		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 191

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	59ο έτος 30 Μαΐου 2016

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 191/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2016/C 191/02	Υπόθεση C-328/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Sibiu (Ρουμανία) στις 2 Ιουλίου 2015 — Andreea Corina Târșia κατά Statul român, Universitatea Lucian Blaga Sibiu και Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării	2
2016/C 191/03	Υπόθεση C-440/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2015 η AgriCapital Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 10 Ιουνίου 2015 στην υπόθεση T-514/13, AgriCapital Corp. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)	2
2016/C 191/04	Υπόθεση C-487/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 η Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2015 στην υπόθεση T-548/12, Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG κατά ΓΕΕΑ	3
2016/C 191/05	Υπόθεση C-537/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Koninie (Πολωνία) στις 15 Οκτωβρίου 2016 — Euro Bank SA κατά Markowi Łopacińskiemu	3
2016/C 191/06	Υπόθεση C-653/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Δεκεμβρίου 2015 ο Carsten Bopp κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-209/14, Carsten Bopp κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης	3
2016/C 191/07	Υπόθεση C-53/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 29 Ιανουαρίου 2016 ο Carsten René Beul κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 23 Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-640/14, Beul κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου	4
2016/C 191/08	Υπόθεση C-57/16 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2016 η ClientEarth κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-424/14, ClientEarth κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	5
2016/C 191/09	Υπόθεση C-71/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Φεβρουαρίου 2016 η Comercializadora Eloro, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-354/14, Comercializadora Eloro κατά ΓΕΕΑ — Zumex Group (Zumex)	6
2016/C 191/10	Υπόθεση C-111/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Udine (Ιταλία) στις 24 Φεβρουαρίου 2016 — Ποινική δίκη κατά Giorgio Fidenato κ.λπ.	8
2016/C 191/11	Υπόθεση C-122/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2016 η British Airways plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-48/11, British Airways κατά Επιτροπής	9
2016/C 191/12	Υπόθεση C-123/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 η Orange Polska SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-486/11, Orange Polska κατά Επιτροπής	10
2016/C 191/13	Υπόθεση C-125/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Prim’Awla tal-Qorti Ċivili (Μάλτα) στις 29 Φεβρουαρίου 2016 — Malta Dental Technologists Association κ.λπ. κατά Superintendent tas-Saħħa Pubblika και Kunsill tal-Professjonijiet Kumplimentari għall-Mediċina	11
2016/C 191/14	Υπόθεση C-133/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 4 Μαρτίου 2016 — Christian Ferenschild κατά JPC Motor SA	12
2016/C 191/15	Υπόθεση C-141/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione Tributaria Regionale di Milano (Ιταλία) στις 2 Μαρτίου 2016 — Stanleybet Malta Ltd, Mario Stoppani κατά Agenzia delle dogane e dei Monopoli	12
2016/C 191/16	Υπόθεση C-151/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 8 Μαρτίου 2016 — UAB Vakarų Baltijos laivų statykla κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos	13
2016/C 191/17	Υπόθεση C-152/16: Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	13
2016/C 191/18	Υπόθεση C-154/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 15 Μαρτίου 2016 — VAS Latvijas dzelzceļš κατά Valsts ieņēmumu dienests	14
2016/C 191/19	Υπόθεση C-159/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 17 Μαρτίου 2016 — Starptautiskā lidosta Riga VAS κατά Konkurences padome	15
2016/C 191/20	Υπόθεση C-164/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 21 Μαρτίου 2016 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs κατά Mercedes Benz Financial Services UK Ltd	16
2016/C 191/21	Υπόθεση C-165/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 21 Μαρτίου 2016 — Toufik Lounes κατά Secretary of State for the Home Department	17
2016/C 191/22	Υπόθεση C-168/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Mons (Βέλγιο) στις 25 Μαρτίου 2016 — Sandra Nogueira, Victor Perez-Ortega, Virginie Mauguit, Maria Sanchez-Odogherty, José Sanchez-Navarro κατά Crewlink Ltd	18
2016/C 191/23	Υπόθεση C-169/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Mons (Βέλγιο) στις 25 Μαρτίου 2016 — Miguel José Moreno Osacar κατά Ryanair Ltd	19
2016/C 191/24	Υπόθεση C-175/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 29 Μαρτίου 2016 — Hannele Hälvä, Sari Naukkarinen, Pirjo Paajanen, Satu Piik κατά SOS-Lapsikylä ry	20
2016/C 191/25	Υπόθεση C-176/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 23 Μαρτίου 2016 η Proforec Srl κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 21 Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση T-120/15, Proforec κατά Επιτροπής	20
2016/C 191/26	Υπόθεση C-181/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Βέλγιο) στις 31 Μαρτίου 2016 — Sadikou Gnandi κατά Βελγικού Δημοσίου	21
2016/C 191/27	Υπόθεση C-187/16: Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας	22
	Γενικό Δικαστήριο
2016/C 191/28	Υπόθεση T-198/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — 100 % Capri Italia κατά EUIPO — IN.PRO.DI (100 % Capri) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης 100 % Capri — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CAPRI — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Διακριτικός χαρακτήρας — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	23
2016/C 191/29	Υπόθεση T-200/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Απριλίου 2016 — Ben Ali κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία — Δέσμευση κεφαλαίων — Νομική βάση — Εγγραφή του ονόματος του προσφεύγοντος στηριζόμενη σε νέα αιτιολογία κατόπιν της ακυρώσεως των προηγούμενων μέτρων δεσμεύσεως περιουσιακών στοιχείων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Δικαίωμα της ιδιοκτησίας — Αναλογικότητα — Πλάνη περί τα πράγματα — Δικαιώματα άμυνας — Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας — Κατάχρηση εξουσίας — Δικαίωμα στη ζωή — Δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής — Εξωσυμβατική ευθύνη)	23
2016/C 191/30	Υπόθεση T-326/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — Novomatic κατά EUIPO — Granini France (HOT JOKER) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HOT JOKER — Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Joker — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 — Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009]	24
2016/C 191/31	Υπόθεση T-613/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — Industrias Tomás Morcillo κατά EUIPO — Aucar Trailer (Polycart A Whole Cart Full of Benefits) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Polycart A Whole Cart Full of Benefits — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης POLICAR — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	25
2016/C 191/32	Υπόθεση T-638/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2016 — Frinsa del Noroeste κατά EUIPO — Frisa Frigorífico Rio Doce (FRISA) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FRISA — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Frinsa — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Παρουσίαση νέων γεγονότων και αποδεικτικών στοιχείων προς στήριξη προσφυγής ασκηθείσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου — Εξουσία μεταρρυθμίσεως — Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, άρθρο 65 και άρθρο 76, παράγραφος 1, in fine, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Κανόνας 22, παράγραφοι 2 έως 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95]	25
2016/C 191/33	Υπόθεση T-8/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2016 — Auyantepui Corp. κατά EUIPO — Magda Rose (Mr Jones) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Mr Jones — Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα Jones — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	26
2016/C 191/34	Υπόθεση T-20/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Απριλίου 2016 — Henkell & Co. Sektkellerei κατά EUIPO — Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini (PICCOLOMINI) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PICCOLOMINI — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης PICCOLO — Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (EK) 207/2009]	27
2016/C 191/35	Υπόθεση T-81/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Απριλίου 2016 — Facchinello κατά EUIPO — Olimpia Splendid (Synthesis) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία κηρύξεως εκπτώσεως — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Synthesis — Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του σήματος — Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου]	27
2016/C 191/36	Υπόθεση T-261/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — Spirig Pharma κατά EUIPO (Daylong) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Daylong — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	28
2016/C 191/37	Υπόθεση T-361/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2016 — Choice κατά EUIPO (Choice chocolate & ice cream) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Choice chocolate & ice cream — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	29
2016/C 191/38	Υπόθεση T-580/14: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — Aduanas y Servicios Fornesa κατά Επιτροπής [Τελωνειακή ένωση — Εισαγωγή σιροπιού από ζάχαρα, αρωματισμένου ή με προσθήκη χρωστικών ουσιών προελεύσεως Ανδόρας — Απάτη — Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών — Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών — Άρθρο 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 — Έννομο συμφέρον το οποίο εξέλιπε — Κατάργηση της δίκης]	29
2016/C 191/39	Υπόθεση T-644/14 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — ADR Center κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Ρήτρα διαιτησίας — Συμβάσεις που συνήφθησαν για την υλοποίηση έργων, χρηματοδοτούμενων από την Ένωση. στο πλαίσιο του προγράμματος Αστική δικαιοσύνη — Εκτελεστή απόφαση της Επιτροπής για την ανάκτηση των καταβληθέντων ποσών — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)	30
2016/C 191/40	Υπόθεση T-181/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Μαρτίου 2016 — Sopra Steria Group κατά Κοινοβουλίου (Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών — Απόφαση του Κοινοβουλίου να κινήσει διαδικασία διαπραγματεύσεως χωρίς τη δημοσίευση προκηρύξεως διαγωνισμού για την παροχή υπηρεσιών πληροφορικής — Ανάκληση της πράξεως — Κατάργηση της δίκης)	30
2016/C 191/41	Υπόθεση T-364/15 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — ADR Center κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Ρήτρα διαιτησίας — Συμβάσεις που συνήφθησαν για την υλοποίηση έργων, χρηματοδοτούμενων από την Ένωση. στο πλαίσιο του προγράμματος Αστική δικαιοσύνη — Εκτελεστή απόφαση της Επιτροπής για την ανάκτηση των καταβληθέντων ποσών — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)	31
2016/C 191/42	Υπόθεση T-535/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2016 — CBM κατά ΓΕΕΑ — ÏD Group (Fashion ID) (Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Παραίτηση από την ανακοπή — Κατάργηση της δίκης)	32
2016/C 191/43	Υπόθεση T-725/15 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Φεβρουαρίου 2016 — Chemtura Netherlands κατά EFSA (Ασφαλιστικά μέτρα — Διαδικασία διαθέσεως φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά — Δημοσίευση εγγράφων σχετικά με την εγγραφή δραστικής ουσίας — Απόρριψη αιτήσεως για εμπιστευτική μεταχείριση ορισμένων πληροφοριών — Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων — Έλλειψη επείγοντος)	32
2016/C 191/44	Υπόθεση T-10/16 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — GABO:mi κατά Επιτροπής [Ασφαλιστικά μέτρα — Επιδοτήσεις — Έκτο και έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002-2006 και 2007-2013) — Έγγραφα με τα οποία ζητήθηκε η επιστροφή μέρους των επιδοτήσεων οι οποίες είχαν χορηγηθεί — Χρεωστικό σημείωμα — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Παραδεκτό — Δεν υπάρχει επείγον]	33
2016/C 191/45	Υπόθεση T-41/16 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Απριλίου 2016 — Cyprus Turkish Chamber of Industry κ.λπ. κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Διαδικασία καταχωρίσεως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως — Χαλούμι (Halloumi) ή Hellim — Απόρριψη ανακοπής — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Δεν υπάρχει επείγον)	33
2016/C 191/46	Υπόθεση T-771/15: Προσφυγή της 30ής Δεκεμβρίου 2015 — Bittorrent Marketing κατά EUIPO — BitTorrent (bittorrent)	34
2016/C 191/47	Υπόθεση T-117/16: Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2016 — Isdin κατά EUIPO — Spirig Pharma (ERYFOTONA ACTINICA)	35
2016/C 191/48	Υπόθεση T-131/16: Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2016 — Βέλγιο κατά Επιτροπής	36
2016/C 191/49	Υπόθεση T-132/16: Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2016 — PayPal κατά EUIPO — Hub Culture (VENMO)	37
2016/C 191/50	Υπόθεση T-140/16: Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2016 — Le Pen κατά Κοινοβουλίου	37
2016/C 191/51	Υπόθεση T-141/16: Aγωγή της 4ης Απριλίου 2016 — Επιτροπή κατά ΙΕΜ	39
2016/C 191/52	Υπόθεση T-143/16: Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Intesa Sanpaolo κατά EUIPO — Intesia Group Holding (INTESA)	39
2016/C 191/53	Υπόθεση T-144/16: Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Mundipharma κατά EUIPO — Multipharma (MULTIPHARMA)	40
2016/C 191/54	Υπόθεση T-146/16: Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland κ.λπ. κατά Επιτροπής	41
2016/C 191/55	Υπόθεση T-147/16: Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής	42
2016/C 191/56	Υπόθεση T-148/16 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 11 Απριλίου 2016 οι Adrian Barnett και Sven-Ole Mogensen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής	42
2016/C 191/57	Υπόθεση T-157/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 14 Απριλίου 2016 η Ingrid Fedtke κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-107/15, Fedtke κατά ΕΟΚΕ	43
2016/C 191/58	Υπόθεση T-158/16 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 14 Απριλίου 2016 οι Inge Barnett, Suzanne Ditlevsen, Annie Madsen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-66/15, Barnett κ.λπ. κατά ΕΟΚΕ	44
2016/C 191/59	Υπόθεση T-833/14: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — Søndagsavisen κατά Επιτροπής	45
2016/C 191/60	Υπόθεση T-834/14: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — Forbruger-Kontakt κατά Επιτροπής	45
2016/C 191/61	Υπόθεση T-24/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — NICO κατά Συμβουλίου	45
2016/C 191/62	Υπόθεση T-285/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — Syria Steel και Al Buroj Trading κατά Συμβουλίου	45
2016/C 191/63	Υπόθεση T-524/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — NICO κατά Συμβουλίου	46
2016/C 191/64	Υπόθεση T-525/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — Petro Suisse Intertrade κατά Συμβουλίου	46
2016/C 191/65	Υπόθεση T-526/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — HK Intertrade κατά Συμβουλίου	46
2016/C 191/66	Υπόθεση T-571/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2016 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — ISMS (BIMBO BEL SIMPLY)	46
	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 191/67	Υπόθεση F-59/13 RENV: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 11ης Απριλίου 2016 —Rouffaud κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση — Αναπομπή στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης κατόπιν αναιρέσεως — Προσωπικό της ΕΥΕΔ — Συμβασιούχος υπάλληλος — Συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένος με επικουρικά καθήκοντα — Αναχαρακτηρισμός της σύμβασης εργασίας τέτοιου υπαλλήλου σε σύμβαση εργασίας εκτάκτου υπαλλήλου αορίστου χρόνου — Απόρριψη)	47
2016/C 191/68	Υπόθεση F-41/15 DISS II: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — FN, FP και FQ κατά CEPOL [Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της CEPOL — Έκτακτοι υπάλληλοι — Συμβασιούχοι υπάλληλοι — Τόπος υπηρεσίας που αντιστοιχεί στην έδρα της CEPOL — Μεταφορά της έδρας της CEPOL στη Βουδαπέστη (Ουγγαρία) — Συνακόλουθη μεταβολή του τόπου υπηρεσίας των μελών του προσωπικού — Συμβατικές συνέπειες — Ανάγκη συναινέσεως των μελών του προσωπικού — Διορθωτικός συντελεστής εφαρμοστέος στον νέο τόπο υπηρεσίας — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Αρχή της χρηστής διοικήσεως]	47
2016/C 191/69	Υπόθεση F-49/15: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — FU κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Πειθαρχική διαδικασία — Πειθαρχικό συμβούλιο — Έκτακτος υπάλληλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου διορισθείς ως δόκιμος υπάλληλος στην Επιτροπή — Αλλαγή του τόπου διορισμού — Μη δήλωση αλλαγής τόπου διορισμού στις διοικητικές υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου — Ταυτοχρόνως υποβληθέντα αιτήματα περί αποζημιώσεως επανεγκαταστάσεως στη χώρα καταγωγής και περί αποζημιώσεως εγκαταστάσεως στις Βρυξέλλες — Αίτηση αποδόσεως των εξόδων μετακομίσεως από το Λουξεμβούργο προς τη χώρα καταγωγής — Έρευνα της OLAF — Πειθαρχική κύρωση — Κατάταξη σε ομάδα καθηκόντων κατώτερου βαθμού χωρίς υποβιβασμό — Άρθρο 25 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Μη τήρηση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως — Νέο πραγματικό στοιχείο — Υποχρέωση επαναλήψεως της πειθαρχικής διαδικασίας — Αναλογικότητα της κυρώσεως — Δικονομική προθεσμία)	48
2016/C 191/70	Υπόθεση F-77/15: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — Zink κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Επίδομα αποδημίας — Διοικητικό σφάλμα με συνέπεια τη μη καταβολή του επιδόματος αποδημίας επί πλείονα έτη — Βλαπτική πράξη — Εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών τα οποία δεν αντανακλούν ληφθείσα απόφαση — Άρθρο 82 του Κανονισμού Διαδικασίας — Λόγος απαραδέκτου δημοσίας τάξεως — Πλημμέλεια της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας — Αίτηση, υπό την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ — Εύλογη προθεσμία)	49
2016/C 191/71	Υπόθεση F-94/15: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — Wolf κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της ΕΥΕΔ — Επιτροπή προσωπικού — Εκλογές για την ανάδειξη της επιτροπής προσωπικού — Ισχύς — Άρθρο 1, πέμπτο εδάφιο, του παραρτήματος II του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων — Εκλογικός κανονισμός της ΕΥΕΔ — Πρώτος γύρος των εκλογών — Έλλειψη απαρτίας — Παράταση του χρόνου ψηφοφορίας — Επιπλέον παράταση του χρόνου ψηφοφορίας — Μη οργάνωση δεύτερου γύρου ψηφοφορίας — Έλλειψη νομιμότητας)	49
2016/C 191/72	Υπόθεση F-98/15: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2016 — CP κατά Κοινοβουλίου (Υπαλληλική υπόθεση — Μόνιμοι υπάλληλοι — Προϊστάμενος μονάδας — Δοκιμαστική περίοδος — Μη επιβεβαίωση του διορισμού του σε θέση προϊσταμένου μονάδας — Εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως — Απώλεια ευκαιρίας)	50
2016/C 191/73	Υπόθεση F-135/15: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2016 — Beiner κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Διαγωνισμός — Προϋποθέσεις συμμετοχής — Επαγγελματική πείρα — Απόφαση της εξεταστικής επιτροπής να μην επιτρέψει τη συμμετοχή του προσφεύγοντος στον διαγωνισμό — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)	51
2016/C 191/74	Υπόθεση F-10/16: Προσφυγή-αγωγή της 17ης Φεβρουαρίου 2016 — ZZ κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή	51
2016/C 191/75	Υπόθεση F-15/16: Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά ΕΥΕΔ	52
2016/C 191/76	Υπόθεση F-16/16: Προσφυγή της 18ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά EUIPO	52
2016/C 191/77	Υπόθεση F-17/16: Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής	53
2016/C 191/78	Υπόθεση F-29/12: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Απριλίου 2016 — Hill κ.λπ. κατά Επιτροπής	53
2016/C 191/79	Υπόθεση F-99/12: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 8ης Απριλίου 2016 — Chevalier κατά Επιτροπής των Περιφερειών	54
2016/C 191/80	Υπόθεση F-72/15: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Απριλίου 2016 — Glowacz-De-Chevilly κατά Επιτροπής	54

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2016/C 191/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 175 της 17.5.2016

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 165 της 10.5.2016

ΕΕ C 156 της 2.5.2016

ΕΕ C 145 της 25.4.2016

ΕΕ C 136 της 18.4.2016

ΕΕ C 118 της 4.4.2016

ΕΕ C 111 της 29.3.2016

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Sibiu (Ρουμανία) στις 2 Ιουλίου 2015 — Andreea Corina Târșia κατά Statul român, Universitatea «Lucian Blaga» Sibiu και Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării

(Υπόθεση C-328/15)

(2016/C 191/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Sibiu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Andreea Corina Târșia

Εναγόμενοι: Statul român, Universitatea «Lucian Blaga» Sibiu και Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării

Με διάταξη της 14ης Απριλίου 2016 το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) κηρύχθηκε προδήλως αναρμόδιο να αποφανθεί επί της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως που το Tribunalul Sibiu (Ρουμανία) είχε υποβάλει με απόφαση της 8ης Ιουνίου 2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/2

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Αυγούστου 2015 η AgriCapital Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 10 Ιουνίου 2015 στην υπόθεση T-514/13, AgriCapital Corp. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-440/15 P)

(2016/C 191/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: AgriCapital Corp. (εκπρόσωποι: P. Meyer, Rechtsanwalt, M. Gramsch, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Με διάταξη της 3ης Μαρτίου 2016 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση αναιρέσεως είναι απαράδεκτη.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/3

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 η Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2015 στην υπόθεση T-548/12, Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση C-487/15 P)

(2016/C 191/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG (εκπρόσωπος: J. Krenzel, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Redrock Construction s.r.o.

Με διάταξη της 25ης Φεβρουαρίου 2016, το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως προδήλως απαράδεκτη.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy w Koninie (Πολωνία) στις 15 Οκτωβρίου 2016 — Euro Bank SA κατά Markowi Łopacińskiemu

(Υπόθεση C-537/15)

(2016/C 191/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Koninie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Euro Bank SA

Καθού: Marek Łopaciński

Προδικαστικά ερωτήματα

Με διάταξη της 3ης Μαρτίου 2016, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε ότι παρέλκει η έκδοση αποφάσεως στην παρούσα υπόθεση.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/3

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Δεκεμβρίου 2015 ο Carsten Bopp κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-209/14, Carsten Bopp κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-653/15 P)

(2016/C 191/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carsten Bopp (εκπρόσωπος: C. Russ, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έκτο τμήμα) με διάταξη της 7ης Απριλίου 2016 απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως και καταδίκασε τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδά του.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/4

Αναίρεση που άσκησε στις 29 Ιανουαρίου 2016 ο Carsten René Beul κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 23 Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-640/14, Beul κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση C-53/16 P)

(2016/C 191/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carsten René Beul (εκπρόσωποι: H.-M. Pott και T. Eckhold, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2015,

—	να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό (ΕΕ) 537/2014 ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή του ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ο προσφεύγων και νυν αναιρεσείων ζήτησε την ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 537/2014 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, σχετικά με ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος και την κατάργηση της απόφασης 2005/909/ΕΚ της Επιτροπής.

Ο αναιρεσείων είναι κάτοχος άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του οικονομικού ελεγκτή στη Γερμανία (επίσης, κατέχει άδειες ασκήσεως αντίστοιχων επαγγελμάτων κατά τη νομοθεσία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και της Ιταλικής Δημοκρατίας). Δύναται να διενεργεί τον εκ του νόμου απαιτούμενο έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος. Ως οικονομικός ελεγκτής, υπόκειται, για το σύνολο της επαγγελματικής δραστηριότητάς του, στον έλεγχο του Wirtschaftsprüferkammer, οργανισμού δημοσίου δικαίου μέλη του οποίου είναι οι οικονομικοί ελεγκτές, οι οποίοι εκλέγουν τα οικεία διοικητικά όργανα.

Ο προσβαλλόμενος κανονισμός (στο εξής: κανονισμός) προβλέπει ότι η εποπτεία των εκ του νόμου προβλεπόμενων οικονομικών ελεγκτών όσον αφορά τον έλεγχο των επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος πρέπει να διενεργείται από ανεξάρτητη αρχή, μη υποκείμενη σε κρατικές εντολές. Οι οικονομικοί ελεγκτές που ασκούν το επάγγελμα δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στο πλαίσιο της αρχής αυτής, οι δε ελεγκτές που έχουν παύσει να ασκούν το επάγγελμα μπορούν να δραστηριοποιηθούν στο πλαίσιο της εν λόγω αρχής μόνο μετά την παρέλευση σχετικά μακρού χρονικού διαστήματος από την παύση της ασκήσεως του επαγγέλματος αυτού.

Ο αναιρεσείων θεωρεί τη νέα ρύθμιση βλαπτική γι’ αυτόν. Προβάλλει ότι ο κανονισμός είναι αντίθετος στο δίκαιο της Ένωσης.

Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Το Γενικό Δικαστήριο φρονεί ότι ο αναιρεσείων δεν είχε δικαίωμα προσφυγής κατά του κανονισμού. Αιτιολόγησε την απόφασή του αυτή, με το σκεπτικό ότι ο κανονισμός δεν αφορά τον αναιρεσείοντα ατομικά, διότι αυτός συγκαταλέγεται στα πρόσωπα που αφηρημένως υπόκεινται στον κανόνα δικαίου και δεν δύναται να προβάλει ατομικώς δικαιώματα.

Αντιθέτως, ο αναιρεσείων προβάλλει ότι ο κανόνας τον αφορά άμεσα και ατομικά. Υποστηρίζει, ειδικότερα, ότι ο επίμαχος κανόνες απευθύνεται σε ανοιχτό κύκλο προσώπων, δεδομένου ιδίως ότι από τη θέσπιση του κανονισμού έως την έναρξη ισχύος του παρήλθε χρονικό διάστημα κατά το οποίο εντάχθηκε στο σχετικό επάγγελμα απροσδιόριστος αριθμός προσώπων.

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι ο κανονισμός τον αφορά όχι μόνον άμεσα, αλλά και ατομικά. Κατ’ αυτόν, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την πτυχή αυτή. Φρονεί ότι ο κύκλος των ασκούντων το επάγγελμα προσδιορίζεται ανά πάσα στιγμή με τη διενέργεια του επιβαλλόμενου από το δίκαιο της Ένωσης ελέγχου. Υποστηρίζει ότι η παροχή δικαστικής προστασίας δεν κριθεί με βάση τη χρονική απόσταση μεταξύ θεσπίσεως και ενάρξεως ισχύος του κανονισμού.

Επιπλέον, κατά τον αναιρεσείοντα, εάν γινόταν δεκτό ότι ο κανονισμός δεν τον αφορά ατομικά, θα δημιουργούνταν κενό δικαστικής προστασίας. Βάσει του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το κενό αυτό πρέπει, κατ’ αυτόν, να καλυφθεί. Φρονεί ότι, πρόκειται για ζήτημα που εμπίπτει στην ευθύνη και στον έλεγχο των δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το μέτρο που η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιούργησε τις συνθήκες λόγω των οποίων προκλήθηκε αυτό το κενό δικαστικής προστασίας.

(1) EE L 158, σ. 77.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/5

Αναίρεση που άσκησε την 1η Φεβρουαρίου 2016 η ClientEarth κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-424/14, ClientEarth κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-57/16 P)

(2016/C 191/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: ClientEarth (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer, F. Heringa, J. Wolfhagen, advocaten)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2015 με την οποία αυτό:

—	απέρριψε τις προσφυγές της αναιρεσείουσας·

—	καταδίκασε την αναιρεσείουσα στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

ii.	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως για τους ακόλουθους λόγους:

1ος λόγος : Πλάνη περί το δίκαιο, ως προς τη συναγωγή γενικού τεκμηρίου στο πλαίσιο του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001 (1) (πρώτο εδάφιο) αναφορικά με τα ζητούμενα έγγραφα.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον:

i.	προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας του Δικαστηρίου·

ii	δεν αναγνώρισε ότι η συναγωγή τέτοιου γενικού τεκμηρίου δεν μπορεί να στηριχθεί στο άρθρο 17, παράγραφοι 1 έως 3, ΣΕΕ·

iii.	συνήγαγε γενικό τεκμήριο όσον αφορά τη μη γνωστοποίηση των ζητούμενων εγγράφων χωρίς να εφαρμόσει το κριτήριο της πραγματικής και συγκεκριμένης ζημίας·

iv.	δεν αναγνώρισε ότι τα ζητούμενα έγγραφα συνδέονται στενά με την απόφαση για την ανάληψη ή τη μη ανάληψη πρωτοβουλιών νομοθετικής πολιτικής· και

2ος λόγος : Πλάνη περί το δίκαιο ως προς τη μη αναγνώριση της υπάρξεως υπερισχύοντος δημόσιου συμφέροντος.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον:

i.	δεν έλαβε υπόψη τα ειδικά δημόσια συμφέροντα που επικαλέστηκε η ClientEarth·

ii.	έκρινε ότι η γνωστοποίηση των ζητούμενων εγγράφων σε μεταγενέστερο χρόνο αποκλείει την ύπαρξη υπερισχύοντος δημόσιου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση των ζητούμενων εγγράφων·

iii.	έκρινε ότι η γνωστοποίηση εγγράφων διαφορετικών από τα ζητούμενα έγγραφα αποκλείει την ύπαρξη υπερισχύοντος δημόσιου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση των ζητούμενων εγγράφων·

iv.	δεν αναγνώρισε τη φύση του δημόσιου συμφέροντος που εκπροσωπεί η ClientEarth·

v.	δεν ερμήνευσε περιοριστικά τους λόγους απορρίψεως, λαμβάνοντας υπόψη το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετείται από τη δημοσιοποίηση, όπως προβλέπει το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 1367/2006 (2)·

vi.	δεν αναγνώρισε το δημόσιο συμφέρον ως προς τη βελτίωση της προσβάσεως στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (EE L 145, σ. 43).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (EE L 264, σ. 13).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/6

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Φεβρουαρίου 2016 η Comercializadora Eloro, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-354/14, Comercializadora Eloro κατά ΓΕΕΑ — Zumex Group (Zumex)

(Υπόθεση C-71/16 P)

(2016/C 191/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Comercializadora Eloro, S.A. (εκπρόσωπος: J. L. de Castro Hermida, abogado)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), πρώην Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), και Zumex Group, S.A.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

όσον αφορά την απόδειξη, να εκτιμήσει ότι αυτή παρασχέθηκε και να κρίνει ως παραδεκτές τις γραπτές αποδείξεις που προσκομίσθηκαν κατά το τέλος της διαδικασίας προσφυγής και υποβλήθηκαν εκ νέου με το δικόγραφο της προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ως συνημμένα υπ’ αριθ. 1 έως 7 έγγραφα, όπως παρατίθενται στον συνοδευτικό του εν λόγω δικογράφου κατάλογο των συνημμένων εγγράφων.

—	βάσει των στοιχείων του φακέλου της διοικητικής διαδικασίας, να κρίνει ότι αποδεικνύεται επαρκώς από την αναιρεσείουσα η πραγματική και ουσιαστική χρήση, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα και στο κρίσιμο έδαφος, του σήματός της JUMEX για χυμούς φρούτων της κλάσεως 32.

—

δεδομένου ότι η ανακόπτουσα και αναιρεσείουσα αποδεικνύει τη χρήση του προγενέστερου σήματος, να απορριφθεί η εκ μέρους της καταθέτριας καταχώριση του αιτούμενου σήματος ZUMEX ως προς όλα τα προϊόντα της κλάσεως 32 για τον λόγο ότι υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως του καταναλωτή εξαιτίας της συνυπάρξεως στην αγορά των δύο σημάτων, λαμβανομένης υπόψη της ομοιότητάς τους από απόψεως ονομασίας και της ταυτίσεώς τους από απόψεως εφαρμογής.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και του κανόνα 22, παράγραφοι 2 και 3, του εκτελεστικού κανονισμού (2)

Το τμήμα ανακοπών του EUIPO έκρινε ότι η παρασχεθείσα από την ανακόπτουσα απόδειξη της χρήσεως πληρούσε τις ελάχιστες απαιτήσεις ώστε να διαπιστωθεί η ουσιαστική χρήση του σήματος κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς και εντός του εδάφους αναφοράς.

Οι αμφιβολίες που διατυπώθηκαν στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ως προς το αν τα προϊόντα που πωλήθηκαν στην ολλανδική εταιρία «Nidera General Merchandise, B.V.» εισήλθαν όντως στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερείδονται αποκλειστικώς σε ενδείξεις από ένα έγγραφο: την ιστοσελίδα της εν λόγω επιχειρήσεως, διαθέσιμη στη δικτυακή διεύθυνση www.ngm-int.com, στην οποία η εν λόγω εταιρία γνωστοποιεί ότι οι εμπορικές συναλλαγές της έχουν ως προορισμό τις χώρες της Δυτικής Αφρικής.

Δεν πρέπει να γίνει δεκτό ότι έχουν συναφώς αποδεικτική αξία οι εκτυπώσεις της εν λόγω ιστοσελίδας, δεδομένου ότι ελήφθησαν κατά το χρονικό σημείο της εξετάσεως των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, ήτοι σε ημερομηνία πλησίον της 5ης Αυγούστου 2011, οκτώ έτη μετά την έναρξη του κρίσιμου χρονικού διαστήματος ως προς το οποίο πρέπει να αποδειχθεί η χρήση και τρία έτη μετά τη λήξη του εν λόγω χρονικού διαστήματος. Στο εν λόγω χρονικό διάστημα, η εμπορική δραστηριότητα της επίμαχης εταιρίας και το γεωγραφικό πεδίο της δράσεώς της είναι δυνατόν να μεταβλήθηκαν σε σημαντικό βαθμό. Σύμφωνα με τη νομική λογική, τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται προκειμένου να ανατραπεί η απόδειξη της χρήσεως του σήματος αφορούν επίσης το κρίσιμο χρονικό διάστημα και όχι χρόνο κατά πολλά έτη μεταγενέστερο της λήξεως του εν λόγω χρονικού διαστήματος.

Από τα τιμολόγια που προσκομίσθηκαν ως αποδείξεις προκύπτει ότι η ολλανδική εταιρία «Nidera General Marchandise, B.V.», με έδρα το Ρότερνταμ, δεν είναι μόνο αγοράστρια των προϊόντων αλλά και παραλήπτρια των πωληθέντων εμπορευμάτων, γεγονός εκ του οποίου συνάγεται ότι τα εν λόγω εμπορεύματα εισήλθαν στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ανακόπτουσα προσκόμισε αποδείξεις περί του ότι η εν λόγω εταιρία ανήκει στον όμιλο εταιριών «Nidera», με έδρα σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης και της Ισπανίας, μέσω της θυγατρικής «Nidera Agro Comercial, S.A.», πράγμα που συνιστά αξιόπιστη ένδειξη ότι τα εμπορεύματα που αγόρασε προορίζονταν για την ευρωπαϊκή αγορά.

Δεδομένου ότι η ανακόπτουσα φέρει το βάρος αποδείξεως της χρήσεως του σήματός της και δεδομένης της αποδείξεως της χρήσεως αυτής διά της προσκομίσεως τιμολογίων που πιστοποιούν την πώληση προϊόντων τα οποία προσδιορίζονται από το σήμα, πρέπει να χωρήσει, κατά το χρονικό σημείο της αμφισβητήσεως της αποδεικτικής δύναμης των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, αντιστροφή του βάρους αποδείξεως, με συνέπεια να περιέρχεται στον καταθέτη του σήματος το βάρος να αποδείξει την ανεπάρκεια των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων, πέραν των απλών εικασιών ή υποθέσεων.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο β'. του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Το γεγονός ότι στα προσκομισθέντα τιμολόγια εμφαίνεται ως παραλήπτρια των εμπορευμάτων η ολλανδική εταιρία «Nidera General Merchandise, B.V.» αποκλείει το ενδεχόμενο να απεστάλησαν τα προϊόντα στο τελωνείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό το καθεστώς της εξωτερικής κοινοτικής διαμετακομίσεως και οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα εμπορεύματα εισήλθαν πράγματι στο κρίσιμο έδαφος, έστω και αν εν συνεχεία επανεξήχθησαν στην Αφρική.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν δέχεται ότι η εισαγωγή με αποκλειστικό σκοπό την επανεξαγωγή συνιστά πραγματική χρήση του σήματος, καθόσον μια τέτοια δραστηριότητα δεν δημιουργεί ούτε διατηρεί μερίδια αγοράς. Εντούτοις, πρόκειται για περίπτωση στην οποία έχει ανάλογη εφαρμογή το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο β'. του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, το οποίο αφορά την περίπτωση της επιθέσεως του σήματος με αποκλειστικό προορισμό την εξαγωγή, δραστηριότητα που επίσης δεν δημιουργεί ούτε διατηρεί μερίδια αγοράς στο έδαφος της Ένωσης.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

Από την εν λόγω διάταξη και από τη νομολογία συνάγεται ότι γενικό κανόνα αποτελεί να κρίνονται παραδεκτά τα επιχειρήματα και οι αποδείξεις, έστω και αν υποβάλλονται εκπροθέσμως, οπότε η διακριτική ευχέρεια του EUIPO πρέπει να ερμηνεύεται στενά και κατά τρόπον ώστε να απαιτείται αιτιολόγηση της απορρίψεως. Διακριτική ευχέρεια δεν σημαίνει αυθαιρεσία ή υποκειμενικότητα.

Τα νέα τιμολόγια και ετικέτες συσκευασιών που προσκομίσθηκαν κατά το τέλος της διαδικασίας προσφυγής, συνημμένα έγγραφα υπ’ αριθ. 1 έως 7, είχαν θεμελιώδη σημασία διότι, καθόσον εκδόθηκαν προς άλλες ευρωπαϊκές εταιρίες, ήραν τις δημιουργηθείσες αμφιβολίες που αφορούσαν τα τιμολόγια που είχαν εκδοθεί προς την ολλανδική εμπορική εταιρία «Nidera General Merchandise, B.V.»

Η ανακόπτουσα, κατά το χρονικό σημείο της παροχής αποδείξεως περί χρήσεως του σήματός της, αντιμετώπισε δυσκολίες από χρονικής απόψεως, δεδομένου ότι η απόδειξη έπρεπε να διεξαχθεί τρία έτη μετά την εν λόγω χρήση, και από γεωγραφικής απόψεως, δεδομένου ότι η ανακόπτουσα είναι μεξικανική εταιρία, η οποία έχει συμφέροντα πρωτίστως στην αμερικανική ήπειρο.

Η συνεκτίμηση των συντρεχουσών από χρονικής και γεωγραφικής απόψεως περιστάσεων και η απόλυτη σπουδαιότητα για την επίλυση της διαφοράς των καθυστερημένως προσκομισθέντων εγγράφων έπρεπε να οδηγήσουν στο να κριθούν τα έγγραφα αυτά ως παραδεκτά, με συνέπεια να θεωρηθεί ως αποδειχθείσα η πραγματική και ουσιαστική χρήση του αντιπαρατιθέμενου προγενέστερου σήματος και να διενεργηθεί η απαραίτητη σύγκριση μεταξύ των επίδικων σημάτων προκειμένου να κριθεί η ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως για τον καταναλωτή.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (Κωδικοποιημένη έκδοση)

ΕΕ 2009, L 78, σ. 1

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα

ΕΕ 1995, L 303, σ. 1

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Udine (Ιταλία) στις 24 Φεβρουαρίου 2016 — Ποινική δίκη κατά Giorgio Fidenato κ.λπ.

(Υπόθεση C-111/16)

(2016/C 191/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Udine

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Giorgio Fidenato κ.λπ.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 54, παράγραφος 1, του κανονισμού 178/2002 (1), την έννοια ότι η Επιτροπή υποχρεούται, όταν το ζητήσει κράτος μέλος, καίτοι αυτή εκτιμά ότι δεν υφίστανται, για συγκεκριμένα τρόφιμα ή συγκεκριμένες ζωοτροφές, σοβαροί και προφανείς κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία, την υγεία των ζώων και το περιβάλλον, να θεσπίσει μέτρα έκτακτης ανάγκης κατά την έννοια του άρθρου 53 του κανονισμού 178/2002;

Όταν η Επιτροπή γνωστοποιεί στο αιτούν κράτος μέλος την αξιολόγησή της, η οποία είναι αντίθετη προς τα αιτήματά του και κατά την οποία, βάσει των γενικών κριτηρίων, δεν συντρέχει ανάγκη λήψεως μέτρων έκτακτης ανάγκης, και για τον λόγο αυτό δεν λαμβάνει τα μέτρα έκτακτης ανάγκης που προβλέπονται στο άρθρο 34 του κανονισμού 1829/2003 (2) τα οποία ζήτησε το εν λόγω κράτος μέλος, δικαιούται το αιτούν κράτος μέλος να θεσπίσει προσωρινά μέτρα έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το άρθρο 53 του κανονισμού 178/2002;

Μπορούν λόγοι αναγόμενοι στην αρχή της προφυλάξεως και μη αφορώντες τις παραμέτρους του σοβαρού και προφανούς κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία, την υγεία των ζώων και το περιβάλλον από τη χρήση τροφίμων ή ζωοτροφών να δικαιολογήσουν τη λήψη προσωρινών μέτρων έκτακτης ανάγκης από κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003;

Οσάκις είναι σαφές και πρόδηλο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη λήψη έκτακτων μέτρων αναφορικά με τρόφιμα ή ζωοτροφές, συμπέρασμα το οποίο επιβεβαιώθηκε εν συνεχεία από την επιστημονική γνώμη της EFSA και γνωστοποιήθηκε εγγράφως στο αιτούν κράτος μέλος, μπορεί το κράτος μέλος να συνεχίσει να διατηρεί σε ισχύ τα προσωρινά μέτρα έκτακτης ανάγκης τα οποία έλαβε ή/και να ανανεώσει την ισχύ των εν λόγω προσωρινών μέτρων έκτακτης ανάγκης όταν λήξει το προσωρινό διάστημα για το οποίο θεσπίσθηκαν;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές (ΕΕ L 268, σ. 1).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/9

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Φεβρουαρίου 2016 η British Airways plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-48/11, British Airways κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-122/16 P)

(2016/C 191/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: British Airways plc (εκπρόσωποι: J. Turner QC, R. O’Donoghue, Barristers, A. Lyle-Smythe, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στο μέτρο που περιορίζει την έκταση της ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο αίτημα που η British Airways διατύπωσε στο πλαίσιο της προσφυγής της ακυρώσεως·

—	να αναιρέσει την πρώτη παράγραφο του διατακτικού της αποφάσεως του γενικού Δικαστηρίου·

—	να ακυρώσει στο σύνολό της την προσβαλλόμενη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, η British Airways plc ζητεί από το Δικαστήριο να αναιρέσει μερικώς την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-48/11, British Airways κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Με την εν λόγω απόφαση ακυρώθηκε εν μέρει η απόφαση C(2010) 7694 τελικό της Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2010, στην υπόθεση COMP/39258 — Αεροπορικές μεταφορές φορτίου, στο μέτρο που αφορά την British Airways.

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο εφαρμόζοντας την έννοια ultra petita προκειμένου να περιορίσει τις ενέργειές του, ακόμη και όταν το Γενικό Δικαστήριο έκρινε το ίδιο ότι υφίσταντο ουσιώδη ελαττώματα δημόσιας πολιτικής τα οποία καθιστούσαν την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνολικά πλημμελή. Εγείροντας με δική του πρωτοβουλία ζήτημα δημόσιας πολιτικής και αποφαινόμενο επί της εξεταζόμενης υποθέσεως στη βάση αυτή, το Γενικό Δικαστήριο δεν απεφάνθη ultra petita· επομένως, κρίνοντας ότι περιοριζόταν από την αρχή ultra petita για να αποφανθεί επί των συνεπειών της διαπιστώσεώς του στο διατακτικό της αποφάσεώς του, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως που προβάλλεται επικουρικώς, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι ακόμη και στην περίπτωση εφαρμογής του ultra petita, το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να αποφανθεί ότι πάντως μπορούσε –ουσιαστικά όφειλε– να ακυρώσει στο σύνολό της την προσβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου οι διαπιστώσεις του κατά τις οποίες η προσβαλλόμενη απόφαση έπασχε πλημμέλεια λόγω του ότι αντέβαινε σε ανώτερους κανόνες δικαίου και, συγκεκριμένα, προς τις αρχές της νομιμότητας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, να παραγάγουν αποτελέσματα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/10

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 η Orange Polska SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-486/11, Orange Polska κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-123/16 P)

(2016/C 191/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Orange Polska SA (εκπρόσωποι: D.M. Beard QC, A. Howard, Barristers, M. Modzelewska de Raad, adwokat, P. Paśnik, adwokat)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji, European Competitive Telecommunications Association

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της· επικουρικώς

—	να ακυρώσει το άρθρο 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σύνολό του· ή επικουρικώς

—	να μειώσει προσηκόντως το επιβληθέν με την προσβαλλόμενη απόφαση πρόστιμο· ή επικουρικώς

—	να αναπέμψει την προσβαλλόμενη απόφαση περί επιβολής του προστίμου στην Επιτροπή· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους — με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως αμφισβητείται το ουσιαστικό κύρος της διαπιστώσεως περί παραβάσεως στην επίδικη απόφαση της Επιτροπής, ενώ οι δύο άλλοι λόγοι αφορούν το ποσό του επιβληθέντος προστίμου βάσει του άρθρου 2 της αποφάσεως.

α.

Πρώτον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πλάνη εκτιμήσεως καθόσον δεν απαίτησε από την Επιτροπή να αποδείξει οποιοδήποτε έννομο συμφέρον για τη συνέχιση της έρευνας και για την έκδοση αποφάσεως περί διαπιστώσεως παραβάσεως σχετιζόμενης με συμπεριφορά αναγόμενη στο παρελθόν.

β.	Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε πολλάκις σε πλάνη περί το δίκαιο και/ή παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία επικυρώνοντας την εκτίμηση της Επιτροπής σχετικά με τις συνέπειες της παραβάσεως προκειμένου να υπολογίσει το ύψος του προστίμου.

γ.	Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων αρνούμενο να αναγνωρίσει τις επενδύσεις στις οποίες προέβη η Orange προκειμένου να μειώσει το πρόστιμο λόγω των ελαφρυντικών περιστάσεων.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Prim’Awla tal-Qorti Ċivili (Μάλτα) στις 29 Φεβρουαρίου 2016 — Malta Dental Technologists Association κ.λπ. κατά Superintendent tas-Saħħa Pubblika και Kunsill tal-Professjonijiet Kumplimentari għall-Mediċina

(Υπόθεση C-125/16)

(2016/C 191/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η μαλτέζικη

Αιτούν δικαστήριο

Prim’Awla tal-Qorti Ċivili

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Malta Dental Technologists Association και John Salomone Reynaud

Καθών: Superintendent tas-Saħħa Pubblika και Kunsill tal-Professjonijiet Kumplimentari għall-Mediċina

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως η απαγόρευση από τις υγειονομικές αρχές της Μάλτας, ή η άρνησή τους να αναγνωρίσουν το επάγγελμα του κλινικού οδοντικού τεχνολόγου/denturist, η οποία έχει ως αποτέλεσμα ότι, μολονότι δεν γίνεται διάκριση στον νόμο, υπήκοοι άλλων κρατών μέλη που υπέβαλαν σχετική αίτηση εμποδίζονται στην πράξη να ασκήσουν το επάγγελμά τους στη Μάλτα, είναι ασύμβατη με τις αρχές και τις νομικές διατάξεις που διέπουν τη δημιουργία της ενιαίας αγοράς, και ειδικότερα με αυτές που απορρέουν από τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ, 52 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ, σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία;

Πρέπει η οδηγία 2005/36/EΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, η οποία αποκαλείται «οδηγία περί των επαγγελματικών προσόντων», να εφαρμοστεί επί των κλινικών οδοντικών τεχνολόγων, λαμβανομένου υπόψη ότι, αν οδοντοστοιχία αποδειχθεί ελαττωματική, η μόνη συνέπεια θα είναι ότι η ελαττωματική οδοντική εφαρμογή θα πρέπει να προσαρμοστεί ή αντικατασταθεί, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κίνδυνο για τον ασθενή;

3)	Δύναται η επίμαχη εν προκειμένω απαγόρευση που επιβλήθηκε από τις υγειονομικές αρχές της Μάλτας να διασφαλίσει την επίτευξη του σκοπού υπάρξεως υψηλού επιπέδου προστασίας της δημόσιας υγείας, όταν κάθε ελαττωματική οδοντοστοιχία μπορεί να αντικατασταθεί χωρίς κίνδυνο για τον ασθενή;

Συνιστά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας ο τρόπος με τον οποίο η οδηγία 2005/36/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, ερμηνεύεται και εφαρμόζεται από τον καθού Superintendent of Public Health όσον αφορά τους κλινικούς οδοντικούς τεχνολόγους που υπέβαλαν αίτηση για την αναγνώρισή τους από τις ίδιες υγειονομικές αρχές της Μάλτας;

(1) Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255, σ. 22).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το cour d’appel de Mons (Βέλγιο) στις 4 Μαρτίου 2016 — Christian Ferenschild κατά JPC Motor SA

(Υπόθεση C-133/16)

(2016/C 191/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d’appel de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Christian Ferenschild

Εναγομένη: JPC Motor SA

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο [5, παράγραφος 1,] σε συνδυασμό με το άρθρο [7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο,] της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών (1), σε διάταξη του εθνικού δικαίου η οποία μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει, όσον αφορά τα μεταχειρισμένα αγαθά, την παρέλευση του χρόνου παραγραφής της αξιώσεως του καταναλωτή πριν από τη λήξη των δύο ετών από την παράδοση του μη συμφώνου προς τους όρους της συμβάσεως αγαθού, όταν ο πωλητής και ο καταναλωτής συνομολογούν χρόνο εγγυήσεως βραχύτερο των δύο ετών;

(1) ΕΕ L 171, σ. 12.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione Tributaria Regionale di Milano (Ιταλία) στις 2 Μαρτίου 2016 — Stanleybet Malta Ltd, Mario Stoppani κατά Agenzia delle dogane e dei Monopoli

(Υπόθεση C-141/16)

(2016/C 191/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Commissione Tributaria Regionale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Stanleybet Malta Ltd, Mario Stoppani

Καθής: Agenzia delle dogane e dei Monopoli

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 26 και 52 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνευόμενα ιδίως με γνώμονα τη νομολογία του ιδίου του Δικαστηρίου σχετικά με τα στοιχήματα και τα τυχερά παίγνια, η οποία διατυπώθηκε με τις αποφάσεις Gambelli, Placanica και Costa και Cifone, και σχετικά με τις φορολογικές διακρίσεις, η οποία διατυπώθηκε με τις αποφάσεις Lindman, Επιτροπή κατά Ισπανίας και Fabretti, και με γνώμονα τις αρχές του δικαίου της Ένωσης περί ίσης μεταχειρίσεως, απαγορεύσεως των διακρίσεων και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης ιταλική, η οποία προβλέπει ότι υπόκεινται, ακόμη και αναδρομικά, στον ενιαίο φόρο στοιχημάτων και διαγωνισμών προγνωστικών, που προβλέπεται στα άρθρα 1 έως 3 του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 504 της 23ης Δεκεμβρίου 1998, όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο 1, παράγραφος 66, στοιχείο b), του νόμου περί δημοσιονομικής σταθερότητας του 2011, οι μεσολαβούντες σε εθνικό επίπεδο για τη διαβίβαση των σχετικών με τα τυχερά παίγνια δεδομένων προς τις εταιρίες στοιχημάτων, οι οποίες είναι εγκατεστημένες εντός άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως δε προς εκείνες με τα χαρακτηριστικά της εταιρίας Stanleybet Malta Ldt., και, ενδεχομένως, οι ίδιες οι εταιρίες στοιχημάτων, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τους συνεργάτες αυτών μεσολαβούντες σε εθνικό επίπεδο.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 8 Μαρτίου 2016 — UAB «Vakarų Baltijos laivų statykla» κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(Υπόθεση C-151/16)

(2016/C 191/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα:«Vakarų Baltijos laivų statykla»

Αναιρεσίβλητη: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, όπως τροποποιήθηκε προσφάτως με την οδηγία 2004/75/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, την έννοια ότι δεν μπορεί να εισπράττεται ειδικός φόρος καταναλώσεως επί της παραδόσεως ενεργειακών προϊόντων οσάκις, όπως εν προκειμένω, τα εν λόγω προϊόντα παραδίδονται ως καύσιμο πλοίου προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τη ναυσιπλοΐα του εντός των υδάτων [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] με σκοπό, άνευ αμέσου ανταλλάγματος, το πλοίο αυτό να πλεύσει με ίδια μέσα από τον τόπο ναυπηγήσεώς του σε λιμένα άλλου κράτους μέλους προκειμένου να παραλάβει το πρώτο εμπορικό του φορτίο;

Αντίκειται το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/96 στην εφαρμογή διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας των κρατών μελών, όπως οι εν προκειμένω εφαρμοστέες, οι οποίες δεν επιτρέπουν να επωφεληθεί ο ενδιαφερόμενος της φοροαπαλλαγής την οποία προβλέπει η εν λόγω διάταξη, όταν η παράδοση ενεργειακών προϊόντων πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση των προϋποθέσεων που έχει θέσει το κράτος μέλος, μολονότι η παράδοση αυτή πληροί τις ουσιώδεις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της απαλλαγής που καθορίζονται στην εν λόγω διάταξη της οδηγίας 2003/96;

(1) ΕΕ L 283, σ. 51.

(2) ΕΕ L 157, σ. 100.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/13

Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-152/16)

(2016/C 191/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: J. Hottiaux)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, καθόσον δεν έχει συστήσει εθνικό ηλεκτρονικό μητρώο για τις επιχειρήσεις οδικών μεταφορών και, ως εκ τούτου, δεν έχει προβεί σε διασύνδεση με τα εθνικά ηλεκτρονικά μητρώα των άλλων κρατών μελών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1071/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων όσον αφορά τους όρους που πρέπει να πληρούνται για την άσκηση του επαγγέλματος του οδικού μεταφορέα και για την κατάργηση της οδηγίας 96/26/ΕΚ του Συμβουλίου (1)·

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 1071/2009, κάθε κράτος μέλος τηρεί εθνικό ηλεκτρονικό μητρώο των επιχειρήσεων οδικών μεταφορών στις οποίες έχει χορηγηθεί άδεια άσκησης επαγγέλματος οδικού μεταφορέα από αρμόδια αρχή που αυτό έχει καθορίσει.

Εντούτοις, προκύπτει από την απάντηση του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου στο έγγραφο οχλήσεως ότι δεν έχει συστήσει τέτοιο εθνικό μητρώο.

Κατά συνέπεια, το Λουξεμβούργο δεν έχει συμμορφωθεί προς το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 1071/2009.

Κατά το άρθρο 16, παράγραφος 5, του κανονισμού 1071/2009, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση της διασύνδεσης και της προσβασιμότητας στα εθνικά ηλεκτρονικά μητρώα στο σύνολο της Ένωσης.

Καθόσον εθνικό μητρώο δεν υφίσταται, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι οι διοικητικές αρχές του Λουξεμβούργου δεν έχουν λάβει τα αναγκαία μέτρα για τη διασύνδεση του εθνικού μητρώου της χώρας προς τα άλλα εθνικά μητρώα.

Κατά συνέπεια, το Λουξεμβούργο δεν έχει συμμορφωθεί προς το άρθρο 16, παράγραφος 5, του κανονισμού 1071/2009.

(1) ΕΕ L 300, σ. 51.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λετονία) στις 15 Μαρτίου 2016 — VAS «Latvijas dzelzceļš» κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-154/16)

(2016/C 191/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: VAS «Latvijas dzelzceļš»

Αναιρεσίβλητη: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 203, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση όπου δεν προσκομίζεται το σύνολο των εμπορευμάτων στο τελωνείο προορισμού υπό καθεστώς εξωτερικής διαμετακομίσεως, ακόμα και όταν αποδεικνύεται επαρκώς η καταστροφή των εμπορευμάτων ή η ανεπανόρθωτη απώλειά τους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, δύναται η επαρκής απόδειξη της καταστροφής των εμπορευμάτων και, κατά συνέπεια, της αδυναμίας εισόδου των εμπορευμάτων στο εμπορικό κύκλωμα του κράτους μέλους να θεμελιώσει την εφαρμογή των άρθρων 204, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 206 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, χωρίς να συνεκτιμάται για τον υπολογισμό της τελωνειακής οφειλής η ποσότητα του εμπορεύματος που καταστράφηκε κατά την εξωτερική διαμετακόμιση;

Εφόσον τα άρθρα 203, παράγραφος 1, 204, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 206 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχουν την έννοια ότι καταβάλλονται εισαγωγικοί δασμοί ως προς την ποσότητα των εμπορευμάτων που καταστράφηκαν κατά την εξωτερική διαμετακόμιση, τότε έχουν τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο δ', 70 και 71 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι επιπροσθέτως των εισαγωγικών δασμών πρέπει να καταβάλλεται ταυτοχρόνως ο φόρος προστιθέμενης αξίας, ακόμα και αν αποκλείεται η πραγματική είσοδος των εμπορευμάτων στο εμπορικό κύκλωμα του κράτους μέλους;

Έχει το άρθρο 96 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι ο κυρίως υπόχρεος οφείλει σε κάθε περίπτωση να καταβάλει τη σχετική τελωνειακή οφειλή που γεννάται υπό καθεστώς εξωτερικής διαμετακομίσεως, ανεξαρτήτως του αν ο μεταφορέας έχει εκπληρώσει ή όχι τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 96, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού;

Έχουν τα άρθρα 94, παράγραφος 1, 96, παράγραφος 1, και 213 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92, του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι η τελωνειακή αρχή του κράτους μέλους υπέχει την υποχρέωση να κηρύσσει αλληλεγγύως υπεύθυνα όλα τα πρόσωπα σε βάρος των οποίων μπορεί, σε ορισμένη περίπτωση, να καταλογισθεί η τελωνειακή οφειλή από κοινού με τον κυρίως υπόχρεο σύμφωνα με τους κανόνες του τελωνειακού κώδικα;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα και εφόσον, με βάση τη νομοθεσία του κράτους μέλους, η υποχρέωση καταβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας λόγω εισαγωγής εμπορευμάτων συνδέεται εν γένει με το καθεστώς θέσεως σε ελεύθερη κυκλοφορία, έχουν τα άρθρα 201, 202 και 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι το κράτος μέλος υποχρεούται να κηρύσσει αλληλεγγύως υπεύθυνα τα πρόσωπα σε βάρος των οποίων μπορεί, σε ορισμένη περίπτωση, να καταλογισθεί η τελωνειακή οφειλή από κοινού με τον κυρίως υπόχρεο, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πέμπτο και στο έκτο ερώτημα, έχουν τα άρθρα 96, παράγραφος 1, και 213 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, καθώς και τα άρθρα 201, 202 και 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι στην περίπτωση που το τελωνείο του κράτους μέλους παρέλειψε εσφαλμένα να καταλογίσει την αλληλέγγυα ευθύνη για τη φορολογική οφειλή σε βάρος κάποιου από τα πρόσωπα που ευθύνονται από κοινού με τον κυρίως υπόχρεο, θα μπορούσε από μόνη της η περίσταση αυτή να δικαιολογεί την απαλλαγή του κυρίως υπόχρεου από την ευθύνη καταβολής της τελωνειακής οφειλής;

(1) ΕΕ L 302, σ. 1.

(2) ΕΕ L 347, σ. 1.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 17 Μαρτίου 2016 — «Starptautiskā lidosta “Riga”» VAS κατά Konkurences padome

(Υπόθεση C-159/16)

(2016/C 191/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα:«Starptautiskā lidosta “Riga”» VAS

Αντίδικος κατ» αναίρεση: Konkurences padome

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 102 και το άρθρο 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η ίδια και ενιαία συμπεριφορά κρατικής επιχειρήσεως μπορεί να εξετασθεί ταυτόχρονα υπό το πρίσμα της υπάρξεως κρατικής ενισχύσεως (ενδεχόμενη χορήγηση κρατικής ενισχύσεως σε πελάτη/εμπορικό εταίρο) και υπό το πρίσμα της καταχρηστικής εκμεταλλεύσεως δεσπόζουσας θέσεως (διάκριση όσον αφορά τις τιμές);

2)	Υφίσταται οποιαδήποτε σειρά ή ιεράρχηση μεταξύ των δύο αυτών τρόπων εξετάσεως;

Επιτρέπεται στη Διοίκηση ή σε δικαστήριο, όταν εξετάζουν υπόθεση που αφορά παράβαση του [δικαίου περί] ανταγωνισμού η οποία συνίσταται στην εφαρμογή τιμών που εισάγουν διάκριση στους πελάτες/εμπορικούς εταίρους κρατικής επιχειρήσεως, να αναγνωρίζουν ότι η συμπεριφορά οικονομικού φορέα συνιστά παράβαση του άρθρου 102 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν η παράβαση προκύπτει από τη χορήγηση κρατικής ενισχύσεως χωρίς να τηρηθεί η προηγούμενη διαδικασία εξετάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ;

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 21 Μαρτίου 2016 — Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs κατά Mercedes Benz Financial Services UK Ltd

(Υπόθεση C-164/16)

(2016/C 191/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

Αναιρεσίβλητη: Mercedes Benz Financial Services UK Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

1.	Πώς πρέπει να ερμηνευθούν οι λέξεις «σύμβαση […] με τον όρο της παρακράτησης[, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων,] της κυριότητας το αργότερο μέχρι την αποπληρωμή του τιμήματος» που περιέχονται στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112 (1);

2.	Ειδικότερα, μήπως η έκφραση «[κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων]» επιβάλλει στην φορολογική αρχή, υπό τις συνθήκες της παρούσας υποθέσεως, να αρκεστεί στη διαπίστωση ότι υπάρχει δικαίωμα επιλογής αγοράς το οποίο πρέπει να ασκηθεί το αργότερο κατά την πληρωμή της τελευταίας δόσεως;

3.	Άλλως, μήπως η έκφραση «[κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων]» επιβάλλει στην εθνική φορολογική αρχή να προχωρήσει πιο μακριά και να καθορίσει τον οικονομικό σκοπό της συμβάσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα (3):

α)	προϋποθέτει η ερμηνεία του άρθρου 14, παράγραφος 2, ανάλυση σχετικά με την πιθανότητα ο πελάτης να ασκήσει αυτό το δικαίωμα επιλογής;

β)	έχει για τον καθορισμό του οικονομικού σκοπού της συμβάσεως σημασία το ύψος του αντιτίμου που πρέπει να καταβληθεί προκειμένου να ασκηθεί αυτό το δικαίωμα επιλογής;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 21 Μαρτίου 2016 — Toufik Lounes κατά Secretary of State for the Home Department

(Υπόθεση C-165/16)

(2016/C 191/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Toufik Lounes

Καθού: Secretary of State for the Home Department

Προδικαστικό ερώτημα

Όταν Ισπανίδα υπήκοος και πολίτης της Ένωσης:

i)	μεταβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την άσκηση του δικαιώματός της ελεύθερης κυκλοφορίας βάσει της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (1)· και

ii)	διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά την άσκηση του δικαιώματος που της παρέχει το άρθρο 7 ή το άρθρο 16 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ· και

iii)	στη συνέχεια, αποκτά τη βρετανική ιθαγένεια, την οποία έχει επιπλέον της ισπανικής ιθαγένειάς της, ως πολίτης με διπλή ιθαγένεια· και

iv)	αρκετά χρόνια μετά την απόκτηση της βρετανικής ιθαγένειας, συνάπτει γάμο με υπήκοο τρίτης χώρας με τον οποίο διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο,

αποτελούν αυτή και ο σύζυγός της πρόσωπα που είναι δικαιούχοι κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ, σημειουμένου ότι αυτή διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο και έχει συγχρόνως την ισπανική και τη βρετανική ιθαγένεια;

(1) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ L 158, σ. 77).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Mons (Βέλγιο) στις 25 Μαρτίου 2016 — Sandra Nogueira, Victor Perez-Ortega, Virginie Mauguit, Maria Sanchez-Odogherty, José Sanchez-Navarro κατά Crewlink Ltd

(Υπόθεση C-168/16)

(2016/C 191/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: Sandra Nogueira, Victor Perez-Ortega, Virginie Mauguit, Maria Sanchez-Odogherty, José Sanchez-Navarro

Εφεσίβλητη: Crewlink Ltd

Προδικαστικό ερώτημα

Λαμβάνοντας υπόψη:

—

τις απαιτήσεις περί προβλεψιμότητας των λύσεων και περί ασφάλειας δικαίου, οι οποίες καθόρισαν τη θέσπιση των κανόνων για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως διατυπώθηκαν στη Σύμβαση της 27ης Σεπτεμβρίου 1968 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 1982, L 388, σ. 7), όπως τροποποιήθηκε με τη Σύμβαση της 29ης Νοεμβρίου 1996 για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Βασιλείου της Σουηδίας (ΕΕ 1997, [C] 15, σ. 1) καλούμενη «Σύμβαση των Βρυξελλών», καθώς και στον κανονισμό (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) (βλ., ιδίως, απόφαση της 19ης Ιουλίου 2012, Mahamdia, C-154/11, [EU:C:2012:491], σκέψεις 44 και 46),

—

τις ιδιαιτερότητες που συνδέονται με τον τομέα της ευρωπαϊκής αεροπλοΐας, στο πλαίσιο του οποίου το ιπτάμενο προσωπικό, το οποίο εργάζεται για λογαριασμό αεροπορικής εταιρίας εδρεύουσας σε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το οποίο τίθεται στη διάθεση αυτής της αεροπορικής εταιρίας από άλλη εταιρία η οποία επίσης εδρεύει στο ίδιο κράτος, εργάζεται καθημερινώς σε πτήσεις στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αφετηρία μια έδρα βάσης, η οποία ενδέχεται να βρίσκεται, όπως εν προκειμένω, σε άλλο κράτος της Ένωσης,

—	τις ιδιομορφίες της υπό κρίση διαφοράς, όπως περιγράφηκαν στο σκεπτικό της παρούσας αποφάσεως,

—

το κριτήριο που αντλείται από την έννοια «έδρα βάσης» [όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3922/91] και χρησιμοποιείται από τον κανονισμό 883/2004 για τον καθορισμό της νομοθεσίας κοινωνικής ασφαλίσεως η οποία εφαρμόζεται στα μέλη του πληρώματος πτήσεως και του πληρώματος θαλάμου επιβατών από τις 28 Ιουνίου 2012,

—	τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως τις αποφάσεις που μνημονεύονται στο σκεπτικό της παρούσας αποφάσεως,

μπορεί η έννοια του «τόπου συνήθους εκτελέσεως της συμβάσεως εργασίας» όπως αναφέρεται στο άρθρο 19, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 2000, να ερμηνευθεί ως εξομοιούμενη με την έννοια της «έδρας βάσης»[,] η οποία ορίζεται στο παράρτημα III του κανονισμού (ΕΟΚ) 3922/91 του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1991 ως ο «τόπος καθοριζόμενος για το μέλος του πληρώματος από τον αερομεταφορέα από τον οποίο το μέλος του πληρώματος συνήθως ξεκινά και στον οποίο συνήθως καταλήγει μετά από μια περίοδο υπηρεσίας ή από διαδοχικές περιόδους υπηρεσίας και στον οποίο, υπό κανονικές συνθήκες, ο αερομεταφορέας δεν είναι υπεύθυνος για την παροχή καταλύματος στο συγκεκριμένο μέλος πληρώματος» και τούτο, με σκοπό να καθοριστεί το συμβαλλόμενο κράτος (και, συνεπώς, η δικαιοδοσία αυτού) στην επικράτεια του οποίου οι εργαζόμενοι συνήθως παρέχουν την εργασία τους, όταν οι εργαζόμενοι αυτοί, υπό την ιδιότητά τους ως μελών του ιπτάμενου προσωπικού, τίθενται στη διάθεση εταιρίας η οποία υπόκειται στο δίκαιο κράτους της Ένωσης και η οποία πραγματοποιεί αεροπορικώς διεθνή μεταφορά επιβατών σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης[,] όταν αυτό το κριτήριο σύνδεσης[,] το οποίο αντλείται από την «έδρα βάσης» νοούμενη ως το «πραγματικό κέντρο της εργασιακής σχέσης» κατά το μέτρο που όλοι οι εργαζόμενοι συστηματικώς ξεκινούν και τελειώνουν σε αυτό το μέρος την ημέρα εργασίας τους, οργανώνοντας εκεί την καθημερινή τους εργασία και πλησίον του οποίου, κατά την περίοδο των συμβατικών σχέσεων κατά την οποία βρίσκονταν στη διάθεση αυτής της αεροπορικής εταιρίας, διατηρούσαν την πραγματική τους κατοικία, είναι το κριτήριο το οποίο συγχρόνως συνδέεται στενότερα με κάποιο συμβαλλόμενο κράτος και διασφαλίζει την πλέον προσήκουσα προστασία του ασθενέστερου μέρους στη συμβατική σχέση;

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Mons (Βέλγιο) στις 25 Μαρτίου 2016 — Miguel José Moreno Osacar κατά Ryanair Ltd

(Υπόθεση C-169/16)

(2016/C 191/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Mons

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Miguel José Moreno Osacar

Εφεσίβλητη: Ryanair Ltd

Προδικαστικό ερώτημα

Λαμβάνοντας υπόψη:

—

τις ιδιαιτερότητες που συνδέονται με τον τομέα της ευρωπαϊκής αεροπλοΐας, στο πλαίσιο του οποίου το ιπτάμενο προσωπικό αεροπορικής εταιρίας, εδρεύουσας σε κράτος της Ένωσης, εργάζεται καθημερινώς σε πτήσεις στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αφετηρία μια έδρα βάσης, η οποία ενδέχεται να βρίσκεται, όπως εν προκειμένω, σε άλλο κράτος της Ένωσης,

—	τις ιδιομορφίες της υπό κρίση διαφοράς, όπως περιγράφηκαν στο σκεπτικό της παρούσας αποφάσεως,

—

—	τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως τις αποφάσεις που μνημονεύονται στο σκεπτικό της παρούσας αποφάσεως,

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Korkein oikeus (Φινλανδία) στις 29 Μαρτίου 2016 — Hannele Hälvä, Sari Naukkarinen, Pirjo Paajanen, Satu Piik κατά SOS-Lapsikylä ry

(Υπόθεση C-175/16)

(2016/C 191/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Hannele Hälvä, Sari Naukkarinen, Pirjo Paajanen, Satu Piik

Αναιρεσίβλητη: SOS-Lapsikylä ry

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργανώσεως του χρόνου εργασίας (1), την έννοια ότι μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της η κατά τα ανωτέρω περιγραφόμενη δραστηριότητα σε κατοικία «παιδικού χωριού», στο πλαίσιο της οποίας ο εργαζόμενος ενεργεί ως αναπληρωτής γονέας SOS κατά τις ημέρες αναπαύσεως των γονέων SOS των προστατευόμενων παιδιών, κατά το διάστημα αυτό κατοικεί με τα παιδιά σε οιονεί οικογενειακές συνθήκες και μεριμνά αυτόνομα για την ικανοποίηση των αναγκών των παιδιών και της οικογένειας με τον ίδιο τρόπο που το πράττουν γενικά οι γονείς;

(1) ΕΕ L 299, σ. 9.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/20

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Μαρτίου 2016 η Proforec Srl κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 21 Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση T-120/15, Proforec κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-176/16 P)

(2016/C 191/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Proforec Srl (εκπρόσωποι: G. Durazzo, M. Mencoboni, G. Pescatore, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

—	να αναιρέσει τη διάταξη 704600, της 21ης Ιανουαρίου 2016, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-120/15, για τους λόγους που προβάλλονται στην προσφυγή, στους οποίους παραπέμπουμε,

—	να κηρύξει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφανθεί επί της προσφυγής και προκειμένου να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. Σε περίπτωση που απορριφθεί η παρούσα αναίρεση (quod non), κάθε διάδικος να φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους που αφορούν την απόρριψη λόγω απαραδέκτου:

ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ: Ο πρώτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη, από νομικής και πραγματικής απόψεως, αιτιολόγηση της ελλείψεως εννόμου συμφέροντος. Στις σκέψεις 28 έως 31 της διάταξης, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εσφαλμένως συμπέρανε ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε έννομο συμφέρον να ζητήσει την ακύρωση του κανονισμού, βάσει αντίθετης προς τη λογική συλλογιστικής, κατά την οποία μόνον οι διανομείς δικαιούχοι τρίτων σημάτων μπορούν να ζητήσουν την ακύρωση και όχι απευθείας η Proforec.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ: Ο δεύτερος λόγος αντλείται από μη εφαρμογή εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε ότι η αναιρεσείουσα είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει την προσφυγή.

ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ: Ο τρίτος λόγος αντλείται από ανεπαρκή αιτιολόγηση, στις σκέψεις 32 έως 35 της διάταξης περί απαραδέκτου, της ελλείψεως εννόμου συμφέροντος της αναιρεσείουσας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο περιέγραψε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την έλλειψη κινδύνου ασκήσεως αγωγής κατ’ αυτής, θεωρώντας ότι ο κίνδυνος αυτός δεν ήταν υπαρκτός κατά την ημερομηνία της ασκήσεως της προσφυγής, και μη αποφαινόμενο επί της προδήλου ελλείψεως νομιμότητας του κανονισμού ο οποίος δεν προβλέπει καμία μεταβατική περίοδο για τη διάθεση των αποθεμάτων και των συσκευασιών.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Βέλγιο) στις 31 Μαρτίου 2016 — Sadikou Gnandi κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-181/16)

(2016/C 191/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Sadikou Gnandi

Αναιρεσίβλητο: Βελγικό Δημόσιο.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 5 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (1), το οποίο επιβάλλει στα κράτη μέλη την τήρηση της αρχής της μη επαναπροωθήσεως κατά την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας, καθώς και το δικαίωμα σε αποτελεσματική προσφυγή, που προβλέπεται από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της ίδιας οδηγίας και από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά η έκδοση αποφάσεως περί επιστροφής, όπως αυτή προβλέπεται από το άρθρο 6 της προαναφερθείσας οδηγίας 2008/115/ΕΚ, καθώς και από το άρθρο 52/3, παράγραφος 1, του νόμου της 15ης Δεκεμβρίου 1980 σχετικά με την είσοδο των αλλοδαπών στην εθνική επικράτεια, τη διαμονή, την εγκατάσταση και την απομάκρυνσή τους και από το άρθρο 75, παράγραφος 2, του βασιλικού διατάγματος της 8ης Οκτωβρίου 1981 σχετικά με την είσοδο των αλλοδαπών στην εθνική επικράτεια, τη διαμονή, την εγκατάσταση και την απομάκρυνσή τους, ήδη από της απορρίψεως της αιτήσεως ασύλου από τον Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides και, συνεπώς, πριν την εξάντληση των ένδικων μέσων κατά της απορριπτικής αυτής αποφάσεως και πριν να καταστεί δυνατή η οριστική περάτωση της διαδικασίας ασύλου;

(1) ΕΕ L 348, σ. 98.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/22

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-187/16)

(2016/C 191/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Tokár, B.-R. Killmann)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Αυστρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ ή από το άρθρο 4 σε συνδυασμό με τα άρθρα 11 έως 37 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ (1) καθώς και τα άρθρα 14, 20 και 23 έως 55 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (2), καθόσον

—

συνήψε απευθείας με την Österreichische Staatsdruckerei GmbH δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών για την έκδοση ορισμένων εγγράφων, όπως διαβατηρίων με τσιπ, διαβατηρίων επείγουσας ανάγκης, αδειών διαμονής, δελτίων ταυτότητας, ταυτοτήτων πυροτεχνίας, αδειών οδηγήσεως τύπου πιστωτικής κάρτας και αδειών κυκλοφορίας τύπου πιστωτικής κάρτας, κάτω και άνω των προβλεπομένων βάσει των οδηγιών 92/50/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ ορίων, πριν από και μετά τη μεταφορά της οδηγίας 2004/18/ΕΚ στο εθνικό δίκαιο και

—

διατήρησε σε ισχύ εθνικές διατάξεις, όπως το άρθρο 2, παράγραφος 3, του ομοσπονδιακού νόμου για την αναδιοργάνωση των εννόμων σχέσεων με το Österreichischen Staatsdruckerei (Αυστριακό Τυπογραφείο), οι οποίες επιβάλλουν στις δημόσιες αναθέτουσες αρχές τη σύναψη των εν λόγω δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών αποκλειστικώς με την Österreichische Staatsdruckerei GmbH·

2.	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Αυστρίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Η Österreichische Staatsdruckerei GmbH είναι ιδιωτική επιχείρηση.

Το αυστριακό δίκαιο επιβάλλει την αποκλειστική ανάθεση στην Österreichische Staatsdruckerei GmbH της εκδόσεως ορισμένων εγγράφων για τα οποία απαιτείται η τήρηση εμπιστευτικότητας ή προδιαγραφών ασφαλείας.

Η αυστριακή δημόσια αναθέτουσα αρχή όφειλε, συνεπώς, να συνάψει απευθείας με την Österreichische Staatsdruckerei GmbH δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών για την έκδοση διαβατηρίων με τσιπ, διαβατηρίων επείγουσας ανάγκης, αδειών διαμονής, δελτίων ταυτότητας, αδειών οδηγήσεως τύπου πιστωτικής κάρτας, αδειών κυκλοφορίας τύπου πιστωτικής κάρτας και ταυτοτήτων πυροτεχνίας.

Η αυστριακή δημόσια αναθέτουσα αρχή είχε, εντούτοις, την υποχρέωση να αναθέσει την έκδοση των σχετικών εγγράφων σε επιχειρήσεις, οι οποίες θα επιλέγονταν στο πλαίσιο διαδικασιών αναθέσεως βάσει των επιταγών της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ και της οδηγίας 2004/18/ΕΚ ή κατόπιν επαρκούς δημοσιότητας σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ.

Η Αυστρία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ένωσης, στο μέτρο που η αυστριακή δημόσια αναθέτουσα αρχή συνήψε δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών για την έκδοση των σχετικών εγγράφων με την Österreichischen Staatsdruckerei GmbH χωρίς την τήρηση διαδικασιών αναθέσεως και όφειλε βάσει του εθνικού δικαίου να αναθέσει την έκδοση των σχετικών εγγράφων αποκλειστικώς στην Österreichische Staatsdruckerei GmbH.

(1) Οδηγία 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών (EE L 209, σ. 1).

(2) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (EE L 134, σ. 114).

Γενικό Δικαστήριο

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — 100 % Capri Italia κατά EUIPO — IN.PRO.DI (100 % Capri)

(Υπόθεση T-198/14) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης 100 % Capri - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης CAPRI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 191/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 100 % Capri Italia Srl (Κάπρι, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Perani, G. Ghisletti και F. Braga, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Inghirami produzione distribuzione SpA (IN.PRO.DI), πρώην Cantoni ITC SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: V. Piccarreta και M. Franzosi, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 10ης Ιανουαρίου 2014 (υπόθεση R 2122/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Inghirami produzione distribuzione SpA (IN.PRO.DI) και 100 % Capri Italia Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την 100 % Capri Italia Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 159 της 26.5.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Απριλίου 2016 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-200/14) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία - Δέσμευση κεφαλαίων - Νομική βάση - Εγγραφή του ονόματος του προσφεύγοντος στηριζόμενη σε νέα αιτιολογία κατόπιν της ακυρώσεως των προηγούμενων μέτρων δεσμεύσεως περιουσιακών στοιχείων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαίωμα της ιδιοκτησίας - Αναλογικότητα - Πλάνη περί τα πράγματα - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Κατάχρηση εξουσίας - Δικαίωμα στη ζωή - Δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής - Εξωσυμβατική ευθύνη))

(2016/C 191/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Saint-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Étienne και A. de Elera-San Miguel Hurtado)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως 2014/49/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2014 για την τροποποίηση της απόφασης 2011/72 ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ L 28, σ. 38), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 81/2014 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2014, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 101/2011 για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ L 28, σ. 2), κατά το μέρος που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 202 της 30.6.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — Novomatic κατά EUIPO — Granini France (HOT JOKER)

(Υπόθεση T-326/14) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης HOT JOKER - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Joker - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 - Άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009])

(2016/C 191/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novomatic AG (Gumpoldskirchen, Αυστρία) (εκπρόσωπος: W. Mosing, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Granini France (Mâcon, Γαλλία) (εκπρόσωπος: D. Lichtlen, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 589/2013-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Granini France και Novomatic AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Novomatic AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 245 της 28.7.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — Industrias Tomás Morcillo κατά EUIPO — Aucar Trailer (Polycart A Whole Cart Full of Benefits)

(Υπόθεση T-613/14) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Polycart A Whole Cart Full of Benefits - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης POLICAR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 191/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Industrias Tomás Morcillo, SL (Albuixech, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Sanz-Bermell y Martínez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και A. Schifko)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Aucar Trailer, SL (Premia de Mar, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Μαΐου 2014 (υπόθεση R 1735/2012-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Aucar Trailer, SL και Industrias Tomás Morcillo, SL.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Industrias Tomás Morcillo, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 339 της 29.9.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2016 — Frinsa del Noroeste κατά EUIPO — Frisa Frigorífico Rio Doce (FRISA)

(Υπόθεση T-638/14) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης FRISA - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Frinsa - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Παρουσίαση νέων γεγονότων και αποδεικτικών στοιχείων προς στήριξη προσφυγής ασκηθείσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Εξουσία μεταρρυθμίσεως - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, άρθρο 65 και άρθρο 76, παράγραφος 1, in fine, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κανόνας 22, παράγραφοι 2 έως 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95])

(2016/C 191/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Frinsa del Noroeste, SA (Santa Eugenia de Ribeira, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Botella Reyna, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Frisa Frigorífico Rio Doce, SA (Espírito Santo, Βραζιλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Ιουλίου 2014 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1547/2013-4 και R 1851/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Frinsa del Noroeste, SA και Frisa Frigorífico Rio Doce, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 1ης Ιουλίου 2014 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1547/2013-4 και R 1851/2013-4).

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 380 της 27.10.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2016 — Auyantepui Corp. κατά EUIPO — Magda Rose (Mr Jones)

(Υπόθεση T-8/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Mr Jones - Προγενέστερο διεθνές εικονιστικό σήμα Jones - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 191/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Auyantepui Corp., SA (Παναμάς, Παναμάς) (εκπρόσωπος: E. Manresa Medina, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: E. Zaera Cuadrado)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Magda Rose GmbH & Co. KG (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: R. Kornfeld, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση R 49/2014-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Magda Rose GmbH & Co. KG και Auyantepui Corp., SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Auyantepui Corp., SA, στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 118 της 13.4.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Απριλίου 2016 — Henkell & Co. Sektkellerei κατά EUIPO — Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini (PICCOLOMINI)

(Υπόθεση T-20/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PICCOLOMINI - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης PICCOLO - Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (EK) 207/2009])

(2016/C 191/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Henkell & Co. Sektkellerei KG (Βισμπάντεν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Flick, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Kusturovic και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini Società Agricola (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Cecchi, P. Pozzi και F. Ghisletti Giovanni, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση R 2265/2013-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Henkell & Co. Sektkellerei KG και της Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini Società Agricola.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Henkell & Co. Sektkellerei KG φέρει, εκτός των δικών της δικαστικών εξόδων, τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini Società Agricola.

(1) EE C 89 της 16.3.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Απριλίου 2016 — Facchinello κατά EUIPO — Olimpia Splendid (Synthesis)

(Υπόθεση T-81/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως εκπτώσεως - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Synthesis - Έλλειψη ουσιαστικής χρήσεως του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου])

(2016/C 191/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Danila Facchinello (Molinella, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Torlontano, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Capostagno και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Olimpia Splendid SpA (Gualtieri, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Ferrarese και G. Ferrarese, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Νοεμβρίου 2014 (υπόθεση R 2169/2013-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως μεταξύ της Olimpia Splendid SpA και της Danila Facchinello.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Danila Facchinello στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 118 της 13.4.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2016 — Spirig Pharma κατά EUIPO (Daylong)

(Υπόθεση T-261/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Daylong - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 191/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Spirig Pharma AG (Egerkingen, Ελβετία) (εκπρόσωποι: T. de Haan και P. Péters, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: V. Melgar και J. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 2455/2014-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου Daylong ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Spirig Pharma AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 245 της 27.7.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2016 — Choice κατά EUIPO (Choice chocolate & ice cream)

(Υπόθεση T-361/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Choice chocolate & ice cream - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 191/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Choice sp. z o.o. (Legnica, Πολωνία) (εκπρόσωπος: T. Mielke, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 30ής Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2221/2014-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου Choice chocolate & ice cream ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Choice sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 294 της 7.9.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/29

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — Aduanas y Servicios Fornesa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-580/14) (1)

([Τελωνειακή ένωση - Εισαγωγή σιροπιού από ζάχαρα, αρωματισμένου ή με προσθήκη χρωστικών ουσιών προελεύσεως Ανδόρας - Απάτη - Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών - Αίτηση διαγραφής εισαγωγικών δασμών - Άρθρο 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 - Έννομο συμφέρον το οποίο εξέλιπε - Κατάργηση της δίκης])

(2016/C 191/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aduanas y Servicios Fornesa, SL (Lleida, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. Toda Jiménez, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Caeiros, B.-R. Killmann και L. Lozano Palacios)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως αποφάσεως C(2014) 2376 τελικό της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2014, με την οποία διαπιστώθηκε σε συγκεκριμένη περίπτωση ότι δεν δικαιολογείται η διαγραφή εισαγωγικών δασμών (REM 02/2012).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργείται η δίκη επί της υπό κρίση προσφυγής.

2)	Η Aduanas y Servicios Fornesa, SL φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθώς και τα δικά της έξοδα.

3)	Η Επιτροπή φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών της εξόδων.

(1) ΕΕ C 315 της 15.9.2014.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/30

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — ADR Center κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-644/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Ρήτρα διαιτησίας - Συμβάσεις που συνήφθησαν για την υλοποίηση έργων, χρηματοδοτούμενων από την Ένωση. στο πλαίσιο του προγράμματος «Αστική δικαιοσύνη» - Εκτελεστή απόφαση της Επιτροπής για την ανάκτηση των καταβληθέντων ποσών - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος))

(2016/C 191/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: ADR Center Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Tantalo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Cappelletti και J. Estrada de Solà)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως C(2014) 4485 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2014, για την ανάκτηση ποσού 194 275,34 ευρώ, πλέον τόκων, που οφείλει η ADR Center Srl όσον αφορά τα χρεωστικά σημειώματα αριθ. 3241311168, 3241311170 και 3241311175 ποσών 62 649,47 ευρώ, 78 991,12 ευρώ και 52 634,75 ευρώ, αντιστοίχως.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 22ας Ιανουαρίου 2016, καθόσον αφορά την υπόθεση T-644/14 R.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/30

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Μαρτίου 2016 — Sopra Steria Group κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-181/15) (1)

((Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Απόφαση του Κοινοβουλίου να κινήσει διαδικασία διαπραγματεύσεως χωρίς τη δημοσίευση προκηρύξεως διαγωνισμού για την παροχή υπηρεσιών πληροφορικής - Ανάκληση της πράξεως - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 191/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sopra Steria Group SA (Annecy-le-Vieux, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Verlinden, R. Martens και J. Joossen, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Tapper Brandberg και B. Simon)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Κοινοβουλίου να κινήσει τη διαδικασία διαπραγματεύσεως PE/ITEC-NPE-15.8 χωρίς προηγουμένως να δημοσιεύσει προκήρυξη διαγωνισμού για την παροχή υπηρεσιών πληροφορικής στο Κοινοβούλιο και σε άλλα θεσμικά και λοιπά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 262 της 10.8.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/31

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2016 — ADR Center κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-364/15 R)

(2016/C 191/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: ADR Center Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Tantalo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Cappelletti και J. Estrada de Solà)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής αναγκαστικής εκτελέσεως της αποφάσεως C(2015) 3117 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2015, για την ανάκτηση ποσού 432 637,97 ευρώ, πλέον τόκων, που οφείλει η ADR Center Srl όσον αφορά τα χρεωστικά σημειώματα αριθ. 3241408192 και 3241409206 ποσών 155 507,97 ευρώ και 277 130 ευρώ, αντιστοίχως.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 22ας Ιανουαρίου 2016, καθόσον αφορά την υπόθεση T-364/15 R.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2016 — CBM κατά ΓΕΕΑ — ÏD Group (Fashion ID)

(Υπόθεση T-535/15) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 191/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CBM Creative Brands Marken GmbH (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: U. Lüken και J. Bärenfänger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: ÏD Group (Roubaix, Γαλλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Ιουλίου 2015 (υπόθεση R 2470/2014-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της ÏD Group και της CBM Creative Brands Marken GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η CBM Creative Brands Marken GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) EE C 371 της 9.11.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/32

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Φεβρουαρίου 2016 — Chemtura Netherlands κατά EFSA

(Υπόθεση T-725/15 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Διαδικασία διαθέσεως φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά - Δημοσίευση εγγράφων σχετικά με την εγγραφή δραστικής ουσίας - Απόρριψη αιτήσεως για εμπιστευτική μεταχείριση ορισμένων πληροφοριών - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος))

(2016/C 191/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Chemtura Netherlands BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: C. Mereu και K. Van Maldegem, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) (εκπρόσωποι: D. Detken και S. Gabbi, επικουρούμενοι από τους R. van der Hout και C. Wagner, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως της EFSA της 10ης Δεκεμβρίου 2015 για την πλήρη δημοσίευση των συμπερασμάτων της αξιολογήσεως εκ μέρους των εμπειρογνωμόνων της EFSA σε σχέση με την επανεξέταση της εγκρίσεως της δραστικής ουσίας διφλουβενζουρόνη αναφορικά με τον μεταβολίτη PCA, ως προς τα οποία η αιτούσα είχε ζητήσει εμπιστευτική μεταχείριση.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 15ης Δεκεμβρίου 2015 που εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως T-725/15 R.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/33

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — GABO:mi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-10/16 R)

([Ασφαλιστικά μέτρα - Επιδοτήσεις - Έκτο και έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002-2006 και 2007-2013) - Έγγραφα με τα οποία ζητήθηκε η επιστροφή μέρους των επιδοτήσεων οι οποίες είχαν χορηγηθεί - Χρεωστικό σημείωμα - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Παραδεκτό - Δεν υπάρχει επείγον])

(2016/C 191/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: GABO:mi Gesellschaft für Ablauforganisation:milliarium mbH & Co. KG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Ahlhaus και C. Mayer, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Delaude, S. Lejeune και M. Sickierzyńska)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως, αφενός, των δύο εγγράφων της Επιτροπής της 2ας Δεκεμβρίου 2015 με τα οποία αυτή γνωστοποίησε στην αιτούσα ότι θα προέβαινε στην ανάκτηση μέρους των επιδοτήσεων που της είχαν χορηγηθεί στο πλαίσιο του έκτου και έβδομου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2002-2006 και 2007-2013) και, αφετέρου, του χρεωστικού σημειώματος της Επιτροπής, με το οποίο η αιτούσα διατάσσεται να καταβάλει στην Επιτροπή ποσόν ύψους 1 770 417,29 ευρώ το αργότερο μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2016.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 18ης Ιανουαρίου 2016, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως T-10/16 R.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/33

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Απριλίου 2016 — Cyprus Turkish Chamber of Industry κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-41/16 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Διαδικασία καταχωρίσεως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως - «Χαλούμι» (Halloumi) ή «Hellim» - Απόρριψη ανακοπής - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Δεν υπάρχει επείγον))

(2016/C 191/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Cyprus Turkish Chamber of Industry (Λευκωσία, Κύπρος), Animal Breeders Association (Λευκωσία), Milk and Oil Products Production and Marketing Cooperative Ltd (Λευκωσία), Süt Ürünleri İmalatçulari Birliği Milk Processors Association (Λευκωσία), και Fatma Garanti (Güzelyurt, Κύπρος) (εκπρόσωποι: B. O’Connor, solicitor, S. Gubel και E. Bertolotto, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: X. Lewis, J. Guillem Carrau και P. Aalto)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ, με την οποία ζητείται η λήψη προσωρινών μέτρων σχετικά με τη διαδικασία για την καταχώριση του τυριού «Halloumi/Hellim» ως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως, δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ 2012, L 343, σ. 1).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/34

Προσφυγή της 30ής Δεκεμβρίου 2015 — Bittorrent Marketing κατά EUIPO — BitTorrent (bittorrent)

(Υπόθεση T-771/15)

(2016/C 191/46)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bittorrent Marketing GmbH (Neu-Isenburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Hoppe, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: BitTorrent, Inc. (Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «bittorrent» — Υπ’ αριθ. 3 216 439 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία εκπτώσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Αυγούστου 2015 στην υπόθεση R 2275/2013-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την αίτηση της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών περί κηρύξεως εκπτώσεως·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο και παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/35

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2016 — Isdin κατά EUIPO — Spirig Pharma (ERYFOTONA ACTINICA)

(Υπόθεση T-117/16)

(2016/C 191/47)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isdin, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Macías Bonilla, P. López Ronda, G. Marín Raigal και E. Armero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Spirig Pharma AG (Egerkingen, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «ERYFOTONA ACTINICA» — Υπ’ αριθ. 11 853 116 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση R 1387/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και, ενδεχομένως, την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ανακοπών και του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Η απόφαση του τμήματος προσφυγών περί μη αναστολής της διαδικασίας συνιστά πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, κατάχρηση εξουσίας και παράβαση του κανόνα 20, παράγραφος 7, σε συνδυασμό με τον κανόνα 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95, του κανόνα 52, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95, των άρθρων 75, 76, παράγραφος 1, και 99, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 και παραβίαση των αρχών της ισότητας ενώπιον του νόμου, της αναλογικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της χρηστής διοίκησης,

—	επικουρικώς, παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/36

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2016 — Βέλγιο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-131/16)

(2016/C 191/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: C. Pochet και J. Halleux, επικουρούμενοι από τους M. Segura Catalán και M. Clayton, δικηγόρους)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί τους προβαλλόμενους στην παρούσα προσφυγή λόγους ακυρώσεως·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που συνίσταται στην απαλλαγή των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου, καθότι δεν προσδιορίζει προσηκόντως το μέτρο κρατικής ενισχύσεως, χαρακτηρίζει ως καθεστώς ενισχύσεων το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη και το θεωρεί ως ασύμβατη κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 107 ΣΛΕΕ·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθόσον θεωρούν το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη ως κρατική ενίσχυση ασύμβατη με την εσωτερική αγορά και διατάσσουν την ανάκτηση των εικαζόμενων κρατικών ενισχύσεων από τους ομίλους επιχειρήσεων στους οποίους ανήκουν οι λήπτες των ενισχύσεων, κατά παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει πέντε λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ και του άρθρου 5, παράγραφοι 1 και 2, ΣΕΕ λόγω χρήσεως των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων για τον μονομερή προσδιορισμό της φορολογικής αρμοδιότητας του Βελγικού Δημοσίου.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό του φερόμενου ως μέτρου κρατικών ενισχύσεων και τον χαρακτηρισμό αυτού ως καθεστώτος ενισχύσεων το οποίο δεν απαιτεί περαιτέρω εκτελεστικά μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο δ', του κανονισμού 2015/1589 και του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ διότι κρίθηκε ότι το σύστημα προκριματικών φορολογικών αποφάσεων για τα πλεονάζοντα κέρδη αποτελεί μέτρο κρατικών ενισχύσεων. Η Επιτροπή δεν κατέδειξε τους εμπλεκόμενους κρατικούς πόρους, δεν εντόπισε την ύπαρξη πλεονεκτήματος και υπέπεσε σε εσφαλμένες εκτιμήσεις περί επιλεκτικού χαρακτήρα και νοθεύσεως του ανταγωνισμού.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον προσδιορισμό των ληπτών της εικαζόμενης κρατικής ενισχύσεως, ήτοι όχι μόνο των βελγικών οντοτήτων που υπόκεινται σε φόρο στο Βέλγιο αλλά και των πολυεθνικών ομίλων στους οποίους ανήκουν.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, επικουρικώς, παραβίαση της γενικής αρχής της νομιμότητας και του άρθρου 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), καθότι ενδέχεται να ζητηθεί ανάκτηση των ενισχύσεων από τους πολυεθνικούς ομίλους στους οποίους ανήκουν οι βελγικές οντότητες οι οποίες ήταν αποδέκτες προκριματικών φορολογικών αποφάσεων.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1589 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2015, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2015, L 248, σ. 9).

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/37

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2016 — PayPal κατά EUIPO — Hub Culture (VENMO)

(Υπόθεση T-132/16)

(2016/C 191/49)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PayPal, Inc. (San Jose, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Renck, δικηγόρος, και I. Junkar, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hub Culture Ltd (Χάμιλτον, Βερμούδες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «VENMO» — Υπ’ αριθ. 9 509 357 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση R 2974/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας εάν παρέμβουν στη δίκη.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 52 παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/37

Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2016 — Le Pen κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-140/16)

(2016/C 191/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Jean-Marie Le Pen (La Trinité-sur-Mer, Γαλλία) (εκπρόσωποι: M. Ceccaldi και J.-P. Le Moigne, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Ιανουαρίου 2016, η οποία κοινοποιήθηκε με την αριθ. D 302191 επιστολή, της 5ης Φεβρουαρίου 2016, εκδόθηκε κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 68 της αποφάσεως 2009/C 159/01 του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 19ης Μαΐου και της 9 Ιουλίου 2008, «σχετικά με τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», όπως έχει τροποποιηθεί, και με την οποία διαπιστώνεται οφειλή του προσφεύγοντος προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ύψους 320 026,23 ευρώ λόγω ποσών που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως στο πλαίσιο της βουλευτικής επικουρίας και αιτιολογείται η απαίτηση εισπράξεώς της·

—

να ακυρώσει το αριθ. 2016-195 χρεωστικό σημείωμα της 4ης Φεβρουαρίου 2016, με το οποίο γνωστοποιείται στον προσφεύγοντα η βεβαίωση οφειλής του, κατόπιν αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα της 29ης Ιανουαρίου 2016, περί επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων χρηματικών ποσών λόγω βουλευτικής επικουρίας, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 68 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών και των άρθρων 78, 79 και 80 του δημοσιονομικού κανονισμού·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον Jean-Marie Le Pen, σε απόδοση των δυνάμενων να αναζητηθούν εξόδων, το ποσό των 50 000,00 ευρώ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από ελαττώματα θίγοντα την εξωτερική νομιμότητα των προσβαλλομένων πράξεων. Ο λόγος αυτός αναλύεται σε δύο σκέλη.

—	Πρώτο σκέλος, κατά το οποίο η αρμοδιότητα επί θεμάτων δημοσιονομικών αποφάσεων που αφορούν τα πολιτικά κόμματα και, ως εκ τούτου, τους βουλευτές ανήκει στο Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι στον Γενικό Γραμματέα.

—

Δεύτερο σκέλος, κατά το οποίο το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν μπορούσε να μεταβάλει τον χαρακτήρα και το εύρος της αρμοδιότητάς του. Ο Γενικός Γραμματέας, όμως, δεν δύναται να επικαλεσθεί καμία τακτική ανάθεση αρμοδιοτήτων εκ μέρους του Προέδρου του Προεδρείου του Κοινοβουλίου, βάσει της οποίας εξουσιοδοτείται να εκδίδει και να κοινοποιεί τις προσβαλλόμενες πράξεις όσον αφορά δημοσιονομικά ζητήματα που αφορούν βουλευτή.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από ελαττώματα θίγοντα την εσωτερική νομιμότητα των προσβαλλομένων πράξεων. Ο λόγος αυτός αναλύεται σε τέσσερα σκέλη.

—	Πρώτο σκέλος, κατά το οποίο οι προσβαλλόμενες πράξεις ενέχουν πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

—	Δεύτερο σκέλος, κατά το οποίο το Προεδρείο του Κοινοβουλίου δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο προς δικαιολόγηση των προσβαλλομένων πράξεων.

—	Τρίτο σκέλος, κατά το οποίο οι προσβαλλόμενες πράξεις ενέχουν κατάχρηση εξουσίας και διαδικασίας.

—	Τέταρτο σκέλος, κατά το οποίο οι προσβαλλόμενες πράξεις συνιστούν δυσμενή διάκριση.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/39

Aγωγή της 4ης Απριλίου 2016 — Επιτροπή κατά ΙΕΜ

(Υπόθεση T-141/16)

(2016/C 191/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: S. Lejeune, εκπρόσωπος)

Εναγομένη: IEM — Έργα — Έρευνες — Μελέτες περιβάλλοντος και χωροταξίας A.E (Αθήνα, Ελλάδα)

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να καταδικάσει την εναγομένη να καταβάλει το ποσό των 105 416,47 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας, με το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης την 1 Ιουλίου 2010 (2,0 %) πλέον ένα τοις εκατό (1,0 %), ήτοι συνολικά με επιτόκιο τρία τοις εκατό 3 %, υπολογιζόμενων από τις 6 Ιουλίου 2010 και μέχρι την ημέρα που το ποσό αυτό θα εξοφληθεί ολοσχερώς, αφαιρώντας 30 208 ευρώ (τα οποία κατεβλήθησαν δυνάμει συμψηφισμού στις 4 Σεπτεμβρίου 2010)· και

—	να καταδικάσει την εναγόμενη να καταβάλει τη δικαστική δαπάνη και τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αγωγή, ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 272 της ΣΛΕΕ ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, έχει ως αίτημα την έκδοση απόφασης η οποία να καταδικάζει την εναγομένη να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των 75 208,47 ευρώ, πλέον τόκων, σχετικά με τη σύμβαση FAIR-CT98-9544 για το έργο με τίτλο «Εξεύρεση νέας μεθόδου για τον καθαρισμό και ξεφλούδισμα φρούτων».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικαλείται ως κύρια νομική βάση την αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων της εναγομένης. Ισχυρίζεται συγκεκριμένα ότι το ποσό το οποίο καταβλήθηκε στην εναγομένη δυνάμει της προκείμενης σύμβασης, δεν χρησιμοποιήθηκε για την πραγματοποίηση οποιουδήποτε έργου σχετικού με τη σύμβαση, και ότι η εναγομένη δεν προσκόμισε κανένα σχετικό αποδεικτικό έγγραφο. Σε επικουρική βάση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγείρει αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού της εναγομένης, όπως αυτή προβλέπεται στα άρθρα 904 και 908 του Αστικού Κώδικα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/39

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Intesa Sanpaolo κατά EUIPO — Intesia Group Holding (INTESA)

(Υπόθεση T-143/16)

(2016/C 191/52)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intesa Sanpaolo SpA (Τορίνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: P. Pozzi και G. Ghisletti, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Intesia Group Holding GmbH (Böblingen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «INTESA» — Υπ’ αριθ. 3 105 277 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 21ης Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση R 632/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας ανακλήσεως και προσφυγής ενώπιον του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 51, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/40

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Mundipharma κατά EUIPO — Multipharma (MULTIPHARMA)

(Υπόθεση T-144/16)

(2016/C 191/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mundipharma AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: F. Nielsen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Multipharma SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «MULTIPHARMA» — Υπ’ αριθ. 9 537 887 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιανουαρίου 2016 στην υπόθεση R 2950/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/41

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2016 — Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-146/16)

(2016/C 191/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland (Graveland, Κάτω Χώρες), Stichting Het Groninger Landschap (Haren, Κάτω Χώρες), It Fryske Gea (Opsterland, Κάτω Χώρες), Stichting Het Drentse Landschap (Assen, Κάτω Χώρες), Stichting Het Overijssels Landschap (Dalfsen, Κάτω Χώρες), Stichting Het Geldersch Landschap (Arnhem, Κάτω Χώρες), Stichting Flevo-Landschap (Lelystad, Κάτω Χώρες), Stichting Het Utrechts Landschap (De Bilt, Κάτω Χώρες), Stichting Landschap Noord-Holland (Heiloo, Κάτω Χώρες), Stichting Het Zuid-Hollands Landschap (Ρότερνταμ, Κάτω Χώρες), Stichting Het Zeeuwse Landschap (Heinkenszand, Κάτω Χώρες), Stichting Het Noordbrabants Landschap (Hertogenbosch, Κάτω Χώρες), Stichting Het Limburgs Landschap (Μάαστριχτ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: P. Kuypers και M. de Wit, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την υπό τα στοιχεία C(2015) 5929 τελικό απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 2ας Σεπτεμβρίου 2015, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.27301 (2015/NN) — Κάτω Χώρες·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες διατυπώνουν δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—	Οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι στις Κάτω Χώρες η προστασία της φύσεως είναι υπηρεσία γενικού συμφέροντος κατά την έννοια του άρθρου 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 26) σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος (ΕΕ 2012, C 326, σ. 308), η οποία επομένως δεν αφορά οικονομική δραστηριότητα.

—

Οι προσφεύγοντες κακώς χαρακτηρίστηκαν ως επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Διατείνονται κατ’ αρχάς ότι είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργανώσεις διαχειρίσεως γεωτεμαχίων, οι οποίες συστάθηκαν για την επίτευξη ενός (μη οικονομικού) δημόσιου σκοπού. Επικουρικώς, προβάλλουν ότι δεν είναι επιχειρήσεις όταν υπέρ φυσικών ζωνών αποκτούν με επιδότηση γεωτεμάχια βάσει του Regeling bijdragen particuliere terreinbeherende natuurbeschermingsorganisaties (καθεστώτος επιχορηγήσεως ιδιωτικών περιβαλλοντικών οργανώσεων διαχειρίσεως γεωτεμαχίων).

—	Το καθεστώς επιδοτήσεων δεν συνεπάγεται οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών με το καθεστώς αυτό προϋποθέσεων.

—	Το καθεστώς ενισχύσεων δεν συνεπάγεται στρέβλωση του ανταγωνισμού.

—	Το καθεστώς ενισχύσεων δεν δύναται να επηρεάσει δυσμενώς το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/42

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-147/16)

(2016/C 191/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: S. Fiorentino, avvocato dello Stato, G. Palmieri)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C (2016)366 τελικό της 28ης Ιανουαρίου 2016, που κοινοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016, βάσει της οποίας η Επιτροπή, σε εκτέλεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2011, Επιτροπή κατά Ιταλίας, C-496/09, EU:C:2011:740, υποχρέωσε την Ιταλία να καταβάλει τα ποσά των 5 382 000 ευρώ και 2 106 000 ευρώ ως ποινή για καθυστέρηση εκτελέσεως το τρίτο και τέταρτο εξάμηνο, αντιστοίχως, μετά την κατάθεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, που αφορά παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999, της 22ας Μαρτίου 1999, εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΚ) 794/2004 της 21ης Απριλίου 2004, καθώς και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση επιβάλλει την εφαρμογή τόκων στα ποσά που οφείλουν οι επιχειρήσεις για την ανάκτηση της κρατικής ενισχύσεως με επιτόκιο που προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού 794/2004. Η Ιταλική Κυβέρνηση εκφράζει τις αντιρρήσεις της ως προς αυτό διότι, βάσει της νομολογίας του Δικαστηρίου της ΕΕ, αυτό το σύστημα υπολογισμού των τόκων δεν έχει εφαρμογή στις αποφάσεις ανακτήσεως που είναι προγενέστερες της ενάρξεως ισχύος του κανονισμού 794/2004 ούτε άλλωστε στις αποφάσεις πριν από την ανακοίνωση της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2003, σχετικά με τα επιτόκια που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την ανάκτηση ενισχύσεων που έχουν χορηγηθεί παρανόμως (ΕΕ 2003, C 110, σ. 21). Το επιχείρημα που προέβαλε η Επιτροπή όσον αφορά την ύπαρξη υποτιθέμενης αντίθετης συμφωνίας μεταξύ της Ιταλικής Δημοκρατίας και της Επιτροπής για την εφαρμογή είναι αλυσιτελές.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/42

Αναίρεση που άσκησαν στις 11 Απριλίου 2016 οι Adrian Barnett και Sven-Ole Mogensen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-148/16 P)

(2016/C 191/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Adrian Barnett (Roskilde, Δανία), Sven-Ole Mogensen (Hellerup, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να αποφασίσει:

—	αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-56/15, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής·

να αποφασίσει, κρίνοντας το ίδιο επί της διαφοράς:

—	ακυρώνει τις αποφάσεις που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως του Ιουνίου 2014, με τις οποίες ο διορθωτικός συντελεστής που έχει εφαρμογή στις συντάξεις των αναιρεσειόντων μειώνεται από 1ης Ιανουαρίου 2014,

—	καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε, κατά τους αναιρεσείοντες, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ), ερμηνεύοντας τις σαφείς και ακριβείς διατάξεις του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), υπό το πρίσμα της φερόμενης ως «πραγματικής βουλήσεως του νομοθέτη», ως προς το περιεχόμενο της αναστολής του μηχανισμού επικαιροποιήσεως των συντάξεων και αποδοχών το 2013 και 2014. Κατά τον τρόπο αυτόν, το ΔΔΔ ερμήνευσε contra legem το άρθρο 65, παράγραφος 4, του ΚΥΚ και τους κανόνες εφαρμογής του που προβλέπονται στο παράρτημα XI του εν λόγω ΚΥΚ.

Ο δεύτερος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε, κατά τους αναιρεσείοντες, το ΔΔΔ, καθόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του ΚΥΚ για την επίδικη ενδιάμεση επικαιροποίηση οι οποίες προβλέπονται στο παράρτημα XI του ΚΥΚ και η Επιτροπή, προβαίνοντας στην επικαιροποίηση αυτή, υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας. Συγκεκριμένα, αφού διαπίστωσε, στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ότι ο προηγούμενος διορθωτικός συντελεστής είχε υπολογισθεί εσφαλμένως στον κανονισμό (ΕΕ) 1416/2013 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για την αναπροσαρμογή, από την 1η Ιουλίου 2013, των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις αποδοχές και στις συντάξεις των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ΔΔΔ υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως επιτρέπει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) να προβεί στην επίδικη ενδιάμεση επικαιροποίηση, παραβλέποντας τη θεωρία της ανακλήσεως των παρανόμων διοικητικών πράξεων που δημιουργούν παρεμφερή δικαιώματα ή πλεονεκτήματα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/43

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Απριλίου 2016 η Ingrid Fedtke κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-107/15, Fedtke κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση T-157/16 P)

(2016/C 191/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ingrid Fedtke (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-107/15·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου να αποφανθεί επί της ουσίας της προσφυγής·

—	να αποφανθεί κατά νόμο επί των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά την πλάνη περί το δίκαιο και την ανεπάρκεια αιτιολογίας που βαρύνουν την αναιρεσιβαλλομένη διάταξη, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) έκρινε, στις σκέψεις 19 έως 21 και 25 της εν λόγω διατάξεως ότι, τόσο στην περίπτωση αιτήσεως επανεξετάσεως μιας μη εμπροθέσμως προσβληθείσας αποφάσεως όσο και σε περίπτωση αιτήσεως που βάλλει εμμέσως κατά της αποφάσεως αυτής, προκειμένου να χαρακτηρισθεί ως νέο ένα πραγματικό περιστατικό του οποίου γίνεται επίκληση προς στήριξη της αιτήσεως, πρέπει ούτε ο αιτών ούτε η διοίκηση να το γνώριζαν ή να μπορούσαν να το γνωρίζουν κατά την έκδοση της αποφάσεως που κατέστη απρόσβλητη και εφάρμοσε την αρχή αυτή στις σκέψεις 27 έως 32 της εν λόγω διατάξεως, ενώ προκύπτει από τη νομολογία ότι η άγνοια του περιστατικού του οποίου γίνεται επίκληση δεν απαιτείται σε περίπτωση αιτήσεως επανεξετάσεως.

Ο δεύτερος λόγος αφορά την πλάνη περί το δίκαιο και/ή την παραμόρφωση του περιεχομένου της δικογραφίας και την ανεπάρκεια αιτιολογίας που βαρύνουν την αναιρεσιβαλλομένη διάταξη, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε, στη σκέψη 32 της εν λόγω διατάξεως, με το σκεπτικό ότι κανένα νέο και ουσιώδες πραγματικό περιστατικό δεν δικαιολογούσε την αίτηση επανεξετάσεως, ότι η προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία δεν είχε διεξαχθεί κανονικά και ότι τα αιτήματα κατά της αποφάσεως της 30ής Σεπτεμβρίου 2014 και της από 22 Απριλίου 2015 απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως ήταν απαράδεκτα, ενώ ο αμιγώς επιβεβαιωτικός χαρακτήρας των αποφάσεων αυτών προϋπέθετε όχι μόνον ότι προηγήθηκε της εκδόσεώς τους επανεξέταση, αλλά και ότι δεν περιείχαν κανένα νέο στοιχείο, και ενώ, όπως υποστήριξε η αναιρεσείουσα, η απόφαση της 30ής Σεπτεμβρίου 2014 περιείχε νέο στοιχείο σε σχέση με την απόφαση της 7ης Απριλίου 2014, όπως και η απόφαση της 22ας Απριλίου 2015 περιείχε νέο στοιχείο σε σχέση με την απόφαση της 30ής Σεπτεμβρίου 2014.

Ο τρίτος λόγος αφορά την πλάνη περί το δίκαιο και/ή την παραμόρφωση του περιεχομένου της δικογραφίας και την έλλειψη απαντήσεως στην επιχειρηματολογία της αναιρεσείουσας που βαρύνουν την αναιρεσιβαλλομένη διάταξη, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε, στη σκέψη 26 της εν λόγω διατάξεως, ότι, προκειμένου να χαρακτηρισθεί ως νέο ένα πραγματικό περιστατικό του οποίου έγινε επίκληση προς στήριξη της αιτήσεως επανεξετάσεως, έπρεπε τα μέρη να μην το γνώριζαν ούτε να μπορούσαν να το γνωρίζουν και ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε επισημάνει στην αίτησή της τα νέα και ουσιώδη πραγματικά περιστατικά που ήταν ικανά να δικαιολογήσουν την υποβολή της αιτήσεως, αλλά επικαλέσθηκε, παραπέμποντας στο σημείωμα του προϊσταμένου μονάδας της, την τροποποίηση του ΚΥΚ, ενώ η άγνοια του γεγονότος του οποίου έγινε επίκληση δεν απαιτούνταν εν προκειμένω, ενώ η αναιρεσείουσα είχε, όπως είχε υποστηρίξει, επισημάνει στην καθεαυτό αίτησή της επανεξετάσεως ότι διηύρυνε τη νομική βάση της και, παραπέμποντας στο σημείωμα του προϊσταμένου μονάδας της, ότι η διοίκηση δεν είχε δώσει την προσήκουσα προσοχή στα προβλεπόμενα στον νέο ΚΥΚ, οπότε επρόκειτο για νέα και ουσιώδη στοιχεία.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση των κανόνων αποδείξεως και παραβίαση της αρχής της αντικειμενικότητας, καθόσον το ΔΔΔ έκρινε, στη σκέψη 28 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως, ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε παράσχει ενδείξεις ως προς την ημερομηνία κατά την οποία η διοίκηση είχε λάβει ή όφειλε να έχει λάβει γνώση της μελλοντικής αποχωρήσεως λόγω αδείας μητρότητας και γονικής αδείας της συναδέλφου της και, στη σκέψη 29 της εν λόγω διατάξεως, ότι δεν ήταν δυνατό να αποκλεισθεί ότι τούτο θα μπορούσε να συμβεί στις 7 Απριλίου 2014, λαμβανομένων υπόψη της εκ του ΚΥΚ διαρκείας των αδειών αυτών, της δυνατότητας προβλέψεως της ημερομηνίας ενός τοκετού πολύ ενωρίτερα και της συνήθειας να ενημερώνεται το συντομότερο δυνατόν η υπηρεσία για μια μακροχρόνια απουσία, και ως εκ τούτου συνήγγε, στις σκέψεις 30 έως 32 της εν λόγω διατάξεως, ότι η αναιρεσείουσα δεν είχε αποδείξει ότι ούτε η ίδια ούτε η διοίκηση είχαν ή μπορούσαν να έχουν λάβει γνώση στις 7 Απριλίου 2014 της μελλοντικής απουσίας της συναδέλφου της, ότι η αίτησή της επανεξετάσεως δεν δικαιολογούνταν από κανένα νέο και ουσιώδες πραγματικό περιστατικό και ότι τα αιτήματά της ήταν απαράδεκτα, ενώ η απόδειξη αρνητικού γεγονότος που αφορούσε τρίτον ήταν αδύνατη, ενώ εναπέκειτο στην ΕΟΚΕ να γνωστοποιήσει την ημερομηνία της αιτήσεως αδείας και ενώ το ΔΔΔ δεν μπορούσε να στηριχθεί σε διαδοχικά τεκμήρια ούτε σε μια απλή υπόθεση για να αντιστρέψει το βάρος της αποδείξεως και να δικαιολογήσει τα συμπεράσματά του.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/44

Αναίρεση που άσκησαν στις 14 Απριλίου 2016 οι Inge Barnett, Suzanne Ditlevsen, Annie Madsen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Φεβρουαρίου 2016 στην υπόθεση F-66/15, Barnett κ.λπ. κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση T-158/16 P)

(2016/C 191/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Inge Barnett (Roskilde, Δανία), Suzanne Ditlevsen (Κοπεγχάγη, Δανία), Annie Madsen (Frederiksberg, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να αποφασίσει:

—	αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-66/15, Barnett κ.λπ. κατά ΕΟΚΕ·

να αποφασίσει, κρίνοντας το ίδιο επί της διαφοράς:

—	ακυρώνει τις αποφάσεις που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως του Ιουνίου 2014, με τις οποίες ο διορθωτικός συντελεστής που έχει εφαρμογή στις συντάξεις των αναιρεσειουσών μειώνεται από 1ης Ιανουαρίου 2014,

—	καταδικάζει την ΕΟΚΕ στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν δύο λόγους οι οποίοι είναι κατ’ ουσίαν πανομοιότυποι ή παρεμφερείς με αυτούς που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-148/16 P, Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — Søndagsavisen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-833/14) (1)

(2016/C 191/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 138 της 27.4.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Απριλίου 2016 — Forbruger-Kontakt κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-834/14) (1)

(2016/C 191/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 138 της 27.4.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-24/15) (1)

(2016/C 191/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 89 της 16.3.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/45

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — Syria Steel και Al Buroj Trading κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-285/15) (1)

(2016/C 191/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 302 της 14.9.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/46

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-524/15) (1)

(2016/C 191/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 371 της 9.11.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/46

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — Petro Suisse Intertrade κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-525/15) (1)

(2016/C 191/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 371 της 9.11.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/46

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Απριλίου 2016 — HK Intertrade κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-526/15) (1)

(2016/C 191/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 371 της 9.11.2015.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/46

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2016 — Bimbo κατά ΓΕΕΑ — ISMS (BIMBO BEL SIMPLY)

(Υπόθεση T-571/15) (1)

(2016/C 191/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 406 της 7.12.2015.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 11ης Απριλίου 2016 —Rouffaud κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-59/13 RENV) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Αναπομπή στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης κατόπιν αναιρέσεως - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Συμβασιούχος υπάλληλος - Συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένος με επικουρικά καθήκοντα - Αναχαρακτηρισμός της σύμβασης εργασίας τέτοιου υπαλλήλου σε σύμβαση εργασίας εκτάκτου υπαλλήλου αορίστου χρόνου - Απόρριψη))

(2016/C 191/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Thierry Rouffaud (Βρυξέλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και N. de Montigny)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του προσφεύγοντος να αναχαρακτηριστούν οι διαδοχικές του συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ως σύμβαση αορίστου χρόνου και να αναγνωριστεί ο χρόνος υπηρεσίας του ως συμβασιούχου υπαλλήλου επιφορτισμένου με επικουρικά καθήκοντα ως χρόνος υπηρεσίας εκτάκτου υπαλλήλου.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα στις υποθέσεις F-59/13 και F-59/13 RENV.

3)	Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης φέρει τα δικαστικά της έξοδα στην υπόθεση T-457/14 P και καταδικάζεται στα έξοδα του Thierry Rouffaud στην υπόθεση T-457/14 P.

(1) EE C 233 της 10.8.2013, σ. 14 (αρχική υπόθεση F-59/13)

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — FN, FP και FQ κατά CEPOL

(Υπόθεση F-41/15 DISS II) (1)

([Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της CEPOL - Έκτακτοι υπάλληλοι - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Τόπος υπηρεσίας που αντιστοιχεί στην έδρα της CEPOL - Μεταφορά της έδρας της CEPOL στη Βουδαπέστη (Ουγγαρία) - Συνακόλουθη μεταβολή του τόπου υπηρεσίας των μελών του προσωπικού - Συμβατικές συνέπειες - Ανάγκη συναινέσεως των μελών του προσωπικού - Διορθωτικός συντελεστής εφαρμοστέος στον νέο τόπο υπηρεσίας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αρχή της χρηστής διοικήσεως])

(2016/C 191/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: FN, FP και FQ (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία (εκπρόσωποι: F. Bánfi και R. Woldhuis, B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Ακαδημίας (CEPOL) που είχαν ως συνέπεια οι προσφεύγοντες — ενάγοντες είτε να παραιτηθούν από τη θέση τους στη CEPOL είτε να μετακομίσουν από το Λονδίνο στη Βουδαπέστη, υφιστάμενοι οικονομική ζημία, και αίτημα αποζημιώσεως για την υλική ζημία και χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη που οι προσφεύγοντες — ενάγοντες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Οι FN, FP και FQ φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία.

(1) EE C 178 της 1.6.2015, σ. 28.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/48

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — FU κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-49/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Πειθαρχική διαδικασία - Πειθαρχικό συμβούλιο - Έκτακτος υπάλληλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου διορισθείς ως δόκιμος υπάλληλος στην Επιτροπή - Αλλαγή του τόπου διορισμού - Μη δήλωση αλλαγής τόπου διορισμού στις διοικητικές υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου - Ταυτοχρόνως υποβληθέντα αιτήματα περί αποζημιώσεως επανεγκαταστάσεως στη χώρα καταγωγής και περί αποζημιώσεως εγκαταστάσεως στις Βρυξέλλες - Αίτηση αποδόσεως των εξόδων μετακομίσεως από το Λουξεμβούργο προς τη χώρα καταγωγής - Έρευνα της OLAF - Πειθαρχική κύρωση - Κατάταξη σε ομάδα καθηκόντων κατώτερου βαθμού χωρίς υποβιβασμό - Άρθρο 25 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Μη τήρηση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως - Νέο πραγματικό στοιχείο - Υποχρέωση επαναλήψεως της πειθαρχικής διαδικασίας - Αναλογικότητα της κυρώσεως - Δικονομική προθεσμία))

(2016/C 191/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: FU (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Currall και C. Ehrbar, στη συνέχεια C. Ehrbar και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα η πειθαρχική κύρωση της νέας κατατάξεώς του στον βαθμό AST5, καίτοι είχε διοριστεί με βαθμό AD5, για τον λόγο ότι φέρεται να προσκόμισε ψευδείς δηλώσεις προκειμένου να τύχει αποζημιώσεως επανεγκαταστάσεως, καθώς και επιστροφής εξόδων μετακομίσεως.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο FU φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται να καταβάλει τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 190 της 8.6.2015, σ. 36.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/49

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — Zink κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-77/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Επίδομα αποδημίας - Διοικητικό σφάλμα με συνέπεια τη μη καταβολή του επιδόματος αποδημίας επί πλείονα έτη - Βλαπτική πράξη - Εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών τα οποία δεν αντανακλούν ληφθείσα απόφαση - Άρθρο 82 του Κανονισμού Διαδικασίας - Λόγος απαραδέκτου δημοσίας τάξεως - Πλημμέλεια της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας - Αίτηση, υπό την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ - Εύλογη προθεσμία))

(2016/C 191/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Richard Zink (Bamako, Mali) (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και Ν. de Montigny, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. S. Bohr και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Η ακύρωση της αποφάσεως περί περιορισμού της αναδρομικής καταβολής του επιδόματος αποδημίας σε περίοδο πέντε ετών, από την ημερομηνία κατά την οποία ανακαλύφθηκε η μη καταβολή του επιδόματος αυτού, και η επιβολή στην καθής-εναγομένη της υποχρεώσεως να καταβάλει τόκους υπερημερίας.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	O Richard Zink φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 245 της 27.7.2015, σ. 51.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/49

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2016 — Wolf κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-94/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Επιτροπή προσωπικού - Εκλογές για την ανάδειξη της επιτροπής προσωπικού - Ισχύς - Άρθρο 1, πέμπτο εδάφιο, του παραρτήματος II του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων - Εκλογικός κανονισμός της ΕΥΕΔ - Πρώτος γύρος των εκλογών - Έλλειψη απαρτίας - Παράταση του χρόνου ψηφοφορίας - Επιπλέον παράταση του χρόνου ψηφοφορίας - Μη οργάνωση δεύτερου γύρου ψηφοφορίας - Έλλειψη νομιμότητας))

(2016/C 191/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oren Wolf (Etterbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Silva και S. Marquardt, στη συνέχεια G.-J. van Hegelsom, S. Marquardt και E. Chaboureau, τέλος G.-J. van Hegelsom, S. Marquardi και E. Chaboureau, M. Troncoso Ferrer, F.-M. Hislaire και S. Moya Izquierdo, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται η ένσταση του προσφεύγοντος κατά των αποτελεσμάτων των εκλογών για την ανάδειξη της επιτροπής προσωπικού της ΕΥΕΔ.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 23ης Απριλίου 2015 με την οποία η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης απέρριψε το αίτημα του Oren Wolff για την ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών για την ανάδειξη των μελών της επιτροπής προσωπικού.

2)	Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Ο. Wolff.

(1) EE C 294 της 7.9.2015, σ. 83.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/50

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2016 — CP κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-98/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι υπάλληλοι - Προϊστάμενος μονάδας - Δοκιμαστική περίοδος - Μη επιβεβαίωση του διορισμού του σε θέση προϊσταμένου μονάδας - Εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως - Απώλεια ευκαιρίας))

(2016/C 191/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CP (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Tymen, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: V. Montebello-Demogeot και O. Caisou-Rousseau)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της 18ης Ιουλίου 2014, με την οποία, κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση F-8/13, CP κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Μαρτίου 2014, επιβεβαιώθηκε ο διορισμός του προσφεύγοντος-ενάγοντος ως προϊσταμένου μονάδας, καθόσον η απόφαση αυτή δεν προβλέπει αναδρομική αναγνώριση του καθεστώτος προϊσταμένου μονάδας και αναδρομική χορήγηση της προσαυξήσεως του βασικού μισθού λόγω κατοχής της συγκεκριμένης θέσης (διευθυντικό επίδομα), και αίτημα αποκαταστάσεως της υλικής ζημίας και ικανοποίησης της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον CP το ποσό των 3 219,55 ευρώ. Το ποσό αυτό αυξάνεται με τόκους υπερημερίας υπολογιζόμενους με το επιτόκιο που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως κατά την επίμαχη χρονική περίοδο, προσαυξημένο κατά δύο μονάδες, από 1ης Ιουλίου 2011 μέχρι την ημερομηνία πραγματικής καταβολής του.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 294 της 7.9.2015, σ. 86.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/51

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2016 — Beiner κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-135/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Διαγωνισμός - Προϋποθέσεις συμμετοχής - Επαγγελματική πείρα - Απόφαση της εξεταστικής επιτροπής να μην επιτρέψει τη συμμετοχή του προσφεύγοντος στον διαγωνισμό - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως))

(2016/C 191/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Laurent Beiner (Knutange, Γαλλία) (εκπρόσωπος: B. Sahki, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Προσφυγή περί ακυρώσεως της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST/130/14 να μην επιτρέψει στον προσφεύγοντα να μετάσχει στη δοκιμασία αξιολογήσεως, διότι δεν είχε το απαιτούμενο επίπεδο σπουδών καθώς και την επαγγελματική πείρα ελάχιστης διάρκειας έξι ετών, σχετική με τη φύση των καθηκόντων.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη.

2.	Ο Laurent Beiner φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 7 της 11.1.2016, σ. 37.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/51

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Φεβρουαρίου 2016 — ZZ κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή

(Υπόθεση F-10/16)

(2016/C 191/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: Βασίλειος Α. Χριστιανός, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή περί απορρίψεως της υποψηφιότητας του προσφεύγοντος-ενάγοντος (στο εξής: προσφεύγων) για τη θέση του γενικού γραμματέα του γραφείου του Διαμεσολαβητή και αίτημα να υποχρεωθεί ο καθού να καταβάλει στον προσφεύγοντα αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για την υλική ζημία και την ηθική βλάβη, αντιστοίχως, που αυτός υποστηρίζει ότι υπέστη.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη, από 9 Νοεμβρίου 2015 απόφαση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή, με την οποία αυτός απέρριψε τις διοικητικές ενστάσεις του προσφεύγοντος·

—	να ακυρώσει την από 10 Απριλίου 2015 απόφαση περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τη συνέντευξη και την από 16 Ιουλίου 2015 απόφαση διορισμού της B.G. στη θέση του γενικού γραμματέα στο γραφείο του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή·

—	να υποχρεώσει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 112 472,64 ευρώ εις αποκατάσταση της περιουσιακής του ζημίας·

—	να υποχρεώσει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30 000) ευρώ εις αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης·

—	να καταδικάσει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης του προσφεύγοντος.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/52

Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-15/16)

(2016/C 191/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως να μη χορηγηθεί στην προσφεύγουσα η άδεια δημοσιεύσεως άρθρου, αν δεν τροποποιηθεί το προτεινόμενο κείμενο.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, εφόσον είναι αναγκαίο, την απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/52

Προσφυγή της 18ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά EUIPO

(Υπόθεση F-16/16)

(2016/C 191/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μη εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στον πίνακα των υπαλλήλων που προήχθησαν κατά την περίοδο προαγωγών του έτους 2015.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την από 24/7/2015 απόφαση του καθού να μην τον προαγάγει στον επόμενο βαθμό (AST 8) κατά την περίοδο προαγωγών 2015, μη εγγράφοντας το όνομά του στον πίνακα των υπαλλήλων που προήχθησαν κατά την περίοδο προαγωγών του έτους 2015, ο οποίος ανακοινώθηκε στις 24/7/2015·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/53

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2016 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-17/16)

(2016/C 191/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO) να μη λάβει υπόψη την εκπρόθεσμη αίτηση επανεξετάσεως της αποφάσεως περί μη συμμετοχής του προσφεύγοντος στο επόμενο στάδιο του διαγωνισμού EPSO/AST-SC/03/15-3, και ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως περί απορρίψεως της ανωτέρω αιτήσεως.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την κοινοποιηθείσα στον προσφεύγοντα με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO), της 17ης Αυγούστου 2015, να μη λάβει υπόψη την αίτηση που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 13.8.2015 για επανεξέταση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST-SC/03/15-3 περί μη συμμετοχής του στο επόμενο στάδιο του διαγωνισμού·

—	να ακυρώσει τη σιωπηρή απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST-SC/03/15-3 περί απορρίψεως της αιτήσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 13.8.2015 για επανεξέταση της αποφάσεως της εν λόγω εξεταστικής επιτροπής περί μη συμμετοχής του στο επόμενο στάδιο του διαγωνισμού αυτού·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/53

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Απριλίου 2016 — Hill κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-29/12) (1)

(2016/C 191/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 133 της 5.5.2012, σ. 31.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/54

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 8ης Απριλίου 2016 — Chevalier κατά Επιτροπής των Περιφερειών

(Υπόθεση F-99/12) (1)

(2016/C 191/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 343 της 10.11.2012, σ. 24.

30.5.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 191/54

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Απριλίου 2016 — Glowacz-De-Chevilly κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-72/15) (1)

(2016/C 191/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 279 της 24/08/2015, σ. 55.