Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 380/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 368 της 26.9.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 359 της 19.9.2022

ΕΕ C 340 της 5.9.2022

ΕΕ C 326 της 29.8.2022

ΕΕ C 318 της 22.8.2022

ΕΕ C 311 της 16.8.2022

ΕΕ C 303 της 8.8.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Βέλγιο) στις 7 Ιουνίου 2022 — IT κατά État belge

(Υπόθεση C-365/22)

(2022/C 380/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: IT

Αναιρεσίβλητο: État belge

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 311, παράγραφος 1, στοιχείο 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), την έννοια ότι συνιστούν «μεταχειρισμένα αγαθά» κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης αυτοκίνητα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους τα οποία έχει αποκτήσει επιχείρηση πώλησης μεταχειρισμένων και αχρηστευμένων οχημάτων από πρόσωπα που διαλαμβάνονται στο άρθρο 314 της οδηγίας, προκειμένου να τα πωλήσει «για ανταλλακτικά» χωρίς τα οικεία εξαρτήματα να αφαιρεθούν προηγουμένως από τα οχήματα;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 22 Ιουνίου 2022 — Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Toruniu κατά TE

(Υπόθεση C-422/22)

(2022/C 380/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Toruniu

Αναιρεσίβλητος: TE

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει ο φορέας κράτους μέλους, ο οποίος εξέδωσε πιστοποιητικό Α1 και προτίθεται να ακυρώσει ή να κηρύξει ανίσχυρο το εκδοθέν πιστοποιητικό, αυτεπάγγελτα, ήτοι χωρίς αίτηση του αρμοδίου φορέα του οικείου κράτους μέλους, την υποχρέωση διεξαγωγής διαδικασίας για την επίτευξη συμφωνίας με τον αρμόδιο φορέα άλλου κράτους μέλους κατ’ αναλογία προς την υποχρέωση των άρθρων 6 και 16 του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας;

2)

Πρέπει η διαδικασία για την επίτευξη συμφωνίας να διεξάγεται πριν ακυρωθεί ή καταστεί ανίσχυρο το εκδοθέν πιστοποιητικό ή μήπως η ακύρωση ή κήρυξη του πιστοποιητικού ως ανίσχυρου έχει αρχικό, προσωρινό χαρακτήρα (άρθρο 16, παράγραφος 2) και καθίσταται οριστική σε περίπτωση που ο οικείος φορέας του κράτους μέλους δεν εκφράσει επιφυλάξεις ή διαφορετική γνώμη συναφώς;

---

(1)  ΕΕ 2009, L 284, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 30 Ιουνίου 2022 — Autoridade Tributária e Aduaneira κατά HPA — Construções, SA

(Υπόθεση C-433/22)

(2022/C 380/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Autoridade Tributária e Aduaneira

Αναιρεσίβλητη: HPA — Construções, SA

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι αντίθετη προς το παράρτημα IV, σημείο 2, της οδηγίας περί ΦΠΑ (1) διάταξη του εθνικού δικαίου βάσει της οποίας ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ μπορεί να εφαρμοστεί μόνον σε συμβάσεις έργου με σκοπό την επισκευή και ανακαίνιση ακινήτων οι οποίες αφορούν ιδιωτικές κατοικίες που κατοικούνται κατά τον χρόνο πραγματοποίησης των εν λόγω πράξεων;

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 5 Ιουλίου 2022 — P sp. z o.o. κατά Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie

(Υπόθεση C-442/22)

(2022/C 380/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: P sp. z o.o.

Αναιρεσίβλητος: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 203 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1) (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1) την έννοια ότι, σε περίπτωση που υπάλληλος του υποκειμένου στον ΦΠΑ εκδίδει εικονικό τιμολόγιο με ΦΠΑ, στο οποίο αναγράφει τα στοιχεία του εργοδότη του ως υποκειμένου στον φόρο, εν αγνοία και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του τελευταίου, ο ΦΠΑ οφείλεται από: — τον υποκείμενο στον ΦΠΑ του οποίου τα στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί παράνομα στο τιμολόγιο ή — τον εργαζόμενο ο οποίος παράνομα ανέγραψε τον ΦΠΑ χρησιμοποιώντας τα στοιχεία του υποκειμένου στον ΦΠΑ;

2)

Έχει σημασία, προκειμένου να δοθεί απάντηση στο ερώτημα ποιος πρέπει να θεωρηθεί, κατά την έννοια του άρθρου 203 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, ως το πρόσωπο που αναγράφει τον ΦΠΑ σε τιμολόγιο και οφείλει να τον καταβάλει υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο πρώτο ερώτημα, το κατά πόσον μπορεί να προσαφθεί στον υποκείμενο στον ΦΠΑ, ο οποίος απασχολεί υπάλληλο που αναγράφει παράνομα στο τιμολόγιο τα στοιχεία του υποκειμένου στον ΦΠΑ και εργοδότη του, ότι δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια κατά την εποπτεία του υπαλλήλου;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 7 Ιουλίου 2022 — RTL Nederland BV, RTL Nieuws BV κατά Minister van Infrastructuur en Waterstaat

(Υπόθεση C-451/22)

(2022/C 380/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: RTL Nederland BV, RTL Nieuws BV

Καθού: Minister van Infrastructuur en Waterstaat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Ποια είναι η έννοια των όρων στοιχεία σχετικά με «περιστατικά» και «δέουσα εμπιστευτικότητα» κατά το άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού (1) 376/2014 και υπό το πρίσμα της ελευθερίας εκφράσεως και πληροφορήσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη και στο άρθρο 10 της ΕΣΔΑ;

2)

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού 376/2014, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της ελευθερίας εκφράσεως και πληροφορήσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 11 του Χάρτη και στο άρθρο 10 της ΕΣΔΑ, την έννοια ότι είναι συμβατή με το άρθρο αυτό εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία απαγορεύει τη γνωστοποίηση οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικά με αναφερθέντα περιστατικά;

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 2: Μπορεί ο αρμόδιος εθνικός φορέας να εφαρμόσει γενικό εθνικό καθεστώς γνωστοποιήσεως, βάσει του οποίου δεν παρέχονται πληροφορίες, στο μέτρο που η γνωστοποίηση των πληροφοριών δεν υπερτερεί έναντι των συμφερόντων που αφορούν, ενδεικτικά, τις σχέσεις με άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς, την επιθεώρηση, τον έλεγχο και την εποπτεία από κρατικές αρχές, τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και την αποφυγή δυσανάλογης ευνοϊκής ή δυσανάλογης δυσμενούς μεταχειρίσεως φυσικών ή νομικών προσώπων;

4)	Ασκεί επιρροή, κατά την εφαρμογή του γενικού εθνικού καθεστώτος γνωστοποιήσεως, αν πρόκειται για πληροφορίες προερχόμενες από την εθνική βάση δεδομένων ή για πληροφορίες προερχόμενες από ή αφορώσες αναφορές που περιέχονται σε άλλα έγγραφα, όπως είναι τα έγγραφα πολιτικής;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 376/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, για την αναφορά, ανάλυση και παρακολούθηση περιστατικών στην πολιτική αεροπορία, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 996/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 2003/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των κανονισμών της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1321/2007 και (ΕΚ) αριθ. 1330/2007 (ΕΕ 2014, L 122, σ. 18).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht München (Γερμανία) στις 12 Ιουλίου 2022 — DP κατά BMW Bank GmbH

(Υπόθεση C-463/22)

(2022/C 380/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: DP

Εναγομένη: BMW Bank GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Υφίσταται σύμβαση εξ αποστάσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2002/65/ΕΚ (1) και του άρθρου 2, σημείο 7, της οδηγίας 2011/83/ΕΕ (2) ακόμη και όταν κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη της συμβάσεως υπήρξε προσωπική επαφή μόνο με μεσίτη πιστώσεων, ο οποίος προπαρασκευάζει μεν για λογαριασμό και επ’ ονόματι του εμπόρου την πραγματοποίηση συναλλαγών με καταναλωτές, πλην όμως δεν είναι ο ίδιος εξουσιοδοτημένος να συνάπτει τις σχετικές συμβάσεις;

2)

Υφίσταται σύμβαση εκτός εμπορικού καταστήματος κατά την έννοια του άρθρου του άρθρου 2, σημεία 8 και 9, της οδηγίας 2011/83, όταν οι προσυμβατικές διαπραγματεύσεις διεξάγονται στο εμπορικό κατάστημα μεσίτη πιστώσεων, ο οποίος προπαρασκευάζει μεν για λογαριασμό και επ’ ονόματι του εμπόρου την πραγματοποίηση συναλλαγών με καταναλωτές, πλην όμως δεν είναι ο ίδιος εξουσιοδοτημένος να συνάπτει τις σχετικές συμβάσεις;

3)	Συνιστούν οι συναφθείσες με καταναλωτή συμβάσεις χρηματοδοτικής μισθώσεως αυτοκινήτου με χρέωση ανά χιλιόμετρο χρηματοοικονομικές υπηρεσίες κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2002/65, το οποίο ενσωματώθηκε στη διάταξη του άρθρου 2, σημείο 12, της οδηγίας 2011/83;

---

(1)  Οδηγία 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002, σχετικά με την εξ αποστάσεως εμπορία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές και την τροποποίηση των οδηγιών 90/619/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 97/7/ΕΚ και 98/27/ΕΚ (ΕΕ 2002, L 271, σ. 16).

(2)  Οδηγία 2011/83/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 304, σ. 64).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 20 Ιουλίου 2022 — Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά GS, εκπροσωπουμένου από τους γονείς του

(Υπόθεση C-484/22)

(2022/C 380/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αναιρεσίβλητη: GS, εκπροσωπούμενος από τους γονείς του

Μετέχουσα στη διαδικασία: Die Vertreterin des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 5, πρώτη περίοδος, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ (1) την έννοια ότι αποκλείει, ανεξαιρέτως, τη νομιμότητα αποφάσεως περί επιστροφής η οποία εκδίδεται εις βάρος ανήλικου υπηκόου τρίτου κράτους από κοινού με την απόρριψη της αιτήσεώς του διεθνούς προστασίας και προβλέπει προθεσμία αναχωρήσεως 30 ημερών από τον χρόνο που η εν λόγω απόφαση καθίσταται απρόσβλητη, εφόσον, για νομικούς λόγους και για αόριστη χρονική περίοδο, κανένας γονέας δεν μπορεί να επιστρέψει σε χώρα μνημονευόμενη στο άρθρο 3, σημείο 3, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ και, ως εκ τούτου, είναι επίσης αδύνατον να υποχρεωθεί ο ανήλικος να εγκαταλείψει το κράτος μέλος λόγω της οικογενειακής ζωής του που χρήζει προστασίας (άρθρο 7 και άρθρο 24, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (2), άρθρο 8 της ΕΣΔΑ), ή μήπως αρκεί το ότι τα βέλτιστα συμφέροντα του παιδιού και η οικογενειακή ζωή κατά την έννοια του άρθρου 5, πρώτη περίοδος, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, βάσει εθνικής νομικής ρυθμίσεως, υπό μορφή αναστολής της απομακρύνσεως μετά την έκδοση της αποφάσεως επιστροφής;

---

(1)  Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ 2008, L 348, σ. 98).

(2)  ΕΕ 2000, C 364, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Αυγούστου 2022 η Aeris Invest Sàrl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) την 1η Ιουνίου 2022 στην υπόθεση T-628/17, Aeris Invest κατά Επιτροπής και ΕΣΕ

(Υπόθεση C-535/22 P)

(2022/C 380/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Aeris Invest Sàrl (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset, E. Galán Burgos και M. Varela Suárez, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ), Βασίλειο της Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Banco Santander, SA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

(i)

να αναιρέσει την απόφαση του τρίτου πενταμελούς τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2022, Aeris Invest κατά Επιτροπής και ΕΣΕ, T-628/17, EU:T:2022:315, και, κατά συνέπεια: — να ακυρώσει την απόφαση SRB/EES/2017/08 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 7ης Ιουνίου 2017, concerning the adoption of a resolution scheme in respect of Banco Popular Español, S.A. [περί έγκρισης καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.] — να ακυρώσει την απόφαση ΕΕ 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.· — να κηρύξει ανεφάρμοστα τα άρθρα 15 και 22 του κανονισμού 806/2014 (1), σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ.

(ii)	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας,

(iii)

επικουρικώς, όσον αφορά το προηγούμενο αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, επιφυλασσόμενο εν προκειμένω ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει οκτώ λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και στο άρθρο 296 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η απόφαση εξυγίανσης περιείχε επαρκή και μη αντιφατική αιτιολογία.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε: (i) ότι η αναιρεσείουσα έχει την ιδιότητα του τρίτου, (ii) ότι δικαιολογείται ο εμπιστευτικός χαρακτήρας της απόφασης εξυγίανσης, αποτίμηση 1 και αποτίμηση 2, (iii) ότι η αιτιολογία μπορεί να αναπτυχθεί μετά την άσκηση της προσφυγής, και (iv) ότι το πλήρες κείμενο της απόφασης εξυγίανσης δεν ασκεί επιρροή στην επίλυση της διαφοράς.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 18 του κανονισμού 806/2014, στο καθήκον επιμέλειας και στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν ελήφθησαν υπόψη σημαντικά στοιχεία, ενώ υφίσταντο εναλλακτικές λύσεις.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του άρθρου 14 και 20 του κανονισμού 806/2014, του καθήκοντος επιμέλειας και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθόσον (i) η αύξηση της τιμής πωλήσεως συνδέεται με τις αρχές του ανταγωνισμού και της διαφάνειας, (ii) η διαδικασία δεν πληρούσε τις καθορισμένες απαιτήσεις και (iii) εν πάση περιπτώσει, το δημόσιο συμφέρον δεν δικαιολογεί παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού 806/2014.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει το καθήκον επιμελείας, το άρθρο 17 του Χάρτη, το άρθρο 14 του κανονισμού 806/2014 και τα δικαιώματα άμυνας, καθόσον: (i) προσάπτεται στην αναιρεσείουσα ότι δεν κατέδειξε πώς θα μπορούσαν να επιτευχθούν οι στόχοι εξυγίανσης ενώ οι εν λόγω στόχοι ήταν εμπιστευτικοί, (ii) το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένο και (iii) η εξυγίανση ήταν δυσανάλογη, καθόσον η οντότητα ήταν φερέγγυα.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη, στο άρθρο 6 της Σύμβασης και στην αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, καθόσον: (i) τα έγγραφα που ζητήθηκαν από το Γενικό Δικαστήριο με τη διάταξη της 12ης Μαΐου 2021 δεν παραδόθηκαν στην αναιρεσείουσα, (ii) δεν έγινε διεξαγωγή αποδείξεων οι οποίες ήταν απαραίτητες για την άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας, και (iii) δεν επετράπη στην αναιρεσείουσα να λάβει γνώσει των εγγράφων στα οποία βασίζονται τα επιχειρήματα των αντιδίκων κατ’ αναίρεση και να εκθέσει τις απόψεις της επ’ αυτών.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την απόρριψη της ένστασης ελλείψεως νομιμότητας της αναιρεσείουσας, παραβιάζει το δικαίωμα ιδιοκτησίας καθόσον: (i) συνιστά παρέμβαση στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας· (ii) η απομείωση του κεφαλαίου μιας φερέγγυας τράπεζας αντιβαίνει στην επιταγή περί αναγκαιότητας και στην απαγόρευση της αυθαιρεσίας, (iii) η απομείωση του χρέους και του κεφαλαίου μιας φερέγγυας τράπεζας παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και (iv) δεν υφίσταται εύλογη αποζημίωση.

Με τον όγδοο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 17 και 52 του Χάρτη και στο άρθρο 5, παράγραφος 4, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον (i) στην έννοια της παρέμβασης στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας δεν αναλύεται ποια ήταν η διαδικασία και εάν το μέτρο ήταν αυθαίρετο και (ii) δεν υπήρξε εύλογη αποζημίωση.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2022 — Landesbank Baden Württemberg κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-396/22)

(2022/C 380/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Landesbank Baden Württemberg (Στουτγκάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 11ης Απριλίου 2022, σχετικά με τον υπολογισμό των ex ante εισφορών της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2022 (SRB/ES/2022/18), καθώς και τα παραρτήματά της, κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη απόφαση και τα παραρτήματά της Ι, ΙΙ και ΙΙΙ αφορούν την προσφεύγουσα·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω της χρήσης εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι, ως εκ τούτου, η προσφυγή ακυρώσεως είναι, ελλείψει αντικειμένου, απαράδεκτη:

—	να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 81, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του κανονισμού 1 του Συμβουλίου της 15ης Απριλίου 1958 (2), διότι δεν έχει συνταχθεί στα γερμανικά, την επίσημη γλώσσα που είναι η επιλεγμένη προς χρήση έναντι της προσφεύγουσας.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην υποχρέωση αιτιολόγησης η οποία απορρέει από το άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και από το άρθρο 41, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και προσβάλλει επίσης το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη, στον βαθμό που, πρώτον, η αιτιολογία της εμφανίζει πολλά κενά, ιδίως όσον αφορά την κατά κόρον χρήση, από το καθού, μεγάλων περιθωρίων εκτιμήσεως τα οποία αφήνει ο νόμος, δεύτερον, δεν δημοσιεύονται τα στοιχεία των λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και, τρίτον, καθίσταται πρακτικά αδύνατος ο δικαστικός έλεγχός της.

3.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 καθώς και στα άρθρα 16, 17, 41 και 53 του Χάρτη λόγω εσφαλμένου καθορισμού του ετήσιου επιπέδου-στόχου από το καθού· επικουρικώς, τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 αντιβαίνουν σε κανόνα δικαίου υπέρτερης ισχύος.

4.

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: το άρθρο 7, παράγραφος 4, δεύτερη φράση, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 (3) αντιβαίνει σε κανόνα δικαίου υπέρτερης ισχύος διότι επιτρέπει, αφενός, μια αντικειμενικώς ακατάλληλη και δυσανάλογη διαφοροποίηση μεταξύ των μελών θεσμικού συστήματος προστασίας (ΘΣΠ) και, αφετέρου, μια σχετική στάθμιση του δείκτη ΘΣΠ.

5.

Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει ειδικότερα στο άρθρο 113, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 (4) και στην αρχή του υπολογισμού των εισφορών με βάση τον κίνδυνο, διότι συνεπάγεται την εφαρμογή σχετικού πολλαπλασιαστή για τον δείκτη ΘΣΠ στην περίπτωση της προσφεύγουσας. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, οποιαδήποτε διαφοροποίηση μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε επίπεδο δείκτη ΘΣΠ είναι, λόγω της πλήρους προστασίας την οποία παρέχουν τα ΘΣΠ, αντίθετη προς το σύστημα και αυθαίρετη.

6.

Έκτος λόγος ακυρώσεως: τα άρθρα 6, 7 και 9 του παραρτήματος Ι του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 αντιβαίνουν σε κανόνα δικαίου υπέρτερης ισχύος διότι θίγουν την αρχή του υπολογισμού των εισφορών με βάση τον κίνδυνο, την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της συνεκτίμησης όλων των πραγματικών περιστατικών.

7.

Έβδομος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει την επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 16 του Χάρτη, και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας διότι οι πολλαπλασιαστές προσαρμογής κινδύνου δεν αντιστοιχούν στο πραγματικό προφίλ κινδύνου της προσφεύγουσας, το οποίο είναι ανώτερο του μέσου όρου.

8.

Όγδοος λόγος ακυρώσεως: η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 16 και 20 του Χάρτη, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το δικαίωμα χρηστής διοίκησης λόγω πρόδηλων σφαλμάτων στα οποία έχει υποπέσει το καθού ασκώντας σε πολλές περιπτώσεις εξουσία εκτιμήσεως στο πλαίσιο μεγάλων περιθωρίων που της παρέχονται.

9.	Ένατος λόγος ακυρώσεως: το άρθρο 20, παράγραφος 1, πρώτη και δεύτερη φράση, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού αντιβαίνει στο άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (5) και παραβιάζει την αρχή του υπολογισμού των εισφορών με βάση τον κίνδυνο.

---

(1)  Κανονισμός (EΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(2)  Κανονισμός 1 περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 01/001, σ. 14).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (EΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

(4)  Κανονισμός (EΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (EΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1).

(5)  Οδηγία 2014/59/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2022 — Bayerische Landesbank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-397/22)

(2022/C 380/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bayerische Landesbank (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, από κοινού με τα παραρτήματά της, την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022, σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), κατά το μέρος που η προσβαλλομένη απόφαση συμπεριλαμβανομένου του παραρτήματός της I, του παραρτήματός της II και του παραρτήματός της III αφορά την συνεισφορά της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω χρησιμοποιήσεως εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι η προσφυγή ακυρώσεως είναι απαράδεκτη ελλείψει αντικειμένου, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-396/22, Landesbank Baden-Württember κατά ΕΣΕ.

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2022 — Deutsche Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-398/22)

(2022/C 380/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Bank AG (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων εισφορών προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18) περιλαμβανομένων των παραρτημάτων της αποφάσεως αυτής, κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη απόφαση, περιλαμβανομένων των παραρτημάτων της I, II και III, αφορά την εισφορά της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση παραβιάζει την υποχρέωση αιτιολογήσεως βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα πραγματικής προσφυγής κατά το άρθρο 47, παράγραφος 1, του Χάρτη, επειδή έχει ελλείψεις όσον αφορά την αιτιολογία της, ιδίως εξαιτίας της άσκησης εκ μέρους του καθού ευρείας διακριτικής ευχέρειας προβλεπόμενης από τη νομοθεσία, και επειδή δεν αποκαλύπτει τα στοιχεία άλλων οργάνων και ο δικαστικός έλεγχος της απόφασης είναι στην πράξη αδύνατος.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 4 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 (1) σε συνδυασμό με τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2) καθώς και τα άρθρα 16, 17, 41 και 52 του Χάρτη, διότι το καθού προσδιόρισε το ετήσιο επίπεδο-στόχο για το 2022 στο ποσό των 14 253 573 821,46 ευρώ· επικουρικώς, τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 αντιβαίνουν προς υπέρτερους κανόνες δικαίου.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι τα άρθρα 6, 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 (3) αντιβαίνουν προς υπέρτερους κανόνες δικαίου, μεταξύ άλλων διότι αντιβαίνουν προς την απαίτηση προσδιορισμού σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο συνεισφορών, προς την αρχή της αναλογικότητας και προς την απαίτηση να συνεκτιμώνται πλήρως όλες οι πτυχές κάθε περίπτωσης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση προσβάλλει την επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας βάσει του άρθρου 16 του Χάρτη και αντιβαίνει προς την αρχή της αναλογικότητας, διότι οι χρησιμεύοντες ως βάση αναφοράς πολλαπλασιαστές για την στάθμιση του κινδύνου δεν είναι σύμφωνοι προς την ιδιαίτερα μεγάλη ικανότητα απορρόφησης ζημιών που διαθέτει η προσφεύγουσα και προς τον συνακόλουθο σαφώς πιο περιορισμένο κίνδυνο να απευθυνθεί η προσφεύγουσα σε περίπτωση εξυγίανσης στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση αντιβαίνει προς τα άρθρα 16 και 20 του Χάρτη καθώς και προς την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το δικαίωμα χρηστής διοίκησης λόγω προδήλων σφαλμάτων κατά την άσκηση της ευρείας διακριτικής ευχέρειας του καθού.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, πρώτη και δεύτερη περίοδος, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού αντιβαίνει προς το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (4) και προς την απαίτηση προσδιορισμού σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο συνεισφορών.

---

(1)  Εκτελεστικός Κανονισμός (ΕΕ) 2015/81 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2014, περί ενιαίων όρων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων εισφορές στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 15, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(3)  Κατ’εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

(4)  Οδηγία 2014/59/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2022 — Landesbank Hessen-Thüringen Girozentrale κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-399/22)

(2022/C 380/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Landesbank Hessen-Thüringen Girozentrale (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, από κοινού με τα παραρτήματά της, την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), κατά το μέρος που η προσβαλλομένη απόφαση συμπεριλαμβανομένου του παραρτήματός της I, του παραρτήματός της II και του παραρτήματός της III αφορά την συνεισφορά της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω χρησιμοποιήσεως εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι η προσφυγή ακυρώσεως είναι απαράδεκτη ελλείψει αντικειμένου, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 81, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του κανονισμού 1 του Συμβουλίου, της 15ης Απριλίου 1958 (2), καθόσον δεν έχει συνταχθεί στη γερμανική, επίσημη γλώσσα η οποία πρέπει να χρησιμοποιείται έναντι της προσφεύγουσας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση δεν είναι σύμφωνη προς την υποχρέωση αιτιολογήσεως βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), και το θεμελιώδες δικαίωμα για αποτελεσματική δικαστική προστασία βάσει του άρθρου 47, παράγραφος 1, του Χάρτη, διότι έχει ελλείψεις όσον αφορά την αιτιολογία της, ιδίως στο πλαίσιο της εκ μέρους του καθού χρήσεως των πολλών δυνατοτήτων διακριτικής ευχέρειας που προβλέπει συναφώς η νομοθεσία και δεν αποκαλύπτει τα στοιχεία άλλων οργάνων καθώς και διότι ο δικαστικός έλεγχος της αποφάσεως είναι πρακτικώς αδύνατος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση αντιβαίνει προς τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 καθώς και προς τα άρθρα 16, 17, 41 και 53 του Χάρτη, διότι η προσφεύγουσα προσδιόρισε εσφαλμένως τον ετήσιο επίπεδο-στόχο· επικουρικώς δε ότι τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 αντιβαίνουν προς υπέρτερης ισχύος δίκαιο.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει ότι το άρθρο 7, παράγραφος 4, δεύτερη περίοδος, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 (3) αντιβαίνει προς υπέρτερης ισχύος δίκαιο καθόσον προβαίνει σε αντικειμενικώς ακατάλληλη και δυσανάλογη διαφοροποίηση μεταξύ των μελών ενός θεσμικού συστήματος προστασίας (ΘΣΠ) και επιτρέπει τη σχετικοποίηση του δείκτη ΘΣΠ.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση αντιβαίνει, μεταξύ άλλων, προς το άρθρο 113, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 (4) και προς την απαίτηση προσδιορισμού αναλογουσών προς τον κίνδυνο εισφορών, διότι εφαρμόζει στην περίπτωση της προσφεύγουσας έναν σχετικοποιημένο πολλαπλασιαστή για τον δείκτη ΘΣΠ. Δεδομένου του πλήρους προστατευτικού αποτελέσματος του ΘΣΠ, η διαφοροποίηση μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από απόψεως δείκτη ΘΣΠ είναι αυθαίρετη και αντίθετη προς τον σκοπό του συστήματος.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλει ότι τα άρθρα 6, 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 αντιβαίνουν προς υπέρτερης ισχύος δίκαιο, μεταξύ άλλων διότι δεν τηρούν την απαίτηση προσδιορισμού αναλογουσών προς τον κίνδυνο εισφορών, την αρχή της αναλογικότητας και την απαίτηση να συνεκτιμώνται πλήρως όλες οι πτυχές εκάστης περιπτώσεως.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση προσβάλλει τη βάσει του άρθρου 16 του Χάρτη επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας και αντιβαίνει προς την αρχή της αναλογικότητας, διότι οι λαμβανόμενοι υπόψη πολλαπλασιαστές βάσει του προφίλ κινδύνου δεν ανταποκρίνονται στο προφίλ κινδύνου της προσφεύγουσας το οποίο χαρακτηρίζεται από τη διπλή διασφάλιση δια του ΘΣΠ του Sparkassen-Finanzgruppe και δια των αποθεματικών κεφαλαίων της Hessen-Thüringen.

8.	Με τον όγδοο λόγο προβάλλει ότι η απόφαση αντιβαίνει προς τα άρθρα 16 και 20 του Χάρτη καθώς και προς την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως λόγω προδήλων σφαλμάτων κατά την εκ μέρους του καθού χρήση πολλών δυνατοτήτων διακριτικής ευχέρειας.

9.	Με τον ένατο λόγο προβάλλει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, πρώτη και δεύτερη περίοδος, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού αντιβαίνει προς το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (5) καθώς και προς την απαίτηση προσδιορισμού αναλογουσών προς τον κίνδυνο εισφορών.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(2)  Κανονισμός 1 περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος (ΕΕ ειδ. εκδ. 01/001, σ. 14).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1).

(5)  Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2022 — Berlin Hyp κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-400/22)

(2022/C 380/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Berlin Hyp AG (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 11ης Απριλίου 2022, σχετικά με τον υπολογισμό των ex ante εισφορών της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2022 (SRB/ES/2022/18), καθώς και τα παραρτήματά της·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω της χρήσης εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι, ως εκ τούτου, η προσφυγή ακυρώσεως είναι, ελλείψει αντικειμένου, απαράδεκτη:

—	να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, ίδιοι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης T-396/22, Landesbank Baden-Württemberg κατά ΕΣΕ.

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2022 — DVB Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-401/22)

(2022/C 380/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DVB Bank (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: Rechtsanwälte H. Berger und M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 11ης Απριλίου 2022, σχετικά με τον υπολογισμό των ex ante εισφορών της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2022 (SRB/ES/2022/18), καθώς και τα παραρτήματά της, κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη απόφαση και τα παραρτήματά της I, II και ΙΙΙ αφορούν την προσφεύγουσα·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω της χρήσης εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι, ως εκ τούτου, η προσφυγή ακυρώσεως είναι, ελλείψει αντικειμένου, απαράδεκτη:

—	να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, ίδιοι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης T-396/22, Landesbank Baden-Württemberg κατά SRB.

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2022 — DZ Hyp κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-402/22)

(2022/C 380/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DZ Hyp (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 11ης Απριλίου 2022, σχετικά με τον υπολογισμό των ex ante εισφορών της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2022 (SRB/ES/2022/18), καθώς και τα παραρτήματά της, κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη απόφαση και τα παραρτήματά της I, II και ΙΙΙ αφορούν την προσφεύγουσα·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω της χρήσης εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι, ως εκ τούτου, η προσφυγή ακυρώσεως είναι, ελλείψει αντικειμένου, απαράδεκτη:

—	να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, ίδιοι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υπόθεσης T-396/22, Landesbank Baden-Württemberg κατά SRB.

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2022 — DZ Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-403/22)

(2022/C 380/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DZ Bank AG Deutsche Zentral-Genossenschaftsbank, Frankfurt am Main (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, από κοινού με τα παραρτήματά της, την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), κατά το μέρος που η προσβαλλομένη απόφαση συμπεριλαμβανομένου του παραρτήματός της I, του παραρτήματός της II και του παραρτήματός της III αφορά την συνεισφορά της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω χρησιμοποιήσεως εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι η προσφυγή ακυρώσεως είναι απαράδεκτη ελλείψει αντικειμένου, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-396/22, Landesbank Baden-Württemberg κατά ΕΣΕ.

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2022 — Deutsche Kreditbank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-404/22)

(2022/C 380/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Kreditbank AG (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 11ης Απριλίου 2022 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων εισφορών προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), περιλαμβανομένων των παραρτημάτων της αποφάσεως αυτής, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση, περιλαμβανομένων των παρατημάτων Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, αφορά την εισφορά της προσφεύγουσας,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη λόγω χρησιμοποιήσεως εσφαλμένης επίσημης γλώσσας από το καθού και ότι η προσφυγή ακυρώσεως είναι ως εκ τούτου απαράδεκτη ελλείψει αντικειμένου, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικώς ανυπόστατη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 81, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του κανονισμού 1 του Συμβουλίου, της 15ης Απριλίου 1958 (2), καθόσον δεν έχει συνταχθεί στα γερμανικά, την επίσημη γλώσσα που έχει επιλέξει η προσφεύγουσα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση δεν είναι σύμφωνη προς την υποχρέωση αιτιολογήσεως βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και προσβάλλει το θεμελιώδες δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία κατά το άρθρο 47, παράγραφος 1, του Χάρτη, διότι έχει ελλείψεις όσον αφορά την αιτιολογία της, ιδίως στο πλαίσιο της εκ μέρους του καθού χρήσης των πολλών δυνατοτήτων διακριτικής ευχέρειας που προβλέπει συναφώς η νομοθεσία, και διότι δεν αποκαλύπτει τα στοιχεία άλλων οργάνων, αλλά και διότι είναι πρακτικά αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος της προσβαλλόμενης απόφασης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση είναι αντίθετη προς τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 καθώς και προς τα άρθρα 16, 17, 41 και 53 του Χάρτη, διότι το καθού προέβη σε εσφαλμένο καθορισμό του ετήσιου επιπέδου-στόχου· επικουρικώς, υποστηρίζεται ότι τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 αντιβαίνουν προς υπέρτερης ισχύος δίκαιο.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι τα άρθρα 6, 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 αντιβαίνουν προς υπέρτερης ισχύος δίκαιο, μεταξύ άλλων διότι παραβιάζουν την απαίτηση προσδιορισμού αναλογουσών προς τον κίνδυνο εισφορών, την αρχή της αναλογικότητας και την απαίτηση να συνεκτιμώνται πλήρως όλες οι πτυχές κάθε περίπτωσης.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση προσβάλλει τη βάσει του άρθρου 16 του Χάρτη επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, διότι οι συνεκτιμώμενοι πολλαπλασιαστές βάσει του προφίλ κινδύνου δεν ανταποκρίνονται στο προφίλ κινδύνου της προσφεύγουσας, το οποίο είναι θετικό σε βαθμό που υπερβαίνει τον μέσο όρο.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση παραβιάζει τα άρθρα 16 και 20 του Χάρτη καθώς και την αρχή της αναλογικότητας και προσβάλλει το δικαίωμα χρηστής διοίκησης λόγω προδήλων σφαλμάτων στο πλαίσιο της εκ μέρους του καθού άσκησης πολλών εξουσιών διακριτικής ευχέρειας.

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, πρώτη και δεύτερη περίοδος, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού αντιβαίνει προς το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (3) καθώς και προς την απαίτηση προσδιορισμού αναλογουσών προς τον κίνδυνο εισφορών.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(2)  Κανονισμός αριθ. 1 περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΕ 1958, 17, σ. 385).

(3)  Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2022 — PU κατά Ευρωπαϊκή Εισαγγελία

(Υπόθεση T-442/22)

(2022/C 380/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: PU (εκπρόσωπος: Π. Γιαταγαντζίδης, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Εισαγγελία

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες, ήτοι (α) η υπ’αριθμό 015/2022 και από 23 Μαρτίου 2022 απορριπτική απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής επί της από 3 Δεεμβρίου 2021 ένστασης κατά της υπ’ αριθμό 090/2021 και από 8 Σεπτεμβρίου 2021 απόφασης του Συλλογικού Οργάνου της καθής, (β) η υπ’ αριθμό 090/2021 και από 8 Σεπτεμβρίου 2021 απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής, (γ) η υπ’ αριθμό 021/2022 και από 30 Μαΐου 2022 απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής καθώς και (δ) κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη των οργάνων της καθής

—	να του καταβάλει η καθής το συνολικό ποσό των 100 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί· και,

—	να καταδικασθεί η καθής στην καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί/Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τους εξής λόγους.

1.

Πρώτος ισχυρισμός/λόγος αντλούμενος από τα ελαττώματα της διαδικασίας: — παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας, της αρχής της ισότητας ως προς την ακολουθητέα διαδικασία αξιολόγησης των προταθέντων από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, του ουσιώδους τύπου των άρθρων 1 εώς 3 της υπ’ αριθμό 013/2020 απόφασης του Συλλογικού Οργάνου σχετικά με τη διαδικασία εκλογής Ευρωπαίων Εντεταλμένων Εισαγγελέων, της υποχρέωσης τήρησης πρακτικών της συνέντευξης και, του δικαιώματος ακροάσεως.

2.	Δεύτερος ισχυρισμός/λόγος αντλούμενος από τις πλημμέλειες της αιτιολογίας των προσβαλλομένων αποφάσεων.

3.	Τρίτος ισχυρισμός/λόγος αντλούμενος από τη πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και υπέρβαση ακραίων ορίων διακριτικής ευχέρειας.

4.	Τέταρτος ισχυρισμός/λόγος αντλούμενος από τη κατάχρηση εξουσίας.

Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2022 — PV κατά Ευρωπαϊκή Εισαγγελία

(Υπόθεση T-443/22)

(2022/C 380/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PV (εκπρόσωπος: Π. Γιαταγαντζίδης, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Εισαγγελία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες, ήτοι (α) η υπ’αριθμό 015/2022 και από 23 Μαρτίου 2022 απορριπτική απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής επί της από 3 Δεεμβρίου 2021 ένστασης κατά της υπ’ αριθμό 090/2021 και από 8 Σεπτεμβρίου 2021 απόφασης του Συλλογικού Οργάνου της καθής, (β) η υπ’ αριθμό 090/2021 και από 8 Σεπτεμβρίου 2021 απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής, (γ) η υπ’ αριθμό 021/2022 και από 30 Μαΐου 2022 απόφαση του Συλλογικού Οργάνου της καθής καθώς και (δ) κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη των οργάνων της καθής

—	να της καταβάλει η καθής το συνολικό ποσό των 100 000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί· και,

—	να καταδικασθεί η καθής στην καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί/Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής/αγωγής, η προσφεύγουσα/ενάγουσα επικαλείται τους ίδιους λόγους με αυτούς στην υπόθεση Τ-442/22, PU κατά Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2022 — PW κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-448/22)

(2022/C 380/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: PW (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 30 Ιουλίου 2021 σιωπηρή απόφαση της καθής περί αρνήσεως διορθώσεως του υπολογισμού της επιστροφής των εξόδων ετήσιου ταξιδίου για το 2020 όσον αφορά τα τέκνα του, και, στον βαθμό που κρίνεται αναγκαίο, την από 14 Απριλίου 2022 απόφαση της καθής περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως την οποία υπέβαλε στις 28 Οκτωβρίου 2021, σύμφωνα με το άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ· και,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά του έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται, αφενός, παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1 και του άρθρου 8, παράγραφος 1, του Παραρτήματος VII του ΚΥΚ, και, αφετέρου, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας.

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2022 — Evonik Operations κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-449/22)

(2022/C 380/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Evonik Operations GmbH (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. P. Montfort και T. Delille, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη,

—

να ακυρώσει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/692 της Επιτροπής, της 16ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση, με σκοπό την προσαρμογή στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, καθώς και για τη διόρθωση του εν λόγω κανονισμού, στο μέτρο που εισάγει εναρμονισμένη ταξινόμηση και επισήμανση για την ουσία σιλαναμίνη, 1,1,1-τριμεθυλο-N-(τριμεθυλοσιλυλο)-, προϊόντα υδρόλυσης με διοξείδιο του πυριτίου· πυρογενές συνθετικό άμορφο διοξείδιο του πυριτίου, νανομορφή, με επιφανειακή επεξεργασία (στο εξής: η ουσία ή SAS-HMDS) (CAS No. 68909-20-6) (προσβαλλόμενος κανονισμός) (1);

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα· και;

—	να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο απαιτείται κατά την κρίση του.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση διαφόρων διατάξεων του κανονισμού για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία (2), περιλαμβανομένων των άρθρων 36 και 37 και του τμήματος 3.9 του Παραρτήματος I. Ειδικότερα, η Επιτροπή Αξιολόγησης Κινδύνων (RAC) δεν απέδειξε ότι πληρούνταν τα κριτήρια για την ταξινόμηση της ουσίας ως STOT RE 2 και, ως εκ τούτου, η γνωμοδότησή της δεν μπορούσε να θεμελιώσει βάσιμα την επίμαχη ταξινόμηση. Επομένως, η Επιτροπή δεν μπορούσε βάσιμα να θεωρήσει, δυνάμει της γνώμης της RAC, ότι η επίμαχη ταξινόμηση ήταν κατάλληλη. Κατά συνέπεια, εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 37, παράγραφος 5, του κανονισμού CLP.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η RAC δεν ακολούθησε τη διαδικασία του άρθρου 37, παράγραφος 4, του κανονισμού CLP, παραβιάζοντας ως εκ τούτου πολλαπλώς τις διατάξεις αυτές. Πρώτον, η RAC δεν εξέδωσε τη γνωμοδότησή της εντός της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας των 18 μηνών. Δεύτερον, η RAC δεν παρέσχε στα ενδιαφερόμενα μέρη την επίσημη δυνατότητα σχολιασμού της γνωμοδότησής της, μολονότι τούτο απαιτείται ρητά από τον κανονισμό CLP.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 37, παράγραφος 5, καθόσον δεν επαλήθευσε επαρκώς ότι η διαδικασία για την εναρμονισμένη ταξινόμηση και επισήμανση είχε διεξαχθεί ορθώς σύμφωνα με τον κανονισμό CLP. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μπορούσε βάσιμα να κρίνει ότι η επίμαχη ταξινόμηση ήταν κατάλληλη και εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό κατά παράβαση του άρθρου 37, παράγραφος 5, του κανονισμού CLP.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό χωρίς προηγούμενη διεξαγωγή και τεκμηρίωση εκτίμησης επιπτώσεων, παρέβη τις δεσμεύσεις που υπέχει από τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου και παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης.

---

(1)  EE 2022, L 129, σ. 1.

(2)  Kανονισμός (EK) 1272/2008 του Eυρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/EΟΚ και 1999/45/EΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ L 353, 2008, σ. 1) (κανονισμός CLP).

Προσφυγή-αγωγή της 8ης Αυγούστου 2022 — QN κατά eu-LISA

(Υπόθεση T-484/22)

(2022/C 380/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: QN (εκπρόσωπος: Χ. Ταγάρας, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Λειτουργική Διαχείριση Συστημάτων ΤΠ Μεγάλης Κλίμακας στον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (eu-LISA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή-αγωγή·

—	να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στην καταβολή αποζημίωσης ύψους 3 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει αποκλειστικά τον καθού-εναγόμενο στην καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του κατά της αποφάσεως του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Λειτουργική Διαχείριση Συστημάτων ΤΠ Μεγάλης Κλίμακας στον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (eu LISA), της 22ας Δεκεμβρίου 2021, να μην συμπεριληφθεί το όνομά του στον πίνακα των υπαλλήλων που ανακατατάσσονται στον βαθμό AD 10 στο πλαίσιο της περιόδου ανακατατάξεων του 2021, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά νομικό σφάλμα κατά την ερμηνεία και εφαρμογή της πράξεως του καθού-εναγομένου που αφορά τις ανακατατάξεις, ήτοι την απόφαση 2016-016 του Management Board, καθόσον, κατά τον καθού-εναγόμενο, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση οι ανακατατάξεις εξαρτώνται, για κάθε βαθμό, από τον όρο να έχουν συμπληρώσει οι προς ανακατάταξη υπάλληλοι τον ελάχιστο μέσο χρόνο υπηρεσίας στον βαθμό τους, ο οποίος στην περίπτωση του προσφεύγοντος-ενάγοντος που έχει τον βαθμό AD 9 ανερχόταν σε τέσσερα έτη. Ο προσφεύγων-ενάγων επικαλείται το γεγονός ότι είχε συγκεντρώσει πολύ υψηλή βαθμολογία ανακατάταξης και ότι ο βαθμός του, όπως και ο βαθμός AD 10, ήταν οι μόνοι βαθμοί της ομάδας καθηκόντων AD στους οποίους εφαρμόσθηκε ο προαναφερθείς όρος περί χρόνου υπηρεσίας.

2.	Ο δεύτερος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, αφορά ένσταση μη νομιμότητας της προαναφερθείσας απόφασης, για τον λόγο ότι αυτή αντίκειται σε πλείονες αρχές και κανόνες του δικαίου της δημόσιας διοίκησης, ιδίως αυτών που αφορούν την ανακατάταξη βάσει προσόντων.

3.

Ο τρίτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικότερα, αφορά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της αρχής της ομαλής εξέλιξης της σταδιοδρομίας, καθώς και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον, για όλους τους βαθμούς της ομάδας καθηκόντων AD, πλην του βαθμού του προσφεύγοντος-ενάγοντος και του βαθμού AD 10, οι ανακατατάξεις πραγματοποιήθηκαν παρά το γεγονός ότι δεν πληρούτο ο όρος περί ελάχιστου μέσου χρόνου υπηρεσίας.

Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2022 — Σουηδία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-485/22)

(2022/C 380/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: H. Shev και F.-L. Göransson)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2022/908 της Επιτροπής, της 8ης Ιουνίου 2022, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (1), κατά το μέρος που η απόφαση αυτή συνεπάγεται για τη Σουηδία κατ’ αποκοπή διόρθωση 5 %, αντιστοιχούσα στο ποσό των 13 856 996,64 ευρώ όσον αφορά ενίσχυση χορηγηθείσα στη Σουηδία για τα έτη υποβολής αιτήσεων 2017, 2018 και 2019, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως το προσφεύγον προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν τήρησε την υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει καθόσον η απόφαση δεν εκθέτει με σαφήνεια τους δικαιολογητικούς λόγους στους οποίους στηρίχθηκε η Επιτροπή κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης ούτε τις ελλείψεις που η Επιτροπή προσάπτει στη Σουηδία. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες ώστε να εκτιμηθεί το βάσιμο της προσβαλλόμενης απόφασης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52 του κανονισμού 1306/2013 (2) και τα άρθρα 28 και 29 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 809/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης και την πολλαπλή συμμόρφωση (3), διότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σφάλμα εκτίμησης καθόσον διαπίστωσε την ύπαρξη συστηματικών ελλείψεων κατά τη διενέργεια ελέγχων διασταύρωσης, όσον αφορά τις επικαιροποιήσεις του ΣΑΑ, όπερ θεωρείται ότι συνιστά αδυναμία των βασικών ελέγχων. Τούτο συμβαίνει διότι, πρώτον, η ποιότητα της επικαιροποίησης του ΣΑΑ μπορεί να εκτιμηθεί μόνο σε σχέση με την βάση δεδομένων των αγροτεμαχίων στο σύνολό της, δεύτερον, η επιλογή, από την Επιτροπή, των προς έλεγχο αγροτεμαχίων ήταν πολύ περιορισμένη ώστε να είναι σε θέση να αποδείξει συστηματική έλλειψη, και, τρίτον, το συμπέρασμα της Επιτροπής σχετικά με τον αριθμό των αγροτεμαχίων με ελλείψεις και το ποσοστό σφάλματος — το οποίο φαίνεται να αποτέλεσε τη βάση για την εκτίμηση της Επιτροπής ότι υπάρχουν συστηματικές ελλείψεις στην επικαιροποίηση του ΣΑΑ — δεν είναι ορθό.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013 και τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των δημοσιονομικών διορθώσεων στο πλαίσιο των διαδικασιών εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση και δημοσιονομικής εκκαθάρισης των λογαριασμών [C(2015) 3675 της 8ης Ιουνίου 2015]. Καθίσταται σαφές από τις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές και από την αρχή της αναλογικότητας, η οποία αποτυπώνεται επίσης στο άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013, ότι η επιβληθείσα κατ’ αποκοπήν διόρθωση είναι αδικαιολόγητη και δυσανάλογη. Ούτε η έκταση της παράβασης, όσον αφορά τη φύση και το περιεχόμενό της, ούτε η χρηματοοικονομική ζημία που ενδεχομένως υπέστη η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να δικαιολογήσουν κατ’ αποκοπήν διόρθωση 5 % υπολογιζόμενη βάσει του συνόλου των βοσκοτόπων που υποβλήθηκαν σε επικαιροποίηση εικόνων κατά την περίοδο 2016-2018 και αντιστοιχούσα στο ποσό των 13 856 996,64 ευρώ. Ως εκ τούτου, η επίμαχη στην προσβαλλόμενη απόφαση κατ’ αποκοπήν διόρθωση δεν είναι συμβατή με τις προαναφερθείσες διατάξεις και με την αρχή της αναλογικότητας.

---

(1)  ΕΕ 2022, L 157, σ. 15.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

(3)  ΕΕ 2014 L 227, σ. 69.

Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2022 — Zitro International κατά EUIPO — e-gaming (Smiley που φοράει ψηλό καπέλο)

(Υπόθεση T-491/22)

(2022/C 380/25)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zitro International Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: e-gaming s. r. o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση smiley που φοράει ψηλό καπέλο) — Υπ’ αριθ. 17 884 680 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Μαΐου 2022 στην υπόθεση R 2005/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO καθώς και οιονδήποτε παρέμβει υπέρ του στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2022 — Cecoforma και Sopexa κατά REA

(Υπόθεση T-493/22)

(2022/C 380/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Conception, études et coopération de formation (Cecoforma) (Λιέγη, Βέλγιο), Société pour l’expansion des ventes des produits agricoles et alimentaires (Sopexa) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: B. Schutyser και R. Meylemans, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας, η οποία δεν φέρει ημερομηνία, αλλά κοινοποιήθηκε στην Cecoforma στις 20 Ιουλίου 2022, περί αναθέσεως της παρτίδας 1 της δημόσιας σύμβασης (REA/2021/OP/0002), σχετικά με την οργάνωση εκδηλώσεων και εκστρατειών προώθησης και πληροφοριών για την αγορά σε τρίτες χώρες για τον τομέα των γεωργικών προϊόντων διατροφής, στην One (Gopa Com, Edelman Public Relations Worldwide SA, Opera Business Dreams SL) και όχι στις Cecoforma και Sopexa·

—	να καταδικάσει τον Ευρωπαϊκό Εκτελεστικό Οργανισμό Έρευνας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 170, παράγραφος 3, του δημοσιονομικού κανονισμού (1) και των σημείων 23 και 31 του παραρτήματος I του δημοσιονομικού κανονισμού, παραβίαση των γενικών αρχών της διαφάνειας, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της ίσης μεταχείρισης, και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν συναφώς ότι είτε ο Οργανισμός δεν εξέτασε την εκ πρώτης όψεως ασυνήθιστα χαμηλή τιμή της προσφοράς του αναδόχου, είτε έκρινε ότι η προσφορά του δεν ήταν ασυνήθιστα χαμηλή, είτε δέχθηκε τις εξηγήσεις του και έκρινε ότι η προσφορά του δεν ήταν ασυνήθιστα χαμηλή.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 167, παράγραφος 1, στοιχείο α', του δημοσιονομικού κανονισμού, του άρθρου 168, παράγραφος 6, του δημοσιονομικού κανονισμού και του σημείου 30.2, στοιχείο γ', του παραρτήματος I του δημοσιονομικού κανονισμού και παραβίαση των γενικών αρχών της διαφάνειας, της απαγόρευσης των διακρίσεων και της ίσης μεταχείρισης. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ο Οργανισμός είτε δεν έλεγξε αν οι προσφορές ήταν νομότυπες είτε έκρινε εσφαλμένα ότι η προσφορά του αναδόχου ήταν νομότυπη.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).

Προσφυγή της 11ης Αυγούστου 2022 — UGA Nutraceuticals κατά EUIPO — BASF (OMEGOR)

(Υπόθεση T-495/22)

(2022/C 380/27)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: UGA Nutraceuticals Srl (Gubbio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Riva, J. Graffer και A. Ottolini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: BASF AS (Όσλο, Νορβηγία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του σήματος OMEGOR στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 409 659 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Ιουνίου 2022 στην υπόθεση R 1168/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει τα αντίδικα μέρη στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 11ης Αυγούστου 2022 — UGA Nutraceuticals κατά EUIPO — BASF (OMEGOR VITALITY)

(Υπόθεση T-496/22)

(2022/C 380/28)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: UGA Nutraceuticals Srl (Gubbio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Riva, J. Graffer και A. Ottolini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: BASF AS (Όσλο, Νορβηγία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης OMEGOR VITALITY — Υπ’ αριθ. 18 082 021 αίτηση καταχώρισης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Ιουνίου 2022 στην υπόθεση R 1200/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει τους αντίδικους στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2022 — Levantur κατά EUIPO — Fantasia Hotels & Resorts (Fantasia BAHIA PRINCIPE HOTELS & RESORTS)

(Υπόθεση T-504/22)

(2022/C 380/29)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Levantur, SA (Μούρθια, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Marín Raigal, E. Armero Lavie και C. Caballero Pastor, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fantasia Hotels & Resorts, SL (Σαραγόσα, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα Fantasia BAHIA PRINCIPE HOTELS & RESORTS — Υπ’ αριθ. 17 365 016 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Μαΐου 2022 στην υπόθεση R 1000/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, εφόσον απαιτηθεί, την παρεμβαίνουσα (FANTASÍA HOTELS & RESORTS, SL), στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, FANTASÍA HOTELS & RESORTS, SL, στα δικαστικά έξοδα της υπ’ αριθ. R 1000/2021-1 διαδικασίας προσφυγής και της υπ’ αριθ. 36483 C διαδικασίας ακύρωσης.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 16, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του άρθρου 8, παράγραφος 5 και του άρθρου 27, παράγραφος 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής καθώς και παραβίαση των αρχών της αιτιολόγησης, της ασφάλειας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως·

—

Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του άρθρου 8, παράγραφος 4, του άρθρου 95, παράγραφος 1 και του άρθρου 97, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ' και του άρθρου 10, παράγραφοι 3 και 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής και της πάγιας νομολογίας·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ' και του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2022 — Levantur κατά EUIPO — Fantasia Hotels & Resorts (LUXURY BAHIA PRINCIPE FANTASIA Don Pablo Collection)

(Υπόθεση T-505/22)

(2022/C 380/30)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Levantur, SA (Μούρθια, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Marín Raigal, E. Armero Lavie και C. Caballero Pastor, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fantasia Hotels & Resorts, SL (Σαραγόσα, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα LUXURY BAHIA PRINCIPE FANTASIA Don Pablo Collection — Υπ’ αριθ. 16 020 547 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Μαΐου 2022 στην υπόθεση R 1973/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, εφόσον απαιτηθεί, την παρεμβαίνουσα (FANTASÍA HOTELS & RESORTS, SL), στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, FANTASÍA HOTELS & RESORTS, SL, στα δικαστικά έξοδα της υπ’ αριθ. R 1973/2020-1 διαδικασίας προσφυγής και της υπ’ αριθ. 36444C διαδικασίας για την κήρυξη ακυρότητας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 16, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του άρθρου 8, παράγραφος 5 και του άρθρου 27, παράγραφος 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής καθώς και παραβίαση των αρχών της αιτιολόγησης, της ασφάλειας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως.

—

Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του άρθρου 8, παράγραφος 4, του άρθρου 95, παράγραφος 1 και του άρθρου 97, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ' και του άρθρου 10, παράγραφοι 3 και 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής και της πάγιας νομολογίας·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ' και του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2022 — Sastela κατά EUIPO — Zenergo (Tante Mitzi Caffè CAFFÈ — STRUDEL — BARETTO)

(Υπόθεση T-510/22)

(2022/C 380/31)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sastela, proizvodnja peciva in tort, d.o.o. (Ljutomer, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: U. Pogačnik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Zenergo d.o.o. (Zgornja Polskava, Σλοβενία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Tante Mitzi Caffè CAFFÈ — STRUDEL — BARETTO — Υπ’ αριθ. 11 425 394 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιουνίου 2022 στην υπόθεση R 1413/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή στην εν λόγω υπόθεση, να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ώστε να κάνει δεκτή την προσφυγή της ενώπιον του τμήματος προσφυγών και να μεταρρυθμίσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων ώστε να μην τεθεί σε ισχύ η έκπτωση από το δικαίωμα επί του επίδικου σήματος·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του EUIPO για περαιτέρω συζήτηση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 24ης Αυγούστου 2022 — Vitromed κατά EUIPO — Vitromed Healthcare (VITROMED Germany)

(Υπόθεση T-514/22)

(2022/C 380/32)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vitromed GmbH (Ιένα, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Linß, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vitromed Healthcare (Τζαϊπούρ, Ινδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VITROMED Germany — Υπ’ αριθ. 18 209 244 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Ιουνίου 2022 στην υπόθεση R 1670/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει καθ’ ολοκληρίαν την ανακοπή·

—	να καταδικάσει την ανακόπτουσα στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.