ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – GC, AF, BH, ED κατά Commission nationale de l’informatique et des libertés (CNIL)

(Υπόθεση C-136/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα - Προστασία φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που περιλαμβάνονται σε ιστοσελίδες - Οδηγία 95/46/ΕΚ - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης - Επεξεργασία δεδομένων που περιλαμβάνονται σε ιστοτόπους - Ειδικές κατηγορίες δεδομένων κατά το άρθρο 8 της οδηγίας και κατά τα άρθρα 9 και 10 του κανονισμού - Δυνατότητα εφαρμογής των άρθρων αυτών στον φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης - Περιεχόμενο των υποχρεώσεων που υπέχει ο φορέας εκμετάλλευσης από τα άρθρα αυτά - Δημοσίευση των δεδομένων σε ιστοτόπους αποκλειστικά για δημοσιογραφικούς σκοπούς ή για σκοπούς καλλιτεχνικής ή λογοτεχνικής έκφρασης - Συνέπειες όσον αφορά την επεξεργασία της αίτησης διαγραφής συνδέσμων - Άρθρα 7, 8 και 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2019/C 399/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

GC, AF, BH, ED

κατά

Commission nationale de l’informatique et des libertés (CNIL)

παρισταμένων των: Premier ministre, Google LLC, διαδόχου της Google Inc.

Διατακτικό

Οι διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφοι 1 και 5, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, έχουν την έννοια ότι η απαγόρευση ή οι περιορισμοί της επεξεργασίας των ειδικών κατά τις διατάξεις αυτές κατηγοριών δεδομένων εφαρμόζονται, υπό την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπει η οδηγία αυτή, και ως προς τον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης στο πλαίσιο των ευθυνών, ικανοτήτων και δυνατοτήτων του ως υπεύθυνου της επεξεργασίας που πραγματοποιείται κατά τη δραστηριότητα της μηχανής αναζήτησης, στο πλαίσιο εξακρίβωσης που διενεργεί ο ως άνω φορέας, υπό τον έλεγχο των αρμόδιων εθνικών αρχών, κατόπιν αίτησης υποβαλλόμενης από το υποκείμενο των δεδομένων.

Οι διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφοι 1 και 5, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι επιβάλλουν καταρχήν στον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης την υποχρέωση, υπό την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπει η εν λόγω οδηγία, να κάνει δεκτές τις αιτήσεις διαγραφής συνδέσμων προς ιστοσελίδες οι οποίες περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτουν στις ειδικές κατηγορίες των διατάξεων αυτών.

Κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο ε', της οδηγίας 95/46, ο φορέας αυτός μπορεί να αρνηθεί να κάνει δεκτή αίτηση διαγραφής συνδέσμων, στην περίπτωση που διαπιστώνει ότι οι επίμαχοι σύνδεσμοι οδηγούν προς περιεχόμενο που περιλαμβάνει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα οποία εμπίπτουν μεν στις ειδικές κατηγορίες του ως άνω άρθρου 8, παράγραφος 1, αλλά των οποίων η επεξεργασία καλύπτεται από την εξαίρεση που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο ε', υπό τον όρο ότι η επεξεργασία αυτή πληροί όλες τις προϋποθέσεις νομιμότητας που προβλέπει η οδηγία αυτή και εφόσον το υποκείμενο των δεδομένων δεν έχει, δυνάμει του άρθρου 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της εν λόγω οδηγίας, δικαίωμα να αντιταχθεί στην εν λόγω επεξεργασία για επιτακτικούς και νόμιμους λόγους σχετικούς με την προσωπική κατάστασή του.

Οι διατάξεις της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, όταν του υποβάλλεται αίτηση διαγραφής συνδέσμου προς ιστοσελίδα στην οποία είναι δημοσιευμένα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτουν στις ειδικές κατηγορίες του άρθρου 8, παράγραφος 1 ή 5, της οδηγίας αυτής, οφείλει, επί τη βάσει όλων των κρίσιμων στοιχείων της συγκεκριμένης περίπτωσης και λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της επέμβασης στα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων για σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και για προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία κατοχυρώνονται στα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να εξακριβώνει, βάσει των λόγων ουσιαστικού δημοσίου συμφέροντος κατά το άρθρο 8, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας και τηρώντας τις προϋποθέσεις της διάταξης αυτής, αν η εμφάνιση του συνδέσμου αυτού στον κατάλογο των αποτελεσμάτων που προκύπτει από αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου των δεδομένων είναι απολύτως απαραίτητη για την προστασία της προστατευόμενης από το άρθρο 11 του εν λόγω Χάρτη ελευθερίας πληροφόρησης των χρηστών του διαδικτύου που ενδεχομένως ενδιαφέρονται να αποκτήσουν πρόσβαση στην πληροφορία αυτή μέσω τέτοιας αναζήτησης.

Οι διατάξεις της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι,

—

αφενός, οι πληροφορίες σχετικά με ένδικη διαδικασία που κινήθηκε κατά φυσικού προσώπου καθώς και, κατά περίπτωση, οι πληροφορίες σχετικά με την καταδίκη που επακολούθησε αποτελούν δεδομένα σχετικά με «παραβάσεις» και «ποινικές καταδίκες», κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, της οδηγίας αυτής, και

—

αφετέρου, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης οφείλει να κάνει δεκτή αίτηση διαγραφής συνδέσμων προς ιστοσελίδες που περιέχουν τέτοιες πληροφορίες, στην περίπτωση που αυτές αφορούν προγενέστερο στάδιο της επίμαχης ένδικης διαδικασίας και δεν ανταποκρίνονται πλέον, λαμβανομένης υπόψη της πορείας της διαδικασίας αυτής, στην παρούσα κατάσταση, εφόσον διαπιστώνεται, στο πλαίσιο της εξακρίβωσης της συνδρομής των κατά το άρθρο 8, παράγραφος 4, της οδηγίας αυτής λόγων ουσιαστικού δημοσίου συμφέροντος, ότι, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων της συγκεκριμένης υπόθεσης, τα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων, που κατοχυρώνονται στα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπερέχουν των θεμελιωδών δικαιωμάτων των δυνητικά ενδιαφερόμενων χρηστών του διαδικτύου, τα οποία προστατεύονται από το άρθρο 11 του Χάρτη αυτού.

(1) ΕΕ C 168 της 29.5.2017#.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Google LLC, διάδοχος της Google Inc., κατά Commission nationale de l’informatique et des libertés (CNIL)

(Υπόθεση C-507/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα - Προστασία φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων αυτών - Οδηγία 95/46/ΕΚ - Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 - Διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης - Επεξεργασία δεδομένων που περιλαμβάνονται σε ιστοσελίδες - Εδαφικό πεδίο του δικαιώματος διαγραφής συνδέσμων)

(2019/C 399/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Google LLC, διάδοχος της Google Inc.

κατά

Commission nationale de l’informatique et des libertés (CNIL)

παρισταμένων των: Wikimedia Foundation Inc., Fondation pour la liberté de la presse, Microsoft Corp., Reporters Committee for Freedom of the Press κ.λπ., Article 19 κ.λπ., Internet Freedom Foundation κ.λπ., Défenseur des droits

Διατακτικό

Το άρθρο 12, στοιχείο β', και το άρθρο 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, καθώς και το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων), έχουν την έννοια ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, όταν κάνει δεκτή αίτηση διαγραφής συνδέσμων κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων αυτών, δεν υποχρεούται να διαγράφει τους συνδέσμους αυτούς ως προς όλες τις εκδοχές της μηχανής αναζήτησης που εκμεταλλεύεται, αλλά μόνον ως προς τις εκδοχές της που αντιστοιχούν στο σύνολο των κρατών μελών, σε συνδυασμό, εφόσον είναι αναγκαίο, με μέτρα τα οποία αφενός πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις και αφετέρου εμποδίζουν αποτελεσματικά τους χρήστες του διαδικτύου που πραγματοποιούν εντός κράτους μέλους αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου των δεδομένων να έχουν πρόσβαση, μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων, στους συνδέσμους τους οποίους αφορά η ως άνω αίτηση ή τουλάχιστον αποθαρρύνουν έντονα την πρόσβαση αυτή.

(1) ΕΕ C 347 της 16.10.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-526/17) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 258 ΣΛΕΕ - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Συντονισμός των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών - Συμβάσεις παραχωρήσεως δημοσίων έργων - Παράταση της διάρκειας ισχύος υφιστάμενης συμβάσεως παραχωρήσεως με αντικείμενο την κατασκευή και την εκμετάλλευση αυτοκινητόδρομου, χωρίς δημοσίευση προκηρύξεως διαγωνισμού)

(2019/C 399/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara, P. Ondrůšek και A. Tokár)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τους V. Nunziata, E. De Bonis και P. Pucciariello, avvocati dello Stato)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ιταλική Δημοκρατία, παρατείνοντας από τις 31 Οκτωβρίου 2028 στις 31 Δεκεμβρίου 2046 την παραχώρηση του τμήματος του αυτοκινητόδρομου A 12 (Λιβόρνο-Civitavecchia) μεταξύ Λιβόρνου και Cecina (Ιταλία) χωρίς να δημοσιεύσει προκήρυξη διαγωνισμού, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 58 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1422/2007 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2007.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα τρία τέταρτα των εξόδων της Ιταλικής Δημοκρατίας. Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων της.

(1) ΕΕ C 347 της 16.10.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Finanzamt Kyritz κατά Wolf-Henning Peters

(Υπόθεση C-700/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ' - Απαλλαγές - Νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη - Παροχές ιατρικής περιθάλψεως, οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της ασκήσεως ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων - Έλλειψη σχέσεως εμπιστοσύνης μεταξύ του παρέχοντος την περίθαλψη και του ασθενούς)

(2019/C 399/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finanzamt Kyritz

κατά

Wolf-Henning Peters

Διατακτικό

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι παροχές περιθάλψεως όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, οι οποίες πραγματοποιούνται από ιατρό ειδικευμένο στην κλινική χημεία και στην εργαστηριακή διαγνωστική, δύνανται να εμπίπτουν στην απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας που προβλέπεται στο άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής σε περίπτωση κατά την οποία δεν πληρούν το σύνολο των προϋποθέσεων εφαρμογής της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας.

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112 έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη σε αυτό απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας δεν εξαρτάται από την προϋπόθεση να πραγματοποιείται η σχετική παροχή περιθάλψεως στο πλαίσιο σχέσεως εμπιστοσύνης μεταξύ του ασθενούς και του παρέχοντος την περίθαλψη.

(1) ΕΕ C 104 της 19.3.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Oleksandr Viktorovych Klymenko κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-11/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Διατήρηση του ονόματος του αναιρεσείοντος στον κατάλογο - Απόφαση αρχής τρίτου κράτους - Υποχρέωση του Συμβουλίου να εξακριβώσει ότι η απόφαση αυτή ελήφθη υπό συνθήκες σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2019/C 399/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Oleksandr Viktorovych Klymenko (εκπρόσωπος: M. Phelippeau, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και J.-P. Hix)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Νοεμβρίου 2017, Klymenko κατά Συμβουλίου (T-245/15, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2017:792).

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/311 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/381 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/374 του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 2017, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, στο μέτρο που αφορούν τον Oleksandr Viktorovych Klymenko.

3)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της αναιρετικής δίκης.

(1) EE C 94 της 12.03.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Tiroler Gebietskrankenkasse κατά Michael Moser

(Υπόθεση C-32/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Διακινούμενοι εργαζόμενοι - Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 - Άρθρο 60 - Οικογενειακές παροχές - Δικαίωμα στο διαφορικό συμπλήρωμα μεταξύ του χορηγούμενου εντός του κατά προτεραιότητα αρμόδιου κράτους μέλους γονικού επιδόματος και του επιδόματος επιμέλειας τέκνου του επικουρικώς αρμόδιου κράτους μέλους)

(2019/C 399/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tiroler Gebietskrankenkasse

κατά

Michael Moser

Διατακτικό

Το άρθρο 60, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή υποχρέωση να λαμβάνεται υπόψη, προκειμένου να προσδιοριστεί η έκταση του δικαιώματος ορισμένου ατόμου σε οικογενειακές παροχές, «η κατάσταση ολόκληρης της οικογενείας ως εάν όλα τα εμπλεκόμενα άτομα να υπάγονταν στη νομοθεσία του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους» ισχύει τόσο στην περίπτωση που οι παροχές χορηγούνται σύμφωνα με τη νομοθεσία η οποία έχει προτεραιότητα δυνάμει του άρθρου 68, παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο i, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όσο και στην περίπτωση που αυτές οφείλονται κατ’ εφαρμογήν άλλης ή άλλων νομοθεσιών.

Το άρθρο 68 του κανονισμού 883/2004 έχει την έννοια ότι το ποσό του διαφορικού συμπληρώματος που χορηγείται σε εργαζόμενο δυνάμει της νομοθεσίας επικουρικώς αρμόδιου κράτους μέλους, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού, πρέπει να υπολογίζεται σε συνάρτηση με το πράγματι αποκτώμενο εισόδημα από τον εν λόγω εργαζόμενο στο κράτος απασχόλησής του.

(1) ΕΕ C 152 της 30.4.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Fővárosi Ítélőtábla (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ottília Lovasné Tóth κατά ERSTE Bank Hungary Zrt

(Υπόθεση C-34/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες σε συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές - Άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 3 - Παράρτημα της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ - Σημείο 1, στοιχεία μ' και π' - Σύμβαση ενυπόθηκου δανείου - Συμβολαιογραφική πράξη - Περιαφή εκτελεστήριου τύπου από συμβολαιογράφο - Αντιστροφή του βάρους αποδείξεως - Άρθρο 5, παράγραφος 1 - Σαφής και κατανοητή διατύπωση)

(2019/C 399/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Ítélőtábla

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ottília Lovasné Tóth

κατά

ERSTE Bank Hungary Zrt

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, σε συνδυασμό με το σημείο 1, στοιχείο π', του παραρτήματος της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν θεωρείται καταχρηστική, γενικώς και χωρίς περαιτέρω εξέταση, συμβατική ρήτρα η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως και έχει ως σκοπό ή αποτέλεσμα την αντιστροφή του βάρους αποδείξεως εις βάρος του καταναλωτή.

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/13, σε συνδυασμό με το σημείο 1, στοιχείο π', του παραρτήματος της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια, αφενός, ότι δεν αφορά ρήτρα η οποία έχει ως σκοπό ή αποτέλεσμα τη δημιουργία της εύλογης πεποιθήσεως στον καταναλωτή ότι υποχρεούται σε εκπλήρωση όλων των συμβατικών υποχρεώσεών του, ακόμη και όταν εκτιμά ότι ορισμένες παροχές δεν οφείλονται, καθόσον η ρήτρα αυτή δεν μεταβάλλει τη νομική κατάσταση του καταναλωτή λαμβανομένης υπόψη της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας και, αφετέρου, ότι αφορά ρήτρα η οποία έχει ως σκοπό ή αποτέλεσμα την παρακώλυση της εκ μέρους του καταναλωτή προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου ή της εκ μέρους του ασκήσεως ενδίκων μέσων, όταν το εναπομένον οφειλόμενο ποσό ορίζεται με συμβολαιογραφική πράξη η οποία έχει αποδεικτική ισχύ, παρεχομένης στον δανειστή της δυνατότητας να διευθετήσει μονομερώς και οριστικώς τη διαφορά.

Το άρθρο 5 της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει στον επαγγελματία υποχρέωση παροχής συμπληρωματικών πληροφοριών σχετικά με ρήτρα η οποία είναι μεν διατυπωμένη κατά τρόπο σαφή, πλην όμως τα έννομα αποτελέσματά της μπορούν να προσδιορισθούν μόνο μέσω της ερμηνείας διατάξεων του εθνικού δικαίου ως προς τις οποίες δεν υφίσταται πάγια νομολογία.

4)	Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/13, σε συνδυασμό με το σημείο 1, στοιχείο μ', του παραρτήματος της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν αφορά συμβατική ρήτρα δυνάμει της οποίας ο επαγγελματίας δικαιούται να εκτιμά μονομερώς εάν η παροχή του καταναλωτή εκπληρώθηκε σύμφωνα με τη σύμβαση.

(1) ΕΕ C 240 της 9.7.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Oberlandesgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Skarb Państwa Rzeczypospolitej Polskiej – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad κατά Stephan Riel, υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου της Alpine Bau GmbH

(Υπόθεση C-47/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Διεθνής δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο β' - Πτωχεύσεις, πτωχευτικοί συμβιβασμοί και άλλες ανάλογες διαδικασίες - Εξαίρεση - Αγωγή με την οποία ζητείται η αναγνώριση της ύπαρξης απαίτησης προς τον σκοπό της καταχώρισής της στο πλαίσιο διαδικασίας αφερεγγυότητας - Εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 - Άρθρο 41 - Περιεχόμενο της αναγγελίας απαίτησης - Κύρια διαδικασία και δευτερεύουσα διαδικασία αφερεγγυότητας - Εκκρεμοδικία και συνάφεια - Κατ’ αναλογίαν εφαρμογή του άρθρου 29, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 - Δεν επιτρέπεται)

(2019/C 399/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skarb Państwa Rzeczypospolitej Polskiej – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad

κατά

Stephan Riel, υπό την ιδιότητά του ως συνδίκου της Alpine Bau GmbH

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της ύπαρξης απαιτήσεων προς τον σκοπό της καταχώρισής τους στο πλαίσιο διαδικασίας αφερεγγυότητας, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού.

2)	Το άρθρο 29, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται, ούτε κατ’ αναλογίαν, επί αγωγής όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού, αλλά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1346/2000.

Το άρθρο 41 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας, έχει την έννοια ότι ένας πιστωτής μπορεί, στο πλαίσιο διαδικασίας αφερεγγυότητας, να αναγγείλει απαίτηση χωρίς να αναφέρει ρητώς την ημερομηνία γένεσής της, εφόσον το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο κινήθηκε η ως άνω διαδικασία δεν επιβάλλει υποχρέωση αναφοράς της ημερομηνίας αυτής και εφόσον η τελευταία μπορεί, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, να συναχθεί από τα κατά το εν λόγω άρθρο 41 αποδεικτικά έγγραφα, πράγμα το οποίο οφείλει να εκτιμήσει η αρμόδια αρχή που είναι επιφορτισμένη με την εξέλεγξη των απαιτήσεων.

(1) ΕΕ C 142 της 23.4.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αιτήσεις του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Sociale Verzekeringsbank κατά F. van den Berg (C-95/18), H. D. Giesen (C-95/18), C. E. Franzen (C-96/18)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-95/18 και C-96/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 13 - Εφαρμοστέα νομοθεσία - Κάτοικος κράτους μέλους ο οποίος εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 - Παροχή σχετική με το σύστημα ασφαλίσεως γήρατος ή με τα οικογενειακά επιδόματα - Κράτος μέλος κατοικίας και κράτος μέλος απασχολήσεως - Άρνηση)

(2019/C 399/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sociale Verzekeringsbank

κατά

F. van den Berg (C-95/18), H. D. Giesen (C-95/18), C. E. Franzen (C-96/18)

Διατακτικό

Τα άρθρα 45 και 48 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε νομοθεσία κράτους μέλους κατά την οποία διακινούμενος εργαζόμενος κάτοικος του κράτους μέλους αυτού, ο οποίος υπόκειται στην κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία του κράτους μέλους απασχολήσεως, επί τη βάσει του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, δεν είναι ασφαλισμένος στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα του ως άνω κράτους μέλους κατοικίας, ακόμη και αν η νομοθεσία του κράτους μέλους απασχολήσεως δεν απονέμει στον εργαζόμενο αυτόν κανένα δικαίωμα σε σύνταξη γήρατος ή στα οικογενειακά επιδόματα.

Το άρθρο 13 του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε από τον κανονισμό 118/97, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1992/2006, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου κατοικεί διακινούμενος εργαζόμενος και το οποίο δεν είναι αρμόδιο βάσει του άρθρου αυτού να προβλέπει, ως προϋπόθεση για την απονομή στον ως άνω διακινούμενο εργαζόμενο δικαιώματος σε σύνταξη γήρατος, υποχρέωση ασφαλίσεως, συνεπαγόμενη την καταβολή υποχρεωτικών εισφορών.

(1) ΕΕ C 161 της 7.5.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – VIPA Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. κατά Országos Gyógyszerészeti és Élelmezés-egészségügyi Intézet

(Υπόθεση C-222/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη - Οδηγία 2011/24/ΕΕ - Άρθρο 3, στοιχείο ια', και άρθρο 11, παράγραφος 1 - Συνταγή - Έννοια - Αναγνώριση συνταγής εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο - Προϋποθέσεις - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Απαγόρευση των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικούς περιορισμούς επί των εξαγωγών - Άρθρα 35 και 36 ΣΛΕΕ - Περιορισμός στην εκ μέρους φαρμακείου χορήγηση φαρμάκων για τα οποία απαιτείται ιατρική συνταγή - Δελτίο παραγγελίας εκδοθέν σε άλλο κράτος μέλος - Δικαιολόγηση - Προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων - Οδηγία 2001/83/ΕΚ - Άρθρο 81, δεύτερο εδάφιο - Εφοδιασμός του πληθυσμού κράτους μέλους σε φάρμακα)

(2019/C 399/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VIPA Kereskedelmi és Szolgáltató Kft.

κατά

Országos Gyógyszerészeti és Élelmezés-egészségügyi Intézet

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχείο ια', και το άρθρο 11, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους βάσει της οποίας δεν επιτρέπεται σε φαρμακείο του κράτους μέλους αυτού να χορηγεί φάρμακα για τα οποία απαιτείται ιατρική συνταγή με δελτίο παραγγελίας, εφόσον το δελτίο αυτό παραγγελίας εκδόθηκε από επαγγελματία του τομέα της υγείας εξουσιοδοτημένο να συνταγογραφεί φάρμακα και να ασκεί τη δραστηριότητά του εντός άλλου κράτους μέλους, μολονότι η χορήγηση αυτή επιτρέπεται σε περίπτωση κατά την οποία τέτοιο δελτίο παραγγελίας εκδίδεται από επαγγελματία του τομέα της υγείας εξουσιοδοτημένο να συνταγογραφεί φάρμακα και να ασκεί τη δραστηριότητά του εντός του πρώτου κράτους μέλους, διευκρινιζομένου ότι, σύμφωνα με την εν λόγω ρύθμιση, στα δελτία παραγγελίας αυτά δεν μνημονεύεται το όνομα του οικείου ασθενούς.

Τα άρθρα 35 και 36 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε τέτοια ρύθμιση κράτους μέλους, στο μέτρο που η ρύθμιση αυτή δικαιολογείται από σκοπό προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, είναι κατάλληλη να διασφαλίσει την επίτευξη του σκοπού αυτού και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο για την επίτευξή του μέτρο, στοιχεία των οποίων η διακρίβωση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο.

(1) ΕΕ C 221 της 25.06.2018

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Noord-Holland (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Trace Sport κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, kantoor Eindhoven

(Υπόθεση C-251/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εμπορική πολιτική - Δασμοί αντιντάμπινγκ - Εισαγωγή ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία - Επέκταση στις χώρες αυτές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 501/2013 - Κύρος - Παραδεκτό - Μη άσκηση προσφυγής ακυρώσεως από την προσφεύγουσα στην κύρια δίκη - Συνδεδεμένος εισαγωγέας - Ενεργητική νομιμοποίηση για την άσκηση προσφυγής ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 - Άρθρο 13 - Καταστρατήγηση - Άρθρο 18 - Άρνηση συνεργασίας - Απόδειξη - Δέσμη ενδείξεων)

(2019/C 399/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Recthbank Noord-Holland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Trace Sport

κατά

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane, kantoor Eindhoven

Διατακτικό

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι, είναι ανίσχυρος στο μέτρο που αφορά τις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από τη Σρι Λάνκα, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Σρι Λάνκα είτε όχι.

(1) ΕΕ C 276 της 6.8.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 33 de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – José Manuel Ortiz Mesonero κατά UTE Luz Madrid Centro

(Υπόθεση C-366/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2010/18/ΕΕ - Αναθεωρημένη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια - Εθνική νομοθεσία η οποία εξαρτά τη χορήγηση γονικής άδειας από τη μείωση του χρόνου εργασίας, με αντίστοιχη μείωση του μισθού - Εργασία με κυλιόμενες βάρδιες - Αίτημα του εργαζομένου να εργαστεί με σταθερό ωράριο για να φροντίσει τα ανήλικα παιδιά του - Οδηγία 2006/54/ΕΚ - Ίσες ευκαιρίες και ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης - Έμμεση διάκριση - Εν μέρει απαράδεκτο)

(2019/C 399/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 33 de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

José Manuel Ortiz Mesonero

κατά

UTE Luz Madrid Centro

Διατακτικό

Η οδηγία 2010/18/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την εφαρμογή της αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια που συνήφθη από τις οργανώσεις BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP και ETUC και με την κατάργηση της οδηγίας 96/34/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει δικαίωμα του εργαζομένου, προκειμένου να ανταποκριθεί στην άμεση φροντίδα ανήλικων παιδιών ή μελών της οικογένειάς του που εξαρτώνται από αυτόν, να μειώσει τον κανονικό χρόνο εργασίας του, με ανάλογη μείωση του μισθού του, χωρίς να μπορεί, όταν το σύνηθες καθεστώς εργασίας του είναι με κυλιόμενες βάρδιες, να έχει σταθερό ωράριο εργασίας, διατηρώντας τον κανονικό χρόνο εργασίας του.

(1) ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Rayonen sad Lukovit (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ποινική διαδικασία κατά EP

(Υπόθεση C-467/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Άρθρα 6 και 47 καθώς και άρθρο 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2012/13/ΕΕ - Άρθρο 8, παράγραφος 2 - Οδηγία 2013/48/ΕΕ - Άρθρο 12 - Οδηγία (ΕΕ) 2016/343 - Άρθρο 3 - Εθνική ρύθμιση που επιτρέπει, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, τον περιορισμό σε ψυχιατρικό κατάστημα προσώπων τα οποία, σε κατάσταση άνοιας, έχουν τελέσει πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία - Δικαίωμα ενημερώσεως του ενδιαφερομένου για τα δικαιώματά του - Δικαίωμα προσβάσεως σε δικηγόρο - Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής - Τεκμήριο αθωότητας - Ευάλωτο πρόσωπο)

(2019/C 399/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad Lukovit

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

παρισταμένων των: Rayonna prokuratura Lom, KM, HO

Διατακτικό

H οδηγία 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και η οδηγία 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας, έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται σε ένδικη διαδικασία όπως αυτή την οποία προβλέπει η επίμαχη στην κύρια δίκη εθνική ρύθμιση, η οποία επιτρέπει, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, τον περιορισμό σε ψυχιατρικό κατάστημα προσώπων τα οποία, σε κατάσταση άνοιας, τέλεσαν πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία. Η οδηγία 2012/13 έχει την έννοια ότι τα πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα πρέπει να ενημερώνονται, το ταχύτερο δυνατόν, για τα δικαιώματά τους από τη στιγμή που οι σχετικές υπόνοιες δικαιολογούν, σε περιπτώσεις πέραν των επειγουσών, τη δυνατότητα των αρμόδιων αρχών να περιορίζουν την ελευθερία τους μέσω μέτρων καταναγκασμού και, το αργότερο, πριν από την πρώτη επίσημη εξέτασή τους από την αστυνομία.

Το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2012/13 και το άρθρο 12 της οδηγίας 2013/48 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, προβλέπουσα διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας μπορεί να διαταχθεί, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, ο περιορισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα προσώπων τα οποία έχουν τελέσει, σε κατάσταση άνοιας, πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία, στον βαθμό που η ρύθμιση αυτή δεν επιτρέπει στο αρμόδιο δικαστήριο να ελέγξει αν τα διαδικαστικά δικαιώματα που αφορούν οι οδηγίες αυτές έγιναν σεβαστά κατά τη διάρκεια διαδικασιών προγενέστερων εκείνης της οποίας έχει επιληφθεί το εν λόγω δικαστήριο, για τις οποίες δεν προβλέπεται τέτοιος δικαστικός έλεγχος.

Η οδηγία (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, και το άρθρο 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχουν την έννοια ότι ούτε η οδηγία ούτε η εν λόγω διάταξη του Χάρτη εφαρμόζονται σε ένδικη διαδικασία περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα για θεραπευτικούς σκοπούς, όπως η προβλεπόμενη στα άρθρα 155 επ. του Zakon za zdraveto (νόμου για την υγεία), περιορισμού του οποίου δικαιολογητικός λόγος είναι ότι ο ενδιαφερόμενος ενδέχεται, λαμβανομένης υπόψη της καταστάσεως της υγείας του, να συνιστά κίνδυνο για την υγεία του ή την υγεία των τρίτων.

Η αρχή του τεκμηρίου αθωότητας κατά το άρθρο 3 της οδηγίας 2016/343 έχει την έννοια ότι απαιτεί, στο πλαίσιο διαδικασίας, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται ο περιορισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, προσώπων τα οποία έχουν τελέσει, σε κατάσταση άνοιας, πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία, να αποδεικνύει η εισαγγελική αρχή ότι το πρόσωπο του οποίου ζητείται ο περιορισμός έχει τελέσει πράξεις που θεωρούνται ότι συνιστούν έναν τέτοιο κίνδυνο.

(1) ΕΕ C 352 της 1.10.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Gesamtverband Autoteile-Handel e.V. κατά KIA Motors Corporation

(Υπόθεση C-527/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Μηχανοκίνητα οχήματα - Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 - Άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος - Πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων - Υποχρεώσεις των κατασκευαστών έναντι των ανεξάρτητων φορέων - Απεριόριστη πρόσβαση στις πληροφορίες αυτές μέσω τυποποιημένου μορφότυπου - Τρόποι πρόσβασης - Απαγόρευση διακρίσεων)

(2019/C 399/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gesamtverband Autoteile-Handel e.V.

κατά

KIA Motors Corporation

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων, έχει την έννοια ότι δεν απαιτεί οι κατασκευαστές αυτοκινήτων να παρέχουν στους ανεξάρτητους φορείς πρόσβαση στις πληροφορίες επισκευής και συντήρησης των οχημάτων σε μορφότυπο δυνάμενο να αποτελέσει αντικείμενο ηλεκτρονικής επεξεργασίας.

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 715/2007 έχει την έννοια ότι το γεγονός ότι ένας κατασκευαστής αυτοκινήτων δημιουργεί, προς όφελος των εξουσιοδοτημένων πωλητών και επισκευαστών, επιπλέον δίαυλο ροής πληροφοριών για την πώληση γνήσιων ανταλλακτικών από τους εξουσιοδοτημένους πωλητές και επισκευαστές απευθυνόμενος σε πάροχο υπηρεσιών πληροφόρησης δεν συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος των ανεξάρτητων φορέων έναντι των εξουσιοδοτημένων πωλητών και επισκευαστών, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, εφόσον οι ανεξάρτητοι φορείς διαθέτουν κατά τα λοιπά πρόσβαση στις πληροφορίες επισκευής και συντήρησης των οχημάτων χωρίς να υφίστανται δυσμενή διάκριση ως προς το περιεχόμενο και την πρόσβαση που παρέχεται στους εξουσιοδοτημένους πωλητές και επισκευαστές.

(1) ΕΕ C 445 της 10.12.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Upper Tribunal (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs κατά Henrika Dakneviciute

(Υπόθεση C-544/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Μη μισθωτή δραστηριότητα - Υπήκοος κράτους μέλους η οποία έπαυσε να ασκεί τη μη μισθωτή δραστηριότητά της λόγω των φυσικών περιορισμών που συνδέονται με τα τελευταία στάδια εγκυμοσύνης και με τα επακόλουθα του τοκετού - Διατήρηση της ιδιότητας του προσώπου που ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα)

(2019/C 399/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

κατά

Henrika Dakneviciute

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μια γυναίκα η οποία παύει να ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα λόγω των φυσικών περιορισμών που συνδέονται με τα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης της και με τα επακόλουθα του τοκετού διατηρεί την ιδιότητα του προσώπου που ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα, αρκεί να ασκήσει εκ νέου την εν λόγω δραστηριότητα ή να εξεύρει άλλη μη μισθωτή δραστηριότητα ή θέση απασχολήσεως εντός εύλογου χρονικού διαστήματος μετά τη γέννηση του τέκνου της.

(1) ΕΕ C 436 της 3.12.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-556/18) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των υδάτων - Οδηγία 2000/60/ΕΚ - Άρθρο 13, παράγραφοι 1 και 7, καθώς και άρθρο 15, παράγραφος 1 - Παράλειψη καταρτίσεως, δημοσιεύσεως και υποβολής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των αναθεωρημένων και ενημερωμένων σχεδίων διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού της Λανθαρότε, της Φουερτεβεντούρα, της Γκραν Κανάρια, της Τενερίφης, της Λα Γκομέρα, της Λας Πάλμα και του Ελ Ιέρρο (Ισπανία) - Άρθρο 14 - Παράλειψη πληροφορήσεως του κοινού και διαβουλεύσεων σχετικά με την αναθεώρηση και την ενημέρωση)

(2019/C 399/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Manhaeve και S. Pardo Quintillán)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. J. García-Valdecasas Dorrego)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να ολοκληρώσει την πληροφόρηση του κοινού και τις διαβουλεύσεις σχετικά με την αναθεώρηση και την ενημέρωση των σχεδίων διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού και παραλείποντας να καταρτίσει, να δημοσιεύσει και να διαβιβάσει στην Επιτροπή την αναθεώρηση και την ενημέρωση των σχεδίων διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού για τις περιοχές λεκάνης απορροής ποταμού της Λανθαρότε, της Φουερτεβεντούρα, της Γκραν Κανάρια, της Τενερίφης, της Λα Γκομέρα, της Λας Πάλμα και του Ελ Ιέρρο, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 7, σε συνδυασμό με την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου 13, από το άρθρο 14 και το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2013/64/ΕΕ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 381 της 22.10.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Szombathelyi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – UTEP 2006. SRL κατά Vas Megyei Kormányhivatal Hatósági Főosztály, Hatósági, Építésügyi és Oktatási Osztály

(Υπόθεση C-600/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδικές μεταφορές - Άρθρα 91 και 92 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΕ) 165/2014 - Άρθρο 32, παράγραφος 3, άρθρο 33, παράγραφος 1, και άρθρο 41, παράγραφος 1 - Παράβαση των κανόνων που αφορούν τη χρήση ταχογράφων - Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέπουν αποτελεσματικές και αποτρεπτικές κυρώσεις που δεν εισάγουν διακρίσεις - Εδρεύουσες στην ημεδαπή και εδρεύουσες στην αλλοδαπή μικρομεσαίες επιχειρήσεις - Διαφορετική μεταχείριση)

(2019/C 399/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szombathelyi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

UTEP 2006. SRL

κατά

Vas Megyei Kormányhivatal Hatósági Főosztály, Hatósági, Építésügyi és Oktatási Osztály

Διατακτικό

Το άρθρο 41, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 165/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Φεβρουαρίου 2014, για τους ταχογράφους στον τομέα των οδικών μεταφορών, ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΟΚ) 3821/85 του Συμβουλίου σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών και τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε διοικητική πρακτική κράτους μέλους κατά την οποία, αντιθέτως προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδικών μεταφορών που εδρεύουν στην αλλοδαπή, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οδικών μεταφορών που εδρεύουν στο εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να επιβληθεί ελαφρότερη κύρωση, η οποία συνίσταται σε προειδοποίηση αντί διοικητικού προστίμου, όταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αυτές διαπράττουν για πρώτη φορά εξίσου σοβαρή παράβαση των διατάξεων του κανονισμού 165/2014.

(1) ΕΕ C 436 της 3.12.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 [αιτήσεις του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AQ (C-662/18), DN (C-672/18) κατά Ministre de l'Action et des Comptes publics

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-662/18 και C-672/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άμεσοι φόροι - Οδηγία 90/434/ΕΟΚ - Οδηγία 2009/133/ΕΚ - Άρθρο 8 - Υπεραξίες που αφορούν πράξεις στο πλαίσιο ανταλλαγής τίτλων - Μεταβίβαση τίτλων ληφθέντων στο πλαίσιο ανταλλαγής - Υπεραξία που έχει τεθεί υπό καθεστώς αναβολής της φορολογήσεως - Φορολόγηση των μετόχων - Φορολόγηση με διαφορετικούς κανόνες υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου και με διαφορετικούς συντελεστές - Μειώσεις της βάσεως επιβολής του φόρου με τις οποίες επιδιώκεται να λαμβάνεται υπόψη η διάρκεια κατοχής των τίτλων)

(2019/C 399/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AQ (C-662/18), DN (C-672/18)

κατά

Ministre de l'Action et des Comptes publics

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 6, της οδηγίας 2009/133/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το εφαρμοστέο στις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, μερικές διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών καθώς και με τη μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE από ένα κράτος μέλος σε άλλο, και το άρθρο 8, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς για τις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών, έχουν την έννοια ότι, στο πλαίσιο πράξεως ανταλλαγής τίτλων, απαιτούν την εφαρμογή επί της συνδεόμενης με τους ανταλλαγέντες τίτλους υπεραξίας η οποία έχει τεθεί υπό καθεστώς αναβολής της φορολογήσεως καθώς και επί της υπεραξίας που προέκυψε από τη μεταβίβαση των τίτλων που ελήφθησαν ως αντάλλαγμα, της ίδιας φορολογικής μεταχειρίσεως, όσον αφορά το ύψος του φορολογικού συντελεστή και τη μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διάρκεια της κατοχής των τίτλων, με τη μεταχείριση που θα εφαρμοζόταν στην υπεραξία που θα είχε προκύψει κατά τη μεταβίβαση των τίτλων που υπήρχαν πριν από την πράξη ανταλλαγής, αν αυτή η τελευταία δεν είχε λάβει χώρα.

(1) ΕΕ C 4 της 7.1.2019

ΕΕ C 25 της 21.1.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) (Πορτογαλία) στις 17 Ιουλίου 2019 – ALLIANZGI-FONDS AEVN κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-545/19)

(2019/C 399/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: ALLIANZGI-FONDS AEVN

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει προς το άρθρο 56 [ΕΚ] (νυν άρθρο 63 ΣΛΕΕ), σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, ή προς το άρθρο 49 [ΕΚ] (νυν άρθρο 56 ΣΛΕΕ), σχετικά με την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, φορολογικό καθεστώς όπως το επίμαχο στη διαφορά της κύριας δίκης, το οποίο προκύπτει από το άρθρο 22 του Estatuto dos Benéficios Fiscais (κανονισμού περί φορολογικών πλεονεκτημάτων) και προβλέπει οριστική παρακράτηση φόρου στην πηγή επί των μερισμάτων που διανέμονται από πορτογαλικές εταιρίες και εισπράττονται από αλλοδαπούς οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων εγκατεστημένους σε άλλα κράτη μέλη της Ένωσης, ενώ οι συσταθέντες σύμφωνα με την πορτογαλική φορολογική νομοθεσία οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων και με φορολογική έδρα στην Πορτογαλία μπορούν να τύχουν απαλλαγής από την παρακράτηση φόρου στην πηγή επί των εν λόγω εισοδημάτων;

Προβαίνει η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης εθνική νομοθεσία, στον βαθμό κατά τον οποίον προβλέπει παρακράτηση φόρου στην πηγή επί των μερισμάτων που καταβάλλονται στους αλλοδαπούς οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων και επιφυλάσσει στους ημεδαπούς οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων τη δυνατότητα να τύχουν απαλλαγής από την παρακράτηση αυτή, σε δυσμενή μεταχείριση των μερισμάτων που καταβάλλονται στους εδρεύοντες στην αλλοδαπή οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων, αφ’ ης στιγμής οι τελευταίοι δεν δύνανται σε καμία περίπτωση να επωφεληθούν της εν λόγω απαλλαγής;

Προκειμένου να κριθεί εάν η πορτογαλική νομοθεσία, η οποία προβλέπει ειδική και διαφορετική μεταχείριση για τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων (της ημεδαπής), αφενός, και για τους αντίστοιχους μετόχους των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων, αφετέρου, επάγεται δυσμενείς διακρίσεις, είναι κρίσιμο το εφαρμοστέο στους μετόχους των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων φορολογικό καθεστώς; H, λαμβανομένου υπόψη ότι το φορολογικό καθεστώς των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων της ημεδαπής δεν επηρεάζεται ή τροποποιείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο αναλόγως του αν οι μέτοχοί του διαμένουν ή όχι στην Πορτογαλία, πρέπει, προκειμένου να διαπιστωθεί ο συγκρίσιμος χαρακτήρας των καταστάσεων για τους σκοπούς της εκτιμήσεως του εισάγοντος δυσμενείς διακρίσεις χαρακτήρα της εν λόγω νομοθεσίας, να ληφθεί αποκλειστικώς υπόψη το εφαρμοστέο σε επίπεδο επενδυτικών σχημάτων φορολογικό καθεστώς;

Λαμβανομένου υπόψη ότι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα με κατοικία ή έδρα στην Πορτογαλία, κάτοχοι μετοχών σε οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων (ημεδαπών ή αλλοδαπών), φορολογούνται, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, κατά τον ίδιον τρόπο (και, κατά κανόνα, δεν απαλλάσσονται) για τα διανεμόμενα από τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων εισοδήματα, είναι η διαφορετική μεταχείριση μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών οργανισμών συλλογικών επιτρεπτή, ακόμη και αν οι αλλοδαποί μέτοχοι υπόκεινται σε υψηλότερο φόρο;

Λαμβανομένου υπόψη ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης διάκριση αφορά τη διαφορετική φορολόγηση των εισοδημάτων από μερίσματα που διανέμουν οι ημεδαποί οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων στους αντίστοιχους μετόχους τους, είναι νόμιμο, προκειμένου να διαπιστωθεί ο συγκρίσιμος χαρακτήρας της φορολογίας εισοδημάτων, να συνεκτιμηθούν άλλου είδους φόροι, απαλλαγές ή τέλη που καταβάλλονται σε σχέση με επενδύσεις πραγματοποιούμενες από οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων; Συγκεκριμένα, προκειμένου να εκτιμηθεί ο συγκρίσιμος αυτός χαρακτήρας, είναι νόμιμο και θεμιτό να ληφθεί υπόψη, πέραν του φόρου επί των εισοδημάτων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων, ο αντίκτυπος άλλων φόρων επί των περιουσιακών στοιχείων, επί των δαπανών κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων τυχόν ειδικών φόρων;

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 14 Αυγούστου 2019 – Granarolo SpA κατά Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare κ.λπ.

(Υπόθεση C-617/19)

(2019/C 399/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Granarolo SpA

Καθού: Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico, Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 3, στοιχείο ε', της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009 (2), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι περιλαμβάνει στην έννοια της «εγκατάστασης» και περίπτωση όπως η επίμαχη, κατά την οποία σύστημα συμπαραγωγής που κατασκευάστηκε από την προσφεύγουσα εντός της βιομηχανικής της εγκατάστασης για την εξασφάλιση ενέργειας στη μονάδα παραγωγής της, μεταβιβάστηκε εν συνεχεία, μέσω μεταβιβάσεως κλάδου επιχειρήσεως, σε άλλη εταιρία με εξειδίκευση στον ενεργειακό τομέα, δυνάμει συμβάσεως η οποία προβλέπει, αφενός, τη μεταβίβαση στην εταιρία στην οποία μεταβιβάζεται η μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας, των πιστοποιήσεων, των εγγράφων, των δηλώσεων συμμόρφωσης, των εγκριτικών πράξεων, των παραχωρήσεων, των αδειών εκμετάλλευσης και των αδειών τεχνικής φύσεως που απαιτούνται για τη λειτουργία της μονάδας και τη διεξαγωγή της δραστηριότητας, τη σύσταση υπέρ της μονάδας δικαιώματος επιφανείας επαρκούς και λειτουργικής επί του χώρου της μονάδας παραγωγής για τη διαχείριση και συντήρηση της μονάδας και σύσταση δουλείας υπέρ της μονάδας που χρησιμοποιείται ως σύστημα συμπαραγωγής, με αποκλειστική χρήση του περιβάλλοντος χώρου και, αφετέρου, την εκ μέρους της εταιρίας προς ην η μεταβίβαση προμήθεια στη μεταβιβάζουσα επί δώδεκα έτη της παραγόμενης από τη μονάδα ενέργειας, στις τιμές που αναγράφονται στη σύμβαση;

Καταλαμβάνει, ειδικότερα, η κατά το ως άνω άρθρο 3, στοιχείο ε', έννοια της «τεχνικής συνδέσεως» και σύνδεση μεταξύ συστήματος συμπαραγωγής και μονάδας παραγωγής, τέτοια ώστε η τελευταία, που ανήκει σε άλλο φορέα, μολονότι βρίσκεται σε προνομιακή θέση σε σχέση με το σύστημα συμπαραγωγής για σκοπούς προμήθειας ενέργειας (σύνδεση μέσω δικτύου διανομής ενέργειας, ειδική σύμβαση προμήθειας με την εταιρία ενέργειας στην οποία μεταβιβάστηκε η μονάδα, δέσμευση της τελευταίας για προμήθεια ελάχιστης ποσότητας ενέργειας στη μονάδα παραγωγής, εκτός από την επιστροφή ποσού ίσου με τη διαφορά μεταξύ του κόστους παροχής ενέργειας στην αγορά και των τιμών που προβλέπονται στη σύμβαση, έκπτωση επί των τιμών πώλησης της ενέργειας η οποία θα αρχίσει μετά από δέκα έτη και έξι μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμβάσεως, παροχή δικαιώματος επιλογής στη μεταβιβάζουσα εταιρία για εκ νέου αγορά του συστήματος συμπαραγωγής ανά πάσα στιγμή, ανάγκη παροχής συγκαταθέσεως εκ μέρους της μεταβιβάζουσας εταιρίας για εκτέλεση εργασιών επί του συστήματος συμπαραγωγής), μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τη δραστηριότητά της ακόμη και σε περίπτωση διακοπής του ενεργειακού εφοδιασμού ή σε περίπτωση δυσλειτουργίας ή διακοπής της λειτουργίας του συστήματος συμπαραγωγής;

Συνιστά, τέλος, παράβαση του κανόνα περί σωρεύσεως των πηγών που προβλέπεται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 2003/87/ΕΚ ή, αντίθετα, απλή και νόμιμη συνέπεια των οργανωτικών επιλογών των φορέων, η οποία δεν απαγορεύεται από το ΣΕΔΕ, σε περίπτωση πραγματικής μεταβιβάσεως εγκατάστασης παραγωγής ενέργειας από τον φορέα που την κατασκεύασε, ιδιοκτήτη βιομηχανικής μονάδας εντός του ιδίου χώρου, σε άλλη εταιρία με εξειδίκευση στον ενεργειακό τομέα, για λόγους υψηλότερης αποδοτικότητας, η δυνατότητα απαλοιφής των σχετικών εκπομπών από την άδεια ΣΕΔΕ του ιδιοκτήτη της βιομηχανικής μονάδας, μετά τη μεταβίβαση [,] και το ενδεχόμενο μη ένταξης των εκπομπών στο ΣΕΔΕ που προκαλείται από την αδυναμία της εγκατάστασης παραγωγής ενέργειας, μεμονωμένα, να επιτύχει το κατώτατο όριο, ώστε να χαρακτηριστεί «εγκατάσταση χαμηλών εκπομπών»;

(1) ΕΕ 2003, L 275, σ. 32.

(2) Οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ με στόχο τη βελτίωση και την επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας (ΕΕ 2009, L 140, σ. 63).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) στις 23 Αυγούστου 2019 – Sappi Austria Produktions-GmbH & Co KG και Wasserverband «Region Gratkorn-Gratwein»

(Υπόθεση C-629/19)

(2019/C 399/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Sappi Austria Produktions-GmbH & Co KG, Wasserverband «Region Gratkorn-Gratwein»

Καθής αρχή: Landeshauptmann von Steiermark

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελεί η ιλύς καθαρισμού λυμάτων απόβλητο υπό το πρίσμα της εξαιρέσεως του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/98 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (1) σε συνδυασμό με την οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων και/ή με την οδηγία για την ιλύ καθαρισμού λυμάτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008 (2);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Παρέχεται δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/98 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών, η δυνατότητα χαρακτηρισμού ουσίας ως υποπροϊόντος υπό την έννοια του αποβλήτου κατά το δίκαιο της Ένωσης, στην περίπτωση που στην εν λόγω ουσία, για διαδικαστικούς λόγους, προστίθενται, κατά ένα μικρό ποσοστό, άλλες ουσίες οι οποίες διαφορετικά θα θεωρούνταν απόβλητα, εφόσον δεν επηρεάζεται η σύνθεση του συνόλου της ουσίας και προκύπτει σημαντικό όφελος για το περιβάλλον;

(1) ΕΕ 2008, L 312, σ. 3.

(2) ΕΕ 2008, L 311, σ. 1.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen (Βέλγιο) στις 22 Αυγούστου 2019 – Federale Overheidsdienst Financiën, Openbaar Ministerie κατά Metalen Galler NV, KGH Belgium NV, LW-Idee GmbH

(Υπόθεση C-632/19)

(2019/C 399/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Federale Overheidsdienst Financiën, Openbaar Ministerie

Κατηγορούμενες: Metalen Galler NV, KGH Belgium NV, LW-Idee GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 (1), για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 6, παράγραφοι 6 και 7, καθώς και του άρθρου 2, παράγραφος 10, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 (2) του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (3) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν έδωσε εγκαίρως τη δυνατότητα σε Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς να λάβουν γνώση των πληροφοριών σχετικά με τους τύπους του προϊόντος βάσει των οποίων καθορίστηκε η κανονική αξία και/ή για τον λόγο ότι, στο πλαίσιο του υπολογισμού του ύψους του περιθωρίου ντάμπινγκ για τα εν λόγω προϊόντα, η Επιτροπή –κατά τη σύγκριση της κανονικής αξίας των προϊόντων ενός Ινδού παραγωγού με τις τιμές εξαγωγής ομοειδών κινεζικών προϊόντων– αρνήθηκε να λάβει υπόψη προσαρμογές σχετικά με τους εισαγωγικούς δασμούς επί των πρώτων υλών και με τους έμμεσους φόρους στην Ινδία, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως ανάλογη χώρα, καθώς και διαφορές στην κατασκευή και/ή στο κόστος παραγωγής;

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή, κατά την εκτίμηση της ζημίας, θεώρησε τις εισαγωγές από δύο κινεζικές εταιρίες –για τις οποίες διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εφαρμόσει πρακτικές ντάμπινγκ– ως εισαγωγές που αποτελούσαν αντικείμενο ντάμπινγκ;

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 3, παράγραφοι 2, 6 και 7, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι, κατά την εξέταση του ζητήματος αν οι εξαγωγές της βιομηχανίας της Ένωσης συνέβαλαν στη ζημία που υπέστη ο εν λόγω κλάδος παραγωγής, η Επιτροπή χρησιμοποίησε στοιχεία σχετικά με παραγωγούς που δεν ανήκαν στον εγχώριο κλάδο παραγωγής;

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 19, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν μερίμνησε ώστε οι δύο (Ιταλοί) παραγωγοί της Ένωσης να παράσχουν επαρκείς διευκρινίσεις όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η προσκόμιση της περιλήψεως των πληροφοριών εμπιστευτικού χαρακτήρα;

(1) EE 2009, L 29, σ. 1.

(2) EE 2009, L 343, σ. 51.

(3) EE 1996, L 56, σ. 1.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/25

(Υπόθεση C-633/19)

(2019/C 399/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Federale Overheidsdienst Financiën, Openbaar Ministerie

Κατηγορούμενες: Metalen Galler NV, Vollers Belgium NV, LW-Idee GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 (1) του Συμβουλίου, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 6, παράγραφοι 6 και 7, καθώς και του άρθρου 2, παράγραφος 10, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 (2) του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (3) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν έδωσε εγκαίρως τη δυνατότητα σε Κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς να λάβουν γνώση των πληροφοριών σχετικά με τους τύπους του προϊόντος βάσει των οποίων καθορίστηκε η κανονική αξία και/ή για τον λόγο ότι, στο πλαίσιο του υπολογισμού του ύψους του περιθωρίου ντάμπινγκ για τα εν λόγω προϊόντα, η Επιτροπή –κατά τη σύγκριση της κανονικής αξίας των προϊόντων ενός Ινδού παραγωγού με τις τιμές εξαγωγής ομοειδών κινεζικών προϊόντων– αρνήθηκε να λάβει υπόψη προσαρμογές σχετικά με τους εισαγωγικούς δασμούς επί των πρώτων υλών και με τους έμμεσους φόρους στην Ινδία, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως ανάλογη χώρα, καθώς και διαφορές ως προς την παραγωγή (το κόστος παραγωγής);

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή, κατά την εκτίμηση της ζημίας, θεώρησε τις εισαγωγές από δύο κινεζικές εταιρίες –για τις οποίες διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εφαρμόσει πρακτικές ντάμπινγκ– ως εισαγωγές που αποτελούσαν αντικείμενο ντάμπινγκ;

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος λόγω παραβάσεως του άρθρου 3, παράγραφοι 2, 6 και 7, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι, κατά την εξέταση του ζητήματος αν οι εξαγωγές της βιομηχανίας της Ένωσης συνέβαλαν στη ζημία που υπέστη ο εν λόγω κλάδος παραγωγής, η Επιτροπή χρησιμοποίησε στοιχεία σχετικά με παραγωγούς που δεν ανήκαν στον εγχώριο κλάδο παραγωγής;

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 19, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ή του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν μερίμνησε ώστε οι δύο (Ιταλοί) παραγωγοί της Ένωσης να παράσχουν επαρκείς διευκρινίσεις όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η προσκόμιση της περιλήψεως των πληροφοριών εμπιστευτικού χαρακτήρα;

Το άρθρο 1, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (όπως τροποποιήθηκε), προβλέπει ότι η εφαρμογή ατομικού δασμολογικού συντελεστή ποσοστού 64,4 τοις εκατό επί της επιχειρήσεως Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd., Ningbo City εξαρτάται από την προσκόμιση στην τελωνειακή υπηρεσία του κράτους μέλους έγκυρου εμπορικού τιμολογίου το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ και, ότι σε περίπτωση που δεν προσκομιστεί αυτό το τιμολόγιο, ισχύει ο συντελεστής δασμού που επιβάλλεται σε όλες τις άλλες εταιρείες· μπορεί, εντούτοις, να εφαρμοσθεί ο ατομικός δασμολογικός συντελεστής υπέρ του διασαφιστή, σύμφωνα με την αρχή της καλής πίστης, στο πλαίσιο εκ των υστέρων είσπραξης δασμών αντιντάμπινγκ, διενεργούμενης κατόπιν έρευνας της OLAF (Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης), σε περίπτωση που η OLAF διαπιστώσει ότι οι εν λόγω συνδετήρες δεν είναι καταγωγής Ινδονησίας, όπως δηλώθηκε, αλλά έχουν κατασκευαστεί στην Κίνα από την επιχείρηση Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd., χωρίς, ωστόσο, να μπορεί να προσκομιστεί τιμολόγιο με τα στοιχεία που απαιτούνται για την εφαρμογή του ατομικού δασμολογικού συντελεστή, διότι οι εξαγωγείς ενήργησαν με την πρόθεση να εξαπατήσουν τις αρχές των κρατών μελών;

(1) EE 2009, L 29, σ. 1.

(2) EE 2009, L 343, σ. 51.

(3) EE 1996, L 56, σ. 1.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 28 Αυγούστου 2019 – Azienda Agricola Ambrosi Nicola Giuseppe κ.λπ. κατά Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Ministero delle Politiche Agricole e Forestali

(Υπόθεση C-640/19)

(2019/C 399/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Azienda Agricola Ambrosi Nicola Giuseppe, Azienda Agricola Castagna Giovanni, Soc. Azienda Agricola Castellani Enio, Nereo e Giuliano Ss, Azienda Agricola De Fanti Maria Teresa, Azienda Agricola Giacomazzi Vilmare, Soc. Azienda Agricola Iseo di Lunardi Giampaolo e Silvano Ss, Soc. Azienda Agricola Mastrolat di Mastrotto Franco e Luca Ss, Azienda Agricola Righetti Michele e Damiano, Azienda Agricola Scandola Stefano e Gianni, Azienda Agricola Tadiello Roberto, Azienda Agricola Turazza Mario, Azienda Agricola Zuin Tiziano, 2 B Società Agricola Srl ed Altri, Azienda Agricola Fracasso Claudio, Azienda Agricola Pozzan Mirko

Καθών: Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Ministero delle Politiche Agricole e Forestali

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν ο κανονισμός 856/1984 (1), άρθρα 1, 2 και 3, ο κανονισμός 3950/1992 (2), άρθρο 1 και άρθρο 2, παράγραφος 1, ο κανονισμός 1788/2003 (3), άρθρο 1, παράγραφος 1, και άρθρο 5, και ο κανονισμός 1234/2007 (4), άρθρα 55, 64 και 65, και τα σχετικά παραρτήματα, καθόσον αφορούν την προστασία της ισορροπίας ζήτησης και προσφοράς γαλακτοκομικών προϊόντων στην αγορά της ΕΕ, την έννοια ότι εξαιρούν από τον υπολογισμό των «ποσοστώσεων γάλακτος» την παραγωγή που προορίζεται για εξαγωγή σε χώρες εκτός της ΕΕ τυριών ΠΟΠ, σε συμφωνία προς τους σκοπούς προστασίας που καθορίζονται για τα προϊόντα αυτά στον κανονισμό 2081/1992 (5), άρθρο 13, όπως επιβεβαιώθηκε με τον κανονισμό 510/2006 (6) και τον κανονισμό 1151/2012 (7), άρθρα 4 και 13, κατ’ εφαρμογήν των αρχών που προβλέπονται στα άρθρα 32 (πρώην 27), 39 (πρώην 33), 40 (πρώην 34), 41 (πρώην 35) ΣΛΕΕ;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, αντιβαίνει στις ρυθμίσεις αυτές, ερμηνευόμενες κατ’ αυτόν τον τρόπο, η συνεκτίμηση των ποσοστώσεων γάλακτος που προορίζεται για την παραγωγή τυριών ΠΟΠ προς εξαγωγή εκτός της ΕΕ στις ατομικές ποσότητες αναφοράς, όπως προκύπτει από το άρθρο 2 του Decreto-legge 28 marzo 2003, n. 49, convertito con modifiche in legge 30 maggio 2003, n. 119 (πράξης νομοθετικού περιεχομένου 49, της 28ης Μαρτίου 2003, νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, νόμου 119, της 30ής Μαΐου 2003) και το άρθρο 2 του legge 26 novembre 1992, n. 468 (νόμου 468, της 26ης Νοεμβρίου 1992), στο μέτρο που παραπέμπει στο προμνησθέν άρθρο 2 του Decreto-legge 49/2003 (πράξης νομοθετικού περιεχομένου 49/2003);

Επικουρικώς, στην περίπτωση που κριθεί ότι η ερμηνεία αυτή δεν είναι ορθή,

Προσκρούουν ο κανονισμός 856/1984, άρθρα 1, 2 και 3, ο κανονισμός 3950/1992, άρθρο 1 και άρθρο 2, παράγραφος 1, ο κανονισμός 1788/2003, άρθρο 1, παράγραφος 1, και άρθρο 5, και ο κανονισμός 1234/2007, άρθρα 55, 64 και 65, και τα σχετικά παραρτήματα [σε συνδυασμό με τους ιταλικούς εθνικούς κανόνες περί μεταφοράς στην έννομη τάξη του άρθρου 2 του Decreto-legge 28 marzo 2003, n. 49, convertito con modifiche in legge 30 maggio 2003, n. 119 (πράξης νομοθετικού περιεχομένου 49, της 28ης Μαρτίου 2003, νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, νόμου 119, της 30ής Μαΐου 2003) και του άρθρου 2 του legge 26 novembre 1992, n. 468 (νόμου 468, της 26ης Νοεμβρίου 1992), στο μέτρο που παραπέμπει στο προμνησθέν άρθρο 2 του Decreto-legge 49/2003 (πράξης νομοθετικού περιεχομένου 49/2003)], οι οποίοι περιλαμβάνουν στον υπολογισμό της ποσότητας που έχει χορηγηθεί στα κράτη μέλη, και δεν το εξαιρούν, το γάλα που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τυριών ΠΟΠ που εξάγονται σε τρίτες χώρες ή προορίζονται για την αγορά τρίτων χωρών, καθόσον αφορούν την εν λόγω εξαγωγή, στους σκοπούς προστασίας του κανονισμού 2081/1992, ο οποίος προστατεύει την παραγωγή ΠΟΠ, με ιδιαίτερη παραπομπή στο άρθρο 13, όπως επιβεβαιώθηκε με τον κανονισμό 510/2006 και τον κανονισμό 1151/2012, καθώς και με παραπομπή στους σκοπούς προστασίας του άρθρου 4 του κανονισμού αυτού, και προσκρούουν επίσης στα άρθρα 32 (πρώην 27), 39 (πρώην 33), 40 (πρώην 34), 41 (πρώην 35) ΣΛΕΕ και στις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, καθώς και της ελευθερίας άσκησης οικονομικής δραστηριότητας με σκοπό τις εξαγωγές εκτός ΕΕ;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 856/84 του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 1984, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 804/68 περί κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (ΕΕ 1984, L 90, σ. 10).

(2) Κανονισμός (ΕΟΚ) 3950/92 του Συμβουλίου, της 28ης Δεκεμβρίου 1992, για τη θέσπιση συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (ΕΕ 1992, L 405, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1778/2003 της Επιτροπής, της 10ης Οκτωβρίου 2003, για αναστολή των αγορών βουτύρου σε ορισμένα κράτη μέλη (ΕΕ 2003, L 270, σ. 123).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟ) (ΕΕ 2007, L 299, σ. 1).

(5) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ 1992, L 208, σ. 1).

(6) Κανονισμός (ΕΚ) 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ 2006, L 93, σ. 12).

(7) Κανονισμός (EE) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ 2012, L 343, σ. 1).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Central Administrativo Norte (Πορτογαλία) στις 30 Αυγούστου 2019 – RESOPRE - Sociedade Revendedora de Aparelhos de Precisão, SA κατά Município de Peso da Régua

(Υπόθεση C-643/19)

(2019/C 399/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Central Administrativo Norte

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: RESOPRE - Sociedade Revendedora de Aparelhos de Precisão, SA

Εφεσίβλητος: Município de Peso da Régua

Λοιποί διάδικοι: DATAREDE – Sistemas de Dados e Comunicações, SA, Alexandre Barbosa Borgesm, SA, Fernando L. Gaspar – Sinalização e Equipamentos Rodoviários, SA

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ιδίως, προς το άρθρο 56, παράγραφος 1, και το άρθρο 60, παράγραφος 4, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ (1), καθώς και προς την αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού) να καθορίζεται στις οδηγίες προς τους προσφέροντες σχετικά με προσυμβατική διαδικασία δημόσιας σύμβασης, με αντικείμενο την παραχώρηση εκτάσεων γης για την εγκατάσταση, την εκμετάλλευση και τον έλεγχο της τήρησης των κανόνων που προβλέπονται στον ισχύοντα δημοτικό κανονισμό για τις ζώνες ελεγχόμενης στάθμευσης περιορισμένης διάρκειας, ότι οι προσφέροντες θα πρέπει να παρουσιάσουν το λογισμικό και τον εξοπλισμό (παρκόμετρο) που αποτελούν αντικείμενο της προμήθειας, προκειμένου να αποδείξουν τόσο την εκπλήρωση των όρων και των προϋποθέσεων της συγγραφής υποχρεώσεων και των ειδικών τεχνικών προδιαγραφών όσο και τα χαρακτηριστικά των προσφορών, και να προβλέπεται κριτήριο ανάθεσης σχετικό με τον συντελεστή «τεχνική και λειτουργική καταλληλότητα της λύσης», το οποίο θα πρέπει να αξιολογηθεί σε συνάρτηση με την προμνησθείσα επίδειξη (βλ. σημεία 16 και 17 των οδηγιών προς τους προσφέροντες);

(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2004, L 94, σ. 65).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 2 Σεπτεμβρίου 2019 – KO κατά Fallimento Consulmarketing SpA

(Υπόθεση C-652/19)

(2019/C 399/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: KO

Καθής: Fallimento Consulmarketing SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνουν στις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της μη διακρίσεως που κατοχυρώνονται στη ρήτρα 4 της οδηγίας 99/70/ΕΚ (1) σχετικά με τις συνθήκες απασχολήσεως οι διατάξεις του άρθρου 1, παράγραφος 2, και του άρθρου 2, του νομοθετικού διατάγματος 23/15, οι οποίες, όσον αφορά τις παράνομες, λόγω παραβάσεως των κριτηρίων επιλογής, ομαδικές απολύσεις, θεσπίζουν δύο διαφορετικά συστήματα προστασίας δυνάμει των οποίων, καίτοι, στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας, διασφαλίζεται κατάλληλη, αποτελεσματική και αποτρεπτική προστασία για τις σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου που συνάφθηκαν πριν από τις 7 Μαρτίου 2015, για τις οποίες προβλέπονται ως ενδεχόμενα μέτρα προστασίας η επανένταξη στη θέση εργασίας και η καταβολή των εισφορών εκ μέρους του εργοδότη, αντιθέτως, όσον αφορά τις σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που αφορούν ίδιο χρόνο υπηρεσίας και συνάφθηκαν πριν από την ως άνω ημερομηνία αλλά μετατράπηκαν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μετά τις 7 Μαρτίου 2015, θεσπίζεται ένα σύστημα προστασίας που προβλέπει μόνον αποζημίωση, υποκείμενη σε κατώτατο και ανώτατο όριο, και το οποίο χαρακτηρίζεται από λιγότερη αποτελεσματικότητα και διαθέτει λιγότερο αποτρεπτικό χαρακτήρα;

Αντιβαίνει στα άρθρα 20 και 30 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην οδηγία 98/59/ΕΚ (2) διάταξη όπως αυτή του άρθρου 10 του νομοθετικού διατάγματος 23/15, σύμφωνα με την οποία δεν προβλέπεται η επανένταξη στη θέση εργασίας αποκλειστικά για τους εργαζομένους που προσελήφθησαν με (σύμβαση ορισμένου χρόνου που μετατράπηκε σε) σύμβαση αορίστου χρόνου από τις 7 Μαρτίου 2015 και μεταγενέστερα, σε περίπτωση παράνομων ομαδικών απολύσεων λόγω παραβάσεως των κριτηρίων επιλογής, σε αντίθεση με τα όσα ισχύουν για τυχόν παρόμοιες σχέσεις εργασίας που συνάφθηκαν σε προγενέστερο σημείο και αποτελούν αντικείμενο της ίδιας διαδικασίας, ενώ, αντιθέτως, θεσπίζεται ένα παράλληλο σύστημα προστασίας που προβλέπει μόνον αποζημίωση και το οποίο δεν δύναται να αποκαταστήσει τις οικονομικές συνέπειες που απορρέουν από την απώλεια της θέσεως εργασίας, είναι δε δυσμενέστερο σε σχέση με το έτερο υφιστάμενο σύστημα το οποίο εφαρμόζεται σε εργαζομένους με σχέσεις εργασίας οι οποίες έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, με μόνη διαφορά την ημερομηνία μετατροπής της σχέσεως εργασίας σε σχέση αορίστου χρόνου ή την ημερομηνία συνάψεως της σχέσεως εργασίας;

(1) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

(2) Οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις (ΕΕ 1998, L 225, σ. 16).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/30

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019 η NRW.Bank κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 26 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-466/16, NRW.Bank κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης

(Υπόθεση C-662/19 P)

(2019/C 399/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: NRW.Bank (εκπρόσωποι: J. Seitz, J. Witte και D. Flore, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 26 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-466/16 και να ακυρώσει την απόφαση του καθού και αναιρεσιβλήτου για τον καθορισμό της ετήσιας εισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ταμείο Αναδιαρθρώσεως για το έτος καταβολής εισφορών 2016·

2.	επικουρικώς, να αναιρέσει την ως άνω απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

3.	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους:

Πρώτον, αντίθετα με την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, η προσφυγή ακυρώσεώς της δεν ασκήθηκε εκπρόθεσμα κατά την έννοια του άρθρου 263, έκτο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Η απόφαση του καθού για τον καθορισμό της ετήσιας εισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ταμείο Αναδιαρθρώσεως για το έτος καταβολής εισφορών 2016 βασίζεται σε δύο χρονικά διαδοχικές αποφάσεις του καθού, τη λεγόμενη «πρώτη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης» και τη λεγόμενη «δεύτερη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης». Αμφότερες οι αποφάσεις του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης απευθύνθηκαν μόνο προς την εθνική Αρχή Εξυγίανσης («Federal Agency for Financial Market Stabilisation», στο εξής: FMSA) και η προσφεύγουσα δεν έλαβε άμεσα γνώση αυτών ούτε της κοινοποιήθηκαν. Η προσφεύγουσα έλαβε γνώση της ενδεχόμενης υπάρξεως (όχι όμως και του περιεχομένου) των αποφάσεων του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης μέσω των πράξεων επιβολής εισφορών της FMSA, ήτοι της «πρώτης πράξης της FMSA» και της «δεύτερης πράξης της FMSA».

Κρίσιμο επομένως γεγονός για τον υπολογισμό της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής ακυρώσεως είναι, αντίθετα με την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, μόνο η παραλαβή από την προσφεύγουσα της δεύτερης πράξης της FMSA. Τούτο δε διότι η δεύτερη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης αντικατέστησε την πρώτη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

Ακόμη όμως και αν θεωρηθεί ότι η δεύτερη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης δεν αντικατέστησε πλήρως, αλλά μόνον τροποποίησε την πρώτη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, και πάλι θα έπρεπε για την έναρξη της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής να ληφθεί υπόψη, σύμφωνα με τη νομολογία, μόνον η παραλαβή της δεύτερης πράξης της FMSA.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι –αντίθετα με την κρίση του Γενικού Δικαστηρίου– δεν ήταν υποχρεωμένη, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων της κρινόμενης περιπτώσεως, να απαιτήσει να λάβει την πρώτη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και να λάβει με τον τρόπο αυτόν γνώση του περιεχομένου και του σκεπτικού της. Εν πάση περιπτώσει, μια τέτοια υποχρέωση δεν υφίσταται όταν –όπως στην προκειμένη περίπτωση– δεν είναι σαφές ούτε ποιος είναι υπόχρεος ούτε το αντικείμενο μιας υποτιθέμενης υποχρεώσεως απαιτήσεως λήψεως της αποφάσεως.

Τέλος, πρέπει να θεωρηθεί ότι τηρήθηκε η προθεσμία της προσφυγής για λόγους δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, εν πάση περιπτώσει όμως για λόγους συγγνωστής πλάνης.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε λόγους και επιχειρήματα αναφορικά με τη δεύτερη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης. Η διαπίστωση αυτή προσβάλλει το δικαίωμα ακροάσεως της προσφεύγουσας που απορρέει από το άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε διάφορους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, δεν τους έλαβε υπόψη, ως όφειλε, κατά την απόφασή του και, ως εκ τούτου, προσέβαλε το δικαίωμα της προσφεύγουσας σε μια δίκαιη δίκη.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Gera (Γερμανία) στις 6 Σεπτεμβρίου 2019 – MM κατά Volkswagen AG

(Υπόθεση C-663/19)

(2019/C 399/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Gera

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: MM

Εναγομένη: Volkswagen AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 6, παράγραφος 1, 27, παράγραφος 1, της EG-Fahrzeuggenehmigungsverordnung (EG-FGV) (1) ή τα άρθρα 18, παράγραφος 1, 26, παράγραφος 1, της οδηγίας 2007/46/ΕΚ (2) την έννοια ότι ο κατασκευαστής παραβαίνει την υποχρέωσή του για χορήγηση ισχύοντος πιστοποιητικού σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της EG-FGV (ή την υποχρέωσή του να παραδώσει πιστοποιητικό συμμόρφωσης κατά το άρθρο 18, παράγραφος 1, της οδηγίας 2007/46/ΕΚ) όταν έχει εγκαταστήσει στο όχημα απαγορευμένο σύστημα αναστολής κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, του άρθρου 3, σημείο 10, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 (3) και η διάθεση στην αγορά ενός τέτοιου οχήματος προσκρούει στην απαγόρευση της διαθέσεως στην αγορά οχήματος χωρίς ισχύον πιστοποιητικό συμμόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 27, παράγραφος 1, της EG-FGV (ή στην απαγόρευση πωλήσεως χωρίς ισχύον πιστοποιητικό συμμόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 26, παράγραφος 1, της οδηγίας 2007/46/ΕΚ);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

1α)

Αποσκοπούν τα άρθρα 6, 27 της EG-FGV ή τα άρθρα 18, παράγραφος 1, 26, παράγραφος 1, 46 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ στην προστασία και του τελικού καταναλωτή –στην περίπτωση μεταπωλήσεως στην αγορά μεταχειρισμένων οχημάτων–, ειδικότερα του μεταγενέστερου αγοραστή και μάλιστα σε σχέση με την ελευθερία διαθέσεως και την περιουσία του; Εμπίπτει η απόκτηση από αγοραστή ενός μεταχειρισμένου οχήματος που τέθηκε σε κυκλοφορία χωρίς ισχύον πιστοποιητικό συμμόρφωσης στους κινδύνους προς αποτροπή των οποίων θεσπίστηκαν οι εν λόγω διατάξεις;

Αποσκοπεί το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007, στην προστασία και του τελικού καταναλωτή –στην περίπτωση της μεταπωλήσεως στην αγορά μεταχειρισμένων οχημάτων–, ειδικότερα του μεταγενέστερου αγοραστή και μάλιστα αναφορικά με την ελευθερία διαθέσεως και την περιουσία του; Εμπίπτει η απόκτηση από αγοραστή ενός μεταχειρισμένου οχήματος στο οποίο έχει εγκατασταθεί απαγορευμένο σύστημα αναστολής στους κινδύνους προς αποτροπή των οποίων θεσπίστηκαν οι εν λόγω διατάξεις;

Έχουν τα άρθρα 6, 27 της EG-FGV ή τα άρθρα 18, παράγραφος 1, 26, παράγραφος 1, 46 της οδηγίας 2007/46/ΕΚ και το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2007, την έννοια ότι σε περίπτωση παραβάσεώς τους δεν μπορεί να αφαιρεθεί εν όλω ή εν μέρει η αποζημίωση χρήσεως για την πραγματική χρήση του οχήματος από τη ζημία του τελικού καταναλωτή (και αν ναι: με ποιον τρόπο ή σε ποια έκταση;) όταν ο τελικός καταναλωτής εξαιτίας της εν λόγω παραβάσεως μπορεί να απαιτήσει και όντως απαιτεί την αναστροφή της συμβάσεως πωλήσεως του οχήματος; Αλλάζει κάτι στην ερμηνεία αν η παράβαση συνοδεύεται από εξαπάτηση των αρμόδιων για την παροχή εγκρίσεων αρχών και των τελικών καταναλωτών ως προς το ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις της εγκρίσεως και ότι το όχημα επιτρέπεται να χρησιμοποιείται στην οδική κυκλοφορία χωρίς περιορισμούς και η παράβαση και η απάτη τελούνται με σκοπό τη μείωση των εξόδων και τη μεγιστοποίηση των κερδών μέσω των μεγαλύτερων πωλήσεων με ταυτόχρονη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σε βάρος των καταναλωτών που δεν γνώριζαν τίποτα επ’ αυτού;

(1) EG-Fahrzeuggenehmigungsverordnung (κανονιστική ρύθμιση περί εγκρίσεως ΕΚ των οχημάτων] της 3ης Φεβρουαρίου 2011 (BGBl. I, σ. 126), όπως τροποποιήθηκε πλέον πρόσφατα με το άρθρο 7 της κανονιστικής ρυθμίσεως της 23ης Μαρτίου 2017 (BGBl. I, σ. 522).

(2) Οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (ΕΕ 2007, L 263, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκίνητων οχημάτων όσον αφορά εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (ΕΕ 2007, L 171, σ. 1).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Senāts) (Λεττονία) – SIA «Soho Group» κατά Patērētāju tiesību aizsardzības centrs

(Υπόθεση C-686/19)

(2019/C 399/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa (Senāts)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: SIA «Soho Group»

Αναιρεσίβλητο: Patērētāju tiesību aizsardzības centrs

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελεί η έννοια του «συνολικού κόστους της πίστωσης για τον καταναλωτή», όπως ορίζεται στο άρθρο 3, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Εμπίπτουν τα έξοδα παρατάσεως της πιστώσεως στην έννοια του «συνολικού κόστους της πίστωσης για τον καταναλωτή», όπως ορίζεται στο άρθρο 3, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, σε περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, στην περίπτωση που οι ρήτρες παρατάσεως της πιστώσεως αποτελούν μέρος των ρητρών και όρων της συμβάσεως πιστώσεως που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ του δανειολήπτη και του πιστωτικού φορέα;

(1) ΕΕ 2008, L 133, σ. 66.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Βέλγιο) στις 25 Σεπτεμβρίου 2019 – G.M.A. κατά État belge

(Υπόθεση C-710/19)

(2019/C 399/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: G.M.A.

Αναιρεσίβλητο: État belge

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 45 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθεί και να εφαρμοσθεί υπό την έννοια ότι το κράτος μέλος υποδοχής υποχρεούται, πρώτον, να χορηγεί εύλογη προθεσμία σε πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία, προκειμένου να παρέχεται στο εν λόγω πρόσωπο η δυνατότητα να λαμβάνει γνώση των προσφερόμενων θέσεων εργασίας που είναι κατάλληλες για αυτό και να προβαίνει στις αναγκαίες ενέργειες με σκοπό την πρόσληψή του, δεύτερον, να δέχεται ότι η προθεσμία για αναζήτηση εργασίας δεν δύναται σε καμία περίπτωση να είναι μικρότερη των έξι μηνών, και τρίτον, να επιτρέπει, εντός της επικράτειάς του, την παρουσία προσώπου το οποίο αναζητεί εργασία, καθ’ όλη τη διάρκεια της προθεσμίας αυτής, χωρίς να απαιτεί από το εν λόγω πρόσωπο να αποδείξει ότι έχει πραγματικές πιθανότητες να προσληφθεί;

Πρέπει τα άρθρα 15 και 31 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (1) και τα άρθρα 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και οι αρχές της υπεροχής του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πρακτικής αποτελεσματικότητας των οδηγιών, να ερμηνευθούν και να εφαρμοσθούν υπό την έννοια ότι τα εθνικά δικαστήρια του κράτους μέλους υποδοχής υποχρεούνται, στο πλαίσιο προσφυγής ακυρώσεως κατά αποφάσεως περί μη αναγνωρίσεως σε πολίτη της Ένωσης δικαιώματος διαμονής διάρκειας άνω των τριών μηνών, να λαμβάνουν υπόψη νέα στοιχεία τα οποία ανέκυψαν μετά την απόφαση που έλαβαν οι εθνικές αρχές, εφόσον τα στοιχεία αυτά είναι ικανά να επιφέρουν μεταβολή της καταστάσεως του ενδιαφερόμενου προσώπου, βάσει της οποίας δεν θα ήταν πλέον δυνατός ο περιορισμός των δικαιωμάτων διαμονής του στο κράτος μέλος υποδοχής;

(1) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/34

Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας

(Υπόθεση C-730/19)

(2019/C 399/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Y. Marinova, E. Manhaeve)

Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας

Αιτήματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ (1), σε συνδυασμό με το παράρτημά της XI, παραλείποντας συστηματικώς και συνεχώς να τηρήσει στην περιοχή BG0006 (Νοτιοανατολική Βουλγαρία):

i)	από το έτος 2007 την ωριαία οριακή τιμή διοξειδίου του θείου,

ii)	από το έτος 2007 – με εξαίρεση τα έτη 2010 και 2012 – την ημερήσια οριακή τιμή διοξειδίου του θείου,

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας έχει παραβεί από τις 11 Ιουνίου 2010 τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, σε συνδυασμό με το παράρτημά της XV, τμήμα Α, ιδίως δε την υποχρέωση που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, να μεριμνά, ώστε η περίοδος υπερβάσεως των ανωτέρω οριακών τιμών διοξειδίου του θείου στην περιοχή BG0006 (Νοτιοανατολική Βουλγαρία) να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη,

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ως πρώτο λόγο προσφυγής η Επιτροπή προβάλλει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, σε συνδυασμό με το παράρτημά της XI, καθόσον στην περιοχή BG0006 (Νοτιοανατολική Βουλγαρία) παραλείποντας συστηματικώς και συνεχώς να τηρήσει την ωριαία και ημερήσια οριακή τιμή διοξειδίου του θείου.

Ως δεύτερο λόγο προσφυγής η Επιτροπή προβάλλει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, σε συνδυασμό με το παράρτημά της XI, τμήμα Α, καθόσον από τις 11 Ιουνίου 2010 δεν έχει προβλέψει κανένα πρόσφορο μέτρο στα σχέδιά της για την ποιότητα του αέρα, προκειμένου να λάβει πρόνοια, ώστε η περίοδος υπερβάσεως να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.

(1) Οδηγία 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (ΕΕ 2008, L 152, σ. 1).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/35

Προσφυγή της 9ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-743/19)

(2019/C 399/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Visaggio, Ι. Αναγνωστοπούλου, C. Biz)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2019/1199 της 13ης Ιουνίου 2019 (1)·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προβάλλει την αναρμοδιότητα του εκδότη της προσβαλλόμενης αποφάσεως, είτε πρόκειται για το Συμβούλιο είτε για το σύνολο των κρατών μελών, σχετικά με τον καθορισμό της έδρας της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας. To Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ειδικότερα τα εξής:

το άρθρο 341 ΣΛΕΕ δεν συνιστά πρόσφορη νομική βάση για τον καθορισμό της έδρας των οργανισμών της Ένωσης όπως είναι οι αποκεντρωμένοι οργανισμοί. Εν προκειμένω, η Ευρωπαϊκή Αρχή Εργασίας ιδρύθηκε από τον νομοθέτη της Ένωσης με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1149 (2) με βάση τα άρθρα 46 και 48 ΣΛΕΕ και μέσω της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας. Κατά την κρίση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με βάση το άρθρο 341 δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον νομοθέτη της Ένωσης, ο οποίος ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Αρχή Εργασίας, η εξουσία λήψεως αποφάσεως σχετικά με τον καθορισμό του τόπου της έδρας της εν λόγω Αρχής, και να ανατεθεί η εν λόγω εξουσία στα κράτη μέλη και, ως εκ τούτου, η εν λόγω διάταξη δεν μπορεί να χρησιμεύσει ως έγκυρη νομική βάση για την προσβαλλόμενη απόφαση.

Με τον δεύτερο λόγο, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς και για την απίθανη περίπτωση στην οποία το Δικαστήριο ενδεχομένως κρίνει ότι το άρθρο 341 ΣΛΕΕ συνιστά πρόσφορη νομική βάση για την προσβαλλόμενη απόφαση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επικαλείται την παντελή έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης αποφάσεως. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ως νομική πράξη της Ένωσης υπόκειται στην υποχρέωση αιτιολoγήσεως που θεσπίζεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, η οποία δεν πληρούται ούτε κατ’ ελάχιστον, καθόσον ουδόλως προσδιορίζονται οι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκε η πόλη της Μπρατισλάβας για τη φιλοξενία της έδρας της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας.

(1) Απόφαση (ΕΕ) 2019/1199 η οποία ελήφθη κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, της 13ης Ιουνίου 2019, σχετικά με τον καθορισμό της έδρας της Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας (ΕΕ 2019, L 189, σ. 68).

(2) Κανονισμός (EE) 2019/1149 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την ίδρυση Ευρωπαϊκής Αρχής Εργασίας, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 883/2004, (ΕΕ) αριθ. 492/2011 και (ΕΕ) 2016/589 και την κατάργηση της απόφασης (ΕΕ) 2016/344 (ΕΕ 2019 L 186, σ. 21).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/36

Προσφυγή της 10ης Οκτωβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-744/19)

(2019/C 399/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Tricot, G. Gattinara)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία

—

μη έχοντας θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί πλήρως με την οδηγία 2013/59/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό βασικών προτύπων ασφαλείας για την προστασία από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιοντίζουσες ακτινοβολίες και την κατάργηση των οδηγιών 89/618/Ευρατόμ, 90/641/Ευρατόμ, 96/29/Ευρατόμ, 97/43/Ευρατόμ και 2003/122/Ευρατόμ (1),

—	και μη έχοντας κοινοποιήσει στην Επιτροπή διατάξεις τέτοιου είδους,

—	παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 106 της εν λόγω οδηγίας·

2)	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με τον μοναδικό ισχυρισμό, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη έχοντας θεσπίσει ούτε κοινοποιήσει στην Επιτροπή τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί πλήρως με την οδηγία 2013/59, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 106 της οδηγίας.

(1) ΕΕ 2014, L 13, σ. 1.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ιταλία και Eurallumina κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-119/07 και T-207/07) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης επί των πετρελαιοειδών - Πετρελαιοειδή τα οποία χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή αλουμίνας - Απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα - Κοινοτικό πλαίσιο του 2001 σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Τεκμήριο νομιμότητας των πράξεων των θεσμικών οργάνων - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αντιφατική αιτιολογία)

(2019/C 399/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-119/07: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τους G. Aiello και P. Garofoli, avvocati dello Stato)

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-207/07: Eurallumina SpA (Portoscuso, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Martin Alegi, R. Denton και E. Cormack, στη συνέχεια L. Martin Alegi, R. Denton, A. Stratakis και L. Philippou, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: στην υπόθεση T-119/07, V. Di Bucci, N. Khan, G. Conte και K. Walkerová, και στην υπόθεση T-207/07, αρχικώς V. Di Bucci, N. Khan, G. Conte και K. Walkerová, στη συνέχεια N. Khan και V. Bottka)

Αντικείμενο

Προσφυγές βάσει άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, ολική ή μερική, της αποφάσεως 2007/375/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με την απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για την παραγωγή αλουμίνας στην Gardanne, στην περιοχή Shannon και στη Σαρδηνία, η οποία εφαρμόζεται αντίστοιχα από τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ιταλία [C 78/2001 ](πρώην NN 22/01), C 79/2001 (πρώην NN 23/01), C 80/2001 (πρώην NN 26/01] (EE 2007, L 147, σ. 29),. 29), στον βαθμό που με αυτήν διαπιστώθηκε ότι η Ιταλική Δημοκρατία είχε χορηγήσει, από 1ης Ιανουαρίου 2004, κρατική ενίσχυση υπό τη μορφή απαλλαγής από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των πετρελαιοειδών τα οποία χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή αλουμίνας στη Σαρδηνία (Ιταλία) και διατάχθηκε η Ιταλική Δημοκρατία να ανακτήσει την ενίσχυση και/ή να παύσει ή να αναστείλει τη χορήγησή της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα στην υπόθεση T-119/07.

3)	Καταδικάζει την Eurallumina SpA στα δικαστικά έξοδα στην υπόθεση T-207/07.

(1) EE C 129 της 9.6.2007.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ιρλανδία και Aughinish Alumina κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-129/07 και T-130/07) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης επί των πετρελαιοειδών - Πετρελαιοειδή που χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή αλουμίνας - Απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης - Επιλεκτικός χαρακτήρας του μέτρου - Κοινοτικό πλαίσιο του 2001 σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος)

(2019/C 399/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-129/07: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: αρχικώς D. O’Hagan και E. Alkin, στη συνέχεια, E. Alkin, E. Creedon και A. Joyce, και, τέλος, E. Alkin, A. Joyce, M. Browne και G. Hodge, επικουρούμενοι από τον P. McGarry, SC)

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-130/07: Aughinish Alumina Ltd (Askeaton, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Handoll και C. Waterson, και στη συνέχεια C. Waterson και C. Little, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Di Bucci, N. Khan, G. Conte και K. Walkerová, και στη συνέχεια N. Khan και V. Bottka).

Αντικείμενο

Προσφυγές βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση, ολική ή μερική, της αποφάσεως 2007/375/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με την απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για την παραγωγή αλουμίνας στην Gardanne, στην περιοχή Shannon και στη Σαρδηνία, η οποία εφαρμόζεται αντίστοιχα από τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ιταλία [C 78/2001 ](πρώην NN 22/01), C 79/2001 (πρώην NN 23/01), C 80/2001 (πρώην NN 26/01] (EE 2007, L 147, σ. 29), στον βαθμό που με την απόφαση αυτή διαπιστώθηκε ότι η Ιρλανδία είχε χορηγήσει, από 1ης Ιανουαρίου 2004 κρατική ενίσχυση υπό τη μορφή απαλλαγής από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των πετρελαιοειδών τα οποία χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή αλουμίνας στην περιφέρεια Shannon (Ιρλανδία) και διατάχθηκε η Ιρλανδία να ανακτήσει την ενίσχυση και/ή να παύσει ή να αναστείλει τη χορήγησή της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα στην υπόθεση T-129/07.

3)	Καταδικάζει την Aughinish Alumina Ltd στα δικαστικά έξοδα στην υπόθεση T-130/07.

(1) EE C 140 της 23.6.2007.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – FIH Holding και FIH κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-386/14 RENV) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Τραπεζικός τομέας - Ενίσχυση που χορηγήθηκε στην FIH με τη μορφή μεταβίβασης των απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων της προς μια νέα θυγατρική και εν συνεχεία αγοράς αυτών από οργανισμό αρμόδιο για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας - Κρατικές ενισχύσεις υπέρ των τραπεζών σε περίοδο κρίσης - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά - Παραδεκτό - Υπολογισμός του ύψους της ενίσχυσης - Πρόδηλη πλάνη εκτίμησης)

(2019/C 399/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: FIH Holding A/S (Κοπεγχάγη, Δανία) και FIH A/S, πρώην FIH Erhvervsbank A/S (Κοπεγχάγη) (εκπρόσωπος: O. Koktvedgaard, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και A. Bouchagiar και K. Blanck)

Αντικείμενο

Αίτηση που ασκήθηκε δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης 2014/884/ΕΕ της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.34445 (12/C) την οποία χορήγησε η Δανία για τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων της FIH στην FSC (ΕΕ 2014, L 357, σ. 89).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση 2014/884/ΕΕ της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.34445 (12/C)την οποία χορήγησε η Δανία για τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων από την FIH στην FSC.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η FIH Holding A/S και η FIH A/S.

(1) EE C 253 της 4.8.2014.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Achemos Grupė και Achema κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-417/16) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση υπέρ της Klaipėdos Nafta για την κατασκευή και διαχείριση τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στον θαλάσσιο λιμένα της Klaipėda - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά - Άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ - Απόφαση για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων - Ασφάλεια εφοδιασμού - Υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος)

(2019/C 399/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Achemos Grupė UAB (Vilnius, Λιθουανία) και Achema AB (Jonava, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: αρχικά R. Martens και C. Maczkovics, στη συνέχεια R. Martens και V. Ostrovskis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: É. Gippini Fournier, N. Kuplewatzky και L. Armati)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: αρχικά D. Kriaučiūnas και R. Dzikovič, στη συνέχεια R. Dzikovič), Klaipėdos Nafta AB (Klaipėda, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: K. Kačerauskas και V. Vaitkutė Pavan, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως C(2013) 7884 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Νοεμβρίου 2013, με την οποία η κρατική ενίσχυση SA.36740 (2013/NN), την οποία χορήγησε η Λιθουανία στην Klaipėdos Nafta, κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά (ΕΕ 2016, C 161, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Achemos Grupė UAB και Achema AB φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Δημοκρατία της Λιθουανίας και η Klaipėdos Nafta AB φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 371 της 10.10.2016.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – WhiteWave Services κατά EUIPO – Fernandes (Vega one)

(Υπόθεση T-176/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής VeGa one - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση προγενέστερου λεκτικού σήματος Vegas - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2019/C 399/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WhiteWave Services, Inc. (Broomfield, Κολοράντο, Ηνωμένες Πολιτείες), στην οποία επετράπη να υποκαταστήσει την Sequel Naturals ULC (εκπρόσωπος: H. Lindström, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: P. Sipos)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carlos Fernandes (Gross-Umstadt, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Stein, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Ιανουαρίου 2017 (υπόθεση R 2466/2015-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ C. Fernandes και Sequel Naturals.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Δέχεται την εκ μέρους της WhiteWave Services, Inc. υποκατάσταση στα δικαιώματα της Sequal Naturals ULC υπό την ιδιότητα του προσφεύγοντος διαδίκου.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή.

3)	Η WhiteWave Services φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

4)	O Carlos Fernandes φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 144 της 8.5.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – Zhejiang Jndia Pipeline Industry κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-228/17) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ορισμένων εξαρτημάτων σωληνώσεων που χρησιμοποιούνται για συγκόλληση κατ’ άκρον από ανοξείδωτο χάλυβα, έστω και τελειωμένων, καταγωγής Κίνας και Ταϊβάν - Επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ - Κανονική αξία - Προσαρμογές - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2019/C 399/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zhejiang Jndia Pipeline Industry Co. Ltd (Wenzhou, Κίνα) (εκπρόσωπος: S. Hirsbrunner, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche, N. Kuplewatzky και E. Schmidt)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και H. Marcos Fraile)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/141 της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2017, για την επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων εξαρτημάτων σωληνώσεων που χρησιμοποιούνται για συγκόλληση κατ’ άκρον από ανοξείδωτο χάλυβα, έστω και τελειωμένων, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊβάν (ΕΕ 2017, L 22, σ. 14).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Zhejiang Jndia Pipeline Industry Co. Ltd, πέραν των δικαστικών εξόδων της, στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 195 της 19.6.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Dehousse κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-433/17) (1)

(Πρόσβαση σε έγγραφα - Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Έγγραφα που κατέχει το θεσμικό όργανο στο πλαίσιο της ασκήσεως των διοικητικών λειτουργιών του - Αίτηση προσβάσεως στα έγγραφα υποβληθείσα από πρώην δικαστή του Γενικού Δικαστηρίου - Μερική απόρριψη προσβάσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης)

(2019/C 399/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Franklin Dehousse (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Levi και S. Rodrigues, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram, Á. Almendros Manzano και V. Hanley-Emilsson)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, περί ακυρώσεως των αποφάσεων της 18ης και της 22ας Μαΐου 2017 με τις οποίες το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέρριψε τις αιτήσεις προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα που υπέβαλε, αντιστοίχως, στις 27 Ιανουαρίου 2017 και στις 14 Δεκεμβρίου 2016 ο προσφεύγων-ενάγων και, αφετέρου, αίτημα δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι αυτός υπέστη λόγω της πλημμελούς συμπεριφοράς του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο απέρριψε τις αιτήσεις παροχής πληροφοριών τις οποίες υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων μεταξύ της 15ης Ιουλίου και της 10ης Αυγούστου 2016.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση της 18ης Μαΐου 2017 με την οποία απορρίφθηκε η υποβληθείσα από τον Franklin Dehousse δεύτερη επιβεβαιωτική αίτηση προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή δεν έγινε δεκτή η πρόσβαση σε «ανταλλαγή εγγράφων μεταξύ του Προέδρου Σκουρή ή του προϊσταμένου του γραφείου του και όλων των γερμανικών δημόσιων αρχών μεταξύ 2011 και 2015».

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 300 της 11.9.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – Arysta LifeScience Netherlands κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-476/17) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία diflubenzuron - Επανεξέταση της εγκρίσεως - Άρθρο 21 του κανονισμού (ΕΚ) 1107/2009 - Δικαιώματα άμυνας - Υπέρβαση εξουσίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Διαδικασία ανανεώσεως της εγκρίσεως - Άρθρο 14 του κανονισμού 1107/2009 - Επιβολή, στο πλαίσιο της διαδικασίας επανεξετάσεως, πρόσθετων περιορισμών στη χρήση της επίμαχης δραστικής ουσίας πριν από την περάτωση της διαδικασίας ανανεώσεως - Αναλογικότητα)

(2019/C 399/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arysta LifeScience Netherlands BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Mereu και M. Grunchard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Lewis, I. Naglis και G. Koleva)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/855 της Επιτροπής, της 18ης Μαΐου 2017, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 όσον αφορά τους όρους έγκρισης της δραστικής ουσίας diflubenzuron (ΕΕ 2017, L 128, σ. 10).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Arysta LifeScience Netherlands BV φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής και της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 357 της 23.10.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-629/17) (1)

(ΕΤΠΑ - ΕΚΤ - Μείωση χρηματοδοτικής συνδρομής - Δημόσιες συμβάσεις - Άρθρο 99, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 - Άρθρο 16, στοιχείο β', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ - Ειδική εξαίρεση - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών που αφορούν την αγορά, την ανάπτυξη, την παραγωγή ή τη συμπαραγωγή προγραμμάτων προοριζόμενων για τη μετάδοση από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς)

(2019/C 399/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, J. Vláčil και T. Müller)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Arenas και P. Ondrůšek)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και K. Rudzińska)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως C(2017) 4682 τελικό της Επιτροπής, της 6ης Ιουλίου 2017 με την οποία ακυρώθηκαν εν μέρει τόσο η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ανταγωνιστικότητα» στο πλαίσιο των στόχων «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή Ανταγωνιστικότητα και Απασχόληση» στην Τσεχική Δημοκρατία όσο και η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης για τα επιχειρησιακά προγράμματα Έρευνα και Ανάπτυξη για την καινοτομία στο πλαίσιο των στόχων «Σύγκλιση» στην Τσεχική Δημοκρατία και Τεχνική Υποστήριξη Εφαρμογής στο πλαίσιο των στόχων «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή Ανταγωνιστικότητα και Απασχόληση» στην Τσεχική Δημοκρατία.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 369 της 30.10.2017.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – BTC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-786/17) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Σύμβαση επιχορηγήσεως συναφθείσα στο πλαίσιο του προγράμματος-πλαισίου eTEN, σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα τηλεπικοινωνιών - Έργο «SafeChemo» - Έκθεση έρευνας της OLAF διαπιστώνουσα τη μη επιλεξιμότητα ορισμένων εκ των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν - Μερική επιστροφή καταβληθέντων ποσών - Ανταγωγή)

(2019/C 399/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BTC Srl (Bolzano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: L. von Lutterotti και A. Frei, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Α. Κατσιμέρου και B.- R. Killmann)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως Ares(2017) 4709558 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2017, με την οποία ζητείται η επιστροφή χρηματικού ποσού που καταβλήθηκε στην προσφεύγουσα εις εκτέλεση της σύμβασης C046311 για τη χρηματοδότηση του έργου «ePrescription and Automation for a Safe Management of Cytostatistics», η οποία είχε συναφθεί στο πλαίσιο του προγράμματος eTEN, σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα τηλεπικοινωνιών, δεύτερον, την ακύρωση του εγγράφου Ares(2017) 4790311 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2017, με το οποίο διαβιβάστηκε το χρεωστικό σημείωμα αριθ. 3241712708 και, τρίτον, την ακύρωση του χρεωστικού σημειώματος αριθ. 3241712708, και, αφετέρου, αγωγή βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με αίτημα να κριθεί αβάσιμο το υποβληθέν από την Επιτροπή αίτημα επιστροφής, καθώς και ανταγωγή με αίτημα να υποχρεωθεί η προσφεύγουσα να επιστρέψει ποσό αχρεωστήτως καταβληθέν εις εκτέλεση της ως άνω σύμβασης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή της BTC Srl.

2)	Υποχρεώνει την BTC να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 380 989,49 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας με επιτόκιο 3,50 %, υπολογιζόμενους από τις 17 Νοεμβρίου 2017 έως την πλήρη καταβολή του ποσού αυτού.

3)	Η BTC φέρει τα έξοδά της καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή.

(1) EE C 42 της 5.2.1018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – FV κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-27/18 RENV) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Έκθεση βαθμολογίας - Αξιολόγηση για το έτος 2013 - Έννομο συμφέρον - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Καθήκον αρωγής)

(2019/C 399/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα/Ενάγουσα: FV (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Levi, στη συνέχεια É. Boigelot, δικηγόροι)

Καθού/Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και R. Meyer)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται η ακύρωση της εκθέσεως βαθμολογίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2013.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την FV στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στην υπόθεση F-40/15 και στα σχετικά με την παρούσα διαδικασία αναπομπής έξοδα.

3)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στην υπόθεση T-639/16 P.

(1) EE C 178 της 1.6.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίσθηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-40/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Βενεζουέλα κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-65/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα - Προσφυγή που ασκείται από τρίτο κράτος - Πράξη που δεν αφορά άμεσα τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

(2019/C 399/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας (εκπρόσωποι: F. Di Gianni και L. Giuliano, δικηγόροι

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: P. Mahnič και L. Ozola, στη συνέχεια P. Mahnič και Α. Αντωνιάδης)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση, πρώτον, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2063 του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (ΕΕ 2017, L 295, σ. 21), δεύτερον, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/1653 του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού 2017/2063 (ΕΕ 2018, L 276, σ. 1), και, τρίτον, της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2018/1656 του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2017/2074 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Βενεζουέλα (ΕΕ 2018, L 276, σ. 10), στο μέτρο που οι διατάξεις των εν λόγω πράξεων αφορούν τη Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 134 της 16.4.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Manéa κατά CdT

(Υπόθεση T-225/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου - Απόφαση περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας - Ανάκληση της αποφάσεως και έκδοση νέας αποφάσεως περί μη ανανεώσεως παράγουσας αποτελέσματα από της ημερομηνίας εκδόσεως της πρώτης αποφάσεως - Ευθύνη)

(2019/C 399/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Camelia Manéa (Echternach, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas και M. Bertha, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT) (εκπρόσωποι: J. Rikkert και M. Garnier, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, πρώτον, να ακυρωθεί η απόφαση της 29ης Μαΐου 2017 του CdT περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας, δεύτερον, να υποχρεωθεί το CdT να την επανεντάξει στους κόλπους του και, τρίτον, να της καταβάλει αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, αφενός, από τη απώλεια δυνατότητας προσλήψεώς της με σύμβαση αορίστου χρόνου και, αφετέρου, από την απόφαση του CdT της 12ης Νοεμβρίου 2015 περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την Camélia Manéa στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 221 της 25.6.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Azarov κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-286/18) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάλογος των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύει η δέσμευση των κεφαλαίων και των οικονομικών πόρων - Διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο - Υποχρέωση του Συμβουλίου να διακριβώσει ότι απόφαση αρχής τρίτου κράτους ελήφθη τηρουμένων των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2019/C 399/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mykola Yanovych Azarov (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωποι: A. Egger και G. Lansky, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Bauerschmidt και P. Mahni)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2018, L 63, σ. 48), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2018, L 63, σ. 5), στο μέτρο που το όνομα του προσφεύγοντος εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα περιοριστικά αυτά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων εν όψει της κατάστασης στην Ουκρανία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2018, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, στο μέτρο που το όνομα του Mykola Yanovych Azarov εξακολούθησε να περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και φορέων κατά των οποίων ισχύουν τα περιοριστικά αυτά μέτρα.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 240 της 9.7.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – Unifarco κατά EUIPO – GD Tecnologie Interdisciplinari Farmaceutiche (TRICOPID)

(Υπόθεση T-359/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TRICOPID - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα TRICODIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Unifarco SpA (Santa Giustina, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Perani και J. Graffer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: GD Tecnologie Interdisciplinari Farmaceutiche Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: E. Pepe και M. Farinola, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Μαρτίου 2018 (υπόθεση R 2150/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ GD Tecnologie Interdisciplinari Farmaceutiche και Unifarco

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Unifarco SpA στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η GD Tecnologie Interdisciplinari Farmaceutiche Srl ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 276 της 6.8.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – WI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-379/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συντάξεις - Σύνταξη επιζώντος - Καταχωρισμένη μη έγγαμη σχέση συμβίωσης - Άρνηση χορήγησης - Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο γ', περίπτωση iv, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ - Δυνατότητα τέλεσης πολιτικού γάμου - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Καθήκον μέριμνας - Εξαιρετικές περιστάσεις)

(2019/C 399/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: WI (εκπρόσωποι T. Bontinck και A. Guillerme, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Mongin και L. Radu Bouyon)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της από 16 Αυγούστου 2017 απόφασης της Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή δεν χορήγησε στον προσφεύγοντα σύνταξη επιζώντος, της από 13 Σεπτεμβρίου 2017 απόφαση της Επιτροπής, καθόσον με αυτή αρνήθηκε τη χορήγηση σύνταξης επιζώντος στον προσφεύγοντα και της από 9 Μαρτίου 2018 απόφασης της Επιτροπή με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση που υπέβαλε ο προσφεύγων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον WI στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 341 της 24.9.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Grupo Bimbo κατά EUIPO – Rubio Snacks (Tia Rosa)

(Υπόθεση T-464/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Tia Rosa - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα TIA ROSA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ομοιότητα των προϊόντων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Bimbo, SAB de CV (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Rubio Snacks, SL (Bullas, Ισπανία) (εκπρόσωποι: I. Temiño Ceniceros και J. Oria Sousa-Montes, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Μαΐου 2018 (υπόθεση R 2739/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Rubio Snacks και Grupo Bimbo.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grupo Bimbo, SAB de CV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 328 της 17.9.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Pharmadom κατά EUIPO – IRF (MediWell)

(Υπόθεση T-502/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης MediWell - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα WELL AND WELL και προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα well & well LES PHARMACIENS - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pharmadom (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωπος: M-P. Dauquaire, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Bonne και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: IRF s. r. o. (Μπρατισλάβα, Σλοβακία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιουνίου 2018 (υπόθεση R 6/2018-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pharmadom και IRF.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Pharmadom στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 373 της 15.10.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/52

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – XI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-528/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Επαγγελματική νόσος - Ηθική παρενόχληση - Αίτηση αρωγής - Απόρριψη της αίτησης - Απάντηση στην ένσταση περιέχουσα δεδομένα ιατρικού χαρακτήρα - Ιατρικό απόρρητο - Αίτημα διαγραφής των δεδομένων αυτών - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής - Ευθύνη)

(2019/C 399/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: XI (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid, B. Mongin και R. Striani)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2018 (υπόθεση R/56/18), με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά της απόφασης που απέρριψε την αίτησή της αρωγής, η οποία στηριζόταν στο άρθρο 24 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεώνεται να καταβάλει στην XI το ποσό των 2 500 ευρώ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 408 της 12.11.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/53

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Aroma Essence κατά EUIPO – Refan Bulgaria (Σφουγγάρι τουαλέτας)

(Υπόθεση T-532/18) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει σφουγγάρι τουαλέτας - Προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα - Λόγοι ακυρότητας - Αυτεπάγγελτη εξέταση από το τμήμα προσφυγών των πραγματικών περιστατικών τα οποία στοιχειοθετούν γνωστοποίηση - Βάρος αποδείξεως που φέρει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας - Απαιτήσεις σχετικά με την αναπαραγωγή του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος)

(2019/C 399/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aroma Essence Ltd (Kazanlak, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: A. Nastev, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και H. O’Neill).

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Refan Bulgaria OOD (Trud, Βουλγαρία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουλίου 2018 (υπόθεση R 1197/2017-3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Aroma Essence και Refan Bulgaria.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Aroma Essence Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 392 της 29.10.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/54

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – YL κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-545/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2017 - Απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 7 από 1ης Ιανουαρίου 2017 - Άρθρο 45 του ΚΥΚ - Άρθρο 9, παράγραφος 3, του παραρτήματος IX του ΚΥΚ - Κατάχρηση εξουσίας - Πειθαρχική κύρωση)

(2019/C 399/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: YL (εκπρόσωποι: P. Yon και B. de Lapasse, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά, L. Radu Bouyon και R. Striani, στη συνέχεια R. Radu Bouyon και B. Mongin)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, πρώτον, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, κοινοποιηθείσας στο προσωπικό του θεσμικού αυτού οργάνου στις 13 Νοεμβρίου 2017, να μην προαγάγει τον προσφεύγοντα στον βαθμό AD 7 στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2017, δεύτερον, την προαγωγή του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 7 από 1ης Ιανουαρίου 2017 και, τρίτον, την αποκατάσταση της ζημίας που ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον YL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 427 της 26.11.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/54

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Rose Gesellschaft κατά EUIPO – Iviton (TON JONES)

(Υπόθεση T-633/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TON JONES - Προγενέστερο εθνικό και προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα Jones - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως των προγενέστερων σημάτων - Άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001 - Άρθρο 10 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625)

(2019/C 399/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rose Gesellschaft mbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: R. Kornfeld, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: M. Fischer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Iviton s. r. o. (Prešov, Σλοβακία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2018 (υπόθεση R 2136/2017-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Magda Rose GmbH & Co. KG και Iviton.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Rose Gesellschaft mbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 455 της 17.12.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/56

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – Società agricola Giusti Dal Col κατά EUIPO – DMC (GIUSTI WINE)

(Υπόθεση T-678/18) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Αίτηση προστασίας του διεθνούς λεκτικού σήματος GIUSTI WINE - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα DeGIUSTI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2019/C 399/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Società agricola Giusti Dal Col Srl (Nervesa della Battaglia, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Pizzigati και A. Mayr, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: DMC Srl (San Vendemiano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: B. Osti και C. Spagnolo, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1154/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ DMC και Società agricola Giusti Dal Col.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Società agricola Giusti Dal Col Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 25 της 21.1.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/56

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – Showroom κατά EUIPO – E-Gab (SHOWROOM)

(Υπόθεση T-679/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SHOWROOM - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SHOWROOM86 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Showroom sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Janicka - Kapłon, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Śliwińska και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: E-Gab NV (Ternat, Βέλγιο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1834/2017-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των E-Gab και Showroom.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Showroom sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 25 της 21.1.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/57

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 – La Caixa κατά EUIPO – Imagic Vision (imagin bank)

(Υπόθεση T-761/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης imagin bank - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα imagic - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως - Δεν υφίσταται ομοιότητα μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fundación bancaria caixa d’estalvis i pensions de Barcelona La Caixa (Πάλμα ντε Μαγιόρκα, Ισπανία) (εκπρόσωποι: I. Valdelomar Serrano, P. Román Maestre, D. Liern Cendrero, D. Gabarre Armengol και J. Rodriguez Fuensalida, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Imagic Vision, SL (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Οκτωβρίου 2018 (υπόθεση R 1954/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Imagic Vision και Fundación bancaria caixa d’estalvis i pensions de Barcelona La Caixa.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 22ας Οκτωβρίου 2018 (υπόθεση R 1954/2017-4).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Fundación bancaria caixa d’estalvis i pensions de Barcelona La Caixa.

(1) EE C 72 της 25.2.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/58

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Orkla Foods Danmark κατά EUIPO (PRODUCED WITHOUT BOILING SCANDINAVIAN DELIGHTS ESTABLISHED 1834 FRUIT SPREAD)

(Υπόθεση T-34/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PRODUCED WITHOUT BOILING SCANDINAVIAN DELIGHTS ESTABLISHED 1834 FRUIT SPREAD - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 399/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Orkla Foods Danmark A/S (Taastrup, Δανία) (εκπρόσωπος: S. Hansen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. García Murillo και J.F. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Οκτωβρίου 2018 (υπόθεση R 309/2018–2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σημείου PRODUCED WITHOUT BOILING SCANDINAVIAN DELIGHTS ESTABLISHED 1834 FRUIT SPREAD ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Orkla Foods Danmark A/S στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 112 της 25.3.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/59

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Haswani κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-231/15) (1)

(Εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Άρθρο 86 του κανονισμού διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου - Προσαρμογή της προσφυγής - Παραδεκτό - Ανάγκη προσαρμογής των ισχυρισμών και επιχειρημάτων - Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως νόμω αβάσιμη)

(2019/C 399/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: George Haswani (Yabroud, Συρία) (εκπρόσωπος: G. Karouni, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Sikora-Kalėda και Σ. Κυριακοπούλου)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Havas, R. Tricot και A. Bouquet)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/383 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2015, L 64, σ. 41), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/375 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2015, L 64, σ. 10), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/837 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2015, L 132, σ. 82), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/828 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/828, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2015, L 132, σ. 3), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2016, L 141, σ. 125), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2016/840 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2016, L 141, σ. 30), καθόσον οι εν λόγω πράξεις αφορούν τον προσφεύγοντα-ενάγοντα και, αφετέρου, αίτημα δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ περί αποζημιώσεως για τη ζημία που ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ότι υπέστη λόγω των ανωτέρω πράξεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο George Haswani, πέραν των δικαστικών του εξόδων, φέρει τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις υποθέσεις C-313/17 P και T-231/15 RENV.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα στις υποθέσεις C-313/17 P και T-231/15 RENV.

(1) EE C 213 της 29.6.2015.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/60

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιουνίου 2019 – BS κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-593/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πράξη τροποποιήσεως των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Επίδομα συντηρούμενου τέκνου - Σχολικό επίδομα - Τέκνο με αναπηρία η οποία το εμποδίζει να καλύπτει τις ανάγκες του - Πραγματική συντήρηση τέκνου - Άρθρο 2 του παραρτήματος VII του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης - Επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντος - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Δικαίωμα χρηστής διοίκησης - Προσφυγή ακυρώσεως)

(2019/C 399/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: BS (εκπρόσωποι: M. Maes και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικά D. Boytha και T. Lazian, στη συνέχεια T. Lazian και C. González Argüelles)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ για την ακύρωση, αφενός, της πράξης τροποποιήσεως των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, της 10ης Αυγούστου 2017, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και, αφετέρου, «κατά το μέρος που είναι αναγκαίο», της απόφασης με την οποία διατάσσεται η επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντος του ποσού των 1 589,16 ευρώ για τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο 2017 και του ποσού των 4 815,16 ευρώ, όπως εμφανίζεται στο ενημερωτικό σημείωμα σύνταξης του προσφεύγοντος του Δεκεμβρίου 2017.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο BS φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και τα έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(1) EE C 427 της 26.11.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/60

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 – ZH κατά ECHA

(Υπόθεση T-617/18) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Έκθεση βαθμολογίας για το έτος 2016 - Αναρρωτική άδεια - Αγωγή αποζημιώσεως - Διοικητική ένσταση που υποβλήθηκε μετά τη λήξη της προθεσμίας τριών μηνών που προβλέπεται στο άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Ανωτέρα βία - Συγγνωστή πλάνη - Προδήλως απαράδεκτο)

(2019/C 399/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZH (εκπρόσωποι: L. Levi και N. Flandin, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, T. Zbihlej και C. M. Bergerat, επικουρούμενοι από τον A. Duron, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της εκθέσεως βαθμολογίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας για το έτος 2016 και, αφετέρου, την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη που αυτή ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την ZH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 436 της 3.12.2018.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 – Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-703/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - Επιχειρησιακό πρόγραμμα «Γνώση, εκπαίδευση και ανάπτυξη» - Διαβιβαστικό έγγραφο τελικής εκθέσεως ελέγχου - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Προπαρασκευαστική πράξη - Απαράδεκτο)

(2019/C 399/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Arenas και M. Siekierzyńska)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της απόφασης που, κατά τα υποστηριζόμενα, έλαβε η Επιτροπή και η οποία περιλαμβάνεται στο από 17 Σεπτεμβρίου 2018 έγγραφό της με το οποίο διαβίβασε στη Δημοκρατία της Πολωνίας την τελική έκθεση ελέγχου σχετικά με το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Γνώση, εκπαίδευση και ανάπτυξη».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της Δημοκρατίας της Τσεχίας.

3)	Η Δημοκρατία της Πολωνίας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

4)	Η Δημοκρατία της Τσεχίας φέρει τα σχετικά με την αίτηση παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 54 της 11.2.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Cham Holding και Bena Properties κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-55/19) (1)

(Αγωγή αποζημίωσης - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Αναρμοδιότητα)

(2019/C 399/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Cham Holding Co. SA (Δαμασκός, Συρία) και Bena Properties Co. SA (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της έκδοσης της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2018/778 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2018, L 131, σ. 16), και των μεταγενέστερων εκτελεστικών της πράξεων, καθώς και λόγω της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2019/806 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2019, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2019 L 132, σ. 36), στο μέτρο που αφορούν την ενάγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Cham Holding Co. SA και η Bena Properties Co. SA φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/63

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Syriatel Mobile Telecom κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-56/19) (1)

(2019/C 399/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/64

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-57/19) (1)

(2019/C 399/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Rami Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη ο ενάγων λόγω της έκδοσης της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2018/778 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2018, L 131, σ. 16), και των μεταγενέστερων εκτελεστικών της πράξεων, καθώς και λόγω της απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2019/806 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2019, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2019 L 132, σ. 36), στο μέτρο που αφορούν τον ενάγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Ο Rami Makhlouf φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Othman κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-58/19) (1)

(2019/C 399/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Razan Othman (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Razan Othman φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-59/19) (1)

(2019/C 399/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Ehab Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Ο Ehab Makhlouf φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/66

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Drex Technologies κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-61/19) (1)

(2019/C 399/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Drex Technologies SA (Τορτόλα, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Drex Technologies SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/67

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Almashreq Investment Fund κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-62/19) (1)

(2019/C 399/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Almashreq Investment Fund (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Almashreq Investment Fund φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 139 της 15.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/68

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Souruh κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-137/19) (1)

(2019/C 399/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Souruh SA (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Jaume και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Η Souruh SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 148 της 29.4.2019.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/70

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2019 – Σαράντος κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-547/19)

(2019/C 399/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος (Μαρούσι, Ελλάδα), και άλλοι 6 προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: Χ. Παπασωτηρίου, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρωθεί ο από της 20ής Ιουνίου 2019 κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ἑνωσης υπό στοιχεία 2018/0104 (COD), Lex 1939/ΡΕ-CONS 70/19 περί ενισχύσεως της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητος των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εγγράφων διαμονής πού εκδίδονται για πολίτες της Ἑνωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας (1)·

—	να καταδικασθούν οι αντίδικοι στην εν γένει δικαστική δαπάνη

Ισχυρισμοί/Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.	Πρώτος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την προσωπική ζωή και ελευθερία καθώς και τα δικαιώματα προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ρητής συγκαταθέσεως για κάθε επεξεργασία των δεδομένων αυτών.

2.	Δεύτερος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός θίγει τη θρησκευτική συνείδηση των προσφευγόντων κατά παράβαση, μεταξύ άλλων, του άρθρου 10, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τρίτος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός επιβάλλοντας την άνευ προηγουμένης συναινέσεως των πολιτών υποχρεωτική λήψη της ηλεκτρονικής ταυτότητας παραβιάζει το δικαίωμα αντιρρήσεων των προσφευγόντων για τους συγκεκριμένους ως άνω λόγους της θρησκευτικής τους συνείδησης, κατά παράβαση του άρθρου 10, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέταρτος ισχυρισμός με τον οποίο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός θίγοντας τη θρησκευτική συνείδηση των προσφευγόντων προσβάλλει συνάμα και την ανθρωπίνη τους αξιοπρέπεια, επειδή συνιστά θεμελιώδη της έκφανση, κατά παράβαση του άρθρου 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την ενίσχυση της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητας των πολιτών της Ένωσης και των εγγράφων διαμονής που εκδίδονται για πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας (ΕΕ 2019, L 188, σ. 67).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/71

Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – Canon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-609/19)

(2019/C 399/89)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Canon Inc. (Τόκυο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: U. Soltész, W. Bosch, C. von Köckritz, K. Winkelmann, J. Schindler, D. Arts, W. Devroe, δικηγόροι, και M. Reynolds, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2019) 4559 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2019, με την οποία επιβάλλονται πρόστιμα λόγω μη κοινοποίησης συγκέντρωσης κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 (1) του Συμβουλίου και λόγω πραγματοποίησης συγκέντρωσης κατά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου (Υπόθεση M.8179 – Canon/Toshiba Medical Systems Corporation, διαδικασία βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 2), η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα την 1η Ιουλίου 2019·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει ουσιωδώς τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο καθότι εφάρμοσε εσφαλμένως τα νομικά κριτήρια που ισχύουν κατά την εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 1, και του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου.

—

Προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη τη σχετική νομολογία καθόσον στηρίχθηκε στην καινοφανή και ατεκμηρίωτη έννοια της «μερικής πραγματοποίησης μιας ενιαίας συγκέντρωσης». Ειδικότερα, από την εκτίμηση της Επιτροπής ουδόλως προκύπτει ότι η επίδικη προσωρινή πράξη επέφερε μόνιμη μεταβολή στον έλεγχο επί της επιχείρησης-στόχου, όπως απαιτείται από τη νομολογία.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι, μολονότι δεν αποδείχθηκε δόλος ή αμέλεια της προσφεύγουσας, εντούτοις η Επιτροπή της επέβαλε πρόστιμο κατά παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004, καθώς και κατά παραβίαση των αρχών nulla poena sine lege, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικότητας και της συρροής των παραβάσεων. Η προσφεύγουσα συνεπώς ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ασκήσει την πλήρη δικαιοδοσία του κατά το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 και κατά το άρθρο 261 ΣΛΕΕ και να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση επιβολής προστίμων ή να μειώσει τα πρόστιμα ουσιωδώς.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη ουσιώδη τύπο. Μη παρέχοντας την ευκαιρία στην προσφεύγουσα να προβάλει νέους ισχυρισμούς και νέα αποδεικτικά στοιχεία/πραγματικά περιστατικά ως επίσημη απάντηση σε νέα συμπληρωματική ανακοίνωση αιτιάσεων ή σχετικό με τα πραγματικά περιστατικά έγγραφο ή κατά τη διάρκεια μιας νέας ακρόασης, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (ΕΕ L 24, σ. 1).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/72

Προσφυγή της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – UPL Europe και Aceto Agricultural Chemical κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-612/19)

(2019/C 399/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: UPL Europe Ltd (Warrington Cheshire, Ηνωμένο Βασίλειο) και Aceto Agricultural Chemical Corp. Ltd (Port Washington, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: C. Mereu και P. Sellar, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/989 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2019 (1)·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατόπιν πολλαπλής πλάνης εκτιμήσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός προέκυψε από διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών δεν έγιναν σεβαστά.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της αρχής της προφυλάξεως.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2019/989 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2019, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας chlorpropham, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2019, L 160, σ. 11).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/73

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – KF κατά SatCen

(Υπόθεση T-619/19)

(2019/C 399/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: KF (εκπρόσωποι: A. Kunst, δικηγόρος, και N. Macaulay, Barrister)

Καθού-εναγόμενο: Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: SatCen) της 3ης Ιουλίου 2019, η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στις 8 Ιουλίου 2019, να κινήσει εκ νέου τη διοικητική έρευνα σε βάρος της προσφεύγουσας-ενάγουσας και να διαπιστώσει ότι το SatCen δεν συμμορφώθηκε με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2018, KF κατά Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SatCen) (T-286/15, EU:T:2018:718), κατά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ·

—	να ακυρώσει την απόφαση του διευθυντή του SatCen της 2ας Αυγούστου 2019, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που υπέβαλε ενώπιόν του η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατά της απόφασης της 3ης Ιουλίου 2019 και η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στις 9 Αυγούστου 2019·

—	να υποχρεώσει το SatCen να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα πλήρη και δίκαιη αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη, όπως διατάζει η προμνημονευθείσα απόφαση στην υπόθεση T-286/15·

—

να υποχρεώσει το SatCen να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την απόφασή του να κινήσει εκ νέου τη διοικητική έρευνα σε βάρος της, υπολογιζόμενες προσωρινώς κατά δίκαιη και εύλογη κρίση στο ποσό των 30 000·ευρώ·

—	να υποχρεώσει το SatCen να καταβάλει, πλέον τόκων υπερημερίας, το ποσό των 10 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα, όπως διατάζει η προμνημονευθείσα απόφαση στην υπόθεση T-286/15·

—	να κηρύξει, δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, το ανεφάρμοστο του άρθρου 28 και του παραρτήματος X του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης του SatCen, καθώς και των διατάξεων σχετικά με την επιτροπή προσφυγών·

—	να καταδικάσει το SatCen στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας-ενάγουσας, πλέον τόκων υπολογιζόμενων με επιτόκιο 8 %.

Λόγοι ακυρώσεως/αγωγής και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δεδικασμένου που απορρέει από αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοίκησης και παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/74

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ace of spades κατά EUIPO – Krupp και Borrmann (Σχήμα φιάλης ροζέ σαμπάνιας)

(Υπόθεση T-620/19)

(2019/C 399/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ace of spades Holdings LLC (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Gómez López, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gerhard Ernst Krupp (Μόναχο, Γερμανία) και Elmar Borrmann (Reith, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούντες: Οι αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα φιάλης ροζέ σαμπάνιας) – Υπ’ αριθ. 16 252 629 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Ιουνίου 2019 στην υπόθεση R 1/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα προσφυγή·

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και/ή να κηρύξει ανεφάρμοστη την προσβαλλόμενη απόφαση, λόγω εσφαλμένης εφαρμογής των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να διαπιστώσει ότι όντως υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων·

—	να καταδικάσει το καθού (και τους τυχόν παρεμβαίνοντες) στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/75

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ace of spades κατά EUIPO – Krupp και Borrmann (Σχήμα φιάλης σαμπάνιας grande reserve)

(Υπόθεση T-621/19)

(2019/C 399/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ace of spades Holdings LLC (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Gómez López, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gerhard Ernst Krupp (Μόναχο, Γερμανία) και Elmar Borrmann (Reith, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούντες: Οι αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα φιάλης σαμπάνιας grande reserve) – Υπ’ αριθ. 16 252 637 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Ιουνίου 2019 στην υπόθεση R 2/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα προσφυγή·

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, και/ή να κηρύξει ανεφάρμοστη την προσβαλλόμενη απόφαση, λόγω εσφαλμένης εφαρμογής των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαπιστώσει ότι όντως υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων·

—	να καταδικάσει το καθού (και την παρεμβαίνουσα/τον παρεμβαίνοντα, αν παραστεί στη διαδικασία) στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/76

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ace of spades κατά EUIPO – Krupp και Borrmann (Σχήμα φιάλης σαμπάνιας prestige)

(Υπόθεση T-622/19)

(2019/C 399/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ace of spades Holdings LLC (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Gómez López, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gerhard Ernst Krupp (Μόναχο, Γερμανία) και Elmar Borrmann (Reith, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούντες: Οι αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατο σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα φιάλης σαμπάνιας prestige) – Υπ’ αριθ. 16 255 821 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Ιουνίου 2019 στην υπόθεση R 3/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα προσφυγή ·

—

—	να καταδικάσει το καθού (και την παρεμβαίνουσα/τον παρεμβαίνοντα, αν παραστεί στη διαδικασία) στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/77

Προσφυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 2019 – Welter’s κατά EUIPO (Σχήμα βούρτσας με λαβή)

(Υπόθεση T-624/19)

(2019/C 399/95)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Welter’s Co. Ltd (Touliu, Ταϊβάν) (εκπρόσωπος: T. Meinke, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα βούρτσας με λαβή) σε λευκό χρώμα – Υπ’ αριθ. 17 902 351 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 2428/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως και ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να υποχρεώσει το EUIPO να καταχωρίσει το επίμαχο σήμα στο μητρώο εμπορικών σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τα ακόλουθα προϊόντα της κλάσης 21: βούρτσες, υλικά για βούρτσες, οδοντογλυφίδες, χτένες, οδοντόβουρτσες, μεσοδόντια βουρτσάκια.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/77

Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – L. Oliva Torras κατά EUIPO – Mecánica del Frío (Διατάξεις ζεύξης για οχήματα)

(Υπόθεση T-629/19)

(2019/C 399/96)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: L. Oliva Torras, SA (Manresa, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Sugrañes Coca, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Mecánica del Frío, SL (Cornellá de Llobregat, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα (Διατάξεις ζεύξης για οχήματα) – Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα αριθ. 2217 588-0004

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 1399/2017-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Όσον αφορά τον λόγο ακυρότητας: Ζητείται να επικυρωθούν τα συμπεράσματα του τμήματος προσφυγών ως προς το σημείο αυτό και να κινηθεί η διαδικασία κήρυξης ακυρότητας σχεδίου με αντικείμενο τους λόγους ακυρότητας κοινοτικού σχεδίου που περιέχονται σε καθένα από τα άρθρα 4 έως 9 του κανονισμού για τα κοινοτικά σχέδια, υπό τον τίτλο «Όροι προστασίας».

—

Όσον αφορά τον προγενέστερο χαρακτήρα στον οποίον στηρίζονται οι ισχυρισμοί περί ελλείψεως νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα: Η συγκριτική εξέταση που πραγματοποίησε το ακυρωτικό τμήμα και το τμήμα προσφυγών με βάση αποκλειστικά την εικόνα A (σχέδιο του καταλόγου) είναι εσφαλμένη και ζητείται να πραγματοποιηθεί συγκριτική εξέταση λαμβανομένων υπόψη όλων των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων και των ιδιαίτερων περιστάσεων της επίδικης υπόθεσης.

—

Όσον αφορά την ουσία: έλλειψη νεωτερισμού του κοινοτικού σχεδίου. Ζητείται να κηρυχθεί άκυρο καθόσον ταυτίζεται σχεδόν με άλλο σχέδιο και, ως εκ τούτου, αποτελεί σχεδόν πανομοιότυπη απομίμηση χωρίς άδεια του σχεδίου που έχει διαθέσει στην αγορά η προσφεύγουσα. Κατά συνέπεια, το επίδικο σχέδιο στερείται της προϋπόθεσης του νεωτερισμού που είναι αναγκαία για την προστασία του μέσω της καταχώρισής του ως κοινοτικού σχεδίου.

—

Όσον αφορά την ουσία: έλλειψη ατομικού χαρακτήρα του επίδικου κοινοτικού σχεδίου. Ζητείται να κηρυχθεί άκυρο το επίδικο κοινοτικό σχέδιο λόγω έλλειψης ατομικού χαρακτήρα σε σχέση με τα σχέδια που έχουν ήδη διατεθεί στο κοινό από την L. Oliva Torras, S.A., λαμβανομένων υπόψη του μικρού περιθωρίου δημιουργικής ελευθερίας που υπαγορεύεται από την τεχνική λειτουργία του εξαρτήματος που πρέπει να συναρμολογηθεί σε έναν συγκεκριμένο κινητήρα οχήματος, των χαρακτηριστικών του ενημερωμένου χρήστη και των ομοιοτήτων μεταξύ των συγκρινόμενων εξαρτημάτων.

—

Όσον αφορά την ουσία: συνδρομή λόγων εξαίρεσης του κοινοτικού σχεδίου από την προστασία του άρθρου 8 του κανονισμού για τα κοινοτικά σχέδια. Ζητείται να κηρυχθεί άκυρο το επίδικο σχέδιο, καθόσον εμπίπτει στην απαγόρευση που εισάγει το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, δεδομένου ότι η εμφάνιση του σχεδίου υπαγορεύεται αποκλειστικά από την τεχνική λειτουργία του, και καθόσον εμπίπτει στην απόλυτη απαγόρευση του άρθρου 4 του κανονισμού για τα κοινοτικά σχέδια, δεδομένου ότι αποτελεί συστατικό σύνθετου προϊόντος.

—	Όσον αφορά την ουσία: αντίθεση του επίδικου σχεδίου προς το άρθρο 9 του κανονισμού για τα κοινοτικά σχέδια. Ζητείται να επικυρωθεί η απόφαση του τμήματος προσφυγών επί του ζητήματος αυτού.

—

Σύμφωνα με το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, με τίτλο «Γενικοί κανόνες για την κατανομή των δικαστικών εξόδων», ζητείται να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα ο διάδικος του οποίου τα αιτήματα απορρίφθηκαν, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του άλλου διαδίκου.

—

Σύμφωνα με το άρθρο 68 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, η προσφεύγουσα ζητεί την ένωση της υπόθεσης με την υπόθεση T-100/19, για την οποία ζητήθηκε από την ίδια η διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζήτησης και εκκρεμεί η έκδοση της σχετικής απόφασης. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, πλείονες υποθέσεις με το ίδιο αντικείμενο μπορούν οποτεδήποτε, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήσεων κύριου διαδίκου, να ενωθούν λόγω συνάφειας, προς τον σκοπό της διευκολύνσεως της έγγραφης ή της προφορικής διαδικασίας ή της εκδόσεως κοινής αποφάσεως ή διατάξεως που περατώνει τη δίκη.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση των άρθρων 4 έως 9 και 61 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/79

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2019– FC κατά EASO

(Υπόθεση T-634/19)

(2019/C 399/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FC (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρωθεί η υπ’αριθμόν EASO/ED/2019/309 από 20.06.2019 απόφαση της ΑΔΑ του EASO, με την οποία η τελευταία απέρριψε την, κατ’ άρθρο 90, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων της Ένωσης από 21.02.2019 ένσταση της προσφεύγουσας·

—	να ακυρωθεί η υπ’αριθμόν EASO/ED/2018/365 από 14.12.2018 απόφαση της ΑΔΑ του EASO περί αναστολής ασκήσεως των καθηκόντων της προσφεύγουσας (θέσεώς της σε αργία), επιβολής παρακράτησης των αποδοχών της και απαγορεύσεως πρόσβασής της στις εγκαταστάσεις του EASO·

—	να καταβληθεί από τον EASO στην προσφεύγουσα το ποσό των 6 504,00 ευρώ προς αποκατάσταση της περιουσιακής της ζημίας·

—	να καταβληθεί από τον EASO στην προσφεύγουσα το ποσό των 250 000,00 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής της βλάβης και της βλάβης της υγείας της και

—	να καταδικασθεί ο EASO στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί/Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Πρώτος λόγος αντλούμενος από το γεγονός ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πάσχουν διότι παραβιάζουν το δικαίωμα της προσφεύγουσας στη χρηστή διοίκηση, ιδίως όπως αυτό εξειδικεύεται στις αρχές της αμεροληψίας και της αντικειμενικότητας, καθώς και το ουσιαστικό δικαίωμα της προσφεύγουσας σε ακρόαση.

2.	Δεύτερος λόγος αντλούμενος από το γεγονός ότι διά του τρόπου δημοσιοποιήσεώς τους παραβίασαν τα προσωπικά δεδομένα και το τεκμήριο αθωότητας της προσφεύγουσας καθώς και την αρχή της αναλογικότητας.

3.	Τρίτος λόγος αντλούμενος από το γεγονός ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις υποπίπτουν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και η αιτιολογία τους είναι πλημμελής.

4.	Τέταρτος λόγος αντλούμενος από το γεγονός ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πλήττουν και, κατ’ουσίαν, απαγορεύουν το δικαίωμα άμυνας της προσφεύγουσας.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/80

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 – Chemours Netherlands κατά ECHA

(Υπόθεση T-636/19)

(2019/C 399/98)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chemours Netherlands BV (Dordrecht, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Cana, E. Mullier και F. Mattioli, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθό μέτρο εγγράφει το 2,3,3,3- τετραφθορο-2-(επταφθοροπροποξυ)προπιονικό οξύ, τα άλατα και τα ακυλαλογονίδιά του (περιλαμβανομένων των μεμονωμένων ισομερών τους και/ή συνδυασμών τους) στον κατάλογο των υποψηφίων ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία ως ουσία που προκαλεί ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας για την υγεία του ανθρώπου και/ή καθό μέτρο εγγράφει το 2,3,3,3- τετραφθορο-2-(επταφθοροπροποξυ)προπιονικό οξύ, τα άλατα και τα ακυλαλογονίδιά του (περιλαμβανομένων των μεμονωμένων ισομερών τους και/ή συνδυασμών τους) στον κατάλογο των υποψηφίων ουσιών ως ουσία που προκαλεί ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας για το περιβάλλον·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας· και

—	να λάβει οποιοδήποτε άλλο ή περαιτέρω μέτρο απαιτείται κατά την κρίση του.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο Οργανισμός παρέβη το άρθρο 57, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), υπερέβη την αρμοδιότητά του βάσει της διάταξης αυτής και υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας καθό μέτρο δεν είναι αναγκαία και κατάλληλη.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396, 30.12.2006, σ. 1).

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/81

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sun Stars & Sons κατά EUIPO – Carpathian Springs (Σχήμα φιάλης)

(Υπόθεση T-637/19)

(2019/C 399/99)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun Stars & Sons Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωπος: M. Maček, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Carpathian Springs SA (Vatra Dornei, Ρουμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος (Σχήμα φιάλης) της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Υπ’ αριθ. 14 979 959 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Αυγούστου 2019 στην υπόθεση R 317/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να φέρει τα δικαστικά έξοδά του και να το καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα της Sun Stars & Sons Pte Ltd.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/82

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sun Stars & Sons κατά EUIPO – Valvis Holding (Σχήμα φιάλης)

(Υπόθεση T-638/19)

(2019/C 399/100)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun Stars & Sons Pte Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωπος: M. Maček, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Valvis Holding SA (Βουκουρέστι, Ρουμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος (Σχήμα φιάλης) της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Υπ’ αριθ. 14 979 942 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Αυγούστου 2019 στην υπόθεση R 649/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να φέρει τα δικαστικά έξοδά του και να το καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα της Sun Stars & Sons Pte Ltd.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 94 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/83

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – IMG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-645/19)

(2019/C 399/101)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: International Management Group (IMG) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. Levi και J.-Y. de Cara, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 18ης Ιουλίου 2019 σχετικά με τον καθορισμό των μέτρων εκτελέσεως της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο στις 31 Ιανουαρίου 2019 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-183/17 P και C-184/17 P, IMG κατά Επιτροπής (EU:C:2019:78)·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να αποκαταστήσει την υλική ζημία και την ηθική βλάβη·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει ένα μόνο λόγο, με τον οποίο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παράβαση του δεδικασμένου που προκύπτει από την απόφαση της 31ης Ιανουαρίου 2019, International Management Group κατά Επιτροπής (C-183/17 P και C-184/17 P, EU:C:2019:78), παράβαση του δημοσιονομικού κανονισμού του 2012 και παραβίαση των αρχών της δοτής αρμοδιότητας και της ασφάλειας δικαίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/83

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Brands Up κατά EUIPO (Credit24)

(Υπόθεση T-651/19)

(2019/C 399/102)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brands Up OÜ (Ταλίν, Εσθονία) (εκπρόσωπος: M. Welin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Credit24) – Υπ’ αριθ. 17 941 316 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 465/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταχωρίσει το επίμαχο σήμα·

—	να διατάξει τη διαγραφή της λέξης «kyseenalainen» («αμφίβολο») από τη σελίδα 1 της από 20 Δεκεμβρίου 2018 αποφάσεως του εξεταστή του EUIPO, και

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1 στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1 στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της ενότητας της νομολογίας.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/84

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Elevolution – Engenharia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-652/19)

(2019/C 399/103)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Elevolution – Engenharia, S.A. (Amadora, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: M. Marques Mendes, R. Campos, A. Dias Henriques, M. Troncoso Ferrer και C. García Fernández, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή και να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται σφάλμα της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Ιουλίου 2019, εκδοθείσας από τον ασκούντα χρέη διευθυντή στη Γενική Διεύθυνση Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης (DEVCO), έγγραφο Ares(2019)4611765 – 16/07/2019, με την οποία αποκλείεται η προσφεύγουσα, για διάστημα τριών ετών, από τη συμμετοχή σε διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και χορηγήσεως επιχορηγήσεων από το ΕΤΑ στο πλαίσιο του κανονισμού 2015/323 του Συμβουλίου και διατάσσεται η δημοσίευση των πληροφοριών περί αποκλεισμού στον ιστότοπο της Επιτροπής όσον αφορά τις πραγματικές προϋποθέσεις.

Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή υπέπεσε, με την απόφασή της, σε πλάνη ως προς τις πραγματικές προϋποθέσεις, ήτοι, ως προς τις καθυστερήσεις κατά την εκτέλεση των εργασιών, οι οποίες δεν μπορούν να καταλογιστούν στην προσφεύγουσα. Ήταν επιβεβλημένη η διεξαγωγή της προβλεπομένης στη σύμβαση διαδικασίας συνδιαλλαγής, η δε μη σύσταση του διαιτητικού δικαστηρίου δεν μπορεί να καταλογιστεί στην προσφεύγουσα.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη αιτιολογίας και παράβαση νόμου, συγκεκριμένα του άρθρου 143, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως.

Η απόφαση πάσχει έλλειψη αιτιολογίας καθ’ ο μέρος δεν επιτρέπει στην προσφεύγουσα να λάβει γνώση της αναλύσεως και των συμπερασμάτων της προηγουμένης υποχρεωτικής διαδικασίας εκατέρωθεν ακροάσεως η οποία διεξήχθη από την προβλεπόμενη στον δημοσιονομικό κανονισμό ομάδα. Μη λαμβάνουσα υπόψη την προηγουμένη διαδικασία εκατέρωθεν ακροάσεως, παραλείπουσα δε κάθε αναφορά στα αποτελέσματά της, η απόφαση πάσχει επίσης σφάλμα συνιστάμενο σε παράβαση νόμου, καθ’ ο μέρος παραβαίνει το άρθρο 143 του δημοσιονομικού κανονισμού, ιδίως της παραγράφου 5, και θέτει σε κίνδυνο το προβλεπόμενο στο άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαίωμα χρηστής διοικήσεως.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 109, παράγραφος 1, στοιχείο β' (έως την 1η Ιανουαρίου 2016), και 106, παράγραφος 1, στοιχείο ε' (από 1ης Ιανουαρίου 2016), και, ακολούθως, του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όσον αφορά τη λήψη της αποφάσεως περί του αποκλεισμού ή μη της προσφεύγουσας από τη συμμετοχή σε διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και επιχορηγήσεων που διέπονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/323 και τον κανονισμό 2018/1877 του Συμβουλίου, η Επιτροπή είναι, ταυτοχρόνως, δικαστής και διάδικος. Στον βαθμό κατά τον οποίον το ζήτημα περί του εάν υφίσταται αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων δεν έχει ακόμη επιλυθεί, η λήψη αποκλειστικώς και μόνον υπόψη των επιχειρημάτων της Επιτροπής και/ή του κυρίου του έργου, και όχι αυτών της προσφεύγουσας, συνιστά παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον παραβιάζει την αρχή της ισότητας των όπλων.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 136, παράγραφος 3, του δημοσιονομικού κανονισμού και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 49 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Επιτροπή επέβαλε τη βαρύτερη κύρωση του άρθρου 106, παράγραφος 14, στοιχείο γ', του κανονισμού 966/2012, όπως αυτός ισχύει μετά την τροποποίησή του με τον κανονισμό 2015/1929, η οποία είναι επίσης η βαρύτερη κύρωση που προβλέπει το άρθρο 139 του δημοσιονομικού κανονισμού. Λαμβανομένων υπόψη όλων των πραγματικών περιστατικών και του γεγονότος ότι το ζήτημα περί του εάν η προσφεύγουσα είχε παραβεί τις συμβατικές υποχρεώσεις της είναι ακόμη εκκρεμές και δεν έχει αποδειχθεί, η επιβολή της βαρύτερης κυρώσεως του άρθρου 106, παράγραφος 14, στοιχείο γ', του κανονισμού 966/2012 συνιστά παραβίαση της κατοχυρούμενης στο άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχής της αναλογικότητας.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/85

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – FF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-653/19)

(2019/C 399/104)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: FF (εκπρόσωπος: A. Fittante, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 31 Ιουλίου 2019 απορριπτική απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί της αιτήσεως αποζημιώσεως την οποία αυτός είχε υποβάλει στις 9 Ιουλίου 2019·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Αυγούστου 2019, περί απορρίψεως της από 23 Ιουλίου 2019 αιτήσεώς του να του επιτραπεί η πρόσβαση στα έγγραφα της Επιτροπής, μέσω της επιδείξεως του πρωτοτύπου της φωτογραφίας ενός άνδρα του οποίου το ένα κάτω άκρο είχε αφαιρεθεί με ακρωτηριασμό, φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε ως προειδοποίηση για την υγεία σε συσκευασίες προϊόντων καπνού, δυνάμει της οδηγίας 2014/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά και στα διαδικαστικά έξοδα, διευκρινιζομένου ότι ο προσφεύγων υπέβαλε αίτηση δικαστικής αρωγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου στον βαθμό που οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ενέχουν παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως και, επομένως, δεν παρέχουν ούτε στον προσφεύγοντα τη δυνατότητα να αντιληφθεί το περιεχόμενο της εις βάρος του ληφθείσης απόφασης και να διασφαλίσει την υπεράσπιση των συμφερόντων του, ούτε στον δικαστή τη δυνατότητα να ασκήσει τον έλεγχο νομιμότητας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση των Συνθηκών και όλων των σχετικών με την εφαρμογή τους κανόνων δικαίου, ήτοι του συνόλου του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γενικών αρχών των οποίων την τήρηση οφείλει να διασφαλίζει η Ένωση, προστατεύοντας, όπως επιβάλλεται στο πλαίσιό τους, το δικαίωμα στην υπόληψη, το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή και το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/86

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – FF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-654/19)

(2019/C 399/105)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: FF (εκπρόσωπος: A. Fittante, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα του προσφεύγοντος στην τιμή, στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, καθώς και στην υπόληψη και την αξιοπρέπειά του, χρησιμοποιώντας χωρίς άδεια την εικόνα του προσφεύγοντος μεταξύ των φωτογραφιών που προτάθηκαν από την Επιτροπή για τις σχετικές με την υγεία προειδοποιήσεις οι οποίες αναγράφονται στις συσκευασίες καπνού, κατ’ εφαρμογήν της κατ’ εξουσιοδότηση οδηγίας 2014/109/ΕΕ της Επιτροπής·

—	να διατάξει την άμεση παύση της χρήσεως της επίμαχης φωτογραφίας εντός της Ένωσης και την απόσυρση όλων των διαθέσιμων προς πώληση προϊόντων καπνού, στα οποία εμφανίζεται η εικόνα του προσφεύγοντος, από τα ειδικά εξουσιοδοτημένα καταστήματα και σημεία πωλήσεως τέτοιων προϊόντων·

—

να αναγνωρίσει υπέρ του προσφεύγοντος το δικαίωμα να προβάλει περαιτέρω τις αξιώσεις του προς επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης και προς αποκατάσταση περιουσιακής ζημιάς, αφού περατωθεί η εμπειρογνωμοσύνη που ζητήθηκε με αυτοτελή προσφυγή και αφού η Επιτροπή γνωστοποιήσει πόσες ακριβώς συσκευασίες με την επίμαχη εικόνα πωλήθηκαν στην Ένωση·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά και τα διαδικαστικά έξοδα, διευκρινιζομένου ότι ο προσφεύγων υπέβαλε αίτηση δικαστικής αρωγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έναν μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος διασφαλίζει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή κάθε προσώπου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/87

Προσφυγή της 27ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ferriera Valsabbia e Valsabbia Investimenti κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-655/19)

(2019/C 399/106)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ferriera Valsabbia SpA (Odolo, Ιταλία), Valsabbia Investimenti SpA (Odolo) (εκπρόσωποι: D. Slater, Solicitor, G. Carnazza και D. Fosselard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση, κατά το μέρος που τις αφορά·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, καθώς και των άρθρων 14 και 27, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1), και των άρθρων 11, 12 και 14 του κανονισμού (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ 2004, L 123, σ. 18)

—

Συναφώς, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή δεν θεράπευσε τη διαδικαστική πλημμέλεια την οποία το Δικαστήριο επέκρινε με την απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Ferriera Valsabbia, Valsabbia Investimenti e Alfa Acciai κατά Επιτροπής (συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-86/15 P και C-87/15 P, EU:C:2017:717), μετά την έκδοση της οποίας η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται εσφαλμένη ερμηνεία και παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—	Συναφώς, οι προσφεύγουσες επικαλούνται το γεγονός ότι η Επιτροπή θεώρησε ότι δεν ήταν αρμόδια να εκτιμήσει την ενδεχόμενη παραβίαση της αρχής της εύλογης διάρκειας της δίκης.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση και εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καθώς και των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, συνακόλουθα, παράβαση νόμου και κατάχρηση εξουσίας

—	Συναφώς, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παραβίασε πράγματι την αρχή της εύλογης διάρκειας της δίκης.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, εσφαλμένη και αντιφατική αιτιολογία και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως

—	Συναφώς, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή αιτιολόγησε την εκ νέου έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως επικαλούμενη τη στάθμιση των διακυβευομένων στη δίκη συμφερόντων, η οποία ωστόσο φαίνεται ανεπαρκής και ενέχει διάφορα πραγματικά σφάλματα.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/89

Προσφυγή της 28ης Σεπτεμβρίου 2019 – Feralpi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-657/19)

(2019/C 399/108)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Feralpi Holding SpA (Brescia, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Roberti και I. Perego, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση της Επιτροπής κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα·

—	να ακυρώσει ή τουλάχιστον να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα με την απόφαση της Επιτροπής·

—	ενδεχομένως, να κηρύξει παράνομο και ανεφάρμοστο το άρθρο 25, παράγραφοι 3 έως 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2019) 4969 final της 4ης Ιουλίου 2019, σχετικά με παράβαση του άρθρου 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ – υπόθεση AT.37956 – Ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος, που κοινοποιήθηκε στις 18 Ιουλίου 2019.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.	Πρώτος λόγος: η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 50 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).

Δεύτερος λόγος: η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 41, 47 και 51 του Χάρτη και το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (στο εξής: ΕΣΔΑ) και παραβίασε την υποχρέωση αιτιολογήσεως, στο μέτρο που δεν έλαβε υπόψη την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας πριν εκδώσει εκ νέου, για τρίτη φορά, την ίδια απόφαση περί επιβολής προστίμου.

Τρίτος λόγος: η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 41, 47 και 51 του Χάρτη και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και παραβίασε την υποχρέωση αιτιολογήσεως, στο μέτρο που, αν είχε λάβει υπόψη τη διάρκεια και τις ιδιαιτερότητες της διαδικασίας, δεν θα είχε εκδώσει εκ νέου, για τρίτη φορά, την ίδια απόφαση περί επιβολής προστίμου.

4.	Τέταρτος λόγος: η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 41 και 47 του Χάρτη και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας καθώς και την υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθόσον κατά την άσκηση της εξουσίας εκτιμήσεως περί επανέκδοσης που διαθέτει δεν προέβη σε ορθή στάθμιση των συμφερόντων.

Πέμπτος λόγος: η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 41 του Χάρτη, παραβίασε την αρχή της προστασίας των δικαιωμάτων άμυνας και παρέβη τα άρθρα 14 και 27, παράγραφος 1, του κανονισμού 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ, καθώς και τα άρθρα 11, 12 και 14 του κανονισμού 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ, καθόσον η ακρόαση που διοργανώθηκε στη διάρκεια της διαδικασίας δεν ήταν ικανή να θεραπεύσει την έλλειψη νομιμότητας που το Δικαστήριο διαπίστωσε με την απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Feralpi κατά Επιτροπής (C-85/15 P, ΕU:C:2017:709).

6.	Έκτος λόγος: η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 65 ΕΚΑΧ και παραβίασε την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας, καθόσον δεν τήρησε τις αρχές περί του βάρους απόδειξης, προκειμένου να καταλήξει ότι η προσφεύγουσα είχε συμμετάσχει στη σύμπραξη κατά την περίοδο 1989-1995.

7.	Έβδομος λόγος: η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 65 ΕΚΑΧ στο μέτρο που έκρινε ότι είχε διαπιστωθεί μαι ενιαία, σύνθετη και διαρκής σύμπραξη η οποία, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα, είχε διαρκέσει από το 1989 έως το 2000.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/90

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Universität Bremen κατά Επιτροπής και REA

(Υπόθεση T-660/19)

(2019/C 399/109)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Universität Bremen (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: Professor C. Schmid)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας (REA)

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 16ης Ιουλίου 2019, με την οποία απερρίφθη η υπ’ αριθ. 870693 (TenOpt) πρόταση που υποβλήθηκε στο πλαίσιο της προσκλήσεως Η2020-SC6-GOVERNANCE-2019 για το πρόγραμμα-πλαίσιο «Ορίζων 2020»·

—	να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θίγει το απορρέον από την αρχή του κράτους δικαίου δικαίωμά του για ορθή εξέταση της αιτήσεως χρηματοδότησης. Συγκεκριμένα, η αξιολόγηση που έγινε με την απόφαση πάσχει λόγω:

—	εσφαλμένης διαπιστώσεως των πραγματικών περιστατικών, καθότι δεν αποδόθηκε ορθώς, στο κείμενο της αποφάσεως, το περιεχόμενο της αιτήσεως χρηματοδότησης·

—	μη τηρήσεως των γενικώς ισχυόντων κριτηρίων εκτιμήσεως·

—	άνιση μεταχείριση, αυθαιρεσία και συνεκτίμηση στοιχείων που δεν είχαν σχέση με τα πραγματικά περιστατικά.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/91

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – Cinkciarz.pl κατά EUIPO (€$)

(Υπόθεση T-665/19)

(2019/C 399/110)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cinkciarz.pl sp. z o.o. (Zielona Góra, Πολωνία) (εκπρόσωποι: E. Skrzydło-Tefelska, radca prawny, και K. Gajek, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης €$ – Υπ’ αριθ. 13 839 998 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 1345/2018-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Παράβαση του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο θ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/91

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – Ferriere Nord κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-667/19)

(2019/C 399/111)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ferriere Nord SpA (Osoppo, Ιταλία) (εκπρόσωποι: W. Viscardini, G. Donà και B. Comparini, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 4ης Ιουλίου 2019 C(2019) 4969 final –η οποία κοινοποιήθηκε στις 18 Ιουλίου 2019– με την οποία καταδικάσθηκε η προσφεύγουσα στην καταβολή προστίμου ύψους περίπου 2 237 000 € μετά τη διεξαγωγή διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ (AT.37.956 – Ράβδοι οπλισμού σκυροδέματος).

2.	επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση C(2019) 4969 final και, συνακόλουθα, να μειώσει το ποσό του προστίμου.

3.	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έντεκα λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς παράβαση των άρθρων 47 και 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: ΕΣΔΑ), των άρθρων 14 και 27 του κανονισμού 1/2003 και των άρθρων 11, 12, 13 και 14 του κανονισμού 773/2004, κατά το μέτρο που με την ακρόαση της 23ης Απριλίου 2018 δεν θεραπεύτηκε η παράβαση ουσιώδους τύπου η οποία διαπιστώθηκε με την απόφαση του Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Ferriere Nord κατά Επιτροπής (C-88/15 P, EU:C:2017:716).

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής ne bis in idem

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς παράβαση του άρθρου 50 του Χάρτη κατά το μέτρο που, μολονότι το Δικαστήριο με την απόφασή του αναίρεσε για διαδικαστικούς λόγους την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, και, συνακόλουθα, εξαφάνισε την προγενέστερη απόφαση της Επιτροπής, εντούτοις το Γενικό Δικαστήριο είχε ήδη αποφανθεί ως προς πραγματικά περιστατικά που η Επιτροπή προσήπτε στην προσφεύγουσα. Επομένως, η Επιτροπή δεν μπορούσε πλέον να προβεί στην έκδοση νέας αποφάσεως με βάση τα ίδια πραγματικά περιστατικά.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία, και, συνακόλουθα, παράβαση της υποχρεώσεως σεβασμού του δικαιώματος στη χρηστή διοίκηση και στην εύλογη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς και από πλημμελή αιτιολογία

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι η Επιτροπή έκρινε χωρίς επαρκή αιτιολογία υπό το πρίσμα των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ και, εν πάση περιπτώσει, εσφαλμένα ότι δεν υποχρεούνταν να αποφανθεί επί της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας και κάλεσε το δικαιοδοτικό όργανο να προβεί στη σχετική εκτίμηση.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας, υπέρβαση εξουσίας και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς παράβαση των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ κατά το μέτρο που η Επιτροπή έκανε χρήση των εξουσιών ελέγχου και επιβολής κυρώσεων τις οποίες πλέον δεν διέθετε λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας, ανεξαρτήτως της προσβολής –αποδεδειγμένης εξάλλου– των δικαιωμάτων άμυνας.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από πλημμελή ή εσφαλμένη αιτιολογία, υπέρβαση εξουσίας, παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθώς και παράβαση των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη και του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ

—	Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε έννομο συμφέρον για την επανέκδοση της αποφάσεως, η οποία επομένως εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση εξουσίας.

Ο έκτος λόγος αντλείται από έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 25 του κανονισμού 1/2003, που προβάλλεται δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, καθώς και από απόσβεση του δικαιώματος ελέγχου και επιβολής κυρώσεων

—	Η προσφεύγουσα προβάλλει έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 25 του κανονισμού 1/2003 λόγω της αντιθέσεώς του προς τις αρχές της αναλογικότητας και της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από μερική έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της 4ης Ιουλίου 2019 όσον αφορά το υποστατό των επίμαχων ενεργειών, καθώς και από παραβίαση των γενικών αρχών σχετικά με το βάρος απόδειξης και της γενικής αρχής in dubio pro reo

—	Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι ορισμένες από τις επίμαχες ενέργειες που προσάπτονται στην Ferriere Nord δεν θίγουν τον ανταγωνισμό και, εν πάση περιπτώσει, δεν αποδείχθηκαν από την Επιτροπή.

Ο όγδοος λόγος αντλείται από παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής, εξαιτίας της προσβολής των δικαιωμάτων άμυνας

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής είναι παράνομη, κατά το μέτρο που η Επιτροπή δεν εξέθεσε την εν λόγω επιβαρυντική περίσταση ούτε στην ανακοίνωση των αιτιάσεων ούτε σε τυχόν μεταγενέστερη πράξη της διαδικασίας που οδήγησε στην επανέκδοση, γεγονός το οποίο δεν παρέσχε στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να αμυνθεί.

Ο ένατος λόγος αντλείται από παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής, εξαιτίας της παρελεύσεως υπερβολικά μεγάλου χρονικού διαστήματος και της παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ακόμη και εάν ενδεχομένως δεν θεωρηθεί υπερβολικό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της διαπιστώσεως της πρώτης παραβάσεως και των προσαπτομένων με την προσβαλλόμενη απόφαση πράξεων, εντούτοις θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κατά το χρονικό σημείο της επανεκδόσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως είχαν ήδη παρέλθει τριάντα έτη από τη διαπίστωση της πρώτης παραβάσεως.

10.

Ο δέκατος λόγος αντλείται από παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής, εξαιτίας του υπερβολικού χαρακτήρα του συνολικού ποσού και της ελλείψεως αιτιολογίας

—	Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς ότι δεν δικαιολογείται προσαύξηση της τάξεως 50 % επί του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής, υπό το πρίσμα, μεταξύ άλλων, της ασυνήθιστα μεγάλης διάρκειας της διαδικασίας.

11.

Ο ενδέκατος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως κατά τη μείωση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω ελαφρυντικών περιστάσεων

—	Κατά την προσφεύγουσα, η μείωση του προστίμου λόγω ελαφρυντικών περιστάσεων που εφαρμόστηκε στην περίπτωσή της δεν κρίνεται επαρκής, διότι είναι αναλογικά χαμηλότερη σε σχέση με εκείνη που είχε αναγνωριστεί σε άλλη επιχείρηση για τον ίδιο λόγο.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/93

Προσφυγή της 1ης Οκτωβρίου 2019 – Ardagh Metal Beverage Holdings κατά EUIPO (Ηχητικό σήμα)

(Υπόθεση T-668/19)

(2019/C 399/112)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ardagh Metal Beverage Holdings GmbH & Co. KG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Abrar, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως ηχητικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Υπ’ αριθ. 17 912 475 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 530/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών [παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 2, και του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου]·

—	Παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως [άρθρο 72, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου]·

—	Μη εφαρμογή της σχετικής νομολογίας·

—	Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 2, και του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 72, παράγραφος 2, και του άρθρου 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παραβίαση της αρχής του δικαιώματος ακροάσεως [άρθρο 72, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου].

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/94

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2019 – Novomatic κατά EUIPO – Brouwerij Haacht (PRIMUS)

(Υπόθεση T-669/19)

(2019/C 399/113)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novomatic AG (Gumpoldskirchen, Αυστρία) (εκπρόσωπος: W. Mosing, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Brouwerij Haacht NV (Boortmeerbeek, Βέλγιο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PRIMUS – Υπ’ αριθ. 14 712 723 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 2528/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO –εάν παρέμβει– να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα της προσφεύγουσας στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση ουσιώδους τύπου, δηλαδή της απαίτησης αποδείξεως όσον αφορά την ασφάλεια δικαίου·

—	Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/95

Προσφυγή-αγωγή της 1ης Οκτωβρίου 2019 – FG κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-670/19)

(2019/C 399/114)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: FG (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει την απόφαση περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς του και την απόφαση διορισμού του [εμπιστευτικό] (1) στη θέση του [εμπιστευτικό]·

—	εφόσον είναι απαραίτητο, να ακυρώσει την απορριπτική της διοικητικής ενστάσεως απόφαση της 21ης Ιουνίου 2019·

—	να αποκαταστήσει την υλική ζημία που υπέστη, όπως αυτή περιγράφεται στο δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής·

—	να του επιδικάσει ποσό, το οποίο εκτιμάται ex aequo et bono, προσωρινώς, σε 10 000 ευρώ, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη·

—

ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας, να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να προσκομίσει:

—	την πλήρη έκθεση συνεντεύξεως και τη σύσταση τις οποίες συνέταξε η συμβουλευτική επιτροπή·

—	τον κατάλογο των θεμάτων που ανέπτυξαν οι υποψήφιοι κατά τις συνεντεύξεις·

—	τον κατάλογο των κριτηρίων αξιολογήσεως των προσόντων που χρησιμοποίησε η συμβουλευτική επιτροπή και, κατά περίπτωση, η ΑΔΑ·

—	τα πρακτικά της συσκέψεως του Προεδρείου για την απόφασή του περί διορισμού·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της 16ης Μαΐου 2000 και του άρθρου 6 της ανακοινώσεως προσλήψεως, καθόσον δεν τηρούν τις αρχές της χρηστής διοικήσεως, της ασφάλειας δικαίου και της απαγορεύσεως των διακρίσεων και παραβαίνουν το άρθρο 27 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία προσλήψεως που ακολουθήθηκε εν προκειμένω είναι παράνομη για τους ίδιους λόγους.

—

Πρώτον, η ΑΔΑ δεν κοινοποίησε πλήρη έκθεση της επιτροπής σχετικά με τα προσόντα των υποψηφίων όταν κλήθηκε να αποφασίσει περί του διορισμού και, επομένως, να προβεί στην επιλογή της. Τούτο σημαίνει, ακολούθως, ότι τα εν λόγω προσόντα δεν αξιολογήθηκαν, ούτε από την επιτροπή ούτε από την ΑΔΑ, κατ’ αντικειμενικό και διαφανή τρόπο, βάσει προκαθορισμένων (και κατά μείζονα λόγο κοινοποιηθέντων) κριτηρίων.

—

Δεύτερον, η σύσταση που συνοδεύει την έκθεση συνεντεύξεως δεν είναι αναλυτική. Η επιτροπή περιορίζεται στη σύνταξη εκθέσεως συνεντεύξεως, αλλά η απόφαση της 16ης Μαΐου 2000 δεν προβλέπει ότι η επιτροπή προβαίνει, κατά τον χρόνο των συνεντεύξεων, σε σύγκριση των προσόντων. Η απόφαση της 16ης Μαΐου 2000 δεν ορίζει επίσης ότι το Προεδρείο, ως ΑΔΑ, οφείλει να διαθέτει κριτήρια για τον σκοπό αυτό, κατά μείζονα λόγο καθόσον δεν διαθέτει, κατά τα φαινόμενα, πρόσβαση στα κριτήρια που έχει καθορίσει η επιτροπή, εφόσον αυτά υφίστανται, quod non.

—

Τρίτον, η απόφαση της 16ης Μαΐου 2000 δεν ορίζει ότι η ΑΔΑ έχει στη διάθεσή της όλους τους φακέλους των υποψηφίων. Καίτοι το καθού-εναγόμενο ισχυρίζεται ότι τα μέλη του Προεδρείου είχαν στη διάθεσή τους τούς προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων, δεν ισχυρίζεται εντούτοις ότι τα μέλη αυτά πράγματι εξέτασαν τους φακέλους αυτούς και, ειδικότερα, εκείνον του υποψηφίου.

—	Τέταρτον, η απόφαση της 16ης Μαΐου 2000 δεν προβλέπει την κοινοποίηση στους υποψηφίους των κριτηρίων που έχουν θεσπίσει η επιτροπή και η ΑΔΑ προς τον σκοπό της εξετάσεως και της συγκρίσεως των προσόντων.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παραγνώριση του υπηρεσιακού συμφέροντος. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει συναφώς ότι διορίζοντας τον [εμπιστευτικό] στη θέση του [εμπιστευτικό], η ΑΔΑ υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως η οποία αφορά τόσο την τήρηση των όρων της προκηρύξεως κενής θέσεως και της ανακοινώσεως προσλήψεως όσο και την αντιπαραβολή των αντίστοιχων προσόντων του [εμπιστευτικό] και εκείνων του προσφεύγοντος-ενάγοντος. Ωσαύτως, η ΑΔΑ παραγνώρισε κατά πρόδηλο τρόπο το υπηρεσιακό συμφέρον.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση των κανόνων αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και του άρθρου 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατάχρηση εξουσίας οι οποίες πλήττουν τις προσβαλλόμενες αποφάσεις.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος μέριμνας.

(1) Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/97

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2019 – Companhia de Seguros Índico κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-672/19)

(2019/C 399/115)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Companhia de Seguros Índico, S.A. (Μαπούτο, Μοζαμβίκη) (εκπρόσωποι: R. Oliveira και J. Schmid Moura, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση, την οποία εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 18 Ιουλίου 2019·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της καλής πίστεως και της απαγορεύσεως της καταχρήσεως δικαιώματος.

Η εκτέλεση από πλευράς του Gabinete do Ordenador Nacional para a Cooperação entre a República de Moçambique e a UE (εθνικού διατάκτη για τη συνεργασία μεταξύ της Δημοκρατίας της Μοζαμβίκης και της ΕΕ· στο εξής: GON) των εκδοθεισών από την προσφεύγουσα εγγυήσεων, εκτέλεση η οποία αποτελεί τη βάση της υπό κρίση διαφοράς και ολοκληρώθηκε με την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής, παραβιάζει κατάφωρα την αρχή της καλής πίστεως και συνιστά πρόδηλη κατάχρηση δικαιώματος. Η μη καταβολή των εγγυήσεων από πλευράς της προσφεύγουσας, οι οποίες εκτελέστηκαν παρανόμως από τον GON, οδήγησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως περί αποκλεισμού της προσφεύγουσας, για διάστημα τριών ετών, από τη συμμετοχή σε διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων που διέπονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1877 του Συμβουλίου και από τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ή από την επιλογή της για την εκτέλεση κονδυλίων της Ένωσης λόγω φερόμενου σοβαρού επαγγελματικού παραπτώματος και λόγω φερόμενων σοβαρών παραλείψεων όσον αφορά τη συμμόρφωση προς βασικές υποχρεώσεις κατά την εκτέλεση συμβάσεως χρηματοδοτουμένης από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω των πρόδηλων σφαλμάτων στα οποία υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον «προκαταρκτικό νομικό χαρακτηρισμό» της συμπεριφοράς της προσφεύγουσας, στον βαθμό κατά τον οποίον:

—	η συμπεριφορά της προσφεύγουσας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα» σύμφωνα με το άρθρο 106, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—	Η συμπεριφορά της προσφεύγουσας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «σοβαρές παραλείψεις όσον αφορά τη συμμόρφωση προς βασικές υποχρεώσεις κατά την εκτέλεση συμβάσεως χρηματοδοτούμενης από τον προϋπολογισμό» σύμφωνα με το άρθρο 106, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

Η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω παραβιάσεως από την Επιτροπή της αρχής της αναλογικότητας, διότι ο αποκλεισμός της προσφεύγουσας είναι δυσανάλογος.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/98

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2019 – Polfarmex κατά EUIPO – Kaminski (SYRENA)

(Υπόθεση T-677/19)

(2019/C 399/116)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polfarmex S.A. (Kutno, Πολωνία) (εκπρόσωπος: B. Matusiewicz-Kulig, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Arkadiusz Kaminski (Etobicoke, Οντάριο, Καναδάς)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης SYRENA – Υπ’ αριθ. 9 262 767 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Ιουλίου 2019 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1861/2018-2 και R 1840/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον διατηρεί σε ισχύ το επίμαχο σήμα για τα «αυτοκίνητα» της κλάσεως 12·

και

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ανακαλώντας το επίμαχο σήμα στο σύνολό του, περιλαμβανομένων των «αυτοκινήτων» της κλάσεως 12, λόγω ελλείψεως ουσιαστικής χρήσεως του σήματος·

επικουρικώς,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση των άρθρων 94, παράγραφος 1, και 95, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σε συνδυασμό με την παράγραφο 42 του προοιμίου του εν λόγω κανονισμού και το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση των άρθρων 18, παράγραφος 1, 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 58, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σε συνδυασμό με τα άρθρα 94, παράγραφος 1, 95, παράγραφος 1, και παράγραφος 42 του προοιμίου του εν λόγω κανονισμού και το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 της Επιτροπής·

—	Παράβαση των άρθρων 58, παράγραφος 2, και 64, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση των άρθρων 94, παράγραφος 1, 64, παράγραφος 1, και παράγραφος 42 του προοιμίου του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/99

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2019 – Health Product Group κατά EUIPO – Bioline Pharmaceutical (Enterosgel)

(Υπόθεση T-678/19)

(2019/C 399/117)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Health Product Group sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Kondrat, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bioline Pharmaceutical AG (Baar, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του λεκτικού σήματος Enterosgel στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Υπ’ αριθ. 896 788 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Αυγούστου 2019 στην υπόθεση R 482/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθώς και το επίμαχο σήμα·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/100

Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2019 – Αργυράκη κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-679/19)

(2019/C 399/118)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Βασιλεία Αργυράκη (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 30ής Νοεμβρίου 2018 την οποία έλαβε το PMO σχετικά με τον τρόπο κατά τον οποίο πρόκειται να υπολογισθούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, και, γενικότερα, σχετικά με τον τρόπο κατά τον οποίο πρόκειται να εφαρμοσθούν οι κανόνες που προβλέπονται από τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως ως προς τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε σχέση με την προσφεύγουσα κατά τη συνταξιοδότησή της·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως του PMO (Γραφείου «Διαχείριση και Εκκαθάριση των Ατομικών Δικαιωμάτων»), η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται μη τήρηση των διδαγμάτων που απορρέουν από τη νομολογία Torné (απόφαση της 14ης Δεκεμβρίου 2018, Torné κατά Επιτροπής, T-128/17, EU:T:2018:969).

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 21 και 22 του παραρτήματος XIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται άνιση μεταχείριση.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/100

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2019 – Euroapotheca κατά EUIPO – General Nutrition Investment (GNC LIVE WELL)

(Υπόθεση T-686/19)

(2019/C 399/119)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Euroapotheca UAB (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: R. Žabolienė και E. Saukalas, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: General Nutrition Investment Co. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης GNC LIVE WELL – Υπ’ αριθ. 940 981 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 2189/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/101

Προσφυγή της 8ης Οκτωβρίου 2019 – inMusic Brands κατά EUIPO – Equipson (Marq)

(Υπόθεση T-687/19)

(2019/C 399/120)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: inMusic Brands, Inc. (Cumberland, Rhode Island, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: D. Rose, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Equipson, SA (Silla, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Marq – Υπ’ αριθ. 14 585 699 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 1759/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της και να διατηρήσει σε ισχύ την καταχώριση για τα επίμαχα προϊόντα·

—	να καταδικάσει το EUIPO και οποιονδήποτε αντίδικο στα έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ακυρώσεων.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 60, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

25.11.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/102

Προσφυγή της 9ης Οκτωβρίου 2019 – FI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-694/19)

(2019/C 399/121)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: FI (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 8ης Μαρτίου 2019, την απόφαση της 1ης Απριλίου 2019 καθώς και εκείνη της 12ης Αυγούστου 2019·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του κατά των αποφάσεων της Επιτροπής της 8ης Μαρτίου, της 1ης Απριλίου και της 12ης Αυγούστου 2019 περί αρνήσεως χορηγήσεως στον ίδιο συντάξεως επιζώντος, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας όσον αφορά τα άρθρα 18 έως 20 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), η οποία απορρέει από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και από διάκριση λόγω ηλικίας, λόγω φύσεως του νομικού δεσμού του κοινού βίου και λόγω αναπηρίας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη κατά την εφαρμογή των άρθρων 18 και 20 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, καθόσον η Επιτροπή έπρεπε να προβεί στην ερμηνεία ότι τα άρθρα αυτά αφορούν τον κοινό έγγαμο βίο του ζεύγους, είτε το ζεύγος είναι έγγαμο είτε έχει συνάψει αστικό σύμφωνο αλληλεγγύης είτε συζεί σε ελεύθερη ένωση.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί την ερμηνεία της έννοιας του συζύγου στο πλαίσιο του καθεστώτος που εφαρμόζεται στη σύνταξη επιζώντος, για τον λόγο ότι η εξέλιξη της δυτικής κοινωνίας απαιτεί ευρεία ερμηνεία της έννοιας αυτής.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, η οποία απορρέει από τη μη λήψη υπόψη της ιδιαίτερης καταστάσεως του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων υποστηρίζει συναφώς, αφενός, ότι έζησε με τη σύζυγό του επί πάνω από δεκαεννέα έτη και, αφετέρου, ότι ο γάμος του διήρκεσε τέσσερα έτη, επτά μήνες και οκτώ ημέρες.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 399

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	62ό έτος 25 Νοεμβρίου 2019

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2019/C 399/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1