Μη διατύπωση αντιρρήσεων σε κοινοποιηθείσα συγκέντρωση

[Υπόθεση M.9797 — AUNDE Group / Toyota Boshoku / TB Kawashima Automotive Textile (India) JV]

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2020/C 182/01)

Στις 25 Μαΐου 2020, η Επιτροπή αποφάσισε να μη διατυπώσει αντιρρήσεις σχετικά με την ανωτέρω κοινοποιηθείσα συγκέντρωση και να την χαρακτηρίσει συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά. Η απόφαση αυτή βασίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1). Το πλήρες κείμενο της απόφασης διατίθεται μόνο στα αγγλικά και θα δημοσιοποιηθεί χωρίς τα επιχειρηματικά απόρρητα στοιχεία τα οποία ενδέχεται να περιέχει. Θα διατίθεται:

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου της Επιτροπής για τον ανταγωνισμό (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις, όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων και ημερομηνιών, καθώς και τομεακά ευρετήρια,

—	σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=el) με αριθμό εγγράφου 32020M9797. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

σχετικά με την εφαρμογή των απαιτήσεων ενεργειακής επισήμανσης για τις ηλεκτρονικές διατάξεις απεικόνισης, τα οικιακά πλυντήρια ρούχων και τα οικιακά πλυντήρια-στεγνωτήρια, τις ψυκτικές συσκευές και τα οικιακά πλυντήρια πιάτων, καθώς και των απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά την παροχή πληροφοριών για τα εξωτερικά τροφοδοτικά

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2020/C 182/02)

Οι κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμοί (ΕΕ) 2019/2013 (1), (ΕΕ) 2019/2014 (2), (ΕΕ) 2019/2016 (3) και (ΕΕ) 2019/2017 (4) (στο εξής: κανονισμοί για την ενεργειακή επισήμανση) που εκδόθηκαν το 2019 επιβάλλουν νέες υποχρεώσεις επισήμανσης για τις ηλεκτρονικές διατάξεις απεικόνισης, τα οικιακά πλυντήρια ρούχων, τα οικιακά πλυντήρια-στεγνωτήρια, τις ψυκτικές συσκευές και τα οικιακά πλυντήρια πιάτων. Οι εν λόγω κανονισμοί θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από την 1η Μαρτίου 2021, αλλά από την 1η Νοεμβρίου 2020 οι προμηθευτές πρέπει να παρέχουν αναπροσαρμοσμένη ετικέτα με τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά και υποχρεούνται επίσης να καταχωρίζουν στη βάση δεδομένων προϊόντων τις παραμέτρους του νέου δελτίου πληροφοριών προϊόντος.

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1782 της Επιτροπής (5) για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού των εξωτερικών τροφοδοτικών εφαρμόζεται από την 1η Απριλίου 2020 και θεσπίζει νέες απαιτήσεις για τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στους τελικούς χρήστες, στις αρχές εποπτείας της αγοράς και σε άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Σε αυτές περιλαμβάνονται ο επανασχεδιασμός των πινακίδων που τοποθετούνται στον εξοπλισμό που διατίθεται στην αγορά.

Σε πολλά κράτη μέλη, τα εργοστάσια και τα εργαστήρια έκλεισαν λόγω της πανδημίας COVID-19 ή έχουν μειώσει το εργατικό δυναμικό και την παραγωγική ικανότητά τους. Αυτό μπορεί να δυσχεράνει ή ακόμα και να καταστήσει αδύνατη τη δοκιμή των προϊόντων από τους κατασκευαστές και, ως εκ τούτου, την απόκτηση των απαραίτητων πληροφοριών για την τεχνική τεκμηρίωση ή το δελτίο πληροφοριών προϊόντος και την ετικέτα, κατά περίπτωση. Η έλλειψη ζήτησης λόγω κλεισίματος των καταστημάτων σημαίνει ότι τα προϊόντα με τις υφιστάμενες ετικέτες, ή πινακίδες σε περίπτωση εξωτερικών τροφοδοτικών, αποθηκεύονται στις αποθήκες των κατασκευαστών. Οι εν λόγω πτυχές ενδέχεται να καταστήσουν αδύνατο για τους κατασκευαστές να παράγουν και να παρέχουν αναπροσαρμοσμένη ετικέτα ή νέες πινακίδες με όλα τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά από την 1η Νοεμβρίου 2020 ή την 1η Απριλίου 2020 στην περίπτωση εξωτερικών τροφοδοτικών, όπως απαιτείται από τη νομοθεσία. Η κατάσταση αυτή αναμένεται να είναι βραχυπρόθεσμη και να έχει εν πολλοίς διευθετηθεί πριν από την 1η Μαρτίου 2021 όσον αφορά τις ενεργειακές ετικέτες (όταν θα τεθούν σε εφαρμογή οι υπόλοιπες υποχρεώσεις των αντίστοιχων κανονισμών) ή πριν από την 1η Οκτωβρίου 2020 όσον αφορά τα εξωτερικά τροφοδοτικά.

Ορισμένα κράτη μέλη ενημέρωσαν την Επιτροπή ότι έχουν επίγνωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο κλάδος και ότι κατανοούν τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ο κλάδος για να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του. Διάφορες ενώσεις του κλάδου επικοινώνησαν με την Επιτροπή, επισημαίνοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.

Η συμμόρφωση με την ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης, όπως οι κανονισμοί για τον οικολογικό σχεδιασμό και την ενεργειακή επισήμανση, παρακολουθείται και επιβάλλεται μέσω της εποπτείας της αγοράς που διενεργούν οι αρχές εποπτείας της αγοράς των κρατών μελών, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) σχετικά με το πλαίσιο για την ενεργειακή σήμανση και τα άρθρα 11 και 14 έως 20 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) για την εποπτεία της αγοράς και τη συμμόρφωση των προϊόντων.

Λαμβανομένων υπόψη των προβλημάτων που ενδέχεται να ανακύψουν για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις ενεργειακής επισήμανσης και με τις υποχρεώσεις οικολογικού σχεδιασμού για την παροχή πληροφοριών σχετικά με τα εξωτερικά τροφοδοτικά, η Επιτροπή παραθέτει ορισμένες παρατηρήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της επιβολής των υποχρεώσεων αυτών.

Καταρχάς, πρέπει να σημειωθεί ότι η υποχρέωση των αρχών εποπτείας της αγοράς των κρατών μελών να παρακολουθούν τη συμμόρφωση είναι συνεχής και δεν συνδέεται με συγκεκριμένη ημερομηνία μετά την έναρξη εφαρμογής των υποχρεώσεων την 1η Απριλίου 2020 (για τις διατάξεις οικολογικού σχεδιασμού) και την 1η Νοεμβρίου 2020 (για τις υποχρεώσεις ενεργειακής επισήμανσης), αντίστοιχα.

Δεύτερον, όσον αφορά τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εποπτείας της αγοράς, η Επιτροπή υπενθυμίζει την απαίτηση του άρθρου 14 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020, σύμφωνα με την οποία οι αρχές εποπτείας της αγοράς πρέπει να ασκούν τις εξουσίες τους αποδοτικά και αποτελεσματικά, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας.

Τρίτον, σε κάθε περίπτωση, όλες οι υφιστάμενες ετικέτες στα καταστήματα θα πρέπει να αντικατασταθούν από τις αναπροσαρμοσμένες ετικέτες από την 1η έως την 15η Μαρτίου 2021, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 13 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369.

Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι ούτε η Επιτροπή ούτε κανένα επιμέρους κράτος μέλος έχει την εξουσία να ακυρώνει δεσμευτικές προθεσμίες ή άλλες υποχρεώσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία της Ένωσης, εκτός εάν οι προθεσμίες ή οι υποχρεώσεις τροποποιηθούν μέσω των κατάλληλων διαδικασιών.

Ωστόσο, κατά την επιβολή του δικαίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αρχή της αναλογικότητας. Στο πλαίσιο αυτό, όταν τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ και επιβάλλουν την τήρηση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στους σχετικούς κανονισμούς, καλούνται να λαμβάνουν υπόψη όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

—	τις εξαιρετικές και απρόβλεπτες περιστάσεις που προκαλούνται από την κρίση της COVID-19, όπως αποδεικνύεται από τους κατασκευαστές, οι οποίες τους εμποδίζουν να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τους κανονισμούς για την ενεργειακή επισήμανση·

—	τον σχετικά χρονικά περιορισμένο χαρακτήρα του προβλήματος, δεδομένου του σχετικά σύντομου χρονικού διαστήματος κατά το οποίο οι κατασκευαστές θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να διαθέτουν προϊόντα στην αγορά μόνο με την τρέχουσα ετικέτα·

—	την ανάγκη των κατασκευαστών να συνεχίσουν να διαθέτουν τα προϊόντα τους στην αγορά, ιδίως εκείνα που βρίσκονται αποθηκευμένα στις αποθήκες τους.

Εάν οι εθνικές αρχές εποπτείας της αγοράς –σύμφωνα με τις εν λόγω προϋποθέσεις– δεν επιβάλλουν την υποχρέωση παροχής αναπροσαρμοσμένης ετικέτας με το προϊόν κατά τη στιγμή της διάθεσής του στην αγορά, και εισαγωγής των παραμέτρων του δελτίου πληροφοριών προϊόντος στη βάση δεδομένων προϊόντων από την 1η Νοεμβρίου 2020, η Επιτροπή δεν θα κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει εφόσον η εν λόγω έλλειψη επιβολής δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα όρια, είναι περιορισμένη χρονικά από την 1η Νοεμβρίου 2020 έως την 1η Μαρτίου 2021 και οι προμηθευτές παράσχουν στους εμπόρους τις ετικέτες που λείπουν πριν από την 1η Μαρτίου 2021.

Παρόμοια προσέγγιση θα πρέπει να εφαρμοστεί για την επιβολή των απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά την παροχή πληροφοριών για τα εξωτερικά τροφοδοτικά σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1782 έως την 1η Οκτωβρίου 2020.

---

(1)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2013 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2019, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την ενεργειακή επισήμανση των ηλεκτρονικών διατάξεων απεικόνισης και για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1062/2010 της Επιτροπής (ΕΕ L 315 της 5.12.2019, σ. 1).

(2)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2014 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2019, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την ενεργειακή επισήμανση των οικιακών πλυντηρίων ρούχων και των οικιακών πλυντηρίων-στεγνωτηρίων και για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1061/2010 της Επιτροπής και της οδηγίας 96/60/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 315 της 5.12.2019, σ. 29).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2016 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2019, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την ενεργειακή επισήμανση των οικιακών ψυκτικών συσκευών και για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1060/2010 της Επιτροπής (ΕΕ L 315 της 5.12.2019, σ. 102).

(4)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/2017 της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2019, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την ενεργειακή επισήμανση των οικιακών πλυντηρίων πιάτων και για την κατάργηση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1059/2010 της Επιτροπής (ΕΕ L 315 της 5.12.2019, σ. 134).

(5)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1782 της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2019, για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού των εξωτερικών τροφοδοτικών σύμφωνα με την οδηγία 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 278/2009 της Επιτροπής (ΕΕ L 272 της 25.10.2019, σ. 95).

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1369 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2017, σχετικά με τον καθορισμό ενός πλαισίου για την ενεργειακή σήμανση και για την κατάργηση της οδηγίας 2010/30/ΕΕ (ΕΕ L 198 της 28.7.2017, σ. 1).

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την εποπτεία της αγοράς και τη συμμόρφωση των προϊόντων και για την κατάργηση της οδηγίας 2004/42/ΕΚ και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και (ΕΕ) αριθ. 305/2011 (ΕΕ L 169 της 25.6.2019, σ. 1).

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

29 Μαΐου 2020

(2020/C 182/03)

1 ευρώ =

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,1136
JPY	ιαπωνικό γιεν	119,29
DKK	δανική κορόνα	7,4542
GBP	λίρα στερλίνα	0,90088
SEK	σουηδική κορόνα	10,4870
CHF	ελβετικό φράγκο	1,0720
ISK	ισλανδική κορόνα	150,80
NOK	νορβηγική κορόνα	10,7880
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	26,921
HUF	ουγγρικό φιορίνι	348,73
PLN	πολωνικό ζλότι	4,4495
RON	ρουμανικό λέου	4,8493
TRY	τουρκική λίρα	7,6101
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,6681
CAD	δολάριο Καναδά	1,5280
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	8,6347
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,7863
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,5712
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 376,21
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	19,4239
CNY	κινεζικό ρενμινπί γιουάν	7,9456
HRK	κροατική κούνα	7,5870
IDR	ρουπία Ινδονησίας	16 269,70
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,8414
PHP	πέσο Φιλιππινών	56,231
RUB	ρωσικό ρούβλι	78,4416
THB	ταϊλανδικό μπατ	35,424
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	5,9654
MXN	πέσο Μεξικού	24,5700
INR	ινδική ρουπία	84,1025

---

(1)  Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

1 Ιουνίου 2020

(2020/C 182/04)

1 ευρώ =

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,1116
JPY	ιαπωνικό γιεν	119,75
DKK	δανική κορόνα	7,4549
GBP	λίρα στερλίνα	0,89673
SEK	σουηδική κορόνα	10,4635
CHF	ελβετικό φράγκο	1,0686
ISK	ισλανδική κορόνα	151,00
NOK	νορβηγική κορόνα	10,7890
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	26,859
HUF	ουγγρικό φιορίνι	345,45
PLN	πολωνικό ζλότι	4,4278
RON	ρουμανικό λέου	4,8437
TRY	τουρκική λίρα	7,5743
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,6488
CAD	δολάριο Καναδά	1,5228
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	8,6165
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,7824
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,5669
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 364,44
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	19,3993
CNY	κινεζικό ρενμινπί γιουάν	7,9327
HRK	κροατική κούνα	7,5895
IDR	ρουπία Ινδονησίας	16 240,48
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,8004
PHP	πέσο Φιλιππινών	55,947
RUB	ρωσικό ρούβλι	77,4378
THB	ταϊλανδικό μπατ	35,204
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	5,9276
MXN	πέσο Μεξικού	24,4520
INR	ινδική ρουπία	83,9380

---

(1)  Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τις Συμπράξεις και τις Δεσπόζουσες Θέσεις κατά τη συνεδρίαση της 10ης Φεβρουαρίου 2020 σχετικά με το σχέδιο απόφασης στην υπόθεση COMP/AT.40528 — Melia (Holiday Pricing)

Εισηγήτρια: Γαλλία

(2020/C 182/05)

Τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεων (1)

Υπόθεση AT.40528 — Meliá (Holiday Pricing)

(2020/C 182/06)

---

(1)  Σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 17 της απόφασης 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (ΕΕ L 275 της 20.10.2011, σ. 29) («απόφαση 2011/695/ΕΕ»).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 123 της 27.4.2004, σ. 18).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1) («κανονισμός 1/2003»).

Περίληψη της απόφασης της Επιτροπής

της 21ης Φεβρουαρίου 2020

σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ

Υπόθεση AT. 40528 — Meliá (Holiday pricing)

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2020) 893 final]

(Το κείμενο στην αγγλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

(2020/C 182/07)

Στις 21 Φεβρουαρίου 2020 η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου (1) , η Επιτροπή δημοσιεύει τα ονόματα των μερών και τα ουσιώδη στοιχεία της απόφασης, περιλαμβανομένων των κυρώσεων που επιβάλλονται, λαμβάνοντας υπόψη το έννομο συμφέρον των επιχειρήσεων για την προστασία του επαγγελματικού απορρήτου.

1.   ΕΙΣΑΓΩΓΗ

(1)

Η απόφαση απευθύνεται στη Meliá Hotels International, S.A (στο εξής: Meliá) λόγω παράβασης του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Συνθήκη») και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο («συμφωνία ΕΟΧ»).

(2)

Μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2014 και της 31ης Δεκεμβρίου 2015, η Meliá συμμετείχε σε ενιαία και διαρκή παράβαση που αφορούσε κάθετες συμβάσεις που συνήφθησαν μεταξύ της Meliá και τουριστικών πρακτόρων και οι οποίες περιόριζαν τις ενεργητικές και παθητικές πωλήσεις ξενοδοχειακής διαμονής.

2.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

(3)

Με απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 2017, η Επιτροπή κίνησε διαδικασία κατά της Meliá σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004.

(4)

Στις 5 Αυγούστου 2019, η Meliá υπέβαλε επίσημο αίτημα συνεργασίας ενόψει της έκδοσης απόφασης δυνάμει του άρθρου 7 και του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου.

(5)

Στις 4 Νοεμβρίου 2019, η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων την οποία απηύθυνε στη Meliá. Στις 20 Νοεμβρίου 2019, η Meliá υπέβαλε την απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων.

(6)

Η συμβουλευτική επιτροπή για τις συμπράξεις και τις δεσπόζουσες θέσεις εξέδωσε ευνοϊκή γνώμη στις 10 Φεβρουαρίου 2020.

3.   ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

(7)

Οι εμπορικές σχέσεις της Meliá με τους τουριστικούς πράκτορες για τη διανομή ξενοδοχειακής διαμονής στα τουριστικά θέρετρα της Meliá βασίζονται σε γραπτές συμβάσεις. Ορισμένες από τις συμβάσεις αυτές βασίζονται στους τυποποιημένους όρους και προϋποθέσεις της Meliá («τυποποιημένοι όροι της Meliá»).

(8)

Μία από τις ρήτρες των τυποποιημένων όρων («ρήτρα») της Meliá όριζε τα εξής: «ΑΓΟΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ: σύμβαση η οποία ισχύει μόνο και αποκλειστικά για τις αγορές που αναφέρονται λεπτομερώς στην παρατήρηση 16. Το ξενοδοχείο θα μπορεί να ζητήσει από το πρακτορείο/τον τουριστικό πράκτορα να επαληθεύσει την αγορά προέλευσης κάθε κράτησης για την οποία υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες. Σε κάθε περίπτωση, εάν, κατά την άφιξη των πελατών στο ξενοδοχείο, επαληθευτεί ότι η χώρα κατοικίας των πελατών τους είναι διαφορετική από τη χώρα που συμφωνήθηκε μέσω σύμβασης, το ξενοδοχείο θα δικαιούται να απορρίψει την κράτηση».

(9)

Στις ατομικές συμβάσεις με τους τουριστικούς πράκτορες, η παρατήρηση 16 είτε ήταν κενή είτε προσδιόριζε τη χώρα ή τις χώρες για τις οποίες ίσχυε η σύμβαση.

(10)

Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπέβαλε η Meliá, 2 212 από τις συμβάσεις τις οποίες είχε συνάψει η Meliá με τους τουριστικούς πράκτορες και οι οποίες ήταν σε ισχύ το 2014 και περιείχαν τη ρήτρα, προσδιόριζαν τουλάχιστον μία χώρα του ΕΟΧ στην παρατήρηση 16. Το 2015 οι εν λόγω συμβάσεις ανέρχονταν σε 2 004. Οι συμβάσεις οι οποίες περιείχαν τη ρήτρα και προσδιόριζαν τουλάχιστον μία χώρα του ΕΟΧ στην παρατήρηση 16, και οι οποίες ήταν σε ισχύ το 2014 και το 2015, αναφέρονται από κοινού ως «συναφείς συμβάσεις».

4.   ΝΟΜΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

(11)

Οι συναφείς συμβάσεις συνιστούν συμφωνίες κατά την έννοια του άρθρου 101 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 παράγραφος 1 της συμφωνίας ΕΟΧ.

(12)

Στις συναφείς συμβάσεις, η Meliá και οι συμβαλλόμενοι τουριστικοί πράκτορες προσδιόριζαν τα εδάφη στα οποία ίσχυε η κάθε σύμβαση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, διαφοροποιούνταν οι Ευρωπαίοι καταναλωτές ανάλογα με τη χώρα κατοικίας τους.

(13)

Το περιεχόμενο και ο σκοπός της ρήτρας των τυποποιημένων όρων της Meliá, σε συνδυασμό με την παρατήρηση 16 των συναφών συμβάσεων, ήταν να περιοριστεί η δυνατότητα των τουριστικών πρακτόρων να πωλούν ξενοδοχειακή διαμονή της Meliá σε καταναλωτές που κατοικούν εκτός της χώρας ή των χωρών που προσδιορίζονται στην παρατήρηση 16 και/ή να ανταποκρίνονται στη ζήτηση που εκφράζεται αυτοβούλως από καταναλωτές με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά.

(14)

Κατά συνέπεια, οι ανωτέρω συμφωνίες περιόριζαν τη δυνατότητα των τουριστικών πρακτόρων να πωλούν ελεύθερα ξενοδοχειακή διαμονή σε όλες τις χώρες του ΕΟΧ και, ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να είχαν ως αποτέλεσμα τη στεγανοποίηση της εσωτερικής αγοράς βάσει των εθνικών συνόρων. Αυτή η συμπεριφορά, εκ φύσεως, συνιστά εξ αντικειμένου περιορισμό του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 101 παράγραφος 1 της Συνθήκης.

(15)

Η απόφαση επίσης διαπιστώνει ότι η συμπεριφορά της Meliá δεν εξαιρείται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 330/2010, ούτε πληροί τους όρους του άρθρου 101 παράγραφος 3 της Συνθήκης.

5.   ΔΙΑΡΚΕΙΑ

(16)

Οι συναφείς συμβάσεις ήταν σε ισχύ κατά τη διάρκεια του 2014 και του 2015. Η παράβαση διήρκεσε από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως την 31η Δεκεμβρίου 2015.

6.   ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΙΜΑ

(17)

Η Meliá επιβεβαίωσε ότι έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα για να τερματιστεί η παράβαση. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να ζητήσει η Επιτροπή επισήμως από τη Meliá να θέσει ουσιαστικό τέλος στην παράβαση, εάν δεν το έχει ήδη πράξει, και να απέχει από οποιαδήποτε συμφωνία ή εναρμονισμένη πρακτική που θα μπορούσε να έχει το ίδιο ή παρόμοιο αντικείμενο ή αποτέλεσμα. Στην απόφαση διαπιστώνεται επίσης ότι η παράβαση διεπράχθη εκ προθέσεως ή, τουλάχιστον εξ αμελείας, και ότι πρέπει να επιβληθεί πρόστιμο.

Βασικό ποσό προστίμου

(18)

Κατά τον καθορισμό των προστίμων, η Επιτροπή λαμβάνει καταρχήν υπόψη την αξία των πωλήσεων κατά το τελευταίο πλήρες οικονομικό έτος συμμετοχής της επιχείρησης στην παράβαση. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τα έσοδα της Meliá για υπηρεσίες ξενοδοχειακής διαμονής που παρασχέθηκαν κατά τη διάρκεια του 2015 σύμφωνα με τους πρότυπους όρους της Meliá, για τις οποίες η σύμβαση μεταξύ της Meliá και του τουριστικού πράκτορα προσδιόριζε τουλάχιστον μία χώρα του ΕΟΧ στην παρατήρηση 16.

Επιβαρυντικές/ελαφρυντικές περιστάσεις

(19)

Στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχει καμία επιβαρυντική ή ελαφρυντική περίσταση.

Ειδική προσαύξηση για αποτρεπτικούς λόγους

(20)

Στην υπόθεση αυτή δεν είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί αυτή η προσαύξηση.

Εφαρμογή του ορίου του 10 % του κύκλου εργασιών

(21)

Το υπολογισθέν πρόστιμο δεν υπερβαίνει το 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών της Meliá.

Μείωση του προστίμου λόγω συνεργασίας

(22)

Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η συνεργασία της Meliá με την Επιτροπή πέραν του εκ του νόμου επιβαλλομένου μέτρου, το βασικό ποσό του προστίμου μειώνεται κατά 30 % σύμφωνα με το σημείο 37 των κατευθυντήριων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων.

Τελικό ποσό του προστίμου

(23)

Το τελικό ποσό του προστίμου που πρέπει να επιβληθεί στη Meliá, σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003, είναι 6 678 000 EUR.

---

(1)  ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1.

Περίληψη της γνωμοδότησης του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων σχετικά με την εντολή διαπραγμάτευσης για τη σύναψη διεθνούς συμφωνίας για την ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Ευρωπόλ και των αρχών επιβολής του νόμου της Νέας Ζηλανδίας

(Το πλήρες κείμενο της παρούσας γνωμοδότησης είναι διαθέσιμο στην αγγλική, γαλλική και γερμανική γλώσσα στον δικτυακό τόπο του ΕΕΠΔ www.edps.europa.eu)

(2020/C 182/08)

Στις 30 Οκτωβρίου 2019, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε σύσταση για απόφαση του Συμβουλίου που επιτρέπει την εκκίνηση διαπραγματεύσεων για συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας για την ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και τις αρχές της Νέας Ζηλανδίας που είναι αρμόδιες για την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Στόχος της συμφωνίας είναι να παρέχει τη νομική βάση για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Ευρωπόλ και των αρμόδιων αρχών της Νέας Ζηλανδίας, αντίστοιχα, με σκοπό τη στήριξη και την ενίσχυση των δράσεων, καθώς και της αμοιβαίας συνεργασίας τους για την πρόληψη και την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών διεθνικού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις κατάλληλες εγγυήσεις σε σχέση με την προστασία της ιδιωτικής ζωής, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των φυσικών προσώπων.

Οι διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των ποινικών ερευνών τα οποία υπόκεινται σε περαιτέρω επεξεργασία από την Ευρωπόλ για τη συλλογή στοιχείων ενδέχεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις ζωές των ενδιαφερόμενων προσώπων. Για αυτό τον λόγο, η διεθνής συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι περιορισμοί των δικαιωμάτων προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων ως προς την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος και της τρομοκρατίας ισχύουν μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.

Ο ΕΕΠΔ σημειώνει ότι η Νέα Ζηλανδία διαθέτει πάγια νομοθεσία προστασίας δεδομένων και μια ανεξάρτητη αρχή προστασίας δεδομένων, αρμόδια και για την εποπτεία των αρχών επιβολής του νόμου. Επιπλέον, εκτιμά το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει ενσωματώσει στην προτεινόμενη εντολή διαπραγμάτευσης με τη Νέα Ζηλανδία πολλές από τις ειδικές συστάσεις που έχουν ήδη διατυπωθεί από τον ΕΕΠΔ στη γνωμοδότηση 2/2018 σχετικά με οκτώ διαπραγματευτικές εντολές για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών που επιτρέπουν την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ της Ευρωπόλ και τρίτων χωρών.

Συνεπώς, ο στόχος των συστάσεων της παρούσας γνωμοδότησης είναι η αποσαφήνιση και, όπου χρειάζεται, η περαιτέρω ανάπτυξη των διασφαλίσεων και των ελέγχων για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, λαμβάνοντας υπόψη το ειδικό πλαίσιο της Νέας Ζηλανδίας. Προς τούτο, ο ΕΕΠΔ συστήνει τα εξής:

—	η απόφαση του Συμβουλίου που εγκρίνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει παραπομπή όχι μόνο στη διαδικαστική νομική βάση αλλά και στη σχετική ουσιαστική νομική βάση, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 16 της ΣΛΕΕ,

—	σύμφωνα με την αρχή του περιορισμού του σκοπού, η προβλεπόμενη συμφωνία θα πρέπει να απαριθμεί ρητώς τα ποινικά αδικήματα για τα οποία θα είναι δυνατή η ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα,

—	ενόψει της πρακτικής εφαρμογής του περιορισμού αποθήκευσης, η μελλοντική Συμφωνία θα πρέπει να προβλέπει μια ειδική περιοδική ανασκόπηση της ανάγκης για αποθήκευση των διαβιβαζόμενων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα,

—	δεδομένης της σημασίας του δικαιώματος ενημέρωσης για την άσκηση των λοιπών δικαιωμάτων προστασίας δεδομένων, η συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς και λεπτομερείς κανόνες για τις πληροφορίες που θα πρέπει να παρέχονται στα υποκείμενα των δεδομένων.

Τέλος, ο ΕΕΠΔ αναμένει επίσης να ζητηθεί η γνώμη του σε μεταγενέστερα στάδια της οριστικοποίησης του σχεδίου της συμφωνίας σύμφωνα με το άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725. Παραμένει διαθέσιμος για περαιτέρω συμβουλές κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

1.   Εισαγωγή και πλαίσιο

1.

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και την αντικατάσταση και κατάργηση των αποφάσεων του Συμβουλίου 2009/371/ΔΕΥ, 2009/934/ΔΕΥ, 2009/935/ΔΕΥ, 2009/936/ΔΕΥ και 2009/968/ΔΕΥ (1), (εφεξής «κανονισμός Ευρωπόλ») προσδιορίζει συγκεκριμένους κανόνες σχετικά με τις μεταβιβάσεις δεδομένων της Ευρωπόλ εκτός της ΕΕ. Στο άρθρο 25 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού παρατίθενται διάφορες νομικές βάσεις δυνάμει των οποίων η Ευρωπόλ δύναται νομίμως να διαβιβάζει δεδομένα σε αρχές τρίτων χωρών. Μία δυνατότητα είναι η έκδοση από την Επιτροπή, δυνάμει του άρθρου 36 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/680, απόφασης περί επάρκειας, σύμφωνα με την οποία η τρίτη χώρα προς την οποία η Ευρωπόλ διαβιβάζει τα δεδομένα διασφαλίζει επαρκές επίπεδο προστασίας. Δεδομένου ότι επί του παρόντος δεν υφίσταται τέτοια απόφαση επάρκειας, η άλλη εναλλακτική για την Ευρωπόλ για την τακτική μεταβίβαση δεδομένων σε μια τρίτη χώρα θα ήταν η σύναψη μιας δεσμευτικής διεθνούς συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και η διασφάλιση επαρκών εγγυήσεων από την παραλήπτρια τρίτη χώρα ως προς την προστασία της ιδιωτικής ζωής και άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των ατόμων.

2.

Επί του παρόντος, δεν υφίσταται καμία νομική βάση για την τακτική και διαρθρωμένη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Ευρωπόλ και των αρχών επιβολής του νόμου της Νέας Ζηλανδίας. Η Ευρωπόλ και η Αστυνομική Αρχή της Νέας Ζηλανδίας υπέγραψαν συμφωνία εργασίας τον Απρίλιο του 2019. Αυτή η συμφωνία παρέχει ένα πλαίσιο για διαρθρωμένη συνεργασία στρατηγικού επιπέδου, που συμπεριλαμβάνει μια ασφαλή γραμμή που επιτρέπει την άμεση ασφαλή επικοινωνία, και η Νέα Ζηλανδία έχει αποστείλει έναν υπάλληλο-σύνδεσμο στην Ευρωπόλ. Ωστόσο, δεν παρέχει μια νομική βάση για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

3.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να προσθέσει τη Νέα Ζηλανδία ως χώρα προτεραιότητας για την έναρξη διαπραγματεύσεων σε βραχυπρόθεσμο διάστημα υπό το πρίσμα της πολιτικής στρατηγικής που αναφέρεται στο ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ασφάλεια (2), τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την εξωτερική δράση της ΕΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (3), την Παγκόσμια Στρατηγική (4) και στις επιχειρησιακές ανάγκες των αρχών επιβολής του νόμου σε ολόκληρη την ΕΕ. Υπογραμμίζει ότι τα πιθανά οφέλη μιας στενότερης συνεργασίας αποδείχθηκαν και μετά την επίθεση στην Christchurch τον Μάρτιο του 2019. Η Νέα Ζηλανδία αιτήθηκε επισήμως την πρωτοβουλία στις 23 Αυγούστου 2019.

4.

Στις 30 Οκτωβρίου 2019, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε σύσταση για απόφαση του Συμβουλίου που επιτρέπει την εκκίνηση διαπραγματεύσεων για συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νέας Ζηλανδίας για την ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και των αρχών της Νέας Ζηλανδίας που είναι αρμόδιες για την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος και της τρομοκρατίας (5) (εφεξής «η σύσταση»). Το παράρτημα της σύστασης (εφεξής «το παράρτημα») καθορίζει τις οδηγίες διαπραγμάτευσης του Συμβουλίου προς την Επιτροπή, δηλαδή τους στόχους που η τελευταία θα πρέπει να επιδιώκει να επιτύχει εξ ονόματος της ΕΕ κατά την πορεία των διαπραγματεύσεων.

5.

Στόχος της προβλεπόμενης συμφωνίας είναι να παρέχει τη νομική βάση για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Ευρωπόλ και των αρμόδιων αρχών της Νέας Ζηλανδίας, αντίστοιχα, με σκοπό τη στήριξη και την ενίσχυση της δράσης των αρμόδιων αρχών της εν λόγω χώρας και των κρατών μελών, καθώς και της αμοιβαίας συνεργασίας τους για την πρόληψη και την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών διεθνικού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις κατάλληλες εγγυήσεις σε σχέση με την προστασία της ιδιωτικής ζωής, των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των φυσικών προσώπων (6).

6.

Σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725, η Επιτροπή πρέπει να συμβουλεύεται τον ΕΕΠΔ μετά την έκδοση μιας πρότασης σύστασης στο Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ, στην περίπτωση που υπάρχουν επιπτώσεις για την προστασία ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών όσον αφορά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

7.

Επιπλέον, η αιτιολογική σκέψη 35 του κανονισμού της Ευρωπόλ προβλέπει ότι «ανάλογα με την περίπτωση και σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1725, η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί να ζητήσει τη γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) πριν και κατά τη διαπραγμάτευση μιας διεθνούς συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και μιας τρίτης χώρας για να είναι δυνατή η ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ της Ευρωπόλ και των αρχών της τρίτης χώρας».

8.

Ο ΕΕΠΔ χαιρετίζει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε της γνώμη του για τη σύσταση και αναμένει ότι θα συμπεριληφθεί αναφορά στην παρούσα γνωμοδότηση στο προοίμιο της απόφασης του Συμβουλίου. Η παρούσα γνωμοδότηση ισχύει με την επιφύλαξη τυχόν πρόσθετων σχολίων που μπορεί να διατυπώσει ο ΕΕΠΔ βάσει περαιτέρω διαθέσιμων πληροφοριών σε μεταγενέστερο στάδιο.

4.   Συμπεράσματα

27.

Οι διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των ποινικών ερευνών τα οποία υπόκεινται σε περαιτέρω επεξεργασία από την Ευρωπόλ για τη συλλογή πληροφοριών εγκληματικότητας ενδέχεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις ζωές των ενδιαφερόμενων προσώπων, διότι πιθανότατα θα χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις ποινικής δίωξης στην παραλήπτρια χώρα δυνάμει του εθνικού δικαίου της. Συνεπώς, η διεθνής συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι περιορισμοί των δικαιωμάτων προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων ως προς την καταπολέμηση των σοβαρών μορφών εγκλήματος και της τρομοκρατίας ισχύουν μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.

28.

Ο ΕΕΠΔ επιδοκιμάζει τον σκοπό της εντολής διαπραγμάτευσης για τη διασφάλιση του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και την τήρηση των αρχών που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη, ιδίως του δικαιώματος στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, που αναγνωρίζεται στο άρθρο 7 του Χάρτη, του δικαιώματος της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που προβλέπει το άρθρο 8 του Χάρτη και του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου που προβλέπει το άρθρο 47 του Χάρτη. Επιπλέον, ο ΕΕΠΔ εκτιμά το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει ενσωματώσει στην προτεινόμενη εντολή διαπραγμάτευσης με τη Νέα Ζηλανδία πολλές από τις ειδικές συστάσεις που έχουν ήδη διατυπωθεί από τον ΕΕΠΔ στη γνωμοδότηση 2/2018 σχετικά με οκτώ διαπραγματευτικές εντολές για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών που επιτρέπουν την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ της Ευρωπόλ και τρίτων χωρών.

29.

Οι συστάσεις του ΕΕΠΔ στην παρούσα γνωμοδότηση αποσκοπούν στην αποσαφήνιση και, ανάλογα με την περίπτωση, στην περαιτέρω ανάπτυξη των διασφαλίσεων και των ελέγχων της μελλοντικής συμφωνίας ως προς την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην ειδική περίπτωση της Νέας Ζηλανδίας. Ισχύουν με την επιφύλαξη τυχόν πρόσθετων συστάσεων που θα μπορούσε να διατυπώσει ο ΕΕΠΔ βάσει περαιτέρω διαθέσιμων πληροφοριών κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.

30.

Προς τούτο, ο ΕΕΠΔ επαναλαμβάνει τη θέση του από προηγούμενες γνωμοδοτήσεις του (7) ότι η απόφαση του Συμβουλίου που εγκρίνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει παραπομπή όχι μόνο στη διαδικαστική νομική βάση αλλά και στη σχετική ουσιαστική νομική βάση, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 16 της ΣΛΕΕ. Επιπλέον, σύμφωνα με την αρχή του περιορισμού του σκοπού, η μελλοντική συμφωνία θα πρέπει να απαριθμεί ρητώς τα ποινικά αδικήματα για τα οποία θα είναι δυνατή η ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Επίσης, για τη διασφάλιση της πρακτικής εφαρμογής του περιορισμού αποθήκευσης, η μελλοντική Συμφωνία θα πρέπει να προβλέπει μια ειδική περιοδική ανασκόπηση της ανάγκης για περαιτέρω αποθήκευση των διαβιβαζόμενων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Τέλος, δεδομένης της ειδικής σημασίας του δικαιώματος πληροφόρησης για την άσκηση των λοιπών δικαιωμάτων προστασίας δεδομένων, ο ΕΕΠΔ υπογραμμίζει την ανάγκη για σαφείς και λεπτομερείς κανόνες ως προς τις πληροφορίες που θα πρέπει να παρέχονται στα υποκείμενα των δεδομένων.

31.

Ο ΕΕΠΔ παραμένει στη διάθεση της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την παροχή συμβουλών σε μεταγενέστερα στάδια της παρούσας διαδικασίας. Τα σχόλια της παρούσας γνωμοδότησης ισχύουν με την επιφύλαξη τυχόν πρόσθετων σχολίων που μπορεί να διατυπώσει ο ΕΕΠΔ σχετικά με πρόσθετα ζητήματα που μπορεί να ανακύψουν και τα οποία θα διευθετηθούν όταν καταστούν διαθέσιμες πρόσθετες πληροφορίες. Για τον σκοπό αυτό, ο ΕΕΠΔ αναμένει να κληθεί να γνωμοδοτήσει σε μεταγενέστερο στάδιο επί των διατάξεων του σχεδίου της συμφωνίας πριν από την οριστικοποίησή του.

---

(1)  ΕΕ L 135 της 24.5.2016, σ. 53.

(2)  COM(2015) 185 final.

(3)  Έγγραφο 10384/17 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2017.

(4)  Κοινό όραμα, κοινές δράσεις: Μια ισχυρότερη Ευρώπη - Μια συνολική στρατηγική για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης http://europa.eu/globalstrategy/en

(5)  COM(2019) 551 final.

(6)  Βλέπε οδηγία 1 του παραρτήματος.

(7)  Βλέπε γνωμοδότηση 6/2019 του ΕΕΠΔ σχετικά με την εντολή διαπραγμάτευσης συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Ιαπωνίας για τη διαβίβαση και τη χρήση δεδομένων Καταστάσεων Ονομάτων Επιβατών, γνωμοδότηση 2/2019 του ΕΕΠΔ σχετικά με τη διαπραγματευτική εντολή για μια συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ σχετικά με τη διασυνοριακή πρόσβαση σε ηλεκτρονικά αποδεικτικά στοιχεία και γνωμοδότηση 3/2019 του ΕΕΠΔ σχετικά με τη συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις ενόψει ενός δεύτερου πρόσθετου πρωτοκόλλου της σύμβασης της Βουδαπέστης για τα εγκλήματα στον κυβερνοχώρο, που διατίθενται στη διεύθυνση https://edps.europa.eu/data-protection/our-work/our-work-by-type/opinions_en