(1)

Στόχος του άρθρου 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η εγκαθίδρυση μιας εσωτερικής αγοράς η οποία ευνοεί τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρώπης έχοντας ως βάση, μεταξύ άλλων, την ισορροπημένη οικονομική ανάπτυξη και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος.

(2)

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2015, εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη: η Ατζέντα του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη (η «Ατζέντα του 2030»). Η Ατζέντα του 2030 έχει στον πυρήνα της τους στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΣΒΑ) και καλύπτει τις τρεις διαστάσεις βιωσιμότητας: την οικονομική, την κοινωνική και την περιβαλλοντική. Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2016 με θέμα τα επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον συνδέει τους ΣΒΑ με το ενωσιακό πλαίσιο πολιτικής με στόχο να εξασφαλιστεί η συμπερίληψη των ΣΒΑ εξαρχής σε όλες τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες πολιτικής της Ένωσης, τόσο εντός της Ένωσης όσο και παγκοσμίως. Στα συμπεράσματά του της 20ής Ιουνίου 2017, το Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Ένωσης και των κρατών μελών της να υλοποιήσουν την Ατζέντα του 2030 με πλήρη, συνεκτικό, συνολικό, ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο, σε στενή συνεργασία με τους εταίρους τους και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Στις 11 Δεκεμβρίου 2019, η Επιτροπή δημοσίευσε την ανακοίνωσή της για την «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία».

(3)

Η Συμφωνία του Παρισιού που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή («συμφωνία του Παρισιού») κυρώθηκε από την Ένωση στις 5 Οκτωβρίου 2016 (3). Το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ) της Συμφωνίας του Παρισιού έχει ως στόχο να ενισχύσει την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας τις χρηματοδοτικές ροές συμβατές με την κατεύθυνση της ανάπτυξης χαμηλών εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου και την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή, μεταξύ άλλων. Εν προκειμένω, στις 12 Δεκεμβρίου 2019, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε συμπεράσματα για την κλιματική αλλαγή. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, ο παρών κανονισμός είναι ένα σημαντικό βήμα για να επιτευχθεί ο στόχος μιας κλιματικά ουδέτερης Ένωσης ως το 2050.

(4)

Η βιωσιμότητα και η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία ασφαλή, κλιματικά ουδέτερη, με ανθεκτικότητα στις κλιματικές μεταβολές και μεγαλύτερη αποδοτικότητα ως προς τη χρήση των πόρων είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της Ένωσης. Η βιωσιμότητα ανέκαθεν αποτελούσε κεντρικό στοιχείο του ενωσιακού οικοδομήματος και η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) αποτυπώνουν τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές της διαστάσεις.

(5)

Τον Δεκέμβριο του 2016, η Επιτροπή ανέθεσε σε μια ομάδα εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου να αναπτύξει μια γενική και ολοκληρωμένη ενωσιακή στρατηγική για τη βιώσιμη χρηματοδότηση. Η έκθεση της ομάδας εμπειρογνωμόνων υψηλού επιπέδου που δημοσιεύτηκε στις 31 Ιανουαρίου 2018 συνιστά τη δημιουργία ενός τεχνικά εύρωστου συστήματος ταξινόμησης σε ενωσιακό επίπεδο έτσι ώστε να είναι σαφές ποιες δραστηριότητες θεωρούνται «πράσινες» ή «βιώσιμες», αρχής γενομένης από τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.

(6)

Στην ανακοίνωσή της τής 8ης Μαρτίου 2018, η Επιτροπή δημοσίευσε το «σχέδιο δράσης για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης», για την έναρξη μιας φιλόδοξης και ολοκληρωμένης στρατηγικής για τη βιώσιμη χρηματοδότηση. Ένας από τους στόχους που καθορίζονται στο εν λόγω σχέδιο δράσης είναι ο αναπροσανατολισμός των ροών κεφαλαίων προς βιώσιμες επενδύσεις προκειμένου να επιτευχθεί βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Η καθιέρωση ενιαίου συστήματος ταξινόμησης για βιώσιμες δραστηριότητες αποτελεί τη σημαντικότερη και επιτακτικότερη ενέργεια που προβλέπεται στο σχέδιο δράσης. Στο σχέδιο δράσης αναγνωρίζεται ότι η μετατόπιση των ροών κεφαλαίων προς περισσότερο βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να βασίζεται σε μια κοινή, ολιστική κατανόηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των δραστηριοτήτων και των επενδύσεων. Η σαφής καθοδήγηση όσον αφορά τις δραστηριότητες που θεωρείται ότι συμβάλλουν στην επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων θα συνεισφέρει, σε πρώτο στάδιο, στην ενημέρωση των επενδυτών σχετικά με τις επενδύσεις που χρηματοδοτούν περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες. Σε μεταγενέστερο στάδιο ενδέχεται να αναπτυχθεί περαιτέρω καθοδήγηση για δραστηριότητες που συμβάλλουν στην επίτευξη και άλλων στόχων βιωσιμότητας, όπως οι κοινωνικοί στόχοι.

(7)

Δεδομένης της συστημικής φύσης των παγκόσμιων περιβαλλοντικών προκλήσεων, απαιτείται μια συστημική και μακρόπνοη προσέγγιση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, η οποία να αντιμετωπίζει τις αυξανόμενες αρνητικές τάσεις, όπως η αλλαγή του κλίματος, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η παγκόσμια υπερκατανάλωση πόρων, η έλλειψη τροφής, η καταστροφή της στιβάδας του όζοντος, η οξίνιση των ωκεανών, η επιδείνωση του συστήματος γλυκού νερού και η αλλαγή του συστήματος εγγείου ιδιοκτησίας καθώς και η εμφάνιση νέων απειλών συμπεριλαμβανομένων των επικίνδυνων χημικών και των συνδυασμένων επιπτώσεών τους.

(8)

Η απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) ζητά να αυξηθεί η ιδιωτική χρηματοδότηση των δαπανών για το περιβάλλον και το κλίμα, ιδίως με την παροχή κινήτρων και την εφαρμογή μεθόδων που θα προτρέπουν τις επιχειρήσεις να μετρούν το περιβαλλοντικό κόστος των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και τα κέρδη που αποκομίζουν από τη χρήση περιβαλλοντικών υπηρεσιών.

(9)

Η επίτευξη των ΣΒΑ στην Ένωση απαιτεί τη διοχέτευση ροών κεφαλαίων σε βιώσιμες επενδύσεις. Η πλήρης αξιοποίηση του δυναμικού της εσωτερικής αγοράς είναι σημαντική για να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι. Στο πλαίσιο αυτό, είναι καίριας σημασίας να αρθούν τα εμπόδια στην αποτελεσματική κίνηση των κεφαλαίων προς βιώσιμες επενδύσεις στην εσωτερική αγορά και να αποτραπεί η εμφάνιση νέων εμποδίων.

(10)

Ενόψει της κλίμακας της πρόκλησης και του κόστους που συνδέεται με την αδράνεια ή την καθυστερημένη δράση, το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα πρέπει να προσαρμοστεί σταδιακά ώστε να στηρίζει τη βιώσιμη λειτουργία της οικονομίας. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει η βιώσιμη χρηματοδότηση να γίνει κυρίαρχη πρακτική και να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος που τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες έχουν στη βιωσιμότητα.

(11)

Η διάθεση χρηματοπιστωτικών προϊόντων που επιδιώκουν περιβαλλοντικά βιώσιμους στόχους αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο διοχέτευσης ιδιωτικών επενδύσεων σε βιώσιμες δραστηριότητες. Οι απαιτήσεις για την εμπορία χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή εταιρικών ομολόγων ως περιβαλλοντικά βιώσιμων επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων που τίθενται από τα κράτη μέλη και την Ένωση για να επιτραπεί στους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή τους εκδότες να χρησιμοποιούν εθνικά σήματα, αποσκοπούν στην τόνωση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και της ευαισθητοποίησης ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εν λόγω χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή εταιρικών ομολόγων, στην ενίσχυση της προβολής και στην αντιμετώπιση των προβληματισμών σχετικά με την «προβολή ψευδοοικολογικής ταυτότητας». Στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, η προβολή ψευδοοικολογικής ταυτότητας αναφέρεται στην πρακτική της απόκτησης αθέμιτου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με την εμπορία χρηματοπιστωτικών προϊόντων ως φιλικών προς το περιβάλλον, ενώ στην πραγματικότητα δεν πληρούνται βασικά περιβαλλοντικά πρότυπα. Επί του παρόντος, λίγα κράτη μέλη εφαρμόζουν συστήματα επισήμανσης. Αυτά τα υπάρχοντα συστήματα βασίζονται σε διαφορετικά συστήματα για την κατάταξη των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων. Δεδομένων των πολιτικών δεσμεύσεων στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού και σε επίπεδο Ένωσης, είναι πιθανόν να καθιερωθούν από ολοένα και περισσότερα κράτη μέλη συστήματα επισήμανσης ή να επιβληθούν άλλες απαιτήσεις για τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή τους εκδότες σε σχέση με την προώθηση χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή εταιρικών ομολόγων ως περιβαλλοντικά βιώσιμων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα κράτη μέλη θα χρησιμοποιούσαν τα δικά τους εθνικά συστήματα κατάταξης για να προσδιορίζουν ποιες επενδύσεις χαρακτηρίζονται ως βιώσιμες. Αν τα εν λόγω εθνικά συστήματα επισήμανσης ή απαιτήσεις χρησιμοποιούσαν διαφορετικά κριτήρια για να προσδιορίζεται ποιες οικονομικές δραστηριότητες χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικά βιώσιμες, τότε θα αποθαρρύνονταν οι διασυνοριακές επενδύσεις, καθώς θα είναι δύσκολη η σύγκριση των διαφορετικών επενδυτικών ευκαιριών. Επιπλέον, οι οικονομικοί φορείς που επιθυμούν να προσελκύσουν επενδύσεις από ολόκληρη την Ένωση θα πρέπει να πληρούν διαφορετικά κριτήρια στα διάφορα κράτη μέλη, προκειμένου οι δραστηριότητές τους να χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικά βιώσιμες. Συνεπώς, η απουσία ομοιόμορφων κριτηρίων ενδέχεται να αυξήσει το κόστος και να αποθαρρύνει σημαντικά τους οικονομικούς φορείς στην πρόσβασή τους στις διασυνοριακές κεφαλαιαγορές για τους σκοπούς βιώσιμων επενδύσεων.

(12)

Τα κριτήρια βάσει των οποίων προσδιορίζεται κατά πόσον μια οικονομική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται ως περιβαλλοντικά βιώσιμη θα πρέπει να εναρμονιστούν σε ενωσιακό επίπεδο έτσι ώστε να αρθούν οι φραγμοί στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς όσον αφορά τη συγκέντρωση κεφαλαίων για έργα βιωσιμότητας και για να αποτραπεί η μελλοντική εμφάνιση φραγμών σε τέτοια έργα. Με την εναρμόνιση αυτή, θα ήταν ευκολότερο για τους οικονομικούς φορείς να αντλούν διασυνοριακή χρηματοδότηση για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες δραστηριότητές τους, καθώς οι οικονομικές δραστηριότητές τους θα μπορούσαν να συγκριθούν βάσει ομοιόμορφων κριτηρίων, με σκοπό να επιλεγούν ως υποκείμενα περιουσιακά στοιχεία για περιβαλλοντικά βιώσιμες επενδύσεις. Μια τέτοια εναρμόνιση θα διευκόλυνε συνεπώς τις διασυνοριακές βιώσιμες επενδύσεις εντός της Ένωσης.

(13)

Αν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές δεν παρέχουν εξηγήσεις στους επενδυτές σχετικά με πώς οι δραστηριότητες στις οποίες επενδύουν συμβάλλουν στην επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων ή εάν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές βασίζονται σε διαφορετικές έννοιες για να εξηγήσουν ποια οικονομική δραστηριότητα είναι «περιβαλλοντικά βιώσιμη», τότε οι επενδυτές θα επιβαρύνονται δυσανάλογα προκειμένου να ελέγχουν και να συγκρίνουν τα διάφορα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Έχει διαπιστωθεί ότι η εν λόγω πρακτική αποθαρρύνει τις επενδύσεις σε περιβαλλοντικά βιώσιμα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Επιπλέον, η έλλειψη εμπιστοσύνης των επενδυτών έχει μείζονα επιζήμια επίπτωση στην αγορά βιώσιμων επενδύσεων. Έχει επίσης αποδειχτεί ότι η θέσπιση εθνικών κανόνων και η λήψη πρωτοβουλιών που βασίζονται στην αγορά για να αντιμετωπιστεί το εν λόγω ζήτημα εντός των εθνικών συνόρων οδηγεί στον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς. Εάν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές δημοσιοποιούν τον τρόπο και τον βαθμό στον οποίον τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα που διατίθενται ως περιβαλλοντικά βιώσιμα επενδύουν σε δραστηριότητες που πληρούν τα κριτήρια του παρόντος κανονισμού για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, και εάν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές χρησιμοποιούν κοινά κριτήρια για τις εν λόγω δημοσιοποιήσεις σε ολόκληρη την Ένωση, αυτό θα διευκόλυνε τους επενδυτές να συγκρίνουν τις επενδυτικές ευκαιρίες σε διασυνοριακό επίπεδο και θα έδινε κίνητρα στις εταιρείες στις οποίες γίνονται επενδύσεις για να αυξήσουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα των επιχειρηματικών τους μοντέλων. Επιπλέον, οι επενδυτές θα πρέπει να επενδύουν με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε περιβαλλοντικά βιώσιμα χρηματοπιστωτικά προϊόντα σε ολόκληρη την Ένωση, βελτιώνοντας έτσι τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(14)

Για να αντιμετωπιστούν τα υφιστάμενα εμπόδια στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να αποτραπεί η εμφάνιση τέτοιων εμποδίων στο μέλλον, τα κράτη μέλη και η Ένωση θα πρέπει να υποχρεούνται να βασίζονται σε μια κοινή έννοια για τον ορισμό των περιβαλλοντικά βιώσιμων επενδύσεων όταν εισάγουν απαιτήσεις σε εθνικό ή ενωσιακό επίπεδο σχετικά με τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή τους εκδότες όσον αφορά την επισήμανση χρηματοπιστωτικών προϊόντων ή εταιρικών ομολόγων που διατίθενται στο εμπόριο ως περιβαλλοντικά βιώσιμα. Προκειμένου να αποτρέπεται ο κατακερματισμός της αγοράς και να μην θίγονται τα συμφέροντα των καταναλωτών και των επενδυτών ως αποτέλεσμα των διαφορετικών εννοιών των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων, θα πρέπει οι εθνικές απαιτήσεις προς τις οποίες οφείλουν να συμμορφώνονται οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές ή οι εκδότες, ώστε να διαθέσουν στο εμπόριο χρηματοπιστωτικά προϊόντα ή εταιρικά ομόλογα ως «περιβαλλοντικά βιώσιμα», να βασίζονται σε ομοιόμορφα κριτήρια για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες. Στους εν λόγω συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και εκδότες συγκαταλέγονται συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές που διαθέτουν περιβαλλοντικά βιώσιμα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες που εκδίδουν περιβαλλοντικά βιώσιμα εταιρικά ομόλογα.

(15)

Η θέσπιση κριτηρίων για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες ενδέχεται να ενθαρρύνει τους οικονομικούς φορείς που δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, σε οικειοθελή βάση, να δημοσιεύουν και να δημοσιοποιούν στοιχεία στους ιστότοπούς τους σχετικά με τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες που ασκούν. Οι εν λόγω πληροφορίες δεν θα βοηθούν μόνο τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και άλλους σχετικούς παράγοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές να προσδιορίζουν εύκολα τους οικονομικούς φορείς που ασκούν περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, αλλά θα διευκολύνουν επίσης τους εν λόγω οικονομικούς φορείς να αντλούν χρηματοδότηση για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες δραστηριότητές τους.

(16)

Η ταξινόμηση των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακό επίπεδο θα καθιστούσε εφικτή την ανάπτυξη μελλοντικών ενωσιακών πολιτικών που θα προάγουν τη βιώσιμη χρηματοδότηση, περιλαμβανομένων ενωσιακών προτύπων για περιβαλλοντικά βιώσιμα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και την ενδεχόμενη καθιέρωση σημάτων με τα οποία θα αναγνωρίζεται επίσημα η συμμόρφωση προς τα εν λόγω πρότυπα σε ολόκληρη την Ένωση. Θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει βάση για άλλα οικονομικά και κανονιστικά μέτρα. Οι ομοιόμορφες νομικές απαιτήσεις για τον καθορισμό του βαθμού περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των επενδύσεων, με βάση ομοιόμορφα κριτήρια για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, είναι απαραίτητες ως σημείο αναφοράς για τη μελλοντική ενωσιακή νομοθεσία που θα διευκολύνει τη μετατόπιση των επενδύσεων προς περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες.

(17)

Στο πλαίσιο της επίτευξης των ΣΒΑ στην Ένωση, ορισμένες επιλογές πολιτικής, όπως η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων, έχουν συνεισφέρει αποτελεσματικά στη διοχέτευση ιδιωτικών επενδύσεων σε βιώσιμες επενδύσεις παράλληλα με τις δημόσιες δαπάνες. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2015/1017 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) προσδιορίζει στόχο επενδύσεων για το κλίμα ύψους 40 % για έργα υποδομών και καινοτομίας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων. Στα κοινά κριτήρια για τον καθορισμό του εάν οι οικονομικές δραστηριότητες χαρακτηρίζονται ως βιώσιμες, συμπεριλαμβανομένου του αντίκτυπού τους στο περιβάλλον, θα μπορούσαν να στηριχθούν παρόμοιες μελλοντικές πρωτοβουλίες της Ένωσης για την κινητοποίηση επενδύσεων που επιδιώκουν στόχους σχετιζόμενους με το κλίμα ή άλλους περιβαλλοντικούς στόχους.

(18)

Προκειμένου να μην θίγονται τα συμφέροντα των επενδυτών, οι διαχειριστές κεφαλαίων και οι θεσμικοί επενδυτές που διαθέτουν χρηματοπιστωτικά προϊόντα θα πρέπει να δημοσιοποιούν τον τρόπο και τον βαθμό στον οποίο χρησιμοποιούν τα κριτήρια για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες για τον καθορισμό της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των επενδύσεών τους. Οι πληροφορίες που δημοσιοποιούνται θα πρέπει να δίνουν στους επενδυτές τη δυνατότητα να κατανοούν την αναλογία των υποκείμενων επενδύσεων του χρηματοπιστωτικού προϊόντος προς περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες ως ποσοστό επί του συνόλου των υποκείμενων επενδύσεων του εν λόγω χρηματοπιστωτικού προϊόντος, επιτρέποντας στους επενδυτές να κατανοήσουν τον βαθμό περιβαλλοντικής βιωσιμότητας της επένδυσης. Όταν οι υποκείμενες επενδύσεις ενός χρηματοπιστωτικού προϊόντος αφορούν σε οικονομικές δραστηριότητες οι οποίες συμβάλλουν σε περιβαλλοντικό στόχο, οι προς δημοσιοποίηση πληροφορίες θα πρέπει να προσδιορίζουν τον ή τους περιβαλλοντικούς στόχους στους οποίους συμβάλλει η υποκείμενη επένδυση του χρηματοπιστωτικού προϊόντος, καθώς και τον τρόπο και τον βαθμό στον οποίον οι υποκείμενες επενδύσεις του χρηματοπιστωτικού προϊόντος χρηματοδοτούν περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, και θα πρέπει να περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τα αντίστοιχα ποσοστά «ευνοϊκών» δραστηριοτήτων και μεταβατικών δραστηριοτήτων. Η Επιτροπή θα πρέπει να διευκρινίζει τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούνται σχετικά. Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να δίνουν στις εθνικές αρχές τη δυνατότητα να εξακριβώνουν εύκολα τη συμμόρφωση προς την εν λόγω υποχρέωση δημοσιοποίησης και να επιβάλλουν τη συμμόρφωση αυτή σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο. Όταν οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές δεν λαμβάνουν υπόψη τα κριτήρια για περιβαλλοντικά βιώσιμες επενδύσεις, θα πρέπει να υποβάλλουν σχετική δήλωση. Προκειμένου να αποφεύγεται η καταστρατήγηση της υποχρέωσης δημοσιοποίησης, η συγκεκριμένη υποχρέωση θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται στην περίπτωση χρηματοπιστωτικών προϊόντων που διατίθενται στο εμπόριο ως προωθούντα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών προϊόντων που έχουν ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος υπό την ευρεία έννοια.

(19)

Οι υποχρεώσεις δημοσιοποίησης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό συμπληρώνουν τους κανόνες δημοσιοποίησης σχετικά με τη βιωσιμότητα που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6). Προκειμένου να ενισχυθεί η διαφάνεια και να παρασχεθεί αντικειμενικό σημείο σύγκρισης από τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές στους τελικούς επενδυτές σχετικά με την αναλογία των επενδύσεων που χρηματοδοτούν περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός συμπληρώνει τους κανόνες διαφάνειας σε προσυμβατικές γνωστοποιήσεις και περιοδικές εκθέσεις που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Ο ορισμός «αειφόρες επενδύσεις» στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 περιλαμβάνει επενδύσεις σε οικονομικές δραστηριότητες που συμβάλλουν σε έναν περιβαλλοντικό στόχο ο οποίος, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να περιλαμβάνει επενδύσεις σε «περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες» κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/2088 θεωρεί μια επένδυση ως αειφόρο μόνον όταν αυτή δεν βλάπτει σοβαρά κανέναν από τους περιβαλλοντικούς ή κοινωνικούς στόχους όπως ορίζονται στον εν λόγω κανονισμό.

(20)

Προκειμένου να διασφαλίζεται η αξιοπιστία, η συνέπεια και η συγκρισιμότητα των γνωστοποιήσεων αειφορίας στον τομέα των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι γνωστοποιήσεις δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρησιμοποιούν τους υφιστάμενους δείκτες βιωσιμότητας, στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό, όπως προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του της 29ης Μαΐου 2018 σχετικά με τη βιώσιμη χρηματοδότηση (7). Στο εν λόγω πλαίσιο, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να βασίζονται στους δείκτες αειφορίας που παρατίθενται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088.

(21)

Όσον αφορά τις οικονομικές δραστηριότητες που ασκούνται από επιχειρήσεις που δεν υποχρεούνται να δημοσιοποιούν πληροφορίες βάσει του παρόντος κανονισμού, θα υπάρχουν ενδεχομένως εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές δεν μπορούν δικαιολογημένα να αποκτήσουν τις σχετικές πληροφορίες για να διαπιστώσουν με αξιοπιστία την ευθυγράμμιση προς τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Σε τέτοιες εξαιρετικές περιπτώσεις, και μόνο για τις οικονομικές δραστηριότητες για τις οποίες δεν μπορούν να εξασφαλιστούν πλήρεις, αξιόπιστες και επίκαιρες πληροφορίες, θα πρέπει να επιτρέπεται στους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές να προβαίνουν σε συμπληρωματικές αξιολογήσεις και εκτιμήσεις βάσει πληροφοριών από άλλες πηγές. Οι εν λόγω αξιολογήσεις και εκτιμήσεις θα πρέπει να αναπληρώνουν μόνο περιορισμένα και συγκεκριμένα τμήματα των ζητούμενων στοιχείων δεδομένων και να καταλήγουν σε συνετά αποτελέσματα. Προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι η δημοσιοποίηση στους επενδυτές είναι σαφής και μη παραπλανητική, οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να διευκρινίζουν σαφώς πού βασίζουν τα συμπεράσματά τους καθώς και τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να προβούν σε τέτοιες συμπληρωματικές αξιολογήσεις και εκτιμήσεις για τους σκοπούς της δημοσιοποίησης στους τελικούς επενδυτές.

(22)

Στην ανακοίνωσή της τής 20ης Ιουνίου 2019 για «Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών: Συμπλήρωμα σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα», η Επιτροπή συνιστά σε ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις να αναφέρουν ορισμένους βασικούς δείκτες επιδόσεων σχετικά με το κλίμα (ΒΔΕ), οι οποίοι βασίζονται στο πλαίσιο που θεσπίζει ο παρών κανονισμός. Πιο συγκεκριμένα, πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό του κύκλου εργασιών, κεφαλαιουχικών δαπανών ή λειτουργικών δαπανών τέτοιων μεγάλων μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, που συνδέονται με περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, καθώς και ΒΔΕ που είναι προσαρμοσμένοι για μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες, είναι χρήσιμες στους επενδυτές οι οποίοι ενδιαφέρονται για εταιρείες των οποίων τα προϊόντα και οι υπηρεσίες συμβάλλουν σημαντικά σε οποιονδήποτε από τους περιβαλλοντικούς στόχους που ορίζει ο παρών κανονισμός. Είναι σκόπιμο συνεπώς να απαιτείται η ετήσια δημοσίευση αυτών των ΒΔΕ από τέτοιες μεγάλες εταιρείες καθώς και να οριστεί περαιτέρω η εν λόγω απαίτηση σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, ιδίως όσον αφορά τις μεγάλες χρηματοπιστωτικές εταιρείες. Μολονότι θα ήταν δυσανάλογα επαχθές να επεκταθεί η απαίτηση αυτή σε μικρότερες επιχειρήσεις, αυτές μπορούν να αποφασίσουν οικειοθελώς να δημοσιεύσουν τέτοιες πληροφορίες.

(23)

Προκειμένου να προσδιορίζεται η περιβαλλοντική βιωσιμότητα μιας συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας, θα πρέπει να καταρτιστεί εξαντλητικός κατάλογος περιβαλλοντικών στόχων. Οι έξι περιβαλλοντικοί στόχοι που θα πρέπει να καλύπτει ο παρών κανονισμός είναι: ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής· η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· η βιώσιμη χρήση και προστασία των υδάτινων και των θαλάσσιων πόρων· η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία· η πρόληψη και ο έλεγχος της ρύπανσης και η προστασία και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων.

(24)

Μια οικονομική δραστηριότητα που έχει ως περιβαλλοντικό στόχο τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να συμβάλλει σημαντικά στη σταθεροποίηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είτε μέσω της αποφυγής ή μείωσής τους είτε μέσω της ενίσχυσης των απορροφήσεων των αερίων του θερμοκηπίου. Η οικονομική δραστηριότητα θα πρέπει να είναι συνεπής προς τον μακροπρόθεσμο στόχο περί θερμοκρασίας της Συμφωνίας του Παρισιού. Ο εν λόγω περιβαλλοντικός στόχος θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

(25)

Μια οικονομική δραστηριότητα που έχει ως περιβαλλοντικό στόχο την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή θα πρέπει να συμβάλλει σημαντικά ώστε να μειώνεται ή να προλαμβάνεται ο αρνητικός αντίκτυπος σημερινών ή αναμενόμενων μελλοντικών κλιματικών συνθηκών, ή το ενδεχόμενο πρόκλησης τέτοιου αρνητικού αντικτύπου είτε στην ίδια τη δραστηριότητα είτε σε ανθρώπους, φυσικούς πόρους ή περιουσιακά στοιχεία. Ο εν λόγω περιβαλλοντικός στόχος θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης και το πλαίσιο Σεντάι για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών 2015-2030.

(26)

Ο περιβαλλοντικός στόχος της βιώσιμης χρήσης και προστασίας των υδάτινων και των θαλάσσιων πόρων θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, μεταξύ άλλων τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9) και τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ (10), 2006/7/ΕΚ (11), 2006/118/ΕΚ (12), 2008/56/ΕΚ (13) και 2008/105/ΕΚ (14), τις οδηγίες του Συμβουλίου 91/271/ΕΟΚ (15), 91/676/ΕΟΚ (16) και 98/83/ΕΚ (17) και την απόφαση (ΕΕ) 2017/848 της Επιτροπής (18), και με τις ανακοινώσεις της Επιτροπής της 18ης Ιουλίου 2007 σχετικά με την «Αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», της 14ης Νοεμβρίου 2012 σχετικά με το «Προσχέδιο για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης» και της 11ης Μαρτίου 2019 σχετικά με τη «Στρατηγική προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα φάρμακα στο περιβάλλον».

(27)

Ο περιβαλλοντικός στόχος της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης στους τομείς της κυκλικής οικονομίας, των αποβλήτων και των χημικών, μεταξύ άλλων τους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 (19), (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 (20) και (ΕΕ) 2019/1021 (21) και τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 94/62/ΕΚ (22), 2000/53/ΕΚ (23), 2006/66/ΕΚ (24), 2008/98/ΕΚ (25), 2010/75/ΕΕ (26), 2011/65/ΕΕ (27), 2012/19/ΕΕ (28), (ΕΕ) 2019/883 (29) και (ΕΕ) 2019/904 (30), την οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου (31), τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1357/2014 της Επιτροπής (32) και τις αποφάσεις της Επιτροπής 2000/532/ΕΚ (33) και 2014/955/ΕΕ (34), και με τις ανακοινώσεις της Επιτροπής της 2ας Δεκεμβρίου 2015 σχετικά με «Το κλείσιμο του κύκλου - Ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία» και της 16ης Ιανουαρίου 2018 σχετικά με την «Ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες σε μια κυκλική οικονομία».

(28)

Μια οικονομική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στον περιβαλλοντικό στόχο της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία με διάφορους τρόπους. Μπορεί, για παράδειγμα, να αυξήσει την ανθεκτικότητα, τη δυνατότητα επισκευής, αναβάθμισης και επαναχρησιμοποίησης των προϊόντων, ή μπορεί να μειώσει τη χρήση πόρων μέσω του σχεδιασμού και της επιλογής υλικών, διευκολύνοντας τη μετασκευή, την αποσυναρμολόγηση και την αποδόμηση στον κλάδο των κτιρίων και οικοδομών, ιδίως ώστε να μειώνεται η χρήση οικοδομικών υλικών και να προωθείται η επαναχρησιμοποίηση οικοδομικών υλικών. Μπορεί επίσης να συμβάλλει σημαντικά στον περιβαλλοντικό στόχο της μετάβασης στην κυκλική οικονομία αναπτύσσοντας επιχειρηματικά μοντέλα για τη διάθεση «προϊόντων ως υπηρεσίες» και κυκλικές αξιακές αλυσίδες, με σκοπό τη διατήρηση στο έπακρο της χρηστικότητας και της αξίας των προϊόντων, των συστατικών και των υλικών για όσο περισσότερο χρόνο γίνεται. Οποιαδήποτε μείωση της περιεκτικότητας των υλικών και των προϊόντων σε επικίνδυνες ουσίες καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασής τους με ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις, θα πρέπει τουλάχιστον να συνάδει με τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης. Μια οικονομική δραστηριότητα μπορεί επίσης να συμβάλλει σημαντικά στον περιβαλλοντικό στόχο της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία μειώνοντας τα απόβλητα τροφίμων κατά την παραγωγή, την επεξεργασία, τη μεταποίηση ή τη διανομή φαγητού.

(29)

Οι περιβαλλοντικοί στόχοι της πρόληψης και του ελέγχου της ρύπανσης θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, μεταξύ άλλων τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2000/60/ΕΚ, 2004/35/ΕΚ (35), 2004/107/ΕΚ (36), 2006/118/ΕΚ, 2008/50/ΕΚ (37), 2008/105/ΕΚ, 2010/75/ΕΕ, (ΕΕ) 2016/802 (38) και (ΕΕ) 2016/2284 (39).

(30)

Οι περιβαλλοντικοί στόχοι της προστασίας και αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, μεταξύ άλλων τους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 995/2010 (40), (ΕΕ) αριθ. 511/2014 (41), (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 (42), την οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (43), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 338/97 του Συμβουλίου (44), τις οδηγίες του Συμβουλίου 91/676/ΕΟΚ και 92/43/ΕΟΚ (45) και με τις ανακοινώσεις της Επιτροπής της 21ης Μαΐου 2003 σχετικά με την «Επιβολή της δασικής νομοθεσίας, η διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT)», της 3ης Μαΐου 2011 σχετικά με την «Ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020», της 6ης Μαΐου 2013 σχετικά με την «Πράσινη Υποδομή (ΠΥ) – Ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ευρώπης», της 26ης Φεβρουαρίου 2016 σχετικά με το «Σχέδιο δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών» και της 23ης Ιουλίου 2019 σχετικά με την «Εντατικοποίηση της δράσης της ΕΕ για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη».

(31)

Μια οικονομική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στον περιβαλλοντικό στόχο της προστασίας και αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων με την προστασία, τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων και, επομένως, την ενίσχυση των υπηρεσιών οικοσυστημάτων. Οι εν λόγω υπηρεσίες κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες και συγκεκριμένα στις τροφοδοτικές υπηρεσίες, όπως η παροχή τροφής και νερού· στις ρυθμιστικές υπηρεσίες, όπως ο έλεγχος των κλιματικών συνθηκών και των ασθενειών· στις υποστηρικτικές υπηρεσίες, όπως οι κύκλοι των θρεπτικών ουσιών και η παραγωγή οξυγόνου· και στις πολιτιστικές υπηρεσίες, όπως οι πνευματικές και ψυχαγωγικές παροχές.

(32)

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ο όρος «βιώσιμη διαχείριση των δασών» θα πρέπει να ερμηνεύεται λαμβάνοντας υπόψη τις πρακτικές και χρήσεις δασών και δασικών εκτάσεων που συμβάλλουν στη βελτίωση της βιοποικιλότητας ή στην αναχαίτιση ή την πρόληψη της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων, της αποψίλωσης και της απώλειας οικότοπων, λαμβάνοντας υπόψη τη διαχείριση και τη χρήση των δασών και των δασικών εκτάσεων με τρόπο και με ρυθμούς που επιτρέπουν να διατηρείται η βιοποικιλότητά τους, η παραγωγικότητά τους, η ικανότητα αναγέννησής τους, η ζωτικότητά τους, καθώς και η ικανότητά τους να επιτελούν, τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον, τις σχετικές οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες, σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, χωρίς να προκαλείται βλάβη σε άλλα οικοσυστήματα, όπως ορίζεται στο Ψήφισμα H1 της δεύτερης υπουργικής διάσκεψης για την προστασία των δασών στην Ευρώπη στις 16-17 Ιουνίου 1993 στο Ελσίνκι σχετικά με τις Γενικές κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη διαχείριση των δασών στην Ευρώπη καθώς και λαμβάνοντας υπόψη τους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 995/2010 και (ΕΕ) 2018/841 (46), την οδηγία (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (47) και την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Σεπτεμβρίου 2013 σχετικά με την «Νέα δασική στρατηγική της ΕΕ: για τα δάση και τον δασικό τομέα».

(33)

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ο όρος «ενεργειακή απόδοση» χρησιμοποιείται με ευρεία έννοια και θα πρέπει να ερμηνεύεται λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (48) και των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2012/27/ΕΕ (49) και (ΕΕ) 2018/844 (50), καθώς και των εκτελεστικών μέτρων που θεσπίζονται δυνάμει της οδηγίας 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (51).

(34)

Για κάθε περιβαλλοντικό στόχο θα πρέπει να θεσπιστούν ομοιόμορφα κριτήρια βάσει των οποίων να καθορίζεται εάν οι οικονομικές δραστηριότητες συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου. Ένα στοιχείο των ομοιόμορφων κριτηρίων θα πρέπει να είναι η προϋπόθεση να αποφεύγεται η σημαντική επιβάρυνση οποιουδήποτε από τους περιβαλλοντικούς στόχους που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Τούτο προκειμένου να αποφεύγεται το φαινόμενο επενδύσεις να χαρακτηρίζονται περιβαλλοντικά βιώσιμες σε περιπτώσεις όπου οι οικονομικές δραστηριότητες που ευνοούνται από τις εν λόγω επενδύσεις είναι επιζήμιες για το περιβάλλον σε βαθμό που υπερτερεί της συμβολής τους σε έναν περιβαλλοντικό στόχο. Τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον κύκλο ζωής των προϊόντων και υπηρεσιών που παρέχονται από την εν λόγω οικονομική δραστηριότητα επιπροσθέτως των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ίδιας της οικονομικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της θεώρησης στοιχείων από τις υφιστάμενες αξιολογήσεις του κύκλου ζωής, ιδίως εξετάζοντας την παραγωγή, τη χρήση και τον κύκλο ζωής τους.

(35)

Με βάση την κοινή δέσμευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής να εφαρμόζουν τις αρχές που κατοχυρώνονται στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων για την υποστήριξη της βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, καθώς και με βάση τη σημασία των διεθνών ελάχιστων ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων και προτύπων, θα πρέπει οι οικονομικές δραστηριότητες να συμμορφώνονται προς ελάχιστες διασφαλίσεις προκειμένου να χαρακτηριστούν ως περιβαλλοντικά βιώσιμες. Για τον λόγο αυτό, οι οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικά βιώσιμες μόνον εφόσον διενεργούνται σε ευθυγράμμιση προς τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και προς τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων της διακήρυξης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές και τα δικαιώματα εργασίας, των οκτώ θεμελιωδών συμβάσεων της ΔΟΕ και του Διεθνούς Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Οι θεμελιώδεις συμβάσεις της ΔΟΕ καθορίζουν τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα που θα πρέπει να σέβονται οι επιχειρήσεις. Αρκετά από τα εν λόγω διεθνή πρότυπα κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως η απαγόρευση της δουλείας και της αναγκαστικής εργασίας και η αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων. Οι ελάχιστες αυτές διασφαλίσεις δεν θίγουν την εφαρμογή αυστηρότερων απαιτήσεων σχετικά με το περιβάλλον, την υγεία, την ασφάλεια και την κοινωνική βιωσιμότητα που κατά περίπτωση καθορίζονται στο ενωσιακό δίκαιο. Κατά τη συμμόρφωση με τις εν λόγω ελάχιστες διασφαλίσεις, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να τηρούν την απαίτηση «εφόσον δεν βλάπτουν σοβαρά» όπως αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088, και να λαμβάνουν υπόψη τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα τα οποία διευκρινίζουν περαιτέρω την εν λόγω αρχή.

(36)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού (ΕΕ) 2019/2088, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τροποποιήσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 ώστε να εξουσιοδοτήσει τις Ευρωπαϊκές Εποπτικές αρχές που συστάθηκαν από τους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (52), (ΕΕ) αριθ. 1094/2010 (53) και (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 (54) (από κοινού «ΕΕΑ») να καταρτίσουν από κοινού ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα για να διευκρινιστούν περαιτέρω οι λεπτομέρειες και το περιεχόμενο της παρουσίασης των πληροφοριών όσον αφορά την αρχή «εφόσον δεν βλάπτουν σοβαρά». Τα εν λόγω ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα θα πρέπει να συνάδουν με το περιεχόμενο, τις μεθοδολογίες και την παρουσίαση των δεικτών βιωσιμότητας όσον αφορά τις δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Θα πρέπει επίσης να συνάδουν με τις αρχές που κατοχυρώνονται στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων της διακήρυξης της ΔΟΕ σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές και τα δικαιώματα εργασίας, των οκτώ θεμελιωδών συμβάσεων της ΔΟΕ και του Διεθνούς Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

(37)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/2088 θα πρέπει να τροποποιηθεί περαιτέρω για να εξουσιοδοτήσει τις ΕΕΑ να καταρτίσουν, μέσω της μεικτής επιτροπής, σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων για να συμπληρώσουν τους κανόνες διαφάνειας στην προώθηση των περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών και των περιβαλλοντικά βιώσιμων επενδύσεων σε προσυμβατικές γνωστοποιήσεις και περιοδικές εκθέσεις.

(38)

Δεδομένων των ειδικών τεχνικών λεπτομερειών που είναι αναγκαίες για να εκτιμηθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις μιας οικονομικής δραστηριότητας και δεδομένης της ραγδαία μεταβαλλόμενης φύσης τόσο της επιστήμης όσο και της τεχνολογίας, θα πρέπει τα κριτήρια για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες να προσαρμόζονται τακτικά για να ανταποκρίνονται σε τέτοιες μεταβολές. Προκειμένου τα κριτήρια να διατηρούνται επίκαιρα, με βάση τα επιστημονικά στοιχεία και τις πληροφορίες που προέρχονται από εμπειρογνώμονες και συναφή ενδιαφερόμενα μέρη, οι προϋποθέσεις της «σημαντικής συμβολής» και της μη «πρόκλησης σημαντικής επιβάρυνσης» που ισχύουν για τις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να διευκρινιστούν αναλυτικότερα και να επικαιροποιούνται σε τακτική βάση. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει αναλυτικά και βαθμονομημένα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις διάφορες οικονομικές δραστηριότητες, βάσει των τεχνικών πληροφοριών που θα συνεισφέρει μια πολυσυλλεκτική πλατφόρμα για τη βιώσιμη χρηματοδότηση.

(39)

Ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον, και με τη μείωση αυτού του αρνητικού αντικτύπου μπορεί να επιτευχθεί σημαντική συμβολή στην επίτευξη ενός ή περισσότερων περιβαλλοντικών στόχων. Για τις εν λόγω οικονομικές δραστηριότητες, κρίνεται σκόπιμο να θεσπιστούν τεχνικά κριτήρια ελέγχου τα οποία θα απαιτούν σημαντική βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων σε σχέση, μεταξύ άλλων, με τον μέσο όρο της βιομηχανίας, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τα περιβαλλοντικά επιβλαβή φαινόμενα εγκλωβισμού, συμπεριλαμβανομένου του εγκλωβισμού σε διαδικασίες υψηλής έντασης άνθρακα, κατά τη διάρκεια της οικονομικής ζωής της χρηματοδοτούμενης οικονομικής δραστηριότητας. Τα εν λόγω κριτήρια θα πρέπει να εξετάζουν επίσης τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο μιας συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας.

(40)

Μια οικονομική δραστηριότητα δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται περιβαλλοντικά βιώσιμη αν επιβαρύνει το περιβάλλον περισσότερο από ό,τι το ωφελεί. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να προσδιορίζουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να μην επιβαρύνονται σημαντικά άλλοι στόχοι, μεταξύ άλλων με βάση τυχόν ελάχιστες απαιτήσεις που έχουν θεσπιστεί δυνάμει του δικαίου της Ένωσης. Κατά τη θέσπιση και την επικαιροποίηση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι τα εν λόγω κριτήρια βασίζονται στα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, καταρτίζονται λαμβανομένων υπόψη εκτιμήσεων αναφορικά με τον κύκλο ζωής, συμπεριλαμβανομένων υφιστάμενων αξιολογήσεων του κύκλου ζωής, και επικαιροποιούνται τακτικά. Όταν η επιστημονική αξιολόγηση δεν καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό ενός κινδύνου με επαρκή βεβαιότητα, τότε θα πρέπει να ισχύει η αρχή της προφύλαξης, σύμφωνα με το άρθρο 191 ΣΛΕΕ.

(41)

Κατά τον καθορισμό και επικαιροποίηση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για τον περιβαλλοντικό στόχο του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και να παρέχει κίνητρα για τη συνεχιζόμενη και αναγκαία μετάβαση προς μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού. Εκτός από τη χρήση κλιματικά ουδέτερης ενέργειας και από περισσότερες επενδύσεις σε οικονομικές δραστηριότητες και τομείς που είναι ήδη χαμηλών εκπομπών άνθρακα, η μετάβαση απαιτεί σημαντικές μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες και τομείς για τους οποίους δεν υπάρχουν τεχνολογικά και οικονομικά εφικτές εναλλακτικές λύσεις χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. Οι εν λόγω μεταβατικές οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως συμβάλλουσες σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, εάν οι εκπομπές τους αερίων του θερμοκηπίου είναι σημαντικά χαμηλότερες από τον μέσο όρο του κλάδου ή της βιομηχανίας, δεν παρεμποδίζουν την εξέλιξη και την ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και δεν οδηγούν σε εγκλωβισμό περιουσιακών στοιχείων μη συμβατό με τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας, λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής ζωής των στοιχείων αυτών. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τις εν λόγω μεταβατικές οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι εν λόγω μεταβατικές δραστηριότητες διαγράφουν αξιόπιστη πορεία προς την κατεύθυνση της κλιματικής ουδετερότητας, και θα πρέπει να προσαρμόζονται αναλόγως ανά τακτά διαστήματα.

(42)

Μια οικονομική δραστηριότητα θα χαρακτηρίζεται ως συμβάλλουσα σημαντικά σε έναν ή περισσότερους από τους περιβαλλοντικούς στόχους που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό, όταν αυτή διαμορφώνει με άμεσο τρόπο ευνοϊκές συνθήκες ώστε άλλες δραστηριότητες να μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά σε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους στόχους. Οι ευνοϊκές δραστηριότητες αυτές δεν θα πρέπει να οδηγούν σε εγκλωβισμό σε περιουσιακά στοιχεία που υπονομεύουν τους μακροπρόθεσμους περιβαλλοντικούς στόχους, λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής ζωής των στοιχείων αυτών, και θα πρέπει να έχουν σημαντικό θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο βάσει εκτιμήσεων αναφορικά με τον κύκλο ζωής.

(43)

Κατά τη θέσπιση και την επικαιροποίηση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το συναφές ενωσιακό δίκαιο, περιλαμβανομένων των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1221/2009 (55) και (ΕΚ) αριθ. 66/2010 (56), καθώς και τη σύσταση 2013/179/ΕΕ της Επιτροπής (57) και την ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2018 σχετικά με τις «Δημόσιες συμβάσεις στην υπηρεσία του περιβάλλοντος». Προς αποφυγή περιττών ασυνεπειών προς τις ταξινομήσεις των οικονομικών δραστηριοτήτων που ήδη υφίστανται για άλλους σκοπούς, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη τις στατιστικές ταξινομήσεις που σχετίζονται με τον τομέα των περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών, συγκεκριμένα την ταξινόμηση των δραστηριοτήτων περιβαλλοντικής προστασίας (CEPA) και την ταξινόμηση των δραστηριοτήτων διαχείρισης των πόρων (CReMA) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 538/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (58). Κατά τη θέσπιση και την επικαιροποίηση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους υφιστάμενους περιβαλλοντικούς δείκτες και πλαίσια υποβολής εκθέσεων, που έχουν αναπτυχθεί, μεταξύ άλλων, από την Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, και τα υφιστάμενα διεθνή πρότυπα, όπως αυτά που έχουν αναπτυχθεί, μεταξύ άλλων, από τον ΟΟΣΑ.

(44)

Κατά τη θέσπιση και την επικαιροποίηση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει επίσης υπόψη τις ιδιαιτερότητες του τομέα των υποδομών, καθώς και να λαμβάνει υπόψη τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς εξωτερικούς παράγοντες στο πλαίσιο ανάλυσης κόστους-οφέλους. Από την άποψη αυτή, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη τη συναφή νομοθεσία της Ένωσης, περιλαμβανομένων των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2001/42/ΕΚ (59), 2011/92/ΕΕ (60), 2014/23/ΕΕ (61), 2014/24/ΕΕ (62) και 2014/25/ΕΕ (63), τα πρότυπα και την τρέχουσα μεθοδολογία, καθώς και τις εργασίες διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ. Στο πλαίσιο αυτό, τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να προάγουν το κατάλληλο πλαίσιο διακυβέρνησης και να ενσωματώνουν περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και σχετικούς με τη διακυβέρνηση παράγοντες όπως αναφέρονται στις υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ αρχές για υπεύθυνες επενδύσεις σε όλα τα στάδια του κύκλου ζωής ενός έργου.

(45)

Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι συναφείς οικονομικές δραστηριότητες στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου τομέα μπορούν να χαρακτηρίζονται ως περιβαλλοντικά βιώσιμες και ότι αντιμετωπίζονται ισότιμα, εφόσον συμβάλλουν ισότιμα στην επίτευξη ενός ή περισσότερων από τους περιβαλλοντικούς στόχους που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Η δυνητική ικανότητα συμβολής στην επίτευξη των εν λόγω περιβαλλοντικών στόχων μπορεί να ποικίλλει μεταξύ των τομέων, γεγονός που θα πρέπει να αποτυπώνεται στα εν λόγω κριτήρια. Εντούτοις, στο πλαίσιο εκάστου τομέα, τα εν λόγω κριτήρια δεν θα πρέπει να λειτουργούν αδίκως εις βάρος ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων έναντι άλλων αν οι πρώτες συμβάλλουν στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων στον ίδιο βαθμό με τις δεύτερες.

(46)

Κατά τη θέσπιση και επικαιροποίηση τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για περιβαλλοντικά βιώσιμες δραστηριότητες, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογεί κατά πόσο η θέσπιση των εν λόγω κριτηρίων θα επέφερε αύξηση των μη αξιοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων ή θα οδηγούσε σε μη συνεκτικά κίνητρα ή θα είχε οποιονδήποτε άλλο αρνητικό αντίκτυπο στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

(47)

Προκειμένου να αποφεύγεται το υπερβολικά επαχθές κόστος συμμόρφωσης για τους οικονομικούς φορείς, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει τεχνικά κριτήρια ελέγχου τα οποία παρέχουν επαρκή νομική σαφήνεια, είναι εφικτά και εύκολα στην εφαρμογή, και τα οποία καθιστούν δυνατό τον έλεγχο της συμμόρφωσης με εύλογο κόστος, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο τον περιττό διοικητικό φόρτο. Τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου θα μπορούσαν να απαιτούν αξιολόγηση του κύκλου ζωής, όπου αυτό είναι επαρκώς εφικτό και αναγκαίο.

(48)

Προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι επενδύσεις διοχετεύονται σε οικονομικές δραστηριότητες που έχουν τον μέγιστο θετικό αντίκτυπο στους περιβαλλοντικούς στόχους, η Επιτροπή θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη θέσπιση τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για τις οικονομικές δραστηριότητες που δυνητικά συμβάλλουν περισσότερο στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων.

(49)

Θα πρέπει να καθοριστούν κατάλληλα τεχνικά κριτήρια ελέγχου για τον τομέα των μεταφορών, περιλαμβανομένων των κινητών περιουσιακών στοιχείων. Τα εν λόγω κριτήρια ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι ο τομέας των μεταφορών, περιλαμβανομένης της διεθνούς ναυτιλίας, αντιπροσωπεύει σχεδόν το 26 % του συνόλου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ένωση. Όπως αναφέρεται στο σχέδιο δράσης για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης, στον τομέα των μεταφορών αντιστοιχεί περίπου το 30 % των επιπρόσθετων ετήσιων επενδύσεων που είναι αναγκαίες για τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ένωση, όπως η αύξηση της ηλεκτροκίνησης ή η υποστήριξη της μετάβαση σε πιο καθαρά μέσα μεταφοράς με προαγωγή της αλλαγής του τρόπου εκτέλεσης των μεταφορών και της καλύτερης διαχείρισης της κυκλοφορίας.

(50)

Κατά την ανάπτυξη των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διενεργεί τις κατάλληλες διαβουλεύσεις σύμφωνα με το θεματολόγιο για τη βελτίωση της νομοθεσίας. Στη διαδικασία καθορισμού και επικαιροποίησης των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου θα πρέπει να συμμετέχουν τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη και η διαδικασία αυτή θα πρέπει να βασίζεται στις συμβουλές εμπειρογνωμόνων που έχουν τεκμηριωμένη γνώση και πείρα στους συναφείς τομείς. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή θα πρέπει να δημιουργήσει μια πλατφόρμα για τη βιώσιμη χρηματοδότηση (η «πλατφόρμα»). Η πλατφόρμα θα πρέπει να συγκροτείται από εμπειρογνώμονες που εκπροσωπούν τόσο τον δημόσιο όσο και τον ιδιωτικό τομέα. Στους εμπειρογνώμονες του δημόσιου τομέα θα πρέπει να περιλαμβάνονται εκπρόσωποι από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, τις ΕΕΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους εμπειρογνώμονες του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να περιλαμβάνονται εκπρόσωποι των συμμετεχόντων των χρηματοπιστωτικών και μη χρηματοπιστωτικών αγορών και των επιχειρηματικών τομέων, που εκπροσωπούν τους σχετικούς κλάδους, καθώς και πρόσωπα που διαθέτουν εμπειρογνωσία στον τομέα της λογιστικής και της υποβολής εκθέσεων. Στην πλατφόρμα θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνονται εμπειρογνώμονες που εκπροσωπούν την κοινωνία των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων εμπειρογνωμόνων σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα καθώς και στο πεδίο της διακυβέρνησης. Οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να ενθαρρύνονται να ενημερώνουν την Επιτροπή αν θεωρούν ότι μια οικονομική δραστηριότητα η οποία δεν πληροί τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου ή, για την οποία δεν έχουν θεσπιστεί ακόμη τέτοια κριτήρια, θα πρέπει να χαρακτηρίζεται περιβαλλοντικά βιώσιμη, ώστε να βοηθούν την Επιτροπή στην αξιολόγηση της σκοπιμότητας της συμπλήρωσης ή επικαιροποίησης των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου.

(51)

Η πλατφόρμα θα πρέπει να συγκροτείται σύμφωνα με τους ισχύοντες οριζόντιους κανόνες για τη δημιουργία και τη λειτουργία των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη διαδικασία επιλογής. Η διαδικασία επιλογής θα πρέπει να αποσκοπεί στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου εμπειρογνωσίας, γεωγραφικής ισορροπίας και ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων, καθώς και σε ισορροπημένη εκπροσώπηση της σχετικής τεχνογνωσίας, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά καθήκοντα της πλατφόρμας. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιλογής, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργεί αξιολόγηση σύμφωνα με τους οριζόντιους κανόνες που να καθορίζει αν υπάρχουν δυνητικές συγκρούσεις συμφερόντων και να λαμβάνει κατάλληλα μέτρα για την επίλυση τυχόν τέτοιων συγκρούσεων.

(52)

Η πλατφόρμα θα πρέπει να παρέχει συμβουλές στην Επιτροπή σχετικά με την ανάπτυξη, την ανάλυση και την επανεξέταση των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου, περιλαμβανομένου του δυνητικού αντικτύπου των κριτηρίων αυτών στην αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων που χαρακτηρίζονται περιβαλλοντικά βιώσιμα περιουσιακά στοιχεία βάσει των υφιστάμενων πρακτικών της αγοράς. Η πλατφόρμα θα πρέπει επίσης να συμβουλεύει την Επιτροπή σχετικά με το κατά πόσον τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου είναι κατάλληλα για χρήση σε μελλοντικές πρωτοβουλίες πολιτικής της Ένωσης που αποσκοπούν στη διευκόλυνση των βιώσιμων επενδύσεων και σχετικά με τον πιθανό ρόλο των λογιστικών προτύπων βιωσιμότητας και των προτύπων βιωσιμότητας όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων κατά την υποστήριξη της εφαρμογής των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου. Η πλατφόρμα θα πρέπει να παρέχει συμβουλές στην Επιτροπή σχετικά με την ανάπτυξη περαιτέρω μέτρων για τη βελτίωση της διαθεσιμότητας και της ποιότητας των δεδομένων, λαμβάνοντας υπόψη τον στόχο της αποφυγής περιττού διοικητικού φόρτου, της αντιμετώπισης άλλων στόχων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών στόχων, και της λειτουργίας των ελάχιστων διασφαλίσεων και της ενδεχόμενης ανάγκης συμπλήρωσής τους.

(53)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διατηρήσει την υφιστάμενη ομάδα εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση και να της χορηγήσει επίσημο καθεστώς. Τα καθήκοντα της εν λόγω ομάδας εμπειρογνωμόνων θα συνίστανται, μεταξύ άλλων, στην παροχή συμβουλών στην Επιτροπή σχετικά με την καταλληλότητα των τεχνικών κριτηρίων ελέγχου και την προσέγγιση της πλατφόρμας σε σχέση με την ανάπτυξη των εν λόγω κριτηρίων. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνει τα κράτη μέλη με τακτικές συνεδριάσεις της ομάδας εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση.

(54)

Προκειμένου να διευκρινιστούν οι απαιτήσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, και ιδίως να καθοριστούν και να επικαιροποιούνται για διάφορες οικονομικές δραστηριότητες αναλυτικά και βαθμονομημένα τεχνικά κριτήρια ελέγχου ως προς το τι συνιστά «σημαντική συμβολή» και «σημαντική επιβάρυνση» για τους περιβαλλοντικούς στόχους, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ όσον αφορά τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για τη συμμόρφωση προς την υποχρέωση δημοσιοποίησης δυνάμει του παρόντος κανονισμού και όσον αφορά τα τεχνικά κριτήρια ελέγχου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, όπως μέσω της πλατφόρμας και της ομάδας εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση, και οι διαβουλεύσεις αυτές να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (64). Ειδικότερα, προκειμένου να διασφαλίζεται η ισότιμη συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα ταυτόχρονα με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών και οι εμπειρογνώμονες τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(55)

Ο παρών κανονισμός συμπληρώνει τις απαιτήσεις ως προς τη γνωστοποίηση που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Για να διασφαλιστεί η ομαλή και αποτελεσματική παρακολούθηση της συμμόρφωσης των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές με τον παρόντα κανονισμό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βασίζονται στις αρμόδιες αρχές που έχουν οριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Για την επιβολή της συμμόρφωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει επιπλέον να καθορίσουν κανόνες για τα μέτρα και τις κυρώσεις, που θα έχουν αποτελεσματικό, αναλογικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα. Οι εθνικές αρμόδιες αρχές και οι ΕΕΑ θα πρέπει να ασκούν τις εξουσίες παρέμβασης για τα προϊόντα που καθορίζονται στους κανονισμούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 600/2014 (65), (ΕΕ) αριθ. 1286/2014 (66) και (ΕΕ) 2019/1238 (67) επίσης όσον αφορά τις πρακτικές καταχρηστικών πωλήσεων ή τις παραπλανητικές γνωστοποιήσεις των σχετικών με τη βιωσιμότητα πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων πληροφόρησης που απαιτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(56)

Προκειμένου να διασφαλίζεται η αποτελεσματική και βιώσιμη οργάνωση των πρακτικών για τις εργασίες και τις συνεδριάσεις τόσο της πλατφόρμας όσο και της ομάδας εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση και για να καταστεί δυνατή η ευρεία συμμετοχή και αποτελεσματική αλληλεπίδραση μεταξύ των ομάδων, των επιμέρους ομάδων τους, της Επιτροπής και των ενδιαφερομένων μερών, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο αυξημένης χρήσης ψηφιακών, συμπεριλαμβανομένων των εικονικών τεχνολογιών, όπου αρμόζει.

(57)

Προκειμένου να δοθεί αρκετός χρόνος στους συναφείς παράγοντες ώστε να εξοικειωθούν με τα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό ως περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό και να προετοιμαστούν για την εφαρμογή τους, οι υποχρεώσεις που ορίζει ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή, για κάθε περιβαλλοντικό στόχο, δώδεκα μήνες μετά τη θέσπιση των συναφών τεχνικών κριτηρίων ελέγχου.

(58)

Η διάταξη του παρόντος κανονισμού που αναφέρεται σε καθεστώτα φορολογικών κινήτρων βάσει πιστοποιητικών που υφίστανται πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, δεν θίγει τις αντίστοιχες αρμοδιότητες της Ένωσης και των κρατών μελών όσον αφορά τις φορολογικές διατάξεις, όπως ορίζεται στις Συνθήκες.

(59)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να επανεξετάζεται τακτικά προκειμένου να αξιολογούνται, μεταξύ άλλων: η πρόοδος σχετικά όσον αφορά την ανάπτυξη τεχνικών κριτηρίων ελέγχου για περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες· η ενδεχόμενη αναγκαιότητα αναθεώρησης και συμπλήρωσης των εν λόγω κριτηρίων, βάσει των οποίων μια οικονομική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται περιβαλλοντικά βιώσιμη· η αποτελεσματικότητα του συστήματος ταξινόμησης περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων στη διοχέτευση ιδιωτικών επενδύσεων σε τέτοιες δραστηριότητες και ιδίως όσον αφορά τη ροή κεφαλαίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και άλλες νομικές οντότητες· και η περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος ταξινόμησης, μεταξύ άλλων με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της πέραν των περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων, προκειμένου να καλυφθούν δραστηριότητες που βλάπτουν σημαντικά το περιβάλλον, καθώς και άλλοι στόχοι βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών στόχων.

(60)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της ανάγκης για την καθιέρωση ομοιόμορφων κριτηρίων σε επίπεδο Ένωσης για τις περιβαλλοντικά βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών,

—

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη διευκόλυνση των βιώσιμων επενδύσεων (γνωστού και ως «κανονισμού περί ταξινόμησης»),

—

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις γνωστοποιήσεις σχετικά με τις αειφόρες επενδύσεις και τους κινδύνους βιωσιμότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341, γνωστού και ως «κανονισμού περί γνωστοποιήσεων», και

—

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1011 σχετικά με τους δείκτες αναφοράς χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και τους δείκτες αναφοράς θετικού αντικτύπου άνθρακα, γνωστού και ως «κανονισμού για τους δείκτες αναφοράς».