ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

64ό έτος
8 Φεβρουαρίου 2021


Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2021/C 44/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1


 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2021/C 44/02

Υπόθεση C-488/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finanzamt Kaufbeuren mit Außenstelle Füssen κατά Golfclub Schloss Igling e.V. [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ιγʹ – Απαλλαγή ορισμένων παροχών υπηρεσιών συνδεόμενων στενά με τον αθλητισμό ή τη σωματική αγωγή – Άμεσο αποτέλεσμα – Έννοια των οργανισμών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα]

2

2021/C 44/03

Υπόθεση C-620/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 — Ουγγαρία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης [Προσφυγή ακυρώσεως – Οδηγία (ΕΕ) 2018/957 – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Απόσπαση εργαζομένων – Όροι εργασίας και απασχόλησης – Αμοιβή – Διάρκεια της απόσπασης – Προσδιορισμός της νομικής βάσης – Άρθρα 53 και 62 ΣΛΕΕ – Τροποποίηση υφιστάμενης οδηγίας – Άρθρο 9 ΣΛΕΕ – Κατάχρηση εξουσίας – Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων – Αναγκαιότητα – Αρχή της αναλογικότητας – Έκταση της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών – Οδικές μεταφορές – Άρθρο 58 ΣΛΕΕ – Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 – Πεδίο εφαρμογής – Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της σαφήνειας των κανονιστικών πράξεων]

3

2021/C 44/04

Υπόθεση C-626/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης [Προσφυγή ακυρώσεως – Οδηγία (ΕΕ) 2018/957 – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Απόσπαση εργαζομένων – Όροι εργασίας και απασχόλησης – Αμοιβή – Διάρκεια της απόσπασης – Προσδιορισμός της νομικής βάσης – Άρθρα 53 και 62 ΣΛΕΕ – Τροποποίηση υφιστάμενης οδηγίας – Άρθρο 9 ΣΛΕΕ – Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων – Αναγκαιότητα – Αρχή της αναλογικότητας – Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 – Πεδίο εφαρμογής – Οδικές μεταφορές – Άρθρο 58 ΣΛΕΕ]

4

2021/C 44/05

Υπόθεση C-132/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2020 — Groupe Canal + κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, Union des producteurs de cinéma (UPC), C More Entertainment AB, European Film Agency Directors — EFADs, Ευρωπαϊκού Γραφείου Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ) [Αίτηση αναιρέσεως – Ανταγωνισμός – Συμπράξεις – Διανομή τηλεοπτικών προγραμμάτων – Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 – Άρθρο 9 και άρθρο 16, παράγραφος 1 – Απόφαση που καθιστά υποχρεωτικές τις αναληφθείσες δεσμεύσεις – Απόλυτη εδαφική προστασία – Κατάχρηση εξουσίας – Προκαταρκτική εκτίμηση – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη εκτιμήσεις σχετικές με την εφαρμογή του άρθρου 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ – Συμφωνίες που αποσκοπούν στη στεγανοποίηση των εθνικών αγορών – Η Επιτροπή δεν υποχρεούται να εξετάζει μία προς μία τις οικείες εθνικές αγορές – Αναλογικότητα – Προσβολή των συμβατικών δικαιωμάτων τρίτων]

5

2021/C 44/06

Υπόθεση C-160/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 — Comune di Milano κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Τομέας των αεροπορικών μεταφορών – Υπηρεσίες εδάφους στους αερολιμένες Linate και Malpensa του Μιλάνου (Ιταλία) – Εισφορές κεφαλαίου τις οποίες πραγματοποιεί ο φορέας διαχείρισης των αεροδρομίων αυτών προς τη θυγατρική του σε ποσοστό 100 % η οποία παρέχει τις εν λόγω υπηρεσίες – Φορέας διαχείρισης τον οποίο κατέχει το Δημόσιο – Απόφαση που κηρύσσει τα μέτρα αυτά ως παράνομες και ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά κρατικές ενισχύσεις – Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Έννοια κρατικών πόρων, καταλογιστέου στο κράτος μέτρου και οικονομικού πλεονεκτήματος – Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία – Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή – Βάρος αποδείξεως – Σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις – Ένταση του δικαιοδοτικού ελέγχου – Παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων]

6

2021/C 44/07

Υπόθεση C-347/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας (Παράβαση κράτους μέλους – Περιβάλλον – Ενεργειακή απόδοση – Οδηγία 2012/27/ΕΕ – Άρθρο 9, παράγραφος 3 – Kατανάλωση θερμάνσεως, ψύξεως και ζεστού νερού – Εγκατάσταση εντός των κτιρίων ατομικών μετρητών της καταναλώσεως)

6

2021/C 44/08

Υπόθεση C-584/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Landesgericht für Strafsachen Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά A κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας – Οδηγία 2014/41/ΕΕ – Άρθρο 1, παράγραφος 1 – Άρθρο 2, στοιχείο γ', σημεία i και ii – Έννοιες της δικαστικής αρχής και της αρχής έκδοσης – Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας εκδοθείσα από εισαγγελία κράτους μέλους – Ανεξαρτησία έναντι της εκτελεστικής εξουσίας)

7

2021/C 44/09

Υπόθεση C-616/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.S., M.W., G.S. κατά Minister for Justice and Equality [Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Πολιτική ασύλου – Διαδικασίες χορηγήσεως και ανακλήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα – Οδηγία 2005/85/ΕΚ – Άρθρο 25, παράγραφος 2 – Λόγοι απαραδέκτου – Αίτηση διεθνούς προστασίας η οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη από κράτος μέλος λόγω της προηγούμενης χορηγήσεως επικουρικής προστασίας εντός άλλου κράτους μέλους – Κανονισμός (ΕΚ) 343/2003 – Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013]

7

2021/C 44/10

Υπόθεση C-620/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Land Nordrhein-Westfalen κατά D.-H. T. ενεργούντος υπό την ιδιότητα του συνδίκου πτωχεύσεως της J & S Service UG [Προδικαστική παραπομπή – Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα – Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 – Άρθρο 23 – Περιορισμοί των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων – Σημαντικό χρηματοοικονομικό συμφέρον – Εκτέλεση αστικών αξιώσεων – Εθνική ρύθμιση η οποία παραπέμπει στο δίκαιο της Ένωσης – Φορολογικά δεδομένα που αφορούν νομικό πρόσωπο – Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου]

8

2021/C 44/11

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-792/18 P και C-793/18 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Jean-François Jalkh κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Θεσμικό δίκαιο – Πρωτόκολλο περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρα 8 και 9 – Περιεχόμενο – Απόφαση περί άρσης της βουλευτικής ασυλίας – Προϋποθέσεις)

8

2021/C 44/12

Υπόθεση C-394/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal du travail francophone de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PN, QO, RP, SQ, TR κατά Centre public d’action sociale d’Anderlecht (CPAS) (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Ιθαγένεια της Ένωσης – Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους – Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Άρθρο 3 – Δικαιούχοι – Μη ορθή μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο – Ευθύνη κράτους μέλους σε περίπτωση παράβασης του δικαίου της Ένωσης – Χορήγηση προνοιακής παροχής ως αποζημίωση για την προκληθείσα ζημία – Προδήλως απαράδεκτο)

9

2021/C 44/13

Υπόθεση C-621/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Najvyšší súd Slovenskej republiky (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finančné riaditeľstvo Slovenskej republiky κατά Weindel Logistik Service SR spol. s r.o. [Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 168, στοιχείο ε' – Έκπτωση φόρου εισροών – Χρήση των αγαθών μόνο για τις φορολογητέες πράξεις του υποκειμένου στον φόρο – Ύπαρξη άμεσης σχέσης μεταξύ των εισαγόμενων αγαθών και της πράξης εκροής]

9

2021/C 44/14

Υπόθεση C-716/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 2 de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ZA, AZ, BX, CV, DU, ET κατά Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Ανταγωνισμός – Οριστική απόφαση εθνικής αρχής ανταγωνισμού με την οποία διαπιστώνεται περιοριστική του ανταγωνισμού πρακτική – Περιεχόμενο της αποδεικτικής ισχύος των εξετασθέντων και διαπιστωθέντων πραγματικών περιστατικών – Έλλειψη επαρκών διευκρινίσεων σχετικά με το πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης, καθώς και με τους λόγους που δικαιολογούν την ανάγκη να δοθεί απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα – Προδήλως απαράδεκτο)

10

2021/C 44/15

Υπόθεση C-807/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κίνησαν οι DSK Bank EAD, FrontEx International EAD (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Άρθρα 3 και 6 έως 8 – Οδηγία 2008/48/ΕΚ – Άρθρο 22 – Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές – Αυτεπάγγελτη εξέταση από το εθνικό δικαστήριο – Εθνική διαδικασία εκδόσεως διαταγής πληρωμής)

11

2021/C 44/16

Υπόθεση C-835/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 26ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autostrada Torino Ivrea Valle D’Aosta — Ativa S.p.A. κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Autorità di regolazione dei trasporti (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης – Οδηγία 2014/23/ΕΕ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο – Άρθρο 30 – Ελευθερία των αναθετουσών αρχών όσον αφορά τον καθορισμό και την οργάνωση της διαδικασίας για την επιλογή του παραχωρησιούχου – Εθνική νομοθεσία απαγορεύουσα τη χρηματοδότηση έργων μέσω της ανάθεσης συμβάσεων παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων)

11

2021/C 44/17

Υπόθεση C-84/20 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος, πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόπουλος, πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπουσδέκης, πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κοκολάκης, Εστία Πατερικών Μελετών, Χρήστος Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος Άνδραλης κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης [Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Ιθαγένεια της Ένωσης – Ενίσχυση της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητας των πολιτών της Ένωσης και των εγγράφων διαμονής που εκδίδονται για πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας – Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 – Προσφυγή ακυρώσεως – Ενεργητική νομιμοποίηση – Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα – Άρθρο 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Υποχρέωση του διαδίκου να εκπροσωπείται από δικηγόρο – Προσφεύγων, έχων εξάλλου την ιδιότητα του δικηγόρου, ο οποίος ενήργησε ιδίω ονόματι, υπογράφοντας ο ίδιος το δικόγραφο της προσφυγής, χωρίς να προσφύγει στις υπηρεσίες τρίτου δικηγόρου για την εκπροσώπησή του – Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη]

12

2021/C 44/18

Υπόθεση C-85/20 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κρατικές ενισχύσεις – Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία – Αποφάσεις που φέρεται ότι έλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τις οποίες το μέτρο κηρύχθηκε συμβατό με την εσωτερική αγορά – Προσφυγή ακυρώσεως – Προθεσμία άσκησης προσφυγής – Χρονικό σημείο έναρξης – Λήψη γνώσης της ύπαρξης της προσβαλλόμενης πράξης – Εύλογη προθεσμία για να ζητηθεί το πλήρες κείμενό της – Έννοια της δεκτικής προσφυγής πράξης κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ – Απαράδεκτο της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής – Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

13

2021/C 44/19

Υπόθεση C-386/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 12 Αυγούστου 2020 η eSky Group IP sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 10 Ιουνίου 2020 στην υπόθεση T-646/19, eSky Group IP κατά EUIPO — Gröpel (e)

13

2021/C 44/20

Υπόθεση C-491/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 24 Σεπτεμβρίου 2020 — W.Ż. κατά A. S., Sąd Najwyższy

14

2021/C 44/21

Υπόθεση C-492/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 25 Σεπτεμβρίου 2020 — W.Ż. κατά K. Z., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

15

2021/C 44/22

Υπόθεση C-493/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 28 Σεπτεμβρίου 2020 — P. J. κατά A. T., R. W., Sąd Najwyższy

16

2021/C 44/23

Υπόθεση C-494/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — K. M. κατά T. P., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

17

2021/C 44/24

Υπόθεση C-495/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — T. M. κατά T. D., M. D., P. K., J. L., M. L., O. N., G. Z., A. S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

18

2021/C 44/25

Υπόθεση C-496/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 6 Οκτωβρίου 2020 — M. F. κατά T. P.

20

2021/C 44/26

Υπόθεση C-506/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 9 Οκτωβρίου 2020 — T.B. κατά T.D., M.D., P.K., J.L., M.L., O.N., G.Z., A.S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

21

2021/C 44/27

Υπόθεση C-509/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 22 Σεπτεμβρίου 2020 — M. F. κατά J. M.

22

2021/C 44/28

Υπόθεση C-511/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 13 Οκτωβρίου 2020 — B. S. κατά T. D., M. D., P. K., J. L., M.Ł., O. N., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

23

2021/C 44/29

Υπόθεση C-563/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 28 Οκτωβρίου 2020 — ORLEN KolTrans sp. z o. o. κατά Prezes Urzędu Transportu Kolejowego

24

2021/C 44/30

Υπόθεση C-587/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 9 Νοεμβρίου 2020 — Ligebehandlingsnævnet ως εκπρόσωπος της A κατά HK/Danmark και HK/Privat

25

2021/C 44/31

Υπόθεση C-604/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 16 Νοεμβρίου 2020 — ROI Land Investments Ltd. κατά FD

25

2021/C 44/32

Υπόθεση C-605/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 17 Νοεμβρίου 2020 — Suzlon Wind Energy Portugal — Energia Eólica Unipessoal, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

26

2021/C 44/33

Υπόθεση C-615/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 18 Νοεμβρίου 2020 — Ποινική διαδικασία κατά YP κ.λπ.

27

2021/C 44/34

Υπόθεση C-634/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 25 Νοεμβρίου 2020 — A κατά Sosiaali- ja terveysalan lupa- ja valvontavirasto

29

2021/C 44/35

Υπόθεση C-641/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) στις 26 Νοεμβρίου 2020 — VT κατά Centre public d’action sociale de Liège (CPAS)

30

2021/C 44/36

Υπόθεση C-646/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) την 1η Δεκεμβρίου 2020 — Senatsverwaltung für Inneres und Sport, Standesamtsaufsicht κατά TB

30

2021/C 44/37

Υπόθεση C-656/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 ο Hermann Albers eK κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-597/18, Hermann Albers κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

31

2021/C 44/38

Υπόθεση C-661/20: Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

32

2021/C 44/39

Υπόθεση C-663/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-414/17, Hypo Vorarlberg Bank AG κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

33

2021/C 44/40

Υπόθεση C-664/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-420/17, Portigon AG κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

34

2021/C 44/41

Υπόθεση C-666/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Δεκεμβρίου 2020 το Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen eV (GVN) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-583/18, GVN κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

36

2021/C 44/42

Υπόθεση C-682/20 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2020 οι Les Mousquetaires και ITM Entreprises SAS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-255/17, Les Mousquetaires και ITM Entreprises κατά Επιτροπής

37

2021/C 44/43

Υπόθεση C-352/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 6 de Reus (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jaime Cardus Suarez κατά Catalunya Caixa SA (Catalunya Banc S.A.)

38

2021/C 44/44

Υπόθεση C-703/18: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Healthspan Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

38

2021/C 44/45

Υπόθεση C-763/18 P: Διάταξη του προέδρου του ενάτου τμήματος του Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2020 — Wallapop, SL κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Unipreus, SL

38

2021/C 44/46

Υπόθεση C-250/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — B. O. L. κατά État belge

38

2021/C 44/47

Υπόθεση C-286/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal d’instance d’Aulnay-Sous-Bois (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JE, KF κατά XL Airways SA

39

2021/C 44/48

Υπόθεση C-452/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — YV κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

39

2021/C 44/49

Υπόθεση C-455/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BX κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

39

2021/C 44/50

Υπόθεση C-482/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JF, KG κατά Bankia SA

39

2021/C 44/51

Υπόθεση C-523/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ED κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA

40

2021/C 44/52

Υπόθεση C-527/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) — HG, IH κατά Bankia SA

40

2021/C 44/53

Υπόθεση C-731/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla-La Mancha (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KM κατά Subdelegación del Gobierno en Albacete

40

2021/C 44/54

Υπόθεση C-732/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LL, MK κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

40

2021/C 44/55

Υπόθεση C-745/19: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PH, OI κατά ЕUROBANK BULGARIA АD

41

2021/C 44/56

Υπόθεση C-2/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του High Court of Justice (Queen’s Bench Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Daimler AG κατά Walleniusrederierna Aktiebolag, Wallenius Wilhelmsen ASA, Wallenius Logistics AB, Wilhelmsen Ships Holding Malta Limited, Wallenius Wilhelmsen Ocean AS, K Line Holding (Europe) Limited, K Line Europe Limited, Compañia Sudamericana de Vapores SA

41

2021/C 44/57

Υπόθεση C-15/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil de Badajoz (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Usuarios de Bancos, Cajas y Seguros de España (Adicae Consumidores Críticos y Responsables) κατά Caja Almendralejo Sociedad Cooperativa de Credito

41

2021/C 44/58

Υπόθεση C-16/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil de Badajoz (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Usuarios de Bancos, Cajas y Seguros de España (Adicae Consumidores Críticos y Responsables) κατά Liberbank SA

41

2021/C 44/59

Υπόθεση C-20/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — E. M. T. κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

42

2021/C 44/60

Υπόθεση C-189/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Laudamotion GmbH κατά Verein für Konsumenteninformation

42

2021/C 44/61

Υπόθεση C-268/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — XV κατά Cajamar Caja Rural S.C.C.

42

2021/C 44/62

Υπόθεση C-365/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eurowings GmbH κατά GDVI Verbraucherhilfe GmbH

42

2021/C 44/63

Υπόθεση C-434/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — flightright GmbH κατά SunExpressGünes Ekspres Havacilik A.S.

43

2021/C 44/64

Υπόθεση C-438/20: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BT κατά Eurowings GmbH

43

 

Γενικό Δικαστήριο

2021/C 44/65

Υπόθεση T-635/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Industrial Química del Nalón κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

44

2021/C 44/66

Υπόθεση T-636/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Tokai erftcarbon κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

45

2021/C 44/67

Υπόθεση T-637/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Bawtry Carbon International κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

45

2021/C 44/68

Υπόθεση T-638/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Deza κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

46

2021/C 44/69

Υπόθεση T-639/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — SGL Carbon κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

47

2021/C 44/70

Υπόθεση T-645/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Bilbaína de Alquitranes κατά Επιτροπής [Εξωσυμβατική ευθύνη – Περιβάλλον – Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων – Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) – Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες]

48

2021/C 44/71

Υπόθεση T-571/20: Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2020 — Luna Italia κατά EUIPO — Luna (LUNA SPLENDIDA)

48

2021/C 44/72

Υπόθεση T-678/20: Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Solar Electric κ.λπ. κατά Επιτροπής

49

2021/C 44/73

Υπόθεση T-714/20: Προσφυγή της 3ης Δεκεμβρίου 2020 — OL κατά Συμβουλίου

50

2021/C 44/74

Υπόθεση T-720/20: Προσφυγή της 9ης Δεκεμβρίου 2020 — Perry Street Software κατά EUIPO — Toolstream (SCRUFFS)

51

2021/C 44/75

Υπόθεση T-723/20: Προσφυγή της 11ης Δεκεμβρίου 2020 — Prigozhin κατά Συμβουλίου

52

2021/C 44/76

Υπόθεση T-724/20: Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2020 — Senseon Tech κατά EUIPO — Accuride International (SENSEON)

53

2021/C 44/77

Υπόθεση T-725/20: Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2020 — Guangdong Haomei New Materials και Guangdong King Metal Light Alloy Technology κατά Επιτροπής

54

2021/C 44/78

Υπόθεση T-729/20: Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2020 — Aurubis κατά Επιτροπής

56

2021/C 44/79

Υπόθεση T-730/20: Προσφυγή-αγωγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — ON κατά Επιτροπής

57

2021/C 44/80

Υπόθεση T-731/20: Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2020 — ExxonMobil Production Deutschland κατά Επιτροπής

58

2021/C 44/81

Υπόθεση T-732/20: Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Freundlieb κατά EUIPO (CRYSTAL)

59

2021/C 44/82

Υπόθεση T-733/20: Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Freundlieb κατά EUIPO (BANDIT)

59

2021/C 44/83

Υπόθεση T-740/20: Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Arnautu κατά Κοινοβουλίου

60

2021/C 44/84

Υπόθεση T-749/20: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2020 — Veronese κατά EUIPO — Veronese Design Company (VERONESE)

61


EL

 


IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/1


Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2021/C 44/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 35 της 1.2.2021

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 28 της 25.1.2021

ΕΕ C 19 της 18.1.2021

ΕΕ C 9 της 11.1.2021

ΕΕ C 443 της 21.12.2020

ΕΕ C 433 της 14.12.2020

ΕΕ C 423 της 7.12.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu


V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/2


Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finanzamt Kaufbeuren mit Außenstelle Füssen κατά Golfclub Schloss Igling e.V.

(Υπόθεση C-488/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ιγʹ - Απαλλαγή «ορισμένων παροχών υπηρεσιών συνδεόμενων στενά με τον αθλητισμό ή τη σωματική αγωγή» - Άμεσο αποτέλεσμα - Έννοια των «οργανισμών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα»)

(2021/C 44/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finanzamt Kaufbeuren mit Außenstelle Füssen

κατά

Golfclub Schloss Igling e.V.

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ιγʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα, όπερ συνεπάγεται ότι, σε περίπτωση που η νομοθεσία κράτους μέλους για τη μεταφορά της διατάξεως αυτής στην εσωτερική έννομη τάξη απαλλάσσει από τον φόρο προστιθέμενης αξίας περιορισμένο μόνον αριθμό παροχών υπηρεσιών που συνδέονται στενά με τον αθλητισμό ή τη σωματική αγωγή, δεν μπορεί να γίνει απευθείας επίκληση της εν λόγω διατάξεως ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων από οργανισμό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, προκειμένου να του χορηγηθεί απαλλαγή από τον φόρο για άλλες υπηρεσίες συνδεόμενες στενά με τον αθλητισμό ή τη σωματική αγωγή τις οποίες ο ως άνω οργανισμός παρέχει στα άτομα που ασχολούνται με τις δραστηριότητες αυτές και τις οποίες η εν λόγω νομοθεσία δεν απαλλάσσει του ΦΠΑ.

2)

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ιγʹ, της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι ο όρος «οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», κατά τη διάταξη αυτή, συνιστά αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ένωσης, η οποία απαιτεί, σε περίπτωση λύσεως ενός τέτοιου οργανισμού, ο οργανισμός αυτός να μη μπορεί να διανείμει στα μέλη του τα κέρδη τα οποία έχει πραγματοποιήσει και τα οποία υπερβαίνουν το καταβληθέν από τα μέλη κεφάλαιο καθώς και την αγοραία αξία των εις είδος συνεισφορών που έχουν καταβάλει τα μέλη αυτά.


(1)  ΕΕ C 392 της 29.10.2018.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/3


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 — Ουγγαρία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-620/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία (ΕΕ) 2018/957 - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Απόσπαση εργαζομένων - Όροι εργασίας και απασχόλησης - Αμοιβή - Διάρκεια της απόσπασης - Προσδιορισμός της νομικής βάσης - Άρθρα 53 και 62 ΣΛΕΕ - Τροποποίηση υφιστάμενης οδηγίας - Άρθρο 9 ΣΛΕΕ - Κατάχρηση εξουσίας - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων - Αναγκαιότητα - Αρχή της αναλογικότητας - Έκταση της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών - Οδικές μεταφορές - Άρθρο 58 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 - Πεδίο εφαρμογής - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της σαφήνειας των κανονιστικών πράξεων)

(2021/C 44/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér, G. Tornyai και M. M. Tátrai)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: M. Martínez Iglesias, L. Visaggio και A. Tamás), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Norberg, M. Bencze και E. Ambrosini, στη συνέχεια A. Norberg, E. Ambrosini, A. Sikora-Kalėda και Zs. Bodnár)

Παρεμβαίνοντα υπέρ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller και S. Eisenberg), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier, A.-L. Desjonquères, C. Mosser και R. Coesme), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman, C. Schillemans και J. Langer), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Havas, M. Kellerbauer, B.-R. Killmann και A. Szmytkowska)

Παρεμβαίνοντα υπέρ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller και S. Eisenberg), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier, A.-L. Desjonquères, C. Mosser και R. Coesme), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman, C. Schillemans και J. Langer), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: C. Meyer-Seitz, H. Shev και H. Eklinder), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Havas, M. Kellerbauer, B.-R. Killmann και A. Szmytkowska)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Η Ουγγαρία φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Βασίλειο της Σουηδίας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  ΕΕ C 427 της 26.11.2018.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/4


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 — Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-626/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία (ΕΕ) 2018/957 - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Απόσπαση εργαζομένων - Όροι εργασίας και απασχόλησης - Αμοιβή - Διάρκεια της απόσπασης - Προσδιορισμός της νομικής βάσης - Άρθρα 53 και 62 ΣΛΕΕ - Τροποποίηση υφιστάμενης οδηγίας - Άρθρο 9 ΣΛΕΕ - Αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων - Αναγκαιότητα - Αρχή της αναλογικότητας - Κανονισμός (ΕΚ) 593/2008 - Πεδίο εφαρμογής - Οδικές μεταφορές - Άρθρο 58 ΣΛΕΕ)

(2021/C 44/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Majczyna και D. Lutostańska)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Martínez Iglesias, K. Wójcik, A. Pospíšilová Padowska και L. Visaggio, στη συνέχεια M. Martínez Iglesias, K. Wójcik, L. Visaggio και A. Tamás), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Ambrosini, K. Adamczyk Delamarre και A. Norberg, στη συνέχεια E. Ambrosini, A. Sikora-Kalėda, Z. Bodnar και A. Norberg)

Παρεμβαίνοντα υπέρ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Möller και T. Henze, στη συνέχεια M. Möller), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier, A.-L. Desjonquères και R. Coesme), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman, C. Schillemans και J. Langer), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Kellerbauer, B.-R. Killmann και A. Szmytkowska)

Παρεμβαίνοντα υπέρ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Möller και T. Henze, στη συνέχεια M. Möller), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier, A.-L. Desjonquères και R. Coesme), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. K. Bulterman, C. Schillemans και J. Langer), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Meyer-Seitz, A. Falk, H. Shev, J. Lundberg και H. Eklinder, στη συνέχεια C. Meyer-Seitz, H. Shev και H. Eklinder), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Kellerbauer, B.-R. Killmann και A. Szmytkowska)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Βασίλειο της Σουηδίας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  ΕΕ C 4 της 07.01.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/5


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2020 — Groupe Canal + κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, Union des producteurs de cinéma (UPC), C More Entertainment AB, European Film Agency Directors — EFADs, Ευρωπαϊκού Γραφείου Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ)

(Υπόθεση C-132/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Διανομή τηλεοπτικών προγραμμάτων - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 9 και άρθρο 16, παράγραφος 1 - Απόφαση που καθιστά υποχρεωτικές τις αναληφθείσες δεσμεύσεις - Απόλυτη εδαφική προστασία - Κατάχρηση εξουσίας - Προκαταρκτική εκτίμηση - Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη εκτιμήσεις σχετικές με την εφαρμογή του άρθρου 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ - Συμφωνίες που αποσκοπούν στη στεγανοποίηση των εθνικών αγορών - Η Επιτροπή δεν υποχρεούται να εξετάζει μία προς μία τις οικείες εθνικές αγορές - Αναλογικότητα - Προσβολή των συμβατικών δικαιωμάτων τρίτων)

(2021/C 44/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Groupe Canal + (εκπρόσωποι: P. Wilhelm, P. Gassenbach και O. de Juvigny, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Dawes, C. Urraca Caviedes και L. Wildpanner), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. de Moustier και M. P. Dodeller), Union des producteurs de cinéma (UPC) (εκπρόσωπος: E. Lauvaux, avocat), C More Entertainment AB, European Film Agency Directors — EFADs (εκπρόσωπος: O. Sasserath, avocat), Ευρωπαϊκό Γραφείο Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ) (εκπρόσωπος: A. Fratini, avvocatessa)

Διατακτικό

Το Δικαστηρίου αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12ης Δεκεμβρίου 2018, Groupe Canal + κατά Επιτροπής (T-873/16, EU:T:2018:904).

2)

Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 26ης Ιουλίου 2016, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση AT.40023 — Διασυνοριακή πρόσβαση στη συνδρομητική τηλεόραση).

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Groupe Canal + SA, η European Film Agency Directors — EFADs, η Union des producteurs de cinéma (UPC) στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας και στο πλαίσιο της πρωτόδικης διαδικασίας, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η C More Entertainment AB στο πλαίσιο της πρωτόδικης διαδικασίας.

4)

Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

5)

Το Ευρωπαϊκό Γραφείο Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ) φέρει τα δικαστικά έξοδά του.


(1)  ΕΕ C 131 της 8.4.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/6


Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 — Comune di Milano κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-160/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Τομέας των αεροπορικών μεταφορών - Υπηρεσίες εδάφους στους αερολιμένες Linate και Malpensa του Μιλάνου (Ιταλία) - Εισφορές κεφαλαίου τις οποίες πραγματοποιεί ο φορέας διαχείρισης των αεροδρομίων αυτών προς τη θυγατρική του σε ποσοστό 100 % η οποία παρέχει τις εν λόγω υπηρεσίες - Φορέας διαχείρισης τον οποίο κατέχει το Δημόσιο - Απόφαση που κηρύσσει τα μέτρα αυτά ως παράνομες και ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά κρατικές ενισχύσεις - Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Έννοια «κρατικών πόρων», «καταλογιστέου στο κράτος μέτρου» και «οικονομικού πλεονεκτήματος» - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Βάρος αποδείξεως - Σύνθετες οικονομικές εκτιμήσεις - Ένταση του δικαιοδοτικού ελέγχου - Παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων)

(2021/C 44/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Comune di Milano (εκπρόσωποι: A. Mandarano, E. Barbagiovanni, S. Grassani και L. Picciano, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Recchia, G. Conte και D. Grespan)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.

Καταδικάζει τον Comune di Milano στα δικαστικά έξοδα.


(1)  ΕΕ C 131 της 8.4.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/6


Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-347/19) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Ενεργειακή απόδοση - Οδηγία 2012/27/ΕΕ - Άρθρο 9, παράγραφος 3 - Kατανάλωση θερμάνσεως, ψύξεως και ζεστού νερού - Εγκατάσταση εντός των κτιρίων ατομικών μετρητών της καταναλώσεως)

(2021/C 44/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Talabér-Ritz, S. Pardo Quintillán και Y. G. Marinova)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις εθνικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για την ενεργειακή απόδοση, την τροποποίηση των οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ΕΕ και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/ΕΚ και 2006/32/ΕΚ, σχετικά με την εγκατάσταση εντός των κτιρίων ατομικών μετρητών της καταναλώσεως της θερμάνσεως, της ψύξεως και του ζεστού νερού, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη διάταξη αυτή.

2)

Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.


(1)  EE C 238 της 15.7.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/7


Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Landesgericht für Strafsachen Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά A κ.λπ.

(Υπόθεση C-584/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας - Οδηγία 2014/41/ΕΕ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Άρθρο 2, στοιχείο γ', σημεία i και ii - Έννοιες της «δικαστικής αρχής» και της «αρχής έκδοσης» - Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας εκδοθείσα από εισαγγελία κράτους μέλους - Ανεξαρτησία έναντι της εκτελεστικής εξουσίας)

(2021/C 44/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht für Strafsachen Wien

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

A κ.λπ.

παρισταμένης της: Staatsanwaltschaft Wien

Διατακτικό

Κατ’ ορθήν ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 1, και του άρθρου 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2014/41/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, περί της ευρωπαϊκής εντολής έρευνας σε ποινικές υποθέσεις, εμπίπτουν στις έννοιες της «δικαστικής αρχής» και της «αρχής έκδοσης», κατά τις διατάξεις αυτές, ο εισαγγελέας κράτους μέλους ή, γενικότερα, η εισαγγελία κράτους μέλους, ανεξαρτήτως της σχέσεως νομικής εξαρτήσεως που θα μπορούσε να υφίσταται μεταξύ του εισαγγελέα ή της εισαγγελίας και της εκτελεστικής εξουσίας του εν λόγω κράτους μέλους και ανεξαρτήτως του κινδύνου στον οποίο εκτίθεται ο εισαγγελέας ή η εισαγγελία να υπόκειται, άμεσα ή έμμεσα, σε εντολές ή οδηγίες παρεχόμενες ως προς συγκεκριμένη υπόθεση από την εκτελεστική εξουσία στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης ευρωπαϊκής εντολής έρευνας.


(1)  ΕΕ C 383 της 11.11.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/7


Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M.S., M.W., G.S. κατά Minister for Justice and Equality

(Υπόθεση C-616/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Πολιτική ασύλου - Διαδικασίες χορηγήσεως και ανακλήσεως του καθεστώτος του πρόσφυγα - Οδηγία 2005/85/ΕΚ - Άρθρο 25, παράγραφος 2 - Λόγοι απαραδέκτου - Αίτηση διεθνούς προστασίας η οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη από κράτος μέλος λόγω της προηγούμενης χορηγήσεως επικουρικής προστασίας εντός άλλου κράτους μέλους - Κανονισμός (ΕΚ) 343/2003 - Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013)

(2021/C 44/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M.S., M.W., G.S.

κατά

Minister for Justice and Equality

Διατακτικό

Το άρθρο 25, παράγραφος 2, της οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε νομοθεσία κράτους μέλους στο οποίο εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, αλλά το οποίο δεν δεσμεύεται από την οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, όταν η νομοθεσία αυτή προβλέπει ότι αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίπτεται ως απαράδεκτη εφόσον στον αιτούντα έχει ήδη χορηγηθεί το καθεστώς επικουρικής προστασίας σε άλλο κράτος μέλος.


(1)  ΕΕ C 357 της 21.10.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/8


Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Δεκεμβρίου 2020 [αίτηση του Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Land Nordrhein-Westfalen κατά D.-H. T. ενεργούντος υπό την ιδιότητα του συνδίκου πτωχεύσεως της J & S Service UG

(Υπόθεση C-620/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Άρθρο 23 - Περιορισμοί των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων - Σημαντικό χρηματοοικονομικό συμφέρον - Εκτέλεση αστικών αξιώσεων - Εθνική ρύθμιση η οποία παραπέμπει στο δίκαιο της Ένωσης - Φορολογικά δεδομένα που αφορούν νομικό πρόσωπο - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)

(2021/C 44/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Land Nordrhein-Westfalen

κατά

D.-H. T. ενεργούντος υπό την ιδιότητα του συνδίκου πτωχεύσεως της J & S Service UG

παρισταμένου του: Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht

Διατακτικό

Το Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα που υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο, Γερμανία) με απόφαση της 4ης Ιουλίου 2019.


(1)  ΕΕ C 383 της 11.11.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/8


Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Jean-François Jalkh κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-792/18 P και C-793/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Θεσμικό δίκαιο - Πρωτόκολλο περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 8 και 9 - Περιεχόμενο - Απόφαση περί άρσης της βουλευτικής ασυλίας - Προϋποθέσεις)

(2021/C 44/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Jean-François Jalkh (εκπρόσωπος: F. Wagner, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Alonso de León και C. Burgos)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτες και εν μέρει προδήλως αβάσιμες.

2)

Καταδικάζει τον Jean-François Jalkh στα δικαστικά έξοδα.


(1)  EE C 65 της 18.2.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/9


Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal du travail francophone de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PN, QO, RP, SQ, TR κατά Centre public d’action sociale d’Anderlecht (CPAS)

(Υπόθεση C-394/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ιθαγένεια της Ένωσης - Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Άρθρο 3 - Δικαιούχοι - Μη ορθή μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο - Ευθύνη κράτους μέλους σε περίπτωση παράβασης του δικαίου της Ένωσης - Χορήγηση προνοιακής παροχής ως αποζημίωση για την προκληθείσα ζημία - Προδήλως απαράδεκτο)

(2021/C 44/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail francophone de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

PN, QO, RP, SQ, TR

κατά

Centre public d’action sociale d’Anderlecht (CPAS)

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal du travail francophone de Bruxelles (Βέλγιο) με απόφαση της 14ης Μαΐου 2019 είναι προδήλως απαράδεκτη.


(1)  EE C 246 της 22.7.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/9


Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 10ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Najvyšší súd Slovenskej republiky (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finančné riaditeľstvo Slovenskej republiky κατά Weindel Logistik Service SR spol. s r.o.

(Υπόθεση C-621/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 168, στοιχείο ε' - Έκπτωση φόρου εισροών - Χρήση των αγαθών μόνο για τις φορολογητέες πράξεις του υποκειμένου στον φόρο - Ύπαρξη άμεσης σχέσης μεταξύ των εισαγόμενων αγαθών και της πράξης εκροής)

(2021/C 44/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Najvyšší súd Slovenskej republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finančné riaditeľstvo Slovenskej republiky

κατά

Weindel Logistik Service SR spol. s r.o.

Διατακτικό

Το άρθρο 168, στοιχείο ε', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στην παροχή δικαιώματος προς έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) σε εισαγωγέα όταν αυτός δεν έχει στην κατοχή του τα αγαθά ως κύριος και όταν δεν υφίστανται δαπάνες εισροής ή δεν έχουν ενσωματωθεί στην τιμή των συγκεκριμένων πράξεων εκροών ή στην τιμή των αγαθών ή των υπηρεσιών που παρέχονται από τον υποκείμενο στον φόρο στο πλαίσιο των οικονομικών δραστηριοτήτων του.


(1)  EE C 363 της 28.10.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/10


Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 2 de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ZA, AZ, BX, CV, DU, ET κατά Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA

(Υπόθεση C-716/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ανταγωνισμός - Οριστική απόφαση εθνικής αρχής ανταγωνισμού με την οποία διαπιστώνεται περιοριστική του ανταγωνισμού πρακτική - Περιεχόμενο της αποδεικτικής ισχύος των εξετασθέντων και διαπιστωθέντων πραγματικών περιστατικών - Έλλειψη επαρκών διευκρινίσεων σχετικά με το πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης, καθώς και με τους λόγους που δικαιολογούν την ανάγκη να δοθεί απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα - Προδήλως απαράδεκτο)

(2021/C 44/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Mercantil no 2 de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ZA, AZ, BX, CV, DU, ET

κατά

Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Mercantil no 2 de Madrid (εμποροδικείο αριθ. 2 Μαδρίτης, Ισπανία), με απόφαση της 29ης Ιουλίου 2019, είναι προδήλως απαράδεκτη.


(1)  EE C 423 της 16.12.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/11


Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία που κίνησαν οι «DSK Bank» EAD, «FrontEx International» EAD

(Υπόθεση C-807/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Άρθρα 3 και 6 έως 8 - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Άρθρο 22 - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Αυτεπάγγελτη εξέταση από το εθνικό δικαστήριο - Εθνική διαδικασία εκδόσεως διαταγής πληρωμής)

(2021/C 44/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο renvoi

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«DSK Bank» EAD, «FrontEx International» EAD

Διατακτικό

1)

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό η μη εξέταση από το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλήφθηκε αίτησης έκδοσης διαταγής πληρωμής, του ενδεχομένως καταχρηστικού χαρακτήρα ρήτρας σύμβασης συναφθείσας μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, λόγω πρακτικών δυσχερειών, όπως ο φόρτος εργασίας του.

2)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνει σε αυτά η δυνατότητα του εθνικού δικαστηρίου, το οποίο επιλήφθηκε αίτησης έκδοσης διαταγής πληρωμής, οσάκις εικάζει ότι η αίτηση αυτή βασίζεται σε καταχρηστική ρήτρα στη σύμβαση καταναλωτικού δανείου, κατά την έννοια της οδηγίας 93/13, ελλείψει άσκησης ανακοπής εκ μέρους του καταναλωτή, να ζητήσει από τον δανειστή συμπληρωματικές πληροφορίες προκειμένου να εξετάσει τον ενδεχομένως καταχρηστικό χαρακτήρα της ρήτρας αυτής.

3)

Το άρθρο 3 και το άρθρο 8 της οδηγίας 93/13, σε συνδυασμό με το άρθρο 6 και το άρθρο 7 της οδηγίας αυτής, έχουν την έννοια ότι, στο πλαίσιο της αυτεπάγγελτης εξέτασης του ενδεχομένως καταχρηστικού χαρακτήρα των ρητρών σε σύμβαση συναφθείσα μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, στην οποία προβαίνει το εθνικό δικαστήριο προκειμένου να καθορίσει την ύπαρξη σημαντικής ανισορροπίας ανάμεσα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών βάσει της σύμβασης αυτής, το εν λόγω δικαστήριο μπορεί να λάβει επίσης υπόψη εθνικές διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν στους καταναλωτές επίπεδο προστασίας υψηλότερο εκείνου που προβλέπεται από την εν λόγω οδηγία.


(1)  ΕΕ C 27 της 27.1.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/11


Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 26ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autostrada Torino Ivrea Valle D’Aosta — Ativa S.p.A. κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Autorità di regolazione dei trasporti

(Υπόθεση C-835/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης - Οδηγία 2014/23/ΕΕ - Άρθρο 2, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο - Άρθρο 30 - Ελευθερία των αναθετουσών αρχών όσον αφορά τον καθορισμό και την οργάνωση της διαδικασίας για την επιλογή του παραχωρησιούχου - Εθνική νομοθεσία απαγορεύουσα τη χρηματοδότηση έργων μέσω της ανάθεσης συμβάσεων παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων)

(2021/C 44/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Autostrada Torino Ivrea Valle D’Aosta — Ativa S.p.A.

κατά

Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Autorità di regolazione dei trasporti

παρισταμένων των: Autorità di bacino del Po, Regione Piemonte

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 30 και τις αιτιολογικές σκέψεις 5 και 68 της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει σε αυτό εθνική διάταξη που απαγορεύει στις αναθέτουσες αρχές να αναθέτουν συμβάσεις παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων οι οποίες έχουν λήξει ή βαίνουν προς τη λήξη τους κάνοντας χρήση της προβλεπόμενης στο άρθρο 183 του decreto legislativo n. 50 — Codice dei contratti pubblici (νομοθετικού διατάγματος 50, περί κώδικα δημοσίων συμβάσεων), της 18ης Απριλίου 2016, διαδικασίας χρηματοδότησης έργων.


(1)  EE C 161 της 11.5.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/12


Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος, πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόπουλος, πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπουσδέκης, πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κοκολάκης, Εστία Πατερικών Μελετών, Χρήστος Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος Άνδραλης κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-84/20 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ιθαγένεια της Ένωσης - Ενίσχυση της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητας των πολιτών της Ένωσης και των εγγράφων διαμονής που εκδίδονται για πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας - Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 - Προσφυγή ακυρώσεως - Ενεργητική νομιμοποίηση - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Άρθρο 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Υποχρέωση του διαδίκου να εκπροσωπείται από δικηγόρο - Προσφεύγων, έχων εξάλλου την ιδιότητα του δικηγόρου, ο οποίος ενήργησε ιδίω ονόματι, υπογράφοντας ο ίδιος το δικόγραφο της προσφυγής, χωρίς να προσφύγει στις υπηρεσίες τρίτου δικηγόρου για την εκπροσώπησή του - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2021/C 44/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος, πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόπουλος, πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπουσδέκης, πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κοκολάκης, Εστία Πατερικών Μελετών, Χρήστος Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος Άνδραλης (εκπρόσωπος: Χ. Παπασωτηρίου, δικηγόρος)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως απαράδεκτη κατά το μέρος που αυτή ασκήθηκε από τον Χρήστο Παπασωτηρίου.

2)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως αβάσιμη κατά το μέρος που αυτή ασκήθηκε από τους Σαράντη Σαράντο, Ιωάννη Φωτόπουλο, Αντώνιο Μπουσδέκη και Βασίλειο Κοκολάκη, από την Εστία Πατερικών Μελετών, καθώς και από τον Χαράλαμπο Άνδραλη.

3)

Οι Σαράντης Σαράντος, Ιωάννης Φωτόπουλος, Αντώνιος Μπουσδέκης και Βασίλειος Κοκολάκης, η Εστία Πατερικών Μελετών, καθώς και οι Χρήστος Παπασωτηρίου και Χαράλαμπος Άνδραλης φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 161 της 11.5.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/13


Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-85/20 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ουγγαρία υπέρ επιχειρήσεων που απασχολούσαν εργαζομένους με αναπηρία - Αποφάσεις που φέρεται ότι έλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τις οποίες το μέτρο κηρύχθηκε συμβατό με την εσωτερική αγορά - Προσφυγή ακυρώσεως - Προθεσμία άσκησης προσφυγής - Χρονικό σημείο έναρξης - Λήψη γνώσης της ύπαρξης της προσβαλλόμενης πράξης - Εύλογη προθεσμία για να ζητηθεί το πλήρες κείμενό της - Έννοια της «δεκτικής προσφυγής πράξης» κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ - Απαράδεκτο της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

(2021/C 44/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. (εκπρόσωπος: L. Szabó, ügyvéd)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη.

2)

Η Lazarus Szolgáltató és Kereskedelmi Kft. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.


(1)  EE C 201 της 15.6.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/13


Αναίρεση που άσκησε στις 12 Αυγούστου 2020 η eSky Group IP sp. z o.o. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 10 Ιουνίου 2020 στην υπόθεση T-646/19, eSky Group IP κατά EUIPO — Gröpel (e)

(Υπόθεση C-386/20 P)

(2021/C 44/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: eSky Group IP sp. z o.o. (εκπρόσωπος: P. Kurcman, radca prawny)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Gerhard Gröpel

Με διάταξη της 21ης Οκτωβρίου 2020, το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και έκρινε ότι η αναιρεσείουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/14


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 24 Σεπτεμβρίου 2020 — W.Ż. κατά A. S., Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-491/20)

(2021/C 44/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: W.Ż.

Εναγόμενοι: A. S., Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/15


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 25 Σεπτεμβρίου 2020 — W.Ż. κατά K. Z., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-492/20)

(2021/C 44/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: W.Ż.

Εναγόμενοι: K. Z., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο εισαγγελέας δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου) στο Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19 ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας ορισμένης υπόθεσης, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/16


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 28 Σεπτεμβρίου 2020 — P. J. κατά A. T., R. W., Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-493/20)

(2021/C 44/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: P. J.

Εναγόμενοι: A. T., R. W., Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/17


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — K. M. κατά T. P., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-494/20)

(2021/C 44/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: K. M.

Εναγόμενοι: T. P., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/18


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — T. M. κατά T. D., M. D., P. K., J. L., M. L., O. N., G. Z., A. S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-495/20)

(2021/C 44/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: T. M.

Εναγόμενοι: T. D., M. D., P. K., J. L., M. L., O. N., G. Z., A. S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/20


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 6 Οκτωβρίου 2020 — M. F. κατά T. P.

(Υπόθεση C-496/20)

(2021/C 44/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: M. F.

Εναγόμενος: T. P.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

4)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/21


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 9 Οκτωβρίου 2020 — T.B. κατά T.D., M.D., P.K., J.L., M.L., O.N., G.Z., A.S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-506/20)

(2021/C 44/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: T.B.

Εναγόμενοι: T.D., M.D., P.K., J.L., M.L., O.N., G.Z., A.S., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/22


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 22 Σεπτεμβρίου 2020 — M. F. κατά J. M.

(Υπόθεση C-509/20)

(2021/C 44/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: M. F.

Εναγόμενος: J. M.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/23


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 13 Οκτωβρίου 2020 — B. S. κατά T. D., M. D., P. K., J. L., M.Ł., O. N., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

(Υπόθεση C-511/20)

(2021/C 44/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: B. S.

Εναγόμενοι: T. D., M. D., P. K., J. L., M. Ł., O. N., Skarb Państwa — Sąd Najwyższy

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 279 ΣΛΕΕ και το άρθρο 160, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, και το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, καθώς και σε συνδυασμό με τη σκέψη 1, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, της διάταξης του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2020, στην υπόθεση Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (C-791/19 R), την έννοια ότι ο πρόεδρος του Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego (πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) δεν μπορεί, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση στην υπόθεση C-791/19 R, να ζητήσει τη διαβίβαση δικογραφίας υπόθεσης με αντικείμενο τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή του Sąd Najwyższy (Ανωτάτου Δικαστηρίου), λόγω αναστολής της εφαρμογής του άρθρου 3, σημείο 5, του άρθρου 27 και του άρθρου 73, παράγραφος 1, του ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz.U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε);

2)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής για τη διαπίστωση περί μη ύπαρξης υπηρεσιακής σχέσης δικαστή εθνικού δικαστηρίου λόγω σοβαρών παραβάσεων της διαδικασίας διορισμού, υποχρεούται να διατάξει τη λήψη προσωρινού μέτρου και να απαγορεύσει στον εναγόμενο της υπόθεσης αυτής την περαιτέρω εκδίκαση κάθε άλλης υπόθεσης απτόμενης του δικαίου της Ένωσης, άλλως οι διαδικαστικές πράξεις ή οι αποφάσεις του δικαστή αυτού θα είναι ανενεργές, καθώς και να διατάξει τα λοιπά όργανα να μη αναθέτουν υποθέσεις στον εν λόγω εναγόμενο ή να μη τον τοποθετούν σε δικαστικούς σχηματισμούς;

3)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο, την έννοια ότι:

α)

το εθνικό δικαστήριο οφείλει να μην εφαρμόσει την αρχή κατά την οποία απαγορεύεται η «αμφισβήτηση των εξουσιών των δικαστηρίων» καθώς και η «διαπίστωση ή εκτίμηση από τα δικαστήρια της νομιμότητας του διορισμού δικαστή ή της απορρέουσας από τον διορισμό αυτό εξουσίας άσκησης δικαιοδοτικών καθηκόντων», όπως η αρχή αυτή προκύπτει από το άρθρο 29, παράγραφοι 2 και 3, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (κωδικοποιημένο κείμενο: Dz. U. του 2019, θέση 825, όπως τροποποιήθηκε), δεδομένου ότι ο σεβασμός από την Ένωση της συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών δεν παρέχει στον εθνικό νομοθέτη την εξουσία να υιοθετεί λύσεις που θίγουν τις θεμελιώδεις αξίες και τις αρχές της Ένωσης;

β)

η συνταγματική ταυτότητα κράτους μέλους δεν μπορεί να στερήσει το δικαίωμα πρόσβασης σε ανεξάρτητο δικαστήριο που έχει συσταθεί νομίμως, όταν η διαδικασία διορισμού που προηγήθηκε της επίδοσης της πράξης διορισμού ενείχε τις παραβάσεις που περιγράφονται στα προδικαστικά ερωτήματα των υποθέσεων C-487/19 και C-508/19 και ο προηγούμενος δικαστικός έλεγχος της διαδικασίας αυτής αποκλείστηκε εσκεμμένα και κατά τρόπο προδήλως αντίθετο προς το εθνικό Σύνταγμα;

4)

Έχουν το άρθρο 2 και το άρθρο 4, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, καθώς και η αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ την έννοια ότι το περιεχόμενο της έννοιας της συνταγματικής ταυτότητας κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο μπορεί να καθοριστεί κατά τρόπο δεσμευτικό για το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μόνο μέσω διαλόγου με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο διαδικασίας έκδοσης προδικαστικής απόφασης κινηθείσας από το εθνικό αυτό δικαστήριο ή από άλλα εθνικά δικαστήρια (όπως για παράδειγμα, το συνταγματικό δικαστήριο);

5)

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ και η γενική αρχή του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι το δικαστήριο του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους απορρίπτει αίτηση για τη διαβίβαση δικογραφίας σε υπόθεση στην οποία υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, όταν η αίτηση αυτή υποβάλλεται από πρόσωπο διορισθέν στη θέση δικαστή βάσει της εθνικής νομοθεσίας και υπό περιστάσεις που οδηγούν στη συγκρότηση δικαστηρίου το οποίο δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας και δεν αποτελεί δικαστήριο νομίμως συσταθέν, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη περάτωση της διαδικασίας για την οποία γίνεται λόγος στα προδικαστικά ερωτήματα της υπόθεσης C-508/19 ή στην απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2019 στην υπόθεση C-585/18, C-624/18 και C- 625/18, A.K. κ.λπ.;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/24


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 28 Οκτωβρίου 2020 — ORLEN KolTrans sp. z o. o. κατά Prezes Urzędu Transportu Kolejowego

(Υπόθεση C-563/20)

(2021/C 44/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: ORLEN KolTrans sp. z o. o.

Καθού: Prezes Urzędu Transportu Kolejowego

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 30, παράγραφος 2, στοιχείο ε', της οδηγίας 2001/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής καθώς και με την πιστοποίηση ασφαλείας (1), την έννοια ότι παρέχει σε σιδηροδρομική επιχείρηση, η οποία χρησιμοποιεί ή προτίθεται να χρησιμοποιήσει τη σιδηροδρομική υποδομή, το δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία που διεξάγει ο ρυθμιστικός φορέας για τον καθορισμό, από τον διαχειριστή της σιδηροδρομικής υποδομής, του ύψους των τελών πρόσβασης στη σιδηροδρομική υποδομή;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 30, παράγραφοι 5 και 6, της οδηγίας 2001/14/ΕΚ την έννοια ότι παρέχει σε σιδηροδρομική επιχείρηση, η οποία χρησιμοποιεί ή προτίθεται να χρησιμοποιήσει τη σιδηροδρομική υποδομή, το δικαίωμα προσβολής της απόφασης του ρυθμιστικού φορέα περί έγκρισης του ύψους των τελών που καθορίζει ο διαχειριστής της σιδηροδρομικής υποδομής για την πρόσβαση στην υποδομή αυτή;


(1)  ΕΕ 2001, L 75, σ. 29.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/25


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 9 Νοεμβρίου 2020 — Ligebehandlingsnævnet ως εκπρόσωπος της A κατά HK/Danmark και HK/Privat

(Υπόθεση C-587/20)

(2021/C 44/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγον: Ligebehandlingsnævnet ως εκπρόσωπος της A

Εναγόμενες: HK/Danmark και HK/Privat

Παρεμβαίνουσα υπέρ των εναγομένων: Fagbevægelsens Hovedorganisation (FH)

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας για την απασχόληση (1) την έννοια ότι, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται [στην αίτηση προδικαστικής αποφάσεως], ο εκλεγμένος από τα μέλη εκπρόσωπος τομεακής συνδικαλιστικής οργανώσεως εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της συγκεκριμένης οδηγίας;


(1)  Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/25


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 16 Νοεμβρίου 2020 — ROI Land Investments Ltd. κατά FD

(Υπόθεση C-604/20)

(2021/C 44/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εναγομένη, εφεσίβλητη και αναιρεσείουσα: ROI Land Investments Ltd.

Ενάγων, εκκαλών και αναιρεσίβλητος: FD

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 21, παράγραφος 2, και παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (στο εξής: κανονισμός Βρυξέλλες Ια) (1), την έννοια ότι εργαζόμενος μπορεί να εναγάγει νομικό πρόσωπο το οποίο δεν είναι εργοδότης του και δεν έχει κατοικία κατά την έννοια του άρθρου 63, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού στο έδαφος κράτους μέλους πλην όμως ευθύνεται, δυνάμει δήλωσης πατρωνίας, άμεσα έναντι του εργαζομένου για αξιώσεις από ατομική σύμβαση εργασίας με τρίτο, ενώπιον των δικαστηρίων του τόπου στον οποίο ή από τον οποίο ο εργαζόμενος εκτελεί συνήθως ή εκτέλεσε τελευταία την εργασία του στο πλαίσιο της σύμβασης εργασίας με τον τρίτο, εφόσον η σύμβαση εργασίας με τον τρίτο δεν θα είχε συναφθεί χωρίς τη συμφωνία πατρωνίας;

2)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ια την έννοια ότι η επιφύλαξη υπέρ του άρθρου 21, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού αποκλείει την εφαρμογή κανόνα διεθνούς δικαιοδοσίας προβλεπόμενου από το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους ο οποίος παρέχει τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να εναγάγει νομικό πρόσωπο το οποίο, υπό τις περιγραφόμενες στο πρώτο ερώτημα περιστάσεις, ευθύνεται άμεσα έναντι του εργαζομένου για αξιώσεις από ατομική σύμβαση εργασίας με τρίτο, ως «διάδοχο» του εργοδότη, ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου της συνήθους εκτέλεσης της εργασίας, όταν δεν προβλέπεται τέτοια διεθνής δικαιοδοσία βάσει του άρθρου 21, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με την παράγραφο 1, στοιχείο β', σημείο i, του κανονισμού Βρυξέλλες Ια;

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα και καταφατικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα:

α)

Πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ια να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «επαγγελματική δραστηριότητα» περιλαμβάνει την εξαρτημένη εργασία στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης;

β)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ια να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι συμφωνία πατρωνίας, δυνάμει της οποίας ένα νομικό πρόσωπο ευθύνεται άμεσα για αξιώσεις εργαζομένου από ατομική σύμβαση εργασίας με τρίτο, συνιστά σύμβαση την οποία έχει συνάψει ο εργαζόμενος για σκοπό σχετικό με την επαγγελματική του δραστηριότητα;

4)

Σε περίπτωση που κριθεί σε απάντηση των ανωτέρω ερωτημάτων ότι το αιτούν δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της διαφοράς:

α)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (2), την έννοια ότι ο όρος «επαγγελματική δραστηριότητα» περιλαμβάνει την εξαρτημένη εργασία στο πλαίσιο εργασιακής σχέσης;

β)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, πρέπει το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού Ρώμη Ι να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι συμφωνία πατρωνίας, δυνάμει της οποίας ένα νομικό πρόσωπο ευθύνεται άμεσα έναντι εργαζομένου για αξιώσεις από ατομική σύμβαση εργασίας με τρίτο, συνιστά σύμβαση την οποία έχει συνάψει ο εργαζόμενος για σκοπό σχετικό με την επαγγελματική του δραστηριότητα;


(1)  ΕΕ 2012, L 351, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2008, L 177, σ. 6.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/26


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 17 Νοεμβρίου 2020 — Suzlon Wind Energy Portugal — Energia Eólica Unipessoal, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-605/20)

(2021/C 44/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Suzlon Wind Energy Portugal — Energia Eólica Unipessoal, Lda

Αναιρεσίβλητη: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεία σύμφωνα με την οποία οι επισκευές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της λεγόμενης περιόδου εγγύησης θεωρούνται απαλλασσόμενες πράξεις μόνον όταν πραγματοποιούνται δωρεάν και στον βαθμό που περιλαμβάνονται σιωπηρά στην τιμή πώλησης του προϊόντος που καλύπτεται από την εγγύηση, με αποτέλεσμα να πρέπει να θεωρείται ότι υπόκεινται στον φόρο οι υπηρεσίες που παρέχονται κατά τη διάρκεια της περιόδου εγγύησης (ανεξάρτητα από το εάν περιλαμβάνουν ή όχι τη χρήση υλικών) για τις οποίες εκδίδεται τιμολόγιο, εφόσον πρέπει να θεωρηθούν υποχρεωτικά παροχές υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας;

2)

Πρέπει να θεωρηθεί ως απλή πράξη μετακύλισης των δαπανών και, ως εκ τούτου, να απαλλαγεί από τον ΦΠΑ ή ως παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας για την οποία πρέπει να καταβληθεί φόρος η έκδοση χρεωστικού σημειώματος για προμηθευτή εξαρτημάτων ανεμογεννητριών προκειμένου αυτός να καταβάλει τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε ο αγοραστής των εν λόγω προϊόντων κατά τη διάρκεια της περιόδου εγγύησης για την αντικατάσταση εξαρτημάτων (νέες εισαγωγές προϊόντων του προμηθευτή στις οποίες επιβλήθηκε ΦΠΑ και για τις οποίες χορηγήθηκε δικαίωμα έκπτωσης) και η αντίστοιχη επισκευή (μέσω παροχής υπηρεσιών εκ μέρους τρίτων, για τις οποίες καταβλήθηκε ΦΠΑ), στο πλαίσιο της παροχής σε τρίτους υπηρεσιών εγκατάστασης αιολικού πάρκου από τον εν λόγω αγοραστή (που ανήκει στον ίδιο όμιλο με τον έχοντα την έδρα του σε τρίτη χώρα πωλητή);


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/27


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 18 Νοεμβρίου 2020 — Ποινική διαδικασία κατά YP κ.λπ.

(Υπόθεση C-615/20)

(2021/C 44/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Warszawie

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

YP κ.λπ.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (στο εξής: Χάρτης) και το εκεί κατοχυρωμένο δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου, καθώς και το δικαίωμα κάθε προσώπου να δικαστεί η υπόθεσή του δίκαια, δημόσια και εντός εύλογης προθεσμίας από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως, την έννοια ότι αντιτίθεται στις διατάξεις του εθνικού δικαίου που παρατίθενται λεπτομερώς στα ερωτήματα 2 και 3 της παρούσας αίτησης προδικαστικής απόφασης, ήτοι στα άρθρα 80 και 129 του νόμου περί οργανώσεως των τακτικών δικαστηρίων της 27ης Ιουλίου 2001 (στο εξής: p.u.s.p.) καθώς και στο άρθρο 110, παράγραφος 2a, του p.u.s.p. και στο άρθρο 27, παράγραφος 1, σημείο 1a, του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι οποίες επιτρέπουν στο πειθαρχικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου να άρει την ασυλία δικαστή και να διατάξει την αναστολή των υπηρεσιακών του καθηκόντων και, επομένως, να αφαιρέσει στην πράξη από τον δικαστή τις δικογραφίες των υποθέσεων που του έχουν ανατεθεί, δεδομένου ειδικότερα ότι:

α)

το πειθαρχικό τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν συνιστά «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 47 του Χάρτη, του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 45, παράγραφος 1, του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πολωνίας (απόφαση C-585/18, C-624/18 και C-625/18, EU:C:2019:982)·

β)

τα μέλη του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχουν ιδιαιτέρως ισχυρούς δεσμούς με τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία (διάταξη της 8ης Απριλίου 2020, Επιτροπή κατά Πολωνίας, C-791/19 R, EU:C:2020:277)·

γ)

η Δημοκρατία της Πολωνίας υποχρεώθηκε να αναστείλει την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με το αποκαλούμενο πειθαρχικό τμήμα και να μην παραπέμψει τις εκκρεμείς ενώπιον του εν λόγω τμήματος υποθέσεις σε δικαστικό σχηματισμό ο οποίος δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας (διάταξη της 8ης Απριλίου 2020, Επιτροπή κατά Πολωνίας, C-791/19 R, EU:C:2020:277);

2)

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 2 ΣΕΕ και η εκεί προβλεπόμενη αξία του κράτους δικαίου καθώς και οι απαιτήσεις της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που απορρέουν από το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο ΣΕΕ, την έννοια ότι «οι διατάξεις που διέπουν το πειθαρχικό καθεστώς των προσώπων στα οποία έχει ανατεθεί το δικαιοδοτικό έργο» περιλαμβάνουν και αυτές που αφορούν την ποινική δίωξη ή τη στέρηση της ελευθερίας (σύλληψη) δικαστή εθνικού δικαστηρίου, όπως το άρθρο 181 του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πολωνίας, σε συνδυασμό με τα άρθρα 80 και 129 του νόμου περί οργανώσεως των τακτικών δικαστηρίων της 27ης Ιουλίου 2001 (p.u.s.p.), σύμφωνα με τα οποία:

α)

για την ποινική δίωξη ή για τη στέρηση της ελευθερίας (σύλληψη) δικαστή εθνικού δικαστηρίου, κατ’ αρχήν κατόπιν αιτήσεως του εισαγγελέα, απαιτείται η άδεια του αρμόδιου πειθαρχικού δικαστηρίου·

β)

το πειθαρχικό δικαστήριο, επιτρέποντας την ποινική δίωξη ή τη στέρηση της ελευθερίας (σύλληψη) δικαστή εθνικού δικαστηρίου, δύναται (και, σε ορισμένες περιπτώσεις, υποχρεούται) να διατάξει την αναστολή της άσκησης των υπηρεσιακών καθηκόντων του δικαστή αυτού·

γ)

με την αναστολή άσκησης των καθηκόντων δικαστή εθνικού δικαστηρίου, το πειθαρχικό δικαστήριο έχει επίσης την υποχρέωση να μειώσει τις αποδοχές του δικαστή αυτού για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή, εντός των ορίων που καθορίζουν οι διατάξεις αυτές;

3)

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα οι διατάξεις που παρατίθενται στο δεύτερο ερώτημα, την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους, όπως αυτή του άρθρου 110, παράγραφος 2a, του p.u.s.p., και του άρθρου 27, παράγραφος 1, σημείο 1a, του νόμου περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά τα οποία οι υποθέσεις σχετικά με τη χορήγηση άδειας για την ποινική δίωξη ή τη στέρηση της ελευθερίας (σύλληψη) δικαστή εθνικού δικαστηρίου εμπίπτουν, τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, στην αποκλειστική αρμοδιότητα οργάνου όπως το πειθαρχικό τμήμα, λαμβανομένου ιδίως υπόψη (μεμονωμένα ή σε συνδυασμό) ότι:

α)

η σύσταση του πειθαρχικού τμήματος συνέπεσε χρονικά με την τροποποίηση των κανόνων διορισμού των μελών οργάνου, όπως το Εθνικό Δικαστικό Συμβούλιο (Krajowa Rada Sądownictwa, KRS), το οποίο μετέχει στη διαδικασία διορισμού των δικαστών και κατόπιν πρότασης του οποίου διορίστηκαν όλα τα μέλη του πειθαρχικού τμήματος·

β)

ο εθνικός νομοθέτης απέκλεισε τη δυνατότητα μετάθεσης στο πειθαρχικό τμήμα των εν ενεργεία δικαστών εθνικού δικαστηρίου τελευταίου βαθμού, όπως το Ανώτατο Δικαστήριο, στη διάρθρωση του οποίου λειτουργεί το τμήμα αυτό, με αποτέλεσμα να μπορούν να μετέχουν στο πειθαρχικό τμήμα μόνο νέα μέλη διορισθέντα κατόπιν πρότασης της KRS, υπό την τροποποιημένη σύνθεσή της·

γ)

το πειθαρχικό τμήμα χαρακτηρίζεται από ιδιαιτέρως υψηλό βαθμό αυτονομίας στο εσωτερικό του Ανωτάτου Δικαστηρίου·

δ)

το Ανώτατο Δικαστήριο, με τις αποφάσεις που εκδόθηκαν σε εκτέλεση της απόφασης της 19ης Νοεμβρίου 2019, A. K. κ.λπ. (Ανεξαρτησία του πειθαρχικού τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου) (C-585/18, C-624/18 και C-625/18, EU:C:2019:982), επιβεβαίωσε ότι η KRS, υπό την τροποποιημένη σύνθεσή της, δεν είναι όργανο ανεξάρτητο από τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και ότι το πειθαρχικό τμήμα δεν αποτελεί «δικαστήριο» κατά την έννοια του άρθρου 47 του Χάρτη, του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 45, παράγραφος 1, του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πολωνίας·

ε)

η αίτηση χορήγησης άδειας για την ποινική δίωξη ή τη στέρηση της ελευθερίας (σύλληψη) δικαστή εθνικού δικαστηρίου προέρχεται, κατ’ αρχήν, από εισαγγελέα του οποίου ο προϊστάμενος είναι όργανο της εκτελεστικής εξουσίας, όπως ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος δύναται να απευθύνει στους εισαγγελείς δεσμευτικές εντολές σχετικά με το περιεχόμενο των διαδικαστικών πράξεων, ενώ ταυτοχρόνως τα μέλη του πειθαρχικού τμήματος και της KRS υπό την τροποποιημένη σύνθεσή της παρουσιάζουν, όπως διαπίστωσε το Ανώτατο Δικαστήριο με τις αποφάσεις που μνημονεύονται υπό 2δ, ιδιαιτέρως στενούς δεσμούς με τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, με αποτέλεσμα το πειθαρχικό τμήμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ως τρίτος έναντι των διαδίκων·

στ)

η Δημοκρατία της Πολωνίας υποχρεώθηκε να αναστείλει την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του νόμου της 8ης Δεκεμβρίου 2017 περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με το πειθαρχικό τμήμα και να μην παραπέμψει τις εκκρεμείς ενώπιόν του υποθέσεις σε δικαστικό σχηματισμό ο οποίος δεν πληροί τις προϋποθέσεις ανεξαρτησίας, σύμφωνα με τη διάταξη της 8ης Απριλίου 2020, Επιτροπή κατά Πολωνίας (C-791/19 R, EU:C:2020:277);

4)

Σε περίπτωση χορήγησης άδειας για την ποινική δίωξη δικαστή εθνικού δικαστηρίου και την αναστολή της άσκησης των υπηρεσιακών καθηκόντων του, με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών του για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή αυτή, έχει το δίκαιο της Ένωσης –και ειδικότερα οι διατάξεις που παρατίθενται στο δεύτερο ερώτημα καθώς και οι αρχές της υπεροχής, της καλόπιστης συνεργασίας περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και της ασφάλειας δικαίου– την έννοια ότι αντιτίθεται στην αναγνώριση δεσμευτικής ισχύος στην άδεια αυτή, ιδίως όσον αφορά την αναστολή άσκησης των υπηρεσιακών καθηκόντων του δικαστή, εφόσον αυτή έχει χορηγηθεί από όργανο όπως το πειθαρχικό τμήμα, με αποτέλεσμα:

α)

όλες οι κρατικές αρχές (συμπεριλαμβανομένου του αιτούντος δικαστηρίου, στη σύνθεση του οποίου μετέχει ο δικαστής τον οποίο αφορά η σχετική άδεια, καθώς και τα όργανα που είναι αρμόδια για τον καθορισμό και την τροποποίηση της σύνθεσης εθνικού δικαστηρίου) να υποχρεούνται να μη λάβουν υπόψη την εν λόγω άδεια και να επιτρέψουν στον δικαστή του εθνικού δικαστηρίου ως προς τον οποίο έχει χορηγηθεί η άδεια αυτή να μετέχει στον δικαστικό σχηματισμό του οικείου δικαστηρίου,

β)

το δικαστήριο στη σύνθεση του οποίου μετέχει ο δικαστής τον οποίο αφορά η σχετική άδεια να αποτελεί δικαστήριο που έχει προηγουμένως συσταθεί νομίμως ή ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο το οποίο μπορεί, ως εκ τούτου, να αποφανθεί, ως «δικαστήριο», επί ζητημάτων σχετικών με την εφαρμογή ή την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης;


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/29


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 25 Νοεμβρίου 2020 — A κατά Sosiaali- ja terveysalan lupa- ja valvontavirasto

(Υπόθεση C-634/20)

(2021/C 44/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: A

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Sosiaali- ja terveysalan lupa- ja valvontavirasto

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 45 ή 49 ΣΛΕΕ, υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας, την έννοια ότι απαγορεύουν στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής να χορηγεί, στηριζόμενη στην εθνική νομοθεσία, δικαίωμα ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος με καθορισμένη διάρκεια τριών ετών σε ένα πρόσωπο και με τον περιορισμό ότι αυτό θα μπορεί να εργάζεται μόνον υπό τη διεύθυνση και την εποπτεία ενός αναγνωρισμένου ιατρού και ότι, κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, θα πρέπει να ολοκληρώσει ειδική τριετή εκπαίδευση στη γενική ιατρική, προκειμένου να αποκτήσει άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος ως ελεύθερος επαγγελματίας στο κράτος μέλος υποδοχής, εάν ληφθεί υπόψη ότι:

α)

το πρόσωπο απέκτησε μεν ένα πτυχίο ιατρικής στο κράτος μέλος καταγωγής, αλλά δεν μπόρεσε, κατά την υποβολή της αιτήσεως αναγνωρίσεως των επαγγελματικών προσόντων του στο κράτος μέλος υποδοχής, να προσκομίσει πιστοποιητικό πρακτικής ασκήσεως διάρκειας ενός έτους που αποτελεί πρόσθετη προϋπόθεση για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων στο κράτος μέλος καταγωγής·

β)

έχει, κατά προτεραιότητα, προταθεί στο πρόσωπο στο κράτος μέλος υποδοχής, βάσει του άρθρου 55α της οδηγίας σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (1), η εναλλακτική δυνατότητα, την οποία αυτό απέρριψε, να ολοκληρώσει στο κράτος μέλος υποδοχής τριετή πρακτική επαγγελματική άσκηση σύμφωνη προς τις κατευθυντήριες γραμμές του κράτους μέλους καταγωγής και να ζητήσει σχετική αναγνώριση από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους καταγωγής προκειμένου, στη συνέχεια, να ζητήσει εκεί να του χορηγηθεί δικαίωμα ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος μέσω του προβλεπόμενου από την οδηγία συστήματος αυτόματης αναγνωρίσεως·

γ)

σκοπός των εθνικών ρυθμίσεων του κράτους μέλους υποδοχής είναι η προώθηση της ασφάλειας των ασθενών και της ποιότητας των υπηρεσιών στον τομέα της υγειονομικής περιθάλψεως, εξασφαλίζοντας ότι οι επαγγελματίες στον τομέα της υγείας διαθέτουν την απαιτούμενη για την επαγγελματική τους δραστηριότητα εκπαίδευση, άλλα επαρκή επαγγελματικά προσόντα και λοιπές δεξιότητες που απαιτούνται για την επαγγελματική δραστηριότητα;


(1)  Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (EE 2005, L 255, σ. 22).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/30


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal du travail de Liège (Βέλγιο) στις 26 Νοεμβρίου 2020 — VT κατά Centre public d’action sociale de Liège (CPAS)

(Υπόθεση C-641/20)

(2021/C 44/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: VT

Καθού: Centre public d’action sociale de Liège (CPAS)

Προδικαστικό ερώτημα

Στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος έχει αποφασίσει να ανακαλέσει το καθεστώς το οποίο είχε αναγνωρίσει σε πρόσφυγα, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11 της οδηγίας 2011/95 (1), και εν συνεχεία να ανακαλέσει το δικαίωμα διαμονής του και να τον διατάξει να εγκαταλείψει το εθνικό έδαφος, πρέπει να θεωρηθεί ότι τα άρθρα 7 και 13 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (2), ερμηνευόμενα σύμφωνα με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν την έννοια ότι ο ενδιαφερόμενος διατηρεί προσωρινώς δικαίωμα διαμονής, καθώς και τα κοινωνικά του δικαιώματα, ενόσω εκκρεμεί ένδικη προσφυγή κατά της αποφάσεως που τερματίζει τη διαμονή και διατάσσει την επιστροφή του;


(1)  Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

(2)  ΕΕ 2008, L 348, σ. 98.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/30


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) την 1η Δεκεμβρίου 2020 — Senatsverwaltung für Inneres und Sport, Standesamtsaufsicht κατά TB

(Υπόθεση C-646/20)

(2021/C 44/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Senatsverwaltung für Inneres und Sport, Standesamtsaufsicht

Αναιρεσίβλητη: TB

Λοιποί μετέχοντες στη διαδικασία: Standesamt Mitte von Berlin, RD

Προδικαστικά ερωτήματα

Προς ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 1, στοιχείο α', 2, περίπτωση 4, 21, παράγραφος 1, και 46 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (1) υποβάλλονται τα εξής ερωτήματα:

1)

Αποτελεί η λύση του γάμου επί τη βάσει του άρθρου 12 του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος (Decreto Legge) 132 της 12ης Σεπτεμβρίου 2014 (DL 132/2014) απόφαση περί διαζυγίου υπό την έννοια του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: πρέπει η λύση του γάμου επί τη βάσει του άρθρου 12 του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος (Decreto Legge) 132 της 12ης Σεπτεμβρίου 2014 (DL 132/2014) να αντιμετωπισθεί σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 46 του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα για τα δημόσια έγγραφα και τις συμφωνίες;


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (κανονισμός Βρυξέλλες ΙΙα) (ΕΕ 2003, L 338, σ. 1).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/31


Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 ο Hermann Albers eK κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-597/18, Hermann Albers κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-656/20 P)

(2021/C 44/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Hermann Albers eK (εκπρόσωπος: S. Roling, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Land Niedersachsen

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει μερικώς την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020, Hermann Albers κατά Επιτροπής (T-597/18, EU:T:2020:467), όπως αυτή διατυπώνεται στα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της·

2.

να δεχθεί στο σύνολό τους τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματα να ακυρωθεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Ιουλίου 2018, C(2018) 4385 τελικό (1) και να καταδικαστεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε, όσον αφορά το άρθρο 7a του Niedersächsische Nahverkehrsgesetz (NNVG [Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας]), την ορθή έννοια των άρθρων 107 ΣΛΕΕ και 108 ΣΛΕΕ. Σε αντίθεση με την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, το άρθρο § 7a NNVG συνιστά νέα και χρήζουσα κοινοποιήσεως ενίσχυση.

Το άρθρο 107 ΣΛΕΕ δεν συνιστά απλώς μεταφορά χρηματοδοτικών πόρων εντός κράτους μέλους, δεδομένου ότι, στο πλαίσιο του διττού ρόλου τους ως ιδιοκτήτες δημόσιων συγκοινωνιακών επιχειρήσεων, οι συγκοινωνιακοί φορείς επωφελούνται ευθέως από τη χορήγηση χρηματοδοτικών πόρων και χρησιμοποιούν τους πόρους αυτούς κατά τρόπο επιλεκτικό, μέσω απευθείας αναθέσεων, εις βάρος του ιδιωτικού τομέα. Ειδικότερα, οι συγκοινωνιακοί φορείς ελέγχουν τις δημόσιες συγκοινωνιακές επιχειρήσεις «σαν δικές τους υπηρεσίες». Η χορήγηση χρηματοδοτικών πόρων στους συγκοινωνιακούς φορείς συνδέεται αναπόδραστα με ευνοϊκή μεταχείριση, δεδομένου ότι κατά το χρονικό αυτό σημείο συχνά είναι ήδη βέβαιο ότι οι πόροι θα χρησιμοποιηθούν για την οικονομική δραστηριότητα των δημοτικών επιχειρήσεων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο νοθεύεται ο ανταγωνισμός και επηρεάζονται οι μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

Επιπλέον, λόγω του χαρακτήρα ενισχύσεως που έχει το άρθρο 7a NNVG, αλλά και ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα αυτό, υφίσταται παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ καθόσον η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν προέβη σε κοινοποίηση του άρθρου 7a NNVG στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.


(1)  Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί μη προβολής αντιρρήσεων σχετικά με το μέτρο το οποίο έλαβε το Land Niedersachsen δυνάμει του άρθρου 7a του Niedersächsisches Nahverkehrsgesetz (υπόθεση SA.46538 [2017/NN]) (ΕΕ 2018, C 292, σ. 1).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/32


Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-661/20)

(2021/C 44/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Hermes, R. Lindenthal)

Καθής: Σλοβακική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Σλοβακική Δημοκρατία, προβλέποντας ότι τα προγράμματα διαχείρισης των δασών και οι τροποποιήσεις τους, η περιστασιακή υλοτομία καθώς και τα μέτρα πρόληψης των κινδύνων για τα δάση και εξάλειψης των ζημιογόνων αποτελεσμάτων των φυσικών καταστροφών απαλλάσσονται από την απαίτηση κατά την οποία, όταν είναι δυνατόν να επηρεάζουν σημαντικά τις περιοχές του δικτύου Natura 2000, εκτιμώνται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις τους στις εν λόγω περιοχές, λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής τους, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6, παράγραφος 3, και το άρθρο 7 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας,

να αναγνωρίσει ότι η Σλοβακική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας κατάλληλα μέτρα ώστε να αποφεύγονται η υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων καθώς και οι ενοχλήσεις οι οποίες συνεπάγονται σημαντικές επιπτώσεις στις ειδικές ζώνες διατήρησης που έχουν ορισθεί για τον αγριόκουρκο (ΖΕΠ Χαμηλά Τάτρα SKCHVU018, ΖΕΠ Τάτρα SKCHVU030, ZPS Μεγάλη Φάτρα SKCHVU033, ΖΕΠ Muránska planina-Stolica SKCHVU017, ΖΕΠ Όρη Choč SKCHVU050, ΖΕΠ Horná Orava SKCHVU008, ΖΕΠ Όρη Volovec SKCHVU036, ΖΕΠ Μικρή Φάτρα, ΖΕΠ Poľana SKCHVU022, ΖΕΠ Slovenský Raj (Σλοβακικός Παράδεισος) SKCHVU053, ΖΕΠ Όρη Levoča SKCHVU051 και ΖΕΠ Όρη Strážov SKCHVU028), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6, παράγραφος 2, και το άρθρο 7 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας,

να αναγνωρίσει ότι η Σλοβακική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας ειδικά μέτρα προστασίας σχετικά με τον φυσικό οικότοπο του αγριόκουρκου στις ΖΕΠ Χαμηλά Τάτρα SKCHVU018, ΖΕΠ Τάτρα SKCHVU030, ΖΕΠ Μεγάλη Φάτρα SKCHVU033, ΖΕΠ Muránska planina-Stolica SKCHVU017, ΖΕΠ Όρη Volovec SKCHVU036, ΖΕΠ Μικρή Φάτρα SKCHVU013 και ΖΕΠ Όρη Levoča SKCHVU051, οι οποίες έχουν ορισθεί για την προστασία αυτού του είδους ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωση και αναπαραγωγή του στην περιοχή ενδημίας του, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/147/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών,

να καταδικάσει τη Σλοβακική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας για τους οικοτόπους, κάθε σχέδιο, μη άμεσα συνδεόμενο με τη διαχείριση του τόπου ή μη αναγκαίο για αυτήν, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον συγκεκριμένο τόπο, λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του. Βάσει των συμπερασμάτων της ως άνω εκτίμησης, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να εγκρίνουν το οικείο σχέδιο μόνον αφού βεβαιωθούν ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου περί του οποίου πρόκειται. Στη Σλοβακική Δημοκρατία, ο νόμος για την προστασία του περιβάλλοντος και ο νόμος για τα δάση δεν διασφάλιζαν τη δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων που έχουν στις περιοχές του δικτύου Natura 2000 τα προγράμματα διαχείρισης των δασών και οι τροποποιήσεις τους, η περιστασιακή υλοτομία καθώς και τα μέτρα πρόληψης των κινδύνων για τα δάση και εξάλειψης των ζημιογόνων αποτελεσμάτων των φυσικών καταστροφών. Κατά τον χρόνο παρέλευσης της προθεσμίας που τάχθηκε με την αιτιολογημένη γνώμη δεν είχε εξασφαλιστεί η ορθή μεταφορά του άρθρου 6, παράγραφος 3, και του άρθρου 7 της οδηγίας για τους οικοτόπους, πράγμα που δημιουργεί προβλήματα τα οποία εξακολουθούν μέχρι σήμερα.

Δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 2, της οδηγίας για τους οικοτόπους, τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλα μέτρα ώστε στις ειδικές ζώνες διατήρησης να αποφεύγονται η υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων και των οικοτόπων ειδών, καθώς και οι ενοχλήσεις που έχουν επιπτώσεις στα είδη για τα οποία έχουν ορισθεί τέτοιες ζώνες, εφόσον οι ενοχλήσεις αυτές θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά τους στόχους της παρούσας οδηγίας. Σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας για τους οικοτόπους, η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή τόσο στους τόπους που έχουν σημασία για την Ένωση όσο και στις ζώνες ειδικής προστασίας βάσει της οδηγίας για τα πτηνά. Η Σλοβακία όρισε, βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας για τα πτηνά, 12 ζώνες ειδικής προστασίας για την προστασία του αγριόκουρκου, που αποτελεί είδος απαριθμούμενο στο παράρτημα Ι της οδηγίας για τα πτηνά. Ωστόσο, η Σλοβακία δεν θέσπισε κατάλληλα μέτρα ώστε να αποφεύγονται η υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων του αγριόκουρκου καθώς και οι σημαντικές ενοχλήσεις του είδους αυτού στις εν λόγω 12 ζώνες ειδικής προστασίας.

Η Σλοβακική Δημοκρατία όφειλε, βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας για τα πτηνά, να θεσπίσει ειδικά μέτρα προστασίας στις 12 ζώνες ειδικής προστασίας που ορίστηκαν για την προστασία του αγριόκουρκου, περιλαμβανομένης της υποχρέωσης καθορισμού ειδικών σκοπών προστασίας. Κατά τον χρόνο παρέλευσης της προθεσμίας που τάχθηκε με την αιτιολογημένη γνώμη και κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση προσφυγής, η Σλοβακική Δημοκρατία δεν είχε ακόμη θέσει σε εφαρμογή προγράμματα στήριξης για τις προστατευόμενες ζώνες δυνάμει του νόμου για την προστασία του περιβάλλοντος για τους οικοτόπους του αγριόκουρκου στις 7 ζώνες ειδικής προστασίας.


(1)  ΕΕ 1992, L 206, σ. 7.

(2)  ΕΕ L 2010, L 20, σ. 7.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/33


Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-414/17, Hypo Vorarlberg Bank AG κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

(Υπόθεση C-663/20 P)

(2021/C 44/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB) (εκπρόσωποι: H. Ehlers, P.A. Messina, J. Kerlin, καθώς και H.-G. Kamann, F. Louis, P. Gey, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Hypo Vorarlberg Bank AG

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2020, Hypo Vorarlberg Bank κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (T-414/17, EU:T:2020:437)·

2.

να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως·

3.

να καταδικάσει την αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και προσβολή του δικαιώματος του ΕΣΕ σε δίκαιη δίκη

Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, κατ’ αρχάς, ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, καθόσον απεφάνθη ότι το ΕΣΕ δεν κύρωσε προσηκόντως την από 11 Απριλίου 2017 απόφασή του σχετικά με τις εκ των προτέρων εισφορές προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2017 (SRB/ES/SRF/2017/05) (επίμαχη απόφαση), δεδομένου ότι τα προσκομισθέντα από το ΕΣΕ κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικά στοιχεία για την προσήκουσα κύρωση της εν λόγω αποφάσεως κρίθηκαν απαράδεκτα. Συναφώς, το ΕΣΕ διατείνεται, πρώτον, ότι η προσκόμιση κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικών μέσων σε σχέση με την προσήκουσα κύρωση της αποφάσεως του ΕΣΕ ήταν δικαιολογημένη, καθότι το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως δεν είχε προηγουμένως αποτελέσει αντικείμενο της έγγραφης διαδικασίας, ούτε είχε εξετασθεί στο πλαίσιο των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας ή της διεξαγωγής αποδείξεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο, μη λαμβάνοντας υπόψη τα εν λόγω αποδεικτικά μέσα και διαπιστώνοντας ότι αυτά –ακόμη και αν ήταν παραδεκτά– ήταν αβάσιμα, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά μέσα που του υποβλήθηκαν. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνοντας ότι, εν πάση περιπτώσει, από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυπτε άρρηκτη σχέση μεταξύ του υπογραφέντος από την πρόεδρο του ΕΣΕ διαβιβαστικού δελτίου και του παραρτήματος της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν έλαβε υπόψη τον αριθμό αναφοράς επί του διαβιβαστικού δελτίου, χάριν στον οποίο το διαβιβαστικό δελτίο συνδέεται άρρηκτα με το ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο με τη σειρά του περιέχει την προσβαλλόμενη απόφαση και το παράρτημά της. Το ΕΣΕ διατείνεται, τρίτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη, καθότι δεν έθιξε το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως πριν από την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, καθότι δεν έκανε δεκτή την πρόταση του ΕΣΕ να προσκομίσει συμπληρωματικά αποδεικτικά μέσα και καθότι ουδέποτε έδωσε στο ΕΣΕ κάποια ένδειξη περί του ότι εξελάμβανε τα αποδεικτικά μέσα ως ανεπαρκή.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το ΕΣΕ ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο διεύρυνε υπέρμετρα τις απαιτήσεις που απορρέουν από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, δεδομένου ότι η Hypo Vorarlberg Bank δεν ήταν σε θέση να ελέγξει ενδελεχώς την ορθότητα του υπολογισμού που αυτή περιελάμβανε. Κατά την άποψη του αναιρεσείοντος, το Γενικό Δικαστήριο δεν κατόρθωσε να εναρμονίσει τις εν λόγω απαιτήσεις με την υποχρέωση τήρησης απορρήτου βάσει του άρθρου 339 ΣΛΕΕ, το οποίο μάλιστα δεν μνημονεύεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ούτε με τις λοιπές αρχές του ενωσιακού δικαίου. Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/63 (1), στον οποίο βασίζεται ο υπολογισμός των εισφορών και το κύρος του οποίου δεν ετέθη υπό αμφισβήτηση από την Hypo Vorarlberg Bank, επήλθε αναλογική εξισορρόπηση μεταξύ των αρχών της διαφάνειας, την υποχρέωσης τήρησης επαγγελματικού απορρήτου και των λοιπών στόχων που τίθενται με τον εν λόγω κανονισμό, μεταξύ άλλων εκείνου που συνίσταται στην επίτευξη ενός ορισμένου επιθυμητού επιπέδου εισφορών για τη χρηματοδότηση του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και εκείνου που συνίσταται στη λήψη εισφορών από όλα τα σχετικά ιδρύματα με δίκαιο και αναλογικό τρόπο. Το ΕΣΕ κινήθηκε εντός του εν λόγω νομικού πλαισίου κατά την αιτιολόγηση της επίμαχης αποφάσεως και επομένως τήρησε το καθήκον του να αιτιολογήσει δεόντως την επίμαχη απόφαση.


(1)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/34


Αναίρεση που άσκησε στις 4 Δεκεμβρίου 2020 το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-420/17, Portigon AG κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

(Υπόθεση C-664/20 P)

(2021/C 44/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB) (εκπρόσωποι: P.A. Messina, J. Kerlin καθώς και H.-G. Kamann, F. Louis, P. Gey, Rechtsanwälte)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Portigon AG, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2020, Portigon κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (T-420/17, EU:T:2020:438)·

2.

να απορρίψει την προσφυγή ακυρώσεως·

3.

να καταδικάσει την Portigon AG στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και προσβολή του δικαιώματος του ΕΣΕ σε δίκαιη δίκη

Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, κατ’ αρχάς, ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 85, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, καθόσον απεφάνθη ότι το ΕΣΕ δεν κύρωσε προσηκόντως την από 11 Απριλίου 2017 απόφασή του σχετικά με τις εκ των προτέρων εισφορές προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2017 (SRB/ES/SRF/2017/05) (επίμαχη απόφαση), δεδομένου ότι τα προσκομισθέντα από το ΕΣΕ κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικά στοιχεία για την προσήκουσα κύρωση της εν λόγω αποφάσεως κρίθηκαν απαράδεκτα. Συναφώς, το ΕΣΕ διατείνεται, πρώτον, ότι η προσκόμιση κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση αποδεικτικών μέσων σε σχέση με την προσήκουσα κύρωση της αποφάσεως του ΕΣΕ ήταν δικαιολογημένη, καθότι το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως δεν είχε προηγουμένως αποτελέσει αντικείμενο της έγγραφης διαδικασίας, ούτε είχε εξετασθεί στο πλαίσιο των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας ή της διεξαγωγής αποδείξεων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το ΕΣΕ ισχυρίζεται, δεύτερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο, μη λαμβάνοντας υπόψη τα εν λόγω αποδεικτικά μέσα και διαπιστώνοντας ότι αυτά –ακόμη και αν ήταν παραδεκτά– ήταν αβάσιμα, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά μέσα που του υποβλήθηκαν. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνοντας ότι, εν πάση περιπτώσει, από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυπτε άρρηκτη σχέση μεταξύ του υπογραφέντος από την πρόεδρο του ΕΣΕ διαβιβαστικού δελτίου και του παραρτήματος της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεν έλαβε υπόψη τον αριθμό αναφοράς επί του διαβιβαστικού δελτίου, χάριν στον οποίο το διαβιβαστικό δελτίο συνδέεται άρρηκτα με το ηλεκτρονικό αρχείο, το οποίο με τη σειρά του περιέχει την προσβαλλόμενη απόφαση και το παράρτημά της. Το ΕΣΕ διατείνεται, τρίτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμά του σε δίκαιη δίκη, καθότι δεν έθιξε το ζήτημα της ελλιπούς κυρώσεως πριν από την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, καθότι δεν παρείχε στο ΕΣΕ τη δυνατότητα να απαντήσει εγγράφως πριν από την επ’ ακροατηρίου συζήτηση στα αβάσιμα επιχειρήματα της Portigon, καθότι δεν έκανε δεκτή την πρόταση του ΕΣΕ να προσκομίσει συμπληρωματικά αποδεικτικά μέσα και καθότι ουδέποτε έδωσε στο ΕΣΕ κάποια ένδειξη περί του ότι εξελάμβανε τα αποδεικτικά μέσα ως ανεπαρκή.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το ΕΣΕ ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο διεύρυνε υπέρμετρα τις απαιτήσεις που απορρέουν από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, δεδομένου ότι η Portigon δεν ήταν σε θέση να ελέγξει ενδελεχώς την ορθότητα του υπολογισμού που αυτή περιελάμβανε. Κατά την άποψη του αναιρεσείοντος, το Γενικό Δικαστήριο δεν κατόρθωσε να εναρμονίσει τις εν λόγω απαιτήσεις με την υποχρέωση τήρησης απορρήτου βάσει του άρθρου 339 ΣΛΕΕ, το οποίο μάλιστα δεν μνημονεύεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ούτε με τις λοιπές αρχές του ενωσιακού δικαίου. Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/63 (1), στον οποίο βασίζεται ο υπολογισμός των εισφορών και το κύρος του οποίου δεν ετέθη υπό αμφισβήτηση από την Portigon, επήλθε αναλογική εξισορρόπηση μεταξύ των αρχών της διαφάνειας, την υποχρέωσης τήρησης επαγγελματικού απορρήτου και των λοιπών στόχων που τίθενται με τον εν λόγω κανονισμό, μεταξύ άλλων εκείνου που συνίσταται στην επίτευξη ενός ορισμένου επιθυμητού επιπέδου εισφορών για τη χρηματοδότηση του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και εκείνου που συνίσταται στη λήψη εισφορών από όλα τα σχετικά ιδρύματα με δίκαιο και αναλογικό τρόπο. Το ΕΣΕ κινήθηκε εντός του εν λόγω νομικού πλαισίου κατά την αιτιολόγηση της επίμαχης αποφάσεως και επομένως τήρησε το καθήκον του να αιτιολογήσει δεόντως την επίμαχη απόφαση.


(1)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/36


Αναίρεση που άσκησε στις 7 Δεκεμβρίου 2020 το Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen eV (GVN) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-583/18, GVN κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-666/20 P)

(2021/C 44/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen eV (GVN) (εκπρόσωπος: C. Antweiler, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Land Niedersachsen

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020, GVN κατά Επιτροπής (T-583/18, EU:T:2020:466), όπως αυτή διατυπώνεται στα σημεία 1 και 2 του διατακτικού της·

2.

σε περίπτωση που η αναίρεση κριθεί βάσιμη, να δεχθεί το πρωτοδίκως προβληθέν αίτημα να ακυρωθεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Ιουλίου 2018, C(2018) 4385 τελικό (1).

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και υπέπεσε σε δικονομικό σφάλμα καθόσον ουδόλως έλαβε υπόψη τη λυσιτελή επιχειρηματολογία του αναιρεσείοντος σχετικά με τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα γερμανικά ομόσπονδα κράτη έχουν την εξουσία, βάσει του άρθρου 64a του γερμανικού Personenbeförderungsgesetz (PBefG [νόμου περί χερσαίων μεταφορών προσώπων]), να αντικαταστήσουν το άρθρο 45a του νόμου αυτού με δική τους νομοθεσία.

Δεύτερον, το αναιρεσείον προβάλλει διάφορες παραβάσεις του δικαίου της Ένωσης.

Καταρχάς, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο εξέθεσε, στη σκέψη 36 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι οι διάδικοι ομόφωνα δέχονταν ότι, με το άρθρο 45a PBefG και το άρθρο 8, παράγραφος 4, τρίτη περίοδος, PBefG, ο Γερμανός νομοθέτης εξαίρεσε από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 (2) τις αποζημιώσεις για τη δημόσια μεταφορά προσώπων με μαθητικά και σπουδαστικά εισιτήρια ορισμένης χρονικής διάρκειας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είχε κοινοποιήσει ούτε το άρθρο 45a PBefG ούτε το άρθρο 8, παράγραφος 4, τρίτη περίοδος, PBefG σύμφωνα το άρθρο 3, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1370/2007 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πέραν τούτου, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε εσφαλμένως, στις σκέψεις 40 επ. της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι, κατά το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού 1370/2007, ο νομοθέτης μπορεί όχι μόνο να εξαιρέσει από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού κανόνες περί οικονομικών αποζημιώσεων για τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας σχετικά με τη μεταφορά μαθητών και μαθητευόμενων, αλλά επίσης μπορεί, άνευ ετέρου, να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της εξαιρέσεως αυτής αναθεωρώντας την εν λόγω απόφαση ούτως ώστε να συμπεριλάβει εκ νέου τις εν λόγω αποζημιώσεις στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1370/2007. Ειδικότερα, η αναθεώρηση, που κρίθηκε από το Γενικό Δικαστήριο ως παραδεκτή, αποτελεί actus contrarius σε σχέση με την απόφαση την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 1370/2007· κατά συνέπεια, υπόκειται στις ίδιες τυπικές προϋποθέσεις κύρους, οι οποίες εν προκειμένω δεν πληρούνται λόγω μη κοινοποιήσεως της αναθεωρήσεως στην Επιτροπή.

Τέλος, υφίσταται παράβαση του δικαίου της Ένωσης — ειδικότερα του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ — καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε, σε σχέση με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ότι με το άρθρο 7a του Niedersächsischen Nahverkehrsgesetz (NNVG [Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας]) το Land Niedersachsen δεν χορηγεί κρατικές ενισχύσεις σε επιχειρήσεις, μολονότι όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις λαμβάνουν σε πλήρη έκταση από τους δημοτικούς συγκοινωνιακούς φορείς τους χρηματοδοτικούς πόρους που το Land Niedersachsen θέτει στη διάθεση των εν λόγω φορέων. Σε αντίθεση με την εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου, δεν είναι δυνατός ο διαχωρισμός μεταξύ, αφενός, της ασκήσεως δημόσιας εξουσίας εκ μέρους των συγκοινωνιακών φορέων και, αφετέρου, της επιχειρηματικής δραστηριότητάς τους ως εταίρων των συγκοινωνιακών επιχειρήσεων τις οποίες ελέγχουν.


(1)  Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί μη προβολής αντιρρήσεων σχετικά με το μέτρο το οποίο έλαβε το Land Niedersachsen δυνάμει του άρθρου 7a του Niedersächsisches Nahverkehrsgesetz (υπόθεση SA.46538 [2017/NN]) (ΕΕ 2018, C 292, σ. 1).

(2)  Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 1191/69 και (ΕΟΚ) αριθ. 1107/70 (ΕΕ 2007, L 315, σ. 1).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/37


Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Δεκεμβρίου 2020 οι Les Mousquetaires και ITM Entreprises SAS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 5 Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση T-255/17, Les Mousquetaires και ITM Entreprises κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-682/20 P)

(2021/C 44/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες Les Mousquetaires S.A.S., ITM Entreprises S.A.S. (εκπρόσωποι: N. Jalabert-Doury και K. Mebarek, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-255/17·

να δεχθεί τα αιτήματα που διατύπωσαν πρωτοδίκως οι αναιρεσείουσες και να ακυρώσει την απόφαση C(2017) 1057 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 9ης Φεβρουαρίου 2017, καθώς και την απόφαση C(2017) 1361 της 21ης Φεβρουαρίου 2017, με τις οποίες διατάχθηκε η υποβολή της Intermarché και της Les Mousquetaires καθώς και όλων των εταιριών που ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από αυτές σε έλεγχο σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφοι 1 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο προβάλλονται νομικά σφάλματα και έλλειψη αιτιολογίας στο πλαίσιο της αναλύσεως της αποτελεσματικότητας των ενδίκων βοηθημάτων σχετικά με τη διενέργεια των ελέγχων.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 6 και 8 ΕΣΔΑ, του άρθρου 296 της Συνθήκης και του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού 1/2003, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και περιορισμού των αποφάσεων περί διενέργειας ελέγχου.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση του κανονισμού 1/2003, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο χαρακτήρισε ένα διαδικαστικό στάδιο «πριν από τη λήψη μέτρων τα οποία ενέχουν την αιτίαση ότι έχει διαπραχθεί παράβαση» ως μη υπαγόμενο στον κανονισμό.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 6 και 8 ΕΣΔΑ και του άρθρου 19 του κανονισμού 1/2003, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο χαρακτήρισε ως αρκούντως σοβαρές ενδείξεις στοιχεία τα οποία περιέχουν ουσιαστικές και τυπικές παρατυπίες.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον δεν εξετάζεται η αποδεικτική αξία των εν λόγω ενδείξεων, και πλάνη όσον αφορά τον χαρακτηρισμό ως ενδείξεων.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/38


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 6 de Reus (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jaime Cardus Suarez κατά Catalunya Caixa SA (Catalunya Banc S.A.)

(Υπόθεση C-352/18) (1)

(2021/C 44/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 285 της 13.8.2018.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/38


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Healthspan Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-703/18) (1)

(2021/C 44/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 25 της 21.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/38


Διάταξη του προέδρου του ενάτου τμήματος του Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2020 — Wallapop, SL κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Unipreus, SL

(Υπόθεση C-763/18 P) (1)

(2021/C 44/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 131 της 8.4.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/38


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — B. O. L. κατά État belge

(Υπόθεση C-250/19) (1)

(2021/C 44/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 182 της 27.5.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/39


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal d’instance d’Aulnay-Sous-Bois (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JE, KF κατά XL Airways SA

(Υπόθεση C-286/19) (1)

(2021/C 44/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 206 της 17.6.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/39


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — YV κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

(Υπόθεση C-452/19) (1)

(2021/C 44/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 328 της 30.9.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/39


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BX κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

(Υπόθεση C-455/19) (1)

(2021/C 44/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 328 της 30.9.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/39


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JF, KG κατά Bankia SA

(Υπόθεση C-482/19) (1)

(2021/C 44/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 328 της 30.9.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/40


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ED κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA

(Υπόθεση C-523/19) (1)

(2021/C 44/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 413 της 9.12.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/40


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) — HG, IH κατά Bankia SA

(Υπόθεση C-527/19) (1)

(2021/C 44/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 413 της 9.12.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/40


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Castilla-La Mancha (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KM κατά Subdelegación del Gobierno en Albacete

(Υπόθεση C-731/19) (1)

(2021/C 44/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 432 της 23.12.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/40


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LL, MK κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA

(Υπόθεση C-732/19) (1)

(2021/C 44/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 10 της 13.1.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/41


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Sofiyski rayonen sad (Βουλαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — PH, OI κατά «ЕUROBANK BULGARIA» АD

(Υπόθεση C-745/19) (1)

(2021/C 44/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 413 της 9.12.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/41


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του High Court of Justice (Queen’s Bench Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Daimler AG κατά Walleniusrederierna Aktiebolag, Wallenius Wilhelmsen ASA, Wallenius Logistics AB, Wilhelmsen Ships Holding Malta Limited, Wallenius Wilhelmsen Ocean AS, «K» Line Holding (Europe) Limited, «K» Line Europe Limited, Compañia Sudamericana de Vapores SA

(Υπόθεση C-2/20) (1)

(2021/C 44/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 68 της 2.3.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/41


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil de Badajoz (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Usuarios de Bancos, Cajas y Seguros de España (Adicae Consumidores Críticos y Responsables) κατά Caja Almendralejo Sociedad Cooperativa de Credito

(Υπόθεση C-15/20) (1)

(2021/C 44/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 137 της 27.4.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/41


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil de Badajoz (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Usuarios de Bancos, Cajas y Seguros de España (Adicae Consumidores Críticos y Responsables) κατά Liberbank SA

(Υπόθεση C-16/20) (1)

(2021/C 44/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 137 της 27.4.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/42


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — E. M. T. κατά Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides

(Υπόθεση C-20/20) (1)

(2021/C 44/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 95 της 23.3.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/42


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Laudamotion GmbH κατά Verein für Konsumenteninformation

(Υπόθεση C-189/20) (1)

(2021/C 44/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 279 της 24.8.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/42


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 6 de Ceuta (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — XV κατά Cajamar Caja Rural S.C.C.

(Υπόθεση C-268/20) (1)

(2021/C 44/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 320 της 28.9.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/42


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eurowings GmbH κατά GDVI Verbraucherhilfe GmbH

(Υπόθεση C-365/20) (1)

(2021/C 44/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 390 της 16.11.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/43


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — flightright GmbH κατά SunExpressGünes Ekspres Havacilik A.S.

(Υπόθεση C-434/20) (1)

(2021/C 44/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 433 της 14.12.2020.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/43


Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Νοεμβρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BT κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-438/20) (1)

(2021/C 44/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.


(1)  ΕΕ C 433 της 14.12.2020.


Γενικό Δικαστήριο

8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/44


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Industrial Química del Nalón κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-635/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Industrial Química del Nalón, SA (Oviedo, Ισπανία) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä και W. Broere)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Industrial Química del Nalón, SA, φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/45


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Tokai erftcarbon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-636/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Tokai erftcarbon GmbH (Grevenbroich, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä και W. Broere)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Tokai erftcarbon GmbH φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/45


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Bawtry Carbon International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-637/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Bawtry Carbon International Ltd (Doncaster, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Bawtry Carbon International Ltd φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/46


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Deza κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-638/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Deza, a.s. (Valašské Meziříčí, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä και W. Broere)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Deza, a.s. φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/47


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — SGL Carbon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-639/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: SGL Carbon SE (Wiesbaden, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η SGL Carbon SE φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/48


Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Bilbaína de Alquitranes κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-645/18) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιβάλλον - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ουσιών και μειγμάτων - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410) - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες)

(2021/C 44/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Bilbaína de Alquitranes, SA (Luchana-Baracaldo, Ισπανία) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, M. Grunchard, S. Saez Moreno και P. Sellar, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin, R. Lindenthal και K. Talabér-Ritz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της εναγομένης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Aguilera Ruiz), Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 944/2013 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2013, L 261, σ. 5), που ταξινόμησε την πίσσα από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας μεταξύ των ουσιών υψηλής τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον κατηγορίας 1 (H410).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Bilbaína de Alquitranes, SA φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.


(1)  EE C 16 της 14.1.2019.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/48


Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2020 — Luna Italia κατά EUIPO — Luna (LUNA SPLENDIDA)

(Υπόθεση T-571/20)

(2021/C 44/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Luna Italia Srl (Cantu, Ιταλία) (εκπρόσωπος: Ν. Παπακώστας, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Luna AE (Άγιος Στέφανος, Ελλάδα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης LUNA SPLENDIDA σε χρυσαφί χρώμα — Υπ’ αριθ. 16 308 108 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 1895/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/49


Προσφυγή της 12ης Νοεμβρίου 2020 — Solar Electric κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-678/20)

(2021/C 44/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Solar Electric Holding (Le Lamentin, Γαλλία), Solar Electric Guyane (Le Lamentin), Solar Electric Martinique (Le Lamentin), Société de production d’énergies renouvelables (Le Lamentin) (εκπρόσωπος: S. Manna, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής SA.40349 (2020/MI3) B2/AD/MKL/D*2020/101866 της 3ης Σεπτεμβρίου 2020, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία που είχαν υποβάλει οι προσφεύγουσες στις 20 Ιουνίου 2020 σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στους παραγωγούς φωτοβολταϊκών προϊόντων από το γαλλικό δημόσιο δυνάμει των υπουργικών αποφάσεων περί καθορισμού των τιμολογίων της 10ης Ιουλίου 2006, της 12ης Ιανουαρίου και της 31ης Αυγούστου 2010, για τον λόγο ότι:

οι προσφεύγουσες έχουν δικαίωμα, δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589, να υποβάλουν στην Επιτροπή καταγγελία περί παράνομων ενισχύσεων·

η Επιτροπή υποχρεούται να κινήσει άμεσα προκαταρκτική έρευνα για κάθε καταγγελία περί παράνομων ενισχύσεων βάσει του άρθρου 12, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589·

η Επιτροπή υποχρεούται να μεριμνά για την εφαρμογή των διατάξεων της ΣΛΕΕ στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων και δεν μπορεί να επιδεικνύει ολιγωρία.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη, καθόσον με αυτήν κρίνεται ότι η καταγγελία την οποία αυτές υπέβαλαν δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9). Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν το αντίθετο.

2.

Με τον δεύτερο λόγο οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σφάλμα κατά την ερμηνεία του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 12, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589. Οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι η ιδιότητά τους ως ενδιαφερόμενου μέρους αρκεί για την ενεργοποίηση της υποχρεώσεως της Επιτροπής να κινήσει προκαταρκτική έρευνα, και δη άμεσα, για κάθε καταγγελία περί παράνομων ενισχύσεων σύμφωνα με την ως άνω διάταξη.

3.

Με τον τρίτο λόγο οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει των άρθρων 107, 108 και 109 ΣΛΕΕ και του προαναφερθέντος κανονισμού 2015/1589. Οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι η Επιτροπή υποχρεούται να μεριμνά για την εφαρμογή των διατάξεων της ΣΛΕΕ στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων και δεν μπορεί να επιδεικνύει ολιγωρία όσον αφορά την εξέταση καταγγελίας περί παράνομων ενισχύσεων.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/50


Προσφυγή της 3ης Δεκεμβρίου 2020 — OL κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-714/20)

(2021/C 44/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: OL (εκπρόσωποι: J. Viñals Camallonga, J. Iriarte Ángel και E. Delage González, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση 2014/145/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, όπως ισχύει, κατά το μέρος που αναφέρεται στον προσφεύγοντα ή μπορεί να τον θίξει·

να ακυρώσει τον κανονισμό (EE) 269/2014 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2014, σχετικά με περιοριστικά μέτρα για ενέργειες που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, όπως ισχύει, κατά το μέρος που αναφέρεται στον προσφεύγοντα ή μπορεί να τον θίξει.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίζονταν οι επιβληθέντες περιορισμοί κατά τον χρόνο της παράτασης, καθώς, στην περίπτωση του προσφεύγοντος, η ισχύς τους παρατάθηκε χωρίς να στηρίζονται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης, δεδομένου ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις στερούνται ορθής αιτιολόγησης στην περίπτωση του προσφεύγοντος, γεγονός που δεν του επιτρέπει να διατυπώσει καταλλήλως τους αμυντικούς ισχυρισμούς του.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του ανθρώπινου δικαιώματος στην ελευθερία έκφρασης, καθόσον οι δηλώσεις, εκκλήσεις και εκδηλώσεις που του αποδίδονται καλύπτονται από το εν λόγω ανθρώπινο δικαίωμα.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος στην αποτελεσματική δικαστική προστασία όσον αφορά την αιτιολόγηση των πράξεων, την έλλειψη πραγματικής βάσης των προβαλλόμενων από το Συμβούλιο λόγων και τα δικαιώματα ελευθερίας της έκφρασης, άμυνας και ιδιοκτησίας, καθόσον δεν τηρήθηκε η υποχρέωση προσκόμισης των αναγκαίων πραγματικών αποδείξεων και η υποχρέωση αιτιολόγησης κατά τον χρόνο παράτασης της ισχύος των διατάξεων, γεγονός που έχει επιπτώσεις επί των λοιπών δικαιωμάτων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος της ιδιοκτησίας σε σχέση με την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον το εν λόγω δικαίωμα περιορίστηκε και μάλιστα κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της αναλογικότητας.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης, καθόσον προκλήθηκε αδικαιολόγητη βλάβη στη θέση του προσφεύγοντος.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, καθώς υφίστανται αντικειμενικές, ακριβείς και συγκλίνουσες ενδείξεις οι οποίες επιτρέπουν να υποστηριχθεί ότι η επιβολή και η παράταση των κυρώσεων επιδίωκε σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους που προέβαλε το Συμβούλιο.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/51


Προσφυγή της 9ης Δεκεμβρίου 2020 — Perry Street Software κατά EUIPO — Toolstream (SCRUFFS)

(Υπόθεση T-720/20)

(2021/C 44/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perry Street Software, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, solicitor, και T. Dolde, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Toolstream Ltd (Yeovil, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του λεκτικού σήματος SCRUFFS — Υπ’ αριθ. 1 171 590 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση R 550/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών (εφόσον παρέμβει στη διαδικασία) στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

Πλημμελής εξέταση και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων κατά την έννοια του άρθρου 72, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/52


Προσφυγή της 11ης Δεκεμβρίου 2020 — Prigozhin κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-723/20)

(2021/C 44/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Yevgeniy Viktorovich Prigozhin (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) (εκπρόσωπος: M. Lewis, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/1481 του Συμβουλίου, της 14ης Οκτωβρίου 2020, για την εφαρμογή του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (1) και την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/1483 του Συμβουλίου, της 14ης Οκτωβρίου 2020, για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (2)·

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμώντας ότι τα όποια κριτήρια για την καταχώριση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη πληρούνταν στην περίπτωση του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν προσδιόρισε την οντότητα που μνημονεύεται ως Wagner Group, διατείνεται ότι δεν γνωρίζει καμία οντότητα γνωστή ως Wagner Group, ότι δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε τέτοια οντότητα και ότι δεν συνεργάστηκε με αυτήν ούτε και την υποστήριξε.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως της αποφάσεώς του. Υποστηρίζεται ότι η αιτιολογική έκθεση δεν είναι η προσήκουσα λαμβανομένων υπόψη των περιοριστικών μέτρων, δεν παραθέτει τα πραγματικά και νομικά ζητήματα και δεν μνημονεύει, κατά τρόπο συγκεκριμένο και ειδικό, τα ακριβή στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στο φάκελο της υποθέσεως και τα οποία θα κατεδείκνυαν ότι ελήφθη απόφαση λαμβανομένης υπόψη της περιπτώσεως του προσφεύγοντος.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να παραθέσει προσήκουσα και κατάλληλη αιτιολογία και ότι υπέπεσε πλειστάκις σε πλάνη εκτιμήσεως κατά την έκδοση της αποφάσεως.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας λόγω των πλειόνων περιπτώσεων πλάνης εκτιμήσεως κατά την έκδοση της αποφάσεως. Υποστηρίζεται ότι η απόφαση περί επιβολής περιοριστικών μέτρων κατά του προσφεύγοντος εκδόθηκε με κύριο ή αποκλειστικό σκοπό την επίτευξη πολιτικών στόχων και όχι για τους εκτιθέμενους σε αυτήν λόγους.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παραβίασε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος και το δικαίωμά του αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Δεδομένου ότι ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι σκοπός της αποφάσεως ήταν η επίτευξη πολιτικών στόχων, αντιθέτως προς τους εκτιθέμενους σε αυτήν λόγους, διατείνεται ότι έχει το δικαίωμα να λάβει όλα τα σχετικά με τη λήψη της αποφάσεως έγγραφα, κάτι το οποίο δεν συνέβη.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παραβίασε, κατά τρόπο αδικαιολόγητο και στερούμενο αναλογικού χαρακτήρα, τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα του προσφεύγοντος, περιλαμβανομένου του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της ελευθερίας κινήσεως.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παραβίασε την αρχή της προβλεψιμότητας των πράξεων της Ένωσης. Υποστηρίζεται ότι ο ασαφής χαρακτήρας της προσαπτομένης στον προσφεύγοντα συμπεριφοράς, όπως εκτίθεται στην αιτιολογική έκθεση, καθιστά αδύνατο σε ένα πρόσωπο να λάβει γνώση των πράξεων από τις οποίες θα πρέπει να απέχει προκειμένου να αποτρέψει την επιβολή περιοριστικών μέτρων.


(1)  ΕΕ 2020, L 341, σ. 7.

(2)  ΕΕ 2020, L 341, σ. 16.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/53


Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2020 — Senseon Tech κατά EUIPO — Accuride International (SENSEON)

(Υπόθεση T-724/20)

(2021/C 44/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Senseon Tech Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: P. Andreottola και M. Li Trenta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Accuride International Inc. (Santa Fe Springs, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SENSEON — Υπ’ αριθ. 17 758 831αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση R 2736/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

να κάνει δεκτή την προσφυγή που άσκησε η προσφεύγουσα κατά της προσβαλλόμενης αποφάσεως στο σύνολό της·

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

Σφάλμα κατά την εκτίμηση του ενδιαφερόμενου κοινού·

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά τον προσδιορισμό της ομοιότητας προϊόντων και υπηρεσιών·

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά τη συνολική εκτίμηση.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/54


Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2020 — Guangdong Haomei New Materials και Guangdong King Metal Light Alloy Technology κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-725/20)

(2021/C 44/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Guangdong Haomei New Materials Co. Ltd (Qingyuan, Κίνα), Guangdong King Metal Light Alloy Technology Co. Ltd (Yuan Tan Town, Κίνα) (εκπρόσωποι: M. Maresca, C. Malinconico, D. Guardamagna, M. Guardamagna, D. Maresca, A. Cerruti, A. Malinconico, G. La Malfa Ribolla, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2020/1428 της Επιτροπής, της 12ης Οκτωβρίου 2020, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 13 Οκτωβρίου 2020, για την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές προϊόντων εξώθησης αλουμινίου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από τις προσφεύγουσες και, επικουρικώς, τον «βασικό» κανονισμό (κανονισμός 1036/2016), και να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν οκτώ λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την παραβίαση της ΣΛΕΕ και των κανόνων για την εφαρμογή της Συνθήκης, την παράβαση των άρθρων του βασικού κανονισμού σχετικά με την υποχρέωση ειδικού προσδιορισμού των προϋποθέσεων για την επιβολή μέτρων αντιντάμπινγκ, την παραβίαση των αρχών της δίκαιης δίκης και της εκατέρωθεν ακροάσεως, της χρηστής διοίκησης κατά το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., της χρήσης των βέλτιστων διαθέσιμων πληροφοριών, την παράβαση ουσιώδους τύπου, την κατάχρηση εξουσίας λόγω της αοριστίας των κατηγοριών και τη μη ουσιαστική επαλήθευση των στοιχείων τα οποία παρέχονται με πνεύμα συνεργασίας.

Συναφώς, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός χαρακτηρίζεται από έλλειψη νομιμότητας, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε συγκεκριμένη εκτίμηση των συνθηκών των εν λόγω αγορών και ότι στις προσφεύγουσες δεν είχε δοθεί η δυνατότητα να ασκήσουν υπό ουσιαστικούς όρους το δικαίωμα υπεράσπισης. Συνοπτικά, η Haomei και η King Metal θεωρήθηκαν υπεύθυνες για ντάμπινγκ και, συνεπώς, υπόκεινται σε αντισταθμιστικούς δασμούς, όχι για τις δικές τους συμπεριφορές κατά τις εξαγωγές από την Κίνα, αλλά για μια συνολικά ευνοϊκή αξιολόγηση της κινεζικής οικονομίας και, ως εκ τούτου, κατά τρόπο όλως γενικό. Πεπεισμένη για αυτό, η Επιτροπή αγνόησε όλες τις ουσιαστικές αξιολογήσεις που περιέχονταν στα έγγραφα τεκμηρίωσης που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες εταιρίες εν προκειμένω.

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την παραβίαση της ΣΛΕΕ και των κανόνων για την εφαρμογή της Συνθήκης, την ανυπαρξία ντάμπινγκ, σε συνάρτηση με τις παραμέτρους του βασικού κανονισμού, την παράβαση του άρθρου για τον καθορισμό του περιθωρίου του ντάμπινγκ (άρθρο 2, και ιδίως την παράγραφο 6α), τον εσφαλμένο προσδιορισμό της «κανονικής» τιμής του προϊόντος υπό έρευνα, την εφαρμογή προσωρινών δασμών, όχι λόγω ευθύνης (ούτε καν στοιχειοθετούμενης) των εξαγωγέων, αλλά λόγω εχθρότητας προς τη συνολική διάρθρωση της κινεζικής οικονομίας, την κατάχρηση εξουσίας, τη μη διεξαγωγή έρευνας και την έλλειψη αιτιολογίας.

Συναφώς, προβάλλεται η έλλειψη νομιμότητας η οποία θεμελιώνεται στο γεγονός ότι η Επιτροπή διεξήγαγε ελλιπή έρευνα και, εν πάση περιπτώσει, με αβέβαιη έκβαση, ενέχει δε έλλειψη νομιμότητας που απορρέει από τον κανονισμό για την καταγραφή των προϊόντων, ο οποίος αποτελεί ήδη αντικείμενο προσφυγής ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, στο μέτρο που συμπεριέλαβε στην αποδεικτική διαδικασία κωδικούς προϊόντων (7610 90 90), οι οποίοι, όπως παραδέχτηκε η ίδια, δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν, δεδομένου ότι πρόκειται για προϊόντα διαφορετικά από εκείνα τα οποία αποτελούν αντικείμενο έρευνας. Λόγω του σφάλματος αυτού (το οποίο κατέστησε δυνατή τη συμπερίληψη διαφόρων προϊόντων), αφενός, δεν πληρούνται πλέον οι προϋποθέσεις της ύπαρξης ντάμπινγκ (καθότι η σχετική πολύ χαμηλή τιμή μειώνει αναπόφευκτα και τεχνητά τη μέση τιμή), αφετέρου, εξαλείφεται η ζημία στην ενωσιακή βιομηχανία, διότι πρόκειται για υπολογίσιμες ποσότητες σε σχέση με τη συνολική ποσότητα των εν λόγω προϊόντων με αποτέλεσμα να καθίστανται αμελητέες οι συνέπειες του υπόλοιπου μέρους των προϊόντων, τα οποία εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον, η απουσία ειδικού προσδιορισμού ως προς την κατάσταση των προσφευγουσών είναι ασύμβατη προς τη Συνθήκη (και τους κανόνες οι οποίοι μνημονεύονται) καθώς θεσπίζει καθεστώς αντικειμενικής ευθύνης ή ευθύνης για πράξεις τρίτου, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τη βασική αρχή της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης (ΔΕΕ, απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 1998, C-381/97, Belgocodex S.A.· ΔΕΕ, απόφαση της 26ης Απριλίου 2005, C-376/02, Stichting Goed Wonen) λόγω της αγοραίας τιμής και της σχετικής διάρθρωσης των δαπανών της αγοράς, προφανώς, ως προς τα οποία προσκομίστηκαν επανειλημμένως στοιχεία από τις προσφεύγουσες στην Επιτροπή και αγνοήθηκαν από την τελευταία παντελώς (όπως εξάλλου αγνοήθηκαν οι θέσεις της κινεζικής κυβέρνησης σχετικά με το θέμα της οικονομίας της αγοράς). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα εμφανείς παρανομίες τόσο επί της ουσίας (ως προς τις έννοιες της κανονικής αξίας, τις στρεβλώσεις μείζονος σημασίας, την πρόσβαση σε πίστωση, τη φορολογική μεταχείριση, το καθεστώς πτωχεύσεως, την αντιπροσωπευτική χώρα και την επιλογή της χώρας) όσο και διαδικαστικές, οι οποίες αναπτύσσονται με τον παρόντα λόγο και οι οποίες συνεπάγονται εμφανείς διακρίσεις με δυσμενή αποτελέσματα.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από την απουσία ζημίας, την παράβαση του βασικού κανόνα (άρθρα 1, 2 και 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ'), τη μη διεξαγωγή έρευνας, την πρόδηλη πλάνη και την παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών όσον αφορά τα μερίδια αγοράς, την έλλειψη αιτιώδους συνάφειας, τη μη συνεκτίμηση της απουσίας διαφοροποίησης στη συνολική ροή των εισαγωγών.

Συναφώς, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι παράνομος διότι, αποκλίνοντας από τον σκοπό του αντιντάμπινγκ, θεωρεί τον κινεζικό ανταγωνισμό από τη Haomei και την King Metal επιζήμιο για την ενωσιακή βιομηχανία σε ένα πλαίσιο σημαντικής αύξησης της κατανάλωσης και κερδοφορίας της βιομηχανίας αλουμινίου. Αντιθέτως, δεν έχει διαπιστωθεί το φαινόμενο της υποτιμολόγησης ή πώλησης σε χαμηλότερες τιμές, το οποίο η νομολογία απαιτεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για τους σκοπούς στοιχειοθέτησης της ζημίας. Μάλιστα, στην περίπτωση των προσφευγουσών, η απουσία υποτιμολόγησης και πώλησης σε χαμηλότερες τιμές αποδεικνύεται (μέσω των διαφόρων εγγράφων που προσκομίζονται στο κύριο μέρος του λόγου ακυρώσεως) από τις τιμές εκ του εργοστασίου της Haomei και King Metal, οι οποίες είναι συγκρίσιμες με τις ευρωπαϊκές τιμές (έγγρ. 3, έκθεση Bauxite).

Επιπλέον, υπάρχει μεν πλήρης έλλειψη συμφέροντος της Ένωσης για την επιβολή δασμού, αποκλειστικό συμφέρον των καταγγελλόντων δε, το οποίο η Επιτροπή απλώς «ενστερνίστηκε» με τη δικής της αιτιολόγηση, διευρύνοντάς την, χωρίς να προηγηθεί ανάλυση, σε όλη την Ένωση. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή αγνόησε και πάλι πλήρως τα στοιχεία τα οποία προσκόμισαν οι προσφεύγουσες κατά τη διαδικασία τα οποία δεν εξετάστηκαν ούτε κατά την εκατέρωθεν ακρόαση (ούτε προφορικά ούτε εγγράφως) ούτε στον Κανονισμό.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την έλλειψη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ ντάμπινγκ και ζημίας, την παράβαση των άρθρων 1, 2 και 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του βασικού κανονισμού, την παράλειψη της εκτίμησης των επιπτώσεων της COVID-19 στις ροές του εμπορίου, στους σκοπούς της διαδικασίας αντιντάμπινγκ και στη θέσπιση προσωρινών δασμών, την ελλιπή και εσφαλμένη εκτίμηση των επιπτώσεων άλλων παραγόντων, την παράλειψη αξιολόγησης των παρατηρήσεων των προσφευγουσών.

Συναφώς, οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι, παρά τη σοβαρότητα και κρισιμότητα της πανδημίας για το διεθνές εμπόριο, η οποία έχει ήδη προκαλέσει πρωτοφανή οικονομικά γεγονότα (για παράδειγμα, την πώληση πετρελαίου σε αρνητικές τιμές), η Επιτροπή αποφάσισε να μην προβεί — όχι σε μελέτη αλλά — στην ελάχιστη τεκμηριωμένη ανάλυση των επιπτώσεων της COVID-19 στο διεθνές εμπόριο και να μην τη συμπεριλάβει στην αποδεικτική διαδικασία.

Στη συνέχεια, η Επιτροπή παρέλειψε να αξιολογήσει άλλους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν προφανώς την ανάλυση: αφενός, την αύξηση, αν και μικρή, των εισαγωγών από άλλες χώρες, όπως τη Ρωσία· αφετέρου, την αύξηση των ευρωπαϊκών εξαγωγών αλουμινίου στον κόσμο (αιτιολογικές σκέψεις 284 και επόμενες). Οι περιστάσεις αυτές έχουν σαφώς ως αποτέλεσμα τη διακοπή της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του ντάμπινγκ και της ζημίας.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από τον παράνομο χαρακτήρα του κανονισμού για την καταγραφή.

Ως προς αυτό, υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή δεν έχει προσδιορίσει με σαφήνεια το αντικείμενο των εισαγωγών για τις οποίες διεξάγονται έρευνες και, για να το αιτιολογήσει, έκανε παραπομπή σε υπό εξέλιξη ανταλλαγή πληροφοριών με τη ΓΔ-TAXUD και την υπό εξέλιξη εξέταση ορισμένων δεδομένων του TARIC, για να διαπιστωθεί κατά πόσον έχουν σημασία για την ανάλυση.

Εντούτοις, η αναγκαιότητα του μέτρου πρέπει να αποδεικνύεται βάσει μη αμφισβητήσιμων τεχνικών στοιχείων. Η έλλειψη της ανάλυσης αυτής, ή η ανεπάρκειά της, οδηγεί επίσης σε ευθεία παραβίαση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, δεδομένου ότι η καταγραφή θέτει σε κίνδυνο την επακόλουθη εμπορευσιμότητα των εισαγόμενων προϊόντων ακόμη και μετά την είσοδό τους στο έδαφος της Ένωσης.

6.

Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό του επιπέδου των μέτρων, την παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού υπό άλλο πρίσμα, την εσφαλμένη και αυθαίρετη αναφορά του ύψους των δασμών, τη μη διεξαγωγή έρευνας, την πρόδηλη πλάνη εκτίμησης, την κατάχρηση εξουσίας.

Στο πλαίσιο αυτό, υποστηρίζεται ότι υφίστανται σφάλματα κατά τον καθορισμό του επιπέδου των μέτρων (αιτιολογικές σκέψεις 330 και επόμενες). Το ποσοστό 30,4 % για τη Haomei και King Metal προέκυψε αυθαίρετα από την καταγγελία αντιντάμπινγκ της EA, στην εμπιστευτική έκδοση. Η Επιτροπή, η οποία ισχυρίζεται επίσης ότι έχει αντλήσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία από τα στοιχεία τα οποία περιέχονται στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας και στην καταγγελία, προσδιορίζει αυθαίρετα ένα ενιαίο περιθώριο ντάμπινγκ για όλα τα προϊόντα εξώθησης αλουμινίου. Η κατάχρηση εξουσίας, σε σχέση με τον σκοπό της προστασίας από τις ζημίες τις οποίες θα μπορούσε να υποστεί η ενωσιακή βιομηχανία, είναι πρόδηλη.

7.

Ο έβδομος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την παραβίαση της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (στο εξής: GATT) και, επικουρικώς, από την έλλειψη νομιμότητας η οποία αφορά τον βασικό κανονισμό, εάν δεν ερμηνεύεται σύμφωνα με διεθνείς συμβάσεις.

Συναφώς, οι προσφεύγουσες θεωρούν ότι ο Κανονισμός 2020/11428, ο οποίος θεσπίστηκε από την Επιτροπή, του οποίου η νομική βάση είναι το άρθρο 207 ΣΛΕΕ, παρεκκλίνει ακριβώς από τις έννοιες του διεθνούς δικαίου. Διαφορετικά, εάν δεν υπήρχε, εν ολίγοις, παραβίαση η οποία προέρχεται άμεσα από τον Κανονισμό 2020/11428, η έλλειψη νομιμότητας θα βάρυνε τον «βασικό» κανονισμό.

8.

Ο όγδοος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσον αφορά τη διαδικασία επιβολής κύρωσης ισοδύναμης με ποινική κύρωση, λόγω των επιπτώσεων στις εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Υπό το πρίσμα αυτό, υποστηρίζεται ότι, για τις προσφεύγουσες εταιρίες, η χρήση των στοιχείων αυτών συνιστά εμπόδιο στη συνέχιση άσκησης των δραστηριοτήτων τους, με ανεπανόρθωτη ζημία συγκρίσιμη με εκείνη μιας ποινικής κύρωσης, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε την ευκαιρία να διασαφηνίσει επανειλημμένως.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/56


Προσφυγή της 15ης Δεκεμβρίου 2020 — Aurubis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-729/20)

(2021/C 44/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aurubis AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Altenschmidt και J. Hoss, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 8ης Δεκεμβρίου 2020 (Ref. Ares (2020)7439507 — 08/12/2020) και

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση της 8ης Δεκεμβρίου 2020, με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε, αναφορικά με διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικού πρωτοδικείου Βερολίνου, Γερμανία) και σχετική αίτηση της Umweltbundesamt (Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, Γερμανία), να συμπράξει στη μεταφορά δικαιωμάτων εκπομπής για την προσωρινή εξασφάλιση αξίωσης της προσφεύγουσας περί δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής προς διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας απόφασης του Δικαστηρίου στην προδικαστική διαδικασία C-271/20.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

1.

Η απόφαση της Επιτροπής της 8ης Δεκεμβρίου 2020 αφορά άμεσα και ατομικά την προσφεύγουσα. Επομένως, η τελευταία νομιμοποιείται ενεργητικώς.

2.

Η Επιτροπή, βάσει της αρχής της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας την οποία κατοχυρώνει το δίκαιο της Ένωσης, υποχρεούται να συμπράττει, στο πλαίσιο εθνικών διαδικασιών ασφαλιστικών μέτρων, στην εξασφάλιση τυχόν αξιώσεων περί κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής πριν αυτές αποσβεστούν.

3.

Η οδηγία 2003/87/ΕΚ (1) και ο κανονισμός (ΕΕ) 389/2013 (2) συνθέτουν το νομικό πλαίσιο για την εν λόγω σύμπραξη και τη μεταφορά δικαιωμάτων εκπομπής σε εθνικούς λογαριασμούς.


(1)  Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 275, σ. 32).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 389/2013 της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2013, για τη σύσταση ενωσιακού μητρώου δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των αποφάσεων αριθ. 280/2004/ΕΚ και αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 920/2010 και αριθ. 1193/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2013, L 122, σ. 1).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/57


Προσφυγή-αγωγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — ON κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-730/20)

(2021/C 44/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ON (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Μαρτίου 2020 του PMO.1 για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών σύμφωνα με το άρθρο 85 του ΚΥΚ από 1ης Φεβρουαρίου 2015·

να ακυρώσει, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την απόφαση περί απορρίψεως της από 3 Σεπτεμβρίου 2020 ενστάσεώς του·

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων, υπολογιζόμενη κατά δίκαιη και εύλογη κρίση σε 10 000 ευρώ·

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 85 του ΚΥΚ λόγω του ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του εν λόγω άρθρου. Συναφώς, ο προσφεύγων-ενάγων εκτιμά, μεταξύ άλλων, ότι η διοίκηση δεν απέδειξε ότι αυτός γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι δεν δικαιούνταν το επίδομα αποδημίας μετά τη μοναδική προηγούμενη πρόσληψή του, ήτοι το 2009.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή της αρχής της εύλογης προθεσμίας. Ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει συναφώς ότι η μη τήρηση της εύλογης προθεσμίας είχε επίσης ως συνέπεια ότι απώλεσε την ευκαιρία να αποδείξει την ύπαρξη κύριας συνήθους κατοικίας εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου κατά την επίμαχη χρονική περίοδο, εξυπακουομένου ότι η υποχρέωση αρχειοθετήσεως δεν υπερβαίνει συνήθως την περίοδο των δέκα ετών.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται υπηρεσιακό πταίσμα το οποίο διέπραξε η διοίκηση, εξαιτίας του οποίου η διοίκηση έχει υποχρέωση αποζημιώσεως. Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, το πταίσμα συνίσταται στο σφάλμα που διέπραξε η διοίκηση κατά τον καθορισμό των οικονομικών δικαιωμάτων του όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/58


Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2020 — ExxonMobil Production Deutschland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-731/20)

(2021/C 44/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ExxonMobil Production Deutschland GmbH (Αννόβερο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Altenschmidt και J. Hoss, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 8ης Δεκεμβρίου 2020 (Ref. Ares (2020)7439507 — 08/12/2020) και

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση της 8ης Δεκεμβρίου 2020, με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε, αναφορικά με διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Verwaltungsgericht Berlin (διοικητικού πρωτοδικείου Βερολίνου, Γερμανία) και σχετική αίτηση της Umweltbundesamt (Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, Γερμανία), να συμπράξει στη μεταφορά δικαιωμάτων εκπομπής για την προσωρινή εξασφάλιση αξίωσης της προσφεύγουσας περί δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής προς διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας απόφασης του Δικαστηρίου στην προδικαστική διαδικασία C-126/20.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

1.

Η απόφαση της Επιτροπής της 8ης Δεκεμβρίου 2020 αφορά άμεσα και ατομικά την προσφεύγουσα. Επομένως, η τελευταία νομιμοποιείται ενεργητικώς.

2.

Η Επιτροπή, βάσει της αρχής της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας την οποία κατοχυρώνει το δίκαιο της Ένωσης, υποχρεούται να συμπράττει, στο πλαίσιο εθνικών διαδικασιών ασφαλιστικών μέτρων, στην εξασφάλιση τυχόν αξιώσεων περί κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής πριν αυτές αποσβεστούν.

3.

Η οδηγία 2003/87/ΕΚ (1) και ο κανονισμός (ΕΕ) 389/2013 (2) συνθέτουν το νομικό πλαίσιο για την εν λόγω σύμπραξη και τη μεταφορά δικαιωμάτων εκπομπής σε εθνικούς λογαριασμούς.


(1)  Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003, L 275, σ. 32).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 389/2013 της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2013, για τη σύσταση ενωσιακού μητρώου δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των αποφάσεων αριθ. 280/2004/ΕΚ και αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 920/2010 και αριθ. 1193/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2013, L 122, σ. 1).


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/59


Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Freundlieb κατά EUIPO (CRYSTAL)

(Υπόθεση T-732/20)

(2021/C 44/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Andreas Freundlieb (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Vogtmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CRYSTAL — Υπ’ αριθ. 8 372 591 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση R 1056/2020-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει, όπως ζητήθηκε, το υπ’ αριθ. 8 372 591 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προγενέστερη κατάσταση·

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 104, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/59


Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Freundlieb κατά EUIPO (BANDIT)

(Υπόθεση T-733/20)

(2021/C 44/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Andreas Freundlieb (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Vogtmeier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BANDIT — Υπ’ αριθ. 1 205 061 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση R 730/2020-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αποκαταστήσει, όπως ζητήθηκε, το υπ’ αριθ. 1 205 061 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προγενέστερη κατάσταση·

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 104, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/60


Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2020 — Arnautu κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-740/20)

(2021/C 44/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marie-Christine Arnautu (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Wagner, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κηρύξει παραδεκτή την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας και να κρίνει παράνομο το άρθρο 33, εδάφια 1 και 2, των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών (στο εξής: MASD)·

επομένως να κρίνει ότι η απόφαση του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020 στερείται νομικής βάσης και να την ακυρώσει·

κυρίως,

να κρίνει ότι η Marie-Christine Arnautu προσκόμισε στοιχεία αποδεικνύοντα την εργασία του βοηθού της τα οποία είναι σύμφωνα προς το άρθρο 33, εδάφια 1 και 2, των MASD και προς τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

κατά συνέπεια,

να ακυρώσει την απόφαση του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020 που κοινοποιήθηκε με ηλεκτρονικά μέσα στις 23 Οκτωβρίου 2020 και εξεδόθη κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 68 της αποφάσεως 2009/C 159/01 του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, «σχετικά με τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», όπως έχει τροποποιηθεί, με την οποία βεβαιώνεται οφειλή της προσφεύγουσας ύψους 87 203,46 ευρώ λόγω ποσών που της καταβλήθηκαν αχρεωστήτως στο πλαίσιο της βουλευτικής επικουρίας και παρέχεται αιτιολογία ως προς την ανάκτησή της·

να ακυρώσει το υπ’ αριθ. 7000001577 χρεωστικό σημείωμα της 22ας Οκτωβρίου 2020 με το οποίο βεβαιώνεται οφειλή της Marie-Christine Arnautu βάσει της αποφάσεως του γενικού γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2020, περί απαιτήσεως αχρεωστήτου, η οποία εξεδόθη βάσει του άρθρου 68 των MASD σχετικά με τα έξοδα βουλευτικής επικουρίας·

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας λόγω παραβιάσεως των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης την οποία ενέχει το άρθρο 33 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών (στο εξής: μέτρα εφαρμογής) που ελήφθησαν με την απόφαση του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Μαΐου και της 9ης Ιουλίου 2008, καθόσον τα μέτρα αυτά, μεταξύ άλλων, δεν ήταν σαφή και ακριβή. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ανακρίβεια των προσβαλλόμενων διατάξεων καθιστά αναγκαία τη νομολογιακή αποσαφήνιση των μέτρων εφαρμογής. Πλην όμως, ο απαιτούμενος βαθμός λεπτομέρειας της αποδείξεως της εργασίας ενός βοηθού βουλευτή διευκρινίστηκε από τη νομολογία Bilde και Montel μόλις τον Νοέμβριο του 2017, δεδομένου ότι η νομολογία Gorostiaga του 2005 αφορούσε μόνον την απόδειξη πληρωμής των μισθών από τον εντεταλμένο φορέα πληρωμής. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες διατάξεις ενείχαν ήδη από το 2008 στοιχεία αβεβαιότητας και έλλειψη σαφήνειας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επιπλέον ότι, παρά τους κινδύνους ανασφάλειας δικαίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ρύθμισε με ακρίβεια και σαφήνεια τη διαδικασία ελέγχου της κοινοβουλευτικής επικουρίας, ούτε εξειδίκευσε την υποχρέωση την οποία υπέχει ο βουλευτής περί καταρτίσεως και διατηρήσεως φακέλου αποδεικτικών στοιχείων της εργασίας βοηθού του και το καθεστώς των αποδεκτών, ταυτοποιήσιμων και χρονολογημένων αποδεικτικών στοιχείων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο γενικός γραμματέας ουδέποτε την κάλεσε σε προσωπική ακρόαση, κατά παράβαση του άρθρου 68 των μέτρων εφαρμογής. Ισχυρίζεται επιπλέον ότι ο γενικός γραμματέας, ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτό, της στέρησε ένα θεμελιώδες δικαίωμα, τη δυνατότητα απευθείας συζήτησης με την αρχή που πρόκειται να λάβει την απόφαση και τη δυνατότητα κατ’ αντιπαράθεση συζήτησης επί των αποδεικτικών στοιχείων.


8.2.2021   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 44/61


Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2020 — Veronese κατά EUIPO — Veronese Design Company (VERONESE)

(Υπόθεση T-749/20)

(2021/C 44/84)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Veronese (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: S. Herrburger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Veronese Design Company Ltd (Kowloon, Χονγκ Κονγκ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης VERONESE — Υπ’ αριθ. 8 831 844 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Οκτωβρίου 2020 στην υπόθεση R 1951/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο·

να κρίνει παραδεκτή την υπό κρίση προσφυγή και όσα διαλαμβάνονται στα συνημμένα σε αυτήν έγγραφα·

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 6, σε συνδυασμό με το άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, και το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.