9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/1

—

την ανακοίνωση που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 25 Οκτωβρίου 2016 σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της για το 2017·

—

τα ψηφίσματά της της 4ης Ιουνίου 2015 σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕτΠ για την περίοδο 2015-2020 και της 15ης Ιουνίου 2016 σχετικά με τη συμβολή στο πρόγραμμα εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2017·

—

το πρωτόκολλο συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Φεβρουαρίου 2012·

1.

σημειώνει με ανησυχία ότι 60 χρόνια μετά την ίδρυσή της η Ευρωπαϊκή Ένωση διέρχεται μια βαθιά κρίση, με την εμπιστοσύνη στο ευρωπαϊκό εγχείρημα να παραμένει χαμηλή, και χρήζει μεταρρυθμίσεων· ταυτόχρονα τονίζει ότι χρόνο με τον χρόνο η τοπική αυτοδιοίκηση θεωρείται από τους πολίτες της ΕΕ το πιο αξιόπιστο από όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης. Η ΕτΠ, ως εκ τούτου, συμμετέχει σε διαλόγους των πολιτών με την ενεργό συμμετοχή τοπικών και περιφερειακών ηγετών σχετικά με θέματα που προκύπτουν από τις τοπικές ανάγκες και τα χαρακτηριστικά, συμβάλλοντας έτσι στον προβληματισμό για την Ευρώπη·

2.

συμφωνεί με την Επιτροπή ότι οι γενικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ είναι οι εξής:

3.

ενώ συμμερίζεται την πεποίθηση της Επιτροπής ότι οι προκλήσεις αυτές απαιτούν μια από κάτω προς τα επάνω προσέγγιση πολυεπίπεδης διακυβέρνησης με άξονα τον πολίτη, υπογραμμίζει ότι η δράση της ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί στην ενδυνάμωση των πολιτών·

4.

τονίζει την ανάγκη συμμετοχής των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στις προετοιμασίες για τη λευκή βίβλο για το μέλλον της Ευρώπης και καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τις γνωμοδοτήσεις της ΕτΠ για το θέμα αυτό και να δώσει βήμα στην ΕτΠ κατά τη φάση της διαβούλευσης·

5.

εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι το πρόγραμμα εργασίας δίνει ελάχιστη προσοχή στον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία (ΕΔΕΤ), τα οποία απευθύνονται σε όλους τους πολίτες και τις περιφέρειες της Ευρώπης, ενισχύουν τη συνοχή, προωθούν την καινοτομία και εκφράζουν πραγματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για την αρμονική ανάπτυξη της ΕΕ στο σύνολό της. Καλεί την Επιτροπή να προετοιμάσει το μέλλον της πολιτικής συνοχής μετά το 2020, εφόσον αυτή είναι η κύρια επενδυτική πολιτική της ΕΕ και πρέπει να βασίζεται σε μια προσέγγιση με γνώμονα τον χώρο και σε ένα επικαιροποιημένο εδαφικό όραμα· παράλληλα, ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη βελτίωση και την απλοποίηση των διαδικασιών των ΕΔΕΤ προκειμένου να μειωθεί η γραφειοκρατία και να ενισχυθεί η αύξηση της απορρόφησης·

6.

επαναλαμβάνει το αίτημα οι δημόσιες δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη και οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές στο πλαίσιο συγχρηματοδότησης από τα ΕΔΕΤ να μην συνυπολογίζονται στις διαρθρωτικές δαπάνες όπως αυτές ορίζονται από το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης, δεδομένου ότι οι επενδύσεις αυτές συμβάλλουν στην επίτευξη των ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων και, κατ’ επέκταση, αποτελούν μοχλό για την ευρωπαϊκή οικονομική ανάπτυξη·

7.

επικροτεί την προτεινόμενη επέκταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΤΣΕ) τόσο από πλευράς διάρκειας όσο και οικονομικής επιφάνειας, αλλά παρατηρεί ότι η σχετική ανακοίνωση έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί της έκδοσης της πρότασης της Επιτροπής ολοκληρωμένη εκτίμηση του αντίκτυπου ή ανάλυση από ανεξάρτητο φορέα· υπογραμμίζει ότι είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η αξιοποίηση των συνεργειών μεταξύ των ταμείων και η απλοποίηση των διαδικασιών, προκειμένου να περιοριστεί η γραφειοκρατία και να βελτιωθεί η απορρόφηση των κονδυλίων της ΕΕ· τονίζει ότι θα πρέπει επίσης να ενισχυθεί ο τρίτος πυλώνας του επενδυτικού σχεδίου· καλεί την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επιτόπου ευαισθητοποίηση, να αντιμετωπίσουν τις γεωγραφικές ανισορροπίες του ΕΤΣΕ, προκειμένου να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή ολοκλήρωση και συνέργεια των επενδύσεων σύμφωνα με τη λογική ενός ενιαίου προγραμματισμού των παρεμβάσεων της πολιτικής για τη συνοχή, και να ενημερώσουν ευρύτερα το κοινό σχετικά με τα έργα που χρηματοδοτεί το ΕΤΣΕ, τονίζοντας συγκεκριμένα την προσθετικότητά τους·

8.

αναλαμβάνει την υποχρέωση να συμβάλει σε πρώιμο στάδιο στη συζήτηση σχετικά με την πρόταση για το μελλοντικό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένης της μεταρρύθμισης των ιδίων πόρων·

9.

ζητεί την ταχεία έγκριση του «καθολικού κανονισμού» με σκοπό την ενίσχυση του αντικτύπου και τη διασφάλιση καλύτερης χρήσης των προγραμμάτων ΕΔΕΤ που περιλαμβάνονται ήδη στην τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού·

10.

τονίζει την ανάγκη παρακολούθησης της εφαρμογής του αστικού θεματολογίου της ΕΕ και υπογραμμίζει τη σημασία ένταξης της αστικής διάστασης σε άλλες πολιτικές της ΕΕ· στο πλαίσιο αυτό, επαναλαμβάνει το αίτημά της για θέσπιση λευκής βίβλου σχετικά με το πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον στην ΕΕ·

11.

απευθύνει εκ νέου έκκληση για τον καθορισμό ενός ευρωπαϊκού θεματολογίου για τη στέγαση το οποίο να αντιμετωπίσει τη μέχρι σήμερα κατακερματισμένη προσέγγιση που έχει υιοθετηθεί στον τομέα της στέγασης με οριζόντιο τρόπο και με τη βοήθεια τομεακών πολιτικών όπως το αστικό θεματολόγιο, η βιώσιμη ανάπτυξη, η πολιτική για τη συνοχή, η πολιτική ανταγωνισμού ή και κοινωνικών πρωτοβουλιών όπως ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων·

12.

υπογραμμίζει την ανάγκη θέσπισης κώδικα δεοντολογίας για τη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο του 2017 και ζητεί να συμπληρωθεί η ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης με εδαφική ανάλυση που θα περιλαμβάνει συγκεκριμένο εδαφικό κεφάλαιο στις εκθέσεις των χωρών, καθώς και να εκδοθούν κατευθυντήριες γραμμές για τα κράτη μέλη σχετικά με τη συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων·

13.

υποστηρίζει τη συνεχιζόμενη εστίαση της Επιτροπής στις επενδύσεις, ιδιαίτερα με τον προσδιορισμό μέτρων για την τόνωση των επενδύσεων στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο· στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει τη σχετική δήλωση της Μπρατισλάβα της ΕτΠ με τίτλο «Επενδύσεις και διασυνδέσεις», με την οποία δίδεται έμφαση στο γεγονός ότι η τοπική και η περιφερειακή ανάπτυξη με άξονα τις επενδύσεις πρέπει να στηρίζεται σε στρατηγικές εδαφικής ανάπτυξης και τονίζεται η σημασία τού να διασφαλιστεί ότι οι δημόσιοι προϋπολογισμοί που στηρίζουν επενδύσεις ποιότητας δρουν σε συνέργεια με άλλες πηγές χρηματοδότησης σε περιφερειακό, τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο·

14.

χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να συνεχίσει να εργάζεται για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης και τονίζει ότι η Ευρώπη χρειάζεται μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη διασφάλιση έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης η οποία θα παρέχει κατευθυντήριες γραμμές για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο· η εν λόγω στρατηγική θα πρέπει να βασίζεται στην ενδιάμεση αναθεώρηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»·

15.

επικροτεί την εστίαση της Επιτροπής στην ανεργία των νέων μέσω της ενίσχυσης των εγγυήσεων για τη νεολαία της ΕΕ και της πρωτοβουλίας για την απασχόληση των νέων, καθώς και με τη σύσταση Ευρωπαϊκού Σώματος Αλληλεγγύης, το οποίο θα αξιοποιήσει την έγκαιρη, ενεργό και αξιόπιστη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών, των οργανώσεων νεολαίας και της κοινωνίας των πολιτών γενικότερα·

16.

εκφράζει τη λύπη της διότι δεν έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ανεργίας, καθώς και για την εξέταση διαφόρων μορφών ασφάλισης κατά της ανεργίας, στο ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία να συμπληρώνει τα εθνικά συστήματα σε περίπτωση σοβαρής κυκλικής ύφεσης και να επιτρέπει να αποφεύγεται το ενδεχόμενο μια ασύμμετρη κρίση να μετατρέπεται σε διαρθρωτικό μειονέκτημα για όλη την Ευρώπη·

17.

ζητεί να ληφθούν υπόψη στο νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων για την Ευρώπη οι δυνατότητες και οι προκλήσεις σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο, μεταξύ άλλων οι αποκλίνουσες ανάγκες των τοπικών και των περιφερειακών αγορών εργασίας, και προσβλέπει στην εκπόνηση πλαισίου ποιότητας για τη μαθητεία και πρότασης για την αύξηση της κινητικότητας των μαθητευομένων·

18.

αναμένει την πρόταση της Επιτροπής για τη βελτίωση της αντιμετώπισης των προκλήσεων στην εξισορρόπηση επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής, ιδιαίτερα σε σχέση με τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας·

19.

στο πλαίσιο των προετοιμασιών για το ευρωπαϊκό έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2018, σκοπεύει να επικεντρωθεί στον πολιτισμό και στην πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και στις διεθνείς πολιτισμικές σχέσεις της ΕΕ, τα οποία αποτελούν ζωτικής σημασίας συστατικά για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ταυτότητας και την προώθηση των θεμελιωδών αξιών της Ευρώπης, της κοινωνικής ένταξης, της καινοτομίας και του διαπολιτισμικού διαλόγου, καθώς και του πολιτιστικού τουρισμού·

20.

υπογραμμίζει την ανάγκη ενσωμάτωσης της ενδιάμεσης αξιολόγησης του προγράμματος «Ορίζοντας 2020» και της επικείμενης διαβούλευσης για το επόμενο πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα και την καινοτομία σε μία οργανική διαδικασία, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζει το χάσμα καινοτομίας στην Ευρώπη· ανακοινώνει ότι η ΕτΠ θα συνεισφέρει εγκαίρως στην αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για τη βιοοικονομία που έχει προγραμματιστεί για το 2017·

21.

σημειώνει ότι η λευκή βίβλος για το μέλλον της Ευρώπης θα περιλαμβάνει επίσης προτάσεις σχετικά με το μέλλον της ΟΝΕ και ότι θα επικροτούσε μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν τη δημοκρατική νομιμότητα της διακυβέρνησης της ΟΝΕ·

22.

τονίζει ότι, προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική διάσταση της ΟΝΕ, είναι ζωτικής σημασίας να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές αλλά και οι περιφερειακές ανισότητες· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων όπου καθορίζονται οι αρχές για μια Ένωση που εδράζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και στηρίζει τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας·

23.

χαιρετίζει την προτεινόμενη αναθεώρηση του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, καλεί όμως την Επιτροπή να λάβει υπόψη την ανάγκη το σύμφωνο να καταστεί πιο φιλικό προς την ανάπτυξη, ιδίως όσον αφορά τις επενδύσεις που ευνοούν την ανάπτυξη· επαναλαμβάνει την παλαιότερη έκκλησή της για πλήρη αξιολόγηση του εδαφικού αντικτύπου των ευρωπαϊκών στατιστικών κανόνων για τις δημόσιες επενδύσεις·

24.

επικροτεί τη δέσμευση της Επιτροπής για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την ενεργειακή ένωση, σε συνδυασμό με κανόνες χρηστής διακυβέρνησης, κατάλληλα μέτρα για τη στήριξη της καινοτομίας και αναθεώρηση του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και περαιτέρω βελτίωση της ενεργειακής υποδομής προκειμένου να διασφαλιστούν διαπεριφερειακές και διασυνοριακές συνδέσεις και υποστήριξη για την αποκέντρωση των ενεργειακών συστημάτων ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση μιας βιώσιμης και ευέλικτης εσωτερικής αγοράς ενέργειας·

25.

συγκεκριμένα συνιστά οι πολιτικές της ΕΕ στον τομέα του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας να είναι συντονισμένες και ισορροπημένες, με τη δέουσα προσοχή να αποδίδεται σε τοπικές και σε περιφερειακές ανησυχίες, όπως η πρόσβαση στο δίκτυο για τους παρόχους ενέργειας μικρής κλίμακας στο επίπεδο των δικτύων διανομής·

26.

υποστηρίζει την εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού και επισημαίνει ότι η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των εθνικών δεσμεύσεων και της προσπάθειας που απαιτείται για να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη πολύ κάτω από τους 2 oC θα απαιτήσει ενσωμάτωση των προσπαθειών των πόλεων και των περιφερειών στις εθνικές δεσμεύσεις, καθώς και οριζόντιο αλλά και κάθετο συντονισμό, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο ΕΕ και UNFCCC (σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος — United Nations Framework Convention on Climate Change). Η ΕτΠ καλεί συνεπώς την Επιτροπή να υποστηρίξει το αίτημά της για συμπερίληψη της εν λόγω πτυχής στις εθνικά καθορισμένες δεσμεύσεις, ώστε να βελτιωθεί η θεσμοθέτηση της πλατφόρμας NAZCA (ζώνη μη κρατικών παραγόντων δράσης για το κλίμα — Non-State Actors Zone for Climate Action) και το έργο των πρωταθλητών στην ενασχόληση με την κλιματική αλλαγή εντός της Γραμματείας της UNFCCC και να διευκολυνθεί η ανταλλαγή εμπειριών σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Η ΕτΠ καλεί επίσης την Επιτροπή να ενθαρρύνει ερευνητικά έργα σχετικά με τις πόλεις, τις περιφέρειες και την κλιματική αλλαγή ώστε να συμβάλει στο μελλοντικό έργο της διακυβερνητικής ομάδας για την κλιματική αλλαγή·

27.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συνεργαστεί με την ΕτΠ για την ανάπτυξη της έννοιας των συνεισφορών του περιφερειακού και του τοπικού επιπέδου, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ανάληψη δράσης στο περιφερειακό και το τοπικό επίπεδο για την επίτευξη των στόχων που συμφωνήθηκαν στην COP21 στο Παρίσι·

28.

καλεί την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τους στόχους της για το κλίμα και την ενέργεια ώστε να επιτευχθεί μείωση κατά 50 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 και να ενσωματώσει την προσαρμογή στις πολιτικές και στη χρηματοδότηση σε όλα τα επίπεδα. Η Επιτροπή θα πρέπει να στηρίξει τις εθελοντικές πρωτοβουλίες που προωθούν τη χαμηλών εκπομπών άνθρακα και ανθεκτική μετάβαση στις πόλεις και σε όλες τις περιφέρειες. Απαιτείται διευκρίνιση όσον αφορά την ενδυνάμωση των περιφερειών και των πόλεων στην έκθεση αξιολόγησης της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή·

29.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να υποστηρίξει την εφαρμογή των στρατηγικών μείωσης των κινδύνων καταστροφών στις πόλεις και στις περιφέρειες, ιδίως στις διασυνοριακές περιοχές, καθώς και να διασφαλίσει ότι οι επενδύσεις της ΕΕ υποστηρίζουν τα πρότυπα μείωσης των κινδύνων καταστροφών·

30.

χαιρετίζει την έναρξη λειτουργίας της πλατφόρμας της ΕΕ για την απώλεια και τη σπατάλη τροφίμων και καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση στον τομέα της απώλειας τροφίμων θέτοντας έναν φιλόδοξο στόχο για τη μείωση των απορριμμάτων τροφίμων· θα πρέπει να ενσωματώνεται σε μια πανευρωπαϊκή στρατηγική για βιώσιμα συστήματα τροφίμων που θα περιλαμβάνει την προστασία της βιοποικιλότητας, το περιβάλλον, την υγεία, το εμπόριο, πτυχές διαχείρισης των πόρων και της γης, καθώς και τις κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες των τροφίμων·

31.

καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις συστάσεις της ΕτΠ κατά την εφαρμογή του σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία και να παρουσιάσει στις αρχές του 2017 τη σχεδιαζόμενη αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό, την πρόταση κανονισμού σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας για επαναχρησιμοποίηση του νερού και τη στρατηγική για τη χρήση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των πλαστικών, η οποία θα πρέπει να θέτει σαφείς και φιλόδοξους στόχους για τα πλαστικά σκουπίδια και την έκπλυση· καλεί την Επιτροπή να προτείνει πρόσθετες πρωτοβουλίες που σχετίζονται με τον τομέα της κατασκευής και της κατεδάφισης, διατάξεις για τον οικολογικό σχεδιασμό, καθώς και με τη χρήση δευτερογενών πρώτων υλών, ουσιών και συστατικών·

32.

είναι έτοιμη και πρόθυμη να εντείνει τη συνεργασία της με την Επιτροπή σχετικά με τις πολυαναμενόμενες δράσεις για τον στόχο προτεραιότητας 4 του 7ου προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (ΠΔΠ) 2014-2020 της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της τεχνικής πλατφόρμας για τη συνεργασία στον τομέα του περιβάλλοντος· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι οι πρωτοβουλίες που προγραμματίζονται για το 2017 είναι μη νομοθετικές και επαναλαμβάνει την έκκλησή της για πρόταση οδηγίας της ΕΕ που θα καθορίζει διατάξεις διασφάλισης της συμμόρφωσης για όλο το περιβαλλοντικό κεκτημένο της ΕΕ, καθώς και για μια νέα οδηγία σχετικά με την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα·

33.

σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωση του Cork 2.0, επαναλαμβάνει το αίτημά της για μια λευκή βίβλο για τις αγροτικές περιοχές που θα χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης για μια πολιτική αγροτικής ανάπτυξης μετά το 2020 και ζητεί τη λήψη πρακτικών μέτρων για την «αγροτική θωράκιση» των πολιτικών της ΕΕ, δεδομένου ότι οι αγροτικές περιοχές συχνά παραμελούνται και αποσυνδέονται από βασικές εξελίξεις της πολιτικής·

34.

στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών εργασιών για την ΚΓΠ μετά το 2020, τονίζει την ισχυρή διασύνδεση μεταξύ ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών και γεωργίας και, συνεπώς, ζητεί να ληφθούν μέτρα στήριξης των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, ιδίως για την αντιμετώπιση της αστάθειας των τιμών των γεωργικών προϊόντων·

35.

θα συνεχίσει να εργάζεται προς την κατεύθυνση της βιώσιμης διαχείρισης των ωκεανών προς όφελος των ευρωπαϊκών παράκτιων και θαλάσσιων περιοχών και των θαλάσσιων και ναυτιλιακών οικονομιών τους· με στόχο τη δημιουργία γαλάζιας ανάπτυξης και θέσεων απασχόλησης, η ΕτΠ θα συνεργαστεί στενά με τις περιφέρειες και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με τη διακυβέρνηση και την ανάπτυξη ικανοτήτων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στην αλυσίδα παραγωγής τροφίμων και τη μείωση της πίεσης στο περιβάλλον που προκαλείται από παράνομες πρακτικές αλιείας και τη ρύπανση, αλλά και θα συμβάλει όσον αφορά τη θαλάσσια γνώση, την επιστήμη και την καινοτομία·

36.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2017 δεν αποδίδει επαρκή προσοχή στην υγεία τη στιγμή που η Επιτροπή θα έπρεπε να στηρίζει τα κράτη μέλη και τις περιφέρειές τους στην προσπάθειά τους να αυξήσουν την πρόληψη, τη μεταρρύθμιση και τη βελτιστοποίηση των συστημάτων υγείας τους, ιδίως μέσω λύσεων ηλεκτρονικής υγείας, καθώς και να αναπτύξουν ολοκληρωμένες στρατηγικές για τη δημογραφία·

37.

χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει μέτρα για την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς αγαθών, ιδιαίτερα όσον αφορά την αμοιβαία αναγνώριση και τα μη συμμορφούμενα προϊόντα, και υπογραμμίζει την ανάγκη να συνεχιστούν οι εργασίες για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς για τις υπηρεσίες, η οποία αποτελεί δικαίως σημαντικό σημείο εστίασης της στρατηγικής για την ενιαία αγορά·

38.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της για τη συμπερίληψη του πυλώνα της ενιαίας αγοράς στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, με σύστημα τακτικής παρακολούθησης και αξιολόγησης·

39.

σημειώνει την πρόθεση της Επιτροπής να υπερασπιστεί τη βιομηχανία της Ευρώπης και τονίζει ότι η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας εξαρτάται επίσης από την ύπαρξη ανταγωνιστικής αλυσίδας εφοδιασμού, καθώς και ότι η εμπορική πολιτική διαδραματίζει σημαντικό ρόλο από την άποψη αυτή·

40.

υπογραμμίζει τη σημασία της δημιουργίας έξυπνης νομοθεσίας και της μείωσης του διοικητικού φόρτου για τις ΜΜΕ, ιδίως με την περαιτέρω ενίσχυση του προγράμματος REFIT (πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου — Regulatory Fitness and Performance Programme) και τη διασφάλιση ότι ο αντίκτυπος στις ΜΜΕ λαμβάνεται συστηματικά υπόψη κατά τη διαμόρφωση νέων κανόνων·

41.

εκφράζει την υποστήριξή της για τη δημιουργία ενός «Φόρουμ πόλεων συνεργατικής οικονομίας», με την ΕτΠ να συμμετέχει ως βασικό ενδιαφερόμενο μέρος· για τον ίδιο λόγο, σημειώνει με λύπη την έλλειψη οποιασδήποτε πρότασης για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων σε νέες μορφές απασχόλησης που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση·

42.

τονίζει την ανάγκη για επανεξέταση της απόφασης και του πλαισίου για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) και καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει δημόσια διαβούλευση το 2017 προκειμένου να μπορέσουν οι περιφερειακές και τοπικές αρχές να παρουσιάσουν την άποψή τους σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων κατά τη χρηματοδότηση των ΥΓΟΣ·

43.

τονίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ένα αποτελεσματικό σύστημα προμηθειών όσον αφορά την ικανότητα των περιφερειακών και τοπικών αρχών να υλοποιήσουν τους επενδυτικούς στόχους της ΕΕ και καλεί την Επιτροπή να παράσχει βοήθεια για την πλήρη εφαρμογή των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις και να αξιολογήσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι περιφερειακές και τοπικές αρχές κατά την εφαρμογή των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις·

44.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της για μια νέα ευρωπαϊκή στρατηγική για τον τουρισμό στο πλαίσιο ειδικής γραμμής του προϋπολογισμού για τον τουρισμό στην ΕΕ και καλεί τόσο την Επιτροπή όσο και τα κράτη μέλη να διευκολύνουν την πρόσβαση στη χρηματοδότηση για τις μικρές και μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις·

45.

χαιρετίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής να ολοκληρώσει την εφαρμογή της στρατηγικής της ενιαίας ψηφιακής αγοράς, μεταξύ άλλων μέσω ηλεκτρονικών προμηθειών, και θα συμβάλει μέσω της νεοσυσταθείσας κοινής συμμετοχικής ευρυζωνικής πλατφόρμας· τονίζει την ανάγκη όλες οι περιοχές της Ευρώπης να επωφεληθούν από την ενιαία ψηφιακή αγορά, έχοντας πρόσβαση σε ευρυζωνικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας·

46.

τονίζει ότι η μετανάστευση είναι μια σύνθετη, πολυεπίπεδη διαδικασία, στην οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο οι χώρες, οι περιφέρειες και οι πόλεις προορισμού και προέλευσης. Είναι σημαντικό να προωθηθεί η ενίσχυση του διαλόγου και στενότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων τόσο της ΕΕ όσο και των χωρών προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών και των αντίστοιχων περιφερειακών και τοπικών επιπέδων τους·

47.

ως εκ τούτου, καλεί την Επιτροπή να συνεκτιμήσει τις συστάσεις της ΕτΠ σχετικά με την προστασία των προσφύγων στις χώρες προέλευσής τους και με το νέο πλαίσιο για τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης·

48.

ζητεί να υποστηριχθούν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές κατά την εφαρμογή της μεταρρύθμισης του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, καθώς και των άλλων οργάνων της ΕΕ που αναπτύχθηκαν βάσει του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση, όπως οι αναθεωρημένες διατάξεις για τη νόμιμη μετανάστευση και το σχέδιο δράσης σχετικά με την ένταξη· ζητεί από την Επιτροπή να συμπεριλάβει τις συστάσεις της ΕτΠ σχετικά με την ένταξη των μεταναστών στην ενδιάμεση αναθεώρηση του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση· υπενθυμίζει ότι η ένταξη αποτελεί μια διαδικασία που βασίζεται τόσο σε δικαιώματα όσο και σε υποχρεώσεις·

49.

ανησυχεί για τις δυσκολίες που συνδέονται με την παρακολούθηση της παρουσίας των ασυνόδευτων ανηλίκων και τον κίνδυνο να πέσουν θύματα εμπορίας και εκμετάλλευσης· ζητεί μετ’ επιτάσεως την εφαρμογή προγραμμάτων ένταξης και κατάρτισης, τόσο για τους ίδιους τους ανήλικους όσο και για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές που ασχολούνται με την υποδοχή τους, καθώς και συμμετοχή των κοινοτήτων καταγωγής των ανηλίκων που έχουν ήδη συσταθεί στη χώρα υποδοχής στη διασφάλιση ότι οι ανήλικοι είναι σε θέση να ζήσουν προσωρινά σε οικογένειες υποδοχής ή σε κατάλληλα εξοπλισμένες εγκαταστάσεις, όπου μπορεί να υποστηριχθεί η κοινωνική, συναισθηματική και γνωστική τους ανάπτυξη·

50.

καλεί την Επιτροπή να παράσχει στις τοπικές και περιφερειακές αρχές συγκεκριμένες και πρακτικές πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες χρηματοδότησης για την υποδοχή και την ένταξη των μεταναστών και επαναλαμβάνει την έκκλησή της για την προώθηση της άμεσης πρόσβασης των τοπικών και περιφερειακών αρχών σε σχετικά χρηματοδοτικά μέσα της ΕΕ·

51.

καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει τις τοπικές και περιφερειακές αρχές στην ανάπτυξη στρατηγικών πρόληψης για την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης, να συνεχίσει να συλλέγει και να δημοσιεύει βέλτιστες πρακτικές για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης μέσω της χάραξης πολιτικής σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και να στηρίξει τη διαδημοτική συνεργασία για την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης·

52.

σημειώνει ότι η Επιτροπή προτίθεται να συνεχίσει τις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Mercosur, το Μεξικό, την Τυνησία και τις χώρες της ASEAN, καθώς και να επιδιώξει νέες εντολές για την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Χιλή, όμως θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να καταβάλει περαιτέρω προσπάθειες για να καταδείξει την προστιθέμενη αξία τους·

53.

επαναλαμβάνει, ειδικότερα ενόψει της φιλόδοξης μελλοντικής εμπορικής ατζέντας, ότι η Επιτροπή θα πρέπει να συνοδεύει κάθε σημαντική πρωτοβουλία στον τομέα της εμπορικής πολιτικής με εκτιμήσεις του εδαφικού αντικτύπου·

54.

εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η συνολική στρατηγική της ΕΕ προβάλλει σαφή έκκληση ανανέωσης των εξωτερικών εταιρικών σχέσεων και ορίζει ότι η ΕΕ θα υποστηρίξει τις διάφορες πορείες προς την ανθεκτικότητα στη γειτονία της, στοχοθετώντας τις πιο οξείες περιπτώσεις κυβερνητικής, οικονομικής, κοινωνικής και κλιματικής/ενεργειακής τρωτότητας και αναπτύσσοντας αποτελεσματικότερες μεταναστευτικές πολιτικές για την Ευρώπη και τους εταίρους της·

55.

υπογραμμίζει τη συμβολή που προσφέρει η ίδια μέσω των μεικτών συμβουλευτικών επιτροπών και των ομάδων εργασίας της, καθώς και μέσω της διοργάνωσης ημερών διεύρυνσης με εταίρους από τις υπό ένταξη χώρες, στον στόχο της πολιτικής που εφαρμόζει η Επιτροπή στον τομέα της διεύρυνσης, που συνίσταται στην από κοινού προώθηση σταθερότητας και ευημερίας με τις υποψήφιες και δυνάμει υποψήφιες χώρες·

56.

υπογραμμίζει ότι η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας (ΕΠΓ) μπορεί να έχει διαρκή αντίκτυπο μόνον εάν αποφέρει πρακτικά οφέλη σε όλους τους δικαιούχους, και τονίζει ότι πρέπει να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ της ανατολικής και της νότιας γειτονίας· υπογραμμίζει τον ρόλο των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στην εδραίωση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στην κοινωνία, προτρέποντας να παρασχεθεί μεγαλύτερη υποστήριξη για τις μεταρρυθμίσεις αποκέντρωσης στις γειτονικές χώρες·

57.

τονίζει ότι η περιφερειακή συνεργασία συμβάλλει σημαντικά στην παγκόσμια σταθερότητα και καλεί την Επιτροπή να εντείνει τη συνεργασία με την Ευρωμεσογειακή Περιφερειακή και Τοπική Συνέλευση (ARLEM/ΕΠΤΣ), τη Διάσκεψη των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών για την Ανατολική Εταιρική Σχέση (CORLEAP/ΔΤΠΑΑΕΣ) και την ειδική ομάδα για την Ουκρανία της ΕτΠ, ιδιαίτερα κατά την υλοποίηση περιφερειακών προγραμμάτων και νέων πρωτοβουλιών·

58.

τονίζει την ανάγκη, κατά την εφαρμογή της αναθεωρημένης ΕΠΓ, να δίδεται υψηλή προτεραιότητα στις πρωτοβουλίες που στηρίζουν τις διαδικασίες αποκέντρωσης, την αδελφοποίηση και την οικοδόμηση διοικητικής ικανότητας σε υποεθνικό επίπεδο· εφιστά την προσοχή στην πρωτοβουλία της Λευκωσίας που δρομολογήθηκε από την ΕτΠ με σκοπό τη στήριξη των πόλεων της Λιβύης, η οποία επέτρεψε οι τρέχουσες ανάγκες να συνδυαστούν με την παροχή τεχνικής στήριξης με σκοπό την αποκατάσταση της ικανότητας των δήμων της Λιβύης να παρέχουν υπηρεσίες· καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει περαιτέρω αυτού του είδους τις συνεργασίες από τη βάση προς την κορυφή και να παράσχει επαρκείς διοικητικούς και οικονομικούς πόρους· επαναλαμβάνει την ανάγκη θέσπισης νέων εργαλείων για την ανάπτυξη ικανοτήτων κατά την ένταξη, καθώς και αντικατάστασης της πρώην τοπικής διοικητικής διευκόλυνσης από τις χώρες της ΕΠΓ·

59.

υποστηρίζει τις πρόσφατες εξελίξεις μετά τη συγχώνευση του ευρωπαϊκού συμφώνου των δημάρχων για το κλίμα και την ενέργεια και της Δέσμευσης των δημάρχων προκειμένου να δημιουργηθεί η μεγαλύτερη συμμαχία πόλεων που έχουν δεσμευτεί για την ανάληψη κλιματικής δράσης, και είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τα διεθνή κανάλια, τις επαφές, τους ομολόγους και τις συνεργασίες της [την ARLEM για το σύμφωνο του Νότου και το σύμφωνο της Αφρικής, την CORLEAP για το σύμφωνο της Ανατολής, το Διεθνές Συμβούλιο για Περιβαλλοντικές Πρωτοβουλίες (ICLEI — International Council for Local Environmental Initiatives) και την εταιρική σχέση ΕΕ — Κίνας για την αστικοποίηση όσον αφορά τη Βόρεια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία κ.λπ.] ώστε να ενισχύσει περαιτέρω προσπάθειες προς την κατεύθυνση του μετριασμού, της προσαρμογής και της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή και των προκλήσεων της αειφόρου ανάπτυξης·

60.

ζητεί από την Επιτροπή να συνεργαστεί στενά με την ΕτΠ προκειμένου να προωθηθούν οι συγκεκριμένες ανησυχίες, η εμπειρία και η συμβολή των ευρωπαϊκών πόλεων στη νέα δομή διακυβέρνησης του παγκόσμιου συμφώνου (Global Covenant)·

61.

χαιρετίζει το προτεινόμενο νέο πλαίσιο εταιρικής σχέσης με τρίτες χώρες και το νέο ευρωπαϊκό σχέδιο εξωτερικών επενδύσεων και καλεί τις περιφερειακές και τις τοπικές αρχές να συμμετάσχουν στην εν λόγω διαδικασία·

62.

καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την ενεργό συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στην αναπτυξιακή συνεργασία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων σχετικά με την αναθεωρημένη ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη και την εφαρμογή των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και τη συμφωνία που θα διαδεχθεί τη συμφωνία του Κοτονού, θέματα τα οποία θα βρίσκονται στο επίκεντρο της διάσκεψης της ΕτΠ για την αποκεντρωμένη συνεργασία τον Μάρτιο του 2017·

63.

καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει τον κανονισμό για την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών (ΕΠΠ) με σκοπό την απλοποίηση και βελτίωση του νομικού πλαισίου αυτού του εργαλείου·

64.

χαιρετίζει την πρωτοβουλία REFIT της Επιτροπής και ειδικότερα την πρόταση για την αξιολόγηση της διαφάνειας και του δημοκρατικού ελέγχου των διαδικασιών για τις κατ’ εξουσιοδότηση και τις εκτελεστικές πράξεις, καθώς και για ορισμένες δευτερεύουσες πράξεις·

65.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της για τη συμπερίληψη εκτιμήσεων εδαφικού αντικτύπου στο στάδιο αξιολόγησης των επιπτώσεων της νέας νομοθεσίας της ΕΕ, ανάλογα με την περίπτωση· προτείνει στενότερη συνεργασία μεταξύ της ΕτΠ και του νεοσύστατου Κέντρου Ικανοτήτων Εδαφικών Πολιτικών του Κοινού Κέντρου Ερευνών κατά την αξιολόγηση της εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ·

66.

ζητεί αυξημένη διαφάνεια, συνεργασία και αποτελεσματικότητα των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και χαιρετίζει την κοινή τους δέσμευση στο πλαίσιο της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας για την από κοινού θέσπιση γενικών στόχων και προτεραιοτήτων, ιδίως για τις νομοθετικές προτάσεις· ζητεί να συμπεριληφθεί η ΕτΠ σε όλα τα στάδια της νομοθετικής διαδικασίας προκειμένου να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της στον νομοθετικό κύκλο·

67.

προσδοκά ακόμα στενότερη συνεργασία με την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην παρακολούθηση της επικουρικότητας και στη διάσκεψή της για την επικουρικότητα που θα διεξαχθεί το 2017·

68.

αναθέτει στον πρόεδρό της να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη σλοβακική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ και στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/8

1.

υποστηρίζει τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι ευρωπαϊκές πολιτικές να αντικατοπτρίζουν καλύτερα τις ανησυχίες των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών και επαναλαμβάνει ότι αυτό θα πρέπει να αποτελεί κοινή ευθύνη όλων των επιπέδων διακυβέρνησης·

2.

τάσσεται υπέρ της άποψης ότι βελτιωμένη νομοθεσία δεν σημαίνει απλώς λιγότερη νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και εντοπισμό του επιπέδου στο οποίο μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα οι επιδιωκόμενοι στόχοι, και τονίζει ότι η αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας αποτελεί καθοριστικής σημασίας στοιχείο για τη βελτίωση της νομοθεσίας·

3.

τονίζει ότι η νομοθεσία πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να επιτυγχάνει μια ισορροπία μεταξύ, αφενός, βάσιμων ανησυχιών (ατομικού, νομικού, διοικητικού, δημοσιονομικού χαρακτήρα) και, αφετέρου, της απαιτούμενης αποτελεσματικότητας και ελευθερίας ή ευελιξίας· η εξισορρόπηση αυτών των ανησυχιών μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια αποτελεί έργο της δημοκρατικής διαδικασίας και είναι ευθύνη των δημοκρατικά εκλεγμένων εκπροσώπων όλων των επιπέδων να εξηγούν τις αναπόφευκτες συναλλαγές και συμβιβασμούς στους πολίτες·

4.

έχει επίγνωση του έργου της ομάδας υψηλού επιπέδου σχετικά με τον διοικητικό φόρτο («ομάδα Stoiber»), της τελικής της έκθεσης και των διαφορετικών απόψεων που διατυπώθηκαν·

5.

λαμβάνει υπό σημείωση την υπογραφή της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας εκ μέρους του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 13 Απριλίου 2016 και ευελπιστεί ότι η νέα αυτή συμφωνία θα συμβάλει στη βελτίωση της λήψης αποφάσεων σε επίπεδο ΕΕ, σε όλα τα στάδια —προγραμματισμό, κατάρτιση, υιοθέτηση, εφαρμογή και αξιολόγηση· ανησυχεί, εντούτοις, διότι στη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας οι ειδικοί ρόλοι των δημοκρατικά εκλεγμένων εκπροσώπων του τοπικού και του περιφερειακού επιπέδου καθώς και της ίδιας της ΕτΠ δεν αναφέρονται σε συνάρτηση με κανένα άλλο πλαίσιο πλην αυτού των «ενδιαφερόμενων μερών», παρά τη σημασία που τους αναγνωρίζεται και την εντολή που τους ανατίθεται με τη Συνθήκη της Λισαβόνας·

6.

επιθυμεί να συμμετάσχει σε περαιτέρω πρωτοβουλίες σχετικές με την ερμηνεία και την εφαρμογή της νέας συμφωνίας, προκειμένου να μπορέσει να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό που διαθέτει ως συμβουλευτικό όργανο στο πλαίσιο του νομοθετικού κύκλου· υπενθυμίζει ότι πολλά από τα μέλη της ΕτΠ έχουν θέσεις ευθύνης κατά την εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών·

7.

χαιρετίζει το αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να καταρτιστεί μια «ευρύτερη διερευνητική γνωμοδότηση» που θα περιλαμβάνει «πρόσθετες υποδείξεις σχετικά με τις απαιτήσεις που επιβάλλει η νομοθεσία της ΕΕ και με ευκολότερους τρόπους επίτευξης των ίδιων ή ακόμη καλύτερων αποτελεσμάτων»·

8.

επιδοκιμάζει τα συγκεκριμένα για κάθε πολιτική αιτήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν ζητεί την κατάρτιση διερευνητικών γνωμοδοτήσεων της ΕτΠ σε τομείς όπως —αλλά όχι μόνον— το περιβάλλον, η ενέργεια, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και η γεωργία, στους οποίους οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές έχουν τη δυνατότητα να επισημαίνουν τυχόν εμπόδια και να διατυπώνουν προτάσεις βελτίωσης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους·

9.

επισημαίνει ότι η παρούσα ευρύτερη διερευνητική γνωμοδότηση αποτελεί επισκόπηση των επιπτώσεων της νομοθεσίας στις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές και ενθαρρύνει την εκπόνηση ανάλυσης ανά συγκεκριμένη πολιτική και τομέα, με σκοπό τον προσδιορισμό των σημείων συμφόρησης και φόρτου·

10.

επικροτεί τη γενική προσέγγιση που προβλέπει, συγκεκριμένα, τη συμμετοχή περιφερειακών και τοπικών φορέων στις διαβουλεύσεις με θέμα τη βελτίωση της νομοθεσίας και, στο πλαίσιο αυτό, επιδοκιμάζει, λόγου χάρη, την έκθεση «Ολλανδικές περιφέρειες για μια καλύτερη νομοθεσία της ΕΕ», εφιστά δε την προσοχή σε μια σειρά διαπιστωμένων σημείων συμφόρησης και ειδικών λύσεων που προτάθηκαν·

11.

χαιρετίζει, εν προκειμένω, την έγκριση του συμφώνου του Άμστερνταμ για την πρακτική εφαρμογή του αστικού θεματολογίου της ΕΕ, καθώς η πτυχή «βελτίωση της νομοθεσίας» διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στις θεματικές εταιρικές σχέσεις. Στο πλαίσιο αυτό επίσης ολοκληρώθηκε η μελέτη «Bridge! Better EU regulation for local and regional authorities» (Bridge! Καλύτερη νομοθεσία της ΕΕ για τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές), με παραδείγματα συγκεκριμένων καταστάσεων όπου η τοπική και περιφερειακή πρακτική αντιβαίνει προς τη νομοθεσία της ΕΕ.

12.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει τις λύσεις που προτείνονται ως προς συγκεκριμένες τομεακές νομοθετικές ρυθμίσεις, την αναλογικότητα, τα διασυνοριακά σημεία συμφόρησης, τις κρατικές ενισχύσεις και την πίεση των ελέγχων και να τις συνεκτιμήσει κατά την εκπόνηση των νέων ρυθμίσεων·

13.

αναγνωρίζει τον ειδικό ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές σε μια σειρά τομέων που επηρεάζονται σημαντικά από τη νομοθεσία της ΕΕ και τον ρόλο τους ως φορέων εφαρμογής της ενωσιακής νομοθεσίας και ως αρχών διαχείρισης ταμείων της ΕΕ και υπογραμμίζει ότι οι ειδικές αρμοδιότητες που διαθέτουν οι αυτοδιοικητικές αρχές τους παρέχουν καλές ευκαιρίες να αξιολογούν ποιοι τομείς του κανονιστικού πλαισίου είναι προβληματικοί και, ενδεχομένως, χρειάζεται να τροποποιηθούν·

14.

φρονεί ότι όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης πρέπει να μεριμνούν ώστε η νομοθεσία να είναι κατάλληλη, αποτελεσματική και αποδοτική και να μην προκαλεί περιττές δαπάνες και φόρτο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την προστασία των πολιτών, των καταναλωτών, της βιωσιμότητας και του περιβάλλοντος·

15.

κατανοεί ότι τα όργανα της ΕΕ οφείλουν να κάνουν γνωστή σε όλους τους πολίτες την αξία των κανονιστικών πλαισίων, καθώς και την προστιθέμενη αξία της νομοθεσίας της ΕΕ, τηρώντας, ταυτόχρονα, τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας·

16.

αναγνωρίζει ότι οι πρόσφατες οικονομικές δυσκολίες δημιούργησαν ένα κλίμα στο πλαίσιο του οποίου οι πρόσθετες δαπάνες που προκλήθηκαν λόγω υπερβολικών ρυθμίσεων επιδείνωσαν τις περικοπές στον προϋπολογισμό σε πολλές τοπικές και περιφερειακές αρχές· τούτο δε σε μια συγκυρία όπου είχε ήδη συντελεστεί μείωση των διαθέσιμων πόρων. Αυτό αποδείχθηκε επαχθές και αύξησε την πίεση στις εν λόγω αρχές να προσπαθήσουν να μειώσουν το διοικητικό κόστος, τη στιγμή που αντιμετωπίζουν ολοένα μεγαλύτερη ζήτηση για την ανάληψη δράσης. Η ΕτΠ επαναλαμβάνει την άποψή της σύμφωνα με την οποία απαιτείται απλοποίηση και μείωση του διοικητικού φόρτου, όπου αυτό επηρεάζει τα βασικά καθήκοντα που οφείλουν να επιτελούν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές·

17.

εκτιμά ότι οι εκθέσεις και οι γνώμες που μέχρι σήμερα υιοθέτησαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η ΕΟΚΕ και η ΕτΠ επιβεβαίωσαν τη σημασία της ανάληψης συντονισμένης δράσης εκ μέρους της ΕΕ, σε ένα πλαίσιο εταιρικής σχέσης με τα θεσμικά όργανα των κρατών μελών και της ΕΕ, καθώς και με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές·

18.

υπογραμμίζει ότι οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη στήριξη των πολιτών να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που προκαλούν μακροχρόνια οικονομικά προβλήματα, κυρίως μέσω προγραμμάτων της ΕΕ και υπενθυμίζει ότι η ασφάλεια δικαίου και η εύκολη πρόσβαση στα προγράμματα της ΕΕ, δεδομένου ότι αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για να μπορούν οι αυτοδιοικητικές αρχές να εκπληρώσουν επαρκώς τον ρόλο αυτό·

19.

επισημαίνει ότι η χρηματοδότηση της ΕΕ είναι σημαντική για πολλές τοπικές και περιφερειακές αρχές, ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν τη νομοθεσία της ΕΕ, ιδίως για την εφαρμογή μιας πολιτικής συνοχής, η οποία διαφοροποιείται ανάλογα με την οικονομική ισχύ·

20.

αναγνωρίζει ότι η προσβασιμότητα των προγραμμάτων της ΕΕ και τα απαιτούμενα ρυθμιστικά καθεστώτα μπορούν να συνεπάγονται σημαντικές δυσκολίες όσον αφορά την ερμηνεία των νομικών πλαισίων, την εφαρμογή των κανόνων, τις διαδικασίες λογιστικού ελέγχου και την κατάρτιση των σχετικών εκθέσεων, και εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το ελεγκτικό καθεστώς συνεπάγεται συχνά δυσκολίες για τους χορηγούς έργων, κυρίως σε σχέση με την τήρηση, σε μακροπρόθεσμη βάση, αρχείων, όπως έχει ήδη επισημανθεί στη γνωμοδότηση της ΕτΠ με θέμα την απλοποίηση των ΕΔΕΤ·

21.

επιδοκιμάζει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το «Πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT): Αποτελέσματα και επόμενα βήματα» (1), στο οποίο υποστηρίζεται ο σημαντικός ρόλος που η ΕτΠ διαδραματίζει ως πολιτικό όργανο, και συμφωνεί ότι το πρόγραμμα REFIT δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την υπονόμευση της αειφορίας ή των προτύπων·

22.

μολονότι τάσσεται υπέρ του περιορισμού της γραφειοκρατίας και της άρσης των περιττών κανονιστικών επιβαρύνσεων, τονίζει ότι το πρόγραμμα REFIT δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για την υποβάθμιση του επιπέδου φιλοδοξίας των πολιτικών, ιδίως σε τομείς όπως το περιβάλλον, η ασφάλεια των τροφίμων, η υγεία και τα δικαιώματα των καταναλωτών·

23.

επικροτεί τον στόχο της εφαρμογής της νομοθεσίας της ΕΕ σε εθνικό επίπεδο, όσο το δυνατόν συχνότερα στην αυτούσια μορφή της, και θεωρεί ότι μόνον εφόσον συντρέχουν αντικειμενικοί και εξειδικευμένοι λόγοι θα πρέπει να επιτρέπεται η υπέρβαση των προτύπων που προβλέπονται στο δίκαιο της ΕΕ. Παρ’ όλα αυτά, τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες θα πρέπει να συνεχίσουν να δύνανται να αποφασίζουν τι είναι απαραίτητο για την ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας σε μια περιπτωσιολογική βάση. Η πρόταση της Επιτροπής ότι ο «κανονιστικός υπερθεματισμός» («gold-plating») θα πρέπει να τεκμηριώνεται σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση της διαφάνειας. Ωστόσο, η αυξημένη λογοδοσία σε σχέση με την εθνική και την περιφερειακή εφαρμογή δεν πρέπει να επιφέρει παρεμβάσεις σε ζητήματα εσωτερικής διοικητικής οργάνωσης και εγχώριων διοικητικών διαδικασιών·

24.

τονίζει τη σημασία της συνεκτίμησης, κατά την αξιολόγηση της νομοθεσίας, τόσο του κόστους όσο και της ωφέλειας, αλλά και των μειονεκτημάτων —για την κοινωνία των πολιτών, το περιβάλλον κ.ά.— που αυτή έχει για τους πολίτες και την οικονομία, καθώς και του λεγόμενου «κόστους της μη Ευρώπης» (2), δηλαδή του κόστους που προκύπτει από τη μη ανάληψη κοινής δράσης σε επίπεδο ΕΕ σε έναν συγκεκριμένο τομέα·

25.

σε αυτό το πλαίσιο, καλεί εκ νέου την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θεσπίσει πανενωσιακό τυποποιημένο ορισμό του κανονιστικού υπερθεματισμού για λόγους ασφάλειας δικαίου κατά την υλοποίηση και εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ και περιορισμού της υπερβολικής γραφειοκρατίας (3)·

26.

καλεί επίμονα την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν την ανάπτυξη ψηφιακών μέσων και εργαλείων ΤΠΕ — μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης της ΕΕ για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ώστε να διαμορφωθεί ένα κοινό μορφότυπο και διαδικασία για τη συλλογή των δεδομένων που απαιτούνται για την κάλυψη των αναγκών παρακολούθησης και ελέγχου, με στόχο να μειωθούν οι κανονιστικές επιβαρύνσεις που συνεπάγεται η τροφοδότηση δεδομένων τόσο στις εθνικές όσο και στις ευρωπαϊκές βάσεις δεδομένων που δημιουργήθηκαν·

27.

τονίζει τη σημασία της διεξαγωγής «ελέγχων καταλληλότητας», με τη βοήθεια των οποίων μπορούν να εντοπιστούν οι επικαλύψεις και οι ανακολουθίες που ενδεχομένως προκύψουν, με την πάροδο του χρόνου, από μια σειρά στόχων και νέων πρωτοβουλιών πολιτικής, στο πλαίσιο, κυρίως, της τήρησης των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων και συμμόρφωσης·

28.

υπογραμμίζει την ανάγκη καλύτερης κατανόησης του φάσματος των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων που έχουν εισαχθεί για τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία της ΕΕ· προτείνει οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων των τοπικών και των περιφερειακών αρχών να αναγράφονται σε κατάλογο και να τυποποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερο, οι δε μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται κατά την κατάρτιση των εκθέσεων να αποσκοπούν στη μείωση του διοικητικού φόρτου, όχι μόνο των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, αλλά και των πολιτών και των ΜΜΕ·

29.

αναγνωρίζει ότι η γλώσσα (και ο τρόπος με τον οποίο αυτή χρησιμοποιείται) μπορεί είτε να αποτελέσει φραγμό είτε να λειτουργήσει ως πρόσκληση συμμετοχής· μια γλώσσα εύκολα προσιτή και κατανοητή αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο μιας νομοθετικής και κανονιστικής αλλαγής·

30.

πιστεύει ότι, για να μην υπάρχουν διακρίσεις, πρέπει η διατύπωση, οι διαρθρώσεις και οι ρυθμίσεις να είναι απλές και σαφείς, ούτως ώστε η ΕΕ, ο σκοπός της, τα προγράμματά της, οι πολιτικές, η νομοθεσία και η πρακτική βοήθεια να είναι προσιτά σε όλους·

31.

καλεί συνεπώς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απλοποιήσει και να καταστήσει ευρέως κατανοητή τη γλώσσα που χρησιμοποιεί και συνιστά η χρήση τεχνικής ορολογίας να διατηρηθεί στο ελάχιστο που χρειάζεται για να πληρούνται οι νομικές απαιτήσεις·

32.

φρονεί ότι απαιτούνται: μια πιο «φιλική προς τον χρήστη» και ενιαία ερμηνεία των κανόνων και ρυθμίσεων της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων, π.χ., των αναλογικών απαιτήσεων ελέγχου)· μεγαλύτερη χρήση σταθερών επιτοκίων· απλοποιημένες εφαρμογές, απαιτήσεις και εκθέσεις· και μεγαλύτερη σαφήνεια στην ερμηνεία των κανονισμών (για παράδειγμα όσον αφορά τη νομοθεσία για τις κρατικές ενισχύσεις και τις δημόσιες συμβάσεις)·

33.

αντιλαμβάνεται ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει τη δέουσα προσοχή σε μια ενεργό στρατηγική στον τομέα των επικοινωνιών, η οποία να έχει σχεδιαστεί με σκοπό την ενθάρρυνση της συμμετοχής των εταίρων, την υποστήριξη των δραστηριοτήτων και την προσέλκυση επενδύσεων·

34.

επισημαίνει τον καθοριστικό και ενημερωτικό ρόλο που διαδραματίζουν τόσο οι τοπικές όσο και οι περιφερειακές αρχές στο να έρθουν κοντά στους πολίτες της ΕΕ οι πολιτικές και τα προγράμματά της·

35.

τονίζει τον ρόλο των κέντρων πληροφόρησης Europe Direct (EDIC) για την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τη νομοθεσία και τα προγράμματα της ΕΕ προσαρμόζοντας το περιεχόμενο και τη γλώσσα στα μέτρα των πολιτών·

36.

παρατηρεί ότι τα κέντρα γνώσης, όπως το Europa Decentraal στις Κάτω Χώρες, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διευκόλυνση της ορθής εφαρμογής και ερμηνείας της νομοθεσίας της ΕΕ. Οι εμπειρογνώμονές τους επιτελούν καθοριστικό ρόλο στην παροχή δωρεάν ενημέρωσης και συμβουλών στις τοπικές και περιφερειακές αρχές και τις οργανώσεις τους. Από την άλλη πλευρά, η υψηλή ζήτηση για τις υπηρεσίες των κέντρων γνώσης αποδεικνύει την ανάγκη απλοποίησης της νομοθεσίας της ΕΕ·

37.

εκτιμά το γεγονός ότι οι τρέχουσες πρακτικές καλούν τους πολίτες να συμμετάσχουν σε διαβουλεύσεις. Εντούτοις, οι συμβολές μεμονωμένων πολιτών είναι σπάνιες, δεδομένου ότι οι περισσότερες διαβουλεύσεις είναι περιορισμένες λόγω της γλώσσας και της χρήσης τεχνικών όρων και συμφραζομένων, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνεται η συμμετοχή και να μη γίνονται γνωστές παρά μόνο σε πολύ λίγους πολίτες που διαθέτουν τις δεξιότητες και τη γλώσσα που τους επιτρέπουν να συμμετέχουν. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, και κυρίως η κοινωνία των πολιτών, έχουν ισότιμη πρόσβαση στα κείμενα των διαβουλεύσεων, τα οποία θα πρέπει είναι μεταφρασμένα σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ και να συντάσσονται με όσο τον δυνατό απλό, σαφή και κατανοητό τρόπο, ούτως ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή ενημέρωση σχετικά με τις προωθούμενες ρυθμίσεις·

38.

υποστηρίζει ότι οι διαβουλεύσεις με επίκεντρο τον πολίτη θα πρέπει να συμπληρώνουν και όχι να αντικαθιστούν τον διαρθρωμένο δημόσιο διάλογο, ούτε να υποβιβάζουν τον ρόλο των σχετικών θεσμικών οργάνων που αναγνωρίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας·

39.

επαναλαμβάνει ότι είναι σημαντικό να προβλεφθεί, κατά το στάδιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, μια διαβούλευση αφιερωμένη στις περιφερειακές και τις τοπικές νομοθετικές συνελεύσεις, διαμέσου της ΕτΠ, δεδομένου ότι οι συνελεύσεις αυτές, οι οποίες εκπροσωπούν τις εδαφικές περιοχές, παρέχουν μια συνοπτική δημοκρατική απεικόνιση των πραγματικών αναγκών των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων και όσων δεν μπορούν ατομικά να κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί·

40.

στο πλαίσιο αυτό, είναι αναγκαίο να αποδίδεται προτεραιότητα στις περιφερειακές και στις τοπικές αρχές έναντι των ιδιωτικών εταιρειών, τόσο λόγω του ρόλου τους που αναγνωρίζεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας όσο και επειδή αποτελούν απτή έκφραση της δημοκρατίας και της πολιτικής εκπροσώπησης·

41.

ζητεί από την Επιτροπή να δημιουργήσει μια υπηρεσία ενιαίας εξυπηρέτησης για την παροχή συμβουλών ως προς τις κανονιστικές ρυθμίσεις, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι αιτούντες χρηματοδοτικά κονδύλια της ΕΕ λαμβάνουν εγκαίρως κατάλληλες, μη διφορούμενες και σαφείς συμβουλές·

42.

συνιστά να ζητούνται οι απόψεις των επαγγελματιών κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού, ώστε οι βελτιώσεις στο νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο να βασίζονται σε πρακτική εμπειρία·

43.

προτείνει τη θέσπιση ειδικού μηχανισμού για τη χρήση της χρηματοδότησης για τεχνική βοήθεια, προκειμένου να συσταθούν νομικές ομάδες σχετικά με τα προγράμματα, στις οποίες θα μπορούν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλοι οι αιτούντες και οι οποίες θα μπορούν να παρέχουν έγκυρες και συνεπείς συμβουλές βασισμένες αφενός στην εγκριθείσα ομοιόμορφη ερμηνεία των νομικών διατάξεων, όπως προτείνεται από την Επιτροπή, και αφετέρου στα όσα εφαρμόζονται ήδη όσον αφορά τους κανονισμούς που διέπουν τις χρηματοδοτήσεις με πόρους της ΕΕ, προκειμένου να αρθεί μεγάλο μέρος της αβεβαιότητας και των ευθυνών που σήμερα βαρύνουν τον τελικό δικαιούχο·

44.

προτείνει οι διευθετήσεις όσον αφορά τη διαχείριση να δημιουργούν σαφή διαχωρισμό μεταξύ της διαχείρισης ενός προγράμματος και της υλοποίησης του έργου/προγράμματος, προκειμένου να αποφεύγονται τυχόν περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων και μεροληψίας όσον αφορά την αξιολόγηση των έργων·

45.

συνιστά να αυξηθούν στον ανώτατο βαθμό τα χρηματοδοτικά αποθέματα —στο πλαίσιο του ισχύοντος ανώτατου δημοσιονομικού ορίου—, ώστε η υλοποίηση να μπορεί να βασίζεται σε μια προσέγγιση ανά πρόγραμμα που θα επιτρέπει τον συνδυασμό περισσότερων του ενός προγραμμάτων και τη μέτρηση της επιτυχίας με βάση αποτελέσματα ανά επικεφαλίδα και όχι αποτελέσματα ανά μεμονωμένο έργο, π.χ. στον τομέα της ενέργειας, μεταξύ πολλών άλλων·

46.

προτείνει να διερευνηθούν οι ευκαιρίες ανάπτυξης και βελτίωσης των προτύπων χρηματοοικονομικής τεχνικής —συμπεριλαμβανομένων των ειδικευμένων ταμείων επιχειρηματικού κεφαλαίου—, για τους καθοριστικής σημασίας τομείς, οι χρηματοδοτήσεις μέσω επιχορηγήσεων να ευθυγραμμίζονται αποτελεσματικότερα με την κοινή ευρωπαϊκή υποστήριξη για βιώσιμες επενδύσεις σε αστικές περιοχές (JESSICA) για την τόνωση της αγοράς των επενδύσεων σε ακίνητα, και να εξεταστεί το ενδεχόμενο θέσπισης ενός καθεστώτος μικροπιστώσεων που να βασίζεται στην κοινή δράση για τη στήριξη των ιδρυμάτων μικροχρηματοδότησης (JASMINE), με σκοπό τη στήριξη των νεοσύστατων και των μικρών επιχειρήσεων·

47.

υποδεικνύει να ενισχυθούν οι ευκαιρίες συνδυασμού των χρηματοδοτήσεων, ιδιαίτερα δε από τον ιδιωτικό τομέα, για να διασφαλίζεται ότι υπάρχουν χρηματοδοτικοί πόροι διαθέσιμοι στις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές για την αντιμετώπιση των τοπικών αναγκών·

48.

ζητεί από την Επιτροπή να προτείνει έναν μηχανισμό ώστε οι πιστώσεις που δεν χρησιμοποιούνται και αποδεσμεύονται να επιστρέφονται στον προϋπολογισμό της ΕΕ ως κονδύλιο προοριζόμενο ειδικά για το συγκεκριμένο κράτος μέλος, προκειμένου να εξασφαλιστούν η κατανομή και η χρήση των πιστώσεων αυτών στο πλαίσιο των τομεακών πολιτικών, στο εν λόγω κράτος μέλος, για τις οποίες είχαν εγκριθεί·

49.

επί του παρόντος, η αδυναμία χρήσης της διαθέσιμης χρηματοδότησης οφείλεται κυρίως στο ακατάλληλο, περίπλοκο και υπερβολικά ρυθμισμένο σύστημα εφαρμογής, καθώς και στον ανεπαρκή καθορισμό προτεραιοτήτων. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να υπάρχει άρτια επικοινωνία, όχι μόνο με τα εθνικά όργανα, αλλά και με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές για τον επαναπροσδιορισμό και τη διασάφηση των προτεραιοτήτων, έτσι ώστε να μην περιέρχονται οι δικαιούχοι σε μειονεκτική θέση·

50.

επομένως είναι πολύ σημαντικό να ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε τα πολυετή χρηματοδοτικά προγράμματα, πρωτίστως, να χαρακτηρίζονται από ασφάλεια προγραμματισμού και αξιοπιστία, προκειμένου να υλοποιήσουν τους στόχους τους. Συνεπώς, η αύξηση της ευελιξίας στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ δεν θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα η χρηματοδότηση ανακατανομών ή νέων πολιτικών πρωτοβουλιών να γίνεται σε βάρος των ήδη εγκεκριμένων προγραμμάτων·

51.

προτείνει να ανατεθούν σαφείς ρόλοι στους εταίρους όσον αφορά την παρακολούθηση των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ εντός του δήμου ή της περιφέρειας και την υποβολή εκθέσεων ως προς αυτά, στο πλαίσιο κυρίως της επανεξέτασης των δαπανών και των αποτελεσμάτων, καθώς και του σχεδιασμού διορθωτικών μέτρων. Καλεί δε την Επιτροπή να παράσχει —και οικονομική— συνδρομή στις περιφερειακές και τοπικές αρχές, όποτε η απλούστευση, νομοθετική ή μη, συνεπάγεται την αύξηση του κόστους, για το Δημόσιο, της παροχής των υπηρεσιών τους·

52.

ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει περαιτέρω μέτρα για την απλοποίηση της πολιτικής για τη συνοχή, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, όπως αυτές διατυπώθηκαν στη γνωμοδότησή της με θέμα «Απλοποίηση των ΕΔΕΤ από τη σκοπιά των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών» (εισηγητής ο κ. Petr Osvald (CZ/PES) (4)·

53.

υπενθυμίζει ότι τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία (ΕΔΕΤ) αποτελούν τα κύρια εργαλεία της ΕΕ για την προώθηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής σε όλα τα κράτη μέλη και ότι η απλοποίησή τους είναι θεμελιώδους σημασίας για την επίτευξη των στόχων πολιτικής· θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο πραγματοποίησης άμεσων βελτιώσεων κατά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού, καθώς και μακροπρόθεσμης απλοποίησης, που ενδεχομένως θα οδηγήσουν σε ουσιαστική αναθεώρηση του υπάρχοντος μηχανισμού υλοποίησης της πολιτικής καθώς και της νομοθεσίας·

54.

εφιστά, ιδίως, την προσοχή στην ανάγκη απλοποίησης —συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικών και μη νομοθετικών τροποποιήσεων— στους τομείς που έχουν σχέση με τον λογιστικό έλεγχο, τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και τη σχετική καθοδήγηση, τις κρατικές ενισχύσεις, τις δημόσιες συμβάσεις και τον κανονιστικό υπερθεματισμό·

55.

επισημαίνει ότι οι προσπάθειες απλούστευσης απαιτούν στοχοθετημένη συνεργασία μεταξύ όλων των σχετικών υπηρεσιών της Επιτροπής, συγκεκριμένα των ΓΔ REGIO, ΓΔ EMPL, ΓΔ COMP και ΓΔ GROW·

56.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξασφαλίσει την παροχή περισσότερων πληροφοριών και μεγαλύτερης υποστήριξης για την επιμόρφωση των τοπικών και περιφερειακών αρχών σχετικά με τις συνεργίες μεταξύ των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων (ΕΔΕΤ) και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΤΣΕ)·

57.

ζητεί να απλοποιηθούν οι διαδικασίες υποβολής αιτήσεων και υποβολής εκθέσεων για τα ταμεία έρευνας και καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της εφαρμογής του τυποποιημένου κόστους, ειδικά δε οι διαδικασίες λογιστικού ελέγχου·

58.

υπογραμμίζει τις συστάσεις που περιλαμβάνει η γνωμοδότησή της με θέμα «Απλοποίηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ)», που υιοθετήθηκε τον Οκτώβριο του 2015 (5)·

59.

επαναλαμβάνει την ανάγκη να ενισχυθεί η αρχή της εμπιστοσύνης προς τους τελικούς αποδέκτες χαλαρώνοντας το βάρος αποδείξεως των δαπανών κατά τη διάρκεια της φάσης της υποβολής εκθέσεων και παρεμβαίνοντας στην τελική φάση του ελέγχου με έμφαση στα αποτελέσματα των χρηματοδοτούμενων έργων·

60.

εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι, παρά τον ρητό στόχο της νέας ΚΓΠ να περιοριστεί η νομοθεσία που υιοθετείται στο επίπεδο της ΕΕ, η κανονιστική παραγωγή της Επιτροπής μέσω κατ’ εξουσιοδότηση νομοθεσίας έχει αυξηθεί·

61.

επαναδιατυπώνει την έκκλησή της να αυξηθούν η συνοχή και η συμπληρωματικότητα μεταξύ της ΚΓΠ και άλλων πολιτικών της ΕΕ, όπως η περιβαλλοντική πολιτική (και τα ταμεία) — μεγαλύτερη συνοχή χρειάζεται, ιδίως, μεταξύ του ταμείου αγροτικής ανάπτυξης και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων (ΕΔΕΤ), τα οποία, από κοινού, συνιστούν το κοινό στρατηγικό πλαίσιο που βασίζεται στους στόχους πολιτικής της στρατηγικής «Ευρώπη 2020»·

62.

θεωρεί ότι η ΚΓΠ πρέπει να συνάδει προς τον στόχο της εδαφικής συνοχής που περιλαμβάνει η Συνθήκη της Λισαβόνας και θα πρέπει να αποφευχθεί ενδεχόμενη αύξηση των εδαφικών ανισοτήτων λόγω των μέτρων της ΕΕ ή η διακύβευση των δημόσιων υπηρεσιών, για παράδειγμα, στις αγροτικές περιοχές·

63.

θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό να λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι πραγματικές ανάγκες των φορέων του περιφερειακού και του τοπικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην τρέχουσα διαδικασία εργασιών για τη βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου των ΜΜΕ·

64.

υπογραμμίζει ότι η πλατφόρμα REFIT πρέπει επίσης να δώσει τη δέουσα προσοχή στον κανονιστικό φόρτο που βαρύνει τις δημόσιες αρχές. Είναι σημαντικό να αποφευχθεί η μετάθεση του κανονιστικού φόρτου από τις επιχειρήσεις προς τις δημόσιες διοικήσεις και αντιστρόφως·

65.

επισημαίνει ότι, μετά από διαβούλευση με τους νικητές του βραβείου για την «Ευρωπαϊκή επιχειρηματική περιφέρεια», στους τομείς προτεραιότητας που πρέπει να απλοποιηθούν ή στους τομείς όπου ο βαθμός απλοποίησης που υιοθετήθηκε μέσω υφιστάμενων κανονιστικών ρυθμίσεων δεν είναι ακόμη επαρκής, περιλαμβάνονται η συμμετοχή ΜΜΕ σε σχέδια χρηματοδοτούμενα από το ΕΤΠΑ, η πρόσβαση των ΜΜΕ στις δημόσιες συμβάσεις, τα δικαιώματα των καταναλωτών και ο κανονισμός REACH· επίσης, ένα άλλο ζήτημα το οποίο έχει προσδιοριστεί ως τομέας προτεραιότητας στον οποίο πρέπει να αναληφθεί περαιτέρω δράση είναι οι απαιτήσεις υποβολής στοιχείων σχετικά με τις στατιστικές εξωτερικού εμπορίου (σύστημα Intrastat)·

66.

θεωρεί ότι πρέπει να αναληφθεί δράση στον τομέα της απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών για τις ΜΜΕ, ιδιαίτερα όσον αφορά τον ΦΠΑ·

67.

ζητεί να ληφθούν μέτρα για την απλοποίηση της πρόσβασης των ΜΜΕ στις δημόσιες συμβάσεις· εκφράζει τον φόβο ότι ο βαθμός απλοποίησης που θα υιοθετηθεί με τις νέες οδηγίες και το Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Προμήθειας ενδέχεται να μην είναι ακόμη επαρκής, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις θα είναι φιλικοί προς τις ΜΜΕ·

68.

σημειώνει ότι τα αναφερθέντα μέτρα απλοποίησης δεν πρέπει να υπονομεύουν την αυτονομία που έχουν οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές να υιοθετούν αυστηρότερες προδιαγραφές, ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες και τις ανάγκες των πολιτών τους, ιδίως σε τομείς όπως η ισότητα ή η κοινωνική, βιομηχανική ή περιβαλλοντική πολιτική·

69.

σημειώνει ότι το ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις που εφαρμόζεται στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) έχει καταστεί υπερβολικά λεπτομερές και πολύπλοκο, λόγω του πλήθους των νομοθετικών πράξεων του παράγωγου δικαίου και των κειμένων του μη δεσμευτικού δικαίου («soft law») σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις. Η περαιτέρω απλοποίηση θα ενισχύσει την ασφάλεια δικαίου, θα επιταχύνει την υλοποίηση επενδυτικών έργων, θα εξασφαλίσει την έγκαιρη παροχή ΥΓΟΣ και θα ενισχύσει την ανάπτυξη και την απασχόληση·

70.

τονίζει την ανάγκη ευαισθητοποίησης μεταξύ των καινοτόμων μικρών επιχειρήσεων σχετικά με τις νέες διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων, τα οφέλη και τους περιορισμούς τους, καθώς και τη διαθέσιμη υποστήριξη. Οι κανόνες της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο αξιολόγησης αντικτύπου σε τρία χρόνια, προκειμένου να εξακριβωθεί κατά πόσον οδήγησαν στη διευκόλυνση της πρόσβασης των ΜΜΕ στους διαγωνισμούς, στη μείωση των γραφειοκρατικών φραγμών και στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμων εταιρικών σχέσεων για αγαθά και υπηρεσίες που δεν διατίθενται επί του παρόντος στην αγορά·

71.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της για αύξηση των κατώτατων ορίων στους κανόνες για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (ενισχύσεις «de minimis») που αφορούν ενισχύσεις στο πλαίσιο των ΥΓΟΣ, καθώς και για την αύξηση του κατώτατου ορίου για την απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποίησης σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ των κρατικών ενισχύσεων υπό τη μορφή αντιστάθμισης που χορηγούνται σε επιχειρήσεις οι οποίες είναι επιφορτισμένες με την παροχή ΥΓΟΣ, καθώς αυτά τα μέτρα θα οδηγήσουν στην περαιτέρω απλοποίηση για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, καθώς και για τους δικαιούχους αντιστάθμισης·

72.

εφιστά την προσοχή στη γνωμοδότησή της με τίτλο «Περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ: βελτίωση της υποβολής εκθέσεων και της συμμόρφωσης», που υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2016 (6), και ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν τις συστάσεις που περιλαμβάνει, στο πλαίσιο του «ελέγχου καταλληλότητας» των υποχρεώσεων παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής·

73.

εφιστά ακόμη περισσότερο την προσοχή στις ειδικές συστάσεις που διατυπώνονται στη γνωμοδότηση σχετικά με τις υπερβολικά επαχθείς απαιτήσεις ελέγχου και υποβολής εκθέσεων, και ζητεί ειδικότερα την αυτοματοποίηση των εργαλείων υποβολής εκθέσεων και την αναζήτηση συνεργιών μεταξύ των διαφόρων υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων βάσει διαφορετικών οδηγιών· διατυπώνει εκ νέου τη σύστασή της να καταρτιστούν «πίνακες αποτελεσμάτων» για τις πρόσθετες οδηγίες στον τομέα της περιβαλλοντικής νομοθεσίας·

74.

υποστηρίζει την επιλογή της έκδοσης οριζόντιας οδηγίας της ΕΕ, με την οποία θα θεσπίζονται διατάξεις εξασφάλισης της συμμόρφωσης για ολόκληρο το περιβαλλοντικό κεκτημένο της ΕΕ, σύμφωνα με τις αρχές που περιλαμβάνονται στην προαναφερθείσα γνωμοδότηση της ΕτΠ·

75.

επισημαίνει ότι το 2013 η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε εκτεταμένη σειρά 63 δεσμευτικών και 68 μη δεσμευτικών στόχων, εκ των οποίων οι περισσότεροι πρέπει να επιτευχθούν έως το 2015 και το 2020. Ο αντίκτυπος αυτών των στόχων στην υποεθνική διοίκηση καθώς και στις επιχειρήσεις πρέπει να μετρηθεί και να ληφθεί υπόψη κατά την πρόταση και την τροποποίηση στόχων. Αντιπαραγωγικοί ισχύοντες στόχοι πρέπει να καταργηθούν, προκειμένου οι τοπικές αρχές να διαθέτουν ικανή αυτονομία ώστε να προσαρμόσουν τα μέτρα στις τοπικές οικονομικές και περιβαλλοντικές συνθήκες·

76.

επαναλαμβάνει ότι είναι απαραίτητες η κατάλληλη κατανομή των αρμοδιοτήτων και πόρων καθώς και οι σαφείς ροές πληροφοριών μεταξύ των δήμων, των περιφερειών και του εθνικού επιπέδου για τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων των κρατών μελών στον τομέα του περιβάλλοντος, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι εκθέσεις και οι δείκτες που σχετίζονται με την κατάσταση του περιβάλλοντος θα χαρακτηρίζονται από συνεκτικότητα, αποτελεσματικότητα και αξιοπιστία.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/15

1.

υποστηρίζει την πολιτική της ΕΕ που συνίσταται στη διατήρηση της ηγετικής θέσης της Ευρώπης ως πλέον συχνά επισκεπτόμενης περιοχής στον κόσμο —πράγμα που, το 2015, ισοδυναμούσε με 51,4 % όλων των διεθνών τουριστικών αφίξεων, δηλαδή με άφιξη περίπου 609 εκατ. ατόμων (1)— και στη μεγιστοποίηση της συμβολής του κλάδου στη βιωσιμότητα, στην καινοτομία, στην ανάπτυξη της οικονομίας και στην απασχόληση·

2.

υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 195 της ΣΛΕΕ, η Ένωση έχει αρμοδιότητα να αναλαμβάνει δράσεις για να υποστηρίζει, να συντονίζει ή να συμπληρώνει τη δράση των κρατών μελών, και κατ’ επέκταση αυτή των περιφερειακών και των τοπικών αρχών, στον συγκεκριμένο τομέα. Στο ζήτημα αυτό, οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο δεδομένων των αρμοδιοτήτων που διαθέτουν, επιπλέον δε πολλές περιφέρειες διαθέτουν αποκλειστικές αρμοδιότητες στον συγκεκριμένο τομέα. Λόγω της σημασίας του τουριστικού κλάδου για την ενιαία αγορά, χρειάζονται τόσο η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και του περιφερειακού και του τοπικού επιπέδου διακυβέρνησης, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, όσο και κοινές ευρωπαϊκές αρχές, κριτήρια και δράσεις με ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία·

3.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθεωρήσει τη στρατηγική για τον τουρισμό του 2010, να δρομολογήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική τουρισμού της ΕΕ η οποία να καλύπτει όλες τις συναφείς πολιτικές της ΕΕ, να μεριμνήσει για την αύξηση της εμπιστοσύνης των τουριστών στο σύνολο του τουριστικού τομέα, να βελτιώσει την προσέγγισή της έναντι της εποχικότητας και να υποβάλει ένα πολυετές πρόγραμμα εργασίας με σαφείς στόχους, δείκτες και δράσεις για τον τουρισμό·

4.

ζητεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ, με βάση τη στρατηγική της ΕΕ για τον τουρισμό, να αναπτύξουν εθνικές πολιτικές τουρισμού κατόπιν διαβουλεύσεων με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές·

5.

ζητεί να συμπληρωθούν όλες οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές  (2) με ένα κεφάλαιο για τον τουρισμό. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλείται να επεξεργαστεί, μαζί με την ΕτΠ, έναν θεματικό κατάλογο με πιθανούς στόχους για τον τουρισμό στις μακροπεριφέρειες·

6.

υπογραμμίζει ότι ο τουρισμός αποτελεί σήμερα έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους οικονομικούς τομείς στην Ευρώπη. Είναι ένας τομέας που προάγει την παγκόσμια ανάπτυξη, δημιουργεί εκατομμύρια θέσεις εργασίας, προωθεί τις εξαγωγές και τις επενδύσεις και αλλάζει τη ζωή των ανθρώπων —ένας τομέας που συμβάλλει στη διάδοση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας και αξιών και συμβάλλει ενεργά στην προοδευτική εδραίωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας στις νέες γενιές·

7.

καλεί τις περιφέρειες και τις πόλεις να καταρτίσουν, στη συνέχεια, στρατηγικές για τον τουρισμό, οι οποίες να συνάδουν τόσο με την ευρωπαϊκή όσο και με τις μακροπεριφερειακές στρατηγικές, και προτρέπει να διαμορφωθούν σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των δημόσιων φορέων, καθώς και εταιρικές σχέσεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την ανάπτυξη, την υποστήριξη και την υλοποίηση νέων τουριστικών υποδομών, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες του γηράσκοντος πληθυσμού της ΕΕ και εξασφαλίζοντας στους πολίτες της τρίτης ηλικίας τη δυνατότητα να ταξιδεύουν, χωρίς να συναντούν εμπόδια, σε όλη την έκταση της Ένωσης. Οι εν λόγω στρατηγικές πρέπει να συνδυάζονται με την ανάπτυξη προγραμμάτων τόνωσης του τουρισμού στους τουριστικούς προορισμούς, με στόχο τη βελτίωση των πόρων και των εγκαταστάσεων, ιδιωτικών και δημόσιων, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους. Επίσης, πρέπει να προωθηθούν βελτιώσεις σε παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς όπου η ελκυστικότητα των υφιστάμενων πόρων έχει υποβαθμιστεί με την πάροδο του χρόνου·

8.

καλεί τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διασφαλίσουν και να υποστηρίξουν ενεργά τη διασυνοριακή συνεργασία που αναπτύσσουν περιφερειακές και τοπικές αρχές στον τομέα του τουρισμού·

9.

καλεί να θεσπιστούν διατομεακές τοπικές και περιφερειακές πλατφόρμες  (3) με στόχο τη δικτύωση, τη στρατηγική ανάπτυξη και την είσοδο στην αγορά θεματικών προορισμών (4), προκειμένου να προωθηθούν ο διάλογος και η ανταλλαγή ορθών πρακτικών, καθώς και τεχνογνωσίας σχετικά με τη χρήση των χρηματοδοτικών μέσων της ΕΕ·

10.

υπενθυμίζει ότι ο τουρισμός συνιστά έναν από τους σημαντικότερους τομείς πολιτικής για τη διασυνοριακή συνεργασία στην Ευρώπη. Οι δομές διασυνοριακής συνεργασίας —συμπεριλαμβανομένων των ΕΟΕΣ και των ευρωπεριφερειών— καλούνται, μέσω διασυνοριακών τουριστικών προσεγγίσεων (π.χ. ως προς τα μέσα μεταφοράς ή το μάρκετινγκ) να διευκολύνουν τη διασυνοριακή, διακρατική και διαπεριφερειακή συνεργασία και, με τον τρόπο αυτό, να βελτιώσουν την προστιθέμενη αξία, την απασχόληση και την περιφερειακή προσφορά για τους καταναλωτές. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλα διαθέσιμα τα ενωσιακά μέσα (π.χ. ΕΤΣΕ, ΕΔΕΤ, Interreg, πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020»), να προβλεφθεί δε η συμμετοχή στις σχετικές δράσεις οργανώσεων, ομίλων και δικτύων που διαθέτουν μεγάλη πείρα και συνδέονται με τον τομέα·

11.

ζητεί τη χρήση δημόσιων και ιδιωτικών πόρων για τη βιώσιμη βελτίωση των ταξιδιωτικών και τουριστικών υποδομών (5) σε απομακρυσμένες, ορεινές, νησιωτικές και παράκτιες περιοχές, οι οποίες σε πολλούς τομείς παρέχουν και υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, με στόχο τη διασφάλιση της προσβασιμότητας, του εφοδιασμού και της ανταγωνιστικότητας των τουριστικών περιοχών, καθώς επίσης ζητεί:

12.

ζητεί τα θέματα που σχετίζονται με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, την ασφάλεια, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους, και την πολιτική προστασία να συμπεριληφθούν στις ευρωπαϊκές, εθνικές και περιφερειακές στρατηγικές για τον τουρισμό· ειδικότερα η επικοινωνία και η διαχείριση των κινδύνων σε καταστάσεις κρίσης θα πρέπει να ενσωματωθούν στα εθνικά, περιφερειακά και τοπικά σχέδια και διαδικασίες έκτακτης ανάγκης·

13.

προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθεωρήσει ριζικά, κατά την ενδιάμεση επανεξέταση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, τη στάση που τηρεί έναντι του τουρισμού στο πλαίσιο των ΕΔΕΤ, καθότι προς το παρόν έχει αποκλείσει εκ των πραγμάτων την πιθανότητα στήριξης του τουρισμού μέσω των ΕΔΕΤ σε ορισμένες χώρες· τούτο δε παρά την ύπαρξη ελάχιστα αναπτυγμένων περιοχών σε αρκετές περιφέρειες των εν λόγω χωρών, περιοχές όπου ο τουρισμός αποτελεί στην ουσία το μοναδικό δυνατό μέσο ανάπτυξης (π.χ. οι εθνικοί δρυμοί, οι προστατευόμενες περιοχές οικολογικού χαρακτήρα κ.λπ.)·

14.

τονίζει ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν επενδύσεις για την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού τουριστικού κλάδου. Οι ΜΜΕ, ιδιαίτερα, οφείλουν να αξιοποιήσουν καλύτερα τη στρατηγική για την ψηφιακή ενιαία αγορά και τις «συναφείς» χρηματοδοτικές δέσμες (ΕΤΣΕ, ΕΔΕΤ, ΕΤΘΑ, Interreg, Urbact, LIFE, Ορίζοντας, COSME, Creative Europe, Erasmus+, EaSI) (9). Εν προκειμένω, ενδείκνυνται συνοδευτικές και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες που να αφορούν αποκλειστικά τις ΜΜΕ για μια αποτελεσματικότερη χρήση των πόρων·

15.

υποστηρίζει το αίτημα υπέρ της θέσπισης ενός κονδυλίου για την προώθηση του ευρωπαϊκού τουρισμού στον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ για τη χρηματοδότηση καινοτόμων, ανταγωνιστικών, βιώσιμων, διαπεριφερειακών και διασυνοριακών έργων καθώς και υπέρ της μεγαλύτερης συνεκτίμησης των επενδύσεων που σχετίζονται με τον τουρισμό στην περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2020. Η ενωσιακή χρηματοδότηση πρέπει να συμβάλει στη διευκόλυνση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των ΜΜΕ· επίσης, πρέπει να περιοριστεί σημαντικά η γραφειοκρατία στη διαχείριση της χρηματοδότησης·

16.

καλεί τα κράτη μέλη και τις περιφερειακές αρχές τους να συμπεριλάβουν τις προτεραιότητες του τομέα του τουρισμού στα μετά το 2020 επιχειρησιακά προγράμματά τους, προκειμένου να καταστεί δυνατό τόσο οι δημόσιες αρχές όσο και ο ιδιωτικός τομέας να έχουν πρόσβαση σε πόρους για τη χρηματοδότηση των έργων τους· έχοντας επίγνωση του ρυθμού των δημογραφικών μεταβολών, συνιστά να προτιμηθούν οι πρωτοβουλίες εκείνες που αποσκοπούν στην προσαρμογή των τουριστικών υποδομών και των μέσων μεταφοράς στις ανάγκες ενός γηράσκοντος πληθυσμού·

17.

καλεί τα κράτη μέλη:

18.

εκφράζει τη λύπη της διότι οι ΜΜΕ, λόγω έλλειψης γνώσεων για το ΕΤΣΕ, δεν το αξιοποιούν επαρκώς, και υποστηρίζει τη δημιουργία περιφερειακών επενδυτικών πλατφορμών στο πλαίσιο του ΕΤΣΕ, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η πρόσβαση των ΜΜΕ σε πληροφορίες και τεχνογνωσία, σύμφωνα με το πρότυπο της περιφερειακής ανάπτυξης [στο πρότυπο της πρωτοβουλίας theALPS (10)]. Σύμφωνα με τη Δήλωση «Επενδύσεις και διασυνδέσεις» που υιοθετήθηκε στην 7η διάσκεψη των Περιφερειών και των Πόλεων στην Μπρατισλάβα (11), η ΕτΠ προτείνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΤΕπ την από κοινού δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής επενδυτικής πλατφόρμας για ΜΜΕ που σχετίζονται με τον τουρισμό και την από κοινού υλοποίηση τοπικών φόρουμ τουριστικών επενδύσεων στο πλαίσιο του ΕΤΣΕ. Από το 2018, πέντε πιλοτικά έργα στον τομέα αυτό θα υλοποιηθούν σε πιλοτικές περιοχές (αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές, ορεινές, παραμεθόριες, νησιωτικές και παράκτιες καθώς και σε πόλεις), πιθανόν δε να συμμετάσχουν σε αυτά δίκτυα όπως το NECSTouR, ο Σύνδεσμος Ευρωπαϊκών Συνοριακών Περιφερειών, ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας ή οι ευρωπεριφέρειες·

19.

καλεί τις περιφέρειες και τους ευρωπαϊκούς ομίλους εδαφικής συνεργασίας (ΕΟΕΣ), από κοινού με το διοικητικό συμβούλιο του ΕΤΣΕ και την ΕΤΕπ, να ενθαρρύνουν τις τράπεζες στις περιοχές τους προκειμένου να διαμορφώσουν προγράμματα τουριστικών επενδύσεων, και να διευκολύνουν τις διασυνοριακές επενδύσεις και την πρόσβαση των ΜΜΕ του τουριστικού κλάδου σε ενωσιακή χρηματοδότηση καθώς και σε χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα (μοντέλα ΣΔΙΤ)·

20.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να στηρίξει πολύ μικρές και μικρές διασυνοριακές δράσεις στον τομέα του τουρισμού καθώς και δράσεις «επαφών μεταξύ των λαών», οι οποίες, ειδικά στις παραμεθόριες περιοχές, συμβάλλουν σημαντικά στη διαμόρφωση ευρωπαϊκής συνείδησης·

21.

επαναλαμβάνει την έκκλησή της να αυξηθούν τα κατώτατα όρια de minimis στις κρατικές ενισχύσεις των ΥΓΟΣ που ωφελούν συχνά τις τουριστικές υποδομές, στο ποσό του 1 εκατομμυρίου ευρώ ανά περίπτωση και για τρία φορολογικά έτη. Στις περιφέρειες των οποίων η οικονομική και κοινωνική σταθερότητα εξαρτάται ζωτικά από τον τουρισμό και στις οποίες καταγράφεται υψηλή ανεργία, αυτά τα κατώτατα όρια θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται και για τις δημόσιες επενδύσεις σε τουριστικές υποδομές, εφόσον αυτές οι υποδομές χρησιμοποιούνται σε συστηματική βάση και από τον τοπικό πληθυσμό. Υπενθυμίζει παράλληλα ότι ο τρέχων κανονισμός για τη γενική απαλλαγή ανά κατηγορία αριθ. 651/2014, που ισχύει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020, καλύπτει ήδη τις ενισχύσεις για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και τις ενισχύσεις για τον αθλητισμό και τις πολυλειτουργικές υποδομές αναψυχής·

22.

επισημαίνει ότι ο τουρισμός αποτελεί βασικό στοιχείο της στρατηγικής που εφαρμόζουν πολλές από τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες, οι οποίες διαθέτουν σημαντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό δυναμικό, το οποίο δεν έχει ακόμα πλήρως αξιοποιηθεί·

23.

εφιστά την προσοχή στις δυσκολίες που προκύπτουν από το κανονιστικό πλαίσιο και συνιστά στα κράτη μέλη να μην απομακρύνονται άσκοπα από την ενωσιακή νομοθεσία μέσω εθνικών κανονισμών (κανονιστικός υπερθεματισμός). Η ΕτΠ, στο πλαίσιο του προγράμματος REFIT, συνιστά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει τις εξής πρωτοβουλίες, που αφορούν ειδικά τον τομέα του τουρισμού:

24.

ζητεί στις στρατηγικές για την ανάπλαση των κέντρων των πόλεων, όταν εξετάζονται οι μελλοντικές ανάγκες για επενδύσεις στον τομέα της ανάπλασης ή των υποδομών, να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι πιθανές επιπτώσεις των επενδύσεων στις τουριστικές δραστηριότητες, όσον αφορά την προστασία ή την αύξηση της ελκυστικότητας των πόλεων και τη βελτίωση της προσβασιμότητας προς όφελος των πολιτών και των επισκεπτών με περιορισμένη κινητικότητα·

25.

προτείνει την προώθηση σχεδίων θεματικού τουρισμού  (13), κατά την έννοια της έξυπνης εξειδίκευσης (έξυπνες περιφέρειες/πόλεις), προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές συνέπειες του μαζικού τουρισμού, καθώς και να θεσπιστεί ο τίτλος της «Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας του έξυπνου τουρισμού», ο οποίος θα απονέμεται κάθε έτος σε τρεις, κατά ανώτατο όριο, δήμους/περιφέρειες της ΕΕ, από εκπροσώπους του κλάδου, της Επιτροπής, του ΕΚ και της ΕτΠ. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην προώθηση ανταγωνιστικών και βιώσιμων τουριστικών προορισμών, ως προστιθέμενη αξία στους εξέχοντες ευρωπαϊκούς προορισμούς (δίκτυο EDEN). Οι περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων καθώς και εκείνες που λειτουργούν, αποδεδειγμένα, ως αστικοί μαγνήτες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, ώστε να ωφελούνται και οι αστικοί κόμβοι που βρίσκονται στα περίχωρα των μητροπολιτικών περιοχών ή των πόλεων μικρού και μεσαίου μεγέθους·

26.

τονίζει ότι ο τουρισμός στις πόλεις δίνει ώθηση σε μια χωροταξική δυναμική που συμβάλλει στη μεταμόρφωση του αστικού τοπίου, χάρη στην ανανέωση των δημόσιων χώρων, υποδομών και συνδέσεων, και στην ανάπτυξη τοπικών δημόσιων υπηρεσιών και εγκαταστάσεων αναψυχής. Αυτό δεν ωφελεί μόνον τους τουρίστες, αλλά και τις τοπικές κοινότητες και τους πολίτες·

27.

ζητεί την ενθάρρυνση του πολιτιστικού, ιστορικού και θρησκευτικού τουρισμού, ο οποίος συμβάλλει στην απασχόληση, την πολυπολιτισμική κατανόηση καθώς και στην τοπική, περιφερειακή και αγροτική ανάπτυξη, και ζητεί να συνδεθούν τα τουριστικά αξιοθέατα με στόχο τη διαμόρφωση θεματικών τουριστικών διαδρομών σε ευρωπαϊκή, εθνική και τοπική κλίμακα, όπως οι πόλεις και τα αξιοθέατα που αναγνωρίζονται από την Unesco ως κληρονομιά της ανθρωπότητας. Πρέπει να δημιουργηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα «ευρωπαϊκό δίκτυο πόλεων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς» και να υιοθετηθούν ειδικά μέτρα για τη διαφύλαξη και την προβολή τους·

28.

επαναλαμβάνει ότι ο ιατρικός και ιαματικός τουρισμός αποτελεί έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους κλάδους του τουρισμού, προσελκύοντας ηλικιωμένους Ευρωπαίους και επισκέπτες από τρίτες χώρες, και συνιστά να ενισχυθεί η διασύνδεση του τουρισμού με το θεματολόγιο της αργυρής οικονομίας·

29.

τονίζει ότι ο αγροτουρισμός προφυλάσσει τις τοπικές κοινότητες, καθώς δημιουργεί θέσεις εργασίας, τονώνει την ανάπτυξη, προστατεύει το περιβάλλον και στηρίζει την αγροτική τέχνη και την αγροτική βιοτεχνία, και ζητεί:

30.

υπογραμμίζει τον μείζονα ρόλο που διαδραματίζει ο γαστρονομικός τουρισμός για τη δημιουργία νέων και βιώσιμων θέσεων εργασίας, και εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η ανάπτυξη αυτού του κλάδου του τουρισμού αποσκοπεί στην προώθηση των τοπικών και παραδοσιακών προϊόντων υψηλής ποιότητας. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι πάνω από το ένα τρίτο των τουριστικών δαπανών επικεντρώνεται στην κατανάλωση τροφίμων, ο κλάδος της γαστρονομίας συνιστά μια ζωτική και αξιόπιστη πηγή εισοδήματος·

31.

επαναλαμβάνει ότι στηρίζει τις πρωτοβουλίες «Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης» (ΠΠΕ) και «σήμα ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς» (ΣΕΠΚ), καθώς και τις ευρωπαϊκές ημέρες πολιτιστικής κληρονομιάς και το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πολιτιστική κληρονομιά·

32.

υπενθυμίζει ότι, σε πολλές περιφέρειες ο τουρισμός αποτελεί βαλβίδα ασφαλείας για οικονομική ανάπτυξη, εισόδημα και απασχόληση. Η ΕτΠ καλεί τις περιφέρειες, κατά τον τουριστικό σχεδιασμό τους  (14) , να λάβουν υπόψη τη διάσταση της βιωσιμότητας  (15) με καινοτόμα εργαλεία για την παρακολούθηση και ενίσχυση της βιωσιμότητας του τουρισμού στις τρεις του διαστάσεις, την περιβαλλοντική, την κοινωνική και την οικονομική (ETIS), υιοθετώντας μια σφαιρική προσέγγιση η οποία θα προλαμβάνει και θα αντιμετωπίζει τις αυξημένες περιβαλλοντικές πιέσεις που θα προκαλούνται από τις τουριστικές δραστηριότητες. Η πολιτική για τη συνοχή της ΕΕ πρέπει να στηρίξει, κατά τρόπο στοχοθετημένο, την ανάπτυξη αυτών των σχεδίων·

33.

ζητεί να εξευρεθεί μια ευρωπαϊκή νομοθετική λύση σχετικά με την τάση της συνεργατικής οικονομίας, η οποία, πέραν των θετικών επιδράσεων συνεπάγεται και κινδύνους, όπως έλλειψη κοινωνικής προστασίας για τους εργαζομένους, έλλειψη διατάξεων όσον αφορά την υποδοχή επισκεπτών, μετακύλιση των κινδύνων από τους εργοδότες στους εργαζομένους, αρνητικές φορολογικές επιπτώσεις και έλλειψη ελέγχου ως προς την ποιότητα του προορισμού·

34.

υποστηρίζει την ανάπτυξη του βιώσιμου πολιτιστικού τουρισμού στις πόλεις, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό καταλύτη για την παραγωγή εσόδων για καινοτόμες πρακτικές με στόχο τη διατήρηση και τη διαχείριση της κληρονομιάς. Ο τουρισμός στις πόλεις προάγει επίσης την καινοτομία. Η χρήση τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών και η έννοια της έξυπνης πόλης δεν εξασφαλίζουν απλώς μια ποιοτική εμπειρία στους επισκέπτες, αλλά βελτιώνουν, συγχρόνως, και την ποιότητα ζωής του τοπικού πληθυσμού·

35.

καλεί τις τουριστικές περιοχές, στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, να διαφοροποιήσουν τις οικονομικές προτεραιότητες —ιδίως, οι ορεινές και οι παράκτιες περιοχές διαθέτουν ευνοϊκές συνθήκες για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (υδραυλική και αιολική ενέργεια, ηλιακή, γεωθερμική, βιομάζα)—, καθώς και να επενδύσουν, από κοινού με τον αντίστοιχο κλάδο, σε φιλικά προς το κλίμα σχέδια, με τη χρήση μέσων όπως οι Hotel Energy Solutions (HES) (16) και τα Nearly Zero Energy Hotels (neZEH) (17)·

36.

προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποστηρίξει τις εκστρατείες ενημέρωσης του κλάδου στο ζήτημα της βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων (προκειμένου, δηλαδή, για τη μείωση της κατανάλωσης νερού, της σπατάλης τροφίμων και της χρήσης απορρυπαντικών και προϊόντων υγιεινής)·

37.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλάβουν περαιτέρω δράση σχετικά με τη διασυνοριακή αναγνώριση των προσόντων στον τουριστικό τομέα, καθώς και να θεσπίσουν μια πολύπλευρη εκπαίδευση με στόχο τον περιορισμό του εποχιακού χαρακτήρα. Η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων πρέπει να βασίζεται σε υψηλά κριτήρια (18)·

38.

τονίζει την ανάγκη να καταπολεμηθεί η αδήλωτη εργασία ή η εν μέρει αδήλωτη εργασία, η οποία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στο τομέα του τουρισμού (19)·

39.

καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο του δικτύου EURES και σε συνεργασία με τους εθνικούς οργανισμούς απασχόλησης, να διαμορφώσει ειδικά προγράμματα για τον τουρισμό με σκοπό την παροχή πανευρωπαϊκών υπηρεσιών απασχόλησης ειδικευμένου προσωπικού στις τουριστικές περιοχές·

40.

καλεί τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές και τους οργανισμούς απασχόλησης να θεσπίσουν στον κλάδο του τουρισμού δίκτυα κατάρτισης, προκειμένου, στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης, να παρέχουν μαθήματα κατάρτισης τα οποία βελτιώνουν την ποιότητα (βιωσιμότητα, υποστήριξη, ασφάλεια κ.λπ.) και την εμπορική προώθηση (ψηφιοποίηση) στον τουριστικό τομέα·

41.

επικροτεί την υιοθέτηση των νέων στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) (20) από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κατά την 70ή σύνοδό της και υπογραμμίζει ότι, μεταξύ των 17 στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ), ο τουρισμός αναδεικνύεται ρητώς στους στόχους 8, 12 και 14 για την ικανότητά του να προωθεί την οικονομική ανάπτυξη και την αξιοπρεπή εργασία για όλους, να συμβάλλει στην κατάργηση των αποκλεισμών, να προάγει τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή και να ενθαρρύνει τη διατήρηση και τη βιώσιμη ανάπτυξη των υδάτινων πόρων, επισημαίνει δε τις κύριες γραμμές δράσης: υπεράσπιση και ευαισθητοποίηση, δημιουργία γνώσεων και διάδοσή τους, χάραξη πολιτικής, δημιουργία ικανοτήτων και εκπαίδευση·

42.

προτείνει, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής εκστρατείας,

43.

καλεί τα κράτη μέλη, τις περιφέρειες και τις πόλεις να ενσωματώσουν ταχύτερα τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο στην αγορά εργασίας, να αξιοποιήσουν τις γλωσσικές γνώσεις και τις επαγγελματικές δεξιότητες των μεταναστών και να τις διευρύνουν μέσω αντίστοιχων κύκλων μαθημάτων·

44.

τονίζει ότι, ως τουρίστες στην ΕΕ, οι ευρωπαίοι πολίτες εκλαμβάνουν τους εαυτούς τους ως καταναλωτές που προστατεύονται από τη νομοθεσία της ΕΕ και νιώθουν ότι μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα στην εσωτερική αγορά της ΕΕ και στον χώρο Σένγκεν. Ο τουρισμός, επομένως, κατέχει μεγάλη σημασία για τη συνειδητοποίηση της ιδιότητας του Ευρωπαίου πολίτη και την προώθηση της αμοιβαίας κατανόησης. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν κίνητρα για να περνούν οι ευρωπαίοι πολίτες τις διακοπές τους στην Ευρώπη. Η ΕτΠ καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξετάσουν τις ακόλουθες ιδέες με σεβασμό στην αρχή της επικουρικότητας:

45.

υπογραμμίζει ότι ο τουρισμός αποτελεί σημαντική συμβολή στην καλύτερη αλληλοκατανόηση των λαών και βοηθά στην καλύτερη γνώση των πολιτισμών·

46.

προτείνει να θεσπίσουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η ΕτΠ ένα βραβείο μέσων ενημέρωσης (ένα είδος βραβείου Όσκαρ για τον τουρισμό) που θα ανταμείβει μια παρουσίαση (σε έντυπα και οπτικοακουστικά μέσα) πληροφοριών για την ευρωπαϊκή πολιτιστική και φυσική κληρονομιά καθώς και για τα περιφερειακά και τοπικά τουριστικά αξιοθέατα στην Ευρώπη, συμβάλλοντας έτσι στη ευαισθητοποίηση υπέρ της ευρωπαϊκής ιθαγένειας·

47.

τονίζει τον ρόλο της εσωτερικής αγοράς και του χώρου Σένγκεν για τον διασυνοριακό τουρισμό και τις τοπικές αγορές. Η ΕτΠ ζητά ρητά από τα κράτη μέλη της ΕΕ να διασφαλίσουν ένα χώρο Σένγκεν χωρίς σύνορα·

48.

εκφράζει την ικανοποίησή της για την υιοθέτηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Απριλίου 2014 της «Δέσμης μέτρων για την πολιτική θεωρήσεων» (23) και τονίζει πως η χαλάρωση της πολιτικής θεωρήσεων αποτελεί ουσιαστικό κίνητρο για να επισκεφθούν την Ευρώπη οι τουρίστες (24). Παρομοίως, τα ζητήματα ασφάλειας πρέπει να σταθμιστούν προσεκτικά με την οικονομική συμβολή του τουρισμού· επιδοκιμάζει, στο πλαίσιο αυτό, τη θέσπιση του ευρωπαϊκού συστήματος πληροφοριών και άδειας ταξιδίου (ETIAS) (25), με το οποίο ενισχύεται η ταξιδιωτική ασφάλεια στον χώρο Σένγκεν, με βάση συμφωνίες που δεν προβλέπουν την απαίτηση θεώρησης·

49.

συνιστά τα ζητήματα που άπτονται του τουρισμού —ιδίως δε τα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας των ευρωπαίων τουριστών σε κράτη εκτός ΕΕ— να εξεταστούν σε έκθεση της Ευρωμεσογειακής Περιφερειακής και Τοπικής Συνέλευσης (ARLEM)·

50.

υποστηρίζει τις νεοσυσταθείσες πλατφόρμες για την προώθηση της συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και διεθνών εταίρων όπως η Κίνα, με πρωτοβουλίες όπως η Επιτροπή Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης Ευρώπης-Κίνας «Μία ζώνη, ένας δρόμος» (26)·

51.

υποστηρίζει πλήρως την απόφαση το 2018 να ονομαστεί «Ευρωπαϊκό έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς», δεδομένου ότι ο τουρισμός θα αποτελέσει καθοριστικής σημασίας παράγοντα για όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες·

52.

ζητεί να γίνεται κοινός συντονισμός της προώθησης της Ευρώπης σε τρίτες χώρες μεταξύ της κεντρικής οργάνωσης των εθνικών οργανισμών τουρισμού και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τουρισμού (ΕΕΤ)·

53.

ενθαρρύνει την ενίσχυση και τη στοχοθέτηση των τουριστικών υπηρεσιών σε συγκεκριμένες χώρες, ομάδες συμφερόντων, επαγγελματικές ενώσεις κ.λπ., ενώ, ταυτόχρονα, κρίνεται σκόπιμο να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός ότι οι πληροφορίες θα πρέπει να διανέμονται σε παγκόσμια κλίμακα με ενδεδειγμένο και κατανοητό τρόπο, χρησιμοποιώντας τα πλέον σύγχρονα επικοινωνιακά μέσα. Η ενίσχυση της προσβασιμότητας των πληροφοριών σχετικά με τον ευρωπαϊκό τουρισμό μπορεί να δώσει ώθηση στις τουριστικές ροές εντός της Ευρώπης, αλλά και από χώρες γεωγραφικά πιο απομακρυσμένες·

54.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επικεντρωθεί περισσότερο στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τουρισμού και μετανάστευσης/ροών προσφύγων, να αναλύσει τον πολιτιστικό, οικονομικό και κοινωνικό τους αντίκτυπο και, σε συνεργασία με την ΕτΠ να αναδείξει τις ευκαιρίες που προσφέρονται για τις θιγόμενες περιοχές (αγορά εργασίας κ.λπ.)·

55.

συνιστά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

56.

ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προσκαλεί την Επιτροπή των Περιφερειών στο ετήσιο ευρωπαϊκό φόρουμ για τον τουρισμό και στην Ευρωπαϊκή Ημέρα Τουρισμού·

57.

ζητεί τη διεξαγωγή ετήσιας συζήτησης για τον τουρισμό μεταξύ των αρμόδιων κοινοβουλευτικών επιτροπών και φορέων του ΕΚ και της ΕτΠ, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει κοινή ακρόαση των ενδιαφερόμενων φορέων του κλάδου·

58.

καλεί τις μελλοντικές προεδρίες της ΕΕ να συμπεριλάβουν στο θεματολόγιό τους ζητήματα που άπτονται του ευρωπαϊκού τουρισμού και να προσκαλούν εκπροσώπους της ΕτΠ·

59.

υποστηρίζει το «Μανιφέστο για έναν τουρισμό που παράγει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» (29), μια πρωτοβουλία φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της Ευρώπης, και προτείνει αυτό να προσυπογραφεί, προκειμένου να αναληφθεί κοινή δράση, με σκοπό να διατηρήσει η Ευρώπη την ελκυστικότητά της ως προορισμός και να διασφαλιστεί ότι ο τομέας του τουρισμού θα εξακολουθήσει να συμβάλλει στην οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή στην Ευρώπη·

60.

καλεί τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNWTO — United Nations World Tourism Organisation) να υποστηρίξει την πρωτοβουλία της για την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού τουρισμού·

61.

τάσσεται υπέρ της προώθησης των πολιτικών και πρακτικών υπεύθυνου τουρισμού εκ μέρους των κυβερνήσεων και του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με τις αρχές του παγκόσμιου κώδικα δεοντολογίας για τον τουρισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (UNWTO), το οποίο συνιστά ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ανάπτυξη βιώσιμου, υπεύθυνου και καθολικά προσβάσιμου τουρισμού, στον οποίο θα συνυπολογίζονται όλες οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις·

62.

δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική ευθύνη του τουρισμού και καλεί τους ευρωπαίους και μη ευρωπαίους πολίτες να ενημερώνονται και να καταστούν υπεύθυνοι τουρίστες και ταξιδιώτες, σεβόμενοι τις τοπικές παραδόσεις και πολιτισμούς.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/24

1.

σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υπογραμμίσει στην ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουνίου 2016 με θέμα «Μια ευρωπαϊκή ατζέντα για τη συνεργατική οικονομία» την προτίμηση για τη χρήση του όρου «συνεργατική οικονομία» παρά του πιο περιεκτικού όρου «οικονομία του διαμοιρασμού»·

2.

θεωρεί ότι δεν επαρκεί η αναφορά στη «μη κερδοσκοπική πτυχή» της συνεργατικής οικονομίας στην προαναφερθείσα ανακοίνωση («σε γενικές γραμμές, οι συναλλαγές συνεργατικής οικονομίας δεν περιλαμβάνουν αλλαγή κυριότητας και μπορούν να είναι κερδοσκοπικές ή μη κερδοσκοπικές») στο μέτρο που οι αλλαγές και οι καινοτομίες που προωθεί η συνεργατική οικονομία δεν περιορίζονται στις συνέπειες που απορρέουν από τη σχέση προσφοράς και ζήτησης υπηρεσιών·

3.

υπογραμμίζει την εκτίμηση για το άνοιγμα που πραγματοποιεί με το έγγραφο αυτό η Επιτροπή έναντι της συνεργατικής οικονομίας. Χρειάζεται ένα κοινό κανονιστικό πλαίσιο κατεύθυνσης και καθοδήγησης για τα κράτη μέλη, τις τοπικές και περιφερειακές αρχές·

4.

επαναλαμβάνει, υπό το φως της εμφανούς υπαγωγής του φαινομένου σε πολλαπλά επίπεδα, τη σημασία μιας πολυεπίπεδης προσέγγισης συνοδευόμενης από μια στενή και συνεχή αλληλεπίδραση και συνεργασία μεταξύ των διαφόρων θεσμικών επιπέδων·

5.

εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2017 δεν περιλαμβάνει πρόταση για συνέχεια του ευρωπαϊκού θεματολογίου για τη συνεργατική οικονομία. Πράγματι, η σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν φαίνεται να είναι ενοποιημένη και το πλαίσιο για τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ των πλατφορμών και των συμμετεχόντων σε αυτές φαίνεται ασαφές.

6.

έχοντας κατά νου ότι αυτή η νέα οικονομία βασίζεται από πολλές απόψεις στην ενδυνάμωση των πολιτών και των καταναλωτών, η ΕτΠ φρονεί ότι απαιτείται μια ρυθμιστική προσέγγιση βασισμένη στην πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, στη συμμετοχή, στην αναλογικότητα και στην αποφυγή της γραφειοκρατίας·

7.

ζητεί οι μελλοντικές πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα να υπόκεινται σε αυστηρή αξιολόγηση του εδαφικού αντικτύπου εκ μέρους της Επιτροπής, η ανάγκη για την οποία τονίστηκε στο σεμινάριο εμπειρογνωμόνων για τις αξιολογήσεις αστικού αντικτύπου που διοργάνωσε η ΕτΠ για το θέμα αυτό (1)· επισημαίνεται η ισχυρή τοπική και περιφερειακή διάσταση του φαινομένου, δεδομένου ότι πολλές πρωτοβουλίες συνεργατικής οικονομίας έχουν σημαντικό αντίκτυπο, ιδιαίτερα στις πόλεις, και συχνά πλαισιώνονται, ρυθμίζονται και μερικές φορές φορολογούνται σε τοπικό και/ή περιφερειακό επίπεδο·

8.

συμμερίζεται την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αποφευχθεί ο κανονιστικός κατακερματισμός και ζητεί ο στόχος αυτός να επιδιωχθεί έτσι ώστε οι οικονομίες —τόσο οι τοπικές όσο και οι περιφερειακές— να συμμετέχουν στα οφέλη της συνεργατικής οικονομίας. Απευθύνει επομένως έκκληση στην Επιτροπή να λάβει υπόψη την τοπική και περιφερειακή διάσταση των «επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος», όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 8 της οδηγίας για τις υπηρεσίες·

9.

τονίζει την ανάγκη ένα εγκάρσιο φαινόμενο όπως εκείνο της συνεργατικής οικονομίας να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο του αστικού θεματολογίου για την ΕΕ, ιδίως σε σχέση με τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, ένα από τα θέματα προτεραιότητας του συμφώνου του Άμστερνταμ·

10.

θεωρεί απαραίτητη μια ολιστική προσέγγιση που να μπορεί να συλλέξει τον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό πλούτο που αποφέρουν τα ήδη υπάρχοντα συστήματα διαχείρισης/διαμοιρασμού/ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών που σήμερα παρέχονται από τις νέες τεχνολογίες·

11.

τονίζει ότι, παρά την πολυπλοκότητά της, μια έγκαιρη δράση με πρώτιστο στόχο την αποφυγή του κατακερματισμού θα ήταν ευκολότερη από την εκ των υστέρων εναρμόνιση των 28 εθνικών πλαισίων και των αμέτρητων τοπικών και περιφερειακών κανόνων·

12.

σημειώνει ότι τα υπερβολικά κανονιστικά μέτρα ενδέχεται να καταστείλουν την καινοτομία. Επισημαίνει, αντίθετα, ότι η απουσία κανονιστικών μέτρων μπορεί να δημιουργήσει αβεβαιότητα, η οποία είναι πιθανό να αναστείλει τις επενδύσεις και την ανάπτυξη του κλάδου·

13.

θεωρεί αυτό το ζήτημα σημαντικό και σε σχέση με την ανάγκη μείωσης του ψηφιακού χάσματος. Ο κίνδυνος άνισης αντιμετώπισης αυτών των οικονομιών θα μπορούσε να επιτείνει το χάσμα μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών·

14.

επισημαίνει την ισχυρή επικράτηση των αμερικανικών εταιρειών στη συνεργατική οικονομία και τονίζει ότι η καθιέρωση σαφών κανόνων σε επίπεδο ΕΕ με την τήρηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας θα επιτρέψει στις νεοσύστατες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν και να είναι πιο ανταγωνιστικές στην παγκόσμια σκηνή· εκτιμά εξάλλου ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη το κόστος της μη Ευρώπης στον τομέα της συνεργατικής οικονομίας ή της οικονομίας του διαμοιρασμού (2)·

15.

θεωρεί ότι αυτή η νέα προσέγγιση που βασίζεται στον διαμοιρασμό/συνεργασία/συμμετοχή/σχέση αντλεί τη δύναμή της όχι μόνο από τις νέες τεχνολογίες, αλλά και από την εμπιστοσύνη και την ευθύνη και δεν έχει μόνο οικονομική αξία, αλλά και κοινωνική και «βιωματική»·

16.

επισημαίνει ότι οι επιχειρηματικές οργανώσεις της οικονομίας διαμοιρασμού/συνεργατικής οικονομίας με μακροπρόθεσμο όραμα θα πρέπει να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στον σχεδιασμό μελλοντικών πολιτικών στο πεδίο αυτό·

17.

θεωρεί πρωταρχικό να εντοπιστούν και να καθοριστούν οι παράμετροι και οι αξίες που πρέπει να υποστηριχθούν ώστε να αποφευχθεί το νέο πρότυπο να λάβει μια μορφή που «να μην μας ανήκει», και να είναι κοινωνικά βιώσιμο. Η ανάγκη αυτή εκφράζεται για παράδειγμα στον ξενοδοχειακό τομέα, όπου είναι πιθανό να σημειωθεί αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των υπηρεσιών της συνεργατικής οικονομίας και των παραδοσιακών δραστηριοτήτων και να επηρεάσει την αγορά ακινήτων με την άνοδο των τιμών ή την αλλαγή προορισμού των ακινήτων. Το ερώτημα που θα πρέπει να εξεταστεί σε τοπικό επίπεδο είναι σε ποιον βαθμό οι πλατφόρμες συνεργατικής οικονομίας λειτουργούν συμπληρωματικά προς το υφιστάμενο απόθεμα κατοικιών και τα παραδοσιακά ξενοδοχειακά συγκροτήματα;

18.

θεωρεί ότι είναι απαραίτητο, για τη διασφάλιση της προστασίας των δικαιωμάτων και με πλήρη σεβασμό των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, να προσεγγιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο παρόμοιες έννοιες και ορισμοί προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιομορφία και η ασφάλεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να προσδιορίσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις έννοιες «πάροχος υπηρεσιών», «εργοδότες» και «εργαζόμενοι» και να δώσει λύση στο πρόβλημα των σχέσεων μεταξύ των καταναλωτών καθώς και μεταξύ των επαγγελματιών που ανακύπτει στις επιγραμμικές πλατφόρμες, προκειμένου στη συνέχεια να καθοριστεί σε ποια δικαιώματα και σε ποια νομοθεσία πρέπει να γίνεται αναφορά·

19.

όπως έχει ήδη επισημάνει στην προηγούμενη γνωμοδότησή της, «θεωρεί, ωστόσο, ότι η κανονιστική ρύθμιση αγορών που προϋπάρχουν θα πρέπει να υπόκειται σε τακτική επανεξέταση, με στόχο τον έλεγχο της ικανότητάς της να διευκολύνει συνεχείς καινοτόμες διαδικασίες. Η ΟτΔ θα ήταν σκόπιμο να ληφθεί, μεταξύ άλλων, υπόψη στις συζητήσεις σχετικά με την κυκλική οικονομία και την ψηφιακή ενιαία αγορά» (3)·

20.

εκφράζει ωστόσο τη λύπη της για το γεγονός ότι δεν αναφέρεται η πρόθεση συνεργασίας με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές στις μελλοντικές αναλύσεις και ότι έχει δοθεί μεγάλο περιθώριο αυθαιρεσίας στα κράτη μέλη, με παρόντα τον κίνδυνο του κατακερματισμού, που πρέπει να αποφευχθεί·

21.

θεωρεί ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής προβλέπει κριτήρια και στοιχεία αξιολόγησης χωρίς να δίνει μια πλήρη απάντηση και, επομένως, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε διαφορετικές ερμηνείες και σε περαιτέρω κατακερματισμό της ενιαίας αγοράς· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να προτείνει ένα σαφές νομικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει την τήρηση των αρχών του θεμιτού ανταγωνισμού. Εν προκειμένω εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι η Επιτροπή με την προσέγγισή της φαίνεται να επαφίεται στον ευρωπαίο νομοθέτη για να ενσωματώσει στο δίκαιο της ΕΕ μερικές μόνο δικαστικές αποφάσεις (4), ιδίως όσον αφορά το ζήτημα του τι ακριβώς εμπίπτει στην εξαίρεση των «μεταφορών» από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες·

22.

επικροτεί την προσέγγιση της Επιτροπής, που, χάρη και στα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στο «έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών», παρουσιάζει το οικονομικό δυναμικό της συνεργατικής οικονομίας. Παράλληλα καλεί να αναλυθεί και να αναγνωριστεί όχι μόνο το αποτιμημένο σε χρήμα οικονομικό κέρδος, αλλά και το κέρδος και η εξοικονόμηση των συνεργατικών δραστηριοτήτων σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο. Η ΕτΠ ως εκ τούτου συνιστά θερμά να προσδιοριστεί ο καλύτερος τρόπος για τη μελέτη και την παρακολούθηση αυτού του «πλούτου» που παράγει ο διαμοιρασμός που με τον τρόπο αυτό μπορεί να καταστεί και να αναγνωριστεί ως ενεργό μέρος στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας·

23.

σημειώνει ότι η δημιουργία θυρίδων ενιαίας εξυπηρέτησης για τις επιχειρήσεις της οικονομίας διαμοιρασμού/συνεργατικής οικονομίας, οι οποίες θα συγκέντρωναν όλες τις υπηρεσίες επιχειρηματικής υποστήριξης, θα μπορούσε να συμβάλει στην ευρύτερη επέκταση των δραστηριοτήτων της οικονομίας διαμοιρασμού/συνεργατικής οικονομίας·

24.

ρωτά αν ο ορισμός του «παρόχου υπηρεσιών» που αναφέρεται στην οδηγία για τις υπηρεσίες εξακολουθεί να είναι κατάλληλος, δεδομένου ότι η τρέχουσα διατύπωση καλύπτει κάθε οικονομική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων των πολλών εξαιρετικά σπάνιων και μη επαγγελματικών δραστηριοτήτων που παρέχονται μεταξύ ομοτίμων·

25.

πιστεύει ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να προσδιοριστούν «ποιοτικά» και «ποσοτικά»«κατώτατα όρια» πρόσβασης για να καθοριστεί ποιος υπάγεται στις απαιτήσεις για την πρόσβαση στην αγορά, αλλά και για να αποφευχθεί η εξάπλωση δραστηριοτήτων που με το πρόσχημα της συνεργατικής οικονομίας ενδέχεται να παρακάμψουν νόμους και κανονισμούς·

26.

πιστεύει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να αποσαφηνίσει τις οδηγίες που παρέχονται σχετικά με τον ορισμό του «επαγγελματία»· θεωρεί ότι η έλλειψη κέρδους θα πρέπει να αποκλείει την απόδοση σε έναν προμηθευτή επαγγελματικών προσόντων και ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατώτατα όρια σε επίπεδο ΕΕ ανάλογα με τη συχνότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας·

27.

σημειώνει ότι οι αξιολογήσεις μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας, μαζί με τις νομικές απαιτήσεις, προκειμένου να εξασφαλιστεί η εμπιστοσύνη και η προστασία των καταναλωτών και τονίζει ότι οι πλατφόρμες πρέπει να καταβάλλουν περισσότερες προσπάθειες για την καταπολέμηση απατηλών κριτικών·

28.

επισημαίνει ωστόσο ότι πολλές μορφές εργασίας της συνεργατικής οικονομίας φαίνεται να τοποθετούνται κάπου μεταξύ απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης, μια κατάσταση η οποία εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις συνθήκες εργασίας, την υγεία και την ασφάλεια, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη, την αναρρωτική άδεια με αποδοχές, τα επιδόματα ανεργίας και το συνταξιοδοτικό σύστημα· τονίζει ότι η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα κατηγορία προσωρινά απασχολουμένων·

29.

σημειώνει ότι ορισμένα επιχειρηματικά μοντέλα της συνεργατικής οικονομίας αναπτύσσονται παράγοντας έντονα αρνητικές εξωτερικότητες σε κοινωνικό επίπεδο και σε επίπεδο απασχόλησης, ιδίως με την κατάχρηση της έννοιας της «αυτοαπασχόλησης», και βασίζονται σε κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των εργαζομένων ανάλογα με την εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία στη χώρα παροχής της υπηρεσίας· καλεί την Επιτροπή να καθορίσει ένα πιο συγκεκριμένο πλαίσιο για τη διασφάλιση του συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών·

30.

καλεί τα κράτη μέλη, τις τοπικές και περιφερειακές αρχές και την Επιτροπή να προωθήσουν για τις κοινωνικές και εργασιακές προκλήσεις της συνεργατικής οικονομίας καινοτόμες λύσεις, όπως για παράδειγμα τους συνεταιρισμούς ή τις αλληλασφαλιστικές εταιρείες που παρέχουν την ιδιότητα του εργαζομένου σε ανθρώπους που διαφορετικά θα αναγκάζονταν να επιλέξουν παρά τη θέλησή τους το καθεστώς των αυτοαπασχολούμενων, και συνεπώς τους παρέχουν πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικής προστασίας·

31.

τονίζει ωστόσο ότι κάθε δραστηριότητα που ασκείται μέσω μιας επιγραμμικής πλατφόρμας διαμεσολάβησης είναι πλήρως ανιχνεύσιμη και ότι, με τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής, η συνεργατική οικονομία μπορεί να είναι ένα εργαλείο για τη βελτίωση της φορολογικής νομοθεσίας και τη μείωση του διοικητικού φόρτου·

32.

προτρέπει τις πλατφόρμες συνεργατικής οικονομίας να απαιτούν από όλους τους ενεργούς παρόχους να τηρούν τους κανόνες φορολόγησης που ισχύουν, και να συνεργάζονται με τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές προκειμένου να δημιουργηθούν μηχανισμοί μεταφοράς των πληροφοριών για την τήρηση αυτών των υποχρεώσεων με πλήρη σεβασμό της ισχύουσας νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων· σημειώνει ότι υπάρχουν ήδη παραδείγματα τέτοιων συστημάτων και θα πρέπει να γενικευτούν·

33.

τονίζει ειδικότερα την περίπτωση των φόρων διαμονής, οι οποίοι αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για πολλές τοπικές και περιφερειακές αρχές, δεδομένου ότι σε πολλά μέρη όπου ισχύει ο φόρος αυτός δεν εισπράττεται σε περίπτωση κράτησης διαμονής μέσα από τις πλατφόρμες συνεργατικής οικονομίας· προσθέτει ότι αυτή η παραβίαση των κανόνων δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, ότι οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό σε σχέση με τα παραδοσιακά καταλύματα και στερεί επίσης έσοδα από τις τοπικές και περιφερειακές αρχές· εκφράζει συγχρόνως την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι έχουν επιτευχθεί συμφωνίες μεταξύ ορισμένων πόλεων και πλατφορμών για τη συστηματική συλλογή των εν λόγω φόρων·

34.

τονίζει ότι οι κοινωνικές ευθύνες των πλατφορμών σε όλες τους τις παραλλαγές πρέπει να καθοριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, ιδιαίτερα όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια τόσο στην εργασία όσο και στην εκπαίδευση· επισημαίνει ότι το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση και στη διαβούλευση στο πλαίσιο της επιχείρησης, καθώς και το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της δράσης, όπως ορίζεται αντίστοιχα στα άρθρα 27 και 28 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, πρέπει να διασφαλίζονται ανεξάρτητα από το επιχειρηματικό μοντέλο·

35.

θεωρεί ύψιστης σημασίας τον ρόλο των επιγραμμικών πλατφορμών ως μέσου μόχλευσης για το εν λόγω οικονομικό μοντέλο και ζητεί να αναλάβουν την ευθύνη για τη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων των χρηστών, των κοινοτήτων και της περιφέρειας, αρκεί τούτο να μην οδηγεί αυτόματα σε φραγμούς ή εμπόδια·

36.

επικροτεί τη δήλωση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία η πρωτοβουλία της για την «ελεύθερη ροή των δεδομένων» θα διευκολύνει τη μετάβαση και τη φορητότητα των δεδομένων μεταξύ των διαφόρων επιγραμμικών πλατφορμών: είναι πράγματι το κλειδί για την εξασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού και προστασίας των χρηστών στην ενιαία αγορά·

37.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει την ανάγκη και τη σκοπιμότητα επιβολής στις πλατφόρμες της νομικής υποχρέωσης να παρέχουν μια απλή και εύκολη στη χρήση συνοπτική περιγραφή των όρων και των προϋποθέσεών τους πέραν των εγγράφων που χρησιμοποιούνται σήμερα, δεδομένου ότι το μήκος και η πολυπλοκότητά τους αποθαρρύνει τους περισσότερους χρήστες να τα διαβάσουν, δημιουργώντας μια εξαιρετικά ασύμμετρη σχέση·

38.

χαιρετίζει τη δέσμευση της Επιτροπής να συνεργαστεί με τις επιγραμμικές πλατφόρμες προκειμένου να εισαγάγει έναν κώδικα συμπεριφοράς κατά της ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο·

39.

ζητά από την Επιτροπή να πραγματοποιήσει όσο το δυνατόν συντομότερα μια ολιστική προσέγγιση του φαινομένου, προκειμένου να αποφευχθεί η παρεμπόδιση της ανάπτυξης και οι συνέπειες της οικονομίας διαμοιρασμού στο εγγύς μέλλον·

40.

υποστηρίζει τη δυνατότητα θέσπισης, μεσοπρόθεσμα, ενός ειδικού ευρωπαϊκού καθεστώτος για τις συνεργατικές πλατφόρμες ως συνέχειας διεργασιών επισήμανσης οι οποίες θα δρομολογηθούν από τις ίδιες τις πλατφόρμες ή, εναλλακτικά, από τις δημόσιες αρχές. Μια τέτοια διαδικασία επισήμανσης θα επιτρέπει στις πλατφόρμες να διασαφηνίζουν τις ευθύνες τους και να ορίζουν ιδίως τα ελάχιστα πρότυπα όσον αφορά τους κανόνες και τις αρχές που εφαρμόζονται στους εργαζομένους στη συνεργατική πλατφόρμα (αμοιβές, κανόνες κατάταξης και απώλειας της ιδιότητας, διευθέτηση διαφορών κ.λπ.)·

41.

τονίζει την ανάγκη να βρεθεί η σωστή ισορροπία σε κανονιστικό επίπεδο: οι φορείς χάραξης πολιτικής δεν πρέπει να καταπνίγουν την καινοτομία και να ρυθμίζουν τη συνεργατική οικονομία μέχρι σημείου στραγγαλισμού, ενώ παράλληλα πρέπει να παρεμβαίνουν με ακρίβεια για να αποφύγουν τον κατακερματισμό και για να διαχειριστούν τις κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις·

42.

ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση, να ενημερώσει, να πληροφορήσει και να ζητήσει τη συμμετοχή όλων των επιπέδων ώστε να γίνει γνωστό το «πιλοτικό σχέδιο» που έχει εγκρίνει με πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά μελέτες, παρακολουθήσεις και προγράμματα κατάρτισης για τη συνεργατική οικονομία·

43.

ζητεί να διερευνηθεί και να εξεταστεί ο καθορισμός σε επίπεδο ΕΕ των ορίων κάτω από τα οποία μια οικονομική δραστηριότητα παραμένει μη επαγγελματική και «μεταξύ ομοτίμων» και, ως εκ τούτου, δεν υπόκειται σε καμία απαίτηση για την πρόσβαση στην αγορά·

44.

πιστεύει ότι τα εν λόγω όρια θα πρέπει να είναι μάλλον σχετικά και χρονικής φύσεως (π.χ. αριθμός διανυκτερεύσεων για διαμονή, αριθμός εργάσιμων ημερών/ωρών σε άλλους τομείς) παρά απόλυτα και νομισματικής φύσεως, προκειμένου να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για όλους, και πιστεύει ότι θα πρέπει επίσης να είναι χαμηλά, ώστε να αποφευχθούν οι καταχρήσεις και να εξασφαλιστεί ο πραγματικά περιστασιακός και μη επαγγελματικός χαρακτήρας της εν λόγω δραστηριότητας·

45.

ζητεί οι πλατφόρμες συνεργατικής οικονομίας στον τομέα των κατοικιών να επιβάλλουν στους παρόχους τη συμμόρφωση με τους κανόνες για τους φόρους διαμονής και την υποχρέωση είσπραξης αυτών των φόρων σε όλες τις κρατήσεις που διενεργούνται με τη μεσολάβησή τους στις ενδιαφερόμενες πόλεις και περιφέρειες, προκειμένου να καταβληθούν στις αρμόδιες αρχές· τονίζει ότι υπάρχουν ήδη πολλά παραδείγματα τέτοιας συνεργασίας μεταξύ των αρχών και πλατφορμών·

46.

υποστηρίζει τη θέσπιση ενός «φόρουμ των πόλεων για τη συνεργατική οικονομία» για την ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών, στο οποίο εκτός από την ΕτΠ πρέπει να συμμετέχουν οι ευρωπαϊκές οργανώσεις και τα δίκτυα που δραστηριοποιούνται στην τοπική και περιφερειακή διάσταση της συνεργατικής οικονομίας και διατηρούν επαφές με τις σχετικές θεματικές εταιρικές σχέσεις του αστικού θεματολογίου για την ΕΕ· υπογραμμίζει ότι ένα τέτοιο φόρουμ θα είναι ένα βασικό εργαλείο και εταίρος σε σχέση με τις αναγκαίες εκτιμήσεις εδαφικού αντικτύπου στον τομέα αυτό·

47.

καλεί όλα τα πολιτικά επίπεδα να εργαστούν για τη σημερινή κατάσταση χωρίς να ξεχνούν ότι η πραγματική πολιτική πρόκληση είναι να σχεδιαστεί η οικονομία διαμοιρασμού του αύριο.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/29

1.

επισημαίνει ότι ένα νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων είναι εξαιρετικά σημαντικό για την περαιτέρω ανάπτυξη της Ευρώπης. Οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επενδύσεις έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και κατέχουν πρωταρχική σημασία. Η ΕτΠ εκφράζει την ικανοποίησή της για το νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων και θεωρεί ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να διασφαλιστεί η γρήγορη και αποτελεσματική εφαρμογή του. Τα ζητήματα αυτά έχουν άμεση σχέση με τοπικά και περιφερειακά συμφέροντα στην Ευρώπη·

2.

υπογραμμίζει ότι η αγορά εργασίας γίνεται ολοένα και πιο ευέλικτη. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ευπροσάρμοστοι και ευέλικτοι, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες αλλαγές και να επωφελούνται από τις νέες ευκαιρίες. Πέραν των ειδικών επαγγελματικών δεξιοτήτων, οι εργοδότες αναζητούν όλο και περισσότερο «εγκάρσιες» ή τις αποκαλούμενες «ήπιες» (soft) δεξιότητες. Αυτό συνάδει με την απαίτηση της σύγχρονης ζωής και κοινωνίας, η οποία εξασφαλίζει στα άτομα που διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα πολύπτυχων δεξιοτήτων όχι μόνον καλύτερες επιδόσεις στην αγορά εργασίας, αλλά τους καθιστά και καλύτερα ενημερωμένους και πιο ενεργούς πολίτες και ευφυέστερους καταναλωτές.

3.

επισημαίνει την ανάγκη λήψης μέτρων για τη βελτίωση των δεξιοτήτων, προκειμένου να αποκτήσουν τα άτομα, τα οποία ζουν στην Ευρώπη και στερούνται βασικών δεξιοτήτων, τις προϋποθέσεις για μια ενεργό συμμετοχή στην αγορά εργασίας και τη δυνατότητα να κερδίσουν μόνα τους τα προς το ζην. Αυτό είναι σημαντικό τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για την κοινωνία συνολικά. Πρόσφατα, εμφανίστηκαν σημάδια κοινωνικής αναταραχής στην Ευρώπη. Τούτο δείχνει ξεκάθαρα ότι η κοινωνική ένταξη πρέπει να αποτελεί απαραίτητο στόχο των βασικών μέτρων εκπαίδευσης και κατάρτισης ως μέσο καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού. Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών συνεπάγεται την αποδοχή των δημοκρατικών αξιών, την επίγνωση και την ενεργή ευθύνη για την υπεράσπιση αυτών των αξιών, και σε αυτό πρέπει να συμμετέχουν όλοι. Είναι, επομένως, σημαντικό, για λόγους ένταξης, οι μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων, να ωφεληθούν επίσης από μια κατάλληλη μορφή εγγύησης δεξιοτήτων·

4.

υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι είναι σημαντικό οι βασικές δεξιότητες να καλλιεργούνται πρωτίστως στα πλέον πρώιμα στάδια της εκπαίδευσης και, σε κάθε περίπτωση, κατά την υποχρεωτική εκπαίδευση·

5.

θεωρεί ότι το νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων αποτελεί σημαντική πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση του χάσματος δεξιοτήτων στην Ευρώπη, η οποία καλύπτει όλο το φάσμα των αναγκών σε δεξιότητες, από τη βασικές έως τις σύνθετες δεξιότητες, και από τις «εγκάρσιες» έως τις ειδικές «τομεακές» δεξιότητες. Μολονότι είναι σημαντικό να αναπτύσσεται ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων από νεαρή ηλικία, το θεματολόγιο δεξιοτήτων αποτελεί επίσης σημαντική πρωτοβουλία για τις διάφορες κατηγορίες ενηλίκων: μετανάστες, άτομα που πρέπει να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας ή για να διατηρήσουν την εργασία τους, άτομα που χρειάζονται να αναπτύξουν δεξιότητες για να εργαστούν σε άλλο τομέα, άτομα που επιθυμούν να αναπτύξουν διασυνοριακή κινητικότητα, καθώς και άτομα που χρειάζονται μια βάση για περαιτέρω εκπαίδευση και κατάρτιση. Θεωρεί, επίσης, ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η συνεκτικότητα και η συμπληρωματικότητα μεταξύ των διαφόρων εκπαιδευτικών συστημάτων καθώς και εντός του εκάστοτε συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης εν γένει —ειδικότερα δε της επαγγελματικής εκπαίδευσης— αλλά και της κατάρτισης με βάση την εργασία στο πλαίσιο της υλοποίησης των δράσεων αναβάθμισης των επαγγελματικών δεξιοτήτων·

6.

υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής για την εγγύηση δεξιοτήτων που αποσκοπεί στη βελτίωση των ευκαιριών απασχόλησης και πλήρους συμμετοχής στην κοινωνία των ατόμων χαμηλής ειδίκευσης στην Ευρώπη. Η προσφορά συμμετοχής στην εγγύηση δεξιοτήτων πρέπει να καθορίζει σαφείς στόχους όσον αφορά τα προσόντα και τους τίτλους προς απόκτηση καθώς και τις υποχρεώσεις που πρέπει να πληρούν τα άτομα χαμηλής ειδίκευσης. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο και το είδος των δεξιοτήτων που απαιτούνται από την αγορά εργασίας και, ει δυνατόν, να αξιοποιούνται οι υφιστάμενες επαγγελματικές δεξιότητες των ατόμων. Τα θέματα αυτά αφορούν σε μεγάλο βαθμό τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, δεδομένου ότι έχουν αρμοδιότητες σε θέματα παιδείας, κατάρτισης και απασχόλησης·

7.

θεωρεί απαραίτητη τη σαφή σύνδεση των προσπαθειών για τον εντοπισμό των υφιστάμενων δεξιοτήτων και τις συνεπόμενες ανάγκες λήψης εκπαιδευτικών μέτρων που θα λαμβάνουν τη μορφή εξατομικευμένων μαθησιακών προγραμμάτων. Ένα καλά σχεδιασμένο εξατομικευμένο μαθησιακό πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την προσέγγιση, τις επιδιώξεις και τους στόχους των εκπαιδευτικών μέτρων·

8.

πιστεύει επίσης ότι για την κατάρτιση εξατομικευμένων προγραμμάτων σπουδών απαιτούνται ποιοτικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού και πληροφόρησης καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου. Οι υπηρεσίες αυτές θα παρέχουν στους ενδιαφερομένους πληροφόρηση σχετικά με τις ευκαιρίες μάθησης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και που θα τους φανούν χρήσιμες για την απόκτηση των αναγκαίων δεξιοτήτων για την επαγγελματική τους ένταξη. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες μπορούν να αφορούν τα εξής: καθοδήγηση, πρακτική άσκηση, πρακτικές δραστηριότητες, συμβουλές σχετικά με τη χρηματοδότηση των σπουδών και πληροφορίες σχετικά με τις ευκαιρίες κατάρτισης, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση σε διάφορους τύπους εκπαίδευσης και σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα·

9.

τονίζει ότι σκοπός των εκπαιδευτικών μέτρων πρέπει να είναι η απόκτηση από τα άτομα των προσόντων και δεξιοτήτων που χρειάζονται, προκειμένου να εξασφαλίσουν ή να διατηρήσουν τη θέση τους στην αγορά εργασίας και την κοινωνία· επισημαίνει ότι είναι σημαντικό οι συμμετέχοντες να έχουν επίσης τη δυνατότητα να συνδυάζουν τις σπουδές σε διαφορετικά επίπεδα του εκπαιδευτικού συστήματος και σε διαφορετικά, ατομικά πλαίσια σπουδών. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούν να αποκτήσουν γρήγορα τις δεξιότητες και τα προσόντα που απαιτούνται στην αγορά εργασίας και την κοινωνία, ειδικά στην περίπτωση της ένταξης των μεταναστών και των προσφύγων. Τούτο μπορεί να σημαίνει, για παράδειγμα, την απόκτηση βασικών γλωσσικών δεξιοτήτων σε συνδυασμό με σπουδές στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, θα πρέπει να διευκολυνθεί η προσφορά εκπαιδευτικών προγραμμάτων παράλληλα με την επαγγελματική δραστηριότητα·

10.

επισημαίνει ότι στα άτομα που περιλαμβάνονται στις ομάδες-στόχους πρέπει να δοθούν, αφενός, ευκαιρίες για να παρακολουθήσουν διαφορετικές μορφές εκπαίδευσης προσβάσιμες σε αυτά, από άποψη χρονική και τοπική, για παράδειγμα με βάση γεωγραφικούς ή κοινωνικούς παράγοντες και, αφετέρου, η δυνατότητα να συνδυάσουν τις σπουδές με άλλες δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη διάφορους τρόπους μάθησης· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να αξιοποιηθούν οι νέες μέθοδοι μάθησης —με έμπειρη καθοδήγηση—, μέσω διαφόρων μορφών μάθησης με τη στήριξη των ΤΠ όπως π.χ. εξ αποστάσεως εκπαίδευση (σε πραγματικό χρόνο) και μεικτή μάθηση ή άλλες μορφές ανοιχτής εκπαίδευσης. Είναι πιθανό ότι η τεχνολογία θα αναπτυχθεί πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών. Οι συνεπόμενες προκλήσεις όσον αφορά την εκπαιδευτική δραστηριότητα θα πρέπει να συμβαδίζουν με τις εξελίξεις·

11.

τονίζει ότι ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει δραστηριότητες προσέγγισης των ατόμων από μειονεκτούσες ομάδες τα οποία χρειάζονται να αναβαθμίσουν τις δεξιότητές τους, στις περιπτώσεις που τα άτομα αυτά δεν αναζητούν εκπαίδευση με δική τους πρωτοβουλία. Οι προσπάθειες αυτές θα μπορούσαν να συνδυάζουν μέτρα σε εθνικό ή τοπικό/περιφερειακό επίπεδο. Για παράδειγμα, οι τοπικές ή περιφερειακές αρχές θα μπορούσαν να αναλάβουν τον εντοπισμό των ομάδων στόχων, να ευαισθητοποιήσουν και να δώσουν κίνητρα σε αυτές τις ομάδες, έτσι ώστε τα άτομα που επιλέγονται για κατάρτιση να έχουν πρόσβαση διάφορες μορφές στήριξης που καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο, π.χ. ειδικές υποτροφίες σπουδών, φοροαπαλλαγές ή εκπαιδευτικές άδειες. Η ΕτΠ τονίζει ότι οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών, όπως οι οργανώσεις νεολαίας, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις προσπάθειες ευαισθητοποίησης·

12.

συμφωνεί με την παρατήρηση στην ανακοίνωση της Επιτροπής ότι οι εργοδότες δεν αναζητούν ειδικές επαγγελματικές δεξιότητες και προσόντα στον ίδιο βαθμό με το παρελθόν, αλλά ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο για μεταβιβάσιμες δεξιότητες, όπως η δυνατότητα εργασίας σε ομάδα, η δημιουργική σκέψη και η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, και εκτιμούν τα άτομα που διαθέτουν την ευελιξία να εργάζονται σε διάφορους τομείς. Συνεπώς, πρέπει να συνεκτιμούνται αυτά τα νέα δεδομένα κατά το σχεδιασμό και την εφαρμογή των προγραμμάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσης. Εντούτοις, κρίνει αναγκαίο να αναπτυχθεί ειδικό περιεχόμενο σπουδών που θα αφορά τους νέους οικονομικούς κλάδους, όπως λόγου χάρη την πράσινη και τη γαλάζια οικονομία·

13.

ζητεί να υπάρξει συνεργασία με βάση μια εταιρική σχέση στην οποία να συμμετέχουν οι εθνικές, οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές, οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς της κοινωνίας των πολιτών, με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση των δεξιοτήτων και των προσόντων που αποκτώνται μέσω της μη τυπικής και της άτυπης μάθησης. Η επικύρωση των δεξιοτήτων που αποκτώνται εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την επίγνωση των αναγκών για τις απαιτούμενες νέες δεξιότητες και προσόντα·

14.

τονίζει ότι, αν και τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για το περιεχόμενο και την οργάνωση των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, η εγγύηση δεξιοτήτων πρέπει να διαμορφωθεί σε σχέση με τις εκάστοτε εθνικές, περιφερειακές και τοπικές συνθήκες και τους διαθέσιμους πόρους, ενώ παράλληλα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το ό,τι οι επενδύσεις σε ανθρώπινο κεφάλαιο πρέπει να θεωρούνται ως κοινωνικές επενδύσεις. Η ΕτΠ επισημαίνει ότι οι δυνατότητες συγχρηματοδότησης με την ΕΕ, μέσω υφιστάμενων ή μελλοντικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων, είναι πολύ σημαντικές για την υλοποίηση της εγγύησης δεξιοτήτων στα κράτη μέλη·

15.

χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την επίτευξη συναίνεσης σχετικά με τις βασικές ικανότητες, έτσι ώστε αυτές να περιλαμβάνονται σαφώς στις εθνικές κατευθυντήριες γραμμές, να ενσωματώνονται στην εκπαίδευση και να αξιολογούνται στα διάφορα επίπεδα χάραξης πολιτικής στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος. Τα ζητήματα όσον αφορά τη σημασία των βασικών δεξιοτήτων, οι οποίες αποσκοπούν στην εξασφάλιση των κατάλληλων ικανοτήτων ούτως ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ταχέως μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, πρέπει να εξετάζονται σε διάφορα φόρουμ σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Υπό αυτό το πρίσμα, κρίνεται ενδεδειγμένο να αναπτυχθεί κατά προτίμηση στενός διάλογος μεταξύ εκπροσώπων των κοινοτικών οργανισμών, της αγοράς εργασίας, της εκπαίδευσης, της έρευνας και της κοινωνίας των πολιτών·

16.

θεωρεί σημαντικό να συμμετέχουν σε αυτές τις προσπάθειες οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές —για παράδειγμα, με την ιδιότητά τους των φορέων παροχής εκπαίδευσης και κατάρτισης— καθώς και τα ιδρύματα κατάρτισης των εκπαιδευτικών, ήδη από τη φάση ανάπτυξης και διαμόρφωσης, έτσι ώστε για να εξασφαλιστεί ότι οι δεξιότητες τίθενται σε εφαρμογή το συντομότερο δυνατό. Η ΕτΠ επισημαίνει ότι τα πλαίσια αναφοράς για τις ψηφιακές και τις επιχειρηματικές δεξιότητες που ανέπτυξε η Επιτροπή αποτελούν ένα πολύ χρήσιμο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Συνεπώς, προτείνει να αναπτυχθούν αντίστοιχα πλαίσια και για άλλες βασικές δεξιότητες, μαζί με το συνοδευτικό υλικό για την υλοποίηση, την εκτίμηση και την αξιολόγηση των βασικών δεξιοτήτων·

17.

θεωρεί σημαντικό να συνεχίσει η Επιτροπή να διοργανώνει θεματικές εβδομάδες και να συνεργάζεται με την οργάνωση «WorldSkills». Με τον τρόπο αυτό, θα μπορέσει να τονώσει και να υποστηρίξει τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές πρωτοβουλίες για την προώθηση της επαγγελματικής κατάρτισης μέσω ημερίδων ενημέρωσης και διαγωνισμών δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των πρακτικών δραστηριοτήτων·

18.

Η ΕτΠ επικροτεί τη δράση της ΕΕ για την αντιμετώπιση των ελλείψεων δεξιοτήτων, οι οποίες είναι συχνά ιδιαίτερα προβληματικές για τις μικρότερες, αγροτικές τοπικές και περιφερειακές αρχές. Αναμένει, σε αυτό το πλαίσιο, να υλοποιηθεί η νέα πρόταση για ένα «Σχέδιο στρατηγικής για τη διατομεακή συνεργασία στον τομέα των δεξιοτήτων» προκειμένου να διαπιστώσει εάν το νέο αυτό πρόγραμμα μπορεί να συμβάλει στη διατομεακή συνεργασία για την περιφερειακή και την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτή η διατομεακή πλατφόρμα συνεργασίας θα μπορούσε να είναι επωφελής για τις οικονομίες, το εργατικό δυναμικό και τις δημόσιες υπηρεσίες σε τοπικό επίπεδο·

19.

στηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να παροτρύνει τα κράτη μέλη να σχεδιάσουν τα εκπαιδευτικά τους συστήματα, κατά τρόπο που να επιτρέπει τη μετάβαση από τα προγράμματα γενικής εκπαίδευσης σε προγράμματα στοχευμένης επαγγελματικής εκπαίδευσης·

20.

υποστηρίζει την ιδέα να κληθούν τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι μετανάστες, οι οποίοι μπόρεσαν να βρουν γρήγορα εργασία χάρη στα στοχευμένα μέτρα, να έχουν ευκαιρίες πρόσβασης στη συνεχή κατάρτιση, έτσι ώστε να αποφύγουν αργότερα τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας·

21.

στηρίζει τις προσπάθειες τις Επιτροπής να προωθήσει ένα ευρύτερο φάσμα τριτοβάθμιας επαγγελματικής κατάρτισης και επιμόρφωσης, δεδομένου ότι ένα αυξανόμενο ποσοστό της επαγγελματικής κατάρτισης βρίσκεται σε πορεία βελτίωσης. Τέτοιες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες πρέπει να βασίζονται σε μια σταθερή εταιρική σχέση μεταξύ των εκπαιδευτικών φορέων, των ερευνητών, των επιχειρήσεων και των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

22.

επισημαίνει ότι η Επιτροπή οφείλει, επίσης, να συνεχίσει τις προσπάθειές της για να εξασφαλίσει ότι η επαγγελματική εκπαίδευση εξακολουθεί να στηρίζει τη διά βίου μάθηση και να παρέχει την ευκαιρία για περαιτέρω μάθηση σε υψηλότερο επίπεδο προσόντων·

23.

υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής να παροτρύνει τα κράτη μέλη να καταρτίσουν ολοκληρωμένες εθνικές στρατηγικές για τις ψηφιακές δεξιότητες·

24.

επισημαίνει ότι για την παροχή ποιοτικών και καινοτόμων διδακτικών μεθόδων και μορφών μάθησης με ψηφιακό περιεχόμενο υφίστανται συγκεκριμένες προϋποθέσεις ως εξής:

25.

θεωρεί την ψηφιοποίηση ως ευκαιρία για να αντιμετωπιστούν πολλές εκπαιδευτικές προκλήσεις, όπως για παράδειγμα:

26.

υπογραμμίζει ότι, για να είναι αποτελεσματικές οι επενδύσεις στις ψηφιακές δεξιότητες, χρειάζεται ισχυρή παιδαγωγική καθοδήγηση από τους διδάσκοντες στα διάφορα επίπεδα εκπαίδευσης. Η ΕτΠ θεωρεί ότι οι επενδύσεις στις ψηφιακές δεξιότητες στο σχολείο μπορούν να βελτιώσουν την ελκυστικότητα των θέσεων τις οποίες μπορούν να καταλάβουν οι εκπαιδευτικοί, με αποτέλεσμα να είναι πιο πρόθυμοι και ικανοί να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους·

27.

επισημαίνει ότι πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των βασικών ψηφιακών δεξιοτήτων, τις οποίες όλοι πρέπει να αποκτήσουν, και των πιο ειδικευμένων ψηφιακών δεξιοτήτων που συνδέονται με συγκεκριμένους θεματικούς τομείς και πεδία·

28.

αναμένει την αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι τα εθνικά πλαίσια επαγγελματικών προσόντων ενημερώνονται κατά περίπτωση και ότι για την υποβολή των εκθέσεων χρησιμοποιείται ένα τυποποιημένο μορφότυπο. Επαναλαμβάνει, ωστόσο, ότι τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για τη διαμόρφωση αρχών σχετικά με τη διασφάλιση της ποιότητας εντός των εθνικών πλαισίων επαγγελματικών προσόντων·

29.

υπογραμμίζει τη σημασία των περαιτέρω προσπαθειών για τη διασφάλιση της ποιότητας μεταξύ των κρατών μελών και συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πως απαιτείται σταδιακή προσέγγιση για τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών όσον αφορά τη συγκρισιμότητα των προσόντων·

30.

σημειώνει ότι τα περισσότερα επαγγέλματα και επαγγελματικοί τομείς διέρχονται σημαντικές μεταλλαγές, μέσω των οποίων αναδύονται νέα επαγγέλματα ενώ και άλλα περνούν στο περιθώριο. Επομένως, προέχει τα προφίλ και οι κατάλογοι δεξιοτήτων του μέλλοντος να αντιστοιχούν σε μια αγορά εργασίας που βρίσκεται σε διεργασία ταχείας εξέλιξης και ανανέωσης. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις βασικές δεξιότητες·

31.

σημειώνει ότι, όπως αναφέρεται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2016 (1), είναι υψίστης σημασίας να υποστηριχθεί η ένταξη και η ενσωμάτωση των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των ανθρώπων σε παρόμοιες συνθήκες. Έτσι, είναι επίσης σημαντικό να παρασχεθεί στήριξη το συντομότερο δυνατό στα κράτη μέλη, προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόσβαση στην καταγραφή των δεξιοτήτων και των προσόντων, στη γλωσσική διδασκαλία, στα μέτρα βελτίωσης των δεξιοτήτων και σε άλλα παρόμοια μέτρα τα οποία διευκολύνουν την ένταξη στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Επίσης, θα πρέπει τα άτομα που έχουν αποκτήσει κατάρτιση ή προσόντα στη χώρα καταγωγής τους να μπορούν, χωρίς καθυστέρηση, να υποβάλουν τις δεξιότητες αυτές σε αξιολόγηση·

32.

εκφράζει την ικανοποίησή της για την υπόσχεση της Επιτροπής, στο πλαίσιο του θεματολογίου δεξιοτήτων, να προσδώσει τη δέουσα προσοχή στην καινοτομία στον τομέα της εκπαίδευσης, και προσδοκά ότι τούτο θα διευκολύνει την απόκτηση βασικών δεξιοτήτων, πράγμα που αποτελεί ζωτικό συστατικό των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Ευρώπη·

33.

πιστεύει ότι η Επιτροπή οφείλει να προωθήσει την περαιτέρω ανάπτυξη της μαθητοκεντρικής μάθησης, στη βάση των πτυχών της ψηφιακής μάθησης, όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση της ΕτΠ με θέμα την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το «Άνοιγμα της εκπαίδευσης» (2014) (2)·

34.

επισημαίνει ότι η εφαρμογή του νέου θεματολογίου δεξιοτήτων θα εξαρτηθεί από την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την επαγγελματική εκπαίδευση των ενηλίκων σε επίπεδο κοινότητας. Η παροχή στήριξης για διδακτικό προσωπικό πρέπει να εξεταστεί δεόντως στα σχέδια εφαρμογής που εκπονούν τα κράτη μέλη και θα μπορούσε να επιδιωχθεί ο στόχος της ευαισθητοποίησης των πολιτών σχετικά με την ηλεκτρονική πλατφόρμα για την εκπαίδευση ενηλίκων στην Ευρώπη («Electronic Platform for Adult Learning in Europe» — EPALE)·

35.

συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη να ενισχύσουν τα κράτη μέλη την αρχική και τη συνεχή επαγγελματική κατάρτιση των εκπαιδευτικών και άλλων που εμπλέκονται στην εφαρμογή της εγγύησης δεξιοτήτων·

36.

επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να στηρίξει τις προσπάθειες διαφόρων ενδιαφερόμενων μερών για τον εκσυγχρονισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ιδίως για την ανάπτυξη πλαισίων για την αξιολόγηση δεξιοτήτων. Οι προσπάθειες αυτές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα εθνικά πλαίσια εκπαίδευσης των κρατών μελών, τις τοπικές και τις περιφερειακές δυνατότητες και προκλήσεις, καθώς και τις αποκλίνουσες ανάγκες των τοπικών και των περιφερειακών αγορών εργασίας. Εμμένει σχετικά στην ανάγκη να αντληθούν διδάγματα από τα προηγούμενα επιτυχημένα ή αποτυχημένα παραδείγματα συναφών προσπαθειών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναγκαία δέσμευση για την επίτευξη συναίνεσης όσον αφορά την πρόοδο του εκσυγχρονισμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης·

37.

υπογραμμίζει αναφορικά με την πρωτοβουλία που εξήγγειλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την παρακολούθηση της επαγγελματικής πορείας των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ότι η υλοποίηση μιας τέτοιας πρωτοβουλίας δεν θα πρέπει να επιφέρει πρόσθετες διοικητικές επιβαρύνσεις για τις εθνικές και τις περιφερειακές αρχές, αλλά ούτε και τα πανεπιστήμια ή τους σπουδαστές. Επιπλέον, εφιστάται η προσοχή στην ανάγκη τήρησης των διατάξεων περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Στο πλαίσιο αυτό, εκφράζονται αμφιβολίες σχετικά με την ιδέα να χρησιμοποιηθούν φορολογικές πληροφορίες και πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση για την εφαρμογή του προτεινόμενου σχεδίου·

38.

επιδοκιμάζει την πρόταση της Επιτροπής για αναθεώρηση του υφιστάμενου πλαισίου Europass. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακριβής και σε πραγματικό χρόνο πληροφόρηση σχετικά με τη ζήτηση και την προσφορά δεξιοτήτων, το αναθεωρημένο πλαίσιο Europass πρέπει να βασίζεται στην υπάρχουσα τοπική και περιφερειακή εμπειρία. Ως εκ τούτου, οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές μπορούν να συμβάλλουν εποικοδομητικά στη συλλογή πληροφοριών για τις δεξιότητες καθώς και στις εργασίες της προτεινόμενης πλατφόρμας επιγραμμικών υπηρεσιών.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/36

1.

διαπιστώνει ότι το σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της αστάθειας των γεωργικών τιμών, που υιοθετήθηκε στη διάσκεψη κορυφής της ομάδας των 20 (G20), τον Ιούνιο του 2011, σημείωσε ελάχιστη πρόοδο μέχρι σήμερα· ως εκ τούτου, ζητά την επανάληψη των διαπραγματεύσεων σχετικά με το ζήτημα αυτό, με την ευκαιρία της γερμανικής προεδρίας της G20, το 2017·

2.

επισημαίνει ότι, παρά τις μεταρρυθμίσεις της κοινής πολιτικής (ΚΓΠ) κατά τα τελευταία έτη, τα συστήματα διαχείρισης κινδύνων —που επιτρέπουν στους γεωργούς να προστατεύονται από τις αρνητικές επιπτώσεις των μεταβολών των τιμών και αποδόσεων και από ζημίες οφειλόμενες σε υγειονομικά ή περιβαλλοντικά προβλήματα— παραμένουν ο φτωχός συγγενής της ΚΓΠ. Πράγματι, απορροφούν λιγότερο του 2 % των πόρων του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ και λιγότερο του 0,4 % του συνολικού προϋπολογισμού για τον αγροτικό τομέα. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν ελεύθερα σε ποιον βαθμό επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τα συγκεκριμένα μέσα του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)·

3.

θεωρεί ότι οι μηχανισμοί διασφάλισης του εισοδήματος των γεωργών πρέπει να ενισχυθούν σημαντικά για να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις από τη μεγάλη αστάθεια των τιμών των γεωργικών προϊόντων και των μέσων παραγωγής, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κλάδου γεωργικών προϊόντων διατροφής, να διατηρηθεί η γεωργία σε όλα τα εδάφη, να ενθαρρυνθεί ο εκσυγχρονισμός και η καινοτομία, και να διατηρηθεί ζωντανός ο αγροτικός ιστός·

4.

εκτιμά ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί υπό τον όρο να εφαρμοστούν από κοινού μέτρα που θα αποβλέπουν: α) στο να ενισχυθεί ο ρόλος των ιδιωτικών φορέων του κλάδου γεωργικών προϊόντων διατροφής στη ρύθμιση των γεωργικών αγορών, προκειμένου να αντισταθμιστεί εν μέρει η απορρύθμιση της ΚΓΠ· β) στο να διευρυνθεί και να απλουστευθεί η πρόσβαση στο φάσμα εργαλείων διαχείρισης κινδύνων που διαθέτουν οι γεωργοί, δεδομένου ότι τα διαθέσιμα στα πλαίσια του ΕΓΤΑΑ εργαλεία δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν λόγω της ανεπάρκειας των μέσων του δεύτερου πυλώνα, θα έπρεπε δε αυτά να αυξηθούν χωρίς να υπονομευθούν οι πόροι που διατίθενται για τον πρώτο πυλώνα· και γ) στο να ενθαρρυνθεί, στο πλαίσιο της προσεχούς μεταρρύθμισης της ΚΓΠ, καθώς και σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, η αύξηση της προστιθέμενης αξίας των ευρωπαϊκών εκμεταλλεύσεων, προκειμένου αυτές να καταστούν λιγότερο ευάλωτες στις διακυμάνσεις των γεωργικών τιμών σε παγκόσμιο επίπεδο·

5.

υπενθυμίζει ότι οι συμβάσεις διασφαλίζουν τη διάθεση της παραγωγής των αγροτών και τον εφοδιασμό των μεταποιητών, σε τιμές γνωστές εκ των προτέρων. Έτσι, συμβάλλουν στην εξισορρόπηση προσφοράς και ζήτησης και επιτρέπουν τον καλύτερο έλεγχο της ποιότητας του προϊόντος, γεγονός που μπορεί να αποφέρει υψηλότερες τιμές για τους παραγωγούς και πιο δίκαια κατανομή σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού·

6.

προτείνει, στα κράτη μέλη στα οποία δεν υφίστανται εδραιωμένες μορφές κάθετης συνεργασίας, να ενισχυθεί η καθιέρωση συμβάσεων σε όλο το μήκος της αλυσίδας τροφίμων (και όχι μόνο μεταξύ γεωργών και μεταποιητών γεωργικών προϊόντων), να δοθεί στα κράτη η δυνατότητα να την καταστήσουν υποχρεωτική, και να προωθηθεί η υπογραφή πολυμερών συμβάσεων, που θα συνδέουν, για παράδειγμα, μια οργάνωση παραγωγών, έναν μεταποιητή και έναν διανομέα·

7.

προτείνει —για μια πιο ευέλικτη και ομοιογενή ερμηνεία των κανόνων του ανταγωνισμού στους κόλπους της Ένωσης— να δοθούν μεγαλύτερες εξουσίες όσον αφορά την πρόληψη κρίσεων στις αγροτικές επιχειρήσεις, στις οργανώσεις παραγωγών και στις επίσημες διεπαγγελματικές οργανώσεις, καθώς και στους διαχειριστές αγοράς και τα κέντρα επεξεργασίας τροφίμων που αναγνωρίζονται ως τα αρμόδια όργανα για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Για τον σκοπό αυτό, οι διεπαγγελματικές οργανώσεις, που συγκεντρώνουν τους διάφορους κρίκους της αλυσίδας κάθε κλάδου, και οι εν λόγω διαχειριστές αγοράς και κέντρα τροφίμων, πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν στις επιχειρήσεις προγνωστικά σχετικά με τις αγορές, ώστε να τους βοηθούν να λαμβάνουν τις κατάλληλες αποφάσεις, χωρίς ωστόσο να καθορίζουν τιμές αναφοράς. Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται ήδη σε ορισμένα κράτη μέλη και θα μπορούσε, επομένως, να ληφθεί υπόψη στα πλαίσια της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών·

8.

προτείνει —σε περίπτωση ανισορροπίας της αγοράς ή πραγματικού κινδύνου για ανισορροπία της αγοράς, που υπολογίζεται με βάση ορισμένους δείκτες— οι γεωργικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους, να μπορούν να κάνουν χρήση των μέσων δράσης που διαθέτουν και να μειώνουν την παραγωγή τους κατά τρόπο συντονισμένο, προτού καν δοθεί η άδεια από την Επιτροπή κατ’ εφαρμογή του άρθρου 222 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών (ΚΟΑ). Η ΚΟΑ θα πρέπει συνεπώς να επιτρέψει ρητώς στις αγροτικές επιχειρήσεις —μη εξαιρουμένων των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεών τους— να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα με στόχο την εξισορρόπηση της αγοράς, προκειμένου να αποφεύγεται η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, κατόπιν σχετικής κοινοποίησης προς τις αρμόδιες αρχές·

9.

επισημαίνει ότι η ρύθμιση της αστάθειας των γεωργικών τιμών και η καταπολέμηση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων είναι στενά συνδεδεμένες, καθώς οι διακυμάνσεις των αγορών οξύνουν τους συσχετισμούς δυνάμεων ως προς την κατανομή της προστιθέμενης αξίας εντός των κλάδων, ενώ οι συμβιβασμοί που προκύπτουν, τις περισσότερες φορές αποβαίνουν εις βάρος των παραγωγών, των οποίων η διαπραγματευτική ισχύς περιορίζεται εξαιτίας ιδίως της αυξανόμενης συγκέντρωσης των βιομηχανιών γεωργικών ειδών διατροφής και κυρίως της μεγάλης διανομής, καθώς και λόγω της πολυδιάσπασης των παραγωγών και της ανεπαρκούς οργάνωσής τους·

10.

συνιστά τη θέσπιση ειδικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας κατά των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, όπως προτείνει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουνίου 2016 [2015/2065 (INI)], με την αιτιολογία ότι: οι συμβάσεις εξασφαλίζουν εν μέρει έναν επιμερισμό του κινδύνου, αλλά δεν διορθώνουν επί της ουσίας την ανισότητα μεταξύ των μερών· οι αντιμονοπωλιακές διατάξεις δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και των ανισορροπιών στους συσχετισμούς δυνάμεων που χαρακτηρίζουν τους κλάδους γεωργικών προϊόντων διατροφής· οι μηχανισμοί αυτορρύθμισης των φορέων των κλάδων δεν είναι αποτελεσματικοί, κυρίως επειδή οι γεωργοί και οι μεταποιητές συχνά διστάζουν να προβούν σε καταγγελία, από φόβο μήπως αποκλειστούν από την αγορά· επιβάλλεται ένας νόμος πλαίσιο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να εναρμονιστούν οι όροι ανταγωνισμού και να εξασφαλιστεί ότι οι Ευρωπαίοι αγρότες και καταναλωτές θα επωφελούνται από ισότιμους όρους αγοράς και πώλησης·

11.

συνιστά να επεκταθεί το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης συμβάσεων στο σύνολο της γεωργικής παραγωγής, προκειμένου να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς των γεωργών εντός της αλυσίδας του εκάστοτε κλάδου·

12.

αναγνωρίζει ότι η ομαδοποίηση της προσφοράς θα μπορούσε να βοηθήσει τους μικροπαραγωγούς να μην υφίστανται τη σημαντικότατη διαπραγματευτική ισχύ ιδίως των μεγάλων επιχειρήσεων βιομηχανίας, και να εξασφαλίσει παράλληλα στους καταναλωτές τη μέγιστη διαφάνεια ως προς τις τιμές και την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων·

13.

σημειώνει ότι η ενίσχυση του ρόλου των μη κρατικών φορέων στη ρύθμιση των γεωργικών αγορών απαιτεί μεγαλύτερη διαφάνεια των αγορών·

14.

προτείνει, για τον σκοπό αυτό, τη δημιουργία ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου των αγορών γεωργικών προϊόντων, τροφοδοτούμενου από ένα δίκτυο εθνικών παρατηρητηρίων ανά παραγωγικό τομέα, που θα μπορούσε να ωφεληθεί από την εμπειρία του παρατηρητηρίου της αγοράς γάλακτος και του πίνακα επιδόσεων των καταναλωτικών αγορών, τον οποίο δημοσιεύει σε τακτά χρονικά διαστήματα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το νέο αυτό παρατηρητήριο θα παρέχει εγκαίρως και σαφώς τα απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση των αγορών, και σε συγκυριακό επίπεδο (ώστε να προλαμβάνεται η εκδήλωση κρίσεων) και σε διαρθρωτικό (πράγμα που θα επέτρεπε να μελετηθεί η εξέλιξη των τιμών και των περιθωρίων κέρδους των διαφόρων παραγόντων εντός των επιμέρους κλάδων)·

15.

τονίζει ότι η εφαρμογή της οδηγίας για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων (MiFID 2), που προβλέπεται για το 2018, πρέπει να συμβάλει στη μεγαλύτερη γνώση και την τακτική παρακολούθηση των θέσεων που κατέχουν οι διάφορες κατηγορίες επιχειρηματιών στις χρηματοπιστωτικές αγορές γεωργικών προϊόντων, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι υπέρμετρης κερδοσκοπίας και να διευκολυνθεί η αποτελεσματική διαχείριση του κινδύνου τιμών από τους εμπορικούς παράγοντες των επιμέρους κλάδων·

16.

διαπιστώνει ότι η εφαρμογή και η ενίσχυση των υφιστάμενων εργαλείων διαχείρισης των κινδύνων και των κρίσεων, στο πλαίσιο της ΚΓΠ, προσκρούει σε πολλά εμπόδια, περιλαμβανομένου του ανταγωνισμού μεταξύ των πόρων του δεύτερου πυλώνα, στον οποίο υπάγεται το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εργαλείων, του ανεπαρκούς αποθεματικού κρίσης —το οποίο, καθότι απαραίτητο, δεν πρέπει να προέρχεται από τις ετήσιες περικοπές των άμεσων πληρωμών—, της έλλειψης στοιχείων και προγνωστικών για τα οικονομικά αποτελέσματα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων κ.λπ., και επιβεβαιώνει την ανάγκη μείωσης των εμποδίων αυτών για την υλοποίηση μιας φιλόδοξης και αποτελεσματικής στρατηγικής για τη διαχείριση των γεωργικών κινδύνων·

17.

θεωρεί ότι η προσεχής μεταρρύθμιση της ΚΓΠ θα πρέπει να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καταρτίσουν και να θέσουν σε εφαρμογή ένα ευρύ φάσμα εργαλείων διαχείρισης κινδύνων, συμπληρωματικών και σε κόστος προσιτό για τους γεωργούς, ακολουθώντας μια τμηματική προσέγγιση των κινδύνων, που θα κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την έντασή τους (1): α) «κανονικοί» κίνδυνοι, που μπορούν να απορροφηθούν κατά κύριο λόγο από τους γεωργούς, χάρη στη δημιουργία προληπτικής αποταμίευσης, και από φορολογικά μέτρα· β) «μέσοι» κίνδυνοι, που μπορούν να μεταβιβαστούν από τους γεωργούς στις χρηματοπιστωτικές αγορές (συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, δικαιώματα προαίρεσης, συμβάσεις εξωχρηματιστηριακών παραγώγων), σε ασφαλιστές (για τη διαχείριση κινδύνου απόδοσης, κύκλου εργασιών και ακαθάριστου περιθωρίου κέρδους) και σε ταμεία αλληλοβοήθειας (για τη διαχείριση υγειονομικών και περιβαλλοντικών κινδύνων και τη σταθεροποίηση του εισοδήματος από τις εκμεταλλεύσεις)· και γ) κίνδυνοι-«καταστροφή», που αναλαμβάνονται κυρίως από τις δημόσιες αρχές, με δίχτυα ασφαλείας για τις τιμές και με έκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση κρίσεων. Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να διασφαλιστεί ότι τυχόν αύξηση των κατηγοριών κινδύνων δεν θα επιφέρει ταυτόχρονα και αύξηση των διοικητικών δαπανών·

18.

τονίζει ότι η ανάπτυξη των εργαλείων διαχείρισης κινδύνων πρέπει να γίνεται χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά η σταθερότητα του προϋπολογισμού της ΚΓΠ, που σήμερα διασφαλίζεται χάρη στις αποσυνδεδεμένες από την παραγωγή και από τις τιμές ενισχύσεις. Ένας προϋπολογισμός, που οι δαπάνες του θα ακολουθούσαν εκ του σύνεγγυς τις διακυμάνσεις των γεωργικών τιμών και θα μειώνονταν συγκυριακά λόγω διατήρησης των αγορών σε καλά επίπεδα, θα κινδύνευε στην πραγματικότητα να υποστεί μη αμελητέα μείωση κατά τις συζητήσεις για τις πολυετείς δημοσιονομικές προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα οδηγούσε σε μείωση της προστασίας που παρέχει η ΚΓΠ, η οποία θα ήταν επιζήμια για τους γεωργούς σε περίπτωση αντιστροφής των τάσεων της αγοράς·

19.

προτείνει, για τη δημιουργία προληπτικής αποταμίευσης που να προφυλάσσει από τους κλυδωνισμούς των αγορών, να μπορούν οι γεωργοί, μεταξύ άλλων, να αποταμιεύουν, σε ειδικό λογαριασμό, ένα μέρος των βασικών πληρωμών του πρώτου πυλώνα. Η παρακράτηση του εν λόγω μέρους των βασικών πληρωμών θα είναι υποχρεωτική όταν ορισμένοι δείκτες της αγοράς, όπως οι τιμές των γεωργικών προϊόντων ή ο λόγος των τιμών των γεωργικών προϊόντων προς τις τιμές των συντελεστών παραγωγής, ακολουθούν ανοδική πορεία. Τα ποσά που εγγράφονται στο αποθεματικό κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να αποδεσμεύονται και να χρησιμοποιούνται από τους γεωργούς όταν οι δείκτες της αγοράς θα είναι σε ύφεση. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αποφευχθεί στο πλαίσιο αυτό η δημιουργία πρόσθετων διοικητικών δαπανών·

20.

αναγνωρίζει ότι, εκτός από τη βελτίωση της δυνατότητας αυτασφάλισης των γεωργών, ο μηχανισμός αυτός διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα: θα αντικαθιστά εν μέρει το αποθεματικό κρίσεων που ισχύει σήμερα, η δυσλειτουργία του οποίου είναι καταφανής· το κόστος διαχείρισής του είναι μικρό· δεν θα επηρεάσει τη σταθερότητα του προϋπολογισμού της ΚΓΠ· τέλος, θα καταστήσει τις αποσυνδεδεμένες ενισχύσεις πιο εύλογες για την κοινή γνώμη σε περιόδους υψηλών γεωργικών τιμών·

21.

σημειώνει ότι θα μπορούσαν να προβλεφθούν και άλλοι μηχανισμοί προκειμένου να ενθαρρυνθεί η σύσταση προληπτικής αποταμίευσης, κατά το πρότυπο, για παράδειγμα, του συστήματος που ισχύει στον Καναδά, το οποίο επιτρέπει στους γεωργούς, εφόσον κάνουν κατάθεση σε έναν λογαριασμό ταμιευτηρίου, να λαμβάνουν ισοδύναμη χρηματοδότηση από τις δημόσιες αρχές·

22.

τονίζει τη σημασία τού να ευνοηθεί η δημιουργία και η υιοθέτηση νέων ασφαλιστικών προϊόντων, πιο διαφοροποιημένων και ενδεχομένως λιγότερο δαπανηρών, για την αντιμετώπιση των οικονομικών κινδύνων που διατρέχουν οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις, με βάση ιδίως τα ασφαλιστικά προγράμματα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ). Τα νέα αυτά προϊόντα θα μπορούσαν να είναι για παράδειγμα: α) μία ασφάλεια του κύκλου εργασιών, που να διασφαλίζει τα προβλεπόμενα κατά τη σπορά έσοδα από τις καλλιέργειες, βάσει της μέσης απόδοσης της εκμετάλλευσης και των παρατηρούμενων τιμών στις προθεσμιακές αγορές, αλλά όπου μόνο η συνιστώσα της απόδοσης θα μπορεί να επιδοτείται, ώστε να τηρούνται οι κανόνες του «πράσινου κουτιού» του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ)· β) οι ασφαλίσεις βάσει δείκτη, που στηρίζονται στην απόδοση, τον κύκλο εργασιών ή το ακαθάριστο περιθώριο κέρδους που επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο στην περιοχή όπου βρίσκεται η εκμετάλλευση (αλλά όπου μόνο η συνιστώσα της απόδοσης θα επιδοτείται), με επίγνωση του ότι οι ασφαλίσεις αυτές έχουν κόστος διαχείρισης σαφώς μικρότερο από τις ασφάλειες που βασίζονται στην ατομική απόδοση του γεωργού· γ) μία ασφάλεια των συνολικών εσόδων από την εκμετάλλευση, που θα μπορούσε να διατίθεται στις διαφοροποιημένες μικρές και μεσαίες εκμεταλλεύσεις, που εφαρμόζουν την πολυκαλλιέργεια-κτηνοτροφία ή παράγουν οπωροκηπευτικά ή ειδικές καλλιέργειες οι οποίες απολαύουν ελάχιστης ή καθόλου στήριξης και για τις οποίες δεν υπάρχει ασφάλιση συγκομιδής· δ) ειδικές ασφάλειες για τους βιοκαλλιεργητές, που θα λαμβάνουν υπόψη τις γενικά χαμηλότερες αποδόσεις, το υψηλότερο κόστος παραγωγής και τις γενικά υψηλότερες τιμές αγοράς αυτών των προϊόντων. Τα μέτρα αυτά πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης, κυρίως προκειμένου να αξιολογηθεί το δυνητικό κόστος τους όσον αφορά την κρατική αντασφάλιση·

23.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συνεργαστεί στενά με τις εθνικές, τις περιφερειακές και τις τοπικές αρχές και με τις γεωργικές οργανώσεις, για τη βελτίωση της γνώσης και της κατανόησης των εργαλείων διαχείρισης κινδύνων, τα οποία διατίθενται στο πλαίσιο του δεύτερου πυλώνα της ΚΓΠ· καλεί επίσης την Επιτροπή να αυξήσει τη χρηματοδότηση των εργαλείων αυτών, ώστε να υπερβαίνει το σημερινό 2 % των πόρων του δεύτερου πυλώνα·

24.

συνιστά την ανάπτυξη ταμείων αλληλοβοήθειας εμπνευσμένων από το εργαλείο σταθεροποίησης εισοδήματος που θεσπίστηκε με τη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ του 2013 —αλλά που μόνο δύο κράτη μέλη (Ουγγαρία και Ιταλία) και μια περιφέρεια (η Καστίλλη και Λεόν, στην Ισπανία) έχουν ενσωματώσει στο σχέδιο αγροτικής ανάπτυξής τους 2014-2020—, με μέριμνα για μια δίκαια ισορροπία κατά την ανακατανομή μεταξύ περιφερειών και κλάδων δραστηριότητας. Τα ταμεία αυτά θα παρέχουν προστασία από τις σημαντικές μειώσεις (πάνω από 30 %) του ακαθάριστου περιθωρίου κέρδους της εκμετάλλευσης, οι οποίες θα μετρώνται σε σχέση με τα προηγούμενα τρία ή πέντε έτη. Ζημίες αυτού του μεγέθους δεν είναι εύκολο να καλυφθούν μόνο από την προληπτική αποταμίευση των γεωργών. Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν να τις διαχειριστεί μια ασφάλιση κύκλου εργασιών, όπως αυτή που ισχύει στις ΗΠΑ, που παρέχει εγγύηση κατά της μείωσης των προβλεπόμενων εσόδων μεταξύ σποράς και συγκομιδής, και δεν παρέχει, αφ’ εαυτής, προστασία από τις χαμηλές τιμές·

25.

υποστηρίζει ότι τα ταμεία σταθεροποίησης εισοδήματος πρέπει να εφαρμόζονται σε τομεακό επίπεδο, προκειμένου να στηριχθεί η ολοκλήρωση της εφοδιαστικής αλυσίδας, και σε εθνική κλίμακα, και διακρατική ακόμη, προκειμένου να διευρυνθεί ο επιμερισμός των κινδύνων και να μειωθούν οι δαπάνες. Επομένως, θα υφίσταται, σε κάθε κράτος μέλος, ένα ταμείο αροτραίων καλλιεργειών, ένα ταμείο γάλακτος, ένα ταμείο οπωροκηπευτικών κ.λπ.·

26.

συνιστά στα κράτη μέλη να προβούν σε πειραματικές δοκιμές των ταμείων σταθεροποίησης εισοδήματος, πριν από τη θέσπισή τους σε μεγάλη κλίμακα, λόγω των πρακτικών δυσκολιών υλοποίησης και λειτουργίας που συνδέονται με τα συστήματα αυτά (συλλογή λογιστικών δεδομένων εκμεταλλεύσεων, ανάγκες αντασφάλισης κ.λπ.)·

27.

υπογραμμίζει ότι τα τρία είδη των εργαλείων διαχείρισης κινδύνων που περιγράφονται ανωτέρω —προληπτική αποταμίευση, ασφάλειες, ταμεία σταθεροποίησης εισοδήματος— αλληλοσυμπληρώνονται και πρέπει, ει δυνατόν, να εφαρμόζονται από κοινού, ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και συνεκτικό δίχτυ προστασίας από την αστάθεια των τιμών και να μειωθεί η συχνότητα και η ένταση των κρίσεων που αντιμετωπίζουν οι γεωργοί·

28.

θεωρεί ότι, για να μπορούν οι παραγωγοί να αντιμετωπίζουν, υπό παρόμοιες συνθήκες, την αστάθεια των τιμών, τα ποσοστά των άμεσων ενισχύσεων θα πρέπει να είναι εναρμονισμένα μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

29.

είναι πεπεισμένη ότι οι άμεσες ενισχύσεις θα πρέπει να παραμείνουν μέσο της ΚΓΠ και μετά το 2020, προκειμένου να συμβάλλουν στην υποστήριξη και τη σταθεροποίηση των γεωργικών εισοδημάτων και να αντισταθμίζουν τις δαπάνες που προκύπτουν από τη συμμόρφωση με τα υψηλά πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

30.

προτείνει, σε περίπτωση που αποφασισθεί, κατά την επόμενη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ, η μείωση των άμεσων ενισχύσεων του πρώτου πυλώνα και η διάθεση των ποσών που θα ελευθερωθούν με τον τρόπο αυτόν στη διαχείριση των κινδύνων, οι γεωργοί να μπορούν να λαμβάνουν «κουπόνια», αξίας ίσης προς ορισμένο ποσοστό των βασικών τους ενισχύσεων. Οι γεωργοί θα χρησιμοποιούν τα κουπόνια αυτά σε προαιρετική βάση για να συμμετέχουν στο σύστημα της επιλογής τους: προληπτική αποταμίευση, ασφαλίσεις, ταμεία αλληλοβοήθειας. Το σύστημα αυτό θα επιτρέψει την αύξηση της χρηματοδότησης των εργαλείων διαχείρισης κινδύνων, χωρίς να επηρεάζεται η σταθερότητα του προϋπολογισμού του πρώτου πυλώνα της ΚΓΠ (2)·

31.

ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πραγματοποιήσει διεξοδική μελέτη σχετικά με τις υφιστάμενες διαφορετικές επιλογές για τη διεύρυνση του φάσματος των εργαλείων διαχείρισης κινδύνων, συμπεριλαμβάνοντας κυρίως την προληπτική αποταμίευση, τις ασφαλίσεις και τα ταμεία αλληλοβοήθειας με στόχο τη σταθεροποίηση των εισοδημάτων. Η μελέτη αυτή θα πρέπει να διευκρινίζει τις συνέπειες, τα πλεονεκτήματα και τα όρια καθενός από αυτά τα εργαλεία, σε συνάρτηση με διάφορα κριτήρια. Θα πρέπει επίσης να εξετάζει διάφορα σενάρια χρηματοδότησης μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη της διαχείρισης κινδύνων, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος κουπονιών που προτείνεται στο σημείο 30·

32.

θεωρεί ότι οι δημόσιες πολιτικές πρέπει να ευνοούν την αύξηση της προστιθέμενης αξίας των ευρωπαϊκών γεωργικών εκμεταλλεύσεων, παράλληλα με τη βελτίωση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των γεωργικών πρακτικών, ώστε να καταστούν λιγότερο ευάλωτες στις διακυμάνσεις των παγκόσμιων τιμών και να ενταχθεί η γεωργία στον οικολογικό μετασχηματισμό που απαιτείται για την άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής, την προσαρμογή στις επιπτώσεις της και τη μείωση της πίεσης στα οικοσυστήματα·

33.

υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον γεωργικό τομέα των εξόχως απόκεντρων περιφερειών, που απαιτούν τα δικά τους μέτρα, προσαρμοσμένα και αποκλειστικά, τα οποία να ανταποκρίνονται στα μοναδικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, που αναγνωρίζονται από τη ΣΛΕΕ·

34.

αναγνωρίζει ότι η ευρωπαϊκή γεωργία είναι ποικιλόμορφη: οι περισσότερες εκμεταλλεύσεις εμπορεύονται την παραγωγή τους στην κοινοτική αγορά, ενώ άλλες εξάγουν, άμεσα ή έμμεσα, μέρος της παραγωγής τους σε τρίτες χώρες·

35.

θεωρεί ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ποικιλομορφία αυτή, έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι η διάθεση μέρους της γεωργικής παραγωγής σε τρίτες χώρες συμβάλλει στην εξισορρόπηση της προσφοράς και της ζήτησης στην κοινοτική αγορά και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας γεωργικών προϊόντων διατροφής παγκοσμίως, πρέπει να είναι σε θέση να επωφεληθεί από την αύξηση, ποσοτική και ποιοτική, της ζήτησης τροφίμων παγκοσμίως·

36.

εκτιμά ότι υπάρχουν δύο κύριες κατευθύνσεις προκειμένου να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων: α) η αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας, που δείχνει ανησυχητικά σημάδια κάμψης σε ορισμένους κλάδους, με βιώσιμη εντατικοποίηση της γεωργικής παραγωγής, με μεγαλύτερη παραγωγή και λιγότερα βελτιωτικά ή με τη μείωση της αγοράς βελτιωτικών ώστε να αυξηθεί η αυτονομία των εκμεταλλεύσεων, γεγονός που προϋποθέτει την υιοθέτηση καινοτόμων και ανθεκτικότερων συστημάτων παραγωγής, με βάση τη γεωργία ακριβείας, την απλοποίηση της καλλιέργειας του εδάφους, την αμειψισπορά και τη διαφοροποίηση των καλλιεργειών, την καλύτερη αξιοποίηση των συστημάτων καλλιέργειας λειμώνων ή άλλων πρακτικών· ή β) η τόνωση της ανάπτυξης τοπικών συστημάτων παραγωγής τροφίμων, ώστε να καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση των Ευρωπαίων καταναλωτών και να καταστεί δυνατή η ανεξαρτητοποίηση, εν μέρει, από την αστάθεια των παγκόσμιων αγορών πρώτων υλών γεωργίας, με την ανάπτυξη πλησιέστερων κυκλωμάτων διανομής (σχολικές καντίνες, εστίαση, άμεση πώληση), εξειδικευμένων αγορών και αλυσίδων ποιότητας, με προτεραιότητα στους τρόπους παραγωγής που σέβονται περισσότερο το περιβάλλον (βιολογική γεωργία και εναλλακτικές προσεγγίσεις)·

37.

συνιστά η ΚΓΠ και οι εθνικές πολιτικές να ενθαρρύνουν τους γεωργούς να διερευνήσουν τις δύο αυτές κατευθύνσεις, με τη συνδρομή των περιφερειών και των τοπικών αρχών.

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/41

1.

εκφράζει την ικανοποίησή της για την αναθεώρηση της οδηγίας σχετικά με τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων, καθώς και για το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ενδιαφέρουσες αρκετές προτάσεις που περιλαμβάνει η γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών για το θέμα, η οποία υιοθετήθηκε το 2015·

2.

επικροτεί την τροποποίηση που αφορά τις εξαιρέσεις ως προς την αρχή της χώρας προέλευσης, οι οποίες επιτρέπουν, με βάση πιο σαφείς και απλές διαδικασίες, να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα των χωρών προορισμού·

3.

εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη της διότι η νέα οδηγία δεν συνεκτιμά την περιφερειακή διάσταση με τον τρόπο που είχε συστήσει παλαιότερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών, πράγμα που, εάν είχε συμβεί, θα συνεισέφερε στην ανάδειξη των διαφόρων πολιτισμικών ταυτοτήτων της ΕΕ, των διασυνοριακών συμπαραγωγών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τοπικών δημιουργικών καινοτομιών·

4.

επιμένει, εξάλλου, ότι είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στη θέση σε εφαρμογή της οδηγίας, διότι οι εν λόγω αρχές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον τομέα των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων σε πολλά κράτη, ορισμένες από τις αρχές αυτές είναι ιδιοκτήτριες επιχειρήσεων που παρέχουν υπηρεσίες μέσων επικοινωνίας, οι οποίες, συνεπώς, δεν θα εντάσσονταν στην κατηγορία των πολύ μικρών και των μικρών επιχειρήσεων·

5.

επιβεβαιώνει ότι η ανεξαρτησία των εθνικών ρυθμιστικών αρχών, τόσο έναντι των δημόσιων αρχών όσο και των φορέων του οπτικοακουστικού τομέα και των πολιτικών κομμάτων, αποτελεί τη βάση της ρύθμισης των ευρωπαϊκών οπτικοακουστικών μέσων, την οποία κάθε κράτος μέλος έχει την ευθύνη να εξασφαλίζει πάση θυσία και η οποία αποτελεί την πρωταρχική εγγύηση της ποικιλομορφίας της ενημέρωσης και της πολυφωνίας της αγοράς των μέσων επικοινωνίας του ενωσιακού, εθνικού, περιφερειακού και τοπικού επιπέδου·

6.

επιδοκιμάζει την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της αναθεωρημένης οδηγίας στις πλατφόρμες ανταλλαγής βίντεο, οι οποίες διαδραματίζουν ολοένα πιο σημαντικό ρόλο για τους φορείς παροχής υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων·

7.

ανησυχεί διότι στις ρυθμίσεις που προτείνονται όσον αφορά τη δικαιοδοσία στην οποία υπάγονται οι πλατφόρμες ανταλλαγής βίντεο, δεν αποσαφηνίζονται οι περιπτώσεις στις οποίες ο πάροχος δεν έχει κανένα συμφέρον να εγκατασταθεί στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο, ωστόσο, παρέχει υπηρεσίες στους πολίτες της ΕΕ·

8.

παρατηρεί ότι, επί του παρόντος, η επαναπώληση περιεχομένου (υπηρεσίες καταστρατήγησης), η οποία αντιπροσωπεύει ένα αυξανόμενο μερίδιο της αγοράς των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, πραγματοποιείται εντός ενός αδιαφανούς νομικού πλαισίου, και καλεί την Επιτροπή να δώσει, στο πλαίσιο της μελλοντικής ρύθμισης των μέσων ενημέρωσης και των επικοινωνιών, και πιο συγκεκριμένα κατά την αναθεώρηση των ρυθμίσεων που αφορούν τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, ιδιαίτερη προσοχή στην αποσαφήνιση της νομικής κατάστασης αυτής της πρακτικής·

9.

επιθυμεί, για μιαν ακόμη φορά, να επιστήσει την προσοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις γλωσσικές και πολιτισμικές μειονότητες που προσκρούουν σε εμπόδια όταν επιθυμούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων στη γλώσσα τους·

10.

φρονεί ότι είναι σκόπιμο, στις διάφορες διαδικασίες της ERGA, να λαμβάνονται υπόψη οι περιφερειακές διαστάσεις ορισμένων κανονιστικών θεμάτων και να αντανακλώνται τα εδαφικά κριτήρια·

11.

επικροτεί το γεγονός ότι η αναθεωρημένη οδηγία ενισχύει και εναρμονίζει την προστασία των ανηλίκων, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών είχε ζητήσει σε προηγούμενη σύστασή της· ζητεί, για μια ακόμη φορά, να ληφθούν μέτρα που να παρέχουν κίνητρα για την ανάπτυξη περιεχομένου ειδικά σχεδιασμένου και κατάλληλου για τα παιδιά, καθώς και να ενθαρρυνθεί η σύναψη εταιρικών σχέσεων μεταξύ των φορέων του οπτικοακουστικού τομέα και της εκπαιδευτικής κοινότητας, στο ψηφιακό περιβάλλον·

12.

υπενθυμίζει τη σημασία που αποδίδει στη δυναμική προώθηση εκπαιδευτικού περιεχομένου ως προς τα μέσα επικοινωνίας, κυρίως δε ως προς τα νέα μέσα·

13.

υπογραμμίζει ότι είναι σκόπιμο να διατεθούν περισσότεροι πόροι για την ανάπτυξη του γραμματισμού στα μέσα επικοινωνίας, ώστε οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων να μην προτείνουν απλώς μια ομοιογενή προσφορά, αλλά να αντανακλούν και τις δομές και τις ιδιαιτερότητες των περιφερειών από οικονομική, εμπορική και πολιτισμική άποψη·

14.

εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι ο προτεινόμενος κανονισμός δεν εξετάζει ζητήματα όπως η διαφάνεια της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, η συγκέντρωση των μέσων ενημέρωσης και οι συγκρούσεις συμφερόντων, τα οποία έχουν όλα σημαντικό αντίκτυπο στην πολυφωνία και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης·

15.

επιδοκιμάζει το γεγονός ότι, με την τροποποίηση της οδηγίας, εξασφαλίζεται μεγαλύτερη ευελιξία κατά την εφαρμογή των κανόνων που αφορούν τη χρονική διάρκεια των διαφημίσεων και, ειδικότερα, ότι επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας στις μη γραμμικές υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων·

16.

συμφωνεί με την πρόβλεψη οι πολύ μικρές και οι μικρές επιχειρήσεις να μην είναι υποχρεωμένες να συμβάλλουν με χρηματοδοτικές συνεισφορές στην παραγωγή ευρωπαϊκών έργων, επισημαίνει ωστόσο στην Επιτροπή ότι αρκετές τοπικές και περιφερειακές τηλεοράσεις που εκπέμπουν τα προγράμματά τους στον διαδικτυακό τόπο τους με τη μορφή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων κατά παραγγελία, δεν υπάγονται σε αυτή την κατηγορία·

17.

εκφράζει την ικανοποίησή της διότι, στην περίπτωση των κατά παραγγελία υπηρεσιών, η αναθεωρημένη οδηγία εξασφαλίζει δίκαιες συνθήκες ανταγωνισμού στα ευρωπαϊκά έργα, τα οποία πρέπει να αντιπροσωπεύουν μερίδιο τουλάχιστον 20 % στον κατάλογο των παρόχων αυτών των υπηρεσιών·

18.

τονίζει ότι, καθώς πρόκειται για υπηρεσίες κατά παραγγελία, η απαίτηση τα ευρωπαϊκά έργα να αντιπροσωπεύουν μερίδιο τουλάχιστον 20 %, την οποία πρέπει να τηρούν οι πάροχοι υπηρεσιών, δεν αρκεί· είναι, επίσης, απαραίτητο να λαμβάνεται μέριμνα, ώστε τα έργα αυτά να είναι εύκολο να εξευρεθούν και να είναι προσιτά στους χρήστες·

19.

υπογραμμίζει ότι, μολονότι η παρούσα πρόταση φαίνεται να συμμορφώνεται με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, ωστόσο, κρίνεται σκόπιμο να διατηρηθούν η προσέγγιση της ελάχιστης εναρμόνισης και οι μηχανισμοί συνεργασίας. Συνεπώς, οι προτεινόμενοι κανόνες για τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές πρέπει να αφήνουν επαρκή περιθώρια για τη λήψη αποφάσεων σε εθνικό και σε υποεθνικό επίπεδο·

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/55

1.

επικροτεί το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών (1), το οποίο εντάσσεται στο πλαίσιο μιας διαρκώς πιο ποικιλόμορφης ευρωπαϊκής κοινωνίας, όπου καθίσταται όλο και περισσότερο αναγκαίο να εξασφαλίζεται η πλήρης ένταξή τους στο κοινωνικό μας περιβάλλον. Επίσης, υπογραμμίζει τη σημασία της ένταξης —ως αμφίδρομης διαδικασίας— στην οποία συμμετέχουν τόσο οι υπήκοοι τρίτων χωρών όσο και η κοινωνία της χώρας υποδοχής·

2.

είναι της γνώμης ότι η έννοια της ένταξης πρέπει να νοείται ως μια δυναμική, διαδραστική και προσωρινή διαδικασία, η οποία θα εξασφαλίζει στους υπηκόους τρίτων χωρών τη δυνατότητα να γίνουν πλήρες μέλος της κοινωνίας υποδοχής και να αποκτήσουν σιγά σιγά αυτονομία. Επίσης, ενθαρρύνει την αλληλεπίδραση και τη συμμετοχή στην κοινωνία υποδοχής·

3.

τονίζει ότι η ένταξη συνιστά αρμοδιότητα των κρατών μελών, όπως προβλέπει η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) (2), η οποία καθιστά δυνατή τη θέσπιση μέτρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την παροχή κινήτρων και την υποστήριξη της δράσης των κρατών μελών με στόχο την προαγωγή της ένταξης των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στο έδαφός τους, εξαιρουμένης οποιασδήποτε εναρμόνισης των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών μελών· ζητά τη συνέχιση των προσπαθειών για την παρακολούθηση της αρχής της επικουρικότητας και υπενθυμίζει ότι οι δράσεις των κρατών μελών στον εν λόγω τομέα πρέπει να είναι σύμφωνες με το κεκτημένο της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των κοινών βασικών αρχών για την ένταξη των μεταναστών στην ΕΕ·

4.

παρατηρεί ότι η εφαρμογή της πολιτικής για την ένταξη πραγματοποιείται, πρωτίστως, στο πολιτικό επίπεδο που είναι πιο κοντά στον πολίτη· είναι, επομένως, εξαιρετικά ενδεδειγμένο να υιοθετηθεί μια προσέγγιση πολυεπίπεδης διακυβέρνησης με, προφανώς, σαφή έμφαση στις τοπικές και περιφερειακές αρχές, δεδομένου ότι αυτές είναι που έρχονται πιο άμεσα αντιμέτωπες με τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της ένταξης·

5.

επισημαίνει ότι είναι σημαντικό, στη σχετική πολιτική συζήτηση, να χρησιμοποιηθεί η ακριβής ορολογία όσον αφορά τις διάφορες κατηγορίες νεοαφιχθέντων. το σχέδιο δράσης αφορά αποκλειστικά τους νεοαφιχθέντες —είτε είναι μετανάστες, είτε πρόσφυγες, είτε δικαιούχοι επικουρικής προστασίας— που είναι πολίτες τρίτων χωρών και διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ· συνεπώς το πεδίο εφαρμογής του δεν καλύπτει τους πολίτες κρατών μελών της ΕΕ των οποίων οι γεννήτορες ή οι προγεννήτορες προέρχονται από τρίτες χώρες, ούτε τους πολίτες της ΕΕ που έχουν ασκήσει το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και τα μέλη των οικογενειών τους·

6.

υπογραμμίζει ότι η ένταξη δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει αυτοτελή τομέα πολιτικής παρέμβασης, και εξ ορισμού υπάρχει επικάλυψη με τους διάφορους παραδοσιακούς τομείς πολιτικής, όπως η εκπαίδευση, η απασχόληση, η κοινωνική προστασία, η δημόσια υγεία, η στέγαση κ.λπ., κι ότι, επομένως, θα πρέπει ιδανικά να αποτελέσει αντικείμενο οριζόντιας εφαρμογής, όπου οι αρμόδιοι κάθε τομέα θα μεριμνούν ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι προκλήσεις και οι ευκαιρίες που συνδέονται με την ένταξη·

7.

τονίζει ότι η ένταξη αποτελεί αμφίδρομη διαδικασία, η οποία θα πρέπει να βασίζεται σε μια σειρά από δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισχύουν τόσο για τους υπηκόους τρίτων χωρών όσο και για την κοινότητα υποδοχής, ενώ και οι δύο πλευρές οφείλουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους·

8.

επισημαίνει ότι, υπό ιδανικές συνθήκες, η ένταξη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο μιας πολιτικής για το άσυλο και τη μετανάστευση και ότι, συνεπώς, το σχέδιο δράσης δεν είναι δυνατόν να συλληφθεί αποκομμένο από, μεταξύ άλλων, τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου (3) και το νέο πλαίσιο εταιρικής σχέσης με τις τρίτες χώρες που προβλέπεται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση (4)·

9.

αναγνωρίζοντας ότι η απασχόληση συμβάλλει, σε σημαντικό βαθμό, στην κοινωνική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών, τονίζει, επίσης, τη σημασία της «μπλε κάρτας», για την οποία γίνεται λόγος στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νόμιμη μετανάστευση, σε συνάρτηση με την αναθεώρηση της οδηγίας σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την απασχόληση υψηλών δεξιοτήτων (5)·

10.

συμφωνεί με την ανάλυση της Επιτροπής η οποία εκτιμά ότι τυχόν αποτυχία της ένταξης θα συνιστούσε τεράστια απώλεια, τόσο για τους υπηκόους τρίτων χωρών όσο και για την κοινωνία υποδοχής, καθώς υπάρχει κίνδυνος το κοινωνικό και οικονομικό κόστος της μη ένταξης να υπερβεί το ίδιο το κόστος της επένδυσης στη σχετική πολιτική και στο συνεπόμενο δυναμικό·

11.

είναι πεπεισμένη ότι μια επιτυχής πολιτική ένταξης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος των σχετικά χαμηλότερων επιδόσεων των υπηκόων τρίτων χωρών από την άποψη της αγοράς εργασίας, της εκπαίδευσης, του εισοδήματος, της στέγασης, της υγείας, της συμμετοχής στα κοινά και της κοινωνικής συνοχής, όπως φαίνεται από τους δείκτες του ΟΟΣΑ (6)·

12.

υποστηρίζει την Επιτροπή στην έκκλησή της η σχετική δράση να είναι περισσότερο στοχευμένη και είναι πεπεισμένη ότι στην πολιτική ένταξης πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στη μεγάλη ποικιλία που υφίσταται στο εσωτερικό των διαφόρων ομάδων υπηκόων τρίτων χωρών και στις διαφορετικές ανάγκες τους· μια αποτελεσματική πολιτική ένταξης στηρίζεται, συνεπώς, στη διαφοροποίηση κι όχι σε μια ενιαία προσέγγιση· πρέπει, μεταξύ άλλων παραμέτρων, να λαμβάνονται υπόψη οι γλωσσικές γνώσεις, το πολιτισμικό πλαίσιο, το επίπεδο εκπαίδευσης, η προβλεπόμενη διάρκεια διαμονής, τα αίτια της μετανάστευσης, οι δεξιότητες, η επαγγελματική πείρα, οι τραυματικές εμπειρίες που ενδεχομένως είχαν οι υπήκοοι τρίτων χωρών κ.λπ. Οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές βρίσκονται στην κατάλληλη θέση για να ανταποκριθούν στη μεγάλη ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει τους υπηκόους τρίτων χωρών και τις συγκεκριμένες ανάγκες τους, θα μπορούσαν δε να δημιουργήσουν ένα φόρουμ ανταλλαγής γνώσεων και εμπειριών σχετικά με το θέμα αυτό· στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή των Περιφερειών εφιστά την προσοχή στις βέλτιστες πρακτικές που βασίζονται σε εξατομικευμένες πορείες ένταξης και στα μαθήματα ενσωμάτωσης στον πολιτικό βίο, τα οποία έχουν σχεδιασθεί κατά τρόπο που να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες των υπηκόων τρίτων χωρών·

13.

εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι, τόσο η Επιτροπή όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (7) υποστηρίζουν ότι η πολιτική ένταξης γενικώς και ειδικότερα η πολιτική που αποσκοπεί στην ένταξη των προσφύγων στην αγορά εργασίας, δεν πρέπει να εφαρμοστεί σε βάρος των δράσεων υπέρ άλλων ευάλωτων κατηγοριών της κοινότητας υποδοχής·

14.

υπογραμμίζει ότι η δυτική μας κοινωνία βασίζεται σε θεμελιώδεις κανόνες και αξίες, όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η ελευθερία έκφρασης, η ανεξιθρησκεία, η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αλληλεγγύη, η ανοχή κ.λπ., και εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ ένταξης και των εν λόγω κανόνων και αξιών ελήφθη υπόψη κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «Γενικές Υποθέσεις» της 24ης Μαΐου 2016 (8) σχετικά με το κράτος δικαίου. Καλεί, εξάλλου, τις μελλοντικές Προεδρίες του Συμβουλίου της ΕΕ (Μαλτέζικη, Εσθονική) να συνεχίσουν αυτόν το διάλογο με στόχο την ανάπτυξη βαθύτερης κατανόησης μεταξύ των κρατών μελών, των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των τοπικών και περιφερειακών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών όσον αφορά την προστασία των εν λόγω κανόνων και αξιών, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να γίνουν παράγοντας ένταξης·

15.

είναι πεπεισμένη ότι, για να επιτύχει η ένταξη, είναι σημαντικό οι ευρωπαϊκοί αυτοί κανόνες και αξίες να γίνουν κατανοητοί και αποδεκτοί, τόσο από τους υπηκόους τρίτων χωρών όσο και από την κοινότητα υποδοχής· η άποψη αυτή συνάδει με την ιδέα ότι είναι, επίσης, σκόπιμο η πολιτική ένταξης να συνδυαστεί με ένταξη στα κοινά και με καλλιέργεια συλλογικού πνεύματος· συνεπώς, θα πρέπει να αναπτυχθούν τα κατάλληλα εργαλεία για την καλλιέργεια αμοιβαίας κατανόησης και να υποστηριχθούν στα διάφορα επίπεδα, το δε επίπεδο της ΕΕ να τους εξασφαλίσει τη δέουσα συνδρομή, μεταξύ άλλων με τη μορφή μαθημάτων αγωγής του πολίτη τόσο με παραδοσιακά όσο και με καινοτόμα διδακτικά μέσα·

16.

επισημαίνει την ανάγκη να αναπτυχθούν μηχανισμοί για την ενίσχυση, αφενός, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών περιφερειών και, αφετέρου, της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων διοικήσεων και του εξειδικευμένου προσωπικού. Η ευαισθητοποίηση των κυβερνήσεων των κρατών μελών που έχουν αρμοδιότητες στον τομέα του ασύλου αποτελεί αδιαμφισβήτητα πρόκληση·

17.

υπενθυμίζει σχετικά τις ορθές πρακτικές κοινωνικής ένταξης, στο πλαίσιο των οποίων παρέχονται μαθήματα κοινωνικού προσανατολισμού στους υπηκόους τρίτων χωρών με σκοπό τη διαδραστική εξοικείωσή τους τόσο με τους ευρωπαϊκούς κανόνες και αξίες όσο και με τον τρόπο ζωής στην κοινωνία υποδοχής. Στόχος είναι να υποστηριχθεί η προσπάθειά τους για την απόκτηση των εργαλείων που τους είναι απαραίτητα προκειμένου να καταστούν πλήρως συμμετέχοντα μέλη της κοινωνίας·

18.

προτείνει να καταγραφούν όλες οι πρωτοβουλίες των διαφόρων κρατών μελών της ΕΕ στο πλαίσιο των οποίων ζητείται από τους υπηκόους τρίτων χωρών να υπογράψουν δήλωση δέσμευσης ή συμμετοχής, στην οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι θεμελιώδεις κανόνες και αξίες, και να διερευνηθεί πώς οι πρωτοβουλίες αυτές επηρεάζουν την εν λόγω κοινωνία. Τα δε αποτελέσματα και οι εμπειρίες σχετικά με τα εν λόγω συστήματα θα πρέπει να κοινοποιούνται προκειμένου να μπορούν να επωφελούνται και οι τοπικές και περιφερειακές αρχές. Εξάλλου, υπογραμμίζει ότι, εκτός από τους υπηκόους τρίτων χωρών, και ο τοπικός πληθυσμός οφείλει να σέβεται έμπρακτα αυτούς τους θεμελιώδεις κανόνες και αξίες·

19.

επαναλαμβάνει ότι η ένταξη αποτελεί αμφίδρομη διαδικασία, στην οποία η χώρα υποδοχής έχει, επίσης, να διαδραματίσει ένα ρόλο. Στο πλαίσιο αυτό, οι κοινότητες υποδοχής θα πρέπει να προσφέρουν στους υπηκόους τρίτων χωρών τη δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά στην τοπική κοινωνία, εξαλείφοντας τα εμπόδια που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν και διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους σε βασικές υπηρεσίες. Επίσης, πρέπει να οργανώσουν τις διεργασίες ένταξης με τρόπο που να εξοικειώνει τους υπηκόους τρίτων χωρών με την κοινωνία στους κόλπους της οποίας διαβιούν· η δε κοινότητα υποδοχής είναι ιδιαίτερα πιθανό να κληθεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενταξιακή διαδικασία στην περίπτωση της οικογενειακής μετανάστευσης —και εννοούνται εδώ, κυρίως, τα κράτη μέλη και οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές— ωστόσο, και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, η κοινωνία πολιτών, ο ιδιωτικός τομέας, οι θρησκευτικές κοινότητες ή οι εθνοτικές μειονότητες εντός της κοινότητας υποδοχής αποτελούν, και αυτοί παράλληλα, σημαντικούς εταίρους στην πολιτική ένταξης·

20.

επισημαίνει, εξάλλου, ότι οι διάφοροι παρεμβαίνοντες έχουν, όλοι τους, την ευθύνη να προετοιμάσουν την κοινωνία υποδοχής για την άφιξη των υπηκόων τρίτων χωρών και να την ενθαρρύνουν να τους δεχθεί· εξαίρει δε, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία της παροχής ορθής ενημέρωσης στην κοινότητα υποδοχής·

21.

είναι πεπεισμένη ότι η διαδικασία ένταξης θα είναι σκόπιμο να δρομολογείται το συντομότερο δυνατόν, ήδη όσο οι υπήκοοι τρίτων χωρών βρίσκονται ακόμη στη χώρα καταγωγής τους·

22.

παρατηρεί ότι η γνώση της γλώσσας της χώρας υποδοχής είναι ζωτικής σημασίας για μια αποτελεσματική ένταξη, καθώς και ότι η εκμάθηση μιας νέας γλώσσας απαιτεί συνήθως ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό, διάφορα κράτη μέλη διοργανώνουν ήδη γλωσσικά μαθήματα ή αξιολογήσεις, πριν από την άφιξη των υπηκόων τρίτων χωρών στη χώρα υποδοχής. Αυτό σημαίνει ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών θα διαμείνουν στη χώρα υποδοχής χωρίς να είναι σε θέση να εκφραστούν στην τοπική γλώσσα για όσο γίνεται πιο σύντομο χρονικό διάστημα (ή και καθόλου), πράγμα το οποίο θα διευκολύνει την αλληλεπίδρασή τους με την κοινότητα υποδοχής στο τοπικό επίπεδο. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι αυτό δεν μπορεί να αποτελεί προϋπόθεση για τη χορήγηση προστασίας στους πρόσφυγες και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας·

23.

επισημαίνει ότι για τη διαμόρφωση μιας εξατομικευμένης προσέγγισης, η προσωπική συνέντευξη κατά την υποδοχή αποτελεί απαραίτητο μέσο για τον καλύτερο προσδιορισμό των προσδοκιών τόσο των υπηκόων τρίτων χωρών όσο και της κοινωνίας που τους υποδέχεται· θα ήταν σκόπιμο, ει δυνατόν, η συνέντευξη να διενεργείται στη χώρα καταγωγής, ώστε οι υπήκοοι τρίτων χωρών να μπορούν, αμέσως μετά την άφιξή τους στην κοινότητα υποδοχής, να επικεντρωθούν σε αυτήν καθεαυτήν τη διαδικασία ένταξής τους·

24.

εξαίρει τη σημασία των συνοδευτικών μέτρων για την παροχή πληροφοριών στις κοινότητες υποδοχής πριν από την άφιξη των υπηκόων τρίτων χωρών, ιδίως όταν πρόκειται για επανεγκατάσταση προσφύγων·

25.

χαιρετίζει την έμφαση που δίνει η Επιτροπή στην εκπαίδευση, η οποία αποτελεί τομέα παρέμβασης με καθοριστική σημασία για την υλοποίηση μιας πολιτικής επιτυχούς ένταξης, και ζητά να υπάρξει μέριμνα, στον τομέα αυτό, για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας·

26.

υπογραμμίζει ότι η εκμάθηση των επίσημων γλωσσών της χώρας υποδοχής αποτελεί προτεραιότητα για να μπορούν οι υπήκοοι τρίτων χωρών και τα παιδιά τους να είναι, το ταχύτερο δυνατόν, σε θέση να αναπτύξουν, σε βάση αμοιβαιότητας, επαφές με την κοινότητα υποδοχής, καθώς και να ασκήσουν τα δικαιώματά τους και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Είναι σημαντικό, και στην περίπτωση αυτή, να επιδιωχθεί η διαμόρφωση εξατομικευμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, προσαρμοσμένων στο προφίλ των εκάστοτε υπηκόων τρίτων χωρών και των ειδικών αναγκών τους·

27.

εξαίρει τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που παρέχεται στους υπηκόους τρίτων χωρών στις κοινότητες υποδοχής, οι οποίες συνίστανται στην παροχή μαθημάτων προσαρμοσμένων στις ανάγκες των υπηκόων τρίτων χωρών, είτε αυτό σημαίνει διδασκαλία σε ξεχωριστά τμήματα, είτε παροχή συμπληρωματικής στήριξης στο πλαίσιο κανονικών τμημάτων, είτε συνδυασμό αυτών των δύο (9)·

28.

εφιστά, εξάλλου, την προσοχή στις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται για την υπέρβαση των γλωσσικών φραγμών, όπως, ενδεικτικά, οι υπηρεσίες των κοινωνικών μεταφραστών και διερμηνέων που δραστηριοποιούνται στην εκπαίδευση, οι οποίοι βοηθούν εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτές να εξασφαλίζουν ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που δεν έχουν ακόμη ενεργητική γνώση της γλώσσας της χώρας υποδοχής θα είναι, εντούτοις, σε θέση να έρχονται σε επαφή με τα σχολεία στα οποία εκπαιδεύονται τα παιδιά τους·

29.

χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής να διερευνηθούν περαιτέρω οι δυνατότητες διοργάνωσης, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μαθημάτων αγωγής του πολίτη, δεδομένου ότι είναι απαραίτητο ο καθένας να είναι σε θέση να κατανοεί τη νομοθεσία, τις αντιλήψεις, τους κανόνες και τις αξίες της κοινωνίας. Επίσης, εισηγείται να εφαρμοστεί αυτό και στην επιμόρφωση ενηλίκων και την επαγγελματική κατάρτιση·

30.

ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ομάδα-στόχο των υπηκόων τρίτων χωρών ηλικίας 16 έως 18 ετών, που συχνά προσεγγίζουν το τέλος της ηλικίας της υποχρεωτικής εκπαίδευσης χωρίς να διαθέτουν, σε πολλές περιπτώσεις, τα αναγκαία μέσα για να γίνουν δεκτοί σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης ή για σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή για να ενταχθούν με επιτυχία στην αγορά εργασίας·

31.

επιδοκιμάζει το γεγονός ότι η Επιτροπή, μεταξύ των μέτρων αναφορικά με τις δυνατότητες των υπηκόων τρίτων χωρών να εδραιωθούν και να ενταχθούν ενεργά στην κοινωνία, δίνει προέχουσα θέση στην ένταξη στην αγορά εργασίας, δεδομένου του προβλήματος του περιορισμένου ποσοστού απασχόλησής τους έναντι των ημεδαπών γενικότερα, ιδιαίτερα μάλιστα στην περίπτωση των γυναικών (10)·

32.

ζητά την καθιέρωση συστημάτων που να επιτρέπουν την ταχύτερη δυνατή πρόσβαση των υπηκόων τρίτων χωρών στην αγορά εργασίας, ενδεχομένως με τη βοήθεια προγραμμάτων πρακτικής άσκησης, καθώς και υπηρεσιών προσανατολισμού και νομικής βοήθειας· αυτή η προσέγγιση παρέχει τη δυνατότητα πρακτικής άσκησης μιας γλώσσας μέσω επαφών με συναδέλφους στην εργασία και, με τον τρόπο αυτό, δημιουργούνται δίκτυα τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε μια μελλοντική πρόσληψη και στην απόκτηση αυτόνομων μέσων βιοπορισμού·

33.

όσον αφορά το σύστημα κατάρτισης και την ένταξη στην αγορά εργασίας, επιδοκιμάζει τα μέτρα που λαμβάνονται για όσους υπηκόους τρίτων χωρών δεν βρίσκονται πλέον σε ηλικία φοίτησης στο σχολείο, ούτως ώστε να έχουν άλλη μία ευκαιρία να λάβουν τη βασική επαγγελματική κατάρτιση και να είναι πιο έτοιμοι να λάβουν κατάρτιση·

34.

είναι πεπεισμένη ότι μια στοχευμένη οικονομική μετανάστευση θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της γήρανσης του ενεργού πληθυσμού, στην κάλυψη των ειδικών αναγκών σε εργατικό δυναμικό και στον περιορισμό της πίεσης που ασκείται στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η υποδοχή των προσφύγων και, κατ’ επέκταση, η ένταξή τους, καθώς και η αρχή της οικογενειακής επανένωσης, θα πρέπει να θεωρούνται ότι είναι προς το συμφέρον τόσο της κοινωνίας υποδοχής όσο και των μεταναστών, καθώς και ότι βασίζονται στα θεμελιώδη δικαιώματα και στις διεθνείς υποχρεώσεις, και να μην παρουσιάζονται εσφαλμένα ως λύση για τα προβλήματα της αγοράς εργασίας της ΕΕ·

35.

αναγνωρίζει ότι είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η ταχεία αξιολόγηση και επικύρωση των δεξιοτήτων και των ακαδημαϊκών και επαγγελματικών προσόντων των υπηκόων τρίτων χωρών, διότι πρόκειται για πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν κατά προτεραιότητα για να μπορέσουν να συμμετάσχουν στην αγορά εργασίας ή για να προετοιμαστούν, με τη βοήθεια επαγγελματικής κατάρτισης, για την ένταξή τους σε αυτήν· αναμένει δε, μεταξύ άλλων, την κατάρτιση των προτάσεων της Επιτροπής ενόψει της νέας στρατηγικής της σχετικά με τις δεξιότητες για την Ευρώπη (11)·

36.

υποστηρίζει, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της οδηγίας για τη μπλε κάρτα (12), ότι οι οικονομίες της ΕΕ έχουν άμεσα ανάγκη να προσελκύσουν εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης για την κάλυψη των κενών θέσεων εργασίας·

37.

επικροτεί τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της τριμερούς κοινωνικής συνόδου κορυφής της 16ης Μαρτίου 2016 με θέμα την προσφυγική κρίση, πιστεύει όμως ότι θα πρέπει να ληφθεί, επίσης, υπόψη η συνεισφορά του κόσμου της εκπαίδευσης, δεδομένου ότι αποτελεί σημαντικό εταίρο που μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση της συζήτησης σχετικά με την ένταξη (στην αγορά εργασίας)·

38.

υπογραμμίζει, για μια ακόμη φορά, ότι πρέπει να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ (οικονομικών) μεταναστών και προσφύγων ή δικαιούχων επικουρικής προστασίας, ιδιαίτερα στην πολιτική συζήτηση σχετικά με την πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες, στο μέτρο που κάθε ομάδα ενδέχεται να έχει διαφορετικές ανάγκες που απαιτούν εντελώς διαφορετική προσέγγιση· τονίζει, ωστόσο, ότι η ανάγκη επιτυχούς ένταξης αφορά το σύνολο των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ·

39.

τονίζει ότι εναπόκειται στα κράτη μέλη να οικοδομήσουν τα δικά τους συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και λαμβάνει υπόψη την πολιτική συζήτηση που αναπτύσσεται σε πολλά από αυτά, στο πλαίσιο της οποίας προβάλλεται η αρχή της ασφάλισης και επιλέγεται, κατ’ επέκταση, η βαθμιαία διεύρυνση ορισμένων κοινωνικών δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων και για τους υπηκόους τρίτων χωρών, με βάση τις καταβληθείσες εισφορές·

40.

ζητά, όσον αφορά την υγειονομική περίθαλψη, την απόδοση μεγαλύτερης προσοχής στη διάσταση της ψυχικής υγείας, η οποία μπορεί, ενδεχομένως, να αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντική στην περίπτωση της υποδοχής και της ένταξης προσφύγων που έχουν βιώσει εμπειρίες πολέμου ή άλλες τραυματικές εμπειρίες, ιδίως μάλιστα όταν πρόκειται για παιδιά και νέους·

41.

έχει επίγνωση ότι τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να απαιτούν από τους μετανάστες που δεν δικαιούνται προστασία βάσει του διεθνούς δικαίου να είναι σε θέση, όταν φτάνουν στην κοινότητα υποδοχής τους, να καλύπτουν τις ανάγκες τους και, συνεπώς, να μην ζητούν τη βοήθεια ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης·

42.

επιβεβαιώνει ότι πρέπει να εξακολουθήσει να δίνεται αρκετή προσοχή στην κοινωνική στέγαση, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι οι ένοικοι αυτοί, είτε είναι υπήκοοι τρίτων χωρών είτε όχι, θα πρέπει συν τω χρόνω να γίνουν αυτόνομοι, πράγμα που θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρίσκουν μια κατοικία στην ιδιωτική αγορά·

43.

εκφράζει την ικανοποίησή της για τη θέση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία καμία πολιτική ένταξης δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί σε βάρος πολιτικών που αφορούν άλλες ευάλωτες ομάδες στην κοινότητα υποδοχής·

44.

επικροτεί το γεγονός ότι στο κεφάλαιο αυτό του σχεδίου δράσης, η Επιτροπή προωθεί την ενεργό συμμετοχή στα κοινά, που θα επιτρέψει στους υπηκόους τρίτων χωρών να αποτελέσουν —ανεξαρτήτως ιθαγένειας—, το ταχύτερο δυνατό, τμήμα της κοινότητας υποδοχής, και ζητά, συνεπώς, να εφαρμοστεί μια πολιτική, όχι μόνο κοινωνικής ένταξης, αλλά και ένταξης στα κοινά και καλλιέργειας συλλογικού πνεύματος·

45.

συμφωνεί με την Επιτροπή ότι ένταξη δεν σημαίνει μόνον εκμάθηση της γλώσσας της χώρας υποδοχής και εξεύρεση μιας θέσης εργασίας, αλλά και ενεργό συμμετοχή στη ζωή της τοπικής κοινότητας και της κοινωνίας πολιτών. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος για τον οποίο προέχει η ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών να μην ενθαρρύνεται ή απαιτείται μόνον από τον πολιτικό κόσμο, αλλά στις προσπάθειες αυτές να συμμετέχει και η κοινωνία πολιτών·

46.

θεωρεί ότι, πέραν της τυπικής εκμάθησης των επίσημων γλωσσών της κοινωνίας υποδοχής μέσω της εκπαίδευσης, οι επαφές με την κοινωνία πολιτών παρέχουν στους υπηκόους τρίτων χωρών ένα μη επίσημο περιβάλλον που είναι απαραίτητο για να μπορέσουν να κάνουν χρήση των νέων αυτών γλωσσών, να τις εξασκήσουν και να εξοικειωθούν στην πράξη με αυτές·

47.

είναι πεπεισμένη, όπως και η Επιτροπή, ότι η συμμετοχή υπηκόων τρίτων χωρών στην κοινωνία πολιτών της κοινότητας υποδοχής ενισχύει τον διάλογό τους με αυτήν και την αμοιβαία κατανόηση, κι έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται οι νεοαφιχθέντες καλύτερα αποδεκτοί από αυτήν, συμβάλλει δε στον να περιορίζονται οι περιπτώσεις άσκησης διακρίσεων και ρατσιστικών αντιδράσεων·

48.

υποστηρίζει την Επιτροπή στην έκκληση που απευθύνει στα κράτη μέλη να μεριμνούν για τον σεβασμό των δικαιωμάτων που εξασφαλίζουν την προστασία από τις διακρίσεις και τον ρατσισμό, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή μια ενεργό πολιτική ίσων ευκαιριών και απαγόρευσης των διακρίσεων, ώστε να ενισχυθεί το αίσθημα της κοινής ιθαγένειας·

49.

επικροτεί την προσπάθεια της Επιτροπής η οποία —στο πλαίσιο του μετασχηματισμού του υφιστάμενου δικτύου των εθνικών σημείων επαφής για την ένταξη σε «ευρωπαϊκό δίκτυο ένταξης»— προτίθεται να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, ιδίως όσον αφορά τη συνεργασία με την κοινωνία πολιτών και τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές·

50.

ζητά από την Επιτροπή το «ευρωπαϊκό δίκτυο ένταξης» να μετατραπεί σε πλατφόρμα που θα ενθαρρύνει και θα υποστηρίζει τη συνεργατική και συνυπεύθυνη δράση των διαφόρων επιπέδων διοίκησης, του κρατικού, του περιφερειακού και του τοπικού, κατά τη χάραξη των πολιτικών τους για την ένταξη, τον συντονισμό και την κατανομή αρμοδιοτήτων (13)·

51.

εκφράζει τη λύπη της, —δίχως να αμφισβητεί ότι πρόκειται για ζήτημα που άπτεται της αρμοδιότητας των κρατών μελών— για το γεγονός ότι, στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2014-2020, τα κράτη μέλη διέθεσαν λιγότερους πόρους υπέρ της ένταξης, μέσω των εθνικών προγραμμάτων τους για το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ), τη στιγμή κατά την οποία οι ανάγκες έχουν αυξηθεί, ιδίως στο πλαίσιο της σημερινής μεταναστευτικής, ανθρωπιστικής κρίσης και της κρίσης ασύλου·

52.

διαπιστώνει με ικανοποίηση ότι, στο σχέδιο προϋπολογισμού για το 2017, η Επιτροπή σκοπεύει να αυξήσει, μέσω του ΤΑΜΕ, τη χρηματοδοτική στήριξη που η ΕΕ παρέχει στα κράτη μέλη υπέρ των πολιτικών ένταξης·

53.

πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν συνέργειες μεταξύ των διαφόρων ταμείων της ΕΕ που μπορούν να υποστηρίξουν την πολιτική ένταξης: κατά πρώτο λόγο, φυσικά, αυτό ισχύει, κυρίως, για το ΤΑΜΕ, ωστόσο υπάρχουν κι ορισμένα άλλα σχέδια προώθησης της ένταξης που πρέπει να υλοποιηθούν, στο πλαίσιο του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (TEA), του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ), του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) και του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (ΤΕΒΑ) (14)·

54.

καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει τη δημιουργία ενός ειδικού θεματικού στόχου ενσωμάτωσης στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή μετά το 2020, προκειμένου να εξασφαλιστεί μια πιο αποτελεσματική και στοχευμένη συγκέντρωση των πόρων των ΕΔΕΤ για τα σχέδια ένταξης. Όσον αφορά την περίοδο προγραμματισμού 2014-2020, θα πρέπει να παρασχεθεί περαιτέρω καθοδήγηση στις διαχειριστικές αρχές, όσο το δυνατόν σαφέστερη και λεπτομερέστερη, σχετικά με τις δράσεις ένταξης που χρηματοδοτούνται από τα ΕΔΕΤ·

55.

ζητά να εξασφαλιστεί ότι θα απλοποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, για τα κράτη μέλη, τις τοπικές και περιφερειακές αρχές και την κοινωνία πολιτών, ο τρόπος υποβολής προτάσεων για τα εθνικά προγράμματα στο πλαίσιο των διαφόρων ταμείων, και συνεπώς επικροτεί, μεταξύ άλλων, την πρόταση της Επιτροπής να αξιοποιούνται πλήρως οι δυνατότητες εταιρικής σχέσης·

56.

ζητεί ευρύτερη και πιο στοχευμένη χρήση του Interreg για την υποστήριξη των σχεδίων ένταξης, ακόμη και μέσω μιας αναδιαμόρφωσης των κανόνων και των προτεραιοτήτων των σχετικών επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τονίζει τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει η ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία για τη βελτίωση των πολιτικών ένταξης, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, ενθαρρύνοντας τις συνέργειες και την ανταλλαγή ορθών πρακτικών·

57.

καλεί την Επιτροπή να περιορίσει τις υπερβολικές διοικητικές επιπλοκές και τη γραφειοκρατία στους μηχανισμούς ελέγχου των διαφόρων ευρωπαϊκών ταμείων που χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση των σχεδίων προώθησης της ένταξης, ούτως ώστε τα κράτη μέλη και οι τοπικές και περιφερειακές αρχές να μπορούν να αφιερώνουν, αποτελεσματικά, όλη την ενέργειά τους στην εφαρμογή της πολιτικής ένταξης στο τοπικό επίπεδο, δίχως αυτό να σημαίνει ότι οι έλεγχοι δεν θα πρέπει να εκτελούνται με τη δέουσα αυστηρότητα, η οποία εξασφαλίζει ότι τα δημόσια κονδύλια χρησιμοποιούνται με αποτελεσματικό τρόπο·

58.

ζητά, συνεπώς, από την Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε η εξατομικευμένη προσέγγιση που απαιτείται από την πολιτική ένταξης να επεκταθεί και στους μηχανισμούς ελέγχου των διαφόρων ευρωπαϊκών ταμείων των οποίων γίνεται χρήση για την υλοποίηση των σχεδίων ένταξης, δίχως, ωστόσο, να υπονομεύονται οι διεξοδικοί έλεγχοι που επιβάλλεται να πραγματοποιούνται, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι το δημόσιο χρήμα αξιοποιείται ορθά·

59.

επισημαίνει, για μια ακόμη φορά, ότι αυτή καθεαυτήν η πολιτική ένταξης υλοποιείται, κυρίως, στο επίπεδο των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, κι ότι είναι αυτές που έρχονται πιο άμεσα αντιμέτωπες με τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που συνδέονται με την ένταξη·

60.

καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των τοπικών και των περιφερειακών αρχών και να τις συσχετίσει με τον ευρύτερο δυνατό τρόπο από ό,τι στο παρελθόν με την πολιτική ένταξης που εφαρμόζεται ή που ενθαρρύνεται σε επίπεδο ΕΕ, και να τους παράσχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη στον τομέα αυτό·

61.

παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει και να υποστηρίξει οικονομικά τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες κατά την υλοποίηση των παρεμβάσεων υπέρ της ένταξης, ιδίως όσον αφορά την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, την ένταξη στην αγορά εργασίας και τη στέγαση και να ενθαρρύνει την ανταλλαγή των ορθών πρακτικών που έχουν ήδη ξεκινήσει σε περιφέρειες που έχουν εφαρμόσει μέτρα ένταξης, όπως η ευρεία υποδοχή·

62.

ζητά, σε αυτό το πλαίσιο, από την Επιτροπή να αναγνωρίσει την ΕτΠ ως προνομιούχο εταίρο της —υπό την ιδιότητά της του συμβουλευτικού οργάνου της ΕΕ που απαρτίζεται από εκπροσώπους των περιφερειακών και των τοπικών αρχών της—, αλλά και να ενθαρρύνει και άλλες μορφές συνεργασίας με τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, με τις ενώσεις τους ή με άλλες εταιρικές σχέσεις, δίκτυα και πλατφόρμες —όπως η Ευρωμεσογειακή Περιφερειακή και Τοπική Συνέλευση, η διάσκεψη των Περιφερειακών και Τοπικών Αρχών για την Ανατολική Εταιρική Σχέση, οι μεικτές συμβουλευτικές επιτροπές, οι ομάδες εργασίας, η διάσκεψη των παράκτιων περιφερειών της Ευρώπης, το Συμβούλιο των Κοινοτήτων και Περιφερειών της Ευρώπης κ.λπ.—, ώστε να διασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή συμβολή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στην εφαρμογή της σχετικής πολιτικής·

63.

απευθύνει έκκληση στην Επιτροπή να προβλέψει την ενεργό συμμετοχή της ΕτΠ στη δράση της που αποσκοπεί στη στήριξη και στην ανταλλαγή, μεταξύ των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, των βέλτιστων πρακτικών κατά την εφαρμογή, πιο συγκεκριμένα, των προ της αναχώρησης και προ της άφιξης μέτρων της πολιτικής ένταξης, καθώς και σε σχέση με την εκπαίδευση, την αγορά εργασίας και την επαγγελματική κατάρτιση, την πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες ή, ακόμη, την ενεργό συμμετοχή στην κοινότητα και την κοινωνική ένταξη, παραπέμπει δε, ως προς το θέμα αυτό, στη συγκριτική μελέτη που εκπόνησε με θέμα τις πολιτικές ένταξης (15)·

64.

καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να επιτελεί πρόοδο στο ζήτημα των ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών, η διαχείριση του οποίου εμπίπτει καταρχήν στην αρμοδιότητα ορισμένων περιφερειών. Επίσης, την προτρέπει να ενθαρρύνει στα κράτη μέλη μια αλληλέγγυα κατανομή των επιβαρύνσεων και των ευθυνών σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, προσβλέπουμε στη νέα συνολική στρατηγική της Επιτροπής, που θα εφαρμοστεί για να δοθεί συνέχεια στο πρόγραμμα δράσης για τους ασυνόδευτους ανηλίκους (2010-2014), ούτως ώστε να λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση των αγνοούμενων ή των ασυνόδευτων παιδιών·

65.

επιδοκιμάζει το γεγονός ότι η Επιτροπή αναφέρεται ρητά στο δίκτυο Share και στο σχέδιό του «Share City Curriculum» (16), χάρη στο οποίο οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές μπορούν να κάνουν χρήση μιας «εργαλειοθήκης» που μπορεί να τους φανεί χρήσιμη κατά την εφαρμογή, εκ μέρους των κοινοτήτων υποδοχής, των μέτρων μετεγκατάστασης των προσφύγων·

66.

ζητά από την Επιτροπή να προβλέψει την ενεργό συμμετοχή της στο νέο «Ευρωπαϊκό δίκτυο ένταξης», στο «Ευρωπαϊκό φόρουμ για τη Μετανάστευση», στην εταιρική σχέση για την ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών (στο πλαίσιο του αστικού θεματολογίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (17)), καθώς και στην αξιολόγηση και περαιτέρω παρακολούθηση των «δεικτών ένταξης».

9.6.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 185/62