Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2022/C 128/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 119 της 14.3.2022

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 109 της 7.3.2022

ΕΕ C 95 της 28.2.2022

ΕΕ C 84 της 21.2.2022

ΕΕ C 73 της 14.2.2022

ΕΕ C 64 της 7.2.2022

ΕΕ C 51 της 31.1.2022

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2022 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Advania Sverige AB, Kammarkollegiet κατά Dustin Sverige AB

(Υπόθεση C-461/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2014/24/ΕE - Άρθρο 72 - Τροποποίηση συμβάσεων κατά τη διάρκειά τους - Μεταβίβαση συμφωνιών-πλαισίων - Νέος ανάδοχος ο οποίος αναλαμβάνει, κατόπιν της κηρύξεως του αρχικού αναδόχου σε πτώχευση, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει ο τελευταίος δυνάμει συμφωνίας-πλαισίου - Αναγκαιότητα ή μη νέας διαδικασίας συνάψεως συμβάσεως)

(2022/C 128/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta förvaltningsdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Advania Sverige AB, Kammarkollegiet

κατά

Dustin Sverige AB

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 72, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, σημείο ii, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, σε περίπτωση που οικονομικός φορέας ανέλαβε, κατόπιν της κηρύξεως του αρχικού αναδόχου σε πτώχευση η οποία κατέληξε στην εκκαθάρισή του, μόνον τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του τελευταίου που απορρέουν από συμφωνία-πλαίσιο συναφθείσα με αναθέτουσα αρχή, πρέπει να θεωρείται ότι ο οικονομικός αυτός φορέας διαδέχθηκε εν μέρει τον αρχικό ανάδοχο κατόπιν εταιρικής αναδιάρθρωσης.

---

(1)  ΕΕ C 414 της 30.11.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2022 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — B AG κατά Finanzamt A

(Υπόθεση C-515/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 122 - Μειωμένος συντελεστής όσον αφορά τις παραδόσεις καυσόξυλων - Διαφοροποίηση αναλόγως των αντικειμενικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων των προϊόντων - Μορφές ξύλων που προορίζονται για καύση, εξυπηρετούν την ίδια ανάγκη του καταναλωτή και τελούν σε ανταγωνισμό - Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας)

(2022/C 128/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

B AG

κατά

Finanzamt A

Διατακτικό

1.

Κατ’ ορθήν ερμηνείαν του άρθρου 122 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ως καυσόξυλα κατά το εν λόγω άρθρο νοούνται όλα τα ξύλα τα οποία, βάσει των αντικειμενικών ιδιοτήτων τους, προορίζονται αποκλειστικώς για καύση.

2.

Το άρθρο 122 της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι κράτος μέλος το οποίο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού, θεσπίζει μειωμένο συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας για τις παραδόσεις καυσόξυλων μπορεί να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής του συντελεστή σε ορισμένες μόνον κατηγορίες παραδόσεων καυσόξυλων παραπέμποντας στη Συνδυασμένη Ονοματολογία, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας.

3.

Η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει τον βάσει του εθνικού δικαίου αποκλεισμό της παραδόσεως θρυμμάτων ξύλου από το ευνοϊκό καθεστώς του μειωμένου συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας, του οποίου εντούτοις απολαύουν, βάσει του εν λόγω δικαίου, οι παραδόσεις άλλων μορφών καυσόξυλων, υπό την επιφύλαξη ότι, στην αντίληψη του μέσου καταναλωτή, τα θρύμματα ξύλου δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις εν λόγω λοιπές μορφές καυσόξυλων, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

---

(1)  ΕΕ C 28 της 25.1.2021.

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2022 [αίτηση του Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JW, HD, XS κατά LOT Polish Airlines

(Υπόθεση C-20/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο βʹ, δεύτερη περίπτωση - Ειδική βάση διεθνούς δικαιοδοσίας σε διαφορές εκ συμβάσεως - Έννοια του «τόπου εκπλήρωσης της επίδικης παροχής» - Σύμβαση παροχής υπηρεσιών - Αεροπορική μεταφορά - Αεροπορικό ταξίδι για το οποίο υπάρχει επιβεβαιωμένη ενιαία κράτηση για τη συνολική διαδρομή και το οποίο πραγματοποιείται με επιμέρους πτήσεις που εκτελούνται από δύο διαφορετικούς αερομεταφορείς - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Κοινοί κανόνες αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης - Άρθρο 7 - Δικαίωμα αποζημίωσης - Καθυστέρηση στην πρώτη επιμέρους πτήση - Αγωγή αποζημιώσεως κατά του επιφορτισμένου με την εκτέλεση της πρώτης επιμέρους πτήσης αερομεταφορέα ενώπιον των δικαστηρίων του τόπου άφιξής της)

(2022/C 128/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

JW, HD, XS

κατά

LOT Polish Airlines

Διατακτικό

Το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο βʹ, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση αεροπορικού ταξιδιού για το οποίο υπάρχει επιβεβαιωμένη ενιαία κράτηση για τη συνολική διαδρομή και το οποίο αποτελείται από δύο ή περισσότερες επιμέρους πτήσεις που εκτελούνται από διαφορετικούς αερομεταφορείς, δεν μπορεί ο τόπος αφίξεως της πρώτης επιμέρους πτήσεως να θεωρηθεί ως «τόπος εκπλήρωσης της παροχής» κατά την εν λόγω διάταξη, όταν η αγωγή αποζημιώσεως που ασκείται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε καθυστέρηση της πρώτης επιμέρους πτήσεως, λόγω αργοπορίας κατά την απογείωσή της, και στρέφεται κατά του επιφορτισμένου με την εκτέλεση της πρώτης επιμέρους πτήσεως αερομεταφορέα.

---

(1)  ΕΕ C 98 της 22.3.2021.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich (Πολωνία) στις 26 Νοεμβρίου 2021 — Provident Polska S.A. κατά V.F.

(Υπόθεση C-717/21)

(2022/C 128/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Provident Polska S.A.

Εναγόμενος: V.F.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το οποίο κατοχυρώνεται το θεμελιώδες δικαίωμα προστασίας της κατοικίας, την έννοια ότι αποκλείει ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, και του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29, όπως έχει τροποποιηθεί) (1), ιδίως δε της έννοιας της σημαντικής ανισορροπίας, κατά την οποία επιτρέπεται η εκτέλεση συμβάσης καταναλωτικής πίστης με εξόφληση σε δόσεις, η είσπραξη των οποίων πραγματοποιείται από τον επαγγελματία αποκλειστικά στον τόπο κατοικίας του καταναλωτή;

---

(1)  ΕΕ 1993, L 95, σ. 29.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 26 Νοεμβρίου 2021 — L.G. κατά Krajowa Rada Sądownictwa

(Υπόθεση C-718/21)

(2022/C 128/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: L.G.

Καθού: Krajowa Rada Sądownictwa

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στο άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, διάταξη του εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 69, παράγραφος 1b, πρώτη περίοδος, του ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. — Prawo o ustroju sądów powszechnych (νόμου της 27ης Ιουλίου 2001 περί οργανώσεως των τακτικών δικαστηρίων)· [Dz. U. (Επίσημη Εφημερίδα) του 2020, σημείο 2072], η οποία εξαρτά από την έγκριση άλλου οργάνου την ισχύ δήλωσης της βούλησης δικαστή να παραμείνει στην ενεργό υπηρεσία και μετά τη συμπλήρωση της ηλικίας συνταξιοδότησής του;

2)

Αποκλείει το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση την ερμηνεία εθνικής διάταξης κατά την οποία είναι ανίσχυρη η εκπρόθεσμη δήλωση της βούλησης δικαστή να παραμείνει στην ενεργό υπηρεσία και μετά τη συμπλήρωση της ηλικίας συνταξιοδότησής του, ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο αυτός δεν τήρησε την προβλεπόμενη προθεσμία και ανεξαρτήτως της σημασίας που έχει η εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης αυτής για τη διαδικασία έγκρισης της περαιτέρω παραμονής του στην ενεργό υπηρεσία;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 26 Νοεμβρίου 2021 — Rzecznik Praw Obywatelskich

(Υπόθεση C-720/21)

(2022/C 128/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Rzecznik Praw Obywatelskich

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: M. M., E. M., X Bank Spółka Akcyjna

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 4, παράγραφος 3, και του άρθρου 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση την έννοια ότι καθορίζουν το ζήτημα του παραδεκτού ένδικου μέσου, όπως η skarga nadzwyczajna (έκτακτη αίτηση), με το οποίο είναι δυνατή η εξαφάνιση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο «για τη διασφάλιση της τήρησης της αρχής του δημοκρατικού κράτους δικαίου, το οποίο υλοποιεί τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης», όταν η άσκηση του ένδικου αυτού μέσου είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του δικαίου της Ένωσης;

2)

Έχουν οι συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 4, παράγραφος 3, και του άρθρου 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση την έννοια ότι, εφόσον οι διατάξεις του εθνικού δικαίου επιτρέπουν τη μεταρρύθμιση ή την εξαφάνιση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης στην περίπτωση παραβίασης αρχών που κατοχυρώνει το Σύνταγμα του κράτους μέλους, μέσω της άσκησης ένδικου μέσου όπως η skarga nadzwyczajna (έκτακτη αίτηση), οι εν λόγω διατάξεις μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την εξαφάνιση ή μεταρρύθμιση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης και στην περίπτωση παραβίασης του δικαίου της Ένωσης;

3)

Έχουν οι συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 4, παράγραφος 3, και του άρθρου 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία εθνικό δικαστήριο παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης κατά τρόπο που οδήγησε σε πλημμελή –υπό το πρίσμα του δικαίου αυτού– επίλυση της διαφοράς, η τελεσίδικη δικαστική απόφαση μπορεί να εξαφανιστεί ή να μεταρρυθμιστεί μέσω της άσκησης ένδικου μέσου, όπως η skarga nadzwyczajna (έκτακτη αίτηση), το οποίο προϋποθέτει την ύπαρξη «κατάφωρης» παράβασης του νόμου;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) την 1η Δεκεμβρίου 2021 — W. Sp. z o. o. κατά Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi

(Υπόθεση C-729/21)

(2022/C 128/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: W. Sp. z o. o.

Αναιρεσίβλητος: Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχουν οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης περί ΦΠΑ την έννοια ότι επιτρέπεται η εφαρμογή εθνικής διάταξης, όπως είναι το άρθρο 6, σημείο 1, του ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (νόμου της 11ης Μαρτίου 2004, περί φόρου επί των αγαθών και των υπηρεσιών, Dz. U. του 2021, θέση 685, στο εξής: νόμος περί ΦΠΑ), που εξαιρεί τη μεταβίβαση οργανωμένου τμήματος επιχείρησης από τη φορολόγηση, χωρίς να εξαρτάται η εξαίρεση αυτή από την προϋπόθεση του άρθρου 19, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (όπως έχει τροποποιηθεί), ήτοι τη νόμιμη διαδοχή μεταξύ πωλητή και αγοραστή;

2.

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, πρέπει για την εφαρμογή της εξαίρεσης του άρθρου 6, σημείο 1, του νόμου περί ΦΠΑ να μεταβιβαστεί το σύνολο των στοιχείων τέτοιου οργανωμένου τμήματος επιχειρήσεως του πωλητή, συνεπάγονται δε ενδεχόμενες μεταβολές στο πλαίσιο αυτό (συγκεκριμένα η μη σύναψη σύμβασης ασφάλισης και διαχείρισης των πωληθέντων περιουσιακών στοιχείων) ότι υφίσταται φορολογητέα παράδοση αγαθού;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Győri Járásbíróság (Ουγγαρία) στις 14 Δεκεμβρίου 2021 — JH κατά Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.)

(Υπόθεση C-771/21)

(2022/C 128/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Győri Járásbíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: JH

Εναγομένη: Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91, την έννοια ότι ο αερομεταφορέας υποχρεούται να λαμβάνει εύλογα μέτρα για την αποφυγή ματαιώσεως της πτήσεως ακόμη και σε περίπτωση συνδρομής εκτάκτων περιστάσεων οι οποίες έχουν απαλλακτικό χαρακτήρα;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως του Δικαστηρίου στο πρώτο ερώτημα, υποχρεούται ο αερομεταφορέας, στο πλαίσιο των εύλογων μέτρων, α) να επιστρέψει με το αεροσκάφος που είχε προγραμματισθεί να εκτελέσει την πτήση, το οποίο είχε εκτρέψει την πορεία του σε γειτονικό αεροδρόμιο λόγω καταιγίδας, προκειμένου να παραλάβει τους επιβάτες της εν λόγω πτήσεως και να την εκτελέσει ευθύς μόλις τούτο καταστεί δυνατόν βάσει του επιτρεπόμενου χρόνου πτήσεως του πληρώματος; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, υποχρεούται να πράξει τούτο, ακόμη και αν, εκ του λόγου αυτού, προκειμένου να εκτελεσθούν άλλες πτήσεις για τις οποίες είχε προγραμματισθεί το αεροσκάφος, πρέπει να διαθέσει άλλο αεροσκάφος και αναπληρωματικό πλήρωμα στον αερολιμένα αναχωρήσεως των πτήσεων αυτών, ο οποίος αποτελεί τον αερολιμένα βάσεως του αερομεταφορέα; β) να μεταφέρει τους επιβάτες οδικώς στο αεροσκάφος που είχε προγραμματισθεί να εκτελέσει την πτήση, το οποίο είχε εκτρέψει την πορεία του σε γειτονικό αεροδρόμιο σε απόσταση 140 χλμ λόγω καταιγίδας, και να εκτελέσει την πτήση εκείθεν; γ) να αποστείλει αεροσκάφος αντικαταστάσεως, άλλως να μεταφέρει τους επιβάτες οδικώς σε αεροσκάφος αντικαταστάσεως αποστελλόμενο σε γειτονικό αεροδρόμιο και, τοιουτοτρόπως, να πραγματοποιήσει την πτήση;

---

(1)  ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Δεκεμβρίου 2021 η Aeris Invest Sàrl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 6 Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση T-827/17, Aeris Invest κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-782/21 P)

(2022/C 128/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Aeris Invest Sàrl (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset, E. Galán Burgos και M. Varela Suárez, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Banco Santander, S.A.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του τρίτου πενταμελούς τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2021, Aeris Invest κατά ΕΚΤ, T-827/17, EU:T:2021:660·

—

να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί που προέβαλε η Aeris Invest σε πρώτον βαθμό και, ειδικότερα, να κηρυχθούν άκυρες οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 7ης Νοεμβρίου 2017, LS/MD/17/405, LS/MD/17/419, LS/MD/17/406, με τις οποίες απορρίφθηκε το αίτημα πρόσβασης σε σειρά εγγράφων σχετικών με τον μη βιώσιμο χαρακτήρα και τη λύση της Banco Popular Español, S.A., το υπόλοιπο του καταθετικού λογαριασμού και τη γραμμή ELA (έκτακτης ενίσχυσης σε ρευστότητα) προς την Banco Popular Español, S.A., και

—	να καταδικαστεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 184 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως κατά της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης.

—

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης), στο μέτρο που: (i) δεν θα ήταν δυνατόν να ζητηθεί πρόσβαση στα συγκεκριμένα έγγραφα στο πλαίσιο της υπόθεσης T-628/17 και (ii) εμποδίζεται η αναιρεσείουσα να ασκήσει το δικαίωμά της στην αποτελεσματική προσφυγή και καθίσταται μεγαλύτερη την ανισότητα των όπλων μεταξύ των μερών. Εν πάση περιπτώσει, ο περιορισμός αυτός του άρθρου 47 του Χάρτη δεν είναι δικαιολογημένος σύμφωνα με το άρθρο 52, παράγραφος 1, του Χάρτη.

—

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη παραβαίνει την απόφαση 2004/258/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 4ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (απόφαση 2004/258) (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη. Ειδικότερα, η εν λόγω απόφαση συνιστά παράβαση των άρθρων 1, 2 και 6 της απόφασης 2004/258, καθόσον προβαίνει σε ερμηνεία του σκοπού της απόφασης 2004/258 αντίθετη προς τα θεμελιώδη δικαιώματα.

---

(1)  Ε L 80, της 18ης Μαρτίου 2004, σ. 42.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kammergericht Berlin (Γερμανία) στις 21 Δεκεμβρίου 2021 — Deutsche Wohnen SE κατά Staatsanwaltschaft Berlin

(Υπόθεση C-807/21)

(2022/C 128/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Kammergericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καταγγελλόμενη: Deutsche Wohnen SE

Εκκαλούσα: Staatsanwaltschaft Berlin

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει το άρθρο 83, παράγραφοι 4 έως 6, του κανονισμού 2016/679 (1) την έννοια ότι ενσωματώνει στο εσωτερικό δίκαιο την απορρέουσα από τα άρθρα 101 και 102 ΣΛΕΕ λειτουργική έννοια της επιχείρησης και την αρχή των στελεχών, με αποτέλεσμα, κατόπιν διεύρυνσης της αρχής της νομικής οντότητας που διαπνέει το άρθρο 30 του Gesetz über Ordnungswidrigkeiten [νόμου περί διοικητικών παραβάσεων] (OWiG), να μπορεί να διεξαχθεί διαδικασία επιβολής προστίμου απευθείας κατά επιχείρησης και να μην απαιτείται, για την επιβολή προστίμου, η διαπίστωση της διάπραξης –ενδεχομένως υπό τον όρο της πλήρωσης όλων των προϋποθέσεων της οικείας διάταξης– διοικητικής παράβασης από ταυτοποιημένο φυσικό πρόσωπο;

2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: Έχει το άρθρο 83, παράγραφοι 4 έως 6, του κανονισμού 2016/679 την έννοια ότι η επιχείρηση πρέπει να έχει διαπράξει υπαίτια την παράβαση μέσω ενός στελέχους της [άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (2)] ή αρκεί για την επιβολή προστίμου στην επιχείρηση, κατ’ αρχήν, η αντικειμενική παράβαση καθήκοντος η οποία να αποδίδεται στην επιχείρηση («strict liability»);

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2021 –Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-823/21)

(2022/C 128/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Azéma, L. Grønfeldt, A. Tokár και J. Tomkin)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ουγγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6 της οδηγίας 2013/32 (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 18 του Χάρτη, καθόσον θέτει ως προϋπόθεση, προκειμένου υπήκοοι τρίτων χωρών που βρίσκονται στο ουγγρικό έδαφος, περιλαμβανομένων των συνόρων, να δύνανται να αποκτήσουν πρόσβαση στη διαδικασία διεθνούς προστασίας και να υποβάλουν αίτηση διεθνούς προστασίας, να έχουν τηρήσει οι εν λόγοι υπήκοοι προηγουμένως διαδικαστικές διατυπώσεις ενώπιον διπλωματικής αντιπροσωπείας της Ουγγαρίας σε τρίτη χώρα.

—	να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σύμφωνα με τη νομοθεσία περί του δικαιώματος ασύλου που εισήχθη στην Ουγγαρία με τον νόμο LVIII του 2020, ο οποίος εκδόθηκε ως νόμος προσωρινής ισχύος αλλά η ισχύς του παρατάθηκε επανειλημμένως στη συνέχεια, όλα τα πρόσωπα που επιθυμούν να υποβάλουν στην Ουγγαρία αίτηση ασύλου υποχρεούνται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να υποβάλουν προηγουμένως επιστολή προθέσεων στην πρεσβεία της Ουγγαρίας στο Βελιγράδι ή στο Κίεβο, μόνο δε μετά από τη θετική απάντηση στην εν λόγω επιστολή προθέσεων και την έκδοση άδειας εισόδου είναι δυνατή η πρόσβαση στη διαδικασία διεθνούς προστασίας.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι η νέα διαδικασία ασύλου είναι ασυμβίβαστη με το άρθρο 6 της οδηγίας 2013/32, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 18 του Χάρτη.

Ειδικότερα, το δικαίωμα «πρόσβασης στη διαδικασία», το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 6 της οδηγίας, προϋποθέτει πρωτίστως τη δυνατότητα των υπηκόων τρίτων χωρών που βρίσκονται στο έδαφος κράτους μέλους, περιλαμβανομένων των συνόρων του, να υποβάλουν αίτηση διεθνούς προστασίας.

Εντούτοις, από τις εφαρμοστέες διατάξεις του νόμου LVIII του 2020 προκύπτει ότι, αν οι υπήκοοι τρίτων χωρών που βρίσκονται στο ουγγρικό έδαφος, περιλαμβανομένων των συνόρων, εκδηλώσουν την επιθυμία τους να τύχουν διεθνούς προστασίας, οι ουγγρικές αρχές δεν θα θεωρήσουν τη δήλωση αυτή ως υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας κατά την έννοια της οδηγίας 2013/32. Η αίτηση δεν καταχωρείται και δεν αναγνωρίζονται στον ενδιαφερόμενο τα δικαιώματα που έχει ο αιτών. Αντιθέτως, προκειμένου να υποβάλει την αίτησή του, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να εγκαταλείψει την ουγγρική επικράτεια, να επιστρέψει σε τρίτη χώρα και να τηρήσει προηγουμένως διαδικαστικές διατυπώσεις ενώπιον της πρεσβείας της Ουγγαρίας στη χώρα αυτή.

---

(1)  Οδηγία του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hanseatischen Oberlandesgericht Hamburg (Γερμανία) στις 23 Δεκεμβρίου 2021 — Syngenta Agro GmbH κατά Agro Trade Handelsgesellschaft mbH

(Υπόθεση C-830/21)

(2022/C 128/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Hanseatischen Oberlandesgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα, εφεσίβλητη και εκκαλούσα: Syngenta Agro GmbH

Εναγομένη, εκκαλούσα και εφεσίβλητη: Agro Trade Handelsgesellschaft mbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΕ) 547/2011 (1), σε συνδυασμό με το παράρτημα Ι, σημείο 1, στοιχεία β' και στ', την έννοια ότι, σε περίπτωση παράλληλης εισαγωγής φυτοπροστατευτικού προϊόντος, το ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του κατόχου της άδειας που χορηγήθηκε στο κράτος μέλος καταγωγής από το οποίο εισήχθη το φυτοπροστατευτικό προϊόν πρέπει να περιλαμβάνονται στη συσκευασία κατά τη διάθεση του προϊόντος στο εμπόριο σε άλλο κράτος μέλος;

2.

Έχει το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΕ) 547/2011, σε συνδυασμό με το παράρτημα Ι, σημείο 1, στοιχείο στ', την έννοια ότι, σε περίπτωση παράλληλης εισαγωγής φυτοπροστατευτικού προϊόντος, η συσκευασία πρέπει υποχρεωτικά να περιλαμβάνει αμετάβλητο τον αριθμό παρτίδας που είχε αρχικώς αποδοθεί από τον παρασκευαστή ή μήπως είναι συμβατή με την εν λόγω διάταξη η αφαίρεση του αρχικού αριθμού παρτίδας από τον παράλληλο εισαγωγέα και η αναγραφή επί της συσκευασίας του δικού του αριθμού ταυτοποιήσεως, εφόσον αυτός τηρεί αρχεία από τα οποία προκύπτει η αντιστοιχία μεταξύ των αριθμών παρτίδας που χρησιμοποιεί ο ίδιος και εκείνων του κατόχου της άδειας του φυτοπροστατευτικού προϊόντος που αποτελεί αντικείμενο παράλληλης εισαγωγής;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 547/2011 της Επιτροπής, της 8ης Ιουνίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις απαιτήσεις επισήμανσης για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (ΕΕ 2011, L 155, σ. 176).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 3 Ιανουαρίου 2022 — Green Network SpA κατά SF, YB, Autorità di Regolazione per Energia Reti και Ambiente (ARERA)

(Υπόθεση C-5/22)

(2022/C 128/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: Green Network SpA

Καθών και αναιρεσίβλητοι: SF, YB, Autorità di Regolazione per Energia Reti και Ambiente (ARERA)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι ρυθμίσεις της οδηγίας 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009 (1), και ιδίως το άρθρο 37, παράγραφοι 1 και 4, που καθορίζουν τις αρμοδιότητες των ρυθμιστικών αρχών, καθώς και το παράρτημα Ι της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι καλύπτουν και την κανονιστική αρμοδιότητα την οποία ασκεί η ρυθμιστική αρχή της ιταλικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ARERA) έναντι των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, επιβάλλοντας στις τελευταίες την υποχρέωση επιστροφής στους πελάτες, συμπεριλαμβανομένων των πρώην και των αφερέγγυων πελατών, ποσού που αντιστοιχεί σε οικονομική αντιπαροχή καταβληθείσα από τους τελευταίους για την κάλυψη εξόδων διοικητικής διαχείρισης, βάσει συμβατικής ρήτρας την οποία θέσπισε η ίδια η Αρχή;

2)

Έχουν οι ρυθμίσεις της οδηγίας 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, και ιδίως το άρθρο 37, παράγραφοι 1 και 4, που καθορίζουν τις αρμοδιότητες των ρυθμιστικών αρχών, καθώς και το παράρτημα Ι της οδηγίας αυτής, την έννοια ότι, η αποζημίωση και οι όροι επιστροφής που εφαρμόζονται για τους πελάτες της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας περιλαμβάνουν, στην περίπτωση κατά την οποία ο φορέας της αγοράς δεν τηρεί το προβλεπόμενο επίπεδο ποιότητας της υπηρεσίας, και την επιστροφή οικονομικής αντιπαροχής καταβληθείσας από τους πελάτες της, η οποία προβλέπεται ρητώς από συμβατική ρήτρα της υπογραφείσας και συνομολογηθείσας σύμβασης και η οποία είναι μεν πλήρως ανεξάρτητη της ποιότητας της παρεχόμενης υπηρεσίας αυτής καθαυτήν, προβλέπεται εντούτοις για την κάλυψη των εξόδων διοικητικής διαχείρισης του φορέα της αγοράς;

---

(1)  Οδηγία 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009 , σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας και για την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ (ΕΕ 2009, L 211, σ. 55.).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 11 Ιανουαρίου 2022 — Volkswagen Group Italia S.p.A., Volkswagen Aktiengesellschaft κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-27/22)

(2022/C 128/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες πρωτοδίκως και νυν εκκαλούσες: Volkswagen Group Italia S.p.A., Volkswagen Aktiengesellschaft

Καθής πρωτοδίκως και νυν εφεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Μπορούν οι κυρώσεις που επιβάλλονται για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, κατά την έννοια της εθνικής ρύθμισης για τη μεταφορά της οδηγίας 2005/29/ΕΚ (1) στο εσωτερικό δίκαιο, να χαρακτηριστούν ως διοικητικές κυρώσεις ποινικού χαρακτήρα;

2)

Έχει το άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει να επικυρωθεί δικαστικώς και να καταστεί απρόσβλητo διοικητικό πρόστιμο ποινικού χαρακτήρα, λόγω παράνομων ενεργειών που συνιστούν αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, κατά νομικού προσώπου εις βάρος του οποίου έχει εν τω μεταξύ εκδοθεί αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση σε άλλο κράτος μέλος για τις ως άνω ενέργειες, σε περίπτωση που η δεύτερη καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη πριν αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου η απόφαση η οποία εκδόθηκε επί του ενδίκου μέσου που ασκήθηκε κατά του πρώτου διοικητικού προστίμου ποινικού χαρακτήρα;

3)

Μπορούν οι διατάξεις της οδηγίας 2005/29, και ειδικότερα το άρθρο 3, παράγραφος 4, και το άρθρο 13, παράγραφος 2, στοιχείο ε', να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από την απαγόρευση «ne bis in idem» η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 50 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο οποίος στη συνέχεια ενσωματώθηκε στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση με το άρθρο 6 ΣΕΕ) και στο άρθρο 54 της Σύμβασης του Σένγκεν;

---

(1)  Οδηγία 2005/29/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ 2005, L 149, σ. 22).

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2022 η Ρουμανία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 10 Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-495/19, Ρουμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-54/22 P)

(2022/C 128/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ρουμανία (εκπρόσωποι: E. Gane, L. Lițu, L.-E. Bațagoi)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ουγγαρία

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να κρίνει ως παραδεκτή την αίτηση αναιρέσεως, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-495/19, όσον αφορά την ανάλυση σχετικά με τον λόγο με τον οποίον προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 211/2011, και να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως T-495/19, κάνοντας δεκτό το αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως (ΕE) 2019/721 της Επιτροπής· άλλως,

—

να κρίνει ως παραδεκτή την αίτηση αναιρέσεως, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-495/19, όσον αφορά την ανάλυση σχετικά με τον λόγο με τον οποίον προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 211/2011, και να αναπέμψει την υπόθεση T-495/19 στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου, κάνοντας δεκτό το αίτημα περί ακυρώσεως και ακυρώνοντας την απόφαση (ΕE) 2019/721 της Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η Ρουμανία προβάλλει έναν και μόνο λόγο, ο οποίος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 211/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κατά τη Ρουμανία, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα, παραβαίνοντας τις προαναφερθείσες διατάξεις:

i)

Πρώτον, με την ερμηνεία του σχετικά με τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Επιτροπή θα μπορούσε να απορρίψει την καταχώριση ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών (στο εξής: ΕΠΠ) — ιδίως καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι τέτοια απόρριψη χωρεί μόνον όταν μπορεί να αποκλειστεί εξ ολοκλήρου η δυνατότητα της Επιτροπής να υποβάλει πρόταση για έκδοση νομικής πράξεως της Ένωσης για την εφαρμογή των Συνθηκών. Πλην όμως, τέτοιου είδους πρωτοβουλία βρίσκεται καταφανώς εκτός των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής βάσει των οποίων αυτή δύναται να υποβάλει πρόταση εκδόσεως νομικής πράξεως αν, κατόπιν μιας in abstracto νομικής αξιολογήσεως των προτεινόμενων μέτρων, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες ότι μπορούν να θεσπιστούν τέτοιου είδους μέτρα βάσει των Συνθηκών.

ii)

Δεύτερον, με την ερμηνεία του σχετικά με τη δυνατότητα της Επιτροπής να καταχωρίζει πρόταση ΕΠΠ με επιφύλαξη ή υπό αίρεση. Πλην όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει η Επιτροπή υποχρεούται να κάνει αναφορά στο σύνολο των υποχρεωτικών και προαιρετικών πληροφοριών που προσκόμισαν οι οργανωτές της σχετικής πρωτοβουλίας και δεν δύναται να τις παραβλέψει, έστω και μερικώς.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2022 — Intel Corporation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-286/09 RENV) (1)

(Ανταγωνισμός - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Αγορά των μικροεπεξεργαστών - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 102 ΣΛΕΕ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ - Εκπτώσεις υπέρ πιστών πελατών - «Απροκάλυπτοι» περιορισμοί - Χαρακτηρισμός τους ως καταχρηστικής πρακτικής - Ανάλυση του εξίσου αποτελεσματικού ανταγωνιστή - Συνολική στρατηγική - Διαρκής και ενιαία παράβαση)

(2022/C 128/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intel Corporation Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Parr, solicitor, D. Beard, QC, και J. Williams, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Θ. Χριστοφόρου, V. Di Bucci, N. Khan και M. Kellerbauer)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Association for Competitive Technology, Inc. (Washington, DC, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: E. Nasry, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα, κυρίως, την ακύρωση της απόφασης C(2009) 3726 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου [102 ΣΛΕΕ] και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C-3/37.990 — Intel), ή, επικουρικώς, την ακύρωση ή μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει το άρθρο 1, στοιχεία α' έως ε', και το άρθρο 2 της απόφασης C(2009) 3726 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου [102 ΣΛΕΕ] και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C-3/37.990 — Intel).

2)	Ακυρώνει το άρθρο 3 της απόφασης C(2009) 3726 τελικό μόνον κατά το μέρος που αφορά το άρθρο 1, στοιχεία α' έως ε', της απόφασης αυτής.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της σχετικά με τις διαδικασίες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στις υποθέσεις T-286/09 και T-286/09 RENV και την αναιρετική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-413/14 P, τα δύο τρίτα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν η Intel Corporation, Inc. και η Association for Competitive Technology, Inc. στο πλαίσιο των ίδιων διαδικασιών, ενώ η Intel Corporation και η Association for Competitive Technology φέρουν εκάστη το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων τους.

5)	Η Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir) φέρει τα δικαστικά έξοδά της σχετικά με τις διαδικασίες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στις υποθέσεις T-286/09 και T-286/09 RENV και την αναιρετική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-413/14 P.

---

(1)  EE C 220 της 12.9.2009.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — QI κ.λπ. κατά Επιτροπής και ΕΚΤ

(Υπόθεση T-868/16) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Οικονομική και νομισματική πολιτική - Αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους - Συμφωνία ανταλλαγής χρεογράφων προς όφελος αποκλειστικά των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος - Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα - Ρήτρες συλλογικής δράσης - Ιδιώτες πιστωτές - Δημόσιοι πιστωτές - Καταλογισμός - Κατάφωρη παράβαση κανόνος δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Άρθρο 63, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Άρθρα 120 έως 127 και άρθρο 352, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Ίση μεταχείριση)

(2022/C 128/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγoντες: QI και οι 15 λοιποί ενάγοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne, L. Flynn και T. Maxian Rusche), Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: K. Laurinavičius και M. Szablewska, επικουρούμενοι από τον H.-G. Kamann, δικηγόρο)

Παρεμβαίνοντα υπέρ των εναγομένων: Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: K. Michoel, E. Χατζηιωακειμίδου και J. Bauerschmidt)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημίωσης δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν, κατόπιν της εφαρμογής υποχρεωτικής ανταλλαγής κρατικών χρεογράφων στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους το 2012, η οποία προέβλεπε συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών και εφαρμογή ρητρών συλλογικής δράσης, λόγω συμπεριφορών και πράξεων, ιδίως, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της ΕΚΤ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Ο QI και οι λοιποί ενάγοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

3)	Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 30 της 30.1.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Scania κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-799/17) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των κατασκευαστών φορτηγών - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές σχετικά με τις τιμές πώλησης των φορτηγών, το χρονοδιάγραμμα για την εισαγωγή των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών και τη μετακύλιση στους πελάτες του κόστους των τεχνολογιών αυτών - «Υβριδική» διαδικασία η οποία διεξάγεται σε στάδια - Τεκμήριο αθωότητας - Αρχή της αμεροληψίας - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Περιορισμός του ανταγωνισμού ως εκ του αντικειμένου - Γεωγραφική έκταση της παράβασης - Πρόστιμο - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2022/C 128/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Scania AB (Södertälje, Σουηδία), Scania CV AB (Södertälje), Scania Deutschland GmbH (Κόμπλεντζ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Arts, F. Miotto, C. Pommiès, K. Schillemans, C. Langenius, L. Ulrichs, P. Hammarskiöld, S. Falkner και N. De Backer, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Farley και L. Wildpanner)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2017) 6467 final της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2017, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση AT.39824 — Φορτηγά), ή, επικουρικώς, τη μείωση του ποσού των προστίμων που επιβλήθηκαν στις προσφεύγουσες με την εν λόγω απόφαση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Scania AB, η Scania CV AB και η Scania Deutschland GmbH φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

(1)  EE C 42 της 5.2.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo κατά Επιτροπής (Δεσμεύσεις της Gazprom)

(Υπόθεση T-616/18) (1)

(Ανταγωνισμός - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Αγορές φυσικού αερίου της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης - Απόφαση που καθιστά υποχρεωτικές τις ατομικές δεσμεύσεις τις οποίες προσφέρθηκε να αναλάβει ορισμένη επιχείρηση - Άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 - Επάρκεια των δεσμεύσεων υπό το πρίσμα των ανησυχιών σχετικά με τον ανταγωνισμό που διατυπώθηκαν αρχικώς στην ανακοίνωση των αιτιάσεων - Απόφαση της Επιτροπής να μη ζητήσει την ανάληψη δεσμεύσεων σχετικά με ορισμένες από τις ανησυχίες που είχε διατυπώσει αρχικώς - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Διαφάνεια - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Σκοποί της πολιτικής της Ένωσης στον τομέα της ενέργειας - Αρχή της ενεργειακής αλληλεγγύης - Κατάχρηση εξουσίας)

(2022/C 128/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: K. Karasiewicz, radca prawny, T. Kaźmierczak, K. Kicun και P. Moskwa, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Meessen και J. Szczodrowski)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: K. Dieninis και R. Dzikovič), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και M. Nowacki), Overgas Inc. (Σόφια, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: S. Gröss και S. Cappellari, δικηγόροι)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Gazprom PJSC (Μόσχα, Ρωσία), Gazprom export LLC (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Karenfort, J. Hainz, B. Evtimov, N. Tuominen, J. Heithecker, δικηγόροι, και D. O’Keeffe, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2018) 3106 final της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2018, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 102 ΣΛΕΕ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση AT.39816 — Προμήθειες φυσικού αερίου από αγορές προηγούμενου σταδίου στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Gazprom PJSC και η Gazprom export LLC.

3)	Η Δημοκρατία της Λιθουανίας, η Δημοκρατία της Πολωνίας και η Overgas Inc. φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 4 της 7.1.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — Taminco και Arysta LifeScience Great Britain κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-740/18) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία θιράμη (thiram) - Μη ανανέωση της έγκρισης - Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 και εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 844/2012 - Δικαιώματα άμυνας - Διαδικαστική πλημμέλεια - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Αρμοδιότητα της ΕΑΑΤ - Αναλογικότητα - Αρχή της προφύλαξης - Ίση μεταχείριση)

(2022/C 128/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Taminco BVBA (Γάνδη, Βέλγιο), Arysta LifeScience Great Britain Ltd (Εδιμβούργο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Mereu και M. Grunchard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: G. Koleva)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/1500 της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2018, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας thiram και για την απαγόρευση της χρήσης και της πώλησης σπόρων που έχουν αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασίας με φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την ουσία thiram, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2018, L 254, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Taminco BVBA και η Arysta LifeScience Great Britain Ltd φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής.

3)	Η Taminco φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 72 της 25.2.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Pilatus Bank Holding κατά EKT

(Υπόθεση T-27/19) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων - Ειδικά εποπτικά καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στην ΕΚΤ - Απόφαση ανάκλησης της αδείας λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος - Απαγγελία κατηγοριών εις βάρος του βασικού μετόχου σε τρίτη χώρα - Κριτήριο που αφορά τα εχέγγυα ήθους - Εικόνα της αγοράς όσον αφορά τα εχέγγυα ήθους - Τεκμήριο αθωότητας - Αναλογικότητα - Δικαιώματα άμυνας)

(2022/C 128/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Pilatus Bank plc (Ta’Xbiex, Mάλτα), Pilatus Holding Ltd. (Ta’Xbiex) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: E. Yoo, M. Puidokas και A. Karpf)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Δ. Ττριανταφύλλου, A. Nijenhuis και A. Steiblytė)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης της ΕΚΤ, της 2ας Νοεμβρίου 2018, με την οποία ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της Pilatus Bank για την ανάληψη δραστηριοτήτων πιστωτικού ιδρύματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Pilatus Bank plc και η Pilatus Holding Ltd. φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 72 της 25.2.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — AMVAC Netherlands κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-317/19) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία ethoprophos - Μη ανανέωση της έγκρισης - Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 και εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 844/2012 - Δικαιώματα άμυνας - Πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης - Ασφάλεια δικαίου - Αναλογικότητα - Αρχή της προφύλαξης)

(2022/C 128/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AMVAC Netherlands BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Mereu, M. Grunchard και S. Englebert, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castilla Contreras και A. Dawes)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕE) 2019/344 της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2019, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας ethoprophos, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2019, L 62, σ. 7).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η AMVAC Netherlands BV φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής και της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 263 της 5.8.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo κατά Επιτροπής (Απόρριψη καταγγελίας)

(Υπόθεση T-399/19) (1)

(Ανταγωνισμός - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Αγορές φυσικού αερίου της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης - Απορριπτική απόφαση επί καταγγελίας - Έλλειψη συμφέροντος της Ένωσης - Εξαίρεση λόγω κρατικής δράσης (state action doctrine) - Υποχρέωση επιμελούς εξέτασης - Διαδικαστικά δικαιώματα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 773/2004)

(2022/C 128/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: K. Karasiewicz, radca prawny, T. Kaźmierczak, K. Kicun et P. Moskwa, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Ernst, G. Meessen και J. Szczodrowski)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Gazprom PJSC (Μόσχα, Ρωσία), Gazprom export LLC (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Karenfort, J. Hainz, B. Evtimov, N. Tuominen, J. Heithecker, δικηγόροι, και D. O’Keeffe, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφαση C(2019) 3003 τελικό της Επιτροπής, της 17ης Απριλίου 2019, σχετικά με απόρριψη καταγγελίας (υπόθεση AT.40497 — Τιμή του φυσικού αερίου στην Πολωνία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2019) 3003 τελικό της Επιτροπής, της 17ης Απριλίου 2019, σχετικά με απόρριψη καταγγελίας (υπόθεση AT.40497 — Τιμή του φυσικού αερίου στην Πολωνία).

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A.

3)	Οι Gazprom PJSC και Gazprom export LLC φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

---

(1)  EE C 288 της 26.8.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — Elevolution — Engenharia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-652/19) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις - Δημοσιονομικός κανονισμός - Αποκλεισμός από τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων χρηματοδοτούμενων από το ΕΤΑ για περίοδο τριών ετών - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Δικαίωμα ακροάσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Αναλογικότητα)

(2022/C 128/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Elevolution — Engenharia, SA (Amadora, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: M. Marques Mendes, R. Campos, A. Dias Henriques, M. Troncoso Ferrer και C. García Fernández, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: I. Melo Sampaio)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2019, με την οποία η αιτούσα αποκλείστηκε για περίοδο τριών ετών από τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων και χορήγησης επιδοτήσεων χρηματοδοτούμενων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ) και διατάχθηκε η δημοσίευση των πληροφοριών περί του εν λόγω αποκλεισμού.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Elevolution — Engenharia, SA στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2022 — Leonardo κατά Frontex

(Υπόθεση T-849/19) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία πρόσκλησης υποβολής προσφορών - Υπηρεσίες εναέριας επιτήρησης - Προσφυγή ακυρώσεως - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Απαράδεκτο - Εξωσυμβατική ευθύνη)

(2022/C 128/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Leonardo SpA (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Esposito, F. Caccioppoli και G. Calamo, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (εκπρόσωποι: H. Caniard, Κ. Γεωργιάδης, A. Gras και S. Drew, επικουρούμενοι από τους M. Umbach, F. Biebuyck, V. Ost και M. Clarich, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της προκήρυξης διαγωνισμού FRONTEX/OP/888/2019/JL/CG, της 18ης Οκτωβρίου 2019, με τίτλο «Τηλεκατευθυνόμενα αεροπορικά συστήματα (RPAS) για μεσαίου ύψους και μεγάλης εμβέλειας εναέρια επιτήρηση θαλάσσιων περιοχών», όπως διορθώθηκε, των συνημμένων σε αυτή ως παράρτημα πράξεων, των ερωτήσεων και απαντήσεων που δημοσιεύθηκαν από τον Frontex, των πρακτικών της ενημερωτικής συνάντησης που διοργανώθηκε στις εγκαταστάσεις του Frontex στις 28 Οκτωβρίου 2019, της αποφάσεως περί αναθέσεως της εν λόγω συμβάσεως καθώς και κάθε άλλης προγενέστερης, μεταγενέστερης ή συναφούς πράξεως και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι υπέστη για τον λόγο αυτό.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η Leonardo SpA φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex), συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των διαδικασιών ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 54 της 17.2.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — Van Walle κατά ECDC

(Υπόθεση T-33/30) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσωπικό του ECDC - Έκθεση αξιολόγησης για το έτος 2018 - Ελευθερία έκφρασης - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Περίπτωση η οποία απαιτεί ειδική αιτιολόγηση - Πρόδηλη πλάνη εκτίμησης - Καθήκον αρωγής - Δικαίωμα ακρόασης)

(2022/C 128/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ivo Van Walle (Järfälla, Σουηδία) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (εκπρόσωποι: J. Mannheim, επικουρούμενος από τους D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της έκθεσης αξιολόγησης του προσφεύγοντος για το έτος 2018.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Ivo Van Walle φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC).

---

(1)  EE C 103 της 30.3.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2022 — Diego κατά EUIPO — Forbo Financial Services (WOOD STEP LAMINATE FLOORING)

(Υπόθεση T-498/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WOOD STEP LAMINATE FLOORING - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα STEP - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος σύγχυσης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων)

(2022/C 128/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Diego Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. (Dabas, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: P. Jalsovszky, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Forbo Financial Services AG (Baar, Ελβετία) (εκπρόσωπος: F. Kramer, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 1630/2019-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Forbo Financial Services και Diego Kereskedelmi és Szolgáltató.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Diego Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 339 της 12.10.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — LU κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-536/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Πολιτική στο πεδίο του σεβασμού της αξιοπρέπειας του προσώπου στον χώρο εργασίας - Ηθική παρενόχληση - Διαδικασία έρευνας - Προσφυγή ακυρώσεως - Τελική έκθεση της επιτροπής έρευνας - Προπαρασκευαστική πράξη - Απαράδεκτο - Απόφαση περί απορρίψεως της καταγγελίας - Βλαπτική πράξη - Παραδεκτό - Άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα ακροάσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Ευθύνη)

(2022/C 128/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: LU (εκπρόσωπος: B. Maréchal, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: G. Faedo και K. Carr, επικουρούμενες από τους J. Currall και B. Wägenbaur, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α, παράγραφος 1, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της τελικής εκθέσεως της επιτροπής έρευνας όσον αφορά τον σεβασμό της αξιοπρέπειας του προσώπου στον χώρο εργασίας, καθώς και της αποφάσεως του Προέδρου της ΕΤΕπ της 26ης Μαΐου 2020 με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία του προσφεύγοντος-ενάγοντος για ηθική παρενόχληση και, αφετέρου, την επιδίκαση αποζημίωσης για τη βλάβη που φέρεται να υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) της 26ης Μαΐου 2020 με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία του LU για ηθική παρενόχληση.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 23.11.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2022 — Calzaturificio Emmegiemme Shoes κατά EUIPO — Inticom (MAIMAI MADE IN ITALY)

(Υπόθεση T-589/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MAIMAI MADE IN ITALY - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης YAMAMAY - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Παραδεκτό νέων αποδεικτικών στοιχείων - Αλλοίωση του διακριτικού χαρακτήρα)

(2022/C 128/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Calzaturificio Emmegiemme Shoes Srl (Surano, Ιταλία) (εκπρόσωπος: R. Fragalà, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Capostagno)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Inticom SpA (Gallarate, ΙταλίαItalie)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 14ης Ιουλίου 2020 (υπόθεση R 1874/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Inticom και της Calzaturificio Emmegiemme Shoes.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Calzaturificio Emmegiemme Shoes Srl στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 378 της 9.11.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Canisius κατά EUIPO — Beiersdorf (CCLABELLE VIENNA)

(Υπόθεση T-694/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CCLABELLE VIENNA - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης LABELLO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 128/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maria Alexandra Canisius (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: H. Asenbauer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Beiersdorf AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Fuhrmann και V. von Bomhard, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Σεπτεμβρίου 2020 (υπόθεση R 2233/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Beiersdorf και M.Α. Canisius.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Maria Alexandra Canisius στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 28 της 25.1.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Maternus κατά EUIPO — adp Gauselmann (WILD)

(Υπόθεση T-116/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης WILD - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 128/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maternus GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Zoebisch και R. Drozdz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: R. Manea και Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: adp Gauselmann GmbH (Espelkamp, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Mandel, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Δεκεμβρίου 2020 (υπόθεση R 932/2019-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ adp Gauselmann και Maternus.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Maternus GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 148 της 26.4.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Novelis Deutschland κατά EUIPO — CU.CO. (Μαγειρικό σκεύος για μπάρμπεκιου)

(Υπόθεση T-173/21) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει μαγειρικό σκεύος για μπάρμπεκιου - Προγενέστερο εθνικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002)

(2022/C 128/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novelis Deutschland GmbH (Göttingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Herberth, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: Ε. Μαρκάκης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Cuki Cofresco Srl (CU.CO.) (Volpiano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: L. Saglietti και E. Bianco, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 1856/2019-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Cuki Cofresco και Novelis Deutschland.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Novelis Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Vita Zahnfabrik κατά EUIPO — VIPI Produtos Odontológicos (VITABLOCS TriLuxe forte)

(Υπόθεση T-202/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα VITABLOCS TriLuxe forte - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRILUX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2022/C 128/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vita Zahnfabrik H. Rauter GmbH & Co. KG (Bad Säckingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Theis και F. Hauck, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Frydendahl και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: VIPI Indústria, Comércio, Exportação E Importação De Produtos Odontológicos LTDA (Pirassununga, Βραζιλία) (εκπρόσωπος: J. Blum, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 818/2020-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ VIPI Indústria, Comércio, Exportação E Importação De Produtos Odontológicos και Vita Zahnfabrik H. Rauter.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Vita Zahnfabrik H. Rauter GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 217 της 7.6.2021.

του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2022 — Meta Cluster κατά EUIPO (Clustermedizin)

(Υπόθεση T-233/21) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Clustermedizin - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 128/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Meta Cluster GmbH (Pyrbaum, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Baumann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Bosse και D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Φεβρουαρίου 2021 (υπόθεση R 2127/2020-4), σχετικά με αίτηση καταχώρισης του λεκτικού σημείου Clustermedizin ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Meta Cluster GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 242 της 21.6.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Δεκεμβρίου 2021 — Λεγάκης κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-765/14) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Οικονομική και νομισματική πολιτική - Πρόγραμμα στήριξης της σταθερότητας της Κύπρου - Δηλώσεις της Ευρωομάδας της 16ης και της 25ης Μαρτίου 2013 σχετικά με την Κύπρο - Δήλωση του προέδρου της Ευρωομάδας της 21ης Μαρτίου 2013 σχετικά με την Κύπρο - Εσφαλμένος προσδιορισμός του εναγομένου - Προδήλως απαράδεκτο)

(2022/C 128/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Γεώργιος Λεγάκης (Παλαιό Φάληρο, Ελλάδα), Μυρτώ Παναγιώτα Λεγάκη (Παλαιό Φάληρο), Μαρία Λεγάκη (Παλαιό Φάληρο), Μελίνα Λεγάκη (Παλαιό Φάληρο) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. de Gregorio Merino, Ε. Χατζηιωακειμίδου, Μ. Μπαλτά και E. Dumitriu-Segnana)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν λόγω των δηλώσεων της Ευρωομάδας της 16ης και της 25ης Μαρτίου 2013 και της δήλωσης του προέδρου της Ευρωομάδας της 21ης Μαρτίου 2013.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τον Γεώργιο Λεγάκη, τη Μυρτώ Παναγιώτα Λεγάκη, τη Μαρία Λεγάκη και τη Μελίνα Λεγάκη στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 34 της 2.2.2015.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2022 — Alauzun κ.λπ. κατά Επιτροπής και ΕΜΑ

(Υπόθεση T-418/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Τροποποίηση της άδειας για υπό αίρεση διάθεση στην αγορά φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση Comirnaty - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Προπαρασκευαστική πράξη - Έλλειψη έννομου συμφέροντος - Απουσία άμεσου επηρεασμού - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Πράξη μη κανονιστικής φύσεως - Απαράδεκτο)

(2022/C 128/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Virginie Alauzun (Saint-Cannat, Γαλλία) και 774 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωπος: F. Di Vizio, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet, L. Haasbeek και K. Mifsud-Bonnici), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (εκπρόσωποι: Σ. Δρόσος, C. Schultheiss και S. Marino)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της εκτελεστικής αποφάσεως C(2021) 4034 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2021, για την τροποποίηση της άδειας κυκλοφορίας υπό αίρεση που χορηγήθηκε με την απόφαση C(2020) 9598(final) για το φάρμακο «Comirnaty — Εμβόλιο mRNA COVID-19 (τροποποιημένων νουκλεοτιδίων)» που προορίζεται για ανθρώπινη χρήση και, αφετέρου, της γνώμης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων της 28ης Μαΐου 2021.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Virginie Alauzun και τους άλλους προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 338 της 23.8.2021.

Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2022 — Dado Ceramica κ.λπ. κατά EUIPO — Italcer (Piastrelle)

(Υπόθεση T-40/22)

(2022/C 128/38)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Dado Ceramica Srl (San Giovanni in Persiceto, Ιταλία), Antica Ceramica Rubiera Srl (Rubiera, Ιταλία) και Star-Gres sp. z o.o. (Końskie, Πολωνία) (εκπρόσωποι: A. Merlini και F. Carpi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Italcer SpA (Rubiera, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα (Piastrelle) — Υπ’ αριθ. 6 581 245-0013 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 1965/2020-3

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να δεχθεί την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, ακολούθως, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO με τις κατάλληλες οδηγίες για τη διεξαγωγή της προφορικής διαδικασίας και την αποδοχή των νέων άκρως συναφών εγγράφων·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας και να τους υποχρεώσει να αποδώσουν τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 5 του κανονισμού (CE) 6/2002 του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 6 του κανονισμού (CE) 6/2002 του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2022 — DDR Kultur κατά EUIPO — Groupe Canal+ (THE PLANET)

(Υπόθεση T-47/22)

(2022/C 128/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DDR Kultur UG (haftungsbeschränkt) (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: I. Yeboah, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Groupe Canal+ (Issy-les-Moulineaux, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης THE PLANET — Υπ’ αριθ. 18 096 394 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 2385/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2022 — Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-48/22)

(2022/C 128/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil, J. Očková και O. Serdula)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο κατά το οποίο με αυτήν αποκλείονται δαπάνες συνολικού ύψους 43 470 836,30 ευρώ πραγματοποιηθείσες από την Τσεχική Δημοκρατία, και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της η προσφεύγουσα ζητεί να διαπιστωθεί η παράβαση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2021/2020 της Επιτροπής, της 17ης Νοεμβρίου 2021, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2021) 8168 τελικό] κατά το μέρος που με αυτήν αποκλείονται δαπάνες συνολικού ύψους 43 470 836,30 ευρώ πραγματοποιηθείσες από την Τσεχική Δημοκρατία.

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με τη διαπίστωση περί εφαρμογής του καθεστώτος του αποκαλούμενου «ενεργού γεωργού». Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013 (1), διότι επέβαλε διόρθωση παρά το γεγονός ότι η Τσεχική Δημοκρατία δεν παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης κατά τη διενέργεια του ελέγχου του καθεστώτος του ενεργού γεωργού. Το δίκαιο της Ένωσης δεν απαγορεύει, στην περίπτωση των δύο προϋποθέσεων που προβλέπει το άρθρο 9, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 1307/2013, να εφαρμόζεται το κριτήριο του μεριδίου επί των εσόδων από τη γεωργική δραστηριότητα. Το δίκαιο της Ένωσης δεν απαιτεί επίσης να λαμβάνονται υπόψη κατά τη διενέργεια του ελέγχου του καθεστώτος του ενεργού γεωργού οι αποκαλούμενες συνδεόμενες επιχειρήσεις. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013 και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης που επέβαλε δεν λαμβάνει υπόψη τη βαρύτητα της προσαπτόμενης μη συμμόρφωσης.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με τη διαπίστωση περί των αποκαλούμενων μόνιμων βοσκοτόπων. Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, παραβίασε τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης κατά την έννοια του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθόσον επέβαλε διόρθωση παρά το γεγονός ότι προγενέστερα είχε η ίδια αναγνωρίσει ότι το σύστημα καταγραφής των μόνιμων βοσκοτόπων στην Τσεχική Δημοκρατία είναι σύμφωνο με το δίκαιο της Ένωσης. Άλλωστε, η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε την ενέργεια αυτή.

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με τη διαπίστωση περί ελάχιστου ποσοστού ελέγχων. Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, καθόσον επέβαλε διόρθωση παρά το γεγονός ότι η Τσεχική Δημοκρατία τήρησε το απαιτούμενο από το δίκαιο της Ένωσης ελάχιστο ποσοστό ελέγχων. Η Επιτροπή δεν προσδιόρισε μια από τις προσαπτόμενες παρατυπίες με την αρχική ανακοίνωση στο πλαίσιο του ελέγχου και, ως εκ τούτου, παρέβη το άρθρο 34, παράγραφος 2, του κανονισμού 908/2014 (2). Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013 και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης που επέβαλε δεν λαμβάνει υπόψη τη βαρύτητα της προσαπτόμενης μη συμμόρφωσης.

Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με τη διαπίστωση περί ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων πόρων. Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, καθόσον επέβαλε διόρθωση παρά το γεγονός ότι οι προβαλλόμενες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης δεν απαιτούν συστηματική επαλήθευση της μη επιλεξιμότητας της έκτασης για τη χορήγηση ενίσχυσης κατά τα παρελθόντα έτη. Εν πάση περιπτώσει, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013 και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, διότι το ύψος της δημοσιονομικής διόρθωσης που επέβαλε δεν λαμβάνει υπόψη τη βαρύτητα της προσαπτόμενης μη συμμόρφωσης.

Με τον πέμπτο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με τη διαπίστωση περί εκπρόθεσμης υποβολής της αίτησης. Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, καθόσον επέβαλε διόρθωση παρά το γεγονός ότι η δυνατότητα να συμπληρωθεί εντός πέντε ημερών η υπογραφή στην αίτηση δεν ισοδυναμεί με εκπρόθεσμη υποβολή της αίτησης κατά την έννοια του άρθρου 13 του κανονισμού 640/2014 (3).

Με τον έκτο λόγο υποστηρίζεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η δημοσιονομική διόρθωση που επιβλήθηκε σε σχέση με όλες τις διαπιστώσεις του ελέγχου ως προς τη θέση του προϋπολογισμού σχετικά με την αποκαλούμενη δημοσιονομική πειθαρχία. Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 1306/2013 και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον προέβη σε εσφαλμένο υπολογισμό της διόρθωσης αυτής, τούτο δε όχι μόνο λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων των λοιπών λόγων της προσφυγής.

---

(1)  Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 908/2014 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους οργανισμούς πληρωμών και άλλους οργανισμούς, τη δημοσιονομική διαχείριση, την εκκαθάριση λογαριασμών, τους κανόνες σχετικά με τους ελέγχους, τις εγγυήσεις και τη διαφάνεια (ΕΕ 2014, L 255, σ. 59).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 640/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου και τους όρους απόρριψης ή ανάκτησης πληρωμών καθώς και τις διοικητικές κυρώσεις που εφαρμόζονται στις άμεσες ενισχύσεις, τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης και την πολλαπλή συμμόρφωση (ΕΕ 2014, L 181, σ. 48).

Προσφυγή-αγωγή της 21ης Ιανουαρίου 2022 — AL κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-50/22)

(2022/C 128/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AL (εκπρόσωπος: R. Rata, δικηγόρος)

Καθών-εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση της 22ας Οκτωβρίου 2021 κατά το μέρος που δεν κάνει δεκτές τις διοικητικές ενστάσεις που είχε υποβάλει ο προσφεύγων-ενάγων κατά των από 3 Μαρτίου 2021 και 22 Μαρτίου 2021 αποφάσεων του PMO και, καθόσον αυτό είναι δυνατόν, να διατάξει την αντίστοιχη επικαιροποίηση των αποφάσεων περί καθορισμού του ακριβούς προς ανάκτηση ποσού που εκδόθηκαν εν συνεχεία·

—	να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να φέρει τα δικαστικά του έξοδα και να το καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος-ενάγοντος. (1)

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 4, 5, 9 και 10 της αποφάσεως της 29ης Aπριλίου 2004 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως των γενικών εκτελεστικών διατάξεων όσον αφορά τα πρόσωπα που εξομοιούνται προς συντηρούμενα τέκνα, καθόσον το καθαρό εισόδημα του προσφεύγοντος-ενάγοντος υπολογίστηκε λαμβανομένων υπόψη άλλων ευεργετημάτων/άλλων πληρωμών για την προηγούμενη στρατιωτική του θητεία και της συμβολής στη συντήρηση της μητέρας του από τρίτο πρόσωπο, παράβαση η οποία οδήγησε σε εσφαλμένες μειώσεις ποσών βάσει του άρθρου 5 των ως άνω γενικών εκτελεστικών διατάξεων κατά τον υπολογισμό του κόστους συντηρήσεως της μητέρας του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 85 του ΚΥΚ και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά το επίδομα για τη μητέρα του προσφεύγοντα-ενάγοντα, η οποία εξομοιούται προς συντηρούμενο τέκνο, ελλείψει προθέσεως του προσφεύγοντα-ενάγοντα να παραπλανήσει σκοπίμως τη διοίκηση όσον αφορά τα ποσά που έλαβε για την προηγούμενη στρατιωτική του θητεία.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της χρηστής διοικήσεως όσον αφορά το επίδομα για τη μητέρα του προσφεύγοντος-ενάγοντος, η οποία εξομοιούται προς συντηρούμενο τέκνο, καθόσον η διοίκηση γνώριζε τα ποσά που έλαβε ο προσφεύγων-ενάγων για την προηγούμενη στρατιωτική του θητεία.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 85 του ΚΥΚ και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά το επίδομα τέκνου για τους Α και Β για την περίοδο μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου 2013 και 30ής Ιουνίου 2013, ελλείψει οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου ότι ο προσφεύγων-ενάγων γνώριζε τη λήξη της περιόδου ανάδοχης φροντίδας και, επομένως, ελλείψει προθέσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος να παραπλανήσει σκοπίμως τη διοίκηση όσον αφορά τη λήξη της περιόδου ανάδοχης φροντίδας.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 85 του ΚΥΚ και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά το επίδομα τέκνου για τον Γ, (i) λαμβανομένου υπόψη ότι αποδεικνύεται προς ικανοποίηση της διοίκησης ότι ο Γ «πράγματι συντηρείται» από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα και (ii) ελλείψει οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου της υποτιθέμενης προθέσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος να παραπλανήσει σκοπίμως τη διοίκηση.

---

(1)  Ο προσφεύγων-ενάγων κάνει λόγο στο δικόγραφό του για «καθού-εναγόμενο» (σε ενικό αριθμό).

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2022 — Chambre de commerce et d’industrie territoriale de la Marne en Champagne κατά EUIPO — Ambrosetti Group (TEHA)

(Υπόθεση T-52/22)

(2022/C 128/42)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Chambre de commerce et d’industrie territoriale de la Marne en Champagne (Châlons-en-Champagne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: T. de Haan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ambrosetti Group Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TEHA — Υπ’ αριθ. 17 091 091αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 837/2021-4

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων με τα οποία επιβαρύνθηκε η δικαιοπάροχος του προσφεύγοντος στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2022 — Chambre de commerce et d’industrie territoriale de la Marne en Champagne κατά EUIPO — Ambrosetti Group (TEHA)

(Υπόθεση T-60/22)

(2022/C 128/43)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Chambre de commerce et d’industrie territoriale de la Marne en Champagne (Châlons-en-Champagne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: T. de Haan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ambrosetti Group Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση του εικονιστικού σήματος TEHA — Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση 1 404 100

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 839/2021-4

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων με τα οποία επιβαρύνθηκε η δικαιοπάροχος του προσφεύγοντος στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή-αγωγή της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — PS κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-65/22)

(2022/C 128/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: PS (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2021 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα που ο ίδιος είχε υποβάλει στις 21 Μαΐου 2021·

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα την αποζημίωση που προβλέπεται στο άρθρο 11 του ασφαλιστήριου συμβολαίου της AXA, λόγω μόνιμης αναπηρίας, στο ανώτατο ποσοστό, καθώς και το επίδομα που προβλέπεται στο άρθρο 9.1.13 των διοικητικών διατάξεων, καθώς και ποσόν ύψους 24 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την προκληθείσα ηθική βλάβη·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του κατά της αποφάσεως της ΕΤΕπ της 12ης Ιουλίου 2021 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα αποζημιώσεως που ο ίδιος είχε υποβάλει στις 21 Μαΐου 2021, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος στην αποτελεσματικότητα της κοινωνικής ασφαλίσεως των εργαζομένων κατά την έννοια των άρθρων 31, παράγραφος 1 και 34, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και του άρθρου 12 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως, προσβολή του δικαιώματος στην εντός ευλόγου χρόνου εξέταση των υποθέσεων, και παράβαση του καθήκοντος μέριμνας που υπέχει η ΕΤΕπ.

Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2022 — Granini France κατά EUIPO — Pichler (Joro)

(Υπόθεση T-68/22)

(2022/C 128/45)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Granini France (Mâcon, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Wachsmuth, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Josef Pichler (San Leonardo in Passiria, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: O αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Joro — Υπ’ αριθ. 18 136 261 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Νοεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 2336/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να ακυρωθεί η απόφαση του τμήματος ανακοπών της 19ης Νοεμβρίου 2020 κατά το μέρος που απορρίπτει την ανακοπή για τα προϊόντα Λικέρ από ginseng· ιαπωνικό λικέρ αρωματισμένο με εκχυλίσματα umeshu· Λικέρ από ερυθρό ginseng· λικέρ από αλεσμένο κριθάρι· τονωτικό λικέρ, αρωματισμένο με εκχυλίσματα ιαπωνικού δαμάσκηνου [umeshu]· αλκοολούχα ανάμεικτα κοκτέιλ· αλκοολούχα κοκτέιλ με γάλα· αλκοολούχα κοκτέιλ με παγωμένη ζελατίνη· οινοπνευματώδη ποτά από κοκτέιλ φρούτων· αλκοολούχα ποτά φρούτων· οινοπνευματώδη ποτά με βάση το τσάι· προαναμεμειγμένα οινοπνευματώδη ποτά τα οποία δεν έχουν ως βάση τον ζύθο· μείγματα ποτών που περιέχουν αλκοόλη· απεριτίφ· ιαπωνικοί γλυκείς οίνοι με εκχυλίσματα ginseng και φλοιού κίνας· οίνος από μαύρα σμέουρα [bokbunjaju]· οινοπνευματώδη ποτά από φρούτα· ποτά με χαμηλή περιεκτικότητα σε οινόπνευμα και με χυμούς φρούτων· οινοπνευματώδη εκχυλίσματα φρούτων και να απορριφθεί η αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπ’ αριθ. 18 136 261 για τα εν λόγω προϊόντα·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.