ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/3

Πίνακες για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών

(2019/C 406/08)

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 8ης Οκτωβρίου 2019, το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 27, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας, κατάρτισε τον πίνακα για τον προσδιορισμό της συνθέσεως του τμήματος μείζονος συνθέσεως ως ακολούθως:

E. Juhász

N. Wahl

M. Ilešič

N. Jääskinen

J. Malenovský

A. Kumin

L. Bay Larsen

I. Jarukaitis

T. von Danwitz

L. S. Rossi

C. Toader

N. J. Piçarra

M. Safjan

P. G. Xuereb

D. Šváby

Κ. Λυκούργος

C. Vajda

K. Jürimäe

S. Rodin

F. Biltgen

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 8ης Οκτωβρίου 2019, το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 28, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, κατάρτισε τους πίνακες για τον προσδιορισμό της συνθέσεως του πρώτου και του τρίτου τμήματος ως ακολούθως:

Πρώτο τμήμα:

J.-C. Bonichot

L. Bay Larsen

N. Jääskinen

C. Toader

M. Safjan

Τρίτο τμήμα:

A. Prechal

J. Malenovský

N. Wahl

F. Biltgen

L.S. Rossi

Κατά τη γενική συνέλευσή του της 8ης Οκτωβρίου 2019, το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 28, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας, κατάρτισε τους πίνακες για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των τριμελών τμημάτων ως ακολούθως:

Έκτο τμήμα:

M. Safjan

L. Bay Larsen

C. Toader

N. Jääskinen

Έβδομο τμήμα:

P. G. Xuereb

T. von Danwitz

C. Vajda

A. Kumin

Όγδοο τμήμα:

L.S. Rossi

J. Malenovský

F. Biltgen

N. Wahl

Ένατο τμήμα:

S. Rodin

D. Šváby

Mme Jürimäe

N. J. Piçarra

Δέκατο τμήμα:

I. Jarukaitis

E. Juhász

M. Ilešič

Κ. Λυκούργος

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/6

Ορκωμοσία νέων μελών του Γενικού Δικαστηρίου

(2019/C 406/09)

Διορισθείσα δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Φεβρουαρίου 2019 (1), για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2022, η M. Stancu ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Φεβρουαρίου 20191, για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2025, ο L. Truchot ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθείσα δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 6ης Μαρτίου 2019 (2), για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2022, η T. R. Pynnä ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθέντες δικαστές στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Μαΐου 2019, για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2025, οι J. Laitenberger, J. Martín y Pérez de Nanclares, R. Norkus, T. Perišin, M. Sampol Pucurull, P. Škvařilová-Pelzl και G. Steinfatt ορκίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Μαΐου 2019 (3), για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2022, ο I. Nõmm ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθέντες δικαστές στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 10ης Ιουλίου 2019 (4), για την περίοδο από 1ης Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2025, οι R. Mastroianni και O. Porchia ορκίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

Διορισθείς δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφαση των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 (5), για την περίοδο από 6 Σεπτεμβρίου 2019 έως 31 Αυγούστου 2022, ο G. Hesse ορκίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019.

(1) ΕΕ L 32 της 4.2.2019, σ. 5.

(2) ΕΕ L 69 της 11.3.2019, σ. 51.

(3) ΕΕ L 146 της 5.6.2019, σ. 104.

(4) ΕΕ L 189 της 15.7.2019, σ. 69.

(5) ΕΕ L 230 της 6.9.2019, σ. 2.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul București (Ρουμανία) στις 2 Αυγούστου 2019 – Academia de Studii Economice din București κατά Organismul Intermediar pentru Programul Operațional Capital Uman - Ministerul Educației Naționale

(Υπόθεση C-585/19)

(2019/C 406/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul București

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Academia de Studii Economice din București

Καθού: Organismul Intermediar pentru Programul Operațional Capital Uman - Ministerul Educației Naționale

Προδικαστικά ερωτήματα

Νοείται ως «χρόνος εργασίας», όπως ορίζεται στο άρθρο 2, σημείο 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1), «κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος ευρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη, και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του» στο πλαίσιο μιας μόνης συμβάσεως (πλήρους απασχόλησης) ή στο πλαίσιο όλων των συμβάσεων (εργασίας) που συνάπτει ο εν λόγω εργαζόμενος;

Πρέπει οι απαιτήσεις που επιβάλλονται στα κράτη μέλη με το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (υποχρέωση να θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα ώστε κάθε εργαζόμενος να διαθέτει, ανά εικοσιτετράωρο, περίοδο ανάπαυσης ελάχιστης διάρκειας ένδεκα συναπτών ωρών) και με το άρθρο 6, στοιχείο β', της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (μέγιστος χρόνος εργασίας, ανά επταήμερο, οι 48 ώρες, κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών) να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι θέτουν όρια σε σχέση με μια μόνη σύμβαση ή σε σχέση με όλες τις συμβάσεις που συνάπτονται με τον ίδιο εργοδότη ή με διαφορετικούς εργοδότες;

Στην περίπτωση που από τις απαντήσεις στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα προκύψει ερμηνεία που αποκλείει τη δυνατότητα των κρατών μελών να ρυθμίζουν, σε εθνικό επίπεδο, την εφαρμογή, σε σχέση με [κάθε] σύμβαση, του άρθρου 3 και του άρθρου 6, στοιχείο β', της οδηγίας 2003/88/ΕΚ, ελλείψει εθνικών νομοθετικών διατάξεων οι οποίες ρυθμίζουν τη σύνδεση της ελάχιστης ημερήσιας ανάπαυσης και του μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας με τον εργαζόμενο (ανεξάρτητα από τον αριθμό των συμβάσεων εργασίας που συνάπτει με τον ίδιο εργοδότη ή με διαφορετικούς εργοδότες), δύναται δημόσιος φορέας κράτους μέλους, που ενεργεί εξ ονόματος του κράτους, να επικαλεσθεί την άμεση εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 3 και του άρθρου 6, στοιχείο β', της οδηγίας 2003/88/ΕΚ και να επιβάλει κυρώσεις σε εργοδότη λόγω μη τήρησης των ορίων που θέτει η οδηγία για την ημερήσια ανάπαυση και/ή τον μέγιστο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας;

(1) Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ 2003, L 299, σ. 9).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 19 Αυγούστου 2019 – Land Baden-Württemberg κατά D.R.

(Υπόθεση C-619/19)

(2019/C 406/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: D.R.

Καθού: Land Baden-Württemberg

Προδικαστικά ερωτήματα

Εχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο ε, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (στο εξής: οδηγία 2003/4) την έννοια ότι ο όρος «εσωτερικές επικοινωνίες» καλύπτει το σύνολο των επικοινωνιών οι οποίες περιορίζονται μόνο στο εσωτερικό αρχής που υπέχει υποχρέωση παροχής πληροφοριών;

2)	Ισχύει η προστασία «εσωτερικών επικοινωνιών», δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο ε, της οδηγίας 2003/4, χωρίς χρονικούς περιορισμούς;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: ισχύει η προστασία «εσωτερικών επικοινωνιών», δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο ε, της οδηγίας 2003/4, μόνον έως ότου η αρχή που υπέχει υποχρέωση παροχής πληροφοριών λάβει σχετική απόφαση ή περατώσει άλλη διοικητική διαδικασία;

(1) EE 2003, L 41, σ. 26.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Órgano Administrativo de Recursos Contractuales de la Comunidad Autónoma de Euskadi (Ισπανία) στις 26 Αυγούστου 2019 – Confederación Sindical Comisiones Obreras de Euskadi κατά Ayuntamiento de Arrigorriaga

(Υπόθεση C-635/19)

(2019/C 406/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Órgano Administrativo de Recursos Contractuales de la Comunidad Autónoma de Euskadi

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Confederación Sindical Comisiones Obreras de Euskadi

Καθού: Ayuntamiento de Arrigorriaga

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται η οδηγία 2014/24/ΕΕ (1) σε εθνική ρύθμιση, όπως το άρθρο 122, παράγραφος 2, του LCSP (2), η οποία υποχρεώνει τις αναθέτουσες αρχές να περιλαμβάνουν στις συγγραφές υποχρεώσεων έναν ειδικό όρο εκτελέσεως σύμφωνα με τον οποίον ο ανάδοχος της συμβάσεως δεσμεύεται να διασφαλίζει, τουλάχιστον, τους όρους αμοιβής των εργαζομένων, όπως αυτοί προβλέπονται στην ισχύουσα κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, ακόμη και αν η εν λόγω συλλογική σύμβαση εργασίας δεν είναι δεσμευτική για την ανάδοχο επιχείρηση σύμφωνα με τη διέπουσα τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας νομοθεσία, η οποία θεσπίζει την υπεροχή της επιχειρησιακής συμβάσεως εργασίας σε ζητήματα αμοιβών και τη δυνατότητα μη εφαρμογής ισχύουσας συλλογικής συμβάσεως εργασίας για λόγους οικονομικής, τεχνικής, οργανωτικής ή παραγωγικής φύσεως;

(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014, L 94, σ. 65).

(2) Νόμος 9/2017, της 8ης Νοεμβρίου, περί δημοσίων συμβάσεων.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Alba Iulia (Ρουμανία) στις 28 Αυγούστου 2019 – FT κατά Universitatea «Lucian Blaga» Sibiu, GS κ.λπ., Ministerul Educației Naționale

(Υπόθεση C-644/19)

(2019/C 406/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Alba Iulia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: FT

Εφεσίβλητοι: Universitatea «Lucian Blaga» Sibiu, GS κ.λπ., Ministerul Educației Naționale

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 1, το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', το άρθρο 3 της οδηγίας 2000/78 (1) και η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή με την οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (2), την έννοια ότι συνιστά διάκριση, κατά τις διατάξεις αυτές, μέτρο όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, βάσει του οποίου ο εργοδότης μπορεί να προβλέπει ότι πρόσωπα που έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους μπορούν να παραμένουν στη θέση τους ως μόνιμο προσωπικό με τα δικαιώματα τα οποία απολάμβαναν προ της συνταξιοδότησης μόνο εάν έχουν την ιδιότητα του επιβλέποντος διδακτορική διατριβή, εισάγοντας διάκριση κατά άλλων προσώπων, τα οποία βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και τα οποία θα είχαν τη δυνατότητα αυτή στην περίπτωση που υπήρχαν κενές θέσεις και πληρούσαν τις προϋποθέσεις σχετικά με τις επαγγελματικές επιδόσεις, και βάσει του οποίου είναι δυνατόν να επιβάλλονται σε πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του επιβλέποντος διδακτορική διατριβή, για την άσκηση της ίδιας ακαδημαϊκής δραστηριότητας, συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, διαδοχικώς συναπτόμενες, αμειβόμενες σε «ωριαία βάση», με αμοιβή κατώτερη αυτής που παρέχεται σε μόνιμο καθηγητή πανεπιστημίου;

2)	Έχει η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής δύναται να μην εφαρμόσει τελεσίδικη απόφαση εθνικού δικαστηρίου με την οποία διαπιστώθηκε ότι, στην προεκτεθείσα πραγματική κατάσταση, η οδηγία 2000/78/ΕΚ τηρήθηκε και δεν υφίσταται διάκριση;

(1) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).

(2) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Brussel (Βέλγιο) στις 30 Αυγούστου 2019 – Facebook Ireland Limited, Facebook INC, Facebook Belgium BVBA κατά Gegevensbeschermingsautoriteit

(Υπόθεση C-645/19)

(2019/C 406/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: Facebook Ireland Limited, Facebook INC, Facebook Belgium BVBA

Εφεσίβλητη: Gegevensbeschermingsautoriteit

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα [55, παράγραφος 1], 56 έως 58 και 60 έως 66 του κανονισμού 2016/679 (1), της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ [στο εξής: ΓΚΠΔ], σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 8 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι εποπτική αρχή, η οποία με βάση εθνικές νομοθετικές διατάξεις που εκδόθηκαν προς μεταφορά του άρθρου [58, παράγραφος 5,] του εν λόγω κανονισμού έχει την εξουσία να ασκήσει αγωγή σε δικαστήριο του δικού της κράτους μέλους σε περίπτωση παραβάσεων των διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, δεν μπορεί να κάνει χρήση της εν λόγω εξουσίας στο πλαίσιο διασυνοριακής επεξεργασίας δεδομένων, εάν δεν αποτελεί την επικεφαλής εποπτική αρχή σε σχέση με την εν λόγω διασυνοριακή επεξεργασία;

2)	Έχει σημασία εν προκειμένω αν ο υπεύθυνος για την εν λόγω διασυνοριακή επεξεργασία δεδομένων δεν έχει την κύρια εγκατάστασή του στο κράτος μέλος αυτό, διαθέτει όμως σε αυτό άλλη εγκατάσταση;

3)	Έχει σημασία εν προκειμένω αν η εθνική εποπτική αρχή ασκεί την αγωγή κατά της κύριας εγκαταστάσεως του υπευθύνου επεξεργασίας ή κατά της εγκαταστάσεως που βρίσκεται στο κράτος μέλος της εθνικής εποπτικής αρχής;

4)	Έχει σημασία εν προκειμένω το γεγονός ότι η εθνική εποπτική αρχή άσκησε την αγωγή πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του εν λόγω κανονισμού (25 Μαΐου 2018);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: παράγει το άρθρο [58, παράγραφος 5,] του ΓΚΠΔ άμεσο αποτέλεσμα, κατά τρόπο ώστε η εθνική εποπτική αρχή να μπορεί να επικαλεστεί τη συγκεκριμένη διάταξη για τους σκοπούς της κινήσεως ή συνεχίσεως δικαστικής διαδικασίας κατά μεμονωμένων μερών, ακόμη και στην περίπτωση που το άρθρο [58, παράγραφος 5,] του εν λόγω κανονισμού δεν έχει μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο, μολονότι υφίσταται η σχετική υποχρέωση;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί των προηγούμενων ερωτημάτων: μπορεί το αποτέλεσμα τέτοιων διαδικασιών να εμποδίσει τυχόν αντίθετη διαπίστωση της επικεφαλής εποπτικής αρχής, όταν η τελευταία διερευνά τις ίδιες ή παρόμοιες πράξεις διασυνοριακής επεξεργασίας δεδομένων βάσει του μηχανισμού που προβλέπεται στα άρθρα 56 και 60 του ΓΚΠΔ;

(1) ΕΕ 2016, L 119, σ. 1.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 3 Σεπτεμβρίου 2019 – FP Passenger Service κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-654/19)

(2019/C 406/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Korneuburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: FP Passenger Service

Εναγόμενη και εφεσίβλητη: Austrian Airlines AG

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 5, 6 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι –υπό το πρίσμα της αποφάσεως που εξέδωσε το ΔΕΕ στην υπόθεση C-452/13, σύμφωνα με την οποία καθοριστικό κριτήριο είναι το χρονικό σημείο του ανοίγματος της θύρας– για τον υπολογισμό της καθυστερήσεως πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διαφορά μεταξύ του πραγματικού χρόνου ανοίγματος της θύρας και του προγραμματισμένου χρόνου αφίξεως ή εκείνη μεταξύ του πραγματικού χρόνου ανοίγματος της θύρας και του χρόνου του προβλεπόμενου ανοίγματος της θύρας σε περίπτωση αφίξεως την προγραμματισμένη ώρα;

(1) ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 4 Σεπτεμβρίου 2019 – Finanzamt D κατά E

(Υπόθεση C-657/19)

(2019/C 406/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού και αναιρεσείον: Finanzamt D

Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: E

Προδικαστικά ερωτήματα

Υφίσταται υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, στην οποία ο υποκείμενος στον φόρο καταρτίζει, για λογαριασμό της Medizinischer Dienst der Krankenversicherung (υγειονομικής υπηρεσίας της ασφαλίσεως ασθενείας), γνωμοδοτήσεις σχετικά με την αδυναμία αυτοεξυπηρετήσεως ασθενών, δραστηριότητα εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1);

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

α)

Αρκεί για να αναγνωριστεί επιχειρηματίας ως οργανισμός κοινωνικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το ότι παρέχει υπηρεσίες ως υπεργολάβος για λογαριασμό οργανισμού που έχει αναγνωριστεί βάσει του εθνικού δικαίου ως οργανισμός κοινωνικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ;

β)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο ερώτημα 2α): Υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, αρκεί η πλήρης κάλυψη, από τα ταμεία ασφαλίσεως ασθενείας και περιθάλψεως προσώπων με αδυναμία αυτοεξυπηρετήσεως, των δαπανών ενός αναγνωρισμένου οργανισμού κατά την έννοια του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ώστε ο υπεργολάβος του εν λόγω οργανισμού να θεωρηθεί και αυτός ως αναγνωρισμένος οργανισμός;

γ)

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στα ερωτήματα 2α) και 2β): Δύναται το κράτος μέλος να εξαρτήσει την αναγνώριση ως οργανισμού έχοντος κοινωνικό χαρακτήρα από το ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει πράγματι συμβληθεί με φορέα κοινωνικής ασφαλίσεως ή κοινωνικής πρόνοιας ή αρκεί για την εν λόγω αναγνώριση το ότι βάσει του εθνικού δικαίου θα μπορούσε να συναφθεί σύμβαση;

(1) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Handelsgericht Wien (Αυστρία) στις 6 Σεπτεμβρίου 2019 – flightright GmbH κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-661/19)

(2019/C 406/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Handelsgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγομένη: Austrian Airlines AG

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, σε συνδυασμό με την παράγραφο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (1), την έννοια ότι σε περίπτωση μεταφοράς επιβατών με πτήση αποτελούμενη από δύο σκέλη, χωρίς σημαντικής διάρκειας παραμονή στον αερολιμένα μετεπιβίβασης, για τον υπολογισμό του ύψους της αποζημιώσεως που δικαιούνται οι επιβάτες λαμβάνεται υπόψη μόνον η απόσταση της διαδρομής του δεύτερου σκέλους της πτήσης, όταν η σχετική αγωγή στρέφεται κατά του πραγματικού αερομεταφορέα του εν λόγω σκέλους, κατά το οποίο και σημειώθηκε η ανωμαλία, ενώ το πρώτο σκέλος της πτήσης εκτελείται από άλλον αερομεταφορέα;

(1) ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 – A.M. κατά E.M.

(Υπόθεση C-667/19)

(2019/C 406/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: A.M.

Εναγόμενη: E.M.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 1223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τα καλλυντικά προϊόντα (1), –στο μέτρο που προβλέπει ότι στον περιέκτη και τη συσκευασία των καλλυντικών προϊόντων πρέπει να υπάρχουν, με ανεξίτηλους, ευανάγνωστους και ευδιάκριτους χαρακτήρες, ενδείξεις σχετικά με τη λειτουργία του καλλυντικού προϊόντος, εκτός αν αυτή προκύπτει από την παρουσίασή του– την έννοια ότι, εν προκειμένω, νοούνται οι βασικές χρήσεις ενός καλλυντικού προϊόντος κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού, δηλαδή ο σκοπός καθαρισμού (καθαρισμός), ο σκοπός περιποίησης και προστασίας (διατήρηση σε καλή κατάσταση), ο αρωματισμός και ο σκοπός καλλωπισμού (μεταβολή της εμφάνισης), ή πρέπει να αναγράφονται λεπτομερώς οι χρήσεις που καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων του οικείου καλλυντικού προϊόντος;

Έχουν το άρθρο 19, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τα καλλυντικά προϊόντα, καθώς και η αιτιολογική σκέψη 46 του εν λόγω κανονισμού, την έννοια ότι οι πληροφορίες που μνημονεύονται στην παράγραφο 1, στοιχεία δ', ζ' και στ', της εν λόγω διατάξεως, δηλαδή οι προφυλάξεις, τα συστατικά και οι λειτουργίες, μπορούν να αναγράφονται σε κατάλογο εταιρίας, στον οποίον περιλαμβάνονται και άλλα προϊόντα, και ότι μπορεί να χρησιμοποιείται στη συσκευασία το σύμβολο που προβλέπεται στο παράρτημα VII, σημείο 1;

(1) EE 2009, L 342, σ. 59.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) (Πορτογαλία) στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 – Rádio Popular – Eletrodomésticos, SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-695/19)

(2019/C 406/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Rádio Popular – Eletrodomésticos, SA

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Εμπίπτουν οι πράξεις διαμεσολάβησης για την πώληση των επεκτάσεων εγγυήσεως οικιακών ηλεκτρικών συσκευών, που διενεργεί υποκείμενος στον ΦΠΑ, του οποίου η κύρια δραστηριότητα είναι η πώληση οικιακών ηλεκτρικών συσκευών προς τον καταναλωτή, στην έννοια των οικονομικών πράξεων ή μπορούν να εξομοιωθούν με αυτές, σύμφωνα με τις αρχές της ουδετερότητας και της μη στρεβλώσεως του ανταγωνισμού, για τους σκοπούς του αποκλεισμού του αναλογούντος σε αυτές ποσού από τον υπολογισμό της αναλογίας έκπτωσης, σύμφωνα με το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο β' ή στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/16

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 η Quanta Storage, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-772/15, Quanta Storage, Inc. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-699/19 P)

(2019/C 406/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Quanta Storage, Inc. (εκπρόσωποι: B. Hartnett, Barrister, O. Geiss, Rechtsanwalt, W. Sparks, advocaat, Τ. Σιάκκα, Δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

α)	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που απορρίπτει την προσφυγή και την καταδικάζει στα δικαστικά της έξοδα όπως και στα τέσσερα πέμπτα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή·

β)	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 21ης Οκτωβρίου 2015 (Υπόθεση AT39639 – Οδηγοί οπτικών δίσκων) στο μέτρο που την αφορά·

γ)	επικουρικώς, να μειώσει το πρόστιμο που της επιβλήθηκε·

δ)	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου· και

ε)	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των εξόδων της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους πέντε λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε το ορθό νομικό κριτήριο και παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων κατά την απόρριψη του ισχυρισμού της περί προσβολής των δικαιωμάτων υπεράσπισης λόγω των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν από την Επιτροπή εις βάρος της.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με το δικαίωμα άμυνας και το δικαίωμα χρηστής διοίκησης.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε ή δεν κατανόησε ένα κρίσιμο στοιχείο και/ή δεν εφάρμοσε το ορθό νομικό κριτήριο όσον αφορά τα περί αντιφάσεων ως προς την έκταση της παράβασης.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων, δεν εφάρμοσε το ορθό νομικό κριτήριο και/ή δεν εξέτασε ή δεν κατανόησε επαρκώς ένα κρίσιμο στοιχείο όσον αφορά την ευθύνη της κατά το άρθρο 101 ΣΛΕΕ.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση των κανόνων περί πλήρους δικαιοδοσίας, παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων και πλημμελή αιτιολογία σχετικά με τον υπολογισμό του ύψους του προστίμου.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/17

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 η Pilatus Bank plc κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 10 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-687/18, Pilatus Bank κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζα (ΕΚΤ)

(Υπόθεση C-701/19 P)

(2019/C 406/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pilatus Bank plc (εκπρόσωποι: O.H. Behrends, M. Kirchner, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της προσφυγής ακυρώσεως· και

—	να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα και στα έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το δίκαιο της Μάλτας, κάνοντας δεκτό ότι όλες οι εξουσίες της αναιρεσείουσας και του διοικητικού της συμβουλίου μεταβιβάστηκαν στο αρμόδιο πρόσωπο.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη παραβίασε τις εγγυήσεις περί αποτελεσματικής προσφυγής βάσει του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κάνοντας δεκτό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποτελεί απλώς προπαρασκευαστική πράξη.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως και γενικότερα τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πρέπει να αναιρεθεί καθόσον στηρίζεται στον επικουρικώς προβληθέντα ισχυρισμό ότι υπήρχε δυνατότητα διαβούλευσης του αρμόδιου προσώπου με τους διευθυντές.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πρέπει να αναιρεθεί καθόσον στηρίζεται στον επικουρικώς προβληθέντα ισχυρισμό περί συμμετοχής δικηγόρου στην υπόθεση.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πρέπει να αναιρεθεί καθόσον στηρίζεται στον επικουρικώς προβληθέντα ισχυρισμό κατά τον οποίο η προσβαλλόμενη πράξη περιέχεται απλώς και μόνο σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Με τον όγδοο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η προσφυγή ακυρώσεως δεν έχει καταστεί άνευ αντικειμένου.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 25 Σεπτεμβρίου 2019 – Admiral Sportwetten GmbH κ.λπ.

(Υπόθεση C-711/19)

(2019/C 406/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Admiral Sportwetten GmbH, Novomatic AG, AKO Gastronomiebetriebs GmbH

Αναιρεσίβλητη δημόσια αρχή: Magistrat der Stadt Wien

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (1), την έννοια ότι οι διατάξεις του Wiener Wettterminalabgabegesetz (νόμου περί τέλους επί τερματικών στοιχηματισμού του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης), οι οποίες προβλέπουν τη φορολόγηση της κατοχής τερματικών στοιχηματισμού, λογίζονται ως «τεχνικοί κανόνες» κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως της οδηγίας 2015/1535;

2)	Καθιστά η παράλειψη της γνωστοποίησης των διατάξεων του Wiener Wettterminalabgabegesetz κατά την έννοια της οδηγίας (ΕΕ) 2015/1535 ανεπίτρεπτη την επιβολή ενός τέλους όπως το τέλος επί τερματικών στοιχηματισμού;

(1) ΕΕ 2015, L 241, σ. 1.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – LL κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-615/15) (1)

(Διατάξεις που αφορούν τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας - Ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Παραγραφή)

(2019/C 406/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: LL (εκπρόσωπος: J. Petrulionis, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικά G. Corstens και S. Toliušis, στη συνέχεια S. Toliušis, N. Lorenz και M. Ecker)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως D(2014) 1553 του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 17ης Απριλίου 2014, περί απαιτήσεως να επιστρέψει ο προσφεύγων ποσό ύψους 37 728 ευρώ, το οποίο του είχε καταβληθεί αχρεωστήτως ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας, και του από 5 Μαΐου 2014 σχετικού χρεωστικού σημειώματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	O LL φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που σχετίζονται με την αρχική διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της υπόθεσης T-615/15, και την παρούσα διαδικασία αναπομπής, στο πλαίσιο της υπόθεσης T-615/15 RENV.

3)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο LL στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας στην υπόθεση C-326/16 P.

(1) EE C 27 της 25.1.2016.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – BASF Grenzach κατά ECHA

(Υπόθεση T-125/17) (1)

(REACH - Αξιολόγηση των ουσιών - Τρικλοσάνη - Απόφαση του ECHA με την οποία ζητούνται πρόσθετες πληροφορίες - Άρθρο 51, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών - Αποστολή του συμβουλίου προσφυγών - Κατ’ αντιμωλία διαδικασία - Έκταση του ελέγχου - Ένταση του ελέγχου - Αρμοδιότητες του συμβουλίου προσφυγών - Άρθρο 93, παράγραφος 3, του κανονισμού 1907/2006 - Άρθρο 47, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 1907/2006 - Σχετικές πληροφορίες - Αναλογικότητα - Άρθρο 25 του κανονισμού 1907/2006 - Παράρτημα XIII του κανονισμού 1907/2006 - Δεδομένα που έχουν ληφθεί υπό κατάλληλες συνθήκες - Ανθεκτικότητα - Νευροτοξικότητα - Τοξικότητα στο αναπαραγωγικό σύστημα - Άρθρο 12, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 771/2008 - Καθυστερημένη υποβολή επιστημονικής γνώμης)

(2019/C 406/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BASF Grenzach GmbH (Grenzach-Wyhlen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς K. Nordlander και M. Abenhaïm, δικηγόροι, στη συνέχεια K. Nordlander και K. Le Croy, solicitor)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Heikkilä, W. Broere και T. Röcke, στη συνέχεια M. Heikkilä, W. Broere και C. Jacquet)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Thorning και M. Wolff, στη συνέχεια M. Wolff, J. Nymann-Lindegren και P. Ngo), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Henze και D. Klebs, στη συνέχεια D. Klebs), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman και C. Schillemans)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για τη μερική ακύρωση της αποφάσεως A-018-2014 του συμβουλίου προσφυγών του ECHA, της 19ης Δεκεμβρίου 2016, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε εν μέρει η προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της αποφάσεως του ECHA της 19ης Σεπτεμβρίου 2014, με την οποία ζητήθηκαν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την ουσία τρικλοσάνη (CAS 3380-34-5) και που ως προθεσμία για την υποβολή των πληροφοριών αυτών ορίστηκε η 26η Δεκεμβρίου 2018.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η BASF Grenzach GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA), περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

3)	Το Βασίλειο της Δανίας, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 112 της 10.4.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Barata κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-467/17) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Διαδικασία επιλογής συμβασιούχων υπαλλήλων - Προσλήψεις - Πρόσκληση εκδηλώσεως ενδιαφέροντος EP/CAST/S/16/2016 - Οδηγοί - Πρακτικές και θεωρητικές εξετάσεις που διοργανώνονται κατόπιν της καταρτίσεως μιας βάσεως δεδομένων - Ανεπιτυχής συμμετοχή στη θεωρητική εξέταση - Ακύρωση της προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος και της βάσεως δεδομένων - Έκλειψη του αντικειμένου της διαφοράς - Διατήρηση του εννόμου συμφέροντος - Μερική κατάργηση της δίκης - Εν μέρει απαράδεκτο)

(2019/C 406/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Carlos Manuel Henriques Barata (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: G. Pandey, D. Rovetta και V. Villante, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Steele, I. Terwinghe και M. Windisch)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος EP/CAST/S/16/2016, που δημοσιεύθηκε από το Κοινοβούλιο για την πρόσληψη οδηγών, και ορισμένων πράξεων που εκδόθηκαν από το Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας επιλογής, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου 2016 με την οποία ο προσφεύγων ενημερώθηκε ότι δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των υποψηφίων που είχαν επιλεγεί για μια θέση οδηγού και η απόφαση της 25ης Απριλίου 2017 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος που είχε υποβληθεί κατά της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί του αιτήματος ακυρώσεως της προσκλήσεως εκδηλώσεως ενδιαφέροντος EP/CAST/S/16/2016, της αποφάσεως της 26ης Οκτωβρίου 2016 με την οποία ο Carlos Manuel Henriques Barata ενημερώθηκε ότι δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των υποψηφίων που είχαν επιλεγεί για μια θέση οδηγού και της αποφάσεως της 25ης Απριλίου 2017 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που είχε υποβάλει ο C. Barata κατά της τελευταίας αυτής αποφάσεως.

2)	Παρέλκει επίσης η έκδοση αποφάσεως επί του αιτήματος να αναγνωρισθεί ότι η πρόσκληση εκδηλώσεως ενδιαφέροντος EP/CAST/S/16/2016 δεν έχει εφαρμογή επί του C. Barata.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή ως απαράδεκτη.

4)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο C. Barata.

(1) EE C 347 της 16.10.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – ICL-IP Terneuzen και ICL Europe Coöperatief κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-610/17) (1)

(REACH - Ουσίες που υπόκεινται σε αδειοδότηση - Εγγραφή της ουσίας 1-βρωμοπροπάνιο (nPB) στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Ποσότητα - Φάκελος καταχώρισης - Δεδομένα - Ομαδοποίηση ουσιών - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Δικαίωμα ελεύθερης άσκησης επιχειρηματικών και εμπορικών δραστηριοτήτων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση)

(2019/C 406/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: ICL-IP Terneuzen, BV (Terneuzen, Κάτω Χώρες) και ICL Europe Coöperatief UA (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Cana, E. Mullier και H. Widemann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Huttunen, R. Lindenthal και K. Mifsud Bonnici)

Παρεμβαίνων υπέρ της καθής: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere, T. Zbihlej και N. Herbatschek)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα τη μερική ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/999 της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 2017, για την τροποποίηση του παραρτήματος XIV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) (ΕΕ 2017, L 150, σ. 7), καθόσον περιλαμβάνει το 1-βρωμοπροπάνιο (nPB) στο εν λόγω παράρτημα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η ICL-IP Terneuzen, BV και η ICL Europe Coöperatief UA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 357 της 23.10.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – PlasticsEurope κατά ECHA

(Υπόθεση T-636/17) (1)

(REACH - Κατάρτιση καταλόγου υποψήφιων ουσιών προς ενδεχόμενη εγγραφή στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Συμπλήρωση της εγγραφής της ουσίας δισφαινόλη Α στον κατάλογο αυτόν - Άρθρα 57 και 59 του κανονισμού 1907/2006 - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αναλογικότητα)

(2019/C 406/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PlasticsEurope (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: R. Cana, É. Mullier και F. Mattioli, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere, C. Buchanan και A. Hautamäki, επικουρούμενοι αρχικά από τον S. Raes, δικηγόρο)

Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικά D. Colas, E. de Moustier και J. Traband, στη συνέχεια D. Colas, J. Traband και A.-L. Desjonquères), ClientEarth (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: P. Kirch, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης ED/30/2017 του εκτελεστικού διευθυντή του ECHA, της 6ης Ιουλίου 2017, με την οποία η υφιστάμενη καταχώριση της δισφαινόλης Α στον κατάλογο των υποψήφιων ουσιών προς ενδεχόμενη εγγραφή στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1, διορθωτικό ΕΕ 2007, L 136, σ. 3), σύμφωνα με το άρθρο 59 του κανονισμού αυτού, συμπληρώθηκε υπό την έννοια ότι η δισφαινόλη Α χαρακτηρίστηκε επίσης ως ουσία η οποία έχει ιδιότητες ενδοκρινικής διαταραχής και μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου οι οποίες προκαλούν ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας με εκείνο άλλων ουσιών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 57, στοιχεία α' έως ε', του εν λόγω κανονισμού, κατά την έννοια του άρθρου 57, στοιχείο στ', του ίδιου κανονισμού.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η PlasticsEurope φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) και η ClientEarth.

3)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Jinan Meide Casting κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-650/17) (1)

(Ντάμπινγκ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/1146 - Εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Κίνας, που κατασκευάζονται από την εταιρεία Jinan Meide Castings Co., Ltd - Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ - Επανάληψη της διαδικασίας κατόπιν της μερικής ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 430/2013 - Άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', παράγραφοι 10 και 11, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 [νυν άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', παράγραφοι 10 και 11, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036] - Κανονική αξία - Δίκαιη σύγκριση - Μη αντίστοιχοι τύποι προϊόντος - Άρθρο 3, παράγραφοι 1 έως 3, και άρθρο 9, παράγραφοι 4 και 5, του κανονισμού 1225/2009 (νυν άρθρο 3, παράγραφοι 1 έως 3, και άρθρο 9, παράγραφοι 4 και 5, του κανονισμού 2016/1036) - Προσδιορισμός της ζημίας)

(2019/C 406/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jinan Meide Casting Co. Ltd (Jinan, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. Antonini, E. Monard και Β. Μανιάτης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland, M. França και N. Kuplewatzky)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/1146 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2017, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Jinan Meide Castings Co., Ltd (ΕΕ 2017, L 166, σ. 23).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/1146 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2017, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Jinan Meide Castings Co., Ltd.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 374 της 6.11.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Port autonome du Centre et de l’Ouest κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-673/17) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς απαλλαγής από τον φόρο εταιριών που εφαρμόζεται από το Βέλγιο για τους λιμένες του - Απόφαση κηρύττουσα το καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά - Έννοια της οικονομικής δραστηριότητας - Υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος - Μη οικονομικές δραστηριότητες - Δυνατότητα διαχωρισμού - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Άρθρο 93 ΣΛΕΕ και άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ)

(2019/C 406/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Port autonome du Centre et de l’Ouest SCRL (La Louvière, Βέλγιο), Port autonome de Namur (Namur, Βέλγιο), Port autonome de Charleroi (Σαρλερουά, Βέλγιο), Port autonome de Liège (Λιέγη, Βέλγιο) Région wallonne (Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Vanden Eynde και E. Wauters, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και S. Noë)

Παρεμβαίνον υπέρ του προσφευγόντων: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux, P. Cottin, L. Van den Broeck και C. Pochet, επικουρούμενοι από τους A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/2115 της Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2017, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων SA.38393 (2016/C, πρώην 2015/E) που έθεσε σε εφαρμογή το Βέλγιο – Φορολόγηση λιμένων στο Βέλγιο (ΕΕ 2017, L 332, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Port autonome du Centre et de l’Ouest SCRL, Port autonome de Namur, Port autonome de Charleroi, Port autonome de Liège και Région wallonne φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο του Βελγίου φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Le Port de Bruxelles και Région de Bruxelles-Capitale κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-674/17) (1)

(2019/C 406/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Le Port de Bruxelles (Βρυξέλλες, Βέλγιο), Région de Bruxelles-Capitale (Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Vanden Eynde και E. Wauters, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και S. Noë)

Παρεμβαίνον υπέρ των προσφευγόντων: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux, P. Cottin, L. Van den Broeck και C. Pochet, επικουρούμενοι από τους A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Port de Bruxelles και Région de Bruxelles-Capitale φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Βασίλειο του Βελγίου φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 382 της 13.11.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Havenbedrijf Antwerpen και Maatschappij van de Brugse Zeehaven κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-696/17) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς απαλλαγής από τον φόρο εταιριών που εφαρμόζεται από το Βέλγιο για τους λιμένες του - Απόφαση η οποία κηρύσσει το καθεστώς ενισχύσεως ασυμβίβαστο με την εσωτερική αγορά - Έννοια οικονομικής δραστηριότητας - Υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος - Μη οικονομικές δραστηριότητες - Δυνατότητα διαχωρισμού - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Αίτημα χορηγήσεως μεταβατικής περιόδου)

(2019/C 406/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Havenbedrijf Antwerpen NV (Αμβέρσα, Βέλγιο), Maatschappij van de Brugse Zeehaven NV (Zeebruges, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Wytinck, W. Panis και I. Letten, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και S. Noë)

Παρεμβαίνον υπέρ των προσφευγουσών: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux, P. Cottin, L. Van den Broeck και C. Pochet, επικουρούμενοι από τους A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/2115 της Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2017, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεως SA.38393 (2016/C, πρώην 2015/E) που έθεσε σε εφαρμογή το Βέλγιο – Φορολόγηση λιμένων στο Βέλγιο (ΕΕ 2017, L 332, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Havenbedrij Antwerpen NV και η Maatschappij van de Brugse Zeehaven NV φέρουν, πέραν των δικών τους δικαστικών εξόδων, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Το Βασίλειο του Βελγίου φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 412 της 4.12.2017.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Γερμανία κατά ECHA

(Υπόθεση T-755/17) (1)

(REACH - Αξιολόγηση των ουσιών - Benpat - Ανθεκτικότητα - Απόφαση του ECHA με την οποία ζητούνται πρόσθετες πληροφορίες - Άρθρο 51, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 - Προσφυγή ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών - Αποστολή του συμβουλίου προσφυγών - Κατ’ αντιμωλία διαδικασία - Φύση του ελέγχου - Ένταση του ελέγχου - Αρμοδιότητες του συμβουλίου προσφυγών - Άρθρο 93, παράγραφος 3, του κανονισμού 1907/2006 - Ανάθεση αρμοδιοτήτων στους οργανισμούς της Ένωσης - Αρχή της δοτής αρμοδιότητας - Αρχή της επικουρικότητας - Αναλογικότητα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2019/C 406/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Henze και D. Klebs, στη συνέχεια D. Klebs)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Heikkilä, W. Broere και C. Jacquet, στη συνέχεια W. Broere, C. Jacquet και L. Bolzonello)

Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Κωνσταντινίδης, R. Lindenthal και M. Noll-Ehlers) Envigo Consulting Ltd (Huntingdon, Ηνωμένο Βασίλειο) και Djchem Chemicals Poland S.A. (Wołomin, Πολωνία) (εκπρόσωποι: R. Cana, É. Mullier και H. Widemann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για τη μερική ακύρωση της αποφάσεως A-026-2015 του συμβουλίου προσφυγών του ECHA, της 8ης Σεπτεμβρίου 2017, στο μέτρου που η απόφαση αυτή ακύρωσε εν μέρει την απόφαση του ECHA της 1ης Οκτωβρίου 2015, η οποία απαιτούσε την πραγματοποίηση πρόσθετων δοκιμών για την ουσία benpat (CAS 68953-84-4).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση A-026-2015 του συμβουλίου προσφυγών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA), της 8ης Σεπτεμβρίου 2017, στο μέτρο που, στο σημείο 3 του διατακτικού της απόφασης αυτής το συμβούλιο προσφυγών έκρινε ότι πρέπει να απαλειφθεί από το αιτιολογικό της απόφασης του ECHA της 1ης Οκτωβρίου 2015, η οποία απαιτούσε την πραγματοποίηση πρόσθετων δοκιμών για την ουσία benpat (CAS 68953-84-4), η δήλωση που αφορούσε τη βιοσυσσώρευση.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν ο ECHA καθώς και οι Envigo Consulting Ltd και Djchem Chemicals Poland S.A.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 32 της 29.1.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – GE Healthcare κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-783/17) (1)

(Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Αναστολή της άδειας κυκλοφορίας στην αγορά σκιαγραφικών προϊόντων που περιέχουν γαδολίνιο - Άρθρα 31 και 116 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ - Αρχή της προλήψεως - Ίση μεταχείριση - Αναλογικότητα - Αμεροληψία)

(2019/C 406/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GE Healthcare A/S (Όσλο, Νορβηγία) (εκπρόσωποι: D. Scannell, barrister, G. Castle και S. Oryszczuk, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Wilderspin και A. Sipos)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με την οποία ζητείται η ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως C(2017) 7941 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με τις άδειες κυκλοφορίας, στο πλαίσιο του άρθρου 31 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67), των σκιαγραφικών ουσιών που περιέχουν γαδολίνιο, προορίζονται για χρήση από τον άνθρωπο και περιέχουν μία ή περισσότερες από τις δραστικές ουσίες «γκαντομπενικό οξύ, γκαντομπουτρόλη, γαδοδιαμίδη, γαδοπεντετικό οξύ, γκαντοτερικό οξύ, γκαντοτεριντόλη, γαδοβερσεταμίδη και γκαντοξετικό οξύ», καθόσον η απόφαση αυτή αφορά το omniscan.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την GE Healthcare A/S στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 42 της 5.2.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – UZ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-47/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Ηθική παρενόχληση - Πειθαρχική ποινή - Υποβιβασμός κατά ένα βαθμό και μηδενισμός μορίων προαγωγής - Απόρριψη της αιτήσεως αρωγής της προσφεύγουσας - Τρόπος διενέργειας της διοικητικής έρευνας - Απαίτηση αμεροληψίας - Δικαίωμα προηγούμενης ακροάσεως - Διαδικαστική πλημμέλεια - Συνέπειες της διαδικαστικής πλημμέλειας)

(2019/C 406/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: UZ (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Montebello-Demogeot και Í. Ní Riagáin Düro, στη συνέχεια V. Montebello-Demogeot και I. Lázaro Betancor)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της 27ης Φεβρουαρίου 2017 του Κοινοβουλίου με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα η πειθαρχική ποινή του υποβιβασμού από τον βαθμό AD 13, κλιμάκιο 3, στον βαθμό AD 12, κλιμάκιο 3, με μηδενισμό των αποκτηθέντων στον βαθμό AD 13 μορίων αξιολογήσεως προσόντων, και, αφετέρου, την ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής που είχε υποβάλει.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 27ης Φεβρουαρίου 2017 με την οποία επιβλήθηκε στην UZ η πειθαρχική ποινή του υποβιβασμού από τον βαθμό AD 13, κλιμάκιο 3, στο βαθμό AD 12, κλιμάκιο 3, με μηδενισμό των αποκτηθέντων στον βαθμό AD 13 μορίων αξιολογήσεως προσόντων.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Η UZ και το Κοινοβούλιο φέρουν έκαστος τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 123 της 9.4.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – M. I. Industries κατά EUIPO – Natural Instinct (Nature’s Variety Instinct)

(Υπόθεση T-287/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Nature’s Variety Instinct - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Natural Instinct Dog and Cat food as nature intended - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 406/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M. I. Industries, Inc. (Λίνκολν, Νεμπράσκα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Montañá Mora, S. Sebe Marin, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Natural Instinct Ltd (Southwark, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: E. Yates, solicitor, και N. Zweck, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Μαρτίου 2018 (υπόθεση R 1659/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Natural Instinct και της M. I. Industries.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την M. I. Industries, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 2.7.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – M. I. Industries κατά EUIPO – Natural Instinct (NATURE’S VARIETY INSTINCT)

(Υπόθεση T-288/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NATURE’S VARIETY INSTINCT - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Natural Instinct Dog and Cat food as nature intended - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 406/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M. I. Industries, Inc. (Λίνκολν, Νεμπράσκα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Montañá Mora και S. Sebe Marin, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και H. O’Neill)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Φεβρουαρίου 2018 (υπόθεση R 1658/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Natural Instinct και της M. I. Industries.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την M. I. Industries, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 231 της 2.7.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Sixsigma Networks Mexico κατά EUIPO – Marijn van Oosten Holding (UKIO)

(Υπόθεση T-367/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης UKIO - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο αναπαριστά δύο διαγώνιες γραμμές ακολουθούμενες από μία κάθετη γραμμή κι έναν κύκλο - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 406/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sixsigma Networks Mexico, SA de CV (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) (εκπρόσωποι: C. Casas Feu και J. Dorado Lopez-Lozano, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Kusturovic, D. Gája και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Marijn van Oosten Holding BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Μαρτίου 2018 (υπόθεση R 1536/2017-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sixsigma Networks Mexico και Marijn van Oosten Holding.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Sixsigma Networks Mexico, SA de CV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 267 της 6.8.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – NHS κατά EUIPO – HLC SB Distribution (CRUZADE)

(Υπόθεση T-378/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης CRUZADE - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα SANTA CRUZ - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Αυξημένος διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος)

(2019/C 406/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: NHS, Inc. (Σάντα Κρουζ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: P. Olson, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Ruzek και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: HLC SB Distribution, SL (Irún, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Απριλίου 2018 (υπόθεση R 1217/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των NHS και HLC SB Distribution.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την NHS, Inc., στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 276 της 6.8.2018.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – The Logistical Approach κατά EUIPO – Idea Groupe (Idealogistic Compass Greatest care in getting it there)

(Υπόθεση T-716/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Idealogistic Compass Greatest care in getting it there - Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα IDÉA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 406/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Logistical Approach BV (Uden, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Milchior και S. Charbonnel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Idea Groupe (Montoir de Bretagne, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Langlais και C. Guyot, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 21ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 2062/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Idea Groupe και The Logistical Approach.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 21ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 2062/2017-4).

2)	Το EUIPO και η Idea Groupe φέρουν τόσο τα δικαστικά έξοδά τους όσο και, έκαστος, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της The Logistical Approach BV.

(1) EE C 44 της 4.2.2019.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Sixsigma Networks Mexico κατά EUIPO – Dokkio (DOKKIO)

(Υπόθεση T-67/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα DOKKIO - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναπαριστά δύο διαγώνιες γραμμές ακολουθούμενες από μια κάθετη γραμμή και έναν κύκλο - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 406/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sixsigma Networks Mexico, SA de CV (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) (εκπρόσωπος: C. Casas Feu, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Śliwińska, J. Crespo Carrillo και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Dokkio, Inc. (San Mateo, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Kylhammar και L. Morin)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1187/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sixsigma Networks Mexico και Dokkio.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Sixsigma Networks Mexico, SA de CV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 112 της 25.3.2019.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/34

Προσφυγή-αγωγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2019 – DD κατά FRA

(Υπόθεση T-632/19)

(2019/C 406/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: DD (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να του επιδικάσει χρηματική ικανοποίηση την οποία αποτιμά, κατά δίκαιη κρίση, στο ποσόν των 100 000 ευρώ λόγω της ηθικής βλάβης που φέρεται να υπέστη, όπως αυτή περιγράφεται αναλυτικά στο παρόν δικόγραφο·

—	να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA), της 19ης Νοεμβρίου 2018, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως την οποία είχε υποβάλει ο προσφεύγων-ενάγων δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ·

—	να ακυρώσει, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, την απόφαση του Διευθυντή του FRA, της 12ης Ιουνίου 2019, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως την οποία είχε υποβάλει ο προσφεύγων-ενάγων κατά της από 19 Νοεμβρίου 2018 προαναφερθείσας αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ·

—	να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι υπήρξε προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος, καθώς και ότι ο καθού-εναγόμενος δεν εξέδωσε απόφαση, σύμφωνα με το άρθρο 3 του παραρτήματος ΙΧ του ΚΥΚ, προς εκτέλεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, της 8ης Οκτωβρίου 2015, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο των συνεκδικασθεισών υποθέσεων F-106/13 και F-25/14, DD κατά Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU:F:2015:118).

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η κίνηση της διοικητικής έρευνας και της αρχικής πειθαρχικής διαδικασίας ήταν παράτυπη.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι ο καθού-εναγόμενος δεν κατέβαλε χρηματική ικανοποίηση στον προσφεύγοντα-ενάγοντα λόγω της ηθικής βλάβης που ο τελευταίος είχε υποστεί συνεπεία της αποφάσεως περί επιπλήξεως η οποία ακυρώθηκε με την ως άνω απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι ο καθού-εναγόμενος δεν εκτέλεσε την εν λόγω απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και ότι η ακρόαση του προσφεύγοντος-ενάγοντος από τον καθού-εναγόμενο πριν την έναρξη της πειθαρχικής διαδικασίας δεν πραγματοποιήθηκε εντός ευλόγου χρόνου και με τη δέουσα επιμέλεια.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η κίνηση και η διεξαγωγή της διοικητικής έρευνας παραβίασε τον κανονισμό (ΕΚ) 45/2001 (1), τον ΚΥΚ και προσέβαλε το δικαίωμα του προσφεύγοντος-ενάγοντος στην ιδιωτική ζωή (άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι ο καθού-εναγόμενος διατύπωσε επανειλημμένως αβάσιμους, συκοφαντικούς και προσβλητικούς ισχυρισμούς εις βάρος του προσφεύγοντος-ενάγοντος οι οποίοι παραβιάζουν την αρχή του δεδικασμένου, την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας και συνιστούν παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/35

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sasol Germany κ.λπ. κατά ECHA

(Υπόθεση T-640/19)

(2019/C 406/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Sasol Germany GmbH (Αμβούργο, Γερμανία), SI Group - Béthune (Béthune, Γαλλία), BASF SE (Ludwigshafen am Rhein, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Mereu, P. Sellar και S. Saez Moreno, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA)

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη πράξη καθόσον περιλαμβάνει την 4-tert-βουτυλοφαινόλη (PTBP) ως ουσία που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία (SVHC) στον κατάλογο υποψηφίων ουσιών προς ενδεχόμενη ένταξη στο παράρτημα XIV του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)·

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παραβίαση των κριτηρίων ενδοκρινικής διαταραχής και από μη ορθή συνεκτίμηση της αποδεικτικής αξίας των στοιχείων που προσκομίστηκαν, δεδομένου ότι ο καθού δεν απέδειξε την ύπαρξη επιστημονικών στοιχείων τα οποία να τεκμηριώνουν ότι είναι πιθανόν να επέλθουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 57, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 αναφορικά με το «ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας», δεδομένου ότι

—

πρώτον, για την απαιτούμενη βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 αξιολόγηση του «ισοδύναμου επιπέδου ανησυχίας» δεν ελήφθησαν υπόψη άλλοι παράγοντες πέραν εκείνων οι οποίοι σχετίζονται με τους κινδύνους που απορρέουν από τις εγγενείς ιδιότητες της ουσίας, ούτε συνεκτιμήθηκαν παράγοντες όπως η βιοαποδομησιμότητα της ουσίας PTBP, οι οποίοι έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της εν λόγω αξιολόγησης (ή συνεκτιμήθηκαν μεν, αλλά υπό τη μορφή απλής εικασίας)·

—	δεύτερον, το προτείνον κράτος μέλος, η Γερμανία, στηρίχθηκε σε αναξιόπιστα στοιχεία και άνευ τεκμηρίωσης σύγκριση με τις ιδιότητες άλλης ουσίας·

—	τρίτον, η προσβαλλόμενη απόφαση έκρινε ότι η PTBP ισοδυναμεί με ουσία ΚΜΤ, γεγονός το οποίο δεν αιτιολογείται επαρκώς βάσει επιστημονικών δεδομένων.

3.	Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως/αδυναμία προσεκτικής συνεκτιμήσεως όλων των σχετικών πληροφοριών, ιδίως δε των δεδομένων έκθεσης.

4.	Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας/αδυναμία επιλογής των λιγότερο επαχθών λύσεων.

5.	Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας/αδυναμία διεξαγωγής της δέουσας αναλύσεως των επιλογών διαχείρισης του κινδύνου, λαμβανομένων υπόψη των ήδη εφαρμοζόμενων μέτρων διαχείρισης του κινδύνου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396, 30.12.2006, σ. 1).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/36

Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sasol Germany κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-661/19)

(2019/C 406/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής (ΕΕ) 2019/1194, της 5ης Ιουλίου 2019, σχετικά με τον προσδιορισμό της 4-tert-βουτυλοφαινόλης (PTBP) ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία σύμφωνα με το άρθρο 57, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2019, L 187, σ. 41)·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως, οι οποίοι εν πολλοίς ταυτίζονται ή είναι παρεμφερείς με εκείνους που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-640/19, Sasol Germany κ.λπ. κατά ECHA.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/37

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2019 – Magyar Energetikai és Közmű-szabályozási Hivatal κατά ACER

(Υπόθεση T-684/19)

(2019/C 406/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Magyar Energetikai és Közmű-szabályozási Hivatal (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: G. Stanka, G. Szikla και J.M. Burai-Kovács, δικηγόροι)

Καθού: Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

κυρίως,

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ·

—	να αναγνωρίσει ότι το κεφάλαιο V του κανονισμού (ΕΕ) 2017/459 της Επιτροπής (1), στο οποίο στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν έχει εφαρμογή εν προκειμένω, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ·

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα·

—

επικουρικώς,

—

σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι δεν πρέπει να κηρυχθεί ανεφάρμοστος ο κανονισμός 2017/459, στον οποίον στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, να ακυρώσει την απόφαση αυτή, i) πρώτον, λόγω έλλειψης αρμοδιότητας· ii) δεύτερον, λόγω σοβαρής διαδικαστικής πλημμέλειας, iii) και, τρίτον, λόγω έλλειψης ουσιαστικής βάσης·

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η κρινόμενη προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης 05/2019 του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, της 9ης Απριλίου 2019, η οποία επικυρώθηκε από το τμήμα προσφυγών του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας στις 6 Αυγούστου 2019.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι ολόκληρο το κεφάλαιο V του κανονισμού 2017/459, στο οποίο στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, είναι ανίσχυρο λόγω έλλειψης νομοθετικής αρμοδιότητας

Ο κανονισμός 2017/459, στον οποίον στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, εκδόθηκε κατά την άσκηση της αρμοδιότητας εναρμόνισης των νομοθεσιών, η οποία ανατέθηκε στην Επιτροπή από τον κανονισμό (ΕΚ) 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2).

Βάσει της εξουσιοδότησης που έλαβε από τον κανονισμό 715/2009, η Επιτροπή ήταν αρμόδια αποκλειστικά για τη δημιουργία ενός κώδικα δικτύου, εφαρμοζόμενου στην υπάρχουσα και επαυξημένη δυναμικότητα των δικτύων μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος διαμορφώνει μηχανισμούς κατανομής δυναμικότητας.

Το κεφάλαιο V, όμως, αντί να περιορίζεται στα ζητήματα που έπρεπε να ρυθμίσει, δεν θέτει κανονιστικό πλαίσιο για την, ουδέτερη από άποψη ανταγωνισμού, κατανομή της δυναμικότητας της μεταφοράς φυσικού αερίου, αλλά, υπερβαίνοντας τα όρια της ρύθμισης περί κώδικα δικτύου, ρυθμίζει λεπτομερώς ζητήματα που αφορούν επενδύσεις σχετικές με την επαυξημένη δυναμικότητα.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η αρμοδιότητα του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας να εκδώσει ατομική απόφαση με το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης δεν είχε νομική βάση, πράγμα που καθιστά την απόφαση αυτή ανίσχυρη

Ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας σφετερίστηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση την αρμοδιότητα λήψης απόφασης με το εν λόγω περιεχόμενο, αρμοδιότητα της οποίας η ανάθεση στον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας θα έθιγε τις προϋποθέσεις που επέβαλε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις υποθέσεις 9/56 (Meroni κατά Ανωτάτης Αρχής) και C-270/12 (Ηνωμένο Βασίλειο κατά Συμβουλίου και Κοινοβουλίου) και θα ερχόταν σε αντίθεση με το άρθρο 114 ΣΛΕΕ. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, η απόφαση αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη διαδικασία κατά της προσφεύγουσας.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη λόγω έλλειψης αρμοδιότητας

Ανεξάρτητα από το ζήτημα του κύρους, από άποψη του δημοσίου δικαίου, του κανονισμού της Επιτροπής που αποτελεί τη νομική βάση της απόφασης του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, ο Οργανισμός αυτός δεν νομιμοποιύνταν να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση βάσει των νομοθετικών διατάξεων που αναφέρονται ως νομική βάση της απόφασής του και για τους παρακάτω λόγους

i)	στο πλαίσιο του κανονισμού 2017/459 μπορεί να ασκεί αποκλειστικά τις σχετικές με τη λήψη απόφασης εξουσίες που αναφέρονται ρητώς στο άρθρο 28, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, και

ii)

βάσει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΚ) 713/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), ο οποίος ρυθμίζει το καθεστώς του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας και ίσχυε κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας μπορούσε να λάβει μόνον ατομική απόφαση η οποία

α)	να εντάσσεται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων των εθνικών ρυθμιστικών αρχών·

β)	να αφορά την πρόσβαση και την ασφάλεια λειτουργίας και

γ)	να αφορά ρυθμιστικά ζητήματα.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη λόγω ουσιωδών διαδικαστικών πλημμελειών

Η διαδικασία που ακολούθησε ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δεν τηρήθηκαν ούτε η υποχρέωση αιτιολόγησης που υπέχει ο Οργανισμός αυτός ούτε οι προϋποθέσεις της αμερόληπτης και δίκαιης διαδικασίας.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη λόγω έλλειψης ουσιαστικής βάσης

Λαμβανομένου υπόψη ότι ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας δεν εξέτασε καθόλου ως προς την ουσία τις «αρνητικές επιπτώσεις επί του ανταγωνισμού ή της αποτελεσματικής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς φυσικού αερίου που συνδέονται με τα […] έργα», σύμφωνα με το άρθρο 22 του κανονισμού 2017/459, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ουσιαστική βάση.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2017/459 της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2017, για τη θέσπιση κώδικα δικτύου σχετικά με μηχανισμούς κατανομής δυναμικότητας στα συστήματα μεταφοράς αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 984/2013 (ΕΕ 2017, L 72, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους όρους πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1775/2005 (ΕΕ 2009, L 211, σ. 36· διορθωτικό ΕΕ 2009, L 309, σ. 87).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 713/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για την ίδρυση Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενεργείας (Ε 2009, L 211, σ. 1).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/39

Προσφυγή της 11ης Οκτωβρίου 2019 – FJ κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-698/19)

(2019/C 406/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: FJ και οκτώ λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί καταρτίσεως του σημειώματος αποδοχών τους για τον μήνα του Δεκεμβρίου 2018, καθόσον εφαρμόζει για πρώτη φορά νέους διορθωτικούς συντελεστές στις αποδοχές τους, αναδρομικά από την 1η Φεβρουαρίου 2018·

—	να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση των άρθρων 64 και 65 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), σε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι διορθωτικοί συντελεστές οι οποίοι εφαρμόστηκαν στις αποδοχές τους δεν διασφάλιζαν την ισοτιμία της αγοραστικής δύναμής τους και δεν συνάδουν, εξάλλου, με εκείνους που έχουν οριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 85 του ΚΥΚ, όπως και σε παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και του καθήκοντος αρωγής. Οι προσφεύγοντες θεωρούν ως προς το σημείο αυτό ότι δε θα μπορούσαν να γνωρίζουν την παρατυπία ως προς το ύψος των αποδοχών τους με βάση τους ισχύοντες διορθωτικούς συντελεστές.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 13 του Παραρτήματος Χ του ΚΥΚ το οποίο επιβάλλει ενδιάμεση επικαιροποίηση των αποδοχών, εφόσον η διακύμανση του κόστους διαβίωσης, υπολογιζόμενη με βάση τον διορθωτικό συντελεστή και την αντίστοιχη συναλλαγματική ισοτιμία, έχει υπερβεί το 5 % από την τελευταία επικαιροποίηση σε μία συγκεκριμένη χώρα.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/40

Προσφυγή της 11ης Οκτωβρίου 2019 – FT κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-699/19)

(2019/C 406/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: FT και 25 λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί καταρτίσεως του σημειώματος αποδοχών τους για τον μήνα του Δεκεμβρίου 2018, καθόσον εφαρμόζει για πρώτη φορά νέους διορθωτικούς συντελεστές στις αποδοχές τους, αναδρομικά από την 1η Φεβρουαρίου 2018·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/41

Προσφυγή της 11ης Οκτωβρίου 2019 – Al-Gaoud κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-700/19)

(2019/C 406/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Abdel Majid Al-Gaoud (Γκίζα, Αίγυπτος) (εκπρόσωπος: S. Bafadhel, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2019/1299 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2019, για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη, κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο των παραρτημάτων II και IV της απόφασης 2015/1333/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2015, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/1292 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2019, για την εφαρμογή του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη, κατά το μέρος που διατηρεί το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν προκύπτει από την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2019/1299 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2019, για την εφαρμογή της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2015/1333 και από τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/1292 του Συμβουλίου, της 31ης Ιουλίου 2019, για την εφαρμογή του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/44 να υπάρχει νόμιμη βάση για τη διατήρηση του ονόματός του στους ως άνω καταλόγους παρά τη ριζική αλλαγή της κατάστασης στη Λιβύη. Κατά τον προσφεύγοντα, το Συμβούλιο παρέλειψε να παράσχει ατομική, ειδική και συγκεκριμένη αιτιολογία για τα προσβαλλόμενα μέτρα, τα οποία δεν θεμελιώνονται σε οποιοδήποτε στοιχείο του φακέλου.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ο προσφεύγων προβάλλει ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα θίγουν τα θεμελιώδη δικαιώματά του, περιλαμβανομένων του δικαιώματος στην υγεία, του δικαιώματος στην οικογενειακή ζωή, του δικαιώματος ιδιοκτησίας, καθώς και του δικαιώματος σε αποτελεσματική άμυνα, όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά τον προσφεύγοντα, τα προσβαλλόμενα μέτρα δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε πρόσφορα για την επίτευξη θεμιτού σκοπού και συνιστούν διαρκή και δυσανάλογη προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του.

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/42

Προσφυγή της 15ης Οκτωβρίου 2019 – FGSZ κατά ACER

(Υπόθεση T-704/19)

(2019/C 406/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Földgázszállító Zártkörűen Működő Részvénytársaság (FGSZ) (Siófok, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: M. Horányi, N. Niejahr και S. Zakka, δικηγόροι)

Καθού: Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την υπ’ αριθ. 5/2019 απόφαση του ACER, της 9ης Απριλίου 2019, σχετικά με την πρόταση έργου επαυξημένης δυναμικότητας για το σημείο διασύνδεσης Mosonmagyaróvár (στο εξής: το έργο HUAT), όπως επικυρώθηκε από την απόφαση της 6ης Αυγούστου 2019 του συμβουλίου προσφυγών του Οργανισμού στην υπ’ αριθ. A-004- 2019 υπόθεση (στο εξής: η απόφαση του συμβουλίου προσφυγών)·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, όπως επικυρώθηκε από την απόφαση του συμβουλίου προσφυγών, καθώς και να κηρύξει άκυρα, αφενός, το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κατά το μέρος που υποχρεώνει την προσφεύγουσα να διεξαγάγει μια δεσμευτική φάση για την εμπορία επαυξημένης δυναμικότητας για τα επίπεδα προσφοράς Ι και ΙΙ του έργου HUAT, και, αφετέρου, το άρθρο 2, παράγραφος 4, της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κατά το μέρος που υποχρεώνει την προσφεύγουσα να υλοποιήσει το έργο HUAT, σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος στην οικονομική δοκιμή που θα διενεργηθεί·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση του συμβουλίου προσφυγών·

—	να καταδικάσει τον ACER στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά του όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER δεν ήταν αρμόδιος για την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, υποχρεώνοντας την να υλοποιήσει το έργο HUAT, παρέβη το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 713/2009 (1).

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, τροποποιώντας τις παραμέτρους της οικονομικής δοκιμής που απαιτούνται κατά το άρθρο 22, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/459 (2), παρέβη τα άρθρα 28, παράγραφος 1, στοιχείο δ', και 22, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, παραλείποντας να συμπεριλάβει την παρούσα αξία της εκτιμώμενης αύξησης στα επιτρεπόμενα ή στοχευόμενα έσοδα της προσφεύγουσας που σχετίζονται με την επαυξημένη δυναμικότητα, παρέβη το άρθρο 22, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/459.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, παραλείποντας να εξετάσει προσηκόντως και να λάβει υπόψη του τυχόν επιπτώσεις του έργου HUAT επί του ανταγωνισμού και της αποτελεσματικής λειτουργίας της αγοράς φυσικού αερίου, παρέβη το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/459.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, παραλείποντας να συνεκτιμήσει την αρχή της ενεργειακής αλληλεγγύης, η οποία θα τον υποχρέωνε να λάβει υπόψη του το συμφέρον των λοιπών φορέων και να μη λάβει μέτρα που θα έθιγαν τα συμφέροντα της Ένωσης και των κρατών μελών, παρέβη το άρθρο 194, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

7.	Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέβη τα άρθρα 17, 18 και 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και προσέβαλε την επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας, όπως και το δικαίωμα ιδιοκτησίας της.

8.	Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο ACER, αναλαμβάνοντας την υπόθεση προτού ο φάκελός της προετοιμαστεί επαρκώς και χωρίς να διαπιστώσει ή να εξετάσει όλα τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, παρέβη το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

9.	Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το συμβούλιο προσφυγών, παραλείποντας να της δώσει επαρκή χρόνο προκειμένου να απαντήσει στο υπόμνημα αντικρούσεως και να εξετάσει το υπόμνημα ανταπαντήσεως πριν την προφορική διαδικασία, προσέβαλε το δικαίωμα άμυνάς της.

10.	Με τον δέκατο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, κατά την έκδοση της αποφάσεώς του, το συμβούλιο προσφυγών υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα κατά την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης, καθώς δεν προέβη σε πλήρη έλεγχο και εκτίμηση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 713/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για την ίδρυση Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενεργείας (ΕΕ 2009, L 211, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 2017/459 της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2017, για τη θέσπιση κώδικα δικτύου σχετικά με μηχανισμούς κατανομής δυναμικότητας στα συστήματα μεταφοράς αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 984/2013 (ΕΕ 2017, L 72, σ. 1).

2.12.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 406/44

Διορθωτικό στη δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση για την υπόθεση T 279/19

(Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 220 της 1ης Ιουλίου 2019)

(2019/C 406/53)

Στη σελίδα 41, η δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση στην υπόθεση T-279/19, Front Polisario κατά Συμβουλίου, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2019 – Front Polisario κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-279/19)

(2019/C 406/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Front populaire pour la libération de la Saguia el-Hamra et du Rio de Oro (Front Polisario) (εκπρόσωπος: G. Devers, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του κατά της απόφασης (ΕΕ) 2019/217 του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2019, σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας, υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου, για την τροποποίηση των πρωτοκόλλων αριθ. 1 και αριθ. 4 της ευρωμεσογειακής συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και του Βασιλείου του Μαρόκου, αφετέρου (ΕΕ 2019, L 34, σ. 1), το προσφεύγον προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται αναρμοδιότητα του Συμβουλίου να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Βασίλειο του Μαρόκου δεν είχαν αρμοδιότητα να συνάψουν διεθνή συμφωνία εφαρμοστέα στη Δυτική Σαχάρα, αντί του λαού των Σαχράουι, ο οποίος εκπροσωπείται από το Front Polisario.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης ελέγχου του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, στο μέτρο που το Συμβούλιο δεν εξέτασε το ζήτημα αυτό πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση εκ μέρους του Συμβουλίου της υποχρέωσης που υπέχει να εφαρμόζει τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, στο μέτρο που δεν έλαβε υπόψη, στην προσβαλλόμενη απόφαση, την αιτιολογία της αποφάσεως της 21ης Δεκεμβρίου 2016, Συμβούλιο κατά Front Polisario (C-104/16 P, EU:C:2016:973).

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση των θεμελιωδών αρχών και αξιών που διέπουν τη διεθνή δράση της Ένωσης, καθόσον, πρώτον, η προσβαλλόμενη απόφαση, αναφερόμενη στον λαό των Σαχράουι με τον όρο «εμπλεκόμενοι πληθυσμοί» [populations concernées], αρνείται την ύπαρξη του εν λόγω λαού ως υποκειμένου δικαίου· δεύτερον, θίγεται το δικαίωμα των λαών να αξιοποιούν ελεύθερα τους φυσικούς τους πόρους, στο μέτρο που με την προσβαλλόμενη απόφαση συνάπτεται διεθνής συμφωνία που οργανώνει, χωρίς τη συναίνεση του λαού των Σαχράουι, την εξαγωγή στην Ένωση των φυσικών του πόρων, τους οποίους ορίζει ως πόρους μαροκινής προέλευσης· και, τρίτον, με την προσβαλλόμενη απόφαση συνάπτεται με το Βασίλειο του Μαρόκου διεθνής συμφωνία εφαρμοστέα στην κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα στο πλαίσιο της πολιτικής προσάρτησης εδαφών την οποία ακολουθεί το Βασίλειο του Μαρόκου όσον αφορά την περιοχή αυτή και των συστηματικών προσβολών των θεμελιωδών δικαιωμάτων που συνεπάγεται η πολιτική αυτή.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση έρχεται σε αντίθεση προς τις δηλώσεις της Ένωσης η οποία έχει επανειλημμένως τονίσει την ανάγκη να γίνεται σεβαστή η αρχή της αυτοδιάθεσης και η αρχή της σχετικότητας των συνθηκών.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον, λαμβανομένων υπόψη του χωριστού και διακριτού καθεστώτος της Δυτικής Σαχάρας, του απαραβίαστου χαρακτήρα του δικαιώματος αυτοδιάθεσης και της ιδιότητας του τρίτου την οποία έχει ο λαός των Σαχράουι, το Συμβούλιο δεν ήταν αρμόδιο να προβεί σε στάθμιση μεταξύ των υποτιθέμενων «οφελών για την οικονομία της Δυτικής Σαχάρας» και των επιπτώσεών τους επί των φυσικών πόρων των Σαχράουι.

Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος αυτοδιάθεσης, καθόσον, πρώτον, η προσβαλλόμενη απόφαση, αναφερόμενη στον λαό των Σαχράουι με τον όρο «εμπλεκόμενοι πληθυσμοί» [populations concernées], αρνείται την εθνική του ενότητα ως υποκειμένου του δικαιώματος αυτοδιάθεσης· δεύτερον, θίγεται το δικαίωμα του λαού των Σαχράουι να αξιοποιεί ελεύθερα τους φυσικούς του πόρους, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση οργανώνει, χωρίς τη συναίνεσή του, την εξαγωγή στην Ένωση των πόρων του, τους οποίους ορίζει ως μαροκινής προέλευσης· και, τρίτον, κατά παράβαση του χωριστού και διακριτού καθεστώτος του εδάφους αυτού, με την προσβαλλόμενη απόφαση συνάπτεται διεθνής συμφωνία εφαρμοστέα στην κατεχόμενη Δυτική Σαχάρα και αποκρύπτεται η πραγματική χώρα προέλευσης των προϊόντων της περιοχής αυτής, τα οποία αυτή ορίζει ως προϊόντα μαροκινής προέλευσης.

Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της σχετικότητας των συνθηκών, καθόσον, η προσβαλλόμενη απόφαση αρνείται την ιδιότητα του τρίτου την οποία έχει ο λαός των Σαχράουι ως προς τις σχέσεις ΕΕ-Μαρόκου και επιβάλλει σε αυτόν διεθνείς υποχρεώσεις, όσον αφορά την εθνική του επικράτεια και τους φυσικούς του πόρους, χωρίς τη συναίνεσή του.

Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του διεθνούς ποινικού δικαίου καθόσον, αφενός, με την προσβαλλόμενη απόφαση συνάπτεται διεθνής συμφωνία εφαρμοστέα στη Δυτική Σαχάρα μολονότι οι μαροκινές κατοχικές δυνάμεις δεν έχουν δικαίωμα σύναψης διεθνών συνθηκών για το έδαφος αυτό και απαγορεύεται να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους του, και, αφετέρου, η εν λόγω απόφαση, με τη χρήση του όρου «εμπλεκόμενοι πληθυσμοί» [populations concernées], επιδοκιμάζει την παράνομη μεταφορά μαροκινών εποίκων στα κατεχόμενα εδάφη των Σαχράουι.

10.

Με τον δέκατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει η Ένωση από το δίκαιο περί διεθνούς ευθύνης, καθόσον, η προσβαλλόμενη απόφαση, μέσω της σύναψης με το Βασίλειο του Μαρόκου διεθνούς συμφωνίας εφαρμοστέας στη Δυτική Σαχάρα, επικυρώνει τις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που έχουν διαπραχθεί από τις μαροκινές κατοχικές δυνάμεις σε βάρος του λαού των Σαχράουι και παρέχει βοήθεια και συνδρομή στη διατήρηση της κατάστασης όπως έχει διαμορφωθεί λόγω των παραβιάσεων αυτών.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 406

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	62ό έτος 2 Δεκεμβρίου 2019

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2019/C 406/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1
	Δικαστήριο
2019/C 406/02	Ορισμός του πρώτου γενικού εισαγγελέα	2
2019/C 406/03	Ορισμός των τμημάτων στα οποία ανατίθενται οι υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 107 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου (επείγουσα προδικαστική διαδικασία)	2
2019/C 406/04	Ορισμός του τμήματος στο οποίο ανατίθενται οι υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 193 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου (επανεξέταση των εκδιδομένων επί αναιρέσεως αποφάσεων και διατάξεων)	2
2019/C 406/05	Εκλογή των προέδρων των τριμελών τμημάτων	2
2019/C 406/06	Ορκωμοσία νέων μελών του Δικαστηρίου	3
2019/C 406/07	Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα	3
2019/C 406/08	Πίνακες για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών	3
	Γενικό Δικαστήριο
2019/C 406/09	Ορκωμοσία νέων μελών του Γενικού Δικαστηρίου	6

	Διορθωτικά
2019/C 406/53	Διορθωτικό στη δημοσιευθείσα στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοίνωση για την υπόθεση T 279/19 (ΕΕ C 220 της 1ης Ιουλίου 2019)	44