Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των μεταβατικών κανόνων καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών εφαρμογής (1) της πανευρωμεσογειακής ζώνης (ΡΕΜ)

(2023/C 51/01)

Για τους σκοπούς της εφαρμογής της διαγώνιας σώρευσης καταγωγής μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής, τα ενδιαφερόμενα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής κοινοποιούν αμοιβαία, μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τους κανόνες καταγωγής που ισχύουν με τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής.

Υπενθυμίζεται ότι η διαγώνια σώρευση (επεξεργασίας, μεταποίησης και/ή υλών) μπορεί να εφαρμοστεί μόνον εάν τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής τελικής παραγωγής και τελικού προορισμού έχουν συνάψει συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, που περιέχουν πανομοιότυπους κανόνες καταγωγής, με όλα τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής που συμμετέχουν στην απόκτηση του χαρακτήρα καταγωγής.

Προϊόντα που κατάγονται από συμβαλλόμενο μέρος εφαρμογής που δεν έχει συνάψει συμφωνία με τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής τελικής παραγωγής και/ή τελικού προορισμού αντιμετωπίζονται ως μη καταγόμενα.

Με βάση τις κοινοποιήσεις που έγιναν από τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στους συνημμένους πίνακες ορίζονται τα εξής:

Πίνακας 1 – απλουστευμένη επισκόπηση των δυνατοτήτων σώρευσης την 1 Φεβρουαρίου 2023.

Πίνακας 2 – η ημερομηνία από την οποία αρχίζει να εφαρμόζεται η διαγώνια σώρευση.

Στον πίνακα 1, με το γράμμα «X» σημειώνεται η ύπαρξη συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ 2 εταίρων, η οποία περιέχει κανόνες καταγωγής που επιτρέπουν τη σώρευση βάσει των μεταβατικών κανόνων καταγωγής. Για τη χρήση διαγώνιας σώρευσης με τρίτο εταίρο θα πρέπει να σημειώνεται ένα «X» στο σύνολο της τομής του πίνακα μεταξύ των 3 εταίρων.

Στον πίνακα 2, οι ημερομηνίες αναφέρονται στην ημερομηνία εφαρμογής της διαγώνιας σώρευσης βάσει του άρθρου 8 του προσαρτήματος Α κάθε πρωτοκόλλου για τους κανόνες καταγωγής μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής. Στην περίπτωση αυτή, της ημερομηνίας προηγείται η ένδειξη «(Τ)».

Το παράρτημα Ι περιλαμβάνει κατάλογο των συμβαλλόμενων μερών εφαρμογής που έχουν επιλέξει να επεκτείνουν μονομερώς την εφαρμογή του άρθρου 7 παράγραφος 3 των μεταβατικών κανόνων που προβλέπονται στο προσάρτημα Α των διμερών πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής κατά την εισαγωγή προϊόντων που υπάγονται στα κεφάλαια 50 έως 63.

Οι κωδικοί των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής που παρατίθενται στους πίνακες είναι οι ακόλουθοι:

— Ευρωπαϊκή Ένωση	EU
— Κράτη ΕΖΕΣ:
— Ισλανδία	IS
— Ελβετία (συμπεριλαμβανομένου του Λιχτενστάιν) (2)	CH (+ LI)
— Νορβηγία	NO
— Φερόες Νήσοι	FO
— Οι συμμετέχοντες στη Διαδικασία της Βαρκελώνης:
— Ιορδανία	JO
— Παλαιστίνη (3)	PS
— Οι συμμετέχοντες στη Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ:
— Αλβανία	AL
— Βοσνία και Ερζεγοβίνη	BA
— Κόσοβο (*1)	KO
— Βόρεια Μακεδονία	MK
— Σερβία	RS
— Μαυροβούνιο	ME
— Γεωργία	GE
— Δημοκρατία της Μολδαβίας	MD

Η παρούσα ανακοίνωση αντικαθιστά την ανακοίνωση 2022/C 405/04 (ΕΕ C 405 της 21.10.2022, σ. 56).

Πίνακας 1

Απλουστευμένη επισκόπηση των δυνατοτήτων διαγώνιας σώρευσης βάσει των μεταβατικών κανόνων καταγωγής στην πανευρωμεσογειακή ζώνη την 1 Φεβρουαρίου 2023

EU

CH (+LI)

IS

NO

FO

JO

PS

AL

BA

KO

MK

RS

ME

GE

MD

EU

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

CH (+LI)

X

X

X

X

X

X

X

IS

X

X

X

X

X

X

X

NO

X

X

X

X

X

X

X

FO

X

JO

X

PS

X

AL

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

BA

X

X

X

X

X

X

KO

X

X

X

X

X

X

X

MK

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

RS

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

ME

X

X

X

X

X

X

X

X

X

X

GE

X

MD

X

X

X

X

X

X

X

Πίνακας 2

Ημερομηνία εφαρμογής των μεταβατικών κανόνων καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση στην πανευρωμεσογειακή ζώνη

EU

CH (+LI)

IS

NO

FO

JO

PS

AL

BA

KO

MK

RS

ME

GE

MD

EU

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(T) 1.9.2021

(Τ) 15.10.2022

(T) 9.9.2021

(T) 6.12.2021

(T) 9.2.2022

(T) 1.9.2021

(T) 16.11.2021

CH (+LI)

(T) 1.9.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

IS

(T) 1.9.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

NO

(T) 1.9.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.11.2021

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.1.2022

(T) 1.4.2022

FO

(T) 1.9.2021

JO

(T) 1.9.2021

PS

(T) 1.9.2021

AL

(T) 1.9.2021

(T) 1.1.2022

(T) 1.1.2022

(T) 1.1.2022

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

BA

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

KO

(Τ) 15.10.2022

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

MK

(T) 9.9.2021

(T) 1.4.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.4.2022

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

RS

(T) 6.12.2021

(T) 1.1.2022

(T) 1.1.2022

(T) 1.1.2022

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

ME

(T) 9.2.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.4.2022

(T) 1.4.2022

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

GE

(T) 1.9.2021

MD

(T) 16.11.2021

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

(Τ) 1.2.2023

---

(1)  Ως «συμβαλλόμενο μέρος εφαρμογής» νοείται συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης PEM το οποίο ενσωματώνει τους μεταβατικούς κανόνες καταγωγής της σύμβασης PEM στις διμερείς προτιμησιακές εμπορικές του συμφωνίες με άλλο συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης PEM.

(2)  Η Ελβετία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν αποτελούν τελωνειακή ένωση.

(3)  Η ονομασία αυτή δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης και δεν θίγει τις επιμέρους θέσεις των κρατών μελών σχετικά με το θέμα αυτό.

(*1)  Η εν λόγω ονομασία χρησιμοποιείται με την επιφύλαξη των θέσεων ως προς το καθεστώς και συνάδει με την απόφαση 1244/1999 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και τη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου σχετικά με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου.

Μη διατύπωση αντιρρήσεων σε κοινοποιηθείσα συγκέντρωση

(Υπόθεση M.10995 — INFINITE ELECTRONICS INTERNATIONAL / CABLE CONNECTIVITY GROUP)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2023/C 51/02)

Στις 25 Ιανουαρίου 2023, η Επιτροπή αποφάσισε να μη διατυπώσει αντιρρήσεις σχετικά με την ανωτέρω κοινοποιηθείσα συγκέντρωση και να τη χαρακτηρίσει συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά. Η απόφαση αυτή βασίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1). Το πλήρες κείμενο της απόφασης διατίθεται μόνο στα αγγλικά και θα δημοσιοποιηθεί χωρίς τα επιχειρηματικά απόρρητα στοιχεία τα οποία ενδέχεται να περιέχει. Θα διατίθεται:

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του ιστότοπου της Επιτροπής για τον ανταγωνισμό (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O ιστότοπος αυτός παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις, όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων και ημερομηνιών, καθώς και τομεακά ευρετήρια,

—	σε ηλεκτρονική μορφή στον ιστότοπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=el) με αριθμό εγγράφου 32023M10995. Ο ιστότοπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1.

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

9 Φεβρουαρίου 2023

(2023/C 51/03)

1 ευρώ =

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,0771
JPY	ιαπωνικό γιεν	140,80
DKK	δανική κορόνα	7,4419
GBP	λίρα στερλίνα	0,88515
SEK	σουηδική κορόνα	11,1390
CHF	ελβετικό φράγκο	0,9890
ISK	ισλανδική κορόνα	151,10
NOK	νορβηγική κορόνα	10,9123
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	23,698
HUF	ουγγρικό φιορίνι	385,80
PLN	πολωνικό ζλότι	4,7388
RON	ρουμανικό λέου	4,8935
TRY	τουρκική λίρα	20,2844
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,5409
CAD	δολάριο Καναδά	1,4423
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	8,4551
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,6906
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,4237
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 355,38
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	19,0134
CNY	κινεζικό ρενμινμπί γιουάν	7,2992
IDR	ρουπία Ινδονησίας	16 279,95
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,6488
PHP	πέσο Φιλιππινών	58,659
RUB	ρωσικό ρούβλι
THB	ταϊλανδικό μπατ	36,013
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	5,6165
MXN	πέσο Μεξικού	20,3293
INR	ινδική ρουπία	88,8905

---

(1)  Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Προηγούμενη κοινοποίηση συγκέντρωσης

(Υπόθεση M.11042 – BLACKROCK / AT&T / GIGAPOWER)

Υπόθεση υποψήφια για απλοποιημένη διαδικασία

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2023/C 51/04)

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1 («κανονισμός συγκεντρώσεων»).

(2)  ΕΕ C 366 της 14.12.2013, σ. 5.

Προηγούμενη κοινοποίηση συγκέντρωσης

(Υπόθεση M.10992 – KAUFLAND / SCP REAL ASSETS)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2023/C 51/05)

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1 (στο εξής: κανονισμός συγκεντρώσεων).

Δημοσίευση κοινοποίησης σχετικά με την έγκριση τυπικής τροποποίησης προδιαγραφών προϊόντος για ονομασία στον αμπελοοινικό τομέα σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφοι 2 και 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής

(2023/C 51/06)

Η παρούσα κοινοποίηση δημοσιεύεται σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 5 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής (1).

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΙΚΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ

«Savennières»

PDO-FR-A0158-AM02

Ημερομηνία κοινοποίησης: 14.11.2022

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΘΕΙΣΑΣ ΤΡΟΠΟΙΗΣΗΣ

1.   Επίσημος γεωγραφικός κώδικας

Οι δήμοι της γεωγραφικής περιοχής και της άμεσα γειτνιάζουσας περιοχής επικαιροποιήθηκαν με βάση τον επίσημο γεωγραφικό κώδικα.

Η περίμετρος της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής δεν επηρεάζεται.

Το ενιαίο έγγραφο τροποποιείται στα σημεία 6 και 9.

2.   Απόσταση μεταξύ των πρεμνών

Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των πρέμνων μειώνεται από 1 m σε 0,90 m.

Σκοπός της τροποποίησης αυτής είναι να αυξηθεί η πυκνότητα φύτευσης των αμπελώνων χωρίς να μεταβληθεί η απόσταση μεταξύ των σειρών.

Προστίθεται επίσης ειδική διάταξη για τα αμπελοτεμάχια που βρίσκονται σε πλαγιές με κλίση πάνω από 10 %, τα οποία επιτρέπεται να έχουν ελάχιστη απόσταση μεταξύ των πρέμνων 0,80 m.

Σκοπός της προσθήκης αυτής είναι να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη περίπτωση των αμπελώνων που έχουν φυτευτεί σε επικλινείς πλαγιές, γεγονός που συνεπάγεται ιδιαίτερη διαμόρφωση κατά τη φύτευση (παράλληλα προς την πλαγιά και όχι κάθετα προς αυτήν).

Το ενιαίο έγγραφο τροποποιείται στο σημείο 5.

3.   Κλάδεμα

Οι κανόνες κλαδέματος εναρμονίστηκαν όσον αφορά τις ονομασίες της περιοχής Anjou Saumur στην κοιλάδα του Λίγηρα.

Στόχος της εναρμόνισης είναι η βελτίωση των γνώσεων των επιχειρήσεων και η απλούστευση των ελέγχων. Η παρούσα τροποποίηση προβλέπει την ικανότητα προσαρμογής των αμπελουργών για την αντιμετώπιση των περιόδων παγετού, οι οποίες είναι όλο και πιο όψιμες.

Το ενιαίο έγγραφο τροποποιείται στο σημείο 5.

4.   Συγκομιδή

Διευκρινίζεται ότι η συγκομιδή των σταφυλιών γίνεται χειρωνακτικά.

Το ενιαίο έγγραφο τροποποιείται στο σημείο 5.

5.   Επισήμανση

Αποσαφηνίζεται το κανονιστικό πλαίσιο για τις προαιρετικές ενδείξεις.

Το ενιαίο έγγραφο τροποποιείται στο σημείο 9.

6.   Μεταβατικά μέτρα

Τα μεταβατικά μέτρα που έχουν ήδη λήξει διαγράφηκαν.

Οι τροποποιήσεις δεν επιφέρουν αλλαγές στο ενιαίο έγγραφο.

7.   Συντακτικού χαρακτήρα τροποποιήσεις

Έγιναν ορισμένες τροποποιήσεις στη διατύπωση των προδιαγραφών προϊόντος.

Οι τροποποιήσεις δεν επιφέρουν αλλαγές στο ενιαίο έγγραφο.

8.   Αναφορά στον οργανισμό ελέγχου

Η αναφορά στον οργανισμό ελέγχου αναδιατυπώνεται προκειμένου να εναρμονιστεί με τη διατύπωση που χρησιμοποιείται σε άλλες προδιαγραφές προϊόντος. Πρόκειται για τροποποίηση καθαρά συντακτικού χαρακτήρα.

Η τροποποίηση αυτή δεν επιφέρει αλλαγές στο ενιαίο έγγραφο.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

1.   Ονομασία/-Ες

Savennières

2.   Τύπος γεωγραφικής ένδειξης

ΠΟΠ – Προστατευόμενη ονομασία προέλευσης

3.   Κατηγορίες αμπελοοινικων προϊόντων

1.

Οίνος

4.   Περιγραφή του/των οίνου/-ων

1.   Χαρακτηριστικά προϊόντος

ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Οι οίνοι είναι λευκοί μη αφρώδεις ξηροί, ημίξηροι, ημίγλυκοι ή γλυκοί και έχουν τα ακόλουθα κύρια αναλυτικά χαρακτηριστικά: — Οι ξηροί οίνοι έχουν ελάχιστο φυσικό αλκοολικό τίτλο 11,5 % κατ’ όγκο. — Οι λοιποί οίνοι έχουν ελάχιστο φυσικό αλκοολικό τίτλο 12,5 % κατ’ όγκο. — Μετά τη ζύμωση, η περιεκτικότητα των ξηρών οίνων σε ζυμώσιμα σάκχαρα (γλυκόζη + φρουκτόζη) δεν υπερβαίνει τα 4 γραμμάρια ανά λίτρο ή τα 8 γραμμάρια ανά λίτρο όταν η ολική τους οξύτητα, εκφρασμένη σε γραμμάρια τρυγικού οξέος ανά λίτρο, δεν είναι μικρότερη από την περιεκτικότητά τους σε ζυμώσιμα σάκχαρα κατά περισσότερο από 2 γραμμάρια ανά λίτρο. — Ο ολικός κατ’ όγκο αλκοολικός τίτλος των ξηρών οίνων, μετά τον εμπλουτισμό, δεν υπερβαίνει το 13 %. Η περιεκτικότητα σε πτητική οξύτητα, σε ολική οξύτητα και σε ολικό διοξείδιο του θείου καθορίζεται με βάση την κοινοτική νομοθεσία.

Γενικά αναλυτικά χαρακτηριστικά
Μέγιστος ολικός αλκοολικός τίτλος (σε % vol)
Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος (σε % vol)	11
Ελάχιστη ολική οξύτητα
Μέγιστη πτητική οξύτητα (σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο)
Μέγιστος ολικός θειώδης ανυδρίτης (σε χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο)

2.   Περιγραφή

ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Οι οίνοι είναι λευκοί και, συνήθως, ξηροί. Μπορούν, ωστόσο, να περιέχουν ενίοτε ζυμώσιμα σάκχαρα. Το χρώμα τους κυμαίνεται από ωχροκίτρινο έως χρυσοκίτρινο. Η μύτη χαρακτηρίζεται γενικά από ανθικά αρώματα ή νότες (ακακία, φλαμούρι κ.λπ.), που συνοδεύονται από φρουτώδεις νότες που θυμίζουν αχλάδι, ροδάκινο, κυδώνι, καβουρδισμένο αμύγδαλο, σταφίδα, μέλι, σε φόντο από ορυκτώδεις νύξεις. Χαρακτηρίζονται από πλούσιο, λιπαρό στόμα, που αναδεικνύει όλη την πολυπλοκότητα των αρωμάτων τους. Η επίγευση είναι ένα μείγμα φρεσκάδας, ορυκτότητας και ελαφράς πικράδας που προσδίδουν αρμονία και ισορροπία. Οι οίνοι αυτοί εξελίσσονται πλήρως μετά από πολλά έτη στη φιάλη. Οι οίνοι με ζυμώσιμα σάκχαρα έχουν εξαιρετική ικανότητα παλαίωσης.

5.   Οινοποιητικές πρακτικές

5.1.   Ειδικές οινολογικές πρακτικές

1.   

 

Ειδική οινολογική πρακτική

Απαγορεύεται η χρήση τεμαχίων ξύλου. Ο ολικός κατ’ όγκο αλκοολικός τίτλος των ξηρών οίνων, μετά τον εμπλουτισμό, δεν υπερβαίνει το 13 %. Για τους λοιπούς οίνους, απαγορεύεται κάθε εργασία εμπλουτισμού. Πέραν των ανωτέρω διατάξεων, οι οίνοι πρέπει να συμμορφώνονται, όσον αφορά τις οινολογικές πρακτικές, με τις υποχρεώσεις που προβλέπονται σε κοινοτικό επίπεδο και στον κώδικα γεωργίας και θαλάσσιας αλιείας.

Οι οίνοι υποβάλλονται σε ωρίμαση τουλάχιστον έως τις 15 Μαρτίου του έτους που έπεται του έτους συγκομιδής.

2.   Πυκνότητα φύτευσης - Απόσταση

Καλλιεργητική πρακτική

Οι αμπελώνες έχουν ελάχιστη πυκνότητα φύτευσης 4 000 πρέμνων ανά εκτάριο. Η απόσταση μεταξύ των σειρών δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 2,50 μέτρα και η απόσταση μεταξύ των πρέμνων της ίδιας σειράς δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 0,90 μέτρα. Τα αμπελοτεμάχια στα οποία η απόσταση μεταξύ των πρέμνων της ίδιας σειράς είναι μικρότερη από 0,90 μέτρα αλλά τουλάχιστον 0,80 μέτρα και η κλίση τους είναι μεγαλύτερη από 10 % δικαιούνται, για τη συγκομιδή, την ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης. Τα αμπελοτεμάχια με πυκνότητα φύτευσης μικρότερη των 4 000 πρέμνων ανά εκτάριο αλλά μεγαλύτερη ή ίση με 3 300 πρέμνα ανά εκτάριο δικαιούνται να χρησιμοποιούν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης για τη συγκομιδή τους, με την επιφύλαξη της τήρησης των διατάξεων σχετικά με τους κανόνες υποστύλωσης με πλέγμα και ύψους του φυλλώματος που καθορίζονται στις προδιαγραφές προϊόντος. Στα εν λόγω αμπελοτεμάχια η απόσταση μεταξύ των σειρών είναι έως 3 μέτρα και η απόσταση μεταξύ των πρέμνων της ίδιας σειράς είναι τουλάχιστον 1 μέτρο.

3.   Κανόνες κλαδέματος αμπέλων και υποστύλωσης με πλέγμα

Καλλιεργητική πρακτική

Το κλάδεμα των αμπέλων είναι μακρύ ή κοντό ή μικτό, με ανώτατο όριο τους 12 οφθαλμούς ανά πρέμνο.

Τα αμπέλια μπορούν να κλαδεύονται με 2 επιπλέον οφθαλμούς ανά πρέμνο, υπό τον όρο ότι στο φαινολογικό στάδιο που αντιστοιχεί σε 11 ή 12 φύλλα (χωριστοί ανθοφόροι οφθαλμοί), ο αριθμός των καρποφόρων κλαδιών του έτους ανά πρέμνο είναι μικρότερος ή ίσος με 12.

Το ύψος του φυλλώματος που προσδένεται στα σύρματα των πασσάλων είναι τουλάχιστον ίσο προς 0,6 φορές την απόσταση μεταξύ των σειρών και υπολογίζεται από το κατώτερο άκρο του φυλλώματος, το οποίο ορίζεται σε 0,40 m τουλάχιστον πάνω από έδαφος, έως το ανώτερο άκρο του φυλλώματος που κορυφολογείται, το οποίο ορίζεται σε τουλάχιστον 0,20 m πάνω από το ανώτερο σύρμα των πασσάλων.

Επιπλέον, τα αμπελοτεμάχια με πυκνότητα φύτευσης μικρότερη από 4 000 πρέμνα ανά εκτάριο αλλά μεγαλύτερη ή ίση προς 3 300 πρέμνα ανά εκτάριο συμμορφώνονται με τους ακόλουθους κανόνες για τους πασσάλους: το ελάχιστο ύψος των πασσάλων είναι 1,90 m από το έδαφος· οι πάσσαλοι περιλαμβάνουν 4 επίπεδα συρμάτων· το ελάχιστο ύψος του άνω σύρματος είναι 1,85 μέτρα από το έδαφος.

4.   Άρδευση

Καλλιεργητική πρακτική

Απαγορεύεται η άρδευση.

5.   Συγκομιδή

Καλλιεργητική πρακτική

Τα σταφύλια συγκομίζονται χειρωνακτικά με διαλογή των τσαμπιών στο πρέμνο. Απαγορεύεται η χρήση μηχανής τρύγου.

5.2.   Μέγιστες αποδόσεις

1.	Ξηροί και ημίξηροι οίνοι 50 εκατόλιτρα ανά εκτάριο

2.	Λοιποί οίνοι 35 εκατόλιτρα ανά εκτάριο

6.   Οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή

Όλα τα στάδια της παραγωγής εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής, στα όρια της οποίας περιλαμβάνεται το έδαφος των ακόλουθων δήμων του νομού Maine-et-Loire, με βάση τον επίσημο γεωγραφικό κώδικα του 2021: Bouchemaine, La Possonnière, Savennières.

7.   Οινοποιητικές ποικιλίες αμπέλου

Chenin B

8.   Περιγραφή του/των δεσμού/-ων

8.1.   

 

α)   Περιγραφή των φυσικών παραγόντων που συμβάλλουν στον δεσμό

Η γεωγραφική περιοχή βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Λίγηρα, περίπου 15 χιλιόμετρα από την πόλη Angers. Χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο πλαγιών με νότιο/νοτιοανατολικό προσανατολισμό που εκτείνονται σε πλάτος 500 έως 1 500 μέτρων από τον Λίγηρα και σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων κατά μήκος του Λίγηρα. Στα βόρεια της γεωγραφικής περιοχής, απλώνεται ένα μεγάλο οροπέδιο, ψυχρότερο και εκτεθειμένο στους ανέμους, όπου κυριαρχούν η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια σιτηρών.

Το γεωλογικό υπόστρωμα αποτελείται από σχιστολιθικούς και σχιστοψαμμιτικούς σχηματισμούς της ανώτερης ορδοβίκιας περιόδου έως την κατώτερη δεβόνια περίοδο και, κατά τόπους, από ηφαιστειακές φλέβες (ρυόλιθοι και σπιλίτες). Στην αρχή του οροπεδίου, παρατηρούνται ορισμένες αποθέσεις αιολικής άμμου του Τεταρτογενούς σε περισσότερο ή λιγότερο παχιά στρώματα. Στις πλαγιές, το μητρικό πέτρωμα βρίσκεται συνήθως πολύ κοντά στην επιφάνεια του εδάφους.

Η γεωγραφική περιοχή καλύπτει το έδαφος 3 δήμων: Bouchemaine, La Possonnière και Savennières.

Το κλίμα είναι ωκεάνιο. Ο ορεινός όγκος της περιοχής Mauges, που βρίσκεται στα δυτικά του αμπελώνα, μετριάζει τα ωκεάνια αυτά χαρακτηριστικά λόγω της επίδρασης του φαινομένου Foehn. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχοπτώσεων είναι 650 mm σε μια περιοχή προστατευμένη από τους υγρούς ανέμους, ενώ υπερβαίνει τα 800 mm στους λόφους της περιοχής Mauges. Αυτές οι διακυμάνσεις των βροχοπτώσεων είναι ακόμη πιο έντονες κατά τη βλαστική περίοδο της αμπέλου, ιδίως από τον Ιούνιο μέχρι την περίοδο του τρύγου. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες είναι σχετικά υψηλές (περίπου 12 °C). Ο Λίγηρας διαδραματίζει σημαντικό θερμορυθμιστικό ρόλο στην κοντινή πλαγιά, η οποία δέχεται την επίδραση των επικρατούντων ανέμων, διατηρώντας υψηλές νυκτερινές θερμοκρασίες. Παράλληλα, ευνοεί σημαντικά, κατά την περίοδο του τρύγου, τον σχηματισμό πρωινής αχλής, η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη ευγενούς σήψης.

β)   Περιγραφή του ανθρώπινου παράγοντα που συμβάλλει στον δεσμό

Η αμπελοκαλλιέργεια, η οποία περιοριζόταν αρχικά στα αγροτεμάχια που βρίσκονταν κοντά στα μεγάλα αβαεία της Angers, εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την περιοχή της Angers και, αργότερα, τον 4ο αιώνα, στις πλαγιές του Pruniers και του Bouchemaine. Γύρω στα 1130, οι μοναχοί του αβαείου Saint-Nicolas d'Angers άρχισαν να αναπτύσσουν καλλιέργειες σε μια πλαγιά του Λίγηρα, από οπού πήρε το όνομά του το τοπωνύμιο «La Roche aux Moines» (ο βράχος των μοναχών). Το 1140 μοναχές του τάγματος του Άγιου Βενέδικτου ίδρυσαν στην κωμόπολη La Possonnière μονή με την ονομασία «Le Prieuré». Γύρω από τη μονή αναπτύχθηκαν μεγάλες εκτάσεις με αμπελώνες. Έτσι, ο οίνος του «Savennières» άρχισε να σερβίρεται στα τραπέζια των ευγενών και, ιδίως, τον 15ο αιώνα, στο τραπέζι του βασιλιά Ρενέ Α΄ του Ανζού, του επονομαζόμενου «Καλού». Ο τελευταίος, μάλιστα, σε μια στάση του στην περιοχή, δοκίμασε ένα ποτήρι κρασί από ένα αμπελοτεμάχιο δυτικά της πόλης, χαρακτηρίζοντάς το «σταγόνα χρυσού» (goutte d'or). Έκτοτε, το αμπελοτεμάχιο αυτό έμεινε γνωστό με το όνομα «Clos de la Goutte d’Or».

Οι αμπελώνες αναπτύχθηκαν ιδίως στη διάρκεια του 17ου και του 18ου αιώνα. Οι Bidet και Duhamel de Monceau, στο έργο τους με τίτλο «Traité sur la nature et la culture de la vigne» (Πραγματεία περί της φύσεως και της καλλιέργειας της αμπέλου), που δημοσιεύτηκε το 1749, έγραφαν τα εξής: «Στις πλαγιές που υψώνονται κατά μήκος του Λίγηρα, εκατέρωθεν του ποταμού, αναπτύσσονται οι διάφοροι αμπελώνες του Anjou· οι πλαγιές αυτές απέχουν μισή λεύγα ή ένα τέταρτο της λεύγας μεταξύ τους, ξεκινώντας από την Angers και εκτεινόμενες έως 7 ή 8 λεύγες προς την περιοχή της Βρετάνης. Τριγύρω μόνο βράχοι, άλλοτε τελείως άγονοι, με θάμνους, λόχμες και γηραιά δένδρα, στοιχεία που κατέστησαν την περιοχή δύσβατη και απροσπέλαστη, μετατρέποντάς τη σε καταφύγιο για κάθε λογής άγρια ή δηλητηριώδη ζώα. Η αμπελουργική ζώνη, ιδιαίτερα δύσκολη στην εκχέρσωση, είναι πλέον πλήρως καλλιεργημένη και κατάφυτη από αμπέλια, μέχρι το σημείο όπου η πλαγιά αρχίζει να εξομαλύνεται και να κάνει ελιγμούς στον βορρά, σε μια έκταση ενός τετάρτου της λεύγας ή μισής λεύγας. Οι πλαγιές στη δεξιά πλευρά του Λίγηρα, με κατεύθυνση προς τη Νάντη, έχουν μεσημβρινό προσανατολισμό, με αποτέλεσμα ο οίνος που παράγεται σε αυτές να είναι καλύτερος και πιο δυνατός από αυτόν που παράγεται στην αριστερή πλευρά [...]». Οι πλαγιές και τα εδάφη γύρω από το Savennières καλύπτονταν από αμπελώνες και σε κάθε σπίτι στην ύπαιθρο υπήρχαν πολλά περιβόλια με αμπέλια. Την παραμονή της Γαλλικής Επανάστασης, η θέση του αμπελώνα στις πλαγιές αποτυπώνεται στα λεγόμενα τετράδια παραπόνων (cahiers de doléances), που συνέταξε η Συνέλευση των Τάξεων. «Savennières: 2 460 κάτοικοι, το 1/3 των εδαφών καλύπτεται από αμπελώνες εξαιρετικής ποιότητας […] Δεν γνωρίζω άλλη ενορία με υψηλότερη φορολογία από αυτή του Savennières», έγραφε χαρακτηριστικά ο κ. Dertrou, σύνδικος (syndic).

8.2.   

 

Ο 19ος αιώνας χαρακτηρίστηκε από την εκ βάθρων αναμόρφωση του αμπελουργικού τομέα, λόγω της σημαντικής προόδου που συντελέστηκε στο πεδίο της οινολογίας και της φυτοϋγειονομικής προστασίας, με την πρωτοβουλία ιδιοκτητών όπως ο Guillory, που επιζητούσαν την παραγωγή οίνων ποιότητας και τη διαφύλαξη της φήμης των οίνων «Savennières». Στο πλαίσιο αυτό, διεξήχθησαν πολυάριθμα πειράματα, τόσο ως προς τη δοκιμαστική καλλιέργεια άλλων ποικιλιών, μεταξύ των οποίων η ποικιλία verdelho της Μαδέρας, περίπου 60 πρέμνα της οποίας καλλιεργήθηκαν, σύμφωνα με τον καθηγητή Maisonneuve, στο «Coulée de Serrant», όσο και ως προς τη διαμόρφωση αναβαθμίδων ή τα συστήματα υποστύλωσης. Ωστόσο, η ποικιλία που συνέχισε να ευδοκιμεί ιδιαίτερα στην περιοχή ήταν η ποικιλία chenin B. Ο Jules Guyot, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του, το 1865, περιέγραψε εξαιρετικά τον τρόπο διαμόρφωσης του αμπελώνα, κάνοντας λόγο για βραχύ κλάδεμα κεφαλής, βλαστολόγημα, καθώς και για συγκομιδή των σταφυλιών όταν «μεγάλο μέρος τους είναι υπερώριμα [...] ».

Η ελεγχόμενη ονομασία προέλευσης «Savennières» αναγνωρίστηκε με διάταγμα της 8ης Δεκεμβρίου 1952, στο οποίο ορίζονταν κυρίως οι οίνοι με ζυμώσιμα σάκχαρα. Το διάταγμα αυτό, υπό τις ενέργειες των διαδοχικών προέδρων της οργάνωσης για την προστασία του προϊόντος (syndicat de défense), μεταξύ των οποίων η Michèle Bazin de Jessey, επεκτάθηκε στον ορισμό των ξηρών οίνων με δυνατότητα παραγωγής οίνων με ζυμώσιμα σάκχαρα, αντικατοπτρίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις πρακτικές που εφαρμόζονται στον αμπελώνα και τα πρωτότυπα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος.

Το 2009 ο αμπελώνας καλλιεργούνταν από 34 επιχειρήσεις.

2.   Λεπτομέρειες σχετικά με την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του προϊόντος

Οι οίνοι είναι λευκοί και, συνήθως, ξηροί. Μπορούν, ωστόσο, να περιέχουν ενίοτε ζυμώσιμα σάκχαρα. Το χρώμα τους κυμαίνεται από ωχροκίτρινο έως χρυσοκίτρινο.

Η μύτη χαρακτηρίζεται γενικά από ανθικά αρώματα ή νότες (ακακία, φλαμούρι κ.λπ.), που συνοδεύονται από φρουτώδεις νότες που θυμίζουν αχλάδι, ροδάκινο, κυδώνι, καβουρδισμένο αμύγδαλο, σταφίδα, μέλι, σε φόντο από ορυκτώδεις νύξεις.

Χαρακτηρίζονται από πλούσιο, λιπαρό στόμα, που αναδεικνύει όλη την πολυπλοκότητα των αρωμάτων τους. Η επίγευση είναι ένα μείγμα φρεσκάδας, ορυκτότητας και ελαφράς πικράδας που προσδίδουν αρμονία και ισορροπία.

Οι οίνοι αυτοί εξελίσσονται πλήρως μετά από πολλά έτη στη φιάλη. Οι οίνοι με ζυμώσιμα σάκχαρα έχουν εξαιρετική ικανότητα παλαίωσης.

3.   Αιτιώδεις αλληλεπιδράσεις

Η οριοθετημένη περιοχή αμπελοτεμαχίων για τη συγκομιδή σταφυλιών περιλαμβάνει τα αμπελοτεμάχια που βρίσκονται στις υπήνεμες πλαγιές, με καλό μεσημβρινό προσανατολισμό και επιφανειακά εδάφη που αναπτύσσονται στους σχιστολιθικούς και σχιστοψαμμιτικούς σχηματισμούς του πρωτογενούς ορεινού όγκου ή αβαθή εδάφη που αναπτύσσονται σε επιστρώσεις αιολικής άμμου. Τα άγονα και πολύ χαλικώδη αυτά εδάφη παρουσιάζουν καλή ικανότητα στράγγισης και χαμηλά υδατικά αποθέματα.

Τα εν λόγω αμπελοτόπια απαιτούν τη βέλτιστη δυνατή διαχείριση του φυτού και των δυνατοτήτων παραγωγής του, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στη διαμόρφωση των πρέμνων, τους αυστηρούς κανόνες κλαδέματος και τη συγκομιδή με διαλογή των τσαμπιών, μεταξύ άλλων για την παραγωγή ξηρών οίνων.

Η τεχνογνωσία των επιχειρήσεων αποτυπώνεται στη συστηματική καλλιέργεια της ποικιλίας chenin B, μιας ανθεκτικής ποικιλίας, η οποία στα εδάφη αυτά εκφράζει πλήρως τα χαρακτηριστικά και την πρωτοτυπία της. Οι επιχειρήσεις προσαρμόστηκαν στις ιδιαιτερότητες και τον πλούτο της συγκεκριμένης ποικιλίας διαφοροποιώντας τις τεχνικές τους. Ανάλογα με τη θέση εγκατάστασης, τη διαμόρφωση των πρέμνων και τις κλιματικές συνθήκες του έτους παραγωγής, οι παραγόμενοι οίνοι παρουσιάζουν, κατά βάση, διαφορετική περιεκτικότητα σε ζυμώσιμα σάκχαρα. Όταν οι καιρικές συνθήκες στο τέλος της συγκομιδής είναι ευνοϊκές, χάρη στη θερμορυθμιστική δράση του Λίγηρα, στους ανέμους που πνέουν κατά μήκος του ποταμού και ευνοούν τη μηχανική αποξήρανση των ραγών ή χάρη στην παρουσία πρωινής αχλής, παράγονται οίνοι «moelleux» (ημίγλυκοι) ή «doux» (γλυκοί) από σταφύλια που συγκομίζονται αφού συμπυκνωθούν με λιάσιμο στα πρέμνα ή ευγενή σήψη υπό την επίδραση του μύκητα botrytis cinerea.

Παράλληλα, πολύ γρήγορα οι επιχειρήσεις ανέπτυξαν τις κατάλληλες πρακτικές για να εξασφαλίζουν το καλύτερο σταφύλι, προσαρμόζοντας τις τεχνικές οινοποίησης που χρησιμοποιούν. Θεσπίστηκε περίοδος ωρίμασης σε δεξαμενές, μετά τη ζύμωση, προκειμένου να παράγονται οίνοι με σύνθετα αρώματα. Για τον σκοπό αυτόν, στις προδιαγραφές προϊόντος καθορίζεται ελάχιστη περίοδος ωρίμασης έως τις 15 Μαρτίου του έτους που έπεται του έτους συγκομιδής.

Το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια μιας ποικιλίας που είναι τέλεια εγκλιματισμένη στις συνθήκες της περιοχής και την τεχνογνωσία που έχει αναπτυχθεί για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της, καθιστούν δυνατή την παραγωγή πρωτότυπων και μοναδικών οίνων με ιστορική φήμη. Μάλιστα, ο André Jullien, το 1816, στο έργο του με τίτλο «Topographie de tous les vignobles connus» (Τοπογραφία όλων των γνωστών αμπελώνων) δεν διστάζει να τους κατατάξει στην πρώτη κατηγορία, αναγνωρίζοντας με τον τρόπο αυτόν την πρωτοτυπία, την ποιότητα και τη φήμη τους.

Ο αμπελώνας «Savennières», σύμβολο του «douceur angevine» (του ήπιου κλίματος του Anjou), έχει χαρακτηριστεί από το 2001 ως τοποθεσία παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.

9.   Άλλες ουσιώδεις προϋποθέσεις (συσκευασία, επισήμανση, άλλες απαιτήσεις)

Άμεσα γειτνιάζουσα περιοχή

Νομικό πλαίσιο

Νομοθεσία της ΕΕ

Τύπος πρόσθετης προϋπόθεσης

Παρέκκλιση για την παραγωγή στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή

Περιγραφή της προϋπόθεσης

Η άμεσα γειτνιάζουσα περιοχή, που ορίζεται κατά παρέκκλιση για την οινοποίηση, καθώς και για την επεξεργασία και την ωρίμαση των οίνων, αποτελείται από το έδαφος των ακόλουθων δήμων του νομού Maine-et-Loire βάσει του επίσημου γεωγραφικού κώδικα του 2021: Angers, Beaulieu-sur-Layon, Bellevigne-en-Layon, Blaison-Saint-Sulpice, Brissac Loire Aubance (μόνο για την επικράτεια των κατ’ εξουσιοδότηση δήμων Alleuds, Brissac-Quincé, Charcé-Saint-Ellier-sur-Aubance, Luigné, Saint-Rémy-la-Varenne, Saint-Saturnin-sur-Loire, Saulgé-l’Hôpital και Vauchrétien), Chalonnes-sur-Loire, Chaudefonds-sur-Layon, Chemillé-en-Anjou (μόνο για την επικράτεια των κατ’ εξουσιοδότηση δήμων Chanzeaux και Valanjou), Denée, Doué-en-Anjou (μόνο για την επικράτεια του κατ’ εξουσιοδότηση δήμου Brigné), Les Garennes-sur-Loire, Mauges-sur-Loire (μόνο για την επικράτεια του κατ’ εξουσιοδότηση δήμου Saint-Laurent-de-la-Plaine), Mozé-sur-Louet, Mûrs-Erigné, Rochefort-sur-Loire, Sainte-Gemmes-sur-Loire, Saint-Melaine-sur-Aubance, Soulaines-sur-Aubance, Terranjou, Val-du-Layon.

Επισήμανση

Νομικό πλαίσιο

Εθνική νομοθεσία

Τύπος πρόσθετης προϋπόθεσης

Υποχρεωτικές διατάξεις σχετικά με την επισήμανση

Περιγραφή της προϋπόθεσης

Οι προαιρετικές ενδείξεις, η χρήση των οποίων, δυνάμει των κοινοτικών διατάξεων, μπορεί να ρυθμίζεται από τα κράτη μέλη, αναγράφονται στις ετικέτες με χαρακτήρες των οποίων οι διαστάσεις, σε ύψος και σε πλάτος, δεν υπερβαίνουν το διπλάσιο των διαστάσεων των χαρακτήρων με τους οποίους αναγράφεται το όνομα της ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης.

Το όνομα της ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης (AOC) μπορεί να συμπληρωθεί με τη γεωγραφική ονομασία «Val de Loire» σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται στις προδιαγραφές. Οι διαστάσεις (σε ύψος και πλάτος) των χαρακτήρων της γεωγραφικής ονομασίας «Val de Loire» δεν υπερβαίνουν τα δύο τρίτα των διαστάσεων των χαρακτήρων με τους οποίους αναγράφεται η ένδειξη της ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης.

Στα εμπορικά έγγραφα, στα έγγραφα κυκλοφορίας και στην επισήμανση των οίνων αναγράφονται υποχρεωτικά οι ενδείξεις «demi-sec» (ημίξηρος), «moelleux» (ημίγλυκος) ή «doux» (γλυκός) ανάλογα με την περιεκτικότητα του οίνου σε ζυμώσιμα σάκχαρα (γλυκόζη και φρουκτόζη), όπως ορίζεται στην κοινοτική νομοθεσία. Στις ετικέτες, οι εν λόγω ενδείξεις εμφανίζονται στο ίδιο οπτικό πεδίο με το όνομα της AOC.

Στις ετικέτες των οίνων με AOC μπορεί να αναγράφεται το όνομα μικρότερης γεωγραφικής ενότητας, υπό τον όρο ότι η εν λόγω γεωγραφική ενότητα: — αποτελεί κτηματογραφημένη τοποθεσία· — περιλαμβάνεται στη δήλωση συγκομιδής. Το όνομα της κτηματογραφημένης τοποθεσίας είναι τυπωμένο με χαρακτήρες των οποίων οι διαστάσεις δεν υπερβαίνουν, τόσο σε ύψος όσο και σε πλάτος, το ήμισυ των διαστάσεων των χαρακτήρων που χρησιμοποιούνται για την AOC.

Σύνδεσμος προς τις προδιάγραφες προϊόντος

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-7cc8c3cc-9ee0-4faf-aca5-058e37d4206d

---

(1)  ΕΕ L 9 της 11.1.2019, σ. 2.

Δημοσίευση αίτησης καταχώρισης ονομασίας σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων

(2023/C 51/07)

Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) εντός τριών μηνών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

«Suruç Narı»

Aριθ. ΕΚ: PDO-TR-02850-7.6.2022

ΠΓΕ ( ) ΠΟΠ (X)

1.   Ονομασία/-Ες [ΠΟΠ ή ΠΓΕ]

«Suruç Narı»

2.   Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα

Τουρκία

3.   Περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου

3.1.   Τύπος προϊόντος [που περιλαμβάνεται στο παράρτημα XI]

Κλάση 1.6. Φρούτα, λαχανικά και δημητριακά, νωπά ή μεταποιημένα

3.2.   Περιγραφή του προϊόντος που φέρει την προβλεπόμενη στο σημείο 1 ονομασία

Το «Suruç Narı» είναι καρπός μέτριου έως μεγάλου μεγέθους, με ερυθρές και ερυθρωπές αποχρώσεις σε κίτρινο φόντο που είναι ο φλοιός του καρπού. Ο καρπός «Suruç Narı» δεν έχει απόλυτα σφαιρικό σχήμα· είναι ελαφρώς πεπλατυσμένος στον άξονα μεταξύ στελέχους και κάλυκα, και ο λόγος διαμέτρου/μήκους είναι μεγαλύτερος από 1. Το «Suruç Narı» αποτελείται από 4 κύρια μέρη, δηλαδή τους σπόρους, τον φλοιό, τη μεμβράνη του ροδιού (μεσοκάρπιο) και το σπέρμα του ροδιού. Το «Suruç Narı» έχει χρώμα ερυθρωπό έως ανοιχτό ερυθρό, με μαλακούς σπόρους, μετρίως λεπτή και ελαστική σύνθεση του φλοιού, που εμφανίζει ροδοκόκκινες αποχρώσεις σε κίτρινο φόντο. Οι σπόροι του είναι μεγάλοι, διαχωρίζονται εύκολα. Αποτελούν περίπου το 60 % του καρπού. Κατά κανόνα καταναλώνεται ως επιτραπέζιος καρπός λόγω της γλυκόξινης γεύσης του.

Ο καρπός «Suruç Narı» έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

—	ποσοστό φλοιού· μεταξύ 39,4 % και 40,3 %,

—	ποσοστό χυμού· κατ’ ελάχιστον 45 %,

—	πυκνότητα χυμού· μεταξύ 1 072 και 1 075 g/cm3,

—	ποσοστό υδατοδιαλυτών στερεών· κατ’ ελάχιστον 15 %,

—	ογκομετρούμενη οξύτητα (σε ισοδύναμα κιτρικού οξέος)· λιγότερο από 1 % για τους γλυκούς καρπούς, 1-2 % για τους όξινους,

—	περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα· κατ’ ελάχιστον 12,8 %,

—	περιεκτικότητα σε τέφρα· μεταξύ 0,52-0,55 %,

—	τιμή pH· μεταξύ 2,9 και 3,3,

—	περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνη· κατ’ ανώτατο όριο 110 mg Cy.3 Gl/L χυμού,

—	ολικές φαινόλες· κατ’ ελάχιστον 1 300 mg γαλλικού οξέος/mL χυμού,

—	οργανικά οξέα που απαντούν σε μεγαλύτερο βαθμό· κιτρικό οξύ (μέσος όρος 10,4 ± 0,68 g/L), ασκορβικό οξύ (μέσος όρος 6,1 ± 2,83 g/L) και μηλικό οξύ (μέσος όρος 0,26 ± 0,16 g/L),

—	φαινολικές ενώσεις που απαντούν σε μεγαλύτερο βαθμό· κερκετόλη (52,9 ± 6,6 mg/L), καφεϊκό οξύ (46,2 ± 9,5 mg/L) και κατεχίνη (11,3 ± 3,8 mg/L).

—	Το βάρος του καρπού κυμαίνεται από 250 έως 650 γραμμάρια.

3.3.   Ζωοτροφές (μόνο για προϊόντα ζωικής προέλευσης) και πρώτες ύλες (μόνο για μεταποιημένα προϊόντα)

—

3.4.   Ειδικά στάδια της παραγωγής τα οποία πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής

Όλα τα στάδια της καλλιέργειας του «Suruç Narı» πρέπει να εκτελούνται εντός του καθορισμένου γεωγραφικού ορίου. Τα στάδια αυτά είναι κυρίως η φύτευση, το κλάδεμα, η άρδευση, η λίπανση, η συγκομιδή και οι γεωργικοί έλεγχοι.

3.5.   Ειδικοί κανόνες για τον τεμαχισμό, το τρίψιμο, τη συσκευασία κ.λπ. του προϊόντος στο οποίο αναφέρεται η καταχωρισμένη ονομασία

—

3.6.   Ειδικοί κανόνες για την επισήμανση του προϊόντος στο οποίο αναφέρεται η καταχωρισμένη ονομασία

Εκτός από τις υποχρεωτικές ενδείξεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία περί επισήμανσης και παρουσίασης των τροφίμων, η επισήμανση πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

—	την ονομασία «Suruç Narı»,

—	την εμπορική ονομασία και διεύθυνση ή τη σύντομη ονομασία και διεύθυνση ή το καταχωρισμένο σήμα του παραγωγού,

—	τον λογότυπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ΠΟΠ

4.   Συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής

Η καλλιέργεια του προϊόντος «Suruç Narı» πραγματοποιείται εντός των ορίων της επαρχίας Şanlıurfa. Οι πεδιάδες Birecik, Suruç, Harran και Ceylanpınar σχηματίστηκαν λόγω τεκτονικών μετατοπίσεων στο νότιο τμήμα της επαρχίας. Στα νότια της επαρχίας βρίσκονται τα συριακά σύνορα και στα βόρεια η λίμνη του φράγματος Atatürk. Στο ανατολικό τμήμα της επαρχίας βρίσκονται τα οροπέδια Karacadağ, Siverek και Viranşehir καθώς και ο χείμαρρος Cırcıp ενώ στα δυτικά κυλάει ο ποταμός Fırat (Ευφράτης).

5.   Δεσμός με τη γεωγραφική περιοχή

Ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής περιοχής

Η επαρχία Şanlıurfa έχει το χαμηλότερο υψόμετρο στην Τουρκία. Το έδαφός της παρουσιάζει κλίση από Βορρά προς Νότο. Στα νότια το υψόμετρο είναι μικρότερο από 500 m, ενώ στα βόρεια μπορεί να φτάσει τα 750 m.

Το κλίμα που επικρατεί στην περιοχή είναι το ηπειρωτικό. Τα καλοκαίρια είναι πολύ ξηρά και θερμά· οι χειμώνες είναι βροχεροί και σχετικά ήπιοι. Στην περιοχή καταγράφονται σημαντικές διαφορές θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και κατά τη διάρκεια του έτους. Σύμφωνα με μετεωρολογικά δεδομένα, η μέση μηνιαία θερμοκρασία δεν πέφτει στους 0 °C σε κανέναν μήνα του έτους. Η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο, που είναι ο ψυχρότερος μήνας, είναι 5,2 °C. Η θερμοκρασία αρχίζει να αυξάνεται σε μηνιαία βάση από τον Φεβρουάριο και υπερβαίνει τους 20 °C τον Μάιο. Από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, η θερμοκρασία συχνά υπερβαίνει τους 40 °C κατά τη διάρκεια της ημέρας. Από τον Μάρτιο έως το τέλος Σεπτεμβρίου, ο μέσος αριθμός ημερών με μέση θερμοκρασία μεταξύ + 20 °C και + 25 °C είναι 177. Ο αριθμός ημερών με μέση ημερήσια θερμοκρασία + 25 °C και άνω είναι περίπου 120.

Στη Şanlıurfa, ο υετός αυξάνεται τον χειμώνα και μειώνεται το καλοκαίρι. Ο ετήσιος υετός ποικίλλει αντίστροφα προς τη θερμοκρασία, καθώς αυξάνεται προς τον Βορρά και μειώνεται προς τον Νότο. Ο υετός στη Şanlıurfa έχει κατά κανόνα τη μορφή βροχής. Οι χιονοπτώσεις είναι πολύ σπάνιες και το χιόνι δεν παραμένει στο έδαφος για περισσότερο από 1-2 ημέρες. Όσον αφορά την υγρασία, εμφανίζει υψηλές τιμές στις αρδευόμενες περιοχές της Şanlıurfa στον Νότο και στην περιοχή Halfeti, ενώ εμφανίζει χαμηλές τιμές στο κέντρο της πόλης και στην περιοχή Suruç.

Κατά την εξέταση του υδατικού ισοζυγίου της Şanlıurfa, ο υετός αρχίζει να συσσωρεύεται στο έδαφος από τον Νοέμβριο. Τον Ιανουάριο, το έδαφος κατακλύζεται με νερό. Το πλεόνασμα νερού εμφανίζεται έως και τον Απρίλιο. Από τον Μάιο, η κατάσταση αλλάζει και η εξάτμιση των υδάτων αρχίζει να υπερτερεί του υετού. Η έλλειψη βροχοπτώσεων τον Μάιο και τον Ιούνιο αντισταθμίζεται από το νερό που έχει συσσωρευτεί στο έδαφος. Προς τα τέλη Μαΐου, το συσσωρευμένο νερό αρχίζει να εξαντλείται. Μέχρι τον Ιούνιο δεν υπάρχει καθόλου συσσωρευμένο νερό στο έδαφος. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται έως τον Νοέμβριο. Υδρογεωλογικές μελέτες καταδεικνύουν την ύπαρξη δύο υπόγειων υδροφόρων οριζόντων στο Suruç. Το πρώτο στρώμα υδροφόρου ορίζοντα είναι σημαντικό για τη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους και έχει πάχος περίπου 50-80 m από την επιφάνεια. Πρόκειται για το στρώμα στο οποίο, τον χειμώνα και την άνοιξη, συσσωρεύεται περίσσεια επιφανειακών υδάτων που χρησιμοποιείται κατά την περίοδο της ξηρασίας.

Επιπλέον, οι άνεμοι που πνέουν από τη συριακή έρημο, με τη σκόνη που μεταφέρουν, εναποθέτουν άφθονες ανόργανες ουσίες στις γεωργικές εκτάσεις της Şanlıurfa.

Ανθρώπινοι παράγοντες

Η Şanlıurfa αποτελεί μέρος της εύφορης ημισελήνου που είναι ιστορικά γνωστή ως Μεσοποταμία και χαρακτηρίζεται από τις εκτεταμένες γεωργικές καλλιέργειες. Πιστεύεται ότι το Suruç Narı μεταφέρθηκε στην περιοχή από τους κήπους της Βαβυλώνας. Η Şanlıurfa αποτελεί μία από τις κοιτίδες γενετικών πόρων του ροδιού στην Τουρκία. Για τον λόγο αυτόν, η καλλιέργεια ροδιού έχει μακραίωνη ιστορία στην περιοχή. Εδώ και αιώνες, οι γεωργοί εφαρμόζουν έναν παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας του «Suruc Narı». Η άρδευση αρχίζει όταν ανθίζουν τα μισά δένδρα. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι κρίσιμοι μήνες όσον αφορά την άρδευση, η οποία, για λόγους ανάπτυξης των καρπών, δεν πρέπει να παραμελείται. Ο χρόνος άρδευσης αποφασίζεται με εξέταση του χρώματος των δένδρων. Ως αποτέλεσμα της έλλειψης νερού τα δένδρα σκουραίνουν και δημιουργούνται σχισμές στον φλοιό των καρπών. Η τελευταία άρδευση πραγματοποιείται με το πλύσιμο των δένδρων για την απομάκρυνση των εντόμων και ιστών αράχνης μόλις μία ή δύο εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή. Η συγκομιδή αποτελεί μια διαδικασία που απαιτεί λεπτό χειρισμό. Ο καρπός συγκομίζεται μαζί με το κλαδί που τον συνδέει με το δένδρο. Το «Suruc Narı» μπορεί να αποθηκεύεται στη σκιά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για τουλάχιστον δύο μήνες.

Ιδιοτυπία του προϊόντος

Το «Suruc Narı» έγινε γνωστό στην περιοχή, ιδίως με το όνομα της περιοχής Suruç, και άρχισε αποκτά φήμη. Το «Suruc Narı» είναι ένα γεωργικό προϊόν που διαφέρει από τα άλλα ρόδια που καλλιεργούνται στην Τουρκία, λόγω του λεπτού και ελαστικού φλοιού του, του κιτρινωπού χρώματος του φλοιού, των εύκολα διαχωριζόμενων σπόρων, τη γλυκόξινης γεύσης και του αρώματός του. Σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες, η υψηλή περιεκτικότητα σε χυμό, σε συνδυασμό με την υψηλή περιεκτικότητα σε φαινολικές ενώσεις και υδατοδιαλυτή ξηρά ουσία, προσδίδει στο «Suruç Narı» τη μοναδικότητά του. Ειδικότερα, η υψηλή περιεκτικότητα σε κιτρικό οξύ, η οποία είναι περίπου 10 φορές υψηλότερη σε σχέση με τις περισσότερες ποικιλίες στην Τουρκία, και η υψηλή ογκομετρούμενη οξύτητα (%) συμβάλλουν στη μοναδική γλυκόξινη γεύση του.

Αιτιώδης σχέση

Οι οπωρολογικές και οργανοληπτικές ιδιότητες διαμορφώνονται από το κλίμα (υψηλή θερμοκρασία, μεγάλος αριθμός ημερών ηλιοφάνειας, σχετικά χαμηλή σχετική υγρασία) και την περιεκτικότητα του εδάφους σε νερό. Η περιοχή Suruç, ως γενετική πηγή αυτού του ροδιού, αποτελεί περιοχή παραγωγής του εν λόγω καρπού επί σειρά αιώνων. Το νερό είναι απαραίτητο για να αποκτήσει το Suruç Narı τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του· οι υδροφόροι ορίζοντες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους καλύπτουν τις ανάγκες του καρπού για νερό κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, κατά τη μακρά και θερμή θερινή περίοδο. Οι μεγάλες σε διάρκεια ηλιόλουστες ημέρες, σε συνδυασμό με τη συνεχή παροχή νερού και τη σχετικά χαμηλή σχετική υγρασία προσδίδουν στο Suruç Narı τη μοναδική γεύση, το χρώμα και την υφή του φλοιού του. Η πείρα που βασίζεται στην παράδοση, όσον αφορά την επιλογή του χρόνου άρδευσης και το πλύσιμο των δένδρων πριν από τη συγκομιδή, συμβάλλει στην ανάπτυξη των εν λόγω ιδιοτήτων.

Παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών

—

---

(1)  EE L 343 της 14.12.2012, σ. 1.