ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Federazione nazionale delle imprese elettrotecniche ed elettroniche (Anie), κ.λπ. (C-798/18), Athesia Energy Srl κ.λπ. (C-799/18) κατά Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-798/18 και C-799/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας - Άρθρο 10 - Ζήτημα κατά πόσον έχει εφαρμογή - Οδηγία 2009/28/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α' - Προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές - Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ηλιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις - Τροποποίηση καθεστώτος στήριξης)

(2021/C 217/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Federazione nazionale delle imprese elettrotecniche ed elettroniche (Anie), κ.λπ., (C-798/18), Athesia Energy Srl κ.λπ. (C-799/18)

κατά

Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

παρισταμένων των: Elettricità Futura Unione delle imprese elettriche italiane, Confederazione generale dell’agricoltura italiana — Confagricoltura

Διατακτικό

Υπό την επιφύλαξη των εξακριβώσεων στις οποίες οφείλει να προβεί το αιτούν δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη όλα τα κρίσιμα στοιχεία, το άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ, και τα άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει τη μείωση ή την αναβολή καταβολής των κινήτρων για την ενέργεια που παράγεται από φωτοβολταϊκές ηλιακές εγκαταστάσεις, τα οποία χορηγούνταν προηγουμένως με διοικητικές αποφάσεις και επιβεβαιώνονταν με ad hoc συμβάσεις συναφθείσες μεταξύ των φορέων εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων αυτών και δημόσιας εταιρίας, όταν η εν λόγω ρύθμιση αφορά κίνητρα τα οποία έχουν ήδη προβλεφθεί αλλά δεν έχουν καταστεί ακόμη απαιτητά.

(1) ΕΕ C 122 της 01.4.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Högsta domstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Diskrimineringsombudsmannen κατά Braathens Regional Aviation AB

(Υπόθεση C-30/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ίση μεταχείριση προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής - Οδηγία 2000/43/ΕΚ - Άρθρο 7 - Υπεράσπιση των δικαιωμάτων - Άρθρο 15 - Κυρώσεις - Αγωγή αποζημιώσεως στηριζόμενη σε προβαλλόμενες δυσμενείς διακρίσεις λόγω εθνικότητας - Αποδοχή από τον εναγόμενο του αιτήματος αποζημιώσεως, χωρίς αναγνώριση εκ μέρους του της υπάρξεως της προβαλλόμενης δυσμενούς διακρίσεως - Σχέση μεταξύ της καταβαλλόμενης αποζημιώσεως και της προβαλλόμενης δυσμενούς διακρίσεως - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Εθνικοί δικονομικοί κανόνες οι οποίοι εμποδίζουν το επιληφθέν της αγωγής δικαστήριο να αποφανθεί σχετικά με την ύπαρξη δυσμενούς διακρίσεως παρά το ρητό αίτημα του ενάγοντος)

(2021/C 217/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Diskrimineringsombudsmannen

κατά

Braathens Regional Aviation AB

Διατακτικό

Τα άρθρα 7 και 15 της οδηγίας 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία κατά την οποία δικαστήριο που επιλαμβάνεται αγωγής αποζημιώσεως στηριζόμενης σε ισχυρισμό περί δυσμενούς διακρίσεως απαγορευόμενης από την εν λόγω οδηγία εμποδίζεται να εξετάσει το αίτημα περί διαπιστώσεως της υπάρξεως της δυσμενούς διακρίσεως, οσάκις ο εναγόμενος αποδέχεται την καταβολή της ζητηθείσας αποζημιώσεως, χωρίς ωστόσο να αναγνωρίζει την ύπαρξη της εν λόγω δυσμενούς διακρίσεως. Στο εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται διαφοράς μεταξύ ιδιωτών απόκειται να διασφαλίσει, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, την έννομη προστασία που απορρέει για τους ιδιώτες από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αφήνοντας εν ανάγκη ανεφάρμοστη κάθε αντίθετη διάταξη της εθνικής νομοθεσίας.

(1) ΕΕ C 103 της 18.03.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — H. A. κατά État belge

(Υπόθεση C-194/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 - Προσδιορισμός του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας - Άρθρο 27 - Ένδικο βοήθημα - Συνεκτίμηση στοιχείων μεταγενέστερων της απόφασης μεταφοράς - Αποτελεσματική δικαστική προστασία)

(2021/C 217/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

H. A.

κατά

État belge

Διατακτικό

Το άρθρο 27, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψης 19 του κανονισμού αυτού, καθώς και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι το δικαστήριο που επιλαμβάνεται προσφυγής για την ακύρωση απόφασης μεταφοράς δεν μπορεί, κατά την εξέταση της προσφυγής αυτής, να λαμβάνει υπόψη περιστάσεις μεταγενέστερες της έκδοσης της εν λόγω απόφασης οι οποίες είναι καθοριστικές για την ορθή εφαρμογή του κανονισμού, εκτός αν η νομοθεσία αυτή προβλέπει ειδικό ένδικο βοήθημα, το οποίο περιλαμβάνει εξέταση ex nunc της κατάστασης του ενδιαφερομένου, παράγει αποτελέσματα δεσμευτικά για τις αρμόδιες αρχές, μπορεί να ασκηθεί μετά την επέλευση των περιστάσεων αυτών και η άσκησή του δεν εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από το αν το πρόσωπο αυτό στερείται της ελευθερίας του ή από το αν η απόφαση μεταφοράς πρόκειται να εκτελεστεί άμεσα.

(1) ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Sąd Okręgowy w Gdańsku (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AV

(Υπόθεση C-221/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ - Άρθρο 8, παράγραφοι 2 έως 4 - Άρθρο 17, παράγραφοι 1 και 2 - Άρθρο 19 - Συνεκτίμηση, στο πλαίσιο έκδοσης αποφάσεως περί καθορισμού συνολικής ποινής, καταδικαστικής αποφάσεως η οποία εκδόθηκε σε άλλο κράτος μέλος και πρέπει να εκτελεστεί στο κράτος μέλος στο οποίο εκδίδεται η εν λόγω απόφαση περί καθορισμού συνολικής ποινής - Προϋποθέσεις - Απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ - Άρθρο 3, παράγραφος 3 - Έννοια της «παρεμβάσεως σε καταδικαστική απόφαση ή στην εκτέλεση της αποφάσεως αυτής» η οποία πρέπει να συνεκτιμάται επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο εκδόθηκε)

(2021/C 217/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Gdańsku

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

παρισταμένης της: Pomorski Wydział Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej

Διατακτικό

Οι διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφοι 2 έως 4, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 19 της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για το σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν την έκδοση αποφάσεως περί καθορισμού συνολικής ποινής με προσμέτρηση όχι μόνον μίας ή περισσότερων ποινών που επιβλήθηκαν στον ενδιαφερόμενο με προγενέστερες καταδικαστικές αποφάσεις στο κράτος μέλος στο οποίο εκδίδεται η εν λόγω απόφαση περί καθορισμού συνολικής ποινής, αλλά και μίας ή περισσότερων ποινών που του επιβλήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος και εκτελούνται δυνάμει της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου στο πρώτο κράτος μέλος. Εντούτοις, μια τέτοια απόφαση περί καθορισμού συνολικής ποινής δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ούτε την προσαρμογή της διάρκειας ή της φύσεως των τελευταίων αυτών ποινών καθ’ υπέρβαση των αυστηρών ορίων που προβλέπονται στο άρθρο 8, παράγραφοι 2 έως 4, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου, ούτε την παραβίαση της υποχρεώσεως, την οποία επιβάλλει το άρθρο 17, παράγραφος 2, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου, να αφαιρείται το συνολικό χρονικό διάστημα της στέρησης της ελευθερίας το οποίο ενδεχομένως έχει ήδη εκτίσει στο κράτος έκδοσης ο καταδικασθείς από τη συνολική διάρκεια της στερητικής της ελευθερίας ποινής την οποία θα πρέπει να εκτίσει στο κράτος εκτέλεσης, ούτε και την αναθεώρηση, κατά παράβαση του άρθρου 19, παράγραφος 2, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου, των καταδικαστικών αποφάσεων περί επιβολής ποινής σε βάρος του που εκδόθηκαν σε άλλο κράτος μέλος.

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008, για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της αιτιολογικής της σκέψεως 14, έχει την έννοια ότι επιτρέπει την έκδοση αποφάσεως περί καθορισμού συνολικής ποινής με προσμέτρηση όχι μόνον μίας ή περισσότερων ποινών που επιβλήθηκαν στον ενδιαφερόμενο με προγενέστερες καταδικαστικές αποφάσεις στο κράτος μέλος στο οποίο εκδίδεται η εν λόγω απόφαση περί καθορισμού συνολικής ποινής, αλλά και μίας ή περισσότερων ποινών που του επιβλήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος και εκτελούνται δυνάμει της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, στο πρώτο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω απόφαση περί καθορισμού συνολικής ποινής τηρεί, όσον αφορά τις τελευταίες αυτές ποινές, τις προϋποθέσεις και τα όρια που απορρέουν από τις διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφοι 2 έως 4, του άρθρου 17, παράγραφος 2, και του άρθρου 19, παράγραφος 2, της απόφασης-πλαισίου 2008/909, όπως τροποποιήθηκε.

(1) ΕΕ C 280 της 19.8.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του High Court (Irland) (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Friends of the Irish Environment Ltd κατά Commissioner for Environmental Information

(Υπόθεση C-470/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σύμβαση του Ώρχους - Οδηγία 2003/4/ΕΚ - Δικαίωμα προσβάσεως στις περιβαλλοντικές πληροφορίες που κατέχουν οι δημόσιες αρχές - Άρθρο 2, σημείο 2 - Έννοια της «δημόσιας αρχής» - Φορείς ή όργανα που ενεργούν υπό δικαστική ιδιότητα - Πληροφορίες περιλαμβανόμενες στη δικογραφία περατωθείσας ένδικης διαδικασίας)

(2021/C 217/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Irland)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Friends of the Irish Environment Ltd

κατά

Commissioner for Environmental Information

παρισταμένης της: Courts Service of Ireland

Διατακτικό

Το άρθρο 2, σημείο 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι δεν διέπει την πρόσβαση στις περιβαλλοντικές πληροφορίες που περιέχονται στις δικογραφίες, δεδομένου ότι ούτε τα δικαστήρια ούτε οι φορείς ή τα όργανα που τελούν υπό τον έλεγχό τους και, συνακόλουθα, συνδέονται στενά με αυτά συνιστούν «δημόσιες αρχές» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, οπότε δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας.

(1) ΕΕ C 280 της 19.08.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Αρείου Πάγου (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AB κατά Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών — Σπύρος Λούης

(Υπόθεση C-511/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Αρχή της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση και την εργασία - Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας - Εργαζόμενοι που τέθηκαν σε εργασιακή εφεδρεία έως τη λύση της σύμβασης εργασίας τους - Μείωση των αποδοχών και μείωση ή απώλεια της αποζημίωσης απόλυσης - Καθεστώς που εφαρμόζεται στους εργαζομένους του δημόσιου τομέα που πλησιάζουν τη συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη γήρατος - Μείωση των μισθολογικών δαπανών του δημόσιου τομέα - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Θεμιτός σκοπός της κοινωνικής πολιτικής - Κατάσταση οικονομικής κρίσης)

(2021/C 217/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Άρειος Πάγος

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών — Σπύρος Λούης

Διατακτικό

Το άρθρο 2 και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση δυνάμει της οποίας οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα οι οποίοι συμπληρώνουν, κατά τη διάρκεια συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης με πλήρη σύνταξη γήρατος τίθενται, έως τη λύση της σύμβασης εργασίας τους, υπό καθεστώς εργασιακής εφεδρείας το οποίο συνεπάγεται μείωση των αποδοχών τους, απώλεια της τυχόν δυνατότητας επαγγελματικής εξέλιξής τους και μείωση, ή ακόμη και απώλεια, της αποζημίωσης απόλυσης την οποία θα δικαιούνταν να λάβουν κατά τη λύση της σχέσης εργασίας, εφόσον η ρύθμιση αυτή επιδιώκει θεμιτό σκοπό της πολιτικής στον τομέα της απασχόλησης και τα μέσα για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού είναι πρόσφορα και αναγκαία.

(1) ΕΕ C 319 της 23.9.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eutelsat SA κατά Autorité de régulation des communications électroniques et des postes, Inmarsat Ventures SE, πρώην Inmarsat Ventures Ltd

(Υπόθεση C-515/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Τομέας των τηλεπικοινωνιών - Εναρμονισμένη χρήση ραδιοφάσματος στη ζώνη συχνοτήτων των 2 GHz για την υλοποίηση συστημάτων που παρέχουν κινητές δορυφορικές υπηρεσίες - Απόφαση 626/2008/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και βʹ - Άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, σημείο ii - Άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 2 - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 3 - Κινητά δορυφορικά συστήματα - Έννοια του «κινητού επίγειου σταθμού» - Έννοια των «συμπληρωματικών επίγειων σκελών» - Έννοια της «απαιτούμενης ποιότητας» - Ρόλος των δορυφορικών και των επίγειων σκελών - Υποχρέωση του επιλεγμένου φορέα εκμετάλλευσης κινητών δορυφορικών συστημάτων να εξυπηρετεί ορισμένο ποσοστό του πληθυσμού και του εδάφους - Μη τήρηση - Συνέπειες)

(2021/C 217/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Eutelsat SA

κατά

Autorité de régulation des communications électroniques et des postes, Inmarsat Ventures SE, πρώην Inmarsat Ventures Ltd

παρισταμένων των: Viasat Inc., Viasat UK Ltd

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία αʹ και βʹ, της αποφάσεως 626/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2008, για την επιλογή και αδειοδότηση συστημάτων που παρέχουν κινητές δορυφορικές υπηρεσίες (MSS), σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 3, της ίδιας αποφάσεως, έχει την έννοια ότι ένα κινητό δορυφορικό σύστημα δεν απαιτείται να στηρίζεται κυρίως, από απόψεως χωρητικότητας μετάδοσης δεδομένων, στο δορυφορικό σκέλος του, τα δε συμπληρωματικά επίγεια σκέλη των κινητών δορυφορικών συστημάτων μπορούν να εγκαθίστανται κατά τρόπο ώστε να καλύπτουν το σύνολο του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν το δορυφορικό σκέλος δεν επιτρέπει να διασφαλιστούν οι επικοινωνίες σε κανένα σημείο του εν λόγω εδάφους με την «απαιτούμενη ποιότητα», κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της εν λόγω αποφάσεως, η οποία εκλαμβάνεται ως το επίπεδο ποιότητας που είναι αναγκαίο για την παροχή της υπηρεσίας του φορέα εκμετάλλευσης του εν λόγω συστήματος, υπό την προϋπόθεση ότι δεν νοθεύεται ο ανταγωνισμός και το δορυφορικό σκέλος έχει πραγματική και συγκεκριμένη χρησιμότητα, υπό την έννοια ότι πρέπει να είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του κινητού δορυφορικού συστήματος, υπό την επιφύλαξη της ανεξάρτητης λειτουργίας των συμπληρωματικών επίγειων σκελών σε περίπτωση αποτυχίας του δορυφορικού σκέλους, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει τους δεκαοκτώ μήνες.

2)	Προκειμένου να εμπίπτει στην έννοια του «κινητού επίγειου σταθμού» κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, της αποφάσεως 626/2008, ένας τέτοιος σταθμός δεν απαιτείται να μπορεί να επικοινωνεί, χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό, τόσο με συμπληρωματικό επίγειο σκέλος όσο και με δορυφόρο.

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, της αποφάσεως 626/2008 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση στην οποία αποδεικνύεται ότι ένας φορέας εκμετάλλευσης ο οποίος επελέγη σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙ της εν λόγω αποφάσεως και έλαβε άδεια χρήσης του ραδιοφάσματος δυνάμει του άρθρου 7 της ίδιας αποφάσεως δεν έχει παράσχει κινητές δορυφορικές υπηρεσίες μέσω κινητού δορυφορικού συστήματος μέχρι την καταληκτική ημερομηνία που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, σημείο ii, της αποφάσεως 626/2008, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δεν μπορούν να αρνούνται στον φορέα αυτόν τη χορήγηση των αναγκαίων αδειών για την παροχή συμπληρωματικών επίγειων σκελών κινητών δορυφορικών συστημάτων, με την αιτιολογία ότι αυτός δεν τήρησε τη δέσμευση που είχε αναλάβει κατά την υποβολή της αίτησής του.

(1) ΕΕ C 295 της 02.09.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Bundesfinanzgericht, Außenstelle Graz (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SK Telecom Co. Ltd. κατά Finanzamt Graz-Stadt

(Υπόθεση C-593/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Καθορισμός του τόπου παροχής των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών - Περιαγωγή υπηκόων τρίτων χωρών σε δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 59α, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β' - Δυνατότητα των κρατών μελών να μεταφέρουν τον τόπο παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στο έδαφός τους)

(2021/C 217/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzgericht, Außenstelle Graz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SK Telecom Co. Ltd.

κατά

Finanzamt Graz-Stadt

Διατακτικό

Το άρθρο 59α, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε, από 1ης Ιανουαρίου 2010, με την οδηγία 2008/8/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, έχει την έννοια ότι οι υπηρεσίες περιαγωγής οι οποίες παρέχονται από εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα φορέα κινητής τηλεφωνίας προς τους πελάτες του, που είναι επίσης εγκατεστημένοι ή έχουν την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους στην τρίτη χώρα, και οι οποίες τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν το εθνικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν προσωρινά πρέπει να θεωρούνται ότι αποτελούν αντικείμενο «πραγματικής χρησιμοποίησης ή εκμετάλλευσης» στο εν λόγω κράτος μέλος, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, οπότε το κράτος μέλος μπορεί να θεωρήσει ότι ο τόπος παροχής των υπηρεσιών περιαγωγής βρίσκεται στο έδαφός του, ανεξάρτητα από τη φορολογική μεταχείριση στην οποία υπόκεινται οι υπηρεσίες αυτές βάσει του εσωτερικού δικαίου της τρίτης χώρας, όταν η άσκηση της δυνατότητας αυτής έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή της μη φορολόγησης των εν λόγω υπηρεσιών εντός της Ένωσης.

(1) ΕΕ C 27 της 27.01.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 — Italmobiliare SpA, Sirap-Gema SpA, Sirap France SAS, Petruzalek GmbH, Petruzalek s.r.o., Petruzalek s.r.o., Petruzalek kft κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-694/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των συσκευασιών τροφίμων για λιανική πώληση - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Προϋποθέσεις χορήγησης του ευεργετήματος της απαλλαγής από το πρόστιμο - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων - Αξία των πωλήσεων - Ανώτατο όριο του προστίμου - Διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας - Εύλογο χρονικό διάστημα - Ικανότητα πληρωμής)

(2021/C 217/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Italmobiliare SpA, Sirap-Gema SpA, Sirap France SAS, Petruzalek GmbH, Petruzalek s.r.o., Petruzalek s.r.o., Petruzalek kft (εκπρόσωπος: F. Moretti, avvocatessa)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Rossi, T. Vecchi, στη συνέχεια P. Rossi, G. Conte και C. Sjödin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Οι Italmobiliare SpA, Sirap-Gema SpA, Sirap France SAS, Petruzalek GmbH, Petruzalek s.r.o., Petruzalek s.r.o. και Petruzalek kft φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 372 της 4.11.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Court of Appeal in Northern Ireland (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TKF κατά Department of Justice for Northern Ireland

(Υπόθεση C-729/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής - Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 - Χρονικό πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 75 - Αποφάσεις που εκδόθηκαν από δικαστήριο κράτους μέλους πριν από την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

(2021/C 217/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal in Northern Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

TKF

κατά

Department of Justice for Northern Ireland

Διατακτικό

Το άρθρο 75, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται μόνο στις αποφάσεις που εκδόθηκαν από τα εθνικά δικαστήρια σε κράτη που ήταν ήδη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τον χρόνο έκδοσης των αποφάσεων αυτών.

Κατ’ ορθή ερμηνεία του κανονισμού 4/2009, από καμία διάταξή του δεν μπορεί να συναχθεί ότι αποφάσεις σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής οι οποίες εκδόθηκαν σε κράτος πριν από την προσχώρησή του στην Ένωση και πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού μπορούν να αναγνωριστούν και να εκτελεστούν, μετά την προσχώρηση του κράτους αυτού στην Ένωση, σε άλλο κράτος μέλος.

(1) ΕΕ C 423 της 16.12.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 — Βασίλειο των Κάτω Χωρών κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-733/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή αλιευτική πολιτική - Κανονισμός (ΕΕ) 1380/2013 - Διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων - Προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων - Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 - Τεχνικά μέτρα - Παράρτημα V, μέρος Δ - Απαγόρευση της αλιείας με τράτες με ηλεκτρικό ρεύμα - Αρχή της αναλογικότητας - Αρχή της προφύλαξης)

(2021/C 217/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M.K. Bulterman, M. Noort και P. Huurnink)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Naert και A. Maceroni), Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: R. van de Westelaken, I. Liukkonen και K. Zejdová)

Παρεμβαίνουσα υπέρ των καθών: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: A.-L. Desjonquères και M. J.-L. Carré)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Tο Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

3.	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 423 της 16.12.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ZS «Plaukti»

(Υπόθεση C-736/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) - Κανονισμός (ΕΚ) 1698/2005 - Κανονισμός (ΕΕ) 65/2011 - Άρθρο 16, παράγραφος 5, τρίτο εδάφιο - Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 - Άρθρα 4 και 6 - Κανονισμός (ΕΚ) 1122/2009 - Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης - Γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις - Ενίσχυση για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στους λειμώνες - Μη τήρηση των προϋποθέσεων χορήγησης αυτών των ενισχύσεων - Πρόωρη κοπή της χορτονομής - Μείωση των ενισχύσεων και αποκλεισμός από τις ενισχύσεις - Υποχρεωτικά πρότυπα - Κανονιστικές απαιτήσεις διαχείρισης - Στοιχειώδεις απαιτήσεις για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση - Δεσμεύσεις που υπερβαίνουν τα υποχρεωτικά πρότυπα, τις στοιχειώδεις απαιτήσεις και τις λοιπές σχετικές υποχρεωτικές απαιτήσεις που θεσπίζονται από την εθνική νομοθεσία)

(2021/C 217/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ZS «Plaukti»

παρισταμένης της: Lauku atbalsta dienests

Διατακτικό

Το άρθρο 16, παράγραφος 5, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 65/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιανουαρίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου όσον αφορά την εφαρμογή διαδικασιών ελέγχου καθώς και την πολλαπλή συμμόρφωση σε σχέση με μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης, έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία ο αιτών τη χορήγηση ενίσχυσης δεν έχει μεν τηρήσει τις γεωργοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις σχετικά με τους όρους κοπής της χορτονομής, πλην όμως δεν έχει διαπιστωθεί καμία τροποποίηση της οικείας καλλιεργητικής ομάδας.

Τα άρθρα 4 και 6 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, σε συνδυασμό με το άρθρο 39, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία μία και μόνη απαίτηση μπορεί να συνιστά ταυτοχρόνως στοιχειώδη απαίτηση για την καλή γεωργική και περιβαλλοντική κατάσταση και απαίτηση υπερβαίνουσα τις στοιχειώδεις αυτές απαιτήσεις, ήτοι προϋπόθεση για τη χορήγηση γεωργοπεριβαλλοντικών ενισχύσεων.

(1) ΕΕ C 413 της 09.12.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Finanzgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The North of England P & I Association Ltd., διάδοχος της Marine Shipping Mutual Insurance Company κατά Bundeszentralamt für Steuern

(Υπόθεση C-786/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Πρωτασφάλιση εκτός της ασφάλειας ζωής - Δεύτερη οδηγία 88/357/ΕΟΚ - Άρθρο 2, στοιχείο δ', δεύτερη περίπτωση - Οδηγία 92/49/ΕΟΚ - Άρθρο 46, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο - Φόρος ασφαλίστρων - Έννοια του «κράτους μέλους όπου βρίσκεται ο κίνδυνος» - Μεταφορικά μέσα κάθε είδους - Έννοια του «κράτους μέλους καταχώρισης» - Ασφάλιση ποντοπόρων πλοίων - Πλοία τα οποία είναι εγγεγραμμένα στο νηολόγιο που τηρείται από ένα κράτος μέλος, αλλά φέρουν τη σημαία άλλου κράτους μέλους ή τρίτου κράτους βάσει αδείας προσωρινής αλλαγής σημαίας)

(2021/C 217/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The North of England P & I Association Ltd., διάδοχος της Marine Shipping Mutual Insurance Company

κατά

Bundeszentralamt für Steuern

Διατακτικό

Το άρθρο 46, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής και για την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 88/357/ΕΟΚ (τρίτη οδηγία για την πρωτασφάλιση εκτός της ασφάλειας ζωής), σε συνδυασμό με το άρθρο 2, στοιχείο δ', δεύτερη περίπτωση, της δεύτερης οδηγίας 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1988, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής, και τη θέσπιση των διατάξεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 73/239/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι, όταν συμβάσεις ασφαλίσεως αφορούν την κάλυψη διαφόρων κινδύνων που συνδέονται με την εκμετάλλευση ποντοπόρων πλοίων τα οποία είναι εγγεγραμμένα σε νηολόγιο που τηρείται από ένα κράτος μέλος, αλλά φέρουν τη σημαία άλλου κράτους μέλους ή τρίτου κράτους βάσει αδείας προσωρινής αλλαγής σημαίας, πρέπει να θεωρείται ως «κράτος μέλος καταχώρισης» του οικείου πλοίου και, επομένως, ως «κράτος μέλος όπου βρίσκεται ο κίνδυνος», κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, το οποίο έχει την αποκλειστική εξουσία φορολογήσεως των ασφαλίστρων που καταβάλλονται στο πλαίσιο των εν λόγω συμβάσεων ασφαλίσεως, το κράτος μέλος που τηρεί το νηολόγιο στο οποίο είναι εγγεγραμμένο το πλοίο αυτό με κύριο σκοπό την απόδειξη της κυριότητας του πλοίου.

(1) ΕΕ C 45 της 10.2.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Tribunal d’arrondissement (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — EQ κατά Administration de l’Enregistrement, des Domaines et de la TVA

(Υπόθεση C-846/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Οικονομική δραστηριότητα - Παροχές υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας - Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και άρθρο 9, παράγραφος 1 - Απαλλαγές - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' - Παροχές υπηρεσιών οι οποίες συνδέονται στενά με την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση - Παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται από δικηγόρο στο πλαίσιο ανατεθειμένων σε αυτόν καθηκόντων προστασίας ενηλίκων ανίκανων προς δικαιοπραξία - Οργανισμός που αναγνωρίζεται ως κοινωνικού χαρακτήρα)

(2021/C 217/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal d’arrondissement

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Administration de l’Enregistrement, des Domaines et de la TVA

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι συνιστούν οικονομική δραστηριότητα, κατά τη διάταξη αυτή, οι παροχές υπηρεσιών σε ενηλίκους ανίκανους προς δικαιοπραξία οι οποίες αποσκοπούν στην προστασία τους στο πλαίσιο των πράξεων του συναλλακτικού βίου και των οποίων η εκπλήρωση ανατίθεται δυνάμει του νόμου από δικαστική αρχή στον παρέχοντα υπηρεσίες, η αμοιβή του οποίου καθορίζεται από την ίδια αρχή κατ’ αποκοπήν ή βάσει κατά περίπτωση εκτιμήσεως, λαμβανομένης υπόψη, μεταξύ άλλων, της περιουσιακής καταστάσεως του ανίκανου προς δικαιοπραξία προσώπου, ενώ δύναται να καταβληθεί και από το κράτος σε περίπτωση απορίας του τελευταίου, εφόσον πρώτον, οι εν λόγω παροχές υπηρεσιών πραγματοποιούνται εξ επαχθούς αιτίας, δεύτερον, ο παρέχων υπηρεσίες αποκομίζει από αυτές μόνιμα εισοδήματα, και τρίτον, το συνολικό επίπεδο της αντισταθμίσεως για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα καθορίζεται βάσει κριτηρίων τα οποία αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών του περί ου ο λόγος παρέχοντος υπηρεσίες.

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112, αφενός, συνιστούν «παροχές υπηρεσιών που συνδέονται στενά με την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση» οι υπηρεσίες οι οποίες παρέχονται σε ενηλίκους ανίκανους προς δικαιοπραξία και αποσκοπούν στην προστασία τους στο πλαίσιο των πράξεων του συναλλακτικού βίου και, αφετέρου, δεν αποκλείεται η δυνατότητα αναγνωρίσεως ενός δικηγόρου ο οποίος παρέχει τέτοιες υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα, όσον αφορά την επιχείρηση που εκμεταλλεύεται και εντός των ορίων των επίμαχων υπηρεσιών, ως οργανισμού κοινωνικού χαρακτήρα, με την επισήμανση, ωστόσο, ότι μια τέτοια αναγνώριση πρέπει να γίνεται υποχρεωτικώς από δικαστική αρχή μόνον εάν το οικείο κράτος μέλος, καθόσον αρνείται να προβεί σε αυτήν, έχει υπερβεί τα όρια της εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτει επί του συγκεκριμένου ζητήματος.

Η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης δεν εμποδίζει τη φορολογική αρχή να υπαγάγει στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ορισμένες πράξεις που ανάγονται σε προγενέστερη περίοδο σε περίπτωση που, αφενός, η αρχή αυτή έκανε επί πολλά έτη δεκτές τις δηλώσεις ΦΠΑ του υποκειμένου στον φόρο οι οποίες δεν περιελάμβαναν τις πράξεις ίδιας φύσεως στις φορολογητέες πράξεις και, αφετέρου, ο υποκείμενος στον φόρο αδυνατεί να ανακτήσει τον οφειλόμενο ΦΠΑ από εκείνους που κατέβαλαν αμοιβή για τις επίμαχες πράξεις, οπότε οι καταβληθείσες αμοιβές θεωρείται ότι περιλαμβάνουν ήδη τον οφειλόμενο ΦΠΑ.

(1) ΕΕ C 54 της 17.2.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M-GmbH κατά Finanzamt für Körperschaften

(Υπόθεση C-868/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 9 - Υποκείμενοι στον φόρο - Άρθρο 11 - Δυνατότητα των κρατών μελών να εκλαμβάνουν ως ενιαίο υποκείμενο στον φόρο οικονομικούς φορείς οι οποίοι είναι μεν ανεξάρτητοι μεταξύ τους από νομική άποψη, συνδέονται όμως στενά από χρηματοδοτικής, οικονομικής και οργανωτικής άποψης («όμιλος ΦΠΑ») - Έννοια της «στενής σύνδεσης από χρηματοδοτικής άποψης» - Εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας αποκλείεται η δυνατότητα να είναι μέλος ομίλου ΦΠΑ προσωπική εταιρία στην οποία εκτός από τη δεσπόζουσα εταιρία είναι εταίροι και πρόσωπα που δεν είναι ενσωματωμένα από χρηματοδοτική άποψη στη δεσπόζουσα εταιρία - Ασφάλεια δικαίου - Μέτρα πρόληψης της φοροδιαφυγής ή της φοροαποφυγής - Αναλογικότητα - Ουδετερότητα του ΦΠΑ)

(2021/C 217/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Berlin-Brandenburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M-GmbH

κατά

Finanzamt für Körperschaften

Διατακτικό

Το άρθρο 11 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της αναλογικότητας και της φορολογικής ουδετερότητας έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση που εξαρτά τη δυνατότητα προσωπικής εταιρίας να σχηματίσει μαζί με τη δεσπόζουσα εταιρία όμιλο προσώπων που μπορεί να εκληφθεί ως ενιαίο υποκείμενο στον φόρο προστιθέμενης αξίας από την προϋπόθεση ότι οι εταίροι της προσωπικής εταιρίας, πέραν της δεσπόζουσας εταιρίας, είναι πρόσωπα που είναι ενσωματωμένα από χρηματοδοτικής άποψης στην εν λόγω δεσπόζουσα εταιρία.

(1) ΕΕ C 77 της 09.03.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Grupa Warzywna Sp. z o.o. κατά Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

(Υπόθεση C-935/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 273 - Υπερεκτίμηση, στη φορολογική δήλωση, του ποσού της επιστροφής του ΦΠΑ - Εσφαλμένη εκτίμηση του υποκειμένου στον φόρο ως προς τον φορολογητέο χαρακτήρα της πράξεως - Διόρθωση της φορολογικής δηλώσεως κατόπιν ελέγχου - Κύρωση ίση προς το 20 % του ποσού κατά το οποίο υπερεκτιμήθηκε το ποσό της επιστροφής του ΦΠΑ - Αρχή της αναλογικότητας)

(2021/C 217/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Grupa Warzywna Sp. z o.o.

κατά

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu

Διατακτικό

Το άρθρο 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας και η αρχή της αναλογικότητας έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση που επιβάλλει σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος εσφαλμένως χαρακτήρισε πράξη απαλλασσόμενη από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ως πράξη υποκείμενη στον εν λόγω φόρο κύρωση ίση προς το 20 % του ποσού κατά το οποίο υπερεκτιμήθηκε το ποσό της επιστροφής του ΦΠΑ που αξιώθηκε αδικαιολόγητα, στο μέτρο που η κύρωση αυτή επιβάλλεται αδιακρίτως τόσο σε περίπτωση κατά την οποία η παρατυπία οφείλεται σε πεπλανημένη εκτίμηση των συναλλασσομένων μερών ως προς τον φορολογητέο χαρακτήρα της πράξεως, η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία ενδείξεων απάτης και από την ανυπαρξία απώλειας εσόδων για το Δημόσιο Ταμείο, όσο και σε περίπτωση κατά την οποία δεν συντρέχουν τέτοιες ειδικές περιστάσεις.

(1) ΕΕ C 191 της 08.6.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hengstenberg GmbH & Co. KG κατά Spreewaldverein eV

(Υπόθεση C-53/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία γεωγραφικών ενδείξεων και ονομασιών προελεύσεως γεωργικών προϊόντων και τροφίμων - Κανονισμός (ΕΕ) 1151/2012 - Άρθρο 49, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο και παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο - Άρθρο 53, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο - Τροποποίηση των προδιαγραφών προϊόντος - Αγγούρια του δάσους Sprée (Γερμανία) «Spreewälder Gurken (ΠΓΕ)» - Mη ήσσονος σημασίας τροποποιήσεις - Διαδικασία ενστάσεως - Υποβολή ενστάσεως κατά της αιτήσεως τροποποιήσεως - Ένδικο μέσο κατά της αποφάσεως που δέχεται την αίτηση αυτή - Έννοια του «εννόμου συμφέροντος»)

(2021/C 217/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hengstenberg GmbH & Co. KG

κατά

Spreewaldverein eV

Διατακτικό

Το άρθρο 49, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, και παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, σε συνδυασμό με το άρθρο 53, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο του κανονισμού αυτού, έχει την έννοια ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας που αφορά τις αιτήσεις μη ήσσονος σημασίας τροποποιήσεως των προδιαγραφών προϊόντος το οποίο φέρει προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, για να θεμελιωθεί το «έννομο συμφέρον» που απαιτείται για την υποβολή ενστάσεως κατά της κατατεθείσας αιτήσεως τροποποιήσεως ή την άσκηση ένδικης προσφυγής κατά της αποφάσεως που δέχεται την αίτηση αυτή, αρκεί να υφίσταται, λόγω των τροποποιήσεων που ζητήθηκαν, οιαδήποτε ενεστώσα ή ενδεχόμενη, αλλά όχι εντελώς απίθανη, οικονομική επίπτωση εις βάρος φυσικού ή νομικού προσώπου, εφόσον ο κίνδυνος να θιγούν τα συμφέροντα του προσώπου αυτού δεν είναι εντελώς απίθανος ή υποθετικής φύσεως, γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 161 της 11.05.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 15ης Απριλίου 2021 [αίτηση του Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vogel Import Export NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-62/20) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 - Τελωνειακή ένωση - Κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογικές κλάσεις - Κλάσεις 4407 και 4409 - Πλανισμένες ξύλινες σανίδες των οποίων οι τέσσερις γωνίες έχουν ελαφρώς στρογγυλευτεί καθ’ όλο το μήκος της σανίδας)

(2021/C 217/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vogel Import Export NV

κατά

Belgische Staat

Διατακτικό

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1821 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2016, έχει την έννοια ότι οι πλανισμένες ξύλινες σανίδες των οποίων οι τέσσερις γωνίες έχουν ελαφρώς στρογγυλευτεί καθ’ όλο το μήκος της σανίδας δεν πρέπει να θεωρούνται ως έχουσες καθορισμένη μορφή και δύνανται να υπαχθούν στην κλάση 4407 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας.

(1) ΕΕ C 201 της 15.06.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Ravensburg (Γερμανία) στις 17 Φεβρουαρίου 2021 — QB κατά Daimler AG

(Υπόθεση C-100/21)

(2021/C 217/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Ravensburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: QB

Εναγομένη: Daimler AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποσκοπούν το άρθρο 18, παράγραφος 1, το άρθρο 26, παράγραφος 1, και το άρθρο 46 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 (2), επίσης στην προστασία των συμφερόντων μεμονωμένων αγοραστών μηχανοκίνητων οχημάτων;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Περιλαμβάνεται σε αυτά και το συμφέρον του μεμονωμένου αγοραστή οχήματος να μην αγοράσει όχημα το οποίο δεν είναι σύμφωνο με τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης, ιδίως δε να μην αγοράσει όχημα εξοπλισμένο με απαγορευμένο σύστημα αναστολής κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 715/2007;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα:

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι αγοραστής ο οποίος αγόρασε ακουσίως όχημα το οποίο ο κατασκευαστής διέθεσε στην αγορά με απαγορευμένο σύστημα αναστολής, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 715/2007, μπορεί να εγείρει κατά του κατασκευαστή του οχήματος αστικές αξιώσεις αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας, ιδίως δε, επίσης, αξίωση επιστροφής του τιμήματος αγοράς που κατέβαλε για το όχημα έναντι ταυτόχρονης παραδόσεως και μεταβιβάσεως της κυριότητας του οχήματος, μόνο κατ’ εξαίρεση σε περίπτωση που ο κατασκευαστής του οχήματος ενήργησε εκ προθέσεως και κατά τρόπο αντίθετο προς τα χρηστά ήθη;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Επιβάλλεται κατά το δίκαιο της Ένωσης να έχει ο αγοραστής του οχήματος αστική αξίωση αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας κατά του κατασκευαστή του οχήματος για κάθε υπαίτια (εξ αμελείας ή εκ προθέσεως) ενέργεια του κατασκευαστή αυτού όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά οχήματος εφοδιασμένου με απαγορευμένο σύστημα αναστολής κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 715/2007;

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα προδικαστικά ερωτήματα 1 έως 4:

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι ο αγοραστής του οχήματος οφείλει κατά το εθνικό δίκαιο να συνυπολογίσει το όφελος από την πραγματική χρήση του οχήματος στην περίπτωση που αξιώνει από τον κατασκευαστή, βάσει της αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας, την επιστροφή του τιμήματος αγοράς οχήματος που διατέθηκε στην αγορά με απαγορευμένο σύστημα αναστολής, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 715/2007, έναντι ταυτόχρονης παραδόσεως και μεταβιβάσεως της κυριότητας του οχήματος;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως:

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι το ως άνω όφελος χρήσεως υπολογίζεται με βάση το συνολικό τίμημα αγοράς, χωρίς να αφαιρείται η απομείωση της αξίας του οχήματος λόγω του ότι ήταν εξοπλισμένο με απαγορευμένο σύστημα αναστολής και/ή λαμβανομένης υπόψη της μη ηθελημένης χρήσεως, από τον αγοραστή, οχήματος το οποίο δεν είναι σύμφωνο με το δίκαιο της Ένωσης;

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα προδικαστικά ερωτήματα 1 έως 6:

Είναι το άρθρο 348, παράγραφος 3, του ZPO (κώδικα πολιτικής δικονομίας), στο μέτρο που η διάταξη αυτή αφορά επίσης την έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής βάσει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, ασύμβατο προς την αρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων περί προδικαστικής παραπομπής δυνάμει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και δεν πρέπει, ως εκ τούτου, να εφαρμόζεται στην έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής;

(1) Οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ 2007, L 263, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (ΕΕ 2007, L 171, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht, Autonome Sektion für die Provinz Bozen (Ιταλία) στις 18 Φεβρουαρίου 2021 — KW κατά Αυτόνομης επαρχίας Bolzano

(Υπόθεση C-102/21)

(2021/C 217/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht, Autonome Sektion für die Provinz Bozen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: KW

Καθής: Αυτόνομη επαρχία Bolzano

Προδικαστικά ερωτήματα

Έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2016 η ισχύς της εγκεκριμένης με την απόφαση της Επιτροπής SA.32113 (2010/N), της 25ης Ιουλίου 2012, ενισχύσεως, ανερχόμενης σε ποσοστό 80 % και χορηγηθείσας για την κατασκευή μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για ιδία χρήση από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε στάνες και καταφύγια ορεινών περιοχών των Άλπεων, των οποίων η σύνδεση στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι ανέφικτη χωρίς εύλογη τεχνική και οικονομική επιβάρυνση;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του ερωτήματος αυτού:

2.1	Έχει το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 (1) την έννοια ότι, σε περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής ενισχύσεων, η Επιτροπή οφείλει να εκδώσει απόφαση ανακτήσεως πριν από την παρέμβαση των κρατικών αρχών;

2.2

Είναι η προαναφερθείσα ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι στοχεύει στην προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών περιοχών, ή θα μπορούσε να προκαλέσει στρέβλωση του ανταγωνισμού και να επηρεάσει αρνητικά τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών;

(1) Κανονισμός του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht, Autonome Sektion für die Provinz Bozen (Ιταλία) στις 18 Φεβρουαρίου 2021 — SG κατά Αυτόνομης επαρχίας Bolzano

(Υπόθεση C-103/21)

(2021/C 217/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht, Autonome Sektion für die Provinz Bozen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: SG

Καθής: Αυτόνομη επαρχία Bolzano

Προδικαστικά ερωτήματα

Έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2016 η ισχύς της εγκεκριμένης με την απόφαση της Επιτροπής SA.32113 (2010/N) της 25ης Ιουλίου 2012 ενισχύσεως, ανερχόμενης σε ποσοστό 80 % και χορηγηθείσας για την κατασκευή μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για ιδία χρήση από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε στάνες και καταφύγια ορεινών περιοχών των Άλπεων, των οποίων η σύνδεση στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι ανέφικτη χωρίς εύλογη τεχνική και οικονομική επιβάρυνση;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του ερωτήματος αυτού:

2.1	Πρέπει στη συνέχεια να εξετασθεί επιπροσθέτως αν το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 (1) έχει την έννοια ότι, σε περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής ενισχύσεων, η Επιτροπή οφείλει να εκδώσει απόφαση ανακτήσεως πριν από την παρέμβαση των κρατικών αρχών;

2.2

Πρέπει να ελεγχθεί αν η προαναφερθείσα ενίσχυση είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι στοχεύει στην προώθηση της αναπτύξεως ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων, ή αν ενδέχεται να προκαλέσει στρέβλωση του ανταγωνισμού και να επηρεάσει αρνητικά τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών;

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) στις 4 Μαρτίου 2021 — EV κατά Agence fédérale pour l’Accueil des demandeurs d’asile (Fedasil)

(Υπόθεση C-134/21)

(2021/C 217/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: EV

Καθής: Agence fédérale pour l’Accueil des demandeurs d’asile (Fedasil)

Με διάταξη της 26ης Μαρτίου 2021, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν απαγορεύεται σε κράτος μέλος να λαμβάνει έναντι του αιτούντος ο οποίος έχει ασκήσει προσφυγή κατά της αποφάσεως μεταφοράς του προς άλλο κράτος μέλος, κατά την έννοια του άρθρου 26, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, προπαρασκευαστικά μέτρα για τη μεταφορά αυτή, όπως είναι η τοποθέτησή του σε συγκεκριμένη δομή υποδοχής, όπου στα πρόσωπα αυτά παρέχεται υποστήριξη για την προετοιμασία της μεταφοράς τους.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 11 Μαρτίου 2021 — Ministerio Fiscal, Abogacía del Estado και Πολιτικό Κόμμα VOX κατά Lluís Puig Gordi, Carles Puigdemont Casamajó, Antoni Comín Oliveres, Clara Ponsatí Obiols, Meritxell Serret Aleu, Marta Rovira Vergés και Anna Gabriel Sabaté

(Υπόθεση C-158/21)

(2021/C 217/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην κύρια δίκη

Κατηγορίες προσαπτόμενες από: Ministerio Fiscal, Abogacía del Estado και Πολιτικό Κόμμα VOX

Κατηγορούμενοι: Lluís Puig Gordi, Carles Puigdemont Casamajó, Antoni Comín Oliveres, Clara Ponsatí Obiols, Meritxell Serret Aleu, Marta Rovira Vergés και Anna Gabriel Sabaté

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Επιτρέπει η απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ (1) στη δικαστική αρχή εκτελέσεως να αρνηθεί την παράδοση του εκζητούμενου μέσω ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης προσώπου βάσει λόγων αρνήσεως οι οποίοι προβλέπονται από το εθνικό της δίκαιο, πλην όμως δεν περιλαμβάνονται ως τέτοιοι στην απόφαση-πλαίσιο;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα και προκειμένου να διασφαλιστεί το εκτελεστό ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και να χρησιμοποιηθεί ορθώς ο μηχανισμός του άρθρου 15, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ:

Οφείλει η δικαστική αρχή εκδόσεως να διερευνά και να εξετάζει τα δίκαια των διαφόρων κρατών προκειμένου να λάβει υπόψη πιθανούς λόγους αρνήσεως εκτελέσεως ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που δεν προβλέπονται στην απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ;

Βάσει των απαντήσεων στα προηγούμενα ερωτήματα και λαμβανομένου υπόψη ότι, κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ, η αρμοδιότητα της δικαστικής αρχής εκδόσεως να εκδίδει ΕΕΣ καθορίζεται από το δίκαιο του κράτους εκδόσεως:

Πρέπει η διάταξη αυτή να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η δικαστική αρχή εκτελέσεως μπορεί να αμφισβητήσει την αρμοδιότητα της δικαστικής αρχής εκδόσεως επί της συγκεκριμένης ποινικής υποθέσεως και να αρνηθεί την παράδοση, επειδή θεωρεί την δικαστική αρχή εκδόσεως αναρμόδια να εκδώσει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης;

Σε σχέση με την ενδεχόμενη δυνατότητα της δικαστικής αρχής εκτελέσεως να ελέγξει τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του εκζητούμενου προσώπου στο κράτος εκδόσεως:

4.1

Επιτρέπει η απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ στη δικαστική αρχή εκτελέσεως να αρνηθεί την παράδοση του εκζητούμενου προσώπου για τον λόγο ότι εκτιμά, βάσει εκθέσεως ομάδας εργασίας την οποία έχει προσκομίσει ενώπιόν της το ίδιο το εκζητούμενο πρόσωπο, ότι υφίσταται κίνδυνος προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του στο κράτος μέλος εκδόσεως;

4.2

Για τους σκοπούς του προηγούμενου ερωτήματος, συνιστά η έκθεση αυτή αντικειμενικό, αξιόπιστο, ακριβές και δεόντως ενημερωμένο στοιχείο, ικανό να δικαιολογήσει, υπό το πρίσμα της νομολογίας του Δικαστηρίου, την άρνηση παραδόσεως του εκζητούμενου προσώπου λόγω σοβαρού κινδύνου προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του;

4.3

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, τι είδους στοιχεία απαιτεί το δίκαιο της Ένωσης ώστε ένα κράτος μέλος να συναγάγει ότι στο κράτος μέλος εκδόσεως υφίσταται κίνδυνος προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων τον οποίον προβάλλει το εκζητούμενο πρόσωπο και ο οποίος δικαιολογεί την άρνηση εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης;

Ασκεί επιρροή στις απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα το γεγονός ότι το πρόσωπο του οποίου ζητείται η παράδοση είχε τη δυνατότητα να επικαλεστεί ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους εκδόσεως την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του, καθώς και να αμφισβητήσει ενώπιόν τους την αρμοδιότητα της δικαστικής αρχής εκδόσεως και το εις βάρος του ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, ακόμη και σε δεύτερο βαθμό;

Ασκεί επιρροή στις απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα το γεγονός ότι η δικαστική αρχή εκτελέσεως αρνείται να εκτελέσει ένα ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης για λόγους που δεν προβλέπονται ρητώς στην εν λόγω απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, στηριζόμενη ιδίως στην έλλειψη αρμοδιότητας της δικαστικής αρχής εκδόσεως και στην ύπαρξη σοβαρού κινδύνου προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο κράτος εκδόσεως, τούτο δε χωρίς ζητήσει από τη δικαστική αρχή εκδόσεως τις συγκεκριμένες συμπληρωματικές πληροφορίες που μπορούν να επηρεάσουν την απόφαση αυτή;

Εάν από τις απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα προκύψει ότι, υπό τις συνθήκες της υποθέσεως, η απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ δεν επιτρέπει την άρνηση παραδόσεως ενός προσώπου βάσει των προαναφερθέντων λόγων αρνήσεως:

Αντιτίθεται η απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ στην έκδοση από το αιτούν δικαστήριο νέου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εις βάρος του ίδιου προσώπου, το οποίο να απευθύνεται προς το ίδιο κράτος μέλος;

(1) Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (EE 2002, L 190, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei conti — Sezione regionale di controllo per la Campania (Ιταλία) στις 10 Μαρτίου 2021 — Comune di Camerota

(Υπόθεση C-161/21)

(2021/C 217/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei conti — Sezione regionale di controllo per la Campania

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Comune di Camerota

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθενται τα άρθρα 2 (ιδίως όσον αφορά την αρχή του κράτους δικαίου) και 19 ΣΕΕ, το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 120, παράγραφος 1, το άρθρο 126, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, το άρθρο 3, παράγραφος 1, το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 12 της οδηγίας 2011/85/EE (1), το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) 473/2013 (2), καθώς και οι αρχές του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί αναλογικότητας, καλόπιστης συνεργασίας και πρακτικής αποτελεσματικότητας, οι οποίες απορρέουν από τα άρθρα 4 και 5 ΣΕΕ, στην ερμηνεία και εφαρμογή εθνικής ρύθμισης για την αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης, όπως η ρύθμιση του άρθρου 53, παράγραφος 8, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου 104, της 14ης Αυγούστου 2020, η οποία κυρώθηκε κατόπιν τροποποιήσεων με τον νόμο 126 της 13ης Οκτωβρίου 2020, υπό την έννοια ότι η εν λόγω ρύθμιση εμποδίζει, ακόμη και προσωρινά (από τις 15η Αυγούστου 2020 έως τις 30 Ιουνίου 2021, και επομένως κατά πολύ πέραν της κατάστασης έκτακτης ανάγκης), τον έγκαιρο και αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο της τήρησης των δημοσιονομικών κανόνων που ανατίθεται, βάσει του εθνικού συνταγματικού και νομοθετικού πλαισίου, σε ανεξάρτητο δικαστήριο που ειδικεύεται στη δημόσια λογιστική, όπως το Corte di conti (Ελεγκτικό Συνέδριο), με την αναστολή, ιδίως, των λειτουργιών δικαστικού ελέγχου τοπικών φορέων οι οποίοι βρίσκονται σε κατάσταση διαρθρωτικής ανισορροπίας σε βαθμό που κινδυνεύει η συνέχιση της λειτουργίας τους, ακολουθούν πρόγραμμα μακροπρόθεσμης εξυγίανσης και οι οποίοι χρειάζεται -ακριβώς για αυτόν τον λόγο, πέραν των δυσχερειών που οφείλονται στην υγειονομική κρίση- περισσότερο από άλλους φορείς, να υποβληθούν σε καθεστώς ανεξάρτητης, αποτελεσματικής και έγκαιρης παρακολούθησης, προκειμένου να αποφευχθούν η επιδείνωση της οικονομικής τους κατάστασης και η μη αναστρέψιμη παρέκκλιση από το πρόγραμμα εξυγίανσής τους, που θα είχε ως αποτέλεσμα την παύση της λειτουργίας τους;

Αντιτίθενται το άρθρο 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ, το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', το άρθρο 119, παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 120 ΣΛΕΕ, τα άρθρα1 και 4 της οδηγίας 2011/7/ΕΕ (3), καθώς και το πρωτόκολλο αριθ. 27 σχετικά με την εσωτερική αγορά και τον ανταγωνισμό, στην ερμηνεία και εφαρμογή εθνικής ρύθμισης για την αντιμετώπιση έκτακτης και επείγουσας ανάγκης, όπως η ρύθμιση του άρθρου 53, παράγραφος 9, της πράξης νομοθετικού περιεχομένου 104, της 14ης Αυγούστου 2020, η οποία κυρώθηκε κατόπιν τροποποιήσεων με τον νόμο 126 της 13ης Οκτωβρίου 2020, υπό την έννοια ότι η εν λόγω ρύθμιση επιτρέπει νέα περίπτωση αναστολής, από τις 15 Αυγούστου 2020 έως τις 30 Ιουνίου 2021, των διαδικασιών εκτέλεσης που κινούνται από πιστωτές των φορέων των οποίων έχει εγκριθεί σχέδιο εξυγίανσης, η οποία οφείλεται αποκλειστικά στην υγειονομική κρίση και επιβάλλεται κατόπιν αναστολής εκτέλεσης που είχε ήδη χορηγηθεί υπέρ των φορέων αυτών βάσει των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 243-bis, παράγραφος 4, και 243-quater, παράγραφος 5, του Testo Unico degli Enti Locali (Tuel), χωρίς να ακολουθεί συλλογική πτωχευτική διαδικασία που θα παρείχε εναλλακτική δυνατότητα ικανοποίησης των πιστωτών, με αποτέλεσμα να επέλθουν οι συνέπειες που συνεπάγεται η νέα και μακρά διαδικασία εκτέλεσης όσον αφορά την επιδείνωση των καθυστερήσεων των πληρωμών των δημόσιων αρχών και, ως εκ τούτου, την προστασία του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας των πιστωτριών επιχειρήσεων;

(1) Οδηγία 2011/85/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών (ΕΕ 2011, L 306, σ. 41).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 473/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, σχετικά με κοινές διατάξεις για την παρακολούθηση και την εκτίμηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων και τη διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ (ΕΕ 2013, L 140, σ. 11).

(3) Οδηγία 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές (ΕΕ 2011, L 48, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Ravensburg (Γερμανία) στις 22 Μαρτίου 2021 — GL κ.λπ. κατά Volkswagen AG και Audi AG

(Υπόθεση C-178/21)

(2021/C 217/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Ravensburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: GL, DV, UK

Εναγόμενες: Volkswagen AG, Audi AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στο πρώτο και στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα:

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα τέσσερα πρώτα προδικαστικά ερωτήματα:

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως:

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα έξι πρώτα προδικαστικά ερωτήματα:

Είναι το άρθρο 348, παράγραφος 3, σημείο 2, του ZPO (κώδικα πολιτικής δικονομίας), στο μέτρο που η διάταξη αυτή αφορά επίσης την έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής βάσει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, ασύμβατο προς την αρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων περί προδικαστικής παραπομπής δυνάμει του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και δεν πρέπει, ως εκ τούτου, να εφαρμόζεται στην έκδοση αποφάσεων περί παραπομπής;

(1) Οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (Οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ 2007, L 263, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal de l’entreprise francophone de Bruxelles (Βέλγιο) στις 24 Μαρτίου 2021 — Christian Louboutin κατά Amazon.com, Inc., Amazon Services LLC

(Υπόθεση C-184/21)

(2021/C 217/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de l’entreprise francophone de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Christian Louboutin

Εναγόμενες: Amazon.com, Inc., Amazon Services LLC

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), την έννοια ότι η χρήση σημείου ταυτόσημου με ορισμένο σήμα στο πλαίσιο διαφημιστικής καταχωρίσεως που αναρτάται σε ιστότοπο καταλογίζεται καταρχήν στην έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση, εάν κατά την αντίληψη των χρηστών οι οποίοι έχουν τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικοί, η έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία της εν λόγω διαφημιστικής καταχωρίσεως ή η συγκεκριμένη διαφημιστική καταχώριση μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους χρήστες αυτούς ως μέρος της εμπορικής επικοινωνίας της επιχειρήσεως αυτής;

Έχει σημασία για την αντίληψη αυτή:

—	το γεγονός ότι η έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση είναι πολύ γνωστός διανομέας των πλέον ποικίλων προϊόντων, μεταξύ των οποίων και προϊόντων της κατηγορίας που προβάλλει η διαφημιστική καταχώριση·

—	ή το γεγονός ότι στην κατ’ αυτόν τον τρόπο αναρτώμενη διαφημιστική καταχώριση εμφανίζεται τίτλος στον οποίο αναπαράγεται το σήμα που αφορά υπηρεσίες της έχουσας την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχειρήσεως, το συγκεκριμένο δε σήμα χαίρει φήμης ως σήμα διανομέα·

—

ή ακόμη και το γεγονός ότι η έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση προσφέρει παράλληλα με την ανάρτηση αυτής της διαφημιστικής καταχωρίσεως και υπηρεσίες οι οποίες παραδοσιακά παρέχονται από τους διανομείς προϊόντων της ίδιας κατηγορίας με εκείνη στην οποία ανήκει το προϊόν που προβάλλεται με τη διαφημιστική καταχώριση;

Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001 για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η αποστολή στον τελικό καταναλωτή προϊόντος το οποίο φέρει σημείο ταυτόσημο με το σήμα, στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών και χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος, συνιστά χρήση που καταλογίζεται στον αποστολέα μόνον εφόσον ο αποστολέας τελεί πράγματι εν γνώσει της επίθεσης του συγκεκριμένου σημείου στο προϊόν;

Είναι ο αποστολέας αυτός ο χρήστης του οικείου σημείου, εάν είτε ο ίδιος είτε μια οικονομικώς συνδεδεμένη με αυτόν οντότητα ανακοίνωσε στον τελικό καταναλωτή ότι έχει αναλάβει την αποστολή αυτή αφού προηγουμένως είτε ο ίδιος είτε μια οικονομικώς συνδεδεμένη με αυτόν οντότητα αποθηκεύσει προς τον σκοπό αυτό το προϊόν;

Είναι ο αποστολέας αυτός ο χρήστης του οικείου σημείου εάν είτε ο ίδιος είτε μια οικονομικώς συνδεδεμένη με αυτόν οντότητα συνέβαλε προηγουμένως ενεργά, στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών, στην ανάρτηση διαφημιστικής καταχωρίσεως του προϊόντος το οποίο φέρει το σημείο αυτό ή καταχώρισε την παραγγελία του τελικού καταναλωτή κατόπιν της εν λόγω διαφημιστικής καταχωρίσεως;

(1) ΕΕ 2017, L 154, σ. 1.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/26

Αναίρεση που άσκησαν στις 29 Μαρτίου 2021 οι Giacomo Santini κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 10 Φεβρουαρίου 2021 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-345/19, T-346/19, T-364/19 έως T-366/19, T-372/19 έως T-375/19, T-385/19, Santini κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-198/21 P)

(2021/C 217/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Giacomo Santini, Marco Cellai, Domenico Ceravolo, Natalino Gatti, Antonio Mazzone, Luigi Moretti, Gabriele Sboarina, Lina Wuhrer, Patrizia Capraro, Luciana Meneghini (εκπρόσωπος: M. Paniz, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

—

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο: να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση λόγω της πλάνης στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την εφαρμογή των γενικών αρχών της ασφάλειας δικαίου, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας, καθώς και των δικαιωμάτων που εγγυάται ο Χάρτης σε σχέση με την αδικαιολόγητη και δυσανάλογη προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας· επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι τα επίδικα μέτρα θα μπορούσαν νομίμως να θεμελιωθούν στο παράρτημα III των κανονιστικών ρυθμίσεων περί καταβολής των εξόδων και αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ρυθμίσεις ΕΑΒ)· περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα συμπεριέλαβε τα επίδικα μέτρα στις πράξεις της τακτικής διοίκησης που ανατίθενται ή μπορούν να ανατεθούν στον προϊστάμενο της μονάδας· ο δε συλλογισμός του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης ήταν ανακριβής, ελλιπής και εσφαλμένος· ως εκ τούτο, το Δικαστήριο πρέπει να ακυρώσει όλες τις αμφισβητούμενες πράξεις, ανακοινώσεις ή/και αποφάσεις· η αναιρεσείουσα ζητεί επιπλέον να καταδικαστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν έξι λόγους.

Πρώτος λόγος: Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται νομική και/ή πραγματική πλάνη καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις επηρεάζουν μόνον το ποσό της σύνταξης και όχι το δικαίωμα στη σύνταξη και τον χρόνο κατά τον οποίο γεννάται το δικαίωμα αυτό, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι οι πράξεις αυτές είναι σύμφωνες προς τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Οι αναιρεσείοντες προβάλλουν ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν είναι σύννομη καθόσον συγχέει το δικαίωμα στη σύνταξη με το δικαίωμα στο ποσό της σύνταξης, αποκλείοντας την εφαρμογής της αρχής του αμετάβλητου δικαιώματος στην σύνταξη το οποίο ισχύει εν προκειμένω· επιπλέον εσφαλμένως δεν κρίθηκε ότι η παρέμβαση επί των ισόβιων προσόδων των αναιρεσειόντων δεν είχε ως αποτέλεσμα απλή μείωση του σχετικού ποσού της σύνταξης αλλά κατέληξε σε πλήρη μεταρρύθμιση του συστήματος η οποία επηρέασε αναδρομικά και μόνιμα το χρονικό σημείο κατά το οποίο γεννάται το δικαίωμα στις ισόβιες προσόδους που είχαν ήδη καταβληθεί και εισπραχθεί επί πολλά έτη και είχαν αποτελέσει μέρος της περιουσίας των ενδιαφερομένων· το Γενικό Δικαστήριο, επίσης, παρέλειψε εσφαλμένως να διαπιστώσει ότι το Κοινοβούλιο δεν διεξήγαγε κανέναν έλεγχο ως προς τη συμφωνία των προσβαλλόμενων πράξεων προς το δίκαιο της Ένωσης και, ως εκ τούτου, η απόφασή του δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένη.

Δεύτερος λόγος: Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 75 των Μέτρων Εφαρμογής του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του άρθρου 28 του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και των παραρτημάτων I, II και III των ρυθμίσεων ΕΑΒ. Προβάλλονται επίσης προσβολή του δικαιώματος στη σύνταξη, παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, καθόσον ερμηνεύθηκαν εσφαλμένα οι κανόνες αναφοράς, λόγω της διαπίστωσης ότι το παράρτημα ΙΙΙ των ρυθμίσεων ΕΑΒ διατηρεί την ισχύ και την αποτελεσματικότητά του παρά το γεγονός ότι καταργήθηκε ρητά και καμία διάταξη δεν προβλέπει ότι εξακολουθεί να ισχύει· επιπλέον, μη συννόμως δεν κρίθηκε ότι στην παρούσα περίπτωση τα προαπαιτούμενα για τη θεμελίωση του δικαιώματος στη σύνταξη τροποποιήθηκαν πέραν του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 2 του παραρτήματος III, με αποτέλεσμα να παραβιαστούν οι γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Τρίτος λόγος: Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται νομική και/ή πραγματική πλάνη καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι σύμφωνες προς τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τις αρχές της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικότητας και της ισότητας και το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη καθόσον, λόγω της παράληψης αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπό κρίση υπόθεσης και λόγω της εσφαλμένης ερμηνείας των κανόνων αναφοράς, κρίθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι σύμφωνες προς το δίκαιο της Ένωσης και τις αρχές του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων· επιπλέον δεν ελήφθησαν υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων έγγραφα από τα οποία αποδεικνύεται ότι πλειστάκις δόθηκε στους νυν αναιρεσείοντες διαβεβαίωση σχετικά με τη διατήρηση του επίμαχου δικαιώματος και τον αμετάβλητο χαρακτήρα του· τέλος, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να διαπιστώσει ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις στερούνταν αιτιολογία και ότι κατέληγαν σε προδήλως δυσανάλογη και εντελώς αδικαιολόγητη επέμβαση.

Τέταρτος λόγος: Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη κατά την ερμηνεία των άρθρων 74-75 των Μέτρων εφαρμογής του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και του παραρτήματος III των ρυθμίσεων ΕΑΒ. Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, διότι εσφαλμένα διαπιστώθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις θα μπορούσαν να θεμελιωθούν νομίμως στο παράρτημα ΙΙΙ των ρυθμίσεων ΕΑΒ μολονότι το εν λόγω παράρτημα δεν ήταν πλέον σε ισχύ, καθότι είχε καταργηθεί εντωμεταξύ.

Πέμπτος λόγος: Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη κατά την εκτίμηση των δικονομικών παραβάσεων ως προς την αρμοδιότητα. Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη καθόσον κρίθηκε εσφαλμένα ότι ο προϊστάμενος της Μονάδας Αποζημιώσεων και Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Βουλευτών ήταν αρμόδιος για την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων, μολονότι πρόκειται για πράξεις που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο ανάθεσης, ως πράξεις έκτακτης διοίκησης που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Έκτος λόγος: Με τον έκτο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη κατά την εκτίμηση των δικονομικών παραβάσεων ως προς την αιτιολόγηση. Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η απόφαση είναι παράνομη διότι κρίθηκε εσφαλμένα ότι η σχετική αιτιολόγηση ήταν επαρκής, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ανύπαρκτη· επιπλέον, εσφαλμένως δεν έκρινε το Γενικό Δικαστήριο ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν υποχρεωμένο να διενεργήσει έλεγχο ως προς τη συμμόρφωση, υποστηριζόμενο από επαρκή αιτιολόγηση, μολονότι δεν υφίστατο δε τέτοιος έλεγχος και αιτιολόγηση· τέλος, παραπέμφθηκε το άρθρο 1 παράγραφος 7 της απόφασης 14/2018 ως εγγύηση, ενώ πρόκειται για κανόνα που δεν ισχύει πλέον καθόσον ακυρώθηκε από το ίδιο το Κοινοβούλιο με την απόφαση 2/2020, η οποία ήδη ισχύει.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/27

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Μαρτίου 2021 η ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 20 Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση T-758/18, ABLV Bank κατά SRB

(Υπόθεση C-202/21 P)

(2021/C 217/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση (εκπρόσωπος: O. Behrends, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ), Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του ΕΣΕ, της 17ης Οκτωβρίου 2018, όσον αφορά την ABLV Bank AS·

—	να καταδικάσει το ΕΣΕ στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα και στα έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας·

—	κατά το μέτρο που το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να αποφανθεί επί της ουσίας, να αναπέμψει την απόφαση στο Γενικό Δικαστήριο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει δεκατρείς λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 70, παράγραφος 4, του κανονισμού SRMR (1).

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 12 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63 (2).

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά τη σημασία του άρθρου 7 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2017/2361 (3) για την ερμηνεία του άρθρου 12, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή της αρχής του αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας που προέβαλε η αναιρεσείουσα όσον αφορά την εφαρμοστέα διάταξη στην υπό κρίση υπόθεση.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο θεωρώντας ως απλή πρακτική άνευ σημασίας την επιστροφή από το ΕΣΕ των εκ των προτέρων εισφορών δυνάμει της απόφασής του SRB/ES/SRF/2018/03, οι οποίες, βάσει των ίδιων αυτών διατάξεων, οφείλονται εκ του νόμου.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά την ερμηνεία και τη σημασία του άρθρου 17 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63.

Με τον όγδοο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά τη νομική σημασία της ύπαρξης αμετάκλητων δεσμεύσεων πληρωμής.

Με τον ένατο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν εξέτασε τους λόγους ακυρώσεως της αναιρεσείουσας σε σχέση με το αίτημα επιστροφής του υπολοίπου των εισφορών του 2015.

Με τον δέκατο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Με τον ενδέκατο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας.

Με τον δωδέκατο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής nemo auditur.

Με τον δέκατο τρίτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε εσφαλμένη εφαρμογή της υποχρέωσης αιτιολογήσεως (Άρθρο 296 ΣΛΕΕ).

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(2) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

(3) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2017/2361 της Επιτροπής, της 14ης Σεπτεμβρίου 2017, σχετικά με το οριστικό σύστημα των εισφορών για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (ΕΕ 2017, L 337, σ. 6).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/29

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Απριλίου 2021 η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 27 Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση T-9/19, ClientEarth κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση C-212/21 P)

(2021/C 217/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) (εκπρόσωποι: T. Gilliams, G. Faedo και K. Carr)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: ClientEarth, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κηρύξει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

—	να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ιδίως το διατακτικό της·

—	εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση είναι ώριμη προς εκδίκαση να απορρίψει την προσφυγή σε πρώτο βαθμό·

—	να καταδικάσει την ClientEarth στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Επιτροπής, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα έκρινε ότι ο αμυντικός ισχυρισμός που προέβαλε η ΕΤΕπ σχετικά με την ανεξαρτησία της στον τομέα των χρηματοοικονομικών συναλλαγών της είναι απαράδεκτος. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη τις διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου της Ένωσης επί των οποίων στηρίζεται ο αμυντικός ισχυρισμός της ΕΤΕπ, εφάρμοσε εσφαλμένα την υποχρέωση αιτιολογίας και παραμόρφωσε την απάντηση της ΕΤΕπ στην αίτηση εσωτερικής επανεξέτασης που είχε υποβάλει η ClientEarth βάσει του άρθρου 10 του κανονισμού Aarhus (1). Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια της «διοικητικής πράξεως» του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της Συμβάσεως του Aarhus.

Δεύτερον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα έκρινε ότι η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΕπ, της 12ης Απριλίου 2018, περί εγκρίσεως της προτάσεως χρημαοδοτήσεως ενός έργου που αφορούσε σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στο Curtis (Ισπανία), συνιστά διοικητική πράξη «η οποία έχει νομικώς δεσμευτική και εξωτερική ισχύ» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού Aarhus. Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της υπεροχής του πρωτογενούς δικαίου της Ένωσης έναντι του παραγώγου δικαίου της Ένωσης και των διεθνών συμφωνιών, δεν έλαβε υπόψη τα άρθρα 271, στοιχείο γ', και 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 263 ΣΛΕΕ.

Τρίτον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα έκρινε ότι η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΕπ, της 12ης Απριλίου 2018, συνιστούσε διοικητική πράξη εκδοθείσα «δυνάμει του δικαίου του περιβάλλοντος» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού Aarhus. Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια που περιλαμβάνεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο στʹ, του κανονισμού Aarhus, δεν προσδιόρισε την ορθή νομική βάση της επίμαχης αποφάσεως και ερμήνευσε κατά τρόπο μη συνεκτικό τον κανονισμό Aarhus υπό το πρίσμα της Συμβάσεως του Aarhus.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/30

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Απριλίου 2021 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 27 Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση T-9/19, ClientEarth κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση C-223/21 P)

(2021/C 217/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Blanc και G. Gattinara)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: ClientEarth, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει την ClientEarth στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Λόγος με τον οποίο προβάλλονται νομικά σφάλματα κατά την εφαρμογή της αρχής της σύμφωνης ερμηνείας σε σχέση με τη Σύμβαση του Aarhus και κατά την ερμηνεία των άρθρων 2 και 9 της Συμβάσεως αυτής (ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αφορά τις σκέψεις 107 και 125 έως 126 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

Λόγος με τον οποίο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού Aarhus (1) σχετικά με την έννοια της «διοικητικής πράξεως» ο λόγος αυτός αναιρέσεως περιλαμβάνει τρία σκέλη:

—	πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας της «νομοθετικής διατάξεως» που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της Συμβάσεως του Aarhus (το σκέλος αυτό του δεύτερου λόγου αναιρέσεως αφορά τις σκέψεις 121-124 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως)·

—	πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας του «μέτρου με ατομικό περιεχόμενο» του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της Συμβάσεως του Aarhus (το σκέλος αυτό του δεύτερου λόγου αναιρέσεως αφορά τις σκέψεις 126-142 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως)·

—	πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία των λέξεων «έχει νομικώς δεσμευτική και εξωτερική ισχύ» στην ίδια διάταξη (το σκέλος αυτό του δεύτερου λόγου αναιρέσεως αφορά τις σκέψεις 149-173 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

Παράβαση του άρθρου 271, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ (ο λόγος αυτός αναιρέσεως αφορά τις σκέψεις 89-92, 150-152 και 169-171 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

(1) Κανονισμος (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Aarhus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 8 Απριλίου 2021 — Ministero dell’Interno, Dipartimento per le Libertà civili e l’Immigrazione — Unità di Dublino κατά CZA

(Υπόθεση C-228/21)

(2021/C 217/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Ministero dell’Interno, Dipartimento per le Libertà civili e l’Immigrazione — Unità di Dublino

Αναιρεσίβλητο: CZA

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 4 του κανονισμού την έννοια ότι, στο πλαίσιο της προσφυγής που ασκείται δυνάμει του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 (1) κατά απόφασης μεταφοράς που έλαβε κράτος μέλος σύμφωνα με τον μηχανισμό του άρθρου 26 του κανονισμού και με βάση την υποχρέωση εκ νέου ανάληψης περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο β', του εν λόγω κανονισμού, μπορεί να προβληθεί ως αιτίαση απλώς και μόνον η μη παροχή, εκ μέρους του κράτους που έλαβε την απόφαση μεταφοράς, του ενημερωτικού φυλλαδίου που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού;

Έχει το άρθρο 27 του κανονισμού, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 18 και την αιτιολογική σκέψη 19, καθώς και με το άρθρο 4 του κανονισμού αυτού, την έννοια ότι η πραγματική προσφυγή, σε περίπτωση που διαπιστωθεί παράβαση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 4, επιβάλλει στο εθνικό δικαστήριο την υποχρέωση να εκδώσει απόφαση με την οποία ακυρώνει την απόφαση μεταφοράς;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα, έχει το άρθρο 27 του κανονισμού, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 18 και την αιτιολογική σκέψη 19, καθώς και με το άρθρο 4 του κανονισμού αυτού, την έννοια ότι η πραγματική προσφυγή, σε περίπτωση που διαπιστωθεί παράβαση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 4, επιβάλλει στο εθνικό δικαστήριο την υποχρέωση να ελέγξει την επίδραση της εν λόγω παράβασης υπό το πρίσμα των περιστάσεων που επικαλείται ο προσφεύγων και καθιστά δυνατή την επικύρωση της απόφασης μεταφοράς, εφόσον δεν προκύπτουν λόγοι για την έκδοση απόφασης μεταφοράς με διαφορετικό περιεχόμενο;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 12 Απριλίου 2021 — RAIFFEISEN LEASING, trgovina in leasing d. o. o. κατά Republika Slovenija

(Υπόθεση C-235/21)

(2021/C 217/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: RAIFFEISEN LEASING, trgovina in leasing d. o. o.

Αναιρεσίβλητη: Republika Slovenija

Προδικαστικά ερωτήματα

1.	Μπορεί γραπτή σύμβαση να θεωρηθεί ότι επέχει θέση τιμολογίου κατά την έννοια του άρθρου 203 της οδηγίας ΦΠΑ (1) μόνον αν περιέχει όλες τις ενδείξεις που απαιτούνται για το τιμολόγιο βάσει του κεφαλαίου 3 («Τιμολόγηση») της οδηγίας ΦΠΑ; Ή, σε περίπτωση αρνητικής απάντησης,

2.	Ποιες είναι οι ενδείξεις ή οι περιστάσεις υπό τις οποίες, εν πάση περιπτώσει, γραπτή σύμβαση μπορεί να θεωρηθεί (και) ότι επέχει θέση τιμολογίου που γεννά υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ κατά την έννοια του άρθρου 203 της οδηγίας ΦΠΑ; Ή, πιο συγκεκριμένα,

Μπορεί γραπτή σύμβαση, συναφθείσα από δύο υποκείμενους στον ΦΠΑ και έχουσα ως αντικείμενο παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών, να θεωρηθεί ότι επέχει θέση τιμολογίου κατά την έννοια του άρθρου 203 της οδηγίας ΦΠΑ, όταν εξ αυτής προκύπτει ρητή και αντικειμενικά αναγνωρίσιμη βούληση του πωλητή ή του παρέχοντος υπηρεσίες, ως συμβαλλομένου μέρους, να εκδώσει τιμολόγιο σχετικά με συγκεκριμένη πράξη, ικανό να δημιουργήσει στον αγοραστή εύλογη πεποίθηση ότι μπορεί να εκπέσει τον καταβληθέντα ΦΠΑ επί των εισροών βάσει του εγγράφου αυτού;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/33

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Απριλίου 2021 ο Petr Fryč κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 11 Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση T-92/20, Fryč κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-239/21 P)

(2021/C 217/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Petr Fryč (εκπρόσωπος: Š. Oharková, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αποφανθεί ότι η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στο Γενικό Δικαστήριο για επανεξέταση και ότι το Γενικό Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει και τα επιχειρήματα που περιλαμβάνονται στο υπόμνημα απαντήσεως της 2ας Οκτωβρίου 2020, διότι τα επιχειρήματα αυτά δεν ελήφθησαν διόλου υπόψη στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου,

—

σε περίπτωση που δεν αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για επανεξέταση, να αποφανθεί ότι τα θεσμικά όργανα της Ένωσης παρέβησαν κατάφωρα τις υποχρεώσεις τους και τον ζημίωσαν, διότι:

α)

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία (στο εξής: ΓΚΑΚ) υπό μορφή η οποία, μεταξύ άλλων, υπερβαίνει τα όρια της νομοθετικής εξουσιοδότησης που απορρέει από τις Συνθήκες, δεν διασφαλίζει την τήρηση των συνταγματικών αρχών που ορίζουν ότι τυχόν προσβολές του ανταγωνισμού με συνέπειες για την κοινή αγορά επιτρέπονται μόνον κατ’ εξαίρεση και κατόπιν αιτιολόγησης και επέτρεψε παρανόμως, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία (στο εξής: ΕΠΕΚ), τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης η οποία έβλαψε τη δραστηριότητα της επιχείρησης του αναιρεσείοντος·

β)	η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε, με την από 3 Δεκεμβρίου 2007 απόφασή της, το επιχειρησιακό πρόγραμμα που ήταν αντίθετο προς τις Συνθήκες και προς τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων χωρίς να δημοσιεύσει την εν λόγω απόφαση·

γ)

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξέτασε δεόντως τις καταγγελίες του αναιρεσείοντος με τις οποίες αυτός αμφισβητούσε τη νομιμότητα του ΕΠΕΚ, διότι, αφενός, δεν ήλεγξε υπό ποιες περιστάσεις σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε το ΕΠΕΚ και, αφετέρου, δεν αιτιολόγησε δεόντως την απόρριψη των καταγγελιών του αναιρεσείοντος·

δ)

το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να εξετάσει την υπόθεση επί της ουσίας, στο πλαίσιο της προσφυγής που ασκήθηκε με αίτημα την ακύρωση του ΓΚΑΚ, και απέρριψε την προσφυγή ως προδήλως αβάσιμη, αθετώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη συνταγματική υποχρέωσή του να εφαρμόζει την αρχή της αναλογικότητας, ενώ παράλληλα, ενεργώντας με υπερβολική τυπολατρία και μεροληψία, προσέβαλε το συνταγματικό δικαίωμα του αναιρεσείοντος για αποτελεσματική δικαστική προστασία και για πρόσβαση σε αμερόληπτο δικαστήριο·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να του καταβάλει το ποσό των 4 800 000 ευρώ προς αποκατάσταση της προαναφερθείσας ζημίας εντός τριών ημερών από την τελεσιδικία της αποφάσεως,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος, τα οποία πρέπει να καταβληθούν εις χείρας του πληρεξουσίου δικηγόρου του.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται στις συνέπειες του υφιστάμενου συστήματος κρατικών ενισχύσεων, το οποίο έχει μεταβάλει κατά τρόπο αφύσικο και επιζήμιο τη συνολική οικονομική διάρθρωση. Καταλήγει δε σε στρέβλωση της λειτουργίας της αγοράς στο σύνολό της και παραβίαση των οικονομικών αρχών, όπου η επιτυχία στην αγορά καθορίζεται κυρίως από τη δυνατότητα αξιοποίησης κρατικών ενισχύσεων, οι οποίες χορηγούνται με πολιτικά κριτήρια και όχι βάσει του νόμου.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται στην έλλειψη ελέγχου της δράσης της Επιτροπής. Το σύστημα κρατικών ενισχύσεων καθίσταται κατ’ αυτόν τον τρόπο λευκή επιταγή για τα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να κρίνουν ως συμβατό με την κοινή αγορά οιονδήποτε τομέα από τους απαριθμούμενους ή μεταγενέστερα καθοριζόμενους από τα ίδια.

Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε εσφαλμένη εκτίμηση της ημερομηνίας έναρξης της ισχύουσας προθεσμίας για την άσκηση προσφυγής. Ο αναιρεσείων είχε την πεποίθηση ότι εντός της Ένωσης υφίσταται μηχανισμός ο οποίος διασφαλίζει τη διαρκή εξέταση από την Επιτροπή των κρατικών ενισχύσεων που χορηγούνται βάσει του άρθρου 107 ΣΛΕΕ (της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) προκειμένου να διαπιστωθεί αν επηρεάζουν την κοινή αγορά, όπως ορίζει το άρθρο 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Γι’ αυτόν τον λόγο ο αναιρεσείων απευθύνθηκε στην Επιτροπή και της ζήτησε να ελέγξει την περίπτωση των κρατικών ενισχύσεων που χορηγούνταν στην Τσεχική Δημοκρατία στο πλαίσιο του ΕΠΕΚ. Η Επιτροπή απέρριψε το αίτημα αυτό και ο αναιρεσείων συνήγαγε εκ τούτου ότι το προβλεπόμενο στο άρθρο 108 ΣΛΕΕ σύστημα ελέγχου δεν λειτουργεί. Κατά τον αναιρεσείοντα, η προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούσε την ύστατη επιλογή στην οποία ήλπιζε ότι δεν θα ήταν αναγκαίο να καταφύγει. Ο αναιρεσείων κατέβαλε προσπάθειες πέραν του μέσου όρου για να επισημάνει στην Επιτροπή τις παραλείψεις της στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της υλοποίησης του ΕΠΕΚ, γι’ αυτό και με βεβαιότητα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αδράνησε κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία έτρεχε η προθεσμία άσκησης προσφυγής.

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως στηρίζεται σε υπέρτερο έννομο συμφέρον. Ανεξαρτήτως της αποφάσεως του Δικαστηρίου επί του ζητήματος της ενδεχόμενης παραγραφής του δικαιώματος του αναιρεσείοντος, ο αναιρεσείων είναι πεπεισμένος ότι, δεδομένης της σημασίας του ζητήματος αυτού όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, είναι αναγκαίο να αποφανθεί ρητώς το Δικαστήριο ποιος φέρει την ευθύνη σε περίπτωση εσφαλμένης πολιτικής ενισχύσεων, εάν δηλαδή στην περίπτωση αυτή ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση ή το κράτος μέλος.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/34

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Απριλίου 2021 ο Évariste Boshab κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 3 Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση T-111/19, Evariste Boshab κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-242/21 P)

(2021/C 217/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Évariste Boshab (εκπρόσωποι: T. Bontinck, P. De Wolf, T. Payan, A. Guillerme, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2021 που επιδόθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021, Evariste Boshab κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (T-111/19)·

—

να δικάσει την προσφυγή επί της ουσίας και να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/1940 του Συμβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2018 καθόσον διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος στη θέση υπ’ αριθ. 8 του παραρτήματος II της απόφασης 2010/788/ΚΕΠΠΑ, καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/1931 του Συμβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2018, καθόσον διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος στη θέση υπ’ αριθ. 8 του παραρτήματος Iα του κανονισμού (ΕΚ) 1183/2005 (1)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτηση αναιρέσεως, ο αναιρεσείων ζητεί την αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2021, Evariste Boshab κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση T-111/19, προς στήριξη της οποίας προβάλλει δύο λόγους που αντλούνται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και από πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης.

Όσον αφορά τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και ιδίως το δικαίωμα ακρόασής του, καθόσον:

—

έκρινε ότι η καθυστερημένη κοινοποίηση στοιχείων από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς ο αναιρεσείων να μπορεί να προβάλει τις παρατηρήσεις του πριν από την απόφαση περί ανανέωσης της ισχύος των επίμαχων περιοριστικών δεν αποτελούσε προσβολή του δικαιώματος ακρόασης καθότι η εν λόγω απόφαση δεν συνιστούσε νέο στοιχείο, και

—	δεν άντλησε τα δέοντα συμπεράσματα που απέρρεαν από το ότι το Συμβούλιο, εν προκειμένω, δεν προέβη σε κανέναν έλεγχο.

Όσον αφορά τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης, καθόσον:

—

δεν έλαβε υπόψη ότι τα περιοριστικά μέτρα έχουν προληπτικό και, εξ ορισμού, προσωρινό χαρακτήρα, η δε ισχύς τους εξαρτάται πάντοτε από τη συνέχιση συνδρομής των πραγματικών και νομικών περιστάσεων που συνέτρεχαν κατά τη λήψη τους, καθώς και από την ανάγκη διατήρησης τους προς επίτευξη του επιδιωκόμενου με τα μέτρα αυτά σκοπού,

—	δεν διαπίστωσε ότι τα στοιχεία που προέβαλε το Συμβούλιο δεν ήταν ικανά να αιτιολογήσουν οιαδήποτε συμπεριφορά που εμπίπτει στο κριτήριο εγγραφής στους επίδικους καταλόγους, ήτοι πράξεις που συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και

—	δεν θεώρησε μεμπτό το ότι το Συμβούλιο δεν εξέτασε τα στοιχεία που διαβίβασε ο αναιρεσείων στο πλαίσιο της διαδικασίας επανεξέτασης και δεν προέβη, βάσει αυτού, σε οικείους ελέγχους.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1183/2005 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2005, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά των προσώπων που παραβιάζουν το εμπάργκο όπλων έναντι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΕΕ 2005, L 193, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/35

Προσφυγή της 22ας Απριλίου 2021 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-259/21)

(2021/C 217/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: I. Liukkonen, I. Terwinghe)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 15 έως 17, 20 και 59, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2021/92 του Συμβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 2021 σχετικά με τον καθορισμό, για το 2021, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων στα ενωσιακά ύδατα και για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα (1)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Κατά το Κοινοβούλιο, οι νομοθετικές διατάξεις που διέπουν τον συγκεκριμένο τομέα, και ειδικότερα τα άρθρα 10, παράγραφος 4, και 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241 (2) και το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/472 (3), προβλέπουν ότι μέτρα όπως αυτά τα οποία αφορά η παρούσα προσφυγή πρέπει να λαμβάνονται με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, κατά την έννοια του άρθρου 290 ΣΛΕΕ.

Προς στήριξη της προσφυγής του, το Κοινοβούλιο προβάλλει επομένως δύο λόγους. Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παρατυπία και καταστρατήγηση της διαδικασίας, στον βαθμό που τα αμφισβητούμενα μέτρα θα έπρεπε να έχουν ληφθεί με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις κατά την έννοια του άρθρου 290 ΣΛΕΕ, και όχι με τη διαδικασία του άρθρου 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται διάρρηξη της σχέσης ειλικρινούς συνεργασίας, κατά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ. Θεσπίζοντας τις προσβαλλόμενες διατάξεις μέσω διαδικασίας διαφορετικής από εκείνη που προβλέπεται σχετικά σε πράξεις στην έκδοση των οποίων είχε μετάσχει και το ίδιο, το Συμβούλιο στέρησε από το Κοινοβούλιο το δικαίωμα εξέτασης που θα είχε αν ακολουθούνταν η νομότυπη διαδικασία.

(1) ΕΕ 2021, L 31, σ. 31.

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, σχετικά με τη διατήρηση αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2019/2006, (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1380/2013, (ΕΕ) 2016/1139, (ΕΕ) 2018/973, (ΕΕ) 2019/472 και (ΕΕ) 2019/1022 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 894/97, (ΕΚ) αριθ. 850/98, (ΕΚ) αριθ. 2549/2000, (ΕΚ) αριθ. 254/2002, (ΕΚ) αριθ. 812/2004 και (ΕΚ) αριθ. 2187/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ 2019, L 198, σ. 105).

(3) Κανονισμός (ΕΕ) 2019/472 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαρτίου 2019, για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για τα αποθέματα που αλιεύονται στα Δυτικά Ύδατα και στα παρακείμενα ύδατα, και τις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης των εν λόγω αποθεμάτων, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) 2016/1139 και (ΕΕ) 2018/973, και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 811/2004, (ΕΚ) αριθ. 2166/2005, (ΕΚ) αριθ. 388/2006, (ΕΚ) αριθ. 509/2007 και (ΕΚ) αριθ. 1300/2008 (ΕΕ 2019, L 83, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Andreas Stihl κατά EUIPO — Giro Travel Company (Συνδυασμός γκρι και πορτοκαλί χρώματος)

(Υπόθεση T-193/18) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτελείται από συνδυασμό γκρι και πορτοκαλί χρώματος - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Αρκούντως σαφής και ακριβής γραφική παράσταση - Αναγκαιότητα συστηματικής διάταξης που να συνδέει τα χρώματα κατά τρόπο προκαθορισμένο και σταθερό»)

(2021/C 217/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Andreas Stihl AG & Co. KG (Waiblingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Völker, M. Pemsel και C. Eulenpesch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Giro Travel Company SRL (Roman, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: C. Frisch, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση R 200/2017-2), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Giro Travel Company και Andreas Stihl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 23ης Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση R 200/2017-2).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Andreas Stihl AG & Co. KG.

3)	Η Giro Travel Company SRL φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 166 της 14.5.2018.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — BK κατά EASO

(Υπόθεση T-277/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Προσωρινή επανατοποθέτηση - Προσφυγή ακυρώσεως - Αμιγώς επιβεβαιωτική πράξη - Απαράδεκτο - Ρητή απόφαση περί απόρριψης της διοικητικής ενστάσεως - Αυτοτελές περιεχόμενο - Αναστολή των αποτελεσμάτων της απόφασης κατά της οποίας υποβάλλεται η διοικητική ένσταση - Έννομο συμφέρον - Αγωγή αποζημιώσεως - Στενός σύνδεσμος με το ακυρωτικό αίτημα - Μη διεξαγωγή της προ της ασκήσεως ενδίκου βοηθήματος διαδικασίας - Απαράδεκτο)

(2021/C 217/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: BK (εκπρόσωποι: Β. Χριστιανός, Α. Σκουλίκης και Δ. Καραγκούνης, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (εκπρόσωποι: P. Eyckmans και M. A. Σταματοπούλου, επικουρούμενες από τον D. Waelbroeck και την A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της EASO, της 20ής Σεπτεμβρίου 2018, περί τοποθέτησης της προσφεύγουσας-ενάγουσας στη Μάλτα από 1ης Νοεμβρίου 2018, την ακύρωση της σιωπηρής απόφασης περί απόρριψης της διοικητικής ενστάσεως που υποβλήθηκε κατά της απόφασης αυτής, καθώς και την ακύρωση της απόφασης της EASO, της 6ης Ιουνίου 2019, περί ρητής απόρριψης της εν λόγω διοικητικής ενστάσεως, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατόπιν της τελευταίας αυτής απόφασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η BK φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

3)	Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO) φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και το ήμισυ των εξόδων της BK.

(1) ΕΕ C 213 της 24.6.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi κατά EUIPO — Φιλώτας Μπέλλας & Υιός (Halloumi)

(Υπόθεση T-282/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Halloumi χαλλούμι Vermion grill cheese/grill est/grill kase M BELAS PREMIUM GREEK DAIRY SINCE 1927 - Προγενέστερο λεκτικό συλλογικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης HALLOUMI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κακή πίστη - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 2017/1001]»)

(2021/C 217/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi (Λευκωσία, Κύπρος) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, S. Baran, barrister, και V. Marsland, solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Φιλώτας Μπέλλας & Υιός ΑΕ (Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Ελλάδα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 2295/2017-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ του Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi και της Φιλώτας Μπέλλας & Υιός.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Foundation for the Protection of the Traditional Cheese of Cyprus named Halloumi φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 213 της 24.6.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Lego κατά EUIPO — Delta Sport Handelskontor (Στοιχεία κατασκευής συσκευασίας παιχνιδιού κατασκευών)

(Υπόθεση T-515/19) (1)

(«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει στοιχεία κατασκευής συσκευασίας παιχνιδιού κατασκευών - Λόγος ακυρότητας - Μη τήρηση των προϋποθέσεων προστασίας - Άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Χαρακτηριστικά της εμφάνισης ενός προϊόντος τα οποία υπαγορεύονται αποκλειστικώς από την τεχνική λειτουργία του - Χαρακτηριστικά της εμφάνισης ενός προϊόντος τα οποία πρέπει υποχρεωτικώς να αναπαράγονται υπό ακριβή μορφή και υπό ακριβείς διαστάσεις προκειμένου να εξυπηρετούν τη σύνδεσή του με άλλα προϊόντα - Σχέδια ή υποδείγματα τα οποία καθιστούν δυνατή την πολλαπλή συναρμολόγηση ή σύνδεση αμοιβαίως εναλλάξιμων προϊόντων σε ένα σύστημα δομοστοιχείων - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 έως 3, του κανονισμού 6/2002»)

(2021/C 217/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lego A/S (Billund, Δανία) (εκπρόσωποι: V. von Bomhard και J. Fuhrmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Delta Sport Handelskontor GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Klawitter και L.-E. Appel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Απριλίου 2019 (υπόθεση R 31/2018-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των Delta Sport Handelskontor και Lego.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 10ης Απριλίου 2019 (υπόθεση R 31/2018-3).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO και η Delta Sport Handelskontor GmbH φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και, έκαστος, το ήμισυ των εξόδων της Lego A/S.

(1) EE C 305 της 9.9.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Novomatic κατά EUIPO — adp Gauselmann (Power Stars)

(Υπόθεση T-588/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Power Stars - Κήρυξη μερικής έκπτωσης - Μερική έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001) - Δικαίωμα ακροάσεως - Άρθρο 75, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001)»)

(2021/C 217/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novomatic AG (Gumpoldskirchen, Αυστρία) (εκπρόσωπος: M. Ringer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Walicka και S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: adp Gauselmann GmbH (Espelkamp, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Mandel, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιουνίου 2019 (υπόθεση R 2038/2018-2), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ adp Gauselmann και Novomatic.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Novomatic AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 337 της 7.10.2019.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Bennahmias κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-798/19) (1)

(Θεσμικό δίκαιο - Διατάξεις που αφορούν τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας - Aνάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Βάρος αποδείξεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Νομικό σφάλμα - Πλάνη περί τα πράγματα - Αναλογικότητα)

(2021/C 217/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean-Luc Bennahmias (Μασσαλία, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-M. Rikkers, J.-L. Teheux, M. Ganilsy και C. De Kuyper, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Lorenz και M. Ecker)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 σχετικά με την ανάκτηση από τον προσφεύγοντα του ποσού των 29 806 ευρώ το οποίο του είχε καταβληθεί αχρεωστήτως ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας και του σχετικού χρεωστικού σημειώματος της 19ης Σεπτεμβρίου 2019.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Jean-Luc Bennahmias φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(1) EE C 45 της 10.2.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Bennahmias κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-799/19) (1)

(2021/C 217/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean-Luc Bennahmias (Μασσαλία, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-M. Rikkers, J.-L. Teheux, M. Ganilsy και C. De Kuyper, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Lorenz και M. Ecker)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 σχετικά με την ανάκτηση από τον προσφεύγοντα του ποσού των 15 105 ευρώ το οποίο του είχε καταβληθεί αχρεωστήτως ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας και του σχετικού χρεωστικού σημειώματος της 19ης Σεπτεμβρίου 2019.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Jean-Luc Bennahmias φέρει, πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(1) EE C 45 της 10.2.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Albert Darboven Holding κατά EUIPO (WINDSOR-CASTLE)

(Υπόθεση T-93/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WINDSOR-CASTLE - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Επαινετικός χαρακτήρας»)

(2021/C 217/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Albert Darboven Holding GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Thünken, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Schäfer, A. Söder και D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Δεκεμβρίου 2019 (υπόθεση R 2448/2018-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου WINDSOR-CASTLE ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 19ης Δεκεμβρίου 2019 (υπόθεση R 2448/2018-1).

2)	Καταδικάζει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 114 της 6.4.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Creaton South-East Europe κατά EUIPO — Henkel (CREATHERM)

(Υπόθεση T-168/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CREATHERM - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα CERETHERM - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2021/C 217/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Creaton South-East Europe Kft. (Lenti, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: J. Muyldermans και P. Maeyaert, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Ε. Μαρκάκης και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Henkel AG & Co. KGaA (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 1090/2019-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Henkel και Creaton South-East Europe.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Creaton South-East Europe Kft. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 191 της 8.6.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Sanolie (SANOLIE)

(Υπόθεση T-175/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SANOLIE - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα SANODIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2021/C 217/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Ern, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Guerras Mazón, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Sanolie (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιανουαρίου 2020 (υπόθεση R 2405/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Laboratorios Ern και Sanolie.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Laboratorios Ern, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 175 της 25.5.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — Kfz-Gewerbe κατά EUIPO — The Blink Fish (Απεικόνιση ψαριού)

(Υπόθεση T-354/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απεικονίζει ψάρι - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα BLINKA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001»)

(2021/C 217/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wirtschaftsgesellschaft des Kfz-Gewerbes mbH (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Hebeis, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Lapinskaite, J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: The Blink Fish Srl (Μιλάνο, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Απριλίου 2020 (υπόθεση R 2333/2019-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των Wirtschaftsgesellschaft des Kfz-Gewerbes και The Blink Fish.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Wirtschaftsgesellschaft des Kfz-Gewerbes mbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 262 της 10.8.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2021 — KM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-374/20) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι υπάλληλοι - Επιζών σύζυγος - Σύνταξη επιζώντος - Άρθρα 18 και 20 του παραρτήματος VIII του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης - Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας - Διάρκεια του γάμου - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Ίση μεταχείριση - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω ηλικίας - Αναλογικότητα)

(2021/C 217/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KM (εκπρόσωπος: M. Müller-Trawinski, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin και T. Bohr)

Παρεμβαίνοντα υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: M. Windisch και U. Rösslein), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και M. Alver)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 7ης Οκτωβρίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας για χορήγηση σύνταξης επιζώντος και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να εκδώσει νέα απόφαση και να της χορηγήσει τέτοια σύνταξη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 7ης Οκτωβρίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της KM για χορήγηση σύνταξης επιζώντος.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η KM.

4)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν έκαστο τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 255 της 3.8.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Μαρτίου 2021 — Paravan κατά EUIPO — paragon (Paragon)

(Υπόθεση T-11/20) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Ανάκληση της αιτήσεως για την κήρυξη εκπτώσεως - Κατάργηση της δίκης)

(2021/C 217/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Paravan GmbH (Pfronstetten-Aichelau, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Jung και L. Delpy, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: paragon GmbH & Co. KGaA (Delbrück, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Wulff, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Οκτωβρίου 2019 (υπόθεση R 28/2019-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ Paravan GmbH και paragon GmbH & Co. KGaA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Paravan GmbH και η paragon GmbH & Co. KGaA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 68 της 2.3.2020.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/45

Προσφυγή της 24ης Μαρτίου 2021 — Minority SafePack — one million signatures for diversity in Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-158/21)

(2021/C 217/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών Citizens’ Committee of the European Citizens’ Initiative «Minority SafePack — one million signatures for diversity in Europe» (Cîrţa, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: T. Hieber, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την ανακοίνωση της Επιτροπής της 14ης Ιανουαρίου 2021 σχετικά με την πρόταση πρωτοβουλίας πολιτών με τίτλο «Minority SafePack — one million signatures for diversity in Europe»·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον αρνήθηκε να υποβάλει νομοθετική πρόταση κατόπιν της υποβολής προτάσεως πρωτοβουλίας πολιτών με τίτλο «Minority SafePack — one million signatures for diversity in Europe».

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/46

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2021 — Magnetec κατά EUIPO (Lichtblau)

(Υπόθεση T-168/21)

(2021/C 217/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Magnetec GmbH (Langenselbold, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kloth, R. Briske και D. Habel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως χρωματικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Lichtblau) — Υπ’ αριθ. 18 022 608 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 217/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 49, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 33, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/46

Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2021 — The Smiley Company κατά EUIPO — SC Ha Ha Ha Production (SMILEY)

(Υπόθεση T-169/21)

(2021/C 217/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Smiley Company SPRL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: B. Fontaine, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: SC Ha Ha Ha Production SRL (Calinesti, Ρουμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SMILEY — Υπ’ αριθ. 17 569 641 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 2936/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 47, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 10, παράγραφος 3, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/47

Προσφυγή-αγωγή της 25ης Μαρτίου 2021 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-170/21)

(2021/C 217/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Saint-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει βάσιμη την προσφυγή-αγωγή του Mehdi Ben Ali·

—	να αποφανθεί κατά την επείγουσα διαδικασία, κατ’ εφαρμογή των εφαρμοστέων δικονομικών κανόνων·

—	να διατάξει, εν πάση περιπτώσει, τη λήψη μέτρων οργάνωσης της διαδικασίας βάσει του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας, προκειμένου να υποχρεωθεί η Επιτροπή να δημοσιοποιήσει «όλα τα έγγραφα σχετικά με την έκδοση» του προσβαλλόμενου κανονισμού·

—

να ακυρώσει, με άμεση ισχύ, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/55 του Συμβουλίου, που τον αφορά, η οποία κοινοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021 με συστημένη επιστολή SGS 21/0041 της 25ης Ιανουαρίου 2021, με κωδικό εντοπισμού στο διαδίκτυο, και παρελήφθη στις 29 Ιανουαρίου 2021, περί διατηρήσεως του ονόματός του στον κατάλογο των προσώπων εις βάρος των οποίων επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της απόφασης 2011/72/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2021/55/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 101/2011 του Συμβουλίου, που τέθηκε σε εφαρμογή με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/49 του Συμβουλίου για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 101/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Τυνησία·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον Mehdi Ben Ali το συνολικό ποσό των 150 000 ευρώ προς αποκατάσταση όλων των ζημιών που υπέστη·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον Mehdi Ben Ali το ποσό των 30 000 ευρώ ως έξοδα υπεράσπισης προς στήριξη της παρούσας προσφυγής-αγωγής, πλέον των κατά το άρθρο 91 του Κανονισμού Διαδικασίας δυναμένων να αναζητηθούν εξόδων·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη επαρκούς νομικής βάσης. Ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ότι η κύρωση δεν δικαιολογείται μόνον από την δυνατότητά του να πραγματοποιήσει τους στόχους για τους οποίους επιβλήθηκε η κύρωση αυτή και ότι δεν επαρκεί μόνον η διαπίστωση της απειλής για την ειρήνη. Εν προκειμένω, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαιολογεί τα μέτρα σε βάρος του από τον σκοπό της βιώσιμης ανάπτυξης της οικονομίας της Τυνησίας και της κοινωνίας της. Επομένως, η κύρωση που επέβαλε το Συμβούλιο δεν αποβλέπει στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ειρήνης, αλλά στην οικονομική και δημοκρατική ανάπτυξη της κοινωνίας της Τυνησίας. Η κύρωση αυτή πρέπει επομένως να αρθεί ή να τροποποιηθεί.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων υπεράσπισης και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Ο προσφεύγων-ενάγων εκτιμά, πρώτον, ότι στο στάδιο της λήψης της απόφασης, οι διαδικασίες που εφαρμόσθηκαν προσέβαλαν τα θεμελιώδη δικαιώματά του λόγω της ανισορροπίας μεταξύ των λόγων που έγιναν δεκτοί και του σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων. Στη συνέχεια, στο στάδιο του προσδιορισμού, ο προσφεύγων-ενάγων θεωρεί ότι τα δικαιώματά του έχουν προσβληθεί λόγω των ανεπαρκών διαδικασιών, καθόσον δεν του παρασχέθηκε η δυνατότητα να ασκήσει αποτελεσματική προσφυγή. Τέλος, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ότι στο στάδιο της εκτέλεσης, η κατά παρέκκλιση διαδικασία δεν σέβεται το δικαίωμα για αποτελεσματική προσφυγή.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης. Ο προσφεύγων-ενάγων επικαλείται συναφώς την έλλειψη απόφασης από το κράτος της Τυνησίας και, ειδικότερα, την έλλειψη συνοπτικής έκθεσης των σχετικών πραγματικών περιστατικών, η οποία θα μπορούσε να θεμελιώσει την εγγραφή του στον επίδικο κατάλογο.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτίμησης. Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, η πρόδηλη πλάνη συνίσταται στην έλλειψη απόδειξης για τη συμμετοχή του σε οποιαδήποτε παράνομη πράξη που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος της Τυνησίας ή ως νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Εξάλλου, ούτε η κατηγορία της συνέργειας σε παράβαση καθήκοντος εκ μέρους κρατικού λειτουργού θεμελιώνεται με αποδεικτικά στοιχεία.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 31, 46 και 55 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει συναφώς ότι κατά τις διατάξεις αυτές, ασφαλιστικό μέτρο περί δεσμεύσεως και δημεύσεως πρέπει να βασίζεται είτε σε απόφαση του αιτούντος κράτους μέλους είτε σε έκθεση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών καταρτισθείσα από το ίδιο το αιτούν κράτος και συνοδευόμενη από περιγραφή των μέτρων των οποίων ζητείται η λήψη. Κατά τον προσφεύγοντα, όμως, τα περιοριστικά μέτρα διατάχθηκαν σε βάρος του χωρίς να τηρηθούν τα κριτήρια αυτά.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται πλάνη εκτίμησης εκ μέρους του Συμβουλίου όσον αφορά την αναλογικότητα των μέτρων που επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα-ενάγοντα.

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/49

Προσφυγή της 31ης Μαρτίου 2021 — Novelis Deutschland κατά EUIPO — Cuki Cofresco (Μαγειρικό σκεύος για μπάρμπεκιου)

(Υπόθεση T-173/21)

(2021/C 217/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novelis Deutschland GmbH (Göttingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Herberth, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cuki Cofresco Srl (Volpiano, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Υπ’ αριθ. 516836-0007 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα (Μαγειρικό σκεύος για μπάρμπεκιου)

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1856/2019-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του προσβαλλόμενου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/49

Προσφυγή της 7ης Απριλίου 2021 — LG Electronics κατά EUIPO — Anferlux-Electrodomésticos (SmartThinQ)

(Υπόθεση T-181/21)

(2021/C 217/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LG Electronics, Inc. (Σεούλ, Δημοκρατία της Κορέας) (εκπρόσωπος: M. Graf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Anferlux-Electrodomésticos, Lda (Vila Nova de Monsarros, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SmartThinQ — Υπ’ αριθ. 14 983 861 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1657/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παραβίαση της αρχής της ουδετερότητας, ιδίως του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και της αρχής της ισότητας των όπλων λόγω παραβάσεως του άρθρου 16, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με τα άρθρα 2, παράγραφος 2,στοιχείο ζ', και 12, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής, τα οποία βασίζονται στο άρθρο 146, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και συνδέονται με το άρθρο 25, παράγραφος 2, στοιχείο α', του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/626 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 17, παράγραφος 3, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφοι 2 και 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 47, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, λόγω του εσφαλμένου συμπεράσματος ότι το προγενέστερο σήμα είχε πράγματι χρησιμοποιηθεί για ορισμένα αγαθά·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/50

Προσφυγή της 7ης Απριλίου 2021 — PKK κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-182/21)

(2021/C 217/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Kurdistan Workers’ Party [Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν] (PKK) (εκπρόσωποι: A. van Eik και T. Buruma, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό 2021/138 του Συμβουλίου στο μέτρο που αφορούν το PKK (γνωστό επίσης με τις ονομασίες KADEK και KONGRA-GEL)

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα, προσαυξημένα με τόκους, οι οποίοι θα προσδιορισθούν ειδικότερα σε μεταγενέστερο στάδιο της ένδικης διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου (1) και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου (2) στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, δεδομένου ότι παραβιάζουν την αρχή της ασφάλειας δικαίου και/ή συνιστούν παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (3) και/ή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 2580/2001 του Συμβουλίου (4). Το προσφεύγον υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να προσδιορίσει εννοιολογικά το PKK κατά τρόπο σαφή και ακριβή.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, δεδομένου ότι αυτό δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ομάδα ή οντότητα η οποία ενέχεται σε τρομοκρατικές πράξεις κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 3, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, διότι δεν έχει ληφθεί απόφαση αρμόδιας αρχής κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 4, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, δεδομένου ότι το Συμβούλιο δεν προέβη σε προσήκουσα επανεξέταση όπως απαιτείται από το άρθρο 1, παράγραφος 6, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, δεδομένου ότι η απόφαση και ο εκτελεστικός κανονισμός δεν πληρούν τις απαιτήσεις περί αναλογικότητας και επικουρικότητας.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, δεδομένου ότι δεν τηρήθηκε η υποχρέωση αιτιολογήσεως σύμφωνα με το άρθρο 296 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου και ο εκτελεστικός κανονισμός 2021/138 του Συμβουλίου στερούνται κύρους στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον, διότι συνιστούν προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος.

(1) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/142 του Συμβουλίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 για την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2020/1132 (ΕΕ 2021, L 43, σ. 14).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/138 του Συμβουλίου της 5ης Φεβρουαρίου 2021 για την εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/1128 (ΕΕ 2021, L 43, σ. 1).

(3) Κοινή Θέση 2001/931/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ 2001, L 344, σ. 93).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 2580/2001 του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ 2001, L 344, σ. 70).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/51

Αγωγή της 7ης Απριλίου 2021 — QP κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-183/21)

(2021/C 217/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: QP και 15 λοιποί ενάγοντες (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και Eulex Κοσσυφοπέδιο

Αιτήματα

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

με κύριο αίτημα:

—

όσον αφορά τη σχέση εργασίας:

—

για όλους τους ενάγοντες:

—	να επαναχαρακτηρίσει τη συμβατική σχέση των εναγόντων ως σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες αποζημίωση, η οποία πρέπει να καθορισθεί βάσει της εφαρμοστέας νομοθεσίας, για τη ζημία που υπέστησαν επειδή δεν ήταν ασφαλισμένοι σε εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

—	να τάξει προθεσμία στους διαδίκους για τον υπολογισμό της εν λόγω αποζημιώσεως, η οποία πρέπει να καθορισθεί βάσει της εφαρμοστέας στη συγκεκριμένη περίπτωση νομοθεσίας, σύμφωνα με τις αρχές που θα διατυπώσει το Γενικό Δικαστήριο στην απόφαση που θα εκδώσει επί της υποθέσεως αυτής·

—

για τους ενάγοντες των οποίων η συμβατική σχέση έληξε με μονομερή απόφαση των εναγομένων:

—

να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν αντισταθμιστική αποζημίωση λόγω απολύσεως χωρίς προειδοποίηση:

—	στον ενάγοντα QP: 42 092,50 ευρώ.

—	στον ενάγοντα QT: 69 880,54 ευρώ.

—	στον ενάγοντα QU: 53 749,17 ευρώ.

—	στον ενάγοντα QV: 57 159,69 ευρώ.

—	στον ενάγοντα QY: 63 298,15 ευρώ.

—	στον ενάγοντα RB: 55 303,02 ευρώ.

—	στον ενάγοντα RD: 55 373,64 ευρώ.

—	στον ενάγοντα RF: 40 201,21 ευρώ.

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν σε έκαστο των κατωτέρω εναγόντων αποζημίωση λόγω παράνομης απόλυσης, αποτιμώμενη κατά δίκαιη και εύλογη κρίση σε 12 500 ευρώ ανά έτος προϋπηρεσίας:

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν σε έκαστο των εναγόντων QP, QR, QS, QT, QU, QV, QW, QY, QZ, RA, RB, RC, RD και RE τη διαφορά των αποδοχών που δεν τους καταβλήθηκαν επαρκώς από την ημερομηνία της νέας μισθολογικής κατάταξης, ήτοι την 1η Σεπτεμβρίου 2012·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

—

όσον αφορά τα λοιπά δικαιώματα:

—

να διαπιστώσει ότι οι ενάγοντες θα έπρεπε να έχουν προσληφθεί ως έκτακτοι υπάλληλοι ενός εκ των τριών πρώτων εναγομένων και να αποφανθεί ότι οι ενάγοντες έτυχαν μη σύννομης και δυσμενούς μεταχείρισης από τους τρεις πρώτους εναγομένους, η οποία δεν δικαιολογείται αντικειμενικά, όσον αφορά τις αποδοχές τους, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους και συναφείς παροχές καθώς και όσον αφορά την εγγύηση μελλοντικής απασχόλησης·

—

να υποχρεώσει τους τρεις πρώτους εναγομένους να αποζημιώσουν έκαστο των εναγόντων για τη ζημία που υπέστη λόγω μη καταβολής των αποδοχών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, επιδομάτων και παροχών που απορρέουν από την εφαρμογή του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξαιτίας της μη σύννομης άνισης μεταχείρισής του·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

—

να τάξει προθεσμία στους διαδίκους για τον υπολογισμό της εν λόγω αποζημιώσεως λαμβανομένων υπόψη του βαθμού και του κλιμακίου στο οποίο θα έπρεπε να έχουν προσληφθεί οι ενάγοντες, της κατά μέσον όρο αυξήσεως των αποδοχών, της εξελίξεως της σταδιοδρομίας τους, των επιδομάτων που θα έπρεπε συνεπώς να λαμβάνουν βάσει των εν λόγω συμβάσεων εκτάκτου υπαλλήλου, και να συγκρίνει τα αποτελέσματα αυτά με τις πραγματικές αποδοχές που έλαβαν οι ενάγοντες·

επικουρικώς:

—	να υποχρεώσει τους τρεις πρώτους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες αποζημίωση λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης απορρέουσας από την προσβολή θεμελιωδών δικαιωμάτων τους και αποτιμώμενης, κατά δίκαιη και εύλογη κρίση, σε 20 000 ευρώ ανά έτος προϋπηρεσίας·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών· να καταδικάσει τους εναγομένους στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής τους, οι ενάγοντες προβάλλουν επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση δικαιώματος διά της διαδοχικής χρήσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Οι ενάγοντες επικαλούνται την εφαρμογή του ουσιαστικού δικαίου που διέπει τις συμβάσεις τους και ζητούν τον επαναχαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας τους εντός των θεσμικών οργάνων ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου καθώς και την αναδρομική καταβολή των κοινωνικών δικαιωμάτων τους και, για ορισμένους, την καταβολή αντισταθμιστικής αποζημίωσης λόγω απόλυσης χωρίς προειδοποίηση.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων. Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι το νομικό πλαίσιο για τη σύναψη διεθνών ατομικών συμβάσεων εργασίας που θέσπισαν οι εναγόμενοι εισάγει, αφενός, δυσμενείς διακρίσεις σε σχέση με τους όρους εργασίας του λοιπού προσωπικού της Ένωσης, αφετέρου, δεν είναι σαφές και, τέλος, αντίκειται στους κανόνες της ευρωπαϊκής δημόσιας τάξης, συμπεριλαμβανομένων των αξιών και αρχών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται έλλειψη ασφάλειας δικαίου και προσβολή του δικαιώματος για χρηστή διοίκηση.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της διεξαγωγής διαβουλεύσεων με τους εκπροσώπους του προσωπικού.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παράβαση του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ορθής Διοικητικής Συμπεριφοράς.

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/53

Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2021 — Firearms United Network κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-187/21)

(2021/C 217/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Firearms United Network (Βαρσοβία, Πολωνία), Tomasz Walter Stępień (Żelechów, Πολωνία), Michał Budzyński (Cegłów, Πολωνία), Andrzej Marcjanik (Złotokłos, Πολωνία) (εκπρόσωπος: E. Woźniak, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/57 της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2021, για την τροποποίηση του παραρτήματος XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) όσον αφορά τον μόλυβδο σε σκάγια μέσα ή κοντά σε υγρότοπους (1).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση διατάξεων του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2) (άρθρο 16, άρθρο 17, παράγραφος 1, άρθρο 21, παράγραφος 1, άρθρο 45, παράγραφος 1, άρθρο 48, παράγραφος 1), λόγω περιορισμού της ελευθερίας ανάληψης και άσκησης δραστηριότητας συνδεόμενης με τη σκοποβολή, λόγω περιορισμού του δικαιώματος ιδιοκτησίας, της χρήσης και διάθεσης πυροβόλων όπλων, πυρομαχικών που περιέχουν μόλυβδο και εγκαταστάσεων που συνιστούν σκοπευτήρια, λόγω δυσμενών διακρίσεων εις βάρος των σκοπευτών και των κυνηγών, λόγω περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης με πυρομαχικά που περιέχουν μόλυβδο, λόγω θέσπισης τεκμηρίου ενοχής των προσώπων που μετακινούνται σε «υγρότοπους» φέροντας πυρομαχικά που περιέχουν μόλυβδο καθώς και των προσώπων που επιδίδονται σε σκοποβολή με πυρομαχικά που περιέχουν μόλυβδο σε «υγρότοπους», ήτοι των προσώπων που παραβαίνουν την απαγόρευση αυτή.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση διατάξεων της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3) (άρθρο 2, άρθρο 3, παράγραφος 2, άρθρο 3, παράγραφος 3) λόγω προσβολής της ελευθερίας και του δικαιώματος άσκησης δραστηριότητας κυνηγίου και σκοποβολής, λόγω παραβίασης της αρχής του κράτους δικαίου μέσω θέσπισης τεκμηρίου ενοχής των προσώπων που μετακινούνται σε «υγρότοπους» φέροντας πυρομαχικά που περιέχουν μόλυβδο καθώς και των προσώπων που επιδίδονται σε σκοποβολή με χρήση πυρομαχικών που περιέχουν μόλυβδο σε «υγρότοπους», λόγω δημιουργίας αισθήματος ανασφάλειας μέσω της θέσπισης διατάξεων που καθιστούν αδύνατο τον προσδιορισμό των «υγρότοπων», ήτοι του εδαφικού πεδίου εφαρμογής της απαγόρευσης, και, ως εκ τούτου, την προσαρμογή της συμπεριφοράς προς τους ισχύοντες κανόνες.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση διατάξεων της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 5, παράγραφος 2, άρθρο 5, παράγραφος 3, άρθρο 5, παράγραφος 4) λόγω παραβίασης της αρχής της δοτής αρμοδιότητας καθόσον αναλήφθηκε δράση της οποίας οι στόχοι θα μπορούσαν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, και επίσης λόγω του ότι η μορφή και το πεδίο της δράσης υπερβαίνουν το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων από τις Συνθήκες σκοπών.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας λόγω έκδοσης κανονισμού ο οποίος είχε ως σκοπό τον σημαντικό περιορισμό της σκοποβολής για μη στρατιωτικούς σκοπούς στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ 2021, L 24, σ. 19.

(2) ΕΕ 2012, C 326, σ. 391.

(3) ΕΕ 2016, C 202, σ. 13.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/54

Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2021 — Lück κατά EUIPO — R.H. Investment (MALLE)

(Υπόθεση T-188/21)

(2021/C 217/69)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jörg Lück (Hilden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: L. Becker, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: R.H. Investment UG (haftungsbeschränkt) (Erlangen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο προσφεύγων

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα MALLE της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Υπ’ αριθ. 2 631 166 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση R 1393/2020-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, σε συνδυασμό με την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων της 18ης Μαΐου 2020·

—	να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/55

Αγωγή της 7ης Απριλίου 2021 — RI κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-190/21)

(2021/C 217/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: RI και 15 λοιποί ενάγοντες (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Αιτήματα

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

με κύριο αίτημα:

—

όσον αφορά τη σχέση εργασίας:

—	να επαναχαρακτηρίσει τη συμβατική σχέση των εναγόντων ως σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου·

—

—	στον ενάγοντα RW: 65 726,17 ευρώ.

—	στον ενάγοντα RZ: 84 748,27 ευρώ.

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες αποζημίωση, η οποία πρέπει να καθορισθεί βάσει της εφαρμοστέας νομοθεσίας, για τη ζημία που υπέστησαν επειδή δεν ήταν ασφαλισμένοι σε εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

—	να τάξει προθεσμία στους διαδίκους για τον υπολογισμό της εν λόγω αποζημιώσεως η οποία πρέπει να καθορισθεί·

—

όσον αφορά τα λοιπά δικαιώματα:

—

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

—

επικουρικώς:

—	να υποχρεώσει τους τρεις πρώτους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες αποζημίωση λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης απορρέουσας από την προσβολή θεμελιωδών δικαιωμάτων τους και αποτιμώμενης, κατά δίκαιη και εύλογη κρίση, σε 20 000 ευρώ ανά έτος προϋπηρεσίας·

—	να υποχρεώσει τους εναγομένους να καταβάλουν στους ενάγοντες τόκους επί των ποσών αυτών·

να καταδικάσει τους εναγομένους στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής τους, οι ενάγοντες προβάλλουν επτά λόγους οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους λόγους που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-183/21, QP κ.λπ. κατά Συμβουλίου κ.λπ.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/56

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Beta Sports (META)

(Υπόθεση T-192/21)

(2021/C 217/71)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Ern, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: T. González Martínez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Beta Sports LLC (Coconut Creek, Φλόριδα, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης META — Υπ’ αριθ. 17 973 308 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1152/2020-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—	να απορρίψει την αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 17 973 308 META όσον αφορά την κλάση 5.

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εάν παρέμβει στην υπό κρίση υπόθεση, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/57

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — Fidia farmaceutici κατά EUIPO — Stelis Biopharma (HYALOSTEL ONE)

(Υπόθεση T-194/21)

(2021/C 217/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fidia farmaceutici SpA (Abano Terme, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Kunz-Hallstein και H. Kunz-Hallstein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Stelis Biopharma ltd. (Karnataka, Ινδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος HYALOSTEL ONE στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 399 649 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 831/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα και, επικουρικώς, εάν ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών παρέμβει στη δίκη, να καταδικάσει το EUIPO και τον παρεμβαίνοντα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 165, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των άρθρων 32, στοιχείο στ', και 39, παράγραφος 5, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως και της υποχρέωσης αιτιολόγησης κατά το άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/58

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — Lea Nature Services κατά EUIPO — Debonair Trading Internacional (SO…?)

(Υπόθεση T-196/21)

(2021/C 217/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lea Nature Services (Périgny, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Drageon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Debonair Trading Internacional Lda (Funchal, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SO…? — Υπ’ αριθ. 17 473 513 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1235/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν κατά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/59

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — Lea Nature Services κατά EUIPO — Debonair Trading Internacional (SO…?)

(Υπόθεση T-197/21)

(2021/C 217/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lea Nature Services (Périgny, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Drageon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Debonair Trading Internacional Lda (Funchal, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SO…? — Υπ’ αριθ. 485 078 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1234/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/59

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — Ancor Group κατά EUIPO — Cody’s Drinks International (CODE-X)

(Υπόθεση T-198/21)

(2021/C 217/75)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ancor Group GmbH (Igersheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Wachsmuth και W. Berlit, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cody’s Drinks International GmbH (Βρέμη, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CODE-X — Υπ’ αριθ. 17 893 826 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 208/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να επικυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 28ης Νοεμβρίου 2018, με την οποία απορρίφθηκε η ανακοπή κατά της υπ’ αριθ. 17 893 826 αίτησης καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/60

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2021 — EurO3zon κατά ECHA

(Υπόθεση T-199/21)

(2021/C 217/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: EurO3zon (Zemst, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: I. de Seze, F. Puel και L. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την πράξη του καθού με την οποία ανεστάλη η αξιολόγηση του φακέλου της προσφεύγουσας για τη δραστική ουσία Ozone (O3), σύμφωνα με τον κανονισμό περί βιοκτόνων (1), και συνδυάστηκε η εν λόγω διαδικασία αξιολόγησης με την αντίστοιχη διαδικασία αξιολόγησης του φακέλου άλλου αιτούντος, και

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο καθού ενήργησε ultra vires και ήταν αναρμόδιος να εκδώσει την προσβαλλόμενη πράξη καθόσον ο καθού δεν έχει ρητή ή σιωπηρή εξουσία να ενεργεί στον τομέα των αξιολογήσεων των δραστικών ουσιών βιοκτόνων σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης ή στον τομέα της υποχρεωτικής κοινοχρησίας δεδομένων ελλείψει νομικών διατάξεων.

—

Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι η προβαλλόμενη από τον καθού δικαιολόγηση της προσβαλλόμενης πράξης είναι ένα έγγραφο στο οποίο διαπιστώνεται η συναίνεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών μελών που μετέχουν στην επιτροπή βιοκτόνων· το έγγραφο αυτό δεν προσφέρεται από άποψη περιεχομένου ούτε έχει δεσμευτική ισχύ έναντι του καθού.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ο καθού παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου και τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της προσφεύγουσας.

—	Η προσβαλλόμενη πράξη δεν παραπέμπει ούτε παραθέτει διάταξη νόμου δυνάμει της οποίας ο καθού εξουσιοδοτείται να ενεργήσει κατά τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε.

—

Προβάλλεται επίσης ότι η προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της προσφεύγουσας καθόσον επιχειρεί να παρεκκλίνει από τα νομικά και διαδικαστικά στάδια τα οποία ρητώς προβλέπει ο κανονισμός περί βιοκτόνων, ιδίως όσον αφορά τις αποκλειστικές προθεσμίες που προβλέπει ο κανονισμός αυτός.

—

Η προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της προσφεύγουσας καθόσον το δικαιολογητικό της πράξης αυτής έγγραφο στο οποίο παραπέμπει ο καθού στην πραγματικότητα αφορά διαδικασίες και καταστάσεις οι οποίες δεν σχετίζονται με την κατάσταση της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη πράξη δημιουργεί ανασφάλεια δικαίου για τους επιχειρηματίες.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσφεύγουσα ενήργησε κατά τρόπο που εισάγει διακρίσεις εις βάρος της προσφεύγουσας.

—	Υποστηρίζεται ότι εξαιτίας της προσβαλλόμενης πράξης η προσφεύγουσα θα υποβληθεί σε διαδικασίες και καθυστερήσεις στις οποίες δεν είχαν υποβληθεί τρίτοι ευρισκόμενοι σε παρόμοιες καταστάσεις.

—	Συνεπεία της προσβαλλόμενης πράξης παραβιάζονται τα αποκλειστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας σε πληροφορίες αποκλειστικής εκμετάλλευσης οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν σε όφελος τρίτων χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, συνέπεια η οποία δεν επιβάρυνε τρίτους ευρισκόμενους σε παρόμοιες καταστάσεις.

—

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι εμπιστευτικές επιχειρηματικές πληροφορίες τις οποίες περιλαμβάνει ο φάκελός της για τη δραστική ουσία κοινοποιήθηκαν σε τρίτους άνευ αδείας και κατά παράβαση της δέσμευσης περί εμπιστευτικότητας, συνέπεια η οποία δεν επιβάρυνε τρίτους ευρισκόμενους σε παρόμοιες καταστάσεις.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης καθόσον η πράξη αυτή δεν αναφέρει κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο τη συλλογιστική του οργανισμού, ούτως ώστε να καθιστά δυνατό στη μεν προσφεύγουσα να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους ελήφθη το μέτρο στο δε αρμόδιο δικαστήριο να ασκήσει τον έλεγχό του.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι, με την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, ο καθού παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας διότι η πράξη αυτή δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη των επιδιωκόμενων θεμιτών σκοπών και βαίνει πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη των σκοπών αυτών μέτρου.

—	Περαιτέρω, υποστηρίζεται ότι τα μέτρα που συνεπάγεται η προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελούν το λιγότερο επαχθές μέτρο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ 2012, L 167, σ. 1).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/61

Προσφυγή-αγωγή της 29ης Μαρτίου 2021 — JS κατά ΕΕΠΔ

(Υπόθεση T-200/21)

(2021/C 217/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: JS (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Eυρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του ΕΕΠΔ της 18ης Ιανουαρίου 2021 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος·

—	να ακυρώσει επίσης, στον βαθμό που κρίνεται απαραίτητο, την απόφαση του ΕΕΠΔ της 9ης Μαρτίου 2021 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα επανεξέτασης της αρχικής αυτής αποφάσεως·

—	να διατάξει την αποκατάσταση της προκληθείσας ζημίας·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ένα μόνο λόγο, ο οποίος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, και των άρθρων 5, 19, 20 και 23 του κανονισμού 2018/1725 (1), σε παραβίαση των αρχών της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας και σε παράβαση των άρθρων 8 και 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ 2018 L 295, σ. 39).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/62

Προσφυγή της 6ης Απριλίου 2021 — Covington & Burling και Van Vooren κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-201/21)

(2021/C 217/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Covington & Burling (Saint-Josse-ten-Noode, Βέλγιο) και Bart Van Vooren (Meise, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: P. Diaz Gavier, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 12 Μαρτίου 2021 απόφαση της Επιτροπής περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως στα ζητηθέντα έγγραφα (1) δυνάμει του κανονισμού για τη διαφάνεια·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να παράσχει αμέσως πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και λοιπά έξοδα και δαπάνες της Covington στο πλαίσιο της υπό κρίση διαφοράς.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλουν ότι η Επιτροπή κακώς στηρίχθηκε στο άρθρο 4, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού για τη διαφάνεια (2) προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνησή της να παράσχει πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλουν ότι, έστω και αν είχε εφαρμογή η ως άνω παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, ή οποιαδήποτε άλλη διάταξη του άρθρου 4 του κανονισμού για τη διαφάνεια, η Επιτροπή δεν απέδειξε για ποιόν λόγο τα ζητηθέντα έγγραφα πληρούσαν τις σχετικές απαιτήσεις.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλουν ότι η Επιτροπή κακώς στηρίχθηκε στον κανονισμό για την επιτροπολογία (3) προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνησή της να παράσχει πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλουν ότι η Επιτροπή κακώς στηρίχθηκε στους πρότυπους διαδικαστικούς κανόνες για τις επιτροπές προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνησή της· και

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει γενικές αρχές περί διαφάνειας και υπονομεύει τη δημοκρατική νομιμότητα των εκτελεστικών πράξεων.

(1) Σημείωση: Τα ζητηθέντα έγγραφα αφορούν διαδικασία επιτροπολογίας και, ιδίως, έγγραφα σχετικά με την καταγραφή των ψήφων ορισμένων κρατών μελών σε σχέση με το σχέδιο κανονισμού της Επιτροπής για την τροποποίηση του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) 1925/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά είδη φυτών που περιέχουν παράγωγα του υδροξυανθρακενίου.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

(3) Κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ 2011, L 55, σ. 13).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/63

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2021 — Vita Zahnfabrik κατά EUIPO — VIPI Produtos Odontológicos (VITABLOCS TriLuxe forte)

(Υπόθεση T-202/21)

(2021/C 217/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vita Zahnfabrik H. Rauter GmbH & Co. KG (Bad Säckingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Theis και F. Hauck, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: VIPI Indústria, Comércio, Exportação E Importação De Produtos Odontológicos LTDA (Pirassununga, Βραζιλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του λεκτικού σήματος VITABLOCS TriLuxe forte στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 346 271 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 818/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, απορρίπτοντας στο σύνολό της την ανακοπή κατά της υπ’ αριθ. 1 346 271 αιτήσεως επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και καταδικάζοντας την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Εσφαλμένη εφαρμογή των άρθρων 47, παράγραφος 5, και 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/64

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2021 — IN.PRO.DI κατά EUIPO — Aiello (CAPRI)

(Υπόθεση T-203/21)

(2021/C 217/80)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IN.PRO.DI — Inghirami produzione distribuzione SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: V. Piccarreta, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Antonino Aiello (Νάπολη, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CAPRI — Υπ’ αριθ. 13 768 197 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 49/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, συνακόλουθα, μεταρρυθμίζοντας την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 12ης Νοεμβρίου 2019, να απορρίψει στο σύνολό της την ανακοπή που ασκήθηκε κατά της υπ’ αριθ. 13 768 197 αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να κάνει δεκτή στο σύνολο της την αίτηση καταχωρίσεως·

—	να καταδικάσει τον A. Aiello στα δικαστικά έξοδα όλων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/64

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2021 — Stryker κατά EUIPO (RUGGED)

(Υπόθεση T-204/21)

(2021/C 217/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stryker Corp. (Kalamazoo, Michigan, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: I. Fowler, I. Junkar και B. Worbes, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του λεκτικού σήματος RUGGED

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Ιανουαρίου 2021 στην υπόθεση R 370/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 71, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 67 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και υπέρβαση των ορίων της αρμοδιότητας·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και εσφαλμένη εκτίμηση ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν σχετικά με τον διακριτικό χαρακτήρα είναι ανεπαρκή·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου λόγω ελλιπούς αιτιολογίας.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/65

Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2021 — Kewazo κατά EUIPO (Liftbot)

(Υπόθεση T-205/21)

(2021/C 217/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kewazo GmbH (Garching, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Baronikians, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Liftbot — Υπ’ αριθ. 18 191 963 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1160/2020-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση του EUIPO της 15ης Σεπτεμβρίου 2020·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/66

Προσφυγή της 16ης Απριλίου 2021 — Kalita und Haas κατά EUIPO — Kitzbühel Tourismus (Απεικόνιση δύο ζώων)

(Υπόθεση T-206/21)

(2021/C 217/83)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Oliver Kalita (Jochberg, Αυστρία) και Christian Haas (Kitzbühel, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Donath, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Kitzbühel Tourismus, Körperschaft des öffentlichen Rechts (Kitzbühel, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούντες: Οι προσφεύγοντες

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση δύο ζώων) — Υπ’ αριθ. 17 997 789 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 863/2020-1

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

επικουρικώς

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ώστε να απορριφθεί στο σύνολό της η προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών και να αναβιώσει η απόφαση του τμήματος ανακοπών της 6ης Απριλίου 2020·

—	σε κάθε περίπτωση να καταδικάσει στα συνολικά έξοδα της διαδικασίας το καθού και/ή τον δυνάμενο να παρέμβει αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/67

Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2021 — Ignacio Carrasco κατά EUIPO — Santos Carrasco Manzano (La Hoja del Carrasco)

(Υπόθεση T-209/21)

(2021/C 217/84)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ignacio Carrasco SL (Guijuelo, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J.L. Donoso Romero, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Santos Carrasco Manzano SA (Guijuelo, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα La Hoja del Carrasco — Υπ’ αριθ. 15 670 813 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 175/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της.

—	Κατά συνέπεια, να απορρίψει την αίτηση κήρυξης ακυρότητας στο σύνολό της.

—	Να καταδικάσει το EUIPO και την Santos Carrasco Manzano SA στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/67

Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2021 — Groschopp κατά EUIPO (Sustainability through Quality)

(Υπόθεση T-212/21)

(2021/C 217/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Groschopp AG Drives & More (Viersen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Schiffer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος Sustainability through Quality της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Υπ’ αριθ. 18 158 368 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 1076/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/68

Προσφυγή της 20ής Απριλίου 2021 — Ryanair και Malta Air κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-216/21)

(2021/C 217/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) και Malta Air ltd. (Pietà, Μάλτα) (εκπρόσωποι: F-C. Laprévote, E. Vahida, V. Blanc, S. Rating και Ι. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 4ης Μαΐου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57082 (2020/N) — Γαλλία — COVID-19 — Cadre temporaire 107(3)(b) TFEU — Garantie et prêt d’actionnaire au bénéfice d’Air France (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

—	Οι προσφεύγουσες ζήτησαν επίσης να εκδικασθεί η προσφυγή τους με την ταχεία διαδικασία του άρθρου 23α του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής κακώς απέκλεισε την KLM και την Air France-KLM από το πεδίο εφαρμογής της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής προέβη σε κατάχρηση εξουσίας και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και το Προσωρινό Πλαίσιο, καθότι (i) έκρινε ότι η ενίσχυση αίρει σοβαρή διαταραχή της γαλλικής οικονομίας, (ii) δεν αξιολόγησε προσηκόντως αν ο δικαιούχος αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες, (iii) έκρινε ότι το μετοχικό δάνειο ήταν συμβατό με το τότε εφαρμοστέο Προσωρινό Πλαίσιο και το εξέτασε ως μέτρο για το χρέος αντί ως ίδια κεφάλαια, και (iv) παρέβη την υποχρέωσή της να σταθμίσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της ενισχύσεως με τα αρνητικά αποτελέσματά της επί των όρων των εμπορικών συναλλαγών και επί της διατηρήσεως του ανόθευτου ανταγωνισμού («balancing test»).

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε τις γενικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου σχετικά με την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών και την ελευθερία εγκαταστάσεως επί των οποίων στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 (2). Η απελευθέρωση της αγοράς των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη αεροπορικών εταιριών χαμηλού κόστους που δραστηριοποιούνται πραγματικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Εντούτοις, οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η καθής αγνόησε τη ζημία που έχει προκαλέσει η κρίση της νόσου COVID-19 σε τέτοιες δραστηριοποιούμενες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αεροπορικές εταιρίες και τον ρόλο τους στην αεροπορική σύνδεση της Γαλλίας, καθόσον επέτρεψε στη Γαλλία να χορηγήσει ενίσχυση στην Air France. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ προβλέπει εξαίρεση από την κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ απαγόρευση κρατικών ενισχύσεων, αλλά δεν προβλέπει εξαίρεση από τους λοιπούς κανόνες και αρχές της ΣΛΕΕ

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η καθής παρέλειψε να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας παρά τις σοβαρές δυσχέρειες και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα των προσφευγουσών.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η απόφαση ενέχει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που υπέχει η καθής.

(1) ΕΕ 2021, C 50, σ. 3.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (αναδιατύπωση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ 2008 L 293, σ. 3).

7.6.2021

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 217/69

Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2021 — Thomas Henry κατά EUIPO (Spicy Ginger)

(Υπόθεση T-220/21)

(2021/C 217/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Thomas Henry GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Spieker, A. Schönfleisch, N. Willich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος Spicy Ginger της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Υπ’ αριθ. 18 093 014 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Φεβρουαρίου 2021 στην υπόθεση R 435/2020-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', σε συνδυασμό με άρθρο 7, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με άρθρο 7, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 217

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	64ό έτος 7 Ιουνίου 2021

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2021/C 217/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1