ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/2

Συγκρότηση του τμήματος μείζονος συνθέσεως

(2019/C 172/02)

Στις 10 Απριλίου 2019, το Γενικό Δικαστήριο αποφάσισε ότι, για την περίοδο από τις 26 Σεπτεμβρίου 2019 έως τις 31 Αυγούστου 2022 και σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, οι δεκαπέντε δικαστές από τους οποίους συγκροτείται το τμήμα μείζονος συνθέσεως είναι ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου, ο Αντιπρόεδρος, δύο πρόεδροι τμήματος οριζόμενοι εκ περιτροπής, οι δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος της υποθέσεως τριμελούς τμήματος και οι δύο δικαστές που θα συμπλήρωναν τη σύνθεση του ως άνω αρχικώς επιληφθέντος τριμελούς τμήματος αν η υπόθεση αυτή είχε ανατεθεί σε πενταμελές τμήμα, καθώς και έξι δικαστές οι οποίοι ορίζονται εκ περιτροπής μεταξύ όλων των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου, πλην των προέδρων τμήματος, και για τον ορισμό των οποίων ακολουθείται, εναλλάξ, η σειρά που ορίζει το άρθρο 8 του Κανονισμού Διαδικασίας και η αντίστροφη σειρά.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Φεβρουαρίου 2019 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Cooperativa Animazione Valdocco S.C.S. Impresa Sociale Onlus κατά Consorzio Intercomunale Servizi Sociali di Pinerolo, Azienda Sanitaria Locale To3 di Collegno e Pinerolo

(Υπόθεση C-54/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασίες προσφυγής - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Άρθρα 1 και 2γ - Προσφυγές κατά των αποφάσεων περί αποδοχής της συμμετοχής των προσφερόντων ή περί αποκλεισμού τους - Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής - Αποκλειστική προθεσμία 30 ημερών - Εθνική νομοθεσία που αποκλείει τη δυνατότητα να προβληθεί έλλειψη νομιμότητας αποφάσεως περί αποδοχής της συμμετοχής προσφέροντος στο πλαίσιο προσφυγής κατά των μεταγενέστερων πράξεων - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 47 - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2019/C 172/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Cooperativa Animazione Valdocco S.C.S. Impresa Sociale Onlus

κατά

Consorzio Intercomunale Servizi Sociali di Pinerolo, Azienda Sanitaria Locale To3 di Collegno e Pinerolo

παρισταμένων των: Ati Cilte Soc. coop. soc., Coesa Pinerolo Soc. coop. soc. arl, La Dua Valadda Soc. coop. soc., Consorzio di Cooperative Sociali il Deltaplano Soc. coop. soc., La Fonte Soc. coop. soc. Onlus, Società Italiana degli Avvocati Amministrativisti (SIAA), Associazione Amministrativisti.it, Camera degli Avvocati Amministrativisti

Διατακτικό

Η οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, και ειδικότερα τα άρθρα 1 και 2γ, ερμηνευόμενα υπό το φως του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι οι προσφυγές κατά των αποφάσεων των αναθετουσών αρχών περί αποδοχής ή αποκλεισμού της συμμετοχής στις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων πρέπει να ασκούνται εντός αποκλειστικής προθεσμίας 30 ημερών από της κοινοποιήσεως των αποφάσεων αυτών στους ενδιαφερομένους, υπό την προϋπόθεση ότι οι κατ’ αυτόν τον τρόπο κοινοποιούμενες αποφάσεις περιέχουν έκθεση των συναφών λόγων με την οποία εξασφαλίζεται ότι οι εν λόγω ενδιαφερόμενοι έλαβαν γνώση ή μπορούσαν να λάβουν γνώση της παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης την οποία προβάλλουν.

Η οδηγία 89/665, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/23, και ειδικότερα τα άρθρα 1 και 2γ, ερμηνευόμενα υπό το φως του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι, εφόσον οι αποφάσεις των αναθετουσών αρχών με τις οποίες οι προσφέροντες γίνονται δεκτοί να συμμετάσχουν στις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων δεν προσβάλλονται με προσφυγή εντός αποκλειστικής προθεσμίας 30 ημερών από της κοινοποιήσεώς τους, οι ενδιαφερόμενοι παύουν να έχουν τη δυνατότητα να επικαλεστούν έλλειψη νομιμότητας των εν λόγω αποφάσεων στο πλαίσιο προσφυγών κατά των μεταγενέστερων πράξεων και ιδίως κατά των αποφάσεων περί αναθέσεως, υπό την επιφύλαξη ότι μια τέτοια αποκλειστική προθεσμία δεν μπορεί να αντιταχθεί στους ενδιαφερομένους παρά μόνον υπό την προϋπόθεση ότι αυτοί έλαβαν γνώση ή μπορούσαν να λάβουν γνώση, διά της εν λόγω κοινοποιήσεως, της ελλείψεως νομιμότητας την οποία προβάλλουν.

(1) ΕΕ C 142 της 23.4.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 31ης Ιανουαρίου 2019 [αίτηση του Tribunal Administrativo e Fiscal de Penafiel (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Prosa — Produtos e Serviços Agrícolas κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-373/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Έμμεσοι φόροι επιβαλλόμενοι επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων - Οδηγία 69/335/ΕΟΚ - Άρθρα 4 και 7 - Σύσταση κεφαλαιουχικής εταιρίας - Τέλος χαρτοσήμου το οποίο ίσχυε την 1η Ιουλίου 1984 - Μεταγενέστερη κατάργηση του εν λόγω τέλους χαρτοσήμου, έπειτα εκ νέου επιβολή του)

(2019/C 172/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Administrativo e Fiscal de Penafiel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Prosa — Produtos e Serviços Agrícolas

κατά

Autoridade Tributária e Aduaneira

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 85/303/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1985, έχουν την έννοια ότι αποκλείουν εθνική κανονιστική ρύθμιση με την οποία κράτος μέλος επέβαλε εκ νέου φόρο εισφοράς σε πράξεις συστάσεως κεφαλαιουχικής εταιρίας οι οποίες εμπίπτουν στην πρώτη από τις διατάξεις αυτές και υπέκειντο σε τέτοιο φόρο κατά την 1η Ιουλίου 1984, εν συνεχεία όμως προβλέφθηκε απαλλαγή τους από τον φόρο αυτό.

(1) ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/5

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Ιανουαρίου 2019 [αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του Budapest Környéki Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία)] — Farmland Kft. κατά Földművelésügyi Miniszter

(Υπόθεση C-489/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Γεωργία - Καθεστώτα άμεσης στήριξης - Καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης - Αίτηση ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης - Κριτήρια - Νόμιμος χρήστης της γεωργικής γης)

(2019/C 172/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Budapest Környéki Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Farmland Kft.

κατά

Földművelésügyi Miniszter

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Budapest Környéki Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (πρωτοβάθμιο δικαστήριο διοικητικών και εργατικών διαφορών της Βουδαπέστης, Ουγγαρία), με απόφαση της 17ης Ιουλίου 2018, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 381 της 22.10.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/5

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Μαρτίου 2019 [αίτηση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — XT κατά Ελληνικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-689/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Εσωτερικοί φόροι - Απαγόρευση επιβολής φόρων που εισάγουν διακρίσεις - Φόρος πολυτελούς διαβίωσης - Αυτοκίνητα οχήματα - Απαλλαγή από τον φόρο σε συνάρτηση με την ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας στο κράτος μέλος φορολογήσεως - Δεν λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας σε άλλο κράτος μέλος)

(2019/C 172/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Διοικητικό Πρωτοδικείο Πατρών

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Ελληνικού Δημοσίου

Διατακτικό

Το άρθρο 110 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία εξαιρούνται από την επιβολή του φόρου πολυτελούς διαβίωσης οι κύριοι ή κάτοχοι ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού με παλαιότητα άνω των δέκα ετών, η οποία υπολογίζεται από την ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας στο εν λόγω κράτος μέλος χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η τυχόν προγενέστερη κυκλοφορία σε άλλο κράτος μέλος.

(1) ΕΕ C 25 της 21.1.2019.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/6

Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2019 [αίτηση του Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά RH

(Υπόθεση C-8/19 PPU) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Οδηγία (ΕΕ) 2016/343 - Άρθρο 4 - Δημόσιες αναφορές στην ενοχή προσώπου - Απόφαση περί προσωρινής κρατήσεως - Μέσα ένδικης προστασίας - Διαδικασία ελέγχου της νομιμότητας της αποφάσεως αυτής - Σεβασμός του τεκμηρίου αθωότητας - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δικαίωμα ακροάσεως εντός εύλογης προθεσμίας - Εθνική ρύθμιση η οποία περιστέλλει τη δυνατότητα των εθνικών δικαστηρίων να υποβάλλουν αίτηση προδικαστικής αποφάσεως στο Δικαστήριο ή τα υποχρεώνει να αποφαίνονται χωρίς να αναμένουν την απάντηση στην αίτηση αυτή - Πειθαρχικές κυρώσεις σε περίπτωση μη τηρήσεως της ρυθμίσεως αυτής)

(2019/C 172/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Spetsializiran nakazatelen sad

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Διατακτικό

Το άρθρο 267 ΣΛΕΕ και το άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως αυτή ερμηνεύεται από τη νομολογία, που έχει ως συνέπεια να υποχρεούται το εθνικό δικαστήριο να αποφανθεί επί της νομιμότητας αποφάσεως περί προσωρινής κρατήσεως, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να υποβάλει αίτηση προδικαστικής αποφάσεως στο Δικαστήριο ή να αναμείνει την απάντησή του.

Τα άρθρα 4 και 6 της οδηγίας (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, σε συνδυασμό με την αιτιολογική της σκέψη 16, έχουν την έννοια ότι οι απαιτήσεις που απορρέουν από το τεκμήριο αθωότητας δεν κωλύουν το αρμόδιο δικαστήριο, όταν εξετάζει τις εύλογες υπόνοιες περί του ότι ο ύποπτος ή ο κατηγορούμενος διέπραξε την προσαπτόμενη σε αυτόν αξιόποινη πράξη, προκειμένου να αποφανθεί επί της νομιμότητας αποφάσεως περί προσωρινής κρατήσεως, να προβαίνει σε στάθμιση των ενοχοποιητικών και των απαλλακτικών αποδεικτικών στοιχείων που έχουν προσκομισθεί ενώπιόν του και να αιτιολογεί την απόφασή του όχι μόνον παραθέτοντας τα στοιχεία που ελήφθησαν υπόψη, αλλά και αποφαινόμενο επί των αντιρρήσεων του συνηγόρου του εν λόγω προσώπου.

(1) ΕΕ C 93 της 11.3.2019.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/7

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Judecătoria Zărnești (Ρουμανία) στις 7 Φεβρουαρίου 2019 — Asociația «Alianța pentru combaterea abuzurilor» κατά TM, UN, Asociația DMPA

(Υπόθεση C-88/19)

(2019/C 172/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Zărnești

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Asociația «Alianța pentru combaterea abuzurilor»

Καθών: TM, UN, Asociația DMPA

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 16 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ (1) την έννοια ότι επιβάλλει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν παρεκκλίσεις από τα άρθρα 12, 13, 14 και 15, στοιχεία α' και β', επίσης στις περιπτώσεις στις οποίες τα ζώα που ανήκουν στα απειλούμενα είδη εγκαταλείπουν τον φυσικό οικότοπο και ευρίσκονται πλησίον αυτού ή εντελώς εκτός αυτού;

(1) Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕCompleted1992, L 206, σ. 7).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Niederösterreich (Αυστρία) στις 8 Φεβρουαρίου 2019 — VO κατά Bezirkshauptmannschaft Tulln

(Υπόθεση C-96/19)

(2019/C 172/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Niederösterreich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: VO

Καθής: Bezirkshauptmannschaft Tulln

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει ο κανονισμός (ΕΕ) 165/2014 (1), ιδίως το άρθρο 34, παράγραφος 3, τελευταίο εδάφιο, καθώς και το άρθρο 36, παράγραφος 2, την έννοια ότι αποκλείει εθνική ρύθμιση κατά την οποία, οι οδηγοί μηχανοκίνητων οχημάτων εξοπλισμένων με ψηφιακό ταχογράφο, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο η', του κανονισμού (ΕΕ) 165/2014, οφείλουν, όταν λείπουν μεμονωμένες ημέρες εργασίας επί της κάρτας οδηγού (άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο στ', του ίδιου κανονισμού) για τις οποίες δεν υφίστανται ούτε φύλλα καταγραφής, να φέρουν και να επιδεικνύουν σε περίπτωση ελέγχου, όσον αφορά τις ημέρες αυτές, αντίστοιχες βεβαιώσεις του εργοδότη σύμφωνα με τις ελάχιστες απαιτήσεις του εντύπου που εκπονεί η Επιτροπή με βάση το άρθρο 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/22/ΕΚ (2);

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Είναι το έντυπο που έχει εκπονήσει η Επιτροπή με την απόφαση 2009/959/ΕΕ (3) εν όλω ή εν μέρει άκυρο;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 165/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Φεβρουαρίου 2014, για τους ταχογράφους στον τομέα των οδικών μεταφορών, ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών και τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών (ΕΕ 2014, L 60, σ. 1).

(2) Οδηγία 2006/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για καθορισμό ελάχιστων προϋποθέσεων για την εφαρμογή των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου σχετικά με την κοινωνική νομοθεσία όσον αφορά δραστηριότητες οδικών μεταφορών και για την κατάργηση της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 102, σ. 35).

(3) Απóφαση της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 2009, για την τροποποίηση της απόφασης 2007/230/ΕΚ περί εντύπου σχετικά με την κοινωνική νομοθεσία όσον αφορά δραστηριότητες οδικών μεταφορών [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2009) 9895] (ΕΕ 2009, L 330, σ. 80).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 11 Φεβρουαρίου 2019 — Deutsche Homöopathie-Union (DHU) Arzneimittel GmbH & Co. KG κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-101/19)

(2019/C 172/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα, εκκαλούσα και αναιρεσείουσα: Deutsche Homöopathie-Union (DHU) Arzneimittel GmbH & Co. KG

Καθής, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Ρυθμίζει το άρθρο 69 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (1) κατά τρόπο εξαντλητικό το επιτρεπτό περιεχόμενο του φύλλου οδηγιών των φαρμάκων που αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, ή μπορούν να συμπεριληφθούν σε αυτό πρόσθετες πληροφορίες κατά την έννοια του άρθρου 62 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ;

2)	Μπορούν τα στοιχεία σχετικά με τη δοσολογία των φαρμάκων που αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ να συνιστούν πληροφορίες που είναι χρήσιμες για τους ασθενείς κατά την έννοια του άρθρου 62 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ;

(1) Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2012/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012 (ΕΕ 2012, L 299, σ. 1).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/10

(Υπόθεση C-102/19)

(2019/C 172/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα, εκκαλούσα και αναιρεσείουσα: Deutsche Homöopathie-Union (DHU) Arzneimittel GmbH & Co. KG

Καθής, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Ρυθμίζει το άρθρο 69 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (1) κατά τρόπο εξαντλητικό το επιτρεπτό περιεχόμενο του φύλλου οδηγιών των φαρμάκων που αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, ή μπορούν να συμπεριληφθούν σε αυτό πρόσθετες πληροφορίες κατά την έννοια του άρθρου 62 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ;

2)	Μπορούν τα στοιχεία σχετικά με τη δοσολογία των φαρμάκων που αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ να συνιστούν πληροφορίες που είναι χρήσιμες για τους ασθενείς κατά την έννοια του άρθρου 62 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ;

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel București (Ρουμανία) στις 11 Φεβρουαρίου 2019 — Krakvet sp. z o.o. sp.k. κατά Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București, Administrația Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenți

(Υπόθεση C-108/19)

(2019/C 172/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel București

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Krakvet sp. z o.o. sp.k.

Αναιρεσίβλητες: Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București, Administrația Fiscală pentru Contribuabili Nerezidenți

Προδικαστικό ερώτημα

Στο πλαίσιο πώλησης αγαθών μέσω ηλεκτρονικού καταστήματος, έχει το άρθρο 33 της οδηγίας 2006/112 (1) την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία ο πελάτης καταρτίζει απευθείας σύμβαση υπηρεσιών μεταφοράς αγαθών από το κράτος μέλος του προμηθευτή στο δικό του κράτος μέλος, σύμφωνα με τις επιλογές αποστολής που προσφέρονται από τον προμηθευτή, δεδομένου ότι η μεταφορά δεν πραγματοποιείται για λογαριασμό του προμηθευτή;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Aachen (Γερμανία) στις 12 Φεβρουαρίου 2019 — Marvin M. κατά Kreis Heinsberg

(Υπόθεση C-112/19)

(2019/C 172/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Aachen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Marvin M.

Καθής: Kreis Heinsberg

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα έγγραφο άδειας οδήγησης, περιλαμβανομένων των πιστοποιούμενων σε αυτό δικαιωμάτων οδήγησης, πρέπει αυστηρά να αναγνωρίζεται από τα κράτη μέλη ακόμη και όταν η έκδοσή του στηρίζεται σε ανταλλαγή εγγράφου άδειας οδήγησης κατά το άρθρο 11, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ;

Σε περίπτωση που στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί καταφατική απάντηση: μπορεί κράτος μέλος να αρνηθεί την αναγνώριση του ανταλλαγέντος εγγράφου άδειας οδήγησης κατά το άρθρο 11, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ όταν το κράτος έκδοσης πραγματοποίησε την ανταλλαγή σε χρονικό σημείο κατά το οποίο το κράτος μέλος από το οποίο πηγάζει το ουσιαστικό δικαίωμα οδήγησης είχε αφαιρέσει το εν λόγω δικαίωμα;

Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί αρνητική απάντηση και συντρέχει υποχρέωση αναγνώρισης: μπορεί πάντως κράτος μέλος να αρνηθεί την αναγνώριση του ανταλλαγέντος εγγράφου άδειας οδήγησης όταν το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου τίθεται ζήτημα αναγνώρισης του εγγράφου άδειας οδήγησης μπορεί να διαπιστώσει βάσει «αναμφισβήτητων πληροφοριών» ότι το ουσιαστικό δικαίωμα οδήγησης είχε παύσει να υφίσταται κατά το χρονικό σημείο της ανταλλαγής του εγγράφου άδειας οδήγησης;

(1) Οδηγία 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για την άδεια οδήγησης (αναδιατύπωση), ΕΕ 2006, L 403, σ. 18.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/12

Αναίρεση που άσκησε στις 18 Φεβρουαρίου 2019 η Bank Refah Kargaran κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 10 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-552/15, Bank Refah Kargaran κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-134/19 P)

(2019/C 172/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Bank Refah Kargaran (εκπρόσωπος: J.-M. Thouvenin, δικηγόρος)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση που εξέδωσε στις 10 Δεκεμβρίου 2018 το δεύτερο τμήμα του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση T-552/15·

—

κυρίως, να δεχθεί τα αιτήματα που υπέβαλε η αναιρεσείουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή να της επιδικασθεί αποζημίωση με τους νόμιμους τόκους για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη ύψους 68 651 319 ευρώ και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 52 547 415 ευρώ·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

—	σε αμφότερες τις περιπτώσεις, να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει επτά λόγους.

1.	Πρώτος λόγος που αφορά πλάνη περί το δίκαιο Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο δεχόμενο ότι η ανεπαρκής αιτιολογία της ακυρωθείσας αποφάσεως δεν αποτελεί κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερος λόγος που αφορά πλάνη περί το δίκαιο

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι το γεγονός ότι η αναιρεσείουσα, στην οποία επιβλήθηκε παράνομη κύρωση από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άσκησε προσφυγή και πέτυχε την ακύρωση της κυρώσεως καθιστά μάταιη την προβολή κατάφωρης προσβολής του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

Τρίτος λόγος που αφορά πλάνη περί το δίκαιο

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο απορρίπτοντας συγκεκριμένο λόγο που προέβαλε η αναιρεσείουσα στο υπόμνημά της απαντήσεως χωρίς να εξακριβώσει, όπως το απαιτεί η νομολογία, εάν η ανάπτυξη του λόγου αυτού στο υπόμνημα απαντήσεως είναι απόρροια της φυσικής εξελίξεως της συζητήσεως που διεξάγεται με βάση το δικόγραφο της αγωγής κατά τη διάρκεια της δίκης.

Τέταρτος και πέμπτος λόγος που αφορούν πλάνη περί το δίκαιο

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ερμηνεύοντας εσφαλμένα την απόφαση επί της υποθέσεως T-24/11 (1) και κρίνοντας ότι η διαπίστωση ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωσή του να γνωστοποιήσει στην αναιρεσείουσα τα στοιχεία που διέθετε εις βάρος της σχετικά με τον λόγο επιβολής των μέτρων δεσμεύσεως των κεφαλαίων δεν αποδεικνύει την ύπαρξη κατάφωρης παραβάσεως του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναγνωρίζει την ευθύνη της Ένωσης.

Έκτος λόγος που αφορά παραμόρφωση του περιεχομένου του δικογράφου της αγωγής

Το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο του δικογράφου της αγωγής κρίνοντας, προκειμένου να αντιτάξει ότι το επιχείρημά της είναι απαράδεκτο, ότι η αναιρεσείουσα δεν προέβαλε, με το δικόγραφο της αγωγής, παρανομία λόγω μη συμβατότητας, προς το εφαρμοσθέν από το Συμβούλιο κριτήριο, του λόγου εγγραφής του ονόματός της στους καταλόγους των προσώπων στα οποία επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα.

6.	Έβδομος λόγος που αφορά παραμόρφωση του περιεχομένου του δικογράφου της αγωγής Περιορίζοντας τους προβληθέντες από την αναιρεσείουσα λόγους παρανομίας μόνο στην παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο του δικογράφου της αγωγής.

(1) Απόφαση της 6ης Σεπτεμβρίου 2013, Bank Refah Kargaran κατά Συμβουλίου (T-24/11, EU:T:2013:403).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 20 Φεβρουαρίου 2019 — Pensionsversicherungsanstalt κατά CW

(Υπόθεση C-135/19)

(2019/C 172/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Pensionsversicherungsanstalt

Αναιρεσίβλητη: CW

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το αυστριακό επίδομα αποκατάστασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (1), να θεωρηθεί

—	ως παροχή ασθένειας σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού, ή

—	ως παροχή αναπηρίας σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού, ή

—	ως παροχή ανεργίας σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο η', του κανονισμού;

Έχει ο κανονισμός (ΕΚ) 883/2004, ερμηνευόμενος υπό το πρίσμα του πρωτογενούς δικαίου, την έννοια ότι ένα κράτος μέλος, ως πρώην κράτος κατοικίας και κράτος απασχολήσεως, είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει παροχές, όπως το αυστριακό επίδομα αποκατάστασης, σε πρόσωπο που κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος, αν το εν λόγω πρόσωπο συμπλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος των περιόδων ασφαλίσεως από τους κλάδους ασθενείας και συντάξεως ως μισθωτός εργαζόμενος στο έτερο αυτό κράτος μέλος (μετά τη μεταφορά της κατοικίας του σε αυτό το κράτος προ ετών) και από τότε δεν έχει λάβει παροχές από την ασφάλιση ασθενείας και συντάξεως του πρώην κράτους διαμονής και απασχολήσεώς του;

(1) EE 2004, L 166, σ. 1.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/15

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Φεβρουαρίου 2019 ο Ehab Makhlouf κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2018, στην υπόθεση T-409/16, Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-157/19 P)

(2019/C 172/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ehab Makhlouf (εκπρόσωπος: E. Ruchat, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την αίτηση αναιρέσεως·

—	κατά συνέπεια, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Δεκεμβρίου, στην υπόθεση T-409/16, Ehab Makhlouf κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

και, αποφαινόμενο επί της ουσίας της υποθέσεως:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 της 27ης Μαΐου 2016 (1) και τις συνακόλουθες εκτελεστικές αυτής πράξεις, καθόσον αφορούν τον αναιρεσείοντα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το δικαίωμα του νυν αναιρεσείοντος να τύχει ακροάσεως πριν από την έκδοση της πράξεως για τη λήψη νέων περιοριστικών μέτρων, το οποίο κατοχυρώνεται με το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε τα δημοσιεύματα που προσκόμισε ο νυν αναιρεσείων προς στήριξη της προσφυγής του ακυρώσεως προκειμένου να αποδείξει ότι δεν υποστήριζε το συριακό καθεστώς.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε επί των διατάξεων 27 και 28 της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ (2), κατά τις οποίες η ιδιότητα του μέλους της οικογένειας Al-Assad ή της οικογένειας Makhlouf αποτελεί αυτοτελές κριτήριο που δικαιολογεί την επιβολή κυρώσεων, κρίνοντάς τες παράνομες, καθόσον αντιστρέφουν το βάρος αποδείξεως.

(1) Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ L 141, σ. 125).

(2) Απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 2013, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ L 147, σ. 14).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/16

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Φεβρουαρίου 2019 η Razan Othman κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2018, στην υπόθεση T-416/16, Othman κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-158/19 P)

(2019/C 172/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Razan Othman (εκπρόσωπος: E. Ruchat, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την αίτηση αναιρέσεως·

—	κατά συνέπεια, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Δεκεμβρίου 2018, στην υπόθεση T-416/16, Razan Othman κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

και, αποφαινόμενο επί της ουσίας της υποθέσεως:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 της 27ης Μαΐου 2016 (1) και τις συνακόλουθες εκτελεστικές αυτής πράξεις, καθόσον αφορούν την αναιρεσείουσα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το δικαίωμα της νυν αναιρεσείουσας να τύχει ακροάσεως πριν από την έκδοση της πράξεως για τη λήψη νέων περιοριστικών μέτρων, το οποίο κατοχυρώνεται με το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε τα δημοσιεύματα που προσκόμισε η νυν αναιρεσείουσα προς στήριξη της προσφυγής της ακυρώσεως προκειμένου να αποδείξει ότι δεν υποστήριζε το συριακό καθεστώς.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/17

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Φεβρουαρίου 2019 η Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2018, στην υπόθεση T-411/16, Syriatel Mobile Telecom κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-159/19 P)

(2019/C 172/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Syriatel Mobile Telecom (Joint Stock Company) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την αίτηση αναιρέσεως·

—	κατά συνέπεια, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-411/16, Syriatel Mobile Telecom κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

και, αποφαινόμενο επί της ουσίας της υποθέσεως:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 της 27ης Μαΐου 2016 (1) και τις συνακόλουθες εκτελεστικές αυτής πράξεις, καθόσον αφορούν την αναιρεσείουσα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους:

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε τα δημοσιεύματα που προσκόμισε η νυν αναιρεσείουσα προς στήριξη της προσφυγής της ακυρώσεως προκειμένου να αποδείξει ότι δεν υποστήριζε το συριακό καθεστώς.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε επί των διατάξεων 27 και 28 της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ (2) κατά τις οποίες η ιδιότητα του μέλους της οικογένειας Al-Assad ή της οικογένειας Makhlouf αποτελεί αυτοτελές κριτήριο που δικαιολογεί την επιβολή κυρώσεων, κρίνοντάς τες παράνομες, καθόσον αντιστρέφουν το βάρος αποδείξεως.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 26 Φεβρουαρίου 2019 — Pfizer Consumer Healthcare Ltd κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-182/19)

(2019/C 172/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Pfizer Consumer Healthcare Ltd

Καθών: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι ανίσχυρος ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1140 (1) της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2016, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων προϊόντων στη συνδυασμένη ονοματολογία, στον βαθμό που κατατάσσει στον κωδικό ΣΟ 3824, και ειδικότερα στον κωδικό 38249096, προϊόντα τα οποία:

i)	αποτελούνται από υλικό τύπου επιδέσμου, που περιέχει «θερμικές κυψέλες», στις οποίες περιλαμβάνονται χημικές ουσίες,

ii)	λειτουργούν κατά τρόπο παρόμοιο με τα έμπλαστρα, μολονότι εξασφαλίζουν ορισμένα πρόσθετα οφέλη,

iii)	ανακουφίζουν, μέσω εξώθερμης χημικής αντιδράσεως, από τον πόνο, μειώνουν την ακαμψία και επιταχύνουν την επούλωση των ιστών (όπως πιστοποιείται από αλλεπάλληλες κλινικές μελέτες),

iv)	διατίθενται στο εμπόριο υπό μορφή ή συσκευασία κατάλληλη για λιανική πώληση και

διαφημίζονται και προωθούνται ρητώς ως κατάλληλα για ιατρικούς σκοπούς και για την επίτευξη των αποτελεσμάτων που προαναφέρονται στο σημείο iii,

με βάση τις χημικές ουσίες από τις οποίες αποτελείται το υλικό ή το συστατικό που τους προσδίδει τον ουσιώδη χαρακτήρα τους, και όχι βάσει της υπαγωγής τους στην κλάση 3005 (σύμφωνα με τη διατύπωση των αντιστοίχων κλάσεων, των σημειώσεων των τμημάτων ή των κεφαλαίων, και των επεξηγηματικών σημειώσεων δυνάμει του γενικού κανόνα ερμηνείας 1, κατ’ εφαρμογή του γενικού κανόνα ερμηνείας 3, στοιχείο α', ο οποίος επιβάλλει να πραγματοποιείται η κατάταξη σύμφωνα με την περισσότερο εξειδικευμένη περιγραφή ή με άλλο τρόπο);

(1) EE 2016, L 189, σ. 1.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht für Zivilrechtssachen Graz (Αυστρία) στις 4 Μαρτίου 2019 — NK κατά MS και AS

(Υπόθεση C-208/19)

(2019/C 172/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht für Zivilrechtssachen Graz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και εκκαλούσα: NK

Εναγόμενοι και εφεσίβλητοι: MS, AS

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά μια σύμβαση μεταξύ αρχιτέκτονα και καταναλωτή, σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας ο αρχιτέκτονας αναλαμβάνει (μόνο) τον σχεδιασμό προς ανέγερση μονοκατοικίας, συμπεριλαμβανομένης της εκπόνησης σχεδίων, σύμβαση «για την κατασκευή νέων κτηρίων» κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, στοιχείο στ', της οδηγίας 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2011 σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1);

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

Συνιστά μια σύμβαση μεταξύ αρχιτέκτονα και καταναλωτή, σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας ο αρχιτέκτονας δεσμεύεται να σχεδιάσει μια προς ανέγερση μονοκατοικία σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις επιθυμίες των πελατών του και, στο πλαίσιο αυτό, να εκπονήσει τα σχέδια, σύμβαση για την προμήθεια «αγαθών που κατασκευάζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του καταναλωτή ή σαφώς εξατομικευμένων» κατά την έννοια του άρθρου 16, στοιχείο γ', και του άρθρου 2, σημεία 3 και 4, της οδηγίας 2011/83/ΕΕ;

(1) EE 2011, L 304, σ. 64.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/20

Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2019 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας

(Υπόθεση C-217/19)

(2019/C 172/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Hermes, E. Ljung Rasmussen)

Καθής: Δημοκρατία της Φινλανδίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι η Δημοκρατία της Φινλανδίας, επιτρέποντας κατ’ επανάληψη την ανοιξιάτικη θήρα της αρσενικής πουπουλόπαπιας (Somateria mollissima) στην επαρχία Åland από το 2011, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 7, παράγραφος 4, και 9, παράγραφος l, στοιχείο γ', της οδηγίας 2009/147/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Φινλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Από το 2011 η περιφερειακή κυβέρνηση των Νήσων Åland (Φινλανδία), αυτόνομης περιφέρειας της Φινλανδίας, επιτρέπει κάθε χρόνο «κατά παρέκκλιση ανοιξιάτικη θήρα» αρσενικής πουπουλόπαπιας με συνολικό αριθμό θηραμάτων 2000 έως 3800 πτηνά κατά τη διάρκεια δύο ή τριών εβδομάδων του Μαΐου. Το χρονικό αυτό διάστημα συμπίπτει με την περίοδο αναπαραγωγής της πουπουλόπαπιας.

Το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2009/147/ΕΚ απαγορεύει τη θηρευτική δραστηριότητα κατά την περίοδο αναπαραγωγής.

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η ανοιξιάτικη θήρα της πουπουλόπαπιας στις Νήσους Åland δικαιολογείται βάσει της παρέκκλισης που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2009/147/ΕΚ. Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, τα κράτη μέλη φέρουν το βάρος αποδείξεως της συνδρομής των προϋποθέσεων της διάταξης αυτής.

Κατά την άποψη της Επιτροπής, η Φινλανδία, πρώτον, δεν απέδειξε ότι το κατά παρέκκλιση καθεστώς αποτελεί «ορθολογική εκμετάλλευση» κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2009/147/ΕΚ. Ειδικότερα, η Φινλανδία δεν τεκμηρίωσε με αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία ότι διασφαλίζεται η διατήρηση του πληθυσμού των συγκεκριμένων πτηνών σε ικανοποιητικά επίπεδα.

Δεύτερον, η Φινλανδία δεν απέδειξε ότι η επιτρεπόμενη ανοιξιάτικη θήρα αφορά την εκμετάλλευση πτηνών μόνο «σε μικρές ποσότητες» σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2009/147/ΕΚ.

(1) Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ 2010, L 20, σ. 7).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 15 Μαρτίου 2019 — Blackrock Investment Management (UK) Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-231/19)

(2019/C 172/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Blackrock Investment Management (UK) Limited

Εφεσίβλητοι: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Προδικαστικό ερώτημα

Κατά την ορθή ερμηνεία του άρθρου 135, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, όταν τρίτος πάροχος υπηρεσιών προβαίνει σε μια ενιαία παροχή υπηρεσιών διαχείρισης κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου προς έναν διαχειριστή κεφαλαίων, ο οποίος τη χρησιμοποιεί τόσο για τη διαχείριση αμοιβαίων κεφαλαίων (ΑΚ) όσο και για τη διαχείριση άλλων κεφαλαίων που δεν αποτελούν αμοιβαία κεφάλαια (άλλα κεφάλαια):

α)	πρέπει η εν λόγω ενιαία παροχή να υπόκειται σε ενιαίο φορολογικό συντελεστή, και εάν ναι, πώς πρέπει να καθοριστεί αυτός ο ενιαίος συντελεστής; ή

β)

πρέπει η αντιπαροχή για την εν λόγω ενιαία παροχή να κατανέμεται βάσει της χρήσης για την οποία προορίζονται οι υπηρεσίες διαχείρισης (για παράδειγμα ανάλογα με το ύψος των υπό διαχείριση κεφαλαίων στα ΑΚ και στα άλλα κεφάλαια), ώστε μέρος της ενιαίας παροχής να αντιμετωπίζεται ως απαλλασσόμενο και μέρος της ως υποκείμενο στον φόρο;

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 18 Μαρτίου 2019 — United Biscuits (Pensions Trustees) Limited, United Biscuits Pension Investments Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-235/19)

(2019/C 172/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: United Biscuits (Pensions Trustees) Limited, United Biscuits Pension Investments Limited

Εφεσίβλητοι: Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελούν οι υπηρεσίες διαχειρίσεως κεφαλαίων συνταξιοδοτικών ταμείων, όπως εκείνες που παρέχονταν στους trustees από (α) ασφαλιστές και/ή (β) μη ασφαλιστές, «ασφαλιστικές εργασίες» κατά την έννοια του άρθρου 135, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας περί ΦΠΑ (1) (πρώην άρθρου 13, Β, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας);

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 20 Μαρτίου 2019 — Eli Lilly and Company κατά Genentech Inc.

(Υπόθεση C-239/19)

(2019/C 172/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Eli Lilly and Company

Εναγομένη: Genentech Inc.

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται ο κανονισμός 469/2009 (1) στη χορήγηση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας στον δικαιούχο κύριου διπλώματος ευρεσιτεχνίας για προϊόν για το οποίο έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας στην αγορά την οποία κατέχει τρίτος, χωρίς τη συναίνεση του τελευταίου;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα (ΕΕ 2009, L 152, σ. 1).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Μαρτίου 2019 — Robert Bosch κατά EUIPO (Simply. Connected.)

(Υπόθεση T-251/17 και T-252/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αιτήσεις καταχωρίσεως εικονιστικών σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Simply. Connected. - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Έκταση του ελέγχου που οφείλει να ασκήσει το τμήμα προσφυγών - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Άρθρο 64 του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 71 του κανονισμού 2017/1001)})

(2019/C 172/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Robert Bosch GmbH (Στουτγάρδη, Γερμανία.) (εκπρόσωποι: S. Völker και M. Pemsel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Mensing και D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγές ασκηθείσες κατά των αποφάσεων του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 948/20165) και της 10ης Μαρτίου 2017 (υπόθεση R 947/2016-5), σχετικά με αιτήσεις καταχωρίσεως των εικονιστικών σημάτων Simply. Connected. ως σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-251/17 και T-252/17 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Καταδικάζει τη Robert Bosch GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 195 της 19.6.2017.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Μαρτίου 2019 — Ελλάδα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-480/17) (1)

(ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Δαπάνες τις οποίες πραγματοποίησε η Ελλάδα - Εφάπαξ και κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις - Πολλαπλή συμμόρφωση - Έλεγχος των κανονιστικών απαιτήσεων διαχειρίσεως - Ανάλυση κινδύνου - Εκτίμηση της οικονομικής ζημίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αναλογικότητα)

(2019/C 172/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Γ. Κανελλόπουλος και Α. Ευ. Βασιλοπούλου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Δ. Τριανταφύλλου και A. Sauka)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2017/1144 της Επιτροπής, της 26ης Ιουνίου 2017, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2017, L 165, σ. 37), κατά το μέρος που με την απόφαση αυτή επιβάλλονται στην Ελληνική Δημοκρατία, κατόπιν της έρευνας αριθ. ΧC/2014/002/GR, εφάπαξ και κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις συνολικού ύψους 1 182 054,17 ευρώ λόγω αδυναμιών ως προς την εφαρμογή της πολλαπλής συμμορφώσεως (ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 357 της 23.10.2017.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2019 — Fleig κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-492/17) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Σύμβαση αορίστου χρόνου - Άρθρο 47, στοιχείο γ, σημείο i, του ΚΛΠ - Καταγγελία με προειδοποίηση - Λόγοι καταγγελίας - Κλονισμός της σχέσης εμπιστοσύνης - Συμφέρον της υπηρεσίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Καθήκον μέριμνας - Αρχή της χρηστής διοίκησης - Άρθρα 30 και 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Παρεμπίπτον ζήτημα - Δημοσίευση στο διαδίκτυο εγγράφων περιλαμβανόμενων στη δικογραφία της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Άρθρο 17 του ΚΥΚ)

(2019/C 172/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Stephan Fleig (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωπος: S. Marquardt)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της απόφασης της 19ης Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων της ΕΥΕΔ, υπό την ιδιότητα της αρμόδιας για τη σύναψη των συμβάσεων πρόσληψης αρχής, κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος με ισχύ από τις 19 Ιουνίου 2017 και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της απόφασης αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον Stephan Fleig στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 318 της 25.9.2017.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Μαρτίου 2019 — dm-drogerie markt κατά EUIPO — Albea Services (ALBÉA)

(Υπόθεση T-562/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα ALBÉA - Προγενέστερη διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα Balea - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]})

(2019/C 172/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: dm-drogerie markt Verwaltungs-GmbH (Καρλσρούη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Bludovsky και C. Mellein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Rajh και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Albea Services (Gennevilliers, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J.-H. de Mitry, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαΐου 2017 (υπόθεση R 1870/2016-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της dm-drogerie markt και της Albea Services.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 25ης Μαΐου 2017 (υπόθεση R 1870/2016-1).

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 338 της 9.10.2017.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2019 — All Star κατά EUIPO — Carrefour Hypermarchés (Σχήμα σόλας υποδήματος)

(Υπόθεση T-611/17) (1)

({Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα σόλας υποδήματος - Πραγματικά περιστατικά - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαίωμα υπεράσπισης - Άρθρο 75 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001] - Διακριτικός χαρακτήρας που αποκτήθηκε διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 3, και άρθρο 52, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, και άρθρο 59, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001) - Απόρριψη του αιτήματος για τη διεξαγωγή επ’ ακροατηρίου συζήτησης ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Άρθρο 77 του κανονισμού 207/2009 (νυν άρθρο 96, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001)})

(2019/C 172/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: All Star CV (Beaverton, Όρεγκον, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Kunze, G. Würtenberger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: V. Ruzek)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Carrefour Hypermarchés (Évry, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C. Verneret, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 27ης Ιουνίου 2017 (υπόθεση R 952/2014-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Carrefour Hypermarchés και All Star.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την All Star CV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 374 της 6.11.2017.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Απριλίου 2019 — United Wineries κατά EUIPO — Compañía de Vinos Miguel Martín (VIÑA ALARDE)

(Υπόθεση T-779/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VIÑA ALARDE - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα “‘ALARDE’” - Απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 47, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ταυτότητα των προϊόντων - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001]»)

(2019/C 172/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: United Wineries, SA (Cenicero, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Oria Sousa-Montes, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Compañía de Vinos Miguel Martín, SL (Cigales, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 281/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Compañía de Vinos Miguel Martín και United Wineries.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την United Wineries, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 42 της 5.2.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Απριλίου 2019 — Stada Arzneimittel κατά EUIPO (Απεικόνιση δύο αντικριστών καμπυλών)

(Υπόθεση T-804/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο απεικονίζει δύο αντικριστές καμπύλες - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2019/C 172/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stada Arzneimittel AG (Bad Vilbel, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J.-C. Plate και R. Kaase, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Hanf και D. Walicka, εν συνεχεία D. Hanf και E. Μαρκάκης)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 (υπόθεση R 1887/2016-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εικονιστικού σημείου το οποίο απεικονίζει δύο αντικριστές καμπύλες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Stada Arzneimittel AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 42 της 5.2.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Μαρτίου 2019 — Zakłady Chemiczne «Siarkopol» Tarnobrzeg κατά EUIPO — EuroChem Agro (Unifoska)

(Υπόθεση T-259/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Unifoska - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης NITROFOSKA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 172/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zakłady Chemiczne «Siarkopol» Tarnobrzeg (Tarnobrzeg, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Kondrat, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: EuroChem Agro GmbH (Mannheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Schmidhuber και A. Haberer, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Φεβρουαρίου 2018 (υπόθεση R 1503/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της EuroChem Agro και της Zakłady Chemiczne «Siarkopol» Tarnobrzeg.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Zakłady Chemiczne «Siarkopol» Tarnobrzeg sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 221 της 25.6.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/34

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Μαρτίου 2019 — Abaco Energy κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-186/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Απόφαση κηρύττουσα το καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά - Προσφυγή που ασκούν οι δυνητικοί δικαιούχοι - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Απαράδεκτο)

(2019/C 172/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Abaco Energy, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και οι 1659 λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωποι: αρχικά P. Holtrop, P. Kuypers και M. de Wit, στη συνέχεια P. Holtrop, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche, P. Němečková και S. Noë)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως C(2017) 7384 τελικό της Επιτροπής, της 10ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.40348 (2015/NN) που έθεσε σε εφαρμογή το Βασίλειο της Ισπανίας (περί μέτρων στηρίξεως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, από συμπαραγωγή και από απόβλητα).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και του EDP España.

3)	Καταδικάζει την Abaco Energy, SA, και τους λοιπούς προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα, στα δικαστικά τους έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξαιρουμένων των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως εξόδων.

4)	Η Abaco Energy, SA, και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα, η Επιτροπή, το Βασίλειο της Ισπανίας και ο EDP España φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 221 της 25.6.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/35

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Μαρτίου 2019 — Solwindet las Lomas κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-190/18) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - Προκαταρκτική διαδικασία εξετάσεως - Απόφαση κηρύττουσα το καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά - Προσφυγή ασκηθείσα από δικαιούχο του εν λόγω καθεστώτος ενισχύσεων - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Απαράδεκτο)

(2019/C 172/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Solwindet las Lomas, SL (Girona, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Sandberg-Mørch, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche, P. Němečková και S. Noë)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και του EDP España.

3)	Καταδικάζει την Solwindet las Lomas, SL στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξαιρουμένων των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως εξόδων.

4)	Η Solwindet las Lomas, η Επιτροπή, το Βασίλειο της Ισπανίας και ο EDP España φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 190 της 4.6.2018..

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/36

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Μαρτίου 2019 — Herholz κατά EUIPO (#)

(Υπόθεση T-631/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης # - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Αίτημα μεταρρυθμίσεως - Προδήλως απαράδεκτο)

(2019/C 172/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Herholz Vertrieb GmbH & Co. KG (Ahaus, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. Sprenger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Sesma Merino και A. Söder)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Αυγούστου 2018 (υπόθεση R 445/2018-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου # ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Herholz Vertrieb GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 445 της 10.12.2018.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/36

Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2019 — Șanli κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-157/19)

(2019/C 172/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dalokay Șanli (Ρότερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: D. Gürses, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/24 του Συμβουλίου, της 8ης Ιανουαρίου 2019, και την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2019/25 του Συμβουλίου, της 8ης Ιανουαρίου 2019, και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους ακυρώσεως.

1.	Πρώτος λόγος: η καταχώριση του PKK στον κατάλογο δεν δικαιολογείται πλέον, διότι το PKK δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση.

2.	Δεύτερος λόγος: το όνομα του προσφεύγοντος δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στον κατάλογο, καθώς ο προσφεύγων δεν έχει καταδικαστεί ποτέ για τρομοκρατικά εγκλήματα ούτε έχει κατηγορηθεί για τέτοιες πράξεις.

3.	Τρίτος λόγος: δεν έχει αποδειχθεί ότι ο προσφεύγων διεξήγαγε τρομοκρατικές δραστηριότητες ή ότι μπορεί να συνδεθεί με τέτοιες δραστηριότητες. Η αιτίαση ότι φέρεται να διεξήγαγε δραστηριότητες στρατολόγησης και χρηματοδότησης δεν έχει αποδειχθεί.

4.	Τέταρτος λόγος: τα θεμελιώδη δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας προσβλήθηκαν, διότι ο προσφεύγων δεν μπόρεσε να αμυνθεί έναντι των εις βάρος του κατηγοριών.

5.	Πέμπτος λόγος: οι προσβαλλόμενες πράξεις του Συμβουλίου είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένες, καθώς δεν υφίστανται αποδείξεις που να θεμελιώνουν την επιβολή κύρωσης.

6.	Έκτος λόγος: το άρθρο 1, παράγραφος 4, της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ παραβιάστηκε, καθώς το Συμβούλιο δεν παρέσχε ακριβείς πληροφορίες ή στοιχεία του σχετικού φακέλου που να καταδεικνύουν ότι έχει ληφθεί απόφαση από αρμόδια αρχή κατά την έννοια του άρθρου αυτού.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/37

Προσφυγή της 11ης Μαρτίου 2019 — Deutsche Telekom κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-161/19)

(2019/C 172/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Telekom (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, B. Langeheine και J. Blanco Carol, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να ακυρώσει το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στα έξοδα νομικής συμπαραστάσεως και τα λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα, καθώς και στα λοιπά σχετικά με την υπόθεση έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το άρθρο 50 του προσβαλλομένου κανονισμού στερείται κύρους, δεδομένου ότι το άρθρο 114 ΣΛΕΕ δεν συνιστά προσήκουσα νομική βάση για τη θέσπιση της επίμαχης διατάξεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το άρθρο 50 του προσβαλλομένου κανονισμού αντιβαίνει στην αρχή της επικουρικότητας και στερείται αιτιολογίας.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το άρθρο 50 του προσβαλλομένου κανονισμού αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας και στερείται αιτιολογίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η διαδικασία θεσπίσεως του άρθρου 50 του προσβαλλομένου κανονισμού συνιστά παραβίαση των αρχών για τη βελτίωση της νομοθεσίας.

5.	Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το άρθρο 50 του προσβαλλομένου κανονισμού θίγει το θεμελιώδες δικαίωμα της προσφεύγουσας στην ιδιοκτησία και το δικαίωμά της στην ελεύθερη άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για την ίδρυση του Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών για τις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) και του Οργανισμού για την υποστήριξη του BEREC (Υπηρεσία του BEREC), την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/2120 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1211/2009 (ΕΕ L 321, 17.12.2018, σ. 1).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/38

Προσφυγή της 11ης Μαρτίου 2019 — Telefónica και Telefónica de España κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-162/19)

(2019/C 172/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Telefónica, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) και Telefónica de España, SA (Μαδρίτη) (εκπρόσωποι: F. González Díaz, B. Langeheine και J. Blanco Carol, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να ακυρώσει το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1971 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στα έξοδα νομικής συμπαραστάσεως και τα λοιπά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες, καθώς και στα λοιπά σχετικά με την υπόθεση έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, πανομοιότυποι ή παρόμοιοι εκείνων που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-161/19, Deutsche Telekom κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/39

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Μαρτίου 2019 — Hebberecht κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-171/19)

(2019/C 172/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Chantal Hebberecht (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: K. Bicard, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή-αγωγή της C. Hebberecht παραδεκτή και βάσιμη·

—	να ακυρώσει την επιβληθείσα εις βάρος της προσφεύγουσας-ενάγουσας κύρωση·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα 36 000 ευρώ για αναδρομικές αποδοχές και τόκους υπερημερίας·

—	να υποχρεώσει την ΕΥΕΔ να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα 450 000 ευρώ ως αποζημίωση για τη βλάβη της υγείας της, για υλική ζημία και ηθική βλάβη·

—	επικουρικώς, να υποχρεώσει την ΕΥΕΔ να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα 300 000 ευρώ ως αποζημίωση για τις ίδιες αν άνω ζημίες·

—	επικουρικότερα, να υποχρεώσει την ΕΥΕΔ να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα 150 000 ευρώ ως αποζημίωση για τις ίδιες ως άνω ζημίες·

—	έτι επικουρικότερα, να υποχρεώσει την ΕΥΕΔ να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα 50 000 ευρώ ως αποζημίωση για τις ίδιες ως άνω ζημίες·

—	να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει ότι δεν τέλεσε τις πράξεις των οποίων το υποστατό δέχθηκε εις βάρος της το tribunal de première instance du Hainaut (πρωτοδικείο Hainaut, Βέλγιο) με την απόφασή του της 13ης Δεκεμβρίου 2017 και οι οποίες, κατά την ΕΥΕΔ, συνιστούν ιδιαιτέρως σοβαρή παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχουν οι υπάλληλοι, ιδίως βάσει του άρθρου 12 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβάλλει επίσης ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν εις βάρος της ενέχουν το στοιχείο της δυσμενούς διάκρισης.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/40

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2019 — AV και AW κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-173/19)

(2019/C 172/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: AV και AW (εκπρόσωποι: L. Levi και S. Rodrigues, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις·

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση, αφενός, του άρθρου 78 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ 2012, L 298, σ. 1) και, αφετέρου, των δικαιωμάτων άμυνας. Οι προσφεύγοντες επισημαίνουν συναφώς ότι εν προκειμένω καμία διοικητική απόφαση διατάσσουσα την ανάκτηση δεν περιήλθε εις γνώσιν τους πριν από τη λήψη των προσβαλλόμενων αποφάσεων περί επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται έλλειψη έγκυρης νομικής βάσης, λόγω της απαγόρευσης θεμελίωσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων στο άρθρο 85 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων βάσει του πειθαρχικού πλαισίου στο οποίο αυτές εντάσσονται.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 85 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων. Κατά τους προσφεύγοντες, ακόμη και εάν θεωρηθεί ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις μπορούσαν να θεμελιωθούν στο άρθρο 85 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων, οι αποφάσεις αυτές θα ήταν παράνομες, λόγω μη πλήρωσης, εν προκειμένω, των προϋποθέσεων εφαρμογής της εν λόγω διάταξης.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και παράβαση του καθήκοντος μέριμνας που προκύπτει από αυτήν, λόγω ιδίως μη επίδειξης μέριμνας εκ μέρους του καθού προς εξακρίβωση του εάν υφίστατο πράγματι η παρατυπία που εντόπισε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF).

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας από το Κοινοβούλιο, στον βαθμό που έλαβε τις προσβαλλόμενες αποφάσεις με σκοπό, αν όχι αποκλειστικό, τουλάχιστον αποφασιστικής σημασίας, την επίτευξη σκοπών άλλων από αυτούς του άρθρου 85 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων, δηλαδή τη βούληση να τιμωρήσει τους προσφεύγοντες με τρόπο άλλο από την επιβολή πειθαρχικής ποινής.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/41

Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2019 — 3V Sigma κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)

(Υπόθεση T-176/19)

(2019/C 172/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 3V Sigma SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: C. Bryant και S. Hainsworth, Solicitors, και C. Krampitz, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή·

—

να ακυρώσει την απόφαση του καθού, της 15ης Ιανουαρίου 2019, σχετικά με την αξιολόγηση της ουσίας bis(2-ethylhexyl) 4,4’-{6-[4-tert-butylcarbamoyl) anilino]-1,3,5-triazine-2,4- diyldiimino}dibenzoate κατά το μέρος που α) απορρίφθηκε η διοικητική προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της αρχικής αποφάσεως και β) κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα πρέπει να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη μελέτη κατά την κατευθυντήρια γραμμή δοκιμών (TG) 308 του ΟΟΣΑ έως τις 22 Οκτωβρίου 2020· και

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο καθού υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και προέβη σε προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση κρίνοντας ότι η μελέτη κατά την κατευθυντήρια γραμμή δοκιμών (TG) 308 του ΟΟΣΑ είναι αναγκαία.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών του καθού υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και προέβη σε προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση μη διακρίνοντας μεταξύ, αφενός, των συνθηκών υπό τις οποίες πρέπει να διεξάγονται δοκιμές προκειμένου να αποδειχθεί η ύπαρξη μιας ουσίας ή, άλλως, προϊόντων μεταποίησης ή/και αποικοδόμησης μιας ουσίας και, αφετέρου, των συνθηκών υπό τις οποίες πρέπει να διεξάγεται εκτίμηση των ανθεκτικών, βιοσυσσωρεύσιμων και τοξικών ιδιοτήτων ή άκρως ανθεκτικών και άκρως βιοσυσσωρεύσιμων ιδιοτήτων ενός οποιουδήποτε τέτοιου προϊόντος μεταποίησης ή/και αποικοδόμησης. Συνεπώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών του καθού εσφαλμένως απεφάνθη ότι η μελέτη κατά την κατευθυντήρια γραμμή δοκιμών (TG) 308 του ΟΟΣΑ που ζητήθηκε από την προσφεύγουσα είναι αναγκαία.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το συμβούλιο προσφυγών του καθού υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και προέβη σε προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση κρίνοντας ότι οι καθοριζόμενες θερμοκρασίες διεξαγωγής δοκιμών είναι κατάλληλες.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών του καθού υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και προέβη σε προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση κρίνοντας ότι η καθοριζόμενη θερμοκρασία διεξαγωγής δοκιμών για τη μελέτη κατά την κατευθυντήρια γραμμή (TG) 308 του ΟΟΣΑ, ειδικότερα η θερμοκρασία των 20oC, ήταν κατάλληλη. Το συμβούλιο προσφυγών του καθού δεν έλαβε υπόψη ότι η εκπόνηση της μελέτης σε υψηλότερη θερμοκρασία θα είχε ουσιώδη αντίκτυπο στις συγκεντρώσεις τυχόν σχηματισθέντος προϊόντος μεταποίησης ή αποικοδόμησης και, συνεπώς, στο ποιο ή ποια από τα προϊόντα αυτά θα υφίσταντο τελικά εκτίμηση ανθεκτικότητας, βιοσυσσωρευσιμότητας και τοξικότητας/άκρας ανθεκτικότητας και άκρας βιοσυσσωρευσιμότητας, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται σε κρίσιμο βαθμό η καταλληλότητα της μελέτης.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/42

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2019 — Puma κατά EUIPO (SOFTFOAM)

(Υπόθεση T-182/19)

(2019/C 172/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Puma SE (Herzogenaurach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Schunke, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SOFTFOAM — Υπ’ αριθ. 17 363 318 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιανουαρίου 2019 στην υπόθεση R 1399/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/43

Προσφυγή της 27ης Μαρτίου 2019 — Aurea Biolabs κατά EUIPO — Avizel (AUREA BIOLABS)

(Υπόθεση T-184/19)

(2019/C 172/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aurea Biolabs Pte Ltd (Cochin, Ινδία) (εκπρόσωποι: B. Brandreth, QC, και L. Oommen, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Avizel SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος AUREA BIOLABS — Υπ’ αριθ. 15 836 737 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Ιανουαρίου 2019 στην υπόθεση R 814/2018-2 (CORR)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Προς στήριξη της αποφάσεώς του, το τμήμα προσφυγών βασίσθηκε σε άκυρη διάταξη νόμου·

—	Εάν υπήρχε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, θα έπρεπε να έχει ανακληθεί η προγενέστερη απόφαση·

—	Παράβαση του άρθρου 94, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των αρχών του «φυσικού δικαίου».

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/44

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2019 — Public.Resource.Org και Right to Know κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-185/19)

(2019/C 172/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Public.Resource.Org, Inc. (Sebastopol, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες), Right to Know CLG (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: F. Logue, Solicitor, A. Grünwald, J. Hackl και C. Nüßing, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2019) 639 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 22ας Ιανουαρίου 2019 (περιλαμβανομένης της αρχικής απόφασης της 15ης Νοεμβρίου 2018 υπό στοιχεία GROW/D3/ALR/dr (2018) 5993057)·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή· και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερμήνευσε και/ή εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1), καθόσον η διάταξη αυτή δεν προστατεύει τα εναρμονισμένα πρότυπα των οποίων ζητήθηκε η κατάρτιση:

—	Δεν είναι δυνατή η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας όσον αφορά τα εναρμονισμένα πρότυπα των οποίων ζητήθηκε η κατάρτιση διότι αυτά αποτελούν μέρος του δικαίου της Ένωσης·

—	Τα εναρμονισμένα πρότυπα των οποίων ζητήθηκε η κατάρτιση δεν διαθέτουν το στοιχείο της πρωτοτυπίας και, ως εκ τούτου, δεν προστατεύονται από το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας·

—	Η καθής δεν απέδειξε τη φερόμενη προσβολή των εμπορικών συμφερόντων του οργανισμού τυποποίησης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 2, τελευταία περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, καθόσον εσφαλμένως αρνήθηκε ότι οι προσφεύγουσες διέθεταν υπερισχύον δημόσιο συμφέρον όσον αφορά την πρόσβαση στα εναρμονισμένα πρότυπα των οποίων ζητήθηκε η κατάρτιση:

—	Οι έννοιες του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων απαιτούν ελεύθερη πρόσβαση στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Τα πρότυπα των οποίων ζητήθηκε η κατάρτιση περιέχουν περιβαλλοντικές πληροφορίες και ιδίως πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές στο περιβάλλον και κατά συνέπεια οι πληροφορίες αυτές πρέπει να κοινοποιηθούν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1367/2006 (2)·

—	Η καθής δεν αιτιολόγησε επαρκώς την άρνησή της όσον αφορά το υπερισχύον δημόσιο συμφέρον.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006, L 264, σ. 13).

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/45

Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2019 — Glaxo Group κατά EUIPO (απόχρωση μωβ χρώματος)

(Υπόθεση T-187/19)

(2019/C 172/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Glaxo Group Ltd (Brentford, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, QC, S. Baran, Barrister, και R. Jacob, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μωβ χρώματος (PANTONE: 2587C) — Υπ’ αριθ. 14 596951 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Ιανουαρίου 2019 στην υπόθεση R 1870/2017-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου καθότι διαπιστώθηκε ότι το σημείο δεν διέθετε εγγενή διακριτικό χαρακτήρα με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να καταχωρισθεί εγκύρως ως σήμα

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου καθότι δεν διαπιστώθηκε ότι το σημείο είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα διά της χρήσεώς του από την προσφεύγουσα και/ή με την έγκρισή της.

20.5.2019

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 172/46

Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2019 — Ηνωμένο Βασίλειο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-188/19)

(2019/C 172/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: S. Brandon, T. Johnston και J. Scott, Barristers)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής να εκδώσει την τελική έκθεση λογιστικού ελέγχου, αριθμός αναφοράς λογιστικού ελέγχου 14 BA262-013, ως τελικό κείμενο, όπως κοινοποιήθηκε στην Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου με έγγραφο της 20ής Δεκεμβρίου 2018 το οποίο παρελήφθη στις 21 Ιανουαρίου 2019·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι οι ελεγκτές υπέπεσαν σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι απαιτούνταν δελτία χρόνου εργασίας σε ημερήσια βάση και, με τον τρόπο αυτό, παραβίασαν τις συμφωνίες επιχορηγήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η τελική έκθεση λογιστικού ελέγχου προσβάλλει παρανόμως τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη της μετεωρολογικής υπηρεσίας ότι το εκ των υστέρων σύστημά της καταγραφής δεδομένων και ο μηνιαίος υπολογισμός της για τις έμμεσες δαπάνες πληροί τις απαιτήσεις των συμφωνιών επιχορηγήσεως.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 172

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	62ό έτος 20 Μαΐου 2019

Περιεχόμενα		Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2019/C 172/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1
	Γενικό Δικαστήριο
2019/C 172/02	Συγκρότηση του τμήματος μείζονος συνθέσεως	2