ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2021 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 38 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marc Gómez del Moral Guasch κατά Bankia SA

(Υπόθεση C-655/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/EOK - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Σύμβαση ενυπόθηκου δανείου - Κυμαινόμενο επιτόκιο - Δείκτης αναφοράς των ενυπόθηκων δανείων (IRPH) - Έλεγχος διαφάνειας από το εθνικό δικαστήριο - Εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών ρητρών - Συνέπειες της αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Απόφαση της 3ης Μαρτίου 2020, Gómez del Moral Guasch (C-125/18, EU:C:2020:138) - Νέα προδικαστικά ερωτήματα)

(2022/C 37/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia no 38 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marc Gómez del Moral Guasch

κατά

Bankia SA

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 5 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και της απαίτησης διαφάνειας των συμβατικών ρητρών, στο πλαίσιο ενυπόθηκου δανείου επιτρέπεται ο επαγγελματίας να μην ενσωματώσει στη σύμβαση τον πλήρη ορισμό του δείκτη αναφοράς με βάση τον οποίο υπολογίζεται το κυμαινόμενο επιτόκιο ή να μην παράσχει στον καταναλωτή, πριν από τη σύναψη της σύμβασης, ενημερωτικό έντυπο στο οποίο καταγράφεται η προηγούμενη εξέλιξη του δείκτη αυτού, για τον λόγο ότι οι πληροφορίες σχετικά με τον δείκτη δημοσιεύονται επίσημα, υπό τον όρο ότι, λαμβανομένων υπόψη των δημοσιοποιημένων και προσβάσιμων πληροφοριακών στοιχείων καθώς και των πληροφοριών που παρέσχε, κατά περίπτωση, ο επαγγελματίας, ο μέσος καταναλωτής, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως επιμελής και συνετός, δύναται να κατανοήσει τη συγκεκριμένη λειτουργία του τρόπου υπολογισμού του επιτοκίου και, συνεπώς, να αξιολογήσει, βάσει σαφών και κατανοητών κριτηρίων, τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας ρήτρας για τις χρηματοπιστωτικές του υποχρεώσεις.

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, το άρθρο 4, παράγραφος 2, και το άρθρο 5 της οδηγίας 93/13 έχουν την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, όταν κρίνει ότι συμβατική ρήτρα για τον καθορισμό του τρόπου υπολογισμού κυμαινόμενου επιτοκίου στο πλαίσιο σύμβασης ενυπόθηκου δανείου δεν είναι διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, ή του άρθρου 5 της οδηγίας, οφείλει να εξετάσει αν η συγκεκριμένη ρήτρα είναι «καταχρηστική», κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι επιβάλλει στον εθνικό δικαστή να παράσχει στον καταναλωτή τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ, αφενός, της συμπλήρωσης της σύμβασης μέσω της αντικατάστασης της κριθείσας ως καταχρηστικής συμβατικής ρήτρας καθορισμού κυμαινόμενου επιτοκίου με ρήτρα που παραπέμπει σε δείκτη ο οποίος εφαρμόζεται συμπληρωματικώς κατά τον νόμο και, αφετέρου, της ακύρωσης της σύμβασης ενυπόθηκου δανείου στο σύνολό της, εάν αυτή δεν μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει χωρίς την εν λόγω ρήτρα.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13, σε συνδυασμό με το άρθρο της 1, παράγραφος 2, έχουν την έννοια ότι, σε περίπτωση ακυρότητας καταχρηστικής ρήτρας καθορισμού δείκτη αναφοράς για τον υπολογισμό του κυμαινόμενου επιτοκίου του δανείου, δεν αντιτίθεται στην εκ μέρους του εθνικού δικαστή, τηρουμένων των προϋποθέσεων που διαλαμβάνονται στη σκέψη 67 της απόφασης της 3ης Μαρτίου 2020, Gómez del Moral Guasch (C-125/18, EU:C:2020:138), υποκατάσταση του ως άνω δείκτη με δείκτη προβλεπόμενο στον νόμο και εφαρμοστέο ελλείψει αντίθετης συμφωνίας των συμβαλλομένων, εφόσον υπάρχει αντιστοιχία του επιπέδου περιπλοκότητας του τρόπου καθορισμού των δύο δεικτών και το εθνικό δίκαιο προβλέπει την υποκατάσταση αυτή σε περιπτώσεις στις οποίες δεν υφίσταται αντιδικία με σκοπό τη διατήρηση της ισορροπίας των εκατέρωθεν παροχών μεταξύ των συμβαλλομένων, υπό τον όρο ότι ο δείκτης απηχεί όντως εθνική διάταξη ενδοτικού δικαίου.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία σύμβαση συναφθείσα μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή δεν μπορεί να εξακολουθήσει να ισχύει μετά την κατάργηση καταχρηστικής ρήτρας και η ακύρωση της σύμβασης στο σύνολό της θα εξέθετε τον καταναλωτή σε ιδιαιτέρως επιζήμιες συνέπειες, ο εθνικός δικαστής μπορεί να θεραπεύσει την ακυρότητα της ρήτρας διά της εφαρμογής αντ’ αυτής εθνικής διάταξης ενδοτικού δικαίου, ενώ το επιτόκιο που υπολογίζεται με βάση τον δείκτη υποκατάστασης πρέπει να ισχύει από την ημερομηνία σύναψης της σύμβασης.

(1) Ημερομηνία καταθέσεως: 2 Δεκεμβρίου 2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2021 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 2 de Ibiza (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — YB κατά Unión de Créditos Inmobiliarios SA

(Υπόθεση C-79/21) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 53 και 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Kαταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Σύμβαση ενυπόθηκου δανείου - Κυμαινόμενο επιτόκιο - Δείκτης αναφοράς για τα ενυπόθηκα δάνεια (IRPH) - Έλεγχος διαφάνειας από το εθνικό δικαστήριο - Υποχρέωση παροχής πληροφοριών - Εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών ρητρών - Aπαιτήσεις καλής πίστεως, ισορροπίας και διαφάνειας - Συνέπειες της διαπιστώσεως της ακυρότητας)

(2022/C 37/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia no 2 de Ibiza

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Unión de Créditos Inmobiliarios SA

Διατακτικό

Το άρθρο 5 της οδηγίας 93/13/EOK του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 1993 σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, και η απαίτηση διαφάνειας των συμβατικών ρητρών, στο πλαίσιο ενυπόθηκου δανείου, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία και σε εθνική νομολογία οι οποίες απαλλάσσουν τον επαγγελματία από την υποχρέωση παροχής πληροφοριών στον καταναλωτή, κατά τη σύναψη συμβάσεως ενυπόθηκου δανείου, ως προς την προηγούμενη εξέλιξη του δείκτη αναφοράς, τουλάχιστον ως προς τα δύο τελευταία έτη, βάσει συγκρίσεως σε σχέση με έναν τουλάχιστον άλλον δείκτη όπως ο δείκτης Euribor, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω εθνική νομοθεσία και η εν λόγω εθνική νομολογία παρέχουν τη δυνατότητα στο εθνικό δικαστήριο να ελέγξει εντούτοις ότι, λαμβανομένων υπόψη των πληροφοριακών στοιχείων τα οποία είναι δημοσίως διαθέσιμα και προσβάσιμα καθώς και των πληροφοριών οι οποίες λαμβάνονται, κατά περίπτωση, από τον επαγγελματία, ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, είχε τη δυνατότητα να κατανοήσει τη συγκεκριμένη λειτουργία του τρόπου υπολογισμού του δείκτη αναφοράς και, συνεπώς, να αξιολογήσει, βάσει σαφών και κατανοητών κριτηρίων, τις δυνητικά σημαντικές οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας ρήτρας για τις χρηματοπιστωτικές του υποχρεώσεις.

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία και σε εθνική νομολογία κατά τις οποίες η έλλειψη καλής πίστεως του επαγγελματία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για οποιονδήποτε έλεγχο του περιεχομένου μη διαφανούς ρήτρας συμβάσεως συναφθείσας με τον καταναλωτή. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να κρίνει εάν, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των σχετικών περιστάσεων της διαφοράς της κύριας δίκης, ο επαγγελματίας πρέπει να θεωρείται ότι ενήργησε με καλή πίστη, επιλέγοντας δείκτη προβλεπόμενο από τον νόμο, και εάν η ρήτρα η οποία περιλαμβάνει έναν τέτοιον δείκτη δύναται να δημιουργήσει σημαντική ανισορροπία εις βάρος του καταναλωτή μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των συμβαλλομένων που απορρέουν από τη σύμβαση.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχουν την έννοια ότι παρέχουν τη δυνατότητα στο εθνικό δικαστήριο, σε περίπτωση ακυρότητας καταχρηστικής συμβατικής ρήτρας που ορίζει δείκτη αναφοράς για τον υπολογισμό του κυμαινόμενου επιτοκίου δανείου, να αντικαταστήσει τον συγκεκριμένο δείκτη αναφοράς με δείκτη προβλεπόμενο στον νόμο, ο οποίος είναι εφαρμοστέος ελλείψει αντίθετης συμφωνίας των συμβαλλομένων, όταν οι δύο αυτοί δείκτες παράγουν τα ίδια αποτελέσματα, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες προβλέπονται στη σκέψη 67 της αποφάσεως της 3ης Μαρτίου 2020, Gómez del Moral Guasch (C-125/18, EU:C:2020:138).

4)	Το δέκατο έκτο ερώτημα του Juzgado de Primera Instancia no 2 de Ibiza (πρωτοδικείου υπ’ αριθ. 2 της Ιμπίθα, Ισπανία) είναι προδήλως απαράδεκτο.

(1) Ημερομηνία καταθέσεως: 9 Φεβρουαρίου 2021.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/6

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Αυγούστου 2021 ο DI κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο πενταμελές τμήμα) στις 9 Ιουνίου 2021 στην υπόθεση T-514/19, DI κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-513/21 P)

(2022/C 37/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: DI (εκπρόσωπος: L. Levi, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

—

κατά συνέπεια, να κάνει δεκτά τα αιτήματα του αναιρεσείοντος:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ της 7ης Μαΐου 2019 με την οποία επιβλήθηκε η ποινή της απόλυσης για πειθαρχικούς λόγους χωρίς προειδοποίηση,

—	να ακυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ της 25ης Ιουνίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα να κινηθεί εκ νέου η πειθαρχική διαδικασία κατόπιν της περάτωσης της ποινικής διαδικασίας,

—	σε κάθε περίπτωση, να διατάξει την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του αναιρεσείοντος, η οποία υπολογίζεται ex aequo et bono σε 20 000 ευρώ,

—	να διατάξει την απόδοση των δαπανών του αναιρεσείοντος.

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων τόσο της αναιρετικής όσο και της πρωτοβάθμιας δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απορρίφθηκε ο πρώτος λόγος ακυρώσεως που αφορά αναρμοδιότητα του οργάνου που εξέδωσε τις πρωτοδίκως προσβαλλόμενες πράξεις.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απορρίφθηκε ο δεύτερος λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 8.3.2 των κανόνων για θέματα προσωπικού και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απορρίφθηκε ο έβδομος λόγος ακυρώσεως που αφορά προσβολή του δικαιώματος στο τεκμήριο αθωότητας και παράβαση του άρθρου 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απορρίφθηκε ο τέταρτος λόγο ακυρώσεως που αφορά παράβαση του άρθρου 8.3.7 των κανόνων για θέματα προσωπικού και παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απορρίφθηκε ο έκτος λόγο ακυρώσεως που αφορά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/7

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Αυγούστου 2021 η CE κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Ιουνίου 2021 στην υπόθεση T-355/19, CE κατά Επιτροπής των Περιφερειών

(Υπόθεση C-539/21 P)

(2022/C 37/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CE (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Περιφερειών

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση της 16ης Ιουνίου 2021, CE κατά Επιτροπής των Περιφερειών (T-355/19)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Περιφερειών στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου τα οποία αφορούν τόσο την κύρια διαδικασία όσο και τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα βάλλει ιδίως κατά των σκέψεων 69 και 70, 73 έως 77, 83 έως 91, 109 έως 116, 126 έως 139, 149 και 150 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης. Προβάλλει έναν μόνο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος στηρίζεται σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, τα οποία είχαν ως συνέπεια την ανεπαρκή και ασαφή κατά νόμον αιτιολόγηση.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 13 Σεπτεμβρίου 2021 — ZS κατά Zweckverband «Kommunale Informationsverarbeitung Sachsen» KISA, νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου

(Υπόθεση C-560/21)

(2022/C 37/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων, εκκαλών και αναιρεσείων: ZS

Εναγομένη, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Zweckverband «Kommunale Informationsverarbeitung Sachsen» KISA, νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 38, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 (1) (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων, στο εξής: ΓΚΠΔ) την έννοια ότι αντίκειται σε διάταξη του εθνικού δικαίου, όπως, στην παρούσα υπόθεση, το άρθρο 6, παράγραφος 4, πρώτο εδάφιο, του Bundesdatenschutzgesetz (ομοσπονδιακού νόμου περί προστασίας δεδομένων), η οποία εξαρτά την παύση του υπευθύνου προστασίας δεδομένων, την οποία πραγματοποιεί ο υπεύθυνος επεξεργασίας που είναι εργοδότης του, από τις προϋποθέσεις που ορίζει η εν λόγω διάταξη, ανεξαρτήτως του αν η παύση πραγματοποιείται στο πλαίσιο ασκήσεως των καθηκόντων του;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2)	Στηρίζεται το άρθρο 38, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων σε επαρκή νομική βάση, ιδίως στο μέτρο που αφορά τον καθορισμό υπεύθυνων προστασίας δεδομένων οι οποίοι έχουν σχέση εργασίας με τον υπεύθυνο επεξεργασίας;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/8

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Σεπτεμβρίου 2021 ο DD κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2021 στην υπόθεση T-632/19, DD κατά FRA

(Υπόθεση C-587/21 P)

(2022/C 37/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: DD (εκπρόσωπος: N. Lorenz, Rechtsanwältin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

—

κατά συνέπεια,

—

να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: FRA) της 19ης Νοεμβρίου 2018, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση που υπέβαλε ο αναιρεσείων βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

εφόσον τούτο απαιτείται, να ακυρώσει την από 12 Ιουνίου 2018 απόφαση του Διευθυντή του FRA, η οποία παρελήφθη στις 13 Ιουνίου 2018 και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα που υπέβαλε ο αναιρεσείων βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της ως άνω αποφάσεως της 19ης Νοεμβρίου 2019·

—	να επιδικάσει στον αναιρεσείοντα χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη την οποία υπέστη, όπως αυτή εκτίθεται στην ασκηθείσα αναίρεση, η οποία υπολογίζεται ex aequo et bono σε 100 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει τον FRA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Νομικό σφάλμα και παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τα εκτεθέντα πραγματικά περιστατικά.

Νομικό σφάλμα και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου σχετικά με τον πρώτο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα, παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου, ανεπαρκής αιτιολογία, παράλειψη αποφάνσεως επί προβληθέντος ισχυρισμού και παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τον δεύτερο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα, πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και ανεπαρκής αιτιολογία σχετικά με τον τρίτο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα, παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων, πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, ισχυρισμός ότι το Γενικό Δικαστήριο ενήργησε ultra vires και ultra petita, ισχυρισμός ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς απέρριψε την πρόταση του αναιρεσείοντος να προσκομίσει κατόπιν σχετικής προσκλήσεως κρίσιμο έγγραφο και ανεπαρκής αιτιολογία σχετικά με τον τέταρτο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα, ανεπαρκής αιτιολογία, εσφαλμένη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον νομικό κανόνα, παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως σχετικά με τον πέμπτο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα, παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων, παράλειψη αποφάνσεως επί προβληθέντος ισχυρισμού, εσφαλμένη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον νομικό κανόνα, ισχυρισμός ότι το Γενικό Δικαστήριο ενήργησε ultra petita, ισχυρισμός ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς απέρριψε το αίτημα του αναιρεσείοντος να προσκομισθεί κρίσιμο έγγραφο, ελλιπής εξέταση της προσφυγής-αγωγής και του προβληθέντος από τον αναιρεσείοντα ισχυρισμού περί παρενοχλήσεως σχετικά με τον έκτο ισχυρισμό περί παρανομίας.

Νομικό σφάλμα σχετικά με το κεφάλαιο περί πραγματικής ζημίας και αιτιώδους συνδέσμου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε ο Άρειος Πάγος (Ελλάδα) την 23η Σεπτεμβρίου 2021 — Charles Taylor Adjusting Limited, FD κατά Starlight Shipping Company, Overseas Marine Enterprises INC

(Υπόθεση C-590/21)

(2022/C 37/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Άρειος Πάγος

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες:

Charles Taylor Adjusting Limited,

Αναιρεσίβλητες:

Starlight Shipping Company,

Overseas Marine Enterprises INC

Προδικαστικά ερωτήματα

Κατά την αληθή έννοια της πρόδηλης αντίθεσης στην ενωσιακή δημόσια τάξη κατ’ επέκταση δε και στην εγχώρια δημόσια τάξη, που αποτελεί λόγο μη αναγνώρισης και μη κηρύξεως εκτελεστότητας κατ’ άρθρα 34 περ. 1 και 45 παρ. 1 του κανονισμού 44/2001 (1), εμπίπτουν, πέραν των ρητών αντιαγωγικών διαταγών, που απαγορεύουν την έναρξη και συνέχιση δικών ενώπιον δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους, και αποφάσεις ή διαταγές δικαστηρίων κρατών μελών, που: i. δυσχεραίνουν και θέτουν εμπόδια στον προσφεύγοντα για την παροχή δικαστικής προστασίας από δικαστήριο άλλου κράτους μέλους ή για τη συνέχιση δικών, που έχουν ήδη αρχίσει ενώπιον αυτού, και ii. είναι συμβατή με την ενωσιακή δημόσια τάξη η δι’ αυτού του τρόπου παρέμβαση στη δικαιοδοσία δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους για την εκδίκαση συγκεκριμένης διαφοράς, που έχει ήδη αχθεί ενώπιον του και της οποίας έχει ήδη επιληφθεί; Ειδικότερα δε, αντιβαίνει στην ενωσιακή δημόσια τάξη, κατά την έννοια των άρθ. 34 περ. 1 και 45 παρ. 1 του κανονισμού 44/2001, η αναγνώριση ή (και) η κήρυξη εκτελεστότητας απόφασης ή διαταγής δικαστηρίων κράτους μέλους, με τις οποίες επιδικάζεται προσωρινά και προκαταβολικά χρηματική αποζημίωση στους αιτούντες την αναγνώριση και κήρυξη της εκτελεστότητας για τις δαπάνες και έξοδα, που εκείνοι υφίστανται λόγω της έγερσης αγωγής ή τη συνέχιση δίκης ενώπιον του δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους, με τις αιτιολογίες ότι: α) κατόπιν έρευνας της αγωγής αυτής, η υπόθεση καλύπτεται από συμβιβασμό, που καταρτίσθηκε νομοτύπως και επικυρώθηκε από δικαστήριο του κράτους μέλους, το οποίο εκδίδει την απόφαση (ή) και διαταγή και β) ότι το δικαστήριο του άλλου κράτους μέλους, στο οποίο προσέφυγε ο καθού η απόφαση και διαταγή με νέα αγωγή, στερείται δικαιοδοσίας λόγω ρήτρας αποκλειστικής δικαιοδοσίας;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης επί του ανωτέρω πρώτου ερωτήματος, αποτελεί κατά την αληθή έννοια του άρθρου 34 περ. 1 του κανονισμού 44/2001, όπως τα όρια της είναι ερμηνευτέα από το ΔΕΕ, λόγο κωλύματος αναγνώρισης και κηρύξεως εκτελεστότητας στην Ελλάδα της αποφάσεως και των διαταγών με το ανωτέρω (υπό I) περιεχόμενο, που εκδόθηκαν από δικαστήρια άλλου κράτους μέλους (Ηνωμένου Βασιλείου), όταν αυτές αντιτίθενται ευθέως και προφανώς στην εγχώρια δημόσια τάξη σύμφωνα με τις προπαρατιθέμενες θεμελιώδεις πολιτειακές και δικαιικές αντιλήψεις, που κρατούν στη χώρα, και τις θεμελιώδεις ρυθμίσεις του ελληνικού δικαίου, που αφορούν τον πυρήνα του δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας (άρθ. 8 και 20 του Ελληνικού Συντάγματος, 33 Αστικού Κώδικα και τη διαπνέουσα όλο το ελληνικό δικονομικό δίκαιο αρχή της διαφύλαξη[ς] του ανωτέρω δικαιώματος, όπως αυτή εξειδικεύεται και από τα άρθ. 176, 173 παρ. 1-3, 185, 205, 191 του ελληνικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας: βλ. παράθεση αυτών των διατάξεων υπό αριθμό 6 του σκεπτικού) και του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, ώστε να είναι επιτρεπτή, σε αυτή την περίπτωση, η υποχώρηση της αρχής του ενωσιακού δικαίου για την ελεύθερη κυκλοφορία των δικαστικών αποφάσεων, συνάδει δε η μη αναγνώριση λόγω αυτού του κωλύματος με τις αντιλήψεις, που αφομοιώνουν και προωθούν την ευρωπαϊκή προοπτική;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (EE 2001, L 12, σ. 1.).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/10

Αναίρεση που άσκησε την 1η Οκτωβρίου 2021 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2021 στην υπόθεση T-670/19, Carbajo Ferrero κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-613/21 P)

(2022/C 37/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: I. Terwinghe, C. González Argüelles, R. Schiano)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Fernando Carbajo Ferrero

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την από 14 Ιουλίου 2021 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-670/19·

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την από 14 Ιουλίου 2021 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-670/19·

—	να απορρίψει την προσφυγή-αγωγή·

—	να καταδικάσει τον F. Carbajo Ferrero στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλονται, αφενός, πλάνες περί το δίκαιο σε σχέση με την ερμηνεία της αποφάσεως της 16ης Μαΐου 2000 περί καθορισμού των σταδίων της διαδικασίας επιλογής των ανωτέρων υπαλλήλων, όπως τροποποιήθηκε με την από 18 Φεβρουαρίου 2008 απόφαση του Προεδρείου, και σε σχέση με την ερμηνεία των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας και, αφετέρου, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών. Το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι η διαδικασία διορισμού του διευθυντή μέσων επικοινωνίας της Γενικής Διεύθυνσης Επικοινωνίας διεξήχθη παράτυπα καθόσον η συμβουλευτική επιτροπή για τον διορισμό των ανώτερων υπαλλήλων δεν χρησιμοποίησε τα ίδια κριτήρια για τη συγκριτική ανάλυση των προσόντων καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, με τον οποίον προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, το Κοινοβούλιο υποστηρίζει ότι το δικαστήριο της ουσίας αγνόησε τη λειτουργία της έκθεσης για τις συνεντεύξεις, που καταρτίζεται από τη συμβουλευτική επιτροπή, και έκρινε εσφαλμένως ότι η ΑΔΑ δεν έλαβε δεόντως υπόψη την επαγγελματική εμπειρία του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Ravensburg (Γερμανία) στις 6 Οκτωβρίου 2021 — RU, PO κατά Nissan Leasing, Volkswagen Leasing GmbH

(Υπόθεση C-617/21)

(2022/C 37/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Ravensburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: RU, PO

Εναγόμενες: Nissan Leasing, Volkswagen Leasing GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2011/83/ΕΕ (1) ή/και της οδηγίας 2008/48/ΕΚ (2) ή/και της οδηγίας 2002/65/ΕΚ (3) συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων με χρέωση ανά χιλιόμετρο, με καθορισμένη διάρκεια περί τα δύο ή περισσότερα έτη και με πρόβλεψη ότι αποκλείεται η άσκηση του νομίμου δικαιώματος καταγγελίας, στις οποίες ο καταναλωτής οφείλει να μεριμνήσει για την ασφάλιση αστικής ευθύνης και την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ιδίων ζημιών του αυτοκινήτου με μικτή ασφάλιση, ενώ επίσης ανατίθεται σε αυτόν η άσκηση των δικαιωμάτων έναντι τρίτων (ιδίως έναντι της αντιπροσωπείας και του κατασκευαστή του αυτοκινήτου) λόγω πραγματικού ελαττώματος, επιπλέον, δε, φέρει και τον κίνδυνο για τυχόν απώλεια, βλάβη και οποιαδήποτε άλλη συναφή απομείωση της αξίας του αυτοκινήτου; Πρόκειται στις περιπτώσεις αυτές για συμβάσεις πίστωσης κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ ή/και συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 12, της οδηγίας 2011/83 καθώς και του άρθρου 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2002/65;

Εφόσον οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων με χρέωση ανά χιλιόμετρο –όπως περιγράφονται στο ερώτημα 1– αποτελούν συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών:

α)

Θεωρείται ακίνητο εμπορικό κατάστημα κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 9, της οδηγίας 2011/83/ΕΕ, ακόμη και το εμπορικό κατάστημα που χρησιμοποιείται από πρόσωπο το οποίο προπαρασκευάζει μεν για λογαριασμό του εμπόρου την πραγματοποίηση συναλλαγών με καταναλωτές, πλην όμως δεν είναι το ίδιο εξουσιοδοτημένο να συνάπτει τις σχετικές συμβάσεις;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης:

β)

Ισχύει τούτο ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το πρόσωπο που ενεργεί προπαρασκευαστικά για τη σύναψη της σύμβασης δραστηριοποιείται επιχειρηματικά σε άλλον τομέα ή/και δεν έχει δικαίωμα βάσει των κανόνων εξουσιοδότησης ή του αστικού δικαίου να συνάπτει συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών;

Στην περίπτωση που η απάντηση σε ένα από τα ερωτήματα 2. α) ή β) είναι αρνητική:

Έχει το άρθρο 16, στοιχείο ιβ', της οδηγίας 2011/83 την έννοια ότι οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων με χρέωση ανά χιλιόμετρο (όπως περιγράφονται ανωτέρω στο ερώτημα 1.) εμπίπτουν στην προβλεπόμενη από την εν λόγω διάταξη εξαίρεση;

Εφόσον οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης αυτοκινήτων με χρέωση ανά χιλιόμετρο –όπως περιγράφονται στο ερώτημα 1.– αποτελούν συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών:

α)

Υφίσταται σύμβαση εξ αποστάσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2002/65, και του άρθρου 2, σημείο 7, της οδηγίας 2011/83, ακόμη και όταν κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη της σύμβασης υπήρξε προσωπική επαφή μόνο με πρόσωπο το οποίο προπαρασκευάζει μεν για λογαριασμό του εμπόρου την πραγματοποίηση συναλλαγών με καταναλωτές, πλην όμως δεν είναι το ίδιο εξουσιοδοτημένο να συνάπτει τις σχετικές συμβάσεις;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης:

β)

Ισχύει τούτο ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το πρόσωπο που ενεργεί προπαρασκευαστικά για τη σύναψη της σύμβασης δραστηριοποιείται επιχειρηματικά σε άλλον τομέα ή/και επειδή δεν έχει δικαίωμα βάσει των κανόνων εξουσιοδότησης ή του αστικού δικαίου να συνάπτει συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών;

(1) Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (EE 2011, L 304, σ. 64).

(2) Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2008, L 133, σ. 66).

(3) Οδηγία 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002, σχετικά με την εξ αποστάσεως εμπορία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές και την τροποποίηση των οδηγιών 90/619/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 97/7/ΕΚ και 98/27/ΕΚ (EE. 2002, L 271, σ. 16).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Obersten Gerichtshof (Αυστρία) στις 8 Οκτωβρίου 2021 — VB κατά GUPFINGER Einrichtungsstudio GmbH

(Υπόθεση C-625/21)

(2022/C 37/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Obersten Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων (αρχικός εναγόμενος): VB

Αναιρεσίβλητη (αρχική ενάγουσα): GUPFINGER Einrichtungsstudio GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), την έννοια ότι κατά την εξέταση συμβατικού δικαιώματος αποζημιώσεως του επιχειρηματία έναντι του καταναλωτή, το οποίο στηρίζεται σε αδικαιολόγητη υπαναχώρηση του τελευταίου από τη σύμβαση, η εφαρμογή του εθνικού ενδοτικού δικαίου αποκλείεται, όταν στους γενικούς όρους συναλλαγών του επιχειρηματία περιλαμβάνεται καταχρηστική ρήτρα η οποία του επιτρέπει να αξιώσει, εναλλακτικώς προς τις διατάξεις του εθνικού ενδοτικού δικαίου, κατ’ αποκοπήν αποζημίωση από τον καταναλωτή που δεν εκπληρώνει τις συμβατικές του υποχρεώσεις;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2.	Αποκλείεται μια τέτοια εφαρμογή του εθνικού ενδοτικού δικαίου ακόμη και στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας δεν στηρίζει την απαίτησή του για αποζημίωση κατά του καταναλωτή στην εν λόγω ρήτρα; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα:

Αντίκειται στις προαναφερθείσες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης το γεγονός ότι στην περίπτωση ρήτρας που περιλαμβάνει περισσότερες ρυθμίσεις (όπως την επιβολή εναλλακτικών κυρώσεων σε περίπτωση αδικαιολόγητης υπαναχωρήσεως από τη σύμβαση) παραμένουν ισχυρά στο πλαίσιο της συμβατικής σχέσεως εκείνα τα μέρη της ρήτρας που είναι ούτως ή άλλως σύμφωνα με το εθνικό ενδοτικό δίκαιο και δεν θεωρούνται ως καταχρηστικά;

(1) ΕΕ 1993, L 95, σ. 29.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 11 Οκτωβρίου 2021 — Funke Sp. z o.o.

(Υπόθεση C-626/21)

(2022/C 37/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Funke Sp. z o.o.

Καθής ενώπιον του Verwaltungsgericht Wien: Landespolizeidirektion Wien

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν

—	η οδηγία 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2001, για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 765/2008 (2), και τον κανονισμό (ΕΚ) 596/2009 (3), ιδίως άρθρο 12 και παράρτημα ΙΙ,

—

ο κανονισμός (ΕΚ) 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου, ιδίως άρθρα 20 και 22, καθώς και

—

η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/417 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2018, σχετικά με τον καθορισμό κατευθυντήριων γραμμών για τη διαχείριση του συστήματος ταχείας ανταλλαγής πληροφοριών «RAPEX» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θεσπίστηκε δυνάμει του άρθρου 12 της οδηγίας 2001/95/ΕΚ για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων, και του συστήματος κοινοποίησής του (4), την έννοια ότι:

1.	από τις διατάξεις αυτές απορρέει άμεσα το δικαίωμα οικονομικού φορέα να συμπληρώσει κοινοποίηση RAPEX;

2.	η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αρμόδια να κρίνει τέτοια αίτηση; ή

3.	η αρχή του εκάστοτε κράτους μέλους είναι αρμόδια να κρίνει τέτοια αίτηση; (Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα)

4.	η (εθνική) ένδικη προστασία έναντι τέτοιας αποφάσεως είναι επαρκής όταν δεν παρέχεται σε κάθε πρόσωπο, αλλά μόνο στον οικονομικό φορέα τον οποίο αφορά το (υποχρεωτικό) μέτρο, προκειμένου να αμφισβητήσει το κύρος του (υποχρεωτικού) μέτρου που έλαβε η αρχή;

(1) ΕΕ 2002, L 11, σ. 4.

(2) Kανονισμός (ΕΚ) 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ 2008, L 218, σ. 30).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 596/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2009, για την προσαρμογή στην απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου ορισμένων πράξεων που υπόκεινται στη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης, όσον αφορά την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο — Προσαρμογή στην κανονιστική διαδικασία με έλεγχο — Μέρος IV (ΕΕ 2009, L 188, σ. 14).

(4) ΕΕ 2019, L 73, σ. 121.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Wiesbaden (Γερμανία) στις 15 Οκτωβρίου 2021 — OQ κατά Land Hessen

(Υπόθεση C-634/21)

(2022/C 37/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Wiesbaden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: OQ

Καθού: Land Hessen

Προσεπικληθείσα: SCHUFA Holding AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 22, παράγραφος 1, του κανονισμού (EΕ) 2016/679 (1) την έννοια ότι η αυτοματοποιημένη παραγωγή μιας τιμής πιθανότητας ως προς τη μελλοντική ικανότητα του υποκειμένου των δεδομένων να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις πιστώσεως συνιστά απόφαση η οποία λαμβάνεται αποκλειστικά βάσει αυτοματοποιημένης επεξεργασίας –συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης προφίλ– και η οποία παράγει έννομα αποτελέσματα που το αφορούν ή το επηρεάζει σημαντικά με παρόμοιο τρόπο, όταν η εν λόγω τιμή που έχει υπολογιστεί βάσει δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του υποκειμένου των δεδομένων διαβιβάζεται από τον υπεύθυνο επεξεργασίας σε τρίτο υπεύθυνο επεξεργασίας και κάθε τρίτος βασίζει κατά κύριο λόγο την απόφασή του για τη σύναψη, την εκτέλεση ή τη λήξη συμβατικής σχέσεως με το υποκείμενο των δεδομένων στην εν λόγω τιμή;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: Έχουν το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 22 του κανονισμού 2016/679 την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική διάταξη, σύμφωνα με την οποία, η χρήση τιμής πιθανότητας –εν προκειμένω σχετικά με τη φερεγγυότητα και την πρόθεση πληρωμής φυσικού προσώπου, στο πλαίσιο της συνεκτιμήσεως πληροφοριών επί απαιτήσεων– αναφορικά με μια συγκεκριμένη μελλοντική συμπεριφορά φυσικού προσώπου προς τον σκοπό της λήψεως αποφάσεως ως προς τη σύναψη, την εκτέλεση ή τη λήξη συμβατικής σχέσεως με το εν λόγω πρόσωπο (βαθμολόγηση) επιτρέπεται μόνο όταν πληρούνται συγκεκριμένες επιπλέον προϋποθέσεις, οι οποίες αναφέρονται αναλυτικά στο σκεπτικό της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως;

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) στις 25 Οκτωβρίου 2021 — M. Ya. M.

(Υπόθεση C-651/21)

(2022/C 37/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών της κύριας δίκης: M. Ya. M.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΕ) 650/2012 (1), σε συνδυασμό με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, την έννοια ότι, αφότου ο κληρονόμος έχει ήδη προβεί ενώπιον του δικαστηρίου του κράτους μέλους της συνήθους διαμονής του στην καταχώριση της αποδοχής ή αποποίησής του επί της κληρονομίας θανόντος που κατά τον χρόνο θανάτου του είχε τη συνήθη διαμονή του σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η υποβολή αίτησης ενώπιον των δικαστηρίων του τελευταίου με αντικείμενο την περαιτέρω καταχώριση της συντελεσθείσας αποποίησης ή αποδοχής αντιβαίνει προς την εν λόγω διάταξη;

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι επιτρέπεται καταχώριση: Έχουν το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΕ) 650/2012, σε συνδυασμό με τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αποτελεσματικής εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, καθώς και η υποχρέωση συνεργασίας που υπέχουν τα κράτη δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ την έννοια ότι επιτρέπουν σε κληρονόμο να υποβάλει στη χώρα της συνήθους διαμονής του αίτηση για την καταχώριση της αποποίησης κληρονομίας κοινού διαθέτη στην οποία έχει ήδη προβεί και άλλος κληρονόμος διαμένων στο κράτος όπου είχε τη συνήθη διαμονή του και ο διαθέτης κατά τον χρόνο του θανάτου του, μολονότι στο δικονομικό δίκαιο του τελευταίου δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη δυνατότητα καταχώρισης αποποίησης κληρονομίας επ’ ονόματι τρίτου;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου; (ΕΕ 2012, L 201, σ. 107).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 27 Οκτωβρίου 2021 — Syndicat Uniclima κατά Ministre de l'Intérieur

(Υπόθεση C-653/21)

(2022/C 37/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Syndicat Uniclima

Καθoύ: Ministre de l'Intérieur

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η εναρμόνιση που επιβάλλεται με τις οδηγίες 2006/42/ΕΚ (1), 2014/35/ΕΕ (2) και 2014/68/ΕΕ (3) την έννοια ότι παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να ορίζουν απαιτήσεις ασφαλείας –και, εφόσον συντρέχει τέτοια περίπτωση, υπό ποιες προϋποθέσεις και εντός ποιων ορίων– εφαρμοστέες επί εξοπλισμού που διέπεται από τις εν λόγω οδηγίες, αφ’ ης στιγμής οι απαιτήσεις αυτές δεν συνεπάγονται τροποποίηση του εξοπλισμού που, όπως βεβαιώνεται με την τοποθέτηση της «σήμανσης CE», συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις των προαναφερθεισών οδηγιών;

Έχει η εναρμόνιση που επιβάλλεται με τις ως άνω οδηγίες την έννοια ότι παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να ορίσουν, μόνο για τη χρήση του εξοπλισμού αυτού σε χώρους ανοιχτούς στο κοινό και σε σχέση με τους ιδιαίτερους κινδύνους πυρασφάλειας, απαιτήσεις ασφαλείας που ενδέχεται να συνεπάγονται τροποποίηση του εξοπλισμού ο οποίος, εντούτοις, όπως βεβαιώνεται με την τοποθέτηση της «σήμανσης CE», συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις των οδηγιών αυτών;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, μπορεί να δοθεί θετική απάντηση στην περίπτωση που οι εν λόγω απαιτήσεις ασφαλείας, αφενός, επιβάλλονται μόνον ως αντιστάθμισμα για τη χρήση, από τον εξοπλισμό αυτόν, εύφλεκτων ψυκτικών μέσων ως υποκατάστατο των φθοριούχων αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τους σκοπούς που επιδιώκει ο κανονισμός (ΕΕ) 517/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για τα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου (4), και, αφετέρου, αφορούν μόνον εκείνον τον εξοπλισμό που, μολονότι συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις των οδηγιών, δεν παρέχει, εντούτοις, όσον αφορά τον κίνδυνο πυρκαγιάς σε περίπτωση χρήσης εύφλεκτων ψυκτικών μέσων, την ασφάλεια της ερμητικής σφράγισης;

(1) Οδηγία 2006/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, σχετικά με τα μηχανήματα και την τροποποίηση της οδηγίας 95/16/EK (ΕΕ 2006, L 157, σ. 24).

(2) Οδηγία 2014/35/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τη διαθεσιμότητα στην αγορά ηλεκτρολογικού υλικού που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί εντός ορισμένων ορίων τάσης (ΕΕ 2014, L 96, σ. 357).

(3) Οδηγία 2014/68/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τη διαθεσιμότητα του εξοπλισμού υπό πίεση στην αγορά (ΕΕ 2014, L 189, σ. 164).

(4) Κανονισμός (ΕΕ) 517/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για τα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006 (ΕΕ 2014, L 150, σ. 195).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Nesebar (Βουλγαρία) στις 27 Οκτωβρίου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά G. ST. T.

(Υπόθεση C-655/21)

(2022/C 37/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Nesebar

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

G. ST. T.

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι η νομοθεσία και η νομολογία κατά τις οποίες η ζημία που υφίσταται ο δικαιούχος αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως των ποινικών αδικημάτων του άρθρου 172b, παράγραφοι 1 και 2, ΝΚ σύμφωνες με τους κανόνες σχετικά με τη ζημία που προκαλείται λόγω παράνομης ασκήσεως δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, οι οποίοι θεσπίστηκαν με την οδηγία 2004/48/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, είναι ο καθιερωθείς από τη βουλγαρική νομολογία μηχανισμός τεκμηρίων για τον καθορισμό της ζημίας –στο ύψος της αξίας των εμπορευμάτων που προσφέρονται προς πώληση, η οποία υπολογίζεται με βάση τις τιμές λιανικής πωλήσεως νομίμως παραχθέντων εμπορευμάτων– σύμφωνος με τους κανόνες της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004;

Είναι σύμφωνη με την αρχή της νομιμότητας των ποινικών αδικημάτων, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 49 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, νομοθεσία στην οποία δεν γίνεται οριοθέτηση μεταξύ της διοικητικής παραβάσεως (άρθρο 127, παράγραφος 1, ZMGO, όπως ισχύει, και άρθρο 81, παράγραφος 1, ZMGO, όπως ίσχυε το 2016), του ποινικού αδικήματος του άρθρου 172b, παράγραφος 1, ΝΚ και, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, του ποινικού αδικήματος του άρθρου 172b, παράγραφος 2, ΝΚ;

Είναι οι ποινές που προβλέπονται στο άρθρο 172b, παράγραφος 2, ΝΚ (στερητική της ελευθερίας ποινή από πέντε έως οκτώ έτη και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες έως οκτώ χιλιάδες BGN) σύμφωνες με την αρχή που κατοχυρώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (η αυστηρότητα της ποινής δεν πρέπει να είναι δυσανάλογη προς το αδίκημα);

(1) Οδηγία 2004/48/ΕK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ 2004, L 157, σ. 45).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 29 Οκτωβρίου 2021 — IM GESTÃO DE ATIVOS — SOCIEDADE GESTORA DE ORGANISMOS DE INVESTIMENTO COLETIVO, S.A. κ.λπ. κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-656/21)

(2022/C 37/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: IM GESTÃO DE ATIVOS — SOCIEDADE GESTORA DE ORGANISMOS DE INVESTIMENTO COLETIVO, S.A. κ.λπ.

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 5, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/7/ΕΚ (1), εθνική ρύθμιση, όπως είναι το σημείο 17.3.4 του Código do Imposto do Selo (κώδικα περί τελών χαρτοσήμου), το οποίο επιβάλλει τέλος χαρτοσήμου επί των προμηθειών τις οποίες χρεώνουν οι τράπεζες στις εταιρίες διαχειρίσεως οργανισμών συλλογικών επενδύσεων ανοικτού τύπου σε κινητές αξίες, για την παροχή στις εταιρίες αυτές υπηρεσιών συνιστάμενων στην προσέλκυση νέων εγγραφών για την απόκτηση μεριδίων, ήτοι στην πραγματοποίηση νέων εισροών κεφαλαίων για τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων μέσω της εγγραφής για την απόκτηση νέων μεριδίων που εκδίδουν οι οργανισμοί;

Αντιβαίνει στο άρθρο 5, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/7/ΕΚ εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει τέλος χαρτοσήμου επί των προμηθειών διαχειρίσεως, τις οποίες χρεώνουν οι εταιρίες διαχειρίσεως στους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων ανοικτού τύπου σε κινητές αξίες, στο μέτρο που οι εν λόγω προμήθειες διαχειρίσεως περιλαμβάνουν τις προμήθειες τις οποίες χρεώνουν οι τράπεζες στις εταιρίες διαχειρίσεως για την προαναφερθείσα δραστηριότητα;

(1) Οδηγία 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ 2008, L 46, σ. 11).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) στις 8 Νοεμβρίου 2021 — SIA Druvnieks κατά Lauku atbalsta dienests

(Υπόθεση C-668/21)

(2022/C 37/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: SIA Druvnieks

Αναιρεσίβλητη: Lauku atbalsta dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

Δικαιολογείται η εφαρμογή του άρθρου 60 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, όταν επιχείρηση του ιδιοκτήτη της αιτούσας την ενίσχυση εταιρείας, διαφορετική από την αιτούσα την ενίσχυση εταιρεία, διέπραξε παρατυπία της οποίας οι οικονομικές συνέπειες δεν θεραπεύθηκαν και η αιτούσα την ενίσχυση εταιρεία ανέλαβε στην πράξη τη γεωργική δραστηριότητα της εν λόγω επιχειρήσεως;

Μπορεί να εφαρμοσθεί το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, κατά τρόπο ώστε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ένα πρόσωπο απέφυγε την προβλεπόμενη στο άρθρο 64, παράγραφος 4, στοιχείο δ', του εν λόγω κανονισμού διοικητική κύρωση, παρότι δεν εκδόθηκε σε σχέση με την προσφεύγουσα εταιρία ή τον ιδιοκτήτη αυτής απόφαση με την οποία να επιβάλλεται διοικητική κύρωση συνεπαγόμενη τον αποκλεισμό τους από τους δυνητικούς αιτούντες την ενίσχυση;

Μπορεί να εφαρμοσθεί το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, κατά τρόπο ώστε η αρμόδια για την εξέταση της πρότασης έργου αρχή να πρέπει να εξακριβώσει αν άλλες επιχειρήσεις που ανήκαν στο παρελθόν στον ιδιοκτήτη της αιτούσας την ενίσχυση εταιρείας εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 2, σημείο 14, του κανονισμού (ΕΕ) 702/2014 της Επιτροπής, της 25ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και δασοκομίας και σε αγροτικές περιοχές συμβιβάσιμων με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2), και, σε περίπτωση μη πλήρωσης των προϋποθέσεων, να πρέπει να απορρίψει την πρόταση έργου χωρίς περαιτέρω εξατομικευμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστάσεων;

(1) Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

(2) ΕΕ 2014, L 193, σ. 1.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 15 Νοεμβρίου 2021 — VW, Legea S.r.l. κατά SW, CQ, ET, VW, Legea S.r.l.

(Υπόθεση C-686/21)

(2022/C 37/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: VW, Legea S.r.l.

Αναιρεσίβλητοι: SW, CQ, ET, VW, Legea S.r.l.

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνεπάγονται οι προαναφερθέντες κανόνες της ΕΕ (1), οι οποίοι προβλέπουν το αποκλειστικό δικαίωμα του δικαιούχου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παράλληλα τη δυνατότητα να ανήκει το σήμα σε πλείονες συνδικαιούχους κατ’ αναλογία, ότι η παραχώρηση χρήσης του κοινού σήματος σε τρίτους, αποκλειστικά, δωρεάν και επ’ αόριστον, μπορεί να αποφασιστεί κατά πλειοψηφία από τους συνδικαιούχους ή, αντιθέτως, απαιτείται ομοφωνία ως προς τη συγκατάθεση;

Στη δεύτερη περίπτωση, όταν εθνικά και ενωσιακά σήματα ανήκουν από κοινού σε πλείονα πρόσωπα, είναι σύμφωνη με τις αρχές του δικαίου της ΕΕ ερμηνεία η οποία καθιστά αδύνατο για έναν εκ των συνδικαιούχων του σήματος που παραχωρήθηκε σε τρίτους με ομόφωνη απόφαση, δωρεάν και επ' αόριστον, να ασκεί μονομερώς το δικαίωμα υπαναχώρησης από την ανωτέρω απόφαση ή μήπως, πρέπει, αντιθέτως, να θεωρηθεί σύμφωνη με τις ενωσιακές αρχές αντίθετη ερμηνεία, βάσει της οποίας ο συνδικαιούχος δεν δεσμεύεται εις το διηνεκές από την αρχική εκδήλωση της βούλησής του, οπότε μπορεί να αποδεσμευτεί από αυτήν με τα συνακόλουθα αποτελέσματα στην πράξη παραχώρησης;

(1) Οδηγία (ΕΕ) 2015/2436 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2015, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 2015, L 336, σ. 1); Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 17 Νοεμβρίου 2021 — Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33 κατά Premier ministre, Ministre de l'Agriculture et de l'Alimentation

(Υπόθεση C-688/21)

(2022/C 37/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33

Καθών: Premier ministre, Ministre de l'Agriculture et de l'Alimentation

Παρεμβαίνουσα: Fédération française des producteurs d’oléagineux et de protéagineux

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το παράρτημα I B, σημείο 1, της εν λόγω οδηγίας και υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψης 17 αυτής, την έννοια ότι, προκειμένου να προσδιοριστούν, μεταξύ των τεχνικών/μεθόδων μεταλλαξιογένεσης, οι τεχνικές/μέθοδοι οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά παράδοση σε ορισμένες εφαρμογές και των οποίων η ασφάλεια έχει από μακρού αποδειχθεί, κατά την έννοια της απόφασης του Δικαστηρίου της 25ης Ιουλίου 2018, πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνον ο τρόπος με τον οποίο ο μεταλλαξιογόνος παράγοντας τροποποιεί το γενετικό υλικό του οργανισμού ή πρέπει να ληφθεί υπόψη το σύνολο των παραλλακτικοτήτων του οργανισμού που προκαλούνται από τη χρησιμοποιούμενη διαδικασία, περιλαμβανομένων των σωμακλωνικών παραλλακτικοτήτων, που είναι ικανές να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον;

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/18/ΕΚ της 12ης Μαρτίου 2001, σε συνδυασμό με το παράρτημα I B, σημείο 1, της οδηγίας και υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψης 17 αυτής, την έννοια ότι, προκειμένου να εξακριβωθεί αν τεχνική/μέθοδος μεταλλαξιογένεσης χρησιμοποιείται κατά παράδοση σε ορισμένες εφαρμογές και η ασφάλειά της έχει από μακρού αποδειχθεί, κατά την έννοια της απόφασης του Δικαστηρίου της 25ης Ιουλίου 2018, πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνον οι υπαίθριες καλλιέργειες των οργανισμών που προέκυψαν μέσω της εν λόγω τεχνικής/μεθόδου ή μπορούν επίσης να ληφθούν υπόψη οι εργασίες και οι δημοσιεύσεις σχετικά με έρευνες που δεν αφορούν τις εν λόγω καλλιέργειες και, όσον αφορά τις εν λόγω εργασίες και δημοσιεύσεις, πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνον εκείνες που αφορούν τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον;

(1) ΕΕ 2001, L 106, σ. 1.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/20

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Νοεμβρίου 2021 η Brunswick Bowling Products LLC κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 8 Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση T-152/19, Brunswick Bowling Products LLC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-694/21 P)

(2022/C 37/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Brunswick Bowling Products LLC (εκπρόσωπος: R. Martens, δικηγόρος)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βασίλειο της Σουηδίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

—	ή, επικουρικώς, να αναιρέσει τα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, να αποφανθεί το ίδιο επί της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής και να ακυρώσει, στο σύνολό της, την εκτελεστική απόφαση (EΕ) 2018/1960 της Επιτροπής (1)·

—	και, εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο, προβάλλεται παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 263 και 256, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ καθώς και του άρθρου 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως επίσης και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, διότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον παρέλειψε να εκτιμήσει τα πληροφοριακά στοιχεία επί των οποίων στηρίχθηκε η Επιτροπή ή τα πληροφοριακά στοιχεία τα οποία δεν δέχθηκε η Επιτροπή προκειμένου να εκδώσει την τελική της απόφαση και καθόσον, ως εκ τούτου, δεν έλαβε υπόψη όλους τους κρίσιμους παράγοντες, ενώ, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η Επιτροπή οφείλει να διασφαλίσει ότι έχει στη διάθεσή της την πληρέστερη και πλέον αξιόπιστη ενημέρωση, ο εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου επαρκής έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης της Επιτροπής συνεπάγεται εξακρίβωση του αν η Επιτροπή στηρίχθηκε σε όλα τα κρίσιμα πληροφοριακά στοιχεία και αν, κατά περίπτωση, τα στοιχεία επί των οποίων στηρίχθηκε η Επιτροπή είναι επί της ουσίας ακριβή, αξιόπιστα, πλήρη και συνεκτικά.

Με τον δεύτερο λόγο, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, διότι το Γενικό Δικαστήριο δεν παρείχε επαρκώς εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη αιτιολογία, ενώ, σύμφωνα με την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει, το Γενικό Δικαστήριο πρέπει να εκθέτει τη συλλογική που ακολούθησε κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο προσφεύγων να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους λήφθηκε η απόφαση.

(1) Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1960 της Επιτροπής, της 10ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με μέτρο διασφάλισης που έλαβε η Σουηδία σύμφωνα με την οδηγία 2006/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά ενός τύπου κορυνοθέτη και ενός συμπληρωματικού κιτ προοριζόμενου να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με αυτόν τον τύπο κορυνοθέτη, που κατασκευάζονται από την Brunswick Bowling & Billiards, και για την απόσυρση των μηχανημάτων που διατίθενται ήδη στην αγορά (ΕΕ 2018, L 315, σ. 29).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/21

Αναίρεση που άσκησε την 19η Νοεμβρίου 2021 η Μυτιληναίος AE — Όμιλος Επιχειρήσεων κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) που εκδόθηκε την 22α Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-639/14 RENV, Τ-352/15 και Τ-740/17, Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ΑΕ (ΔΕΗ) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποστηριζόμενη από τη Μυτιληναίος ΑΕ — Όμιλος Επιχειρήσεων

(Υπόθεση C-701/21 P)

(2022/C 37/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Μυτιληναίος ΑΕ — Όμιλος Επιχειρήσεων (Βασίλειος-Σπυρίδων Χριστιανός και Γεώργιος Καρύδης, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ), Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

—	Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-639/14 RENV, Τ-352/15 και Τ-740/17,

—	Εφόσον είναι αναγκαίο, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς εκδίκαση,

—	Να καταδικάσει τη ΔΕΗ ΑΕ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Αντικείμενο της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ήταν να κριθεί αν η Επιτροπή όφειλε να έχει κατ’ άρθρο 4, παρ. 3 και 4 του Κανονισμού 2015/1589 (1) αμφιβολίες ή σοβαρές δυσχέρειες ως προς την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης σχετικά με το τιμολόγιο προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας που χρεώνει η ΔΕΗ ΑΕ στην αναιρεσείουσα, κατόπιν διαιτητικής απόφασης, λόγω των οποίων θα έπρεπε να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις αναιρετικούς λόγους και υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλομένη:

—	Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει τις γενικές αρχές του δικαίου «nemo auditur……» και «venire contra factum proprium» ως προς το έννομο συμφέρον της ΔΕΗ ΑΕ για την άσκηση προσφυγής ακυρώσεως.

—	Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε κατά πλάνη περί το δίκαιο, αφενός, σχετικά με το κριτήριο του ιδιώτη επιχειρηματία του άρθρου 107, παρ. 1 ΣΛΕΕ και, αφετέρου, ως προς την ιδιότητα του διαιτητικού δικαστηρίου ως κρατικού οργάνου.

—

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε κατά πλάνη περί το δίκαιο το άρθρο 4 του Κανονισμού 2015/1589, αφενός, ως προς την προϋπόθεση αμφιβολιών ή σοβαρών δυσχερειών περί υπάρξεως κρατικής ενίσχυσης κατά το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης των καταγγελιών και, αφετέρου, ως προς την αντιστροφή του βάρους αποδείξεως.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/22

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2021 η Françoise Grossetête (T-722/19) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 15 Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-720/19 έως T-725/19, Ashworth κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-714/21 P)

(2022/C 37/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Françoise Grossetête (εκπρόσωποι: J. M. Martínez Gimeno, abogado, D. Sarmiento Ramírez-Escudero, abogado, E. Arnaldos Orts, abogado, F. Doumont, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στο σύνολό της·

—

να αποφανθεί το ίδιο επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση του Κοινοβουλίου η οποία περιέχεται στη γνωμοδότηση περί καθορισμού των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας για επικουρική σύνταξη, στον βαθμό που επιβάλλεται ειδική εισφορά ύψους 5 % επί του ονομαστικού ποσού της συντάξεώς της, καταβλητέα απευθείας στο Επικουρικό (Προαιρετικό) Ταμείο Συντάξεων, και

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-722/19.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι αναιρέσεως αφορούν: (i) αναρμοδιότητα του Προεδρείου να λάβει την απόφαση του 2018, μεταξύ άλλων επειδή με αυτήν θεσπίζονται όροι που επηρεάζουν τα δικαιώματα προσδοκίας προ της ενάρξεως ισχύος του ΚΥΚ (ii) παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 2, πρώτη περίοδος του ΚΥΚ επειδή θίγονται τα δικαιώματα προσδοκίας προ της ενάρξεως ισχύος του ΚΥΚ (iii) παραβίαση των αρχών της ισότητας, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αναλογικότητας (iv) παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου (ελλείψει μεταβατικών μέτρων) και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/22

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2021 ο Gerardo Galeote (T-243/20) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 15 Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-240/20 έως T-245/20, Αρναουτάκης κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-715/21 P)

(2022/C 37/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Gerardo Galeote (εκπρόσωποι: J. M. Martínez Gimeno, abogado, D. Sarmiento Ramírez-Escudero, abogado, E. Arnaldos Orts, abogado, F. Doumont, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στο σύνολό της·

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση του Κοινοβουλίου με την οποία η αίτηση του προσφεύγοντος για χορήγηση επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως απορρίφθηκε επειδή δεν είχε συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του, όπως απαιτούνταν, και

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-243/20.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/23

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2021 ο Graham R. Watson (T-245/20) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 15 Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-240/20 έως T-245/20, Αρναουτάκης κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-716/21 P)

(2022/C 37/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Graham R. Watson (εκπρόσωποι: J. M. Martínez Gimeno, abogado, D. Sarmiento Ramírez-Escudero, abogado, E. Arnaldos Orts, abogado, F. Doumont, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στο σύνολό της·

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση του Κοινοβουλίου με την οποία η αίτηση του προσφεύγοντος για χορήγηση επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως απορρίφθηκε επειδή δεν είχε συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του, όπως απαιτούνταν, και

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-245/20.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/24

Αναίρεση που άσκησε την 1η Δεκεμβρίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) που εκδόθηκε την 22α Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-639/14 RENV, Τ-352/15 και Τ-740/17, Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ΑΕ (ΔΕΗ) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποστηριζόμενη από τη Μυτιληναίος ΑΕ — Όμιλος Επιχειρήσεων

(Υπόθεση C-739/21 P)

(2022/C 37/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Aντώνιος Μπουχάγιαρ και Paul-John Loewenthal, εκπρόσωποι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ) (προσφεύγουσα πρωτοδίκως),

Μυτιληναίος ΑΕ — Όμιλος Επιχειρήσεων (παρεμβαίνουσα πρωτοδίκως)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα αιτείται από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο πενταμελές τμήμα) της 22ας Σεπτεμβρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-639/14 RENV, T-352/15 και T-740/17, ΔΕΗ κατά Επιτροπής,

—

να αποφανθεί οριστικά επί της προσφυγής που ασκήθηκε πρωτοδίκως στην υπόθεση T-740/17 και να την απορρίψει (ειδάλλως να αποφανθεί οριστικά απορρίπτοντας τον τρίτο και τέταρτο λόγο ακύρωσης, καθώς και το πρώτο και δεύτερο σκέλος του πέμπτου λόγου ακύρωσης και να αναπέμψει την υπόθεση T-740/17 στο Γενικό Δικαστήριο όσον αφορά τους υπόλοιπους λόγους ακύρωσης), ενώ παράλληλα να διαπιστώσει ότι η προσφυγή στις υποθέσεις T-639/14 RENV και T-352/15 κατέστη άνευ αντικειμένου και ότι η δίκη πρέπει να καταργηθεί, και

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη και προσφεύγουσα πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα μοναδικό λόγο αναίρεσης:

Σύμφωνα με την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 107(1) ΣΛΕΕ, επειδή θεώρησε ότι η Επιτροπή δεν μπορούσε να αποκλείσει την ύπαρξη πλεονεκτήματος βασιζόμενη στην εφαρμογή του κριτηρίου του φορέα της οικονομίας της αγοράς όσον αφορά την προσφυγή της ΔΕΗ στη διαιτησία με τη Μυτιληναίος, αλλά έπρεπε να είχε εξετάσει αν το τιμολόγιο που καθόρισε το διαιτητικό δικαστήριο ανταποκρινόταν όντως στην τιμή της αγοράς, επειδή δήθεν το διαιτητικό δικαστήριο έπρεπε να εξομοιωθεί με τακτικό κρατικό δικαστήριο.

Βάσει αυτού του νομικού σφάλματος, το Γενικό Δικαστήριο συμπέρανε εσφαλμένα ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να έχει αμφιβολίες κατά την έννοια του άρθρου 4(4) του Κανονισμού 2015/1589 (1), βάσει των οποίων θα έπρεπε να είχε κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας του άρθρου 108(2) ΣΛΕΕ σχετικά με το τιμολόγιο που καθόρισε το διαιτητικό δικαστήριο.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-743/16 RENV II) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική κύρωση - Παύση - Έρευνα της OLAF - Μη επιτρεπόμενη και μυστική διαπραγμάτευση συμβάσεως - Σύγκρουση συμφερόντων - Έγκριση μη εγκύρου τιμολογίου - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα ακροάσεως - Επανειλημμένες απουσίες του προσφεύγοντος και του δικηγόρου του από την πειθαρχική ακρόαση - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αναλογικότητα - Εύλογο χρονικό διάστημα - Αρχή ne bis in idem - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2022/C 37/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Bohr και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 16ης Οκτωβρίου 2013 με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η κύρωση της παύσεως χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο CX φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν την παρούσα διαδικασία καθώς και τις διαδικασίες στο πλαίσιο των υποθέσεων F-5/14 R, F-5/14, T-493/15 P, T-743/16 RENV και C-131/19 P.

(1) EE C 85 της 22.3.2014 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-5/14 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — Assi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-256/19) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Πλάνη εκτιμήσεως - Αναλογικότητα - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Δικαίωμα ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας - Κατάχρηση εξουσίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα σε δίκαιη δίκη)

(2022/C 37/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Bashar Assi (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: L. Cloquet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Σ. Κυριακοπούλου και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2019/87 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2019, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2019, L 18 I, σ. 13), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/85 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2019, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2019, L 18 I, σ. 4 ), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2019/806 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2019, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2019, L 132, σ. 36), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/798 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2019, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2019, L 132, σ. 1), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/719 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2020, που τροποποιεί την απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2020, L 168, σ. 66), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/716 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2020, L 168, σ. 1), καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/719 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2020, που τροποποιεί την απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/716 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία, καθόσον αφορούν τον Bashar Assi.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει, πέραν των εξόδων του, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο B. Assi.

4)	O B. Assi φέρει το ήμισυ των εξόδων του.

(1) EE C 246 της 22.7.2019.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — Foz κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-258/19) (1)

(2022/C 37/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Samer Foz (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: L. Cloquet και J.-P. Buyle, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Σ. Κυριακοπούλου και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Samer Foz στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 238 της 15.7.2019.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — Aman Dimashq κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-259/19) (1)

(2022/C 37/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aman Dimashq JSC (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: L. Cloquet και J.-P. Buyle, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Σ. Κυριακοπούλου και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Aman Dimashq JSC στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 238 της 15.7.2019.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2021 — Team Beverage κατά EUIPO — Zurich Deutscher Herold Lebensversicherung (Team Beverage)

(Υπόθεση T-359/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Team Beverage - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TEAM - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2022/C 37/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Team Beverage AG (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch, N. Willich και N. Achilles, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Zurich Deutscher Herold Lebensversicherung AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: F. Kramer, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 2727/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Zurich Deutscher Herold Lebensversicherung και Team Beverage.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Team Beverage AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 255 της 3.8.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — KL κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-370/20) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Κατάσταση της υγείας - Ικανότητα προς εργασία - Αδικαιολόγητη απουσία - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννοια της αναπηρίας - Πλήρης δικαιοδοσία - Χρηματικές διαφορές - Αναδρομική καταβολή συντάξεως αναπηρίας - Αγωγή αποζημιώσεως»)

(2022/C 37/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: KL (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: G. Faedo και Μ. Λοΐζου, επικουρούμενοι από την A. Duron, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αίτημα, πρώτον, να ακυρωθούν οι αποφάσεις της ΕΤΕπ της 8ης Φεβρουαρίου και 8ης Μαρτίου 2019 με τις οποίες ο προσφεύγων-ενάγων κρίθηκε ικανός προς εργασία και ευρισκόμενος σε αδικαιολόγητη απουσία από τις 18 Φεβρουαρίου 2019 και, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, η απόφαση του προέδρου της ΕΤΕπ της 16ης Μαρτίου 2020 με την οποία διατηρήθηκαν σε ισχύ οι αποφάσεις αυτές, δεύτερον, να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ στην αναδρομική καταβολή της σύνταξης αναπηρίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος από 1ης Φεβρουαρίου 2019 και, τρίτον, να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ στην καταβολή αποζημίωσης για τη ζημία που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων λόγω των ως άνω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) της 8ης Φεβρουαρίου και της 8ης Μαρτίου 2019, οι οποίες έκριναν τον KL ικανό προς εργασία και ευρισκόμενο σε αδικαιολόγητη απουσία από τις 18 Φεβρουαρίου 2019, καθώς και την απόφαση του προέδρου της ΕΤΕπ της 16ης Μαρτίου 2020 που τις διατηρεί σε ισχύ.

Υποχρεώνει την ΕΤΕπ να καταβάλει σύνταξη αναπηρίας στον KL από 1ης Φεβρουαρίου 2019, πλέον τόκων υπερημερίας επί της εν λόγω συντάξεως μέχρι πλήρους εξοφλήσεως, υπολογιζομένων με το επιτόκιο που εφαρμόζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως και ισχύει την πρώτη ημέρα του μήνα κατά τον οποίο κατέστη απαιτητή η καταβολή, προσαυξημένο κατά δύο μονάδες, και αφού αφαιρεθούν τα ποσά που καταβλήθηκαν στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ως αποδοχές κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου και τα οποία, λόγω της καταβολής της συντάξεως αναπηρίας, προφανώς δεν του οφείλονταν.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή-αγωγή.

4)	Καταδικάζει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 255 της 3.8.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2021 — KY κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-433/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Συντάξεις - Συνταξιοδοτικά δικαιώματα κτηθέντα πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Μεταφορά στο σύστημα της Ένωσης - Προσαύξηση συντάξιμων ετών - Επιστροφή του ποσού που αντιστοιχεί στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη στο σύστημα υπολογισμού συντάξιμων ετών της Ένωσης - Άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ - Κανόνας περί «ελαχίστου ορίου διαβιώσεως» - Αδικαιολόγητος πλουτισμός)

(2022/C 37/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KY (εκπρόσωπος: J. N. Louis, δικηγόρος)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram και A. Ysebaert)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως η οποία επιβεβαιώθηκε με τη ρητή απόφαση της 10ης Οκτωβρίου 2019, περί απορρίψεως της αιτήσεως επιστροφής του μη αναγνωρισθέντος μέρους των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τα οποία είχε αποκτήσει η προσφεύγουσα πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Ένωση και τα οποία μεταφέρθηκαν στο καθεστώς συντάξεων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την KY στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 279 της 24.8.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2021 — Inditex κατά EUIPO — Ffauf Italia (ZARA)

(Υπόθεση T-467/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ZARA - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα LE DELIZIE ZARA και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα ZARA - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως των προγενέστερων σημάτων - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001])

(2022/C 37/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Industria de Diseño Textil, SA (Inditex) (Arteixo, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Marín Raigal και E. Armero Lavie, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ffauf Italia SpA (Riese Pio X, Ιταλία) (εκπρόσωποι: P. Creta, A. Lanzarini, B. Costa και M. Lazzarotto, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαΐου 2020 (υπόθεση R 2040/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Ffauf Italia και Inditex.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Industria de Diseño Textil, SA (Inditex) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 304 της 14.9.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2021 — YP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-581/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2019 - Απόφαση περί μη προαγωγής - Άρθρο 45 του ΚΥΚ - Σύγκριση των προσόντων - Χρήση των γλωσσών στο πλαίσιο των καθηκόντων που ασκούν υπάλληλοι του γλωσσικού κλάδου και των καθηκόντων που ασκούν μόνιμοι υπάλληλοι άλλων κλάδων πλην του γλωσσικού - Αρχαιότητα στον βαθμό - Τεκμήριο αθωότητας - Άρθρο 9 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εκτέλεση συμφωνίας φιλικού διακανονισμού)

(2022/C 37/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: YP (εκπρόσωποι: J. Van Rossum και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Brauhoff, L. Radu Bouyon και L. Hohenecker)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της από 14 Νοεμβρίου 2019 απόφασης της Επιτροπής, η οποία δεν περιελάμβανε το όνομα της προσφεύγουσας στον κατάλογο των υπαλλήλων που προήχθησαν κατά την περίοδο προαγωγών 2019.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την YP στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 371 της 3.11.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/31

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2021 — Garment Manufacturers Association in Cambodia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-454/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή εμπορική πολιτική - Γενικευμένο καθεστώς προτιμησιακών δασμών καθοριζόμενων με τον κανονισμό (ΕΕ) 978/2012 - Προσωρινή αναστολή εμπορικών προτιμήσεων που εφαρμόζονται σε ορισμένα προϊόντα καταγωγής Καμπότζης λόγω σοβαρών και συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - Έλλειψη άμεσου επηρεασμού - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2022/C 37/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Garment Manufacturers Association in Cambodia (Πνομ Πενχ, Καμπότζη) (εκπρόσωποι: C. Borelli, S. Monti και C. Ziegler, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Biolan και E. Schmidt)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την εν μέρει ακύρωση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/550 της Επιτροπής, της 12ης Φεβρουαρίου 2020, για την τροποποίηση των παραρτημάτων II και IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την προσωρινή αναστολή των καθεστώτων που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 για ορισμένα προϊόντα καταγωγής Βασιλείου της Καμπότζης (ΕΕ 2020, L 127, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Garment Manufacturers Association in Cambodia στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 287 της 31.8.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2021 — Satabank κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-494/20) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία των λιγότερο σημαντικών πιστωτικών ιδρυμάτων - Κανονισμός (EE) 1024/2013 - Ειδικά καθήκοντα της ΕΚΤ - Άρνηση ασκήσεως άμεσης προληπτικής εποπτείας - Απόρριψη του αιτήματος να δοθεί εντολή στο αρμόδιο πρόσωπο - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

(2022/C 37/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Satabank plc (St. Julians, Μάλτα) (εκπρόσωπος: O. Behrends, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: C. Hernández Saseta, F. Bonnard και A. Lefterov)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της 15ης Μαΐου 2020 της ΕΚΤ, η οποία αρνήθηκε να διασφαλίσει την άμεση εποπτεία της προσφεύγουσας και να δώσει σχετικές εντολές στο αρμόδιο πρόσωπο.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Satabank plc φέρει, πέραν των εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

(1) EE C 371 της 3.11.2020.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Νοεμβρίου 2021 — RG κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-157/21) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης και της Ευρατόμ, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου, αφετέρου - Απόφαση του Συμβουλίου για την υπογραφή και την προσωρινή εφαρμογή της Συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας - Μηχανισμός παράδοσης βάσει εντάλματος σύλληψης - Πρόσωπο το οποίο συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στην Ιρλανδία μετά το πέρας της μεταβατικής περιόδου, στο πλαίσιο της εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που είχε εκδοθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Μη κανονιστική πράξη - Απαράδεκτο)

(2022/C 37/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: RG (εκπρόσωπος: R. Purcell, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Αντωνιάδης, J. Ciantar και A. Stefanuc)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως (EE) 2020/2252 του Συμβουλίου, της 29ης Δεκεμβρίου 2020, για την υπογραφή, εξ ονόματος της Ένωσης, και την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας εμπορίου και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, αφετέρου, και της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας σχετικά με διαδικασίες ασφαλείας για την ανταλλαγή και την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών (ΕΕ 2020, L 444, σ. 2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως της Ιρλανδίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Ο RG φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην εκείνων που αφορούν τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Ο RG, το Συμβούλιο, η Ιρλανδία και η Επιτροπή φέρουν τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 288 της 14.6.2021.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/33

Διάταξη του Αντιπροέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Νοεμβρίου 2021 — Puigdemont i Casamajó κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-272/21 R II)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Θεσμικό δίκαιο - Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Προνόμια και ασυλίες - Άρση της βουλευτικής ασυλίας μέλους του Κοινοβουλίου - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2022/C 37/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτoύντες: Carles Puigdemont i Casamajó (Βατερλώ, Βέλγιο), Antoni Comín i Oliveres (Βατερλώ), Clara Ponsatí i Obiols (Βατερλώ) (εκπρόσωποι: P. Bekaert, G. Boye, J. Costa i Rosselló και S. Bekaert, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Lorenz, N. Görlitz και J. C. Puffer)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: S. Centeno Huerta)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ για την αναστολή εκτελέσεως των αποφάσεων P9_TA(2021)0059, P9_TA(2021)0060 και P9_TA(2021)0061 του Κοινοβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2021, επί της αιτήσεως άρσεως της ασυλίας των αιτούντων.

Διατακτικό

Ο Αντιπρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/33

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2021 — VP κατά Cedefop

(Υπόθεση T-534/21 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Απαράδεκτο)

(2022/C 37/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: VP (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (εκπρόσωποι: T. Bontinck, A. Guillerme και T. Payan, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται, αφενός, η αναστολή εκτελέσεως της πράξεως της εκτελεστικής επιτροπής του Cedefop με την οποία παρέχεται στήριξη στην απόφαση του εκτελεστικού του διευθυντή να αποκαταστήσει τη θέση εσωτερικού νομικού συμβούλου και να κινήσει διαδικασία επιλογής και, αφετέρου, να υποχρεωθεί το Cedefop να διατηρήσει κενή μια θέση εκτάκτου υπαλλήλου βαθμού AD κατάλληλη για την επανένταξη της αιτούσας σε θέση νομικής συμβούλου.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/34

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Οκτωβρίου 2021 — XH κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-613/21)

(2022/C 37/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: XH (εκπρόσωπος: E. Auleytner, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 4ης Δεκεμβρίου 2020, περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής της προσφεύγουσας-ενάγουσας, και την απόφαση την οποία εξέδωσε η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή επί της διοικητικής ενστάσεως που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα-ενάγουσα·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 26ης Μαΐου 2021, περί κινήσεως διαδικασίας διαπιστώσεως αναπηρίας, και την απόφαση την οποία εξέδωσε η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή επί της διοικητικής ενστάσεως που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα-ενάγουσα·

—	να αποκαταστήσει κάθε ζημία και να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παρατυπία την οποία ενέχει η επίμαχη διαδικασία: παράβαση των άρθρων 12α και 24 του ΚΥΚ, ερμηνευομένων με γνώμονα το άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα δε, παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως κατά το άρθρο 41 του Χάρτη.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 12α, 24 και 59-60 του ΚΥΚ, καθόσον καθορίσθηκαν σαφώς ανέφικτοι στόχοι που απαιτούσαν να εργάζεται η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατά τη διάρκεια της αναρρωτικής αδείας της και ενώ ήταν πλήρως ανίκανη προς εργασία.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 59 του ΚΥΚ, ερμηνευομένου με γνώμονα τα άρθρα του 12α και 24, καθόσον κινήθηκε διαδικασία διαπιστώσεως αναπηρίας χωρίς να έχει συμπληρωθεί η απαιτούμενη χρονική διάρκεια αναρρωτικών αδειών κατά τον χρόνο κινήσεως της διαδικασίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/35

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2021 — Pharmadom κατά EUIPO — Wellbe Pharmaceuticals (WellBe PHARMACEUTICALS)

(Υπόθεση T-644/21)

(2022/C 37/48)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pharmadom (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωπος: M-P. Dauquaire, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Wellbe Pharmaceuticals S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WellBe PHARMACEUTICALS — Υπ’ αριθ. 17 151 176 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2021 στην υπόθεση R 1423/2020-5

Αίτημα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/35

Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2021 — ClientEarth κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-682/21)

(2022/C 37/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ClientEarth AISBL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: O. Brouwer, B. Verheijen και T. van Helfteren, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του καθού της 9ης Αυγούστου 2021, με αριθμό αναφοράς SGS 21/2870, που κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 9 Αυγούστου 2021, περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα που ζητήθηκαν σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (1), και τον Κανονισμό (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (2)·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως που είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη εφαρμογή της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων (άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1049/2001), καθόσον η γνωστοποίηση δεν θα έθιγε σοβαρά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων της οποίας γίνεται επίκληση.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν τήρησε τις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο κανόνας δικαίου, σύμφωνα με τον οποίο η γνωστοποίηση πρέπει να θίγει σοβαρά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων. Καταρχάς, κατά το χρονικό σημείο εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν υφίστατο, πλέον, επί της ουσίας διαδικασία λήψεως αποφάσεως. Επιπλέον, το Συμβούλιο εσφαλμένως επικαλέστηκε το επιχείρημα ότι η παρέμβαση του κοινού στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων του κανονισμού 1367/2006 θα ήταν προβληματική.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως που είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη εφαρμογή της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία των νομικών συμβουλών (άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001), καθόσον η γνωστοποίηση δεν θα έθιγε σοβαρά την προστασία των νομικών συμβουλών.

—

Το Συμβούλιο δεν απέδειξε ότι το ζητηθέν έγγραφο περιείχε συγκεκριμένη νομική συμβουλή. Επιπλέον, το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη τους σχετικούς νομικούς κανόνες και αρχές, όπως έχουν καθιερωθεί στη νομοθεσία και τη νομολογία, σύμφωνα με τους οποίους η νομοθετική διαδικασία που αφορά το δίκαιο της Ένωσης πρέπει να είναι διαφανής και η γνωμοδότηση επί νομικού ζητήματος, που συντάσσεται από τη Νομική Υπηρεσία ενός θεσμικού οργάνου της Ένωσης και περιέχει σημαντικές νομικές παρατηρήσεις γενικής φύσεως σχετικά με μια νομοθετική διαδικασία για την έκδοση ή την τροποποίηση της νομοθεσίας της Ένωσης, πρέπει (σε περίπτωση υποβολής αιτήσεως βάσει του κανονισμού 1049/2001) να δημοσιοποιείται.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως που είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη εφαρμογή της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων (άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1049/2001) και της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία των νομικών συμβουλών (άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001), καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση παρέλειψε να αναγνωρίσει και να παράσχει πρόσβαση βάσει υπερισχύοντος δημοσίου συμφέροντος.

—

Το Συμβούλιο παρέλειψε να αναγνωρίσει υπερισχύον δημόσιο συμφέρον και να παράσχει πρόσβαση για τον λόγο αυτό. Ειδικότερα, υφίσταται υπερισχύον δημόσιο συμφέρον, δεδομένου ότι η τροποποίηση του κανονισμού 1367/2006 έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη μελλοντική πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε περιβαλλοντικά θέματα και η προσβαλλόμενη απόφαση επηρεάζει ατομικά και σημαντικά την προσφεύγουσα κατά την άσκηση της αποστολής της ως ΜΗΚΥΟ που εξυπηρετεί δημόσιο συμφέρον.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως που είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη εφαρμογή της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία των διεθνών σχέσεων (άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001.

—

Το Συμβούλιο δεν τήρησε τις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο κανόνας δικαίου για την έγκυρη επίκληση της εξαιρέσεως του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, ήτοι ότι η γνωστοποίηση ενός εγγράφου θα πρέπει να θίγει συγκεκριμένα και πραγματικά την προστασία των διεθνών σχέσεων και ότι ο κίνδυνος να θιγεί το συμφέρον πρέπει να είναι ευλόγως προβλέψιμος και όχι καθαρά υποθετικός

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως που είχαν ως αποτέλεσμα την εσφαλμένη εφαρμογή της υποχρεώσεως παροχής μερικής προσβάσεως στα έγγραφα (άρθρο 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001).

—

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να εξετάσει και να χορηγήσει μερική πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα σύμφωνα με το απαιτούμενο από τον νόμο κριτήριο. Το Συμβούλιο εφάρμοσε εσφαλμένως το νομικό κριτήριο που απαιτεί από αυτό να εκτιμήσει αν κάθε τμήμα του ζητούμενου εγγράφου εμπίπτει σε οποιαδήποτε (μία ή περισσότερες) από τις εξαιρέσεις των οποίων γίνεται επίκληση.

(1) ΕΕ 2001, L 145, σ. 43.

(2) ΕΕ 2006, L 264, σ. 13. Σημείωμα του συντάκτη: το ζητηθέν έγγραφο αφορά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεως σχετικά με την προτεινόμενη τροποποίηση του κανονισμού 1367/2006.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/37

Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2021 — Leino-Sandberg κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-683/21)

(2022/C 37/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Päivi Leino-Sandberg (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: O. Brouwer, B. Verheijen και T. van Helfteren, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

—

Το Συμβούλιο παρέλειψε να αναγνωρίσει υπερισχύον δημόσιο συμφέρον και να παράσχει πρόσβαση για τον λόγο αυτό. Ειδικότερα, υφίσταται υπερισχύον δημόσιο συμφέρον, δεδομένου ότι η τροποποίηση του κανονισμού 1367/2006 έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη μελλοντική πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε περιβαλλοντικά θέματα και η προσβαλλόμενη απόφαση επηρεάζει την προσφεύγουσα ατομικά και σημαντικά κατά την άσκηση του έργου της ως ερευνήτριας και πανεπιστημιακού, που εξυπηρετεί δημόσιο συμφέρον.

—

Το Συμβούλιο δεν τήρησε τις αυστηρές προϋποθέσεις που θέτει ο κανόνας δικαίου στα ζητηθέντα έγγραφα για την έγκυρη επίκληση της εξαιρέσεως του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, ήτοι ότι η γνωστοποίηση ενός εγγράφου θα πρέπει να θίγει συγκεκριμένα και πραγματικά την προστασία των διεθνών σχέσεων και ότι ο κίνδυνος να θιγεί το συμφέρον πρέπει να είναι ευλόγως προβλέψιμος και όχι καθαρά υποθετικός.

—

(1) Σημείωση: το ζητηθέν έγγραφο αφορά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων για την προτεινόμενη αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).

(2) ΕΕ 2001, L 145, σ. 43.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/38

Προσφυγή-Αγωγή της 22ας Οκτωβρίου 2021 — AL κατά Επιτροπής και OLAF

(Υπόθεση T-692/21)

(2022/C 37/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AL (εκπρόσωπος: R. Rata, δικηγόρος)

Καθών-Εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει (i) την απόφαση OCM (2021)22007 της OLAF της 22ας Ιουλίου 2021· (ii) την απόφαση OCM (2021)22008 της OLAF της 22ας Ιουλίου 2021· (iii) την απόφαση (2021)20233749 της Επιτροπής της 22ας Μαρτίου 2021 και (iv) την απόφαση (2021)1610971 της Επιτροπής της 3ης Mαρτίου 2021·

—

να υποχρεώσει τους καθών-εναγομένους να καταβάλουν (i) 1 127,66 ευρώ τα οποία παρακρατήθηκαν, ελλείψει οποιασδήποτε ατομικής διοικητικής αποφάσεως του Γραφείου Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων (PMO) όσον αφορά την ανάκτηση των χρημάτων· (ii) 9 250,05 ευρώ τα οποία παρακρατήθηκαν για τους μήνες Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο του 2021 (iii) 1 ευρώ ex aequo et bono ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων συνεπεία της παράνομης διεξαγωγής της αριθ. OF/2016/0928/A1 έρευνας της OLAF, η οποία τελικώς οδήγησε στην απομάκρυνσή του από τη θέση του·

—	να υποχρεώσει τους καθών-εναγομένους να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και να τους καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται από την OLAF του άρθρου 90, παράγραφος 2, και 90α του Κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), λόγω της απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στις 23 Μαρτίου 2021 ως απαράδεκτης, η οποία βασίστηκε σε πάγια νομολογία κατά την οποία το τελικό πόρισμα της OLAF και οι συστάσεις της δεν συνιστούν πράξεις παράγουσες έννομες συνέπειες.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση από την OLAF των άρθρων 90, παράγραφος 2 και 90α του ΚΥΚ, λόγω της απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στις 23 Απριλίου 2021 ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι η διοικητική του ένσταση θα έπρεπε να είχε κριθεί ως παραδεκτή από την OLAF, διότι η OLAF αποτελεί υπηρεσία της Επιτροπής και επομένως τμήμα της, και όφειλε να είχε εξετάσει την διοικητική του ένσταση.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση από την Επιτροπή του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ καθόσον το εν λόγω θεσμικό όργανο εξέδωσε σιωπηρή απορριπτική απόφαση της διοικητικής ενστάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων κατά της ARES(2021)2023374 αποφάσεως της Επιτροπής της 22ας Μαρτίου 2021, με την οποία επιβεβαιώθηκε η απόφαση ARES(2021)1610971 της Επιτροπής της 3ης Mαρτίου 2021.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/39

Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2021 — NJ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-693/21)

(2022/C 37/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: NJ (εκπρόσωπος: C. Maczkovics, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει, σύμφωνα με το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, ότι η Επιτροπή, κατά παράβαση των Συνθηκών, ουδέποτε αποφάνθηκε επί της από 19 Απριλίου 2018 καταγγελίας της SA.50952(2018FC) σχετικά με το μέτρο κρατικής ενίσχυσης·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να λάβει άμεσα θέση επί της καταγγελίας της η οποία πρωτοκολλήθηκε με αριθμό SA.50952(2018FC)·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ακόμη και στην περίπτωση που, μετά την άσκηση της παρούσας προσφυγής, η Επιτροπή λάβει μέτρα που, κατά την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, θα καταστήσουν την προσφυγή άνευ αντικειμένου ή στην περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο απορρίψει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ο οποίος αντλείται από το ότι η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, προβάλλει παράβαση του άρθρου 265 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 12, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2015/1589 (1), παράβαση της υποχρέωσης επιμέλειας και αμερόληπτης εξέτασης, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και της αρχής της λήψης αποφάσεων εντός εύλογης προθεσμίας, διότι η Επιτροπή δεν εξέδωσε οποιαδήποτε απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφοι 2, 3 και 4, του κανονισμού 2015/1589 πλέον των τριών ετών και έξι μηνών από την κατάθεση της καταγγελίας της προσφεύγουσας σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.50952(2018FC). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή όφειλε να είχε εκδώσει απόφαση εντός προθεσμίας δώδεκα μηνών, σύμφωνα με τον Κώδικά της βέλτιστων πρακτικών για τη διεξαγωγή διαδικασιών που αφορούν τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων (2) ή, κατ’ ελάχιστον, εντός εύλογης προθεσμίας.

(2) Κώδικας βέλτιστων πρακτικών για τη διεξαγωγή διαδικασιών που αφορούν τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων (ΕΕ 2009, C 136, σ. 13).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/40

Προσφυγή της 31ης Οκτωβρίου 2021 — Peace United κατά EUIPO — 1906 Collins (MY BOYFRIEND IS OUT OF TOWN)

(Υπόθεση T-699/21)

(2022/C 37/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peace United Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: M. Artzimovitch, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: 1906 Collins LLC (Μαϊάμι, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MY BOYFRIEND IS OUT OF TOWN — Υπ’ αριθ. 11 352 804 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουλίου 2021 στην υπόθεση R 276/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που, συνεπεία διαφόρων πεπλανημένων νομικών και πραγματικών εκτιμήσεων και κατά παράβαση της υποχρεώσεως της χρηστής διοικήσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MY BOYFRIEND IS OUT OF TOWN υπ’ αριθ. 11 352 804 δεν είχε αποτελέσει αντικείμενο ουσιαστικής χρήσεως κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα για τις υπηρεσίες που ζητήθηκαν στις κλάσεις 41 και 43·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου κατά το μέρος που το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως ως προς τον καταχρηστικό χαρακτήρα της αιτήσεως εκπτώσεως·

—	Παράβαση του άρθρου του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου κατά το μέρος που το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως περί της ουσιαστικής χρήσεως σήματος.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/41

Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2021 — Balaban κατά EUIPO (Stahlwerk)

(Υπόθεση T-705/21)

(2022/C 37/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Okan Balaban (Bornheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Schaaf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Stahlwerk — Υπ’ αριθ. 18 235 592 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 77/2021-1

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση του καθού της 18ης Νοεμβρίου 2020 όσον αφορά την υπ’ αριθ. 18 235 592 αίτηση καταχωρίσεως, καθώς και την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον με αυτή απορρίφθηκε μερικώς η αίτηση καταχωρίσεως, και να διατάξει το καθού να καταχωρίσει το σήμα για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στην αίτηση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/41

Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2021 — Balaban κατά EUIPO (Stahlwerkstatt)

(Υπόθεση T-706/21)

(2022/C 37/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Okan Balaban (Bornheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Schaaf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Stahlwerkstatt — Υπ’ αριθ. 18 219 170 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 1987/2020-1

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την απορριπτική απόφαση του καθού της 27ης Αυγούστου 2020, καθώς και την προσβαλλόμενη απόφαση, και να διατάξει το καθού να καταχωρίσει το σήμα για τις εμπίπτουσες στην κλάση 41 υπηρεσίες κατάρτισης και εκπαίδευσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/42

Προσφυγή της 5ης Νοεμβρίου 2021 — Cellnex Telecom και Retevisión I κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-715/21)

(2022/C 37/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Cellnex Telecom, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και Retevisión I, SA (Μαδρίτη) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo και N. Bayón Fernández, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτούς και βάσιμους τους λόγους ακυρώσεως που προβάλλουν με την προσφυγή τους,

—

να ακυρώσει την απόφαση (EE) 2021/2034 της Επιτροπής, της 10ης Ιουνίου 2021, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.28599 (C 23/2010) (πρώην NN 36/2010, πρώην CP 163/2009) την οποία η Ισπανία έθεσε σε εφαρμογή για την ανάπτυξη επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές (εκτός της Καστίλης-Λα Μάντσα) (1),

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη παραβίαση της διαδικασίας που προβλέπεται από το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και προσβολή των δικονομικών δικαιωμάτων που αναγνωρίζει το δίκαιο της Ένωσης στους ενδιαφερομένους.

—

Συναφώς προβάλλεται ότι η εν λόγω παραβίαση προκλήθηκε με την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης χωρίς να έχει εκδοθεί νέα απόφαση κίνησης της διαδικασίας ούτε να έχει τροποποιηθεί η απόφαση κίνησης της διαδικασίας που προηγήθηκε της απόφασης του 2013, και χωρίς οι προσφεύγουσες να ενημερωθούν προηγουμένως για την προκαταρκτική εξέταση της προσβαλλόμενης απόφασης όσον αφορά την επιλεξιμότητα.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ σε σχέση με την έννοια της επιλεξιμότητας, καθώς και αντιστροφή του βάρους αποδείξεως και ελλιπής αιτιολογία.

—

Συναφώς προβάλλεται ότι η Επιτροπή σφάλλει στην «κύρια» ανάλυση της επιλεξιμότητας, καθόσον υποστηρίζει ότι το σύστημα αναφοράς είναι «οι συνήθεις όροι της αγοράς υπό τους οποίους θα πρέπει να λειτουργούν οι επιχειρήσεις», συμπεριλαμβανομένων όλων των επιχειρήσεων και τομέων της οικονομίας. Η Επιτροπή σφάλλει στην «επικουρική» της εξέταση της επιλεξιμότητας, καθόσον υποστηρίζει ότι οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούν οι επίγειες και οι δορυφορικές πλατφόρμες μπορούν να εξομοιωθούν κατά τη μετάδοση σήματος ψηφιακής τηλεόρασης σε αυτό που η προσβαλλόμενη απόφαση ονομάζει περιοχή II.

(1) ΕΕ 2021, L 417, σ. 1.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/43

Προσφυγή της 16ης Νοεμβρίου 2021 — Společnost pro eHealth databáze κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-731/21)

(2022/C 37/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Společnost pro eHealth databáze, a.s. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: P. Konečný, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2021) 6597 της Επιτροπής της 2ας Σεπτεμβρίου 2021,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της μη αναδρομικότητας και εσφαλμένη εφαρμογή αυστηρότερων προϋποθέσεων σχετικών με τη συμμετοχή στο έργο.

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής δεν μπορεί να παραπέμπει σε υποχρεώσεις απορρέουσες από μη δεσμευτικό κείμενο, δεδομένου ότι τα συμβαλλόμενα μέρη δεν γνώριζαν την ύπαρξη του εγγράφου αυτού και ουδέποτε είχαν συμφωνήσει στην κατάρτισή του.

—	Εν συνεχεία, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η παραπομπή στις απορρέουσες από το ως άνω μη δεσμευτικό κείμενο υποχρεώσεις έγινε από την καθής κατά παράβαση της οικείας σύμβασης για τη χορήγηση επιδότησης.

—	Ταυτοχρόνως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής παραβίασε την αρχή της μη αναδρομικότητας, καθώς παρέπεμψε στην εφαρμογή αυστηρότερων τυπικών απαιτήσεων απορρεουσών από έγγραφο συνταχθέν κατόπιν της υπογραφής της σύμβασης για τη χορήγηση επιδότησης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της νομιμότητας μιας νομικής πράξης λόγω μη συνεκτίμησης των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων.

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής δεν συνεκτίμησε, στην τελική έκθεση επί του διενεργηθέντος οικονομικού ελέγχου, τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η προσφεύγουσα, μολονότι όφειλε να το πράξει, πράγμα που είχε ως συνέπεια την παραβίαση της αρχής της νομιμότητας μιας νομικής πράξης.

—	Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία υποβλήθηκαν κατόπιν αίτησης του οικονομικού ελεγκτή.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της νομιμότητας μιας νομικής πράξης, συνιστάμενη στη διάπραξη υπολογιστικού σφάλματος.

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής διέπραξε σφάλμα κατά τον καθορισμό του ποσού βάσει του οποίου υπολογίστηκε το ποσό που πρέπει να επιστρέψει η προσφεύγουσα στην καθής.

—	Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι, σε περίπτωση που επιστρέψει το ποσό που υπολόγισε η καθής, θα επιστρέψει ποσό που ουδέποτε τέθηκε στη διάθεσή της, και ως εκ τούτου, η καθής θα εισπράξει σημαντικά υψηλότερο ποσό.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι έπρεπε να της έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα να της επιστραφούν οι δαπάνες προσωπικού, τουλάχιστον στο ύψος των μέσων αποδοχών των υπαλλήλων που απασχολήθηκαν κατά τα έτη 2008–2011 σε εταιρίες Η/Υ στη Τσεχική Δημοκρατία. Κατά την προσφεύγουσα, η παράλειψη αναγνώρισης δικαιώματος επιστροφής των ως άνω εξόδων συνιστά άδικη και δυσανάλογη πράξη της καθής.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/44

Προσφυγή της 16ης Νοεμβρίου 2021 — Asociación de Elaboradores de Cava de Requena κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-732/21)

(2022/C 37/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Asociación de Elaboradores de Cava de Requena (Requena, Ισπανία) (εκπρόσωπος: G. Guillem Carrau, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, τη δημοσίευση της κοινοποίησης σχετικά με την έγκριση τυπικής τροποποίησης προδιαγραφών προϊόντος του οίνου «Cava», PDO-ES-A0735-AM10 (1), η οποία δημοσιεύθηκε σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 5, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018 (2).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

—

Με τον πρώτο λόγο προβάλλει παράβαση ουσιώδους τύπου κατά την εξέταση του φακέλου της τροποποίησης η οποία αποτελεί το αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής, καθόσον, παρότι η καθής γνώριζε ότι κατά της εν λόγω τροποποίησης εκκρεμεί προσφυγή ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων του Βασιλείου της Ισπανίας, δεν ανέστειλε τη διαδικασία, πράγμα που αντιβαίνει στην ισχύουσα νομολογία σε σχέση με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει παράβαση του δικαίου σχετικά με την εφαρμογή των Συνθηκών, βάσει των εξής λόγων: καθόσον η επίμαχη τροποποίηση αντιμετωπίστηκε ως τυπική τροποποίηση, ενώ πρόκειται για τροποποίηση από εκείνες που χαρακτηρίζονται ως «ενωσιακές» σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχεία γ' και δ', και συναφείς διατάξεις (άρθρα 15, 17 και 55, μεταξύ άλλων) του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018 και στο άρθρο 6 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/34 (3), καθόσον αντιβαίνει στη γενική αρχή της αλήθειας της προαιρετικής επισήμανσης σε σχέση με την απαίτηση να συμπίπτει η μικρότερη γεωγραφική ενότητα με τον δήμο της Requena και στο δικαίωμα του καταναλωτή να μπορεί να προσδιορίζει την προέλευση του προϊόντος (άρθρο 120 του κανονισμού (ΕE) 1308/2013 (4) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και άρθρο 55, παράγραφοι 1 και 3, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018)··καθόσον προσβάλλει τα κεκτημένα δικαιώματα των οινοποιών της ένωσης που αντιπροσώπευσε επί σχεδόν 40 έτη συνεχούς χρήσης την ονομασία CAVA DE REQUENA και παραβιάζει τη νομοθεσία που προστατεύει τα δικαιώματα αυτά (απόφαση του Tribunal Supremo del Reino de España αριθ. 1893/1989 και διατάξεις περί εκτέλεσης του 1991)· και αντιβαίνει στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018, του οποίου το άρθρο 40, μέσω παραπομπής στο άρθρο 119 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθιστά υποχρεωτική τη μνεία στην ετικέτα της προέλευσης, χωρίς να αρκεί απλή αναφορά του ταχυδρομικού κώδικα, όπως υποστηρίζεται· καθόσον αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης προς τους λοιπούς οινοποιούς του CAVA που όντως ανταποκρίνονται στην προϋπόθεση της μικρότερης γεωγραφικής ενότητας και έχουν τη δυνατότητα μνείας της γεωγραφικής προέλευσης του προϊόντος προς τον καταναλωτή· καθόσον αντιβαίνει στη νομολογία της πρόσβασης στην αγορά που έχει αναπτύξει το Γενικό Δικαστήριο στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων (άρθρα 34 επ. ΣΛΕΕ) και καθιστά δυνατό το σωρευτικό αποτέλεσμα της ζήτησης στην αγορά του CAVA, κατάσταση αντίθετη προς τα οριζόμενα στο άρθρο 101 ΣΛΕΕ.

(1) ΕΕ 2021, C 369, σ. 2.

(2) Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/33 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις αιτήσεις προστασίας ονομασιών προέλευσης, γεωγραφικών ενδείξεων και παραδοσιακών ενδείξεων στον αμπελοοινικό τομέα, τη διαδικασία ένστασης, τους περιορισμούς στη χρήση, τις τροποποιήσεις των προδιαγραφών προϊόντος, την ανάκληση της προστασίας, καθώς και την επισήμανση και την παρουσίαση (ΕΕ 2019, L 9, σ. 2).

(3) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2019/34 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2018, σχετικά με τον καθορισμό κανόνων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις αιτήσεις προστασίας ονομασιών προέλευσης, γεωγραφικών ενδείξεων και παραδοσιακών ενδείξεων στον αμπελοοινικό τομέα, τη διαδικασία ένστασης, τις τροποποιήσεις των προδιαγραφών προϊόντος, το μητρώο προστατευόμενων ονομασιών, την ανάκληση της προστασίας και τη χρήση συμβόλων, και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά κατάλληλο σύστημα ελέγχων (ΕΕ 2019, L 9, σ. 46).

(4) Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 671).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/45

Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2021 — The Chord Company κατά EUIPO -- ΑVSL Group (CHORD)

(Υπόθεση T-734/21)

(2022/C 37/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Chord Company Ltd (Wiltshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Deutsch, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: AVSL Group Ltd (Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: H αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CHORD — Υπ’ αριθ. 8 254 229 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Αυγούστου 2021 στην υπόθεση R 1664/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και/ή την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών, και της διαδικασίας για την κήρυξη ακυρότητας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής και άρθρου 95 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως σύμφωνα με το άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/46

Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2021 — Aprile και Commerciale Italiana κατά EUIPO — DC Comics partnership (Σχέδιο στυλιζαρισμένης απεικόνισης μιας μαύρης νυχτερίδας εντός λευκού ωοειδούς πλαισίου)

(Υπόθεση T-735/21)

(2022/C 37/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Luigi Aprile (San Giuseppe Vesuviano, Ιταλία), Commerciale Italiana Srl (Nola, Ιταλία) (εκπρόσωπος: C. Saettel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DC Comics partnership (Burbank, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχέδιο στυλιζαρισμένης απεικόνισης μιας μαύρης νυχτερίδας εντός λευκού ωοειδούς πλαισίου) — Υπ’ αριθ. 38 158 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 1447/2020-2

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/47

Προσφυγή της 19ης Νοεμβρίου 2021 — Refractory Intellectual Property κατά EUIPO (e-tech)

(Υπόθεση T-737/21)

(2022/C 37/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Refractory Intellectual Property GmbH & Co. KG (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: J. Schmidt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης e-tech — Υπ’ αριθ. 18 274 481 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 548/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/47

Προσφυγή της 19ης Νοεμβρίου 2021 — Bora Creations κατά EUIPO (essence)

(Υπόθεση T-738/21)

(2022/C 37/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bora Creations SL (Andratx, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Lange και M. Ebner, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης essence — Υπ’ αριθ. 18 269 704 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 693/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να καταχωρίσει το επίδικο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/48

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2021 — LG Electronics κατά EUIPO — ZTE Deutschland (V10)

(Υπόθεση T-741/21)

(2022/C 37/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LG Electronics Inc. (Σεούλ, Δημοκρατία της Κορέας) (εκπρόσωπος: M. Bölling, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ZTE Deutschland (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης V10 — Υπ’ αριθ. 14 328 892 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 14ης Σεπτεμβρίου 2021, στην υπόθεση R 2101/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αυτή απορρίπτει την προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της απόφασης περί κηρύξεως ακυρότητας αποκλειστικά σε σχέση με τα εξής προϊόντα: έξυπνα τηλέφωνα [smartphones], κινητά τηλέφωνα και έξυπνα τηλέφωνα προσαρτώμενα σε είδη ένδυσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, λόγω ανεπαρκούς διαφοροποίησης μεταξύ των προϊόντων σε σχέση με τα οποία κηρύχθηκε η ακυρότητα.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, λόγω αντιφατικής επιχειρηματολογίας όσον αφορά την αντίληψη του σήματος από το κοινό.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον με την απόφαση κρίθηκε ότι δεν υπάρχει εγγενές και σύμφυτο με τα προϊόντα αυτά χαρακτηριστικό.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον με την απόφαση κρίθηκε ότι δεν υπάρχει ευχερώς αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον με την απόφαση κρίθηκε ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο, ακριβές και αντικειμενικό χαρακτηριστικό.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/49

Προσφυγή της 19ης Νοεμβρίου 2021 — Preventicus κατά EUIPO (NIGHTWATCH)

(Υπόθεση T-742/21)

(2022/C 37/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Preventicus GmbH (Jena, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Zecher, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NIGTHWATCH — Υπ’ αριθ. 17 996 007 αίτηση καταχωρίσεως — Απόρριψη — Αίτηση για τη μετατροπή αίτησης σήματος της ΕΕ σε αίτηση εθνικού σήματος για το Ηνωμένο Βασίλειο

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 1241/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου καθώς και στα έξοδα των διαδικασιών προσφυγής και εξέτασης ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 139, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιη και εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση της υπόθεσης, κατά το άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως, κατά το άρθρο 41, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/50

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-743/21)

(2022/C 37/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: E. Vahida, F C. Laprévote, V. Blanc, D. Pérez de Lamo, S. Rating και Ι.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 16ης Ιουλίου 2021 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 57369 (2020/N) — Πορτογαλία — Ενίσχυση διάσωσης υπέρ της TAP SGPS; (1) και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε νομική πλάνη και σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης ισχυριζόμενη ότι η κρατική ενίσχυση εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών περί διάσωσης και αναδιάρθρωσης, χωρίς να προσδιορίσει ορθά αν οι δυσχέρειες της προσφεύγουσας είναι πολύ σοβαρές για να τις αντιμετωπίσει η ίδια και αν είναι εγγενείς ή αποτέλεσμα αυθαίρετης κατανομής των δαπανών εντός του ομίλου στον οποίο ανήκει.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ’, ΣΛΕΕ. Υποστηρίζεται ότι ο έλεγχος της καθής ως προς το εάν πληρούται η προϋπόθεση ότι η ενίσχυση πρέπει να συμβάλει στην επίτευξη ενός σκοπού κοινού συμφέροντος και η εκτίμηση της καταλληλότητας και της αναλογικότητας της ενίσχυσης διάσωσης και των αρνητικών συνεπειών της ενέχουν πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή περί απαγορεύσεως των διακρίσεων και την αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (που εφαρμόζονται στις αεροπορικές μεταφορές με τον κανονισμό (ΕΚ) 1008/2008 (2)), καθώς και την αρχή της ελεύθερης εγκατάστασης.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά τις σοβαρές δυσκολίες και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη με την προσβαλλόμενη απόφαση την υποχρέωσή της αιτιολογήσεως την οποία υπέχει βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

(1) ΕΕ 2021, C 345, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1008/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση), (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ), ΕΕ 2008 L 293, σ. 3–20).

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/51

Προσφυγή της 24ης Νοεμβρίου 2021 — Medela κατά EUIPO (MAXFLOW)

(Υπόθεση T-744/21)

(2022/C 37/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Medela Holding AG (Baar, Ελβετία) (εκπρόσωποι: M. Hartmann και S. Fröhlich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MAXFLOW — Υπ’ αριθ. 18 328 426 αίτηση καταχώρισης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Αυγούστου 2021 στην υπόθεση R 876/2021-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/51

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2021 — Rotkäppchen-Mumm Sektkellereien κατά EUIPO — Cantina San Donaci (Passo Lungo)

(Υπόθεση T-745/21)

(2022/C 37/67)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rotkäppchen-Mumm Sektkellereien GmbH (Freyburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Schmidt-Hern και A. Lubberger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cantina Sociale Cooperativa San Donaci (San Donaci, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Passo Lungo — Υπ’ αριθ. 18 082 770 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 130/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 46, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/52

Προσφυγή της 26ης Νοεμβρίου 2021 — Borussia VfL 1900 Mönchengladbach κατά EUIPO — Neng (Fohlenelf)

(Υπόθεση T-747/21)

(2022/C 37/68)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Borussia VfL 1900 Mönchengladbach GmbH (Mönchengladbach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Kitzberger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: David Neng (Brüggen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Fohlenelf — Υπ’ αριθ. 12 246 898 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 2126/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο των προηγηθεισών διαδικασιών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 97, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/53

Προσφυγή της 26ης Νοεμβρίου 2021 — Gerhard Grund Gerüste κατά EUIPO — Josef Grund Gerüstbau (Josef Grund Gerüstbau)

(Υπόθεση T-749/21)

(2022/C 37/69)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gerhard Grund Gerüste (Kamp-Lintfort, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lee, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Josef Grund Gerüstbau GmbH (Erfurt, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Josef Grund Gerüstbau — Υπ’ αριθ. 17 372 178 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση R 1925/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρύξει άκυρο στο σύνολό του το υπ’ αριθ. 17 372 178 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/53

Προσφυγή της 29ης Νοεμβρίου 2021 — Associação do Socorro e Amparo κατά EUIPO -- De Bragança (quis ut Deus)

(Υπόθεση T-752/21)

(2022/C 37/70)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Associação do Socorro e Amparo (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: J. Motta Veiga, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Duarte Pio De Bragança (Sintra, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα quis ut Deus — Υπ’ αριθ. 9131566 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση R 581/2021-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να δεχτεί την προσφυγή και, ως εκ τούτου, να αντικαταστήσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών με απόφαση που κηρύσσει την έκπτωση από τα δικαιώματα επί του υπ’ αριθ. 9131566 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τούτο δε για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προστατεύει το σήμα, βάσει του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τον λόγο ότι δεν έγινε ουσιαστική χρήση του σήματος επί διάστημα πέντε συνεχών ετών.

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα και τις λοιπές συναφείς δαπάνες, περιλαμβανομένων των δικηγορικών αμοιβών των οποίων το ύψος θα καθοριστεί σε μεταγενέστερο στάδιο.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/54

Προσφυγή της 1ης Δεκεμβρίου 2021 — Illumina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-755/21)

(2022/C 37/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Illumina Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Beard, Barrister-at-law, και P. Chappatte, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση COMP/M.10493 που ελήφθη δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 5, στοιχείο α', του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (1) με την οποία (i) διαπιστώθηκε ότι η Illumina απέκτησε την GRAIL κατά παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού περί συγκεντρώσεων της ΕΕ, (ii) επιβλήθηκαν στην Illumina και την GRAIL τα προσωρινά μέτρα που προβλέπονται στο τμήμα 4.7 της απόφασης και (iii) απαιτήθηκε από την Illumina και την GRAIL να εφαρμόσουν ή να λάβουν αμέσως τα αναγκαία μέτρα, σε αντίθετη δε περίπτωση θα επιβάλλονται περιοδικές κυρώσεις (στο εξής: απόφαση), και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Επιτροπής, διότι δεν τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 7 του κανονισμού περί συγκεντρώσεων της ΕΕ. Ειδικότερα:

—	Η εξουσία της Επιτροπής δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού συγκεντρώσεων της ΕΕ για την έκδοση της απόφασης εξαρτάται από το κατά πόσον η συγκέντρωση έλαβε χώρα κατά παράβαση του άρθρου 7.

—

Εάν η προσφυγή της Illumina στην υπόθεση T-227/21 κατά της αίτησης παραπομπής γίνει δεκτή και ακυρωθούν οι αποφάσεις περί παραπομπής, τότε η Illumina δεν υπείχε ποτέ τη δυνάμει του άρθρου 7 του κανονισμού περί συγκεντρώσεων της ΕΕ υποχρέωση να αναστείλει τη συγκέντρωση και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν ήταν αρμόδια να εκδώσει την απόφαση ή μέρος αυτής.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι οι διατάξεις της απόφασης όσον αφορά τη χρηματοδότηση είναι δυσανάλογες. Ειδικότερα:

—

Η απαίτηση της απόφασης, σύμφωνα με την οποία η Illumina πρέπει να παρέχει χρηματοδότηση στην GRAIL υπό όρους που εμποδίζουν την Illumina να γνωρίζει τον σκοπό για τον οποίο διατίθενται τα κεφάλαια, είναι δυσανάλογη, διότι η Illumina υπέχει την υποχρέωση οι πληροφορίες αυτές να συμμορφώνονται με άλλες νομικές υποχρεώσεις.

—	Οι ανησυχίες της Επιτροπής θα μπορούσαν εύκολα να αντιμετωπιστούν με μέτρα λιγότερο παρεμβατικά.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση είναι δυσανάλογη όσον αφορά τον χειρισμό των προϋπαρχουσών συμβατικών υποχρεώσεων της Illumina και/ή ότι η Επιτροπή δεν παρέσχε επαρκή αιτιολόγηση ως όφειλε βάσει του άρθρου 296 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα:

—	Ο συλλογιστική της Επιτροπής είναι διάλληλη και, ως εκ τούτου, παραβιάζει την υποχρέωση επαρκούς αιτιολόγησης της απόφασης.

—	Η απόφαση επιδιώκει δυσανάλογα να υποχρεώσει την Illumina να αθετήσει προϋπάρχουσες συμβατικές υποχρεώσεις όσον αφορά την παροχή πληροφοριών σε συγκεκριμένους κατόχους χρηματοπιστωτικών μέσων.

(1) ΕΕ 2004, L 24, σ. 1.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/55

Προσφυγή της 2ας Δεκεμβρίου 2021 — Activa — Grillküche κατά EUIPO — Targa (Grilling apparatus)

(Υπόθεση T-757/21)

(2022/C 37/72)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Activa — Grillküche GmbH (Selb, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. Stangl και M. Würth, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Targa GmbH (Soest, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 3 056 449-0001 σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση R 1651/2020-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και την απόφαση ICD 104479 του τμήματος ακύρωσης του EUIPO της 12ης Ιουνίου 2020 στο σύνολό της·

—	να ακυρώσει την εγγραφή του επίδικου σχεδίου και

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου.

24.1.2022

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/56

Προσφυγή της 6ης Δεκεμβρίου 2021 — Société des produits Nestlé κατά EUIPO — The a2 Milk Company (A2)

(Υπόθεση T-759/21)

(2022/C 37/73)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société des produits Nestlé SA (Vevey, Ελβετία) (εκπρόσωποι: A. Jaeger-Lenz και J. Thomsen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: The a2 Milk Company Ltd (Auckland, Νέα Ζηλανδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση A2 — Υπ’ αριθ. 1 438 650 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Οκτωβρίου 2021 στην υπόθεση R 2447/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών του EUIPO της 17ης Νοεμβρίου 2020, να απορρίψει την υπ’ αριθ. B 3080425 ανακοπή στο σύνολό της και να επιτρέψει την επέκταση της υπ’ αριθ. WO 1438650 διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και να καταδικάσει τον πιθανό παρεμβαίνοντα στα δικαστικά έξοδα που αφορούν τη διαδικασία ανακοπής και προσφυγής ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 37

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	65ό έτος 24 Ιανουαρίου 2022

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2022/C 37/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1