Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 451/01)

Τελευταία δημοσίευση

EE C 441 της 21.11.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 432 της 14.11.2022

ΕΕ C 424 της 7.11.2022

ΕΕ C 418 της 31.10.2022

ΕΕ C 408 της 24.10.2022

ΕΕ C 398 της 17.10.2022

ΕΕ C 389 της 10.10.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Riigikohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — I. L. κατά Politsei- ja Piirivalveamet

(Υπόθεση C-241/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών - Άρθρο 15, παράγραφος 1 - Κράτηση - Λόγοι κράτησης - Γενικό κριτήριο που αφορά τον κίνδυνο να θιγεί η αποτελεσματική εκτέλεση της απομάκρυνσης - Κίνδυνος τέλεσης ποινικού αδικήματος - Συνέπειες της διαπιστώσεως του αδικήματος και της επιβολής κυρώσεως - Δυσχέρειες για τη διαδικασία απομάκρυνσης - Άρθρο 6 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Περιορισμός του θεμελιώδους δικαιώματος στην ελευθερία - Απαίτηση νομικής βάσεως - Απαιτήσεις σαφήνειας, προβλεψιμότητας και προσβασιμότητας - Προστασία κατά της αυθαιρεσίας)

(2022/C 451/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

I. L.

κατά

Politsei- ja Piirivalveamet

Διατακτικό

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών,

έχει την έννοια ότι:

δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να διατάξει την κράτηση ενός παρανόμως διαμένοντος υπηκόου τρίτης χώρας βάσει αποκλειστικώς ενός γενικού κριτηρίου που αφορά τον κίνδυνο να θιγεί η αποτελεσματική εκτέλεση της απομάκρυνσης, χωρίς να συντρέχει κάποιος από τους ειδικούς λόγους κράτησης που προβλέπονται και σαφώς ορίζονται από τη νομοθεσία για τη μεταφορά της εν λόγω διατάξεως στο εθνικό δίκαιο.

---

(1)  ΕΕ C 242 της 21.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Szef Krajowej Administracji Skarbowej κατά O. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty reprezentowany przez O S.A.

(Υπόθεση C-250/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας - Απαλλαγές - Άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ - Χορήγηση πιστώσεων - Σύμβαση μερικής εκχώρησης απαιτήσεων)

(2022/C 451/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Szef Krajowej Administracji Skarbowej

κατά

O. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty reprezentowany przez O S.A.

Διατακτικό

Κατά το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας,

ορθώς ερμηνευόμενο:

στην έννοια της χορήγησης πιστώσεως εμπίπτουν οι παρεχόμενες δυνάμει συμβάσεως μερικής εκχώρησης απαιτήσεων υπηρεσίες που συνίστανται στη διάθεση από τον αποκτώντα ορισμένου χρηματικού ποσού στον μεταβιβάζοντα ως αντιπαροχή για τη λήψη των προϊόντων είσπραξης των οριζόμενων στην εν λόγω σύμβαση απαιτήσεων, οι οποίες παραμένουν στην περιουσία του μεταβιβάζοντος.

---

(1)  ΕΕ C 289 της 19.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Sofiyski gradski sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά HV

(Υπόθεση C-266/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή πολιτική μεταφορών - Οδηγία 2006/126/ΕΚ - Άρθρο 11, παράγραφοι 2 και 4 - Αναστολή του δικαιώματος οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος - Άδεια οδήγησης που χορηγείται από το κράτος μέλος της συνήθους διαμονής κατόπιν ανταλλαγής της με άδεια οδήγησης που έχει εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος - Άρνηση του πρώτου κράτους μέλους να εκτελέσει απόφαση περί αναστολής του δικαιώματος οδήγησης εκδοθείσα από το δεύτερο κράτος μέλος - Υποχρέωση του δεύτερου κράτους μέλους να μην αναγνωρίζει, στο έδαφός του, την ισχύ της άδειας οδήγησης που βρίσκεται υπό αναστολή)

(2022/C 451/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski gradski sad

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

HV

Παρισταμένου του: Sofiyska gradska prokuratura

Διατακτικό

Οι συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για την άδεια οδήγησης, και της παραγράφου 4, δεύτερο εδάφιο, του ίδιου άρθρου της οδηγίας

έχουν την έννοια ότι:

επιτρέπουν στο κράτος μέλος της συνήθους διαμονής του κατόχου άδειας οδήγησης η οποία έχει χορηγηθεί από το κράτος μέλος αυτό να μην αναγνωρίσει και να μην εκτελέσει στο έδαφός του απόφαση περί αναστολής του δικαιώματος οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος η οποία εκδόθηκε από άλλο κράτος μέλος όσον αφορά τον εν λόγω κάτοχο άδειας οδήγησης, λόγω οδικής παράβασης που διαπράχθηκε στο έδαφος του δεύτερου κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης κατά την οποία η ως άνω άδεια οδήγησης χορηγήθηκε κατόπιν ανταλλαγής της με άδεια οδήγησης που είχε προηγουμένως χορηγηθεί από το κράτος μέλος στο οποίο διαπράχθηκε η οδική παράβαση.

---

(1)  ΕΕ C 263 της 5.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB «Vittamed technologijos», υπό εκκαθάριση κατά Valstybinė mokesčių inspekcija

(Υπόθεση C-293/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Εκπτώσεις του ΦΠΑ που καταβάλλεται επί των εισροών - Αγαθά και υπηρεσίες που χρησιμοποιήθηκαν από τον υποκείμενο στον φόρο για τη δημιουργία επενδυτικών αγαθών - Άρθρα 184 έως 187 - Διακανονισμός των εκπτώσεων - Υποχρέωση διακανονισμού των εκπτώσεων ΦΠΑ σε περίπτωση θέσης του υποκειμένου στον φόρο υπό εκκαθάριση και διαγραφής του από το μητρώο των υποκειμένων στον ΦΠΑ)

(2022/C 451/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

UAB «Vittamed technologijos», υπό εκκαθάριση

κατά

Valstybinė mokesčių inspekcija

παρισταμένης της: Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija

Διατακτικό

Τα άρθρα 184 έως 187 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας,

έχουν την έννοια ότι:

ο υποκείμενος στον φόρο υπέχει την υποχρέωση να προβεί σε διακανονισμό των εκπτώσεων του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που καταβλήθηκε επί των εισροών για την απόκτηση αγαθών ή υπηρεσιών προοριζόμενων για την παραγωγή επενδυτικών αγαθών σε περίπτωση κατά την οποία, λόγω της απόφασης του ιδιοκτήτη ή του μοναδικού μετόχου του υποκειμένου στον φόρο να τον θέσει υπό εκκαθάριση καθώς και λόγω της αίτησης και της επίτευξης της διαγραφής του υποκειμένου στον φόρο από το μητρώο των υποκειμένων στον ΦΠΑ, τα δημιουργηθέντα επενδυτικά αγαθά δεν χρησιμοποιήθηκαν και δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο φορολογούμενων οικονομικών δραστηριοτήτων. Οι λόγοι οι οποίοι δικαιολογούν την απόφαση να τεθεί ο υποκείμενος στον φόρο υπό εκκαθάριση και, ως εκ τούτου, να εγκαταλειφθεί η σκοπούμενη οικονομική δραστηριότητα που υπόκειται στον φόρο, όπως είναι οι διαρκώς αυξανόμενες ζημίες, η έλλειψη παραγγελιών και οι αμφιβολίες του μετόχου του υποκειμένου στον φόρο όσον αφορά την αποδοτικότητα της σκοπούμενης οικονομικής δραστηριότητας, δεν επηρεάζουν την υποχρέωση του υποκειμένου στον φόρο να προβεί σε διακανονισμό των επίμαχων εκπτώσεων ΦΠΑ, εφόσον ο υποκείμενος στον φόρο δεν έχει πλέον, και μάλιστα οριστικώς, την πρόθεση να χρησιμοποιήσει τα εν λόγω επενδυτικά αγαθά για φορολογούμενες πράξεις.

---

(1)  ΕΕ C 289 της 19.7.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αιτήσεις του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Agenzia delle Entrate κατά Contship Italia SpA

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-433/21 και C-434/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άμεση φορολογία - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Φόρος εισοδήματος εταιριών - Φορολογικό καθεστώς για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής των εικονικών εταιριών - Καθορισμός του φορολογητέου εισοδήματος επί τη βάσει ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος - Αποκλεισμός από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω φορολογικού καθεστώτος των εισηγμένων στις εγχώριες ρυθμιζόμενες αγορές εταιριών και οντοτήτων)

(2022/C 451/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Agenzia delle Entrate

κατά

Contship Italia SpA

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει την εφαρμογή του λόγου αποκλεισμού από την εφαρμογή του φορολογικού καθεστώτος για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής των εικονικών εταιριών στις εταιρίες των οποίων οι τίτλοι αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις εγχώριες ρυθμιζόμενες αγορές, αποκλείοντας από το πεδίο εφαρμογής του λόγου αποκλεισμού τις λοιπές εταιρίες, ημεδαπές ή αλλοδαπές, των οποίων οι τίτλοι δεν αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις εγχώριες ρυθμιζόμενες αγορές, αλλά οι οποίες ελέγχονται από εταιρίες και οντότητες εισηγμένες σε αλλοδαπές ρυθμιζόμενες αγορές.

---

(1)  ΕΕ C 422 της 18.10.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — flightright GmbH κατά American Airlines, Inc.

(Υπόθεση C-436/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 2, στοιχεία στʹ έως ηʹ - Έννοια «εισιτηρίου» - Έννοια «κρατήσεως» - Έννοια «πτήσεως με άμεση ανταπόκριση» - Κράτηση μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου - Άρθρο 7 - Αποζημίωση των επιβατών αεροπορικών μεταφορών σε περίπτωση σημαντικής καθυστερήσεως πτήσεως - Πραγματοποίηση μεταφοράς η οποία αποτελείται από πλείονες πτήσεις εκτελούμενες από διαφορετικούς πραγματικούς αερομεταφορείς - Πτήση με άμεση ανταπόκριση η οποία αναχωρεί από αερολιμένα ευρισκόμενο στο έδαφος κράτους μέλους, με ενδιάμεσο σταθμό την Ελβετία και τελικό προορισμό ευρισκόμενο σε τρίτη χώρα)

(2022/C 451/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

flightright GmbH

κατά

American Airlines, Inc.

Διατακτικό

To άρθρο 2, στοιχείο ηʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91,

έχει την έννοια ότι:

ο όρος «πτήση με άμεση ανταπόκριση» καλύπτει πράξη μεταφοράς αποτελούμενη από πλείονες πτήσεις, εκτελούμενες από πραγματικούς αερομεταφορείς οι οποίοι δεν συνδέονται με ειδική έννομη σχέση, σε περίπτωση που οι πτήσεις έχουν συνδυαστεί από ταξιδιωτικό πρακτορείο το οποίο χρέωσε συνολική τιμή και εξέδωσε ενιαίο εισιτήριο για την πράξη αυτή, με αποτέλεσμα επιβάτης ο οποίος αναχώρησε από αερολιμένα ευρισκόμενο στο έδαφος κράτους μέλους και έφτασε με σημαντική καθυστέρηση στον προορισμό της τελευταίας πτήσεως να μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα αποζημιώσεως δυνάμει του άρθρου 7 του οικείου κανονισμού.

---

(1)  ΕΕ C 452 της 8.12.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2022 — KN κατά Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EOKE)

(Υπόθεση C-673/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Θεσμικό δίκαιο - Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) - Κώδικας δεοντολογίας - Ισχυρισμοί περί ηθικής παρενοχλήσεως κατά μέλους της ΕΟΚΕ - Έρευνα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολεμήσεως της Απάτης (OLAF) - Απόφαση περί απαλλαγής μέλους από τα καθήκοντά του διευθύνσεως και διαχειρίσεως του προσωπικού - Προσφυγή-αγωγή)

(2022/C 451/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: KN (εκπρόσωποι: M. Aboudi και M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) (εκπρόσωποι: Ξ. Χαμόδρακα, M. Pascua Mateo, L. Camarena Januzec και A. Carvajal García-Valdecasas, επικουρούμενοι από την Α. Duron, δικηγόρο)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο ΚΝ φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ).

---

(1)  ΕΕ C 11 της 10.1.2022.

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουνίου 2022 η SFD S.A. κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 30 Μαρτίου 2022 στην υπόθεση T-35/21, SFD κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ALLNUTRITION DESIGNED FOR MOTIVATION)

(Υπόθεση C-383/22 P)

(2022/C 451/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: SFD S.A. (εκπρόσωπος: T. Grucelski, adwokat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Με διάταξη της 17ης Οκτωβρίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση για την έγκριση της εξετάσεως της αιτήσεως αναιρέσεως και έκρινε ότι η SFD S.A. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Szegedi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 24 Ιουνίου 2022 — NW κατά Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság και Miniszterelnöki Kabinetirodát vezető miniszter

(Υπόθεση C-420/22)

(2022/C 451/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szegedi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: NW

Καθών: Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság, Miniszterelnöki Kabinetirodát vezető miniszter

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών που είναι επί μακρόν διαμένοντες, να ερμηνευθεί σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) –καθώς και, εν προκειμένω, τα άρθρα 7 και 24 του Χάρτη– να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει στην αρχή κράτους μέλους που έχει εκδώσει απόφαση περί ανακλήσεως προηγουμένως εκδοθείσας άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος στηριζόμενη σε λόγους εθνικής ασφάλειας ή/και δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας, καθώς και στην ειδική αρχή που έχει αποφανθεί επί του εμπιστευτικού χαρακτήρα των σχετικών πληροφοριών, να διασφαλίζουν στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο που είναι υπήκοος τρίτης χώρας και στον νόμιμο εκπρόσωπό του το δικαίωμα να γνωρίζουν, σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον το ουσιαστικό περιεχόμενο των εμπιστευτικών ή διαβαθμισμένων πληροφοριών και δεδομένων στα οποία στηρίζεται η εκδοθείσα βάσει του ανωτέρω λόγου απόφαση, καθώς και το δικαίωμα να κάνουν χρήση των πληροφοριών ή δεδομένων αυτών στη σχετική με την απόφαση διαδικασία, σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή κρίνει ότι η γνωστοποίηση αυτή δεν επιτρέπεται για λόγους εθνικής ασφάλειας;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποια ακριβώς είναι η έννοια του «ουσιώδους περιεχομένου» των λόγων εμπιστευτικού χαρακτήρα στους οποίους στηρίζεται μια τέτοια απόφαση, υπό το πρίσμα των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη;

3)

Έχει το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/109, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι το δικαστήριο κράτους μέλους που αποφαίνεται επί της νομιμότητας, αφενός, της γνωμοδοτήσεως της ειδικής αρχής που στηρίζεται σε λόγο σχετικό με εμπιστευτικές ή διαβαθμισμένες πληροφορίες και, αφετέρου, της επί της ουσίας αποφάσεως σε υποθέσεις αλλοδαπών η οποία στηρίζεται στη γνωμοδότηση αυτή, πρέπει να είναι αρμόδιο να εξετάσει το νόμιμο του εμπιστευτικού χαρακτήρα (την αναγκαιότητα και αναλογικότητά του), και, εφόσον κρίνει ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας είναι αντίθετος προς τον νόμο, να διατάσσει αυτεπαγγέλτως την πρόσβαση του ενδιαφερομένου και του νόμιμου εκπροσώπου του στο σύνολο των πληροφοριών στις οποίες στηρίζεται η γνωμοδότηση και η απόφαση των διοικητικών αρχών, καθώς και τη δυνατότητα χρήσεως αυτών, ή, εφόσον κρίνει ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας είναι σύννομος, να επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να λάβει γνώση και να κάνει χρήση τουλάχιστον του ουσιαστικού περιεχομένου των εμπιστευτικών πληροφοριών στη σχετική με υπόθεση αλλοδαπών διαδικασία που τον αφορά;

4)

Έχουν τα άρθρα 9, παράγραφος 3, και 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/109, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 24, 51, παράγραφος 1, και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη, την έννοια ότι αντίκεινται σε νομοθεσία κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία η απόφαση επί υποθέσεως αλλοδαπού η οποία διατάσσει την ανάκληση προηγουμένως εκδοθείσας άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος συνίσταται σε μη αιτιολογημένη απόφαση η οποία (i) βασίζεται αποκλειστικά στη δεσμευτική και υποχρεωτική, ομοίως μη αιτιολογημένη, γνωμοδότηση της ειδικής αρχής στην οποία παραπέμπει αυτομάτως και η οποία διαπιστώνει την ύπαρξη κινδύνου ή απειλής για την εθνική ασφάλεια, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, και (ii) ως εκ τούτου, εκδίδεται, χωρίς να εξεταστεί σε βάθος η ύπαρξη των λόγων εθνικής ασφάλειας, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας τάξεως στη συγκεκριμένη περίπτωση και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ατομικές περιστάσεις και οι επιταγές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας;

---

(1)  ΕΕ 2004, L 16, 44.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Wien (Αυστρία) στις 28 Ιουνίου 2022 — VK κατά N1 Interactive Ltd.

(Υπόθεση C-429/22)

(2022/C 451/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: VK

Εφεσίβλητη: N1 Interactive Ltd.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 (1) για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (στο εξής: κανονισμός Ρώμη Ι) την έννοια ότι, δεν εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας όπου ο καταναλωτής έχει τη συνήθη διαμονή του όταν ευνοϊκότερο για τον εκκαλούντα είναι το εφαρμοστέο δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού Ρώμη Ι δίκαιο, του οποίου την εφαρμογή ζητεί ο εκκαλών και το οποίο θα είχε εφαρμογή αν ο εκκαλών δεν είχε την ιδιότητα του καταναλωτή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008 , για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (ΕΕ 2008, L 177, σ. 6).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Szegedi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 8 Αυγούστου 2022 — PQ κατά Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság και Miniszterelnöki Kabinetirodát vezető miniszter

(Υπόθεση C-528/22)

(2022/C 451/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szegedi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: PQ

Καθών: Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság, Miniszterelnöki Kabinetirodát vezető miniszter

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

α) Έχει το άρθρο 20 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 και 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), την έννοια ότι απαγορεύει την πρακτική κράτους μέλους να εκδίδει απόφαση με την οποία διατάσσεται η ανάκληση αδείας διαμονής που είχε προηγουμένως χορηγηθεί σε υπήκοο τρίτης χώρας—ή απορρίπτεται η αίτησή του για παράταση του δικαιώματος διαμονής (εν προκειμένω, η αίτησή του για χορήγηση εθνικής αδείας μόνιμης διαμονής)— του οποίου το ανήλικο τέκνο και η γυναίκα με την οποία συζεί μόνιμα σε ελεύθερη ένωση είναι υπήκοοι κράτους μέλους της Ένωσης και διαμένουν στο κράτος αυτό, χωρίς να εξετάζει προηγουμένως αν το εν λόγω μέλος της οικογένειας, υπήκοος τρίτης χώρας, μπορεί να κατοχυρώσει παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής δυνάμει του άρθρου 20 ΣΛΕΕ; β) Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 24, 51, παράγραφος 1, και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη, την έννοια ότι, στο μέτρο που κατοχυρώνεται παρεπόμενο δικαίωμα διαμονής δυνάμει του άρθρου 20 ΣΛΕΕ, το δίκαιο της Ένωσης έχει ως αποτέλεσμα οι εθνικές διοικητικές και δικαστικές αρχές να πρέπει επίσης να εφαρμόζουν το δίκαιο αυτό κατά τη λήψη απόφασης σε υπόθεση που αφορά αλλοδαπό σχετικά με αίτηση για παράταση του δικαιώματος διαμονής (εν προκειμένω, σχετικά με αίτηση για χορήγηση εθνικής αδείας μόνιμης διαμονής), καθώς και κατά την εφαρμογή των εξαιρέσεων για λόγους εθνικής ασφαλείας, δημοσίας τάξεως ή δημοσίας ασφαλείας στις οποίες στηρίζεται η απόφαση αυτή, όπως επίσης και κατά την εξέταση της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας που δικαιολογούν τον περιορισμό του δικαιώματος διαμονής, όταν διαπιστώνεται η συνδρομή των λόγων αυτών;

2)

Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη —καθώς και, εν προκειμένω, με τα άρθρα 7 και 24 του Χάρτη— την έννοια ότι επιβάλλει στην αρχή κράτους μέλους που έχει εκδώσει απόφαση περί ανακλήσεως προηγουμένως χορηγηθείσας αδείας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος στηριζόμενη σε λόγους εθνικής ασφαλείας ή/και δημοσίας τάξεως ή δημοσίας ασφαλείας, ή η οποία αποφαίνεται επί αιτήσεως για παράταση του δικαιώματος διαμονής, καθώς και στην ειδική αρχή που έχει αποφανθεί επί του εμπιστευτικού χαρακτήρα των σχετικών πληροφοριών, να διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση στον ενδιαφερόμενο που είναι υπήκοος τρίτης χώρας και στον νόμιμο εκπρόσωπό του το δικαίωμα να γνωρίζουν τουλάχιστον το ουσιαστικό περιεχόμενο των εμπιστευτικών ή διαβαθμισμένων πληροφοριών και δεδομένων στα οποία στηρίζεται η εκδοθείσα βάσει του ανωτέρω λόγου απόφαση, καθώς και το δικαίωμα να κάνουν χρήση των πληροφοριών ή δεδομένων αυτών στη σχετική με την απόφαση διαδικασία, στην περίπτωση που η αρμόδια αρχή κρίνει ότι η γνωστοποίηση αυτή δεν επιτρέπεται για λόγους εθνικής ασφαλείας;

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, ποια ακριβώς είναι η έννοια του «ουσιώδους περιεχομένου» των λόγων εμπιστευτικού χαρακτήρα στους οποίους στηρίζεται μια τέτοια απόφαση υπό το πρίσμα των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη;

4)

Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι το δικαστήριο κράτους μέλους που αποφαίνεται επί της νομιμότητας, αφενός, της γνωμοδότησης της ειδικής αρχής που στηρίζεται σε λόγο σχετικό με εμπιστευτικές ή διαβαθμισμένες πληροφορίες και, αφετέρου, της επί της ουσίας απόφασης σε υποθέσεις που αφορούν αλλοδαπούς, η οποία στηρίζεται στη γνωμοδότηση αυτή, πρέπει να είναι αρμόδιο να εξετάσει το νόμιμο του εμπιστευτικού χαρακτήρα (την αναγκαιότητα και αναλογικότητά του), και, εφόσον κρίνει ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας είναι αντίθετος προς τον νόμο, να διατάσσει αυτεπαγγέλτως την πρόσβαση του ενδιαφερομένου και του νόμιμου εκπροσώπου του στο σύνολο των πληροφοριών στις οποίες στηρίζεται η γνωμοδότηση και η απόφαση των διοικητικών αρχών, καθώς και τη δυνατότητα χρήσης αυτών, ειδάλλως, εφόσον κρίνει ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας είναι σύννομος, να επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να λάβει γνώση και να κάνει χρήση τουλάχιστον του ουσιαστικού περιεχομένου των εμπιστευτικών πληροφοριών στη σχετική με υπόθεση αλλοδαπών διαδικασία που τον αφορά;

5)

Έχει το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 24, 51, παράγραφος 1, και 52, παράγραφος 1, του Χάρτη, την έννοια ότι αντίκεινται σε νομοθεσία κράτους μέλους, σύμφωνα με την οποία η απόφαση επί υποθέσεως που αφορά αλλοδαπό, η οποία διατάσσει την ανάκληση προηγουμένως χορηγηθείσας αδείας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος ή αποφαίνεται σχετικά με αίτηση για παράταση του δικαιώματος διαμονής, συνιστά μη αιτιολογημένη απόφαση, η οποία i) βασίζεται αποκλειστικά στη δεσμευτική, υποχρεωτική και μη αιτιολογημένη γνωμοδότηση της ειδικής αρχής, στην οποία παραπέμπει αυτομάτως και η οποία διαπιστώνει την ύπαρξη κινδύνου ή προσβολής για την εθνική ασφάλεια, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, και ii) ως εκ τούτου, εκδίδεται, χωρίς να εξεταστεί σε βάθος η συνδρομή στη συγκεκριμένη περίπτωση των λόγων εθνικής ασφαλείας, δημοσίας ασφαλείας ή δημοσίας τάξεως και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ατομικές συνθήκες και οι επιταγές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Cluj (Ρουμανία) στις 9 Αυγούστου 2022 — Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Cluj-Napoca, Administraţia Judeţeană a Finaţelor Publice Cluj κατά SC Westside Unicat

(Υπόθεση C-532/22)

(2022/C 451/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Cluj

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Cluj-Napoca, Administraţia Judeţeană a Finaţelor Publice Cluj

Εφεσίβλητη: SC Westside Unicat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 53 της οδηγίας ΦΠΑ (1) την έννοια ότι εφαρμόζεται και σε υπηρεσίες όπως οι επίμαχες στην υπό κρίση υπόθεση, ήτοι στις υπηρεσίες που παρέχει το στούντιο συνομιλιών μέσω βίντεο στον διαχειριστή του ιστοτόπου και οι οποίες συνίστανται σε διαδραστικές συνεδρίες ερωτικού περιεχομένου, οι οποίες καταγράφονται με κάμερα web και μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο μέσω διαδικτύου (ζωντανή μετάδοση ψηφιακού περιεχομένου);

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, για τους σκοπούς ερμηνείας της διαλαμβανόμενης στο άρθρο 53 της οδηγίας ΦΠΑ φράσης «του τόπου στον οποίο πράγματι λαμβάνουν χώρα αυτές οι εκδηλώσεις», κρίσιμο είναι ο τόπος από τον οποίο τα μοντέλα εμφανίζονται μπροστά στην κάμερα web, ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένος ο διοργανωτής των συνεδριών, ο τόπος από τον οποίο οι πελάτες βλέπουν τις εικόνες, ή πρέπει να ληφθεί υπόψη τόπος διαφορετικός από τους προαναφερθέντες;

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. l).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 22 Αυγούστου 2022 — SN και LN, εκπροσωπούμενη από την SN

(Υπόθεση C-563/22)

(2022/C 451/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: SN και LN, εκπροσωπούμενη από την SN

Καθού: Zamestnik-predsedatel na Darzhavnata agentsia za bezhantsite

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Προκύπτει από το άρθρο 40, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (1) ότι, σε περίπτωση που κριθεί παραδεκτή η εξέταση μεταγενέστερης αίτησης διεθνούς προστασίας την οποία έχει υποβάλει ανιθαγενής αιτών παλαιστινιακής καταγωγής λόγω της εγγραφής του στην UNRWA [Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή], η προβλεπόμενη στην εν λόγω διάταξη υποχρέωση των αρμόδιων αρχών να λάβουν υπόψη τους και να εξετάσουν όλα τα στοιχεία στα οποία βασίζονται τα περαιτέρω διαβήματα στο πλαίσιο της μεταγενέστερης αίτησης περιλαμβάνει επίσης, υπό τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης, την υποχρέωση να εξετασθούν, πέραν των νέων στοιχείων ή περιστάσεων που αποτελούν αντικείμενο της μεταγενέστερης αίτησης, οι λόγοι για τους οποίους ο αιτών αποχώρησε από τη ζώνη επιχειρήσεων της UNRWA, εφόσον η εν λόγω υποχρέωση ερμηνευθεί σε συνδυασμό με το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο α', δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2011/95 (2); Εξαρτάται η εκπλήρωση της εν λόγω υποχρέωσης από το γεγονός ότι οι λόγοι για τους οποίους το πρόσωπο αυτό αποχώρησε από τη ζώνη επιχειρήσεων της UNRWA είχαν ήδη εξετασθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας επί της πρώτης αίτησης [διεθνούς] προστασίας, η οποία περατώθηκε με απρόσβλητη απορριπτική απόφαση, χωρίς όμως ο αιτών να έχει επικαλεστεί ή να έχει αποδείξει, στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, την εγγραφή του στην UNRWA;

2.

Προκύπτει από το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο α', δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2011/95 ότι η περιλαμβανόμενη στην εν λόγω διάταξη φράση «[σ]ε περίπτωση που η εν λόγω προστασία ή συνδρομή έχει παύσει για οποιοδήποτε λόγο» εφαρμόζεται στην περίπτωση ανιθαγενούς παλαιστινιακής καταγωγής ο οποίος ήταν εγγεγραμμένος στην UNRWA και τύγχανε συνδρομής από την UNRWA στην πόλη της Γάζας με τρόφιμα, υπηρεσίες υγείας και εκπαιδευτικές υπηρεσίες και ο οποίος, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι συντρέχει προσωπική απειλή για τον ίδιο, αποχώρησε από την πόλη της Γάζας οικειοθελώς και νομίμως, εφόσον ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στην υπό κρίση υπόθεση: — η αξιολόγηση της γενικής κατάστασης που επικρατούσε κατά τον χρόνο της αποχώρησης ως μιας άνευ προηγουμένου ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία χαρακτηριζόταν από ελλείψεις τροφίμων, πόσιμου νερού, υπηρεσιών υγείας, φαρμάκων, καθώς και από προβλήματα υδροδότησης και ηλεκτροδότησης, καταστροφές κτιρίων και υποδομών, ανεργία· — η δυσχέρεια συνέχισης της παροχής συνδρομής και υπηρεσιών από την UNRWA στη Γάζα, μεταξύ άλλων με τη μορφή τροφίμων και υπηρεσιών υγείας, λόγω του σημαντικού ελλείμματος στον προϋπολογισμό της UNRWA και της συνεχούς αύξησης του αριθμού των ατόμων που έχουν ανάγκη συνδρομής από την εν λόγω υπηρεσία, [το οποίο σημαίνει ότι] η γενική κατάσταση που επικρατεί στη Γάζα υπονομεύει τις δραστηριότητες της UNRWA; Προσήκει διαφορετική απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα για τον λόγο και μόνον ότι ο αιτών είναι ευάλωτο πρόσωπο κατά την έννοια του άρθρου 20, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, ήτοι ανήλικο τέκνο;

3.

Έχει το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο α', δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2011/95 την έννοια ότι αιτών διεθνή προστασία ο οποίος είναι Παλαιστίνιος πρόσφυγας εγγεγραμμένος στην UNRWA μπορεί να επιστρέψει στη ζώνη επιχειρήσεων της UNRWA από την οποία αποχώρησε, και συγκεκριμένα στην πόλη της Γάζας, εάν, κατά τον χρόνο εκδίκασης της προσφυγής του κατά απορριπτικής απόφασης, — δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες ότι ο εν λόγω αιτών θα μπορούσε να τύχει της συνδρομής της UNRWA όσον αφορά τα τρόφιμα, τις υπηρεσίες υγείας, τα φάρμακα και την ιατρική περίθαλψη, καθώς και την εκπαίδευση, — οι πληροφορίες σχετικά με τη γενική κατάσταση που επικρατεί στην πόλη της Γάζας και σχετικά με την UNRWA, οι οποίες περιλαμβάνονται στο κείμενο θέσεων της UNHCR [Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες], που εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2022, σχετικά με την επιστροφή στη Λωρίδα της Γάζας, αξιολογήθηκαν ως λόγοι που δικαιολογούν την αποχώρηση από τη ζώνη επιχειρήσεων της UNRWA και τη μη επιστροφή, συμπεριλαμβανομένου ότι, σε περίπτωση επιστροφής εκεί, ο αιτών θα μπορεί να διαμείνει υπό συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης; Λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης που επικρατεί στη Λωρίδα της Γάζας κατά τον προεκτεθέντα χρόνο και στο μέτρο που ο αιτών διεθνή προστασία χρήζει της συνδρομής της UNRWA όσον αφορά τα τρόφιμα, τις υπηρεσίες υγείας, τα φάρμακα και την ιατρική περίθαλψη, εμπίπτει η προσωπική κατάσταση του εν λόγω αιτούντος, για τους σκοπούς της εφαρμογής και της τήρησης της αρχής της μη επαναπροώθησης, κατά το άρθρο 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/95, σε συνδυασμό με το άρθρο 19 του Χάρτη, στο πεδίο εφαρμογής της περιλαμβανόμενης στο σημείο 4 του διατακτικού της απόφασης του Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2019, Jawo (C-163/17, EU:C:2019:218), ερμηνείας σχετικά με την έσχατη υλική στέρηση κατά το άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πρέπει, με βάση τις πληροφορίες σχετικά με τη γενική κατάσταση που επικρατεί στην πόλη της Γάζας και σχετικά με την UNRWA, το ζήτημα της επιστροφής στην πόλη της Γάζας να απαντηθεί διαφορετικά, για τον λόγο και μόνον ότι το πρόσωπο που ζητεί προστασία είναι ανήλικο τέκνο, λαμβανομένης υπόψη της προάσπισης του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού και της διασφάλισης της καλής διαβίωσης και της κοινωνικής του ανάπτυξης, καθώς και της προστασίας και της ασφάλειάς του;

4.

Ανάλογα με την απάντηση που θα δοθεί στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα: Έχει, στην υπό κρίση υπόθεση, το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο α', δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2011/95, και ειδικότερα η περιλαμβανόμενη στην εν λόγω διάταξη φράση «τα εν λόγω πρόσωπα θα δικαιούνται αυτοδικαίως τα ευεργετήματα της παρούσας οδηγίας», την έννοια ότι: Α) στην περίπτωση αιτούντος προστασία ο οποίος είναι Παλαιστίνιος ανιθαγενής εγγεγραμμένος στην UNRWA εφαρμόζεται η αρχή της μη επαναπροώθησης κατά το άρθρο 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/95, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, του Χάρτη, επειδή, σε περίπτωση επιστροφής στην πόλη της Γάζας, ο αιτών θα διέτρεχε τον κίνδυνο να υποβληθεί σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, καθόσον θα μπορούσε να περιέλθει σε έσχατη υλική στέρηση, και επειδή ο εν λόγω αιτών εμπίπτει, όσον αφορά τη χορήγηση επικουρικής προστασίας, στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 15 [στοιχείο β'] της οδηγίας 2011/95, ή Β) η διάταξη αυτή, στην περίπτωση αιτούντος προστασία ο οποίος είναι Παλαιστίνιος ανιθαγενής εγγεγραμμένος στην UNRWA, προϋποθέτει την αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα από το εν λόγω κράτος μέλος, κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γ', της ανωτέρω οδηγίας, και την αυτοδίκαιη χορήγηση στον αιτούντα αυτόν του καθεστώτος του πρόσφυγα, εφόσον ο αιτών δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 12, παράγραφος 1, στοιχείο β', ή παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας αυτής, σύμφωνα με το σημείο 2 του διατακτικού της απόφασης του Δικαστηρίου της 19ης Δεκεμβρίου 2012, El Kott κ.λπ. (C-364/11, EU:C:2012:826), χωρίς να λαμβάνονται υπόψη ως προς τον εν λόγω αιτούντα οι περιστάσεις που είναι κρίσιμες για τη χορήγηση επικουρικής προστασίας κατά το άρθρο 15 [στοιχείο β'] της οδηγίας 2011/95;

---

(1)  Οδηγία 2013/32/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

(2)  Οδηγία 2011/95/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022 η Grail LLC κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-227/21, Illumina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-625/22 P)

(2022/C 451/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Grail LLC (εκπρόσωποι: D. Little, Solicitor, J. Ruiz Calzado, J. M. Jiménez Laiglesia, abogados, A. Giraud, δικηγόρος, S. Troch, advocaat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Illumina, Inc., Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ελληνική Δημοκρατία, Γαλλική Δημοκρατία, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2021) 2847, της 19ης Απριλίου 2021 στην υπόθεση COMP/M.10188 — Illumina κατά Grail· τις συναφείς αποφάσεις της Επιτροπής C(2021) 2848 τελικό, C(2021) 2849 τελικό, C(2021) 2851 τελικό, C(2021) 2854 τελικό and C(2021) 2855 τελικό, της 19ης Απριλίου 2021· και τη συναφή απόφαση της Επιτροπής της 11ης Μαρτίου 2021 με την οποία η Illumina και η GRAIL ενημερώθηκαν ότι κατατέθηκε αίτηση παραπομπής και ότι, σύμφωνα με το άρθρο 22, παράγραφος 4, η Illumina και η GRAIL απαγορεύεται να πραγματοποιήσουν τη συγκέντρωση δυνάμει του άρθρου 7 του κανονισμού περί συγκεντρώσεων (1).

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της αναιρεσείουσας, τόσο στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας όσο και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου· και

—	να λάβει κάθε άλλο μέτρο που κρίνει σκόπιμο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η GRAIL προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως. Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο στο σκεπτικό της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης κατά την ιστορική, συστηματική και τελεολογική ερμηνεία του άρθρου 22 του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων, καθόσον συνήγαγε ότι τα κράτη μέλη μπορούν να υποβάλουν αίτηση παραπομπής δυνάμει της διατάξεως αυτής ανεξαρτήτως του πεδίου εφαρμογής της εθνικής νομοθεσίας περί ελέγχου των συγκεντρώσεων. Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον (i) δεν άντλησε καμία έννομη συνέπεια από την ορθή διαπίστωση ότι το χρονικό διάστημα που παρήλθε μέχρι η Επιτροπή να αποστείλει σε όλα τα κράτη μέλη την επιστολή πρόσκλησης σχετικά με την απόκτηση του αποκλειστικού ελέγχου της GRAIL από την Illumina ήταν «μη εύλογο»- και (ii) συμπέρανε ότι η Επιτροπή δεν προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των μερών κατά τη διαδικασία που κατέληξε στην έκδοση της επιστολής πρόσκλησης και τελικά στην απόφαση C(2021) 2847 της Επιτροπής. Τέλος, με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου που απορρέουν από τις ανεπιφύλακτες και ακριβείς διαβεβαιώσεις του επιτρόπου επί του ανταγωνισμού/εκτελεστικής αντιπροέδρου της Επιτροπής σχετικά με τον χρόνο και τον τρόπο υλοποίησης της επανεκτίμησης της εφαρμογής του άρθρου 22 του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων) (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2022 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-170/21) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία - Θάνατος του προσφεύγοντος-ενάγοντος - Μη συνέχιση της δίκης από τους έλκοντες δικαιώματα - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 451/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Saint Étienne du Rouvray, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Α. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Vétillard και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή του, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, αφενός, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2021/55 του Συμβουλίου, της 22ας Ιανουαρίου 2021, που τροποποιεί την απόφαση 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2021, L 23, σ. 22), καθώς και την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/49 του Συμβουλίου, της 22ας Ιανουαρίου 2021, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 101/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2021, L 23, σ. 5), καθόσον οι πράξεις αυτές τον αφορούν, και ζητεί, αφετέρου, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη συνεπεία των πράξεων αυτών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής-αγωγής.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2022 — Biologische Heilmittel Heel κατά EUIPO — Esi (TRAUMGEL)

(Υπόθεση T-130/22) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRAUMGEL - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Traumeel - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των προϊόντων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕE) 2017/1001] - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2022/C 451/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Biologische Heilmittel Heel GmbH (Baden-Baden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Künzel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Ringelhann και J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Esi Srl (Albisola Superiore, Ιταλία)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση και τη μερική μεταρρύθμιση της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 20ής Δεκεμβρίου 2021 (υπόθεση R 813/2021-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος.

2)	Καταδικάζει την Biologische Heilmittel Heel GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 171 της 25.4.2022.

Προσφυγή-αγωγή της 13ης Σεπτεμβρίου 2022 — QZ κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-569/22)

(2022/C 451/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: QZ (εκπρόσωποι: L. Levi και P. Baudoux, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της καθής-εναγομένης της 5ης Οκτωβρίου 2021 και της 8ης Μαρτίου 2022 σύμφωνα με τις οποίες η προσφεύγουσα-ενάγουσα ήταν αδικαιολογήτως απούσα κατά τη διάρκεια τριών αμφισβητούμενων περιόδων·

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής-εναγομένης της 3ης Ιουνίου 2022 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική προσφυγή της προσφεύγουσας-ενάγουσας και επιβεβαιώθηκε ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα ήταν αδικαιολογήτως απούσα κατά τη διάρκεια τριών αμφισβητούμενων περιόδων·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα· και

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως-ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

1.

Όσον αφορά την πρώτη αμφισβητούμενη περίοδο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους οι οποίοι αφορούν παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και παράβαση του άρθρου 3.6 του παραρτήματος X των κανόνων για θέματα προσωπικού, παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως και παράβαση του καθήκοντος μέριμνας.

2.	Όσον αφορά τη δεύτερη αμφισβητούμενη περίοδο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους οι οποίοι αφορούν παράβαση του καθήκοντος μέριμνας και παράβαση του άρθρου 2.1, Γ, του παραρτήματος X των κανόνων για θέματα προσωπικού.

3.	Όσον αφορά την τρίτη αμφισβητούμενη περίοδο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έναν λόγο ο οποίος αφορά το ότι η καθής-εναγομένη δεν μπορούσε κατά νόμον να αμφισβητήσει το ιατρικό πιστοποιητικό της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

Προσφυγή της 12ης Σεπτεμβρίου 2022 — Herbert Smith Freehills κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-570/22)

(2022/C 451/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Herbert Smith Freehills LLP (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: P. Wytinck, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση C(2022) 4816 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 3ης Ιουλίου 2022, η οποία εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 4 των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1)·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού 1049/2001, καθόσον η Επιτροπή, αφενός, αρνήθηκε να παράσχει πρόσβαση σε στοιχεία προερχόμενα από τις σχετικές βάσεις δεδομένων, τα οποία συνιστούν έγγραφα που καλύπτονται από τα αιτήματα της προσφεύγουσας, και, αφετέρου, παρέλειψε να προσδιορίσει και να παράσχει πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα τα οποία καλύπτονται από τα αιτήματα της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων των ενδιάμεσων εγγράφων τα οποία περιέχουν στοιχεία προερχόμενα από τις σχετικές βάσεις δεδομένων.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως, που προβλέπεται στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43).

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2022 — Sberbank Europe κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-571/22)

(2022/C 451/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sberbank Europe AG (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του ΕΣΕ, της 5ης Ιουλίου 2022 (SRB/EES/2022/37) με την οποία το ΕΣΕ καθόρισε τις δαπάνες ως προς την εξυγίανση της θυγατρικής της προσφεύγουσας στην Κροατία και έδωσε την εντολή στην Κροατική Εθνική Τράπεζα να αφαιρέσει τις εν λόγω δαπάνες από την καταβλητέα στην προσφεύγουσα τιμή αγοράς·

—	να καταδικάσει το ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει διαδικαστικά και ουσιαστικά σφάλματα, λόγω των ακόλουθων συγκεκριμένων πλημμελειών της: — Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 22, παράγραφος 6 και προς το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014 (1) καθόσον (α) τα έξοδα δεν συνιστούν εύλογες δαπάνες που δικαιολογημένα προέκυψαν από τη χρήση των εργαλείων ή την άσκηση των εξουσιών εξυγίανσης· (β) το ΕΣΕ δεν αποφάσισε ορθώς ως προς τον τρόπο ανακτήσεως των δαπανών από το ίδιο, καθώς όφειλε να είχε επιβαρύνει με αυτές το υπό εξυγίανση ίδρυμα και, κατά συνέπεια, εμμέσως τον αγοραστή· (γ) το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014, επιτρέπει στο ΕΣΕ απλώς και μόνο να δίδει εντολές στις εθνικές αρχές εξυγίανσης όσον αφορά πτυχές της εφαρμογής του καθεστώτος εξυγίανσης, ενώ οι δαπάνες στις οποίες αναφέρεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δαπάνες συνδεόμενες με τη διαδικασία που καταλήγει στην απόφαση περί εξυγίανσης· και (δ) ο κανονισμός 806/2014 δεν εξουσιοδοτεί το ΕΣΕ να λαμβάνει νομικές ή άλλου είδους συμβουλές επιβαρύνοντας οικονομικά την οντότητα που αποτελεί αντικείμενο εποπτείας ή των μετόχων της. — Η συμμετοχή εξωτερικών συμβούλων αντιβαίνει προς το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προβλέπει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην εξέταση των υποθέσεών του από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και όχι από εξωτερικούς συμβούλους. — Οι δαπάνες με τις οποίες επιβαρύνθηκε η προσφεύγουσα δυνάμει της προσβαλλόμενης απόφασης θα καλύπτονταν σε κάθε περίπτωση από τις τακτικές εισφορές που καταβάλλει κάθε εποπτευόμενο ίδρυμα για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών του ΕΣΕ. — Από τους ειδικούς κανόνες οι οποίοι επιτρέπουν σε ορισμένες περιπτώσεις την ανάκτηση των εξόδων νομικής υποστήριξης, συνάγεται εξ αντιδιαστολής ότι τέτοια έξοδα δεν μπορούν εν γένει να ανακτηθούν. — Οι δαπάνες δεν ήταν ούτε νόμιμες ούτε εύλογες. — Ορισμένες δαπάνες αφορούν ζητήματα που άπτονται της κροατικής νομοθεσίας. Μόνον οι αρχές και τα δικαστήρια της Κροατίας είναι αρμόδια για την ερμηνεία και την εφαρμογή της κροατικής νομοθεσίας. — Ορισμένες δαπάνες αφορούν ζητήματα κυρώσεων τα οποία επίσης δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ΕΣΕ.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βασίζεται σε απόφαση εξυγίανσης η οποία είναι παράνομη τόσο από διαδικαστικής όσο και από ουσιαστικής απόψεως και της οποίας η νομιμότητα εξετάζεται ήδη από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της υπόθεσης T-523/22.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 806/2014 του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2022 — Sberbank Europe κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-572/22)

(2022/C 451/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sberbank Europe AG (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του ΕΣΕ της 5ης Ιουλίου 2022 (SRB/EES/2022/36) με την οποία το ΕΣΕ καθόρισε τις δαπάνες ως προς την εξυγίανση της θυγατρικής της προσφεύγουσας στη Σλοβενία και έδωσε εντολή στην Τράπεζα της Σλοβενίας να αφαιρέσει τις εν λόγω δαπάνες από την καταβλητέα στην προσφεύγουσα τιμή αγοράς·

—	να καταδικάσει το ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει διαδικαστικά και ουσιαστικά σφάλματα, λόγω των ακόλουθων συγκεκριμένων πλημμελειών της: — Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 22, παράγραφος 6, του κανονισμού 806/2014 και προς το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014 (1) καθόσον α) τα έξοδα δεν συνιστούν εύλογες δαπάνες που δικαιολογημένα προέκυψαν από τη χρήση των εργαλείων εξυγίανσης ή την άσκηση των εξουσιών εξυγίανσης· β) το ΕΣΕ δεν αποφάσισε ορθώς ως προς τον τρόπο ανακτήσεως των δαπανών από το ίδιο, καθώς όφειλε να είχε επιβαρύνει με αυτές το υπό εξυγίανση ίδρυμα και, κατά συνέπεια, εμμέσως τον αγοραστή· γ) το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού 806/2014 παρέχει στο ΕΣΕ μόνο την εξουσία να δίδει εντολές στις εθνικές αρχές εξυγίανσης όσον αφορά πτυχές της εφαρμογής του καθεστώτος εξυγίανσης, ενώ οι δαπάνες στις οποίες αναφέρεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δαπάνες συνδεόμενες με τη διαδικασία που καταλήγει στην απόφαση περί εξυγίανσης· και δ) ο κανονισμός 806/2014 δεν εξουσιοδοτεί το ΕΣΕ να λαμβάνει νομικές ή άλλου είδους συμβουλές επιβαρύνοντας οικονομικά την οντότητα που αποτελεί αντικείμενο εποπτείας ή των μετόχων της. — H συμμετοχή εξωτερικών συμβούλων αντιβαίνει προς το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προβλέπει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην εξέταση των υποθέσεών του από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και όχι από εξωτερικούς συμβούλους. — Τα έξοδα με τα οποία επιβαρύνθηκε η προσφεύγουσα δυνάμει της προσβαλλόμενης απόφασης θα καλύπτονταν σε κάθε περίπτωση από τις τακτικές εισφορές που καταβάλλει κάθε εποπτευόμενο ίδρυμα για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών του ΕΣΕ. — Από τους ειδικούς κανόνες οι οποίοι επιτρέπουν σε ορισμένες περιπτώσεις την ανάκτηση των εξόδων νομικής υποστήριξης, συνάγεται εξ αντιδιαστολής ότι τέτοια έξοδα δεν μπορούν εν γένει να ανακτηθούν. — Οι δαπάνες δεν ήταν ούτε νόμιμες ούτε εύλογες. — Ορισμένες δαπάνες αφορούν ζητήματα που άπτονται της σλοβενικής νομοθεσίας. Μόνον οι αρχές και τα δικαστήρια της Σλοβενίας είναι αρμόδια για την ερμηνεία και την εφαρμογή της σλοβενικής νομοθεσίας. — Ορισμένες δαπάνες αφορούν ζητήματα κυρώσεων τα οποία επίσης δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ΕΣΕ.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βασίζεται σε απόφαση εξυγίανσης η οποία είναι παράνομη τόσο από διαδικαστικής όσο και από ουσιαστικής απόψεως και της οποίας η νομιμότητα εξετάζεται ήδη από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της υπόθεσης T-523/22.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2022 — CMΒ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-619/22)

(2022/C 451/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CMB Colorex Master Batches BV (Helmond, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Wolf, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2022) 5829 final της Επιτροπής, της 5ης Αυγούστου 2022, η οποία αφορά την επιστροφή κεφαλαίου ύψους 125 166,68 ευρώ και τόκων ύψους 24 592,68 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 149 759,36 ευρώ, έως τις 16 Αυγούστου 2022, από την CMB Colorex Master Batches.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Εξόφληση της απαίτησης.

2.	Παράβαση των Συνθηκών ή κανόνα δικαίου που εκδόθηκε προς εφαρμογήν τους. — βάσει των εφαρμοστέων διατάξεων του ευρωπαϊκού δικαίου η απαίτηση έχει παραγραφεί.

3.	Εσφαλμένο υπολογισμό της απαίτησης. — η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εκδόθηκε με την απαιτούμενη επιμέλεια.

Προσφυγή της 10ης Οκτωβρίου 2022 — Vi.ni.ca. κατά EUIPO — Venica & Venica (agricolavinica. Le Colline di Ripa)

(Υπόθεση T-627/22)

(2022/C 451/23)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vi.ni.ca. Srl — soc. agr. (Ripalimosani, Ιταλία) (εκπρόσωπος: S. Di Pardo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Venica & Venica di Gianni e Giorgio Venica Ss soc. agr. (Dolegna del Collio, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης agricolavinica. Le Colline di Ripa σε λευκό, μαύρο, κόκκινο και πράσινο χρώμα — Υπ’ αριθ. 18 196 079 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουλίου 2022 στην υπόθεση R 90/2022-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει ή, εν πάση περιπτώσει, να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, διαπιστώνοντας την εγκυρότητα του επίδικου σήματος, agricolavinica. Le Colline di Ripa, καθόσον αυτό δεν παρουσιάζει ομοιότητες με το προγενέστερο σήμα VENICA ούτε από οπτικής ούτε από φωνητικής ούτε από εννοιολογικής απόψεως και καθόσον ουδείς κίνδυνος συγχύσεως υφίσταται μεταξύ των προαναφερθέντων σημάτων·

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 10ης Οκτωβρίου 2022 — LAICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-629/22)

(2022/C 451/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Libyan African Investment Company (LAICO) (Τρίπολη, Λιβύη) (εκπρόσωποι: A. Bahrami και N. Kορογιαννάκης, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1315 του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2022, περί τροποποίησης της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (1), κατά το μέτρο που διατηρεί την επωνυμία της Libyan African Investment Company (LAICO) στον κατάλογο οντοτήτων του παραρτήματος IV της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2015, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και την κατάργηση της απόφασης 2011/137/ΚΕΠΠΑ (2)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (EΕ) 2022/1308 του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2022 (3), για την εφαρμογή του άρθρου 21, παράγραφος 2, του Κανονισμού (EΕ) 2016/44 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και την κατάργηση του κανονισμού (EΕ) αριθ. 204/2011 (4), κατά το μέτρο που διατηρεί την επωνυμία της LAICO στον κατάλογο οντοτήτων του παραρτήματος III του κανονισμού (EΕ) 2016/44 του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά και λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα σε σχέση με την υπό κρίση προσφυγή.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 του Συμβουλίου της 31ης Ιουλίου 2015 και του κανονισμού (EΕ) 2016/44 του Συμβουλίου της 18ης Ιανουαρίου 2016.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται, παράβαση της υποχρεώσεως του Συμβουλίου να επανεξετάζει ανά τακτά διαστήματα όλα τα περιοριστικά μέτρα προκειμένου να διασφαλίζει ότι εξακολουθούν να κατατείνουν στην επίτευξη των ρητώς επιδιωκομένων με αυτά σκοπών.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη εκτιμήσεως ή, εναλλακτικώς, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τη διατήρηση της επωνυμίας της προσφεύγουσας στον κατάλογο των οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα. Η αιτιολογία της διατηρήσεως της επωνυμίας της προσφεύγουσας στον επίμαχο κατάλογο αντιφάσκει προς το γενικό κριτήριο καταχωρίσεως. Το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση που υπέχει να διασφαλίζει ότι η αιτιολογία διατηρήσεως της επωνυμίας της προσφεύγουσας στον κατάλογο των προσώπων εις βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα είναι σύμφωνη προς το γενικό κριτήριο καταχωρίσεως που προβλέπεται στο άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο β', της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 του Συμβουλίου.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ανεπαρκής και αντιφατική τροποποίηση της αιτιολογίας: παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως, παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, παράβαση ουσιώδους τύπου και προσβολή του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής.

---

(1)  Εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1315, της 26ης Ιουλίου 2022 για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (ΕΕ 2022, L 198, σ. 19).

(2)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333, της 31ης Ιουλίου 2015, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και την κατάργηση της απόφασης 2011/137/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2015, L 206, σ. 34).

(3)  Εκτελεστικός κανονισμός (EΕ) 2022/1308, της 26ης Ιουλίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (EΕ) 2016/44 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (ΕΕ 2022, L 198, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (EΕ) 2016/44 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη και την κατάργηση του κανονισμού (EΕ) αριθ. 204/2011 (ΕΕ 2026. L 12, σ. 1).

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2022 — Fridman κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-635/22)

(2022/C 451/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Mikhail Fridman (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Petr Aven (Virginia Water, Ηνωμένο Βασίλειο), German Khan (Λονδίνο) (εκπρόσωποι: T. Marembert και A. Bass, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕE) 2022/1273 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουλίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (1) καθόσον αφορά τους προσφεύγοντες· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομικής βάσεως. Κατά τους προσφεύγοντες, το Συμβούλιο δεν δύναται να επιβάλει θετικές υποχρεώσεις, πολλώ δε μάλλον τόσο βαρύνουσες, στα πρόσωπα στα οποία επιβάλλει κυρώσεις.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομικής βάσεως και παράβαση των άρθρων 4, 5, 25 και 40 της ΣΕΕ και των άρθρων 3, 4, 82, 83 και 215 της ΣΛΕΕ. Συναφώς, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι, καθόσον επέβαλε στα κράτη μέλη να εξομοιώσουν με καταστρατήγηση των κυρώσεων κάθε παράβαση της υποχρεώσεως δηλώσεως περιουσιακών στοιχείων που το ίδιο θέσπισε, το Συμβούλιο, το οποίο γνωρίζει ότι 25 από τα 27 κράτη μέλη προβλέπουν ποινικό κολασμό της καταστρατηγήσεως των κυρώσεων, ανήχθη σε ποινικό νομοθέτη.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 194, σ. 1.

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2022 — U. I. Lapp κατά EUIPO — Labkable Asia (Labkable Solutions for cables)

(Υπόθεση T-636/22)

(2022/C 451/26)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: U. I. Lapp GmbH (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Ingerl και M. Ringer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Labkable Asia Ltd (Kowloon, Χονγκ Κονγκ, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Labkable Solutions for cables — Υπ’ αριθ. 18 123 696 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2022 στην υπόθεση R 1894/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ώστε να απορριφθεί η προσφυγή που άσκησε η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 13ης Οκτωβρίου 2022 — Westpole Belgium και Unisys Belgium κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-640/22)

(2022/C 451/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Westpole Belgium (Vilvoorde, Βέλγιο), Unisys Belgium (Machelen, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: A. Vercruysse, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις που εξέδωσε το καθού: — περί αναθέσεως του τμήματος 7 της σύμβασης με τίτλο «PE/ITEC-ITS19 — Παροχή εξωτερικών υπηρεσιών πληροφορικής» στους κατωτέρω αναφερόμενους τρεις πρώτους προσφέροντες: — 1η θέση: OneCode, όμιλος οικονομικών φορέων του οποίου επικεφαλής είναι η NTT Data Spain S.L.U., θυγατρική εταιρία με έδρα στο Βέλγιο, και λοιπές συμβαλλόμενες είναι οι εταιρίες, ARHS Developments S.A., SWORD Technologies S.A. και SOGETI Luxembourg S.A. έδρα του ομίλου οικονομικών φορέων: B-1000 Bρυξέλλες (Bέλγιο), rue de Spa 8· — 2η θέση: Consortium APC, όμιλος οικονομικών φορέων του οποίου επικεφαλής είναι η εταιρία Atos Luxembourg PSF και λοιπές συμβαλλόμενες είναι οι εταιρίες PWC EU Services και Computer Resources International Luxembourg· έδρα του ομίλου οικονομικών φορέων: L-3364 Leudelange (Λουξεμβούργο), rue du Château d’Eau 12· — 3η θέση: FACI2T Consortium? όμιλος οικονομικών φορέων του οποίου επικεφαλής είναι η CTG IT Solutions S.A. και λοιπές συμβαλλόμενες είναι οι εταιρίες, Fujitsu Technology Solutions N.V./S.A., Netcompany Intrasoft S.A., και AXIANSEU — DIGITAL SOLUTIONS S.A., έδρα του ομίλου οικονομικών φορέων: L-8070 Bertrange (Λουξεμβούργο), rue des Mérovingiens 7· — περί μη αναθέσεως της εν λόγω σύμβασης στην κοινοπραξία InfraExpert στην οποία μετέχουν οι προαναφερθείσες προσφεύγουσες, η κοινοπραξία δε αυτή δημιουργήθηκε για την υποβολή προσφοράς στο πλαίσιο της επίδικης διαδικασίας ανάθεσης, καθώς και για την υπογραφή και την εκτέλεση της σύμβασης-πλαισίου και των συγκεκριμένων συμβάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να υπογραφούν μετά την ανάθεση της σύμβασης — απόφαση περί μη αναθέσεως κοινοποιηθείσα στις προσφεύγουσες με συστημένη επιστολή της 3ης Οκτωβρίου 2022, με αριθμό αναφοράς GEDA (2022) 27063·

—	επικουρικώς, προτού αποφανθεί επί της προσφυγής, αν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να ενημερωθεί πληρέστερα:

—

να διατάξει το καθού να προσκομίσει τα ακόλουθα έγγραφα: — απόφαση(-σεις) σχετική(-ές) με «τις ασυνήθεις περιστάσεις οι οποίες συνδέονται με πιθανή περίπτωση αποκλεισμού πλειόνων υποψηφίων», για τις οποίες γίνεται λόγος στα αιτήματα του καθού για παράταση της διάρκειας της ισχύος των προσφορών στο πλαίσιο της επίδικης διαδικασίας ανάθεσης· — υπεύθυνη δήλωση της κοινοπραξίας OneCode και/ή της NTT Data Spain S.L.U., βελγικής θυγατρικής εταιρίας· — αιτιολόγηση για τον αποκλεισμό της EVERIS S.L.U. από τα τμήματα 3 και 8 της επίδικης σύμβασης· — απάντηση των αναδόχων της επίδικης σύμβασης στην ενότητα C «Ερωτηματολόγιο τεχνικής αξιολόγησης» των Τεχνικών προδιαγραφών· — απαντήσεις (ερωτηματολόγιο + πίνακας τιμών Excel) των αναδόχων στο Παράρτημα ΙΙ των Τεχνικών προδιαγραφών «έντυπο αξιολόγησης των τιμών (Τμήματα 1-10) — τουλάχιστον τα κρίσιμα αποσπάσματα για το τμήμα 7.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πιθανή παράβαση των άρθρων 136 και 140 του κανονισμού 2018/1046 (1). Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι το καθού δεν έλαβε υπόψη διοικητικές και δικαστικές αποφάσεις οι οποίες είχαν εκδοθεί αναφορικά με μέλος της κοινοπραξίας η οποία κατετάγη στην πρώτη θέση των αναδόχων.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 160 του κανονισμού 2018/1046. Οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι το καθού, στο μέτρο που δεν απέρριψε τουλάχιστον μια ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά, παρατύπως απέρριψε τη δική τους προσφορά.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται αντιρρήσεις όσον αφορά την τεχνική αξιολόγηση, καθώς και συναφής πιθανή παράβαση του άρθρου 160 του κανονισμού 2018/1046. Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ιδίως ότι η τεχνική αξιολόγηση των προσφορών, η οποία αντιπροσωπεύει το 70 % κατά τη στάθμιση των κριτηρίων ανάθεσης, βασίζεται σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό σε υποκειμενικές εκτιμήσεις ούτως ώστε να μπορεί να ελεγχθεί αξιόπιστα από το Γενικό Δικαστήριο.

---

(1)  Κανονισμός (ΕE, Eυρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2022 — Portigon κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-641/22)

(2022/C 451/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Portigon AG (Düsseldorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Bliesener, V. Jungkind και F. Geber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του καθού της 25ης Ιουλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων εισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2017 (SRB/ES/2022/41), καθόσον η απόφαση αφορά την προσφεύγουσα·

—	να αναστείλει τη διαδικασία κατά το άρθρο 69, στοιχεία γ' και δ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, έως ότου κριθούν τελεσιδίκως οι υποθέσεις T-413/18 (1), T-481/19 (2), T-339/20 (3) και T-424/20 (4) και T-360/21 (5) ή έως ότου οι συναφείς δίκες περατωθούν με άλλο τρόπο·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 του Συμβουλίου (7) και της ΣΛΕΕ, καθόσον η προσφεύγουσα κλήθηκε να καταβάλει εισφορά στο ταμείο — Το καθού κακώς επέβαλε στην προσφεύγουσα την υποχρέωση να καταβάλει εισφορά, διότι ο κανονισμός 806/2014 και η οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) δεν προβλέπουν την καταβολή υποχρεωτικών εισφορών για ιδρύματα που υπόκεινται σε διαδικασία εξυγίανσης. — Ο νομοθέτης δεν έπρεπε να στηρίξει την υποχρέωση καταβολής εισφοράς στο άρθρο 114 ΣΛΕΕ, ελλείψει στοιχείου συνάφειας με την εσωτερική αγορά. Η ισχύς εναρμονισμένων κανόνων περί εισφορών σε ολόκληρη την Ένωση ούτε καθιστά ευχερέστερη την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών ούτε αίρει αισθητές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού σε σχέση με ιδρύματα που αποσύρονται από την αγορά. — Το καθού κακώς επέβαλε στην προσφεύγουσα την υποχρέωση καταβολής εισφοράς, διότι το ίδρυμα δεν είναι εκτεθειμένο σε κινδύνους, τυχόν εξυγίανση κατά τον κανονισμό 806/2014 αποκλείεται, το δε ίδρυμα δεν είναι σημαντικό για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. — Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής (9) αντιβαίνει στο άρθρο 114 ΣΛΕΕ και στο άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ ως ουσιώδους κανόνα (Άρθρο 290, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ).

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), διότι η μέθοδος υπολογισμού δεν παρέχει δυνατότητα πλήρους αιτιολόγησης του τρόπου υπολογισμού της εισφοράς. Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 είναι εν μέρει ανίσχυρος.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 16 και 20 του Χάρτη, διότι, λόγω της ειδικής κατάστασης στην οποία τελεί προσφεύγουσα, η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ισότητας και προσβάλει το θεμελιώδες δικαίωμα επιχειρηματικής ελευθερίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, διότι δεν επιτρέπεται η έκδοση με αναδρομική ισχύ της προσβαλλόμενης απόφασης.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου, διότι δεν ήταν επαρκής η ακρόαση της προσφεύγουσας από το καθού πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, η δε απόφαση δεν έχει επαρκή αιτιολογία.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) ότι η δημιουργία από το καθού τριών κατηγοριών στο πλαίσιο του δείκτη «συμμετοχή σε θεσμικό σύστημα προστασίας» δεν είναι κατανοητή.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014, σε συνδυασμό με το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, διότι το καθού, κατά τον υπολογισμό του ύψους των εισφορών, έπρεπε να είχε εξαιρέσει τις απαλλαγμένες κινδύνου υποχρεώσεις από τις κρίσιμες συναφώς υποχρεώσεις.

8.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 6, του κανονισμού 806/2014, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφοι 3 και 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63, διότι εσφαλμένως το καθού υπολόγισε τις εισφορές της προσφεύγουσας με βάση την εκτίμηση της ακαθάριστης αξίας των συμβάσεων παραγώγων.

9.	Με τον ένατο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 6, του κανονισμού 806/2014, σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 8, στοιχείο α', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63, διότι εσφαλμένως το καθού θεώρησε την προσφεύγουσα ως υπό αναδιοργάνωση ίδρυμα.

---

(1)  ΕΕ 2018, C 294, σ. 41.

(2)  ΕΕ 2019, C 305, σ. 60.

(3)  ΕΕ 2020, C 240, σ. 34.

(4)  ΕΕ 2020, C 279, σ. 70.

(5)  ΕΕ 2021, C 320, σ. 53.

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(7)  Εκτελεστικός κανονισμός (EΕ) 2015/81 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2014, περί ενιαίων όρων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων εισφορές στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 15, σ. 1).

(8)  Οδηγία 2014/59/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

(9)  Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (EΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

Προσφυγή της 14ης Οκτωβρίου 2022 — Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-642/22)

(2022/C 451/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωπος: B. Kennelly, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1355 του Συμβουλίου, της 4ης Αυγούστου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (1), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1354 του Συμβουλίου, της 4ης Αυγούστου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (2), καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ζητεί επίσης να καταδικασθεί το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει έναν και μόνον λόγο ακυρώσεως, υποστηρίζοντας ότι το Συμβούλιο έκρινε κατά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ότι πληρούνταν τα κριτήρια για την καταχώριση του ονόματός του στον κατάλογο των προσώπων σε βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα. Ειδικότερα, το Συμβούλιο δέχθηκε, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε προσπάθεια επαλήθευσης, ατεκμηρίωτους και σε μεγάλο βαθμό παρωχημένους ισχυρισμούς, αιτιάσεις, ακόμη και απόψεις από διάφορα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, αμφίβολης αξιοπιστίας. Το Συμβούλιο παρουσίασε τους εν λόγω ισχυρισμούς και κατηγορίες ως γεγονότα, παρά τις πλείονες ανακρίβειες και ανακολουθίες τις οποίες επισήμανε ο προσφεύγων με τις παρατηρήσεις του. Το Συμβούλιο όφειλε να διεξαγάγει περαιτέρω έρευνα και να εξετάσει προσηκόντως την επάρκεια, την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του αποδεικτικού υλικού επί του οποίου στηρίχθηκε, πλην όμως δεν το έπραξε. Συνεπώς, δεν υπάρχει αρκούντως στέρεα πραγματική βάση για τις κυρώσεις του Αυγούστου του 2022 και, κατά συνέπεια, αυτές πρέπει να ακυρωθούν.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 204 I, σ. 4.

(2)  ΕΕ 2022, L 204 I, σ. 1.

Προσφυγή της 14ης Οκτωβρίου 2022 — Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-643/22)

(2022/C 451/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Viktor Fedorovych Yanukovych (Ροστόφ επί του Ντον, Ρωσία) (εκπρόσωπος: B. Kennelly, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1355 του Συμβουλίου, της 4ης Αυγούστου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (1), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/1354 του Συμβουλίου, της 4ης Αυγούστου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (2), καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ζητεί επίσης να καταδικασθεί το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει έναν και μόνον λόγο ακυρώσεως, υποστηρίζοντας ότι το Συμβούλιο έκρινε κατά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ότι πληρούνταν τα κριτήρια για την καταχώριση του ονόματός του στον κατάλογο των προσώπων σε βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα. Ειδικότερα, το Συμβούλιο δέχθηκε, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε προσπάθεια επαλήθευσης, ατεκμηρίωτους και σε μεγάλο βαθμό παρωχημένους ισχυρισμούς, αιτιάσεις, ακόμη και απόψεις από διάφορα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, αμφίβολης αξιοπιστίας. Το Συμβούλιο παρουσίασε τους εν λόγω ισχυρισμούς και κατηγορίες ως γεγονότα, παρά τις πλείονες ανακρίβειες και ανακολουθίες τις οποίες επισήμανε ο προσφεύγων με τις παρατηρήσεις του. Το Συμβούλιο όφειλε να διεξαγάγει περαιτέρω έρευνα και να εξετάσει προσηκόντως την επάρκεια, την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του αποδεικτικού υλικού επί του οποίου στηρίχθηκε, πλην όμως δεν το έπραξε. Συνεπώς, δεν υπάρχει αρκούντως στέρεα πραγματική βάση για τις κυρώσεις του Αυγούστου του 2022 και, κατά συνέπεια, αυτές πρέπει να ακυρωθούν.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 204 I, σ. 4.

(2)  ΕΕ 2022, L 204 I, σ. 1.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Οκτωβρίου 2022 — Interfloat και GMB κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-530/20) (1)

(2022/C 451/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 329 της 5.10.2020.