		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 374

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	60ό έτος 6 Νοεμβρίου 2017

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2017/C 374/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2017/C 374/02	Υπόθεση C-413/14 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Intel Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Associaton for Competitive Technology, Inc., Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC-Que choisir) [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 102 ΣΛΕΕ — Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης — Εκπτώσεις υπέρ πιστών πελατών — Αρμοδιότητα της Επιτροπής — Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 19]	2
2017/C 374/03	Υπόθεση C-331/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Carl Schlyter, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Φινλανδίας, Βασιλείου της Σουηδίας (Αίτηση αναιρέσεως — Δικαίωμα προσβάσεως του κοινού στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση — Εξαιρέσεις από το δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα — Προστασία του σκοπού έρευνας — Οδηγία 98/34/ΕΚ — Άρθρα 8 και 9 — Εμπεριστατωμένη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με σχέδιο τεχνικού κανόνα — Άρνηση προσβάσεως)	2
2017/C 374/04	Υπόθεση C-465/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hüttenwerke Krupp Mannesmann GmbH κατά Hauptzollamt Duisburg (Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φορολόγηση των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας — Οδηγία 2003/96/ΕΚ — Πεδίο εφαρμογής — Άρθρο 2, παράγραφος 4, στοιχείο β' — Ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιούμενη κυρίως για χημική αναγωγή — Έννοια)	3
2017/C 374/05	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-643/15 και C-647/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Σλοβακική Δημοκρατία (C-643/15) και Ουγγαρία (C-647/15) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Προσφυγές ακυρώσεως — Απόφαση (ΕE) 2015/1601 — Προσωρινά μέτρα στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας — Επείγουσα κατάσταση λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφος ορισμένων κρατών μελών — Μετεγκατάσταση των υπηκόων αυτών στο έδαφος των άλλων κρατών μελών — Κατανομές μετεγκαταστάσεων — Άρθρο 78, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ — Νομική βάση — Προϋποθέσεις εφαρμογής — Έννοια της νομοθετικής πράξεως — Άρθρο 289, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ — Δεσμευτικότητα των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 15, παράγραφος 1, ΣΕΕ και άρθρο 68 ΣΛΕΕ — Ουσιώδης τύπος — Τροποποίηση της προτάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής — Απαιτήσεις νέας διαβουλεύσεως με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ομόφωνης ψήφου στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 293 ΣΛΕΕ — Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας)	4
2017/C 374/06	Υπόθεση C-6/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eqiom SAS, πρώην Holcim France SAS, Enka SA κατά Ministre des Finances et des Comptes publics (Προδικαστική παραπομπή — Άμεση φορολογία — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Παρακράτηση φόρου στην πηγή — Οδηγία 90/435/ΕΟΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 2 — Άρθρο 5, παράγραφος 1 — Απαλλαγή — Μερίσματα που διανέμονται από εγκατεστημένη στην ημεδαπή θυγατρική εταιρία σε εγκατεστημένη στην αλλοδαπή μητρική εταιρία, η οποία ανήκει άμεσα ή έμμεσα σε κατοίκους τρίτων κρατών — Τεκμήριο — Φορολογική απάτη, φοροδιαφυγή και φορολογική κατάχρηση)	5
2017/C 374/07	Υπόθεση C-174/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — H. κατά Land Berlin (Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 2010/18/ΕΕ — Αναθεωρημένη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια — Ρήτρα 5, σημεία 1 και 2 — Επιστροφή από γονική άδεια — Δικαίωμα επιστροφής στην ίδια θέση εργασίας ή σε ισοδύναμη ή ανάλογη θέση — Διατήρηση των κεκτημένων ή των υπό κτήση δικαιωμάτων — Δημόσιος υπάλληλος ομόσπονδου κράτους που προήχθη σε δόκιμο δημόσιο υπάλληλο σε διευθυντική θέση — Κανονιστική ρύθμιση του εν λόγω ομόσπονδου κράτους που προβλέπει τη λήξη της δοκιμαστικής υπηρεσίας αυτοδικαίως και χωρίς δυνατότητα παρατάσεως κατά την εκπνοή διετούς περιόδου, ακόμη και σε περίπτωση απουσίας λόγω γονικής άδειας — Δεν είναι συμβατή — Συνέπειες)	5
2017/C 374/08	Υπόθεση C-247/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Landgericht Hannover (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Heike Schottelius κατά Falk Seifert (Προδικαστική παραπομπή — Προστασία των καταναλωτών — Οδηγία 1999/44/ΕΚ — Πώληση καταναλωτικών αγαθών και σχετικές εγγυήσεις — Έννοια της «συμβάσεως πωλήσεως — Μη εφαρμογή της οδηγίας αυτής — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	6
2017/C 374/09	Υπόθεση C-248/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Austria Asphalt GmbH & Co OG κατά Bundeskartellanwalt [Προδικαστική παραπομπή — Ανταγωνισμός — Συγκεντρώσεις μεταξύ επιχειρήσεων — Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 — Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4 — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια της συγκέντρωσης — Μεταβολή της φύσεως του ελέγχου που ασκείται επί υφισταμένης επιχειρήσεως από αποκλειστικό σε από κοινού έλεγχο — Δημιουργία κοινής επιχειρήσεως που εκπληρώνει μόνιμα όλες τις λειτουργίες μιας αυτόνομης οικονομικής ενότητας]	7
2017/C 374/10	Υπόθεση C-506/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Joaquim Neto de Sousa κατά Estado português (Προδικαστική παραπομπή — Ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων — Οδηγία 72/166/ΕΟΚ — Οδηγία 84/5/ΕΟΚ — Οδηγία 90/232/ΕΟΚ — Οδηγός που είναι υπεύθυνος για ατύχημα στο οποίο προκλήθηκε ο θάνατος της συζύγου του που επέβαινε στο όχημα — Εθνική νομοθεσία που αποκλείει την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη ο υπεύθυνος για το ατύχημα οδηγός)	7
2017/C 374/11	Υπόθεση C-559/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Birgit Bossen, Anja Bossen, Gudula Gräßmann κατά Brussels Airlines SA/NV [Προδικαστική παραπομπή — Μεταφορές — Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 — Άρθρο 7, παράγραφος 1 — Κοινοί κανόνες αποζημιώσεως των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως και ματαιώσεως ή μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως — Πτήση η οποία πραγματοποιείται σε περισσότερα σκέλη — Έννοια αποστάσεως που λαμβάνεται υπόψη]	8
2017/C 374/12	Υπόθεση C-270/17 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Αυγούστου 2017 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως κατά του Tadas Tupikas (Προδικαστική παραπομπή — Επείγουσα προδικαστική διαδικασία — Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως — Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ — Διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών — Προϋποθέσεις εκτελέσεως — Λόγοι προαιρετικής μη εκτελέσεως — Άρθρο 4α, παράγραφος 1, προστεθέν με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ — Ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής — Έννοια της δίκης που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης — Ενδιαφερόμενος ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως στην πρωτοβάθμια δίκη — Κατ’ έφεση δίκη κατά την οποία η υπόθεση επανεξετάζεται επί της ουσίας — Ένταλμα συλλήψεως που δεν περιέχει καμία πληροφορία από την οποία να είναι δυνατόν να εξακριβωθεί αν έγιναν σεβαστά τα δικαιώματα άμυνας του καταδικασθέντος στην κατ’ έφεση δίκη)	9
2017/C 374/13	Υπόθεση C-271/17 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Αυγούστου 2017 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως κατά του Sławomir Andrzej Zdziaszek (Προδικαστική παραπομπή — Επείγουσα προδικαστική διαδικασία — Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως — Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ — Διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών — Προϋποθέσεις εκτελέσεως — Λόγοι προαιρετικής μη εκτελέσεως — Άρθρο 4α, παράγραφος 1, προστεθέν με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ — Ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής — Έννοια της δίκης που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης — Διαδικασία αφορώσα τροποποίηση ποινών που είχαν επιβληθεί προηγουμένως — Απόφαση επιβάλλουσα συνολική ποινή — Απόφαση εκδοθείσα χωρίς ο ενδιαφερόμενος να έχει παραστεί αυτοπροσώπως — Καταδικασθείς ο οποίος δεν παρέστη αυτοπροσώπως στη δίκη στην οποία εκδόθηκε η αρχική καταδικαστική απόφαση, ούτε σε πρώτο βαθμό ούτε κατ’ έφεση — Πρόσωπο το οποίο εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο στην κατ’ έφεση δίκη — Ένταλμα συλλήψεως που δεν παρέχει πληροφορίες επ’ αυτού — Συνέπειες για τη δικαστική αρχή εκτελέσεως)	10
2017/C 374/14	Υπόθεση C-473/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Bezirksgericht Linz (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Peter Schotthöfer & Florian Steiner GbR κατά Eugen Adelsmayr (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Έκδοση υπηκόου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τρίτο κράτος στο οποίο διατρέχει τον κίνδυνο να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου — Ιθαγένεια της Ένωσης — Άρθρα 18 και 21 ΣΛΕΕ — Άρθρο 19, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Προστασία έναντι της εκδόσεως)	11
2017/C 374/15	Υπόθεση C-87/17 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2017 — CBA Spielapparate- und Restaurantbetriebs GmbH κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Αγωγή αποζημιώσεως — Προβαλλόμενη ασυμφωνία με το δίκαιο της Ένωσης της αυστριακής ρυθμίσεως στον τομέα των φορολογικών επιβαρύνσεων για τα τυχερά παίγνια — Μη υποβολή, εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων, προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης)	11
2017/C 374/16	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-177/17 και C-178/17: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Demarchi Gino S.a.s. (C-177/17), Graziano Garavaldi (C-178/17) κατά Ministero della Giustizia (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης — Επαρκής σύνδεσμος — Έλλειψη — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	12
2017/C 374/17	Υπόθεση C-187/17: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Općinski Sud u Vukovaru (Κροατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rafaela Alandžak, Ljubica Alandžak, Rafo Alandžak κατά EUROHERC osiguranje — dioničko društvo za osiguranje imovine i osoba i druge poslove osiguranja (Προδικαστική παραπομπή — Πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης — Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων — Προδήλως απαράδεκτο — Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου)	12
2017/C 374/18	Υπόθεση C-440/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Köln (Γερμανία) στις 20 Ιουλίου 2017 — GS κατά Bundeszentralamt für Steuern	13
2017/C 374/19	Υπόθεση C-454/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιουλίου 2017 ο Vincent Piessevaux κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 17 Μαΐου 2017 στην υπόθεση T-519/16, Vincent Piessevaux κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	14
2017/C 374/20	Υπόθεση C-471/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 7 Αυγούστου 2017 — Kreyenhop & Kluge GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Hannover	15
2017/C 374/21	Υπόθεση C-484/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 10 Αυγούστου 2017 — K κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie	15
2017/C 374/22	Υπόθεση C-486/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Basilicata (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Olympus Italia Srl κατά Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico — Centro di Riferimento Oncologico della Basilicata di Rionero in Vulture (I.R.C.C.S. CROB)	16
2017/C 374/23	Υπόθεση C-487/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά Alfonso Verlezza κ.λπ.	16
2017/C 374/24	Υπόθεση C-488/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστουυ 2017 — Ποινική δίκη κατά Carmelina Scaglione	17
2017/C 374/25	Υπόθεση C-489/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά MAD Srl	18
2017/C 374/26	Υπόθεση C-494/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Trento (Ιταλία) στις 14 Αυγούστου 2017 — Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca — MIUR κατά Fabio Rossato, Conservatorio di Musica F.A. Bonporti	18
2017/C 374/27	Υπόθεση C-509/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeidshof te Antwerpen (Βέλγιο) στις 21 Αυγούστου 2017 — Christa Plessers κατά PREFACO NV, Belgische Staat	19
2017/C 374/28	Υπόθεση C-510/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okresný súd Bratislava II (Σλοβακία) στις 22 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά ML	19
2017/C 374/29	Υπόθεση C-528/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 4 Σεπτεμβρίου 2017 — Milan Božičevič Ježovnik κατά Republika Slovenija	20
2017/C 374/30	Υπόθεση C-530/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Σεπτεμβρίου 2017 ο Mykola Yanovych Azarov κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 7 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-215/15, M. Y. Azarov κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	21
2017/C 374/31	Υπόθεση C-539/17 P: Αναίρεση που άσκησε την 13η Σεπτεμβρίου 2017 η Τάλαντον ΑΕ — Συμβουλευτική-Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) που εκδόθηκε την 13η Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-65/15, ΤΑΛΑΝΤΟΝ ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	22
2017/C 374/32	Υπόθεση C-543/17: Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου	23
2017/C 374/33	Υπόθεση C-663/15: Διάταξη του προέδρου του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Umweltverband WWF Österreich κατά Landeshauptmann von Tirol	23
2017/C 374/34	Υπόθεση C-275/16: Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Comune di Balzola, Comune di Borgo San Martino, Comune di Camino κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, παρισταμένης της: Poste Italiane SpA	24
2017/C 374/35	Υπόθεση C-475/16: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Αυγούστου 2017 [αίτηση του Πρωτοδικείου Ρεθύμνης (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Κ.	24
2017/C 374/36	Υπόθεση C-255/17: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 28ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bernhard Schloesser, Petra Noll κατά Société Air France SA	24
	Γενικό Δικαστήριο
2017/C 374/37	Υπόθεση T-564/10 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Quimitécnica.com και de Mello κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά φωσφορικών αλάτων για τη διατροφή ζώων — Πρόστιμο επιβληθέν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον κατά το πέρας διαδικασίας διακανονισμού — Καταβολή σε δόσεις — Απόφαση με την οποία διατάσσεται η σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως από τράπεζα με μακροπρόθεσμη χρηματοπιστωτική αξιολόγηση AA — Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξη δεκτική προσφυγής — Παραδεκτό — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Αναλογικότητα)	25
2017/C 374/38	Υπόθεση T-350/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Jordi Nogues κατά EUIPO — Grupo Osborne (BADTORO) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού BADTORO ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Προγενέστερα λεκτικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα TORO — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	26
2017/C 374/39	Υπόθεση T-214/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Novartis κατά EUIPO — Meda (Zymara) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Zymara — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FEMARA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 — Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009]	26
2017/C 374/40	Υπόθεση T-238/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Novartis κατά EUIPO — Meda (Zimara) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Zimara — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FEMARA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 — Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 — Υποχρέωση αποφάνσεως επί του συνόλου της προσφυγής — Άρθρο 64, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 207/2009]	27
2017/C 374/41	Υπόθεση T-386/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Jordi Nogues κατά EUIPO — Grupo Osborne (BADTORO) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BADTORO — Προγενέστερο λεκτικό και εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TORO — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας — Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95]	28
2017/C 374/42	Υπόθεση T-586/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Nara Tekstil Sanayi Ve Ticaret κατά EUIPO — NBC Fourth Realty (NaraMaxx) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NaraMaxx — Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα MAXX — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Έλλειψη ομοιότητας των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	28
2017/C 374/43	Υπόθεση T-609/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Repsol YPF κατά EUIPO — Basic (BASIC) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BASIC — Προγενέστερες εθνικές εμπορικές επωνυμίες basic και basic AG — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Χρήση, στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών, ενός σημείου το οποίο δεν έχει μόνον τοπική ισχύ — Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	29
2017/C 374/44	Υπόθεση T-682/15 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Wanègue κατά Επιτροπής των Περιφερειών (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Όροι εργασίας — Υπερωρίες — Οδηγός βαθμού AST 6 — Κατάργηση του δικαιώματος κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεως για υπερωρίες — Ισότητα των όπλων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Πλάνη περί το δίκαιο — Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών)	30
2017/C 374/45	Υπόθεση T-83/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Banca Monte dei Paschi di Siena και Banca Widiba κατά EUIPO — ING-DIBa (WIDIBA) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WIDIBA — Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα DiBa — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών — Αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση — Καθήκον επιμέλειας]	30
2017/C 374/46	Υπόθεση T-84/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Banca Monte dei Paschi di Siena και Banca Widiba κατά EUIPO — ING-DIBa (widiba) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης widiba — Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα DiBa — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών — Αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση — Καθήκον επιμέλειας]	31
2017/C 374/47	Υπόθεση T-87/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Eurofast κατά Επιτροπής (Χρηματοδοτική συνδρομή — Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης — Σύμβαση ASSET — Απόφαση περί ανακτήσεως, μέσω συμψηφισμού, ορισμένων καταβληθέντων ποσών κατόπιν οικονομικού ελέγχου — Προσφυγή ακυρώσεως — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Ρήτρα διαιτησίας — Προθεσμία για τη γνωστοποίηση της εκθέσεως ελέγχου — Αρχή της κατ’ αντιπαράθεση συζητήσεως — Επιλέξιμος χαρακτήρας των δαπανών — Συμβατική ευθύνη)	31
2017/C 374/48	Υπόθεση T-261/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής [ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ — Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση — Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 — Καθεστώς άμεσης στήριξης προς τους γεωργούς — Κανονισμοί (ΕΚ) 73/2009 και 1122/2009 — Καθεστώς ποσοστώσεων για το γάλα — Κανονισμοί (ΕΚ) 1788/2003 και 595/2004 — Αντικατάσταση των επιτόπιων ελέγχων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις από διοικητικούς ελέγχους]	32
2017/C 374/49	Υπόθεση T-454/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Arrigoni κατά EUIPO — Arrigoni Battista (Arrigoni Valtaleggio) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Εικονιστικό σήμα Arrigoni Valtaleggio — Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα ARRIGONI — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009]	33
2017/C 374/50	Υπόθεση T-501/16 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — D’Agostino κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Συμβασιούχοι υπάλληλοι — Άρθρο 3α του ΚΛΠ — Μη ανανέωση της συμβάσεως — Άρθρα 12α και 24 του ΚΥΚ — Καθήκον μέριμνας — Συμφέρον της υπηρεσίας)	33
2017/C 374/51	Υπόθεση T-620/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — The Logistical Approach κατά EUIPO — Idea Groupe (Idealogistic) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Idealogistic — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα idéa logistique — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών — Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009]	34
2017/C 374/52	Υπόθεση T-789/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — InvoiceAuction B2B κατά EUIPO (INVOICE AUCTION) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης INVOICE AUCTION — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	35
2017/C 374/53	Υπόθεση T-510/17: Προσφυγή της 4ης Αυγούστου 2017 — Del Valle Ruiz κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	35
2017/C 374/54	Υπόθεση T-514/17: Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2017 — Garriga Sadurní και Martí Fonts κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	36
2017/C 374/55	Υπόθεση T-515/17: Προσφυγή-αγωγή της 3ης Αυγούστου 2017 — Sánchez Valverde e Hijos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	37
2017/C 374/56	Υπόθεση T-518/17: Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2017 — Olarreaga Marques και Saralegui Reyzabal κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	37
2017/C 374/57	Υπόθεση T-523/17: Προσφυγή-αγωγή της 7ης Αυγούστου 2017 — Eleveté Invest Group κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	38
2017/C 374/58	Υπόθεση T-563/17: Προσφυγή της 16ης Αυγούστου 2017 — Gayalex Proyectos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	39
2017/C 374/59	Υπόθεση T-566/17: Προσφυγή-αγωγή της 21ης Αυγούστου 2017 — Molina García κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	39
2017/C 374/60	Υπόθεση T-573/17: Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2017 — Inversiones Flandes κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	40
2017/C 374/61	Υπόθεση T-581/17: Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2017 — Asics κατά EUIPO — Van Lieshout textile Agenturen (Αναπαράσταση τεσσάρων διασταυρούμενων γραμμών)	40
2017/C 374/62	Υπόθεση T-582/17: Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2017 — Boshab κ.λπ. κατά Συμβουλίου	41
2017/C 374/63	Υπόθεση T-584/17: Προσφυγή της 24ης Αυγούστου 2017 — Primart κατά EUIPO — Bolton Cile España (PRIMART Marek Łukasiewicz)	42
2017/C 374/64	Υπόθεση T-592/17: Προσφυγή-αγωγή της 2ας Αυγούστου 2017 — Serra Noguera κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	42
2017/C 374/65	Υπόθεση T-601/17: Προσφυγή της 31ης Αυγούστου 2017 — Rubik’s Brand κατά EUIPO — Simba Toys (Σχήμα κύβου)	43
2017/C 374/66	Υπόθεση T-605/17: Προσφυγή της 1ης Σεπτεμβρίου 2017 — CX κατά Επιτροπής	44
2017/C 374/67	Υπόθεση T-611/17: Προσφυγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — All Star κατά EUIPO — Carrefour Hypermarchés (Σχήμα σόλας υποδήματος)	45
2017/C 374/68	Υπόθεση T-614/17: Προσφυγή-αγωγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — Bonnafous κατά EACEA	45
2017/C 374/69	Υπόθεση T-621/17: Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2017 — Taminco και Arysta LifeScience Great Britain κατά EFSA	46
2017/C 374/70	Υπόθεση T-625/17: Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Vallina Fonseca κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	47
2017/C 374/71	Υπόθεση T-628/17: Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2017 — Aeris Invest κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	48
2017/C 374/72	Υπόθεση T-630/17: Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 — Top Cable κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	48
2017/C 374/73	Υπόθεση T-644/17: Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — DNV GL κατά EUIPO (Sustainablel)	49
2017/C 374/74	Υπόθεση T-650/17: Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 — Jinan Meide Casting κατά Επιτροπής	49

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2017/C 374/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 369 της 30.10.2017

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 357 της 23.10.2017

ΕΕ C 347 της 16.10.2017

ΕΕ C 338 της 9.10.2017

ΕΕ C 330 της 2.10.2017

ΕΕ C 318 της 25.9.2017

ΕΕ C 309 της 18.9.2017

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Intel Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Associaton for Competitive Technology, Inc., Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC-Que choisir)

(Υπόθεση C-413/14 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 102 ΣΛΕΕ - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Εκπτώσεις υπέρ πιστών πελατών - Αρμοδιότητα της Επιτροπής - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 19])

(2017/C 374/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Intel Corp. (εκπρόσωποι: D. Beard QC, A. Parr και R. Mackenzie, solicitors)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Θ. Χριστοφόρου, V. Di Bucci, M. Kellerbauer και N. Khan), Association for Competitive TechnologyInc. (εκπρόσωπος: J. -F. Bellis, avocat), Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12ης Ιουνίου 2014, Intel κατά Επιτροπής (T-286/09, EU:T:2014:547).

2)	Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 295 της 10.11.2014.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Carl Schlyter, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Φινλανδίας, Βασιλείου της Σουηδίας

(Υπόθεση C-331/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Δικαίωμα προσβάσεως του κοινού στα έγγραφα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση - Εξαιρέσεις από το δικαίωμα προσβάσεως στα έγγραφα - Προστασία του σκοπού έρευνας - Οδηγία 98/34/ΕΚ - Άρθρα 8 και 9 - Εμπεριστατωμένη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με σχέδιο τεχνικού κανόνα - Άρνηση προσβάσεως))

(2017/C 374/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: D. Colas, G. de Bergues, B. Fodda και F. Fize)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της αναιρεσείουσας: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, T. Müller, J. Vláčil και D. Hadroušek)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Carl Schlyter (εκπρόσωποι: S. Schubert, Rechtsanwalt, και O. W. Brouwer, advocaat), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz, A. Tokár και F. Clotuche-Duvieusart), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: S. Hartikainen), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: C. Meyer-Seitz, N. Otte Widgren, U. Persson, A. Falk, E. Karlsson και L. Swedenborg)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Γαλλική Δημοκρατία, ο Carl Schlyter και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

4)	H Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hüttenwerke Krupp Mannesmann GmbH κατά Hauptzollamt Duisburg

(Υπόθεση C-465/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φορολόγηση των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 2, παράγραφος 4, στοιχείο β' - Ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιούμενη κυρίως για χημική αναγωγή - Έννοια))

(2017/C 374/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανικά

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hüttenwerke Krupp Mannesmann GmbH

κατά

Hauptzollamt Duisburg

Διατακτικό

Η τρίτη περίπτωση του άρθρου 2, παράγραφος 4, στοιχείο β', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, έχει την έννοια ότι η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για τη λειτουργία στροβιλοφυσητήρων οι οποίοι προορίζονται για τη συμπίεση του αέρα που στη συνέχεια χρησιμοποιείται σε υψικάμινο στη διαδικασία παραγωγής χυτοσιδήρου υπό μορφή «χελώνας» με χημική αναγωγή σιδηρομεταλλεύματος δεν είναι «ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται κυρίως για χημική αναγωγή», κατά τη διάταξη αυτή.

(1) ΕΕ C 398 της 30.11.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Σλοβακική Δημοκρατία (C-643/15) και Ουγγαρία (C-647/15) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-643/15 και C-647/15) (1)

((Προσφυγές ακυρώσεως - Απόφαση (ΕE) 2015/1601 - Προσωρινά μέτρα στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας - Επείγουσα κατάσταση λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφος ορισμένων κρατών μελών - Μετεγκατάσταση των υπηκόων αυτών στο έδαφος των άλλων κρατών μελών - Κατανομές μετεγκαταστάσεων - Άρθρο 78, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ - Νομική βάση - Προϋποθέσεις εφαρμογής - Έννοια της «νομοθετικής πράξεως» - Άρθρο 289, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ - Δεσμευτικότητα των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 15, παράγραφος 1, ΣΕΕ και άρθρο 68 ΣΛΕΕ - Ουσιώδης τύπος - Τροποποίηση της προτάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - Απαιτήσεις νέας διαβουλεύσεως με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ομόφωνης ψήφου στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 293 ΣΛΕΕ - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας))

(2017/C 374/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική και η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Ministerstvo spravodlivosti Slovenskej republiky) (C-643/15), Ουγγαρία (C-647/15) (εκπρόσωποι: Z. Fehér και G. Koós)

Παρεμβαίνουσα υπέρ των προσφευγουσών: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και M. Kamejsza)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Chavrier, K. Pleśniak, N. Pethő και Z. Kupčová)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Bασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J. Van Holm, M. Jacobs και C. Pochet), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας [εκπρόσωποι: T. Henze, R. Kanitz και J. Möller (C-647/15)], Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Μιχελογιαννάκη και Α. Σαμώνη-Ράντου), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: D. Colas και F.-X. Bréchot και E. Armoet), Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον L. D’Ascia, avvocato dello Stato), Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: A. Germeaux, C. Schiltz και D. Holderer), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: A. Falk, C. Meyer-Seitz, U. Persson, O. Widgren, E. Karlsson και L. Swedenborg), Ευρωπαϊκή Επιτροπή [εκπρόσωποι: M. Κοντού-Durande και K. Talabér-Ritz (C-647/15), J. Baquero Cruz, A. Tokár (C-643/15) και G. Wils]

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Η Σλοβακική Δημοκρατία και η Ουγγαρία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Το Βασίλειο του Βελγίου, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Ελληνική Δημοκρατία, η Γαλλική Δημοκρατία, η Ιταλική Δημοκρατία, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, η Δημοκρατία της Πολωνίας, το Βασίλειο της Σουηδίας, καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 38 της 1.2.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eqiom SAS, πρώην Holcim France SAS, Enka SA κατά Ministre des Finances et des Comptes publics

(Υπόθεση C-6/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άμεση φορολογία - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Παρακράτηση φόρου στην πηγή - Οδηγία 90/435/ΕΟΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 2 - Άρθρο 5, παράγραφος 1 - Απαλλαγή - Μερίσματα που διανέμονται από εγκατεστημένη στην ημεδαπή θυγατρική εταιρία σε εγκατεστημένη στην αλλοδαπή μητρική εταιρία, η οποία ανήκει άμεσα ή έμμεσα σε κατοίκους τρίτων κρατών - Τεκμήριο - Φορολογική απάτη, φοροδιαφυγή και φορολογική κατάχρηση))

(2017/C 374/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Eqiom SAS, πρώην Holcim France SAS, Enka SA

κατά

Ministre des Finances et des Comptes publics

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/123/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2003, αφενός, και το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, αφετέρου, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική φορολογική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία εξαρτά τη χορήγηση του προβλεπόμενου στο άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής φορολογικού πλεονεκτήματος –ήτοι την απαλλαγή από την παρακράτηση στην πηγή των κερδών που διανέμονται από εγκατεστημένη στην ημεδαπή θυγατρική εταιρία σε εγκατεστημένη στην αλλοδαπή μητρική εταιρία, εφόσον η μητρική αυτή εταιρία ελέγχεται άμεσα ή έμμεσα από έναν ή περισσότερους κατοίκους τρίτων κρατών– από την προϋπόθεση να αποδείξει η τελευταία ότι η αλυσίδα συμμετοχών δεν έχει ως κύριο σκοπό ή ως έναν από τους κύριους σκοπούς της την άντληση οφέλους από την εν λόγω απαλλαγή.

(1) ΕΕ C 106 της 21.3.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — H. κατά Land Berlin

(Υπόθεση C-174/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2010/18/ΕΕ - Αναθεωρημένη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια - Ρήτρα 5, σημεία 1 και 2 - Επιστροφή από γονική άδεια - Δικαίωμα επιστροφής στην ίδια θέση εργασίας ή σε ισοδύναμη ή ανάλογη θέση - Διατήρηση των κεκτημένων ή των υπό κτήση δικαιωμάτων - Δημόσιος υπάλληλος ομόσπονδου κράτους που προήχθη σε δόκιμο δημόσιο υπάλληλο σε διευθυντική θέση - Κανονιστική ρύθμιση του εν λόγω ομόσπονδου κράτους που προβλέπει τη λήξη της δοκιμαστικής υπηρεσίας αυτοδικαίως και χωρίς δυνατότητα παρατάσεως κατά την εκπνοή διετούς περιόδου, ακόμη και σε περίπτωση απουσίας λόγω γονικής άδειας - Δεν είναι συμβατή - Συνέπειες))

(2017/C 374/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Land Berlin

Διατακτικό

Η ρήτρα 5, σημεία 1 και 2, της αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια, η οποία περιέχεται στο παράρτημα της οδηγίας 2010/18/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Μαρτίου 2010, σχετικά με την εφαρμογή της αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια που συνήφθη από τις οργανώσεις BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP και ETUC και με την κατάργηση της οδηγίας 96/34/EK, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία εξαρτά την οριστική προαγωγή σε διευθυντική θέση της δημοσίας διοικήσεως από την προϋπόθεση να πραγματοποιήσει προηγουμένως με επιτυχία ο επιλεγείς υποψήφιος διετή δοκιμαστική υπηρεσία στη θέση αυτή και βάσει της οποίας, σε περίπτωση που ο υποψήφιος αυτός τελούσε, κατά το μεγαλύτερο τμήμα της δοκιμαστικής αυτής υπηρεσίας, και εξακολουθεί να τελεί σε γονική άδεια, η εν λόγω δοκιμαστική υπηρεσία λήγει νομίμως κατά το πέρας της διετούς αυτής περιόδου, χωρίς να χωρεί παράτασή της, ο δε ενδιαφερόμενος επανατοποθετείται, ως εκ τούτου, κατά την επιστροφή του από τη γονική άδεια, στην κατώτερη θέση, τόσο από υπηρεσιακή όσο και από μισθολογική άποψη, που κατείχε προτού γίνει δεκτός για την εν λόγω δοκιμαστική περίοδο. Οι ως άνω παραβάσεις της ρήτρας αυτής δεν είναι δυνατόν να δικαιολογούνται από τον σκοπό της ίδιας της δοκιμαστικής υπηρεσίας, που συνίσταται στο να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση της καταλληλότητας για την κάλυψη της διαθέσιμης διευθυντικής θέσεως.

Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο, εν ανάγκη αφήνοντας ανεφάρμοστη την επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική κανονιστική ρύθμιση, να εξετάσει, όπως επιτάσσει η ρήτρα 5, σημείο 1, της αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια που περιέχεται στο παράρτημα της οδηγίας 2010/18, κατά πόσον, υπό περιστάσεις όπως εκείνες της υποθέσεως της κύριας δίκης, το οικείο ομόσπονδο κράτος αδυνατούσε αντικειμενικώς, ως εργοδότης, να παράσχει στην ενδιαφερομένη τη δυνατότητα να επιστρέψει στη θέση εργασίας της κατά τη λήξη της γονικής της άδειας και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, να μεριμνήσει ώστε να τοποθετηθεί αυτή σε ισοδύναμη ή σε ανάλογη θέση που να είναι σύμφωνη με τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας της, χωρίς να είναι δυνατόν να εξαρτηθεί η τοποθέτηση αυτή από την προηγούμενη διενέργεια νέας διαδικασίας επιλογής. Εναπόκειται εξίσου στο αιτούν δικαστήριο να μεριμνήσει ώστε να μπορέσει η ενδιαφερομένη, κατά τη λήξη της γονικής αυτής άδειας, να συνεχίσει, από την παλιά της θέση ή από τη νέα θέση όπου θα τοποθετηθεί, τη δοκιμαστική υπηρεσία υπό συνθήκες που να συνάδουν προς τις απαιτήσεις που απορρέουν από τη ρήτρα 5, σημείο 2, της εν λόγω αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου.

(1) ΕΕ C 232 της 27.6.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Landgericht Hannover (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Heike Schottelius κατά Falk Seifert

(Υπόθεση C-247/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Πώληση καταναλωτικών αγαθών και σχετικές εγγυήσεις - Έννοια της «συμβάσεως πωλήσεως - Μη εφαρμογή της οδηγίας αυτής - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου))

(2017/C 374/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Hannover

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Heike Schottelius

κατά

Falk Seifert

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει στο προδικαστικό ερώτημα που υπέβαλε το Landgericht Hannover (περιφερειακό δικαστήριο Αννόβερου, Γερμανία), με απόφαση της 22ας Απριλίου 2016.

(1) ΕΕ C 279 της 1.8.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Austria Asphalt GmbH & Co OG κατά Bundeskartellanwalt

(Υπόθεση C-248/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Ανταγωνισμός - Συγκεντρώσεις μεταξύ επιχειρήσεων - Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4 - Πεδίο εφαρμογής - Έννοια της «συγκέντρωσης» - Μεταβολή της φύσεως του ελέγχου που ασκείται επί υφισταμένης επιχειρήσεως από αποκλειστικό σε από κοινού έλεγχο - Δημιουργία κοινής επιχειρήσεως που εκπληρώνει μόνιμα όλες τις λειτουργίες μιας αυτόνομης οικονομικής ενότητας])

(2017/C 374/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Austria Asphalt GmbH & Co OG

κατά

Bundeskartellanwalt

Διατακτικό

Το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων»), έχει την έννοια ότι θεωρείται ότι υπάρχει συγκέντρωση κατόπιν μεταβολής της φύσεως του ασκούμενου ελέγχου επί υφισταμένης επιχειρήσεως από αποκλειστικό σε από κοινού έλεγχο μόνον εφόσον η κοινή επιχείρηση που προκύπτει από την πράξη συγκεντρώσεως εκπληρώνει μόνιμα όλες τις λειτουργίες μιας αυτόνομης οικονομικής ενότητας.

(1) ΕΕ C 260 της 18.7.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Joaquim Neto de Sousa κατά Estado português

(Υπόθεση C-506/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Οδηγία 72/166/ΕΟΚ - Οδηγία 84/5/ΕΟΚ - Οδηγία 90/232/ΕΟΚ - Οδηγός που είναι υπεύθυνος για ατύχημα στο οποίο προκλήθηκε ο θάνατος της συζύγου του που επέβαινε στο όχημα - Εθνική νομοθεσία που αποκλείει την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη ο υπεύθυνος για το ατύχημα οδηγός))

(2017/C 374/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Relação do Porto

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

José Joaquim Neto de Sousa

κατά

Estado português

Διατακτικό

Η οδηγία 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, η δεύτερη οδηγία 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, και η τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας ο οδηγός αυτοκίνητου οχήματος που, από δική του υπαιτιότητα, φέρει την ευθύνη τροχαίου ατυχήματος, συνέπεια του οποίου απεβίωσε η σύζυγός του που επέβαινε στο όχημα αυτό, δεν δικαιούται αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη εξαιτίας του θανάτου αυτού.

(1) ΕΕ C 454 της 5.12.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Birgit Bossen, Anja Bossen, Gudula Gräßmann κατά Brussels Airlines SA/NV

(Υπόθεση C-559/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρο 7, παράγραφος 1 - Κοινοί κανόνες αποζημιώσεως των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως και ματαιώσεως ή μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως - Πτήση η οποία πραγματοποιείται σε περισσότερα σκέλη - Έννοια «αποστάσεως» που λαμβάνεται υπόψη])

(2017/C 374/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Birgit Bossen, Anja Bossen, Gudula Gräßmann

κατά

Brussels Airlines SA/NV

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση των αεροπορικών συνδέσεων που πραγματοποιούνται με ανταποκρίσεις, με τον όρο «απόσταση» νοείται μόνον η απόσταση μεταξύ του τόπου της πρώτης αναχωρήσεως και του τελικού προορισμού, η οποία πρέπει να υπολογισθεί βάσει της ορθοδρομικής μεθόδου, τούτο δε ανεξάρτητα από την πράγματι διανυθείσα απόσταση πτήσεως.

(1) ΕΕ C 53 της 20.2.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Αυγούστου 2017 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως κατά του Tadas Tupikas

(Υπόθεση C-270/17 PPU) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών - Προϋποθέσεις εκτελέσεως - Λόγοι προαιρετικής μη εκτελέσεως - Άρθρο 4α, παράγραφος 1, προστεθέν με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ - Ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής - Έννοια της «δίκης που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης» - Ενδιαφερόμενος ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως στην πρωτοβάθμια δίκη - Κατ’ έφεση δίκη κατά την οποία η υπόθεση επανεξετάζεται επί της ουσίας - Ένταλμα συλλήψεως που δεν περιέχει καμία πληροφορία από την οποία να είναι δυνατόν να εξακριβωθεί αν έγιναν σεβαστά τα δικαιώματα άμυνας του καταδικασθέντος στην κατ’ έφεση δίκη))

(2017/C 374/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tadas Tupikas

Διατακτικό

Εφόσον το κράτος μέλος εκδόσεως έχει προβλέψει ποινική διαδικασία περιλαμβάνουσα διάφορους βαθμούς δικαιοδοσίας, με ενδεχόμενη συνέπεια την έκδοση διαδοχικών δικαστικών αποφάσεων, μία τουλάχιστον εκ των οποίων έχει εκδοθεί ερήμην, η φράση «δίκη που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης», κατά το άρθρο 4α, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι αφορά μόνον τη δίκη που οδήγησε στην έκδοση της αποφάσεως με την οποία κρίθηκε τελεσιδίκως το ζήτημα της ενοχής του ενδιαφερομένου και του επιβλήθηκε ποινή, όπως είναι ένα στερητικό της ελευθερίας μέτρο, κατόπιν νέας επί της ουσίας εξετάσεως των πραγματικών και των νομικών στοιχείων της υποθέσεως.

Μια κατ’ έφεση διαδικασία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη εμπίπτει καταρχήν στην έννοια αυτή. Εναπόκειται ωστόσο στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει αν η διαδικασία αυτή έχει τα ανωτέρω περιγραφόμενα χαρακτηριστικά.

(1) ΕΕ C 277 της 21.8.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/10

(Υπόθεση C-271/17 PPU) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών - Προϋποθέσεις εκτελέσεως - Λόγοι προαιρετικής μη εκτελέσεως - Άρθρο 4α, παράγραφος 1, προστεθέν με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ - Ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής - Έννοια της «δίκης που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης» - Διαδικασία αφορώσα τροποποίηση ποινών που είχαν επιβληθεί προηγουμένως - Απόφαση επιβάλλουσα συνολική ποινή - Απόφαση εκδοθείσα χωρίς ο ενδιαφερόμενος να έχει παραστεί αυτοπροσώπως - Καταδικασθείς ο οποίος δεν παρέστη αυτοπροσώπως στη δίκη στην οποία εκδόθηκε η αρχική καταδικαστική απόφαση, ούτε σε πρώτο βαθμό ούτε κατ’ έφεση - Πρόσωπο το οποίο εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο στην κατ’ έφεση δίκη - Ένταλμα συλλήψεως που δεν παρέχει πληροφορίες επ’ αυτού - Συνέπειες για τη δικαστική αρχή εκτελέσεως))

(2017/C 374/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sławomir Andrzej Zdziaszek

Διατακτικό

Η φράση «δίκη που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης», κατά το άρθρο 4α, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι δεν αφορά μόνον τη δίκη που οδήγησε στην έκδοση της κατ’ έφεση αποφάσεως, εφόσον με την απόφαση αυτή, μετά από νέα εξέταση της υποθέσεως επί της ουσίας, κρίθηκε τελεσιδίκως η ενοχή του ενδιαφερομένου, αλλά και μια μεταγενέστερη διαδικασία, όπως αυτή που κατέληξε στην έκδοση της δικαστικής αποφάσεως η οποία επιβάλλει συνολική ποινή, κατόπιν της οποίας εκδίδεται απόφαση που μεταβάλλει τελειωτικά το ύψος της αρχικώς επιβληθείσας ποινής, υπό την προϋπόθεση ότι η αρχή που εξέδωσε την τελευταία αυτή απόφαση είχε συναφώς κάποια εξουσία εκτιμήσεως.

Η απόφαση-πλαίσιο 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος δεν παρέστη αυτοπροσώπως στη διαδικασία ή, ενδεχομένως, στις διαδικασίες που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την εφαρμογή του άρθρου 4α, παράγραφος 1, της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου, όπως έχει τροποποιηθεί, και σε περίπτωση που ούτε οι πληροφορίες οι οποίες περιλαμβάνονται στο έντυπο ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ενιαίου τύπου το οποίο έχει προσαρτηθεί στην ως άνω απόφαση-πλαίσιο ούτε εκείνες που παρέχονται κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 15, παράγραφος 2, της ίδιας αποφάσεως-πλαισίου, όπως έχει τροποποιηθεί, περιέχουν επαρκή στοιχεία για να διαπιστωθεί ότι συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις που απαριθμούνται στο άρθρο 4α, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ έως δʹ, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως έχει τροποποιηθεί, η δικαστική αρχή εκτελέσεως έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί να εκτελέσει το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

Εντούτοις, η εν λόγω απόφαση-πλαίσιο, όπως έχει τροποποιηθεί, δεν εμποδίζει την ως άνω αρχή να λάβει υπόψη το σύνολο των περιστάσεων που χαρακτηρίζουν την υπόθεση της οποίας έχει επιληφθεί, προκειμένου να βεβαιωθεί για τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας του ενδιαφερομένου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ή των διαδικασιών που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

(1) ΕΕ C 277 της 21.08.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Bezirksgericht Linz (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Peter Schotthöfer & Florian Steiner GbR κατά Eugen Adelsmayr

(Υπόθεση C-473/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Έκδοση υπηκόου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τρίτο κράτος στο οποίο διατρέχει τον κίνδυνο να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου - Ιθαγένεια της Ένωσης - Άρθρα 18 και 21 ΣΛΕΕ - Άρθρο 19, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Προστασία έναντι της εκδόσεως))

(2017/C 374/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bezirksgericht Linz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Peter Schotthöfer & Florian Steiner GbR

κατά

Eugen Adelsmayr

Διατακτικό

Το άρθρο 19, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η αίτηση εκδόσεως που υποβάλλεται από τρίτη χώρα και αφορά πολίτη της Ένωσης, ο οποίος, ασκώντας το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, αναχωρεί από το κράτος μέλος καταγωγής του προκειμένου να παραμείνει προσωρινώς στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, πρέπει να απορριφθεί από το δεύτερο αυτό κράτος, εφόσον ο ως άνω πολίτης διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να του επιβληθεί η ποινή του θανάτου στην περίπτωση που χωρήσει έκδοσή του.

(1) ΕΕ C 406 της 7.12.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2017 — CBA Spielapparate- und Restaurantbetriebs GmbH κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-87/17 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Αγωγή αποζημιώσεως - Προβαλλόμενη ασυμφωνία με το δίκαιο της Ένωσης της αυστριακής ρυθμίσεως στον τομέα των φορολογικών επιβαρύνσεων για τα τυχερά παίγνια - Μη υποβολή, εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων, προδικαστικού ερωτήματος στο Δικαστήριο - Πρόδηλη αναρμοδιότητα του δικαστή της Ένωσης))

(2017/C 374/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CBA Spielapparate- und Restaurantbetriebs GmbH (εκπρόσωπος: A. Schuster, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η CBA Spielapparate- und Restaurantbetriebs GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 277 της 21.8.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Demarchi Gino S.a.s. (C-177/17), Graziano Garavaldi (C-178/17) κατά Ministero della Giustizia

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-177/17 και C-178/17) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης - Επαρκής σύνδεσμος - Έλλειψη - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου))

(2017/C 374/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Demarchi Gino S.a.s. (C-177/17), Graziano Garavaldi (C-178/17)

κατά

Ministero della Giustizia

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στο προδικαστικό ερώτημα που υπέβαλε το Tribunale amministrativo regionale per il Piemonte (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο του Πεδεμόντιου, Ιταλία), με αποφάσεις της 11ης Ιανουαρίου 2017.

(1) ΕΕ C 277 της 21.8.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 [αίτηση του Općinski Sud u Vukovaru (Κροατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rafaela Alandžak, Ljubica Alandžak, Rafo Alandžak κατά EUROHERC osiguranje — dioničko društvo za osiguranje imovine i osoba i druge poslove osiguranja

(Υπόθεση C-187/17) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης - Μη παροχή επαρκών διευκρινίσεων - Προδήλως απαράδεκτο - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου))

(2017/C 374/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική

Αιτούν δικαστήριο

Općinski Sud u Vukovaru

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Rafaela Alandžak, Ljubica Alandžak, Rafo Alandžak

κατά

EUROHERC osiguranje — dioničko društvo za osiguranje imovine i osoba i druge poslove osiguranja

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Općinski sud u Vukovaru (τοπικό δικαστήριο Vukovar, Κροατία), με απόφαση της 5ης Απριλίου 2017, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 168 της 29.5.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Köln (Γερμανία) στις 20 Ιουλίου 2017 — GS κατά Bundeszentralamt für Steuern

(Υπόθεση C-440/17)

(2017/C 374/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: GS

Καθής: Bundeszentralamt für Steuern

Προδικαστικά ερωτήματα

Ι)

Αντιβαίνει στο άρθρο 43 ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 48 ΕΚ (νυν άρθρο 49 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 54 ΣΛΕΕ), εθνική φορολογική διάταξη, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία δεν παρέχεται απαλλαγή από τον επιβαλλόμενο επί της διανομής κερδών φόρο εισοδήματος από κεφάλαιο σε αλλοδαπή μητρική εταιρία της οποίας ο μοναδικός μέτοχος είναι κεφαλαιουχική εταιρία εγκατεστημένη στην ημεδαπή,

εφόσον συμμετέχουν σε αυτήν πρόσωπα που δεν θα δικαιούνταν επιστροφή ή εξαίρεση, εάν αποκτούσαν άμεσα τα εισοδήματα, και εφόσον τα ακαθάριστα έσοδα της αλλοδαπής εταιρίας για το οικείο οικονομικό έτος δεν προέρχονται από ιδία οικονομική δραστηριότητα και

1.	δεν υφίστανται οικονομικοί ή άλλοι σοβαροί λόγοι για τη μεσολάβηση της αλλοδαπής εταιρίας σε σχέση με τα έσοδα αυτά ή

2.	η αλλοδαπή εταιρία δεν συμμετέχει στις εν γένει οικονομικές συναλλαγές με την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας προσαρμοσμένης στον εμπορικό της σκοπό,

ενώ οι ημεδαπές μητρικές εταιρίες απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος από κεφάλαιο χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ανωτέρω προϋποθέσεις;

ΙΙ)

Έχει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες (1) την έννοια ότι απαγορεύει σε κράτος μέλος να θεσπίσει διάταξη κατά την οποία δεν παρέχεται απαλλαγή από τον επιβαλλόμενο επί της διανομής κερδών φόρο εισοδήματος από κεφάλαιο σε αλλοδαπή μητρική εταιρία της οποίας ο μοναδικός μέτοχος είναι κεφαλαιουχική εταιρία εγκατεστημένη στην ημεδαπή,

εφόσον συμμετέχουν σε αυτήν πρόσωπα που δεν θα δικαιούνταν επιστροφή ή εξαίρεση, εάν αποκτούσαν άμεσα τα εισοδήματα, και τα ακαθάριστα έσοδα της αλλοδαπής εταιρίας για το οικείο οικονομικό έτος δεν προέρχονται από ιδία οικονομική δραστηριότητα και

1.	δεν υφίστανται οικονομικοί ή άλλοι σοβαροί λόγοι για τη μεσολάβηση της αλλοδαπής εταιρίας σε σχέση με τα έσοδα αυτά ή

2.	η αλλοδαπή εταιρία δεν συμμετέχει στις εν γένει οικονομικές συναλλαγές με την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας προσαρμοσμένης στον εμπορικό της σκοπό;

(1) Οδηγία 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών

(ΕΕ 2011, L 345, σ. 8)· zuvor οδηγία 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1990 σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ 1990, L 225, σ. 6).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/14

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιουλίου 2017 ο Vincent Piessevaux κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 17 Μαΐου 2017 στην υπόθεση T-519/16, Vincent Piessevaux κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-454/17 P)

(2017/C 374/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Vincent Piessevaux (εκπρόσωπος: L. Ponteville, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαΐου 2017 στην υπόθεση T-519/16·

—	να δεχθεί τα αιτήματα της προσφυγής του αναιρεσείοντος ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και από παράβαση του άρθρου 77 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: KYK) και του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του εν λόγω ΚΥΚ. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, απορρίπτοντας την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της ανακοινώσεως στο προσωπικό 113/11 που εξέδωσε η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (στο εξής: ΑΔΑ) του Συμβουλίου, με την οποία εισάγεται παρέκκλιση από το άρθρο 9, τρίτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, της αποφάσεως του Συμβουλίου της 11ης Οκτωβρίου 2011 περί θεσπίσεως των γενικών εκτελεστικών διατάξεων των άρθρων 11 και 12 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ για τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων (στο εξής: ΓΕΔ του 2011), παρέκκλιση βάσει της οποίας οι γενικές εκτελεστικές διατάξεις της 29ης Απριλίου 2004 (στο εξής: ΓΕΔ του 2004) θα εξακολουθούν να ισχύουν μόνο στις περιπτώσεις που η ΑΔΑ έχει κοινοποιήσει στον ενδιαφερόμενο πρόταση προσαυξήσεως, την οποία αυτός αποδέχτηκε πριν από την έναρξη ισχύος των ΓΕΔ του 2011. Συγκεκριμένα, η αιτιολόγηση, στις σκέψεις 68 έως 71 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, της εν λόγω απορρίψεως της ενστάσεως αυτής αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχειρίσεως καθώς και στο άρθρο 77 του ΚΥΚ και στο άρθρο 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII, του εν λόγω ΚΥΚ.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παραμόρφωση του προβληθέντος από τον αναιρεσείοντα πρώτου σκέλους του τρίτου λόγου ακυρώσεως, παράλειψη αποδόσεως της οφειλόμενης αποδεικτικής αξίας στα έγγραφα, έλλειψη αιτιολογίας και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε στις ακόλουθες πλάνες περί το δίκαιο:

—

στις σκέψεις 73, 74, 80 και 81 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως παραμόρφωσε το πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως και δεν απέδωσε την οφειλόμενη αποδεικτική αξία στα έγγραφα του αναιρεσείοντος, κρίνοντας εσφαλμένως ότι ο αναιρεσείων είχε προβάλει παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης·

—

στις σκέψεις 73 έως 100 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως δεν απάντησε, κατά παράβαση του άρθρου 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, στο πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως που στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και όχι σε παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης·

—

στις σκέψεις 82 έως 100 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, εάν εντούτοις θεωρηθεί ότι οι σκέψεις 82 έως 100 ή μέρος αυτών ή ενδεχομένως ορισμένα στοιχεία των σκέψεων αυτών αποτελούν απάντηση στο πρώτο σκέλος του τρίτου λόγου ακυρώσεως, απέρριψε την ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 9, τρίτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, των ΓΕΔ του 2011, η οποία υποβλήθηκε από τον αναιρεσείοντα και στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 7 Αυγούστου 2017 — Kreyenhop & Kluge GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Hannover

(Υπόθεση C-471/17)

(2017/C 374/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Kreyenhop & Kluge GmbH & Co. KG

Καθού: Hauptzollamt Hannover

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελούν οι τηγανητές νούγιες «αποξεραμένα» ζυμαρικά κατά την έννοια της διακρίσεως 1902 3010 της ΣΟ (1);

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1987 για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 256, σ. 1).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 10 Αυγούστου 2017 — K κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Υπόθεση C-484/17)

(2017/C 374/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: K

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 15, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανενώσεως (ΕΕ 2003, L 251, [σ. 12]και διορθωτικό ΕΕ 2012, L 71, [σ. 55]), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στις υποθέσεις της κύριας δίκης, βάσει της οποίας αίτηση για τη χορήγηση αυτόνομου τίτλου διαμονής σε αλλοδαπό, ο οποίος στο πλαίσιο οικογενειακής επανενώσεως διαμένει νόμιμα στο έδαφος κράτους μέλους για διάστημα που υπερβαίνει τα πέντε έτη, δύναται να απορριφθεί για τον λόγο ότι ο αλλοδαπός δεν πληροί τις προβλεπόμενες στο εθνικό δίκαιο προϋποθέσεις ενσωματώσεως;

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Basilicata (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Olympus Italia Srl κατά Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico — Centro di Riferimento Oncologico della Basilicata di Rionero in Vulture (I.R.C.C.S. CROB)

(Υπόθεση C-486/17)

(2017/C 374/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Basilicata

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Olympus Italia Srl

Καθού: Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico — Centro di Riferimento Oncologico della Basilicata di Rionero in Vulture (I.R.C.C.S. CROB)

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στις κοινοτικές αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου, σε συνδυασμό με τις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), καθώς και στις αρχές που απορρέουν από αυτές, όπως οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της αμοιβαίας αναγνωρίσεως, της αναλογικότητας και της διαφάνειας, οι οποίες προβλέπονται στην οδηγία 2014/24/ΕΕ (1), η εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας, όπως η ιταλική ρύθμιση που απορρέει από τις συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 95, παράγραφος 10, και του άρθρου 83, παράγραφος 9, του decreto legislativo (νομοθετικού διατάγματος) 50/2016, κατά την οποία η μη χωριστή αναγραφή, στις οικονομικές προσφορές διαδικασίας αναθέσεως δημόσιων συμβάσεων, του κόστους ασφάλειας της επιχειρήσεως επιφέρει, σε κάθε περίπτωση, τον αποκλεισμό της υποψήφιας επιχειρήσεως, χωρίς δυνατότητα συμπληρώσεως ή διευκρινίσεως των υποβληθέντων εγγράφων, ακόμη και όταν η υποχρέωση χωριστής αναγραφής δεν ορίζεται στο συνημμένο προς συμπλήρωση έντυπο για την υποβολή των προσφορών, και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, από ουσιαστική άποψη, η προσφορά καλύπτει όντως το ελάχιστο κόστος ασφάλειας της επιχειρήσεως;

(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94, σ. 65).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά Alfonso Verlezza κ.λπ.

(Υπόθεση C-487/17)

(2017/C 374/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Alfonso Verlezza, Riccardo Traversa, Irene Cocco, Francesco Rando, Carmelina Scaglione, Francesco Rizzi, Antonio Giuliano, Enrico Giuliano, Refecta Srl, E. Giovi Srl, Vetreco Srl, SE.IN Srl

Προδικαστικά ερωτήματα

Στις περιπτώσεις ταξινομήσεως των αποβλήτων με κατοπτρικές καταχωρίσεις, έχουν το παράρτημα της αποφάσεως 2014/955/ΕΕ (1) και ο κανονισμός (ΕΕ) 1357/2014 (2) την έννοια ότι ο παραγωγός αποβλήτου, όταν η σύνθεσή του δεν είναι γνωστή, οφείλει να προβεί προηγουμένως στον χαρακτηρισμό του και εντός ποιων ορίων;

2)	Πρέπει η αναζήτηση επικίνδυνων ουσιών να γίνεται με βάση προκαθορισμένες ομοιόμορφες μεθόδους;

Πρέπει η αναζήτηση επικίνδυνων ουσιών να βασίζεται σε ακριβή και αντιπροσωπευτικό έλεγχο που λαμβάνει υπόψη τη σύνθεση του αποβλήτου, αν είναι ήδη γνωστή ή έχει προσδιοριστεί κατά το στάδιο χαρακτηρισμού, ή, αντιθέτως, μπορεί η αναζήτηση επικίνδυνων ουσιών να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με πιθανοτικά κριτήρια, λαμβανομένων υπόψη εκείνων των ουσιών που θα μπορούσαν ευλόγως να υπάρχουν στο απόβλητο;

4)	Σε περίπτωση αμφιβολίας ή αδυναμίας πιστοποιήσεως της υπάρξεως ή μη επικίνδυνων ουσιών στο απόβλητο, πρέπει αυτό σε κάθε περίπτωση να ταξινομηθεί και να αντιμετωπιστεί ως επικίνδυνο απόβλητο κατ’ εφαρμογή της αρχής της προφυλάξεως;

(1) 2014/955/ΕΕ: Απόφαση της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2000/532/ΕΚ όσον αφορά τον κατάλογο των αποβλήτων σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 370, σ. 44).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 1357/2014 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2014, για την αντικατάσταση του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 365, σ. 89).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστουυ 2017 — Ποινική δίκη κατά Carmelina Scaglione

(Υπόθεση C-488/17)

(2017/C 374/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Carmelina Scaglione

Προδικαστικά ερωτήματα

2)	Πρέπει η αναζήτηση επικίνδυνων ουσιών να γίνεται με βάση προκαθορισμένες ομοιόμορφες μεθόδους;

4)	Σε περίπτωση αμφιβολίας ή αδυναμίας πιστοποιήσεως της υπάρξεως ή μη επικίνδυνων ουσιών στο απόβλητο, πρέπει αυτό σε κάθε περίπτωση να ταξινομηθεί και να αντιμετωπιστεί ως επικίνδυνο απόβλητο κατ’ εφαρμογή της αρχής της προφυλάξεως;

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 10 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά MAD Srl

(Υπόθεση C-489/17)

(2017/C 374/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

MAD Srl

Προδικαστικά ερωτήματα

2)	Πρέπει η αναζήτηση επικίνδυνων ουσιών να γίνεται με βάση προκαθορισμένες ομοιόμορφες μεθόδους;

4)	Σε περίπτωση αμφιβολίας ή αδυναμίας πιστοποιήσεως της υπάρξεως ή μη επικίνδυνων ουσιών στο απόβλητο, πρέπει αυτό σε κάθε περίπτωση να ταξινομηθεί και να αντιμετωπιστεί ως επικίνδυνο απόβλητο κατ’ εφαρμογή της αρχής της προφυλάξεως;

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Trento (Ιταλία) στις 14 Αυγούστου 2017 — Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca — MIUR κατά Fabio Rossato, Conservatorio di Musica F.A. Bonporti

(Υπόθεση C-494/17)

(2017/C 374/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte di Appello di Trento

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούν: Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca — MIUR

Αντεκκαλών: Fabio Rossato

Εφεσίβλητο: Conservatorio di Musica F.A. Bonporti

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ (1), την έννοια ότι αντιτίθεται στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1, παράγραφοι 95, 131 και 132, του ιταλικού legge 107/2015, οι οποίες προβλέπουν την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου των εκπαιδευτικών σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μόνο για το μέλλον, χωρίς αναδρομική ισχύ και χωρίς αποκατάσταση της ζημίας που έχουν υποστεί, ως μέτρων με αναλογικό, αρκούντως αποτελεσματικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα που διασφαλίζουν την πλήρη αποτελεσματικότητα των διατάξεων της συμφωνίας-πλαισίου, σε σχέση με την παραβίασή της μέσω της καταχρηστικής ανανεώσεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου κατά τον χρόνο που προηγήθηκε της περιόδου κατά την οποία προορίζονταν να παραγάγουν αποτελέσματα τα μέτρα των ως άνω διατάξεων;

(1) Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Arbeidshof te Antwerpen (Βέλγιο) στις 21 Αυγούστου 2017 — Christa Plessers κατά PREFACO NV, Belgische Staat

(Υπόθεση C-509/17)

(2017/C 374/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeidshof te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Christa Plessers

Εφεσίβλητοι: PREFACO NV, Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Μήπως το δικαίωμα επιλογής που ο αναλαμβάνων έχει κατά το άρθρο 61, παράγραφος 4, του Wet van 31 januari 2009 betreffende de continuïteit van de ondernemingen (νόμου της 31ης Ιανουαρίου 2009 για τη συνέχιση των επιχειρήσεων) (νυν άρθρο 61, παράγραφος 3, του νόμου αυτού), διάταξη η οποία αποτελεί μέρος του κεφαλαίου 4 του τίτλου 4 του νόμου αυτού στο οποίο ρυθμίζεται η «gerechtelijke reorganisatie door overdracht onder gerechtelijk gezag» («δικαστική αναδιάρθρωση διά μεταβιβάσεως υπό δικαστική εποπτεία»), συνάδει με την οδηγία 2001/23/ΕΚ (1) περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεως επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, και ειδικότερα με τα άρθρα της 3 και 5, κατά το μέτρο που αυτή η «gerechtelijke reorganisatie door overdracht onder gerechtelijk gezag» εφαρμόζεται με σκοπό τη διατήρηση του συνόλου ή τμήματος του μεταβιβάζοντος ή των δραστηριοτήτων του;

(1) Οδηγία του Συμβουλίου της 12ης Μαρτίου 2001 (ΕΕ 2001, L 82, σ. 16).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okresný súd Bratislava II (Σλοβακία) στις 22 Αυγούστου 2017 — Ποινική δίκη κατά ML

(Υπόθεση C-510/17)

(2017/C 374/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Okresný súd Bratislava II

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδει με το άρθρο 4 της οδηγίας 2012/13/ΕΕ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (στο εξής: οδηγία 2012/13/ΕΕ), το άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2012/13/ΕΕ, το δικαίωμα στην ελευθερία και στην ασφάλεια που προβλέπεται στο άρθρο 6 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα δικαιώματα της υπερασπίσεως που προβλέπονται στο άρθρο 48, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη που προβλέπεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εκ μέρους των εθνικών αρχών μη παροχή εγγράφως στον κρατούμενο, κατά την περίοδο της κρατήσεως, όλων των πληροφοριών (ήτοι σε πλήρη μορφή) που προβλέπονται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2012/13/ΕΕ (ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα προσβάσεως στο υλικό της δικογραφίας) ούτε επέτρεψαν σε αυτόν να ασκήσει προσφυγή κατά της παραλείψεως παροχής πληροφοριών κατά το άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2012/13/ΕΕ; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, θίγει τέτοια παράβαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε οποιοδήποτε στάδιο της ποινικής διαδικασίας, τη νομιμότητα της στερήσεως της προσωπικής ελευθερίας, σε περίπτωση κατά την οποία διατάχθηκε η προσωρινή κράτηση του συλληφθέντος, καθώς και σε περίπτωση παρατάσεως της εν λόγω κρατήσεως, λαμβανομένων υπόψη του άρθρου 6 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 5, παράγραφοι 1, στοιχείο γ', και 4, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών; Για την απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα, ασκεί επιρροή το γεγονός ότι στον κρατούμενο απαγγέλθηκε κατηγορία για σοβαρή αξιόποινη πράξη, για την οποία η εθνική νομοθεσία προβλέπει στερητική της ελευθερίας ποινή ελάχιστης διάρκειας 15 ετών;

Συνάδει με το άρθρο 4 της αποφάσεως-πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ (2) του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2004, για τη θέσπιση ελάχιστων διατάξεων σχετικά με τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων και τις ποινές που ισχύουν στον τομέα της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών, την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας κατά το άρθρο 4, παράγραφος 3, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο άρθρο 267 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα άρθρα 82 και 83 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αρχή της αναλογικότητας των ποινών που κατοχυρώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με τις αρχές της αναλογικότητας, της ενότητας, της αποτελεσματικότητας και της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης, εθνική διάταξη, όπως αυτή του άρθρου 172, παράγραφος 3, του σλοβακικού ποινικού κώδικα, σχετικά με την τιμωρία της παράνομης διακινήσεως ναρκωτικών, η οποία δεν παρέχει στο δικαστήριο τη δυνατότητα να επιβάλει στερητική της ελευθερίας ποινή διάρκειας κατώτερης των 15 ετών, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της εξατομικεύσεως των ποινών; Για την απάντηση στο ερώτημα αυτό, ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η παράνομη διακίνηση ναρκωτικών δεν διαπράχθηκε από εγκληματική οργάνωση κατά την έννοια του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έχει η έννοια της εγκληματικής οργανώσεως, κατά το άρθρο 1 της αποφάσεως-πλαισίου 2008/841/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 2008, για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, αυτοτελές περιεχόμενο λαμβανομένης υπόψη της πάγιας νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις προϋποθέσεις για την ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης;

(1) ΕΕ 2012, L 142, σ. 1.

(2) ΕΕ 2004, L 335, σ. 8

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 4 Σεπτεμβρίου 2017 — Milan Božičevič Ježovnik κατά Republika Slovenija

(Υπόθεση C-528/17)

(2017/C 374/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Milan Božičevič Ježovnik

Αναιρεσίβλητη: Republika Slovenija

Προδικαστικά ερωτήματα

Δύναται ο εισαγωγέας (διασαφιστής), ο οποίος κατά την εισαγωγή επικαλείται την απαλλαγή από τον ΦΠΑ (εισαγωγή βάσει του τελωνειακού καθεστώτος 42), καθόσον το εμπόρευμα προορίζεται για παράδοση σε άλλο κράτος μέλος, να είναι υπεύθυνος για την καταβολή του ΦΠΑ (αν διαπιστωθεί εκ των υστέρων η μη συνδρομή των προϋποθέσεων για την απαλλαγή) με τον ίδιο τρόπο που είναι υπεύθυνος για την καταβολή της τελωνειακής οφειλής;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, είναι η ευθύνη του εισαγωγέα (διασαφιστή) όμοια με την ευθύνη του υποκειμένου στον φόρο ο οποίος πραγματοποιεί ενδοκοινοτική παράδοση αγαθών απαλλασσόμενη κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ;

Πρέπει, στην τελευταία περίπτωση, το υποκειμενικό στοιχείο του εισαγωγέα (διασαφιστή) το οποίο ανάγεται στην καταστρατήγηση του συστήματος του ΦΠΑ να αξιολογείται διαφορετικά από ό,τι στην περίπτωση της ενδοκοινοτικής παραδόσεως αγαθών κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ; Πρέπει η εν λόγω αξιολόγηση να είναι λιγότερο αυστηρή, δεδομένου ότι στο τελωνειακό καθεστώς 42 η απαλλαγή από τον ΦΠΑ εγκρίνεται προηγουμένως από τις τελωνειακές αρχές; Πρέπει αντιθέτως να είναι πιο αυστηρή, καθόσον πρόκειται για συναλλαγές που συνδέονται με την πρώτη είσοδο του εμπορεύματος προελεύσεως τρίτου κράτους στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/21

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Σεπτεμβρίου 2017 ο Mykola Yanovych Azarov κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 7 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-215/15, M. Y. Azarov κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-530/17 P)

(2017/C 374/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Mykola Yanovych Azarov (εκπρόσωποι: A. Egger και G. Lansky, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

1.	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Ιουλίου 2017, υπόθεση T-215/15·

να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 (1) του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 (2) του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕE) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, κατά το μέρος που αφορούν τον αναιρεσείοντα, και να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου·

3.	επικουρικώς ως προς το αίτημα υπό σημείο 2, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου δεσμευόμενο από τη νομική εκτίμηση που αναπτύσσεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, και να επιφυλαχθεί ως προς την κρίση επί των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

1.	Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθώς και το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον διαπίστωσε ότι το Συμβούλιο αιτιολόγησε δεόντως τη λήψη των περιοριστικών μέτρων. Το Συμβούλιο δεν εξέθεσε το σκεπτικό του κατά τρόπο αρκούντως ειδικό και συγκεκριμένο.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν προσέβαλε τα θεμελιώδη δικαιώματα. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε ορθώς την παρέμβαση στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας, καθώς και στην επιχειρηματική ελευθερία. Ιδίως υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι έκρινε ότι τα μέτρα ήταν κατάλληλα και είχαν αναλογικό χαρακτήρα. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο διέπραξε διαδικαστική πλημμέλεια και προσέβαλε διαδικαστικά δικαιώματα.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν καταχράστηκε την εξουσία του. Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν διεξήγαγε έλεγχο που να αφορά συγκεκριμένα τον προσφεύγοντα. Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έλαβε ως δεδομένο ότι η απουσία συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων είναι άνευ σημασίας.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως. Πρώτον, οι επισημάνσεις του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την υποχρέωση αμεροληψίας του Συμβουλίου ενέχουν πλάνη περί το δίκαιο. Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη δεόντως τη σημασία της υποχρεώσεως επιμελούς έρευνας. Στο πλαίσιο αυτό ανακύπτει και προσβολή των διαδικαστικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν υπέπεσε σε «πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως». Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησε την υποχρέωση ελέγχου που υπέχει όσον αφορά τις προσβαλλόμενες πράξεις, καθόσον δεν εξέτασε τη διαδικασία η οποία είχε ως αποτέλεσμα να γίνει δεκτή η προσβαλλόμενη πράξη. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι διαπίστωσε ότι το Συμβούλιο μπορούσε να στηριχθεί μόνο σε ένα έγγραφο της Ουκρανίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την υποχρέωση του Συμβουλίου να πραγματοποιεί περαιτέρω έρευνες. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο δεν συνεκτίμησε τη σημασία της πρόσφατης νομολογίας του Δικαστηρίου σχετικά με τα περιοριστικά μέτρα. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο ανέπτυξε επιχειρηματολογία η οποία είναι, σε μεγάλο βαθμό, αμιγώς πολιτική και δεν έλαβε υπόψη δεόντως τη σημασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε τρίτο κράτος.

(1) ΕΕ 2015, L 62, σ. 25.

(2) ΕΕ 2015, L 62, σ. 1.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/22

Αναίρεση που άσκησε την 13η Σεπτεμβρίου 2017 η Τάλαντον ΑΕ — Συμβουλευτική-Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) που εκδόθηκε την 13η Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-65/15, ΤΑΛΑΝΤΟΝ ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-539/17 P)

(2017/C 374/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Τάλαντον ΑΕ — Συμβουλευτική-Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων (Κ.. Δάμης, δικηγόρος)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

—	Να αναιρεθεί στο σύνολό της η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση Τ-65/15, ΤΑΛΑΝΤΟΝ ΑΕ — Συμβουλευτική-Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

—	Να γίνει δεκτή η από 6.2.2015 αγωγή της εταιρείας.

—	Να απορριφθεί η ανταγωγή της Επιτροπής.

—	Να καταδικαστεί η Επιτροπή στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της αναιρεσείουσας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής της καλής πίστης κατά την εκτέλεση της επίδικης σύμβασης — Παραβίαση των διατάξεων περί υπεργολαβίας σύμφωνα με τον ισχύοντα δημοσιονομικό κανονισμό.

—	Το Γενικό Δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα το άρθρο 1134 του Βελγικού Αστικού Κώδικα, όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της καλής πίστης κατά την εκτέλεση της σύμβασης.

—	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε ως προς την ερμηνεία των διατάξεων περί υπεργολαβίας, ως ορίζονται στα άρθρα 130 επ. του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2342/2002 και στις συμβατικές ρήτρες I.II.2.4 και II.13.1 της υπ’ αρ. FP7/2009/1 υπογραφείσας Σύμβασης Πλαίσιο.

Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή συμβατικής ρήτρας και προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων.

—	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε, ως προς της ερμηνεία της ρήτρας II.22. Οικονομικοί και άλλοι έλεγχοι του Annex II της υπογραφείσας Συμβάσεως απορρίπτοντας πλημμελώς σχετικά αιτήματα της ενάγουσας-αναιρεσείουσας.

Προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων και ελλιπείς αιτιολογίες.

—	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθώς παραμόρφωσε προδήλως, κομβικά αποδεικτικά στοιχεία που επικαλέστηκε η αναιρεσείουσα και συνομολόγησε η αναιρεσίβλητη.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/23

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-543/17)

(2017/C 374/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Hottiaux, L. Nicolae, G. von Rintelen)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, μη θεσπίζοντας το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2016 τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που απαιτούνται για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2014/61/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για μέτρα μείωσης του κόστους εγκατάστασης υψίρρυθμων δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ L 155, σ. 1), ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να κοινοποιήσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13 της οδηγίας αυτής·

—

να επιβάλει στο Βασίλειο του Βελγίου, σύμφωνα με το άρθρο 260, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, την καταβολή ημερήσιας χρηματικής ποινής ποσού 54 639,36 ευρώ από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεώς του στην παρούσα υπόθεση, λόγω παραβάσεως της υποχρεώσεως κοινοποιήσεως των μέτρων μεταφοράς της οδηγίας 2014/61/ΕΕ στο εσωτερικό δίκαιο·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Τα κράτη μέλη είχαν την υποχρέωση, δυνάμει του άρθρου 13 της οδηγίας 2014/61/ΕΕ, να θεσπίσουν τα μέτρα μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2016. Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Βασίλειο του Βελγίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη διάταξη αυτή.

Με την προσφυγή της, η Επιτροπή ζητεί την επιβολή στο Βασίλειο του Βελγίου ημερήσιας χρηματικής ποινής ποσού 54 639,36 ευρώ.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/23

Διάταξη του προέδρου του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Umweltverband WWF Österreich κατά Landeshauptmann von Tirol

(Υπόθεση C-663/15) (1)

(2017/C 374/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 111 της 29.3.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/24

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Comune di Balzola, Comune di Borgo San Martino, Comune di Camino κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, παρισταμένης της: Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-275/16) (1)

(2017/C 374/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 314 της 29.8.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/24

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 17ης Αυγούστου 2017 [αίτηση του Πρωτοδικείου Ρεθύμνης (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Κ.

(Υπόθεση C-475/16) (1)

(2017/C 374/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 428 της 22.11.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/24

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 28ης Ιουλίου 2017 [αίτηση του Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bernhard Schloesser, Petra Noll κατά Société Air France SA

(Υπόθεση C-255/17) (1)

(2017/C 374/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 283 της 28.8.2017.

Γενικό Δικαστήριο

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Quimitécnica.com και de Mello κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-564/10 RENV) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά φωσφορικών αλάτων για τη διατροφή ζώων - Πρόστιμο επιβληθέν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον κατά το πέρας διαδικασίας διακανονισμού - Καταβολή σε δόσεις - Απόφαση με την οποία διατάσσεται η σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως από τράπεζα με μακροπρόθεσμη χρηματοπιστωτική αξιολόγηση «AA» - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη δεκτική προσφυγής - Παραδεκτό - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αναλογικότητα))

(2017/C 374/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Quimitécnica.com — Comércio e Indústria Química, SA (Lordelo, Πορτογαλία) και José de Mello — Sociedade Gestora de Participações Sociais, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: J. Calheiros, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και B. Mongin, επικουρούμενοι από τους M. Marques Mendes και A. Dias Henriques, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, για τη μερική ακύρωση της αποφάσεως που φέρεται να περιέχεται στην από 8 Οκτωβρίου 2010 επιστολή του υπολόγου της Επιτροπής, σχετικά με την καταβολή των προστίμων που επιβλήθηκαν στις προσφεύγουσες λόγω παραβάσεως των κανόνων περί ανταγωνισμού με την απόφαση C(2010) 5004 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 2010, περί διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.886 — Φωσφορικά άλατα για τη διατροφή ζώων), καθόσον με την εν λόγω επιστολή επιβάλλεται η σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως από τράπεζα η οποία έχει λάβει μακροπρόθεσμη χρηματοπιστωτική αξιολόγηση «AA» προκειμένου να γίνει δεκτό το αίτημα των προσφευγουσών να τους χορηγηθεί επιπλέον προθεσμία για την καταβολή του προστίμου το οποίο τους επιβλήθηκε αλληλεγγύως και εις ολόκληρον.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι Quimitécnica.com — Comércio e Indústria Química, SA και José de Mello — Sociedade Gestora de Participações Sociais, SA στο πλαίσιο της ενώπιον του Δικαστηρίου αναιρετικής διαδικασίας, καθώς και στο πλαίσιο της προγενέστερης της αιτήσεως αναιρέσεως διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

4)	Η Quimitécnica.com — Comércio e Indústria Química, η José de Mello — Sociedade Gestora de Participações Sociais και η Επιτροπή φέρουν η καθεμία τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας αναπομπής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

(1) EE C 55 της 19.2.2011.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Jordi Nogues κατά EUIPO — Grupo Osborne (BADTORO)

(Υπόθεση T-350/13) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού BADTORO ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Προγενέστερα λεκτικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα TORO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 374/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jordi Nogues, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Fernández Castellanos, M. J. Sanmartín Sanmartín και E. López Parés, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Melgar και J. Crespo Carrillo, στη συνέχεια J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Grupo Osborne, SA (El Puerto de Santa María, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. M. Iglesias Monravá, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Απριλίου 2013 (υπόθεση R 1446/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Grupo Osborne και της Jordi Nogues.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 16ης Απριλίου 2013 (υπόθεση R 1446/2012-2).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Jordi Nogues, SL.

3)	Η Grupo Osborne, SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 252 της 31.8.2013.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Novartis κατά EUIPO — Meda (Zymara)

(Υπόθεση T-214/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Zymara - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FEMARA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009])

(2017/C 374/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Douglas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Meda AB (Solna, Σουηδία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Φεβρουαρίου 2015 (υπόθεση R 550/2014-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Novartis και Meda.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Novartis AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 205 της 22.6.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Novartis κατά EUIPO — Meda (Zimara)

(Υπόθεση T-238/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Zimara - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης FEMARA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 - Υποχρέωση αποφάνσεως επί του συνόλου της προσφυγής - Άρθρο 64, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 207/2009])

(2017/C 374/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Douglas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Meda AB (Solna, Σουηδία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 636/2014-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Novartis και Meda.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 6ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 636/2014-5), καθόσον το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να αποφανθεί επί της ενώπιόν του ασκηθείσας προσφυγής κατά το μέρος που αφορά τα «κτηνιατρικά προϊόντα».

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 228 της 13.7.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — Jordi Nogues κατά EUIPO — Grupo Osborne (BADTORO)

(Υπόθεση T-386/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης BADTORO - Προγενέστερο λεκτικό και εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης TORO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95])

(2017/C 374/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jordi Nogues, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. J. Sanmartín Sanmartín και E. López Parés, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 17ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2570/2013-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Grupo Osborne και της Jordi Nogues.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 17ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2570/2013-2).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα της Jordi Nogues, SL.

3)	Η Grupo Osborne, SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 320 της 28.9.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Nara Tekstil Sanayi Ve Ticaret κατά EUIPO — NBC Fourth Realty (NaraMaxx)

(Υπόθεση T-586/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NaraMaxx - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα MAXX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 374/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nara Tekstil Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi (Osmangazi-Bursa, Τουρκία) (εκπρόσωποι: M. López Camba και L. Monzón de la Flor, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Bonne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: NBC Fourth Realty Corp. (North Las Vegas, Νεβάδα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Stone και A. Dykes, στη συνέχεια A. Smith, solicitors, και S. Malynicz, QC)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιουλίου 2015 (υπόθεση R 1073/2014-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ NBC Fourth Realty και Nara Tekstil Sanayi Ve Ticaret.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Nara Tekstil Sanayi Ve Ticaret Anonim Sirketi στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 406 της 7.12.2015.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Repsol YPF κατά EUIPO — Basic (BASIC)

(Υπόθεση T-609/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BASIC - Προγενέστερες εθνικές εμπορικές επωνυμίες basic και basic AG - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Χρήση, στο πλαίσιο των εμπορικών συναλλαγών, ενός σημείου το οποίο δεν έχει μόνον τοπική ισχύ - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 374/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Repsol YPF, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J.-B. Devaureix και L. Montoya Terán, στη συνέχεια J. Erdozain López, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Basic AG Lebensmittelhandel (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Altenburg και H. Bickel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Αυγούστου 2015 (υπόθεση R 2384/2013-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Basic Lebensmittelhandel και της Repsol, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 11ης Αυγούστου 2015 (υπόθεση R 2384/2013-1).

2)	Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Repsol YPF, SA.

3)	Η Basic AG Lebensmittelhandel φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 27 της 25.1.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Wanègue κατά Επιτροπής των Περιφερειών

(Υπόθεση T-682/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Όροι εργασίας - Υπερωρίες - Οδηγός βαθμού AST 6 - Κατάργηση του δικαιώματος κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεως για υπερωρίες - Ισότητα των όπλων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πλάνη περί το δίκαιο - Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών))

(2017/C 374/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Patrick Wanègue (Dilbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Περιφερειών (εκπρόσωποι: J. C. Cañoto Argüelles και S. Bachotet, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 15ης Σεπτεμβρίου 2015, Wanègue κατά Επιτροπή των Περιφερειών (F-21/15, EU:F:2015:102).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο Patrick Wanègue φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή των Περιφερειών στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

(1) ΕE C 59 της 15.2.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Banca Monte dei Paschi di Siena και Banca Widiba κατά EUIPO — ING-DIBa (WIDIBA)

(Υπόθεση T-83/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης WIDIBA - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα DiBa - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση - Καθήκον επιμέλειας])

(2017/C 374/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Banca Monte dei Paschi di Siena SpA (Σιένα, Ιταλία) και Wise Dialog Bank SpA (Banca Widiba SpA) (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: L. Trevisan και D. Contini, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και J. García Murillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ING-DIBa AG (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Gerling και M. Wolpert-Witzel, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Νοεμβρίου 2015 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 112/2015-2 και R 190/2015-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ ING-DIBa και Banca Monte dei Paschi di Siena.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Banca Monte dei Paschi di Siena SpA και τη Wise Dialog Bank SpA (Banca Widiba SpA) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 211 της 13.6.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Banca Monte dei Paschi di Siena και Banca Widiba κατά EUIPO — ING-DIBa (widiba)

(Υπόθεση T-84/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης widiba - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα DiBa - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Απαράδεκτο της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση - Καθήκον επιμέλειας])

(2017/C 374/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και J. García Murillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Νοεμβρίου 2015 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 113/2015-2 και R 174/2015-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ ING-DIBa και Banca Monte dei Paschi di Siena.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Banca Monte dei Paschi di Siena SpA και τη Wise Dialog Bank SpA (Banca Widiba SpA) στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 211 της 13.6.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Eurofast κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-87/16) (1)

((Χρηματοδοτική συνδρομή - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης - Σύμβαση ASSET - Απόφαση περί ανακτήσεως, μέσω συμψηφισμού, ορισμένων καταβληθέντων ποσών κατόπιν οικονομικού ελέγχου - Προσφυγή ακυρώσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Ρήτρα διαιτησίας - Προθεσμία για τη γνωστοποίηση της εκθέσεως ελέγχου - Αρχή της κατ’ αντιπαράθεση συζητήσεως - Επιλέξιμος χαρακτήρας των δαπανών - Συμβατική ευθύνη))

(2017/C 374/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Eurofast SARL (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Estrada de Solà, S. Delaude και S. Lejeune)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με το οποίο ζητείται η ακύρωση της από 17 Δεκεμβρίου 2015 αποφάσεως της Επιτροπής να προβεί σε ανάκτηση μέσω συμψηφισμού, κατ’ εφαρμογή των συμπερασμάτων ενός οικονομικού ελέγχου, ορισμένων ποσών που είχαν προκαταβληθεί στην προσφεύγουσα-ενάγουσα σε εκτέλεση της συμβάσεως επιδοτήσεως αριθ. 211625 για την υλοποίηση του σχεδίου Asset, συμβάσεως η οποία είχε συναφθεί στο πλαίσιο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης, και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με το οποίο ζητείται να διαπιστωθεί η ανυπαρξία της εν λόγω απαιτήσεως, να κριθούν επιλέξιμες οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν σε εκτέλεση της συμβάσεως επιδοτήσεως αριθ. 211625 για την υλοποίηση του σχεδίου Asset και να υπάρξει επιβεβαίωση, εκ μέρους της Επιτροπής, του σύννομου χαρακτήρα της χορηγηθείσας χρηματοδοτήσεως, να απευθυνθεί εντολή στην Επιτροπή να καταβάλει ένα χρηματικό ποσό σε εκτέλεση της συμβάσεως επιδοτήσεως αριθ. 60704 για την υλοποίηση του σχεδίου Eksistenz και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση λόγω συμβατικής ευθύνης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

Υποχρεώνει την Eurofast SARL να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ποσό 78 380,28 ευρώ, που αντιστοιχεί στην επιστροφή της χρηματοδοτικής συνεισφοράς την οποία έλαβε στο πλαίσιο της συμβάσεως επιδοτήσεως αριθ. 211625 για την υλοποίηση του σχεδίου «Aeronautic Study on Seamless Transport», πλέον τόκων υπερημερίας 3,55 % από τις 13 Ιανουαρίου 2015, αφού πρώτα αφαιρεθεί το συμψηφιζόμενο ποσό, ήτοι 69 923,68 ευρώ κατά την ημερομηνία της 17ης Δεκεμβρίου 2015.

3)	Η Eurofast φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων σχετικά με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 136 της 18.4.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-261/16) (1)

([ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση - Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 - Καθεστώς άμεσης στήριξης προς τους γεωργούς - Κανονισμοί (ΕΚ) 73/2009 και 1122/2009 - Καθεστώς ποσοστώσεων για το γάλα - Κανονισμοί (ΕΚ) 1788/2003 και 595/2004 - Αντικατάσταση των επιτόπιων ελέγχων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις από διοικητικούς ελέγχους])

(2017/C 374/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, J. Saraiva de Almeida και P. Estêvão)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Lewis, G. Braga da Cruz και J. Guillem Carrau, στη συνέχεια A. Lewis και B. Rechena)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2016/417 της Επιτροπής, της 17ης Μαρτίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ 2016, L 75, σ. 16), περιλαμβανομένων των δαπανών, ύψους 385 762,22 ευρώ, τις οποίες πραγματοποίησε η Πορτογαλική Δημοκρατία στο πλαίσιο «άλλων άμεσων ενισχύσεων — [ά]ρθρα 68 έως 72 του κανονισμού 73/2009» για τα οικονομικά έτη 2011 έως 2013.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 270 της 25.7.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — Arrigoni κατά EUIPO — Arrigoni Battista (Arrigoni Valtaleggio)

(Υπόθεση T-454/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα Arrigoni Valtaleggio - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα ARRIGONI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009])

(2017/C 374/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arrigoni SpA (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: P. Di Gravio, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Arrigoni Battista SpA (Μπέργκαμο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Verea, M. Balestriero και K. Muraro, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Μαΐου 2016 (υπόθεση R 2922/2014-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Arrigoni και Arrigoni Formaggi SpA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Arrigoni SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 364 της 3.10.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2017 — D’Agostino κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-501/16 RENV) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Άρθρο 3α του ΚΛΠ - Μη ανανέωση της συμβάσεως - Άρθρα 12α και 24 του ΚΥΚ - Καθήκον μέριμνας - Συμφέρον της υπηρεσίας))

(2017/C 374/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi D’Agostino (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, αφενός, περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 1ης Δεκεμβρίου 2011 περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος ως συμβασιούχου υπαλλήλου και, αφετέρου, περί αποκαταστάσεως της ζημίας την οποία ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον Luigi D’Agostino στα δικαστικά έξοδα της υπό κρίση υποθέσεως και της υποθέσεως F-93/12 ο Luigi D’Agostino φέρει τα δικαστικά έξοδά του στην υπόθεση T-670/13 P.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της στην υπόθεση T-670/13 P.

(1) EE C 343 της 10.11.2012 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-93/12).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — The Logistical Approach κατά EUIPO — Idea Groupe (Idealogistic)

(Υπόθεση T-620/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Idealogistic - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα idéa logistique - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009])

(2017/C 374/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Logistical Approach BV (Uden, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: R. Milchior, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Hanf και S. Pétrequin)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Idea Groupe (Montoir de Bretagne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: P. Langlais, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Ιουνίου 2016 (υπόθεση R 1435/2015-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Idea Groupe και The Logistical Approach.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την The Logistical Approach BV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 402 της 31.10.2016.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2017 — InvoiceAuction B2B κατά EUIPO (INVOICE AUCTION)

(Υπόθεση T-789/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης INVOICE AUCTION - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 374/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: InvoiceAuction B2B GmbH (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Jonas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Αυγούστου 2016 (υπόθεση R 2201/2015-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου INVOICE AUCTION ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την InvoiceAuction B2B GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 14 της 16.1.2017.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/35

Προσφυγή της 4ης Αυγούστου 2017 — Del Valle Ruiz κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-510/17)

(2017/C 374/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Antonio Del Valle Ruiz (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) και 41 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: P. Saini, QC, J. Pobjoy, Barrister, και R. Boynton, Solicitor)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, πρώτον, την απόφαση την οποία εξέδωσε το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά την εκτελεστική σύνοδό του της 7ης Ιουνίου 2017, για την έγκριση του καθεστώτος εξυγίανσης της Banco Popular Español, S.A. και, δεύτερον, την απόφαση (ΕΕ) 2017/1246 της Επιτροπής (1)· επιπλέον δε να κηρύξει παράνομα τα άρθρα 18 και 22 του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2)·

—	να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν εννέα λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι το άρθρο 18 του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης είναι παράνομο, καθόσον η προβλεπόμενη σε αυτό διαδικασία δεν προσφέρει στους ενδιαφερομένους την ευκαιρία να ακουστούν και δεν παρέχει τη δυνατότητα δικαστικού ελέγχου, κατά παράβαση (α) των άρθρων 41, 47 και 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (στο εξής: Χάρτης) και (β) της αρχής της αναλογικότητας.

2.	Ο δεύτερος λόγος συνίσταται στο ότι, ανεξαρτήτως του αν το άρθρο 18 του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης πάσχει παρανομία, η προσβαλλόμενη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής αντιβαίνουν στα άρθρα 41, 47 και 48 του Χάρτη.

3.	Ο τρίτος λόγος ανάγεται στο ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή προσέβαλαν, αδικαιολογήτως και κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, το δικαίωμα ιδιοκτησίας των προσφευγόντων.

Ο τέταρτος λόγος αφορά το ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή παρέβησαν το άρθρο 20 του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης μη προβαίνοντας σε κατάλληλη και ανεξάρτητη αποτίμηση πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής.

5.	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή παρέβησαν το άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης κρίνοντας ότι επληρούντο τα προαπαιτούμενα του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β'.

6.	Ο έκτος λόγος συνίσταται στο ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή παρέβησαν το άρθρο 21, παράγραφος 1, του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης κρίνοντας ότι επληρούντο οι προϋποθέσεις για την άσκηση της εξουσίας απομείωσης ή μετατροπής των σχετικών κεφαλαιακών μέσων.

7.	Ο έβδομος λόγος ανάγεται στο ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή παρέβησαν ουσιώδη τύπο καθόσον δεν αιτιολόγησαν επαρκώς την προσβαλλόμενη απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης και την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής.

8.	Ο όγδοος λόγος αντλείται από το ότι, επιλέγοντας το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων, το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης και η Επιτροπή (α) παρέβησαν την αρχή της αναλογικότητας και (β) προσέβαλαν τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των προσφευγόντων, παρεκκλίνοντας αδικαιολογήτως από το σχέδιο εξυγίανσης.

9.	Ο ένατος λόγος αφορά το ότι τα άρθρα 18 και 22 του κανονισμού για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης αντιβαίνουν στις αρχές που διέπουν τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων.

(1) Απόφαση (ΕΕ) 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A. (κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2017) 4038) (ΕΕ 2017 L 178, σ. 15).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014 L 225, σ. 1).

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/36

Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2017 — Garriga Sadurní και Martí Fonts κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-514/17)

(2017/C 374/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Antonia Elisenda Garriga Sadurní (Βαρκελώνη, Ισπανία) και Josep María Martí Fonts (Βαρκελώνη) (εκπρόσωπος: E. Silva Pacheco, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κηρύξει άκυρη «ex tunc» την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 7ης Ιουνίου 2017 με συνέπεια έλλειψη ισχύος της αποφάσεως αυτής και ακυρότητα των αποτελεσμάτων της.

—	να τους καταβληθεί ως αποζημίωση το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500 000) ευρώ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, και T-498/17, Pablo Alvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/37

Προσφυγή-αγωγή της 3ης Αυγούστου 2017 — Sánchez Valverde e Hijos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-515/17)

(2017/C 374/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Sánchez Valverde e Hijos, SA (Montcada Reixac, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Silva Pacheco, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κηρύξει άκυρη «ex tunc» την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 7ης Ιουνίου 2017 με συνέπεια έλλειψη ισχύος της αποφάσεως αυτής και ακυρότητα των αποτελεσμάτων της·

—	να της επιδικαστεί το ποσό των πεντακοσίων οκτώ χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ και πενήντα λεπτών (508 500,50 ευρώ) ως αποζημίωση.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/37

Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2017 — Olarreaga Marques και Saralegui Reyzabal κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-518/17)

(2017/C 374/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Gorka Olarreaga Marques (Μαδρίτη, Ισπανία) και María-Aránzazu Saralegui Reyzabal (Μαδρίτη) (εκπρόσωπος: R. Jiménez Velasco, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να εκδώσει απόφαση με την οποία θα ακυρώνει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 7ης Ιουνίου 2017, με την οποία εγκρίθηκε το καθεστώς εξυγίανσης του ιδρύματος Banco Popular Español S.A.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/38

Προσφυγή-αγωγή της 7ης Αυγούστου 2017 — Eleveté Invest Group κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-523/17)

(2017/C 374/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Eleveté Invest Group, S.L. (Μαδρίτη, Ισπανία) και 19 άλλοι προσφεύγοντες-ενάγοντες (εκπρόσωποι: B. Cremades Román, F. Orts Castro, J. López Useros, S. Cajal Martín και P. Marrodán Lázaro, δικηγόροι)

Καθών-εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες (στο εξής: προσφεύγοντες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κηρύξει άκυρη την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB) αριθ. SRB/EES/2017/08 και την απόφαση της Επιτροπής (ΕΕ) 2017/1246, αμφότερες της 7ης Ιουνίου 2017·

—	να υποχρεώσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλουν αποζημίωση στους προσφεύγοντες λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης·

—	να κηρύξει άκυρη την αποτίμηση την οποία πραγματοποίησε ανεξάρτητος από το SRB εμπειρογνώμονας και, κατόπιν υπολογισμού της καθαρής αξίας των περιουσιακών στοιχείων της Banco Popular, να υποχρεώσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποζημιώσουν τους προσφεύγοντες·

—	να καταδικάσει το SRB και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/39

Προσφυγή της 16ης Αυγούστου 2017 — Gayalex Proyectos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-563/17)

(2017/C 374/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gayalex Proyectos, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Betancor Álamo και F. Cabrera Molina, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί ότι έχει παραδεκτώς υποβληθεί εισαγωγικό δικόγραφο και συνοδευτικά έγγραφα με τα οποία ασκείται προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως SRB/EES/2017/08, με την οποία εγκρίνεται το καθεστώς εξυγίανσης του ιδρύματος Banco Popular Español, S.A., και να ακυρώσει την εν λόγω απόφαση.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/39

Προσφυγή-αγωγή της 21ης Αυγούστου 2017 — Molina García κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-566/17)

(2017/C 374/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Jerónimo Molina García (Puente Genil, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Velasco Albalá, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—

την ανάληψη της ευθύνης για το εσφαλμένο της αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, είτε λόγω ελλείψεως διαφάνειας, είτε λόγω μη θεσπίσεως προηγούμενων προληπτικών μέτρων διά των οποίων θα είχε αποφευχθεί το μέτρο το οποίο συνεπάγεται απώλεια κεφαλαίου για τους μετόχους λόγω της αποσβέσεώς του. Κατά συνέπεια, να αποζημιωθεί ο προσφεύγων-ενάγων για το ποσό που απώλεσε εξαιτίας των εσφαλμένων ενεργειών και της εσφαλμένης αποφάσεως και το οποίο ισούται με 7 805,29 ευρώ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/40

Προσφυγή της 17ης Αυγούστου 2017 — Inversiones Flandes κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-573/17)

(2017/C 374/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Inversiones Flandes, SL (Μαδρίτη, Ισπανία), New Winds Group, SL (Μαδρίτη, Ισπανία), Sarey Investments, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Jiménez Velasco, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο να εκδώσει απόφαση με την οποία θα ακυρώνεται η απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης όσον αφορά τις αιτιολογικές της σκέψεις, τα άρθρα και τις εκτιθέμενες σε αυτήν αρχές, θα εκδίδεται άλλη απόφαση από την οποία θα προκύπτει, κατά τρόπο πλήρως διαφανή και βέβαιο, η πραγματική περιουσιακή κατάσταση, από εμπορικής απόψεως, της Banco Popular, SA και θα λαμβάνονται, βάσει της αποφάσεως αυτής, τα δέοντα μέτρα.

Επιπλέον, ζητούν να καταδικαστεί ρητώς το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/40

Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2017 — Asics κατά EUIPO — Van Lieshout textile Agenturen (Αναπαράσταση τεσσάρων διασταυρούμενων γραμμών)

(Υπόθεση T-581/17)

(2017/C 374/61)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Asics Corporation (Kobe, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: M. Polo Carreño, M. Granado Carpenter, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Van Lieshout textiel Agenturen BV (Berkel-Enschot, Κάτω Χώρες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αναπαράσταση τεσσάρων διασταυρούμενων γραμμών) — Υπ’ αριθ. 11 952 678 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιουνίου 2017 στην υπόθεση R 2129/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση της υποχρεώσεως του τμήματος προσφυγών να ερευνήσει τη νομιμότητα της πρωτόδικης αποφάσεως·

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/41

Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2017 — Boshab κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-582/17)

(2017/C 374/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Évariste Boshab (Κινσάσα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) και 7 λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωποι: P. Chansay-Wilmotte, A. Kalambay Ndaya και P. Okito Omole, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα επίμαχα περιοριστικά μέτρα, ήτοι,

—

τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2017/904 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2017, ο οποίος αφορά την εφαρμογή του άρθρου 9 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1183/2005 για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά προσώπων, τα οποία κατά το Συμβούλιο, παραβιάζουν το εμπάργκο όπλων έναντι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό·

—	την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2017/905 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2017, με θέμα την εφαρμογή της απόφασης 2010/788/ΚΕΠΠΑ για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με τον μοναδικό, κατ’ ουσίαν, λόγο ακυρώσεως που προβάλλουν με την προσφυγή τους, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις έχουν αόριστη αιτιολογία και ενέχουν πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως. Κατά τους προσφεύγοντες, τα περιοριστικά μέτρα που έλαβε το Συμβούλιο εις βάρος τους, δεν έχουν κανένα πραγματικό ή νομικό έρεισμα. Εξάλλου, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πλείονες παρατυπίες κάθε μία από τις οποίες δικαιολογεί αφ’ εαυτής την ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/42

Προσφυγή της 24ης Αυγούστου 2017 — Primart κατά EUIPO — Bolton Cile España (PRIMART Marek Łukasiewicz)

(Υπόθεση T-584/17)

(2017/C 374/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe «Primart» Marek Łukasiewicz (Wołomin, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Skołuda, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bolton Cile España, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κόκκινο, άσπρο και σκούρο μπλε χρώμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Primart Marek Łukasiewicz» — Υπ’ αριθ. 13 682 299 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουνίου 2017 στην υπόθεση R 1933/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τους τυχόν παρεμβαίνοντες στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/42

Προσφυγή-αγωγή της 2ας Αυγούστου 2017 — Serra Noguera κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-592/17)

(2017/C 374/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Juan Carlos Serra Noguera (Sant Jordi de ses Salines, Ισπανία) και 56 άλλοι προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: R. García-Bragado Acín, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί ότι έχει παραδεκτώς κατατεθεί το παρόν εισαγωγικό δικόγραφο και ότι έχει παραδεκτώς ασκηθεί ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ κατά της αποφάσεως SRB/EES/2017/08, της 7ης Ιουνίου 2017, σχετικά με την εξυγίανση της Banco Popular, και κατά της αποτιμήσεως στην οποία στηρίζεται·

—	δεδομένου ότι είναι πρακτικώς αδύνατον να αναστραφεί η εκτέλεση της ως άνω αποφάσεως, να υποχρεώσει το SRB να ανορθώσει τη ζημία των προσφευγόντων-εναγόντων, ίση προς την επένδυσή τους ή προς το ποσό το οποίο θα προσδιοριστεί κατά την εκτέλεση της αποφάσεως.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/43

Προσφυγή της 31ης Αυγούστου 2017 — Rubik’s Brand κατά EUIPO — Simba Toys (Σχήμα κύβου)

(Υπόθεση T-601/17)

(2017/C 374/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rubik’s Brand Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: K. Szamosi και M. Borbás, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Simba Toys GmbH & Co. KG (Fürth, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα κύβου) — Υπ’ αριθ. 162 784 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 19ης Ιουνίου 2017 στην υπόθεση R 452/2017-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και τη Simba Toys GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα της προσφυγής καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 65, παράγραφος 6, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/44

Προσφυγή της 1ης Σεπτεμβρίου 2017 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-605/17)

(2017/C 374/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή του παραδεκτή και βάσιμη·

—

συνακόλουθα,

—	να ακυρώσει το «χρεωστικό σημείωμα», το οποίο η Επιτροπή θεωρεί βλαπτική πράξη (δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση), με ημερομηνία 22 Δεκεμβρίου 2016 (Παράρτημα A.1), υπό τα στοιχεία Ares(2016)7145655, καθόσον επιβάλλει στον προσφεύγοντα την επιστροφή αποδοχών που καταβλήθηκαν το 2015 και το 2016·

—	να ακυρώσει την «επιστολή προ-ενημέρωσης» (πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση), της 28ης Οκτωβρίου 2016 (Παράρτημα A.2), υπό τα στοιχεία Ares(2016)6178919, η οποία υποτίθεται ότι αποτελεί τη νομική βάση αυτής·

—

να ακυρώσει, στον βαθμό που κρίνεται απαραίτητο, την απόφαση της 23ης Μαΐου 2017 (Παράρτημα A.5), υπό τα στοιχεία Ares(2017)2620957, που του κοινοποιήθηκε αυθημερόν (Παράρτημα A.6), με την οποία η ΑΔΑ απέρριψε τη διοικητική ένσταση που ο προσφεύγων είχε υποβάλλει στις 27 Ιανουαρίου 2017, υπό τα στοιχεία R/59/17 (Παράρτημα A.4), κατά των προσβαλλομένων αποφάσεων·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Πρώτος λόγος, ο οποίος αντλείται από παράβαση τύπου και διαδικαστική πλημμέλεια καθώς και από το γεγονός ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) στήριξε τις προσβαλλόμενες αποφάσεις σε εσφαλμένη νομική βάση, πράγμα το οποίο δικαιολογεί την ακύρωσή τους.

Δεύτερος λόγος, ο οποίος αντλείται από το γεγονός ότι το άρθρο 85 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης, στο οποίο στηρίχθηκε η ΑΔΑ, προδήλως δεν τυγχάνει εφαρμογής εν προκειμένω. Κατά τον προσφεύγοντα, η αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων εξαρτάται από τη σωρευτική συνδρομή δύο προϋποθέσεων, εκ των οποίων η πρώτη συνίσταται στην παράτυπη καταβολή του ποσού το οποίο αναζητεί η διοίκηση και η δεύτερη στη γνώση της παρατυπίας αυτής από τον ενδιαφερόμενο ή στη διαπίστωση ότι η εν λόγω παρατυπία ήταν τόσο πρόδηλη ώστε ο υπάλληλος δεν ήταν δυνατό να μην τελεί εν γνώσει της, πράγμα το οποίο προδήλως δεν συμβαίνει εν προκειμένω.

3.	Τρίτος λόγος, ο οποίος αντλείται από παράβαση τύπου και διαδικαστική πλημμέλεια με την έκδοση αποφάσεως στερούμενης οποιουδήποτε νομικού ερείσματος στο μέτρο που σε αυτή υποστηρίζεται εκ των υστέρων ότι η πράξη η οποία δικαιολογεί την έκδοσή της δεν ήταν ή δεν ήταν πλέον βλαπτική πράξη.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/45

Προσφυγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — All Star κατά EUIPO — Carrefour Hypermarchés (Σχήμα σόλας υποδήματος)

(Υπόθεση T-611/17)

(2017/C 374/67)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: All Star CV (Beaverton, Όρεγκον, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Kunze, G. Würtenberger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Carrefour Hypermarchés (Evry, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Σχήμα σόλας υποδήματος) — Υπ’ αριθ. 7 497 373 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιουνίου 2017 στην υπόθεση R 952/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 62, 63 και 64 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 76 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των άρθρων 75 και 78 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των άρθρων 63 και 75 του κανονισμού 207/2009 και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	Παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 2, και 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 77 του κανονισμού 207/2009.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/45

Προσφυγή-αγωγή της 7ης Σεπτεμβρίου 2017 — Bonnafous κατά EACEA

(Υπόθεση T-614/17)

(2017/C 374/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Laurence Bonnafous (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Blot, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή-αγωγή της παραδεκτή και βάσιμη·

συνακόλουθα:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 14ης Νοεμβρίου 2016 περί απολύσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων πρόσληψης αρχής (ΑΣΣΠΑ) της 2ας Ιουνίου 2017 περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας της 3ης Φεβρουαρίου 2017·

—	να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 15 000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγόμενη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Πρώτος λόγος, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 84 ΚΛΠ, διαδικαστικές πλημμέλειες στις οποίες υπέπεσε ο καθού Οργανισμός, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και του καθήκοντος μέριμνας, καθώς και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας-ενάγουσας και ιδίως του δικαιώματός της ακροάσεως.

2.	Δεύτερος λόγος, ο οποίος αντλείται από το γεγονός ότι η περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας δεν πραγματοποιήθηκε υπό κανονικές συνθήκες καθώς και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και του καθήκοντος μέριμνας.

3.	Τρίτος λόγος, ο οποίος αντλείται από την έλλειψη σαφώς καθορισμένων στόχων, από παράβαση του άρθρου 80 ΚΛΠ καθώς και από μη τήρηση της αρχής της αντιστοιχίας μεταξύ της ομάδας καθηκόντων IV και των καθηκόντων που ανατέθηκαν στην προσφεύγουσα-ενάγουσα.

4.	Τέταρτος λόγος, ο οποίος αντλείται από το γεγονός ότι η έκθεση σχετικά με την περίοδο δοκιμαστικής υπηρεσίας βασίζεται σε προφανώς εσφαλμένη αιτιολογία.

5.	Πέμπτος λόγος, ο οποίος αντλείται από παράβαση του καθήκοντος μέριμνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθώς και από κατάχρηση εξουσίας.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/46

Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2017 — Taminco και Arysta LifeScience Great Britain κατά EFSA

(Υπόθεση T-621/17)

(2017/C 374/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Taminco BVBA (Γάνδη, Βέλγιο), Arysta LifeScience Great Britain Ltd (Εδιμβούργο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Mereu και M. Grunchard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA)

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων της 18ης Ιουλίου 2017, η οποία κοινοποιήθηκε στις προσφεύγουσες στις 20 Ιουλίου 2017 και αφορά την εξέταση των υποβληθέντων αιτημάτων εμπιστευτικότητας σχετικά με την αίτηση για ανανέωση της εγκρίσεως του Thiram ως δραστικού συστατικού.

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η απουσία νομικής βάσεως για τη δημοσίευση.

—

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η δημοσίευση θα γινόταν καθ’ υπέρβαση αρμοδιότητας, δεδομένου ότι ούτε στον κανονισμό 1107/2009 ούτε στον κανονισμό 178/2002 ούτε στον εκτελεστικό κανονισμό της Επιτροπής 844/2012 υφίσταται νομική βάση στην οποία θα μπορούσε να στηριχθεί η καθής για να δικαιολογήσει τη δημοσίευση.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής ενήργησε καθ’ υπέρβαση αρμοδιότητας με την προταθείσα από αυτή ταξινόμηση του Thiram, δεδομένου ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων είναι η μοναδική κατά νόμο αρμόδια αρχή για την ταξινόμηση ή νέα ταξινόμηση ουσιών, όπως ορίζεται στον κανονισμό 1272/2008, και συνεπώς η καθής είναι αναρμόδια προς τούτο.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής προσέβαλε θεμελιώδη δικαιώματα άμυνας, καθόσον δεν παρείχε με πλήρη, κατάλληλο και αποτελεσματικό τρόπο την ευκαιρία στις προσφεύγουσες να υποβάλουν παρατηρήσεις ως προς την προταθείσα νέα ταξινόμηση της ουσίας τους.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής, με την απόφασή της να δημοσιεύσει τις πληροφορίες που οι προσφεύγουσες επιδίωκαν να προστατεύσουν, παραβίασε το άρθρο 63 του κανονισμού 1107/2009, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα εμπορικά συμφέροντα των προσφευγουσών.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/47

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2017 — Vallina Fonseca κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-625/17)

(2017/C 374/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: José Antonio Vallina Fonseca (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset και A. Sellés Marco, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση SRB/EES/2017/08 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 7ης Ιουνίου 2017, concerning the adoption of a resolution scheme in respect of Banco Popular Español, S.A. [περί εγκρίσεως καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.]· και

—	να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/48

Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2017 — Aeris Invest κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-628/17)

(2017/C 374/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aeris Invest Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: M. Roca Junyent, J. Calvo Costa, R. Vallina Hoset και A. Sellés Marco, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση SRB/EES/2017/08 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 7ης Ιουνίου 2017, concerning the adoption of a resolution scheme in respect of Banco Popular Español, S.A. [περί εγκρίσεως καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.]·

—	να ακυρώσει την απόφαση ΕΕ/2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.·

—	εφόσον απαιτείται, να κηρύξει ανεφάρμοστα τα άρθρα 15, 18, 20, 21, 22 και/ή 24 του κανονισμού 806/2014, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ· και

—	να καταδικάσει το SRB και την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/48

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2017 — Top Cable κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-630/17)

(2017/C 374/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Top Cable, SA (Rubí, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset και A. Sellés Marco, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση SRB/EES/2017/08 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, της 7ης Ιουνίου 2017, concerning the adoption of a resolution scheme in respect of Banco Popular Español, S.A. [περί εγκρίσεως καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.]·

—	να ακυρώσει την απόφαση ΕΕ/2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.·

—	εφόσον απαιτείται, να κηρύξει ανεφάρμοστα τα άρθρα 15, 18, 20, 21, 22 και/ή 24 του κανονισμού 806/2014, σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ· και

—	να καταδικάσει το SRB και την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/49

Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 — DNV GL κατά EUIPO (Sustainablel)

(Υπόθεση T-644/17)

(2017/C 374/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DNV GL AS (Høvik, Νορβηγία) (εκπρόσωπος: J. Albers, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Sustainablel» — Υπ’ αριθ. 15 372 832 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση R 2/2017-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταχωρίσει ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το σήμα «Sustainablel» το οποίο αφορά η υπ’ αριθ. 15 372 832 αίτηση για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

6.11.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/49

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 — Jinan Meide Casting κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-650/17)

(2017/C 374/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jinan Meide Casting Co. Ltd (Jinan, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. Antonini, E. Monard και B. Maniatis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) της Επιτροπής 2017/1146, της 28ης Ιουνίου 2017, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Jinan Meide Castings Co., Ltd.· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του βασικού κανονισμού (1) λόγω του ότι ελήφθησαν υπόψη: (i) χαμηλός όγκος πωλήσεων πέραν των συνήθων εμπορικών πράξεων και (ii) μη αξιόπιστα δεδομένα για το κόστος με σκοπό να εξαιρεθούν αυθαίρετα πωλήσεις.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο καθορισμός της κανονικής αξίας που έγινε από την Επιτροπή παραβαίνει το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του βασικού κανονισμού για δύο λόγους.

—

Πρώτον, κατά την προσφεύγουσα, ο καθορισμός της κανονικής αξίας νοθεύεται από τον συνυπολογισμό πωλήσεων αριθμών ελέγχου των προϊόντων (στο εξής: ΑΕΠ) που πωλήθηκαν σε πολύ μικρές ποσότητες από τον παραγωγό της ανάλογης χώρας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι απέδειξε ότι οι τιμές τόσο μικρού όγκου πωλήσεων δεν ήταν αξιόπιστες και είχαν ως αποτέλεσμα μη εύλογο καθορισμό της κανονικής αξίας. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο μικρός όγκος πωλήσεων δεν αντικατοπτρίζει τη συνήθη συμπεριφορά των καταναλωτών, είναι αποτέλεσμα κανονικής διαμόρφωσης των τιμών και, επομένως, δεν προέκυψαν από συνήθεις εμπορικές πράξεις, πράγμα το οποίο δεν καθιστά δυνατή μια κατάλληλη σύγκριση. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή τόνισε ότι ήλεγξε αν οι πωλήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια συνήθων εμπορικών πράξεων, αλλά δεν εξέτασε τα προαναφερθέντα ζητήματα.

—

Δεύτερον, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή δεν έλαβε αξιόπιστα δεδομένα για το κόστος ανά ΑΕΠ από τον παραγωγό της ανάλογης χώρας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε επομένως μια μεθοδολογία για να υπολογίσει τα συγκεκριμένα αυτά δεδομένα για το κόστος σε ΑΕΠ, αλλά στην πραγματικότητα η μεθοδολογία αυτή συνιστούσε απλό τεκμήριο ότι όλες οι συναλλαγές που αποτιμώνταν κάτω του 92,14 % της μέσης τιμής του ΑΕΠ δεν ήταν επικερδείς, παρά έλεγχο αποδοτικότητας ΑΕΠ ανά ΑΕΠ. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ένα τέτοιο γενικό τεκμήριο είναι απολύτως αδικαιολόγητο και καταλήγει σε αυθαίρετο αποκλεισμό των συναλλαγών πωλήσεων και σε αδικαιολόγητη αύξηση της κανονικής αξίας. Η προσφεύγουσα φρονεί ότι το γεγονός ότι η μεθοδολογία αυτή και μη αξιόπιστα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν εις βάρος της για να αποκλειστούν αυθαιρέτως οι πωλήσεις σε χαμηλότερες τιμές από αυτές που προκύπτουν από τον καθορισμό της κανονικής αξίας παραβαίνει το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο α'.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 10, του βασικού κανονισμού και του άρθρου 2, παράγραφος 4, της Συμφωνίας Αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, εφόσον απορρίφθηκαν οι προσαρμογές για το επίπεδο εμπορίου, τους όρους πίστωσης, το κόστος συσκευασίας και τις διαφορές στις πρώτες ύλες και στην παραγωγικότητα και επιβλήθηκε ένα αδικαιολόγητο βάρος απόδειξης στην προσφεύγουσα.

—

Κατά την προσφεύγουσα, όλες οι πωλήσεις της πραγματοποιήθηκαν σε τελικούς χρήστες ενώ ο παραγωγός ανάλογης χώρας πωλούσε σε τελικούς χρήστες και σε εμπόρους Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι προσκόμισε πολλά αποδεικτικά στοιχεία καταδεικνύοντα ότι υπήρχε σημαντική και πάγια διαφορά στην τιμολόγηση και ότι, εντούτοις, η Επιτροπή απέρριψε την προσαρμογή που ζητήθηκε για να ληφθούν υπόψη οι διαφορές στο επίπεδο του εμπορίου.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή αρνήθηκε περαιτέρω να αναθεωρήσει τον υπολογισμό της προσαρμογής για το κόστος συσκευασίας, καίτοι η προσφεύγουσα προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία περί του ότι η αξία της προσαρμογής ήταν εσφαλμένη λόγω χρήσεως μη ορθού κριτηρίου κατανομής. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παραβίασε τις υποχρεώσεις της κατανέμοντας το συνολικό κόστος συσκευασίας στον συνολικό κύκλο εργασιών και όχι στον κύκλο εργασιών των παραχθέντων από τον ίδιο τον παραγωγό της ανάλογης χώρας προϊόντων.

—

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή αρνήθηκε επίσης να προβεί σε προσαρμογή για το κόστος των πιστώσεων όσον αφορά το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων από τον παραγωγό της ανάλογης χώρας. Η προσφεύγουσα φρονεί ότι απέδειξε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που κατατέθηκαν στον φάκελο της υπόθεσης αντέκρουαν την αρχική θέση της Επιτροπής να μην προβεί σε τέτοια προσαρμογή και ότι, αντί να αντλήσει ορθά συμπεράσματα σχετικά με την ανάγκη προσαρμογών για τους όρους πίστωσης, η Επιτροπή προέβη σε προσαρμογή για έναν συγκεκριμένο πελάτη παραβιάζοντας τις υποχρεώσεις της.

—

Τέλος, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή αναγνώρισε ότι υπήρχαν διαφορές μεταξύ των πρώτων υλών που χρησιμοποιήθηκαν και της παραγωγικότητας του παραγωγού της ανάλογης χώρας και της προσφεύγουσας, αλλά αρνήθηκε οποιαδήποτε προσαρμογή προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διαφορές αυτές. Συναφώς, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή αγνόησε, μεταξύ άλλων, τις παρατηρήσεις του ίδιου του παραγωγού της ανάλογης χώρας, οι οποίες καταδείκνυαν ότι οι διαφορές αυτές υφίσταντο και είχαν επιπτώσεις στη συγκρισιμότητα των τιμών.

—

Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή επέβαλε περαιτέρω ένα αδικαιολόγητο βάρος απόδειξης στη Jinan, παραβιάζοντας τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 10, του βασικού κανονισμού, το άρθρο 2, παράγραφος 4, της Συμφωνίας Αντιντάμπιγκ και την αρχή της χρηστής διοίκησης, όσον αφορά καθεμία από τις ζητηθείσες προσαρμογές που προαναφέρθηκαν.

Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση των άρθρων 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', 2, παράγραφος 10, 2, παράγραφος 10, στοιχείο α', και 2, παράγραφος 11, του βασικού κανονισμού λόγω του καθορισμού του περιθωρίου ντάμπινγκ για μη αντίστοιχα είδη προϊόντων.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, καθορίζοντας την κανονική αξία για μη αντίστοιχα είδη προϊόντων βάσει της μέσης κανονικής αξίας προσαρμοσμένης κατά την αξία των διαφορών του προϊόντος που προσδιορίστηκε βάσει της διαφοράς μεταξύ των τιμών εξαγωγής που χρέωνε η προσφεύγουσα, εφάρμοσε μη εύλογη μεθοδολογία για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, κατά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του βασικού κανονισμού. Κατά την προσφεύγουσα, η μεθοδολογία αυτή βασίζεται στην παραδοχή ότι η αγοραία αξία των διαφορών στα φυσικά χαρακτηριστικά αντανακλάται στις τιμές εξαγωγής, ενώ στην πραγματικότητα οι τιμές εξαγωγής των αντίστοιχων ειδών προϊόντων που χρησιμοποιούνται ως σημείο αναφοράς αντικατοπτρίζουν, σύμφωνα με το σκεπτικό της Επιτροπής, τουλάχιστον μερικώς το ντάμπινγκ. Κατά την προσφεύγουσα, η ως άνω μεθοδολογία στηρίζεται στην παραδοχή ότι οι τιμές εξαγωγής των επίμαχων μη αντίστοιχων προϊόντων καθορίζονται σε επίπεδο ντάμπινγκ που αντιστοιχεί ακριβώς στο ίδιο περιθώριο που υφίσταται για τα αντίστοιχα προϊόντα. Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η παραδοχή αυτή δεν δικαιολογείται και δεν μπορεί να εξακριβωθεί.

—

Η προσφεύγουσα περαιτέρω διατείνεται ότι, βάσει της μεθοδολογίας που καταλήγει σε τεκμήριο ντάμπινγκ για μη αντίστοιχα είδη προϊόντων στο ίδιο επίπεδο με τα αντίστοιχα είδη προϊόντων, το περιθώριο ντάμπινγκ που τελικώς διαμορφώνεται δεν αντικατοπτρίζει το συνολικό εύρος του ντάμπινγκ που εφαρμόζεται, σε αντίθεση προς το άρθρο 2, παράγραφος 11, του βασικού κανονισμού.

Ο τέταρτος λόγος αφορά παράβαση των άρθρων 3, παράγραφοι 1, 2 και 3, του βασικού κανονισμού, λόγω του ότι η Επιτροπή στηρίχθηκε σε ανακριβή δεδομένα για τις εισαγωγές, ή παράβαση του άρθρου 3 και του άρθρου 9, παράγραφοι 4 και 5, του βασικού κανονισμού, λόγω επιβολής δασμών στην προσφεύγουσα χωρίς να έχει αποδειχθεί η ύπαρξη ζημίας ή αιτιώδους συνάφειας.

—

Εκτός της περιπτώσεως που το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός ενσωματώνει υπό μορφή παραπομπής τα περί ζημίας και αιτιώδους συνάφειας που περιλαμβάνονταν στον ακυρωθέντα κανονισμό (2), η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, λαμβανομένης υπόψη της πλήρους ακύρωσης του κανονισμού όσον την αφορά, ο προσβαλλόμενος κανονισμός επιβάλλει δασμούς αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές της προσφεύγουσας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απαιτήσεις που καθορίζονται σε σχέση με άλλα στοιχεία εκτός από το ντάμπινγκ. Κατά την προσφεύγουσα, τούτο καταλήγει, μεταξύ άλλων, σε παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, εφόσον επιβάλλεται οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ χωρίς να έχει διαπιστωθεί ζημία ή αιτιώδης συνάφεια, καθώς και του άρθρου 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού, εφόσον επιβάλλεται οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ σε πηγή ως προς την οποία δεν αποδείχθηκε ότι προκαλούσε ζημία. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, εφόσον δεν διαπιστώθηκε καμία ζημία με υφιστάμενο κανονισμό όσον αφορά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρέβη επίσης το άρθρο 3 του βασικού κανονισμού περί του καθορισμού της υπάρξεως ζημίας. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η αιτιολογία είναι επίσης ελλιπής.

—

Επικουρικώς, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 1, 2 και 3, του βασικού κανονισμού, στηριζόμενη σε ανακριβή δεδομένα για τις εισαγωγές. Κατά την προσφεύγουσα, για τον εντοπισμό της ζημίας, η Επιτροπή στηρίχθηκε σε δεδομένα για τις εισαγωγές στα οποία, βάσει των πληροφοριών που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή, περιλαμβάνονταν σαφώς εισαγωγές προϊόντων που δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως το υπό εξέταση προϊόν. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, ωστόσο, δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για να επιβεβαιώσει την ακρίβεια των σχετικών με τις εισαγωγές δεδομένων και να τα διορθώσει αποκλείοντας τις εισαγωγές των προϊόντων που δεν μπορούσαν να θεωρηθούν ως το υπό εξέταση προϊόν. Η προσφεύγουσα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, κατά συνέπεια, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 1, 2 και 3, του βασικού κανονισμού.

Ο πέμπτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του άρθρου 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού του 2009, καθόσον η απόφαση αυτή έπρεπε να έχει εκτελεσθεί από το Συμβούλιο και όχι από την Επιτροπή.

Κατά την προσφεύγουσα, η διαδικασία που προβλέπεται από τον βασικό κανονισμό του 2009, ο οποίος, σύμφωνα με παραδοχή της Επιτροπής ήταν το εφαρμοστέο δίκαιο στη νέα έρευνα, απαιτεί την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ από το Συμβούλιο, το οποίο ενεργεί μετά από πρόταση της Επιτροπής, κατόπιν διαβουλεύσεως με την συμβουλευτική επιτροπή. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η διαδικασία αυτή δεν ακολουθήθηκε και, συνεπώς, ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού του 2009 και του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, που επιβάλλει στο θεσμικό όργανο, του οποίου η πράξη κηρύχθηκε άκυρη, να λάβει τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση της αποφάσεως.

(1) Οι αναφορές στον βασικό κανονισμό θεωρείται ότι παραπέμπουν κατά κύριο λόγο στον βασικό κανονισμό του 2009 [κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ΕΕ 2009, L 343, σ 51] και δευτερευόντως στην αντίστοιχη διάταξη του βασικού κανονισμού του 2016 [κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΕ 2016, L 176, σ. 21].

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 430/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές κοχλιωτών χυτών εξαρτημάτων σωληνώσεων, από ελατό χυτοσίδηρο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ταϊλάνδης και για την περάτωση της διαδικασίας όσον αφορά την Ινδονησία (ΕΕ 2013, L 129, σ 1).