		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 70

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	60ό έτος 6 Μαρτίου 2017

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2017/C 70/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2017/C 70/02	Υπόθεση C-189/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico (IRCCS) — Fondazione Santa Lucia κατά Cassa conguaglio per il settore elettrico κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2003/96/ΕΚ — Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας — Φορολογικές μειώσεις — Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής — Πλεονεκτήματα σχετικά με τα ποσά που οφείλονται για την κάλυψη των γενικών βαρών του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας — Άρθρο 17 — Ενεργειοβόρες επιχειρήσεις — Πλεονεκτήματα χορηγούμενα σε τέτοιες επιχειρήσεις μόνον του μεταποιητικού τομέα — Επιτρέπονται)	2
2017/C 70/03	Υπόθεση C-282/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Braunschweig (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Queisser Pharma GmbH & Co. KG κατά Bundesrepublik Deutschland [Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Άρθρα 34 έως 36 ΣΛΕΕ — Αμιγώς εσωτερική κατάσταση — Ασφάλεια των τροφίμων — Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 — Άρθρο 6 — Αρχή της αναλύσεως των κινδύνων — Άρθρο 7 — Αρχή της προφυλάξεως — Κανονισμός (ΕΚ) 1925/2006 — Νομοθεσία κράτους μέλους η οποία απαγορεύει την παρασκευή και διάθεση στην αγορά συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν αμινοξέα — Περίπτωση στην οποία η προσωρινή παρέκκλιση από την απαγόρευση αυτή εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της εθνικής αρχής]	3
2017/C 70/04	Υπόθεση C-344/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση των Appeal Commissioners (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — National Roads Authority κατά The Revenue Commissioners (Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 13, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο — Δραστηριότητα διαχείρισης και λειτουργίας οδικών υποδομών αντί καταβολής διοδίων — Δραστηριότητες τις οποίες ασκεί οργανισμός δημοσίου δικαίου ως φορέας δημόσιας εξουσίας — Παρουσία ιδιωτικών φορέων — Σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού — Ύπαρξη πραγματικού ή δυνητικού ανταγωνισμού)	3
2017/C 70/05	Υπόθεση C-351/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Total SA, Elf Aquitaine SA (Αίτηση αναιρέσεως — Συμπράξεις — Αγορά μεθακρυλικών ενώσεων — Πρόστιμα — Αλληλέγγυα ευθύνη των μητρικών εταιριών και της θυγατρικής τους για την παραβατική συμπεριφορά αυτής — Καταβολή του προστίμου από τη θυγατρική — Μείωση του ποσού του προστίμου της θυγατρικής κατόπιν αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Έγγραφα του λογιστηρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τα οποία απαιτείται από τις μητρικές εταιρίες η καταβολή του ποσού που η ίδια επέστρεψε στη θυγατρική, πλέον τόκων υπερημερίας — Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξεις δεκτικές προσφυγής — Αποτελεσματική δικαστική προστασία)	4
2017/C 70/06	Υπόθεση C-365/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wortmann KG Internationale Schuhproduktionen κατά Hauptzollamt Bielefeld [Προδικαστική παραπομπή — Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο — Επιστροφή εισαγωγικών δασμών — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 (τελωνειακός κώδικας) — Άρθρο 241, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίπτωση — Υποχρέωση κράτους μέλους να προβλέπει την καταβολή τόκων υπερημερίας, ακόμη και σε περίπτωση μη εγέρσεως αξιώσεως επιστροφής ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων]	5
2017/C 70/07	Υπόθεση C-427/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Nejvyšší soud České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NEW WAVE CZ, a.s. κατά ALLTOYS, spol. s r. o. (Προδικαστική παραπομπή — Διανοητική ιδιοκτησία — Οδηγία 2004/48/ΕΚ — Διαδικασία που αφορά προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας — Δικαίωμα ενημερώσεως — Αίτημα παροχής πληροφοριών στο πλαίσιο διαδικασίας — Διαδικασία βάσει της οποίας αναγνωρίστηκε η προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας)	5
2017/C 70/08	Υπόθεση C-460/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Schaefer Kalk GmbH & Co. KG κατά Bundesrepublik Deutschland [Προδικαστική παραπομπή — Περιβάλλον — Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Οδηγία 2003/87/ΕΚ — Σχέδιο παρακολουθήσεως — Κανονισμός (ΕΕ) 601/2012 — Άρθρο 49, παράγραφος 1, και σημείο 10 του παραρτήματος IV — Υπολογισμός των εκπομπών της εγκαταστάσεως — Αφαίρεση του μεταφερθέντος διοξειδίου του άνθρακα (CO2) — Εξαίρεση του CO2 που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ιζήματος ανθρακικού ασβεστίου — Κύρος της εξαιρέσεως]	6
2017/C 70/09	Υπόθεση C-471/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Vestre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sjelle Autogenbrug I/S κατά Skatteministeriet (Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φόρος προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Ειδικό καθεστώς φορολογήσεως του περιθωρίου κέρδους — Έννοια μεταχειρισμένων αγαθών — Πωλήσεις ανταλλακτικών οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους)	6
2017/C 70/10	Υπόθεση C-623/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Toshiba Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Συμπράξεις — Παγκόσμια αγορά σωλήνων για οθόνες τηλεοράσεων και ηλεκτρονικών υπολογιστών — Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές όσον αφορά τις τιμές, την κατανομή των αγορών και των πελατών και τον περιορισμό της παραγωγής — Έννοια της οικονομικής ενότητας μεταξύ δύο εταιριών — Έννοια της καθοριστικής επιρροής — Έλεγχος ασκούμενος από κοινού από δύο μητρικές εταιρίες — Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων)	7
2017/C 70/11	Υπόθεση C-37/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Minister Finansów κατά Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych SAWP (SAWP) (Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Φορολογητέες πράξεις — Έννοια της παροχής υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας — Καταβολές τελών προς τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο δίκαιης αποζημίωσης — Δεν εμπίπτουν)	7
2017/C 70/12	Υπόθεση C-450/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Αυγούστου 2016 (φαξ της 4ης Αυγούστου) η U-R LAB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Μαΐου 2016 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-422/15 και T-423/15, U-R LAB κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	8
2017/C 70/13	Υπόθεση C-627/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu (Πορτογαλία) στις 5 Δεκεμβρίου 2016 — João Ventura Ramos κατά Fundo de Garantia Salarial	8
2017/C 70/14	Υπόθεση C-635/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 8 Δεκεμβρίου 2016 η Spliethoff’s Bevrachtingskantoor BV κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 11 Οκτωβρίου 2016, στην υπόθεση T-564/15, Spliethoff’s Bevrachtingskantoor BV κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	9
2017/C 70/15	Υπόθεση C-641/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 12 Δεκεμβρίου 2016 — Tünkers France, Tünkers Maschinenbau GmbH κατά Expert France	10
2017/C 70/16	Υπόθεση C-645/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 15 Δεκεμβρίου 2016 — Conseils et mise en relations (CMR) SARL κατά Demeures terre et tradition SARL	10
2017/C 70/17	Υπόθεση C-647/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal administratif de Lille (Γαλλία) στις 15 Δεκεμβρίου 2016 — Adil Hassan κατά Préfet du Pas-de-Calais	11
2017/C 70/18	Υπόθεση C-668/16: Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	11
2017/C 70/19	Υπόθεση C-682/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vestre Landsret (Δανία) στις 30 Δεκεμβρίου 2016 — BEI ApS κατά Skatteministeriet	12
	Γενικό Δικαστήριο
2017/C 70/20	Υπόθεση T-258/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Rath κατά EUIPO — Portela & Ca. (Diacor) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Diacor — Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Diacol PORTUGAL — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] — Αποδεικτικά στοιχεία σε άλλη γλώσσα από τη γλώσσα διαδικασίας — Κανόνας 22, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 (νυν κανόνας 22, παράγραφος 6, του κανονισμού 2868/95, όπως τροποποιήθηκε) — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009)]	15
2017/C 70/21	Υπόθεση T-768/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — ANKO κατά Επιτροπής [Ρήτρα διαιτησίας — Συμφωνία επιχορηγήσεως που συνήφθη στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) — Έργο Pocemon — Επιλέξιμες δαπάνες — Ανταγωγή — Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών — Τόκοι υπερημερίας]	15
2017/C 70/22	Υπόθεση T-771/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — ANKO κατά Επιτροπής [Ρήτρα διαιτησίας — Συμφωνία επιχορηγήσεως που συνήφθη στο πλαίσιο του έκτου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2002-2006) — Έργο Doc@Hand — Επιλέξιμες δαπάνες — Ανταγωγή — Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών — Τόκοι υπερημερίας]	16
2017/C 70/23	Υπόθεση T-325/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — Sun System Kereskedelmi és Szolgáltató κατά EUIPO — Hollandimpex Kereskedelmi és Szolgáltató (Choco Love) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Choco Love — Προγενέστερο εικονιστικό και λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο εθνικο εικονιστικό και λεκτικό σήμα CHOCOLATE, CSOKICSŐ και Chocolate Brown — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	17
2017/C 70/24	Υπόθεση T-719/15 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2017 — LP κατά Ευρωπόλ (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Σύμβαση ορισμένου χρόνου — Απόφαση περί μη ανανεώσεως — Σιωπηρή απορριπτική απόφαση — Απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Καθήκον μέριμνας)	17
2017/C 70/25	Υπόθεση T-727/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 — Justice & Environment κατά Επιτροπής [Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα σχετικά με διαδικασία λόγω παραβάσεως κινηθείσα από την Επιτροπή κατά της Τσεχικής Δημοκρατίας — Άρνηση παροχής πρόσβασης — Εξαίρεση σχετική με την προστασία των σκοπών επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου — Γενικό τεκμήριο — Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον — Σύμβαση του Άρχους — Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών]	18
2017/C 70/26	Υπόθεση T-749/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Nausicaa Anadyomène και Banque d’escompte κατά ΕΚΤ (Εξωσυμβατική ευθύνη — Οικονομική και νομισματική πολιτική — ΕΚΤ — Εθνικές κεντρικές τράπεζες — Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας — πρόγραμμα αγοράς τιτλοποιημένων απαιτήσεων — Συμφωνία ανταλλαγής χρεογράφων αποκλειστικά προς όφελος των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος — Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα — Ρήτρες συλλογικής δράσης — Πιστωτική ενίσχυση υπό τη μορφή προγράμματος επαναγοράς, με σκοπό την ενίσχυση της ποιότητας των χρεογράφων ως εγγυήσεων — Ιδιώτες πιστωτές — Εμπορικές τράπεζες — Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Ίση μεταχείριση)	19
2017/C 70/27	Υπόθεση T-96/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Solenis Technologies κατά EUIPO (STRONG BONDS. TRUSTED SOLUTIONS.) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης STRONG BONDS. TRUSTED SOLUTIONS — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	19
2017/C 70/28	Υπόθεση T-187/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — Anton Riemerschmid Weinbrennerei und Likörfabrik κατά EUIPO — Viña y Bodega Botalcura (LITU) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LITU — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Έλλειψη ομοιότητας των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	20
2017/C 70/29	Υπόθεση T-242/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2017 — ACDA κ.λπ. κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Παράταση της διάρκειας των συμβάσεων παραχωρήσεως — Σχέδιο επανεκκίνησης οδικών έργων στη γαλλική επικράτεια — Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων — Ένωση προσώπων — Πράξη που δεν αφορά ατομικά την προσφεύγουσα — Κανονιστική πράξη που συνεπάγεται τη λήψη εκτελεστικών μέτρων — Απαράδεκτο)	21
2017/C 70/30	Υπόθεση T-435/16: Προσφυγή-αγωγή της 22ας Δεκεμβρίου 2016 — MS κατά Επιτροπής	21
2017/C 70/31	Υπόθεση T-664/16: Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 — PJ κατά EUIPO — Erdmann & Rossi (Erdmann & Rossi)	22
2017/C 70/32	Υπόθεση T-919/16: Προσφυγή-αγωγή της 28ης Δεκεμβρίου 2016 — Collins κατά Κοινοβουλίου	23
2017/C 70/33	Υπόθεση T-9/17: Προσφυγή της 5ης Ιανουαρίου 2017 — RI κατά Συμβουλίου	24
2017/C 70/34	Υπόθεση T-17/17: Προσφυγή-αγωγή της 11ης Ιανουαρίου 2017 — Constantinescu κατά Κοινοβουλίου	24
2017/C 70/35	Υπόθεση T-18/17: Προσφυγή της 13ης Ιανουαρίου 2017 — Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής	25
2017/C 70/36	Υπόθεση T-19/17: Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2017 — Fastweb κατά Επιτροπής	26
2017/C 70/37	Υπόθεση T-26/17: Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Jalkh κατά Κοινοβουλίου	28
2017/C 70/38	Υπόθεση T-27/17: Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Jalkh κατά Κοινοβουλίου	29
2017/C 70/39	Υπόθεση T-35/17: Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2017 — Weber-Stephen Products κατά EUIPO (iGrill)	30
2017/C 70/40	Υπόθεση T-36/17: Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2017 — Forest Pharma κατά EUIPO — Ipsen Pharma (COLINEB)	31
2017/C 70/41	Υπόθεση T-557/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2017 — Belis κατά Επιτροπής	31

	Διορθωτικά
2017/C 70/42	Διόρθωση στην ανακοίνωση στην Επίσημη Εφημερίδα για την υπόθεση C-561/16 ( ΕΕ C 22 της 23.1.2017 )	32

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2017/C 070/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 63 της 27.2.2017

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 53 της 20.2.2017

ΕΕ C 46 της 13.2.2017

ΕΕ C 38 της 6.2.2017

ΕΕ C 30 της 30.1.2017

ΕΕ C 22 της 23.1.2017

ΕΕ C 14 της 16.1.2017

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico (IRCCS) — Fondazione Santa Lucia κατά Cassa conguaglio per il settore elettrico κ.λπ.

(Υπόθεση C-189/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας - Φορολογικές μειώσεις - Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής - Πλεονεκτήματα σχετικά με τα ποσά που οφείλονται για την κάλυψη των γενικών βαρών του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας - Άρθρο 17 - Ενεργειοβόρες επιχειρήσεις - Πλεονεκτήματα χορηγούμενα σε τέτοιες επιχειρήσεις μόνον του μεταποιητικού τομέα - Επιτρέπονται))

(2017/C 070/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico (IRCCS) — Fondazione Santa Lucia

κατά

Cassa conguaglio per il settore elettrico, Ministero dello Sviluppo Economico, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Autorità per l’energia elettrica e il gas

παρισταμένης της: 2M SpA

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, εμπίπτουν στην έννοια των «φορολογικών μειώσεων» τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται, βάσει του εθνικού δικαίου, σε ενεργειοβόρες επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στη διάταξη αυτή, για ποσά, όπως τα επίμαχα στη διαφορά της κύριας δίκης, που οφείλονται για την κάλυψη των γενικών βαρών του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, υπό την επιφύλαξη της εξακριβώσεως από το αιτούν δικαστήριο των πραγματικών στοιχείων και των κανόνων του εθνικού δικαίου επί των οποίων στηρίζεται η απάντηση αυτή του Δικαστηρίου.

2)	Το άρθρο 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει φορολογικές μειώσεις για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας υπέρ ενεργειοβόρων επιχειρήσεων, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, μόνον του μεταποιητικού τομέα.

(1) ΕΕ C 228 της 13.7.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Braunschweig (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Queisser Pharma GmbH & Co. KG κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-282/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Άρθρα 34 έως 36 ΣΛΕΕ - Αμιγώς εσωτερική κατάσταση - Ασφάλεια των τροφίμων - Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Άρθρο 6 - Αρχή της αναλύσεως των κινδύνων - Άρθρο 7 - Αρχή της προφυλάξεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1925/2006 - Νομοθεσία κράτους μέλους η οποία απαγορεύει την παρασκευή και διάθεση στην αγορά συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν αμινοξέα - Περίπτωση στην οποία η προσωρινή παρέκκλιση από την απαγόρευση αυτή εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της εθνικής αρχής])

(2017/C 070/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Braunschweig

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Queisser Pharma GmbH & Co. KG

κατά

Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

Τα άρθρα 6 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία απαγορεύει την παρασκευή, επεξεργασία ή διάθεση στην αγορά κάθε συμπληρώματος διατροφής που περιέχει αμινοξέα, εκτός αν εθνική αρχή η οποία έχει συναφώς διακριτική ευχέρεια έχει χορηγήσει άδεια παρεκκλίσεως, όταν η νομοθεσία αυτή στηρίζεται σε ανάλυση κινδύνων που αφορά μόνον ορισμένα αμινοξέα, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. Εν πάση περιπτώσει, τα άρθρα αυτά έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται στην ως άνω εθνική νομοθεσία, όταν αυτή προβλέπει ότι οι παρεκκλίσεις από την απαγόρευση της εν λόγω νομοθεσίας επιτρέπονται μόνο για ορισμένη διάρκεια, ακόμη και στην περίπτωση που αποδεικνύεται ότι μια ουσία είναι ασφαλής.

(1) ΕΕ C 294 της 7.9.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση των Appeal Commissioners (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — National Roads Authority κατά The Revenue Commissioners

(Υπόθεση C-344/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 13, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο - Δραστηριότητα διαχείρισης και λειτουργίας οδικών υποδομών αντί καταβολής διοδίων - Δραστηριότητες τις οποίες ασκεί οργανισμός δημοσίου δικαίου ως φορέας δημόσιας εξουσίας - Παρουσία ιδιωτικών φορέων - Σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού - Ύπαρξη πραγματικού ή δυνητικού ανταγωνισμού))

(2017/C 070/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Appeal Commissioners

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

National Roads Authority

κατά

The Revenue Commissioners

Διατακτικό

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι, σε μία περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, ένας οργανισμός δημοσίου δικαίου που ασκεί δραστηριότητα συνιστάμενη στην παροχή πρόσβασης σε οδό αντί καταβολής διοδίων δεν πρέπει να θεωρηθεί ως ευρισκόμενος σε ανταγωνισμό με τους ιδιωτικούς φορείς που εισπράττουν διόδια σε άλλες οδούς με διόδια κατ’ εφαρμογή συμφωνίας συναφθείσας με τον οικείο οργανισμό δημοσίου δικαίου δυνάμει εθνικών νομοθετικών διατάξεων.

(1) ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Total SA, Elf Aquitaine SA

(Υπόθεση C-351/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Αγορά μεθακρυλικών ενώσεων - Πρόστιμα - Αλληλέγγυα ευθύνη των μητρικών εταιριών και της θυγατρικής τους για την παραβατική συμπεριφορά αυτής - Καταβολή του προστίμου από τη θυγατρική - Μείωση του ποσού του προστίμου της θυγατρικής κατόπιν αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Έγγραφα του λογιστηρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τα οποία απαιτείται από τις μητρικές εταιρίες η καταβολή του ποσού που η ίδια επέστρεψε στη θυγατρική, πλέον τόκων υπερημερίας - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις δεκτικές προσφυγής - Αποτελεσματική δικαστική προστασία))

(2017/C 070/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και F. Dintilhac)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Total SA, Elf Aquitaine SA (εκπρόσωποι: E. Morgan de Rivery και E. Lagathu, avocats)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της αναιρεσείουσας: Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ (εκπρόσωπος: C. Perrin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα έξοδα των Total SA και Elf Aquitaine SA.

3)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 294 της 7.9.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wortmann KG Internationale Schuhproduktionen κατά Hauptzollamt Bielefeld

(Υπόθεση C-365/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Επιστροφή εισαγωγικών δασμών - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 (τελωνειακός κώδικας) - Άρθρο 241, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίπτωση - Υποχρέωση κράτους μέλους να προβλέπει την καταβολή τόκων υπερημερίας, ακόμη και σε περίπτωση μη εγέρσεως αξιώσεως επιστροφής ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων])

(2017/C 070/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wortmann KG Internationale Schuhproduktionen

κατά

Hauptzollamt Bielefeld

Διατακτικό

Όταν εισαγωγικοί δασμοί, περιλαμβανομένων των δασμών αντιντάμπινγκ, επιστρέφονται λόγω του ότι εισπράχθηκαν κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, υφίσταται υποχρέωση των κρατών μελών, απορρέουσα από το δίκαιο της Ένωσης, να καταβάλουν στους έχοντες δικαίωμα επιστροφής φορολογούμενους τους αναλογούντες τόκους, οι οποίοι υπολογίζονται από την ημερομηνία κατά την οποία οι φορολογούμενοι αυτοί κατέβαλαν τους επιστραφέντες δασμούς.

(1) ΕΕ C 328 της 5.10.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Nejvyšší soud České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — NEW WAVE CZ, a.s. κατά ALLTOYS, spol. s r. o.

(Υπόθεση C-427/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Διαδικασία που αφορά προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας - Δικαίωμα ενημερώσεως - Αίτημα παροχής πληροφοριών στο πλαίσιο διαδικασίας - Διαδικασία βάσει της οποίας αναγνωρίστηκε η προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας))

(2017/C 070/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší soud České republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

NEW WAVE CZ, a.s.

κατά

ALLTOYS, spol. s r. o.

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ ου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι έχει εφαρμογή σε μια περίπτωση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία μετά την περάτωση, με τελεσίδικη απόφαση, της διαδικασίας βάσει της οποίας αναγνωρίστηκε η προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, ο αιτών ζητεί, στο πλαίσιο αυτοτελούς διαδικασίας, την παροχή πληροφοριών για την προέλευση και για τα δίκτυα διανομής των εμπορευμάτων ή παροχής των υπηρεσιών που προσβάλλουν αυτό το δικαίωμα.

(1) ΕΕ C 371 της 9.11.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Schaefer Kalk GmbH & Co. KG κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-460/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Σχέδιο παρακολουθήσεως - Κανονισμός (ΕΕ) 601/2012 - Άρθρο 49, παράγραφος 1, και σημείο 10 του παραρτήματος IV - Υπολογισμός των εκπομπών της εγκαταστάσεως - Αφαίρεση του μεταφερθέντος διοξειδίου του άνθρακα (CO2) - Εξαίρεση του CO2 που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ιζήματος ανθρακικού ασβεστίου - Κύρος της εξαιρέσεως])

(2017/C 070/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Schaefer Kalk GmbH & Co. KG

κατά

Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

Οι διατάξεις του άρθρου 49, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 601/2012 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2012, για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι του Συμβουλίου, και οι διατάξεις του σημείου 10, B, του παραρτήματος IV του ίδιου κανονισμού είναι ανίσχυρες, στον βαθμό που συμπεριλαμβάνουν συστηματικά στις εκπομπές μιας εγκαταστάσεως καύσεως ασβεστόλιθου το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) που μεταφέρεται σε άλλη εγκατάσταση ενόψει της παραγωγής CCP, είτε το εν λόγω διοξείδιο του άνθρακα απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα είτε όχι.

(1) ΕΕ C 389 της 23.11.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Vestre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sjelle Autogenbrug I/S κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-471/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Ειδικό καθεστώς φορολογήσεως του περιθωρίου κέρδους - Έννοια «μεταχειρισμένων αγαθών» - Πωλήσεις ανταλλακτικών οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους))

(2017/C 070/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sjelle Autogenbrug I/S

κατά

Skatteministeriet

Διατακτικό

Το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι μεταχειρισμένα εξαρτήματα προερχόμενα από αυτοκίνητα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους τα οποία αγόρασε από ιδιώτη επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της ανακύκλωσης οχημάτων και προοριζόμενα να πωληθούν ως ανταλλακτικά συνιστούν «μεταχειρισμένα αγαθά», κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, με συνέπεια οι παραδόσεις τέτοιων εξαρτημάτων, στις οποίες προβαίνει ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής, να υπάγονται στο καθεστώς φορολογήσεως του περιθωρίου κέρδους.

(1) ΕΕ C 363 της 3.11.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Toshiba Corp. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-623/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Παγκόσμια αγορά σωλήνων για οθόνες τηλεοράσεων και ηλεκτρονικών υπολογιστών - Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές όσον αφορά τις τιμές, την κατανομή των αγορών και των πελατών και τον περιορισμό της παραγωγής - Έννοια της «οικονομικής ενότητας» μεταξύ δύο εταιριών - Έννοια της «καθοριστικής επιρροής» - Έλεγχος ασκούμενος από κοινού από δύο μητρικές εταιρίες - Παραμόρφωση του περιεχομένου των αποδεικτικών στοιχείων))

(2017/C 070/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Toshiba Corp. (εκπρόσωποι: J. F. MacLennan, Solicitor, A. Schulz, Rechtsanwalt, J. Jourdan, avocat, A. Kadri, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Biolan και V. Bottka)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Toshiba Corp. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 27 της 25.1.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2017 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Minister Finansów κατά Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych SAWP (SAWP)

(Υπόθεση C-37/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Φορολογητέες πράξεις - Έννοια της «παροχής υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας» - Καταβολές τελών προς τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο δίκαιης αποζημίωσης - Δεν εμπίπτουν))

(2017/C 070/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Minister Finansów

κατά

Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych SAWP (SAWP)

παρισταμένων των: Prokuratura Generalna, Stowarzyszenie Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi Twórców Dzieł Naukowych i Technicznych Kopipol, Stowarzyszenie Autorów i Wydawców Copyright Polska

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/45/ΕΕ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2010, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι δικαιούχοι δικαιωμάτων αναπαραγωγής δεν πραγματοποιούν παροχή υπηρεσιών, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής, προς τους παραγωγούς και τους εισαγωγείς κενών υποθεμάτων και συσκευών εγγραφής και αναπαραγωγής, από τους οποίους οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων εισπράττουν ιδίω ονόματι, αλλά για λογαριασμό των εν λόγω δικαιούχων, τέλη επί της πωλήσεως των ως άνω συσκευών και υποθεμάτων.

(1) ΕΕ C 145 της 25.4.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/8

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Αυγούστου 2016 (φαξ της 4ης Αυγούστου) η U-R LAB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Μαΐου 2016 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-422/15 και T-423/15, U-R LAB κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-450/16 P)

(2017/C 070/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: U-R LAB (εκπρόσωπος: A. Rudoni, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 25ης Νοεμβρίου 2016 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu (Πορτογαλία) στις 5 Δεκεμβρίου 2016 — João Ventura Ramos κατά Fundo de Garantia Salarial

(Υπόθεση C-627/16)

(2017/C 070/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: João Ventura Ramos

Καθού: Fundo de Garantia Salarial

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι ευνοϊκότερη για τους μισθωτούς, κατά την έννοια του άρθρου 11 της οδηγίας 2008/94/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, αποσβεστική προθεσμία η οποία τάσσεται για την υποβολή ενώπιον του οργανισμού εγγυήσεως αιτήσεων προς πληρωμή μη καταβληθεισών μισθολογικών απαιτήσεων, όταν η είσπραξη τέτοιων μισθολογικών απαιτήσεων είναι εγγυημένη μόνον εφόσον υποβληθεί ενώπιον του οργανισμού εγγυήσεως αίτηση για την πληρωμή αυτών εντός προθεσμίας ενός έτους από την επομένη της ημερομηνίας λύσεως της συμβάσεως εργασίας, ή θα ήταν ευνοϊκότερο να άρχεται η προθεσμία από την ημερομηνία ασκήσεως της αγωγής περί αφερεγγυότητας, δεδομένου ότι ο οργανισμός εγγυήσεως εγγυάται την πληρωμή εκείνων μόνο των απαιτήσεων του μισθωτού οι οποίες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες εντός του εξαμήνου που προηγήθηκε της κινήσεως της εν λόγω διαδικασίας;

Στην περίπτωση κατά την οποία ο μισθωτός άφησε να παρέλθει η προθεσμία για λόγους για τους οποίους δεν φέρει ευθύνη, πρέπει να προβλέπεται στις νομοθεσίες των κρατών μελών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 της οδηγίας 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, συμπληρωματική προθεσμία για την υποβολή αιτήσεως προς τον οργανισμό εγγυήσεως, εφόσον ο μισθωτός αποδείξει ότι δεν ευθύνεται για την παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας;»

(1) ΕΕ 2008, L 283, σ. 36.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/9

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Δεκεμβρίου 2016 η Spliethoff’s Bevrachtingskantoor BV κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 11 Οκτωβρίου 2016, στην υπόθεση T-564/15, Spliethoff’s Bevrachtingskantoor BV κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-635/16 P)

(2017/C 070/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Spliethoff’s Bevrachtingskantoor BV (εκπρόσωπος: Y. de Vries, advocaat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου, της 11ης Οκτωβρίου 2016, στην υπόθεση T-564/15·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων λόγω της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή, για τον λόγο ότι με αυτήν η νυν αναιρεσείουσα στρέφεται κατά της Επιτροπής, μολονότι αυτή δεν είναι το όργανο που εξέδωσε την επίμαχη πράξη.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή, με την αιτιολογία ότι η επίμαχη πράξη έχει αμιγώς προσωρινό χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, δεν συνιστά οριστική πράξη.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον απέρριψε το αίτημα της Spliethoff να εξετασθεί η προσφυγή ακυρώσεώς της ως εάν έβαλλε κατά της αποφάσεως της 31ης Ιουλίου (1).

(1) Εκτελεστική απόφαση C(2015) 5274 τελικό της Επιτροπής με την οποία καταρτίσθηκε ο κατάλογος των προτάσεων που επελέγησαν για να λάβουν χρηματοδοτική στήριξη από την Ένωση στο πλαίσιο του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» (Connecting Europe Facility [CEF]) — Tομέας μεταφορών, κατόπιν της προσκλήσεως για την υποβολή προτάσεων, της 11ης Σεπτεμβρίου 2014, βάσει του Πολυετούς Προγράμματος Εργασίας

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 12 Δεκεμβρίου 2016 — Tünkers France, Tünkers Maschinenbau GmbH κατά Expert France

(Υπόθεση C-641/16)

(2017/C 070/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Tünkers France, Tünkers Maschinenbau GmbH

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Expert France

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας (1) την έννοια ότι εμπίπτει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του δικαστηρίου που κίνησε τη διαδικασία αφερεγγυότητας η αγωγή αποζημιώσεως με την οποία προσάπτεται στον αποκτώντα κλάδο δραστηριότητας που μεταβιβάστηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής ότι εσφαλμένως εμφανίστηκε ως αποκλειστικός διανομέας των προϊόντων που κατασκευάζονται από τον οφειλέτη;

(1) ΕΕ L 160, σ. 1.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 15 Δεκεμβρίου 2016 — Conseils et mise en relations (CMR) SARL κατά Demeures terre et tradition SARL

(Υπόθεση C-645/16)

(2017/C 070/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Conseils et mise en relations (CMR) SARL

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Demeures terre et tradition SARL

Προδικαστικό ερώτημα

Εφαρμόζεται το άρθρο 17 της οδηγίας 86/653/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1986, για τον συντονισμό των δικαίων των κρατών μελών όσον αφορά τους εμπορικούς αντιπροσώπους (1) (ανεξάρτητους επαγγελματίες), όταν η λύση της συμβάσεως εμπορικής αντιπροσωπείας λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης σε αυτήν δοκιμαστικής περιόδου;

(1) ΕΕ L 382, σ. 17.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal administratif de Lille (Γαλλία) στις 15 Δεκεμβρίου 2016 — Adil Hassan κατά Préfet du Pas-de-Calais

(Υπόθεση C-647/16)

(2017/C 070/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal administratif de Lille

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Adil Hassan

Καθού: Préfet du Pas-de-Calais

Προδικαστικό ερώτημα

Αποκλείουν οι διατάξεις του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2013 (1) τη δυνατότητα των αρμοδίων αρχών του κράτους μέλους που απηύθυνε, προς άλλο κράτος μέλος το οποίο θεωρεί ως το υπεύθυνο κράτος κατ’εφαρμογήν των προβλεπομένων από τον εν λόγω κανονισμό κριτηρίων, αίτημα περί αναδοχής ή εκ νέου αναλήψεως υπηκόου τρίτης χώρας ή απάτριδα που έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας επί της οποίας δεν έχει εκδοθεί ακόμη οριστική απόφαση ή άλλου προσώπου που αναφέρεται στο άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ ή δʹ, του εν λόγω κανονισμού, να εκδώσουν απόφαση περί μεταφοράς και να την κοινοποιήσουν στον ενδιαφερόμενο προτού το κράτος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα αποδεχθεί την αναδοχή ή την εκ νέου ανάληψη;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ L 180, σ. 31).

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/11

Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-668/16)

(2017/C 070/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Hermes, A. C. Becker, D. Kukovec)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναγνωρίσει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2006/40/ΕΚ (1) (στο εξής: οδηγία περί συστημάτων κλιματισμού) και την οδηγία 2007/46/ΕΚ (2) (στο εξής: οδηγία-πλαίσιο),

—	καθόσον παρέλειψε να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση της συμμορφώσεως οχημάτων των τύπων 246, 176 και 117 προς τους εγκεκριμένους τύπους (άρθρα 12 και 30 της οδηγίας-πλαισίου)·

—	καθόσον δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα για την επιβολή των κυρώσεων (άρθρο 46 σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 18 της οδηγίας-πλαισίου)· και

—

καθόσον δέχθηκε, στις 17 Μαΐου 2013, αίτηση της Daimler AG περί επεκτάσεως του υφιστάμενου τύπου οχημάτων 245G ώστε να καλύπτει οχήματα που είχαν λάβει προηγουμένως άλλη έγκριση τύπου, επί της οποίας έχουν εφαρμογή οι νέες προϋποθέσεις της οδηγίας περί συστημάτων κλιματισμού, και, με τον τρόπο αυτό, καταστρατήγησε την οδηγία περί συστημάτων κλιματισμού·

να καταδικάσει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Κατά το άρθρο 12 και το παράρτημα Χ της οδηγίας-πλαισίου, τα κράτη μέλη υποχρεούνται, σε περιπτώσεις αποκλίσεως ως προς τη συμμόρφωση όσον αφορά την παραγωγή, να λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα, προκειμένου να εξασφαλίζουν ότι τα παραγόμενα οχήματα συμμορφώνονται προς τον εγκεκριμένο τύπο. Ομοίως, κατά το άρθρο 30 της οδηγίας-πλαισίου, πρέπει, σε περιπτώσεις αποκλίσεως νέων οχημάτων από τον εγκεκριμένο τύπο, να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα προς αποκατάσταση της συμμορφώσεως. Τόσο η διαδικασία παραγωγής όσο και τα αποπερατωμένα νέα οχήματα ορισμένων τύπων οχημάτων της Daimler AG αποκλίνουν, ως προς τη χρησιμοποίηση συγκεκριμένου ψυκτικού μέσου, από τους αντίστοιχους εγκεκριμένους τύπους. Οι γερμανικές αρχές, κατά παράβαση των άρθρων 12 και 30 της οδηγίας-πλαισίου, δεν έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα προς αποκατάσταση της συμμορφώσεως.

Επιπλέον, οι γερμανικές αρχές παρέβησαν το άρθρο 46 της οδηγίας-πλαισίου, καθόσον δεν επέβαλαν κυρώσεις για την εκ μέρους της Daimler AG παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, και του άρθρου 18 της οδηγίας πλαισίου.

Τέλος, οι γερμανικές αρχές, επεκτείνοντας προγενέστερο τύπο οχημάτων ώστε να καλύπτει τους προαναφερθέντες τύπους οχημάτων, καταστρατήγησαν αθεμίτως την οδηγία περί συστημάτων κλιματισμού.

(1) Οδηγία 2006/40/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για τις εκπομπές των συστημάτων κλιματισμού των μηχανοκίνητων οχημάτων και για την τροποποίηση της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 161, σ. 12).

(2) Οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (ΕΕ L 263, σ. 1).

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vestre Landsret (Δανία) στις 30 Δεκεμβρίου 2016 — BEI ApS κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-682/16)

(2017/C 070/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: BEI ApS

Καθού: Skatteministeriet

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/49/EΚ (1), σε συνδυασμό με το άρθρο της 1, παράγραφος 4, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εταιρία κάτοικος κράτους μέλους η οποία εμπίπτει στο άρθρο 3 της οδηγίας και, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως, εισπράττει τόκους από θυγατρική εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, είναι ο «δικαιούχος» των εν λόγω τόκων κατά την οδηγία;

1.1.	Πρέπει η έννοια του όρου «δικαιούχος» στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/49/EΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο της 1, παράγραφος 4, να ερμηνευθεί σύμφωνα με την αντίστοιχη έννοια η οποία περιλαμβάνεται στο άρθρο 11 του υποδείγματος φορολογικής συμβάσεως του ΟΟΣΑ του 1977;

1.2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1.1, πρέπει η έννοια αυτή να ερμηνευθεί υπό το πρίσμα μόνο των σχολίων του άρθρου 11 του υποδείγματος φορολογικής συμβάσεως του 1977 (σημείο 8), ή μπορούν κατά την ερμηνεία να ληφθούν υπόψη μεταγενέστερα σχόλια, συμπεριλαμβανομένων των προσθηκών που πραγματοποιήθηκαν το 2003 σχετικά με τις «εταιρίες οχήματα» (σημείο 8.1, νυν σημείο 10.1) και το 2014 σχετικά με τις «συμβατικές ή νομικές υποχρεώσεις» (σημείο 10.2);

1.3.

Αν τα σχόλια του 2003 μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την ερμηνεία, αποτελεί προϋπόθεση ώστε μια εταιρία να μη θεωρηθεί ως ο «δικαιούχος» κατά την έννοια της οδηγίας 2003/49/ΕΚ το γεγονός ότι όντως υπήρξε διοχέτευση κεφαλαίων προς τα πρόσωπα τα οποία από το κράτος κατοικίας του πληρωτή των τόκων θεωρούνται ως «οι δικαιούχοι» των επίμαχων τόκων και, αν ναι, αποτελεί περαιτέρω προϋπόθεση το γεγονός ότι η πραγματική διοχέτευση πραγματοποιήθηκε σε χρονικό σημείο που δεν απείχε πολύ από τον χρόνο πληρωμής των τόκων και/ή πραγματοποιήθηκε ως πληρωμή τόκων;

1.3.1.

Ποια σημασία έχει συναφώς το γεγονός ότι ίδια κεφάλαια χρησιμοποιήθηκαν για το δάνειο, ότι οι επίμαχοι τόκοι εγγράφτηκαν στο κεφάλαιο, ότι ο λήπτης των τόκων κατέβαλε φόρο επί των τόκων που εισέπραξε στο κράτος κατοικίας του πληρωτή, ότι ο λήπτης των τόκων προέβη εν συνεχεία σε μεταφορά εντός του ομίλου προς την εδρεύουσα στο ίδιο κράτος μέλος μητρική του εταιρία, με σκοπό την αναπροσαρμογή των κερδών για φορολογικούς σκοπούς σύμφωνα με τους εφαρμοστέους στο εν λόγω κράτος κανόνες, ότι οι επίμαχοι τόκοι στη συνέχεια μετατράπηκαν σε ίδια κεφάλαια εντός της δανειολήπτριας εταιρίας και ότι ο λήπτης των τόκων είχε συμβατική ή νομική υποχρέωση να μεταφέρει τους τόκους σε άλλο πρόσωπο;

1.4.

Για την εκτίμηση του ζητήματος αν ο λήπτης των τόκων πρέπει να θεωρηθεί ως «δικαιούχος» κατά την έννοια της οδηγίας, ποια είναι η σημασία του γεγονότος ότι το αιτούν δικαστήριο, κατόπιν αξιολογήσεως των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, θα μπορέσει να διαπιστώσει ότι ο λήπτης, χωρίς να έχει συμβατική ή νομική υποχρέωση να μεταφέρει σε τρίτον τους τόκους που εισέπραξε, δεν είχε «πλήρες» δικαίωμα «χρήσεως και απολαύσεως» των τόκων όπως εκτίθεται στα σχόλια του 2014 επί του υποδείγματος φορολογικής συμβάσεως του 1977;

Προϋποθέτει η από κράτος μέλος επίκληση του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας, το οποίο αφορά την εφαρμογή εθνικών διατάξεων για την πρόληψη της απάτης και των καταχρήσεων, ή του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας ότι το εν λόγω κράτος μέλος έχει θεσπίσει ειδική εθνική διάταξη για την εφαρμογή του άρθρου 5 της οδηγίας, ή ότι το εθνικό δίκαιο περιέχει γενικές διατάξεις ή γενικές αρχές σχετικά με την απάτη, τις καταχρήσεις και τη φοροδιαφυγή που μπορούν να ερμηνευθούν σε συμφωνία με το άρθρο 5;

2.1.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 2, δύναται το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο d, του νόμου περί του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, το οποίο ορίζει ότι η περιορισμένη φορολογική υποχρέωση επί του εισοδήματος από τόκους δεν περιλαμβάνει τους «τόκους που απαλλάσσονται από φόρους […] κατ’ εφαρμογήν της οδηγίας 2003/49/ΕΚ για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολογήσεως των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων εταιριών διαφορετικών κρατών μελών», να θεωρηθεί ειδική εθνική διάταξη την οποία αφορά το άρθρο 5 της οδηγίας;

Αποτελεί συμβατική διάταξη για την πρόληψη των καταχρήσεων εμπίπτουσα στο άρθρο 5 της οδηγίας η διάταξη σε σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας που έχουν συνάψει δύο κράτη μέλη και έχει συνταχθεί σύμφωνα με το υπόδειγμα φορολογικής συμβάσεως του ΟΟΣΑ, κατά την οποία η φορολογία των τόκων εξαρτάται από το ζήτημα αν ο λήπτης των τόκων θεωρείται ως ο δικαιούχος των τόκων;

4)	Οφείλει βάσει της οδηγίας 2003/49/ΕΚ ή του άρθρου 10 ΕΚ ένα κράτος μέλος, το οποίο αρνείται να αναγνωρίσει ότι εταιρία άλλου κράτους μέλους είναι ο δικαιούχος των τόκων και διατείνεται ότι η εταιρία αυτή είναι επίπλαστη εταιρία-όχημα, να αναφέρει ποιον τότε θεωρεί ότι είναι ο δικαιούχος;

(1) Οδηγία 2003/49/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 2003, για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολογήσεως των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων εταιριών διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ 2003, L 157, σ. 49).

Γενικό Δικαστήριο

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Rath κατά EUIPO — Portela & Ca. (Diacor)

(Υπόθεση T-258/08) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Diacor - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Diacol PORTUGAL - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Αποδεικτικά στοιχεία σε άλλη γλώσσα από τη γλώσσα διαδικασίας - Κανόνας 22, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 (νυν κανόνας 22, παράγραφος 6, του κανονισμού 2868/95, όπως τροποποιήθηκε) - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009)])

(2017/C 070/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Matthias Rath (Cape Town, Νότιος Αφρική) (εκπρόσωποι: U. Vogt, C. Kleiner και S. Ziegler, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Έτερος διάδικος στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Portela & Ca., SA (São Mamede do Coronado, Πορτογαλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Απριλίου 2008 (υπόθεση R 1630/2006-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Portela & Ca. και M. Rath.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Matthias Rath στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 223 της 30.8.2008.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-768/14) (1)

([Ρήτρα διαιτησίας - Συμφωνία επιχορηγήσεως που συνήφθη στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Έργο Pocemon - Επιλέξιμες δαπάνες - Ανταγωγή - Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών - Τόκοι υπερημερίας])

(2017/C 070/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και P. Arenas, επικουρούμενοι από την Ό. Λύτρα)

Αντικείμενο

Αφενός, αγωγή, βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με αίτημα να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή δεν ζητεί νομίμως την επιστροφή ποσού που καταβλήθηκε στην ενάγουσα κατ’ εφαρμογήν της συμφωνίας υπ’ αριθ. 216088 για τη χρηματοδότηση του έργου «Πλατφόρμα παρακολούθησης και διάγνωσης για τα αυτοάνοσα νοσήματα», η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2007-2013), και, αφετέρου, ανταγωγή με αίτημα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό που εισέπραξε κατ’ εφαρμογήν της ως άνω συμφωνίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή της ΑΝΚΟ ΑΕ Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας.

2)	Υποχρεώνει την ΑΝΚΟ ΑΕ Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 377 733,93 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας, με επιτόκιο 3,75 %, από την 3η Μαΐου 2014 και έως την πλήρη εξόφληση του εν λόγω ποσού.

3)	Καταδικάζει την ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 65 της 23.2.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-771/14) (1)

([Ρήτρα διαιτησίας - Συμφωνία επιχορηγήσεως που συνήφθη στο πλαίσιο του έκτου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2002-2006) - Έργο Doc@Hand - Επιλέξιμες δαπάνες - Ανταγωγή - Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών - Τόκοι υπερημερίας])

(2017/C 070/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Β. Χριστιανός και Σ. Παλιού, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και P. Arenas, επικουρούμενοι από την Ό. Λύτρα, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αγωγή βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με αίτημα να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή δεν ζητεί νομίμως την επιστροφή ποσού που καταβλήθηκε στην ενάγουσα κατ’ εφαρμογήν της συμφωνίας υπ’ αριθ. 508015 για τη χρηματοδότηση του έργου «Ανταλλαγή γνώσεων και υποστήριξη αποφάσεων για επαγγελματίες του τομέα της υγείας», η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του έκτου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002-2006), και, αφετέρου, ανταγωγή με αίτημα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό που εισέπραξε κατ’ εφαρμογήν της ως άνω συμφωνίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή της ΑΝΚΟ ΑΕ Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας.

2)	Υποχρεώνει την ΑΝΚΟ ΑΕ Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 296 149,77 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας, με επιτόκιο 3,75 %, από την 3η Μαΐου 2014 και έως την πλήρη εξόφληση του εν λόγω ποσού.

3)	Καταδικάζει την ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 65 της 23.2.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — Sun System Kereskedelmi és Szolgáltató κατά EUIPO — Hollandimpex Kereskedelmi és Szolgáltató (Choco Love)

(Υπόθεση T-325/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Choco Love - Προγενέστερο εικονιστικό και λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προγενέστερο εθνικο εικονιστικό και λεκτικό σήμα CHOCOLATE, CSOKICSŐ και Chocolate Brown - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 070/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sun System Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: Á. László, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: I. Moisescu και A. Schifko)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Hollandimpex Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. (Βουδαπέστη)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 1369/2014-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Sun System Kereskedelmi és Szolgáltató και Hollandimpex Kereskedelmi és Szolgáltató.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Sun System Kereskedelmi és Szolgáltató Kft. στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) EE C 279 της 24.8.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Ιανουαρίου 2017 — LP κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση T-719/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Σύμβαση ορισμένου χρόνου - Απόφαση περί μη ανανεώσεως - Σιωπηρή απορριπτική απόφαση - Απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Καθήκον μέριμνας))

(2017/C 070/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: LP (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ), (εκπρόσωποι: D. Neumann και C. Falmagne, επικουρούμενοι από τον D. Waelbroeck και την A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης [εμπιστευτικό] (2).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η LP φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ) στο πλαίσιο της κατ’ αναίρεση δίκης.

(1) EE C 59 της 15.2.2016.

(2) Μη δημοσιοποιούμενα εμπιστευτικά στοιχεία.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2017 — Justice & Environment κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-727/15) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με διαδικασία λόγω παραβάσεως κινηθείσα από την Επιτροπή κατά της Τσεχικής Δημοκρατίας - Άρνηση παροχής πρόσβασης - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των σκοπών επιθεωρήσεως, έρευνας και οικονομικού ελέγχου - Γενικό τεκμήριο - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον - Σύμβαση του Άρχους - Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών])

(2017/C 070/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Association Justice & Environment, z.s. (Brno, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: S. Podskalská, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Pignataro-Nolin, F. Clotuche-Duvieusart και Μ. Κωνσταντινίδης)

Αντικείμενο

Αίτημα, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, ακυρώσεως της αρχικής αποφάσεως της Επιτροπής της 19ης Αυγούστου 2015 και της επιβεβαιωτικής αποφάσεως της Επιτροπής της 15ης Οκτωβρίου 2015 περί αρνήσεως παροχής στην προσφεύγουσα προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα τα οποία περιέχονται στον φάκελο της διαδικασίας επί παραβάσει 2008/2186 κατά της Τσεχικής Δημοκρατίας σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (ΕΕ 2008, L 152, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Association Justice & Environment, z.s στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 59 της 15.2.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Nausicaa Anadyomène και Banque d’escompte κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-749/15) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Οικονομική και νομισματική πολιτική - ΕΚΤ - Εθνικές κεντρικές τράπεζες - Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας - πρόγραμμα αγοράς τιτλοποιημένων απαιτήσεων - Συμφωνία ανταλλαγής χρεογράφων αποκλειστικά προς όφελος των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος - Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα - Ρήτρες συλλογικής δράσης - Πιστωτική ενίσχυση υπό τη μορφή προγράμματος επαναγοράς, με σκοπό την ενίσχυση της ποιότητας των χρεογράφων ως εγγυήσεων - Ιδιώτες πιστωτές - Εμπορικές τράπεζες - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Ίση μεταχείριση))

(2017/C 070/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Nausicaa Anadyomène SAS (Παρίσι, Γαλλία) και Banque d’escompte (Παρίσι) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Tymen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: O. Heinz, G. Varhelyi και F. von Lindeiner, επικουρούμενοι από τον H.-G. Kamann, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αγωγή στηριζόμενη στο άρθρο 268 ΣΛΕΕ με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγουσες ισχυρίζονται ότι υπέστησαν ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, της εκδόσεως της αποφάσεως 2012/153/ΕΕ της ΕΚΤ, της 5ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καταλληλότητα εμπορεύσιμων χρεογράφων εκδόσεως ή πλήρους εγγυήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας στο πλαίσιο της προσφοράς αυτής για την ανταλλαγή χρέους (ΕΚΤ/2012/3) (ΕΕ 2012, L 77, σ. 19), καθώς και ως αποτέλεσμα άλλων μέτρων της ΕΚΤ σχετικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Καταδικάζει την Nausicaa Anadyomène SAS και τη Banque d’escompte στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 68 της 22.2.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Ιανουαρίου 2017 — Solenis Technologies κατά EUIPO (STRONG BONDS. TRUSTED SOLUTIONS.)

(Υπόθεση T-96/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης STRONG BONDS. TRUSTED SOLUTIONS - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 070/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Solenis Technologies LP (Wilmington, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: A. Sanz Cerralbo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Fischer και A. Kusturovic)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Δεκεμβρίου 2015 (υπόθεση R 613/2015-2), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σημείου STRONG BONDS. TRUSTED SOLUTIONS. ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Solenis Technologies LP στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 156 της 2.5.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιανουαρίου 2017 — Anton Riemerschmid Weinbrennerei und Likörfabrik κατά EUIPO — Viña y Bodega Botalcura (LITU)

(Υπόθεση T-187/16) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LITU - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 070/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Anton Riemerschmid Weinbrennerei und Likörfabrik GmbH & Co. KG (Erding, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Koch Moreno, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Ivanauskas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Viña y Bodega Botalcura SA (Las Condes, Χιλή)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 9ης Φεβρουαρίου 2016 (υπόθεση R 719/2015-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Anton Riemerschmid Weinbrennerei und Likörfabrik και της Viña y Bodega Botalcura.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Anton Riemerschmid Weinbrennerei und Likörfabrik GmbH & Co. KG φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

(1) ΕΕ C 243 της 4.7.2016.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2017 — ACDA κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-242/15) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Παράταση της διάρκειας των συμβάσεων παραχωρήσεως - Σχέδιο επανεκκίνησης οδικών έργων στη γαλλική επικράτεια - Απόφαση περί μη προβολής αντιρρήσεων - Ένωση προσώπων - Πράξη που δεν αφορά ατομικά την προσφεύγουσα - Κανονιστική πράξη που συνεπάγεται τη λήψη εκτελεστικών μέτρων - Απαράδεκτο))

(2017/C 070/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Automobile club des avocats (ACDA) (Παρίσι, Γαλλία), Organisation des transporteurs routiers européens (OTRE) (Μπορντώ, Γαλλία), Fédération française des motards en colère (FFMC) (Παρίσι), Fédération française de motocyclisme (Παρίσι), Union nationale des automobile clubs (Παρίσι) (εκπρόσωπος: M. Lesage, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και R. Sauer)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 7850 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.2014/N 38271 — Γαλλία — Σχέδιο επανεκκίνησης οδικών έργων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η εξέταση της αιτήσεως παρεμβάσεως της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Η Automobile club des avocats (ACDA), η Organisation des transporteurs routiers européens (OTRE), η Fédération française des motards en colère (FFMC), η Fédération française de motocyclisme και η Union nationale des automobile clubs φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της που αφορούν την αίτηση παρεμβάσεως.

(1) EE C 236 της 20.7.2015.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/21

Προσφυγή-αγωγή της 22ας Δεκεμβρίου 2016 — MS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-435/16)

(2017/C 070/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: MS (Castries, Γαλλία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

συνακολούθως,

—	να ακυρώσει τη ληφθείσα στις 16 Ιουνίου 2016 απόφαση της Επιτροπής περί αρνήσεως γνωστοποιήσεως στον προσφεύγοντα-ενάγοντα των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν·

—	να διατάξει την ικανοποίηση της απορρέουσας από την υπαίτια συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ηθικής βλάβης του, που αποτιμάται κατά δίκαιη και εύλογη κρίση σε 20 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει έναν μόνο λόγο, που αντλείται από παράβαση του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1) και, ιδίως, των άρθρων 8, 13 και 20 του εν λόγω κανονισμού. Ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει, επίσης, προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος προσβάσεως του ενδιαφερομένου στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν και του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας των δικαιωμάτων άμυνας, της αρχής της ισότητας των όπλων και προσβολή του δικαιώματος σε χρηστή διοίκηση. Εξάλλου, κατά την άποψη του προσφεύγοντος-ενάγοντος, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω πλημμελούς και αβάσιμης αιτιολογίας. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι όλες αυτές οι παράνομες ενέργειες αποτελούν ισάριθμα πταίσματα που του έχουν προξενήσει πραγματική και βέβαιη ζημία.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/22

Προσφυγή της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 — PJ κατά EUIPO — Erdmann & Rossi (Erdmann & Rossi)

(Υπόθεση T-664/16)

(2017/C 070/31)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: PJ (εκπρόσωπος: B. Schürmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Erdmann & Rossi GmbH (Βερολίνο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο προσφεύγων

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Erdmann & Rossi» — Υπ’ αριθ. 10 310 481 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 1670/2015-4

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας και της διαδικασίας για την κήρυξη ακυρότητας ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ακυρώσεως.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 52, 56, 63, 75 και 76 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των κανόνων 50, 55, 94 του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 12 του κανονισμού 216/96·

—	Παράβαση του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ·

—	Παράβαση των άρθρων 47 και 48 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/23

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Δεκεμβρίου 2016 — Collins κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-919/16)

(2017/C 070/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Jane Maria Collins (Hotham, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: I. Anderson, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2016, περί μη προασπίσεως της ασυλίας και των προνομίων της προσφεύγουσας-ενάγουσας,

—	να αποφανθεί επί του αιτήματος της προσφεύγουσας-ενάγουσας το οποίο αφορά την εκ μέρους του Κοινοβουλίου προάσπιση της ασυλίας και των προνομίων της βάσει του άρθρου 8 του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να επιδικάσει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της προσβαλλομένης αποφάσεως,

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέβησαν το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθόσον δεν εξέτασαν τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκόμισε η προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέβησαν το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθόσον δεν αιτιολόγησαν προσηκόντως την απόφαση περί μη προασπίσεως της κατ’ άρθρο 8 του ως άνω πρωτοκόλλου ασυλίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέβησαν τα άρθρα 6 και 11 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθόσον δεν διασφάλισαν την διεξαγωγή αμερόληπτης ακροάσεως.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται σοβαρό νομικό σφάλμα στο οποίο υπέπεσαν η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/24

Προσφυγή της 5ης Ιανουαρίου 2017 — RI κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-9/17)

(2017/C 070/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: RI (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. Bontinck και A. Guillerme, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ του Συμβουλίου, της 8ης Φεβρουαρίου 2016, με την οποία δεν αναγνωρίστηκε ότι η αναπηρία της προσφεύγουσας συνιστά αποτέλεσμα επαγγελματικής ασθένειας κατά την έννοια του άρθρου 78, παράγραφος 5, του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παρερμηνεία της έννοιας της επαγγελματικής ασθένειας από την επιτροπή αναπηρίας και από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) του Συμβουλίου. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα αμφισβητεί τις διαπιστώσεις της εν λόγω επιτροπής σύμφωνα με τις οποίες:

—	το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως επαγγελματική ασθένεια·

—	η ανικανότητα της προσφεύγουσας να αναλάβει εκ νέου εργασία δεν οφείλεται στο σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, αλλά αποκλειστικά στο σύνδρομο της αντανακλαστικής συμπαθητικής δυστροφίας το οποίο προκλήθηκε έπειτα από τη χειρουργική επέμβαση στο αριστερό της χέρι.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αφορά παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η επιτροπή αναπηρίας δεν επεξήγησε επαρκώς κατά νόμον τους λόγους οι οποίοι την οδήγησαν σε διαφοροποίηση της θέσεώς της από τις εκτιμήσεις που περιέχονται στις προγενέστερες ιατρικές εκθέσεις από τις οποίες προκύπτει σαφώς ότι αιτία της επαγγελματικής ασθένειας της προσφεύγουσας είναι «σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα με επιπλοκές λόγω αντανακλαστικής συμπαθητικής δυστροφίας».

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/24

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Ιανουαρίου 2017 — Constantinescu κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-17/17)

(2017/C 070/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Radu Constantinescu (Kreuzweiler, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Blot, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 27ης Μαΐου 2016 του Γραφείου Υποδομών και Διοικητικής Υποστήριξης — Λουξεμβούργο, περί εγγραφής του παιδιού του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον παιδικό σταθμό της Bertrange Mamer και περί αρνήσεως εγγραφής του στον παιδικό σταθμό του Kirchberg·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 7ης Οκτωβρίου 2016 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί απορρίψεως της ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος της 6ης Ιουνίου 2016 κατά της ως άνω αποφάσεως·

—	να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να του καταβάλει αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη τις οποίες υπέστη·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης) και του άρθρου 1δ του ΚΥΚ των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων και παράβαση των κανόνων σχετικά με το βάρος αποδείξεως. Συναφώς, ο προσφεύγων-ενάγων προσάπτει στο καθού-εναγόμενο ότι εφάρμοσε εξαιρέσεις για άλλες οικογένειες ενώ αρνήθηκε να το πράξει για τον ίδιο χωρίς η διαφορετική αυτή μεταχείριση να δικαιολογείται από αντικειμενικές περιστάσεις.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει από πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, καθώς και του άρθρου 41 του Χάρτη.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/25

Προσφυγή της 13ης Ιανουαρίου 2017 — Τσεχική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-18/17)

(2017/C 070/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και J. Vláčil)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1867 της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2016, για την τροποποίηση του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 3199/93 σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των διαδικασιών για την πλήρη μετουσίωση της αλκοόλης με σκοπό την απαλλαγή από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης· και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 2, της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 27, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας τον προσβαλλόμενο κανονισμό, έθιξε τις τσεχικές εθνικές προϋποθέσεις για την πλήρη μετουσίωση της αλκοόλης, παρά το γεγονός ότι η Τσεχική Δημοκρατία δεν είχε αποστείλει καμία ανακοίνωση στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 27, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/83, και η Επιτροπή είχε, αφετέρου, επανειλημμένως γνωστοποιήσει ότι διαφωνούσε με την προσέγγιση αυτή. Όμως, κατά το άρθρο 27, παράγραφος 4, της οδηγίας 92/83, δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε παρέμβαση στις εθνικές προϋποθέσεις ενός κράτους μέλους για την πλήρη μετουσίωση της αλκοόλης χωρίς σχετική ανακοίνωση του εν λόγω κράτους μέλους.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 92/83, καθόσον η ευρωπαϊκή μετουσιωτική ουσία (στο εξής: eurodenaturant) 1:1:1 δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της διατάξεως αυτής, στο μέτρο που δεν παρέχει επαρκή εχέγγυα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Το Eurodenaturant 1:1:1 είναι ένα πολύ ασθενές μετουσιωτικό μείγμα και η αλκοόλη που μετουσιώνεται πλήρως με το μείγμα αυτό μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί καταχρηστικώς για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/26

Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2017 — Fastweb κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-19/17)

(2017/C 070/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fastweb SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Merola, L. Armati, A. Guarino και E. Cerchi, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η Fastweb S.p.A. ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση της 1ης Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη συγκέντρωση στην υπόθεση M.7758 Hutchinson 3 Italy/Wind/JV, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1), κηρύσσοντας συμβατή με την εσωτερική αγορά την πράξη με την οποία η Hutchinson Europe Telecommunications (HET) και η Vimpel/Com Luxembourg Holdings (VIP) αποκτούν από κοινού έλεγχο της νεοσυσταθείσας κοινής επιχειρήσεως (κοινοπραξίας) με τη μεταβίβαση σ’ αυτήν των αντίστοιχων δραστηριοτήτων στον τομέα των τηλεπικοινωνιών στην Ιταλία, εξαρτώντας τη συμβατότητά της από όρους και υποχρεώσεις προκειμένου να επιτραπεί η είσοδος στην εσωτερική αγορά νέου φορέα εκμεταλλεύσεως δικτύου κινητής τηλεφωνίας (MNO).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου, παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της διαφάνειας και παράβαση του άρθρου 8 του ως άνω κανονισμού.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η έρευνα της Επιτροπής πάσχει από σοβαρές και πρόδηλες παραλείψεις διαδικαστικής, κυρίως, φύσεως, και ιδίως: A) παραλείψεις πριν από την υποβολή των τελικών δεσμεύσεων, οι οποίες συνίστανται στον μη καθορισμό εκ των προτέρων, παρά την ύπαρξη διάφορων αξιόπιστων υποψηφίων που ενδιαφέρονταν για τη δέσμη μέτρων, διαφανούς και αμερόληπτης διαδικασίας, ώστε να διασφαλισθεί η επιλογή του βέλτιστου υποψηφίου, και στην εσφαλμένη αποδοχή του προληπτικού διορθωτικού μέτρου της «εκ των προτέρων ρυθμίσεως», το οποίο προτάθηκε με υπερβολική καθυστέρηση στη διαδικασία· και B) παραλείψεις στην έρευνα μετά την υποβολή των τελικών δεσμεύσεων, και ιδίως παράλειψη αξιολογήσεως ορισμένων πτυχών των δεσμεύσεων (για παράδειγμα, όσον αφορά τη συμφωνία περιαγωγής) και επαρκούς έρευνας όσον αφορά την καταλληλότητα του υποψηφίου αγοραστή, ελλείψεις οι οποίες κατέστησαν ακόμη πιο εμφανείς λόγω της απουσίας διαβουλεύσεως με τους παράγοντες της αγοράς.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και παράλειψη στην έρευνα της Επιτροπής, η οποία έκρινε ότι η είσοδος νέου MNO αρκεί αφ’ εαυτής για την αντιμετώπιση των οριζόντιων συνεπειών της συγκεντρώσεως, χωρίς να λάβει υπόψη τους παράγοντες που καθόρισαν την έγκριση της εισόδου της H3G, εταιρείας πλήρως ελεγχόμενης από τη Hutchinson μέσω της οποίας αυτή δραστηριοποιείται.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, ειδικότερα, ότι η Επιτροπή δεν έλεγξε εάν ο νέος MNO διαθέτει (στη αγορά λιανικής ή στην αγορά χονδρικής) επιχειρησιακές ικανότητες, οικονομικούς όρους και κίνητρα τουλάχιστον ισοδύναμα, στο σύνολό τους, με εκείνα που διέθετε η H3G, η οποία κατά τα πρώτα έτη δραστηριοποιούνταν σε μια αγορά σε πλήρη ανάπτυξη. Επιπλέον, η Επιτροπή έπρεπε να λάβει υπόψη τις συνέπειες στη δυναμική του ανταγωνισμού της ασυμμετρίας του καθορισθέντος τιμολογίου του οποίου επωφελήθηκε η H3G και το οποίο την ευνόησε σημαντικά σε σχέση με τους άλλους MNO.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως της δέσμης δεσμεύσεων.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η σύγκριση με τις συχνότητες που διατέθηκαν στην H3G προ της συγχωνεύσεως δημιουργεί αφ’ εαυτής σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την επάρκεια της προβλεπόμενης διαθέσεως φάσματος. Επιπλέον, η Επιτροπή στηρίχθηκε σε γεγονότα μελλοντικά και αβέβαια, όπως η συμμετοχή του νέου MNO σε μελλοντικούς διαγωνισμούς, χωρίς να λάβει επιπλέον υπόψη τις υψηλές υποχρεώσεις που συνδέονται με την επικείμενη ανανέωση και την ανακατανομή (refarming) των μεταβιβασθεισών συχνοτήτων. Η Επιτροπή δέχθηκε τη μεταβίβαση ανεπαρκούς αριθμού τοποθεσιών στηριζόμενη σε αβέβαιες συμφωνίες με τις εταιρείες εκμεταλλεύσεως πύργων κινητής τηλεφωνίας. Τέλος, η μεταβατική συμφωνία που συνήφθη με τα κοινοποιούντα μέρη, της οποίας η διάρθρωση βασίζεται στην ικανότητα, μειώνει σημαντικά τα κίνητρα για επενδύσεις.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράλειψη διεξαγωγής έρευνας καθόσον η ανάλυση της συγκεντρώσεως και των δεσμεύσεων στηρίχθηκε στην εσφαλμένη παραδοχή ότι η τιμή είναι ο μόνος σημαντικός παράγοντας ανταγωνισμού στη σχετική αγορά.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή αγνόησε το γεγονός ότι η ποιότητα και η κάλυψη δικτύου έχουν παρόμοια σημασία και δεν έπρεπε να περιοριστεί σε στατική ανάλυση των προτιμήσεων εξαιρετικά ενδεικτικού δείγματος χρηστών, οι οποίοι ανήκουν στην κατηγορία των χρηστών που δαπανούν μικρά ποσά. Επίσης, η Επιτροπή αγνόησε τη μελλοντική σημασία της συγκλίσεως, η οποία είναι αποφασιστικής σημασίας για νεοεισερχόμενο φορέα, ο οποίος χρειάζεται πρόσθετη υποστήριξη σε σχέση με υφιστάμενο φορέα (όπως ήταν η H3G). Η επιλογή αγοραστή ο οποίος είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη συγκλίνουσα ζήτηση θα είχε διασφαλίσει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και βιωσιμότητα των δεσμεύσεων σε βάθος χρόνου.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται σφάλμα εκτιμήσεως της καταλληλότητας των δεσμεύσεων για την αντιμετώπιση των προβληματισμών όσον αφορά τα συντονισμένα αποτελέσματα στην αγορά λιανικής.

—

Συναφώς, η προσφέρουσα υποστηρίζει ότι, για να μπορέσει να ενεργήσει κατά τρόπο πραγματικά αποτελεσματικό και να κλονίσει την ισορροπία της συμπράξεως, ο νεοεισερχόμενος φορέας πρέπει συγκεκριμένα να μπορεί να ενεργήσει κατά τρόπο ανεξάρτητο από τους άλλους MNO. Εντούτοις, η μέθοδος που προεπιλέχθηκε για τη διάθεση των πόρων (συμφωνίες περιαγωγής και εθνικό MOCN) δημιουργεί στενή σχέση εξαρτήσεως μεταξύ του νέου MNO και της κοινής επιχειρήσεως για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, η απόφαση πάσχει έλλειψη διεξαγωγής έρευνας όσον αφορά τη συμβατότητα των συμβάσεων περιαγωγής/εθνικού MOCN με το άρθρο 101 ΣΛΕΕ.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται η ακαταλληλότητα των δεσμεύσεων να αντιμετωπίσουν τους προβληματισμούς όσον αφορά τον ανταγωνισμό στη χονδρική αγορά προσβάσεως.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ειδικότερα ότι η Επιτροπή έσφαλε στην αναπαράσταση του αντιπαραδείγματος, καθώς και μη απαιτώντας οποιοδήποτε συγκεκριμένο μέτρο, στηριζόμενη αποκλειστικά στην πεποίθηση ότι η Iliad θα έχει κίνητρο να προσφέρει τις εν λόγω υπηρεσίες παρά την απουσία σχετικών μέτρων και την εμπειρία του εν λόγω φορέα στη Γαλλία. Αντιθέτως, οι δεσμεύσεις παρέχουν κίνητρο στον νέο MNO να διεκδικήσει και να κατακτήσει μόνο την πελατεία των φορέων εκμεταλλεύσεως εικονικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας (MVNO).

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 139/2004 και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δέχθηκε την Iliad ως κατάλληλο αγοραστή χωρίς να λάβει υπόψη τους κινδύνους για την αποτελεσματικότητα των δεσμεύσεων οι οποίοι είναι εγγενείς στην είσοδο ενός φορέα με τα χαρακτηριστικά της Iliad και χωρίς να προβλέψει με τις δεσμεύσεις τις κατάλληλες εγγυήσεις, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα και την κάλυψη του δικτύου.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/28

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Jalkh κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-26/17)

(2017/C 070/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Jean-François Jalkh (Gretz-Armainvillers, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. P. Le Moigne, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί άρσεως της βουλευτικής ασυλίας του, η οποία εκδόθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2016 και με την οποία εγκρίθηκε η έκθεση αριθ. A8-3019/2016 του [X]·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον J.-F. Jalkh το ποσό των 8 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον M. Jalkh το ποσό των 5 000 ευρώ, ως δυνάμενα να αναζητηθούν δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει εννέα λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Ο προσφεύγων-ενάγων θεωρεί ότι το Κοινοβούλιο προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων περί της ασυλίας των βουλευτών στο γαλλικό Κοινοβούλιο, και δήθεν συγχέει τα άρθρα 8 και 9 του πρωτοκόλλου 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την υποχρέωση εφαρμογής του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Οι απόψεις και εκτιμήσεις οι οποίες εκφράστηκαν κατά την παρέμβαση του J.-M. Le Pen στην ιστοσελίδα του Front National διατυπώθηκαν στο πλαίσιο των πολιτικών δραστηριοτήτων του J.-M. Le Pen και του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της ίδιας της έννοιας της βουλευτικής ασυλίας. Ο προσφεύγων-ενάγων εκτιμά ότι το Κοινοβούλιο δήθεν αγνοεί ότι η βουλευτική ασυλία, σε μια δημοκρατία, προσφέρει διπλή ασυλία: το ανεύθυνο και το ακαταδίωκτο.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την μη τήρηση της πάγιας πρακτικής της επιτροπής νομικών θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όταν αποφαίνεται σχετικά με:

—	την ελευθερία έκφρασης

—	τη μεροληπτική δίωξη (fumus persecutionis)

5.	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της κοινοτικής αρχής της ασφάλειας δικαίου και την προσβολή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

6.	Ο έκτος λόγος αντλείται από την προσβολή της ανεξαρτησίας των βουλευτών.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από την παράβαση των διατάξεων του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί της διαδικασίας εκπτώσεως από το βουλευτικό αξίωμα (άρθρο 3, νέα παράγραφος 4, εδάφιο 2, του εν λόγω κανονισμού). Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, ενώ για το ποινικό αδίκημα που του καταλογίζεται προβλέπεται στο γαλλικό δίκαιο παρεπόμενη ποινή στερήσεως του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, η οποία συνεπάγεται την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα, η Γαλλική Κυβέρνηση παρέλειψε να ενημερώσει τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, ενώ η διαδικασία το επιτάσσει, και κανένα αρμόδιο όργανο του Κοινοβουλίου (ο Πρόεδρος, η νομική επιτροπή, η συνέλευση) δεν ζήτησαν από αυτήν εξηγήσεις. Η παράλειψη της ουσιώδους αυτής διατυπώσεως καθιστά πλημμελή την έκθεση και την προσβαλλομένη απόφαση.

Ο όγδοος λόγος αντλείται από την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος-ενάγοντος. Ο τελευταίος δεν προσκλήθηκε, κατά την ψηφοφορία στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου για την αίτηση άρσεως της ασυλίας του. Επομένως, διέθετε μόνο 10 λεπτά για να διατυπώσει τους αμυντικούς ισχυρισμούς του, για δύο δικογραφίες που τον αφορούσαν, ενώπιον της επιτροπής νομικών θεμάτων, μετά την περάτωση των εργασιών της, περί την 6η απογευματινή.

Ο ένατος λόγος αντλείται από την απουσία κάθε βάσεως στην δίωξη, στην αίτηση άρσεως ασυλίας. Η αρχική μήνυση και η ασκηθείσα δίωξη από την γαλλική εισαγγελική αρχή κατά του προσφεύγοντος-ενάγοντος στερούνται βάσεως. Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, η έκθεση που εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο είναι συναφώς διπλά ψευδής. H δικαστική δίωξη του προσφεύγοντος-ενάγοντος, ενώ ο ίδιος είχε παύσει το προσαπτόμενο αδίκημα, του οποίου δεν ήταν ο αυτουργός, και η απόφαση περί άρσεως της βουλευτικής του ασυλίας προδήλως δεν έχουν ως κίνητρο την απονομή δικαιοσύνης, αλλά την πρόθεση σπιλώσεως, βλάβης και διωγμού του ιδίου και του κινήματός του.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/29

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Ιανουαρίου 2017 — Jalkh κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-27/17)

(2017/C 070/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Jean-François Jalkh (Gretz-Armainvillers, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J.-P. Le Moigne, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί άρσεως της βουλευτικής ασυλίας του, η οποία εκδόθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2016 και με την οποία εγκρίθηκε η έκθεση αριθ. A8-3018/2016 του [X]·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον J.-F. Jalkh το ποσό των 8 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον M. Jalkh το ποσό των 5 000 ευρώ, ως δυνάμενα να αναζητηθούν δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει εννέα λόγους.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την υποχρέωση εφαρμογής του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου περί προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, οι γαλλικές δικαστικές αρχές του προσάπτουν ότι εξέφρασε απόψεις τις οποίες δεν εξέφρασε και για τις οποίες οι εν λόγω αρχές δεν αμφισβητούν ότι εντάσσονται στο πλαίσιο των πολιτικών του δραστηριοτήτων.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της ίδιας της έννοιας της βουλευτικής ασυλίας. Ο προσφεύγων-ενάγων εκτιμά ότι το Κοινοβούλιο δήθεν αγνοεί ότι η βουλευτική ασυλία, σε μια δημοκρατία, προσφέρει διπλή ασυλία: το ανεύθυνο και το ακαταδίωκτο.

—	την ελευθερία έκφρασης

—	τη μεροληπτική δίωξη (fumus persecutionis)

5.	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της κοινοτικής αρχής της ασφάλειας δικαίου και την προσβολή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

6.	Ο έκτος λόγος αντλείται από την προσβολή της ανεξαρτησίας των βουλευτών.

Ο ένατος λόγος αντλείται από την απουσία κάθε βάσεως στην δίωξη, στην αίτηση άρσεως ασυλίας, διότι:

—

καταρχάς, ο προσφεύγων-ενάγων δεν είναι ούτε ο διευθυντής εκδόσεως των εντύπων του Front National (FN) και των περιφερειακών οργανώσεών του, ούτε ο διευθυντής εκδόσεως των διαδικτυακών τόπων των περιφερειακών οργανώσεων του FN, και συνεπώς δεν ήταν ούτε o διευθυντής εκδόσεως της περιφερειακής οργανώσεως του FN του διαμερίσματος 66 (Ανατολικά Πυρηναία), επομένως, η έκθεση που εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο είναι συναφώς διπλά ψευδής·

—	ακολούθως, δεν είναι ο συντάκτης του επίδικου φυλλαδίου αλλά οι συντάκτες αυτού είναι γνωστοί, ωστόσο δεν διώχθηκαν όταν άρθηκε η ασυλία του·

—	επιπλέον, το γεγονός της ασκήσεως διώξεως εναντίον εκλεγμένων μελών με το πρόσχημα ότι ζητούν στο πρόγραμμά τους αλλαγή της υφισταμένης νομοθεσίας αποτελεί υπέρμετρα επικίνδυνη αντιδημοκρατική εκτροπή στο μέτρο που προσβάλλει ουσιωδώς την ελευθερία γνώμης.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/30

Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2017 — Weber-Stephen Products κατά EUIPO (iGrill)

(Υπόθεση T-35/17)

(2017/C 070/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Weber-Stephen Products LLC (Palatine, Ιλλινόις, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Niebel και A. Jauch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Υπ’ αριθ. 1 258 162 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση του λεκτικού σήματος «iGrill»

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Νοεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 538/2016-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/31

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2017 — Forest Pharma κατά EUIPO — Ipsen Pharma (COLINEB)

(Υπόθεση T-36/17)

(2017/C 070/40)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Forest Pharma BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: T. Holman, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ipsen Pharma SAS (Boulogne Billancourt, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «COLINEB» — Υπ’ αριθ. 13 191 671 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Οκτωβρίου 2016 στην υπόθεση R 500/2016-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/31

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2017 — Belis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-557/16) (1)

(2017/C 070/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 294 της 7.9.2015 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-97/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

Διορθωτικά

6.3.2017

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 70/32

Διόρθωση στην ανακοίνωση στην Επίσημη Εφημερίδα για την υπόθεση C-561/16

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 22 της 23ης Ιανουαρίου 2017 )

(2017/C 070/42)

Το κείμενο της ανακοινώσεως για την υπόθεση C-561/16, Saras Energía, αντικαθίσταται ως ακολούθως:

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Saras Energía S.A.

Καθού: Administración del Estado

Έτεροι διάδικοι: Endesa SA, Endesa Energía SA, Endesa Energía XXI S.L.U., Viesgo Infraestructuras Energéticas S.L., Hidroeléctrica del Cantábrico S.A.U., Nexus Energía SA, Nexus Renovables S.L.U., Engie España S.L., Villar Mir Energía S.L., Energya VM Gestión de Energía και Estaciones de Servicio de Guipúzcoa S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδει με το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 9, της οδηγίας 2012/27/ΕΕ (1) ρύθμιση κράτους μέλους με την οποία θεσπίζεται εθνικό καθεστώς επιβολής της υποχρεώσεως ενεργειακής αποδόσεως, η εκπλήρωση της οποίας συνίσταται πρωτίστως σε ετήσια οικονομική εισφορά σε εθνικό ταμείο ενεργειακής αποδόσεως, συσταθέν δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας;

Συνάδει με το άρθρο 7, παράγραφος 1, και το άρθρο 20, παράγραφος 6, της οδηγίας 2012/27/ΕΕ εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει τη δυνατότητα εκπληρώσεως των υποχρεώσεων εξοικονομήσεως ενέργειας μέσω της πιστοποιήσεως της επιτευχθείσας εξοικονομήσεως ως εναλλακτική δυνατότητα στην οικονομική εισφορά σε εθνικό ταμείο ενεργειακής αποδόσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, συνάδει με το άρθρο 7, παράγραφος 1, και το άρθρο 20, παράγραφος 6, της οδηγίας η πρόβλεψη της εν λόγω εναλλακτικής δυνατότητας εκπληρώσεως των υποχρεώσεων εξοικονομήσεως ενέργειας όταν η ύπαρξή της στην πράξη εξαρτάται από την υλοποίησή της μέσω κανονιστικής διατάξεως, κατά διακριτική ευχέρεια της κυβερνήσεως;

Υπό την αυτή έννοια, συνάδει μια τέτοια ρύθμιση με τις προμνησθείσες διατάξεις, όταν η κυβέρνηση δεν υλοποιεί την εν λόγω εναλλακτική δυνατότητα;

Συνάδει με το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας εθνικό καθεστώς το οποίο προβλέπει ότι, όσον αφορά τις υποχρεώσεις ενεργειακής αποδόσεως, υπόχρεα μέρη είναι μόνον οι εταιρείες εμπορίας φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας και οι επιχειρήσεις χονδρικής πωλήσεως πετρελαιοειδών και υγραερίου και όχι οι διανομείς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πωλήσεως πετρελαιοειδών και υγραερίου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, συνάδει με το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας ο καθορισμός ως υπόχρεων μερών των εταιρειών εμπορίας φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας και των επιχειρήσεων χονδρικής πωλήσεως πετρελαιοειδών και υγραερίου, χωρίς προσδιορισμό των λόγων για τους οποίους οι διανομείς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας και οι επιχειρήσεις λιανικής πωλήσεως πετρελαιοειδών και υγραερίου δεν περιλαμβάνονται στα υπόχρεα μέρη;

(1) Οδηγία 2012/27/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για την ενεργειακή απόδοση, την τροποποίηση των οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ΕΕ και την κατάργηση των οδηγιών 2004/8/ΕΚ και 2006/32/ΕΚ (ΕΕ 2012 της L 315, σ. 1).