απόφασης της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2007, στην υπόθεση N421/2006, της απόφασης της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2013, στην υπόθεση SA.34160 (2011/N), των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα 2007-2013 και των άρθρων 107 ΣΛΕΕ, παράγραφος 3, στοιχείο α', 21 ΣΛΕΕ, 45 ΣΛΕΕ, 49 ΣΛΕΕ, 54 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ, καθότι η Επιτροπή επέλεξε μια συσταλτική ερμηνεία των εννοιών «δραστηριότητες οι οποίες ασκούνται πραγματικά και ουσιαστικά στη Μαδέρα» και «δημιουργία/διατήρηση θέσεων εργασίας στην περιφέρεια».

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, παράγραφος 3, στοιχείο α', καθόσον δεν έγινε ευθέως δεκτή η συμβατότητα του καθεστώτος ενισχύσεως δυνάμει της ίδιας βάσης.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται επικουρικώς ακυρότητα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον η περιεχόμενη σε αυτήν εντολή είσπραξης παραβιάζει το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕE) 2015/1589, διότι είναι αντίθετη προς τις γενικές αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται επικουρικώς ακυρότητα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον ο καθορισμός της φορολογητέας βάσης της φερόμενης κρατικής ενίσχυσης είναι εσφαλμένος.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 217, σ. 49.

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2022 — Nova Ship Invest κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-720/22)

(2023/C 63/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nova Ship Invest, Unipessoal, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: M. Muñoz Pérez και P. Casillas Vázquez, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΕE) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (1),

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης και την εντολή ανάκτησης της ενίσχυσης που περιέχεται σε αυτήν,

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης και την εντολή ανάκτησης της ενίσχυσης που περιέχεται σε αυτήν, λόγω της εσφαλμένης μεθόδου υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της βάσης της ενίσχυσης.

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της απόφασης της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2007, στην υπόθεση N421/2006, της απόφασης της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2013, στην υπόθεση SA.34160 (2011/N), των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα 2007-2013 και των άρθρων 107 ΣΛΕΕ, παράγραφος 3, στοιχείο α', 21 ΣΛΕΕ, 45 ΣΛΕΕ, 49 ΣΛΕΕ, 54 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ, καθότι η Επιτροπή επέλεξε μια συσταλτική ερμηνεία των εννοιών «δραστηριότητες οι οποίες ασκούνται πραγματικά και ουσιαστικά στη Μαδέρα» και «δημιουργία/διατήρηση θέσεων εργασίας στην περιφέρεια».

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, παράγραφος 3, στοιχείο α', καθόσον δεν έγινε ευθέως δεκτή η συμβατότητα του καθεστώτος ενισχύσεως δυνάμει της ίδιας βάσης.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται επικουρικώς ακυρότητα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον η περιεχόμενη σε αυτήν εντολή είσπραξης παραβιάζει το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕE) 2015/1589, διότι είναι αντίθετη προς τις γενικές αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται επικουρικώς ακυρότητα του άρθρου 4, παράγραφος 1, της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον η ανάκτηση των μη συμβατών ενισχύσεων βασίζεται σε εσφαλμένη μέθοδο καθορισμού της φορολογητέας βάσης της ενίσχυσης.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 217, σ. 49.

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2022 — Neottolemo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-724/22)

(2023/C 63/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Neottolemo, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: G. Leite de Campos και M. Clemente, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1 έως 3, 4o, σημεία 1 έως 3 και 4, δεύτερη περίοδος, 5 έως 6, της απόφασης (ΕE) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (1).

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και των άρθρων 21 έως 23, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μη θεραπεύσιμη αντίφαση μεταξύ της προσβαλλόμενης απόφασης και της αιτιολογίας της.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή της αρχής της δοτής αρμοδιότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, καθότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση σε ορισμένες από τις περιπτώσεις που περιλαμβάνονται στην απόφαση και λόγω του αδικαιολόγητου πλουτισμού του Πορτογαλικού Δημοσίου και της προσβολής της αρχής της απαγόρευσης της βελτίωσης της θέσης του παραβάτη (Πορτογαλικό Δημόσιο).

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 26 ΣΛΕΕ όσον αφορά την προώθηση της εσωτερικής αγοράς.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 217, σ. 49.

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2022 — Register.com κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-725/22)

(2023/C 63/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Register.com LP — Sucursal em Portugal (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: G. Leite de Campos και M. Clemente, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1 έως 3, 4o, παράγραφοι 1 έως 3 και 4, δεύτερη φράσης, και τα άρθρα 5 έως 6, της απόφασης (ΕE) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III (1), και,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και των άρθρων 21 έως 23, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μη θεραπεύσιμη αντίφαση μεταξύ της προσβαλλόμενης απόφασης και της αιτιολογίας της.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή της αρχής της δοτής αρμοδιότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, καθότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση σε ορισμένες από τις περιπτώσεις που περιλαμβάνονται στην απόφαση και λόγω του αδικαιολόγητου πλουτισμού του Πορτογαλικού Δημοσίου και της προσβολής της αρχής της απαγόρευσης της βελτίωσης της θέσης του παραβάτη (Πορτογαλικό Δημόσιο).

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 26 ΣΛΕΕ όσον αφορά την προώθηση της εσωτερικής αγοράς.

---

(1)  ΕΕ L 217, σ. 49.

Προσφυγή-αγωγή της 6ης Δεκεμβρίου 2022 — ΤΒ κατά ENISA

(Υπόθεση T-760/22)

(2023/C 63/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΤΒ (εκπρόσωποι: L. Levi και N. Flandin, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κυβερνοασφάλεια (ENISA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την έκθεση εξέλιξης σταδιοδρομίας έτους 2020 που προέκυψε από την απόφαση του εκτελεστικού διευθυντή της ENISA 8/2022, της 3ης Φεβρουαρίου 2022, καθόσον περιέχει τις ακόλουθες παρατηρήσεις: — Υπό B.1 «Αποτελεσματικότητα», σελίδα 4 — σημείο 2) κατάρτιση πολιτικών για την καταπολέμηση της απάτης, επικαιροποίηση της πολιτικής για τις καταγγελίες δυσλειτουργιών και του κώδικα δεοντολογίας: — «[…] Η πολιτική για τις καταγγελίες δυσλειτουργιών επικαιροποιήθηκε από τον PO ως σχέδιο αλλά δεν προωθήθηκε για να λάβει προηγούμενη έγκριση από τις υπηρεσίες της Επιτροπής όπως απαιτούνταν (ρήτρα αναθεώρησης στην απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης) προκειμένου να αναθεωρηθεί η πολιτική για την καταπολέμηση της απάτης. Όσον αφορά τον κώδικα δεοντολογίας του ENISA, η απόφαση της Επιτροπής σε μορφή δημοσίευσης (βιβλίου) τέθηκε ως παράρτημα στην απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης σχετικά με τις στρατηγικές για την καταπολέμηση της απάτης. Ως εκ τούτου, ο κώδικας δεοντολογίας δεν εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Διοίκησης. Το σχέδιο δράσης για τις στρατηγικές καταπολέμησης της απάτης προβλέπει την κατάρτιση κώδικα δεοντολογίας υπό τη μορφή απόφασης του Συμβουλίου Διοίκησης.» — Υπό B.1 «Αποτελεσματικότητα», σελίδα 4 — σημείο 3) Επίτευξη βέλτιστου ποσοστού ανάληψης υποχρεώσεων: — «[…] αλλά η διαχείριση του προϋπολογισμού θα μπορούσε να βελτιωθεί (ιδίως για την παρακολούθηση των πόρων C8 και τη μεταφορά σε επόμενο έτος).» — Υπό B.2 «Ικανότητα», σελίδα 4: — «[…]. Ωστόσο, όσον αφορά PO σχετικά με τις ταμειακές ροές, υπήρχαν πολλές καταστάσεις που οδήγησαν σε κατ’ εξαίρεση καταχωρίσεις, κυρίως ως εκ των υστέρων δεσμεύσεις ή λόγω κακής χρήσεως των πόρων C8 και C1, με μία περίπτωση αξίας άνω των 10 000 ευρώ.» — Υπό B.3 «Συμπεριφορά», σελίδα 6: — «[…] Εντούτοις, αυτό οδήγησε επίσης σε ορισμένες καταστάσεις τις οποίες ένας προσωρινός υπάλληλος εκπροσωπεί τον οργανισμό στις σχέσεις του με διεθνείς εταίρους με κοινά μηνύματα (προετοιμασία ECSM με Αμερικανούς εταίρους), επί παραδείγματι.»

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την απόφαση της 26ης Αυγούστου 2022 περί απόρριψης της διοικητικής ένστασης που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων κατά της έκθεσης εξέλιξης σταδιοδρομίας έτους 2020 και κατά της απόφασης 8/2022 του εκτελεστικού διευθυντή του ENISA της 3ης Φεβρουαρίου 2022,

—	να διατάξει την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων,

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από τον μη σύννομο χαρακτήρα της έκθεσης εξέλιξης σταδιοδρομίας έτους 2020 (REC) και της απόφασης επί της ενστάσεως, καθόσον δεν υπήρξε ανταλλαγή απόψεων, η δε επανάληψη της διαδικασίας αξιολόγησης είναι πλημμελής διότι ενέχει παραβίαση της Διοικητικής Ανακοίνωσης 1/2021, σ. 9, και του άρθρου 6 παράγραφος 3, της απόφασης 2015/15 του Συμβουλίου Διοίκησης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η έκθεση εξέλιξης σταδιοδρομίας έτους 2020 (REC) και η απόφαση επί της ενστάσεως ενέχουν πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, ανεπαρκή αιτιολογία και παράβαση του άρθρου 5 της απόφασης 2015/15 του Συμβουλίου Διοίκησης και της Διοικητικής Ανακοίνωσης 1/2021, σελίδες 11 και 12.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η έκθεση εξέλιξης σταδιοδρομίας έτους 2020 και η απόφαση επί της ενστάσεως ενέχουν παραβίαση των κανόνων της αντικειμενικότητας και της αμεροληψίας, παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας και αρωγής καθώς και μη τήρηση της υποχρέωσης αιτιολόγησης.

Προσφυγή της 18ης Δεκεμβρίου 2022 — Frajese κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-786/22)

(2023/C 63/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Giovanni Frajese (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: O. Milanese και A. Montanari, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει 1) την εκτελεστική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2022, για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση «Spikevax — elasomeran», δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και για την κατάργηση της απόφασης C(2021) 94 (final), που δημοσιεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης· και 2) την εκτελεστική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 10ης Οκτωβρίου 2022, για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση «Comirnaty — tozinameran, εμβόλιο mRNA (τροποποιημένων νουκλεοτιδίων) κατά της COVID-19», δυνάμει του κανονισμού (EΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και για την κατάργηση της απόφασης C(2020) 9598 (final), που δημοσιεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη/ελλιπής χαρακτήρας των μελετών αποτελεσματικότητας και ασφάλειας, κατά παράβαση των κανονισμών (ΕΚ) 507/2006 (2), (ΕΚ) 726/2004, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (3), των Συνθηκών και της κοινοτικής νομοθεσίας. Συναφώς προβάλλεται: — Έλλειψη/ελλιπής χαρακτήρας των μελετών. Οι υποχρεώσεις που επιβλήθηκαν κατά τη χορήγηση των υπό αίρεση αδειών δεν τηρήθηκαν και οι τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο, διπλά τυφλές κλινικές δοκιμές ουδέποτε ολοκληρώθηκαν. Τα παραρτήματα των προσβαλλόμενων εκτελεστικών αποφάσεων αναφέρονται ρητώς στην έλλειψη μελετών που θεωρούνται ουσιώδεις και απαραίτητες βάσει των κανονισμών 726/2004 και 507/2006 και βάσει της οδηγίας 2001/83 για τη χορήγηση κανονικών αδειών κυκλοφορίας. Τα φάρμακα για τα οποία χορηγήθηκε άδεια περιέχουν έκδοχα (ALC-0315, ALC-0159 και SM-102) των οποίων η χρήση επιτρέπεται μόνο για σκοπούς έρευνας, απαγορευομένης ρητώς της ανθρώπινης και της κτηνιατρικής χρήσης. Δεν αποδείχθηκε ούτε δοκιμάστηκε η ασφάλεια της χρησιμοποιηθείσας τεχνολογίας και δεν μελετήθηκαν οι φαρμακοτοξικολογικές πτυχές της. — Μη ολοκλήρωση ή πρόωρη ολοκλήρωση των μελετών σε σχέση με το αρχικώς προβλεφθέν χρονοδιάγραμμα. Κατά τη διάρκεια των δύο αυτών ετών, διαπιστώθηκε ότι τα φάρμακα για τα οποία χορηγήθηκε άδεια δεν έχουν αποστειρωτική δράση ούτε την ικανότητα να μειώσουν τις σοβαρές επιπτώσεις της νόσου. Τέτοια απόδειξη δεν μπορεί πλέον να παρασχεθεί, δεδομένου ότι οι ομάδες εικονικού φαρμάκου εμβολιάστηκαν, όπερ αποκλείει τις ομάδες ελέγχου. Επιπλέον, τα φάρμακα για τα οποία χορηγήθηκε άδεια δεν είναι ασφαλή, όπως αποδεικνύεται από τις πολυάριθμες δημοσιευθείσες μελέτες και από τα ίδια τα δεδομένα φαρμακοεπαγρύπνησης, που σχετίζονται με την κατακόρυφη αύξηση της θνησιμότητας που παρατηρείται σε όλες τις χώρες εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες πραγματοποιήθηκε έντονη εκστρατεία εμβολιασμού, όπως συγκεκριμένα επισημαίνεται και προβάλλεται στο δικόγραφο της προσφυγής. — Μη υποβολή αίτησης μετατροπής εκ μέρους των εταιριών. Οι άδειες μετατράπηκαν σε κανονικές άδειες μόνο βάσει των «προσκομισθέντων στοιχείων» και ελλείψει ειδικής αίτησης μετατροπής εκ μέρους των φαρμακευτικών εταιριών, κατά πρόδηλη παράβαση της διαδικασίας. — Έλλειψη πλήρους γνώμης της επιτροπής. — Μη κοινοποίηση στα κράτη, κατά παράβαση του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΕ) 726/2004.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της προφύλαξης. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι προσβαλλόμενες εκτελεστικές αποφάσεις παραβιάζουν την αρχή της προφύλαξης, όπως αυτή ορίζεται στη Διακήρυξη του Ρίο Ντε Τζανέιρο του 1992 και επαναλαμβάνεται στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εφαρμόζεται όταν ένα φαινόμενο, ένα προϊόν ή μια διαδικασία μπορεί να έχει δυνητικώς επικίνδυνα αποτελέσματα και δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο κίνδυνος με επαρκή βεβαιότητα. Η εφαρμογή τέτοιων αρχών στον τομέα της υγείας και της φαρμακευτικής καινοτομίας συνεπάγεται ότι, σε περίπτωση επιστημονικής αβεβαιότητας από την οποία προκύπτει η πιθανότητα σοβαρού και μη αναστρέψιμου κινδύνου, μεταξύ της χρήσης και της μη χρήσης του προϊόντος αυτού πρέπει κατ’ ανάγκη να επιλέγεται η μη χρήση, δεδομένου ότι πρέπει να υπερισχύει η προστασία της υγείας του ατόμου.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ 2004, L 136, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 507/2006 της Επιτροπής, της 29ης Μαρτίου 2006, για την άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 92, σ. 6).

(3)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67).

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Δεκεμβρίου 2022 — PT κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-788/22)

(2023/C 63/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: PT (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα

ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιστρέψει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το τιμαριθμοποιημένο κεφάλαιο το οποίο αντιπροσωπεύουν τα συνταξιοδοτικά της δικαιώματα τα οποία μετέφερε στο συνταξιοδοτικό σύστημα των θεσμικών οργάνων της Ένωσης βάσει του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έναν και μόνον λόγο.

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει αδικαιολόγητο πλουτισμό, καθόσον μετέφερε τα συνταξιοδοτικά της δικαιώματα στο συνταξιοδοτικό σύστημα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΣΕΕ), με αποτέλεσμα την «προσαύξηση» των συντάξιμων ετών που αναγνωρίσθηκαν στο ΣΣΕΕ. Εντούτοις, η εν λόγω «προσαύξηση» δεν της προσπόρισε καμία αύξηση του ποσού της συντάξεως που της καταβάλλεται, βάσει του άρθρου 77, τέταρτο εδάφιο του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), του οποίου ο υπολογισμός στηρίζεται αποκλειστικώς στα έτη υπηρεσίας (αποκλειομένων των συντάξιμων ετών που αναγνωρίσθηκαν στο πλαίσιο της μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων).

Η άρνηση επιστροφής των μεταφερθέντων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία δεν αναπτύσσουν αποτέλεσμα στην περίπτωση που εφαρμόζεται ο μηχανισμός περί του ελαχίστου ορίου διαβιώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 77, τέταρτο εδάφιο, του ΚΥΚ, έχει στην πραγματικότητα ως αποτέλεσμα, κατά την προσφεύγουσα-ενάγουσα, τον αδικαιολόγητο πλουτισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προσφυγή της 1ης Δεκεμβρίου 2022 — Sberbank Europe κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-790/22)

(2023/C 63/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sberbank Europe AG (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 21 Σεπτεμβρίου 2022 απόφαση της ΕΚΤ με την οποία η τελευταία απέρριψε το αίτημα της προσφεύγουσας για παροχή πρόσβασης στην εκτίμηση της ΕΚΤ περί πτώχευσης ή πιθανής πτώχευσης όσον αφορά την Sberbank Slovenia (Sberbank banka d.d), σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα·

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η ΕΚΤ προσέβαλε τα δικαιώματα της προσφεύγουσας καθόσον δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά της με εμπεριστατωμένη απόφαση κατόπιν συνεκτίμησης όλων των συναφών νομικών στοιχείων και, συγκεκριμένα, προβάλλει ότι η ΕΚΤ αγνόησε ορισμένους από τους προβληθέντες λόγους περί παροχής πρόσβασης στα έγγραφα, ότι με τεχνητό τρόπο εξουδετέρωσε ορισμένους λόγους παροχής πρόσβασης στα έγγραφα, ότι ερμήνευσε εσφαλμένα το καθεστώς της πρόσβασης του κοινού στα έγγραφα κατά τρόπον ώστε να περιορίζεται μάλλον παρά να διευρύνεται η πρόσβαση και η διαφάνεια, ότι δεν ερμήνευσε ούτε εφάρμοσε με συνεκτικό τρόπο όλες τις ρυθμίσεις σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα, ότι δεν παρείχε επαρκή αιτιολογία, ότι υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον εξέδωσε ξεχωριστή απόφαση σχετικά με το ενδεχόμενο δικαίωμα πρόσβασης σύμφωνα με το άρθρο 22, παράγραφος 2, του κανονισμού για τον ενιαίο εποπτικό μηχανισμό (ΕΕΜ) (1) και σύμφωνα με το άρθρο 32, παράγραφος 1, του κανονισμού για το πλαίσιο ΕΕΜ (2), ότι έσφαλε καθόσον δεν συνεκτίμησε την αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι εσφαλμένα ανέλαβε την υποχρέωση να μη δημοσιεύσει το πλήρες κείμενο της εκτίμησης περί πτώχευσης ή πιθανής πτώχευσης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ότι ενέχει πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως καθόσον δεν περιλαμβάνει κανέναν λόγο και καμία συγκεκριμένη εξήγηση ως προς την αναγκαιότητα της μη δημοσίευσης των απαλειφθέντων τμημάτων της εκτίμησης περί πτώχευσης ή πιθανής πτώχευσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η ΕΚΤ ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της απόφασης σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα της ΕΚΤ (3), το άρθρο 27 του κανονισμού για τον ενιαίο εποπτικό μηχανισμό (ΕΕΜ), το άρθρο 53 της οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (4) και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Baumeister (5).

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η ΕΚΤ ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 4, παράγραφος 2, της απόφασης σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα της ΕΚΤ.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει διαδικαστική πλημμέλεια καθόσον η ΕΚΤ, κατά τη διαδικασία η οποία κατέληξε στην έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, δεν παρείχε πρόσβαση στον φάκελο σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63).

(2)  Κανονισμός (EΕ) 468/2014 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 16ης Απριλίου 2014, που θεσπίζει το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των εθνικών αρμόδιων αρχών και των εθνικών εντεταλμένων αρχών εντός του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού (κανονισμός για το πλαίσιο ΕΕΜ) (ΕΕ 2014, L 141, σ. 1).

(3)  Απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 4ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ/2004/3) (2004/258/EΚ) (ΕΕ 2004, L 80, σ. 42).

(4)  Οδηγία 2013/36/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ 2013, L 176 σ. 338).

(5)  Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 19ης Ιουνίου 2018, Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht κατά Ewald Baumeister (C-15/16, EU:C:2018:464).

Προσφυγή της 26ας Δεκεμβρίου 2022 — Ordre néerlandais des avocats du barreau de Bruxelles κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-797/22)

(2023/C 63/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ordre néerlandais des avocats du barreau de Bruxelles (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και δέκα λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: P. de Bandt, T. Ghysels, J. Nowak, T. Bontinck και A. Guillerme, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, στοιχείο 12, του κανονισμού (ΕE) 2022/1904 του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία και το άρθρο 1, στοιχείο 13, του κανονισμού (ΕE) 2022/2474 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, στο μέτρο που αντικαθιστούν και τροποποιούν, η πρώτη διάταξη, το άρθρο 5ιδ, παράγραφοι 2 και 4 έως 12 και, η δεύτερη διάταξη, το άρθρο 5ιδ, παράγραφοι 2 και 4 έως 11, του κανονισμού (ΕE) 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, όσον αφορά τις υπηρεσίες νομικών συμβουλών·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της προστασίας της ιδιωτικής ζωής καθώς και της πρόσβασης στη δικαιοσύνη τα οποία προβλέπονται, αντιστοίχως, στα άρθρα 7 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο μέτρο που το γενικό καθεστώς απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών συνιστά επέμβαση στο δικαίωμα κάθε υποκειμένου δικαίου να απευθύνεται στον δικηγόρο του για νομικές συμβουλές, καθώς και παραβίαση της αρχής του επαγγελματικού απορρήτου και της αρχής της ανεξαρτησίας του δικηγόρου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, στο μέτρο που η θέσπιση γενικού καθεστώτος απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη των θεμιτών σκοπών που επιδιώκει η Ένωση στο πλαίσιο της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και βαίνει πέραν του απολύτως αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη των ως άνω σκοπών.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, στο μέτρο που το θεσπισθέν γενικό καθεστώς απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών νομικών συμβουλών δεν είναι ούτε σαφές ούτε ακριβές ούτε προβλέψιμο ως προς την εφαρμογή του.

Προσφυγή της 28ης Δεκεμβρίου 2022 — Ordre des avocats à la cour de Paris και Couturier κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-798/22)

(2023/C 63/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ordre des avocats à la cour de Paris (Παρίσι, Γαλλία), Julie Couturier (Παρίσι) (εκπρόσωπος: L. Donnedieu de Vabres, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί της παρούσας προσφυγής ακυρώσεως, καθόσον η αρμοδιότητά του να ασκεί πλήρη έλεγχο νομιμότητας ουδόλως περιορίζεται στην περίπτωση κανονισμού, εκδοθέντος βάσει του άρθρου 215 ΣΛΕΕ, με τον οποίο εφαρμόζονται οι θέσεις της Ένωσης που θεσπίστηκαν στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ,

—	να κηρύξει τις προσφυγές τους παραδεκτές δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ,

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 12, του κανονισμού (ΕE) 2022/1904 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2015, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, και το άρθρο 1, παράγραφος 13, του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2474 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, στο μέτρο που αντικαθιστούν και τροποποιούν, αντίστοιχα, τις παραγράφους 2 και 4 έως 12 και τις παραγράφους 2 και 4 έως 11 του άρθρου 5ιδ του κανονισμού (ΕΕ) 833/2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, όσον αφορά τις υπηρεσίες νομικού συμβούλου, στο μέτρο που το τροποποιηθέν άρθρο 5ιδ: — δεν είναι σύμφωνο προς την υποχρέωση αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 296 της ΣΛΕΕ, — παραβιάζει: — το επαγγελματικό απόρρητο του δικηγόρου, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 7 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, — το δικαίωμα κάθε προσώπου «να συμβουλεύεται» δικηγόρο, το οποίο προστατεύεται στο άρθρο 47, εδάφιο 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να τηρείται ούτε το ουσιώδες περιεχόμενο των εν λόγω δικαιωμάτων και ελευθεριών ούτε η αρχή της αναλογικότητας, όπως επιβάλλει το άρθρο 52§ 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296 της ΣΛΕΕ. — Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, εν προκειμένω, ότι το Συμβούλιο δεν παρέχει καμία εξήγηση για τον λόγο της γενικής απαγόρευσης της παροχής νομικών συμβουλών στις υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας. Η μόνη αιτιολογική σκέψη που αφορά τη γενική αυτή απαγόρευση (η αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού 2022/1904) συνίσταται απλώς σε έναν ορισμό των σχετικών υπηρεσιών και σε καμία περίπτωση σε μια «σαφή και χωρίς αμφισημία» επεξήγηση της «συλλογιστικής του θεσμικού οργάνου το οποίο εξέδωσε την πράξη», όπως απαιτούν το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο. Δεδομένου ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν περιέχει καμία εξήγηση του λόγου της απαγόρευσης και του τρόπου με τον οποίο θα επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός, δεν παρέχει στους προσφεύγοντες τη δυνατότητα να γνωρίζουν τους λόγους του ληφθέντος μέτρου καθώς και το δικαστήριο που είναι αρμόδιο να ασκήσει τον έλεγχό του.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση του δικηγορικού απορρήτου. — Κατά τους προσφεύγοντες, ο δικηγόρος που επιθυμεί να παράσχει συμβουλές σε νομικά πρόσωπα ή οντότητες που έχουν την έδρα τους στη Ρωσία, θεωρώντας ότι οι εν λόγω νομικές συμβουλές εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των παρεκκλίσεων της παραγράφου 10 του τροποποιημένου άρθρου 5ιδ του κανονισμού 833/2014, είναι υποχρεωμένος να ζητήσει την προηγούμενη άδεια της αρμόδιας εθνικής αρχής και, επομένως, να αποκαλύψει, προς τούτο, στην αρχή αυτήν πληροφορίες, οι οποίες όμως είναι εκ της φύσεώς τους αυστηρά εμπιστευτικού χαρακτήρα, όχι μόνο για το περιεχόμενο αλλά και για την ύπαρξη της συμβουλής που πρόκειται να παράσχει και για τον πιθανό πελάτη του. Η παρέμβαση αυτή στο επαγγελματικό απόρρητο του δικηγόρου δεν είναι ούτε κατάλληλη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού ούτε απολύτως αναγκαία για τον σκοπό αυτόν.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση του δικαιώματος κάθε προσώπου «να συμβουλεύεται» δικηγόρο. — Κατά τους προσφεύγοντες, το τροποποιημένο άρθρο 5ιδ του κανονισμού 833/2014, στερώντας από ένα πρόσωπο το δικαίωμά του να λάβει νομική συμβουλή από δικηγόρο, το εμποδίζει να ενημερωθεί για την έκταση των δικαιωμάτων του και να αποφασίσει αν θα προσφύγει ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου. Ωστόσο, το δικαίωμα κάθε προσώπου να συμβουλεύεται δικηγόρο πρέπει να προστατεύεται βάσει του δικαιώματος άσκησης προσφυγής που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη. Αυτή η παραβίαση του δικαιώματος κάθε προσώπου «να συμβουλεύεται» δικηγόρο δεν είναι ούτε κατάλληλη ούτε απολύτως αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

Προσφυγή της 30ής Δεκεμβρίου 2022 — ΤΖ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-803/22)

(2023/C 63/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΤΖ (εκπρόσωπος: J. Janssen, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί τους λόγους ακυρώσεως που προβάλλονται με την παρούσα προσφυγή·

—	να ακυρώσει το Κεφάλαιο III του κανονισμού (ΕΕ) 2022/1854 του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2022, σχετικά με παρέμβαση έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών ενέργειας (1) (στο εξής: προσβαλλόμενος κανονισμός)·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 15 του προσβαλλόμενου κανονισμού καθόσον επιτρέπει την αναδρομική επιβολή συνεισφοράς αλληλεγγύης για το έτος 2022· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εσφαλμένως εκδόθηκε βάσει του άρθρου 122, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και έπρεπε να έχει εκδοθεί από το Συμβούλιο με ομοφωνία μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία, δεδομένου ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός περιέχει φορολογικά μέτρα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός συνιστά, αφενός, προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και στο άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, και, αφετέρου, παραβίαση των ενωσιακών αρχών της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου, καθόσον επιτρέπει την αναδρομική εφαρμογή.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 261I, σ. 1.

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2022 — Πολωνία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-830/22)

(2023/C 63/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και S. Żyrek)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι οποίες περιέχονται στα έγγραφα της 12ης Οκτωβρίου 2022 (1) και της 23ης Νοεμβρίου 2022 (2), όσον αφορά των συμψηφισμό των οφειλών εξ ημερησίων χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν με διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Οκτωβρίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C-204/21 R, EU:C:2021:878), για το χρονικό διάστημα από τις 15 Ιουλίου 2022 έως τις 29 Αυγούστου 2022,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση των άρθρων 101 και 102, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με το άρθρο 98, του κανονισμού (ΕE, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), καθόσον η Επιτροπή προέκρινε διαδικασία εισπράξεως οφειλών με συμψηφισμό, ενώ η διάταξη της 27ης Οκτωβρίου 2021 επέβαλλε ημερήσια χρηματική ποινή μέχρι της ημερομηνίας εκτελέσεως της διατάξεως της Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2021 (4), οι δε διατάξεις των οποίων τη αναστολή ισχύος απαιτούσε η εν λόγω διάταξη έπαυσαν να ισχύουν στις 15 Ιουλίου 2022.

---

(1)  Έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Οκτωβρίου 2022, με αριθ, πρωτοκόλλου ARES(2022)7041596.

(2)  Έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 23ης Νοεμβρίου 2022, με αριθ, πρωτοκόλλου ARES(2022)8087579.

(3)  Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

(4)  Διάταξη της Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2021, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C-204/21 R, EU:C:2021:593).

Προσφυγή-αγωγή της 22ας Δεκεμβρίου 2022 — TO κατά EUAA

(Υπόθεση T-831/22)

(2023/C 63/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: TO (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (EUAA)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την απόφαση της [εμπιστευτικό στοιχείο] (1) περί καταγγελίας της συμβάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας, με αριθμό πρωτοκόλλου [εμπιστευτικό στοιχείο], η οποία εκδόθηκε από τον/την/το [εμπιστευτικό στοιχείο], η οποία τέθηκε αυθημερόν σε ισχύ και η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα την [εμπιστευτικό στοιχείο]·

—	να υποχρεώσει τον καθού-εναγόμενο να καταβάλει προσωρινή αποζημίωση ύψους 45 000 ευρώ προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ηθικής βλάβης της προσφεύγουσας-ενάγουσας, υπό την επιφύλαξη μεταβολής κατά τη διάρκεια της δίκης·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 1δ, 1ε, παράγραφος 2, 12, 12α, 17, παράγραφος 1, 22α και 25, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν στους εκτάκτους υπαλλήλους κατ’ εφαρμογήν των άρθρων 10 και 11 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και παράβαση των άρθρων 8, 31, παράγραφος 1, 41, παράγραφος 1 και 41, παράγραφος 2, στοιχείο α', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση των θεμελιωδών και γενικών αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως της αρχής της αποτελεσματικής ασκήσεως των δικαιωμάτων άμυνας, της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της αρχής της εμπιστευτικότητας, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής που επιβάλλει στη διοίκηση να εκδίδει αποφάσεις μόνο βάσει νομικώς παραδεκτής αιτιολογίας, ήτοι αιτιολογίας σχετικής και μη περιλαμβάνουσας πρόδηλα πραγματικά ή νομικά σφάλματα εκτιμήσεως, καθώς και υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αρωγής και προσβολή της τιμής και της υπολήψεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση, μεταξύ άλλων, των άρθρων 4, 5, 14, 16, παράγραφος 2, στοιχείο β' και ε', 16, παράγραφος 3, 17, παράγραφος 1, στοιχείο ε' και ζ', 18 και 19 του κανονισμού (ΕE) 2018/1725 (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ.

---

(1)  Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.

(2)  ΕΕ 2013, L 248, σ. 1.

(3)  ΕΕ 2018, L 295, σ. 39.

Προσφυγή-αγωγή της 9ης Ιανουαρίου 2023 — UA κατά EUAA

(Υπόθεση T-3/23)

(2023/C 63/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: UA (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (EUAA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την απόφαση αριθ. 99 με αριθ. πρωτοκόλλου [εμπιστευτικό στοιχείο] (1), την οποία εξέδωσε το διοικητικό συμβούλιο του EUAA την [εμπιστευτικό στοιχείο], και η οποία κοινοποιήθηκε με ηλεκτρονικό μήνυμα την [εμπιστευτικό στοιχείο] από τη γραμματεία του διοικητικού συμβουλίου, καθώς και, καθόσον αυτό κριθεί αναγκαίο, όλες τις πράξεις και προπαρασκευαστικές αποφάσεις και/ή τις εκτελεστικές πράξεις και αποφάσεις με τις οποίες ο καθού εναγόμενος αποφάσισε, μεταξύ άλλων, ότι ο/η «[εμπιστευτικό στοιχείο] υποχρεούται να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη ο Οργανισμός λόγω σοβαρών προσωπικών παραπτωμάτων τα οποία συνεπάγονται την προσωπική οικονομική του ευθύνη σύμφωνα με το άρθρο 22 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα μέτρα και ο τρόπος υλοποιήσεως αυτής της αποκαταστάσεως θα εξεταστούν ξεχωριστά στο [εμπιστευτικό στοιχείο]»·

—	να υποχρεώσει τον καθού-εναγόμενο να καταβάλει προσωρινή αποζημίωση ύψους 25 000 ευρώ προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ηθικής βλάβης του προσφεύγοντος-ενάγοντος, υπό την επιφύλαξη μεταβολής κατά τη διάρκεια της δίκης·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 22 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), το οποίο εφαρμόζεται κατ’ αναλογίαν στους εκτάκτους υπαλλήλους σύμφωνα με το άρθρο 11 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβίαση των κατευθυντήριων γραμμών για την εφαρμογή του άρθρου 22 του ΚΥΚ (οικονομική ευθύνη των υπαλλήλων) και ιδίως των άρθρων 2.1, 2.3.2 και 3.2 των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, ιδίως των άρθρων 3, 4 και 22 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ (δικαίωμα ακροάσεως) το οποίο εφαρμόζεται δυνάμει του άρθρου 22 του ΚΥΚ, και παράβαση των άρθρων 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', 48 και 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, προβάλλεται πολλαπλό σφάλμα εκτιμήσεως, μη υποστατό των προσαπτόμενων πραγματικών περιστατικών, έλλειψη αιτιολογίας, παραβίαση της αρχής non bis in idem, παράβαση του καθήκοντος αρωγής, παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, της αρχής της χρηστής διοικήσεως και της αρχής της αναλογικότητας, παραβίαση της αρχής της ομοιογένειας της ευρωπαϊκής δημόσιας διοίκησης και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, προσβολή του κύρους του οποίου απολαύουν οι πράξεις των αρχών και κατάχρηση εξουσίας.

---

(1)  Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.

Προσφυγή της 10ης Ιανουαρίου 2023 — Illumina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-5/23)

(2023/C 63/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Illumina, Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Beard, Barrister at Law, και F. González Díaz, M. Siragusa και T. Spolidoro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2022 στην υπόθεση M.10938 — Illumina/GRAIL (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και άλλα έξοδα στα οποία θα υποβληθεί η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικά εσφαλμένη και ενέχει πραγματικά σφάλματα και σφάλματα εκτιμήσεως, καθόσον με αυτήν διαπιστώνεται η συνδρομή των προϋποθέσεων για τη λήψη προσωρινών μέτρων βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 5, στοιχείο γ', του κανονισμού 139/2004 του Συμβουλίου, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (1) (κανονισμός συγκεντρώσεων).

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, ενέχει πραγματικά σφάλματα και σφάλματα εκτιμήσεως και είναι ανεπαρκώς ή/και ελλιπώς αιτιολογημένη, καθόσον με αυτήν κρίνεται ότι τα προσωρινά μέτρα ήταν αναγκαία και κατάλληλα για την εξυπηρέτηση των σκοπών του άρθρου 8, παράγραφος 5, στοιχείο γ', του κανονισμού συγκεντρώσεων.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι οι προβλέψεις της προσβαλλόμενης απόφασης σχετικά με τη χρηματοδότηση είναι δυσανάλογες και περιορίζουν αδικαιολόγητα τη δυνατότητα της Illumina να εκτιμά την αναλογικότητα των αιτημάτων χρηματοδότησης.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση ανατίθενται παρανόμως εκτελεστικές εξουσίες της Επιτροπής σε εντολοδόχο παρακολούθησης και επίσης παρανόμως υποχρεώνεται η προσφεύγουσα να καλύπτει τις δαπάνες που σχετίζονται με τις δραστηριότητες του εν λόγω εντολοδόχου.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση αποκλείονται, κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, οι προϋπάρχουσες συμβατικές υποχρεώσεις της προσφεύγουσας από τις εξαιρέσεις των δεσμεύσεων διαχωρισμού, καθώς και ότι ο αποκλεισμός αυτός δεν αιτιολογείται επαρκώς.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβάλλονται υπερβολικοί, δυσανάλογοι και πιθανώς ανεφάρμοστοι περιορισμοί στις δραστηριότητες προσλήψεων των μερών κατά την ισχύ των προσωρινών μέτρων.

---

(1)  ΕΕ 2004, L 24, σ. 1.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 2022 — Smith & Nephew USD και Smith & Nephew USD One κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-780/19) (1)

(2023/C 63/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η πρόεδρος του δέκατου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 45 της 10.2.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Δεκεμβρίου 2022 — Schwa-Medico κατά EUIPO — Med El Elektromedizinische Geräte (STIWELL)

(Υπόθεση T-76/22) (1)

(2023/C 63/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 148 της 4.4.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Δεκεμβρίου 2022 — PV κατά Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας

(Υπόθεση T-443/22) (1)

(2023/C 63/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Η πρόεδρος του δέκατου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 380 της 3.10.2022.