Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2020/C 339/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 329 της 5.10.2020

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 320 της 28.9.2020

ΕΕ C 313 της 21.9.2020

ΕΕ C 304 της 14.9.2020

ΕΕ C 297 της 7.9.2020

ΕΕ C 287 της 31.8.2020

ΕΕ C 279 της 24.8.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 22 Ιουλίου 2020 — Conseil national des centres commerciaux κατά Premier ministre, Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance, Ministre de la cohésion des territoires et des relations avec les collectivités territoriales

(Υπόθεση C-325/20)

(2020/C 339/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγον: Conseil national des centres commerciaux

Καθών: Premier ministre, Ministre de l’Économie, des Finances et de la Relance, Ministre de la cohésion des territoires et des relations avec les collectivités territoriales

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η παράγραφος 6 του άρθρου 14 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (1), την έννοια ότι επιτρέπει την παρουσία, στο πλαίσιο συλλογικού οργάνου αρμόδιου να εκδώσει γνώμη σχετικά με άδεια εμπορικής εκμεταλλεύσεως, προσώπου με εξειδίκευση που εκπροσωπεί τον οικονομικό ιστό, του οποίου ο ρόλος περιορίζεται στην παρουσίαση της καταστάσεως του οικονομικού ιστού στη σχετική γεωγραφική εμπορική ζώνη και τις επιπτώσεις του σχεδίου στον οικονομικό ιστό, χωρίς να μετέχει στην ψηφοφορία επί του αιτήματος χορηγήσεως άδειας;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 376, σ. 36.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bucureşti (Ρουμανία) στις 22 Ιουλίου 2020 — Berlin Chemie A. Menarini SRL κατά Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii Bucureşti — Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti

(Υπόθεση C-333/20)

(2020/C 339/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Berlin Chemie A. Menarini SRL

Καθής: Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii Bucureşti — Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti

Παρεμβαίνουσα: Berlin Chemie AG

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι, για να μπορεί να γίνει δεκτό ότι εταιρία που πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από αυτό όπου έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας έχει, δυνάμει του άρθρου 44, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), και του άρθρου 11 του κανονισμού 282/2011 του Συμβουλίου, μόνιμη εγκατάσταση στο κράτος όπου πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών, είναι απαραίτητο οι ανθρώπινοι και τεχνικοί πόροι που χρησιμοποιούνται από αυτήν στο έδαφος του τελευταίου κράτους να της ανήκουν ή αρκεί η ως άνω εταιρία να έχει πρόσβαση άμεση και σε μόνιμη βάση στους ανθρώπινους και τεχνικούς αυτούς πόρους μέσω άλλης συνδεδεμένης εταιρίας, την οποία ελέγχει καθόσον μετέχει κατά πλειοψηφία στην εν λόγω επιχείρηση;

2)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι, για να μπορεί να γίνει δεκτό ότι εταιρία που πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από αυτό όπου έχει την έδρα της οικονομικής της δραστηριότητας έχει, δυνάμει του άρθρου 44, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, και του άρθρου 11 του κανονισμού 282/2011 του Συμβουλίου (2), μόνιμη εγκατάσταση στο κράτος όπου πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών, είναι απαραίτητο η φερόμενη μόνιμη εγκατάσταση να συμμετέχει άμεσα στις αποφάσεις περί παράδοσης των αγαθών ή αρκεί η ως άνω εταιρία να έχει, στο κράτος όπου πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών, τεχνικούς και ανθρώπινους πόρους στη διάθεσή της μέσω συμβάσεων οι οποίες συνήφθησαν με τρίτες εταιρίες και με αντικείμενο δραστηριότητες marketing, ρύθμισης, διαφήμισης, αποθήκευσης, εκπροσώπησης, δραστηριότητες που δύνανται να έχουν άμεση επιρροή στον όγκο των πωλήσεων;

3)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι, κατά την ερμηνεία του άρθρου 44, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, και του άρθρου 11 του κανονισμού 282/2011 του Συμβουλίου, η δυνατότητα υποκείμενου στον φόρο να έχει άμεση και σε μόνιμη βάση πρόσβαση στους τεχνικούς και ανθρώπινους πόρους άλλου συνδεδεμένου υποκείμενου στον φόρο, τον οποίο άλλο ελέγχει, αποκλείει τη δυνατότητα η τελευταία συνδεδεμένη εταιρία να θεωρείται πάροχος υπηρεσιών για τη μόνιμη εγκατάσταση που έχει συσταθεί κατά αυτόν τον τρόπο;

---

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 282/2011 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2011, L 77, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 23 Ιουλίου 2020 — DM, LR κατά Caisse régionale de Crédit agricole mutuel (CRCAM) Alpes-Provence

(Υπόθεση C-337/20)

(2020/C 339/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: DM, LR

Αναιρεσίβλητο: Caisse régionale de Crédit agricole mutuel (CRCAM) Alpes-Provence

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 58 της οδηγίας 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (1), την έννοια ότι προβλέπει, για τις μη εγκεκριμένες ή εσφαλμένες πράξεις πληρωμών, σύστημα ευθύνης του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών το οποίο αποκλείει οποιαδήποτε αγωγή αποζημιώσεως βάσει του κοινού δικαίου στηριζόμενη, όσον αφορά τα ίδια περιστατικά, σε μη εκπλήρωση εκ μέρους του παρόχου αυτού των υποχρεώσεων που του επιβάλλει το εθνικό δίκαιο, ιδίως στην περίπτωση που ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών δεν γνωστοποίησε, εντός δεκατριών μηνών από την ημερομηνία χρεώσεως, στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών ότι μια πράξη πληρωμής δεν είχε εγκριθεί ή ότι είχε εκτελεσθεί εσφαλμένως;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: εμποδίζει το ίδιο άρθρο να επικαλεστεί ο εγγυητής του χρήστη υπηρεσιών πληρωμών, όσον αφορά τα ίδια περιστατικά, την αστική ευθύνη βάσει του κοινού δικαίου του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών, υπέρ του οποίου έχει παρασχεθεί η εγγύηση, για να αμφισβητήσει το ποσό του καλυπτόμενου από την εγγύηση χρέους;

---

(1)  ΕΕ 2007, L 319, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 24 Ιουλίου 2020 — Bank Sepah κατά Overseas Financial Limited, Oaktree Finance Limited

(Υπόθεση C-340/20)

(2020/C 339/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Bank Sepah

Αναιρεσίβλητες: Overseas Financial Limited, Oaktree Finance Limited

Μετέχων στη διαδικασία: Procureur général près la Cour de cassation

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν τα άρθρα 1, στοιχεία η' και ι', και 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (1), τα άρθρα 1, στοιχεία θ' και η', και 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (2), καθώς και τα άρθρα 1, στοιχεία ια' και ι', και 23, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 (3), την έννοια ότι αντιτίθενται στην εκτέλεση επί δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς προηγούμενη άδεια της αρμόδιας εθνικής αρχής, μέτρου το οποίο στερείται αποτελέσματος αποδόσεως στον δανειστή, όπως είναι η σύσταση ασφάλειας με δικαστική απόφαση ή η συντηρητική κατάσχεση, τις οποίες προβλέπει ο code des procédures civiles d’exécution (γαλλικός κώδικας διαδικασιών εκτελέσεως σε αστικές υποθέσεις);

2)

Είναι κρίσιμο για την απάντηση επί του πρώτου ερωτήματος το στοιχείο ότι η αιτία της απαιτήσεως που πρέπει να ικανοποιηθεί εις βάρος του προσώπου ή της οντότητας των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία είναι δεσμευμένα, δεν σχετίζεται με το πυρηνικό και βαλλιστικό πρόγραμμα του Ιράν και είναι προγενέστερη της αποφάσεως 1737 (2006) της 23ης Δεκεμβρίου 2006 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 423/2007 του Συμβουλίου, της 19ης Απριλίου 2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (EE 2007, L 103, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2007 (ΕΕ 2010, L 281, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 961/2010 (ΕΕ 2012, L 88, σ. 1).

Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-341/20)

(2020/C 339/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Moro, A. Armenia)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, απαλλάσσοντας από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται για την κίνηση ιδιωτικών σκαφών αναψυχής μόνον αν τα σκάφη αυτά αποτελούν αντικείμενο μισθωτικής σύμβασης, ανεξαρτήτως του τρόπου χρήσης τους, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ (1).

—	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

1.

Το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, προβλέπει ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να απαλλάσσουν από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα ενεργειακά προϊόντα που διατίθενται προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ενωσης, συμπεριλαμβανομένης της αλιείας, εκτός από την περίπτωση χρησιμοποίησής τους σε ιδιωτικά σκάφη αναψυχής. Από τον ορισμό του σκάφους αναψυχής που περιέχεται στην προαναφερθείσα διάταξη προκύπτει ότι η εξαίρεση από την απαλλαγή ισχύει για τα σκάφη αναψυχής που χρησιμοποιούνται για την παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής, για εμπορικούς σκοπούς. Τούτο ισχύει και στην περίπτωση που ο χρήστης είναι ο κύριος του σκάφους και στην περίπτωση που είναι ο μισθωτής ή ο ναυλωτής.

2.

Η έννοια του χρήστη διευκρινίστηκε με την απόφαση του Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 2011, Haltergemeinschaft, C-250/10 (2), στην οποία ορίζεται ότι, στο πλαίσιο μίσθωσης ή ναύλωσης, ο χρήστης που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τη χορήγηση ή μη της επίμαχης απαλλαγής είναι ο μισθωτής ή ο ναυλωτής και όχι ο εκμισθωτής ή ο εκναυλωτής. Από την απόφαση αυτή προκύπτει επίσης ότι για τη χορήγηση της απαλλαγής δεν αρκεί να θεωρείται η ναύλωση αυτή καθεαυτήν εμπορική δραστηριότητα για τον εκναυλωτή, αλλά αυτό που πρέπει να εξακριβωθεί είναι η χρήση του σκάφους από τον ναυλωτή. Αυτό που έχει επομένως σημασία είναι ο τελικός χρήστης και η τελική χρήση του σκάφους, με τη δε χρήση αυτή πρέπει να «παρέχονται ευθέως υπηρεσίες έναντι αμοιβής» προκειμένου να τύχει απαλλαγής, όπως υπενθύμισε το Δικαστήριο με την απόφαση της 13ης Ιουλίου 2017, Vakarų Baltijos laivų statykla, C-151/16 (3).

3.

Για τους σκοπούς εφαρμογής της επίμαχης απαλλαγής είναι, ως εκ τούτου, αναγκαίο να εξετάζεται κατά περίπτωση η πραγματική χρήση του ιδιωτικού σκάφους αναψυχής.

4.

Εντούτοις, από την ανάλυση της ιταλικής νομοθεσίας με την οποία τίθεται σε εφαρμογή η επίμαχη απαλλαγή και από τις απαντήσεις στην προειδοποιητική επιστολή και στην αιτιολογημένη γνώμη προκύπτει ότι η απαλλαγή χορηγείται ή όχι ανεξαρτήτως της πραγματικής χρήσης του σκάφους.

5.

Με την παρούσα προσφυγή, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η εφαρμογή της επίμαχης απαλλαγής στην Ιταλία αντιβαίνει στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ.

6.

Ειδικότερα, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι ιταλικές φορολογικές αρχές δεν αξιολογούν κατά περίπτωση την πραγματική χρήση των σκαφών αναψυχής προκειμένου να χορηγήσουν ή όχι την απαλλαγή. Οι ιταλικές φορολογικές αρχές προβάλλουν ότι η αξιολόγηση αυτή διενεργείται λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων της τομεακής νομοθεσίας που αποσκοπούν απλώς στη διευκόλυνση της εν λόγω αξιολόγησης, όπως το γεγονός ότι η ναυσιπλοΐα επιτρέπεται κατόπιν σύμβασης συνήθους ναύλωσης ή σύμβασης περιστασιακής μίσθωσης ή ναύλωσης. Εντούτοις, οι ιταλικές αρχές υποστηρίζουν ότι, σε περίπτωση ναύλωσης, η απαλλαγή πρέπει να χορηγείται στους επιχειρηματίες που παρέχουν υπηρεσίες ναυσιπλοΐας, ενώ εξαιρείται η περίπτωση περιστασιακής ναύλωσης ή μίσθωσης. Οι ιταλικές αρχές, παραδεχόμενες ότι η χορήγηση ή μη της απαλλαγής πρέπει να εξαρτάται από το είδος της συναφθείσας σύμβασης και, ως εκ τούτου, να γίνεται αφηρημένα, επιβεβαιώνουν ότι δεν αξιολογούν συγκεκριμένα κατά πόσον η απαλλαγή χορηγείται σε όποιον την δικαιούται και αντίστροφα.

7.

Πέραν της ναύλωσης, σε περίπτωση περιστασιακής μίσθωσης ή ναύλωσης, αποκλείεται οποιαδήποτε δυνατότητα χορήγησης απαλλαγής, ακόμη και αν, στην πραγματικότητα, το σκάφος μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον τελικό χρήστη για την παροχή ευθέως υπηρεσιών έναντι αμοιβής και δεν ασκεί επιρροή συναφώς το ότι ο περιστασιακός εκμισθωτής ή εκναυλωτής επιδιώκει ο ίδιος να αναπτύξει δραστηριότητα ναυσιπλοΐας. Η περιστασιακή ναύλωση δεν θεωρείται, πράγματι, από το ιταλικό δίκαιο ως δυνατή εμπορική χρήση ενός σκάφους.

---

(1)  Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ 2003, L 283, σ. 51).

(2)  EU:C:2011:862, σκέψη 22.

(3)  EU:C:2017:537, σκέψεις 29 και 30.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Helsingin hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 23 Ιουλίου 2020 — A SCPI

(Υπόθεση C-342/20)

(2020/C 339/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Helsingin hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: A SCPI

Μετέχουσα στη διαδικασία: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 49, 63 και 65 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες μπορούν να εξομοιωθούν με φινλανδικούς επενδυτικούς οργανισμούς που απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος αποκλειστικά και μόνο αλλοδαποί επενδυτικοί οργανισμοί ανοικτού τύπου που έχουν δημιουργηθεί με σύμβαση, ενώ αλλοδαποί επενδυτικοί οργανισμοί οι οποίοι όσον αφορά τη νομική τους μορφή δεν έχουν συσταθεί με σύμβαση υπόκεινται στη φορολόγηση στην πηγή στη Φινλανδία, παρά το γεγονός ότι μεταξύ της καταστάσεώς τους και αυτής των φινλανδικών επενδυτικών οργανισμών δεν υφίσταται καμία άλλη σημαντική ουσιαστική διαφορά;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal du travail francophone de Bruxelles (Βέλγιο) στις 27 Ιουλίου 2020 — L.F. κατά S.C.R.L.

(Υπόθεση C-344/20)

(2020/C 339/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail francophone de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: L.F.

Εναγομένη: S.C.R.L.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 1 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (1), την έννοια ότι η θρησκεία και οι πεποιθήσεις είναι οι δύο όψεις του ίδιου και αυτού προστατευόμενου κριτηρίου ή, αντιθέτως, ότι η θρησκεία και οι πεποιθήσεις είναι διακριτά κριτήρια, ήτοι, αφενός, το κριτήριο της θρησκείας, περιλαμβανομένων των σχετικών πεποιθήσεων, και, αφετέρου, το κριτήριο των πεποιθήσεων, όποιες και αν είναι αυτές;

2)

Στην περίπτωση που το Δικαστήριο ήθελε ερμηνεύσει το άρθρο 1 της οδηγίας 2000/78, υπό την έννοια ότι η θρησκεία και οι πεποιθήσεις είναι οι δύο όψεις του ίδιου και αυτού προστατευόμενου κριτηρίου, θα εμποδίζει η ερμηνεία αυτή, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 8 της ίδιας οδηγίας και προς αποφυγή της μείωσης του επιπέδου προστασίας έναντι των δυσμενών διακρίσεων, το εθνικό δικαστήριο να συνεχίσει να ερμηνεύει κανόνα του εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 4, παράγραφος 4, του νόμου, της 10ης Μαΐου 2007, περί καταπολεμήσεως ορισμένων μορφών δυσμενούς διάκρισης, υπό την έννοια ότι οι θρησκευτικές, φιλοσοφικές και πολιτικές πεποιθήσεις συνιστούν διακριτά προστατευόμενα κριτήρια;

3)

Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/78 την έννοια ότι ο κανόνας που περιέχεται στον κανονισμό εργασίας επιχείρησης και επιβάλλει στους εργαζομένους να «μην εκδηλώνουν κατ’ ουδένα τρόπο, ούτε λεκτικώς, ούτε μέσω της αμφίεσης τους, ούτε με άλλο τρόπο, τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή πολιτικές πεποιθήσεις τους, όποιες και αν είναι αυτές» συνιστά άμεση δυσμενή διάκριση, όταν από την εφαρμογή του εσωτερικού αυτού κανόνα στην πράξη προκύπτει ότι: α) η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της εμφανούς χρήσης συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο), εν προκειμένω μαντίλας, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλο εργαζόμενο ο οποίος δεν ασπάζεται καμία θρησκεία, δεν έχει καμία φιλοσοφική πεποίθηση και δεν επικαλείται κανένα πολιτικό φρόνημα και ο οποίος, ως εκ τούτου, δεν νιώθει την ανάγκη να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε πολιτικό, φιλοσοφικό ή θρησκευτικό σύμβολο; β) η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της εμφανούς χρήσης συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο), εν προκειμένω μαντίλας, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλον εργαζόμενο με οποιεσδήποτε φιλοσοφικές ή πολιτικές πεποιθήσεις, ο οποίος νιώθει εντούτοις λιγότερο (ή ουδόλως νιώθει) την ανάγκη να τις προβάλει δημοσίως κάνοντας χρήση ορισμένου συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο); γ) η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της εμφανούς χρήσης συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο), εν προκειμένω μαντίλας, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλον εργαζόμενο που ασπάζεται άλλη (ή ακόμη και την ίδια) θρησκεία, ο οποίος νιώθει εντούτοις λιγότερο (ή ουδόλως νιώθει) την ανάγκη να την προβάλει δημοσίως κάνοντας χρήση ορισμένου συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο); δ) εκκινώντας από τη διαπίστωση ότι οι πεποιθήσεις δεν έχουν κατ’ ανάγκη θρησκευτικό, φιλοσοφικό ή πολιτικό χαρακτήρα και ότι μπορούν να είναι άλλου είδους (καλλιτεχνικές, αισθητικές, αθλητικές, μουσικές κ.λπ.), η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της εμφανούς χρήσης συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο), εν προκειμένω μαντίλας, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλον εργαζόμενο ο οποίος είναι φορέας μη θρησκευτικών, φιλοσοφικών ή πολιτικών πεποιθήσεων τις οποίες εκδηλώνει μέσω της αμφίεσής του; ε) εκκινώντας από την αρχή ότι η αρνητική πτυχή της ελευθερίας εκδήλωσης των θρησκευτικών πεποιθήσεων σημαίνει επίσης ότι ουδείς μπορεί να υποχρεωθεί να γνωστοποιήσει τη θρησκεία που ασπάζεται ή τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του, η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της χρήσης μαντίλας, η οποία δεν είναι καθεαυτήν μονοσήμαντο σύμβολο της θρησκείας αυτής, δεδομένου ότι άλλη εργαζόμενη θα μπορούσε να επιλέξει τη χρήση της για αισθητικούς, πολιτισμικούς λόγους, ή ακόμη και για λόγους υγείας, και ότι η μαντίλα δεν διακρίνεται κατ’ ανάγκην από μια απλή μπαντάνα, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλον εργαζόμενο ο οποίος εκδηλώνει λεκτικά τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή πολιτικές πεποιθήσεις του, καθόσον, για την εργαζόμενη που φέρει τη μαντίλα, αυτό συνεπάγεται ακόμη πιο σοβαρή προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας, βάσει του άρθρου 9, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ, δεδομένου ότι οι πεποιθήσεις που ενδεχομένως υποδηλώνει η μαντίλα δεν είναι πρόδηλες παρά μόνον εάν επικρατήσουν οι προκαταλήψεις, και, κατά κανόνα, δεν θα μπορούν να φανερωθούν παρά μόνον εάν η γυναίκα που τη φέρει υποχρεωθεί να αποκαλύψει στον εργοδότη της τα κίνητρα της πράξης αυτής; στ) η εργαζόμενη η οποία επιθυμεί να ασκήσει τη θρησκευτική ελευθερία της μέσω της εμφανούς χρήσης συμβόλου (με σημασιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο), εν προκειμένω μαντίλας, αντιμετωπίζεται κατά τρόπο λιγότερο ευνοϊκό από άλλον εργαζόμενο με τις ίδιες πεποιθήσεις ο οποίος επιλέγει να τις εκδηλώσει φέροντας γενειάδα (ενδεχόμενο το οποίο δεν απαγορεύεται ρητώς από τον εσωτερικό κανόνα, εν αντιθέσει προς την εκδήλωση μέσω της αμφίεσης);

---

(1)  ΕΕ 2000, L 303, σ. 16.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administratīvā rajona tiesa (Λεττονία) στις 28 Ιουλίου 2020 — SIA «Zinātnes parks» κατά Finanšu ministrija

(Υπόθεση C-347/20)

(2020/C 339/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Administratīvā rajona tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SIA «Zinātnes parks»

Καθού: Finanšu ministrija

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει ο όρος «εγγεγραμμένο κεφάλαιο», ο οποίος μνημονεύεται στο άρθρο 2, σημείο 18, στοιχείο α', του κανονισμού 651/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης (1), σε συνδυασμό με άλλες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης σχετικά με εταιρικές δραστηριότητες, την έννοια ότι, για τον καθορισμό του εγγεγραμμένου κεφαλαίου, πρέπει να λαμβάνονται αποκλειστικά και μόνο υπόψη οι πληροφορίες που δημοσιοποιήθηκαν βάσει των προβλεπόμενων από την εθνική νομοθεσία κάθε κράτους μέλους τύπων, όταν, ως εκ τούτου, οι πληροφορίες αυτές ισχύουν αποκλειστικά και μόνο από τον χρόνο της δημοσιοποίησης αυτής;

2)

Κατά την αξιολόγηση της έννοιας της «προβληματικής επιχείρησης», η οποία μνημονεύεται στο άρθρο 2, σημείο 18, του κανονισμού 651/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις, οι οποίες θεσπίζονται στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής έργων για χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά ταμεία, σχετικά με τα έγγραφα τα οποία πρέπει να υποβάλλονται προς απόδειξη της χρηματοοικονομικής κατάστασης της ενδιαφερόμενης επιχείρησης;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, συνάδει προς τις αρχές της διαφάνειας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 125, παράγραφος 3, στοιχείο α', περίπτωση ii, του κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 (2), εθνική νομοθεσία για την επιλογή έργων η οποία δεν επιτρέπει την παροχή διευκρινίσεων επί των έργων μετά την υποβολή τους;

---

(1)  ΕΕ 2014, L 187, σ. 1.

(2)  ΕΕ 2013, L 347, σ. 320.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal de l’Entreprise du Hainaut, division de Charleroi (Βέλγιο) στις 31 Ιουλίου 2020 — Skeyes κατά Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd

(Υπόθεση C-353/20)

(2020/C 339/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de l’Entreprise du Hainaut, division de Charleroi

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Τριτανακόπτουσα: Skeyes

Καθής η τριτανακοπή: Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει ο κανονισμός 550/2004 (1), ειδικότερα το άρθρο 8 αυτού, την έννοια ότι παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να εξαιρούν από τον έλεγχο των δικαστηρίων τους τις προβαλλόμενες παραβάσεις της υποχρέωσης παροχής υπηρεσιών από τους φορείς παροχής υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας, ή έχουν οι διατάξεις του εν λόγω κανονισμού την έννοια ότι υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να θεσπίζουν αποτελεσματικά μέσα ένδικης προστασίας έναντι των προβαλλόμενων παραβάσεων τα οποία λαμβάνουν υπόψη τη φύση των υπηρεσιών που πρέπει να παρασχεθούν;

2)

Έχει ο κανονισμός 550/2004 την έννοια, κατά το μέτρο που ορίζει ότι «[η] παροχή υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας, όπως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, συνδέεται με την άσκηση των εξουσιών δημόσιας αρχής οι οποίες δεν είναι τέτοιας οικονομικής φύσεως ώστε να δικαιολογούν την εφαρμογή των κανόνων περί ανταγωνισμού της συνθήκης», ότι αποκλείει την εφαρμογή όχι μόνο των κανόνων περί ανταγωνισμού καθαυτών, αλλά επίσης και όλων των άλλων κανόνων που ισχύουν για τις δημόσιες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε μια αγορά αγαθών και επιχειρήσεων και οι οποίοι έχουν έμμεσο αντίκτυπο επί του ανταγωνισμού, όπως οι κανόνες που απαγορεύουν τους περιορισμούς στην επιχειρηματική ελευθερία και στη παροχή υπηρεσιών;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 550/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας στο πλαίσιο του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού («κανονισμός για την παροχή υπηρεσιών») (ΕΕ 2004, L 96, σ. 10).

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Infineon Technologies κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-758/14 RENV) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των μικροκυκλωμάτων για κάρτες - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών - Πλήρης δικαιοδοσία - Υπολογισμός του ύψους του προστίμου - Συνεκτίμηση της συμμετοχής σε μέρος μόνο ενός δικτύου διμερών επαφών μεταξύ ανταγωνιστών)

(2020/C 339/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Infineon Technologies AG (Neubiberg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Dreher, T. Lübbig και M. Klusmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Biolan, A. Dawes και J. Norris)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 6250 τελικό της 3ης Σεπτεμβρίου 2014, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση ΑΤ.39574 — Μικροκυκλώματα για κάρτες), και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το ύψος του προστίμου που επιβάλλεται στην Infineon Technologies δυνάμει του άρθρου 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της αποφάσεως C(2014) 6250 τελικό, της 3ης Σεπτεμβρίου 2014, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση ΑΤ.39574 — Μικροκυκλώματα για κάρτες), καθορίζεται σε 76 871 600 ευρώ.

2)	Η Infineon Technologies και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων της αρχικής διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-758/14, εκείνων της διαδικασίας αναιρέσεως στην υπόθεση C-99/17 P και εκείνων της διαδικασίας αναπομπής.

---

(1)  EE C 107 της 30.3.2015.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — BRF και SHB Comercio e Industria de Alimentos κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-429/18) (1)

(Δημόσια υγεία - Eιδικές διατάξεις για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προελεύσεως που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο - Τροποποίηση του καταλόγου των εγκαταστάσεων τρίτων χωρών από τις οποίες επιτρέπονται οι εισαγωγές συγκεκριμένων προϊόντων ζωικής προελεύσεως, όσον αφορά ορισμένες εγκαταστάσεις από τη Βραζιλία - Άρθρο 12, παράγραφος 4, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 854/2004 - Επιτροπολογία - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Εξουσίες της Επιτροπής - Ίση μεταχείριση - Αναλογικότητα)

(2020/C 339/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: BRF SA (Itajaí, Βραζιλία) και SHB Comércio e Indústria de Alimentos SA (Itajaí) (εκπρόσωποι: D. Arts και G. van Thuyne, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Lewis, B. Eggers και B. Hofstötter)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/700 της Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2018, για την τροποποίηση των καταλόγων των εγκαταστάσεων τρίτων χωρών, από τις οποίες επιτρέπονται οι εισαγωγές συγκεκριμένων προϊόντων ζωικής προέλευσης, όσον αφορά ορισμένες εγκαταστάσεις από τη Βραζιλία (ΕΕ 2018, L 118, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την BRF SA και την SHB Comércio e Indústria de Alimentos SA στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 341 της 24.9.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Neda Industrial Group κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-490/18) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Διατήρηση της προσφεύγουσας στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση των κεφαλαίων και των οικονομικών πόρων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Νομικό σφάλμα - Εσφαλμένη εκτίμηση - Καθορισμός των διαχρονικών αποτελεσμάτων της ακυρώσεως)

(2020/C 339/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Neda Industrial Group (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: L. Vidal, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Piessevaux και M. Bishop)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/833 του Συμβουλίου, της 4ης Ιουνίου 2018, που τροποποιεί την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2018, L 140, σ. 87), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/827 του Συμβουλίου, της 4ης Ιουνίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2018, L 140, σ. 3), καθόσον αφορούν την προσφεύγουσα, και, αφετέρου, του από 6ης Ιουνίου 2018 εγγράφου που απηύθυνε το Συμβούλιο στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/833 του Συμβουλίου, της 4ης Ιουνίου 2018, που τροποποιεί την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/827 του Συμβουλίου, της 4ης Ιουνίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, καθόσον αφορούν τη Neda Industrial Group.

2)	Διατηρεί σε ισχύ τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2018/833, όσον αφορά τη Neda Industrial Group έως ότου η ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού 2018/827 αρχίσει να παράγει τα αποτελέσματά της.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 5.11.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Securitec κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-661/18) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία υποβολής προσφορών - Συντήρηση των εγκαταστάσεων ασφαλείας στα κτίρια που χρησιμοποιεί και/ή διαχειρίζεται η Επιτροπή στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο - Απόρριψη της προσφοράς ενός προσφέροντος - Ανάθεση της συμβάσεως σε άλλον προσφέροντα - Κριτήρια επιλογής - Παράνομη ρήτρα της συγγραφής υποχρεώσεων - Ίση μεταχείριση)

(2020/C 339/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Securitec (Livange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: P. Peuvrel, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Ilkova, Α. Κατσιμέρου και J. Estrada de Solà)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2018, περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η προσφεύγουσα για το τμήμα αριθ. 4 της συμβάσεως που αποτέλεσε το αντικείμενο της διαδικασίας κλειστού διαγωνισμού HR/R1/PR/2017/059 και σχετικά με τη «συντήρηση των εγκαταστάσεων ασφαλείας στα κτίρια που χρησιμοποιεί και/ή διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Βέλγιο και στο Λουξεμβούργο», καθώς και, αφετέρου, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 17ης Σεπτεμβρίου 2018, περί μη παροχής των διευκρινίσεων που είχε ζητήσει η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2018, περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η Securitec για το τμήμα αριθ. 4 της συμβάσεως που αποτέλεσε το αντικείμενο της διαδικασίας κλειστού διαγωνισμού HR/R1/PR/2017/059, σχετικά με τη «συντήρηση των εγκαταστάσεων ασφαλείας στα κτίρια που χρησιμοποιεί και/ή διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Βέλγιο και στο Λουξεμβούργο», καθώς και την απόφαση της Επιτροπής της 17ης Σεπτεμβρίου 2018 περί μη παροχής των διευκρινίσεων που είχε ζητήσει η Securitec στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας στις 11 Σεπτεμβρίου 2018.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 25 της 21.1.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Glimarpol κατά EUIPO — Metar (Πνευματικά ηλεκτρικά εργαλεία)

(Υπόθεση T-748/18) (1)

(«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει πνευματικά ηλεκτρικά εργαλεία - Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα - Απόδειξη της γνωστοποίησης - Άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Λόγος ακυρότητας - Ατομικός χαρακτήρας - Διαφορετική συνολική εντύπωση - Άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 6/2002»)

(2020/C 339/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Glimarpol sp. z o.o. (Bytom, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Kondrat, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και H. O’Neill)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Metar sp. z o.o. (Gliwice, Πολωνία) (εκπρόσωποι: R. Skubisz και M. Mazurek, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Οκτωβρίου 2018 (υπόθεση R 1615/2017-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Metar και Glimarpol.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Glimarpol sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Metar sp. z o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 72 της 25.2.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-38/19) (1)

(ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Μη τήρηση των κανόνων πολλαπλής συμμόρφωσης - Ανεκτικότητα και επιείκεια κατά την επιβολή κυρώσεων - Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομική διόρθωση - Εκτίμηση της χρηματοοικονομικής ζημίας για την Ένωση - Αναλογικότητα - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

(2020/C 339/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, P. Barros da Costa, J. Saraiva de Almeida και P. Estêvão)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Rechena και A. Sauka)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2018/1841 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2018, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2018, L 298, σ. 34).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 103 της 18.3.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — WH κατά EUIPO

(Υπόθεση T-138/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Περίοδος προαγωγών 2018 - Απόφαση περί μη προαγωγής - Προσφυγή ακυρώσεως - Μη τήρηση των τυπικών προϋποθέσεων - Άρθρα 76 και 78, παράγραφος 6, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου - Παραδεκτό - Δικαιώματα άμυνας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Σύγκριση των προσόντων)

(2020/C 339/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WH (εκπρόσωπος: E. Fontes Vila, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Lukošiūtė και K. Tóth)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της απόφασης της 18ης Ιουλίου 2018 με την οποία το EUIPO κατάρτισε τον οριστικό κατάλογο των προακτέων δημοσίων υπαλλήλων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγής 2018, καθόσον η απόφαση αυτή δεν περιείχε το όνομα της προσφεύγουσας, και, αφετέρου, της απόφασης της 18ης Δεκεμβρίου 2018 με την οποία η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή απέρριψε την ένσταση της προσφεύγουσας κατά της ως άνω απόφασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την WH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 148 της 29.4.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Zubedi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-186/19) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 339/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Khaled Zubedi (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: M. Lester, QC, και M. O’Kane, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Piessevaux και A. Limonet)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της εκτελεστικής αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2019/87 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2019, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2019, L 18 I, σ. 13), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/85 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2019, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2019, L 18 I, σ. 4), καθόσον οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Khaled Zubedi φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  EE C 187 της 3.6.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Welmax + κατά EUIPO — Valmex Medical Imaging (welmax)

(Υπόθεση T-305/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα welmax - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης valmex - Προθεσμία προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Εκπρόθεσμο - Χρονικό σημείο έναρξης - Κοινοποίηση - Απόδειξη αποστολής με συστημένη επιστολή - Ανακοίνωση με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο - Μη τήρηση της υποχρεώσεως καταβολής του τέλους προσφυγής εμπροθέσμως - Προσφυγή λογιζόμενη ως μη ασκηθείσα - Περιεχόμενο των αιτημάτων τακτοποιήσεως - Άρθρο 68, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Άρθρα 23 και 56 έως 58 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625»)

(2020/C 339/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Welmax + sp. z o.o. sp.k. (Poznań, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Machyński, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Valmex Medical Imaging GmbH (Augsburg, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Μαρτίου 2019 (υπόθεση R 2245/2018-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Valmex Medical Imaging και Welmax +.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Welmax + sp. z o.o. sp.k. στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 230 της 8.7.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Artur Florêncio & Filhos, Affsports κατά EUIPO — Anadeco Gestion (sflooring)

(Υπόθεση T-533/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης sflooring - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα T-FLOORING - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 339/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Artur Florêncio & Filhos, Affsports Lda (Sintra, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: D. Martins Pereira Soares, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Fischer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Anadeco Gestion, SA (Καρταχένα, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Erdozain Lopez και J. Galan Lopez, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Μαΐου 2019 (υπόθεση R 1870/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Anadeco Gestion και Artur Florêncio & Filhos, Affsports.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 20ής Μαΐου 2019 (υπόθεση R 1870/2018-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το EUIPO και η Anadeco Gestion, SA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, έκαστος, το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Artur Florêncio & Filhos, Affsports Lda ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

---

(1)  EE C 312 της 16.9.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — EP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-605/19) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Περίοδος προαγωγών 2018 - Απόφαση περί μη προαγωγής - Άρθρο 45 του ΚΥΚ - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Συγκριτική εξέταση των προσόντων)

(2020/C 339/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: EP (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Lilamand και L. Vernier)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής της 13ης Νοεμβρίου 2018 περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 9 κατά την περίοδο προαγωγών 2018.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 13ης Νοεμβρίου 2018 περί μη προαγωγής του EP στον βαθμό AD 9 κατά την περίοδο προαγωγών 2018.

2)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 383 της 11.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — FF Group Romania κατά EUIPO — KiK Textilien und Non-Food (_kix)

(Υπόθεση T-659/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης _kix - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα kik - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 47, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001»)

(2020/C 339/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FF Group Romania SRL (Βουκουρέστι, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: A. Căvescu, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Gája)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: KiK Textilien und Non-Food GmbH (Bönen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Pechan, S. Körber και N. Fangmann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουλίου 2019 (υπόθεση R 353/2019-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ KiK Textilien und Non-Food και FF Group Romania.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την FF Group Romania SRL στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 383 της 11.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Euroapotheca κατά EUIPO — General Nutrition Investment (GNC LIVE WELL)

(Υπόθεση T-686/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GNC LIVE WELL - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001)»)

(2020/C 339/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Euroapotheca UAB (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: R. Žabolienė και E. Saukalas, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Lukošiūtė)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: General Nutrition Investment Company (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Rijsdijk, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουλίου 2019 (υπόθεση R 2189/2018-5), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ Euroapotheca και General Nutrition Investment Company.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Euroapotheca UAB στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 399 της 25.11.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Teva Pharmaceutical Industries κατά EUIPO (Moins de migraine pour vivre mieux)

(Υπόθεση T-696/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Moins de migraine pour vivre mieux - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 339/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Teva Pharmaceutical Industries Ltd (Petach Tikva, Ισραήλ) (εκπρόσωποι: J. Bogatz και Y. Stone, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Rampini και V. Ruzek)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Αυγούστου 2019 (υπόθεση R 778/2019-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Moins de migraine pour vivre mieux ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Teva Pharmaceutical Industries Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 413 της 9.12.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Teva Pharmaceutical Industries κατά EUIPO (Weniger Migräne. Mehr vom Leben.)

(Υπόθεση T-697/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Weniger Migräne. Mehr vom Leben. - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001»)

(2020/C 339/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Teva Pharmaceutical Industries Ltd (Petach Tikva, Ισραήλ) (εκπρόσωποι: J. Bogatz και Y. Stone, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: L. Rampini και V. Ruzek)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Αυγούστου 2019 (υπόθεση R 779/2019-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Weniger Migräne. Mehr vom Leben. ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Teva Pharmaceutical Industries Ltd στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 413 της 9.12.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Austria Tabak κατά EUIPO — Mignot & De Block (AIR)

(Υπόθεση T-800/19) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης AIR - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Άρθρο 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001 - Μεταβολή του διακριτικού χαρακτήρα»)

(2020/C 339/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Austria Tabak GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: J. L. Gracia Albero και R. Ahijón Lana, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Mignot & De Block BV (Eindhoven, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: S. Körber, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 (υπόθεση R 1665/2018-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ Mignot & De Block και Austria Tabak.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Austria Tabak GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 45 της 10.2.2020.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουλίου 2020 — Falqui και Poggiolini κατά Κοινοβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-347/19 και T-348/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Θεσμικό δίκαιο - Ενιαίο καθεστώς των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλεγέντα σε ιταλικές περιφέρειες - Έκδοση από το Ufficio di Presidenza della Camera dei deputati (Προεδρείο της Βουλής, Ιταλία) της απόφασης 14/2018, σχετικά με συντάξεις - Μεταβολή του ύψους των συντάξεων - Προσφυγές προδήλως απαράδεκτες)

(2020/C 339/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Enrico Falqui (Φλωρεντία, Ιταλία), Danilo Poggiolini (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sorrentino και A. Sandulli, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Seyr και S. Alves)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση των σημειωμάτων της 11ης Απριλίου 2019 που καταρτίστηκαν, για έκαστο των προσφευγόντων, από τον προϊστάμενο της μονάδας «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την προσαρμογή του ύψους των συντάξεων που δικαιούνται κατόπιν της έναρξης ισχύος, την 1η Ιανουαρίου 2019, της απόφασης 14/2018 του Ufficio di Presidenza della Camera dei deputati (Προεδρείου της Βουλής, Ιταλία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές ως προδήλως απαράδεκτες.

2)	Ο Enrico Falqui και ο Danilo Poggiolini φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

---

(1)  EE C 263 της 5.8.2019.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουλίου 2020 — Tognoli κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-395/19, T-396/19, T-405/19, T-408/19, T-419/19, T-423/19, T-424/19, T-428/19, T-433/19, T-437/19, T-443/19, T-455/19, T-458/19 έως T-462/19, T-464/19, T-469/19 και T-477/19) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Θεσμικό δίκαιο - Ενιαίο καθεστώς των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλεγέντα σε ιταλικές περιφέρειες - Έκδοση από το Ufficio di Presidenza della Camera dei deputati (Προεδρείο της Βουλής, Ιταλία) της απόφασης 14/2018, σχετικά με συντάξεις - Μεταβολή του ύψους των συντάξεων - Προσφυγές προδήλως απαράδεκτες)

(2020/C 339/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Carlo Tognoli (Μιλάνο, Ιταλία) και 19 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται σε παράρτημα στη διάταξη (εκπρόσωπος στις υποθέσεις T-395/19, T-396/19, T-419/19, T-423/19, T-424/19, T-428/19, T-433/19, T-437/19, T-455/19, T-458/19 έως T-462/19, T-464/19, T-469/19 και T-477/19: M. Merola, δικηγόρος, εκπρόσωποι στις υποθέσεις T-405/19, T-408/19 και T-443/19: M. Merola και L. Florio, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: S. Seyr και S. Alves)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση των σημειωμάτων της 11ης Απριλίου 2019 που καταρτίστηκαν, για έκαστο των προσφευγόντων, από τον προϊστάμενο της μονάδας «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την προσαρμογή του ύψους των συντάξεων που δικαιούνται κατόπιν της έναρξης ισχύος, την 1η Ιανουαρίου 2019, της απόφασης 14/2018 του Ufficio di Presidenza della Camera dei deputati (Προεδρείου της Βουλής, Ιταλία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές ως προδήλως απαράδεκτες.

2)	Ο Carlo Tognoli και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα δικαστικά έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

---

(1)  EE C 280 της 19.8.2019.

Προσφυγή-αγωγή της 23ης Ιουλίου 2020 — DD κατά Οργανισμoύ Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)

(Υπόθεση T-470/20)

(2020/C 339/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: DD (εκπρόσωποι: A. Blot και L. Levi, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή του FRA, της 11ης Νοεμβρίου 2019, με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσεως με ισχύ από 15 Νοεμβρίου 2019·

—	εφόσον κριθεί αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή του FRA, της 15ης Απριλίου 2020, παραληφθείσα την ίδια ημέρα, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που ο προσφεύγων-ενάγων άσκησε στις 16 Δεκεμβρίου 2019 κατά της ανωτέρω αναφερθείσας αποφάσεως·

—	να υποχρεώσει τον καθού να αποκαταστήσει την υλική ζημία και να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο κατηγορίες λόγων οι οποίοι αφορούν ζητήματα ουσίας και διαδικασίας και την αρχή της αναλογικότητας.

Επί της ουσίας:

1.	Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου — Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του αυστριακού νόμου περί του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας — Παράβαση του άρθρου 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

2.	Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της επιμέλειας — Παραβίαση της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας — Βάρος αποδείξεως — Μη απόδειξη των πραγματικών περιστατικών — Υποχρέωση διατυπώσεως μετρημένων δηλώσεων.

3.	Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε έλλειψη ουδετερότητας, αμεροληψίας και αντικειμενικότητας του Διευθυντή υπό την ιδιότητά τους ως αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής — Προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας — Κατάχρηση εξουσίας.

4.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως. i. Η φερόμενη παράβαση από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα του άρθρου 11 του ΚΥΚ είναι αβάσιμη. ii. Η φερόμενη παράβαση από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα του άρθρου 12 του ΚΥΚ είναι αβάσιμη. iii. Η φερόμενη παράβαση από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα του άρθρου 21 του ΚΥΚ είναι αβάσιμη.

Όσον αφορά τη διαδικασία, ο προσφεύγων-ενάγων επικαλείται τις ακόλουθες διαδικαστικές πλημμέλειες:

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι δεν υφίσταντο, έστω εκ πρώτης όψεως, αποδεικτικά στοιχεία για την κίνηση της διοικητικής διαδικασίας και ότι η πειθαρχική διαδικασία κινήθηκε παράτυπα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται μη τήρηση της εντολής εκ μέρους του διεξάγοντος την έρευνα — Παράβαση εκ μέρους του καθού: του άρθρου 4, παράγραφος 2, και του άρθρου 7, παράγραφος 6, της υπ’ αριθ. 2013/01 (1) αποφάσεως του FRA, του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχεία α', β', γ' και δ', και του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 (2) και, πριν από την έναρξη της εφαρμογής του κανονισμού 2018/1725, του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχεία α', β', γ' και δ', και του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 (3) — Μη συμμόρφωση με τα αποτελέσματα ακυρωτικής αποφάσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται έλλειψη αμεροληψίας, ουδετερότητας και αντικειμενικότητας εκ μέρους του διεξάγοντος την έρευνα.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, ιδίως του δικαιώματος ακροάσεως — Παράβαση από τον καθού των άρθρων 1 και 2 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ και παράβαση του άρθρου 12 του εν λόγω παραρτήματος.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και του καθήκοντος μέριμνας — Παράβαση εκ μέρους του καθού της εύλογης προθεσμίας και του άρθρου 22 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ.

Επικουρικώς, ο προσφεύγων-ενάγων επικαλείται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

---

(1)  Απόφαση σχετικά με τη διεξαγωγή διοικητικών ερευνών και πειθαρχικών διαδικασιών.

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 295, σ. 39).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1).

Προσφυγή της 5ης Αυγούστου 2020 — Diego κατά EUIPO — Forbo Financial Services (WOOD STEP LAMINATE FLOORING)

(Υπόθεση T-498/20)

(2020/C 339/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Diego Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. (Dabas, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: P. Jalsovszky, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Forbo Financial Services AG (Baar, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ένωσης WOOD STEP LAMINATE FLOORING — Υπ’ αριθ. 17675802 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουνίου 2019 (υπόθεση R 1630/2019-1)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των σημάτων STEP και WOOD STEP Laminate Flooring·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να καταχωρίσει το επίδικο σήμα·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να απορρίψει την ανακοπή·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και δ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 26, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

—	Παράβαση των άρθρων 34 και 35 ΣΛΕΕ.

Προσφυγή της 15ης Αυγούστου 2020 — Uno κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-514/20)

(2020/C 339/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Uno Organización Empresarial de Logística y Transporte (Coslada, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Piqueras Ruiz, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C (2020) 3108 τελικό, της 14ης Μαΐου 2020, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.50872 (2020/NN) — Αποζημίωση στην Correos από την OSU, 2011-2020, και, κατά συνέπεια,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-513/20, Asempre κατά Επιτροπής.

Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2020 — Mandelay κατά EUIPO — Qx World (QUEST 9)

(Υπόθεση T-516/20)

(2020/C 339/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mandelay Magyarország Kereskedelmi Kft. (Mandelay Kft.) (Szigetszentmiklós, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: V. Luszcz, C. Sár και É. Ulviczki, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Qx World Kft. (Βουδαπέστη, Ουγγαρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης QUEST 9 — Υπ’ αριθ. 17 885 953 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 1900/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην παρούσα διαδικασία και στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO·

—	σε περίπτωση παρέμβασης, να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην παρούσα διαδικασία και στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 95 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 97 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση ουσιώδους τύπου·

—	Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως.

Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2020 — VF International κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-517/20)

(2020/C 339/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VF International Sagl (Stabio, Ελβετία) (εκπρόσωπος: T. van Innis, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: National Geographic Society (Ουάσινγκτον, District of Columbia, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NATIONAL GEOGRAPHIC — Υπ’ αριθ. 9 419 731 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαΐου 2020 στην υπόθεση R 1665/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2020 — VF International κατά EUIPO — National Geographic Society (NATIONAL GEOGRAPHIC)

(Υπόθεση T-518/20)

(2020/C 339/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VF International Sagl (Stabio, Ελβετία) (εκπρόσωπος: T. van Innis, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: National Geographic Society (Ουάσινγκτον, District of Columbia, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NATIONAL GEOGRAPHIC σε κίτρινο και μαύρο χρώμα — Υπ’ αριθ. 2 148 799 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Μαΐου 2020 στην υπόθεση R 1664/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2020 — Setarcos Consulting κατά EUIPO (Blockchain Island)

(Υπόθεση T-523/20)

(2020/C 339/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Setarcos Consulting Ltd. (Sliema, Μάλτα) (εκπρόσωπος: Σ. Σταφυλάκης, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Blockchain Island — Υπ’ αριθ. 18 027 834 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 2806/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 12ης Αυγούστου 2020 — Devin κατά EUIPO — Haskovo Chamber of Commerce and Industry (DEVIN)

(Υπόθεση T-526/20)

(2020/C 339/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Devin EAD (Devin, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: B. Van Asbroeck, G. de Villegas και C. Haine, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Haskovo Chamber of Commerce and Industry (Χάσκοβο, Βουλγαρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DEVIN — Υπ’ αριθ. 9 408 865 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Μαΐου 2020 στην υπόθεση R 2535/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 7, παράγραφος 3, ή το άρθρο 59, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Αγωγή της 18ης Αυγούστου 2020 — Kočner κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση T-528/20)

(2020/C 339/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Ενάγων: Marián Kočner (Μπρατισλάβα, Σλοβακία) (εκπρόσωποι: M. Mandzák και M. Para, δικηγόροι)

Εναγόμενος: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ)

Αιτήματα

Ο ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να υποχρεώσει τον εναγόμενο να του καταβάλει το ποσό των 100 000 ευρώ και

—	να καταδικάσει τον εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η αγωγή στηρίζεται στο άρθρο 268 ΣΛΕΕ και έχει ως αίτημα την επιδίκαση αποζημίωσης λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης για τη ζημία που προκάλεσε ο εναγόμενος συνεπεία δύο ζημιογόνων γεγονότων. Κατά τον ενάγοντα, το πρώτο ζημιογόνο γεγονός συνίσταται στην εκ μέρους του εναγομένου επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα χωρίς την άδεια δικαστηρίου ή ανεξάρτητου διοικητικού οργάνου μέσω της συλλογής και εξαγωγής δεδομένων από κινητά τηλέφωνα καθώς και διαρροής δεδομένων από το περιβάλλον του εναγομένου (ζημιογόνο γεγονός υπ’ αριθ. 1). Το δεύτερο ζημιογόνο γεγονός συνίσταται στο ότι ο εναγόμενος κατάρτισε επίσημη έκθεση με την οποία διαπίστωσε ότι ο ενάγων συγκαταλέγεται στους αποκαλούμενους «μαφιόζικους καταλόγους».

Προς στήριξη της αγωγής ο ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράνομη συμπεριφορά του εναγομένου συνιστάμενη στη διαρροή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του ενάγοντος με εντολή του εναγομένου, για την οποία ευθύνεται ο εναγόμενος βάσει του άρθρου 38, παράγραφος 7, του κανονισμού 2016/794 (1). Στην περίπτωση της διαρροής δεδομένων από ασφαλή κινητά τηλέφωνα διαπράχθηκε προσβολή των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ, σε αιτιώδη συνάφεια με το ζημιογόνο γεγονός υπ’ αριθ. 1 προέκυψε και ηθική βλάβη, την οποία ο ενάγων αποτιμά σε 50 000 ευρώ.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τον χαρακτηρισμό του ενάγοντος με την ένταξή του στους αποκαλούμενους «μαφιόζικους καταλόγους», οι οποίοι δεν διέπονται από καμία διάταξη, είτε σε επίπεδο δικαίου της Ένωσης, είτε του εθνικού δικαίου (της Σλοβακικής Δημοκρατίας ή άλλου κράτους μέλους), ο χαρακτηρισμός δε αυτός του ενάγοντος αποτελεί σαφή παράβαση στον τομέα της παράνομης επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Οι κατάλογοι αυτοί προσβάλλουν κατάφωρα τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό το πρίσμα της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σε αιτιώδη συνάφεια με το ζημιογόνο γεγονός υπ’ αριθ. 2 προέκυψε και ηθική βλάβη, την οποία ο ενάγων αποτιμά σε 50 000 ευρώ.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και την αντικατάσταση και κατάργηση των αποφάσεων του Συμβουλίου 2009/371/ΔΕΥ, 2009/934/ΔΕΥ, 2009/935/ΔΕΥ, 2009/936/ΔΕΥ και 2009/968/ΔΕΥ (ΕΕ L 135 της 24ης Μαΐου 2016, σ. 53).

Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2020 — LR κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-529/20)

(2020/C 339/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: LR (εκπρόσωπος: Á. Gómez de la Cruz Pérez, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 9 Ιανουαρίου 2020 απόφαση της καθής, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος για καταβολή αποζημιώσεως επανεγκαταστάσεως λόγω της μετακομίσεώς του στον τόπο όπου βρίσκεται το κέντρο των συμφερόντων του κατόπιν της λύσεως της συμβατικής του σχέσεως εργασίας με την καθής, καθώς και την από 15 Μαΐου 2020 απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση την οποία άσκησε ο προσφεύγων στις 19 Φεβρουαρίου 2020 κατά της από 9 Ιανουαρίου 2020 αποφάσεως της καθής·

—

να ακυρώσει την από 15 Μαΐου 2020 απόφαση της καθής με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος της 19ης Φεβρουαρίου 2020 προκειμένου να του αναγνωριστεί δικαίωμα σε αποζημίωση επανεγκαταστάσεως σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο ή το Δικαστήριο αναγνωρίσουν τέτοιο δικαίωμα στους προσφεύγοντες στην υπόθεση T-387/19, DF και DG κατά ΕΤΕπ·

—	να καταδικάσει την καθής στην καταβολή της αποζημιώσεως επανεγκαταστάσεως, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων βάσει του επιτοκίου που ορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προσαυξημένου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, έως την πλήρη καταβολή της αποζημιώσεως·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο. — Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς ότι η νέα ερμηνεία, από το 2017, της εξαιρέσεως που προβλέπεται στο άρθρο 13.1 των διοικητικών διατάξεων της ΕΤΕπ ενέχει πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και είναι αντίθετη προς της πράξεις του ίδιου θεσμικού οργάνου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της υποχρεώσεως διαβουλεύσεως με τους εκπροσώπους του προσωπικού. — Υποστηρίζεται συναφώς ότι η νέα ερμηνεία ισοδυναμεί με συγκεκαλυμμένη νομοθετική διαδικασία η οποία διεξάγεται από αναρμόδιο όργανο, το οποίο δεν τηρεί ούτε τους τύπους ούτε τους κανόνες διαδικασίας, καθόσον δεν υπήρξε διαβούλευση με τους εκπροσώπους του προσωπικού.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας, των κεκτημένων δικαιωμάτων, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καθώς και έλλειψη μεταβατικού καθεστώτος.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αρωγής και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2020 — Wolf Oil κατά EUIPO — Rolf Lubricants (ROLF)

(Υπόθεση T-531/20)

(2020/C 339/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wolf Oil Corp. (Hemiksem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: T. Heremans και L. Depypere, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rolf Lubricants GmbH (Λεβερκούζεν, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του εικονιστικού σήματος ROLF — Υπ’ αριθ. 1 286 835 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 1958/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	επικουρικώς, να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κρίνοντας βάσιμη την προσφυγή της και κάνοντας, κατά συνέπεια, δεκτή την ανακοπή της·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 27ης Αυγούστου 2020 — Stada Arzneimittel κατά EUIPO — Pfizer (RUXIMBLIS)

(Υπόθεση T-542/20)

(2020/C 339/40)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stada Arzneimittel AG (Bad Vilbel, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J.-C. Plate και R. Kaase, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Pfizer Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης RUXIMBLIS — Υπ’ αριθ. 17 865 738 αίτηση καταχώρισης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 1877/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.