Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2021/C 263/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 252 της 28.6.2021

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 242 της 21.6.2021

ΕΕ C 228 της 14.6.2021

ΕΕ C 217 της 7.6.2021

ΕΕ C 206 της 31.5.2021

ΕΕ C 189 της 17.5.2021

ΕΕ C 182 της 10.5.2021

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 29ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Curtea de Apel Constanţa (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură — Centrul Judeţean Tulcea κατά SC Piscicola Tulcea SA (C-294/19), Ira Invest SRL κατά Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură — Centrul Judeţean Tulcea (C-304/19)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-294/19 και C-304/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) - Καθεστώτα άμεσης στήριξης - Επιλέξιμο εκτάριο - Εγκατάσταση ιχθυοκαλλιέργειας - Προοριζόμενη χρήση κατά το κτηματολόγιο - Πραγματική χρήση για γεωργικούς σκοπούς - Χρήση σύμφωνη με τις εγγραφές στο μητρώο ακινήτων)

(2021/C 263/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Constanţa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură — Centrul Judeţean Tulcea (C-294/19), Ira Invest SRL (C-304/19)

κατά

SC Piscicola Tulcea SA (C-294/19), Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură — Centrul Judeţean Tulcea (C-304/19)

Διατακτικό

Το άρθρο 2, στοιχείο η', και το άρθρο 34, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, καθώς και το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο ε', και το άρθρο 32, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι οι εκτάσεις που έχουν χαρακτηρισθεί, κατά το εθνικό δίκαιο, ως προοριζόμενες για δραστηριότητα ιχθυοκαλλιέργειας, αλλά στην πραγματικότητα χρησιμοποιούνται ή έχουν χρησιμοποιηθεί για γεωργικούς σκοπούς, αποτελούν γεωργικές εκτάσεις.

---

(1)  ΕΕ C 288 της 26.08.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 29ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Powiat Ostrowski κατά Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny

(Υπόθεση C-383/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Υποχρέωση ασφαλίσεως της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Οδηγία 2009/103/ΕΚ - Άρθρο 3, πρώτο εδάφιο - Υποχρέωση συνάψεως ασφαλιστικής συμβάσεως - Περιεχόμενο - Οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης στου οποίου την κυριότητα έχει περιέλθει όχημα δυνάμει δικαστικής αποφάσεως - Ταξινομημένο όχημα το οποίο βρίσκεται σε ιδιωτικό οικόπεδο και πρόκειται να καταστραφεί)

(2021/C 263/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Powiat Ostrowski

κατά

Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny

Διατακτικό

Το άρθρο 3, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, έχει την έννοια ότι η σύναψη συμβάσεως για την ασφάλιση της σχετικής με την κυκλοφορία αυτοκινήτου οχήματος αστικής ευθύνης είναι υποχρεωτική όταν το οικείο όχημα είναι ταξινομημένο σε κράτος μέλος, εφόσον δεν έχει αποσυρθεί προσηκόντως από την κυκλοφορία σύμφωνα με την εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ C 280 της 19.08.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 29ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία κινηθείσα από τον E

(Υπόθεση C-480/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 63 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Φόρος εισοδήματος - Εισοδήματα από κεφάλαιο - Εισοδήματα που διανέμονται από έχοντα συμβατική μορφή ημεδαπό οργανισμό συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) - Εισοδήματα που διανέμονται από ΟΣΕΚΑ εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος και έχοντα καταστατική μορφή - Διαφορετική μεταχείριση - Άρθρο 65 ΣΛΕΕ - Αντικειμενικώς συγκρίσιμες καταστάσεις)

(2021/C 263/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

E

παρισταμένης της: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö

Διατακτικό

Τα άρθρα 63 και 65 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε φορολογική πρακτική κράτους μέλους κατά την οποία, στο πλαίσιο της φορολόγησης του εισοδήματος φυσικού προσώπου που διαμένει στο κράτος μέλος αυτό, τα έσοδα που καταβάλλονται από οργανισμό συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) ο οποίος έχει λάβει καταστατική μορφή και είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος δεν εξομοιώνονται με τα έσοδα που καταβάλλονται από τους ΟΣΕΚΑ που είναι εγκατεστημένοι στο πρώτο κράτος μέλος, για τον λόγο ότι οι δεύτεροι δεν έχουν την ίδια νομική μορφή.

---

(1)  ΕΕ C 295 της 2.9.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 29ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Granarolo SpA κατά Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico, Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il suppor

(Υπόθεση C-617/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου - Άρθρο 3, στοιχείο ε' - Έννοια της «εγκατάστασης» - Άρθρο 3, στοιχείο στ' - Έννοια του «φορέα εκμετάλλευσης» - Παράρτημα I, σημεία 2 και 3 - Κανόνας του αθροιστικού υπολογισμού - Άθροιση των παραγωγικών ικανοτήτων των δραστηριοτήτων μιας εγκατάστασης - Μεταβίβαση μονάδας συμπαραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας από τον κύριο βιομηχανικού συγκροτήματος - Σύμβαση προμήθειας ενέργειας μεταξύ μεταβιβάζουσας και αποκτώσας επιχείρησης - Ενημέρωση της άδειας εκπομπής αερίων θερμοκηπίου)

(2021/C 263/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Granarolo SpA

κατά

Ministero dell’ Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico, Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il suppor

παρισταμένης της: E.ON Business Solutions Srl, πρώην E.ON Connecting Energies Italia Srl,

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχεία ε' και στ', της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σε συνδυασμό με το παράρτημά της I, σημεία 2 και 3, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην αποδοχή του αιτήματος ενημέρωσης, κατά το άρθρο 7 της οδηγίας, της άδειας εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που υποβάλλει ο κύριος συγκροτήματος παραγωγής το οποίο διαθέτει θερμοηλεκτρικό σταθμό με δραστηριότητα που εμπίπτει στο εν λόγω παράρτημα, όταν αυτός μεταβίβασε μονάδα συμπαραγωγής η οποία βρίσκεται στον ίδιο βιομηχανικό τόπο με το συγκρότημα και η οποία ασκεί δραστηριότητα με παραγωγική ικανότητα μικρότερη από το ελάχιστο όριο που προβλέπεται στο εν λόγω παράρτημα Ι προς επιχείρηση εξειδικευμένη στον ενεργειακό τομέα, συνάπτοντας ταυτόχρονα με την επιχείρηση αυτή σύμβαση η οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι η παραγόμενη από τη μονάδα συμπαραγωγής ενέργεια θα παραδίδεται στο ως άνω συγκρότημα, στην περίπτωση που ο θερμοηλεκτρικός σταθμός και η μονάδα συμπαραγωγής δεν αποτελούν μία ενιαία εγκατάσταση, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο ε', της εν λόγω οδηγίας, και ο κύριος του συγκροτήματος παραγωγής δεν είναι πλέον, εν πάση περιπτώσει, ο φορέας εκμετάλλευσης της μονάδας συμπαραγωγής, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο στ', της ίδιας οδηγίας.

---

(1)  ΕΕ C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 29ης Απριλίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-704/19) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση για την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεοράσεως σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές της Comunidad Autónoma de Castilla-La Mancha (Aυτόνομης Kοινότητας της Καστίλλης-Λα Μάντσα, Ισπανία) - Απόφαση (ΕΕ) 2016/1385 - Eνίσχυση παράνομη και μη συμβατή με την εσωτερική αγορά - Μη εκτέλεση εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

(2021/C 263/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky, P. Arenas και P. Němečková)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: S. Jiménez García)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Βασίλειο της Ισπανίας, μη έχοντας λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ανάκτηση από την Telecom Castilla-La Mancha SA την κρατική ενίσχυση, η οποία κηρύχθηκε παράνομη και μη συμβατή με την εσωτερική αγορά με το άρθρο 1 της απόφασης (ΕΕ) 2016/1385 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.27408 [C 24/10 (πρώην NN 37/10, πρώην CP 19/09)] που έχει χορηγηθεί από τις αρχές της Καστίλλης-Λα Μάντσα για την ανάπτυξη της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης σε απομακρυσμένες και λιγότερο αστικοποιημένες περιοχές, μη έχοντας αποδείξει ότι ακυρώθηκαν όλες οι ανασταλείσες πληρωμές της εν λόγω ενίσχυσης και μη ενημερώνοντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, για τα μέτρα που έλαβε προκειμένου να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 288, τέταρτο εδάφιο ΣΛΕΕ και από τα άρθρα 3 έως 4 της εν λόγω απόφασης.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 413 της 09.12.2019.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León (Ισπανία) στις 26 Μαρτίου 2021 — Clemente κατά Comunidad de Castilla y León (Dirección General de la Función Pública)

(Υπόθεση C-192/21)

(2021/C 263/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Clemente

Αναιρεσίβλητη: Comunidad de Castilla y León (Dirección General de la Función Pública)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει ο όρος «αντίστοιχος εργαζόμενος αορίστου χρόνου» της ρήτρας 4, παράγραφος 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις γενικού χαρακτήρα (UNICE, CEEP και CES), η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (1), την έννοια ότι, στο πλαίσιο της οριστικής κατάταξης σε βαθμό, η προϋπηρεσία, ως αναπληρωτή δημοσίου υπαλλήλου, ενός μονίμου δημοσίου υπαλλήλου προτού αυτός αποκτήσει την ιδιότητα αυτή, πρέπει να εξομοιωθεί με την προϋπηρεσία άλλου μονίμου δημοσίου υπαλλήλου;

2)

Έχει η ρήτρα 4, παράγραφος 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις γενικού χαρακτήρα (UNICE, CEEP και CES), η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, την έννοια ότι, αφενός, το γεγονός ότι ο χρόνος προϋπηρεσίας έχει ήδη αποτιμηθεί και προσμετρηθεί για την απόκτηση της ιδιότητας του μονίμου δημοσίου υπαλλήλου και, αφετέρου, η κάθετη διαμόρφωση της επαγγελματικής εξέλιξης των δημοσίων υπαλλήλων στην εθνική νομοθεσία συνιστούν αντικειμενικούς λόγους που δικαιολογούν τη μη συνεκτίμηση, για την οριστική κατάταξη σε βαθμό, της προϋπηρεσίας, ως αναπληρωτή δημοσίου υπαλλήλου, ενός μονίμου δημοσίου υπαλλήλου προτού αυτός αποκτήσει την ιδιότητα αυτή;

---

(1)  Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43)

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Ilfov (Ρουμανία) στις 26 Μαρτίου 2021 — SR κατά EW

(Υπόθεση C-196/21)

(2021/C 263/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Ilfov

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα-ενάγουσα: SR

Εκκαλών-εναγόμενος: EW

Παρεμβαίνοντες: FB, CX, IK

Προδικαστικό ερώτημα

Σε περίπτωση που δικαστήριο διατάξει την κλήτευση των παρεμβαινόντων σε αστική διαδικασία, είναι ο «αιτών», κατά το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 (1), το δικαστήριο του κράτους μέλους που αποφασίζει να κλητεύσει τους παρεμβαίνοντες ή ο διάδικος στην εκκρεμή ενώπιον του εν λόγω δικαστηρίου υπόθεση;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ 2007, L 324, σ. 79).

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Μαρτίου 2021 το Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 20 Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση T-328/17 RENV, Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi κατά EUIPO — M. J. Dairies (BBQLOUMI)

(Υπόθεση C-201/21 P)

(2021/C 263/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (εκπρόσωποι: S. Malynicz QC, S. Baran, Barrister, V. Marsland, Solicitor)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), M. J. Dairies EOOD

Με διάταξη της 21ης Μαΐου 2021, η Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως απαράδεκτη και έκρινε ότι το Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (Βέλγιο) στις 9 Απριλίου 2021 — X, ενεργούσα επ’ ονόματί της και με την ιδιότητα της νόμιμης εκπροσώπου των ανήλικων τέκνων της Y και Z κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-230/21)

(2021/C 263/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad voor Vreemdelingenbetwistingen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: X, ενεργούσα επ’ ονόματί της και με την ιδιότητα της νόμιμης εκπροσώπου των ανήλικων τέκνων της Y και Z

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως το άρθρο 2, στοιχείο στ', σε συνδυασμό με το άρθρο 10, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/86/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, την έννοια ότι ο «ασυνόδευτος ανήλικος» πρόσφυγας που διαμένει σε κράτος μέλος πρέπει να είναι «άγαμος» κατά το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους αυτού, ώστε να υφίσταται δικαίωμα οικογενειακής επανένωσής του με εξ αίματος και πρώτου βαθμού ανιόντες;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως: Μπορεί ανήλικος πρόσφυγας, του οποίου ο συναφθείς στην αλλοδαπή γάμος δεν αναγνωρίζεται για λόγους δημοσίας τάξεως, να θεωρηθεί «ασυνόδευτος ανήλικος» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο στ', και του άρθρου 10, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ;

---

(1)  ΕΕ 2003, L 251, σ. 12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Ravensburg (Γερμανία) στις 14 Απριλίου 2021 — SA κ.λπ. κατά Daimler AG

(Υπόθεση C-240/21)

(2021/C 263/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Ravensburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: SA, FT, LH, IL, TN

Εναγομένη: Daimler AG

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Αποσκοπούν το άρθρο 18, παράγραφος 1, το άρθρο 26, παράγραφος 1, και το άρθρο 46 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 (2), επίσης στην προστασία των συμφερόντων μεμονωμένων αγοραστών μηχανοκίνητων οχημάτων; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

2.

Περιλαμβάνεται σε αυτά και το συμφέρον του μεμονωμένου αγοραστή οχήματος να μην αγοράσει όχημα το οποίο δεν είναι σύμφωνο με τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης, ιδίως δε να μην αγοράσει όχημα εξοπλισμένο με απαγορευμένο σύστημα αναστολής κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007; Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στο πρώτο και στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα:

3.

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι αγοραστής ο οποίος αγόρασε ακουσίως όχημα το οποίο ο κατασκευαστής διέθεσε στην αγορά με απαγορευμένο σύστημα αναστολής, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007, μπορεί να εγείρει κατά του κατασκευαστή του οχήματος αστικές αξιώσεις αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας, ιδίως δε, επίσης, αξίωση επιστροφής του τιμήματος αγοράς που κατέβαλε για το όχημα έναντι ταυτόχρονης παραδόσεως και μεταβιβάσεως της κυριότητας του οχήματος, μόνο κατ’ εξαίρεση σε περίπτωση που ο κατασκευαστής του οχήματος ενήργησε εκ προθέσεως και κατά τρόπο αντίθετο προς τα χρηστά ήθη; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

4.

Επιβάλλεται κατά το δίκαιο της Ένωσης να έχει ο αγοραστής του οχήματος αστική αξίωση αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας κατά του κατασκευαστή του οχήματος για κάθε υπαίτια (εξ αμελείας ή εκ προθέσεως) ενέργεια του κατασκευαστή αυτού όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά οχήματος εφοδιασμένου με απαγορευμένο σύστημα αναστολής κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007; Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα τέσσερα πρώτα προδικαστικά ερωτήματα:

5.

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι ο αγοραστής του οχήματος οφείλει κατά το εθνικό δίκαιο να συνυπολογίσει το όφελος από την πραγματική χρήση του οχήματος στην περίπτωση που αξιώνει από τον κατασκευαστή, βάσει της αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας, την επιστροφή του τιμήματος αγοράς οχήματος που διατέθηκε στην αγορά με απαγορευμένο σύστημα αναστολής, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007, έναντι ταυτόχρονης παραδόσεως και μεταβιβάσεως της κυριότητας του οχήματος; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως:

6.

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι το ως άνω όφελος χρήσεως υπολογίζεται με βάση το συνολικό τίμημα αγοράς, χωρίς να αφαιρείται η απομείωση της αξίας του οχήματος λόγω του ότι ήταν εξοπλισμένο με απαγορευμένο σύστημα αναστολής και/ή λαμβανομένης υπόψη της μη ηθελημένης χρήσεως, από τον αγοραστή, οχήματος το οποίο δεν είναι σύμφωνο με το δίκαιο της Ένωσης; Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα έξι πρώτα προδικαστικά ερωτήματα:

7.

Είναι το άρθρο 348, παράγραφος 3, σημείο 2, του ZPO (κώδικα πολιτικής δικονομίας), στο μέτρο που η διάταξη αυτή αφορά επίσης την έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής βάσει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, ασύμβατο προς την αρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων περί προδικαστικής παραπομπής δυνάμει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και δεν πρέπει, ως εκ τούτου, να εφαρμόζεται στην έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής;

---

(1)  Οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (Οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ 2007, L 263, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (ΕΕ 2007, L 171, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 20 Απριλίου 2021 — Luxury Trust Automobil GmbH

(Υπόθεση C-247/21)

(2021/C 263/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Luxury Trust Automobil GmbH

Αντίδικος κατ’ αναίρεση δημόσια αρχή: Finanzamt Österreich, Dienststelle Baden Mödling

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 42, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 197, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της εν λόγω οδηγίας (όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ (2)), την έννοια ότι o καθορισμός του λήπτη της παραδόσεως ως υπόχρεου του φόρου συντελείται και με την αναγραφή της ένδειξης «Απαλλασσόμενη ενδοκοινοτική τριγωνική συναλλαγή» στο τιμολόγιο, στο οποίο δεν αναγράφεται ποσό φόρου προστιθέμενης αξίας;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: α) Είναι έγκυρη η μεταγενέστερη διόρθωση μιας τέτοιας ενδείξεως επί του τιμολογίου (διά της αναγραφής της ενδείξεως «Ενδοκοινοτική τριγωνική συναλλαγή κατά το άρθρο 25 UStG. Μετατόπιση της οφειλής του φόρου στον αποδέκτη της παροχής»); β) Απαιτείται για το κύρος της διορθώσεως να έχει παραληφθεί το διορθωμένο τιμολόγιο από τον αποδέκτη; γ) Ισχύει η διόρθωση αναδρομικώς από τον χρόνο της αρχικής τιμολογήσεως;

3)

Έχει το άρθρο 219α της οδηγίας 2006/112 (όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45 και με το διορθωτικό (3)) την έννοια ότι εφαρμόζονται οι κανόνες τιμολογήσεως του κράτους μέλους του οποίου οι κανόνες θα εφαρμόζονταν σε περίπτωση που δεν έχει (ακόμη) καθορισθεί στο τιμολόγιο ένας «αποκτών» ως υπόχρεος του φόρου, ή μήπως εφαρμόζονται οι κανόνες του κράτους μέλους του οποίου οι κανόνες θα εφαρμόζονταν εφόσον θεωρηθεί ότι είναι έγκυρος ο καθορισμός του «αποκτώντος» ως υπόχρεου του φόρου;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

(2)  Οδηγία του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά τους κανόνες τιμολόγησης (ΕΕ 2010, L 189, σ. 1).

(3)  Διορθωτικό της οδηγίας 2010/45 για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112 (ΕΕ 2010, L 299, σ. 46).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 21 Απριλίου 2021 — F. Hoffmann-La Roche Ltd κ.λπ. κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-261/21)

(2021/C 263/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες: F. Hoffmann-La Roche Ltd, Novartis AG, Novartis Farma SpA, Roche SpA

Καθής: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Δύναται το εθνικό δικαστήριο, του οποίου οι αποφάσεις δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα εσωτερικού δικαίου, να ελέγξει, στο πλαίσιο διαφοράς κατά την οποία με την προσφυγή του ο διάδικος επικαλείται ευθέως την παραβίαση των αρχών που διατύπωσε το Δικαστήριο στο πλαίσιο της ίδιας κύριας δίκης, προκειμένου να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, την ορθή εφαρμογή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, των αρχών που διατύπωσε το Δικαστήριο στο πλαίσιο της ίδιας διαφοράς, ή εμπίπτει η εκτίμηση αυτή στο Δικαστήριο;

2)

Παρέβη η απόφαση 4990/2019 του Consiglio di Stato (Συμβουλίου της Επικρατείας), όπως διατείνονται οι διάδικοι, τις αρχές που διατύπωσε το Δικαστήριο με την απόφασή του της 23ης Ιανουαρίου 2018, όσον αφορά α) εάν τα δύο φάρμακα περιελήφθησαν στην ίδια σχετική αγορά χωρίς να ληφθούν υπόψη οι θέσεις των αρχών που διαπίστωσαν τον παράνομο χαρακτήρα της ζητήσεως και της προσφοράς του Avastin εκτός άδειας κυκλοφορίας στην αγορά [ΑΚΑ];·β) τη μη εξακρίβωση του φερόμενου παραπλανητικού χαρακτήρα των πληροφοριών τις οποίες διαδίδουν οι εταιρίες;

3)

Αντιτίθεται στα άρθρα 4, παράγραφος 3, 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και 2, παράγραφοι 1 και 2, και 267 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα επίσης υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το σύστημα των άρθρων 106 του κώδικα διοικητικής δικονομίας, και 395 και 396 του κώδικα πολιτικής δικονομίας, στο μέτρο που δεν επιτρέπει την άσκηση της αίτησης αναθεωρήσεως για την προσβολή αποφάσεων του Consiglio di Stato (Συμβουλίου της Επικρατείας) που έρχονται σε αντίθεση με αποφάσεις του Δικαστηρίου, ιδίως δε με τις αρχές που έχει θεσπίσει το Δικαστήριο στο πλαίσιο προδικαστικής διαδικασίας;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Bruxelles (εφετείο Βρυξελλών, Βέλγιο) στις 26 Απριλίου 2021 — AB, AB-CD κατά Z EF

(Υπόθεση C-265/21)

(2021/C 263/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: AB, AB-CD

Εφεσίβλητος: Z EF

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει ο όρος «διαφορές εκ συμβάσεως» στο άρθρο 5, σημείο 1, του κανονισμού 44/2001, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές διαφορές (1) (στο εξής: κανονισμός Βρυξέλλες Ι) α. την έννοια ότι απαιτείται ο προσδιορισμός νομικής υποχρέωσης την οποία ένα πρόσωπο ανέλαβε ελεύθερα έναντι άλλου προσώπου και στην οποία στηρίζεται η αγωγή ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες όπου η ελεύθερη ανάληψη της υποχρέωσης αυτής δεν έχει γίνει από τον εναγόμενο και/ή έναντι του ενάγοντος, β. σε περίπτωση δε καταφατικής απάντησης, ποια πρέπει να είναι η σχέση μεταξύ της νομικής υποχρέωσης που έχει αναληφθεί ελεύθερα και του ενάγοντος και/ή του εναγομένου;

2.

Έχει ο όρος «αγωγή» στην οποία «στηρίζεται» ο ενάγων την έννοια ότι, όπως ισχύει στην περίπτωση του κριτηρίου που χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί αν μια αγωγή εμπίπτει στις διαφορές εκ συμβάσεως κατά την έννοια του άρθρου 5, σημείο 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ι ή στις «ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας» κατά την έννοια του άρθρου 5, σημείο 3, του ίδιου κανονισμού ([πρβλ. απόφαση] C-59/19, σκέψη 32), απαιτείται να εξετάζεται αν η ερμηνεία της νομικής υποχρέωσης που έχει αναληφθεί ελεύθερα είναι αναγκαία προκειμένου να προσδιοριστεί η βάση στην οποία στηρίζεται η αγωγή;

3.

Εμπίπτει στις διαφορές εκ συμβάσεως κατά την έννοια του άρθρου 5, σημείο 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ι αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της κυριότητας του ενάγοντος επί πράγματος που βρίσκεται στην κατοχή του η οποία στηρίζεται σε δύο διαδοχικές συμβάσεις πώλησης, εκ των οποίων η μεν πρώτη είχε συναφθεί μεταξύ του αρχικού συγκυρίου του πράγματος (συζύγου της εναγομένης, η οποία είναι επίσης συγκύρια) και του πωλητή από τον οποίο αγόρασε το πράγμα ο ενάγων, η δε δεύτερη μεταξύ του ενάγοντος και του εν λόγω πωλητή; α. Διαφοροποιείται η απάντηση στο ερώτημα αυτό αν ο εναγόμενος προβάλλει ότι η πρώτη από τις δύο συμβάσεις ήταν σύμβαση παρακαταθήκης και όχι πώλησης; β. Ποια σύμβαση πρέπει να ληφθεί υπόψη, αν κάποια από τις ανωτέρω περιπτώσεις εμπίπτει στις διαφορές εκ συμβάσεως, για τον προσδιορισμό του τόπου εκπλήρωσης της παροχής;

4.	Έχει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (2), την έννοια ότι εφαρμόζεται στην περίπτωση που περιγράφεται στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα, σε περίπτωση δε καταφατικής απάντησης, ποια σύμβαση πρέπει να ληφθεί υπόψη;

---

(1)  ΕΕ 2001, L 12, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2008, L 177, σ. 6.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyska gradska prokuratura (Βουλγαρία) στις 26 Απριλίου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά HV

(Υπόθεση C-266/21)

(2021/C 263/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyska gradska prokuratura

Κατηγορούμενος στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας ποινικής διαδικασίας

HV

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2, σημείο 4, και του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της αποφάσεως-πλαισίου 2008/947/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και αποφάσεων αναστολής εκτέλεσης της ποινής ή απόλυσης υπό όρους με σκοπό την εποπτεία των μέτρων αναστολής και των εναλλακτικών κυρώσεων, οι δικαστικές αποφάσεις σε ποινικές διαδικασίες με τις οποίες επιβάλλεται η διοικητική κύρωση της αναστολής του δικαιώματος οδηγήσεως μηχανοκίνητου οχήματος για ορισμένο χρόνο κατά προσώπου που τέλεσε το αδίκημα της παραβάσεως των διατάξεων περί οδικής κυκλοφορίας και της εξ αμελείας προκλήσεως σωματικών βλαβών μετρίας βαρύτητας;

2)

Συνιστούν οι διατάξεις του άρθρου 11, παράγραφοι 2, και 4, εδάφια 1 έως 3, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου για την άδεια οδήγησης, βάση για το κράτος μέλος στο οποίο έχει τη συνήθη διαμονή του ο κάτοχος άδειας οδήγησης εκδοθείσας από το εν λόγω κράτος μέλος, προκειμένου αυτό να αρνηθεί να αναγνωρίσει και να εκτελέσει διοικητική κύρωση που επιβλήθηκε σε άλλο κράτος μέλος, υπό τη μορφή του μέτρου της προσωρινής αφαιρέσεως του δικαιώματος οδηγήσεως οχήματος, λόγω τελέσεως του αδικήματος της παραβάσεως των κανόνων οδικής κυκλοφορίας και της εξ αμελείας προκλήσεως σωματικών βλαβών μέτριας βαρύτητας σε άλλο πρόσωπο, πράξεως τελεσθείσας σε χρόνο κατά τον οποίο ο δράστης κατείχε άδεια οδηγήσεως εκδοθείσα από το κράτος της διαμονής του κατόπιν αντικαταστάσεως της άδειας οδηγήσεως που είχε εκδοθεί αρχικώς από το κράτος της καταδίκης;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 27 Απριλίου 2021 — A

(Υπόθεση C-270/21)

(2021/C 263/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: A

Αναιρεσίβλητος: Opetushallitus

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/36/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (στο εξής: οδηγία για τα επαγγελματικά προσόντα), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, την έννοια ότι θεωρείται νομοθετικά ρυθμιζόμενο ένα επάγγελμα ως προς το οποίο, αφενός μεν, οι προϋποθέσεις καταλληλότητας καθορίζονται με απόφαση που εκδίδεται από τον υπουργό παιδείας κράτους μέλους, η απαιτούμενη παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια του νηπιαγωγού διέπεται από τα επαγγελματικά περιγράμματα και το κράτος μέλος έχει συμπεριλάβει το επάγγελμα του νηπιαγωγού στη βάση δεδομένων που έχει συσταθεί από την Επιτροπή για τα νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, αφετέρου δε, κατά τη γραμματική διατύπωση της ως άνω υπουργικής απόφασης σχετικά με τις προϋποθέσεις καταλληλότητας για την άσκηση του εν λόγω επαγγέλματος, παρέχεται στον εργοδότη η διακριτική ευχέρεια να κρίνει ο ίδιος αν αυτές πληρούνται, ιδίως μάλιστα ως προς την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια, ενώ τα μέσα και ο τρόπος πιστοποίησης της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας δεν προσδιορίζονται ούτε στην εν λόγω υπουργική απόφαση ούτε σε κάποιαν άλλη νομοθετική, κανονιστική ή διοικητική διάταξη;

2.

Στην περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική: Μπορεί να εκληφθεί ως βεβαίωση επάρκειας ή άλλου είδους τίτλος εκπαίδευσης, κατά την έννοια του άρθρου 13, παράγραφος 1, της οδηγίας για τα επαγγελματικά προσόντα, πιστοποιητικό επαγγελματικών προσόντων που χορηγήθηκε από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης και απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγησή του είναι η ύπαρξη εργασιακής εμπειρίας στο εν λόγω επάγγελμα, εάν η επαγγελματική εμπειρία βάσει της οποίας χορηγήθηκε το πιστοποιητικό από το κράτος μέλος προέλευσης εν μέρει ανάγεται σε χρονική περίοδο κατά την οποία το τελευταίο ήταν σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία και εν μέρει αποκτήθηκε στο κράτος μέλος υποδοχής, ενώ η απόκτησή της δεν συνδέεται καθόλου με το κράτος μέλος προέλευσης από τότε που αυτό επανέκτησε την ανεξαρτησία του;

3.

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας για τα επαγγελματικά προσόντα την έννοια ότι επαγγελματικά προσόντα τα οποία βασίζονται σε τίτλο σπουδών που χορηγήθηκε από εκπαιδευτικό φορέα εγκατεστημένο στη γεωγραφική περιοχή κράτους μέλους σε χρόνο κατά τον οποίον το κράτος μέλος δεν υφίστατο ως ανεξάρτητο κράτος αλλά ως σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία, καθώς και σε επαγγελματική εμπειρία που αποκτήθηκε με βάση τον ως άνω τίτλο σπουδών στην εν λόγω σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία προτού το κράτος μέλος επανακτήσει την ανεξαρτησία του, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως επαγγελματικά προσόντα κτηθέντα σε τρίτη χώρα, με συνέπεια για την αναγνώρισή τους να απαιτείται επιπλέον τριετής επαγγελματική εμπειρία στο κράτος μέλος προέλευσης αρχόμενη από τότε που το τελευταίο επανέκτησε την ανεξαρτησία του;

---

(1)  Οδηγία 2013/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του συστήματος πληροφόρησης της εσωτερικής αγοράς («κανονισμός IMI») (ΕΕ 2013, L 354, σ. 132).

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Alba Aguilera κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-119/17 RENV) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι υπάλληλοι - Έκτακτοι υπάλληλοι - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Αποδοχές - Προσωπικό της ΕΥΕΔ τοποθετημένο σε τρίτη χώρα - Άρθρο 10 του παραρτήματος X του ΚΥΚ - Ετήσια αξιολόγηση της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως - Απόφαση περί μειώσεως της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως στην Αιθιοπία από το 30 στο 25 % - Περιφερειακή συνοχή - Πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως)

(2021/C 263/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Ruben Alba Aguilera (Αντίς-Αμπέμπα, Αιθιοπία) και οι λοιποί 27 προσφεύγοντες-ενάγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt και R. Spáč, επικουρούμενοι από τους M. Troncoso Ferrer, C. García Fernández και F.-M. Hislaire, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως ADMIN(2016) 7 της ΕΥΕΔ, της 19ης Απριλίου 2016, σχετικά με τον καθορισμό της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 10 του παραρτήματος X του ΚΥΚ — Οικονομικό έτος 2016, καθόσον με αυτή μειώνεται, από 1ης Ιανουαρίου 2016, η αποζημίωση συνθηκών διαβιώσεως η οποία καταβάλλεται στο προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι τοποθετημένο στην Αιθιοπία.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση ADMIN(2016) 7 του γενικού διευθυντή για τον προϋπολογισμό και τη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), της 19ης Απριλίου 2016, σχετικά με τον καθορισμό της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 10 του παραρτήματος X του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον με αυτή μειώνεται, από 1ης Ιανουαρίου 2016, η αποζημίωση συνθηκών διαβιώσεως η οποία καταβάλλεται στο προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι τοποθετημένο στην Αιθιοπία.

2)	Καταδικάζει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα στις υποθέσεις T-119/17, C-427/18 P και T-119/17 RENV.

---

(1)  EE C 129 της 24.4.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Λουξεμβούργο και Amazon κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T-816/17 και T-318/18) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που χορήγησε το Λουξεμβούργο υπέρ της Amazon - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση παράνομη και μη συμβατή με την εσωτερική αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της - Φορολογική απόφαση προέγκρισης (tax ruling) - Ενδοομιλική τιμολόγηση - Επιλεκτικό φορολογικό πλεονέκτημα - Μέθοδος ενδοομιλικής τιμολόγησης - Λειτουργική ανάλυση)

(2021/C 263/18)

Γλώσσες διαδικασίας: η αγγλική και η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον στην υπόθεση T-816/17: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: T. Uri, επικουρούμενος από τους D. Waelbroeck, A. Steichen και J. Bracker, δικηγόρους)

Προσφεύγουσες στην υπόθεση T-318/18: Amazon EU Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο), Amazon.com, Inc. (Seattle, Ουάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Paemen, M. Petite και A. Tombiński, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι στην υπόθεση T-816/17: P. Stancanelli, P.-J. Loewenthal και F. Tomat, επικουρούμενοι από τη M. Chammas, δικηγόρο, και, στην υπόθεση T-318/18: P.-J. Loewenthal και F. Tomat)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του προσφεύγοντος στην υπόθεση T-816/17: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: J. Quaney και A. Joyce, επικουρούμενοι από τους P. Gallagher, SC, B. Doherty, barrister, και S. Kingston, SC)

Αντικείμενο

Προσφυγές δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2018/859 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38944 (2014/C) (πρώην 2014/NN) που έθεσε σε εφαρμογή το Λουξεμβούργο για την Amazon (ΕΕ 2018, L 153, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-816/17 και T-318/18 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Ακυρώνει την απόφαση (ΕΕ) 2018/859 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38944 (2014/C) (πρώην 2014/NN) που έθεσε σε εφαρμογή το Λουξεμβούργο για την Amazon.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, της Amazon.com, Inc. και της Amazon EU Sàrl.

4)	Η Ιρλανδία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 72 της 26.2.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Deutsche Lufthansa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-218/18) (1)

(«Κρατικές ενισχύσεις - Αερομεταφορές - Ενίσχυση λειτουργίας που χορήγησε η Γερμανία στον αερολιμένα Frankfurt-Hahn - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Προσφυγή ακυρώσεως - Iδιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους - Προστασία των διαδικαστικών δικαιωμάτων - Παραδεκτό - Κατευθυντήριες γραμμές για τις ενισχύσεις προς τις αερομεταφορές - Αμφιβολίες όσον αφορά την συμβατότητα της ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά - Άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 - Σοβαρές δυσχέρειες»)

(2021/C 263/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Lufthansa AG (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Martin-Ehlers, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herrmann, T. Maxian Rusche και S. Noë)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller, R. Kanitz, S. Heimerl και S. Costanzo), Land Rheinland-Pfalz (Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. van der Hout και C. Wagner, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2017) 5289 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.47969 (2017/N), που έθεσε σε εφαρμογή η Γερμανία όσον αφορά ενίσχυση λειτουργίας χορηγηθείσα στον αερολιμένα Frankfurt-Hahn.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2017) 5289 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.47969 (2017/N), που έθεσε σε εφαρμογή η Γερμανία όσον αφορά ενίσχυση λειτουργίας χορηγηθείσα στον αερολιμένα Frankfurt-Hahn.

2)	H Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Deutsche Lufthansa AG.

3)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Land Rheinland-Pfalz (Ομόσπονδο κράτος της Ρηνανίας–Παλατινάτου, Γερμανία) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 190 της 4.6.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-254/18) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ορισμένων αντικειμένων χυτοσιδήρου καταγωγής Κίνας - Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Ένωση - Ενεργητική νομιμοποίηση - Έννομο συμφέρον - Προσδιορισμός της ζημίας - Υπολογισμός του όγκου των εισαγωγών - Μικροοικονομικοί και μακροοικονομικοί δείκτες - Δειγματοληψία - Υπολογισμός του κόστους παραγωγής του ενωσιακού κλάδου παραγωγής - Τιμές που χρεώνονται στις ενδοομιλικές συναλλαγές - Αιτιώδης συνάφεια - Ανάλυση περί καταλογισμού και περί μη καταλογισμού - Μη ανάλυση της ζημίας ανά τμήμα της αγοράς - Εκτίμηση της σημασίας της υποτιμολόγησης - Εμπιστευτική μεταχείριση πληροφοριών - Δικαιώματα άμυνας - μέθοδος NCP προς NCP - Συγκρισιμότητα των προϊόντων - Υπολογισμός της κανονικής αξίας - Ανάλογη χώρα - Προσαρμογή ΦΠΑ - Καθορισμό των εξόδων πώλησης, των γενικών και διοικητικών εξόδων και των κερδών)

(2021/C 263/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products (Πεκίνο, Κίνα) και οι 9 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: R. Antonini, E. Monard και Β. Μανιάτης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Ένωση (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και P. Němečková)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: EJ Picardie (Saint Crépin Ibouvillers, Γαλλία) και οι 7 λοιποί παρεμβαίνοντες τα ονόματα των οποίων παρατίθενται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: U. O’Dwyer, B. O’Connor, solicitors, και M. Hommé, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/140 της Επιτροπής, της 29ης Ιανουαρίου 2018, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων αντικειμένων χυτοσιδήρου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και για την περάτωση της έρευνας όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων αντικειμένων χυτοσιδήρου καταγωγής Ινδίας (ΕΕ 2018, L 25, σ. 6), κατά το μέρος που αφορά τους προσφεύγοντες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει το China Chamber of Commerce for Import and Export of Machinery and Electronic Products και τους λοιπούς προσφεύγοντες, των οποίων τα ονόματα παρατίθενται σε παράρτημα, στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 211 της 18.6.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Λουξεμβούργο κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπoθέσεις T-516/18 και T-525/18) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Κρατική ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή το Λουξεμβούργο υπέρ της Engie - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση παράνομη και μη συμβατή με την εσωτερική αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της - Φορολογικές αποφάσεις προέγκρισης (tax rulings) - Κρατικοί πόροι - Πλεονέκτημα - Συνδυασμένο αποτέλεσμα δύο φορολογικών μέτρων - Απαλλαγή των εισοδημάτων από συμμετοχές - Φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών - Κατάχρηση δικαιώματος - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Πλαίσιο αναφοράς - Διαπίστωση παρέκκλισης - Συγκρισιμότητα των καταστάσεων - Καθεστώς μητρικής-θυγατρικής - Όμιλος εταιρειών - Ανάκτηση - Έμμεση εναρμόνιση - Διαδικαστικά δικαιώματα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2021/C 263/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον στην υπόθεση T-516/18: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωπος: T. Uri, επικουρούμενος από τον D. Waelbroeck, δικηγόρο)

Προσφεύγουσες στην υπόθεση T-525/18: Engie Global LNG Holding Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο), Engie Invest International SA (Λουξεμβούργο), Engie (Courbevoie, Γαλλία) (εκπρόσωποι: B. Le Bret, M. Struys και C. Rydzynski, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και S. Noë)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του προσφεύγοντος στην υπόθεση T-516/18: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: J. Quaney, M. Browne και A. Joyce, επικουρούμενοι από τους P. Gallagher, S. Kingston, SC, και B. Doherty, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2019/421 της Επιτροπής, της 20ής Ιουνίου 2018, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.44888 (2016/C) (πρώην 2016/NN) που έθεσε σε εφαρμογή το Λουξεμβούργο υπέρ της ENGIE (ΕΕ 2019, L 78, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-516/18 και T-525/18 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση T-516/18.

4)	Οι Engie Global LNG Holding Sàrl, Engie Invest International SA και Engie φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής στην υπόθεση T-525/18.

5)	Η Ιρλανδία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 5.11.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — DF και DG κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-387/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Αποδοχές - Απόφαση απορρίψεως αιτήματος χορηγήσεως αποζημιώσεως εγκαταστάσεως κατά την επιστροφή στην έδρα του οργανισμού - Ευθύνη)

(2021/C 263/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: DF και DG (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (εκπρόσωποι: Μ. Λοΐζου και K. Carr, επικουρούμενοι από τους J. Currall και B. Wägenbaur, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ και του άρθρου 50α του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αίτημα, αφενός, την ακύρωση, πρώτον, των αποφάσεων της ΕΤΕπ της 6ης Μαρτίου 2018 και της 28ης Φεβρουαρίου 2019 περί μη χορηγήσεως στους προσφεύγοντες-ενάγοντες της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως, δεύτερον, των αποφάσεων της ΕΤΕπ της 19ης Μαρτίου 2019 και της 27ης Μαρτίου 2019 με τις οποίες επικυρώθηκε η απόφαση περί μη χορηγήσεως της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως και απορρίφθηκε το αίτημα περί κινήσεως διαδικασίας συμβιβασμού, τρίτον, των αποφάσεων της ΕΤΕπ της 14ης Ιουνίου 2019 με τις οποίες επικυρώθηκε η απόφαση περί μη χορηγήσεως της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως και, αφετέρου, την επιδίκαση αποζημιώσεως για τη ζημία που ισχυρίζονται οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ότι υπέστησαν λόγω των αποφάσεων αυτών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) της 6ης Μαρτίου 2018 και της 19ης Μαρτίου 2019 περί μη χορηγήσεως στον DF της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 5 του παραρτήματος VII των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό της ΕΤΕπ.

2)	Ακυρώνει τις αποφάσεις της ΕΤΕπ της 28ης Φεβρουαρίου 2019 και της 27ης Μαρτίου 2019 περί μη χορηγήσεως στον DG της αποζημιώσεως εγκαταστάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 5 του παραρτήματος VII των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό της ΕΤΕπ.

3)

Καταδικάζει την ΕΤΕπ να καταβάλει στον DF και στον DG, κατόπιν υπολογισμού των ποσών, την αποζημίωση εγκαταστάσεως που προβλέπεται στα άρθρα 5 και 17 του παραρτήματος VII των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό της ΕΤΕπ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων από την ημερομηνία εκδόσεως της παρούσας αποφάσεως βάσει του επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) προσαυξημένου κατά δύο μονάδες, μέχρι πλήρους εξοφλήσεως από την ΕΤΕπ.

4)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

5)	Καταδικάζει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 288 της 26.8.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Puma κατά EUIPO — Gemma Group (Απεικόνιση αιλουροειδούς σε άλμα)

(Υπόθεση T-510/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει αιλουροειδές σε άλμα - Προγενέστερα εικονιστικά διεθνή σήματα που απεικονίζουν αιλουροειδές σε άλμα - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν συντρέχει προσβολή της φήμης - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2021/C 263/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Puma SE (Herzogenaurach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. González-Bueno Catalán de Ocón, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Hanf και S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Gemma Group Srl (Cerasolo Ausa, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Απριλίου 2019 (υπόθεση R 2057/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Puma και Gemma Group.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Puma SE φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

---

(1)  EE C 328 της 30.9.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Moerenhout κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-789/19) (1)

(Θεσμικό δίκαιο - Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών - Εμπορικές συναλλαγές με εδάφη υπό στρατιωτική κατοχή - Άρνηση καταχωρίσεως - Πρόδηλη έλλειψη αρμοδιοτήτων της Επιτροπής - Άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 211/2011 - Κοινή εμπορική πολιτική - Άρθρο 207 ΣΛΕΕ - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Άρθρο 215 ΣΛΕΕ - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 211/2011)

(2021/C 263/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Tom Moerenhout (Humbeek, Βέλγιο) και οι 6 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα αναφέρονται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωπος: G. Devers, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Martínez del Peral και S. Delaude)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης (ΕΕ) 2019/1567 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 2019, σχετικά με την προτεινόμενη πρωτοβουλία πολιτών με τίτλο «Διασφάλιση της συμμόρφωσης της κοινής εμπορικής πολιτικής με τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το διεθνές δίκαιο» (ΕΕ 2019, L 241, σ. 12).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση (ΕΕ) 2019/1567 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 2019, σχετικά με την προτεινόμενη πρωτοβουλία πολιτών με τίτλο «Διασφάλιση της συμμόρφωσης της κοινής εμπορικής πολιτικής με τις Συνθήκες της [Ευρωπαϊκής Ένωσης] και με το διεθνές δίκαιο».

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 45 της 10.2.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Steinel κατά EUIPO (GluePro)

(Υπόθεση T-256/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GluePro - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001)

(2021/C 263/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Steinel GmbH (Herzebrock Clarholz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Breuer και K. Freudenstein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: Ε. Μαρκάκης)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Φεβρουαρίου 2020 (υπόθεση R 2516/2019-2), σχετικά με αίτηση για καταχώριση του λεκτικού σημείου GluePro ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Steinel GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 215 της 29.6.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Yongkang Kugooo Technology κατά EUIPO — Ford Motor Company (kugoo)

(Υπόθεση T-324/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης kugoo - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα KUGA και προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης KUGA ENERGI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2021/C 263/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Yongkang Kugooo Technology Co. Ltd (Yongkang, Κίνα) (εκπρόσωπος: P. Pérot, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Rampini και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Ford Motor Company (Dearborn, Μίσιγκαν, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Μαρτίου 2020 (υπόθεση R 65/2019-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ford Motor Company και Yongkang Kugooo Technology.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Yongkang Kugooo Technology Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 247 της 27.7.2020

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής (TAP· Covid-19)

(Υπόθεση T-465/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Αγορά των αεροπορικών μεταφορών της Πορτογαλίας - Ενίσχυση χορηγηθείσα από την Πορτογαλία στην TAP στο πλαίσιο της πανδημίας της νόσου COVID-19 - Κρατικό δάνειο - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Σημείο 22 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων - Εταιρία ανήκουσα σε όμιλο - Εγγενείς δυσχέρειες που δεν προέκυψαν από αυθαίρετη κατανομή των δαπανών στο εσωτερικό του ομίλου - Δυσχέρειες τόσο σοβαρές, ώστε να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον ίδιο τον όμιλο - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Διατήρηση των αποτελεσμάτων της απόφασης)

(2021/C 263/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: E. Vahida, F.-C. Laprévote, S. Rating, Ι. Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης και V. Blanc, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, V. Bottka και S. Noë)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: P. Dodeller και E. de Moustier), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna), Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, P. Barros da Costa και S. Jaulino, επικουρούμενοι από τον N. Mimoso Ruiz, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2020) 3989 τελικό της Επιτροπής, της 10ης Ιουνίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57369 (2020/N) — COVID-19 — Πορτογαλία — Ενίσχυση χορηγηθείσα στην TAP.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2020) 3989 τελικό της Επιτροπής, της 10ης Ιουνίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57369 (2020/N) — COVID-19 — Πορτογαλία — Ενίσχυση χορηγηθείσα στην TAP.

2)

Αναστέλλει τα αποτελέσματα της ακύρωσης της προμνησθείσας απόφασης έως ότου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδώσει νέα απόφαση βάσει του άρθρου 108 ΣΛΕΕ. Τα αποτελέσματα αυτά αναστέλλονται για περίοδο που δεν μπορεί να υπερβεί τους δύο μήνες από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης σε περίπτωση που η Επιτροπή αποφασίσει να εκδώσει τη νέα απόφαση στο πλαίσιο του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και, περαιτέρω, για εύλογο χρόνο αν η Επιτροπή αποφασίσει να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

3)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ryanair DAC.

4)	Η Γαλλική Δημοκρατία, η Δημοκρατία της Πολωνίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 287 της 31.8.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Müller κατά EUIPO (TIER SHOP)

(Υπόθεση T-535/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TIER SHOP - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Έννομο συμφέρον - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 72, παράγραφος 4, και άρθρο 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001)

(2021/C 263/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Müller GmbH & Co. KG (Ulm, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Mühlberger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: Ε. Μαρκάκης)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Ιουνίου 2020 (υπόθεση R 2600/2019-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου TIER SHOP ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Müller GmbH & Co. KG φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

---

(1)  EE C 348 της 19.10.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής (Ισπανία· Covid-19)

(Υπόθεση T-628/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ισπανία - Μέτρα ανακεφαλαιοποίησης που ελήφθησαν λόγω της πανδημίας της νόσου COVID-19 για τη στήριξη των επιχειρήσεων συστημικής και στρατηγικής σημασίας για την ισπανική οικονομία - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Προσωρινό πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων - Μέτρο που αποσκοπεί στην άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους - Μέτρο που αφορά το σύνολο της οικονομίας κράτους μέλους - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και ελευθερία εγκαταστάσεως - Αναλογικότητα - Κριτήριο περί εγκατάστασης στην Ισπανία των δικαιούχων της ενίσχυσης - Έλλειψη στάθμισης των ευεργετικών αποτελεσμάτων της ενίσχυσης με τα αρνητικά αποτελέσματά της επί των όρων των εμπορικών συναλλαγών και επί της διατήρησης ανόθευτου ανταγωνισμού - Άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ - Έννοια του «καθεστώτος ενισχύσεων» - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2021/C 263/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: F.-C. Laprévote, E. Vahida, V. Blanc, I.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης και S. Rating, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, S. Noë και F. Tomat)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: L. Aguilera Ruiz και S. Centeno Huerta), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: P. Dodeller και T. Stehelin)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2020) 5414 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57659 (2020/N) — Ισπανία COVID-19 — Ταμείο ανακεφαλαιοποίησης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Ryanair DAC φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Γαλλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 414 της 30.11.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής (KLM· Covid-19)

(Υπόθεση T-643/20) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Κάτω Χώρες - Εγγύηση του Δημοσίου για δάνεια και κρατικό δάνειο μειωμένης εξασφάλισης υπέρ της KLM στο πλαίσιο της πανδημίας της νόσου COVID-19 - Προσωρινό πλαίσιο για τη λήψη μέτρων κρατικών ενισχύσεων - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά - Ενίσχυση που χορηγήθηκε προηγουμένως σε άλλη εταιρία του ίδιου ομίλου επιχειρήσεων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Διατήρηση των αποτελεσμάτων της απόφασης)

(2021/C 263/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: F. C. Laprévote, V. Blanc, E. Vahida, S. Rating και Ι. Γ. Μεταξάς Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, S. Noë και C. Georgieva)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier και P. Dodeller), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: J. Langer, επικουρούμενος από την I. Rooms, δικηγόρο), Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (Amstelveen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: K. Schillemans, H. Vanderveen και P. Huizing, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2020) 4871 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57116 (2020/N) — Κάτω Χώρες — COVID 19: Εγγύηση του Δημοσίου και κρατικό δάνειο υπέρ της KLM.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2020) 4871 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57116 (2020/N) — Κάτω Χώρες — COVID-19: Εγγύηση του Δημοσίου και κρατικό δάνειο υπέρ της KLM.

2)

Αναστέλλει τα αποτελέσματα της ακύρωσης της προμνησθείσας απόφασης έως ότου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδώσει νέα απόφαση βάσει του άρθρου 108 ΣΛΕΕ. Τα αποτελέσματα αυτά αναστέλλονται για περίοδο που δεν μπορεί να υπερβεί τους δύο μήνες από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης σε περίπτωση που η Επιτροπή αποφασίσει να εκδώσει τη νέα απόφαση στο πλαίσιο του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και, περαιτέρω, για εύλογο χρόνο αν η Επιτροπή αποφασίσει να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ;

3)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ryanair DAC.

4)	Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Γαλλική Δημοκρατία και η Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 423 τ 7.12.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Μαΐου 2021 — TrekStor κατά EUIPO — Yuneec Europe (Breeze)

(Υπόθεση T-158/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Breeze - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Breeze - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Σύγκριση των προϊόντων - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2021/C 263/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch, N. Willich και N. Achilles, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Yuneec Europe GmbH (Kaltenkirchen, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 470/2020-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Yuneec Europe και TrekStor.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την TrekStor Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 191 της 8.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2021 — Kerstens κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-672/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Αίτηση αρωγής - Απόρριψη της διοικητικής ενστάσεως - Προθεσμία για την άσκηση προσφυγής - Χρονικό σημείο έναρξης - Ημερομηνία από την οποία ο ενδιαφερόμενος μπορούσε να λάβει γνώση του περιεχομένου της αποφάσεως - Εκπρόθεσμο - Απαράδεκτο)

(2021/C 263/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Petrus Kerstens (La Forclaz, Ελβετία) (εκπρόσωπος: C. Mourato, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: T. Bohr)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής της 20ής και της 31ης Ιανουαρίου 2020 με τις οποίες απορρίφθηκαν, αντιστοίχως, η αίτηση αρωγής D/517/19 και η αίτηση αρωγής D/516/19 που είχε υποβάλει ο προσφεύγων βάσει του άρθρου 24 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως αβάσιμη.

2)	Καταδικάζει τον Petrus Kerstens στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 9 της 11.1.2021.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Μαΐου 2021 — Inivos και Inivos κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-38/21 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2021/C 263/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσες: Inivos Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Inivos BV (Ρότερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Martens και L. Hoet, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Araujo Arce και M. Ilkova)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με αίτημα την αναστολή εκτελέσεως των «συμβάσεων-πλαίσιο σχετικά με ρομπότ απολύμανσης για τα ευρωπαϊκά νοσοκομεία (COVID-19)» FW-00103506 και FW-00103507, τις οποίες συνήψε η Επιτροπή στις 19 Νοεμβρίου 2020 με δύο υποψηφίους.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2021 — Δημοκρατία της Βουλγαρίας κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-235/21)

(2021/C 263/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Βουλγαρίας (εκπρόσωποι: Ts. Mitova και L. Zaharieva)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/261 της Επιτροπής, της 17ης Φεβρουαρίου 2021, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (1), κατά το μέρος που αφορά τη θέση του προϋπολογισμού 6200, καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δαπάνες της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με το ΕΓΤΕ ύψους 7 656 848,97 ευρώ, και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 52 του κανονισμού 1306/2013 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 34 του κανονισμού 908/2014 (3) και τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των δημοσιονομικών διορθώσεων του 2015 (4), προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση των αρχών της καλόπιστης συνεργασίας, της εκατέρωθεν ακροάσεως και της χρηστής διοίκησης, λόγω της μεταβολής της νομικής βάσης όσον αφορά τη διαδικασία εκκαθάρισης ως προς τη συμμόρφωση, δυνάμει της οποίας οι δαπάνες τις οποίες αφορά η επίδικη απόφαση αποκλείστηκαν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ λόγω της αντιφατικής και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της απόφασης 2021/261.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 54, παράγραφος 5, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 54, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, λόγω της εσφαλμένης ερμηνείας στην οποία προέβη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά την οποία, εν προκειμένω, η προθεσμία 18 μηνών που προβλέπεται στο άρθρο 54, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, αρχίζει να τρέχει αφότου «παραληφθ[ούν] από τον οργανισμό πληρωμών» οι τελικές εκθέσεις της OLAF.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 54, παράγραφος 5, στοιχείο γ', σε συνδυασμό με το άρθρο 54, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013, παράβαση του άρθρου 325 ΣΛΕΕ και παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της δικονομικής αυτονομίας, λόγω του αβάσιμου και εσφαλμένου συμπεράσματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά το οποίο ο οργανισμός πληρωμών δεν ενήργησε με τη δέουσα επιμέλεια προκειμένου να προσδιορίσει τα επίδικα ποσά και επέδειξε αμέλεια καθόσον δεν κίνησε τη διοικητική διαδικασία ανάκτησης των ποσών εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 54, παράγραφος 1, του κανονισμού 1306/2013.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το ο προσδιορισμός του ποσού στην επίδικη απόφαση σχετικά με τις δαπάνες που αποκλείστηκαν από τη χρηματοδότηση της Ένωσης πραγματοποιήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι κανόνες του άρθρου 54 του κανονισμού 1306/2013 και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

---

(1)  ΕΕ L 59, 2021, σ. 10.

(2)  Κανονισμός (EE) 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 549).

(3)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 908/2014 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2014, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τους οργανισμούς πληρωμών και άλλους οργανισμούς, τη δημοσιονομική διαχείριση, την εκκαθάριση λογαριασμών, τους κανόνες σχετικά με τους ελέγχους, τις εγγυήσεις και τη διαφάνεια (ΕΕ 2014, L 255, σ. 59).

(4)  C(2015) 3675 final.

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2021 — Pšonka κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-242/21)

(2021/C 263/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Artem Viktorovyč Pšonka (Kramatorsk, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/394 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2021, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (1) καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/391 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2021, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (2), στο μέτρο που η ως άνω απόφαση και ο ως άνω κανονισμός αφορούν τον προσφεύγοντα,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα του προσφεύγοντος.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοίκησης. — O προσφεύγων υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, προς στήριξη της προσφυγής του ότι, κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια, δεδομένου ότι, πριν από την έκδοσή της, δεν έλαβε υπόψη τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ούτε τα εκ μέρους του προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του, αλλά στηρίχθηκε κυρίως σε συνοπτική έκθεση της γενικής εισαγγελίας της Ουκρανίας χωρίς να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες για την πορεία της έρευνας στην Ουκρανία.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος. — Ο προσφεύγων υποστηρίζει, συναφώς, ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν εις βάρος του είναι δυσανάλογα και υπερβολικά και παραβιάζουν τις προβλεπόμενες στο διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος που κατοχυρώνει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. — Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι, με την επιβολή περιοριστικών μέτρων εις βάρος του προσβλήθηκαν το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη, τα δικαιώματά του άμυνας και το δικαίωμα προστασίας της ατομικής ιδιοκτησίας, και παραβιάστηκε η αρχή του τεκμηρίου αθωότητας.

---

(1)  ΕΕ 2021, L 77, σ. 29.

(2)  ΕΕ 2021, L 77, σ. 2.

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2021 — Pšonka κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-243/21)

(2021/C 263/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Viktor Pavlovyč Pšonka (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: M. Mleziva, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/394 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2021, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (1) καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/391 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2021, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (2), στο μέτρο που η ως άνω απόφαση και ο ως άνω κανονισμός αφορούν τον προσφεύγοντα,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα του προσφεύγοντος.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοίκησης. — O προσφεύγων υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, προς στήριξη της προσφυγής του ότι, κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια, δεδομένου ότι, πριν από την έκδοσή της, δεν έλαβε υπόψη τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ούτε τα εκ μέρους του προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του, αλλά στηρίχθηκε κυρίως σε συνοπτική έκθεση της γενικής εισαγγελίας της Ουκρανίας χωρίς να ζητήσει συμπληρωματικές πληροφορίες για την πορεία της έρευνας στην Ουκρανία.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος. — Ο προσφεύγων υποστηρίζει, συναφώς, ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν εις βάρος του είναι δυσανάλογα και υπερβολικά και παραβιάζουν τις προβλεπόμενες στο διεθνές δίκαιο εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος που κατοχυρώνει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. — Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι, με την επιβολή περιοριστικών μέτρων εις βάρος του προσβλήθηκαν το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη, τα δικαιώματά του άμυνας και το δικαίωμα προστασίας της ατομικής ιδιοκτησίας, και παραβιάστηκε η αρχή του τεκμηρίου αθωότητας.

---

(1)  ΕΕ 2021, L 77, σ. 29.

(2)  ΕΕ 2021, L 77, σ. 2.

Προσφυγή της 11ης Μαΐου 2021 — Tigercat International κατά EUIPO — Caterpillar (Tigercat)

(Υπόθεση T-251/21)

(2021/C 263/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tigercat International Inc. (Cambridge, Οντάριο, Καναδάς) (εκπρόσωποι: S. Weidert, M. Pemsel και H. Bug, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Caterpillar Inc. (Peoria, Ιλλινόις, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Tigercat — Υπ’ αριθ. 12 124 368 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 16/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO στα δικαστικά έξοδα περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 85, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 11ης Μαΐου 2021 — Hrebenyuk κατά EUIPO (σχήμα όρθιου γιακά)

(Υπόθεση T-252/21)

(2021/C 263/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Anna Hrebenyuk (Griesheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H.-J. Ruhl, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σχήμα όρθιου γιακά) — Υπ’ αριθ. 17 975 716 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1902/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθώς και την απόφασή που εξέδωσε το EUIPO σε πρώτο βαθμό στις 3 Μαρτίου 2020·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 6 σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 12ης Μαΐου 2021 — E. Breuninger κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-260/21)

(2021/C 263/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: E. Breuninger GmbH & Co. (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Vetter, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 264, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, την απόφαση της καθής της 20ής Νοεμβρίου 2020 (ενίσχυση αριθ. SA.59289), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση της καθής της 12ης Φεβρουαρίου 2021 (ενίσχυση αριθ. SA.61744),

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Το εγκεκριμένο από την καθής γερμανικό καθεστώς ενίσχυσης «Bundesregelung Fixkostenhilfe 2020» (Ομοσπονδιακό καθεστώς ενίσχυσης 2020 σχετικά με την επιδότηση παγίων δαπανών) είναι ασυμβίβαστο με την εσωτερική αγορά, για τον λόγο ότι στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, χωρίς εν προκειμένω να δικαιολογείται από εξαιρετικές περιστάσεις. Η καθής υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον έκρινε ότι καθεστώς ενίσχυσης το οποίο απαιτεί μείωση του κύκλου εργασιών σε επίπεδο επιχείρησης κατά ποσοστό τουλάχιστον 30 % συμβιβάζεται με την εσωτερική αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ. Η προσέγγιση σε επίπεδο επιχείρησης την οποία ακολουθεί το καθεστώς ενίσχυσης στερεί από επιχειρήσεις, όπως αυτή της προσφεύγουσας, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε πλείονες κλάδους, καθένας εκ των οποίων επηρεάζεται κατά τρόπο διαφορετικό από την πανδημία του COVID-19, των οποίων τα φυσικά καταστήματα εμφάνισαν πτώση του κύκλου εργασιών υπερβαίνουσα κατά πολύ το ποσοστό του 30 % λόγω της αναστολής λειτουργίας τους, το δικαίωμα να υποβάλουν σχετική αίτηση, για τον λόγο και μόνον ότι άλλος κλάδος δραστηριότητάς τους δεν εμφάνισε ζημία και, κατόπιν υπολογισμού του αριθμητικού μέσου όρου των κύκλων εργασιών διαφορετικών κλάδων δραστηριότητας, δεν υπάρχει υπέρβαση του ορίου του 30 %. Οι εν λόγω επιχειρήσεις, σε αντίθεση με εκείνες οι οποίες δραστηριοποιούνται σε έναν μόνον κλάδο, δεν λαμβάνουν, ενδεχομένως, καμία ενίσχυση και πρέπει να επιδοτούν τις μη καλυπτόμενες πάγιες δαπάνες του κλάδου που τελεί σε αναστολή λειτουργίας από τα έσοδα άλλων κλάδων τους. Τούτο οδηγεί σε στρέβλωση του ανταγωνισμού τόσο σε σχέση με ανταγωνιστές στον κλάδο ο οποίος επλήγη από την πανδημία του COVID-19 όσο και σε σχέση με ανταγωνιστές στον κλάδο ο οποίος δεν επλήγη.

2.	Η καθής παραβίασε τα εκ του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας, καθόσον δεν της παρείχε καμία δυνατότητα να εκφράσει, κατά την προκαταρκτική διαδικασία εξέτασης, τους προβληματισμούς της όσον αφορά τη συμβατότητα του καθεστώτος ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά.

Προσφυγή της 17ης Μαΐου 2021 — Établissement Amra κατά EUIPO — eXpresio (Σχήμα παπουτσιού αναπήδησης με λεκτικά στοιχεία «Aerower Jumper1 M»)

(Υπόθεση T-264/21)

(2021/C 263/40)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Établissement Amra (Vaduz, Λιχτενστάιν) (εκπρόσωπος: M. Gómez Calvo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: eXpresio, estudio creativo, SL (La Nucía, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα παπουτσιού αναπήδησης με λεκτικά στοιχεία «Aerower Jumper1 M») — Υπ’ αριθ. 17 417 015 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Μαρτίου 2021 στην υπόθεση R 1083/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της χρηστής διοικήσεως.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία α', β' και ε', σημείο, ii, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2021 — Sunshine Smile κατά EUIPO (PlusDental+)

(Υπόθεση T-265/21)

(2021/C 263/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sunshine Smile GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. Kirschner, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PlusDental+ χρώματος μπλε και κόκκινου — Υπ’ αριθ. 18 126 826 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Μαρτίου 2021 στην υπόθεση R 1834/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να διατάξει τη δημοσίευση της υπ’ αριθ. 18 126 826 αίτησης καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Μαΐου 2021 — Casanova κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-266/21)

(2021/C 263/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Philippe Casanova (Fort-de-France, Γαλλία) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Ιουνίου 2020, με την οποία ο προσφεύγων πληροφορήθηκε ότι δεν εγκρινόταν η σύμβασή του κατά τη λήξη της δοκιμαστικής περιόδου και ότι, συνεπώς, η σύμβαση αυτή έληγε στις 30 Ιουνίου 2020·

—	εφόσον είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της ΕΤΕπ της 8ης Φεβρουαρίου 2021, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση διακανονισμού και η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος που υποβλήθηκαν στις 11 Αυγούστου 2020, επιβεβαιώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την απόφαση της 12ης Ιουνίου 2020·

—	να επιδικάσει στον προσφεύγοντα αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται, αφενός, παράβαση του άρθρου 24 της σύμβασης σχετικά με την εκπροσώπηση του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και, αφετέρου, παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα του εκδότη της προσβαλλόμενης πράξης, παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας και παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως κατά τη διάρκεια της αρχικής δοκιμαστικής περιόδου και της παράτασης της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της ΕΤΕπ.

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2021 — Amort κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-267/21)

(2021/C 263/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Heidi Amort (Jenesien, Ιταλία) και 22 λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: R. Holzeisen, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την προσβαλλόμενη εκτελεστική απόφαση, συμπεριλαμβανομένων των μεταγενέστερων συμπληρώσεων και τροποποιήσεων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής κατά της εκτελεστικής απόφασης C(2021) 1763 (final) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2021, για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας υπό αίρεση δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το «COVID-19 Vaccine Janssen — Εμβόλιο COVID-19 (Ad26.COV2-S[ανασυνδυασμένο])», φάρμακο για χρήση από τον άνθρωπο, προβάλλονται οι ακόλουθοι λόγοι ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος: η προσβαλλόμενη εκτελεστική απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 2, σημεία 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 507/2006 (1). Είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι ο πανικός που έχει εξαπλωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω του υψηλού ποσοστού θνησιμότητας που φέρεται να συνδέεται με τη μόλυνση από τον SARS-CoV-2 δεν είναι δικαιολογημένος. Επιπλέον, ο ΠΟΥ και η ΕΕ δεν έχουν αναγνωρίσει δεόντως την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ως απειλή της δημόσιας υγείας.

2.

Δεύτερος λόγος: η προσβαλλόμενη εκτελεστική απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 507/2006 διότι: — δεν υπάρχει θετική σχέση κινδύνου-οφέλους κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 28α, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (2)· — δεν συντρέχει η προϋπόθεση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 507/2006, καθώς δεν αναμένεται ότι ο αιτών θα είναι σε θέση να υποβάλει τα εκτενή κλινικά στοιχεία· — δεν συντρέχει η προϋπόθεση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 507/2006, καθώς δεν υπάρχουν ανικανοποίητες ιατρικές ανάγκες που να μπορούν να καλυφθούν από το φάρμακο για το οποίο χορηγήθηκε άδεια· — δεν συντρέχει η προϋπόθεση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 507/2006.

3.	Τρίτος λόγος: παράβαση του κανονισμού (ΕΚ) 1394/2007 (3), της οδηγίας 2001/83/ΕΚ καθώς και του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 (4).

4.	Τέταρτος λόγος: σοβαρή παράβαση των άρθρων 168 και 169 ΣΛΕΕ καθώς και των άρθρων 3, 35 και 38 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 507/2006 της Επιτροπής, της 29ης Μαρτίου 2006, για την άδεια κυκλοφορίας υπό αίρεση φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 92, σ. 6).

(2)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1394/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τα φάρμακα προηγμένων θεραπειών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 726/2004 (ΕΕ 2007, L 324, σ. 121).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ 2004, L 136, σ. 1).

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2021 — Ortis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-271/21)

(2021/C 263/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ortis (Bütgenbach, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: A. de Brosses, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής αντιβαίνει στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 και στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 και, ως εκ τούτου, πάσχει πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 έχει εκδοθεί κατά κατάχρηση εξουσίας·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 και η επιστημονική του βάση, η γνώμη της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017, πάσχουν πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά είδη φυτών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο. Συναφώς, η προσφεύγουσα επικαλείται το γεγονός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 (1), το οποίο απαιτεί να έχει εντοπιστεί κίνδυνος, καθόσον κατατάσσει στο μέρος A του παραρτήματος III του εν λόγω κανονισμού τις οικείες ουσίες και τα οικεία παρασκευάσματα, παρά το γεγονός ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, και καθόσον κατατάσσει στο μέρος Γ του παραρτήματος III προϊόντα τα οποία δεν είναι ουσίες, ενώ παραβιάζει και το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 (2), για τον λόγο ότι στηρίζεται σε ατελή και μη σύμφωνη με τις σχετικές απαιτήσεις αξιολόγηση των κινδύνων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, για τον λόγο ότι υπάρχουν πολλές ακριβείς, εύλογες και συγκλίνουσες ενδείξεις, οι οποίες καταδεικνύουν ότι ο σκοπός της προστασίας της υγείας των καταναλωτών, τον οποίο προβάλλει η Επιτροπή, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός έχει ως αποτέλεσμα, ιδίως, να επιφυλάσσεται το δικαίωμα χρήσης παρασκευασμάτων και ουσιών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου (στο εξής: HAD) μόνο στα φαρμακευτικά προϊόντα του μέρους A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ δεν είναι αυτός ο επιδιωκόμενος σκοπός.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την ασφάλεια των τροφίμων (EFSA), της 22ας Νοεμβρίου 2017, επί της οποίας βασίζεται ο προσβαλλόμενος κανονισμός, πάσχει πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, κατά το μέτρο που η EFSA αξιολόγησε τον κίνδυνο γονιδιακής τοξικότητας και καρκινογόνου δράσεως των HAD χωρίς να τηρήσει ούτε τις δικές της μεθοδολογίες αξιολόγησης του κινδύνου ούτε και τις σχετικές μεθόδους του ΟΟΣΑ, εξάγοντας μάλιστα συμπεράσματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με αυτά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός πάσχει επομένως πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, διότι, αφενός, η Επιτροπή ενέταξε ουσίες και παρασκευάσματα στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ από τη γνώμη της EFSA, της 22ας Νοεμβρίου 2017, προδήλως προκύπτει ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, αφετέρου, δεν εφάρμοσε την αρχή ALARA στα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου και, τέλος, δεν έλαβε υπόψη της την εξέλιξη των επιστημονικών γνώσεων μετά την έκδοση της γνώμης της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, για τον λόγο ότι η διατύπωση του προσβαλλόμενου κανονισμού στερείται συνοχής κατά το μέτρο που, αφενός, κάνει αναφορά στον όρο «παρασκευάσματα», του οποίου, ωστόσο, η έννοια δεν ορίζεται σε κανένα κείμενο, αφετέρου, εμφανίζει ταυτοχρόνως ορισμένες ουσίες HAD ως απαγορευμένες και ως επιτρεπόμενες, αλλά υπό διερεύνηση, και, τέλος, η Standing Committee on Plants, Animals, Food and Feed (μόνιμη επιτροπή φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών), έπρεπε να είχε συμβάλει με τις διευκρινίσεις της στο κείμενο.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός κατατάσσει ουσίες στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, χωρίς να θέτει οιοδήποτε όριο, με αποτέλεσμα αυτές να απαγορεύονται, ενώ η απαγόρευσή τους δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της προστασίας της δημόσιας υγείας.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα (ΕΕ 2006, L 404, σ. 26).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ 2002, L 31, σ. 1).

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2021 — Synadiet κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-274/21)

(2021/C 263/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Syndicat national des compléments alimentaires (Synadiet) (Παρίσι, Γαλλία) και 21 λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: A. de Brosses, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής αντιβαίνει στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 και στο άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 και, ως εκ τούτου, πάσχει πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 έχει εκδοθεί κατά κατάχρηση εξουσίας·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 και η επιστημονική του βάση, η γνώμη της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017, πάσχουν πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου·

—	να κρίνει ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/468 παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/468 της Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά είδη φυτών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο. Συναφώς, οι προσφεύγοντες επικαλούνται το γεγονός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβιάζει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 (1), το οποίο απαιτεί να έχει εντοπιστεί κίνδυνος, καθόσον κατατάσσει στο μέρος A του παραρτήματος III του εν λόγω κανονισμού τις οικείες ουσίες και τα οικεία παρασκευάσματα, παρά το γεγονός ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, και καθόσον κατατάσσει στο μέρος Γ του παραρτήματος III προϊόντα τα οποία δεν είναι ουσίες, ενώ παραβιάζει και το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 (2), για τον λόγο ότι στηρίζεται σε ατελή και μη σύμφωνη με τις σχετικές απαιτήσεις αξιολόγηση των κινδύνων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, για τον λόγο ότι υπάρχουν πολλές ακριβείς, εύλογες και συγκλίνουσες ενδείξεις, οι οποίες καταδεικνύουν ότι ο σκοπός της προστασίας της υγείας των καταναλωτών, τον οποίο προβάλλει η Επιτροπή, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός έχει ως αποτέλεσμα, ιδίως, να επιφυλάσσεται το δικαίωμα χρήσης παρασκευασμάτων και ουσιών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου (στο εξής: HAD) μόνο στα φαρμακευτικά προϊόντα του μέρους A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ δεν είναι αυτός ο επιδιωκόμενος σκοπός.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως. Κατά τους προσφεύγοντες, η γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), της 22ας Νοεμβρίου 2017, επί της οποίας βασίζεται ο προσβαλλόμενος κανονισμός, πάσχει πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, κατά το μέτρο που η EFSA αξιολόγησε τον κίνδυνο γονιδιακής τοξικότητας και καρκινογόνου δράσεως των HAD χωρίς να τηρήσει ούτε τις δικές της μεθοδολογίες αξιολόγησης του κινδύνου ούτε και τις σχετικές μεθόδους του ΟΟΣΑ, εξάγοντας μάλιστα συμπεράσματα τα οποία έρχονται σε αντίθεση με αυτά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός πάσχει επομένως πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, διότι, αφενός, η Επιτροπή ενέταξε ουσίες και παρασκευάσματα στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, ενώ από τη γνώμη της EFSA, της 22ας Νοεμβρίου 2017, προδήλως προκύπτει ότι υπάρχει επιστημονική αβεβαιότητα, αφετέρου, δεν εφάρμοσε την αρχή ALARA στα μέτρα διαχείρισης του κινδύνου και, τέλος, δεν έλαβε υπόψη της την εξέλιξη των επιστημονικών γνώσεων μετά την έκδοση της γνώμης της EFSA της 22ας Νοεμβρίου 2017.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, για τον λόγο ότι η διατύπωση του προσβαλλόμενου κανονισμού στερείται συνοχής κατά το μέτρο που, αφενός, κάνει αναφορά στον όρο «παρασκευάσματα», του οποίου, ωστόσο, η έννοια δεν ορίζεται σε κανένα κείμενο, αφετέρου, εμφανίζει ταυτοχρόνως ορισμένες ουσίες HAD ως απαγορευμένες και ως επιτρεπόμενες, αλλά υπό διερεύνηση, και, τέλος, η Standing Committee on Plants, Animals, Food and Feed (μόνιμη επιτροπή φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών), έπρεπε να είχε συμβάλει με τις διευκρινίσεις της στο κείμενο.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός κατατάσσει ουσίες στο μέρος A του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006, χωρίς να θέτει οιοδήποτε όριο, με αποτέλεσμα αυτές να απαγορεύονται, ενώ η απαγόρευσή τους δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της προστασίας της δημόσιας υγείας.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα (ΕΕ 2006, L 404, σ. 26).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ 2002, L 31, σ. 1).

Προσφυγή της 20ής Μαΐου 2021 — Louis Vuitton Malletier κατά EUIPO — Wisniewski (Απεικόνιση μοτίβου σκακιέρας)

(Υπόθεση T-275/21)

(2021/C 263/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Louis Vuitton Malletier (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Roncaglia, N. Parrotta και P.-Y. Gautier, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Norbert Wisniewski (Βαρσοβία, Πολωνία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος το οποίο αναπαριστά μοτίβο σκακιέρας — Υπ’ αριθ. 986 207 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1307/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κρίνοντας ότι το σήμα της προσφεύγουσας έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω χρήσεως·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο των προαναφερθεισών διαδικασιών·

—	να καταδικάσει τον Norbert Wisniewski στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο των προαναφερθεισών διαδικασιών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 3, και 59, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Chrysses Demetriades & Co. και Provident Fund of the Employees of Chrysses Demetriades & Co. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-198/18) (1)

(2021/C 263/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 182 της 28.5.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — SCF Terminal (Cyprus) και SHB κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-199/18) (1)

(2021/C 263/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 231 της 2.7.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Μαΐου 2021 — MP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-588/20) (1)

(2021/C 263/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 414 της 30.11.2020.