Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 207/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 198 της 16.5.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 191 της 10.5.2022

ΕΕ C 171 της 25.4.2022

ΕΕ C 165 της 19.4.2022

ΕΕ C 158 της 11.4.2022

ΕΕ C 148 της 4.4.2022

ΕΕ C 138 της 28.3.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 29ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Sąd Najwyższy (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BN, DM, EN κατά Getin Noble Bank S.A.

(Υπόθεση C-132/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Παραδεκτό - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Έννοια του όρου «δικαστήριο» - Άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κράτος δικαίου - Αποτελεσματική δικαστική προστασία - Αρχή της ανεξαρτησίας των δικαστών - Δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως - Δικαιοδοτικό όργανο του οποίου μέλος διορίσθηκε για πρώτη φορά σε θέση δικαστή από πολιτικό όργανο της εκτελεστικής εξουσίας μη δημοκρατικού καθεστώτος - Τρόπος λειτουργίας του Krajowa Rada Sądownictwa (Εθνικού Δικαστικού Συμβουλίου, Πολωνία) - Αντισυνταγματικότητα του νόμου βάσει του οποίου συγκροτήθηκε το εν λόγω Συμβούλιο - Δυνατότητα χαρακτηρισμού του εν λόγω οργάνου ως αμερόληπτου και ανεξάρτητου δικαστηρίου κατά την έννοια του δικαίου της Ένωσης)

(2022/C 207/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

BN, DM, EN

κατά

Getin Noble Bank S.A.

παρισταμένου του: Rzecznik Praw Obywatelskich

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι το γεγονός ότι δικαστής διορίσθηκε αρχικώς στο δικαστικό σώμα ή μεταγενέστερα σε ανώτερο δικαστήριο δυνάμει αποφάσεως εκδοθείσας από όργανο μη δημοκρατικού καθεστώτος που υφίστατο στο εν λόγω κράτος μέλος πριν από την προσχώρησή του στην Ένωση, περιλαμβανομένης της περιπτώσεως κατά την οποία οι διορισμοί του συγκεκριμένου δικαστή σε δικαστήρια μετά την πτώση του καθεστώτος αυτού στηρίζονταν μεταξύ άλλων στην προϋπηρεσία του εν λόγω δικαστή κατά το χρονικό διάστημα που υφίστατο το ως άνω καθεστώς ή εφόσον έδωσε όρκο δικαστή μόνον κατά τον αρχικό διορισμό του στο δικαστικό σώμα δυνάμει αποφάσεως οργάνου του ίδιου καθεστώτος, δεν δύναται αφ’ εαυτού να προκαλέσει στους πολίτες εύλογες και σοβαρές αμφιβολίες ως προς την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του δικαστή αυτού ούτε, ως εκ τούτου, να θέσει εν αμφιβόλω την ιδιότητα δικαστικού σχηματισμού στον οποίο συμμετέχει ο οικείος δικαστής ως ανεξάρτητου και αμερόληπτου δικαστηρίου που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως.

2)

Το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 93/13 έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται στο ενδεχόμενο να χαρακτηρίζεται ως ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, το οποίο έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, σχηματισμός δικαστηρίου κράτους μέλους όπου μετέχει δικαστής του οποίου ο αρχικός διορισμός σε θέση δικαστή ή ο μεταγενέστερος διορισμός του σε ανώτερο δικαστήριο πραγματοποιήθηκε είτε κατόπιν της επιλογής του ως υποψηφίου δικαστή από όργανο συγκροτηθέν βάσει νομοθετικών διατάξεων οι οποίες κηρύχθηκαν μεταγενέστερα αντισυνταγματικές από το συνταγματικό δικαστήριο του εν λόγω κράτους μέλους είτε κατόπιν της επιλογής του ως υποψηφίου δικαστή από όργανο συγκροτηθέν νομίμως, πλην όμως κατά το πέρας διαδικασίας η οποία δεν ήταν ούτε διαφανής ή δημόσια ούτε δεκτική ένδικης προσφυγής, εφόσον οι πλημμέλειες αυτές δεν είναι τέτοιας φύσεως και σοβαρότητας ώστε να δημιουργείται πραγματικός κίνδυνος να μπορούν άλλες εξουσίες, ιδίως δε η εκτελεστική, να ασκήσουν αδικαιολόγητη διακριτική εξουσία, θέτοντας σε κίνδυνο την ακεραιότητα του αποτελέσματος στο οποίο οδηγεί η διαδικασία διορισμού και προκαλώντας με τον τρόπο αυτό στους πολίτες εύλογες και σοβαρές αμφιβολίες ως προς την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του οικείου δικαστή.

---

(1)  ΕΕ C 209 της 22.6.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-139/20) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται από ενεργειοβόρες επιχειρήσεις - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4 - Επιχειρήσεις οι οποίες υπάγονται στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής - Απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης)

(2022/C 207/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Siekierzyńska και A. Armenia, στη συνέχεια A. Armenia)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 201 της 15.6.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lombard Pénzügyi és Lízing Zrt. κατά PN

(Υπόθεση C-472/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες - Συμβάσεις πίστωσης - Δάνειο που έχει συναφθεί σε ξένο νόμισμα και αποπληρώνεται σε εθνικό νόμισμα - Συμβατική ρήτρα βάσει της οποίας ο καταναλωτής φέρει τον συναλλαγματικό κίνδυνο - Καταχρηστικός χαρακτήρας ρήτρας που αφορά το κύριο αντικείμενο της σύμβασης - Αποτελέσματα - Ακυρότητα της σύμβασης - Σοβαρή ζημία για τον καταναλωτή - Πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας 93/13 - Μη δεσμευτική γνωμοδότηση του ανώτατου δικαστηρίου - Δυνατότητα επαναφοράς των πραγμάτων στην κατάσταση στην οποία θα βρίσκονταν οι συμβαλλόμενοι σε δανειακή σύμβαση αν δεν είχε συναφθεί η σύμβαση αυτή)

(2022/C 207/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lombard Pénzügyi és Lízing Zrt.

κατά

PN

Διατακτικό

1)

Κατ’ ορθή ερμηνεία της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, η πρακτική αποτελεσματικότητα των διατάξεών της δεν μπορεί να διασφαλιστεί, ελλείψει εθνικού κανόνα ενδοτικού δικαίου που διέπει μια τέτοια περίπτωση, αποκλειστικά μέσω μη δεσμευτικής γνωμοδότησης του ανώτατου δικαστηρίου του οικείου κράτους μέλους με την οποία υποδεικνύεται στα κατώτερα δικαστήρια η προσέγγιση που πρέπει να ακολουθηθεί για να αναγνωριστεί το κύρος ή η ισχύς μιας σύμβασης μεταξύ των συμβαλλομένων, όταν η σύμβαση αυτή δεν μπορεί να εξακολουθήσει να υφίσταται λόγω του καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας που αφορά το κύριο αντικείμενό της.

2)

Κατ’ ορθή ερμηνεία της οδηγίας 93/13, ο αρμόδιος εθνικός δικαστής επιτρέπεται να αποφασίσει την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που θα βρίσκονταν οι συμβαλλόμενοι σε δανειακή σύμβαση αν η σύμβαση αυτή δεν είχε συναφθεί, διότι ρήτρα της εν λόγω σύμβασης που αφορά το κύριο αντικείμενό της πρέπει να κριθεί καταχρηστική δυνάμει της ως άνω οδηγίας, εξυπακουομένου ότι, αν η επαναφορά αυτή αποδειχθεί αδύνατη, στον εθνικό δικαστή εναπόκειται να διασφαλίσει ότι ο καταναλωτής θα βρεθεί εν τέλει στην κατάσταση στην οποία θα τελούσε αν δεν είχε υπάρξει η ρήτρα που κρίθηκε καταχρηστική.

---

(1)  ΕΕ C 423 της 7.12.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-687/20) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2002/49/ΕΚ - Αξιολόγηση και διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου - Πολεοδομικά συγκροτήματα, μεγάλοι οδικοί άξονες και μεγάλοι σιδηροδρομικοί άξονες - Άρθρο 7, παράγραφος 2 - Στρατηγικοί χάρτες θορύβου - Άρθρο 8, παράγραφος 2 - Σχέδια δράσης - Άρθρο 10, παράγραφος 2 - Παράρτημα VI - Πληροφορίες που περιλαμβάνονται στους στρατηγικούς χάρτες θορύβου - Περιλήψεις των σχεδίων δράσης - Μη γνωστοποίηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών)

(2022/C 207/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Noll-Ehlers και G. Braga da Cruz)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Pimenta, P. Barros da Costa, H. Almeida, J. Reis Silva και L. Inez Fernandes)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, αφενός, παραλείποντας να εκπονήσει στρατηγικούς χάρτες θορύβου για τους μεγάλους οδικούς άξονες PT_a_rd00410, PT_a_rd00458, PT_a_rd00460, PT_a_rd00462 και PT_a_rd00633, και παραλείποντας να εκπονήσει σχέδια δράσης για τα πολεοδομικά συγκροτήματα της Amadora και του Πόρτο, καθώς επίσης και για τους μεγάλους οδικούς άξονες και τους μεγάλους σιδηροδρομικούς άξονες στους οποίους αναφέρεται το παράρτημα της παρούσας απόφασης, και, αφετέρου, παραλείποντας να αποστείλει στην Επιτροπή τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στους εν λόγω χάρτες και τις περιλήψεις των εν λόγω σχεδίων δράσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 7, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, από το άρθρο 8, παράγραφος 2, και από το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2002/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, σχετικά με την αξιολόγηση και τη διαχείριση του περιβαλλοντικού θορύβου, σε συνδυασμό με το παράρτημα VI της οδηγίας αυτής.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 62 της 22.2.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Amtsgericht Bremen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DM κατά CTS Eventim AG & Co. KGaA

(Υπόθεση C-96/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2011/83/ΕΕ - Δικαίωμα υπαναχώρησης από εξ αποστάσεως συμβάσεις και από συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος - Εξαιρέσεις από το δικαίωμα υπαναχώρησης - Άρθρο 16, στοιχείο ιβ' - Παροχή υπηρεσιών σχετιζόμενων με δραστηριότητες αναψυχής - Σύμβαση η οποία προβλέπει συγκεκριμένη ημερομηνία ή προθεσμία εκτέλεσης - Παροχή υπηρεσιών έκδοσης εισιτηρίων - Ενδιάμεσος ο οποίος ενεργεί στο όνομά του, αλλά για λογαριασμό του διοργανωτή δραστηριότητας αναψυχής - Κίνδυνος ο οποίος συνδέεται με την άσκηση του δικαιώματος υπαναχώρησης)

(2022/C 207/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Bremen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DM

κατά

CTS Eventim AG & Co. KGaA

Διατακτικό

Το άρθρο 16, στοιχείο ιβ', της οδηγίας 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στην ανωτέρω διάταξη εξαίρεση από το δικαίωμα υπαναχώρησης είναι αντιτάξιμη έναντι καταναλωτή ο οποίος συνήψε εξ αποστάσεως σύμβαση για την απόκτηση δικαιώματος πρόσβασης σε δραστηριότητα αναψυχής με ενδιάμεσο που ενεργεί στο όνομά του, αλλά για λογαριασμό του διοργανωτή της εν λόγω δραστηριότητας, εφόσον, αφενός, η απόσβεση, συνεπεία της προβλεπόμενης στο άρθρο 12, στοιχείο α', της οδηγίας 2011/83 υπαναχώρησης, της υποχρέωσης την οποία ο ενδιάμεσος υπείχε έναντι του καταναλωτή να εκτελέσει τη σύμβαση θα είχε ως αποτέλεσμα να φέρει ο διοργανωτής της δραστηριότητας τον κίνδυνο που συνδέεται με την κράτηση της χωρητικότητας που θα καθίστατο, με τον τρόπο αυτόν, διαθέσιμη και, αφετέρου, η δραστηριότητα αναψυχής στην οποία το εν λόγω δικαίωμα παρέχει πρόσβαση είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί σε καθορισμένη ημερομηνία ή εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.

---

(1)  ΕΕ C 138 της 19.4.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Rayonen sad Lukovit (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LB κατά Smetna palata na Republika Bulgaria

(Υπόθεση C-195/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σύναψη δημοσίων συμβάσεων - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Δυνατότητα εφαρμογής σε αμιγώς εσωτερική κατάσταση - Άρθρο 58, παράγραφοι 1 και 4 - Κριτήρια επιλογής - Επαγγελματικές και τεχνικές ικανότητες των προσφερόντων - Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Άρθρο 8, παράγραφος 3 - Μέτρα ελέγχου - Δυνατότητα των εθνικών αρχών που προστατεύουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης να αξιολογούν διαφορετικά μια διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης)

(2022/C 207/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Lukovit

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

LB

κατά

Smetna palata na Republika Bulgaria

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 58, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2017/2365 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2017, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει, στο πλαίσιο διαδικασίας συνάψεως δημοσίας συμβάσεως, να επιβάλλει η αναθέτουσα αρχή ως κριτήρια επιλογής για τις τεχνικές και επαγγελματικές ικανότητες των οικονομικών φορέων, απαιτήσεις αυστηρότερες από τις ελάχιστες απαιτήσεις που θέτει η εθνική νομοθεσία, εφόσον οι απαιτήσεις αυτές είναι κατάλληλες να διασφαλίσουν ότι ο υποψήφιος ή ο προσφέρων διαθέτει τις απαιτούμενες τεχνικές και επαγγελματικές ικανότητες για την εκτέλεση της προς ανάθεση σύμβασης, ότι οι εν λόγω ικανότητες σχετίζονται με το αντικείμενο της σύμβασης και είναι ανάλογες με αυτό.

2)

Το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σε συνδυασμό με τον κανονισμό (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι, υπό την επιφύλαξη της αρχής της αναλογικότητας, δεν απαγορεύει στις εθνικές αρχές που προστατεύουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκτιμούν διαφορετικά τις ίδιες περιστάσεις στο πλαίσιο διαδικασίας συνάψεως δημοσίας συμβάσεως.

---

(1)  ΕΕ C 228 της 14.6.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 31ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IA κατά Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl

(Υπόθεση C-231/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Σύστημα του Δουβλίνου - Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 - Άρθρο 29, παράγραφος 2 - Μεταφορά του αιτούντος άσυλο στο κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως διεθνούς προστασίας - Εξάμηνη προθεσμία μεταφοράς - Δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας σε ένα έτος κατ’ ανώτατο όριο σε περίπτωση φυλάκισης - Έννοια της «φυλάκισης» - Αναγκαστική νοσηλεία του αιτούντος άσυλο σε μονάδα ψυχικής υγείας νοσηλευτικού ιδρύματος η οποία επετράπη με δικαστική απόφαση)

(2022/C 207/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

IA

κατά

Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl

Διατακτικό

Το άρθρο 29, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, έχει την έννοια ότι ο όρος «φυλάκιση» που χρησιμοποιείται στη διάταξη αυτή δεν καταλαμβάνει την αναγκαστική νοσηλεία αιτούντος άσυλο σε μονάδα ψυχικής υγείας νοσηλευτικού ιδρύματος η οποία επετράπη με δικαστική απόφαση για τον λόγο ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο, εξαιτίας ψυχικής ασθένειας, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τον εαυτό του ή για την κοινωνία.

---

(1)  ΕΕ C 242 της 21.6.2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Ιανουαρίου 2022 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — EL, CP κατά Ryanair DAC

(Υπόθεση C-287/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρο 5, παράγραφος 3 - Κοινοί κανόνες αποζημίωσης των επιβατών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης - Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης - Έννοια των «έκτακτων περιστάσεων» - Απεργία του πληρώματος θαλάμου επιβατών και των πιλότων - Περιστάσεις «εσωτερικές» και «εξωτερικές» προς τη δραστηριότητα του πραγματικού αερομεταφορέα - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 12 και 28 - Άρθρα 12 και 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δεν θίγονται η ελευθερία του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι των εργαζομένων και το δικαίωμα διαπραγμάτευσης του αερομεταφορέα)

(2022/C 207/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

EL, CP

κατά

Ryanair DAC

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, έχει την έννοια ότι μια απεργία η οποία κηρύσσεται από συνδικαλιστική οργάνωση του πληρώματος θαλάμου επιβατών και των πιλότων ενός πραγματικού αερομεταφορέα και αποσκοπεί στην προβολή των διεκδικήσεων των εργαζομένων αυτών δεν συνιστά «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης, το δε γεγονός ότι προηγήθηκαν διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των εργαζομένων δεν ασκεί συναφώς επιρροή.

---

(1)  ΕΕ C 279 της 24.8.2020.

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 16ης Δεκεμβρίου 2021 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Comune di Venezia κατά Telecom Italia SpA, Infrastrutture Wireless Italiane SpA — Inwit SpA

(Υπόθεση C-467/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Περιορισμοί στην εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας οι οποίοι επιβάλλονται από τις τοπικές αρχές - Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους είναι αναγκαία η απάντηση επί του προδικαστικού ερωτήματος προς επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 207/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Comune di Venezia

κατά

Telecom Italia SpA, Infrastrutture Wireless Italiane SpA — Inwit SpA

παρισταμένης της: Regione Veneto

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ιταλία), με απόφαση της 22ας Ιουλίου 2021, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  ΕΕ C 422 της 18.10.2021.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 16ης Δεκεμβρίου 2021 [αίτηση του Tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — FU κατά Agence fédérale pour l'Accueil des demandeurs d'asile (Fedasil)

(Υπόθεση C-505/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Πολιτική ασύλου - Κριτήρια και μηχανισμοί για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας - Κανονισμός (ΕE) 604/2013 (Δουβλίνο III) - Άρθρο 27 - Ένδικο βοήθημα κατά της αποφάσεως μεταφοράς - Η ζητούμενη ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης δεν έχει σχέση με το υποστατό ή το αντικείμενο της διαφοράς της κύριας δίκης - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 207/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

FU

κατά

Agence fédérale pour l'Accueil des demandeurs d'asile (Fedasil)

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το tribunal du travail de Liège, division d’Arlon (πρωτοβάθμιο δικαστήριο εργατικών διαφορών Λιέγης, τμήμα Arlon, Bέλγιο), με απόφαση της 17ης Αυγούστου 2021, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  ΕΕ C 412 της 11.10.2021.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Μαρτίου 2022 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Passengers friend GmbH κατά British Airways plc

(Υπόθεση C-89/22) (1)

(Αεροπορικές μεταφορές - Αποζημίωση των επιβατών αεροπορικών μεταφορών σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης - Πτήση με ανταπόκριση αποτελούμενη από δύο σκέλη - Μεγάλη καθυστέρηση άφιξης στον τελικό προορισμό που επήλθε κατά το δεύτερο σκέλος το οποίο εκτελέστηκε από μη ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρία - Αίτημα αποζημίωσης κατά της ευρωπαϊκής αεροπορικής εταιρίας η οποία εκτέλεσε το πρώτο σκέλος)

(2022/C 207/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Passengers friend GmbH

κατά

British Airways plc

Διατακτικό

Η υπόθεση C-89/22 διαγράφεται από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Ημερομηνία καταθέσεως: 10 Φεβρουαρίου 2022.

Αναίρεση που άσκησε στις 12 Μαΐου 2021 ο João Miguel Barata κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2021 στην υπόθεση T-723/18, Barata κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-305/21 P)

(2022/C 207/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: João Miguel Barata (εκπρόσωποι: G. Pandey, D. Rovetta, avocats, V. Villante, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Με διάταξη της 31ης Μαρτίου 2022 το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη και έκρινε ότι ο João Miguel Barata φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Δεκεμβρίου 2021 το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 6 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-342/20, Indo European Foods κατά EUIPO

(Υπόθεση C-801/21 P)

(2022/C 207/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Hanf, V. Ruzek, D. Gaja, E. Μαρκάκης)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Indo European Foods Ltd, Hamid Ahmad Chakari

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στην υπόθεση T-342/20·

—	να διαπιστώσει ότι παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής που ασκήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1079-4), και

—	να καταδικάσει την προσφεύγουσα πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το EUIPO στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο αναιρέσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση της απορρέουσας από πάγια νομολογία απαιτήσεως περί διατηρήσεως του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση προσφυγής, παράβαση η οποία θέτει σημαντικό ζήτημα για την ενότητα, τη συνοχή και την εξέλιξη του δικαίου της Ένωσης.

—

Η πρώτη πλάνη περί το δίκαιο έγκειται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την απορρέουσα από πάγια νομολογία ουσιώδη και αυτοτελή προϋπόθεση που πρέπει να ισχύει για κάθε ένδικη προσφυγή, ήτοι αυτή της διατηρήσεως του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση προσφυγής, αρνούμενο να εξετάσει στοιχεία μεταγενέστερα της προσβαλλόμενης αποφάσεως για τον λόγο και μόνον ότι τα στοιχεία αυτά δεν μπορούσαν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης αποφάσεως. Μια τέτοια ερμηνεία όχι μόνο συγχέει την εξέταση της προκαταρκτικής αυτής δικονομικής προϋποθέσεως με τον επακόλουθο έλεγχο της ουσιαστικής νομιμότητας αλλά στερεί επίσης από τη διατήρηση του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση προσφυγής τη δική της αυτοτελή λειτουργία.

—

Η δεύτερη πλάνη περί το δίκαιο έγκειται στο ότι, κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε αν εξακολουθεί να υφίσταται έννομο συμφέρον της προσφεύγουσας πρωτοδίκως προς άσκηση προσφυγής. Εστιάζοντας στον έλεγχο νομιμότητας, το Γενικό Δικαστήριο δεν απάντησε στο ζήτημα που θέτει η εν λόγω υποχρεωτική προκαταρκτική προϋπόθεση: Ποια πλεονεκτήματα θα μπορούσε να αντλήσει η προσφεύγουσα πρωτοδίκως από την ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως;

—

Η τρίτη πλάνη περί το δίκαιο έγκειται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να διαπιστώσει ότι η προσφεύγουσα πρωτοδίκως δεν τήρησε την υποχρέωσή της να αποδείξει τη διατήρηση του εννόμου συμφέροντός της ήδη από τη λήξη της μεταβατικής περιόδου. Δεδομένου ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση επρόκειτο να καταχωρισθεί μόνο μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου, δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο τα αντιπαρατιθέμενα σήματα δεν θα εκπληρώσουν (και ουδέποτε θα έχουν εκπληρώσει) την ουσιώδη λειτουργία τους ταυτοχρόνως (1), το EUIPO υποστηρίζει ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει σύγκρουση ratione temporis και ratione loci. Επομένως, η προσφεύγουσα πρωτοδίκως δεν μπορούσε να αντλήσει κανένα όφελος από τη δίκη και, ως εκ τούτου, δεν αποδεικνύει τη διατήρηση του εννόμου συμφέροντός της.

—

Η τέταρτη πλάνη περί το δίκαιο έγκειται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο, συνεπεία των ως άνω πλανών, παρέβη το άρθρο 50, παράγραφος 3, ΣΕΕ, τα άρθρα 126 και 127 της συμφωνίας αποχωρήσεως (2) και το άρθρο 72, παράγραφος 6, του κανονισμού 2017/1001, τα οποία αποτελούν έκφραση της θεμελιώδους αρχής της εδαφικότητας, επιβάλλοντας στο EUIPO την υποχρέωση να μη λάβει υπόψη τις έννομες συνέπειες της λήξεως της μεταβατικής περιόδου στην υπό κρίση υπόθεση.

—

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως εγείρει ένα σημαντικό ζήτημα για την ενότητα, τη συνοχή και την εξέλιξη του δικαίου της Ένωσης. Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δέχεται τη συσταλτική ερμηνεία του περιεχομένου της οριζόντιας απαιτήσεως περί διατηρήσεως του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση προσφυγής. Η εν λόγω απαίτηση αντλεί τον λόγο ύπαρξής της από τη γενική θεωρία του κοινού δικονομικού δικαίου των κρατών μελών και η ερμηνεία που δίδει ο δικαστής της Ένωσης μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται από τα εθνικά δικαστήρια. Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως εγείρει επίσης ένα σημαντικό ζήτημα διαδικαστικής φύσεως –το οποίο ουδόλως περιορίζεται στον τομέα του δικαίου διανοητικής ιδιοκτησίας–, ήτοι το ζήτημα των συνεπειών που πρέπει να συναχθούν από τον κανόνα κατά τον οποίο ο εκδότης της πράξης πρέπει να ανάγεται στον χρόνο έκδοσης της ακυρωθείσας πράξης, προκειμένου να εκδώσει την πράξη που την αντικαθιστά. Το ζήτημα της εξάλειψης του προγενέστερου δικαιώματος κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας οδήγησε σε αντιφατικές αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου, ενώ το Δικαστήριο μόνον περιστατικά είχε την ευκαιρία να εξετάσει ακροθιγώς το ζήτημα αυτό, με αιτιολογημένη διάταξη. Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως εγείρει επίσης το γενικό ζήτημα των συνεπειών, στην έννομη τάξη της Ένωσης, της πραγματικής αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

---

(1)  Άρθρο 11, άρθρο 51, παράγραφος 1, άρθρο 66, παράγραφος 1, και άρθρο 71, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1).

(2)  Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2019, C 384 I, σ. 1).

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Ιανουαρίου 2022 η Sanford LP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 10 Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-443/20, Sanford κατά EUIPO — Avery Zweckform (Ετικέτες)

(Υπόθεση C-19/22 P)

(2022/C 207/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Sanford LP (εκπρόσωπος: J. Zecher, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Avery Zweckform GmbH

Με διάταξη της 6ης Απριλίου 2022, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η Sanford LP φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšší soud České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) στις 28 Ιανουαρίου 2022 — YQ κατά Ředitelství silnic a dálnic ČR

(Υπόθεση C-57/22)

(2022/C 207/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší soud České republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα (ενάγουσα πρωτοδίκως): YQ

Αναιρεσίβλητη (εναγομένη πρωτοδίκως): Ředitelství silnic a dálnic ČR

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομολογία δυνάμει της οποίας εργαζόμενος που απολύθηκε παρανόμως και στη συνέχεια επαναπροσλήφθηκε σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, κατόπιν της ακυρώσεως της απόλυσής του με δικαστική απόφαση, δεν δικαιούται ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών για το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόλυσης και της επαναπρόσληψης, για τον λόγο ότι, κατά το χρονικό διάστημα αυτό, δεν παρείχε πραγματική εργασία στον εργοδότη, επίσης και στην περίπτωση κατά την οποία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ο παρανόμως απολυθείς εργαζόμενος ο οποίος χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση ενημέρωσε εγγράφως τον εργοδότη για τη βούλησή του να συνεχίσει να παρέχει εργασία δικαιούται μισθούς υπερημερίας με βάση τις μέσες αποδοχές του από την ημέρα ενημέρωσης του εργοδότη για τη βούλησή του να συνεχίσει την παροχή εργασίας έως την ημέρα αποδοχής εκ μέρους του εργοδότη της παροχής της εργασίας ή την ημέρα οριστικής λύσης της σχέσης εργασίας;

---

(1)  ΕΕ 2003, L 299, σ. 9.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 2 Φεβρουαρίου 2022 — Infraestruturas de Portugal, SA, Futrifer Indústrias Ferroviárias, SA κατά Toscca Equipamentos de Madeira Lda

(Υπόθεση C-66/22)

(2022/C 207/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Infraestruturas de Portugal, SA, Futrifer Indústrias Ferroviárias, SA

Αναιρεσίβλητη: Toscca Equipamentos de Madeira Lda

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Αποτελεί ο λόγος αποκλεισμού του άρθρου 57, παράγραφος 4, στοιχείο δ', της οδηγίας 2014/24/ΕΕ (1) ζήτημα που εμπίπτει στην αποφασιστική αρμοδιότητα της αναθέτουσας αρχής;

2)

Μπορεί ο εθνικός νομοθέτης να υποκαθιστά καθ’ ολοκληρίαν την απόφαση την οποία πρέπει να λάβει η αναθέτουσα αρχή σύμφωνα με το άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο δ', της οδηγίας 2014/24/ΕΕ, με μια γενική απόφαση (με τις συνέπειες μιας αποφάσεως) της αρχής ανταγωνισμού για την επιβολή παρεπόμενης κυρώσεως συνιστάμενης στην απαγόρευση της συμμετοχής σε διαδικασίες αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων για ορισμένο χρονικό διάστημα, η οποία λαμβάνεται στο πλαίσιο επιβολής προστίμου για παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού;

3)

Έχει η κρίση της αναθέτουσας αρχής σχετικά με την «αξιοπιστία» του οικονομικού φορέα, υπό το πρίσμα της συμμορφώσεώς του (ή μη) προς τους κανόνες του δικαίου του ανταγωνισμού εκτός του πλαισίου της συγκεκριμένης διαγωνιστικής διαδικασίας, την έννοια ότι απαιτείται να αιτιολογείται η εκτίμηση περί της αντίστοιχης καταλληλότητας του εν λόγω οικονομικού φορέα, όπερ αποτελεί ειδική έκφανση του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

4)

Μπορεί να θεωρηθεί σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, με το άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο δ', της οδηγίας 2014/24/ΕΕ, η λύση που επέλεξε ο Πορτογάλος νομοθέτης με το άρθρο 55, παράγραφος 1, στοιχείο f, του CCP (2), βάσει του οποίου ο αποκλεισμός ενός οικονομικού φορέα από διαδικασία συνάψεως δημοσίας συμβάσεως λόγω παραβάσεως των κανόνων του ανταγωνισμού διαπραχθείσας εκτός της συγκεκριμένης διαδικασίας εξαρτάται από την απόφαση την οποία λαμβάνει η αρχή ανταγωνισμού στο πλαίσιο επιβολής παρεπόμενης κυρώσεως συνιστάμενης στην απαγόρευση της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων, διαδικασία κατά την οποία η αρχή ανταγωνισμού είναι αυτή η οποία αξιολογεί στη συνάφεια αυτή τον πρόσφορο χαρακτήρα των διορθωτικών μέτρων που έχουν ληφθεί;

5)

Είναι επίσης σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης και, ιδίως, με το άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο δ', της οδηγίας 2014/24/ΕΕ η λύση που επέλεξε ο Πορτογάλος νομοθέτης με το άρθρο 70, παράγραφος 2, στοιχείο g, του CCP (κώδικα περί δημοσίων συμβάσεων), το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα αποκλεισμού μιας προσφοράς λόγω υπάρξεως σοβαρών ενδείξεων για πράξεις, συμφωνίες, πρακτικές ή πληροφορίες που ενδέχεται να στρεβλώσουν τους κανόνες του ανταγωνισμού, μόνον στην περίπτωση κατά την οποία οι εν λόγω πρακτικές εντοπίζονται στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαδικασίας συνάψεως δημοσίας συμβάσεως;

---

(1)  Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014, L 94, σ. 65).

(2)  Κώδικας περί δημοσίων συμβάσεων.

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Φεβρουαρίου 2022 ο QB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 8 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-71/21, QB κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-88/22 P)

(2022/C 207/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: QB (εκπρόσωπος: R. Wardyn, radca prawny)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της· και, συνακόλουθα, — να ακυρώσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 6ης Απριλίου 2020 και της 3ης Νοεμβρίου 2020, άλλως, — να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς εκδίκαση, και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα του αναιρεσείοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει έναν λόγο ο οποίος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, του παραρτήματος VII του Κανονισμού Yπηρεσιακής Kατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο:

—	υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον προσδιορισμό της κύριας επαγγελματικής δραστηριότητας του αναιρεσείοντος καθόσον δεν έλαβε υπόψη τις υπηρεσίες που ο αναιρεσείων παρέσχε στο Πολωνικό κράτος ούτε την ιδιότητά του ως δικαστή·

—	υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον ορισμό των προϋποθέσεων σχετικά με «την παροχή υπηρεσιών σε άλλο κράτος»·

—	αγνόησε και δεν έλαβε υπόψη τις υπηρεσίες του αναιρεσείοντος στο πολωνικό κράτος ούτε την ιδιότητά του ως δικαστή κατά την εξέταση της εξαίρεσης που αφορά την «παροχή υπηρεσιών σε άλλο κράτος».

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Φεβρουαρίου 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) την 1η Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-546/20, Sopra Steria Benelux και Unisys Belgium κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-101/22 P)

(2022/C 207/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. André, M. Ilkova, O. Verheecke)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Sopra Steria Benelux, Unisys Belgium

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τις σκέψεις 52 έως 57, 60, 61, 66, 68 και 69 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης·

—	να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να καταδικάσει τις Sopra Steria Benelux και Unisys Belgium στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο, καθόσον χαρακτήρισε την από 10 Ιουλίου 2020 επιστολή των πρωτοδίκως προσφευγουσών ως «ρητό αίτημα» να λάβουν γνώση των λόγων που οδήγησαν την αναθέτουσα αρχή στην εκτίμηση ότι η επιλεγείσα προσφορά δεν φαινόταν ασυνήθιστα χαμηλή.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένως το περιεχόμενο της από 20 Ιουλίου 2020 απάντησης της Επιτροπής.

Ο τρίτος λόγος αφορά εσφαλμένη εκτίμηση της έκτασης της υποχρέωσης αιτιολόγησης, την οποία υπέχει η αναθέτουσα αρχή δυνάμει του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 170, παράγραφος 3, του δημοσιονομικού κανονισμού, στην περίπτωση που η εν λόγω αρχή εκτιμά ότι η επιλεγείσα προσφορά δεν φαίνεται ασυνήθιστα χαμηλή.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 15 Φεβρουαρίου 2022 — P.M. κατά Dyrektor lzby Administracji Skarbowej w Warszawie

(Υπόθεση C-105/22)

(2022/C 207/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: P.M.

Αναιρεσίβλητος: Dyrektor lzby Administracji Skarbowej w Warszawie

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αρχή της εφάπαξ επιβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης ως φόρου επί της πραγματικής κατανάλωσης, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, την έννοια ότι αντιτίθενται στην εφαρμογή εθνικής διάταξης, όπως το άρθρο 107, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (νόμου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης) κατά το μέτρο που αυτή κωλύει, στην περίπτωση εξαγωγής αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης, την επιστροφή στον υποκείμενο στον φόρο της αναλογίας του ειδικού φόρου κατανάλωσης που αντιστοιχεί στην περίοδο χρήσης του αυτοκινήτου αυτού στην ημεδαπή;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 15 Φεβρουαρίου 2022 — Xella Magyarország Építőanyagipari Kft. κατά Innovációs és Technológiai Miniszter

(Υπόθεση C-106/22)

(2022/C 207/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Xella Magyarország Építőanyagipari Kft.

Αρμόδια αρχή ενώπιον της οποίας υποβλήθηκε η αίτηση: Innovációs és Technológiai Miniszter

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Λαμβανομένων υπόψη των αιτιολογικών σκέψεων 4 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/452 (1) για τη θέσπιση πλαισίου για τον έλεγχο των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ένωση και των διατάξεων του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, πρέπει το άρθρο 65, παράγραφος 1, στοιχείο β', ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει τη θέσπιση ρυθμίσεων όπως αυτή του άρθρου 85 του a veszélyhelyzet megszűnésével összefüggő átmeneti szabályokról és a járványügyi készültségről szóló 2020. évi LVIII. törvény (νόμου LVIII του 2020 περί μεταβατικών κανόνων σχετικά με τη λήξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την επιδημιολογική κρίση), και ιδίως αυτή των άρθρων του 276, σημεία 1 και 2, στοιχείο a, και 283, παράγραφος 1, στοιχείο b;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, αποκλείει την άσκηση της εξουσίας λήψης απόφασης κατά το εφαρμοστέο δίκαιο του κράτους μέλους το γεγονός και μόνον ότι η Επιτροπή διεξήγαγε διαδικασία ελέγχου συγκεντρώσεων, άσκησε τις αρμοδιότητές της και επέτρεψε συγκέντρωση που αφορά την αλυσίδα ιδιοκτησίας έμμεσου ξένου επενδυτή;

---

(1)  ΕΕ 2019, L 79I, σ 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 16 Φεβρουαρίου 2022 — X BV, Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

(Υπόθεση C-107/22)

(2022/C 207/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: X BV, Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει ο γενικός κανόνας κατατάξεως 2, στοιχείο α' (1), την έννοια ότι εφαρμόζεται σε χωριστά εξαρτήματα δορυφορικού δέκτη τα οποία προορίζονται, μετά τη θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία, για συναρμολόγηση σε πλήρη δορυφορικό δέκτη, μεταφέρονται στο ίδιο εμπορευματοκιβώτιο, δηλώνονται, με δύο χωριστές διασαφήσεις για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία, την ίδια ημέρα, στην ίδια τελωνειακή αρχή, από τον ίδιο διασαφιστή, ιδίω ονόματι και για ίδιο λογαριασμό, και τα οποία, κατά τη θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία, ανήκουν σε δύο συνδεδεμένες εταιρίες;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: έχει ο γενικός κανόνας κατατάξεως 2, στοιχείο α', την έννοια ότι εφαρμόζεται και στα χωριστά εξαρτήματα δορυφορικού δέκτη τα οποία δηλώθηκαν για θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία από τον ίδιο διασαφιστή, ιδίω ονόματι και για ίδιο λογαριασμό, την ίδια ημέρα, στην ίδια τελωνειακή αρχή με εκείνη στην οποία έχει υποβληθεί, για τα λοιπά εξαρτήματα του δορυφορικού δέκτη, δήλωση υπαγωγής στο καθεστώς της εξωτερικής κοινοτικής διαμετακομίσεως, ακόμη και αν τα εξαρτήματα αυτά ανήκουν, κατά την κατάθεση των δηλώσεων, σε δύο συνδεδεμένες εταιρίες και όλα τα εξαρτήματα προορίζονται, μετά τη θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία, από κοινού, για συναρμολόγηση σε πλήρη δορυφορικό δέκτη;

---

(1)  Παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ 1987, L 256, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Unabhängige Schiedskommission Wien (Αυστρία) στις 17 Φεβρουαρίου 2022 — E.N.

(Υπόθεση C-115/22)

(2022/C 207/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängige Schiedskommission Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: E.N.

Λοιποί διάδικοι: Nationale Anti-Doping Agentur Austria GmbH (NADA), Österreichischer Leichtathletikverband (ÖLV), Word Anti-Doping Agency (WADA)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αποτελούν «δεδομένα που αφορούν την υγεία» κατά την έννοια του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 (1) (στο εξής: γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων) οι πληροφορίες ότι ορισμένο πρόσωπο υπέπεσε σε συγκεκριμένη παράβαση κανόνα αντιντόπινγκ και λόγω της παράβασης αυτής έχει αποκλειστεί από τη συμμετοχή σε (εθνικούς και διεθνείς) αγώνες;

2)

Αντιβαίνει προς τον γενικό κανονισμό για την προστασία δεδομένων –ιδίως υπό το πρίσμα του άρθρου 6, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων– εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει τη δημοσιοποίηση του ονόματος των προσώπων που αφορά η απόφαση της Unabhängige Schiedskommission (ανεξάρτητης επιτροπής διαιτησίας, Αυστρία), της διάρκειας και των λόγων του αποκλεισμού τους, χωρίς να καθίσταται δυνατή η εξαγωγή συμπερασμάτων για δεδομένα που αφορούν την υγεία του υποκειμένου των δεδομένων; Ασκεί συναφώς επιρροή το γεγονός ότι βάσει της εθνικής ρύθμισης η δημοσιοποίηση των ανωτέρω στοιχείων προς το ευρύ κοινό είναι δυνατό να μη λάβει χώρα μόνον όταν το υποκείμενο των δεδομένων είναι ερασιτέχνης αθλητής, ανήλικος ή πρόσωπο το οποίο διά της παροχής πληροφοριών ή άλλων στοιχείων έχει συμβάλει ουσιωδώς στην αποκάλυψη πιθανών παραβάσεων κανόνων αντιντόπινγκ;

3)

Επιτάσσει ο γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων –ιδίως υπό το πρίσμα των αρχών του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων– πριν τη δημοσιοποίηση να γίνεται σε κάθε περίπτωση στάθμιση συμφερόντων μεταξύ του θιγόμενου με τη δημοσιοποίηση συμφέροντος που άπτεται της προσωπικότητας του υποκειμένου των δεδομένων, αφενός, και του γενικού συμφέροντος για ενημέρωση σχετικά με την παράβαση κανόνα αντιντόπινγκ από αθλητή, αφετέρου;

4)

Συνιστά επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που αφορούν ποινικές καταδίκες και αδικήματα κατά την έννοια του άρθρου 10 του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων η ενημέρωση ότι ορισμένο πρόσωπο έχει υποπέσει σε συγκεκριμένη παράβαση κανόνα αντιντόπινγκ και εξαιτίας της παραβάσεως αυτής έχει αποκλειστεί από τη συμμετοχή σε (εθνικούς και διεθνείς) αγώνες;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα: Αποτελεί επίσημη αρχή κατά την έννοια του άρθρου 10 του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων η Unabhängige Schiedskommission (ανεξάρτητη επιτροπή διαιτησίας) που συγκροτήθηκε δυνάμει του άρθρου 8 του Anti-Doping-Bundesgesetz 2021 [[ομοσπονδιακού νόμου έτους 2021 κατά της φαρμακοδιέγερσης];

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

Αναίρεση που άσκησαν στις 18 Φεβρουαρίου 2022 η Dyson Ltd, η Dyson Technology Ltd, η Dyson Operations Pte Ltd, η Dyson Manufacturing Sdn Bhd, η Dyson Spain, SL, η Dyson Austria GmbH, η Dyson sp. z o.o., η Dyson Ireland Ltd, η Dyson GmbH, η Dyson, Dyson Srl, η Dyson Sweden AB, η Dyson Denmark ApS, η Dyson Finland Oy, η Dyson BV κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 8 Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-127/19, Dyson κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-122/22 P)

(2022/C 207/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Dyson Ltd, Dyson Technology Ltd, Dyson Operations Pte Ltd, Dyson Manufacturing Sdn Bhd, Dyson Spain, SL, Dyson Austria GmbH, Dyson sp. z o.o., Dyson Ireland Ltd, Dyson GmbH, Dyson, Dyson Srl, Dyson Sweden AB, Dyson Denmark ApS, Dyson Finland Oy, Dyson BV (εκπρόσωποι: E. Batchelor, T. Selwyn Sharpe και M. Healy, solicitors και avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—	να κρίνει ότι η Επιτροπή παραβίασε κατάφωρα το δίκαιο της Ένωσης και να αναπέμψει την αγωγή αποζημιώσεως στο Γενικό Δικαστήριο· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Dyson στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένο χαρακτηρισμό των λόγων που προέβαλε η Dyson και δεν εξέθεσε την αιτιολογία του. Ο λόγος που προέβαλε η Dyson αφορούσε μόνον τη σοβαρή και πρόδηλη πλάνη της Επιτροπής η οποία συνίστατο στην επιλογή της μόνης μεθόδου δοκιμής που υπερέβαινε σαφώς τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας, ήτοι της μεθόδου δοκιμής χωρίς καθόλου σκόνη. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε τον λόγο αυτό.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά την εφαρμογή της νομολογίας σχετικά με την κατάφωρη παράβαση, καθόσον δεν απέδωσε καθοριστική σημασία στο συμπέρασμά του ότι η Επιτροπή παρέβη μια απαίτηση βάσει του άρθρου 10 της οδηγίας 2010/30 η οποία δεν ενέπιπτε στη διακριτική της ευχέρεια.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως τους κανόνες περί κατάφωρης παράβασης και προέβη σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των αποδεικτικών στοιχείων καθόσον έκρινε ότι η διευκρίνιση «κατά τη χρήση» στην οδηγία 2010/30 παρουσίαζε ερμηνευτικές δυσχέρειες.

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως τους κανόνες περί κατάφωρης παράβασης καθόσον έκρινε ότι η διευκρίνιση «κατά τη χρήση» στην οδηγία 2010/30 οδηγούσε σε κανονιστική πολυπλοκότητα.

Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως τους κανόνες περί κατάφωρης παράβασης καθόσον έκρινε ότι δεν υπήρχε σοβαρή και πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εκ μέρους της Επιτροπής παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της ίσης μεταχείρισης.

Έκτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως τους κανόνες περί κατάφωρης παράβασης καθόσον έκρινε ότι δεν υπήρχε σοβαρή και πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εκ μέρους της Επιτροπής παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της χρηστής διοίκησης και/ή της επιμέλειας.

Έβδομον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένως τους κανόνες περί κατάφωρης παράβασης καθόσον έκρινε ότι δεν υπήρχε σοβαρή και πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εκ μέρους της Επιτροπής παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της ελεύθερης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 25 Φεβρουαρίου 2022 — BM, NP κατά Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca

(Υπόθεση C-132/22)

(2022/C 207/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: BM, NP

Καθού: Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 45, παράγραφοι 1 και 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 (1) την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά κανόνας όπως ο προβλεπόμενος στο άρθρο 1, παράγραφος 655, του legge n. 205/2017 (νόμου αριθ. 205/2017), κατά τον οποίο, για τη συμμετοχή στη διαδικασία εγγραφής στους εφεδρικούς πίνακες με σκοπό τη μεταγενέστερη σύναψη συμβάσεων διδασκαλίας αορίστου και ορισμένου χρόνου στα ιταλικά ιδρύματα AFAM, λαμβάνεται υπόψη αποκλειστικά η επαγγελματική πείρα που έχουν αποκτήσει οι υποψήφιοι στα εν λόγω εθνικά ιδρύματα, και όχι και σε ιδρύματα ίδιου επιπέδου σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δοθέντος του ιδιαίτερου σκοπού της επίμαχης διαδικασίας, ο οποίος συνίσταται στην καταπολέμηση του φαινομένου της εθνικής εργασιακής επισφάλειας, και, σε περίπτωση που δεν κριθεί από το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της υπόθεσης ότι η ιταλική νομοθεσία αντιβαίνει αφηρημένα στο ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο, μπορούν τα μέτρα που προβλέπει η νομοθεσία αυτή να θεωρηθούν αναλογικά, in concreto, σε σχέση με τον ανωτέρω επιδιωκόμενο σκοπό γενικού συμφέροντος;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης (ΕΕ 2011, L 141, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) την 1η Μαρτίου 2022 — Association Avocats pour la défense des droits des étrangers (ADDE) κ.λπ. κατά Ministre de l’Intérieur

(Υπόθεση C-143/22)

(2022/C 207/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες: Association Avocats pour la défense des droits des étrangers (ADDE), Association nationale d'assistance aux frontières pour les étrangers (ANAFE), Association de recherche, de communication et d’action pour l’accès aux traitements (ARCAT), Comité inter-mouvements auprès des évacués (CIMADE), Fédération des associations de solidarité avec tou-te-s les immigré-e-s (FASTI), Groupe d'information et de soutien des immigré.e.s (GISTI), Ligue des droits de l'homme (LDH), Le paria, Syndicat des avocats de France (SAF), SOS — Hépatites Fédération

Καθού: Ministre de l’Intérieur

Προδικαστικό ερώτημα

Σε περίπτωση προσωρινής επαναφοράς του ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 (1), μπορεί, βάσει του άρθρου 14 του εν λόγω κανονισμού και ενώ η οδηγία 2008/115/ΕΚ (2) δεν έχει εφαρμογή, να απαγορευθεί, στο πλαίσιο των ελέγχων που διεξάγονται στα εσωτερικά σύνορα, η είσοδος σε αλλοδαπό προερχόμενο απευθείας από το έδαφος κράτους συμβαλλόμενου στη σύμβαση που υπογράφηκε στο Σένγκεν στις 19 Ιουνίου 1990;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (ΕΕ 2016, L 77, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ 2008, L 348, σ. 98).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) στις 2 Μαρτίου 2022 — OP κατά Commune d’Ans

(Υπόθεση C-148/22)

(2022/C 207/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Τribunal du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: OP

Εναγόμενος: Commune d’Ans

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (1), την έννοια ότι επιτρέπει σε δημόσια διοίκηση να διαμορφώνει απολύτως ουδέτερο διοικητικό περιβάλλον και, ως εκ τούτου, να απαγορεύει τη χρήση συμβόλων πεποιθήσεων σε όλα τα μέλη του προσωπικού, ανεξαρτήτως του αν αυτά βρίσκονται σε άμεση επαφή με το κοινό;

2)

Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, την έννοια ότι επιτρέπει σε δημόσια διοίκηση να διαμορφώνει απολύτως ουδέτερο διοικητικό περιβάλλον και, ως εκ τούτου, να απαγορεύει τη χρήση συμβόλων πεποιθήσεων σε όλα τα μέλη του προσωπικού, ανεξαρτήτως του αν αυτά βρίσκονται σε άμεση επαφή με το κοινό, ακόμη και αν φαίνεται ότι η εν λόγω ουδέτερη απαγόρευση θίγει κατά πλειοψηφία γυναίκες και, επομένως, ενδέχεται να συνιστά συγκεκαλυμμένη διάκριση λόγω φύλου;

---

(1)  ΕΕ 2000, L 303, σ. 16.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 15 Μαρτίου 2022 — Kopiosto r.y. κατά Telia Finland Oyj

(Υπόθεση C-201/22)

(2022/C 207/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Kopiosto r.y.

Αναιρεσίβλητη: Telia Finland Oyj

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Νοείται όσον αφορά τους οργανισμούς χορήγησης αδειών εκμετάλλευσης, οι οποίοι εκμεταλλεύονται σε συλλογικό επίπεδο τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, ότι η γενική ικανότητα διαδίκου σε ένδικες διαφορές αρκεί αφ’ εαυτής για την αναγνώριση δικαιώματος αγωγής προς προάσπιση των ως άνω δικαιωμάτων, η οποία αποτελεί προϋπόθεση της ενεργητικής νομιμοποίησης βάσει του άρθρου 4, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/48 (1), ή μήπως για την ύπαρξη ενεργητικής νομιμοποίησης πρέπει να προβλέπεται από τις εθνικές διατάξεις ρητώς αναγνωρισμένο δικαίωμα για την ιδίω ονόματι άσκηση αγωγής προς προάσπιση των εν λόγω δικαιωμάτων;

2)

Πρέπει, στο πλαίσιο της ερμηνείας που βασίζεται στο άρθρο 4, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/48, η φράση «άμεσο συμφέρον προς προάσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων των δικαιούχων που εκπροσωπούνται από τον ίδιο» να ερμηνεύεται κατά τρόπο ενιαίο σε όλα τα κράτη μέλη, όταν πρόκειται για το δικαίωμα εταιρίας συλλογικής διαχείρισης κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2014/26 (2) να ασκεί ιδίω ονόματι αγωγές λόγω παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων στις περιπτώσεις κατά τις οποίες (i) πρόκειται για χρήσεις έργων επί των οποίων ο φορέας διαχείρισης ως οργανισμός χορήγησης αδειών εκμετάλλευσης κατά την έννοια του Tekijänoikeuslaki (νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας) έχει την εξουσία να χορηγεί διευρυμένες συλλογικές άδειες οι οποίες επιτρέπουν στον κάτοχο της άδειας να χρησιμοποιεί ακόμη και έργα δημιουργών του ιδίου κλάδου οι οποίοι δεν έχουν εξουσιοδοτήσει τον οργανισμό να εκμεταλλεύεται τα πνευματικά τους δικαιώματα· (ii) πρόκειται για χρήσεις έργων ως προς τα οποία ο οργανισμός είναι εντεταλμένος από τους δημιουργούς βάσει σύμβασης ή πληρεξουσίου να εκμεταλλεύεται τα πνευματικά τους δικαιώματα, χωρίς όμως να έχουν μεταβιβασθεί στον οργανισμό τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας;

3)

Εάν γίνει δεκτό ότι ο φορέας ως οργανισμός χορήγησης αδειών εκμετάλλευσης έχει άμεσο συμφέρον και διαθέτει ενεργητική νομιμοποίηση στην ιδίω ονόματι άσκηση αγωγής: Ποια σημασία έχει κατά την εκτίμηση της ενεργητικής νομιμοποίησης, ενδεχομένως υπό το πρίσμα των άρθρων 17 και 47 του Χάρτη των θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το γεγονός ότι ο φορέας ως οργανισμός χορήγησης αδειών εκμετάλλευσης εκπροσωπεί ακόμη και δημιουργούς οι οποίοι δεν τον έχουν εξουσιοδοτήσει να εκμεταλλεύεται τα πνευματικά τους δικαιώματα και ότι δεν υπάρχει νομοθετική ρύθμιση ως προς το δικαίωμα του οργανισμού να ασκήσει αγωγή προς προάσπιση των δικαιωμάτων των εν λόγω δημιουργών;

---

(1)  Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ 2004, L 157, σ. 45).

(2)  Οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων καθώς και τη χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2014, L 84, σ. 72).

Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2022 — Βασίλειο της Ισπανίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-224/22)

(2022/C 207/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: J. Rodríguez de la Rúa Puig)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/110 (1) του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό για το 2022 των αλιευτικών δυνατοτήτων που ισχύουν στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Εύξεινο Πόντο για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, όσον αφορά τον καθορισμό (i) της μέγιστης επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας για τα παραγαδιάρικα μπακαλιάρου μερλούκιου (Merluccius merluccius) και κουτσομούρας (Mullus barbatus) στο Πέλαγος Αλμποράν, στις Βαλεαρίδες Νήσους, στη Βόρεια Ισπανία και στον Κόλπο του Λέοντος (ΓΥΠ 1, 2, 5 6 και 7) που προβλέπεται στο παράρτημα III, παράγραφος γ'· και (ii) των ανωτάτων ορίων αλιευμάτων για την κόκκινη γαρίδα της Μεσογείου (Aristeus antennatus) στο Πέλαγος Αλμποράν, στις Βαλεαρίδες Νήσους, στη Βόρεια Ισπανία και στον Κόλπο του Λέοντος (γεωγραφικές υποπεριοχές 1, 2, 5, 6 και 7), που προβλέπεται στο παράρτημα III, παράγραφος ε'.

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος:

Ο καθορισμός της μέγιστης επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας για παραγαδιάρικα μπακαλιάρου μερλούκιου και κουτσομούρας στις γεωγραφικές υποπεριοχές (στο εξής: ΓΥΠ) 1, 2, 5, 6 και 7:

1)	δεν αιτιολογείται σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 7, παράγραφος 5, του κανονισμού 2019/1022 (2) καθόσον δεν έχουν καθοριστεί οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις από τις οποίες προκύπτει σημαντική αλίευση ενός συγκεκριμένου αποθέματος·

2)

επικουρικώς: (i) αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 5, του κανονισμού 2019/1022, στο μέτρο που από τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις που εξετάστηκαν από το Βασίλειο της Ισπανίας δεν προκύπτει σημαντική αλίευση ενός συγκεκριμένου αποθέματος· και (ii) είναι δυσανάλογος, ως προδήλως ακατάλληλος για την επίτευξη του σκοπού του κανονισμού 2019/1022, καθόσον δεν συμμορφώνεται προς την απαίτηση περί επιστημονικής γνωμοδότησης ούτε προς τη συνεκτική ανάπτυξη της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ) υπό την τριπλή περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική διάστασή της· περαιτέρω, δεν είναι αναγκαίος καθόσον υφίστανται άλλα εναλλακτικά μέτρα που εφαρμόζονται για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού (περίοδοι απαγόρευσης και αύξηση της επιλεκτικότητας του ψαρέματος με τράτα).

Δεύτερος λόγος:

Ο καθορισμός ανωτάτου ορίου αλιευμάτων για την κόκκινη γαρίδα της Μεσογείου στις ΓΥΠ 1, 2, 5, 6 και 7:

1)	δεν αιτιολογείται σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού 2019/1022 καθόσον δεν έχουν καθοριστεί οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις από τις οποίες προκύπτει η ανάγκη λήψης του συγκεκριμένου μέτρου διατήρησης·

2)

επικουρικώς: (i) αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού 2019/1022, στο μέτρο που η χρήση του εν λόγω μέτρου δεν προβλεπόταν στον κανονισμό αυτόν, ενώ από τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις που εξέτασε το Βασίλειο της Ισπανίας δεν προκύπτει η ανάγκη λήψης του συγκεκριμένου μέτρου διατήρησης· και (ii) είναι δυσανάλογος, ως προδήλως ακατάλληλος για την επίτευξη του σκοπού του κανονισμού 2019/1022, καθόσον δεν συμμορφώνεται προς την απαίτηση περί επιστημονικής γνωμοδότησης και αλληλεπικαλύπτεται με άλλα μέτρα διατήρησης· δεν είναι δε αναγκαίος καθόσον υφίστανται άλλα εναλλακτικά μέτρα που εφαρμόζονται για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού (περίοδοι απαγόρευσης, ελάχιστα μεγέθη και αύξηση της επιλεκτικότητας του ψαρέματος με τράτα).

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/110 του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με τον καθορισμό για το 2022 των αλιευτικών δυνατοτήτων που ισχύουν στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Εύξεινο Πόντο για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων. (ΕΕ 2022, L 21, σ. 165).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου σχετικά με τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης βενθοπελαγικών αποθεμάτων στη δυτική Μεσόγειο Θάλασσα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 (ΕΕ 2019, L 172, σ. 1).

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Martinair Holland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-323/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολόγησης)

(2022/C 207/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Martinair Holland NV (Haarlemmermeer, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Smeets, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Vollrath, επικουρούμενοι από τον B. Doherty, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Martinair Holland NV φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — SAS Cargo Group κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-324/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας περί αεροπορικών μεταφορών - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή συναφούς προμήθειας) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Δικαιώματα άμυνας - Ισότητα των όπλων - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Εξαναγκασμός από το κράτος - Eνιαία και διαρκής παράβαση - Ύψος του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Διάρκεια της συμμετοχής στην παράβαση - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ιδιαιτέρως περιορισμένη συμμετοχή - Επιβαρυντικές περιστάσεις - Υποτροπή - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: SAS Cargo Group A/S (Kastrup, Δανία), Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden (Στοκχόλμη, Σουηδία), SAS AB (Στοκχόλμη) (εκπρόσωποι: B. Creve, M. Kofmann, J. Killick και G. Forwood, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Vollrath, επικουρούμενοι από τον B. Doherty, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε σε αυτές.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία ιε', ιστ' και ιζ', παράγραφος 2, στοιχεία ιε' και ιστ', παράγραφος 3, στοιχεία ιε' και ιστ', και παράγραφος 4, στοιχεία ιε', ιστ' και ιζ', της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που κρίθηκε ότι οι SAS AB, SAS Cargo Group A/S και Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden συμμετείχαν στο σκέλος της ενιαίας και διαρκούς παράβασης το οποίο αφορούσε την άρνηση καταβολής προμηθειών επί των επιναύλων.

2)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχεία ιε' και ιστ', κατά το μέρος που κρίθηκε ότι συνέτρεχε παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ σε σχέση με τα δρομολόγια από την Ταϊλάνδη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ 20ής Ιουλίου 2005 και 14ης Φεβρουαρίου 2006 ως προς το σκέλος το οποίο αφορούσε την STC, καθώς και το άρθρο 1, παράγραφος 3, στοιχεία ιε' και ιστ', ότι συνέτρεχε παράβαση του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ σε σχέση με τα δρομολόγια από την Ταϊλάνδη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ 20ής Ιουλίου 2005 και 14ης Φεβρουαρίου 2006 ως προς το σκέλος το οποίο αφορούσε την STC.

3)	Ακυρώνει το άρθρο 3, στοιχεία ιδ' έως ιη'.

4)

Το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden ορίζεται σε 7 030 618 ευρώ, του προστίμου που επιβάλλεται στην SAS Cargo Group και την Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες ορίζεται σε 5 937 909 ευρώ, του προστίμου που επιβάλλεται στην SAS Cargo Group, την Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden και την SAS ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες ορίζεται σε 6 314 572 ευρώ, του προστίμου που επιβάλλεται στην SAS Cargo Group και την SAS ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες ορίζεται σε 29 045 427 ευρώ και του προστίμου που επιβάλλεται στην SAS Cargo Group ορίζεται σε 21 687 090 ευρώ.

5)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

6)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων της SAS Cargo Group, της Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden και της SAS.

7)	Η SAS Cargo Group, η Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden και η SAS θα φέρουν το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων τους.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Koninklijke Luchtvaart Maatschappij κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-325/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Ύψος του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (Amstelveen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Smeets, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Vollrath, επικουρούμενοι από τον B. Doherty, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, τη μερική ακύρωση της απόφασης αυτής και τη μείωση των προστίμων που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Air Canada κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-326/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Δικαιώματα άμυνας - Έλλειψη νέας ανακοίνωσης αιτιάσεων - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ανάκληση της αίτησης επιείκειας - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Air Canada (Saint-Laurent, Κεμπέκ, Καναδάς) (εκπρόσωποι: T. Soames, I. Z. Προδρόμου-Σταμούδη, δικηγόροι, και J. Joshua, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και H. Leupold, επικουρούμενοι από τον G. Peretz, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, την κατάργηση ή τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο1, παράγραφος 1, στοιχείο α', παράγραφος 2, στοιχείο α', παράγραφος 3, στοιχείο α', και παράγραφος 4, στοιχείο α', της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που κρίθηκε ότι η Air Canada συμμετείχε στο σκέλος της ενιαίας και διαρκούς παράβασης το οποίο αφορούσε την άρνηση καταβολής προμηθειών επί των επιναύλων.

2)	Το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Air Canada με το άρθρο 3, στοιχείο α', της απόφασης C(2017) 1742 final ορίζεται σε 17 952 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της Air Canada.

5)	Η Air Canada φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Cargolux Airlines κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-334/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Δικαιώματα άμυνας - Έλλειψη νέας ανακοίνωσης αιτιάσεων - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ύψος του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Διάρκεια της συμμετοχής στην παράβαση - Επιπλέον ποσό - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cargolux Airlines International SA (Sandweiler, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: E. Aliende Rodríguez, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan και A. Dawes, επικουρούμενοι από την E. MacKenzie, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, την κατάργηση ή τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Cargolux Airlines International SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Air France-KLM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-337/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Προϋποθέσεις χορήγησης του ευεργετήματος της απαλλαγής από το πρόστιμο - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Ποσό του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Διάρκεια της συμμετοχής στην παράβαση - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Air France-KLM (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Wachsmann, A. de La Cotardière και A.-E. Herrada, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Giolito, επικουρούμενοι από την N. Coutrelis, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, τη μερική ακύρωση της απόφασης αυτής και τη μείωση των προστίμων που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Air France-KLM φέρει τα δικαστικών έξοδά της καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 256 της 7.8.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Air France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-338/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Προϋποθέσεις χορήγησης του ευεργετήματος της απαλλαγής από το πρόστιμο - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Ποσό του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Διάρκεια της συμμετοχής στην παράβαση - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société Air France (Tremblay-en-France, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Wachsmann και A. de La Cotardière, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Giolito, επικουρούμενοι από την N. Coutrelis, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, τη μερική ακύρωση της απόφασης αυτής και τη μείωση των προστίμων που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Société Air France φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 277 της 21.8.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Japan Airlines κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-340/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, επίναυλος ασφαλείας, καταβολή προμήθειας επί των επιναύλων) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Παραγραφή - Δικαιώματα άμυνας - Aπαγόρευση διακρίσεων - Eνιαία και διαρκής παράβαση - Ποσό του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Επιπλέον ποσό - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Ιδιαιτέρως περιορισμένη συμμετοχή - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Japan Airlines Co. Ltd (Τόκυο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι, και R. Burton, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes, G. Koleva και C. Urraca Caviedes, επικουρούμενοι από τον J. Holmes, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο η', και παράγραφος 4, στοιχείο η', της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων).

2)	Το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Japan Airlines Co. Ltd, με το άρθρο 3, στοιχείο η', της ως άνω απόφασης ορίζεται σε 28 875 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Η Japan Airlines φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Japan Airlines.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — British Airways κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-341/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας περί αεροπορικών μεταφορών - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή συναφούς προμήθειας) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Εξαναγκασμός από το κράτος - Eνιαία και διαρκής παράβαση - Ποσό του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Διάρκεια της συμμετοχής στην παράβαση - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: British Airways plc (Harmondsworth, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: J. Turner, R. O’Donoghue, QC, και A. Lyle-Smythe, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan και A. Dawes, επικουρούμενοι από τον A. Bates, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, την κατάργηση ή τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο ε', παράγραφος 2, στοιχείο ε', και παράγραφος 3, στοιχείο ε', της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που κρίθηκε ότι η British Airways plc συμμετείχε στο σκέλος της ενιαίας και διαρκούς παράβασης το οποίο αφορούσε την άρνηση καταβολής προμηθειών επί των επιναύλων.

2)	Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 4, στοιχείο ε', της απόφασης C(2017) 1742 final.

3)	Το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην British Airways με το άρθρο 3, στοιχείο ε', της απόφασης C(2017) 1742 final ορίζεται σε 84 456 000 ευρώ.

4)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5)	H Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της British Airways.

6)	Η British Airways φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Deutsche Lufthansa κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-342/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας περί αεροπορικών μεταφορών - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή συναφούς προμήθειας) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Επηρεασμός του εμπορίου μεταξύ κρατών μελών - Εξαναγκασμός από το κράτος - Ενιαία και διαρκής παράβαση)

(2022/C 207/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Deutsche Lufthansa AG (Κολωνία, Γερμανία), Lufthansa Cargo AG (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία), Swiss International Air Lines AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: S. Völcker, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και H. Leupold)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του άρθρου 1 της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Deutsche Lufthansa AG, η Lufthansa Cargo AG, η Swiss International Air Lines AG φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Cathay Pacific Airways κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-343/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας περί αεροπορικών μεταφορών - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή συναφούς προμήθειας) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Δικαιώματα άμυνας - Παραγραφή - Εξαναγκασμός από το κράτος - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ποσό του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ενθάρρυνση της αντίθετης προς τον ανταγωνισμό συμπεριφοράς από τις δημόσιες αρχές - Ιδιαιτέρως περιορισμένη συμμετοχή - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cathay Pacific Airways Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. Kreisberger, QC, N. Grubeck, barrister, M. Rees, solicitor, και E. Estellon, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Urraca Caviedes, επικουρούμενοι από τον J. Holmes, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που της επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφοι 1, στοιχείο ζ' και 4, στοιχείο ζ', της αποφάσεως C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων).

2)	Το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Cathay Pacific Airways Ltd με το άρθρο 3, στοιχείο ζ', της ως άνω απόφασης ορίζεται σε 47 040 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Η Cathay Pacific Airways φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Cathay Pacific Airways.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Latam Airlines Group και Lan Cargo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-344/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας - Συντονισμός στοιχείων της τιμής των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή προμηθειών επί των προσθέτων τελών) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Κατά τόπον αρμοδιότητα της Επιτροπής - Παραγραφή - Αρχή ne bis in idem - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Δικαιώματα άμυνας - Κρατικός εξαναγκασμός - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ύψος προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παραβάσεως - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ιδιαιτέρως περιορισμένη συμμετοχή - Αναλογικότητα - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Latam Airlines Group SA (Σαντιάγο, Χιλή), Lan Cargo SA (Σαντιάγο) (εκπρόσωποι: B. Hartnett, barrister, O. Geiss και W. Sparks, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes H. Leupold και G. Koleva, επικουρούμενοι από τον G. Peretz, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2017) 1742 τελικό της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές (Υπόθεση AT.39258 — Αεροπορικές μεταφορές φορτίου) κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που τους επιβλήθηκε.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία θʹ και ιʹ, παράγραφος 3, στοιχεία θʹ και ιʹ, και παράγραφος 4, στοιχεία θʹ και ιʹ, της αποφάσεως C(2017) 1742 τελικό της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές (Υπόθεση AT.39258 — Αεροπορικές μεταφορές φορτίου).

2)

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφο 2, στοιχεία θʹ και ιʹ, της ανωτέρω αποφάσεως, κατά το μέρος που γίνεται δεκτό ότι η Latam Airlines Group SA και η Lan Cargo SA μετείχαν, αφενός, στα συστατικά στοιχεία της ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως που ανάγονται στα πρόσθετα τέλη ασφαλείας και την άρνηση καταβολής προμηθειών και, αφετέρου, στο συστατικό στοιχείο της ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως που ανάγεται στον επίναυλο καυσίμων πριν από την 22α Ιουλίου 2005.

3)	Ακυρώνει το άρθρο 3, στοιχείο θʹ, της ανωτέρω αποφάσεως.

4)	Καθορίζει το ύψος του βαρύνοντος αλληλεγγύως την Latam Airlines Group και την Lan Cargo προστίμου σε 2 244 000 ευρώ.

5)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

6)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Singapore Airlines και Singapore Airlines Cargo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-350/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Ελβετίας περί αεροπορικών μεταφορών - Συντονισμός στοιχείων τιμολόγησης των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου (επίναυλος καυσίμων, πρόσθετα τέλη ασφαλείας, καταβολή συναφούς προμήθειας) - Ανταλλαγή πληροφοριών - Εδαφική αρμοδιότητα της Επιτροπής - Αρχή ne bis in idem - Εξαναγκασμός από το κράτος - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ύψος του προστίμου - Αξία των πωλήσεων - Σοβαρότητα της παράβασης - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 207/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Singapore Airlines Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη), Singapore Airlines Cargo Pte Ltd (Σιγκαπούρη) (εκπρόσωποι: J. Kallaugher, J. P. Poitras, solicitors, και J. Ruiz Calzado, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes και C. Urraca Caviedes, επικουρούμενοι από τον C. Brown, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 1742 final της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2017, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας (Υπόθεση AT 39258 — Αερομεταφορές εμπορευμάτων), κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε σε αυτές.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Singapore Airlines και η Singapore Airlines Cargo φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 239 της 24.7.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2022 — Necci κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-129/19 RENV) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Kοινωνική ασφάλιση - RCAM - Απόρριψη αιτήσεως ασφαλίσεως κατόπιν μεταφοράς συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Προϋπόθεση αφορώσα διάρκεια απασχόλησης μεγαλύτερη των τριών ετών - Άρθρο 95 του ΚΛΠ - Άρθρο 34, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ)

(2022/C 207/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Claudio Necci (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin και T. Bohr)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Van Pottelberge και I. Terwinghe), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και M. Alver)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2018, με την οποία απορρίφθηκε σιωπηρώς η από 18 Δεκεμβρίου 2017 αίτησή του να ασφαλιστεί στο κοινό σύστημα υγειονομικής ασφάλισης για όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (RCAM).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Claudio Necci λόγω της ενώπιον του Δικαστηρίου αναιρετικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της υπόθεσης C-202/20 P.

3)	Καταδικάζει τον C. Necci στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της υπόθεσης T-129/19 RENV, καθώς και της αρχικής διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της υπόθεσης T-129/19.

4)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους στο πλαίσιο της υπόθεσης T-129/19 και της υπό κρίση διαδικασίας αναπομπής.

---

(1)  EE C 155 της 6.5.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-291/20) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο - Υποχρέωση του Συμβουλίου να διακριβώσει ότι η απόφαση αρχής τρίτου κράτους ελήφθη με τρόπο που διασφάλιζε τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2022/C 207/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Viktor Fedorovych Yanukovych (Ροστόφ επί του Ντον, Ρωσία) (εκπρόσωποι: M. Anderson, solicitor, E. Dean και J. Marjason Stamp, barristers)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Haas, P. Mahnič, S. Van Overmeire και A. Boggio-Tomasaz)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/373 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2020, L 71, σ. 10), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/370 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2020, L 71, σ. 1), στο μέτρο που βάσει των πράξεων αυτών το όνομα του προσφεύγοντος εξακολουθεί να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/373 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/370 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, στο μέτρο που το όνομα του Viktor Fedorovych Yanukovych εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 222 της 6.7.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-292/20) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο - Υποχρέωση του Συμβουλίου να διακριβώσει ότι η απόφαση αρχής τρίτου κράτους ελήφθη με τρόπο που διασφάλιζε τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2022/C 207/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωποι: M. Anderson, solicitor, E. Dean και J. Marjason Stamp, barristers)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Haas, P. Mahnič, S. Van Overmeire και A. Boggio-Tomasaz)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/373 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2020, L 71, σ. 10), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/370 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2020, L 71, σ. 1), στο μέτρο που βάσει των πράξεων αυτών το όνομα του προσφεύγοντος εξακολουθεί να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/373 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/370 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, στο μέτρο που το όνομα του Oleksandr Viktorovych Yanukovych εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 222 της 6.7.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — KF κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-299/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Καταγγελία για ηθική παρενόχληση - Διοικητική έρευνα - Απόφαση περί απορρίψεως της καταγγελίας - Πλάνη εκτιμήσεως - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Ευθύνη)

(2022/C 207/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: KF (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: K. Carr και J. Pawlowicz, επικουρούμενοι από τους J. Currall και B. Wägenbaur, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 27ης Ιανουαρίου 2020 της ΕΤΕπ, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία της αναιρεσείουσας για παρενόχληση και, αφετέρου, αίτημα αποκατάστασης της υλικής ζημίας και ικανοποίησης της ηθικής βλάβης που η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη συνεπεία της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) της 27ης Ιανουαρίου 2020.

2)	Υποχρεώνει την ΕΤΕπ να καταβάλει στην KF το ποσό των 3 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή-αγωγή.

4)	Η ΕΤΕπ φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η KF.

---

(1)  EE C 262 της 10.8.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Perry Street Software κατά EUIPO — Toolstream (SCRUFFS)

(Υπόθεση T-720/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα SCRUFFS - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001])

(2022/C 207/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perry Street Software, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, solicitor, και T. Dolde, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Toolstream Ltd (Yeovil, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: J. Hourigan, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Σεπτεμβρίου 2020 (υπόθεση R 550/2020-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Perry Street Software και Toolstream.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Perry Street Software, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 44 της 8.2.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — L’Oréal κατά EUIPO — Debonair Trading Internacional (SO COUTURE)

(Υπόθεση T-30/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SO COUTURE - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SO…? - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 207/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: L’Oréal (Clichy, Γαλλία) (εκπρόσωποι: M. Treis και E.-M. Strobel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Debonair Trading Internacional Lda (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: J. Quirin και J.-P. Jacquey, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Νοεμβρίου 2020 (υπόθεση R 158/2016-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Debonair Trading Internacional και L’Oréal.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη L’Oréal στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 128 της 12.4.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — SFD κατά EUIPO — Allmax Nutrition (ALLNUTRITION DESIGNED FOR MOTIVATION)

(Υπόθεση T-35/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALLNUTRITION DESIGNED FOR MOTIVATION - Προγενέστερα λεκτικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALLMAX NUTRITION - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 207/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: SFD S.A. (Opole, Πολωνία) (εκπρόσωπος: T. Grucelski, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Allmax Nutrition Inc. (North York, Οντάριο, Καναδάς)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Οκτωβρίου 2020 (υπόθεση R 511/2020-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Allmax Nutrition και SFD.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη SFD S.A. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 98 της 22.3.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — PO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-36/21) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πρόσληψη - Προκήρυξη γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/338/17 - Mη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων - Άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Άρθρο 1δ, παράγραφοι 1 και 4, του ΚΥΚ - Εύλογες προσαρμογές - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω αναπηρίας - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Καθήκον μέριμνας - Ευθύνη - Υλική ζημία και ηθική βλάβη)

(2022/C 207/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: PO (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Melo Sampaio και D. Milanowska)

Αντικείμενο

Με την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ προσφυγή-αγωγή, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού της 29ης Απριλίου 2020, η οποία ελήφθη κατόπιν επανεξέτασης και με την οποία δεν περιελήφθη το όνομά του στον πίνακα επιτυχόντων του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/338/17, και της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της 14ης Οκτωβρίου 2020, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη εξαιτίας των εν λόγω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 110 της 29.3.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Kalita et Haas κατά EUIPO — Kitzbühel Tourismus (Απεικόνιση δύο ζώων)

(Υπόθεση T-206/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά δύο ζώα - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά ένα ζώο - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 207/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Oliver Kalita (Jochberg, Αυστρία), Christian Haas (Kitzbühel, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Donath, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Graul και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνον ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Kitzbühel Tourismus, Körperschaft des öffentlichen Rechts (Kitzbühel) (εκπρόσωπος: M. Horak, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 863/2020-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ, αφενός, του Kitzbühel Tourismus και, αφετέρου, των O. Kalita και C. Haas.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 863/2020-1).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και το ήμισυ των εξόδων των Oliver Kalita και Christian Haas.

3)	Το Kitzbühel Tourismus, Körperschaft des öffentlichen Rechts, φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και το ήμισυ των εξόδων των O. Kalita και C. Haas.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Établissement Amra κατά EUIPO — eXpresio (Σχήμα μπότας αναπήδησης)

(Υπόθεση T-264/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα μπότας αναπήδησης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σημείο αποτελούμενο αποκλειστικά από το σχήμα του προϊόντος που είναι απαραίτητο για την επίτευξη τεχνικού αποτελέσματος - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii), του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Ύπαρξη λεκτικών στοιχείων - Έλλειψη μη λειτουργικών ουσιωδών χαρακτηριστικών)

(2022/C 207/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Établissement Amra (Vaduz, Λιχτενστάιν) (εκπρόσωπος: M. Gómez Calvo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: eXpresio, estudio creativo, SL (La Nucia, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1083/2020-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Établissement Amra και eXpresio, estudio creativo.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 15ης Μαρτίου 2021 (υπόθεση R 1083/2020-1).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 263 της 5.7.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Μαρτίου 2022 — Hesse κατά EUIPO — Wedl & Hofmann (Testa Rossa)

(Υπόθεση T-451/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Testa Rossa - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TESTA ROSSA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 207/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Kurt Hesse (Νυρεμβέργη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Krogmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Eberl και Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Wedl & Hofmann GmbH (Mils/Hall en Tyrol, Αυστρία) (εκπρόσωπος: T. Raubal, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Μαΐου 2021 (υπόθεση R 878/2020-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Wedl & Hofmann και Κ. Hesse.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Kurt Hesse στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 368 της 13.9.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαρτίου 2022 — Miquel y Costas & Miquel κατά EUIPO (Pure Hemp)

(Υπόθεση T-17/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εξαφάνιση του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 207/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Miquel y Costas & Miquel, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Mora Cortés, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Οκτωβρίου 2020 (Υπόθεση R 853/2020-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου Pure Hemp ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Miquel y Costas & Miquel, SA.

---

(1)  EE C 72 της 1.3.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2022 — Saure κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-232/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Αλληλογραφία της Επιτροπής σχετικά με τις ποσότητες και τους χρόνους παράδοσης των εμβολίων της AstraZeneca κατά της COVID-19 - Σιωπηρή απόρριψη της αίτησης πρόσβασης - Ρητή απόφαση εκδοθείσα μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης - Αιτήσεις περί προσαρμογής των αιτημάτων - Εκκρεμοδικία - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 207/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Hans-Wilhelm Saure (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Partsch, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara, K. Herrmann και A. Spina)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή του βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως της 30ής Απριλίου 2021, καθώς και, κατόπιν προσαρμογής των αιτημάτων, της ρητής αποφάσεως της 13ης Ιουλίου 2021, με τις οποίες η Επιτροπή απέρριψε την επιβεβαιωτική αίτησή του για πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη ως προς το αίτημα ακυρώσεως της από 30 Απριλίου 2021 σιωπηρής αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία απορρίπτεται η επιβεβαιωτική αίτηση για πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη.

3)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα δικαστικά έξοδα του Hans-Wilhelm Saure σε σχέση με το δικόγραφο της προσφυγής και το αίτημα κατάργησης της δίκης.

4)	Ο H.-W. Saure φέρει τα δικαστικά έξοδά του και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής σε σχέση με το αίτημα προσαρμογής της προσφυγής.

---

(1)  EE C 242 της 21.6.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Μαρτίου 2022 — UNIS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-431/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινωνική ασφάλιση - Οργανισμοί επιφορτισμένοι με τη διαχείριση των εκ του νόμου προβλεπόμενων συστημάτων ασφαλίσεως υγείας και συνταξιοδοτήσεως - Caisse nationale d’assurance vieillesse - Οικονομική δραστηριότητα - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2022/C 207/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Union nationale des indépendants solidaires (UNIS) (Lorient, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Ortega, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Martin, H. van Vliet, T. Baumé και A. Boitos)

Αντικείμενο

Με την προσφυγή της, η οποία στηρίζεται στο άρθρο 263 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα, που είναι επαγγελματική οργάνωση κατά το γαλλικό δίκαιο, συσταθείσα στις 21 Φεβρουαρίου 2020, ζητεί την ακύρωση του εγγράφου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 18ης Μαΐου 2021 με το οποίο η τελευταία δήλωσε ότι δεν είναι αρμόδια να εξετάσει τα ζητήματα που η προσφεύγουσα έθεσε με την από 7 Απριλίου 2021 καταγγελία της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Union nationale des indépendants solidaires (UNIS) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

(1)  EE C 422 της 18.10.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Μαρτίου 2022 — Kalypso Media Group κατά EUIPO (COMMANDOS)

(Υπόθεση T-550/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ανάκληση της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης)

(2022/C 207/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kalypso Media Group GmbH (Worms, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Boddien, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Ιουλίου 2021 (υπόθεση R 1864/2020-2), σχετικά με αίτηση καταχώρισης του λεκτικού σημείου COMMANDOS ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Kalypso Media Group GmbH.

---

(1)  EE C 431 της 25.10.2021.

Προσφυγή της 7ης Μαρτίου 2022 — Ecocert India κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-123/22)

(2022/C 207/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ecocert India Pte Ltd (Gurugram, Ινδία) (εκπρόσωπος: Y. Martinet, D. Todorova και J. Sohm, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, σε συνδυασμό με το σημείο 5 του παραρτήματος I, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/2325 της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 2021, για την κατάρτιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/848 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, του καταλόγου τρίτων χωρών και του καταλόγου των αρχών και φορέων ελέγχου που έχουν αναγνωριστεί δυνάμει του άρθρου 33 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για την εισαγωγή βιολογικών προϊόντων στην Ένωση (1), κατά το μέρος που αφορά την Ινδία, καθόσον η διάταξη αυτή αποκλείει την Ecocert India Private Limited από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου στην Ινδία, που είναι πιστοποιημένοι για τη διενέργεια ελέγχων και την έκδοση πιστοποιητικών επιθεώρησης για την έγκριση της διάθεσης στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως βιολογικών των προϊόντων που εισάγονται από την Ινδία, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται αναρμοδιότητα της καθής για διαγραφή της προσφεύγουσας από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου στην Ινδία. — Κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 33, παράγραφος 2, του κανονισμού 834/2007 (2) και του άρθρου 7 του κανονισμού 1235/2008 (3), η καθής είναι αρμόδια για την κατάρτιση καταλόγου αναγνωρισμένων τρίτων χωρών, ο οποίος περιλαμβάνεται στο παράρτημα III του κανονισμού 1235/2008. Ωστόσο, μόνο η αρμόδια αρχή της τρίτης χώρας μπορεί να αποφασίσει για την περίληψη ή διαγραφή φορέων ελέγχου. Υποστηρίζεται ότι, διαγράφοντας την προσφεύγουσα από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου, η καθής υπερέβη τα όρια της αρμοδιότητάς της και παρέβη το άρθρο 33, παράγραφος 2, του κανονισμού 834/2007, σε συνδυασμό με το άρθρο 7 του κανονισμού 1235/2008. Επιπροσθέτως, οι διατάξεις επί των οποίων η καθής στήριξε τον κανονισμό 2021/2325, και ιδίως το άρθρο 3, στοιχείο α', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2021/1342 της 27ης Μαΐου 2021 (4), δεν είχαν τεθεί σε ισχύ έως την 1η Ιανουαρίου 2022.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου εκ μέρους της καθής. — Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής, με την απόφασή της να διαγράψει την προσφεύγουσα από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου στην Ινδία με βάση τον κατάλογο που δημοσιεύεται στο παράρτημα III του κανονισμού 1235/2008 της Επιτροπής (κατάλογος των αναγνωρισμένων τρίτων χωρών), της στέρησε κάθε διαδικαστική εγγύηση, καθόσον η συγκεκριμένη νομική βάση δεν προβλέπει δυνατότητα ακροάσεως των επιμέρους φορέων ελέγχου πριν από τη λήψη αρνητικής απόφασης που τους αφορά.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και κατά την επαλήθευση των αποδεικτικών στοιχείων· προβάλλεται επίσης πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά την έκδοση του κανονισμού 2021/2325. — Πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως: υποστηρίζεται ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη το ότι η προσφεύγουσα δεν γνώριζε τη χρήση του αιθυλενοξειδίου (EtO) ως μέσου υποκαπνισμού για την καταπολέμηση της σαλμονέλας, κατά τον χρόνο επέλευσης του γεγονότος. — Δεύτερο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως: η καθής δεν άντλησε τα κατάλληλα συμπεράσματα από το γεγονός ότι η προσφεύγουσα έλαβε όλα τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα. — Τρίτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως: κατά την άποψη της προσφεύγουσας, η καθής δεν έλαβε υπόψη τις κυρώσεις που επέβαλε η APEDA, αρμόδια αρχή της Ινδίας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση των γενικών αρχών περί δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αναλογικότητας και απαγόρευσης των διακρίσεων. — Πρώτο σκέλος του τετάρτου λόγου ακυρώσεως: παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον η διαγραφή της προσφεύγουσας από τον κατάλογο των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου ήταν δυσανάλογη προς τις διαπιστωθείσες παρατυπίες και δεν έλαβε υπόψη τη χρονική υστέρηση και τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. — Δεύτερο σκέλος του τετάρτου λόγου ακυρώσεως: παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, καθόσον η καθής αποφάσισε, κατά τρόπο που εισάγει δυσμενή διάκριση, να άρει την πιστοποίηση ορισμένων μόνο φορέων ελέγχου, παρότι και άλλες οντότητες διέπραξαν τις ίδιες παρατυπίες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ αλλοδαπών φορέων ελέγχου. — Τρίτο σκέλος του τετάρτου λόγου ακυρώσεως: παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η κατ’ επανάληψη περίληψη της προσφεύγουσας στον κατάλογο των φορέων ελέγχου, από το 2006, έχει διαμορφώσει μια κατάσταση δυνάμενη να δημιουργήσει δικαιολογημένη εμπιστοσύνη την οποία έθιξε η καθής· η ασαφής και απρόβλεπτη νομική διάταξη χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τη διαγραφή της προσφεύγουσας από τον κατάλογο των φορέων ελέγχου της Ινδίας.

---

(1)  ΕΕ 2021, L 465, σ. 8.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 (ΕΕ 2007, L 189, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1235/2008 της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους όρους εισαγωγής βιολογικών προϊόντων από τρίτες χώρες (ΕΕ 2008, L 334, σ. 25).

(4)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2021/1342 της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2021, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/848 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με κανόνες για τις πληροφορίες που πρέπει να αποστέλλονται από τρίτες χώρες και από τις αρχές ελέγχου και τους φορείς ελέγχου για τους σκοπούς της εποπτείας της αναγνώρισής τους σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου για τα εισαγόμενα βιολογικά προϊόντα και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται κατά την άσκηση της εν λόγω εποπτείας (ΕΕ 2021, L 292, σ. 20).

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2022 — Hyundai Heavy Industries Holdings κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-156/22)

(2022/C 207/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hyundai Heavy Industries Holdings Co. Ltd (Σεούλ, Νότια Κορέα) (εκπρόσωποι: S. Völcker, J. Ruiz Calzado, H. Armengod Suarez, J.-B. Douchy, δικηγόροι, και D. Little, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση M.9343 — Hyundai Heavy Industries Holdings / Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering στο σύνολό της (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση)· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην παρούσα διαδικασία.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την απόπειρα της Επιτροπής να αποδείξει τη δημιουργία δεσπόζουσας θέσης βασιζόμενη σε μια επί της ουσίας ανάλυση η οποία είναι άσχετη με το νομικό κριτήριο που σκοπεί να εφαρμόσει η προσβαλλόμενη απόφαση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πλάνη εκτιμήσεως καθώς και έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας ως προς το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι η επίμαχη πράξη θα δημιουργούσε δεσπόζουσα θέση δυνάμενη να οδηγήσει σε σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά καθόσον η Επιτροπή α) επικαλέστηκε τα μερίδια της αγοράς ως εκ πρώτης όψεως απόδειξη της δημιουργίας δεσπόζουσας θέσης παρά τα διαρκώς χαμηλά περιθώρια κέρδους, τη διαρθρωτική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και τη μη συχνή διεξαγωγή διαγωνισμών, β) δεν αναγνώρισε τις ανταγωνιστικές πιέσεις που ασκούνται από τους ανταγωνιστές και έσφαλε κατά την εκτίμηση της «νευραλγικής θέσης στην αγορά», γ) αγνόησε την προφανή αγοραστική δύναμη των πελατών σε μια αγορά που χαρακτηρίζεται από πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και μη συχνούς διαγωνισμούς υψηλής αξίας, δ) δεν απέδειξε πώς η επίμαχη πράξη θα οδηγούσε σε σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά και ε) εκτίμησε εσφαλμένα το εύρος των πιθανών αποτελεσμάτων που θα προέκυπταν αν δεν πραγματοποιούνταν η επίμαχη πράξη.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος χρηστής διοίκησης καθόσον η Επιτροπή δεν εξέδωσε συμπληρωματική ανακοίνωση αιτιάσεων προκειμένου να θεραπεύσει την ασάφεια ορισμένων βασικών πτυχών της ανακοίνωσης αιτιάσεων και βασίστηκε σε αποδεικτικά στοιχεία που δεν συμπεριέλαβε στην ανακοίνωση αιτιάσεων.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας καθόσον πολλά από τα αποδεικτικά στοιχεία της ανακοίνωσης αιτιάσεων ήταν παρωχημένα κατά τη στιγμή που η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφασή της και καθόσον το θεσμικό αυτό όργανο δεν εξέτασε προσεκτικά και με αμεροληψία τα κρισιμότερα πραγματικά περιστατικά, προδικάζοντας το αποτέλεσμα της επίμαχης πράξης.

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2022 — Dehaen κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-157/22)

(2022/C 207/60)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Karolien Dehaen (Schilde, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: T. van Innis και A. Van der Planken, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: National Geographic Society (Ουάσινγκτον, District of Columbia, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NATIONAL GEOGRAPHIC –Υπ’ αριθ. 2 148 799 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 972/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2022 — Dehaen κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-158/22)

(2022/C 207/61)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Karolien Dehaen (Schilde, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: T. van Innis και A. Van der Planken, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: National Geographic Society (Ουάσινγκτον, District of Columbia, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NATIONAL GEOGRAPHIC –Υπ’ αριθ. 9 419 731 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Δεκεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 975/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2022 — 1906 Collins κατά EUIPO — Peace United (bâoli BEACH)

(Υπόθεση T-160/22)

(2022/C 207/62)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 1906 Collins LLC (Μαϊάμι, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: C. Mateu, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Peace United Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης bâoli BEACH — Υπ’ αριθ. 16 552 333 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία κήρυξης ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 223/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κρίνει άκυρο το υπ’ αριθ. 16 552 333 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης bâoli BEACH βάσει του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001·

—	να κηρύξει την ακυρότητα του υπ’ αριθ. 16 552 333 σήματος από την ημερομηνία της καταχώρισής του·

—

να υποχρεώσει την εταιρία Peace United να επιστρέψει τα τέλη και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η 1906 COLLINS στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε βάσει των αποφάσεων του τμήματος ακυρώσεων και του τμήματος προσφυγών του EUIPO, σύμφωνα με τα άρθρα 134, παράγραφος 1, και 190 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2022 — Transformers Manufacturing Company κατά EUIPO — H&F (TMC TRANSFORMERS)

(Υπόθεση T-163/22)

(2022/C 207/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Transformers Manufacturing Company Pty Ltd (Μελβούρνη, Αυστραλία) (εκπρόσωπος: F. Caricato, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: H&F Srl (Μιλάνο, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TMC TRANSFORMERS — Υπ’ αριθ. 17 262 668 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1211/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	καταρχάς, να διαπιστώσει την έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως της H&F Srl και να κρίνει ως απαράδεκτη την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια διαδικασία ενώπιον του EUIPO·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως ουσία και νόμω αβάσιμη, καθώς και ως ελλιπώς αιτιολογημένη·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως ουσία και νόμω αβάσιμη και να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα τόσο στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως της H&F Srl, επί της οποίας το EUIPO ούτε έλαβε απόφαση ούτε διατύπωσε αιτιολογία·

—	Πραγματικό και νομικό σφάλμα κατά την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως [άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου]·

—	Έλλειψη αιτιολογήσεως της αποφάσεως.

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2022 — Transformers Manufacturing Company κατά EUIPO — H&F (TMC TRANSFORMERS)

(Υπόθεση T-167/22)

(2022/C 207/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Transformers Manufacturing Company Pty Ltd (Μελβούρνη, Αυστραλία) (εκπρόσωπος: F. Caricato, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: H&F Srl (Μιλάνο, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TMC TRANSFORMERS — Υπ’ αριθ. 17 264 664 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1212/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	καταρχάς, και πριν εξετάσει την ουσία της υποθέσεως, να διαπιστώσει την έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως της H&F Srl και να κρίνει ως απαράδεκτη την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια διαδικασία ενώπιον του EUIPO·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως ουσία και νόμω αβάσιμη, καθώς και ως ελλιπώς αιτιολογημένη·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως ουσία και νόμω αβάσιμη και να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα τόσο στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Έλλειψη ενεργητικής νομιμοποιήσεως της H&F Srl, επί της οποίας το EUIPO ούτε έλαβε απόφαση ούτε διατύπωσε αιτιολογία·

—	Πραγματικό και νομικό σφάλμα κατά την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως [άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου]·

—	Έλλειψη αιτιολογήσεως της αποφάσεως.

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2022 — Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi κατά EUIPO — Fontana Food (GRILLOUMI)

(Υπόθεση T-168/22)

(2022/C 207/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Λευκωσία, Κύπρος) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, Barrister-at-law, και C. Milbradt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fontana Food AB (Tyresö, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GRILLOUMI — Υπ’ αριθ. 15 963 291 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1612/2021-5

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή του προσφεύγοντος·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά του έξοδα, καθώς και στα έξοδα του προσφεύγοντος.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε σφάλμα επί της ουσίας στο πλαίσιο της ανάλυσής του ως προς τον διακριτικό χαρακτήρα·

—	Το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως δεν διαπίστωσε κίνδυνο συγχύσεως·

—	Το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε σφάλμα καθόσον δεν διασφάλισε για το προσφεύγον δίκαιη δίκη επί του συνόλου των ζητημάτων.

Προσφυγή-αγωγή της 31ης Μαρτίου 2022 — Telefónica de España κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-170/22)

(2022/C 207/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Telefónica de España SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, δικηγόρος, P. Stuart, Barrister-at-Law και J. Blanco Carol, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα — ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 21ης Ιανουαρίου 2022 σχετικά με τη διαδικασία διαγωνισμού DIGIT/A3/PR/2019/RP/010 — Διευρωπαϊκές υπηρεσίες τηλεματικής μεταξύ διοικήσεων (TESTA),

—	να επιβάλει κάθε άλλο μέτρο που το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο υπό τις περιστάσεις αυτές,

—	και, εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας-ενάγουσας και στα λοιπά τέλη και έξοδα που προέκυψαν στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής-αγωγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον επέβαλε κυρώσεις στην κοινοπραξία (1) για την παράλειψη παροχής πληροφοριών που ουδέποτε ζητήθηκαν με τη συγγραφή υποχρεώσεων, κατά παράβαση της αρχής της διαφάνειας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον δεν βαθμολόγησε την προσφορά (2) σύμφωνα με τη συγγραφή υποχρεώσεων, κατά παράβαση των αρχών της διαφάνειας και της ασφάλειας δικαίου.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον δεν καθόρισε σαφή και αδιαμφισβήτητα κριτήρια ανάθεσης και δεν παρείχε τις αναγκαίες πληροφορίες για την αξιολόγηση της βαθμολογίας της προσφοράς, κατά παράβαση των αρχών της διαφάνειας και της ασφάλειας δικαίου και των δικαιωμάτων άμυνας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και σε πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον δεν ζήτησε διευκρινίσεις, όταν αυτό ήταν δυνατό και χρήσιμο, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της της δικονομικής εντιμότητας.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η διαδικασία σύναψης σύμβασης ενείχε σειρά παραβιάσεων θεμελιωδών αρχών του δικαίου της ΕΕ.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής-εναγόμενη υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν επέβαλε μέτρα για τη διασφάλιση του δικαιώματος των κρατών μελών βάσει του άρθρου 346 ΣΛΕΕ να μην παρέχουν πληροφορίες αντίθετες προς τα ουσιώδη συμφέροντα της ασφάλειάς τους και παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης.

---

(1)  Η «κοινοπραξία», όπως ορίζεται στην προσφυγή-αγωγή, αποτελείται από την Telefonica de España, την προσφεύγουσα-ενάγουσα, καθώς και δύο άλλες οντότητες.

(2)  Ως «προσφορά» νοείται η υποβολή προσφοράς από την κοινοπραξία.

Προσφυγή-αγωγή της 31ης Μαρτίου 2022 — OR και OS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-171/22)

(2022/C 207/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: OR και OS (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2021 με την οποία το Γραφείο Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων (PMO) απέρριψε το αίτημα των προσφευγόντων-εναγόντων της 18ης Μαρτίου 2021 που υποβλήθηκε βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του Κανονισμού [Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της ΕΕ] και με το οποίο ζήτησαν την καταβολή των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που είχε θεμελιώσει θανών πατέρας τους στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού συστήματος των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΣΕΕ) καθώς και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που είχε αποκτήσει ο θανών πριν από την είσοδό του στην υπηρεσία·

—	να ακυρώσει, εφόσον θεωρηθεί ότι παρέχει συμπληρωματική αιτιολογία, την απόφαση της 22ας Δεκεμβρίου 2021 με την οποία η ΑΔΑ απέρριψε τη διοικητική ένσταση των προσφευγόντων-εναγόντων της 20ής Σεπτεμβρίου 2021·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να επιστρέψει στους προσφεύγοντες-ενάγοντες το ποσό των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αντιστοιχεί στις εισφορές του θανόντος στο ΣΣΕΕ και το ποσό των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του που μεταφέρθηκαν στο ΣΣΕΕ·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει τους οφειλόμενους τόκους επί των επιστρεπτέων ποσών με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά δύο μονάδες, από την ημερομηνία μεταφοράς και από τις ημερομηνίες των μηναίων εισφορών·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής οι προσφεύγοντες-ενάγοντες επικαλούνται έναν και μόνο λόγο με τον οποίο προβάλλεται αδικαιολόγητος πλουτισμός της Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ισχυρίζονται ότι ο πατέρας τους είχε θεμελιώσει, πριν από τον θάνατό του, το δικαίωμα μεταφοράς των συντάξιμων ετών που είχε συμπληρώσει στο πλαίσιο του ΣΣΕΕ καθώς και των συντάξιμων ετών που είχε συμπληρώσει δυνάμει των εθνικών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του, υπογραμμίζουν δε ότι το εν λόγω δικαίωμα δεν υπόκειται σε καμία αποσβεστική προθεσμία. Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες προσθέτουν ότι, δεδομένου ότι ο πατέρας τους δεν είχε συμπληρώσει, πριν από τον θάνατό του, τη δεκαετή πραγματική υπηρεσία που απαιτείται για τη λήψη σύνταξης στο πλαίσιο του ΣΣΕΕ, οι καταβληθείσες εισφορές συνιστούν αδικαιολόγητο πλουτισμό της Ένωσης.

Προσφυγή της 31ης Μαρτίου 2022 — Gönenc κατά EUIPO — Solar (termorad «ALUMINIUM PANEL RADIATOR»)

(Υπόθεση T-172/22)

(2022/C 207/68)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Salim Selahaddin Gönenç (Ικόνιο, Τουρκία) (εκπρόσωπος: V. Martín Santos, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Solar A/S (Vejen, Δανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: Ο προσφεύγων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης termorad «ALUMINIUM PANEL RADIATOR» — Υπ’ αριθ. 18 027 358 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 770/2021-2

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ούτως ώστε το υπ’ αριθ. 18 027 358 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποκτήσει ισχύ στο σύνολό του·

—	να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα και/ή το EUIPO στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής και σε όλες τις διαδικαστικές δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε λόγω των αποφάσεων του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2022 — Novartis κατά EUIPO — AstraZeneca (BREZTREV)

(Υπόθεση T-174/22)

(2022/C 207/69)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: A. Nordemann-Schiffel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: AstraZeneca AB (Södertälje, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BREZTREV — Υπ’ αριθ. 18 088 373 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 738/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2022 — Novartis κατά EUIPO — AstraZeneca (BREZTRI)

(Υπόθεση T-175/22)

(2022/C 207/70)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: A. Nordemann-Schiffel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: AstraZeneca AB (Södertälje, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BREZTRI — Υπ’ αριθ. 17 816 687 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 737/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/1430 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2022 — FA World Entertainment κατά EUIPO (FUCKING AWESOME)

(Υπόθεση T-178/22)

(2022/C 207/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FA World Entertainment Inc. (Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Breuer, I. Dimitrov και C. Tenbrock, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση επεκτάσεως της προστασίας της διεθνούς καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος FUCKING AWESOME στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 564 573 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 1131/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που απέρριψε την προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών, ήτοι κατά το μέρος που το τμήμα προσφυγών υπέλαβε ότι συντρέχει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση των γενικών αρχών της ασφάλειας δικαίου, της ίσης μεταχειρίσεως και της χρηστής διοικήσεως.

Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2022 — Farco-Pharma κατά EUIPO — Infarco (FARCO)

(Υπόθεση T-179/22)

(2022/C 207/72)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Farco-Pharma GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: V. Schoene, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Infarco, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: H προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FARCO σε κόκκινο, λευκό και μαύρο χρώμα — Υπ’ αριθ. 17 838 178 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιανουαρίου 2022 στην υπόθεση R 172/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση με την οποία το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η ανακοπή με στοιχεία B 3 054 342 κατά του εικονιστικού σήματος υπ’ αριθ. 17 838 178 πρέπει να γίνει δεκτή και να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO προκειμένου να εξεταστεί εκ νέου.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2022 — Eggers & Franke κατά EUIPO — E. & J. Gallo Winery (EF)

(Υπόθεση T-183/22)

(2022/C 207/73)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eggers & Franke Holding GmbH (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Ebert-Weidenfeller και H. Förster, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: E. & J. Gallo Winery (Modesto, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης EF — Υπ’ αριθ. 17 927 894 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 729/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, εφόσον ασκηθεί παρέμβαση, τον παρεμβαίνοντα στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2022 — Eggers & Franke κατά EUIPO — E. & J. Gallo Winery (E & F)

(Υπόθεση T-184/22)

(2022/C 207/74)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eggers & Franke Holding GmbH (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Ebert-Weidenfeller και H. Förster, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: E. & J. Gallo Winery (Modesto, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης E & F — Υπ’ αριθ. 18 037 083 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Φεβρουαρίου 2022 στην υπόθεση R 730/2021-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, εφόσον ασκηθεί παρέμβαση, τον παρεμβαίνοντα στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου