		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 112

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	60ό έτος 10 Απριλίου 2017

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2017/C 112/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2017/C 112/02	Υπόθεση C-555/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 6 de Murcia (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IOS Finance EFC SA κατά Servicio Murciano de Salud (Προδικαστική παραπομπή — Καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές — Οδηγία 2011/7/ΕΕ — Εμπορικές συναλλαγές μεταξύ ιδιωτικών επιχειρήσεων και δημοσίων αρχών — Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία θέτει ως προϋπόθεση για την άμεση καταβολή του κεφαλαίου της οφειλής την παραίτηση από τις αξιώσεις τόκων υπερημερίας και αποζημιώσεως για τα έξοδα εισπράξεως)	2
2017/C 112/03	Υπόθεση C-577/14 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Brandconcern BV κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) [Αίτηση αναιρέσεως — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 51, παράγραφος 2 — Λεκτικό σήμα LAMBRETTA — Ουσιαστική χρήση του σήματος — Αίτηση εκπτώσεως — Κήρυξη μερικής εκπτώσεως — Ανακοίνωση 2/12 του προέδρου του EUIPO — Περιορισμός των διαχρονικών αποτελεσμάτων αποφάσεως του Δικαστηρίου]	3
2017/C 112/04	Γνωμοδότηση 3/15: Γνωμοδότηση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Φεβρουαρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Γνωμοδότηση δυνάμει του άρθρου 218, παράγραφος 11, ΣΛΕΕ — Συνθήκη του Μαρακές για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε δημοσιευμένα έργα για τα άτομα που είναι τυφλά, τα άτομα με μειωμένη όραση ή με πρόβλημα ανάγνωσης εντύπων με άλλο τρόπο — Άρθρο 3 ΣΛΕΕ — Αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 207 ΣΛΕΕ — Κοινή εμπορική πολιτική — Εμπορικές πτυχές της διανοητικής ιδιοκτησίας — Διεθνής συμφωνία που ενδέχεται να επηρεάσει τους κοινούς κανόνες ή να μεταβάλει την εμβέλειά τους — Οδηγία 2001/29/ΕΚ — Άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο β’, και παράγραφος 4 — Εξαιρέσεις και περιορισμοί υπέρ ατόμων με αναπηρία)	3
2017/C 112/05	Υπόθεση C-90/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Hansen & Rosenthal KG, H&R Wax Company Vertrieb GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αναίρεση — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά του κηρού ακατέργαστης παραφίνης — Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών — Απόδειξη της παράβασης — Πλήρης δικαιοδοσία — Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων — Υποχρέωση αιτιολόγησης — Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 23, παράγραφος 2 — Υπολογισμός του ύψους του προστίμου — Αρχή της νομιμότητας — Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων — Αρχή της αναλογικότητας]	4
2017/C 112/06	Υπόθεση C-94/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά κηρού ακατέργαστης παραφίνης — Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Απόδειξη της παραβάσεως — Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων)	4
2017/C 112/07	Υπόθεση C-95/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — H&R ChemPharm GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά κηρού ακατέργαστης παραφίνης — Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Απόδειξη της παραβάσεως — Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων — Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 23, παράγραφος 3 — Υπολογισμός του προστίμου — Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων — Αρχή της αναλογικότητας)	5
2017/C 112/08	Υπόθεση C-219/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Elisabeth Schmitt κατά TÜV Rheinland LGA Products GmbH (Προδικαστική παραπομπή — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Βιομηχανική πολιτική — Οδηγία 93/42/ΕΟΚ — Έλεγχος πιστότητας των ιατροτεχνολογικών προϊόντων — Κοινοποιημένος οργανισμός τον οποίο επέλεξε ο κατασκευαστής — Υποχρεώσεις του εν λόγω οργανισμού — Ελαττωματικά εμφυτεύματα στήθους — Κατασκευή από σιλικόνη — Ευθύνη του κοινοποιημένου οργανισμού)	5
2017/C 112/09	Υπόθεση C-317/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X κατά Staatssecretaris van Financiën (Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Άρθρο 64 ΣΛΕΕ — Κινήσεις κεφαλαίων προς ή από τρίτες χώρες που αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών — Περιουσιακά στοιχεία ευρισκόμενα σε ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό — Διορθωτική πράξη επιβολής φόρου — Προθεσμία για την έκδοση διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου — Παράταση της προθεσμίας εκδόσεως διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου σε περίπτωση κατοχής περιουσιακών στοιχείων εκτός του κράτους μέλους διαμονής)	6
2017/C 112/10	Υπόθεση C-499/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Vilniaus miesto apylinkės teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — W, V κατά X [Προδικαστική παραπομπή — Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα γονικής μέριμνας — Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 — Άρθρα 8 έως 15 — Διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής — Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 — Άρθρο 3, στοιχείο δ' — Αντίθετες αποφάσεις που εκδόθηκαν από δικαστήρια διαφορετικών κρατών μελών — Παιδί που έχει τη συνήθη διαμονή του στο κράτος μέλος διαμονής της μητέρας του — Διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους διαμονής του πατέρα προκειμένου να τροποποιήσουν τελεσίδικη απόφαση την οποία είχαν εκδώσει προηγουμένως όσον αφορά τη διαμονή του παιδιού, τις υποχρεώσεις διατροφής και την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας — Δεν υφίσταται]	7
2017/C 112/11	Υπόθεση C-503/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Secretario Judicial del Juzgado de Violencia sobre la Mujer Único de Terrassa (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ramón Margarit Panicello κατά Pilar Hernández Martínez (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Δικαστικός γραμματέας — Έννοια του εθνικού δικαστηρίου — Δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του αιτούντος οργάνου — Άσκηση δικαιοδοτικών καθηκόντων — Ανεξαρτησία — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	8
2017/C 112/12	Υπόθεση C-507/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του rechtbank van Koophandel te Gent (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Agro Foreign Trade & Agency Ltd κατά Petersime NV (Προδικαστική παραπομπή — Ανεξάρτητοι εμπορικοί αντιπρόσωποι — Οδηγία 86/653/ΕΟΚ — Συντονισμός των δικαίων των κρατών μελών — Βελγικός νόμος περί μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο — Σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας — Αντιπροσωπευόμενος εγκατεστημένος στο Βέλγιο και αντιπρόσωπος εγκατεστημένος στην Τουρκία — Ρήτρα περί επιλογής του βελγικού δικαίου — Μη εφαρμοζόμενος νόμος — Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας — Συμβατότητα)	8
2017/C 112/13	Υπόθεση C-592/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs κατά British Film Institute (Προδικαστική παραπομπή — Φόρος προστιθεμένης αξίας — Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ — Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ — Απαλλαγές ορισμένων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα — Έλλειψη αμέσου αποτελέσματος — Καθορισμός των απαλλασσόμενων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα — Διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών)	9
2017/C 112/14	Υπόθεση C-641/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Handelsgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Verwertungsgesellschaft Rundfunk GmbH κατά Hettegger Hotel Edelweiss GmbH (Προδικαστική παραπομπή — Διανοητική ιδιοκτησία — Οδηγία 2006/115/ΕΚ — Άρθρο 8, παράγραφος 3 — Αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών — Παρουσίαση στο κοινό — Μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου — Παρουσίαση εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου)	10
2017/C 112/15	Υπόθεση C-145/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aramex Nederland BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane [Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (EOK) 2658/87 — Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο — Δασμολογική κατάταξη — Συνδυασμένη Ονοματολογία — Κύρος — Κανονισμός (ΕΕ) 301/2012 — Κλάσεις 8703 και 8711 — Τρίτροχο όχημα με την επωνυμία Spyder]	10
2017/C 112/16	Υπόθεση C-578/16 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — C. K., H. F., A. S. κατά Republika Slovenija [Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Σύνορα, άσυλο και μετανάστευση — Σύστημα του Δουβλίνου — Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 — Άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση — Μεταφορά βαριά άρρωστου αιτούντος άσυλο προς το κράτος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησής του — Μη συνδρομή βάσιμων λόγων που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στο εν λόγω κράτος μέλος υπάρχουν αποδεδειγμένες συστημικές ελλείψεις — Υποχρεώσεις επιβαλλόμενες στο κράτος μέλος που πρέπει να πραγματοποιήσει τη μεταφορά]	11
2017/C 112/17	Υπόθεση C-28/16: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Kúria (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Magyar Villamos Művek Zrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Φόρος προστιθεμένης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 2, 9, 26, 167, 168 και 173 — Έκπτωση του φόρου εισροών — Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος ασκεί τόσο οικονομικές όσο και μη οικονομικές δραστηριότητες — Εταιρία συμμετοχών που παρέχει υπηρεσίες στις θυγατρικές της χωρίς αντάλλαγμα)	12
2017/C 112/18	Υπόθεση C-280/16 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Ιανουαρίου 2017 — Amrita Soc. coop. arl κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Υγειονομική προστασία των φυτών — Οδηγία 2000/29/ΕΚ — Προστασία έναντι της εισαγωγής και της εξαπλώσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα — Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/789 — Μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξαπλώσεως στην Ένωση του οργανισμού Xylella fastidiosa (Wells και Raju) — Προσφυγή ακυρώσεως — Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ — Κανονιστική πράξη — Εκτελεστικά μέτρα — Πρόσωπο το οποίο αφορά ατομικά η επίμαχη πράξη]	13
2017/C 112/19	Υπόθεση C-137/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαρτίου 2016 ο Juozas Edvardas Petraitis κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-460/15, Petraitis κατά Επιτροπής	13
2017/C 112/20	Υπόθεση C-501/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016 η Monster Energy Company κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση T-429/15: Monster Energy κατά EUIPO — MAD CATZ INTERACTIVE (MAD CATZ)	14
2017/C 112/21	Υπόθεση C-502/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016 η Monster Energy Company κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση T-567/15: Monster Energy κατά EUIPO — MAD CATZ INTERACTIVE (ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΜΑΥΡΟΥ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΛΩΡΙΔΕΣ)	14
2017/C 112/22	Υπόθεση C-625/16 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Δεκεμβρίου 2016 η Anikó Pint κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 14 Νοεμβρίου 2016 στην υπόθεση T-660/16, Anikó Pint κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	14
2017/C 112/23	Υπόθεση C-665/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 22 Δεκεμβρίου 2016 — Minister Finansów κατά Gminie Wrocław	15
2017/C 112/24	Υπόθεση C-1/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Torino (Ιταλία) στις 2 Ιανουαρίου 2017 — Petronas Lubricants Italy SpA κατά Livio Guida	15
2017/C 112/25	Υπόθεση C-3/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 3 Ιανουαρίου 2017 — Sporting Odds Limited κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Központi Irányítása	16
2017/C 112/26	Υπόθεση C-11/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Aue, Zweigstelle Stollberg (Γερμανία) στις 10 Ιανουαρίου 2017 — Thomas Hübner κατά LVM Lebensversicherungs AG	18
2017/C 112/27	Υπόθεση C-20/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Kammergericht Berlin (Γερμανία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Vincent Pierre Oberle	19
2017/C 112/28	Υπόθεση C-21/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšším soudem České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Catlin Europe SE κατά O. K. Trans Praha spol. s r. o.	19
2017/C 112/29	Υπόθεση C-24/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Obersten Gerichtshof (Αυστρία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Österreichischer Gewerkschaftsbund, Gewerkschaft öffentlicher Dienst κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας	20
2017/C 112/30	Υπόθεση C-31/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 23 Ιανουαρίου 2017 — Sucrerie de Toury SA κατά Ministre de l’économie et des finances	21
2017/C 112/31	Υπόθεση C-39/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 25 Ιανουαρίου 2017 — Lubrizol France SAS κατά Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures	22
2017/C 112/32	Υπόθεση C-40/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 26 Ιανουαρίου 2017 — Fashion ID GmbH & Co.KG κατά Verbraucherzentrale NRW eV	22
2017/C 112/33	Υπόθεση C-47/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) την 1η Φεβρουαρίου 2017 — X κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie	23
2017/C 112/34	Υπόθεση C-48/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) στις 3 Φεβρουαρίου 2017 — X κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie	24
2017/C 112/35	Υπόθεση C-49/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) την 1η Φεβρουαρίου 2017 — Koppers Denmark ApS κατά Skatteministeriet	25
2017/C 112/36	Υπόθεση C-56/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 3 Ιανουαρίου 2017 — Bahtiar Fathi κατά Predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite	26
2017/C 112/37	Υπόθεση C-59/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 3 Φεβρουαρίου 2017 — SCI Château du Grand Bois κατά Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)	27
2017/C 112/38	Υπόθεση C-64/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) στις 7 Φεβρουαρίου 2017 — Saey Home & Garden NV/SA κατά Lusavouga-Máquinas e Acessórios Industriais SA	28
2017/C 112/39	Υπόθεση C-67/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad — Varna (Βουλγαρία) στις 7 Φεβρουαρίου 2017 — Todor Iliev κατά Blagovesta Ilieva	30
2017/C 112/40	Υπόθεση C-88/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 17 Φεβρουαρίου 2017 — Zurich Insurance PLC, Metso Minerals Oy κατά Abnormal Load Services (International) Limited	30
2017/C 112/41	Υπόθεση C-349/15: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Castellón (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Popular Español SA κατά Elena Lucaciu, Cristian Laurentiu Lucaciu	31
2017/C 112/42	Υπόθεση C-381/15: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Zamora (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Javier Ángel Rodríguez Sánchez κατά Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria SAU (Banco CEISS)	31
2017/C 112/43	Υπόθεση C-34/16: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia de Alicante (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Manuel González Poyato, Ana Belén Tovar García κατά Banco Popular Español SA	31
2017/C 112/44	Υπόθεση C-352/16: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Navarra (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Instituto de Religiosas Oblatas del Santísimo Redentor κατά Joaquín Taberna Carvajal	32
	Γενικό Δικαστήριο
2017/C 112/45	Υπόθεση T-40/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — ASPLA και Armando Álvarez κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης (Εξωσυμβατική ευθύνη — Αοριστία της αγωγής — Παραγραφή — Παραδεκτό — Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων — Εύλογη διάρκεια της δίκης — Υλική ζημία — Τόκοι επί του ποσού του μη καταβληθέντος προστίμου — Έξοδα τραπεζικής εγγυήσεως — Αιτιώδης σύνδεσμος)	33
2017/C 112/46	Υπόθεση T-369/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — Hernández Zamora κατά EUIPO — Rosen Tantau (Paloma) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Paloma — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Paloma — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	34
2017/C 112/47	Υπόθεση T-441/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — European Dynamics Luxembourg κ.λπ. κατά EMA (Ρήτρα διαιτησίας — Πολλαπλή σύμβαση-πλαίσιο με το σύστημα της διαδοχικής αναθέσεως EMA/2012/10/ICT — Παροχή εξωτερικών υπηρεσιών στον τομέα των εφαρμογών λογισμικού — Αίτημα στις προσφεύγουσες-ενάγουσες για παροχή υπηρεσιών — Απόρριψη των υποψηφίων που προτάθηκαν από τις προσφεύγουσες-ενάγουσες — Αναλογικότητα — Μερικός επαναχαρακτηρισμός της προσφυγής — Εξωσυμβατική ευθύνη)	34
2017/C 112/48	Υπόθεση T-596/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — Batmore Capital κατά EUIPO — Univers Poche (POCKETBOOK) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Διεθνής καταχώριση με προστασία που επεκτείνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Εικονιστικό σήμα POCKETBOOK — Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα POCKET — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β’, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	35
2017/C 112/49	Υπόθεση T-142/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2017 — Dröge κ.λπ. κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως — Δήλωση βουλήσεως και δύο αποφάσεις της Επιτροπής σχετικά με τους τρόπους προσβάσεως στα έγγραφα της διαπραγματεύσεως για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών (ΤΤΙΡ) — Δικαίωμα προσβάσεως των συνεργατών των μελών των εθνικών κοινοβουλίων σε ορισμένα εμπιστευτικά έγγραφα των διαπραγματεύσεων της TTIP — Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής — Απαράδεκτο]	36
2017/C 112/50	Υπόθεση T-153/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2017 — Acerga κατά Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως — Αλιεία — Διατήρηση των αλιευτικών πόρων — Αλιευτικές δυνατότητες για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων στα ενωσιακά ύδατα και, για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα — Σύνδεσμος — Πράξη που δεν αφορά ατομικά — Πράξη περιλαμβάνουσα εκτελεστικά μέτρα — Απαράδεκτο)	36
2017/C 112/51	Υπόθεση T-593/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Stips κατά Επιτροπής (Αγωγή αποζημιώσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Μη υποβολή αιτήσεως κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ — Προδήλως απαράδεκτο)	37
2017/C 112/52	Υπόθεση T-598/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — Πιπιλιάγκας κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Τοποθέτηση — Μετάθεση προς το συμφέρον της υπηρεσίας — Τοποθέτηση του προσφεύγοντος σε νέα θέση — Εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως — Διαδικασία προ της ασκήσεως της προσφυγής — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο)	38
2017/C 112/53	Υπόθεση T-645/16 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank κατά Συμβουλίου Εξυγίανσης (Ασφαλιστικά μέτρα — Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης — Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης — Εκ των προτέρων εισφορές — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)	38
2017/C 112/54	Υπόθεση T-55/17: Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2017 — Healy κατά Επιτροπής	39
2017/C 112/55	Υπόθεση T-56/17: Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2017 — PO κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ	39
2017/C 112/56	Υπόθεση T-71/17: Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2017 — France.com κατά EUIPO — Γαλλία (FRANCE.com)	40
2017/C 112/57	Υπόθεση T-73/17: Προσφυγή-αγωγή της 3ης Φεβρουαρίου 2017 — RS κατά Επιτροπής	41
2017/C 112/58	Υπόθεση T-79/17: Προσφυγή-αγωγή της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Schoonjans κατά Επιτροπής	42
2017/C 112/59	Υπόθεση T-80/17: Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Steiniger κατά EUIPO — ista Deutschland (IST)	43
2017/C 112/60	Υπόθεση T-89/17: Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Erwin Müller κατά EUIPO — Novus Tablet Technology Finland (NOVUS)	43
2017/C 112/61	Υπόθεση T-94/17: Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — ACTC κατά EUIPO — Taiga (tigha)	44
2017/C 112/62	Υπόθεση T-95/17: Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — King.com κατά EUIPO — TeamLava (Οθόνες και εικονίδια)	45
2017/C 112/63	Υπόθεση T-96/17: Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — King.com κατά EUIPO — TeamLava (Κινούμενα εικονίδια)	45
2017/C 112/64	Υπόθεση T-97/17: Προσφυγή της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Franmax κατά EUIPO — R. Seelig & Hille (her- bea)	46
2017/C 112/65	Υπόθεση T-105/17: Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — HSBC Holdings κ.λπ. κατά Επιτροπής	46
2017/C 112/66	Υπόθεση T-106/17: Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — JPMorgan Chase κ.λπ. κατά Επιτροπής	47
2017/C 112/67	Υπόθεση T-125/17: Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2017 — BASF Grenzach κατά ECHA	48
2017/C 112/68	Υπόθεση T-267/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2017 — Tarmac Trading κατά Επιτροπής	50
2017/C 112/69	Υπόθεση T-349/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2017 — Bank Saderat Iran κατά Συμβουλίου	50
2017/C 112/70	Υπόθεση T-596/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2017 — HP κατά Επιτροπής και eu-LISA	50
2017/C 112/71	Υπόθεση T-635/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2017 — IPA κατά Επιτροπής	51
2017/C 112/72	Υπόθεση T-908/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Starbucks (HK) κατά EUIPO — Now Wireless (nowwireless)	51

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2017/C 112/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 104 της 3.4.2017

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 95 της 27.3.2017

ΕΕ C 86 της 20.3.2017

ΕΕ C 78 της 13.3.2017

ΕΕ C 70 της 6.3.2017

ΕΕ C 63 της 27.2.2017

ΕΕ C 53 της 20.2.2017

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no 6 de Murcia (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — IOS Finance EFC SA κατά Servicio Murciano de Salud

(Υπόθεση C-555/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές - Οδηγία 2011/7/ΕΕ - Εμπορικές συναλλαγές μεταξύ ιδιωτικών επιχειρήσεων και δημοσίων αρχών - Εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία θέτει ως προϋπόθεση για την άμεση καταβολή του κεφαλαίου της οφειλής την παραίτηση από τις αξιώσεις τόκων υπερημερίας και αποζημιώσεως για τα έξοδα εισπράξεως))

(2017/C 112/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Contencioso-Administrativo no6 de Murcia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

IOS Finance EFC SA

κατά

Servicio Murciano de Salud

Διατακτικό

Η οδηγία 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, και ιδίως το άρθρο της 7, παράγραφοι 2 και 3, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιτρέπει την παραίτηση του πιστωτή από τις αξιώσεις τόκων υπερημερίας και αποζημιώσεως για έξοδα εισπράξεως με αντάλλαγμα την άμεση καταβολή του κεφαλαίου ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων, υπό τον όρο ότι η παραίτηση αυτή είναι προϊόν ελεύθερης βουλήσεως, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 56 της 16.2.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Brandconcern BV κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

(Υπόθεση C-577/14 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 51, παράγραφος 2 - Λεκτικό σήμα LAMBRETTA - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Αίτηση εκπτώσεως - Κήρυξη μερικής εκπτώσεως - Ανακοίνωση 2/12 του προέδρου του EUIPO - Περιορισμός των διαχρονικών αποτελεσμάτων αποφάσεως του Δικαστηρίου])

(2017/C 112/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Brandconcern BV (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, Rechtsanwälte, G. Casucci, N. Ferretti και C. Galli, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo), Scooters India Ltd (εκπρόσωποι: C. Wolfe, Solicitor, καθώς και B. Brandreth και A. Edwards-Stuart, Barristers)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Brandconcern BV στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 89 της 16.3.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/3

Γνωμοδότηση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Φεβρουαρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(Γνωμοδότηση 3/15) (1)

((Γνωμοδότηση δυνάμει του άρθρου 218, παράγραφος 11, ΣΛΕΕ - Συνθήκη του Μαρακές για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε δημοσιευμένα έργα για τα άτομα που είναι τυφλά, τα άτομα με μειωμένη όραση ή με πρόβλημα ανάγνωσης εντύπων με άλλο τρόπο - Άρθρο 3 ΣΛΕΕ - Αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 207 ΣΛΕΕ - Κοινή εμπορική πολιτική - Εμπορικές πτυχές της διανοητικής ιδιοκτησίας - Διεθνής συμφωνία που ενδέχεται να επηρεάσει τους κοινούς κανόνες ή να μεταβάλει την εμβέλειά τους - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο β’, και παράγραφος 4 - Εξαιρέσεις και περιορισμοί υπέρ ατόμων με αναπηρία))

(2017/C 112/04)

Γλώσσα διαδικασίας: όλες οι επίσημες γλώσσες

Αιτούσα

Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Hartmann, F. Castillo de la Torre και J. Samnadda)

Διατακτικό

Η σύναψη της Συνθήκης του Μαρακές για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε δημοσιευμένα έργα για τα άτομα που είναι τυφλά, τα άτομα με μειωμένη όραση ή με πρόβλημα ανάγνωσης εντύπων με άλλο τρόπο εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Hansen & Rosenthal KG, H&R Wax Company Vertrieb GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-90/15 P) (1)

([Αναίρεση - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά του κηρού ακατέργαστης παραφίνης - Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών - Απόδειξη της παράβασης - Πλήρης δικαιοδοσία - Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων - Υποχρέωση αιτιολόγησης - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 23, παράγραφος 2 - Υπολογισμός του ύψους του προστίμου - Αρχή της νομιμότητας - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων - Αρχή της αναλογικότητας])

(2017/C 112/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Hansen & Rosenthal KG, H&R Wax Company Vertrieb GmbH (εκπρόσωποι: J. Schulte, M. Dallmann και K. Künstner, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Sauer, C. Vollrath και L. Wildpanner, επικουρούμενοι από τον A. Böhlke, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Hansen & Rosenthal KG και την H&R Wax Company Vertrieb GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 146 της 4.5.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-94/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά κηρού ακατέργαστης παραφίνης - Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Απόδειξη της παραβάσεως - Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων))

(2017/C 112/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen KG (εκπρόσωποι: U. Itzen και J. Ziebarth, Rechtsanwältinen)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Sauer, C. Vollrath και L. Wildpanner, A. Böhlke, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Tudapetrol Mineralölerzeugnisse Nils Hansen KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 127 της 20.4.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — H&R ChemPharm GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-95/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά κηρών παραφίνης και γερμανική αγορά κηρού ακατέργαστης παραφίνης - Καθορισμός των τιμών και κατανομή των αγορών - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Απόδειξη της παραβάσεως - Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 23, παράγραφος 3 - Υπολογισμός του προστίμου - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων - Αρχή της αναλογικότητας))

(2017/C 112/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: H&R ChemPharm GmbH (εκπρόσωποι: M. Klusmann, Rechtsanwalt, S. Thomas, Professor)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την H&R ChemPharm GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 138 της 27.4.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Elisabeth Schmitt κατά TÜV Rheinland LGA Products GmbH

(Υπόθεση C-219/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Βιομηχανική πολιτική - Οδηγία 93/42/ΕΟΚ - Έλεγχος πιστότητας των ιατροτεχνολογικών προϊόντων - Κοινοποιημένος οργανισμός τον οποίο επέλεξε ο κατασκευαστής - Υποχρεώσεις του εν λόγω οργανισμού - Ελαττωματικά εμφυτεύματα στήθους - Κατασκευή από σιλικόνη - Ευθύνη του κοινοποιημένου οργανισμού))

(2017/C 112/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Elisabeth Schmitt

κατά

TÜV Rheinland LGA Products GmbH

Διατακτικό

Οι διατάξεις του παραρτήματος II της οδηγίας 93/42/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί των ιατροτεχνολογικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, υπό το πρίσμα του άρθρου 11, παράγραφοι 1 και 10, καθώς και του άρθρου 16, παράγραφος 6, της οδηγίας αυτής, έχουν την έννοια ότι ο κοινοποιημένος οργανισμός δεν οφείλει, γενικώς, να πραγματοποιεί αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις, να ελέγχει τα προϊόντα και/ή να εξετάζει τα επιχειρησιακά έγγραφα του κατασκευαστή. Εντούτοις, οσάκις υφίστανται ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι ένα ιατροτεχνολογικό προϊόν ενδέχεται να μη συνάδει προς τις απαιτήσεις που απορρέουν από την οδηγία 93/42, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1882/2003, ο οργανισμός αυτός οφείλει να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο προς εκπλήρωση των υποχρεώσεών του βάσει του άρθρου 16, παράγραφος 6, της οδηγίας αυτής και βάσει των σημείων 3.2, 3.3, 4.1 έως 4.3 και 5.1 του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας.

Η οδηγία 93/42, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1882/2003, έχει την έννοια ότι η παρέμβαση του κοινοποιημένου οργανισμού στο πλαίσιο της διαδικασίας σχετικά με τη δήλωση πιστότητας ΕΚ αποβλέπει στην προστασία των τελικών αποδεκτών των ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες η εκ μέρους του οργανισμού αυτού υπαίτια παράβαση των υποχρεώσεων που αυτός υπέχει στο πλαίσιο της προμνησθείσας διαδικασίας μπορεί ενδεχομένως να θεμελιώσει την ευθύνη του έναντι των εν λόγω αποδεκτών διέπονται από το εθνικό δίκαιο, υπό την επιφύλαξη των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας.

(1) ΕΕ C 279 της 24.8.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-317/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρο 64 ΣΛΕΕ - Κινήσεις κεφαλαίων προς ή από τρίτες χώρες που αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών - Περιουσιακά στοιχεία ευρισκόμενα σε ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό - Διορθωτική πράξη επιβολής φόρου - Προθεσμία για την έκδοση διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου - Παράταση της προθεσμίας εκδόσεως διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου σε περίπτωση κατοχής περιουσιακών στοιχείων εκτός του κράτους μέλους διαμονής))

(2017/C 112/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Διατακτικό

Το άρθρο 64, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται σε εθνική ρύθμιση που επιβάλλει περιορισμό στις κινήσεις κεφαλαίων περί των οποίων διαλαμβάνει η διάταξη αυτή, όπως είναι η επιμηκυμένη προθεσμία διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου που αποτελεί το αντικείμενο της κύριας δίκης, ακόμη και όταν ο περιορισμός αυτός μπορεί να εφαρμοστεί και σε καταστάσεις άσχετες προς τις άμεσες επενδύσεις, την εγκατάσταση, την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ή την εισδοχή τίτλων σε κεφαλαιαγορές.

Το άνοιγμα λογαριασμού τίτλων εκ μέρους κατοίκου κράτους μέλους σε τραπεζικό ίδρυμα που βρίσκεται εκτός της Ένωσης, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, εμπίπτει στην κατά το άρθρο 64, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έννοια της κινήσεως κεφαλαίων οι οποίες αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

Η δυνατότητα την οποία το άρθρο 64, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ αναγνωρίζει στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν περιορισμούς στις κινήσεις κεφαλαίων που αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών ισχύει εξίσου και στην περίπτωση των περιορισμών, όπως είναι η επιμηκυμένη προθεσμία για την έκδοση διορθωτικής πράξεως επιβολής του επίμαχου στο πλαίσιο της κύριας δίκης φόρου, οι οποίοι δεν αφορούν ούτε τον πάροχο των υπηρεσιών ούτε τις προϋποθέσεις ή τον τρόπο παροχής των υπηρεσιών.

(1) ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Vilniaus miesto apylinkės teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — W, V κατά X

(Υπόθεση C-499/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα γονικής μέριμνας - Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 - Άρθρα 8 έως 15 - Διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής - Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 - Άρθρο 3, στοιχείο δ' - Αντίθετες αποφάσεις που εκδόθηκαν από δικαστήρια διαφορετικών κρατών μελών - Παιδί που έχει τη συνήθη διαμονή του στο κράτος μέλος διαμονής της μητέρας του - Διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους διαμονής του πατέρα προκειμένου να τροποποιήσουν τελεσίδικη απόφαση την οποία είχαν εκδώσει προηγουμένως όσον αφορά τη διαμονή του παιδιού, τις υποχρεώσεις διατροφής και την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας - Δεν υφίσταται])

(2017/C 112/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Vilniaus miesto apylinkės teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

W, V

κατά

Διατακτικό

Το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, και το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, έχουν την έννοια ότι, σε υπόθεση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, τα δικαστήρια του κράτους μέλους που εξέδωσαν απόφαση η οποία κατέστη τελεσίδικη, σχετικά με γονική μέριμνα και υποχρεώσεις διατροφής όσον αφορά ανήλικο παιδί, δεν έχουν πλέον διεθνή δικαιοδοσία να επιληφθούν αγωγής περί τροποποιήσεως της εν λόγω αποφάσεως, εφόσον το παιδί αυτό έχει τη συνήθη διαμονή του στο έδαφος άλλου κράτους μέλους. Διεθνή δικαιοδοσία να αποφανθούν επί της αγωγής αυτής έχουν τα δικαστήρια του δευτέρου αυτού κράτους μέλους.

(1) ΕΕ C 414 της 14.12.2015

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Secretario Judicial del Juzgado de Violencia sobre la Mujer Único de Terrassa (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ramón Margarit Panicello κατά Pilar Hernández Martínez

(Υπόθεση C-503/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Δικαστικός γραμματέας - Έννοια του «εθνικού δικαστηρίου» - Δεσμευτικός χαρακτήρας της δικαιοδοσίας του αιτούντος οργάνου - Άσκηση δικαιοδοτικών καθηκόντων - Ανεξαρτησία - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου))

(2017/C 112/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Secretario Judicial del Juzgado de Violencia sobre la Mujer Único de Terrassa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ramón Margarit Panicello

κατά

Pilar Hernández Martínez

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναρμόδιο να δώσει απάντηση στα ερωτήματα που υπέβαλε ο Secretario Judicial del Juzgado de Violencia sobre la Mujer Único de Terrassa (δικαστικός γραμματέας του δικαστηρίου της Τerrassa που είναι αρμόδιο για υποθέσεις βίας κατά των γυναικών, Ισπανία).

(1) ΕΕ C 414 της 14.12.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του rechtbank van Koophandel te Gent (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Agro Foreign Trade & Agency Ltd κατά Petersime NV

(Υπόθεση C-507/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ανεξάρτητοι εμπορικοί αντιπρόσωποι - Οδηγία 86/653/ΕΟΚ - Συντονισμός των δικαίων των κρατών μελών - Βελγικός νόμος περί μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο - Σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας - Αντιπροσωπευόμενος εγκατεστημένος στο Βέλγιο και αντιπρόσωπος εγκατεστημένος στην Τουρκία - Ρήτρα περί επιλογής του βελγικού δικαίου - Μη εφαρμοζόμενος νόμος - Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας - Συμβατότητα))

(2017/C 112/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van Koophandel te Gent

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Agro Foreign Trade & Agency Ltd

κατά

Petersime NV

Διατακτικό

Η οδηγία 86/653/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1986, για τον συντονισμό των δικαίων των κρατών μελών όσον αφορά τους εμπορικούς αντιπροσώπους (ανεξάρτητους επαγγελματίες), και η Συμφωνία Συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, η οποία υπογράφηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 στην Άγκυρα από την Τουρκική Δημοκρατία, αφενός, και από τα κράτη μέλη της ΕΟΚ και την Κοινότητα, αφετέρου, και η οποία συνήφθη, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με την απόφαση 64/732/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1963, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία μεταφέρει την οδηγία αυτή στην εσωτερική έννομη τάξη κράτους μέλους και η οποία αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής της σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας στο πλαίσιο της οποίας ο εμπορικός αντιπρόσωπος είναι εγκατεστημένος στην Τουρκία, όπου ασκεί τις δραστηριότητες που προβλέπονται στη σύμβαση αυτή, και ο αντιπροσωπευόμενος είναι εγκατεστημένος στο εν λόγω κράτος μέλος, με αποτέλεσμα, υπό τέτοιες περιστάσεις, ο εμπορικός αντιπρόσωπος να μην μπορεί να επωφεληθεί των δικαιωμάτων τα οποία η εν λόγω οδηγία εγγυάται υπέρ των εμπορικών αντιπροσώπων μετά τη λύση μιας τέτοιας συμβάσεως εμπορικής αντιπροσωπείας.

(1) ΕΕ C 414 της 14.12.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs κατά British Film Institute

(Υπόθεση C-592/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθεμένης αξίας - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ - Απαλλαγές ορισμένων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα - Έλλειψη αμέσου αποτελέσματος - Καθορισμός των απαλλασσόμενων παροχών υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρα - Διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών))

(2017/C 112/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs

κατά

British Film Institute

Διατακτικό

Το άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ιδʹ, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, το οποίο προβλέπει ότι απαλλάσσονται «ορισμένες παροχές υπηρεσιών πολιτιστικού χαρακτήρος», πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν παράγει άμεσο αποτέλεσμα, οπότε, ελλείψει μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη, δεν είναι δυνατή η απευθείας επίκληση της διατάξεως αυτής από οργανισμό δημοσίου δικαίου ή άλλον οργανισμό πολιτιστικού χαρακτήρα, αναγνωρισμένο από το οικείο κράτος μέλος και παρέχοντα υπηρεσίες πολιτιστικού χαρακτήρα.

(1) ΕΕ C 27 της 25.1.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Handelsgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Verwertungsgesellschaft Rundfunk GmbH κατά Hettegger Hotel Edelweiss GmbH

(Υπόθεση C-641/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Οδηγία 2006/115/ΕΚ - Άρθρο 8, παράγραφος 3 - Αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών - Παρουσίαση στο κοινό - Μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου - Παρουσίαση εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου))

(2017/C 112/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Handelsgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Verwertungsgesellschaft Rundfunk GmbH

κατά

Hettegger Hotel Edelweiss GmbH

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, έχει την έννοια ότι η παρουσίαση στο κοινό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου δεν συνιστά παρουσίαση πραγματοποιούμενη σε μέρος όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.

(1) ΕΕ C 90 της 7.3.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Aramex Nederland BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

(Υπόθεση C-145/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (EOK) 2658/87 - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Κύρος - Κανονισμός (ΕΕ) 301/2012 - Κλάσεις 8703 και 8711 - Τρίτροχο όχημα με την επωνυμία «Spyder»])

(2017/C 112/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Aramex Nederland BV

κατά

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

Διατακτικό

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία, που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό (ΕΚ) 972/2012 της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2012, έχει την έννοια ότι τρίτροχο όχημα, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο φέρει ελαστικά κατασκευαζόμενα για τις τρίτροχες μοτοσικλέτες, αλλά όμοια με εκείνα που προορίζονται για τα αυτοκίνητα, διευθύνεται με τιμόνι μοτοσυκλέτας και διαθέτει σύστημα διεύθυνσης που στηρίζεται στην αρχή Άκερμαν υπάγεται στην κλάση 8703 της εν λόγω ονοματολογίας.

(1) ΕΕ C 200 της 6.6.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017 [αίτηση του Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — C. K., H. F., A. S. κατά Republika Slovenija

(Υπόθεση C-578/16 PPU) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Σύνορα, άσυλο και μετανάστευση - Σύστημα του Δουβλίνου - Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 - Άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση - Μεταφορά βαριά άρρωστου αιτούντος άσυλο προς το κράτος που είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησής του - Μη συνδρομή βάσιμων λόγων που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι στο εν λόγω κράτος μέλος υπάρχουν αποδεδειγμένες συστημικές ελλείψεις - Υποχρεώσεις επιβαλλόμενες στο κράτος μέλος που πρέπει να πραγματοποιήσει τη μεταφορά])

(2017/C 112/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

C. K., H. F., A. S.

κατά

Republika Slovenija

Διατακτικό

Το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα, έχει την έννοια ότι το ζήτημα της εκ μέρους κράτους μέλους εφαρμογής της «ρήτρας διακριτικής ευχέρειας» την οποία προβλέπει η διάταξη αυτή δεν εμπίπτει μόνο στο εθνικό δίκαιο και στην ερμηνεία που του αποδίδει το συνταγματικό δικαστήριο του εν λόγω κράτους μέλους, αλλά συνιστά ζήτημα ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ.

Το άρθρο 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει την έννοια ότι:

—

ακόμα και στην περίπτωση κατά την οποία δεν συντρέχουν βάσιμοι λόγοι που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν συστημικές ελλείψεις στο κράτος μέλος το οποίο είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης ασύλου, η μεταφορά αιτούντος άσυλο στο πλαίσιο του κανονισμού 604/2013 μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον υπό συνθήκες που αποκλείουν το ενδεχόμενο η εν λόγω μεταφορά να συνεπάγεται πραγματικό και αποδεδειγμένο κίνδυνο ο ενδιαφερόμενος να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, κατά την έννοια του άρθρου αυτού,

—

υπό περιστάσεις κατά τις οποίες η μεταφορά αιτούντος άσυλο, ο οποίος πάσχει από ιδιαιτέρως σοβαρή ψυχική ή σωματική πάθηση, συνεπάγεται πραγματικό και αποδεδειγμένο κίνδυνο σημαντικής και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του, η μεταφορά αυτή συνιστά απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου αυτού,

—

στις αρχές του κράτους μέλους που πρέπει να εκτελέσει τη μεταφορά και, εφόσον παραστεί ανάγκη, στα δικαστήριά του, απόκειται να άρουν κάθε σοβαρή αμφιβολία ως προς τις επιπτώσεις της μεταφοράς στην κατάσταση της υγείας του ενδιαφερομένου, λαμβάνοντας τα αναγκαία προληπτικά μέτρα ώστε η μεταφορά του να πραγματοποιηθεί υπό συνθήκες που καθιστούν δυνατό να διαφυλαχθεί καταλλήλως και επαρκώς η κατάσταση της υγείας του προσώπου αυτού. Σε περίπτωση κατά την οποία, λαμβανομένης υπόψη της ιδιαίτερης σοβαρότητας της πάθησης του οικείου αιτούντος άσυλο, η λήψη των εν λόγω προληπτικών μέτρων δεν αρκεί για να εξασφαλιστεί ότι η μεταφορά του δεν συνεπάγεται πραγματικό κίνδυνο σημαντικής και μη αναστρέψιμης επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του, οι αρχές του εν λόγω κράτους μέλους οφείλουν να αναστείλουν την εκτέλεση της μεταφοράς του προσώπου αυτού, τούτο δε για όσο διάστημα η κατάστασή του δεν επιτρέπει μια τέτοια μεταφορά, και

—

εφόσον παραστεί ανάγκη, αν διαπιστωθεί ότι η κατάσταση της υγείας του ενδιαφερομένου αιτούντος άσυλο δεν αναμένεται να βελτιωθεί στο εγγύς μέλλον, ή ότι υπάρχει κίνδυνος η μακροχρόνια αναβολή της διαδικασίας να επιβαρύνει την κατάστασή του, το κράτος μέλος που υπέβαλε το αίτημα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει να εξετάσει το ίδιο την αίτηση του προσώπου αυτού κάνοντας χρήση της «ρήτρας διακριτικής ευχέρειας» του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού 604/2013.

Το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού 604/2013, εξεταζόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, υποχρεώνει το εν λόγω κράτος μέλος να εφαρμόσει την ως άνω ρήτρα.

(1) ΕΕ C 22 της 23.1.2017.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Kúria (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Magyar Villamos Művek Zrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

(Υπόθεση C-28/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Φόρος προστιθεμένης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 2, 9, 26, 167, 168 και 173 - Έκπτωση του φόρου εισροών - Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος ασκεί τόσο οικονομικές όσο και μη οικονομικές δραστηριότητες - Εταιρία συμμετοχών που παρέχει υπηρεσίες στις θυγατρικές της χωρίς αντάλλαγμα))

(2017/C 112/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kúria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Magyar Villamos Művek Zrt.

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

Διατακτικό

Τα άρθρα 2, 9, 26, 167, 168 και 173 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, όταν η ανάμειξη εταιρίας συμμετοχών, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στη διαχείριση των θυγατρικών της δεν συνιστά «οικονομική δραστηριότητα» κατά την έννοια της ως άνω οδηγίας, για τον λόγο ότι η ως άνω εταιρία συμμετοχών δεν έχει χρεώσει στις εν λόγω θυγατρικές της ούτε το τίμημα των υπηρεσιών που αγόρασε προς το συμφέρον ολόκληρου του ομίλου εταιριών ή ορισμένων από τις θυγατρικές της, ούτε τον σχετικό φόρο προστιθέμενης αξίας, μια τέτοια εταιρία συμμετοχών δεν μπορεί να τύχει του δικαιώματος εκπτώσεως του φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών για τις υπηρεσίες αυτές τις οποίες αγόρασε, στο μέτρο που οι εν λόγω υπηρεσίες συνδέονται με πράξεις οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας.

(1) ΕΕ C 156 της 2.5.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Ιανουαρίου 2017 — Amrita Soc. coop. arl κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-280/16 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Υγειονομική προστασία των φυτών - Οδηγία 2000/29/ΕΚ - Προστασία έναντι της εισαγωγής και της εξαπλώσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα - Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/789 - Μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξαπλώσεως στην Ένωση του οργανισμού Xylella fastidiosa (Wells και Raju) - Προσφυγή ακυρώσεως - Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Κανονιστική πράξη - Εκτελεστικά μέτρα - Πρόσωπο το οποίο αφορά ατομικά η επίμαχη πράξη])

(2017/C 112/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Amrita Soc. coop. arl, Cesi Marta, Comune Agricola Lunella Soc. mutua coop. arl, Rollo Olga, Borrello Claudia, Società agricola Merico Maria Rosa di Consiglia, Marta e Vito Lisi, Marzo Luigi, Stasi Anna Maria, Azienda Agricola Crie di Miggiano Gianluigi, Castriota Maria Grazia, Azienda Agricola di Canioni Fiorella, Azienda Agricola Spirdo ss agr., Impresa Agricola Stefania Stamerra, Azienda Agricola Clemente Pezzuto di Pezzuto Francesco, Simone Cosimo Antonio, Masseria Alti Pareti Soc. agr. arl (εκπρόσωποι: L. Paccione και V. Stamerra, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Moro και I. Galindo Martín)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Καταδικάζονται οι Amrita Soc. coop. arl, Dei Agre di Cesi Marta, Comune agricola Lunella Soc. mutua coop. arl, Azienda agricola Rollo Olga, Azienda agricola Borrello Claudia, Società agricola Merico Maria Rosa SNC, Azienda agricola di Marzo Luigi, Azienda agricola Stasi Anna Maria, Azienda agricola Crie di Miggiano Gianluigi, Azienda agricola di Castriota Maria Grazia, Azienda agricola di Cagnoni Fiorella, Azienda agricola Spirdo ss agr., Impresa Agricola Stamerra Stefania, Azienda agricola Clemente Pezzuto di Pezzuto Francesco, Azienda agricola di Simone Cosimo Antonio και Masseria Alti Pareti Soc. agr. arl στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 260 της 18.7.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/13

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαρτίου 2016 ο Juozas Edvardas Petraitis κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-460/15, Petraitis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-137/16 P)

(2017/C 112/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Juozas Edvardas Petraitis (εκπρόσωπος: T. Veščiūnas, advocatas)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 24ης Νοεμβρίου 2016, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως και καταδίκασε τον Juozas Edvardas Petraitis στα δικαστικά του έξοδα.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/14

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016 η Monster Energy Company κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση T-429/15: Monster Energy κατά EUIPO — MAD CATZ INTERACTIVE (MAD CATZ)

(Υπόθεση C-501/16 P)

(2017/C 112/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Monster Energy Company (εκπρόσωπος: P. Brownlow, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Με διάταξη της 16ης Φεβρουαρίου 2017 το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/14

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016 η Monster Energy Company κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 14 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση T-567/15: Monster Energy κατά EUIPO — MAD CATZ INTERACTIVE (ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΜΑΥΡΟΥ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΛΩΡΙΔΕΣ)

(Υπόθεση C-502/16 P)

(2017/C 112/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Monster Energy Company (εκπρόσωπος: P. Brownlow, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Με διάταξη της 16ης Φεβρουαρίου 2017 το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/14

Αναίρεση που άσκησε την 1η Δεκεμβρίου 2016 η Anikó Pint κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 14 Νοεμβρίου 2016 στην υπόθεση T-660/16, Anikó Pint κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-625/16 P)

(2017/C 112/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Anikó Pint (εκπρόσωπος: D. Lazar, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 2ας Μαρτίου 2017 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όγδοο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως και καταδίκασε την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδά της.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 22 Δεκεμβρίου 2016 — Minister Finansów κατά Gminie Wrocław

(Υπόθεση C-665/16)

(2017/C 112/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Υπουργός Οικονομικών

Αναιρεσίβλητος: Δήμος του Wrocław

Προδικαστικό ερώτημα

Συνιστά φορολογητέα πράξη κατά την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), η μεταβίβαση, σε εκτέλεση νόμου και έναντι αποζημιώσεως, της κυριότητας ακινήτων από έναν Δήμο προς το Δημόσιο, όταν από κανόνα της εθνικής έννομης τάξεως προκύπτει ότι τα εν λόγω ακίνητα εξακολουθεί να τα διαχειρίζεται ο πρόεδρος του Δήμου ο οποίος εκπροσωπεί το Δημόσιο και είναι, συγχρόνως, εκτελεστικό όργανο του Δήμου;

Έχει σημασία για την απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα το αν η αποζημίωση καταβάλλεται πραγματικά στον Δήμο ή αν αυτή συνίσταται απλώς σε εσωτερική λογιστική μεταφορά στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του Δήμου;

(1) ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Torino (Ιταλία) στις 2 Ιανουαρίου 2017 — Petronas Lubricants Italy SpA κατά Livio Guida

(Υπόθεση C-1/17)

(2017/C 112/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte di Appello di Torino

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Petronas Lubricants Italy SpA

Εφεσίβλητος: Livio Guida

Προδικαστικά ερωτήματα

Παρέχει το άρθρο 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 44/2001 σε εργοδότη που έχει την κατοικία του στο έδαφος κράτους μέλους της ΕΕ, κατά του οποίου πρώην υπάλληλός του άσκησε αγωγή ενώπιον δικαστηρίου του κράτους μέλους κατοικίας του εργοδότη (κατά το άρθρο 19 του κανονισμού αυτού), τη δυνατότητα να καταθέσει ανταγωγή κατά του εργαζομένου ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου στο οποίο εκκρεμεί η κύρια αγωγή;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, περιλαμβάνει το άρθρο 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 44/2001 τη διεθνή δικαιοδοσία του δικαστηρίου στο οποίο εκκρεμεί η κύρια αγωγή επίσης στην περίπτωση που η ανταγωγή που κατέθεσε ο εργοδότης δεν έχει ως αντικείμενο απαίτηση της οποίας αρχικός δικαιούχος ήταν ο εργοδότης, αλλά απαίτηση της οποίας αρχικός δικαιούχος ήταν άλλο πρόσωπο (το οποίο είναι ταυτόχρονα εργοδότης του ίδιου εργαζομένου δυνάμει παράλληλης συμβάσεως εργασίας), η δε ανταγωγή βασίζεται σε σύμβαση εκχωρήσεως απαιτήσεως συναφθείσα, μεταξύ του εργοδότη και του προσώπου που ήταν αρχικά δικαιούχος της απαιτήσεως, σε ημερομηνία μεταγενέστερη της καταθέσεως της κύριας αγωγής από τον εργαζόμενο;

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 3 Ιανουαρίου 2017 — Sporting Odds Limited κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Központi Irányítása

(Υπόθεση C-3/17)

(2017/C 112/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Sporting Odds Limited

Καθής: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Központi Irányítása

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και η απαίτηση να υλοποιείται κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό ο περιορισμός από τα κράτη μέλη των δραστηριοτήτων τυχηρών παιγνίων –νόμιμος σκοπός τον οποίο το κράτος μέλος δικαιολογεί κυρίως επικαλούμενο την καταπολέμηση της παθολογικής εξαρτήσεως από τα τυχηρά παίγνια και την προστασία των καταναλωτών– να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι το εθνικό κρατικό μονοπώλιο στον τομέα των αθλητικών και των ιπποδρομιακών στοιχημάτων, στο διαδίκτυο και εκτός διαδικτύου, αντίκειται στους εν λόγω κανόνες εάν, κατά τα λοιπά, στο κράτος μέλος, μετά την αναδιοργάνωση της αγοράς που αυτό πραγματοποίησε, οι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών μπορούν πάντως ως παραχωρησιούχοι να διοργανώνουν στα καζίνο με φυσική εγκατάσταση άλλα τυχηρά παίγνια (παίγνια καζίνο, χαρτοπαίγνια, παιγνιομηχανήματα με κερματοδέκτη, διαδικτυακά παίγνια καζίνο, διαδικτυακά χαρτοπαίγνια), στο διαδίκτυο και εκτός διαδικτύου, τα οποία ενέχουν σημαντικό κίνδυνο εξαρτήσεως;

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και η απαίτηση να υλοποιείται κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό ο περιορισμός από τα κράτη μέλη των δραστηριοτήτων τυχηρών παιγνίων να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι παραβιάζεται το εν λόγω άρθρο και δεν τηρείται η εν λόγω απαίτηση εάν διαπιστώνεται ότι η αναδιοργάνωση της δομής της αγοράς, η οποία δικαιολογείται με βάση την καταπολέμηση της παθολογικής εξαρτήσεως από τα τυχηρά παίγνια και τον νόμιμο σκοπό της προστασίας των καταναλωτών, έχει ως πραγματικό αποτέλεσμα ή ως εκδήλωση, μετά την αναδιοργάνωση της αγοράς που πραγματοποίησε το κράτος μέλος, τη συνεχή αύξηση του αριθμού των καζίνο, του ετήσιου φόρου επί των τυχηρών παιγνίων των καζίνο, της προβλέψεως του κρατικού προϋπολογισμού περί εσόδων από τα τέλη για την παραχώρηση της εκμεταλλεύσεως καζίνο, των μαρκών παιγνίου που αγοράζουν οι παίκτες και του χρηματικού ποσού που απαιτείται για να αποκτηθεί δικαίωμα χρησιμοποιήσεως των παιγνιομηχανημάτων με κερματοδέκτη;

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και η απαίτηση να υλοποιείται κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό ο περιορισμός από τα κράτη μέλη των δραστηριοτήτων τυχηρών παιγνίων να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι παραβιάζεται το εν λόγω άρθρο και δεν τηρείται η εν λόγω απαίτηση εάν διαπιστώνεται ότι η εγκαθίδρυση εθνικού κρατικού μονοπωλίου και η διοργάνωση, βάσει σχετικής άδειας, τυχηρών παιγνίων από ιδιώτες παρόχους υπηρεσιών, που αιτιολογούνται κυρίως με βάση την καταπολέμηση της παθολογικής εξαρτήσεως από τα τυχηρά παίγνια και τον νόμιμο σκοπό της προστασίας των καταναλωτών, έχουν επιπλέον τον στόχο οικονομικής πολιτικής να εξασφαλισθούν υψηλότερα καθαρά έσοδα από τα παίγνια και να επιτευχθεί εξαιρετικά υψηλό επίπεδο εσόδων από την αγορά των καζίνο στο βραχύτερο δυνατό χρονικό διάστημα με σκοπό τη χρηματοδότηση άλλων εξόδων του προϋπολογισμού και κρατικών δημόσιων υπηρεσιών;

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ και η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκειται σε αυτά το γεγονός ότι μόνο οι πάροχοι υπηρεσιών που διαθέτουν καζίνο με φυσική εγκατάσταση (βάσει συμβάσεως παραχωρήσεως) στο ουγγρικό έδαφος μπορούν να εξασφαλίσουν άδεια για την παροχή διαδικτυακών παιγνίων καζίνο, λόγος για τον οποίο οι πάροχοι υπηρεσιών οι οποίοι δεν διαθέτουν καζίνο με φυσική εγκατάσταση στο ουγγρικό έδαφος (περιλαμβανομένων των παρόχων υπηρεσιών που διαθέτουν καζίνο με φυσική εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος) δεν μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην άδεια για την παροχή διαδικτυακών παιγνίων καζίνο;

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ και η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκειται σε αυτά το γεγονός ότι το κράτος μέλος εγγυάται θεωρητικά, μέσω της ενδεχόμενης προσκλήσεως υποβολής προσφορών για την ανάθεση συμβάσεων παραχωρήσεως για την εκμετάλλευση καζίνο με φυσική εγκατάσταση και μέσω της δυνατότητας που παρέχει σε φορείς που έχουν την ιδιότητα του φορέα εκμεταλλεύσεως τυχηρών παιγνίων αποδεδειγμένης αξιοπιστίας να υποβάλουν προσφορά για την εξασφάλιση της άδειας εκμεταλλεύσεως καζίνο με φυσική εγκατάσταση, τη δυνατότητα κάθε παρόχου υπηρεσιών που πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις –περιλαμβανομένου του παρόχου υπηρεσιών που είναι εγκαταστημένος σε άλλο κράτος μέλος– να εξασφαλίσει την παραχώρηση για την εκμετάλλευση καζίνο με φυσική εγκατάσταση και, αφού αποκτήσει την παραχώρηση, την άδεια λειτουργίας διαδικτυακού καζίνο, αλλά, στην πραγματικότητα, το εν λόγω κράτος μέλος δεν προκηρύσσει κανένα δημόσιο και διαφανή διαγωνισμό για την ανάθεση συμβάσεων παραχωρήσεως ούτε ο πάροχος υπηρεσιών έχει, στην πράξη, τη δυνατότητα να υποβάλει σχετική προσφορά, και, παρά ταύτα, οι αρχές του κράτους μέλους διαπιστώνουν ότι ο πάροχος υπηρεσιών ενήργησε παρανόμως διότι παρείχε την υπηρεσία χωρίς άδεια και του επιβάλλουν κύρωση διοικητικού χαρακτήρα;

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και η απαίτηση να είναι η διαδικασία χορηγήσεως άδειας διαφανής, αντικειμενική και δημόσια να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκειται σε αυτά το γεγονός ότι το κράτος μέλος προβλέπει σύστημα αναθέσεως συμβάσεων παραχωρήσεως ως προς συγκεκριμένες υπηρεσίες τυχηρών παιγνίων, αλλά ταυτόχρονα το όργανο που αποφασίζει σχετικά με τις παραχωρήσεις μπορεί, αντί να προκηρύξει διαγωνισμό για την ανάθεση των συμβάσεων παραχωρήσεως, να συνάπτει συμβάσεις παραχωρήσεως με συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία χαρακτηρίζονται ως φορείς εκμεταλλεύσεως τυχηρών παιγνίων αποδεδειγμένης αξιοπιστίας και να μην παρέχει σε όλους τους παρόχους υπηρεσιών, μέσω της προκηρύξεως ενιαίου διαγωνισμού, τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό υπό τους ίδιους όρους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο έβδομο ερώτημα και εφόσον είναι δυνατή η θέσπιση περισσότερων διαδικασιών στο οικείο κράτος μέλος για την ανάθεση της ίδιας συμβάσεως παραχωρήσεως, οφείλει το κράτος μέλος να εγγυάται, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 56 ΣΛΕΕ, την ισοδυναμία των εν λόγω διαδικασιών χάριν της πρακτικής αποτελεσματικότητας της νομοθεσίας της Ένωσης για τις θεμελιώδεις ελευθερίες, λαμβανομένων υπόψη της απαιτήσεως να είναι η διαδικασία χορηγήσεως άδειας διαφανής, αντικειμενική και δημόσια και της απαιτήσεως ίσης μεταχειρίσεως;

9)	Ασκεί επιρροή στην απάντηση που πρέπει να δοθεί στο έκτο, στο έβδομο και στο όγδοο ερώτημα το γεγονός ότι σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν διασφαλίζεται δικαστικός έλεγχος ή άλλη πραγματική προσφυγή κατά της αποφάσεως περί αναθέσεως της συμβάσεως παραχωρήσεως;

10)

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, η αρχή της καλόπιστης συνεργασίας που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (στο εξής: ΣΕΕ) και η αρχή της θεσμικής και δικονομικής αυτοτέλειας των κρατών μελών, σε συνδυασμό με τα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (στο εξής: Χάρτης), καθώς και με το δικαίωμα στην ύπαρξη αποτελεσματικών μηχανισμών δικαστικού ελέγχου και το δικαίωμα της υπερασπίσεως που κατοχυρώνουν οι εν λόγω διατάξεις, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, όταν εξετάζει τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης που απορρέουν από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα του περιορισμού που επιβάλλει το οικείο κράτος μέλος, το εθνικό δικαστήριο που εκδικάζει την παρούσα υπόθεση μπορεί να διατάξει και να διενεργήσει αυτεπαγγέλτως την εξέταση και τη διεξαγωγή των αποδείξεων ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία το εθνικό δικονομικό δίκαιο του κράτους μέλους δεν προβλέπει νομοθετικώς την εν λόγω δυνατότητα;

11)

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, σε συσχετισμό με τα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη, καθώς και με το δικαίωμα στην ύπαρξη αποτελεσματικών μηχανισμών δικαστικού ελέγχου και το δικαίωμα της υπερασπίσεως που κατοχυρώνουν οι εν λόγω διατάξεις, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, όταν εξετάζει τις απαιτήσεις του δικαίου της Ένωσης που απορρέουν από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα του περιορισμού που επιβάλλει το οικείο κράτος μέλος, το εθνικό δικαστήριο που εκδικάζει την παρούσα υπόθεση δεν μπορεί να επιβαρύνει με το βάρος της αποδείξεως τους παρόχους υπηρεσιών που θίγονται από τον περιορισμό, αλλά εναπόκειται στο κράτος μέλος –και, συγκεκριμένα, στην κρατική αρχή που εξέδωσε την προσβληθείσα εν προκειμένω απόφαση– να δικαιολογήσει και να αποδείξει τη συμβατότητα με το δίκαιο της Ένωσης, καθώς και την αναγκαιότητα και την αναλογικότητα της εθνικής νομοθεσίας, σε περίπτωση δε μη ανταποκρίσεως στα βάρη αυτά, τούτο έχει άνευ ετέρου ως συνέπεια ότι η εθνική νομοθεσία αντίκειται στο δίκαιο της Ένωσης;

12)

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, υπό το πρίσμα επίσης του δικαιώματος σε δίκαιη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 41, παράγραφος 1, του δικαιώματος ακροάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο α', και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη, καθώς και της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και της αρχής της θεσμικής και δικονομικής αυτοτέλειας των κρατών μελών, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι εν λόγω απαιτήσεις δεν πληρούνται εάν η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους δεν γνωστοποιεί στον φορέα εκμεταλλεύσεως τυχηρών παιγνίων την κίνηση της διοικητικής διαδικασίας επιβολής κυρώσεων, σύμφωνα με τη εθνική νομοθεσία, ούτε ζητεί στη συνέχεια, στη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας, την άποψή του σχετικά με τη συμβατότητα της νομοθεσίας του κράτους μέλους με το δίκαιο της Ένωσης και, χωρίς να καταδείξει αναλυτικά στην αιτιολογία της αποφάσεώς της την εν λόγω συμβατότητα και να εκθέσει τα στοιχεία που την αποδεικνύουν, επιβάλλει, στο πλαίσιο διαδικασίας ενός και μοναδικού βαθμού, κύρωση η οποία χαρακτηρίζεται από το εθνικό δίκαιο ως διοικητική;

13)

Λαμβανομένων υπόψη των προβλεπομένων στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, στο άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχεία α' και γ', και στα άρθρα 47 και 48 του Χάρτη, καθώς και του δικαιώματος στην ύπαρξη αποτελεσματικών μηχανισμών δικαστικού ελέγχου και του δικαιώματος της υπερασπίσεως που κατοχυρώνουν οι εν λόγω διατάξεις, πληρούνται οι απαιτήσεις που θεσπίζονται στα ως άνω άρθρα εάν ο φορέας εκμεταλλεύσεως των τυχηρών παιγνίων μπορεί να αμφισβητήσει για πρώτη φορά μόνο ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου τη συμβατότητα της εθνικής νομοθεσίας με το δίκαιο της Ένωσης;

14)

Μπορεί το άρθρο 56 ΣΛΕΕ και η υποχρέωση των κρατών μελών να δικαιολογούν και να αιτιολογούν τον περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι το κράτος μέλος δεν έχει εκπληρώσει την εν λόγω υποχρέωση εάν ούτε κατά τον χρόνο της θεσπίσεως ούτε κατά τον χρόνο της εξετάσεως του περιορισμού είναι διαθέσιμη η σχετική εκτίμηση επιπτώσεων, με την οποία τεκμηριώνονται οι σκοποί δημοσίας τάξεως του περιορισμού αυτού;

15)

Λαμβανομένων υπόψη του προβλεπόμενου στον νόμο εύρους όσον αφορά τον καθορισμό του ποσού της δυνάμενης να επιβληθεί διοικητικής κυρώσεως, της φύσεως της δραστηριότητας που τιμωρείται με την κύρωση και, ιδίως, του μέτρου κατά το οποίο η δραστηριότητα θίγει τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια, καθώς και του κατασταλτικού σκοπού της κυρώσεως, μπορεί, δυνάμει των άρθρων 47 και 48 του Χάρτη, να θεωρηθεί ότι η επίμαχη διοικητική κύρωση έχει «ποινικό χαρακτήρα»; Ασκεί η συγκεκριμένη περίσταση επιρροή στην απάντηση που πρέπει να δοθεί στο ενδέκατο, δωδέκατο, δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο προδικαστικό ερώτημα;

16)

Πρέπει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εάν, βάσει των απαντήσεων που θα δοθούν στα προηγούμενα ερωτήματα, το δικαστήριο που εκδικάζει την παρούσα υπόθεση διαπιστώσει τον παράνομο χαρακτήρα της νομοθεσίας και της εφαρμογής της, οφείλει να διαπιστώσει επίσης ότι αντίκειται στο δίκαιο της Ένωσης η κύρωση η οποία βασίζεται στην αντιβαίνουσα στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ εθνική νομοθεσία;

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Aue, Zweigstelle Stollberg (Γερμανία) στις 10 Ιανουαρίου 2017 — Thomas Hübner κατά LVM Lebensversicherungs AG

(Υπόθεση C-11/17)

(2017/C 112/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Aue, Zweigstelle Stollberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Thomas Hübner

Εναγομένη: LVM Lebensversicherungs AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το παράρτημα ΙΙ, στοιχείο Αʹ, της οδηγίας 92/96/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Νοεμβρίου 1992 (1) [σε συνδυασμό με] το άρθρο 15, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, [της οδηγίας 90/619/ΕΟΚ] (2) την έννοια ότι καταναλωτής έχει δικαίωμα υπαναχωρήσεως καθ’ όλη τη διάρκεια εκπληρώσεως των οικονομικών υποχρεώσεών του που απορρέουν από ασφάλιση ζωής ή συνταξιοδοτική ασφάλιση, εφόσον εκπλήρωνε επί έτη τις απορρέουσες από τη σύμβαση οικονομικές του υποχρεώσεις τελώντας σε άγνοια του δικαιώματός του περί υπαναχωρήσεως λόγω της πλημμελούς ενημερώσεώς του από την ασφαλιστική επιχείρηση με την οποία συνήψε την εν λόγω ασφάλιση;

Συνάδει με την ανωτέρω οδηγία εθνική νομοθετική ρύθμιση, κατά την οποία το δικαίωμα υπαναχωρήσεως του καταναλωτή λογίζεται, κατ’ εφαρμογή της αρχής της καλής πίστεως, ότι αποδυναμώθηκε, επειδή ο λήπτης της ασφαλίσεως, τελώντας σε άγνοια του δικαιώματος υπαναχωρήσεως από σύμβαση, εκπληρώνει τις απορρέουσες από τη σύμβαση υποχρεώσεις του σε τακτική βάση μέχρι τον χρόνο της ενημερώσεώς του περί του δικαιώματος αυτού;

(1) Οδηγία 92/96/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Νοεμβρίου 1992, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την πρωτασφάλιση ζωής, και για την τροποποίηση των οδηγιών 79/267/ΕΟΚ και 90/619/ΕΟΚ (τρίτη οδηγία σχετικά με την ασφάλεια ζωής) (ΕΕ L 360, σ. 1).

(2) Δεύτερη οδηγία του Συμβουλίου, της 8ης Νοέμβριου 1990, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την πρωτασφάλιση ζωής και τη θέσπιση διατάξεων που σκοπό έχουν να διευκολύνουν την πραγματική άσκηση της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 79/267/EOK (ΕΕ L 330, σ. 50).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Kammergericht Berlin (Γερμανία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Vincent Pierre Oberle

(Υπόθεση C-20/17)

(2017/C 112/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Kammergericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών και εκκαλών: Vincent Pierre Oberle

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 650/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων, την αποδοχή και εκτέλεση δημόσιων εγγράφων στον τομέα της κληρονομικής διαδοχής και την καθιέρωση ευρωπαϊκού κληρονομητηρίου (1), την έννοια ότι με αυτό καθορίζεται επίσης η αποκλειστική διεθνής δικαιοδοσία για την έκδοση από τα κράτη μέλη των εθνικών κληρονομητηρίων που δεν αντικαθίστανται από το ευρωπαϊκό κληρονομητήριο (βλ. άρθρο 62, παράγραφος 3, του κανονισμού 650/2012) με αποτέλεσμα τυχόν αποκλίνουσες εθνικές νομοθετικές διατάξεις όσον αφορά τη διεθνή δικαιοδοσία για την έκδοση εθνικών κληρονομητηρίων –όπως, για παράδειγμα, στη Γερμανία το άρθρο 105 του Gesetz über das Verfahren in Familiensachen und in den Angelegenheiten der freiwilligen Gerichtsbarkeit (νόμου περί διαδικασίας σε οικογενειακές υποθέσεις και υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας)– να καθίστανται ανίσχυρες ως αντίθετες προς υπέρτερης ισχύος κανόνες του ευρωπαϊκού δικαίου;

(1) ΕΕ L 201, σ. 107.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšším soudem České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Catlin Europe SE κατά O. K. Trans Praha spol. s r. o.

(Υπόθεση C-21/17)

(2017/C 112/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší soud České republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Catlin Europe SE

Αναιρεσίβλητη: O. K. Trans Praha spol. s r. o.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1896/2006 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής, την έννοια ότι η παράλειψη γνωστοποιήσεως στον παραλήπτη της δυνατότητας να αρνηθεί την παραλαβή των προς επίδοση ή κοινοποίηση εγγράφων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 (κανονισμός περί επιδόσεως ή κοινοποιήσεως πράξεων) (3) του Συμβουλίου, παρέχει στην καθής (παραλήπτρια της πράξεως) το δικαίωμα να ζητήσει την επανεξέταση της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής στο πλαίσιο του άρθρου 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1896/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής (κανονισμός περί της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής);

(1) ΕΕ 2006, L 399, σ. 1.

(2) ΕΕ 2007, L 324, σ. 79.

(3) ΕΕ 2000, L 160, σ. 37.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Obersten Gerichtshof (Αυστρία) στις 18 Ιανουαρίου 2017 — Österreichischer Gewerkschaftsbund, Gewerkschaft öffentlicher Dienst κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-24/17)

(2017/C 112/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Österreichischer Gewerkschaftsbund, Gewerkschaft öffentlicher Dienst

Καθής η αίτηση: Δημοκρατία της Αυστρίας

Προδικαστικά ερωτήματα

1.1.

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα άρθρα 1, 2 και 6 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση για την αντικατάσταση συστήματος αποδοχών που ενέχει διακρίσεις λόγω ηλικίας (όσον αφορά τον συνυπολογισμό των προγενέστερων του 18ου έτους της ηλικίας περιόδων προϋπηρεσίας), η οποία προβλέπει για τη μετάβαση των υπηρετούντων υπαλλήλων στο νέο σύστημα αποδοχών ότι αυτό τίθεται σε ισχύ αναδρομικώς από τον χρόνο ενάρξεως ισχύος του αρχικού νόμου αλλά και ότι η ένταξη στο νέο σύστημα αποδοχών πραγματοποιείται με βάση τις πράγματι καταβληθείσες αποδοχές για ορισμένο μήνα μεταβάσεως (Φεβρουάριο του 2015) δυνάμει του προγενέστερου συστήματος αποδοχών, με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι οικονομικές επιπτώσεις των μέχρι τότε διακρίσεων λόγω ηλικίας;

1.2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1.1:

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως το άρθρο 17 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, την έννοια ότι οι υπηρετούντες υπάλληλοι, οι οποίοι υπέστησαν, στο πλαίσιο του προγενέστερου συστήματος αποδοχών, δυσμενή διάκριση όσον αφορά τον συνυπολογισμό των προγενέστερων του 18ου έτους της ηλικίας περιόδων προϋπηρεσίας, πρέπει να λάβουν οικονομική αντιστάθμιση, εφόσον οι οικονομικές επιπτώσεις των διακρίσεων λόγω ηλικίας διατηρούνται ακόμη και μετά τη μετάβαση στο νέο σύστημα αποδοχών;

1.3.

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 1.1:

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, το οποίο κατοχυρώνεται με τη διάταξη αυτή, προσβάλλεται από εθνική νομοθετική ρύθμιση βάσει της οποίας το προγενέστερο σύστημα αποδοχών που ενείχε διακρίσεις λόγω ηλικίας δεν εφαρμόζεται πλέον στις εκκρεμείς και τις μελλοντικές διαδικασίες και η μετάβαση των υπηρετούντων υπαλλήλων στο νέο μισθολογικό καθεστώς συναρτάται αποκλειστικώς με τις αποδοχές που υπολογίζονται για τον μήνα μεταβάσεως και/ή έχουν πράγματι καταβληθεί για τον μήνα αυτόν;

Έχει το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 45 ΣΛΕΕ, το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης, και το άρθρο 20, στοιχείο στʹ, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση βάσει της οποίας η προϋπηρεσία συμβασιούχου υπαλλήλου:

—

σε οργανισμό τοπικής αυτοδιοικήσεως ή σε ένωση δήμων κράτους μέλους του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, της Τουρκικής Δημοκρατίας ή της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, σε οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε διεθνή οργανισμό στον οποίο μετέχει η Αυστρία και σε παρόμοιους οργανισμούς συνυπολογίζεται στο σύνολό της, ενώ

—	σε άλλον εργοδότη συνυπολογίζεται, μόνον εφόσον πρόκειται για άσκηση συναφούς επαγγελματικής δραστηριότητας ή για συναφή πρακτική άσκηση και μέχρι του ανώτατου ορίου των δέκα ετών;

(1) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 23 Ιανουαρίου 2017 — Sucrerie de Toury SA κατά Ministre de l’économie et des finances

(Υπόθεση C-31/17)

(2017/C 112/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και αναιρεσείουσα: Sucrerie de Toury SA

Εναγόμενος και αναιρεσίβλητος: Ministre de l’économie et des finances

Προδικαστικό ερώτημα

Τα ενεργειακά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για συνδυασμένη παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας υπάγονται αποκλειστικά στην παρεχόμενη με το στοιχείο γ) της παραγράφου 1 του άρθρου 15 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2003 (1) δυνατότητα απαλλαγής ή εμπίπτουν επίσης, όσον αφορά το τμήμα των προϊόντων αυτών η κατανάλωση του οποίου αντιστοιχεί στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στο πεδίο εφαρμογής της υποχρεώσεως απαλλαγής που προβλέπεται στο στοιχείο α) της παραγράφου 1 του άρθρου 14;

(1) Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283, σ. 51).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 25 Ιανουαρίου 2017 — Lubrizol France SAS κατά Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures

(Υπόθεση C-39/17)

(2017/C 112/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Lubrizol France SAS

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Caisse nationale du Régime social des indépendants (RSI) participations extérieures

Προδικαστικό ερώτημα

Απαγορεύουν τα άρθρα 28 και 30 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λαμβάνεται υπόψη η αξία αγαθών τα οποία μεταφέρει, για τις ανάγκες της επιχειρήσεώς του, από τη Γαλλία προς άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρόσωπο υποκείμενο στην κοινωνική εισφορά αλληλεγγύης εταιριών και στην πρόσθετη εισφορά αυτής, ή τρίτος για λογαριασμό του, προκειμένου να καθοριστεί ο συνολικός κύκλος εργασιών που συνιστά τη βάση υπολογισμού των εν λόγω εισφορών;

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 26 Ιανουαρίου 2017 — Fashion ID GmbH & Co.KG κατά Verbraucherzentrale NRW eV

(Υπόθεση C-40/17)

(2017/C 112/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Eκκαλούσα και αντεφεσίβλητη: Fashion ID GmbH & Co.KG

Eφεσίβλητη και αντεκκαλούσα: Verbraucherzentrale NRW eV

Λοιποί διάδικοι: Facebook Ireland Limited, Landesbeauftragte für Datenschutz und Informationsfreiheit Nordrhein-Westfalen

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθενται οι διατάξεις των άρθρων 22, 23 και 24 της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (1), σε εθνική νομοθετική ρύθμιση η οποία, πέραν της προβλέψεως περί εξουσίας των αρχών προστασίας δεδομένων για λήψη μέτρων και περί δυνατότητας του θιγομένου για άσκηση ενδίκων βοηθημάτων, παρέχει επίσης σε μη κερδοσκοπικές ενώσεις που έχουν ως σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των καταναλωτών τη δυνατότητα, σε περίπτωση προσβολής δικαιωμάτων, να προσφεύγουν κατά του προσβάλλοντος;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, κατά την οποία ορισμένο πρόσωπο ενσωματώνει κώδικα προγραμματισμού στην ιστοσελίδα του, δυνάμει του οποίου ο φυλλομετρητής του χρήστη αντλεί περιεχόμενο από τρίτον και μεταδίδει, στο πλαίσιο αυτό, δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στον τρίτο, θεωρείται το ως άνω πρόσωπο «υπεύθυνος της επεξεργασίας» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, στην περίπτωση που δεν μπορεί να ασκήσει επιρροή στην εν λόγω διαδικασία επεξεργασίας δεδομένων;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: έχει το άρθρο 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, την έννοια ότι ρυθμίζει κατά τρόπο αποκλειστικό την ευθύνη και τις υποχρεώσεις και αποκλείει ως εκ τούτου την αστική ευθύνη τρίτου ο οποίος, μολονότι δεν είναι «υπεύθυνος της επεξεργασίας», ωστόσο θέτει τις προϋποθέσεις για τη διαδικασία επεξεργασίας, χωρίς να ασκεί επιρροή σε αυτή;

4)	Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, ποιο «έννομο συμφέρον» πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο της σταθμίσεως δυνάμει του άρθρου 7, στοιχείο στ', της οδηγίας 96/46/ΕΚ; Το συμφέρον για ενσωμάτωση περιεχομένου τρίτου ή το συμφέρον του τρίτου;

5)	Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, σε ποιον πρέπει να παρέχεται η συγκατάθεση κατά το άρθρο 7, στοιχείο α', και κατά το άρθρο 2, στοιχείο η', της οδηγίας 95/46/ΕΚ;

6)	Σε περίπτωση όπως η προκείμενη, βαρύνεται επίσης με την υποχρέωση ενημερώσεως κατά το άρθρο 10 της οδηγίας 95/46/ΕΚ, ο διαχειριστής της ιστοσελίδας ο οποίος ενσωμάτωσε το περιεχόμενο τρίτου, θέτοντας έτσι τις προϋποθέσεις για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τον τρίτο;

(1) ΕΕ L 281, σ. 31.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) την 1η Φεβρουαρίου 2017 — X κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Υπόθεση C-47/17)

(2017/C 112/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: X

Καθού: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα, λαμβανομένων υπόψη του σκοπού, του περιεχομένου και του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού «Δουβλίνο» (1) και της οδηγίας σχετικά με τις κοινές διαδικασίες (2), να απαντήσει εντός προθεσμίας δύο εβδομάδων στο κατά το άρθρο 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού (3) αίτημα επανεξετάσεως;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει τότε, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 5, παράγραφος 2, τελευταία περίοδος, του εκτελεστικού κανονισμού, να εφαρμοστεί η μέγιστη προθεσμία ενός μηνός η οποία προβλέπεται στο άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 343/2003 (4) (νυν άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού «Δουβλίνο»);

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα, μήπως το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα έχει, λαμβανομένης υπόψη της λέξεως «προσπαθεί» η οποία περιέχεται στο άρθρο 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού, εύλογη προθεσμία για να απαντήσει στο αίτημα επανεξετάσεως;

Αν το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα πρέπει όντως να απαντήσει εντός εύλογης προθεσμίας στο κατά το άρθρο 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού αίτημα επανεξετάσεως, εξακολουθεί να πρόκειται για εύλογη προθεσμία μετά την παρέλευση άνω των έξι μηνών όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό, τι πρέπει τότε να νοείται ως εύλογη προθεσμία;

Αν το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα δεν απαντήσει στο αίτημα επανεξετάσεως ούτε εντός δύο εβδομάδων ούτε εντός μηνός ούτε εντός εύλογης προθεσμίας, ποιες είναι οι εντεύθεν συνέπειες; Είναι τότε υπεύθυνο για την κατ’ ουσίαν εξέταση της αιτήσεως ασύλου του αλλοδαπού το κράτος μέλος που υπέβαλε το αίτημα ή το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα;

Αν πρέπει να θεωρηθεί ότι, ελλείψει εμπρόθεσμης απαντήσεως στο κατά το άρθρο 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού αίτημα επανεξετάσεως, το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα είναι υπεύθυνο για την κατ’ ουσίαν εξέταση της αιτήσεως ασύλου, εντός ποιας προθεσμίας πρέπει το κράτος μέλος που υπέβαλε το αίτημα, και συγκεκριμένα ο καθού στην υπόθεση της κύριας δίκης, να γνωστοποιήσει την πληροφορία αυτή στον αλλοδαπό;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).

(2) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ 2013, L 180, σ. 60).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1560/2003 της Επιτροπής, της 2ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα μέτρα εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 του Συμβουλίου για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας (ΕΕ 2003, L 222, σ. 3).

(4) Κανονισμός του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας (ΕΕ 2003, L 50, σ. 1).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) στις 3 Φεβρουαρίου 2017 — X κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Υπόθεση C-48/17)

(2017/C 112/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: X

Καθού: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει τότε, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 5, παράγραφος 2, τελευταία περίοδος, του εκτελεστικού κανονισμού, να εφαρμοστεί η μέγιστη προθεσμία ενός μηνός η οποία προβλέπεται στο άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 343/2003 (4) (νυν άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού «Δουβλίνο»);

Αν όντως πρόκειται για εύλογη προθεσμία εντός της οποίας το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα πρέπει να απαντήσει στο κατά το άρθρο 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού αίτημα επανεξετάσεως, εξακολουθεί να πρόκειται για εύλογη προθεσμία μετά την παρέλευση επτάμισι εβδομάδων, όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό, τι πρέπει τότε να νοείται ως εύλογη προθεσμία;

Αν το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα δεν απαντήσει ούτε εντός δύο εβδομάδων ούτε εντός εύλογης προθεσμίας στο αίτημα επανεξετάσεως, ποιες είναι οι εντεύθεν συνέπειες; Είναι τότε υπεύθυνο για την κατ’ ουσίαν εξέταση της αιτήσεως ασύλου του αλλοδαπού το κράτος μέλος που υπέβαλε το αίτημα ή το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται το αίτημα;

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) την 1η Φεβρουαρίου 2017 — Koppers Denmark ApS κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-49/17)

(2017/C 112/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Koppers Denmark ApS

Καθού: Skatteministeriet

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 21, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ (1) σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, την έννοια ότι η κατανάλωση ιδιοπαραγόμενων ενεργειακών προϊόντων για την παραγωγή άλλων ενεργειακών προϊόντων απαλλάσσεται του φόρου σε περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, στο πλαίσιο της οποίας τα παραγόμενα ενεργειακά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται ως καύσιμα κινητήρων ή ως καύσιμα θερμάνσεως;

Έχει το άρθρο 21, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, την έννοια ότι τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν το πεδίο εφαρμογής της απαλλαγής, έτσι ώστε να καλύπτει αποκλειστικά την κατανάλωση ενεργειακού προϊόντος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ισοδυνάμου ενεργειακού προϊόντος (δηλαδή ενεργειακού προϊόντος το οποίο επίσης φορολογείται, όπως και το καταναλωνόμενο ενεργειακό προϊόν);

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 3 Ιανουαρίου 2017 — Bahtiar Fathi κατά Predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite

(Υπόθεση C-56/17)

(2017/C 112/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Bahtiar Fathi

Καθού: Predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάγεται από το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (EΕ) 604/2013 (1), ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με τη δωδέκατη αιτιολογική σκέψη και το άρθρο 17 του κανονισμού αυτού, ότι κράτος μέλος μπορεί να εκδώσει απόφαση η οποία συνιστά μέτρο εξετάσεως υποβληθείσας σε αυτό αιτήσεως παροχής διεθνούς προστασίας υπό την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δ', του κανονισμού χωρίς να έχει κριθεί ρητώς το ζήτημα της αρμοδιότητας του εν λόγω κράτους μέλους σύμφωνα με τα κριτήρια του κανονισμού, εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι χωρεί παρέκκλιση κατά το άρθρο 17 του κανονισμού;

Συνάγεται από το άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 2, του κανονισμού (EΕ) 604/2013, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 54 της οδηγίας 2013/32/EΕ (2), ότι, υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης, πρέπει να εκδοθεί απόφαση επί αιτήσεως παροχής διεθνούς προστασίας υπό την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β', του κανονισμού, εάν δεν υφίσταται λόγος παρεκκλίσεως σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 1, του κανονισμού, απόφαση με την οποία το κράτος μέλος οφείλει να εξετάσει την αίτηση σύμφωνα με τα κριτήρια του κανονισμού και η οποία στηρίζεται στο γεγονός ότι οι διατάξεις του κανονισμού ισχύουν για τον αιτούντα;

Έχει το άρθρο 46, παράγραφος 3, της οδηγίας 2013/32/EΕ την έννοια ότι το αρμόδιο δικαστήριο πρέπει να εκτιμήσει, στο πλαίσιο διαδικασίας προσφυγής κατά αποφάσεως περί μη χορηγήσεως της διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 54 της οδηγίας, αν οι διατάξεις του κανονισμού (EΕ) 604/2013 ισχύουν για τον αιτούντα, όταν το κράτος μέλος δεν έχει λάβει ρητώς θέση ως προς την αρμοδιότητά του για την εξέταση της αιτήσεως διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τα κριτήρια του κανονισμού; Πρέπει να θεωρηθεί βάσει της αιτιολογικής σκέψεως 54 της οδηγίας 2013/32 ότι, εάν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι χωρεί εφαρμογή του άρθρου 17 του κανονισμού 604/2013 και η αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας εξετάζεται βάσει της οδηγίας 2011/95 (3) από το κράτος μέλος στο οποίο κατατέθηκε, η νομική κατάσταση του ενδιαφερομένου εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού ακόμη και όταν το κράτος μέλος δεν έχει λάβει ρητώς θέση περί της αρμοδιότητάς του σύμφωνα με τα κριτήρια του κανονισμού;

Συνάγεται από το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2011/95/EΕ, ότι, υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης, συντρέχει ο λόγος διώξεως που ανάγεται στη «θρησκεία» όταν ο αιτών δεν έχει παράσχει εξηγήσεις και δεν έχει προσκομίσει έγγραφα σε σχέση με όλα τα στοιχεία που καλύπτει ο όρος θρησκεία κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, τα οποία έχουν θεμελιώδη σημασία για την ένταξη του ενδιαφερομένου σε ορισμένη θρησκεία;

Συνάγεται από το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2011/95/EΕ ότι συντρέχουν οι λόγοι διώξεως που ανάγονται στη θρησκεία, υπό την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας, όταν ο αιτών, υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης, διατείνεται ότι διώκεται λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, πλην όμως δεν παρέσχε εξηγήσεις και δεν προσκόμισε αποδείξεις σε σχέση με τις συνθήκες από τις οποίες προκύπτει ότι ένα άτομο ανήκει σε ορισμένη θρησκεία και οι οποίες συνιστούν για τον διώκτη λόγο να θεωρήσει ότι ο ενδιαφερόμενος ανήκει στη θρησκεία αυτή –μεταξύ αυτών συνθήκες που συνδέονται με την άσκηση ή τη μη άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων ή με την έκφραση απόψεων– σε σχέση με μορφές ατομικής ή συλλογικής συμπεριφοράς που στηρίζονται σε θρησκευτικές πεποιθήσεις ή υπαγορεύονται από αυτές;

Συνάγεται από το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με τα άρθρα 18 και 10 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την έννοια της θρησκείας σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας, ότι, υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης:

α)	Η έννοια της θρησκείας στο δίκαιο της Ένωσης δεν περιλαμβάνει πράξεις οι οποίες είναι αξιόποινες κατά το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών; Μπορούν τέτοιες πράξεις, οι οποίες στο κράτος καταγωγής του αιτούντος είναι αξιόποινες, να συνιστούν πράξεις διώξεως;

β)

Πρέπει να θεωρούνται θεμιτοί σε συνδυασμό με την απαγόρευση του προσηλυτισμού και την απαγόρευση πράξεων οι οποίες αντιβαίνουν στη θρησκεία, στην οποία στηρίζονται οι νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις στη χώρα αυτή, οι περιορισμοί οι οποίοι θεσπίζονται για την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών και της δημόσιας τάξεως στο κράτος καταγωγής του αιτούντος; Συνιστούν οι προαναφερθείσες απαγορεύσεις αφεαυτές πράξεις διώξεως υπό την έννοια των παρατεθεισών διατάξεων της οδηγίας όταν η παράβασή τους επισύρει τη θανατική ποινή, ακόμη και αν οι νόμοι δεν στρέφονται ρητώς κατά ορισμένης θρησκείας;

Συνάγεται από το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2011/95/EΕ, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με την παράγραφο 5, στοιχείο β', της διατάξεως αυτής, το άρθρο 10 του Χάρτη των Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 46, παράγραφος 3, της οδηγίας 2013/32/EΕ ότι, υπό τις συνθήκες της διαφοράς της κύριας δίκης, η εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των συνθηκών μπορεί να γίνεται μόνο βάσει των εξηγήσεων που παρέσχε και των αποδείξεων που προσκόμισε ο αιτών, πλην όμως είναι θεμιτό να απαιτείται απόδειξη των καλυπτομένων από τον όρο της θρησκείας υπό την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας στοιχείων που ελλείπουν, εάν:

—	χωρίς τις ενδείξεις αυτές, η αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίπτεται ως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 32 σε συνδυασμό με το άρθρο 31, παράγραφος 8, στοιχείο ε', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ και

—

το εθνικό δίκαιο προβλέπει ότι η αρμόδια αρχή πρέπει να διαπιστώσει τη συνδρομή όλων των κρίσιμων για την εξέταση της αιτήσεως διεθνούς προστασίας συνθηκών και να ενημερώσει το αρμόδιο δικαστήριο, σε περίπτωση προσβολής της απορριπτικής αποφάσεως, ότι ο αιτών δεν πρότεινε και δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο;

(3) Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 3 Φεβρουαρίου 2017 — SCI Château du Grand Bois κατά Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)

(Υπόθεση C-59/17)

(2017/C 112/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: SCI Château du Grand Bois

Αναιρεσίβλητο: Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer)

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Επιτρέπουν οι διατάξεις των άρθρων 76,78 και 81 του εκτελεστικού κανονισμού της 27ης Ιουνίου 2008 (1) στους υπαλλήλους που διενεργούν επιτόπιο έλεγχο να εισέρχονται στο έδαφος γεωργικής εκμεταλλεύσεως χωρίς τη συναίνεση του φορέα της εκμεταλλεύσεως;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να γίνεται διάκριση αναλόγως του αν το εν λόγω έδαφος είναι περιφραγμένο ή όχι;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, συνάδουν οι διατάξεις των άρθρων 76,78 και 81 του εκτελεστικού κανονισμού της 27ης Ιουνίου 2008 με την αρχή του απαραβίαστου της κατοικίας όπως αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 555/2008 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 479/2008 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς όσον αφορά τα προγράμματα στήριξης, τις συναλλαγές με τρίτες χώρες, το δυναμικό παραγωγής και τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ L 170, σ. 1).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação do Porto (Πορτογαλία) στις 7 Φεβρουαρίου 2017 — Saey Home & Garden NV/SA κατά Lusavouga-Máquinas e Acessórios Industriais SA

(Υπόθεση C-64/17)

(2017/C 112/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Relação do Porto

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Saey Home & Garden NV/SA [εναγομένη στον πρώτο βαθμό]

Εφεσίβλητη: Lusavouga-Máquinas e Acessórios Industriais SA [ενάγουσα στον πρώτο βαθμό]

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των βελγικών δικαστηρίων, σύμφωνα με τον βασικό κανόνα που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 (1), εκ του λόγου ότι το Βέλγιο είναι η χώρα στην οποία βρίσκεται η έδρα και η πραγματική διοίκηση της εναγομένης;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των πορτογαλικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και γʹ, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας και ότι η Πορτογαλία είναι η χώρα στην οποία έπρεπε να έχουν εκπληρωθεί οι εκατέρωθεν συμβατικές υποχρεώσεις;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και γʹ, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας και ότι η Ισπανία είναι η χώρα στην οποία έπρεπε να έχουν εκπληρωθεί οι εκατέρωθεν συμβατικές υποχρεώσεις;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των πορτογαλικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση πλαίσιο εμπορικής αντιπροσωπείας η οποία, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης, συνίσταται σε περισσότερες συμβάσεις πωλήσεως, και εκ του λόγου ότι η παράδοση όλων των πωληθέντων αγαθών έπρεπε να γίνει στην Πορτογαλία, όπου και πράγματι παραδόθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 2014;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των βελγικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση πλαίσιο εμπορικής αντιπροσωπείας η οποία, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης, συνίσταται σε περισσότερες συμβάσεις πωλήσεως και εκ του λόγου ότι η παράδοση όλων των πωληθέντων αγαθών έγινε από την εναγομένη προς την ενάγουσα στο Βέλγιο;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση πλαίσιο εμπορικής αντιπροσωπείας η οποία, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης, συνίσταται σε περισσότερες συμβάσεις πωλήσεως και εκ του λόγου ότι όλα τα πωληθέντα αγαθά επρόκειτο να παραδοθούν στην Ισπανία, στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας στην εν λόγω χώρα;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των πορτογαλικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση πλαίσιο εμπορικής αντιπροσωπείας η οποία, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης, συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών από την ενάγουσα προς όφελος της εναγομένης και εκ του λόγου ότι η ενάγουσα ανέπτυσσε επιχειρηματική δραστηριότητα που εμμέσως αφορά την εναγομένη;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση πλαίσιο εμπορικής αντιπροσωπείας, η οποία, όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης, συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών από την ενάγουσα προς όφελος της εναγομένης και εκ του λόγου ότι η ενάγουσα ανέπτυσσε επιχειρηματική δραστηριότητα που εμμέσως ωφελεί την εναγομένη μέσω δραστηριότητας που ελάμβανε χώρα στην Ισπανία;

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των πορτογαλικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 5, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας και ότι η διαφορά μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης μπορεί να εξομοιωθεί προς διαφορά μεταξύ αντιπροσωπευομένου (εδώ: εντολέα) και αντιπροσώπου εγκατεστημένου στην Πορτογαλία;

10)

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7, σημείο 5, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), εκ του λόγου ότι αφορά σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας και ότι η διαφορά μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης εξομοιώνεται προς διαφορά μεταξύ αντιπροσωπευομένου (εδώ: εντολέα) και αντιπροσώπου, που θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένος στην Ισπανία και εκ του λόγου ότι πρόκειται για τη χώρα στην οποία οφείλει να εκπληρώσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις;

11)

Πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των βελγικών δικαστηρίων, και συγκεκριμένα ενώπιον του δικαστηρίου του Kortrijk, σύμφωνα με το άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), δεδομένου ότι με το σημείο 20 των γενικών όρων που τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις πωλήσεις της εναγομένης προς την ενάγουσα τα συμβαλλόμενα μέρη συνήψαν γραπτή συμφωνία παρεκτάσεως της διεθνούς δικαιοδοσίας, η οποία έχει πλήρη ισχύ κατά το βελγικό δίκαιο, και σύμφωνα με την οποία «αποκλειστικά αρμόδια για την επίλυση κάθε διαφοράς, ανεξαρτήτως της φύσεως της, θα είναι τα δικαστήρια του Kortrijk» («any dispute of any nature wathsoever shall be the exclusive jurisdiction of the courts of Kortrijk»);

12)

Βάσει των διατάξεων των τμημάτων 2 έως 7 του κεφαλαίου II του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των πορτογαλικών δικαστηρίων εκ του λόγου ότι τα βασικά συνδετικά στοιχεία στη συμβατική σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης σχετίζονται με το έδαφος και την έννομη τάξη της Πορτογαλίας;

13)

Βάσει των διατάξεων των τμημάτων 2 έως 7 του κεφαλαίου II του κανονισμού 1215/2012 (δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του ιδίου κανονισμού), πρέπει η αγωγή να ασκηθεί ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων εκ του λόγου ότι τα βασικά συνδετικά στοιχεία στη συμβατική σχέση μεταξύ της ενάγουσας και της εναγομένης σχετίζονται με το έδαφος και την έννομη τάξη της Ισπανίας;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2012, L 351, σ. 1).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad — Varna (Βουλγαρία) στις 7 Φεβρουαρίου 2017 — Todor Iliev κατά Blagovesta Ilieva

(Υπόθεση C-67/17)

(2017/C 112/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Rayonen sad — Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Todor Iliev

Εναγομένη: Blagovesta Ilieva

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Αποτελεί αγωγή μεταξύ πρώην συζύγων για διανομή κινητού που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου ως κοινό περιουσιακό στοιχείο των συζύγων ένδικη διαφορά αφορώσα τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος [2], στοιχείο α', του κανονισμού 44/2001 (1);

Αποκλείεται, κατά το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 44/2001, από το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού ένδικη διαφορά που αφορά τη διανομή κινητού το οποίο αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου, αλλά καταχωρίστηκε ενώπιον των αρμοδίων εθνικών αρχών μόνον στο όνομα ενός των συζύγων;

Ποιο δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία να αποφανθεί επί διαφοράς μεταξύ πρώην συζύγων, η οποία αφορά την κυριότητα κινητών που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολιτικού γάμου τους, όταν οι σύζυγοι είναι υπήκοοι ενός κράτους μέλους της Ένωσης, αλλά κατά τη διαδικασία διαπιστώθηκε ότι κατά τον χρόνο της συνάψεως του γάμου, της κτήσεως των κινητών, της λύσεως του γάμου και της ασκήσεως της αγωγής διανομής των κινητών μετά τη λύση του γάμου είχαν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 17 Φεβρουαρίου 2017 — Zurich Insurance PLC, Metso Minerals Oy κατά Abnormal Load Services (International) Limited

(Υπόθεση C-88/17)

(2017/C 112/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Zurich Insurance PLC, Metso Minerals Oy

Αναιρεσίβλητη: Abnormal Load Services (International) Limited

Προδικαστικό ερώτημα

Πώς καθορίζεται ο τόπος ή οι τόποι παροχής μιας υπηρεσίας κατά το άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 44/2001 (1), προκειμένου περί συμβάσεως που αφορά μεταφορά εμπορευμάτων μεταξύ κρατών μελών, όταν η μεταφορά αποτελείται από περισσότερα τμήματα, στα οποία γίνεται χρήση διαφορετικών μέσων μεταφοράς;

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Castellón (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Popular Español SA κατά Elena Lucaciu, Cristian Laurentiu Lucaciu

(Υπόθεση C-349/15) (1)

(2017/C 112/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 302 της 4.9.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Zamora (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Javier Ángel Rodríguez Sánchez κατά Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria SAU (Banco CEISS)

(Υπόθεση C-381/15) (1)

(2017/C 112/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 302 της 14.9.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia de Alicante (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Manuel González Poyato, Ana Belén Tovar García κατά Banco Popular Español SA

(Υπόθεση C-34/16) (1)

(2017/C 112/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 136 της 18.4.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Audiencia Provincial de Navarra (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Instituto de Religiosas Oblatas del Santísimo Redentor κατά Joaquín Taberna Carvajal

(Υπόθεση C-352/16) (1)

(2017/C 112/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 326 της 5.9.2016.

Γενικό Δικαστήριο

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — ASPLA και Armando Álvarez κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-40/15) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Αοριστία της αγωγής - Παραγραφή - Παραδεκτό - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Εύλογη διάρκεια της δίκης - Υλική ζημία - Τόκοι επί του ποσού του μη καταβληθέντος προστίμου - Έξοδα τραπεζικής εγγυήσεως - Αιτιώδης σύνδεσμος))

(2017/C 112/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Plásticos Españoles, SA (ASPLA) (Torrelavega, Ισπανία) και Armando Álvarez, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Troncoso Ferrer, C. Ruixó Claramunt και S. Moya Izquierdo, στη συνέχεια M. Troncoso Ferrer και S. Moya Izquierdo, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Ένωση, διά του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Placco, στη συνέχεια J. Inghelram, Á. Almendros Manzano και P. Giusta)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της εναγομένης: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. van Nuffel, F. Castilla Contreras και C. Urraca Caviedes)

Αντικείμενο

Αγωγή βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που φέρονται να υπέστησαν οι ενάγουσες λόγω της διάρκειας της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας, στο πλαίσιο των υποθέσεων επί των οποίων εκδόθηκαν οι αποφάσεις της 16ης Νοεμβρίου 2011, ASPLA κατά Επιτροπής (T-76/06, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:672), και της 16ης Νοεμβρίου 2011, Álvarez κατά Επιτροπής (T-78/06, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:673).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να καταβάλει αποζημίωση 44 951,24 ευρώ στην Plásticos Españoles, SA (ASPLA) και αποζημίωση 111 042,48 ευρώ στην Armando Álvarez, SA προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη καθεμία από τις εταιρίες αυτές λόγω της υπερβάσεως της εύλογης διάρκειας της δίκης στις υποθέσεις επί των οποίων εκδόθηκαν οι αποφάσεις της 16ης Νοεμβρίου 2011, ASPLA κατά Επιτροπής (T-76/06, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:672), και της 16ης Νοεμβρίου 2011, Álvarez κατά Επιτροπής (T-78/06, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2011:673). Καθένα από τα ποσά αποζημιώσεως αυτά θα αναπροσαρμοστεί με την επιβολή αντισταθμιστικών τόκων, υπολογιζόμενων με αφετηρία την 27η Ιανουαρίου 2015 και μέχρι τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως, βάσει του ετήσιου ποσοστού πληθωρισμού που διαπιστώθηκε από τη Eurostat (Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένες οι εν λόγω εταιρίες.

Καθένα από τα ποσά αποζημιώσεως που καθορίζονται στο σημείο 1 ανωτέρω προσαυξάνεται με τόκους υπερημερίας, υπολογιζόμενους με αφετηρία τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως, βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τις κύριες πράξεις της αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.

3)	Απορρίπτει την αγωγή κατά τα λοιπά.

4)	Η ASPLA και η Armando Álvarez, αφενός, και η Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου, φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 89 της 16.3.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — Hernández Zamora κατά EUIPO — Rosen Tantau (Paloma)

(Υπόθεση T-369/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Paloma - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Paloma - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 112/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hernández Zamora, SA (Μούρθια, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J.L. Rivas Zurdo και I. Munilla Muñoz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: E. Zaera Cuadrado)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Rosen Tantau KG (Uetersen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Kunze και G. Würtenberger, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 1697/2014-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Hernández Zamora και Rosen Tantau.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Hernández Zamora, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 320 της 28.9.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — European Dynamics Luxembourg κ.λπ. κατά EMA

(Υπόθεση T-441/15) (1)

((Ρήτρα διαιτησίας - Πολλαπλή σύμβαση-πλαίσιο με το σύστημα της διαδοχικής αναθέσεως EMA/2012/10/ICT - Παροχή εξωτερικών υπηρεσιών στον τομέα των εφαρμογών λογισμικού - Αίτημα στις προσφεύγουσες-ενάγουσες για παροχή υπηρεσιών - Απόρριψη των υποψηφίων που προτάθηκαν από τις προσφεύγουσες-ενάγουσες - Αναλογικότητα - Μερικός επαναχαρακτηρισμός της προσφυγής - Εξωσυμβατική ευθύνη))

(2017/C 112/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: European Dynamics Luxembourg SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο), Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής Α.Ε (Αθήνα, Ελλάδα), European Dynamics Belgium SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς Ι. Αμπαζής και Μ. Σφυρή, εν συνεχεία M. Σφυρή, Δ. Παπαδοπούλου και Χ.-Ν. Δέδε, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) (εκπρόσωποι: T. Jabłoński, N. Rampal Olmedo, Γ. Γαβριηλίδου και P. Eyckmans)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της από 4 Ιουνίου 2015 αποφάσεως του EMA, κοινοποιηθείσας με ηλεκτρονικό μήνυμα της διευθύντριας πόρων της τεχνολογίας της πληροφορίας, με την οποία απορρίφθηκαν δύο από τους υποψηφίους που πρότειναν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες μετά το αίτημα παροχής υπηρεσιών SC001, στο πλαίσιο της συμβάσεως-πλαισίου EMA/2012/10/ICT, και, αφετέρου, αγωγή βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που οι προσφεύγουσες-ενάγουσες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν λόγω της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τις European Dynamics Luxembourg SA, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE και European Dynamics Belgium SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 328 της 5.10.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — Batmore Capital κατά EUIPO — Univers Poche (POCKETBOOK)

(Υπόθεση T-596/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με προστασία που επεκτείνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα POCKETBOOK - Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα POCKET - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β’, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 112/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Batmore Capital Ltd (Tortola, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι) (εκπρόσωπος: D. Masson, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Univers Poche (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Dumont, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Ιουλίου 2015 (υπόθεση R 1952/2014-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Univers Poche και Batmore Capital.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Batmore Capital Ltd στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Univers Poche ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) ΕΕ C 414 της 14.12.2015.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/36

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2017 — Dröge κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-142/16) (1)

([«Προσφυγή ακυρώσεως - Δήλωση βουλήσεως και δύο αποφάσεις της Επιτροπής σχετικά με τους τρόπους προσβάσεως στα έγγραφα της διαπραγματεύσεως για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών (ΤΤΙΡ) - Δικαίωμα προσβάσεως των συνεργατών των μελών των εθνικών κοινοβουλίων σε ορισμένα εμπιστευτικά έγγραφα των διαπραγματεύσεων της TTIP - Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής - Απαράδεκτο»])

(2017/C 112/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Katharina Dröge (Βερολίνο, Γερμανία), Britta Haßelmann (Βερολίνο), Anton Hofreiter (Βερολίνο) (εκπρόσωπος: W. Cremer, professeur)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher, R. Vidal Puig και B. Hartmann)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρωθεί, πρώτον, η δήλωση βουλήσεως της Επιτροπής σχετικά με τη σύναψη Συνθήκης δεσμευτικής για τους συμβαλλομένους, ήτοι την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ως προς τους τρόπους προσβάσεως στα έγγραφα της διαπραγματεύσεως με αντικείμενο τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (τα λεγόμενα έγγραφα TTIP), και, επικουρικώς, να κηρυχθεί η δήλωση αυτή αντίθετη στο δίκαιο της Ένωσης, δεύτερον, η προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής σχετικά με την κατάθεση της αναφερόμενης δηλώσεως βουλήσεως περί εγκρίσεως της Συνθήκης και, τρίτον, η προφορική απόφαση της Επιτροπής σχετικά με τη σύναψη της Συνθήκης ή τη σύναψη μη δεσμευτικής πολιτικής συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όσον αφορά το «καθεστώς προσβάσεως TTIP», με την οποία το καθεστώς αυτό ορίζεται ως αναγκαστικό κατά το δίκαιο της Ένωσης, κατά το μέτρο που απαγορεύεται αυστηρά στους βουλευτές των κοινοβουλίων των κρατών μελών να συνοδεύονται από συνεργάτες τους οι οποίοι έχουν περάσει ελέγχους ασφαλείας, περιλαμβανομένων των συνεργατών της πολιτικής ομάδας τους, κατά την εξέταση εγγράφων στα ειδικά για την TTIP αναγνωστήρια.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Katharina Dröge, Britta Haßelmann και τον Anton Hofreiter στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 221 της 13.6.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/36

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2017 — Acerga κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-153/16) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Αλιεία - Διατήρηση των αλιευτικών πόρων - Αλιευτικές δυνατότητες για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων στα ενωσιακά ύδατα και, για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα - Σύνδεσμος - Πράξη που δεν αφορά ατομικά - Πράξη περιλαμβάνουσα εκτελεστικά μέτρα - Απαράδεκτο))

(2017/C 112/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Asociación de armadores de cerco de Galicia (Acerga) (Sada, Ισπανία) (εκπρόσωπος: B. Huarte Melgar, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Westerhof Löfflerová και F. Florindo Gijón)

Αντικείμενο

Προσφυγή, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα τη μερική ακύρωση του κανονισμού (EE) 2016/72 του Συμβουλίου, της 22ας Ιανουαρίου 2016, σχετικά με τον καθορισμό, για το 2016, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων στα ενωσιακά ύδατα, και για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη, σε ορισμένα μη ενωσιακά ύδατα, καθώς και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2015/104 (ΕΕ 2016, L 22, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Καταδικάζει την Asociación de armadores de cerco de Galicia (Acerga) στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 200 της 6.6.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/37

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Stips κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-593/16) (1)

((Αγωγή αποζημιώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Μη υποβολή αιτήσεως κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ - Προδήλως απαράδεκτο))

(2017/C 112/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Adolf Stips (Besozzo, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Berscheid και C. Berardis-Kayser)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας που υποστηρίζει ότι υπέστη ο ενάγων λόγω της καθυστερήσεως στην οργάνωση της διαδικασίας ανακατατάξεων σε βαθμό του έτους 2013.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τον Adolf Stips στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 251 της 11.7.2016 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-23/16 και η οποία παραπέμφθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/38

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — Πιπιλιάγκας κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-598/16) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Τοποθέτηση - Μετάθεση προς το συμφέρον της υπηρεσίας - Τοποθέτηση του προσφεύγοντος σε νέα θέση - Εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως - Διαδικασία προ της ασκήσεως της προσφυγής - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο))

(2017/C 112/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Νικόλαος Πιπιλιάγκας (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και N. de Montigny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Προσφυγή, βάσει των άρθρων 266 και 270 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως της Επιτροπής να μην λάβει μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως της 15ης Απριλίου 2015, Πιπιλιάγκας κατά Επιτροπής (F-96/13, EU:F:2015:29), και, αφετέρου, της αποφάσεως της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2015, να μεταθέσει τον προσφεύγοντα από την αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στη Γενική Διεύθυνση «Κινητικότητα και Μεταφορές».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τον Νικόλαο Πιπιλιάγκα στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 296 της 16.8.2016 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-28/16 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/38

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank κατά Συμβουλίου Εξυγίανσης

(Υπόθεση T-645/16 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης - Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης - Εκ των προτέρων εισφορές - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος))

(2017/C 112/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αιτούσα: Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank AG (Bregenz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Eisenberger, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ) (εκπρόσωποι: B. Meyring και S. Schelo, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με αντικείμενο τη λήψη προσωρινών μέτρων και ειδικότερα, αφενός, την αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως της εκτελεστικής συνόδου του Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB/ES/SRF/2016/06), της 15ης Απριλίου 2016, περί των εκ των προτέρων εισφορών προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το έτος 2016 και, αφετέρου, την επιβολή υποχρεώσεως στο Συμβούλιο Εξυγίανσης να προβεί στην επιστροφή των εκ των προτέρων εισφορών που καταβλήθηκαν από την αιτούσα.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/39

Προσφυγή της 30ής Ιανουαρίου 2017 — Healy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-55/17)

(2017/C 112/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: John Morrison Healy (Celbridge, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 11ης Απριλίου 2016 με την οποία η επιτροπή διαγωνισμού αρνήθηκε να επιτρέψει τη συμμετοχή του προσφεύγοντος στον διαγωνισμό COM/02/AST/16 (AST2)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει έναν μόνο λόγο, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 27, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο προσφεύγων διατείνεται ότι η επίμαχη προϋπόθεση συμμετοχής, ήτοι εκείνη της δικαιολόγησης 42 μηνών προϋπηρεσίας εντός της Επιτροπής, δεν δικαιολογείται λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων των προς πλήρωση θέσεων.

Επιπλέον, το άρθρο 82, παράγραφος 7, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΛΠ) δεν συνάδει με το άρθρο 27 του Κανονισμού, καθόσον αποκλείει την πρόσβαση στους εσωτερικούς διαγωνισμούς, σε όλες τις περιπτώσεις, στους συμβασιούχους υπαλλήλους που έχουν προϋπηρεσία κατώτερη των 36 μηνών. Εν προκειμένω, κατά τον προσφεύγοντα, η Επιτροπή εξέλαβε τους 36 μήνες ως ελάχιστο όριο το οποίο μπορεί να ληφθεί ως βάση, στοιχείο το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να ενέχει πλημμέλεια η εκτίμηση της αρμόδιας για τον διορισμό αρχής ως προς την επίμαχη προϋπόθεση συμμετοχής.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/39

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2017 — PO κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-56/17)

(2017/C 112/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: PO, PP, PQ (εκπρόσωποι: N. de Montigny και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 15ης Απριλίου 2016 περί τροποποιήσεως των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μονίμων, εκτάκτων και συμβασιούχων υπαλλήλων σχετικά με τα σχολικά επιδόματα («education allowances»), και συγκεκριμένα: «Rights and obligations of officials, temporary and contract agents: Education Allowances»·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν επτά λόγους.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται στην έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) της 15ης Απριλίου 2016 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), στο μέτρο που η απόφαση αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση του πρώτου άρθρου του παραρτήματος X του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως (στο εξής: ΚΥΚ) των υπαλλήλων καθώς και του άρθρου 110 του εν λόγω ΚΥΚ, ελλείψει γενικών εκτελεστικών διατάξεων της ΕΥΕΔ.

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν, επίσης, την πλήρη έλλειψη αιτιολογήσεως της απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς τους κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως.

2.	Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται στην έλλειψη κοινωνικού διαλόγου πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά παράβαση του άρθρου 27 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται στην προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων των απασχολούμενων επί πολλά έτη μονίμων και εκτάκτων υπαλλήλων, των οποίων τα τέκνα φοιτούσαν, επίσης επί πολλά έτη, στο σχολείο. Η προσβολή αυτή απορρέει από την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον η απόφαση αυτή τροποποιεί το προϊσχύσαν σύστημα, με το οποίο η μεγάλη πλειονότητα των μονίμων και εκτάκτων υπαλλήλων, οι οποίοι υπέβαλλαν αίτηση για συμπληρωματική απόδοση εξόδων, λάβαιναν το πλήρες ποσό των εξόδων που υπερέβαινε το νυν προβλεπόμενο ανώτατο όριο.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται στην παραβίαση των αρχών της προφυλάξεως, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου και στην παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως διά της προσβαλλομένης αποφάσεως, ιδίως στο μέτρο που η απόφαση αυτή προβλέπει μόνον ένα μεταβατικό μέτρο ενός έτους, οι δε νέοι προβλεπόμενοι σ’ αυτήν κανόνες αποδόσεως των εξόδων επιβάλλονται στους ήδη απασχολούμενους κατά τον χρόνο εκδόσεώς της μόνιμους και έκτακτους υπαλλήλους.

Ο πέμπτος λόγος στηρίζεται στη μη στάθμιση των συμφερόντων και στη μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, από τις οποίες πάσχει η προσβαλλόμενη απόφαση, μοναδικός σκοπός της οποίας ήταν η μείωση της οικονομικής επιβαρύνσεως από την πρόσθετη απόδοση σχολικών εξόδων, ενώ η ΕΥΕΔ μπορούσε να λάβει πρωτίστως άλλα μέτρα για την επίτευξη του σκοπού αυτού, χωρίς να προσβάλει τα δικαιώματα του προσωπικού της. Συνεπώς, η καθής επέλεξε τη δυσμενέστερη λύση για τους μόνιμους και έκτακτους υπαλλήλους της.

Ο έκτος λόγος στηρίζεται στην παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση εισήγαγε δυσμενή διάκριση θεσπίζοντας την αρχή της αποδόσεως των εξόδων με τον ίδιο τρόπο για μόνιμους και έκτακτους υπαλλήλους διαφορετικών αποστολών, αντιμετωπίζοντας, συνεπώς, με τον ίδιο τρόπο διαφορετικές καταστάσεις.

Ο έβδομος λόγος στηρίζεται στην προσβολή εκ μέρους της ΕΥΕΔ του δικαιώματος στον οικογενειακό βίο και του δικαιώματος εκπαιδεύσεως, καθόσον η έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως είχε ως αποτέλεσμα να αναγκαστούν οι προσφεύγοντες να επιλέξουν μεταξύ του επαγγελματικού τους βίου και των εν λόγω θεμελιωδών δικαιωμάτων.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/40

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2017 — France.com κατά EUIPO — Γαλλία (FRANCE.com)

(Υπόθεση T-71/17)

(2017/C 112/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: France.com, Inc. (Coral Gables, Φλόριντα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Bertrand, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Γαλλική Δημοκρατία

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «FRANCE.com» — Υπ’ αριθ. 13 158 597 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Οκτωβρίου 2016 στην υπόθεση R 2452/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποβάλει τα εξής προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο: (i) Υπό το πρίσμα των άρθρων 8, παράγραφος 2, και 41, παράγραφος 1, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κανόνων 15, παράγραφος 2, στοιχείο β', και 17 του κανονισμού περί της εφαρμογής του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαιούται η προσφεύγουσα, ως καθής σε διαδικασία ανακοπής, να επικαλεστεί στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής προγενέστερα δικαιώματα, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελούν προγενέστερα δικαιώματα σε σχέση με το προγενέστερο σήμα επί του οποίου βασίζεται η ανακοπή; (ii) Έχει το Γαλλικό Δημόσιο προγενέστερο δικαίωμα διανοητικής ιδιοκτησίας επί της λέξεως «France» η οποία δεν είναι η επίσημη ονομασία του Γαλλικού κράτους και υποδεικνύει απλώς μια γεωγραφική περιοχή; (iii) Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα (ii), πρέπει να γίνει δεκτό ότι είναι ελεύθερη η χρήση της ονομασίας «France» και ότι δεν είναι δυνατή η κατοχύρωση δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας επί αυτής; (iv) Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα (ii), το γεγονός ότι έως σήμερα το Γαλλικό Δημόσιο έχει προβάλει δικαίωμα επί της λέξεως «France» μόνο έναντι της France.com μπορεί να θεωρηθεί ως διάκριση εις βάρος της προσφεύγουσας;

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει την ανακοπή του Γαλλικού Δημοσίου κατά της ζητηθείσας από τη France.com Inc καταχωρίσεως του ημι-εικονιστικού σημείου «France.com» ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να απορρίψει την προσφυγή κατά τα λοιπά·

—	να υποχρεώσει το EUIPO να φέρει τα δικαστικά έξοδά του και να το καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα της France.com Inc.·

—	να υποχρεώσει το EUIPO και το Γαλλικό Δημόσιο να φέρουν έκαστο εξ ημισείας τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η France.com Inc. στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, 8, παράγραφος 2, και 41, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των κανόνων 15, παράγραφος 2, στοιχείο β', και 17 του κανονισμού 2868/95.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/41

Προσφυγή-αγωγή της 3ης Φεβρουαρίου 2017 — RS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-73/17)

(2017/C 112/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: RS (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της επιτροπής αξιολογήσεως της 11ης Απριλίου με την οποία απορρίφθηκε η υποψηφιότητά του στον εσωτερικό διαγωνισμό COM/02/AST/16·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να του καταβάλει ποσό 5 000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει έναν μόνο λόγο, ο οποίος αντλείται από παράβαση του άρθρου 27, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προβάλλει ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της επίμαχης προκηρύξεως του εσωτερικού διαγωνισμού, καθόσον αυτή προβλέπει προϋπόθεση συμμετοχής που έχει ως αποτέλεσμα την άρνηση προσβάσεως στον διαγωνισμό σε εκτάκτους υπαλλήλους οι οποίοι δεν τελούσαν, κατά τη διάρκεια των 12 μηνών που προηγούνται της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων, σε ενεργό υπηρεσία σε διοικητική θέση, σε άδεια λόγω στρατιωτικής θητείας, σε γονική ή οικογενειακή άδεια ή σε απόσπαση.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/42

Προσφυγή-αγωγή της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Schoonjans κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-79/17)

(2017/C 112/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Alain Schoonjans (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της επιτροπής αξιολογήσεως της 11ης Απριλίου 2016 με την οποία απορρίφθηκε η υποψηφιότητά του στον εσωτερικό διαγωνισμό COM/02/AST/16·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να του καταβάλει ποσό 5 000 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει ένσταση ελλείψεως νομιμότητας της προκηρύξεως του διαγωνισμού στηριζόμενη σε δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 82, παράγραφος 7, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΛΠ), καθόσον η Επιτροπή περιόρισε την πρόσβαση στον εσωτερικό διαγωνισμό που οργανώθηκε για τον βαθμό AST2 αποκλειστικώς στους συμβασιούχους υπαλλήλους που έχουν καταταχθεί στην ομάδα καθηκόντων ΙΙΙ.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 27, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον αυτή η προϋπόθεση συμμετοχής δεν δικαιολογείται, εν πάση περιπτώσει, από το συμφέρον της υπηρεσίας ή τη φύση των προς πλήρωση θέσεων.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/43

Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2017 — Steiniger κατά EUIPO — ista Deutschland (IST)

(Υπόθεση T-80/17)

(2017/C 112/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ingo Steiniger (Nümbrecht, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Schulze Horn, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ista Deutschland GmbH (Essen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτών: Ο προσφεύγων

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «IST» — Υπ’ αριθ. 10 673 812 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 2242/2015-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και την από 24.9.2015 απόφαση του τμήματος ανακοπών του EUIPO·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ώστε να απορρίψει την ανακοπή στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του κανόνα 20, παράγραφος 6, του κανονισμού 2868/95.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/43

Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Erwin Müller κατά EUIPO — Novus Tablet Technology Finland (NOVUS)

(Υπόθεση T-89/17)

(2017/C 112/60)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Erwin Müller GmbH (Lingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Grüger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Novus Tablet Technology Finland Oy (Turku, Φινλανδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «NOVUS» — Υπ’ αριθ. 13 206 611 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Νοεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 2413/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει μερικώς την προσβαλλόμενη απόφαση καθώς και την απόφαση του τμήματος ανακοπών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 2ας Οκτωβρίου 2015 επί της υπ’ αριθ. B 2 456 336 ανακοπής, όσον αφορά τα προϊόντα της κλάσεως 9 — «Θήκες μεταφοράς για ηλεκτρονικούς υπολογιστές· Υποδοχές για κινητά τηλέφωνα· Περιφερειακός εξοπλισμός προσαρμοσμένος για χρήση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές»·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/44

Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — ACTC κατά EUIPO — Taiga (tigha)

(Υπόθεση T-94/17)

(2017/C 112/61)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ACTC GmbH (Erkrath, Γερμανία) (εκπρόσωποι: V. Hoene, D. Eickemeier και S. Gantenbrink, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Taiga AB (Varberg, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «tigha» — Υπ’ αριθ. 11 459 617 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Δεκεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 693/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/45

Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — King.com κατά EUIPO — TeamLava (Οθόνες και εικονίδια)

(Υπόθεση T-95/17)

(2017/C 112/62)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: King.com Ltd (St. Julians, Μάλτα) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, Solicitor, και T. Dolde, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: TeamLava LLC (Redwood Suite, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 2216416-0054 κοινοτικό σχέδιο

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 1947/2015-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, σε περίπτωση που αυτή παρέμβει.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με τα άρθρα 5, 6 και 7 του κανονισμού 6/2002.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/45

Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2017 — King.com κατά EUIPO — TeamLava (Κινούμενα εικονίδια)

(Υπόθεση T-96/17)

(2017/C 112/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: King.com Ltd (St. Julians, Μάλτα) (εκπρόσωποι: M. Hawkins, Solicitor, και T. Dolde, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: TeamLava LLC (Redwood Suite, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 2216416-0049 κοινοτικό σχέδιο

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 1948/2015-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών σε περίπτωση που αυτή παρέμβει.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με τα άρθρα 5, 6 και 7 του κανονισμού 6/2002.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/46

Προσφυγή της 16ης Φεβρουαρίου 2017 — Franmax κατά EUIPO — R. Seelig & Hille (her- bea)

(Υπόθεση T-97/17)

(2017/C 112/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Franmax UAB (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: E. Saukalas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: R. Seelig & Hille OHG (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «her- bea» — Υπ’ αριθ. 12 689 964 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Δεκεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 371/2016-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/46

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — HSBC Holdings κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-105/17)

(2017/C 112/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: HSBC Holdings plc (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), HSBC Bank plc (Λονδίνο), HSBC France (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: K. Bacon, QC, D. Bailey, Barrister, M. Simpson, Solicitor, Y. Anselin και C. Angeli, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 1 της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 7ης Δεκεμβρίου 2016, που κοινοποιήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2016, στην υπόθεση AT.39914 — Παράγωγα επιτοκίου σε ευρώ (Euro Interest Rate Derivatives) — C(2016) 8530 τελικό (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση)·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1, στοιχείο β', της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	έτι επικουρικότερον, να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1, στοιχείο β', της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά το μέτρο που κρίνει ότι οι προσφεύγουσες μετείχαν σε ενιαία και διαρκή παράβαση·

—	να ακυρώσει το άρθρο 2, στοιχείο β', της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	επικουρικώς, να μειώσει ουσιωδώς το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με το άρθρο 2, στοιχείο β', της προσβαλλομένης αποφάσεως στο ποσό που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει πρόσφορο, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα ή, επικουρικώς, σε εύλογο μέρος των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής εσφαλμένα έκρινε ότι η συμπεριφορά των προσφευγουσών σκοπεί στον περιορισμό και/ή στη νόθευση του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα και/ή αιτιολόγησε ανεπαρκώς τη διαπίστωση κατά την οποία η προσαπτόμενη με την προσβαλλόμενη απόφαση συμπεριφορά είχε ως μοναδικό οικονομικό σκοπό τη νόθευση του ανταγωνισμού. Επομένως, η διαπίστωση της καθής περί ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως (στο εξής: ΕΔΠ) είναι καθ’ όλα εσφαλμένη.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η διαπίστωση της καθής κατά την οποία οι προσφεύγουσες εκ προθέσεως συνέβαλαν στην ΕΔΠ που περιγράφεται στην προσβαλλομένη απόφαση πάσχει ως ενέχουσα πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και/ή λόγω ελλείψεως αιτιολογίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η διαπίστωση της καθής περί του ότι οι προσφεύγουσες γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν τη συμπεριφορά των λοιπών προσώπων τα οποία εικάζεται ότι μετείχαν στην ΕΔΠ πάσχει ως ενέχουσα πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και/ή λόγω ελλείψεως αιτιολογίας.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη ουσιώδεις τύπους της διαδικασίας κατά την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως. Συγκεκριμένα, η καθής προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών και παραβίασε την αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας και την αρχή της χρηστής διοικήσεως, καθόσον υιοθέτησε διοικητική διαδικασία σε στάδια.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η καθής υπολόγισε κατά τρόπο εσφαλμένο το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες και, επομένως, το ύψος του προστίμου είναι αδικαιολόγητο και δυσανάλογο.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/47

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2017 — JPMorgan Chase κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-106/17)

(2017/C 112/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: JPMorgan Chase & Co. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες), JPMorgan Chase Bank, National Association (Columbus, Οχάιο, Ηνωμένες Πολιτείες), J.P. Morgan Services LLP (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: D. Rose, QC, J. Boyd, M. Lester, D. Piccinin και D. Heaton, Barristers, και B. Tormey, N. French, N. Frey και D. Das, Solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2016) 8530 τελικό, στην υπόθεση AT.39914 — Παράγωγα επιτοκίου σε ευρώ (Euro Interest Rate Derivatives) — (στο εξής: απόφαση), της 7ης Δεκεμβρίου 2016, κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες·

—	επικουρικώς, να μειώσει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η συμπεριφορά των προσφευγουσών σκοπούσε στη χειραγώγηση των επιτοκίων EURIBOR ή του δείκτη EONIA (επιτόκια αναφοράς)· από τα αποδεικτικά στοιχεία καθίσταται σαφές ότι οι προσφεύγουσες δεν επιδίωκαν αντίθετο προς τους κανόνες του ανταγωνισμού σκοπό κατά την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της συμφωνίας ΕΟΧ (στο εξής: άρθρο 101).

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται, περαιτέρω ή επικουρικώς, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι ο σκοπός της προσαπτομένης χειραγωγήσεως των επιτοκίων EURIBOR ή του δείκτη EONIA συνίσταται στην παρεμπόδιση, στον περιορισμό ή στη νόθευση του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 101.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν διαπιστώνει, και η Επιτροπή δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει ή να αποδείξει, έναντι των προσφευγουσών, την ύπαρξη άλλου αντίθετου προς τους κανόνες του ανταγωνισμού σκοπού πλην της χειραγωγήσεως των επιτοκίων EURIBOR ή του δείκτη EONIA.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι οι προσφεύγουσες συμμετείχαν σε ενιαία και διαρκή παράβαση. Ειδικότερα, η συμπεριφορά την οποία η Επιτροπή έκρινε ως παραβαίνουσα το άρθρο 101 δεν επιδίωκε ενιαίο σκοπό· επικουρικώς, οι προσφεύγουσες δεν γνώριζαν την παραβατική συμπεριφορά των λοιπών διαδίκων και δεν μπορούσαν ευλόγως να την προβλέψουν· και επικουρικώς, οι προσφεύγουσες δεν είχαν την πρόθεση να συμβάλουν με τη συμπεριφορά τους σε κοινό σχέδιο με σκοπό αντίθετο προς τους κανόνες του ανταγωνισμού.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παραβίασε θεμελιώδεις αρχές του δικαίου της Ένωσης, ήτοι την αρχή της χρηστής διοικήσεως, την αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας και την αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας των προσφευγουσών, προδικάζοντας την έκβαση της υποθέσεως εις βάρος των προσφευγουσών κατά τη διεξαγωγή της «υβριδικής» διαδικασίας συμβιβασμού και μέσω των δηλώσεων του Επιτρόπου J. Almunia.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται, περαιτέρω ή επικουρικώς, ότι η Επιτροπή υπέπεσε πολλάκις σε πλάνη κατά τον υπολογισμό του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες προστίμου και, επομένως, το Γενικό Δικαστήριο πρέπει να μειώσει το πρόστιμο αυτό. Η Επιτροπή (α) έπρεπε να εφαρμόσει μεγαλύτερη μείωση και χαμηλότερο συντελεστή βαρύτητας και αναπροσαρμογή του «τέλους συμμετοχής στην παράβαση» ανάλογα με τον περιφερειακό και διαφορετικό ρόλο των προσφευγουσών τον οποίο διαπίστωσε η Επιτροπή· (β) δεν εφάρμοσε ως προς όλους τους διαδίκους την ίδια μέθοδο υπολογισμού της αξίας των πωλήσεων και, ως εκ τούτου, οι προσφεύγουσες έτυχαν δυσμενέστερης μεταχειρίσεως χωρίς να υπάρχει αντικειμενικός δικαιολογητικός λόγος· (γ) έπρεπε να εφαρμόσει μεγαλύτερο ποσοσό εκπτώσεως σε σχέση με τα στοιχεία εσόδων των προσφευγουσών ανάλογα με την οικονομική ισχύ που διαθέτουν· και (δ) έπρεπε να μη λάβει υπόψη τις πωλήσεις βάσει του δείκτη EONIA κατά τον υπολογισμό της αξίας των πωλήσεων.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/48

Προσφυγή της 28ης Φεβρουαρίου 2017 — BASF Grenzach κατά ECHA

(Υπόθεση T-125/17)

(2017/C 112/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BASF Grenzach GmbH (Grenzach-Wyhlen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Nordlander και M. Abenhaïm, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή·

—

να ακυρώσει την απόφαση του συμβουλίου προσφυγών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA), της 19ης Δεκεμβρίου 2016, σχετικά με την αξιολόγηση της ουσίας τρικλοσάνη σύμφωνα με το άρθρο 46, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 (1) (υπόθεση αριθ. A-018-2014) (στο εξής: απόφαση για την τρικλοσάνη), καθόσον το συμβούλιο προσφυγών απέρριψε τη διοικητική προσφυγή της προσφεύγουσας, επιβεβαίωσε τις δοκιμές της ουσίας σε αρουραίους και σε ψάρια, καθώς και τη δοκιμή ανθεκτικότητάς της, οι οποίες είχαν προηγουμένως ζητηθεί από τον ECHA, και αποφάσισε ότι οι λοιπές πληροφορίες πρέπει να παρασχεθούν έως τις 28 Δεκεμβρίου 2018·

—	να καταδικάσει τον ECHA στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιωδών τύπων

—

Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το συμβούλιο προσφυγών, ασκώντας περιορισμένο έλεγχο νομιμότητας αντί να προβεί σε πλήρη διοικητικό έλεγχο της αποφάσεως για την τρικλοσάνη, παρέβη ουσιώδη τύπο. Κατά την προσφεύγουσα, το συμβούλιο προσφυγών παρέβη επίσης δύο ουσιώδεις τύπους παραβλέποντας — χωρίς να εξετάσει την ουσία τους — πλείονα βασικά προβληθέντα από την προσφεύγουσα επιχειρήματα και προσκομισθέντα από αυτήν επιστημονικά στοιχεία. Κατά την προσφεύγουσα, με τον τρόπο αυτόν, το συμβούλιο προσφυγών όχι μόνο δεν άσκησε την εξουσία του περί διοικητικού ελέγχου, αλλά και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, σε συνδυασμό με το άρθρο 13 ΣΛΕΕ, το άρθρο 25, παράγραφος 1, και το άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 (REACH), καθώς και με την πάγια νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με τον δικαστικό έλεγχο και το βάρος αποδείξεως.

—

Όσον αφορά τη δοκιμή σε αρουραίους, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι τόσο ο ECHA όσο και το συμβούλιο προσφυγών αναγνώρισαν μεν τις διαφορές μεταξύ των συστημάτων του θυρεοειδούς αρουραίων και ανθρώπων, αντιστοίχως, αλλά στηρίχθηκαν κυρίως σε δεδομένα από μελέτες σε αρουραίους για να θέσουν το ζήτημα πιθανών επιπτώσεων στην ανθρώπινη θυροξίνη (ενώ υφιστάμενες μελέτες σε ανθρώπους έδειξαν την απουσία τέτοιων επιπτώσεων). Με τον τρόπο αυτόν, κατά την προσφεύγουσα, η απόφαση για την τρικλοσάνη (i) δεν λαμβάνει υπόψη όλες τις διαθέσιμες σχετικές πληροφορίες, (ii) ενέχει αντιφάσεις, (iii) στηρίζεται σε ανακόλουθα στοιχεία και, για τους λόγους αυτούς, πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως της αναγκαιότητας της δοκιμής σε αρουραίους, καθόσον εξετάζει έναν προβαλλόμενο λόγο ανησυχίας για αναπτυξιακή νευροτοξικότητα σε ανθρώπους. Σχετικά με τα τελικά σημεία τοξικότητας της γενετήσιας αναπαραγωγικής ικανότητας στη μελέτη σε αρουραίους, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι τόσο ο ECHA όσο και το συμβούλιο προσφυγών δεν έλαβαν υπόψη ούτε όλες τις διαθέσιμες σχετικές πληροφορίες και στηρίχθηκαν σε ανακόλουθα στοιχεία. Κατά την προσφεύγουσα, με τον τρόπο αυτόν, ο ECHA και το συμβούλιο προσφυγών υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως της αναγκαιότητας της δοκιμής σε αρουραίους για τυχόν τελικά σημεία τοξικότητας της αναπαραγωγικής ικανότητας. Κατά την προσφεύγουσα, η δοκιμή σε αρουραίους είναι επίσης προδήλως ακατάλληλη, διότι τα αποτελέσματα της δοκιμής δεν μπορούν να βοηθήσουν ενδεχομένως τον ECHA να διευκρινίσει τους προβαλλόμενους λόγους ανησυχίας για ενδοκρινική διαταραχή σε ανθρώπους. Τέλος, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η απόφαση για την τρικλοσάνη δεν είναι σύννομη καθόσον το συμβούλιο προσφυγών επικύρωσε τη δοκιμή σε αρουραίους χωρίς να ελέγξει εάν πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις της αρχής της αναλογικότητας· συγκεκριμένα, το συμβούλιο προσφυγών παρέλειψε να ελέγξει εάν λιγότερο περιοριστικά μέτρα ήταν διαθέσιμα προς διευκρίνηση των προβαλλομένων λόγων ανησυχίας για ενδοκρινική διαταραχή λόγω της χρήσης τρικλοσάνης.

—

Όσον αφορά τη δοκιμή σε ψάρια, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι (i) το συμβούλιο προσφυγών δεν άσκησε στην πραγματικότητα τη διακριτική του ευχέρεια και δεν καθόρισε εάν, λαμβανομένων υπόψη των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, υπήρχε «εν δυνάμει κίνδυνος» που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την απαίτηση για περαιτέρω δοκιμές· (ii) τόσο ο ECHA όσο και το συμβούλιο προσφυγών παρέλειψαν να αποδείξουν ότι, λαμβανομένων υπόψη των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, υπήρχε εν δυνάμει κίνδυνος ενδοκρινικής διαταραχής που να δικαιολογεί περαιτέρω δοκιμές σε ψάρια· και (iii) τόσο ο ECHA όσο και το συμβούλιο προσφυγών αντέστρεψαν το βάρος αποδείξεως και παρέβησαν το άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 (REACH), απαιτώντας από την προσφεύγουσα να αποδείξει ότι δεν συντρέχει τέτοιος κίνδυνος.

—

Όσον αφορά τη δοκιμή ανθεκτικότητας, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι ο ECHA και το συμβούλιο προσφυγών, επιβάλλοντάς της τη διεξαγωγή δοκιμής ανθεκτικότητας και σε γλυκό νερό και σε θαλάσσια ύδατα ώστε να διευκρινισθεί τυχόν εν δυνάμει κίνδυνος ανθεκτικότητας της τρικλοσάνης στο περιβάλλον, δεν έλαβαν δεόντως υπόψη τόσο τα στοιχεία του βάρους αποδείξεως σχετικά με την ανθεκτικότητα της τρικλοσάνης όσο και την απαίτηση να εξετάσουν συνθήκες συναφείς με το περιβάλλον, όπως εκτίθενται στο Παράρτημα XIII του κανονισμού 1907/2006. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι ο ECHA και το συμβούλιο προσφυγών, επιβάλλοντάς της τη διεξαγωγή δοκιμής ανθεκτικότητας σε πελαγικά ύδατα (δηλαδή, καθαρό νερό χωρίς ίζημα), παρέλειψαν επίσης να σεβαστούν το σαφές κριτήριο του παραρτήματος XIII του κανονισμού 1907/2006 (REACH) περί εξετάσεως των αποδεικτικών στοιχείων που αντανακλούν συνθήκες «συναφείς» με το περιβάλλον. Επιπλέον, κατά την προσφεύγουσα, τόσο ο ECHA όσο και το συμβούλιο προσφυγών, αφού αποφάσισαν ότι η δοκιμή προσομοιώσεως παρεκκλίσεως πρέπει να αντανακλά συνθήκες συναφείς με το περιβάλλον, παρέλειψαν να ασκήσουν την προσήκουσα κρίση εμπειρογνωμόνων για να προσδιορίσουν τις κατάλληλες συνθήκες δοκιμής.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/EΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Φεβρουαρίου 2017 — Tarmac Trading κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-267/16) (1)

(2017/C 112/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 287 της 8.8.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Φεβρουαρίου 2017 — Bank Saderat Iran κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-349/16) (1)

(2017/C 112/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 305 της 22.8.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/50

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2017 — HP κατά Επιτροπής και eu-LISA

(Υπόθεση T-596/16) (1)

(2017/C 112/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 296 της 16.8.2016 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-26/16 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2017 — IPA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-635/16) (1)

(2017/C 112/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 428 της 21.11.2016.

10.4.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/51

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2017 — Starbucks (HK) κατά EUIPO — Now Wireless (nowwireless)

(Υπόθεση T-908/16) (1)

(2017/C 112/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 46 της 13.2.2017.