		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 343

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	59ο έτος 19 Σεπτεμβρίου # 2016

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 343/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2016/C 343/02	Υπόθεση C-455/14 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Ιουλίου 2016 — H κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Αστυνομικής Αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία Ερζεγοβίνη (EUPM) [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ) — Απόφαση 2009/906/ΚΕΠΠΑ — Αστυνομική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPM) στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη — Αποσπασμένος κρατικός υπάλληλος — Μετακίνηση σε περιφερειακό γραφείο της αποστολής — Άρθρο 24, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, τελευταία περίοδος, ΣΕΕ — Άρθρο 275, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ — Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως — Δικαιοδοσία των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρα 263, 268 και 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ]	2
2016/C 343/03	Υπόθεση C-493/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Bundesfinanzgericht — Außenstelle Linz (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Dilly’s Wellnesshotel GmbH κατά Finanzamt Linz [Προδικαστική παραπομπή — Κρατικές ενισχύσεις — Καθεστώς ενισχύσεων υπό τη μορφή μειώσεων περιβαλλοντικών φόρων — Κανονισμός (ΕΚ) 800/2008 — Κατηγορίες κρατικών ενισχύσεων που δύνανται να θεωρηθούν συμβατές με την εσωτερική αγορά και ως προς τις οποίες χωρεί απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποιήσεως — Επιτακτικός χαρακτήρας των προϋποθέσεων απαλλαγής — Άρθρο 3, παράγραφος 1 — Ρητή παραπομπή του καθεστώτος ενισχύσεων στον εν λόγω κανονισμό]	3
2016/C 343/04	Υπόθεση C-526/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Ustavno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tadej Kotnik κ.λπ. κατά Državni zbor Republike Slovenije (Προδικαστική παραπομπή — Κύρος και ερμηνεία της τραπεζικής ανακοινώσεως της Επιτροπής — Ερμηνεία των οδηγιών 2001/24/ΕΚ και 2012/30/ΕΕ — Κρατικές ενισχύσεις προς τις τράπεζες στο πλαίσιο της χρηματοπιστωτικής κρίσεως — Καταμερισμός των επιβαρύνσεων — Διαγραφή των ιδίων κεφαλαίων των μετόχων, του υβριδικού κεφαλαίου και των οφειλών μειωμένης εξασφαλίσεως — Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης — Δικαίωμα ιδιοκτησίας — Προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων — Εξυγίανση και εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων)	3
2016/C 343/05	Υπόθεση C-542/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Augstākā tiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SIA VM Remonts (πρώην SIA DIV un KO), SIA Ausma grupa κατά Konkurences padome και Konkurences padome κατά SIA Pārtikas kompānija (Προδικαστική παραπομπή — Ανταγωνισμός — Άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ — Κατάσταση αμιγώς εσωτερικής φύσεως — Εφαρμογή ανάλογης εθνικής ρυθμίσεως — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Εναρμονισμένη πρακτική — Ευθύνη επιχειρήσεως λόγω των ενεργειών παρέχοντος υπηρεσίες — Προϋποθέσεις)	4
2016/C 343/06	Υπόθεση C-597/14 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer, Alberto Rubio Ferrer [Αίτηση αναιρέσεως — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 76, παράγραφος 2 — Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 — Κανόνας 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο — Εικονιστικό σήμα — Ανακοπή του δικαιούχου προγενέστερου σήματος — Απόδειξη της υπάρξεως, της εγκυρότητας και της εκτάσεως της προστασίας του προγενέστερου σήματος — Συνεκτίμηση από το τμήμα προσφυγών ενός εκπροθέσμως προσκομισθέντος αποδεικτικού στοιχείου — Απόρριψη της ανακοπής από το τμήμα προσφυγών]	5
2016/C 343/07	Υπόθεση C-4/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά Argos Supply Trading BV [Προδικαστική παραπομπή — Τελωνειακή ένωση — Κοινό δασμολόγιο — Οικονομικά τελωνειακά καθεστώτα — Τελειοποίηση προς επανεισαγωγή — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 — Άρθρο 148, στοιχείο γ' — Χορήγηση αδείας — Οικονομικοί όροι — Απουσία σοβαρής προσβολής των ουσιωδών συμφερόντων των κοινοτικών μεταποιητών — Έννοια των κοινοτικών μεταποιητών]	6
2016/C 343/08	Υπόθεση C-104/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας (Παράβαση κράτους μέλους — Προστασία του περιβάλλοντος — Οδηγία 2006/21/ΕΚ — Διαχείριση αποβλήτων — Εξόρυξη μεταλλεύματος — Δεξαμενές καθιζήσεως — Εκπομπή σκόνης — Λεπτά σωματίδια σκόνης αιωρούμενα στην ατμόσφαιρα — Ρύπανση — Ανθρώπινη υγεία — Υποχρεωτικά μέτρα πρόληψης — Άρθρα 4 και 13 — Διαπίστωση περί της υπάρξεως παραβάσεως)	6
2016/C 343/09	Υπόθεση C-226/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Apple and Pear Australia Ltd, Star Fruits Diffusion κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Carolus C. BVBA (Αίτηση αναιρέσεως — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης English pink — Ανακοπή ασκηθείσα από τον δικαιούχο του λεκτικού σήματος PINK LADY και εικονιστικών σημάτων με τα λεκτικά στοιχεία Pink Lady — Απόρριψη της ανακοπής — Απόφαση δικαστηρίου σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Μεταρρύθμιση αποφάσεως — Δεδικασμένο)	7
2016/C 343/10	Υπόθεση C-341/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 20ής Ιουλίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hans Maschek κατά Magistratsdirektion der Stadt Wien — Personalstelle Wiener Stadtwerke (Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 2003/88/ΕΚ — Άρθρο 7 — Δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών — Συνταξιοδότηση κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου — Εργαζόμενος ο οποίος δεν εξάντλησε την ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών πριν από τη λύση της σχέσεως εργασίας — Εθνική νομοθεσία η οποία αποκλείει το δικαίωμα χρηματικής αποζημιώσεως για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών — Αναρρωτική άδεια — Δημόσιοι υπάλληλοι)	7
2016/C 343/11	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-387/15 και C-388/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αιτήσεις του Raad van State (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) και Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15) κατά Vlaams Gewest (Προδικαστική παραπομπή — Περιβάλλον — Οδηγία 92/43/ΕΟΚ — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων — Ειδικές ζώνες διατηρήσεως — Περιοχή του δικτύου Natura 2000 Εκβολές των Escaut και Durme από τα ολλανδικά σύνορα έως τη Γάνδη — Ανάπτυξη λιμενικής ζώνης — Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου ή προγραμματιζόμενου έργου σε προστατευόμενο τόπο — Επέλευση αρνητικών επιπτώσεων — Προηγηθείσα αλλά μη εισέτι ολοκληρωθείσα ανάπτυξη περιοχής ισοδύναμου τύπου προς το καταστραφέν τμήμα — Ολοκλήρωση μεταγενέστερη της εκτιμήσεως — Άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4)	8
2016/C 343/12	Υπόθεση C-502/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Buzzi Unicem SpA κ.λπ. κατά Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Οδηγία 2003/87/ΕΚ — Άρθρο 10α, παράγραφος 5 — Μέθοδος κατανομής των δικαιωμάτων — Δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων — Τρόπος υπολογισμού του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή — Απόφαση 2011/278/ΕΕ — Άρθρο 15, παράγραφος 3 — Απόφαση 2013/448/ΕΕ — Άρθρο 4 — Παράρτημα II — Κύρος)	9
2016/C 343/13	Υπόθεση C-129/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — H. M. κατά Agentsia za darzhavna finansova inspektsia (ADFI) (Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις προμηθειών — Οδηγία 2004/18/ΕΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 9 — Έννοια του οργανισμού δημοσίου δικαίου — Νοσοκομειακό ίδρυμα συσταθέν ως κερδοσκοπικού χαρακτήρα το συνολικό κεφάλαιο του οποίου ανήκει σε ιδιώτες — Έσοδα προερχόμενα σε ποσοστό άνω του 50 % ή 30 % από πληρωμές από το δημόσιο σύστημα ασφαλίσεως υγείας ως αντιστάθμιση για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών — Άρθρο 7, στοιχείο βʹ — Εκτιμώμενη αξία της συμβάσεως — Μη καλυπτόμενο κατώτατο όριο — Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον — Έλλειψη πληροφοριών — Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Προδήλως απαράδεκτο)	10
2016/C 343/14	Υπόθεση C-214/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 (αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του Supremo Tribunal Administrativo — Πορτογαλία) — Município de Vila Pouca de Aguiar κατά Sá Machado & Filhos SA (Προδικαστική παραπομπή — Συμβάσεις δημοσίων έργων — Οδηγία 2004/18/EΚ — Άρθρο 55 — Προκήρυξη διαγωνισμού — Προσφορά μη συνοδευόμενη από στοιχεία δικαιολογούντα το ασυνήθιστα χαμηλό επίπεδο των τιμών — Κριτήρια καθορισμού — Άρθρο 7, στοιχείο γ' — Αγοραία αξία — Μη καλυπτόμενο κατώτατο όριο — Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον — Έλλειψη πληροφοριών — Προδήλως απαράδεκτο)	10
2016/C 343/15	Υπόθεση C-246/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2016 — Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Land Hessen [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κρατικές ενισχύσεις — Κρατικά μέτρα για την εγκατάσταση ενός πριονιστηρίου στο ομόσπονδο κράτος της Έσσης (Γερμανία) — Απόφαση που διαπιστώνει ότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση — Μη κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας — Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη]	11
2016/C 343/16	Υπόθεση C-293/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 — Slovenská pošta a.s. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Σλοβακικής Δημοκρατίας, Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o. (πρώην TNT Post Slovensko s.r.o.) (Αναίρεση — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Δημόσιες επιχειρήσεις — Τροποποίηση της σλοβακικής νομοθεσίας περί ταχυδρομικών υπηρεσιών — Αποκλειστικά δικαιώματα παρεχόμενα στην παραδοσιακή επιχείρηση ταχυδρομείων Slovenská pošta a.s. για την παροχή υπηρεσιών υβριδικής διανομής αλληλογραφίας — Απόφαση κηρύσσουσα τις σχετικές διατάξεις ασυμβίβαστες προς τα άρθρα 86 και 82 ΕΚ)	11
2016/C 343/17	Υπόθεση C-295/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Ιουνίου 2016 — Matratzen Concord GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale sociétá in accomandita [Αναίρεση — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ARKTIS — Αίτηση κηρύξεως εκπτώσεως — Ουσιαστική χρήση του σήματος — Κανονισμός (EK) 207/2009 — Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α' — Τρόπος χρήσεως του σήματος — Απόδειξη της χρήσεως του σήματος — Συγκατάθεση του δικαιούχου — Μερική απόρριψη της αιτήσεως κηρύξεως εκπτώσεως]	12
2016/C 343/18	Υπόθεση C-399/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2016 — Vichy Catalán, SA κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Hijos de Rivera, SA (Αναίρεση — Εμπορικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Προθεσμία για την άσκηση ενδίκου μέσου — Συνδρομή τυχαίου συμβάντος — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Προδήλως απαράδεκτο)	12
2016/C 343/19	Υπόθεση C-450/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Ιουνίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato κατά Italsempione — Spedizioni Internazionali SpA [Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 — Άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α' — Ερμηνεία βάσει της αρχής της αναλογικότητας — Καθορισμός του ύψους του προστίμου — Κριτήρια — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων — Εθνική πρακτική — Προσαρμογή του ύψους του βασικού προστίμου — Συνεκτίμηση επιβαρυντικών ή ελαφρυντικών περιστάσεων — Εφαρμογή του ανώτατου ορίου του 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου — Πρόδηλη αναρμοδιότητα]	13
2016/C 343/20	Υπόθεση C-456/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BASF SE κατά Bundesrepublik Deutschland (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Οδηγία 2003/87/ΕΚ — Άρθρο 10α, παράγραφος 5 — Μέθοδος κατανομής δικαιωμάτων — Δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων — Τρόπος υπολογισμού του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή — Απόφαση 2011/278/ΕΕ — Άρθρο 15, παράγραφος 3 — Απόφαση 2013/448/ΕΕ — Άρθρο 4 — Παράρτημα II — Κύρος)	13
2016/C 343/21	Υπόθεση C-510/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Fapricela — Indústria de Trefilaria, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα — Βάρος της αποδείξεως — Τεκμήριο αθωότητας — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων — Πλήρης δικαιοδοσία — Προσδιορισμός της σοβαρότητας της παραβάσεως και του επιπλέον προστίμου για λόγους αποτροπής — Αιτιολογία — Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως)	14
2016/C 343/22	Υπόθεση C-523/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG, Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα — Πρόστιμα — Εκτίμηση της ικανότητας καταβολής προστίμου — Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων — Πλήρης δικαιοδοσία — Συνεκτίμηση πραγματικών περιστατικών μεταγενέστερων της επίδικης αποφάσεως — Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως — Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)	15
2016/C 343/23	Υπόθεση C-604/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2016 — Ana Pérez Gutiérrez κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αναίρεση — Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Άρθρο 181 — Εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Δημόσια υγεία — Φωτογραφίες προταθείσες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις προειδοποιήσεις σχετικά με την υγεία οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνονται στις συσκευασίες των προϊόντων καπνού — Άνευ αδείας χρήση της εικόνος τεθνεώτος)	15
2016/C 343/24	Υπόθεση C-608/15 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Panasonic Corp. κατά MT Picture Display Co. Ltd, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αναίρεση — Kανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Άρθρο 181 — Συμπράξεις — Παγκόσμια αγορά καθοδικών σωλήνων για τηλεοράσεις και οθόνες υπολογιστών — Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα των τιμών, της κατανομής των αγορών και των πελατών και του περιορισμού της παραγωγής — Δικαιώματα άμυνας — Ανακοίνωση αιτιάσεων — Περιεχόμενο)	16
2016/C 343/25	Υπόθεση C-669/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Cour d’Appel de Versailles (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Électricité Réseau Distribution France SA (ERDF) κατά Axa Corporate Solutions SA, Ombrière Le Bosc SAS (Προδικαστική παραπομπή — Απουσία νομικού πλαισίου — Προδήλως απαράδεκτο — Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου)	16
2016/C 343/26	Υπόθεση C-7/16: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia No 11 de Vigo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Popular Español SA, PL Salvador SARL κατά Maria Rita Giraldez Villar, Modesto Martínez Baz (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Οδηγία 93/13 — Καταχρηστικές ρήτρες — Εκχώρηση απαίτησης — Δικαίωμα απόσβεσης της οφειλής από τον οφειλέτη — Προϋποθέσεις άσκησης του δικαιώματος αυτού)	17
2016/C 343/27	Υπόθεση C-55/16: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Evo Bus GmbH κατά Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Δικαίωμα επιστροφής — Όγδοη οδηγία 79/1072/ΕΟΚ — Προϋποθέσεις επιστροφής του φόρου — Επιβολή άλλων προϋποθέσεων από τις προβλεπόμενες στα άρθρα 3 και 4 — Υποχρέωση αποδείξεως της πληρωμής του φόρου — Δεν επιτρέπεται)	17
2016/C 343/28	Υπόθεση C-173/16: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Ιουνίου 2016 [αίτηση του Court of Appeal (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M. H. κατά M. H. [Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Απουσία εύλογων αμφιβολιών — Διεθνής δικαιοδοσία στον τομέα των γαμικών διαφορών — Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 — Άρθρο 16, παράγραφος 1, στοιχείο α' — Καθορισμός της ημερομηνίας κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υποθέσεως — Έννοια της ημερομηνίας καταθέσεως στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου]	18
2016/C 343/29	Υπόθεση C-238/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Münster (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2016 — X κατά Finanzamt I	18
2016/C 343/30	Υπόθεση C-259/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 10 Μαΐου 2016 — Confederazione Generale Italiana dei Trasporti e della Logistica (Confetra) κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico	19
2016/C 343/31	Υπόθεση C-260/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 11 Μαΐου 2016 — Associazione Italiana dei Corrieri Aerei Internazionali (AICAI) κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico	20
2016/C 343/32	Υπόθεση C-273/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 13 Μαΐου 2016 — Agenzia delle Entrate κατά Federal Express Europe Inc.	21
2016/C 343/33	Υπόθεση C-274/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 13 Μαΐου 2016 — flightright GmbH κατά Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo SA	22
2016/C 343/34	Υπόθεση C-290/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 24 Μαΐου 2016 — Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.	22
2016/C 343/35	Υπόθεση C-311/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Μαΐου 2016 η Zoohaus Bürstadt, Helmut Ofenloch GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση T-817/14, Zoofachhandel Züpke GmbH κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	23
2016/C 343/36	Υπόθεση C-316/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 3 Ιουνίου 2016 — B κατά Land Baden-Württemberg	23
2016/C 343/37	Υπόθεση C-322/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 7 Ιουνίου 2016 — Global Starnet Ltd κατά Ministero dell’Economia e delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato	24
2016/C 343/38	Υπόθεση C-326/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2016 ο LL κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2016 στην υπόθεση T-615/15, LL κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	25
2016/C 343/39	Υπόθεση C-336/16: Προσφυγή της 15ης Ιουνίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας	27
2016/C 343/40	Υπόθεση C-348/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 22 Αυγούστου 2016 — Sacko Moussa κατά Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano	28
2016/C 343/41	Υπόθεση C-350/16 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Ιουνίου οι Salvatore Aniello Pappalardo, Pescatori La Tonnara Soc. coop., Fedemar Srl, Testa Giuseppe & C. s.n.c, Pescatori San Pietro Apostolo Srl, Camplone Arnaldo & C. Snc di Camplone Arnaldo & C., Valentino Pesca s.a.s., di Camplone Arnaldo & C. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 27 Απριλίου 2016, στην υπόθεση T-316/13, Pappalardo κ.λπ. κατά Επιτροπής	28
2016/C 343/42	Υπόθεση C-360/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 29 Ιουνίου 2016 — Bundesrepublik Deutschland κατά Aziz Hasan	30
2016/C 343/43	Υπόθεση C-364/16 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιουλίου 2016 η Trioplast Industrier AB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, Trioplast Industrier AB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	31
2016/C 343/44	Υπόθεση C-366/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (Βέλγιο) στις 5 Ιουλίου 2016 — H. F. κατά Belgische Staat	33
2016/C 343/45	Υπόθεση C-372/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht München (Γερμανία) στις 6 Ιουλίου 2016 — Soha Sahyouni κατά Raja Mamisch	33
2016/C 343/46	Υπόθεση C-382/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Rheinland-Pfalz (Γερμανία) στις 11 Ιουλίου 2016 — Hornbach-Baumarkt-AG κατά Finanzamt Landau	34
2016/C 343/47	Υπόθεση C-386/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 12 Ιουλίου 2016 — UAB Toridas κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos και Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija	34
2016/C 343/48	Υπόθεση C-387/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 12 Ιουλίου 2016 — Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos κατά Nidera B.V.	35
2016/C 343/49	Υπόθεση C-407/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 20 Ιουλίου 2016 — SIA Aqua Proκατά Valsts ieņēmumu dienests	36
2016/C 343/50	Υπόθεση C-155/16: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sarval Sud-Est SAS, Siffda Bretagne SAS, Siffda Centre SAS, Siram SARL, Francisque Gay, Patrick Legras de Grandcourt κατά Association ATM Porc, Association ATM Avicole, Association ATM équidés Angee, Association ATM éleveurs de ruminants, Association ATM lapins Clipp, Association ATM palmipèdes gras — Cifog, Association ATM ponte — CNPO, Atemax France, Monnard Jura SNC, Fédération nationale bovine (FNB), Fédération nationale porcine	37
	Γενικό Δικαστήριο
2016/C 343/51	Υπόθεση T-72/12: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιουλίου 2016 — Bank Mellat κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας — Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων — Δέσμευση κεφαλαίων — Ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων — Κατάργηση της δίκης)	38
2016/C 343/52	Υπόθεση T-365/16: Προσφυγή της 8ης Ιουλίου 2016 — Portigon κατά ΕΤΕ	38
2016/C 343/53	Υπόθεση T-376/16: Προσφυγή της 14ης Ιουλίου 2016 — Oberösterreichische Landesbank κατά ΕΣΕ	40
2016/C 343/54	Υπόθεση T-377/16: Προσφυγή της 14ης Ιουλίου 2016 — Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank κατά ΕΤΕ	41
2016/C 343/55	Υπόθεση T-395/16: Προσφυγή της 22ας Ιουλίου 2016 — Windfinder R&L κατά EUIPO (Windfinder)	41
2016/C 343/56	Υπόθεση T-404/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Galletas Gullon κατά EUIPO — O2 Holdings (Μορφή συσκευασίας)	42
2016/C 343/57	Υπόθεση T-407/16: Προσφυγή της 26ης Ιουλίου 2016 — Banco Popular Español κατά EUIPO — Pledgeling (p)	43
2016/C 343/58	Υπόθεση T-418/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Galletas Gullon κατά EUIPO — O2 Holdings (Μορφή συσκευασίας)	43
2016/C 343/59	Υπόθεση T-419/16: Προσφυγή της 28ης Ιουλίου 2016 — Carrera Brands κατά EUIPO — Autec (Carrera)	44
2016/C 343/60	Υπόθεση T-421/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — sheepworld κατά EUIPO (Beste Oma)	45
2016/C 343/61	Υπόθεση T-422/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — sheepworld κατά EUIPO (Beste Mama)	45
2016/C 343/62	Υπόθεση T-425/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Hoffmann κατά EUIPO (Genius)	46
2016/C 343/63	Υπόθεση T-427/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL WIFE)	46
2016/C 343/64	Υπόθεση T-428/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL LOVER)	47
2016/C 343/65	Υπόθεση T-429/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL HUSBAND)	48
2016/C 343/66	Υπόθεση T-438/16: Προσφυγή της 5ης Αυγούστου 2016 — Altunis κατά EUIPO — Hotel Cipriani (CIPRIANI)	48
2016/C 343/67	Υπόθεση T-506/14: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2016 — Grandi Navi Veloci κατά Επιτροπής	49

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2016/C 343/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 335 της 12.9.2016

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 326 της 5.9.2016

ΕΕ C 314 της 29.8.2016

ΕΕ C 305 της 22.8.2016

ΕΕ C 296 της 16.8.2016

ΕΕ C 287 της 8.8.2016

ΕΕ C 279 της 1.8.2016

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Ιουλίου 2016 — H κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Αστυνομικής Αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία Ερζεγοβίνη (EUPM)

(Υπόθεση C-455/14 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ) - Απόφαση 2009/906/ΚΕΠΠΑ - Αστυνομική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPM) στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη - Αποσπασμένος κρατικός υπάλληλος - Μετακίνηση σε περιφερειακό γραφείο της αποστολής - Άρθρο 24, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, τελευταία περίοδος, ΣΕΕ - Άρθρο 275, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Προσφυγή ακυρώσεως και αγωγή αποζημιώσεως - Δικαιοδοσία των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 263, 268 και 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ])

(2016/C 343/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: H (εκπρόσωπος: M. Velardo, avvocato)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και F. Naert), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher, G. Gattinara και J.-P. Keppenne), Αστυνομική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βοσνία Ερζεγοβίνη (EUPM)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 10ης Ιουλίου 2014, H κατά Συμβουλίου κ.λπ. (T-271/10, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2014:702).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή της H ως απαράδεκτη, στο μέτρο που στρέφεται κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Αστυνομικής Αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPM) στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

3)	Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να κριθεί η ουσία της προσφυγής στο μέτρο που αυτή στρέφεται κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 448 της 15.12.2014.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Bundesfinanzgericht — Außenstelle Linz (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Dilly’s Wellnesshotel GmbH κατά Finanzamt Linz

(Υπόθεση C-493/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων υπό τη μορφή μειώσεων περιβαλλοντικών φόρων - Κανονισμός (ΕΚ) 800/2008 - Κατηγορίες κρατικών ενισχύσεων που δύνανται να θεωρηθούν συμβατές με την εσωτερική αγορά και ως προς τις οποίες χωρεί απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποιήσεως - Επιτακτικός χαρακτήρας των προϋποθέσεων απαλλαγής - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Ρητή παραπομπή του καθεστώτος ενισχύσεων στον εν λόγω κανονισμό])

(2016/C 343/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzgericht — Außenstelle Linz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Dilly’s Wellnesshotel GmbH

κατά

Finanzamt Linz

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 800/2008 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2008, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την κοινή αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων [107 και 108 ΣΛΕΕ] (Γενικός κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία), η απουσία από καθεστώς ενισχύσεων όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης ρητής παραπομπής στον εν λόγω κανονισμό, διά της παραθέσεως του τίτλου του και των στοιχείων δημοσιεύσεώς του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείει τη θεώρηση του εν λόγω καθεστώτος ως πληρούντος τις προϋποθέσεις για την απαλλαγή του οικείου κράτους μέλους, βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού, από την επιβαλλόμενη από το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ υποχρέωση κοινοποιήσεως.

(1) ΕΕ C 46 της 9.2.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Ustavno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tadej Kotnik κ.λπ. κατά Državni zbor Republike Slovenije

(Υπόθεση C-526/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κύρος και ερμηνεία της τραπεζικής ανακοινώσεως της Επιτροπής - Ερμηνεία των οδηγιών 2001/24/ΕΚ και 2012/30/ΕΕ - Κρατικές ενισχύσεις προς τις τράπεζες στο πλαίσιο της χρηματοπιστωτικής κρίσεως - Καταμερισμός των επιβαρύνσεων - Διαγραφή των ιδίων κεφαλαίων των μετόχων, του υβριδικού κεφαλαίου και των οφειλών μειωμένης εξασφαλίσεως - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων - Εξυγίανση και εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων))

(2016/C 343/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Ustavno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tadej Kotnik, Marko Studen, Anton Glavan, Jože Sedonja, Primož Kozmus, Savaprojekt d.d., Fondazione cassa di risparmio di Imola, Andrej Pipuš, Dušanka Pipuš, Marija Pipuš, Tomaž Štrukelj, Luka Jukič, Angel Jaromil, Franc Marušič, Mladen Mladenić, Matjaž Matičič, Stajka Skrbinšek, Janez Forte, Zdenko Fritz, Sergej Garantini, Marijana Gošte, Marta Leskovar, Marija Šumi, Državni svet Republike Slovenije, Varuh človekovih pravic Republike Slovenije, Igor Karlovšek, Marija Karlovšek, Janez Gosar

κατά

Državni zbor Republike Slovenije

παρισταμένων των: Vlada Republike Slovenije, Banka Slovenije, Okrožno sodišče v Ljubljani

Διατακτικό

1)	Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή, μετά την 1η Αυγούστου 2013, των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων στα μέτρα στήριξης των τραπεζών στο πλαίσιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης («Τραπεζική ανακοίνωση») έχει την έννοια ότι δεν είναι δεσμευτική για τα κράτη μέλη.

Τα άρθρα 107 έως 109 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνουν στα άρθρα αυτά τα σημεία 40 έως 46 της τραπεζικής ανακοινώσεως, στο μέτρο που τα εν λόγω σημεία εξαρτούν την έγκριση κρατικής ενισχύσεως από την προϋπόθεση καταμερισμού των επιβαρύνσεων μεταξύ των μετόχων και των κατόχων τίτλων με μειωμένη εξασφάλιση.

Η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και το δικαίωμα ιδιοκτησίας πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αντίκεινται στην εν λόγω αρχή ούτε προσβάλλουν το εν λόγω δικαίωμα τα σημεία 40 έως 46 της τραπεζικής ανακοινώσεως, στο μέτρο που τα σημεία αυτά εξαρτούν την έγκριση κρατικής ενισχύσεως από την προϋπόθεση καταμερισμού των επιβαρύνσεων μεταξύ των μετόχων και των κατόχων τίτλων με μειωμένη εξασφάλιση.

Τα άρθρα 29, 34, 35 και 40 έως 42 της οδηγίας 2012/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιριών, κατά την έννοια του άρθρου 54, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες όσον αφορά τη σύσταση ανωνύμων εταιριών και τη διατήρηση και τις μεταβολές του κεφαλαίου τους, έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνουν στα άρθρα αυτά τα σημεία 40 έως 46 της τραπεζικής ανακοινώσεως, στο μέτρο που τα εν λόγω σημεία εξαρτούν την έγκριση κρατικής ενισχύσεως από την προϋπόθεση καταμερισμού των επιβαρύνσεων μεταξύ των μετόχων και των κατόχων τίτλων με μειωμένη εξασφάλιση.

Η τραπεζική ανακοίνωση έχει την έννοια ότι τα μέτρα μετατροπής ή μειώσεως της αξίας του υβριδικού κεφαλαίου και των τίτλων μειωμένης εξασφαλίσεως, όπως προβλέπονται στο σημείο 44 της εν λόγω ανακοινώσεως, δεν πρέπει να υπερβαίνουν το αναγκαίο για την αντιμετώπιση του κεφαλαιακού ελλείμματος της οικείας τράπεζας μέτρο.

Το άρθρο 2, έβδομη περίπτωση, της οδηγίας 2001/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Απριλίου 2001, για την εξυγίανση και την εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων, έχει την έννοια ότι εμπίπτουν στα «μέτρα εξυγίανσης», κατά την εν λόγω διάταξη, τα μέτρα καταμερισμού των επιβαρύνσεων, όπως προβλέπονται στα σημεία 40 έως 46 της τραπεζικής ανακοινώσεως.

(1) ΕΕ C 81 της 9.3.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Augstākā tiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SIA «VM Remonts» (πρώην SIA «DIV un KO»), SIA «Ausma grupa» κατά Konkurences padome και Konkurences padome κατά SIA «Pārtikas kompānija»

(Υπόθεση C-542/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ανταγωνισμός - Άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Κατάσταση αμιγώς εσωτερικής φύσεως - Εφαρμογή ανάλογης εθνικής ρυθμίσεως - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Εναρμονισμένη πρακτική - Ευθύνη επιχειρήσεως λόγω των ενεργειών παρέχοντος υπηρεσίες - Προϋποθέσεις))

(2016/C 343/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SIA «VM Remonts» (πρώην SIA «DIV un Ko»), SIA «Ausma grupa», Konkurences padome

κατά

Konkurences padome, SIA «Pārtikas kompānija»

Διατακτικό

Το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι μια επιχείρηση μπορεί καταρχήν να θεωρηθεί υπεύθυνη για εναρμονισμένη πρακτική λόγω των ενεργειών ανεξάρτητου παρέχοντος υπηρεσίες σε αυτήν μόνον εάν πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

—	ο παρέχων υπηρεσίες να ενεργούσε, στην πραγματικότητα, υπό τη διεύθυνση ή υπό τον έλεγχο της εμπλεκόμενης επιχειρήσεως, ή

—	η εν λόγω επιχείρηση να είχε λάβει γνώση των βλαπτικών του ανταγωνισμού σκοπών που επιδίωκαν οι ανταγωνιστές της και ο παρέχων υπηρεσίες και να επιδίωξε να συμβάλει και η ίδια για την επίτευξή τους με τη συμπεριφορά της, ή, τέλος,

—	η εν λόγω επιχείρηση να μπορούσε ευλόγως να προβλέψει ότι ο παρέχων υπηρεσίες στον οποίον απευθύνθηκε θα μοιραζόταν τις εμπορικές της πληροφορίες με τους ανταγωνιστές της και να ήταν διατεθειμένη να αποδεχθεί τον σχετικό κίνδυνο.

(1) ΕΕ C 56 της 16.12.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer, Alberto Rubio Ferrer

(Υπόθεση C-597/14 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 76, παράγραφος 2 - Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 - Κανόνας 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο - Εικονιστικό σήμα - Ανακοπή του δικαιούχου προγενέστερου σήματος - Απόδειξη της υπάρξεως, της εγκυρότητας και της εκτάσεως της προστασίας του προγενέστερου σήματος - Συνεκτίμηση από το τμήμα προσφυγών ενός εκπροθέσμως προσκομισθέντος αποδεικτικού στοιχείου - Απόρριψη της ανακοπής από το τμήμα προσφυγών])

(2016/C 343/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και A. Folliard-Monguiral)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer, Alberto Rubio Ferrer

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 89 της 16.3.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά Argos Supply Trading BV

(Υπόθεση C-4/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Κοινό δασμολόγιο - Οικονομικά τελωνειακά καθεστώτα - Τελειοποίηση προς επανεισαγωγή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 - Άρθρο 148, στοιχείο γ' - Χορήγηση αδείας - Οικονομικοί όροι - Απουσία σοβαρής προσβολής των ουσιωδών συμφερόντων των κοινοτικών μεταποιητών - Έννοια των «κοινοτικών μεταποιητών»])

(2016/C 343/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Staatssecretaris van Financiën

κατά

Argos Supply Trading BV

Διατακτικό

Το άρθρο 148, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχει την έννοια ότι, στο πλαίσιο αιτήσεως για τη χορήγηση άδειας υπαγωγής στο καθεστώς τελειοποιήσεως προς επανεισαγωγή και προκειμένου να εξακριβωθεί αν πληρούνται οι οικονομικοί όροι από τους οποίους εξαρτάται η υπαγωγή στο εν λόγω καθεστώς, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όχι μόνον τα ουσιώδη συμφέροντα των κοινοτικών παραγωγών προϊόντων παρόμοιων με το τελικό προϊόν που θα προκύψει από τις προβλεπόμενες εργασίες τελειοποιήσεως, αλλά και τα συμφέροντα των κοινοτικών παραγωγών προϊόντων παρόμοιων με τις μη κοινοτικές πρώτες ύλες ή τα μη κοινοτικά ημιτελή προϊόντα που προορίζονται να ενσωματωθούν στα κοινοτικά εμπορεύματα προσωρινής εξαγωγής στο πλαίσιο των εν λόγω εργασιών.

(1) ΕΕ C 107 της 30.3.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας

(Υπόθεση C-104/15) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Προστασία του περιβάλλοντος - Οδηγία 2006/21/ΕΚ - Διαχείριση αποβλήτων - Εξόρυξη μεταλλεύματος - Δεξαμενές καθιζήσεως - Εκπομπή σκόνης - Λεπτά σωματίδια σκόνης αιωρούμενα στην ατμόσφαιρα - Ρύπανση - Ανθρώπινη υγεία - Υποχρεωτικά μέτρα πρόληψης - Άρθρα 4 και 13 - Διαπίστωση περί της υπάρξεως παραβάσεως))

(2016/C 343/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Nicolae, E. Sanfrutos Cano και D. Loma-Osorio Lerena)

Καθής: Ρουμανία (εκπρόσωποι: R. H. Radu, E. Gane, A. Buzoianu και R. Haţieganu)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ρουμανία, μη λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψει τον σχηματισμό σωματιδίων σκόνης στην επιφάνεια της δεξαμενής του Boşneag — προέκταση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 4 και 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ.

2)	Καταδικάζει τη Ρουμανία στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 146 της 4.5.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 — Apple and Pear Australia Ltd, Star Fruits Diffusion κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Carolus C. BVBA

(Υπόθεση C-226/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης English pink - Ανακοπή ασκηθείσα από τον δικαιούχο του λεκτικού σήματος PINK LADY και εικονιστικών σημάτων με τα λεκτικά στοιχεία «Pink Lady» - Απόρριψη της ανακοπής - Απόφαση δικαστηρίου σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μεταρρύθμιση αποφάσεως - Δεδικασμένο))

(2016/C 343/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Apple and Pear Australia Ltd, Star Fruits Diffusion (εκπρόσωποι: T. de Haan, avocat, P. Péters, advocaat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo), Carolus C. BVBA

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τις Apple and Pear Australia Ltd και Star Fruits Diffusion στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 254 της 3.8.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 20ής Ιουλίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgericht Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hans Maschek κατά Magistratsdirektion der Stadt Wien — Personalstelle Wiener Stadtwerke

(Υπόθεση C-341/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Άρθρο 7 - Δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών - Συνταξιοδότηση κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου - Εργαζόμενος ο οποίος δεν εξάντλησε την ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών πριν από τη λύση της σχέσεως εργασίας - Εθνική νομοθεσία η οποία αποκλείει το δικαίωμα χρηματικής αποζημιώσεως για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών - Αναρρωτική άδεια - Δημόσιοι υπάλληλοι))

(2016/C 343/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hans Maschek

κατά

Magistratsdirektion der Stadt Wien — Personalstelle Wiener Stadtwerke

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, έχει την έννοια ότι:

—

αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία δεν αναγνωρίζει αξίωση αποζημιώσεως για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών σε εργαζόμενο του οποίου η σχέση εργασίας λύθηκε κατόπιν αιτήματος συνταξιοδοτήσεώς του και ο οποίος δεν ήταν σε θέση να εξαντλήσει την άδεια αυτή πριν από τη λύση της εργασιακής σχέσεως·

—	ο εργαζόμενος, κατά τη συνταξιοδότησή του, διαθέτει αξίωση χρηματικής αποζημιώσεως για ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών την οποία δεν έλαβε εξαιτίας μη ασκήσεως των καθηκόντων του λόγω ασθένειας·

—

ο εργαζόμενος του οποίου λύθηκε η σχέση εργασίας και ο οποίος δυνάμει συμβάσεως συναφθείσας με τον εργοδότη του, ενώ συνέχιζε να λαμβάνει τον μισθό του, δεν υποχρεούταν να εμφανίζεται στον τόπο εργασίας του κατά τη διάρκεια καθορισμένης περιόδου που προηγείτο της συνταξιοδοτήσεώς του, δεν διαθέτει αξίωση χρηματικής αποζημιώσεως για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών κατά την ως άνω περίοδο, εκτός αν δεν μπόρεσε να εξαντλήσει την άδεια αυτή λόγω ασθένειας·

—

στα κράτη μέλη απόκειται, αφενός, να αποφασίσουν αν θα παράσχουν στους εργαζομένους πρόσθετη ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών, πλέον της ελάχιστης ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88. Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν σε εργαζόμενο ο οποίος, λόγω ασθένειας, δεν μπόρεσε να εξαντλήσει το σύνολο της πρόσθετης ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών πριν από τη λύση της σχέσεως εργασίας του χρηματική αποζημίωση που αντιστοιχεί στην πρόσθετη αυτή περίοδο. Στα κράτη μέλη απόκειται, αφετέρου, ο καθορισμός των προϋποθέσεων της παροχής αυτής.

(1) ΕΕ C 346 της 19.10.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 21ης Ιουλίου 2016 [αιτήσεις του Raad van State (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) και Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15) κατά Vlaams Gewest

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-387/15 και C-388/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων - Ειδικές ζώνες διατηρήσεως - Περιοχή του δικτύου Natura 2000 «Εκβολές των Escaut και Durme από τα ολλανδικά σύνορα έως τη Γάνδη» - Ανάπτυξη λιμενικής ζώνης - Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου ή προγραμματιζόμενου έργου σε προστατευόμενο τόπο - Επέλευση αρνητικών επιπτώσεων - Προηγηθείσα αλλά μη εισέτι ολοκληρωθείσα ανάπτυξη περιοχής ισοδύναμου τύπου προς το καταστραφέν τμήμα - Ολοκλήρωση μεταγενέστερη της εκτιμήσεως - Άρθρο 6, παράγραφοι 3 και 4))

(2016/C 343/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) και Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15)

κατά

Vlaams Gewest

παρισταμένου του: Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, έχει την έννοια ότι μέτρα προβλεπόμενα στο πλαίσιο σχεδίου ή προγραμματιζόμενου έργου μη άμεσα συνδεόμενου με τη διαχείριση τόπου κοινοτικής σημασίας ή μη αναγκαίου για τη διαχείριση του τόπου αυτού, το οποίο προβλέπει, πριν την επέλευση αρνητικών επιπτώσεων επί ενός τύπου φυσικού οικοτόπου ευρισκόμενου στον τόπο κοινοτικής σημασίας, τη μελλοντική ανάπτυξη εκτάσεως του τύπου αυτού που όμως θα ολοκληρωθεί μετά την εκτίμηση του σημαντικού χαρακτήρα της ενδεχόμενης προσβολής της ακεραιότητας του εν λόγω τόπου, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την εν λόγω εκτίμηση. Τέτοιου είδους μέτρα μπορούν, ενδεχομένως, να χαρακτηριστούν ως «αντισταθμιστικά μέτρα», κατά την έννοια της παραγράφου 4 του εν λόγω άρθρου, μόνον εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην ως άνω παράγραφο.

(1) EE C 354 της 26.10.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/9

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Buzzi Unicem SpA κ.λπ. κατά Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico

(Υπόθεση C-502/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Άρθρο 10α, παράγραφος 5 - Μέθοδος κατανομής των δικαιωμάτων - Δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων - Τρόπος υπολογισμού του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή - Απόφαση 2011/278/ΕΕ - Άρθρο 15, παράγραφος 3 - Απόφαση 2013/448/ΕΕ - Άρθρο 4 - Παράρτημα II - Κύρος))

(2016/C 343/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Buzzi Unicem SpA, Colacem SpA, Cogne Acciai Speciali SpA, Olon SpA, Laterlite SpA

κατά

Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico

Διατακτικό

Από την εξέταση του πρώτου ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο δυνάμενο να θέσει εν αμφιβόλω το κύρος του άρθρου 15, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον βάσει της διατάξεως αυτής αποκλείεται το ενδεχόμενο να ληφθούν υπόψη οι εκπομπές των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας για τον καθορισμό της μέγιστης ετήσιας ποσότητας δικαιωμάτων.

Το άρθρο 4 και το παράρτημα II της αποφάσεως 2013/448/ΕΕ της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής για τη μεταβατική δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, είναι ανίσχυρα.

Τα διαχρονικά αποτελέσματα της κηρύξεως του άρθρου 4 και του παραρτήματος ΙΙ της αποφάσεως 2013/448 ως ανισχύρων περιορίζονται κατά τρόπον ώστε, αφενός, η κήρυξη αυτή να παράγει αποτελέσματα μόνον μετά την πάροδο χρονικού διαστήματος δέκα μηνών από της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της αποφάσεως της 28ης Απριλίου 2016, Borealis Polyolefine κ.λπ. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 και C-391/14 έως C-393/14, EU:C:2016:311),, προκειμένου να παρασχεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η δυνατότητα να θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα και, αφετέρου, τα μέτρα που θα ληφθούν μέχρι τότε βάσει των διατάξεων που κηρύχθηκαν ανίσχυρες να μην μπορούν να αμφισβητηθούν.

(1) EE C 26 της 26.1.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/10

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — H. M. κατά Agentsia za darzhavna finansova inspektsia (ADFI)

(Υπόθεση C-129/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις προμηθειών - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 9 - Έννοια του «οργανισμού δημοσίου δικαίου» - Νοσοκομειακό ίδρυμα συσταθέν ως κερδοσκοπικού χαρακτήρα το συνολικό κεφάλαιο του οποίου ανήκει σε ιδιώτες - Έσοδα προερχόμενα σε ποσοστό άνω του 50 % ή 30 % από πληρωμές από το δημόσιο σύστημα ασφαλίσεως υγείας ως αντιστάθμιση για την παροχή ιατρικών υπηρεσιών - Άρθρο 7, στοιχείο βʹ - Εκτιμώμενη αξία της συμβάσεως - Μη καλυπτόμενο κατώτατο όριο - Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον - Έλλειψη πληροφοριών - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προδήλως απαράδεκτο))

(2016/C 343/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

H. M.

κατά

Agentsia za darzhavna finansova inspektsia (ADFI)

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (διοικητικό δικαστήριο Σόφιας, Βουλγαρία) με απόφαση της 4ης Μαρτίου 2015 είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 171 της 26.5.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/10

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 (αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του Supremo Tribunal Administrativo — Πορτογαλία) — Município de Vila Pouca de Aguiar κατά Sá Machado & Filhos SA

(Υπόθεση C-214/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Συμβάσεις δημοσίων έργων - Οδηγία 2004/18/EΚ - Άρθρο 55 - Προκήρυξη διαγωνισμού - Προσφορά μη συνοδευόμενη από στοιχεία δικαιολογούντα το ασυνήθιστα χαμηλό επίπεδο των τιμών - Κριτήρια καθορισμού - Άρθρο 7, στοιχείο γ' - Αγοραία αξία - Μη καλυπτόμενο κατώτατο όριο - Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον - Έλλειψη πληροφοριών - Προδήλως απαράδεκτο))

(2016/C 343/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Município de Vila Pouca de Aguiar

Αναιρεσίβλητη: Sá Machado & Filhos SA

παρισταμένης της: Norcep Construções e Empreendimentos Lda

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του Supremo Tribunal Administrativo (Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου, Πορτογαλία), με απόφαση της 9ης Απριλίου 2015, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 254 της 03.08.2015

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2016 — Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Land Hessen

(Υπόθεση C-246/15 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κρατικές ενισχύσεις - Κρατικά μέτρα για την εγκατάσταση ενός πριονιστηρίου στο ομόσπονδο κράτος της Έσσης (Γερμανία) - Απόφαση που διαπιστώνει ότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση - Μη κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη])

(2016/C 343/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: J. Heithecker και J. Ylinen, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και C. Urraca Caviedes) Land Hessen (εκπρόσωποι: U. Soltész και A. Richter, Rechtsanwälte)

Dispositif

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει την Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 236 της 20.07.2015

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 — Slovenská pošta a.s. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Σλοβακικής Δημοκρατίας, Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o. (πρώην TNT Post Slovensko s.r.o.)

(Υπόθεση C-293/15 P) (1)

((Αναίρεση - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Δημόσιες επιχειρήσεις - Τροποποίηση της σλοβακικής νομοθεσίας περί ταχυδρομικών υπηρεσιών - Αποκλειστικά δικαιώματα παρεχόμενα στην παραδοσιακή επιχείρηση ταχυδρομείων Slovenská pošta a.s. για την παροχή υπηρεσιών «υβριδικής» διανομής αλληλογραφίας - Απόφαση κηρύσσουσα τις σχετικές διατάξεις ασυμβίβαστες προς τα άρθρα 86 και 82 ΕΚ))

(2016/C 343/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Slovenská pošta a.s. (εκπρόσωποι: O. Brouwer και A. Pliego Selie, advocaten)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Θ. Χριστοφόρου, R. Sauer και C. Vollrath), Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: B. Ricziová), Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o. (πρώην TNT Post Slovensko s.r.o.)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Slovenská pošta a.s. στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και σε εκείνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Σλοβακική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 302 της 14.9.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 22ας Ιουνίου 2016 — Matratzen Concord GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale sociétá in accomandita

(Υπόθεση C-295/15 P) (1)

([Αναίρεση - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ARKTIS - Αίτηση κηρύξεως εκπτώσεως - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Κανονισμός (EK) 207/2009 - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Τρόπος χρήσεως του σήματος - Απόδειξη της χρήσεως του σήματος - Συγκατάθεση του δικαιούχου - Μερική απόρριψη της αιτήσεως κηρύξεως εκπτώσεως])

(2016/C 343/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Matratzen Concord GmbH (εκπρόσωπος: I. Selting, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: A. Schifko), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale società in accomandita (εκπρόσωπος: K. Schulze Horn, Rechtsanwältin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Matratzen Concord GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 302 της 14.9.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2016 — Vichy Catalán, SA κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Hijos de Rivera, SA

(Υπόθεση C-399/15 P) (1)

((Αναίρεση - Εμπορικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Προθεσμία για την άσκηση ενδίκου μέσου - Συνδρομή τυχαίου συμβάντος - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Προδήλως απαράδεκτο))

(2016/C 343/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Vichy Catalán, SA (εκπρόσωπος: R. Bercovitz Álvarez, abogado)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas), Hijos de Rivera, SA (εκπρόσωπος: C. Sueiras Villalobos, abogada)

Διατακτικό

1)	Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Vichy Catalán SA καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Hijos de Rivera SA φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 406 της 07.12.2015

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Ιουνίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato κατά Italsempione — Spedizioni Internazionali SpA

(Υπόθεση C-450/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 - Άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Ερμηνεία βάσει της αρχής της αναλογικότητας - Καθορισμός του ύψους του προστίμου - Κριτήρια - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων - Εθνική πρακτική - Προσαρμογή του ύψους του βασικού προστίμου - Συνεκτίμηση επιβαρυντικών ή ελαφρυντικών περιστάσεων - Εφαρμογή του ανώτατου ορίου του 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Πρόδηλη αναρμοδιότητα])

(2016/C 343/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

κατά

Italsempione — Spedizioni Internazionali SpA

Διατακτικό

Το Δικαστήριο είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στην αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ιταλία), με απόφαση της 16ης Ιουνίου 2015.

(1) EE C 381 της 16.11.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 14ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BASF SE κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-456/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Άρθρο 10α, παράγραφος 5 - Μέθοδος κατανομής δικαιωμάτων - Δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων - Τρόπος υπολογισμού του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή - Απόφαση 2011/278/ΕΕ - Άρθρο 15, παράγραφος 3 - Απόφαση 2013/448/ΕΕ - Άρθρο 4 - Παράρτημα II - Κύρος))

(2016/C 343/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

BASF SE

κατά

Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

Από την εξέταση του πρώτου και του δευτέρου ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του άρθρου 15, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθόσον η εν λόγω διάταξη αποκλείει τον συνυπολογισμό των εκπομπών των παραγωγών ηλεκτρικού ρεύματος για τον καθορισμό της μέγιστης ετήσιας ποσότητας δικαιωμάτων.

Το άρθρο 4 και το παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2013/448/ΕΕ της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής για τη μεταβατική δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, είναι ανίσχυρα.

Τα διαχρονικά αποτελέσματα της κηρύξεως του άρθρου 4 και του παραρτήματος ΙΙ της αποφάσεως 2013/448 ως ανισχύρων περιορίζονται κατά τρόπον ώστε, αφενός, η κήρυξη αυτή να παράγει αποτελέσματα μόνον μετά την πάροδο περιόδου δέκα μηνών από της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της αποφάσεως της 28ης Απριλίου 2016, Borealis Polyolefine κ.λπ. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 και C-391/14 έως C-393/14, EU:C:2016:311), προκειμένου να παρασχεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η δυνατότητα να θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα και, αφετέρου, τα μέτρα που θα ληφθούν μέχρι τότε βάσει των διατάξεων που κηρύχθηκαν ανίσχυρες να μην μπορούν να αμφισβητηθούν.

(1) ΕΕ C 389 της 23.11.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/14

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Fapricela — Indústria de Trefilaria, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-510/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Βάρος της αποδείξεως - Τεκμήριο αθωότητας - Πρόστιμα - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό των προστίμων - Πλήρης δικαιοδοσία - Προσδιορισμός της σοβαρότητας της παραβάσεως και του επιπλέον προστίμου για λόγους αποτροπής - Αιτιολογία - Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως))

(2016/C 343/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Fapricela — Indústria de Trefilaria, SA (εκπρόσωποι: T. Caiado Guerreiro και R. Rodrigues Lopes)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και J. Szczodrowski, M. Marques Mendes και A. Dias Henriques, δικηγόροι)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει τη Fapricela — Indústria de Trefilaria SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 381 της 16.11.2015

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG, Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-523/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Πρόστιμα - Εκτίμηση της ικανότητας καταβολής προστίμου - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων - Πλήρης δικαιοδοσία - Συνεκτίμηση πραγματικών περιστατικών μεταγενέστερων της επίδικης αποφάσεως - Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας))

(2016/C 343/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG, Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: C. Stadler, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka, H. Leupold και G. Meessen)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τις Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG και Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 389 της 23.11.2015.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2016 — Ana Pérez Gutiérrez κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-604/15 P) (1)

((Αναίρεση - Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 181 - Εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δημόσια υγεία - Φωτογραφίες προταθείσες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις προειδοποιήσεις σχετικά με την υγεία οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνονται στις συσκευασίες των προϊόντων καπνού - Άνευ αδείας χρήση της εικόνος τεθνεώτος))

(2016/C 343/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ana Pérez Gutiérrez (εκπρόσωπος: J. Soler Puebla, abogado)

Αναιρεσίβλητη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz και J. Tomkin)

Διατακτικό

1.	Απορρίπτεται η αναίρεση.

2.	Καταδικάζεται η Ana Pérez Gutiérrez στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 38 της 01.02.2016

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2016 — Panasonic Corp. κατά MT Picture Display Co. Ltd, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-608/15 P) (1)

((Αναίρεση - Kανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 181 - Συμπράξεις - Παγκόσμια αγορά καθοδικών σωλήνων για τηλεοράσεις και οθόνες υπολογιστών - Συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές στον τομέα των τιμών, της κατανομής των αγορών και των πελατών και του περιορισμού της παραγωγής - Δικαιώματα άμυνας - Ανακοίνωση αιτιάσεων - Περιεχόμενο))

(2016/C 343/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Panasonic Corp. (εκπρόσωποι: R. Gerrits, advocaat, M. Hoskins QC, M. Gray, Barrister)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: MT Picture Display Co. Ltd, Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Biolan και V. Bottka)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Panasonic Corp. στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και σε εκείνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C της 25.1.2016.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Cour d’Appel de Versailles (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Électricité Réseau Distribution France SA (ERDF) κατά Axa Corporate Solutions SA, Ombrière Le Bosc SAS

(Υπόθεση C-669/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Απουσία νομικού πλαισίου - Προδήλως απαράδεκτο - Άρθρο 53, παράγραφος 2, και άρθρο 94 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου))

(2016/C 343/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’Appel de Versailles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Électricité Réseau Distribution France SA (ERDF)

κατά

Axa Corporate Solutions SA, Ombrière Le Bosc SAS

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour d’Appel de Versailles (Γαλλία), με απόφαση της 8ης Δεκεμβρίου 2015, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 78 της 29.2.2016.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/17

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia No 11 de Vigo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Banco Popular Español SA, PL Salvador SARL κατά Maria Rita Giraldez Villar, Modesto Martínez Baz

(Υπόθεση C-7/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Οδηγία 93/13 - Καταχρηστικές ρήτρες - Εκχώρηση απαίτησης - Δικαίωμα απόσβεσης της οφειλής από τον οφειλέτη - Προϋποθέσεις άσκησης του δικαιώματος αυτού))

(2016/C 343/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia no 11 de Vigo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Banco Popular Español SA, PL Salvador SARL

κατά

Maria Rita Giraldez Villar, Modesto Martínez Baz

Διατακτικό

Η οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση εθνικής ρύθμισης όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία ρυθμίζει το δικαίωμα του οφειλέτη μιας απαίτησης που έχει εκχωρηθεί από τον δανειστή σε τρίτο, να αποσβέσει την οφειλή καταβάλλοντας στον τρίτο ποσό αντίστοιχο με το τίμημα της εκχώρησης.

(1) ΕΕ C 118, της 04.04.2016.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/17

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2016 [αίτηση του Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Evo Bus GmbH κατά Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești

(Υπόθεση C-55/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Δικαίωμα επιστροφής - Όγδοη οδηγία 79/1072/ΕΟΚ - Προϋποθέσεις επιστροφής του φόρου - Επιβολή άλλων προϋποθέσεων από τις προβλεπόμενες στα άρθρα 3 και 4 - Υποχρέωση αποδείξεως της πληρωμής του φόρου - Δεν επιτρέπεται))

(2016/C 343/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Evo Bus GmbH

κατά

Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Ploiești

Διατακτικό

Η όγδοη οδηγία 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, αντιτίθεται σε διάταξη κράτους μέλους δυνάμει της οποίας οι υποκείμενοι στον φόρο, προκειμένου να ασκήσουν το δικαίωμά τους επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν τη γενική υποχρέωση αποδείξεως της πληρωμής του εν λόγω φόρου.

(1) EE C 145 της 25.4.2016.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Ιουνίου 2016 [αίτηση του Court of Appeal (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — M. H. κατά M. H.

(Υπόθεση C-173/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Απουσία εύλογων αμφιβολιών - Διεθνής δικαιοδοσία στον τομέα των γαμικών διαφορών - Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 - Άρθρο 16, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Καθορισμός της ημερομηνίας κατά την οποία το δικαστήριο επιλαμβάνεται της υποθέσεως - Έννοια της «ημερομηνίας καταθέσεως στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου»])

(2016/C 343/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

M. H.

κατά

M. H.

Διατακτικό

Το άρθρο 16, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, έχει την έννοια ότι η «ημερομηνία καταθέσεως στο δικαστήριο του εισαγωγικού εγγράφου της δίκης ή άλλου ισοδύναμου εγγράφου», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, είναι η ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιείται η κατάθεση στο οικείο δικαστήριο, ακόμη και αν, κατά το εθνικό δίκαιο, η κατάθεση και μόνον δεν συνιστά έναρξη της διαδικασίας.

(1) ΕΕ C 211 της 13.6.2016.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Münster (Γερμανία) στις 26 Απριλίου 2016 — X κατά Finanzamt I

(Υπόθεση C-238/16)

(2016/C 343/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Münster

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: X

Καθής: Finanzamt I

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας για τον ΦΠΑ (1) την έννοια ότι η παράδοση ανθρώπινου αίματος περιλαμβάνει και την παράδοση πλάσματος ανθρώπινου αίματος;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Ισχύει το ίδιο και για το πλάσμα αίματος το οποίο δεν προορίζεται άμεσα για θεραπευτικούς σκοπούς, αλλά αποκλειστικά για την παρασκευή φαρμάκων;

3)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: Εξαρτάται ο χαρακτηρισμός ως «αίμα» μόνο από τη συμφωνηθείσα χρήση του πλάσματος αίματος ή και από τη θεωρητικά υφιστάμενη δυνατότητα χρήσεως αυτού;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα: Συνεπάγεται μια πράξη η οποία απαλλάσσεται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας σε ένα κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, της οδηγίας για τον ΦΠΑ τον αποκλεισμό του δικαιώματος προς έκπτωση κατά το άρθρο 168 της οδηγίας για τον ΦΠΑ, ανεξαρτήτως του συστήματος ΦΠΑ που εφαρμόζει το τρίτο κράτος, ακόμη και αν πρόκειται για παράδοση αγαθών προς εξαγωγή για την οποία παρέχεται δικαίωμα προς έκπτωση δυνάμει του άρθρου 169, στοιχείο βʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 146, παράγραφος 1, της οδηγίας για τον ΦΠΑ;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE L 347, σ. 1).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 10 Μαΐου 2016 — Confederazione Generale Italiana dei Trasporti e della Logistica (Confetra) κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico

(Υπόθεση C-259/16)

(2016/C 343/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Confederazione Generale Italiana dei Trasporti e della Logistica (Confetra), Associazione Nazionale Imprese Trasporti Automobilistici, Società Fercam SpA, Associazione non Riconosciuta Alsea, Associazione Fedit, Società Carioni Spedizioni Internazionali Srl, Federazione Nazionale delle Imprese di Spedizioni Internazionali — Fedespedi, Società Tnt Global Express SpA

Καθών: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 2, σημεία 1, 1α και 6, της οδηγίας 97/67/ΕΚ (1), όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ (2), αντιτίθενται στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 2, στοιχεία a και f, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία g και r, σε συνδυασμό με το στοιχείο i, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και η σχετική «Ρύθμιση των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που σκοπό έχουν να περιλάβουν στο πεδίο της ταχυδρομικής υπηρεσίας επίσης τις υπηρεσίες οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών;

Μήπως το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα άρθρα 9, παράγραφος 1, και 2, σημείο 19, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, καθώς και οι αρχές της αναλογικότητας και της εύλογης δράσεως, αντιτίθενται στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 6, παράγραφος 1, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, το άρθρο 8 του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και η σχετική «Ρύθμιση των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που επιβάλλουν στους παρόχους υπηρεσιών οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών την υποχρέωση να έχουν γενική άδεια επίσης σε καταστάσεις άλλες από εκείνες που σκοπό έχουν να διασφαλίσουν τις βασικές απαιτήσεις σχετικά με την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών;

Μήπως το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα άρθρα 7, παράγραφος 4, και 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, αντιτίθενται στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως τα άρθρα 6, παράγραφος 1bis, και 10, παράγραφος 2, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, τα άρθρα 11, παράγραφος 1, στοιχείο f, και 15, παράγραφος 2, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και το άρθρο 9 της σχετικής «Ρυθμίσεως των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που επιβάλλουν στους παρόχους υπηρεσιών οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών την υποχρέωση να συνεισφέρουν στο ταμείο αντισταθμίσεως της καθολικής υπηρεσίας;

Μήπως το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, αντιτίθεται στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως τα άρθρα 6 και 10 του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, τα άρθρα 11, παράγραφος 1, στοιχείο f, και 15, παράγραφος 2, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και το άρθρο 9 της σχετικής «Ρυθμίσεως των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται στη σχετική απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που δεν περιέχουν καμία αξιολόγηση των περιπτώσεων στις οποίες η συνεισφορά στο ταμείο αντισταθμίσεως του κόστους της καθολικής υπηρεσίας μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμη, και δεν προβλέπουν διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής αναλόγως της υποκειμενικής καταστάσεως των υποχρεωμένων να συνεισφέρουν και της καταστάσεως των αγορών;

(1) Οδηγία 97/67/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς κοινοτικών ταχυδρομικών υπηρεσιών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών (ΕΕ 1998, L 15, σ. 14).

(2) Οδηγία 2008/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, για την τροποποίηση της οδηγίας 97/67/ΕΚ σχετικά με την πλήρη υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς κοινοτικών ταχυδρομικών υπηρεσιών (ΕΕ 2008, L 52, σ. 3).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 11 Μαΐου 2016 — Associazione Italiana dei Corrieri Aerei Internazionali (AICAI) κ.λπ. κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico

(Υπόθεση C-260/16)

(2016/C 343/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Associazione Italiana dei Corrieri Aerei Internazionali (AICAI), DHL Express (Ιταλία) Srl, Federal Express Europe Inc., United Parcel Service Italia Ups Srl

Καθών: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Ministero dello Sviluppo Economico

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 2, σημεία 1, 1α και 6, της οδηγίας 97/67/ΕΚ (1), όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ (2), στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 2, στοιχεία a και f, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία g και r, σε συνδυασμό με το στοιχείο i, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS, της 23ης Μαρτίου 2015, και η σχετική «Ρύθμιση των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που σκοπό έχουν να περιλάβουν στο πεδίο της ταχυδρομικής υπηρεσίας επίσης τις υπηρεσίες οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών;

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα άρθρα 9, παράγραφος 1, και 2, σημείο 19, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, καθώς και οι αρχές της αναλογικότητας και της εύλογης δράσεως, στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως το άρθρο 6, παράγραφος 1, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, το άρθρο 8 του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και η σχετική «Ρύθμιση των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που επιβάλλουν στους παρόχους υπηρεσιών οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών την υποχρέωση να έχουν γενική άδεια επίσης σε καταστάσεις άλλες από εκείνες που σκοπό έχουν να διασφαλίσουν τις βασικές απαιτήσεις σχετικά με την παροχή ταχυδρομικών υπηρεσιών;

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα άρθρα 7, παράγραφος 4, και 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως τα άρθρα 6, παράγραφος 1bis, και 10, παράγραφος 2, του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, τα άρθρα 11, παράγραφος 1, στοιχείο f, και 15, παράγραφος 2, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και το άρθρο 9 της σχετικής «Ρυθμίσεως των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται σε απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που επιβάλλουν στους παρόχους υπηρεσιών οδικών μεταφορών, μεταφορών εμπορευμάτων και ταχυμεταφορών την υποχρέωση να συνεισφέρουν στο ταμείο αντισταθμίσεως της καθολικής υπηρεσίας;

Αντιτίθεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 9, παράγραφος 2, της οδηγίας 97/67/ΕΚ, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε στη συνέχεια με την οδηγία 2008/6/ΕΚ, στην εφαρμογή κανόνων εθνικού δικαίου, όπως τα άρθρα 6 και 10 του νομοθετικού διατάγματος 261/1999, τα άρθρα 11, παράγραφος 1, στοιχείο f, και 15, παράγραφος 2, του «Κανονισμού περί των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», ο οποίος περιέχεται στο Παράρτημα Α της αποφάσεως AGCom 129/15/CONS της 23ης Μαρτίου 2015, και το άρθρο 9 της σχετικής «Ρυθμίσεως των διαδικασιών εκδόσεως των αδειών παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών στο κοινό», η οποία περιέχεται στη σχετική απόφαση του Υπουργού Οικονομικής Αναπτύξεως της 29ης Ιουλίου 2015, στο μέτρο που δεν περιέχουν καμία αξιολόγηση των περιπτώσεων στις οποίες η συνεισφορά στο ταμείο αντισταθμίσεως του κόστους της καθολικής υπηρεσίας μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμη, και δεν προβλέπουν διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής αναλόγως της υποκειμενικής καταστάσεως των υποχρεωμένων να συνεισφέρουν και της καταστάσεως των αγορών;

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 13 Μαΐου 2016 — Agenzia delle Entrate κατά Federal Express Europe Inc.

(Υπόθεση C-273/16)

(2016/C 343/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Agenzia delle Entrate

Αναιρεσίβλητη: Federal Express Europe Inc.

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει οι συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 144 και 86, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006 (1) (που αντιστοιχούν στα άρθρα 14, παράγραφοι 1 και 2, και 11, Β, παράγραφος 3, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977 (2)), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η μόνη προϋπόθεση για τη μη υποβολή σε ΦΠΑ των συναφών υπηρεσιών οι οποίες συνίστανται σε υπηρεσίες εσωτερικής μεταφοράς λεγόμενες «inbound» (εισερχόμενες) –από τους χώρους αερολιμένα μέχρι τον προορισμό, στο έδαφος του κράτους μέλους, με τη ρήτρα «ελεύθερο στον τόπο προορισμού»– είναι ότι η αξία τους έχει περιληφθεί στη βάση επιβολής του φόρου, ανεξαρτήτως της πραγματικής φορολογήσεώς τους στο τελωνείο, κατά την εισαγωγή των αγαθών, και πρέπει, κατά συνέπεια, να θεωρηθεί ασύμβατη με τις εν λόγω κοινοτικές διατάξεις ερμηνεία των συνδυασμένων διατάξεων των εσωτερικών κανόνων των άρθρων 9, παράγραφος 1, σημείο 2, και 69, παράγραφος 1, του προεδρικού διατάγματος 633 της 26ης Οκτωβρίου 1972, όπως τότε είχαν εφαρμογή ratione temporis, δυνάμει της οποίας σε κάθε περίπτωση, και ως εκ τούτου επίσης στην περίπτωση εισαγωγών μη υποκειμένων σε ΦΠΑ –όπως εν προκειμένω, για έγγραφα και αγαθά αμελητέας αξίας– πρέπει να πληρούται η πρόσθετη προϋπόθεση οι πιο πάνω υπηρεσίες να υπήχθησαν πραγματικά σε ΦΠΑ (και να καταβλήθηκε ο φόρος στο τελωνείο) κατά την εισαγωγή των αγαθών αυτών, και τούτο, εν ανάγκη, λαμβανομένων υπόψη επίσης του παρεπόμενου χαρακτήρα των υπηρεσιών μεταφοράς σε σχέση με τις κύριες παροχές (εισαγωγές) και του σκοπού απλουστεύσεως που διέπει αμφότερες τις πράξεις αυτές;

(2) Οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 13 Μαΐου 2016 — flightright GmbH κατά Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo SA

(Υπόθεση C-274/16)

(2016/C 343/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: flightright GmbH

Εναγόμενη: Air Nostrum, Líneas Aéreas del Mediterráneo SA

Προδικαστικό ερώτημα

Σε περίπτωση που η μεταφορά επιβατών πραγματοποιείται με δύο πτήσεις χωρίς σημαντικής διάρκειας παραμονή στον αερολιμένα μετεπιβιβάσεως, λογίζεται ο τόπος αφίξεως της δεύτερης πτήσεως ως τόπος εκπληρώσεως της παροχής κατά την έννοια του άρθρου 7, σημείο 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 1215/2012 (1), όταν η αγωγή στρέφεται κατά του μεταφορέα που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση, σε σχέση με την οποία διαπράχθηκε η παρατυπία, και η μεταφορά με τη δεύτερη πτήση πραγματοποιείται από άλλον αερομεταφορέα;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (EE L 351, σ. 1).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 24 Μαΐου 2016 — Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

(Υπόθεση C-290/16)

(2016/C 343/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Air Berlin PLC & Co. Luftverkehrs KG

Αναιρεσίβλητη: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η διάταξη του άρθρου 23, παράγραφος 1, τρίτη περίοδος, του κανονισμού 1008/2008/ΕΚ (1) την έννοια ότι οι αερομεταφορείς πρέπει να σημειώνουν το πραγματικό ύψος των αναφερόμενων υπό στοιχεία βʹ, γʹ και δʹ φόρων, τελών αερολιμένος και λοιπών επιβαρύνσεων, προσαυξήσεων ή τελών κατά τη δημοσίευση των αεροπορικών ναύλων τους και ως εκ τούτου δεν επιτρέπεται να ενσωματώνουν μέρος αυτών στους αεροπορικούς ναύλους τους σύμφωνα με το στοιχείο αʹ της διατάξεως αυτής;

Έχει η διάταξη του άρθρου 22, παράγραφος 1, του κανονισμού 1008/2008/ΕΚ την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτήν η εφαρμογή ερειδόμενης στο δίκαιο της Ένωσης εθνικής ρυθμίσεως του δικαίου των γενικών όρων συναλλαγών, η οποία ορίζει ότι δεν είναι δυνατή η επιβολή χωριστής χρεώσεως διεκπεραιώσεως σε πελάτες που δεν επιβιβάσθηκαν σε πτήση ή ακύρωσαν την κράτησή τους;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (EE L 293, σ. 3).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/23

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Μαΐου 2016 η Zoohaus Bürstadt, Helmut Ofenloch GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση T-817/14, Zoofachhandel Züpke GmbH κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-311/16 P)

(2016/C 343/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Zoohaus Bürstadt, Helmut Ofenloch GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: E. Hauk, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 20ής Ιουλίου 2016, η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 3 Ιουνίου 2016 — B κατά Land Baden-Württemberg

(Υπόθεση C-316/16)

(2016/C 343/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων και εφεσίβλητος: B

Καθού και εκκαλούν: Land Baden-Württemberg

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει να λαμβάνεται εκ προοιμίου ως δεδομένο ότι η επιβολή και, εν συνεχεία, η εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής δεν επιφέρουν διάρρηξη των δεσμών ενσωματώσεως πολίτη της Ένωσης που εισήλθε στο κράτος μέλος υποδοχής σε ηλικία τριών ετών και ότι, ως εκ τούτου, δεν διακόπτεται η συνεχής διαμονή δέκα ετών κατά την έννοια του άρθρου 28, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38 (1) και δεν αίρεται η προστασία κατά της απελάσεως δυνάμει του άρθρου 28, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38, εφόσον ο πολίτης της Ένωσης, μετά την είσοδό του σε ηλικία τριών ετών, έχει ζήσει έως σήμερα σε αυτό το κράτος μέλος υποδοχής, δεν έχει κανέναν δεσμό με το κράτος μέλος του οποίου είναι υπήκοος και η αξιόποινη πράξη για την οποία επιβλήθηκε και εκτελέσθηκε στερητική της ελευθερίας ποινή διαπράχθηκε μετά από εικοσαετή διαμονή;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: πρέπει να εκτιμάται το αν η εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής διαρρηγνύει τους δεσμούς ενσωματώσεως χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η συγκεκριμένη στερητική της ελευθερίας ποινή που επιβλήθηκε για την αξιόποινη πράξη η οποία συνιστά τον λόγο απελάσεως;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα: ποια κριτήρια πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να προσδιορισθεί εάν, σε τέτοια περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος πολίτης της Ένωσης εξακολουθεί να απολαύει προστασίας κατά της απελάσεως δυνάμει του άρθρου 28, παράγραφος 3, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα: προβλέπει το δίκαιο της Ένωσης δεσμευτικούς κανόνες για τον προσδιορισμό του «ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο εγείρεται το ζήτημα της απελάσεως» και κατά τον οποίο πρέπει να εκτιμάται συνολικώς η κατάσταση του ενδιαφερόμενου πολίτη της Ένωσης, προκειμένου να εξετασθεί κατά πόσον η διακοπή της διαμονής του κατά τα δέκα τελευταία έτη πριν από την απέλασή του τον αποκλείει από την ενισχυμένη προστασία κατά της απελάσεως;

(1) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (EE L 158, σ. 77).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 7 Ιουνίου 2016 — Global Starnet Ltd κατά Ministero dell’Economia e delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato

(Υπόθεση C-322/16)

(2016/C 343/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Global Starnet Ltd

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ministero dell’Economia e delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato

Προδικαστικά ερωτήματα

Κύριο ερώτημα: έχει το άρθρο 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ την έννοια ότι δεν υφίσταται άνευ όρων υποχρέωση προδικαστικής παραπομπής από δικαστήριο τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας ζητήματος ερμηνείας του ευρωπαϊκού δικαίου, εάν, στο πλαίσιο της ίδιας υποθέσεως, το συνταγματικό δικαστήριο εκτίμησε τη συνταγματικότητα της εθνικής ρυθμίσεως, επί της ουσίας, χρησιμοποιώντας τις ίδιες κανονιστικές παραμέτρους των οποίων η ερμηνεία ζητείται από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καίτοι είναι τυπικά διαφορετικές δεδομένου ότι περιέχονται σε διατάξεις του Συντάγματος και όχι των ευρωπαϊκών Συνθηκών;

Επικουρικώς σε σχέση με το πρώτο ερώτημα, εάν το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήθελε αποφανθεί, ως προς το ζήτημα της ερμηνείας του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ ότι η προδικαστική παραπομπή είναι υποχρεωτική: αντιτίθενται οι διατάξεις και οι αρχές των άρθρων 26 (Εσωτερική αγορά), 49 (Δικαίωμα εγκαταστάσεως), 56 (Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών), 63 (Ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων) της ΣΛΕΕ και του άρθρου 16 (Επιχειρηματική ελευθερία) του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και η γενική αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης (η οποία συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αρχές της Ένωσης, όπως αποφάνθηκε το Δικαστήριο με την απόφαση της 14ης Μαρτίου 2013, στην υπόθεση C 545/11) στη θέσπιση και στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως (άρθρο 1, παράγραφος 78, στοιχείο b, σημεία 4, 8, 9, 17, 23, 25 του legge (νόμος) 220/2010), η οποία επιβάλλει, ακόμη και για τους ήδη παραχωρησιούχους στον τομέα της τηλεματικής διαχειρίσεως νόμιμων παιγνίων, νέες απαιτήσεις και υποχρεώσεις μέσω πράξεως συμπληρωματικής της ήδη υφιστάμενης συμβάσεως (και χωρίς οποιαδήποτε προθεσμία σταδιακής προσαρμογής);

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/25

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2016 ο LL κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2016 στην υπόθεση T-615/15, LL κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-326/16 P)

(2016/C 343/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: LL (εκπρόσωπος: J. Petrulionis, advokatas)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει τη διάταξη που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έβδομο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2016 στην υπόθεση T-615/15, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του αναιρεσείοντος για την ακύρωση, πρώτον, της αποφάσεως D(2014) 15503 του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Απριλίου 2014, με την οποία του ζητήθηκε να επιστρέψει την αποζημίωση βουλευτικής επικουρήσεως που του είχε καταβληθεί αχρεωστήτως και, δεύτερον, του χρεωστικού σημειώματος 2014-575 της 5ης Μαΐου 2014·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων προβάλλει πέντε λόγους αναιρέσεως:

Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την έκδοση της αναιρεσιβαλλόμενης διατάξεως δεν εξέτασε ούτε εκτίμησε ενδελεχώς, ορθά, αναλυτικά και αντικειμενικά όλα τα γραπτά αποδεικτικά στοιχεία που υποβλήθηκαν με την προσφυγή τα οποία ήταν κρίσιμα για τον ορθό προσδιορισμό της προθεσμίας για την άσκηση της προσφυγής και, κατά συνέπεια, κατέληξε σε συμπεράσματα αντίθετα προς το υλικό της δικογραφίας και το νομικό πλαίσιο που αναφέρθηκε στην προσφυγή, έκρινε δηλαδή ότι «η προσφυγή ασκήθηκε δεκαεπτά και πλέον μήνες μετά την τελευταία ημερομηνία», «… ο προσφεύγων δεν απέδειξε ούτε ανέφερε την ύπαρξη … περιστάσεων που θα επέτρεπαν απόκλιση από την εν λόγω προθεσμία βάσει της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης …» και «… η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως προδήλως απαράδεκτη επειδή είναι εκπρόθεσμη…».

Στην προσβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε ορθά το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέβη το άρθρο 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και δεν αξιολόγησε ορθά τις δυνατότητες εφαρμογής του άρθρου 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—

δεδομένου ότι ο προσφεύγων, ως πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δεν συμφωνούσε με την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (και με το χρεωστικό σημείωμα που εκδόθηκε βάσει της αποφάσεως αυτής) και θεωρούσε ότι ήταν αβάσιμη, άσκησε το δικαίωμά του και τήρησε τους όρους του άρθρου 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υποβάλλοντας ένσταση κατά της αποφάσεως στους κοσμήτορες και στη συνέχεια στο προεδρείο και στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

—

μόνο κατόπιν των ανωτέρω, όταν στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 έλαβε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από εκπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μαζί με αυτό, μεταξύ άλλων εγγράφων, την τελική επιστολή υπ’ αριθ. 311354 της 26ης Ιουνίου 2015 από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά το άρθρο 72, παράγραφος 3, των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποκτούσε δικαίωμα ο προσφεύγων να προσφύγει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την ακύρωση της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του χρεωστικού σημειώματος που εκδόθηκε βάσει της αποφάσεως αυτής·

—

η ημέρα κατά την οποία εκκινούσε κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ η προθεσμία των δυο μηνών για την προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την ακύρωση της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του χρεωστικού σημειώματος που εκδόθηκε βάσει της αποφάσεως αυτής ήταν η ημέρα κατά την οποία παρελήφθη η τελική επιστολή υπ’ αριθμ’ 311354 της 26ης Ιουνίου 2015 του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά το άρθρο 72, παράγραφος 3, των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ήτοι η 10η Σεπτεμβρίου 2015·

—

βάσει των ανωτέρω και κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου έληξε στις 10 Δεκεμβρίου 2015. Η προσφυγή παρελήφθη από τον Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 4 Νοεμβρίου 2015. Συνεπώς, δεν είχε παραβιαστεί η δίμηνη προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, η οποία θεσπίζεται στην παράγραφο 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ και η προσφυγή δεν ασκήθηκε «εκπρόθεσμα»·

—

στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο δεν αξιολόγησε τα έγγραφα και τις περιστάσεις που αναφέρθηκαν ούτε τις διατάξεις του άρθρου 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διατάξεις τις οποίες τήρησε ο προσφεύγων και βάσει των οποίων υπέβαλε ένσταση κατά της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το χρεωστικό σημείωμα σε διαδικασία προ της ασκήσεως προσφυγής·

—	με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του αναιρεσείοντος, εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 263 ΣΛΕΕ και παρέβη το άρθρο 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

—

επίσης, στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα και αβάσιμα ότι δεν μπορούσε να εφαρμοστεί το άρθρο 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου. Η εφαρμογή της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας εξετάσεως της διαφοράς, η ενεργή, επιμελής, προσεκτική και ευσυνείδητη συμπεριφορά του αναιρεσείοντος, ο χρόνος κατά τον οποίο παρελήφθησαν τα έγγραφα και οι λοιπές συνθήκες επιβεβαιώνουν ότι στην υπό εξέταση υπόθεση, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι παρήλθε η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, θα έπρεπε να παραταθεί η προθεσμία αυτή, δεδομένου ότι η παρέλευσή της οφειλόταν σε σημαντικό, αντικειμενικό και δικαιολογημένο λόγο, ήτοι στην τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (πρώτη παράγραφος του άρθρου 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου). Ο αναιρεσείων δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι η τήρηση της υποχρεωτικής διαδικασίας του άρθρου 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μπορούσε να οδηγήσει στην απώλεια του δικαιώματός του να προσφύγει ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερη παράγραφος του άρθρου 45 του Οργανισμού του Δικαστηρίου). Σημειώνεται ότι στην προσφυγή ο αναιρεσείων επίσης έθεσε αργότερα το ζήτημα αν οι αποφάσεις των κοσμητόρων και του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εκδόθηκαν βάσει του άρθρου 72 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν βάσιμες και σύννομες.

Στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 126 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου και στο πλαίσιο αυτό αποφάσισε με τη διάταξη να μην προχωρήσει περαιτέρω στη διαδικασία και να απορρίψει την προσφυγή·

—	στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο στηρίχθηκε για την εφαρμογή του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας αποκλειστικά και μόνο στο ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, δηλαδή μετά την παρέλευση της προθεσμίας της παραγράφου 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ·

—

στην προσφυγή αποδεικνυόταν ότι δεν είχε παρέλθει η προθεσμία της παραγράφου 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την άσκηση προσφυγής και συνεπώς με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα και παρανόμως απέρριψε την προσφυγή βάσει του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. Η προσφυγή ασκήθηκε πριν από την παρέλευση της προθεσμίας της παραγράφου 6 του άρθρου 263 ΣΛΕΕ και συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί προδήλως εκπρόθεσμη. Εν προκειμένω το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 126 του Κανονισμού Διαδικασίας, εφαρμόζοντας το άρθρο αυτό κατά τρόπο εσφαλμένη και μη σύννομο.

Η διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου προσέβαλε το δικαίωμα του προσφεύγοντος σε πραγματική προσφυγή και σε δίκαιη δίκη, δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνονται στο άρθρο 47, πρώτο και δεύτερο εδάφιο του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι με τη διάταξη αυτή το Γενικό Δικαστήριο παρανόμως και εσφαλμένα απέρριψε την προσφυγή βάσει του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας ως προδήλως αβάσιμη με την αιτιολογία ότι ήταν εκπρόθεσμη και δεν εξέτασε κατ’ ουσίαν την προσφυγή, τα επιχειρήματα και τους λόγους που περιλάμβανε.

Με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη κακώς το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων έπρεπε να φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου (άρθρο 133 και άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου):

με τη διάταξη το Γενικό Δικαστήριο κακώς απέρριψε την προσφυγή βάσει του άρθρου 126 του Κανονισμού Διαδικασίας και, συνεπώς, κακώς έκρινε ότι ο αναιρεσείων έπρεπε να φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Εφόσον η διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου αναιρεθεί και η υπόθεση αναπεμφθεί ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου για νέα κρίση, το ζήτημα της κατανομής των δικαστικών εξόδων πρέπει να κριθεί εκ νέου στην απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και σε περίπτωση που γίνει δεκτή η προσφυγή, το αντίδικο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος (άρθρο 133 και άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/27

Προσφυγή της 15ης Ιουνίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-336/16)

(2016/C 343/39)

Γλώσσα διαδικασίας: πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Hermann και E. Manhaeve)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 13, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XI, το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, και το άρθρο 22, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα XI, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη λόγω του ότι:

—

από το 2007 και τουλάχιστον έως το 2013, σημειώθηκαν υπερβάσεις των ημερήσιων οριακών τιμών των σωματιδίων PM10 σε 35 ζώνες ποιοτικού ατμοσφαιρικού αέρα και υπερβάσεις των ετήσιων οριακών τιμών των σωματιδίων PM10 σε 9 ζώνες ποιοτικού ατμοσφαιρικού αέρα, χωρίς να παρασχεθεί κανένα στοιχείο από το οποίο να συνάγεται ότι η εν λόγω κατάσταση έχει βελτιωθεί·

—	δεν έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα στα προγράμματα για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η διάρκεια της υπερβάσεως των οριακών τιμών των σωματιδίων PM10 στον αέρα·

—

σημειώθηκε υπέρβαση των ημερήσιων οριακών τιμών, συνυπολογιζομένου του περιθωρίου ανοχής, από την 1η Ιανουαρίου 2010 έως τις 10 Ιουνίου 2011 στη ζώνη 14.17 — Πόλη Radom, στη ζώνη 14.18 — Pruszków-Żyrardów, και στη ζώνη 16.15 — Kędzierzyn-Koźle, καθώς και από την 1η Ιανουαρίου 2011 έως τις 10 Ιουνίου 2011 στη ζώνη 30.3 — Ostrów-Kępno και

—	το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (1) δεν μεταφέρθηκε ορθώς στην εθνική έννομη τάξη·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Από το 2007 σημειώθηκε υπέρβαση των ημερήσιων και ετήσιων οριακών τιμών των σωματιδίων PM10 σε 35 και 9 ζώνες αντίστοιχα. Παρά την εν λόγω παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα XI, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, η Δημοκρατία της Πολωνίας, κατά παράβαση του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 23, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα στα προγράμματα για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα προκειμένου να διασφαλίσει την κατά το δυνατό μικρότερη διάρκεια της υπερβάσεως των ορίων.

Η μη λήψη των οικείων μέτρων προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το χρονικό διάστημα κατά το οποίο σημειώθηκε υπέρβαση των οριακών τιμών και από την έλλειψη νομοθετικών διατάξεων που να θέτουν τιμές εκπομπών για καύσιμα τα οποία χρησιμοποιούνται στον τομέα της ατομικής παραγωγής θερμότητας και τιμές εκπομπών για ατομικές εγκαταστάσεις θέρμανσης.

(1) ΕΕ 2008, L 152, σ. 1.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 22 Αυγούστου 2016 — Sacko Moussa κατά Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano

(Υπόθεση C-348/16)

(2016/C 343/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Sacko Moussa

Καθής: Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione internazionale di Milano

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η οδηγία 2013/32/ΕΕ (1) (ιδίως τα άρθρα 12, 14, 31 και 46 αυτής) την έννοια ότι επιτρέπει διαδικασία, όπως η ιταλική διαδικασία (που προβλέπεται από το άρθρο 19, παράγραφος 9, του νομοθετικού διατάγματος 150/2011) με την οποία παρέχεται στη δικαστική αρχή που επιλαμβάνεται της προσφυγής αιτούντος άσυλο –του οποίου η αίτηση απορρίφθηκε κατόπιν πλήρους εξετάσεως, συμπεριλαμβανομένης ακροάσεως, από την αρμόδια για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου διοικητική αρχή– η δυνατότητα να απορρίψει την προσφυγή αυτομάτως, χωρίς να υποχρεούται να προβεί σε νέα ακρόαση του αιτούντος, στην περίπτωση που η προσφυγή είναι προδήλως αβάσιμη και η απορριπτική απόφαση της διοικητικής αρχής δεν φαίνεται, επομένως, να μπορεί να ανατραπεί;

(1) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ L 180, σ. 60).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/28

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Ιουνίου οι Salvatore Aniello Pappalardo, Pescatori La Tonnara Soc. coop., Fedemar Srl, Testa Giuseppe & C. s.n.c, Pescatori San Pietro Apostolo Srl, Camplone Arnaldo & C. Snc di Camplone Arnaldo & C., Valentino Pesca s.a.s., di Camplone Arnaldo & C. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 27 Απριλίου 2016, στην υπόθεση T-316/13, Pappalardo κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-350/16 P)

(2016/C 343/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Salvatore Aniello Pappalardo, Pescatori La Tonnara Soc. coop., Fedemar Srl, Testa Giuseppe & C. s.n.c, Pescatori San Pietro Apostolo Srl, Camplone Arnaldo & C. Snc di Camplone Arnaldo & C., Valentino Pesca s.a.s., di Camplone Arnaldo & C (εκπρόσωποι: V. Cannizzaro και L. Caroli, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—	Κυρίως, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 27 Απριλίου 2016 επί της υποθέσεως T-316/13 και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με τις αρχές δικαίου που έχει διατυπώσει το Δικαστήριο.

—

Επικουρικώς, εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι τα στοιχεία της υποθέσεως καθιστούν δυνατό το ενδεχόμενο αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, να αποφανθεί επί της ουσίας όσον αφορά το αίτημα που υπέβαλαν πρωτοδίκως οι νυν αναιρεσείοντες με το εισαγωγικό δικόγραφο της αγωγής τους ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ειδικότερα δε:

να διαπιστώσει την εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά τη ζημία που προκάλεσε στους νυν αναιρεσείοντες η έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45o Δ, και στη Μεσόγειο, ο οποίος κηρύχθηκε ανίσχυρος με την απόφαση του Δικαστηρίου, της 17ης Μαρτίου 2011, που εκδόθηκε επί της υποθέσεως AJD Tuna, C-221/09 (EU:C:2011:153), και

2.	κατά συνέπεια, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποκαταστήσει τις ζημίες που υπέστησαν οι νυν αναιρεσείοντες.

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της υποθέσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ως στερούμενη εν προκειμένω σημασίας τη διάταξη που το ίδιο εξέδωσε στις 14 Φεβρουαρίου 2012 επί της υποθέσεως T-305/08, όσον αφορά τον καθορισμό του περιεχομένου της κηρύξεως του κανονισμού 530/2008 ως ανίσχυρου με την απόφαση AJD Tuna.

Για να κρίνει ότι παρέλκει η απόφανση επί της υποθέσεως T-305/08, το Γενικό Δικαστήριο, στη διάταξή του της 14ης Φεβρουαρίου 2012, ερμήνευσε την απόφαση AJD Tuna ως δεχόμενη καθ’ όλα τα αιτήματα του προσφεύγοντος στην υπόθεση εκείνη, με αποτέλεσμα να κηρυχθεί ανίσχυρο το άρθρο 1 του κανονισμού 530/2008. Ο καθορισμός του περιεχομένου της κηρύξεως της διατάξεως ως ανίσχυρης αποτελούσε, επομένως, το αντικείμενο του διατακτικού της διατάξεως της 14ης Φεβρουαρίου 2012.

Ως εκ τούτου, στην απόφαση κατά της οποίας ασκήθηκε η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να εφαρμόσει την κήρυξη του κανονισμού 530/2008 ως ανίσχυρου, με την απόφαση AJD Tuna, βάσει του περιεχομένου που καθορίσθηκε με τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012, επί της υποθέσεως T-305/08.

II.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων διά του κανονισμού 530/2008 δεν συνιστούσε κατάφωρη και πρόδηλη παραβίαση.

Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι ο κατάφωρος και πρόδηλος χαρακτήρας της παραβιάσεως της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων απέρρεε ήδη από την απόφαση AJD Tuna. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν εφήρμοσε τις αρχές που διατυπώθηκαν με τη δική του νομολογία, στις αποφάσεις επί των υποθέσεων Schneider κατά Επιτροπής, T-351/03, και Artegodan κατά Επιτροπής, T-429/05. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο δεν εφήρμοσε το κριτήριο που διατύπωσε το Δικαστήριο με την απόφασή του της 16ης Ιουλίου 2009, επί της υποθέσεως Επιτροπή κατά Schneider, C-440/07 P.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 29 Ιουνίου 2016 — Bundesrepublik Deutschland κατά Aziz Hasan

(Υπόθεση C-360/16)

(2016/C 343/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αναιρεσίβλητος: Aziz Hasan

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση κατά την οποία ο υπήκοος τρίτης χώρας, αφού υπέβαλε δεύτερη αίτηση ασύλου σε άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: στη Γερμανία), μεταφέρθηκε στο πρωτίστως υπεύθυνο κράτος μέλος όπου είχε υποβάλει την πρώτη αίτηση ασύλου (εν προκειμένω: στην Ιταλία) κατόπιν δικαστικής αποφάσεως που απέρριψε, βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 604/2013 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013 (κανονισμός Δουβλίνο III), το αίτημά του περί αναστολής της αποφάσεως μεταγωγής, και ευθύς αμέσως επέστρεψε, παρανόμως, στο δεύτερο κράτος μέλος (εν προκειμένω: στη Γερμανία):

α)

Είναι κρίσιμη για τον δικαστικό έλεγχο αποφάσεως μεταγωγής, σύμφωνα με τις αρχές του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ, η κατάσταση κατά τον χρόνο της μεταγωγής για τον λόγο ότι η εμπρόθεσμη μεταγωγή προσδιορίζει οριστικώς την ευθύνη και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να εφαρμόζονται πλέον οι περί ευθύνης διατάξεις του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ όσον αφορά την περαιτέρω εξέλιξη ή πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η μεταγενέστερη εξέλιξη των περιστάσεων που είναι εν γένει σημαντικές για την ευθύνη –παραδείγματος χάριν η παρέλευση των προθεσμιών για εκ νέου ανάληψη ή (νέα) μεταγωγή;

β)	Μπορούν να πραγματοποιηθούν και άλλες μεταφορές προς το πρωτίστως υπεύθυνο κράτος μέλος μετά τον οριστικό προσδιορισμό της ευθύνης βάσει της αποφάσεως μεταγωγής και εξακολουθεί αυτό το κράτος μέλος να έχει υποχρέωση αναδοχής του υπηκόου τρίτης χώρας;

Εάν η μεταγωγή δεν προσδιορίζει οριστικώς την ευθύνη: ποια από τις κατωτέρω διατάξεις πρέπει να εφαρμόζεται σε μια τέτοια περίπτωση για ένα πρόσωπο κατά την έννοια του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' ή δ', του κανονισμού Δουβλίνο III, εφόσον εκκρεμεί ακόμη διαδικασία προσφυγής κατά της ήδη εκτελεσθείσας αποφάσεως μεταγωγής:

α)	το άρθρο 23 του κανονισμού Δουβλίνο III (κατ’ αναλογίαν), με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η μετάθεση της ευθύνης με βάση το άρθρο 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής νέου αιτήματος εκ νέου αναλήψεως ή

β)	το άρθρο 24 του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (κατ’ αναλογίαν) ή

γ)	καμία εκ των αναφερόμενων υπό α' και β' διατάξεων;

Εάν για το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να εφαρμοσθεί (κατ’ αναλογίαν) ούτε το άρθρο 23 ούτε το άρθρο 24 του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (δεύτερο ερώτημα, στοιχείο γ'): μπορούν να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μεταγωγές προς το πρωτίστως υπεύθυνο κράτος μέλος (εν προκειμένω: προς την Ιταλία), εφόσον έχει προσβληθεί η απόφαση μεταγωγής, μέχρι να περατωθεί η διαδικασία προσφυγής κατά της αποφάσεως αυτής και εξακολουθεί το εν λόγω κράτος μέλος να έχει υποχρέωση αναδοχής του υπηκόου τρίτης χώρας –ανεξαρτήτως της υποβολής και άλλων αιτημάτων εκ νέου αναλήψεως άνευ τηρήσεως των προθεσμιών του άρθρου 23, παράγραφος 3, ή του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ και ανεξαρτήτως των προθεσμιών μεταγωγής κατά το άρθρο 29, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ;

Εάν για το πρόσωπο αυτό πρέπει να εφαρμοσθεί (κατ’ αναλογίαν) το άρθρο 23 του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (δεύτερο ερώτημα, στοιχείο α'): συνδέεται (κατ’ αναλογίαν) η υποβολή νέου αιτήματος εκ νέου αναλήψεως με νέα προθεσμία κατά το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ; Εάν ναι: εκκινεί αυτή η νέα προθεσμία από την ημερομηνία που η αρμόδια αρχή έλαβε γνώση της επανεισόδου ή είναι κρίσιμο κάποιο άλλο γεγονός για την έναρξη της προθεσμίας;

Εάν για το πρόσωπο αυτό πρέπει να εφαρμοσθεί (κατ’ αναλογίαν) το άρθρο 24 του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (δεύτερο ερώτημα, στοιχείο β'):

α)

Συνδέεται (κατ’ αναλογίαν) η υποβολή νέου αιτήματος εκ νέου αναλήψεως με νέα προθεσμία κατά το άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ; Εάν ναι: εκκινεί αυτή η νέα προθεσμία από την ημερομηνία που η αρμόδια Αρχή έλαβε γνώση της επανεισόδου ή είναι κρίσιμο κάποιο άλλο γεγονός για την έναρξη της προθεσμίας;

β)

Εάν το άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: η Γερμανία) αφήσει να παρέλθει άπρακτη μια προθεσμία του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ η οποία πρέπει να τηρείται (κατ’ αναλογίαν): θεμελιώνεται άμεσα η ευθύνη του άλλου κράτους μέλους (εν προκειμένω: της Γερμανίας) στην υποβολή νέας αιτήσεως ασύλου δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 3, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ ή δύναται το εν λόγω κράτος μέλος, παρά τη νέα αίτηση ασύλου, να υποβάλει νέο αίτημα προς το πρωτίστως υπεύθυνο κράτος μέλος (εν προκειμένω: την Ιταλία) ζητώντας την εκ νέου ανάληψη του ενδιαφερόμενου προσώπου χωρίς να δεσμεύεται από ορισμένη προθεσμία ή να μεταφέρει τον αλλοδαπό σε αυτό το κράτος μέλος χωρίς να υποβάλει αίτημα εκ νέου αναλήψεως;

γ)

Εάν το άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: η Γερμανία) αφήσει να παρέλθει μια προθεσμία του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ η οποία πρέπει να τηρείται (κατ’ αναλογίαν): εξομοιούται η εκκρεμής αίτηση ασύλου που υποβλήθηκε στο άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: στη Γερμανία) πριν από τη μεταγωγή με την υποβολή νέας αιτήσεως ασύλου δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 3, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ;

δ)

Εάν το άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: η Γερμανία) αφήσει να παρέλθει άπρακτη μια προθεσμία του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ η οποία πρέπει να τηρείται (κατ’ αναλογίαν) και ούτε ο αλλοδαπός υποβάλλει νέα αίτηση ασύλου ούτε η εκκρεμής αίτηση ασύλου που υποβλήθηκε στο άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: στη Γερμανία) πριν από τη μεταγωγή μπορεί να εξομοιωθεί με την υποβολή νέας αιτήσεως ασύλου δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 3, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ: Δύναται το άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω: η Γερμανία) να υποβάλει νέο αίτημα προς το πρωτίστως υπεύθυνο κράτος μέλος (εν προκειμένω: την Ιταλία) ζητώντας την εκ νέου ανάληψη του ενδιαφερόμενου προσώπου, χωρίς να δεσμεύεται από ορισμένη προθεσμία, ή να μεταφέρει τον αλλοδαπό σε αυτό το κράτος μέλος χωρίς να υποβάλει αίτημα εκ νέου αναλήψεως;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ L 180, σ. 31).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/31

Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιουλίου 2016 η Trioplast Industrier AB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, Trioplast Industrier AB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-364/16 P)

(2016/C 343/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Industrier AB (εκπρόσωποι: T. Pettersson, F. Sjövall, A. Johansson, advokater)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

α.	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, Trioplast Industrier κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

β.

επικουρικώς:

(i)	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής που περιλαμβάνεται στην από 3 Ιουλίου 2014 επιστολή της, στην υπόθεση COMP/38354 — Βιομηχανικοί σάκοι — Trioplast Industrier AB·

(ii)	να ακυρώσει ή να μειώσει τους τόκους υπερημερίας ύψους 674 033,32 ευρώ που επιβλήθηκαν στην Trioplast με την απόφαση της Επιτροπής η οποία περιλαμβάνεται στην από 3 Ιουλίου 2014 επιστολή της, στην υπόθεση COMP/38354 — Βιομηχανικοί σάκοι — Trioplast Industrier AB;

(iii)

να διατάξει την Επιτροπή να αποζημιώσει την Trioplast για τις δαπάνες ύψους 4 686,64 ευρώ στις οποίες υπεβλήθη για να ασφαλίσει την καταβολή του τόκου υπερημερίας.

γ.

Όλως επικουρικώς, αποζημίωση βάσει του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, λόγω των αναφερόμενων παραβάσεων του δικαίου της ΕΕ, για:

(i)	τον τόκο υπερημερίας ύψους 674 033,32, ευρώ ή τμήμα αυτού·

(ii)	τις δαπάνες ύψους 4 686,64 στις οποίες υπεβλήθη για να ασφαλίσει την καταβολή του τόκου υπερημερίας·

δ.

Πέραν όσων ζητούνται ανωτέρω υπό β' και γ', αποζημίωση βάσει του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, λόγω των αναφερόμενων παραβάσεων του δικαίου της ΕΕ:

(i)

Για τις παραβάσεις του δικαίου της ΕΕ που αφορούν το διάστημα κατά το οποίο η Επιτροπή δεν αποδέσμευε ούτε μείωνε την τραπεζική εγγύηση μετά την έκδοση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-40/06, για τις δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη για την παροχή ασφάλειας, ύψους 22 783,90, ή για τμήμα αυτών.

ε.	τόκο επί των ποσών που θα κριθεί ότι οφείλονται.

στ.	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και ενώπιον του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Trioplast επαναφέρει ενώπιον του Δικαστηρίου την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και τους λόγους στους οποίους είχε στηριχθεί. Βάσει του άρθρου 58 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 168, παράγραφος 1, περίπτωση δ' και 169 παράγραφος 2 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, η Trioplast υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, απορρίπτοντας την προσφυγή, υπέπεσε σε πλάνη κατά την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η δικαστική απόφαση του 2010 είχε απλώς τροποποιήσει την απόφαση του 2005. Αντιθέτως, με τη δικαστική απόφαση του 2010 ακυρώθηκε στο σύνολό της η απόφαση του 2005 και ζητήθηκε από την Επιτροπή να εκδώσει νέα απόφαση κατά της Trioplast, όταν γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των υποθέσεων FLS.

3.	Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η επίμαχη επιστολή δεν αποτελούσε απόφαση δεκτική προσφυγής, δεδομένου ότι με την επίμαχη επιστολή προσδιοριζόταν για πρώτη φορά μια βέβαιη και εκκαθαρισμένη απαίτηση σε βάρος της Trioplast.

4.	Τρίτον, το γεγονός ότι η απόφαση του 2005 ακυρώθηκε από τη δικαστική απόφαση του 2010 συνεπάγεται ότι δεν είναι δυνατόν να υπολογίζεται ο τόκος υπερημερίας βάσει των όρων της αποφάσεως του 2005.

5.	Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι πράξεις της Επιτροπής δεν προκάλεσαν ζημία στην Trioplast και συνεπώς το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να εξετάσει το αίτημα αποζημιώσεως στην ουσία του.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (Βέλγιο) στις 5 Ιουλίου 2016 — H. F. κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-366/16)

(2016/C 343/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad voor Vreemdelingenbetwistingen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: H. F.

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 27, παράγραφος 2, της οδηγίας περί ιθαγένειας (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 7 του Χάρτη, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αίτηση για τη χορήγηση άδειας διαμονής, την οποία υπήκοος τρίτης χώρας, μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, υπέβαλε στο πλαίσιο της οικογενειακής επανενώσεως με τον πολίτη αυτόν, ο οποίος έχει ασκήσει το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας και εγκαταστάσεως, δύναται να απορριφθεί σε ένα κράτος μέλος λόγω απειλής η οποία απορρέει απλώς και μόνο από την παρουσία, στην κοινωνία, αυτού του μέλους της οικογένειας το οποίο κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 1, ΣΤ, της Συμβάσεως [της Γενεύης] περί του καθεστώτος των προσφύγων και του άρθρου 12, παράγραφος 2, της οδηγίας περί αναγνωρίσεως (2) αποκλείστηκε σε άλλο κράτος μέλος από το καθεστώς του πρόσφυγα λόγω αναμείξεώς του σε πράξεις οι οποίες τελέστηκαν εντός συγκεκριμένου ιστορικοκοινωνικού πλαισίου στη χώρα καταγωγής του, ενώ ο ενεστώς και πραγματικός χαρακτήρας της απειλής που η συμπεριφορά αυτού του μέλους της οικογένειας συνιστά στο κράτος μέλος διαμονής στηρίζεται μόνο σε παραπομπή στην απόφαση αποκλεισμού χωρίς να γίνει εν προκειμένω εκτίμηση του κινδύνου υποτροπής στο κράτος μέλος διαμονής;

(2) Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/33

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht München (Γερμανία) στις 6 Ιουλίου 2016 — Soha Sahyouni κατά Raja Mamisch

(Υπόθεση C-372/16)

(2016/C 343/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτουσα: Soha Sahyouni

Καθού: Raja Mamisch

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΕ) 1259/2010 (1) του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2010, για τη θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό, και περιπτώσεις ιδιωτικών διαζυγίων –εν προκειμένω: με μονομερή δήλωση ενός συζύγου ενώπιον θρησκευτικού δικαστηρίου της Συρίας δυνάμει της Σαρία;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει σε περίπτωση εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 1259/2010, (στο πλαίσιο εξετάσεως της πληρώσεως των προϋποθέσεων) του άρθρου 10 του κανονισμού αυτού, στις περιπτώσεις ιδιωτικών διαζυγίων:

(1)

να λαμβάνεται, κατά τρόπο αφηρημένο, ως βάση αναφοράς σύγκριση προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον το εφαρμοστέο βάσει του άρθρου 8 δίκαιο παρέχει μεν πρόσβαση στο διαζύγιο και στον άλλο σύζυγο, πλην όμως εξαρτά το διαζύγιο, λόγω του φύλου του συζύγου, από άλλες διαδικαστικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις από αυτές που διέπουν την πρόσβαση του πρώτου συζύγου;

(2)	εξαρτάται η κρίση περί εφαρμογής του κανόνα από το αν η εφαρμογή του αλλοδαπού δικαίου, που εισάγει κατά τρόπο αφηρημένο δυσμενείς διακρίσεις, οδηγεί σε δυσμενείς διακρίσεις in concreto και στην υπό εξέταση περίπτωση;

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 2 (2):

4)	Αποτελεί η συναίνεση στη λύση του γάμου εκ μέρους του συζύγου, εις βάρος του οποίου γίνεται δυσμενής διάκριση –ακόμη και υπό τη μορφή επικυρωθείσας αποδοχής ανταλλαγμάτων– επαρκή λόγο μη εφαρμογής του κανόνα;

(1) EE L 343, σ. 10.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Rheinland-Pfalz (Γερμανία) στις 11 Ιουλίου 2016 — Hornbach-Baumarkt-AG κατά Finanzamt Landau

(Υπόθεση C-382/16)

(2016/C 343/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Rheinland-Pfalz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Hornbach-Baumarkt-AG

Καθού: Finanzamt Landau

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στο άρθρο 49, σε συνδυασμό με το άρθρο 54 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης — ΣΛΕΕ — (πρώην άρθρο 43 σε συνδυασμό με το άρθρο 48 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας –ΣΕΚ–) ρύθμιση κράτους μέλους, κατά την οποία τα εισοδήματα φορολογουμένου, κατοίκου ημεδαπής, από εμπορικές σχέσεις που συνήψε με εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, στην οποία μετέχει αμέσως ή εμμέσως κατά το ένα τέταρτο τουλάχιστον και με την οποία συμφώνησε όρους, οι οποίοι διαφέρουν από εκείνους που θα είχαν συμφωνήσει ανεξάρτητοι μεταξύ τους τρίτοι υπό τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες, υπολογίζονται βάσει των όρων που θα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ ανεξάρτητων τρίτων, εάν μία τέτοια διόρθωση δεν λαμβάνει χώρα όσον αφορά εισοδήματα από εμπορικές σχέσεις με ημεδαπή εταιρία, και η ρύθμιση στερεί από τον ημεδαπό φορολογούμενο τη δυνατότητα να αποδείξει ότι οι όροι συμφωνήθηκαν για λόγους εμπορικούς, οι οποίοι απορρέουν από τη θέση του ως εταίρου εταιρίας εγκατεστημένης στο άλλο κράτος μέλος;

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/34

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 12 Ιουλίου 2016 — UAB «Toridas» κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos και Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija

(Υπόθεση C-386/16)

(2016/C 343/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: UAB «Toridas»

Έτεροι διάδικοι: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos και Kauno apskrities valstybinė mokesčių inspekcija

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 138, παράγραφος 1, 140, στοιχείο α’, και/ή 141 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), σε συνδυασμό, μεταξύ άλλων, με τα άρθρα 33 και 40 της οδηγίας αυτής, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως οι επίμαχες (στην κύρια δίκη), η παράδοση αγαθών από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο στο πρώτο κράτος μέλος πρέπει να απαλλάσσεται από τον φόρο, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων αυτών, στην περίπτωση που ο αγοραστής (ήτοι ο εξατομικευόμενος ως υποκείμενος στον φόρο στο δεύτερο κράτος μέλος), πριν διενεργηθεί η εν λόγω πράξη παραδόσεως, εκδηλώσει την πρόθεση να πωλήσει τα αγαθά αμέσως, ήτοι πριν τα μεταφέρει από το πρώτο κράτος μέλος, σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος μέλος, για τον οποίο τα εν λόγω αγαθά μεταφέρονται (αποστέλλονται) σε αυτό το τρίτο κράτος μέλος;

2)	Επηρεάζεται η απάντηση στο πρώτο ερώτημα από το γεγονός ότι ένα ποσοστό των αγαθών υποβλήθηκε σε επεξεργασία κατόπιν εντολής του υποκείμενου στον φόρο εγκατεστημένου (και εξατομικευόμενου με αριθμό φορολογικού μητρώου) στο δεύτερο κράτος μέλος, πριν από τη μεταφορά τους στο τρίτο κράτος μέλος;

(1) EE L 347, σ. 1.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/35

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 12 Ιουλίου 2016 — Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos κατά Nidera B.V.

(Υπόθεση C-387/16)

(2016/C 343/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Αναιρεσίβλητη: Nidera B.V.

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 183 της οδηγίας 2006/112/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, υπό το πρίσμα της αρχής της ουδετερότητας του φόρου, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε μείωση των τόκων που κανονικά θα οφείλονταν, βάσει της εθνικής νομοθεσίας, επί του επιπλέον καταβληθέντος ΦΠΑ (πιστωτικού υπολοίπου) ο οποίος δεν επιστράφηκε (συμψηφίστηκε) εγκαίρως, για την οποία μείωση λαμβάνονται υπόψη περιστάσεις που δεν οφείλονται στον ίδιο τον υποκείμενο στον φόρο, όπως είναι η σχέση μεταξύ των τόκων και του ποσού του επιπλέον καταβληθέντος φόρου που δεν επιστράφηκε εγκαίρως, η χρονική περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο επιπλέον καταβληθείς φόρος δεν επιστράφηκε και οι σχετικοί λόγοι, καθώς και η ζημία την οποία πραγματικά υπέστη ο υποκείμενος στον φόρο;

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/36

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 20 Ιουλίου 2016 — SIA «Aqua Pro»κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-407/16)

(2016/C 343/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SIA «Aqua Pro»

Καθής: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Έχει το άρθρο 220, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η βεβαίωση του ύψους των αναγνωρισμένων οφειλόμενων δασμών από την τελωνειακή αρχή πρέπει να θεωρηθεί ότι έλαβε χώρα κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως βεβαιώσεως ή καθορισμού της υποχρεώσεως καταβολής των δασμών που εκδίδει η τελωνειακή αρχή, ανεξαρτήτως του ότι η εν λόγω απόφαση αποτελεί αντικείμενο διοικητικής και ένδικης προσφυγής;

β)

Έχουν τα άρθρα 236 και 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι, από τη χρονική στιγμή κατά την οποία η τελωνειακή αρχή εξέδωσε την απόφαση περί της βεβαιώσεως του ύψους των δασμών και επέβαλε στον υπόχρεο την καταβολή τους (απόφαση εκδοθείσα από την κρατική τελωνειακή αρχή στην υπό κρίση υπόθεση), μολονότι ο υπόχρεος έχει προσβάλει διοικητικώς την εν λόγω απόφαση και έχει προσφύγει ενώπιον των δικαστηρίων, πρέπει ο υπόχρεος να ζητήσει παραλλήλως την επιστροφή ή τη διαγραφή των δασμών αυτών, σύμφωνα με τα άρθρα 236 ή 239 του κανονισμού (ή μπορεί να θεωρηθεί στην περίπτωση αυτή ότι η προσβολή της αποφάσεως της εν λόγω αρχής συνιστά ταυτοχρόνως και αίτηση για την επιστροφή ή τη διαγραφή της τελωνειακής οφειλής); Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποια είναι επομένως η ουσιαστική διαφορά μεταξύ, αφενός, του ελέγχου νομιμότητας της διοικητικής αποφάσεως βεβαιώσεως και, αφετέρου, της υποχρεώσεως καταβολής των δασμών και του ζητήματος που πρέπει να επιλυθεί σύμφωνα με το άρθρο 236;

γ)

Έχει το άρθρο 236, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η προσβολή της αποφάσεως της λεττονικής τελωνειακής αρχής περί καταβολής δασμών και η διάρκεια διεξαγωγής της δίκης παρατείνουν την προθεσμία υποβολής αιτήσεως για την επιστροφή ή τη διαγραφή των δασμών (ή δικαιολογούν τη μη τήρησή της);

δ)

Εφόσον το ζήτημα της βεβαιώσεως ή της επιστροφής δασμών πρέπει να επιλυθεί στην υπό κρίση υπόθεση ανεξαρτήτως της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εκδόθηκε σε σχέση με άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω, σε σχέση με τη Φινλανδία), οφείλει η τελωνειακή αρχή ή το δικαστήριο, λαμβανομένων υπόψη του άρθρου 869, στοιχείο β', του κανονισμού 2454/93 (2) της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, καθώς και του ύψους των ενδεχόμενων δασμών στην υπό κρίση υπόθεση, να παραπέμψει το ζήτημα της μη βεβαιώσεως ή της επιστροφής των δασμών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή;

α)

Πρέπει, κατά την εφαρμογή του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, να διενεργείται εκ των υστέρων απόδειξη σχετικά με τις περιστάσεις που αφορούν τη συμπεριφορά των αρχών και του εξαγωγέα τρίτης χώρας (εν προκειμένω, της Καμπότζης) και οι οποίες διερευνήθηκαν στο πλαίσιο της αποστολής της OLAF; Ή πρέπει να θεωρηθεί ότι η γενική περιγραφή των περιστάσεων η οποία περιέχεται στην έκθεση της OLAF σχετικά την εν λόγω συμπεριφορά έχει δεσμευτική ισχύ;

β)	Είναι τα στοιχεία που συγκεντρώνονται κατά την εκ των υστέρων απόδειξη, ακόμη και αν αναφέρονται στην περίπτωση συγκεκριμένου κράτους μέλους, αποφασιστικής σημασίας για την έκθεση της OLAF;

γ)

Έχει το άρθρο 875 του κανονισμού 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι δεσμεύει το κράτος μέλος η απόφαση που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση της OLAF σχετικά με άλλο κράτος μέλος (εν προκειμένω, τη Φινλανδία);

δ)

Πρέπει να διεξάγεται εκ των υστέρων απόδειξη και να γίνεται χρήση των στοιχείων που συγκεντρώνονται στο πλαίσιο αυτής οσάκις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στηριζόμενη στην έκθεση της OLAF, έχει εκδώσει απόφαση περί μη βεβαιώσεως δασμών σε σχέση με άλλο κράτος μέλος και έχει εφαρμόσει το άρθρο 875 του κανονισμού εφαρμογής του τελωνειακού κώδικα;

Κατά την εκτίμηση της υπάρξεως βάσιμων λόγων και καλόπιστης συμπεριφοράς του υπόχρεου για την εφαρμογή του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, μπορεί να είναι κρίσιμο υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις το γεγονός ότι η πράξη εισαγωγής των εμπορευμάτων στηρίζεται σε σύμβαση διανομής;

(1) ΕΕ L 302, σ. 1.

(2) ΕΕ L 253, σ. 1.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/37

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sarval Sud-Est SAS, Siffda Bretagne SAS, Siffda Centre SAS, Siram SARL, Francisque Gay, Patrick Legras de Grandcourt κατά Association ATM Porc, Association ATM Avicole, Association ATM équidés Angee, Association ATM éleveurs de ruminants, Association ATM lapins Clipp, Association ATM palmipèdes gras — Cifog, Association ATM ponte — CNPO, Atemax France, Monnard Jura SNC, Fédération nationale bovine (FNB), Fédération nationale porcine

(Υπόθεση C-155/16) (1)

(2016/C 343/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 200 της 6.6.2016.

Γενικό Δικαστήριο

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/38

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιουλίου 2016 — Bank Mellat κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-72/12) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Ακύρωση των προσβαλλομένων πράξεων - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 343/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bank Mellat (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, S. Reddy, F. Zaiwalla, Z. Burbeza, solicitors, M. Brindle, QC, και R. Blakeley, barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και Ι. Ρόδιος)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11), και του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ 2012, L 88, σ. 1), καθόσον το όνομα της προσφεύγουσας παρέμεινε στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων στα οποία έχουν εφαρμογή τα περιοριστικά αυτά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργείται η δίκη επί της προσφυγής.

2)	Καταργείται η δίκη επί της αιτήσεως παρεμβάσεως των Provincial Investment Companies Association, Saba Tamin Investment Company, Common Investment Fund (Pars Fund), Shirin Asal Food Industrial Group, Sorbon Industrial Production Group και Individual Stock Association

Η Bank Mellat, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και οι Provincial Investment Companies Association, Saba Tamin Investment Company, Common Investment Fund (Pars Fund), Shirin Asal Food Industrial Group, Sorbon Industrial Production Group και Individual Stock Association φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 109 της 14.4.2012.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/38

Προσφυγή της 8ης Ιουλίου 2016 — Portigon κατά ΕΤΕ

(Υπόθεση T-365/16)

(2016/C 343/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Portigon AG (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Bliesener και V. Jungkind, δικηγόροι)

Καθού: Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΤΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις του καθού, επί των οποίων ερείδονται οι πράξεις καταλογισμού, με τις οποίες ο γερμανικός ομοσπονδιακός οργανισμός της Γερμανίας για τη σταθεροποίηση της χρηματοπιστωτικής αγοράς επέβαλε στις 22 Απριλίου 2016 (με αύξοντα αριθμό 2208101-2016-JB) καθώς και στις 10 Ιουνίου 2016 (με αύξοντα αριθμό 2208102-2016-JB2) στην προσφεύγουσα ετήσια συνεισφορά προς το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης για το 2016,

—	να υποχρεώσει το καθού να προκομίσει τις αναφερόμενες στο σημείο 1 αποφάσεις,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 2, εδάφια 1 έως 3, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 103 , παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/EΕ (3)

—

Το καθού κακώς υπέλαβε ότι η προσφεύγουσα υπέχει υποχρέωση καταβολής συνεισφοράς στο ταμείο, διότι το ίδρυμα δεν είναι εκτεθειμένο σε κινδύνους, καθώς ενδεχόμενη εξυγίανση του ιδρύματος βάσει των κανόνων του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 αποκλείεται, το δε ίδρυμα δεν έχει σημασία για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

—

Η προσφεύγουσα έχει παύσει να δραστηριοποιείται στην αγορά. Δεν αναλαμβάνει πλέον από τις αρχές του 2012 καμία νέα επιχειρηματική δραστηριότητα και τελεί, κατόπιν αποφάσεως της Επιτροπής σχετικά με ενισχύσεις, υπό εκκαθάριση. Διακρατεί το μεγαλύτερο τμήμα των λοιπών υποχρεώσεών της καταπιστευματικώς υπέρ ενός άλλου φορέα ο οποίος έχει αναλάβει τις ευκαιρίες και τους κινδύνους από αυτήν την συναλλαγή.

—	Ο δε κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 (4), ο οποίος δεν προβλέπει καμία εξαίρεση για ιδρύματα όπως είναι η προσφεύγουσα, αντιβαίνει στο άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/EΕ.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 16 και του άρθρου 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης)

Λόγω της ιδιαίτερης καταστάσεως της προσφεύγουσας εν συγκρίσει προς τα λοιπά πιστωτικά ιδρύματα που υπέχουν υποχρέωση καταβολής συνεισφοράς οι πράξεις καταλογισμού αντιβαίνουν στην γενική αρχή της ισότητας. Περαιτέρω, συνιστούν υπέρμετρα μεγάλη παρέμβαση στην επιχειρηματική ελευθερία της προσφεύγουσας.

Τρίτον, επικουρικώς προβληθείς λόγος: παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 2, εδάφια 1 έως 3, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 σε συνδυασμό με το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ

Κατά τον υπολογισμό του ύψους της συνεισφοράς κακώς το καθού παρέλειψε να εξαιρέσει από τις κρίσιμες για την επιβολή συνεισφοράς υποχρεώσεις το άνευ κινδύνων και αναγνωρισμένο στον ισολογισμό καταπίστευμα της προσφεύγουσας.

Τέταρτον, επικουρικώς προβληθείς λόγος: παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφοι 3 και 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63

Κατά τον υπολογισμό της συνεισφοράς, κακώς το καθού δεν προέβη σε σχέση με τις συμβάσεις παραγώγων της προσφεύγουσας σε μια ανάλογη προς τους τυχόν κινδύνους προσέγγιση βάσει των καθαρών ποσών, αλλά επέλεξε μια προσέγγιση βάσει των ακαθάριστων ποσών.

Πέμπτον, επικουρικώς προβληθείς λόγος: παράβαση του άρθρου 70, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 8, στοιχείο α', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63

Κατά τον υπολογισμό του ύψους των εισφορών, κακώς το καθού θεώρησε την προσφεύγουσα ως ίδρυμα υπό εξυγίανση. Ο δείκτης κινδύνου δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 5, στοιχείο γ', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 θα έπρεπε να λάβει την ελάχιστη τιμή.

6.	Έκτος λόγος: παράβαση του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', του Χάρτη, δεδομένου ότι το καθού θα έπρεπε να ακούσει την προσφεύγουσα πριν από την έκδοση των αποφάσεών του

7.	Έβδομος λόγος: παράβαση του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γ', του Χάρτη, δεδομένου ότι το καθού δεν αιτιολόγησε επαρκώς τις αποφάσεις του.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/81 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2014, περί ενιαίων όρων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων εισφορές στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 15, σ. 1).

(3) Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) 1093/2010 και (ΕΕ) 648/2012 (ΕΕ 2014, L 173, σ. 190).

(4) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/63 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2014, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις εκ των προτέρων συνεισφορές σε χρηματοδοτικές ρυθμίσεις εξυγίανσης (ΕΕ 2015, L 11, σ. 44).

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/40

Προσφυγή της 14ης Ιουλίου 2016 — Oberösterreichische Landesbank κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση T-376/16)

(2016/C 343/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oberösterreichische Landesbank AG (Linz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Eisenberger, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί,

—

να ακυρωθεί η «Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)», καθώς και η πρώτη Decision, της 15ης Απριλίου 2016 όπως φαίνεται, η οποία προφανώς συνδέεται αρρήκτως με την Decision της 20ής Μαΐου 2016,

—

επικουρικώς, να ακυρωθεί η «Decision of the Executive Session of the Board of 20 May 2016 on the adjustment of the 2016 ex-ante contributions to the Single Resolution Fund supplementing the Decision of the Executive Session of the Board of 15 April 2016 on the 2016 ex-ante contributions of the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2016/13)», στον βαθμό που επιτάσσει ότι η επιστροφή της αχρεωστήτως καταβληθείσας συνεισφοράς, στο πλαίσιο της επιβολής συνεισφοράς προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης, πρέπει να χωρήσει το 2017,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Πρώτος λόγος προσφυγής: κατάφωρη παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλείψεως αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως.

2.	Δεύτερος λόγος προσφυγής: κατάφωρη παράβαση ουσιώδους τύπου ελλείψει πλήρους κοινοποιήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.

3.	Τρίτος λόγος προσφυγής: υπέρμετρα ισχνή διόρθωση της συνεισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2016.

4.	Τέταρτος λόγος προσφυγής: παράνομη η επιστροφή το πρώτον το 2017 του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/41

Προσφυγή της 14ης Ιουλίου 2016 — Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank κατά ΕΤΕ

(Υπόθεση T-377/16)

(2016/C 343/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vorarlberger Landes- und Hypothekenbank AG (Bregenz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: G. Eisenberger, δικηγόρος)

Καθού: Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΤΕ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Πρώτος λόγος: κατάφωρη παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλείψεως αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως.

2.	Δεύτερος λόγος: κατάφωρη παράβαση ουσιώδους τύπου ελλείψει πλήρους κοινοποιήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.

3.	Τρίτος λόγος: υπέρμετρα ισχνή διόρθωση της συνεισφοράς της προσφεύγουσας προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2016.

4.	Τέταρτος λόγος: παράνομη η επιστροφή το πρώτον το 2017 του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/41

Προσφυγή της 22ας Ιουλίου 2016 — Windfinder R&L κατά EUIPO (Windfinder)

(Υπόθεση T-395/16)

(2016/C 343/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Windfinder R&L GmbH & Co. KG (Kiel, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Schneider, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Windfinder» — Υπ’ αριθ. 13 350 467 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 1206/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κάνει δεκτή την υπ’ αριθ. 13 350 467 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή υποβλήθηκε·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/42

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Galletas Gullon κατά EUIPO — O2 Holdings (Μορφή συσκευασίας)

(Υπόθεση T-404/16)

(2016/C 343/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Galletas Gullon, SA (Aguilar de Campoo, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Escudero Pérez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: O2 Holdings Ltd (Slough, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα (Μορφή συσκευασίας) — Υπ’ αριθ. 3 408 424 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 19ης Μαΐου 2016, στην υπόθεση R 1613/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον ασκήσει παρέμβαση, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/43

Προσφυγή της 26ης Ιουλίου 2016 — Banco Popular Español κατά EUIPO — Pledgeling (p)

(Υπόθεση T-407/16)

(2016/C 343/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banco Popular Español, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. de Justo Bailey, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Pledgeling LLC (Χιούστον, Τέξας, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το γράμμα «p» — Υπ’ αριθ. 12 123 147 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Απριλίου 2016 στην υπόθεση R 1693/2015-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον ασκήσει παρέμβαση, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

—	Παράβαση των άρθρων 73 και 76 του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/43

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Galletas Gullon κατά EUIPO — O2 Holdings (Μορφή συσκευασίας)

(Υπόθεση T-418/16)

(2016/C 343/58)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Galletas Gullon, SA (Aguilar de Campoo, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Escudero Pérez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: O2 Holdings Ltd (Slough, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο σήμα (Μορφή συσκευασίας) — Υπ’ αριθ. 3 417 847 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 19ης Μαΐου 2016, στην υπόθεση R 1614/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον ασκήσει παρέμβαση, στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/44

Προσφυγή της 28ης Ιουλίου 2016 — Carrera Brands κατά EUIPO — Autec (Carrera)

(Υπόθεση T-419/16)

(2016/C 343/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Carrera Brands Ltd (Χονγκ Κονγκ, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) (εκπρόσωπος: C. Markowsky, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Autec AG (Νυρεμβέργη, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Carrera» — Υπ’ αριθ. 4 630 711 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 278/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως και να την μεταρρυθμίσει ούτως ώστε να ακυρωθεί η απόφαση του τμήματος ακυρώσεως της 21.1.2015·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση που αφορά την απόρριψη του αιτήματος της προσφεύγουσας περί αναστολής της διαδικασίας και

—	επικουρικώς: να τη μεταρρυθμίσει κατά τρόπον ώστε να γίνει δεκτό το από 22.8.2014 αίτημα της προσφεύγουσας περί αναστολής της διαδικασίας το οποίο επανέλαβε στις 21.5.2015 στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 56, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του κανόνα 20, παράγραφος 7 στοιχείο γ', του κανονισμού 2868/95.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/45

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — sheepworld κατά EUIPO (Beste Oma)

(Υπόθεση T-421/16)

(2016/C 343/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: sheepworld AG (Ursensollen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. von Rüden, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Beste Oma» — Υπ’ αριθ. 14 169 478 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 91/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/45

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — sheepworld κατά EUIPO (Beste Mama)

(Υπόθεση T-422/16)

(2016/C 343/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: sheepworld AG (Ursensollen, Γερμανία) (πληρεξούσιος δικηγόρος: S. von Rüden)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Beste Mama» — Υπ’ αριθ. 14 169 304 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Μαΐου 2016 στην υπόθεση R 95/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, καθώς και στα έξοδα της διοικητικής διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/46

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Hoffmann κατά EUIPO (Genius)

(Υπόθεση T-425/16)

(2016/C 343/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Karl Hoffmann (Bad Schwalbach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Jonas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Genius»/– Υπ’ αριθ. 13 509 071 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 31ης Μαΐου 2016, στην υπόθεση R 1631/2015-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/46

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL WIFE)

(Υπόθεση T-427/16)

(2016/C 343/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isabel Martín Osete (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: V. Wellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Daniella Rey (Τουλούζη, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «AN IDEAL WIFE» — Υπ’ αριθ. 5 276894 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 21ης Απριλίου 2016, στην υπόθεση R 1528/2015-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 55, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/47

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL LOVER)

(Υπόθεση T-428/16)

(2016/C 343/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isabel Martín Osete (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: V. Wellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Daniella Rey (Τουλούζη, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «AN IDEAL LOVER» — Υπ’ αριθ. 5 261 599 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO, της 21ης Απριλίου 2016, στην υπόθεση R 1527/2015-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 55, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/48

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — Martín Osete κατά EUIPO — Rey (AN IDEAL HUSBAND)

(Υπόθεση T-429/16)

(2016/C 343/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isabel Martín Osete (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: V. Wellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Daniella Rey (Τουλούζη, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «AN IDEAL HUSBAND» — Υπ’ αριθ. 5 231 808 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Απριλίου 2016 στην υπόθεση R 1526/2015-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 55, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/48

Προσφυγή της 5ης Αυγούστου 2016 — Altunis κατά EUIPO — Hotel Cipriani (CIPRIANI)

(Υπόθεση T-438/16)

(2016/C 343/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Altunis-Trading, Gestão e Serviços, Lda (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Vanzetti, S. Bergia, G. Sironi, avvocati)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hotel Cipriani Srl (Βενετία, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα του επίδικου σήματος: Προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση του σήματος «CIPRIANI» με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 127 870 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 1889/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει την ανακοπή που άσκησε η Hotel Cipriani s.r.l. ή

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του EUIPO προκειμένου αυτό να την κρίνει εκ νέου σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και

—	να διατάξει την επιστροφή, στην Altunis, του συνόλου των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε, περιλαμβανομένων και των σχετικών με τα προγενέστερα στάδια της διαδικασίας ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 15, 42, παράγραφος 2 και 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και του κανόνα 22, παράγραφος 3, του κανονισμού 2868/95, σε σχέση με την ουσιαστική χρήση του σήματος της Hotel Cipriani

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού κανονισμού 207/2009, σε σχέση με την εκτίμηση της ομοιότητας μεταξύ προϊόντων και υπηρεσιών και με τη συνακόλουθη διαπίστωση ότι συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως.

19.9.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 343/49

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2016 — Grandi Navi Veloci κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-506/14) (1)

(2016/C 343/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του όγδοου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 282 της 25.8.2014.