		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 433

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	63ό έτος 14 Δεκεμβρίου 2020

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2020/C 433/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2020/C 433/02	Υπόθεση C-623/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Investigatory Powers Tribunal — London (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Privacy International κατά Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service (Προδικαστική παραπομπή – Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Γενική και χωρίς διάκριση διαβίβαση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης – Διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας – Οδηγία 2002/58/ΕΚ – Πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 1, παράγραφος 3, και άρθρο 3 – Απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Προστασία – Άρθρο 5 και άρθρο 15, παράγραφος 1 – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρα 7, 8 και 11 καθώς και άρθρο 52, παράγραφος 1 – Άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ)	2
2020/C 433/03	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-511/18, C-512/18 και C-520/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αιτήσεις των Conseil d’État (Γαλλία), Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — La Quadrature du Net (C-511/18 και C-512/18), French Data Network (C-511/18 και C-512/18), Fédération des fournisseurs d’accès à Internet associatifs (C-511/18 και C-512/18), Igwan.net (C-511/18) κατά Premier ministre (C-511/18 και C-512/18), Garde des Sceaux, ministre de la Justice (C-511/18 και C-512/18), Ministre de l’Intérieur (C-511/18), Ministre des Armées (C-511/18), Ordre des barreaux francophones et germanophone, Académie Fiscale ASBL, UA, Liga voor Mensenrechten ASBL, Ligue des Droits de l’Homme ASBL, VZ, WY, XX κατά Conseil des ministres (Προδικαστική παραπομπή – Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Πάροχοι υπηρεσιών αποθήκευσης και πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο – Γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης – Αυτοματοποιημένη επεξεργασία των δεδομένων – Πρόσβαση στα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο – Διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας και καταπολέμηση της τρομοκρατίας – Καταπολέμηση της εγκληματικότητας – Οδηγία 2002/58/ΕΚ – Πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 1, παράγραφος 3, και άρθρο 3 – Απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Προστασία – Άρθρο 5 και άρθρο 15, παράγραφος 1 – Οδηγία 2000/31/ΕΚ – Πεδίο εφαρμογής – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Άρθρα 4, 6 έως 8 και 11 και άρθρο 52, παράγραφος 1 – Άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ)	3
2020/C 433/04	Υπόθεση C-521/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pegaso Srl Servizi Fiduciari, Sistemi di Sicurezza Srl, YW κατά Poste Tutela SpA (Προδικαστική παραπομπή – Σύναψη συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών – Οδηγία 2014/25/ΕΕ – Άρθρο 13 – Δραστηριότητες συνδεόμενες με την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών – Αναθέτοντες φορείς – Δημόσιες επιχειρήσεις – Παραδεκτό)	6
2020/C 433/05	Υπόθεση C-611/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Pirelli & C. SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Prysmian Cavi e Sistemi Srl [Αίτηση αναιρέσεως – Ανταγωνισμός – Συμπράξεις – Ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικών καλωδίων – Κατανομή της αγοράς στο πλαίσιο έργων – Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 – Άρθρο 23, παράγραφος 2 – Εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την επιβολή προστίμων – Καταλογισμός της παραβάσεως – Τεκμήριο περί πραγματικής ασκήσεως καθοριστικής επιρροής – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Θεμελιώδη δικαιώματα – Beneficium ordinis seu excussionis (ευεργέτημα της διζήσεως) – Πλήρης δικαιοδοσία]	6
2020/C 433/06	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-720/18 και C-721/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ferrari S.p.A. κατά DU (Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Σήματα – Οδηγία 2008/95/ΕΚ – Άρθρο 12, παράγραφος 1 – Ουσιαστική χρήση σήματος – Βάρος αποδείξεως – Άρθρο 13 – Απόδειξη της χρήσεως για μέρος των προϊόντων ή υπηρεσιών – Σήμα που προσδιορίζει μοντέλο αυτοκινήτου το οποίο δεν παράγεται πλέον – Χρήση του σήματος για τα ανταλλακτικά καθώς και για τις σχετικές με το μοντέλο αυτό υπηρεσίες – Χρήση του σήματος για μεταχειρισμένα αυτοκίνητα – Άρθρο 351 ΣΛΕΕ – Σύμβαση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας – Αμοιβαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχεδίων, υποδειγμάτων και σημάτων)	7
2020/C 433/07	Υπόθεση C-112/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Verwaltungsgericht Aachen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] –Marvin M. κατά Kreis Heinsberg (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2006/126/ΕΚ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, και άρθρο 11, παράγραφος 4 – Άδεια οδήγησης – Αμοιβαία αναγνώριση – Έκταση της υποχρέωσης αναγνώρισης – Ανταλλαγείσα άδεια οδήγησης – Ανταλλαγή που πραγματοποιήθηκε σε χρονικό σημείο κατά το οποίο το κράτος μέλος έκδοσης είχε αφαιρέσει το δικαίωμα οδήγησης – Απάτη – Μη αναγνώριση της κτηθείσας με την ανταλλαγή άδειας)	8
2020/C 433/08	Υπόθεση C-243/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κατά Veselības ministrija [Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Άρθρο 20, παράγραφος 2 – Οδηγία 2011/24/ΕΕ – Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και παράγραφος 6, στοιχείο δ' – Υγειονομική ασφάλιση – Νοσοκομειακή περίθαλψη παρεχόμενη σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος ασφαλίσεως – Άρνηση χορηγήσεως προηγούμενης εγκρίσεως – Νοσοκομειακή περίθαλψη η οποία μπορεί να παρασχεθεί αποτελεσματικά στο κράτος μέλος ασφαλίσεως – Άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαφορετική μεταχείριση λόγω θρησκείας]	9
2020/C 433/09	Υπόθεση C-273/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 — Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Ρήτρα διαιτησίας – Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 – Άρθρο 52 – Κανονισμός (ΕΚ) 2321/2002 – Απόφαση 1513/2002/ΕΚ – Σύμβαση επιχορηγήσεως – Έργο Sensation – Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο – Επιλέξιμες δαπάνες – Σύγκρουση συμφερόντων – Βάρος αποδείξεως – Φύλλα καταγραφής χρόνου απασχόλησης – Έκθεση ελέγχου – Αποδεικτική ισχύς – Αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχειρίσεως – Αρχή της αναλογικότητας]	10
2020/C 433/10	Υπόθεση C-274/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 — Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Ρήτρα διαιτησίας – Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 – Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 – Κανονισμός (ΕΚ) 1906/2006 – Σύμβαση επιχορηγήσεως Actibio – Έργο Actibio – Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο – Επιλέξιμες δαπάνες – Σύγκρουση συμφερόντων – Βάρος αποδείξεως – Φύλλα καταγραφής χρόνου απασχόλησης – Έκθεση ελέγχου – Αποδεικτική ισχύς – Αρχή της αναλογικότητας]	10
2020/C 433/11	Υπόθεση C-275/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sportingbet PLC, Internet Opportunity Entertainment Ltd κατά Santa Casa da Misericórdia de Lisboa (Προδικαστική παραπομπή – Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας – Έννοια του τεχνικού κανόνα – Υποχρέωση των κρατών μελών να γνωστοποιούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε σχέδιο τεχνικού κανόνα – Μη αντιτάξιμο του μη γνωστοποιηθέντος κανόνα έναντι των ιδιωτών – Μη εφαρμογή στους παρέχοντες υπηρεσίες)	11
2020/C 433/12	Υπόθεση C-313/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Associazione Nazionale GranoSalus — Liberi Cerealicoltori & Consumatori (Associazione GranoSalus) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων – Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 – Ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας glyphosate – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2324 – Προσφυγή ακυρώσεως που ασκήθηκε από ένωση – Παραδεκτό – Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ – Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας δεν απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα – Ατομικά θιγόμενο πρόσωπο]	12
2020/C 433/13	Υπόθεση C-321/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BY, CZ κατά Bundesrepublik Deutschland (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 1999/62/ΕΚ – Οδηγία 2006/38/ΕΚ – Επιβολή τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής – Άρθρο 7, παράγραφος 9 – Άρθρο 7α, παράγραφοι 1 και 2 – Διόδια – Αρχή της ανάκτησης του κόστους των υποδομών – Κόστος των υποδομών – Κόστος λειτουργίας – Κόστος που συνδέεται με την τροχαία αστυνομία – Υπέρβαση του κόστους – Άμεσο αποτέλεσμα – Εκ των υστέρων δικαιολόγηση του υπερβολικού ύψους των διοδίων – Περιορισμός των διαχρονικών αποτελεσμάτων της απόφασης)	12
2020/C 433/14	Υπόθεση C-576/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 29ης Οκτωβρίου 2020 — Intercept Pharma Ltd, Intercept Pharmaceuticals, Inc. κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων [Αίτηση αναιρέσεως – Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών και λοιπών οργάνων ή οργανισμών της Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 – Άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση – Εξαίρεση που αφορά την προστασία των δικαστικών διαδικασιών – Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση – Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων – Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση – Απόφαση να χορηγηθεί σε τρίτον πρόσβαση σε έγγραφα]	13
2020/C 433/15	Υπόθεση C-608/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Istituto nazionale per l’ assicurazione contro gli infortuni sul lavoro (INAIL) κατά Zennaro Giuseppe Legnami Sas di Zennaro Mauro & C. [Προδικαστική παραπομπή – Κρατικές ενισχύσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1407/2013 – Άρθρο 3 – Ενίσχυση ήσσονος σημασίας – Άρθρο 6 – Παρακολούθηση – Επιχειρήσεις που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας λόγω σωρεύσεως με προηγουμένως ληφθείσες ενισχύσεις – Δυνατότητα επιλογής μεταξύ μειώσεως προηγούμενης ενισχύσεως ή παραιτήσεως από αυτήν προκειμένου να τηρηθεί το ανώτατο όριο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας]	14
2020/C 433/16	Υπόθεση C-637/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Svea hovrätt — Patent- och marknadsöverdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BY κατά CX (Προδικαστική παραπομπή – Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα – Οδηγία 2001/29/ΕΚ – Κοινωνία της πληροφορίας – Εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Παρουσίαση στο κοινό – Έννοια του κοινού – Ηλεκτρονική διαβίβαση σε δικαστήριο προστατευόμενου έργου, ως αποδεικτικού στοιχείου στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας)	14
2020/C 433/17	Υπόθεση C-702/19 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 — Silver Plastics GmbH & Co. KG, Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως – Ανταγωνισμός – Σύμπραξη – Αγορά των συσκευασιών τροφίμων οι οποίες προορίζονται για τη λιανική πώληση – Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ – Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 23 – Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Θεμελιώδες δικαίωμα για δίκαιη δίκη – Αρχή της ισότητας των όπλων – Δικαίωμα αντιπαράθεσης – Εξέταση μαρτύρων – Αιτιολογία – Ενιαία και διαρκής παράβαση – Ανώτατο όριο του προστίμου]	15
2020/C 433/18	Υπόθεση C-623/18: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim (Πολωνία) στις 3 Οκτωβρίου 2018 — Prokuratura Rejonowa w Słubicach κατά BQ	15
2020/C 433/19	Υπόθεση C-361/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Αυγούστου 2020 ο YG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 28 Μαΐου 2020 στην υπόθεση T-518/18, YG κατά Επιτροπής	16
2020/C 433/20	Υπόθεση C-372/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzgericht (Αυστρία) στις 6 Αυγούστου 2020 — QY κατά Finanzamt Wien für den 8., 16. und 17. Bezirk	16
2020/C 433/21	Υπόθεση C-388/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 14 Aυγούστου 2020 — Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. κατά Dr. August Oetker Nahrungsmittel KG	18
2020/C 433/22	Υπόθεση C-421/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 — Acacia Srl κατά Bayerische Motoren Werke Aktiengesellschaft	19
2020/C 433/23	Υπόθεση C-434/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά SunExpressGünes Ekspres Havacilik A.S.	20
2020/C 433/24	Υπόθεση C-435/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Schleswig-Holsteinisches Verwaltungsgericht (Γερμανία) στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 — C. κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	20
2020/C 433/25	Υπόθεση C-438/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 — BT κατά Eurowings GmbH	21
2020/C 433/26	Υπόθεση C-442/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά Ryanair Designated Activity Company	22
2020/C 433/27	Υπόθεση C-443/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά Ryanair Designated Activity Company	22
2020/C 433/28	Υπόθεση C-444/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά Ryanair Designated Activity Company	23
2020/C 433/29	Υπόθεση C-445/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — PN και LM κατά Ryanair Designated Activity Company	24
2020/C 433/30	Υπόθεση C-449/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 22 Σεπτεμβρίου 2020 — Real Vida Seguros SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira	24
2020/C 433/31	Υπόθεση C-451/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 — Airhelp Limited κατά Austrian Airlines AG	25
2020/C 433/32	Υπόθεση C-454/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Lukovit (Βουλγαρία) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 — Ποινική διαδικασία κατά AZ	25
2020/C 433/33	Υπόθεση C-456/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η Crédit agricole SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-576/18, Crédit agricole SA κατά ΕΚΤ	26
2020/C 433/34	Υπόθεση C-457/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-577/18, Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά ΕΚΤ	27
2020/C 433/35	Υπόθεση C-458/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η CA Consumer Finance κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-578/18, CA Consumer Finance κατά ΕΚΤ	28
2020/C 433/36	Υπόθεση C-462/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 25 Σεπτεμβρίου 2020 — Associazione per gli Studi Giuridici sull’Immigrazione (ASGI) κ.λπ. κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri — Dipartimento per le politiche della famiglia, Ministero dell’Economia e delle Finanze	28
2020/C 433/37	Υπόθεση C-464/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Σεπτεμβρίου 2020 η KF κατά της διάταξης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 10 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-619/19, KF κατά SatCen	29
2020/C 433/38	Υπόθεση C-467/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 28 Σεπτεμβρίου 2020 — BC κατά Deutsche Lufthansa AG	31
2020/C 433/39	Υπόθεση C-470/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 29 Σεπτεμβρίου 2020 — AS Veejaam, OÜ Espo κατά AS Elering	31
2020/C 433/40	Υπόθεση C-473/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofijski rajonen sad (Βουλγαρία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 — INVEST FUND MANAGEMENT AD κατά Komisiya za finansov nadzor	32
2020/C 433/41	Υπόθεση C-484/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht München (Γερμανία) την 1η Οκτωβρίου 2020 — Vodafone Kabel Deutschland GmbH κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.	33
2020/C 433/42	Υπόθεση C-487/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Alba Iulia (Ρουμανία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — Philips Orăştie S.R.L. κατά Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili	34
2020/C 433/43	Υπόθεση C-489/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — UB κατά Kauno teritorinė muitinė	34
2020/C 433/44	Υπόθεση C-490/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — V.M.A. κατά Stolichna Obsthina, Rayon Pancharevo	35
2020/C 433/45	Υπόθεση C-497/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 — Randstad Italia SpA κατά Umana SpA κ.λπ.	36
2020/C 433/46	Υπόθεση C-499/20: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) την 1η Οκτωβρίου 2020 — DIMCO Δημοβασίλη M.I.K.E. κατά Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας	37
2020/C 433/47	Υπόθεση C-508/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgerich Steiermark (Αυστρία) στις 9 Οκτωβρίου 2020 — RM κατά Landespolizeidirektion Steiermark	38
2020/C 433/48	Υπόθεση C-510/20: Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας	39
2020/C 433/49	Υπόθεση C-520/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad — Silistra (Βουλγαρία) στις 16 Οκτωβρίου 2020 — DB, LY κατά Nachalnik na Rayonno upravlenie Silistra pri Oblastna direktsia na Ministerstvo na vatreshnite raboti	40
	Γενικό Δικαστήριο
2020/C 433/50	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-479/11 RENV και T-157/12 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Γαλλία και IFP Énergies nouvelles κατά Επιτροπής [Κρατικές ενισχύσεις – Πετρελαϊκή έρευνα – Σύστημα ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλία – Έμμεση και απεριόριστη εγγύηση του Δημοσίου υπέρ του IFPEN μέσω της μετατροπής του σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου βιομηχανικού και εμπορικού χαρακτήρα (EPIC) – Πλεονέκτημα – Τεκμήριο υπάρξεως πλεονεκτήματος – Αναλογικότητα]	41
2020/C 433/51	Υπόθεση T-316/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — První novinová společnost κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Τομέας ταχυδρομικών υπηρεσιών – Υποχρέωση καθολικής υπηρεσίας – Απόφαση περί μη διατύπωσης αντιρρήσεων – Προστασία των διαδικαστικών δικαιωμάτων – Διάρκεια της διαδικασίας – Πλήρης και επαρκής εξέταση της υπόθεσης από την Επιτροπή – Αποζημίωση για την εκπλήρωση υποχρέωσης καθολικής υπηρεσίας – Υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος – Οδηγία 97/67/ΕΚ – Μέθοδος του καθαρού αποφευχθέντος κόστους – Υποχρέωση αιτιολογήσεως)	42
2020/C 433/52	Υπόθεση T-583/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — GVN κατά Επιτροπής [Kρατικές ενισχύσεις – Δημόσιες επιβατικές μεταφορές – Αντιστάθμιση δαπανών που είναι συμφυείς με υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας – Υποχρέωση καθορισμού ανωτάτων ορίων χρέωσης για μαθητές, σπουδαστές, μαθητευόμενους και άτομα μειωμένης κινητικότητας – Άρθρο 7a του Niedersächsische Nahverkehrsgesetz (Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας) – Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων – Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 – Μεταφορά οικονομικών πόρων ενός Land στους δημοτικούς συγκοινωνιακούς φορείς – Έννοια της ενίσχυσης]	42
2020/C 433/53	Υπόθεση T-597/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Hermann Albers κατά Επιτροπής [Kρατικές ενισχύσεις – Δημόσιες επιβατικές μεταφορές – Αντιστάθμιση δαπανών που είναι συμφυείς με υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας – Υποχρέωση καθορισμού ανωτάτων ορίων χρέωσης για μαθητές, σπουδαστές, μαθητευόμενους και άτομα μειωμένης κινητικότητας – Άρθρο 7a του Niedersächsische Nahverkehrsgesetz (Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας) – Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων – Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 – Μεταφορά οικονομικών πόρων ενός Land στους δημοτικούς συγκοινωνιακούς φορείς – Έννοια της ενίσχυσης]	43
2020/C 433/54	Υπόθεση T-48/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — smart things solutions κατά EUIPO — Samsung Electronics (smart:)things) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης smart:)things – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001 – Άρθρο 95, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001)	44
2020/C 433/55	Υπόθεση T-249/19 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Karpeta-Kovalyova κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Αποδοχές – Απόφαση με την οποία δεν αναγνωρίστηκε δικαίωμα λήψης του επιδόματος αποδημίας, της ημερήσιας αποζημίωσης και του επιδόματος εγκατάστασης, ούτε δικαίωμα επιστροφής των εξόδων μετακόμισης και ταξιδιού επ’ ευκαιρία της ανάληψης καθηκόντων – Άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος VII του ΚΥΚ – Διπλωματικό καθεστώς – Πενταετής περίοδος αναφοράς – Έννοια της συνήθους διαμονής)	45
2020/C 433/56	Υπόθεση T-349/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Decathlon κατά EUIPO — Athlon Custom Sportswear (athlon custom sportswear) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης athlon custom sportswear – Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DECATHLON – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)	45
2020/C 433/57	Υπόθεση T-607/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Itinerant Show Room κατά EUIPO (FAKE DUCK) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FAKE DUCK – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της νομιμότητας)	46
2020/C 433/58	Υπόθεση T-788/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Body Attack Sports Nutrition κατά EUIPO — Σάκκαρη (Sakkattack) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Sakkattack – Προγενέστερα διεθνή λεκτικά σήματα ATTACK και Body Attack και προγενέστερο εικονιστικό σήμα Body Attack SPORTS NUTRITION – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	46
2020/C 433/59	Υπόθεση T-818/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Dvectis CZ κατά EUIPO — Yado (Μαξιλάρι υποστήριξης) (Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει μαξιλάρι υποστήριξης – Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Λόγος ακυρότητας – Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα – Ενημερωμένος χρήστης – Βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού – Απουσία διαφορετικής συνολικής εντύπωσης – Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 – Υποχρέωση αιτιολογήσεως)	47
2020/C 433/60	Υπόθεση T-847/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — X-cen-tek κατά EUIPO — Altenloh, Brinck & Co. (PAX) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PAX – Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα και προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SPAX – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κυρίαρχο στοιχείο – Δεν εξουδετερώνεται – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 2072009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Διαχρονική εφαρμογή)	48
2020/C 433/61	Υπόθεση T-851/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Body Attack Sports Nutrition κατά EUIPO — Σάκκαρη (SAKKATTACK) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SAKKATTACK – Προγενέστερα διεθνή λεκτικά σήματα ATTACK και Body Attack και προγενέστερο εικονιστικό σήμα Body Attack SPORTS NUTRITION – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	48
2020/C 433/62	Υπόθεση T-2/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Bio-tec Biologische Naturverpackungen (BIOPLAST BIOPLASTICS FOR A BETTER LIFE) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Εικονιστικό σήμα BIOPLAST BIOPLASTICS FOR A BETTER LIFE – Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα BIOPLAK – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)	49
2020/C 433/63	Υπόθεση T-49/20: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Rothenberger κατά EUIPO — Paper Point (ROBOX) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ROBOX – Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης OROBOX – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Αυτοτελής υποκατηγορία προϊόντων – Συνεκτίμηση περιγραφικού στοιχείου – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001])	50
2020/C 433/64	Υπόθεση T-180/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Συμβουλίου και Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών (Προσφυγή ακυρώσεως – Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση – Δήλωση της Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών σχετικά με τις συνέπειες της αποχωρήσεως του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση στους γενικούς εισαγγελείς του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Πράξη μη δεκτική προσφυγής – Απαράδεκτο)	50
2020/C 433/65	Υπόθεση T-184/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Προσφυγή ακυρώσεως – Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση – Επιστολή του Προέδρου του Δικαστηρίου με την οποία καλεί τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για τον διορισμό γενικού εισαγγελέα – Πράξη μη δεκτική προσφυγής – Απαράδεκτο)	51
2020/C 433/66	Υπόθεση T-550/20: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Συμβουλίου και Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών (Προσφυγή ακυρώσεως – Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση – Απόφαση των Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών για τον διορισμό ενός γενικού εισαγγελέα – Πράξη μη δεκτική προσφυγής – Προδήλως απαράδεκτο)	51
2020/C 433/67	Υπόθεση T-575/20: Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2020 — OD κατά Επιτροπής	52
2020/C 433/68	Υπόθεση T-576/20: Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2020 — Evropská vodní doprava-sped. κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου	53
2020/C 433/69	Υπόθεση T-586/20: Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 — MN κατά Europol	55
2020/C 433/70	Υπόθεση T-587/20: Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 — MO κατά Συμβουλίου	55
2020/C 433/71	Υπόθεση T-608/20: Προσφυγή-αγωγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2020 — JD κατά ΕΤΕπ	56
2020/C 433/72	Υπόθεση T-614/20: Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2020 — Casino, Guichard-Perrachon κατά Επιτροπής	58
2020/C 433/73	Υπόθεση T-618/20: Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — FZ κ.λπ. κατά Επιτροπής	59
2020/C 433/74	Υπόθεση T-619/20: Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — FJ κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ	60
2020/C 433/75	Υπόθεση T-625/20: Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Les Mousquetaires και ITM Entreprises κατά Επιτροπής	60
2020/C 433/76	Υπόθεση T-629/20: Προσφυγή της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Delifruit κατά Επιτροπής	61
2020/C 433/77	Υπόθεση T-638/20: Προσφυγή-αγωγή της 15ης Οκτωβρίου 2020 — JP κατά Επιτροπής	62
2020/C 433/78	Υπόθεση T-639/20: Προσφυγή της 22ας Οκτωβρίου 2020 — TIB Chemicals κατά Επιτροπής	62
2020/C 433/79	Υπόθεση T-646/20: Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2020 — NG κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου	64
2020/C 433/80	Υπόθεση T-649/20: Αγωγή της 27ης Οκτωβρίου 2020 — Κοινή επιχείρηση Clean Sky 2 κατά NG	65
2020/C 433/81	Υπόθεση T-653/20: Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Mylan Ireland κατά EMA	65
2020/C 433/82	Υπόθεση T-657/20: Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2020 — Ryanair κατά Επιτροπής	66
2020/C 433/83	Υπόθεση T-658/20: Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2020 — Jakober κατά EUIPO (σχήμα φλιτζανιού)	67
2020/C 433/84	Υπόθεση T-298/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2020 — Banco Comercial Português κ.λπ. κατά Επιτροπής	67
2020/C 433/85	Υπόθεση T-694/18: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2020 — ΔΕΗ κατά Επιτροπής	68

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2020/C 433/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 423 της 7.12.2020

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 414 της 30.11.2020

ΕΕ C 399 της 23.11.2020

ΕΕ C 390 της 16.11.2020

ΕΕ C 378 της 9.11.2020

ΕΕ C 371 της 3.11.2020

ΕΕ C 359 της 26.10.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Investigatory Powers Tribunal — London (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Privacy International κατά Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service

(Υπόθεση C-623/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Γενική και χωρίς διάκριση διαβίβαση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης - Διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας - Οδηγία 2002/58/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 1, παράγραφος 3, και άρθρο 3 - Απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Προστασία - Άρθρο 5 και άρθρο 15, παράγραφος 1 - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 7, 8 και 11 καθώς και άρθρο 52, παράγραφος 1 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ)

(2020/C 433/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Investigatory Powers Tribunal — London

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Privacy International

κατά

Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service, Secret Intelligence Service

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 3, το άρθρο 3 και το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, έχουν την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει σε κρατική αρχή να επιβάλλει στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών την υποχρέωση να διαβιβάζουν στις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών δεδομένα κίνησης και δεδομένα θέσης για τους σκοπούς της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας.

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, καθώς και των άρθρων 7, 8 και 11 και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει σε κρατική αρχή να επιβάλλει στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, για τους σκοπούς της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας, την υποχρέωση γενικής και χωρίς διάκριση διαβίβασης των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης στις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών.

(1) ΕΕ C 22 της 22.1.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Οκτωβρίου 2020 [αιτήσεις των Conseil d’État (Γαλλία), Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — La Quadrature du Net (C-511/18 και C-512/18), French Data Network (C-511/18 και C-512/18), Fédération des fournisseurs d’accès à Internet associatifs (C-511/18 και C-512/18), Igwan.net (C-511/18) κατά Premier ministre (C-511/18 και C-512/18), Garde des Sceaux, ministre de la Justice (C-511/18 και C-512/18), Ministre de l’Intérieur (C-511/18), Ministre des Armées (C-511/18), Ordre des barreaux francophones et germanophone, Académie Fiscale ASBL, UA, Liga voor Mensenrechten ASBL, Ligue des Droits de l’Homme ASBL, VZ, WY, XX κατά Conseil des ministres

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-511/18, C-512/18 και C-520/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Πάροχοι υπηρεσιών αποθήκευσης και πάροχοι υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο - Γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης - Αυτοματοποιημένη επεξεργασία των δεδομένων - Πρόσβαση στα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο - Διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας και καταπολέμηση της τρομοκρατίας - Καταπολέμηση της εγκληματικότητας - Οδηγία 2002/58/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 1, παράγραφος 3, και άρθρο 3 - Απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Προστασία - Άρθρο 5 και άρθρο 15, παράγραφος 1 - Οδηγία 2000/31/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 4, 6 έως 8 και 11 και άρθρο 52, παράγραφος 1 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ)

(2020/C 433/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούντα δικαστήρια

Conseil d’État, Cour constitutionnelle

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

(Υποθέσεις C-511/18 και C-512/18)

La Quadrature du Net (C-511/18 και C-512/18), French Data Network (C-511/18 και C-512/18), Fédération des fournisseurs d’accès à Internet associatifs (C-511/18 και C-512/18), Igwan.net (C-511/18),

κατά

Premier ministre (C-511/18 και C-512/18), Garde des Sceaux, ministre de la Justice (C-511/18 και C-512/18), Ministre de l’Intérieur (C-511/18), Ministre des Armées (C-511/18)

παρισταμένων των: Privacy International (C-512/18), Center for Democracy and Technology (C-512/18),

(Υπόθεση C-520/18)

Ordre des barreaux francophones et germanophone, Académie Fiscale ASBL, UA, Liga voor Mensenrechten ASBL, Ligue des Droits de l’Homme ASBL, VZ, WY, XX

κατά

Conseil des ministres

παρισταμένης της: Child Focus (C-520/18)

Διατακτικό

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιτίθεται σε νομοθετικά μέτρα τα οποία προβλέπουν προληπτικώς, για τους σκοπούς του εν λόγω άρθρου 15, παράγραφος 1, γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης. Αντιθέτως, το εν λόγω άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, δεν αντιτίθεται σε νομοθετικά μέτρα

—

τα οποία επιτρέπουν, για τους σκοπούς της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας, τη δυνατότητα να διατάσσονται οι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών να προβαίνουν σε γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης, σε περιπτώσεις στις οποίες το οικείο κράτος μέλος αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια, η οποία είναι πραγματική και ενεστώσα ή προβλέψιμη, εξυπακουομένου ότι η απόφαση που περιέχει τη διαταγή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αποτελεσματικού ελέγχου είτε από δικαστήριο είτε από ανεξάρτητη διοικητική αρχή της οποίας η απόφαση έχει δεσμευτικό αποτέλεσμα, προκειμένου να εξακριβωθεί αν συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις αυτές καθώς και αν τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις και εγγυήσεις που πρέπει να έχουν θεσπιστεί, και υπό τον όρο ότι η εν λόγω διαταγή μπορεί να ισχύει μόνο για το απολύτως αναγκαίο χρονικό διάστημα, με δυνατότητα, ωστόσο, παράτασης της ισχύος της σε περίπτωση εξακολούθησης της απειλής·

—

τα οποία επιτρέπουν, για τους σκοπούς της διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας, τη δυνατότητα να διατάσσονται οι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών να προβαίνουν σε γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης, σε περιπτώσεις στις οποίες το οικείο κράτος μέλος αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια, η οποία είναι πραγματική και ενεστώσα ή προβλέψιμη, εξυπακουομένου ότι η απόφαση που περιέχει τη διαταγή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αποτελεσματικού ελέγχου είτε από δικαστήριο είτε από ανεξάρτητη διοικητική αρχή της οποίας η απόφαση έχει δεσμευτικό αποτέλεσμα, προκειμένου να εξακριβωθεί αν συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις αυτές καθώς και αν τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις και εγγυήσεις που πρέπει να έχουν θεσπιστεί, και υπό τον όρο ότι η εν λόγω διαταγή μπορεί να ισχύει μόνο για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαίο, με δυνατότητα, ωστόσο, παράτασης της ισχύος της σε περίπτωση εξακολούθησης της απειλής·

—

τα οποία προβλέπουν, για τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, την καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και την πρόληψη των σοβαρών απειλών κατά της δημόσιας ασφάλειας, στοχευμένη διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης, η οποία πρέπει να οριοθετείται βάσει αντικειμενικών στοιχείων που δεν εισάγουν δυσμενείς διακρίσεις, ανάλογα με τις κατηγορίες των υποκειμένων των διατηρούμενων δεδομένων ή με τη χρήση γεωγραφικού κριτηρίου, μόνο για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαίο, με δυνατότητα, όμως, παράτασής του·

—

τα οποία προβλέπουν, για τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, την καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και την πρόληψη των σοβαρών απειλών κατά της δημόσιας ασφάλειας, γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των διευθύνσεων IP που εκχωρούνται στην πηγή της σύνδεσης, για χρονική περίοδο περιοριζόμενη στο απολύτως αναγκαίο·

—	τα οποία προβλέπουν, για τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, την καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και την πρόληψη των σοβαρών απειλών κατά της δημόσιας ασφάλειας, γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση των δεδομένων σχετικά με την ταυτότητα των χρηστών μέσων ηλεκτρονικής επικοινωνίας, και

—

τα οποία επιτρέπουν, για την καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και, κατά μείζονα λόγο, τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας, τη δυνατότητα να διατάσσονται οι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μέσω απόφασης της αρμόδιας αρχής υποκείμενης σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο, να προβαίνουν, για ορισμένο χρονικό διάστημα, στην κατεπείγουσα διατήρηση των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης που διαθέτουν οι εν λόγω πάροχοι υπηρεσιών,

εφόσον τα μέτρα αυτά διασφαλίζουν, με σαφείς και ακριβείς κανόνες, ότι η διατήρηση των επίμαχων δεδομένων εξαρτάται από την τήρηση των σχετικών ουσιαστικών και διαδικαστικών προϋποθέσεων και ότι τα υποκείμενα των δεδομένων αυτών διαθέτουν αποτελεσματικές εγγυήσεις έναντι των κινδύνων κατάχρησης.

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία επιβάλλει στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών να χρησιμοποιούν, αφενός, την αυτοματοποιημένη ανάλυση και τη συλλογή σε πραγματικό χρόνο, μεταξύ άλλων, των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης και, αφετέρου, τη συλλογή σε πραγματικό χρόνο των τεχνικών δεδομένων σχετικά με τον γεωγραφικό εντοπισμό του χρησιμοποιούμενου τερματικού εξοπλισμού, όταν

—

η χρήση της μεθόδου αυτοματοποιημένης ανάλυσης περιορίζεται σε περιπτώσεις στις οποίες ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια, η οποία είναι πραγματική και ενεστώσα ή προβλέψιμη, και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αποτελεσματικού ελέγχου είτε από δικαστήριο είτε από ανεξάρτητη διοικητική αρχή, της οποίας η απόφαση έχει δεσμευτικό αποτέλεσμα, προκειμένου να εξακριβωθεί αν συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις που δικαιολογούν το εν λόγω μέτρο καθώς και αν τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις και εγγυήσεις που πρέπει να έχουν θεσπιστεί, και

—

η χρήση της μεθόδου συλλογής δεδομένων κίνησης και δεδομένων θέσης σε πραγματικό χρόνο περιορίζεται στα πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι εμπλέκονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε τρομοκρατικές δραστηριότητες, και υπόκειται σε προηγούμενο έλεγχο είτε από δικαστήριο είτε από ανεξάρτητη διοικητική αρχή, η απόφαση της οποίας έχει δεσμευτικό αποτέλεσμα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εν λόγω συλλογή σε πραγματικό χρόνο επιτρέπεται μόνον εντός των ορίων του απολύτως αναγκαίου. Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ο έλεγχος πρέπει να διενεργείται το ταχύτερο δυνατό.

Η οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο), δεν έχει εφαρμογή στον τομέα της προστασίας του απορρήτου των επικοινωνιών και των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, καθόσον η προστασία αυτή διέπεται, αναλόγως της περίπτωσης, από την οδηγία 2002/58, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, ή από τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46. Το άρθρο 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 2016/679, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει στους παρόχους πρόσβασης σε υπηρεσίες ηλεκτρονικής επικοινωνίας προς το κοινό και στους παρόχους υπηρεσιών αποθήκευσης τη γενική και χωρίς διάκριση διατήρηση, μεταξύ άλλων, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που σχετίζονται με τις υπηρεσίες αυτές.

Ένα εθνικό δικαστήριο δεν μπορεί να εφαρμόσει διάταξη του εθνικού του δικαίου η οποία του παρέχει την εξουσία να περιορίζει χρονικώς τα αποτελέσματα απόφασης εκδιδόμενης από το εν λόγω δικαστήριο δυνάμει του δικαίου αυτού, με την οποία διαπιστώνεται η έλλειψη νομιμότητας εθνικής νομοθεσίας που επιβάλλει στους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ενόψει, μεταξύ άλλων, της επίτευξης των σκοπών διαφύλαξης της εθνικής ασφάλειας και καταπολέμησης της εγκληματικότητας, υποχρέωση γενικής και χωρίς διάκριση διατήρησης των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης αντίθετη προς το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/58, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα των άρθρων 7, 8 και 11 καθώς και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη. Το εν λόγω άρθρο 15, παράγραφος 1, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της αρχής της αποτελεσματικότητας, επιβάλλει στο εθνικό ποινικό δικαστήριο να μη λαμβάνει υπόψη πληροφοριακά και αποδεικτικά στοιχεία αποκτηθέντα μέσω γενικής και χωρίς διάκριση διατήρησης των δεδομένων κίνησης και των δεδομένων θέσης μη συνάδουσας με το δίκαιο της Ένωσης, στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας κινηθείσας κατά υπόπτων για εγκληματικές πράξεις, εφόσον τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν δυνατότητα αποτελεσματικής υποβολής παρατηρήσεων επί των εν λόγω πληροφοριακών και αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία προέρχονται από τομέα που εκφεύγει της γνώσης των δικαστών και δύνανται να ασκήσουν καθοριστική επιρροή στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών.

(1) ΕΕ C 392 της 29.10.2018.

ΕΕ C 408 της 12.11.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pegaso Srl Servizi Fiduciari, Sistemi di Sicurezza Srl, YW κατά Poste Tutela SpA

(Υπόθεση C-521/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σύναψη συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών - Οδηγία 2014/25/ΕΕ - Άρθρο 13 - Δραστηριότητες συνδεόμενες με την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών - Αναθέτοντες φορείς - Δημόσιες επιχειρήσεις - Παραδεκτό)

(2020/C 433/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pegaso Srl Servizi Fiduciari, Sistemi di Sicurezza Srl, YW

κατά

Poste Tutela SpA

παρισταμένων των: Poste Italiane SpA, Services Group

Διατακτικό

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται επί δραστηριοτήτων συνιστάμενων στην παροχή υπηρεσιών θυρωρείου, υποδοχής και επιτηρήσεως των πυλών εισόδου-εξόδου των κτιριακών εγκαταστάσεων φορέων παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών, καθόσον τέτοιες δραστηριότητες συνδέονται με τη δραστηριότητα που εμπίπτει στον τομέα των ταχυδρομείων, υπό την έννοια ότι εξυπηρετούν πραγματικά την άσκησή της, καθιστώντας δυνατή την προσήκουσα εκτέλεση της εν λόγω δραστηριότητας, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών υπό τις οποίες αυτή συνήθως ασκείται.

(1) ΕΕ C 436 της 03.12.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Pirelli & C. SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Prysmian Cavi e Sistemi Srl

(Υπόθεση C-611/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικών καλωδίων - Κατανομή της αγοράς στο πλαίσιο έργων - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 23, παράγραφος 2 - Εξουσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την επιβολή προστίμων - Καταλογισμός της παραβάσεως - Τεκμήριο περί πραγματικής ασκήσεως καθοριστικής επιρροής - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Θεμελιώδη δικαιώματα - Beneficium ordinis seu excussionis (ευεργέτημα της διζήσεως) - Πλήρης δικαιοδοσία)

(2020/C 433/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pirelli & C. SpA (εκπρόσωποι: M. Siragusa και G. Rizza, avvocati)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Malferrari, P. Rossi, C. Sjödin και T. Vecchi), Prysmian Cavi e Sistemi Srl (εκπρόσωποι: αρχικώς μεν C. Tesauro και L. Armati, avvocati, εν συνεχεία δε V. Roppo και P. Canepa, avvocati)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Pirelli & C. SpA φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Prysmian Cavi e Sistemi Srl φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 408 της 12.11.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ferrari S.p.A. κατά DU

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-720/18 και C-721/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Σήματα - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Άρθρο 12, παράγραφος 1 - Ουσιαστική χρήση σήματος - Βάρος αποδείξεως - Άρθρο 13 - Απόδειξη της χρήσεως «για μέρος των προϊόντων ή υπηρεσιών» - Σήμα που προσδιορίζει μοντέλο αυτοκινήτου το οποίο δεν παράγεται πλέον - Χρήση του σήματος για τα ανταλλακτικά καθώς και για τις σχετικές με το μοντέλο αυτό υπηρεσίες - Χρήση του σήματος για μεταχειρισμένα αυτοκίνητα - Άρθρο 351 ΣΛΕΕ - Σύμβαση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας - Αμοιβαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχεδίων, υποδειγμάτων και σημάτων)

(2020/C 433/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ferrari S.p.A.

κατά

Διατακτικό

Tο άρθρο 12, παράγραφος 1, και το άρθρο 13 της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχουν την έννοια ότι σήμα καταχωρισμένο για μια κατηγορία προϊόντων και τα ανταλλακτικά των προϊόντων αυτών πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτέλεσε αντικείμενο «ουσιαστικής χρήσεως», κατά την έννοια του προμνησθέντος άρθρου 12, παράγραφος 1, για το σύνολο των προϊόντων που εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή και για τα ανταλλακτικά τους, εφόσον αποτέλεσε αντικείμενο τέτοιας χρήσεως για ορισμένα μόνον από τα προϊόντα αυτά, όπως τα ακριβά σπορ αυτοκίνητα πολυτελείας, ή μόνον για τα ανταλλακτικά ή τα εξαρτήματα ορισμένων εκ των εν λόγω προϊόντων, εκτός εάν από τα σχετικά πραγματικά και αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει ότι ο καταναλωτής που επιθυμεί να αγοράσει τα ίδια προϊόντα τα αντιλαμβάνεται ως αποτελούντα αυτοτελή υποκατηγορία της κατηγορίας προϊόντων για την οποία έχει καταχωρισθεί το οικείο σήμα.

2)	Το άρθρο 12, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/95 έχει την έννοια ότι ένα σήμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ουσιαστικής χρήσεως από τον δικαιούχο του, κατά τη μεταπώληση, από τον τελευταίο, μεταχειρισμένων προϊόντων τα οποία έχουν διατεθεί στο εμπόριο υπό το εν λόγω σήμα.

Το άρθρο 12, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/95 έχει την έννοια ότι υφίσταται ουσιαστική χρήση σήματος από τον δικαιούχο του, όταν αυτός παρέχει ορισμένες υπηρεσίες σχετικές με τα προϊόντα που είχαν προηγουμένως διατεθεί στο εμπόριο υπό το ίδιο σήμα, υπό την προϋπόθεση ότι οι υπηρεσίες παρέχονται υπό το εν λόγω σήμα.

Το άρθρο 351, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι επιτρέπει σε δικαστήριο κράτους μέλους να εφαρμόσει σύμβαση συναφθείσα μεταξύ κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτου κράτους πριν από την 1η Ιανουαρίου 1958 –ή, για τα κράτη που προσχώρησαν στην Ένωση, πριν από την ημερομηνία προσχωρήσεώς τους– όπως η Σύμβαση μεταξύ της Ελβετίας και της Γερμανίας σχετικά με την αμοιβαία προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχεδίων, υποδειγμάτων και σημάτων, η οποία υπεγράφη στο Βερολίνο στις 13 Απριλίου 1892, όπως έχει τροποποιηθεί, η οποία προβλέπει ότι η χρήση καταχωρισμένου στο εν λόγω κράτος μέλος σήματος εντός του τρίτου κράτους πρέπει να λαμβάνεται υπόψη προκειμένου να καθορισθεί εάν υπήρξε «ουσιαστική χρήση» του εν λόγω σήματος, κατά την έννοια του άρθρου 12, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/95, έως ότου καταστεί δυνατή, με κάποιο από τα μέσα στα οποία αναφέρεται το δεύτερο εδάφιο της διατάξεως αυτής, η άρση ενδεχόμενων ασυμβίβαστων μεταξύ της Συνθήκης ΛΕΕ και της εν λόγω συμβάσεως.

5)	Το άρθρο 12, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/95 έχει την έννοια ότι ο δικαιούχος του σήματος φέρει το βάρος να αποδείξει ότι έχει γίνει «ουσιαστική χρήση» του, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

(1) ΕΕ C 54 της 11.02.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Verwaltungsgericht Aachen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] –Marvin M. κατά Kreis Heinsberg

(Υπόθεση C-112/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2006/126/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 1, και άρθρο 11, παράγραφος 4 - Άδεια οδήγησης - Αμοιβαία αναγνώριση - Έκταση της υποχρέωσης αναγνώρισης - Ανταλλαγείσα άδεια οδήγησης - Ανταλλαγή που πραγματοποιήθηκε σε χρονικό σημείο κατά το οποίο το κράτος μέλος έκδοσης είχε αφαιρέσει το δικαίωμα οδήγησης - Απάτη - Μη αναγνώριση της κτηθείσας με την ανταλλαγή άδειας)

(2020/C 433/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Aachen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marvin M.

κατά

Kreis Heinsberg

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για την άδεια οδήγησης, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η αμοιβαία και άνευ διατυπώσεων αναγνώριση την οποία προβλέπει εφαρμόζεται ως προς την άδεια οδήγησης που χορηγείται κατόπιν ανταλλαγής δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας, υπό την επιφύλαξη των εξαιρέσεων τις οποίες αυτή προβλέπει.

Το άρθρο 11, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/126 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει σε κράτος μέλος να αρνηθεί την αναγνώριση άδειας οδήγησης ανταλλαγείσας δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 1, της οδηγίας για τον λόγο ότι το κράτος μέλος, σε χρόνο προγενέστερο της ανταλλαγής, είχε αφαιρέσει το δικαίωμα οδήγησης από τον κάτοχο της άδειας.

(1) ΕΕ C 172 της 20.5.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 29ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κατά Veselības ministrija

(Υπόθεση C-243/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Άρθρο 20, παράγραφος 2 - Οδηγία 2011/24/ΕΕ - Άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 5, καθώς και παράγραφος 6, στοιχείο δ' - Υγειονομική ασφάλιση - Νοσοκομειακή περίθαλψη παρεχόμενη σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος ασφαλίσεως - Άρνηση χορηγήσεως προηγούμενης εγκρίσεως - Νοσοκομειακή περίθαλψη η οποία μπορεί να παρασχεθεί αποτελεσματικά στο κράτος μέλος ασφαλίσεως - Άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαφορετική μεταχείριση λόγω θρησκείας)

(2020/C 433/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Veselības ministrija

Διατακτικό

Το άρθρο 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει στο κράτος μέλος κατοικίας του ασφαλισμένου να αρνηθεί να του χορηγήσει την προβλεπόμενη από το άρθρο 20, παράγραφος 1, του κανονισμού έγκριση όταν είναι διαθέσιμη στο κράτος μέλος κατοικίας νοσοκομειακή περίθαλψη, της οποίας η αποτελεσματικότητα από ιατρική άποψη είναι αναμφισβήτητη, πλην όμως οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του ασφαλισμένου εναντιώνονται στη χρησιμοποιούμενη μέθοδο θεραπείας.

Το άρθρο 8, παράγραφος 5 και παράγραφος 6, στοιχείο δ', της οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι απαγορεύει στο κράτος μέλος ασφαλίσεως ασθενούς να αρνηθεί να του χορηγήσει την προβλεπόμενη από το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας έγκριση όταν είναι διαθέσιμη στο κράτος μέλος ασφαλίσεως νοσοκομειακή περίθαλψη, της οποίας η αποτελεσματικότητα από ιατρική άποψη είναι αναμφισβήτητη, πλην όμως οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του ασθενούς εναντιώνονται στη χρησιμοποιούμενη μέθοδο θεραπείας, εκτός αν η άρνηση αυτή δικαιολογείται αντικειμενικώς από θεμιτό σκοπό αφορώντα τη διαφύλαξη των δυνατοτήτων του συστήματος υγείας ή τη διατήρηση ικανού ιατρικού δυναμικού, και συνιστά πρόσφορο και αναγκαίο μέσο για την επίτευξη του σκοπού αυτού, στοιχείο που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 182 της 27.5.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 — Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-273/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 - Άρθρο 52 - Κανονισμός (ΕΚ) 2321/2002 - Απόφαση 1513/2002/ΕΚ - Σύμβαση επιχορηγήσεως - Έργο Sensation - Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο - Επιλέξιμες δαπάνες - Σύγκρουση συμφερόντων - Βάρος αποδείξεως - Φύλλα καταγραφής χρόνου απασχόλησης - Έκθεση ελέγχου - Αποδεικτική ισχύς - Αρχή της χρηστής δημοσιονομικής διαχειρίσεως - Αρχή της αναλογικότητας)

(2020/C 433/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) (εκπρόσωποι: Β. Χριστιανός και Δ. Καραγκούνης, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Verheecke, Α. Κατσιμέρου και Α. Κυρατσού)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 182 της 27.5.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/10

(Υπόθεση C-274/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 - Κανονισμός (ΕΚ) 1906/2006 - Σύμβαση επιχορηγήσεως Actibio - Έργο Actibio - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο - Επιλέξιμες δαπάνες - Σύγκρουση συμφερόντων - Βάρος αποδείξεως - Φύλλα καταγραφής χρόνου απασχόλησης - Έκθεση ελέγχου - Αποδεικτική ισχύς - Αρχή της αναλογικότητας)

(2020/C 433/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Verheecke, Α. Κατσιμέρου και Α. Κυρατσού)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 182 της 27.5.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sportingbet PLC, Internet Opportunity Entertainment Ltd κατά Santa Casa da Misericórdia de Lisboa

(Υπόθεση C-275/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας - Έννοια του «τεχνικού κανόνα» - Υποχρέωση των κρατών μελών να γνωστοποιούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάθε σχέδιο τεχνικού κανόνα - Μη αντιτάξιμο του μη γνωστοποιηθέντος κανόνα έναντι των ιδιωτών - Μη εφαρμογή στους παρέχοντες υπηρεσίες)

(2020/C 433/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal de Justiça

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sportingbet PLC, Internet Opportunity Entertainment Ltd

κατά

Santa Casa da Misericórdia de Lisboa

παρισταμένων των: Sporting Clube de Braga, Sporting Clube de Braga — Futebol SAD

Διατακτικό

Το άρθρο 1, σημείο 5, της οδηγίας 83/189/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 88/182/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1988, έχει την έννοια ότι εθνική νομοθεσία η οποία ορίζει ότι το δικαίωμα εκμετάλλευσης των τυχερών παιγνίων ανήκει αποκλειστικά στο κράτος και μπορεί να ασκηθεί μόνον από επιχειρήσεις συσταθείσες υπό μορφή ανωνύμων εταιριών με τις οποίες το οικείο κράτος μέλος συνάπτει την αντίστοιχη σύμβαση παραχώρησης και η οποία προβλέπει τις προϋποθέσεις και τις ζώνες ασκήσεως της δραστηριότητας αυτής δεν συνιστά «τεχνικό κανόνα» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

Το άρθρο 1, σημείο 11, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, σε συνδυασμό με το άρθρο 1, σημείο 5, της οδηγίας αυτής, όπως έχει τροποποιηθεί, έχει την έννοια ότι εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι η αποκλειστική εκμετάλλευση ορισμένων τυχερών παιγνίων που έχει παραχωρηθεί σε δημόσιο φορέα για όλη την εθνική επικράτεια περιλαμβάνει και την εκμετάλλευση στο Διαδίκτυο συνιστά «τεχνικό κανόνα», κατά την έννοια της πρώτης από τις διατάξεις αυτές, και η μη γνωστοποίησή της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, όπως έχει τροποποιηθεί, συνεπάγεται ότι η εν λόγω νομοθεσία δεν μπορεί να αντιταχθεί στους ιδιώτες.

(1) ΕΕ C 206 της 17.06.2019

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Associazione Nazionale GranoSalus — Liberi Cerealicoltori & Consumatori (Associazione GranoSalus) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-313/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων - Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 - Ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας glyphosate - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2324 - Προσφυγή ακυρώσεως που ασκήθηκε από ένωση - Παραδεκτό - Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Κανονιστική πράξη για την εφαρμογή της οποίας δεν απαιτούνται εκτελεστικά μέτρα - Ατομικά θιγόμενο πρόσωπο)

(2020/C 433/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Associazione Nazionale GranoSalus — Liberi Cerealicoltori & Consumatori (Associazione GranoSalus) (εκπρόσωπος: G. Dalfino, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, D. Bianchi και I. Naglis)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Associazione Nazionale GranoSalus — Liberi Cerealicoltori & Consumatori φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 270 της 12.8.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BY, CZ κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-321/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 1999/62/ΕΚ - Οδηγία 2006/38/ΕΚ - Επιβολή τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής - Άρθρο 7, παράγραφος 9 - Άρθρο 7α, παράγραφοι 1 και 2 - Διόδια - Αρχή της ανάκτησης του κόστους των υποδομών - Κόστος των υποδομών - Κόστος λειτουργίας - Κόστος που συνδέεται με την τροχαία αστυνομία - Υπέρβαση του κόστους - Άμεσο αποτέλεσμα - Εκ των υστέρων δικαιολόγηση του υπερβολικού ύψους των διοδίων - Περιορισμός των διαχρονικών αποτελεσμάτων της απόφασης)

(2020/C 433/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

BY, CZ

κατά

Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 9, της οδηγίας 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 1999, περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/38/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, έχει την έννοια ότι το κόστος που συνδέεται με την τροχαία αστυνομία δεν εμπίπτει στην κατά τη διάταξη αυτή έννοια του «κόστους λειτουργίας».

Το άρθρο 7, παράγραφος 9, της οδηγίας 1999/62, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/38, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει να υπερβαίνει το σταθμισμένο μέσο ύψος των διοδίων κατά 3,8 % ή κατά 6 % το κόστος υποδομών του σχετικού δικτύου υποδομής, λόγω μη αμελητέων σφαλμάτων υπολογισμού ή λόγω της συνεκτίμησης κόστους το οποίο δεν εμπίπτει στην κατά τη διάταξη αυτή έννοια του «κόστους των υποδομών».

Ένας ιδιώτης μπορεί να επικαλεστεί απευθείας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων την υποχρέωση να λαμβάνεται υπόψη μόνον το κόστος των υποδομών το οποίο διαλαμβάνεται στο άρθρο 7, παράγραφος 9, της οδηγίας 1999/62, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/38, –υποχρέωση η οποία επιβάλλεται από τη διάταξη αυτή καθώς και από το άρθρο 7α, παράγραφοι 1 και 2, της εν λόγω οδηγίας– κατά κράτους μέλους, όταν το κράτος αυτό δεν έχει τηρήσει την ως άνω υποχρέωση ή την έχει μεταφέρει πλημμελώς στο εσωτερικό δίκαιο.

Η οδηγία 1999/62, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/38, ερμηνευόμενη υπό το πρίσμα της σκέψης 138 της απόφασης της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, Επιτροπή κατά Αυστρίας (C-205/98, EU:C:2000:493), έχει την έννοια ότι αποκλείει να δικαιολογείται εκ των υστέρων τυχόν υπερβολικό ύψος των διοδίων με νέο υπολογισμό του κόστους των υποδομών ο οποίος προσκομίζεται στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας.

(1) ΕΕ C 220 της 1.7.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 29ης Οκτωβρίου 2020 — Intercept Pharma Ltd, Intercept Pharmaceuticals, Inc. κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων

(Υπόθεση C-576/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα των θεσμικών και λοιπών οργάνων ή οργανισμών της Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των δικαστικών διαδικασιών - Άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων - Έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση αδείας κυκλοφορίας στην αγορά φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση - Απόφαση να χορηγηθεί σε τρίτον πρόσβαση σε έγγραφα)

(2020/C 433/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Intercept Pharma Ltd, Intercept Pharmaceuticals, Inc. (εκπρόσωποι: L. Tsang, solicitor, και F. Campbell, barrister, J. Mulryne και E. Amos, solicitors)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (εκπρόσωποι: T. Jabłoński, Σ. Δρόσος, R. Pita, S. Marino και H. Kerr)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Οι Intercept Pharma Ltd και Intercept Pharmaceuticals Inc. φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ).

(1) ΕΕ C 432 της 23.12.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Istituto nazionale per l’ assicurazione contro gli infortuni sul lavoro (INAIL) κατά Zennaro Giuseppe Legnami Sas di Zennaro Mauro & C.

(Υπόθεση C-608/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κρατικές ενισχύσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1407/2013 - Άρθρο 3 - Ενίσχυση ήσσονος σημασίας - Άρθρο 6 - Παρακολούθηση - Επιχειρήσεις που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας λόγω σωρεύσεως με προηγουμένως ληφθείσες ενισχύσεις - Δυνατότητα επιλογής μεταξύ μειώσεως προηγούμενης ενισχύσεως ή παραιτήσεως από αυτήν προκειμένου να τηρηθεί το ανώτατο όριο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας)

(2020/C 433/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Istituto nazionale per l’assicurazione contro gli infortuni sul lavoro (INAIL)

κατά

Zennaro Giuseppe Legnami Sas di Zennaro Mauro & C.

Διατακτικό

Τα άρθρα 3 και 6 του κανονισμού (ΕΕ) 1407/2013 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, έχουν την έννοια ότι μια επιχείρηση στην οποία το κράτος μέλος εγκαταστάσεως σκοπεύει να χορηγήσει ενίσχυση ήσσονος σημασίας η οποία, λόγω της υπάρξεως προγενέστερων ενισχύσεων, θα είχε ως συνέπεια ότι το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν στην επιχείρηση αυτή υπερβαίνει το ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ σε χρονική περίοδο τριών οικονομικών ετών, το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 1407/2013, δύναται να επιλέξει, έως τη χορήγηση της ενισχύσεως αυτής, είτε τη μείωση της ζητούμενης χρηματοδοτήσεως είτε την πλήρη ή μερική παραίτηση από προγενέστερες ενισχύσεις που είχαν ήδη εισπραχθεί, προκειμένου να μην υπάρξει υπέρβαση του εν λόγω ανωτάτου ορίου.

Τα άρθρα 3 και 6 του κανονισμού 1407/2013 έχουν την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να επιτρέπουν στις αιτούσες επιχειρήσεις να τροποποιούν την αίτησή τους για τη χορήγηση ενισχύσεως πριν από τη χορήγησή της, προκειμένου να μην υπερβούν το ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ σε χρονική περίοδο τριών οικονομικών ετών, το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 1407/2013. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει τις έννομες συνέπειες της μη παροχής δυνατότητας στις επιχειρήσεις να προβαίνουν σε τέτοιες τροποποιήσεις, διευκρινιζομένου ότι οι τροποποιήσεις αυτές μπορούν να γίνουν μόνο σε ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας χορηγήσεως της ενισχύσεως ήσσονος σημασίας.

(1) ΕΕ C 357 της 21.10.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2020 [αίτηση του Svea hovrätt — Patent- och marknadsöverdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BY κατά CX

(Υπόθεση C-637/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Κοινωνία της πληροφορίας - Εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Παρουσίαση στο κοινό - Έννοια του «κοινού» - Ηλεκτρονική διαβίβαση σε δικαστήριο προστατευόμενου έργου, ως αποδεικτικού στοιχείου στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας)

(2020/C 433/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Svea hovrätt — Patent- och marknadsöverdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι ο όρος «παρουσίαση στο κοινό», κατά τη διάταξη αυτή, δεν καλύπτει την ηλεκτρονική διαβίβαση σε δικαστήριο προστατευόμενου έργου ως αποδεικτικού στοιχείου στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας μεταξύ ιδιωτών.

(1) ΕΕ C 372 της 04.11.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Οκτωβρίου 2020 — Silver Plastics GmbH & Co. KG, Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-702/19 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Σύμπραξη - Αγορά των συσκευασιών τροφίμων οι οποίες προορίζονται για τη λιανική πώληση - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 23 - Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Θεμελιώδες δικαίωμα για δίκαιη δίκη - Αρχή της ισότητας των όπλων - Δικαίωμα «αντιπαράθεσης» - Εξέταση μαρτύρων - Αιτιολογία - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Ανώτατο όριο του προστίμου)

(2020/C 433/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Silver Plastics GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: M. Wirtz, και S. Möller, Rechtsanwälte), Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: C. Karbaum, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Meessen, I. Zaloguin και L. Wildpanner)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Silver Plastics GmbH & Co. KG και η Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG φέρουν, πέραν των δικών τους δικαστικών εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 383 της 11.11.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim (Πολωνία) στις 3 Οκτωβρίου 2018 — Prokuratura Rejonowa w Słubicach κατά BQ

(Υπόθεση C-623/18)

(2020/C 433/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Κατηγορούσα αρχή: Prokuratura Rejonowa w Słubicach

Κατηγορούμενος: BQ

Με διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2020, το Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως είναι προδήλως απαράδεκτη.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/16

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Αυγούστου 2020 ο YG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 28 Μαΐου 2020 στην υπόθεση T-518/18, YG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-361/20 P)

(2020/C 433/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: YG (εκπρόσωποι: A. Champetier, avocate, S. Rodrigues, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει, εν μέρει, την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να κρίνει παραδεκτά και βάσιμα τα αιτήματα του νυν αναιρεσείοντος στην υπόθεση T-518/18, να καταδικάσει την πρωτοδίκως καθής στη δικαστική δαπάνη και, ως εκ τούτου,

—	να ακυρώσει τις πρωτοδίκως προσβαλλόμενες αποφάσεις, ή, εάν τούτο δεν είναι δυνατό,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να αποφανθεί αυτό επί της διαφοράς.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

2.	Ανεπαρκής και αντιφατική αιτιολογία.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzgericht (Αυστρία) στις 6 Αυγούστου 2020 — QY κατά Finanzamt Wien für den 8., 16. und 17. Bezirk

(Υπόθεση C-372/20)

(2020/C 433/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: QY

Καθής: Finanzamt Wien für den 8., 16. und 17. Bezirk.

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρώτο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχείο ε', του κανονισμού 883/2004 (1) την έννοια ότι εμπίπτει σε αυτό η κατάσταση εργαζομένης έχουσας την ιθαγένεια κράτους μέλους στο οποίο κατοικούν επίσης η ίδια και τα τέκνα της, η οποία συνάπτει με εργοδότη που εδρεύει σε άλλο κράτος μέλος σχέση εργασίας ως εθελοντικώς εργαζομένη στο πλαίσιο προγραμμάτων αναπτυξιακής βοήθειας διεπόμενης από το υποχρεωτικό σύστημα ασφάλισης σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας κατοικίας και η οποία αποστέλλεται από τον εργοδότη σε τρίτη χώρα, και μάλιστα όχι αμέσως μετά την πρόσληψη, αλλά μετά την ολοκλήρωση περιόδου προετοιμασίας, επιστρέφει δε μετά στο κράτος της έδρας για περιόδους επανένταξης;

Δεύτερο ερώτημα:

Αντιβαίνει προς την απαγόρευση μεταφοράς των κανονισμών στην εσωτερική έννομη, κατά την έννοια του άρθρου 288, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, νομοθετική διάταξη κράτους μέλους, όπως αυτή του άρθρου 53, παράγραφος 1, του FLAG (νόμου περί της αντιστάθμισης των οικογενειακών βαρών), η οποία, μεταξύ άλλων, συνιστά αυτοτελή διάταξη επιτάσσουσα την ισότητα με τους ημεδαπούς;

Το τρίτο και το τέταρτο ερώτημα αφορούν την περίπτωση κατά την οποία η κατάσταση της προσφεύγουσας εμπίπτει στο άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχείο ε', του κανονισμού 883/2004 και το δίκαιο της Ένωσης υποχρεώνει μόνο το κράτος μέλος κατοικίας να χορηγεί οικογενειακές παροχές.

Τρίτο ερώτημα:

Έχει η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας σε βάρος των εργαζομένων βάσει του άρθρου 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, επικουρικά του άρθρου 18 ΣΛΕΕ, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 13, παράγραφος 1 του Εntwicklungshelfergesetz (νόμου περί των εθελοντικώς εργαζομένων στο πλαίσιο προγραμμάτων αναπτυξιακής βοήθειας) όπως ίσχυε έως τις 31 Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: πρώην άρθρο 13), η οποία εξαρτά το δικαίωμα για οικογενειακές παροχές στο κράτος μέλος που δεν είναι αρμόδιο βάσει του δικαίου της Ένωσης από την προϋπόθεση να είχε ήδη ο εργαζόμενος σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας πριν αρχίσει την εργασία τους αυτή το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων ή τη συνήθη διαμονή του στο έδαφος του κράτους μέλους της έδρας του εργοδότη, οπότε η προϋπόθεση αυτή θα πρέπει να πληρούται και από τους ημεδαπούς;

Τέταρτο ερώτημα:

Έχουν το άρθρο 68, παράγραφος 3, του κανονισμού 883/2004 και το άρθρο 60, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009 για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής [του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό] των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, ΕΕ L 284, της 30.10.2009 (στο εξής: κανονισμός 987/2009 ή εκτελεστικός κανονισμός) την έννοια ότι ο φορέας του κράτους μέλους το οποίο η προσφεύγουσα υπέθεσε ότι ήταν κατά προτεραιότητα το αρμόδιο κράτος απασχόλησης και στο οποίο υποβλήθηκε η αίτηση για οικογενειακές παροχές, του οποίου ωστόσο η νομοθεσία δεν εφαρμόζεται ούτε κατά προτεραιότητα ούτε χωρίς δικαίωμα προτεραιότητας (δευτερευόντως), και στο οποίο όμως υφίσταται δικαίωμα για οικογενειακές παροχές σύμφωνα με εναλλακτικό κανόνα δικαίου του κράτους μέλους, πρέπει να εφαρμόσει κατ’ αναλογία τις διατάξεις σχετικά με την υποχρέωση περαιτέρω διαβίβασης της αίτησης, προς ενημέρωση, για την έκδοση προσωρινής απόφασης σχετικά με τους εφαρμοστέους κανόνες προτεραιότητας και για την προσωρινή χορήγηση παροχής σε χρήμα;

Πέμπτο ερώτημα:

Ισχύει η υποχρέωση έκδοσης προσωρινής απόφασης σχετικά με τους εφαρμοστέους κανόνες προτεραιότητας αποκλειστικά για την καθής αρχή, ως αρμόδιο φορέα, ή και για το διοικητικό δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει ασκηθεί προσφυγή;

Έκτο ερώτημα:

Σε ποιο χρονικό σημείο το διοικητικό δικαστήριο υποχρεούται να εκδώσει προσωρινή απόφαση σχετικά με τους εφαρμοστέους κανόνες προτεραιότητας;

Το έβδομο ερώτημα αφορά την περίπτωση κατά την οποία η κατάσταση της προσφεύγουσας εμπίπτει στο άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού 883/2004 και το δίκαιο της Ένωσης υποχρεώνει από κοινού το κράτος απασχόλησης και το κράτος μέλος κατοικίας να χορηγούν οικογενειακές παροχές.

Έβδομο ερώτημα:

Έχουν η διατύπωση «ο εν λόγω φορέας διαβιβάζει την αίτηση» στο άρθρο 68, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού 883/2004 και η διατύπωση «διαβιβάζει την αίτηση» στο άρθρο 60 του κανονισμού 987/2009 την έννοια ότι οι διατάξεις αυτές συνδέουν τον φορέα τού κατά προτεραιότητα αρμόδιου κράτους μέλους με τον φορέα τού δευτερευόντως αρμόδιου κράτους μέλους με τέτοιο τρόπο ώστε και τα δύο κράτη μέλη να πρέπει να διεκπεραιώσουν από κοινού μία (μοναδική) αίτηση για οικογενειακές παροχές ή πρέπει ο αιτών να υποβάλει χωριστή αίτηση για ενδεχομένως προβλεπόμενη συμπληρωματική πληρωμή («διαφορικό συμπλήρωμα») εκ μέρους του φορέα του κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία εφαρμόζεται δευτερευόντως, έτσι ώστε ο αιτών να πρέπει να υποβάλει δύο αιτήσεις (με σχετικά έντυπα) σε δύο φορείς δύο κρατών μελών, από την κατάθεση των οποίων κατά φυσική αναγκαιότητα θα τρέχουν διαφορετικές προθεσμίες;

Το όγδοο και το ένατο ερώτημα αφορούν την περίοδο μετά την 1η Ιανουαρίου 2019, οπότε η Αυστρία, παράλληλα με την καθιέρωση τιμαριθμητικής αναπροσαρμογής των οικογενειακών επιδομάτων, κατάργησε τη χορήγηση οικογενειακών επιδομάτων στους εργαζόμενους σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας, καταργώντας το πρώην άρθρο 13, παράγραφος 1, του EHG.

Όγδοο ερώτημα:

Έχουν το άρθρο 4, παράγραφος 4, το άρθρο 45, το άρθρο 208 ΣΛΕΕ, το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και τα άρθρα 2, 3, 7 και ο τίτλος II του κανονισμού 883/2004 την έννοια ότι απαγορεύουν γενικά σε ένα κράτος μέλος την καταβολή οικογενειακών παροχών σε εργαζόμενο σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας που παίρνει μαζί του τα μέλη της οικογένειάς του στον τόπο αποστολής σε τρίτη χώρα;

Ένατο εναλλακτικό ερώτημα:

Έχουν το άρθρο 4, παράγραφος 4, το άρθρο 45, το άρθρο 208 ΣΛΕΕ, το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και τα άρθρα 2, 3, 7 και ο τίτλος II του κανονισμού 883/2004 την έννοια ότι εγγυώνται σε εργαζόμενο σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας ο οποίος έχει ήδη αποκτήσει δικαίωμα οικογενειακών παροχών για προηγούμενες περιόδους, σε κατάσταση όπως αυτή της υπόθεσης της κύριας δίκης, εξατομικευμένη διατήρηση του δικαιώματος αυτού για κάποιο χρόνο, παρά το ότι το κράτος μέλος αυτό έχει καταργήσει τη χορήγηση οικογενειακών παροχών στους εργαζόμενους σε αναπτυξιακά προγράμματα;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 14 Aυγούστου 2020 — Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. κατά Dr. August Oetker Nahrungsmittel KG

(Υπόθεση C-388/20)

(2020/C 433/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και αναιρεσείουσα: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Εναγομένη και αναιρεσίβλητη: Dr. August Oetker Nahrungsmittel KG

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 31, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1169/2011 (1) την έννοια ότι η διάταξη αυτή εφαρμόζεται μόνον σε τρόφιμα για τα οποία απαιτείται παρασκευή και για τα οποία ο τρόπος παρασκευής είναι προκαθορισμένος;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: εννοεί η ακολουθία λέξεων «ανά 100 g», η οποία χρησιμοποιείται στο άρθρο 33, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1169/2011, μόνον 100 γραμμάρια του προϊόντος όπως πωλείται ή –τουλάχιστον και– 100 γραμμάρια του τροφίμου μετά την παρασκευή του;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής (ΕΕ 2011, L 304, σ. 18).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 — Acacia Srl κατά Bayerische Motoren Werke Aktiengesellschaft

(Υπόθεση C-421/20)

(2020/C 433/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Acacia Srl

Εφεσίβλητη: Bayerische Motoren Werke Aktiengesellschaft

Προδικαστικά ερωτήματα

Μπορεί εθνικό δικαστήριο, το οποίο δυνάμει του άρθρου 82, παράγραφος 5, του κανονισμού 6/2002 (1) έχει διεθνή δικαιοδοσία βάσει του τόπου όπου διαπράχθηκε η πράξη επί αγωγής για παραποιήσεις/απομιμήσεις κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων, να εφαρμόσει το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα του (lex fori) ως προς τις παρεπόμενες αξιώσεις που συνδέονται με την επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Μπορεί «τόπος τελέσεως της αρχικής πράξεως παραποιήσεως/απομιμήσεως», κατά την έννοια των αποφάσεων του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-24/16, C-25/16 (Nintendo/BigBen) (2), για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου επί παρεπόμενων αξιώσεων κατά το άρθρο 8, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II») (3) (στο εξής: «κανονισμός Ρώμη ΙΙ») να είναι και το κράτος μέλος όπου βρίσκονται οι καταναλωτές στους οποίους απευθύνεται διαφήμιση μέσω διαδικτύου και όπου διατίθενται στην αγορά προϊόντα που αποτελούν παραποίηση/απομίμηση κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος κατά την έννοια του άρθρου 19 του κανονισμού 6/2002, όταν αντικείμενο της αγωγής αποτελεί μόνον η προσφορά και διάθεση στην αγορά του εν λόγω κράτους μέλους, και μάλιστα ακόμα και όταν οι προσφορές μέσω διαδικτύου βάσει των οποίων επιχειρείται η προσφορά και διάθεση στην αγορά έχουν δρομολογηθεί σε άλλο κράτος μέλος;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

(2) ECLI:EU:C:2017:724.

(3) ΕΕ 2007, L. 199, σ. 40.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά SunExpressGünes Ekspres Havacilik A.S.

(Υπόθεση C-434/20)

(2020/C 433/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: flightright GmbH

Εναγομένη και εφεσίβλητη: SunExpressGünes Ekspres Havacilik A.S.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 4 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) την έννοια ότι η αλλαγή κρατήσεως που συνεπάγεται τη μεταφορά με άλλη, προγενέστερη πτήση, με την οποία ο επιβάτης φθάνει στον τελικό προορισμό του 10 ώρες και 1 λεπτό νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα αφίξεως της πτήσεως για την οποία είχε γίνει αρχικώς κράτηση, συνιστά περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως για την οποία οφείλεται αποζημίωση;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: οφείλει και στην περίπτωση αυτή ο επιβάτης –όπως απαιτούν κατ’ αρχήν το άρθρο 3, παράγραφος 2, και το άρθρο 2, στοιχείο ι', του κανονισμού 261/2004– να παρουσιαστεί στον έλεγχο εισιτηρίων ή στην πύλη επιβιβάσεως κατά την καθορισμένη ώρα ή το αργότερο 45 λεπτά πριν από την αναγραφόμενη ώρα αναχωρήσεως της πτήσεως για την οποία είχε γίνει αρχικώς κράτηση, προκειμένου να έχει εφαρμογή ο κανονισμός 261/2004, και να θεμελιωθεί άρνηση επιβιβάσεως για την οποία οφείλεται αποζημίωση, μολονότι τούτο δεν είναι πλέον δυνατό στην πράξη λόγω της μεταφοράς του επιβάτη, κατόπιν της αλλαγής κρατήσεως, με την προγενέστερη εναλλακτική πτήση;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Schleswig-Holsteinisches Verwaltungsgericht (Γερμανία) στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 — C. κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-435/20)

(2020/C 433/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Schleswig-Holsteinisches Verwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: C.

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι σύμφωνη προς το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο δ', και το άρθρο 2, στοιχείο ιζ', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (1) εθνική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία μπορεί να απορριφθεί αίτηση διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση αν η ανεπιτυχής πρώτη διαδικασία ασύλου διεξήχθη σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, είναι σύμφωνη προς το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο δ', και το άρθρο 2, στοιχείο ιζ', της οδηγίας 2013/32 εθνική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία μπορεί να απορριφθεί αίτηση διεθνούς προστασίας ως απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση ακόμη και αν η ανεπιτυχής πρώτη διαδικασία ασύλου δεν διεξήχθη σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά στην Ελβετία;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα: είναι σύμφωνη προς το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2013/32 εθνική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία είναι απαράδεκτη αίτηση ασύλου σε περίπτωση μεταγενέστερης αίτησης, χωρίς να γίνεται διάκριση μεταξύ καθεστώτος πρόσφυγα και καθεστώτος επικουρικής προστασίας;

(1) Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (EE 2013, L 180, σ. 60).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 — BT κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-438/20)

(2020/C 433/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: BT

Εφεσίβλητη: Eurowings GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Υφίσταται «άρνηση επιβίβασης» υπό την έννοια των άρθρων 4 και 2, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) ακόμη και όταν η άρνηση να μεταφερθούν οι επιβάτες με την οικεία πτήση δεν λαμβάνει χώρα πριν από την επιβίβαση στο αεροσκάφος (στην πύλη αναχώρησης) αλλά εκδηλώνεται ήδη νωρίτερα κατά την αναμονή τους στη θυρίδα ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών και, ως εκ τούτου, οι επιβάτες αυτοί δεν έχουν καν προσέλθει ακόμη στον χώρο επιβίβασης (πύλη αναχώρησης);

Εφόσον η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική: Υφίσταται «άρνηση επιβίβασης» υπό την έννοια των άρθρων 4 και 2, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 261/2004 ακόμη και όταν η άρνηση να μεταφερθεί ο επιβάτης στην πτήση εκδηλώνεται στη θυρίδα ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών μόλις λίγα λεπτά πριν από την προγραμματισμένη αναχώρηση, ήτοι σε χρόνο κατά τον οποίον εμφανώς έχει ολοκληρωθεί πλέον η επιβίβαση των επιβατών στον αεροσκάφος, η δε περαιτέρω επιβίβαση επιβατών είναι πια εκ των πραγμάτων αδύνατη;

Εφόσον η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι αρνητική: Συνιστά η μεταφορά του επιβάτη με άλλη πτήση «άρνηση επιβίβασης» υπό την έννοια των άρθρων 4 και 2, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 261/2004 όταν ο επιβάτης προσέρχεται στη θυρίδα ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών μόλις λίγα λεπτά πριν από την προγραμματισμένη αναχώρηση της πτήσης, ήτοι σε χρόνο κατά τον οποίον εμφανώς έχει ολοκληρωθεί πλέον η επιβίβαση των επιβατών στον αεροσκάφος, η δε περαιτέρω επιβίβαση επιβατών είναι πια εκ των πραγμάτων αδύνατη και δεν του επιτρέπεται η επιβίβαση επειδή αυτή έχει πλέον ολοκληρωθεί;

Εφόσον η απάντηση στο πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο ερώτημα είναι αρνητική: Έχει το άρθρο 2, στοιχείο ιʹ, του κανονισμού 261/2004 την έννοια ότι υφίσταται «άρνηση επιβίβασης» όταν οι επιβάτες εισέρχονται μεν στη σειρά αναμονής για τη θυρίδα ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών εγκαίρως (εν προκειμένω: περίπου δύο ώρες) πριν την αναχώρηση της πτήσης, πλην όμως, λόγω οργανωτικών ελλείψεων από πλευράς της αεροπορικής εταιρίας (όπως επί παραδείγματι ελλιπής αριθμός ανοικτών θυρίδων ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών, έλλειψη προσωπικού, παράλειψη ενημέρωσης των επιβατών με μεγαφωνικές ανακοινώσεις) ή/και λόγω δυσλειτουργιών που άπτονται των εγκαταστάσεων του αεροδρομίου (εν προκειμένω: βλάβη στον ιμάντα μεταφοράς αποσκευών), η σειρά τους για να περάσουν από τον έλεγχο εισιτηρίων έρχεται (εν προκειμένω: πέντε λεπτά πριν από την προγραμματισμένη αναχώρηση της πτήσης) όταν η επιβίβαση έχει μόλις ολοκληρωθεί και για τον λόγο αυτόν οι επιβάτες δεν μεταφέρονται πλέον στο αεροσκάφος;

(1) Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — flightright GmbH κατά Ryanair Designated Activity Company

(Υπόθεση C-442/20)

(2020/C 433/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο Gericht

Amtsgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Ryanair Designated Activity Company

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά η απεργία που οργανώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του προσωπικού ενός πραγματικού αερομεταφορέα «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

2)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η εν λόγω απεργία πραγματοποιείται λόγω απαιτήσεων του προσωπικού οι οποίες δεν είχαν έως τότε αποτελέσει αντικείμενο συμβατικής συμφωνίας μεταξύ του προσωπικού και του πραγματικού αερομεταφορέα;

3)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η συγκεκριμένη απεργία προκλήθηκε από συγκεκριμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του πραγματικού αερομεταφορέα με τη συνδικαλιστική οργάνωση;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/22

(Υπόθεση C-443/20)

(2020/C 433/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Ryanair Designated Activity Company

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά η απεργία που οργανώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του προσωπικού ενός πραγματικού αερομεταφορέα «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

2)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η εν λόγω απεργία πραγματοποιείται λόγω απαιτήσεων του προσωπικού οι οποίες δεν είχαν έως τότε αποτελέσει αντικείμενο συμβατικής συμφωνίας μεταξύ του προσωπικού και του πραγματικού αερομεταφορέα;

3)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η συγκεκριμένη απεργία προκλήθηκε από συγκεκριμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του πραγματικού αερομεταφορέα με τη συνδικαλιστική οργάνωση;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/23

(Υπόθεση C-444/20)

(2020/C 433/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Ryanair Designated Activity Company

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά η απεργία που οργανώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του προσωπικού ενός πραγματικού αερομεταφορέα «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

2)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η εν λόγω απεργία πραγματοποιείται λόγω απαιτήσεων του προσωπικού οι οποίες δεν είχαν έως τότε αποτελέσει αντικείμενο συμβατικής συμφωνίας μεταξύ του προσωπικού και του πραγματικού αερομεταφορέα;

3)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η συγκεκριμένη απεργία προκλήθηκε από συγκεκριμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του πραγματικού αερομεταφορέα με τη συνδικαλιστική οργάνωση;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 — PN και LM κατά Ryanair Designated Activity Company

(Υπόθεση C-445/20)

(2020/C 433/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: PN, LM

Εναγομένη: Ryanair Designated Activity Company

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά η απεργία που οργανώνουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του προσωπικού ενός πραγματικού αερομεταφορέα «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

2)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η εν λόγω απεργία πραγματοποιείται λόγω απαιτήσεων του προσωπικού οι οποίες δεν είχαν έως τότε αποτελέσει αντικείμενο συμβατικής συμφωνίας μεταξύ του προσωπικού και του πραγματικού αερομεταφορέα;

3)	Έχει εν προκειμένω σημασία αν η συγκεκριμένη απεργία προκλήθηκε από συγκεκριμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του πραγματικού αερομεταφορέα με τη συνδικαλιστική οργάνωση;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 22 Σεπτεμβρίου 2020 — Real Vida Seguros SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-449/20)

(2020/C 433/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Real Vida Seguros SA

Αναιρεσίβλητη: Autoridade Tributária e Aduaneira.

Προδικαστικό ερώτημα

Συνιστά παραβίαση της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίων, η οποία κατοχυρώνεται στα άρθρα 63 επ. ΣΛΕΕ, το δικαίωμα έκπτωσης, βάσει των άρθρων 31 και 2 του Estatuto dos Benefícios Fiscais (πορτογαλικού κανονισμού περί φορολογικών ελαφρύνσεων), για τους σκοπούς του imposto sobre [o rendimento] [d]as pessoas coletivas (IRC) (φόρου εταιριών), ο οποίος βεβαιώθηκε στην αναιρεσείουσα για τις χρήσεις 1999 και 2000, του 50 % των μερισμάτων που προέρχονται από τα εθνικά (πορτογαλικά) χρηματιστήρια, αποκλειομένης της έκπτωσης αυτής για τα μερίσματα που προέρχονται από τα χρηματιστήρια των λοιπών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 — Airhelp Limited κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-451/20)

(2020/C 433/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Korneuburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Airhelp Limited

Εναγομένη: Austrian Airlines AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) την έννοια ότι ο κανονισμός εφαρμόζεται και στην περίπτωση ενιαίας κρατήσεως πτήσεως αποτελούμενης από δύο επιμέρους πτήσεις οι οποίες πρέπει να εκτελεσθούν από έναν (από τον ίδιο) κοινοτικό αερομεταφορέα, εάν τόσο ο τόπος αναχωρήσεως της πρώτης επιμέρους πτήσεως όσο και ο τόπος αφίξεως της δεύτερης επιμέρους πτήσεως βρίσκονται σε τρίτη χώρα και μόνον ο τόπος αφίξεως της πρώτης επιμέρους πτήσεως και ο τόπος αναχωρήσεως της δεύτερης επιμέρους πτήσεως βρίσκονται στο έδαφος κράτους μέλους;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1:

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', σημείο iii, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την έννοια ότι ο επιβάτης έχει δικαίωμα αποζημιώσεως δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, ακόμη και εάν η μεταφορά με άλλη πτήση που του προσφέρθηκε θα του επέτρεπε μεν να αφιχθεί στον τελικό προορισμό του σε λιγότερο από δύο ώρες μετά την προγραμματισμένη ώρα αφίξεως της ματαιωθείσας πτήσεως, αλλά στην πραγματικότητα δεν αφίχθη στον τελικό προορισμό του εντός του χρονικού αυτού πλαισίου;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Lukovit (Βουλγαρία) στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 — Ποινική διαδικασία κατά AZ

(Υπόθεση C-454/20)

(2020/C 433/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Lukovit

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στην αρχή της νομιμότητας όσον αφορά τις αξιόποινες πράξεις και τις ποινές εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει διοικητική και ποινική ευθύνη για την ίδια πράξη, ήτοι την οδήγηση μη νομίμως ταξινομημένου μηχανοκίνητου οχήματος, χωρίς να υπάρχουν κριτήρια που να καθιστούν δυνατό τον αντικειμενικό νομικό χαρακτηρισμό του προκαλούμενου κοινωνικού κινδύνου;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πρώτο ερώτημα: Ποιες εξουσίες διαθέτει το εθνικό δικαστήριο προκειμένου να διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή των αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

3)	Αποτελεί επαρκή εγγύηση για τη μη αυθαίρετη εφαρμογή του νόμου η δικονομική δυνατότητα του δικαστηρίου να απαλλάξει πρόσωπο που κατηγορείται για διάπραξη αδικήματος επιβάλλοντάς του διοικητική ποινή;

4)	Είναι συμβατή με την αρχή της αναλογικότητας, κατά την έννοια του άρθρου 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επιβολή ποινής φυλακίσεως έως ένα έτος για το αδίκημα της οδήγησης μη νομίμως ταξινομημένου μηχανοκίνητου οχήματος;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/26

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η Crédit agricole SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-576/18, Crédit agricole SA κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-456/20 P)

(2020/C 433/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Crédit agricole SA (εκπρόσωποι: A. Champsaur, A. Delors, avocates)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-576/18, Crédit Agricole SA κατά ΕΚΤ, καθόσον με αυτό απορρίπτεται, κατά τα λοιπά, το αίτημα της αναιρεσείουσας περί ακυρώσεως της αποφάσεως ECB/SSM/2018-FRCAG-75 της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2018

—	να κάνει δεκτά στο σύνολό τους τα υποβληθέντα από την αναιρεσείουσα αιτήματα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι:

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 26, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων, και παραβίασε την αρχή της αναδρομικής εφαρμογής του ηπιότερου ποινικού νόμου καθόσον δέχθηκε ότι η αναιρεσείουσα είχε υποπέσει σε παράβαση στο πλαίσιο των αναγγελιών στοιχείων του πυλώνα 3 και της αναφοράς COREP για το δεύτερο τρίμηνο του 2016

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-75, της αρχής της ασφάλειας δικαίου και παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον δέχθηκε ότι υφίστατο παράβαση του άρθρου 26, παράγραφος 3, του κανονισμού 575/2013, μολονότι ρητώς αναγνώρισε ότι η εν λόγω διάταξη στερείτο σαφήνειας

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην ΕΚΤ σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και την υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθόσον δεν απέδειξε αμελή συμπεριφορά εκ μέρους της αναιρεσείουσας

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-75, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και παραβίασε τις δύο αυτές αρχές καθόσον δέχθηκε σιωπηρώς ότι η κύρωση ήταν καταρχήν βάσιμη.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/27

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-577/18, Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-457/20 P)

(2020/C 433/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Crédit Agricole Corporate and Investment Bank (εκπρόσωποι: A. Champsaur, A. Delors, avocates)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-577/18, Crédit Agricole Corporate and Investment Bank κατά ΕΚΤ, καθόσον με αυτό απορρίπτεται, κατά τα λοιπά, το αίτημα της αναιρεσείουσας περί ακυρώσεως της αποφάσεως ECB/SSM/2018-FRCAG-76 της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2018

—	να κάνει δεκτά στο σύνολό τους τα υποβληθέντα πρωτοδίκως από την Crédit Agricole Corporate and Investment Bank αιτήματα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τους τρεις λόγους αναιρέσεως που προβάλλει η αναιρεσείουσα υποστηρίζει τα εξής:

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-76, της αρχής της ασφάλειας δικαίου και παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον δέχθηκε ότι υφίστατο παράβαση του άρθρου 26, παράγραφος 3, του κανονισμού 575/2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων, μολονότι ρητώς αναγνώρισε ότι η εν λόγω διάταξη στερείτο σαφήνειας

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-76, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και παραβίασε τις δύο αυτές αρχές καθόσον δέχθηκε σιωπηρώς ότι η κύρωση ήταν καταρχήν βάσιμη.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/28

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 η CA Consumer Finance κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο πενταμελές τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-578/18, CA Consumer Finance κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση C-458/20 P)

(2020/C 433/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CA Consumer Finance (εκπρόσωποι: A. Champsaur, A. Delors, avocates)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 8 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-578/18, CA Consumer Finance κατά ΕΚΤ, καθόσον με αυτό απορρίπτεται, κατά τα λοιπά, το αίτημα της αναιρεσείουσας περί ακυρώσεως της αποφάσεως ECB/SSM/2018-FRCAG-77 της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2018

—	να κάνει δεκτά στο σύνολό τους τα υποβληθέντα από την αναιρεσείουσα αιτήματα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τους τρεις λόγους αναιρέσεως που προβάλλει η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι:

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-77, της αρχής της ασφάλειας δικαίου και παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον δέχθηκε ότι υφίστατο παράβαση του άρθρου 26, παράγραφος 3, του κανονισμού 575/2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων, μολονότι ρητώς αναγνώρισε ότι η εν λόγω διάταξη στερείτο σαφήνειας

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως καθόσον δεν απάντησε στον λόγο ακυρώσεως που αφορούσε παραβίαση, με την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-77, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και παραβίασε τις δύο αυτές αρχές καθόσον δέχθηκε σιωπηρώς ότι η κύρωση ήταν καταρχήν βάσιμη.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 25 Σεπτεμβρίου 2020 — Associazione per gli Studi Giuridici sull’Immigrazione (ASGI) κ.λπ. κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri — Dipartimento per le politiche della famiglia, Ministero dell’Economia e delle Finanze

(Υπόθεση C-462/20)

(2020/C 433/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Associazione per gli Studi Giuridici sull’Immigrazione (ASGI), Avvocati per niente onlus (APN), Associazione NAGA — Organizzazione di volontariato per l’Assistenza Socio-Sanitaria e per i Diritti di Cittadini Stranieri, Rom e Sinti

Καθών: Presidenza del Consiglio dei Ministri — Dipartimento per le politiche della famiglia, Ministero dell’Economia e delle Finanze

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχεία δ' ή στ' της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (1) εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη, η οποία προβλέπει ότι η κυβέρνηση κράτους μέλους χορηγεί μόνο στους υπηκόους του κράτους μέλους και των λοιπών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείοντας τους επί μακρόν διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών, έγγραφο το οποίο παρέχει δικαίωμα έκπτωσης για αγορά αγαθών και προμήθεια υπηρεσιών από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς συμβεβλημένους με την κυβέρνηση του εν λόγω κράτους μέλους;

Αντιβαίνει στο άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο ε' της οδηγίας 2011/98/ΕE (2), σε συνδυασμό με το άρθρο 1, στοιχείο κστ' και το άρθρο 3, [παράγραφος 1,] στοιχείο ι' του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (3) ή στο άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' της οδηγίας 2011/98/ΕΕ εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη, η οποία προβλέπει ότι η κυβέρνηση κράτους μέλους χορηγεί μόνο στους υπηκόους του κράτους μέλους και των λοιπών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείοντας τους υπηκόους τρίτων χωρών που εμπίπτουν στο άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ' της οδηγίας 2011/98/ΕΕ, έγγραφο το οποίο παρέχει δικαίωμα έκπτωσης για αγορά αγαθών και προμήθεια υπηρεσιών από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς συμβεβλημένους με την κυβέρνηση του εν λόγω κράτους μέλους;

Αντιβαίνει στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο ε' της οδηγίας 2009/50/ΕΚ (4), σε συνδυασμό με το άρθρο 1, στοιχείο κστ' και το άρθρο 3, [παράγραφος 1,] στοιχείο ι' του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004, ή στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' της οδηγίας 2009/50/ΕΚ, εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη, η οποία προβλέπει ότι η κυβέρνηση κράτους μέλους χορηγεί μόνο στους υπηκόους του κράτους μέλους και των λοιπών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείοντας τους υπηκόους τρίτων χωρών που είναι κάτοχοι της «μπλε κάρτας Ε.Ε.» της οδηγίας 2009/50/ΕΚ, έγγραφο το οποίο παρέχει δικαίωμα έκπτωσης για αγορά αγαθών και προμήθεια υπηρεσιών από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς συμβεβλημένους με την κυβέρνηση του εν λόγω κράτους μέλους;

Αντιβαίνει στο άρθρο 29 της οδηγίας 2011/95/ΕE εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη, η οποία προβλέπει ότι η κυβέρνηση κράτους μέλους χορηγεί μόνο στους υπηκόους του κράτους μέλους και των λοιπών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείοντας τους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι είναι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας, έγγραφο το οποίο παρέχει δικαίωμα έκπτωσης για αγορά αγαθών και προμήθεια υπηρεσιών από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς συμβεβλημένους με την κυβέρνηση του εν λόγω κράτους μέλους;

(1) Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ 2004, L 16, σ. 44).

(2) Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (ΕΕ 2011, L 343, σ. 1).

(3) Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1).

(4) Οδηγία 2009/50/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την απασχόληση υψηλής ειδίκευσης (EE 2009, L 155, σ. 17).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/29

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Σεπτεμβρίου 2020 η KF κατά της διάταξης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 10 Ιουλίου 2020 στην υπόθεση T-619/19, KF κατά SatCen

(Υπόθεση C-464/20 P)

(2020/C 433/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: KF (εκπρόσωπος: A. Kunst, Rechtsanwältin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SatCen)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη (πρώτο σκέλος της αιτήσεως αναιρέσεως),

—	να δεχτεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα, πλην του τέταρτου σκέλους αυτών (δεύτερο σκέλος της αιτήσεως αναιρέσεως), και κατά συνέπεια

—	Να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή του SatCen της 3ης Ιουλίου 2019, περί επανεκκίνησης της διοικητικής έρευνας, και την απόφαση του Διευθυντή περί επικύρωσης της απόφασης αυτής κατόπιν υποβολής ένστασης,

—

να διατάξει το SatCen να καταβάλει στην αναιρεσείουσα δίκαιη αποζημίωση όπως απορρέει από την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-286/15, KF κατά SatCen («προς εκτέλεση απόφαση»), ως το μόνο μέσο προς άρση της παρανομίας, επαναφορά της αναιρεσείουσας στην προγενέστερη νομική κατάσταση και εφαρμογή της απόφασης,

—	να διατάξει το SatCen να καταβάλει στην αναιρεσείουσα αποζημίωση για την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της επανεκκίνησης της διοικητικής έρευνας, η οποία αποτιμάται προσωρινά ex aequo et bono σε € 30 000,

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας,

—	να καταδικάσει τον αντίδικο κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του δικαιώματος της αναιρεσείουσας σε πλήρη συμμόρφωση προς την προς εκτέλεση απόφαση, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι η απόφαση περί επανεκκίνησης της διοικητικής έρευνας ήταν προπαρασκευαστική πράξη που δεν έβλαπτε τα συμφέροντα της KF.

Επρόκειτο για απόφαση περί μη ορθής εφαρμογής δικαστικής απόφασης κατά το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, λαμβανομένων επίσης υπόψη των ειδικών περιστάσεων της υπόθεσης της KF, και, ως εκ τούτου, έθιγε τα συμφέροντά της άμεσα και ατομικά.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο μη λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης της KF, περιλαμβανομένης της μη αναστρέψιμης έλλειψης νομιμότητας που ενείχε η αρχική διοικητική έρευνα.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν αναγνώρισε ότι:

—

το SatCen δεν είναι αντικειμενικά σε θέση να αναστρέψει την έλλειψη νομιμότητας με την επανεκκίνηση της διοικητικής έρευνας, δεδομένων επίσης του αθέμιτου τρόπου με τον οποίον επηρεάστηκαν οι μάρτυρες στην αρχική διοικητική έρευνα και των σοβαρών επιθέσεων στην υπόληψη και την επαγγελματική φήμη της KF που διαπιστώθηκαν στην προς εκτέλεση απόφαση,

—	δεν τηρήθηκαν οι εγγυήσεις δίκαιης δίκης και

—	υπήρξε παραβίαση της αρχής της εύλογης διάρκειας.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη μη λαμβάνοντας υπόψη και μη αναγνωρίζοντας ότι:

—	η ευχέρεια ορθής εφαρμογής μιας δικαστικής απόφασης μπορεί να συνίσταται, όπως στην περίπτωση της υπόθεσης της KF, σε ένα δυνατό μέτρο, το οποίο είναι η δίκαιη αποζημίωσή της για την έλλειψη νομιμότητας που διαπιστώθηκε με την προς εκτέλεση απόφαση,

—	οποιαδήποτε τελική απόφαση που θα περάτωνε τη διαδικασία και οποιαδήποτε απόφαση προς τούτη την κατεύθυνση θα ενείχε κατ’ ανάγκην την ίδια έλλειψη νομιμότητας που προσδιορίστηκε με την προς εκτέλεση απόφαση,

—	η συμμόρφωση προς την απόφαση περιέχει συγκεκριμένες δυσχέρειες,

—	η KF είχε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι θα της καταβαλόταν εύλογη αποζημίωση,

—	η καταβολή εύλογης αποζημίωσης είναι ο μόνος τρόπος άρσης της διαπιστωθείσας έλλειψης νομιμότητας.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 268 και του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι η αγωγή αποζημιώσεως λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης που αφορά την απόφαση περί επανεκκίνησης της διοικητικής έρευνας είναι απαράδεκτη. Η KF άσκησε προσφυγή, η οποία είναι παραδεκτή, και επομένως η σχετική αγωγή αποζημιώσεως είναι επίσης παραδεκτή.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 28 Σεπτεμβρίου 2020 — BC κατά Deutsche Lufthansa AG

(Υπόθεση C-467/20)

(2020/C 433/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: BC

Εναγόμενη: Deutsche Lufthansa AG

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 261/2004 (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 5, αυτού, την έννοια ότι επιβάτης ο οποίος, στο πλαίσιο πτήσεως για την οποία είχε γίνει ενιαία κράτηση και η οποία αποτελείτο από δύο επιμέρους πτήσεις (δηλαδή με ανταπόκριση) με αναχώρηση από αερολιμένα εκτός του εδάφους κράτους μέλους (τρίτης χώρας), ενδιάμεση στάση σε αερολιμένα τρίτης χώρας και αερολιμένα προορισμού στο έδαφος κράτους μέλους, έφτασε στον τόπο προορισμού του με καθυστέρηση τριών ή περισσοτέρων ωρών η οποία οφειλόταν στην πρώτη πτήση, που εκτελέστηκε στο πλαίσιο συμφωνίας πτήσεων με κοινό κωδικό από αερομεταφορέα με έδρα σε τρίτη χώρα, μπορεί να στρέψει την αγωγή αποζημιώσεώς του δυνάμει του εν λόγω κανονισμού κατά του κοινοτικού αερομεταφορέα στον οποίο είχε γίνει η ενιαία κράτηση της πτήσεως και ο οποίος εκτέλεσε μόνο τη δεύτερη επιμέρους πτήση;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 29 Σεπτεμβρίου 2020 — AS Veejaam, OÜ Espo κατά AS Elering

(Υπόθεση C-470/20)

(2020/C 433/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: AS Veejaam, OÜ Espo

Αναιρεσίβλητη: AS Elering

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν οι κανόνες της Ένωσης περί κρατικών ενισχύσεων, μεταξύ άλλων η απαίτηση περί χαρακτήρα κινήτρου η οποία προβλέπεται στο σημείο 50 της ανακοινώσεως της Επιτροπής με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας (2014-2020)» (1), την έννοια ότι είναι σύμφωνο με τους εν λόγω κανόνες ένα καθεστώς ενισχύσεων το οποίο παρέχει σε παραγωγό ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές τη δυνατότητα να ζητήσει την καταβολή κρατικής ενισχύσεως μετά την έναρξη των εργασιών για ένα έργο, όταν διάταξη του εθνικού δικαίου αναγνωρίζει σε κάθε παραγωγό που πληροί τις προβλεπόμενες από τον νόμο προϋποθέσεις το δικαίωμα να λάβει ενίσχυση και δεν παρέχει συναφώς διακριτική ευχέρεια στην αρμόδια αρχή;

Αποκλείεται, σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτήρας κινήτρου μιας ενισχύσεως όταν η επένδυση για την οποία ζητείται η ενίσχυση πραγματοποιήθηκε λόγω της τροποποιήσεως των όρων χορηγήσεως περιβαλλοντικής άδειας, ακόμη και όταν, όπως εν προκειμένω, ο αιτών θα είχε πιθανώς παύσει τη δραστηριότητά του λόγω των αυστηρότερων όρων χορηγήσεως της άδειας εάν δεν είχε λάβει κρατική ενίσχυση;

Υφίσταται, σε περίπτωση που, όπως εν προκειμένω, η Επιτροπή έκρινε, με απόφαση περί κρατικών ενισχύσεων, ότι τόσο ένα υφιστάμενο καθεστώς ενισχύσεων όσο και οι σχεδιαζόμενες τροποποιήσεις συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά και το κράτος δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι θα εφάρμοζε το υφιστάμενο καθεστώς ενισχύσεων μόνο μέχρι μια ορισμένη καταληκτική ημερομηνία, νέα ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 (2) –λαμβανομένων υπόψη, μεταξύ άλλων, των εκτιμήσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απόφαση C-590/14 P (σκέψεις 49 και 50) (3)–, όταν το υφιστάμενο βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας καθεστώς ενισχύσεων εξακολουθεί να εφαρμόζεται και μετά τη γνωστοποιηθείσα από το κράτος καταληκτική ημερομηνία;

Σε περίπτωση που η Επιτροπή αποφάσισε εκ των υστέρων να μην προβάλει αντιρρήσεις σχετικά με καθεστώς ενισχύσεων εφαρμοζόμενο κατά παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, έχουν τα πρόσωπα που δικαιούνται ενίσχυση λειτουργίας δικαίωμα να ζητήσουν την καταβολή ενισχύσεως και για τον προ της λήψεως της αποφάσεως της Επιτροπής χρόνο, υπό την προϋπόθεση ότι το επιτρέπουν οι εθνικοί διαδικαστικοί κανόνες;

Δικαιούται ενίσχυση, ανεξαρτήτως της ρυθμίσεως του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, ο αιτών ο οποίος υπέβαλε αίτηση ενισχύσεως λειτουργίας στο πλαίσιο καθεστώτος ενισχύσεων και άρχισε την υλοποίηση έργου το οποίο πληροί προϋποθέσεις θεωρούμενες ως συμβατές με την εσωτερική αγορά σε χρόνο κατά τον οποίο το καθεστώς ενισχύσεων εφαρμοζόταν νομίμως, αλλά υπέβαλε την αίτηση χορηγήσεως της κρατικής ενισχύσεως σε χρόνο κατά τον οποίο το καθεστώς ενισχύσεων είχε παραταθεί χωρίς να έχει ενημερωθεί η Επιτροπή;

(1) ΕΕ 2014, C 200, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).

(3) Απόφαση του Δικαστηρίου της 26ης Οκτωβρίου 2016 στην υπόθεση ΔΕΗ κατά Επιτροπής (C-590/14 P, EU:C:2016:797).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofijski rajonen sad (Βουλγαρία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 — «INVEST FUND MANAGEMENT» AD κατά Komisiya za finansov nadzor

(Υπόθεση C-473/20)

(2020/C 433/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofijski rajonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα:«INVEST FUND MANAGEMENT» AD

Καθής: Komisiya za finansov nadzor

Προδικαστικά ερωτήματα

Ποια έννοια είχε σκοπό να προσδώσει ο νομοθέτης της Ένωσης στον όρο «ουσιώδη στοιχεία» του ενημερωτικού δελτίου, όπως αυτός χρησιμοποιείται στο άρθρο 72 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (1);

Έχει η διάταξη του άρθρου 69, παράγραφος 2, της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, την έννοια ότι κάθε τροποποίηση των ελάχιστων απαραίτητων πληροφοριών που περιέχονται στα ενημερωτικά δελτία και προβλέπονται στο παράρτημα Ι, σχέδιο Α, συνιστά πάντοτε «ουσιώδες στοιχείο» κατά το άρθρο 72 της οδηγίας, με συνέπεια να είναι υποχρεωτική η έγκαιρη καταχώρισή της στο ενημερωτικό δελτίο;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, συνιστούν «ουσιώδη στοιχεία», όπως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται στο άρθρο 72 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, και οι πληροφορίες που αφορούν τις μεταβολές στη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου εταιρίας διαχείρισης με τον διορισμό σε αυτό μη εκτελεστικών μελών στα οποία δεν έχουν ανατεθεί διοικητικά καθήκοντα;

Έχει η διάταξη του άρθρου 99α, στοιχείο ιη', της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, την έννοια ότι επιτρέπεται η επιβολή περισσότερων κυρώσεων εις βάρος της ίδιας εταιρίας διαχείρισης –για κάθε ένα από τα αμοιβαία κεφάλαια που αυτή διαχειρίζεται χωριστά– μόνο στην περίπτωση που η τελευταία αθετεί επανειλημμένως τις σχετικές με την πληροφόρηση των επενδυτών υποχρεώσεις της τις οποίες προβλέπουν οι εθνικές διατάξεις που θεσπίστηκαν κατ’ εφαρμογή των άρθρων 68 έως 82 της ως άνω οδηγίας;

(1) ΕΕ 2009, L 302 της 17.11.2009, σ. 32.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht München (Γερμανία) την 1η Οκτωβρίου 2020 — Vodafone Kabel Deutschland GmbH κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

(Υπόθεση C-484/20)

(2020/C 433/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Vodafone Kabel Deutschland GmbH

Εφεσίβλητη: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 62, παράγραφος 4, της οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366 (1) την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνική μεταβατική ρύθμιση ή πρακτική βάσει της οποίας η απαγόρευση επιβολής χρεώσεων για τη χρήση μέσων πληρωμών και υπηρεσιών πληρωμών, την οποία προβλέπει η αντίστοιχη εθνική διάταξη περί μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη, εφαρμόζεται, στις διαρκείς ενοχικές σχέσεις με καταναλωτές, μόνο στις περιπτώσεις που η υποκείμενη ενοχική σχέση έχει γεννηθεί από τις 13 Ιανουαρίου 2018 και εντεύθεν, και όχι στις περιπτώσεις που η υποκείμενη ενοχική σχέση έχει μεν γεννηθεί πριν από τις 13 Ιανουαρίου 2018, αλλά η εκτέλεση (περαιτέρω) πράξεων πληρωμών αρχίζει από τις 13 Ιανουαρίου 2018 και εντεύθεν;

(1) Οδηγία (ΕΕ) 2015/2366 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2015, σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ (ΕΕ 2015, L 337, σ. 35).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Alba Iulia (Ρουμανία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — Philips Orăştie S.R.L. κατά Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili

(Υπόθεση C-487/20)

(2020/C 433/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Alba Iulia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Philips Orăştie S.R.L.

Καθής: Direcţia Generală de Administrare a Marilor Contribuabili.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 179[, πρώτο εδάφιο,] και του άρθρου 183[, πρώτο εδάφιο,] της οδηγίας 112/2006/EK (1), σε συνδυασμό με τις αρχές της ισοδυναμίας, της αποτελεσματικότητας και της ουδετερότητας, την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία/πρακτική η οποία επιβάλλει τη μείωση του ποσού της επιστροφής του ΦΠΑ, συνυπολογίζοντας στον οφειλόμενο ΦΠΑ τα ποσά των πρόσθετων υποχρεώσεων καταβολής που έχουν βεβαιωθεί με πράξη επιβολής φόρου η οποία ακυρώθηκε με μη τελεσίδικη δικαστική απόφαση, στην περίπτωση που οι εν λόγω πρόσθετες υποχρεώσεις είναι εξασφαλισμένες με τραπεζική εγγύηση και οι εθνικοί κανόνες περί φορολογικής διαδικασίας αναγνωρίζουν στην τραπεζική εγγύηση αποτέλεσμα αναστολής της εκτέλεσης για τους λοιπούς δασμούς και φόρους;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006 L 347, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — UB κατά Kauno teritorinė muitinė

(Υπόθεση C-489/20)

(2020/C 433/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: UB

Αναιρεσίβλητο: Kauno teritorinė muitinė

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 124, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η τελωνειακή οφειλή αποσβέννυται όταν, σε περίπτωση όπως η προκείμενη, λαθραία εμπορεύματα κατασχέθηκαν και, στη συνέχεια, δημεύθηκαν αφού είχαν ήδη εισαχθεί παρανόμως (τεθεί σε ανάλωση) στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχουν τα άρθρα 2, στοιχείο β', και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ, καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και 70 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (3) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι η υποχρέωση καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης και/ή του ΦΠΑ δεν αποσβέννυται στην περίπτωση που, όπως εν προκειμένω, λαθραία εμπορεύματα κατάσχονται και, στη συνέχεια, δημεύονται αφού έχουν ήδη εισαχθεί παρανόμως (τεθεί σε ανάλωση) στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και αν η τελωνειακή οφειλή έχει αποσβεσθεί βάσει του λόγου που προβλέπεται στο άρθρο 124, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013;

(1) ΕΕ 2013, L 269, σ. 1.

(2) ΕΕ 2009, L 9, σ. 12.

(3) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/35

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 2 Οκτωβρίου 2020 — V.M.A. κατά Stolichna Obsthina, Rayon «Pancharevo»

(Υπόθεση C-490/20)

(2020/C 433/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: V.M.A.

Καθού: Stolichna Obsthina, Rayon «Pancharevo»

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 20 και 21 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 7, 24 και 45 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι δεν επιτρέπουν στις βουλγαρικές αρχές, στις οποίες υποβλήθηκε αίτηση για πιστοποιητικό γεννήσεως τέκνου γεννημένου σε άλλο κράτος μέλος, το οποίο έχει τη βουλγαρική ιθαγένεια και για τη γέννηση του οποίου έχει εκδοθεί ισπανικό πιστοποιητικό γεννήσεως όπου αναγράφονται δύο πρόσωπα θηλυκού γένους ως μητέρες χωρίς να παρέχονται στοιχεία από τα οποία να προκύπτει αν μία εξ αυτών –και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως ποια– είναι η βιολογική μητέρα του τέκνου, να αρνηθούν την έκδοση βουλγαρικού πιστοποιητικού γεννήσεως με την αιτιολογία ότι η προσφεύγουσα αρνείται να δηλώσει ποια είναι η βιολογική μητέρα του τέκνου;

Έχουν τα άρθρα 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ και 9 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η προστασία της εθνικής και συνταγματικής ταυτότητας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεπάγεται ότι τα κράτη αυτά διαθέτουν ευρεία διακριτική ευχέρεια όσον αφορά τις διατάξεις που διέπουν τη διαπίστωση της καταγωγής; Ειδικότερα:

—	Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ την έννοια ότι επιτρέπει στα κράτη μέλη να ζητούν στοιχεία σχετικά με τη βιολογική καταγωγή του τέκνου;

—

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 και 24, παράγραφος 2, του Χάρτη την έννοια ότι, προς εξισορρόπηση των διαφόρων έννομων συμφερόντων, είναι αναγκαία η στάθμιση μεταξύ, αφενός, της συνταγματικής και εθνικής ταυτότητας του κράτους μέλους και, αφετέρου, του υπέρτατου συμφέροντος του τέκνου, λαμβανομένου υπόψη ότι επί του παρόντος δεν είναι αποδεκτή ούτε σε συνάρτηση με τις αξίες ούτε από νομική άποψη η δυνατότητα καταχώρισης δύο προσώπων του ίδιου φύλου ως γονέων χωρίς να αναφέρεται αν ένα από αυτά τα πρόσωπα –και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως ποιο– είναι ο βιολογικός γονέας του τέκνου; Σε περίπτωση που η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική, πώς συγκεκριμένα θα μπορούσε να επιτευχθεί η εν λόγω εξισορρόπηση συμφερόντων;

Έχουν σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα οι νομικές συνέπειες της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον η μία εκ των δύο μητέρων οι οποίες αναγράφονται στο πιστοποιητικό γεννήσεως που έχει εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος είναι υπήκοος του Ηνωμένου Βασιλείου, η δε άλλη μητέρα είναι υπήκοος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβανομένου ιδίως υπόψη του ότι η άρνηση εκδόσεως βουλγαρικού πιστοποιητικού γεννήσεως του τέκνου αποτελεί εμπόδιο για την εκ μέρους κράτους μέλους της Ένωσης έκδοση εγγράφου ταυτότητας για το τέκνο και, συνεπώς, ενδέχεται να δυσχεράνει την ακώλυτη άσκηση των δικαιωμάτων του τέκνου ως πολίτη της Ένωσης;

4)	Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική: Υποχρεώνει το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως η αρχή της αποτελεσματικότητας, τις εθνικές αρχές να παρεκκλίνουν από το ισχύον υπόδειγμα συντάξεως πιστοποιητικών γεννήσεως, το οποίο αποτελεί μέρος του ισχύοντος εθνικού δικαίου;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/36

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 — Randstad Italia SpA κατά Umana SpA κ.λπ.

(Υπόθεση C-497/20)

(2020/C 433/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Randstad Italia SpA

Αναιρεσίβλητες: Umana SpA, Azienda USL Valle d’Aosta, IN. VA SpA, Synergie Italia agenzia per il lavoro SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθεται το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, το άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 2, ΣΛΕΕ, και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα επίσης υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ερμηνευτική πρακτική όπως αυτή που αφορά το άρθρο 111, όγδοο εδάφιο, του Συντάγματος, το άρθρο 360, περίπτωση 1, και το άρθρο 362, περίπτωση 1, του codice di procedura civile (Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) καθώς και το άρθρο 110 του codice del processo amministrativo (Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας) —στο μέτρο που οι εν λόγω διατάξεις επιτρέπουν την άσκηση αναιρέσεως κατά των αποφάσεων του Consiglio di Stato (Συμβουλίου της Επικρατείας) για «λόγους που αφορούν τη δικαιοδοσία»—, όπως προκύπτει από την απόφαση 6/2018 του Corte costituzionale (Συνταγματικού Δικαστηρίου, Ιταλία) και από τη μεταγενέστερη εθνική νομολογία η οποία τροποποίησε την προηγούμενη προσέγγιση και κατά την οποία το ένδικο μέσο της αιτήσεως αναιρέσεως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, υπό το πρίσμα της λεγόμενης «έλλειψης δικαιοδοτικής εξουσίας», προκειμένου να προσβάλλονται αποφάσεις του Consiglio di Stato (Συμβουλίου της Επικρατείας) που εφαρμόζουν εθνικές ερμηνευτικές πρακτικές αντίθετες προς αποφάσεις του Δικαστηρίου σε τομείς οι οποίοι διέπονται από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εν προκειμένω σχετικά με την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων) και στο πλαίσιο των οποίων τα κράτη μέλη αρνούνται να ασκούν τις κυριαρχικές εξουσίες τους κατά τρόπο μη συμβατό με το εν λόγω δίκαιο, με αποτέλεσμα να διαπιστώνεται παγίωση παραβιάσεων του δικαίου της Ένωσης που θα μπορούσαν να αρθούν με την άσκηση του ανωτέρω ενδίκου μέσου και να θίγεται η ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης και η αποτελεσματική δικαστική προστασία των δικαιωμάτων που παρέχονται σε ιδιώτες βάσει του δικαίου της Ένωσης, αντιθέτως προς την απαίτηση να εφαρμόζει κάθε δικαστήριο πλήρως και επιμελώς το δίκαιο της Ένωσης, κατά τρόπο δεσμευτικώς σύμφωνο προς την ορθή ερμηνεία του, όπως αυτή έχει δοθεί από το Δικαστήριο, λαμβανομένων υπόψη των ορίων της «δικονομικής αυτονομίας» των κρατών μελών ως προς τον καθορισμό των δικονομικών κανόνων;

Αντιτίθενται το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, το άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ και το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, ερμηνευόμενα επίσης υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην ερμηνεία και την εφαρμογή του άρθρου 111, όγδοο εδάφιο, του Συντάγματος, του άρθρου 360, περίπτωση 1, και του άρθρου 362, περίπτωση 1, του codice di procedura civile (Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας), καθώς και του άρθρου 110 του codice del processo amministrativo (Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας), όπως ερμηνεύεται από την εθνική νομολογία, κατά την οποία η αναίρεση που ασκείται ενώπιον της Ολομέλειας [του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου] για «λόγους που αφορούν τη δικαιοδοσία», υπό το πρίσμα της λεγόμενης «έλλειψης δικαιοδοτικής εξουσίας», δεν μπορεί να συνιστά ένδικο μέσο κατά των αποφάσεων του Consiglio di Stato (Συμβουλίου της Επικρατείας), το οποίο, αποφαινόμενο επί διαφορών που αφορούν ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, παραλείπει αναιτιολόγητα να υποβάλει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο, πέραν των στενά ερμηνευόμενων προϋποθέσεων τις οποίες απαριθμεί περιοριστικώς το Δικαστήριο (αρχής γενομένης από την απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 1982, Cilfit, C-238/81) και οι οποίες απαλλάσσουν το εθνικό δικαστήριο από την ανωτέρω υποχρέωση, αντιθέτως προς την αρχή κατά την οποία δεν είναι συμβατές με το δίκαιο της Ένωσης οι εθνικές δικονομικές διατάξεις ή οι πρακτικές, νομοθετικής ή συνταγματικής φύσεως, οι οποίες στερούν, έστω και προσωρινώς, από εθνικό δικαστήριο (είτε αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό είτε όχι) τη δυνατότητα να υποβάλει προδικαστικό ερώτημα, με αποτέλεσμα να νοσφίζεται την αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να διατυπώνει την ορθή και δεσμευτική ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης, να καθιστά αδύνατη την άρση ενδεχόμενης ερμηνευτικής αντίθεσης μεταξύ του δικαίου που εφάρμοσε το εθνικό δικαστήριο και του δικαίου της Ένωσης (και να ευνοεί την παγίωσή της), καθώς και να θίγει την ομοιόμορφη εφαρμογή και την αποτελεσματική δικαστική προστασία των δικαιωμάτων που παρέχονται σε ιδιώτες βάσει του δικαίου της Ένωσης;

Έχουν εφαρμογή οι αρχές που διατύπωσε το Δικαστήριο με τις αποφάσεις της 5ης Σεπτεμβρίου 2019, C-333/18, Lombardi, της 5ης Απριλίου 2016, C-689/13, PFE, της 4ης Ιουλίου 2013, Fastweb, C-100/12, όσον αφορά το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, και το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66/ΕΚ (2), στην υπόθεση της κύριας δίκης, στο πλαίσιο της οποίας, στο μέτρο που η διαγωνιζόμενη επιχείρηση προσέβαλε τον αποκλεισμό της από διαδικασία διαγωνισμού και την ανάθεση της σύμβασης σε άλλη επιχείρηση, το Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας) εξέτασε επί της ουσίας μόνον τον λόγο πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής με τον οποίο η αποκλεισθείσα επιχείρηση αμφισβητεί τη βαθμολογία που έλαβε η τεχνική προσφορά της και υπολείπεται του «κατώτατου ορίου», ενώ, εξετάζοντας κατά προτεραιότητα τις αντίθετες προσφυγές της αναθέτουσας αρχής και της αναδόχου επιχείρησης, τις έκανε δεκτές, απορρίπτοντας ως απαράδεκτους (και χωρίς να εξετάσει επί της ουσίας) τους λοιπούς λόγους της κύριας προσφυγής που αφορούν το αποτέλεσμα του διαγωνισμού (ασάφεια των κριτηρίων αξιολόγησης των προσφορών ως προς τη συγγραφή υποχρεώσεων, έλλειψη αιτιολογίας της βαθμολογίας, παράνομος διορισμός και παράνομη σύνθεση της επιτροπής του διαγωνισμού), κατ’ εφαρμογήν εθνικής νομολογιακής πρακτικής κατά την οποία η επιχείρηση που αποκλείσθηκε από διαγωνισμό δεν νομιμοποιείται να προβάλει αιτιάσεις που βάλλουν κατά της ανάθεσης της σύμβασης σε άλλη υποψήφια επιχείρηση, ακόμη και σε περίπτωση ακυρώσεως ακυρότητας της διαδικασίας του διαγωνισμού, ενώ οφείλει να εκτιμήσει αν είναι συμβατό με το δίκαιο της Ένωσης το ενδεχόμενο να στερείται η επιχείρηση του δικαιώματος να εξεταστεί από το δικαστήριο κάθε λόγος με τον οποίον βάλλει κατά του αποτελέσματος του διαγωνισμού, εφόσον ο αποκλεισμός της δεν έχει διαπιστωθεί οριστικώς και κάθε υποψήφιος δύναται να επικαλεσθεί έννομο συμφέρον που συνίσταται στον αποκλεισμό της προσφοράς των λοιπών υποψηφίων, με συνέπεια να διαπιστωθεί ενδεχομένως η αδυναμία της αναθέτουσας αρχής να επιλέξει νομότυπη προσφορά και η υποχρέωσή της να διενεργήσει νέα διαδικασία διαγωνισμού, στην οποία θα μπορούσε να συμμετάσχει καθένας από τους υποψηφίους;

(1) Οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1989 για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ 1989, L 395, σ. 33).

(2) Οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, για την τροποποίηση των οδηγιών 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης δημόσιων συμβάσεων (ΕΕ 2007, L 335, σ. 31).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/37

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) την 1η Οκτωβρίου 2020 — DIMCO Δημοβασίλη M.I.K.E. κατά Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας

(Υπόθεση C-499/20)

(2020/C 433/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: DIMCO Δημοβασίλη M.I.K.E.

Καθού: Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Προδικαστικό ερώτημα

—

Έχουν τα άρθρα 4 παρ. 1.1, 7 παρ. 4 και 8, σε συνδυασμό με το Παράρτημα I της οδηγίας 97/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Μαΐου 1997«για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τον εξοπλισμό υπό πίεση» (ΕΕ L 181), την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνικές κανονιστικές διατάξεις, όπως οι επίδικες παράγραφοι 1.2.4, Π9.5.6.9 και Π9.5.8.2 του Ελληνικού Τεχνικού Κανονισμού Εσωτερικών Εγκαταστάσεων Φυσικού Αερίου με πίεση λειτουργίας έως και 500mbar, με τις οποίες επιβάλλονται, για λόγους προστασίας των προσώπων κυρίως από τους σεισμούς, όροι και περιορισμοί (υποχρέωση αερισμού, απαγόρευση ενδοδαπέδιας όδευσης) όσον αφορά τον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση (σωληνώσεων αερίου), στην περίπτωση μάλιστα που οι όροι και περιορισμοί αυτοί εφαρμόζονται αδιακρίτως και σε σωληνώσεις, οι οποίες, όπως εν προκειμένω, φέρουν την σήμανση «CE» και για τις οποίες βεβαιώνεται από τον κατασκευαστή τους ότι είναι ασφαλής η χρήση και εγκατάστασή τους χωρίς να τηρούνται οι ανωτέρω όροι και περιορισμοί;

—	Ή, αντιθέτως, έχουν οι ως άνω διατάξεις της οδηγίας 97/23/ΕΚ, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με το άρθρο 2 αυτής, την έννοια ότι δεν αντίκεινται σε όρους και περιορισμούς ως προς τον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση (σωληνώσεων αερίου), όπως οι επίμαχοι;

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/38

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgerich Steiermark (Αυστρία) στις 9 Οκτωβρίου 2020 — RM κατά Landespolizeidirektion Steiermark

(Υπόθεση C-508/20)

(2020/C 433/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgerich Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: RM

Καθής: Landespolizeidirektion Steiermark

Πρέπει το εθνικό δικαστήριο να ελέγξει, στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας που αποσκοπεί στην προστασία μονοπωλιακού νομικού καθεστώτος, τον εφαρμοστέο από το δικαστήριο αυτό ποινικό κυρωτικό κανόνα υπό το φως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, όταν έχει ήδη προηγουμένως ελέγξει το μονοπωλιακό νομικό καθεστώς σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει θέσει το Δικαστήριο της Ένωσης και από τον έλεγχο αυτόν προέκυψε ότι το εν λόγω καθεστώς είναι δικαιολογημένο;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2α)

Έχει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, όσον αφορά την προσφορά, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει υποχρεωτικώς την επιβολή προστίμου ανά αυτόματο μηχάνημα τυχερών παιγνίων, χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο του συνολικού ποσού των επιβαλλόμενων προστίμων;

2β)

2γ)

Έχει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, όσον αφορά την προσφορά, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει την επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής, η οποία αντικαθιστά το πρόστιμο σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής του, ανά αυτόματο μηχάνημα τυχερών παιγνίων, χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των εν λόγω στερητικών της ελευθερίας ποινών;

2δ)

Έχει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, σε περίπτωση επιβολής κυρώσεως λόγω προσφοράς, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει συμμετοχή στα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας ανερχόμενη στο 10 % των επιβληθέντων προστίμων;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

3α)

Έχει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτη) (1) την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, όσον αφορά την προσφορά, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει υποχρεωτικώς την επιβολή προστίμου ανά αυτόματο μηχάνημα τυχερών παιγνίων, χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο του συνολικού ποσού των επιβαλλόμενων προστίμων;

3β)

Έχει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, όσον αφορά την προσφορά, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει υποχρεωτικώς την επιβολή ελάχιστου προστίμου ύψους 6 000 ευρώ ανά αυτόματο μηχάνημα τυχερών παιγνίων;

3γ)

Έχει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, όσον αφορά την προσφορά, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει την επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής, η οποία αντικαθιστά το πρόστιμο σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής του, ανά αυτόματο μηχάνημα τυχερών παιγνίων, χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο του συνολικού ύψους των εν λόγω στερητικών της ελευθερίας ποινών;

3δ)

Έχει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος, σε περίπτωση επιβολής κυρώσεως λόγω προσφοράς, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας, απαγορευόμενων κατά τον Glücksspielgesetz (νόμο περί τυχερών παιγνίων) παιγνίων με κλήρωση, προβλέπει συμμετοχή στα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας ανερχόμενη στο 10 % των επιβληθέντων προστίμων;

(1) ΕΕ 2010, C 83, σ. 389.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/39

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας

(Υπόθεση C-510/20)

(2020/C 433/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet, Ivan Zalogin)

Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α', σημεία i, ii και iii, καθώς και από το άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (1),

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέλειψε να παράσχει εμπρόθεσμα στην Επιτροπή τις υποχρεωτικές επικαιροποιήσεις της αρχικής αξιολόγησης της κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος, του καθορισμού της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης και των περιβαλλοντικών στόχων.

(1) ΕΕ 2008, L 164, σ. 19.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/40

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad — Silistra (Βουλγαρία) στις 16 Οκτωβρίου 2020 — DB, LY κατά Nachalnik na Rayonno upravlenie Silistra pri Oblastna direktsia na Ministerstvo na vatreshnite raboti

(Υπόθεση C-520/20)

(2020/C 433/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad — Silistra

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: DB, LY

Καθής: Nachalnik na Rayonno upravlenie Silistra pri Oblastna direktsia na Ministerstvo na vatreshnite raboti

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 39 και, ειδικότερα, το άρθρο 39, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2007/533/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2007, σχετικά με την εγκατάσταση, τη λειτουργία και τη χρήση του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II), την έννοια ότι επιτρέπει εθνική κανονιστική ρύθμιση και διοικητική πρακτική κατά τις οποίες, εφόσον το αρμόδιο εκτελεστικό όργανο διαθέτει ενδείξεις ότι η εισαχθείσα στο SIS καταχώριση δεν εμπίπτει στους σκοπούς για τους οποίους εγγράφηκε και ιδίως στους σκοπούς του άρθρου 38, παράγραφος 1, μπορεί και οφείλει να αρνηθεί την εκτέλεσή της;

Γενικό Δικαστήριο

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Γαλλία και IFP Énergies nouvelles κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-479/11 RENV και T-157/12 RENV) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Πετρελαϊκή έρευνα - Σύστημα ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλία - Έμμεση και απεριόριστη εγγύηση του Δημοσίου υπέρ του IFPEN μέσω της μετατροπής του σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου βιομηχανικού και εμπορικού χαρακτήρα (EPIC) - Πλεονέκτημα - Τεκμήριο υπάρξεως πλεονεκτήματος - Αναλογικότητα)

(2020/C 433/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-479/11 RENV: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Dodeller)

Προσφεύγων στην υπόθεση T-157/12 RENV: IFP Énergies nouvelles (Rueil-Malmaison, Γαλλία) (εκπρόσωποι: E. Lagathu και É. Barbier de La Serre, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και D. Grespan)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως 2012/26/ΕΕ της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση υπ’ αριθ. C 35/08 (πρώην NN 11/08) που χορήγησε η Γαλλία στον δημόσιο οργανισμό «Institut français du pétrole» (ΕΕ 2012, L 14, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το άρθρο 5, παράγραφοι 3 και 4, καθώς και το άρθρο 6, παράγραφος 1, κατά το μέρος που αφορά τη μέγιστη επίπτωση της κρατικής εγγυήσεως, όπως η επίπτωση αυτή εκτιμήθηκε με το άρθρο 5, παράγραφοι 3 και 4, της αποφάσεως 2012/26/ΕΕ της Επιτροπής, της 29ης Ιουνίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση υπ’ αριθ. C 35/08 (πρώην NN 11/08) που χορήγησε η Γαλλία στον δημόσιο οργανισμό «Institut français du pétrole».

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές κατά τα λοιπά.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Γαλλική Δημοκρατία και ο IFP Énergies nouvelles φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του στις υποθέσεις T-479/11 και T-157/12.

4)	Η Γαλλική Δημοκρατία, ο IFP Énergies nouvelles και η Επιτροπή φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του στην υπόθεση C-438/16 P.

5)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στην υπόθεση T-479/11 RENV.

6)	Ο IFP Énergies nouvelles και η Επιτροπή φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του στην υπόθεση T-157/12 RENV.

(1) EE C 340 της 19.11.2011.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — První novinová společnost κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-316/18) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Τομέας ταχυδρομικών υπηρεσιών - Υποχρέωση καθολικής υπηρεσίας - Απόφαση περί μη διατύπωσης αντιρρήσεων - Προστασία των διαδικαστικών δικαιωμάτων - Διάρκεια της διαδικασίας - Πλήρης και επαρκής εξέταση της υπόθεσης από την Επιτροπή - Αποζημίωση για την εκπλήρωση υποχρέωσης καθολικής υπηρεσίας - Υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος - Οδηγία 97/67/ΕΚ - Μέθοδος του καθαρού αποφευχθέντος κόστους - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 433/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: První novinová společnost a.s., διάδοχος της Mediaservis s.r.o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωποι: D. Vosol και C. Schneider, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, D. Recchia και K. Blanck)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil, T. Müller και I. Gavrilová), Česká pošta s. p. (Πράγα) (εκπρόσωπος: P. Kadlec, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της απόφασης C(2018) 753 τελικό, της 19ης Φεβρουαρίου 2018, κρατική ενίσχυση SA.45281 (2017/N) και κρατική ενίσχυση SA. 44859 (2016/FC), με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι οι αποζημιώσεις που κατέβαλε η Τσεχική Δημοκρατία στην Česká pošta για τις ταχυδρομικές υπηρεσίες που παρέσχε στο πλαίσιο υποχρέωσης καθολικής υπηρεσίας για την περίοδο από το 2013 έως το 2017 συνιστούν κρατική ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η První novinová společnost a.s., διάδοχος της Mediaservis s. r. o., φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία και η Česká pošta s. p. φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 276 της 6.8.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — GVN κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-583/18) (1)

(Kρατικές ενισχύσεις - Δημόσιες επιβατικές μεταφορές - Αντιστάθμιση δαπανών που είναι συμφυείς με υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας - Υποχρέωση καθορισμού ανωτάτων ορίων χρέωσης για μαθητές, σπουδαστές, μαθητευόμενους και άτομα μειωμένης κινητικότητας - Άρθρο 7a του Niedersächsische Nahverkehrsgesetz (Νόμου περί Αστικών Συγκοινωνιών της Κάτω Σαξονίας) - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1370/2007 - Μεταφορά οικονομικών πόρων ενός Land στους δημοτικούς συγκοινωνιακούς φορείς - Έννοια της ενίσχυσης)

(2020/C 433/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen e.V. (GVN) (Ανόβερο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Antweiler, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Tomat και K.-P. Wojcik)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: J. Möller, D. Klebs και S. Heimerl) και Land Niedersachsen (Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Barth και H. Gading, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2018) 4385 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2018, περί μη προβολής αντιρρήσεων σχετικά με το μέτρο το οποίο έλαβε το Land Niedersachsen δυνάμει του άρθρου 7a του Niedersächsisches Nahverkehrsgesetz [υπόθεση SA.46538 (2017/NN)] (ΕΕ 2018, C 292, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Gesamtverband Verkehrsgewerbe Niedersachsen e.V. (GVN) φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Land Niedersachsen φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 427 της 26.11.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Hermann Albers κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-597/18) (1)

(2020/C 433/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Hermann Albers e.K. (Neubörger, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Roling, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Tomat και K.-P. Wojcik)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	O Hermann Albers e.K. φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Land Niedersachsen φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 427 της 26.11.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — smart things solutions κατά EUIPO — Samsung Electronics (smart:)things)

(Υπόθεση T-48/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης smart:)things - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001 - Άρθρο 95, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001»)

(2020/C 433/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: smart things solutions GmbH (Seefeld, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Dissmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Söder, H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Samsung Electronics GmbH (Schwalbach/Taunus, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Schmitz, M. Breuer και I. Dimitrov, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 835/2018-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Samsung Electronics και smart things solutions.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη smart things solutions GmbH στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Samsung Electronics GmbH.

(1) EE C 103 της 18.3.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Karpeta-Kovalyova κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-249/19 P) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Αποδοχές - Απόφαση με την οποία δεν αναγνωρίστηκε δικαίωμα λήψης του επιδόματος αποδημίας, της ημερήσιας αποζημίωσης και του επιδόματος εγκατάστασης, ούτε δικαίωμα επιστροφής των εξόδων μετακόμισης και ταξιδιού επ’ ευκαιρία της ανάληψης καθηκόντων - Άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος VII του ΚΥΚ - Διπλωματικό καθεστώς - Πενταετής περίοδος αναφοράς - Έννοια της συνήθους διαμονής)

(2020/C 433/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Marina Karpeta-Kovalyova (Woluwe-Saint-Pierre, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Bohr και D. Milanowska)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 14ης Ιουνίου 2018, περί μη χορήγησης στην προσφεύγουσα του επιδόματος αποδημίας, της ημερήσιας αποζημίωσης και του επιδόματος εγκατάστασης και περί μη επιστροφής των εξόδων μετακόμισης και ταξιδιού στα οποία υποβλήθηκε επ’ ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Marina Karpeta-Kovalyova στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 187 της 3.6.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Decathlon κατά EUIPO — Athlon Custom Sportswear (athlon custom sportswear)

(Υπόθεση T-349/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης athlon custom sportswear - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DECATHLON - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 433/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Decathlon (Villeneuve-d’Ascq, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Cléry και C. Devernay, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Athlon Custom Sportswear PC (Καλλιθέα, Ελλάδα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Μαρτίου 2019 (υπόθεση R 1724/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Decathlon και Athlon Custom Sportswear.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Decathlon στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 255 της 29.7.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Itinerant Show Room κατά EUIPO (FAKE DUCK)

(Υπόθεση T-607/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FAKE DUCK - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της νομιμότητας»)

(2020/C 433/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Itinerant Show Room Srl (San Giorgio in Bosco, Ιταλία) (εκπρόσωπος: E. Montelione, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Capostagno)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Ιουλίου 2019 (υπόθεση R 830/2019-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου FAKE DUCK ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Itinerant Show Room Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 372 της 4.11.2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Body Attack Sports Nutrition κατά EUIPO — Σάκκαρη (Sakkattack)

(Υπόθεση T-788/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Sakkattack - Προγενέστερα διεθνή λεκτικά σήματα ATTACK και Body Attack και προγενέστερο εικονιστικό σήμα Body Attack SPORTS NUTRITION - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 433/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Body Attack Sports Nutrition GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Labesius, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Μαρία Σάκκαρη (Λευκωσία, Κύπρος) (εκπρόσωπος: Μ. Νικολαράκη, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Αυγούστου 2019 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 2432/2018-4 και R 2562/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Body Attack Sports Nutrition και της Μ. Σάκκαρη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Body Attack Sports Nutrition GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 10 της 13.1.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Dvectis CZ κατά EUIPO — Yado (Μαξιλάρι υποστήριξης)

(Υπόθεση T-818/19) (1)

(«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει μαξιλάρι υποστήριξης - Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού - Απουσία διαφορετικής συνολικής εντύπωσης - Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως»)

(2020/C 433/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dvectis CZ s.r.o. (Brno, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: J. Svojanovská, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Yado s.r.o. (Handlová, Σλοβακία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 (υπόθεση R 513/2018-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Yado και Dvectis CZ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Dvectis CZ s.r.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 27 της 27.1.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Οκτωβρίου 2020 — X-cen-tek κατά EUIPO — Altenloh, Brinck & Co. (PAX)

(Υπόθεση T-847/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PAX - Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα και προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SPAX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κυρίαρχο στοιχείο - Δεν εξουδετερώνεται - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 2072009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Διαχρονική εφαρμογή»)

(2020/C 433/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: X-cen-tek GmbH & Co. KG (Wardenburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Hillers, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Altenloh, Brinck & Co. GmbH & Co. KG (Ennepetal, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Σεπτεμβρίου 2019 (υπόθεση R 2324/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Altenloh, Brinck & Co. και X-cen-tek.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την X-cen-tek GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 45 της 10.2.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Body Attack Sports Nutrition κατά EUIPO — Σάκκαρη (SAKKATTACK)

(Υπόθεση T-851/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SAKKATTACK - Προγενέστερα διεθνή λεκτικά σήματα ATTACK και Body Attack και προγενέστερο εικονιστικό σήμα Body Attack SPORTS NUTRITION - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 433/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Body Attack Sports Nutrition GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Labesius, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Οκτωβρίου 2019 (υπόθεση R 2560/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Body Attack Sports Nutrition και της Μ. Σάκκαρη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Body Attack Sports Nutrition GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 61 της 24.2.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Bio-tec Biologische Naturverpackungen (BIOPLAST BIOPLASTICS FOR A BETTER LIFE)

(Υπόθεση T-2/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα BIOPLAST BIOPLASTICS FOR A BETTER LIFE - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα BIOPLAK - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 433/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Ern, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. Correa Rodríguez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και E. Śliwińska)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Bio-tec Biologische Naturverpackungen GmbH & Co. KG (Emmerich, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Οκτωβρίου 2019 (υπόθεση R 418/2019-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Laboratorios Ern και της Bio-tec Biologische Naturverpackungen.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Laboratorios Ern, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 68 της 2.3.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/50

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Rothenberger κατά EUIPO — Paper Point (ROBOX)

(Υπόθεση T-49/20) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ROBOX - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης OROBOX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Αυτοτελής υποκατηγορία προϊόντων - Συνεκτίμηση περιγραφικού στοιχείου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2020/C 433/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rothenberger AG (Kelkheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: V. von Bomhard και J. Fuhrmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Sakalaitė-Orlovskienė, J. Crespo Carrillo και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Paper Point S.n.c. di Daria Fabbroni e Simone Borghini (Arezzo, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Οκτωβρίου 2019 (υπόθεση R 210/2019-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Paper Point και Rothenberger.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Rothenberger AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 87 της 16.3.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Συμβουλίου και Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών

(Υπόθεση T-180/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση - Δήλωση της Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών σχετικά με τις συνέπειες της αποχωρήσεως του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση στους γενικούς εισαγγελείς του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2020/C 433/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eleanor Sharpston (Schoenfels, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: N. Forwood, J. Robb, barristers, και H. Mercer, QC)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και A. Sikora-Kalėda)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την μερική ακύρωση της Δήλωσης της Συνδιάσκεψης των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών σχετικά με τις συνέπειες της αποχωρήσεως του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση στους γενικούς εισαγγελείς του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 29ης Ιανουαρίου 2020.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Eleanor Sharpston φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών.

(1) EE C 201 της 15.6.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-184/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση - Επιστολή του Προέδρου του Δικαστηρίου με την οποία καλεί τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για τον διορισμό γενικού εισαγγελέα - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2020/C 433/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eleanor Sharpston (Schoenfels, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: N. Forwood, barrister)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram και Á. Almendros Manzano)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως η οποία περιέχεται στην επιστολή του Προέδρου του Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2020, η οποία απευθύνεται στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η οποία καλεί τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για τον διορισμό γενικού εισαγγελέα στη θέση την οποία κατέχει επί του παρόντος η προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Eleanor Sharpston φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 201 της 15.6.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Οκτωβρίου 2020 — Sharpston κατά Συμβουλίου και Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών

(Υπόθεση T-550/20) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση - Απόφαση των Αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών για τον διορισμό ενός γενικού εισαγγελέα - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Προδήλως απαράδεκτο)

(2020/C 433/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eleanor Sharpston (Schoenfels, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: N. Forwood, barrister, και J. Flynn, QC)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και A. Sikora-Kalėda)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την μερική ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2020/1251 των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της 2ας Σεπτεμβρίου 2020 για τον διορισμό τριών δικαστών και ενός γενικού εισαγγελέα στο Δικαστήριο (ΕΕ 2020, L 292, σ. 1), καθόσον αφορά τον διορισμό του Α. Ράντου στη θέση του γενικού εισαγγελέα του Δικαστηρίου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Η Eleanor Sharpston φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι Αντιπρόσωποι των κυβερνήσεων των κρατών μελών, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου στις υποθέσεις T-550/20 R, C-423/20 P(R) και C-424/20 P(R).

(1) EE C 348 της 10.10.2020.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/52

Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2020 — OD κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-575/20)

(2020/C 433/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: OD (εκπρόσωπος: V. Cukrov, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει πλήρως την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2020/1025 της Επιτροπής, της 13ης Ιουλίου 2020 σχετικά με τη δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 34 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου στις σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές στη Σλοβενία [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 4540] (ΕΕ 2020, L 226, σ. 5, στο εξής: εκτελεστική απόφαση), τόσο το άρθρο 1 αυτής, δυνάμει του οποίου η οδηγία 2014/25/ΕΕ εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε συμβάσεις που ανατίθενται από αναθέτοντες φορείς και προορίζονται να καταστήσουν δυνατή την παροχή των υπηρεσιών σιδηροδρομικών εμπορευματικών υπηρεσιών στο έδαφος της Σλοβενίας, όσο και το άρθρο της 2, βάσει του οποίου η ίδια απόφαση απευθύνεται στη Δημοκρατία της Σλοβενίας,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των εξόδων της προσφεύγουσας που αναλύονται στον κατάλογο εξόδων, εντός προθεσμίας 15 ημερών από την έκδοση της απόφασης, πλέον των νομίμων τόκων υπερημερίας, σε περίπτωση καθυστέρησης, από την παρέλευση της εν λόγω δεκαπενθήμερης προθεσμίας και εφεξής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη ουσιαστικής νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω εσφαλμένης ένδειξης του αποδέκτη:

—

Στο άρθρο 2 της προσβαλλόμενης απόφασης η καθής ανέφερε τη Δημοκρατία της Σλοβενίας ως αποδέκτη της ίδιας απόφασης, μολονότι η προσφεύγουσα είναι η μόνη που ενεπλάκη στη διαδικασία με την καθής και ζήτησε επίσης να αναφερθούν ως αποδέκτες της απόφασης η ίδια η προσφεύγουσα και η Δημοκρατία της Σλοβενίας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη τυπικής νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης:

—	Η καθής δεν κάλεσε την προσφεύγουσα να προσκομίσει τα αναγκαία συμπληρωματικά δεδομένα και έλαβε, απουσία αυτών, εσφαλμένη απόφαση, βάσει της οποίας η οικεία αγορά (προϊόντων) δεν περιλαμβάνει την οδική μεταφορά εμπορευμάτων, παραβιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα χρηστής διοίκησης,

—

η καθής δεν αιτιολόγησε επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφαση, όσον αφορά τον τρίτο, τέταρτο και πέμπτο λόγο προσφυγής, στο μέτρο που δεν διατύπωσε τη θέση της επί των προηγούμενων αποφάσεων που είναι ευνοϊκές για την προσφεύγουσα, παραβιάζοντας ουσιωδώς κατ’ αυτόν τον τρόπο τους διαδικαστικούς κανόνες.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ουσιαστική παρανομία της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω εσφαλμένου ορισμού της οικείας αγοράς (προϊόντων):

—

Η καθής, αντιφάσκοντας προς τις ίδιες της τις ενέργειες [παραδείγματος χάριν την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2017/132 της Επιτροπής της 24ης Ιανουαρίου 2017], οριοθέτησε την οικεία αγορά (προϊόντων) περιορίζοντάς την στην αγορά των σιδηροδρομικών μεταφορών, αντί να συμπεριλάβει την αγορά των σιδηροδρομικών, οδικών και αεροπορικών μεταφορών,

—

κατ’ αυτόν τον τρόπο, η καθής παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης και την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων, βλάπτοντας τα συμφέροντα της προσφεύγουσας, καθόσον στην ουσιωδώς παρόμοια περίπτωση που μνημονεύεται στο προηγούμενο σημείο αποφάσισε υπέρ του επενδυτή, ενώ απέρριψε την τότε προσφυγή της νυν προσφεύγουσας.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ουσιαστική παρανομία της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω εσφαλμένου ορισμού της γεωγραφικής αγοράς:

—

Η καθής περιόρισε άνευ λόγου τη γεωγραφική αγορά στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Σλοβενίας βάσει εσφαλμένης ερμηνείας του περιεχομένου της Ειδικής Ανακοίνωσης υπ’ αριθ. 8/2016 με τον τίτλο «Οι σιδηροδρομικές μεταφορές εμπορευμάτων στην ΕΕ δεν βρίσκονται ακόμη στη σωστή κατεύθυνση», που δημοσιεύτηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο, μη λαμβάνοντας υπόψη επιχειρήματα και αποδεικτικά στοιχεία της προσφεύγουσας κατά τα οποία αυτή εν τοις πράγμασι δραστηριοποιείται στη διεθνή αγορά.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ουσιαστική παρανομία της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω μη λήψης υπόψη όλων των δεικτών αξιολόγησης της κατάστασης της προσφεύγουσας:

—

Αξιολογώντας την κατάσταση της προσφεύγουσας, η καθής έλαβε αποκλειστικά υπόψη το μερίδιο αγοράς της προσφεύγουσας, μολονότι όφειλε να λάβει υπόψη και πολλούς άλλους δείκτες, όπως την πραγματική ή ενδεχόμενη ύπαρξη ανταγωνισμού, κατά την έννοια του άρθρου 34, παράγραφος 2, της οδηγίας 2014/25/ΕΕ· η καθής δεν έλαβε υπόψη το γεγονός εισόδου στην αγορά τεσσάρων νέων ανταγωνιστών, που προστέθηκαν στους τρεις προϋπάρχοντες, ούτε και το γεγονός ότι για αυτόν τον λόγο, στο μέλλον, το μερίδιο της προσφεύγουσας θα μειωθεί περαιτέρω,

—

η καθής, λαμβάνοντας αποκλειστικά υπόψη το μερίδιο αγοράς της προσφεύγουσας, έκρινε εσφαλμένως ότι το μερίδιο αυτό (85,21 %) είναι υπερβολικά υψηλό για να θεωρηθεί ότι η αγορά είναι ανοιχτή στον ανταγωνισμό, μολονότι η ίδια είχε διαπιστώσει με τα προηγούμενες ενέργειές της ότι μερίδια αγοράς ύψους 86,7 % και 73,6 % δεν είναι υπερβολικά υψηλά αν ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες (Απόφαση 2007/706/ΕΚ της Επιτροπής της 29ης Οκτωβρίου 2007 και απόφαση 2006/422/ΕΚ της Επιτροπής της 29ης Οκτωβρίου 2007).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/53

Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2020 — Evropská vodní doprava-sped. κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-576/20)

(2020/C 433/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Evropská vodní doprava-sped. s. r. o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία), Konakl s. r. o. (Klíčany, Τσεχική Δημοκρατία), Eurex AD s. r. o. (Děčín, Τσεχική Δημοκρατία), Ladislav Říha (Heřmanov, Τσεχική Δημοκρατία), Vladimír Hurych (Ústí nad Labem, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: A. Verny, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1054 (1) για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 561/2006 και (ΕΕ) 165/2014, οι οποίοι εκδόθηκαν βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957 (2), με την οποία τροποποιήθηκε η οδηγία 96/71/ΕΚ (3) για την απόσπαση εργαζομένων,

—	να ακυρώσει τον κανονισμό(ΕΕ) 2020/1055 (4) για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 1071/2009, (ΕΚ) 1072/2009 και (ΕΕ) 1024/2012, οι οποίοι εκδόθηκαν βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957, με την οποία τροποποιήθηκε η οδηγία 96/71/ΕΚ για την απόσπαση εργαζομένων,

—	να ακυρώσει την οδηγία (ΕΕ) 2020/1057 (5) για την εφαρμογή των οδηγιών 96/71/ΕΚ και 2014/67/ΕΕ και για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/22/ΕΚ (6), η οποία εκδόθηκε βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957, με την οποία τροποποιήθηκε η οδηγία 96/71/ΕΚ για την απόσπαση εργαζομένων,

—	να συνεκδικάσει, εφόσον τούτο κριθεί παραδεκτό, την παρούσα υπόθεση με τις υποθέσεις C-626/18 και C-620/18 προς έκδοση κοινής αποφάσεως, κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 68 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους.

Όπως προκύπτει από τα τρία πρώτα αιτήματα που περιλαμβάνονται στο δικόγραφο, κύριο αντικείμενο της προσφυγής, η οποία ασκήθηκε εμπροθέσμως, είναι οι νομοθετικοί κανόνες που θέσπισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ένωσης βάσει της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957, που τροποποίησε την οδηγία 96/71/ΕΚ για την απόσπαση των εργαζομένων, κανόνες οι οποίοι συνεπάγονται δυσμενή διάκριση σε βάρος των προσφευγόντων και θίγουν την ανταγωνιστική θέση τους.

Το περιεχόμενο των προαναφερθέντων νομοθετικών κανόνων ευνοεί ουσιωδώς τον τομέα των οδικών μεταφορών, υπό τη μορφή του γνωστού ως «πακέτου οδικών μεταφορών», σε σχέση με τους δεσμευτικούς κανόνες που εξακολουθούν να έχουν εφαρμογή επί των προσφευγόντων δυνάμει της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957.

Επικουρικώς, οι προσφεύγοντες, όπως και η Δημοκρατία της Πολωνίας στην υπόθεση C-626/18 και η Δημοκρατία της Ουγγαρίας στην υπόθεση C-620/18, ζητούν τη μερική ακύρωση ή, εν ανάγκη, την ακύρωση του συνόλου της οδηγίας (ΕΕ) 2018/957, δεδομένου ότι η οδηγία αυτή αποτελεί τη βάση της προαναφερθείσας δυσμενούς διακρίσεως σε βάρος του τομέα των υπηρεσιών στον οποίο δραστηριοποιούνται οι προσφεύγοντες.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2020/1054 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2020, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006, όσον αφορά ελάχιστες απαιτήσεις ως προς τα ανώτατα όρια για τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο οδήγησης, κατώτατα όρια για τα διαλείμματα και περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης, καθώς και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 165/2014, όσον αφορά τον εντοπισμό μέσω ταχογράφων (ΕΕ 2020, L 249, σ. 1).

(2) Οδηγία (ΕΕ) 2018/957 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2018, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/71/ΕΚ σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (ΕΕ 2018, L 173, σ. 16).

(3) Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (ΕΕ 1997, L 18, σ. 1).

(4) Κανονισμός (EE) 2020/1055 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2020, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1071/2009, (ΕΚ) αριθ. 1072/2009 και (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 με στόχο την προσαρμογή τους στις εξελίξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών (ΕΕ 2020, L 249, σ. 17).

(5) Οδηγία (ΕΕ) 2020/1057 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2020, για τη θέσπιση ειδικών κανόνων σχετικά με την οδηγία 96/71/ΕΚ και την οδηγία 2014/67/ΕΕ για την απόσπαση οδηγών στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/22/ΕΚ, όσον αφορά τις απαιτήσεις επιβολής, και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 (ΕΕ 2020, L 249, σ. 49).

(6) Οδηγία 2006/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για καθορισμό ελάχιστων προϋποθέσεων για την εφαρμογή των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου σχετικά με την κοινωνική νομοθεσία όσον αφορά δραστηριότητες οδικών μεταφορών και για την κατάργηση της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 102, σ. 35).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/55

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 — MN κατά Europol

(Υπόθεση T-586/20)

(2020/C 433/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: MN (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Europol)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 6ης Μαρτίου 2020 περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου του προσφεύγοντος-ενάγοντος·

—	να υποχρεώσει τον Europol να του καταβάλει ποσό ύψους 25 000 ευρώ ως αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων λόγω της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	να καταδικάσει τον Europol στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας του κριτηρίου που χρησιμοποιήθηκε προς δικαιολόγηση της μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου του προσφεύγοντος-ενάγοντος, καθόσον δεν καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό του συμφέροντος της υπηρεσίας.

2.	Ο δεύτερος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, αφορά πλείονες περιπτώσεις πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως τις οποίες ενέχει, κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, η προσβαλλόμενη απόφαση.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/55

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 — MO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-587/20)

(2020/C 433/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: MO (εκπρόσωπος: A. Guillerme, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 19ης Νοεμβρίου 2019 περί εκ νέου τοποθέτησης της MO στη μονάδα μετάφρασης της ρουμανικής γλώσσας·

—	να ακυρώσει την έκθεση αξιολόγησης της προσφεύγουσας-ενάγουσας για το έτος 2019·

—	να διαπιστώσει την παράνομη συμπεριφορά της διοίκησης έναντι της προσφεύγουσας-ενάγουσας από το έτος 2016 και να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στην καταβολή αποζημίωσης ύψους 277 371,36 ευρώ για τη ζημία που υπέστη·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος, κατά το μέρος που αφορά την ακύρωση της απόφασης για την εκ νέου τοποθέτηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας στη μονάδα μετάφρασης της ρουμανικής γλώσσας, αντλείται από προσβολή του δικαιώματος αρωγής. Ο λόγος αυτός διακρίνεται σε δύο σκέλη.

—	Το πρώτο σκέλος αντλείται από το ότι η απόφαση για την εκ νέου τοποθέτηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας δεν ενεργείται ούτε προς το συμφέρον της υπηρεσίας ούτε προς το συμφέρον της προσφεύγουσας-ενάγουσας ούτε τηρεί την αρχή της ισοτιμίας των θέσεων εργασίας·

—	Το δεύτερο σκέλος αντλείται από προσβολή του δικαιώματος ακρόασης πριν από την έκδοση της απόφασης για την εκ νέου τοποθέτηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

Ο δεύτερος λόγος, κατά το μέρος που αφορά την ακύρωση της απόφασης για την εκ νέου τοποθέτηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας στη μονάδα μετάφρασης της ρουμανικής γλώσσας, αντλείται από προσβολή του δικαιώματος ακρόασης. Ο λόγος αυτός διακρίνεται σε δύο σκέλη.

—	Το πρώτο σκέλος αντλείται από προσβολή του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης καθόσον δεν κοινοποιήθηκαν στην προσφεύγουσα-ενάγουσα τα αναγκαία στοιχεία ώστε να μπορέσει να αμυνθεί λυσιτελώς·

—	Το δεύτερο σκέλος αντλείται από πλάνη περί τα πράγματα και από πρόδηλη πλάνη εκτίμησης τις οποίες ενέχει η έκθεση αξιολόγησης της προσφεύγουσας-ενάγουσας για το έτος 2019.

Ο τρίτος λόγος, κατά το μέρος που αφορά την αποκατάσταση της ζημίας που αποτιμήθηκε σε 277 371,36 ευρώ, με την επιφύλαξη κάθε αύξησης ή μείωσης που μπορεί να επέλθει στο πλαίσιο της δίκης, αντλείται από την παράνομη συμπεριφορά και τις παράνομες αποφάσεις του Συμβουλίου. Ο λόγος αυτός διακρίνεται σε πέντε σκέλη.

—	Το πρώτο σκέλος αντλείται από την παράνομη συμπεριφορά της διοίκησης τόσο κατά τη διάρκεια της διοικητικής έρευνας όσο και μετά από αυτήν όσον αφορά περιστατικά παρενόχλησης εις βάρος της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	Το δεύτερο σκέλος αντλείται από τον παράνομο χαρακτήρα της απόφασης για την εκ νέου τοποθέτηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας που αποτελεί την αιτία της ζημίας της οποίας την αποκατάσταση ζητεί η προσφεύγουσα-ενάγουσα·

—	Το τρίτο σκέλος αντλείται από τη μη πιστοποίηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας επ’ ευκαιρία της μεταρρύθμισης του ΚΥΚ το 2014·

—	Το τέταρτο σκέλος αντλείται από παραβίαση των ιατρικών δεδομένων της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	Το πέμπτο σκέλος αντλείται από τον παράνομο χαρακτήρα της έκθεσης αξιολόγησης για το 2019.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/56

Προσφυγή-αγωγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2020 — JD κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-608/20)

(2020/C 433/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: JD (εκπρόσωπος: H. Hansen, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση i) με την οποία ζητείται από τον προσφεύγοντα να υπογράψει προσάρτημα στη σύμβαση εργασίας του για την παραίτησή του από ορισμένες εγγυημένες παροχές και ii) βάσει της οποίας δεν του επιτρέπεται να αναλάβει καθήκοντα στην καθής-εναγόμενη (στο εξής: καθής) αν δεν υπογράψει προηγουμένως το εν λόγω προσάρτημα, το οποίο περιλήφθηκε α) σε έγγραφο της καθής προς τον προσφεύγοντα της 20ής Ιανουαρίου 2020, το οποίο όμως του εστάλη με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μόλις στις 23 Ιανουαρίου 2020, β) σε ανταλλαγή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ της καθής και του προσφεύγοντος κατά το διάστημα από τις 29 Ιανουαρίου 2020 έως τις 7 Φεβρουαρίου 2020, και γ) σε έγγραφο της 3ης Μαρτίου 2020 που απηύθυνε η καθής στον προσφεύγοντα·

—

να ακυρώσει την απόφαση που εκδόθηκε κατόπιν διοικητικής επανεξέτασης της υπόθεσης, η οποία επικυρώνει την αρχική απόφαση και η οποία περιλήφθηκε στο από 18 Ιουνίου 2020 έγγραφο που απηύθυνε η καθής στον δικηγόρο του προσφεύγοντος, το οποίο όμως εστάλη με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μόλις στις 19 Ιουνίου 2020·

—	κατά συνέπεια, να υποχρεώσει την καθής να ανακαλέσει το από 20 Ιανουαρίου 2020 έγγραφό της, το από 18 Ιουνίου 2020 έγγραφό της και τη σχετική απαίτησή της από τον προσφεύγοντα να υπογράψει το επίμαχο προσάρτημα ως προϋπόθεση για την ανάληψη καθηκόντων·

—

να διορθώσει το από 10 Ιανουαρίου 2020 ιατρικό πιστοποιητικό που εξέδωσε ο υπηρεσιακός ιατρός της καθής και που εστάλη στον προσφεύγοντα με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την ίδια ημέρα, καθόσον δεν έπρεπε να έχει συμπεριλάβει ρήτρα κατά την οποία υπάρχει προϋφιστάμενη πάθηση που ενδέχεται, όπως υποστηρίζει, να οδηγήσει μελλοντικά σε αναπηρία·

—

και να υποχρεώσει, καταρχήν, την καθής να παράσχει στον προσφεύγοντα πραγματική δυνατότητα να αναλάβει καθήκοντα στην ΕΤΕπ, με αποδοχές και παροχές οφειλόμενες αναδρομικώς από την ημερομηνία ανάληψης καθηκόντων, ήτοι από την 1η Φεβρουαρίου 2020, ή, επικουρικώς, να επιδικάσει αποζημίωση ως ακολούθως:

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ως αποζημίωση ποσό ίσο με τους μισθούς τεσσάρων ετών, ήτοι ποσό ύψους 367 499,52 ευρώ·

—

εν πάση περιπτώσει, να διατάξει να καταβληθούν ως αποζημίωση τα ακόλουθα ποσά:

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 20 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης·

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 2 104,19 ευρώ ως αποζημίωση για έξοδα μετακόμισης·

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 15 312,48 ευρώ έναντι της μη καταβληθείσας αποζημίωσης εγκατάστασης·

—

εν πάση περιπτώσει, να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό ύψους 15 000 ευρώ ως αποζημίωση για τα νομικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε σχετικά με συμβουλευτικές υπηρεσίες που του παρασχέθηκαν πριν από την κίνηση της παρούσας διαδικασίας, κατά το μέρος που τα εν λόγω έξοδα δεν περιλαμβάνονται στα καταβλητέα σε αυτόν δικαστικά έξοδα, ενώ, ταυτόχρονα, επιφυλάσσεται ρητώς του δικαιώματός του να αυξήσει, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, το ποσό της αποζημίωσης την οποία αιτείται·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων και

—	να επιφυλαχθεί επί παντός άλλου νομίμου δικαιώματος του προσφεύγοντος.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του (στο εξής: προσφυγή), ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το από 10 Ιανουαρίου 2020 ιατρικό πιστοποιητικό του υπηρεσιακού ιατρού της καθής περιείχε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα του προσφεύγοντος τα οποία δεν ήταν απαραίτητο να περιληφθούν σε αυτό υπό το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση κανόνα δικαίου σε σχέση με την εφαρμογή των Συνθηκών.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι δεν υφίστατο νομική βάση για τον αποκλεισμό του προσφεύγοντος από παροχές ή από ασφαλιστική κάλυψη·

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει περαιτέρω ότι η καθής ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 6-1 του κανονισμού περί του καθεστώτος συνταξιοδότησης των εργαζομένων της ΕΤΕπ, καθόσον στηρίχθηκε σε επιχείρημα το οποίο βασίζεται στο άρθρο 32 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Επιπλέον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η ερμηνεία του άρθρου 6-1 του κανονισμού περί του καθεστώτος συνταξιοδότησης των εργαζομένων της ΕΤΕπ στην οποία προέβη η καθής έρχεται σε αντίθεση προς i) το ιστορικό θεσπίσεώς του και ii) τα όσα έχει ανακοινώσει η καθής στο προσωπικό της.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση κανόνα δικαίου σε σχέση με την εφαρμογή των Συνθηκών.

–	Με τον λόγο αυτό, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι δεν υφίστατο νομική βάση για την επιβολής σε αυτόν, εκ μέρους της καθής, της υποχρέωσης να υπογράψει προσάρτημα στη σύμβαση εργασίας του, βάσει του οποίου παραιτείται από ορισμένα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των Συνθηκών και, ιδίως, παράβαση πλειόνων διατάξεων του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η συμπεριφορά της καθής συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος του και παράβαση του άρθρου 21, παράγραφος 1, και του άρθρου 34, παράγραφος 1, του Χάρτη·

—	Προβάλλεται προσβολή των κατ’ άρθρο 41 του Χάρτη δικονομικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος και του κατ’ άρθρο 42 του Χάρτη δικαιώματός του προσβάσεως στα έγγραφα·

—	Επιπλέον, προβάλλεται προσβολή των κατά τον Χάρτη δικαιωμάτων του προσφεύγοντος πραγματικής προσφυγής και δίκαιης δίκης.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.

–	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η ιατρική αξιολόγηση που προηγείται της πρόσληψης πρέπει να γίνεται με φυσική παρουσία του εξεταζομένου, πράγμα που δεν συνέβη στην προκειμένη περίπτωση.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται πρόσθετη παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.

–	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη επικυρωτική απόφαση λήφθηκε από πρόσωπα φερόμενα να ενεργούν βάσει εκχώρησης από τον πρόεδρο της ΕΤΕπ των εξουσιών του για επανεξέταση της υπόθεσης, ενώ δεν υφίστατο νομική βάση προς τούτο·

–

Επικουρικώς, αν υποτεθεί ότι ο πρόεδρος της ΕΤΕπ είχε τη δυνατότητα να εκχωρήσει νομίμως τις εξουσίες του για επανεξέταση της υπόθεσης, η προσβαλλόμενη επικυρωτική απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι ελήφθη από πρόσωπα τα οποία τελούσαν σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων και, ως εκ τούτου, δεν ήταν αμερόληπτα. Προβάλλεται, κατά συνέπεια, παραβίαση της αρχής χρηστής διοικήσεως και μη τήρηση των απαιτήσεων που απορρέουν από το άρθρο 41 του Χάρτη.

Με τον έβδομο λόγο ο προσφεύγων αναφέρεται στα αποτελέσματα που επιδιώκονται με την άσκηση της προσφυγής.

–	Ο προσφεύγων ζητεί, ως κύριο αίτημά του, την εκπλήρωση της σύμβασής του, ήτοι να του επιτραπεί να αναλάβει καθήκοντα στην καθής με αναδρομική καταβολή του μισθού του·

–	Επικουρικώς, ο προσφεύγων ζητεί να του επιδικαστεί αποζημίωση ίση με τον μισθό που αντιστοιχεί στο συμφωνηθέν μεταξύ των συμβαλλομένων μερών χρονικό διάστημα·

–	Εν πάση περιπτώσει, ήτοι ανεξαρτήτως του αν το Γενικό Δικαστήριο κάνει δεκτό το κύριο αίτημά του ή το επικουρικώς προβαλλόμενο αίτημά του, ο προσφεύγων ζητεί να του επιδικαστεί αποζημίωση για πλείονες ζημίες τις οποίες υπέστη εξαιτίας της συμπεριφοράς της καθής και των μη σύννομων αποφάσεών της.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/58

Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2020 — Casino, Guichard-Perrachon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-614/20)

(2020/C 433/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Casino, Guichard-Perrachon (Saint-Étienne, Γαλλία) (εκπρόσωποι: O. de Juvigny, A. Sunderland, I. Simic και G. Aubron, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση C(2020) 5192 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 23ης Ιουλίου 2020,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα λόγο ακυρώσεως, που αντλείται από έλλειψη νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, στο μέτρο που αυτή εκδόθηκε βάσει εγγράφων που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή από προγενέστερες επιθεωρήσεις που διεξήγαγε βάσει παράνομων αποφάσεων, κατά των οποίων κατατέθηκαν προσφυγές στις υποθέσεις T-249/17, Casino, Guichard-Perrachon κατά Επιτροπής, και T-538/19, Casino, Guichard-Perrachon κατά Επιτροπής.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/59

Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — FZ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-618/20)

(2020/C 433/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: FZ και 17 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής περί εκδόσεως του εκκαθαριστικού σημειώματος μισθοδοσίας των προσφευγόντων για τον μήνα Δεκέμβριο του 2019 καθόσον σε αυτό εφαρμόζονται, για πρώτη φορά, νέοι διορθωτικοί συντελεστές επί των αποδοχών τους, με αναδρομική ισχύ από 1ης Απριλίου και από 1ης Ιουλίου 2019·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν παράβαση των άρθρων 64 και 65 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως όσον αφορά την ισοδυναμία της αγοραστικής δυνάμεως και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Οι προσφεύγοντες φρονούν ότι, προκειμένου να καθορίσει τον διορθωτικό συντελεστή που εφαρμόζεται στις αποδοχές των υπηρετούντων σε θέσεις εκτός Ένωσης προσφευγόντων, η Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Eurostat) πρέπει να προβεί στη συλλογή στοιχείων ειδικώς για τον τόπο όπου υπηρετούν οι προσφεύγοντες, σύμφωνα με τους όρους εφαρμογής των άρθρων 64 και 65 του ΚΥΚ, οι οποίοι καθορίζονται στο παράρτημα XI του ΚΥΚ.

Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν επίσης ότι οι συντελεστές, οι οποίοι καθορίσθηκαν στο πλαίσιο διεθνούς συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ της Eurostat, του ΟΟΣΑ και του ΟΗΕ, υπέστησαν σημαντική μείωση μεταξύ Ιανουαρίου του 2018 και Ιανουαρίου του 2019 από 239,7 σε 94,0 μολονότι, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, οι συντελεστές που εφαρμόζονται στις αποδοχές του προσωπικού του ΟΗΕ αυξήθηκαν προκειμένου να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός. Το φράγκο Κονγκό (CDF) υπέστη, κατά το έτος 2017, μεγάλη υποτίμηση έναντι του δολαρίου (USD) και του ευρώ, η οποία συνοδεύτηκε από σημαντικό πληθωρισμό που είχε ως συνέπεια την ουσιώδη αύξηση των τιμών σε USD, κατά τις αναλύσεις του ΔΝΤ.

Κατά τους προσφεύγοντες, η καθής δεν εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο οι ισχύοντες συντελεστές λαμβάνουν υπόψη τα ουσιώδη αυτά στοιχεία.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/60

Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — FJ κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-619/20)

(2020/C 433/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: FJ και πέντε άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το εκκαθαριστικό σημείωμα μισθοδοσίας των προσφευγόντων για τον μήνα Δεκέμβριο του 2019 καθόσον σε αυτό εφαρμόζονται, για πρώτη φορά, νέοι διορθωτικοί συντελεστές επί των αποδοχών τους, με αναδρομική ισχύ από 1ης Απριλίου και από 1ης Ιουλίου 2019·

—	να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/60

Προσφυγή της 5ης Οκτωβρίου 2020 — Les Mousquetaires και ITM Entreprises κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-625/20)

(2020/C 433/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Les Mousquetaires (Παρίσι, Γαλλία), ITM Entreprises (Παρίσι) (εκπρόσωποι: N. Jalabert-Doury και K. Mebarek, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 23ης Ιουλίου 2020 σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου (Υπόθεση AT.40466 — Alliance Casino και Intermarché),

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ένα λόγο ακυρώσεως, που αντλείται από προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101 και 102 ΣΛΕΕ] (EE 2003, L 1, σ. 1) και από έλλειψη νόμιμης βάσης, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιβάλλει στις προσφεύγουσες να ταυτοποιήσει συσκέψεις και να κοινοποιήσει εκ νέου στοιχεία που εξετάστηκαν ήδη από την Επιτροπή και στη συνέχεια ακυρώθηκαν από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/61

Προσφυγή της 15ης Οκτωβρίου 2020 — Delifruit κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-629/20)

(2020/C 433/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Delifruit, SA (Guayaquil, Ισημερινός) (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, P. Sellar και S. Saez Moreno, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—	να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη πράξη, όπως τροποποιήθηκε με το διορθωτικό στον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1085 της Επιτροπής, στο μέτρο που καθορίζει τα ανώτατα όρια καταλοίπων της ουσίας chlorpyrifos (χλωροπυριφός) στις μπανάνες σε 0,01 mg/kg, και,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1085 της Επιτροπής της 23ης Ιουλίου 2020 για την τροποποίηση των παραρτημάτων II και V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 396/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα ανώτατα όρια καταλοίπων για τις ουσίες chlorpyrifos και chlorpyrifos-methyl μέσα ή πάνω σε ορισμένα προϊόντα (1), όπως τροποποιήθηκε με το το διορθωτικό στον κανονισμό (ΕΕ) 2020/1085 της Επιτροπής (2).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως διότι δεν έλαβε υπόψη ένα κρίσιμο παράγοντα (μια σημαντική μελέτη που αποδεικνύει εσφαλμένο έναν από τους φερόμενους λόγους του καθορισμού του ανώτατου ορίου καταλοίπων) κατά την εκτίμησή της βάσει της οποίας εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, και, για τον λόγο αυτό, παρέβη επίσης το άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχεία α' και στ' του κανονισμού 396/2005 το οποίο επιτάσσει να ληφθούν υπόψη όλα τα κρίσιμα και διαθέσιμα στοιχεία.

(1) ΕΕ 2020, L 239, σ. 7.

(2) ΕΕ 2020, L 245, σ. 31.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/62

Προσφυγή-αγωγή της 15ης Οκτωβρίου 2020 — JP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-638/20)

(2020/C 433/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: JP (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Champetier, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 17ης Ιουλίου 2019 βάσει της οποίας το όνομα του προσφεύγοντος-ενάγοντος δεν ενεγράφη στον κατάλογο επιτυχόντων του διαγωνισμού EPSO/AD/363/18 — Διοικητικοί υπάλληλοι (AD7), καθώς και την απόφαση της 10ης Δεκεμβρίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση επανεξετάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 7ης Ιουλίου 2020 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος της 5ης Μαρτίου 2020·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να αποκαταστήσει τη βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων· και

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται, πρώτον, παραβίαση της αρχής κατά την οποία τα μέλη της επιτροπής επιλογής πρέπει να διαθέτουν τις αναγκαίες ικανότητες προκειμένου να αξιολογήσουν αντικειμενικά την επίδοση και τα επαγγελματικά προσόντα του υποψηφίου στο πλαίσιο της συνεντεύξεως σχετικά με το αντικείμενο, δεύτερον, παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, και, τέλος, παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής κατά την οποία η σύνθεση της επιτροπής επιλογής πρέπει να είναι αρκούντως σταθερή.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πολλαπλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/62

Προσφυγή της 22ας Οκτωβρίου 2020 — TIB Chemicals κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-639/20)

(2020/C 433/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TIB Chemicals AG (Mannheim, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Fischer, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

τη μερική ακύρωση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/1182 (1) της Επιτροπής της 19ης Μαΐου 2020, στο μέτρο που αφορά την ουσία διλαουρικό διοκτυλοκασσίτερο· [1] διοκτυλοκασσιτεράνιο, δις(κοκοακυλοξυ) παράγωγα [2] και στο μέτρο που τροποποιεί το παράρτημα VI του κανονισμού 1272/2008 (2) περιλαμβάνοντας την ουσία αυτή μαζί με τα σχετικά στοιχεία ταξινόμησης και επισήμανσης στον πίνακα 3 του μέρους 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008, και

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των εξόδων και δαπανών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβαίνει το άρθρο 37, παράγραφοι 1 και 5, σε συνδυασμό με το μέρος 2 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008, καθόσον δεν εξετάσθηκαν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την ουσία οι οποίες περιλαμβάνονταν στον φάκελο καταχώρισης REACH. Τούτο συνιστά πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβαίνει τα άρθρα 5, 9, 36 και 37 σε συνδυασμό με το μέρος 1 (τμήμα 1.1.1.3) και μέρος 3 (Τμήματα 3.7.2.2 και 3.7.2.3) του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008, καθόσον δεν έγινε κατάλληλη διερεύνηση, αξιολόγηση και εξέταση των διαθέσιμων σχετικών πληροφοριών σύμφωνα με έγκυρες επιστημονικές αρχές.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός παραβαίνει τα άρθρα 5, 36 και 37 σε συνδυασμό με το μέρος 1 (τμήμα1.1.1.3) και το μέρος 3 (τμήματα 3.7.2.2 και 3.7.2.3) του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008, καθόσον η σύγκριση ουσιών που εφαρμόσθηκε δεν στηρίχθηκε σε έγκυρη επιστημονική βάση και η Επιτροπή έσφαλε κατά την αξιολόγηση των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 36, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και του άρθρου 37, παράγραφος 5, σε συνδυασμό με το τμήμα 3.7 του τμήματος 3 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008, καθόσον η Επιτροπή δεν μπορούσε να παρουσιάσει σαφές επιστημονικές αποδείξεις περί του ότι η επίμαχη ουσία πληροί τα κριτήρια ταξινόμησής της ως τοξικής για την αναπαραγωγή (κατηγορία 1B) και STOT RE1.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον η ταξινόμηση της επίμαχης ουσίας δεν ήταν ούτε σκόπιμη ούτε απαραίτητη. Ειδικότερα, δεν δόθηκε στην προσφεύγουσα η δυνατότητα απαλλαγής.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι με την έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 37, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 και προσέβαλε το δικαίωμα των αιτούντων στη χρηστή διοίκηση και το δικαίωμα ακρόασης της προσφεύγουσας. Ειδικότερα, δεν δόθηκε επαρκώς στην προσφεύγουσα η δυνατότητα να υποβάλει χρήσιμες παρατηρήσεις επί της γνώμης της RAC, προκειμένου να αποδείξει ότι η γνώμη αυτή ήταν εσφαλμένη από επιστημονικής απόψεως.

7.	Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό χωρίς να προηγηθεί διενέργεια και τεκμηρίωση εκτίμησης επιπτώσεων, η Επιτροπή αθέτησε τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει βάσει της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

(1) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2020/1182 της Επιτροπής της 19ης Μαΐου 2020 για την τροποποίηση του μέρους 3 του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο (ΕΕ 2020, L 261, σ. 2).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/EΟΚ και 1999/45/EΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ 2008, L 353, σ. 1).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/64

Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2020 — NG κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-646/20)

(2020/C 433/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: NG και 17 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: R. Martens, δικηγόρος)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, στο σύνολό του, το άρθρο 1, παράγραφος 6, στοιχεία γ' και δ', του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1054 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2020, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 561/2006, όσον αφορά ελάχιστες απαιτήσεις ως προς τα ανώτατα όρια για τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο οδήγησης, κατώτατα όρια για τα διαλείμματα και περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης, καθώς και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 165/2014, όσον αφορά τον εντοπισμό μέσω ταχογράφων;

—	να καταδικάσει τους καθών στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των εξόδων ως προς τα οποία διατυπώθηκε επιφύλαξη στο πλαίσιο διαδικασίας αναστολής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 2, του άρθρου 4, παράγραφος 2, και του άρθρου 9 ΣΕΕ, των άρθρων 18 και 95 ΣΛΕΕ, του άρθρου 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης διακρίσεων, ως γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ και την αρχή της αναλογικότητας, ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, λόγω ουσιαστικής έμμεσης διάκρισης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 26 και 56 ΣΛΕΕ, του άρθρου 16 και του άρθρου 52, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 4, ΣΕΕ την αρχή της αναλογικότητας, ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, λόγω μη νόμιμου περιορισμού της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της επιχειρηματικής ελευθερίας.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ, των άρθρων 11 και 191 ΣΛΕΕ και του άρθρου 37 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω αντίθεσης προς τη διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, του άρθρου 5 του Πρωτοκόλλου 2 ΣΛΕΕ, της Διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου και της υποχρέωσης αιτιολόγησης, λόγω έλλειψης λεπτομερούς αιτιολόγησης και λόγω μη διενέργειας εκτιμήσεων επιπτώσεων.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 91 και 94 ΣΛΕΕ και του άρθρου 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το θεμελιώδες δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ως γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης, λόγω σοβαρού επηρεασμού του βιοτικού επιπέδου και του επιπέδου απασχόλησης και λόγω παράνομης επέμβασης στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/65

Αγωγή της 27ης Οκτωβρίου 2020 — Κοινή επιχείρηση Clean Sky 2 κατά NG

(Υπόθεση T-649/20)

(2020/C 433/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Κοινή επιχείρηση Clean Sky 2 (εκπρόσωποι: M. Velardo, δικηγόρος και B. Mastantuono)

Εναγόμενος: NG

Αιτήματα

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει τον εναγόμενο να καταβάλει στην κοινή επιχείρηση Clean Sky 2 το ποσό των 168 062,23 ευρώ βάσει της συμβάσεως επιχορηγήσεως αριθ. 632420 «FIMAC, FAST impact cross-analysis methodology for Composite leading edge Structures» στο πλαίσιο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσαυξημένο με τόκους υπολογιζόμενους με το επιτόκιο 3,5 % που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης από τις 13 Ιουλίου 2019 έως την ημερομηνία της πραγματικής πληρωμής,

—	να καταδικάσει τον εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής της, η ενάγουσα προβάλλει τον ακόλουθο λόγο:

Ο εναγόμενος παρέβη τις συμβατικές υποχρεώσεις του, καθόσον δεν επέστρεψε το ποσό που σχετίζεται με τις δαπάνες προσωπικού οι οποίες θεωρήθηκαν μη επιλέξιμες για χρηματοδότηση. Κατά συνέπεια, η ενάγουσα εξέδωσε, στις 12 Ιουλίου 2019, χρεωστικό σημείωμα για ποσό ύψους 168 062,23 ευρώ, το οποίο είχε ήδη καταβληθεί στην εταιρία Alpha Consulting Service Srl, η οποία έχει διαγραφεί από το εμπορικό μητρώο. Συγκεκριμένα, κατά το ιταλικό δίκαιο ο εναγόμενος είναι υπεύθυνος για την παράβαση των συμβατικών υποχρεώσεων της εταιρίας Alpha Consulting Service Srl, καθόσον ενήργησε ως συνεργάτης και εκκαθαριστής καθώς και εκπρόσωπος της εταιρίας Alpha Consulting Service Srl, η οποία έχει διαγραφεί από το εμπορικό μητρώο. Οι αντιρρήσεις που προέβαλε η εταιρία μετά την έκδοση του χρεωστικού σημειώματος είναι γενικές και ελλιπείς, δεν τεκμηριώνονται με αποδεικτικά στοιχεία και, συνακόλουθα, φαίνονται εντελώς αβάσιμες. Κατά συνέπεια, η ενάγουσα δικαιούται να ζητήσει την ανάκτηση και την αποπληρωμή του καταβληθέντος ποσού, προσαυξημένου με τόκους υπερημερίας.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/65

Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2020 — Mylan Ireland κατά EMA

(Υπόθεση T-653/20)

(2020/C 433/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mylan Ireland Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: O. Swens, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι η ένσταση έλλειψης νομιμότητας που προέβαλε η προσφεύγουσα κατά του πορίσματος της CHMP ότι η Sanofi έχει καθεστώς νέας δραστικής ουσίας, όπως παρατίθεται στην απόφαση της 26ης Αυγούστου 2013 περί χορήγησης άδειας κυκλοφορίας για το φάρμακο «AubagioTM — Τεριφλουνομίδη», είναι παραδεκτή και βάσιμη·

—	να ακυρώσει την απόφαση του EMA, της 18ης Αυγούστου 2020, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της Mylan για άδεια κυκλοφορίας γενόσημης εκδοχής του φαρμάκου AubagioTM· και

—	να καταδικάσει τον EMA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, δεδομένου ότι η ένσταση έλλειψης νομιμότητας είναι βάσιμη, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι νομικώς ορθή διότι ο EMA υπέπεσε σε πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο και παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης και το καθήκον να διενεργήσει προσεκτική και διεξοδική αξιολόγηση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως αμφισβητείται επίσης η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον το καθεστώς της «νέας δραστικής ουσίας» έπρεπε να έχει εξεταστεί εκ νέου κατόπιν της υποβολής των αντιρρήσεων της Mylan, οι οποίες προβλήθηκαν κατά το στάδιο της αίτησης. Συνεπώς, ο EMA φέρεται να μην εκτέλεσε τα καθήκοντά του προσηκόντως, συγκεκριμένα δε το καθήκον του να διενεργήσει αποτελεσματική και προσεκτική αξιολόγηση και να αιτιολογήσει την απόφασή του βάσει του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, γεγονός το οποίο με τη σειρά του καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση παράνομη.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/66

Προσφυγή της 30ής Οκτωβρίου 2020 — Ryanair κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-657/20)

(2020/C 433/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: F. Laprévote, V. Blanc, E. Vahida, S. Rating και Ι. Μεταξάς-Μαραγκίδης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 9ης Ιουνίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57410 COVID — Recapitalisation of Finnair (1), και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Η προσφεύγουσα ζήτησε επίσης να εκδικασθεί η προσφυγή της με την ταχεία διαδικασία του άρθρου 23α του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ, εφάρμοσε ατελώς το Προσωρινό Πλαίσιο και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον έκρινε ότι με την ενίσχυση αντιμετωπίζεται μια σοβαρή διατάραξη της φινλαδικής οικονομίας, καθόσον παρέβη την υποχρέωση να σταθμίσει τα ευεργετικά αποτελέσματα της ενίσχυσης έναντι των δυσμενών της επιπτώσεων στους όρους των συναλλαγών και στη διατήρηση ανόθευτου ανταγωνισμού (ήτοι το «κριτήριο της σταθμίσεως») και καθόσον διαπίστωσε ότι η Finnair δεν είχε σημαντική ισχύ στην αγορά.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι Επιτροπή παρέβη συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και παραβίασε τις γενικές αρχές του Ευρωπαϊκού δικαίου της Ένωσης σε σχέση με την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, την ελεύθερη παροχή των υπηρεσιών και την ελευθερία εγκαταστάσεως, στις οποίες στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η απελευθέρωση της αγοράς αεροπορικών μεταφορών στην ΕΕ επέτρεψε την ανάπτυξη πραγματικά πανευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών χαμηλών ναύλων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αγνόησε τη ζημία που προκλήθηκε από την κρίση της νόσου COVID-19 στις πανευρωπαϊκές αυτές αεροπορικές εταιρίες και τον ρόλο τους στην αεροπορική συνδεσιμότητα της Φινλανδίας, καθόσον επέτρεψε στη Φινλανδία να παράσχει ενίσχυση στην Finnair.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά την ύπαρξη σοβαρών δυσχερειών και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.

(1) Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 9ης Ιουνίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.57410 COVID — Recapitalisation of Finnair (ΕΕ 2020, C 310, σ. 6).

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/67

Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2020 — Jakober κατά EUIPO (σχήμα φλιτζανιού)

(Υπόθεση T-658/20)

(2020/C 433/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Philip Jakober (Στουτγκάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Klink, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σχήμα φλιτζανιού) — Υπ’ αριθ. 15 963 994 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Αυγούστου 2020 στην υπόθεση R 554/2020-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ώστε να γίνει δεκτή η προσφυγή και, συνεπώς, να επιτραπεί η καταχώριση στο μητρώο του EUIPO του σήματος το οποίο αφορά η υπ’ αριθ. 15 963 994 αίτηση καταχωρίσεως·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/67

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2020 — Banco Comercial Português κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-298/18) (1)

(2020/C 433/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 249 της 16.7.2018.

14.12.2020

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 433/68

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2020 — ΔΕΗ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-694/18) (1)

(2020/C 433/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Η πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 35 της 28.1.2019.