Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2020/C 313/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 304 της 14.9.2020

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 297 της 7.9.2020

ΕΕ C 287 της 31.8.2020

ΕΕ C 279 της 24.8.2020

ΕΕ C 271 της 17.8.2020

ΕΕ C 262 της 10.8.2020

ΕΕ C 255 της 3.8.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2020 [αίτηση του Landgericht Dresden (Γερμανία) — για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — hapeg dresden gmbh κατά Bayrische Straße 6-8 GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-137/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Οδηγία 2006/123/ΕΚ - Ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει κατώτατη τιμή για τις αμοιβές των μηχανικών και των αρχιτεκτόνων)

(2020/C 313/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Dresden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

hapeg dresden gmbh

κατά

Bayrische Straße 6-8 GmbH & Co. KG

Διατακτικό

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, παράγραφος 2, στοιχείο ζ', και παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία, σε συμβάσεις συναπτόμενες με αρχιτέκτονες ή μηχανικούς, απαγορεύεται να συμφωνούνται τιμές χαμηλότερες από τα ελάχιστα ποσά που καθορίζονται σύμφωνα με την κλίμακα αμοιβών των αρχιτεκτόνων και των μηχανικών την οποία προβλέπει η ρύθμιση αυτή.

---

(1)  ΕΕ C 268 της 30.07.2018.

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 29ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Sąd Najwyższy (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DŚ κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

(Υπόθεση C-522/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κατάργηση της δίκης)

(2020/C 313/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DŚ

κατά

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

παρισταμένης της: Prokuratura Krajowa

Διατακτικό

Καταργεί τη δίκη επί της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Ανώτατο Δικαστήριο, Πολωνία) με απόφαση της 2ας Αυγούστου 2018 στην υπόθεση C-522/18.

---

(1)  ΕΕ C 427 της 26.11.2018.

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Okrazhen sad — Vidin (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Corporate Commercial Bank, υπό εκκαθάριση κατά Elit Petrol AD

(Υπόθεση C-647/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διαδικασίες αφερεγγυότητας - Αναδρομική τροποποίηση των όρων εκτέλεσης αλληλοσυμψηφισμών πραγματοποιηθέντων με πιστωτικό ίδρυμα σε πτώχευση - Κράτος δικαίου - Αρχή της ασφάλειας δικαίου - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προσφυγής)

(2020/C 313/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Okrazhen sad — Vidin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Corporate Commercial Bank, υπό εκκαθάριση

κατά

Elit Petrol AD

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Okrazhen sad Vidin (περιφερειακό δικαστήριο Vidin, Βουλγαρία), με απόφαση της 15ης Οκτωβρίου 2018, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  ΕΕ C 455 της 17.12.2018.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Azienda ULSS n. 6 Euganea κατά Pia Opera Croce Verde Padova

(Υπόθεση C-11/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 10, στοιχείο η' - Άρθρο 12, παράγραφος 4 - Ειδικές εξαιρέσεις για συμβάσεις υπηρεσιών - Υπηρεσίες πολιτικής άμυνας, πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων - Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις ή ενώσεις - Υπηρεσία τακτικής υγειονομικής διακομιδής και υγειονομικής διακομιδής έκτακτης ανάγκης - Περιφερειακή νομοθεσία επιβάλλουσα κατά προτεραιότητα τη λύση της σύμπραξης μεταξύ αναθετουσών αρχών - Ελευθερία των κρατών μελών ως προς την επιλογή του τρόπου παροχής υπηρεσιών - Όρια - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 313/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Azienda ULSS n. 6 Euganea

κατά

Pia Opera Croce Verde Padova

παρισταμένων των: Azienda Ospedaliera di Padova, Regione Veneto, Croce Verde Servizi

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 10, στοιχείο η', και το άρθρο 12, παράγραφος 4, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αποκλείουν περιφερειακή ρύθμιση η οποία εξαρτά τη σύναψη δημόσιας σύμβασης από την προϋπόθεση ότι μέσω σύμπραξης μεταξύ φορέων του δημοσίου τομέα δεν καθίσταται δυνατή η διασφάλιση παροχής της υπηρεσίας τακτικής υγειονομικής διακομιδής, εφόσον η επιλογή που γίνεται υπέρ συγκεκριμένου τρόπου παροχής υπηρεσιών και προηγείται χρονικώς της διαδικασίας σύναψης δημόσιας σύμβασης συνάδει με τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της απαγόρευσης των διακρίσεων, της αμοιβαίας αναγνώρισης, της αναλογικότητας και της διαφάνειας.

2)

Το άρθρο 10, στοιχείο η', και το άρθρο 12, παράγραφος 4, της οδηγίας 2014/24 πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αποκλείουν περιφερειακή ρύθμιση επιβάλλουσα στην αναθέτουσα αρχή να αιτιολογήσει την επιλογή της να αναθέσει τη σύμβαση παροχής της υπηρεσίας τακτικής υγειονομικής διακομιδής μέσω πρόσκλησης για υποβολή προσφορών αντί να την αναθέσει απευθείας μέσω συμφωνίας συναπτόμενης με άλλη αναθέτουσα αρχή.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.05.2019.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2020 [αιτήσεις του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rieco SpA κατά Comune di Lanciano, Ecolan SpA (C-89/19), Comune di Ortona, Ecolan SpA (C-90/19), Comune di San Vito Chietino, Ecolan SpA (C-91/19)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-89/19 έως C-91/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 2014/24/ΕΕ - Άρθρο 12, παράγραφος 3 - Εθνική νομοθεσία που ευνοεί τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων σε βάρος των in-house συμβάσεων - Ελευθερία των κρατών μελών ως προς την επιλογή του τρόπου παροχής υπηρεσιών - Όρια - Εθνική νομοθεσία που δεν επιτρέπει σε αναθέτουσα αρχή να αποκτά ποσοστό συμμετοχής στο κεφάλαιο φορέα που ανήκει σε αναθέτουσες αρχές, όταν το ποσοστό αυτό συμμετοχής δεν εξασφαλίζει δυνατότητα ελέγχου του εν λόγω φορέα ή δικαίωμα αρνησικυρίας)

(2020/C 313/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Rieco SpA

κατά

Comune di Lanciano, Ecolan SpA (C-89/19), Comune di Ortona, Ecolan SpA (C-90/19), Comune di San Vito Chietino, Ecolan SpA (C-91/19)

παρισταμένων των: Comune di Ortona (C-89/19), Comune di Treglio (C-89/19), Autorità nazionale anticorruzione (ANAC)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 12, παράγραφος 3, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει εθνική ρύθμιση η οποία εξαρτά την πραγματοποίηση εσωτερικής ανάθεσης, η οποία καλείται και «in-house ανάθεση», από την αδυναμία σύναψης δημόσιας σύμβασης και, εν πάση περιπτώσει, από την κατάδειξη από την αναθέτουσα αρχή των πλεονεκτημάτων που απορρέουν ειδικώς, για το κοινωνικό σύνολο, από την επιλογή της λύσης της εσωτερικής ανάθεσης.

2)

Το άρθρο 12, παράγραφος 3, της οδηγίας 2014/24 έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει εθνική ρύθμιση που δεν επιτρέπει σε αναθέτουσα αρχή να αποκτά ποσοστό συμμετοχής στο κεφάλαιο φορέα, οι μέτοχοι του οποίου είναι άλλες αναθέτουσες αρχές, όταν το ποσοστό αυτό συμμετοχής δεν εξασφαλίζει δυνατότητα ελέγχου ή δικαίωμα αρνησικυρίας και όταν η εν λόγω αναθέτουσα αρχή σκοπεύει να αποκτήσει στο μέλλον θέση ελέγχου, ασκούμενου από κοινού, και επομένως τη δυνατότητα να προβαίνει σε απευθείας αναθέσεις συμβάσεων υπέρ του ως άνω φορέα, το κεφάλαιο του οποίου κατέχουν πλείονες αναθέτουσες αρχές.

---

(1)  ΕΕ C 182 της 27.05.2019.

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 31ης Ιανουαρίου 2020 — Association européenne du charbon et du lignite (Euracoal) κατά Deutscher Braunkohlen-Industrie — Verein eV, Lausitz Energie Kraftwerke AG, Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH eins energie in sachsen GmbH & Co. KG, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-172/19) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Περιβάλλον - Οδηγία 2010/75/ΕΕ - Συμπεράσματα σχετικά με τις βέλτιστες δυνατές τεχνικές (ΒΔΤ) - Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2017/1442 - Μεγάλες μονάδες καύσης - Προσφυγή ακυρώσεως - Απαράδεκτο - Πράξη η οποία δεν αφορά άμεσα την προσφεύγουσα - Συμμετοχή στη διαδικασία που κατέληξε στην έκδοση της πράξεως - Διαδικαστικές εγγυήσεις κατά την έκδοση της πράξεως - Υποκατάσταση των αιτιολογιών - Λόγοι που δεν αφορούν προσβολή των διαδικαστικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας - Πράξη η οποία δεν αφορά ατομικά την προσφεύγουσα - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2020/C 313/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Association européenne du charbon et du lignite (Euracoal) (εκπρόσωποι: W. Spieth και N. Hellermann, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Deutscher Braunkohlen-Industrie — Verein eV, Lausitz Energie Kraftwerke AG, Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH, eins energie in sachsen GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: W. Spieth και N. Hellermann, δικηγόροι), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Tricot και A. C. Becker)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Association européenne du charbon et du lignite (Euracoal) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 16ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Telecom Italia SpA, Wind Tre SpA, Vodafone Italia SpA, Lindam Srl κατά Roma Capitale, Regione Lazio, Vodafone Italia SpA, Telecom Italia SpA, Wind Tre SpA, Wind Telecomunicazioni SpA

(Υπόθεση C-368/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Περιορισμοί στην εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας οι οποίοι επιβάλλονται από τοπικές αρχές - Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων σχετικά με τους λόγους για τους οποίους είναι αναγκαία η απάντηση επί του προδικαστικού ερωτήματος για την επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης - Προδήλως απαράδεκτο)

(2020/C 313/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Telecom Italia SpA, Wind Tre SpA, Vodafone Italia SpA, Lindam Srl

κατά

Roma Capitale, Regione Lazio, Vodafone Italia SpA, Telecom Italia SpA, Wind Tre SpA, Wind Telecomunicazioni SpA

παρισταμένων των: Regione Lazio, Wind Tre SpA, Telecom Italia SpA, Ente Suore Francescane Missionarie del Cuore Immacolato di Maria κ.λπ., Agenzia Regionale Protezione Ambiente (ARPA), Congregazione delle Religiose di Gesù e Maria

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ιταλία), με απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 2018, είναι προδήλως απαράδεκτη.

---

(1)  ΕΕ C 312 της 16.09.2019.

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 15ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Curtea de Apel Cluj (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SC Banca E S.A. κατά G.D.

(Υπόθεση C-381/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΚ - Θέσπιση νέου ενδίκου μέσου κατά τη διάρκεια της δίκης - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αποτελεσματικότητας)

(2020/C 313/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Cluj

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SC Banca E S.A.

κατά

G.D.

Διατακτικό

Οι αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αποτελεσματικότητας έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε δικονομικό κανόνα ο οποίος τροποποιεί το σύστημα ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που προβλέπει η εσωτερική έννομη τάξη, θεσπίζοντας επιπλέον ένδικο μέσο και επιπλέον βαθμό δικαιοδοσίας, και ο οποίος εφαρμόζεται σε δίκη που ήδη εκκρεμεί, κατά τον χρόνο της τροποποιήσεως αυτής, μεταξύ ενός καταναλωτή και ενός επαγγελματία, εφόσον το νέο αυτό ένδικο μέσο μπορεί να ασκηθεί τόσο από τον καταναλωτή όσο και από τον επαγγελματία.

---

(1)  ΕΕ C 288 της 26.08.2019.

Αναίρεση που άσκησε στις 29 Μαΐου 2020 η Eurofer, Association Européenne de l'Acier, AISBL κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 12 Μαρτίου 2020 στην υπόθεση T-835/17, Eurofer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-226/20 P)

(2020/C 313/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Eurofer, Association Européenne de l’Acier, AISBL (εκπρόσωποι: J. Killick, advocaat, G. Forwood, avocate)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, HBIS Group Serbia Iron & Steel LLC Belgrade

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει το άρθρο 2 του προσβαλλόμενου κανονισμού (1)·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή και την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως:

1.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον ερμήνευσε το άρθρο 3, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού (2) υπό την έννοια ότι απόκειται στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής να κρίνει ότι εισαγωγές που αντιπροσωπεύουν μερίδιο αγοράς ανώτερο του 1 % είναι «αμελητέες».

2.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε σφάλματα ως προς την κρίση του ότι «ο όγκος εισαγωγών» από τη Σερβία ήταν «αμελητέος» για τους σκοπούς του άρθρου 3, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε: 2.1 νομικό σφάλμα καθόσον, κατά την εκτίμηση του αμελητέου χαρακτήρα, έλαβε υπόψη του στοιχεία σχετικά με τις τιμές, μολονότι η εκτίμηση αυτή έχει αποκλειστικώς ποσοτικό χαρακτήρα και αφορά τους όγκους· 2.2 επικουρικώς, νομικό σφάλμα καθόσον δεν έλαβε υπόψη άλλους παράγοντες (ιδίως στοιχεία σχετικά με την υποτιμολόγηση και με την πώληση σε χαμηλότερες τιμές) οι οποίοι θα καταδείκνυαν (με μεγαλύτερη ακρίβεια) τις δυνητικές επιπτώσεις των εισαγόμενων όγκων· 2.3 επιπλέον, πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων καθόσον έκρινε ότι οι μέσες τιμές που συνδέονταν με όγκους οι οποίοι αντιστοιχούσαν σε πολύ μικρό μερίδιο της αγοράς μπορούσαν εν προκειμένω, άνευ ετέρου, να τεκμηριώσουν κρίση περί «αμελητέου» όγκου.

3.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε σφάλματα ως προς την κρίση ότι «δεν απαιτούνται προστατευτικά μέτρα» για τους σκοπούς του άρθρου 9, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε: 3.1 νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή μπορούσε να περατώσει την έρευνα χωρίς ανάλυση της δυνητικής ζημίας· 3.2 νομικό σφάλμα και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή δεν υπερέβη τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας που διαθέτει στο πλαίσιο της εφαρμογής του άρθρου 9, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού.

4.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή δεν υποχρεούνταν να παράσχει στοιχεία για τον Σέρβο εξαγωγέα σχετικά με την υποτιμολόγηση και την πώληση σε χαμηλότερες τιμές. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε: 4.1 νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι δεν απαιτούνταν να παρασχεθούν στοιχεία σχετικά με την υποτιμολόγηση και την πώληση σε χαμηλότερες τιμές προκειμένου να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα άμυνας της Eurofer· 4.2 νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι ο καταγγέλλων σε έρευνα αντιντάμπινγκ δεν μπορεί να προβάλει απαιτήσεις απορρέουσες από τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας· 4.3 νομικό σφάλμα καθόσον έκρινε ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοικήσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

---

(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/1795 της Επιτροπής, της 5ης Οκτωβρίου 2017, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων πλατέων προϊόντων θερμής έλασης από σίδηρο, μη κραματοποιημένο χάλυβα ή άλλο κραματοποιημένο χάλυβα καταγωγής Βραζιλίας, Ιράν, Ρωσίας και Ουκρανίας και για την περάτωση της έρευνας όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων πλατέων προϊόντων θερμής έλασης από σίδηρο, μη κραματοποιημένο χάλυβα ή άλλο κραματοποιημένο χάλυβα καταγωγής Σερβίας (ΕΕ 2017, L 258, σ. 24).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2016, L 176, σ. 21).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Appeals Service Northern Ireland (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 7 Απριλίου 2020 — VI κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-247/20)

(2020/C 313/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Appeals Service Northern Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: VI

Καθής: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Είναι υποχρεωμένος να έχει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας ανήλικος που κατοικεί μόνιμα σε κράτος μέλος του ΕΟΧ, προκειμένου να διατηρήσει το δικαίωμα διαμονής, όπως οφείλει ως αυτοσυντηρούμενο πρόσωπο, δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, της κανονιστικής αποφάσεως του 2016;

2)

Συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης, υπό το πρίσμα του άρθρου 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38 (1) και της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως της σκέψεως 70 της αποφάσεως C-480/08, Teixiera, ECLI:EU:C:2010:83, η απαίτηση του άρθρου 4, παράγραφος 3, στοιχείο b, της κανονιστικής αποφάσεως του 2016 (βάσει της οποίας, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το κριτήριο της πλήρους ασφαλιστικής κάλυψης ασθενείας φοιτητή ή αυτοσυντηρούμενου προσώπου, κατά το άρθρο 16, παράγραφος 2, στοιχείο b, σημείο ii, της κανονιστικής αποφάσεως του 2016, πληρούται μόνο εάν η κάλυψη αυτή αφορά τόσο το συγκεκριμένο πρόσωπο όσο και όλα τα οικεία μέλη της οικογενείας του);

3)

Κατόπιν της εκδόσεως της αποφάσεως Ahmad κατά Secretary of State for the Home Department [2014], σκέψη 53, EWCA Civ 988, θεωρούνται οι ισχύουσες συμφωνίες αμοιβαιότητας περί Κοινής Ταξιδιωτικής Περιοχής μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας οι οποίες διέπουν την ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας ως «συμφωνίες αμοιβαιότητας» και, ως εκ τούτου, συνιστούν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας για τους σκοπούς του άρθρου 4, παράγραφος 1, της κανονιστικής αποφάσεως του 2016;

---

(1)  Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 15 Ιουνίου 2020 — Thelen Technopark Berlin GmbH κατά MN

(Υπόθεση C-261/20)

(2020/C 313/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Thelen Technopark Berlin GmbH

Αναιρεσίβλητος: MN

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Προκύπτει από το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα από το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, το άρθρο 288, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και το άρθρο 260, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, ότι το άρθρο 15, παράγραφος 1, παράγραφος 2, στοιχείο ζʹ, και παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (1), έχει άμεσο αποτέλεσμα στο πλαίσιο εκκρεμούς δίκης μεταξύ ιδιωτών, υπό την έννοια ότι δεν είναι πλέον δυνατή η εφαρμογή των περιλαμβανόμενων στο άρθρο 7 του γερμανικού Verordnung über die Honorare für Architekten- und Ingenieurleistungen (διατάγματος σχετικά με τις αμοιβές για τις υπηρεσίες αρχιτεκτόνων και μηχανικών, στο εξής: HOAI) εθνικών ρυθμίσεων, οι οποίες αντιβαίνουν στην ανωτέρω οδηγία και βάσει των οποίων οι καθοριζόμενες στο εν λόγω διάταγμα κατώτατες αμοιβές για τις υπηρεσίες σχεδιασμού και εποπτείας που παρέχονται από αρχιτέκτονες και μηχανικούς είναι –πλην ορισμένων εξαιρετικών περιπτώσεων– υποχρεωτικές και η περιλαμβανόμενη σε συμβάσεις με αρχιτέκτονες ή μηχανικούς συμφωνία καταβολής αμοιβής που υπολείπεται των κατώτατων αμοιβών είναι ανίσχυρη;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: α) Συνιστά το ισχύον στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δυνάμει του άρθρου 7 του HOAI, καθεστώς υποχρεωτικών κατώτατων αμοιβών για τις υπηρεσίες σχεδιασμού και εποπτείας που παρέχονται από αρχιτέκτονες και μηχανικούς παραβίαση της ελευθερίας εγκαταστάσεως του άρθρου 49 ΣΛΕΕ ή άλλων γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης; β) Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο δεύτερο ερώτημα υπό α': Συνεπάγεται η εν λόγω παραβίαση ότι, στο πλαίσιο εκκρεμούς δίκης μεταξύ ιδιωτών, δεν είναι πλέον δυνατή η εφαρμογή των εθνικών ρυθμίσεων για τις υποχρεωτικές κατώτατες αμοιβές (εν προκειμένω: του άρθρου 7 του HOAI);

---

(1)  ΕΕ 2006, L 376, σ. 36.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το hof van beroep Antwerpen (Βέλγιο) στις 15 Ιουνίου 2020 — FN κατά Universiteit Antwerpen, Vlaamse Autonome Hogeschool Hogere Zeevaartschool, PB, ZK, NG, ZN, UM

(Υπόθεση C-265/20)

(2020/C 313/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: FN

Εφεσίβλητοι: Universiteit Antwerpen, Vlaamse Autonome Hogeschool Hogere Zeevaartschool, PB, ZK, NG, ZN, UM

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και εμφαίνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP και η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία εμφαίνεται στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι απαγορεύουν σε πανεπιστήμιο, στηριζόμενο σε διάταξη του εθνικού δικαίου (άρθρο 91 του διατάγματος περί πανεπιστημίων), κατά την οποία το ανεξάρτητο ακαδημαϊκό προσωπικό πλήρους απασχόλησης διορίζεται σε μόνιμη θέση και το προσωπικό μερικής απασχόλησης μπορεί είτε να διορισθεί είτε να προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου για ανανεώσιμα χρονικά διαστήματα κατ’ ανώτατο όριο έξι ετών,

1.

να απασχολεί καθηγητή, με επίκληση της «διακριτικής ευχέρειάς» του επί 20 έτη με περίπου 20 διαδοχικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης σύντομης διάρκειας και προσλήψεις σύμφωνα με τον κανονισμό του από ένα έως και τρία έτη, χωρίς περιορισμό ως προς τον συνολικό αριθμό ανανεώσεων, ενώ άλλοι συνάδελφοι με συγκρίσιμα καθήκοντα απολαμβάνουν διορισμού σε μόνιμη θέση πλήρους απασχόλησης;

2.

να προβλέπει στον κανονισμό υπηρεσιακής κατάστασης του προσωπικού του απλώς ένα γενικό ελάχιστο όριο με τη μορφή ποσοστού απασχόλησης 50 % προκειμένου να πληρούνται οι προϋποθέσεις για μόνιμο διορισμό, χωρίς ωστόσο να θέτει κανένα κριτήριο επί τη βάσει του οποίου διορίζονται σε μόνιμη θέση απασχολούμενοι με μερική απασχόληση σε ποσοστό 50 % ή περισσότερο ή αντίστοιχα προσλαμβάνονται με σύμβαση ορισμένου χρόνου;

3.	να αναθέτει σε καθηγητή μερικής απασχόλησης ποσοστά καθηκόντων επί τη βάσει μιας απεριόριστης «διακριτικής ευχέρειας», δίχως να προβλέπει αντικειμενικά κριτήρια ή να προβαίνει σε καταμέτρηση με αντικειμενικό τρόπο του φόρτου εργασίας;

4.

να στερεί από καθηγητή, ο οποίος απασχολείται με σύμβαση ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης, και του οποίου η σύμβαση δεν ανανεώνεται με επίκληση της «διακριτικής ευχέρειας» του πανεπιστημίου, το δικαίωμα να επικαλεστεί την προβαλλόμενη καταχρηστικότητα των συνθηκών εργασίας κατά το παρελθόν, με το σκεπτικό ότι αυτός έχει τρόπον τινά αποδεχθεί αυτές τις συνθήκες διά της εκτελέσεως των ανατεθειμένων σε αυτόν εργασιών, με αποτέλεσμα να έχει απωλέσει την προστασία του δικαίου της Ένωσης;

---

(1)  ΕΕ 1999, L 175, σ. 43.

(2)  ΕΕ 1998, L 14, σ. 9.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 24 Ιουνίου 2020 — UM

(Υπόθεση C-277/20)

(2020/C 313/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: UM

Μετέχοντες στη διαδικασία: HW ως εκκαθαριστής της κληρονομίας του ZL, Marktgemeinde Kötschach-Mauthen, Finanzamt Spittal Villach

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου (1), την έννοια ότι είναι κληρονομική σύμβαση υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως σύμβαση δωρεάς αιτία θανάτου η οποία έχει συναφθεί μεταξύ δύο Γερμανών υπηκόων με συνήθη διαμονή στη Γερμανία και αφορά ακίνητη περιουσία που βρίσκεται στην Αυστρία, βάσει της οποίας ο δωρεοδόχος θα έχει μετά τον θάνατο του δωρητή απαίτηση ενοχικού δικαίου έναντι της κληρονομικής περιουσίας για την εγγραφή στο κτηματολόγιο του δικαιώματός του κυριότητας βάσει της συμβάσεως αυτής και της ληξιαρχικής πράξεως θανάτου του δωρητή, ήτοι χωρίς τη σύμπραξη του δικαστηρίου της κληρονομίας;

2)

Αν δοθεί καταφατική απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα: Έχει το άρθρο 83, παράγραφος 2, του ευρωπαϊκού κανονισμού περί κληρονομικής διαδοχής την έννοια ότι διέπει και το κύρος της επιλογής εφαρμοστέου δικαίου που έγινε προ της 17ης Αυγούστου 2015 για σύμβαση δωρεάς αιτία θανάτου που πρέπει να θεωρηθεί ως κληρονομική σύμβαση υπό την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 650/2012;

---

(1)  ΕΕ 2012, L 201, σ. 107.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 29 Ιουνίου 2020 — K κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

(Υπόθεση C-285/20)

(2020/C 313/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: K

Εφεσίβλητο: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 65, παράγραφοι 2 και 5, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) την έννοια ότι ο πλήρως άνεργος, ο οποίος μετέφερε τον τόπο κατοικίας του σε άλλο κράτος μέλος ενόσω ακόμη λάμβανε παροχές κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 2 του κανονισμού αυτού στο αρμόδιο κράτος μέλος ή/και πριν από τη λήξη της σχέσεως εξαρτημένης εργασίας του, έχει δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο διαμένει;

2)	Ασκούν επιρροή στο πλαίσιο αυτό οι λόγοι, όπως επί παραδείγματι οικογενειακοί λόγοι, για τους οποίους ο πλήρως άνεργος μετέφερε τον τόπο κατοικίας του σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (EE 2004, L 166, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 7 Ιουλίου 2020 — UE, HC κατά Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank AG

(Υπόθεση C-301/20)

(2020/C 313/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: UE, HC

Αναιρεσίβλητη: Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank AG

Έτεροι μετέχοντες στη διαδικασία: Verlassenschaft des VJ

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 70, παράγραφος 3, του κανονισμού (EΕ) 650/2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου (1), την έννοια ότι αντίγραφο του κληρονομητηρίου που εκδόθηκε για αόριστη διάρκεια, χωρίς μνεία ημερομηνίας λήξεως, κατά παράβαση της διατάξεως αυτής α. είναι έγκυρο και ισχύει για αόριστο χρόνο, ή β. ισχύει μόνο για περίοδο έξη μηνών από την ημερομηνία χορηγήσεως του επικυρωμένου αντιγράφου, ή γ. ισχύει μόνο για διάστημα έξη μηνών που αρχίζει να τρέχει από άλλη ημερομηνία, ή δ. είναι ανίσχυρο και ακατάλληλο για χρήση κατά την έννοια του άρθρου 63 του κανονισμού 650/2012;

2)

Έχει το άρθρο 65, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 69, παράγραφος 3, του κανονισμού (EΕ) 650/2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου, την έννοια ότι το κληρονομητήριο παράγει τα αποτελέσματά του υπέρ όλων των προσώπων, τα οποία κατονομάζονται στο κληρονομητήριο ως κληρονόμοι, κληροδόχοι, εκτελεστές διαθήκης ή διαχειριστές της κληρονομιαίας περιουσίας, με συνέπεια να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κληρονομητήριο σύμφωνα με το άρθρο 63 του κανονισμού 650/2012 και τα πρόσωπα εκείνα που δεν ζήτησαν τα ίδια την έκδοσή του;

3.

Έχει το άρθρο 69 σε συνδυασμό με το άρθρο 70, παράγραφος 3, του κανονισμού 650/2012 την έννοια ότι το νομιμοποιητικό αποτέλεσμα του επικυρωμένου αντιγράφου κληρονομητηρίου πρέπει να αναγνωρίζεται, εάν αυτό ήταν ακόμη ισχυρό κατά την πρώτη προσκόμισή του, αλλά η ισχύς του έχει λήξει πριν από την έκδοση της ζητηθείσας αποφάσεως της αρχής, ή μήπως η διάταξη αυτή δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όταν αυτή απαιτεί να ισχύει το κληρονομητήριο και κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως;

---

(1)  ΕΕ 2012, L 201, σ. 107.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’appel de Paris (Γαλλία) στις 9 Ιουλίου 2020 — A παρισταμένης της Autorité des marchés financiers

(Υπόθεση C-302/20)

(2020/C 313/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: A

Παρισταμένης της: Autorité des marchés financiers

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρώτον, α) Έχει το άρθρο 1, σημείο 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για τις πράξεις προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες και τις πράξεις χειραγώγησης της αγοράς (κατάχρηση αγοράς) (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/124/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2003, για την εφαρμογή της οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον ορισμό και τη δημοσιοποίηση των εμπιστευτικών πληροφοριών και τον ορισμό των πράξεων χειραγώγησης της αγοράς (2), την έννοια ότι πληροφορία που αφορά επικείμενη δημοσίευση άρθρου το οποίο διαδίδει φήμη της αγοράς για εκδότη χρηματοπιστωτικών μέσων μπορεί να θεωρηθεί συγκεκριμένη, όπως επιβάλλεται από τα άρθρα αυτά, για τον χαρακτηρισμό της πληροφορίας ως εμπιστευτικής; β) Έχει σημασία για την αξιολόγηση του συγκεκριμένου χαρακτήρα της επίμαχης πληροφορίας το γεγονός ότι το άρθρο, του οποίου η επικείμενη δημοσίευση αποτελεί την επίμαχη πληροφορία, αναφέρει -ως φήμη της αγοράς- την τιμή δημόσιας προσφοράς αγοράς; γ) Αποτελούν κρίσιμα στοιχεία για την αξιολόγηση του συγκεκριμένου χαρακτήρα της επίμαχης πληροφορίας η αναγνωρισιμότητα του δημοσιογράφου που υπέγραψε το άρθρο, η φήμη του εντύπου που δημοσίευσε το άρθρο και η αισθητή (εκ των υστέρων) επίδραση της δημοσίευσης στην τιμή των τίτλων τους οποίους αυτή αφορά;

2)

Δεύτερον, σε περίπτωση απάντησης υπό την έννοια ότι πληροφορία όπως η επίμαχη μπορεί να θεωρηθεί συγκεκριμένη: α) Έχει το άρθρο 21 του κανονισμού (ΕΕ) 596/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την κατάχρηση της αγοράς (κανονισμός για την κατάχρηση της αγοράς) και την κατάργηση της οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 2003/124/ΕΚ, 2003/125/ΕΚ και 2004/72/ΕΚ (3), την έννοια ότι η γνωστοποίηση από δημοσιογράφο, προς μία από τις συνήθεις πηγές του, πληροφορίας σχετικά με επικείμενη δημοσίευση άρθρου του ιδίου το οποίο διαδίδει φήμη της αγοράς πραγματοποιείται «για δημοσιογραφικούς σκοπούς»; β) Εξαρτάται η απάντηση στο ερώτημα αυτό, μεταξύ άλλων, από το αν ο δημοσιογράφος είχε πληροφορηθεί τη φήμη της αγοράς από την πηγή αυτή ή από το αν η γνωστοποίηση της πληροφορίας για την επικείμενη δημοσίευση του άρθρου χρησίμευσε προκειμένου ο δημοσιογράφος να λάβει από την πηγή αυτή διευκρινίσεις ως προς την εγκυρότητα της φήμης;

3)

Τρίτον, έχουν τα άρθρα 10 και 21 του κανονισμού (ΕΕ) 596/2014 την έννοια ότι, ακόμη και αν προνομιακή πληροφορία δημοσιοποιείται από δημοσιογράφο «για δημοσιογραφικούς σκοπούς», κατά την έννοια του άρθρου 21, επιβάλλεται, για τον νόμιμο ή παράνομο χαρακτήρα της δημοσιοποίησης, να αξιολογηθεί αν η τελευταία πραγματοποιήθηκε «κατά τη συνήθη άσκηση […] του επαγγέλματος [του δημοσιογράφου]» κατά την έννοια του άρθρου 10;

4)

Τέταρτον, έχει το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) 596/2014 την έννοια ότι ανακοίνωση προνομιακής πληροφορίας, προκειμένου να θεωρηθεί ότι πραγματοποιείται κατά τη συνήθη άσκηση του επαγγέλματος του δημοσιογράφου, επιβάλλεται να είναι απολύτως αναγκαία για την άσκηση του επαγγέλματος αυτού και να τηρεί την αρχή της αναλογικότητας;

---

(1)  ΕΕ 2003, L 96, σ. 16.

(2)  ΕΕ 2003, L 339, σ. 70.

(3)  EE 2014, L 173, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 21 Ιουλίου 2020 — DQ κατά Ryanair DAC

(Υπόθεση C-323/20)

(2020/C 313/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Nürnberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: DQ

Εναγόμενη: Ryanair Designated Activity Company

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά η οργανωμένη από συνδικάτο απεργία του ιδίου προσωπικού ενός πραγματικού αερομεταφορέα «έκτακτη περίσταση» κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

2)	Ασκεί εν προκειμένω επιρροή το γεγονός ότι η προμνησθείσα απεργία πραγματοποιείται για αιτήματα του προσωπικού, τα οποία δεν είχαν μέχρι τούδε διευθετηθεί συμβατικά μεταξύ του προσωπικού και του πραγματικού αερομεταφορέα;

3)	Ασκεί εν προκειμένω επιρροή το γεγονός ότι η εν λόγω απεργία οφείλεται σε συγκεκριμένη συμπεριφορά του πραγματικού αερομεταφορέα κατά τις διαπραγματεύσεις με το συνδικάτο; Με διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Αυγούστου 2020 η υπόθεση διεγράφη από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

---

(1)  Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 22 Ιουλίου 2020 — Finanzamt B κατά X-Beteiligungsgesellschaft mbH

(Υπόθεση C-324/20)

(2020/C 313/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού και αναιρεσείον: Finanzamt B

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: X-Beteiligungsgesellschaft mbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Προκύπτει στην περίπτωση μια άπαξ παρασχεθείσας υπηρεσίας, και επομένως ανεξάρτητα από χρονικά διαστήματα, ότι αυτή συνεπάγεται τμηματικές καταβολές έναντι λογαριασμού ή διαδοχικές πληρωμές, κατά την έννοια του άρθρου 64, παράγραφος 1, της οδηγίας για το σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), ήδη από τη συμφωνία για πληρωμή με δόσεις;

2)

Επικουρικώς, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Πρέπει να θωρηθεί ότι υφίσταται μη καταβολή, κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, της οδηγίας για το σύστημα ΦΠΑ, όταν ο υποκείμενος στον φόρο συμφωνεί κατά την παροχή της υπηρεσίας του ότι αυτή θα εξοφληθεί σε πέντε ετήσιες δόσεις, το δε εθνικό δίκαιο προβλέπει για την περίπτωση της σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο πληρωμής διακανονισμό, με τον οποίο η προηγούμενη μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου ακυρώνεται και πάλι κατά τη διάταξη αυτή;

---

(1)  EE 2006, L 347, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal du travail du Brabant wallon, division Wavre (Βέλγιο) στις 24 Ιουλίου 2020 — PR κατά Agence fédérale pour l’Accueil des demandeurs d’asile (Fedasil)

(Υπόθεση C-335/20)

(2020/C 313/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail du Brabant wallon, division Wavre

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: PR

Καθής: Agence fédérale pour l’Accueil des demandeurs d’asile (Fedasil)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνιστά εκτέλεση μέτρου απομακρύνσεως κατά την έννοια του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (1) η απόφαση περί μεταβολής του τόπου υποχρεωτικής εγγραφής αιτούντος άσυλο σε κέντρο υποδοχής έχοντος ως κύρια αποστολή τη διευκόλυνση της μεταφοράς του αιτούντος στο κράτος που είναι αρμόδιο για την εξέταση της αιτήσεως προστασίας, η οποία απόφαση λαμβάνεται από κρατική διοικητική αρχή και ερμηνεύεται ως μέτρο προπαρασκευαστικό της πραγματικής μεταφοράς, όταν ο αιτών έχει ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως και αίτηση αναστολής κατά του εν λόγω μέτρου απομακρύνσεως ενώπιον εθνικού δικαστηρίου;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, συνιστά πραγματική προσφυγή κατά την έννοια του άρθρου 27 του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ η προσφυγή με ανασταλτικό αποτέλεσμα, ήτοι η προσφυγή με αίτημα αναστολής κατεπείγοντος χαρακτήρα που προβλέπεται από το άρθρο 39/82§ 4 του νόμου της 15/12/1980 σχετικά με την είσοδο στην επικράτεια, τη διαμονή, την εγκατάσταση και την απομάκρυνση των αλλοδαπών, η οποία ασκείται από τον αιτούντα άσυλο ο οποίος καλείται να υποβάλει την αίτησή του περί παροχής διεθνούς προστασίας σε άλλο κράτος μέλος και η οποία συνδέεται με την επικείμενη εκτέλεση μέτρου απομακρύνσεως ή επαναπροωθήσεως;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Ιουλίου 2020 η Nord Stream 2 AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 20 Μαΐου 2020 στην υπόθεση T-526/19, Nord Stream 2 κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση C-348/20 P)

(2020/C 313/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Nord Stream 2 AG (εκπρόσωποι: L. Van den Hende, advocaat, M. Schonberg, Solicitor, J. Penz-Evren, J. Maly, Rechtsanwälte)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα), της 20ής Μαΐου 2020, στην υπόθεση T-526/19, Nord Stream 2 κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, ιδίως τα σημεία 1, 3, 4 και 6 του διατακτικού·

—

στον βαθμό που το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση είναι ώριμη προς εκδίκαση, να απορρίψει την ένσταση απαραδέκτου, να κρίνει την προσφυγή βάσιμη και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας ή, επικουρικώς, να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη πράξη αφορά άμεσα την αναιρεσείουσα και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του άμεσου επηρεασμού ή να εξετάσει το ζήτημα αυτό με την ουσία της υπόθεσης· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας περιλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, που διαιρείται σε δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εφαρμογή της απαίτησης περί άμεσου επηρεασμού και καθόσον έκρινε ότι η νυν αναιρεσείουσα δεν διέθετε ενεργητική νομιμοποίηση για να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως της οδηγίας (ΕΕ) 2019/692 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 (στο εξής: τροποποιητική οδηγία):

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον έκρινε ότι μια οδηγία, περιλαμβανομένης της τροποποιητικής οδηγίας, δεν μπορεί, αυτή καθεαυτήν, πριν από τη θέσπιση μέτρων μεταφοράς ή τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς, να επηρεάσει άμεσα τη νομική κατάσταση ενός επιχειρηματία, πράγμα που θα απέκλειε, στην πράξη, κάθε προσφυγή ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ.

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον αξιολόγησε το ζήτημα της διακριτικής ευχέρειας των κρατών μελών υπό εντελώς γενικούς όρους, χωρίς να εξετάσει ποιος θα ήταν συγκεκριμένα ο αντίκτυπος οιασδήποτε διακριτικής ευχέρειας στη νομική κατάσταση της νυν αναιρεσείουσας, υπό το πρίσμα του αντικειμένου της προσφυγής της.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την αξιολόγηση του αιτήματος του Συμβουλίου να αφαιρεθούν ορισμένα έγγραφα από τη δικογραφία και κατά την αποδοχή του αιτήματος αυτού. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον διενήργησε την αξιολόγησή του αποκλειστικά εντός του πλαισίου του κανονισμού 1049/2001 (2) για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα, ενώ δεν εξέτασε κατά πόσον τα επίμαχα έγγραφα ήταν προδήλως κρίσιμα για την επίλυση της διαφοράς. Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε επίσης καθόσον εφάρμοσε το αυστηρό πλαίσιο που θέσπισε το Δικαστήριο για τις ειδικές και επείγουσες περιστάσεις που ίσχυαν στις υποθέσεις Ουγγαρία κατά Κοινοβουλίου και Σλοβενία κατά Κροατίας (3) σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη καθόσον προσέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο ότι υφίσταται διαιτητική διαδικασία κινηθείσα από τη νυν αναιρεσείουσα δυνάμει της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας, πράγμα που δεν είναι κατ’ ελάχιστον λυσιτελές για την εκτίμησή του, ακόμη και βάσει του κανονισμού 1049/2001.

---

(1)  Οδηγία (ΕΕ) 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/73/ΕΚ σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (ΕΕ 2019, L 117, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

(3)  Διάταξη της 14ης Μαΐου 2019, Ουγγαρία κατά Κοινοβουλίου, C-650/18, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2019:438. Απόφαση της 31ης Ιανουαρίου 2020, Σλοβενία κατά Κροατίας, C-457/18, EU:C:2020:65.

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουλίου 2020 ο Liviu Dragnea κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2020 στην υπόθεση T-738/18, Dragnea κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-351/20 P)

(2020/C 313/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Liviu Dragnea (εκπρόσωποι: C. Toby, O. Riffaud, B. Entringer, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου στο σύνολό της

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής (OCM(2018)20575) η οποία εστάλη στον νόμιμο εκπρόσωπό του με επιστολή της 1ης Οκτωβρίου 2018

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 1, 9, παράγραφος 2, και 9, παράγραφος 4, του κανονισμού OLAF (1) και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του αναιρεσείοντος στο πλαίσιο των ερευνών, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ακροάσεως και του σεβασμού του τεκμηρίου αθωότητας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως όσον αφορά τις έρευνες καθώς και άρνηση κινήσεως διαδικασίας έρευνας σχετικά με τη διεξαγωγή της έρευνας της OLAF.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος προσβάσεως στα έγγραφα της OLAF σχετικά με τις έρευνες.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ 2013, L 248, σ. 1).

Διάταξη του προέδρου του τετάρτου τμήματος του Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sandoz Ltd, Hexal AG κατά G.D. Searle LLC, Janssen Sciences Ireland

(Υπόθεση C-114/18) (1)

(2020/C 313/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 152 της 30.4.2018.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2020 [αίτηση του Sąd Najwyższy (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία κινηθείσα από την YV, παρισταμένου του: Krajowa Rada Sądownictwa

(Υπόθεση C-537/18) (1)

(2020/C 313/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 427 της 26.11.2018.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2020 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Canarias (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KA κατά Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS), Tesorería General de la Seguridad Social

(Υπόθεση C-811/18) (1)

(2020/C 313/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 139 της 15.4.2019.

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2020 — Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-202/19 P) (1)

(2020/C 313/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2020 — Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-203/19 P) (1)

(2020/C 313/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2020 — Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-204/19 P) (1)

(2020/C 313/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2020 — Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-205/19 P) (1)

(2020/C 313/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — YX κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-542/19) (1)

(2020/C 313/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 353 της 11.11.2019.

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιανουαρίου 2020 [αίτηση του Handelsgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — flightright GmbH κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-661/19) (1)

(2020/C 313/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 406 της 2.12.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Ocean Capital Administration κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-332/15) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων και οντοτήτων στα οποία και στις οποίες εφαρμόζονται τα μέτρα αυτά - Καταχώριση των ονομάτων των προσφευγόντων στον κατάλογο)

(2020/C 313/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγoυσες: Ocean Capital Administration GmbH (Αμβούργο, Γερμανία), και οι 31 λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της απόφασης (εκπρόσωποι: P. Moser, QC, E. Metcalfe, barrister, και M. Taher, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/556 του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 2015, που τροποποιεί την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2015, L 92, σ. 101), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/549 του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2015, L 92, σ. 12), κατά το μέρος που οι πράξεις αυτές αφορούν τις προσφεύγουσες, και, αφετέρου, αίτημα δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ να μην εφαρμοστούν η απόφαση 2013/497/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2013, L 272, σ. 46), και ο κανονισμός (ΕΕ) 971/2013 του Συμβουλίου, της 10ης Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2013, L 272, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ocean Capital Administration GmbH και τις λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 294 της 7.9.2015.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — VQ κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-203/18) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων - Άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 - Διοικητικό χρηματικό πρόστιμο που επιβλήθηκε από την ΕΚΤ σε πιστωτικό ίδρυμα λόγω παραβάσεως του άρθρου 77, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 - Λεπτομερείς κανόνες δημοσιεύσεως στον ιστότοπο της ΕΚΤ - Άρθρο 18, παράγραφος 6, του κανονισμού 1024/2013 και άρθρο 132, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 468/2014)

(2020/C 313/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VQ (εκπρόσωπος: G. Cahill, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) (εκπρόσωποι: E. Κουπεπίδου, E. Yoo και M. Puidokas)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: I. Gurov και J. Bauerschmidt), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Armati, A. Steiblytė, K.-P. Wojcik και A. Nijenhuis)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως ECB-SSM-2018-ESSAB-4, SNC-2016-0026 της ΕΚΤ, της 14ης Μαρτίου 2018, η οποία εκδόθηκε κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 18, παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63), καθόσον με την απόφαση αυτή, αφενός, επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα διοικητικό χρηματικό πρόστιμο ύψους 1 600 000 ευρώ και, αφετέρου, αποφασίστηκε η δημοσίευση του προστίμου αυτού στον ιστότοπο της ΕΚΤ χωρίς απαλοιφή της επωνυμίας της προσφεύγουσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η VQ υποχρεούται να φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  EE C 182 της 28.5.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Crédit agricole κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-576/18) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων - Άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 - Διοικητικό χρηματικό πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε από την ΕΚΤ σε πιστωτικό ίδρυμα - Άρθρο 26, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 - Συνεχιζόμενη παράβαση των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων - Εξ αμελείας παράβαση - Αναδρομική εφαρμογή λιγότερο αυστηρής νομοθεσίας περί κυρώσεων - Δεν υφίσταται - Δικαιώματα άμυνας - Ύψος του προστίμου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 313/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Crédit agricole SA (Montrouge, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Champsaur και A. Delors, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: C. Hernández Saseta, A. Pizzolla και D. Segoin)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως ECB/SSM/2018-FRCAG-75 της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2018, που ελήφθη δυνάμει του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63), με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα διοικητικό χρηματικό πρόστιμο ύψους 4 300 000 ευρώ λόγω συνεχιζόμενης παραβάσεως των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων που προβλέπονται στο άρθρο 26, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1, διορθωτικά ΕΕ 2013, L 208, σ. 68, και ΕΕ 2013, L 321, σ. 6).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-75 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), της 16ης Ιουλίου 2018, καθόσον επιβάλει στην Crédit agricole SA διοικητικό χρηματικό πρόστιμο ύψους 4 300 000 ευρώ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Crédit agricole στα δικαστικά της έξοδα.

4)	Καταδικάζει την ΕΚΤ στα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  EE C 436 της 3.12.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-577/18) (1)

(Οικονομική και νομισματική πολιτική - Προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων - Άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 - Διοικητικό χρηματικό πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε από την ΕΚΤ σε πιστωτικό ίδρυμα - Άρθρο 26, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 - Συνεχιζόμενη παράβαση των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων - Εξ αμελείας παράβαση - Δικαιώματα άμυνας - Ύψος του προστίμου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 313/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Crédit agricole Corporate and Investment Bank (Montrouge, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Champsaur και A. Delors, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: C. Hernández Saseta, A. Pizzolla και D. Segoin)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως ECB/SSM/2018-FRCAG-76 της ΕΚΤ, της 16ης Ιουλίου 2018, που ελήφθη δυνάμει του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2013 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2013, για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων (ΕΕ 2013, L 287, σ. 63), με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα διοικητικό χρηματικό πρόστιμο ύψους 300 000 ευρώ λόγω συνεχιζόμενης παραβάσεως των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων που προβλέπονται στο άρθρο 26, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1, διορθωτικά ΕΕ 2013, L 208, σ. 68, και ΕΕ 2013, L 321, σ. 6).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση ECB/SSM/2018-FRCAG-76 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), της 16ης Ιουλίου 2018, καθόσον επιβάλει στην Crédit agricole Corporate and Investment Bank διοικητικό χρηματικό πρόστιμο ύψους 300 000 ευρώ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Crédit agricole Corporate and Investment Bank στα δικαστικά της έξοδα.

4)	Καταδικάζει την ΕΚΤ στα δικαστικά της έξοδα.

---

(1)  EE C 436 της 3.12.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Pablosky κατά EUIPO — docPrice (mediFLEX easystep)

(Υπόθεση T-20/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης mediFLEX easystep - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Stepeasy - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 313/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pablosky, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Centell, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo, H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: docPrice GmbH (Koblenz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Landes, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 77/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pablosky και docPrice.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 8ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 77/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pablosky, SL και docPrice GmbH, κατά το μέρος που αφορά τα «ενδύματα» και τα «είδη πιλοποιίας», που περιλαμβάνονται στην κλάση 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή της docPrice ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO κατά το μέρος που αφορά τα προϊόντα που μνημονεύονται στο σημείο 1.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 82 της 4.3.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Pablosky κατά EUIPO — docPrice (mediFLEX easySTEP)

(Υπόθεση T-21/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης mediFLEX easystep - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Stepeasy - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 313/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pablosky, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Centell, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo, H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: docPrice GmbH (Koblenz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Landes, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 76/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pablosky και docPrice.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 8ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 76/2018-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pablosky, SL και docPrice GmbH, κατά το μέρος που αφορά τα «ενδύματα» και τα «είδη πιλοποιίας», που περιλαμβάνονται στην κλάση 25 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή της docPrice ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO κατά το μέρος που αφορά τα προϊόντα που μνημονεύονται στο σημείο 1.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

---

(1)  EE C 82 της 4.3.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Scorify κατά EUIPO — Scor (SCORIFY)

(Υπόθεση T-328/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SCORIFY - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SCOR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 313/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Scorify UAB (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: V. Viešūnaitė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Δ. Μπότης και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Scor SE (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. de Haan και C. de Callataÿ, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Μαρτίου 2019 (υπόθεση R 1639/2018-4), σχετικής με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Scor και Scorisk.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Scorify UAB στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 246 της 22.7.2019.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2020 — Essential Export κατά EUIPO — Shenzhen Liouyi International Trading (TOTU)

(Υπόθεση T-633/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο προβάλλεται ότι περιέχει το λεκτικό στοιχείο «TOTU» και κόκκινο και μαύρο χρώμα - Προγενέστερα εικονιστικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TOTTO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 313/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Essential Export SA (San José, Κόστα Ρίκα) (εκπρόσωπος: A. B. Padial Martínez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Shenzhen Liouyi International Trading Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2019 (υπόθεση R 362/2019-2), σχετικής με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Essential Export και Shenzhen Liouyi International Trading.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Essential Export SA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 383 της 11.11.2019.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2020 — Sherpa Europe κατά EUIPO — Núcleo de comunicaciones y control (SHERPA NEXT)

(Υπόθεση T-170/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2020/C 313/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sherpa Europe, SL (Erandio, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Esteve Sanz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. García Murillo και M. J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Núcleo de comunicaciones y control, SL (Tres Cantos, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (υπόθεση R 523/2017-2), σχετικής με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Núcleo de comunicaciones y control και Sherpa Europe.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η Sherpa Europe, SL, φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

3)	Η Núcleo de comunicaciones y control, SL, φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  EE C 155 της 6.5.2019.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιουνίου 2020 — Price κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-231/20 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Απόφαση (ΕΕ) 2020/135 - Συμφωνία για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση και την Ευρατόμ - Απώλεια της ιθαγένειας της Ένωσης - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Προδήλως απαράδεκτο της κυρίας προσφυγής - Απαράδεκτο - Παραπομπή στο Δικαστήριο - Αναρμοδιότητα)

(2020/C 313/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: David Price (Dorat, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και M.-M. Joséphidès)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή δυνάμει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται η μερική αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 1), και της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ 2020, L 29, σ. 7), καθόσον οι πράξεις αυτές στερούν τη δυνατότητα διατήρησης εκ μέρους του προσφεύγοντος της ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, τουλάχιστον, αναστολή εκτελέσεως του άρθρου 127, παράγραφος 1, στοιχείο β', της ως άνω Συμφωνίας, και, αφετέρου, αίτημα δυνάμει του άρθρου 256, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ με το οποίο ζητείται η αναστολή εκτελέσεως και η παραπομπή της υποθέσεως στο Δικαστήριο προκειμένου να του υποβληθούν προδικαστικά ερωτήματα.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2020 — Sony Interactive Entertainment Europe κατά EUIPO — Wong (GT RACING)

(Υπόθεση T-463/20)

(2020/C 313/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Interactive Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, και M. Maier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Wai Leong Wong (Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GT RACING — Υπ’ αριθ. 17 138 033 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Μαΐου 2020 στην υπόθεση R 1612/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά τους έξοδα και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν προσδιόρισε σαφώς το ενδιαφερόμενο κοινό·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη σύγκριση των σημείων·

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη σύγκριση μεταξύ των προϊόντων των κλάσεων 9, 16 και 28 που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα και των προϊόντων της κλάσεως 18 που καλύπτονται από το επίδικο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν εξέτασε τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίον ενδέχεται να γίνεται αντιληπτό το προγενέστερο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το ενδιαφερόμενο κοινό·

—	Έλλειψη εξετάσεως των στοιχείων που τεκμηριώνουν τις αιτιάσεις οι οποίες βασίζονται στα προαναφερθέντα άρθρα 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5·

—

Αδυναμία του τμήματος προσφυγών να κατανοήσει ότι οι δικές του διαπιστώσεις ως προς τα πραγματικά περιστατικά επαρκούσαν για την απόδειξη της φήμης του σήματος, της απατηλής απεικονίσεώς του και της ζημίας που θεμελιώνεται δυνάμει του δικαίου του Ηνωμένου Βασιλείου περί απατηλής χρήσεως διακριτικού σημείου (passing off law)·

—	Έλλειψη εξετάσεως των λοιπών κριτηρίων του δικαίου περί απατηλής χρήσεως διακριτικού σημείου (passing off law) βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2020 — LF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-466/20)

(2020/C 313/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: LF (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του περί χορηγήσεως επιδόματος αποδημίας·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει ένα μόνο λόγο ο οποίος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2020 — Alteryx κατά EUIPO — Allocate Software (ALLOCATE)

(Υπόθεση T-476/20)

(2020/C 313/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alteryx, Inc. (Irvine, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Poulter και M. Holah, Solicitors)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Allocate Software Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ALLOCATE — Υπ’ αριθ. 6 740 658 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαΐου 2020 στην υπόθεση R 1709/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδά του και στα έξοδα της προσφεύγουσας, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	στην περίπτωση που η αντίδικος συμμετέχει στη διαδικασία ως παρεμβαίνουσα να την καταδικάσει στα δικαστικά έξοδά της.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν ανέφερε τους λόγους επί των οποίων στηρίζεται η απόφαση.

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2020 — Eos Products κατά EUIPO (σχήμα σφαιρικού δοχείου)

(Υπόθεση T-489/20)

(2020/C 313/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eos Products Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: S. Stolzenburg-Wiemer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σχήμα σφαιρικού δοχείου — Υπ’ αριθ. 15 903 081 αίτηση καταχωρίσεως)

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιουνίου 2020 στην υπόθεση R 2017/2020-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 95 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 23ης Ιουλίου 2020 — El Corte Inglés κατά EUIPO — Ou (-Vpro)

(Υπόθεση T-491/20)

(2020/C 313/46)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: El Corte Inglés, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J.L. Rivas Zurdo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Kuei-Chin Ou (Ταϊπέι, Ταϊβάν)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών την καταχώριση του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης –Vpro — Υπ’ αριθ. 17 741 133 αίτηση καταχώρισης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Απριλίου 2020 στην υπόθεση R 1758/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απέρριψε την προσφυγή του ανακόπτοντος και, ως εκ τούτου, επικύρωσε την απόφαση του τμήματος ανακοπών η οποία εκδόθηκε στη διαδικασία ανακοπής B 3 055 001, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα επί του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 17 741 133 -Vpro (εικονιστικό) για προϊόντα των κλάσεων 24 και 25.

—	Να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το μέρος ή τα μέρη που αντιτίθενται σε αυτή την προσφυγή.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2020 — S. Tous κατά EUIPO — Zhejiang China-Best Import & Export (Lámpara)

(Υπόθεση T-492/20)

(2020/C 313/47)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: S. Tous, SL (Manresa, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Gómez Sánchez και J.L. Gracia Albero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Zhejiang China-Best Import & Export Co. Ltd (Hangzhou, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα (Luces) — Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα αριθ. 4422343-0012

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 26ης Μαΐου 2020, στην υπόθεση R 1553/2019-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει τον δικαιούχο του επίδικου σχεδίου στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και σε εκείνα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και του τρίτου τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου [σε συνδυασμό με τα άρθρα 6, 7 και 9, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου].

Προσφυγή-αγωγή της 10ης Αυγούστου 2020 — Banco Cooperativo Español κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-499/20)

(2020/C 313/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Banco Cooperativo Español, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: D. Sarmiento Ramírez-Escudero, J. Beltrán de Lubiano Sáez de Urabain και P. Biscari García, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

(i)	να κηρύξει μη εφαρμοστέο το άρθρο 5, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63·

(ii)	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση, λόγω παραβάσεως του άρθρου 103, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2014/59 και του άρθρου 70 του κανονισμού 806/2014, ερμηνευόμενων υπό το πρίσμα του άρθρου 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αρχής της αναλογικότητας·

(iii)

εν πάση περιπτώσει, να διαπιστώσει ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν μπορεί να παραγάγει αναδρομικά αποτελέσματα από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως του 2016 και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει το άρθρο 3 της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά το μέτρο που παράγει τέτοια αποτελέσματα·

(iv)

εν πάση περιπτώσει, να διατάξει το ΕΣΕ να καταβάλει στην BCE: α. τόκους υπερημερίας επί του ποσού που καταβλήθηκε το 2016, για την περίοδο μεταξύ 23 Ιουνίου 2016 και της ημερομηνίας εξοφλήσεως από το ΕΣΕ των οφειλόμενων ποσών, υπολογιζόμενους με το εφαρμοστέο επιτόκιο αναχρηματοδοτήσεως της ΕΚΤ (επί του παρόντος 0 %), προσαυξημένο κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες· β. επικουρικώς προς τα υπό στοιχείο α' και μόνον στην περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλομένη απόφαση είναι κατ’ ουσίαν νόμιμη αλλά δεν μπορεί να παραγάγει αναδρομικά αποτελέσματα, τόκους υπερημερίας επί του ποσού που καταβλήθηκε το 2016, για την περίοδο μεταξύ 23 Ιουνίου 2016 και 19 Μαρτίου 2020, ημερομηνία από την οποία η προσβαλλομένη απόφαση παράγει τα αποτελέσματά της, υπολογιζόμενους με το εφαρμοστέο επιτόκιο αναχρηματοδοτήσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (επί του παρόντος 0 %), προσαυξημένο κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες· γ. επικουρικώς προς τα υπό στοιχείο α' και β', ποσό αντίστοιχο προς την απόδοση που θα είχε αποκομίσει η BCE εάν είχε αγοράσει, κατά τη δημοπρασία της 16ης Ιουνίου 2016, δεκαετή ομόλογα του Ισπανικού Δημοσίου αξίας ίσης προς την εκ των προτέρων συνεισφορά στο ΕΤΕ για το έτος 2016, υπολογιζόμενο για την περίοδο από 23 Ιουνίου 2016 έως την ημερομηνία εξοφλήσεως από το ΕΣΕ των οφειλόμενων ποσών (ή, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλομένη απόφαση είναι κατ’ ουσίαν νόμιμη αλλά δεν μπορεί να παραγάγει αναδρομικά αποτελέσματα, έως τις 19 Μαρτίου 2020).

(v)	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή-αγωγή βάλλει κατά της αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (ΕΣΕ), της 19ης Μαρτίου 2020, σχετικά με τις εκ των προτέρων συνεισφορές προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΤΕ) για το έτος 2016 (SRB/ES/2020/16) (στο εξής: προσβαλλομένη απόφαση). Η προσφεύγουσα-ενάγουσα διευκρινίζει ότι το ΕΣΕ αποφάσισε να παραγάγει η προσβαλλόμενη απόφαση αναδρομικά αποτελέσματα, ορίζοντας ως ημερομηνία έναρξης των αποτελεσμάτων της αποφάσεως αυτής την 15η Απριλίου 2016, ημερομηνία κατά την οποία εκδόθηκε η πρώτη απόφαση σχετικά με τις εκ των προτέρων συνεισφορές για το έτος 2016.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ και ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο να κηρύξει μη εφαρμοστέο το άρθρο 5, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44). — Συναφώς προβάλλεται ότι το προμνησθέν άρθρο του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού: α) αντίκειται στο άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59, καθότι καθιερώνει σύστημα υπολογισμού σύμφωνα με το οποίο οντότητα με μέτριο προφίλ κινδύνου επιβαρύνεται με την καταβολή εκ των προτέρων συνεισφοράς η οποία αρμόζει σε οντότητα με προφίλ πολύ υψηλού κινδύνου· β) αντίκειται στο άρθρο 16 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον περιορίζει αδικαιολόγητα το θεμελιώδες δικαίωμα της επιχειρηματικής ελευθερίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας· γ) παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, καθότι δεν λαμβάνει υπόψη των διπλό υπολογισμό ορισμένων στοιχείων του παθητικού της προσφεύγουσας-ενάγουσας ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα να εισάγεται μη αναγκαίος, δυσανάλογος και προδήλως αδικαιολόγητος περιορισμός.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 103, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2014/59 και του άρθρου 70 του κανονισμού 806/2014, ερμηνευόμενων υπό το πρίσμα του άρθρου 16 του Χάρτη και της αρχής της αναλογικότητας — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται συναφώς ότι οι λόγοι τους οποίους προβάλλει περί αδυναμίας εφαρμογής του άρθρου 5, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού, επιβεβαιώνουν με σαφήνεια την ανάγκη προσαρμογής του προφίλ κινδύνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας με βάση την λειτουργική ιδιαιτερότητα του δικτύου συνεργασίας του οποίου ηγείται, όπως απαιτούν τα ως άνω αναφερόμενα άρθρα. Ως εκ τούτου, και κατά το μέτρο που το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης αποφάσεως προκύπτει από την αυστηρή και κατά γράμμα εφαρμογή διατάξεως στην οποία δεν λαμβάνεται υπόψη το εν λόγω προφίλ κινδύνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας, πρέπει να κριθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 103, παράγραφος 2, εδάφιο 2, της οδηγίας 2014/59, και ιδίως στον κανονισμό 806/2014, το άρθρο 70 του οποίου, σε σχέση με τις εκ των προτέρων συνεισφορές, παραπέμπει στις διατάξεις της οδηγίας 2014/59 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται στο πλαίσιο αυτής.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση της νομολογίας του Γενικού Δικαστηρίου βάσει της οποίας μια απόφαση μπορεί να έχει αναδρομικά αποτελέσματα. — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται συναφώς ότι η προσβαλλομένη απόφαση αντίκειται στη νομολογία κατά το μέτρο που α) οι σκοποί τους οποίους προβάλλει το ΕΣΕ προς δικαιολόγηση της αναδρομικής εφαρμογής της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν είναι σκοποί γενικού συμφέροντος δυνάμενοι να δικαιολογήσουν παρέκκλιση από τη γενική αρχή της μη αναδρομικής αρχής των πράξεων της Ένωσης, β) εν πάση περιπτώσει, η αναδρομικότητα δεν είναι ουσιαστικής σημασίας ούτε απαραίτητη για την επίτευξη των εν λόγω σκοπών, κατά το μέτρο που υφίστανται λιγότερο περιοριστικές εναλλακτικές λύσεις για τα μέρη, οι οποίες εγγυώνται την επίτευξή τους· και γ) εθίγη η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της προσφεύγουσας-ενάγουσας, καθόσον η συμπεριφορά του ΕΣΕ αντιβαίνει στα αποτελέσματα που επιδιώκονται σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-323/16.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι στοιχειοθετείται εξωσυμβατική ευθύνη του ΕΣΕ βάσει των άρθρων 268 και 340 ΣΛΕΕ και του άρθρου 87, παράγραφος 3, του κανονισμού 806/2014, λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού. — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται συναφώς ότι ο ΕΣΕ οφείλει να την αποζημιώσει λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης συνεπεία αδικαιολόγητου πλουτισμού, καταβάλλοντας τόκους για την περίοδο μεταξύ της πληρωμής της εκ των προτέρων συνεισφοράς για τα 2016 –πληρωμή η οποία δεν στηρίζεται σε καμία απόφαση του ΕΣΕ μετά την ακύρωση της αποφάσεως του 2016 στην υπόθεση T-323/16– και του χρόνου της εξοφλήσεως ή, επικουρικώς, της ημερομηνίας της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιουνίου 2020 — Einkaufsbüro Deutscher Eisenhändler κατά EUIPO — Tigges (TOOLINEO)

(Υπόθεση T-877/19) (1)

(2020/C 313/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Η πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 61 της 24.2.2020.