Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2019/C 122/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 112 της 25.3.2019

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 103 της 18.3.2019

ΕΕ C 93 της 11.3.2019

ΕΕ C 82 της 4.3.2019

ΕΕ C 72 της 25.2.2019

ΕΕ C 65 της 18.2.2019

ΕΕ C 54 της 11.2.2019

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) στις 15 Οκτωβρίου 2018 — NE

(Υπόθεση C-645/18)

(2019/C 122/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: NE

Καθής: Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld

Παρεμβαίνουσα: Finanzpolizei

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1) και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ (2), την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικό κανόνα, ο οποίος προβλέπει για παραβάσεις τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού, όπως για παράλειψη τηρήσεως εγγράφων μισθοδοσίας και εγγράφων κοινωνικής ασφαλίσεως ή για παράλειψη αναγγελίας στο κεντρικό γραφείο συντονισμού, πολύ υψηλά πρόστιμα, και ιδίως υψηλές ελάχιστες κυρώσεις, που επιβάλλονται σωρευτικά ανά εργαζόμενο;

2)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν είναι καταφατική: Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ, την έννοια ότι αντιτίθενται στην επιβολή σωρευτικών προστίμων χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο σε περίπτωση παραβάσεων τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού;

---

(1)  EE 1997, L 18, σ. 1.

(2)  EE 2014, L 159, σ. 11.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 23 Οκτωβρίου 2018 — Pólus Vegas Kft. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

(Υπόθεση C-665/18)

(2019/C 122/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Pólus Vegas Kft.

Καθής: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatósága

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορούν οι σκέψεις 39 έως 42 της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015, Berlington Hungary κ.λπ. (C-98/14, EU:C:2015:386), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ο δυνάμει εσωτερικής ρυθμίσεως πενταπλασιασμός του κατ’ αποκοπήν φόρου επί των παιγνίων και η ταυτόχρονη εισαγωγή αναλογικού φόρου επί αυτών, χωρίς μεταβατικό καθεστώς, συνιστά περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών κατά το άρθρο 56 ΣΛΕΕ;

2)

Μπορούν οι μνημονευόμενοι στην απόφαση του Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015, Berlington Hungary κ.λπ. (C-98/14, EU:C:2015:386), όροι «παρενοχλήσει» ή «καταστήσει λιγότερο ελκυστική» να ερμηνευθούν –λαμβανομένων υπόψη του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατ’ εφαρμογήν αυτών– υπό την έννοια ότι η αδικαιολόγητη και πέραν του ευλόγου μέτρου αύξηση του φόρου επί των παιγνίων σε κράτος μέλος στερεί από τους οργανωτές τυχηρών παιγνίων σε αίθουσες παιγνίων τα κέρδη τους κατά τρόπο δυσανάλογο και εισάγοντα διακρίσεις, στρεβλώνοντας τον ανταγωνισμό προς όφελος των καζίνο, κατά παράβαση του εν λόγω πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

3)

Δύναται η απόφαση του Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015, Berlington Hungary κ.λπ. (C-98/14, EU:C:2015:386), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η συνεπεία της αδικαιολόγητης και εισάγουσας διακρίσεις αυξήσεως του φόρου επί των παιγνίων απώλεια κερδοφορίας για τις εκμεταλλεύσεις παιγνιομηχανημάτων και η λειτουργία τους μόνο με ζημίες επιτρέπει τη διαπίστωση ότι η οικεία δραστηριότητα «παρενοχλείται» ή «καθίσταται λιγότερο ελκυστική»;

4)

Δύναται, στο πλαίσιο της εφαρμογής της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015, Berlington Hungary κ.λπ. (C-98/14, EU:C:2015:386), η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση των υπό εκμετάλλευση σε κράτος μέλος αιθουσών παιγνίων και καζίνο, τεκμαίρεται κατ’ αρχήν η ύπαρξη διασυνοριακού στοιχείου κατά το δίκαιο της Ένωσης, ήτοι η δυνατότητα συμμετοχής στα οικεία παίγνια πολιτών της Ένωσης προερχομένων από άλλα κράτη μέλη;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) στις 13 Νοεμβρίου 2018 — ZR, AR και BS

(Υπόθεση C-712/18)

(2019/C 122/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: ZR, AR και BS

Καθής: Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld

Παρεμβαίνουσα: Finanzpolizei

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1) και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ (2), την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικό κανόνα, ο οποίος προβλέπει για παραβάσεις τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού, όπως για παράλειψη τηρήσεως εγγράφων μισθοδοσίας και εγγράφων κοινωνικής ασφαλίσεως ή για παράλειψη αναγγελίας στο κεντρικό γραφείο συντονισμού, πολύ υψηλά πρόστιμα, και ιδίως υψηλές ελάχιστες κυρώσεις, που επιβάλλονται σωρευτικά ανά εργαζόμενο;

2)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν είναι καταφατική: Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ, την έννοια ότι αντιτίθενται στην επιβολή σωρευτικών προστίμων χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο σε περίπτωση παραβάσεων τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού;

---

(1)  EE 1997, L 18, σ. 1.

(2)  EE 2014, L 159, σ. 11.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) στις 14 Νοεμβρίου 2018 — ZR, BS, AR

(Υπόθεση C-713/18)

(2019/C 122/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: ZR, BS και AR

Καθής: Bezirkshauptmannschaft Hartberg-Fürstenfeld

Παρεμβαίνουσα: Finanzpolizei

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1) και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ (2), την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικό κανόνα, ο οποίος προβλέπει για παραβάσεις τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού, όπως για παράλειψη τηρήσεως εγγράφων μισθοδοσίας και εγγράφων κοινωνικής ασφαλίσεως ή για παράλειψη αναγγελίας στο κεντρικό γραφείο συντονισμού, πολύ υψηλά πρόστιμα, και ιδίως υψηλές ελάχιστες κυρώσεις, που επιβάλλονται σωρευτικά ανά εργαζόμενο;

2)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν είναι καταφατική: Έχουν το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, και η οδηγία 2014/67/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ, την έννοια ότι αντιτίθενται στην επιβολή σωρευτικών προστίμων χωρίς απόλυτο ανώτατο όριο σε περίπτωση παραβάσεων τυπικών υποχρεώσεων που αφορούν τη διασυνοριακή απασχόληση εργατικού δυναμικού;

---

(1)  EE 1997, L 18, σ. 1.

(2)  EE 2014, L 159, σ. 11.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 17 εκεμβρίου 2018 — Stichting Schoonzicht κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-791/18)

(2019/C 122/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Stichting Schoonzicht

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιτίθενται τα άρθρα 184 έως 187 της οδηγίας ΦΠΑ του 2006 (1) σε εθνική ρύθμιση διακανονισμού σχετικά με αγαθά επενδύσεως, η οποία προβλέπει ότι ο διακανονισμός διαρκεί ορισμένα έτη και ότι, κατά το έτος ενάρξεως της χρησιμοποιήσεως του οικείου αγαθού επενδύσεως –το οποίο είναι επίσης το πρώτο έτος του διακανονισμού– το συνολικό ποσό της αρχικώς πραγματοποιηθείσας εκπτώσεως σχετικά με το αγαθό αυτό προσαρμόζεται (διακανονίζεται) εφάπαξ, σε περίπτωση που προκύπτει, κατά την έναρξη της χρησιμοποιήσεως του αγαθού, ότι η αρχικώς πραγματοποιηθείσα έκπτωση αποκλίνει από την έκπτωση την οποία δικαιούται να πραγματοποιήσει ο υποκείμενος στον φόρο βάσει της πραγματικής χρήσεως του αγαθού επενδύσεως;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 189, στοιχείο β' ή γ', της οδηγίας ΦΠΑ του 2006 την έννοια ότι η προαναφερθείσα στο ερώτημα 1 εφάπαξ προσαρμογή της αρχικώς πραγματοποιηθείσας εκπτώσεως κατά το πρώτο έτος της περιόδου διακανονισμού αποτελεί μέτρο το οποίο οι Κάτω Χώρες μπορούν να λάβουν για την εφαρμογή του άρθρου 187 της οδηγίας ΦΠΑ του 2006;

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 17 Δεκεμβρίου 2018 — Federazione nazionale delle imprese elettrotecniche ed elettroniche (Anie) κ.λπ. κατά Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Υπόθεση C-798/18)

(2019/C 122/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Federazione nazionale delle imprese elettrotecniche ed elettroniche (Anie), Società Agricola N.B. Solar s.r.l., 3G s.r.l., AET s.r.l. Apparati Elettromeccanici e Telecomunicazioni, Società Agricola La Fontana s.s., Società Agricola Le Macchie di Sparapani Gabriele e C. s.s., Agricoltura Innovativa s.r.l. — Società Agricola, Società Agricola Agrilite s.r.l., Agrisolar Società Agricola s.r.l., Agrisun s.r.l., Società Agricola Agroenergia s.r.l., Alpi — Società Agricola s.s., Ambrasol 2 s.r.l., Ambrasol 3 s.r.l., Ambrasol 4 s.r.l., Ape Immobiliare s.r.l., Arizzi Fonderie S. Giorgio s.p.a., Artech s.r.l., ASP Solar Italia Alpha s.r.l. Società Agricola, Associazione Centro Servizi Pastorali Mons. Biglia, Aurora Group s.p.a., AVG s.r.l. Società Agricola, Tosi Sante, Cinesi Palmino, B&B Energia s.r.l., Bauexpert s.p.a., Belvedere Società Agricola a r.l., Biancolino Società Agricola a r.l., BMN Green Energy s.r.l., Brandoni Solare s.p.a., Brenta CRE s.r.l., Calipso s.r.l., Cappello s.r.l., Casale s.a.s. di CGS Energia s.p.a. & C. Società Agricola, Cavicchi Solar s.r.l., C.B. s.r.l., Ce.Ma.Co. s.r.l., Cedro s.r.l., Centro Risorse s.r.l., CGA s.r.l., Chiarano Green Power s.r.l., Chierese Pak s.r.l., C.L. Solar s.r.l., Colombo Bolla s.r.l., Comino Energia s.r.l., Corà Domenico & Figli s.p.a., Corfin Energy s.r.l., Corna s.r.l., Coronet s.p.a., Società Agricola Coste della Chiesa s.r.l., Ecoenergy 04 s.r.l., Elektrosolar s.r.l., Elettronica Cimone s.r.l., Energia Capoterra Società Agricola s.r.l., Energia e Impresa s.r.l., Società Agricola Energo di Buratti Enrico & C. s.s., Energy Gestion s.r.l., Energy Italia 3 s.r.l., Energy Italia 4 s.r.l., Energylife s.r.l., Energy Resources Pesaro 2 s.r.l., Enervis s.r.l., EQ Energia s.r.l., Esco Roma s.r.l., E-Solar s.r.l., E. Sole s.r.l., Euroline 2 s.r.l., Eurosun Tarquinia s.r.l., Fratelli Dalle Crode s.p.a., Fratelli Raviola s.r.l., Falmec s.p.a., Fiere di Parma s.p.a., Flash Energy s.r.l., Fotoeos s.r.l., Fotosfera s.r.l., Fotosintesi 1 s.r.l., Fotosintesi 2 s.r.l., Fotosintesi 6 s.r.l., Fotovoltaica s.r.l., Fresia Energie s.r.l., Giuseppe Ciccaglione, Generali PIO s.p.a., Gi.Gi.Emme di Caramello Marta e C. s.a.s., Gifa s.r.l., G.P.B. Energia s.r.l., Green Energy Ambiente e Tecnologie s.r.l., Green Land di Giuseppe Ciccaglione s.s. agricola, Green Power 2010 s.r.l., Happy Island Società Agricola s.r.l., I.C.S. Industria Costruzioni Stampi s.p.a., Iesse Commerciale s.r.l., ISA s.r.l. Società Agricola, Isolpack s.p.a., Italcoat s.r.l., La Base s.r.l., La T.I.S. Service s.p.a., Società Agricola Lombardia Group s.r.l., Mafin Green Power s.r.l., Marina Costruzioni s.r.l., Mercato Solare s.p.a., Metalco Group s.r.l., Società Agricola Mostrazzi Solar s.r.l., Mozzone Building System s.r.l., Mozzone Fratelli s.r.l., MSM Solar s.r.l., New E-Co s.r.l., Nordpan s.p.a., Nuvoleto s.r.l. Società Agricola, Omera s.r.l., Palar s.r.l., Paolin Energia s.r.l., Pbsol 1 s.r.l., Pizzarotti Energia s.r.l., Plasti-Max s.p.a., PMM Energy s.r.l., Società Agricola Poggio Tortollo di Alessandra Pennuto, Profilumbra s.p.a., Quabas s.p.a., Reco 2 s.r.l., Reti s.r.l., Revi s.r.l., Righi Group s.r.l., Società Agricola Righi s.r.l., Righi s.r.l., Rovigo Solare A s.r.l., Rovigo Solare B s.r.l., Rubner Haus s.p.a., Rubner Holzbau s.p.a., Rubner Tueren s.p.a., Ruscalla Energia s.r.l., Sabenergia s.r.l., San Felice Agrar s.r.l. Società Agricola, Sangiorgio Fotovoltaica Società Agricola a r.l., Società Agricola Sargenti Agroenergie s.s. di Sargenti Carlo & C., SD Agrar s.r.l. Società Agricola, Senergia s.r.l., Sequenza s.p.a., Sider Sipe s.p.a., Sinergya s.r.l., S.I.Pro. — Agenzia provinciale per lo sviluppo s.p.a., Siriac s.r.l., Società Agricola Cascina Gallotto s.s., Società Agricola Solar Farm s.r.l., Premi Giuseppe — Adelfranca — Piergiorgio s.s. Società Agricola, Sociovit Società Agricola s.s., Solivrea s.r.l., Studio Agri Power s.r.l., Studio Energia s.r.l., Taricco Fratelli s.s., Tecno Pool s.p.a., Toscasolar s.r.l., Trea s.r.l., Trifase s.r.l., Uniernergy s.r.l., V.S. 1 s.r.l., Vercelli s.p.a., Vetraria Bergamasca — Tecnovetro s.r.l., Vinlisca s.r.l., VRV s.p.a., The Wierer Holding s.p.a.

Καθών: Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ένωσης στην εφαρμογή εθνικής διατάξεως, όπως αυτή του άρθρου 26, παράγραφοι 2 και 3, της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 91/2014, όπως κυρώθηκε με τον νόμο 116/2014, η οποία μειώνει ή καθυστερεί σημαντικά την καταβολή των κινήτρων που ήδη έχουν χορηγηθεί εκ του νόμου και καθοριστεί βάσει συμβάσεων οι οποίες έχουν συναφθεί ad hoc μεταξύ των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκή μετατροπή και της Gestore dei servizi energetici s.p.a., δημόσιας εταιρίας η οποία επιτελεί τη λειτουργία αυτή;

Ειδικότερα, είναι η εθνική αυτή διάταξη συμβατή με τις κατά το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικές αρχές της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου, της καλόπιστης συνεργασίας και της πρακτικής αποτελεσματικότητας, με τα άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; με την οδηγία 2009/28/ΕΚ (1) και την εκεί περιεχόμενη ρύθμιση περί των καθεστώτων στηρίξεως και με το άρθρο 216, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, ιδίως σε σχέση με τη Συνθήκη για τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Ενέργειας;

---

(1)  Οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (ΕΕ 2009, L 140, σ. 16).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 17 Δεκεμβρίου 2018 – Athesia Energy Srl κ.λπ. κατά Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

(Υπόθεση C-799/18)

(2019/C 122/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Athesia Energy Srl, Pv Project Cologna S.r.l., Belriccetto S.r.l., Itt Energy S.r.l., Pietra dei Fiori S.r.l., Energia Solare S.r.l., Green Hunter S.p.A, Actasol 5 S.r.l., Actasol 6 S.r.l., Cinque S.r.l., Spf Energy Uno S.r.l., Spr Energy Due S.r.l., Spf Energy Tre S.r.l., Bulicata S.r.l., Energy Line S.r.l., Marche Solare 1 S.r.l.

Καθών: Ministero dello Sviluppo Economico, Gestore dei servizi energetici (GSE) SpA

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εφαρμογή εθνικής διατάξεως όπως η διάταξη του άρθρου 26, παράγραφοι 2 και 3, της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 91/2014, όπως κυρώθηκε με τον νόμο αριθ. 116/2014, η οποία επιφέρει μειώσεις ή σημαντικές καθυστερήσεις στην καταβολή των μέτρων ενθαρρύνσεως που έχουν ήδη χορηγηθεί με νόμο και καθορίζονται βάσει ειδικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί μεταξύ των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκή μετατροπή και της Gestore dei servizi energetici s.p.a. [ανώνυμης εταιρίας διαχειρίσεως ενεργειακών υπηρεσιών], δημόσιας εταιρίας επιφορτισμένης με την εν λόγω αρμοδιότητα;

Ειδικότερα, είναι η εν λόγω εθνική διάταξη συμβατή με τις γενικές αρχές του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου, της καλόπιστης συνεργασίας και της πρακτικής αποτελεσματικότητας· με τα άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης· με την οδηγία 2009/28/ΕΚ (1) και το πλαίσιο των καθεστώτων στηρίξεως που προβλέπει· με το άρθρο 216, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, ιδίως σε σχέση με τη συνθήκη για τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Ενέργειας;

---

(1)  Οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (ΕΕ 2009, L 140, σ. 16).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 20 Δεκεμβρίου 2018 — JZ

(Υπόθεση C-806/18)

(2019/C 122/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

JZ

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως προς την κρίση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 26ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση Ouhrami (C-225/16, ECLI:EU:C:2017:590, σκέψη 49) κατά την οποία η απαγόρευση εισόδου που προβλέπεται στο άρθρο 11 της οδηγίας για την επιστροφή (1) παράγει «έννομες συνέπειες» μόνον από το χρονικό σημείο της επιστροφής του αλλοδαπού στη χώρα καταγωγής του ή σε άλλη τρίτη χώρα, εθνική ποινική ρύθμιση κατά την οποία αποτελεί αξιόποινη πράξη η διαμονή στην επικράτεια των Κάτω Χωρών υπηκόου τρίτης χώρας μετά την εις βάρος του έκδοση απαγορεύσεως εισόδου κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 66a, παράγραφος 7, του Vreemdelingenwet 2000, όταν βάσει του εθνικού δικαίου προκύπτει επίσης ότι ο εν λόγω αλλοδαπός δεν έχει νόμιμη διαμονή στις Κάτω Χώρες και, επιπλέον, ότι ακολουθήθηκαν τα στάδια της προβλεπόμενης στην οδηγία για την επιστροφή διαδικασίας επιστροφής αλλά δεν έγινε πράγματι η επιστροφή;

---

(1)  Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ 2008, L 348, σ. 98).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) στις 21 Δεκεμβρίου 2018 — Ursa Major Services BV κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Υπόθεση C-814/18)

(2019/C 122/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Ursa Major Services BV

Καθού: Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Εφαρμόζεται το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006 (1) στη σχέση μεταξύ του χορηγούντος την επιδότηση, εν προκειμένω του Υπουργού, και του δικαιούχου (λήπτη της επιδοτήσεως);

2)

Σε περίπτωση που στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006 εφαρμόζεται στη σχέση μεταξύ του χορηγούντος την επιδότηση και του δικαιούχου: μπορούν οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί από τρίτο (ενδεχομένως μέσω συμψηφισμού) να χαρακτηριστούν ως δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τον δικαιούχο κατά την έννοια του άρθρου 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006;

3)

Σε περίπτωση που στο δεύτερο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί από τρίτο (ενδεχομένως μέσω συμψηφισμού) δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τον δικαιούχο κατά την έννοια του άρθρου 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006: α) σημαίνει μια εκτελεστική πρακτική κατά την οποία ο χορηγών την επιδότηση θεωρούσε συστηματικά τις συνεισφορές τρίτων ως δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τον δικαιούχο κατά την έννοια του άρθρου 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006 ότι δεν μπορούσε να αναμένεται ότι ο δικαιούχος θα ανακάλυπτε αυτήν την εσφαλμένη ερμηνεία, εκ μέρους του χορηγούντος την επιδότηση, του άρθρου 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006, με αποτέλεσμα ο δικαιούχος να μπορεί να αξιώσει την επιδότηση όπως χορηγήθηκε σε αυτόν, και β) πρέπει τότε οι συνεισφορές των τρίτων να θεωρηθούν ως δαπάνες που έχουν όντως πραγματοποιηθεί από τον δικαιούχο κατά την έννοια του άρθρου 55, παράγραφος 1, του κανονισμού 1198/2006 (οπότε καθορίζεται υψηλότερο ποσό επιδοτήσεως) ή γ) πρέπει τότε, βάσει της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και/ή της αρχής της ασφάλειας δικαίου, να παραλειφθεί η ανάκτηση της αχρεωστήτως χορηγηθείσας επιδοτήσεως; δ) ασκεί συναφώς επιρροή το αν ο χορηγών την επιδότηση χορήγησε επίσης, όπως στην υπό κρίση υπόθεση, προκαταβολή της επιδοτήσεως;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΕ 2006, L 223, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 21 Δεκεμβρίου 2018 — Federatie Nederlandse Vakbeweging κατά Van den Bosch Transporten BV, Van den Bosch Transporte GmbH, Silo-Tank kft

(Υπόθεση C-815/18)

(2019/C 122/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Federatie Nederlandse Vakbeweging

Αναιρεσίβλητες: Van den Bosch Transporten BV, Van den Bosch Transporte GmbH, Silo-Tank kft

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει η οδηγία 96/71/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (στο εξής: οδηγία για την απόσπαση) την έννοια ότι εφαρμόζεται επίσης σε εργαζόμενο ο οποίος εργάζεται ως οδηγός στον τομέα των διεθνών οδικών μεταφορών και παρέχει, επομένως, την εργασία του σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη;

2)

(α) Σε περίπτωση που η απάντηση στο ερώτημα 1 είναι καταφατική, βάσει ποιου κριτηρίου ή ποιων εκτιμήσεων πρέπει να καθοριστεί αν ένας εργαζόμενος ο οποίος εργάζεται ως οδηγός στον τομέα των διεθνών οδικών μεταφορών αποσπάται «στο έδαφος κράτους μέλους» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας για την απόσπαση και αν ο εργαζόμενος αυτός, «για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, εκτελεί την εργασία του στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο έδαφος του οποίου εργάζεται συνήθως» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας για την απόσπαση; (β) Έχει σημασία για την απάντηση στο ερώτημα 2(α), και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως ποια σημασία, το γεγονός ότι η επιχείρηση η οποία αποσπά τον μνημονευόμενο στο ερώτημα 2(α) εργαζόμενο συνδέεται –παραδείγματος χάριν στο πλαίσιο ομίλου εταιριών– με την επιχείρηση στην οποία αποσπάται ο εν λόγω εργαζόμενος; (γ) Σε περίπτωση που ο μνημονευόμενος στο ερώτημα 2(α) εργαζόμενος παρέχει εργασία εν μέρει στον τομέα των ενδομεταφορών –δηλαδή: στις μεταφορές που πραγματοποιούνται αποκλειστικώς στο έδαφος άλλου κράτους μέλους πλην εκείνου στο οποίο ο εργαζόμενος εργάζεται συνήθως–, θεωρείται ότι ο εν λόγω εργαζόμενος, σε κάθε περίπτωση για αυτό το μέρος των δραστηριοτήτων του, εργάζεται προσωρινά στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ισχύει συναφώς κατώτατο όριο, παραδείγματος χάριν με τη μορφή ελάχιστης περιόδου ανά μήνα κατά την οποία πραγματοποιούνται οι ενδομεταφορές αυτές;

3)

(α) Σε περίπτωση που η απάντηση στο ερώτημα 1 είναι καταφατική, πώς πρέπει να ερμηνευθεί η έννοια «συλλογικές συμβάσεις […] οι οποίες έχουν αναγορευθεί σε κανόνες γενικής εφαρμογής», όπως προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, και παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας για την απόσπαση; Πρόκειται για αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ένωσης και αρκεί επομένως να πληρούνται, από άποψη πραγματικών περιστατικών, οι προϋποθέσεις του άρθρου 3, παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας για την απόσπαση, ή απαιτούν επίσης οι διατάξεις αυτές να έχει αναγορευθεί η συλλογική σύμβαση εργασίας σε κανόνα γενικής εφαρμογής βάσει του εθνικού δικαίου; (β) Εάν μια συλλογική σύμβαση εργασίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως συλλογική σύμβαση εργασίας η οποία έχει αναγορευθεί σε κανόνα γενικής εφαρμογής κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, και παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας για την απόσπαση, αντιτίθεται το άρθρο 56 ΣΛΕΕ στο ενδεχόμενο μια επιχείρηση εγκατεστημένη σε κράτος μέλος η οποία αποσπά εργαζόμενο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους να υποχρεούται συμβατικώς να τηρήσει τις διατάξεις μιας τέτοιας συλλογικής συμβάσεως εργασίας η οποία ισχύει στο τελευταίο κράτος μέλος;

---

(1)  Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (ΕΕ 1997, L 18, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Limburg (Κάτω Χώρες) στις 28 Δεκεμβρίου 2018 – LB, Stichting Varkens in Nood, Stichting Dierenrecht, Stichting Leefbaar Buitengebied κατά College van burgemeester en wethouders van de gemeente Echt-Susteren, έτερος μετέχων στη διαδικασία: Sebava BV

(Υπόθεση C-826/18)

(2019/C 122/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Limburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: LB, Stichting Varkens in Nood, Stichting Dierenrecht, Stichting Leefbaar Buitengebied

Καθού: College van burgemeester en wethouders van de gemeente Echt-Susteren

Έτερος μετέχων στη διαδικασία: Sevaba BV

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Aarhus (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται στον πλήρη αποκλεισμό του δικαιώματος προσβάσεως του κοινού (public) (οποιοσδήποτε) στη δικαιοσύνη, στην περίπτωση που το κοινό αυτό δεν είναι το ενδιαφερόμενο κοινό (public concerned);

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Aarhus, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτάσσει όπως το κοινό (public) (οποιοσδήποτε) έχει πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε περίπτωση προβαλλόμενης παραβάσεως των ισχυουσών για το εν λόγω κοινό διαδικαστικών απαιτήσεων και δικαιωμάτων συμμετοχής που προβλέπονται με το άρθρο 6 της Συμβάσεως αυτής; Ασκεί συναφώς επιρροή το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο κοινό (public concerned) έχει πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε σχέση με τα ως άνω ζητήματα και δύναται, επιπλέον, να προβάλει ενώπιον δικαστηρίου λόγους που αφορούν την ουσία της υποθέσεως;

3)

Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Aarhus, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση δυνάμει της οποίας η πρόσβαση του ενδιαφερόμενου κοινού (public concerned) στη δικαιοσύνη εξαρτάται από την άσκηση των δικαιωμάτων συμμετοχής που προβλέπονται με το άρθρο 6 της Συμβάσεως αυτής;

4)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα: Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Aarhus, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική διάταξη που αποκλείει την προσφυγή του ενδιαφερομένου κοινού (public concerned) στη δικαιοσύνη κατά ορισμένης αποφάσεως, όταν ευλόγως μπορεί να προσαφθεί στο κοινό αυτό ότι δεν προέβαλε καμία αντίρρηση κατά του σχεδίου της εν λόγω αποφάσεως;

5)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα: Απόκειται στην αποκλειστική εξουσία του εθνικού δικαστηρίου να κρίνει, με βάση τις περιστάσεις της εκάστοτε υποθέσεως, τι νοείται με τη φράση «στο οποίο ευλόγως μπορεί να προσαφθεί» ή υποχρεούται το εθνικό δικαστήριο να τηρήσει εν προκειμένω συγκεκριμένες εγγυήσεις που παρέχει το δίκαιο της Ένωσης;

6)	Σε ποιο βαθμό μπορεί να δοθεί διαφορετική απάντηση στα ερωτήματα 3, 4 και 5, όταν πρόκειται για κοινό (public) (οποιονδήποτε) το οποίο δεν είναι συγχρόνως ενδιαφερόμενο κοινό (public concerned);

---

(1)  Σύμβαση για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία υπογράφηκε στο Aarhus στις 25 Ιουνίου 1998 και εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με την απόφαση 2005/370/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2005 (ΕΕ 2005, L 124, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Köln (Γερμανία) στις 4 Ιανουαρίου 2019 — QG κατά Germanwings GmbH

(Υπόθεση C-7/19)

(2019/C 122/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: QG

Εναγομένη: Germanwings GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελεί μια βάσει του εθνικού δικαίου νομοτύπως προκηρυχθείσα από συνδικαλιστική οργάνωση απεργία ορισμένων συνεργατών ενός πραγματικού αερομεταφορέα έκτακτη περίσταση κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1);

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ 2004, L 46, σ. 1).

Προσφυγή της 18ης Ιανουαρίου 2019 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας

(Υπόθεση C-33/19)

(2019/C 122/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Cv. Georgieva-Kecsmar και J. Hottiaux)

Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας

Αιτήματα

Η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο:

Να αναγνωρίσει ότι η Βουλγαρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 21 της οδηγίας 2004/49/ΕΚ (1):

—	η Βουλγαρία, παραλείποντας να διασφαλίσει την ανεξαρτησία του φορέα διερεύνησης έναντι του διαχειριστή υποδομής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ·

—	η Βουλγαρία, παραλείποντας να εξασφαλίσει επαρκείς πόρους για τον φορέα διερεύνησης, ώστε να εκτελεί τα καθήκοντά του με ανεξαρτησία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 21, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

1.

Το άρθρο 21 της οδηγίας 2004/49/ΕΚ υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι τα ατυχήματα και τα συμβάντα που αναφέρονται στο άρθρο 19 διερευνώνται από μόνιμο φορέα, ο οποίος περιλαμβάνει ένα τουλάχιστον άτομο ικανό να επιτελεί τα καθήκοντα του υπευθύνου έρευνας σε περίπτωση ατυχήματος ή συμβάντος. Ο εν λόγω φορέας είναι ανεξάρτητος ως προς την οργάνωση, τη νομική μορφή και τη λήψη αποφάσεων από οποιονδήποτε διαχειριστή υποδομής, σιδηροδρομική επιχείρηση, φορέα κατανομής και κοινοποιημένο οργανισμό και από οποιονδήποτε τρίτο με συμφέροντα αντικρουόμενα με τα καθήκοντα που ανατίθενται στον φορέα διερεύνησης. Επιπλέον, είναι λειτουργικά ανεξάρτητος από την αρχή για την ασφάλεια και από οποιονδήποτε σιδηροδρομικό ρυθμιστικό φορέα.

2.

Στο δικόγραφο της προσφυγής, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ο εξειδικευμένος φορέας για τη διερεύνηση ατυχημάτων και συμβάντων που συστάθηκε στο πλαίσιο του Υπουργείου Μεταφορών δεν είναι ανεξάρτητος έναντι του διαχειριστή υποδομών, ήτοι της εθνικής εταιρίας σιδηροδρομικών υποδομών. Ειδικότερα, ο φορέας χαρακτηρίζεται από έλλειψη ανεξαρτησίας τόσο ως προς την οργάνωση όσο και ως προς τη λήψη αποφάσεων. Υπό την έννοια αυτή, η Δημοκρατία της Βουλγαρίας δεν τήρησε τις διατάξεις του άρθρου 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ.

3.	Στο δικόγραφο της προσφυγής, η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι η νομοθεσία της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας δεν εξασφαλίζει επαρκείς πόρους, ώστε ο φορέας διερεύνησης να μπορεί να ασκεί τα καθήκοντά του με ανεξάρτητο τρόπο, όπως ορίζεται στο άρθρο 21, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ.

---

(1)  Οδηγία 2004/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την ασφάλεια των κοινοτικών σιδηροδρόμων, η οποία τροποποιεί την οδηγία 95/18/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις άδειες σε σιδηροδρομικές επιχειρήσεις και την οδηγία 2001/14/ΕΚ σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής καθώς και με την πιστοποίηση ασφάλειας (Οδηγία για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων) (ΕΕ 2004, L 164, σ. 44).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court (Ιρλανδία) στις 5 Φεβρουαρίου 2019 — Minister for Justice and Equality κατά PI

(Υπόθεση C-82/19)

(2019/C 122/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Minister for Justice and Equality

Καθού: PI

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Πρέπει η ανεξαρτησία της εισαγγελίας από την εκτελεστική εξουσία να κρίνεται βάσει του ρόλου της στο οικείο εθνικό νομικό σύστημα; Εάν όχι, ποια είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων πρέπει να κρίνεται η ανεξαρτησία της από την εκτελεστική εξουσία;

2)	Είναι η εισαγγελία η οποία, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, λαμβάνει ενδεχομένως οδηγίες ή εντολές, άμεσα ή έμμεσα, από Υπουργείο Δικαιοσύνης, επαρκώς ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία ώστε να θεωρείται δικαστική αρχή κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου (1);

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει η εισαγγελία να είναι επίσης λειτουργικά ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία και ποια είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων πρέπει να κρίνεται η λειτουργική ανεξαρτησία;

4)

Εάν είναι ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία, θεωρείται «δικαστική αρχή» κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου, εισαγγελία της οποίας ο ρόλος περιορίζεται στην κίνηση και τη διεξαγωγή ανακριτικών πράξεων και στη διασφάλιση της αντικειμενικής και νόμιμης διενέργειας των πράξεων αυτών, στην απαγγελία κατηγοριών, στην εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων και στη δίωξη των εγκλημάτων, χωρίς να έχει αρμοδιότητα για έκδοση εθνικών ενταλμάτων ή για άσκηση δικαιοδοτικών καθηκόντων;

5)	Είναι η εισαγγελία του Zwickau δικαστική αρχή κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών;

---

(1)  Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ 2002, L 190, σ. 1).

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — Hércules Club de Fútbol κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-134/17) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με διαδικασία ελέγχου κρατικών ενισχύσεων - Άρνηση προσβάσεως - Εκκρεμοδικία - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των σκοπών επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων τρίτου - Υποχρέωση συγκεκριμένης και εξατομικευμένης εξετάσεως - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον)

(2019/C 122/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Hércules Club de Fútbol, SAD (Αλικάντε, Ισπανία) (εκπρόσωποι: S. Rating και Y. Martínez Mata, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz, G. Luengo και P. Němečková)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2017) 736 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Φεβρουαρίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του Hércules Club de Fútbol να του παρασχεθεί πρόσβαση σε έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία ελέγχου κρατικών ενισχύσεων SA.363872.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Hércules Club de Fútbol, SAD στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

---

(1)  EE C 144 της 8.5.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — Printeos κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-201/17) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Πρόστιμα - Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου με την οποία ακυρώνεται εν μέρει η απόφαση της Επιτροπής - Επιστροφή του κύριου ποσού του προστίμου - Τόκοι υπερημερίας - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Αιτιώδης συνάφεια - Ζημία - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Άρθρο 90, παράγραφος 4, στοιχείο αʹ, δεύτερη περίοδος, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 1268/2012)

(2019/C 122/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Printeos, SA (Alcalá de Henares, Ισπανία) (εκπρόσωποι: H. Brokelmann και P. Martínez-Lage Sobredo, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac και F. Jimeno Fernández)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή με κύριο αίτημα, βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ, την αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε από την άρνηση της Επιτροπής να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα τόκους υπερημερίας επί του κύριου ποσού του προστίμου που επιστράφηκε κατόπιν της ακύρωσης της απόφασής της C(2014) 92 95 τελικό, της 10ης Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 [ΣΛΕΕ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (AT.39780 — Φάκελοι), με την απόφαση της 13ης Δεκεμβρίου 2016, Printeos κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-95/15, EU:T:2016:722), και με επικουρικό αίτημα την ακύρωση, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της απόφασης της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2017, περί αρνήσεως της εν λόγω επιστροφής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υποχρεούται να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η Printeos, SA, από τη μη καταβολή προς την εταιρία αυτή του ποσού των 184 592,95 ευρώ που της οφειλόταν για τόκους υπερημερίας της περιόδου από τις 9 Μαρτίου 2015 έως την 1η Φεβρουαρίου 2017, δυνάμει του άρθρου 266, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, σε εκτέλεση της απόφασης της 13ης Δεκεμβρίου 2016, Printeos κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-95/15).

2)

Το ποσό της αποζημίωσης που καθορίζεται στο σημείο 1 προσαυξάνεται με τόκους υπερημερίας, υπολογιζόμενους με αφετηρία τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξόφλησης, βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τις κύριες πράξεις της αναχρηματοδότησης, προσαυξημένου κατά 3,5 εκατοστιαίες μονάδες.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή-αγωγή.

4)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 168 της 29.5.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — TV κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-453/17) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Δόκιμοι υπάλληλοι - Περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας - Έκθεση σχετικά με την περίοδο δοκιμαστικής υπηρεσίας - Γνωμοδότηση της επιτροπής εκθέσεων - Απόλυση κατά τη λήξη της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας - Ανεπαρκή επαγγελματικά προσόντα - Άρθρο 34 του ΚΥΚ - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2019/C 122/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: TV (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer και R. Meyer)

Αντικείμενο

Προσφυγή-αγωγή δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ με αίτημα, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου της 19ης Αυγούστου 2016 περί απολύσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος κατά τη λήξη της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας του καθώς και της αποφάσεως του Συμβουλίου 11ης Απριλίου 2017 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος και, αφετέρου, την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων εξαιτίας των ανωτέρω αποφάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον TV στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 347 της 16.10.2017.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2019 — Mouldpro κατά EUIPO — Wenz Kunststoff (MOULDPRO)

(Υπόθεση T-796/17) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης MOULDPRO - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Κακή πίστη - Άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Σχετικοί λόγοι ακυρότητας - Άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001 - Άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 2017/1001)

(2019/C 122/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mouldpro ApS (Ballerup, Δανία) (εκπρόσωπος: W. Rebernik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: P. Sipos και D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Wenz Kunststoff GmbH & Co. KG (Lüdenscheid, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Bühling και D. Graetsch, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Οκτωβρίου 2017 (υπόθεση R 2153/2015-4), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Mouldpro και Wenz Kunststoff.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Mouldpro ApS στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 32 της 29.1.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2019 — Etnia Dreams κατά EUIPO — Poisson (Etnik)

(Υπόθεση T-823/17) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Etnik - Προγενέστερο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Παράλειψη προσδιορισμού του προγενέστερου σήματος στο δικόγραφο της ανακοπής - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Δικαίωμα για παροχή αποτελεσματικής έννομης προστασίας - Ισότητα των όπλων - Αρχή της καλής πίστεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

(2019/C 122/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Etnia Dreams, SL (Βαλένθια, Ισπανία) (εκπρόσωπος: P. Gago Comes, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Serge Poisson (Limal, Βέλγιο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Οκτωβρίου 2017 (υπόθεση R 880/2017-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Etnia Dreams και Serge Poisson.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Etnia Dreams SL στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 72 της 26.2.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — Et Djili Soy Dzhihangir Ibryam κατά EUIPO — Lupu (Djili)

(Υπόθεση T-231/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Djili - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα GILLY - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 122/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Et Djili Soy Dzhihangir Ibryam (Dulovo, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: C.-R. Romițan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Gája και D. Walicka, στη συνέχεια D. Gája και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Victor Lupu (Βουκουρέστι, Ρουμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση R 1902/2017-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ M. Lupu και Et Djili Soy Dzhihangir Ibryam.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Et Djili Soy Dzhihangir Ibryam στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 200 της 11.6.2018.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2019 — Nemius Group κατά EUIPO (DENTALDISK)

(Υπόθεση T-278/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης DENTALDISK - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2019/C 122/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nemius Group GmbH (Obertshausen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Bildhäuser, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Sesma Merino και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση R 741/2017-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου DENTALDISK ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Nemius Group GmbH στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

---

(1)  EE C 221 της 25.6.2018.

Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2019 — Acron κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-45/19)

(2019/C 122/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Acron OAO (Veliky Novgorod, Ρωσία), Dorogobuzh OAO (Dorogobuzh, Ρωσία), Acron Switzerland AG (Baar, Ελβετία) (εκπρόσωποι: T. De Meese, J. Stuyck και A. Nys, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1703 της 12ης Νοεμβρίου 2018 (1)· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη τις διεθνείς υποχρεώσεις της, γεγονός το οποίο ισοδυναμεί με παράβαση της Συνθήκης, και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της, στο μέτρο που έκρινε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία δεν συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις της έναντι του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη της την προσχώρηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ως στοιχείο κρίσιμο για την αλλαγή του υπολογισμού του περιθωρίου ντάμπινγκ των προσφευγουσών. Η καθής όφειλε να λάβει υπόψη της τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ρωσική Ομοσπονδία όσον αφορά την τιμή του [φυσικού] αερίου κατά τον έλεγχο της ενδιάμεσης επανεξετάσεως των δασμών που επιβάλλονται στην εισαγωγή του νιτρικού αμμωνίου. Στον βαθμό που η καθής υποστήριξε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία δεν συμμορφώνεται με το ίδιο το πρωτόκολλο προσχωρήσεώς της, η καθής ενήργησε κατά παράβαση του άρθρου VI της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και του άρθρου II της Συμφωνίας αντιντάμπινγκ του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρέβη τις διεθνείς υποχρεώσεις της, όπερ ισοδυναμεί με παράβαση της Συνθήκης.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της, πράγμα το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας των προσφευγουσών, καθόσον έκρινε ότι η προβαλλόμενη από τις προσφεύγουσες μεταβολή των συνθηκών δεν έχει διαρκή χαρακτήρα. — Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι, στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου ακυρώσεως, υπάρχουν δύο επιμέρους λόγοι ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως. Αμφότεροι συνδέονται με το εσφαλμένο συμπέρασμα ότι η μεταβολή των συνθηκών δεν έχει διαρκή χαρακτήρα. — Εν πάση περιπτώσει, η καθής παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν αιτιολόγησε επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφαση κατά τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο.

3.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη τα άρθρα 19, παράγραφος 2, και 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), καθώς και ότι προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών και συνέβαλε στην έλλειψη ασφάλειας δικαίου, στον βαθμό που δεν γνωστοποίησε τον τρόπο υπολογισμού του ντάμπινγκ. — Η καθής δεν γνωστοποίησε στις προσφεύγουσες τον τελικό υπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ, παρά το γεγονός ότι ο υπολογισμός αυτός αποτέλεσε τη βάση των συμπερασμάτων που συνδέονται με τη συνέχιση και την ύπαρξη ντάμπινγκ, τον διαρκή χαρακτήρα της μεταβολής των συνθηκών καθώς επίσης και την περάτωση της μερικής ενδιάμεσης επανεξετάσεως. Εάν η καθής είχε γνωστοποιήσει τον υπολογισμό, θα είχε παράσχει στις προσφεύγουσες τη δυνατότητα να ασκήσουν αποτελεσματικότερα τα δικαιώματά τους όσον αφορά τον υπολογισμό του ντάμπινγκ και τα συμπεράσματα σχετικά με το ντάμπινγκ συνολικά, συμπεριλαμβανομένου του επιχειρήματος που συνδέεται με τη μέθοδο υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε στην αρχική έρευνα, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη νομική κατάστασή τους. — Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η καθής παρέβη τα άρθρα 19, παράγραφος 2, και 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 2016/1036, ότι προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνάς τους και ότι παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου, καθόσον δεν παρείχε στις προσφεύγουσες κατατοπιστική σύνοψη των αποδεικτικών στοιχείων που συνελέγησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ή των εκτιμήσεων βάσει των οποίων η καθής πρότεινε την τροποποίηση του περιθωρίου αντιντάμπινγκ των προσφευγουσών. Οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι, αρνούμενη να τους γνωστοποιήσει τον υπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ, η καθής προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνάς τους και παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου.

---

(1)  Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/1703 της Επιτροπής, της 12ης Νοεμβρίου 2018, για την περάτωση της μερικής ενδιάμεσης επανεξέτασης σχετικά με τις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας (ΕΕ L 285, 13.11.2018, σ. 97).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 176, 30.6.2016, σ. 21).

Προσφυγή της 31ης Ιανουαρίου 2019 — Rot Front κατά EUIPO — Kondyterska korporatsiia «Roshen» (РОШЕН)

(Υπόθεση T-63/19)

(2019/C 122/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rot Front OAO (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: M. Geitz και J. Stock, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Dochirnie pidpryiemstvo Kondyterska korporatsiia «Roshen» (Κίεβο, Ουκρανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση επέκτασης της προστασίας της διεθνούς καταχώρισης του εικονιστικού σήματος РОШЕН στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 11 233 784 αίτηση επέκτασης της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 1872/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 94, παράγραφος 1, 47, παράγραφος 5, και 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2019 — Vlaamse Gemeenschap και Vlaams Gewest κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-66/19)

(2019/C 122/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Vlaamse Gemeenschap και Vlaams Gewest (εκπρόσωποι: T. Eyskens, N. Bonbled και P. Geysens, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή·

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ. Οι γλωσσικές απαιτήσεις που επιβάλλονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724 (1) έρχονται σε αντίθεση με την εσωτερική νομοθεσία περί χρήσης των γλωσσών σε διοικητικές υποθέσεις, όπως αυτή κατοχυρώνεται συνταγματικά στο Βέλγιο. Η εσωτερική αυτή γλωσσική ρύθμιση εντάσσεται στην πολιτική και συνταγματική βασική δομή του βελγικού κράτους και αποτελεί μέρος της εθνικής ταυτότητας του βελγικού κράτους. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 αντιβαίνει στο άρθρο 4, παράγραφος 2, ΣΕΕ, κατά το οποίο η Ένωση σέβεται την εθνική ταυτότητα των κρατών μελών.

2.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 5, παράγραφοι 1 και 4, ΣΕΕ και του πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας της αναλογικότητας. Οι γλωσσικές απαιτήσεις που επιβάλλονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724 δεν είναι σύμφωνες με την αρχή της δοτής αρμοδιότητας (1) ούτε με την αρχή της αναλογικότητας (2). (1) Καμία διάταξη της Συνθήκης δεν απονέμει στην Ένωση την αρμοδιότητα να ρυθμίζει τη χρήση των γλωσσών εντός και εκ μέρους των δημοσίων υπηρεσιών των κρατών μελών. (2) Η υποχρέωση κατά την οποία πρέπει να τίθεται στη διάθεση του κοινού μετάφραση σε «επίσημη γλώσσα της Ένωσης ευρέως κατανοητή από τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό διασυνοριακών χρηστών» [άρθρο 12, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1724] δεν είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας και δεν αιτιολογείται σε σχέση με την αρχή αυτή. Οι γλωσσικές απαιτήσεις που επιβάλλονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724 είναι δυσανάλογες σε σχέση με τον επιδιωκόμενο στόχο.

3.

Τρίτος λόγος: παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ και του άρθρου 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και παραβίαση της γενικής αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω γλώσσας και της αρχής της ισότητας των κρατών μελών. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 ενέχει παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 3, ΣΕΕ και του άρθρου 22 του Χάρτη καθώς και παραβίαση της γενικής αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων λόγω γλώσσας και της αρχής της ισότητας των κρατών μελών, διότι αποθαρρύνει τους πολίτες που επιθυμούν να εγκατασταθούν σε άλλο κράτος μέλος πλην του δικού τους από το να μάθουν την επίσημη γλώσσα ή μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους αυτού και, επιπλέον, διότι επιβάλλει τη γενίκευση της χρήσης μίας και μόνον κοινής γλώσσας συνεννόησης, η οποία κατ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται, εκ των πραγμάτων, η ευρωπαϊκή γλώσσα των κρατικών υπηρεσιών και της δημόσιας διοίκησης.

4.

Τέταρτος λόγος: παραβίαση των γενικών αρχών της ασφάλειας δικαίου και της σαφήνειας των κανονιστικών πράξεων καθώς και παράβαση του σημείου I.2 της διοργανικής συμφωνίας, της 13ης Απριλίου 2016, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Οι γλωσσικές απαιτήσεις που ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 επιβάλλει στα κράτη μέλη αντιβαίνουν προδήλως στις αρχές της σαφήνειας, της ακρίβειας, της προβλεψιμότητας και της συνοχής. Οι υποχρεώσεις μετάφρασης που επιβάλλονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724 δεν είναι σαφείς ούτε συγκεκριμένες ούτε προβλέψιμες και δεν παρουσιάζουν συνοχή όσον αφορά τη γλώσσα προς την οποία πρέπει να γίνει η μετάφραση.

5.

Πέμπτος λόγος: παράβαση του άρθρου 291, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Η εφαρμογή των επιβαλλόμενων με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1724 υποχρεώσεων μετάφρασης απαιτεί να καθορίζεται με βέβαιο και ρητό τρόπο η γλώσσα προς την οποία πρέπει να γίνει η μετάφραση. Ωστόσο, η θεσμική ρύθμιση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1724 είναι ασαφέστατη ως προς το θέμα αυτό. Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 δεν συνάδει με τη λεπτή θεσμική ισορροπία που προβλέπεται στο άρθρο 291 ΣΛΕΕ και στον κανονισμό (ΕΕ) 182/2011 (2) (αποκαλούμενο «κανονισμό επιτροπολογίας»), δεδομένου ότι η ρύθμιση επιτρέπει, στην πράξη, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρακάμπτει την καθοριζόμενη με τον κανονισμό (ΕΕ) 182/2011 διαδικασία και να θεσπίζει κανόνες με ανεπίσημο τρόπο.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1724 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 2ας Οκτωβρίου 2018, για τη δημιουργία ενιαίας ψηφιακής θύρας με σκοπό την παροχή πρόσβασης σε πληροφορίες, σε διαδικασίες και σε υπηρεσίες υποστήριξης και επίλυσης προβλημάτων και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 1024/2012 (ΕΕ 2018, L 295, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ 2011, L 55, σ. 13).

Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2019 — Nosio κατά EUIPO — Passi (LA PASSIATA)

(Υπόθεση T-70/19)

(2019/C 122/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nosio SpA (Mezzocorona, Ιταλία) (εκπρόσωποι: J. Graffer και A. Ottolini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Passi AG (Rothrist, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LA PASSIATA — Υπ’ αριθ. 14 593 131 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 928/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2019 — BMC κατά Επιτροπής και Κοινής Επιχείρησης Clean Sky 2

(Υπόθεση T-71/19)

(2019/C 122/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BMC Srl (Medicina, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Dindo και L. Picotti δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Κοινή Επιχείρηση Clean Sky 2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την απόφαση της μονάδας Clean Sky 2 της 6ης Δεκεμβρίου 2018, διά της οποίας επιβεβαιώθηκε η απόφαση της 10ης Οκτωβρίου 2018, με την οποία η Clean Sky 2 έκρινε ότι δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί η πρόταση αριθ. 831874, σχετικά με τον διαγωνισμό H2020-CS2-CFP08-2018-01, που αφορά σύστημα αναρροφήσεως για κινητήρα και συστήματα προστασίας κατά του παγετού για περιστρεφόμενα πτερύγια.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα υπέβαλε πρόταση συμμετοχής στον διαγωνισμό H2020-CS2- Fp08-2018-01 (Clean Sky 2 Call for proposals 08) που προκήρυξε η Clean Sky 2 (Programma Clean Sky 2), για τη δημιουργία συστήματος αναρροφήσεως για κινητήρα και συστημάτων προστασίας κατά του παγετού για περιστρεφόμενα πτερύγια (integrating a removable anti-ice system).

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι είναι η μόνη εταιρία στον κόσμο που, επί του παρόντος, έχει επιλύσει ένα ζήτημα ασφάλειας πτήσεων για ελικόπτερα σε συνθήκες παγετού.

Επ’ αυτού διευκρινίζεται ότι, μολονότι ο διαγωνισμός αφορούσε ακριβώς την υποβολή προτάσεων για τη δημιουργία συστήματος κατά του παγετού, η Clean Sky 2 (και συγκεκριμένα η μονάδα που ορίστηκε ως αρμόδια για την προκήρυξη του διαγωνισμού) έκρινε ότι η πρόταση της προσφεύγουσας δεν είχε επιτύχει το κατώτατο όριο που καθόριζε η προκήρυξη του διαγωνισμού.

Η εν λόγω απόφαση πάσχει από πλημμέλειες λόγω παραβάσεως διαδικαστικών κανόνων, για τους ακόλουθους λόγους:

1.

Παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) 1290/2013 με τίτλο «Κριτήρια επιλογής και παροχής της επιχορήγησης» (ακόμη και όταν έχει επιτευχθεί μια ενδιάμεση βαθμολογία σε σύγκριση με την προβλεπόμενη στη νομοθεσία), καθώς και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που προβλέπεται στα άρθρα 296 ΣΛΕΕ και 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

2.	Περίπτωση, στην υπό κρίση υπόθεση, καταχρήσεως εξουσίας λόγω εφαρμογής, σε κάθε ένα εκ των τριών κριτηρίων, βαθμολογίας (ενδιάμεσης) μη προβλεπόμενης στη βαθμολογική κλίμακα με την οποία θα αξιολογηθούν οι υποβληθείσες προτάσεις.

3.	Περίπτωση, στην υπό κρίση υπόθεση, καταχρήσεως εξουσίας λόγω μη διεξαγωγής έρευνας και λόγω παραποιήσεως των πραγματικών περιστατικών, ιδίως διότι δεν είναι δυνατή η επίτευξη των σκοπών που επιδίωκε η συναφής πράξη.

Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2019 — Bergslagernas Järnvaru κατά EUIPO — Scheppach Fabrikation von Holzbearbeitungsmaschinen (Wood splitting tools)

(Υπόθεση T-73/19)

(2019/C 122/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bergslagernas Järnvaruaktiebolag (Saltsjö-Boo, Σουηδία) (εκπρόσωποι: S. Kirschstein-Freund, V. Dalichau και B. Breitinger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Scheppach Fabrikation von Holzbearbeitungsmaschinen GmbH (Ichenhausen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 1289 243-0001 σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 1455/2018-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	επικουρικώς, να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κρίνει βάσιμη την προσφυγή ·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 62 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2019 — Pontinova κατά EUIPO — Ponti & Partners (pontinova)

(Υπόθεση T-76/19)

(2019/C 122/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pontinova AG (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωπος: K. Loth, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ponti & Partners, SLP (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης pontinova — Υπ’ αριθ. 15 878 085 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 566/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 8ης Φεβρουαρίου 2019 — Lidl Stiftung κατά EUIPO — Plásticos Hidrosolubles (green cycles)

(Υπόθεση T-78/19)

(2019/C 122/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Marx και K. Bonhagen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Plásticos Hidrosolubles, SL (Rafelbuñol, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης green cycles μπλε, γκρι και λευκού χρώματος — Υπ’ αριθ. 8 807 265 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 778/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα·

—	να καταδικάσει την Plásticos Hidrosolubles, SL στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σε συνδυασμό με το άρθρο 10, παράγραφοι 3 και 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625.

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — Dekoback κατά EUIPO — DecoPac (DECOPAC)

(Υπόθεση T-80/19)

(2019/C 122/31)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dekoback GmbH (Helmstadt-Bargen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: V. von Moers, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DecoPac, Inc. (Anoka, Μινεσότα, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DECOPAC — Υπ’ αριθ. 160 747 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 1795/2017-5

Antrag

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρύξει την πλήρη ακυρότητα του σήματος του οποίου είναι δικαιούχος η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	μη απόρρητες πληροφορίες εμπορικού χαρακτήρα·

—	παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως·

—	μη προσκόμιση επαρκών τιμολογίων·

—	έλλειψη χρήσεως του σήματος ως επώνυμου σήματος·

—	σκοπούμενη αλλά μη πραγματοποιηθείσα πώληση και σε καταναλωτές·

—	απαραίτητη η διάκριση σε βρώσιμες και μη βρώσιμες διακοσμήσεις.

Προσφυγή-αγωγή της 12ης Φεβρουαρίου 2019 — AL κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-83/19)

(2019/C 122/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AL (εκπρόσωποι: A. Blot και S. Rodrigues, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την υπό κρίση προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

—	να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίπτεται σιωπηρώς το αίτημα αποζημιώσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στις 19 Δεκεμβρίου 2017 και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την απόφαση της 12ης Νοεμβρίου 2018 με την οποία απορρίπτεται η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος-ενάγοντος·

—	να αποκαταστήσει την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των συμβατικών δεσμεύσεων της καθής-εναγομένης έναντι του προσφεύγοντος-ενάγοντος, καθόσον η Επιτροπή δεν τήρησε τη δέσμευση που είχε αναλάβει, λόγω του ότι διόρισε τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στη θέση του διαμεσολαβητή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης για τα δάση της Λεκάνης του Κονγκό.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και του καθήκοντος μέριμνας.

Προσφυγή της 14ης Φεβρουαρίου 2019 — Gwo Chyang Biotech κατά EUIPO — Norma (KinGirls)

(Υπόθεση T-85/19)

(2019/C 122/33)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gwo Chyang Biotech Co. Ltd (Tainan, Ταϊβάν) (εκπρόσωπος: J. Kakoures, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Norma Lebensmittelfilialbetrieb Stiftung & Co. KG (Νυρεμβέργη, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης KinGirls — Υπ’ αριθ. 15 151 038 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 718/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, στον βαθμό που με αυτήν έγινε δεκτή η ανακοπή για προϊόντα της κλάσεως 3, και να απορρίψει την ανακοπή στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τη Norma Lebensmittelfilialbetrieb Stiftung & Co. KG στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ανακοπής, της διαδικασίας προσφυγής και της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2019 — Solnova κατά EUIPO — Canina Pharma (BIO-INSECT Shocker)

(Υπόθεση T-86/19)

(2019/C 122/34)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Solnova AG (Zollikon, Ελβετία) (εκπρόσωπος: P. Lee, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Canina Pharma GmbH (Hamm, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BIO-INSECT Shocker — Υπ’ αριθ. 14 837 553 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση R 276/2018-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2019 — British Aggregates κατά Επιτροπής

(Ενωθείσες υποθέσεις T-101/14 και T-610/15) (1)

(2019/C 122/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή των υποθέσεων.

---

(1)  ΕΕ C 112 της 14.4.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2019 — British Aggregates κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-741/15) (1)

(2019/C 122/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 68 της 22.2.2016.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2019 — Argus Security Projects κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-131/17) (1)

(2019/C 122/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 129 της 24.4.2017.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2019 — Lillelam κατά EUIPO — Pfaff (LITTLE LAMB)

(Υπόθεση T-18/18) (1)

(2019/C 122/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 94 της 12.3.2018.