Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2021/C 310/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 297 της 26.7.2021

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 289 της 19.7.2021

ΕΕ C 278 της 12.7.2021

ΕΕ C 263 της 5.7.2021

ΕΕ C 252 της 28.6.2021

ΕΕ C 242 της 21.6.2021

ΕΕ C 228 της 14.6.2021

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 [αίτηση του Ondernemingsrechtbank Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mircom International Content Management & Consulting (M.I.C.M.) Limited κατά Telenet BVBA

(Υπόθεση C-597/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2 - Έννοια της «διάθεσης στο κοινό» - Τηλεφόρτωση από διομότιμο δίκτυο (peer-to-peer) αρχείου περιλαμβάνοντος προστατευόμενο έργο και ταυτόχρονη διάθεση τμημάτων του αρχείου αυτού προκειμένου να αναφορτωθούν - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 2 - Κατάχρηση των μέτρων, των διαδικασιών και των μέτρων αποκατάστασης - Άρθρο 4 - Πρόσωπα που νομιμοποιούνται να ζητούν την εφαρμογή των μέτρων, των διαδικασιών και των μέτρων αποκατάστασης - Άρθρο 8 - Δικαίωμα ενημέρωσης - Άρθρο 13 - Έννοια της «ζημίας» - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο στ' - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Νομιμότητα της επεξεργασίας - Οδηγία 2002/58/ΕΚ - Άρθρο 15, παράγραφος 1 - Νομοθετικά μέτρα προς περιορισμό του περιεχομένου των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων - Θεμελιώδη δικαιώματα - Άρθρα 7 και 8, άρθρο 17, παράγραφος 2, καθώς και άρθρο 47, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2021/C 310/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Ondernemingsrechtbank Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mircom International Content Management & Consulting (M.I.C.M.) Limited

κατά

Telenet BVBA

παρισταμένων των: Proximus NV, Scarlet Belgium NV

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι συνιστά διάθεση στο κοινό, κατά την ως άνω διάταξη η αναφόρτωση, από τον τερματικό εξοπλισμό χρήστη διομότιμου δικτύου (peer to peer) προς ανάλογο εξοπλισμό άλλων χρηστών του δικτύου αυτού, των τμημάτων ενός περιλαμβάνοντος προστατευόμενο έργο αρχείου πολυμέσων τα οποία είχε προηγουμένως τηλεφορτώσει ο εν λόγω χρήστης, έστω και αν τα ως άνω τμήματα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν καθαυτά παρά μόνο από ένα ορισμένο ποσοστό τηλεφόρτωσης και πάνω. Δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι, λόγω της διαμορφώσεως του λογισμικού ανταλλαγής αρχείων client-BitTorrent, η ως άνω αναφόρτωση πραγματοποιείται αυτομάτως από αυτό, όταν ο χρήστης, από τον τερματικό εξοπλισμό του οποίου πραγματοποιείται η εν λόγω αναφόρτωση, έχει εγκαταστήσει το λογισμικό παρέχοντας τη συγκατάθεσή του για τη λειτουργία του αφού ενημερώθηκε δεόντως για τα χαρακτηριστικά του.

2)

Η οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι πρόσωπο στο οποίο έχουν παραχωρηθεί με σύμβαση ορισμένα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, τα οποία ωστόσο δεν εκμεταλλεύεται το ίδιο, περιοριζόμενο στο να ζητεί αποζημίωση από εκείνους που φέρονται ότι τα προσβάλλουν, μπορεί καταρχήν να επωφελείται των μέτρων, των διαδικασιών και των μέτρων αποκατάστασης που προβλέπονται στο κεφάλαιο II της οδηγίας, εκτός αν διαπιστώνεται, δυνάμει της γενικής υποχρεώσεως που προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, αυτής και κατόπιν συνολικής και εμπεριστατωμένης εξετάσεως, ότι τα αιτήματά του είναι καταχρηστικά. Ειδικότερα, αίτημα ενημέρωσης στηριζόμενο στο άρθρο 8 της εν λόγω οδηγίας πρέπει επίσης να απορρίπτεται αν είναι αδικαιολόγητο ή μη σύμφωνο προς την αρχή της αναλογικότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

3)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), σε συνδυασμό με το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία [της] ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται, καταρχήν, ούτε στη συστηματική καταχώριση, από τον κάτοχο δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας καθώς και από τρίτον που ενεργεί για λογαριασμό του, των διευθύνσεων IP των χρηστών διομότιμων δικτύων (peer to peer) των οποίων οι συνδέσεις με το διαδίκτυο φέρονται ότι χρησιμοποιήθηκαν για δραστηριότητες που συνιστούν προσβολή των δικαιωμάτων ούτε στη γνωστοποίηση των ονομάτων και των ταχυδρομικών διευθύνσεων των χρηστών αυτών στον εν λόγω δικαιούχο ή σε τρίτον, προκειμένου να του δοθεί η δυνατότητα να ασκήσει αγωγή αποζημιώσεως ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου προς αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι προκάλεσαν οι εν λόγω χρήστες, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι οι σχετικές πρωτοβουλίες και τα αιτήματα του δικαιούχου ή ενός τέτοιου τρίτου είναι δικαιολογημένα, αναλογικά και μη καταχρηστικά και έχουν ως νομική βάση εθνικό νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, το οποίο περιορίζει το περιεχόμενο των κανόνων που προβλέπονται στα άρθρα 5 και 6 της ως άνω τροποποιηθείσας οδηγίας.

---

(1)  ΕΕ C 383 της 11.11.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Ιουνίου 2021 [αίτηση του Hof van beroep te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Facebook Ireland Limited, Facebook Inc., Facebook Belgium BVBA κατά Gegevensbeschermingsautoriteit

(Υπόθεση C-645/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 7, 8 και 47 - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Μηχανισμός «μίας στάσεως» - Καλόπιστη και αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των εποπτικών αρχών - Αρμοδιότητες και εξουσίες - Εξουσία κινήσεως ένδικων διαδικασιών)

(2021/C 310/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Facebook Ireland Limited, Facebook Inc., Facebook Belgium BVBA

κατά

Gegevensbeschermingsautoriteit

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 55, παράγραφος 1, τα άρθρα 56 έως 58 και τα άρθρα 60 έως 66 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 8 και 47 του Χάρτη, έχουν την έννοια ότι εποπτική αρχή κράτους μέλους η οποία, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας που θεσπίσθηκε εις εκτέλεση του άρθρου 58, παράγραφος 5, του ως άνω κανονισμού, έχει την εξουσία να γνωστοποιεί οποιαδήποτε προβαλλόμενη παράβαση του εν λόγω κανονισμού σε δικαστήριο του εν λόγω κράτους μέλους και να κινεί, κατά περίπτωση, ένδικες διαδικασίες μπορεί να κάνει χρήση της εξουσίας αυτής στο πλαίσιο διασυνοριακής επεξεργασίας δεδομένων, μολονότι δεν είναι η «επικεφαλής εποπτική αρχή», κατά την έννοια του άρθρου 56, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού, όσον αφορά αυτή την επεξεργασία δεδομένων, εφόσον πρόκειται για περίπτωση κατά την οποία ο κανονισμός 2016/679 παρέχει στη συγκεκριμένη εποπτική αρχή αρμοδιότητα προς έκδοση αποφάσεως διαπιστώνουσας ότι η εν λόγω επεξεργασία αντιβαίνει στους προβλεπόμενους σε αυτόν κανόνες και εφόσον τηρούνται οι διαδικασίες συνεργασίας και εφαρμόζεται ο μηχανισμός συνεκτικότητας που προβλέπει ο εν λόγω κανονισμός.

2)

Το άρθρο 58, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/679 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση διασυνοριακής επεξεργασίας δεδομένων, εποπτική αρχή κράτους μέλους διαφορετική από την επικεφαλής εποπτική αρχή μπορεί να κινεί ένδικες διαδικασίες, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, χωρίς να απαιτείται ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή ο εκτελών τη διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά του οποίου στρέφεται η ένδικη διαδικασία να διαθέτει κύρια εγκατάσταση ή άλλη εγκατάσταση στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού.

3)

Το άρθρο 58, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/679 έχει την έννοια ότι εποπτική αρχή κράτους μέλους διαφορετική από την επικεφαλής εποπτική αρχή μπορεί να ασκεί την εξουσία να γνωστοποιεί οποιαδήποτε προβαλλόμενη παράβαση του εν λόγω κανονισμού σε δικαστήριο του εν λόγω κράτους μέλους και να κινεί, κατά περίπτωση, ένδικες διαδικασίες, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, στρεφόμενη τόσο κατά της κύριας εγκαταστάσεως του υπευθύνου επεξεργασίας η οποία ευρίσκεται στο κράτος μέλος στο οποίο υπάγεται η εν λόγω αρχή όσο και κατά άλλης εγκαταστάσεως του εν λόγω υπευθύνου, εφόσον η ένδικη διαδικασία αφορά επεξεργασία δεδομένων η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της εγκαταστάσεως αυτής και εφόσον η εν λόγω αρχή έχει αρμοδιότητα ασκήσεως της εξουσίας αυτής, σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν στην απάντηση επί του πρώτου ερωτήματος.

4)

Το άρθρο 58, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/679 έχει την έννοια ότι, όταν μια εποπτική αρχή κράτους μέλους η οποία δεν είναι η «επικεφαλής εποπτική αρχή», κατά την έννοια του άρθρου 56, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, έχει κινήσει ένδικη διαδικασία με αντικείμενο διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πριν από τις 25 Μαΐου 2018, ήτοι πριν από την ημερομηνία κατά την οποία ο εν λόγω κανονισμός κατέστη εφαρμοστέος, η εκκρεμοδικία στο πλαίσιο της εν λόγω ένδικης διαδικασίας μπορεί, από απόψεως δικαίου της Ένωσης, να διατηρηθεί επί τη βάσει των διατάξεων της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, η οποία εξακολουθεί να εφαρμόζεται όσον αφορά τις παραβάσεις οι οποίες διαπράχθηκαν έως την ημερομηνία καταργήσεώς της. Εξάλλου, η εν λόγω αρχή μπορεί να κινήσει ένδικη διαδικασία για παραβάσεις που διαπράχθηκαν μετά την ημερομηνία αυτή, επί τη βάσει του άρθρου 58, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/679, εφόσον πρόκειται για περίπτωση κατά την οποία ο εν λόγω κανονισμός κατ’ εξαίρεση απονέμει σε εποπτική αρχή κράτους μέλους η οποία δεν είναι η «επικεφαλής εποπτική αρχή» αρμοδιότητα προς έκδοση αποφάσεως διαπιστώνουσας ότι η οικεία επεξεργασία δεδομένων αντιβαίνει στους προβλεπόμενους στον εν λόγω κανονισμό κανόνες όσον αφορά την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και εφόσον τηρούνται οι διαδικασίες συνεργασίας και εφαρμόζεται ο μηχανισμός συνεκτικότητας που προβλέπει ο ίδιος κανονισμός, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

5)

Το άρθρο 58, παράγραφος 5, του κανονισμού 2016/679 έχει την έννοια ότι η διάταξη αυτή έχει άμεσο αποτέλεσμα, οπότε εθνική εποπτική αρχή μπορεί να την επικαλεσθεί προκειμένου να κινήσει ή να συνεχίσει ένδικη διαδικασία κατά ιδιωτών, ακόμη και αν η εν λόγω διάταξη δεν έχει τεθεί ειδικώς σε εφαρμογή στη νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους.

---

(1)  ΕΕ C 406 της 2.12.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 [αίτηση του Sąd Apelacyjny w Warszawie (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mittelbayerischer Verlag KG κατά SM

(Υπόθεση C-800/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Άρθρο 7, σημείο 2 - Ειδική δωσιδικία σε ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας - Τόπος όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός - Πρόσωπο που επικαλείται προσβολή του δικαιώματός του στην προσωπικότητα λόγω της δημοσιεύσεως άρθρου στο διαδίκτυο - Τόπος επελεύσεως της ζημίας - Κέντρο των συμφερόντων του εν λόγω προσώπου)

(2021/C 310/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Apelacyjny w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mittelbayerischer Verlag KG

κατά

SM

Διατακτικό

Το άρθρο 7, σημείο 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι το δικαστήριο του τόπου στον οποίο βρίσκεται το κέντρο των συμφερόντων προσώπου που ισχυρίζεται ότι υπέστη προσβολή του δικαιώματός του στην προσωπικότητα λόγω περιεχομένου που αναρτήθηκε σε ιστότοπο έχει διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση, ως προς το σύνολο της προβαλλόμενης ζημίας, αγωγής αποζημιώσεως την οποία ασκεί το εν λόγω πρόσωπο μόνον εφόσον από το περιεχόμενο αυτό καθίσταται δυνατό να προσδιοριστεί, άμεσα ή έμμεσα, η ταυτότητα του εν λόγω προσώπου ατομικώς.

---

(1)  ΕΕ C 27 της 27.1.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 — Τσεχική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-862/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) - Μερική ακύρωση των ενισχύσεων για επιχειρησιακά προγράμματα στην Τσεχική Δημοκρατία - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρο 16, στοιχείο β' - Ειδική εξαίρεση - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών με αντικείμενο προγράμματα που προορίζονται για μετάδοση)

(2021/C 310/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, O. Serdula, J. Vláčil και I. Gavrilová)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Ondrůšek και P. Arenas), Δημοκρατία της Πολωνίας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

---

(1)  ΕΕ C 27 της 27.1.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 [αίτηση του Klagenævnet for Udbud (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Simonsen & Weel A/S κατά Region Nordjylland og Region Syddanmark

(Υπόθεση C-23/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Συμφωνία-πλαίσιο - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 5, παράγραφος 5 - Άρθρο 18, παράγραφος 1 - Άρθρα 33 και 49 - Παράρτημα V, μέρος Γ, σημεία 7, 8 και 10 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/1986 - Παράρτημα II, στήλες II.1.5 και II.2.6 - Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων - Υποχρέωση αναγραφής, στην προκήρυξη του διαγωνισμού ή στη συγγραφή υποχρεώσεων, της εκτιμώμενης ποσότητας ή της εκτιμώμενης αξίας, αφενός, και της μέγιστης ποσότητας ή της μέγιστης αξίας των προς προμήθεια προϊόντων στο πλαίσιο συμφωνίας-πλαισίου, αφετέρου - Αρχές της διαφάνειας και της ίσης μεταχειρίσεως - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Άρθρο 2δ, παράγραφος 1 - Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων - Ανενεργό της συμβάσεως - Δεν εμπίπτει)

(2021/C 310/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Klagenævnet for Udbud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Simonsen & Weel A/S

κατά

Region Nordjylland og Region Syddanmark

παρισταμένης της: Nutricia A/S

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 49 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, τα σημεία 7 και 8, καθώς και το σημείο 10, στοιχείο α', του μέρους Γ του παραρτήματος V της οδηγίας αυτής, ερμηνευόμενα σε συνδυασμό με το άρθρο 33 της εν λόγω οδηγίας και τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας κατά το άρθρο 18, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας, έχουν την έννοια ότι η προκήρυξη διαγωνισμού πρέπει να μνημονεύει την εκτιμώμενη ποσότητα και/ή την εκτιμώμενη αξία, καθώς και μέγιστη ποσότητα και/ή μέγιστη αξία των προϊόντων των οποίων η προμήθεια αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας-πλαισίου και ότι, από τη στιγμή που θα συμπληρωθεί το ανώτατο όριο αυτό, η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο θα έχει εξαντλήσει τα αποτελέσματά της.

2)

Το άρθρο 49 της οδηγίας 2014/24, καθώς και το σημείο 7 και το σημείο 10, στοιχείο α ʹ, του μέρους Γ του παραρτήματος V της οδηγίας αυτής, σε συνδυασμό με το άρθρο 33 της εν λόγω οδηγίας και τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας κατά το άρθρο 18, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας, έχουν την έννοια ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού πρέπει να αναγράφει συνολικά την εκτιμώμενη ποσότητα ή την εκτιμώμενη αξία, καθώς και τη μέγιστη ποσότητα ή τη μέγιστη αξία των προϊόντων των οποίων η προμήθεια αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας-πλαισίου και ότι η προκήρυξη αυτή δύναται να καθορίζει επιπλέον απαιτήσεις των οποίων την προσθήκη μπορεί να αποφασίσει η αναθέτουσα αρχή.

3)

Το άρθρο 2δ, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, έχει την έννοια ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση κατά την οποία προκήρυξη διαγωνισμού δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μολονότι, αφενός, η εκτιμώμενη ποσότητα και/ή η εκτιμώμενη αξία των προϊόντων των οποίων η προμήθεια αποτελεί αντικείμενο της σχεδιαζόμενης συμφωνίας-πλαισίου δεν προκύπτει από τη συγκεκριμένη προκήρυξη, αλλά από τη συγγραφή υποχρεώσεων, και, αφετέρου, τόσο η εν λόγω προκήρυξη διαγωνισμού όσο και η συγκεκριμένη συγγραφή υποχρεώσεων δεν μνημονεύουν μέγιστη ποσότητα και/ή μέγιστη αξία των προϊόντων των οποίων η προμήθεια αποτελεί αντικείμενο της συμφωνίας-πλαισίου.

---

(1)  ΕΕ C 95 της 23.3.2020

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 [αιτήσεις του Bundesfinanzgericht (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — K (C-58/20), DBKAG (C-59/20) κατά Finanzamt Österreich, πρώην Finanzamt Linz

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-58/20 και C-59/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 135, παράγραφος 1 - Απαλλαγές - Διαχείριση αμοιβαίων κεφαλαίων - Ανάθεση σε τρίτο - Παροχή υπηρεσιών από τρίτο)

(2021/C 310/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

K (C-58/20), DBKAG (C-59/20)

κατά

Finanzamt Österreich, πρώην Finanzamt Linz

Διατακτικό

Το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι υπηρεσίες παρεχόμενες από τρίτους σε εταιρίες διαχειρίσεως αμοιβαίων κεφαλαίων, όπως οι φορολογικές εργασίες που συνίστανται στην εξασφάλιση της σύμφωνης προς την εθνική νομοθεσία φορολογήσεως των κεφαλαιακών εισοδημάτων των μεριδιούχων και η χορήγηση δικαιώματος χρήσεως λογισμικού το οποίο χρησιμεύει αποκλειστικώς για την πραγματοποίηση ουσιωδών υπολογισμών για τη διαχείριση των κινδύνων και τη μέτρηση των επιδόσεων, εμπίπτουν στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή απαλλαγή εφόσον συνδέονται εγγενώς με τη διαχείριση αμοιβαίων κεφαλαίων και παρέχονται αποκλειστικά για τη διαχείριση τέτοιων κεφαλαίων, ακόμη και αν οι επίμαχες παροχές υπηρεσιών δεν έχουν εξολοκλήρου ανατεθεί σε τρίτον.

---

(1)  ΕΕ C 191 της 8.6.2020.

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 17ης Ιουνίου 2021 — Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-153/20 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξη (ΕΓΤΑΑ) - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δαπάνες τις οποίες πραγματοποίησε η Δημοκρατία της Λιθουανίας - Κανονισμός (ΕΕ) 65/2011 - Διοικητικός έλεγχος - Επιτόπιος έλεγχος - Ποιότητα των ελέγχων - Ιδιότητα των αιτούντων - Τεχνητή δημιουργία προϋποθέσεων - Δαπάνες πραγματοποιούμενες στο πλαίσιο έργων)

(2021/C 310/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: R. Dzikovič και K. Dieniniο)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Sauka και A. Steiblytė), Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Pavliš και J. Vláčil)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	H Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  ΕΕ C 215 της 29.6.2020.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Μαΐου 2021 [αίτηση του Tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — VT κατά Centre public d’action sociale de Líège (CPAS)

(Υπόθεση C-641/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών - Απόφαση περί επιστροφής - Ένδικη προσφυγή - Δικαίωμα προσωρινής διαμονής και δικαίωμα κοινωνικών παροχών κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκκρεμεί η προσφυγή)

(2021/C 310/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VT

κατά

Centre public d’action sociale de Liège (CPAS)

Διατακτικό

Τα άρθρα 5 και 13 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, ερμηνευόμενα με γνώμονα το άρθρο 19, παράγραφος 2, και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας δεν αναγνωρίζεται αυτοδικαίως ανασταλτικό αποτέλεσμα στην προσφυγή που ασκεί υπήκοος τρίτης χώρας κατά αποφάσεως περί επιστροφής, κατά την έννοια του άρθρου 3, σημείο 4, της εν λόγω οδηγίας, η οποία εκδόθηκε εις βάρος του κατόπιν της εκ μέρους της αρμοδίας αρχής ανακλήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα που του είχε χορηγηθεί, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, και, συνακόλουθα, δικαίωμα προσωρινής διαμονής και καλύψεως των βασικών αναγκών του μέχρι να εκδικασθεί η προσφυγή αυτή, στην εξαιρετική περίπτωση κατά την οποία ο συγκεκριμένος υπήκοος, που πάσχει από σοβαρή ασθένεια, ενδέχεται, συνεπεία της εκτελέσεως της αποφάσεως αυτής, να διατρέξει σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της υγείας του. Στο πλαίσιο αυτό, το εθνικό δικαστήριο, επιληφθέν διαφοράς της οποίας η έκβαση συνδέεται με ενδεχόμενη αναστολή των αποτελεσμάτων της αποφάσεως περί επιστροφής, πρέπει να κρίνει ότι η ασκηθείσα κατά της συγκεκριμένης αποφάσεως προσφυγή έχει αυτοδικαίως ανασταλτικό αποτέλεσμα, καθόσον η προσφυγή αυτή περιέχει επιχειρήματα τα οποία δεν προκύπτει ότι είναι προδήλως αβάσιμα και με τα οποία επιδιώκεται να αποδειχθεί ότι η εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως θα εξέθετε τον υπήκοο τρίτης χώρας σε σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της υγείας του.

---

(1)  ΕΕ C 44 της 8.2.2021.

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2020 η Eleanor Sharpston κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 6 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-180/20, Sharpston κατά Συμβουλίου και Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών

(Υπόθεση C-684/20 P)

(2021/C 310/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Eleanor Sharpston (εκπρόσωποι: N. Forwood, Barrister-at-Law, J. Robb, Barrister, J. Flynn QC και H. Mercer QC)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών

Με διάταξη της 16ης Ιουνίου 2021, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη, αποφάσισε δε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2020 η Eleanor Sharpston κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 6 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-550/20, Sharpston κατά Συμβουλίου και Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών

(Υπόθεση C-685/20 P)

(2021/C 310/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Eleanor Sharpston (εκπρόσωποι: N. Forwood, Barrister-at-Law, J. Robb, Barrister, J. Flynn QC και H. Mercer QC)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο και Αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών

Με διάταξη της 16ης Ιουνίου 2021, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη, αποφάσισε δε η αναιρεσείουσα να φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Nysie (Πολωνία) στις 21 Δεκεμβρίου 2020 — Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB) κατά AP

(Υπόθεση C-699/20)

(2021/C 310/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Nysie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούν: Centraal Justitieel Incassobureau, Ministerie van Veiligheid en Justitie (CJIB)

Καθού: AP

Με διάταξη της 8ης Ιουνίου 2021, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Nysie, II Wydział Karny (πρωτοδικείο Nysa, δεύτερο ποινικό τμήμα, Πολωνία), είναι προδήλως απαράδεκτη.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landessozialgericht Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) στις 4 Μαΐου 2021 — VA κατά Deutsche Rentenversicherung Bund

(Υπόθεση C-283/21)

(2021/C 310/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landessozialgericht Nordrhein-Westfalen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και εκκαλούσα: VA

Καθού: Deutsche Rentenversicherung Bund

Προσεπικληθείς: RB

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 44, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 (1), πρέπει να θεωρηθεί ότι περίοδος ανατροφής τέκνου δυνάμει της νομοθεσίας των Κάτω Χωρών –ως αρμοδίου κράτους μέλους βάσει του τίτλου ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (2)– συνυπολογίζεται λόγω του ότι η περίοδος της ανατροφής τέκνου θεμελιώνει στις Κάτω Χώρες συνταξιοδοτικό δικαίωμα ως απλή περίοδος κατοικίας; Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

2)

Πρέπει το άρθρο 44, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 –σε συνέχεια των αποφάσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 23.11.2000 (υπόθεση C-135/99 (3)) και της 19.7.2012 (υπόθεση C-522/10 (4))– να ερμηνευθεί διασταλτικά υπό την έννοια ότι το αρμόδιο κράτος μέλος πρέπει να συνυπολογίζει την περίοδο ανατροφής τέκνου και σε περίπτωση που το πρόσωπο που ανέλαβε την ανατροφή διήνυσε μεν συντάξιμες περιόδους πριν και μετά την ανατροφή του τέκνου στο πλαίσιο εκπαίδευσης ή επαγγελματικής δραστηριότητας μόνο στο σύστημα του εν λόγω κράτους, πλην όμως δεν κατέβαλε εισφορές στο σύστημα αυτό αμέσως πριν και μετά την ανατροφή του τέκνου;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2009, L 284, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2009, L 284, σ. 1).

(3)  ECLI:EU:C:2000:647, Elsen.

(4)  ECLI:EU:C:2012:475, Reichel-Albert.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Kleve (Γερμανία) στις 14 Μαΐου 2021 — AB κ.λπ. κατά Ryanair DAC

(Υπόθεση C-307/21)

(2021/C 310/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Kleve

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: AB κ.λπ.

Εναγομένη: Ryanair DAC

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) την έννοια ότι, σε περίπτωση ματαίωσης πτήσης σχετικά με την οποία ο επιβάτης δεν ενημερώθηκε τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης, ο πραγματικός αερομεταφορέας υποχρεούται να καταβάλει την αποζημίωση ακόμη και αν απέστειλε το ενημερωτικό μήνυμα εμπροθέσμως, πριν από την παρέλευση των δύο εβδομάδων, στη μοναδική ηλεκτρονική διεύθυνση που του γνωστοποιήθηκε στο πλαίσιο της κράτησης, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει ότι η κράτηση πραγματοποιήθηκε μέσω πράκτορα και/ή μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας του και ότι με την αποστολή μηνύματος στη γνωστοποιηθείσα μέσω της πλατφόρμας κρατήσεων ηλεκτρονική διεύθυνση μπορούσε να ενημερωθεί ενδεχομένως ο πράκτορας και όχι ευθέως ο επιβάτης;

---

(1)  Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte d’appello di Venezia (Ιταλία) στις 21 Μαΐου 2021 — Agecontrol SpA κατά ZR, Lidl Italia Srl

(Υπόθεση C-319/21)

(2021/C 310/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d'appello di Venezia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Agecontrol SpA

Εφεσίβλητοι: ZR, Lidl Italia Srl

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 543/2011της Επιτροπής (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, και το άρθρο 8 του κανονισμού και με τα άρθρα 113 και 113α του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 (2) του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, την έννοια ότι επιβάλλεται η κατάρτιση συνοδευτικού εγγράφου στο οποίο να αναγράφεται η ονομασία και η χώρα καταγωγής νωπών οπωροκηπευτικών που αποστέλλονται προσυσκευασμένα ή στις αρχικές συσκευασίες του παραγωγού, για τη μεταφορά τους από πλατφόρμα διανομής εταιρίας εμπορίας των προϊόντων σε σημείο πώλησης της ίδιας εταιρίας, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι ενδείξεις επισήμανσης που προβλέπονται στο κεφάλαιο I του κανονισμού (ΕΕ) 543/2011 (περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ονομασία και τη χώρα καταγωγής των προϊόντων) αναγράφονται σε μία από τις πλευρές της συσκευασίας κατά τρόπο εμφανή και ανεξίτηλο είτε με απευθείας εκτύπωση είτε με ετικέτα ενσωματωμένη ή στερεωμένη στη συσκευασία και του γεγονότος ότι οι πληροφορίες αυτές αναγράφονται επίσης στα τιμολόγια που εκδίδει ο προμηθευτής από τον οποίο η εταιρία εμπορίας του προϊόντος το απέκτησε, τα οποία τηρούνται στο λογιστήριο αυτής, και στο δελτίο που τοποθετείται ευκρινώς στο εσωτερικό του μεταφορικού μέσου που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά του προϊόντος;

---

(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 543/2011 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (ΕΕ 2011, L 157, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (ΕΕ 2007, L 299, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Rieti (Ιταλία) στις 26 Μαΐου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά G.B., R.H.

(Υπόθεση Causa C-334/21)

(2021/C 310/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Rieti

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

G.B., R.H.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (1), υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11, και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και βάσει των αρχών που διατύπωσε το [Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης] στην απόφαση της 2ας Μαρτίου 2021 στην υπόθεση C-746/18, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως το άρθρο 132, παράγραφος 3, του νομοθετικού διατάγματος 196/2003, που αναθέτει στην εισαγγελική αρχή, όργανο του οποίου η ανεξαρτησία και η αυτονομία διασφαλίζονται πλήρως από τις διατάξεις του τίτλου IV του ιταλικού Συντάγματος, την αρμοδιότητα να διατάσσει, με αιτιολογημένη διάταξη, τη λήψη δεδομένων κίνησης και δεδομένων θέσης για τους σκοπούς της ανακριτικής διαδικασίας;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, είναι δυνατό να δοθούν περαιτέρω ερμηνευτικές διευκρινίσεις σχετικά με ενδεχόμενη μη αναδρομική εφαρμογή των αρχών που διατυπώνονται στην απόφαση της 2ας Μαρτίου 2021, στην υπόθεση C-746/18, λαμβανομένων υπόψη των επιτακτικών αναγκών της ασφαλείας δικαίου στον τομέα της πρόληψης, διαπίστωσης και καταπολέμησης του σοβαρού εγκλήματος ή των απειλών κατά της ασφάλειας;

3)

Έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11, και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και βάσει των αρχών που διατύπωσε το [Δικαστήριο] στην απόφαση της 2ης Μαρτίου 2021 στην υπόθεση C-746/18, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως το άρθρο 132, παράγραφος 3, του νομοθετικού διατάγματος 196/2003, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 267, παράγραφος 2, του κώδικα ποινικής δικονομίας, που επιτρέπει στην εισαγγελική αρχή, σε επείγουσες περιπτώσεις, την άμεση πρόσβαση στα δεδομένα τηλεφωνικών κλήσεων, υπό την ακόλουθη εξέταση και έλεγχο του επιληφθέντος δικαστηρίου;

---

(1)  Οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) (ΕΕ 2002, L 201, σ. 37).

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Ιουνίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2021 στην υπόθεση T-374/20, KM κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-341/21 P)

(2021/C 310/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. S. Bohr και B. Mongin)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: KM, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24ης Μαρτίου 2021 (έβδομο τμήμα)‚ KM κατά Επιτροπής‚ στην υπόθεση T-374/20·

—	να απορρίψει την προσφυγή·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας διαδικασίας·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους προς στήριξη της αναιρέσεώς της.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τα κριτήρια εκτιμήσεως της νομιμότητας των αποφάσεων που έλαβε ο νομοθέτης και παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Κατά την άποψή της, το Γενικό Δικαστήριο απέκλινε από την αρχή ότι η εκτίμηση του κύρους πράξεως της Ένωσης υπό το πρίσμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί να στηρίζεται σε επιχειρήματα που αντλούνται από τις συνέπειες της πράξεως σε μια συγκεκριμένη περίπτωση· ο παράνομος χαρακτήρας διατάξεως του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ) δεν μπορεί να στηριχθεί στην «ακαταλληλότητα» της αποφάσεως του νομοθέτη· Το Γενικό Δικαστήριο, κατά παράβαση των κριτηρίων που διατυπώθηκαν στην απόφαση της 19ης Δεκεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-460/18 P (1), δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τις δύο συγκρίσιμες περιπτώσεις.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, δυνάμει της οποίας οι περιπτώσεις των άρθρων 18 και 20 του Παραρτήματος VIII του ΚΥΚ είναι συγκρίσιμες. Η ημερομηνία γάμου δεν είναι το μοναδικό κριτήριο που διακρίνει τα άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII. Η διάκριση στηρίζεται σε μια σειρά στοιχείων, τα οποία αρνήθηκε να λάβει υπόψη το Γενικό Δικαστήριο· το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε, κατά την άποψη της Επιτροπής, να λάβει υπόψη τον σκοπό που επιδιώκει η προϋπόθεση της ελάχιστης διάρκειας του γάμου στα άρθρα 18 και 20 του Παραρτήματος VIII, από όπου θα συνήγαγε σαφώς τις μεταξύ τους διαφορές· το ίδιο συμπέρασμα ισχύει, κατά την Επιτροπή, και για τη δυσμενή διάκριση λόγω ηλικίας.

Τέλος, με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (2) και πλείονες παραβάσεις της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Αφενός, υφίσταται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, δυνάμει της οποίας οι συνέπειες του θανάτου του υπαλλήλου για τον επιζώντα σύζυγο δεν πρέπει να διαφέρουν αναλόγως αν ο γάμος συνήφθη πριν ή μετά την αποχώρηση από την υπηρεσία· αφετέρου, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του σκοπού της πρόληψης της απάτης και παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

---

(1)  Απόφαση της 19ης Δεκεμβρίου 2019, HK κατά Επιτροπής, ECLI:EU:C:2019:1119.

(2)  Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2012, C 326, σ. 391).

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Ιουνίου 2021 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2021 στην υπόθεση T-374/20, KM κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-357/21 P)

(2021/C 310/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και M. Alver)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: KM, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως και να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2021‚ KM κατά Επιτροπής‚ στην υπόθεση T-374/20,

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως και να απορρίψει την προσφυγή ως αβάσιμη,

—	να καταδικάσει την πρωτοδίκως προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, το Συμβούλιο προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, το Συμβούλιο προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τη διαφορετική μεταχείριση, στο πλαίσιο χορηγήσεως συντάξεως στον επιζώντα σύζυγο δυνάμει του άρθρου 18 ή του άρθρου 20 του Παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), μεταξύ του επιζώντος συζύγου πρώην μονίμου υπαλλήλου ο οποίος συνήψε γάμο πριν από την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία και του επιζώντος συζύγου πρώην μονίμου υπαλλήλου ο οποίος συνήψε γάμο μετά την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία. Κατά την άποψη του Συμβουλίου, το Γενικό Δικαστήριο δεν έκρινε αν οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι συγκρίσιμες λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία που τις χαρακτηρίζουν, ιδίως δε τις αντίστοιχες νομικές καταστάσεις, υπό το πρίσμα του αντικειμένου και του σκοπού που επιδιώκει η επίμαχη πράξη της Ένωσης. Επομένως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, δεχόμενο ότι η ημερομηνία γάμου είναι το μόνο στοιχείο βάσει του οποίου καθορίζεται αν θα εφαρμοστεί το άρθρο 18 ή το άρθρο 20 του Παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, μολονότι η διαφορετική μεταχείριση δικαιολογείται από τη θεμελιώδη διαφορά που υφίσταται, από πραγματικής και νομικής απόψεως, μεταξύ της νομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο εν ενεργεία υπάλληλος βάσει του άρθρου 35 του ΚΥΚ και της νομικής κατάστασης πρώην υπαλλήλου.

Το Συμβούλιο προβάλλει επικουρικώς τον δεύτερο και τον τρίτο λόγο αναιρέσεως.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το Συμβούλιο προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την έκταση του δικαστικού ελέγχου των αποφάσεων του νομοθέτη της Ένωσης. Κατά το Συμβούλιο, το Γενικό Δικαστήριο έκανε λόγο για «απλή» εξουσία εκτιμήσεως, την οποία διαθέτει ο νομοθέτης της Ένωσης και η οποία συνεπάγεται ότι είναι αναγκαίο να ελέγχεται αν ο νομοθέτης της Ένωσης μπορεί ευλόγως να κρίνει ότι η προβλεπόμενη διαφορετική μεταχείριση μπορεί να είναι πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Ωστόσο, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι ο δικαστής της Ένωσης αναγνωρίζει στον νομοθέτη της Ένωσης, στο πλαίσιο της ασκήσεως των αρμοδιοτήτων του, ευρεία εξουσία εκτιμήσεως στους τομείς στους οποίους καλείται να προβεί σε σύνθετες αξιολογήσεις και εκτιμήσεις και σε επιλογές τόσο πολιτικής όσο και οικονομικής ή κοινωνικής φύσεως, όπως συμβαίνει κατά τη διαμόρφωση ενός συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως. Επομένως, δεν τίθεται το ζήτημα κατά πόσον το μέτρο που θεσπίστηκε στον τομέα αυτόν είναι το μόνο ή το καλύτερο δυνατό. Συγκεκριμένα, η νομιμότητα ενός τέτοιου μέτρου μπορεί να αμφισβητηθεί μόνον όταν αυτό είναι προδήλως ακατάλληλο σε σχέση προς τον επιδιωκόμενο από τα αρμόδια θεσμικά όργανα σκοπό. Το Γενικό Δικαστήριο, προβαίνοντας σε έλεγχο ο οποίος βαίνει πέραν του ελέγχου που αφορά τον προδήλως ακατάλληλο χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, υποκατέστησε τον νομοθέτη στην εκτίμησή του και, συνεπώς, υπερέβη τα όρια του ελέγχου νομιμότητας.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως το Συμβούλιο προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης. Η εξέταση αυτή ενέχει καταρχάς νομικό σφάλμα, στο οποίο υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο όσον αφορά τον ορισμό της έκτασης του ελέγχου που ασκεί επί των αποφάσεων που λαμβάνει ο νομοθέτης. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε επίσης υπόψη τη νομολογία κατά την οποία εναπόκειται στον προσφεύγοντα να αποδείξει την ασυμβατότητα νομοθετικής διάταξης με το πρωτογενές δίκαιο, και όχι στα θεσμικά όργανα, ως νομοθέτες, να αποδείξουν τη νομιμότητά της. Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά την εξέταση του δικαιολογημένου χαρακτήρα της διαφορετικής μεταχείρισης υπό το πρίσμα νομολογίας κατά την οποία ένα γενικό τεκμήριο περί απάτης δεν αρκεί για τη δικαιολόγηση μέτρου το οποίο θίγει τους σκοπούς που επιδιώκει η Συνθήκη ΛΕΕ, διαπιστώνοντας ότι το άρθρο 20 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ θεσπίζει γενικό και αμάχητο τεκμήριο απάτης για τους γάμους που διήρκεσαν λιγότερο από πέντε έτη. Τέλος, εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι είναι άνευ σημασίας εν προκειμένω ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εξέτασε το ζήτημα αν είναι δυνατή η προσκόμιση αντικειμενικών αποδεικτικών στοιχείων για την ανατροπή του τεκμηρίου απάτης, δεδομένου ότι το άρθρο 20 του Παραρτήματος VIII του ΚΥΚ δεν προβλέπει κανένα τεκμήριο για την ύπαρξη ή τη μη ύπαρξη απάτης όσον αφορά τον γάμο.

Τέλος, με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, το Συμβούλιο προβάλλει πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως όσον αφορά το συμπέρασμα του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας. Το Γενικό Δικαστήριο παραπέμπει, στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, επιλεκτικά άλλοτε στην ηλικία του επιζώντος συζύγου και άλλοτε στην ηλικία του εν ενεργεία ή του πρώην υπαλλήλου παραβαίνοντας την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει. Η διαπίστωση ειδικού μειονεκτήματος για πρόσωπα ορισμένης ηλικίας ή ορισμένης ηλικιακής ομάδας εξαρτάται ειδικότερα από την απόδειξη του γεγονότος ότι η επίμαχη διάταξη έχει αρνητικές συνέπειες για σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό προσώπων ορισμένης ηλικίας σε σύγκριση με πρόσωπα άλλης ηλικίας· ωστόσο, τέτοια αποδεικτικά στοιχεία δεν προσκομίστηκαν εν προκειμένω. Ακόμη και αν υποτεθεί ότι υφίσταται εμμέσως διαφορετική μεταχείριση επί τη βάσει της ηλικίας του πρώην υπαλλήλου κατά την ημερομηνία γάμου, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε εντούτοις αν η εν λόγω διαφορετική μεταχείριση συνάδει με το άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (1) και αν πληροί τα κριτήρια του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη.

---

(1)  Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2012, C 326, σ. 391).

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουνίου 2021 η SGI Studio Galli Ingegneria Srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 14 Απριλίου 2021 στην υπόθεση T-285/19, SGI Studio Galli Ingegneria κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-371/21 P)

(2021/C 310/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: SGI Studio Galli Ingegneria Srl (εκπρόσωποι: F.S. Marini, V. Catenacci, R. Viglietta, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο τμήμα), δημοσιευθείσα στις 14.04.2021 και κοινοποιηθείσα την ίδια ημέρα, η οποία εκδόθηκε στην υπόθεση T-285/19, SGI Studio Galli Ingegneria S.r.l. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματά της, κατά τη σειρά με την οποία υποβλήθηκαν, και επομένως:

—

να αποφανθεί ότι η νυν αναιρεσείουσα δεν υποχρεούται να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα ποσά που της ζήτησε με το υπ’ αριθ. 3241902288 χρεωστικό σημείωμα που παρελήφθη στις 22.2.2019 και τελευταία με το χρεωστικό σημείωμα που παρελήφθη στις 29.4.2019 — Ref. Ares(2019)2858540, για ανάκτηση της εισφοράς και αποζημίωση λόγω προβαλλόμενης αθέτησης υποχρεώσεων που υπείχε το Studio Galli Ingegneria δυνάμει της σύμβασης επιδότησης υπ’ αριθ. 619120 για το πρόγραμμα «MARSOL».

—	να αποφανθεί ότι δεν υφίσταται η αθέτηση υποχρεώσεων που της προσάπτει η Επιτροπή.

—

να αποφανθεί περί του παράνομου, άκυρου και εν πάση περιπτώσει αβάσιμου χαρακτήρα της επιστολής προκαταρκτικής ενημέρωσης (pre-information letter) της 19.12.2018, της έκθεσης ελέγχου της OLAF, του χρεωστικού σημειώματος της 22.2.2019, του επακόλουθου εγγράφου υπενθύμισης της 2.4.2019 και του τελικού σημειώματος περί επαναπροσδιορισμού του ποσού και περί απόρριψης των περαιτέρω αιτημάτων της SGI της 29.4.2019 — Ref.Ares(2019)2858540.

—	να αποφανθεί ότι δεν υφίσταται η απαίτηση που προέβαλε η Επιτροπή.

—	να αποφανθεί ότι η αναιρεσείουσα δικαιούται να λάβει την εισφορά που πράγματι χορήγησε η Επιτροπή δυνάμει της σύμβασης επιδότησης υπ’ αριθ. 619120 για το πρόγραμμα «MARSOL».

—	επικουρικώς, να αποφανθεί ότι το ποσό ανάκτησης που ζητεί η Επιτροπή δεν δύναται να υπερβαίνει τα 100 044,99 ευρώ, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στον τρίτο λόγο ακυρώσεως

—	επικουρικότερον, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στο SGI τις δαπάνες που ανέλαβε για την εκτέλεση του προγράμματος MARSOL λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.

Πρώτος λόγος αναιρέσεως. Έλλειψη νομιμότητας της απόφασης κατά το μέρος που απέρριψε τον πρώτο λόγο ακυρώσεως. Παράβαση/εσφαλμένη εφαρμογή των άρθρων 41, 42 και 47 του Χάρτη. Παραβίαση της αρχής της καλής πίστης και υπό το πρίσμα του άρθρου 1134 του βελγικού αστικού κώδικα. Ζητείται η αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον κρίθηκε ότι η Επιτροπή, μολονότι δεν δέχτηκε το αίτημα αναστολής της διαδικασίας και το αίτημα πρόσβασης στα έγγραφα του φακέλου ελέγχου της OLAF που διατύπωσε η νυν αναιρεσείουσα, δεν παραβίασε τα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 41, 42 και 47 του Χάρτη και της αρχή της καλής πίστης. Αντιθέτως, αφής στιγμής η εταιρία δεν είχε τη δυνατότητα να αντικρούσει την τελική έκθεση (final report) της OLAF εξαιτίας εσωτερικών προβλημάτων, εθίγη η αποτελεσματικότητα των ως άνω δικαιωμάτων, τόσο κατά το διοικητικό στάδιο όσο και, εν συνεχεία, κατά το ένδικο στάδιο της διαδικασίας.

2.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως. Έλλειψη νομιμότητας της απόφασης κατά το μέρος που απέρριψε τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως. Παράβαση/εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 317 ΣΛΕΕ, του άρθρου 172α, παράγραφος 1, του κανονισμού 2342/2002 (1) , του άρθρου 31, παράγραφος 3, στοιχεία α' και γ', του κανονισμού 1906/2006 (2) , των άρθρων ii. 5 και ii.14, παράγραφος 1, των γενικών όρων της σύμβασης επιδότησης (grant agreement). Παραβίαση των αρχών του τεκμηρίου αθωότητας, του βάρους αποδείξεως και της ευθυδικίας, που διαλαμβάνονται στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11.9.2013. Πλάνη κατά την αξιολόγηση των αποδείξεων κατά παράβαση του άρθρου 1315 του βελγικού αστικού κώδικα. Ζητείται η αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον, με την απόρριψη του δεύτερου λόγου ακυρώσεως, κρίθηκε ότι η νυν αναιρεσείουσα δεν απέδειξε την επιλεξιμότητα των άμεσων και έμμεσων δαπανών προσωπικού, ούτε ενώπιον της OLAF, και της Επιτροπής, ούτε κατά το ένδικο στάδιο της διαδικασίας. Αντιθέτως, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι οι αιτιάσεις της OLAF δεν αφορούσαν το επίμαχο έργο αλλά άλλα επιδοτούμενα έργα και, επομένως, δεν εφάρμοσε ορθώς τις αρχές του τεκμηρίου αθωότητας και του βάρους απόδειξης. Επιπλέον, τα φύλλα καταγραφής χρόνου εργασίας (timesheets) που προσκομίστηκαν έπρεπε να θεωρηθούν επαρκές αποδεικτικό στοιχείο, λαμβανομένων υπόψη της απουσίας άλλων αμφισβητήσεων και της αποδεδειγμένης ολοκλήρωσης του έργου, προκειμένου να γίνει δεκτή η επιλεξιμότητα των δαπανών που έλαβαν χώρα και όφειλε να καλύψει η Επιτροπή.

3.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως. Έλλειψη νομιμότητας της απόφασης κατά το μέρος που απέρριψε τον τρίτο λόγο ακυρώσεως. Παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας, της ευθυδικίας, και της καλής πίστης. Παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ. Παράβαση του άρθρου II.22 της σύμβασης επιδότησης (Grant Agreement). Ζητείται η αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον, με την απόρριψη του δεύτερου λόγου ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή δεν παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας ζητώντας την επιστροφή όλων των άμεσων και έμμεσων δαπανών προσωπικού. Αντιθέτως, αφής στιγμής από τη διαδικασία ελέγχου προέκυψαν ανακρίβειες μόνον σε σχέση με δύο μέλη του προσωπικού που ασχολούνταν με το έργο, έπρεπε να ζητηθεί η επιστροφή μόνο εκείνων των δαπανών. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο καθόσον έχει επιβεβαιωθεί η ολοκλήρωση του έργου και έχουν ελεγχθεί οι δαπάνες από εξωτερικό ελεγκτή, έλεγχο τον οποίο έχει αποδεχθεί η Επιτροπή. Επικουρικώς, πάντα κατ’ εφαρμογήν της αρχής της αναλογικότητας, το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να δεχθεί το επικουρικό αίτημα για τον προσδιορισμό του προς ανάκτηση ποσού.

4.

Τέταρτος λόγος αναιρέσεως. Έλλειψη νομιμότητας της απόφασης κατά το μέρος που απέρριψε τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως. Παράβαση και/ή εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 2, στοιχείο β', του κανονισμού 58/2003 (4) του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, και της σύμβασης επιδότησης (Grant Agreement). Ανεπαρκής και αντιφατική αιτιολόγηση της απόφασης κατά το μέρος που αντιτίθεται στη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου σχετικά με τον αδικαιολόγητο πλουτισμό. Ζητείται η αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον, με την απόρριψη του τέταρτου λόγου ακυρώσεως, το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε στην νυν αναιρεσείουσα τη δυνατότητα να διατηρήσει την επιδότηση στο πλαίσιο άμεσων και έμμεσων δαπανών προσωπικού, με αποτέλεσμα αδικαιολόγητο πλουτισμό υπέρ της Επιτροπής. Αφής στιγμής, εν προκειμένω, πληρούνται οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για την άσκηση αγωγής, ήτοι ο πλουτισμός ενός συμβαλλόμενου μέρους εις βάρος του άλλου και η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του πλουτισμού του ενός συμβαλλόμενου μέρους και της ελάττωσης της περιουσίας του άλλου, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου δεν είναι σύννομη.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 357, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1906/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, με τον οποίο καθορίζονται οι κανόνες συμμετοχής επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων στις δράσεις που αναλαμβάνονται βάσει του έβδομου προγράμματος-πλαισίου και οι κανόνες διάδοσης των ερευνητικών αποτελεσμάτων (2007-2013) (ΕΕ 2006, L 391, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 248, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 58/2003 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, περί θεσπίσεως του καταστατικού των εκτελεστικών οργανισμών που είναι επιφορτισμένοι με ορισμένα καθήκοντα σχετικά με τη διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων (ΕΕ 2003, L 11, σ. 1).

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Ιταλία και Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T-695/17 και T-704/17) (1)

(Γλωσσικό καθεστώς - Προκήρυξη γενικών διαγωνισμών για την πρόσληψη μεταφραστών γερμανικής, γαλλικής, ιταλικής και ολλανδικής γλώσσας - Δυνατότητα επιλογής των γλωσσών 2 και 3 των διαγωνισμών μόνο μεταξύ της αγγλικής, της γαλλικής και της γερμανικής γλώσσας - Κανονισμός 1/58 - Άρθρο 1δ, παράγραφοι 1 και 6, άρθρο 27 και άρθρο 28, στοιχείο στ', του ΚΥΚ - Δυσμενής διάκριση λόγω γλώσσας - Συμφέρον της υπηρεσίας - Αναλογικότητα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2021/C 310/20)

Γλώσσες διαδικασίας: η ιταλική και η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-695/17: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον P. Gentili, avvocato dello Stato)

Προσφεύγον στην υπόθεση T-704/17: Βασίλειο της Ισπανίας (επρόσωπος: L. Aguilera Ruiz)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara, D. Milanowska, N. Ruiz García και L. Vernier)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της προκήρυξης των γενικών διαγωνισμών για την κατάρτιση εφεδρικών πινάκων επιτυχόντων για την πρόσληψη μεταφραστών (AD 5) γερμανικής γλώσσας (EPSO/AD/343/17), γαλλικής γλώσσας (EPSO/AD/344/17), ιταλικής γλώσσας (EPSO/AD/345/17) και ολλανδικής γλώσσας (EPSO/AD/346/17) (ΕΕ 2017, C 224 A, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-695/17 και T-704/17 έως T-98/19 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Ακυρώνει την προκήρυξη των γενικών διαγωνισμών για την κατάρτιση εφεδρικών πινάκων επιτυχόντων για την πρόσληψη μεταφραστών (AD 5) γερμανικής γλώσσας (EPSO/AD/343/17), γαλλικής γλώσσας (EPSO/AD/344/17), ιταλικής γλώσσας (EPSO/AD/345/17) και ολλανδικής γλώσσας (EPSO/AD/346/17).

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ιταλική Δημοκρατία, στην υπόθεση T-695/17, και το Βασίλειο της Ισπανίας, στην υπόθεση T-704/17.

---

(1)  EE C 424 της 11.12.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Krajowa Izba Gospodarcza Chłodnictwa i Klimatyzacji κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-126/19) (1)

(Περιβάλλον - Κανονισμός (ΕΕ) 517/2014 - Φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου - Κατανομή ποσοστώσεων για τη διάθεση υδροφθορανθράκων στην αγορά - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Άρθρο 16 και παραρτήματα V και VI του κανονισμού 517/2014 - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2021/C 310/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Krajowa Izba Gospodarcza Chłodnictwa i Klimatyzacji (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: A. Galos, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland, A. Becker, K. Herrmann και M. Jáuregui Gómez)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Visaggio, A. Tamás και W. Kuzmienko), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: K. Michoel και I. Tchórzewska)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 11ης Δεκεμβρίου 2018 με την οποία κατανεμήθηκε στην προσφεύγουσα ποσόστωση υδροφθορανθράκων ανερχόμενη σε 4 096 τόνους ισοδυνάμου CO2 για το έτος 2019.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Krajowa Izba Gospodarcza Chłodnictwa i Klimatyzacji φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 148 της 29.4.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Κύπρος κατά EUIPO — Φιλώτας Μπέλλας & Υιός (Halloumi Vermion)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-281/19 και T-351/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Halloumi χαλλούμι Vermion grill cheese M BELAS PREMIUM GREEK DAIRY SINCE 1927 - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα πιστοποίησης ΧΑΛΛΟΥΜΙ HALLOUMI - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Σχετικός λόγος ακυρότητας - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001]»)

(2021/C 310/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, S. Baran, barrister, και V. Marsland, solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Φιλώτας Μπέλλας & Υιός ΑΕ (Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Ελλάδα)

Αντικείμενο

Προσφυγές κατά των αποφάσεων του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 2298/2017-4) και της 9ης Απριλίου 2019 (υπόθεση R 2297/2017-4), σχετικά με διαδικασίες για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Φιλώτας Μπέλλας & Υιός.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Η Κυπριακή Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και εκείνα στα οποία υπεβλήθη το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

---

(1)  EE C 213 της 24.6.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Lucaccioni κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-316/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Κοινωνική ασφάλιση - Άρθρο 73 του ΚΥΚ - Κοινή ρύθμιση σχετικά με την ασφάλιση κατά των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας - Επαγγελματική ασθένεια - Άρθρο 9 - Αίτηση επιστροφής ιατρικών εξόδων - Άρθρο 23 - Γνωμοδότηση άλλου ιατρού - Άρνηση υποβολής του ζητήματος στην ιατρική επιτροπή βάσει του άρθρου 22 - Μη εφαρμογή, κατ’ αναλογίαν, του άρθρου 22 παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο - Κανόνας περί αντιστοιχίας μεταξύ του δικογράφου της προσφυγής και της διοικητικής ένστασης - Διαχρονική εφαρμογή κανόνα δικαίου)

(2021/C 310/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-Ενάγων: Arnaldo Lucaccioni (San Benedetto del Tronto, Ιταλία) (εκπρόσωπος: E. Bonanni, δικηγόρος)

Καθής-Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Bohr και L. Vernier, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2018, με την οποία απορρίφθηκαν οι από 23ης Μαρτίου και 8ης Ιουνίου 2018 αιτήσεις του προσφεύγοντος-ενάγοντος περί υποβολής του ζητήματος στην ιατρική επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 22 της κοινής ρύθμισης σχετικά με την ασφάλιση των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά των κινδύνων ατυχήματος και επαγγελματικής ασθένειας και, αφετέρου, την αποκατάσταση των ζημιών που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της απόφασης αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον Arnaldo Lucaccioni στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 238 της 15.7.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — CE κατά Επιτροπής των Περιφερειών

(Υπόθεση T-355/19) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Άρθρο 2, στοιχείο γ', του ΚΛΠ - Σύμβαση αορίστου χρόνου - Πρόωρη καταγγελία της σύμβασης κατόπιν ειδοποίηση - Άρθρο 47, στοιχείο γ', σημείο i, του ΚΛΠ - Διάρρηξη της σχέσης εμπιστοσύνης - Όροι της καταγγελίας - Καταστρατήγηση της διαδικασίας - Δικαίωμα ακροάσεως - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»)

(2021/C 310/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: CE (εκπρόσωπος: M. Casado García Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Περιφερειών (εκπρόσωποι: S. Bachotet και M. Esparrago Arzadun, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 16ης Απριλίου 2019 με την οποία η Επιτροπή των Περιφερειών κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας και, επικουρικώς, της επιστολής της 16ης Μαΐου 2019 με την οποία παρέτεινε την προθεσμία εντός της οποίας η προσφεύγουσα-ενάγουσα μπορούσε να συλλέξει τα προσωπικά της αντικείμενα και να έχει πρόσβαση στο ηλεκτρονικό της ταχυδρομείο κατά την περίοδο ειδοποίησης και, αφετέρου, την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που φέρεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω των ως άνω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής Περιφερειών της 16ης Απριλίου 2019 περί καταγγελίας της σύμβασης εργασίας της CE, όσον αφορά τους ειδικούς όρους της καταγγελίας κατόπιν ειδοποίησης.

2.	Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 255 της 29.7.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — PL κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-586/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι υπάλληλοι - Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας - Περίοδος αξιολογήσεως του έτους 2017 - Ορισμός του βαθμολογητή - Άρθρο 22α του ΚΥΚ - Γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 43 του ΚΥΚ - Καθήκον αρωγής - Εύλογη προθεσμία - Αρχή της αμεροληψίας - Άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 26 του ΚΥΚ - Δικαίωμα υπερασπίσεως)

(2021/C 310/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: PL (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και J. Van Rossum, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Melo Sampaio και L. Vernier)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 12ης Οκτωβρίου 2018 περί καταρτίσεως της εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας του προσφεύγοντος για το έτος 2017.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον PL στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 363 της 28.10.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Health Product Group κατά EUIPO — Bioline Pharmaceutical (Enterosgel)

(Υπόθεση T-678/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα Enterosgel - Μη ύπαρξη κακής πίστεως - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2021/C 310/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Health Product Group sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: M. Kondrat, M. Stępień και A. Przytuła, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Ε. Μαρκάκης και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Bioline Pharmaceutical AG (Baar, Ελβετία) (εκπρόσωποι: T. Grucelski, H. Gajek και M. Furmańska, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Αυγούστου 2019 (υπόθεση R 482/2018-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Health Product Group και Bioline Pharmaceutical.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Health Product Group sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — RA κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-867/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2016 - Απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον βαθμό AD 11 - Απουσία έκθεσης βαθμολογίας - Σύγκριση των προσόντων - Εκτέλεση απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου - Έκδοση νέας απόφασης περί μη προαγωγής - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Άρθρο 45 του ΚΥΚ - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2021/C 310/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: RA (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (εκπρόσωποι: C. Lesauvage και A.-M. Feipel-Cosciug)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 27ης Φεβρουαρίου 2019 με την οποία το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφάσισε να μην προαγάγει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στον βαθμό AD 11 και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της απόφασης αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον RA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 68 της 2.3.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Davide Groppi κατά EUIPO — Viabizzuno (Επιτραπέζια λάμπα)

(Υπόθεση T-187/20) (1)

(«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο απεικονίζει επιτραπέζια λάμπα - Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»)

(2021/C 310/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Davide Groppi Srl (Plaisance, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Boscariol de Roberto, D. Capra και V. Malerba, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Viabizzuno Srl (Bentivoglio, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 126/2019-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Viabizzuno και Davide Groppi.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Davide Groppi Srl στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 191 της 8.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Chanel κατά EUIPO — Innovative Cosmetic Concepts (INCOCO)

(Υπόθεση T-196/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωσης - Λεκτικό σήμα INCOCO - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα COCO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2021/C 310/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chanel (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Passa, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Pétrequin, J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Innovative Cosmetic Concepts LLC (Clifton, New Jersey, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: I. Temiño Ceniceros, J. Oria Sousa Montes και P. Revuelta Martos, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 194/2019-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Chanel και Innovative Cosmetic Concepts.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 16ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 194/2019-1).

2)	Καταδικάζει το EUIPO και την Innovative Cosmetic Concepts LLC στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 201 της 15.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Fidia farmaceutici κατά EUIPO — Ιουλία και Ειρήνη Τσέτη Φαρμακευτικά Εργαστήρια (HYAL)

(Υπόθεση T-215/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HYAL - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001] - Δικαίωμα ακροάσεως - Αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Χρηστή διοίκηση και ίση μεταχείριση - Άρθρο 165, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001»)

(2021/C 310/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fidia farmaceutici SpA (Abano Terme, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Kunz-Hallstein και H. Kunz-Hallstein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Sliwinska, V. Ruzek και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ιουλία και Ειρήνη Τσέτη Φαρμακευτικά Εργαστήρια ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Χ. Χρυσάνθης, Π. Β. Χαρδαλιά και Α. Βασιλογάμβρου, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 613/2019-5), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ της Ιουλία και Ειρήνη Τσέτη Φαρμακευτικά Εργαστήρια και της Fidia farmaceuitici.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Fidia farmaceutici SpA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 201 της 15.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Smiley Miley κατά EUIPO — Cyrus Trademarks (MILEY CYRUS)

(Υπόθεση T-368/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MILEY CYRUS - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CYRUS - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2021/C 310/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Smiley Miley, Inc. (Νάσβιλ, Τενεσί, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: J.-B. Devaureix, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Cyrus Trademarks Ltd (Road Town, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Απριλίου 2020 (υπόθεση R 2520/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Cyrus Trademarks και Smiley Miley.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Απριλίου 2020 (υπόθεση R 2520/2018-4).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 255 της 3.8.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — ΚΤ κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-415/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Πειθαρχική διαδικασία - Απόλυση για σπουδαίο λόγο - Δικαιώματα άμυνας - Εξέταση των μαρτύρων - Εξουσιοδότηση - Προετοιμασία της προσβαλλομένης αποφάσεως - Εύλογη προθεσμία - Αμεροληψία - Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Αναλογικότητα)

(2021/C 310/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KT (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: K. Carr και Μ. Λοΐζου, επικουρούμενες από την A. Duron, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της ΕΤΕπ, της 24ης Μαρτίου 2020, με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα η πειθαρχική ποινή της απολύσεως για σπουδαίο λόγο, χωρίς προειδοποίηση, αλλά με επίδομα αποχωρήσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	H KT φέρει, εκτός των δικών της δικαστικών εξόδων και εκείνα στα οποία υπεβλήθη η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ).

---

(1)  EE C 297 της 7.9.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Magnetec κατά EUIPO (CoolTUBE)

(Υπόθεση T-481/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CoolTUBE - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2021/C 310/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Magnetec — Gesellschaft für Magnettechnologie mbH (Langenselbold, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kloth, R. Briske και D. Habel δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Μαΐου 2020 (υπόθεση R 1755/2019-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου CoolTUBE ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 15ης Μαΐου 2020 (υπόθεση R 1755/2019-1).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Magnetec — Gesellschaft für Magnettechnologie mbH, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

---

(1)  EE C 304 της 14.9.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Rezon κατά EUIPO (imot.bg)

(Υπόθεση T-487/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης imot.bg - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001 - Απόφαση εν μέρει επιβεβαιωτική)

(2021/C 310/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rezon OOD (Σόφια, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: M. Yordanova-Harizanova, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και P. Angelova Georgieva)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 2270/2019-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος imot.bg ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Rezon OOD στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 329 της 5.10.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2021 — Shindler κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-198/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση και την Ευρατόμ - Απόφαση του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση - Υπήκοοι του Ηνωμένου Βασιλείου - Απώλεια της ιθαγένειας της Ένωσης - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Μη κανονιστική πράξη - Απαράδεκτο)

(2021/C 310/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Harry Shindler (Porto d’Ascoli, Ιταλία) και 9 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και J. Ciantar)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, πλήρη ή μερική, αφενός, της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 7) και, αφετέρου, της αποφάσεως (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση της αιτήσεως παρεμβάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του συνασπισμού British in Europe.

3)	Ο Harry Shindler και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν πέραν των δικαστικών τους εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην εκείνων που αφορούν τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)	Ο Harry Shindler και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα, το Συμβούλιο, η Επιτροπή και ο συνασπισμός British in Europe φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 201 της 15.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2021 — Price κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-231/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση και την Ευρατόμ - Απόφαση του Συμβουλίου που αφορά τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση - Υπήκοοι του Ηνωμένου Βασιλείου - Απώλεια της ιθαγένειας της Ένωσης - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Μη κανονιστική πράξη - Απαράδεκτο)

(2021/C 310/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: David Price (Le Dorat, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και Μ. Ιωσηφίδου)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση, αφενός, της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 7) και, αφετέρου, της αποφάσεως (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Ο David Price φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων, των εξόδων της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων και εξαιρουμένων των σχετικών με την αίτηση παρεμβάσεως.

4)	Ο David Price, το Συμβούλιο και η Επιτροπή φέρουν έκαστος τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 209 της 22.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2021 — Silver κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-252/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρατόμ - Απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση - Υπήκοοι του Ηνωμένου Βασιλείου - Απώλεια της ιθαγένειας της Ένωσης - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Πράξη μη κανονιστικής φύσης - Απαράδεκτο)

(2021/C 310/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Joshua Silver (Bicester, Ηνωμένο Βασίλειο) και 6 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωποι: Π. Τριδήμας, barrister, D. Harrison και A. von Westernhagen, solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και J. Ciantar)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της British in Europe, του Plaid Cymru — The Party of Wales, του European Democracy Lab, της ECIT και της European Alternatives Ltd.

3)	Ο Joshua Silver και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην εκείνων που αφορούν τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

4)

Ο J. Silver και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα, το Συμβούλιο, η Επιτροπή, η British in Europe, το Plaid Cymru — The Party of Wales, το European Democracy Lab, η ECIT και η European Alternatives Ltd φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 215 της 29.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Huawei Technologies (GT8)

(Υπόθεση T-420/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT8 - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001) - Ενδιαφερόμενο κοινό - Βαθμός προσοχής - Προσφυγή προδήλως βάσιμη)

(2021/C 310/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Huawei Technologies Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1611/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sony Interactive Entertainment Europe και Huawei Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1611/2019-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά καθώς και τα έξοδα της Sony Interactive Entertainment Europe Ltd.

---

(1)  EE C 287 της 31.8.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Huawei Technologies (GT3)

(Υπόθεση T-421/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT3 - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001) - Ενδιαφερόμενο κοινό - Βαθμός προσοχής - Προσφυγή προδήλως βάσιμη»)

(2021/C 310/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Huawei Technologies Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1609/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sony Interactive Entertainment Europe και Huawei Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1609/2019-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της Sony Interactive Entertainment Europe Ltd.

---

(1)  EE C 287 της 31.8.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Huawei Technologies (GT5)

(Υπόθεση T-422/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT5 - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001) - Ενδιαφερόμενο κοινό - Βαθμός προσοχής - Προσφυγή προδήλως βάσιμη)

(2021/C 310/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Huawei Technologies Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1600/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sony Interactive Entertainment Europe και Huawei Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1600/2019-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της Sony Interactive Entertainment Europe Ltd.

---

(1)  EE C 287 της 31.8.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Huawei Technologies (GT9)

(Υπόθεση T-423/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT9 - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001) - Ενδιαφερόμενο κοινό - Βαθμός προσοχής - Προσφυγή προδήλως βάσιμη»)

(2021/C 310/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Huawei Technologies Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1610/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sony Interactive Entertainment Europe και Huawei Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 24ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 1610/2019-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και εκείνα της Sony Interactive Entertainment Europe Ltd.

---

(1)  EE C 287 της 31.8.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 2021 — TrekStor κατά EUIPO — Zagg (Προστατευτικά καλύμματα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή)

(Υπόθεση T-512/20) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κατοχυρωμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που αναπαριστά προστατευτικό κάλυμμα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή - Λόγος ακυρότητας - Μη επιτρεπόμενη χρήση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία κράτους μέλους περί του δικαιώματος του δημιουργού - Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Αίτηση εξέτασης μαρτύρων - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2021/C 310/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor GmbH (Bensheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και N. Willich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Zagg Inc. (Midvale, Γιούτα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Schmitz και M. Breuer, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 294/2019-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ TrekStor και Zagg.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την TrekStor GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 378 της 9.11.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2021 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Huawei Technologies (GT10)

(Υπόθεση T-558/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT10 - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001) - Ενδιαφερόμενο κοινό - Βαθμός προσοχής - Προσφυγή προδήλως βάσιμη)

(2021/C 310/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Huawei Technologies Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιουλίου 2020 (υπόθεση R 2554/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sony Interactive Entertainment Europe και Huawei Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 8ης Ιουλίου 2020 (υπόθεση R 2554/2019-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα της Sony Interactive Entertainment Europe Ltd.

---

(1)  EE C 371 της 3.11.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 2021 — TrekStor κατά EUIPO — Zagg (Προστατευτικά καλύμματα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή)

(Υπόθεση T-564/20) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κατοχυρωμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που αναπαριστά προστατευτικό κάλυμμα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή - Λόγος ακυρότητας - Μη επιτρεπόμενη χρήση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία κράτους μέλους περί του δικαιώματος του δημιουργού - Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Αίτηση εξετάσεως μαρτύρων - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2021/C 310/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor GmbH (Bensheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και N. Willich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Zagg Inc. (Midvale, Γιούτα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Schmitz και M. Breuer, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 296/2019-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ TrekStor και Zagg.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την TrekStor GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 378 της 9.11.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 2021 — TrekStor κατά EUIPO — Zagg (Προστατευτικά καλύμματα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή)

(Υπόθεση T-565/20) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κατοχυρωμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που αναπαριστά προστατευτικό κάλυμμα για υλισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή - Λόγος ακυρότητας - Μη επιτρεπόμενη χρήση έργου προστατευόμενου από τη νομοθεσία κράτους μέλους περί του δικαιώματος του δημιουργού - Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Αίτημα εξετάσεως μαρτύρων - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2021/C 310/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor GmbH (Bensheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch και N. Willich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Zagg Inc. (Midvale, Γιούτα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Schmitz και M. Breuer, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 297/2019-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ TrekStor και Zagg.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την TrekStor GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 378 της 9.11.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2021 — One Voice κατά ECHA

(Υπόθεση T-663/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - REACH - Ουσία ομοσαλάτη - Αποκλειστική χρήση για την παρασκευή καλλυντικών προϊόντων - Έλεγχος συμμόρφωσης των καταχωρίσεων - Άρθρο 41, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Προθεσμία προσφυγής - Άρθρο 21, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 771/2008 - Άρθρο 59 του Κανονισμού Διαδικασίας - Απαράδεκτο)

(2021/C 310/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: One Voice (Στρασβούργο, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Ghersi, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: W. Broere και L. Bolzonello, επικουρούμενοι από τον S. Raes, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως A-009-2018 του συμβουλίου προσφυγών του ECHA, της 18ης Αυγούστου 2020, σχετικά με τον έλεγχο συμμόρφωσης όσον αφορά φάκελο καταχώρισης για την ομοσαλάτη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την One Voice στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 9 της 11.1.2021.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2021 — One Voice κατά ECHA

(Υπόθεση T-664/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - REACH - Ουσία σαλικυλικό 2-εθυλεξύλιο - Αποκλειστική χρήση για την παρασκευή καλλυντικών προϊόντων - Έλεγχος συμμόρφωσης των καταχωρίσεων - Άρθρο 41, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Προθεσμία προσφυγής - Άρθρο 21, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 771/2008 - Άρθρο 59 του Κανονισμού Διαδικασίας - Απαράδεκτο)

(2021/C 310/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: One Voice (Στρασβούργο, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Ghersi, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: W. Broere και L. Bolzonello, επικουρούμενοι από τον S. Raes, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως A-010-2018 του συμβουλίου προσφυγών του ECHA, της 18ης Αυγούστου 2020, σχετικά με τον έλεγχο συμμόρφωσης όσον αφορά φάκελο καταχώρισης για το σαλικυλικό 2-εθυλεξύλιο.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η One Voice φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  EE C 9 της 11.1.2021.

Προσφυγή της 2ας Ιουνίου 2021 — SY κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-312/21)

(2021/C 310/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: SY (εκπρόσωπος: T. Walberer, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, του άρθρου 91, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης (στο εξής: KYK) καθώς και των άρθρων 263 και 265 ΣΛΕΕ,

—

να ακυρώσει τον εφεδρικό πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού EPSO/AD/374/19-1, τις αποφάσεις περί προσλήψεως των επιτυχόντων που περιλαμβάνονται στον εν λόγω εφεδρικό πίνακα, τις αποφάσεις της εξεταστικής επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2021 και της 14ης Ιανουαρίου 2021, περί μη συμπεριλήψεως του προσφεύγοντος στον εφεδρικό πίνακα για τον τομέα του δικαίου του ανταγωνισμού, την «Προσθήκη» στην προκήρυξη του διαγωνισμού EPSO/AD/374/19-1 της 5ης Νοεμβρίου 2020 και την πρόσκληση του προσφεύγοντος της 20ής Νοεμβρίου 2020,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τις αποφάσεις της εξεταστικής επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2021 και της 14ης Ιανουαρίου 2021, που αφορούν τον προσφεύγοντα και να παράσχει στην καθής τα συγκεκριμένα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη δέουσα επαναφορά της νομικής κατάστασης που ίσχυε για τον προσφεύγοντα πριν από την προσβολή των δικαιωμάτων του, κατά τρόπο που να παρέχει στην καθής τη δυνατότητα να συμπεριλάβει τον προσφεύγοντα στον εφεδρικό πίνακα είτε αμέσως είτε κατόπιν νέας αξιολογήσεως των επιδόσεών του, και να ακυρώσει την «Προσθήκη» στην προκήρυξη του διαγωνισμού EPSO/AD/374/19-1 της 5ης Νοεμβρίου 2020 και την πρόσκληση του προσφεύγοντος της 20ής Νοεμβρίου 2020,

—	να διαπιστώσει ότι η καθής παρέβη το άρθρο 265 ΣΛΕΕ, διότι παρέλειψε να εκδώσει και να κοινοποιήσει στον προσφεύγοντα απόφαση επί της διοικητικής ενστάσεώς του της 17ης Ιανουαρίου 2021,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Πρώτος λόγος: η εκ των υστέρων αναδρομική τροποποίηση του διαγωνισμού είναι παράνομη ελλείψει νομικής βάσης και λόγω αντιτιθέμενων δικαιωμάτων καθώς και ελλείψει νομικής σαφήνειας και λόγω παράβασης της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και προσβολής των δικαιωμάτων συμμετοχής.

2.	Δεύτερος λόγος: Παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω προϋφιστάμενης ασθένειας του προσφεύγοντος, διότι η καθής παρέλειψε να του παράσχει τις αναγκαίες ειδικές συνθήκες για την αξιολόγησή του.

3.	Τρίτος λόγος: Δυσμενής διάκριση σε βάρος του προσφεύγοντος έναντι των συμμετεχόντων σε αμιγώς ηλεκτρονικό κέντρο αξιολόγησης λόγω χρονικής καθυστέρησης.

4.	Τέταρτος λόγος: Δυσμενής διάκριση σε βάρος του προσφεύγοντος έναντι υπαλλήλων της καθής.

Προσφυγή της 8ης Ιουνίου 2021 — Castel Frères κατά EUIPO — Shanghai Panati (Αναπαράσταση κινεζικών χαρακτήρων)

(Υπόθεση T-323/21)

(2021/C 310/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Castel Frères (Blanquefort, Γαλλία) (εκπρόσωπος: T. de Haan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Shanghai Panati Co. (Σαγκάη, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αναπαράσταση κινεζικών χαρακτήρων) — Υπ’ αριθ. 6 785 109 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Μαρτίου 2021 στην υπόθεση R 753/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τον παρεμβαίνοντα στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2021 — Wizz Air Hungary κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-332/21)

(2021/C 310/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wizz Air Hungary Légiközlekedési Zrt. (Wizz Air Hungary Zrt.) (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: E. Vahida, S. Rating και Ι.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 2ας Οκτωβρίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.56810 (2020/N) — Ρουμανία — COVID-19: Aid to TAROM (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξέταση του αναλογικού χαρακτήρα της ενίσχυσης για τη ζημία που προκάλεσε η κρίση της νόσου COVID-19.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε τις γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού δικαίου στις οποίες στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (μεταξύ άλλων, την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών –η οποία εφαρμόζεται στις αερομεταφορές δυνάμει του κανονισμού 1008/2008 (2) — και την ελευθερία εγκαταστάσεως).

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά την ύπαρξη σοβαρών δυσχερειών και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.

---

(1)  ΕΕ 2021, C 94, σ. 1.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση) (EE 2008, L 293, σ. 3).

Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-333/21)

(2021/C 310/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: F.-C. Laprévote, E. Vahida, V. Blanc, S. Rating και Ι.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 29ης Δεκεμβρίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.59188 (2020/NN) — Ιταλία — Alitalia COVID-19 Damage Compensation II (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής προέβη σε κατάχρηση εξουσίας και σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ, καθότι ιεράρχησε την εξέταση της ενίσχυσης και έπαυσε την έρευνά της για την παράνομη ενίσχυση που χορηγήθηκε στην Alitalia το 2017 και το 2019.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξέταση του αναλογικού χαρακτήρα της ενίσχυσης για τη ζημία που προκάλεσε η κρίση της νόσου COVID-19.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε τις γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού δικαίου στις οποίες στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (μεταξύ άλλων, την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών –η οποία εφαρμόζεται στις αερομεταφορές δυνάμει του κανονισμού 1008/2008 (2) — και την ελευθερία εγκαταστάσεως).

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά την ύπαρξη σοβαρών δυσχερειών και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.

---

(1)  ΕΕ 2021, C 134, σ. 2.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση) (EE 2008, L 293, σ. 3).

Προσφυγή της 15ης Ιουνίου 2021 — PJ κατά EIT

(Υπόθεση T-335/21)

(2021/C 310/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PJ (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 13ης Οκτωβρίου 2020 του εκτελεστικού διευθυντή, με την οποία δεν επετράπη στην προσφεύγουσα να τηλεργασθεί από τον τόπο καταγωγής της·

—	εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της 9ης Μαρτίου 2021 του εκτελεστικού διευθυντή περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας, η οποία υποβλήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020·

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αμεροληψίας, αντικειμενικότητας και ουδετερότητας της αρχής που είναι αρμόδια για τη σύναψη των συμβάσεων εργασίας και θέσπιση εσωτερικών κανόνων από αναρμόδια αρχή.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση των εσωτερικών κανόνων και αυθαίρετη και παράλογη ερμηνεία τους, καθώς και έλλειψη προβλεψιμότητας και ασφάλειας δικαίου.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, μη λήψη υπόψη των συμφερόντων τόσο του ΕΙΤ όσο και της προσφεύγουσας, και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας υπό το πρίσμα του πραγματικού συμφέροντος του ΕΙΤ.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 7 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), καθώς και του δικαιώματος συνδυασμού της ιδιωτικής με την επαγγελματική ζωή, το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 33 του Χάρτη.

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται προσβολή του πραγματικού δικαιώματος στην απασχόληση και σε δίκαιες συνθήκες εργασίας.

8.	Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται μη λήψη υπόψη ενός γεγονότος ανωτέρας βίας.