ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

65ό έτος
22 Αυγούστου 2022

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2022/C 318/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2022/C 318/02

Υπόθεση C-576/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CC κατά Pensionsversicherungsanstalt [Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων – Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 – Άρθρο 44, παράγραφος 2 – Πεδίο εφαρμογής – Σύνταξη γήρατος – Υπολογισμός – Συνυπολογισμός των περιόδων ανατροφής τέκνου που συμπληρώθηκαν σε άλλα κράτη μέλη – Άρθρο 21 ΣΛΕΕ – Ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών]

2

2022/C 318/03

Υπόθεση C-625/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 26 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KM κατά Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως – Οδηγία 79/7/ΕΟΚ – Άρθρο 4, παράγραφος 1 – Έμμεση διάκριση λόγω φύλου – Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την ασυμβατότητα δύο ή πλειόνων συντάξεων λόγω ολικής μόνιμης ανικανότητας προς εργασία οι οποίες θεμελιώθηκαν στο πλαίσιο του ίδιου εκ του νόμου συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως – Συμβατότητα παρόμοιων συντάξεων όταν εμπίπτουν σε εκ του νόμου συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως τα οποία είναι διαφορετικά – Διαπίστωση περί υπάρξεως έμμεσης δυσμενούς διακρίσεως επί τη βάσει στατιστικών στοιχείων – Καθορισμός των προς σύγκριση θιγόμενων ομάδων – Δικαιολόγηση)

3

2022/C 318/04

Υπόθεση C-652/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunalul Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — HW, ZF, MZ κατά Allianz Elementar Versicherungs AG [Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 – Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων – Άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο β' – Αγωγή που ασκείται από τον αντισυμβαλλόμενο του ασφαλιστή, τον ασφαλισμένο ή δικαιούχο ασφαλιστικής σύμβασης – Δυνατότητα άσκησης αγωγής κατά ασφαλιστή ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου κατοικίας του ενάγοντος – Καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας και της κατά τόπον αρμοδιότητας δικαστηρίου κράτους μέλους – Άρθρο 13, παράγραφος 2 – Ευθεία αγωγή του ζημιωθέντος κατά του ασφαλιστή – Ασφαλιστής που εδρεύει σε ένα κράτος μέλος και διατηρεί εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος ενάγεται ενώπιον του δικαστηρίου στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η εγκατάσταση]

4

2022/C 318/05

Υπόθεση C-696/20: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — B. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w W. [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 41 – Ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών – Τόπος – Αλυσίδα διαδοχικών πράξεων – Εσφαλμένος χαρακτηρισμός μέρους των πράξεων – Αρχές της αναλογικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας]

4

2022/C 318/06

Υπόθεση C-7/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Iουλίου 2022 [αίτηση του Bezirksgericht Bleiburg (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LKW WALTER Internationale Transportorganisation AG κατά CB, DF, GH [Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Επίδοση και κοινοποίηση πράξεων – Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 – Άρθρο 8, παράγραφος 1 – Προθεσμία μίας εβδομάδας για άσκηση του δικαιώματος άρνησης παραλαβής της πράξης – Διαταγή εκτέλεσης εκδοθείσα σε ένα κράτος μέλος και κοινοποιηθείσα σε άλλο κράτος μέλος στη γλώσσα του πρώτου κράτους μέλους και μόνον – Ρύθμιση του πρώτου αυτού κράτους μέλους η οποία προβλέπει προθεσμία οκτώ ημερών για άσκηση ανακοπής κατά της διαταγής – Προθεσμία ανακοπής η οποία εκκινεί κατά τον ίδιο χρόνο με την προβλεπόμενη προθεσμία για άσκηση του δικαιώματος άρνησης παραλαβής της πράξης – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προσφυγής]

5

2022/C 318/07

Υπόθεση C-13/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Judecătoria Miercurea Ciuc (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pricoforest SRL κατά Inspectoratul de Stat pentru Controlul în Transportul Rutier (ISCTR) [Προδικαστική παραπομπή – Οδικές μεταφορές – Κοινωνικές διατάξεις – Κανονισμός (ΕΚ) 561/2006 – Εξαιρέσεις – Άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ – Έννοια της ακτίνας έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης – Οχήματα που πραγματοποιούν μεταφορές εντός και εκτός της ακτίνας αυτής]

6

2022/C 318/08

Υπόθεση C-24/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Tribunale ordinario di Pordenone (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PH κατά Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia, Direzione centrale risorse agroalimentari, forestali e ittiche — Servizio foreste e corpo forestale della Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia [Προδικαστική παραπομπή – Γεωργία – Γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές – Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 – Σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον – Οδηγία 2001/18/ΕΚ – Άρθρο 26α – Δυνατότητα των κρατών μελών να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της ακούσιας παρουσίας γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε άλλα προϊόντα – Προϋποθέσεις εφαρμογής – Αρχή της αναλογικότητας – Κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη εθνικών μέτρων συνύπαρξης για την αποφυγή της ακούσιας παρουσίας γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες – Μέτρο περιφερειακής ή τοπικής οντότητας με το οποίο απαγορεύεται στο έδαφός της η καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένου αραβοσίτου]

7

2022/C 318/09

Υπόθεση C-51/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tallinna Halduskohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aktsiaselts M.V.WOOL κατά Põllumajandus- ja Toiduamet [Προδικαστική παραπομπή – Νομοθεσία για τα τρόφιμα – Κανονισμός (ΕΚ) 2073/2005 – Μικροβιολογικά κριτήρια για τα τρόφιμα – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Υποχρεώσεις των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων – Παράρτημα I – Κεφάλαιο 1, σημείο 1.2 – Οριακές τιμές για την παρουσία Listeria monocytogenes στα αλιευτικά προϊόντα πριν και μετά τη διάθεση στην αγορά – Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 – Άρθρο 14, παράγραφος 8 – Επίσημος έλεγχος του προϊόντος κατά το στάδιο της διάθεσης στην αγορά – Περιεχόμενο]

8

2022/C 318/10

Υπόθεση C-56/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB ARVI ir ko κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 137 – Καθεστώς προαιρετικής υπαγωγής στον φόρο – Προϋποθέσεις – Εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας το δικαίωμα του υποκειμένου στον φόρο να επιλέξει την υπαγωγή της πώλησης ακινήτου στον ΦΠΑ τελεί υπό την προϋπόθεση μεταβίβασης του ακινήτου σε υποκείμενο στον φόρο που έχει ήδη εγγραφεί στο μητρώο ΦΠΑ – Υποχρέωση διακανονισμού των εκπτώσεων ΦΠΑ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την προϋπόθεση αυτή – Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας]

8

2022/C 318/11

Υπόθεση C-63/21 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Laure Camerin κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Πρώην υπάλληλος – Κρατήσεις που επιβάλλονται επί της συντάξεως αρχαιότητας – Εκτέλεση αποφάσεως εθνικού δικαστηρίου – Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

9

2022/C 318/12

Υπόθεση C-99/21 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Danske Slagtermestre κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βασιλείου της Δανίας (Αίτηση αναιρέσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Καθεστώς εισφορών για τη συλλογή λυμάτων – Καταγγελία – Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται η μη ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως – Προσφυγή ακυρώσεως – Παραδεκτό – Ενεργητική νομιμοποίηση – Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ – Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας δεν απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα – Άμεσος επηρεασμός)

10

2022/C 318/13

Υπόθεση C-105/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά IR (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρα 6 και 47 – Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής – Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας – Αρχές της ισοδυναμίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Οδηγία 2012/13/ΕΕ – Δικαίωμα ενημερώσεως στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών – Έγγραφο δικαιωμάτων κατά τη σύλληψη – Δικαίωμα ενημερώσεως σχετικά με την ποινική κατηγορία δυνάμει εθνικού εντάλματος συλλήψεως – Δικαίωμα προσβάσεως στο υλικό της δικογραφίας – Προϋποθέσεις εκδόσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εις βάρος κατηγορούμενου ο οποίος βρίσκεται στο κράτος μέλος εκτελέσεως του εντάλματος – Υπεροχή του δικαίου της Ένωσης)

10

2022/C 318/14

Υπόθεση C-146/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti — Administraţia Sector 1 a Finanţelor Publice κατά VB, Direcţia Generalā Regionalā a Finanţelor Publice Bucureşti -Serviciul Soluţionare Contestaţii 1 [Προδικαστική παραπομπή – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Εκτελεστικές αποφάσεις 2010/583/ΕΕ και 2013/676/ΕΕ με τις οποίες επιτρέπεται στη Ρουμανία να παρεκκλίνει από το άρθρο 193 της εν λόγω οδηγίας – Μηχανισμός της αντιστροφής της επιβάρυνσης – Παράδοση προϊόντων ξυλείας – Εθνική ρύθμιση που επιβάλλει προϋπόθεση εγγραφής στο φορολογικό μητρώο ΦΠΑ για την εφαρμογή του εν λόγω μηχανισμού – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας]

11

2022/C 318/15

Υπόθεση C-149/21 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Fakro sp. z o.o. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Πολωνίας (Αίτηση αναιρέσεως – Ανταγωνισμός – Απόρριψη καταγγελίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Έλλειψη συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

12

2022/C 318/16

Υπόθεση C-170/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Profi Credit Bulgaria κατά T.I.T. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Καταναλωτική πίστη – Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές – Άρθρο 6, παράγραφος 1 – Αυτεπάγγελτη εξέταση – Άρνηση έκδοσης διαταγής πληρωμής σε περίπτωση αξίωσης που στηρίζεται σε καταχρηστική ρήτρα – Συνέπειες που απορρέουν από τον καταχρηστικό χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας – Δικαίωμα επιστροφής των καταβληθέντων – Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας – Αυτεπάγγελτος συμψηφισμός)

12

2022/C 318/17

Υπόθεση C-192/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Clemente κατά Comunidad de Castilla y León (Dirección General de la Función Pública) (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 4, σημείο 1 – Αρχή της μη διάκρισης – Μη προσμέτρηση της προϋπηρεσίας αναπληρωτή δημοσίου υπαλλήλου, ο οποίος μονιμοποιήθηκε, για τους σκοπούς της οριστικής αναγνώρισης του προσωπικού του βαθμού – Εξομοίωση της προϋπηρεσίας αυτής με εκείνη ενός μονίμου δημοσίου υπαλλήλου – Έννοια αντικειμενικών λόγων – Προσμέτρηση της προϋπηρεσίας για την απόκτηση της ιδιότητας του μονίμου δημοσίου υπαλλήλου – Διάρθρωση της κάθετης εξέλιξης των μονίμων δημοσίων υπαλλήλων που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία)

13

2022/C 318/18

Υπόθεση C-194/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά X [Προδικαστική παραπομπή – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρα 184 και 185 – Διακανονισμός των εκπτώσεων – Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος δεν άσκησε το δικαίωμά του προς έκπτωση πριν από την παρέλευση αποσβεστικής προθεσμίας – Αδυναμία διενέργειας της εκπτώσεως αυτής στο πλαίσιο διακανονισμού]

14

2022/C 318/19

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-213/21 και C-214/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Italy Emergenza Cooperativa Sociale (C-213/21 και C-214/21) κατά Azienda Sanitaria Locale Barletta-Andria-Trani (C-213/21), Azienda Sanitaria Provinciale di Cosenza (C-214/21) (Προδικαστική παραπομπή – Σύναψη δημοσίων συμβάσεων – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 10, στοιχείο ηʹ – Ειδικές εξαιρέσεις για συμβάσεις υπηρεσιών – Υπηρεσίες πολιτικής άμυνας, πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων – Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις ή ενώσεις – Υπηρεσία ασθενοφόρων χαρακτηριζόμενη ως υπηρεσία έκτακτης ανάγκης – Εθελοντικές οργανώσεις – Κοινωνικοί συνεταιρισμοί)

14

2022/C 318/20

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-257/21 και C-258/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Coca-Cola European Partners Deutschland GmbH κατά L.B. (C-257/21), R.G. (C-258/21) (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Άρθρο 153 ΣΛΕΕ – Προστασία των εργαζομένων – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Νυχτερινή εργασία – Συλλογική σύμβαση εργασίας προβλέπουσα μικρότερη προσαύξηση αποδοχών για τακτική νυχτερινή εργασία από την προβλεπόμενη για την έκτακτη νυχτερινή εργασία – Ίση μεταχείριση – Άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

15

2022/C 318/21

Υπόθεση C-261/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F. Hoffmann-La Roche Ltd, Novartis AG, Novartis Farma SpA, Roche SpA κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕE – Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέψουν τα αναγκαία ένδικα βοηθήματα και μέσα προκειμένου να διασφαλίσουν αποτελεσματική δικαστική προστασία στους τομείς που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης – Άρθρο 267 ΣΛΕΕ – Υποχρέωση του αιτούντος δικαστηρίου να διασφαλίσει την πλήρη αποτελεσματικότητα της ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης στην οποία προέβη το Δικαστήριο – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρο 47 – Πρόσβαση σε ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως – Απόφαση εθνικού δικαστηρίου αποφαινόμενου σε τελευταίο βαθμό μετά από προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου – Προβαλλόμενη μη συμφωνία της εν λόγω αποφάσεως με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης στην οποία προέβη το Δικαστήριο – Εθνική νομοθεσία η οποία δεν επιτρέπει την άσκηση αιτήσεως αναθεωρήσεως της εν λόγω αποφάσεως)

16

2022/C 318/22

Υπόθεση C-264/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Korkein oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Keskinäinen Vakuutusyhtiö Fennia κατά Koninklijke Philips N.V. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 85/374/ΕΟΚ – Ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Έννοια του παραγωγού – Κάθε πρόσωπο που εμφανίζεται ως παραγωγός του προϊόντος επιθέτοντας ή επιτρέποντας να τεθεί πάνω σε αυτό η επωνυμία του, το σήμα του ή οποιοδήποτε άλλο διακριτικό σημείο)

16

2022/C 318/23

Υπόθεση C-308/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Tribunal Judicial da Comarca dos Açores (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KU, OP, GC κατά SATA International — Azores Airlines SA [Προδικαστική παραπομπή – Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Αποζημίωση των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχή βοήθειας σε αυτούς – Ματαίωση ή μεγάλη καθυστέρηση της πτήσης – Άρθρο 5, παράγραφος 3 – Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης – Έκτακτες περιστάσεις – Γενικευμένη βλάβη του συστήματος του αερολιμένα για τον εφοδιασμό των αεροσκαφών με καύσιμα]

17

2022/C 318/24

Υπόθεση C-377/21: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Cour du travail de Mons (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ville de Mons, Zone de secours Hainaut — Centre κατά RM (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 97/81/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης – Ρήτρα 4 – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων – Αρχή prorata temporis – Συνεκτίμηση, για τον υπολογισμό των αποδοχών ενός επαγγελματία πυροσβέστη πλήρους απασχολήσεως, της προϋπηρεσίας του ως εθελοντή πυροσβέστη, βάσει της αρχής prorata temporis)

18

2022/C 318/25

Υπόθεση C-72/22 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.A. (Προδικαστική παραπομπή – Επείγουσα προδικαστική διαδικασία – Πολιτική ασύλου και μετανάστευσης – Οδηγία 2011/95/ΕΕ – Άρθρο 4 – Κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας – Οδηγία 2013/32/ΕΕ – Άρθρα 6 και 7 – Απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία – Άρθρο 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Οδηγία 2013/33/ΕΕ – Άρθρο 8 – Θέση του αιτούντος υπό κράτηση – Λόγοι κράτησης – Προστασία της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης – Θέση του αιτούντος άσυλο υπό κράτηση λόγω της παράνομης εισόδου του στο έδαφος της Ένωσης)

18

2022/C 318/26

Υπόθεση C-704/21: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunal Judicial da Comarca de Lisboa — Juízo Local Cível de Lisboa (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DS, CF, DT, CL κατά Orbest, SA [Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Αποζημίωση των επιβατών και παροχή βοήθειας σε αυτούς – Ματαίωση ή μεγάλη καθυστέρηση της πτήσης – Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης – Έκτακτες περιστάσεις – Πρόσκρουση οχήματος τροφοδοσίας σε αεροσκάφος σταθμευμένο στον χώρο του αεροδρομίου]

19

2022/C 318/27

Υπόθεση C-187/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Μαρτίου 2022 η Laboratorios Ern, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 12 Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση T-160/21, Laboratorios Ern κατά EUIPO — Malpricht (APIRETAL)

19

2022/C 318/28

Υπόθεση C-207/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 17 Μαρτίου 2022 — Lineas — Concessões de Transportes SGPS, S.A. κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

20

2022/C 318/29

Υπόθεση C-267/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 20 Απριλίου 2022 — Global Roads Investimentos SGPS, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

20

2022/C 318/30

Υπόθεση C-268/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel (Βέλγιο) στις 13 Απριλίου 2022 — VITOL SA κατά Belgische Staat

21

2022/C 318/31

Υπόθεση C-280/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Βέλγιο) στις 25 Απριλίου 2022 — vzw Kinderrechtencoalitie Vlaanderen, vzw Liga voor Mensenrechten κατά Belgische Staat

22

2022/C 318/32

Υπόθεση C-281/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Wien (Αυστρία) στις 25 Απριλίου 2022 — G. K., B. O. D. GmbH, S. L.

23

2022/C 318/33

Υπόθεση C-287/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 3 Μαΐου 2022 — YQ, RJ κατά Getin Noble Bank S.A.

23

2022/C 318/34

Υπόθεση C-290/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 3 Μαΐου 2022 — NOS-SGPS SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

24

2022/C 318/35

Υπόθεση C-296/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 5 Μαΐου 2022 — A.T.U. Auto-Teile-Unger GmbH & Co. KG και Carglass GmbH κατά FCA Italy SpA

24

2022/C 318/36

Υπόθεση C-304/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kammergericht Berlin (Γερμανία) στις 10 Μαΐου 2022 — PM κατά Senatsverwaltung für Justiz, Vielfalt und Antidiskriminierung

25

2022/C 318/37

Υπόθεση C-321/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy — Śródmieścia w Warszawie (Πολωνία) στις 5 Μαΐου 2022 — ZL, KU, KM κατά Provident Polska S.A.

26

2022/C 318/38

Υπόθεση C-326/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie (Πολωνία) στις 13 Μαΐου 2022 — Z. sp. z o.o. κατά A. S.A.

26

2022/C 318/39

Υπόθεση C-334/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 23 Μαΐου 2022 — Audi AG κατά GQ

27

2022/C 318/40

Υπόθεση C-336/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 23 Μαΐου 2022 — f6 Cigarettenfabrik GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Bielefeld

28

2022/C 318/41

Υπόθεση C-348/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Puglia (Ιταλία) στις 30 Μαΐου 2022 — Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato κατά Comune di Ginosa

29

2022/C 318/42

Υπόθεση C-360/22: Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

30

2022/C 318/43

Υπόθεση C-388/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 14 Ιουνίου 2022 — flightright GmbH κατά Transportes Aéreos Portugueses SA (TAP)

31

2022/C 318/44

Υπόθεση C-440/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Ιουλίου 2022 η Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 4 Μαΐου 2022 στην υπόθεση T-718/20, Wizz Air κατά Επιτροπής

32

2022/C 318/45

Υπόθεση C-455/22: Προσφυγή της 8ης Ιουλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας

33

 

Γενικό Δικαστήριο

2022/C 318/46

Υπόθεση T-306/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — Hijos de Moisés Rodríguez González κατά EUIPO — Irlande et Ornua (La Irlandesa 1943) {Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης La Irlandesa 1943 – Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας – Κήρυξη ακυρότητας από το τμήμα προσφυγών μείζονος συνθέσεως του EUIPO – Αποδεικτικά στοιχεία προσκομιζόμενα το πρώτον ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου – Κρίσιμη ημερομηνία για την εξέταση λόγου απόλυτης ακυρότητας – Σήμα που θα μπορούσε να παραπλανήσει το κοινό – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Κακή πίστη – Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001]}

34

2022/C 318/47

Υπόθεση T-609/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — LA International Cooperation κατά Επιτροπής (Μηχανισμός προενταξιακής βοήθειας – Έρευνα της OLAF – Απόφαση της Επιτροπής με την οποία επιβάλλεται διοικητική κύρωση – Αποκλεισμός για διάστημα τεσσάρων ετών από τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων που χρηματοδοτούνται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης – Καταχώριση στη βάση δεδομένων του συστήματος έγκαιρου εντοπισμού και αποκλεισμού – Δημοσιονομικός κανονισμός – Πλήρης δικαιοδοσία – Αναλογικότητα της κύρωσης)

35

2022/C 318/48

Υπόθεση T-640/21: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — bet-at-home.com Entertainment κατά EUIPO (bet-at-home) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης bet-at-home – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

35

2022/C 318/49

Υπόθεση T-150/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2022 — Hangzhou Dingsheng Industrial Group κ.λπ. κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως – Ντάμπινγκ – Εισαγωγές ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Κίνας – Έναρξη έρευνας για καταστρατήγηση υφιστάμενων μέτρων αντιντάμπινγκ βάσει των οποίων οι εισαγωγές υπόκεινται σε καταγραφή – Εισαγωγή ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Κίνας, τα οποία αποστέλλονται από την Ταϊλάνδη – Επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ – Απώλεια του εννόμου συμφέροντος – Κατάργηση της δίκης)

36

2022/C 318/50

Υπόθεση T-704/21: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2022 — Compass Tex κατά EUIPO (Trusted Handwork) [Προσφυγή ακυρώσεως – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Trusted Handwork – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος]

37

2022/C 318/51

Υπόθεση T-237/22 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Ιουνίου 2022 — Usmanov κατά Συμβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας – Δέσμευση κεφαλαίων – Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων – Έλλειψη επείγοντος – Στάθμιση συμφερόντων)

37

2022/C 318/52

Υπόθεση T-240/22 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουλίου 2022 — Lacapelle κατά Κοινοβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα – Θεσμικό δίκαιο – Μέλος του Κοινοβουλίου – Αποκλεισμός από τη συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών – Αίτηση αναστολής εκτελέσεως – Έλλειψη επείγοντος)

38

2022/C 318/53

Υπόθεση T-241/22 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουλίου 2022 — Juvin κατά Κοινοβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα – Θεσμικό δίκαιο – Μέλος του Κοινοβουλίου – Αποκλεισμός από τη συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών – Αίτηση αναστολής εκτελέσεως – Έλλειψη επείγοντος)

38

2022/C 318/54

Υπόθεση T-288/22: Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2022 — VEB.RF κατά Συμβουλίου

39

2022/C 318/55

Υπόθεση T-289/22: Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2022 — Shuvalov κατά Συμβουλίου

40

2022/C 318/56

Υπόθεση T-323/22: Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2022 — PH κ.λπ. κατά ΕΚΤ

41

2022/C 318/57

Υπόθεση T-386/22: Προσφυγή της 1ης Ιουλίου 2022 — QF κατά Συμβουλίου

43

2022/C 318/58

Υπόθεση T-408/22: Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2022 — adp Merkur κατά EUIPO — psmtec (SEVEN SEVEN 7)

43

2022/C 318/59

Υπόθεση T-413/22: Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2022 — Hasbro κατά EUIPO — Kreativni dogadaji (DRINKOPOLY)

44

2022/C 318/60

Υπόθεση T-414/22: Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2022 — Colombani κατά ΕΥΕΔ

45

2022/C 318/61

Υπόθεση T-417/22: Προσφυγή — αγωγή της 6ης Ιουλίου 2022 — Intel Corporation κατά Επιτροπής

46

2022/C 318/62

Υπόθεση T-418/22: Προσφυγή-αγωγή της 5ης Ιουλίου 2022 — HSBC Continental Europe κατά Επιτροπής

48

2022/C 318/63

Υπόθεση T-425/22: Προσφυγή της 11ης Ιουλίου 2022 — Kalypso Media Group κατά EUIPO (COMMANDOS)

49

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 318/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 311 της 16.8.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 303 της 8.8.2022

ΕΕ C 294 της 1.8.2022

ΕΕ C 284 της 25.7.2022

ΕΕ C 276 της 18.7.2022

ΕΕ C 266 της 11.7.2022

ΕΕ C 257 της 4.7.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CC κατά Pensionsversicherungsanstalt

(Υπόθεση C-576/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων - Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 - Άρθρο 44, παράγραφος 2 - Πεδίο εφαρμογής - Σύνταξη γήρατος - Υπολογισμός - Συνυπολογισμός των περιόδων ανατροφής τέκνου που συμπληρώθηκαν σε άλλα κράτη μέλη - Άρθρο 21 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών)

(2022/C 318/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CC

κατά

Pensionsversicherungsanstalt

Διατακτικό

Το άρθρο 44, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί την προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή προϋπόθεση άσκησης μισθωτής ή μη μισθωτής δραστηριότητας, προκειμένου, στο πλαίσιο της απονομής σύνταξης γήρατος από το κράτος μέλος που του την οφείλει, να συνυπολογιστούν οι περίοδοι ανατροφής τέκνου που αυτός έχει συμπληρώσει σε άλλα κράτη μέλη, το κράτος μέλος που οφείλει τη σύνταξη υποχρεούται εντούτοις να συνυπολογίσει τις περιόδους ανατροφής τέκνου βάσει του άρθρου 21 ΣΛΕΕ, εφόσον ο ενδιαφερόμενος έχει εργαστεί και καταβάλει εισφορές αποκλειστικά στο κράτος μέλος αυτό, τόσο πριν όσο και μετά τη μετοίκησή του σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο συμπλήρωσε τις περιόδους ανατροφής τέκνου.

(1)  ΕΕ C 35 της 1.2.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 26 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KM κατά Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)

(Υπόθεση C-625/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως - Οδηγία 79/7/ΕΟΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Έμμεση διάκριση λόγω φύλου - Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την ασυμβατότητα δύο ή πλειόνων συντάξεων λόγω ολικής μόνιμης ανικανότητας προς εργασία οι οποίες θεμελιώθηκαν στο πλαίσιο του ίδιου εκ του νόμου συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως - Συμβατότητα παρόμοιων συντάξεων όταν εμπίπτουν σε εκ του νόμου συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως τα οποία είναι διαφορετικά - Διαπίστωση περί υπάρξεως έμμεσης δυσμενούς διακρίσεως επί τη βάσει στατιστικών στοιχείων - Καθορισμός των προς σύγκριση θιγόμενων ομάδων - Δικαιολόγηση)

(2022/C 318/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 26 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

KM

κατά

Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)

Διατακτικό

Το άρθρο 4 παράγραφος 1, της οδηγίας 79/7/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1978, περί της προοδευτικής εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική νομοθεσία η οποία εμποδίζει τους εργαζόμενους που υπάγονται στην κοινωνική ασφάλιση να λαμβάνουν σωρευτικώς δύο συντάξεις λόγω ολικής μόνιμης ανικανότητας προς εργασία όταν οι εν λόγω συντάξεις καταβάλλονται από το ίδιο σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει τη σώρευση όταν οι συγκεκριμένες συντάξεις καταβάλλονται από διαφορετικά συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως, δεδομένου ότι η νομοθεσία αυτή περιάγει σε μειονεκτική θέση ειδικά τις γυναίκες εργαζόμενες σε σχέση με τους άνδρες εργαζόμενους, ιδίως κατά το μέρος που παρέχει τη δυνατότητα σε σημαντικά μεγαλύτερη αναλογία ανδρών εργαζομένων, αναλογία η οποία προσδιορίζεται επί τη βάσει του συνόλου των εργαζόμενων ανδρών οι οποίοι υπόκεινται στην εν λόγω νομοθεσία, σε σχέση με την αντίστοιχη αναλογία γυναικών εργαζομένων, να τύχουν του ευεργετήματος της επίμαχης σωρεύσεως, και κατά το μέρος που η ίδια αυτή νομοθεσία δεν δικαιολογείται από αντικειμενικούς παράγοντες, ξένους προς κάθε δυσμενή διάκριση λόγω φύλου.

(1)  ΕΕ C 79 της 8.3.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunalul Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — HW, ZF, MZ κατά Allianz Elementar Versicherungs AG

(Υπόθεση C-652/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων - Άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Αγωγή που ασκείται από τον αντισυμβαλλόμενο του ασφαλιστή, τον ασφαλισμένο ή δικαιούχο ασφαλιστικής σύμβασης - Δυνατότητα άσκησης αγωγής κατά ασφαλιστή ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου κατοικίας του ενάγοντος - Καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας και της κατά τόπον αρμοδιότητας δικαστηρίου κράτους μέλους - Άρθρο 13, παράγραφος 2 - Ευθεία αγωγή του ζημιωθέντος κατά του ασφαλιστή - Ασφαλιστής που εδρεύει σε ένα κράτος μέλος και διατηρεί εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος ενάγεται ενώπιον του δικαστηρίου στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η εγκατάσταση)

(2022/C 318/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

HW, ZF, MZ

κατά

Allianz Elementar Versicherungs AG

Διατακτικό

Το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι, όταν η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή, καθορίζει τόσο τη διεθνή δικαιοδοσία όσο και την κατά τόπον αρμοδιότητα του δικαστηρίου κράτους μέλους στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κατοικία του ενάγοντος.

(1)  ΕΕ C 88 της 15.3.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — B. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w W.

(Υπόθεση C-696/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 41 - Ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών - Τόπος - Αλυσίδα διαδοχικών πράξεων - Εσφαλμένος χαρακτηρισμός μέρους των πράξεων - Αρχές της αναλογικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας)

(2022/C 318/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

B.

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w W.

Διατακτικό

Το άρθρο 41 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, βάσει της οποίας ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών θεωρείται ότι πραγματοποιήθηκε στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, σε περίπτωση που η απόκτηση η οποία αποτελεί το πρώτο στάδιο μιας αλυσίδας διαδοχικών πράξεων χαρακτηρίστηκε εσφαλμένως ως εγχώρια πράξη από τους εμπλεκόμενους υποκειμένους στον φόρο, οι οποίοι χρησιμοποίησαν για τον σκοπό αυτόν τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ (φόρου προστιθέμενης αξίας) που τους χορήγησε το ως άνω κράτος μέλος, και η επόμενη πράξη, η οποία χαρακτηρίστηκε εσφαλμένως ως ενδοκοινοτική πράξη, υπoβλήθηκε σε ΦΠΑ ως ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών από τους αποκτώντες τα αγαθά στο κράτος μέλος άφιξης της μεταφοράς των αγαθών. Εντούτοις, η διάταξη αυτή, ερμηνευόμενη υπό το πρίσμα των αρχών της αναλογικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας, αντιτίθεται σε τέτοια ρύθμιση κράτους μέλους σε περίπτωση που η ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών που θεωρείται ότι πραγματοποιήθηκε στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους είναι αποτέλεσμα ενδοκοινοτικής παράδοσης αγαθών η οποία δεν αντιμετωπίσθηκε ως απαλλασσόμενη από τον φόρο πράξη εντός του κράτους μέλους αυτού.

(1)  ΕΕ C 110 της 29.3.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Iουλίου 2022 [αίτηση του Bezirksgericht Bleiburg (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LKW WALTER Internationale Transportorganisation AG κατά CB, DF, GH

(Υπόθεση C-7/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Επίδοση και κοινοποίηση πράξεων - Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 - Άρθρο 8, παράγραφος 1 - Προθεσμία μίας εβδομάδας για άσκηση του δικαιώματος άρνησης παραλαβής της πράξης - Διαταγή εκτέλεσης εκδοθείσα σε ένα κράτος μέλος και κοινοποιηθείσα σε άλλο κράτος μέλος στη γλώσσα του πρώτου κράτους μέλους και μόνον - Ρύθμιση του πρώτου αυτού κράτους μέλους η οποία προβλέπει προθεσμία οκτώ ημερών για άσκηση ανακοπής κατά της διαταγής - Προθεσμία ανακοπής η οποία εκκινεί κατά τον ίδιο χρόνο με την προβλεπόμενη προθεσμία για άσκηση του δικαιώματος άρνησης παραλαβής της πράξης - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προσφυγής)

(2022/C 318/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bezirksgericht Bleiburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

LKW WALTER Internationale Transportorganisation AG

κατά

CB, DF, GH

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επίδοσης και κοινοποίησης στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις («επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων») και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχει την έννοια ότι:

αντιτίθεται σε ρύθμιση του κράτους μέλους της αρχής που εξέδωσε πράξη προς επίδοση ή κοινοποίηση βάσει της οποίας το χρονικό σημείο έναρξης της κατά το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 1, προθεσμίας εντός της οποίας ο παραλήπτης της πράξης μπορεί να αρνηθεί να την παραλάβει για έναν από τους εκεί προβλεπόμενους λόγους συμπίπτει με το χρονικό σημείο έναρξης της προθεσμίας για την προσβολή της στο συγκεκριμένο κράτος μέλος.

(1)  ΕΕ C 88 της 15.3.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Judecătoria Miercurea Ciuc (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pricoforest SRL κατά Inspectoratul de Stat pentru Controlul în Transportul Rutier (ISCTR)

(Υπόθεση C-13/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδικές μεταφορές - Κοινωνικές διατάξεις - Κανονισμός (ΕΚ) 561/2006 - Εξαιρέσεις - Άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ - Έννοια της «ακτίνας έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης» - Οχήματα που πραγματοποιούν μεταφορές εντός και εκτός της ακτίνας αυτής)

(2022/C 318/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Miercurea Ciuc

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pricoforest SRL

κατά

Inspectoratul de Stat pentru Controlul în Transportul Rutier (ISCTR)

Διατακτικό

1)

Η έννοια της «ακτίνας έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της επιχείρησης», κατά το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συμβουλίου καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1054 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2020, πρέπει να νοηθεί ως η ευθεία γραμμή που δεν υπερβαίνει τα 100 χιλιόμετρα και χαράσσεται στον χάρτη με αφετηρία την εν λόγω βάση την οποία και συνδέει με κάθε σημείο της κυκλικής γεωγραφικής ζώνης που την περιβάλλει.

2)

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 561/2006, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2020/1054, έχει την έννοια ότι, όταν κράτος μέλος έχει χορηγήσει βάσει της διάταξης αυτής εξαιρέσεις από τα άρθρα 5 έως 9 του κανονισμού, οι οποίες εφαρμόζονται στις μεταφορές εμπορευμάτων που εκτελούνται με τα οχήματα που μνημονεύονται στην ως άνω διάταξη, και όταν τα εν λόγω οχήματα εκτελούν μεταφορές όχι μόνον εντός ακτίνας έως 100 χιλιομέτρων από τη βάση της οικείας επιχείρησης, αλλά και πέραν της ακτίνας αυτής, οι ως άνω εξαιρέσεις εφαρμόζονται αποκλειστικά στις μεταφορές εμπορευμάτων που εκτελούνται από τα οχήματα που δεν υπερβαίνουν την εν λόγω ακτίνα.

(1)  ΕΕ C 128 της 12.4.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Tribunale ordinario di Pordenone (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PH κατά Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia, Direzione centrale risorse agroalimentari, forestali e ittiche — Servizio foreste e corpo forestale della Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia

(Υπόθεση C-24/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές - Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 - Σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον - Οδηγία 2001/18/ΕΚ - Άρθρο 26α - Δυνατότητα των κρατών μελών να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της ακούσιας παρουσίας γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε άλλα προϊόντα - Προϋποθέσεις εφαρμογής - Αρχή της αναλογικότητας - Κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη εθνικών μέτρων συνύπαρξης για την αποφυγή της ακούσιας παρουσίας γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες - Μέτρο περιφερειακής ή τοπικής οντότητας με το οποίο απαγορεύεται στο έδαφός της η καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένου αραβοσίτου)

(2022/C 318/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Pordenone

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

PH

κατά

Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia, Direzione centrale risorse agroalimentari, forestali e ittiche — Servizio foreste e corpo forestale della Regione Autonoma Friuli Venezia Giulia

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 26α της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του κανονισμού αυτού και της σύστασης της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2010, σχετικά με κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη εθνικών μέτρων συνύπαρξης για την αποφυγή της ακούσιας παρουσίας ΓΤΟ σε συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνικό μέτρο το οποίο, προκειμένου να αποφευχθεί η ακούσια παρουσία γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών σε άλλα προϊόντα, απαγορεύει στο έδαφος περιφέρειας του οικείου κράτους μέλους την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών που έχουν εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού 1829/2003, υπό την προϋπόθεση αφενός ότι το μέτρο αυτό καθιστά δυνατή την επίτευξη του σκοπού της διασφάλισης για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές της δυνατότητας επιλογής μεταξύ προϊόντων από γενετικώς τροποποιημένες καλλιέργειες και προϊόντων από βιολογικές ή συμβατικές καλλιέργειες, και αφετέρου ότι, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων των εν λόγω καλλιεργειών στο έδαφος της περιφέρειας, το εν λόγω μέτρο είναι αναγκαίο για την επίτευξη του ως άνω σκοπού και τελεί σε αναλογία προς αυτόν.

2)

Όταν εθνικό μέτρο απαγορεύει στο έδαφος περιφέρειας του οικείου κράτους μέλους την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών εγκεκριμένων δυνάμει του κανονισμού 1829/2003, σύμφωνα με το άρθρο 26α της οδηγίας 2001/18, όπως αυτή έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 1829/2003, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του κανονισμού αυτού και της σύστασης της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2010, σχετικά με κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη εθνικών μέτρων συνύπαρξης για την αποφυγή της ακούσιας παρουσίας ΓΤΟ σε συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες, δεν είναι περαιτέρω απαραίτητο να επαληθεύεται χωριστά αν το εθνικό μέτρο συνάδει προς τα άρθρα 34 έως 36 ΣΛΕΕ.

(1)  ΕΕ C 391 της 27.9.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tallinna Halduskohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aktsiaselts M.V.WOOL κατά Põllumajandus- ja Toiduamet

(Υπόθεση C-51/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Νομοθεσία για τα τρόφιμα - Κανονισμός (ΕΚ) 2073/2005 - Μικροβιολογικά κριτήρια για τα τρόφιμα - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Υποχρεώσεις των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων - Παράρτημα I - Κεφάλαιο 1, σημείο 1.2 - Οριακές τιμές για την παρουσία Listeria monocytogenes στα αλιευτικά προϊόντα πριν και μετά τη διάθεση στην αγορά - Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Άρθρο 14, παράγραφος 8 - Επίσημος έλεγχος του προϊόντος κατά το στάδιο της διάθεσης στην αγορά - Περιεχόμενο)

(2022/C 318/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Tallinna Halduskohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Aktsiaselts M.V.WOOL

κατά

Põllumajandus- ja Toiduamet

Διατακτικό

Οι συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 3, παράγραφος 1, και του παραρτήματος I, κεφάλαιο 1, σημείο 1.2, του κανονισμού (ΕΚ) 2073/2005 της Επιτροπής, της 15ης Νοεμβρίου 2005, περί μικροβιολογικών κριτηρίων για τα τρόφιμα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/229 της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2019, έχουν την έννοια ότι, αν ο παραγωγός δεν μπορεί να αποδείξει, ικανοποιώντας την αρμόδια αρχή, ότι καθ’ όλη τη διάρκεια διατήρησής τους τα τρόφιμα δεν θα υπερβούν, όσον αφορά την παρουσία Listeria monocytogenes, το όριο των 100 μονάδων σχηματισμού αποικιών/γραμμάριο (g), το προβλεπόμενο στο σημείο 1.2 του παραρτήματος Ι όριο που επιβάλλει την υποχρέωση να μην ανιχνεύεται Listeria monocytogenes σε 25 g του επίμαχου τροφίμου δεν εφαρμόζεται στα τρόφιμα τα οποία έχουν διατεθεί στην αγορά κατά τη διάρκεια διατήρησής τους.

(1)  ΕΕ C 128 της 12.4.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB «ARVI» ir ko κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(Υπόθεση C-56/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 137 - Καθεστώς προαιρετικής υπαγωγής στον φόρο - Προϋποθέσεις - Εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας το δικαίωμα του υποκειμένου στον φόρο να επιλέξει την υπαγωγή της πώλησης ακινήτου στον ΦΠΑ τελεί υπό την προϋπόθεση μεταβίβασης του ακινήτου σε υποκείμενο στον φόρο που έχει ήδη εγγραφεί στο μητρώο ΦΠΑ - Υποχρέωση διακανονισμού των εκπτώσεων ΦΠΑ σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την προϋπόθεση αυτή - Αρχές της φορολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας)

(2022/C 318/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

UAB «ARVI» ir ko

κατά

Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 135 και 137 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας το δικαίωμα του υποκειμένου στον φόρο να επιλέξει την υποβολή σε φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) της πωλήσεως ακινήτου τελεί υπό την προϋπόθεση μεταβίβασης του αγαθού αυτού σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος, κατά τον χρόνο σύναψης της πράξης, είναι ήδη εγγεγραμμένος στο μητρώο ΦΠΑ.

2)

Οι διατάξεις της οδηγίας 2006/112 καθώς και οι αρχές της φορολογικής ουδετερότητας, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση και πρακτική δυνάμει των οποίων ο πωλητής ακινήτου υποχρεούται να διακανονίσει την έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) επί των εισροών που βάρυνε το αγαθό αυτό κατόπιν μη αναγνωρίσεως του δικαιώματός του να επιλέξει τη φορολόγηση της πώλησης, διότι, κατά την ημερομηνία σύναψης της πώλησης, ο αγοραστής δεν πληρούσε τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις για να μπορεί ο πωλητής να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής. Μολονότι η πραγματική χρήση του επίμαχου ακινήτου από τον αγοραστή στο πλαίσιο δραστηριοτήτων υποκείμενων στον ΦΠΑ δεν ασκεί συναφώς επιρροή, εντούτοις οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να εξακριβώνουν αν τυχόν υφίσταται απάτη ή κατάχρηση εκ μέρους του υποκειμένου στον φόρο ο οποίος είχε την πρόθεση να ασκήσει για την επίμαχη πράξη το δικαίωμά του να επιλέξει τη φορολόγησή της.

(1)  ΕΕ C 128 της 12.4.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Laure Camerin κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-63/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Πρώην υπάλληλος - Κρατήσεις που επιβάλλονται επί της συντάξεως αρχαιότητας - Εκτέλεση αποφάσεως εθνικού δικαστηρίου - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως)

(2022/C 318/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Laure Camerin (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. S. Bohr και D. Milanowska)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Laure Camerin φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Danske Slagtermestre κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βασιλείου της Δανίας

(Υπόθεση C-99/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Καθεστώς εισφορών για τη συλλογή λυμάτων - Καταγγελία - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται η μη ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Ενεργητική νομιμοποίηση - Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας δεν απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα - Άμεσος επηρεασμός)

(2022/C 318/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Danske Slagtermestre (εκπρόσωπος: H. Sønderby Christensen, advokat)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Grønfeldt και P. Němečková), Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: J. Nymann-Lindegren, V. Pasternak Jørgensen, M. Søndahl Wolff και L. Teilgård)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Δεκεμβρίου 2020, Danske Slagtermestre κατά Επιτροπής (T 486/18, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:576).

2)

Κρίνει παραδεκτή την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή.

3)

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας.

4)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 182 της 10.5.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά IR

(Υπόθεση C-105/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 6 και 47 - Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας - Αρχές της ισοδυναμίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Οδηγία 2012/13/ΕΕ - Δικαίωμα ενημερώσεως στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών - Έγγραφο δικαιωμάτων κατά τη σύλληψη - Δικαίωμα ενημερώσεως σχετικά με την ποινική κατηγορία δυνάμει εθνικού εντάλματος συλλήψεως - Δικαίωμα προσβάσεως στο υλικό της δικογραφίας - Προϋποθέσεις εκδόσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εις βάρος κατηγορούμενου ο οποίος βρίσκεται στο κράτος μέλος εκτελέσεως του εντάλματος - Υπεροχή του δικαίου της Ένωσης)

(2022/C 318/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Spetsializiran nakazatelen sad

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

IR

παρισταμένης της: Spetsializirana prokuratura

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 6 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής, καθώς και οι αρχές της ισοδυναμίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης έχουν την έννοια ότι η δικαστική αρχή εκδόσεως ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος δυνάμει της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, δεν έχει καμία υποχρέωση να διαβιβάσει στο πρόσωπο το οποίο αφορά το ένταλμα συλλήψεως την εθνική απόφαση σχετικά με τη σύλληψή του και τις πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες προσφυγής κατά της αποφάσεως αυτής ενόσω το εν λόγω πρόσωπο βρίσκεται στο κράτος μέλος εκτελέσεως του επίμαχου εντάλματος και δεν έχει παραδοθεί στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εκδόσεώς του.

2)

Η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης έχει την έννοια ότι επιβάλλει στη δικαστική αρχή εκδόσεως του εντάλματος να προβαίνει, στο μέτρο του δυνατού, σε σύμφωνη με την εν λόγω αρχή ερμηνεία του εθνικού της δικαίου που να της παρέχει τη δυνατότητα να διασφαλίσει αποτέλεσμα σύμφωνο με τον σκοπό που επιδιώκει η απόφαση-πλαίσιο 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, η οποία αντιτίθεται στο να υποχρεούται η εν λόγω αρχή, δυνάμει του εθνικού δικαίου, να διαβιβάζει στο πρόσωπο το οποίο αφορά το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, πριν από την παράδοσή του στις δικαστικές αρχές του κράτους μέλους εκδόσεως, την εθνική απόφαση σχετικά με τη σύλληψή του και τις πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες προσφυγής κατά της αποφάσεως αυτής.

(1)  ΕΕ C 163 της 3.5.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti — Administraţia Sector 1 a Finanţelor Publice κατά VB, Direcţia Generalā Regionalā a Finanţelor Publice Bucureşti -Serviciul Soluţionare Contestaţii 1

(Υπόθεση C-146/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Εκτελεστικές αποφάσεις 2010/583/ΕΕ και 2013/676/ΕΕ με τις οποίες επιτρέπεται στη Ρουμανία να παρεκκλίνει από το άρθρο 193 της εν λόγω οδηγίας - Μηχανισμός της αντιστροφής της επιβάρυνσης - Παράδοση προϊόντων ξυλείας - Εθνική ρύθμιση που επιβάλλει προϋπόθεση εγγραφής στο φορολογικό μητρώο ΦΠΑ για την εφαρμογή του εν λόγω μηχανισμού - Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας)

(2022/C 318/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti — Administraţia Sector 1 a Finanţelor Publice

κατά

VB, Direcţia Generalā Regionalā a Finanţelor Publice Bucureşti -Serviciul Soluţionare Contestaţii 1

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, και η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία ο μηχανισμός της αντιστροφής της επιβάρυνσης δεν έχει εφαρμογή σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ούτε ζήτησε να του χορηγηθεί ούτε του έχει χορηγηθεί αυτεπαγγέλτως, πριν από την πραγματοποίηση των φορολογητέων πράξεων, αριθμός φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας.

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 — Fakro sp. z o.o. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-149/21 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Απόρριψη καταγγελίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Έλλειψη συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2022/C 318/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Fakro sp. z o.o. (εκπρόσωποι: Z. Kiedacz και A. Radkowiak-Macuda, radcowie prawni)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Farley, I.V. Rogalski και J. Szczodrowski), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Fakro sp. z o.o. φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

H Δημοκρατία της Πολωνίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  ΕΕ C 182 της 10.5.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Profi Credit Bulgaria κατά T.I.T.

(Υπόθεση C-170/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταναλωτική πίστη - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Αυτεπάγγελτη εξέταση - Άρνηση έκδοσης διαταγής πληρωμής σε περίπτωση αξίωσης που στηρίζεται σε καταχρηστική ρήτρα - Συνέπειες που απορρέουν από τον καταχρηστικό χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας - Δικαίωμα επιστροφής των καταβληθέντων - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας - Αυτεπάγγελτος συμψηφισμός)

(2022/C 318/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Profi Credit Bulgaria

κατά

T.I.T.

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, όταν επιλαμβάνεται αίτησης έκδοσης διαταγής πληρωμής και εφόσον ο ενδιαφερόμενος οφειλέτης-καταναλωτής δεν μετέχει στη διαδικασία μέχρι την έκδοση της διαταγής πληρωμής, υποχρεούται αυτεπαγγέλτως να μην εφαρμόσει καταχρηστική ρήτρα της σύμβασης καταναλωτικού δανείου που έχει συναφθεί μεταξύ του εν λόγω καταναλωτή και του οικείου επαγγελματία, επί της οποίας θεμελιώνεται μέρος της προβαλλόμενης απαίτησης. Στην περίπτωση αυτή, το εθνικό δικαστήριο έχει την ευχέρεια να απορρίψει εν μέρει την αίτηση έκδοσης διαταγής πληρωμής, υπό την προϋπόθεση ότι η σύμβαση μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει χωρίς άλλη τροποποίηση, αναθεώρηση ή συμπλήρωση, ζήτημα το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

2)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι, μολονότι η διάταξη αυτή υποχρεώνει το εθνικό δικαστήριο, όταν επιλαμβάνεται αίτησης έκδοσης διαταγής πληρωμής, να συναγάγει αυτεπαγγέλτως τις συνέπειες που βάσει του εθνικού δικαίου απορρέουν από τη διαπίστωση του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας περιλαμβανόμενης σε σύμβαση μεταξύ καταναλωτή και επαγγελματία, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο καταναλωτής δεν δεσμεύεται από αυτήν, εντούτοις, δεν υποχρεώνει κατ’ αρχήν το εθνικό δικαστήριο να προβεί αυτεπαγγέλτως σε συμψηφισμό μεταξύ της πραγματοποιηθείσας βάσει της εν λόγω ρήτρας καταβολής και του οφειλόμενου δυνάμει της σύμβασης υπολοίπου, υπό την επιφύλαξη όμως της τήρησης των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας.

3)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, σε περίπτωση που, δυνάμει της διάταξης αυτής ερμηνευόμενης υπό το πρίσμα των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, όταν επιλαμβάνεται αίτησης έκδοσης διαταγής πληρωμής, οφείλει να προβεί αυτεπαγγέλτως σε συμψηφισμό μεταξύ, αφενός, της καταβολής που πραγματοποιείται βάσει καταχρηστικής ρήτρας περιλαμβανόμενης σε σύμβαση καταναλωτικού δανείου και, αφετέρου, του οφειλόμενου δυνάμει της σύμβασης αυτής υπολοίπου, οφείλει επίσης να μην εφαρμόσει αντίθετη νομολογία ανώτερου δικαστηρίου.

(1)  ΕΕ C 206 της 31.5.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Clemente κατά Comunidad de Castilla y León (Dirección General de la Función Pública)

(Υπόθεση C-192/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 4, σημείο 1 - Αρχή της μη διάκρισης - Μη προσμέτρηση της προϋπηρεσίας αναπληρωτή δημοσίου υπαλλήλου, ο οποίος μονιμοποιήθηκε, για τους σκοπούς της οριστικής αναγνώρισης του προσωπικού του βαθμού - Εξομοίωση της προϋπηρεσίας αυτής με εκείνη ενός μονίμου δημοσίου υπαλλήλου - Έννοια «αντικειμενικών λόγων» - Προσμέτρηση της προϋπηρεσίας για την απόκτηση της ιδιότητας του μονίμου δημοσίου υπαλλήλου - Διάρθρωση της κάθετης εξέλιξης των μονίμων δημοσίων υπαλλήλων που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία)

(2022/C 318/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Clemente

κατά

Comunidad de Castilla y León (Dirección General de la Función Pública)

Διατακτικό

Η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία κατά την οποία η προϋπηρεσία που έχει συμπληρώσει, ως αναπληρωτής δημόσιος υπάλληλος, ένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος πριν από τη μονιμοποίησή του δεν λαμβάνεται υπόψη για την οριστική αναγνώριση του προσωπικού βαθμού.

(1)  ΕΕ C 263 της 5.7.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά X

(Υπόθεση C-194/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 184 και 185 - Διακανονισμός των εκπτώσεων - Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος δεν άσκησε το δικαίωμά του προς έκπτωση πριν από την παρέλευση αποσβεστικής προθεσμίας - Αδυναμία διενέργειας της εκπτώσεως αυτής στο πλαίσιο διακανονισμού)

(2022/C 318/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Staatssecretaris van Financiën

Αναιρεσίβλητος: X

Διατακτικό

Τα άρθρα 184 και 185 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010,

έχουν την έννοια ότι:

στην περίπτωση υποκειμένου στον φόρο ο οποίος παρέλειψε να ασκήσει, πριν από την παρέλευση της προβλεπόμενης από το εθνικό δίκαιο αποσβεστικής προθεσμίας, το δικαίωμα προς έκπτωση του σχετικού με την απόκτηση αγαθού ή υπηρεσίας φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), δεν αντιτίθενται στο να μην του αναγνωρισθεί η δυνατότητα να προβεί μεταγενέστερα στην έκπτωση, κατά την πρώτη χρήση του αγαθού ή της υπηρεσίας για τη διενέργεια φορολογούμενων πράξεων, στο πλαίσιο διακανονισμού της εκπτώσεως, τούτο δε ακόμη και αν δεν διαπιστώθηκε ούτε απάτη, ούτε κατάχρηση δικαιώματος, ούτε τυχόν απώλεια φορολογικών εσόδων.

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Italy Emergenza Cooperativa Sociale (C-213/21 και C-214/21) κατά Azienda Sanitaria Locale Barletta-Andria-Trani (C-213/21), Azienda Sanitaria Provinciale di Cosenza (C-214/21)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-213/21 και C-214/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σύναψη δημοσίων συμβάσεων - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 10, στοιχείο ηʹ - Ειδικές εξαιρέσεις για συμβάσεις υπηρεσιών - Υπηρεσίες πολιτικής άμυνας, πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων - Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις ή ενώσεις - Υπηρεσία ασθενοφόρων χαρακτηριζόμενη ως υπηρεσία έκτακτης ανάγκης - Εθελοντικές οργανώσεις - Κοινωνικοί συνεταιρισμοί)

(2022/C 318/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Italy Emergenza Cooperativa Sociale (C-213/21 και C-214/21)

κατά

Azienda Sanitaria Locale Barletta-Andria-Trani (C-213/21), Azienda Sanitaria Provinciale di Cosenza (C-214/21)

παρισταμένων των: Regione Puglia (C-213/21), Confederazione Nazionale delle Misericordie d’Italia (C-213/21), Associazione Nazionale Pubbliche Assistenze (Organizzazione nazionale di volontariato) — ANPAS ODV (C-213/21 και C-214/21), Croce Rossa Italiana — Comitato Provinciale di Cosenza (C-214/21)

Διατακτικό

Το άρθρο 10, στοιχείο ηʹ, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι υπηρεσίες υγειονομικής διακομιδής έκτακτης και επείγουσας έκτακτης ανάγκης μπορούν να ανατίθενται κατά προτεραιότητα, με σύμβαση, μόνο σε εθελοντικές οργανώσεις και όχι σε κοινωνικούς συνεταιρισμούς δυνάμενους να διανέμουν στα μέλη τους επιστροφές οι οποίες συνδέονται με τις δραστηριότητές τους.

(1)  ΕΕ C 289 της 19.7.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Coca-Cola European Partners Deutschland GmbH κατά L.B. (C-257/21), R.G. (C-258/21)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-257/21 και C-258/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Άρθρο 153 ΣΛΕΕ - Προστασία των εργαζομένων - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Νυχτερινή εργασία - Συλλογική σύμβαση εργασίας προβλέπουσα μικρότερη προσαύξηση αποδοχών για τακτική νυχτερινή εργασία από την προβλεπόμενη για την έκτακτη νυχτερινή εργασία - Ίση μεταχείριση - Άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

(2022/C 318/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Coca-Cola European Partners Deutschland GmbH

κατά

L.B. (C-257/21), R.G. (C-258/21)

Διατακτικό

Διάταξη συλλογικής σύμβασης εργασίας προβλέπουσα για την έκτακτη νυχτερινή εργασία προσαύξηση αποδοχών υψηλότερη από εκείνη που έχει καθοριστεί για την τακτική νυχτερινή εργασία δεν συνιστά εφαρμογή της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, κατά την έννοια του άρθρου 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ C 297 της 26.7.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F. Hoffmann-La Roche Ltd, Novartis AG, Novartis Farma SpA, Roche SpA κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-261/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕE - Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέψουν τα αναγκαία ένδικα βοηθήματα και μέσα προκειμένου να διασφαλίσουν αποτελεσματική δικαστική προστασία στους τομείς που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Υποχρέωση του αιτούντος δικαστηρίου να διασφαλίσει την πλήρη αποτελεσματικότητα της ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης στην οποία προέβη το Δικαστήριο - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 47 - Πρόσβαση σε ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως - Απόφαση εθνικού δικαστηρίου αποφαινόμενου σε τελευταίο βαθμό μετά από προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου - Προβαλλόμενη μη συμφωνία της εν λόγω αποφάσεως με την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης στην οποία προέβη το Δικαστήριο - Εθνική νομοθεσία η οποία δεν επιτρέπει την άσκηση αιτήσεως αναθεωρήσεως της εν λόγω αποφάσεως)

(2022/C 318/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

F. Hoffmann-La Roche Ltd, Novartis AG, Novartis Farma SpA, Roche SpA

κατά

Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

παρισταμένων των: Società Oftalmologica Italiana (SOI) — Associazione Medici Oculisti Italiani (AMOI), Regione Emilia-Romagna, Regione Lombardia, Altroconsumo, Novartis Farma SpA, Roche SpA, Novartis AG, F. Hoffmann-La Roche Ltd, Associazione Italiana delle Unità Dedicate Autonome Private di Day Surgery e dei Centri di Chirurgia Ambulatoriale (Aiudapds), Coordinamento delle associazioni per la tutela dell’ambiente e dei diritti degli utenti e consumatori (Codacons), Ministero della Salute — Agenzia Italiana del Farmaco

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε διατάξεις δικονομικού δικαίου κράτους μέλους οι οποίες, ενώ τηρούν την αρχή της ισοδυναμίας, συνεπάγονται ότι, όταν το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο του κράτους μέλους εκδίδει απόφαση με την οποία επιλύει διαφορά στο πλαίσιο της οποίας είχε υποβάλει στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267, οι διάδικοι της εν λόγω διαφοράς δεν μπορούν να ζητήσουν την αναθεώρηση της αποφάσεως του εθνικού δικαστηρίου προβάλλοντας ότι αυτή αντιβαίνει στην ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης στην οποία προέβη το Δικαστήριο απαντώντας στην αίτηση προδικαστικής αποφάσεως.

(1)  ΕΕ C 263 της 5.7.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Korkein oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Keskinäinen Vakuutusyhtiö Fennia κατά Koninklijke Philips N.V.

(Υπόθεση C-264/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 85/374/ΕΟΚ - Ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Έννοια του «παραγωγού» - Κάθε πρόσωπο που εμφανίζεται ως παραγωγός του προϊόντος επιθέτοντας ή επιτρέποντας να τεθεί πάνω σε αυτό η επωνυμία του, το σήμα του ή οποιοδήποτε άλλο διακριτικό σημείο)

(2022/C 318/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Keskinäinen Vakuutusyhtiö Fennia

κατά

Koninklijke Philips N.V.

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 85/374/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1985, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 1999/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαΐου 1999, έχει την έννοια ότι, βάσει του ορισμού του όρου «παραγωγός» στη διάταξη αυτή, το πρόσωπο το οποίο έχει επιθέσει ή έχει επιτρέψει να τεθεί πάνω στο προϊόν η επωνυμία του, το σήμα του ή άλλο διακριτικό σημείο δεν απαιτείται να εμφανίζεται και με κάποιον άλλο τρόπο ως παραγωγός του προϊόντος.

(1)  ΕΕ C 278 της 12.7.2021

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Tribunal Judicial da Comarca dos Açores (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KU, OP, GC κατά SATA International — Azores Airlines SA

(Υπόθεση C-308/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Αποζημίωση των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχή βοήθειας σε αυτούς - Ματαίωση ή μεγάλη καθυστέρηση της πτήσης - Άρθρο 5, παράγραφος 3 - Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης - Έκτακτες περιστάσεις - Γενικευμένη βλάβη του συστήματος του αερολιμένα για τον εφοδιασμό των αεροσκαφών με καύσιμα)

(2022/C 318/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Judicial da Comarca dos Açores

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

KU, OP, GC

κατά

SATA International — Azores Airlines SA

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, σε περίπτωση που ο αερολιμένας προέλευσης των οικείων πτήσεων ή του οικείου αεροσκάφους έχει την ευθύνη για τη διαχείριση του συστήματος εφοδιασμού των αεροσκαφών με καύσιμα, μια γενικευμένη αδυναμία του εφοδιασμού με καύσιμα δύναται να θεωρηθεί ως «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

(1)  ΕΕ C 329 της 16.8.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2022 [αίτηση του Cour du travail de Mons (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ville de Mons, Zone de secours Hainaut — Centre κατά RM

(Υπόθεση C-377/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 97/81/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης - Ρήτρα 4 - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Αρχή prorata temporis - Συνεκτίμηση, για τον υπολογισμό των αποδοχών ενός επαγγελματία πυροσβέστη πλήρους απασχολήσεως, της προϋπηρεσίας του ως εθελοντή πυροσβέστη, βάσει της αρχής prorata temporis)

(2022/C 318/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ville de Mons, Zone de secours Hainaut — Centre

κατά

RM

Διατακτικό

Η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία μερικής απασχόλησης, η οποία συνήφθη στις 6 Ιουνίου 1997 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία, για τον υπολογισμό των αποδοχών των επαγγελματιών πυροσβεστών που προσλαμβάνονται με καθεστώς πλήρους απασχολήσεως, λαμβάνονται υπόψη ως προϋπηρεσία για τη μισθολογική τους κατάταξη οι υπηρεσίες που οι πυροσβέστες αυτοί παρείχαν προηγουμένως ως εθελοντές πυροσβέστες υπό καθεστώς μερικής απασχολήσεως, σύμφωνα με την αρχή prorata temporis, ήτοι επί τη βάσει των υπηρεσιών που πράγματι παρείχαν.

(1)  ΕΕ C 391 της 27.9.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.A.

(Υπόθεση C-72/22 PPU) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Πολιτική ασύλου και μετανάστευσης - Οδηγία 2011/95/ΕΕ - Άρθρο 4 - Κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας - Οδηγία 2013/32/ΕΕ - Άρθρα 6 και 7 - Απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία - Άρθρο 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2013/33/ΕΕ - Άρθρο 8 - Θέση του αιτούντος υπό κράτηση - Λόγοι κράτησης - Προστασία της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης - Θέση του αιτούντος άσυλο υπό κράτηση λόγω της παράνομης εισόδου του στο έδαφος της Ένωσης)

(2022/C 318/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M.A.

παρισταμένης της: Valstybės sienos apsaugos tarnyba

Διατακτικό

1.

Το άρθρο 6 και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους κατά την οποία, σε περίπτωση κήρυξης εμπόλεμης κατάστασης ή κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή σε περίπτωση κήρυξης επείγουσας κατάστασης λόγω μαζικής εισροής αλλοδαπών, οι παρανόμως διαμένοντες υπήκοοι τρίτων χωρών στερούνται εν τοις πράγμασι κάθε δυνατότητας πρόσβασης, στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, στη διαδικασία εξέτασης αίτησης διεθνούς προστασίας.

2.

Το άρθρο 8, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2013/33/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθεσία κράτους μέλους κατά την οποία, σε περίπτωση κήρυξης εμπόλεμης κατάστασης ή κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή σε περίπτωση κήρυξης επείγουσας κατάστασης λόγω μαζικής εισροής αλλοδαπών, ο αιτών άσυλο δύναται να τεθεί υπό κράτηση για τον λόγο και μόνον ότι διαμένει παρανόμως στο έδαφος του κράτους μέλους.

(1)  ΕΕ C 171 της 25.4.2022.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/19

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2022 [αίτηση του Tribunal Judicial da Comarca de Lisboa — Juízo Local Cível de Lisboa (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DS, CF, DT, CL κατά Orbest, SA

(Υπόθεση C-704/21) (1)

(Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Αποζημίωση των επιβατών και παροχή βοήθειας σε αυτούς - Ματαίωση ή μεγάλη καθυστέρηση της πτήσης - Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης - Έκτακτες περιστάσεις - Πρόσκρουση οχήματος τροφοδοσίας σε αεροσκάφος σταθμευμένο στον χώρο του αεροδρομίου)

(2022/C 318/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Judicial da Comarca de Lisboa — Juízo Local Cível de Lisboa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DS, CF, DT, CL

κατά

Orbest, SA

Διατακτικό

Η υπόθεση C-704/21 διαγράφεται από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 23 Νοεμβρίου 2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/19

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Μαρτίου 2022 η Laboratorios Ern, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 12 Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση T-160/21, Laboratorios Ern κατά EUIPO — Malpricht (APIRETAL)

(Υπόθεση C-187/22 P)

(2022/C 318/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Laboratorios Ern, SA (εκπρόσωποι: T. González Martínez και R. Guerras Mazón, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: European Union Intellectual Property Office (EUIPO), Ingrid Malpricht

Με διάταξη της 11ης Ιουλίου 2022 το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η Laboratorios Ern, SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 17 Μαρτίου 2022 — Lineas — Concessões de Transportes SGPS, S.A. κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-207/22)

(2022/C 318/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Lineas — Concessões de Transportes SGPS, S.A.

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Δύναται να θεωρηθεί «χρηματοδοτικό ίδρυμα», κατά την έννοια της οδηγίας 2013/36/ΕΕ (1) και του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 (2), εταιρία χαρτοφυλακίου η οποία έχει ως αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση συμμετοχών σε άλλες εταιρίες, ως έμμεση μορφή άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων και η οποία, στο πλαίσιο αυτό, αποκτά και κατέχει σε μόνιμη βάση τις συμμετοχές αυτές οι οποίες, κατά κανόνα, ανέρχονται τουλάχιστον στο 10 % του εταιρικού κεφαλαίου των εταιριών στις οποίες συμμετέχει και των οποίων η δραστηριότητα άπτεται της διαχείρισης υποδομών μεταφορών, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού, της κατασκευής και της διαχείρισης οδικών αξόνων ή/και αυτοκινητοδρόμων;

(1)  Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ 2013, L 176, σ. 338).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 20 Απριλίου 2022 — Global Roads Investimentos SGPS, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-267/22)

(2022/C 318/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Global Roads Investimentos SGPS, Lda

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Εμπίπτει στην έννοια του «χρηματοδοτικού ιδρύματος», κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, σημείο 22, της οδηγίας 2013/36/ΕΕ (1) και το άρθρο 4, παράγραφος 1, σημείο 26, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 (2), εταιρία χαρτοφυλακίου με έδρα την Πορτογαλία, διεπόμενη από τις διατάξεις του Decreto-Lei n.o 495/88 (νομοθετικού διατάγματος 495/88), της 30ής Δεκεμβρίου 1988, η οποία έχει ως αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση συμμετοχών σε άλλες εταιρίες, ως έμμεση μορφή άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων, και, στο πλαίσιο αυτό, αποκτά και κατέχει σε μόνιμη βάση τις εν λόγω συμμετοχές που, κατά κανόνα, ανέρχονται τουλάχιστον στο 10 % του εταιρικού κεφαλαίου των εταιριών στις οποίες συμμετέχει, οι οποίες δεν δραστηριοποιούνται ούτε στον ασφαλιστικό τομέα ούτε στον χρηματοοικονομικό τομέα;

(1)  Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ 2013, L 176, σ. 338).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel (Βέλγιο) στις 13 Απριλίου 2022 — VITOL SA κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-268/22)

(2022/C 318/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: VITOL SA

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στον βασικό κανονισμό 1225/2009 (1) ο εκτελεστικός κανονισμός 1194/2013 (2), όπως τροποποιήθηκε από τον εκτελεστικό κανονισμό 2017/1578 (3), μεταξύ άλλων λόγω του ότι:

—

δεν διαπιστώθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις προκειμένου, κατά τον υπολογισμό της κανονικής αξίας του ομοειδούς προϊόντος, να εφαρμοστεί απόκλιση από τις δαπάνες που συνδέονται με την παραγωγή και πώληση του εν λόγω προϊόντος, όπως οι δαπάνες αυτές αποτυπώνονται στα λογιστικά βιβλία των ελεγχθέντων Αργεντινών παραγωγών-εξαγωγέων, βάσει του κανόνα του άρθρου 2, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού,

—

οι επιπτώσεις των εισαγωγών εσφαλμένως αξιολογήθηκαν σωρευτικώς σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού και κατά συνέπεια δεν αποδείχθηκε επαρκώς η ύπαρξη εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ οι οποίες προκάλεσαν ζημία κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφοι 6 και 7, του βασικού κανονισμού,

—

και ως εκ τούτου δεν υφίστατο πρακτική ντάμπινγκ και δεν ήταν δυνατό να επιβληθεί δασμός αντιντάμπινγκ δυνάμει του άρθρου 1 του βασικού κανονισμού;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 2009, L 343, σ. 51).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1194/2013 του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές βιοντίζελ, καταγωγής Αργεντινής και Ινδονησίας (ΕΕ 2013, L 315, σ. 2).

(3)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/1578 της Επιτροπής, της 18ης Σεπτεμβρίου 2017, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1194/2013 του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές βιοντίζελ, καταγωγής Αργεντινής και Ινδονησίας (ΕΕ 2017, L 239, σ. 9).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Βέλγιο) στις 25 Απριλίου 2022 — vzw Kinderrechtencoalitie Vlaanderen, vzw Liga voor Mensenrechten κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-280/22)

(2022/C 318/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: vzw Kinderrechtencoalitie Vlaanderen, vzw Liga voor Mensenrechten

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι το άρθρο 3, παράγραφοι 5 και 6, καθώς και το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1157 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την ενίσχυση της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητας των πολιτών της Ένωσης και των εγγράφων διαμονής που εκδίδονται για πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, σε συνδυασμό με την εκτελεστική απόφαση C(2018) 7767 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2018, για τον καθορισμό των τεχνικών προδιαγραφών των αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών και την κατάργηση της απόφασης C(2002) 3069, έγκυρα και συμβατά με το άρθρο 16 ΣΛΕΕ και –όσον αφορά το άρθρο 3, παράγραφοι 5 και 6– με το άρθρο 21 ΣΛΕΕ, καθώς και με τα άρθρα 7, 8 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνδυασμό με

—

τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9, 25, 32, 35 και 36 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ,

—

τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 8, 9, 10, 27 και 28 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/680 (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της απόφασης-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου, και

—

τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 5, 10, 28 και 42 του κανονισμού (ΕΚ) 2018/1725 (4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ,

στο μέτρο που το άρθρο 3, παράγραφοι 5 και 6, του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1157 επιβάλλει να αποθηκεύονται σε μέσο αποθήκευσης το οποίο περιλαμβάνεται στο δελτίο ταυτότητας δύο δακτυλικά αποτυπώματα του κατόχου του δελτίου ταυτότητας σε ψηφιακό μορφότυπο,

και στο μέτρο που το άρθρο 3, παράγραφοι 5 και 6, καθώς και το άρθρο 14 του κανονισμού 2019/1157, σε συνδυασμό με το παράρτημα III της εκτελεστικής απόφασης C(2018) 7767 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2018, επιβάλλουν τα δεδομένα δακτυλικών αποτυπωμάτων να αποθηκεύονται στα δελτία ταυτότητας και στα έγγραφα διαμονής που αναφέρονται στο άρθρο 2, στοιχεία α' και γ', υπό τη μορφή ψηφιακής εικόνας των δακτυλικών αποτυπωμάτων αποθηκευμένης σε ηλεκτρονικό μικροκύκλωμα που χρησιμοποιεί τεχνολογία RFID και δύναται να αναγνωσθεί ασύρματα/χωρίς επαφή;

(1)  ΕΕ 2019, L 188, σ. 67.

(2)  ΕΕ 2016, L 119, σ. 1.

(3)  ΕΕ 2016, L 119, σ. 89.

(4)  ΕΕ 2018, L 295, σ. 39.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Wien (Αυστρία) στις 25 Απριλίου 2022 — G. K., B. O. D. GmbH, S. L.

(Υπόθεση C-281/22)

(2022/C 318/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Κατηγορούμενοι και προσφεύγοντες: G. K., B. O. D. GmbH, S. L.

Έτερος διάδικος: Österreichischer Delegierter Europäischer Staatsanwalt

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 31, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, και το άρθρο 32 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την εφαρμογή ενισχυμένης συνεργασίας για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (1), την έννοια ότι, όταν, επί διασυνοριακών ερευνών, απαιτείται δικαστική έγκριση για μέτρο προς εφαρμογή στο κράτος μέλος του βοηθού Ευρωπαίου εντεταλμένου εισαγγελέα, πρέπει να εξετάζονται όλες οι ουσιαστικές προϋποθέσεις, όπως το αξιόποινο της πράξης, οι ενδείξεις ενοχής, ο αναγκαίος και αναλογικός χαρακτήρας του μέτρου;

2)

Πρέπει κατά την εν λόγω εξέταση να λαμβάνεται υπόψη το ότι στο κράτος μέλος του επιληφθέντος Ευρωπαίου εντεταλμένου εισαγγελέα έχει ήδη ελεγχθεί από εθνικό δικαστήριο σύμφωνα με το δίκαιο του οικείου κράτους μέλους το επιτρεπτό της λήψης του μέτρου;

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα και καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, σε ποιο βαθμό πρέπει να διενεργείται δικαστικός έλεγχος στο κράτος μέλος του βοηθού Ευρωπαίου εντεταλμένου εισαγγελέα;

(1)  ΕΕ 2017, L 283, σ. 1.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 3 Μαΐου 2022 — YQ, RJ κατά Getin Noble Bank S.A.

(Υπόθεση C-287/22)

(2022/C 318/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: YQ, RJ

Εναγομένη: Getin Noble Bank S.A.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 (1), υπό το πρίσμα των αρχών της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας, την έννοια ότι αποκλείουν ερμηνεία της εθνικής νομοθεσίας ή της εθνικής νομολογίας βάσει της οποίας ο εθνικός δικαστής μπορεί, ιδίως λόγω των υποχρεώσεων του καταναλωτή να διευθετεί τις πληρωμές με πωλητή ή προμηθευτή ή λόγω της καλής οικονομικής κατάστασης του πωλητή ή του προμηθευτή, να μη λάβει υπόψη την αίτηση του καταναλωτή για την έκδοση προσωρινής διαταγής (ασφαλιστικά μέτρα) περί αναστολής, όσο διαρκεί η δίκη, της εκτέλεσης συμβάσεως που πιθανολογείται ότι θα κηρυχθεί άκυρη λόγω της απάλειψης των καταχρηστικών ρητρών από αυτήν;

(1)  Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 3 Μαΐου 2022 — NOS-SGPS SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-290/22)

(2022/C 318/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: NOS-SGPS SA

Αναιρεσίβλητη: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτει στην έννοια του «χρηματοδοτικού ιδρύματος», κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, σημείο 22, της οδηγίας 2013/36/ΕΕ (1) και το άρθρο 4, παράγραφος 1, σημείο 26, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 (2) , εταιρία χαρτοφυλακίου με έδρα την Πορτογαλία, διεπόμενη από τις διατάξεις του Decreto-Lei n.o 495/88 (νομοθετικού διατάγματος 495/88), της 30ής Δεκεμβρίου 1988, η οποία έχει ως αποκλειστικό σκοπό τη διαχείριση συμμετοχών σε άλλες εταιρίες που δεν δραστηριοποιούνται στον ασφαλιστικό τομέα;

(1)  Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ 2013, L 176, σ. 338).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Köln (Γερμανία) στις 5 Μαΐου 2022 — A.T.U. Auto-Teile-Unger GmbH & Co. KG και Carglass GmbH κατά FCA Italy SpA

(Υπόθεση C-296/22)

(2022/C 318/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες: A.T.U. Auto-Teile-Unger GmbH & Co. KG και Carglass GmbH

Εναγομένη: FCA Italy SpA

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 61, παράγραφοι 1 και 4, σε συνδυασμό με το παράρτημα X, σημείο 2.9, του κανονισμού (ΕΕ) 2018/858 (1), σύμφωνα με το οποίο οι κατασκευαστές οχημάτων υποχρεούνται, για τους σκοπούς του ενσωματωμένου στο όχημα συστήματος διάγνωσης OBD, καθώς και της διάγνωσης, της επισκευής και της συντήρησης των οχημάτων, να καθιστούν διαθέσιμη την άμεση ροή δεδομένων του οχήματος μέσω της θύρας σειριακών δεδομένων επί του τυποποιημένου συνδέσμου ζεύξης δεδομένων, λαμβανομένων επίσης υπόψη των απαιτήσεων που επιβάλλει στους κατασκευαστές οχημάτων, για τη διασφάλιση της γενικής ασφάλειας των οχημάτων, το παράρτημα II, μέρος 1, στοιχείο 63, του εν λόγω κανονισμού,

—

σε συνδυασμό με τον κανονισμό (ΕΚ) 661/2009 (2), όσον αφορά τα οχήματα που έχουν λάβει έγκριση τύπου πριν από τις 6 Ιουλίου 2022, και ιδίως το άρθρο 5, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού και

—

σε συνδυασμό με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2144 (3), ο οποίος τίθεται σε ισχύ στις 6 Ιουλίου 2022, και ιδίως το άρθρο 4, παράγραφοι 4 και 5, του εν λόγω κανονισμού,

την έννοια ότι οι κατασκευαστές οχημάτων οφείλουν να διασφαλίζουν πάντοτε, ακόμη και όταν εφαρμόζονται αντίστοιχα μέτρα ασφαλείας, ότι η εφαρμογή του εν λόγω ενσωματωμένου στο όχημα συστήματος διάγνωσης OBD, η διάγνωση, η επισκευή και η συντήρηση των οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των απαιτούμενων προς τούτο λειτουργιών καταγραφής που εκτελούνται από ανεξάρτητους επισκευαστές, μπορούν να πραγματοποιούνται με τη χρήση διαγνωστικού εξοπλισμού γενικής χρήσης, χωρίς να απαιτείται η πλήρωση των μη ρητώς προβλεπόμενων από τον κανονισμό προϋποθέσεων της σύνδεσης του εξοπλισμού στο διαδίκτυο με διακομιστή που έχει καθοριστεί από τον κατασκευαστή οχημάτων ή/και της προηγούμενης προσωπικής εγγραφής του χρήστη σε μητρώο του κατασκευαστή οχημάτων;

(1)  Κανονισμός (EE) 2018/858 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για την έγκριση και την εποπτεία της αγοράς μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 715/2007 και (ΕΚ) αριθ. 595/2009 και για την κατάργηση της οδηγίας 2007/46/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 151, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 661/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τις απαιτήσεις έγκρισης τύπου και γενικής ασφαλείας των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (ΕΕ 2009, L 200, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/2144 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2019, για τις απαιτήσεις έγκρισης τύπου των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά όσον αφορά τη γενική τους ασφάλεια και την προστασία των επιβατών των οχημάτων και του ευάλωτου χρήστη της οδού, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/858 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 78/2009, (ΕΚ) αριθ. 79/2009 και (ΕΚ) αριθ. 661/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 631/2009, (ΕΕ) αριθ. 406/2010, (ΕΕ) αριθ. 672/2010, (ΕΕ) αριθ. 1003/2010, (ΕΕ) αριθ. 1005/2010, (ΕΕ) αριθ. 1008/2010, (ΕΕ) αριθ. 1009/2010, (EΕ) αριθ. 19/2011, (EΕ) αριθ. 109/2011, (EΕ) αριθ. 458/2011, (EΕ) αριθ. 65/2012, (EΕ) αριθ. 130/2012, (EΕ) αριθ. 347/2012, (EΕ) αριθ. 351/2012, (EΕ) αριθ. 1230/2012 και (EΕ) 2015/166 της Επιτροπής (ΕΕ 2019, L 325, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kammergericht Berlin (Γερμανία) στις 10 Μαΐου 2022 — PM κατά Senatsverwaltung für Justiz, Vielfalt und Antidiskriminierung

(Υπόθεση C-304/22)

(2022/C 318/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Kammergericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: PM

Καθού: Senatsverwaltung für Justiz, Vielfalt und Antidiskriminierung

Λοιποί μετέχοντες στη διαδικασία: CM

Προδικαστικά ερωτήματα

Προς ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 1, στοιχείο α', 2, περίπτωση 4, 21, παράγραφος 1, και 46 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (1), υποβάλλονται τα εξής ερωτήματα:

1)

Αποτελεί το διαζύγιο επί τη βάσει των άρθρων 82, 87, 89, 90 του ισπανικού Código Civil (Αστικού Κώδικα) απόφαση περί διαζυγίου υπό την έννοια του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: πρέπει το διαζύγιο επί τη βάσει των άρθρων 82, 87, 89, 90 του ισπανικού Código Civil (Αστικού Κώδικα) να αντιμετωπισθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 46 του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα για τα δημόσια έγγραφα και τις συμφωνίες;

(1)  ΕΕ 2003, L 338, σ. 1.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Warszawy — Śródmieścia w Warszawie (Πολωνία) στις 5 Μαΐου 2022 — ZL, KU, KM κατά Provident Polska S.A.

(Υπόθεση C-321/22)

(2022/C 318/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Warszawy — Śródmieścia w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες και αντεναγόμενες: ZL, KU, KM

Εναγομένη και αντενάγουσα: Provident Polska S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), την έννοια ότι επιτρέπει να κηρυχθεί καταχρηστική συμβατική ρήτρα η οποία προβλέπει την καταβολή στον επαγγελματία εξόδων ή προμήθειας των οποίων το ποσό είναι προδήλως υπερβολικό σε σχέση με την παρεχόμενη από αυτόν υπηρεσία;

2)

Έχουν το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και η αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές διατάξεις ή σε νομολογιακή ερμηνεία τους κατά τις οποίες αναγκαία προϋπόθεση για την άσκηση αγωγής εκ μέρους του καταναλωτή κατά του επαγγελματία με την οποία ζητείται η αναγνώριση της ακυρότητας ή του μη αντιτάξιμου σύμβασης, στο σύνολό της ή κατά το μέρος που αυτή περιέχει καταχρηστικές ρήτρες, είναι ο καταναλωτής να έχει έννομο συμφέρον;

3)

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και η αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι επιτρέπουν να γίνει δεκτό ότι, στην περίπτωση που η ρήτρα σύμβασης δανείου που προβλέπει τον τρόπο αποπληρωμής του δανείου κηρύσσεται καταχρηστική, η σύμβαση δεν μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει χωρίς την εν λόγω ρήτρα και ότι, ως εκ τούτου, είναι άκυρη;

(1)  EE 1993, L 95, σ. 29.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie (Πολωνία) στις 13 Μαΐου 2022 — Z. sp. z o.o. κατά A. S.A.

(Υπόθεση C-326/22)

(2022/C 318/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Z. sp. z o.o.

Εναγομένη: A. S.A.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48 (1), ερμηνευόμενο με γνώμονα την αρχή της αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι καταναλωτής ή επαγγελματίας στον οποίο ο καταναλωτής εκχώρησε τα δικαιώματά του εκ της εν λόγω διάταξης της οδηγίας δύναται βάσει αυτής να ζητήσει την εκ μέρους του πιστωτή προσκόμιση αντιγράφου της σύμβασης (και των όρων της συμβάσεως), καθώς και την προσκόμιση στοιχείων σχετικά με την εξόφληση του δανείου, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διακρίβωση της ορθότητας του υπολογισμού των καταβληθέντων στον καταναλωτή ποσών για την επιστροφή, κατ’ αναλογία, μέρους των εξόδων του δανείου λόγω της πρόωρης εξόφλησής του και, αφετέρου, για την άσκηση αγωγής με αίτημα την ενδεχόμενη επιστροφή των ως άνω ποσών;

(1)  ΕΕ 2008, L 133, σ. 66.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 23 Μαΐου 2022 — Audi AG κατά GQ

(Υπόθεση C-334/22)

(2022/C 318/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Audi AG

Εναγομένη: GQ

Προδικαστικό ερώτημα

1)

Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), την έννοια ότι δεν επιτρέπεται σε δικαιούχο σήματος ή σε δικαστήριο να απαγορεύσει σε τρίτο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως, για ανταλλακτικά αυτοκινήτου (σχάρες ψυγείου αυτοκινήτων), όταν αυτά λειτουργούν ως στοιχείο στερέωσης ενός εξαρτήματος αυτοκινήτου (έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), και:

—

σε περίπτωση που είναι τεχνικά δυνατό να τοποθετηθεί επί του ανταλλακτικού (σχάρα ψυγείου) του αυτοκινήτου το γνήσιο έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αναπαραχθεί πάνω στο ανταλλακτικό το σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως,

ή

—

σε περίπτωση που είναι τεχνικά αδύνατο να τοποθετηθεί επί του ανταλλακτικού (σχάρα ψυγείου) του αυτοκινήτου το γνήσιο έμβλημα το οποίο αναπαριστά το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς να αναπαραχθεί πάνω στο ανταλλακτικό το σημείο που είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως;

—

Αν δοθεί καταφατική απάντηση σε μία από τις περιπτώσεις του ερωτήματος 1:

2)

Ποια κριτήρια εκτιμήσεως πρέπει να εφαρμοστούν σε τέτοιου είδους περιπτώσεις προκειμένου να διαπιστωθεί αν η χρήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σύμφωνη με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία και στο εμπόριο;

3)

Έχουν το άρθρο 9, παράγραφος 2 και το άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι, σε περίπτωση που το σήμα είναι στοιχείο του σχήματος ενός ανταλλακτικού αυτοκινήτου και εφόσον στον κανονισμό 2017/1001 δεν υπάρχει ρήτρα επισκευής αντίστοιχη με εκείνη του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2022, του Συμβουλίου (2) της 12ης Δεκεμβρίου 2001 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, το σήμα δεν επιτελεί στην περίπτωση αυτή τη λειτουργία του ως δηλωτικό της προέλευσης;

4)

Έχουν το άρθρο 9, παράγραφος 2 και το άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι, σε περίπτωση που το στοιχείο το οποίο προορίζεται για τη στερέωση του σήματος και το οποίο αναπαριστά το σχήμα του σήματος ή είναι παρόμοιο με αυτό σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως, αποτελεί στοιχείο του σχήματος ενός ανταλλακτικού αυτοκινήτου, και εφόσον στον κανονισμό 2017/1001 δεν υπάρχει ρήτρα επισκευών αντίστοιχη με εκείνη του άρθρου 110, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2022 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, ότι το ως άνω στοιχείο στερέωσης δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως σήμα που επιτελεί λειτουργία δηλωτικού της προέλευσης ακόμη και αν είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με το σήμα σε τέτοιον βαθμό ώστε να μπορεί να προκληθεί κίνδυνος συγχύσεως;

(1)  ΕΕ 2017, L 154, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2017 L 154, σ. 1.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 23 Μαΐου 2022 — f6 Cigarettenfabrik GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Bielefeld

(Υπόθεση C-336/22)

(2022/C 318/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: f6 Cigarettenfabrik GmbH & Co. KG

Καθού: Hauptzollamt Bielefeld

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2019/475 (2) την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνική ρύθμιση κράτους μέλους σχετικά με την επιβολή φόρου καπνού επί του θερμαινόμενου καπνού, η οποία, όσον αφορά τον υπολογισμό του φόρου, προβλέπει ότι, πέραν του φορολογικού συντελεστή για τον καπνό πίπας, επιβάλλεται συμπληρωματικός φόρος, ο οποίος ανέρχεται στο 80 % του ποσού φόρου επί των τσιγάρων, μείον το ποσό φόρου επί του καπνού πίπας;

2)

Σε περίπτωση που ο συμπληρωματικός φόρος επί του θερμαινόμενου καπνού δεν συνιστά πρόσθετο έμμεσο φόρο ο οποίος επιβάλλεται για ειδικούς σκοπούς σε υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118: Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 3, της οδηγίας 2011/64/ΕΕ (3) την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνική ρύθμιση κράτους μέλους σχετικά με την επιβολή φόρου καπνού επί του θερμαινόμενου καπνού, η οποία, όσον αφορά τον υπολογισμό του φόρου, προβλέπει ότι, πέραν του φορολογικού συντελεστή για τον καπνό πίπας, επιβάλλεται συμπληρωματικός φόρος, ο οποίος ανέρχεται στο 80 % του ποσού φόρου επί των τσιγάρων, μείον το ποσό φόρου επί του καπνού πίπας;

3)

 Σε περίπτωση που ο συμπληρωματικός φόρος επί του θερμαινόμενου καπνού δεν συνιστά πρόσθετο έμμεσο φόρο ο οποίος επιβάλλεται για ειδικούς σκοπούς σε υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118: Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β', και παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ', της οδηγίας 2011/64 την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνική ρύθμιση κράτους μέλους σχετικά με την επιβολή φόρου καπνού επί του θερμαινόμενου καπνού, η οποία προβλέπει, όσον αφορά τον υπολογισμό του φόρου, ότι ο φόρος αυτός υπολογίζεται βάσει ενός αναλογικού συντελεστή, καθώς και βάσει ενός ειδικού φορολογικού συντελεστή ο οποίος καθορίζεται με βάση το βάρος και τον αριθμό τεμαχίων των κυλίνδρων καπνού;

(1)  Οδηγία 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (ΕΕ 2009, L 9, σ. 12).

(2)  Οδηγία (ΕΕ) 2019/475 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2019, για την τροποποίηση των οδηγιών 2006/112/ΕΚ και 2008/118/ΕΚ όσον αφορά τη συμπερίληψη του ιταλικού δήμου Καμπιόνε ντ' Ιτάλια και των ιταλικών υδάτων της λίμνης του Λουγκάνο στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης και στο πεδίο εδαφικής εφαρμογής της οδηγίας 2008/118/ΕΚ (ΕΕ 2019, L 83, σ. 42).

(3)  Οδηγία του Συμβουλίου 2011/64/ΕΕ, της 21ης Ιουνίου 2011, για τη διάρθρωση και τους συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης που εφαρμόζονται στα βιομηχανοποιημένα καπνά (ΕΕ 2011, L 176, σ. 24).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Puglia (Ιταλία) στις 30 Μαΐου 2022 — Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato κατά Comune di Ginosa

(Υπόθεση C-348/22)

(2022/C 318/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Puglia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Καθού: Comune di Ginosa

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι η οδηγία 2006/123 (1) ισχυρή και δεσμευτική για τα κράτη μέλη ή, αντιθέτως, είναι ανίσχυρη, στο μέτρο που –καθόσον πρόκειται για οδηγία εναρμόνισης– εκδόθηκε μόνον κατά πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία, κατά παράβαση του άρθρου 115 [της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης];

2)

Πληροί η οδηγία 2006/123, η οποία είναι γνωστή ως Bolkestein, αντικειμενικά και αφηρημένα, τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την επαρκώς λεπτομερή έκθεση της ρύθμισης, αποκλείοντας επομένως την άσκηση εξουσίας εκτιμήσεως του εθνικού νομοθέτη, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ως αυτοδικαίως εκτελεστή και ως έχουσα άμεση εφαρμογή;

3)

Εάν η οδηγία 2006/123 θεωρηθεί ως non self-executing (μη αυτοδικαίως εκτελεστή), είναι συμβατό με τις αρχές της ασφάλειας δικαίου το αποτέλεσμα του απλού αποκλεισμού ή της αμιγώς απαγορευτικής μη εφαρμογής του εθνικού δικαίου, ακόμη και στην περίπτωση που το εθνικό δικαστήριο δεν έχει τη δυνατότητα να καταφύγει στη σύμφωνη με το ενωσιακό δίκαιο ερμηνεία ή, μήπως, αντιθέτως, σε μια τέτοια περίπτωση, δεν πρέπει ή δεν μπορεί να εφαρμοστεί το εθνικό δίκαιο, με την επιφύλαξη των ειδικών κυρώσεων που προβλέπονται από την έννομη τάξη [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] για την παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το κράτος από την προσχώρησή του στη Συνθήκη (άρθρο 49) ή από τη μη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη (διαδικασία λόγω παραβάσεως);

4)

Ισοδυναμεί το άμεσο αποτέλεσμα του άρθρου 12, παράγραφοι 1, 2, 3, της οδηγίας 2006/123 με την αναγνώριση του χαρακτήρα της εν λόγω οδηγίας ως self-executing (αυτοδικαίως εκτελεστής), ή, μήπως, στο πλαίσιο οδηγίας εναρμόνισης, όπως η υπό εξέταση («πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα άρθρα 9 έως 13 της οδηγίας προβαίνουν σε πλήρη εναρμόνιση […]», κατά τη λεγόμενη απόφαση Promoimpresa), πρέπει να εκληφθεί ως απαίτηση να λάβει το κράτος μέτρα εναρμόνισης τα οποία δεν είναι γενικής φύσεως, αλλά δεσμευτικά ως προς το περιεχόμενό τους;

5)

Μπορεί ή πρέπει να θεωρηθεί ότι ο χαρακτηρισμός μιας οδηγίας ως αυτοδικαίως εκτελεστής ή ως μη αυτοδικαίως εκτελεστής, και, στην πρώτη περίπτωση, η αμιγώς απαγορευτική μη εφαρμογή του εθνικού δικαίου, εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του εθνικού δικαστηρίου (στο οποίο παρέχονται προς τούτο συγκεκριμένα ερμηνευτικά εργαλεία, όπως το να καταφύγει στην προδικαστική παραπομπή στο Δικαστήριο ή στη διαδικασία ελέγχου συνταγματικότητας των κανόνων δικαίου) ή, μήπως, εμπίπτει και στην αρμοδιότητα του μεμονωμένου υπαλλήλου ή του διευθυντικού στελέχους ενός δήμου;

6)

Εάν, αντιθέτως, η οδηγία 2006/123 θεωρηθεί ως self-executing (αυτοδικαίως εκτελεστή), δεδομένου ότι το άρθρο 49 [της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης] αποκλείει την αυτόματη παράταση της διάρκειας των παραχωρήσεων-αδειών παραθαλάσσιων κοινόχρηστων εκτάσεων για τουριστικούς-ψυχαγωγικούς σκοπούς μόνον «εφόσον οι παραχωρήσεις αυτές παρουσιάζουν βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον», αποτελεί η ύπαρξη της εν λόγω απαίτησης αναγκαία προϋπόθεση όσον αφορά και την εφαρμογή του άρθρου 12, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας Bolkestein;

7)

Συνάδει με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την οδηγία 2006/123 και με το άρθρο 49 [της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης] απόφαση εθνικού δικαστηρίου σχετικά με την ύπαρξη, γενικά και αφηρημένα, της απαίτησης βέβαιου διασυνοριακού ενδιαφέροντος, η οποία αφορά ολόκληρη την εθνική επικράτεια, ή, μήπως, αντιθέτως, δεδομένου ότι στην Ιταλία η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στους μεμονωμένους δήμους, η εν λόγω εκτίμηση πρέπει να θεωρηθεί ότι αφορά την παράκτια περιοχή κάθε δήμου και, ως εκ τούτου, ότι εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δήμου;

8)

Συνάδει με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την οδηγία 2006/123 και με το άρθρο 49 [της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης] απόφαση εθνικού δικαστηρίου σχετικά με την ύπαρξη, γενικά και αφηρημένα, της απαίτησης για περιορισμένο αριθμό των διαθέσιμων πόρων και παραχωρήσεων, η οποία αφορά ολόκληρη την εθνική επικράτεια, ή, μήπως, αντιθέτως, δεδομένου ότι στην Ιταλία η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στους μεμονωμένους δήμους, η εν λόγω εκτίμηση πρέπει να θεωρηθεί ότι αφορά την παράκτια περιοχή κάθε δήμου και, ως εκ τούτου, ότι εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δήμου;

9)

Εάν η οδηγία 2006/123 θεωρηθεί αφηρημένα ως self-executing (αυτοδικαίως εκτελεστή), μπορεί αυτή η αυτοδίκαιη εκτελεστότητα να θεωρηθεί ότι υφίσταται επίσης in concreto σε ένα νομικό πλαίσιο –όπως το ιταλικό– στο οποίο ισχύει το άρθρο 49 του Codice della Navigazione (Κώδικα Ναυσιπλοΐας) (το οποίο προβλέπει ότι κατά τη λήξη της παραχώρησης «όλα τα μη μετακινούμενα έργα περιέρχονται στο κράτος χωρίς αποζημίωση ή επιστροφή χρημάτων») και, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η συνέπεια του χαρακτήρα τής υπό εξέταση οδηγίας ως self-executing (αυτοδικαίως εκτελεστής) ή έχουσας άμεση εφαρμογή (ιδίως όσον αφορά πλινθοδομές για τις οποίες έχει χορηγηθεί η προσήκουσα άδεια ή παραχωρήσεις κοινόχρηστων εκτάσεων οι οποίες εξυπηρετούν την άσκηση δραστηριοτήτων σχετικά με την παροχή τουριστικού καταλύματος, όπως ξενοδοχείο ή βίλα) συνάδει με την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα ιδιοκτησίας, τα οποία αναγνωρίζονται ως άξια προνομιακής προστασίας στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων;

(1)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/30

Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-360/22)

(2022/C 318/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: W. Roels)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 85, παράγραφος 1, στοιχείο b, και το άρθρο 87, παράγραφος 2, στοιχείο f, του Pensioenwet (νόμου περί συντάξεων), σε συνδυασμό με το άρθρο 19b, παράγραφος 2, του Wet op de loonbelasting (νόμου για τον φόρο εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 45, 56 και 63 ΣΛΕΕ καθώς και από τα άρθρα 28, 36 και 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ·

—

να καταδικάσει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή εκτιμά ότι η ολλανδική νομοθεσία περί μεταφοράς συνταξιοδοτικών κεφαλαίων που έχουν συσσωρευθεί στον λεγόμενο «δεύτερο πυλώνα» –τη συσσώρευση συμπληρωματικής σύνταξης μέσω του εργοδότη– είναι ασυμβίβαστη με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων, καθώς, σε διασυνοριακές καταστάσεις, η εξερχόμενη μεταφορά συνταξιοδοτικών κεφαλαίων χωρίς παρακράτηση φόρου είναι δυνατή μόνον αν οι δυνατότητες εξαγοράς της σύνταξης ως κεφαλαίου είναι οι ίδιες με τις Κάτω Χώρες ή περισσότερο περιορισμένες απ’ ό,τι στο κράτος μέλος αυτό. Σε ορισμένα κράτη μέλη, μια σύνταξη μπορεί να εξαγοραστεί εν όλω ή εν μέρει με τη μορφή εφάπαξ πληρωμής, με αποτέλεσμα να φορολογούνται οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι που μεταφέρουν το συνταξιοδοτικό κεφάλαιό τους σε ένα από τα κράτη μέλη αυτά. Παρόμοιες μεταφορές συνταξιοδοτικών κεφαλαίων εντός των Κάτω Χωρών δεν φορολογούνται.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 14 Ιουνίου 2022 — flightright GmbH κατά Transportes Aéreos Portugueses SA (TAP)

(Υπόθεση C-388/22)

(2022/C 318/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Transportes Aéreos Portugueses SA (TAP)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Υποβάλλονται ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ακόλουθα ερωτήματα δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1): Συντρέχει έκτακτη περίσταση κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού, όταν επικρατούν καιρικές συνθήκες που δεν επιτρέπουν την πραγματοποίηση της πτήσεως, ανεξαρτήτως της συγκεκριμένης μορφής τους;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, μπορεί ο έκτακτος χαρακτήρας των καιρικών συνθηκών να καθορίζεται ανάλογα με την περιφερειακή και εποχιακή συχνότητά τους στον τόπο και κατά τον χρόνο που οι συνθήκες αυτές εκδηλώνονται;

3)

Συντρέχει έκτακτη περίσταση κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού, αν μια απόφαση διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας σε σχέση με συγκεκριμένο αεροσκάφος σε συγκεκριμένη ημέρα έχει ως αποτέλεσμα μακρά καθυστέρηση, ολονύκτια καθυστέρηση ή ματαίωση μιας ή περισσότερων πτήσεων του εν λόγω αεροσκάφους, ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο η απόφαση αυτή ελήφθη;

4)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα, πρέπει ο λόγος που οδήγησε στη λήψη της αποφάσεως διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας να είναι και ο ίδιος έκτακτος, ώστε να μην αναμένεται ότι θα συντρέξει;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/32

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Ιουλίου 2022 η Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 4 Μαΐου 2022 στην υπόθεση T-718/20, Wizz Air κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-440/22 P)

(2022/C 318/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.) (εκπρόσωποι: E. Vahida, S. Rating, και I.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·και

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2020) 1160 final της Επιτροπής, της 24ης Φεβρουαρίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.56244 (2020/N) — Ρουμανία — Ενίσχυση για τη διάσωση της TAROM (1), και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα· ή

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς επανεξέταση και να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι πληρούται η προϋπόθεση περί υπάρξεως σημαντικής υπηρεσίας η οποία δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί κατά την έννοια των κατευθυντήριων σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση μη χρηματοπιστωτικών προβληματικών επιχειρήσεων (2) (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές).

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία των κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις ενδείξεις περί του ότι πρόκειται για παροχή υπηρεσίας σε τομέα στον οποίο δύσκολα θα μπορούσε να εισέλθει κάποιος ανταγωνιστής.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα ενώπιόν του προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία κατά την εκτίμηση της διαθέσιμης στην αγορά δυναμικότητας και της ικανότητας των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους να εκτελούν δρομολόγια εσωτερικού.

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου δεν μπορούσαν να αφορούν ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης.

Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα ενώπιόν του προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία κατά την εκτίμηση της περιόδου αναδιάρθρωσης της TAROM.

Έκτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν χρειαζόταν να εξακριβώσει αν οι υφιστάμενες ενισχύσεις είχαν καταστεί νέες ενισχύσεις.

Έβδομον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τη μη κίνηση από την Επιτροπή επίσημης διαδικασίας έρευνας.

(1)  ΕΕ 2020, C 310, σ. 3.

(2)  EE 2014, C 249, σ. 1.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/33

Προσφυγή της 8ης Ιουλίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας

(Υπόθεση C-455/22)

(2022/C 318/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Escobar Gómez, E. A. Stamate, C. Valero)

Καθής: Ρουμανία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αποφανθεί ότι, έως τις 3 Οκτωβρίου 2020, η Ρουμανία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2010/75/ΕE (1) ·

—

να καταδικάσει την Ρουμανία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Από το 2014 και έως τις 3 Οκτωβρίου 2020, η S.C. CET Govora αριθ. 2, η S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) αριθ. 2 και η S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) αριθ. 3 λειτουργούσαν χωρίς έγκυρη περιβαλλοντική άδεια όπως απαιτεί η οδηγία 2010/75. Οι ρουμανικές αρχές αναγνώρισαν ότι οι εν λόγω τρεις εγκαταστάσεις εξακολούθησαν να λειτουργούν χωρίς έγκυρη περιβαλλοντική άδεια έως τις 3 Οκτωβρίου 2020, πλην όμως προέβαλαν το επιχείρημα ότι οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις λειτουργούσαν σποραδικά προκειμένου να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του εθνικού ενεργειακού συστήματος.

Δεδομένου ότι η Ρουμανία δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει ότι η S.C. CET Govora αριθ. 2, η S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) αριθ. 2 και η S.C. Electrocentrale Deva (Mintia) αριθ. 3 λειτουργούσαν επί τη βάσει έγκυρης περιβαλλοντικής αδείας, η Ρουμανία παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2010/75.

Όσον αφορά το επιχείρημα περί σποραδικής λειτουργίας των εγκαταστάσεων χάριν της ασφάλειας του εθνικού ενεργειακού συστήματος, η οδηγία 2010/75 δεν προβλέπει τοιαύτη δυνατότητα γενικής εξαιρέσεως από την υποχρέωση κατοχής περιβαλλοντικής αδείας την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας. Επιπλέον, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, τα κράτη μέλη ευθύνονται για τυχόν παράβαση των υποχρεώσεων οι οποίες απορρέουν από το δίκαιο της ΕΕ ανεξαρτήτως του εμπλεκόμενου στην παράβαση κρατικού οργάνου και δεν μπορούν να επικαλεσθούν διατάξεις, πρακτικές ή περιστάσεις που υφίστανται στην εσωτερική έννομη τάξη προκειμένου να δικαιολογήσουν την παράβαση των υποχρεώσεων τις οποίες προβλέπουν οι κοινοτικές οδηγίες. Στο πλαίσιο αυτό, η Ρουμανία δεν μπορεί να επικαλεσθεί αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις όπως η χρεωκοπία των οικείων επιχειρήσεων ή δικαστικές διενέξεις λόγω της διακοπής της λειτουργίας των εγκαταστάσεων προκειμένου να δικαιολογήσει τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την οδηγία.

(1)  Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (EE 2010, L 334, σ. 17).

Γενικό Δικαστήριο

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — Hijos de Moisés Rodríguez González κατά EUIPO — Irlande et Ornua (La Irlandesa 1943)

(Υπόθεση T-306/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης La Irlandesa 1943 - Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας - Κήρυξη ακυρότητας από το τμήμα προσφυγών μείζονος συνθέσεως του EUIPO - Αποδεικτικά στοιχεία προσκομιζόμενα το πρώτον ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Κρίσιμη ημερομηνία για την εξέταση λόγου απόλυτης ακυρότητας - Σήμα που θα μπορούσε να παραπλανήσει το κοινό - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001])

(2022/C 318/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hijos de Moisés Rodríguez González, SA (Las Palmas de Grande Canarie, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. García Domínguez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral, D. Hanf και Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών μείζονος συνθέσεως του EUIPO: Ιρλανδία

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών μείζονος συνθέσεως του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ornua Co-operative Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: E. Armijo Chávarri και A. Sanz Cerralbo, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης του τμήματος προσφυγών μείζονος συνθέσεως του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Μαρτίου 2020 (υπόθεση R 1499/2016-G).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Hijos de Moisés Rodríguez González, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 247 της 27.7.2020.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — LA International Cooperation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-609/20) (1)

(Μηχανισμός προενταξιακής βοήθειας - Έρευνα της OLAF - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία επιβάλλεται διοικητική κύρωση - Αποκλεισμός για διάστημα τεσσάρων ετών από τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων που χρηματοδοτούνται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης - Καταχώριση στη βάση δεδομένων του συστήματος έγκαιρου εντοπισμού και αποκλεισμού - Δημοσιονομικός κανονισμός - Πλήρης δικαιοδοσία - Αναλογικότητα της κύρωσης)

(2022/C 318/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LA International Cooperation Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: B. O’Connor και M. Hommé, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: R. Pethke)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Ιουλίου 2020 με την οποία το θεσμικό αυτό όργανο την απέκλεισε για διάστημα τεσσάρων ετών από τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων που χρηματοδοτούνται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και από τις διαδικασίες για τη χορήγηση κονδυλίων στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) 2015/323 του Συμβουλίου, της 2ας Μαρτίου 2015, σχετικά με τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο 11ο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΕ 2015, L 58, σ. 17), και διέταξε τη δημοσίευση του αποκλεισμού αυτού στον ιστότοπό της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την LA International Cooperation Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 19 της 18.1.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2022 — bet-at-home.com Entertainment κατά EUIPO (bet-at-home)

(Υπόθεση T-640/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης bet-at-home - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 318/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: bet-at-home.com Entertainment GmbH (Linz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: R. Paulitsch, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Nicolás Gómez και D. Hanf)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή που άσκησε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί τη μεταρρύθμιση της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 5ης Αυγούστου 2021 (υπόθεση R 2143/2020-1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την bet-at-home.com Entertainment GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 471 της 22.11.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/36

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2022 — Hangzhou Dingsheng Industrial Group κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-150/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Κίνας - Έναρξη έρευνας για καταστρατήγηση υφιστάμενων μέτρων αντιντάμπινγκ βάσει των οποίων οι εισαγωγές υπόκεινται σε καταγραφή - Εισαγωγή ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Κίνας, τα οποία αποστέλλονται από την Ταϊλάνδη - Επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ - Απώλεια του εννόμου συμφέροντος - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 318/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd (Hangzhou, Κίνα), Dingheng New Materials Co., Ltd (Rayong, Ταϊλάνδη), Thai Ding Li New Materials Co., Ltd (Rayong) (εκπρόσωποι: G. Coppo και G. Pregno, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Blanck και P. Němečková)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή τους βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2020/2162 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2020, για την έναρξη έρευνας όσον αφορά την πιθανή καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/2384 και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/271 στις εισαγωγές ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας μέσω εισαγωγών ορισμένων ειδών αλουμινόχαρτου που αποστέλλονται από την Ταϊλάνδη, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Ταϊλάνδης είτε όχι, και για την υπαγωγή των εν λόγω εισαγωγών σε καταγραφή (ΕΕ 2020, L 431, σ. 48).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Καταδικάζει τις Hangzhou Dingsheng Industrial Group Co., Ltd, Dingheng New Materials Co., Ltd et Thai Ding Li New Materials Co., Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 182 της 10.5.2021.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/37

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2022 — Compass Tex κατά EUIPO (Trusted Handwork)

(Υπόθεση T-704/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Trusted Handwork - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2022/C 318/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Compass Tex Ltd (Tsuen Wan, Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωπος: M. Gail, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: (T. Klee και D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Αυγούστου 2021 (υπόθεση R 0034/2021-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Trusted Handwork ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Compass Tex Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 2 της 3.1.2022.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/37

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Ιουνίου 2022 — Usmanov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-237/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος - Στάθμιση συμφερόντων)

(2022/C 318/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: Alisher Usmanov (Τασκένδη, Ουζμπεκιστάν) (εκπρόσωπος: J. Grand d’Esnon, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και B. Driessen)

Αντικείμενο

Με την αίτησή του δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, ο αιτών ζητεί, κατ’ ουσίαν, την αναστολή εκτελέσεως, αφενός, δύο πράξεων οι οποίες τροποποίησαν τα κριτήρια εγγραφής στον κατάλογο προσώπων, οντοτήτων και φορέων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα λόγω της εμπλοκής τους σε δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, και, αφετέρου, δύο πράξεων με τις οποίες το όνομά του προστέθηκε στον εν λόγω κατάλογο. Συγκεκριμένα, πρώτον, κύριο αίτημα του αιτούντος είναι η αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2022/337 του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2022, που τροποποιεί την απόφαση 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 59, σ. 1), καθόσον η πράξη αυτή τον αφορά, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2022/336 του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 58, σ. 1), καθόσον η πράξη αυτή τον αφορά, της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2022/329 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 50, σ. 1), και του κανονισμού (ΕΕ) 2022/330 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 51, σ. 1)· δεύτερον, ο αιτών ζητεί επικουρικώς την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως 2022/337 καθόσον η πράξη αυτή τον αφορά, του εκτελεστικού κανονισμού 2022/336 καθόσον η πράξη αυτή τον αφορά, του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχεία στ' και ζ', της αποφάσεως 2022/329 και του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία στ' και ζ', του κανονισμού 2022/330· τρίτον, ο αιτών ζητεί να υποχρεωθεί το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να του καταβάλει ποσό 20 000 ευρώ για τα έξοδα στα οποία αυτός υποβλήθηκε προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/38

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουλίου 2022 — Lacapelle κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-240/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Κοινοβουλίου - Αποκλεισμός από τη συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2022/C 318/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: Jean-Lin Lacapelle (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F.-P. Vos, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz και T. Lukácsi)

Αντικείμενο

Με την αίτηση που άσκησε βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, ο αιτών ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης D-301937 των συμπροέδρων της Ομάδας Στήριξης της Δημοκρατίας και Συντονισμού των Εκλογών, της 3ης Μαρτίου 2022, με την οποία επιβλήθηκε ο αποκλεισμός του από κάθε συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών έως τη λήξη της θητείας του ως βουλευτή (2019-2024).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/38

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουλίου 2022 — Juvin κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-241/22 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Κοινοβουλίου - Αποκλεισμός από τη συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2022/C 318/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: Hervé Juvin (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F.-P. Vos, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Görlitz και T. Lukácsi)

Αντικείμενο

Με την αίτηση που άσκησε βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, ο αιτών ζητεί να ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης D-301936 των συμπροέδρων της Ομάδας Στήριξης της Δημοκρατίας και Συντονισμού των Εκλογών, της 3ης Μαρτίου 2022, με την οποία επιβλήθηκε ο αποκλεισμός του από κάθε συμμετοχή στις αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την παρατήρηση εκλογών έως τη λήξη της θητείας του ως βουλευτή (2019-2024).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/39

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2022 — VEB.RF κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-288/22)

(2022/C 318/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: State Development Corporation «VEB.RF» (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Iriarte Ángel και E. Delage González, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2014/145/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, όπως τροποποιήθηκε (2), καθόσον αφορά ή ενδέχεται να επηρεάσει την προσφεύγουσα·

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕE) 269/2014 (3) του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, όπως τροποποιήθηκε (4), καθόσον αφορά ή ενδέχεται να επηρεάσει την προσφεύγουσα·

—

να ακυρώσει το άρθρο 1ε, σε συνδυασμό με το παράρτημα VIII, της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ (5) του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, όπως τροποποιήθηκε (6), καθόσον αφορά ή ενδέχεται να επηρεάσει την προσφεύγουσα·

—

να ακυρώσει το άρθρο 5η, σε συνδυασμό με το παράρτημα XIV, του κανονισμού (ΕΕ) 833/2014 (7) του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία, όπως τροποποιήθηκε (8), καθόσον αφορά ή ενδέχεται να επηρεάσει την προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

1.

Λόγοι που προβάλλονται προς στήριξη των δύο πρώτων αιτημάτων:

—

α) πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίζονται οι προσβαλλόμενες διατάξεις·

—

β) παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης·

—

γ) προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας·

—

δ) προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας·

—

ε) παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης·

—

στ) κατάχρηση εξουσίας.

2.

Λόγοι που προβάλλονται προς στήριξη του τρίτου και του τέταρτου αιτήματος:

—

α) παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης·

—

β) πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίζονται οι προσβαλλόμενες διατάξεις·

—

γ) προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας·

—

δ) προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας·

—

ε) παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

(1)  ΕΕ 2014, L 78, σ. 16.

(2)  Τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/265 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 42I, σ. 98).

(3)  ΕΕ 2014, L 78, σ. 6.

(4)  Τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/260 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 42I, σ. 3).

(5)  ΕΕ 2014, L 229, σ. 13.

(6)  Τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/346 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2022, L 63, σ. 5).

(7)  ΕΕ 2014, L 229, σ. 1.

(8)  Τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/345 του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ 2022, L 63, σ. 1).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/40

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2022 — Shuvalov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-289/22)

(2022/C 318/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Igor Shuvalov (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Iriarte Ángel και E. Delage González, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου 2014/145/ΚΕΠΠΑ (1), της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, κατά το μέρος που αυτή αναφέρεται στον προσφεύγοντα ή ενδέχεται να τον θίγει·

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 269/2014 (2) του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, κατά το μέρος που αυτός αναφέρεται στον προσφεύγοντα ή ενδέχεται να τον θίγει·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών επί των οποίων στηρίζονται οι επίμαχοι περιορισμοί, καθόσον οι περιορισμοί αυτοί επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα ελλείψει πραγματικής και αποδεικτικής βάσης προσαρμοσμένης σε σύγχρονα και αληθή δεδομένα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται αθέτηση της υποχρέωσης αιτιολόγησης, καθόσον οι προσβαλλόμενες διατάξεις δεν περιλαμβάνουν την προσήκουσα αιτιολογία όσον αφορά τον προσφεύγοντα, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να μην είναι σε θέση να αναπτύξει λυσιτελώς την άμυνά του.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης, καθόσον επιβάλλονται κυρώσεις στον προσφεύγοντα με βάση ορισμένες παρατηρήσεις οι οποίες καλύπτονται από το εν λόγω θεμελιώδες δικαίωμα.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας όσον αφορά την αιτιολογία των πράξεων, έλλειψη πραγματικών στοιχείων προς απόδειξη της προβαλλόμενης αιτιολογίας και προσβολή του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης και των δικαιωμάτων άμυνας και ιδιοκτησίας, καθόσον δεν τηρήθηκαν η ανάγκη προσκόμισης προσαρμοσμένων σε σύγχρονα και αληθή δεδομένα αποδεικτικών στοιχείων και η υποχρέωση αιτιολόγησης, όπερ θίγει τα λοιπά προαναφερθέντα δικαιώματα.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον το εν λόγω δικαίωμα περιορίζεται αδικαιολογήτως και κατά τρόπο δυσανάλογο.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, καθόσον θίγεται αδικαιολόγητα η συγκριτική θέση του προσφεύγοντος.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, καθόσον υφίστανται αντικειμενικές, ακριβείς και συγκλίνουσες ενδείξεις βάσει των οποίων μπορεί να υποστηριχθεί ότι με την επιβολή και την παράταση της ισχύος των περιοριστικών μέτρων επιδιώκονται διαφορετικοί σκοποί από εκείνους που μνημονεύει το Συμβούλιο.

(1)  EE 2014, L 78, σ. 6· όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/265 του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 42I, σ. 98).

(2)  ΕΕ 2014, L 78, σ. 6 όπως τροποποιήθηκε με τον Εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/260 του Συμβουλίου της 23ης Φεβρουαρίου 2022 για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 42I, σ. 3).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/41

Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2022 — PH κ.λπ. κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-323/22)

(2022/C 318/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: PH, PI, PJ, PK (εκπρόσωποι: D. Hillemann, C. Fischer και T. Ehls, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει ex tunc την απόφαση ECB-SSM-2022-EN-4 QLF-2020-0037 της ΕΚΤ, της 22ας Μαρτίου 2022, επί της ενστάσεως σχετικά με την απόκτηση ειδικών συμμετοχών και την υπέρβαση του 50 % των μετοχών ή των δικαιωμάτων ψήφου, η οποία κοινοποιήθηκε την ίδια ημέρα·

—

να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν έντεκα λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2c, παράγραφος 1b, αριθ. 1, του Kreditwesengesetz (KWG) (1) όσον αφορά την «αξιοπιστία».

—

Ο λόγος αυτός αφορά τη μη συνεκτίμηση προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων, τη χρήση απαράδεκτων κριτηρίων εκτιμήσεως και την εσφαλμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται νομικώς εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2c, παράγραφος 1b, αριθ. 4, του KWG όσον αφορά την «επαγγελματική επάρκεια».

—

Ο λόγος αυτός αφορά τη λήψη υπόψη ακατάλληλων περιστάσεων και τη μη συνεκτίμηση της πείρας του πρώτου προσφεύγοντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται νομικώς εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2c, παράγραφος 1b, αριθ. 6, του KWG όσον αφορά τη «χρηματοπιστωτική ευρωστία».

—

Ο λόγος αυτός αφορά απαιτήσεις που δεν βρίσκουν έρεισμα στο νόμο και τον εσφαλμένο υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων από την καθής.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται νομικώς εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2c, παράγραφος 1b, αριθ. 2, του KWG όσον αφορά τη «συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας».

—

Ο λόγος αυτός αφορά τον καθορισμό στρατηγικής, τις διαδικασίες προσδιορισμού και διασφάλισης της ικανότητας ανάληψης κινδύνων, τη δημιουργία ενός συστήματος εσωτερικού ελέγχου, τη στελέχωση και τη μελλοντική ανάθεση δραστηριοτήτων σε τρίτους.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται νομικώς εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2c, παράγραφος 1b, αριθ. 5, του KWG όσον αφορά την υποψία νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

—

Ο λόγος αυτός αφορά τη μη συνεκτίμηση ληφθέντων ή σχεδιαζόμενων μέτρων και προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων και τη μη αναγνώριση του ανεπαρκούς χαρακτήρα των ενδείξεων περί υπονοιών.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 19 και της αιτιολογικής σκέψεως 75 του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013 (2), καθώς και κατάχρηση εξουσίας και πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την ύπαρξη λόγου αρνήσεως χορηγήσεως άδειας εξαγοράς της τράπεζας-στόχου.

—

Ο λόγος αυτός αφορά το περιεχόμενο, την ποιότητα και τον χρόνο προσκόμισης των αποδεικτικών στοιχείων και το ζήτημα της ανάληψης κινδύνων εκ μέρους του πρώτου προσφεύγοντος.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται μη συνεκτίμηση των σχετικών πραγματικών περιστατικών και σφάλματα εκτιμήσεως.

—

Ο λόγος αυτός αφορά τη μη συνεκτίμηση αποδεικτικών στοιχείων, δηλώσεων και πληροφοριών που παρασχέθηκαν.

8.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

—

Ο λόγος αυτός αφορά την έλλειψη αναγκαιότητας της απαγόρευσης απόκτησης και τη μη λήψη υπόψη ηπιότερων μέτρων.

9.

Με τον ένατο λόγο προβάλλεται παράβαση των υποχρεώσεων επιμέλειας και αμεροληψίας.

—

Ο λόγος αυτός αφορά τη μη συνεκτίμηση της αποδεδειγμένα επιτυχημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας του πρώτου προσφεύγοντος και τη λήψη υπόψη περιστάσεων που δεν σχετίζονται με την προσβαλλόμενη απόφαση.

10.

Με τον δέκατο λόγο προβάλλεται παραβίαση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—

Ο λόγος αυτός αφορά την προσβολή της επαγγελματικής ελευθερίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 15 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων καθώς και της ελευθερίας ανταγωνισμού και της ελευθερίας επιχειρηματικής δραστηριότητας που κατοχυρώνονται στο άρθρο 16 αυτού.

11.

Με τον ενδέκατο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—

Ο τελευταίος αυτός λόγος αφορά την ακεραιότητα και την οικονομική ευρωστία των τριών πρώτων προσφευγόντων.

(1)  Gesetz über das Kreditwesen: οι παραπομπές στον γερμανικό αυτό νόμο περιέχονται στο δικόγραφο της προσφυγής.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 83).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/43

Προσφυγή της 1ης Ιουλίου 2022 — QF κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-386/22)

(2022/C 318/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: QF (εκπρόσωποι: T. Marembert και A. Bass, avocats)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 (1) του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/581 (2) του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως ο οποίος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. H προσφεύγουσα ισχυρίζεται, αφενός, ότι κανένα από τα αποδεικτικά στοιχεία του Συμβουλίου δεν πληροί τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής νομολογίας όσον αφορά το επίπεδο και την ποιότητα αποδείξεως και, αφετέρου, ότι κανένας από τους περιεχόμενους στην αιτιολογία του Συμβουλίου ισχυρισμούς δεν έχει αποδειχθεί. Τέλος, η προσφεύγουσα υποβάλλει προς στήριξη του λόγου ακυρώσεως στοιχεία περιουσιακής φύσεως δυνάμενα να αποδείξουν ότι η αιτιολογία του Συμβουλίου είναι εσφαλμένη.

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/582 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 55).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/581 του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2022, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) αριθ. 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2022, L 110, σ. 3).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/43

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2022 — adp Merkur κατά EUIPO — psmtec (SEVEN SEVEN 7)

(Υπόθεση T-408/22)

(2022/C 318/58)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: adp Merkur GmbH (Espelkamp, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Mandel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: psmtec GmbH (Illertissen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: H αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SEVEN SEVEN 7 — Υπ’ αριθ. 18 123 915 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 1498/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί την ανακοπή στο σύνολό της·

—

να απορρίψει την υπ’ αριθ. 18 123 915 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «SEVEN SEVEN 7» για το σύνολο των επίμαχων προϊόντων της κλάσης 9, ήτοι για «προγράμματα λογισμικού πληροφορικής για παιχνίδια βίντεο· λογισμικό παιχνιδιών· λογισμικό ηλεκτρονικών παιχνιδιών· λογισμικό», για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 47, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/44

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2022 — Hasbro κατά EUIPO — Kreativni dogadaji (DRINKOPOLY)

(Υπόθεση T-413/22)

(2022/C 318/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hasbro, Inc. (Pawtucket, Rhode Island, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Kreativni dogadaji d.o.o. (Ζάγκρεμπ, Κροατία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το εικονιστικό σήμα DRINKOPOLY — Υπ’ αριθ. 1 062 463 αίτηση επεκτάσεως της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 596/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο, σε περίπτωση που αυτή ήθελε παρέμβει στην παρούσα διαδικασία, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/45

Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2022 — Colombani κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-414/22)

(2022/C 318/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean-Marc Colombani (Auderghem, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 13 Οκτωβρίου 2021 απόφαση της διευθύντριας ανθρώπινων πόρων να διαβιβάσει στον προσφεύγοντα ένα σύνολο βιογραφικών σημειωμάτων από τα οποία είχαν απαλειφθεί στοιχεία και τα οποία καταχρηστικώς παρουσιάστηκαν ως ανταποκρινόμενα στη δέσμευση που ανέλαβε η ΕΥΕΔ στο πλαίσιο της συμφωνίας της 9ης Φεβρουαρίου 2021,

—

να ακυρώσει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση T-507/20 λόγω ελαττωματικής δήλωσης βουλήσεως και μη τήρησης των όρων της συμφωνίας εκ μέρους της ΕΥΕΔ,

—

να ακυρώσει, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την απόφαση της 29ης Μαρτίου 2022 του γενικού διευθυντή της ΕΥΕΔ με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση R/618/21 που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά της παράλειψης εκτέλεσης μιας εκ των ουσιωδών ρητρών της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση T-507/20, η οποία προέβλεπε ότι η ΕΥΕΔ θα διαβιβάσει στον προσφεύγοντα «τα στοιχεία που συνδέονται με τα προσόντα και την επαγγελματική πείρα των υποψηφίων που θεωρούνται από την επιτροπή προεπιλογής ως οι καλύτερα ανταποκρινόμενοι στα κριτήρια προεπιλογής για ένα σύνολο διαδικασιών προσδιοριζόμενων από τη συμφωνία»,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του κατά της απόφασης σχετικά με την αίτηση χορήγησης πρόσβασης στα έγγραφα, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και κατά την ερμηνεία των κανονισμών 2018/1725 (1) και 1049/2001 (2), σε κατάχρηση εξουσίας και σε ασύμβατη με τις διατάξεις των εν λόγω κανονισμών ερμηνεία του άρθρου 6 του παραρτήματος III του κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ).

2.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε μη συμμόρφωση προς το άρθρο 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε παράβαση του άρθρου 45 του κανονισμού 2018/1725 στο μέτρο που ο περιορισμός του δικαιώματος πρόσβασης παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης, προσβάλλει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, παραβιάζει την αρχή της ισότητας των όπλων, προσβάλλει το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και εμποδίζει κάθε δικαστικό έλεγχο των επίδικων πράξεων.

3.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται στην απόρριψη του επιχειρήματος της ΕΥΕΔ, η οποία αρκείται στην επίκληση της πραγματοποιηθείσας παραίτησης χωρίς να απαντά επί της ουσίας της υποβληθείσας διοικητικής ένστασης, καθώς και στην έλλειψη αιτιολογίας της απόρριψης της διοικητικής ένστασης περί έλλειψης νομιμότητας του επιβληθέντος περιορισμού του δικαιώματος πρόσβασης.

4.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε υπηρεσιακό πταίσμα και στην παράβαση του ΚΥΚ λόγω της μεροληπτικής στάσης και της σύγκρουσης συμφερόντων των συντακτών των προσβαλλόμενων αποφάσεων.

Προς στήριξη της προσφυγής για την ακύρωση της συμβιβαστικής συμφωνίας και της παραίτησης στην υπόθεση T-507/20, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Ο πρώτος, κυρίως προβαλλόμενος λόγος στηρίζεται σε δόλο καθώς και σε ακυρότητα της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της υπόθεσης T-507/20.

2.

Ο δεύτερος, επικουρικώς προβαλλόμενος λόγος στηρίζεται σε μη τήρηση της συμφωνίας και σε καταχρηστική επίκληση της ισχύος του δεδικασμένου εκ μέρους της ΕΥΕΔ.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 295, σ. 39).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/46

Προσφυγή — αγωγή της 6ης Ιουλίου 2022 — Intel Corporation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-417/22)

(2022/C 318/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Intel Corporation Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Beard, J. Williams, Barristers-at-Law, B. Meyring, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

α)

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση ύψους 593 177 661,75 ευρώ, η οποία αντιστοιχεί σε: τόκους υπερημερίας επί του κύριου ποσού του 1 060 000 000 ευρώ με το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ που ίσχυε την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του μήνα κατά τον οποίο εκδόθηκε η απόφαση C(2009) 3726 final της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 2009, στην υπόθεση COMP/C-3/37.990 Intel (στο εξής: απόφαση) (ήτοι 1,25 %) προσαυξημένο κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες (ή, αν αυτό δεν γίνει δεκτό, με το επιτόκιο που θα κρίνει πρόσφορο το Γενικό Δικαστήριο), για την περίοδο από τις 13 Αυγούστου 2009 (ημερομηνίας προσωρινής καταβολής του προστίμου από την Intel) έως τις 25 Φεβρουαρίου 2022 (ημερομηνία επιστροφής του κύριου ποσού του προστίμου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), αφαιρουμένου του ποσού των τόκων ύψους 38 059 598,52 ευρώ που έχει ήδη καταβληθεί στην Intel από την Επιτροπή·

β)

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τόκους επί του ζητούμενου υπό α) ανωτέρω ποσού για την περίοδο από τις 25 Φεβρουαρίου 2022 (ημερομηνία επιστροφής του κύριου ποσού του προστίμου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), ή, επικουρικώς, από τις 28 Απριλίου 2022 (ημερομηνία της πρώτης προσφυγής-αγωγής της Intel για την καταβολή τόκων), ή από τις 6 Ιουλίου 2022 (ημερομηνία της παρούσας προσφυγής-αγωγής), ή, έτι επικουρικότερον, από την ημερομηνία της έκδοσης απόφασης επί της παρούσας προσφυγής-αγωγής, έως την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή θα καταβάλει πράγματι το ποσό σε εκτέλεση απόφασης με την οποία γίνεται δεκτή η παρούσα προσφυγή-αγωγή, με το επιτόκιο που εφαρμόζεται από την ΕΚΤ στις πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένο κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες ή, αν αυτό δεν γίνει δεκτό, με το επιτόκιο που θα κρίνει πρόσφορο το Γενικό Δικαστήριο.

γ)

περαιτέρω ή επικουρικώς:

i.

να ακυρώσει οιαδήποτε απόφαση της Επιτροπής περί αρνήσεως επιστροφής τόκων υπερημερίας και να την υποχρεώσει να καταβάλει τέτοιους τόκους, ίδιου ποσού με εκείνο που ζητείται υπό α) και β) ανωτέρω ή·

ii.

επικουρικώς, να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή ενήργησε παρανόμως καθόσον παρέλειψε να καταβάλλει στην Intel τόκους υπερημερίας επί του κυρίου ποσού του προστίμου που επιστράφηκε κατόπιν της ακύρωσης της απόφασης, και να την υποχρεώσει να καταβάλει τέτοιους τόκους, ίδιου ποσού με εκείνο που ζητείται υπό α) και β) ανωτέρω ή·

δ)

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και άλλα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Intel στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα στις 28 Απριλίου 2022 στην υπόθεση T-236/22 (πρώτη προσφυγή-αγωγή της Intel για την καταβολή τόκων), η Intel ζήτησε την καταβολή των τόκων υπερημερίας (και των τόκων που οφείλονται επί των εν λόγω τόκων υπερημερίας) που προκύπτουν από την ακύρωση του άρθρου 2 της απόφασης, ποσό το οποίο, κατά την προσφεύγουσα-ενάγουσα, η Επιτροπή δεν έχει καταβάλει. Η Επιτροπή εξακολουθεί να μην έχει καταβάλλει τους εν λόγω τόκους. Ωστόσο, έκτοτε επικοινώνησε εκ νέου με την Intel, κατόπιν της πρώτης προσφυγής-αγωγής της Intel για την καταβολή τόκων, προβάλλοντας νέους λόγους για την άρνησή της να καταβάλει τους τόκους αυτούς. Με την παρούσα προσφυγή-αγωγή, η οποία ασκείται προληπτικώς υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας που προκάλεσε η αλληλογραφία της Επιτροπής, η Intel αμφισβητεί την εν λόγω αλληλογραφία. Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Πρώτον, σύμφωνα με το άρθρο 268 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 340, παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, και το άρθρο 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί την καταβολή αποζημίωσης και παρεπόμενους τόκους για τη ζημία που υπέστη λόγω της άρνησης της Επιτροπής να καταβάλλει στην Intel τους τόκους υπερημερίας επί του κυρίου ποσού του προστίμου το οποίο επιστράφηκε μετά την ακύρωση με την απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2022, Intel Corporation κατά Επιτροπής (T-286/09 RENV, ECLI:EU:T:2022:19), του άρθρου 2 της απόφασης της Επιτροπής C(2009) 3726 final, της 13ης Μαΐου 2009, στην υπόθεση COMP/C-3/37.990 Intel. Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα-ενάγουσα επικαλείται την υποχρέωση λήψης των αναγκαίων μέτρων, σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, προς συμμόρφωση με την ακύρωση του προστίμου, τα οποία περιλαμβάνουν την καταβολή των τόκων υπερημερίας. Η Επιτροπή εσφαλμένα υποστηρίζει ότι η προθεσμία για την άσκηση αγωγής εξωσυμβατικής ευθύνης εκκινεί από την ημερομηνία της προσωρινής καταβολής του προστίμου.

2.

Δεύτερον, περαιτέρω ή επικουρικώς, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση οιασδήποτε απόφασης της Επιτροπής περί αρνήσεως επιστροφής των τόκων υπερημερίας με το ως άνω αναφερόμενο επιτόκιο, για τον λόγο ότι i) αντίκειται στο άρθρο 266 ΣΛΕΕ και ότι ii) προσδιορίζει εσφαλμένα την κατάλληλη ημερομηνία από την οποία εκκινεί η προθεσμία για την άσκηση αγωγής εξωσυμβατικής ευθύνης.

3.

Τρίτον, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί, έτι επικουρικότερον, σύμφωνα με το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή, στον βαθμό που δεν έχει λάβει οριστική θέση (παρά τα αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας), ενήργησε παρανόμως παραλείποντας να καταβάλει στην Intel τους επίμαχους τόκους υπερημερίας δυνάμει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, και να υποχρεωθεί να καταβάλει τους εν λόγω τόκους υπερημερίας με το ανωτέρω αναφερόμενο επιτόκιο.

4.

Όλως επικουρικώς, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι αντίθετη ερμηνεία των κανονισμών του 2002, του 2012 και/ή του 2018 η οποία θα απέκλειε την καταβολή τόκων υπερημερίας σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, όπως ερμηνεύεται από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Γενικό Δικαστήριο, θα συνιστούσε παραβίαση του πρωτογενούς δικαίου της Ένωσης. Υπό τις περιστάσεις αυτές, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει, επικουρικώς και ad hoc, ένσταση ελλείψεως νομιμότητας δυνάμει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του άρθρου 277 ΣΛΕΕ.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/48

Προσφυγή-αγωγή της 5ης Ιουλίου 2022 — HSBC Continental Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-418/22)

(2022/C 318/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: HSBC Continental Europe (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: D. Bailey, C. Thomas, Barristers-at-Law, M. Giner Asins και C. Angeli, lawyers)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τόκους υπερημερίας ύψους 3 199 935,70 ευρώ· ή, επικουρικώς, οποιοδήποτε άλλο ποσό το οποίο θα υπολογιστεί για το χρονικό διάστημα και με το επιτόκιο που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει πρόσφορο·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλλει τόκους από ανατοκισμό επί του ποσού των τόκων υπερημερίας (ή οποιοδήποτε άλλο ποσό το οποίο θα προσδιοριστεί κατά την ως άνω παράγραφο) από τις 5 Νοεμβρίου 2019 έως την ημερομηνία της καταβολής του ποσού αυτού, με ποσοστό αθέτησης 3,5 % (το οποίο αποτελεί το επιτόκιο αναχρηματοδότησης που εφαρμόζει η ΕΚΤ, προσαυξημένο κατά 3,5 % εκατοστιαίες μονάδες, ή επικουρικώς για το χρονικό διάστημα και με το επιτόκιο που το Δικαστήριο θα κρίνει πρόσφορο)· ή, επικουρικώς, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τους εν λόγω τόκους από ανατοκισμό είτε από τις 14 Μαρτίου 2022, ημερομηνία υποβολής του αιτήματος της HBCE, είτε από την ημερομηνία της παρούσας προσφυγής (απλούς τόκους με ποσοστό αθέτησης 3,5 % που οφείλονταν πριν από την ημερομηνία αυτή)·

—

περαιτέρω ή επικουρικώς, να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της Επιτροπής·

—

έτι επικουρικότερον, να αναγνωρίσει ότι η παράλειψη της Επιτροπής να προβεί στην καταβολή του ποσού των τόκων υπερημερίας (ή οιουδήποτε άλλου τόκου υπερημερίας) καθώς και των τόκων από ανατοκισμό επί του ποσού αυτού είναι παράνομη·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η HBCE στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει την καταβολή ποσού από τόκους υπερημερίας με αγωγή βάσει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 1, και του άρθρου 47, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, με το σκεπτικό ότι η Επιτροπή υποχρεούτο να καταβάλει το εν λόγω ποσό προς συμμόρφωση με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-105/17. Συναφώς, η HBCE επικαλείται, επικουρικώς, το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, σε περίπτωση που η Επιτροπή επιδιώξει να χρησιμοποιήσει το παράγωγο δίκαιο για να αιτιολογήσει τη θέση της και το δίκαιο αυτό ερμηνευθεί κατά τρόπο μη σύμφωνο με τα δικαιώματα της HBCE που απορρέουν από τη Συνθήκη.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα, δικαιούται σε κάθε περίπτωση να ανακτήσει το ποσό από τόκους υπερημερίας με αγωγή βάσει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 2, των άρθρων 268 και 340 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης της Ένωσης συνεπεία της παράλειψης της Επιτροπής να καταβάλλει τόκους υπερημερίας προς συμμόρφωση με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-105/17. Συναφώς η HBCE επικαλείται εκ νέου επικουρικώς το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, σε περίπτωση που η Επιτροπή επιδιώξει να χρησιμοποιήσει το παράγωγο δίκαιο για να αιτιολογήσει τη θέση της και το δίκαιο αυτό ερμηνευθεί κατά τρόπο μη σύμφωνο με τα δικαιώματα της HBCE που απορρέουν από τη Συνθήκη.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει την καταβολή τόκων από ανατοκισμό λόγω της παράλειψης της Επιτροπής να καταβάλει τόκους υπερημερίας όπως αυτοί προσδιορίζονται στο πλαίσιο του πρώτου και του δεύτερου λόγου, σύμφωνα με το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 1, και/ή το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, παράγραφος 2, και βάσει των άρθρων 268 και 340 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ζητείται (περαιτέρω ή επικουρικώς) η ακύρωση βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, παράγραφος 4, της απόφασης της Επιτροπής περί αρνήσεως καταβολής των τόκων υπερημερίας και των τόκων από ανατοκισμό, κατά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ζητείται (έτι επικουρικότερον) να αναγνωριστεί βάσει του άρθρου 265 ΣΛΕΕ ότι η Επιτροπή ενήργησε παρανόμως καθόσον παρέλειψε να καταβάλει στην προσφεύγουσα τόκους υπερημερίας και τόκους από ανατοκισμό, κατά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ.

22.8.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/49

Προσφυγή της 11ης Ιουλίου 2022 — Kalypso Media Group κατά EUIPO (COMMANDOS)

(Υπόθεση T-425/22)

(2022/C 318/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kalypso Media Group GmbH (Worms, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Boddien, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης COMMANDOS — Υπ’ αριθ. 18 062 634 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Απριλίου 2022 στην υπόθεση R 1864/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.