Μη διατύπωση αντιρρήσεων σε κοινοποιηθείσα συγκέντρωση

(Υπόθεση M.9575 — Renault / Mobivia / Exadis)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2019/C 362/01)

Στις 17 Οκτωβρίου 2019, η Επιτροπή αποφάσισε να μη διατυπώσει αντιρρήσεις σχετικά με την ανωτέρω κοινοποιηθείσα συγκέντρωση και να τη χαρακτηρίσει συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά. Η απόφαση αυτή βασίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1). Το πλήρες κείμενο της απόφασης διατίθεται μόνον στα γαλλικά και θα δημοσιοποιηθεί χωρίς τα επιχειρηματικά απόρρητα στοιχεία τα οποία ενδέχεται να περιέχει. Θα διατίθεται:

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του ιστότοπου της Επιτροπής για τον ανταγωνισμό (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O ιστότοπος αυτός παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών, καθώς και τομεακά ευρετήρια.

—	σε ηλεκτρονική μορφή στον ιστότοπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=el) με αριθμό εγγράφου 32019M9575. Ο ιστότοπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1.

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

25 Οκτωβρίου 2019

(2019/C 362/02)

1 ευρώ =

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,1107
JPY	ιαπωνικό γιεν	120,59
DKK	δανική κορόνα	7,4704
GBP	λίρα στερλίνα	0,86598
SEK	σουηδική κορόνα	10,7445
CHF	ελβετικό φράγκο	1,1019
ISK	ισλανδική κορόνα	138,30
NOK	νορβηγική κορόνα	10,1865
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	25,568
HUF	ουγγρικό φιορίνι	328,87
PLN	πολωνικό ζλότι	4,2777
RON	ρουμανικό λέου	4,7553
TRY	τουρκική λίρα	6,4012
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,6270
CAD	δολάριο Καναδά	1,4511
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	8,7048
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,7456
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,5140
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 304,87
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	16,2387
CNY	κινεζικό ρενμινπί γιουάν	7,8524
HRK	κροατική κούνα	7,4530
IDR	ρουπία Ινδονησίας	15 588,67
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,6494
PHP	πέσο Φιλιππινών	56,951
RUB	ρωσικό ρούβλι	70,8240
THB	ταϊλανδικό μπατ	33,504
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	4,4732
MXN	πέσο Μεξικού	21,2020
INR	ινδική ρουπία	78,7515

---

(1)  Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Γνώμη (1) της συμβουλευτικής επιτροπής συγκεντρώσεων κατά τη συνεδρίαση της 26ης Ιουνίου 2019 σχετικά με προσχέδιο απόφασης όσον αφορά την υπόθεση M.8179 — Canon / TMSC — Άρθρο 14 παράγραφος 2 της διαδικασίας

Canon/Toshiba Medical Systems Corporation

Εισηγητής: Ηνωμένο Βασίλειο

(2019/C 362/03)

Γνώμη (2) της συμβουλευτικής επιτροπής συγκεντρώσεων κατά τη συνεδρίαση της 26ης Ιουνίου 2019 σχετικά με προσχέδιο απόφασης όσον αφορά την υπόθεση M.8179 Canon/TMSC — Άρθρο 14 παράγραφος 2 της διαδικασίας

Canon/Toshiba Medical Systems Corporation

Εισηγητής: Ηνωμένο Βασίλειο

(2019/C 362/04)

Τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεων (1)

Υπόθεση M. 8179 — Canon / Toshiba Medical Systems Corporation (άρθρο 14 παράγραφος 2 της διαδικασίας)

(2019/C 362/05)

Εισαγωγή

1.

Το σχέδιο απόφασης αφορά παράβαση από την Canon Inc. («Canon») του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων (2), στο πλαίσιο της εξαγοράς της Toshiba Medical Systems Corporation («TMSC»), η οποία υπήρξε στο παρελθόν θυγατρική της Toshiba Corporation (η «συγκέντρωση»).

2.

Η διάρθρωση της πράξης συγκέντρωσης περιλάμβανε δύο στάδια. Κατά το πρώτο στάδιο, με συμφωνία που συνήφθη στις 17 Μαρτίου 2016, η Canon εξαγόρασε μία μετοχή χωρίς δικαίωμα ψήφου και 100 μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης που συνδέονταν με κοινές μετοχές της TMSC με δικαίωμα ψήφου (3) (έναντι περίπου 5,28 δισεκατ. EUR, που αντιστοιχούσαν στο συνολικό τίμημα εξαγοράς της TMSC) από την Toshiba. Σύμφωνα με άλλη συμφωνία που συνήφθη την ίδια ημέρα, η MS Holding, φορέας ειδικού σκοπού που συστάθηκε για τους σκοπούς της συγκεκριμένης πράξης, εξαγόρασε τις υπόλοιπες 20 μετοχές με δικαίωμα ψήφου από την Toshiba (έναντι περίπου 800 EUR). Οι δύο συναλλαγές αναφέρονται από κοινού ως «ενδιάμεση συναλλαγή». Στις 19 Δεκεμβρίου 2016, μετά τη λήψη και των τελευταίων σχετικών εγκρίσεων συγκέντρωσης, η Canon διενήργησε το δεύτερο στάδιο ασκώντας τα 100 μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης για την απόκτηση των υποκείμενων μετοχών με δικαίωμα ψήφου στην TMSC, ενώ η TMSC εξαγόρασε τη μετοχή χωρίς δικαίωμα ψήφου από την Canon (έναντι περίπου 40 EUR) και τις υπόλοιπες 20 μετοχές με δικαίωμα ψήφου από την MS Holding (έναντι περίπου 300 000 EUR) (συναλλαγές καλούμενες από κοινού «τελική πράξη»). Κατά συνέπεια, η Canon κατέστη αποκλειστικός κάτοχος των μετοχών της TMSC με δικαίωμα ψήφου. Ο λόγος που υιοθετήθηκε αυτό το καθεστώς δύο σταδίων ήταν ότι η Toshiba, λόγω των οικονομικών δυσχερειών της, είχε ως στόχο να εκχωρήσει την κυριότητα της TMSC και να πραγματοποιήσει την υπεραξία που θα προέκυπτε από την εν λόγω πράξη έως το τέλος του οικονομικού έτους (31 Μαρτίου 2016) προκειμένου να αποφύγει την εμφάνιση αρνητικού μετοχικού κεφαλαίου στους λογαριασμούς της.

3.

Στις 11 Μαρτίου 2016, η Canon υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα ορισμού ομάδας αρμόδιας για την εξέταση της υπόθεσης σχετικά με την απόκτηση από την Canon αποκλειστικού ελέγχου επί της TMSC κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού συγκεντρώσεων. Στις 12 Αυγούστου 2016, δηλαδή μετά τη διενέργεια της ενδιάμεσης πράξης και πριν από την τελική πράξη, η Canon κοινοποίησε επίσημα τη συγκέντρωση στην Επιτροπή. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2016, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού συγκεντρώσεων, με την οποία κήρυξε τη συγκέντρωση συμβατή με την εσωτερική αγορά (4).

Διαδικασία επί παραβάσει

4.

Στις 18 Μαρτίου 2016, η Επιτροπή προσεγγίστηκε από ανώνυμο καταγγέλλοντα που παρείχε πληροφορίες που συλλέχθηκαν από δημόσιες πηγές, οι οποίες καταδείκνυαν ότι υπήρχε ενδεχόμενο η Canon να έχει ήδη αποκτήσει τον έλεγχο της TMSC.

5.

Στις 11 Μαΐου 2016, η Επιτροπή απηύθυνε αίτηση παροχής πληροφοριών σχετικά με το πρώτο σχέδιο εντύπου CO που υποβλήθηκε από την Canon στις 28 Απριλίου 2016, η οποία περιλάμβανε τρία ερωτήματα σχετικά με τη διάρθρωση της πράξης.

6.

Στις 29 Ιουλίου 2016, η Επιτροπή ενημέρωσε την Canon ότι διενεργούσε έρευνα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβολή προστίμων σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του κανονισμού συγκεντρώσεων.

7.

Στις 7 Οκτωβρίου 2016, η Επιτροπή απηύθυνε τρεις αποφάσεις στην Canon, την TMSC και την Toshiba (σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων) με τις οποίες ζητούσε την υποβολή πληροφοριών και εσωτερικών εγγράφων. Η Canon, η TMSC και η Toshiba ανταποκρίθηκαν στα εν λόγω αιτήματα. Κατόπιν μιας σειράς περαιτέρω αιτημάτων από μέρους της Επιτροπής, η Canon, η TMSC και η Toshiba υπέβαλαν επίσης συμπληρωματικά έγγραφα προς απάντηση στις αποφάσεις της 7ης Οκτωβρίου 2016.

8.

Στις 6 Ιουλίου 2017, η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων δυνάμει του άρθρου 18 του κανονισμού συγκεντρώσεων, η οποία κοινοποιήθηκε στην Canon στις 10 Ιουλίου 2017 (η «κοινοποίηση των αιτιάσεων»). Στην κοινοποίηση των αιτιάσεων, η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η εξαγορά της TMSC από την Canon μέσω διάρθρωσης δύο σταδίων, όπως συνοψίζεται στην παράγραφο 2 ανωτέρω, ήταν κατά παράβαση της απαίτησης για κοινοποίηση δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων και της υποχρέωσης αναστολής δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

9.

Στην Canon δόθηκε πρόσβαση στον φάκελο μέσω ενός DVD και ενός σκληρού δίσκου στις 7 Ιουλίου 2017.

10.

Η Canon υπέβαλε την απάντησή της στην κοινοποίηση των αιτιάσεων στις 15 Μαρτίου 2018 και ζήτησε ακρόαση.

11.

Στις 3 Μαΐου 2018, η Canon παρουσίασε τους ισχυρισμούς που είχε αναπτύξει στην απάντησή της στην κοινοποίηση των αιτιάσεων κατά τη διάρκεια ακρόασης.

12.

Στις 31 Μαΐου 2018, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση Ernst & Young P/S κατά Konkurrencerådet (5). Η απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young αποτελεί μία από τις ελάχιστες αποφάσεις του Δικαστηρίου σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της υποχρέωσης αναστολής που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων (6).

13.

Με επιστολή της 11ης Ιουνίου 2018 προς την Επιτροπή, η Canon υποστήριξε ότι η Επιτροπή θα πρέπει να περατώσει την τρέχουσα διαδικασία ενόψει των αρχών που εκτίθενται στην απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young. Σύμφωνα με την Canon, η εν λόγω απόφαση δεν άφησε περιθώρια για την ερμηνεία της Επιτροπής σχετικά με το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, όπως εκτίθεται στην κοινοποίηση των αιτιάσεων.

14.

Στις 30 Νοεμβρίου 2018, η Επιτροπή εξέδωσε συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων, η οποία συμπλήρωσε και αποσαφήνισε την κοινοποίηση των αιτιάσεων. Στην Canon δόθηκε πρόσβαση στον φάκελο μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 4 Δεκεμβρίου 2018. Στη συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων, η Επιτροπή εξέφρασε την προκαταρκτική θέση της ότι η απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young δεν μεταβάλει τα προκαταρκτικά συμπεράσματα που συνάχθηκαν στην κοινοποίηση των αιτιάσεων, δηλαδή ότι, με τη διενέργεια της ενδιάμεσης πράξης, η Canon πραγματοποίησε (τουλάχιστον εν μέρει) τη συγκέντρωση πριν από την κοινοποίησή της και προτού αυτή κηρυχθεί συμβατή με την εσωτερική αγορά από την Επιτροπή, κατά παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

15.

Η Canon υπέβαλε την απάντησή της στη συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων στις 21 Ιανουαρίου 2019, στην οποία ζήτησε ακρόαση.

16.

Στις 14 Φεβρουαρίου 2019, η Canon παρουσίασε τους ισχυρισμούς που είχε αναπτύξει στην απάντησή της στη συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων κατά τη διάρκεια δεύτερης ακρόασης.

Διαδικαστικά ζητήματα

17.

Δεν ενημερώθηκα για κανένα θέμα σχετικό με την πρόσβαση στον φάκελο ή άλλα δικαιώματα άμυνας.

18.

Η Canon, στις απαντήσεις της στην κοινοποίηση των αιτιάσεων και τη συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων, ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή θα παραβίαζε την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την αρχή της μη επιβολής ποινής χωρίς νόμο (nulla poena sine lege) εάν προέβαινε στην επιβολή προστίμου στην προκειμένη περίπτωση. Η Canon υποστήριξε, κατ’ ουσίαν, ότι η νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και η πρακτική λήψης αποφάσεων της Επιτροπής δεν είναι επαρκώς σαφείς όσον αφορά τον προσδιορισμό του κατά πόσον μια διάρθρωση πράξης όπως αυτή της εξεταζόμενης υπόθεσης παραβιάζει τις διατάξεις του κανονισμού συγκεντρώσεων.

19.

Εξέτασα προσεκτικά τον εν λόγω ισχυρισμό. Εντούτοις, το ζήτημα του κατά πόσον η νομολογία σχετικά με τη νομιμότητα των διαρθρώσεων πράξεων όπως η υπό εξέταση διάρθρωση είναι σαφής ή όχι αποτελεί, εντέλει, ζήτημα ουσίας και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του συμβούλου ακροάσεων. Ανεξάρτητα από την κατ’ ουσίαν εκτίμηση, κατά την άποψή μου, η Canon, κατά τον χρόνο διενέργειας της πράξης, πρέπει να γνώριζε τον κίνδυνο επιβολής προστίμων για την παραβίαση των υποχρεώσεών της δυνάμει του κανονισμού συγκεντρώσεων λόγω της συμφωνίας εξαγοράς TMSC μέσω προσωρινού αγοραστή. Ειδικότερα, στην κωδικοποιημένη ανακοίνωση της Επιτροπής για θέματα δικαιοδοσίας, η οποία παραμένει αμετάβλητη από την έκδοσή της το 2007, παρέχεται σαφής ένδειξη για τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή προσεγγίζει διαρθρώσεις πράξεων όπως η διάρθρωση της εξεταζόμενης πράξης στην προκειμένη περίπτωση.

Συμπέρασμα

20.

Στο σχέδιο απόφασης, η Επιτροπή αποφαίνεται ότι η Canon, τουλάχιστον εξ αμελείας, πραγματοποίησε συγκέντρωση κατά παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Στο σχέδιο απόφασης επιβάλλονται πρόστιμα στην Canon σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2 του κανονισμού συγκεντρώσεων για τις δύο αυτές παραβάσεις.

21.

Σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 1 της απόφασης 2011/695/ΕΕ, εξέτασα το σχέδιο απόφασης και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό αφορά μόνον τις αιτιάσεις σχετικά με τις οποίες δόθηκε στην Canon η δυνατότητα να καταστήσει γνωστές τις απόψεις της.

22.

Γενικά θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση έχει τηρηθεί η αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων.

---

(1)  Σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 17 της απόφασης 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (ΕΕ L 275 της 20.10.2011, σ. 29) («απόφαση 2011/695/ΕΕ»).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (ΕΕ L 24 της 29.1.2004, σ. 1).

(3)  Εφόσον δεν ασκήθηκαν τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης, δεν μπορούσαν να ασκηθούν τα δικαιώματα ψήφου που συνδέονταν με τις υποκείμενες μετοχές. Επιπλέον, τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης δεν μπορούσαν να ασκηθούν προτού ληφθούν όλες οι σχετικές αντιμονοπωλιακές εγκρίσεις.

(4)  Υπόθεση M.8006 – Canon/Toshiba Medical Systems Corporation, απόφαση της Επιτροπής της 19ης Σεπτεμβρίου 2016.

(5)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young P/S κατά Konkurrencerådet, C-633/16, ECLI:EU:C:2018:371 («απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young»).

(6)  Στην απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, το Δικαστήριο έκρινε ότι η υποχρέωση αναστολής «έχει την έννοια ότι μια συγκέντρωση πραγματοποιείται μόνο μέσω μιας πράξης η οποία, εν όλω ή εν μέρει, de facto ή de jure, συμβάλλει στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου» (απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 59). Επιπλέον, το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι ο αποκτών δεν «απέκτησ[ε] δυνατότητα άσκησης οποιασδήποτε επιρροής επί [του στόχου] [μέσω καταγγελίας της συμφωνίας με τρίτον] […], οι οποίες [ήτοι, ο αποκτών και ο στόχος] ήταν ανεξάρτητες, από πλευράς δικαίου του ανταγωνισμού, τόσο πριν όσο και μετά την καταγγελία αυτή». (Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 61).

Περίληψη απόφασης της Επιτροπής

της 27ης Ιουνίου 2019

σχετικά με την επιβολή προστίμων για μη κοινοποίηση συγκέντρωσης κατά παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 και για πραγματοποίηση συγκέντρωσης κατά παράβαση του άρθρου 7 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού

(Υπόθεση M.8179 — Canon / Toshiba Medical Systems Corporation)

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2019) 4559]

(Το κείμενο στην αγγλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

(2019/C 362/06)

I.   ΙΣΤΟΡΙΚΟ

A.   Συμμετέχουσες επιχειρήσεις

(1)

Η Canon είναι μια εισηγμένη στο χρηματιστήριο πολυεθνική εταιρεία, που ειδικεύεται στην κατασκευή προϊόντων απεικόνισης και οπτικών προϊόντων, μεταξύ των οποίων φωτογραφικές μηχανές, βιντεοκάμερες, φωτοαντιγραφικά μηχανήματα, αποτυπωτές και εκτυπωτές ηλεκτρονικών υπολογιστών.

(2)

Η Toshiba Medical Systems Corporation («TMSC») ήταν μια εταιρεία που δραστηριοποιείτο στην ανάπτυξη, κατασκευή, πώληση και παροχή τεχνικών υπηρεσιών για ιατρικό εξοπλισμό. Μετά την εξαγορά της TMSC από την Canon, η TMSC μετονομάστηκε σε Canon Medical Systems Corporation.

B.   Η πράξη συγκέντρωσης Canon/TMSC

(3)

Στις αρχές του 2016, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης σοβαρών οικονομικών δυσχερειών πριν από τη δημοσίευση των οικονομικών της καταστάσεων για το 2016, η Toshiba αποφάσισε να πωλήσει την ιατρική επιχείρησή της, TMSC, η οποία της ανήκε σε ποσοστό 100 %. Η Toshiba έπρεπε να λάβει το αντίτιμο για την πώληση της TMSC πριν από τις 31 Μαρτίου 2016 (λήξη του οικονομικού έτους 2015). Προς τον σκοπό αυτό, η Toshiba οργάνωσε εσπευσμένη διαδικασία υποβολής προσφορών στην οποία έλαβε μέρος η Canon και, εντέλει, επικράτησε.

(4)

Η εξαγορά της TMSC από την Canon περιλάμβανε σύνθετη διάρθρωση της πράξης συγκέντρωσης, με δύο στάδια: α) Κατά το πρώτο στάδιο, με συμφωνία που συνήφθη στις 17 Μαρτίου 2016, η Canon εξαγόρασε μία μετοχή χωρίς δικαίωμα ψήφου και 100 μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης που συνδέονταν με κοινές μετοχές της TMSC με δικαίωμα ψήφου (1) (έναντι περίπου 5 280 εκατ. EUR, που αντιστοιχούσαν στο συνολικό τίμημα εξαγοράς της TMSC) από την Toshiba. Σύμφωνα με άλλη συμφωνία που συνήφθη την ίδια ημέρα, η MS Holding, φορέας ειδικού σκοπού που συστάθηκε για τους σκοπούς της συγκεκριμένης πράξης, εξαγόρασε τις υπόλοιπες 20 μετοχές με δικαίωμα ψήφου από την Toshiba (έναντι περίπου 800 EUR). Οι δύο αυτές συναλλαγές αναφέρονται από κοινού ως «ενδιάμεση πράξη». β) Κατά το δεύτερο στάδιο, μετά τη λήψη και των τελευταίων σχετικών εγκρίσεων συγκέντρωσης, η Canon άσκησε τα 100 μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης για την απόκτηση των υποκείμενων μετοχών με δικαίωμα ψήφου στην TMSC, ενώ η TMSC εξαγόρασε τη μετοχή χωρίς δικαίωμα ψήφου από την Canon (έναντι περίπου 40 EUR) και τις υπόλοιπες 20 μετοχές με δικαίωμα ψήφου από την MS Holding (έναντι περίπου 300 000 EUR) (συναλλαγές καλούμενες από κοινού «τελική πράξη»).

(5)

Η Canon, η Toshiba και η MS Holding ολοκλήρωσαν την ενδιάμεση πράξη στις 17 Μαρτίου 2016. Η Canon ολοκλήρωσε την τελική πράξη στις 19 Δεκεμβρίου 2016, αφού έλαβε και την τελευταία σχετική έγκριση συγκέντρωσης από το υπουργείο Εμπορίου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

(6)

Το σύνολο των εν λόγω πράξεων, που συνίστανται στην απόκτηση του αποκλειστικού ελέγχου της TMSC από την Canon μέσω της ενδιάμεσης πράξης και της τελικής πράξης, αναφέρεται ως «συγκέντρωση» στην παρούσα απόφαση.

Γ.   Διαδικασίες ελέγχου συγκεντρώσεων ενώπιον της Επιτροπής

(7)

Στις 12 Αυγούστου 2016, η Canon κοινοποίησε στην Επιτροπή την απόκτηση του αποκλειστικού ελέγχου της TMSC μέσω εξαγοράς του 100 % των μετοχών της, σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού συγκεντρώσεων, στο πλαίσιο συνήθους διαδικασίας συγχώνευσης. Η Canon διευκρίνισε με πάσα επιφύλαξη ότι η κοινοποίηση θα πρέπει να θεωρείται ότι καλύπτει το σύνολο της συγκέντρωσης (2).

(8)

Κατά την εκτίμηση της συγκέντρωσης, από την έρευνα της Επιτροπής δεν προέκυψε καμία ένδειξη ότι ήταν πιθανό να εγερθούν ζητήματα ανταγωνισμού. Για τον λόγο αυτό, στις 19 Σεπτεμβρίου 2016, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού συγκεντρώσεων και του άρθρου 57 της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο («ΕΟΧ»), με την οποία κήρυξε τη συγκέντρωση συμβατή με την εσωτερική αγορά και με τη συμφωνία ΕΟΧ («απόφαση έγκρισης») (3).

II.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΠΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ

(9)

Στις 29 Ιουλίου 2016, η Επιτροπή ενημέρωσε την Canon ότι διενεργούσε έρευνα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβολή προστίμων σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του κανονισμού συγκεντρώσεων για πιθανή παράβαση της απαίτησης για κοινοποίηση και της υποχρέωσης αναστολής που κατοχυρώνονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

(10)

Στις 6 Ιουλίου 2017, η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων, όπου κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η Canon παραβίασε εκ προθέσεως ή τουλάχιστον εξ αμελείας το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Η Canon, αφού απέρριψε την πιθανότητα συμμετοχής σε διαδικασία διακανονισμού, απάντησε στην κοινοποίηση των αιτιάσεων στις 15 Μαρτίου 2018 και, επίσης, εξέφρασε τις απόψεις της σε ακρόαση στις 3 Μαΐου 2018.

(11)

Στις 30 Νοεμβρίου 2018, η Επιτροπή εξέδωσε συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων, όπου κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η συμπεριφορά της Canon συνιστά παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, με βάση επίσης τη λεπτομερέστερη νομική ερμηνεία που προβλέπεται στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Ernst & Young (4). Η Canon απάντησε στη συμπληρωματική κοινοποίηση αιτιάσεων στις 21 Ιανουαρίου 2019 και, επίσης, εξέφρασε τις απόψεις της σε δεύτερη ακρόαση στις 14 Φεβρουαρίου 2019.

III.   ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

A.   Το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων και οι στόχοι τους

(12)

Σύμφωνα με τον κανονισμό συγκεντρώσεων, οι συγκεντρώσεις (5) που έχουν κοινοτική διάσταση, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του εν λόγω κανονισμού, αξιολογούνται από την Επιτροπή προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον είναι συμβατές με την εσωτερική αγορά (6).

(13)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, «[ο]ι κατά τον παρόντα κανονισμό πράξεις συγκέντρωσης με [ενωσιακή] διάσταση κοινοποιούνται στην Επιτροπή πριν από την πραγματοποίησή τους και μετά τη σύναψη της συμφωνίας, τη δημοσίευση της δημόσιας προσφοράς εξαγοράς ή την απόκτηση ελέγχουσας συμμετοχής».

(14)

Κατά το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού, «[μ]ια συγκέντρωση με [ενωσιακή] διάσταση […] δεν πραγματοποιείται πριν από την κοινοποίησή της ούτε πριν να κηρυχθεί συμβατή με την κοινή αγορά κατόπιν απόφασης βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο β), ή του άρθρου 8 παράγραφοι 1 ή 2 ή με βάση το τεκμήριο του άρθρου 10 παράγραφος 6».

(15)

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους του ενωσιακού καθεστώτος εκ των προτέρων ελέγχου συγκεντρώσεων και είναι απαραίτητα για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητάς του. Σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις, οι επιχειρήσεις οφείλουν να κοινοποιούν τις συγκεντρώσεις με ενωσιακή διάσταση και να μην πραγματοποιούν τις εν λόγω συγκεντρώσεις προτού αυτές κοινοποιηθούν ή προτού κηρυχθούν συμβατές με την εσωτερική αγορά (7).

B.   Η έννοια της«συγκέντρωσης» στον κανονισμό συγκεντρώσεων

(16)

Η απαίτηση κοινοποίησης του άρθρου 4 παράγραφος 1 και η υποχρέωση αναστολής του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων ισχύουν για συγκεντρώσεις κατά την έννοια του άρθρου 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων (8).

(17)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων, συγκέντρωση θεωρείται ότι υπάρχει όταν προκύπτει μόνιμη μεταβολή του ελέγχου είτε από τη συγχώνευση δύο επιχειρήσεων είτε από την απόκτηση ελέγχου άλλης επιχείρησης (9). Ενώ εν γένει η συγκέντρωση προκύπτει λόγω μίας μόνο πράξης, η έννοια της συγκέντρωσης κατά το άρθρο 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων μπορεί να περιλαμβάνει αρκετές νομικά διακριτές αλλά στενά συναφείς πράξεις, οι οποίες συνιστούν «ενιαία συγκέντρωση». Η έννοια της ενιαίας συγκέντρωσης αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 20 στο προοίμιο του κανονισμού συγκεντρώσεων, στην οποία προβλέπονται τα εξής: «[ε]νδείκνυται επιπλέον να αντιμετωπίζονται ως ενιαία συγκέντρωση οι πράξεις οι οποίες είναι στενά συναφείς υπό την έννοια ότι συνδέονται υπό όρους ή λαμβάνουν τη μορφή μιας σειράς πράξεων σε τίτλους, που πραγματοποιούνται εντός ευλόγως βραχείας προθεσμίας». Σύμφωνα με το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση Cementbouw, για τον προσδιορισμό του κατά πόσον διάφορες πράξεις αποτελούν τμήμα μιας ενιαίας συγκέντρωσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη «[ο] οικονομικ[ός] σκοπ[ός] που επιδιώκουν τα μέρη» (10).

(18)

Το συγκεκριμένο σενάριο των καθεστώτων «φύλαξης» (warehousing), ήτοι των καθεστώτων δύο σταδίων στα οποία εμπλέκεται (για ενδιάμεση περίοδο) τρίτος, εξετάζεται στην παράγραφο 35 της κωδικοποιημένης ανακοίνωσης της Επιτροπής για θέματα δικαιοδοσίας. Στο πλαίσιο των εν λόγω καθεστώτων, «μια επιχείρηση«ανατίθεται ” σε ένα προσωρινό αγοραστή, συνήθως τράπεζα, βάσει συμφωνίας για τη μελλοντική περαιτέρω πώληση της επιχείρησης σε ένα τελικό αγοραστή. Ο προσωρινός αγοραστής κατά κανόνα αποκτά μετοχές “ για λογαριασμό ” του τελικού αγοραστή, ο οποίος συνήθως φέρει το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών κινδύνων, και ενδέχεται επίσης να του χορηγηθούν ειδικά δικαιώματα. Στην περίπτωση αυτή, η πρώτη συναλλαγή γίνεται μόνο για να διευκολύνει τη δεύτερη, και ο πρώτος αγοραστής συνδέεται άμεσα με τον τελικό αποκτώντα. […] δεν εμπλέκεται κανένας άλλος τελικώς αποκτών, η επιχείρηση στόχος παραμένει αμετάβλητη, και η σειρά των πράξεων αρχίζει μόνο από τον τελικό αποκτώντα ». Υπό αυτό το πρίσμα, η κωδικοποιημένη ανακοίνωση για θέματα δικαιοδοσίας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενδείκνυται να θεωρείται «[η] συναλλαγή με την οποία ο προσωρινός αγοραστής αποκτά έλεγχο, υπό τις συνθήκες αυτές, ως το πρώτο στάδιο μιας ενιαίας συγκέντρωσης, που περιλαμβάνει τη μόνιμη απόκτηση ελέγχου εκ μέρους του τελικού αγοραστή». Ως εκ τούτου, οι δύο πράξεις (η ενδιάμεση πράξη και η τελική πράξη) στο πλαίσιο καθεστώτος φύλαξης συνιστούν «δύο στάδια ενιαίας συγκέντρωσης.

(19)

Το συμπέρασμα της παραγράφου 35 της κωδικοποιημένης ανακοίνωσης για θέματα δικαιοδοσίας αντικατοπτρίζει τόσο την αιτιολογική σκέψη 20 του προοιμίου του κανονισμού συγκεντρώσεων όσο και την ερμηνεία της έννοιας της «ενιαίας συγκέντρωσης»d από το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση Cementbouw (11). Πράγματι, στο πλαίσιο των καθεστώτων «φύλαξης» (warehousing), όπως περιγράφονται στην παράγραφο 35 της κωδικοποιημένης ανακοίνωσης για θέματα δικαιοδοσίας, κατά την εξέταση της συνολικής διάρθρωσης της συναλλαγής υπό το πλήρες πρίσμα της οικονομικής πραγματικότητάς της, είναι προφανές ότι οι δύο πράξεις —η ενδιάμεση πράξη και η τελική πράξη— είναι στενά συναφείς. Η ενδιάμεση πράξη πραγματοποιείται μόνο για τον σκοπό διενέργειας της τελικής πράξης, βάσει της οποίας ο τελικός αποκτών αποκτά μόνιμο έλεγχο επί του στόχου. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ενδιάμεση πράξη, η οποία δεν συνεπάγεται αφ’ εαυτής την απόκτηση ελέγχου σε μόνιμη βάση, αποτελεί τμήμα ενιαίας συγκέντρωσης μέσω της οποίας ο τελικός αγοραστής αποκτά έλεγχο επί του στόχου.

(20)

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους κανόνες της Ένωσης και τη νομολογία των Δικαστηρίων της Ένωσης, η έννοια της ενιαίας συγκέντρωσης συνεπάγεται ότι μια συναλλαγή η οποία έχει μεταβατικό και όχι μόνιμο χαρακτήρα —και, επομένως, δεν αποτελεί αφ’ εαυτής συγκέντρωση που χρήζει κοινοποίησης— μπορεί να εξετάζεται στο πλαίσιο ενιαίας συγκέντρωσης που χρήζει κοινοποίησης.

Γ.   Η έννοια της «πραγματοποίησης» στον κανονισμό συγκεντρώσεων

(21)

Σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η έννοια της «πραγματοποίησης»dd στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων πρέπει να ερμηνεύεται με βάση «τον σκοπό […] και τη γενική οικονομία» των εν λόγω διατάξεων. (12) Με βάση αυτή την παραδοχή, η απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young αποσαφήνισε την έννοια της πραγματοποίησης συγκέντρωσης δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων (που φυσικά αντιστοιχεί στην έννοια της πραγματοποίησης δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού).

(22)

Το Δικαστήριο επισήμανε αρχικά ότι το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, απαγορεύοντας την πρόωρη πραγματοποίηση μιας συγκέντρωσης, περιορίζει την εν λόγω απαγόρευση μόνο στις «συγκεντρώσεις» όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων, με αποτέλεσμα να μην εμπίπτει αυτομάτως στο πεδίο εφαρμογής της απαγόρευσης κάθε πράξη η οποία «δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλει στην πραγματοποίηση συγκέντρωσης». (13) Κατά συνέπεια, η πραγματοποίηση μιας συγκέντρωσης κατά την έννοια του άρθρου 7 του κανονισμού συγκεντρώσεων «επέρχεται μόλις οι μετέχοντες στη συγκέντρωση αναπτύξουν δραστηριότητες που συμβάλλουν στη μόνιμη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου». (14)

(23)

Επιπλέον, το Δικαστήριο διευκρίνισε σαφώς ότι η «μερική πραγματοποίηση συγκέντρωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του ίδιου αυτού άρθρου», καθώς διαφορετικά δεν θα μπορούσε να εξασφαλίζεται ο αποτελεσματικός έλεγχος των συγκεντρώσεων. (15)

(24)

Στη συνέχεια, το Δικαστήριο πρόσθεσε ότι, για τον ίδιο σκοπό της εξασφάλισης αποτελεσματικού εκ των προτέρων ελέγχου των συγκεντρώσεων, στην αιτιολογική σκέψη 20 του κανονισμού συγκεντρώσεων αναφέρεται ότι «ενδείκνυται να αντιμετωπίζονται ως ενιαία συγκέντρωση οι πράξεις οι οποίες είναι στενά συναφείς». (16) Το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι η εν λόγω απαίτηση στενής συνάφειας έχει ως αποτέλεσμα να μην εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7 παράγραφος 1 πράξεις οι οποίες «μολονότι έχουν συντελεσθεί στο πλαίσιο μιας συγκέντρωσης, δεν είναι εντούτοις αναγκαίες για να επιτευχθεί μεταβολή του ελέγχου μιας επιχείρησης την οποία αφορά η εν λόγω συγκέντρωση ». (17) Το Δικαστήριο διευκρίνισε ότι «[σ]υγκεκριμένα, οι πράξεις αυτές, ακόμη και αν μπορούν να θεωρηθούν επικουρικές ή προπαρασκευαστικές της συγκέντρωσης, δεν έχουν άμεσο λειτουργικό σύνδεσμο με την πραγματοποίησή της, με αποτέλεσμα η θέση τους σε εφαρμογή να μην είναι, καταρχήν, ικανή να υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα του ελέγχου των συγκεντρώσεων». (18)

(25)

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κατέστησε σαφές ότι, προκειμένου να προσδιορίζεται το κατά πόσον συντρέχει περίπτωση πρόωρης πραγματοποίησης, οι πράξεις θα πρέπει να θεωρούνται «αναγκαίες για να επιτευχθεί μεταβολή του ελέγχου» της επιχείρησης-στόχου αν «έχουν άμεσο λειτουργικό σύνδεσμο με την πραγματοποίησ[η]» της συγκέντρωσης. (19) Υπό αυτή την έννοια, το Δικαστήριο έκρινε ότι μια συγκέντρωση πραγματοποιείται «μέσω μιας πράξης η οποία, εν όλω ή εν μέρει, de facto ή de jure, συμβάλλει στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου» (20).

(26)

Υπό αυτό το πρίσμα, στο σενάριο των καθεστώτων «ανάθεσης» (parking) ή «φύλαξης» (warehousing) που περιγράφονται στην παράγραφο 35 της κωδικοποιημένης ανακοίνωσης για θέματα δικαιοδοσίας, η πραγματοποίηση του πρώτου σταδίου μιας ενιαίας συγκέντρωσης (ήτοι, η ενδιάμεση πράξη) εν γένει υπάγεται ήδη στην έννοια της πρόωρης πραγματοποίησης της συγκέντρωσης. Αυτό συμβαίνει διότι τα δύο στάδια είναι εγγενώς στενά συναφή και, στο πλαίσιο της διάρθρωσης που επέλεξαν τα μέρη, η ενδιάμεση πράξη είναι εν γένει αναγκαία για να επιτευχθεί μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου, με την έννοια ότι έχει άμεσο λειτουργικό σύνδεσμο με την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης. Αυτό σημαίνει ότι η ενδιάμεση πράξη συμβάλλει (τουλάχιστον εν μέρει) στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου, όπως απαιτείται βάσει της απόφασης στην υπόθεση Ernst & Young.

IV.   ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

A.   Η ενδιάμεση πράξη και η τελική πράξη συνιστούν από κοινού μια ενιαία συγκέντρωση

(27)

Λαμβάνοντας υπόψη το νομικό πλαίσιο που εκτίθεται στο τμήμα II και με βάση τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, η Επιτροπή κρίνει, για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, ότι η ενδιάμεση πράξη και η τελική πράξη συνιστούν ενιαία συγκέντρωση κατά την έννοια του άρθρου 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων και της νομολογίας των Δικαστηρίων της Ένωσης, και τούτο διότι, παρότι πρόκειται για νομικά διακριτές, διαδοχικές πράξεις, οι εν λόγω πράξεις αποτελούν τμήμα ενός ενιαίου οικονομικού σχεδίου, μέσω του οποίου η Canon απέκτησε τον έλεγχο της TMSC από την Toshiba, για τους ακόλουθους λόγους.

(28)

Πρώτον, με βάση τη συνολική δέσμη στοιχείων που συλλέχθηκαν για την παρούσα υπόθεση, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ενδιάμεση πράξη πραγματοποιήθηκε μόνον ενόψει της τελικής πράξης.

(29)

Δεύτερον, οι συμφωνίες των πράξεων και διάφορα εσωτερικά έγγραφα της Canon καταδεικνύουν ότι, εξαρχής, η MS Holding προοριζόταν για να ενεργεί αποκλειστικά ως προσωρινός αγοραστής και ότι ο μοναδικός σκοπός της ήταν να διευκολύνει την απόκτηση του ελέγχου της TMSC από την Canon. Αυτό αποδεικνύεται από i) το γεγονός ότι η Canon πρότεινε, και συμμετείχε ενεργά, στη σύσταση της MS Holding, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού της εταιρικής διάρθρωσής της, και ii) την έλλειψη γνήσιου οικονομικού ενδιαφέροντος της MS Holding για την TMSC πέραν του ρόλου της ως προσωρινού αγοραστή για τον οποίο αμείφθηκε με σταθερό τίμημα.

(30)

Τρίτον, η Canon ήταν το μόνο μέρος που θα μπορούσε να καθορίσει την ταυτότητα του τελικού αποκτώντα της TMSC, είτε i) ασκώντας τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσής της μετά τη λήψη όλων των αντιμονοπωλιακών εγκρίσεων είτε ii) στην (απίθανη) περίπτωση απουσίας αντιμονοπωλιακών εγκρίσεων, πωλώντας τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης σε αγοραστή της επιλογής της. Η Canon δεν αμφισβήτησε αυτή τη διαπίστωση. Η Canon, προκαταβάλλοντας αμετάκλητα το συνολικό ποσό (ύψους 5 280 εκατ. EUR) για την TMSC, ανέλαβε τον οικονομικό κίνδυνο του συνολικού εγχειρήματος ήδη από την ενδιάμεση πράξη.

(31)

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Επιτροπή συνάγει το συμπέρασμα ότι η ενδιάμεση και η τελική πράξη συνιστούσαν από κοινού μια ενιαία συγκέντρωση, δεδομένου ότι η ενδιάμεση πράξη είχε αναληφθεί μόνον ενόψει της τελικής πράξης, αποκλειστικός σκοπός της MSH ήταν να διευκολύνει την απόκτηση από την Canon του ελέγχου της TMSC, και η Canon ήταν το μοναδικό μέρος που μπορούσε να προσδιορίσει την ταυτότητα του τελικού αγοραστή της TMSC και αναλάμβανε τον οικονομικό κίνδυνο της συνολικής πράξης ήδη από την ενδιάμεση πράξη.

B.   Η ενδιάμεση πράξη συνέβαλε στη μόνιμη μεταβολή του ελέγχου της TMSC

(32)

Λαμβάνοντας υπόψη το νομικό πλαίσιο που εκτίθεται στο τμήμα II και με βάση τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία, η Επιτροπή κρίνει ότι, στο πλαίσιο της διάρθρωσης που επέλεξαν τα μέρη, η ενδιάμεση πράξη συνέβαλε στη μόνιμη μεταβολή του ελέγχου της TMSC. Η ενδιάμεση πράξη ήταν αναγκαία για να επιτευχθεί μεταβολή του ελέγχου της TMSC, με την έννοια ότι είχε άμεσο λειτουργικό σύνδεσμο με την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης για τους ακόλουθους λόγους.

(33)

Πρώτον, η διάρθρωση της συναλλαγής σε δύο στάδια, με συμμετοχή προσωρινού αγοραστή, προτάθηκε από την Canon και συμφωνήθηκε με την Toshiba κατά τη διαδικασία υποβολής προσφορών για την TMSC. Το εν λόγω καθεστώς εφαρμόστηκε προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στην Canon, κατά τη στιγμή της ενδιάμεσης πράξης, να μεταβιβάσει το πλήρες τίμημα της τελικής πράξης, και στην TMSC να πάψει να ελέγχεται από την Toshiba (που είναι το πρώτο βήμα για τη μεταβολή του ελέγχου επί της TMSC από την Toshiba στην Canon).

(34)

Χωρίς το σχήμα δύο σταδίων της πράξης συγκέντρωσης, που πρότεινε η Canon, θα ήταν αδύνατο η Toshiba να παραιτηθεί από τον έλεγχο επί της TMSC και να εισπράξει την αμετάκλητη πληρωμή για την TMSC πριν από το τέλος του Μαρτίου 2016, καθώς η Toshiba θα έπρεπε να περιμένει την έκδοση των αντιμονοπωλιακών εγκρίσεων σχετικά με την πώληση της TMSC. Μεταξύ των προτάσεων που διατύπωσε και έλαβε η Toshiba, η διάρθρωση δύο σταδίων που πρότεινε η Canon ήταν η μοναδική που έδινε τη δυνατότητα μεταβολής του ελέγχου της TMSC με τρόπο που εξυπηρετούσε τις χρηματοοικονομικές ανάγκες της Toshiba.

(35)

Δεύτερον, η Canon συμμετείχε ενεργά στην πώληση των μετοχών της TMSC με δικαίωμα ψήφου στην MS Holding κατά την ενδιάμεση πράξη. Η Canon διατύπωσε προτάσεις και παρατηρήσεις σχετικά με τη σύσταση της MS Holding, καθώς και σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ της Toshiba και της MS Holding όσον αφορά την αγορά των μετοχών της TMSC με δικαίωμα ψήφου.

(36)

Τρίτον, με την αμετάκλητη καταβολή του πλήρους τιμήματος για την εξαγορά της TMSC ήδη κατά το στάδιο της ενδιάμεσης πράξης, η Canon κατέστη το μοναδικό μέρος που θα μπορούσε εντέλει να καθορίσει την ταυτότητα του τελικού αποκτώντα της TMSC και ανέλαβε τον οικονομικό κίνδυνο του συνολικού εγχειρήματος εξαρχής. Ο έλεγχος της MS Holding επί της TMSC ήταν εξ ορισμού προσωρινός.

(37)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ενδιάμεση πράξη συνέβαλε (τουλάχιστον εν μέρει) στη μεταβολή του ελέγχου της επιχείρησης-στόχου, κατά την έννοια της απόφασης στην υπόθεση Ernst & Young (21). Ως εκ τούτου, η ενδιάμεση πράξη συνιστούσε μερική πραγματοποίηση της συγκέντρωσης, μέσω της οποίας η Canon απέκτησε μόνιμο έλεγχο επί της TMSC.

Γ.   Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε πριν από την κοινοποίησή της στην Επιτροπή και πριν από την έγκρισή της από την Επιτροπή

(38)

Με τη διενέργεια της ενδιάμεσης πράξης στις 17 Μαρτίου 2016 (ημερομηνία υπογραφής των δύο συμφωνιών από τις οποίες απορρέει η πράξη), η Canon πραγματοποίησε εν μέρει, κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, τη συγκέντρωση μέσω της οποίας απέκτησε μόνιμο έλεγχο επί της TMSC πριν από την κοινοποίησή της στην Επιτροπή, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016.

(39)

Με τη διενέργεια της ενδιάμεσης πράξης στις 17 Μαρτίου 2016 (ημερομηνία υπογραφής των δύο συμφωνιών από τις οποίες απορρέει η πράξη), η Canon πραγματοποίησε εν μέρει, κατά την έννοια του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων, τη συγκέντρωση μέσω της οποίας απέκτησε μόνιμο έλεγχο επί της TMSC πριν από την έγκρισή της από την Επιτροπή, η οποία χορηγήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2016.

(40)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Canon πραγματοποίησε (εν μέρει) τη συγκέντρωση πριν από την κοινοποίησή της στην Επιτροπή και την έγκρισή της από την Επιτροπή και, κατά συνέπεια, παραβίασε το άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

Δ.   Η Canon ενήργησε τουλάχιστον εξ αμελείας

(41)

Η Επιτροπή κρίνει ότι οι παραβάσεις της Canon ήταν τουλάχιστον εξ αμελείας διότι η Canon γνώριζε, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να γνωρίζει, ότι η συμπεριφορά της αντίκειται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τους παρακάτω λόγους.

(42)

Πρώτον, η Canon είναι μια μεγάλη, πολυεθνική εταιρεία, η οποία έχει στη διάθεσή της σημαντικά μέσα νομικής ανάλυσης. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κρίνει ότι η Canon γνώριζε τους ενωσιακούς κανόνες ελέγχου των συγκεντρώσεων και τις υποχρεώσεις που συνεπάγονται οι εν λόγω κανόνες.

(43)

Δεύτερον, στην παράγραφο 35 της κωδικοποιημένης ανακοίνωσης για θέματα δικαιοδοσίας, η οποία παραμένει αμετάβλητη από την έκδοσή της στις 10 Ιουλίου 2007, παρέχεται σαφής επεξήγηση στις επιχειρήσεις σχετικά με την προσέγγιση της Επιτροπής ως προς τα καθεστώτα «φύλαξης» (warehousing). Η εν λόγω επεξήγηση δεν αντικρούσθηκε από τις αποφάσεις των Δικαστηρίων της Ένωσης στην υπόθεση Odile Jacob. Στις εν λόγω αποφάσεις, τα Δικαστήρια της Ένωσης δεν εκτίμησαν ούτε έκριναν το κατά πόσον, στο πλαίσιο των προς αναφορά συγκεντρώσεων σε καθεστώς «φύλαξης» (warehousing), η πραγματοποίηση της ενδιάμεσης πράξης πριν από την κοινοποίηση στην Επιτροπή και την έγκριση από την Επιτροπή συνιστά παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 και/ή του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων (22).

(44)

Τρίτον, ακόμη και αν η Canon είχε αμφιβολία σχετικά με τη νομιμότητα της διάρθρωσης της πράξης συγκέντρωσης, θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε προσεγγίσει την Επιτροπή μέσω της διαδικασίας διαβούλευσης για την εφαρμογή του άρθρου 4 παράγραφος 1 και/ή του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Η Canon δεν το έπραξε.

(45)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παραβάσεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 και/ή του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων από την Canon διαπράχθηκαν τουλάχιστον εξ αμελείας.

V.   ΠΡΟΣΤΙΜΑ

(46)

Η Επιτροπή κρίνει ότι οι διαδικαστικές παραβάσεις της Canon δικαιολογούν την επιβολή σημαντικών προστίμων, λαμβανομένων υπόψη των ακόλουθων γεγονότων και στοιχείων: α) Οι παραβάσεις που διέπραξε η Canon έχουν σοβαρό χαρακτήρα, καθώς υπονομεύουν την αποτελεσματικότητα του συστήματος της Ένωσης για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων. β) Όσον αφορά τη σοβαρότητα, η συμπεριφορά της Canon ήταν τουλάχιστον εξ αμελείας διότι η Canon γνώριζε, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να γνωρίζει, ότι η συμπεριφορά της αντίκειται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 και το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Επίσης, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη ότι η πράξη συγκέντρωσης Canon/TMSC δεν οδήγησε σε έγερση ζητημάτων ανταγωνισμού και κηρύχθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά από την Επιτροπή σε απόφαση βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων. γ) Όσον αφορά τη διάρκεια, η παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων ήταν στιγμιαία και η παράβαση του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων διήρκεσε 6 μήνες και 2 ημέρες και, ως εκ τούτου, ήταν σχετικά περιορισμένης διάρκειας. δ) Στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχει καμία επιβαρυντική ή ελαφρυντική περίσταση.

(47)

Τα συνολικά ποσά των προστίμων που επιβλήθηκαν στην παρούσα υπόθεση για τις παραβάσεις είναι ανάλογα με τη φύση, τη σοβαρότητα και τη διάρκεια αμφότερων των παραβάσεων.

VI.   ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ

(48)

Λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης και, ιδίως, τη φύση, σοβαρότητα και διάρκεια των παραβάσεων που εξετάζονται στο τμήμα IV ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι ενδείκνυται να επιβάλει πρόστιμα δυνάμει του άρθρου 14 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του κανονισμού συγκεντρώσεων, ύψους 14 000 000 EUR για την παράβαση του άρθρου 4 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων και 14 000 000 EUR για την παράβαση του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

---

(1)  Εφόσον δεν ασκήθηκαν τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης, δεν μπορούσαν να ασκηθούν τα δικαιώματα ψήφου που συνδέονταν με τις υποκείμενες μετοχές. Τα μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης δεν μπορούσαν να ασκηθούν προτού ληφθούν όλες οι σχετικές αντιμονοπωλιακές εγκρίσεις.

(2)  Έντυπο CO στην Υπόθεση M.8006 – Canon/Toshiba Medical Systems Corporation, παράγραφος 8.

(3)  Υπόθεση M.8006 – Canon/Toshiba Medical Systems Corporation.

(4)  Απόφαση της 31ης Μαΐου 2018, Ernst & Young P/S κατά Konkurrencerådet, C-633/16, ECLI:EU:C:2018:371.

(5)  Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων: «Συγκέντρωση θεωρείται ότι υπάρχει όταν προκύπτει μόνιμη μεταβολή του ελέγχου από: α) τη συγχώνευση δύο ή περισσότερων προηγουμένως ανεξάρτητων επιχειρήσεων ή τμημάτων επιχειρήσεων, ή β) την απόκτηση, από ένα ή περισσότερα πρόσωπα που ελέγχουν ήδη μία τουλάχιστον επιχείρηση ή από μία ή περισσότερες επιχειρήσεις, άμεσα ή έμμεσα, με την αγορά τίτλων ή στοιχείων του ενεργητικού, με σύμβαση ή με άλλο τρόπο, ελέγχου στο σύνολο ή σε τμήματα μιας ή περισσοτέρων άλλων επιχειρήσεων».

(6)  Άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

(7)  Απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2012, Electrabel κατά Επιτροπής, T-332/09, EU:T:2012:672, σκέψεις 245-246.

(8)  Το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι ο ορισμός της έννοιας της συγκέντρωσης δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού συγκεντρώσεων είναι καθοριστικής σημασίας για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 7 του κανονισμού συγκεντρώσεων. Βλέπε απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 44.

(9)  Άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού συγκεντρώσεων.

(10)  Απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου 2006, Cementbouw Handel & Industrie κατά Επιτροπής, T-282/02, EU:T:2006:64, σκέψη 106.

(11)  Cementbouw Handel & Industrie κατά Επιτροπής, σκέψη 106.

(12)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 40.

(13)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 43.

(14)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 46.

(15)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 47.

(16)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 48.

(17)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 49.

(18)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 49.

(19)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 49.

(20)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 59.

(21)  Απόφαση στην υπόθεση Ernst & Young, σκέψη 46.

(22)  Βλέπε υπόθεση T‑279/04, Éditions Odile Jacob κατά Επιτροπής, σκέψη 162. Βλέπε επίσης υπόθεση C-551/10, Éditions Odile Jacob κατά Επιτροπής, σκέψεις 27 και 33. Βλέπε επίσης την απόφαση έγκρισης του 2004 της Επιτροπής στην εν λόγω υπόθεση, ήτοι υπόθεση M.2978 – Lagardère/Natexis/VUP.

Ειδική έκθεση αριθ. 17/2019

Υπό κεντρική διαχείριση παρεμβάσεις της ΕΕ στον τομέα των κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών: ανάγκη για καλύτερη πλαισίωση

(2019/C 362/07)

Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο σας πληροφορεί ότι μόλις δημοσιεύθηκε η ειδική έκθεσή του αριθ. 17/2019, με τίτλο «Υπό κεντρική διαχείριση παρεμβάσεις της ΕΕ στον τομέα των κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών: ανάγκη για καλύτερη πλαισίωση».

Η έκθεση είναι διαθέσιμη, είτε για ανάγνωση είτε για τηλεφόρτωση, στον ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου: http://eca.europa.eu.