Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2021/C 252/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 242 της 21.6.2021

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 228 της 14.6.2021

ΕΕ C 217 της 7.6.2021

ΕΕ C 206 της 31.5.2021

ΕΕ C 189 της 17.5.2021

ΕΕ C 182 της 10.5.2021

ΕΕ C 180 της 10.5.2021

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε o Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris (Γαλλία) στις 29 Οκτωβρίου 2018 — Ποινική δίκη κατά Χ

(Υπόθεση C-690/18)

(2021/C 252/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

X

παρισταμένων των: Consommation, logement et cadre de vie (CLCV), France Nature Environnement, Générations futures, Greenpeace France, ADR Europe Express, Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir), AS κ.λπ.

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) αποφάνθηκε:

1)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (1), έχει την έννοια ότι συνιστά «στοιχείο σχεδιασμού», κατά τη διάταξη αυτή, ένα λογισμικό που είναι ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα ή επεμβαίνει σε αυτήν, εφόσον επεμβαίνει στη λειτουργία του συστήματος ελέγχου των εκπομπών και μειώνει την αποτελεσματικότητά του.

2)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ως «σύστημα ελέγχου των εκπομπών», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, νοούνται τόσο οι τεχνολογίες και η λεγόμενη μέθοδος «μετεπεξεργασίας καυσαερίων», οι οποίες μειώνουν τις εκπομπές σε μεταγενέστερο στάδιο, ήτοι μετά τη δημιουργία τους, όσο και εκείνες οι οποίες, όπως ένα σύστημα ανακύκλωσης καυσαερίων, μειώνουν τις εκπομπές σε προγενέστερο στάδιο, ήτοι κατά τη δημιουργία τους.

3)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι συνιστά «σύστημα αναστολής», κατά την έννοια τη διάταξη αυτή, μηχανισμός ο οποίος ανιχνεύει κάθε παράμετρο σχετική με τη διεξαγωγή των διαδικασιών έγκρισης τύπου που προβλέπονται από τον κανονισμό αυτόν, προκειμένου να βελτιωθεί η επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αυτών και να χορηγηθεί, ως εκ τούτου, η έγκριση τύπου του οχήματος, ακόμη και αν η βελτίωση αυτή εμφανίζεται, σε ad hoc βάση, και κατά τη χρήση του οχήματος υπό πραγματικές συνθήκες.

4)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο βελτιώνει συστηματικώς την επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών των οχημάτων κατά τις διαδικασίες έγκρισης τύπου, με σκοπό τη συμμόρφωση προς τα όρια εκπομπών που θέτει ο κανονισμός αυτός και τη συνακόλουθη εξασφάλιση της έγκρισης τύπου των οχημάτων αυτών δεν μπορεί να εμπίπτει στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή εξαίρεση από την απαγόρευση τέτοιων συστημάτων η οποία αφορά την προστασία του κινητήρα από ζημία ή ατύχημα και την ασφαλή λειτουργία του οχήματος, ακόμη και αν το σύστημα αυτό συμβάλλει στην πρόληψη της γήρανσης του κινητήρα ή της συσσώρευσης ρύπων σε αυτόν.

---

(1)  ΕΕ 2007, L 171, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε ο Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris (Γαλλία) στις 29 Οκτωβρίου 2018 — Ποινική δίκη κατά του Υ

(Υπόθεση C-691/18)

(2021/C 252/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά του

Y

παρισταμένων των: BT, Consommation, logement et cadre de vie (CLCV), Générations futures, Greenpeace France, CU, Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir)

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) αποφάνθηκε:

1)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (1), έχει την έννοια ότι συνιστά «στοιχείο σχεδιασμού», κατά τη διάταξη αυτή, ένα λογισμικό που είναι ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα ή επεμβαίνει σε αυτήν, εφόσον επεμβαίνει στη λειτουργία του συστήματος ελέγχου των εκπομπών και μειώνει την αποτελεσματικότητά του.

2)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ως «σύστημα ελέγχου των εκπομπών», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, νοούνται τόσο οι τεχνολογίες και η λεγόμενη μέθοδος «μετεπεξεργασίας καυσαερίων», οι οποίες μειώνουν τις εκπομπές σε μεταγενέστερο στάδιο, ήτοι μετά τη δημιουργία τους, όσο και εκείνες οι οποίες, όπως ένα σύστημα ανακύκλωσης καυσαερίων, μειώνουν τις εκπομπές σε προγενέστερο στάδιο, ήτοι κατά τη δημιουργία τους.

3)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι συνιστά «σύστημα αναστολής», κατά την έννοια τη διάταξη αυτή, μηχανισμός ο οποίος ανιχνεύει κάθε παράμετρο σχετική με τη διεξαγωγή των διαδικασιών έγκρισης τύπου που προβλέπονται από τον κανονισμό αυτόν, προκειμένου να βελτιωθεί η επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αυτών και να χορηγηθεί, ως εκ τούτου, η έγκριση τύπου του οχήματος, ακόμη και αν η βελτίωση αυτή εμφανίζεται, σε ad hoc βάση, και κατά τη χρήση του οχήματος υπό πραγματικές συνθήκες.

4)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο βελτιώνει συστηματικώς την επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών των οχημάτων κατά τις διαδικασίες έγκρισης τύπου, με σκοπό τη συμμόρφωση προς τα όρια εκπομπών που θέτει ο κανονισμός αυτός και τη συνακόλουθη εξασφάλιση της έγκρισης τύπου των οχημάτων αυτών δεν μπορεί να εμπίπτει στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή εξαίρεση από την απαγόρευση τέτοιων συστημάτων η οποία αφορά την προστασία του κινητήρα από ζημία ή ατύχημα και την ασφαλή λειτουργία του οχήματος, ακόμη και αν το σύστημα αυτό συμβάλλει στην πρόληψη της γήρανσης του κινητήρα ή της συσσώρευσης ρύπων σε αυτόν.

---

(1)  ΕΕ 2007, L 171, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε ο Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris (Γαλλία) στις 29 Οκτωβρίου 2018 — Ποινική δίκη κατά Z

(Υπόθεση C-692/18)

(2021/C 252/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Juge d’instruction du tribunal de grande instance de Paris

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Ζ

παρισταμένων των: DV, IA, ATPIC, EW κ.λπ., Consommation, logement et cadre de vie (CLCV), Conseil national des associations familiales laïques (CNAFAL), FX, France Nature Environnement, Générations futures, GY, Greenpeace France, HZ κ.λπ., Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir)

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) αποφάνθηκε:

1)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (1), έχει την έννοια ότι συνιστά «στοιχείο σχεδιασμού», κατά τη διάταξη αυτή, ένα λογισμικό που είναι ενσωματωμένο στη μονάδα ελέγχου κινητήρα ή επεμβαίνει σε αυτήν, εφόσον επεμβαίνει στη λειτουργία του συστήματος ελέγχου των εκπομπών και μειώνει την αποτελεσματικότητά του.

2)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ως «σύστημα ελέγχου των εκπομπών», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, νοούνται τόσο οι τεχνολογίες και η λεγόμενη μέθοδος «μετεπεξεργασίας καυσαερίων», οι οποίες μειώνουν τις εκπομπές σε μεταγενέστερο στάδιο, ήτοι μετά τη δημιουργία τους, όσο και εκείνες οι οποίες, όπως ένα σύστημα ανακύκλωσης καυσαερίων, μειώνουν τις εκπομπές σε προγενέστερο στάδιο, ήτοι κατά τη δημιουργία τους.

3)

Το άρθρο 3, σημείο 10, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι συνιστά «σύστημα αναστολής», κατά την έννοια τη διάταξη αυτή, μηχανισμός ο οποίος ανιχνεύει κάθε παράμετρο σχετική με τη διεξαγωγή των διαδικασιών έγκρισης τύπου που προβλέπονται από τον κανονισμό αυτόν, προκειμένου να βελτιωθεί η επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αυτών και να χορηγηθεί, ως εκ τούτου, η έγκριση τύπου του οχήματος, ακόμη και αν η βελτίωση αυτή εμφανίζεται, σε ad hoc βάση, και κατά τη χρήση του οχήματος υπό πραγματικές συνθήκες.

4)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι ένα σύστημα αναστολής το οποίο βελτιώνει συστηματικώς την επίδοση του συστήματος ελέγχου των εκπομπών των οχημάτων κατά τις διαδικασίες έγκρισης τύπου, με σκοπό τη συμμόρφωση προς τα όρια εκπομπών που θέτει ο κανονισμός αυτός και τη συνακόλουθη εξασφάλιση της έγκρισης τύπου των οχημάτων αυτών δεν μπορεί να εμπίπτει στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή εξαίρεση από την απαγόρευση τέτοιων συστημάτων η οποία αφορά την προστασία του κινητήρα από ζημία ή ατύχημα και την ασφαλή λειτουργία του οχήματος, ακόμη και αν το σύστημα αυτό συμβάλλει στην πρόληψη της γήρανσης του κινητήρα ή της συσσώρευσης ρύπων σε αυτόν.

---

(1)  ΕΕ 2007, L 171, σ. 1.

Αναίρεση που άσκησαν στις 10 Σεπτεμβρίου 2020 οι Comprojecto-Projectos e Construções, Lda. κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-90/20 REC, Comprojecto-Projectos e Construções κ.λπ. κατά ΕΚΤ και Banco de Portugal

(Υπόθεση C-450/20 P)

(2021/C 252/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Comprojecto-Projectos e Construções, Lda, Paulo Eduardo Matos Gomes de Azevedo, Julião Maria Gomes de Azevedo, Isabel Maria Matos Gomes de Azevedo (εκπρόσωπος: M. Ribeiro, advogado)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Banco de Portugal

Με διάταξη της 5ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως απαράδεκτη.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Provincial de Las Palmas de Gran Canaria (Ισπανία) στις 6 Οκτωβρίου 2020 — Banco de Santander S.A. κατά YC

(Υπόθεση C-503/20)

(2021/C 252/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Las Palmas de Gran Canaria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Banco de Santander S.A.

Εφεσίβλητος: YC

Με διάταξη της 25ης Μαρτίου 2021, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) απεφάνθη ότι το πρώτο προδικαστικό ερώτημα είναι προδήλως απαράδεκτο, ενώ στο δεύτερο ερώτημα απάντησε ότι η οδηγία 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1986, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 90/88/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Φεβρουαρίου 1990 (2), και η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), έχουν την έννοια ότι δεν αντίκεινται σε εθνική νομοθεσία για την καταπολέμηση της τοκογλυφίας, όπως ερμηνεύεται από την εθνική νομολογία, η οποία επιβάλλει ένα όριο στο συνολικό ετήσιο πραγματικό επιτόκιο το οποίο μπορεί να επιβληθεί στον καταναλωτή στο πλαίσιο συμβάσεως καταναλωτικής πίστεως, εφόσον η σχετική νομοθεσία δεν αντιβαίνει στους εναρμονισμένους με τις εν λόγω οδηγίες κανόνες ιδίως όσον αφορά τις υποχρεώσεις πληροφορήσεως.

---

(1)  ΕΕ L 42, σ. 48.

(2)  ΕΕ L 61, σ. 14.

(3)  ΕΕ L 133, σ. 66.

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Οκτωβρίου 2020 η Hochmann Marketing GmbH κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 23 Ιανουαρίου 2020 στην υπόθεση T-807/19, Hochmann Marketing GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-539/20 P)

(2021/C 252/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Hochmann Marketing GmbH (εκπρόσωπος: J. Jennings, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όγδοο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως απαράδεκτη και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Contencioso-Administrativo n.o 17 de Barcelona (Ισπανία) στις 15 Δεκεμβρίου 2020 — Administración General del Estado κατά Ayuntamiento de Les Cabanyes

(Υπόθεση C-679/20)

(2021/C 252/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Contencioso-Administrativo n.o 17 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Administración General del Estado

Καθού: Ayuntamiento de Les Cabanyes

Με διάταξη της 6ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) έκρινε ότι είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα που υπέβαλε το Juzgado de lo Contencioso-Administrativo n.o 17 de Barcelona με διάταξη της 11ης Δεκεμβρίου 2020.

Αναίρεση που άσκησε στις 18 Ιανουαρίου 2021 η Tinnus Enterprises LLC κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 18 Νοεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-574/19, Tinnus Enterprises κατά EUIPO

(Υπόθεση C-29/21 P)

(2021/C 252/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Tinnus Enterprises LLC (εκπρόσωποι: A. Odle και R. Palijama, advocaten)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 5ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η Tinnus Enterprises LLC φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2021 η Embutidos Monells, SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 2 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-639/19, Sánchez Romero Carvajal Jabugo κατά EUIPO — Embutidos Monells (5MS MMMMM)

(Υπόθεση C-59/21 P)

(2021/C 252/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Embutidos Monells, SA (εκπρόσωποι: L. Broschat García και L. Polo Flores, abogados)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Sánchez Romero Carvajal Jabugo, S. A. U., Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 18ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η Embutidos Monells, SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Φεβρουαρίου 2021 η BSH Hausgeräte GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) στις 2 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-152/20, BSH Hausgeräte GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-67/21 P)

(2021/C 252/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: BSH Hausgeräte GmbH (εκπρόσωπος: S. Biagosch, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 12ης Μαΐου 2021, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Φεβρουαρίου 2021 η easyCosmetic Swiss GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (μονομελές τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-858/19, easyCosmetic Swiss GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

(Υπόθεση C-93/21 P)

(2021/C 252/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: easyCosmetic Swiss GmbH (εκπρόσωποι: D. Terheggen, Rechtsanwalt, S. E. Sullivan, Rechtsanwältin)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, U.W.I. Unternehmensberatungs- und Wirtschaftsinformations GmbH

Με διάταξη της 20ής Μαΐου 2021, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado Mercantil no 7 de Barcelona (Ισπανία) στις 11 Μαρτίου 2021 — AD κ.λπ. κατά PACCAR Inc, DAF TRUCKS NV και DAF Trucks Deutschland GmbH

(Υπόθεση C-163/21)

(2021/C 252/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Mercantil no 7 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: AD κ.λπ.

Εναγόμενες: PACCAR Inc, DAF TRUCKS NV και DAF Trucks Deutschland GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/104/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με ορισμένους κανόνες που διέπουν τις αγωγές αποζημίωσης βάσει του εθνικού δικαίου για παραβάσεις των διατάξεων του δικαίου ανταγωνισμού των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), την έννοια ότι η κοινοποίηση των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων αναφέρεται μόνο σε ήδη υπάρχοντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο του εναγομένου ή τρίτου ή, αντιθέτως, το άρθρο 5, παράγραφος 1, καταλαμβάνει επίσης και τη δυνατότητα κοινοποιήσεως εγγράφων τα οποία ο καθού η αίτηση παροχής πληροφοριών πρέπει να καταρτίσει ex novo, υποχρεούμενος προς τον σκοπό αυτόν να συγκεντρώσει ή να ταξινομήσει πληροφορίες, στοιχεία ή δεδομένα τα οποία βρίσκονται στην κατοχή του;

---

(1)  ΕΕ 2014, L 349, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 23 Μαρτίου 2021 — Nokia Technologies Oy κατά Daimler AG

(Υπόθεση C-182/21)

(2021/C 252/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Nokia Technologies Oy

Εναγομένη: Daimler AG

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Continental Automotive GmbH, Continental Automotive Hungary Kft., Bury Sp. z.o.o., TomTom Sales B.V., VALEO Telematik und Akustik GmbH (πρώην Peiker acustic GmbH), Robert Bosch GmbH, Huawei Technologies Deutschland GmbH, TomTom International B.V., Sierra Wireless S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

A.

Υφίσταται υποχρέωση κατά προτεραιότητα χορηγήσεως αδειών στους προμηθευτές; 1) Μπορεί επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται σε μεταγενέστερο στάδιο ορισμένου οικονομικού κλάδου να προβάλει την κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως στην αγορά κατά την έννοια του άρθρου 102 ΣΛΕΕ, προκειμένου να αντικρούσει αγωγή περί παραλείψεως προσβολής διπλώματος ευρεσιτεχνίας που άσκησε ο κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ουσιώδους για τη λειτουργία τεθέντος από οργανισμό τυποποιήσεως τεχνικού προτύπου (ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας), ο οποίος έχει αναλάβει την ανέκκλητη δέσμευση έναντι του οργανισμού αυτού να χορηγεί άδεια υπό όρους FRAND σε κάθε τρίτο, λαμβανομένου υπόψη ότι το τεχνικό πρότυπο, για το οποίο είναι ουσιώδες το επίδικο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, εφαρμόζεται εν όλω ή εν μέρει ήδη σε προγενέστερο προϊόν το οποίο προμηθεύεται ο εναγόμενος, αλλά ο κάτοχος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας αρνείται να χορηγήσει στους εν λόγω αιτούντες προμηθευτές τη δική τους απεριόριστη άδεια υπό όρους FRAND για όλους τους τρόπους χρήσεως που εμπίπτουν στο δίκαιο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας όσον αφορά προϊόντα τα οποία στηρίζονται στην εφαρμογή του συγκεκριμένου τεχνικού προτύπου; α) Ισχύει τούτο, ιδίως, εάν κατά τις συνήθεις πρακτικές στον οικείο κλάδο του διανομέα τελικών προϊόντων το καθεστώς προστασίας για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που χρησιμοποιούνται ως προς το προμηθευόμενο προϊόν διευθετείται διά της αποκτήσεως αδείας από τους προμηθευτές; β) Υφίσταται προτεραιότητα χορηγήσεως αδείας έναντι των προμηθευτών σε κάθε στάδιο της αλυσίδας εφοδιασμού ή μόνον έναντι του προμηθευτή που μεσολαβεί αμέσως πριν από τον διανομέα του τελικού προϊόντος κατά την εξάντληση της αλυσίδας εκμεταλλεύσεως; Ισχύουν οι πρακτικές των εμπορικών συναλλαγών και στην προκειμένη περίπτωση; 2) Επιβάλλει η απαγόρευση των καταχρηστικών πρακτικών βάσει του δικαίου των συμπράξεων την υποχρέωση να χορηγείται στον προμηθευτή δική του απεριόριστη άδεια υπό όρους FRAND για όλους τους τρόπους χρήσεως που εμπίπτουν στο δίκαιο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας όσον αφορά προϊόντα τα οποία στηρίζονται στην εφαρμογή του συγκεκριμένου τεχνικού προτύπου υπό την έννοια ότι οι τελικοί διανομείς (και, ενδεχομένως, οι προηγούμενοι αγοραστές) δεν απαιτείται να εξασφαλίζουν δική τους χωριστή άδεια από τον κάτοχο ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας, προκειμένου να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο προσβολής του διπλώματος ευρεσιτεχνίας σε περίπτωση χρήσεως σύμφωνης προς τον προορισμό του οικείου προμηθευόμενου προϊόντος; 3) Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: θεσπίζει το άρθρο 102 ΣΛΕΕ ειδικές ποιοτικές, ποσοτικές και/ή άλλες απαιτήσεις όσον αφορά τα κριτήρια βάσει των οποίων ο κάτοχος ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας κρίνει κατά ποιων προσώπων που προσβάλλουν δυνητικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε διαφορετικά στάδια της ίδιας αλυσίδας παραγωγής και εκμεταλλεύσεως θα ασκήσει αγωγή περί παραλείψεως προσβολής διπλώματος ευρεσιτεχνίας;

Β.

Συγκεκριμενοποίηση των απαιτήσεων που απορρέουν από την απόφαση του Δικαστηρίου της 16ης Ιουλίου 2015 στην υπόθεση Huawei κατά ZTE (1): 1) Πέραν των υποχρεώσεων τις οποίες υπέχουν αμοιβαίως και πρέπει να εκπληρώνουν, στο στάδιο που προηγείται της ασκήσεως αγωγής, ο κάτοχος ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας και ο χρήστης ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας (κοινοποίηση προσβολής, αίτηση παραχωρήσεως αδείας, προσφορά παραχωρήσεως αδείας υπό όρους FRAND, προσφορά παραχωρήσεως αδείας στον προμηθευτή στον οποίο πρέπει να χορηγηθεί άδεια κατά προτεραιότητα), είναι δυνατή, κατά τη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας, η έγκυρη εκπλήρωση υποχρεώσεων που παραλείφθηκαν στο προηγούμενο στάδιο; 2) Μπορεί να θεωρηθεί ότι υφίσταται αίτηση παραχωρήσεως αδείας εκ μέρους του χρήστη του διπλώματος ευρεσιτεχνίας μόνον εάν από τη συνολική εκτίμηση όλων των περιστάσεων προκύπτει σαφώς η βούληση και η διαθεσιμότητα του χρήστη ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας να συνάψει με τον κάτοχο ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας σύμβαση παραχωρήσεως αδείας υπό όρους FRAND, όποιοι και αν είναι αυτοί οι όροι FRAND (ελλείψει συγκεκριμένης προτάσεως παραχωρήσεως αδείας κατά τον χρόνο εκείνο); α) Προκύπτει, κατά κανόνα, από τη στάση του παραβάτη, ο οποίος επί μήνες δεν απαντά στην επισήμανση της προσβολής, ότι δεν ενδιαφέρεται να λάβει άδεια και ως εκ τούτου θεωρείται ότι δεν υφίσταται αίτηση παραχωρήσεως αδείας –παρά τη λεκτική διατύπωση τέτοιας αιτήσεως– και η αγωγή παραλείψεως εκ μέρους του κατόχου του ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας πρέπει να γίνει δεκτή; β) Μπορεί να συναχθεί από τους όρους παραχωρήσεως αδείας, που περιέλαβε στην αντιπροσφορά του ο χρήστης του ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ότι η αίτηση παραχωρήσεως αδείας είναι ελλιπής και για τον λόγο αυτόν πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή παραλείψεως εκ μέρους του κατόχου ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας χωρίς να εξετασθεί προηγουμένως αν η δική του προσφορά παραχωρήσεως αδείας (η οποία προηγήθηκε της αντιπροσφοράς του χρήστη ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας) συνάδει με τους όρους FRAND; γ) Αποκλείεται το συμπέρασμα αυτό όταν οι όροι παραχωρήσεως αδείας που περιλαμβάνονται στην αντιπροσφορά, βάσει των οποίων πρέπει να θεωρηθεί ελλιπής η αίτηση παραχωρήσεως αδείας, είναι τέτοιας φύσεως που δεν καθίσταται πρόδηλο ούτε έχει διευκρινισθεί από ανώτατο δικαστήριο ότι αυτοί δεν συμβιβάζονται με τους όρους FRAND;

---

(1)  C-170/13, EU:C:215:477.

Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-204/21)

(2021/C 252/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P.J.O. Van Nuffel, K. Herrmann)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι:

—

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 42a, παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 55, παράγραφος 4, του ustawa — Prawo o ustroju sądów powszechnych (νόμου περί οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων, στο εξής: οργανωτικός νόμος), το άρθρο 26, παράγραφος 3 και το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του ustawa o Sądzie Najwyższym (νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) και το άρθρο 5, παράγραφοι 1a και 1b, του ustawa o sądach administracyjnych (νόμου περί διοικητικών δικαστηρίων), κατόπιν της τροποποιήσεώς του με τον ustawa z 20 grudnia 2019 r. — Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw (νόμο της 20ής Δεκεμβρίου περί τροποποίησης του νόμου περί οργάνωσης των τακτικών δικαστηρίων, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ορισμένων άλλων νόμων, στο εξής: τροποποιητικός νόμος), καθώς επίσης και το άρθρο 8 του τροποποιητικού νόμου, τα οποία απαγορεύουν σε όλα τα εθνικά δικαστήρια να ελέγχουν την πλήρωση των απαιτήσεων του ενωσιακού δικαίου περί ανεξάρτητου και αμερόληπτου δικαστηρίου, που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό το πρίσμα της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σχετικά με το άρθρο 6, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ, καθώς και από το άρθρο 267 ΣΛΕΕ και την αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης.

—

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 26, παράγραφοι 2 και 4 έως 6, και το άρθρο 82, παράγραφοι 2 έως 5, νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατόπιν της τροποποιήσεώς του με τον τροποποιητικό νόμο, καθώς επίσης και το άρθρο 10 του τροποποιητικού νόμου, τα οποία απονέμουν αποκλειστική αρμοδιότητα στο Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych (τμήμα εκτάκτου ελέγχου και δημόσιων υποθέσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου) να εξετάζει αιτιάσεις και νομικά ζητήματα σχετικά με την έλλειψη ανεξαρτησίας των δικαστών, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από το άρθρο 267 ΣΛΕΕ και την αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης.

—

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο107, παράγραφος 1, σημεία 2 και 3, του οργανωτικού νόμου και το άρθρο 72, παράγραφος 1, σημεία 1 έως 3, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατόπιν της τροποποιήσεώς του με τον τροποποιητικό νόμο, τα οποία επιτρέπουν να χαρακτηριστεί ως πειθαρχική παράβαση ο έλεγχος της πλήρωσης των απαιτήσεων του ενωσιακού δικαίου περί ανεξάρτητου και αμερόληπτου δικαστηρίου, που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από το άρθρο 267 ΣΛΕΕ.

—

αναθέτοντας στο Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου), του οποίου η ανεξαρτησία και αμεροληψία δεν είναι εγγυημένες, την εξουσία εκδίκασης υποθέσεων που επηρεάζουν άμεσα το καθεστώς και την άσκηση του λειτουργήματος των δικαστών και των βοηθών δικαστών (όπως οι σχετικές με τη χορήγηση έγκρισης για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά δικαστών και βοηθών δικαστών ή για τη σύλληψή τους, οι υποθέσεις εργατικού και κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου που αφορούν δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου και οι υποθέσεις που αφορούν τη συνταξιοδότηση δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου), η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ.

—

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 88a του νόμου περί διοικητικών δικαστηρίων, το άρθρο 45, παράγραφος 3, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου και το άρθρο 8, παράγραφος 2, του νόμου περί διοικητικών δικαστηρίων, κατόπιν της τροποποιήσεώς του με τον τροποποιητικό νόμο, η Δημοκρατία της Πολωνίας προσέβαλε το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που κατοχυρώνονται στο άρθρο 7 και στο άρθρο 8, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχεία γ' και ε', στο άρθρο 6, παράγραφος 3, και στο άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (1).

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Το πειθαρχικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών σύστασής του, της σύνθεσης και των αρμοδιοτήτων του, δεν συνιστά δικαιοδοτικό όργανο που συγκεντρώνει τις ιδιότητες ανεξάρτητου δικαστηρίου κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη. Κατά συνέπεια, η διατήρηση της αρμοδιότητάς του σε υποθέσεις άλλων εθνικών δικαστών σχετικών με το καθεστώς τους και με τις προϋποθέσεις άσκησης του δικαστικού λειτουργήματος θίγει την ανεξαρτησία τους και συνιστά παράβαση του άρθρου 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ.

Οι διατάξεις του τροποποιητικού νόμου της 20ής Δεκεμβρίου 2019 οι οποίες αποκλείουν τη δυνατότητα των εθνικών δικαστηρίων να εξετάζουν αν οι δικαστικοί σχηματισμοί που αποφαίνονται επί υποθέσεων απτόμενων του δικαίου της Ένωσης πληρούν τις απαιτήσεις του ενωσιακού δικαίου περί ανεξάρτητου και αμερόληπτου δικαστηρίου, που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη, είναι αντίθετες προς τις ως άνω διατάξεις και προς τον μηχανισμό υποβολής προδικαστικών ερωτημάτων που καθιερώνει το άρθρο 267 ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, τα εθνικά δικαστήρια έχουν υποχρέωση να διασφαλίζουν ότι οι υποθέσεις που αφορούν τα δικαιώματα τα οποία αντλούν οι ιδιώτες από το δίκαιο της Ένωσης εξετάζονται από ανεξάρτητα και αμερόληπτα δικαστήρια που έχουν προηγουμένως συσταθεί νομίμως. Ο χαρακτηρισμός της εξέτασης αυτής ως πειθαρχικής παράβασης επίσης παραβιάζει το δίκαιο της Ένωσης. Κάθε εθνικός δικαστής, υπό την ιδιότητά του ως δικαστηρίου της Ένωσης, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ελέγχει αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου αν οι υποθέσεις που αφορούν το δίκαιο της Ένωσης εξετάζονται από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο κατά την έννοια του δικαίου της Ένωσης, χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο να κινηθεί πειθαρχική διαδικασία εναντίον του. Η ανάθεση στο τμήμα εκτάκτου ελέγχου και δημόσιων υποθέσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου της αποκλειστικής αρμοδιότητας να εξετάζει αιτήσεις εξαίρεσης δικαστή από την εκδίκαση συγκεκριμένης υπόθεσης ή προσδιορισμού του αρμόδιου δικαστικού σχηματισμού, αιτήσεις στηριζόμενες σε αιτιάσεις περί έλλειψης ανεξαρτησίας δικαστή/δικαστηρίου, καθιστά αδύνατη στα λοιπά εθνικά δικαστήρια την εκπλήρωση των προαναφερθεισών υποχρεώσεων καθώς και την υποβολή στο Δικαστήριο προδικαστικών ερωτημάτων σχετικών με την ερμηνεία της συγκεκριμένης απαίτησης του δικαίου της Ένωσης. Αντιθέτως, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, κάθε εθνικό δικαστήριο έχει εξουσία να υποβάλλει προδικαστικό ερώτημα δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, ενώ τα δικαστήρια των οποίων οι αποφάσεις δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα οφείλουν να υποβάλουν τέτοιο ερώτημα σε περίπτωση ερμηνευτικών αμφιβολιών.

Η υποχρεωτική για κάθε δικαστή προσκόμιση, εντός 30 ημερών από τον διορισμό του σε θέση δικαστικού λειτουργού, και η δημοσίευση στο Biuletyn Informacji Publicznej (δελτίο δημόσιων πληροφοριών) των στοιχείων εκείνων που αφορούν την εγγραφή του ως μέλους σε σύλλογο ή ένωση και τα καθήκοντα που εκτελεί σε ιδρύματα μη ασκούντα οικονομική δραστηριότητα, καθώς και εκείνων που αφορούν τη συμμετοχή του σε πολιτικό κόμμα πριν από τον διορισμό του σε θέση δικαστικού λειτουργού, προσβάλλει το βασικό δικαίωμα του δικαστή στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα καθώς και τις διατάξεις του ΓΚΠΔ.

---

(1)  EE 2016, L 119, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) στις 31 Μαρτίου 2021 — Ποινική διαδικασία κατά V.S.

(Υπόθεση C-205/21)

(2021/C 252/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Spetsializiran nakazatelen sad

Αιτούσα

Ministerstvoto na vatreshnite raboti, Glavna direktsia za borba s organiziranata prestapnost

Κατηγορουμένη

V.S.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορεί να γίνει δεκτό ότι το άρθρο 10 της οδηγίας 2016/680 (1) έχει μεταφερθεί εγκύρως στο εθνικό δίκαιο, ήτοι στο άρθρο 25, παράγραφος 3, και στο άρθρο 25a του Zakon za ministerstvo na vatreshnite raboti (νόμου περί του Υπουργείου Εσωτερικών), μέσω της παραπομπής στην παρόμοια διάταξη του άρθρου 9 του κανονισμού 2016/679 (2);

2)

Πληρούται η απαίτηση που απορρέει από τις συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 10, στοιχείο α', της οδηγίας 2016/680 και των άρθρων 52, 3 και 8 του Χάρτη, κατά την οποία ο περιορισμός της ακεραιότητας του προσώπου και της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να προβλέπεται από τον νόμο, όταν υπάρχουν αντιφατικές εθνικές διατάξεις όσον αφορά το επιτρεπτό της επεξεργασίας γενετικών και βιομετρικών δεδομένων για τους σκοπούς της αστυνομικής καταγραφής;

3)

Συνάδει με το άρθρο 6, στοιχείο α', της οδηγίας 2016/680, σε συνδυασμό με το άρθρο 48 του Χάρτη, εθνικός νόμος, ήτοι το άρθρο 68, παράγραφος 4, του Zakon za ministerstvo na vatreshnite raboti (νόμου περί του Υπουργείου Εσωτερικών), ο οποίος προβλέπει ότι, σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος για αυτεπαγγέλτως διωκόμενο εκ προθέσεως τελεσθέν ποινικό αδίκημα αρνείται να συνεργαστεί οικειοθελώς στη συλλογή προσωπικών δεδομένων (λήψη φωτογραφιών, δακτυλικού αποτυπώματος και δείγματος για τη δημιουργία προφίλ DNA), το δικαστήριο οφείλει να διατάξει την υποχρεωτική συλλογή των εν λόγω δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, χωρίς να μπορεί να εκτιμήσει αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι το πρόσωπο αυτό έχει τελέσει το ποινικό αδίκημα για το οποίο κατηγορείται;

4)

Συνάδει με το άρθρο 10, με το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', καθώς και με το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2016/680, ο εθνικός νόμος, ήτοι το άρθρο 68, παράγραφοι 1-3, του Zakon za ministerstvo na vatreshnite raboti (νόμου περί του Υπουργείου Εσωτερικών), που προβλέπει ως γενικό κανόνα τη λήψη φωτογραφιών, δακτυλικού αποτυπώματος και δείγματος για τη δημιουργία προφίλ DNA για όλα τα πρόσωπα που κατηγορούνται για αυτεπαγγέλτως διωκόμενο εκ προθέσεως τελεσθέν ποινικό αδίκημα;

---

(1)  Οδηγία (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της απόφασης-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου (EE 2016, L 119, σ. 89).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) την 1η Απριλίου 2021 — Autoridade Tributária e Aduaneira κατά DSR — Montagem e Manutenção de Ascensores e Escadas Rolantes SA

(Υπόθεση C-218/21)

(2021/C 252/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Autoridade Tributária e Aduaneira

Αναιρεσίβλητη: DSR — Montagem e Manutenção de Ascensores e Escadas Rolantes SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνάδει με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και συγκεκριμένα με το παράρτημα IV της [έκτης] οδηγίας ΦΠΑ (1), η εφαρμογή του σημείου 2.27 του προσαρτημένου στον Κώδικα ΦΠΑ καταλόγου I υπό την έννοια ότι το σημείο αυτό καταλαμβάνει την επισκευή και τη συντήρηση ανελκυστήρων από την επιχείρηση την οποία αφορούν τα επίμαχα πραγματικά περιστατικά, με αποτέλεσμα να εφαρμόζεται ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ;

2)

Συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης, και συγκεκριμένα με το παράρτημα IV της [έκτης] οδηγίας ΦΠΑ, η συνδυαστική εφαρμογή της εν λόγω διατάξεως του Κώδικα ΦΠΑ με άλλες διατάξεις του εθνικού δικαίου –άρθρο 1207, άρθρο 204, παράγραφοι 1, στοιχείο [e], και 3, και άρθρο 1421, παράγραφος 2, στοιχείο [b], του Αστικού Κώδικα (διατάξεις σχετικά με τις έννοιες της συμβάσεως έργου και του ακινήτου καθώς και με το τεκμήριο ότι ο ανελκυστήρας αποτελεί κοινόχρηστο μέρος των κτιρίων επί των οποίων έχει συσταθεί οριζόντια ιδιοκτησία)–;

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 29 Μαρτίου 2021 — VX κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-224/21)

(2021/C 252/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: VX

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 63 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 65, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, την έννοια ότι αντιτίθεται σε φορολογικό σύστημα κράτους μέλους, στο πλαίσιο άμεσης φορολόγησης, το οποίο φορολογεί τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων και στο πλαίσιο του οποίου συνυπάρχουν, όσον αφορά τους υποκείμενους στον φόρο κατοίκους αλλοδαπής και τα κέρδη που προέρχονται από τις υπεραξίες ακινήτων που προκύπτουν από την πώληση ακινήτων κείμενων στο εν λόγω κράτος μέλος, δύο νομικά καθεστώτα, στο ένα εκ των οποίων i) εφαρμόζεται σταθερός ειδικός αναλογικός συντελεστής 28 % επί του συνόλου των κερδών που προκύπτουν από τις υπεραξίες (tax base [φορολογητέα βάση]), υπολογιζόμενα σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες καθορισμού (ποσοτικοποίηση, quantum) των κερδών αυτών, ενώ στο άλλο ii) εφαρμόζεται το καθεστώς που αντιστοιχεί στους κατοίκους ημεδαπής, σύμφωνα με το οποίο, αφού υπολογισθούν τα κέρδη που προέρχονται από τις υπεραξίες κατά τους ίδιους αυτούς γενικούς κανόνες, λαμβάνεται υπόψη αποκλειστικά και μόνον (tax base) το ήμισυ των κερδών αυτών (50 %) και ακολουθεί —υποχρεωτικώς— η άθροιση (με προσαύξηση, πρόσθεση) αυτών των κερδών (του 50 % των υπεραξιών) με το λοιπό παγκόσμιο εισόδημα που απέκτησε ο υποκείμενος στον φόρο κατά τη διάρκεια του έτους αυτού, προκειμένου να καθοριστεί στη συνέχεια ο φορολογικός συντελεστής που πρέπει να εφαρμοστεί στο συνολικό αυτό εισόδημα με βάση τη γενική κλίμακα που ισχύει για τους κατοίκους ημεδαπής (με προοδευτικούς κλιμακούμενους συντελεστές που κυμαίνονται μεταξύ 14,5 % και 48 % και δύνανται να αυξηθούν κατ’ ανώτατο συντελεστή 5 %, στην περίπτωση που το συνολικό ποσό των εισοδημάτων υπερβαίνει ορισμένα όρια), φορολογικός συντελεστής ο οποίος στην περίπτωση των κατοίκων αλλοδαπής εφαρμόζεται αποκλειστικά στα εν λόγω εισοδήματα, δηλαδή, στις υπεραξίες ακινήτων που θα υπολογισθούν στο 50 % (ενώ, στην περίπτωση των κατοίκων ημεδαπής, ο συντελεστής που υπολογίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο εφαρμόζεται στα εισοδήματα αυτά και σε όσα άλλα αποκτώνται κατά τη διάρκεια του έτους αυτού); — Πρέπει να επισημανθεί ότι ο υποκείμενος στον φόρο κάτοικος αλλοδαπής υποχρεούται να επιλέξει ένα εκ των δύο δυνατών καθεστώτων στη δήλωση εισοδήματος, την οποία εν πάση περιπτώσει οφείλει να υποβάλει εντός του κράτους μέλους (Πορτογαλίας), είτε επιλέξει να φορολογηθεί σύμφωνα με το γενικό καθεστώς των κατοίκων αλλοδαπής (όπως εκτέθηκε στο ανωτέρω σημείο i), είτε επιλέξει να φορολογηθεί σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει για τους κατοίκους ημεδαπής (όπως εκτέθηκε στο ανωτέρω σημείο ii), και στην οποία δήλωση πρέπει να σημειώσει μία από τις δύο αυτές επιλογές. Πρέπει να παρατηρηθεί ότι η υποχρέωση δήλωσης των κατοίκων αλλοδαπής (υποβολή της δήλωσης εισοδήματος, έντυπο 3) υφίστατο ήδη και πριν από τη νομοθετική τροποποίηση, με την οποία προστέθηκε στο επίσημο έντυπο της δήλωσης αυτής η δυνατότητα επιλογής του καθεστώτος που ισχύει για τους κατοίκους ημεδαπής. — Επισημαίνεται ότι, όταν επιλέγει να φορολογηθεί σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει για τους κατοίκους ημεδαπής, ο κάτοικος αλλοδαπής οφείλει να αναφέρει (στην ίδια αυτή δήλωση) το συνολικό ποσό του παγκόσμιου εισοδήματος που απέκτησε κατά τη διάρκεια του έτους.

2)

Έχει το άρθρο 63 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 65, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, την έννοια ότι αντιτίθεται σε φορολογικό σύστημα κράτους μέλους, στο πλαίσιο της άμεσης φορολόγησης, το οποίο φορολογεί τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων και στο πλαίσιο του οποίου α) στην περίπτωση των κατοίκων ημεδαπής αθροίζονται υποχρεωτικώς τα κέρδη που προέρχονται από τις υπεραξίες, μειωμένες στο 50 % (tax base), με τα λοιπό παγκόσμιο εισόδημα που ο υποκείμενος στον φόρο απέκτησε κατά τη διάρκεια του ιδίου έτους (χωρίς δυνατότητα opting out [αυτοεξαίρεσης]), και με αυτόν τον τρόπο καθορίζεται το συνολικό ετήσιο εισόδημα του κατοίκου ημεδαπής, για το οποίο ισχύουν οι προοδευτικοί κλιμακούμενοι φορολογικοί συντελεστές που μνημονεύονται στη γενική κλίμακα (κατόπιν εξατομικευμένων μειώσεων και εκπτώσεων), ενώ β) στην περίπτωση των κατοίκων αλλοδαπής εφαρμόζεται σταθερός ειδικός συντελεστής στα συνολικά κέρδη που προέρχονται από υπεραξίες (tax base) (αφού καθοριστεί η αξία των εν λόγω κερδών σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες που ισχύουν για τους κατοίκους ημεδαπής); — Επισημαίνεται ότι, στην περίπτωση α' οι προοδευτικοί συντελεστές κυμαίνονται μεταξύ 14,5 % και 48 %, ενώ ο μέγιστος οριακός συντελεστής μπορεί να αυξηθεί κατ' ανώτατο όριο 5 %, αν το συνολικό ποσό των εισοδημάτων υπερβαίνει ορισμένο όριο, ενώ στην περίπτωση β' ο ειδικός συντελεστής είναι ίσος προς 28 %.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) στις 21 Απριλίου 2021 — SIA «Piltenes meži» κατά Lauku atbalsta dienests

(Υπόθεση C-251/21)

(2021/C 252/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα πρωτοδίκως και αναιρεσείουσα: SIA «Piltenes meži»

Αναιρεσίβλητη: Lauku atbalsta dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 30, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 (1) του Συμβουλίου, οι ενισχύσεις για τους προστατευόμενους μικροβιότοπους που δημιουργούνται σε δασική περιοχή προς επίτευξη των σκοπών της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (2);

2)

Υπόκειται η χορήγηση αποζημίωσης για τους προστατευόμενους μικροβιότοπους που δημιουργούνται προς επίτευξη των σκοπών της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, στους περιορισμούς που προβλέπονται σχετικά με τις ενισχύσεις σε προβληματικές επιχειρήσεις στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 702/2014 της Επιτροπής, της 25ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και δασοκομίας και σε αγροτικές περιοχές συμβιβάσιμων με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3);

---

(1)  ΕΕ 2013, L 347, σ. 487.

(2)  ΕΕ 2010, L 20, σ. 7.

(3)  ΕΕ 2014, L 193, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okrazhen sad Vidin (Βουλγαρία) στις 23 Απριλίου 2021 — Corporate Commercial Bank AD, τελούσα υπό εκκαθάριση, κατά Elit Petrol AD

(Υπόθεση C-260/21)

(2021/C 252/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Okrazhen sad Vidin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα-ανακόπτουσα: Corporate Commercial Bank AD, τελούσα υπό εκκαθάριση

Καθής η ανακοπή και η αίτηση: Elit Petrol AD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 63 ΣΛΕΕ, το οποίο ρυθμίζει την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων και πληρωμών, την έννοια ότι καλύπτει τη δήλωση περί συμψηφισμού στο πλαίσιο σχέσεως με τραπεζικό ίδρυμα όταν εμπορική εταιρία η οποία είναι οφειλέτρια της τράπεζας εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της μέσω συμψηφισμού αμοιβαίων, ορισμένων ως προς το ύψος τους, εκκαθαρισμένων και ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων κατά της ίδιας τράπεζας;

2)

Έχει το άρθρο 63 ΣΛΕΕ την έννοια ότι η τροποποίηση των προϋποθέσεων του κύρους ήδη νομοτύπως πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών στο πλαίσιο σχέσεως μεταξύ εμπορικής εταιρίας και τραπεζικού ιδρύματος, με την οποία κηρύσσονται άκυροι οι πραγματοποιηθέντες συμψηφισμοί λόγω νέων προϋποθέσεων με αναδρομική ισχύ επί των ήδη πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών, συνιστά περιορισμό κατά την έννοια του άρθρου 63, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, εάν έχει ως αποτέλεσμα να περιορίζει τη δυνατότητα εκπληρώσεως των υποχρεώσεων έναντι άλλων εταιριών, επί του κεφαλαίου των οποίων κατέχουν μετοχές ή μερίδια πρόσωπα από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των οποίων κατέχουν ομόλογα τα πρόσωπα αυτά;

3)

Έχει το άρθρο 63 ΣΛΕΕ την έννοια ότι επιτρέπει εθνική ρύθμιση με την οποία οι προϋποθέσεις του κύρους ήδη νομοτύπως πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών στο πλαίσιο σχέσεως μεταξύ εμπορικής εταιρίας και τραπεζικού ιδρύματος τροποποιούνται με αναδρομική ισχύ και με την οποία κηρύσσονται άκυροι οι πραγματοποιηθέντες συμψηφισμοί βάσει νέων προϋποθέσεων που εφαρμόζονται αναδρομικά επί των ήδη πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών;

4)

Έχουν το άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο α', και τα άρθρα 26, 27, 114 και 115 ΣΛΕΕ, τα οποία διέπουν την εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι, και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι έννομες σχέσεις υφίστανται μόνον μεταξύ υποκειμένων δικαίου της ίδιας ιθαγένειας και, ως εκ τούτου, μπορούν να χαρακτηριστούν ως εθνικές έννομες σχέσεις χωρίς άμεσο διασυνοριακό σύνδεσμο με την εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιτρέπουν εθνική ρύθμιση με την οποία, σε ένα κράτος μέλος, τροποποιούνται με αναδρομική ισχύ οι προϋποθέσεις του κύρους ήδη νομοτύπως πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών στο πλαίσιο σχέσεως μεταξύ εμπορικής εταιρίας και τραπεζικού ιδρύματος, καθόσον κηρύσσονται άκυροι οι πραγματοποιηθέντες συμψηφισμοί βάσει νέων προϋποθέσεων που εφαρμόζονται αναδρομικά επί των ήδη πραγματοποιηθέντων συμψηφισμών;

5)

Έχουν το άρθρο 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και το άρθρο 47, παράγραφοι 1 και 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι επιτρέπουν τη θέσπιση εθνικής ρυθμίσεως η οποία τροποποιεί τις προϋποθέσεις έγκυρης δηλώσεως περί συμψηφισμού στο πλαίσιο σχέσεως με τραπεζικό ίδρυμα, προσδίδοντας ρητώς αναδρομική ισχύ στις νέες προϋποθέσεις και κηρύσσοντας άκυρους τους συμψηφισμούς που πραγματοποιήθηκαν νομοτύπως σε προγενέστερο χρόνο, ενώ στο οικείο κράτος μέλος έχει κινηθεί διαδικασία αφερεγγυότητας του τραπεζικού ιδρύματος και εκκρεμούν δικαστικές διαδικασίες με τις οποίες επιδιώκεται να κηρυχθούν άκυροι οι πραγματοποιηθέντες έναντι της τράπεζας συμψηφισμοί επί των οποίων, κατά τον χρόνο πραγματοποιήσεώς τους, εφαρμόζονταν άλλες νομικές προϋποθέσεις;

6)

Έχει η αρχή της ασφάλειας δικαίου, ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, την έννοια ότι επιτρέπει εθνική ρύθμιση η οποία τροποποιεί τις προϋποθέσεις έγκυρης δηλώσεως περί συμψηφισμού στο πλαίσιο σχέσεως με τραπεζικό ίδρυμα, προσδίδοντας ρητώς αναδρομική ισχύ στις νέες προϋποθέσεις και κηρύσσοντας άκυρους τους συμψηφισμούς που πραγματοποιήθηκαν νομοτύπως σε προγενέστερο χρόνο, ενώ στο οικείο κράτος μέλος έχει κινηθεί διαδικασία αφερεγγυότητας του τραπεζικού ιδρύματος και εκκρεμούν δικαστικές διαδικασίες με τις οποίες επιδιώκεται να κηρυχθούν άκυροι οι πραγματοποιηθέντες έναντι της τράπεζας συμψηφισμοί επί των οποίων, κατά τον χρόνο πραγματοποιήσεώς τους, εφαρμόζονταν άλλες νομικές προϋποθέσεις;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 23 Απριλίου 2021 — A κατά B

(Υπόθεση C-262/21)

(2021/C 252/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: A

Αναιρεσίβλητη: B

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 2, σημείο 11, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 (1) του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (στο εξής: κανονισμός Βρυξέλλες IIα), το οποίο αφορά την παράνομη μετακίνηση παιδιού, την έννοια ότι συντρέχει τέτοια περίπτωση όταν ένας εκ των γονέων μετακινεί, χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου γονέα, το παιδί από το κράτος διαμονής του σε άλλο κράτος μέλος, το οποίο είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος βάσει απόφασης περί μεταφοράς που έλαβε αρμόδια αρχή κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός Δουβλίνο III);

2)

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι αρνητική, έχει το άρθρο 2, σημείο 11, του κανονισμού Βρυξέλλες IIα, το οποίο αφορά την παράνομη κατακράτηση, την έννοια ότι συντρέχει τέτοια περίπτωση εάν δικαστήριο του κράτους διαμονής του παιδιού έχει ακυρώσει την απόφαση που έλαβε αρμόδια αρχή περί μεταβίβασης της ευθύνης εξέτασης της αίτησης ασύλου, αλλά το παιδί του οποίου η επιστροφή διατάσσεται δεν διαθέτει πλέον τίτλο διαμονής σε ισχύ στο κράτος διαμονής του ούτε δικαίωμα εισόδου ή παραμονής στο εν λόγω κράτος;

3)

Εάν, λαμβανομένης υπόψη της απάντησης που θα δοθεί στο πρώτο ή στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, πρέπει να θεωρηθεί ότι ο κανονισμός Βρυξέλλες IIα έχει την έννοια ότι συντρέχει περίπτωση παράνομης μετακίνησης ή κατακράτησης του παιδιού και ότι το παιδί πρέπει, επομένως, να επιστρέψει στο κράτος διαμονής του, έχει το άρθρο 13, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β', της Σύμβασης της Χάγης του 1980 την έννοια ότι η επιστροφή του παιδιού εμποδίζεται i) διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η επιστροφή ασυνόδευτου βρέφους, του οποίου τη μέριμνα έχει αναλάβει προσωπικά η μητέρα του, να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να το περιαγάγει σε αφόρητη κατάσταση· ή ii) διότι, στο κράτος διαμονής του, το παιδί θα τύχαινε μέριμνας και θα μεταφερόταν σε ξενώνα υποδοχής, είτε μόνο είτε μαζί με τη μητέρα του, πράγμα το οποίο θα καταδείκνυε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η επιστροφή του παιδιού να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να το περιαγάγει σε αφόρητη κατάσταση· ή ακόμη iii) διότι το παιδί, το οποίο δεν διαθέτει τίτλο διαμονής σε ισχύ, θα περιερχόταν σε αφόρητη κατάσταση, κατά την έννοια της διάταξης αυτής;

4)

Εάν, λαμβανομένης υπόψη της απάντησης που θα δοθεί στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι λόγοι άρνησης του άρθρου 13, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β', της Σύμβασης της Χάγης του 1980 έχουν την έννοια ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος η επιστροφή του παιδιού να το εκθέσει σε φυσική ή ψυχική δοκιμασία ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να το περιαγάγει σε αφόρητη κατάσταση, έχει το άρθρο 11, παράγραφος 4, του κανονισμού Βρυξέλλες IIα, σε συνδυασμό με την αρχή του υπέρτατου συμφέροντος του παιδιού η οποία προβλέπεται στο άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης και στον ίδιο τον κανονισμό Βρυξέλλες IIα, την έννοια ότι, όταν ούτε το παιδί ούτε η μητέρα του διαθέτουν τίτλο διαμονής σε ισχύ στο κράτος διαμονής του παιδιού και δεν έχουν, επομένως, ούτε δικαίωμα εισόδου ούτε δικαίωμα παραμονής στη χώρα αυτή, το κράτος διαμονής του παιδιού οφείλει να προβλέψει κατάλληλα μέτρα ώστε να διασφαλίσει τη νόμιμη διαμονή του παιδιού και της μητέρας του στο εν λόγω κράτος μέλος; Εάν το κράτος διαμονής του παιδιού υπέχει τέτοια υποχρέωση, έχει η αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών την έννοια ότι το κράτος που παραδίδει το παιδί μπορεί, βάσει της αρχής αυτής, να θεωρήσει ότι το κράτος διαμονής του παιδιού θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις αυτές ή μήπως το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει να ζητηθούν διευκρινίσεις από τις αρχές του κράτους διαμονής σχετικά με τα συγκεκριμένα μέτρα που προβλέφθηκαν ή θα προβλεφθούν για την προστασία του παιδιού, ώστε το κράτος μέλος που παραδίδει το παιδί να μπορεί να εκτιμήσει, μεταξύ άλλων, τον πρόσφορο χαρακτήρα των μέτρων αυτών υπό το πρίσμα του συμφέροντος του παιδιού;

5)

Εάν το κράτος διαμονής του παιδιού δεν υπέχει την υποχρέωση που διαλαμβάνεται στο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα να προβλέψει κατάλληλα μέτρα, έχει το άρθρο 20 της Σύμβασης της Χάγης του 1980, υπό το πρίσμα του άρθρου 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στις περιπτώσεις που διαλαμβάνονται στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα υπό i) έως iii), την έννοια ότι εμποδίζει την επιστροφή του παιδιού, διότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η επιστροφή του παιδιού παραβιάζει, κατά τη διάταξη αυτή, τις θεμελιώδεις αρχές περί προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (ΕΕ 2003, L 338, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 23 Aπριλίου 2021 — Norra Stockholm Bygg AB κατά Per Nycander AB

(Υπόθεση C-268/21)

(2021/C 252/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Norra Stockholm Bygg AB

Αναιρεσίβλητη: Per Nycander AB

Μετέχουσα στη διαδικασία: Entral AB

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 6, παράγραφοι 3 και 4, του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (1) την έννοια ότι τυγχάνουν εφαρμογής και επί εθνικών δικονομικών κανόνων περί υποχρεώσεως γνωστοποιήσεως αποδεικτικών στοιχείων;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, έχει ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων την έννοια ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τα συμφέροντα των υποκειμένων των δεδομένων όταν πρόκειται να ληφθεί απόφαση σχετικά με το αν πρέπει να διαταχθεί γνωστοποίηση πράξεως που περιλαμβάνει δεδομένα προσωρινού χαρακτήρα; Σε μια τέτοια περίπτωση, επιβάλλει το δίκαιο της Ένωσης απαιτήσεις σχετικά με τις ειδικότερες λεπτομέρειες κατά τις οποίες πρέπει να λαμβάνεται η απόφαση αυτή;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Budapest Környéki Törvényszék (Ουγγαρία) στις 28 Απριλίου 2021 — WD κατά Agrárminiszter

(Υπόθεση C-273/21)

(2021/C 252/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Budapest Környéki Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: WD

Καθού: Agrárminiszter

Προδικαστικό ερώτημα

Με το μοναδικό προδικαστικό ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να αποσαφηνιστεί αν το άρθρο 32, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 1307/2013 (1) έχει την έννοια ότι μια έκταση, που έχει καταχωριστεί στο κτηματολόγιο ως «αεροδρόμιο που έχει αποσυρθεί από τη γεωργική καλλιέργεια» και στην οποία δεν λαμβάνει χώρα καμία δραστηριότητα που να έχει σχέση με αεροδρόμιο, πρέπει να θεωρείται ότι χρησιμοποιείται κυρίως για γεωργικές δραστηριότητες εφόσον σε αυτήν ασκούνται δραστηριότητες εκτροφής ζώων για γεωργική εκμετάλλευση.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 347, σ. 608).

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Μαΐου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της απόφασης την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 24 Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση T-161/18, Braesch κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-284/21 P)

(2021/C 252/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Α. Μπουχάγιαρ και K. Blanck)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Anthony Braesch, Trinity Investments DAC, Bybrook Capital Master Fund LP, Bybrook Capital Hazelton Master Fund LP, Bybrook Capital Badminton Fund LP

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί το ίδιο επί της προσφυγής και να απορρίψει την προσφυγή ως απαράδεκτη· και

—	να καταδικάσει τους λοιπούς διαδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα μόνο λόγο.

Κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και το άρθρο 1, στοιχείο η', του διαδικαστικού κανονισμού περί κρατικών ενισχύσεων (1), καθόσον εσφαλμένως χαρακτήρισε τους προσφεύγοντες ως «ενδιαφερομένους» ή «ενδιαφερόμενα μέρη».

Επί της βάσης αυτής, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προσφεύγοντες νομιμοποιούνταν ενεργητικώς, δυνάμει του τέταρτου εδαφίου του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ζητήσουν την ακύρωση της απόφασης C(2017) 4690 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.47677 (2017/N), με την οποία κρίθηκε συμβατή η κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία στην Banca Monte dei Paschi di Siena.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2021 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-286/21)

(2021/C 252/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet, M. Noll-Ehlers)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Στην υπό κρίση υπόθεση, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει, αφενός, ότι η Γαλλική Δημοκρατία, υπερβαίνοντας συστηματικώς και διαρκώς την ημερήσια οριακή τιμή για τις συγκεντρώσεις σωματιδίων ΑΣ10 (PM10) από την 1η Ιανουαρίου 2005 στον οικισμό και ζώνη ποιότητας του αέρα του Παρισιού (FR04A01/FR11ZAG01) και από την 1η Ιανουαρίου 2005 και μέχρι και το 2016 στη ζώνη Fort de France της Μαρτινίκας (FR39N10/FR02ZAR01), εξακολούθησε να παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (1), σε συνδυασμό με το παράρτημα XI της εν λόγω οδηγίας·

—

αφετέρου, ότι η Γαλλική Δημοκρατία παρέβη, στις δύο αυτές ζώνες από τις 11 Ιουνίου 2010, τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, σε συνδυασμό με το παράρτημα XV αυτής, και συγκεκριμένα την υποχρέωση να μεριμνά ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ημερήσια οριακή τιμή δεν τηρήθηκε αδιαλείπτως για το Παρίσι, από το 2005 μέχρι τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα, δηλαδή μέχρι το 2019. Διαπιστώνεται εξάλλου ότι η απόκλιση συμμόρφωσης όσον αφορά τις υπερβάσεις της ημερήσιας οριακής τιμής στη ζώνη του Παρισιού είναι υψηλή (δεδομένου ότι ο αριθμός υπερβάσεων ήταν διπλάσιος από τον επιτρεπόμενο) και δεν βελτιώθηκε από το 2015. Για τη ζώνη της Μαρτινίκας, η ημερήσια οριακή τιμή δεν τηρήθηκε μέχρι το 2016 και τούτο αδιαλείπτως (με εξαίρεση το 2008).

Στις δύο ζώνες, του Παρισιού και της Μαρτινίκας, οι ημερήσιες οριακές τιμές για τα ΑΣ10 ήταν άνω του επιτρεπτού ορίου κατά τη λήξη της προθεσμίας απάντησης στην αιτιολογημένη γνώμη. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, η Γαλλία έπρεπε να καταρτίσει και να κοινοποιήσει σχέδια. Από την ανάλυση αποδεικνύεται ότι η Γαλλία δεν κατάρτισε τέτοια σχέδια. Τα μέτρα που έλαβε η Γαλλία (σε εθνική και περιφερειακή κλίμακα) δεν κατέστησαν εφικτό να εξασφαλιστεί ότι η περίοδος υπέρβασης θα είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, όπως επιτάσσουν οι διατάξεις της οδηγίας 2008/50/ΕΚ.

---

(1)  ΕΕ 2008, L 152, σ. 1.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Sun Stars & Sons κατά EUIPO — Carpathian Springs (AQUA CARPATICA)

(Υπόθεση T-637/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης AQUA CARPATICA - Προγενέστερο τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο τρισδιάστατο εθνικό σήμα VODAVODA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2021/C 252/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun Stars & Sons Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωποι: M. Maček και C. Saettel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carpathian Springs SA (Vatra Dornei, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: D. Bogdan, G. Bozocea και M. Stănescu, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Αυγούστου 2019 (υπόθεση R 317/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sun Stars & Sons και Carpathian Springs.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Sun Stars & Sons Pte Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Sun Stars & Sons κατά EUIPO — Valvis Holding (AC AQUA AC)

(Υπόθεση T-638/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης AC AQUA AC - Προγενέστερο τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο τρισδιάστατο εθνικό σήμα VODAVODA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])

(2021/C 252/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun Stars & Sons Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωποι: M. Maček και C. Saettel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Valvis Holding SA (Βουκουρέστι, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: D. Bogdan, G. Bozocea και M. Stănescu, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Αυγούστου 2019 (υπόθεση R 649/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sun Stars & Sons και Valvis Holding.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Valvis Holding SA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Metamorfoza κατά EUIPO — Tiesios kreivės (MUSEUM OF ILLUSIONS)

(Υπόθεση T-70/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MUSEUM OF ILLUSIONS - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MUSEUM OF ILLUSIONS - Δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 95 του κανονισμού 2017/1001)

(2021/C 252/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Metamorfoza d.o.o. (Ζάγκρεμπ, Κροατία) (εκπρόσωπος: A. Bijelić, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Rampini και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Tiesios kreivės (Βίλνιους, Λιθουανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Δεκεμβρίου 2019 (υπόθεση R 663/2019-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Tiesios kreivės και Metamorfoza.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 2ας Δεκεμβρίου 2019 (υπόθεση R 663/2019-2).

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 103 της 30.3.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Tornado Boats International κατά EUIPO — Haygreen (TORNADO)

(Υπόθεση T-167/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TORNADO - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2021/C 252/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tornado Boats International ApS (Lystrup, Δανία) (εκπρόσωπος: M. Hoffgaard Rasmussen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard Monguiral και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: David Haygreen (Colwyn Bay, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: R. Harrison, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 1169/2018-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των D. Haygreen και Tornado Boats International.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Tornado Boats International ApS στα δικαστικά έξοδά της καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

3)	Καταδικάζει τον David Haygreen στα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 175 της 25.5.2020.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — Bavaria Weed κατά EUIPO (BavariaWeed)

(Υπόθεση T-178/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BavariaWeed - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σήμα αντίθετο προς τη δημόσια τάξη - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001)

(2021/C 252/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bavaria Weed GmbH (Herrsching am Ammersee, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Wolhändler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 1458/2019-5), σχετικά με αίτηση καταχώρισης του εικονιστικού σημείου BavariaWeed ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Bavaria Weed GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 191 της 8.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2021 — Target Ventures Group κατά EUIPO — Target Partners (TARGET VENTURES)

(Υπόθεση T-274/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ακυρώσεως - Δήλωση παραίτησης από το αμφισβητούμενο σήμα - Κατάργηση της δίκης)

(2021/C 252/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Target Ventures Group Ltd (Road Town, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι) (εκπρόσωποι: T. Dolde και P. Homann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: P. Sipos)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Target Partners GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Klett και C. Mikyska, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 1685/2017-2), σχετικά με διαδικασία ακυρώσεως μεταξύ Target Ventures Group και Target Partners.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει τις Target Ventures Group Ltd και Target Partners GmbH στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και, την καθεμία, στο ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

---

(1)  EE C 213 της 24.6.2019.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 2021 — Groupe Canal + κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-358/19) (1)

(Aνταγωνισμός - Συμπράξεις - Διανομή τηλεοπτικών προγραμμάτων - Απόφαση που καθιστά υποχρεωτικές τις αναληφθείσες δεσμεύσεις - Ανάκληση της προσβαλλομένης πράξεως - Κατάργηση της δίκης)

(2021/C 252/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Groupe Canal + SA (Issy-les-Moulineaux, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Wilhelm, P. Gassenbach και O. de Juvigny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes, C. Urraca Caviedes και L. Wildpanner)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 7ης Μαρτίου 2019, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση AT.40023 — Διασυνοριακή πρόσβαση στη συνδρομητική τηλεόραση), βάσει της οποίας καθίστανται νομικώς υποχρεωτικές οι δεσμεύεις που ανέλαβαν οι The Walt Disney Company, The Walt Disney Company Limited, Universal Studios International B.V., Universal Studios Limited and Comcast Corporation, CPT Holdings Inc., Colgems Productions Limited, Sony Corporation, Warner Bros. International Television Distribution Inc., Warner Media LLC, Sky UK Limited και Sky Limited.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Παρέλκει η εξέταση της αιτήσεως παρεμβάσεως της Γαλλικής Δημοκρατίας.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Groupe Canal +, πλην των σχετικών με την αίτηση παρεμβάσεως.

4)	Η Groupe Canal +, η Επιτροπή και η Γαλλική Δημοκρατία φέρουν τα αντίστοιχα δικαστικά έξοδά τους σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως.

---

(1)  EE C 270 της 12.8.2019.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Μαΐου 2021 — Asoliva και Anierac κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-822/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Γεωργία - Κατάταξη σε μία από τις τρεις κατηγορίες παρθένου ελαιολάδου - Εκτελεστικά μέτρα - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2021/C 252/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Asociación Española de la Industria y Comercio Exportador de Aceite de Oliva (Asoliva) (Μαδρίτη, Ισπανία), Asociación Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comestibles (Anierac) (Μαδρίτη) (εκπρόσωπος: V. Rodríguez Fuentes, δικηγόρος

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Κωνσταντινίδης, F. Castilla Contreras και M. Morales Puerta)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο β', του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/1604 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2019, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2568/91 σχετικά με τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών των ελαιολάδων και των πυρηνελαίων καθώς και με τις μεθόδους προσδιορισμού (ΕΕ 2019, L 250, σ. 14).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Asociación Española de la Industria y Comercio Exportador de Aceite de Oliva (Asoliva) και Asociación Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comestibles (Anierac) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 27 της 27.1.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Απριλίου 2021 — Jouvin κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-472/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά της συλλογής, παρακολούθησης και διανομής δεμάτων - Απόφαση περί απορρίψεως καταγγελίας - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη - Αίτηση δικαστικής αρωγής υποβληθείσα κατόπιν της ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος)

(2021/C 252/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Frédéric Jouvin (Clichy, Γαλλία) (εκπρόσωπος: L. Bôle-Richard, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Ernst, A. Keidel και A. Boitos)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2020) 3503 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Μαΐου 2020, περί απορρίψεως της καταγγελίας που είχε υποβάλει ο προσφεύγων όσον αφορά τις φερόμενες παραβάσεις του άρθρου 101 ΣΛΕΕ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την αγωγή ως προδήλως νόμω αβάσιμη.

2)	Απορρίπτει την αίτηση δικαστικής αρωγής.

3)	O Frédéric Jouvin φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)  EE C 423 της 7.12.2020.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — Ovsyannikov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-714/20 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

(2021/C 252/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αιτών: Dmitry Vladimirovich Ovsyannikov (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: J. Iriarte Ángel και E. Delage González, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. Marcos Fraile και P. Mahnič)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με αίτημα την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2014, L 78, σ. 16), του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 269/2014 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2014, L 78, σ. 6), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2017/2163 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145 (ΕΕ 2017, L 304, σ. 51), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2153 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2017, για την εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 269/2014 (ΕΕ 2017, L 304, σ. 3), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/399 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2020, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2014/145 (ΕΕ 2020, L 78, σ. 44), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/398 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 269/2014 (ΕΕ 2020, L 78, σ. 1), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/1269 του Συμβουλίου, της 10ης Σεπτεμβρίου 2020, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2014/145 (ΕΕ 2020, L 298, σ. 23), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/1267 το Συμβουλίου, της 10ης Σεπτεμβρίου 2020, για την εφαρμογή το κανονισμού αριθ. 269/2014 (ΕΕ 2020, L 298, σ. 1), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2020/1368 του Συμβουλίου, της 1ης Οκτωβρίου 2020, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2014/145 (ΕΕ 2020, L 318, σ. 5), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/1367 του Συμβουλίου, της 1ης Οκτωβρίου 2020, για την εφαρμογή το κανονισμού αριθ. 269/2014 (ΕΕ 2020, L 318, σ. 1), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2021 — McCord κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-161/21)

(2021/C 252/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Raymond Irvine McCord (Μπέλφαστ, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: C. O’Hare, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, σύμφωνα με το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση και/ή το σχέδιο κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Ιανουαρίου 2021 περί ενεργοποιήσεως του άρθρου 16 του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία της Συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (2019/C 384 I/01) (στο εξής: συμφωνία αποχώρησης) και

—

να ακυρώσει, σύμφωνα με το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί μη δημοσιεύσεως πολιτικής ή οδηγιών που να προβλέπουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναπτύσσει και δημοσιεύει πολιτική σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες θα ενεργοποιήσει το άρθρο 16 του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία,

—

να διαπιστώσει, σύμφωνα με το άρθρο 265 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέλειψε να δημοσιεύσει πολιτική ή οδηγίες που να προβλέπουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναπτύσσει και δημοσιεύει πολιτική σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες θα ενεργοποιήσει το άρθρο 16 του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των προπαρασκευαστικών δαπανών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η απόφαση και/ή το σχέδιο κανονισμού για την επίκληση, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του άρθρου 16 του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία της Συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (1), ήταν δυσανάλογο και παράνομο. Περαιτέρω, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η Επιτροπή οφείλει να δημοσιεύσει την πολιτική της όσον αφορά την ενεργοποίηση στο μέλλον του άρθρου 16 του Πρωτοκόλλου για τη Βόρεια Ιρλανδία της Συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας.

---

(1)  Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2019, CI 384, σ. 1).

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2021 — Illumina κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-227/21)

(2021/C 252/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Illumina, Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: D. Beard, QC, και P. Chappatte, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, κατά το άρθρο 22, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (1), την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 19ης Απριλίου 2021 (υπόθεση COMP/M.10188), με την οποία έγινε δεκτή η κατ’ άρθρο 22, παράγραφος 1, του κανονισμού συγκεντρώσεων αίτηση παραπομπής της Autorité de la Concurrence (Γαλλία) της 9ης Μαρτίου 2021 και με την οποία το εν λόγω θεσμικό όργανο έκρινε εαυτό αρμόδιο να εξετάσει τη συγκέντρωση των Illumina, Inc. και GRAIL, Inc. βάσει του κανονισμού συγκεντρώσεων·

—	να ακυρώσει τις πέντε περαιτέρω συναφείς αποφάσεις τις οποίες εξέδωσε η Επιτροπή χωριστά ως προς τις Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, την Ελλάδα, την Ισλανδία και τη Νορβηγία και με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα στις εν λόγω χώρες να συμμετάσχουν στην αίτηση παραπομπής·

—	να ακυρώσει την αίτηση παραπομπής·

—

καθόσον απαιτείται, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Μαρτίου 2021 με την οποία γνωστοποιήθηκε στην Illumina ότι το εν λόγω θεσμικό όργανο είχε λάβει αίτηση παραπομπής και υποχρεούνταν, βάσει του άρθρου 22, παράγραφος 4, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού συγκεντρώσεων, να απαγορεύσει στην Illumina να προβεί σε υλοποίηση της συγκεντρώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού συγκεντρώσεων·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής να εξετάσει τη συγκέντρωση δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά της. Ειδικότερα, η απόφαση: — ενέχει σφάλμα ως προς τον προσδιορισμό του σκοπού του κανονισμού συγκεντρώσεων· — εσφαλμένως δεν αναγνώρισε ότι παραπομπές υποθέσεων βάσει του άρθρου 22 του κανονισμού συγκεντρώσεων (και του άρθρου 9 του ίδιου κανονισμού) γίνονται κατ’ εξαίρεση και ότι οι εξουσίες πρέπει να ερμηνεύονται στενά· — ενέχει σφάλμα εκτιμήσεως ως προς το νομοθετικό πλαίσιο του άρθρου 22 του κανονισμού συγκεντρώσεων· — ενέχει σφάλμα ως προς την ερμηνεία της διατάξεως του άρθρου 22 του κανονισμού συγκεντρώσεων· — ερμηνεύτηκε από την Επιτροπή κατά τρόπο αντιβαίνοντα προς τις αρχές της επικουρικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής να εξετάσει τη συγκέντρωση είναι ανίσχυρη καθόσον η αίτηση παραπομπής της γαλλικής αρχής ανταγωνισμού υποβλήθηκε εκτός προθεσμίας και/ή ότι η απόφαση αντιβαίνει στις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως λόγω καθυστερήσεων εκ μέρους της Επιτροπής. Ειδικότερα: — Η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά την ερμηνεία και εφαρμογή της φράσης «έγινε […] γνωστή» που περιέχεται στο άρθρο 22, παράγραφος 1, του κανονισμού συγκεντρώσεων σχετικά με τον προσδιορισμό της ημέρας έναρξης της προθεσμίας των 15 εργασίμων ημερών και κακώς δεν έκρινε ότι η αίτηση υποβλήθηκε εκτός προθεσμίας, με αποτέλεσμα να μην έχει εξουσία να λάβει σχετική απόφαση. — Επιπλέον ή επικουρικώς, εάν και στο μέτρο που η συγκέντρωση «έγινε […] γνωστή» στις γαλλικές αρχές (και/ή σε άλλα κράτη μέλη) με την προσκλητήρια επιστολή του άρθρου 22, παράγραφος 5, του κανονισμού συγκεντρώσεων, η καθυστέρηση της Επιτροπής να εκδώσει έγγραφη πρόσκληση αντιβαίνει στη θεμελιώδη αρχή της ασφάλειας δικαίου και στην υποχρέωσή της να ενεργήσει εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος με βάση την αρχή της χρηστής διοικήσεως.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής να εξετάσει τη συγκέντρωση συνιστά αλλαγή πολιτικής η οποία διαψεύδει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της Illumina και αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι στις 11 Σεπτεμβρίου 2020 ο Επίτροπος Vestager δήλωσε συγκεκριμένα και ανεπιφύλακτα ότι θα επέρχονταν αλλαγή στην πολιτική της Επιτροπής σε σχέση με τις υποθέσεις που αφορούν το άρθρο 22 κατόπιν εκδόσεως νέων κατευθυντήριων γραμμών. Παρά την ως άνω δήλωσή του, όμως, η έγγραφη πρόσκληση εστάλη πριν από την έκδοση νέων κατευθυντήριων γραμμών και σε χρόνο κατά τον οποίον η δηλωθείσα πολιτική της Επιτροπής συνίστατο σε αποθάρρυνση αιτήσεων παραπομπής από κράτη μέλη τα οποία δεν είναι αρμόδια βάσει του εθνικού τους δικαίου. Συνεπώς, η Επιτροπή προέβη σε εφαρμογή της νέας πολιτικής της πριν από τη δημοσίευση των κατευθυντήριων γραμμών της σχετικά με το άρθρο 22, αντιθέτως προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της Illumina και προς την αρχή της ασφάλειας δικαίου.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πραγματικά σφάλματα και σε σφάλματα εκτιμήσεως τα οποία θέτουν υπό αμφισβήτηση τη βάση εκδόσεως της αποφάσεως της Επιτροπής να εξετάσει τη συγκέντρωση. Ειδικότερα: — η απόφαση και/ή η αίτηση είναι παράνομες λόγω σημαντικών σφαλμάτων ως προς τα πραγματικά περιστατικά τα οποία ενέχουν η έγγραφη πρόσκληση και η αίτηση παραπομπής και/ή λόγω αθέμιτης διαδικασίας/μη σεβασμού των αμυντικών δικαιωμάτων· — η Επιτροπή εσφαλμένως διαπίστωσε επηρεασμό του εμπορίου μεταξύ των κρατών μελών, καθόσον δεν διέθετε κατάλληλα προς τούτο αποδεικτικά στοιχεία· — η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε ότι η συγκέντρωση απειλεί να επηρεάσει σημαντικά τον ανταγωνισμό, καθόσον δεν διέθετε κατάλληλα προς τούτο αποδεικτικά στοιχεία.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).

Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2021 — Fidelity National Information Services κατά EUIPO — IFIS (FIS)

(Υπόθεση T-237/21)

(2021/C 252/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fidelity National Information Services, Inc. (Jacksonville, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: P. Wilhelm, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Banca IFIS SpA (Mestre, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FIS — Υπ’ αριθ. 13 232 236 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1460/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα σε σχέση με την παρούσα προσφυγή.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2021 — Varabei κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-245/21)

(2021/C 252/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mikalai Mikalevich Varabei (Novopolotsk, Λευκορωσία) (εκπρόσωποι: G. Kremslehner, H. Kühnert, δικηγόροι, και M. Lester, QC)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, με άμεση ισχύ, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/353 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2021, για την τροποποίηση της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας (1), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/339 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2021, για την εφαρμογή του άρθρου 8α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Λευκορωσία (2)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει ένα λόγο, ο οποίος αφορά περιπτώσεις πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο τα επιχειρηματικά συμφέροντα του προσφεύγοντος καταδεικνύουν ότι αυτός επωφελείται από το καθεστώς Lukashenka ή ότι το υποστηρίζει. Αντιθέτως, τα συμφέροντα του προσφεύγοντος στους τομείς του πετρελαίου και του άνθρακα, καθώς και στον τραπεζικό τομέα, δεν είναι τέτοιας φύσεως ή τέτοιου μεγέθους ώστε να καταδεικνύουν ότι ο προσφεύγων υποστηρίζει το καθεστώς ή επωφελείται από αυτό καθ’ οιονδήποτε τρόπο.

Επιπλέον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η καταχώριση του ονόματός του στον κατάλογο των προσώπων σε βάρος των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επειδή είναι συνιδιοκτήτης του ομίλου Bremino. Ο όμιλος αυτός εταιριών δεν έχει τύχει επιλεκτικών φορολογικών πλεονεκτημάτων ούτε άλλης μορφής στηρίξεως εκ μέρους της Λευκορωσικής Κυβερνήσεως και διοικήσεως.

---

(1)  ΕΕ L 68, 26.2.2021, σ. 189.

(2)  ΕΕ L 68, 26.2.2021, σ. 29.

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2021 — Fibrecycle κατά EUIPO (BACK-2-NATURE)

(Υπόθεση T-248/21)

(2021/C 252/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fibrecycle Pty Ltd (Helensvale, Αυστραλία) (εκπρόσωπος: T. Stein, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του λεκτικού σήματος BACK-2-NATURE στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 485 655 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Μαρτίου 2021 στην υπόθεση R 1699/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Μαΐου 2021 — Aquino κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-253/21)

(2021/C 252/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Roberto Aquino (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει την απόφαση της 7ης Ιουλίου 2020, με την οποία ο γενικός διευθυντής της Γενικής Διευθύνσεως Προσωπικού ακύρωσε την εκλογή του προέδρου της επιτροπής προσωπικού και αποφάσισε να διεξαχθεί εκ νέου η σχετική εκλογική διαδικασία·

—	να ακυρώσει τη συντακτική συνέλευση της 14ης Σεπτεμβρίου 2020 και τις εκλογές που διεξήχθησαν στο πλαίσιό της, ιδίως δε την εκλογή προέδρου της επιτροπής προσωπικού·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 5ης Φεβρουαρίου 2021 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που είχε υποβάλει ο προσφεύγων-ενάγων στις 6 Οκτωβρίου 2020·

—	να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη την οποία υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων και η οποία υπολογίζεται, κατά ορθή και δίκαιη κρίση (ex aequo et bono) στο ποσό των 2 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι, ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η εκ μέρους του καθού-εναγομένου παράβαση του καθήκοντός του να διασφαλίσει στους υπαλλήλους και τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους τη δυνατότητα να ορίζουν με πλήρη ελευθερία και τηρουμένων των ισχυόντων κανόνων τους εκπροσώπους τους. Ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει επίσης παράβαση του άρθρου 4 του εσωτερικού κανονισμού της επιτροπής προσωπικού και του καθήκοντος επιμέλειας.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως και παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αγωγή της 10ης Μαΐου 2021 — Armadora Parleros κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-254/21)

(2021/C 252/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Armadora Parleros, SL (Santa Eugenia de Ribeira, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Navas Marqués, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη το άρθρο 118 του κανονισμού 1224/2009, ο οποίος συνιστά το ρυθμιστικό πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, λόγω παραλείψεως, καθόσον δεν διασφάλισε επαρκές επίπεδο ελέγχου και παρακολούθησης της ορθής εφαρμογής της νομοθεσίας αυτής από το Βασίλειο της Ισπανίας, όπερ δύναται να συνιστά βλαπτική πράξη για την ενάγουσα ARMADORA PARLEROS, S.L.·

—	να διαπιστώσει ότι αυτή η παράβαση εκ μέρους της Επιτροπής προξένησε ζημία στην ενάγουσα ARMADORA PARLEROS, S.L. συνιστάμενη σε διαφυγόντα κέρδη από την αλιεία μπακαλιάρου μερλούκιου και σκουμπριού κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 2006 και 2020·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε καταβολή στην εμπορική εταιρία ARMADORA PARLEROS, S.L. του ποσού ΕΝΝΕΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΟΚΤΑΚΟΣΙΕΣ ΟΓΔΟΝΤΑ ΜΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΞΗΝΤΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΑ (9 881 434,61 ευρώ) προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη, πλέον των νομίμων τόκων και της κεφαλαιοποίησης των εν λόγω τόκων·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής, η ενάγουσα προβάλει έναν και μοναδικό λόγο.

Η ενάγουσα καταγγέλλει, κατ’ ουσίαν, την παράνομη συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, ειδικότερα, την παράβαση του καθήκοντός της επαγρύπνησης και ελέγχου όσον αφορά την ορθή εφαρμογή της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) από το Βασίλειο της Ισπανίας, και δη του κανονισμού (ΕΟΚ) 2847/93 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1993 για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ 1993, L 261, σ. 1) και του κανονισμού (ΕΚ) 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ 2009, L 343, σ. 1). Γίνεται ειδική μνεία ως προς το ζήτημα αυτό στην «απουσία εξακρίβωσης της ισχύος των μηχανών των αλιευτικών σκαφών (μηχανότρατων) που αλιεύουν στα ύδατα της Κανταβρικής Θάλασσας και της Βορειοδυτικής Ισπανίας».

Η ενάγουσα υπέστη ζημία προξενηθείσα από την παράβαση αυτή κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 2006 και 2020 διότι δεν είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το σκάφος «Vianto Tercero» το οποίο, λόγω κακής εφαρμογής του καθεστώτος της ΚΑΠ, έπρεπε να αποσυρθεί με αποτέλεσμα να αδρανοποιηθεί πλήρως. Τούτο προκάλεσε οικονομική ζημία στην εταιρία ARMADORA PARLEROS S.L.

Αγωγή της 14ης Μαΐου 2021 — Basaglia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-257/21)

(2021/C 252/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Ενάγων: Giorgio Basaglia (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Balossi, F. Fimmanò και G. Borriello, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη ο Giorgio Basaglia βάσει όσων εκτίθενται στην αγωγή του, λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης, καταβάλλοντάς του αποζημίωση συνολικού ύψους τουλάχιστον 5 013 328,64.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής του, ο ενάγων προβάλλει ένα λόγο και αφιερώνει ένα τμήμα αυτής στον ποσοτικό προσδιορισμό της ζημίας που υπέστη.

Όσον αφορά την εξωσυμβατική ευθύνη στην υπό κρίση υπόθεση, ο ενάγων επισημαίνει τα εξής:

—	με την απόφαση της 23ης Σεπτεμβρίου 2020 (υπόθεση T-727/19, Basaglia κατά Επιτροπής) το Γενικό Δικαστήριο είχε ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί απορρίψεως της αιτήσεως προσβάσεως στα έγγραφα που είχε υποβάλει ο ενάγων·

—	με την εν λόγω απόφαση, μεταξύ άλλων, επιβεβαιώθηκε ο παράνομος χαρακτήρας της συμπεριφοράς της Επιτροπής, καθόσον αυτή είχε μονομερώς περιορίσει το δικαίωμα προσβάσεως του ενάγοντος στα επίμαχα έγγραφα·

—

από την εν λόγω παράνομη συμπεριφορά προέκυψε προφανής ζημία, τόσο στις εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες εις βάρος του αιτούντος, όσο και στις φορολογικές διαδικασίες ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου — δεδομένου ότι και στις τρεις διαδικασίες ο αιτών δεν μπόρεσε να ασκήσει πλήρως τα δικαιώματά του άμυνας· και

—	υφίσταται προφανής αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς και της προβαλλόμενης ζημίας.

Προσφυγή της 17ης Μαΐου 2021 — Neolith Distribution κατά EUIPO (Αναπαράσταση διακοσμητικού στοιχείου)

(Υπόθεση T-259/21)

(2021/C 252/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Neolith Distribution, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αναπαράσταση διακοσμητικού στοιχείου) — Υπ’ αριθ. 18 162 188 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Μαρτίου 2021 στην υπόθεση R 2155/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	να υποχρεώσει το EUIPO να επιτρέψει ως σύννομη την καταχώριση του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 18 162 188 για όλα τα προϊόντα της κλάσεως 19 που προσδιόριζε η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος.

—	να καταδικάσει το καθού στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO και στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2021 — Ryanair κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-268/21)

(2021/C 252/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: E. Vahida, F.-C. Laprévote, V. Blanc, S. Rating και Ι.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 22ας Δεκεμβρίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.59029 — Ιταλία — COVID-19 — Compensation scheme for airlines with an Italian operating license (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού δικαίου στις οποίες στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (μεταξύ άλλων, την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών –η οποία εφαρμόζεται στις αερομεταφορές δυνάμει του κανονισμού 1008/2008 (2)– και την ελευθερία εγκαταστάσεως).

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και υπέπεσε πολλάκις σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξέταση του αναλογικού χαρακτήρα της ενίσχυσης για τη ζημία που προκάλεσε η κρίση της νόσου COVID-19.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά την ύπαρξη σοβαρών δυσχερειών και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.

---

(1)  ΕΕ 2021, C 77, σ. 6.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2008, L 293, σ. 3).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Mαΐου 2021 — Anastasiou κατά Επιτροπής και ΕΚΤ

(Υπόθεση T-149/14) (1)

(2021/C 252/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος μείζονος συνθέσεως διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 159 της 26.5.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — Παυλίδης κατά Επιτροπής και ΕΚΤ

(Υπόθεση T-150/14) (1)

(2021/C 252/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος μείζονος συνθέσεως διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 159 της 26.5.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — Βασιλείου κατά Επιτροπής και ΕΚΤ

(Υπόθεση T-151/14) (1)

(2021/C 252/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 159 της 26.5.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Mαΐου 2021 — Medilab κατά Επιτροπής και ΕΚΤ

(Υπόθεση T-152/14) (1)

(2021/C 252/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος μείζονος συνθέσεως διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 159 της 26.5.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Απριλίου 2021 — Τσιλίκα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-514/16) (1)

(2021/C 252/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 388 της 3.11.2014 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-74/14 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 2021 — Τσιλίκα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-534/16) (1)

(2021/C 252/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 89 της 16.3.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-11/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Απριλίου 2021 — Aycinena κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-537/16) (1)

(2021/C 252/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 89 της 16.3.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-14/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2021 — Guillen Lazo κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-541/16) (1)

(2021/C 252/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 127 της 20.4.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-22/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 2021 — Miranda Garcia κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-547/16) (1)

(2021/C 252/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 190 της 8.6.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-53/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — APG Intercon κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-147/18) (1)

(2021/C 252/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 166 της 14.5.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Mαΐου 2021 — Scordis, Papapetrou & Co κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-179/18) (1)

(2021/C 252/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 166 της 14.5.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — Παπακωνσταντίνου κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-188/18) (1)

(2021/C 252/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 166 της 14.5.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2021 — Vital Capital Investments κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-196/18) (1)

(2021/C 252/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 166 της 14.5.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2021 — JV Voscf κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-197/18) (1)

(2021/C 252/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 190 της 4.6.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Mαΐου 2021 — Nessim Daoud κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-208/18) (1)

(2021/C 252/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 211 της 18.6.2018.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Απριλίου 2021 — Compass Overseas Holdings κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-702/19) (1)

(2021/C 252/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η πρόεδρος του δευτέρου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 10 της 13.1.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2021 — Applia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-139/20) (1)

(2021/C 252/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 161 της 11.5.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2021 — Applia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-140/20) (1)

(2021/C 252/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του έβδομου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 161 της 11.5.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2021 — Applia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-141/20) (1)

(2021/C 252/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του έβδομου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 161 της 11.5.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2021 — Applia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-142/20) (1)

(2021/C 252/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του έβδομου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 161 της 11.5.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Μαΐου 2021 — Da Silva Carreira κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-260/20) (1)

(2021/C 252/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 215 της 29.6.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 2021 — Precisis κατά EUIPO — Easee (EASEE)

(Υπόθεση T-66/21) (1)

(2021/C 252/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του δέκατου τμήματος διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 88 της 15.3.2021.