Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των μεταβατικών κανόνων καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής της πανευρωμεσογειακής ζώνης (ΡΕΜ)

(2021/C 426/01)

Για τους σκοπούς της εφαρμογής της διαγώνιας σώρευσης καταγωγής μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής (1), τα ενδιαφερόμενα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής κοινοποιούν αμοιβαία, μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τους κανόνες καταγωγής που ισχύουν με τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής.

Υπενθυμίζεται ότι η διαγώνια σώρευση μπορεί να εφαρμοστεί μόνον εάν τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής τελικής παραγωγής και τελικού προορισμού έχουν συνάψει συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών, που περιέχουν πανομοιότυπους κανόνες καταγωγής, με όλα τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής που συμμετέχουν στην απόκτηση του χαρακτήρα καταγωγής, δηλαδή με όλα τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής από τα οποία κατάγονται οι χρησιμοποιούμενες ύλες. Ύλες που κατάγονται από συμβαλλόμενο μέρος εφαρμογής που δεν έχει συνάψει συμφωνία με τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής τελικής παραγωγής και/ή τελικού προορισμού αντιμετωπίζονται ως μη καταγόμενες.

Με βάση τις κοινοποιήσεις που έγιναν από τα συμβαλλόμενα μέρη εφαρμογής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στους συνημμένους πίνακες ορίζονται τα εξής:

Πίνακας 1 – απλουστευμένη επισκόπηση των δυνατοτήτων σώρευσης την 1 Σεπτεμβρίου 2021.

Πίνακας 2 – η ημερομηνία από την οποία αρχίζει να εφαρμόζεται η διαγώνια σώρευση.

Στον πίνακα 1, με το γράμμα «X» σημειώνεται η ύπαρξη συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ 2 εταίρων, η οποία περιέχει κανόνες καταγωγής που επιτρέπουν τη σώρευση βάσει των μεταβατικών κανόνων καταγωγής. Για τη χρήση διαγώνιας σώρευσης με τρίτο εταίρο θα πρέπει να σημειώνεται ένα «X» στο σύνολο της τομής του πίνακα μεταξύ των 3 εταίρων.

Στον πίνακα 2, οι ημερομηνίες αναφέρονται στην ημερομηνία εφαρμογής της διαγώνιας σώρευσης βάσει του άρθρου 8 του προσαρτήματος Α κάθε πρωτοκόλλου για τους κανόνες καταγωγής μεταξύ των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής. Στην περίπτωση αυτή, της ημερομηνίας προηγείται η ένδειξη «(Τ)».

Οι κωδικοί των συμβαλλομένων μερών εφαρμογής που παρατίθενται στους πίνακες είναι οι ακόλουθοι:

— Ευρωπαϊκή Ένωση	EU
— Κράτη ΕΖΕΣ:
— Ισλανδία	IS
— Ελβετία (συμπεριλαμβανομένου του Λιχτενστάιν) (2)	CH (+ LI)
— Νορβηγία	NO
— Φερόες Νήσοι	FO
— Οι συμμετέχοντες στη Διαδικασία της Βαρκελώνης:
— Ιορδανία	JO
— Παλαιστίνη (3)	PS
— Οι συμμετέχοντες στη Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ:
— Αλβανία	AL
— Βόρεια Μακεδονία	MK
— Γεωργία	GE

Πίνακας 1

Απλουστευμένη επισκόπηση των δυνατοτήτων διαγώνιας σώρευσης βάσει των μεταβατικών κανόνων καταγωγής στην πανευρωμεσογειακή ζώνη την 1 Σεπτεμβρίου 2021

	EU	CH (+LI)	IS	NO	FO	JO	PS	AL	MK	GE
EU		X	X	X	X	X	X	X	X	X
CH (+LI)	X
IS	X
NO	X
FO	X
JO	X
PS	X
AL	X
MK	X
GE	X

Πίνακας 2

Ημερομηνία εφαρμογής των μεταβατικών κανόνων καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση στην πανευρωμεσογειακή ζώνη

	EU	CH (+LI)	IS	NO	FO	JO	PS	AL	MK	GE
EU		(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 1.9.2021	(T) 9.9.2021	(T) 1.9.2021
CH (+LI)	(T) 1.9.2021
IS	(T) 1.9.2021
NO	(T) 1.9.2021
FO	(T) 1.9.2021
JO	(T) 1.9.2021
PS	(T) 1.9.2021
AL	(T) 1.9.2021
MK	(T) 9.9.2021
GE	(T) 1.9.2021

---

(1)  Ως «συμβαλλόμενο μέρος εφαρμογής» νοείται συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης PEM το οποίο ενσωματώνει τους μεταβατικούς κανόνες καταγωγής της σύμβασης PEM στις διμερείς προτιμησιακές εμπορικές του συμφωνίες με άλλο συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης PEM.

(2)  Η Ελβετία και το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν αποτελούν τελωνειακή ένωση.

(3)  Η ονομασία αυτή δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης και δεν θίγει τις επιμέρους θέσεις των κρατών μελών σχετικά με το θέμα αυτό.

Μη διατύπωση αντιρρήσεων σε κοινοποιηθείσα συγκέντρωση

(Υπόθεση M.10338 — GALILEO/M6/JV)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2021/C 426/02)

Στις 14 Οκτωβρίου 2021, η Επιτροπή αποφάσισε να μη διατυπώσει αντιρρήσεις σχετικά με την ανωτέρω κοινοποιηθείσα συγκέντρωση και να τη χαρακτηρίσει συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά. Η απόφαση αυτή βασίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1). Το πλήρες κείμενο της απόφασης διατίθεται μόνον στα γαλλικά και θα δημοσιοποιηθεί χωρίς τα επιχειρηματικά απόρρητα στοιχεία τα οποία ενδέχεται να περιέχει. Θα διατίθεται:

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του ιστότοπου της Επιτροπής για τον ανταγωνισμό (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O ιστότοπος αυτός παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις, όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων και ημερομηνιών, καθώς και τομεακά ευρετήρια,

—	σε ηλεκτρονική μορφή στον ιστότοπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=el) με αριθμό εγγράφου 32021M10338. Ο ιστότοπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1.

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

20 Οκτωβρίου 2021

(2021/C 426/03)

1 ευρώ =

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,1623
JPY	ιαπωνικό γιεν	132,78
DKK	δανική κορόνα	7,4404
GBP	λίρα στερλίνα	0,84503
SEK	σουηδική κορόνα	10,0150
CHF	ελβετικό φράγκο	1,0739
ISK	ισλανδική κορόνα	150,00
NOK	νορβηγική κορόνα	9,7435
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	25,519
HUF	ουγγρικό φιορίνι	361,59
PLN	πολωνικό ζλότι	4,5850
RON	ρουμανικό λέου	4,9487
TRY	τουρκική λίρα	10,7821
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,5528
CAD	δολάριο Καναδά	1,4349
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	9,0375
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,6219
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,5629
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 364,31
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	16,8307
CNY	κινεζικό ρενμινπί γιουάν	7,4302
HRK	κροατική κούνα	7,5092
IDR	ρουπία Ινδονησίας	16 404,06
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,8369
PHP	πέσο Φιλιππινών	58,972
RUB	ρωσικό ρούβλι	82,5141
THB	ταϊλανδικό μπατ	38,774
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	6,4830
MXN	πέσο Μεξικού	23,4814
INR	ινδική ρουπία	87,0086

---

(1)  Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

της 15ης Ιουλίου 2021

στην υπόθεση E-14/20

Liti-Link AG κατά LGT Bank AG

(Οδηγία 2004/39/ΕΚ — Οδηγία 2006/73/ΕΚ — Έννοια των «βασικών όρων» — Επαρκής γνωστοποίηση πληροφοριών σε πελάτες — Έννοια της «συνοπτικής μορφής» — Παραδεκτό)

(2021/C 426/04)

Στην υπόθεση E-14/20, Liti-Link AG κατά LGT Bank AG — ΑΙΤΗΣΗ προς το Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 34 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου, υποβληθείσα από το Ανώτατο Δικαστήριο του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν (Fürstlicher Oberster Gerichtshof) σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας 2006/73/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Αυγούστου 2006, για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά τις οργανωτικές απαιτήσεις και τους όρους λειτουργίας των επιχειρήσεων επενδύσεων, καθώς και τους ορισμούς που ισχύουν για τους σκοπούς της εν λόγω οδηγίας, το Δικαστήριο, συγκείμενο από τον πρόεδρο Páll Hreinsson και τους δικαστές Per Christiansen (εισηγητή δικαστή) και Bernd Hammermann, εξέδωσε απόφαση στις 15 Ιουλίου 2021, το διατακτικό της οποίας έχει ως εξής:

1.

Το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 26 της οδηγίας 2006/73/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Αυγούστου 2006, για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά τις οργανωτικές απαιτήσεις και τους όρους λειτουργίας των επιχειρήσεων επενδύσεων, καθώς και τους ορισμούς που ισχύουν για τους σκοπούς της εν λόγω οδηγίας, έχει την έννοια ότι μια επιχείρηση επενδύσεων μπορεί να γνωστοποιήσει τους βασικούς όρους των διακανονισμών που αφορούν τις αμοιβές, τις προμήθειες ή τα μη χρηματικά οφέλη με συνοπτική μορφή, υπό τις εξής προϋποθέσεις: η εν λόγω επιχείρηση έχει ενημερώσει σαφώς τον πελάτη, πριν από την παροχή της επενδυτικής ή παρεπόμενης υπηρεσίας, ότι οι εν λόγω αντιπαροχές καταβάλλονται σε τρίτο ή λαμβάνονται από τρίτο, η εν λόγω επιχείρηση έχει αναλάβει τη δέσμευση να γνωστοποιήσει περαιτέρω λεπτομέρειες εφόσον το ζητήσει ο πελάτης και τηρεί τη δέσμευση αυτή. Η γνωστοποίηση με συνοπτική μορφή, σύμφωνα με το άρθρο 26, μπορεί να πραγματοποιείται υπό γενικούς ή προδιατυπωμένους όρους, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε μεμονωμένος πελάτης λαμβάνει τις πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη επενδυτική υπηρεσία και ότι οι πληροφορίες παρέχουν στον πελάτη επαρκή βάση για τη λήψη ενημερωμένων επενδυτικών αποφάσεων.

2.

Η γνωστοποίηση, σύμφωνα με το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 26 της οδηγίας 2006/73/ΕΚ, συνεπάγεται την υποχρέωση της επιχείρησης επενδύσεων να αναφέρει σαφώς εάν και πότε παρέχεται αμοιβή, προμήθεια ή μη χρηματικό όφελος, με πλήρη, ακριβή και κατανοητό τρόπο, πριν από την παροχή της σχετικής επενδυτικής ή παρεπόμενης υπηρεσίας. Για τους σκοπούς του άρθρου 26 της εν λόγω οδηγίας, δεν αρκεί μια γενική γνωστοποίηση στην οποία αναφέρεται απλώς το ενδεχόμενο μια επιχείρηση επενδύσεων να λάβει αμοιβή, προμήθεια ή μη χρηματικό όφελος από τρίτο.

3.

Εάν δεν μπορεί να προσδιοριστεί το ποσό των αμοιβών ή προμηθειών, η ορθή γνωστοποίηση, σύμφωνα με πρώτο εδάφιο στοιχείο β) σημείο i) του άρθρου 26 της οδηγίας 2006/73/ΕΚ, πρέπει να επιτρέπει στον πελάτη να υπολογίσει το ποσό των αμοιβών ή προμηθειών που παρέχονται στην επιχείρηση επενδύσεων από τρίτο, ώστε ο πελάτης να είναι σε θέση να λαμβάνει ενημερωμένες επενδυτικές αποφάσεις.

4.

Οι προϋποθέσεις γνωστοποίησης με συνοπτική μορφή αμοιβών, προμηθειών ή μη χρηματικών οφελών, οι οποίες καθορίζονται στο τελευταίο εδάφιο του άρθρου 26 της οδηγίας 2006/73/ΕΚ, δεν πληρούνται εάν η επιχείρηση επενδύσεων αναλαμβάνει τη δέσμευση να γνωστοποιήσει περαιτέρω λεπτομέρειες στον πελάτη μόνο για την περίοδο των δώδεκα μηνών που προηγούνται της αίτησης.

5.

Σύμφωνα με το δίκαιο του ΕΟΧ, δεν απαιτείται άμεση εφαρμογή των διατάξεων του δικαίου του ΕΟΧ που δεν έχουν μεταφερθεί ορθά στο εθνικό δίκαιο. Ωστόσο, το εθνικό δικαστήριο οφείλει, στο μέτρο του δυνατού, να διασφαλίσει την επίτευξη του επιδιωκόμενου με το δίκαιο του ΕΟΧ αποτελέσματος, ερμηνεύοντας το εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το δίκαιο του ΕΟΧ.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

της 15ης Ιουλίου 2021

στην υπόθεση E-7/20

Ποινική διαδικασία κατά των M και X AG

(Οδηγία 2001/83/ΕΚ — Οδηγία 2011/62/ΕΕ — Φάρμακα — Χονδρική πώληση φαρμάκων — Πρακτόρευση φαρμάκων — Ελευθερία εγκατάστασης)

(2021/C 426/05)

Στην υπόθεση E-7/20, Ποινική διαδικασία κατά των M και X AG — ΑΙΤΗΣΗ προς το Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 34 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου, υποβληθείσα από το Εφετείο του Πριγκιπάτου (Fürstliches Obergericht), σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, και της οδηγίας 2011/62/ΕΕ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2011, για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού, το Δικαστήριο, συγκείμενο από τον πρόεδρο Páll Hreinsson και τους δικαστές Per Christiansen και Bernd Hammermann (εισηγητή δικαστή), εξέδωσε απόφαση στις 15 Ιουλίου 2021, το διατακτικό της οποίας έχει ως εξής:

1.

Η απόφαση σχετικά με το κατά πόσον ένα προϊόν εμπίπτει στον ορισμό του φαρμάκου που προβλέπεται στο άρθρο 1 σημείο 2) της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, πρέπει να λαμβάνεται κατά περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη των παραγόντων που αναφέρονται στην εν λόγω διάταξη, όπως ο χαρακτηρισμός του προϊόντος ή οι φαρμακολογικές, ανοσολογικές ή μεταβολικές ιδιότητές του. Ένα προϊόν, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο προορίζεται για ενδοφλέβια χορήγηση και χαρακτηρίζεται ως σκεύασμα το οποίο είναι σύμφωνο με τη σύνθεση ιατρού και προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα ασθενειών του ανθρώπου, συνιστά φάρμακο κατά την έννοια του άρθρου 1 σημείο 2).

2.	Υπό περιστάσεις, όπως αυτές της κύριας δίκης, στις οποίες ένα φάρμακο έχει πωληθεί σε επίπεδο χονδρικής και/ή λιανικής σε κράτος του ΕΟΧ, πρέπει να θεωρείται ότι προορίζεται για κυκλοφορία στην αγορά των κρατών του ΕΟΧ για τους σκοπούς της οδηγίας 2001/83/ΕΚ.

3.

Ένα φάρμακο παρασκευάζεται βιομηχανικώς ή με τη χρήση κάποιας βιομηχανικής μεθόδου, εάν για την παρασκευή ή την παραγωγή του χρησιμοποιείται κάποια βιομηχανική μέθοδος, η οποία χαρακτηρίζεται εν γένει από μια διαδοχή πράξεων που είναι δυνατόν, μεταξύ άλλων, να είναι μηχανικές ή χημικές, προκειμένου να προκύψει ένα τυποποιημένο προϊόν, σε σημαντικές ποσότητες.

4.	Ένα φάρμακο που δεν έχει παρασκευαστεί σύμφωνα με τις ενδείξεις φαρμακοποιίας ή δεν προορίζεται να χορηγηθεί απευθείας στους ασθενείς που προμηθεύονται φάρμακα από το συγκεκριμένο φαρμακείο δεν εμπίπτει στην εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ.

5.	Οι δραστηριότητες προμήθειας, εφοδιασμού και εξαγωγής φαρμάκων, εκτός από τη διάθεση φαρμάκων στο κοινό, συνιστούν χονδρική πώληση φαρμάκων κατά την έννοια του άρθρου 1 σημείο 17) της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, ακόμη και αν δεν χειρίστηκε αυτοπροσώπως κάποιος χονδρέμπορος τα εν λόγω προϊόντα.

6.	Ένα εθνικό μέτρο με το οποίο επιβάλλεται σε μια δραστηριότητα που συνιστά «χονδρική πώληση φαρμάκων» κατά την έννοια του άρθρου 1 σημείο 17) της οδηγίας 2001/83/ΕΚ η απαίτηση κατοχής άδειας σύμφωνα με το άρθρο 77 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας είναι συμβατό με το δίκαιο του ΕΟΧ.

7.	Το γεγονός ότι ένα προϊόν δεν έχει καταταχθεί ως φάρμακο σε ένα κράτος του ΕΟΧ δεν επηρεάζει την κατάταξή του ως φαρμάκου σύμφωνα με την οδηγία 2001/83/ΕΚ από τις αρμόδιες αρχές άλλου κράτους του ΕΟΧ.

Αίτηση για την έκδοση συμβουλευτικής γνώμης που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο ΕΖΕΣ από το Oslo tingrett την 1η Ιουλίου 2021 στην υπόθεση PRA Group Europe AS κατά Staten v/Skatteetaten

(Υπόθεση E-3/21)

(2021/C 426/06)

Με επιστολή της 1ης Ιουλίου 2021, η οποία παρελήφθη από τη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 2 Ιουλίου 2021, το Oslo tingrett (πρωτοβάθμιο δικαστήριο του Όσλο) υπέβαλε στο Δικαστήριο της ΕΖΕΣ αίτηση για την έκδοση συμβουλευτικής γνώμης στην υπόθεση PRA Group Europe AS κατά Staten v/Skatteetaten όσον αφορά τα εξής ερωτήματα:

1.

Υπάρχουν περιορισμοί κατά την έννοια του άρθρου 31 της συμφωνίας ΕΟΧ, σε συνδυασμό με το άρθρο 34, στην περίπτωση που οι ενδοομιλικές εισφορές από νορβηγικές εταιρείες αυξάνουν τη μέγιστη έκπτωση για τους τόκους και, συνεπώς, το δικαίωμα έκπτωσης τόκων επί χρεών προς συνδεδεμένα μέρη, σύμφωνα με τον κανόνα για τον περιορισμό της έκπτωσης τόκων, δεδομένου ότι η δυνατότητα αυτή, βάσει των φορολογικών κανόνων της Νορβηγίας, δεν είναι διαθέσιμη για επενδύσεις από ή σε εταιρείες του ΕΟΧ;

2.

Η κατάσταση εταιρείας του ΕΟΧ που ανήκει σε όμιλο με νορβηγική εταιρεία είναι συγκρίσιμη με την κατάσταση νορβηγικής εταιρείας που ανήκει σε όμιλο με άλλη νορβηγική εταιρεία; Τι σημασία έχει για την αξιολόγηση συγκρισιμότητας το γεγονός ότι η εταιρεία του ΕΟΧ δεν έχει καταβάλει πραγματική εισφορά ομίλου στη νορβηγική εταιρεία, αλλά της έχει χορηγήσει δάνειο;

3.	Στην περίπτωση που υπάρχουν περιορισμοί: ποιοι λόγοι δημοσίου συμφέροντος μπορούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τέτοιων περιορισμών;

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

της 15ης Ιουλίου 2021

στην υπόθεση E-11/20

Eyjólfur Orri Sverrisson κατά του ισλανδικού κράτους

(Οδηγία 2003/88/ΕΚ — Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων — Χρόνος εργασίας — Μετακίνηση προς τόπο διαφορετικό από τον σταθερό ή συνήθη τόπο παρουσίας του εργαζομένου — Διεθνείς μετακινήσεις)

(2021/C 426/07)

Στην υπόθεση E-11/20, Eyjólfur Orri Sverrisson κατά του ισλανδικού κράτους — ΑΙΤΗΣΗ προς το Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 34 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου, υποβληθείσα από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο του Ρέικιαβικ (Héraðsdómur Reykjavíkur) σχετικά με την ερμηνεία της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, και ιδίως του άρθρου 2 σημείο 1), το Δικαστήριο, συγκείμενο από τον πρόεδρο Páll Hreinsson και τους δικαστές Per Christiansen και Bernd Hammermann (εισηγητή δικαστή), εξέδωσε απόφαση στις 15 Ιουλίου 2021, το διατακτικό της οποίας έχει ως εξής:

1.

Ο χρόνος που χρειάζεται ένας εργαζόμενος, όπως ο ενάγων στην κύρια δίκη, για τη μετακίνηση, εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας, προς τόπο διαφορετικό από τον σταθερό ή συνήθη τόπο παρουσίας του με σκοπό να ασκήσει τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του στον εν λόγω άλλον τόπο, κατόπιν απαίτησης του εργοδότη του, συνιστά «χρόνο εργασίας» κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 1) της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας. Αν η σύμβαση εργασίας έχει συναφθεί με βάση την εθνική νομοθεσία κράτους του ΕΟΧ και διέπεται από αυτήν, δεν έχει σημασία αν η εν λόγω μετακίνηση πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου εντός του ΕΟΧ, προς τρίτες χώρες ή από τρίτες χώρες.

2.	Δεν απαιτείται αξιολόγηση της έντασης της εργασίας που εκτελείται κατά τη διάρκεια της μετακίνησης.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

της 15ης Ιουλίου 2021

στην υπόθεση E-9/20

Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κατά του Βασιλείου της Νορβηγίας

[Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Ελευθερία εγκατάστασης — Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 492/2011 — Συνδυασμένη απαίτηση μόνιμης κατοικίας και ιθαγένειας για εταιρικά στελέχη — Γενικός διευθυντής — Μέλη του διοικητικού συμβουλίου — Συνοχή]

(2021/C 426/08)

Στην υπόθεση E-9/20, Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κατά του Βασιλείου της Νορβηγίας — ΑΙΤΗΣΗ με την οποία ζητείται να αναγνωριστεί ότι το Βασίλειο της Νορβηγίας, διατηρώντας σε ισχύ διάφορες απαιτήσεις ιθαγένειας και/ή μόνιμης κατοικίας που προβλέπονται στο νορβηγικό εταιρικό δίκαιο όσον αφορά πρόσωπα τα οποία καταλαμβάνουν ορισμένες διευθυντικές θέσεις σε εταιρείες που έχουν καταχωριστεί και συσταθεί στη Νορβηγία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 31 και 28 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, καθώς και του άρθρου 1 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης, το Δικαστήριο, συγκείμενο από τον πρόεδρο Páll Hreinsson και τους δικαστές Per Christiansen και Bernd Hammermann (εισηγητή δικαστή), εξέδωσε απόφαση στις 15 Ιουλίου 2021, το διατακτικό της οποίας έχει ως εξής:

1.

Το Βασίλειο της Νορβηγίας, διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 6-11 παράγραφος 1 και το άρθρο 6-36 παράγραφος 2 του νόμου περί ανωνύμων εταιρειών, το άρθρο 6-11 παράγραφος 1 του νόμου περί εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, καθώς και το άρθρο 7-5 και το άρθρο 8-4 παράγραφος 5 του νόμου περί χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 31 της συμφωνίας ΕΟΧ.

2.	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Προηγούμενη κοινοποίηση συγκέντρωσης

(Υπόθεση M.10500 — PSPIB/ADIC/Local)

Υπόθεση υποψήφια για απλοποιημένη διαδικασία

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2021/C 426/09)

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1 («κανονισμός συγκεντρώσεων»).

(2)  ΕΕ C 366 της 14.12.2013, σ. 5.

Προηγούμενη κοινοποίηση συγκέντρωσης

(Υπόθεση M.10516 — Bain Capital/ITP Aero)

Υπόθεση υποψήφια για απλοποιημένη διαδικασία

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2021/C 426/10)

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1 («κανονισμός συγκεντρώσεων»).

(2)  ΕΕ C 366 της 14.12.2013, σ. 5.

Προηγούμενη κοινοποίηση συγκέντρωσης

(Υπόθεση M.10466 — Goldman Sachs/Eneos/NIPPO)

Υπόθεση υποψήφια για απλοποιημένη διαδικασία

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2021/C 426/11)

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1 («κανονισμός συγκεντρώσεων»).

(2)  ΕΕ C 366 της 14.12.2013, σ. 5.