Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2023/C 24/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 15 της 16.1.2023

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 7 της 9.1.2023

ΕΕ C 482 της 19.12.2022

ΕΕ C 472 της 12.12.2022

ΕΕ C 463 της 5.12.2022

ΕΕ C 451 της 28.11.2022

ΕΕ C 441 της 21.11.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 22ας Νοεμβρίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-24/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Απόφαση (ΕΕ) 2019/1754 - Προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισσαβώνας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις - Άρθρο 3, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης - Άρθρο 207 ΣΛΕΕ - Κοινή εμπορική πολιτική - Εμπορικές πτυχές της διανοητικής ιδιοκτησίας - Άρθρο 218, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ - Δικαίωμα πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - Τροποποίηση της πρότασης της Επιτροπής από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 293, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Δυνατότητα εφαρμογής - Άρθρο 4, παράγραφος 3, άρθρο 13, παράγραφος 2, και άρθρο 17, παράγραφος 2, ΣΕΕ - Άρθρο 2, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Αρχές της δοτής αρμοδιότητας, της θεσμικής ισορροπίας και της καλόπιστης συνεργασίας)

(2023/C 24/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Castillo de la Torre, I. Naglis και J. Norris, στη συνέχεια F. Castillo de la Torre, M. Κωνσταντινίδης και J. Norris)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Αντωνιάδης, Μ. Μπαλτά και A.-L. Meyer)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: M. Jacobs, C. Pochet, και M. Van Regemorter), Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: K. Najmanová, H. Pešková, M. Smolek και J. Vláčil), Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Κ. Μπόσκοβιτς και M. Τασσοπούλου), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Bain, J.-L. Carré, A.-L. Desjonquères και T. Stéhelin), Δημοκρατία της Κροατίας (εκπρόσωπος: G. Vidović Mesarek), Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον P. Gentili, avvocato dello Stato), Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και K. Szíjjártó), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman και J. Langer), Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: A. Posch, E. Samoilova, J. Schmoll και H. Tichy), Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Barros da Costa, L. Inez Fernandes, J. P. Palha και R. Solnado Cruz, στη συνέχεια P. Barros da Costa, J. P. Palha και R. Solnado Cruz)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Ακυρώνει το άρθρο 3 και, κατά το μέτρο που περιέχει μνείες στα κράτη μέλη, το άρθρο 4 της απόφασης (ΕΕ) 2019/1754 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2019, σχετικά με την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισσαβώνας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις.

2.

Τα αποτελέσματα των ακυρωθέντων τμημάτων της απόφασης 2019/1754 διατηρούνται μόνο κατά το μέτρο που αφορούν τα κράτη μέλη τα οποία, κατά την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας απόφασης, έχουν κάνει χρήση της εξουσιοδότησης που προβλέπει το άρθρο 3 της απόφασης αυτής και έχουν επικυρώσει την Πράξη της Γενεύης της Συμφωνίας της Λισσαβώνας για τις ονομασίες προέλευσης και τις γεωγραφικές ενδείξεις ή έχουν προσχωρήσει σε αυτήν παράλληλα με την Ένωση, έως ότου τεθεί σε ισχύ εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος το οποίο δεν θα υπερβαίνει τους έξι μήνες από την ημερομηνία αυτή, νέα απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

4.	Το Βασίλειο του Βελγίου, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ελληνική Δημοκρατία, η Γαλλική Δημοκρατία, η Δημοκρατία της Κροατίας, η Ιταλική Δημοκρατία, η Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Αυστρίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  ΕΕ C 77 της 9.3.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 22ας Νοεμβρίου 2022 [αιτήσεις του Tribunal d'arrondissement de Luxembourg (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — WM (C-37/20), Sovim SA (C-601/20) κατά Luxembourg Business Registers

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-37/20 και C-601/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας - Οδηγία (ΕΕ) 2018/843 για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 - Τροποποίηση του άρθρου 30, παράγραφος 5, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ', της τελευταίας αυτής οδηγίας - Πρόσβαση οποιουδήποτε μέλους του ευρύτερου κοινού στις πληροφορίες σχετικά με τους πραγματικούς δικαιούχους - Κύρος - Άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής - Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα)

(2023/C 24/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal d'arrondissement de Luxembourg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

WM (C-37/20), Sovim SA (C-601/20)

κατά

Luxembourg Business Registers

Διατακτικό

Το άρθρο 1, σημείο 15, στοιχείο γ', της οδηγίας (ΕΕ) 2018/843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, και για την τροποποίηση των οδηγιών 2009/138/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ, είναι ανίσχυρο καθόσον τροποποίησε το άρθρο 30, παράγραφος 5, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ', της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής, υπό την έννοια ότι το εν λόγω άρθρο 30, παράγραφος 5, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ', προβλέπει, κατόπιν της προαναφερθείσας τροποποίησης, ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να διασφαλίζουν ότι στις πληροφορίες σχετικά με τους πραγματικούς δικαιούχους των εταιρικών και άλλων νομικών οντοτήτων που έχουν την εταιρική τους έδρα στην επικράτειά τους έχει πρόσβαση, σε κάθε περίπτωση, οποιοδήποτε μέλος του ευρύτερου κοινού.

---

(1)  ΕΕ C 103 της 30.3.2020.

ΕΕ C 35 της 1.2.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Överklagandenämnden för studiestöd (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — MCM κατά Centrala studiestödsnämnden

(Υπόθεση C-638/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ - Ίση μεταχείριση - Κοινωνικά πλεονεκτήματα - Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 - Άρθρο 7, παράγραφος 2 - Οικονομική ενίσχυση για ανώτατες σπουδές σε άλλο κράτος μέλος - Προϋπόθεση διαμονής - Εναλλακτική προϋπόθεση κοινωνικής ενσωμάτωσης, για τους φοιτητές που δεν διαμένουν στην ημεδαπή - Περίπτωση φοιτητή ο οποίος είναι υπήκοος του κράτους που χορηγεί την ενίσχυση, αλλά κατοικεί από τη γέννησή του στο κράτος όπου σπουδάζει)

(2023/C 24/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Överklagandenämnden för studiestöd

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

MCM

κατά

Centrala studiestödsnämnden

Διατακτικό

Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης,

έχουν την έννοια ότι:

δεν αντιτίθενται σε νομοθεσία κράτους μέλους βάσει της οποίας η χορήγηση, στο τέκνο προσώπου που εγκατέλειψε το κράτος μέλος υποδοχής στο οποίο εργαζόταν για να επιστρέψει στο πρώτο κράτος μέλος του οποίου είναι υπήκοος, οικονομικής ενίσχυσης για την πραγματοποίηση σπουδών στο κράτος μέλος υποδοχής τελεί υπό την προϋπόθεση ότι το τέκνο διατηρεί δεσμούς με το κράτος μέλος καταγωγής, σε περίπτωση κατά την οποία, αφενός, το τέκνο κατοικεί από τη γέννησή του στο κράτος μέλος υποδοχής και, αφετέρου, το κράτος μέλος καταγωγής απαιτεί από τους λοιπούς υπηκόους του, που δεν πληρούν την προϋπόθεση διαμονής και ζητούν οικονομική ενίσχυση για να σπουδάσουν σε άλλο κράτος μέλος, να διατηρούν δεσμούς με αυτό ως προϋπόθεση για να λάβουν την ενίσχυση.

---

(1)  ΕΕ C 53 της 15.2.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 22ας Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Rechtbank Den Haag (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Χ κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

(Υπόθεση C-69/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Άρθρα 4, 7 και 19 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης - Σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής - Προστασία σε περίπτωση απομάκρυνσης, απέλασης και έκδοσης - Δικαίωμα διαμονής για ιατρικούς λόγους - Κοινοί κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χώρων - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος πάσχει από σοβαρή ασθένεια - Θεραπευτική αγωγή για ανακούφιση από τον πόνο - Αγωγή μη διαθέσιμη στη χώρα καταγωγής - Προϋποθέσεις υπό τις οποίες πρέπει να αναβληθεί η απομάκρυνση)

(2023/C 24/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Den Haag

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Χ

κατά

Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 5 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 και 4 καθώς και το άρθρο 19, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι: δεν επιτρέπει να ληφθεί απόφαση επιστροφής ή μέτρο απομάκρυνσης εις βάρος υπηκόου τρίτης χώρας ο οποίος διαμένει παρανόμως σε κράτος μέλος και πάσχει από σοβαρή ασθένεια, όταν υφίστανται σοβαροί και αποδεδειγμένοι λόγοι να θεωρηθεί ότι ο ενδιαφερόμενος θα εκτεθεί, στην τρίτη χώρα προς την οποία θα απομακρυνθεί, σε πραγματικό κίνδυνο σημαντικής, μη αναστρέψιμης και ταχείας επιδείνωσης του πόνου του, σε περίπτωση επιστροφής, λόγω της απαγόρευσης στη χώρα αυτή της μόνης αποτελεσματικής αναλγητικής θεραπείας. Κράτος μέλος δεν μπορεί να προβλέψει αυστηρή προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να πιθανολογείται ότι θα εκδηλωθεί η επιδείνωση αυτή, προκειμένου να μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει κώλυμα για την έκδοση απόφασης επιστροφής ή για τη λήψη μέτρου απομάκρυνσης.

2)

Το άρθρο 5 και το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/115, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 και 4 καθώς και το άρθρο 19, παράγραφος 2, του Χάρτη, έχουν την έννοια ότι: δεν επιτρέπουν στην αρμόδια εθνική αρχή να λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες που έχει αυτό καθεαυτό το μέτρο απομάκρυνσης στην κατάσταση της υγείας του υπηκόου τρίτης χώρας αποκλειστικώς και μόνον προκειμένου να εξετάσει αν ο ενδιαφερόμενος είναι σε θέση να ταξιδέψει.

3)

Η οδηγία 2008/115, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1, 4 και 7 του Χάρτη, έχει την έννοια ότι: — δεν επιβάλλει στο κράτος μέλος στο οποίο διαμένει παρανόμως υπήκοος τρίτης χώρας να χορηγήσει σε αυτόν άδεια διαμονής σε περίπτωση που δεν μπορεί να λάβει εις βάρος του ούτε απόφαση επιστροφής ούτε μέτρο απομάκρυνσης διότι υφίστανται σοβαροί και αποδεδειγμένοι λόγοι να θεωρηθεί ότι αυτός θα εκτεθεί, στη χώρα προορισμού, σε πραγματικό κίνδυνο ταχείας, σημαντικής και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης του πόνου που προκαλείται από τη σοβαρή ασθένεια από την οποία πάσχει· — η κατάσταση της υγείας του υπηκόου αυτού και η περίθαλψη που λαμβάνει στο ως άνω κράτος μέλος λόγω της ασθένειάς του πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μαζί με το σύνολο των λοιπών κρίσιμων στοιχείων, από την αρμόδια εθνική αρχή όταν εξετάζει αν το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής του ενδιαφερομένου απαγορεύει να εκδοθεί απόφαση επιστροφής ή να ληφθεί μέτρο απομάκρυνσης εις βάρος του· — η έκδοση τέτοιας απόφασης ή η λήψη τέτοιου μέτρου δεν προσβάλλει το δικαίωμα αυτό για τον λόγο και μόνον ότι, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα προορισμού, ο ενδιαφερόμενος θα διατρέχει κίνδυνο επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του, όταν ένας τέτοιος κίνδυνος δεν υπερβαίνει το απαιτούμενο από το άρθρο 4 του Χάρτη ελάχιστο όριο σοβαρότητας.

---

(1)  ΕΕ C 163 της 03.5.2021

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Vincent Thunus κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

(Υπόθεση C-90/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) - Αποδοχές - Ετήσια αναπροσαρμογή των μισθών - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

(2023/C 24/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Vincent Thunus, Jaime Barragán, Marc D'hooge, Alexandra Felten, Christophe Nègre, Patrick Vanhoudt (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) (εκπρόσωποι: A. V. García Sanchez, T. Gilliams, J. Klein και E. Manoukian, επικουρούμενοι από τον P.–E. Partsch, δικηγόρο)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τους Vincent Thunus, Jaime Barragán, Marc D’hooge, Alexandra Felten, Christophe Nègre και Patrick Vanhoudt στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Vincent Thunus κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

(Υπόθεση C-91/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) - Αποδοχές - Ετήσια αναπροσαρμογή των μισθών - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

(2023/C 24/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Vincent Thunus, Jaime Barragán, Marc D'hooge, Alexandra Felten, Christophe Nègre, Patrick Vanhoudt (εκπρόσωπος: L. Levi, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: A. V. García Sanchez, T. Gilliams, J. Klein και E. Manoukian, επικουρούμενοι από τον P.–E. Partsch, avocat)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τους Vincent Thunus, Jaime Barragán, Marc D’hooge, Alexandra Felten, Christophe Nègre και Patrick Vanhoudt στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-166/21) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά - Οδηγία 92/83/ΕΟΚ - Απαλλαγή από τον εναρμονισμένο ειδικό φόρο κατανάλωσης - Αιθυλική αλκοόλη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή φαρμάκων - Άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο δ' - Απαλλαγή από τον φόρο υπό την προϋπόθεση της υπαγωγής της αλκοόλης σε καθεστώς αναστολής - Αδυναμία επιστροφής των καταβληθέντων ειδικών φόρων κατανάλωσης - Αρχή της αναλογικότητας)

(2023/C 24/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Perrin και M. Siekierzyńska, στη συνέχεια C. Perrin και A. Stobiecka-Kuik)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και A. Kramarczyk-Szaładzińska)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: O. Serdula, M. Smolek και J. Vláčil)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Δημοκρατία της Πολωνίας.

3.	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 148 της 26.4.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-259/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή αλιευτική πολιτική - Κανονισμός (ΕE) 2021/92 - Καθορισμός, για το 2021, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων στα ενωσιακά ύδατα και για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα - Διατήρηση των αλιευτικών πόρων και προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων - Άρθρα 15 έως 17 και 20 καθώς και άρθρο 59, δεύτερο εδάφιο - Άρθρο 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ - Κατάχρηση εξουσίας - Αρχή της καλόπιστης συνεργασίας)

(2023/C 24/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: I. Liukkonen και I. Terwinghe)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Falek, F. Naert και A. Nowak-Salles)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes, A. Stobiecka-Kuik και K. Walkerová)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  ΕΕ C 217 της 7.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IG κατά Varhoven administrativen sad

(Υπόθεση C-289/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αποτελεσματική δικαστική προστασία - Εθνικός δικονομικός κανόνας ο οποίος προβλέπει ότι προσφυγή που ασκήθηκε προς αμφισβήτηση της συμβατότητας εθνικής διατάξεως προς το δίκαιο της Ένωσης καθίσταται άνευ αντικειμένου εάν η διάταξη καταργηθεί εν εκκρεμοδικία)

(2023/C 24/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

IG

κατά

Varhoven administrativen sad

Διατακτικό

Η αρχή της αποτελεσματικότητας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε δικονομικό κανόνα κράτους μέλους δυνάμει του οποίου, όταν διάταξη του εσωτερικού δικαίου προσβληθείσα με προσφυγή ακυρώσεως ως αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης καταργείται και παύει, ως εκ τούτου, να παράγει τα αποτελέσματά της για το μέλλον, η διαφορά θεωρείται ότι έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, με αποτέλεσμα να παρέλκει η έκδοση αποφάσεως, χωρίς προηγουμένως οι διάδικοι να έχουν τη δυνατότητα να προβάλουν το ενδεχόμενο συμφέρον τους να συνεχισθεί η δίκη και χωρίς να ληφθεί υπόψη ένα τέτοιο συμφέρον.

---

(1)  ΕΕ C 289 της 19.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία κινηθείσα από τον Α

(Υπόθεση C-296/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Έλεγχος της απόκτησης και της κατοχής πυροβόλων όπλων - Οδηγία 91/477/ΕΟΚ - Παράρτημα I, μέρος III - Πρότυπα και τεχνικές απενεργοποίησης - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/2403 - Επαλήθευση και πιστοποίηση της απενεργοποίησης πυροβόλων όπλων - Άρθρο 3 - Οντότητα επαλήθευσης αναγνωρισμένη από εθνική αρχή - Χορήγηση πιστοποιητικού απενεργοποίησης - Οντότητα που δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο που δημοσιεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Μεταφορά απενεργοποιημένων πυροβόλων όπλων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 7 - Αμοιβαία αναγνώριση)

(2023/C 24/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

A

παρισταμένων των:

Helsingin poliisilaitos, Poliisihallitus

Διατακτικό

1)

Κατά το παράρτημα I, μέρος III, της οδηγίας 91/477/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1991, σχετικά με τον έλεγχο της απόκτησης και της κατοχής όπλων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/51/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, και το άρθρο 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/2403 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2015, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κατευθυντήριων γραμμών για τα πρότυπα και τις τεχνικές απενεργοποίησης, με σκοπό να διασφαλιστεί ότι τα απενεργοποιημένα πυροβόλα όπλα καθίστανται αμετάκλητα ακατάλληλα για χρήση, ορθώς ερμηνευόμενα, δύναται να εμπίπτει στην έννοια της «οντότητας επαλήθευσης», που διαλαμβάνεται στην παράγραφο 1 της διάταξης αυτής, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, όπως μια εμπορική εταιρία, εφόσον το πρόσωπο αυτό περιλαμβάνεται στον κατάλογο που δημοσιεύει η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 3, του εκτελεστικού αυτού κανονισμού.

2)

Κατά το παράρτημα I, μέρος III, της οδηγίας 91/477, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/51, και το άρθρο 7, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού 2015/2403 ορθώς ερμηνευόμενα, όταν πιστοποιητικό απενεργοποίησης πυροβόλου όπλου χορηγείται από «οντότητα επαλήθευσης», το κράτος μέλος στο οποίο μεταφέρεται το απενεργοποιημένο πυροβόλο όπλο υποχρεούται να αναγνωρίσει το εν λόγω πιστοποιητικό, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους διαπιστώσουν, κατά τη συνοπτική εξέταση του επίμαχου όπλου, ότι το πιστοποιητικό αυτό προδήλως δεν πληροί τις απαιτήσεις του εν λόγω εκτελεστικού κανονισμού.

---

(1)  ΕΕ C 289 της 19.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 4 de Castelló de la Plana (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Casilda κατά Banco Cetelem SA

(Υπόθεση C-302/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διαφορά της κύριας δίκης η οποία έχει καταστεί άνευ αντικειμένου - Κατάργηση της δίκης)

(2023/C 24/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia no 4 de Castelló de la Plana

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Casilda

κατά

Banco Cetelem SA

Διατακτικό

Καταργείται η δίκη επί της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Juzgado de Primera Instancia no 4 de Castelló de la Plana (πρωτοδικείο αριθ. 4 Castelló de la Plana, Ισπανία), με απόφαση της 7ης Μαΐου 2021.

---

(1)  ΕΕ C 382 της 20.9.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tilman SA κατά Unilever Supply Chain Company AG

(Υπόθεση C-358/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Σύμβαση του Λουγκάνο II - Ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας - Τυπικές προϋποθέσεις - Ρήτρα περιλαμβανόμενη στους γενικούς όρους - Γενικοί όροι προσβάσιμοι και εκτυπώσιμοι μέσω υπερσυνδέσμου που παρατίθεται σε σύμβαση συναφθείσα εγγράφως - Συναίνεση των μερών)

(2023/C 24/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και αναιρεσείουσα: Tilman SA

Εναγομένη και αναιρεσίβλητη: Unilever Supply Chain Company AG

Διατακτικό

Το άρθρο 23, παράγραφοι 1 και 2, της Συμβάσεως για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, η οποία υπεγράφη στις 30 Οκτωβρίου 2007 και της οποίας η σύναψη εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2009/430/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008,

έχει την έννοια ότι:

ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας συνομολογείται εγκύρως στην περίπτωση που περιλαμβάνεται σε γενικούς όρους στους οποίους παραπέμπει η συναφθείσα εγγράφως σύμβαση μέσω της παράθεσης του υπερσυνδέσμου ενός ιστότοπου η πρόσβαση στον οποίον παρέχει τη δυνατότητα στον επισκέπτη του να λάβει γνώση των γενικών όρων, να τους μεταφορτώσει και να τους εκτυπώσει πριν από την υπογραφή της συμβάσεως, χωρίς να έχει ζητηθεί τυπικώς από τον συμβαλλόμενο στον οποίο αντιτάσσεται η ρήτρα να αποδεχθεί τους γενικούς όρους επιλέγοντας σχετικό τετραγωνίδιο στον εν λόγω ιστότοπο.

---

(1)  ΕΕ C 338 της 23.8.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Kúria (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CIG Pannónia Életbiztosító Nyrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

(Υπόθεση C-458/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος - Παροχές ιατρικής περίθαλψης στο πλαίσιο ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων - Υπηρεσία την οποία χρησιμοποιεί ασφαλιστική επιχείρηση για να επαληθεύσει την ακρίβεια της διάγνωσης σοβαρής ασθένειας καθώς και για να αναζητήσει και να παράσχει τη βέλτιστη διαθέσιμη ιατρική περίθαλψη και θεραπευτική αγωγή στην αλλοδαπή)

(2023/C 24/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kúria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CIG Pannónia Életbiztosító Nyrt.

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

Διατακτικό

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας,

έχει την έννοια ότι:

δεν εμπίπτουν στην προβλεπόμενη στην εν λόγω διάταξη απαλλαγή παροχές υπηρεσιών που συνίστανται στην επαλήθευση της ακρίβειας της διάγνωσης σοβαρής ασθένειας όσον αφορά τον ασφαλισμένο προκειμένου να καθοριστεί η βέλτιστη διαθέσιμη υγειονομική περίθαλψη για τη θεραπεία του και να εξασφαλιστεί η παροχή θεραπευτικής αγωγής στην αλλοδαπή, εφόσον αυτή καλύπτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και εφόσον ο ασφαλισμένος έχει υποβάλει σχετικό αίτημα.

---

(1)  ΕΕ C 471 της 22.11.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Finanzgericht Nürnberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Α κατά Finanzamt M

(Υπόθεση C-596/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 167 και 168 - Δικαίωμα προς έκπτωση του καταβληθέντος ΦΠΑ εισροών - Αρχή της απαγόρευσης της απάτης - Αλυσίδα παραδόσεων - Άρνηση του δικαιώματος προς έκπτωση στην περίπτωση απάτης - Υποκείμενος στον φόρο - Δεύτερος αγοραστής ενός αγαθού - Απάτη σχετική με μέρος του ΦΠΑ που οφειλόταν επί της πρώτης αγοράς - Έκταση της άρνησης του δικαιώματος προς έκπτωση)

(2023/C 24/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Α

κατά

Finanzamt M

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 167 και 168 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα της αρχής της απαγόρευσης της απάτης, έχουν την έννοια ότι: είναι δυνατόν να μην επιτραπεί στον δεύτερο αγοραστή ενός αγαθού να εκπέσει τον καταβληθέντα φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) εισροών, επειδή γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει την ύπαρξη απάτης περί τον ΦΠΑ την οποία είχε διαπράξει ο αρχικός πωλητής κατά την πρώτη πώληση, μολονότι και ο πρώτος αγοραστής γνώριζε για την απάτη.

2)

Τα άρθρα 167 και 168 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα της αρχής της απαγόρευσης της απάτης, έχουν την έννοια ότι: στην περίπτωση αγοράς αγαθού το οποίο, σε στάδιο προγενέστερο της αγοράς αυτής, αποτέλεσε αντικείμενο απάτης που αφορά μέρος μόνον του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) τον οποίο δικαιούται να εισπράξει το Δημόσιο, δεν πρέπει να επιτραπεί στον δεύτερο αγοραστή του αγαθού να εκπέσει τον καταβληθέντα ΦΠΑ εισροών, και δη για το σύνολο του ποσού, εφόσον γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η ως άνω αγορά συνδεόταν με απάτη.

---

(1)  ΕΕ C 513 της 20.12.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Raad van State (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VZW Belgisch-Luxemburgse vereniging van de industrie van plantenbescherming (Belplant), πρώην VZW Belgische Vereniging van de Industrie van Plantenbeschermingsmiddelen (PHYTOFAR) κατά Vlaams Gewest

(Υπόθεση C-658/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών - Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 - Έννοια του «τεχνικού κανόνα» - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία απαγορεύει τη χρήση γεωργικών φαρμάκων που περιέχουν γλυφοσάτη από ιδιώτες σε ιδιωτικά γεωτεμάχια - Άρθρο 5, παράγραφος 1 - Υποχρέωση των κρατών μελών να γνωστοποιούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε σχέδιο τεχνικού κανόνα)

(2023/C 24/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: VZW Belgisch-Luxemburgse vereniging van de industrie van plantenbescherming (Belplant), πρώην VZW Belgische Vereniging van de Industrie van Plantenbeschermingsmiddelen (PHYTOFAR)

Καθής: Vlaams Gewest

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 5 αυτής,

έχει την έννοια ότι:

εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία απαγορεύει στα πρόσωπα που δεν είναι κάτοχοι εθνικής άδειας για επαγγελματίες να χρησιμοποιούν, σε ιδιωτικά γεωτεμάχια, γεωργικά φάρμακα που περιέχουν γλυφοσάτη μπορεί να συνιστά «τεχνικό κανόνα», κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία δ' και στ', της οδηγίας αυτής, ο οποίος πρέπει να γνωστοποιείται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή βάσει του άρθρου 5 της οδηγίας, εφόσον η εφαρμογή της επίμαχης εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως είναι ικανή να επηρεάσει σημαντικά την εμπορία των οικείων προϊόντων, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

---

(1)  ΕΕ C 73 της 14.2.2022.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 24ης Νοεμβρίου 2022 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Cafpi SA, Aviva assurances SA κατά Enedis SA

(Υπόθεση C-691/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 85/374/ΕΟΚ - Άρθρο 3 - Ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων - Έννοια του «παραγωγού» - Διαχειριστής δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας ο οποίος προβαίνει σε μετατροπή του επιπέδου τάσεως του ηλεκτρικού ρεύματος με σκοπό τη διανομή του)

(2023/C 24/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Cafpi SA, Aviva assurances SA

κατά

Enedis SA.

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1985, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 1999/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαΐου 1999,

έχει την έννοια ότι:

ο διαχειριστής δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να θεωρείται «παραγωγός», κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, καθόσον προβαίνει σε μετατροπή του επιπέδου τάσεως του ηλεκτρικού ρεύματος με σκοπό τη διανομή του στον τελικό πελάτη.

---

(1)  ΕΕ C 64 της 7.2.2022.

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2022 [αίτηση του Cour d'appel de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DA κατά Romanian Air Traffic Services Administration (Romatsa) κ.λπ. και FC κ.λπ. κατά Romanian Air Traffic Services Administration (Romatsa) κ.λπ.

(Υπόθεση C-333/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κρατικές ενισχύσεις - Άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ - Διμερής επενδυτική συμφωνία - Ρήτρα διαιτησίας - Ρουμανία - Διαιτητική απόφαση που επιδικάζει αποζημίωση - Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία η καταβολή της αποζημίωσης χαρακτηρίζεται κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της - Αναγκαστική εκτέλεση της διαιτητικής απόφασης ενώπιον δικαστηρίου κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο οποίο απευθύνεται η απόφαση - Παράβαση του δικαίου της Ένωσης - Άρθρο 19 ΣΕΕ - Άρθρα 267 και 344 ΣΛΕΕ - Αυτοτέλεια του δικαίου της Ένωσης)

(2023/C 24/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DA και FC, European Food SA, Starmill SRL, Multipack SRL

κατά

Romanian Air Traffic Services Administration (Romatsa), Ρουμανίας, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (Eurocontrol), FC, European Food SA, Starmill SRL, Multipack SRL και Romanian Air Traffic Services Administration (Romatsa), Ρουμανίας, DA, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (Eurocontrol)

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης, και δη τα άρθρα 267 και 344 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι δικαστήριο κράτους μέλους το οποίο έχει επιληφθεί της αναγκαστικής εκτέλεσης της διαιτητικής απόφασης την οποία αφορά η απόφαση (ΕΕ) 2015/1470 της Επιτροπής, της 30ής Μαρτίου 2015, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38517 (2014/C) (πρώην 2014/NN) την οποία έθεσε σε εφαρμογή η Ρουμανία — διαιτητική απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση Micula κατά Ρουμανίας, οφείλει να εξαφανίσει την εν λόγω διαιτητική απόφαση και, ως εκ τούτου, δεν δύναται σε καμία περίπτωση να προβεί στην εκτέλεσή της προκειμένου να καταβληθεί στους δικαιούχους η βάσει αυτής χορηγούμενη αποζημίωση.

---

(1)  ΕΕ C 220 της 1.7.2019.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 5ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Rayonen sad — Pazardzhik (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SF κατά Teritorialna direktsia na Natsionalna agentsia za prihodite — Plovdiv

(Υπόθεση C-49/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 53 και 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Οδηγία (ΕE) 2015/849 - Πεδίο εφαρμογής - Εθνική ρύθμιση που απαιτεί την πραγματοποίηση πληρωμών που υπερβαίνουν ένα ορισμένο όριο αποκλειστικά με έμβασμα ή με κατάθεση χρημάτων σε λογαριασμό πληρωμών)

(2023/C 24/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad — Pazardzhik

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SF

κατά

Teritorialna direktsia na Natsionalna agentsia za prihodite — Plovdiv

Διατακτικό

Ρύθμιση κράτους μέλους που ορίζει ότι οι πληρωμές σε εθνικό έδαφος ποσού ίσου ή μεγαλύτερου από ένα καθορισμένο όριο, πραγματοποιούνται αποκλειστικά με έμβασμα ή με κατάθεση χρημάτων σε λογαριασμό πληρωμών, χωρίς να ενδιαφέρει για την εφαρμογή της διάταξης αυτής το πρόσωπο ή η αιτία της πληρωμής σε μετρητά, καθόσον η εν λόγω διάταξη αφορά όλες τις συναλλαγές σε μετρητά μεταξύ φυσικών και νομικών προσώπων, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας (ΕE) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής.

---

(1)  ΕΕ C 137 της 27.4.2020.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie — (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — R1, R2 (C-650/20) κατά O1, O2 (C-650/20) και C (C-651/20) κατά T, O (C-651/20)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-650/20 και C-651/20) (1)

(Διαγραφή)

(2023/C 24/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

R1, R2 (C-650/20), C (C-651/20)

κατά

O1, O2 (C-650/20), T, O (C-651/20)

Διατακτικό

Οι συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-650/20 et C-651/20 διαγράφονται από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 30.11.20.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 27ης Σεπτεμβρίου 2022 [αίτηση του Landgericht Kleve (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AB κ.λπ. κατά Ryanair DAC

(Υπόθεση C-307/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Αεροπορικές Μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Κοινοί κανόνες αποζημίωσης των επιβατών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης - Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση ματαίωσης πτήσης - Σύμβαση μεταφοράς συναφθείσα μέσω διαδικτυακού πρακτορείου ταξιδίων - Ενημέρωση σχετικά με τη ματαίωση της πτήσης μέσω ηλεκτρονικής διεύθυνσης που δημιουργήθηκε αυτόματα από το πρακτορείο ταξιδίων - Έλλειψη ουσιαστικής ενημέρωσης του επιβάτη)

(2023/C 24/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Kleve

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AB κ.λπ.

κατά

Ryanair DAC

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ' και το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91,

έχουν την έννοια ότι:

ο πραγματικός αερομεταφορέας υποχρεούται να καταβάλει την προβλεπόμενη στις εν λόγω διατάξεις αποζημίωση σε περίπτωση ματαίωσης πτήσης η οποία δεν γνωστοποιήθηκε στον επιβάτη τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης, όταν ο μεταφορέας διαβίβασε εγκαίρως την πληροφορία στη μοναδική ηλεκτρονική διεύθυνση που του είχε γνωστοποιηθεί στο πλαίσιο της κράτησης, χωρίς, εντούτοις, να γνωρίζει ότι μέσω της εν λόγω διεύθυνσης ήταν δυνατή η επικοινωνία μόνον με το ταξιδιωτικό πρακτορείο, με τη διαμεσολάβηση του οποίου είχε πραγματοποιηθεί η κράτηση, και όχι η άμεση επικοινωνία με τον επιβάτη και ότι το ταξιδιωτικό πρακτορείο δεν διαβίβασε εγκαίρως την πληροφορία στον επιβάτη.

---

(1)  ΕΕ C 310 της 2.8.2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 20ής Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas IP (IFAP) κατά AB, CD, EF

(Υπόθεση C-374/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης - Δίωξη λόγω παρατυπιών - Άρθρο 4 - Λήψη διοικητικών μέτρων - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Προθεσμία παραγραφής της δίωξης - Παρέλευση προθεσμίας - Δυνατότητα επικλήσεως στο πλαίσιο της διαδικασίας αναγκαστικής εισπράξεως - Άρθρο 3, παράγραφος 2 - Προθεσμία εκτελέσεως - Δυνατότητα εφαρμογής - Έναρξη - Διακοπή και αναστολή)

(2023/C 24/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas IP (IFAP)

κατά

AB, CD, EF

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει την έννοια ότι: με την επιφύλαξη της τήρησης των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας, προκειμένου να προσβληθεί απόφαση είσπραξης αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, η οποία εκδόθηκε μετά την παρέλευση της προθεσμίας παραγραφής της μνημονευόμενης στην εν λόγω διάταξη δίωξης, ο αποδέκτης της απόφασης είναι υποχρεωμένος να επικαλεστεί την παρατυπία της εντός ορισμένης προθεσμίας ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου, επί ποινή παραγραφής του σχετικού δικαιώματός του, και δεν μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά της εκτέλεσης της συγκεκριμένης απόφασης επικαλούμενος την ίδια παρατυπία στο πλαίσιο κινηθείσας κατ’ αυτού ένδικης διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 2, εδάφιο πρώτο, του κανονισμού 2988/95, έχει την έννοια ότι: οι ευθυνόμενοι επικουρικώς για την οφειλέτρια οντότητα, η οποία είναι αποδέκτρια αποφάσεως επιστροφής αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών, στους οποίους επεκτάθηκε η διαδικασία εκτέλεσης φορολογικής οφειλής, πρέπει να μπορούν να επικαλεστούν την εκπνοή της προθεσμίας εκτέλεσης που προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του εν λόγω κανονισμού ή, ενδεχομένως, την παραταθείσα προθεσμία εκτέλεσης κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 3, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού, προκειμένου να ασκήσουν ανακοπή κατά της αναγκαστικής είσπραξης των εν λόγω ποσών.

3)

Το άρθρο 3, παράγραφος 2, εδάφιο πρώτο, του κανονισμού 2988/95, έχει την έννοια ότι: η έναρξη της προθεσμίας που τάσσει για την εκτέλεση αποφάσεως η οποία διατάσσει την επιστροφή αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών υπολογίζεται από την ημέρα κατά την οποία η εν λόγω απόφαση κατέστη τελεσίδικη, ήτοι από την ημερομηνία εκπνοής των προθεσμιών για την άσκηση ενδίκων μέσων ή από την ημερομηνία εξαντλήσεως των ενδίκων μέσων.

---

(1)  ΕΕ C 357 της 6.9.2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 19ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Tribunale di Napoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VB κατά Comune di Portici

(Υπόθεση C-777/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Ελευθερία παροχής υπηρεσιών - Oδική κυκλοφορία - Ταξινόμηση και φορολόγηση μηχανοκινήτων οχημάτων - Όχημα ταξινομημένο σε κράτος μέλος - Οδηγός που έχει τον τόπο διαμονής του στο κράτος μέλος ταξινόμησης του οχήματος και σε άλλο κράτος μέλος - Ρύθμιση κράτους μέλους η οποία απαγορεύει στα πρόσωπα που διαμένουν σε αυτό για χρονικό διάστημα υπερβαίνον τις 60 ημέρες να κυκλοφορούν εντός του συγκεκριμένου κράτους μέλους με όχημα ταξινομημένο στην αλλοδαπή)

(2023/C 24/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Napoli

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VB

κατά

Comune di Portici

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία απαγορεύει σε αυτοαπασχολούμενο εργαζόμενο που διαμένει σε κράτος μέλος για χρονικό διάστημα υπερβαίνον τις 60 ημέρες να κυκλοφορεί στο συγκεκριμένο κράτος μέλος με όχημα το οποίο είναι ταξινομημένο σε άλλο κράτος μέλος, σε περίπτωση κατά την οποία το όχημα ούτε προορίζεται κυρίως για μόνιμη χρήση εντός του πρώτου κράτους μέλους ούτε και χρησιμοποιείται πράγματι κατά τέτοιον τρόπο.

---

(1)  ΕΕ C 148 της 4.4.2022.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Nacional (Ισπανία) στις 5 Απριλίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά Abel

(Υπόθεση C-235/22)

(2023/C 24/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Nacional

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Προσφεύγων: Abel

Κατηγορούσα αρχή: Ministerio Fiscal

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν τα άρθρα 126 και 127 της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας [συμφωνία αποχωρήσεως] (1) και το άρθρο 18, παράγραφος 1, και το άρθρο 21, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι εφαρμόζονται επί αιτήματος εκδόσεως που υποβάλλεται από τρίτο κράτος μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου που προβλέπει η συμφωνία αποχωρήσεως και η οποία αφορά πολίτη του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος διέμενε σε κράτος μέλος κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη της συμφωνίας αποχωρήσεως, για πράξεις που διαπράχθηκαν πριν και κατά τη διάρκεια ισχύος της ως άνω συμφωνίας; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως,

2)

Έχουν τα άρθρα 10, 12, 13, 14, 15, 126 και 127 της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας [συμφωνία αποχωρήσεως] και το άρθρο 21 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι είναι εφαρμοστέα η νομολογία την οποία διαμόρφωσε το Δικαστήριο με τις αποφάσεις του στις υποθέσεις C-182/15 (Petruhhin) (2), Pisciotti (C-191/16) (3) και C-897/19 PPU (I.Ν.) (4), επί αιτήματος εκδόσεως που υποβάλλεται από τρίτη χώρα αναφορικά με Βρετανό υπήκοο ο οποίος ήταν πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον χρόνο τελέσεως των πράξεων λόγω των οποίων υποβάλλεται το αίτημα εκδόσεως και ο οποίος διέμενε συνεχώς στο έδαφος άλλου κράτους μέλους πριν και κατά τη διάρκεια ισχύος της συμφωνίας αποχωρήσεως; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως,

3)

Είναι εφαρμοστέα η νομολογία την οποία διαμόρφωσε το Δικαστήριο με τις αποφάσεις του στις υποθέσεις C-182/15 (Petruhhin), Pisciotti (C-191/16) και C-897/19 PPU (I.N.), υπό το πρίσμα του μηχανισμού δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις που προβλέπεται στα άρθρα 62 έως 65 της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας και στον τίτλο VII του τρίτου μέρους της συμφωνίας για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου, επί αιτήματος εκδόσεως που υποβάλλεται από τρίτη χώρα αναφορικά με Βρετανό υπήκοο, ο οποίος ήταν πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον χρόνο τελέσεως των πράξεων λόγω των οποίων υποβάλλεται το αίτημα εκδόσεως και ο οποίος διέμενε συνεχώς στο έδαφος άλλου κράτους μέλους πριν και κατά τη διάρκεια ισχύος της συμφωνίας αποχωρήσεως;

---

(1)  ΕΕ 2020, L 29, σ. 7.

(2)  Απόφαση της 6ης Σεπτεμβρίου 2016, EU:C:2016:630.

(3)  Απόφαση της 10ης Απριλίου 2018, EU:C:2018:222.

(4)  Απόφαση της 2ας Απριλίου 2020, EU:C:2020:262.

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Μαΐου 2022 ο Luis Miguel Novais κατά της διάταξης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 4 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-66/22, Novais κατά Πορτογαλίας

(Υπόθεση C-295/22 P)

(2023/C 24/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luis Miguel Novais (εκπρόσωποι: Á. Oliveira και C. Almeida Lopes, advogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Πορτογαλική Δημοκρατία

Με διάταξη της 24ης Νοεμβρίου 2022, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως αβάσιμη.

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Μαΐου 2022 η Union nationale des indépendants solidaires (UNIS) κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 8 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-431/22, UNIS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-324/22 P)

(2023/C 24/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Union nationale des indépendants solidaires (UNIS) (εκπρόσωπος: F. Ortega, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 1ης Δεκεμβρίου 2022, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως αβάσιμη και καταδίκασε την αναιρεσείουσα στα δικαστικά της έξοδα.

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Αυγούστου 2022 η Unite the Union κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 22 Ιουνίου 2022 στην υπόθεση T-739/20, Unite the Union κατά EUIPO — WWRD Ireland (WATERFORD)

(Υπόθεση C-571/22 P)

(2023/C 24/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Unite the Union (εκπρόσωποι: B. O'Connor, avocat, M. Hommé, avocat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), WWRD Ireland IPCO LLC

Με διάταξη της 5ης Δεκεμβρίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αιτήσεων αναιρέσεως) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η Unite the Union φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αναίρεση που άσκησε στις 31 Αυγούστου 2022 η Munich, S.L., κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 22 Ιουνίου 2022 στην υπόθεση T-502/20, Munich κατά EUIPO — Tone Watch (MUNICH10A.T.M.)

(Υπόθεση C-577/22 P)

(2023/C 24/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Munich, S.L. (εκπρόσωποι: J. Güell Serra, M. del Mar Guix Vilanova, abogados)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Tone Watch, S. L.

Με διάταξη της 29ης Νοεμβρίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αιτήσεων αναιρέσεως) απέρριψε την αίτηση για την έγκριση της εξετάσεως της αιτήσεως αναιρέσεως και έκρινε ότι η Munich, S.L., φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (Δεύτερο τμήμα) στις 6 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-408/21, HB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-597/22 P)

(2023/C 24/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz, J. Estrada de Solà και B. Araujo Arce)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: HB (εκπρόσωπος: L. Levi, avocate)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 6ης Ιουλίου 2022, στην υπόθεση T-408/21, HB κατά Επιτροπής, στο μέτρο κατά το οποίο ακύρωσε τις αποφάσεις της Επιτροπής C(2021) 3339 final, της 5ης Μαΐου 2021, και C(2021) 3340 final, της 5ης Μαΐου 2021·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας σε σχέση με την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να καταδικάσει την HB στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει έναν μοναδικό λόγο αναιρέσεως που αφορά πλάνη περί το δίκαιο.

Κατά την Επιτροπή, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι οι αποφάσεις C(2019) 7318 final και C(2019) 7319 ήταν συμβατικής φύσεως.

Ως εκ τούτου, ο εσφαλμένος χαρακτηρισμός της συμβατικής φύσεως των δύο αυτών απαιτήσεων οδηγεί, κατ’ εφαρμογή της νομολογίας ADR (C-584/17), στην εσφαλμένη ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής C(2021) 3339 final, της 5ης Μαΐου 2021, και C(2021) 3340 final, της 5ης Μαΐου 2021, οι οποίες αποτελούν το αντικείμενο της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Słupsku (Πολωνία) στις 19 Σεπτεμβρίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά M.S., J.W. και M.P.

(Υπόθεση C-603/22)

(2023/C 24/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Słupsku

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M.S., J.W., M.P., Prokurator Rejonowy w Słupsku, D.G.-δικαστικός πληρεξούσιος διορισθείς για τους M.B. και B.B.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφοι 1, 2, 3, στοιχείο α', και παράγραφος 7, και το άρθρο 18, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 25, 26 και 27 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (1), την έννοια ότι, αφ’ ης στιγμής απαγγελθούν κατηγορίες σε ύποπτο ο οποίος δεν έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, οι αρχές που διεξάγουν τη διαδικασία υποχρεούνται να διασφαλίζουν αυτεπαγγέλτως στο παιδί το δικαίωμα συνδρομής από συνήγορο υπεράσπισης, εφόσον δεν έχει συνήγορο υπεράσπισης της επιλογής του (λόγω του ότι το παιδί ή ο ασκών τη γονική μέριμνα αυτού δεν έχει εξασφαλίσει τέτοια συνδρομή με ίδια μέσα) και να διασφαλίζουν τη συμμετοχή του συνηγόρου υπεράσπισης στις πράξεις της προδικασίας, όπως είναι η εξέταση του ανηλίκου υπό την ιδιότητα του υπόπτου, και την έννοια ότι απαγορεύουν την εξέταση του ανηλίκου χωρίς τη συμμετοχή συνηγόρου υπεράσπισης;

2)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφοι 6 και 8, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 16, 30, 31 και 32 της οδηγίας 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, την έννοια ότι η παραίτηση από το δικαίωμα συνδρομής από συνήγορο υπεράσπισης χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση σε υποθέσεις σχετικές με αξιόποινες πράξεις που επισύρουν στερητική της ελευθερίας ποινή και ότι επιτρέπεται προσωρινή παρέκκλιση από την εφαρμογή του δικαιώματος συνδρομής από συνήγορο υπεράσπισης, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 8, της οδηγίας, μόνον κατά την προδικασία και μόνον υπό τις περιστάσεις που αναφέρονται περιοριστικά στο άρθρο 6, παράγραφος 8, στοιχεία α' και β', οι οποίες πρέπει να διαπιστώνονται ρητώς με την απόφαση περί διενέργειας εξέτασης χωρίς την παρουσία δικηγόρου, απόφαση η οποία πρέπει καταρχήν να είναι δεκτική προσφυγής;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης σε ένα τουλάχιστον από τα ερωτήματα των σημείων 1 και 2, έχουν οι προαναφερθείσες διατάξεις της οδηγίας την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία όπως: α) το άρθρο 301, δεύτερη περίοδος, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, σύμφωνα με το οποίο η εξέταση του υπόπτου πραγματοποιείται με τη συμμετοχή του διορισμένου συνηγόρου υπεράσπισης μόνον κατόπιν αιτήματος του υπόπτου και η μη εμφάνιση του συνηγόρου υπεράσπισης κατά την εξέταση του υπόπτου δεν παρακωλύει την εξέταση, β) το άρθρο 79, παράγραφος 3, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, σύμφωνα με το οποίο, στην περίπτωση προσώπου που δεν έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του (άρθρο 79, παράγραφος 1, σημείο 1, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας), η συμμετοχή του συνηγόρου υπεράσπισης είναι υποχρεωτική μόνον κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση και κατά τις συνεδριάσεις στις οποίες είναι υποχρεωτική η συμμετοχή του κατηγορουμένου, δηλαδή στο στάδιο της ένδικης διαδικασίας;

4)

Έχουν οι διατάξεις που απαριθμούνται στα ερωτήματα 1 και 2, καθώς και η αρχή της υπεροχής και η αρχή του άμεσου αποτελέσματος των οδηγιών την έννοια ότι εξουσιοδοτούν (ή υποχρεώνουν) το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται ποινικής υπόθεσης εμπίπτουσας στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, καθώς και κάθε κρατική αρχή να μην εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου αντίθετες προς την οδηγία, όπως αυτές που απαριθμούνται στο ερώτημα 3, και, κατά συνέπεια, δεδομένης της εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς, να αντικαθιστούν τον εθνικό κανόνα με τους προαναφερθέντες κανόνες άμεσου αποτελέσματος της οδηγίας;

5)

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφοι 1, 2, 3 και 7, και το άρθρο 18, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 2 και με τις αιτιολογικές σκέψεις 11, 25 και 26 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, σε συνδυασμό με το άρθρο 13 και την αιτιολογική σκέψη 50 της οδηγίας (ΕΕ) 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας (2), την έννοια ότι ένα κράτος μέλος εγγυάται αυτεπαγγέλτως νομική συνδρομή σε υπόπτους ή κατηγορουμένους σε ποινικές διαδικασίες, οι οποίοι ήταν παιδιά κατά τον χρόνο κίνησης της διαδικασίας, αλλά στη συνέχεια συμπλήρωσαν το 18ο έτος της ηλικίας τους και ότι η συνδρομή αυτή είναι υποχρεωτική μέχρι την περάτωση της διαδικασίας με την έκδοση οριστικής απόφασης;

6)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πέμπτο ερώτημα, έχουν, επομένως, οι προαναφερθείσες διατάξεις της οδηγίας την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση όπως το άρθρο 79, παράγραφος 1, σημείο 1, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, σύμφωνα με το οποίο, στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, ο κατηγορούμενος πρέπει να έχει συνήγορο υπεράσπισης μόνο μέχρι τον χρόνο συμπλήρωσης του 18ου έτους της ηλικίας του;

7)

Έχουν οι διατάξεις που απαριθμούνται στο ερώτημα 5, καθώς και η αρχή της υπεροχής και η αρχή του άμεσου αποτελέσματος των οδηγιών, την έννοια ότι εξουσιοδοτούν (ή υποχρεώνουν) το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται ποινικής υπόθεσης εμπίπτουσας στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, καθώς και κάθε κρατική αρχή να μην εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου αντίθετες προς την οδηγία, όπως αυτές που απαριθμούνται στο ερώτημα [6], και να εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 79, παράγραφος 2, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ερμηνεύοντάς τες κατά τρόπο σύμφωνο με την οδηγία (σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεία), δηλαδή κατά τρόπο ώστε ο αυτεπάγγελτος διορισμός συνηγόρου υπεράσπισης για κατηγορούμενο που δεν είχε συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του κατά τον χρόνο απαγγελίας της κατηγορίας εναντίον του, αλλά στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, συμπλήρωσε το 18ο έτος της ηλικίας του και κατά του οποίου η ποινική διαδικασία παραμένει εκκρεμής, να διατηρείται μέχρι την περάτωση της διαδικασίας με την έκδοση οριστικής απόφασης, εξυπακουομένου ότι τούτο είναι αναγκαίο λόγω των περιστάσεων που δυσχεραίνουν την υπεράσπιση, ή, δεδομένης της εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς, να αντικαθιστούν τον εθνικό κανόνα με τους προαναφερθέντες κανόνες άμεσου αποτελέσματος της οδηγίας;

8)

Έχουν το άρθρο 4, παράγραφοι 1 έως 3, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 18, 19 και 22, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και το άρθρο 3, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 19 και 26, της οδηγίας (EE) 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (3), την έννοια ότι οι αρμόδιες αρχές (εισαγγελία, αστυνομία) οφείλουν, το αργότερο πριν από την πρώτη επίσημη εξέταση του υπόπτου από την αστυνομία ή άλλη αρμόδια αρχή, να ενημερώνουν αμέσως τόσο τον ύποπτο όσο και, ταυτόχρονα, τον ασκούντα τη γονική μέριμνα για τα δικαιώματα αυτά, τα οποία είναι ουσιώδη για τη διασφάλιση δίκαιης διαδικασίας, καθώς και για τα επόμενα διαδικαστικά βήματα, συμπεριλαμβανομένης ιδίως της υποχρέωσης διορισμού συνηγόρου υπεράσπισης για τον ανήλικο ύποπτο και των συνεπειών του μη διορισμού συνηγόρου υπεράσπισης της επιλογής του για τον ανήλικο κατηγορούμενο (αυτεπάγγελτος διορισμός συνηγόρου υπεράσπισης), εξυπακουομένου ότι, όσον αφορά τους ανήλικους υπόπτους, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να παρέχονται σε απλή και κατανοητή γλώσσα, ενδεδειγμένη για την ηλικία του ανηλίκου;

9)

Έχει το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 31 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας (4), σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', και παράγραφος 2, της οδηγίας (ΕΕ) 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, την έννοια ότι οι αρχές κράτους μέλους που διεξάγουν ποινική διαδικασία στην οποία εμπλέκεται παιδί υπό την ιδιότητα του υπόπτου/κατηγορουμένου υποχρεούνται να ενημερώνουν το παιδί που έχει την ιδιότητα του υπόπτου για το δικαίωμα σιωπής και το δικαίωμα μη αυτοενοχοποίησης κατά τρόπο κατανοητό και ενδεδειγμένο για την ηλικία του υπόπτου;

10)

Έχουν το άρθρο 4, παράγραφοι 1 έως 3, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 18, 19 και 22, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και το άρθρο 3, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με τις αιτιολογικές σκέψεις 19 και 26, της οδηγίας (ΕΕ) 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, την έννοια ότι οι απαιτήσεις που προβλέπονται στις προαναφερθείσες διατάξεις δεν ικανοποιούνται με την απλή παροχή γενικών πληροφοριών αμέσως πριν από την εξέταση του ανήλικου υπόπτου, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα ειδικά δικαιώματα που απορρέουν από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2016/800, και, μάλιστα, με την παροχή των πληροφοριών αυτών μόνο στον ύποπτο, ο οποίος παρίσταται χωρίς συνήγορο υπεράσπισης, αποκλειομένου του ασκούντος τη γονική μέριμνα, και σε μια κατάσταση κατά την οποία οι πληροφορίες αυτές είναι διατυπωμένες σε γλώσσα μη ενδεδειγμένη για την ηλικία του υπόπτου;

11)

Έχουν τα άρθρα 18 και 19, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 26, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και το άρθρο 12, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 50, της οδηγίας (ΕΕ) 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 10, παράγραφος 2, και την αιτιολογική σκέψη 44 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, καθώς και η αρχή της δίκαιης δίκης την έννοια ότι –όσον αφορά τις εξηγήσεις που παρέχει ο ύποπτος κατά τη διάρκεια αστυνομικής προανάκρισης διεξαγόμενης χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρο, χωρίς ο ύποπτος να έχει λάβει τη δέουσα ενημέρωση για τα δικαιώματά του και χωρίς ο ασκών τη γονική μέριμνα να έχει λάβει ενημέρωση για τα δικαιώματα και τις γενικές πτυχές της διεξαγωγής της διαδικασίας, ενημέρωση την οποία το παιδί δικαιούται να λάβει δυνάμει του άρθρου 4 της οδηγίας– υποχρεώνουν (ή εξουσιοδοτούν) το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται ποινικής υπόθεσης εμπίπτουσας στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω οδηγιών καθώς και κάθε κρατική αρχή να εξασφαλίζουν την επαναφορά του υπόπτου/κατηγορουμένου στη θέση που θα είχε εάν δεν είχαν προσβληθεί τα δικαιώματά του, μη συνεκτιμώντας, ως εκ τούτου, τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία, ιδίως όταν τα επιβαρυντικά στοιχεία που λαμβάνονται σε μια τέτοια εξέταση προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για την καταδίκη του συγκεκριμένου προσώπου;

12)

Έχουν, επομένως, οι διατάξεις που απαριθμούνται στο ερώτημα 11, καθώς και η αρχή της υπεροχής και η αρχή του άμεσου αποτελέσματος την έννοια ότι επιβάλλουν στο εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται ποινικής υπόθεσης εμπίπτουσας στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω οδηγιών καθώς και σε κάθε άλλη κρατική αρχή να μην εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου αντίθετες προς τις εν λόγω οδηγίες, όπως το άρθρο 168a του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, σύμφωνα με το οποίο αποδεικτικό στοιχείο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απαράδεκτο απλώς και μόνον επειδή αποκτήθηκε κατά παράβαση των δικονομικών κανόνων ή μέσω παράνομης πράξης, με τους τρόπους που προβλέπονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, του Ποινικού Κώδικα, εκτός εάν το συγκεκριμένο αποδεικτικό στοιχείο αποκτήθηκε στο πλαίσιο της άσκησης, από δημόσιο λειτουργό, των επαγγελματικών του υποχρεώσεων, κατόπιν ανθρωποκτονίας, σωματικής βλάβης ή στέρησης της ελευθερίας;

13)

Έχουν το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/800 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις δικονομικές εγγυήσεις για τα παιδιά που είναι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο 2, ΣΕΕ και η αρχή της αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι ο εισαγγελέας, ως όργανο που συμμετέχει στην απονομή της δικαιοσύνης, ενεργώντας ως θεματοφύλακας του κράτους δικαίου και, ταυτόχρονα, ως φορέας που διευθύνει την προδικασία, οφείλει να διασφαλίζει, κατά την προδικασία, αποτελεσματική έννομη προστασία στο πλαίσιο του πεδίου εφαρμογής της προαναφερθείσας οδηγίας και ότι, κατά την αποτελεσματική εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, οφείλει να εγγυάται τη δική του ανεξαρτησία και αμεροληψία;

14)

Σε περίπτωση θετικής απάντησης σε οποιοδήποτε από τα ερωτήματα των σημείων 1 έως 4, 5 έως 8, 9 έως 12, και ιδίως σε περίπτωση θετικής απάντησης στο ερώτημα 13, έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ (αρχή της πραγματικής δικαστικής προστασίας), σε συνδυασμό με το άρθρο 2 ΣΕΕ, ιδίως σε συνδυασμό με την αρχή του σεβασμού του κράτους δικαίου, όπως ερμηνεύεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου (απόφαση της 21ης Δεκεμβρίου 2021, Euro Box Promotion κ.λπ., C-357/19, C-379/19, C-547/19, C-811/19 και C-840/19, EU:C:2021:1034), καθώς και η αρχή της δικαστικής ανεξαρτησίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της ΣΕΕ και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, όπως ερμηνεύεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου (απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Associação Sindical dos Juízes Portugueses, C-64/16, EU:C:2018:117) την έννοια ότι οι αρχές αυτές, λόγω της δυνατότητας άσκησης έμμεσης πίεσης στους δικαστές και της δυνατότητας του Γενικού Εισαγγελέα να δίνει σχετικές δεσμευτικές εντολές στους ιεραρχικώς κατώτερους εισαγγελείς, αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία από την οποία προκύπτει εξάρτηση της εισαγγελίας από όργανο της εκτελεστικής εξουσίας, όπως ο Υπουργός Δικαιοσύνης, και επίσης αποκλείουν την ύπαρξη εθνικής νομοθεσίας που περιορίζει την ανεξαρτησία του δικαστηρίου και την ανεξαρτησία του εισαγγελέα κατά την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, ειδικότερα δε: α) του άρθρου 130, παράγραφος 1, του νόμου της 27ης Ιουλίου 2001 περί οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων, το οποίο επιτρέπει στον Υπουργό Δικαιοσύνης –σε συνδυασμό με την υποχρέωση του εισαγγελέα να γνωστοποιεί τις περιπτώσεις όπου ένα δικαστήριο αποφαίνεται εφαρμόζοντας το δίκαιο της Ένωσης– να διατάξει την άμεση διακοπή της άσκησης των καθηκόντων ενός δικαστή, για διάστημα όχι μεγαλύτερο του ενός μηνός, μέχρι την έκδοση απόφασης από το πειθαρχικό δικαστήριο, εάν, λαμβανομένης υπόψη της φύσης της πράξης που τέλεσε ο δικαστής και η οποία συγκεκριμενοποιείται στην άμεση εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, ο Υπουργός Δικαιοσύνης κρίνει ότι το απαιτεί το κύρος του δικαστηρίου ή τα ουσιώδη συμφέροντα της υπηρεσίας, β) του άρθρου 1, παράγραφος 2, του άρθρου 3, παράγραφος 1, σημεία 1 και 3, και του άρθρου 7, παράγραφοι 1 έως 6 και 8, καθώς και του άρθρου 13, παράγραφοι 1 και 2, του νόμου της 28ης Ιανουαρίου 2016 περί της Εισαγγελίας, από τη συνδυαστική ερμηνεία των οποίων προκύπτει ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος είναι συγχρόνως Γενικός Εισαγγελέας και ανώτατη εισαγγελική αρχή, μπορεί να εκδίδει εντολές δεσμευτικές για τους ιεραρχικά κατώτερους εισαγγελείς ακόμη και σε βαθμό που να περιορίζεται ή να εμποδίζεται η άμεση εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης;

---

(1)  ΕΕ 2016 L 132, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2013 L 294, σ. 1.

(3)  ΕΕ 2012, L 142, σ. 1.

(4)  ΕΕ 2016, L 65, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022 η Tigercat International Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-251/21, Tigercat International Inc. κατά EUIPO

(Υπόθεση C-612/22 P)

(2023/C 24/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Tigercat International Inc. (εκπρόσωποι: B. Führmeyer, Rechtsanwalt, E. B. Matthes, Rechtsanwalt))

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική δίκη: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Caterpillar Inc.

Με διάταξη της 5ης Δεκεμβρίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση για την έγκριση της εξετάσεως της αιτήσεως αναιρέσεως και έκρινε ότι η Tigercat International Inc.φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de las Islas Baleares (Ισπανία) στις 7 Οκτωβρίου 2022 — J. M. A. R κατά C.N.N., SA

(Υπόθεση C-631/22)

(2023/C 24/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de las Islas Baleares

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: J. M. A. R

Εφεσίβλητη: C.N.N., SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 5 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (1), υπό το πρίσμα των αιτιολογικών της σκέψεων 16, 17, 20 και 21, των άρθρων 21 και 26 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 2 και 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (εγκεκριμένης με την απόφαση 2010/48/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Νοεμβρίου 2009 (2)), την έννοια ότι απαγορεύει την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως η οποία προβλέπει την αυτοδίκαιη λύση της συμβάσεως εργασίας λόγω αναπηρίας του εργαζομένου (όταν αυτός κηρυχθεί σε κατάσταση μόνιμης και ολικής ανικανότητας για την άσκηση του συνήθους επαγγέλματός του), χωρίς να απαιτεί από τον εργοδότη την προηγουμένη συμμόρφωσή του προς την υποχρέωση προβλέψεως «εύλογων προσαρμογών» όπως επιβάλλει το άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας ούτως ώστε να διατηρηθεί η θέση εργασίας (ή την απόδειξη ότι η συμμόρφωση προς την υποχρέωση αυτή συνεπάγεται δυσανάλογη επιβάρυνση);

2)

Έχουν το άρθρο 2, παράγραφος 2, και το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, υπό το πρίσμα των αιτιολογικών της σκέψεων 16, 17, 20 και 21, των άρθρων 21 και 26 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 2 και 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (εγκεκριμένης με την απόφαση 2010/48/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Νοεμβρίου 2009), την έννοια ότι η αυτοδίκαιη λύση της συμβάσεως εργασίας εργαζομένου λόγω αναπηρίας (όταν αυτός κηρυχθεί σε κατάσταση μόνιμης και ολικής ανικανότητας για την άσκηση του συνήθους επαγγέλματός του), χωρίς να απαιτείται η προηγουμένη συμμόρφωση προς την υποχρέωση προβλέψεως «εύλογων προσαρμογών» όπως επιβάλλει το άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας ούτως ώστε να διατηρηθεί η θέση εργασίας (ή η προηγουμένη απόδειξη ότι η συμμόρφωση προς την υποχρέωση αυτή συνεπάγεται δυσανάλογη επιβάρυνση), συνιστά άμεση δυσμενή διάκριση, ακόμη και όταν η λύση της συμβάσεως εργασίας προβλέπεται από εθνική ρύθμιση;

---

(1)  Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).

(2)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (ΕΕ 2010, L 23, σ. 35).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 10 Οκτωβρίου 2022 — AB Volvo κατά Transsaqui S.L.

(Υπόθεση C-632/22)

(2023/C 24/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: AB Volvo

Καθής: Transsaqui S.L.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό τις περιστάσεις της δίκης σχετικά με την καλούμενη «σύμπραξη των φορτηγών» που εκτίθενται στην παρούσα απόφαση, την έννοια ότι μητρική εταιρία, κατά της οποίας στρέφεται αγωγή αποζημίωσης λόγω συμπεριφοράς περιορίζουσας τον ανταγωνισμό, κλητεύεται νομίμως σε δίκη αν η επίδοση της κλήσης πραγματοποιήθηκε (ή επιχειρήθηκε) στην έδρα της θυγατρικής εταιρίας στο κράτος, όπου εκκρεμεί η δίκη, και η μητρική εταιρία, η οποία εδρεύει σε άλλο κράτος μέλος, δεν παρέστη στη δίκη και ερημοδικάστηκε;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο ανωτέρω ερώτημα είναι η ερμηνεία αυτή του άρθρου 47 του Χάρτη συμβατή με το άρθρο 53 του Χάρτη, υπό το πρίσμα της νομολογίας του ισπανικού Tribunal Constitucional (Συνταγματικού Δικαστηρίου) σχετικά με την κλήτευση σε δίκη μητρικών εταιριών, οι οποίες εδρεύουν σε άλλο κράτος μέλος, σε δίκες σχετικά με τη «σύμπραξη των φορτηγών»;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 11 Οκτωβρίου 2022 — Real Madrid Club de Fútbol, AE κατά EE, Société Éditrice du Monde SA

(Υπόθεση C-633/22)

(2023/C 24/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Real Madrid Club de Fútbol, AE

Αναιρεσίβλητοι: EE, Société Éditrice du Monde SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν τα άρθρα 34 και 36 του κανονισμού Βρυξέλλες Ι (1) και το άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι καταδικαστική απόφαση για προσβολή της φήμης αθλητικού συλλόγου από πληροφορία την οποία δημοσίευσε μια εφημερίδα δύναται να προσβάλει κατάφωρα την ελευθερία έκφρασης και να αποτελέσει συνεπώς λόγο για την άρνηση της αναγνώρισης και της εκτέλεσής της;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, έχουν οι εν λόγω διατάξεις την έννοια ότι ο δικάζων δικαστής δύναται να θεωρήσει ότι η καταδικαστική απόφαση δεν συνάδει προς την αρχή την αναλογικότητας μόνον αν η αποζημίωση χαρακτηρίζεται, είτε από το δικαστήριο που εξέδωσε την αρχική απόφαση είτε από τον δικάζοντα δικαστή, ως τιμωρητική και όχι αν επιδικάζεται για τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης;

3)	Έχουν οι ανωτέρω διατάξεις την έννοια ότι ο δικάζων δικαστής δύναται να στηριχθεί μόνον στο αποτρεπτικό αποτέλεσμα, υπό το πρίσμα των πόρων του καταδικασθέντος προσώπου, ή μήπως μπορεί να κάνει δεκτά και άλλα στοιχεία, όπως τη σοβαρότητα του αδικήματος ή την έκταση της ζημίας;

4)	Μπορεί το αποτρεπτικό αποτέλεσμα, υπό το πρίσμα των πόρων της εφημερίδας, να αποτελέσει, αφ’ εαυτού, λόγο για την άρνηση της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης λόγω κατάφωρης παραβίασης της θεμελιώδους αρχής της ελευθερίας του Τύπου;

5)	Πρέπει το αποτρεπτικό αποτέλεσμα να νοείται ως διακινδύνευση της οικονομικής ισορροπίας της εφημερίδας ή μπορεί να συνίσταται μόνον σε πρόκληση εκφοβισμού;

6)	Πρέπει το αποτρεπτικό αποτέλεσμα να εκτιμηθεί με τον ίδιο τρόπο στην περίπτωση της εταιρίας που εκδίδει εφημερίδα και στην περίπτωση δημοσιογράφου, ο οποίος είναι φυσικό πρόσωπο;

7)	Αποτελεί η γενική οικονομική κατάσταση του έντυπου Τύπου περίσταση κρίσιμη για να εκτιμηθεί το κατά πόσον η καταδικαστική απόφαση είναι ικανή να προκαλέσει τον εκφοβισμό, πέραν της επίμαχης εφημερίδας, και του συνόλου των μέσων ενημέρωσης;

---

(1)  Κανονισμός (EΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski gradski sad (Βουλγαρία) στις 10 Οκτωβρίου 2022 — Ποινική διαδικασία κατά OT, PG, CR, VT, MD

(Υπόθεση C-634/22)

(2023/C 24/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski gradski sad

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

OT, PG, CR, VT, MD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 2 ΣΕΕ, το άρθρο 6, παράγραφοι 1 και 3, ΣΕΕ καθώς και το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι θίγεται η ανεξαρτησία δικαστηρίου το οποίο καταργείται με την επελθούσα τροποποίηση του Zakon za sadebnata vlast (νόμου περί οργανώσεως των δικαστηρίων) (DV αριθ. 32/26.04.2022, με ισχύ από τις 27 Ιουλίου 2022), πλην όμως οι δικαστές του δικαστηρίου αυτού οφείλουν να συνεχίσουν, έως την ημερομηνία αυτή καθώς και μετά από αυτήν, την εκδίκαση των υποθέσεων των οποίων έχουν επιληφθεί, στις οποίες έχουν διεξαχθεί προκαταρκτικές ακροαματικές διαδικασίες, σε περίπτωση που η κατάργηση του δικαστηρίου ανάγεται στη διαφύλαξη της συνταγματικής αρχής της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της προστασίας των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, χωρίς όμως να εκτίθενται δεόντως τα πραγματικά περιστατικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω αρχές παραβιάστηκαν;

2)

Έχουν οι εν λόγω διατάξεις του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές διατάξεις, όπως οι διατάξεις του νόμου για την τροποποίηση και τη συμπλήρωση του νόμου περί οργανώσεως των δικαστηρίων (DV αριθ. 32/26.04.2022), οι οποίες συνεπάγονται την πλήρη κατάργηση ανεξάρτητης δικαστικής αρχής στη Βουλγαρία (του ποινικού δικαστηρίου ειδικών αρμοδιοτήτων) με το ανωτέρω σκεπτικό και τη μετάθεση των δικαστών (συμπεριλαμβανομένου του δικαστή του δικαστικού σχηματισμού που επιλαμβάνεται της συγκεκριμένης ποινικής υποθέσεως) από το δικαστήριο αυτό σε διάφορα άλλα δικαστήρια, αλλά υποχρεώνουν τους δικαστές να εξακολουθήσουν την εκδίκαση των υποθέσεων οι οποίες εκκρεμούν ενώπιον του καταργηθέντος δικαστηρίου και των οποίων την εξέταση έχουν ήδη ξεκινήσει;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποιες διαδικαστικές πράξεις πρέπει να διενεργούν –λαμβανομένης υπόψη και της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης– οι δικαστές των δικαστηρίων που καταργήθηκαν όσον αφορά τις υποθέσεις του καταργηθέντος δικαστηρίου (τις οποίες οφείλουν να περατώσουν εκ του νόμου), δεδομένης και της υποχρεώσεώς τους να ελέγχουν ακριβώς εάν πρέπει να προτείνουν την εξαίρεσή τους λόγω μεροληψίας; Ποιες συνέπειες θα είχε τούτο για τις αποφάσεις επί της ουσίας του καταργηθέντος δικαστηρίου επί των υποθέσεων που πρέπει να περατωθούν εκ του νόμου και για τις πράξεις με τις οποίες περατώνονται οι υποθέσεις αυτές;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Timişoara (Ρουμανία) στις 11 Οκτωβρίου 2022 — SC Assofrutti Rom S.R.L κατά Agenţia pentru Finanţarea Investiţiilor Rurale, Centrul Regional pentru Finanţarea Investiţiilor Rurale 5 Vest Timişoara

(Υπόθεση C-635/22)

(2023/C 24/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Timişoara

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: SC Assofrutti Rom S.R.L

Καθών και αναιρεσίβλητοι: Agenţia pentru Finanţarea Investiţiilor Rurale, Centrul Regional pentru Finanţarea Investiţiilor Rurale 5 Vest Timişoara

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 17 της οδηγίας 2008/90/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, για την εμπορία του πολλαπλασιαστικού υλικού οπωροφόρων φυτών και των οπωροφόρων δένδρων που προορίζονται για την παραγωγή φρούτων (1), την έννοια ότι απαγορεύουν στα κράτη μέλη να επιβάλλουν την απαίτηση διεξαγωγής διαδικασίας δημόσιου διαγωνισμού πριν από την εμπορία υλικού [Conformitas Agraria Communitatis (CAC) (κοινοτικών προδιαγραφών)];

2)

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 10, του κανονισμού 1303/2013 (2), σε συνδυασμό με το άρθρο 39, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε περίπτωση όπως αυτή της υπό κρίση υπόθεσης, την έννοια ότι αντιτίθεται στην απαίτηση διεξαγωγής διαδικασίας δημόσιου διαγωνισμού την οποία επιβάλλει το PNDR 2014-2020 (πέμπτη έκδοση);

---

(1)  ΕΕ 2008, L 267, σ. 8.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 (ΕΕ 2013, L 347, σ. 320).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 13 Οκτωβρίου 2022 — Compass Banca SpA κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-646/22)

(2023/C 24/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Compass Banca SpA

Αναιρεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Δεν θα πρέπει η έννοια του μέσου καταναλωτή κατά την οδηγία 2005/29/ΕΚ (1), νοούμενου ως του καταναλωτή ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως συνετός και ενημερωμένος, λόγω της ελαστικότητας και του απροσδιόριστου χαρακτήρα της, να προσδιορίζεται με γνώμονα τη βέλτιστη γνώση και πείρα και, ως εκ τούτου, να αναφέρεται όχι μόνο στην κλασική έννοια του homo oeconomicus, αλλά και στα πορίσματα των πλέον πρόσφατων θεωριών σχετικά με την περιορισμένη ορθολογικότητα, βάσει των οποίων έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι δρουν συχνά μειώνοντας τις αναγκαίες πληροφορίες με «παράλογες» αποφάσεις σε σύγκριση με εκείνες που θα ελάμβανε ένας υποθετικά προσεκτικός και ενημερωμένος άνθρωπος[,] πορίσματα από τα οποία προκύπτει η ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας των καταναλωτών στην περίπτωση του κινδύνου γνωσιακών επιρροών, ενός κινδύνου όλο και μεγαλύτερου στη σύγχρονη δυναμική της αγοράς;

2)

Μπορεί να θεωρηθεί αφ’ εαυτής επιθετική μια εμπορική πρακτική στο πλαίσιο της οποίας, λόγω του τρόπου πλαισιώσεως των πληροφοριών (framing)[,] μια επιλογή εμφανίζεται ως υποχρεωτική και χωρίς εναλλακτική, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας […], κατά το οποίο μια εμπορική πρακτική η οποία καθ’ οιονδήποτε τρόπο, «συμπεριλαμβανομένης της συνολικής παρουσίασής της», εξαπατά ή ενδέχεται να εξαπατήσει τον μέσο καταναλωτή είναι παραπλανητική;

3)

Δικαιολογεί η οδηγία [2005/29] για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές την εξουσία της Αρχής προστασίας του ανταγωνισμού και της αγοράς (άπαξ διαπιστωθεί κίνδυνος ψυχολογικής επιρροής συνδεόμενος με: 1) την κατάσταση ανάγκης στην οποία βρίσκεται συνήθως ο αιτούμενος χρηματοδότηση, 2) την πολυπλοκότητα των συμβάσεων που καλείται να υπογράψει ο καταναλωτής, 3) την ταυτόχρονη παρουσίαση της διασταυρούμενης προσφοράς, 4) τον σύντομο χρόνο που προβλέπεται για την αποδοχή της προσφοράς), να προβλέπει παρέκκλιση από την αρχή της δυνατότητας διασταυρούμενης πωλήσεως ασφαλιστικών προϊόντων και μη συναφών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, επιβάλλοντας τη μεσολάβηση χρονικού διαστήματος επτά ημερών μεταξύ της υπογραφής των δύο συμβάσεων;

4)

Σε σχέση με την εν λόγω εξουσία καταστολής των επιθετικών εμπορικών πρακτικών, αντιτίθεται η οδηγία (ΕΕ) 2016/97 (2), και ιδίως το άρθρο της 24, παράγραφος 3, στη θέσπιση μέτρου από την Αρχή προστασίας του ανταγωνισμού και της αγοράς, το οποίο θεσπίσθηκε βάσει του άρθρου 2, στοιχεία δ’ και ι’, και των άρθρων 4, 8 και 9 της οδηγίας 2005/29/ΕΚ, καθώς και των εθνικών διατάξεων περί μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο, και δη μετά την απόρριψη προτάσεως αναλήψεως δεσμεύσεων κατόπιν της αρνήσεως εταιρίας επενδυτικών υπηρεσιών να παράσχει στον καταναλωτή, σε περίπτωση διασταυρούμενης πωλήσεως χρηματοπιστωτικού προϊόντος και ασφαλιστικού προϊόντος μη συνδεόμενου με το πρώτο –και σε περίπτωση κινδύνου ασκήσεως επιρροής στον καταναλωτή λόγω των περιστάσεων της συγκεκριμένης υποθέσεως οι οποίες μπορούν να συναχθούν και από την πολυπλοκότητα των προς εξέταση εγγράφων– ένα spatium deliberandi επτά ημερών μεταξύ της διατυπώσεως της διιασταυρούμενης προσφοράς και της υπογραφής της ασφαλιστικής συμβάσεως;

5)

Αν ήθελε θεωρηθεί επιθετική πρακτική η απλή διασταύρωση χρηματοπιστωτικού και ασφαλιστικού προϊόντος, θα μπορούσε τούτο να οδηγήσει σε μια μη επιτρεπόμενη ρυθμιστική πράξη με αποτέλεσμα να επιρρίπτεται στον εμπορευόμενο (και όχι στην AGCM, ως θα έπρεπε) το βάρος (της δυσχερούς) αποδείξεως ότι δεν πρόκειται για επιθετική πρακτική κατά παράβαση της οδηγίας 2005/29/ΕΚ (κατά μείζονα λόγο καθόσον η εν λόγω οδηγία δεν επιτρέπει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα αυστηρότερα των οριζομένων από την οδηγία αυτή, ακόμη και αν σκοπός τους είναι η διασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας των καταναλωτών) ή μήπως, αντιθέτως, δεν υφίσταται τοιαύτη αντιστροφή του βάρους αποδείξεως υπό την προϋπόθεση ότι, βάσει αντικειμενικών στοιχείων, θεωρείται ότι υφίσταται πραγματικός κίνδυνος ασκήσεως επιρροής στον καταναλωτή που έχει ανάγκη να λάβει χρηματοδότηση ενόψει της περίπλοκης διασταυρούμενης προσφοράς;

---

(1)  Οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ 2005, L 149, σ. 22).

(2)  Οδηγία (ΕE) 2016/97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2016, σχετικά με τη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων (ΕΕ 2016, L 26, σ. 19).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 20 Οκτωβρίου 2022 — Ente Cambiano Società cooperativa per azioni κατά Agenzia delle Entrate

(Υπόθεση C-660/22)

(2023/C 24/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Ente Cambiano Società cooperativa per azioni

Αναιρεσίβλητη: Agenzia delle Entrate

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθενται τα άρθρα 63 και επόμενα, 101, 102, 120 και 173 ΣΛΕΕ σε εθνική ρύθμιση η οποία, όπως το άρθρο 2, παράγραφοι 3-ter και 3-quater, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου 18 της 14ης Φεβρουαρίου 2016, όπως τροποποιήθηκε και κυρώθηκε με τον νόμο 49 της 8ης Απριλίου 2016, όπως ίσχυε ratione temporis, εξαρτά από την καταβολή ποσού ίσου με το 20 % του μετοχικού κεφαλαίου στις 31 Δεκεμβρίου 2015 τη δυνατότητα των πιστωτικών συνεταιριστικών τραπεζών οι οποίες διέθεταν στις 31 Δεκεμβρίου 2015 μετοχικό κεφάλαιο άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ, αντί να προσχωρήσουν σε όμιλο, να μεταβιβάσουν τον κλάδο τραπεζικών δραστηριοτήτων τους σε ανώνυμη εταιρία, ακόμη και νεοσυσταθείσα, με άδεια άσκησης τραπεζικών δραστηριοτήτων, τροποποιώντας το καταστατικό τους, ούτως ώστε να αποκλείεται η άσκηση τραπεζικών δραστηριοτήτων, αναλαμβάνοντας παράλληλα την υποχρέωση διατήρησης των ρητρών αμοιβαιότητας που προβλέπονται στο άρθρο 2514 του ιταλικού Αστικού Κώδικα, προκειμένου να εξασφαλίσουν στους μετόχους υπηρεσίες που αποσκοπούν στη διατήρηση της σχέσης τους με την ανώνυμη εταιρία προς την οποία έγινε η μεταβίβαση, στην εκπαίδευση και ενημέρωση επί θεμάτων σχετικών με τα στοιχεία του ενεργητικού και στην προώθηση προγραμμάτων βοήθειας;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 8 Νοεμβρίου 2022 — S.Ö. κατά Stadt Duisburg

(Υπόθεση C-684/22)

(2023/C 24/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: S.Ö.

Καθού: Stadt Duisburg

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Αντιτίθεται στο άρθρο 20 ΣΛΕΕ κανόνας ο οποίος προβλέπει ότι, σε περίπτωση εκούσιας κτήσης (μη προνομιακής) ιθαγένειας τρίτου κράτους, επέρχεται αυτοδικαίως απώλεια της ιθαγένειας του κράτους μέλους και, ως εκ τούτου, της ιθαγένειας της Ένωσης, ενώ ατομική εξέταση των συνεπειών της απώλειας για τον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό διενεργείται μόνον εφόσον αυτός έχει προηγουμένως υποβάλει αίτηση περί χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειάς του και η σχετική άδεια του έχει χορηγηθεί πριν από την κτήση της αλλοδαπής ιθαγένειας;

2.

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ την έννοια ότι κατά τη διαδικασία χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειας δεν πρέπει να τίθενται προϋποθέσεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται ή να παρακάμπτεται η εκτίμηση της ατομικής κατάστασης του ενδιαφερομένου και της οικογένειάς του όσον αφορά τις συνέπειες της απώλειας της ιδιότητας του πολίτη της Ένωσης;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 8 Νοεμβρίου 2022 — N.Ö. και M.Ö. κατά Stadt Wuppertal

(Υπόθεση C-685/22)

(2023/C 24/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: N.Ö., M.Ö.

Καθού: Stadt Wuppertal

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Αντιτίθεται στο άρθρο 20 ΣΛΕΕ κανόνας ο οποίος προβλέπει ότι, σε περίπτωση εκούσιας κτήσης (μη προνομιακής) ιθαγένειας τρίτου κράτους, επέρχεται αυτοδικαίως απώλεια της ιθαγένειας του κράτους μέλους και, ως εκ τούτου, της ιθαγένειας της Ένωσης, ενώ ατομική εξέταση των συνεπειών της απώλειας για τον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό διενεργείται μόνον εφόσον αυτός έχει προηγουμένως υποβάλει αίτηση περί χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειάς του και η σχετική άδεια του έχει χορηγηθεί πριν από την κτήση της αλλοδαπής ιθαγένειας;

2.

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ την έννοια ότι κατά τη διαδικασία χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειας δεν πρέπει να τίθενται προϋποθέσεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται ή να παρακάμπτεται η εκτίμηση της ατομικής κατάστασης του ενδιαφερομένου και της οικογένειάς του όσον αφορά τις συνέπειες της απώλειας της ιδιότητας του πολίτη της Ένωσης;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 8 Νοεμβρίου 2022 — M.S. και S.S. κατά Stadt Krefeld

(Υπόθεση C-686/22)

(2023/C 24/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: M.S., S.S.

Καθού: Stadt Krefeld

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Αντιτίθεται στο άρθρο 20 ΣΛΕΕ κανόνας ο οποίος προβλέπει ότι, σε περίπτωση εκούσιας κτήσης (μη προνομιακής) ιθαγένειας τρίτου κράτους, επέρχεται αυτοδικαίως απώλεια της ιθαγένειας του κράτους μέλους και, ως εκ τούτου, της ιθαγένειας της Ένωσης, ενώ ατομική εξέταση των συνεπειών της απώλειας για τον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό διενεργείται μόνον εφόσον αυτός έχει προηγουμένως υποβάλει αίτηση περί χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειάς του και η σχετική άδεια του έχει χορηγηθεί πριν από την κτήση της αλλοδαπής ιθαγένειας;

2.

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ την έννοια ότι κατά τη διαδικασία χορήγησης άδειας διατήρησης της ιθαγένειας δεν πρέπει να τίθενται προϋποθέσεις οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται ή να παρακάμπτεται η εκτίμηση της ατομικής κατάστασης του ενδιαφερομένου και της οικογένειάς του όσον αφορά τις συνέπειες της απώλειας της ιδιότητας του πολίτη της Ένωσης;

Διάταξη του προέδρου του δεκάτου τμήματος του Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — J.K., B.K. κατά Przedsiębiorstwo Państwowe X

(Υπόθεση C-452/21) (1)

(2023/C 24/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Ο πρόεδρος του δεκάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 24 της 17.1.2022.

Διάταξη της Προέδρου του ενάτου τμήματος του Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2022 — Ryanair DAC, Laudamotion GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-581/21 P) (1)

(2023/C 24/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η Πρόεδρος του ενάτου τμήματος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 462 της 15.11.2021.

Διάταξη του προέδρου του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2022 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PB κατά Geos SAS, Geos International Consulting Limited

(Υπόθεση C-639/21) (1)

(2023/C 24/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 2 της 3.1.2022.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 13ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Pesti Központi Kerületi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PannonHitel Pénzügyi Zrt. κατά Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.)

(Υπόθεση C-51/22) (1)

(2023/C 24/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 165 της 19.4.2022.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2022 — Sciessent κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T-122/20 και Τ-123/20) (1)

(Βιοκτόνα - Δραστικές ουσίες - Ζεόλιθος αργύρου και ζεόλιθος αργύρου-χαλκού - Μη έγκριση για τους τύπους προϊόντων 2 και 7 - Άρθρο 4 και άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 528/2012 - Αποτελεσματικότητα - Δραστικές ουσίες οι οποίες προορίζονται για χρήση σε κατεργασμένα αντικείμενα - Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των ίδιων των κατεργασμένων αντικειμένων - Αρμοδιότητα της Επιτροπής - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

(2023/C 24/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sciessent LLC (Beverly, Μασαχουσέτη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem και P. Sellar, δικηγόροι, και V. McElwee, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και R. Lindenthal)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: R. Shahsavan Eriksson, C. Meyer-Seitz, A. Runeskjöld, M. Salborn Hodgson, H. Shev, H. Eklinder και O. Simonsson), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, C. Buchanan και T. Zbihlej)

Αντικείμενο

Προσφυγές δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με τις οποίες ζητείται η ακύρωση πρώτον, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2019/1960 της Επιτροπής, της 26ης Νοεμβρίου 2019, για τη μη έγκριση του ζεόλιθου αργύρου ως υπάρχουσας δραστικής ουσίας για χρήση σε βιοκτόνα των τύπων προϊόντων 2 και 7 (ΕΕ 2019, L 306, σ. 42), και δεύτερον, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2019/1973 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 2019, για τη μη έγκριση του ζεόλιθου αργύρου-χαλκού ως υπάρχουσας δραστικής ουσίας για χρήση σε βιοκτόνα των τύπων προϊόντων 2 και 7 (ΕΕ 2019, L 307, σ. 58).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-122/20 και T-123/20 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Η Sciessent LLC φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Το Βασίλειο της Σουηδίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 129 της 20.4.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2022 — CWS Powder Coatings κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20 και υπόθεση T-283/20) (1)

(Περιβάλλον και προστασία της ανθρώπινης υγείας - Κανονισμός (ΕE) 1272/2008 - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕE) 2020/217 - Ταξινόμηση του διοξειδίου του τιτανίου υπό μορφή σκόνης που περιέχει τουλάχιστον 1 % σωματίδια με διάμετρο ίση ή μικρότερη των 10 μm - Κριτήρια ταξινόμησης μιας ουσίας ως καρκινογόνου - Αξιοπιστία και αποδοχή των μελετών - Ουσία που έχει την εγγενή ικανότητα να προκαλεί καρκίνο - Υπολογισμός της επιβάρυνσης των πνευμόνων σε σωματίδια - Πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως)

(2023/C 24/47)

Γλώσσες διαδικασίας: η γερμανική και η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα στην υπόθεση T-279/20: CWS Powder Coatings GmbH (Düren, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι)

Προσφεύγουσες-ενάγουσες στην υπόθεση T-283/20: Billions Europe Ltd (Stockton-on-Tees, Ηνωμένο Βασίλειο) και 7 ακόμα προσφεύγουσες-ενάγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort, T. Delille και P. Chopova-Leprêtre, δικηγόροι)

Προσφεύγουσες-ενάγουσες στην υπόθεση T-288/20: Brillux GmbH & Co. KG (Münster, Γερμανία), Daw SE (Ober-Ramstadt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20: S. Delaude, R. Lindenthal και M. Noll-Ehlers, και στην υπόθεση T-283/20: A. Dawes, S. Delaude και R. Lindenthal)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των προσφευγουσών-εναγουσών στην υπόθεση T-279/20: Billions Europe Ltd (Stockton-on-Tees) και 7 ακόμα παρεμβαίνοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort, T. Delille και P. Chopova-Leprêtre, δικηγόροι), Ettengruber GmbH Abbruch und Tiefbau (Νταχάου, Γερμανία), Ettengruber GmbH Recycling und Verwertung (Dachau) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι), TIGER Coatings GmbH & Co. KG (Wels, Αυστρία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των προσφευγουσών-εναγουσών στην υπόθεση T-283/20: Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Βιομηχανίας Χημικών Προϊόντων — Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Χημικής Βιομηχανίας (Cefic) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Abrahams, Z. Romata και H. Widemann, δικηγόροι), Ευρωπαϊκό Συμβούλιο βιομηχανιών βαφών, μελάνης τυπογραφείου και καλλιτεχνικών χρωμάτων (CEPE) (Βρυξέλλες), British Coatings Federation Ltd (BCF) (Coventry, Ηνωμένο Βασίλειο), American Coatings Association, Inc. (ACA) (Ουάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck και I. Antypas, δικηγόροι), Mytilineos SA (Μαρούσι, Ελλάδα), Δελφοί-Δίστομον Ανώνυμος Μεταλλευτική Εταιρεία (Μαρούσι) (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort, T. Delille και P. Chopova-Leprêtre, δικηγόροι)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των προσφευγουσών-εναγουσών στην υπόθεση T-288/20: Billions Europe Ltd (Stockton-on-Tees) και 7 ακόμα παρεμβαίνοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort, T. Delille και P. Chopova-Leprêtre, δικηγόροι), Sto SE & Co. KGaA (Stühlingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι), Rembrandtin Coatings GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout, C. Wagner και V. Lemonnier, δικηγόροι)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20 και στην υπόθεση T-283/20: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωπος: M. Søndahl Wolff), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20: T. Stéhelin, W. Zemamta, G. Bain και J.-L. Carré, και στην υπόθεση T-283/20: E. de Moustier και M. Zemamta), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι στην υπόθεση T-279/20: M. Bulterman και C. Schillemans, στην υπόθεση T-283/20: M. Bulterman και J. Langer, και στην υπόθεση T-288/20: M. Bulterman, M. Langer και C. Schillemans), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20: C. Meyer Seitz, και στην υπόθεση T-283/20: O. Simonsson, C. Meyer-Seitz, A. Runeskjöld, M. Salborn Hodgson, H. Shev, H. Eklinder και R. Shahsavan Eriksson), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: A. Hautamäki και J.-P. Trnka)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής στην υπόθεση T-283/20: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: V. Klemenc)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-279/20 και T-288/20: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: C. Ionescu Dima, W. Kuzmienko και B. Schäfer), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A.-L. Meyer και T. Haas)

Αντικείμενο

Προσφυγές-αγωγές δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με τις οποίες οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ζητούν την ακύρωση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕE) 2020/217 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2019, για την τροποποίηση, με σκοπό την προσαρμογή στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων και για τη διόρθωση του εν λόγω κανονισμού (ΕΕ 2020, L 44, σ. 1), όσον αφορά την εναρμονισμένη ταξινόμηση και επισήμανση του διοξειδίου του τιτανίου υπό μορφή σκόνης που περιέχει τουλάχιστον 1 % σωματίδια με διάμετρο ίση ή μικρότερη των 10 μm.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-279/20 και T-288/20, καθώς και την υπόθεση T-283/20, προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)

Ακυρώνει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕE) 2020/217 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2019, για την τροποποίηση, με σκοπό την προσαρμογή στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων και για τη διόρθωση του εν λόγω κανονισμού (ΕΕ 2020, L 44, σ. 1), όσον αφορά την εναρμονισμένη ταξινόμηση και επισήμανση του διοξειδίου του τιτανίου υπό μορφή σκόνης που περιέχει τουλάχιστον 1 % σωματίδια με διάμετρο ίση ή μικρότερη των 10 μm.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν, στην υπόθεση T-279/20, η CWS Powder Coatings GmbH, η Billions Europe Ltd καθώς και οι λοιποί παρεμβαίνοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα, η Ettengruber GmbH Abbruch und Tiefbau, η Ettengruber GmbH Recycling und Verwertung και η TIGER Coatings GmbH & Co. KG, στην υπόθεση T-283/20, η Billions Europe καθώς και οι λοιποί παρεμβαίνοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Χημικών Βιομηχανιών — το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Χημικής Βιομηχανίας (Cefic), το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο βιομηχανιών βαφών, μελάνης τυπογραφείου και καλλιτεχνικών χρωμάτων (CEPE), η British Coatings Federation Ltd (BCF), η American Coatings Association, Inc. (ACA), η Mytilineos SA και Δελφοί-Δίστομον Ανώνυμος Μεταλλευτική Εταιρεία, και στην υπόθεση T-288/20, η Brillux GmbH & Co. KG, η Daw SE, η Billions Europe και οι λοιποί παρεμβαίνοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα, η Sto SE & Co. KGaA και η Rembrandtin Coatings GmbHm.

4)	Το Βασίλειο της Δανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Βασίλειο της Σουηδίας, η Δημοκρατία της Σλοβενίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 222 της 6.7.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2022 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-469/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ολλανδικός νόμος για την απαγόρευση της χρησιμοποίησης του άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας - Πρόωρη παύση λειτουργίας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα - Χορήγηση αποζημίωσης - Απόφαση για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων - Απόφαση που κηρύσσει την ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά - Έλλειψη ρητού χαρακτηρισμού ως «κρατικής ενίσχυσης» - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη δεκτική προσφυγής - Παραδεκτό - Άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 - Ασφάλεια δικαίου)

(2023/C 24/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, M. de Ree και J. Langer)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. van Vliet, B. Stromsky και D. Recchia)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή του βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών ζητεί την ακύρωση της απόφασης C(2020) 2998 final της Επιτροπής, της 12ης Μαΐου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 54537 (2020/NΝ) — Κάτω Χώρες, Απαγόρευση της χρησιμοποίησης του άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στις Κάτω Χώρες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2020) 2998 final της Επιτροπής, της 12ης Μαΐου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 54537 (2020/NΝ) — Κάτω Χώρες, Απαγόρευση της χρησιμοποίησης του άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στις Κάτω Χώρες.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 348 της 19.10.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2022 — Bowden κατά Young κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση T-72/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσωπικό του Ευρωπόλ - Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Απώλεια της ιθαγένειας κράτους μέλους - Λύση της σύμβασης - Άρθρο 47, στοιχείο β', σημείο iii, του ΚΛΠ - Αίτηση χορήγησης παρέκκλισης από την προβλεπόμενη στο άρθρο 12, παράγραφος 2, στοιχείο α', ΚΛΠ προϋπόθεση πρόσληψης - Άρνηση χορήγησης παρέκκλισης - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαίωμα ακροάσεως - Διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας - Εύλογο χρονικό διάστημα - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Ίση μεταχείριση - Συμφέρον της υπηρεσίας - Καθήκον μέριμνας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2023/C 24/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ian James Bowden (La Haye, Κάτω Χώρες), Janey Young (La Haye) (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθού: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (εκπρόσωποι: A. Nunzi, O. Sajin και C. Falmagne, επικουρούμενοι από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή τους, οι προσφεύγοντες ζητούν την ακύρωση των αποφάσεων του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ), της 30ής Μαρτίου 2020, με τις οποίες ο εν λόγω οργανισμός αρνήθηκε να τους χορηγήσει παρέκκλιση από την υποχρέωση ιθαγένειας που προβλέπεται στο άρθρο 12, παράγραφος 2, στοιχείο α', του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΛΠ) και, ως εκ τούτου, κατήγγειλε τις οικείες συμβάσεις βάσει του άρθρου 47, στοιχείο β', σημείο iii, του ΚΛΠ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Ian James Bowden και τη Janey Young στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 98 της 22.3.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2022 — Epsilon Data Management κατά EUIPO — Epsilon Technologies (EPSILON TECHNOLOGIES)

(Υπόθεση T-512/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη έκπτωσης - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EPSILON TECHNOLOGIES - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 18, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α' και άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Φύση της χρήσεως - Μορφή που διαφέρει ως προς στοιχεία, τα οποία δεν μεταβάλλουν τον διακριτικό χαρακτήρα - Χρήση για τις υπηρεσίες για τις οποίες είναι καταχωρισμένο το σήμα)

(2023/C 24/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Epsilon Data Management LLC (Plano, Tέξας, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. Bussé και C. De Preter, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: I. Harrington, D. Gája και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Epsilon Technologies, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Carbonell Callicó και E. Felip Corrius, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 1ης Ιουνίου 2021 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1611/2020-5 και R 1839/2020-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Epsilon Data Management LLC στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Epsilon Technologies, SL.

---

(1)  EE C 412 της 11.10.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Νοεμβρίου 2022 — Grupo Eig Multimedia κατά EUIPO — Globalización de Valores CFC & GCI (FORO16)

(Υπόθεση T-796/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FORO16 - Προγενέστερα εικονιστικά και λεκτικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Cambio16, Energia16, Cambio16 radio - Προγενέστερα εθνικά εικονιστικά και λεκτικά σήματα Camb16, DEFENSA Y SEGURIDAD 16, CAMBIO16 DIGITAL, EVENTOS 16, Salón16 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Οικογένεια σημάτων - Έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων - Έλλειψη κινδύνου σύγχυσης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001)

(2023/C 24/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Eig Multimedia, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: D. Solana Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και R. Raponi)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Globalización de Valores CFC & GCI, SA (Mairena del Aljarafe, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Sánchez Iglesias, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί μεταξύ άλλων την ακύρωση της απόφασης του δέκατου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 20ής Οκτωβρίου 2021 (υπόθεση R 1785/2020-2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grupo Eig Multimedia, SL στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 84 της 21.2.2022.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2022 — uwe JetStream κατά EUIPO (JET STREAM)

(Υπόθεση T-14/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα JET STREAM - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001)

(2023/C 24/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: uwe JetStream GmbH (Schwäbisch Gmünd, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Schneider και C. Nemec, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 9ης Νοεμβρίου 2021 (υπόθεση R 1092/2021-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την uwe JetStream GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 119 της 14.3.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2022 — Grupa «LEW» κατά EUIPO (GRUPALEW.)

(Υπόθεση T-672/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα GRUPALEW. - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα LEW - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (EΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (EΚ) 2017/1001] - Απόδειξη ουσιαστικής χρήσεως - Άρθρο 10, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕE) 2018/625 - Άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625 - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2023/C 24/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupa «LEW» S.A. (Częstochowa, Πολωνία) (εκπρόσωπος: A. Korbela, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Eberl και E. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Lechwerke AG (Augsbourg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Gerling, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 17ης Αυγούστου 2021 (υπόθεση R 2763/2019-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Grupa «LEW» S.A. φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

3)	H Lechwerke AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  ΕΕ C 502 της 13.12.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2022 — Ortega Montero κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-161/22) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Εκπροσώπηση του προσωπικού - Τροποποίηση του εσωτερικού κανονισμού της επιτροπής προσωπικού του Κοινοβουλίου - Ορισμός των εκπροσώπων του προσωπικού στα καταστατικά και διοικητικά όργανα - Άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Παράλειψη λήψεως μέτρου επιβαλλόμενου από τον ΚΥΚ - Προηγούμενη διοικητική ένσταση ενώπιον της ΑΔΑ - Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής - Εκπρόθεσμο - Απαράδεκτο)

(2023/C 24/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maria Del Carmen Ortega Montero (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: K. Zejdová και M. Windisch)

Αντικείμενο

Με προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 20ής Μαΐου 2021, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που αυτή υπέβαλε στις 19 Ιανουαρίου 2021, δεύτερον, της αποφάσεως της 21ης Δεκεμβρίου 2021 με την οποία ο Γενικός Γραμματέας του Κοινοβουλίου απέρριψε τη δεύτερη διοικητική ένσταση που αυτή υπέβαλε στις 18 Αυγούστου 2021, τρίτον, της τροποποιήσεως του άρθρου 22 του εσωτερικού κανονισμού της επιτροπής προσωπικού του Κοινοβουλίου η οποία θεσπίστηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020 και, τέταρτον, της ψηφοφορίας της επιτροπής προσωπικού της 10ης Νοεμβρίου 2020 σχετικά με την αντικατάσταση εκπροσώπου της ως άνω επιτροπής ο οποίος διορίστηκε μέλος εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού καθώς και του συνόλου των πράξεων και αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 22 του εσωτερικού κανονισμού της εν λόγω επιτροπής, όπως αυτό τροποποιήθηκε, συμπεριλαμβανομένων, επίσης, των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας της 10ης Νοεμβρίου 2020, σχετικά με τον διορισμό των εκπροσώπων της επιτροπής προσωπικού σε διάφορες επιτροπές και αντιπροσωπείες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Maria Del Carmen Ortega Montero στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

---

(1)  EE C 198 της 16.5.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (doglover)

(Υπόθεση T-231/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης doglover - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001 - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2023/C 24/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Growth Finance Plus AG (Gommiswald, Ελβετία) (εκπρόσωπος: H. Twelmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Ringelhann και T. Klee)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 14ης Φεβρουαρίου 2022 (υπόθεση R 720/2020-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Growth Finance Plus AG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 237 της 20.6.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2022 — Growth Finance Plus κατά EUIPO (catlover)

(Υπόθεση T-232/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης catlover - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001 - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2023/C 24/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Growth Finance Plus AG (Gommiswald, Ελβετία) (εκπρόσωπος: H. Twelmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Ringelhann και T. Klee)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 7ης Φεβρουαρίου 2022 (υπόθεση R 717/2020-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Growth Finance Plus AG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 237 της 2.6.2022.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Belaruskali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-528/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα ενόψει της κατάστασης στη Λευκορωσία και της εμπλοκής της Λευκορωσίας στην επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2023/C 24/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Belaruskali AAT (Soligorsk, Λευκορωσία) (εκπρόσωπος: V. Ostrovskis, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Rurarz, B. Driessen και A. Boggio Tomasaz)

Αντικείμενο

Με την αίτηση που άσκησε δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση, αφενός, της εκτελεστικής απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2022/881 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 2022, για την εφαρμογή της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα ενόψει της κατάστασης στη Λευκορωσία και την εμπλοκή της Λευκορωσίας στην επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 153, σ. 77), κατά το μέρος που αυτή την αφορά, και, αφετέρου, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2022/876 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 2022, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λευκορωσία και της εμπλοκής της Λευκορωσίας στην επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας (EE 2022, L 153, σ. 1), κατά το μέρος που την αφορά.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2022 — SD κατά EMA

(Υπόθεση T-623/22)

(2023/C 24/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: SD (εκπρόσωπος: A. Steindl, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του EMA της 21ης Ιουλίου 2022 (EMA/254928/2022), με την οποία απορρίφθηκε η από 4 Μαΐου 2022 ένσταση που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά της αποφάσεως του ΕΜΑ της 8ης Απριλίου 2022 (EMA/191392/2022)·

—

σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της προσφυγής, να καταδικάσει τον EMA στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ή θα υποβληθεί ο προσφεύγων και, σε περίπτωση απορρίψεως της προσφυγής, να κρίνει, για λόγους επιείκειας, ότι ο ΕΜΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα δυνάμει του άρθρου 135, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως του EMA της 21ης Ιουλίου 2022 (EMA/254928/2022), με την οποία ο εν λόγω οργανισμός αρνήθηκε να παράσχει στον προσφεύγοντα πλήρη πρόσβαση σε τρία έγγραφα. Τα εν λόγω έγγραφα αφορούν την «specific obligation No. 1(a)» (στο εξής: SO1a) ως τμήμα των συγκεκριμένων υποχρεώσεων που υπέχει η Cormirnaty και οι οποίες προβλέπονται στην εκτελεστική απόφαση C(2020) 9598 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2020 (1).

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

1.

Πρώτος λόγος: η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει ολική ή τουλάχιστον μερική παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (EΚ) 1049/2001 (2) σχετικά με την προστασία των εμπορικών συμφερόντων Η απάλειψη στοιχείων συνιστά παράβαση των λοιπών, εκ παραλλήλου εφαρμοστέων διατάξεων του ΕΜΑ, οι οποίες, μολονότι θα έπρεπε να συνεκτιμηθούν για τις ανάγκες της ερμηνείας, δεν ελήφθησαν υπόψη στην υπό κρίση υπόθεση. Επιπλέον, η απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο στο μέτρο που εκδόθηκε βάσει της παραδοχής ότι τα έγγραφα περιέχουν πληροφορίες που εμπίπτουν στο εμπορικό απόρρητο, ενώ δεν υφίστανται τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ενδεχόμενη πρόκληση βλάβης στην Biontech μέσω της δημοσίευσης των σχετικών με την SO1a εγγράφων, η δημοσιοποίηση των οποίων συνιστούσε αποφασιστικό κριτήριο για την αδειοδότηση. Ο EMA υποχρεούται, στο πλαίσιο άσκησης των υπηρεσιακών του καθηκόντων, να παράσχει στον προσφεύγοντα πλήρη πρόσβαση στις επίμαχες πληροφορίες, κατά τρόπο που να αποκλείει ενδεχόμενη πλάνη περί το δίκαιο.

2.

Δεύτερος λόγος: η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει ολική ή τουλάχιστον μερική παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, τελευταία περίοδος του κανονισμού (EΚ) 1049/2001 σχετικά με την ύπαρξη υπερισχύοντος δημοσίου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση Η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον ο EMA αρνείται την ύπαρξη δημοσίου συμφέροντος όσον αφορά την SO1a, μολονότι ο προσφεύγων εξέθεσε επαρκώς στην ένστασή του τη σχέση μεταξύ της νομικής φύσης της SO1a και της προσβάσεως στα έγγραφα δυνάμει του κανονισμού (EΚ) 1049/2001.

---

(1)  Εκτελεστική απόφαση C(2020) 9598 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2020, για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας υπό αίρεση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το «Comirnaty — Εμβόλιο mRNA COVID-19 (τροποποιημένων νουκλεοτιδίων)», φάρμακο για χρήση από τον άνθρωπο.

(2)  Κανονισμός (EΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2022 — Αυστρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-625/22)

(2023/C 24/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: A. Posch, M. Klamert και F. Koppensteiner καθώς και S. Lünenbürger, K. Reiter και M. Kottmannn, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/1214 της Επιτροπής, της 9ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/2139 όσον αφορά οικονομικές δραστηριότητες σε ορισμένους τομείς ενέργειας και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/2178 όσον αφορά ειδικές δημοσιοποιήσεις για τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες, ο οποίος δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 15 Ιουλίου 2022, L 188, σ. 1 έως 45·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει 16 λόγους ακυρώσεως. Οι οκτώ πρώτοι λόγοι ακυρώσεως αφορούν την πυρηνική ενέργεια και οι οκτώ επόμενοι λόγοι το ορυκτό αέριο.

Λόγοι ακυρώσεως που αφορούν την πυρηνική ενέργεια:

1.

Πρώτος λόγος: η Επιτροπή εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό κατά παραβίαση των αρχών και των διαδικαστικών κανόνων που απορρέουν από τον κανονισμό (EΕ) 2020/852 (1) και από τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Κατά την προσφεύγουσα, κακώς παραλείφθηκε η εκτίμηση των επιπτώσεων και η διενέργεια δημόσιας διαβούλευσης. Η εμπλοκή της ομάδας εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών και της πλατφόρμας υπήρξε ανεπαρκής. Επιπλέον, η συμβατότητα του προσβαλλόμενου κανονισμού με τους επιδιωκόμενους από το ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα στόχους δεν αξιολογήθηκε όπως απαιτείται από το άρθρο 6, παράγραφος 4 του εν λόγω νομοθετήματος.

2.

Δεύτερος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός αντιβαίνει προς το άρθρο 10, παράγραφος 2, του κανονισμού (EΕ) 2020/852. Κατά την προσφεύγουσα, η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται a priori μόνο σε δραστηριότητες μετάβασης υψηλής έντασης άνθρακα και δεν αφορά, επομένως, πυρηνική ενέργεια χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Εν πάση περιπτώσει, κατά τη γνώμη της η πυρηνική ενέργεια δεν πληροί τις ειδικές προϋποθέσεις που απαιτεί το άρθρο 10, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός ενέχει ανεπαρκή ανάλυση και αιτιολογία τουλάχιστον ως προς αυτό το σημείο. Κατά την έννοια αυτή, παραβιάζει επίσης το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού (EΕ) 2020/852 και την αρχή της προφυλάξεως του πρωτογενούς δικαίου.

3.

Τρίτος λόγος: Καθόσον χαρακτηρίζει την πυρηνική ενέργεια ως περιβαλλοντικά βιώσιμη, ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι αντίθετος προς την απαίτηση «εφόσον δεν βλάπτουν σοβαρά» του άρθρου 17 και του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 καθώς και προς την αρχή της προφυλάξεως του πρωτογενούς δικαίου. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή δεν επιτυγχάνει ούτε το επίπεδο προστασίας που επιτάσσει ο κανονισμός (EΕ) 2020/852 ούτε το απαιτούμενο επίπεδο απόδειξης. Παραβλέπει τους κινδύνους πρόκλησης σημαντικής υπονόμευσης πλειόνων εκ των προστατευόμενων περιβαλλοντικών στόχων λόγω σοβαρών ατυχημάτων των πυρηνικών αντιδραστήρων και λόγω έντονα ραδιενεργών αποβλήτων. Δεν μπορεί επίσης να αποκλειστεί με επαρκή βεβαιότητα η σημαντική υπονόμευση του περιβαλλοντικού στόχου της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, δεν τηρείται η απαίτηση ανάλυσης κύκλου ζωής. Βάσει των ανωτέρω, ο προσβαλλόμενος κανονισμός ενέχει τουλάχιστον ανεπαρκή ανάλυση και αιτιολογία.

4.

Τέταρτος λόγος: τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου που θεσπίζει ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν παρέχουν τη δυνατότητα να αποκλειστεί η σημαντική υπονόμευση των περιβαλλοντικών στόχων. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου είναι αντίθετα προς το κριτήριο σχετικά με την απαίτηση «εφόσον δεν βλάπτουν σοβαρά» του άρθρου 17 και του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 καθώς και προς την αρχή της προφυλάξεως του πρωτογενούς δικαίου. Και εδώ δεν επιτυγχάνεται το επίπεδο προστασίας και το απαιτούμενο επίπεδο απόδειξης όχι μόνον όσον αφορά σοβαρά ατυχήματα των πυρηνικών αντιδραστήρων και τα έντονα ραδιενεργά απόβλητα αλλά και όσον αφορά τη συνήθη λειτουργία. Δεν μπορεί επίσης να αποκλειστεί με επαρκή βεβαιότητα η σημαντική υπονόμευση του περιβαλλοντικού στόχου της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου του παρατήματος ΙΙ του προσβαλλόμενου κανονισμού υπολείπονται εκείνων του παρατήματος Ι, χωρίς να παρατίθεται σχετική αιτιολογία. Όσον αφορά τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου, ο προσβαλλόμενος κανονισμός ενέχει τουλάχιστον ανεπαρκή ανάλυση και αιτιολογία.

5.	Πέμπτος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 11 και το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 καθώς και την αρχή της προφύλαξης, καθόσον αναγνωρίζει την ουσιαστική συμβολή της πυρηνικής ενέργειας στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

6.	Έκτος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο ια', του κανονισμού (EΕ) 2020/852. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου δεν ανταποκρίνονται στην απαίτηση να είναι εύκολα στη χρήση και να ορίζονται κατά τρόπο ώστε να διευκολύνουν τον έλεγχο της συμμόρφωσής τους.

7.

Έβδομος λόγος: λόγω του κατακερματισμού της αγοράς, ο οποίος είναι σύμφυτος με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα που αναγνωρίζεται στην πυρηνική ενέργεια, ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν λαμβάνει υπόψη τον απώτερο σκοπό του κανονισμού (EΕ) 2020/852 και την αρχή σύμφωνα με την οποία πρέπει να διατηρηθεί η πρακτική αποτελεσματικότητά του.

8.

Όγδοος λόγος: η ερμηνεία του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 η οποία διαπνέει τον προσβαλλόμενο κανονισμό, και σύμφωνα με την οποία ο νομοθέτης της Ένωσης δεν επέλυσε το ζήτημα αλλά ανέθεσε στην Επιτροπή τη ρύθμισή του, παραβαίνει το άρθρο 290 ΣΛΕΕ που επιφυλάσσει την ευχέρεια αυτή σε σχέση με τα μη ουσιώδη στοιχεία. Τούτο συνεπάγεται ότι απόκειται στον ίδιο τον νομοθέτη της Ένωσης να αποφασίζει αν θα περιλάβει την πυρηνική ενέργεια στην ταξινομία . Ο νομοθέτης της Ένωσης συμμορφώθηκε και απέκλεισε το ενδεχόμενο να αναγνωριστεί η πυρηνική ενέργεια ως περιβαλλοντικά βιώσιμη.

Λόγοι ακυρώσεως που αφορούν το ορυκτό αέριο:

9.

Πρώτος λόγος: όσον αφορά τις οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με το ορυκτό αέριο, η Επιτροπή εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό κατά παραβίαση των αρχών και των διαδικαστικών κανόνων που απορρέουν από τον κανονισμό (EΕ) 2020/852 και από τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Ισχύουν mutatis mutandis όσα εκτέθηκαν σχετικά με την πυρηνική ενέργεια.

10.

Δεύτερος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει στο άρθρο 10, παράγραφος 2, και στο άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού (EΕ) 2020/852 καθώς και στην αρχή της προφύλαξης του πρωτογενούς δικαίου, τουλάχιστον καθόσον θεσπίζει για τις δραστηριότητες που σχετίζονται με το ορυκτό αέριο το ανώτατο όριο των 270 g CO2e/kWh και των 550 kg CO2e/kW ως ετήσιο μέσο όρο για περίοδο 20 ετών. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός στηρίζεται σε μη νόμιμο μετριασμό της αυστηρότητας της προϋπόθεσης κατά την οποία δεν μπορεί να υπάρχουν τεχνολογικά και οικονομικά εφικτές εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με τις δραστηριότητες μετάβασης. Επιπλέον, τα κατώτατα όρια δεν είναι σύμφωνα με τον στόχο του 1,5 βαθμού Κελσίου που ορίζει η Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή ούτε με τους στόχους της Ένωσης για το κλίμα. Εκτός αυτού, μολονότι απαιτείται, η ανάλυση του κύκλου ζωής δεν λαμβάνεται υπόψη καθόσον τα κατώτατα όρια συναρτώνται αποκλειστικά με τις άμεσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Κατά την προσφεύγουσα, τα κατώτατα όρια παραμένουν κάτω από τις καλύτερες επιδόσεις του τομέα ή της βιομηχανίας, περιπλέκουν την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και συνεπάγονται ανεπίτρεπτα αποτελέσματα εγκλωβισμού. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός ενέχει ανεπαρκή ανάλυση και αιτιολογία τουλάχιστον ως προς αυτό το σημείο.

11.	Τρίτος λόγος: Η αναγραφή των κατώτατων ορίων των 270 g και 550 kg στον προσβαλλόμενο κανονισμό παραβιάζει την αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας και της ίσης μεταχείρισης του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχεία α' και ι', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852.

12.

Τέταρτος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι αντίθετος προς κριτήριο σχετικά με την απαίτηση «εφόσον δεν βλάπτουν σοβαρά» του άρθρου 17 και του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 καθώς και προς την αρχή της προφυλάξεως του πρωτογενούς δικαίου. Λόγω των κατωτάτων ορίων των 270 g και 550 kg όχι μόνον δεν υπάρχει καμία σημαντική συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής αλλά, αντιθέτως, προκαλείται σημαντική επιδείνωσή της.

13.	Πέμπτος λόγος: Ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 11 και το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 και την αρχή της προφυλάξεως καθόσον αναγνωρίζει ότι το ορυκτό αέριο συμβάλλει στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

14.

Έκτος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο θ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Λαμβανομένης υπόψη της εντεινόμενης οικονομικής πίεσης στο ορυκτό αέριο ως φορέα ενέργειας, η συμπερίληψή του στην ταξινομία συνεπάγεται, αν μη τι άλλο, σοβαρό κίνδυνο δημιουργίας μη αξιοποιήσιμων στοιχείων ενεργητικού.

15.	Έβδομος λόγος: ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο ια', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου δεν είναι εύκολα στη χρήση και δεν ορίζονται κατά τρόπο ώστε να διευκολύνουν τον έλεγχο της συμμόρφωσής τους.

16.

Όγδοος λόγος: λόγω του κατακερματισμού της αγοράς, ο οποίος είναι σύμφυτος με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα που αναγνωρίζεται στην πυρηνική ενέργεια, ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν λαμβάνει υπόψη τον απώτερο σκοπό του κανονισμού (EΕ) 2020/852 και την αρχή σύμφωνα με την οποία πρέπει να διατηρηθεί η πρακτική αποτελεσματικότητά του.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 2020/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2020, σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη διευκόλυνση των βιώσιμων επενδύσεων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/2088 (ΕΕ 2020, L 198, σ. 13).

Προσφυγή της 10ης Οκτωβρίου 2022 — Repasi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-628/22)

(2023/C 24/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: René Repasi (Καρλσρούη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H.-G. Kamann και D. Fouquet, δικηγόροι, καθώς και Prof. F. Kainer και Prof. M. Nettesheim)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (EΕ) 2022/1214 της Επιτροπής, της 9ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/2139 όσον αφορά οικονομικές δραστηριότητες σε ορισμένους τομείς ενέργειας και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2021/2178 όσον αφορά ειδικές δημοσιοποιήσεις για τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 15 Ιουλίου 2022, L 188, σ. 1,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει έναν μοναδικό λόγο.

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (EΕ) 2022/1214 παραβιάζει το άρθρο 290, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, το άρθρο 10, παράγραφος 1, το άρθρο 13, παράγραφος 1 και το άρθρο 14, παράγραφος 1, ΣΕΕ, που συγκεκριμενοποιούνται μέσω των δικαιωμάτων κοινοβουλευτικής συμμετοχής του προσφεύγοντος που αντλούνται από το παράγωγο δίκαιο, ειδικότερα δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 1, πρώτη φράση, της εκλογικής πράξης, του άρθρου 2, στοιχείο στ', του Καθεστώτος των βουλευτών καθώς και των άρθρων 177 και 218, παράγραφος 1, του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο προσφεύγων έχει ατομικό δικαίωμα συμμετοχής σε νομότυπη νομοθετική διαδικασία, το οποίο απορρέει από το καθεστώς του ως μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 2, το άρθρο 10, παράγραφος 1, το άρθρο 13, παράγραφος 1, και το άρθρο 14, παράγραφος 1, ΣΕΕ, που συγκεκριμενοποιούνται μέσω των δικαιωμάτων κοινοβουλευτικής συμμετοχής του προσφεύγοντος που αντλούνται από το παράγωγο δίκαιο, ειδικότερα δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 1, πρώτη φράση, της εκλογικής πράξης, του άρθρου 2, στοιχείο στ', του Καθεστώτος των βουλευτών καθώς και των άρθρων 177 και 218, παράγραφος 1 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Καθόσον εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό βάσει του άρθρου 290 ΣΛΕΕ, αντί να κινήσει τη συνήθη νομοθετική διαδικασία που είχε στην πραγματικότητα εφαρμογή, σύμφωνα με το άρθρο 289 ΣΛΕΕ, μέσω της υποβολής σχετικής πρότασης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όχι μόνον έθιξε τη θεσμική νομοθετική αρμοδιότητα που έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δυνάμει του άρθρου 14, παράγραφος 1, ΣΕΕ, των άρθρων 289 και 294 ΣΛΕΕ, καθώς και της αρχής της θεσμικής ισορροπίας κατά το άρθρο 13, παράγραφος 2, πρώτη φράση, ΣΕΕ, αλλά προσέβαλε και το ατομικό δικαίωμα συμμετοχής του προσφεύγοντος σε νομότυπη νομοθετική διαδικασία κατά τρόπο άμεσο και ατομικό. Ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να προβάλει, στο πλαίσιο ένδικης προσφυγής δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ, παράβαση των κανόνων του συστήματος κατανομής των αρμοδιοτήτων, παράβαση ουσιώδους τύπου και κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των λοιπών θεσμικών οργάνων της Ένωσης, υπό τον όρο ότι θίγεται το δικαίωμα συμμετοχής του σε νομότυπη νομοθετική διαδικασία, αποβλέποντας στο να επιληφθεί συναφώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο χαρακτηρισμός της παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο και πυρηνική ενέργεια ως περιβαλλοντικά βιώσιμης οικονομικής δραστηριότητας κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 της 18ης Ιουνίου 2020 για την ταξινόμηση αντιπροσωπεύει — ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων — μια σημαντική, λόγω του άκρως πολιτικού χαρακτήρα της, πτυχή του τομέα της διευκόλυνσης των βιώσιμων επενδύσεων, ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο 290, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, ρυθμίζεται αποκλειστικά με νομοθετική πράξη κατά το άρθρο 289 ΣΛΕΕ. Καθόσον εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό, η Επιτροπή — ανεξαρτήτως της ουσιαστικής νομιμότητας του εν λόγω κανονισμού — υπερέβη τα όρια των αρμοδιοτήτων της, παραβιάζοντας κατά τον τρόπο αυτό την αρχή της θεσμικής ισορροπίας του άρθρου 13, παράγραφος 2, πρώτη φράση, ΣΕΕ. Η έκδοση του κανονισμού θίγει ταυτοχρόνως τη θεσμική νομοθετική αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και προσβάλλει το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό δικαίωμα συμμετοχής του προσφεύγοντος σε νομότυπη νομοθετική διαδικασία.

Προσφυγή-αγωγή της 10ης Οκτωβρίου 2022 — ZR κατά EUIPO

(Υπόθεση T-634/22)

(2023/C 24/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZR (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκδοθείσα και κοινοποιηθείσα στις 14 Δεκεμβρίου 2021 απόφαση της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής του EUIPO, με την οποία η προσφεύγουσα ενημερώθηκε σχετικά με την καταβολή υπέρ αυτής του ποσού των 5 000 ευρώ προς εκτέλεση της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 13 Ιανουαρίου 2021, στην υπόθεση T-610/18, ZR κατά EUIPO·

—

να ακυρώσει, κατά το μέρος που είναι αναγκαίο, την εκδοθείσα και κοινοποιηθείσα στις 28 Ιουνίου 2022 απόφαση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του EUIPO, περί απορρίψεως της διοικητικής ένστασης την οποία υπέβαλε η προσφεύγουσα, βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της ΕΕ, κατά της προμνησθείσας απόφασης της 14ης Δεκεμβρίου 2021·

—	να της επιδικάσει αποζημίωση λόγω υλικής ζημίας και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης· και

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο (στο εξής: καθού) στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

1.

Mε τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά την προσφεύγουσα σε σχέση με άλλους υποψηφίους που συμμετείχαν στη διαδικασία επιλογής. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι με το ποσό των 5 000 ευρώ περιέρχεται η προσφεύγουσα στην ίδια θέση με άλλους υποψηφίους οι οποίοι, συνεπεία της παραβίασης της ως άνω αρχής, συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο επιτυχόντων ή έλαβαν πιο συμφέρουσα αποζημίωση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται προσβολή του δικαιώματος άμυνας/δικαστικής προσφυγής που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, του καθήκοντος επιμέλειας και της υποχρέωσης αιτιολόγησης, οι οποίες κατοχυρώνονται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσον αφορά την προσβολή του δικαιώματος άμυνας/δικαστικής προσφυγής, ο μοναδικός λόγος για τον οποίο το καθού αρνείται να εξετάσει αν υπάρχει δυνατότητα μετάταξης οφείλεται στο γεγονός ότι η προσφεύγουσα άσκησε το δικαίωμά της σε προσφυγή. Το γεγονός και μόνον ότι η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζεται ως βάσιμος λόγος για δικαιολόγηση της άρνησης εκ μέρους της Διοίκησης να εκτελέσει προσηκόντως την απόφαση στην υπόθεση T-610/18 ZR κατά EUIPO· Όσον αφορά την παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, του καθήκοντος επιμέλειας και της υποχρέωσης αιτιολόγησης: — πρώτον, το καθού δεν έλαβε υπόψη όλους τους παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απόφασή του, δεδομένου ότι απέρριψε νομικώς αποδεκτές επιλογές και αγνόησε την εναλλακτική λύση· — δεύτερον, οι συζητήσεις με το καθού με βάση τη μοναδική δυνατότητα την οποία εξέτασε η Διοίκηση δεν δύνανται να χαρακτηριστούν ως διάλογος εφ’ όλης της ύλης ο οποίος αποσκοπεί στην εξεύρεση μιας δίκαιης λύσης.

Προσφυγή-αγωγή της 8ης Νοεμβρίου 2022 — van der Linde κατά EΕΠΔ

(Υπόθεση T-678/22)

(2023/C 24/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Frank van der Linde (Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: C. Forget, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να επικυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση (1) στο μέτρο που ο ΕΕΠΔ διατάσσει την Ευρωπόλ να παράσχει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα που τον αφορούν σύμφωνα με το άρθρο 36, παράγραφος 2, του κανονισμού 2022/991 (2)·

—

κατά τα λοιπά, να ακυρώσει την απόφαση του ΕΕΠΔ στο μέτρο που δεν παρέχει επαρκείς εγγυήσεις στον προσφεύγοντα-ενάγοντα καθόσον δεν προβλέπει καμία προθεσμία εντός της οποίας η απόφαση αυτή πρέπει να εκτελεστεί και καμία χρηματική ποινή και δεν προβλέπει καμία επαρκή κύρωση για την Ευρωπόλ, στερώντας έτσι εν τοις πράγμασι από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα το δικαίωμα πρόσβασης και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας κατά την έννοια των άρθρων 8 και 47 του Χάρτη·

—	επικουρικώς, να επιδικάσει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα προσωρινώς ποσό ενός ευρώ λόγω ηθικής βλάβης·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει τον ΕΕΠΔ στα δικαστικά έξοδα, το ποσό των οποίων διευκρινίστηκε από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει έναν και μόνον λόγο ο οποίος αφορά παράβαση των άρθρων 8 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  Απόφαση του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων στην υπόθεση καταγγελίας 2020-0908 κατά του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) της 8ης Σεπτεμβρίου 2022.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/991 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2016/794, όσον αφορά τη συνεργασία της Ευρωπόλ με ιδιωτικούς φορείς, την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την Ευρωπόλ προς υποστήριξη ποινικών ερευνών και τον ρόλο της Ευρωπόλ στην έρευνα και την καινοτομία (ΕΕ 2022, L 169, σ. 1).

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2022 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-681/22)

(2023/C 24/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: A. Gavela Llopis και M. J. Ruiz Sánchez)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1614 (1) της Επιτροπής, της 15ης Σεπτεμβρίου 2022, για τον καθορισμό των υφιστάμενων περιοχών αλιείας βαθέων υδάτων και την κατάρτιση καταλόγου των περιοχών στις οποίες είναι γνωστή ή πιθανή η ύπαρξη ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθόσον αφορά την κατάρτιση του καταλόγου των ζωνών στις οποίες είναι γνωστή η ύπαρξη ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ο οποίος περιλαμβάνεται στο άρθρο 2 και στο παράρτημα ΙΙ του εν λόγω κανονισμού.

—	επικουρικώς, να κηρύξει άκυρο το άρθρο 9, παράγραφοι 6 και 9 του κανονισμού 2016/2336 (2), σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ.

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι, καθόσον ο εκτελεστικός κανονισμός 2022/1614 καθορίζει τις ζώνες στις οποίες είναι γνωστή ή πιθανή η ύπαρξη ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αντίκειται στον βασικό κανονισμό και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. — Συναφώς, προβάλλεται ότι: 1) η παράλειψη αναλύσεως των επιπτώσεων των σταθερών αλιευτικών εργαλείων βαθέων υδάτων συνιστά παράβαση του βασικού κανονισμού και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας· 2) ο καθορισμός των ζωνών στις οποίες είναι γνωστό ότι υπάρχουν ή ενδέχεται να υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα συνιστά παράβαση του βασικού κανονισμού και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας του άρθρου 9, παράγραφοι 6 και 9 του κανονισμού 2016/2336. — Συναφώς, προβάλλεται ότι: 1) η παραπομπή σε εκτελεστική πράξη για τη συμπλήρωση ουσιωδών στοιχείων του κανονισμού 2016/2336 αντιβαίνει στο άρθρο 291 ΣΛΕΕ· 2) η γενική απαγόρευση της αλιείας με εργαλεία βυθού σε όλες τις περιοχές όπου είναι γνωστό ότι υπάρχουν ή ενδέχεται να υπάρχουν ευάλωτα θαλάσσια οικοσυστήματα παραβιάζει τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και την αρχή της αναλογικότητας.

---

(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2022/1614 της Επιτροπής, της 15ης Σεπτεμβρίου 2022, για τον καθορισμό των υφιστάμενων περιοχών αλιείας βαθέων υδάτων και την κατάρτιση καταλόγου των περιοχών στις οποίες είναι γνωστή ή πιθανή η ύπαρξη ευπαθών θαλάσσιων οικοσυστημάτων (ΕΕ 2022, L 242, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕE) 2016/2336 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2016, για τη θέσπιση ειδικών όρων όσον αφορά την αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό και διατάξεων όσον αφορά την αλιεία σε διεθνή ύδατα του Βορειοανατολικού Ατλαντικού καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2016, L 354, σ. 1).

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Newalliance κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-683/22)

(2023/C 24/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Newalliance Comércio Internacional, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους, οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Norwood κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-684/22)

(2023/C 24/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Norwood — Trading e Serviços, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020 σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Lycatelcom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-685/22)

(2023/C 24/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lycatelcom, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Kingbird κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-686/22)

(2023/C 24/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kingbird — Consultores e Serviços, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Standbycom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-687/22)

(2023/C 24/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Standbycom, Unipessoal, Lda (Zona Franca Da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2022 — Kiana κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-690/22)

(2023/C 24/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kiana, Lda (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Dabrezco Internacional κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-692/22)

(2023/C 24/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dabrezco Internacional, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 final της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρας (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Hilza κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-693/22)

(2023/C 24/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hilza — Pharmaceuticals, Sociedade Unipessoal, Lda (Ελεύθερη Ζώνη της Μαδέρα) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Khayamedia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-695/22)

(2023/C 24/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Khayamedia Comércio Internacional de Eventos Desportivos, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 final της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρας (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Fratelli Cosulich κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-696/22)

(2023/C 24/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fratelli Cosulich, Unipessoal, SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 final της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρας (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Ommiacrest κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-697/22)

(2023/C 24/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ommiacrest Trading, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Swan Lake κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-698/22)

(2023/C 24/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Swan Lake Serviços e Consultores, Sociedade Unipessoal, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Ferreira Correia και R. da Palma Borges, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Seamist κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-699/22)

(2023/C 24/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Seamist, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 final της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρας (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Pamastock Investments κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-701/22)

(2023/C 24/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pamastock Investments, SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Gemas Donário και S. Soares, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-553/22, Thorn Investments κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — TA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-702/22)

(2023/C 24/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TA (εκπρόσωποι: A. Ferreira Correia και R. da Palma Borges, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 4 της προσβαλλόμενης απόφασης, λόγω ελλείψεως αιτιολογίας ή κατά το μέτρο που τα εν λόγω άρθρα εφαρμόζονται σε δικαιούχους που έχουν εργαζομένους οι οποίοι δεν κατοικούν στην εξόχως απόκεντρη περιοχή ή αποκτούν έσοδα από πηγή εξωτερική προς την εξόχως απόκεντρη περιοχή.

—	να καταδικάσει το καθού θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022 L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ανεπαρκής αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομική και πραγματική πλάνη καθόσον κρίθηκε ότι τα πλεονεκτήματα που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που είχαν έδρα εντός της περιφέρειας αλλά είχαν αναπτύξει σχέσεις εκτός της περιφέρειας δεν ήταν συμβατά με την εσωτερική αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομική και πραγματική πλάνη καθόσον κρίθηκε ότι τα πλεονεκτήματα που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που είχαν έδρα εντός της περιφέρειας αλλά απασχολούσαν εργαζομένους που δεν κατοικούσαν μόνιμα στην περιφέρεια δεν ήταν συμβατά με την εσωτερική αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει νομική και πραγματική πλάνη καθόσον κρίθηκε ότι τα πλεονεκτήματα που χορηγήθηκαν σε επιχειρήσεις που δεν υπερέβαιναν τα ποσοτικά όρια που προβλέπονται στις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα 2007 και στον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία 2014 δεν ήταν συμβατά με την εσωτερική αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης και ειδικότερα της αρχής της ασφάλειας δικαίου, της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της νομιμότητας.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Everblacks Towage κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-703/22)

(2023/C 24/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Everblacks Towage — Serviços Marítimos, Sociedade Unipessoal, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Ferreira Correia και R. da Palma Borges, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα άρθρα 1 και 4·

—	να καταδικάσει το προσφεύγον θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ακυρώσεως κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022, L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-702/22, TA κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2022 — Poppysle κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-704/22)

(2023/C 24/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Poppysle — Comércio Internacional e Serviços, Sociedade Unipessoal, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Ferreira Correia και R. da Palma Borges, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα άρθρα 1 και 4·

—	να καταδικάσει το προσφεύγον θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ακυρώσεως κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022 L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-702/22, TA κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2022 — Illumina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-709/22)

(2023/C 24/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Illumina, Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωποι: D. Beard, B. Cullen και J. Holmes, Barristers και F. González Díaz, M. Siragusa, G. Rizza, N. Latronico και L. Bitsakou, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2022) 6454 τελικό, της 6ης Σεπτεμβρίου 2022, με την οποία πράξη συγκεντρώσεως κρίθηκε μη συμβατή με την εσωτερική αγορά και με τη λειτουργία της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση M.10188 — ILLUMINA / GRAIL);

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον παρέλειψε να εξετάσει αν η πράξη εμπίπτει στο κατά τόπον πεδίο εφαρμογής του κανονισμού της Ένωσης περί συγκεντρώσεων και έκρινε ότι έχει αρμοδιότητα να ελέγξει και να απαγορεύσει την πράξη χωρίς να αναλύσει αν η πράξη αυτή είχε τον απαιτούμενο σύνδεσμο με τον ΕΟΧ και αν ήταν προβλέψιμο ότι θα είχε άμεσες και ουσιώδεις επιπτώσεις στον ΕΟΧ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας παραλείποντας να εκδώσει συμπληρωματική ανακοίνωση αιτιάσεων. Η Επιτροπή συμπλήρωσε ουσιαστικά την αντίρρηση περί του ότι η προσφεύγουσα είχε τη δυνατότητα και τα κίνητρα να αποκλείσει τους δυνητικούς ανταγωνιστές της GRAIL εισάγοντας, ειδικότερα, ποσοτική ανάλυση στην πρώτη έκθεση πραγματικών περιστατικών.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν εκπλήρωσε τη σχετική με το βάρος αποδείξεως υποχρέωσή της, είτε βάσει του κριτηρίου του ιδιαιτέρως πιθανού είτε βάσει του κριτηρίου της ισορροπίας των πιθανοτήτων.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον προέκρινε ορισμό των σχετικών αγορών με τον οποίο, πρώτον, εισάγεται τεχνητή διάκριση μεταξύ του σταδίου αναπτύξεως και του σταδίου διαθέσεως στο εμπόριο των εξετάσεων για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου (ΠΔΚ) βάσει NGS [νέας γενεάς αλληλουχίσεως γονιδιώματος], δεύτερον, θεωρούνται ισοδύναμες οι βασιζόμενες στην NGS εξετάσεις ΠΔΚ, οι εξετάσεις τύπου DAC και οι εξετάσεις τύπου MRD στο στάδιο δυνητικής αναπτύξεως και, τρίτον, χαρακτηρίζονται ως ισοδύναμου βαθμού καινοτομίας οι βασιζόμενες στην NGS εξετάσεις ΠΔΚ για πλείονες μορφές καρκίνου (εξέταση Galleri της GRAIL) και οι εξετάσεις πρώιμης διάγνωσης μίας μορφής καρκίνου.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον παρέλειψε να λάβει υπόψη την ανοικτή προσφορά ως μέρος της οφειλόμενης στην πράξη συγκεντρώσεως πραγματικής καταστάσεως, κατά την εκτίμηση της προβαλλομένης δυνατότητας ή των προβαλλομένων κινήτρων της προσφεύγουσας να θέσει σε εφαρμογή στρατηγικές αποκλεισμού εισόδου στην αγορά, καθώς και των αποτελεσμάτων και επιπτώσεων που είχε πράγματι η πράξη συγκεντρώσεως όσον αφορά τον ανταγωνισμό.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον αποφάνθηκε ότι η πράξη συγκεντρώσεως είχε ως αποτέλεσμα να παράσχει στην Illumina τη δυνατότητα αποκλεισμού των ανταγωνιστών της από την αγορά.

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον αποφάνθηκε ότι η Illumina είχε κίνητρο να προβεί σε αποκλεισμό των ανταγωνιστών της από την αγορά.

8.	Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον έκρινε ότι η πράξη θα είχε άμεσο και αρνητικό αποτέλεσμα ως προς τον πραγματικό ανταγωνισμό εντός των έξι χωρών αναφοράς του ΕΟΧ.

9.

Με τον ένατο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, απορρίπτοντας τις αιτιάσεις των εμπλεκομένων ότι η πράξη συγκεντρώσεως θα επιτάχυνε την κυκλοφορία της Galleri στον ΕΟΧ κατά τουλάχιστον πέντε έτη και θα έσωζε χιλιάδες ζωές και ότι η απόφαση, κατά τον χρόνο πωλήσεως των συστημάτων NGS στην GRAIL, περί αντιμετωπίσεως εντός του ομίλου του ζητήματος των επενδυτικών δανείων που είχε συνάψει η Illumina θα απέτρεπε τον διττό δανεισμό για επενδυτικούς σκοπούς και θα είχε ως αποτέλεσμα ουσιώδεις οικονομίες για τα εθνικά συστήματα υγείας των κρατών μελών και τους φορολογουμένους, διά της μειώσεως του κόστους της ιατρικής αντιμετωπίσεως του καρκίνου. Αντιθέτως προς τους ισχυρισμούς της Επιτροπής, οι συνέπειες της πράξεως θα ήταν, κατά την προσφεύγουσα, όλως ειδικές προς τη συγχώνευση, εξακριβώσιμες και επωφελείς για τους καταναλωτές.

10.

Με τον δέκατο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον απέρριψε τη συνεκτική δέσμη διορθωτικών μέτρων την οποία πρότεινε η Illumina και η οποία δεν περιλάμβανε μόνον την ανοικτή προσφορά, αλλά και τη χορήγηση αδείας εκμεταλλεύσεως, εξαιρέσεις και δεσμεύσεις περί μη εφαρμογής που θα καθιστούσαν ευχερέστερη την είσοδο και την επέκταση στην αγορά των ανταγωνιστών της Illumina.

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2022 — Nutmark κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-714/22)

(2023/C 24/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nutmark Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: P. Vidal Matos και F. Lança Martins, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της αποφάσεως (ΕΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III, (κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550) (ΕΕ 2022, L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω εσφαλμένου προσδιορισμού του συστήματος αναφοράς, κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ και των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 263 ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο εκ του λόγου ότι δεν αποδείχθηκε ότι το Regime III της Zona Franca da Madeira (καθεστώς της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα) συνιστά παρέκκλιση από το φορολογικό σύστημα αναφοράς το οποίο να εισάγει διαφορές μεταξύ οικονομικών φορέων οι οποίοι ευρίσκονται σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση, κατά παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο ως προς την εκτίμηση της συνδρομής των προϋποθέσεων για την ορθή εφαρμογή του Regime III της Zona Franca da Madeira (καθεστώτος της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα), στο μέτρο που η Πορτογαλική Δημοκρατία χρησιμοποίησε, προς τούτο, κριτήρια σύμφωνα με το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβιάσεως των αρχών της βεβαιότητας και της ασφαλείας δικαίου, οι οποίες έχουν εφαρμογή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω προσβολής του δικαιώματος ιδιοκτησίας, το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2022 — Piamark κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-715/22)

(2023/C 24/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Piamark, Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: P. Vidal Matos και F. Lança Martins, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2022, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022, L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω του εσφαλμένου προσδιορισμού του συστήματος αναφοράς, χωρίς να ληφθεί υπόψη το κυριαρχικό δικαίωμα της Πορτογαλικής Δημοκρατίας να καθορίζει κριτήρια πρόσβασης στο Καθεστώς III της Zona Franca da Madeira (Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών Μαδέρας) και παραμέτρους για τον έλεγχο της συμμόρφωσης προς τα εν λόγω κριτήρια, κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ καθώς και των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 263, ΣΛΕΕ.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την εκτίμηση κατά πόσον πληρούνται οι κρίσιμες απαιτήσεις για την ορθή εφαρμογή του Καθεστώτος III της Zona Franca da Madeira, καθόσον η Πορτογαλική Δημοκρατία υιοθέτησε προς τούτου κριτήρια σύμφωνα με το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παράβασης της υποχρέωσης αιτιολόγησης όσον αφορά την προσβαλλόμενη απόφαση και διότι δεν απεδείχθη ότι το Καθεστώς III της Zona Franca da Madeira δύναται να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών και να νοθεύσει τον ανταγωνισμό, κατά παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, 263 και 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται, πλάνη περί το δίκαιο που συνίσταται σε παράβαση των αρχών της βεβαιότητας και της ασφάλειας δικαίου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται, πλάνη περί το δίκαιο που συνίσταται σε παραβίαση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2022 — Eutelsat Madeira κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-718/22)

(2023/C 24/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eutelsat Madeira, Unipessoal Lda (Zona Franca da Madeira) (Caniçal, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: R. Bordalo Junqueiro, J.P. Lampreia, R.F. Costa και P.G. Marques, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι έχει έννομο συμφέρον για την άσκηση της παρούσας προσφυγής ακυρώσεως βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ.

—	να κρίνει νομοτύπως κατατεθείσα και παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ.

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση βάσει του άρθρου 264 ΣΛΕΕ

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022 L 217, σ. 49), η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της ασφάλειας δικαίου, στο μέτρο που η προσβαλλομένη απόφαση τροποποιεί τους όρους ενός καθεστώτος ενίσχυσης εγκεκριμένου και εφαρμοζόμενου για πολλές δεκαετίες.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της ίσης μεταχείρισης στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση αντιμετωπίζει κατά όμοιο τρόπο τους δικαιούχους που συνέβαλαν στην επίτευξη των στόχων του Regime III και όσους δεν συνέβαλαν.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την αξιολόγηση της συμβατότητας του Καθεστώτος III της Zona Franca de Madeira (Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών Μαδέρας) προς την απόφαση της Επιτροπής C(2007) 3037 τελικό και προς τις Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα της περιόδου 2007-2013.

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2022 — AFG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-722/22)

(2023/C 24/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AFG SA (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Estima Martins, F. Castro Guedes και L. Seifert Guincho, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1, 4, 5 και 6 της αποφάσεως C(2020) 8550 τελικό της Ευρωπαϊκή Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. L 217, της 22ας Αυγούστου 2022, σ. 49.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, διότι το επίμαχο μέτρο δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση, εσφαλμένως δε η Επιτροπή έκρινε ότι το ανωτέρω καθεστώς III συνιστούσε επιλεκτικό μέτρο, καθώς και περαιτέρω πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβιάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την ανάλυση του κριτηρίου της επιλεκτικότητας.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο στο μέτρο που το καθεστώς III για την ελεύθερη ζώνη της Μαδέρα τέθηκε σε εφαρμογή σύμφωνα με τις αποφάσεις της Επιτροπής από το 2007 έως το 2013 και κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβιάσεως των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης, ιδίως της αρχής της ασφάλειας δικαίου, της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2022 — Sonasurf Internacional κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-723/22)

(2023/C 24/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Sonasurf Internacional — Shipping Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal, Πορτογαλία), Mastshipping — Shipping, Sociedade Unipessoal Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal), Latin Quarter — Serviços Marítimos Internacionais Lda (Zona Franca da Madeira) (Funchal) (εκπρόσωποι: R. Bordalo Junqueiro, S. Fernandes de Almeida, R. F. Costa και P. G. Marques, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι έχουν έννομο συμφέρον για την άσκηση της παρούσας προσφυγής ακυρώσεως βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ,

—	να κρίνει νομοτύπως κατατεθείσα και παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ,

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση βάσει του άρθρου 264 ΣΛΕΕ,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε οι προσφεύγουσες.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της απόφασης (EΕ) 2022/1414 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) που εφάρμοσε η Πορτογαλία για τη Zona Franca da Madeira (ZFM) — Regime III [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 8550] (ΕΕ 2022, L 217, σ. 49), οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, ίδιοι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης T-718/22, Eutelsat Madeira κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2022 — Odeon Cinemas Holdings κατά EUIPO — Academy of Motion Picture Arts and Sciences (OSCAR)

(Υπόθεση T-727/22)

(2023/C 24/87)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Odeon Cinemas Holdings Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: L. Axel Karnøe Søndergaard, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Academy of Motion Picture Arts and Sciences (Beverly Hills, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης OSCAR — Υπ’ αριθ. 2 931 038 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Σεπτεμβρίου 2022 στην υπόθεση R 1841/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου de 2022 — Industrias Lácteas Asturianas κατά EUIPO — Qingdao United Dairy (NAMLAC)

(Υπόθεση T-728/22)

(2023/C 24/88)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Industrias Lácteas Asturianas, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. C. Riera Blanco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Qingdao United Dairy Co. Ltd (Qingdao, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ένωσης NAMLAC — Υπ’ αριθ. 18 126 515 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Σεπτεμβρίου 2022 στην υπόθεση R 1563/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη πράξη.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή-αγωγή της 22ας Νοεμβρίου 2022 — Complejo Agrícola Las Lomas κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-729/22)

(2023/C 24/89)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Complejo Agrícola Las Lomas SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Sedano Lorenzo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει και να κηρύξει ανίσχυρο το τμήμα 4.1.8 του στρατηγικού σχεδίου της Ισπανίας ΚΓΠ 2023-2027 που εγκρίθηκε με την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 31ης Αυγούστου 2022, για την έγκριση του στρατηγικού σχεδίου της Ισπανίας ΚΓΠ 2023-2027 με την υποστήριξη της ΕΕ το οποίο χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο επιβάλλει ανώτατο όριο ύψους 200 000 ευρώ στη βασική εισοδηματική ενίσχυση που χορηγείται σε κάθε δικαιούχο γεωργό (το «μέτρο»).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕE) 2021/2115 (1), σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων της ΚΓΠ και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕE) 1305/2013 και (ΕE) 1307/2013. — Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να καθορίζουν τις παρεμβάσεις εκείνες, μεταξύ των απαριθμούμενων στα κεφάλαια Ι, ΙΙΙ, και IV του Τίτλου ΙΙ, οι οποίες προσαρμόζονται καλύτερα στις ιδιαίτερες ανάγκες τους, καθώς και τον τρόπο διάρθρωσής τους. Εντούτοις, η προσβαλλόμενη απόφαση περιλαμβάνει μια παρέμβαση η οποία διαφοροποιείται από τις προβλεπόμενες στο εν λόγω άρθρο παρεμβάσεις, παρέχοντας τη δυνατότητα στην Επιτροπή να ενεργεί καθ’ υπέρβαση εξουσίας και να υπερβαίνει τις αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλήρης έλλειψη ανάλυσης και εκτίμησης των επιπτώσεων της άκριτης επιβολής ανώτατου ορίου 200 000 ευρώ στη βασική εισοδηματική ενίσχυση της ΚΓΠ. — Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, κατά την εκπόνηση της προσβαλλόμενης απόφασης δεν διενεργήθηκε ουδεμία εκτίμηση επιπτώσεων του εν λόγω μέτρου ούτε σε εθνικό επίπεδο στην Ισπανία ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν είχε διενεργηθεί έστω ένας προκαταρκτικός έλεγχος, θα καταδεικνυόταν ότι το μέτρο αντίκειται στους στόχους της ΚΓΠ όπως αυτοί ορίζονται στα άρθρα 5 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2115.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται στρέβλωση της ενιαίας αγοράς και του ανταγωνισμού εις βάρος των Ισπανών γεωργών. — Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνεπάγεται σοβαρή και αδικαιολόγητη στρέβλωση της εσωτερικής αγοράς, καθώς και κατακερματισμό της ΚΓΠ όσον αφορά έναν από τους κύριους μηχανισμούς της. Το μέτρο θέτει τους Ισπανούς γεωργούς σε δυσμενέστερη θέση από τους Ευρωπαίους ομολόγους τους.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. — Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το μέτρο παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας στον βαθμό που δεν είναι αποτελεσματικό ή αναγκαίο προκειμένου να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός και συνεπάγεται για τους ιδιοκτήτες αγροκτημάτων και τους γεωργικούς εργάτες υπερβολικές και αδικαιολόγητες θυσίες που επ’ ουδενί δεν ισοσταθμίζονται από την επιδίωξη επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).

Προσφυγή της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Kozitsyn κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-731/22)

(2023/C 24/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Andrey Anatolyevich Kozitsyn (Verkhnyaya Pyshma, Ρωσία) (εκπρόσωπος: J. Grand d’Esnon, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (1), όσον αφορά τον Α. Kozitsyn, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (2) όσον αφορά τον Α. Kozistyn, και προς τούτο

—	να διαπιστώσει ότι στερείται νομιμότητας το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 269/2014 του Συμβουλίου και

—	να μην εφαρμόσει τις διατάξεις αυτές λόγω ελλείψεως νομιμότητας ή τουλάχιστον να διαπιστώσει το μη σύννομο της εφαρμογής των διατάξεων αυτών ως προς τον Α. Kozitsyn, εν πάση περιπτώσει,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 140, στοιχείο β', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει οκτώ λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης T-234/22, Ismailova κατά Συμβουλίου.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1).

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Deripaska κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-732/22)

(2023/C 24/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Oleg Vladimirovich Deripaska (Khutor Sokolsky, Ρωσία) (εκπρόσωπος: T. Bontinck, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (1), κατά το μέρος που καθιστά εφαρμοστέα έως τις 15 Μαρτίου 2023 την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2014/145 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 της 8ης Απριλίου 2022, με την οποία το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος περιελήφθη στο παράρτημα της απόφασης 2014/145·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (2), κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον κατάλογο του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕE) 269/2014 της 17ης Μαρτίου 2014·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει ποσό προσωρινώς προσδιοριζόμενο σε 1 000 000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ως προς την αιτιολογία που εξέθεσε το Συμβούλιο.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1).

Προσφυγή της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Khudaynatov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-733/22)

(2023/C 24/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Eduard Yurevich Khudaynatov (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: T. Bontinck, D. Rovetta και M. Moretto, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2022/1530/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (1), στο μέτρο που καθιστά εφαρμοστέα έως τις 15 Μαρτίου 2023 την απόφαση 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/883, της 3ης Ιουνίου 2022, η οποία προσθέτει το όνομα του προσφεύγοντος στο παράρτημα της απόφασης 2014/145·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕE) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (2), κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΕ) 269/2014 της 17ης Μαρτίου 2014 και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, o προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης Τ-732/22, Deripaska κατά Συμβουλίου.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕE) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1).

Προσφυγή-αγωγή της 25ης Νοεμβρίου 2022 — Pumpyanskiy κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-734/22)

(2023/C 24/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Alexander Dmitrievich Pumpyanskiy (Γενεύη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: T. Bontinck, A. Guillerme και L. Burguin, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (1), κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος στο σημείο 719 του παραρτήματος της εν λόγω αποφάσεως·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕE) 2022/1529 της 14ης Σεπτεμβρίου 2022 (2), κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος στο σημείο 719 του παραρτήματος Ι του εν λόγω κανονισμού·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει ποσό προσωρινώς προσδιοριζόμενο σε 100 000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων, και·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της ίσης μεταχείρισης.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1).

Προσφυγή-αγωγή της 25ης Νοεμβρίου 2022 — Falqui κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-735/22)

(2023/C 24/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Enrico Falqui (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Sorrentino και A. Sandulli, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το σημείωμα D310275, της 26ης Σεπτεμβρίου 2022, του Προϊσταμένου μονάδας της Μονάδας Αποζημιώσεων και Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Βουλευτών, Διεύθυνση Οικονομικών και Ασφαλιστικών Δικαιωμάτων των Βουλευτών, Γενική Διεύθυνση Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—	να ακυρώσει το σημείωμα D307559, της 4ης Ιουλίου 2022, της Μονάδας Αποζημιώσεων και Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Βουλευτών, Διεύθυνση Οικονομικών και Ασφαλιστικών Δικαιωμάτων των Βουλευτών, Γενική Διεύθυνση Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—	να λάβει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει τα αχρεωστήτως παρακρατηθέντα ποσά διαρκούσης της εκκρεμοδικίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της απόφασης του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, που θεσπίζει «Μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Επισημαίνεται, συναφώς ότι, εφόσον, σύμφωνα με το άρθρο 75, παράγραφος 2, της απόφασης της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, που θεσπίζει «Μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», «διατηρούνται» τα δικαιώματα σε σύνταξη αρχαιότητας που είχαν αποκτηθεί έως την ημέρα έναρξης ισχύος του καθεστώτος, η προηγούμενη παραπομπή στην εθνική νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει το λεγόμενο ΕΑΒ (έξοδα και αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) πρέπει να θεωρηθεί ως αντιστοίχιση (με την ισχύουσα κατά το χρονικό εκείνο σημείο ρύθμιση), δεδομένου ότι οι πρώην βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θεμελίωσαν πριν από την έναρξη ισχύος του καθεστώτος συνταξιοδοτικό δικαίωμα το οποίο δεν δύναται να μεταβληθεί δυνάμει μεταγενέστερων νομοθετικών ρυθμίσεων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μη σύννομη εφαρμογή, εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εθνικής ρύθμισης που αντιβαίνει σε θεμελιώδεις αρχές της έννομης τάξης της Ένωσης, ειδικότερα δε προς την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Προβάλλεται επίσης παραβίαση της αρχής της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης. Επισημαίνεται, συναφώς, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εφαρμόζοντας αυτομάτως στους παλαιότερους βουλευτές που είχαν εκλεγεί στην Ιταλία πριν από την έναρξη ισχύος του Καθεστώτος κάθε επαναπροσδιορισμό των συντάξεων που έχει εγκριθεί ex post από το ιταλικό Κοινοβούλιο, τους εκθέτει σε κατάσταση διαρκούς αβεβαιότητας όσον αφορά τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα η οποία δεν συνάδει με τα θεμελιώδη δικαιώματα του δικαίου της Ένωσης και ιδίως τις αρχές της αναλογικότητας και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Προσφυγή της 25ης Νοεμβρίου 2022 — Campofrio Food Group κατά EUIPO — Cerioti Holding (SNACK MI)

(Υπόθεση T-736/22)

(2023/C 24/95)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Campofrio Food Group, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Erdozain López και M. Del Río Aragó, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cerioti Holding SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SNACK MI — Υπ’ αριθ. 18 201 028 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Αυγούστου 2022 στην υπόθεση R 59/2022-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την Cerioti Holding SA, εφόσον παρέμβει στην παρούσα δίκη, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 24ης Νοεμβρίου 2022 — Pumpyanskaya κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-737/22)

(2023/C 24/96)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Galina Evgenyevna Pumpyanskaya (Ekaterinburg, Ρωσία) (εκπρόσωποι: G. Lansky, P. Goeth, A. Egger, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κηρύξει ως ανεφάρμοστα, σύμφωνα με τα άρθρα 263, 275, παράγραφος 2, και 277 ΣΛΕΕ, το άρθρο 2, παράγραφος 1, τελευταίο εδάφιο, της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2022/329/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, καθώς και το άρθρο 3, παράγραφος 1, τελευταία παράγραφος, του κανονισμού (EΕ) 269/2014 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EΕ) 2022/330 του Συμβουλίου (στο εξής: επίδικα κριτήρια καταχώρισης)·

—

να ακυρώσει, σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (1), καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (2) (στο εξής: προσβαλλόμενες πράξεις), κατά το μέρος που αφορούν την προσφεύγουσα (αριθμός καταχώρισης 724)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προβάλλονται οι ακόλουθοι λόγοι:

1.	Λόγος ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, με τον οποίο προβάλλεται ότι τα επίδικα κριτήρια καταχώρισης έρχονται σε ανυπέρβλητη αντίφαση με τις αρχές της προβλεψιμότητας, τις αρχές που αυτή περικλείει και με το κράτος δικαίου.

2.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας.

3.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον περιέλαβε το όνομα της προσφεύγουσας στα παραρτήματα των προσβαλλόμενων πράξεων.

4.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

5.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας, και δη του δικαιώματος της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της κατοικίας και των επικοινωνιών, καθώς και του δικαιώματος της ιδιοκτησίας.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 239, σ. 149.

(2)  ΕΕ 2022, L 239, σ. 1.

Προσφυγή της 25ης Νοεμβρίου 2022 — Rotenberg κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-738/22)

(2023/C 24/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Igor Rotenberg (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: D. Rovetta, M. Campa, M. Moretto και V. Villante, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου (1), της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου (2), της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας·

—

να ακυρώσει τη ληφθείσα με έγγραφο της 16ης Σεπτεμβρίου 2022 απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων σε βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα βάσει της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (3), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, και του κανονισμού (EΕ) 269/2014 του Συμβουλίου (4), σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, όπως εφαρμόζεται με τον εκτελεστικό κανονισμό (EΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, ·

κατά το μέρος που με τις πράξεις αυτές περιλαμβάνεται ο προσφεύγων στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων εις βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλονται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ' του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, μη εκπλήρωση του βάρους αποδείξεως και παράβαση των κριτηρίων για την εγγραφή στον κατάλογο τα οποία προβλέπονται, αφενός, στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία β' και δ', και στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχεία δ' και στ', της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, και, αφετέρου, στο άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχεία δ' και στ', του κανονισμού (ΕΕ) 269/2014 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014,·πράξεις οι οποίες αφορούν αμφότερες περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στην ιδιοκτησία και στην επιχειρηματική ελευθερία, καθώς και παράβαση των άρθρων 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1530 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 149).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/1529 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 239, σ. 1).

(3)  Απόφαση 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2014, L 78, σ. 16).

(4)  Κανονισμός (EΕ) 269/2014 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2014 L 78, σ. 6).