Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 340/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 326 της 29.8.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 318 της 22.8.2022

ΕΕ C 311 της 16.8.2022

ΕΕ C 303 της 8.8.2022

ΕΕ C 294 της 1.8.2022

ΕΕ C 284 της 25.7.2022

ΕΕ C 276 της 18.7.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 — Ιταλική Δημοκρατία, Comune di Milano κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-59/18 και C-182/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Θεσμικό δίκαιο - Όργανα και οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) - Αρμοδιότητα όσον αφορά τον καθορισμό του τόπου της έδρας - Άρθρο 341 ΣΛΕΕ - Πεδίο εφαρμογής - Απόφαση εκδοθείσα από τους εκπροσώπους των κρατών μελών στο περιθώριο συνόδου του Συμβουλίου - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ - Εκδότης και νομική φύση της πράξεως - Έλλειψη δεσμευτικών αποτελεσμάτων στην έννομη τάξη της Ένωσης)

(2022/C 340/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τους C. Colelli, S. Fiorentino και G. Galluzzo, avvocati dello Stato), Comune di Milano (εκπρόσωποι: M. Condinanzi, A. Neri και F. Sciaudone, avvocati)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του Comune di Milano: Regione Lombardia (εκπρόσωποι: M. Tamborino, avvocato)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, J. Bauerschmidt, F. Florindo Gijón και E. Rebasti)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: K. Bulterman και M. J. Langer), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herrmann, M. Kωνσταντινίδης και D. Nardi)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ιταλική Δημοκρατία, ο Comune di Milano και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)	Η Regione Lombardia, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 94 της 12.3.2018.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 — Ιταλική Δημοκρατία (C-106/19), Comune di Milano (C-232/19) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-106/19 και C-232/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Θεσμικό δίκαιο - Κανονισμός (ΕE) 2018/1718 - Καθορισμός του τόπου της έδρας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) στο Άμστερνταμ (Κάτω Χώρες) - Άρθρο 263 ΣΛΕΕ - Παραδεκτό - Ενεργητική νομιμοποίηση - Άμεσος και ατομικός επηρεασμός - Απόφαση εκδοθείσα από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών στο περιθώριο συνόδου του Συμβουλίου για τον καθορισμό του τόπου της έδρας οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Έλλειψη δεσμευτικών αποτελεσμάτων στην έννομη τάξη της Ένωσης - Προνόμια του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιο)

(2022/C 340/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τους C. Colelli, S. Fiorentino και G. Galluzzo, avvocati dello Stato) (C-106/19), Comune di Milano (εκπρόσωποι: J. Alberti, M. Condinanzi, A. Neri και F. Sciaudone, avvocati) (C-232/19)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, J. Bauerschmidt, F. Florindo Gijón και E. Rebasti), Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: I. Αναγνωστοπούλου, A. Tamás και L. Visaggio)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των καθών: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman και J. Langer), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K Herrmann, D. Nardi και P. J. O. Van Nuffel)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Η Ιταλική Δημοκρατία, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους στην υπόθεση C-106/19.

3)	Ο Comune di Milano, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους στην υπόθεση C-232/19.

4)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  ΕΕ C 112 της 25.3.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-743/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Θεσμικό δίκαιο - Όργανα και οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ευρωπαϊκή Αρχή Εργασίας (ΕΑΕ) - Αρμοδιότητα όσον αφορά τον καθορισμό του τόπου της έδρας - Άρθρο 341 ΣΛΕΕ - Πεδίο εφαρμογής - Απόφαση εκδοθείσα από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών στο περιθώριο συνόδου του Συμβουλίου - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ - Εκδότης και νομική φύση της πράξεως - Έλλειψη δεσμευτικών αποτελεσμάτων στην έννομη τάξη της Ένωσης)

(2022/C 340/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: Ι. Αναγνωστοπούλου, C. Biz και L. Visaggio)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, J. Bauerschmidt και E. Rebasti)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux, M. Jacobs, C. Pochet και L. Van den Broeck), Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Březinová, D. Czechová, K. Najmanová, M. Smolek και J. Vláčil), Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: M. Jespersen, V. Pasternak Jørgensen, J. Nymann-Lindegren και M. Søndahl Wolff), Ιρλανδία (εκπρόσωποι: M. Browne, G. Hodge, A. Joyce και J. Quaney, επικουρούμενοι από τον D. Fennelly, BL), Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: K. Μπόσκοβιτς και Ε.-Μ. Μαμούνα), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: S. Centeno Huerta και A. Gavela Llopis), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: A. Daly, A.-L. Desjonquères, E. Leclerc και T. Stehelin), Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: A. Germeaux, C. Schiltz και T. Uri), Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και K. Szíjjártó), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman, J. M. Hoogveld και J. Langer), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna), Δημοκρατία της Σλοβακίας (εκπρόσωποι: E. V. Drugda και B. Ricziová), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: M. Pere)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)

Το Βασίλειο του Βελγίου, η Τσεχική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Δανίας, η Ιρλανδία, η Ελληνική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Ισπανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, η Ουγγαρία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Πολωνίας, η Σλοβακική Δημοκρατία και η Δημοκρατία της Φινλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  ΕΕ C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 21ης Ιουνίου 2022 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ligue des droits humains κατά Conseil des ministres

(Υπόθεση C-817/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR) - Κανονισμός (ΕE) 2016/679 - Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο δ’ - Πεδίο εφαρμογής - Οδηγία (ΕE) 2016/681 - Χρήση των δεδομένων PNR των επιβατών πτήσεων πραγματοποιούμενων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών - Δυνατότητα να συμπεριλαμβάνονται τα δεδομένων επιβατών αεροπορικών πτήσεων πραγματοποιούμενων εντός της Ένωσης - Αυτοματοποιημένη επεξεργασία των δεδομένων αυτών - Χρονική περίοδος διατήρησης των δεδομένων - Καταπολέμηση των τρομοκρατικών και σοβαρών εγκλημάτων - Κύρος - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 7, 8 και 21 καθώς και άρθρο 52, παράγραφος 1 - Εθνική νομοθεσία που επεκτείνει την εφαρμογή του συστήματος PNR σε άλλες μεταφορές προσώπων πραγματοποιούμενες με άλλα μέσα εντός της Ένωσης - Ελεύθερη κυκλοφορία εντός της Ένωσης - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Άρθρο 45)

(2022/C 340/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour constitutionnelle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ligue des droits humains

κατά

Conseil des ministres

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο δ’, και το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), έχουν την έννοια ότι ο κανονισμός εφαρμόζεται σε επεξεργασίες δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προβλεπόμενες από εθνική νομοθεσία με την οποία μεταφέρονται συγχρόνως στο εσωτερικό δίκαιο οι διατάξεις οδηγίας 2004/82/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την υποχρέωση των μεταφορέων να κοινοποιούν τα στοιχεία των επιβατών, της οδηγίας 2010/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με τις διατυπώσεις υποβολής δηλώσεων για τα πλοία κατά τον κατάπλου ή/και απόπλου από λιμένες των κρατών μελών και για την κατάργηση της οδηγίας 2002/6/ΕΚ, και της οδηγίας (EE) 2016/681 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, σχετικά με τη χρήση των δεδομένων που περιέχονται στις καταστάσεις ονομάτων επιβατών (PNR) για την πρόληψη, ανίχνευση, διερεύνηση και δίωξη τρομοκρατικών και σοβαρών εγκλημάτων, η εφαρμογή δε του κανονισμού αφορά, αφενός, επεξεργασίες δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα διενεργούμενες από ιδιώτες και, αφετέρου, επεξεργασίες δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα διενεργούμενες από δημόσιες αρχές οι οποίες εμπίπτουν είτε στην οδηγία 2004/82 είτε στην οδηγία 2010/65 είτε σε αμφότερες. Αντιθέτως, ο κανονισμός δεν έχει εφαρμογή σε επεξεργασίες δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προβλεπόμενες από εθνική νομοθεσία οι οποίες εμπίπτουν μόνο στην οδηγία 2016/681 και διενεργούνται από μονάδα στοιχείων επιβατών (ΜΣΕ) ή από τις αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής.

2)

Δεδομένου ότι η ερμηνεία της οδηγίας 2016/681 υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 21 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης διασφαλίζει τη συμβατότητα της οδηγίας αυτής με τα εν λόγω άρθρα του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, από την εξέταση του δεύτερου, του τρίτου του τέταρτου και του δεκάτου έκτου προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να θίγει το κύρος της οδηγίας αυτής.

3)

Το άρθρο 6 της οδηγίας 2016/681, συνδυαζόμενο με τα άρθρα 7 και 8 καθώς και το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία επιτρέπει την επεξεργασία δεδομένων από καταστάσεις ονομάτων επιβατών (δεδομένα PNR) τα οποία έχουν συλλεγεί κατά τα οριζόμενα στην οδηγία για σκοπούς άλλους από αυτούς που ρητώς αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας.

4)

Το άρθρο 12, παράγραφος 3, στοιχείο β', της οδηγίας 2016/681 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία δυνάμει της οποίας η αρχή που έχει συσταθεί ως μονάδα στοιχείων επιβατών (ΜΣΕ) είναι επίσης η αρμόδια αρχή για την έγκριση της κοινολόγησης των δεδομένων PNR μετά την πάροδο έξι μηνών από τη διαβίβαση των δεδομένων αυτών στη ΜΣΕ.

5)

Το άρθρο 12, παράγραφος 1, της οδηγίας 2016/681, συνδυαζόμενο με τα άρθρα 7 και 8 καθώς και το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει γενικώς πενταετή περίοδο διατήρησης των δεδομένων PNR, εφαρμοζόμενη αδιακρίτως σε όλους τους επιβάτες αεροπορικών μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τους οποίους ούτε από την προβλεπόμενη στο άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας προηγούμενη αξιολόγηση ούτε από ενδεχόμενους ελέγχους που διενεργήθηκαν κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 12, παράγραφος 2, αρχική εξάμηνη περίοδο διατήρησης, ούτε από άλλες περιστάσεις διαπιστώθηκε η ύπαρξη αντικειμενικών στοιχείων που να τεκμηριώνουν κίνδυνο τρομοκρατικών εγκλημάτων ή σοβαρών εγκλημάτων αντικειμενικώς συνδεόμενων, έστω εμμέσως, με το αεροπορικό ταξίδι των εν λόγω επιβατών.

6)

Η οδηγία 2004/82 έχει την έννοια ότι δεν έχει εφαρμογή σε πτήσεις, τακτικές ή μη τακτικές, οι οποίες αναχωρούν από το έδαφος κράτους μέλους και προβλέπεται να προσγειωθούν στο έδαφος ενός ή περισσοτέρων από τα λοιπά κράτη μέλη, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις στο έδαφος τρίτης χώρα από αερομεταφορέα (πτήσεις εντός της Ένωσης).

7)

Το δίκαιο της Ένωσης και συγκεκριμένα το άρθρο 2 της οδηγίας 2016/681, συνδυαζόμενο με το άρθρο 3, παράγραφος 2, ΣΕΕ, το άρθρο 67, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 45 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται: — σε εθνική νομοθεσία η οποία, ακόμη και αν το οικείο κράτος μέλος δεν αντιμετωπίζει πραγματική και παρούσα ή προβλέψιμη τρομοκρατική απειλή, προβλέπει, με σκοπό την καταπολέμηση τρομοκρατικών εγκλημάτων και σοβαρών εγκλημάτων, σύστημα διαβίβασης, από τους αερομεταφορείς και τους ταξιδιωτικούς πράκτορες, καθώς και σύστημα επεξεργασίας, από τις αρμόδιες αρχές, των δεδομένων PNR για το σύνολο των πτήσεων εντός της Ένωσης, και των μεταφορών που πραγματοποιούνται με άλλα μέσα εντός της Ένωσης, οι οποίες προέρχονται από το εν λόγω κράτος μέλος, κατευθύνονται σε αυτό ή διέρχονται από αυτό. Σε μια τέτοια περίπτωση, η εφαρμογή του συστήματος που θεσπίζει η οδηγία 2016/681 πρέπει να περιορίζεται στη διαβίβαση και επεξεργασία των δεδομένων PNR πτήσεων ή/και μεταφορών που αφορούν ορισμένα αεροπορικά δρομολόγια, ορισμένα ταξίδια ή ακόμη ορισμένους αερολιμένες, σταθμούς ή λιμένες, για τους οποίους υπάρχουν ενδείξεις που να δικαιολογούν την εφαρμογή του συστήματος αυτού. Εναπόκειται στο οικείο κράτος μέλος να διαπιστώνει για ποιες πτήσεις εντός της Ένωσης και/ή μεταφορές πραγματοποιούμενες με άλλα μέσα υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις και να επανεξετάζει τα τακτικά της εφαρμογή του συστήματος της οδηγίας 2016/681 ανάλογα με την εξέλιξη των συνθηκών που δικαιολόγησαν ως άνω διαπίστωση, ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι η εφαρμογή του συστήματος αυτού στις εν λόγω πτήσεις ή μεταφορές διατηρείται περιορισμένη στο απολύτως αναγκαίο μέτρο, και — σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει τέτοιο σύστημα διαβίβασης και επεξεργασίας δεδομένων PNR με σκοπό τη βελτίωση των συνοριακών ελέγχων και την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

8)

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία περιορίζει χρονικά τα αποτελέσματα της αναγνώρισης της έλλειψης νομιμότητας στην οποία οφείλει να προβεί το οικείο κράτος μέλος, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, όσον αφορά εθνική ρύθμιση η οποία καθιστά υποχρεωτική για τους αεροπορικούς, σιδηροδρομικούς και χερσαίους μεταφορείς τη διαβίβαση δεδομένων PNR και προβλέπει την επεξεργασία και διατήρηση των δεδομένων αυτών, κατά παράβαση των διατάξεων της οδηγίας 2016/681, συνδυαζόμενων με το άρθρο 3, παράγραφος 2, ΣΕΕ, το άρθρο 67, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, τα άρθρα 7, 8 και 45 καθώς και το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Το παραδεκτό των αποδεικτικών στοιχείων που συλλέγονται με τον τρόπο αυτόν διέπεται, σύμφωνα με την αρχή της διαδικαστικής αυτονομίας των κρατών μελών, από το εθνικό δίκαιο, με την επιφύλαξη της τηρήσεως ιδίως των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας.

---

(1)  ΕΕ C 36 της 3.2.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Landesgericht Klagenfurt (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — GSMB Invest GmbH & Co. KG κατά Auto Krainer GesmbH

(Υπόθεση C-128/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 - Έγκριση τύπου μηχανοκίνητων οχημάτων - Άρθρο 3, σημείο 10 - Άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2 - Σύστημα αναστολής - Μηχανοκίνητα οχήματα - Πετρελαιοκινητήρας - Εκπομπές ρύπων - Σύστημα ελέγχου εκπομπών - Λογισμικό ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα - Βαλβίδα ανακυκλοφορίας καυσαερίων (βαλβίδα EGR) - Περιορισμός της μείωσης των εκπομπών οξειδίων του αζώτου (NOx) λόγω «θερμοκρασιακού παραθύρου» - Απαγόρευση της χρήσης συστημάτων αναστολής που μειώνουν την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ελέγχου των εκπομπών - Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Εξαίρεση από την απαγόρευση αυτή)

(2022/C 340/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Klagenfurt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

GSMB Invest GmbH & Co. KG

κατά

Auto Krainer GesmbH

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, του κανονισμού, έχει την έννοια ότι ένα σύστημα το οποίο εξασφαλίζει την τήρηση των προβλεπόμενων στον κανονισμό αυτόν οριακών τιμών εκπομπών μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 15 και 33 βαθμών Κελσίου και το υψόμετρο οδήγησης είναι μικρότερο των 1 000 μέτρων συνιστά «σύστημα αναστολής», κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3, σημείο 10.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο εξασφαλίζει την τήρηση των προβλεπόμενων στον κανονισμό αυτόν οριακών τιμών εκπομπών μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 15 και 33 βαθμών Κελσίου και το υψόμετρο οδήγησης είναι μικρότερο των 1 000 μέτρων δεν μπορεί να εμπίπτει στην εξαίρεση από την απαγόρευση χρήσης τέτοιων συστημάτων, την οποία προβλέπει η ως άνω διάταξη, για τον λόγο και μόνον ότι συμβάλλει στην προστασία προσαρτημάτων, όπως είναι η βαλβίδα ανακυκλοφορίας καυσαερίων, ο ψύκτης ανακυκλοφορίας καυσαερίων και το φίλτρο σωματιδίων ντίζελ, εκτός αν αποδεικνύεται ότι ανταποκρίνεται αυστηρώς στην ανάγκη αποφυγής των άμεσων κινδύνων ζημιών ή ατυχήματος στον κινητήρα, προκαλούμενων από δυσλειτουργία ενός από τα προσαρτήματα αυτά, οι οποίοι είναι τόσο σοβαροί ώστε να δημιουργούν συγκεκριμένο κίνδυνο κατά την οδήγηση του οχήματος που είναι εξοπλισμένο με το εν λόγω σύστημα. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να εμπίπτει στην εξαίρεση του άρθρου 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 ένα σύστημα αναστολής το οποίο θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες οδήγησης, να λειτουργεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους προκειμένου ο κινητήρας να προστατεύεται από ζημία ή ατύχημα και το όχημα να λειτουργεί με ασφάλεια.

---

(1)  ΕΕ C 271 της 17.8.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Landesgericht Eisenstadt (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IR κατά Volkswagen AG

(Υπόθεση C-134/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 - Έγκριση τύπου μηχανοκίνητων οχημάτων - Άρθρο 3, σημείο 10 - Άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2 - Σύστημα αναστολής - Μηχανοκίνητα οχήματα - Πετρελαιοκινητήρας - Εκπομπές ρύπων - Σύστημα ελέγχου εκπομπών - Λογισμικό ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα - Βαλβίδα ανακυκλοφορίας καυσαερίων (βαλβίδα EGR) - Περιορισμός της μείωσης των εκπομπών οξειδίων του αζώτου (NOx) λόγω «θερμοκρασιακού παραθύρου» - Απαγόρευση της χρήσης συστημάτων αναστολής που μειώνουν την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ελέγχου των εκπομπών - Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Εξαίρεση από την απαγόρευση αυτή - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Πώληση και εγγυήσεις καταναλωτικών αγαθών - Άρθρο 3, παράγραφος 2 - Σύστημα το οποίο εγκαταστάθηκε στο πλαίσιο επισκευής οχήματος)

(2022/C 340/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Eisenstadt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

IR

κατά

Volkswagen AG

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, του κανονισμού, έχει την έννοια ότι ένα σύστημα το οποίο εξασφαλίζει την τήρηση των προβλεπόμενων στον κανονισμό αυτόν οριακών τιμών εκπομπών μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 15 και 33 βαθμών Κελσίου και το υψόμετρο οδήγησης είναι μικρότερο των 1 000 μέτρων συνιστά «σύστημα αναστολής», κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3, σημείο 10.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο εξασφαλίζει την τήρηση των προβλεπόμενων στον κανονισμό αυτόν οριακών τιμών εκπομπών μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 15 και 33 βαθμών Κελσίου και το υψόμετρο οδήγησης είναι μικρότερο των 1 000 μέτρων δεν μπορεί να εμπίπτει στην εξαίρεση από την απαγόρευση χρήσης τέτοιων συστημάτων, την οποία προβλέπει η ως άνω διάταξη, για τον λόγο και μόνον ότι αποσκοπεί στην προστασία της βαλβίδας ανακυκλοφορίας καυσαερίων, εκτός αν αποδεικνύεται ότι ανταποκρίνεται αυστηρώς στην ανάγκη αποφυγής των άμεσων κινδύνων ζημιών ή ατυχήματος στον κινητήρα, προκαλούμενων από δυσλειτουργία του προσαρτήματος αυτού, οι οποίοι είναι τόσο σοβαροί ώστε να δημιουργούν συγκεκριμένο κίνδυνο κατά την οδήγηση του οχήματος που είναι εξοπλισμένο με το εν λόγω σύστημα. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να εμπίπτει στην εξαίρεση του άρθρου 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 ένα σύστημα αναστολής το οποίο θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες οδήγησης, να λειτουργεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους προκειμένου ο κινητήρας να προστατεύεται από ζημία ή ατύχημα και το όχημα να λειτουργεί με ασφάλεια.

3)

Το άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 715/2007, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού, έχει την έννοια ότι το γεγονός ότι ένα σύστημα αναστολής, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, εγκαταστάθηκε μετά τη θέση του οχήματος σε κυκλοφορία, στο πλαίσιο επισκευής κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, δεν έχει σημασία προκειμένου να εκτιμηθεί αν η χρήση του εν λόγω συστήματος απαγορεύεται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού.

---

(1)  ΕΕ C 271 της 17.8.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DS κατά Porsche Inter Auto GmbH & Co KG, Volkswagen AG

(Υπόθεση C-145/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 - Έγκριση τύπου μηχανοκίνητων οχημάτων - Άρθρο 5, παράγραφος 2 - Σύστημα αναστολής - Μηχανοκίνητα οχήματα - Πετρελαιοκινητήρας - Σύστημα ελέγχου εκπομπών - Λογισμικό ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα - Βαλβίδα ανακυκλοφορίας καυσαερίων (βαλβίδα EGR) - Περιορισμός της μείωσης των εκπομπών οξειδίων του αζώτου (NOx) λόγω «θερμοκρασιακού παραθύρου» - Απαγόρευση της χρήσης συστημάτων αναστολής που μειώνουν την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ελέγχου των εκπομπών - Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Εξαίρεση από την απαγόρευση αυτή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Πώληση και εγγυήσεις καταναλωτικών αγαθών - Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο δ' - Έννοια του «αγαθού που έχει τη συνήθη ποιότητα και επιδόσεις ενός αγαθού του ίδιου τύπου τις οποίες μπορεί ευλόγως να αναμένει ο καταναλωτής, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του αγαθού» - Όχημα που καλύπτεται από έγκριση ΕΚ τύπου - Άρθρο 3, παράγραφος 6 - Έννοια της «ασήμαντης έλλειψης συμμόρφωσης»)

(2022/C 340/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DS

κατά

Porsche Inter Auto GmbH & Co KG, Volkswagen AG

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, έχει την έννοια ότι ένα μηχανοκίνητο όχημα το οποίο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων, δεν έχει τη συνήθη ποιότητα των αγαθών του ίδιου τύπου την οποία μπορεί ευλόγως να αναμένει ο καταναλωτής, εάν, μολονότι καλύπτεται από έγκυρη έγκριση ΕΚ τύπου και μπορεί, κατά συνέπεια, να χρησιμοποιηθεί στο οδικό δίκτυο, το όχημα αυτό είναι εξοπλισμένο με σύστημα αναστολής του οποίου η χρήση απαγορεύεται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο εξασφαλίζει, μεταξύ άλλων, την τήρηση των προβλεπόμενων στον κανονισμό αυτόν οριακών τιμών εκπομπών μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 15 και 33 βαθμών Κελσίου μπορεί να δικαιολογηθεί, δυνάμει της ως άνω διάταξης, μόνον υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύεται ότι το σύστημα αυτό ανταποκρίνεται αυστηρώς στην ανάγκη αποφυγής των άμεσων κινδύνων ζημιών ή ατυχήματος στον κινητήρα, προκαλούμενων από δυσλειτουργία κατασκευαστικού στοιχείου του συστήματος ανακυκλοφορίας των καυσαερίων, οι οποίοι είναι τόσο σοβαροί ώστε να δημιουργούν συγκεκριμένο κίνδυνο κατά την οδήγηση του οχήματος που είναι εξοπλισμένο με το εν λόγω σύστημα. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να εμπίπτει στην εξαίρεση του άρθρου 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 ένα σύστημα αναστολής το οποίο θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες οδήγησης, να λειτουργεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους προκειμένου ο κινητήρας να προστατεύεται από ζημία ή ατύχημα και το όχημα να λειτουργεί με ασφάλεια.

3)

Το άρθρο 3, παράγραφος 6, της οδηγίας 1999/44 έχει την έννοια ότι η έλλειψη συμμόρφωσης που συνίσταται στο ότι ένα όχημα είναι εξοπλισμένο με σύστημα αναστολής του οποίου η χρήση απαγορεύεται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 715/2007 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ασήμαντη», ακόμη και αν ο καταναλωτής, σε περίπτωση που γνώριζε την ύπαρξη και τη λειτουργία του εν λόγω συστήματος, θα είχε παρά ταύτα αγοράσει το όχημα.

---

(1)  ΕΕ C 279 της 24.8.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Δανίας

(Υπόθεση C-159/20) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κανονισμός (ΕΕ) 1151/2012 - Συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων - Άρθρο 13 - Χρήση της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) «φέτα» για τυρί που παράγεται στη Δανία και προορίζεται για εξαγωγή προς τρίτες χώρες - Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ - Αρχή της καλόπιστης συνεργασίας)

(2022/C 340/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Μ. Κωνσταντινίδης, I. Naglis και U. Nielsen)

Καθού: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: M. P. Brøchner Jespersen, J. Nymann-Lindegren, V. Pasternak Jørgensen, M. Søndahl Wolff και L. Teilgård)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ε.-Ε. Κρόμπα, Ε. Λευθεριώτου, Ε. Τσαούση και Α.-Ε. Βασιλοπούλου), Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Β. Χριστοφόρου και Ε. Ζαχαριάδου)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Βασίλειο της Δανίας, παραλείποντας να λάβει μέτρα για την πρόληψη και την παύση της χρήσης της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) «φέτα» από Δανούς παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων για τον προσδιορισμό τυριού που δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές της ΠΟΠ αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχει δυνάμει του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το Βασίλειο της Δανίας φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

4)	Η Επιτροπή φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών εξόδων της.

5)	Η Ελληνική Δημοκρατία και η Κυπριακή Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  ΕΕ C 201 της 15.6.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Valenciana (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación Estatal de Entidades de Servicios de Atención a Domicilio (ASADE) κατά Consejería de Igualdad y Políticas Inclusivas.

(Υπόθεση C-436/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ - Κατάσταση αμιγώς εσωτερικής φύσης - Υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά - Οδηγία 2006/123/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο ι' - Σύναψη δημοσίων συμβάσεων - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Έννοια των «δημοσίων συμβάσεων» - Άρθρα 74 έως 77 - Παροχή κοινωνικών υπηρεσιών προσωπικής στήριξης - Συμφωνίες από κοινού δράσης με ιδιωτικούς φορείς κοινωνικής πρωτοβουλίας - Αποκλεισμός των φορέων κερδοσκοπικού χαρακτήρα - Τόπος εγκατάστασης του φορέα ως κριτήριο επιλογής)

(2022/C 340/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Valenciana

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Asociación Estatal de Entidades de Servicios de Atención a Domicilio (ASADE)

κατά

Consejería de Igualdad y Políticas Inclusivas

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 76 και 77 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία επιφυλάσσει μόνο στους ιδιωτικούς φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τη δυνατότητα να συνάπτουν, μέσω διαδικασίας υποβολής προσφορών, συμφωνίες δυνάμει των οποίων οι εν λόγω φορείς παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες προσωπικής στήριξης, έναντι επιστροφής των δαπανών στις οποίες υποβάλλονται, ανεξαρτήτως της εκτιμώμενης αξίας των υπηρεσιών, ακόμη και αν οι φορείς αυτοί δεν πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 77, υπό την προϋπόθεση, αφενός, ότι το νομικό και συμβατικό πλαίσιο εντός του οποίου ασκείται η δραστηριότητα των εν λόγω φορέων συμβάλλει πράγματι στον κοινωνικό σκοπό και στην επιδίωξη των σκοπών της αλληλεγγύης και της δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας στους οποίους βασίζεται η εν λόγω ρύθμιση και, αφετέρου, ότι τηρείται η αρχή της διαφάνειας, όπως ιδίως η αρχή αυτή συγκεκριμενοποιείται στο άρθρο 75 της οδηγίας.

2)

Το άρθρο 76 της οδηγίας 2014/24 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία, στο πλαίσιο της σύναψης δημόσιας σύμβασης κοινωνικών υπηρεσιών που απαριθμούνται στο παράρτημα XIV της οδηγίας, η εγκατάσταση του οικονομικού φορέα στον τόπο όπου πρέπει να παρέχονται οι υπηρεσίες αποτελεί κριτήριο επιλογής των οικονομικών φορέων, πριν από την εξέταση των προσφορών τους.

---

(1)  ΕΕ C 423 της 7.12.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ÖBB-Infrastruktur Aktiengesellschaft κατά Lokomotion Gesellschaft für Schienentraktion mbH

(Υπόθεση C-500/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διεθνείς συμφωνίες - Σιδηροδρομικές μεταφορές - Σύμβαση για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTIF) - Ενιαίοι νομικοί κανόνες σχετικά με το συμβόλαιο χρήσης της υποδομής στη διεθνή σιδηροδρομική κυκλοφορία (CUI) - Άρθρο 4 - Αναγκαστικό δίκαιο - Άρθρο 8 - Ευθύνη του διαχειριστή - Άρθρο 19 - Άλλες αξιώσεις - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Ζημίες σε σιδηροδρομικές μηχανές του μεταφορέα κατόπιν εκτροχιασμού - Μίσθωση σιδηροδρομικών μηχανών αντικατάστασης - Υποχρέωση του διαχειριστή της υποδομής να αποδώσει τις δαπάνες μίσθωσης - Σύμβαση προβλέπουσα διεύρυνση της ευθύνης των συμβαλλομένων μερών με παραπομπή στο εθνικό δίκαιο)

(2022/C 340/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ÖBB-Infrastruktur Aktiengesellschaft

κατά

Lokomotion Gesellschaft für Schienentraktion mbH

Διατακτικό

1)

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιλαμβανόμενο υποθέσεως σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, είναι αρμόδιο να ερμηνεύσει το άρθρο 4, το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 19, παράγραφος 1, του προσαρτήματος Ε (CUI) της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTIF) της 9ης Μαΐου 1980, όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο του Βίλνιους της 3ης Ιουνίου 1999, το οποίο επιγράφεται «Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες (ΕΝΚ) σχετικά με το συμβόλαιο χρήσης της υποδομής στη διεθνή σιδηροδρομική κυκλοφορία (CUI)».

2)

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του προσαρτήματος E της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTIF) της 9ης Μαΐου 1980, όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο του Βίλνιους της 3ης Ιουνίου 1999, έχει την έννοια ότι η ευθύνη του διαχειριστή της υποδομής όσον αφορά τις υλικές ζημίες δεν καλύπτει τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η σιδηροδρομική επιχείρηση για τη μίσθωση σιδηροδρομικών μηχανών αντικατάστασης κατά την περίοδο επισκευής των μηχανών που είχαν υποστεί ζημία.

3)

Το άρθρο 4 και το άρθρο 19, παράγραφος 1, του προσαρτήματος Ε της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTIF) της 9ης Μαΐου 1980, όπως τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο του Βίλνιους της 3ης Ιουνίου 1999, έχουν την έννοια ότι τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να διευρύνουν την ευθύνη τους με γενική παραπομπή στο εθνικό δίκαιο, βάσει του οποίου η έκταση της ευθύνης του διαχειριστή υποδομής είναι μεγαλύτερη και εξαρτάται από την ύπαρξη υπαιτιότητας.

---

(1)  ΕΕ C 19 της 18.1.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sense Visuele Communicatie en Handel vof (που ενεργεί επίσης με την επωνυμία De Scharrelderij) κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Υπόθεση C-36/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή γεωργική πολιτική - Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 - Καθεστώτα άμεσης στήριξης - Κοινοί κανόνες - Άρθρο 30, παράγραφος 6, και άρθρο 50, παράγραφος 2 - Αίτηση χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα για τους γεωργούς νεαρής ηλικίας - Εθνική διοικητική αρχή που έδωσε εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά με τον χαρακτηρισμό ενός προσώπου ως «γεωργού νεαρής ηλικίας» - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Προσφυγή-αγωγή αποζημίωσης λόγω μη τήρησης της αρχής του εθνικού δικαίου περί προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

(2022/C 340/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sense Visuele Communicatie en Handel vof (που ενεργεί επίσης με την επωνυμία De Scharrelderij)

κατά

Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης έχουν την έννοια ότι δεν αποκλείουν τη δυνατότητα του διοικούμενου να επιτύχει, δυνάμει της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης που αναγνωρίζεται από το εθνικό δίκαιο και βάσει μόνον του εθνικού δικαίου, να του καταβληθεί αποζημίωση λόγω ζημίας οφειλόμενης στην εκ μέρους εθνικής αρχής εσφαλμένη ερμηνεία σαφούς διάταξης του δικαίου της Ένωσης, υπό τον όρο ότι η αποζημίωση αυτή δεν ισοδυναμεί με χορήγηση πλεονεκτήματος αντίθετου προς το δίκαιο της Ένωσης, δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της Ένωσης και δεν είναι ικανή να προκαλέσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών.

---

(1)  ΕΕ C 128 της 12.4.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 — Universität Bremen κατά Ευρωπαϊκού Εκτελεστικού Οργανισμού Έρευνας (REA)

(Υπόθεση C-110/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Άρθρο 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Εκπροσώπηση των μη προνομιούχων διαδίκων στο πλαίσιο ευθείας προσφυγής ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Καθηγητής πανεπιστημίου - Καθηγητής ο οποίος διδάσκει στο εκπροσωπούμενο, στο πλαίσιο της προσφυγής, πανεπιστήμιο και ασκεί καθήκοντα συντονιστή και προϊσταμένου της ομάδας του επίδικου έργου - Προϋπόθεση περί ανεξαρτησίας - Ύπαρξη άμεσου και προσωπικού συμφέροντος στην επίλυση της διαφοράς)

(2022/C 340/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Universität Bremen (εκπρόσωπος: C. Schmid)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας (REA) (εκπρόσωποι: V. Canetti και S. Payan-Lagrou, επικουρούμενες από τον R. van der Hout, advocaat, και τον C. Wagner, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Δεκεμβρίου 2020, Universität Bremen κατά REA (T-660/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:633).

2)	Αναπέμπει την υπόθεση T-660/19 ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 182 της 10.5.2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 19ης Μαΐου 2022 [αίτηση του notario del Ilustre Colegio Notarial de Andalucía (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Frontera Capital SARL

(Υπόθεση C-722/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Συμβολαιογράφος - Έννοια του «δικαστηρίου» - Κριτήρια - Απουσία διαφοράς ενώπιον του αιτούντος φορέα - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 340/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Νotario del Ilustre Colegio Notarial de Andalucía

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Frontera Capital SARL

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υποβλήθηκε από notario del Ilustre Colegio Notarial de Andalucía (συμβολαιογράφο, μέλος του συμβολαιογραφικού συλλόγου Ανδαλουσίας, Ισπανία), με απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2021, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 25 Νοεμβρίου 2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Bundesfinanzgericht (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CM κατά Finanzamt Österreich

(Υπόθεση C-25/22) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Απαίτηση μνείας των λόγων για τους οποίους είναι αναγκαία η απάντηση επί των υποβληθέντων ερωτημάτων - Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 340/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CM

κατά

Finanzamt Österreich

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υποβλήθηκε από το Bundesfinanzgericht (ομοσπονδιακό φορολογικό δικαστήριο, Αυστρία), με απόφαση της 31ης Δεκεμβρίου 2021, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 10 Ιανουαρίου 2022.

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Μαρτίου 2022 η Magic Box Int. Toys SLU κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 21 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-549/20, Magic Box Int. Toys κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης — KMA Concepts

(Υπόθεση C-194/22 P)

(2022/C 340/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Magic Box Int. Toys SLU (εκπρόσωπος: J. L. Rivas Zurdo, abogado)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, KMA Concepts Ltd.

Με διάταξη της 7ης Ιουνίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση για την έγκριση της εξετάσεως της αιτήσεως αναιρέσεως και καταδίκασε την Magic Box Int. Toys στα δικαστικά της έξοδα.

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Απριλίου 2022 η Meta Cluster GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 26 Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση T-233/21, Meta Cluster GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-233/22 P)

(2022/C 340/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Meta Cluster GmbH (εκπρόσωπος: H. Baumann, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 15ης Ιουλίου 2022 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Μαΐου 2022 η Govern d'Andorra κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 23 Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση T-806/19, Govern d'Andorra κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-300/22 P)

(2022/C 340/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Govern d'Andorra (εκπρόσωπος: P. González-Bueno Catalán de Ocón, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 12ης Μαΐου 2022, ο Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου έκρινε την αίτηση αναιρέσεως απαράδεκτη και έκρινε ότι η Govern d'Andorra φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 11 Μαΐου 2022 — Gesamtverband Autoteile-Handel e.V. κατά Scania CV AB

(Υπόθεση C-319/22)

(2022/C 340/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Gesamtverband Autoteile-Handel e.V.

Εναγομένη: Scania CV AB

Προδικαστικά ερωτήματα

I.

Καλύπτει η απαίτηση του άρθρου 61, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2018/858 (1), κατά την οποία «[ο]ι πληροφορίες παρουσιάζονται με εύκολα προσβάσιμο τρόπο υπό μορφή μηχαναγνώσιμων και ηλεκτρονικά επεξεργάσιμων συνόλων δεδομένων» όλες τις πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχήματος κατά την έννοια του άρθρου 3, σημείο 48, του κανονισμού, ή μήπως η απαίτηση αυτή περιορίζεται στις αποκαλούμενες πληροφορίες για ανταλλακτικά («μέρη […] τα οποία μπορούν να αντικατασταθούν με ανταλλακτικά […]») σύμφωνα με το παράρτημα Χ, σημείο 6.1, του κανονισμού;

II.

Έχουν το άρθρο 61, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2018/858, κατά το οποίο οι πληροφορίες παρουσιάζονται «με εύκολα προσβάσιμο τρόπο υπό μορφή μηχαναγνώσιμων και ηλεκτρονικά επεξεργάσιμων συνόλων δεδομένων» και το άρθρο 61, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, κατά το οποίο για ανεξάρτητους φορείς εκτός των επισκευαστών, «οι πληροφορίες παρέχονται επίσης σε μηχαναγνώσιμο μορφότυπο που μπορεί να υποβληθεί σε ηλεκτρονική επεξεργασία με κοινά εργαλεία πληροφορικής και λογισμικό, επιτρέποντας στους ανεξάρτητους φορείς να ασκούν τα καθήκοντα που συνδέονται με την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στην αλυσίδα εφοδιασμού της δευτερογενούς αγοράς», την έννοια ότι ο κατασκευαστής οχημάτων εκπληρώνει τις αντίστοιχες υποχρεώσεις του μόνον, εφόσον 1. παρέχει, μέσω διαδικτύου, πρόσβαση στις πληροφορίες μετά από αναζήτηση με χρήση μηχανής αυτόματης αναζήτησης μέσω διεπαφής βάσης δεδομένων με δυνατότητα τηλεφόρτωσης των αποτελεσμάτων ή μήπως αρκεί να παρέχει, σε διαδικτυακό τόπο, δυνατότητα αναζήτησης μόνο διά πληκτρολογήσεως επί της οθόνης από τον χρήστη, το δε αποτέλεσμα της αναζήτησης να περιορίζεται στην προβολή επί της οθόνης του περιεχομένου των ιστοσελίδων; και 2. καθιστά δυνατή, στη βάση δεδομένων, την αναζήτηση όλων των πληροφοριών που συνδέονται με τους αναγνωριστικούς αριθμούς οχήματος (VIN) βάσει αυτών των VIN που πρέπει να διατίθενται από τον κατασκευαστή σε ειδικό κατάλογο και, ανεξαρτήτως αυτών, — βάσει, επίσης, άλλων κριτηρίων που επιτρέπουν την ταυτοποίηση των οχημάτων σύμφωνα με το παράρτημα X, σημείο 6.1, τρίτη περίοδος, του κανονισμού, — καθώς και βάσει των όρων που χρησιμοποιούνται από αυτόν για κατηγορίες (όπως κατηγορίες εξαρτημάτων, ανταλλακτικών, οδηγιών επισκευής και συντήρησης και τεχνικών απεικονίσεων) και άλλων καταχωρίσεων σε βάσεις δεδομένων υπό οποιουσδήποτε συνδυασμούς ή μήπως αρκεί ο κατασκευαστής να προσφέρει δυνατότητα αναζήτησης αποκλειστικά ως μεμονωμένη αναζήτηση βάσει του VIN ενός μόνο συγκεκριμένου οχήματος, χωρίς να παρέχει συγχρόνως ενημερωμένο κατάλογο όλων των VIN των οχημάτων του; και 3. διαθέτει αυτά τα σύνολα δεδομένων σε αρχεία των οποίων ο μορφότυπος επιτρέπει την άμεση ηλεκτρονική (περαιτέρω) επεξεργασία των συνόλων δεδομένων που περιέχονται με αναφορά της αντίστοιχης περιγραφής του συνόλου δεδομένων (στην περίπτωση κειμένων και πινάκων) ή μήπως αρκεί προς τούτο η δυνατότητα απλής προβολής επί της οθόνης σε οποιονδήποτε κοινό μορφότυπο αρχείου, όπως ένα αρχείο PDF;

III.

Συνιστά το άρθρο 61, παράγραφος 1, του κανονισμού 2018/858 έννομη υποχρέωση του κατασκευαστή οχημάτων, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων, η οποία δικαιολογεί τη γνωστοποίηση των VIN ή πληροφοριών που συνδέονται με τους VIN σε ανεξάρτητους φορείς ως άλλους υπευθύνους επεξεργασίας κατά την έννοια του άρθρου 4, σημείο 7, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων;

---

(1)  Κανονισμός (EE) 2018/858 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την έγκριση και την εποπτεία της αγοράς μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 715/2007 και (ΕΚ) αριθ. 595/2009 και για την κατάργηση της οδηγίας 2007/46/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 151, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varchoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 17 Μαΐου 2022 — Zamestnik ispalnitelen direktor na Daržaven fond «Zemedelie» κατά IW

(Υπόθεση C-329/22)

(2022/C 340/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varchoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Zamestnik ispalnitelen direktor na Daržaven fond «Zemedelie»

Αναιρεσίβλητος: IW

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 29, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 1305/2013 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός 1305/2013), την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στην εν λόγω διάταξη εθνική ρύθμιση όπως το άρθρο 11, παράγραφος 5 (πρώην παράγραφος 4), της Naredba No. 4 ot 24.02.2015 za prilagane na myarka 11 «Biologichno zemedelie» ot Programata za razvitie na selskite rayoni za perioda 2014-2020 (κανονιστικής απόφασης αριθ. 4, της 24ης Φεβρουαρίου 2015, σχετικά με την εφαρμογή του μέτρου 11 «Βιολογική γεωργία» του προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης για την περίοδο του 2014 — 2020), η οποία περιορίζει την περίοδο κατά την οποία είναι δυνατή η χρηματοδοτική στήριξη της βιολογικής παραγωγής κατά τη διάρκεια της μετατροπής ώστε να μην υπερβαίνει τις ελάχιστες περιόδους μετατροπής κατά το άρθρο 36, παράγραφος 1, το άρθρο 37, παράγραφος 1, και το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) 889/2008 (2) της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων όσον αφορά τον βιολογικό τρόπο παραγωγής, την επισήμανση και τον έλεγχο των προϊόντων;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, έχει το άρθρο 29, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1305/2013 την έννοια ότι τα κράτη μέλη δύνανται να καθορίζουν, με δεσμευτική ρύθμιση, μέγιστη περίοδο χορήγησης στήριξης για τη μετάβαση στη βιολογική γεωργία αποκλειστικά με βάση το είδος της παραγωγής και όχι με βάση τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης περίπτωσης;

3)

Ποια ερμηνεία προσήκει στη φράση «τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν μικρότερη αρχική περίοδο που αντιστοιχεί στην περίοδο μετατροπής» (άρθρο 29, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1305/2013); Είναι οι όροι «αρχική περίοδος» και «περίοδος μετατροπής» συνώνυμοι ή έχουν διαφορετική σημασία;

4)

Έχει η φράση «τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν μικρότερη αρχική περίοδο που αντιστοιχεί στην περίοδο μετατροπής» του άρθρου 29, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1305/2013 την έννοια ότι η εφαρμογή του μέτρου «βιολογική γεωργία», στο σύνολό του, μπορεί να ζητηθεί και να χρηματοδοτηθεί, όσον αφορά δραστηριότητες «μετατροπής» σε βιολογική γεωργία, για περίοδο μικρότερη από εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 29, παράγραφος 3, πρώτη περίοδος, του κανονισμού ή ότι, στο πλαίσιο της συνολικής υποχρέωσης για «βιολογική γεωργία», υπάρχει μια αρχική περίοδος για δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της μετατροπής σε βιολογική γεωργία;

---

(1)  ΕΕ 2013, L 347, σ. 487.

(2)  ΕΕ 2008, L 250, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 27 Μαΐου 2022 — PΤ κατά VB

(Υπόθεση C-343/22)

(2022/C 340/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού και αναιρεσείων: PΤ

Αιτών και αναιρεσίβλητος: VB

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 34, σημείο 2, της Συμβάσεως για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στο Λουγκάνο στις 30 Οκτωβρίου 2007 (στο εξής: Σύμβαση του Λουγκάνο ΙΙ) (1), την έννοια ότι το δικόγραφο της αφορώσας την απαίτηση αγωγής η οποία ασκείται μετά από προηγηθείσα έκδοση ελβετικής διαταγής πληρωμής και με την οποία δεν ζητείται η απόρριψη της ανακοπής που ασκήθηκε κατά της διαταγής πληρωμής, αποτελεί το εισαγωγικό της δίκης έγγραφο;

---

(1)  ΕΕ 2009, L 147, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent (Βέλγιο) την 1η Ιουνίου 2022 — BV Osteopathie Van Hauwermeiren κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-355/22)

(2022/C 340/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: BV Osteopathie Van Hauwermeiren

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει η απόφαση του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 1976, 43/75, Defrenne κατά SABENA (1), την έννοια ότι εθνικό δικαστήριο δύναται να αποφασίζει βάσει αμιγώς εθνικής διατάξεως, αυτόνομα και χωρίς προηγουμένως να υποβάλει επ’ αυτού αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, για τη διατήρηση των παρελθοντικών αποτελεσμάτων εθνικής ρυθμίσεως περί απαλλαγής των ιατρικών και παραϊατρικών υπηρεσιών από τον ΦΠΑ, την οποία διάταξη το ανωτέρω δικαστήριο (αφού είχε υποβάλει επί του συγκεκριμένου θέματος στο Δικαστήριο τρεις αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως στο πλαίσιο της ίδιας υπόθεσης δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, στις οποίες το Δικαστήριο απάντησε με απόφασή του της 27ης Ιουνίου 2019 στην υπόθεση C-597/17 (2)) έκρινε ασύμβατη προς το δίκαιο της Ένωσης και κήρυξε εν μέρει άκυρη, διατηρώντας όμως τα παρελθοντικά αποτελέσματά της και στερώντας, συνεπώς, πλήρως από τον υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα επιστροφής του ΦΠΑ που εισπράχθηκε κατά παράβαση του δικαίου της Ένωσης;

2)

Δύναται εθνικό δικαστήριο να αποφασίζει, αυτόνομα και χωρίς προηγουμένως να υποβάλει επ’ αυτού αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, για τη διατήρηση των παρελθοντικών αποτελεσμάτων εθνικής διατάξεως η οποία κρίθηκε αντίθετη προς την οδηγία περί ΦΠΑ, βάσει γενικής αναφοράς σε «επιτακτικούς λόγους ασφάλειας δικαίου που απορρέουν από το σύνολο των εμπλεκόμενων δημόσιων και ιδιωτικών συμφερόντων» και στη φερόμενη «εκ των πραγμάτων αδυναμία να επιστραφεί εκ των υστέρων ο αχρεωστήτως καταβληθείς ΦΠΑ στους αποδέκτες των αγαθών που παρέδωσε ή των υπηρεσιών που παρέσχε ο υποκείμενος στον φόρο ή να ζητηθεί από αυτούς να καταβάλουν εκ των υστέρων τον εν λόγω φόρο σε περίπτωση παράνομης μη εισπράξεως, ιδίως όταν ο αριθμός των προσώπων που δεν έχουν προσδιοριστεί επακριβώς είναι μεγάλος ή όταν οι υποκείμενοι στον φόρο δεν διαθέτουν λογιστικό σύστημα που να τους παρέχει τη δυνατότητα να εξακριβώσουν εκ των υστέρων τις σχετικές παραδόσεις ή υπηρεσίες και την αξία τους», εάν ο υποκείμενος στον φόρο δεν έχει καν τη δυνατότητα να αποδείξει ότι δεν συντρέχει τέτοια «εκ των πραγμάτων αδυναμία»;

---

(1)  EU:C:1976:56.

(2)  EU:C:2019:544.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) την 1η Ιουνίου 2022 — Bolloré logistics SA κατά Direction interrégionale des douanes et droits indirects de Caen, Recette régionale des douanes et droits indirects de Caen, Bolloré Ports de Cherbourg SAS

(Υπόθεση C-358/22)

(2022/C 340/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Bolloré logistics SA

Αναιρεσίβλητες: Direction interrégionale des douanes et droits indirects de Caen, Recette régionale des douanes et droits indirects de Caen, Bolloré Ports de Cherbourg SAS

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχουν τα άρθρα 195, 217 και 221 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1186/2009 του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2009, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών (2), την έννοια ότι η τελωνειακή αρχή δεν δύναται να απαιτήσει από τον ευθυνόμενο εις ολόκληρον εγγυητή την καταβολή τελωνειακής οφειλής ενόσω οι δασμοί δεν έχουν νομότυπα κοινοποιηθεί στον οφειλέτη;

2.

α) Συνεπάγεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων της άμυνας, ιδίως το δικαίωμα υποβολής παρατηρήσεων πριν από κάθε βλαπτική πράξη, ο οποίος συνιστά θεμελιώδη αρχή του δικαίου της Ένωσης, ότι, στην περίπτωση κατά την οποία επιδιώκεται η είσπραξη της τελωνειακής οφειλής από τον εγγυητή, λόγω μη καταβολής της εντός της ταχθείσας προθεσμίας από τον οφειλέτη, η τελωνειακή αρχή οφείλει προηγουμένως να παράσχει τη δυνατότητα στον εγγυητή να γνωστοποιήσει λυσιτελώς την άποψή του σχετικά με τα στοιχεία επί των οποίων η εν λόγω αρχή σκοπεύει να στηρίξει την απόφασή της να στραφεί εναντίον του προς είσπραξη της οφειλής; β) Δύναται να ασκήσει επιρροή επί του προδικαστικού ερωτήματος 2 α) το γεγονός ότι στον οφειλέτη της τελωνειακής οφειλής έχει παρασχεθεί η δυνατότητα να γνωστοποιήσει λυσιτελώς την άποψή του πριν από τη γνωστοποίηση των δασμών; γ) Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο ερώτημα 2 α), ποια είναι η βλαπτική για τον εγγυητή απόφαση της οποίας πρέπει να προηγηθεί ένα στάδιο ανταλλαγής απόψεων: η απόφαση της τελωνειακής αρχής περί βεβαιώσεως των δασμών και κοινοποιήσεώς τους στον οφειλέτη της τελωνειακής οφειλής ή η απόφαση να επιδιώξει την είσπραξη της οφειλής από τον εγγυητή;

---

(1)  ΕΕ 1992, L 302, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2009, L 324, σ. 23.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Minden (Γερμανία) στις 7 Ιουνίου 2022 — J.B., S.B. και F.B. κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-364/22)

(2022/C 340/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Minden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: J.B., S.B., F.B.

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2013/32/Ευρωπαϊκής Ένωσης (1) την έννοια ότι αποκλείει εθνικό κανόνα δυνάμει του οποίου νέα αίτηση διεθνούς προστασίας πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη, ανεξαρτήτως του αν ο αιτών επέστρεψε στη χώρα καταγωγής του μετά την απόρριψη αιτήσεως διεθνούς προστασίας και πριν από την υποβολή νέας αιτήσεως διεθνούς προστασίας;

2)	Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το αν ο αιτών απομακρύνθηκε προς τη χώρα καταγωγής του ή αν επέστρεψε οικειοθελώς σε αυτήν;

3)

Έχει το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ την έννοια ότι απαγορεύει σε κράτος μέλος να απορρίψει νέα αίτηση διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτη όταν στο πλαίσιο της αποφάσεως επί της προγενέστερης αιτήσεως, μολονότι δεν κρίθηκε η χορήγηση καθεστώτος επικουρικής προστασίας, εντούτοις εξετάσθηκε αν υφίστανται απαγορεύσεις απομακρύνσεως και η εν λόγω εξέταση είναι, επί της ουσίας, παρόμοια με την εξέταση για τη χορήγηση καθεστώτος επικουρικής προστασίας;

4)

Είναι παρόμοια η εξέταση περί υπάρξεως απαγορεύσεων απομακρύνσεως με την εξέταση για τη χορήγηση καθεστώτος επικουρικής προστασίας, στην περίπτωση που κατά την εξέταση περί υπάρξεως απαγορεύσεων απομακρύνσεως πρέπει να εξετάζεται σωρευτικά αν στο κράτος προς το οποίο πρόκειται να απομακρυνθεί ο αιτών υφίσταται α) συγκεκριμένος κίνδυνος βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχειρίσεως ή τιμωρίας, β) κίνδυνος επιβολής ή εκτελέσεως θανατικής ποινής, γ) κίνδυνος παραβιάσεως της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου — ΕΣΔΑ) ή δ) σοβαρός και συγκεκριμένος κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα, τη ζωή ή την ελευθερία ή αν ο αιτών ε) ως μέλος του πληθυσμού διατρέχει σοβαρό ατομικό κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα ή τη ζωή στο πλαίσιο διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης συρράξεως;

---

(1)  Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okražen sad — Burgas (Βουλγαρία) στις 14 Ιουνίου 2022 — Obština Pomorie κατά «Anhialo avto» OOD

(Υπόθεση C-390/22)

(2022/C 340/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Okražen sad — Burgas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Obshtina Pomorie

Εφεσίβλητη:«Anhialo avto» OOD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Επιτρέπουν οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 (1) σε κράτος μέλος να θεσπίζει, μέσω της εθνικής νομοθεσίας ή των εσωτερικών κανόνων, πρόσθετες απαιτήσεις και περιορισμούς όσον αφορά την καταβολή αποζημίωσης σε μεταφορέα για την εκτέλεση υποχρέωσης παροχής δημόσιας υπηρεσίας, που δεν προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό;

2)

Επιτρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο i, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 την καταβολή αποζημίωσης σε μεταφορέα για την εκτέλεση υποχρέωσης παροχής δημόσιας υπηρεσίας, όταν οι παράμετροι με βάση τις οποίες υπολογίζεται η πληρωμή της αποζημίωσης δεν έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων σε σύμβαση παροχής δημόσιας υπηρεσίας, αλλά σε γενικούς κανόνες, το δε καθαρό οικονομικό αποτέλεσμα ή το ποσό της οφειλόμενης αποζημίωσης έχει καθοριστεί σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) 1370/2007;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ 2007, L 315, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 20 Ιουνίου 2022 — Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance κατά Manitou BF SA

(Υπόθεση C-407/22)

(2022/C 340/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance

Αναιρεσίβλητη: Manitou BF SA

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε νομοθεσία κράτους μέλους σχετική με καθεστώς φορολογικής ενσωματώσεως δυνάμει της οποίας μητρική εταιρία επικεφαλής ενοποιημένου ομίλου επωφελείται από τη φορολογική ουδετερότητα του τμήματος των εξόδων και των λοιπών επιβαρύνσεων που έχει συνυπολογισθεί στα αποτελέσματά της όσον αφορά τα μερίσματα που λαμβάνει από εγκατεστημένες στην ημεδαπή εταιρίες που αποτελούν τμήμα του ενοποιημένου φορολογικώς ομίλου καθώς και, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η απόφαση της 2ας Σεπτεμβρίου 2015, Groupe Steria SCA (C-386/14), όσον αφορά τα μερίσματα που λαμβάνει από θυγατρικές εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος, οι οποίες, εάν ήταν εγκατεστημένες στην ημεδαπή, θα μπορούσαν αντικειμενικά, εφόσον το επιθυμούσαν, να ενταχθούν στον ενοποιημένο φορολογικώς όμιλο, αλλά η οποία δεν αναγνωρίζει σε εγκατεστημένη στην ημεδαπή μητρική εταιρία η οποία, παρά την ύπαρξη κεφαλαιακών δεσμών με άλλες εγκατεστημένες στην ημεδαπή οντότητες, οι οποίοι παρέχουν τη δυνατότητα συγκροτήσεως ενοποιημένου φορολογικώς ομίλου, δεν επέλεξε να ανήκει σε τέτοιον όμιλο, το πλεονέκτημα της εν λόγω ουδετερότητας, όσον αφορά τόσο τα μερίσματα που της διανέμουν οι εγκατεστημένες στην ημεδαπή θυγατρικές της, όσο και εκείνα που προέρχονται από θυγατρικές της εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη οι οποίες πληρούν τα λοιπά, πλην τoυ τόπου εγκαταστάσεως, κριτήρια ένταξης σε ενοποιημένο φορολογικώς όμιλο;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 20 Ιουνίου 2022 — Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance κατά Bricolage Investissement France SA

(Υπόθεση C-408/22)

(2022/C 340/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance

Αναιρεσίβλητη: Bricolage Investissement France SA

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε νομοθεσία κράτους μέλους σχετική με καθεστώς φορολογικής ενσωματώσεως δυνάμει της οποίας μητρική εταιρία επικεφαλής ενοποιημένου ομίλου επωφελείται από τη φορολογική ουδετερότητα του τμήματος των εξόδων και των λοιπών επιβαρύνσεων που έχει συνυπολογισθεί στα αποτελέσματά της όσον αφορά τα μερίσματα που λαμβάνει από εγκατεστημένες στην ημεδαπή εταιρίες που αποτελούν τμήμα του ενοποιημένου φορολογικώς ομίλου καθώς και, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η απόφαση της 2ας Σεπτεμβρίου 2015, Groupe Steria SCA (C-386/14), όσον αφορά τα μερίσματα που λαμβάνει από θυγατρικές εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος, οι οποίες, εάν ήταν εγκατεστημένες στην ημεδαπή, θα μπορούσαν αντικειμενικά, εφόσον το επιθυμούσαν, να ενταχθούν στον ενοποιημένο φορολογικώς όμιλο, αλλά η οποία δεν αναγνωρίζει σε εγκατεστημένη στην ημεδαπή μητρική εταιρία η οποία, παρά την ύπαρξη κεφαλαιακών δεσμών με άλλες εγκατεστημένες στην ημεδαπή οντότητες, οι οποίοι παρέχουν τη δυνατότητα συγκροτήσεως ενοποιημένου φορολογικώς ομίλου, δεν επέλεξε να ανήκει σε τέτοιον όμιλο, το πλεονέκτημα της εν λόγω ουδετερότητας, όσον αφορά τόσο τα μερίσματα που της διανέμουν οι εγκατεστημένες στην ημεδαπή θυγατρικές της, όσο και εκείνα που προέρχονται από θυγατρικές της εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη οι οποίες πληρούν τα λοιπά, πλην τoυ τόπου εγκαταστάσεως, κριτήρια ένταξης σε ενοποιημένο φορολογικώς όμιλο;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Szegedi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 28 Ιουνίου 2022 — SOLE-MiZo Zrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

(Υπόθεση C-426/22)

(2022/C 340/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szegedi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SOLE-MiZo Zrt.

Καθής: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Σε περίπτωση στην οποία, βάσει του δικαίου του κράτους μέλους, οι τόκοι επί του ποσού του πιστωτικού υπολοίπου του φόρου προστιθέμενης αξίας (στο εξής: ΦΠΑ) το οποίο δεν κατέστη δυνατό να ανακτηθεί (στο εξής: τόκοι του ΦΠΑ) λόγω του κριτηρίου του «καταβληθέντος τιμήματος» υπολογίζονται, διά της εφαρμογής επιτοκίου που καλύπτει οπωσδήποτε τους πιστωτικούς τόκους βάσει των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων της χρηματαγοράς και καθορίζεται με γνώμονα το βασικό επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας προσαυξημένο κατά δύο εκατοστιαίες μονάδες, σε σχέση με την περίοδο υποβολής δήλωσης ΦΠΑ, κατά τρόπο ώστε οι εν λόγω τόκοι να τρέχουν από την επομένη της ημέρας κατάθεσης του εντύπου δήλωσης ΦΠΑ επί του οποίου ο υποκείμενος στον φόρο ανέγραψε πιστωτικό υπόλοιπο ΦΠΑ το οποίο, λόγω του κριτηρίου του «καταβληθέντος τιμήματος», έπρεπε να μεταφερθεί στην επόμενη περίοδο δήλωσης ΦΠΑ έως την τελευταία ημέρα της κατάθεσης του επόμενου εντύπου δήλωσης ΦΠΑ, έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 183 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου (1), της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (στο εξής: οδηγία περί ΦΠΑ), οι αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας, του άμεσου αποτελέσματος και της αναλογικότητας, και η απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο στις 23 Απριλίου 2020 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Sole-Mizo και Dalmandi Mezőgazdasági (C-13/18 και C-126/18) (στο εξής: απόφαση Sole-Mizo και Dalmandi Mezőgazdasági), την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό πρακτική κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην υπό κρίση υπόθεση, η οποία δεν επιτρέπει την καταβολή, επιπλέον των τόκων του ΦΠΑ, τόκων προς αντιστάθμιση της νομισματικής υποτίμησης που προκλήθηκε στον υποκείμενο στον φόρο από την πάροδο του χρόνου μετά την παρέλευση της εν λόγω περιόδου υποβολής δήλωσης έως την πραγματική καταβολή των τόκων;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο προδικαστικό ερώτημα, έχουν το δίκαιο της Ένωσης που μνημονεύθηκε στο εν λόγω ερώτημα και η απόφαση Sole-Mizo και Dalmandi Mezőgazdasági την έννοια ότι συνάδει προς το εν λόγω δίκαιο και την εν λόγω απόφαση το γεγονός ότι εθνικό δικαστήριο καθορίζει το επιτόκιο που εφαρμόζεται στη νομισματική υποτίμηση κατά τρόπο ώστε να συμπίπτει με το ποσοστό του πληθωρισμού;

3)

Έχουν το δίκαιο της Ένωσης που μνημονεύεται στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα και η απόφαση Sole-Mizo και Dalmandi Mezőgazdasági την έννοια ότι αντιβαίνει στο εν λόγω δίκαιο και στην εν λόγω απόφαση η πρακτική κράτους μέλους με την οποία, κατά τον υπολογισμό του ποσού της νομισματικής υποτίμησης, λαμβάνεται επίσης υπόψη το γεγονός ότι, έως την πλήρωση του κριτηρίου του «καταβληθέντος τιμήματος», ήτοι έως την καταβολή του αντιτίμου του αγαθού ή της υπηρεσίας, ο συγκεκριμένος υποκείμενος στον φόρο είχε στη διάθεσή του το εν λόγω αντίτιμο καθώς και τον αντίστοιχο φόρο, και αξιολογείται επίσης, επιπλέον του ποσοστού του πληθωρισμού που καταγράφηκε κατά την περίοδο νομισματικής υποτίμησης, το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο υποκείμενος στον φόρο στερήθηκε τον ΦΠΑ (δεν μπορούσε να αξιώσει την επιστροφή του);

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2022 ο Leon Leonard Johan Veen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 27 Απριλίου 2022 στην υπόθεση T-436/21, Veen κατά Europol

(Υπόθεση C-444/22 P)

(2022/C 340/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Leon Leonard Johan Veen (εκπρόσωπος: M. Mandzák, advokát)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την κρίνει εκ νέου,

—	να ορίσει ότι το Γενικό Δικαστήριο θα αποφανθεί επί της επιστροφής των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναίρεση στηρίζεται συνολικά σε τέσσερις λόγους. Το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη νομική εκτίμηση της υπόθεσης και σε εσφαλμένη εφαρμογή του ουσιαστικού δικαίου ειδικότερα όσον αφορά την ευθύνη της αντιδίκου κατ’ αναίρεση για τη ζημία και την υποχρέωσή της περί επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο διασταυρούμενου ελέγχου. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα επίσης διαπίστωσε την έλλειψη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της συμπεριφοράς της αντιδίκου κατ’ αναίρεση και του ζημιογόνου γεγονότος και αιτιολόγησε ανεπαρκώς την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

Αναίρεση που άσκησε την 4η Ιουλίου 2022 η Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (Τρίτο τμήμα) που εκδόθηκε την 4η Μαΐου 2022 στην υπόθεση T-423/14 RENV, Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-445/22 P)

(2022/C 340/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ (Ν. Κορογιαννάκης, Ι. Δρυλλεράκης και Ε. Ράντος, δικηγόροι)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (Τρίτο τμήμα) της 4ης Μαΐου 2022 στην υπόθεση Τ-423/14 RENV, Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ (ECLI:EU:T:2022:268),

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να εκδικασθεί εκ νέου, και

—	να επιφυλαχθεί επί των δικαστικών εξόδων της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προ στήριξη της αναίρεσης η αναιρεσείουσα προβάλλει τον ακόλουθο λόγο αναιρέσεως:

Λόγος αναιρέσεως: Παράβαση άρθρου 107(1) ΣΛΕΕ αναφορικά με την κρίση ότι το Μέτρο 2 (κρατική εγγύηση 2008) παρείχε πλεονέκτημα στην αναιρεσείουσα.

Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο υποπίπτει σε πλείονα νομικά σφάλματα κρίνοντας ότι το Μέτρο 2 (κρατική εγγύηση 2008) παρείχε πλεονέκτημα στην αναιρεσείουσα, κατά την έννοια του άρθρου 107(1) ΣΛΕΕ.

Προβάλλεται ειδικότερα ότι η κρίση του Γενικού Δικαστηρίου αφενός με ενέχει εσφαλμένη ερμηνεία του σημείου 3.2, στοιχείο δ’, της Ανακοινώσεως περί Εγγυήσεων, αφετέρου δε ενέχει εσφαλμένη κατανομή του βάρους αποδείξεως ανάμεσα στην Επιτροπή και το οικείο κράτος μέλος, κατά παράβαση των κριθέντων με τη νομολογία του Δικαστηρίου.

Επιπρόσθετα, το συμπέρασμα της αναιρεσιβαλλόμενης στηρίζεται σε στοιχεία όλως ανεπαρκή και πάντως όχι προγενέστερα του χρόνου χορήγησης του Μέτρου 2, κατά παράβαση των κριθέντων με την απόφαση του Δικαστηρίου της 26ης Μαρτίου 2020 στη υπόθεση C-244/18 P, Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Τέλος, προβάλλεται ότι το συμπέρασμα αυτό βασίζεται απλώς σε αρνητικό τεκμήριο, το οποίο στηρίζεται στην απουσία στοιχείων που καθιστούν δυνατόν να συναχθεί το αντίθετο συμπέρασμα, χωρίς να υφίστανται άλλα στοιχεία δυνάμενα να καταδείξουν καταφατικώς την ύπαρξη τέτοιου πλεονεκτήματος.

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2022 ο Robert Roos κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 27 Απριλίου 2022 στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-710/21, T-722/21 και T-723/21, Robert Roos κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-458/22 P)

(2022/C 340/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Robert Roos κ.λπ. (εκπρόσωποι: P. de Bandt, avocat, M. R. Gherghinaru, V. Heinen, avocates)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, IC κ.λπ.

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως της 27ης Απριλίου 2022 στις υποθέσεις T-710/21, T-722/21 και T-723/21,

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να φέρει τα έξοδα της παρούσας δίκης ενώπιον του Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων για παράσταση δικηγόρου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν δύο λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναίρεσης προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω έλλειψης έγκυρης νομικής βάσης της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όταν έκρινε ότι το άρθρο 25, παράγραφος 2, του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί έγκυρη νομική βάση, αφενός, για τον περιορισμό της πρόσβασης στα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρόσωπα με έγκυρο ψηφιακό πιστοποιητικό COVΙD της ΕΕ και, αφετέρου, για τη θεμελίωση της επεξεργασίας των εξαιρετικά ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των αναιρεσειόντων. Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει, ειδικότερα, τις ακόλουθες νομικές διατάξεις και γενικές αρχές του δικαίου: i) το άρθρο 8 και το άρθρο 52, παράγραφοι 1 και 3, του Χάρτη, ii) το άρθρο 7 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, iii) το άρθρο 2 της απόφασης 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, για τη θέσπιση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1), iv) το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 2018/1725 (2), (v) την υποχρέωση αιτιολογίας των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου η οποία κατοχυρώνεται στα άρθρα 36 και 53, παράγραφος 1, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, vi) τη γενική νομική αρχή της ομοιότητας των τύπων και vii) την αρχή της ιεραρχίας των κανόνων.

Με τον δεύτερο λόγο αναίρεσης προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβιάσεως των αρχών της οριοθέτησης του σκοπού και της νομιμότητας της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη όταν έκρινε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δικαιούται να επεξεργάζεται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που περιέχονται στα εθνικά πιστοποιητικά COVID των αναιρεσειόντων προκειμένου να περιορίσει την πρόσβαση στα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ ο σκοπός αυτός δεν προβλέπεται από το βελγικό και το γαλλικό δίκαιο. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε επίσης σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εμπίπτει στην εξαίρεση που προβλέπει το άρθρο 6 του κανονισμού 2018/1725.

Με τον τρόπο αυτό, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις ακόλουθες νομικές διατάξεις και γενικές αρχές: i) το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχεία α', β' και γ', καθώς και τα άρθρα 5 και 6 του κανονισμού 2018/1725, και ii) την υποχρέωση αιτιολογίας των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου η οποία κατοχυρώνεται στα άρθρα 36 και 53, παράγραφος 1, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  ΕΕ 2005, L 262, σ. 1

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 295, σ. 39).

Αναίρεση που άσκησε την 14η Ιουλίου 2022 η OC κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (Ένατο τμήμα) που εκδόθηκε την 4η Μαΐου 2022 στην υπόθεση T-384/20, OC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-479/22 P)

(2022/C 340/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: OC (Ι. Κτενίδης, δικηγόρος)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Αίτημα αναιρέσεως: η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (Ένατο τμήμα) της 4ης Μαΐου 2022, στην υπόθεση Τ-384/20, OC κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ECLI:EU:T:2022:273)

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της.

—	Να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς.

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής διαδικασίας, όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναίρεσης, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους τρεις λόγους:

1.

Πρώτος λόγος: Εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 3 σημείο 1 του Κανονισμού 2018/1725 (1) όσον αφορά, αφενός, την έννοια του «ταυτοποιήσιμου» φυσικού προσώπου και, αφετέρου, την έννοια των μέσων που είναι ευλόγως πιθανό ότι θα χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση του φυσικού προσώπου, καθώς και παραμόρφωση αποδεικτικού στοιχείου σχετικού με την ταυτοποίηση της αναιρεσείουσας από συγκεκριμένο πρόσωπο.

2.	Δεύτερος λόγος: Εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων 9 παρ. 1 του Κανονισμού 883/2013 (2) και 48 παρ. 1 του Χάρτη, σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, όσον αφορά το εύρος του τεκμηρίου αθωότητας.

3.	Τρίτος λόγος: Παραμόρφωση αποδεικτικού στοιχείου σχετικού με την προσβολή του κατά το άρθρο 41 του Χάρτη δικαιώματος χρηστής διοίκησης.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ.), ΕΕ 2018, L 295, σ. 39.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 , σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου, ΕΕ 2013, L 248, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Ιουλίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 11 Μαΐου 2022 στην υπόθεση T-151/20, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-494/22 P)

(2022/C 340/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.–P. Keppenne, T. Materne, P. Němečková)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Τσεχική Δημοκρατία, Βασίλειο του Βελγίου, Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαΐου 2022, Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής (T-151/20, EU:T:2022:281),

—	να απορρίψει την προσφυγή στην υπόθεση T-151/20 ή, άλλως, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των αιτιάσεων που δεν έχουν ακόμη εξεταστεί;

—

αν το Δικαστήριο εκδώσει οριστική απόφαση στην υπό κρίση υπόθεση, να καταδικάσει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου ή, αν αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους:

1)

Ο πρώτος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την ερμηνεία του άρθρου 6, παράγραφος 3, στοιχείο β', και του άρθρου 17, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1150/2000 (1) του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2000, όπως έχει τροποποιηθεί. Συναφώς, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 6, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού καθόσον έκρινε ότι η εγγραφή στα λογιστικά βιβλία Β των ποσών που αντιστοιχούν στις βεβαιωθείσες δυνάμει του άρθρου 2 του ίδιου κανονισμού απαιτήσεις ήταν αμιγώς λογιστική πράξη και ότι, επομένως, οι προθεσμίες της εγγραφής αυτής έπρεπε να υπολογιστούν όχι από την ημερομηνία κατά την οποία έπρεπε να βεβαιωθούν οι επίμαχες απαιτήσεις, αλλά από την ημερομηνία κατά την οποία οι απαιτήσεις αυτές πράγματι βεβαιώθηκαν από τις αρμόδιες αρχές της Τσεχικής Δημοκρατίας. Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε επίσης σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι η Τσεχική Δημοκρατία μπορούσε να επικαλεστεί τη δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρέωση καταβολής στην Επιτροπή του επίδικου ποσού βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 2, του προαναφερθέντος κανονισμού (λόγος αναιρέσεως στρεφόμενος κατά των σκέψεων 85 έως 93 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

2)

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο και κατά την ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 1, και του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού 1150/2000, σε συνδυασμό με το άρθρο 217, παράγραφος 1 , του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (2) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, και με το άρθρο 325 ΣΛΕΕ, το οποίο επιβάλλει στα κράτη μέλη να καταπολεμούν την απάτη ή οιαδήποτε άλλη παράνομη δραστηριότητα κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, καθόσον έκρινε ότι δεν είχε βεβαιώσει εκπροθέσμως τις επίμαχες απαιτήσεις η Τσεχική Δημοκρατία, όταν αρνήθηκε να προβεί στην εν λόγω βεβαίωση τις ημέρες που ακολούθησαν την επιστροφή της εκπροσώπου των τσεχικών τελωνειακών αρχών η οποία συμμετείχε σε αποστολή επιθεώρησης διενεργηθείσα από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) στο Λάος τον Νοέμβριο του 2007 (λόγος αναιρέσεως στρεφόμενος κατά των σκέψεων 94 έως 126 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως). Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση της δυνατότητας εφαρμογής του νομικού πλαισίου, καθόσον το εν λόγω πλαίσιο παρέσχε στην Τσεχική Δημοκρατία τη δυνατότητα να αναμείνει να προσκομίσει η OLAF τα αποδεικτικά στοιχεία που συνελέγησαν κατά τη διάρκεια της αποστολής (και, ως εκ τούτου, να μην εκπληρώσει την υποχρέωση βεβαίωσης απαίτησης της Ένωσης επί των ιδίων πόρων) εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να ερμηνεύσει το εφαρμοστέο δίκαιο της Ένωσης υπό την έννοια ότι η Τσεχική Δημοκρατία ήταν υποχρεωμένη, δυνάμει της αρχής της δέουσας επιμέλειας, να ζητήσει από την OLAF τα αποδεικτικά στοιχεία που συνελέγησαν κατά τη διάρκεια της αποστολής επιθεώρησης αμέσως μετά την επιστροφή της εκπροσώπου της από την αποστολή αυτή, πράγμα που θα της παρείχε τη δυνατότητα να βεβαιώσει απαίτηση της Ένωσης επί των ιδίων πόρων εντός των ημερών που ακολούθησαν την επιστροφή της εκπροσώπου της από την αποστολή επιθεώρησης στο Λάος.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1150/2000 του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2000, για την εφαρμογή της απόφασης 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων (ΕΕ 2000, L 130, σ. 1).

(2)  ΕΕ 1992, L 302, σ. 1.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — ABLV Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-280/18) (1)

(Οικονομική και Νομισματική Ένωση - Τραπεζική ένωση - Ενιαίος μηχανισμός εξυγιάνσεως των πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων (ΕΜΕ) - Διαδικασία εξυγιάνσεως εφαρμοστέα σε περίπτωση που οντότητα βρίσκεται σε σημείο πτωχεύσεως ή πιθανής πτωχεύσεως - Απόφαση του ΕΣΕ να μην εγκρίνει καθεστώς εξυγιάνσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Βλαπτική πράξη - Έννομο συμφέρον - Ενεργητική νομιμοποίηση - Εν μέρει παραδεκτό - Άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 - Αρμοδιότητα του εκδότη της πράξεως - Δικαίωμα ακροάσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση)

(2022/C 340/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ABLV Bank AS (Ρίγα, Λεττονία) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (εκπρόσωποι: J. De Carpentier, E. Muratori και H. Ehlers, επικουρούμενοι από τον J. Rivas Andrés, δικηγόρο, και από τον B. Heenan, solicitor)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: R. Ugena, A. Witte και A. Lefterov)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (ΕΣΕ) της 23ης Φεβρουαρίου 2018 να μην εγκρίνει καθεστώς εξυγιάνσεως σε σχέση με τα πιστωτικά ιδρύματα ABLV Bank AS και ABLV Bank Luxembourg SA, κατά την έννοια του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η ABLV Bank AS φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (ΕΣΕ).

3)	H Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 259 της 23.7.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Puigdemont i Casamajó και Comín i Oliveres κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-388/19) (1)

(Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Κοινοβουλίου - Άρνηση του Προέδρου του Κοινοβουλίου να αναγνωρίσει την ιδιότητα του ευρωβουλευτή και τα συναφή δικαιώματα σε εκλεγμένους υποψηφίους - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη που δεν υπόκειται σε προσφυγή - Απαράδεκτο)

(2022/C 340/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Carles Puigdemont i Casamajó (Βατερλώ, Βέλγιο), Antoni Comín i Oliveres (Βατερλώ) (εκπρόσωποι: P. Bekaert, G. Boye, S. Bekaert, δικηγόροι, και B. Emmerson, QC)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz, T. Lukácsi και C. Burgos)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: A. Gavela Llopis)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή τους βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγοντες ζητούν την ακύρωση, αφενός, της από 29 Μαΐου 2019 εντολής του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μην τύχουν της υπηρεσίας υποδοχής και συνδρομής που παρέχεται σε όσους ευρωβουλευτές εισέρχονται στα κτίρια του θεσμικού οργάνου και, αφετέρου, της περιεχόμενης σε έγγραφο της 27ης Ιουνίου 2019 αποφάσεως του Προέδρου του Κοινοβουλίου να μην τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του ευρωβουλευτή.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Ο Carles Puigdemont i Casamajó και ο Antoni Comín i Oliveres φέρουν, εκτός από τα δικαστικά έξοδά τους, και εκείνα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων στα οποία αυτό υποβλήθηκε στο πλαίσιο των υποθέσεων T-388/19 R, C-646/19 P(R), και T-388/19 R-RENV.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 270 της 12.8.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Design Light & Led Made in Europe και Design Luce & Led Made in Italy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-886/19) (1)

(Ανταγωνισμός - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Συμπράξεις - Κλάδος φωτισμού LED - Πρόγραμμα χορήγησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (Patent Licensing Program) - Απόφαση απόρριψης καταγγελίας - Άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 773/2004 - Πρόδηλη πλάνη εκτίμησης - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος της Ένωσης - Πιθανότητα να αποδειχθεί η ύπαρξη παράβασης)

(2022/C 340/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Design Light & Led Made in Europe (Μιλάνο, Ιταλία), Design Luce & Led Made in Italy (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Maresca, D. Maresca και S. Pelleriti, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Ernst, C. Sjödin και J. Szczodrowski)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Signify Holding BV (Eindhoven, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Snelders, R. Lepetska και N. Van Belle, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή τους βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της απόφασης C(2019) 7805 final της Επιτροπής, της 25ης Οκτωβρίου 2019, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία τους σχετικά με παραβάσεις του άρθρου 101 ή 102 ΣΛΕΕ που φέρεται ότι τέλεσε η Koninklijke Philips NV (Υπόθεση AT.39913 — LED).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Design Light & Led Made in Europe και Design Luce & Led Made in Italy στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Signify Holding BV φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 61 της 24.2.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Tartu Agro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-150/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Γεωργία - Σύμβαση μίσθωσης γεωργικών γαιών στην Εσθονία - Απόφαση που κηρύσσει την ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και διατάσσει την ανάκτησή της - Πλεονέκτημα - Καθορισμός της αγοραίας τιμής - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία - Σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις - Δικαστικός έλεγχος - Συνεκτίμηση όλων των κρίσιμων στοιχείων - Υποχρέωση επιμέλειας)

(2022/C 340/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tartu Agro AS (Tartu, Εσθονία) (εκπρόσωποι: T. Järviste, T. Kaurov, M. Valberg και M. Peetsalu, avocats)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και E. Randvere)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης C(2020) 252 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.39182 (2017/C) (πρώην 2017/NN) (πρώην 2014/CP) — Εικαζόμενη παράνομη ενίσχυση στην AS Tartu Agro.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2020) 252 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.39182 (2017/C) (πρώην 2017/NN) (πρώην 2014/CP) — Εικαζόμενη παράνομη ενίσχυση στην AS Tartu Agro.

2)	Η Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα της Tartu Agro, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 175 της 25.5.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — JP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-179/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Γενικός διαγωνισμός - Προκήρυξη διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων στον τομέα της φορολογίας (AD 7) - Μη εγγραφή στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων - Σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής - Σταθερότητα - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Ευθύνη)

(2022/C 340/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: JP (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Lilamand, D. Milanowska και A.-C. Simon)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 10ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 αρνήθηκε, μετά από επανεξέταση, να συμπεριλάβει το όνομά της στον εφεδρικό πίνακα επιτυχόντων του εν λόγω διαγωνισμού και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που της προκάλεσε η απόφαση αυτή.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την JP στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 209 της 22.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Aerospinning Master Franchising κατά EUIPO — Mad Dogg Athletics (SPINNING)

(Υπόθεση T-246/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SPINNING - Σήμα το οποίο έχει καταστεί συνήθης εμπορική ονομασία προϊόντος ή υπηρεσίας για το οποίο ή για την οποία έχει καταχωριστεί - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Ενδιαφερόμενο κοινό)

(2022/C 340/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aerospinning Master Franchising s. r. o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: K. Labalestra, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Walicka και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Mad Dogg Athletics, Inc. (Venice, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: J. Steinberg, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 26ης Φεβρουαρίου 2020 (υπόθεση R 369/2019-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ αυτής και της παρεμβαίνουσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Aerospinning Master Franchising s. r. o. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 215 της 29.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Zhejiang Hangtong Machinery Manufacture και Ningbo Hi Tech Zone Tongcheng Auto Parts κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-278/20) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές χαλύβδινων τροχών δρόμου από την Κίνα - Επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού - Άρθρο 17, παράγραφος 4, άρθρα 18 και 20 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 - Άρνηση συνεργασίας - Aνεπάρκεια των πληροφοριών που παρασχέθηκαν στην Επιτροπή)

(2022/C 340/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Zhejiang Hangtong Machinery Manufacture Co. Ltd (Taizhou, Κίνα), Ningbo Hi Tech Zone Tongcheng Auto Parts Co. Ltd (Ningbo, Κίνα) (εκπρόσωποι: K. Αδαμαντόπουλος και P. Billiet, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Blanck και G. Luengo)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή τους βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την μερική ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2020/353 της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2020, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές χαλύβδινων τροχών δρόμου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2020, L 65, σ. 9).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Zhejiang Hangtong Machinery Manufacture Co. Ltd και Ningbo Hi-Tech Zone Tongcheng Auto Parts Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 222 της 6.7.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — MZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-631/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Διαγωνισμός EPSO/AD/363/18 για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων στον τομέα της φορολογίας - Περιορισμός της δυνατότητας επιλογής της δεύτερης γλώσσας στην οποία διεξάγονται οι δοκιμασίες - Μη εγγραφή στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Παραδεκτό - Δυσμενής διάκριση λόγω γλώσσας - Ιδιαίτερη φύση των θέσεων που πρόκειται να πληρωθούν - Δικαιολόγηση - Συμφέρον της υπηρεσίας - Αναλογικότητα)

(2022/C 340/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MZ (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Lilamand, D. Milanowska και A.-C. Simon, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα MZ ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της 10ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 αρνήθηκε, κατόπιν επανεξετάσεως, να εγγράψει το όνομά της στον εφεδρικό πίνακα για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων βαθμού AD 7 στον τομέα της φορολογίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 10ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 αρνήθηκε, κατόπιν επανεξετάσεως, να εγγράψει το όνομά της MZ στον εφεδρικό πίνακα για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων βαθμού AD 7 στον τομέα της φορολογίας.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 423 της 7.12.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — OC κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-681/20) (1)

(Ευθύνη - Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ τοποθετημένο σε τρίτη χώρα - Kαταγγελία παρατυπιών - Έκθεση επιθεωρήσεως - Μετάθεση - Βλαπτικές πράξεις - Συμπεριφορά μη έχουσα τον χαρακτήρα αποφάσεως - Τήρηση των προϋποθέσεων που αφορούν την προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία - Προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος - Άρθρο 22α του ΚΥΚ - Καθήκον μέριμνας - Άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Σεβασμός της ιδιωτικής ζωής - Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα)

(2022/C 340/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: OC (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt και R. Spáč)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί να αποκατασταθεί η ζημία που υποστηρίζει ότι υπέστη συνεπεία των πράξεων και της συμπεριφοράς της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να καταβάλει στην OC το ποσό των 10 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Η ΕΥΕΔ φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και το ήμισυ των εξόδων της OC.

---

(1)  EE C 19 της 18.1.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — VI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-20/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πρόσληψη - Γενικός διαγωνισμός EPSO/AD/363/18 - Μη εγγραφή στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων - Ίση μεταχείριση - Σταθερότητα ως προς τη σύνθεση της εξεταστικής επιτροπής)

(2022/C 340/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: VI (εκπρόσωποι: D. Rovetta και V. Villante, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Lilamand, D. Milanowska και A.-C. Simon)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής EPSO/AD/363/18 να μη συμπεριλάβει την προσφεύγουσα-ενάγουσα στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων του διαγωνισμού, δεύτερον, της αποφάσεως της ίδιας εξεταστικής επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση επανεξέτασης της αρχικής αποφάσεως, τρίτον, της αποφάσεως της Επιτροπής της 20ής Αυγούστου 2019 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας, τέταρτον, της προκήρυξης του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18, της 11ης Οκτωβρίου 2018, που διοργανώθηκε για την κατάρτιση δύο εφεδρικών πινάκων προσλήψεων βάσει των οποίων η Επιτροπή θα προσλάμβανε διοικητικούς υπαλλήλους (AD 7) στους τομείς των τελωνείων και της φορολογίας και, πέμπτον, του εφεδρικού πίνακα προσλήψεων, καθώς και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που αυτή υποστηρίζει ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση, η οποία ελήφθη κατόπιν επανεξετάσεως, της εξεταστικής επιτροπής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/363/18, της 27ης Φεβρουαρίου 2020, περί μη εγγραφής τους ονόματος της VI στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων του εν λόγω διαγωνισμού.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 128 της 12.4.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Colombani κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-129/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Θέση του επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Καναδά - Θέση διευθυντή Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής - Απόρριψη υποψηφιότητας)

(2022/C 340/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean Marc Colombani (Auderghem, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. De Montigny, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt και R. Spáč, επικουρούμενοι από τους M. Troncoso Ferrer και F.-M. Hislaire, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της 17ης Απριλίου 2020 με την οποία η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) απέρριψε την υποψηφιότητά του για τη θέση του διευθυντή Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής (προκήρυξη κενής θέσης 2020/48) και της αποφάσεως της 6ης Ιουλίου 2020 με την οποία η ΕΥΕΔ απέρριψε την υποψηφιότητά του για τη θέση του επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Καναδά (προκήρυξη κενής θέσης 2020/134).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Jean-Marc Colombani στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 182 της 10.5.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Zdút κατά EUIPO — Nehera κ.λπ. (nehera)

(Υπόθεση T-250/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NEHERA - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Μη ύπαρξη κακής πίστης - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ladislav Zdút (Μπρατισλάβα, Σλοβακία) (εκπρόσωπος: Y. Echevarría García, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Λοιποί διάδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνοντες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Isabel Nehera (Sutton, Ontario, Καναδάς), Jean-Henri Nehera (Burnaby, British Columbia, Καναδάς), Natacha Sehnal, (Montferrier-sur-Lez, Γαλλία) (εκπρόσωπος: W. Woll, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή του δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της απόφασης του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 10ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1216/2020-2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 10ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1216/2020-2).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα δικαστικά έξοδα του Ladislav Zdút, περιλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία αυτός υποβλήθηκε στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

3)	Η Isabel Nehera, ο Jean-Henri Nehera και η Natacha Sehnal φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Tigercat International κατά EUIPO — Caterpillar (Tigercat)

(Υπόθεση T-251/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Tigercat - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CAT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tigercat International Inc. (Cambridge, Ontario, Καναδάς) (εκπρόσωποι: B. Führmeyer και E. Matthes, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: P. Georgieva, D. Gája και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Caterpillar Inc. (Peoria, Ιλλινόις, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Renck και S. Petivlasova, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση και τη μεταρρύθμιση της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 25ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 16/2020-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της ίδιας και της παρεμβαίνουσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Tigercat International Inc. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 263 της 5.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Pejovič κατά EUIPO — ETA živilska industrija (TALIS)

(Υπόθεση T-283/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TALIS - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Edvin Pejovič (Pobegi, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: U. Pogačnik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ETA živilska industrija d.o.o. (Kamnik, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: J. Sibinčič, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση και την μεταρρύθμιση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 888/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 888/2020-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Edvin Pejovič στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας καθώς και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

4)	Η ETA živilska industrija d.o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Pejovič κατά EUIPO — ETA živilska industrija (RENČKI HRAM)

(Υπόθεση T-284/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης RENČKI HRAM - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Edvin Pejovič (Pobegi, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: U. Pogačnik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ETA živilska industrija d.o.o. (Kamnik, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: J. Sibinčič, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση και μεταρρύθμιση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1050/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1050/2020-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Edvin Pejovič στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας καθώς και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

4)	Η ETA živilska industrija d.o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Pejovič κατά EUIPO — ETA živilska industrija (RENŠKI HRAM)

(Υπόθεση T-286/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης RENŠKI HRAM - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Edvin Pejovič (Pobegi, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: U. Pogačnik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ETA živilska industrija d.o.o. (Kamnik, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: J. Sibinčič, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση και την μεταρρύθμιση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 679/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 679/2020-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Edvin Pejovič στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας καθώς και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

4)	Η ETA živilska industrija d.o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Pejovič κατά EUIPO — ETA živilska industrija (SALATINA)

(Υπόθεση T-287/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SALATINA - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Edvin Pejovič (Pobegi, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: U. Pogačnik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ETA živilska industrija d.o.o. (Kamnik, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: J. Sibinčič, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση και την μεταρρύθμιση της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 889/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 889/2020-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Edvin Pejovič στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας καθώς και στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

4)	Η ETA živilska industrija d.o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — ALO jewelry CZ κατά EUIPO — Cartier International (ALOve)

(Υπόθεση T-288/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALOve - Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα LOVe - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Αθέμιτο όφελος από τον διακριτικό χαρακτήρα ή από τη φήμη του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 340/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ALO jewelry CZ s. r. o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: K. Čermák, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Capostagno)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Cartier International AG (Steinhausen, Ελβετία) (εκπρόσωπος: A. Zalewska, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 18ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 2679/2019-5).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την ALO jewelry CZ s. r. o στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 278 της 12.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — HB κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-408/21) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Παροχές υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο και στις ουκρανικές αρχές - Παρατυπίες στις διαδικασίες ανάθεσης των συμβάσεων - Ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Αποφάσεις οι οποίες συνιστούν εκτελεστούς τίτλους - Άρθρο 299 ΣΛΕΕ - Αρμοδιότητα του οργάνου που εξέδωσε την πράξη - Εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης)

(2022/C 340/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: HB (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Araujo Arce, J. Estrada de Solà και J. Baquero Cruz)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της απόφασης C(2021) 3339 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Μαΐου 2021, σχετικά με την είσπραξη απαίτησης ύψους 4 241 507,00 ευρώ εις βάρος της, δυνάμει της σύμβασης με στοιχεία TACIS/2006/101-510, και της απόφασης C(2021) 3340 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Μαΐου 2021, σχετικά με την είσπραξη απαίτησης ύψους 1 197 055,86 ευρώ εις βάρος της, δυνάμει της σύμβασης με στοιχεία CARDS/2008/166-429, και, αφετέρου, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, την επιστροφή όλων των ποσών που τυχόν έχει ανακτήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυνάμει των ανωτέρω αποφάσεων, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), προσαυξημένου κατά 7 μονάδες, καθώς και την καταβολή συμβολικού ποσού ενός ευρώ ως αποζημίωση, υπό την επιφύλαξη συμπλήρωσης, προς χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2021) 3339 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Μαΐου 2021, σχετικά με την είσπραξη απαίτησης 4 241 507 ευρώ εις βάρος της HB, και την απόφαση C(2021) 3340 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Μαΐου 2021, σχετικά με την είσπραξη απαίτησης 1 197 055,86 ευρώ εις βάρος της HB.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Η HB και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν εκάστη τα δικαστικά έξοδά της, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 338 της 23.8.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Les Éditions P. Amaury κατά EUIPO — Golden Balls (BALLON D’OR)

(Υπόθεση T-478/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BALLON D’OR - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Μερική έκπτωση - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσης - Εκτίμηση των αποδείξεων - Χαρακτηρισμός των υπηρεσιών)

(2022/C 340/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Les Éditions P. Amaury (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. de Haan και M. Laborde, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Chylińska και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Golden Balls Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, solicitor, T. Dolde και V. Pati, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 7ης Ιουνίου 2021 (υπόθεση R 1073/2020-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 7ης Ιουνίου 2021 (υπόθεση R 1073/2020-4) καθόσον επιβεβαίωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων με την οποία κηρύχθηκε η έκπτωση από το δικαίωμα επί του σήματος όσον αφορά υπηρεσίες «ψυχαγωγίας», «τηλεοπτικής ψυχαγωγίας» και «οργάνωσης διαγωνισμών (ψυχαγωγίας)», οι οποίες περιλαμβάνονται στην κλάση 41 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 382 της 20.9.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — YF κατά EFCA

(Υπόθεση T-664/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου - Λύσης της σύμβασης - Επαγγελματική ανεπάρκεια - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Αρχή της χρηστής διοικήσεως)

(2022/C 340/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: YF (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας (εκπρόσωποι: S. Steele, επικουρούμενη από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή του δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας (EFCA) της 18ης Φεβρουαρίου 2021, με την οποία λύθηκε η σύμβασή του αορίστου χρόνου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον YF στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 502 της 13.12.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Ιουλίου 2022 — RT France κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-125/22) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία - Προσωρινή απαγόρευση μετάδοσης και αναστολή των αδειών μετάδοσης του περιεχομένου ορισμένων μέσων ενημέρωσης - Εγγραφή στον κατάλογο των οντοτήτων στις οποίες εφαρμόζονται περιοριστικά μέτρα - Αρμοδιότητα του Συμβουλίου - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα ακροάσεως - Ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης - Αναλογικότητα - Επιχειρηματική ελευθερία - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας)

(2022/C 340/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: RT France (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: E. Piwnica και M. Nguyen Chanh, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Lejeune, R. Meyer και S. Emmerechts)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: C. Pochet, M. Van Regemorter και L. Van den Broeck), Δημοκρατία της Εσθονίας (εκπρόσωποι: N. Grünberg και M. Kriisa), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: A.-L. Desjonquères, J.-L. Carré, W. Zemamta και T. Stéhelin), Δημοκρατία της Λεττονίας (εκπρόσωποι: K. Pommere, J. Davidoviča, I. Hūna, D. Ciemiņa και V. Borodiņeca), Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: K. Dieninis και V. Kazlauskaitė-Švenčionienė), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και A. Miłkowska), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Calleja Crespo, V. Di Bucci, J.-F. Brakeland και M. Carpus Carcea), Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (εκπρόσωποι: F. Hoffmeister, L. Havas και M. A. De Almeida Veiga)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2022/351 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2022, L 65, σ. 5), και του κανονισμού (ΕΕ) 2022/350 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2022, L 65, σ. 1), κατά το μέτρο που οι πράξεις αυτές την αφορούν.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η RT France φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

3)

Το Βασίλειο του Βελγίου, η Δημοκρατία της Εσθονίας, η Γαλλική Δημοκρατία, η Δημοκρατία της Λεττονίας, η Δημοκρατία της Λιθουανίας, η Δημοκρατία της Πολωνίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 148 της 4.4.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — JP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-638/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Γενικός διαγωνισμός - Προκήρυξη διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 για την πρόσληψη διοικητικών υπαλλήλων στον τομέα της φορολογίας (AD 7) - Mη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων - Εκκρεμοδικία - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 340/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: JP (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Milanowska και T. Lilamand)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 10ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία η εξεταστική επιτροπή του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 αρνήθηκε, μετά από επανεξέταση, να συμπεριλάβει το όνομά της στον εφεδρικό πίνακα επιτυχόντων του εν λόγω διαγωνισμού και, αφετέρου, αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από την απόφαση αυτή.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την JP στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 433 της 14.12.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2022 — IN.PRO.DI κατά EUIPO — Aiello (CAPRI)

(Υπόθεση T-203/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 340/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IN.PRO.DI — Inghirami produzione distribuzione SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: V. Piccarreta, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Capostagno)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Antonino Aiello (Νάπολη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Manna, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 3ης Φεβρουαρίου 2021 (Υπόθεση R 49/2020-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως.

2)	Καταδικάζει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2022 — LW κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-728/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσφεύγων που έπαυσε να ανταποκρίνεται στις οχλήσεις του Γενικού Δικαστηρίου - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 340/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: LW (εκπρόσωποι: L. Levi και N. Flandin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Hohenecker και T. Lilamand)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή-αγωγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 8ης Ιανουαρίου 2021, σχετικά με τη μετακίνηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας σε διαφορετική θέση εργασίας εντός της ίδιας μονάδας, και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 29ης Ιουλίου 2021, σχετικά με την απόρριψη της ενστάσεως που άσκησε δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της εν λόγω αποφάσεως και, αφετέρου, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη κατόπιν των ως άνω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργείται η δίκη επί της υπό κρίση προσφυγής.

2)	Η LW φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

---

(1)  EE C 11 της 10.1.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — ClientEarth κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-792/21) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Σύμβαση του Aarhus - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 - Έκθεση εκτίμησης επιπτώσεων και άλλα έγγραφα σχετικά με νομοθετική πρωτοβουλία στον περιβαλλοντικό τομέα - Σιωπηρή απόρριψη της αίτησης πρόσβασης - Ρητή απόφαση εκδοθείσα μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 340/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ClientEarth AISBL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: F. Logue, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Ehrbar και A. Spina)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της από 12ης Οκτωβρίου 2021 σιωπηρής απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απόρριψης της επιβεβαιωτικής αίτησης πρόσβασης σε διάφορα έγγραφα σχετικά με τη βιώσιμη εταιρική διακυβέρνηση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 84 της 21.2.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2022 — Perez Lopes Pargana Calado κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-31/22) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Ανάκληση των προσβαλλομένων αποφάσεων - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 340/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ana Teresa Perez Lopes Pargana Calado (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: M. Marques Matias, δικηγόρος)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram και Á. Almendros Manzano)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε, κατ’ ουσίαν, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση των αποφάσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις οποίες απορρίφθηκαν οι αιτήσεις συμμετοχής της στη διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης σχετικά με τη μετάφραση νομικών κειμένων από ορισμένες επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την πορτογαλική.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Το Δικαστήριο φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ana Teresa Perez Lopes Pargana Calado.

---

(1)  EE C 158 της 11.4.2022.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2022 — Telefónica de España κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-170/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Δίκτυο ασφαλών διευρωπαϊκών υπηρεσιών τηλεματικής μεταξύ διοικήσεων (TESTA) - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος)

(2022/C 340/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Telefónica de España, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, J. Blanco Carol, δικηγόροι, και P. Stuart, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. André και M. Ilkova)

Αντικείμενο

Με την αίτησή της βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, η αιτούσα ζητεί, αφενός, την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 21ης Ιανουαρίου 2022 σχετικά με την προκήρυξη διαγωνισμού DIGIT/A 3/PR/2019/010, με τίτλο «Διευρωπαϊκές Υπηρεσίες Τηλεματικής μεταξύ Διοικήσεων (TESTA)», ενημερώνοντας την αιτούσα ότι η προσφορά της δεν έγινε δεκτή στη διαδικασία σύναψης σύμβασης και ανακοινώνοντας την επικείμενη υπογραφή της σύμβασης με τον επιτυχόντα προσφέροντα και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αναστείλει την υπογραφή της σύμβασης.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 1ης Απριλίου 2022, Telefónica de España κατά Επιτροπής (T-170/22 R).

3)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της εταιρίας BT Global Services Belgium BV.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα, πλην των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η εταιρία BT Global Services Belgium BV. Η τελευταία φέρει τα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της αιτήσεως παρεμβάσεως.

Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2022 — Stöttingfjällets Miljöskyddsförening κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-345/22)

(2022/C 340/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stöttingfjällets Miljöskyddsförening (Lycksele, Σουηδία) (εκπρόσωπος: G. Byrne, Barrister-at-Law)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει, για τον λόγο ότι παραβιάζει τις Συνθήκες, την απόφαση της Επιτροπής, η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με επιστολή της 1ης Απριλίου 2022 και με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η από 15 Δεκεμβρίου 2021 αίτηση της προσφεύγουσας για τη διενέργεια εσωτερικού ελέγχου,

—	περαιτέρω ή επικουρικώς, να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή παρανόμως παρέλειψε να ενεργήσει δυνάμει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ, όταν κλήθηκε να το πράξει με την επιστολή της προσφεύγουσας της 15ης Δεκεμβρίου 2021 και/ή παρέλειψε να καθορίσει τη θέση της σχετικά με την καταγγελία της προσφεύγουσας,

—

να διαπιστώσει ότι, δεδομένου ότι το ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα που θεσπίστηκε από τη Σουηδία τον Ιανουάριο του 2020 (στο εξής: σουηδικό ΕΣΕΚ) παραβιάζει τη Σύμβαση του Ώρχους, η Επιτροπή έσφαλε κατά την αξιολόγηση του εν λόγω σχεδίου και/ή κατά την έγκριση και/ή τη δημοσίευσή του, και ότι το σουηδικό ΕΣΕΚ αντιβαίνει, ως εκ τούτου, στο ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο και/ή είναι παράνομο,

—

να διαπιστώσει ότι, ενόψει σοβαρών, επίμονων και συνεχιζόμενων παραβιάσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το διεθνές και από το ενωσιακό δίκαιο να λάβει τα αναγκαία και κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψει και/ή να θεραπεύσει τη μη συμμόρφωση του σουηδικού ΕΣΕΚ προς τη Σύμβαση του Ώρχους,

—	να διαπιστώσει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) δεν εφαρμόζει τις διατάξεις της Σύμβασης του Ώρχους, ιδίως το άρθρο 7, και, ως εκ τούτου, αντιβαίνει στο διεθνές περιβαλλοντικό δίκαιο και στο ενωσιακό δίκαιο και είναι, συνεπώς, παράνομος,

—

εν όψει της μη συμμόρφωσης των ΕΣΕΠ, συμπεριλαμβανομένου του σουηδικού ΕΣΕΠ, με τη Σύμβαση του Ώρχους, να διαπιστώσει ότι η παράλειψη της Επιτροπής να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999 συνιστά παράβαση του εν λόγω κανονισμού, παράβαση της Σύμβασης του Ώρχους και, επιπλέον, παράβαση των υποχρεώσεων της Επιτροπής να ενεργεί βάσει των Συνθηκών,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής που κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με επιστολή της 1ης Απριλίου 2022 πρέπει να ακυρωθεί. Η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτημα στην Επιτροπή με επιστολή της 15ης Δεκεμβρίου 2021. Απαντώντας στο αίτημα της προσφεύγουσας, το οποίο υποβλήθηκε με την προαναφερθείσα επιστολή, η Επιτροπή έκρινε απαράδεκτη την απάντηση της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Επιτροπής είναι θεμελιωδώς εσφαλμένη, συνιστά παράβαση του ενωσιακού και του διεθνούς περιβαλλοντικού δικαίου και συνιστά παράβαση των Συνθηκών. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της να ενεργήσει που απορρέουν από τις Συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των άρθρων 3, 6 και 7 της Σύμβασης της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (Σύμβαση του Ώρχους). Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής παραβίασε το παράγωγο δίκαιο της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. (2) Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Επιτροπής παραβιάζει το δικαίωμά της πρόσβασης στη δικαιοσύνη το οποίο εγγυώνται η Σύμβαση Ώρχους και ο κανονισμός 1367/2006. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η διοικητική πράξη της Επιτροπής, όπως ορίζεται στον κανονισμό 1367/2006, συνιστά παράβαση των Συνθηκών.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται, συμπληρωματικά ή επικουρικά προς τον πρώτο λόγο, ότι η Επιτροπή παρέλειψε να ενεργήσει κατά την έννοια του άρθρου 265 ΣΛΕΕ όταν ανέλυσε, ενέκρινε και δημοσίευσε τις ΕΣΑΚ, συμπεριλαμβανομένου του επίμαχου σουηδικού ΕΣΑΚ. Η Επιτροπή, παραλείποντας να ενεργήσει επί της αιτήσεως της προσφεύγουσας για εσωτερική επανεξέταση δυνάμει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ, παρέβη τις υποχρεώσεις της να ενεργεί βάσει των Συνθηκών, και συγκεκριμένα του άρθρου 3 ΣΕΕ και του άρθρου 191 ΣΛΕΕ. Η παράβαση αυτή συνιστά επίσης σαφή παραβίαση του διεθνούς και του συμβατικού και εθιμικού δικαίου της ΕΕ, ιδίως των άρθρων 3, 6 και 7 της Σύμβασης του Ώρχους, των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού 1367/2006, καθώς και της απόφασης VII/8στ σχετικά με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει της Σύμβασης του Ώρχους, η οποία εγκρίθηκε κατά τη συνεδρίαση των μερών της Σύμβασης του Ώρχους στις 21 Οκτωβρίου 2021.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν διαπίστωσε ότι το σουηδικό ΕΣΕΠ συμμορφώνεται από κάθε άποψη με τη Σύμβαση του Ώρχους, προκύπτει ότι η αξιολόγηση, η έγκριση και η δημοσίευση του εν λόγω σχεδίου είναι και ήταν πάντοτε προδήλως αντίθετες προς το διεθνές και το ενωσιακό δίκαιο και ότι το σχέδιο είναι, ως εκ τούτου, παράνομο. Συναφώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ένσταση ελλείψεως νομιμότητας δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ όσον αφορά το εν λόγω σχέδιο.

4.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 δεν εφαρμόζει τις διατάξεις της Σύμβασης του Ώρχους, ιδίως το άρθρο 7, και, ως εκ τούτου, αντίκειται στο διεθνές περιβαλλοντικό δίκαιο και στο δίκαιο της Ένωσης. Ως εκ τούτου, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 είναι αντίθετος προς τις Συνθήκες και πρέπει να κηρυχθεί παράνομος.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 663/2009 και (ΕΚ) αριθ. 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 94/22/ΕΚ, 98/70/ΕΚ, 2009/31/ΕΚ, 2009/73/ΕΚ, 2010/31/ΕΕ, 2012/27/ΕΕ και 2013/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 2009/119/ΕΚ και (ΕΕ) 2015/652 του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2018, L 328, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264 σ. 13).

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου de 2022 — Good Services κατά EUIPO — ITV Studios Global Distribution (EL ROSCO)

(Υπόθεση T-381/22)

(2022/C 340/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Good Services ltd. (Sliema, Μάλτα) (εκπρόσωπος: L. Alonso Domingo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ITV Studios Global Distribution Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα EL ROSCO — Υπ’ αριθ. 17 907 312 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 959/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να επικυρώσει την καταχώριση του υπ’ αριθ. 17 907 312 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών για τα οποία παραχωρήθηκε ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO για περαιτέρω εξέταση της υποθέσεως μετά τις υποδείξεις του Γενικού Δικαστηρίου.

—	να καταδικάσει την αντίδικο στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας καθώς και των προγενέστερων διαδικασιών ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση της νομολογίας με την οποία ερμηνεύθηκε το εν λόγω άρθρο και η έννοια της κακής πίστεως καθώς και το χρονικό σημείο κατά το οποίο πρέπει αυτή να εκτιμάται.

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2022 — Good Services κατά EUIPO — ITV Studios Global Distribution (EL ROSCO)

(Υπόθεση T-382/22)

(2022/C 340/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Good Services ltd. (Sliema, Μάλτα) (εκπρόσωπος: L. Alonso Domingo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ITV Studios Global Distribution Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα EL ROSCO — Υπ’ αριθ. 13 265 021 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 957/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να επικυρώσει την καταχώριση του υπ’ αριθ. 13 265 021 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών για τα οποία παραχωρήθηκε ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO για περαιτέρω εξέταση της υποθέσεως μετά τις υποδείξεις του Γενικού Δικαστηρίου.

—	να καταδικάσει την αντίδικο στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας καθώς και των προγενέστερων διαδικασιών ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση της νομολογίας με την οποία ερμηνεύθηκε το εν λόγω άρθρο και η έννοια της κακής πίστεως καθώς και του χρονικού σημείου κατά το οποίο πρέπει αυτή να εκτιμάται.

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2022 — Good Services κατά EUIPO — ITV Studios Global Distribution (EL ROSCO)

(Υπόθεση T-383/22)

(2022/C 340/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Good Services ltd. (Sliema, Μάλτα) (εκπρόσωπος: L. Alonso Domingo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ITV Studios Global Distribution Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα EL ROSCO — Υπ’ αριθ. 13 265 483 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 958/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να επικυρώσει την καταχώριση του υπ’ αριθ. 13 265 483 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών για τα οποία παραχωρήθηκε ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO για περαιτέρω εξέταση της υποθέσεως μετά τις υποδείξεις του Γενικού Δικαστηρίου.

—	να καταδικάσει την αντίδικο στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας καθώς και των προγενέστερων διαδικασιών ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση της νομολογίας με την οποία ερμηνεύθηκε το εν λόγω άρθρο και η έννοια της κακής πίστεως καθώς και το χρονικό σημείο κατά το οποίο πρέπει αυτή να εκτιμάται.

Προσφυγή της 1ης Ιουλίου 2022 — Productos Ibéricos Calderón y Ramos κατά EUIPO — Hijos de Rivera (ESTRELLA DE CASTILLA)

(Υπόθεση T-384/22)

(2022/C 340/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Productos Ibéricos Calderón y Ramos, SL (Salamanca, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. C. Erdozain López, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hijos de Rivera, SA (La Coruña, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Europea ESTRELLA DE CASTILLA — Υπ’ αριθ. 17 992 941 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 1576/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το EUIPO και την παρεμβαίνουσα, σε περίπτωση που αυτή αντιταχθεί στην αίτηση αναιρέσεως.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2022 — Carmeuse Holding κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-385/22)

(2022/C 340/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Carmeuse Holding SRL (Brașov, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: S. Olaru, R. Ionescu και R. Savin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη,

—

να ακυρώσει την απόφαση 2022/C 160/09 της Επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2022, με την οποία δίνεται εντολή στον κεντρικό διαχειριστή του ημερολογίου συναλλαγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταχωρίσει αλλαγές στους εθνικούς πίνακες κατανομής του Βελγίου, της Βουλγαρίας, της Τσεχίας, της Δανίας, της Γερμανίας, της Εσθονίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Σλοβενίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ημερολόγιο συναλλαγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), καθόσον ορίζει εσφαλμένο αριθμό δικαιωμάτων εκπομπής προς δωρεάν κατανομή στις εγκαταστάσεις της προσφεύγουσας στο Valea Mare Pravat και στο Fieni για τα έτη 2021-2025 και ελαττώνει: — κατά 5 355 των αριθμό των δικαιωμάτων προς δωρεάν κατανομή στην Carmeuse Holding SRL — για την εγκατάσταση Valea Mare Pravat, που βρίσκεται στο Valea Mare Pravat, επαρχία Arges, Ρουμανία, αναγνωριστικό εγκατάστασης (ID) 55 στο ενωσιακό μητρώο για κάθε έτος από το 2021 έως το 2025, — κατά 4 569 των αριθμό των δικαιωμάτων προς δωρεάν κατανομή στην Carmeuse Holding SRL — για την εγκατάσταση Fieni, που βρίσκεται στο Fieni, οδός Garii 2, επαρχία Dambovita, Ρουμανία, αναγνωριστικό εγκατάστασης (ID) 56 στο ενωσιακό μητρώο για κάθε έτος από το 2021 έως το 2025,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας,

—	να διατάξει οποιοδήποτε άλλο μέτρο απαιτείται για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη όσον αφορά τον υπολογισμό του αριθμού των δικαιωμάτων εκπομπής προς δωρεάν κατανομή για τις εγκαταστάσεις της Carmeuse.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, παραβίασε διάφορες θεμελιώδεις αρχές του δικαίου της Ένωσης, ήτοι την αρχή της ισότητας, την αρχή της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοίκησης και τα δικαιώματα άμυνας της Carmeuse, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δωρεάν κατανομή λιγότερων δικαιωμάτων εκπομπής στις εγκαταστάσεις της Carmeuse.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ανεπαρκή αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης όσον αφορά τον αριθμό των δικαιωμάτων εκπομπής προς δωρεάν κατανομή στις εγκαταστάσεις της Carmeuse, καθόσον δεν εκτίθενται λεπτομερώς η διαδικασία λήψης αποφάσεων ούτε οι λόγοι της απόρριψης των επιχειρημάτων της Carmeuse και δεν αναλύονται οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ο τύπος που εφάρμοσε η Επιτροπή υπερισχύει της δεσμευτικής νομοθεσίας.

---

(1)  Απόφαση της Επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2022, με την οποία δίνεται εντολή στον κεντρικό διαχειριστή του ημερολογίου συναλλαγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταχωρίσει αλλαγές στους εθνικούς πίνακες κατανομής του Βελγίου, της Βουλγαρίας, της Τσεχίας, της Δανίας, της Γερμανίας, της Εσθονίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Σλοβενίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ημερολόγιο συναλλαγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2022/C 160/09 — C/2022/968 (ΕΕ 2022, C 160, σ. 27).

Προσφυγή-αγωγή της 1ης Ιουλίου 2022 — Fresenius Kabi Austria κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-416/22)

(2022/C 340/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Fresenius Kabi Austria GmbH (Graz, Αυστρία) και 14 λοιπές προσφεύγουσες (εκπρόσωποι: W. Rehmann και A. Knierim, lawyers)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2022) 3591, της 24ης Μαΐου, καθόσον διατάζει τα κράτη μέλη της Ένωσης να αναστείλουν τις άδειες κυκλοφορίας φαρμάκων, όπως αναφέρεται στο Παράρτημα Ι αυτής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα·

—	επικουρικώς, με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2022) 3591, της 24ης Μαΐου, καθόσον διατάζει τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναστείλουν τις άδειες κυκλοφορίας φαρμάκων των προσφευγουσών για τα φάρμακα που αναφέρονται στο Παράρτημα Ι αυτής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι δεν πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 116 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), προκειμένου να αιτιολογηθεί η αναστολή της άδειας κυκλοφορίας για φάρμακα τα οποία περιέχουν υδροξυαιθυλιωμένο άμυλο. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν μπορεί να εκδώσει απόφαση με την οποία θα απαιτείται από τα κράτη μέλη να αναστείλουν τις αντίστοιχες άδειες κυκλοφορίας μέσω της εφαρμογής της αποφάσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής παραβιάζει την αρχή της προφύλαξης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η αναστολή της άδειας κυκλοφορίας φαρμάκων που περιέχουν υδροξυαιθυλιωμένο άμυλο δεν είναι ούτε επαρκής ούτε σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια οι οποίες απορρέουν από τη μελέτη χρήσης του φαρμάκου. Η εκτός ενδείξεων χρήση δεν θα πρέπει να οδηγεί στην αναστολή της εντός ενδείξεων χρήσης η οποία έχει καλά τεκμηριωμένα επωφελή αποτελέσματα, ιδίως ελλείψει οιωνδήποτε νέων δυσμενών για την ασφάλεια ενδείξεων.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση υποπίπτει σε αντιφάσεις και, συνεπώς, στερείται επαρκούς αιτιολογίας.

---

(1)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67).

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Ιουλίου 2022 — D’Agostino και Dafin κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-424/22)

(2022/C 340/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Vincenzo D’Agostino (Νάπολη, Ιταλία), Dafin Srl (Casandrino, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. De Siena, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι στοιχειοθετείται εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), εκπροσωπούμενης από την Πρόεδρο Christine Lagarde: α) διότι προκάλεσε την κατάρρευση της αξίας των χρηματοοικονομικών τίτλων οι οποίοι ανήκαν στον Vincenzo D’Agostino με την επωνυμία SI FTSE.COPERP, προκαλουμένης ζημίας ίσης προς τη συνολική αξία του επενδεδυμένου κεφαλαίου, ύψους 450 596,28 ευρώ, καθότι, στις 12 Μαρτίου 2020, η Christine Lagarde, με την ιδιότητα της Προέδρου της ΕΚΤ, προφέροντας την περίφημη φράση «Δεν είμαστε εδώ για τη μείωση των διαφορών μεταξύ επιτοκίων δανεισμού (“spreads”), δεν είναι αυτή η αποστολή της ΕΚΤ», προκάλεσε σημαντική μείωση της αξίας της τιμής των τίτλων σε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου και δη μείωση κατά 16,92 % στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου, ποσοστό το οποίο ουδέποτε έχει καταγραφεί στην ιστορία του εν λόγω θεσμού, και των άλλων χρηματιστηρίων του κόσμου, ανακοινώνοντας σε συνέντευξη τύπου, η οποία μεταδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, ότι η ΕΚΤ δεν θα στήριζε πλέον την αξία των τίτλων οι οποίοι έχουν εκδοθεί από χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και, ως εκ τούτου, ανακοινώνοντας τον ριζικό αναπροσανατολισμό της νομισματικής πολιτικής την οποία ακολουθούσε η ΕΚΤ ενόσω Πρόεδρός της ήταν ο Mario Draghi, του οποίου η θητεία έληξε τον Νοέμβριο του 2019· β) διότι προκάλεσε με την προπεριγραφείσα συμπεριφορά, και συνεπεία της εν λόγω ιλιγγιώδους πτώσεως του δείκτη του Χρηματιστηρίου του Μιλάνου, τη μείωση της αξίας της περιουσίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος· γ) διότι, συνεπεία της ουσιαστικής και σημαντικής μειώσεως της αξίας της περιουσίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος, τον υποχρέωσε, προκειμένου να καλύψει την εν λόγω μείωση των ιδίων κεφαλαίων, και με την ιδιότητά του ως εγγυητή της εταιρίας Dafin Srl για το πιστωτικό όριο το οποίο είχε χορηγηθεί στην εν λόγω εταιρία από την Banca Fideuram SpA να εξοφλήσει το αναλωθέν μέρους του εν λόγω πιστωτικού ορίου αντλώντας την αναγκαία προς τούτο χρηματοδότηση δια της πωλήσεως, εντός σύντομου χρονικού διαστήματος, άλλων τίτλων κυριότητάς του, υφιστάμενος ζημία ύψους 2 534 422,16 ευρώ το 2020 και περαιτέρω 336 517,30 ευρώ κατά το διάστημα μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2021-15 Απρίλιου 2021, και, ως εκ τούτου, συνολική ζημία ύψους 2 870 939,30 ευρώ· δ) διότι προκάλεσε περιουσιακή ζημία λόγω διαφυγόντος κέρδους ύψους 1 013 074,00 ευρώ· ε) διότι, ως εκ τούτου, προκάλεσε περιουσιακή ζημία συνολικού ύψους 4 334 609,28 ευρώ.

—

να υποχρεώσει την ΕΚΤ, εκπροσωπούμενη από την Πρόεδρό της: — στην αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας, συνιστάμενης σε θετική ζημία και διαφυγόν κέρδος, στην ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και στην αποκατάσταση της ζημίας που συνδέεται με την «απώλεια ευκαιρίας» υπέρ του προσφεύγοντος-ενάγοντος Vincenzo D’Agostino, εκτιμώμενων βάσει των κριτηρίων τα οποία μνημονεύονται στα οικεία κεφάλαια και παραγράφους της υπό κρίση προσφυγής-αγωγής, δια της καταβολής των εξής ποσών:1) 4 334 609,28 ευρώ για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας, 2) 1 000 000 ευρώ προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης· 3) και συνεπώς, στην καταβολή του συνολικού ποσού των 5 321 535 ευρώ· — επικουρικώς, στην καταβολή διαφόρων ποσών τα οποία θα προσδιορισθούν κατά τη διάρκεια της δίκης, κατά το μέτρο που ήθελε κριθεί εύλογο, και κατόπιν δικαστικής πραγματογνωμοσύνης της οποίας η διενέργεια πρέπει να διαταχθεί από το Γενικό Δικαστήριο, κατά την έννοια του άρθρου 70 του κανονισμού διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου· — στην καταβολή του τυχόν περαιτέρω ποσού το οποίο το Γενικό Δικαστήριο ήθελε προσδιορίσει και εκκαθαρίσει, κατά δίκαιη κρίση, ως αποκατάσταση της ζημίας που συνδέεται με την «απώλεια ευκαιρίας»· — άπαντα δε τα ανωτέρω ποσά, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων από τις 12 Μαρτίου 2020, ημερομηνία του ζημιογόνου γεγονότος, και μέχρι την πραγματική επανόρθωση.

—	Να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής οι προσφεύγοντες-ενάγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η ευθύνη της ΕΚΤ βάσει του άρθρου 340, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ και του άρθρου 2043 του ιταλικού Αστικού Κώδικα, για την περιουσιακή ζημία και την ηθική βλάβη την οποία υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων ατομικώς και ως εταίρος της Dafin Srl.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται οι αρχές οι οποίες απορρέουν από τη νομολογία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και δη από τις αποφάσεις της 28ης Οκτωβρίου 2021, Vialto Consulting κατά Επιτροπής, C-650/19 P, της 9ης Φεβρουαρίου 2022, QI κ.λπ. κατά Επιτροπής και ΕΚΤ, T-868/16, και της 21ης Ιανουαρίου 2014, Klein κατά Επιτροπής, T-309/10. Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες παραθέτουν τις προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να συντρέχουν προκειμένου να στοιχειοθετείται η εξωσυμβατική ευθύνη ενός ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου έναντι ενός πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποστηρίζουν ότι όντως συντρέχουν οι εν λόγω προϋποθέσεις.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση, εκ μέρους της ΕΚΤ, του πρωτογενούς και του παράγωγου δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατάχρηση εξουσίας της Προέδρου της. Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες προβάλλουν ότι συντρέχει παράβαση η οποία διαπράχθηκε στις 12 Μαρτίου 2020 από την ΕΚΤ, δια της Προέδρου της, των άρθρων 127 ΣΛΕΕ, κεφάλαιο [2], με τίτλο «Νομισματική πολιτική», των άρθρων 3, 10, 11, 12, 13, 38 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς και του άρθρου 17, σημεία 17.2 και 17.3 του κανονισμού που εκδόθηκε με απόφαση της ΕΚΤ της 19ης Φεβρουαρίου 2004 (1).

4.	Με τον τέταρτο λόγο προσδιορίζεται ποσοτικά, αιτιολογείται και τεκμηριώνεται η περιουσιακή ζημία την οποία υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων (θετική ζημία και διαφυγόν κέρδος).

---

(1)  Απόφαση 2004/257/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 19ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση του εσωτερικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ/2004/2) (ΕΕ 2004, L 80, σ. 33), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση ΕΚΤ/2014/1 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 22ας Ιανουαρίου 2014 (ΕΕ 2014, L 95, σ. 56).

Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2022 — Nordea Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-430/22)

(2022/C 340/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nordea Bank Oyj (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: H. Berger και M. Weber, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 11ης Απριλίου 2022 απόφαση του ΕΣΕ, υπό στοιχεία SRB/ES/2022/18, περιλαμβανομένων των παραρτημάτων I, II και III, καθόσον αφορά τις εκ των προτέρων εισφορές της προσφεύγουσας,

—	να καταδικάσει το ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το ΕΣΕ παρέβη το άρθρο 69 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (1) και τα άρθρα 16, 17, 41 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον υιοθέτησε δυναμική προσέγγιση για τον καθορισμό του επιπέδου-στόχου των εκ των προτέρων εισφορών.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ο καθορισμός του επιπέδου-στόχου από το ΕΣΕ στην προσβαλλόμενη απόφαση ενέχει πρόδηλη πλάνη εκτίμησης όσον αφορά τον προβλεπόμενο ρυθμό ανάπτυξης των καλυπτόμενων καταθέσεων και την αξιολόγηση του τρέχοντος οικονομικού κύκλου.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το ΕΣΕ παρέβη το άρθρο 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 και τα άρθρα 16, 17 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωση, καθόσον δεν εφάρμοσε το δεσμευτικό μέγιστο όριο 12,5 % στο επίπεδο-στόχο κατά τον καθορισμό του ετήσιου επιπέδου-στόχου.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι τα άρθρα 69 και 70 του κανονισμού (EU) 806/2014 παραβιάζουν την αρχή καθορισμού των εισφορών με σημείο εστίασης τους κινδύνους καθώς και τα άρθρα 16, 17 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε περίπτωση που το επίπεδο-στόχος καθοριστεί με δυναμικό τρόπο και το μέγιστο όριο σύμφωνα με το άρθρο 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 δεν εφαρμοστεί, όπως θα συμβεί αν η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ακυρωθεί.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2022 — Machková κατά EUIPO — Aceites Almenara (ALMARA SOAP)

(Υπόθεση T-436/22)

(2022/C 340/71)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Veronika Machková (Šestajovice, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: M. Balcar, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Aceites Almenara, SL (Puebla de Almenara, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALMARA SOAP — Υπ’ αριθ. 18 198 833 αίτηση καταχώρισης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 1613/2021-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση για όλα τα επίμαχα προϊόντα·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO για επανεξέταση·

—	να διατάξει να καταγραφεί στο μητρώο το σήμα το οποίο αφορά η υπ’ αριθ. 18 198 833 αίτηση καταχώρισης σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 51, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Aceites Almenara, SL στα δικαστικά έξοδα της ανακοπής, τα οποία ορίζονται σε 620 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Aceites Almenara στα δικαστικά έξοδα της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, τα οποία ορίζονται σε 720 ευρώ·

—	να καταδικάσει Aceites Almenara στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 13ης Ιουλίου 2022 — International British Education XXI κατά EUIPO — Saint George’s School (IBE ST. GEORGE’S)

(Υπόθεση T-438/22)

(2022/C 340/72)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: International British Education XXI SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Saint George’s School SL (Fornells De La Selva, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης IBE ST. GEORGE’S — Υπ’ αριθ. 18 020 505 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Μαΐου 2022 στην υπόθεση R 2226/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ανακαλέσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

—	να δεχθεί την καταχώριση του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 18 020 505 IBE ST. GEORGE’S για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητείται η καταχώριση αυτή,

—	να καταδικάσει την ελέγκτρια επιχείρηση και το καθού, αν είναι αναγκαίο, στα δικαστικά έξοδα και στις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η ίδια σε όλες τις διαδικασίες ενώπιον του EUIPO και του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 19ης Ιουλίου 2022 — Hofmeir Magnetics κατά EUIPO — Healthfactories (Hofmag)

(Υπόθεση T-452/22)

(2022/C 340/73)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hofmeir Magnetics Ltd (Witney, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Baur, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Healthfactories GmbH (Saaldorf-Surheim, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Hofmag — Υπ’ αριθ. 18 107 493 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Μαΐου 2022 στην υπόθεση R 1367/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Εσφαλμένη στενή ερμηνεία κατά την οποία το μη καταχωρισμένο σήμα του προσφεύγοντος HOFMAG αποτελεί ονομασία η οποία δεν πληροί το κριτήριο περί σημείου το οποίο «δεν έχει μόνον τοπική ισχύ» κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Μη συνεκτίμηση του ότι το σημείο «Hofmag» αποτελεί εμπορική ονομασία (δηλαδή, σχετικό σημείο κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου) στη Γερμανία ή/και στην Αυστρία.

Προσφυγή της 22ας Ιουλίου 2022 — Sky κατά EUIPO — Skyliners (SKYLINERS)

(Υπόθεση T-454/22)

(2022/C 340/74)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sky Ltd (Isleworth, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Zalewska-Orabona, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Skyliners GmbH (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SKYLINERS — Υπ’ αριθ. 14 570 915 αίτηση καταχώρισης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 0006/2022-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, στην περίπτωση που η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών παρέμβει στη διαδικασία, την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφοι 4 και 5, σε συνδυασμό με το άρθρο 41, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', και το άρθρο 8, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής σε συνδυασμό με το άρθρο 95, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 21ης Ιουλίου 2022 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Biolark (BIOLARK)

(Υπόθεση T-459/22)

(2022/C 340/75)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Ern, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. Correa Rodríguez, lawyer)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Biolark, Inc. (Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του εικονιστικού σήματος BIOLARK– Υπ’ αριθ. 1 453 505 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 1234/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ανακαλέσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την ευρωπαϊκή ονομασία του διεθνούς εμπορικού σήματος υπ’ αριθ. 1 453 505 για το σύνολο των προϊόντων και των υπηρεσιών·

—	να υποχρεώσει το καθού στην καταβολή των δικαστικών εξόδων και, σε περίπτωση που η BIOLARK INC. αποφασίσει να παρέμβει στην παρούσα διαδικασία, να επιδικάσει τα έξοδα στην BIOLARK INC.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2022 — Millennium BCP Participações και BCP África κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-462/22)

(2022/C 340/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Millennium BCP Participações, SGPS, SU, Lda (Funchal, Πορτογαλία), BCP África, SGPS, Lda (Funchal) (εκπρόσωποι: B. Santiago, L. do Nascimento Ferreira, P. Gouveia e Melo, D. Oda και A. Queiroz Martins, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταθέσει στη δικογραφία την επιστολή της 28ης Ιουνίου 2006 με την οποία οι πορτογαλικές αρχές της κοινοποίησαν το σχέδιο μέτρου «Καθεστώς III», σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, συμπεριλαμβάνοντας όλα τα έγγραφα που επισυνάπτονται στην εν λόγω επιστολή, για τους σκοπούς του άρθρου 88, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 89, παράγραφος 3, στοιχείο δʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

να ακυρώσει το άρθρο 1 και το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III, στον βαθμό που αυτά εφαρμόζονται στις SGPS [εταιρίες διαχειρίσεως εταιρικών συμμετοχών] οι οποίες εμπίπτουν στο άρθρο 36, παράγραφος 8, του EBF [Estatuto dos Beneficios Fiscais (κανονιστικής αποφάσεως περί φορολογικών πλεονεκτημάτων)], όπως είναι οι προσφεύγουσες·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων αυτών στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβάσεως του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ στο βαθμό που η απόφαση C(2020) 8550 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.21259 (2018/C) (πρώην 2018/NN) το οποίο έθεσε σε εφαρμογή η Πορτογαλία υπέρ της ελεύθερης ζώνης της Μαδέρα (ΕΖΜ) — Καθεστώς III, περιλαμβάνει τις SGPS [εταιρίες διαχειρίσεως εταιρικών συμμετοχών] μεταξύ των δικαιούχων στους οποίους εφαρμόζεται η υποχρέωση ανακτήσεως σε περίπτωση της μη τηρήσεως της απαιτήσεως περί δημιουργίας θέσεων εργασίας.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο λόγω παραβάσεως των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2022 — FV κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-542/19) (1)

(2022/C 340/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 337 της 7.10.2019.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2022 — Agentur für Globale Gesundheitsverantwortung κατά EMA

(Υπόθεση T-713/21) (1)

(2022/C 340/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 73 της 14.2.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιουλίου 2022 — Dado Ceramica κ.λπ. κατά EUIPO — Italcer (Tuile)

(Υπόθεση T-40/22) (1)

(2022/C 340/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Η πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 128 της 21.3.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2022 — Dehaen κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-157/22) (1)

(2022/C 340/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 207 της 23.5.2022.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2022 — Dehaen κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-158/22) (1)

(2022/C 340/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 207 της 23.5.2022.