ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/2

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2016 η Ιρλανδία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο πενταμελές τμήμα) στις 22 Απριλίου 2016 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-50/06 RENV II και T-69/06 RENV II: Aughinish Alumina Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-369/16 P)

(2016/C 371/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: E. Creedon, T. Joyce, και P. McGarry, Senior Counsel)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Aughinish Alumina Ltd, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να ακυρώσει την απόφαση (1)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Ιρλανδία προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως:

α)	Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι νομικώς εσφαλμένη στον βαθμό που αυτό έκρινε ότι δεν έχει εφαρμογή η αρχή της ασφάλειας δικαίου και/ή ότι η αρχή αυτή δεν ευνοεί την Ιρλανδία και την Aughinish Alumina Ltd, παρά την αδικαιολόγητη καθυστέρηση της Επιτροπής να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

β)	Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την κρίση του ότι δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, παρότι έκρινε ότι η καθυστέρηση που επέδειξε η Επιτροπή κατά τη διαδικασία εξετάσεως ήταν αυθαίρετη και αδικαιολόγητη.

γ)

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε όσον αφορά την κρίση του ότι η επίμαχη ενίσχυση «αντιστοιχούσε σε καθεστώς ενισχύσεων» κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 659/1999 του Συμβουλίου (2)· περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε ως προς την κρίση του ότι η κατά το άρθρο 15 του κανονισμού 659/1999 προθεσμία παραγραφής μετρά από την ημέρα κατά την οποία η Aughinish Alumina Ltd διενήργησε κάθε μεμονωμένη εισαγωγή πετρελαιοειδών.

δ)	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε στον βαθμό που δεν έκανε δεκτό το αίτημα ακυρώσεως επί τη βάσει του ότι η συγκεκριμένη ενίσχυση θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως υφιστάμενη ενίσχυση προγενέστερη της προσχωρήσεως.

(1) Απόφαση 2006/323/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με την απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για την παραγωγή αλουμίνας στην Gardanne, στην περιοχή Shannon και στη Σαρδηνία, η οποία εφαρμόζεται αντίστοιχα από τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την Ιταλία [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2005) 4436 (ΕΕ L 119, σ. 12).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het Bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) στις 11 Ιουλίου 2016 — Vion Livestock B.V. κατά Staatssecretaris van Economische Zaken

(Υπόθεση C-383/16)

(2016/C 371/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het Bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Vion Livestock B.V.

Καθού: Staatssecretaris van Economische Zaken

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 5, παράγραφος 4, και 8, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2005 (1) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2004, για την προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά και συναφείς δραστηριότητες […], σε συνδυασμό με τις διατάξεις του παραρτήματος II του εν λόγω κανονισμού, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι προβλέπουν για τον διοργανωτή της μεταφοράς και/ή τον φύλακα των ζώων την υποχρέωση τηρήσεως κατά τη μεταφορά ζώων προς τρίτη χώρα ημερολογίου ταξιδίου μέχρι τον τόπο προορισμού στην εν λόγω τρίτη χώρα;

Πρέπει τα άρθρα 5 και 7 του κανονισμού (ΕΕ) 817/2010 (2) της Επιτροπής, της 16ης Σεπτεμβρίου 2010, για καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, όσον αφορά τις απαιτήσεις για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή σε σχέση με την καλή μεταχείριση των ζωντανών βοοειδών κατά τη μεταφορά […], σε συνδυασμό με το άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι οι επιστροφές λόγω εξαγωγής πρέπει να ανακτηθούν αν το ημερολόγιο ταξιδίου δεν τηρήθηκε μέχρι τον τόπο προορισμού στην τρίτη χώρα, επειδή ο μεταφορέας τήρησε την προβλεπόμενη στο παράρτημα ΙΙ, σημείο 7, του κανονισμού 1/2005 υποχρέωση διαβιβάσεως του ημερολογίου ταξιδίου στον επίσημο κτηνίατρο στο σημείο εξόδου;

Πρέπει τα άρθρα 5 και 7 του κανονισμού 817/2010, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 του κανονισμού αυτού, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι οι επιστροφές λόγω εξαγωγής πρέπει να ανακτηθούν αν ο εξαγωγέας δεν δύναται να αποδείξει ότι τηρήθηκαν οι προδιαγραφές του κανονισμού 1/2005, στην κατάσταση όπου ο κτηνίατρος στο πλαίσιο των ελέγχων που πρέπει να διεξαχθούν από αυτόν βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 817/2010 στην τρίτη χώρα δεν δύναται να εξετάσει αν τα στοιχεία που αναγράφονται στο σχέδιο δρομολογίου (ημερολόγιο ταξιδίου) είναι ικανοποιητικά, δηλαδή είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κανονισμού 1/2005 (και επομένως δεν δύναται ούτε να βεβαιώσει ότι το αποτέλεσμα των ελέγχων αυτών είναι ικανοποιητικό), επειδή ο μεταφορέας διαβίβασε το ημερολόγιο ταξιδίου στον επίσημο κτηνίατρο στο σημείο εξόδου;

(1) ΕΕ 2005, L 3, σ. 1.

(2) ΕΕ 2010, L 245, σ. 16.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte d’appello di Milano (Ιταλία) στις 18 Ιουλίου 2016 — Acacia Srl κατά Fallimento Pneusgarda Srl, Audi AG

(Υπόθεση C-397/16)

(2016/C 371/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d’appello di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Acacia Srl

Εφεσίβλητες: Fallimento Pneusgarda Srl, Audi AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Προσκρούει (α) στις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών εντός της εσωτερικής αγοράς, (β) στην αρχή της αποτελεσματικότητας των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού και της ελευθερώσεως της εσωτερικής αγοράς, (γ) στις αρχές της πρακτικής αποτελεσματικότητας και της ομοιόμορφης εφαρμογής του ευρωπαϊκού δικαίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (δ) στις διατάξεις παράγωγου δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η οδηγία 98/71 (1) και, ειδικότερα, το άρθρο 14 αυτής, το άρθρο 1 του κανονισμού 461/2010 (2) και ο κανονισμός ΟΕΕ/ΗΕ 124, ερμηνεία του άρθρου 110 του κανονισμού 6/2002 (3), το οποίο προβλέπει τη ρήτρα περί επισκευής, αποκλείουσα το αντίγραφο σώτρου (ζάντας), το οποίο, από αισθητικής πλευράς, είναι πανομοιότυπο με το σώτρο αρχικού εξοπλισμού, που εγκρίνεται βάσει του ανωτέρω κανονισμού ΟΕΕ/ΗΕ 124, από το εννοιολογικό περιεχόμενου του συστατικού σύνθετου προϊόντος (αυτοκινήτου) το οποίο χρησιμεύει για την επισκευή και την αποκατάσταση της αρχικής εμφανίσεως του σύνθετου προϊόντος;

Σε περίπτωση αποφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος, αποκλείουν οι κανόνες περί δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας επί καταχωρισμένων υποδειγμάτων, κατόπιν σταθμίσεως των αναφερόμενων στο πρώτο ερώτημα συμφερόντων, την εφαρμογή της ρήτρας περί επισκευής επί αντιγράφων συμπληρωματικών προϊόντων που μπορούν να επιλέγονται ελεύθερα από τον πελάτη, επί τη βάσει της προκείμενης ότι η ρήτρα περί επισκευής πρέπει να τυγχάνει στενής ερμηνείας και να εφαρμόζεται αποκλειστικώς επί ανταλλακτικών των οποίων η μορφή είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με το προϊόν, ήτοι επί συστατικών των οποίων η μορφή έχει καθορισθεί κατά τρόπο ουσιωδώς αμετάβλητο σε σχέση με την εξωτερική εμφάνιση του σύνθετου προϊόντος, και όχι επί των λοιπών συστατικών που θεωρούνται εναλλάξιμα (αντικαταστατά) και τα οποία μπορούν να επιλέγονται ελεύθερα από τον πελάτη;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του δευτέρου ερωτήματος, ποια μέτρα πρέπει να λάβει ο κατασκευαστής αντιγράφων σώτρων προκειμένου να εξασφαλίσει τη νόμιμη κυκλοφορία των προϊόντων που προορίζονται για την επισκευή και την αποκατάσταση της αρχικής εξωτερικής εμφανίσεως του σύνθετου προϊόντος;

(1) Οδηγία 98/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1998, για τη νομική προστασία σχεδίων και υποδειγμάτων (EE L 289, σ. 28).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 461/2010 της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2010, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 101[,] παράγραφος 3[,] της [Σ]υνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (ΕΕ L 129, σ. 52).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 18 Ιουλίου 2016 — X BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-398/16)

(2016/C 371/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: X BV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει τα άρθρα 43 και 48 ΕΚ (νυν άρθρα 49 και 54 ΣΛΕΕ) να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας σε εδρεύουσα σε κράτος μέλος μητρική εταιρία δεν επιτρέπεται η έκπτωση των τόκων σχετικά με δάνειο που συνδέεται με εισφορά κεφαλαίου σε θυγατρική εταιρία [εδρεύουσα] σε άλλο κράτος μέλος, ενώ η έκπτωση αυτή θα μπορούσε να χορηγηθεί αν η εν λόγω θυγατρική εταιρία είχε περιληφθεί με τη μητρική εταιρία σε ενιαία φορολογική οντότητα –με χαρακτηριστικά όπως αυτά της ολλανδικής ενιαίας φορολογικής οντότητας–, δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή, λόγω της ενοποιήσεως, ουδείς δεσμός προκύπτει με την εν λόγω εισφορά κεφαλαίου;

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 18 Ιουλίου 2016 — X NV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-399/16)

(2016/C 371/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: X NV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 43 και 48 ΕΚ (νυν άρθρα 49 και 54 ΣΛΕΕ) να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας μια εδρεύουσα σε κράτος μέλος μητρική εταιρία δεν δύναται να λάβει υπόψη καμία συναλλαγματική ζημία σχετικά με το ποσό που αυτή επένδυσε σε θυγατρική εταιρία εδρεύουσα σε άλλο κράτος μέλος, ενώ θα μπορούσε να το πράξει αν η θυγατρική αυτή εταιρία είχε περιληφθεί σε ενιαία φορολογική οντότητα –με τα χαρακτηριστικά της ολλανδικής ενιαίας φορολογικής οντότητας– με την εδρεύουσα στο πρώτο κράτος μέλος μητρική εταιρία, και τούτο ως αποτέλεσμα της ενοποιήσεως εντός της ενιαίας φορολογικής οντότητας;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1, δύναται ή πρέπει, για τον καθορισμό της συναλλαγματικής ζημίας που πρέπει να ληφθεί υπόψη, να ληφθεί ως σημείο αφετηρίας ότι θα είχαν περιληφθεί στην ενιαία φορολογική οντότητα επίσης οι άμεσες ή έμμεσες θυγατρικές (μία ή περισσότερες από τις θυγατρικές) που εδρεύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κατέχονται έμμεσα, μέσω της θυγατρικής [την οποία αφορά το ερώτημα 1], από την εν λόγω μητρική εταιρία;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1, πρέπει να ληφθούν υπόψη μόνο οι συναλλαγματικές ζημίες οι οποίες, στην περίπτωση υπαγωγής σε ενιαία φορολογική οντότητα με τη μητρική εταιρία, θα είχαν ανακύψει κατά τα επίμαχα έτη, ή πρέπει να ληφθούν υπόψη επίσης τα συναλλαγματικά αποτελέσματα που θα είχαν προκύψει κατά τα προηγούμενη έτη;

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) την 1η Αυγούστου 2016 — Chez Elektro Balgaria AD κατά Yordan Kotsev

(Υπόθεση C-427/16)

(2016/C 371/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα την έκδοση διαταγής πληρωμής: Chez Elektro Balgaria AD

Οφειλέτης: Yordan Kotsev

Προδικαστικά ερωτήματα

Προσκρούει στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (απαγόρευση της παρεμποδίσεως, του περιορισμού ή της νοθεύσεως του ανταγωνισμού) το άρθρο 36, παράγραφος 2, του βουλγαρικού νόμου περί δικηγόρων, κατά το οποίο ένωση επιχειρήσεων οι οποίες ασκούν ελευθέρια επαγγέλματα (ανώτατο δικηγορικό συμβούλιο) δύναται, κατά τη διακριτική ευχέρεια που της έχει παρασχεθεί από το κράτος, να προκαθορίζει κατώτατα όρια τιμών για τις παρεχόμενες από τις εν λόγω επιχειρήσεις υπηρεσίες (δικηγορικές αμοιβές);

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: Αντιβαίνει το άρθρο 78, παράγραφος 5, in fine, του βουλγαρικού κώδικα πολιτικής δικονομίας (κατά το μέρος που η εν λόγω ρύθμιση δεν επιτρέπει μείωση της δικηγορικής αμοιβής κάτω από ένα καθορισμένο κατώτατο όριο) στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: Αντιβαίνει το άρθρο 132, σημείο 5, του βουλγαρικού νόμου περί δικηγόρων (όσον αφορά την εφαρμογή του οικείου άρθρου 136, παράγραφος 1) στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

4)	Προσκρούει στο άρθρο 56, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (απαγόρευση περιορισμών της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών) το άρθρο 36, παράγραφος 2, του βουλγαρικού νόμου περί δικηγόρων;

5)	Αντιβαίνει το άρθρο 78, παράγραφος 8, του βουλγαρικού κώδικα πολιτικής δικονομίας στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

6)	Αντιβαίνει το άρθρο 78 παράγραφος 8, του βουλγαρικού κώδικα πολιτικής δικονομίας στην οδηγία 77/249/ΕΟΚ (1) (αναφορικά με το δικαίωμα προσώπων εκπροσωπούμενων από νομικούς συμβούλους να απαιτούν δικηγορικές αμοιβές);

Αντιβαίνει στην οδηγία 2006/112/ΕΚ (2) το άρθρο 2a των συμπληρωματικών διατάξεων του κανονισμού αρ. 1, το οποίο επιτρέπει να εκλαμβάνεται ο ΦΠΑ ως συστατικό στοιχείο της τιμής της παρασχεθείσας κατά την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος υπηρεσίας (όσον αφορά τον συνυπολογισμό του ΦΠΑ ως μέρος της οφειλόμενης δικηγορικής αμοιβής);

(1) Οδηγία 77/249/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 249).

(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1)

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) την 1 Αυγούστου 2016 — «Frontex International» ЕАD κατά Emil Yanakiev

(Υπόθεση C-428/16)

(2016/C 371/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα:«Frontex International» EAD

Εναγόμενος: Emil Yanakiev

Προδικαστικά ερωτήματα

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος: Αντιβαίνει το άρθρο 132, σημείο 5, του βουλγαρικού νόμου περί δικηγόρων (όσον αφορά την εφαρμογή του οικείου άρθρου 136, παράγραφος 1) στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

4)	Προσκρούει στο άρθρο 56, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (απαγόρευση περιορισμών της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών) το άρθρο 36, παράγραφος 2, του βουλγαρικού νόμου περί δικηγόρων;

5)	Αντιβαίνει το άρθρο 78, παράγραφος 8, του βουλγαρικού κώδικα πολιτικής δικονομίας στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

6)	Αντιβαίνει το άρθρο 78 παράγραφος 8, του βουλγαρικού κώδικα πολιτικής δικονομίας στην οδηγία 77/249/ΕΟΚ (1) (αναφορικά με το δικαίωμα προσώπων εκπροσωπούμενων από νομικούς συμβούλους να απαιτούν δικηγορικές αμοιβές);

Αντιβαίνει στην οδηγία 2006/112/ΕΚ (2), το άρθρο 2a των συμπληρωματικών διατάξεων του κανονισμού αρ. 1, το οποίο επιτρέπει να εκλαμβάνεται ο ΦΠΑ ως συστατικό στοιχείο της τιμής της παρασχεθείσας κατά την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος υπηρεσίας (όσον αφορά τον συνυπολογισμό του ΦΠΑ ως μέρος της οφειλόμενης δικηγορικής αμοιβής);

(1) Οδηγία 77/249/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001 σ. 249).

(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/7

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Αυγούστου 2016 η Bank Mellat κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-160/13, Bank Mellat κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-430/16 P)

(2016/C 371/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Bank Mellat (εκπρόσωποι: S. Zaiwalla P. Reddy, Z. Burbeza, Solicitors, M. Brindle QC, R. Blakeley, J. MacLeod, Barristers)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	Να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 15, του κανονισμού 1263 (1) είτε εξ ολοκλήρου είτε ως προς την τράπεζα·

—	Να κρίνει ότι το άρθρο 1, σημείο 6, της αποφάσεως 635 (2) δεν έχει εφαρμογή ως προς την τράπεζα· και

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της κατ’ αναίρεση δίκης, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα, Bank Mellat (στο εξής: τράπεζα), ασκεί αναίρεση κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-160/13 Bank Mellat κατά Συμβουλίου EU:T:2016:331 (στο εξής: απόφαση). Εν περιλήψει, η τράπεζα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε ως προς την απόφασή του να μην κάνει δεκτό το αίτημά της να ακυρωθούν ή να κριθούν ανεφάρμοστα ως προς αυτήν διάφορα μέτρα που συνιστούν «οικονομικό εμπάργκο» σε βάρος της, και ειδικότερα:

(1)	το άρθρο 1, σημείο 15, του κανονισμού (EΕ)1263/2012 του Συμβουλίου.

(2)	το άρθρο 1, σημείο 6, της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ.

Συγκεκριμένα, η τράπεζα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως σχετικά με πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την επί της ουσίας κρίση του επί του αιτήματος της τράπεζας:

(1)	Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ερμηνεία και εφαρμογή του όρου περί «αναγκαιότητας» του άρθρου 215 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ) (πρώτος λόγος).

(2)	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε όσον αφορά την κρίση του ότι το οικονομικό εμπάργκο είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, με συνέπεια να υποπέσει σε επιπλέον ειδικότερα νομικά σφάλματα (δεύτερος λόγος).

(3)	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε ως προς την κρίση του ότι το οικονομικό εμπάργκο είναι σύμφωνο με άλλες γενικές αρχές του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτος λόγος).

Η τράπεζα προβάλλει και δύο ευρύτερους λόγους αναιρέσεως σχετικά με πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο κατά την εκτίμησή του επί του παραδεκτού μέρους των αιτημάτων της:

(1)	Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως διαχώρισε ορισμένα στοιχεία του οικονομικού εμπάργκο και έκρινε απαράδεκτα τα αιτήματα της τράπεζας ως προς αυτά (τέταρτος λόγος).

(2)	Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε, ειδικότερα, ως προς την κρίση του ότι δεν είναι αρμόδιο σύμφωνα με το άρθρο 275 ΣΛΕΕ να αποφανθεί επί του αιτήματος που προέβαλε η τράπεζα όσον αφορά το άρθρο 1, σημείο 6, της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ (πέμπτος λόγος).

4.	Η τράπεζα ζητεί να αναιρέσει το Δικαστήριο την απόφαση και να κάνει δεκτά τα αιτήματά της.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1263/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 356, σ. 34).

(2) Απόφαση 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2012 L 282, σ. 58).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/9

Προσφυγή της 27ης Ιουνίου 2016 — Δήμος Αθηναίων κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-360/16)

(2016/C 371/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Δήμος Αθηναίων (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Γ. Γεωργακαράκος, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρωθεί ο Κανονισμός (ΕΕ) 2016/646 της Επιτροπής, της 20ής Απριλίου 2016, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 692/2008 όσον αφορά στις εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 6) (1)· και

—	να καταδικασθεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως/Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 191 ΣΛΕΕ, που θέτει τους στόχους της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 37 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καθιερώνει το δικαίωμα σε ένα υψηλό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 15 του Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 715/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, που αφορά την έγκριση τύπου μηχανοκινήτων οχημάτων όσον αφορά σε εκπομπές από ελαφρά επιβατηγά και εμπορικά οχήματα (Euro 5 και Euro 6) και σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες επισκευής και συντήρησης οχημάτων (2).

(1) ΕΕ L 109, 2016, p. 1

(2) ΕΕ L 171, 2007, p. 1

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/9

Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2016 — Anheuser-Busch Inbev και Ampar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-370/16)

(2016/C 371/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Anheuser-Busch Inbev (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Ampar (Leuven, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. von Bonin, O. Brouwer και A. Haelterman, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το σύστημα φορολόγησης πλεοναζόντων κερδών στο Βέλγιο βάσει συμφωνιών τύπου «tax ruling» SA.37667 (2015/C) (πρώην 2015/NN)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των προσφευγόντων, βάσει του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, περιλαμβανομένων των εξόδων τυχόν παρεμβαινόντων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τον προσδιορισμό του φερόμενου ως μέτρου κρατικών ενισχύσεων και τον χαρακτηρισμό αυτού ως καθεστώτος ενισχύσεων κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 2015/1589, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107,παράγραφος 1, ΣΛΕΕ στο βαθμό που κρίθηκε ότι το σύστημα φορολογήσεως πλεοναζόντων κερδών συνιστά κρατική ενίσχυση.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τον προσδιορισμό των ομίλων ως ληπτών της φερόμενης ενισχύσεως, παραβίαση της αρχής της νομιμότητας και παράβαση του άρθρου 16, παράγραφος1, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της χρηστής διοικήσεως.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/10

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2016 — CK Telecoms UK Investments κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-399/16)

(2016/C 371/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CK Telecoms UK Investments Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: T. Wessely και O. Brouwer, δικηγόροι, και A. Woods, J. Aitken και M. Davis, Solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 11ης Μαΐου 2016, C (2016) 2796 στην υπόθεση COMP/M.7612 — Hutchison 3G UK Investments Limited/Telefónica (Europe plc), η οποία κοινοποιήθηκε στη Hutchison την 13η Μαΐου 2016, και η οποία κηρύσσει εν συνόλω την προτεινόμενη από την Hutchison εξαγορά της Telefónica Europe plc ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά και τη Συμφωνία ΕΟΧ σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 139/2004 του Συμβουλίου, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων τυχόν παρεμβαινόντων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παράβαση ουσιωδών διαδικαστικών τύπων κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή του νομικού κριτηρίου για την αξιολόγηση των οριζόντιων μη συντονισμένων αποτελεσμάτων που επέρχονται στη λιανική αγορά υπηρεσιών κινητής τηλεπικοινωνίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ειδικότερα: η Επιτροπή έσφαλε όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της προσφεύγουσας ως «σημαντικής ανταγωνιστικής δύναμης» και την εκτίμησή της ως προς τον βαθμό της εντάσεως του ανταγωνισμού. Η Επιτροπή υπέπεσε επίσης σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και όσον αφορά την ανάλυση των προβλεπόμενων επιπτώσεων στις τιμές και τα συναφή κίνητρα της επιχειρήσεως που θα προκύψει από τη συγχώνευση.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά την ανάλυση της αντίθετης περιπτώσεως. Ειδικότερα: η Επιτροπή δεν αξιολόγησε τη χωρητικότητα δικτύου της Hutchison σε σχέση με αυτήν των ανταγωνιστών της και απαραδέκτως βασίστηκε στη φερόμενη δυνατότητα της Hutchison να λάβει μέτρα «διαχειρίσεως της ζήτησης», όπως η αύξηση των τιμών, προκειμένου να απορρίψει τα στοιχεία που αυτή προέβαλε όσον αφορά τη χωρητικότητα του δικτύου στο μέλλον.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται πλάνη περί τα πράγματα, πλάνη περί το δίκαιο, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παράβαση ουσιωδών διαδικαστικών τύπων όσον αφορά τα οριζόντια μη συντονισμένα αποτελέσματα που επέρχονται από την κοινοχρησία δικτύου. Ειδικότερα: η Επιτροπή έσφαλε όσον αφορά τις νέες της προτάσεις για την αναγκαιότητα και την έκταση της «ευθυγραμμίσεως» μεταξύ των ανταγωνιστών στις συμφωνίες κοινοχρησίας δικτύου· η Επιτροπή υπέπεσε, επίσης, σε πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στηρίζοντας τα πορίσματά της στην ενδεχόμενη βλάβη των ανταγωνιστών της επιχειρήσεως που θα προκύψει από τη συγχώνευση και όχι στη βλάβη που θα επέλθει στον ανταγωνισμό. Περαιτέρω, η Επιτροπή έσφαλε όσον αφορά την μη αποδοχή των δεσμεύσεων που πρότεινε η Hutchison, οι οποίες θα είχαν πλήρως αναιρέσει όλες τις επιφυλάξεις της όσον αφορά την κοινοχρησία δικτύου.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση ουσιωδών διαδικαστικών τύπων όσον αφορά τα οριζόντια μη συντονισμένα αποτελέσματα που επέρχονται στη χονδρική αγορά υπηρεσιών προσβάσεως και προελεύσεως κλήσεων στα δημόσια κινητά δίκτυα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ειδικότερα: η Επιτροπή έσφαλε όσον αφορά το πόρισμά της ότι η Hutchison αποτελεί μια «σημαντική ανταγωνιστική δύναμη» στην αγορά χονδρικής παρότι κατέχει ένα πολύ μικρό μερίδιο της αγοράς (μικρότερο του 3 %)· έσφαλε επίσης και ως προς το ότι στήριξε τα πορίσματά της στις εκτιμήσεις τρίτων αντί να διενεργήσει δική της ανάλυση.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, έλλειψη αιτιολογίας και παράβαση ουσιωδών διαδικαστικών τύπων ως προς την αξιολόγηση των δεσμεύσεων που προτάθηκαν από τη Hutchison όσον αφορά τις επιφυλάξεις για τη λιανική και χονδρική αγορά κινητών τηλεπικοινωνιών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ειδικότερα: η Επιτροπή εσφαλμένως προέβαλε αντιρρήσεις στις προτεινόμενες δεσμεύσεις, επικαλούμενη την έλλειψη βεβαιότητας ως προς την εφαρμογή τους· η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εκτίμησή της για τη δυνατότητα των νέων και ισχυροποιημένων ανταγωνιστών να ανταγωνισθούν αποτελεσματικά επί τη βάσει των προτεινόμενων δεσμεύσεων· η Επιτροπή έσφαλε και ως προς την εκτίμησή της για την εν συνόλω καταλληλότητα των προτεινόμενων δεσμεύσεων να αντισταθμίσουν τη βλάβη που σύμφωνα με την απόφαση θα επέρχονταν στον ανταγωνισμό.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/11

Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2016 — Maximum Play κατά EUIPO (MAXPLAY)

(Υπόθεση T-400/16)

(2016/C 371/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maximum Play, Inc. (Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Graf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «MAXPLAY» — Υπ’ αριθ. 14 047 963 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 2273/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

—	Μη συνεκτίμηση προγενέστερου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εθνικών καταχωρισμένων σημάτων καθώς και αιτήσεως καταχωρίσεως εθνικού σήματος.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/12

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2016 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-409/16)

(2016/C 371/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ehab Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή του·

—	να ακυρώσει, κατά συνέπεια, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850, της 27ης Μαΐου 2016, και τις συνακόλουθες εκτελεστικές της πράξεις, στο μέτρο που τον αφορούν·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι, κατ’ ουσίαν, ίδιοι ή παρεμφερείς με αυτούς που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-410/16, Makhlouf κατά Συμβουλίου.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/13

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2016 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-410/16)

(2016/C 371/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Rami Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή του·

—	να ακυρώσει, κατά συνέπεια, την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850, της 27ης Μαΐου 2016, και τις συνακόλουθες εκτελεστικές της πράξεις, στο μέτρο που τον αφορούν·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος πραγματικής δικαστικής προστασίας, το οποίο προβλέπεται από τα άρθρα 6 και 13 της Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (στο εξής: ΕΣΔΑ), από το άρθρο 215 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), καθώς και από τα άρθρα 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στο μέτρο που προσάπτεται στο Συμβούλιο ότι η αιτιολογία της αποφάσεώς του δεν συνάδει με την υποχρέωση την οποία υπέχουν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και από το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως του Συμβουλίου, ως προς την εμπλοκή του προσφεύγοντος στη χρηματοδότηση του συριακού καθεστώτος.

Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα περιορίζουν με αδικαιολόγητο και δυσανάλογο τρόπο τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, και ειδικότερα το δικαίωμά του στην ιδιοκτησία, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του πρώτου προσθέτου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και στο άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμα σεβασμού της φήμης του, όπως κατοχυρώνεται στα άρθρα 8 και 10, παράγραφος 2, της ΕΣΔΑ, το δικαίωμα σεβασμού του τεκμηρίου αθωότητας, όπως κατοχυρώνεται στα άρθρα 6 της ΕΣΔΑ και 48 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ελευθερία της γνώμης του, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 10 της ΕΣΔΑ, καθώς και το δικαίωμά του στην ελεύθερη κυκλοφορία, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, του πρωτοκόλλου αριθ. 4 της ΕΣΔΑ.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση των κατευθυντήριων γραμμών του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2005, για την εφαρμογή και την αξιολόγηση των περιοριστικών μέτρων (κυρώσεων) στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έγγραφο 15114/05 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2005).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/14

Προσφυγή της 28ης Ιουλίου 2016 — Achemos Grupė και Achema κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-417/16)

(2016/C 371/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Achemos Grupė UAB (Vilnius, Λιθουανία) και Achema AB (Jonava, Λιθουανία) (εκπρόσωποι: R. Martens και C. Maczkovics, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 20ής Νοεμβρίου 2013 στην υπόθεση κρατικών ενισχύσεων SA.36740 (2013/NN) — Λιθουανία, Ενίσχυση προς την Klaipedos Nafta — Τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου, Βρυξέλλες, C(2013) 7884 τελικό, ΕΕ C 161, 2016, σ. 1· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

Mε τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται παράβαση των διαδικαστικών κανόνων του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, παράβαση του άρθρου άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού 2015/1589 (1) και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, επειδή, παρά τις σημαντικές δυσκολίες που συνεπάγεται η αξιολόγηση της συμβατότητας των επίμαχων μέτρων κρατικών ενισχύσεων με την εσωτερική αγορά, η Επιτροπή βασίστηκε μόνο στην προκαταρκτική εξέταση των μέτρων κρατικών ενισχύσεων, παρότι, ενόψει των σημαντικών αυτών δυσκολιών, είχε υποχρέωση να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 6 του κανονισμού 2015/1589.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, περίπτωση γ', ΣΛΕΕ, λόγω του ότι η Επιτροπή δεν εφάρμοσε ορθώς τα κριτήρια αξιολογήσεως που προβλέπονται στην αιτιολογική σκέψη 135 της προσβαλλομένης αποφάσεως, παρότι,

—	πρώτον, όσον αφορά την καταλληλότητα και την αναγκαιότητα των μέτρων, η Επιτροπή θα έπρεπε να είχε αξιολογήσει τα μέτρα αυτά κατά τρόπο συγκεκριμένο και να εξετάσει κατά πόσον υπήρχαν άλλα, περισσότερο πρόσφορα για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού μέσα·

—	δεύτερον, η Επιτροπή θα έπρεπε να είχε αποφανθεί υπέρ της ελλείψεως δημιουργίας κινήτρων, δεδομένου ότι η KN υπέχει νομική υποχρέωση να αναπτύξει τον τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου·

—	τρίτον, η Επιτροπή θα έπρεπε να είχε αξιολογήσει κατά πόσον το μέγεθος του επιχορηγούμενου τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου είναι ανάλογο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και δεν δημιουργεί υπερεπάρκεια αποθεμάτων.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, παραβίαση του πλαισίου των υπηρεσιών ΓΟΣ (2), παραβίαση γενικών αρχών, όπως είναι οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς και παράβαση των κανόνων περί προμηθειών που περιλαμβάνονται στην οδηγία 2004/18 (3) και του άρθρου 14 της οδηγίας 2004/18, λόγω του ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως το πλαίσιο των υπηρεσιών ΓΟΣ, αποδεχόμενη την απευθείας ανάθεση στην KN για περίοδο 55 ετών με κέρδος που αντιστοιχεί στο ποσοστό εσωτερικής αποδόσεως του έργου, παρότι,

—	πρώτον, η περίοδος αναθέσεως θα έπρεπε να δικαιολογείται με αναφορά σε αντικειμενικά κριτήρια και να μην υπερβαίνει την περίοδο που απαιτείται για την (οικονομική) απόσβεση των σημαντικότερων περιουσιακών στοιχείων που απαιτούνται για την παροχή της υπηρεσίας ΓΟΣ·

—

δεύτερο, η επιλογή της KN δεν μπορούσε να εξαιρεθεί από την εφαρμογή των κανόνων περί συνάψεως των συμβάσεων για λόγους προστασίας ουσιωδών συμφερόντων ασφαλείας κατά την έννοια του άρθρου 14 της οδηγίας 2004/18, δεδομένου ότι εν προκειμένω υφίστανται εναλλακτικά μέσα, λιγότερο περιοριστικά ως προς τη φύση τους σε σχέση με την απευθείας ανάθεση·

—	τρίτο, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό του κινδύνου που φέρει η KN, το κέρδος της τελευταίας θα έπρεπε να περιορισθεί στο σχετικό διατραπεζικό επιτόκιο (κατά το δυνατόν αναπροσαρμοσμένο με βάση τη λήξη) προσαυξημένο κατά 100 μονάδες βάσεως.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 248, 2015, σ. 9).

(2) Ανακοίνωση της Επιτροπής — Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) (ΕΕ 2012, C 8, σ. 15) (στο εξής: πλαίσιο των υπηρεσιών ΓΟΣ).

(3) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, 2004, σ. 114).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/15

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — De Masi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-423/16)

(2016/C 371/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Fabio De Masi (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: Professor A. Fischer-Lescano)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 20 Μαΐου 2016 απόφαση της καθής επί της αιτήσεως για πρόσβαση στα έγγραφα της ομάδας Code of Conduct·

—	να ακυρώσει την από 13 Ιουλίου 2016 απόφαση της καθής επί της αιτήσεως για πρόσβαση στα έγγραφα της ομάδας Code of Conduct·

—	να καταδικάσει την καθής, κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, στα δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα οιουδήποτε ενδέχεται να παρέμβει.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1.	Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1) Ο προσφεύγων διατείνεται ότι οι από 20 Μαΐου 2016 και από 13 Ιουλίου 2016 αποφάσεις της καθής προσβάλλουν το προβλεπόμενο στην προμνησθείσα διάταξη δικαίωμα σε προσήκουσα εξέταση της επιβεβαιωτικής αιτήσεως.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001

Ο προσφεύγων προβάλλει, περαιτέρω, ότι η μη παροχή πλήρους προσβάσεως στα έγγραφα σχετικά με τη συσταθείσα από το Συμβούλιο ομάδα «Verhaltenskodex» (φορολόγηση των επιχειρήσεων) προσβάλλει επίσης το δικαίωμά της να ασκήσει έλεγχο στα εν λόγω έγγραφα, το οποίο κατοχυρώνεται στις προμνησθείσες διατάξεις.

Στο πλαίσιο αυτό, ο προσφεύγων διατείνεται ότι δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προβλεπόμενες στο άρθρο 4, παράγραφοι 3 και 1, στοιχείο α', τέταρτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 εξαιρέσεις από την επιταγή περί διαφάνειας.

Εξάλλου, δεν υπάρχει αξιολόγηση και αιτιολόγηση, ενώ το δημόσιο συμφέρον συνηγορεί σημαντικά υπέρ της δημοσιοποίησης των εγγράφων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/16

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Intercontinental Exchange Holdings κατά EUIPO (BRENT INDEX)

(Υπόθεση T-430/16)

(2016/C 371/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intercontinental Exchange Holdings, Inc. (Ατλάντα, Γεωργία, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: P. Heusler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «BRENT INDEX» — Υπ’ αριθ. 14 284 947 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 8/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/16

Προσφυγή της 1ης Αυγούστου 2016 — VIMC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-431/16)

(2016/C 371/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VIMC — Vienna International Medical Clinic GmbH (Kulmbach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Bramerdorfer, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2016 (υπόθεση AT.40231 — VIMC/WK&FGB) και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την ασκηθείσα προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C (2016) 3351 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2016, με την οποία απορρίφθηκε καταγγελία της προσφεύγουσας βάσει του άρθρου 13, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1).

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ο οποίος αφορά κατάχρηση εξουσίας.

Στο πλαίσιο του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εφαρμογή ή μη του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 δεν απόκειται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής. Κατά την άποψή της, η Επιτροπή οφείλει αντιθέτως να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές περιστάσεις της κάθε περιπτώσεως και δεν μπορεί να περατώνει βάσει της διατάξεως αυτής και χωρίς ειδική αιτιολογία μια διαδικασία που κινήθηκε με πρωτοβουλία του διοικουμένου και της οποίας έχει ήδη επιληφθεί η αρμόδια δημόσια αρχή.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/17

Προσφυγή-αγωγή της 3ης Αυγούστου 2016 — Pometon κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-433/16)

(2016/C 371/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Pometon SpA (Martellago, Ιταλία) (εκπρόσωποι: E. Fabrizi, V. Veneziano και A. Molinaro, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	κυρίως, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε ως κύρωση στην Pometon·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να προβεί σε επιστροφή των ποσών που ενδεχομένως κατέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα εν αναμονή της έκβασης της ένδικης διαφοράς, σε εκτέλεση της προσβαλλομένης αποφάσεως, καθώς και να προβεί σε απόδοση οποιασδήποτε άλλης δαπάνης στην οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα σε εκτέλεση της ίδιας αυτής προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα και να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να επωμισθεί οποιαδήποτε άλλη δαπάνη και επιβάρυνση της προσφεύγουσας-ενάγουσας σχετικά με την παρούσα ένδικη διαδικασία.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή-αγωγή στρέφεται κατά της αποφάσεως C(2016) 3121 τελικό της Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2016 (υπόθεση AT.39792 — Λειαντικά μέσα από χάλυβα), σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας της διαδικασίας και της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας καθώς και προσβολή του δικαιώματος άμυνας, καθόσον η καθής-εναγομένη καταλόγισε στην Pometon συγκεκριμένες εκδηλώσεις συμπεριφοράς στο πλαίσιο της αποφάσεως C(2014) 2074 τελικό, της 2ας Απριλίου 2014 (στο εξής: απόφαση διακανονισμού), η οποία εκδόθηκε έναντι της Ervin Industries Inc. και της Ervin Amasteel, της Winoa SA και της WHA Holding SAS, της Metalltechnik Schmidt GmbH & Co. KG και της Eisenwerk Würth GmbH (στο εξής: ενδιαφερόμενα μέρη), και καθόσον εξέδωσε, ως εκ τούτου, την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει με νηφαλιότητα και ανεπηρέαστα τη θέση της Pometon και τα επιχειρήματα που προέβαλε η Pometon αμυνόμενη.

—

Με την απόφαση διακανονισμού –επομένως, πριν να δοθεί στην Pometon η δυνατότητα να αμυνθεί– η Επιτροπή καταλόγισε ρητώς στην προσφεύγουσα-ενάγουσα την ίδια συμπεριφορά με αυτήν που είχε καταλογισθεί στα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη, στα οποία, πάντοτε με την απόφαση διακανονισμού, καταλογίσθηκε, ακριβώς λόγω της συμπεριφοράς τους αυτής, συγκεκριμένη παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Τούτο υποβάθμισε αναπόφευκτα και ανεπανόρθωτα την ικανότητα της Επιτροπής να προβεί σε μια πραγματικά αμερόληπτη αξιολόγηση όσον αφορά την προσφεύγουσα-ενάγουσα.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, ανεπαρκή και αντιφατική αιτιολογία, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής του βάρους αποδείξεως, καθόσον η καθής-εναγομένη καταλόγισε, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ότι αυτή εμπλέκεται σε μια προβαλλόμενη σύμπραξη στην οποία, στην πραγματικότητα, αυτή δεν συμμετείχε.

—	Η Επιτροπή επικαλέσθηκε, προς στήριξη των θέσεών της, αόριστα, αντιφατικά και αμφίβολης ερμηνείας στοιχεία, τα οποία δεν επαρκούν για να αποδειχθεί η συμμετοχή της Pometon στην προβαλλόμενη παράβαση.

Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, πλάνες εκτιμήσεως, έλλειψη προκαταρκτικής έρευνας και πρόδηλη έλλειψη λογικής, καθόσον η καθής-εναγομένη εκτίμησε ότι η προσαπτόμενη στην Pometon συμπεριφορά είχε ως αντικείμενο τον περιορισμό του ανταγωνισμού.

Ο τέταρτος λόγος αφορά παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, έλλειψη αιτιολογίας και έλλειψη προκαταρκτικής έρευνας, παράβαση των κανόνων περί του βάρους αποδείξεως σε σχέση με τη διάρκεια της φερόμενης ως συμμετοχής της προσφεύγουσας-ενάγουσας στην προβαλλόμενη παράβαση και, ως εκ τούτου, παράβαση των άρθρων 23, παράγραφος 2, 25, παράγραφος 1, και 25, παράγραφος 5, του κανονισμού 1/2003 (1), παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθόσον η Επιτροπή επέβαλε ως κύρωση στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ένα πρόστιμο παρά την επελθούσα παραγραφή.

—

Η ημερομηνία παύσεως της προβαλλόμενης συμμετοχής της Pometon στη φερόμενη ως παράβαση που της καταλογίζεται με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν μπορεί, κατά την προσφεύγουσα-ενάγουσα, σε καμία περίπτωση να συμπίπτει με την ημερομηνία που έχει προσδιοριστεί από την Επιτροπή, αλλά, το πολύ, με μια πολύ προγενέστερη ημερομηνία, οπότε το δικαίωμα της Επιτροπής να επιβάλει πρόστιμα θα πρέπει να θεωρηθεί παραγεγραμμένο.

Ο πέμπτος λόγος αφορά παντελή έλλειψη αιτιολογίας, παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως κατά τον καθορισμό του ποσού του προστίμου όσον αφορά την τροποποίηση του βασικού ποσού δυνάμει του σημείου 37 των κατευθυντηρίων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 1/2003.

—

Η Επιτροπή έκανε χρήση του άρθρου 37 των ως άνω κατευθυντηρίων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων κατά τρόπο που εισάγει προδήλως δυσμενή διάκριση, εφαρμόζοντας, στην περίπτωση της Pometon, ένα ποσοστό μειώσεως του προστίμου, που είναι σαφώς χαμηλότερο από το ποσοστό που εφαρμόστηκε όσον αφορά τα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/19

Αγωγή της 3ης Αυγούστου 2016 — AEIM και Kazenas κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-436/16)

(2016/C 371/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: L’application électronique industrielle moderne (AEIM) (Algrange, Γαλλία), Philippe Kazenas (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: B. Wizel, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 536 912 ευρώ, το οποίο αντιπροσωπεύει την οικονομική ζημία την οποία υπέστη η ενάγουσα λόγω των μη ανακτήσιμων επενδύσεων στις οποίες προέβη για τις επισκέψεις πριν την ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων, συμβάσεις για την ανάθεση των οποίων χρησιμοποιήθηκαν δόλια μέσα·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 2 092 650 ευρώ ως διαφυγόν κέρδος για τις δημόσιες συμβάσεις την ανάθεση των οποίων θα μπορούσε να έχει διεκδικήσει, αν αυτές είχαν ανατεθεί με δίκαιο τρόπο και χωρίς δωροδοκία·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει ως αποζημίωση στον ενάγοντα το ποσό των 85 000 ευρώ για τις δαπάνες και τις αμοιβές δικηγόρου τις οποίες υποχρεώθηκε να καταβάλει προκειμένου να οργανώσει την υπεράσπισή της, λόγω της δωροδοκίας του υπαλλήλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 150 000 ευρώ για την ηθική του βλάβη·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα τόκους υπερημερίας επί όλων αυτών των ποσών από τον Δεκέμβριο του 2005, οπότε έπαυσε η παράνομη συμπεριφορά·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει τις δαπάνες και τις αμοιβές δικηγόρου που αφορούν την παρούσα δίκη, οι οποίες ανέρχονται σε 75 000 ευρώ·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει τόκους υπερημερίας από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της προς έκδοση αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι εχώρησε παράνομη συμπεριφορά υπαλλήλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων, η οποία τους προκάλεσε σοβαρές ζημίες τελούσες σε άμεση συνάφεια με τη συμπεριφορά αυτή, την αποκατάσταση των οποίων ζητούν.

Ως εκ τούτου, θεωρούν ότι πληρούνται οι τρεις προϋποθέσεις για τη στοιχειοθέτηση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή η παράνομη συμπεριφορά ενός θεσμικού οργάνου ή ενός από τους υπαλλήλους του, η πραγματική ζημία και η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς του υπαλλήλου αυτού και των προβαλλομένων ζημιών.

Εν προκειμένω, υποστηρίζουν ότι περιστατικά δωροδοκίας υπαλλήλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων συνιστούν αρκούντως κατάφωρη παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας, τις οποίες η αναθέτουσα αρχή πρέπει να τηρεί στις διαδικασίες διαγωνισμών, έναντι όλων των διαγωνιζομένων.

Οι ενάγοντες εκτιμούν ότι η ανάθεση των εν λόγω δημοσίων συμβάσεων διά της χρήσεως δολίων μέσων προκάλεσε πραγματικές ζημίες στην εταιρία AEIM, η οποία συνήψε μόνο συμβάσεις αφορώσες χώρες θεωρούμενες επικίνδυνες, τις οποίες δεν επιθυμούσαν οι άλλοι δύο διαγωνιζόμενοι, οι οποίοι συμμετείχαν στη δωροδοκία, ενώ αν όλες οι συμβάσεις είχαν ανατεθεί χωρίς δωροδοκία, η εν λόγω εταιρία, δεδομένου ότι ήταν η μόνη που υπέβαλε προσφορά με έντιμο τρόπο, θα μπορούσε να τις διεκδικήσει.

Επικαλούνται την αρχή της χρηστής διοικήσεως της Επιτροπής, η οποία έπασχε από βαριές δυσλειτουργίες εν προκειμένω, καθώς και την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η οποία ισχύει ως προς κάθε επιχειρηματία στον οποίο ένα θεσμικό όργανο δημιούργησε βάσιμες ελπίδες.

Οι ενάγοντες εκτιμούν επίσης ότι υπέστησαν, πλην των οικονομικών ζημιών, ηθική βλάβη, προκληθείσα ιδίως από την προσβολή της φήμης τους και από το ότι υποχρεώθηκαν να υπερασπιστούν εαυτούς από κατηγορίες που αποδείχθηκαν ανακριβείς και επινοημένες.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/20

Προσφυγή της 5ης Αυγούστου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-437/16)

(2016/C 371/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προκήρυξη του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/322/16 για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα με 86 επιτυχόντες για την κάλυψη κενών θέσεων διοικητικών υπαλλήλων (AD 5 και 7) στον τομέα του ελέγχου, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12ης Μαΐου 2016, αριθμός C 171 A·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 263, 264, 266 ΣΛΕΕ.

—

Η Επιτροπή δεν συμμορφώθηκε προς το δεδικασμένο της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-566/10 P, με την οποία κρίθηκαν παράνομες οι προκηρύξεις που περιορίζουν μόνο στην αγγλική, γαλλική και γερμανική γλώσσα, τις γλώσσες τις οποίες οι υποψήφιοι των γενικών διαγωνισμών μπορούν να ορίσουν ως δεύτερη γλώσσα.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 342 ΣΛΕΕ· 1 και 6 του κανονισμού 1/58, περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 01/001, σ. 14).

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, περιορίζοντας σε τρεις γλώσσες τις επιλέξιμες ως δεύτερη γλώσσα των υποψηφίων των γενικών διαγωνισμών της Ένωσης, η Επιτροπή καθιέρωσε στην πράξη νέο κανονισμό περί του γλωσσικού καθεστώτος των οργάνων, καταστρατηγώντας την αποκλειστική αρμοδιότητα του Συμβουλίου στον τομέα αυτό.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 12 ΕΚ, νυν 18 ΣΛΕΕ· 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης· 6, παράγραφος 3, ΕΕ· 1 παράγραφος 2, και 3 του παραρτήματος III του KYK· 1 και 6 του κανονισμού 1/58· 1δ, παράγραφοι 1 και 6, 27, παράγραφος 2, 28, στοιχείο στ', του ΚΥΚ.

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι ο γλωσσικός περιορισμός που επέβαλε η Επιτροπή εισάγει δυσμενείς διακρίσεις διότι οι προαναφερθείσες διατάξεις απαγορεύουν την επιβολή στους ευρωπαίους πολίτες και στους ίδιους τους υπαλλήλους των οργάνων γλωσσικών περιορισμών οι οποίοι δεν προβλέπονται κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό από τους εσωτερικούς κανονισμούς των οργάνων που αναφέρονται στο άρθρο 6 του κανονισμού 1/58, και οι οποίοι έως σήμερα δεν έχουν εκδοθεί, και απαγορεύουν την πρόβλεψη τέτοιων περιορισμών ελλείψει ειδικού και αιτιολογημένου συμφέροντος της υπηρεσίας.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 3 ΕΕ, καθόσον καθιερώνει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ως θεμελιώδες δικαίωμα απορρέον από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών.

—	Υποστηρίζεται συναφώς ότι η Επιτροπή παραβίασε την εμπιστοσύνη των πολιτών σχετικά με τη δυνατότητα να επιλέγουν ως δεύτερη γλώσσα οποιαδήποτε από τις γλώσσες της Ένωσης, όπως ήταν δυνατό έως το 2007 και όπως επιβεβαίωσε το Δικαστήριο στην απόφασή του στην υπόθεση C-566/10 P.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας και παράβαση των θεμελιωδών κανόνων που είναι συμφυείς με τη φύση και τον σκοπό των προκηρύξεων διαγωνισμών.

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, περιορίζοντας εκ των προτέρων και γενικώς σε τρεις τις γλώσσες που είναι επιλέξιμες ως δεύτερη γλώσσα, η Επιτροπή στην πραγματικότητα προέβη σε πρόωρο, κατά το στάδιο της προκηρύξεως και των όρων συμμετοχής, έλεγχο των γλωσσικών ικανοτήτων των υποψηφίων, ο οποίος αντιθέτως θα έπρεπε να διενεργηθεί κατά το στάδιο του διαγωνισμού. Με τον τρόπο αυτό, οι γλωσσικές γνώσεις καθίστανται αποφασιστικές όσον αφορά τις επαγγελματικές γνώσεις.

Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 18 και 24, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ· 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης· 2 του κανονισμού 1/58 και 1δ, παράγραφοι 1 και 6, του ΚΥΚ.

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, προβλέποντας ότι οι αιτήσεις συμμετοχής έπρεπε υποχρεωτικώς να υποβληθούν στην αγγλική, γαλλική ή γερμανική γλώσσα και ότι η EPSO θα απέστελλε στους υποψηφίους τις ανακοινώσεις στην ίδια γλώσσα σχετικά με την πορεία του διαγωνισμού, η Επιτροπή παραβίασε το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών να επικοινωνούν στη δική τους γλώσσα με τα όργανα, και εισήγαγε δυσμενή διάκριση εις βάρος όσων δεν είχαν βαθειά γνώση των τριών αυτών γλωσσών.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 1 και 6 του κανονισμού 1/58· 1δ, παράγραφος 1 και 6, και 28, στοιχείο στ', του ΚΥΚ, 1, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του παραρτήματος III του ΚΥΚ· και 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ (έλλειψη αιτιολογίας), καθώς και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, παραμορφώνοντας τα πραγματικά περιστατικά. Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών.

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι η Επιτροπή αιτιολόγησε τον περιορισμό σε τρεις γλώσσες επικαλούμενη την απαίτηση ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα πρέπει να είναι άμεσα σε θέση να επικοινωνούν στο εσωτερικό των οργάνων. Η αιτιολογία αυτή παραμορφώνει τα πραγματικά περιστατικά διότι δεν προκύπτει ότι οι τρεις επίμαχες γλώσσες είναι οι πλέον χρησιμοποιούμενες για την επικοινωνία μεταξύ διαφόρων γλωσσικών ομάδων εντός των οργάνων· είναι δε δυσανάλογη προς τον περιορισμό ενός θεμελιώδους δικαιώματος όπως της απαγορεύσεως των γλωσσικών διακρίσεων.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/21

Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-443/16)

(2016/C 371/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προκήρυξη των γενικών διαγωνισμών EPSO/AD/323/16 και EPSO/AD/324/16.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προσβάλλει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την προκήρυξη των γενικών διαγωνισμών EPSO/AD/323/16 και EPSO/AD/324/16 για την κατάρτιση δύο εφεδρικών πινάκων, αντιστοίχως, με 40 επιτυχόντες για την κάλυψη κενών θέσεων διοικητικών υπαλλήλων (AD 7) στην κατηγορία καθηκόντων Ερευνητές: δαπάνες της ΕΕ, καταπολέμηση της διαφθοράς, τελωνειακές διαδικασίες και εμπορικές συναλλαγές, καπνός και προϊόντα παραποίησης/απομίμησης· και με 10 επιτυχόντες για την κάλυψη κενών θέσεων διοικητικών υπαλλήλων (AD 9) στην κατηγορία καθηκόντων Ερευνητές: επικεφαλής ομάδας, οι οποίοι δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26ης Μαΐου 2016, αριθμός C 187 A.

Οι ίδιοι γενικοί διαγωνισμοί αποτελούν αντικείμενο της υποθέσεως T-401/16, Ισπανία κατά Επιτροπής.

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση αυτή.

Προβάλλεται ειδικότερα παράβαση των άρθρων 18, 24 και 342 ΣΛΕΕ, του άρθρου 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράβαση του ΚΥΚ, παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αρχής της αναλογικότητας και παράβαση των θεμελιωδών κανόνων που είναι συμφυείς με τη φύση και τον σκοπό των προκηρύξεων διαγωνισμών, κατάχρηση εξουσίας, καθώς και παράβαση των άρθρων 1 και 6 του κανονισμού 1/58.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/22

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2016 η CC κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 21 Ιουλίου 2016 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-9/12 RENV, CC κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-446/16 P)

(2016/C 371/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CC (Bridel, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Maximini, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κηρύξει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

—	ως εκ τούτου, να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 21ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-9/12 RENV (CC κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), εκτός από το σημείο 3 του διατακτικού που αφορά τα δικαστικά έξοδα·

—	ως εκ τούτου, να αναγνωρίσει την εξωσυμβατική ευθύνη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις πλημμέλειες κατά τη διαχείριση του πίνακα των πλέον ικανών υποψηφίων που αφορά την αναιρεσείουσα και την υποχρέωση αποκαταστάσεως της προκληθείσας εκ του λόγου αυτού ζημίας·

—	ως εκ τούτου, να κάνει δεκτά τα αιτήματα που είχε προβάλει η αναιρεσείουσα με την προσφυγή-αγωγή της στον πρώτο βαθμό,

—

κατά συνέπεια, να αποφασίσει ότι:

—	Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 21ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-9/12 RENV (CC κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), εκτός από το σημείο 3 του διατακτικού που αφορά τα δικαστικά έξοδα.

—

Υποχρεώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στην αναιρεσείουσα το ποσό των 749 449,30 EUR για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας, εκτιμώμενης για την περίοδο από τον Δεκέμβριο 2003 έως τον Δεκέμβριο 2011, πλέον των συνταξιοδοτικών εισφορών, και για τη μεταγενέστερη περίοδο μέχρι τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδοτήσεως να καταβάλλει μηνιαίως καθαρά ποσά αντιστοιχούντα προς τις αποδοχές των υπαλλήλων της ομάδας καθηκόντων AD, εισαγωγικού βαθμού AD 9, κλιμακίου 2, δευτέρου έτους, λαμβανομένης υπόψη της συνήθους επαγγελματικής σταδιοδρομίας υπαλλήλου του ίδιου βαθμού, πλέον των αντίστοιχων συνταξιοδοτικών εισφορών καθώς και των εισφορών στο ταμείο ασφαλίσεως ασθενείας, υπολογιζομένων επί του συνόλου των οφειλομένων ποσών τόκων υπερημερίας με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά 2 μονάδες.

—	Επιπροσθέτως, υποχρεώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στην αναιρεσείουσα το ποσό των 70 000 EUR ως χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης.

—	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στο σύνολο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει έξι λόγους αναιρέσεως.

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την ένσταση απαραδέκτου των προτεινομένων νέων αποδεικτικών μέσων·

—

παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, έλλειψη αιτιολογίας, παράβαση της υποχρεώσεως αμεροληψίας και προσβολή του δικαιώματος για δίκαιη δίκη (άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης), παραβίαση της αρχής nemo potest venire contra factum proprium και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών όσον αφορά το υποτιθέμενο εκπρόθεσμο της προτάσεως νέων αποδεικτικών μέσων·

—	παράλειψη αναγνωρίσεως της παραβάσεως του καθήκοντος διαφάνειας και καλόπιστης συνεργασίας που υπέχει το Κοινοβούλιο έναντι του Γενικού Δικαστηρίου·

—	πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ως προς τη μεταβολή της αριθμήσεως του πίνακα των πλέον ικανών υποψηφίων EUR/A/151/98 σε EUR/A/151.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο ως προς την έλλειψη νομικού χαρακτηρισμού και αιτιολογίας της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα της 19ης Μαΐου 2005 και από την μη συμμόρφωση προς την αναιρετική απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	έλλειψη νομικού χαρακτηρισμού της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα της 19ης Μαΐου 2005·

—	μη συμμόρφωση προς την αναιρετική απόφαση T-457/13 P.

3.	Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από την παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών που αφορούν την αλληλογραφία της EPSO.

4.	Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από την παραμόρφωση της επιστολής της 15ης Οκτωβρίου 2007 του Κοινοβουλίου όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η αναιρεσείουσα είχε ενημερωθεί για την καταστροφή του φακέλου της συμμετοχής της στον διαγωνισμό.

5.	Ο πέμπτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά τον νομικό χαρακτηρισμό της αποφάσεως του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2003.

6.	Ο έκτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από τη μη συμμόρφωση προς την αναιρετική απόφαση όσον αφορά τον υπολογισμό της ζημίας.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/23

Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2016 — Ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων για τη Διαχείριση των Διεθνών Προτύπων GS1 κατά EUIPO — 520 Barcode Ελλάς (520Barcode Hellas)

(Υπόθεση T-453/16)

(2016/C 371/25)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων για τη Διαχείριση των Διεθνών Προτύπων GS1 (Αργυρούπολη Αττικής, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Α. Μουζάκη, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: 520 Barcode Ellas — AE Διαχείρισης Διεθνών Προτύπων και Παροχής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών (Κηφισιά Αττικής, Ελλάδα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ένωσης με τα λεκτικά στοιχεία «5 201000 603856 520Barcode Hellas» — Αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 10 881 861

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 238/2015-4

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009.

—	Παράβαση των άρθρων 75, 76, παράγραφος 1, και 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/24

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Αυγούστου 2016 ο HI κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 10 Ιουνίου 2016 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-133/15, HI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-464/16 P)

(2016/C 371/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: HI (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση της 10ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση F-133/15 και να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως·

—	άλλως, να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παραβίαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και περί των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν διευκρίνισε εμπεριστατωμένα τους λόγους που δικαιολογούν την απόφασή της να επιβάλει στον αναιρεσείοντα την πειθαρχική ποινή του υποβιβασμού κατά δύο βαθμούς στην ίδια ομάδα καθηκόντων.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβιάσεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες υπέπεσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: ΔΔΔ) όσον αφορά την τήρηση της εύλογης προθεσμίας, τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας, καθώς και την τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Εξάλλου, το ΔΔΔ παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία.

3.	Ο τρίτος λόγος αφορά παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, καθώς και παραβιάσεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις οποίες υπέπεσε το ΔΔΔ κατά τον αναιρεσείοντα.

4.	Ο τέταρτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας στην οποία υπέπεσε το ΔΔΔ κατά τον αναιρεσείοντα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/25

Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — Cotecnica κατά EUIPO — Visán Industrias Zootécnicas (cotecnica OPTIMA)

(Υπόθεση T-465/16)

(2016/C 371/27)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cotecnica, SCCL (Bellpuig, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Devaureix, J. C. Erdozain López και J. Galán López, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Visán Industrias Zootécnicas, SL (Arganda, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «cotecnica OPTIMA» — Υπ’ αριθ. 13 292 479 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 229/2016-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί τις προσκομισθείσες αποδείξεις·

—	να ακυρώσει και να κηρύξει ανίσχυρη την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και της νομολογίας του Γενικού Δικαστηρίου, ειδικότερα, της αποφάσεως της 20ής Ιανουαρίου 2009 στην υπόθεση T-424/07, Pioneer Hi-Bred International κατά ΓΕΕΑ (OPTIMUM).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/25

Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — NRW. Bank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-466/16)

(2016/C 371/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: NRW. Bank (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Behrens, J. Kraayvanger και J. Seitz, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (SRB)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του καθού για τον καθορισμό της ετήσιας εισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ταμείο Αναδιαρθρώσεως για το έτος καταβολής εισφορών από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2016·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 103, παράγραφοι 2 και 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (1) και του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2)

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση του καθού για τον καθορισμό της ετήσιας εισφοράς της είναι παράνομη, διότι λαμβάνει υπόψη ως λόγο μειώσεως της εισφοράς μόνο τις αναπτυξιακές δραστηριότητες, αλλά όχι και τις δραστηριότητες χορηγήσεως ενισχύσεων της προσφεύγουσας. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα τον καθορισμό υπερβολικά υψηλού ποσού ετήσιας εισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ταμείο Αναδιαρθρώσεως για το έτος καταβολής εισφορών από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2016.

Δεύτερος λόγος: παραβίαση των εκτελεστικών κανονισμών για την εφαρμογή της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014, οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύονται κατά τρόπο σύμφωνο προς τις εν λόγω πράξεις, υπό την έννοια ότι επιτάσσουν την προνομιακή μεταχείριση, μεταξύ άλλων, και της δραστηριότητας χορηγήσεως ενισχύσεων.

Τρίτος, επικουρικώς προβαλλόμενος λόγος: παράνομος χαρακτήρας των εκτελεστικών κανονισμών για την εφαρμογή της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014

Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η ερμηνεία των εκτελεστικών κανονισμών κατά τρόπο σύμφωνο με την οδηγία 2014/59/ΕΕ και τον κανονισμό (ΕΕ) 806/2014, οι εκτελεστικοί κανονισμοί είναι, στο μέτρο αυτό, παράνομοι. Επομένως, παράνομη είναι και η απόφαση του καθού η οποία στηρίχθηκε στους εν λόγω εκτελεστικούς κανονισμούς.

(1) Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) 1093/2010 και (ΕΕ) 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/26

Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — Verein Deutsche Sprache κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-468/16)

(2016/C 371/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Verein Deutsche Sprache eV (Dortmund, Γερμανία) (εκπρόσωποι: W. Ehrhardt, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 10ης Ιουνίου 2016 που έλαβε ο γενικός γραμματέας στο όνομα της Επιτροπής δυνάμει του άρθρου 4 των διατάξεων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 10, παράγραφος 3, ΣΕΕ, του άρθρου 11, παράγραφος 2, ΣΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) — Έλλειψη ανοικτού και διαφανούς διαλόγου

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν λήφθηκε υπόψη η πρόθεσή της, όπως αυτή προδήλως προέκυπτε από την αίτηση προσβάσεως σε έγγραφα που υπέβαλε, να αποκτήσει συνολική εικόνα της διαδικασίας η οποία οδήγησε στην απόφαση για την αναδιαμόρφωση της αίθουσας Τύπου του κτιρίου «Berlaymont» της Επιτροπής, με συνακόλουθο περιορισμό των γλωσσών στην αγγλική και στη γαλλική. Γνωστοποιήθηκαν απλώς ορισμένα έγγραφα, τα οποία αφορούν κυρίως ζητήματα διαδικαστικής φύσεως, χωρίς όμως να παρέχουν πληροφορίες για τον συντάκτη και τους δικαιολογητικούς λόγους της συγκεκριμένης αποφάσεως.

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή δεν εξέτασε λεπτομερώς τις πηγές εγγράφων που μνημόνευσε η προσφεύγουσα ούτε της ανακοίνωσε τους λόγους για τους οποίους απέρριψε την αίτηση προσβάσεως, με συνέπεια να ενεργήσει κατά παράβαση της υποχρεώσεως που υπέχει από το άρθρο 10, παράγραφος 3, ΣΕΕ και από άλλες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, να λαμβάνει αποφάσεις όσο το δυνατόν πιο ανοικτά και εγγύτερα στους πολίτες, εξηγώντας τους λόγους που στηρίζουν τις αποφάσεις αυτές.

—

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση που υπέχει από το άρθρο 11, παράγραφος 2, ΣΕΕ, να διεξάγει ανοικτό και διαφανή διάλογο με αντιπροσωπευτικές ενώσεις, καθόσον δεν έλαβε υπόψη την επιθυμία της ενώσεως, δεν έθεσε στη διάθεσή της ορισμένα έγγραφα και δεν παρέσχε επαρκείς δικαιολογητικούς λόγους για την άρνηση διαβιβάσεως των εγγράφων αυτών.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, του άρθρου 42 του Χάρτη, καθώς και του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 3, και του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1) — Μερική απόρριψη της αιτήσεως προσβάσεως σε έγγραφα

—	Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η μη εξέταση ουσιωδών τμημάτων της αιτήσεώς της συνιστά παραβίαση της επιταγής περί διαφάνειας της δράσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι κακώς η Επιτροπή εκτίμησε, στην προσβαλλόμενη απόφαση, ότι η άρνηση προσβάσεως σε ορισμένο έγγραφο μπορεί να καθίσταται δυνατή για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων, χωρίς όμως να κατονομάζει ειδικότερα το εν λόγω έγγραφο και να περιγράφει το περιεχόμενό του και χωρίς να παρέχει επαρκή αιτιολογία για την απόφασή της αυτή.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/28

Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2016 — Société wallonne des aéroports κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-474/16)

(2016/C 371/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société wallonne des aéroports SA (SOWEAR) (Namur, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. Lepièce και H. Baeyens, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτό και βάσιμο το αίτημα της προσφεύγουσας περί συνεκδικάσεως της παρούσας υποθέσεως με την υπόθεση T-818/14·

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την παρούσα προσφυγή,

κατά συνέπεια,

—	να ακυρώσει τα άρθρα 3, 4, 5 και 6 της αποφάσεως της Επιτροπή της 1ης Οκτωβρίου 2014 αριθ. SA.14093, σχετικά με τα μέτρα που εφάρμοσε το Βέλγιο υπέρ του Brussels South Charleroi Airport (BSCA) και της Ryanair·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος, αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή, καθόσον εξέτασε τα τέλη τα οποία κατέβαλε το Brussels South Charleroi Airport (BSCA) στην προσφεύγουσα υπό το πρίσμα του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, ενώ οι αποφάσεις περί επενδύσεως, περί κατασκευής αερολιμενικών υποδομών και περί διαθέσεώς τους στο BSCA ελήφθησαν, κατά την προσφεύγουσα, πριν την έκδοση της αποφάσεως της 12ης Δεκεμβρίου 2000, Aéroports de Paris κατά Επιτροπής (T-128/98, EU:T:2000:290), η οποία επικυρώθηκε από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απόφαση της 24ης Οκτωβρίου 2002, Aéroports de Paris κατά Επιτροπής (C-82/01 P, EU:C:2002:617).

2.	Ο δεύτερος λόγος, αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή, καθόσον χαρακτήρισε ως υπηρεσίες οικονομικής φύσεως το Instrument Landing System (ILS) και την υπηρεσία φωτισμού των αεροδιαδρόμων.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι το σκεπτικό της Επιτροπής για τον καθορισμό των ετήσιων τελών τα οποία οφείλει να καταβάλλει το BSCA βασίζεται, κατά την προσφεύγουσα, σε εσφαλμένη μεθοδολογία και σε εσφαλμένες παραμέτρους υπολογισμού, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στο ύψος της ενισχύσεως και, επιπλέον, πάσχει λόγω πρόδηλης ελλείψεως αιτιολογίας.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή, καθόσον, αφενός, συμπεριέλαβε στο ποσόν των τελών που πρέπει να ανακτηθούν από το BSCA την ενίσχυση που χορηγήθηκε για την ενίσχυση της ασφάλειας (ήτοι την επιχορήγηση «για πυρόσβεση-συντήρηση») και, αφετέρου, δεν έλαβε υπόψη τη μείωση της «επιχορηγήσεως για πυρόσβεση-συντήρηση» κατά τα έτη 2014 και 2015.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/29

Προσφυγή-αγωγή της 4ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-39/16)

(2016/C 371/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZZ (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία δεν επετράπη στην προσφεύγουσα-ενάγουσα να συμμετάσχει στις δοκιμασίες επιλογής του διαγωνισμού EPSO/AD/309/15 (AD11) — Ιατροί για τους τόπους υπηρεσίας στο Λουξεμβούργο και την Ίσπρα και αίτημα να υποχρεωθεί η καθής-εναγομένη να καταβάλει χρηματική ικανοποίηση ποσού 10 000 ευρώ για την ηθική βλάβη που η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/309/15 (AD11) — Ιατροί για τους τόπους υπηρεσίας στο Λουξεμβούργο και την Ίσπρα (Τομέας: Ιατροί για το Λουξεμβούργο), η οποία κοινοποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 και με την οποία δεν επετράπη στην προσφεύγουσα-ενάγουσα να συμμετάσχει στις δοκιμασίες επιλογής που διοργανώθηκαν στο κέντρο αξιολογήσεως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO)·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει ποσό 10 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/29

Προσφυγή-αγωγή της 11ης Αυγούστου 2016 — ΖΖ κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-41/16)

(2016/C 371/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: M. Meyer, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσεως

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα να κηρυχθούν ανίσχυρες ή να ακυρωθούν οι αποφάσεις της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής με τις οποίες ζητείται από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα να επιστρέψει σχολικά επιδόματα που φέρεται να έλαβε αχρεωστήτως και διακόπτεται η περαιτέρω καταβολή σχολικών επιδομάτων σε αυτόν καθώς και αίτημα να υποχρεωθεί η καθής-εναγόμενη να καταβάλει τα παρακρατηθέντα ποσά.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί:

—	να κηρυχθούν ανίσχυρες η απόφαση της καθής-εναγόμενης, της 12ης Μαΐου 2016, επί των ενστάσεων R/18/16 και R/19/16 που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων, και οι αμφισβητηθείσες με τις ενστάσεις αυτές αποφάσεις σχετικά με το σχολικό έτος 2014/15·

—	επικουρικώς, να ακυρωθούν η απόφαση της καθής-εναγόμενης, της 12ης Μαΐου 2016, επί των ενστάσεων R/18/16 και R/19/16 που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων, και οι αμφισβητηθείσες με τις ενστάσεις αυτές αποφάσεις σχετικά με το σχολικό έτος 2014/15·

—	να υποχρεωθεί η καθής-εναγόμενη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα τα ποσά που παρακρατήθηκαν αδικαιολογήτως βάσει της ανωτέρω αποφάσεως.

—	να καταδικαστεί η ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/30

Προσφυγή-αγωγή της 12ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση F-42/16)

(2016/C 371/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αγωγή αποζημιώσεως που άσκησε ο προσφεύγων-ενάγων με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υφίσταται από τον Νοέμβριο του 2013.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

(1)	να υποχρεώσει την ΕΤΕπ να του καταβάλει ποσό ίσο με το οκταπλάσιο του ετήσιου μισθού του βάσει του άρθρου 33bis του κανονισμού προσωπικού και του άρθρου 9.1.1 των διοικητικών διατάξεων που ισχύουν για το προσωπικό·

(2)

να ακυρώσει την απόφαση της ΕΤΕπ της 4ης Ιουνίου 2015 με την οποία έκλεισε ο ατομικός λογαριασμός του στο σύστημα συμπληρωματικής ασφαλίσεως (RCVP) από την 28.2.2015 και να υποχρεώσει την ΕΤΕπ να του καταβάλει:

—	ποσό ίσο με τις καταβολές οι οποίες θα είχαν γίνει από την ΕΤΕπ στον ως άνω λογαριασμό του (RCVP) (3 % του ετήσιου μισθού του) από την 28.2.2015 έως την ημερομηνία εκ νέου ενεργοποιήσεως του λογαριασμού αυτού, εάν η ΕΤΕπ δεν είχε αποφασίσει το κλείσιμό του·

—

τους τόκους επί του κεφαλαίου του ως άνω λογαριασμού (RCVP) που θα είχαν πιστωθεί εάν ο λογαριασμός αυτός δεν είχε κλείσει στις 28.2.2015 και εάν τόσο ο ίδιος όσο και η ΕΤΕπ είχαν συνεχίσει τις καταβολές τους που ανέρχονται σε ποσοστό 3 % του ετήσιου μισθού του, έως την ημερομηνία εκ νέου ενεργοποιήσεως του λογαριασμού αυτού.

(3)	να υποχρεώσει την ΕΤΕπ να του καταβάλει ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, αποτιμώμενη ex aequo et bono στο ποσό των 15 000 ευρώ·

(4)	να καταδικάσει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/31

Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-43/16)

(2016/C 371/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: M. Cornacchia, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τον διαγωνισμό EPSO/AST-SC/03/15, λόγω του ότι δεν ενημέρωσε την EPSO για τον δεσμό του συγγένειας με μέλος της εξεταστικής επιτροπής του εν λόγω διαγωνισμού.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της 19ης Μαΐου 2016, με την οποία ο πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST-SC/03/15, κατόπιν αιτήσεως επανεξετάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 5 Νοεμβρίου 2015, επικύρωσε την απόφαση περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τον εν λόγω διαγωνισμό, καθώς και, ενδεχομένως, την απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως και την αρχική απόφαση·

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/31

Προσφυγή της 19ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-44/16)

(2016/C 371/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: N. de Montigny και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST-SC/01/14 περί μη εγγραφής της προσφεύγουσας στον εφεδρικό πίνακα μελλοντικών προσλήψεων του εν λόγω διαγωνισμού με την αιτιολογία ότι δεν διαθέτει το πτυχίο και την επαγγελματική εμπειρία που είναι απαραίτητα για τη συμμετοχή στον εν λόγω διαγωνισμό.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της 18ης Φεβρουαρίου 2015 του προϊσταμένου της επιτροπής επιλογής της EPSO με την οποία της γνωστοποιήθηκε ότι απορρίφθηκε η υποψηφιότητά της για τη θέση γραμματέως (EPSO/ASTSC/01/14) λόγω του ότι δεν διέθετε το πτυχίο και την επαγγελματική εμπειρία που ήταν απαραίτητα για τη συμμετοχή στον σχετικό διαγωνισμό,

—	να ακυρώσει την απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2015 του προϊσταμένου της επιτροπής επιλογής της EPSO με την οποία της γνωστοποιήθηκε ότι απορρίφθηκε η αίτησή της επανεξετάσεως και επικυρώθηκε η απόφαση της 18ης Φεβρουαρίου 2015,

—	να ακυρώσει, εφόσον είναι απαραίτητο, τη ρητή απάντηση περί απορρίψεως της ενστάσεως της 12ης Μαΐου 2016,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/32

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά ETEπ

(Υπόθεση F-45/16)

(2016/C 371/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: B. Maréchal, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ETEπ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα αποζημιώσεως όσον αφορά την περιουσιακή ζημία και την ηθική βλάβη που ο προσφεύγων-ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη συνεπεία της υπαγωγής του σε κατάσταση ολικής και μόνιμης ανικανότητας, η οποία υποστηρίζει ότι οφείλεται σε επαγγελματικούς λόγους.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να αποζημιωθεί για τη ζημία ή μέρος αυτής, εφόσον μέρος της ζημίας καλυφθεί από τη σύμβαση ασφαλίσεως της ΕΤΕπ με την ΑXA Belgium,

—	να του επιδικασθεί χρηματική ικανοποίηση ύψους 150 000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη,

—	να του επιδικασθούν οι ιατρικές δαπάνες με τις οποίες θα επιβαρυνθεί μελλοντικά και οι οποίες συνδέονται με τα οφειλόμενα στο έντονο στρες προβλήματα υγείας που παρουσίασε, στο μέτρο που οι δαπάνες αυτές δεν θα καλυφθούν από το σύστημα ασφαλίσεως υγείας της ΕΤΕπ,

—	να του επιδικασθούν οι ήδη πραγματοποιηθείσες ιατρικές δαπάνες που συνδέονται με τα οφειλόμενα στο έντονο στρες προβλήματα υγείας που παρουσίασε, στο μέτρο που οι δαπάνες αυτές δεν καλύπτονται από το σύστημα ασφαλίσεως υγείας της ΕΤΕπ,

—	να του καταβληθούν τα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης τα οποία ανέρχονται προσωρινώς στο ποσό των 30 000 ευρώ.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/32

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-46/16)

(2016/C 371/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί εκτελέσεως αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, καθόσον με αυτή η Επιτροπή αρνείται να προσλάβει την προσφεύγουσα-ενάγουσα ως μόνιμη υπάλληλο στη θέση στην οποία είχε ήδη αρνηθεί να την προσλάβει και την οποία αφορούσε η απόφαση που ακυρώθηκε με την εν λόγω απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να ακυρώσει την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου 2015 με την οποία η ΓΔ Ανθρωπίνων Πόρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έλαβε μέτρα εκτελέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 6ης Οκτωβρίου 2015, F-119/14, FE κατά Επιτροπής·

—	να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 19ης Μαΐου 2016 με την οποία η ΑΔΑ απέρριψε τη διοικητική ένσταση που υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει ποσό το οποίο προσωρινώς προσδιορίστηκε σε 25 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

10.10.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 371/33

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-48/16)

(2016/C 371/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: J. Abiks, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως που προσδιορίζει τον αριθμό των συντάξιμων ετών που αναγνωρίζονται στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού συστήματος της ΕΕ, η οποία εκδόθηκε κατόπιν αιτήσεως μεταφοράς συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, και αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που υπέστη ο προσφεύγων λόγω της μη τηρήσεως εκ μέρους της καθής εύλογης προθεσμίας για την επεξεργασία της αιτήσεως αυτής.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 2015 με την οποία η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή προσδιόρισε οριστικώς το ποσό που μεταφέρεται στο συνταξιοδοτικό σύστημα της ΕΕ στο ύψος των 135 955,38 ευρώ αντί των 155 237,25 ευρώ,

—	να καταδικάσει την καθής στην καταβολή αποζημιώσεως ύψους 10 739,28 ευρώ για τη ζημία που υπέστη ο προσφεύγων λόγω της παραβιάσεως της αρχής της χρηστής διοικήσεως από τις υπηρεσίες της Επιτροπής,

—	να καταδικάσει την καθής στην καταβολή εύλογης κατά την κρίση του χρηματικής ικανοποιήσεως — όχι μικρότερης του ποσού των 1 000 ευρώ — στον προσφεύγοντα για την ηθική βλάβη που αυτός υπέστη συνεπεία της οριστικής προσβαλλομένης αποφάσεως,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 371

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	59ο έτος 10 Οκτωβρίου 2016

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 371/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2016/C 371/02	Υπόθεση C-369/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2016 η Ιρλανδία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο πενταμελές τμήμα) στις 22 Απριλίου 2016 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-50/06 RENV II και T-69/06 RENV II: Aughinish Alumina Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	2
2016/C 371/03	Υπόθεση C-383/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het Bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) στις 11 Ιουλίου 2016 — Vion Livestock B.V. κατά Staatssecretaris van Economische Zaken	3
2016/C 371/04	Υπόθεση C-397/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte d’appello di Milano (Ιταλία) στις 18 Ιουλίου 2016 — Acacia Srl κατά Fallimento Pneusgarda Srl, Audi AG	4
2016/C 371/05	Υπόθεση C-398/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 18 Ιουλίου 2016 — X BV κατά Staatssecretaris van Financiën	4
2016/C 371/06	Υπόθεση C-399/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 18 Ιουλίου 2016 — X NV κατά Staatssecretaris van Financiën	5
2016/C 371/07	Υπόθεση C-427/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) την 1η Αυγούστου 2016 — Chez Elektro Balgaria AD κατά Yordan Kotsev	6
2016/C 371/08	Υπόθεση C-428/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) την 1 Αυγούστου 2016 — Frontex International ЕАD κατά Emil Yanakiev	6
2016/C 371/09	Υπόθεση C-430/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 2 Αυγούστου 2016 η Bank Mellat κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2016 στην υπόθεση T-160/13, Bank Mellat κατά Συμβουλίου	7
	Γενικό Δικαστήριο
2016/C 371/10	Υπόθεση T-360/16: Προσφυγή της 27ης Ιουνίου 2016 — Δήμος Αθηναίων κατά Επιτροπής	9
2016/C 371/11	Υπόθεση T-370/16: Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2016 — Anheuser-Busch Inbev και Ampar κατά Επιτροπής	9
2016/C 371/12	Υπόθεση T-399/16: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2016 — CK Telecoms UK Investments κατά Επιτροπής	10
2016/C 371/13	Υπόθεση T-400/16: Προσφυγή της 27ης Ιουλίου 2016 — Maximum Play κατά EUIPO (MAXPLAY)	11
2016/C 371/14	Υπόθεση T-409/16: Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2016 — Makhlouf κατά Συμβουλίου	12
2016/C 371/15	Υπόθεση T-410/16: Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2016 — Makhlouf κατά Συμβουλίου	13
2016/C 371/16	Υπόθεση T-417/16: Προσφυγή της 28ης Ιουλίου 2016 — Achemos Grupė και Achema κατά Επιτροπής	14
2016/C 371/17	Υπόθεση T-423/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — De Masi κατά Επιτροπής	15
2016/C 371/18	Υπόθεση T-430/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Intercontinental Exchange Holdings κατά EUIPO (BRENT INDEX)	16
2016/C 371/19	Υπόθεση T-431/16: Προσφυγή της 1ης Αυγούστου 2016 — VIMC κατά Επιτροπής	16
2016/C 371/20	Υπόθεση T-433/16: Προσφυγή-αγωγή της 3ης Αυγούστου 2016 — Pometon κατά Επιτροπής	17
2016/C 371/21	Υπόθεση T-436/16: Αγωγή της 3ης Αυγούστου 2016 — AEIM και Kazenas κατά Επιτροπής	19
2016/C 371/22	Υπόθεση T-437/16: Προσφυγή της 5ης Αυγούστου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής	20
2016/C 371/23	Υπόθεση T-443/16: Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής	21
2016/C 371/24	Υπόθεση T-446/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2016 η CC κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 21 Ιουλίου 2016 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-9/12 RENV, CC κατά Κοινοβουλίου	22
2016/C 371/25	Υπόθεση T-453/16: Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2016 — Ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων για τη Διαχείριση των Διεθνών Προτύπων GS1 κατά EUIPO — 520 Barcode Ελλάς (520Barcode Hellas)	23
2016/C 371/26	Υπόθεση T-464/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Αυγούστου 2016 ο HI κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 10 Ιουνίου 2016 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-133/15, HI κατά Επιτροπής	24
2016/C 371/27	Υπόθεση T-465/16: Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — Cotecnica κατά EUIPO — Visán Industrias Zootécnicas (cotecnica OPTIMA)	25
2016/C 371/28	Υπόθεση T-466/16: Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — NRW. Bank κατά ΕΣΕ	25
2016/C 371/29	Υπόθεση T-468/16: Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2016 — Verein Deutsche Sprache κατά Επιτροπής	26
2016/C 371/30	Υπόθεση T-474/16: Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2016 — Société wallonne des aéroports κατά Επιτροπής	28
	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 371/31	Υπόθεση F-39/16: Προσφυγή-αγωγή της 4ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	29
2016/C 371/32	Υπόθεση F-41/16: Προσφυγή-αγωγή της 11ης Αυγούστου 2016 — ΖΖ κατά ΕΥΕΔ	29
2016/C 371/33	Υπόθεση F-42/16: Προσφυγή-αγωγή της 12ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά ΕΤΕπ	30
2016/C 371/34	Υπόθεση F-43/16: Προσφυγή της 18ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	31
2016/C 371/35	Υπόθεση F-44/16: Προσφυγή της 19ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	31
2016/C 371/36	Υπόθεση F-45/16: Προσφυγή-αγωγή της 17ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά ETEπ	32
2016/C 371/37	Υπόθεση F-46/16: Προσφυγή-αγωγή της 26ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	32
2016/C 371/38	Υπόθεση F-47/16: Προσφυγή της 26ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	33
2016/C 371/39	Υπόθεση F-48/16: Προσφυγή-αγωγή της 26ης Αυγούστου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	33
2016/C 371/40	Υπόθεση F-85/12: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — Roest κατά Επιτροπής	34
2016/C 371/41	Υπόθεση F-18/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — McMichael κατά Επιτροπής	34
2016/C 371/42	Υπόθεση F-19/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — Boyd κατά Επιτροπής	35
2016/C 371/43	Υπόθεση F-57/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — Hoeve κατά Επιτροπής	35
2016/C 371/44	Υπόθεση F-70/14: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — Cobo Benito κατά Επιτροπής	35
2016/C 371/45	Υπόθεση F-128/15: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29ης Αυγούστου 2016 — Marinozzi και Cat κατά Επιτροπής	35