19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/1

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/2

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς (UNCAC), η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Μέριδα του Μεξικού, στις 9 Δεκεμβρίου 2003,

—

έχοντας υπόψη τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

—

έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την καταπολέμηση της δωροδοκίας αλλοδαπών δημοσίων λειτουργών σε διεθνείς επιχειρηματικές συναλλαγές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στο Παρίσι στις 17 Δεκεμβρίου 1997, καθώς και τις σχετικές συμπληρωματικές συστάσεις,

—

έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν στις 12 Δεκεμβρίου 2011 η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και η Επιτροπή, προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, με τίτλο «Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία στο επίκεντρο της εξωτερικής δράσης της ΕΕ — Προς μια αποτελεσματικότερη προσέγγιση» (COM(2011)0886),

—

έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, που εγκρίθηκε κατά την 3179η συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων στις 25 Ιουνίου 2012,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 8ης Μαΐου 2001, με τίτλο «Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του εκδημοκρατισμού στις τρίτες χώρες» (COM(2001)0252),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 25ης Οκτωβρίου 2011, με τίτλο «Μια ανανεωμένη στρατηγική ΕΕ 2011-14 για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (COM(2011)0681),

—

έχοντας υπόψη το σύνολο εγγράφων του Συμβουλίου με τίτλο «Ενσωμάτωση της διάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του φύλου στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας» (1) και ιδίως το έγγραφο του Συμβουλίου με τίτλο «Γενικοί κανόνες συμπεριφοράς σε επιχειρήσεις ΕΠΑΑ» (έγγρ. 08373/3/2005),

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Χιλιετίας, των Ηνωμένων Εθνών, της 8ης Σεπτεμβρίου 2000,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο παγκόσμιας δράσης με τίτλο «Τήρηση των υποσχέσεων: ενωμένοι για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας», που ενέκρινε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 10 Οκτωβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 27ης Φεβρουαρίου 2013, με τίτλο «Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους: εξάλειψη της φτώχειας και εξασφάλιση βιώσιμου μέλλοντος για τον κόσμο» (COM(2013)0092),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με τίτλο «πολιτική για την πρόληψη και την αποτροπή της διαφθοράς, της απάτης, των συμπαιγνιών, του εξαναγκασμού, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας στις δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων» («Πολιτική καταπολέμησης της απάτης της ΕΤΕπ») που εγκρίθηκε το 2008,

—

έχοντας υπόψη την πολιτική και τις διαδικασίες επιβολής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ) που τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 2009,

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα: εφαρμογή του πλαισίου «Προστασία, σεβασμός και αποκατάσταση» των Ηνωμένων Εθνών (HR/PUB/11/04),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 7ης Ιουλίου 2011, σχετικά με τις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ υπέρ του εκδημοκρατισμού (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με τη θέσπιση μιας Στρατηγικής Ψηφιακής Ελευθερίας στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ (3),

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως εγκρίθηκαν κατά την 2914η συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων στις 8 Δεκεμβρίου 2008,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο του Montreux σχετικά με τις συναφείς διεθνείς νομικές δεσμεύσεις και τις ορθές πρακτικές κρατών, οι οποίες αφορούν επιχειρήσεις ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών και ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας σε ένοπλες συγκρούσεις, το οποίο εγκρίθηκε στο Montreux στις 17 Σεπτεμβρίου 2008,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση ποινικού δικαίου για τη διαφθορά, του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στις 27 Ιανουαρίου 1999, και τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για θέματα αστικού δικαίου περί διαφθοράς, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στις 4 Νοεμβρίου 1999, και τα ψηφίσματα (98) 7 και (99) 5 που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης την 5η Μαΐου 1998 και την 1η Μαΐου 1999 αντιστοίχως, για την ίδρυση της ομάδας κρατών του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της διαφθοράς (GRECO),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της Τζακάρτα για τις αρχές που διέπουν τους οργανισμούς για την καταπολέμηση της διαφθοράς, η οποία εγκρίθηκε στις 26—27 Νοεμβρίου 2012,

—

έχοντας υπόψη τις αρχές του Παρισιού για τα εθνικά όργανα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (4),

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις (5),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση αρχών της Τριμερούς Διάσκεψης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική (6),

—

έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία «Παγκόσμιο Σύμφωνο» του ΟΗΕ (7),

—

έχοντας υπόψη τον διεθνή κώδικα δεοντολογίας για τους ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών ασφαλείας,

—

έχοντας υπόψη τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων, που εγκρίθηκε κατά την τελική διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 18—28 Μαρτίου 2013 (8),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0250/2013),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ως διαφθορά νοείται η κατάχρηση ανατεθείσας εξουσίας για ίδιο, ατομικό ή συλλογικό, άμεσο ή έμμεσο όφελος, και ότι στις πράξεις διαφθοράς συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα εγκλήματα της δωροδοκίας, της υπεξαίρεσης, της αθέμιτης άσκησης επιρροής έναντι ανταλλάγματος, της κατάχρησης εξουσιών και του παράνομου πλουτισμού, όπως αυτά ορίζονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς (UNCAC)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απάτη, ο εξαναγκασμός και ο εκβιασμός, η κατάχρησης της διακριτικής εξουσίας, η ευνοιοκρατία, ο νεποτισμός, οι πελατειακές σχέσεις, οι παράνομες πολιτικές εισφορές συνδέονται στενά με την διαφθορά· ότι η διαφθορά μπορεί να συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα που δρα υπό συλλογική καθοδήγηση παράλληλα με τις επίσημες κρατικές δομές, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που οι αρχές αποτυγχάνουν να επιβάλουν την τήρηση του νόμου·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά διαιωνίζει και επιδεινώνει τις ανισότητες, την αδικία και τις διακρίσεις όσον αφορά την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε πρόκειται για αστικά, είτε για πολιτικά και οικονομικά είτε για κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και επηρεάζει δυσανάλογα τις πλέον μειονεκτούσες και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες, εμποδίζοντας κυρίως την ισότιμη συμμετοχή τους στα πολιτικά δρώμενα και την ισότιμη πρόσβασή τους σε δημόσιες υπηρεσίες, στη δικαιοσύνη, στην ασφάλεια, στην ιδιοκτησία γης, στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, σε υγειονομική περίθαλψη και στέγαση, καθώς και ότι η διαφθορά επηρεάζει ιδίως την πρόοδο όσον αφορά την καταπολέμηση των διακρίσεων, την ισότητα των φύλων και την αυτονομία των γυναικών, περιορίζοντας τις δυνατότητες των γυναικών να διεκδικούν τα δικαιώματά τους·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά μπορεί να βλάψει την οικονομική ανάπτυξη, παρακωλύοντας ενίοτε το εμπόριο και τις επενδύσεις·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς αποτελεί μέρος της αρχής της χρηστής διακυβέρνησης, όπως κατοχυρώνεται και ορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 και στο άρθρο 97 της Συμφωνίας του Κοτονού·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πράξεις διαφθοράς και οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνοδεύονται συνήθως από κατάχρηση εξουσίας, έλλειψη λογοδοσίας και θεσμοθέτηση διαφόρων μορφών διακρίσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά συναντάται αδιακρίτως ως επί το πλείστον στην περίπτωση μη άσκησης ή ελλιπούς άσκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι η διαφθορά συχνά υπονομεύει την αποτελεσματικότητα των θεσμών και των φορέων που λειτουργούν κανονικά ως μηχανισμοί ελέγχου και εξισορρόπησης και αποσκοπούν να διασφαλίσουν τον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα κοινοβούλια, οι αρχές επιβολής του νόμου, το δικαστικό σώμα, η έννομη τάξη και η κοινωνία των πολιτών·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά είναι βαθιά ριζωμένη στη νοοτροπία των κοινωνιών στις οποίες διεισδύει και ότι κάθε προσπάθεια καταπολέμησής της θα πρέπει να εστιάζει πρωτίστως στο εκπαιδευτικό σύστημα, στοχοθετώντας όσο το δυνατόν νεαρότερα άτομα·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη ενίοτε δεν αναλαμβάνουν προληπτική ή τιμωρητική δράση κατά της διαφθοράς στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, παραβιάζοντας τις διεθνείς τους υποχρεώσεις που απορρέουν από το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα, καθώς από άλλα συναφή διεθνή και περιφερειακά μέσα για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά αλλοιώνει το μέγεθος και τη σύνθεση των κρατικών δαπανών, αποδυναμώνοντας σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα του κράτους να αξιοποιεί στο έπακρο τους διαθέσιμους πόρους του ώστε να επιτύχει πλήρως κατά την άσκηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων, καθώς και ότι η διαφθορά έχει ως αποτέλεσμα μεγάλα ποσά χρηματοδότησης να μην διατίθενται για επενδύσεις στην οικονομία, παρεμποδίζοντας την ανάκαμψη των χωρών που βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία, συμπεριλαμβανομένων κρατών μελών της ΕΕ·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά υψηλά ιστάμενων προσώπων μπορεί να δημιουργήσει έντονη ανασφάλεια και αστάθεια στα οικεία κράτη, θέτοντας σε κίνδυνο το ίδιο το κράτος·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η διαφθορά αντιπροσωπεύει το 5 % του παγκόσμιου ΑΕγχΠ (2,6 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ), με τις δωροδοκίες να υπερβαίνουν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ ετησίως· και ότι η διαφθορά αποτελεί το 10 % του συνολικού κόστους των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο και το 25 % του κόστους των δημόσιων συμβάσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες (9)·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά πως, ετησίως, 20 έως 40 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, που αντιστοιχούν στο 20 — 40 % της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας, κλέπτονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς στις αναπτυσσόμενες χώρες και κρύβονται σε υπερπόντιες χώρες και εδάφη μέσω της διαφθοράς υψηλού επιπέδου (10)·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, από το 2000 έως το 2009, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχασαν 8,44 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από παράνομες χρηματοοικονομικές ροές, ποσό τουλάχιστον δεκαπλάσιο της εξωτερικής βοήθειας που έλαβαν· ότι κάθε χρόνο κατά την προηγούμενη δεκαετία, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχαναν 585,9 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μέσω παράνομων ροών· ότι τα χρηματικά ποσά που εκλάπησαν μέσω της διαφθοράς κατ’ έτος επαρκούν για να θρέψουν πάνω από 80 φορές τους ανθρώπους που πεινούν ανά τον κόσμο, ενώ οι δωροδοκίες και η κλοπή διογκώνουν το συνολικό κόστος των έργων για την παροχή ασφαλούς πόσιμου νερού και αποχέτευσης σε ολόκληρο τον κόσμο σε ποσοστό έως και 40 % (11)·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά, δεδομένου ότι συνιστά απειλή για την εδραίωση της δημοκρατίας και την άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξακολουθεί να αποτελεί βασική αιτία και καταλυτικό παράγοντα συγκρούσεων, εκτεταμένων παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και ατιμωρησίας σε αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και ότι οι παγιωμένες πρακτικές διαφθοράς και παράνομου πλουτισμού των ατόμων που έχουν κρατική εξουσία έχει οδηγήσει σε σφετερισμό και διαιώνιση της εξουσίας, καθώς και στη δημιουργία νέων παραστρατιωτικών οργανώσεων και στην εξάπλωση της βίας·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά στον δικαστικό τομέα παραβιάζει την αρχή της μη εισαγωγής διακρίσεων, της πρόσβασης στη δικαιοσύνη και του δικαιώματος αμερόληπτου δικαστηρίου και πραγματικής προσφυγής, η οποία είναι καίριας σημασίας για την άσκηση των λοιπών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και ότι η διαφθορά υπονομεύει την ανεξαρτησία, την επάρκεια και την αμεροληψία των δικαστικών αρχών και της δημόσιας διοίκησης, εντείνοντας τη δυσπιστία προς τους δημόσιους οργανισμούς, φαλκιδεύοντας το κράτος δικαίου και δημιουργώντας πρόσφορο έδαφος για πράξεις βίας·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μέσω της παροχής δημόσιων υπηρεσιών τα κράτη τηρούν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξασφαλίζοντας την παροχή νερού, τροφής, υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης, στέγασης, ασφάλειας και τάξης ως στοιχείων ανθρώπινης ανάπτυξης, καθώς και ότι η διαφθορά στις δημόσιες συμβάσεις οφείλεται στην έλλειψη διαφάνειας, ενημέρωσης, ανταγωνισμού, κινήτρων, αυστηρά εφαρμοζόμενων σαφών κανόνων και κανονισμών, καθώς και στην απουσία ανεξάρτητων μηχανισμών παρακολούθησης και επιβολής κυρώσεων·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκτεταμένη διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας, πρόσβασης σε ενημέρωση και συμμετοχής χωρίς αποκλεισμούς στη λήψη αποφάσεων παρεμποδίζει τη λογοδοσία των κυβερνήσεων και των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου στους πολίτες, η οποία διασφαλίζει ότι τα έσοδα που προέρχονται από την εκμετάλλευση των πόρων και της αγοράς χρησιμοποιούνται για τη διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι εναπόκειται στις κυβερνήσεις να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την καταπολέμηση της διαφθοράς στις δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τα συνδικάτα και οι δημοσιογράφοι που διενεργούν έρευνες διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην καταπολέμηση της διαφθοράς μέσω του ελέγχου των κρατικών προϋπολογισμών, της παρακολούθησης των κυβερνητικών δραστηριοτήτων και των δραστηριοτήτων μεγάλων — ιδιαίτερα δε πολυεθνικών — επιχειρήσεων, και της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων, της παροχής δεξιοτήτων για την ανάπτυξη ικανοτήτων και εμπειρογνωμοσύνης, καθώς και της απαίτησης για διαφάνεια και λογοδοσία· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς και οργανωμένου εγκλήματος στοχοποιούνται και δέχονται ολοένα περισσότερο απειλές από ομάδες οργανωμένου εγκλήματος, παρακρατικές οργανώσεις και από δημόσιες αρχές, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ελεύθερος και ανεξάρτητος Τύπος και ελεύθερα και ανεξάρτητα μέσα μαζικής ενημέρωσης, επιγραμμικά και μη, είναι ουσιώδους σημασίας για τη διασφάλιση της διαφάνειας και του ελέγχου, που απαιτούνται για την καταπολέμηση της διαφθοράς, καθώς προσφέρουν μια πλατφόρμα για την αποκάλυψη της διαφθοράς και παρέχουν στους πολίτες και την κοινωνία πρόσβαση στην πληροφόρηση·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανοικτά δεδομένα και η ανοικτή διακυβέρνηση παρέχουν τη δυνατότητα στους πολίτες να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με κρατικούς προϋπολογισμούς και δαπάνες·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι όσοι καταγγέλλουν δυσλειτουργίες διαδραματίζουν ζωτικής σημασίας ρόλο στην αποκάλυψη περιπτώσεων διαφθοράς, απάτης, κακοδιαχείρισης και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκθέτοντας τον εαυτό τους σε υψηλό κίνδυνο, και ότι η έλλειψη προστασίας από αντίποινα, η ελεγχόμενη ενημέρωση, η νομοθεσία για τη συκοφαντία και τη δυσφήμιση και η ανεπαρκής διερεύνηση των ισχυρισμών των καταγγελλόντων αποτρέπουν πρόσωπα από το να προβούν σε καταγγελίες, και συχνά μπορεί να διακυβεύεται η προσωπική τους ασφάλεια, καθώς και η ασφάλεια των οικογενειών τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει καθήκον να τους προστατεύει, αξιοποιώντας στο έπακρο τα μέσα συνεργασίας και συγκεκριμένα το ευρωπαϊκό μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ)·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και η παροχή βοήθειας προσφέρουν ευκαιρίες για διαφθορά λόγω της φύσεως των δραστηριοτήτων και της πολυπλοκότητας των δράσεων και των φορέων που τις εκτελούν, καθώς και ότι στις περιπτώσεις αυτές ευνοούνται, μεταξύ άλλων, η δωροδοκία, η παρακώλυση του έργου, οι εκβιασμοί προς το προσωπικό του οργανισμού βοήθειας, η διάπραξη παρανομιών από το προσωπικό του οργανισμού βοήθειας, η απάτη, η πλαστογράφηση λογιστικών στοιχείων, η εκτροπή των χορηγούμενων ενισχύσεων και η εκμετάλλευση των άπορων και τροφοδοτούν εκτεταμένο αίσθημα απογοήτευσης σε σχέση με όλους τους δημόσιους φορείς· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκτροπή της ανθρωπιστικής βοήθειας συνιστά σοβαρή παράβαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 25 % του συνόλου των ερευνών που ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης αφορούν την ευρωπαϊκή εξωτερική βοήθεια σε τρίτες χώρες και ότι, ως αποτέλεσμα των εν λόγω ερευνών (12), ανακτήθηκαν 17,5 εκατομμύρια ευρώ·

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ενισχύσεις της ΕΕ προς αναπτυσσόμενες χώρες ενδέχεται να κατασπαταλώνται χωρίς την ύπαρξη ενός συστήματος που να περιλαμβάνει κατάλληλους μηχανισμούς ελέγχου και εξισορρόπησης στις δικαιούχους χώρες και πλήρως ανεξάρτητη παρακολούθηση του συστήματος ακεραιότητας που συνοδεύει τη χρήση των κονδυλίων·

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρωπαϊκές κρατικές τράπεζες, είτε πρόκειται για θεσμικά όργανα της ΕΕ (ΕΤΕπ) είτε για τράπεζες που η πλειονότητα των μετόχων είναι κράτη μέλη της ΕΕ (ΕΤΑΑ), εικάζεται ότι έχουν εμπλακεί σε σκάνδαλα διαφθοράς στις δραστηριότητές τους εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χορηγοί βοήθειας και οι διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί (IFI), όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), θα πρέπει να ενθαρρύνουν τις μεταρρυθμίσεις για αποτελεσματική διακυβέρνηση στις οφειλέτριες χώρες και να συμβάλλουν στην αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς, προβαίνοντας σε κριτική αξιολόγηση και αντιμετωπίζοντας, μεταξύ άλλων, τους αποδεδειγμένους κινδύνους διαφθοράς και υποβάθμισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνδέονται με πολλά μέτρα τα οποία επιβλήθηκαν στο πλαίσιο προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής (ΠΔΠ), όπως η ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και πόρων·

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εμπορία ανθρώπων προωθείται σε μεγάλο βαθμό μέσω πολύπλοκων, διεφθαρμένων δικτύων που έχουν διεισδύσει σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης, της δημόσιας διοίκησης, των αρχών επιβολής του νόμου και του ιδιωτικού τομέα στις χώρες καταγωγής, διέλευσης ή προορισμού των θυμάτων, καθώς και ότι η διαφθορά αποδυναμώνει τις δράσεις των φορέων που καταπολεμούν την εμπορία ανθρώπων, λόγω της διαφθοράς που υπάρχει στις αστυνομικές αρχές και στο δικαστικό σύστημα, καθώς και στις διαδικασίες σύλληψης και δίωξης των σωματεμπόρων και χορήγησης νομικής βοήθειας και παροχής προστασίας μάρτυρα στα θύματα εμπορίας·

ΚΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά και η διάπραξη παραπτωμάτων στις ένοπλες δυνάμεις, στον τομέα της άμυνας, στις αρχές επιβολής του νόμου και στις ειρηνευτικές δυνάμεις συνεπάγονται σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα, την προστασία, την ελευθερία και τα δικαιώματα των πολιτών στις αναπτυσσόμενες χώρες, και ότι ο τομέας της άμυνας και οι δημόσιες συμβάσεις στον εν λόγω τομέα εξακολουθούν να παρουσιάζουν ανεπίτρεπτα επίπεδα διαφθοράς και προστατεύονται λόγω του ειδικού καθεστώτος απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας· ότι θα πρέπει να ελέγχονται εξονυχιστικά οι δημόσιες συμβάσεις για την προμήθεια εξοπλισμού ασφάλειας·

ΚΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρήση ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών και ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας (PMSC) τόσο από δημόσιους όσο και από ιδιωτικούς φορείς έχει αυξηθεί εκθετικά κατά τα τελευταία είκοσι έτη και ότι, λόγω της φύσης των δραστηριοτήτων τους, οι PMSC είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη διαφθορά και έχουν κατηγορηθεί για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρά το γεγονός ότι δρουν κατά κύριο λόγο σε ένα πεδίο που δεν υπόκειται σε αυστηρές ρυθμίσεις, χωρίς την υποχρέωση λογοδοσίας που εν γένει απαιτείται από τις ένοπλες δυνάμεις·

ΚΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το επίπεδο εφαρμογής, χρήσης και αποτελεσματικότητας της αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής και των μηχανισμών ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων σύμφωνα με τα κεφάλαια IV και V της UCNAC παραμένει χαμηλό στα κράτη μέρη της σύμβασης UNCAC, και ότι τα εν λόγω κράτη δεν τηρούν πλήρως τις υποχρεώσεις τους βάσει των κεφαλαίων IV («Διεθνής συνεργασία») και V («Ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων») της σύμβασης για τη διεθνή συνεργασία και, πιο συγκεκριμένα, δεν έχουν εκπληρώσει πλήρως τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά την αμοιβαία δικαστική συνδρομή βάσει του άρθρου 46 της UNCAC·

Λ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανεπαρκώς ρυθμιζόμενο και αδιαφανές παγκόσμιο εμπόριο συμβατικών όπλων και πυρομαχικών τροφοδοτεί τις συγκρούσεις, τη διαφθορά, τη φτώχεια, τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ατιμωρησία·

ΛΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκτεταμένη διαφθορά στις αναπτυσσόμενες χώρες καλλιεργείται συνήθως με τη συνέργεια ή ακόμα και με τη βοήθεια ορισμένων επιχειρηματιών, δικηγόρων, χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και δημόσιων αξιωματούχων σε αναπτυγμένες χώρες, ακόμη και σε κράτη μέλη της ΕΕ, και ότι οι εν λόγω οργανισμοί και εταιρείες, παραβιάζοντας κατάφωρα τους διεθνείς κανονισμούς και τους κανονισμούς της ΕΕ για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, παρέχουν διόδους για τη νομιμοποίηση των εσόδων από δραστηριότητες διαφθοράς σε αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, τη δημιουργία αδιαφανών δομών και την απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων σε δικαιοδοσίες που εξασφαλίζουν το απόρρητο·

ΛΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά τις πολιτικές για την καταπολέμηση της διαφθοράς, μια προσέγγιση βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα θα ευαισθητοποιήσει περισσότερο τους πολίτες για το γεγονός ότι, πέρα των κρατικών κονδυλίων, η διαφθορά έχει επίσης επιπτώσεις στα ατομικά δικαιώματα και στις ευκαιρίες των πολιτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η στενή συνεργασία των διεθνών κινημάτων για την καταπολέμηση της διαφθοράς και για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση των πολιτών και θα εντείνει την απαίτηση για διαφάνεια, λογοδοσία και δικαιοσύνη, καθώς και ότι η σύνδεση των πράξεων διαφθοράς με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημιουργεί νέες ευκαιρίες για ανάληψη δράσης, ιδίως στις περιπτώσεις όπου η διαφθορά μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της χρήσης των υφιστάμενων εθνικών, περιφερειακών και διεθνών μηχανισμών για την παρακολούθηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

1.

θεωρεί ότι η ΕΕ θα μπορέσει να αποτελέσει αξιόπιστο και σημαίνοντα ηγέτη στο πλαίσιο της καταπολέμησης της διαφθοράς μόνον αν αντιμετωπίσει κατάλληλα τα προβλήματα του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες εντός των συνόρων της· επικροτεί, εν προκειμένω, την «Έκθεση σχετικά με την καταπολέμηση της διαφθοράς στην ΕΕ» που αναμένεται να εκδοθεί από την Επιτροπή· ελπίζει ότι ο εντοπισμός μέσω της Επιτροπής των τομέων που είναι ευάλωτοι στη διαφθορά στα διάφορα κράτη μέλη θα βοηθήσει στην εντατικοποίηση των προσπαθειών για την καταπολέμησή της, θα διευκολύνει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, θα εντοπίσει τάσεις που κυριαρχούν στην ΕΕ και θα προωθήσει τη μάθηση από ομότιμους και την περαιτέρω συμμόρφωση με τις ευρωπαϊκές και διεθνείς δεσμεύσεις· καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει πολιτικές πρωτοβουλίες της ΕΕ στον τομέα της καταπολέμησης της διαφθοράς, όπως ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της διαφθοράς·

2.

επικροτεί, εν προκειμένω, την επαναδιαπραγμάτευση της οδηγίας για τη φορολόγηση των αποταμιεύσεων, στόχος της οποίας είναι να τεθεί πραγματικά τέλος στο τραπεζικό απόρρητο· εκτιμά ότι η ενίσχυση της ρύθμισης και της διαφάνειας σε σχέση με τα μητρώα εταιρειών και καταπιστευμάτων σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ αποτελεί προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τόσο στην ΕΕ όσο και σε τρίτες χώρες· θεωρεί ότι οι κανόνες της ΕΕ θα πρέπει να επιβάλλουν την υποχρέωση να καταχωρίζονται όλες οι νομικές δομές και όλα τα δεδομένα που αφορούν την πραγματική κυριότητά τους, και να δημοσιεύονται οι πληροφορίες αυτές στο διαδίκτυο, να διαθέτουν ηλεκτρονική ετικέτα και μορφότυπο που να επιτρέπει την αναζήτησή τους, ούτως ώστε να είναι δυνατή η δωρεάν πρόσβαση σε αυτές·

3.

φρονεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τη θέσπιση του επονομαζόμενου νόμου «Sergei Magnitsky» του 2012 περί λογοδοσίας στο πλαίσιο του κράτους δικαίου και να εγκρίνει παρόμοια νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ, ως εμβληματικό και επιχειρησιακό πλαίσιο που θα εδραιώνει τη σύνδεση της διαφθοράς με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί, συνεπώς, το Συμβούλιο να εγκρίνει απόφαση για την κατάρτιση ενιαίου καταλόγου της ΕΕ που θα περιέχει τα ονόματα των αξιωματούχων που εμπλέκονται στον θάνατο του Sergei Magnitsky, την ακόλουθη δικαστική συγκάλυψη και τη συνεχιζόμενη παρενόχληση της οικογένειάς του· προσθέτει ότι η εν λόγω απόφαση του Συμβουλίου θα πρέπει να επιβάλει στοχευμένες κυρώσεις στους εν λόγω αξιωματούχους, όπως η απαγόρευση έκδοσης θεώρησης για ολόκληρη την ΕΕ και η εντολή δέσμευσης τυχόν περιουσιακών στοιχείων που ενδέχεται να έχουν στην κατοχή τους οι ίδιοι ή ο στενός οικογενειακός κύκλος τους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης· καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει σχέδιο δράσης, με σκοπό τη δημιουργία μηχανισμού για την κατάρτιση καταλόγου και την επιβολή παρόμοιων στοχευμένων κυρώσεων σε αξιωματούχους από τρίτες χώρες (συμπεριλαμβανομένων αστυνομικών, εισαγγελέων και δικαστών) που εμπλέκονται σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε δικαστική «χειραγώγηση» των καταγγελλόντων, των δημοσιογράφων που αποκαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς και των ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες· τονίζει ότι τα κριτήρια για ένταξη στον εν λόγω κατάλογο θα πρέπει να βασίζονται σε τεκμηριωμένες, συγκλίνουσες και ανεξάρτητες πηγές και σε πειστικά αποδεικτικά στοιχεία, επιτρέποντας την ύπαρξη μηχανισμών προσφυγής για τα πρόσωπα που στοχοποιούνται·

4.

στηρίζει πλήρως τη δέσμευση της ΕΕ να συμπεριλάβει και να συνεκτιμήσει στις αναπτυξιακές της πολιτικές την έννοια του «δημοκρατικού ενστερνισμού», δηλαδή της αποτελεσματικής και πλήρους συμμετοχής των πολιτών στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την παρακολούθηση των αναπτυξιακών στρατηγικών και πολιτικών των κυβερνήσεων των κρατών χορηγών και των κρατών εταίρων· φρονεί ότι οι πολιτικές αυτού του είδους προάγουν τη συμμετοχή των δικαιούχων των προγραμμάτων, συμβάλλοντας κατά τον τρόπο αυτόν στην καλύτερη παρακολούθηση και λογοδοσία στο πλαίσιο της καταπολέμησης της διαφθοράς· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την αρχή της αιρεσιμότητας στα διεθνή πρότυπα σχετικά με τη διαφθορά στο πλαίσιο των προγραμμάτων αναπτυξιακής βοήθειας και να εισαγάγουν ρήτρα για την καταπολέμηση της διαφθοράς στις δημόσιες συμβάσεις, σύμφωνα με τις συστάσεις του ΟΟΣΑ· ζητεί από την Επιτροπή να συνεχίσει να προωθεί υψηλά επίπεδα διαφάνειας όσον αφορά τις ενισχύσεις σε ψηφιακή, μηχανικά αναγνώσιμη μορφή και να χρησιμοποιήσει ένα κοινό πρότυπο για τη διασφάλιση της δυνατότητας σύγκρισης τόσο με άλλους χορηγούς όσο και, πιο συγκεκριμένα, με τις ανάγκες των δικαιούχων κυβερνήσεων·

5.

τονίζει ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο συνδυασμός των μέσων θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής χρηματοδότησης, πρέπει να επανεξετασθεί η διαχείριση των μέσων αυτών, με στόχο την παροχή μεγαλύτερης διαφάνειας όσον αφορά τα κριτήρια επιλογής έργων και τη λογοδοσία στην κοινωνία συνολικά· υπενθυμίζει ότι η θέσπιση κρίσιμου αριθμού ελάχιστων απαιτήσεων για την επιλογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των έργων θα μπορούσε να διευκολύνει τη συγκρισιμότητα και μια συνεκτική βάση πληροφοριών σχετικά με τα αποτελέσματα των δράσεων· επισημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει συστηματική αναφορά της προόδου και του αναπτυξιακού αντίκτυπου των σχεδίων ώστε να αιτιολογείται η χρήση των πόρων βοήθειας με τον συνδυασμό των μέσων, όχι μόνο για τους εμπλεκόμενους χορηγούς και τα ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά και για το ευρύ κοινό·

6.

φρονεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να επιβάλει τα υψηλότερα επίπεδα ακεραιότητας στις διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων για την υλοποίηση έργων που λαμβάνουν χρηματοδότηση από την ΕΕ, προωθώντας ιδιαίτερα τη μεγαλύτερη δυνατότητα πρόσβασης των τοπικών οργανώσεων σε προσκλήσεις υποβολής προσφορών· τονίζει ότι η συμμετοχή μεγαλύτερου αριθμού φορέων, ιδίως όσων θίγονται από τη διαδικασία υποβολής προσφορών (όπως οι ενώσεις ιδιοκτητών γης και οι μειονεκτούσες ομάδες), θα ήταν επωφελής για μια προσέγγιση των δημόσιων συμβάσεων βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα· θεωρεί ότι μια προσέγγιση των δημόσιων συμβάσεων βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα ενθαρρύνει επίσης τις αρχές να ενισχύσουν τη συμμετοχή των μειονεκτουσών ομάδων σε διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων και να διευρύνουν τα κριτήρια σε σχέση με τα οποία αξιολογούνται οι εταιρείες στο πλαίσιο των διαδικασιών αυτών· υπενθυμίζει ότι η παρακολούθηση της έκβασης των έργων σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και η λογοδοσία των τοπικών αρχών έχουν καίρια σημασία για την εξακρίβωση της ορθής χρήσης των κονδυλίων της ΕΕ· παροτρύνει την Επιτροπή να μην αναθέτει έργα σε αναδόχους των οποίων δεν είναι γνωστή η πραγματική κυριότητα ή των οποίων η εταιρική δομή διευκολύνει την μεταβιβαστική τιμολόγηση·

7.

ζητεί περαιτέρω διαφάνεια από την ΕΕ, στηρίζοντας τη δημιουργία ενός παγκόσμιου συστήματος για την παρακολούθηση των δεσμεύσεων παροχής βοήθειας, προκειμένου να είναι σε θέση να διασφαλίζει ότι οι χώρες χορηγοί τηρούν τις υποσχέσεις τους για παροχή βοήθειας και λογοδοτούν για τα έργα, τα ιδρύματα ή τις ομάδες που υποστηρίζουν·

8.

υπενθυμίζει, επιπλέον, την ανάγκη πρόληψης πρακτικών διαφθοράς, όπως η διόγκωση του κόστους των έργων, οι πληρωμές για εικονικά έργα και εργαζόμενους, η παράτυπη και διεφθαρμένη χρήση των οικονομικών ή/και βιομηχανικών αντισταθμιστικών οφελών, η κατάφωρη κλοπή των κρατικών κονδυλίων, η διόγκωση των ταξιδιωτικών δαπανών και οι δωροδοκίες, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο υλοποίησης έργων χρηματοδοτούμενων από την ΕΕ· επιμένει, συνεπώς, στην ανάγκη παρακολούθησης ολόκληρου του μήκους της αλυσίδας χρηματοδότησης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της χάραξης πολιτικών και της κανονιστικής ρύθμισης, του σχεδιασμού και της κατάρτισης προϋπολογισμού, της χρηματοδότησης, της μεταφοράς δημοσιονομικών πόρων, της διαχείρισης και ανάπτυξης προγραμμάτων, της υποβολής προσφορών και της σύναψης δημόσιων συμβάσεων, της κατασκευής, της λειτουργίας και της συντήρησης, και της πληρωμής των υπηρεσιών·

9.

συνιστά να δημοσιοποιήσει η Επιτροπή τους μηχανισμούς υποβολής καταγγελίας στα πλαίσια της OLAF σχετικά με κατάχρηση κονδυλίων της ΕΕ από συμμετέχοντες σε δημόσιους διαγωνισμούς και δικαιούχους ενίσχυσης από την ΕΕ, και να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής σχετικά με την επεξεργασία των πληροφοριών που παρέχονται από όσους παρέχουν πληροφορίες για τις καταχρήσεις αυτές σε τρίτες χώρες, οι οποίες θα παρέχουν τη δυνατότητα να δίδεται η κατάλληλη συνέχεια, να διατυπώνονται σχόλια επ’ αυτών και να παρέχεται προστασία από αντίποινα, και θα εφιστούν ιδιαίτερη προσοχή στην κατάσταση των πλέον ευάλωτων πληθυσμών και κυρίως των γυναικών σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς οι γυναίκες αποτελούν συχνότερα στόχους της διαφθοράς και συνεργάζονται για την αποκάλυψή της, αλλά ταυτόχρονα είναι περισσότερο ευάλωτες και στιγματίζονται λόγω της συνεργασίας αυτής·

10.

τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να επισημάνει τη σημασία της εφαρμογής του δικαιώματος συμμετοχής και του δικαιώματος πρόσβασης σε πληροφορίες και μηχανισμούς δημόσιας λογοδοσίας όπως τα ανοικτά δεδομένα ως βασικών αρχών της δημοκρατίας σε όλα τα βήματα διαλόγου με τρίτες χώρες, μεταξύ άλλων σε διμερείς σχέσεις και στο ανώτατο επίπεδο· επισημαίνει ότι η ελευθερία του Τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, επιγραμμικών και μη, είναι ουσιώδους σημασίας εν προκειμένω· προτείνει να χρηματοδοτεί η ΕΕ έργα σε τρίτες χώρες που στοχεύουν στην ενίσχυση της επιβολής των ανωτέρω αρχών, ιδίως σε χώρες που βρίσκονται εν μέσω διαδικασίας εκδημοκρατισμού, διασφαλίζοντας την συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου, μεριμνώντας για την ενσωμάτωση στις διαδικασίες αυτές φορέων της κοινωνίας των πολιτών και δη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των γυναικών και ομάδων που απαρτίζονται από πλέον ευάλωτα άτομα και βοηθώντας στην κατάρτιση νόμων για την αποτελεσματική προστασία των πληροφοριοδοτών·

11.

σημειώνει, εν προκειμένω, ότι η ΕΕ πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση· επιμένει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά σε διεθνείς πρωτοβουλίες για την επίτευξη μεγαλύτερης δημοσιονομικής διαφάνειας, όπως η Σύμπραξη για την ανοιχτή διακυβέρνηση), η Πρωτοβουλία για τον ανοιχτό προϋπολογισμό και η Πρωτοβουλία για τη διαφάνεια της διεθνούς βοήθειας, με σκοπό να προωθήσουν τη συμμετοχή χωρών εταίρων σε αυτές ως επιτακτική ανάγκη για την τήρηση των διεθνών προτύπων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα·

12.

καλεί την Επιτροπή να προτείνει την επέκταση του ορισμού των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να περιλαμβάνει και τους ακτιβιστές που μάχονται κατά της διαφθοράς, τους δημοσιογράφους-ερευνητές και, ειδικότερα, τους καταγγέλλοντες·

13.

επισημαίνει ότι η ΕΕ, ως κορυφαίος παγκόσμιος χορηγός, θα πρέπει να παρακολουθήσει και να επεκτείνει τις πρόσφατες περιπτώσεις σύνδεσης της παροχής εξωτερικής βοήθειας από την ΕΕ με δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερης διαφάνειας, πρόσβασης στα δεδομένα και συμμετοχικών διαδικασιών και να εναρμονίσει, εν προκειμένω, τις κατευθυντήριες γραμμές με άλλους χορηγούς· φρονεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να θεσπίσει σαφή και δημόσια σημεία αναφοράς και κριτήρια, με μια βασισμένη στα κίνητρα προσέγγιση, προκειμένου οι κυβερνήσεις δικαιούχοι να καταστήσουν προσβάσιμες τις δημοσιονομικές τους διαδικασίες και να ενσωματώσουν στοιχεία διαφάνειας, δημόσιας συμμετοχής και εποπτείας στις προσπάθειές τους, μέσω της κατάρτισης ή της παροχής τεχνικής βοήθειας· παροτρύνει την ΕΕ να προωθήσει και να στηρίξει την ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος που θα διευκολύνει τους εποπτικούς φορείς των αναπτυσσόμενων χωρών (περιλαμβανομένων των κοινοβουλίων, των ελεγκτικών συνεδρίων, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των μέσων ενημέρωσης), να εκτελούν τις βασικές τους λειτουργίες, καταπολεμώντας έτσι τη διαφθορά·

14.

επισημαίνει, αφετέρου, ότι η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει το πλαίσιο των «προνομιακών εταιρικών σχέσεων» με τρίτες χώρες για την άσκηση αποτελεσματικής πίεσης στα καθεστώτα αυτά που πάσχουν από ενδημική διαφθορά ώστε να εγκρίνουν μεταρρυθμίσεις για την υλοποίηση των προαναφερόμενων αρχών· είναι της άποψης ότι ο πολιτικός διάλογος, η άσκηση πίεσης και η συνεργασία εκ μέρους της ΕΕ σε σχέση με την ανάγκη για μεταρρύθμιση θα πρέπει να είναι ορατή και διαφανής, και να ενσωματώνει επαρκείς και φιλόδοξους μηχανισμούς παρακολούθησης· φρονεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να καταδικάσει δημοσίως τη θέσπιση νόμων που περιορίζουν την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και τις δραστηριότητες της κοινωνίας των πολιτών, καθώς αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της λογοδοσίας, και ότι θα πρέπει να χαράξει στρατηγικές για την προσαρμογή των σχέσεων με τις χώρες αυτές προκειμένου να προαχθεί η μεταρρύθμιση με ορατό τρόπο· τονίζει την ανάγκη για σαφώς καθορισμένες και εφαρμοζόμενες ρήτρες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε συμφωνίες με τρίτες χώρες οι οποίες θα επέτρεπαν την αναστολή συμφωνίας εταιρικής σχέσης σε περίπτωση σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

15.

υποστηρίζει την ύπαρξη μεγαλύτερης διαφάνειας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων όσον αφορά τις επενδύσεις των ευρωπαϊκών κρατικών κονδυλίων, ήτοι σε σχέδια της ΕΤΕπ και της ΕΤΑΑ που ενδέχεται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα ανθρώπινα δικαιώματα· παροτρύνει την ΕΤΕπ και την ΕΤΑΑ να ενισχύσουν τις πολιτικές καταπολέμησης της απάτης και της διαφθοράς που εφαρμόζουν, προκειμένου να διασφαλίσουν την απόλυτη διαφάνεια των επενδύσεων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης· επισημαίνει ότι η ΕΤΕπ και η ΕΤΑΑ πρέπει να επιβεβαιώσουν την προθυμία τους να αποφύγουν τις επικίνδυνες επενδύσεις, ιδίως μέσω χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών, και να υιοθετήσουν μια προσέγγιση βάσει της επικινδυνότητας καθώς και βελτιωμένες αξιολογήσεις του αντίκτυπου των έργων που υποστηρίζουν στα ανθρώπινα δικαιώματα, πέραν της επίδειξης σθεναρής δέουσας επιμέλειας όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ακεραιότητα για όλες τις δραστηριότητες των πελατών τους· είναι της άποψης ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διασφάλιση της συμμετοχής του κοινού καθώς και στην ελεύθερη εκ των προτέρων και ενημερωμένη διαβούλευση των κοινοτήτων που επηρεάζονται σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού, της υλοποίησης, της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των χρηματοδοτούμενων έργων· προτρέπει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους ως αποκλειστικά μέλη της ΕΤΕπ και ως μεγαλομέτοχοι της ΕΤΑΑ για την προαγωγή σημαντικών μεταρρυθμίσεων στους εν λόγω οργανισμούς προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα μεγαλύτερου δημοκρατικού ελέγχου των αποφάσεων τους και λογοδοσίας·

16.

εκτιμά ότι διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και ο Όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, πρέπει να διενεργούν εκτίμηση του κινδύνου διαφθοράς στα μέτρα που προτείνονται σε οφειλέτριες χώρες μέσω των ΠΔΠ, επιπλέον της εκτίμησης επιπτώσεων των τελευταίων στα ανθρώπινα δικαιώματα· πιστεύει ότι τα ΠΔΠ πρέπει να συνοδεύονται από μεταρρυθμίσεις για την βελτίωση της διακυβέρνησης και της διαφάνειας· επιμένει ότι την εκτέλεση των προγραμμάτων θα πρέπει να ακολουθούν επαρκή, άρτια εξοπλισμένα και ανεξάρτητα συστήματα εποπτείας που θα διενεργούν συχνούς ελέγχους και επιθεωρήσεις· προσθέτει ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διαρπαγή γης, στις εξώσεις, στην προμήθεια αμυντικών συστημάτων, στους ξεχωριστούς αμυντικούς προϋπολογισμούς και τη χρηματοδότηση στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δραστηριοτήτων σε οφειλέτριες χώρες· καλεί τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους ως μέλη του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας προκειμένου να πιέσουν για μεγαλύτερη διαφάνεια και συμμετοχικούς μηχανισμούς στις διαπραγματεύσεις για τα ΠΔΠ και άλλα προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα για μεγαλύτερο δημοκρατικό έλεγχο των αποφάσεων τους και για τη λογοδοσία τους·

17.

καλεί τους διμερείς και πολυμερείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ, των τραπεζών περιφερειακής ανάπτυξης, των οργανισμών εξαγωγικών πιστώσεων και των τραπεζών του ιδιωτικού τομέα, να ζητούν από τις εξορυκτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις δημοσίευσης των πληρωμών ή/και τα πρότυπα της πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια των εξορυκτικών βιομηχανιών όσον αφορά τη διαφάνεια των πληρωμών, ως προϋπόθεση για τη στήριξη των έργων·

18.

επικροτεί το σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς της G20 που πραγματοποιήθηκε στη Σεούλ, και πιστεύει ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η ώθηση που δημιουργήθηκε ώστε να διασφαλιστεί μια συντονισμένη διεθνής προσπάθεια που θα αποσκοπεί στην καταπολέμηση της διαφθοράς σε καίριους τομείς·

19.

τονίζει ότι τα ενδεέστερα άτομα στις αναπτυσσόμενες χώρες, τα οποία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από δημόσιες υπηρεσίες, πλήττονται δυσανάλογα από τη διαφθορά μικρής κλίμακας, συμπεριλαμβανομένης της αποκαλούμενης «αθόρυβης διαφθοράς», στο πλαίσιο της οποίας δημόσιοι υπάλληλοι δεν παρέχουν υπηρεσίες ή παροχές που έχουν ήδη πληρωθεί από την κυβέρνηση (π.χ. σε περιπτώσεις απουσίας του εκπαιδευτικού προσωπικού σε δημόσια σχολεία ή απουσίας ιατρών σε ιατρικά κέντρα)·

20.

τονίζει ότι η διαφθορά παρεμποδίζει τις άμεσες ξένες επενδύσεις και αποθαρρύνει εξωτερικούς παράγοντες από την οικονομική συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες·

21.

εκτιμά ότι η πάταξη της διαφθοράς, συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών παραδείσων, της φοροδιαφυγής και της παράνομης διαφυγής κεφαλαίων, εντάσσεται στις ευρύτερες προσπάθειες για την προαγωγή της χρηστής διακυβέρνησης, η οποία ορίζεται ως μία από τις βασικές προτεραιότητες για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ στο πρόγραμμα δράσης για αλλαγή του 2011 (COM(2011)0637)· τονίζει την ανάγκη για πλήρη και άμεση εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς·

22.

επισημαίνει ότι όλες οι προσπάθειες καταπολέμησης της διαφθοράς θα πρέπει να συνοδεύονται από στήριξη για τα προγράμματα που αποσκοπούν στην πρόληψη της διαφθοράς μέσω της εκπαίδευσης και εκστρατειών ευαισθητοποίησης·

23.

υπενθυμίζει τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν μέσω της Σύμπραξης του Μπουσάν για αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, και καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να τις τηρήσουν, προκειμένου να εντατικοποιηθούν οι κοινές τους προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφοράς και της παράνομης διαφυγής κεφαλαίων·

24.

είναι της γνώμης ότι για να καταπολεμηθεί και να εξαλειφθεί η διαφθορά πρωταρχική σημασία έχει να διασφαλιστεί η συνοχή των πολιτικών για την ανάπτυξη· τονίζει επίσης ότι είναι αναγκαίο να αυξηθεί, στο πλαίσιο του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (DCI) και του Ευρωπαϊκού Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ), η αρωγή της ΕΕ όσον αφορά τη φορολογική διακυβέρνηση και τις δράσεις για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής·

25.

ζητεί από τα κράτη μέλη να προβούν στην αναθεώρηση του ποινικού τους δικαίου, όπου απαιτείται, για να εδραιώσουν τη δικαιοδοσία τους επί των ατόμων κάθε ιθαγένειας που εντοπίζονται στην επικράτειά τους και τα οποία έχουν διαπράξει δωροδοκία ή κατάχρηση δημόσιων κονδυλίων, ανεξαρτήτως του πού διεπράχθη το έγκλημα, υπό την προϋπόθεση ότι τα έσοδα από τις εν λόγω εγκληματικές ενέργειες βρέθηκαν στο συγκεκριμένο κράτος μέλος ή νομιμοποιήθηκαν εκεί ή ότι το εν λόγω πρόσωπο διατηρεί «στενή σχέση» με το εν λόγω κράτος μέλος λόγω ιθαγένειας, διαμονής ή πραγματικής κυριότητας εταιρείας, η έδρα ή οι θυγατρικές της οποίας βρίσκονται σε αυτό το κράτος μέλος·

26.

επισημαίνει, ωστόσο, ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να ασκούν την κρίση τους κατά την παροχή πληροφοριών σε τρίτες χώρες σχετικά με φυσικά πρόσωπα που κατηγορούνται για διαφθορά, υπεξαίρεση ή φοροδιαφυγή, ώστε να μην εμπλέκονται αδικαιολόγητα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ales Bialiatski·

27.

φρονεί ότι η νομοθεσία για τη συκοφάντηση και τη δυσφήμιση μπορεί να αποτρέψει ορισμένους από το να καταγγείλουν περιστατικά διαφθοράς σε τρίτες χώρες· παροτρύνει, συνεπώς, όλα τα κράτη μέλη να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση και να αποποινικοποιήσουν τη δυσφήμιση στο νομικό τους σύστημα, τουλάχιστον σε περιπτώσεις που αφορούν ισχυρισμούς για ύπαρξη οργανωμένου εγκλήματος, διαφθοράς και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες στα κράτη μέλη και στο εξωτερικό·

28.

παροτρύνει τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς, να εγκρίνουν νομοθετικά και άλλα μέτρα για τον χαρακτηρισμό του παράνομου πλουτισμού που διαπράττεται εκ προθέσεως, δηλαδή της σημαντικής αύξησης των περιουσιακών στοιχείων ενός δημόσιου λειτουργού την οποία δεν μπορεί να δικαιολογήσει εύλογα σε σχέση με το νόμιμο εισόδημά του, ως ποινικού αδικήματος·

29.

επικροτεί τη δήλωση της Τζακάρτα για τις αρχές που διέπουν τους οργανισμούς για την καταπολέμηση της διαφθοράς, του Νοεμβρίου του 2012· ενθαρρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να προωθούν σε διεθνές επίπεδο την ανάγκη αντιμετώπισης της έλλειψης αποτελεσματικότητας όσον αφορά την καταπολέμηση της διαφθοράς στους κόλπους των οργάνων για την καταπολέμηση της διαφθοράς που έχουν δημιουργηθεί σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως λόγω της θεσμικής τους δομής, της λειτουργικής εξάρτησής τους από την εκτελεστική εξουσία, της έλλειψης πολιτικής στήριξης, της προέλευσης των πόρων τους, των κανόνων τους για την επιλογή και τον διορισμό των στελεχών τους και τις εκτελεστικές εξουσίες τους·

30.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να δρομολογήσουν την ανάπτυξη διεθνών προτύπων σχετικά με την ανεξαρτησία και την αποτελεσματικότητα των αρχών για την καταπολέμηση της διαφθοράς, τα οποία θα καταρτισθούν σε διακυβερνητικό επίπεδο με σκοπό την τελική έγκρισή τους από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και τα οποία θα ισοδυναμούν — και θα διαθέτουν το ίδιο αυστηρό πεδίο εφαρμογής — με τις αρχές του Παρισιού για τα εθνικά όργανα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επισημαίνει ότι οι εν λόγω αρχές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως σημεία αναφοράς της λογοδοσίας, μέσω αξιολογήσεων επιδόσεων από ομότιμους·

31.

καλεί την Επιτροπή να εδραιώσει τη συνεργασία που επιδιώκεται με άλλους χορηγούς, και με τον Διεθνή Οργανισμό των Ανωτάτων Οργάνων Ελέγχου για την ανάπτυξη ικανοτήτων των Ανωτάτων Οργάνων Ελέγχου στις αποδέκτριες χώρες της βοήθειας, προκειμένου να εφαρμοστούν τα διεθνή πρότυπα για τα Ανώτατα Όργανα Ελέγχου στις αναπτυσσόμενες χώρες·

32.

παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προαγάγουν και να υποστηρίξουν τη δημιουργία μιας Διεθνούς Επιτροπής κατά της Διαφθοράς που θα θεσπιστεί βάσει διεθνούς συνθήκης, ή πρωτοκόλλου που θα προσαρτηθεί στη UNCAC· η εν λόγω συνθήκη ή το πρωτόκολλο θα πρέπει να οδηγήσει στη συγκρότηση ενός διεθνούς φορέα ερευνητών στο πλαίσιο ποινικών διώξεων, στον οποίο θα ανατεθούν αρμοδιότητες αντίστοιχες με εκείνες των εθνικών αρχών επιβολής του νόμου και των εθνικών εισαγγελικών αρχών και θα έχει ως αντικείμενο την έρευνα και τη δίωξη εγκλημάτων διαφθοράς στην επικράτεια των συμβαλλόμενων κρατών, ενώ θα είναι επίσης σε θέση να παραπέμπει μεμονωμένα άτομα στα εθνικά ποινικά δικαστήρια·

33.

καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να στηρίξουν τη δημιουργία θέσης ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για το οικονομικό έγκλημα, τη διαφθορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ολοκληρωμένη εντολή, συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου προσανατολισμένου στους στόχους και μιας περιοδικής αξιολόγησης των μέτρων καταπολέμησης της διαφθοράς που λαμβάνονται από τα κράτη· καλεί τα κράτη μέλη που έχουν υπογράψει αλλά δεν έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση ποινικού δικαίου για τη διαφθορά του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία τέθηκε προς υπογραφή στις 27 Ιανουαρίου 1999, να προβούν στην επικύρωσή της το συντομότερο δυνατόν·

34.

εφιστά την προσοχή στην ύπαρξη εγχειριδίου κατευθυντηρίων γραμμών που βασίζονται στη Σύμβαση του ΟΟΣΑ για την καταπολέμηση της δωροδοκίας αλλοδαπών δημόσιων λειτουργών σε διεθνείς επιχειρηματικές συναλλαγές, οι οποίες επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα σχετικά με εσωτερικό έλεγχο, δεοντολογία και θέματα συμμόρφωσης για τους σκοπούς της πρόληψης και του εντοπισμού της διακρατικής διαφθοράς·

35.

καλεί όλες τις επιχειρήσεις της ΕΕ να ανταποκριθούν στην εταιρική ευθύνη τους για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ· επικροτεί την ετοιμότητα της Επιτροπής να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για ΜΜΕ όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να εκπονήσουν εθνικά σχέδια για την εφαρμογή των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ και να επισημάνουν την ανάγκη υιοθέτησης και από τις χώρες εταίρους των διεθνώς αναγνωρισμένων προτύπων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, όπως είναι οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και η τριμερής δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική·

36.

ζητεί την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων προτύπων διαφάνειας και λογοδοσίας για τις εταιρείες της ΕΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της τεχνολογίας όσον αφορά την εξαγωγή τεχνολογιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη συμβολή στη διαφθορά ή για ενέργειες κατά των συμφερόντων ασφάλειας της ΕΕ·

37.

διαπιστώνει ότι οι περισσότερες πρωτοβουλίες για τη βελτίωση των εταιρικών πρακτικών σε τρίτες χώρες και ιδίως σε περιοχές συγκρούσεων, όπως είναι το Παγκόσμιο Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών και οι κατευθυντήριες γραμμές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν εγγυώνται την εφαρμογή κοινών πρακτικών και τη δέουσα επιβολή των κατευθυντήριων γραμμών, καθώς βασίζονται στην εθελοντική πρωτοβουλία των εταιρειών να συμμορφωθούν με αυτές· καλεί την ΕΕ να ηγηθεί των διεθνών προσπαθειών για την εδραίωση τέτοιων κανονιστικών προτύπων, τουλάχιστον στο πλαίσιο της δικαιοδοσίας της ΕΕ, εστιάζοντας στη λογοδοσία των διευθυντών των διεθνικών εταιρειών και στους μηχανισμούς προσφυγής των θυμάτων·

38.

παροτρύνει την Επιτροπή να προτείνει νομοθετικά μέτρα που θα απαιτούν από τις εταιρείες της ΕΕ να μεριμνούν ώστε οι αγορές που πραγματοποιούν να μην στηρίζουν αυτουργούς πράξεων διαφθοράς, συγκρούσεων και σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διενεργώντας πιο συγκεκριμένα ελέγχους και αξιολογήσεις των αλυσίδων εφοδιασμού τους με πρώτες ύλες και δημοσιεύοντας τα πορίσματα· θεωρεί ότι η υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια που πρέπει να επιδεικνύουν οι επιχειρήσεις της ΕΕ, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ, θα δώσει ώθηση στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και θα δημιουργήσει μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της ευρωπαϊκής πολιτικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής, ιδίως σε περιοχές που μαστίζονται από συγκρούσεις·

39.

υπενθυμίζει την ανάγκη για την ΕΕ και τα κράτη μέλη να λάβουν κατάλληλα μέτρα, και δυνάμει του ποινικού δικαίου, για τον έλεγχο και ενδεχομένως την επιβολή κυρώσεων σε εταιρείες που εδρεύουν στην επικράτειά τους και εμπλέκονται σε περιπτώσεις διαφθοράς σε τρίτες χώρες· καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει έναν δημόσιο κατάλογο των εταιρειών που έχουν καταδικαστεί για πρακτικές διαφθοράς, ή των οποίων τα στελέχη έχουν παραπεμφθεί σε δίκη για διαφθορά, στα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες· φρονεί ότι ένας τέτοιος κατάλογος θα πρέπει να απαγορεύει τη συμμετοχή των εταιρειών αυτών σε διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων ή το όφελός τους από κονδύλια της ΕΕ σε κράτη μέλη της ΕΕ ή σε τρίτες χώρες σε περίπτωση καταδίκης και μέχρις ότου εκδοθεί τελεσίδικη αθωωτική απόφαση· επισημαίνει ότι η κατάρτιση «μαύρης λίστας» μπορεί να γίνει ένα αποτελεσματικό αποτρεπτικό μέσο όσον αφορά τη συμμετοχή των εταιρειών σε δραστηριότητες διαφθοράς, παρέχοντάς τους κίνητρο για βελτίωση και ενίσχυση των εσωτερικών τους διαδικασιών για τη διασφάλιση της ακεραιότητάς τους·

40.

επικροτεί τις συμφωνίες που έχουν συναφθεί μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και που υποχρεώνουν τις εταιρείες στον εξορυκτικό κλάδο και στην υλοτομία πρωτογενών δασών να δημοσιοποιούν τις πληρωμές τους προς κυβερνήσεις ανά χώρα και έργο· παροτρύνει τις κυβερνήσεις όλων των χωρών εταίρων να ζητούν αντίστοιχα τη δημοσιοποίηση των πληρωμών που καταβάλλονται από τις εισηγμένες στις χρηματοπιστωτικές αγορές της δικαιοδοσίας τους διεθνικές εταιρείες· παροτρύνει την ΕΕ να προωθήσει το εν λόγω πρότυπο αναφοράς στο πλαίσιο των σχέσεών της με τις χώρες εταίρους· είναι της άποψης ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο, κατά την προσεχή αναθεώρηση της εν λόγω νομοθεσίας, διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής της υποβολής αναφορών ανά χώρα ώστε να περιλαμβάνονται διεθνικές εταιρείες όλων των κλάδων και αναφορά περισσότερων πληροφοριών, όπως πωλήσεις, περιουσιακά στοιχεία, εργαζόμενοι, κέρδη και φόροι·

41.

τονίζει ότι η διαφθορά πυροδοτεί συχνά την εγκληματικότητα και συμβάλλει σε συγκρούσεις και αστάθεια, και είναι της άποψης ότι πρέπει να αποδοθεί μεγαλύτερο βάρος στην καταπολέμηση της διαφθοράς στο πλαίσιο των προσπαθειών που η ΕΕ καταβάλλει για την πρόληψη συγκρούσεων αφενός και των δράσεων που αναλαμβάνει για την αντιμετώπιση καταστάσεων αστάθειας αφετέρου·

42.

τονίζει τον καίριο ρόλο της διατήρησης υψηλών προτύπων ακεραιότητας μεταξύ των ειρηνευτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών και της Αφρικανικής Ένωσης, ιδίως στο πλαίσιο του μέσου στήριξης της ειρήνης στην Αφρική· στηρίζει τα αιτήματα για μεταρρύθμιση του συστήματος μέτρων ακεραιότητας που εφαρμόζει ο ΟΗΕ, ιδίως την ανάγκη ενοποίησης όλων των ερευνών που αφορούν παραπτώματα που διαπράττονται από αξιωματούχους –συμπεριλαμβανομένων επιτόπιων ερευνών– υπό έναν φορέα εσωτερικού ελέγχου· καλεί, συνεπώς, τα Ηνωμένα Έθνη να προβούν σε ενέργειες που θα διασφαλίσουν ότι τα θύματα πράξεων μελών των ειρηνευτικών δυνάμεων έχουν δικαίωμα προσφυγής, καθώς και να βελτιώσουν τους μηχανισμούς υποβολής καταγγελίας και την πολιτική προστασίας των καταγγελλόντων·

43.

τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης και επικαιροποίησης των γενικών κανόνων συμπεριφοράς και του κώδικα δεοντολογίας για τις αποστολές της ΕΕ στον τομέα της ΚΠΑΑ, ούτως ώστε να αντικατοπτρίζουν επαρκώς τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς τόσο στο πλαίσιο των αποστολών όσο και στις περιοχές διεξαγωγής αυτών· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προβούν σε ενέργειες ώστε να διασφαλίσουν ότι τα θύματα πράξεων μελών του προσωπικού της ΕΕ στο πλαίσιο ειρηνευτικών αποστολών και αποστολών για την επιβολή του κράτους δικαίου έχουν ουσιαστικό δικαίωμα προσφυγής· παροτρύνει το Συμβούλιο να διαμορφώσει ασφαλείς και επαρκείς μηχανισμούς υποβολής καταγγελίας και μια αποτελεσματική πολιτική προστασίας των καταγγελλόντων· τονίζει ότι οι εν λόγω μηχανισμοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη διάσταση του φύλου·

44.

επικροτεί πρωτοβουλίες, όπως το έγγραφο του Montreux και ο διεθνής κώδικας δεοντολογίας για τους ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών ασφαλείας (ICoC)· επικροτεί την πρόσφατη στήριξη που παρείχε η Ευρωπαϊκή Ένωση στο έγγραφο του Montreux και τον υψηλό και αυξανόμενο αριθμό των κρατών μελών της ΕΕ που το έχουν προσυπογράψει· επισημαίνει, ωστόσο, την ανάγκη για καλύτερη επιβολή των αρχών που θεσπίστηκαν· καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να αναπτύξουν περαιτέρω τις εθνικές νομοθεσίες και τους κανονισμούς τους σύμφωνα με τα πρότυπα που ορίζονται στο έγγραφο του Montreux και συνιστά στα κράτη μέλη και την ΕΕ να συνάπτουν συμβάσεις μόνο με ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες και ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας (PMSC) που τηρούν τις αρχές που διέπουν τις ανωτέρω πρωτοβουλίες· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν τη δημιουργία του μηχανισμού ελέγχου του ICoC που θα πρέπει να αποτελεί φορέα διασφάλισης της συμμόρφωσης ικανό να χειρίζεται καταγγελίες και να επιβάλλει αποτρεπτικές κυρώσεις (συμπεριλαμβανομένων τροποποιήσεων στις συμβάσεις απαιτώντας πρόσθετους περιορισμούς, έκδοσης επίσημων προειδοποιήσεων, επιβολής προστίμων και προσωρινής ή μόνιμης απομάκρυνσης μιας PMSC από το σύστημα του ICoC), προκειμένου να διασφαλίζεται η συμμόρφωση και να λογοδοτεί τελικά η εν λόγω εταιρεία σε σχέση με τις δεσμεύσεις της που απορρέουν από τον ICoC·

45.

ζητεί να στηρίξουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη τη δημιουργία διεθνούς πλαισίου για τη ρύθμιση των δραστηριοτήτων των PMSC, θεσπίζοντας ίσους όρους ανταγωνισμού, ούτως ώστε τα κράτη υποδοχής να έχουν την αρμοδιότητα να προβαίνουν στη ρύθμιση των εν λόγω εταιρειών και τα συμβαλλόμενα κράτη να μπορούν να χρησιμοποιούν τις εξουσίες τους για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πρόληψη της διαφθοράς· επισημαίνει ότι ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει αποτρεπτικές κυρώσεις για περιπτώσεις παραβιάσεων, λογοδοσία για τους αυτουργούς των παραβιάσεων και αποτελεσματική πρόσβαση των θυμάτων σε μέσα προσφυγής, πέραν ενός συστήματος αδειοδότησης και παρακολούθησης που θα απαιτεί από όλες τις PMSC να υποβάλλονται σε ανεξάρτητους ελέγχους και να συμμετέχουν σε υποχρεωτική κατάρτιση του συνόλου του προσωπικού τους σε θέματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

46.

συνιστά στα κράτη μέλη να ενισχύσουν την εφαρμογή των κεφαλαίων IV (Διεθνής συνεργασία) και V (Ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων) της UNCAC, αυξάνοντας ειδικότερα την αποτελεσματικότητα της αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής που ζητείται από τρίτες χώρες, μέσω της ερμηνείας της εγχώριας νομοθεσίας κατά τρόπο που να διευκολύνει την αιτούμενη συνδρομή και της αποσύνδεσης της κατάσχεσης από την έκδοση καταδικαστικής απόφασης στο αιτούν κράτος για τους σκοπούς παροχής αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, καθώς και παρέχοντας στα δικαστικά τους συστήματα τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που απαιτούνται ώστε να είναι σε θέση να χειρίζονται ορθώς και με ταχύτητα τις υποθέσεις· παροτρύνει την ΕΕ να δώσει προτεραιότητα σε αυτό το ζήτημα, το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία για τις τρίτες χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία εκδημοκρατισμού, ιδίως μέσω της αντιμετώπισης των νομικών φραγμών και της έλλειψης προθυμίας για συνεργασία από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα της ΕΕ, τα οποία συχνά διαθέτουν αναποτελεσματικά καθεστώτα αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, χωρίς διάθεση να ανταποκριθούν στα σχετικά αιτήματα·

47.

φρονεί ότι η τυποποιημένη ρήτρα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνεται σε όλες τις συμφωνίες με τρίτες χώρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και μια δέσμευση για την προστασία και την προαγωγή της χρηστής διακυβέρνησης·

48.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να προτείνει στην επόμενη αναθεώρηση της Συμφωνίας του Κοτονού τον σεβασμό της χρηστής διακυβέρνησης ως ουσιώδες στοιχείο της Συμφωνίας και να διευρύνει το πεδίο του ορισμού της διαφθοράς, καθιστώντας δυνατή την επιβολή κυρώσεων για παραβιάσεις της ρήτρας περί χρηστής διακυβέρνησης σε κάθε σοβαρή περίπτωση, και όχι μόνο όσον αφορά τις οικονομικές και τομεακές πολιτικές και προγράμματα στα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σημαντικός εταίρος από άποψη οικονομικής στήριξης·

49.

επικροτεί την απόφαση των Ειδικών Ομάδων ΕΕ-Αιγύπτου και ΕΕ-Τυνησίας να οριστικοποιήσουν έναν χάρτη πορείας για την επιστροφή παρανόμως αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων που επί του παρόντος παραμένουν δεσμευμένα σε πλείονες τρίτες χώρες· παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να τηρούν πλήρως τα διεθνώς αναγνωρισμένα πρότυπα που διέπουν την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων, όπως το κεφάλαιο V της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς UNCAC, το σχέδιο δράσης για την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων στο πλαίσιο της Εταιρικής Σχέσης της Ντωβίλ της Ομάδας των 8 με τις αραβικές χώρες που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο, και το νέο νομοθετικό πλαίσιο που αναπτύχθηκε από το Συμβούλιο στις 26 Νοεμβρίου 2012· θεωρεί ότι οι διατάξεις περί ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων θα στηρίξουν τις προσπάθειες των χωρών για την επανόρθωση των χειρότερων επιπτώσεων της διαφθοράς, και παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες με στόχο τη διευκόλυνση της επιστροφής ιδιοποιηθέντων περιουσιακών στοιχείων που εκλάπησαν από τα προηγούμενα καθεστώτα από τους λαούς των χωρών της Αραβικής Άνοιξης· τονίζει τη σημασία μιας βασισμένης στα ανθρώπινα δικαιώματα προσέγγισης όσον αφορά το χειρισμό της ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων και του δημόσιου χρέους κρατών που αναδύονται από διεφθαρμένες δικτατορίες, όπου η διαφθορά είναι ενδημική· υποστηρίζει πρωτοβουλίες για τον έλεγχο του εξωτερικού και εσωτερικού δημόσιου χρέους με στόχο τον εντοπισμό της διαφθοράς και του αντίκτυπού της στα ανθρώπινα δικαιώματα· καλεί τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν πρωτοβουλίες ελέγχου του χρέους·

50.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να παράσχουν δικαστική συνδρομή και τεχνική βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες που επιθυμούν την επιστροφή των κλαπέντων στοιχείων του ενεργητικού (ή των περιουσιακών στοιχείων που έχουν συγκεντρωθεί παρανόμως από τις δικτατορίες) που ευρίσκονται στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

51.

επισημαίνει ότι η διαφθορά στο εμπόριο όπλων αντιπροσωπεύει μεγάλο ποσοστό της διαφθοράς που παρατηρείται στις παγκόσμιες συναλλαγές· χαιρετίζει τη συνθήκη για το εμπόριο όπλων (ΣΕΟ) που εγκρίθηκε από τη ΓΣΗΕ στις 2 Απριλίου 2013 η οποία θεσπίζει κοινά δεσμευτικά πρότυπα και κριτήρια για την αξιολόγηση των διεθνών μεταφορών όπλων· επικροτεί τη δέσμευση των κρατών μελών για την υπογραφή της συνθήκης για το εμπόριο όπλων το συντομότερο δυνατόν, και καλεί τα κράτη μέλη να ηγηθούν των προσπαθειών των Ηνωμένων Εθνών για την ταχεία κύρωση και την εφαρμογή της διεθνούς συνθήκης για το εμπόριο όπλων από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ· ενθαρρύνει την ΕΕ να εξασφαλίσει αυξημένη επαγρύπνηση όσον αφορά τις εξαγωγές των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων παραγωγής όπλων και να καταπολεμήσει την αδιαφάνεια στον τομέα του εμπορίου όπλων, ιδίως σε σχέση με τη χρήση μεσαζόντων και οικονομικών/βιομηχανικών αντισταθμιστικών οφελών, σύμφωνα με την κοινή θέση του Συμβουλίου 2008/944/ΚΕΠΠΑ της 8ης Δεκεμβρίου 2008 για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού·

52.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ, των υποψήφιων και των συνδεδεμένων χωρών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Αφρικανική Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και τα Ηνωμένα Έθνη.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/16

—

έχοντας υπόψη τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2013 (1) και ιδίως την προπαρασκευαστική ενέργεια με τίτλο «Διοργανικό σύστημα εντοπισμού μακροπρόθεσμων τάσεων», που περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό του 2013,

—

έχοντας υπόψη τον δημοσιονομικό κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012, και ιδίως το άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και ε), σχετικά με τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και τους κανόνες εφαρμογής του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του ESPAS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Στρατηγικής και Πολιτικής Ανάλυσης) με τίτλο «Global Trends 2030 — Citizens in an Interconnected and Polycentric World» (Παγκόσμιες τάσεις 2030 — πολίτες σε ένα διασυνδεδεμένο και πολυκεντρικό κόσμο), που εκπονήθηκε από το Ινστιτούτο Μελετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Ασφάλειας (EUISS) (2),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Προϋπολογισμών και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων (A7-0265/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι διανύουμε μια περίοδο ταχείας μετάβασης –που είναι εμφανής όσον αφορά τη δυναμική της εξουσίας, τη δημογραφική αλλαγή, την κλιματική αλλαγή, την αστικοποίηση και την τεχνολογία– η οποία καθιστά ολοένα και περισσότερο αναγκαία την καταβολή μεγαλύτερων προσπαθειών από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής σε όλες τις δικαιοδοσίες για τη μελέτη και την παρακολούθηση των σημαντικότερων παγκόσμιων τάσεων·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ για το 2010 προέβλεπε, με πρωτοβουλία του Κοινοβουλίου, την υλοποίηση εκ μέρους της Επιτροπής, ενός δοκιμαστικού σχεδίου διάρκειας δύο ετών με στόχο τη διερεύνηση της δυνατότητας δημιουργίας «διοργανικού συστήματος με το οποίο θα εντοπίζονται οι μακροπρόθεσμες τάσεις όσον αφορά τα μείζονα θέματα πολιτικής που αντιμετωπίζει η Ένωση»·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στον προϋπολογισμό της ΕΕ για το 2012 εγκρίθηκε η μετάβαση στο επόμενο στάδιο του σχεδίου ως προπαρασκευαστικής ενέργειας για την τριετία 2012-2014, με στόχο τη δημιουργία, έως το τέλος του 2014, ενός πλήρως λειτουργικού «Ευρωπαϊκού Συστήματος Στρατηγικής και Πολιτικής Ανάλυσης» (ESPAS) με τη συμμετοχή όλων των αρμόδιων θεσμικών οργάνων της ΕΕ και με την ανάπτυξη «στενότερης συνεργασίας ανάμεσα στα τμήματα μελετών των διαφόρων θεσμικών οργάνων και οργανισμών της ΕΕ που ειδικεύονται στην ανάλυση των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων τάσεων πολιτικής» (3)·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία ενός βιώσιμου διοργανικού συστήματος, σε διοικητικό επίπεδο, για τον εντοπισμό και τη χαρτογράφηση των μειζόνων τάσεων που αναμένεται να διαμορφώσουν το μελλοντικό πλαίσιο πολιτικής, θα παρείχε συνδρομή και υποστήριξη στα θεσμικά όργανα της ΕΕ στην προετοιμασία για τις προκλήσεις και στην αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών, καθώς και στον καθορισμό συνεκτικών στρατηγικών επιλογών για τα προσεχή έτη·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα καλά εδραιωμένο και αναγνωρισμένο σύστημα θα μπορούσε να αποτελέσει μια βάση προβληματισμού στο πλαίσιο της κατάρτισης του προϋπολογισμού της ΕΕ και του καθορισμού πολιτικών προτεραιοτήτων σε ετήσια και πολυετή βάση, και αμεσότερης σύνδεσης των οικονομικών πόρων με πολιτικούς στόχους·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν μπορεί να υπάρξει χειραφέτηση των γυναικών χωρίς αναγνώριση και ουσιαστική εφαρμογή των δικαιωμάτων τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ESPAS θα μπορούσε επίσης να παρέχει ουσιαστικές αναλύσεις για τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η ισότητα των φύλων, από την πολιτική χειραφέτηση έως την καταπολέμηση των πάσης φύσεως διακρίσεων εις βάρος των γυναικών·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη επιδοτούμενη από το ESPAS έκθεση με τίτλο «Global Trends 2030 — Citizens in an Interconnected and Polycentric World», που εκπονήθηκε κατ’ ανάθεση από το EUISS, εντοπίζει πολλές παγκόσμιες τάσεις που είναι πιθανόν να διαμορφώσουν τον κόσμο κατά τις προσεχείς δεκαετίες·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τάσεις αυτές περιλαμβάνουν κυρίως: την αυξανόμενη χειραφέτηση του ατόμου, που τροφοδοτείται εν μέρει από την τεχνολογική αλλαγή· τη μεγαλύτερη πίεση για βιώσιμη ανάπτυξη έναντι της αυξανόμενης έλλειψης πόρων και της επίμονης φτώχειας, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· και την εμφάνιση ενός διεθνούς συστήματος που χαρακτηρίζεται από τη μετατόπιση ισχύος από τα κράτη, με αυξανόμενα κενά διακυβέρνησης, καθώς οι παραδοσιακοί μηχανισμοί διακρατικών σχέσεων δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στις απαιτήσεις του κοινού·

1.

πιστεύει ότι η συνεκτική και αποτελεσματική χάραξη πολιτικής της ΕΕ θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τον έγκαιρο εντοπισμό αυτών των μακροπρόθεσμων παγκόσμιων τάσεων, οι οποίες επηρεάζουν τις προκλήσεις και τις επιλογές που αντιμετωπίζει η Ένωση σε έναν ολοένα περισσότερο περίπλοκο και αλληλεξαρτώμενο κόσμο·

2.

επισημαίνει τη σημασία της αποτελεσματικής συνεργασίας των θεσμικών οργάνων της ΕΕ για την παρακολούθηση και την ανάλυση αυτών των μακροπρόθεσμων τάσεων, καθώς και της συνεργασίας και δικτύωσης με άλλους φορείς, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης ερευνητικής κοινότητας εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ενδιαφέρονται για παρόμοια ζητήματα σε τρίτες χώρες· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία της συνέχισης της διαδικασίας ανάπτυξης αποτελεσματικών ικανοτήτων για την παροχή ανεξάρτητης ποιοτικής διοργανικής ανάλυσης και συμβουλευτικής σχετικά με τις καίριες τάσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εντός του συστήματος της ΕΕ·

3.

Επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η ανάπτυξη μακροπρόθεσμων κοινωνικο-οικονομικών στρατηγικών και η εφαρμογή πολιτικών στην ΕΕ υπάγονται στην αρμοδιότητα μιας σειράς δημόσιων οργανισμών, όπως τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τα κρατικά υπουργεία, οι αρμόδιες υπηρεσίες των περιφερειακών ή τοπικών αρχών και ειδικοί οργανισμοί· υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και τα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη συμμετέχουν επίσης στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμων στρατηγικών, παράλληλα με τους δημόσιους φορείς στα κράτη μέλη και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα· ως εκ τούτου, τονίζει ότι πρέπει να εφαρμοστεί μια προσέγγιση πολυεπίπεδης διακυβέρνησης·

4.

Τονίζει ότι, λόγω του πολυετούς, μακροπρόθεσμου και οριζόντιου χαρακτήρα της, η πολιτική συνοχής είναι αναπόφευκτα μια πολιτική με μια ισχυρή συνιστώσα μακρόπνοου σχεδιασμού και ότι, λόγω του σημαντικού της μεριδίου στον προϋπολογισμό της ΕΕ, απαιτείται να καταλαμβάνει εξέχουσα θέση σε κάθε προορατικό δημοσιονομικό σχεδιασμό·

5.

Φρονεί ότι η χάραξη πολιτικής όσον αφορά την πολιτική συνοχής και άλλους τομείς εξαρτάται όλο και περισσότερο από τον έγκαιρο εντοπισμό των μακροπρόθεσμων παγκόσμιων τάσεων· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, διάφορες προορατικές εκθέσεις όπως το Σχέδιο Ευρώπη 2030 (την έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Ομάδας Προβληματισμού για το Μέλλον της ΕΕ 2030) και τις «Παγκόσμιες τάσεις 2030 — Οι πολίτες σε ένα διασυνδεδεμένο και πολυκεντρικό κόσμο», που εκπονήθηκε από το Ινστιτούτο Μελετών για Θέματα Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUISS) ως τμήμα του σχεδίου «Ευρωπαϊκό Σύστημα Στρατηγικής και Πολιτικής Ανάλυσης» (ESPAS)· Συνιστά να υπάρχει στενότερος συντονισμός μεταξύ τέτοιων πρωτοβουλιών υποβολής εκθέσεων·

6.

ζητεί την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στην αξιολόγηση των μακροπρόθεσμων παγκόσμιων τάσεων και των μελλοντικών εκθέσεων, προκειμένου να καταπολεμηθούν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι διακρίσεις και η φτώχεια·

7.

χαιρετίζει συγκεκριμένα τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα του δοκιμαστικού σχεδίου σε διοικητικό επίπεδο (2010-2011) και της προπαρασκευαστικής ενέργειας (2012-2014) που σχεδιάστηκαν για την ανάπτυξη ενός Ευρωπαϊκού Συστήματος Στρατηγικής και Πολιτικής Ανάλυσης (ESPAS), με στόχο τον εντοπισμό των μακροπρόθεσμων τάσεων όσον αφορά τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ένωση και συνιστά θερμά τη συνέχιση της εν λόγω διαδικασίας μετά τη λήξη της τρέχουσας προπαρασκευαστικής ενέργειας, θεωρεί δε ότι σε ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει να συμμετέχουν υπάλληλοι από όλα τα σχετικά όργανα και οργανισμούς της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής των Περιφερειών· πιστεύει ότι ο μηχανισμός υποβολής εκθέσεων πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου με τη συμμετοχή όλων των σχετικών ομάδων συμφερόντων και μη κυβερνητικών οργανώσεων·

8.

παροτρύνει τα τέσσερα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς που συμμετέχουν επί του παρόντος στη διαδικασία του ESPAS –την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης– να καταρτίσουν και να υπογράψουν κάποια μορφή διοργανικής συμφωνίας, η οποία, στην ιδανική περίπτωση, θα συναφθεί την άνοιξη του 2014 και βάσει της οποίας κάθε εταίρος θα δεσμευτεί να τηρεί και να συμμετέχει στη συμφωνία σε συνεχή βάση·

9.

τονίζει ότι είναι αναγκαίο τα θεσμικά όργανα και οι φορείς που συμμετέχουν να διαθέσουν το απαραίτητο προσωπικό και τους απαιτούμενους χρηματοδοτικούς πόρους στο σύστημα ESPAS μέσω των αντίστοιχων προϋπολογισμών τους, σε πλήρη συμμόρφωση με τον δημοσιονομικό κανονισμό, και ιδίως το άρθρο 54 στοιχείο ε), καθώς και στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας του προϋπολογισμού, ώστε να διασφαλιστεί ότι η ικανότητα αυτή μπορεί να αναπτυχθεί με ουδέτερο δημοσιονομικά τρόπο κατά τα προσεχή έτη, υπογραμμίζει δε την ανάγκη να επενδύσουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ σε προσωπικό με κατάλληλη ειδίκευση που να του επιτρέπει να συμβάλλει πλήρως στην ανάλυση και την παρακολούθηση των παγκόσμιων τάσεων, να εντοπίζει τις επιλογές και να κάνει συστάσεις πολιτικής για τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε θεσμικού οργάνου της ΕΕ·

10.

επιμένει ότι το ESPAS πρέπει να διευθύνεται και να επιβλέπεται από διοργανικό συμβούλιο με κατάλληλη σύνθεση, το οποίο να καθορίσει την εντολή και τις προτεραιότητες του ESPAS και να διορίσει διευθυντή ή άλλα στελέχη, όπου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκπροσωπηθεί, αν θέλει, από βουλευτές του –εξυπακούεται ότι, στο πλαίσιο της εντολής του, το ESPAS θα εκτελεί επιμέρους καθήκοντά του με ανεξαρτησία·

11.

επιδοκιμάζει την πρόθεση να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία του ESPAS για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου τηλεματικού αποθετηρίου εγγράφων και υλικού από διάφορες πηγές σχετικά με μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες τάσεις, στο οποίο θα έχουν δωρεάν πρόσβαση οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι πολίτες σε όλο τον κόσμο·

12.

επικροτεί το γεγονός ότι η εν λόγω στενότερη διοικητική συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ μέσω της διαδικασίας του ESPAS θα οδηγήσει στην υποβολή, στο πλαίσιο της προπαρασκευαστικής ενέργειας, μιας έκθεσης διερεύνησης για την ανάλυση των μακροπρόθεσμων τάσεων και των επιπτώσεών τους στις προκλήσεις και τις επιλογές που θα αντιμετωπίσει η Ένωση κατά την περίοδο 2014-2019, η οποία αναμένεται να τεθεί υπόψη των μελλοντικών Προέδρων των θεσμικών οργάνων εντός του 2014· θεωρεί ότι η εν λόγω επιχείρηση είναι επιτυχής και θα πρέπει να επαναλαμβάνεται εφεξής τουλάχιστον ανά πενταετία·

13.

πιστεύει ότι ένα μόνιμο σύστημα –για την παροχή τακτικής ανάλυσης των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων τάσεων στα θεσμικά όργανα της ΕΕ με σκοπό την ενθάρρυνση μιας περισσότερο στρατηγικής προσέγγισης όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων– θα πρέπει να περιλαμβάνει διατάξεις για την υποβολή ετήσιας «έκθεσης στρατηγικών τάσεων» προς τα θεσμικά όργανα, πριν από τη συζήτηση για την κατάσταση της Ένωσης και τη δημοσίευση του ετήσιου προγράμματος εργασίας της Επιτροπής, προκειμένου να παρακολουθείται και να αξιολογείται το μεταβαλλόμενο μοτίβο των μακροπρόθεσμων τάσεων και να παρέχονται επίσης συγκεκριμένες πληροφορίες στην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή ενόψει των διαπραγματεύσεων για ένα πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) για την περίοδο μετά το 2020, καθώς και για οιαδήποτε ενδιάμεση αξιολόγηση του ΠΔΠ 2014-2020·

14.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα έκθεση στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/19

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 12, 15, 16, 27, 28, 30, 31 και 33 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 45, 81 και 146 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις υποθέσεις C-18/02 (1), C-341/05 (2) και C-438/05 (3),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0291/2013),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναθεώρηση του κανονισμού Βρυξέλλες I (4) αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία, καθώς επέφερε σημαντικές βελτιώσεις στους κανόνες που αφορούν τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στην εν λόγω διαδικασία αναδιατύπωσης δεν περιελήφθησαν ορισμένα ζητήματα που άπτονται του εργατικού δικαίου·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διοργανική συμφωνία της 28ης Νοεμβρίου 2001 (5) προβλέπει ότι η τεχνική της αναδιατύπωσης χρησιμοποιείται για πράξεις που αναθεωρούνται συχνά·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να διασφαλισθεί συνεκτικότητα μεταξύ των κανόνων που διέπουν τη δικαιοδοσία επί μιας διαφοράς και των κανόνων που διέπουν το εφαρμοστέο σε μια διαφορά δίκαιο·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να αποτρέπει το επονομαζόμενο forum shopping (την αναζήτηση δηλαδή ευνοϊκότερης δωσιδικίας), –ιδίως όταν αυτό αποβαίνει εις βάρος του πιο αδύναμου μέρους, δηλαδή των εργαζομένων– και να διασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή προβλεψιμότητα σε σχέση με τη δικαιοδοσία·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως γενική αρχή, δικαιοδοσία θα πρέπει να διαθέτει το δικαστήριο που συνδέεται στενότερα με την εκδικαζόμενη υπόθεση·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια σειρά πολύκροτων ευρωπαϊκών δικαστικών υποθέσεων που αφορούσαν ζητήματα δικαιοδοσίας και εφαρμοστέου δικαίου σε σχέση με ατομικές συμβάσεις εργασίας και συλλογική δράση προκάλεσε φόβους ότι οι εθνικές διατάξεις που αφορούν το εργατικό δίκαιο θα μπορούσαν να υπονομευτούν από τους ευρωπαϊκούς κανόνες πράγμα που, σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να οδηγήσει στην εφαρμογή του δικαίου ενός κράτους μέλους από δικαστήριο ενός άλλου (6)·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, με δεδομένη τη μεγάλη σημασία του εργατικού δικαίου για τη συνταγματική και πολιτική ταυτότητα των κρατών μελών, είναι σημαντικό να τηρεί το ευρωπαϊκό δίκαιο τις εθνικές παραδόσεις στον συγκεκριμένο τομέα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, χάριν της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, επιβάλλεται, στο μέτρο του δυνατού, η ευθυγράμμιση των κανόνων δικαιοδοσίας με τους κανόνες που διέπουν το εφαρμοστέο δίκαιο·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι φαίνεται σκόπιμο να εξεταστεί αν πρέπει να γίνουν ορισμένες αλλαγές στους κανόνες δικαιοδοσίας στον τομέα του εργατικού δικαίου·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ιδίως όσον αφορά τη συλλογική δράση, δικαιοδοσία θα πρέπει να διαθέτουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους όπου πρόκειται να λάβει ή έχει λάβει χώρα η συλλογική δράση·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι δικαιοδοσία θα διαθέτουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους που διατηρεί τους στενότερους δεσμούς με τη σχέση εργασίας·

1.

συγχαίρει τα θεσμικά όργανα για την επιτυχή αναθεώρηση του κανονισμού Βρυξέλλες Ι·

2.

εκτιμά ότι τα ζητήματα εργατικού δικαίου θα πρέπει να αντιμετωπιστούν περαιτέρω από την Επιτροπή, ενόψει της ενδεχόμενης μελλοντικής αναθεώρησης·

3.

επισημαίνει ότι μια από τις κυριότερες αρχές του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου στον τομέα της διεθνούς δικαιοδοσίας είναι η προστασία του ασθενέστερου μέρους και ότι η προστασία των εργαζομένων πρέπει να αναφέρεται ρητώς ως στόχος στις ισχύουσες διατάξεις περί διεθνούς δικαιοδοσίας·

4.

διαπιστώνει ότι οι εργαζόμενοι, στο πλαίσιο των διατάξεων περί διεθνούς δικαιοδοσίας σε θέματα απασχόλησης, τυγχάνουν γενικώς αποτελεσματικής προστασίας όταν ενάγονται σε υποθέσεις που εισάγουν οι εργοδότες τους, δυνάμει των αποκλειστικών ρητρών διεθνούς δικαιοδοσίας που θεσπίζονται στον κανονισμό Βρυξέλλες Ι·

5.

προτρέπει την Επιτροπή να εκτιμήσει κατά πόσον το ισχύον νομικό πλαίσιο βάσει του κανονισμού Βρυξέλλες Ι λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις ιδιαιτερότητες των δράσεων στον τομέα της απασχόλησης·

6.

καλεί την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα ακόλουθα ερωτήματα:

7.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/21

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), στο οποίο δίδεται έμφαση στις αξίες που είναι κοινές στα κράτη μέλη, όπως ο πλουραλισμός, η απαγόρευση των διακρίσεων, η ανοχή, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, καθώς και το άρθρο 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), στο οποίο θεσπίζεται η αρχή της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου, δεδομένου ότι ορίζει ότι, σε όλες τις δράσεις της, η Ένωση επιδιώκει να εξαλειφθούν οι ανισότητες και να προαχθεί η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 19 της ΣΛΕΕ το οποίο αναφέρεται στην καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, της 18ης Δεκεμβρίου 1979, για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW),

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Πεκίνου και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκε από την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες στις 15 Σεπτεμβρίου 1995, καθώς και τα ψηφίσματά του της 18ης Μαΐου 2000 (1), της 10ης Μαρτίου 2005 («Πεκίνο + 10») (2), και της 25ης Φεβρουαρίου 2010 («Πεκίνο, 15 χρόνια μετά») (3),

—

έχοντας υπόψη τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας (ΑΣΧ) που θεσπίστηκαν στη σύνοδο κορυφής της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών, τον Σεπτέμβριο του 2000, και ειδικότερα τους ΑΣΧ για την προώθηση της ισότητας των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών ως προϋπόθεση για την καταπολέμηση της πείνας, της φτώχειας και των ασθενειών, την επίτευξη ισότητας σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και σε όλους τους τομείς εργασίας, τον ισότιμο έλεγχο των πόρων και την ίση εκπροσώπηση στον δημόσιο και πολιτικό βίο,

—

έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Ισότητα των Φύλων (2011-2020), που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Μάρτιο του 2011,

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βιοϊατρική,

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προώθηση της συμμόρφωσης προς το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (ΔΑΔ), για τη θανατική ποινή, για τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τον διάλογο με τρίτες χώρες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την προαγωγή και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς και για τη βία κατά των γυναικών και την καταπολέμηση των κάθε μορφής διακρίσεων έναντι των γυναικών,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1998, όπου ορίζεται ότι η ετήσια αξιολόγηση της εφαρμογής της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου θα βασίζεται σε ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες και σημεία αναφοράς,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 2ας και 3ης Ιουνίου 2005, στα οποία τα κράτη μέλη και η Επιτροπή καλούνται να ενισχύσουν τους θεσμικούς μηχανισμούς για την προώθηση της ισότητας των φύλων και να θεσπίσουν πλαίσιο για την αξιολόγηση της εφαρμογής της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου, ώστε να εξασφαλισθεί συνεκτικότερη και συστηματικότερη παρακολούθηση της προόδου,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 5ης και 6ης Δεκεμβρίου 2007, σχετικά με την επισκόπηση της εφαρμογής, από τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου, καθώς και τη συνοδευτική έκθεση της πορτογαλικής Προεδρίας, στην οποία υποστηρίζεται η χρήση δεικτών για τις γυναίκες και τη φτώχεια,

—

έχοντας υπόψη τη «Στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2010-2015» της Επιτροπής, η οποία υποβλήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010, και το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της σχετικά με δράσεις για την υλοποίηση της στρατηγικής,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής για το σχέδιο δράσης της ΕΕ σχετικά με την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας (2010-2015),

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση των αρμόδιων για την ισότητα των φύλων υπουργών της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2005 στο πλαίσιο της δεκαετούς επανεξέτασης της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου, στην οποία επιβεβαιώνουν, μεταξύ άλλων, τη σθεναρή στήριξη της πλήρους και αποτελεσματικής εφαρμογής της Διακήρυξης και της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου, καθώς και την προσήλωσή τους σε αυτή,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που εγκρίθηκαν στις 15 Μαρτίου 2013 από την 57η σύνοδο της Επιτροπής του ΟΗΕ για τη Θέση της Γυναίκας, όπου αναγνωρίζεται ρητά, για πρώτη φορά σε διεθνές κείμενο, το φαινόμενο των δολοφονιών που συνδέονται με το φύλο ή της «γυναικοκτονίας»,

—

έχοντας υπόψη τη διοργανική δήλωση του 2011 σχετικά με την «Πρόληψη κατά της επιλογής φύλου βάσει προκαταλήψεων σε σχέση με το φύλο», η οποία υποβλήθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR), το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA), το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF), τον ΟΗΕ-Γυναίκες (UN Women) και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ),

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη και το πρόγραμμα δράσης της Διεθνούς Διάσκεψης του Καΐρου του 1994 για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη, τις βασικές δράσεις για την περαιτέρω εφαρμογή του, καθώς και το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών 65/234 σχετικά με τη Συνέχεια στη Διεθνή Διάσκεψη για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη μετά το 2014 (Δεκέμβριος 2010),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Μαρτίου 2008, σχετικά με την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών στην αναπτυξιακή συνεργασία (4), και ειδικότερα την παράγραφο 37,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 16ης Δεκεμβρίου 2010, σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2009 για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα (5), και ειδικότερα την παράγραφο 76 στην οποία αποδίδεται έμφαση στην ανάγκη εξάλειψης κάθε μορφής διάκρισης και βίας εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, συμπεριλαμβανομένης, κυρίως, της άμβλωσης για λόγους επιλογής του φύλου,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο το 2011 και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί του θέματος (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με τις δολοφονίες γυναικών στο Μεξικό και στην Κεντρική Αμερική και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου (7),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0245/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η «φυλοκτονία» είναι ένας ουδέτερος από άποψη φύλου όρος για τη συστηματική, σκόπιμη και επιλεκτική με βάση το φύλο μαζική θανάτωση ανθρώπων που ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο φύλο, η οποία αποτελεί εντεινόμενο πρόβλημα που δεν καταγγέλλεται, ωστόσο, επαρκώς σε αρκετές χώρες ενώ έχει θανάσιμες επιπτώσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανά χείρας έκθεση πραγματεύεται ειδικότερα τα αίτια, τις τρέχουσες τάσεις, τις συνέπειες και τους τρόπους καταπολέμησης των πρακτικών επιλογής του φύλου, οι οποίες λαμβάνουν επίσης τη μορφή παιδοκτονίας και βίας μέσω της επιλογής του φύλου (άλλοι όροι, όπως «γυναικοκτονία», για την οποία υπάρχει ήδη ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (8), έχουν χρησιμοποιηθεί για να δηλώσουν τη θανάτωση γυναικών και κοριτσιών ως την ακραία έκφραση διακρίσεων και βίας κατά των γυναικών)·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά την πρόσφατη νομοθεσία κατά των πρακτικών επιλογής φύλου, τα κορίτσια αποτελούν σε δυσανάλογο βαθμό στόχο ανηλεών διακρίσεων λόγω φύλου, οι οποίες εκτείνονται συχνά έως και τα αγέννητα θηλυκά έμβρυα μετά από καθορισμό του φύλου τους, τα οποία γίνονται θύματα άμβλωσης, εγκατάλειψης ή θανάτωσης αποκλειστικά και μόνο λόγω του ότι είναι γένους θηλυκού·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ήδη από το 1990 είχαν «απολεσθεί» δημογραφικά από τον παγκόσμιο πληθυσμό λόγω φυλοκτονίας περισσότερες από 100 εκατομμύρια γυναίκες (9)· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί σε σχεδόν 200 εκατομμύρια «απολεσθείσες» γυναίκες από τον παγκόσμιο πληθυσμό (10)·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η φυλοκτονία είναι ένα ζήτημα που προκαλεί καθολική ανησυχία όχι μόνο στην Ασία και την Ευρώπη, αλλά και στη Βόρεια Αμερική, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική· λαμβάνοντας υπόψη ότι φυλοκτονία διαπράττεται οπουδήποτε κυοφορούσες γυναίκες αποφασίζουν, εκ προθέσεως ή υπό πίεση, να μη φέρουν στον κόσμο θήλεα βρέφη επειδή θεωρούνται βάρος για την κοινωνία·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναλογία των φύλων παρουσιάζει μεγάλη στρέβλωση στην Ασία, και ειδικότερα στην Κίνα, την Ινδία και το Βιετνάμ· λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2012, η αναλογία γεννήσεων αγοριών έναντι κοριτσιών ήταν 113 προς 100 στην Κίνα και 112 προς 100 στην Ινδία και το Βιετνάμ (11)·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναλογία των φύλων στην Ευρώπη παρουσιάζει μεγάλη στρέβλωση σε ορισμένες χώρες, δεδομένου ότι, το 2012, η αναλογία γεννήσεων αγοριών έναντι κοριτσιών στην Αλβανία, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία ήταν 112 προς 100 (12)·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρακτική της φυλοκτονίας είναι συνήθως βαθιά ριζωμένη σε πολιτισμούς που χαρακτηρίζονται από την «προτίμηση για άρρενες απογόνους», την ανισότητα μεταξύ των φύλων, καθώς και τη διαιώνιση διακρίσεων και στερεοτύπων εις βάρος των θηλέων τέκνων, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε χώρες όπου εφαρμόζονται κυβερνητικές πολιτικές εξαναγκασμού·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η «προτίμηση για άρρενες απογόνους» είναι μια αντίληψη βαθιά ριζωμένη και συνυφασμένη με μακρόχρονες παραδόσεις που αφορούν ζητήματα όπως η κληρονομική διαδοχή, η εξάρτηση των γηρασκόντων γονέων από τους άρρενες απογόνους για την παροχή οικονομικής στήριξης και ασφάλειας, η συνέχιση του οικογενειακού επωνύμου και της γενεαλογικής διαδοχής, καθώς και η επιθυμία απαλλαγής από το παραδοσιακά υψηλό κόστος της προίκας για τα θήλεα τέκνα προς αποφυγή οικονομικών δυσχερειών·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανεπαρκή συστήματα και καθεστώτα κοινωνικής ασφάλισης και οι επιλογές ασφάλισης για τις οικογένειες σε αρκετούς πολιτισμούς ενδέχεται να παρασύρουν στην «προτίμηση για άρρενες απογόνους» και σε πρακτικές επιλογής φύλου·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πρακτικές επιλογής του φύλου διαταράσσουν την ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων στις κοινωνίες, προκαλούν στρεβλώσεις στην αναλογία των φύλων στον πληθυσμό και επισύρουν οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανισόρροπη κατανομή των φύλων που έχει τη μορφή του «πλεονάσματος ανδρών» πλήττει τη μακροπρόθεσμη κοινωνική σταθερότητα, οδηγώντας σε συνολική αύξηση της εγκληματικότητας, στέρηση, βία, εμπορία ανθρώπων, σεξουαλική δουλεία, εκμετάλλευση, πορνεία και βιασμούς·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πατριαρχική νοοτροπία με την «προτίμηση για άρρενες απογόνους» δεν συντηρεί μόνο στερεότυπα, δημοκρατικά ελλείμματα και ανισότητες μεταξύ των φύλων, αλλά συνιστά επίσης διάκριση εις βάρος των γυναικών και, κατά συνέπεια, εγείρει φραγμούς για τις γυναίκες που δεν τους επιτρέπουν να απολαύουν πλήρως ίσης μεταχείρισης και ισότιμων ευκαιριών σε όλους τους τομείς της ζωής τους·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη πρακτικών επιλογής του φύλου, υψηλότερων ποσοστών θνησιμότητας μεταξύ των πολύ νεαρών κοριτσιών και χαμηλότερων ποσοστών σχολικής φοίτησης για τα κορίτσια σε σύγκριση με τα αγόρια ενδέχεται να αποτελεί ένδειξη της κρατούσας νοοτροπίας της «προτίμησης για άρρενες απογόνους» σε ορισμένες κοινωνίες· είναι σημαντικό να διερευνηθεί και να διακριβωθεί κατά πόσον τα εν λόγω φαινόμενα συνοδεύονται από περαιτέρω δημοκρατικά ελλείμματα εις βάρος των θηλέων τέκνων, όπως επιδείνωση των συνθηκών πρόσβασής τους σε σίτιση, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη, εγκαταστάσεις υγιεινής, πόσιμο νερό, ιατρική περίθαλψη και κοινωνική πρόνοια, προκειμένου να βρεθούν αποτελεσματικοί τρόποι για την καταπολέμησή τους·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές χώρες δεν είναι δυνατή η αντιμετώπιση των δημοκρατικών ελλειμμάτων εις βάρος των γυναικών ελλείψει αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων για την παρακολούθηση των γεννήσεων και των θανάτων·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η χειραφέτηση των γυναικών θα συμβάλει στην προώθηση των αλλαγών που απαιτούνται σε επίπεδο συμπεριφοράς και κοινωνίας προκειμένου να εκλείψουν μακροπρόθεσμα οι πρακτικές επιλογής του φύλου·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξάλειψη των πρακτικών επιλογής του φύλου είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί σειρά αλληλένδετων προσεγγίσεων και μεθόδων, περιλαμβανομένης εξειδικευμένης εκπαίδευσης του ιατρικού προσωπικού για την παροχή συμβουλών και την πρόληψη των πρακτικών επιλογής του φύλου στην ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δράσεις προώθησης, τα μέτρα πολιτικής και οι ορθές πρακτικές, όπως η εκστρατεία «Care for Girls» («Μέριμνα για τα κορίτσια») στην Κίνα, που αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση στο θέμα της αξίας των κοριτσιών, και το πρόγραμμα «Balika Samriddhi Yojana» στην Ινδία, το οποίο παρέχει οικονομικά κίνητρα για την εκπαίδευση κοριτσιών από φτωχές οικογένειες, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των κοριτσιών και των γυναικών·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το επιτυχημένο παράδειγμα της Νότιας Κορέας είναι αξιομνημόνευτο, δεδομένου ότι η χώρα κατόρθωσε να αντιστρέψει μια ιδιαιτέρως στρεβλωμένη αναλογία γεννήσεων της τάξης των 114 αγοριών έναντι 100 κοριτσιών το 1994 σε αναλογία γεννήσεων 107 αγοριών έναντι 100 κοριτσιών το 2010 (13)·

1.

τονίζει ότι η φυλοκτονία εξακολουθεί να συνιστά έγκλημα και σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καθιστά αναγκαία την εξεύρεση αποτελεσματικών τρόπων για την αντιμετώπιση και την καταπολέμηση όλων των βασικών αιτίων που διαμορφώνουν την πατριαρχική νοοτροπία·

2.

εμμένει στην άποψη ότι είναι υποχρέωση όλων των κρατών και κυβερνήσεων να προάγουν και να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να προλαμβάνουν τις διακρίσεις, πράγμα που θα αποτελέσει τη βάση της δράσης με απώτερο στόχο την εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών·

3.

καλεί τις κυβερνήσεις να επεξεργαστούν και να εφαρμόσουν μέτρα που θα προαγάγουν βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά έναντι των γυναικών, ούτως ώστε να καταπολεμηθούν αρνητικές αντιλήψεις και συμπεριφορές μέσα από τις οποίες διαιωνίζεται η βία εις βάρος των γυναικών·

4.

καλεί τις κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν συγκεκριμένα τη γυναικοκτονία ή φυλοκτονία ως έγκλημα και, ως εκ τούτου, να επεξεργαστούν και να εφαρμόσουν νομοθετικά μέτρα ώστε οι υποθέσεις γυναικοκτονίας να διερευνώνται, οι δράστες να δικάζονται και οι γυναίκες που επιβιώνουν να εξασφαλίζουν ευχερή πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και υποστήριξη σε μακροχρόνια βάση·

5.

υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας και τη Διακήρυξη και την Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου, η άσκηση οιωνδήποτε οικογενειακών ή κοινωνικών πιέσεων στις γυναίκες για επιλεκτική άμβλωση με βάση το φύλο θεωρείται μορφή σωματικής και ψυχολογικής βίας·

6.

επισημαίνει ότι η εξάλειψη των πρακτικών επιλογής του φύλου είναι μια περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί μια σειρά αλληλένδετων προσεγγίσεων και μεθόδων, από τη μελέτη των αρχικών αιτίων και των πολιτιστικών και κοινωνικοοικονομικών παραγόντων που χαρακτηρίζουν τις χώρες όπου επικρατεί προτίμηση για τους άρρενες απογόνους, έως την ανάληψη δράσης για την προάσπιση των δικαιωμάτων των κοριτσιών και των γυναικών και τη θέσπιση νόμων και κανονισμών· γενικότερα, εκτιμά ότι ο μόνος βιώσιμος τρόπος πρόληψης της περαιτέρω ανάπτυξης πρακτικών επιλογής του φύλου είναι η προώθηση τις ισοτιμίας των φύλων σε κάθε κοινωνία·

7.

τονίζει την ανάγκη, και καλεί την Επιτροπή να αναλάβει σχετική δράση, προώθησης της ενδελεχούς επιστημονικής διερεύνησης και εξέτασης των πρωταρχικών αιτίων των πρακτικών επιλογής φύλου, με σκοπό την προαγωγή της έρευνας σχετικά με τα ιδιαίτερα έθιμα και τις παραδόσεις μιας χώρας που ενδέχεται να οδηγούν σε επιλογή του φύλου, καθώς και τις μακροπρόθεσμες κοινωνικές επιπτώσεις της επιλογής του φύλου·

8.

ζητεί να πραγματοποιηθεί ενδελεχής ανάλυση των δημοσιονομικών και οικονομικών λόγων που υπαγορεύουν τις πρακτικές επιλογής του φύλου και συμβάλλουν στη διαιώνισή τους· καλεί ακόμη τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν ενεργά το θέμα των επιβαρύνσεων αυτών που υφίστανται πιθανώς οι οικογένειες και που οδηγούν ενδεχομένως στο φαινόμενο του πλεονάσματος ανδρών·

9.

τονίζει τη σημασία της εκπόνησης νομοθεσίας κατά της επιλογής φύλου, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει δέσμες μέτρων κοινωνικής προστασίας για τις γυναίκες, καλύτερη παρακολούθηση της εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας και μεγαλύτερη έμφαση στα πολιτιστικά και κοινωνικοοικονομικά αίτια του φαινομένου, ώστε να αντιμετωπισθεί το ζήτημα με βιώσιμο και ολοκληρωμένο τρόπο, με την υποστήριξη της ισότητας των φύλων και την ενθάρρυνση της ενεργού συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών·

10.

καλεί τις κυβερνήσεις να εξαλείψουν τα δημοκρατικά και νομοθετικά ελλείμματα, να άρουν τους φραγμούς που διαιωνίζουν διακρίσεις εις βάρος των κοριτσιών, να διασφαλίσουν τα κληρονομικά δικαιώματα των γυναικών, να επιβάλουν την εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας η οποία θα εξασφαλίζει στις γυναίκες ίση μεταχείριση με τους άνδρες ενώπιον του νόμου σε όλους τους τομείς της ζωής και να μεριμνήσουν για την οικονομική, εκπαιδευτική και πολιτική χειραφέτηση των κοριτσιών και των γυναικών·

11.

καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει και να ενθαρρύνει κάθε είδους πρωτοβουλία για την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης στο θέμα των διακρίσεων λόγω προκαταλήψεων σε σχέση με το φύλο, περιλαμβανομένης της φυλοκτονίας, και να αναζητήσει αποτελεσματικούς τρόπους για την καταπολέμησή της, παρέχοντας καθοδήγηση, βοήθεια, κατάλληλες πολιτικές και χρηματοδότηση στο πλαίσιο των εξωτερικών της σχέσεων, της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις πολιτικές·

12.

επισημαίνει ότι η ανεπαρκής χειραφέτηση γυναικών και κοριτσιών, καθώς και η έλλειψη προσπαθειών για αλλαγή των κοινωνικών προτύπων και δομών έχουν σοβαρές νομικές, ηθικές και υγειονομικές επιπτώσεις και επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και δυνάμει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες, καταστροφικές για τις οικείες κοινωνίες·

13.

τονίζει ότι, σύμφωνα με διάφορες μελέτες, η ανισόρροπη κατανομή των φύλων μπορεί να οδηγήσει σε: αύξηση της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό τον γάμο ή τη σεξουαλική εκμετάλλευση, της βίας κατά των γυναικών, των γάμων παιδιών ή των καταναγκαστικών γάμων, του HIV/AIDS και άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ)· τονίζει ότι η ανισόρροπη κατανομή των φύλων θέτει, κατά συνέπεια, σε κίνδυνο την κοινωνική σταθερότητα και ασφάλεια και ζητεί, ως εκ τούτου, την εκπόνηση εμπεριστατωμένων αξιολογήσεων για τις πιθανές συνέπειες που έχει για την υγεία, την οικονομία και την ασφάλεια αυτό το διαρκώς αυξανόμενο πλεόνασμα ανδρών·

14.

τάσσεται υπέρ των σχετικών μεταρρυθμίσεων, της συνεχούς παρακολούθησης και της ουσιαστικής εφαρμογής της νομοθεσίας για την ισότητα των φύλων και την απαγόρευση των διακρίσεων, ιδίως στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και στις χώρες που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο·

15.

καλεί την Επιτροπή να εργαστεί εντατικά για την πρόληψη της επιλογής του φύλου βάσει προκαταλήψεων σε σχέση με το φύλο, όχι με την επιβολή περιορισμών στην πρόσβαση σε υπηρεσίες και τεχνολογίες αναπαραγωγικής υγείας, αλλά με την προώθηση της υπεύθυνης χρήσης τους, να προβεί στην εκπόνηση και την ενίσχυση κατευθυντήριων γραμμών, να διασφαλίσει εξειδικευμένη κατάρτιση για το ιατρικό προσωπικό ώστε να παρέχει σχετικές συμβουλές και να αποτρέπει πρακτικές επιλογής του φύλου, εξαιρουμένων των σπάνιων και αιτιολογημένων περιπτώσεων φυλοσύνδετων γενετικών ασθενειών, και να μεριμνήσει για την πρόληψη της χρήσης και της προώθησης τεχνολογιών για σκοπούς επιλογής του φύλου ή/και κερδοσκοπικούς σκοπούς·

16.

τονίζει ότι η νομοθεσία για τη διαχείριση ή τον περιορισμό της επιλογής του φύλου πρέπει να προστατεύει το δικαίωμα των γυναικών να έχουν πρόσβαση σε νόμιμες τεχνολογίες και υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας χωρίς την άδεια του συζύγου τους, και ότι θα πρέπει η νομοθεσία αυτή να εφαρμόζεται αποτελεσματικά και να επιβάλλονται κατάλληλες κυρώσεις σε όσους παραβιάζουν τον νόμο·

17.

ενθαρρύνει τη στενότερη συνεργασία και σύμπραξη μεταξύ των κυβερνήσεων και της ιατρικής κοινότητας και ζητεί αυστηρότερες κατευθυντήριες γραμμές για την αυτορρύθμιση κλινικών και νοσοκομείων, ως ενεργό μέτρο για την πρόληψη της επιλογής του φύλου ως επιχειρηματικής δραστηριότητας με στόχο το οικονομικό όφελος·

18.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντοπίσουν στην Ευρώπη τις κλινικές στις οποίες πραγματοποιούνται αμβλώσεις στο πλαίσιο της επιλογής του φύλου, να παράσχουν στατιστικά στοιχεία για την πρακτική αυτή και να διαμορφώσουν βέλτιστες πρακτικές για την πρόληψη των εν λόγω αμβλώσεων·

19.

αναγνωρίζει ότι η εξασφάλιση και η προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, με την παροχή ίσων ευκαιριών, ιδίως στην εκπαίδευση και την απασχόληση, είναι καίριας σημασίας για την καταπολέμηση του σεξισμού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας στην οποία η αρχή της ισότητας ανδρών και γυναικών θα αποτελεί πραγματικότητα· τονίζει το γεγονός ότι η βελτίωση του επιπέδου εκπαίδευσης, οι ευκαιρίες απασχόλησης και οι ολοκληρωμένες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας για τις γυναίκες, έχουν ζωτική σημασία στην προσπάθεια εξάλειψης των πρακτικών επιλογής του φύλου — από την άμβλωση έως την παιδοκτονία — επίτευξης ολοκληρωμένης οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες και μείωσης της φτώχειας· υπογραμμίζει ότι η χειραφέτηση των γυναικών και η συμμετοχή των ανδρών συμβάλλουν καθοριστικά στην καταπολέμηση της ανισότητας μεταξύ των φύλων και στην προώθηση των αλλαγών που απαιτούνται σε επίπεδο συμπεριφοράς και κοινωνίας προκειμένου να εκλείψουν μακροπρόθεσμα οι πρακτικές επιλογής του φύλου·

20.

ζητεί, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή να προαγάγει ένα εκπαιδευτικό και κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο θα γίνονται σεβαστά και θα αντιμετωπίζονται ισότιμα αμφότερα τα φύλα και θα αναγνωρίζονται οι ικανότητες και οι δυνατότητές τους, χωρίς στερεότυπα και διακρίσεις, ενισχύοντας παράλληλα την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, τις ίσες ευκαιρίες και την ισότιμη συνεργασία·

21.

καλεί την Επιτροπή και προτρέπει τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς να στηρίξουν εκπαιδευτικά προγράμματα για τη χειραφέτηση των γυναικών, που θα τους παρέχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν την αυτοεκτίμησή τους, να αποκτούν γνώσεις, να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν οι ίδιες την ευθύνη για τη ζωή τους, την υγεία και την απασχόλησή τους, και θα τους επιτρέψουν να έχουν μια οικονομικά ανεξάρτητη ζωή·

22.

καλεί την Επιτροπή, την ΕΥΕΔ και τις κυβερνήσεις των τρίτων κρατών να διαμορφώσουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης που θα προάγουν την αρχή της ισότητας ανδρών και γυναικών, στο πλαίσιο των οποίων θα λαμβάνεται μέριμνα για την ευαισθητοποίηση στο θέμα του αμοιβαίου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κάθε μέλους του ζευγαριού, ιδίως ως προς την πρόσβαση στο δικαίωμα στην ιδιοκτησία, στο δικαίωμα στην εργασία, στην κατάλληλη περίθαλψη, στη δικαιοσύνη και στην εκπαίδευση·

23.

υπενθυμίζει τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας και τονίζει ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, συνιστούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα· επισημαίνει την ανάγκη να υπάρχει ειδική και συγκεκριμένη αναφορά στη φυλοκτονία και στα ζητήματα επιλογής φύλου στο πλαίσιο του διαλόγου και των εκθέσεων για τους ΑΣΧ, καθώς και σε άλλα διεθνή φόρα ανταλλαγής εμπειριών·

24.

υπογραμμίζει ότι η δυνατότητα των γυναικών να ασκούν τα δικαιώματά τους συνδέεται κατ’ ανάγκη με την ικανότητά τους να παίρνουν αποφάσεις μόνες τους και ανεξάρτητα από τους συζύγους τους· κατά συνέπεια έχει ζωτική σημασία να διασφαλιστεί στις γυναίκες πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην υγειονομική περίθαλψη καθώς και ευχερής πρόσβαση στην αντισύλληψη και σε τραπεζικό λογαριασμό χωρίς να απαιτείται η άδεια ή η συγκατάθεση άλλου·

25.

καλεί τις κυβερνήσεις των χωρών εταίρων να μειώσουν το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης για τα παιδιά, ειδικότερα τα κορίτσια, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις πεθαίνουν λόγω της κακής ή ακατάλληλης περίθαλψης που τους παρέχεται·

26.

καλεί τις κυβερνήσεις να βελτιώσουν την πρόσβαση των γυναικών στην υγειονομική περίθαλψη, ιδίως την προγεννητική περίθαλψη και την περίθαλψη της μητέρας, στην εκπαίδευση, στη γεωργία, σε πιστώσεις και μικροδάνεια, καθώς και σε οικονομικές ευκαιρίες και περιουσιακά στοιχεία·

27.

ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία των προϋποθέσεων για αλληλεγγύη στις αναπτυσσόμενες χώρες, μεταξύ άλλων με τη δημιουργία συνταξιοδοτικών ταμείων, προκειμένου να μειωθούν οι οικονομικές επιβαρύνσεις για τις οικογένειες και τους ιδιώτες, ώστε να περιοριστεί, με τον τρόπο αυτό, η εξάρτησή τους από τα άρρενα τέκνα και η προτίμησή τους για αυτά·

28.

επισημαίνει ότι πρακτικές επιλογής του φύλου εξακολουθούν να εφαρμόζονται ακόμη και σε ευημερούσες περιφέρειες με εγγράμματο πληθυσμό·

29.

ενθαρρύνει την ανάπτυξη μηχανισμών στήριξης για τις γυναίκες και τις οικογένειες οι οποίοι θα μπορούν να παρέχουν στις γυναίκες πληροφορίες και συμβουλές σχετικά με τους κινδύνους και τις επιβλαβείς επιπτώσεις των πρακτικών επιλογής του φύλου, καθώς και συμβουλευτικές υπηρεσίες για τη στήριξη γυναικών που ενδέχεται να υφίστανται πιέσεις για τη θανάτωση θηλυκών εμβρύων·

30.

προτρέπει τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών και τους κυβερνητικούς φορείς να αναλάβουν από κοινού δράση για την προώθηση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν για τη μητέρα οι πρακτικές επιλογής του φύλου·

31.

καλεί την Επιτροπή να παράσχει τεχνική και χρηματοδοτική στήριξη για καινοτόμες δραστηριότητες και προγράμματα εκπαίδευσης που αποσκοπούν στην προώθηση του δημόσιου διαλόγου και της κατανόησης της ίσης αξίας των κοριτσιών και των αγοριών, με τη χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων ενημέρωσης και των κοινωνικών δικτύων, με αποδέκτες και με στόχο τη συμμετοχή των νέων, των θρησκευτικών και πνευματικών ηγετών, των διδασκόντων, των επικεφαλής κοινοτήτων, καθώς και άλλων προσωπικοτήτων σημαντικής επιρροής, σε μια προσπάθεια αλλαγής των πολιτισμικών αντιλήψεων μιας δεδομένης κοινωνίας ως προς την ισότητα των φύλων και ανάδειξης της ανάγκης υιοθέτησης συμπεριφοράς κατά των διακρίσεων·

32.

ζητεί από την ΕΕ να συμπεριλάβει μια ισχυρή συνιστώσα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών, ως κεντρικό πυρήνα, σε όλες τις εταιρικές σχέσεις και διαλόγους με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως ζητείται στην Ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη· θεωρεί, εξάλλου, ότι υπάρχει ανάγκη για ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλα τα στάδια της δημοσιονομικής στήριξης, μεταξύ άλλων, με την προώθηση του διαλόγου με ενώσεις των γυναικών στις αναπτυσσόμενες χώρες και με την εισαγωγή δεικτών διαφοροποιημένων ανά φύλο·

33.

καλεί τις αρχές των ενδιαφερόμενων χωρών να βελτιώσουν την παρακολούθηση και τη συλλογή στατιστικών στοιχείων σχετικά με την αναλογία των φύλων και να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση πιθανών ανισορροπιών· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, να υπάρξει στενότερη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ, των οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών εταίρων, αφενός, και των κυβερνήσεων εταίρων, αφετέρου·

34.

καλεί την Επιτροπή και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς να λάβουν τα απαραίτητα νομοθετικά ή άλλου είδους μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η ποινικοποίηση των καταναγκαστικών αμβλώσεων και των επιλεκτικών επεμβάσεων για τη διακοπή της κύησης με γνώμονα την επιλογή του φύλου χωρίς την εν επιγνώσει συγκατάθεση ή την κατανόηση της διαδικασίας από τις ενδιαφερόμενες γυναίκες·

35.

καλεί τις κυβερνήσεις και όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς να διασφαλίσουν την αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με την επιλογή του φύλου και την επιβολή κατάλληλων κυρώσεων κατά των παραβατών του νόμου·

36.

ζητεί από την Επιτροπή να εντείνει τη συνεργασία με άλλους διεθνείς οργανισμούς και φορείς, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, η ΠΟΥ, η UNICEF, η OHCHR, το UNFPA και ο ΟΗΕ-Γυναίκες, για την αντιμετώπιση των πρακτικών επιλογής του φύλου και την καταπολέμηση των πρωταρχικών αιτίων σε όλες τις χώρες και να εξασφαλίσει τη δικτύωση με κυβερνήσεις, κοινοβούλια, διάφορους ενδιαφερόμενους φορείς, μέσα ενημέρωσης, μη κυβερνητικές οργανώσεις, οργανώσεις γυναικών και άλλους φορείς της κοινωνίας, με στόχο την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη φυλοκτονία και τους τρόπους πρόληψης του φαινομένου·

37.

ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεργαστούν με τους προαναφερθέντες οργανισμούς για την αντιμετώπιση των πρακτικών επιλογής του φύλου και την καταπολέμηση των πρωταρχικών αιτίων σε όλες τις χώρες και να εξασφαλίσουν τη δικτύωση με κυβερνήσεις, κοινοβούλια, διάφορους ενδιαφερόμενους φορείς, μέσα ενημέρωσης, μη κυβερνητικές οργανώσεις, οργανώσεις γυναικών και άλλους φορείς της κοινωνίας, με στόχο την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη φυλοκτονία και τους τρόπους πρόληψης του φαινομένου·

38.

καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ, στο πλαίσιο της συζήτησης για τα πακέτα ανθρωπιστικής βοήθειας, να δώσουν προτεραιότητα στη φυλοκτονία ως ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι τρίτες χώρες που έχουν το πρόβλημα αυτό, παρακινώντας τις εν λόγω χώρες να δεσμευθούν να θέσουν ως προτεραιότητα την εξάλειψη της φυλοκτονίας, να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση σχετικά με το εν λόγω ζήτημα και να ασκήσουν πίεση για την πρόληψη του φαινομένου·

39.

καλεί την ΕΕ και τις χώρες εταίρους της να βελτιώσουν, μέσω της αναπτυξιακής συνεργασίας, την παρακολούθηση και τη συλλογή δεδομένων για την αναλογία των φύλων κατά τη γέννηση και να αναλάβουν άμεση δράση για την αντιμετώπιση πιθανών ανισορροπιών· τονίζει ότι στις διεθνείς συμφωνίες εμπορίου και συνεργασίας θα πρέπει επίσης να περιληφθούν ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που σχετίζονται με τις διακρίσεις λόγω φύλου·

40.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να διασφαλίσει μια προσέγγιση με βάση τα δικαιώματα που θα εμπεριέχει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και, μεταξύ των βασικών ζητημάτων του θεματολογίου της αναπτυξιακής πολιτικής μετά το 2015, να συμπεριλάβει την ουσιαστική εστίαση στη χειραφέτηση και την προώθηση, τον σεβασμό και την τήρηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων τους όσον αφορά τη σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία και της ισότητας των φύλων ως προαπαιτούμενων για την καταπολέμηση της φυλοκτονίας·

41.

βεβαιώνει ότι, κατά την εφαρμογή των ειδικών ρητρών όσον αφορά την απαγόρευση του εξαναγκασμού ή του καταναγκασμού σε θέματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της Διεθνούς Διάσκεψης του Καΐρου για την Πληθυσμό και την Ανάπτυξη (ICPD) και σε συνάρτηση με τις νομικώς δεσμευτικές διεθνείς πράξεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με το κοινοτικό κεκτημένο και με τις πολιτικές αρμοδιότητες της Ένωσης στο συγκεκριμένο θέμα, η βοήθεια της Ένωσης δεν θα πρέπει να παρέχεται σε οιαδήποτε αρχή, οργάνωση ή πρόγραμμα προωθεί, στηρίζει ή συμμετέχει στη διαχείριση κάθε δράσης που συνεπάγεται παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η καταναγκαστική έκτρωση, η εξαναγκαστική στείρωση ανδρών ή γυναικών ή ο καθορισμός του φύλου του εμβρύου που καταλήγει σε προγεννητική επιλογή του φύλου ή σε παιδοκτονία·

42.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, και στις κυβερνήσεις των κρατών μελών.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/29

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 28/29 Ιουνίου 2012 (1),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 14/15 Μαρτίου 2013 (2),

—

έχοντας υπόψη τις εν εξελίξει διοργανικές διαπραγματεύσεις σχετικά με το μέλλον της πολιτικής για τη συνοχή και το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου της 11ης Ιουλίου 2006 περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 20ής Νοεμβρίου 2012, που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με την έκθεση των προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωομάδας «Προς μια ουσιαστική Οικονομική και Νομισματική Ένωση» (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Ιουνίου 2011 σχετικά με ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον και το μέλλον του στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής (4),

—

έχοντας υπόψη τη θέση του της 12ης Μαρτίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με κοινές διατάξεις για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των σχεδίων δημοσιονομικών προγραμμάτων και τη διασφάλιση της διόρθωσης του υπερβολικού ελλείμματος των κρατών μελών στη ζώνη του ευρώ (5),

—

έχοντας υπόψη τη θέση του της 12ης Μαρτίου 2013 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών τα οποία αντιμετωπίζουν ή απειλούνται με σοβαρές δυσκολίες αναφορικά με τη χρηματοοικονομική τους σταθερότητα στη ζώνη του ευρώ (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαρτίου 2009 για την πολιτική συνοχής: επένδυση στην πραγματική οικονομία (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Μαρτίου 2013 σχετικά με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 7ης—8ης Φεβρουαρίου 2013 σχετικά με το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (8),

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης της Επιτροπής των Περιφερειών της 6ης Μαρτίου 2013 με θέμα «Συνέργειες μεταξύ ιδιωτικών επενδύσεων και δημόσιας χρηματοδότησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο-εταιρικές σχέσεις για οικονομική ανάπτυξη και ευημερία»,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης της Επιτροπής των Περιφερειών της 1ης Φεβρουαρίου 2013 με θέμα «Ανάπτυξη των συνεργιών μεταξύ των προϋπολογισμών της ΕΕ, των κρατών μελών και των υποεθνικών αρχών»,

—

έχοντας υπόψη το υπόμνημα της Επιτροπής των Περιφερειών του 2012 με θέμα «Επιπτώσεις της δημοσιονομικής λιτότητας στα τοπικά οικονομικά και τις επενδύσεις»,

—

έχοντας υπόψη το σημείωμα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων της 14ης Δεκεμβρίου 2012 με θέμα «Οι επιπτώσεις της ύφεσης του 2008-2009 στην περιφερειακή σύγκλιση της ΕΕ» (9),

—

έχοντας υπόψη τις περιοδικές εκθέσεις της Επιτροπής του Δεκεμβρίου 2012 με θέμα «Η ποιότητα των δημοσίων δαπανών στην ΕΕ» (10),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση World Economic Outlook του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου του Οκτωβρίου 2012,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών και της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0269/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια οικονομική και δημοσιονομική κρίση κλόνισε την κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή στην ΕΕ, προκαλώντας υψηλότερη ανεργία, μείωση του ΑΕΠ και αυξάνοντας τις περιφερειακές ανισότητες και τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρονική στιγμή και η σφοδρότητα της κρίσης παρουσίασε μεγάλες διαφορές στις περιφέρειες της ΕΕ, εντείνοντας τις προϋπάρχουσες διαρθρωτικές αδυναμίες και προκαλώντας σοβαρή πτώση της αύξησης του ΑΕΠ, πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας, εξαθλίωση των πλέον ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος και μειωμένη εμπιστοσύνη των καταναλωτών·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τράπεζες και οι χρηματοπιστωτικές αγορές δανείζουν όλο και πιο απρόθυμα, δεδομένου ότι η πιστοληπτική ικανότητα των κυρίαρχων και υποεθνικών κυβερνήσεων έχει χειροτερεύσει·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το δημοσιονομικό σύμφωνο αποδείχθηκε ανεπαρκές για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κρίσης και ότι μελετάται ένα σύμφωνο ανάπτυξης που θα καθιστά δυνατή την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε κοινοτικό επίπεδο, ως η πλέον βιώσιμη λύση, δεδομένου ότι σήμερα είναι κοινώς αποδεκτό ότι η δημοσιονομική λιτότητα και οι περικοπές στον προϋπολογισμό χωρίς επενδύσεις δεν αναζωογονούν την οικονομία και δεν θα δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για την απασχόληση και την οικονομική μεγέθυνση·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στόχος των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων είναι να προαγάγουν την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή σε ολόκληρη την ΕΕ, μειώνοντας τις περιφερειακές ανισότητες, προάγοντας τη σύγκλιση και τονώνοντας την ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο με παραγωγικές επενδύσεις·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία συνιστούν ταυτόχρονα δαπάνες που προορίζονται για τη στήριξη της έξυπνης, χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμης ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, επιδρώντας έτσι θετικά στον παρονομαστή του δείκτη ελλείμματος προς το ΑΕΠ·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών που προκάλεσε σε ολόκληρη την ΕΕ η κρίση του δημόσιου χρέους οδήγησε στην ευρεία εφαρμογή πολιτικών λιτότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνέπειες των πολιτικών αυτών στα τοπικά οικονομικά υπήρξαν καταστρεπτικές, προκαλώντας μείωση ή συρρίκνωση διαφόρων κονδυλίων του προϋπολογισμού και υπονομεύοντας σε μεγάλο βαθμό τις ικανότητες χρηματοδότησης και συγχρηματοδότησης για παραγωγικές επενδύσεις εκ μέρους των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι λίγα μόνο κράτη εξακολούθησαν να υποστηρίζουν τις τοπικές επενδύσεις ενώ τα υπόλοιπα, αντιμέτωπα με την κρίση του δημόσιου χρέους, αποφάσισαν να παγώσουν ή να μειώσουν την οικονομική στήριξη για επενδύσεις προς τις τοπικές αρχές, ενώ υπήρξε ισχυρή τάση κεντρικού ελέγχου ή θέσπισης κανόνων για ένα εσωτερικό σύμφωνο σταθερότητας, που μείωσε σημαντικά τις επενδύσεις·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστικές δημοσιονομικές περικοπές που πραγματοποιήθηκαν σε σημαντικούς τομείς και κλάδους είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος οι τοπικές και περιφερειακές αρχές·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υποεθνικές κυβερνήσεις αποτελούν βασικούς περιφερειακούς παράγοντες ανάπτυξης· λαμβάνοντας υπόψη ότι αντιπροσωπεύουν το 60 % των δημόσιων επενδύσεων και το 38 % των ενοποιημένων κυβερνητικών δαπανών για «οικονομικές υποθέσεις», με αποτέλεσμα να περιλαμβάνουν τις περισσότερες δαπάνες που μπορούν να επηρεάσουν την περιφερειακή ανάπτυξη, όπως συμβαίνει στις εμπορικές και εργασιακές υποθέσεις, στη γεωργία, τις μεταφορές ή την έρευνα και ανάπτυξη·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδύσεις στην ΕΕ λειτούργησαν ως μεταβλητή αναπροσαρμογής στα δύο τρίτα των χωρών, εν μέρει λόγω των προσπαθειών που καταβλήθηκαν το 2009 για την καταπολέμηση της κρίσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε σύγκριση με το 2010, το 2011 οι άμεσες επενδύσεις σημείωσαν πτώση σε δέκα επτά κράτη μέλη, η οποία υπερέβη το 10 % σε δέκα εξ αυτών (Αυστρία, Λετονία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ουγγαρία και Ισπανία)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πτώση των επενδύσεων που ξεκίνησε το 2010 (οι επιχορηγήσεις για επενδύσεις από τις κεντρικές κυβερνήσεις μειώθηκαν κατά -8,7 %) συνεχίζεται και φαίνεται να εισέρχεται σε αρνητική δίνη·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το επίπεδο χρέους των υποεθνικών κυβερνήσεων είναι πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο χρέους των εθνικών φορέων·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ζητείται από τις υποεθνικές αρχές να συμμετάσχουν στην προσπάθεια εξυγίανσης και να μειώσουν τα ελλείμματα και τα χρέη τους ενώ οι συνθήκες δανεισμού έχουν επιδεινωθεί για τις οικονομικά ασθενέστερες υποεθνικές κυβερνήσεις·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιες επενδύσεις αποτελούν το κλειδί για την κοινωνική ένταξη και ότι υπάρχουν ουσιαστικές επενδυτικές ανάγκες σε πολλούς κρίσιμους τομείς της οικονομίας της ΕΕ, όπως η αγορά εργασίας, οι υποδομές, η έρευνα και η καινοτομία και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά από μία περίοδο αυξημένης σύγκλισης στην ΕΕ κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 2000 και 2007, η σύγκλιση επιβραδύνθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της ύφεσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι περισσότερο επλήγησησαν οι περιφέρειες με μη βιώσιμες και κερδοσκοπικές επενδύσεις και οι περιφέρειες με ισχυρούς εξαγωγικούς βιομηχανικούς τομείς·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μηχανισμός απορρόφησης των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ προβλέπει ότι η Επιτροπή μπορεί να αποδίδει μόνο ενδιάμεσες πληρωμές με βάση τις δηλωθείσες δαπάνες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στα κράτη μέλη·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημόσια εθνική συγχρηματοδότηση στο πλαίσιο των διαρθρωτικών ταμείων στην ΕΕ27 για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 ανέρχεται περίπου σε 132 δισ. ευρώ και ότι το ποσό αυτό συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή απορρόφηση των ταμείων και για την υψηλή ποιότητα των επενδύσεων, με την οποία θα αυξηθεί η συμμετοχή και η ευθύνη όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των ταμείων της ΕΕ·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα προγράμματα δημόσιας συγχρηματοδότησης που στηρίζονται από την πολιτική συνοχής ενδέχεται να τεθούν σε κίνδυνο λόγω της έλλειψης ευελιξίας στην εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ), πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η συμβολή της πολιτικής συνοχής στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στην υπέρβαση της υφιστάμενης κρίσης·

1.

επισημαίνει με μεγάλη ανησυχία το ευδιάκριτο μοντέλο αύξησης των περιφερειακών ανισοτήτων στην ΕΕ σήμερα — με πολλές σχετικά πτωχές περιφέρειες στα νέα κράτη μέλη και τη Νότια Ευρώπη και τις περισσότερες πλούσιες περιφέρειες στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη — ακόμη και στο εσωτερικό κρατών μελών και περιφερειών· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την πρωταρχική σημασία που έχει η πολιτική συνοχής της ΕΕ ως βασικό εργαλείο επενδύσεων για την επίτευξη σύγκλισης και βιώσιμης ανάπτυξης στην ΕΕ·

2.

τονίζει ότι η τοπική οικονομία συνιστά βασικό παράγοντα ανάκαμψης για τις κοινότητες, κάτι πολύ σημαντικό στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης κρίσης· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη που αποφέρει η κοινωνική οικονομία όσον αφορά τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής σε τοπικό επίπεδο· ζητεί από τα κράτη μέλη να προβλέψουν δυνατότητες χρηματοδότησης της κοινωνικής οικονομίας μέσω των διαρθρωτικών ταμείων για την περίοδο 2014-2020·

3.

επαναλαμβάνει τη σημασία της πολιτικής συνοχής ως βασικού μέσου επενδύσεων της Ένωσης που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην καταπολέμηση της κρίσης και στη μείωση των ανισορροπιών, θέτοντας την ΕΕ και τις περιφέρειές της σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης· τονίζει τον ειδικό ρόλο που διαδραματίζει το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) στη στήριξη των κοινωνικών επενδύσεων και στην εφαρμογή της στρατηγικής Ευρώπη 2020, συμβάλλοντας συγκεκριμένα στην επίτευξη υψηλών επιπέδων βιώσιμης απασχόλησης και παραγωγικότητας και ταυτόχρονα καταπολεμώντας αποτελεσματικά τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και αυξάνοντας την κοινωνική συνοχή· υπογραμμίζει, επομένως, τη σημασία που έχει η εξασφάλιση επαρκών δημοσιονομικών διατάξεων στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το ΠΔΠ για τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τον βασικό επενδυτικό τους ρόλο σε τομείς όπως η απασχόληση, η καινοτομία, η βιώσιμη ανάπτυξη, η οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών και η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων·

4.

επισημαίνει ότι η πολιτική συνοχής αποδείχθηκε ανθεκτική στην κρίση, προσαρμόζοντας τα προγράμματά της και τα μέσα χρηματοδότησής της και παρέχοντας, με τον τρόπο αυτό, μεγαλύτερη ευελιξία και καθοριστική συμβολή σε τομείς όπου χρειάζονται επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και τη μείωση των γεωγραφικών ανισοτήτων·

5.

τονίζει τον ρόλο που διαδραματίζουν διάφορες υποεθνικές αρχές στην επανεξισορρόπηση του προϋπολογισμού διατηρώντας το επίπεδο των δημόσιων επενδύσεων και συγχρηματοδοτώντας νέα προγράμματα, παρέχοντας, έτσι, αποτέλεσμα μόχλευσης, ιδίως όταν οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι χαμηλές· υπογραμμίζει το γεγονός ότι σε περίοδο ύφεσης και ασθενούς ανάπτυξης, οι βιώσιμες δημόσιες συμβάσεις και η ικανότητα χρηματοδότησης ή συγχρηματοδότησης και δέσμευσης πόρων για επενδύσεις είναι κρίσιμης σημασίας προκειμένου να διατηρηθεί το αναπτυξιακό δυναμικό·

6.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα παρατεταμένα μέτρα λιτότητας και η αυστηρή οικονομική διακυβέρνηση το 2011 και το 2012, με συνέπεια την αυξημένη πίεση και περικοπές στους δημόσιους προϋπολογισμούς, απειλούν να μειώσουν τα περιθώρια για τοπικές πολιτικές με στόχο την επίτευξη της Ευρώπης 2020·

7.

τονίζει την ανάγκη να αποκατασταθεί και να βελτιωθεί η χρηματοδοτική ικανότητα σε υποεθνικό επίπεδο προκειμένου να εξασφαλιστεί κατάλληλη τεχνική βοήθεια, ιδίως στην εφαρμογή σύνθετων κοινών έργων υπ’ ευθύνη των τοπικών αρχών προκειμένου να διασφαλιστούν δημόσιες επενδύσεις για προγράμματα και σχέδια με στόχο την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης, την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την αποκατάσταση του κοινωνικού ιστού, την παροχή επαρκών υπηρεσιών υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών και την εξασφάλιση θέσεων εργασίας, ιδίως σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο· εκτιμά ότι η ειδική συμπληρωματική ενίσχυση για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες δεν θα πρέπει να υπόκειται στη θεματική συγκέντρωση και να χρησιμοποιείται για την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους που συνδέεται με τα χαρακτηριστικά και τους περιορισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βαρύνουν τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες· σημειώνει περαιτέρω ότι οι ειδικές πρόσθετες πιστώσεις μπορεί επίσης να συμβάλουν στη χρηματοδότηση λειτουργικών ενισχύσεων και δαπανών που καλύπτουν υποχρεώσεις και συμβάσεις δημόσιων υπηρεσιών στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες·

8.

εμμένει στην ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας των περιφερειακών και τοπικών αρχών και για εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη μείωση της γραφειοκρατίας, που επιδρά αρνητικά, μεταξύ άλλων, στον ρόλο των αρχών αυτών ως δικαιούχων και περιορίζει την ικανότητά τους να υλοποιούν έργα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ·

9.

ζητεί από τα θεσμικά όργανα να βελτιώσουν τις υφιστάμενες διατάξεις ώστε οι περιφέρειες ορισμένων κρατών μελών που πλήττονται ιδιαίτερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση να μπορούν να βελτιώσουν περαιτέρω την ικανότητά τους να απορροφούν πόρους των διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής και έτσι να προληφθούν οι τεράστιες ακυρώσεις πιστώσεων που προβλέπεται ότι θα επέλθουν·

10.

ζητεί περαιτέρω απλούστευση των κανόνων και αυξημένη ευελιξία και διαφάνεια στον προγραμματισμό και τη διαχείριση των διαρθρωτικών ταμείων, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί καλύτερη εκτέλεση των έργων καθώς και ταχύτερη και καταλληλότερη ανταπόκριση στις κοινωνικές προκλήσεις και απειλές·

11.

χαιρετίζει την έκθεση της Επιτροπής του 2012 για τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ και ιδιαίτερα το κεφάλαιο για τη φορολογική αποκέντρωση στην ΕΕ που επισημαίνει την ορθότητα ενός ομοσπονδιακού φορολογικού μοντέλου το οποίο θα αποδίδει αυξημένα έσοδα και ευθύνες για τις δαπάνες στις υποκρατικές αρχές· ζητεί από την Επιτροπή να συμπεριλάβει ένα τέτοιο κεφάλαιο για την κατάσταση των υποκρατικών δημόσιων οικονομικών και τις μεταρρυθμίσεις στην έκθεση για τα δημόσια οικονομικά στην ΟΝΕ του επόμενου έτους·

12.

τονίζει την ανάγκη για μεγαλύτερες συνέργειες μεταξύ των προϋπολογισμών δημόσιων δαπανών σε εθνικό, υποεθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, με σαφή καθορισμό των ρόλων και των ευθυνών των διαφόρων αρχών του προϋπολογισμού σε επίπεδο ΕΕ, κρατών μελών και υποκρατικών κυβερνήσεων, μεταξύ άλλων με σαφήνεια σε σχέση με τον ρόλο και τον ορθολογισμό της πολιτικής της ΕΕ και της χρηματοδοτικής παρέμβασης, με την τήρηση των προθεσμιών πληρωμής που ορίζονται στην οδηγία 2011/7/ΕΕ για τις καθυστερήσεις πληρωμών και με σεβασμό της επικουρικότητας και των δημοσιονομικών δικαιωμάτων των τοπικών και περιφερειακών αρχών (ο ρόλος τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και ελέγχου), όπως η δημοκρατική τους λογοδοσία στις κοινότητες που τις εκλέγουν, και εξασφάλιση της αυτονομίας κάθε επιπέδου διακυβέρνησης στον καθορισμό των προτεραιοτήτων και των δαπανών· ζητεί από την Επιτροπή να παράσχει σαφή και εμπεριστατωμένα δεδομένα για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να τονωθεί ο ρόλος που διαδραματίζει ο προϋπολογισμός της ΕΕ στη μόχλευση επενδύσεων σε διάφορα επίπεδα·

13.

υποστηρίζει σθεναρά την αυξημένη διαφάνεια και την απλούστευση των δημοσιονομικών διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης (περιλαμβανομένου του ρητού εντοπισμού πηγών ενωσιακής χρηματοδότησης στο πλαίσιο των εθνικών και υποκρατικών προϋπολογισμών), καθώς και την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας δεδομένων σε επίπεδο ΕΕ σχετικά με την εικόνα των δαπανών των ενωσιακών χρηματοδοτικών προγραμμάτων σε περιφερειακό επίπεδο (όπου τούτο είναι δυνατόν) αλλά και τη διευκρίνιση του τρόπου με τον οποίο οι προτεραιότητες και η χρηματοδότηση ευθυγραμμίζονται, σε επίπεδο ΕΕ, κρατών μελών και υποκρατικό επίπεδο, προς τις προτεραιότητες που έχουν συμφωνηθεί σε επίπεδο ΕΕ·

14.

τονίζει ότι είναι σημαντικό, παράλληλα με την προσαρμογή στους ανά την Ευρώπη τρέχοντες δημοσιονομικούς περιορισμούς, να συνεχίζονται οι επενδύσεις για το μέλλον· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι η πρόκληση δεν είναι να σταματήσουν να αυξάνουν τις δαπάνες τους, αλλά να δαπανούν με πιο αποδοτικό τρόπο·

15.

χαιρετίζει το γεγονός ότι η χρήση χρηματοδοτικών μέσων επεκτείνεται δυνάμει της πολιτικής συνοχής σε όλους τους θεματικούς στόχους και σε όλα τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει μία σε βάθος ανάλυση και αξιολόγηση του δυναμικού των νέων μέσων και πηγών χρηματοδότησης για τη στήριξη των επενδύσεων για την ανάπτυξη, όπως είναι η αγορά ομολόγων, το μέσο επιμερισμού του κινδύνου και η χρήση καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων· καλεί την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) να διερευνήσουν καινοτόμους τρόπους για τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων επενδύσεων των τοπικών και περιφερειακών αρχών, μεταξύ άλλων με την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι μηχανισμοί δανειοδότησης της ΕΤΕπ στη χρηματοδότηση έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος και ζητεί περισσότερο συντονισμό και συνέργεια μεταξύ των εν λόγω μηχανισμών και των διαρθρωτικών ταμείων·

16.

υπογραμμίζει τη σημασία της πρωτοβουλίας Jessica για τη στήριξη της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και της ανάπλασης των αστικών περιοχών μέσω μηχανισμών χρηματοοικονομικής τεχνικής και ζητεί την ευρύτερη εφαρμογή της στο πλαίσιο της μελλοντικής περιόδου προγραμματισμού·

17.

τονίζει τον ρόλο που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές στην επίτευξη των στόχων της Ευρώπης 2020 για έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς· επαναλαμβάνει τη σημασία της σύμπραξης κεντρικών και περιφερειακών και τοπικών αρχών στον καθορισμό προτεραιοτήτων και στην παροχή των απαιτούμενων συγχρηματοδοτήσεων για την υλοποίηση των προγραμμάτων ως προϋπόθεση για την επίτευξη μέγιστου αποτελέσματος με περιορισμένους πόρους στο πλαίσιο της επίτευξης των εν λόγω στόχων· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σπουδαιότητα του νέου μέσου για την υπό κοινοτική καθοδήγηση τοπική ανάπτυξη, μέσω του οποίου θα μπορέσουν οι ομάδες δράσης σε τοπικό επίπεδο να χαράξουν και να εφαρμόσουν τοπικές στρατηγικές έξυπνης και βιώσιμης απασχόλησης χωρίς αποκλεισμούς· ζητεί από τα κράτη μέλη να προβλέψουν τέτοιου είδους ευκαιρίες ως μέρος της συνεχιζόμενης διαδικασίας προγραμματισμού, προκειμένου να γίνει χρήση των τεράστιων δυνατοτήτων καινοτομίας των τοπικών ομάδων δράσης· τονίζει τη σημασία των τοπικών και περιφερειακών αρχών και, όπου κρίνεται αναγκαίο, των κοινωνικών εταίρων και λοιπών συναφών εταίρων στον προγραμματισμό, την υλοποίηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των διαθρωτικών ταμείων και στην προπαρασκευή των συμφωνιών εταιρικής σχέσης, πράγμα που θα εξασφάλιζε καλύτερη διασύνδεση μεταξύ των ενωσιακών, εθνικών, περιφερειακών και τοπικών στρατηγικών·

18.

πιστεύει ότι είναι απαραίτητη η θεματική συγκέντρωση σε μικρό αριθμό προτεραιοτήτων· τονίζει, όμως, ότι απαιτείται ευελιξία για να δίδεται στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες η δυνατότητα να ανταποκρίνονται κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο στους κοινούς στόχους, με παράλληλο σεβασμό των εδαφικών, οικονομικών και κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων·

19.

επαναλαμβάνει τη σθεναρή του αντίθεση στην καθιέρωση μιας μακροοικονομικής εξάρτησης από προϋποθέσεις στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής 2014–2020 που ενδεχομένως θα πλήξει τις περιφέρειες και τις κοινωνικές ομάδες που ήδη έχουν εξασθενήσει από την κρίση, ενώ η αναστολή πληρωμών πιθανότατα θα έχει δυσανάλογα αποτελέσματα σε ορισμένα κράτη μέλη και ιδίως στις περιφέρειες, παρά την πλήρη συμμετοχή τους στις προσπάθειες για την εξισορρόπηση των δημόσιων προϋπολογισμών, πράγμα που δεν θα οδηγούσε παρά στην αποδυνάμωση των κρατών που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικές δυσκολίες και θα υπονόμευε τις προσπάθειες αλληλεγγύης οι οποίες έχουν ζωτική σημασία για τη διατήρηση της μακροοικονομικής σταθερότητας στην Ένωση· εκτιμά επιπλέον ότι μια τιμωρητική προσέγγιση αυτού του είδους ενδέχεται να μη γίνει κατανοητή από την ευρεία κοινή γνώμη και να εντείνει τη δυσπιστία, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο κόσμος δέχεται ήδη σοβαρό πλήγμα από την κρίση και από τις επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας·

20.

θεωρεί ότι, σε μια περίοδο συρρίκνωσης της δημόσιας χρηματοδότησης, πρέπει να επανεξεταστεί η αρχή της προσθετικότητας, η οποία θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με το πλαίσιο της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, και ευελπιστεί ότι το θέμα αυτά θα συζητηθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων σχετικά με την πολιτική συνοχής μετά το 2013·

21.

επισημαίνει τις πρόσφατες παρατηρήσεις του ΔΝΤ, σύμφωνα με το οποίο η λιτότητα αποδυναμώνει τις χώρες στις οποίες εφαρμόζεται μηχανιστικά: σε ένα αδύναμο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, η εσπευσμένη μείωση του ελλείμματος γενικής κυβέρνησης αναχαιτίζει τη βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη, μειώνοντας τα φορολογικά έσοδα και, ως εκ τούτου, επιδεινώνοντας περαιτέρω το έλλειμμα· συμφωνεί με το ΔΝΤ ότι πρέπει να δοθεί έμφαση όχι μόνο στη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και στην εξισορρόπηση μεταξύ εξυγίανσης και ανάπτυξης·

22.

επικροτεί την πρόταση που έγινε από ορισμένα κράτη μέλη να συμπεριληφθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το ΠΔΠ μια «ρήτρα αναθεώρησης» για τα έτη 2015 και 2016, η οποία θα αυξάνει τους προϋπολογισμούς κατά τη διάρκεια εκτέλεσή τους, προκειμένου να προαγάγει την απασχόληση των νέων και άλλους καίριους τομείς·

23.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εκμεταλλευτούν όλα τα περιθώρια ευελιξίας που υφίστανται στο προληπτικό σκέλος του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) προκειμένου να εξισορροπηθούν παραγωγικές και βιώσιμες δημόσιες επενδυτικές ανάγκες με φορολογικά κίνητρα· εκτιμά ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει, για παράδειγμα, αν εξαιρεθούν τα συνολικά επίπεδα εθνικής συγχρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων και των ευρωπαϊκών επενδύσεων από τους περιορισμούς που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης· είτε, για παράδειγμα, με αναφορά, ως προς τους υπολογισμούς που αφορούν το Σύμφωνο, στις καθαρές και όχι στις μεικτές ανάγκες του κράτους, δηλαδή μετά τους φόρους που βαρύνουν τις πραγματικές δαπάνες (με ειδική αναφορά στον ΦΠΑ)· είτε εφαρμόζοντας διαφορετική χρονική προσαρμογή στα δύο ταμεία χρηματοδότησης των ίδιων προγραμμάτων (μια ευρωπαϊκή και μια εθνική) που θα επιτρέπει πλήρη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων κατά τα πρώτα έτη του προγράμματος και ολοκληρωτική χρήση της εθνικής πηγής κατά τα τελευταία, με βάση την υπόθεση ότι, έως την ημερομηνία αυτή, το συγκεκριμένο κράτος μέλος μπορεί να έχει επιτύχει συγκεκριμένα αποτελέσματα όσον αφορά την πολιτική περιορισμού του δείκτη χρέους προς το ΑΕΠ·

24.

ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι δημόσιες δαπάνες που πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη για τη συγχρηματοδότηση προγραμμάτων τα οποία υποστηρίζονται από τα διαρθρωτικά ταμεία δεν εντάσσονται στις δημόσιες ή αντίστοιχες διαρθρωτικές δαπάνες οι οποίες λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο συμφωνιών εταιρικής σχέσης προκειμένου να επιβεβαιωθεί η τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, εφόσον κάτι τέτοιο συνιστά υποχρέωση που απορρέει άμεσα από την τήρηση της αρχής της προσθετικότητας· ζητεί, ως εκ τούτου, οι δημόσιες δαπάνες των κρατών μελών που σχετίζονται με την εφαρμογή προγραμμάτων τα οποία συγχρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία να αποκλείονται πλήρως από τον ορισμό των διαρθρωτικών ελλειμμάτων του ΣΣΑ, δεδομένου ότι πρόκειται για δαπάνες αφιερωμένες στην επίτευξη των στόχων της Ευρώπης 2020 και τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδίως όσον αφορά τους νέους·

25.

καλεί την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση για πιθανές ενέργειες στο πλαίσιο του υφισταμένου δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ προκειμένου να αντιμετωπιστεί περαιτέρω το θέμα του διαχωρισμού των τρεχουσών δαπανών και επενδύσεων στους υπολογισμούς του ελλείμματος προϋπολογισμού εις τρόπον ώστε να αποφεύγεται το ενδεχόμενο να υπολογίζονται αρνητικά δημόσιες επενδύσεις με μακροπρόθεσμα καθαρά οφέλη·

26.

παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη, στο πλαίσιο των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων για τη μελλοντική Οικονομική και Νομισματική Ένωση, όλα τα περιθώρια ευελιξίας του πλαισίου μακροοικονομικής διακυβέρνησης προκειμένου να υπάρξουν παραγωγικές επενδύσεις, επανεξετάζοντας ιδιαίτερα τη σχέση μεταξύ του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και των παραγωγικών δημόσιων επενδύσεων και αποκλείοντας από τους κανόνες δημοσιονομικής εποπτείας εντός του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης τις δημόσιες δαπάνες που αφορούν την εφαρμογή προγραμμάτων τα οποία συγχρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία στο πλαίσιο πολιτικών που ευνοούν την ανάπτυξη·

27.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/35

—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών περί αλιείας, και ιδίως την παράγραφο 157 του ψηφίσματος αριθ. 66/68, σε σχέση με τις υποχρεώσεις των ανεπτυγμένων κρατών απέναντι στα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη και τα μικρά αναπτυσσόμενα νησιωτικά κράτη,

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

—

έχοντας υπόψη το διεθνές σχέδιο δράσης του FAO για τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας, που εγκρίθηκε από το συμβούλιο του FAO τον Νοέμβριο 2000 (IPOA-Capacity),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, για τη δημιουργία κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, εφεξής αποκαλούμενης ΠΛΑ αλιείας (1),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το κράτος λιμένα για την πρόληψη, αποτροπή και εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, που εγκρίθηκε από το Συνέδριο του FAO κατά την τριακοστή έκτη συνεδρίασή του την 22α Νοεμβρίου 2009,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 για την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (2),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 21ης Μαρτίου 2012, με τίτλο «Προς μια ανανεωμένη αναπτυξιακή εταιρική σχέση ΕΕ-Ειρηνικού» (3),

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση για τη διατήρηση και τη διαχείριση των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων στον δυτικό και κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό, στην οποία η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος δυνάμει της απόφασης 2005/75/ΕΚ η οποία τέθηκε σε ισχύ την 25η Ιανουαρίου 2005 (4),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2006/539/ΕΚ του Συμβούλιου, της 22ας Μαΐου 2006, για τη σύναψη, για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της σύμβασης για την ενίσχυση της Παναμερικανικής Επιτροπής Τροπικού Τόνου (IATTC) που ιδρύθηκε βάσει της σύμβασης του 1949 μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Δημοκρατίας της Κόστα Ρίκα (5),

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση για τη διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών πόρων της ανοικτής θάλασσας στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό (6), που εγκρίθηκε σε επίπεδο ΕΕ δυνάμει της απόφασης 2012/130/ΕΕ του Συμβουλίου (7), και με την οποία δημιουργείται η Περιφερειακή Οργάνωση Διαχείρισης της Αλιείας του Νοτίου Ειρηνικού (SPRFMO),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2011/144/ΕΕ του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, για τη σύναψη ενδιάμεσης συμφωνίας εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφενός, και των κρατών του Ειρηνικού, αφετέρου (8),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφετέρου, που υπογράφτηκε στο Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000 (9), εφεξής αποκαλούμενη συμφωνία του Κοτονού,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 215/2008 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2008, για τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στο δέκατο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (10),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Μικρονησίας για την αλιεία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Μικρονησίας (11),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία αλιευτικής σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αφενός, και της Δημοκρατίας του Κιριμπάτι, αφετέρου (12),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης στον τομέα της αλιείας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Νήσων Σολομώντος (13),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση της Επιτροπής, της 15ης Νοεμβρίου 2012, για την κοινοποίηση των τρίτων χωρών που η Επιτροπή θεωρεί πιθανό να χαρακτηριστούν ως μη συνεργαζόμενες τρίτες χώρες δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (14),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0297/2013),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι προκειμένου να εφαρμοστεί μια συνεκτική πολιτική για την ανάπτυξη, οι πολιτικές της ΕΕ που έχουν αντίκτυπο στην αλιεία στις χώρες ΑΚΕ του Ειρηνικού (ΑΚΕ-Ε) — δηλ. οι αλιευτικές, εμπορικές και αναπτυξιακές πολιτικές — θα πρέπει να εφαρμόζονται κατά τρόπο που εξασφαλίζει ότι συμβάλλουν στους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης της αλιευτικής δραστηριότητας που έχουν οριστεί από τις χώρες ΑΚΕ-Ε· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια τέτοια προσέγγιση θα πρέπει να ενσωματωθεί στην προσεχή ανανέωση της συμφωνίας του Κοτονού ή στις πράξεις που ενδέχεται να διαδεχθούν την εν λόγω συμφωνία·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει μια συνεκτική πολιτική για την ανάπτυξη, με βάση το άρθρο 208 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ το οποίο ορίζει ότι «Η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ είναι ο δεύτερος χορηγός βοήθειας μετά την Αυστραλία στην εν λόγω περιοχή και διοχετεύει τη βοήθειά της μέσα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ), καθώς και ότι, μολονότι οι αλιευτικοί πόροι αποτελούν την κύρια πηγή πλούτου των χωρών ΑΚΕ του Ειρηνικού και τη μόνη κοινή πηγή πλούτου για όλες αυτές τις χώρες και μολονότι οι χώρες του δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού έχουν εκφράσει επανειλημμένως την πρόθεσή τους να καταστήσουν την αλιεία του τόνου την κινητήριο δύναμη της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης της περιοχής, μόνο το 2,3 % των ενισχύσεων του 10ου ΕΤΑ διατίθενται σε δραστηριότητες που συνδέονται με την αλιεία·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πριν από τη διαπραγμάτευση διμερών και πολυμερών εμπορικών συμφωνιών εκ μέρους της ΕΕ θα πρέπει να πραγματοποιούνται μελέτες των συνεπειών τους, ιδίως σε σχέση με τη διατήρηση των έμβιων θαλάσσιων πόρων και τις συνέπειες των συμφωνιών αυτών για τους τοπικούς πληθυσμούς· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες θα πρέπει να καθοδηγούνται από τα συμπεράσματα αυτών των μελετών·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο της Συμφωνίας Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (ΣΟΕΣ) μεταξύ της ΕΕ και των χωρών ΑΚΕ για την προσαρμογή του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων της συμφωνίας του Κοτονού στους κανόνες του ΠΟΕ, τα αλιευτικά προϊόντα διαδραματίζουν καίριο ρόλο, τόσο για την πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές, όσο και για την πρόσβαση στους πόρους και για τη χρηστή αλιευτική διακυβέρνηση, με στόχο την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη τον κίνδυνο που ενέχει η δυνατότητα παρέκκλισης από τους κανόνες καταγωγής, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 6 του πρωτοκόλλου αριθ. 2 για τους κανόνες καταγωγής, το οποίο προσαρτάται στην ενδιάμεση συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών του Ειρηνικού, καθώς ενδεχομένως οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό εντός της ευρωπαϊκής αγοράς αλιευτικών προϊόντων·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη το ενδιαφέρον της ΕΕ για την ενίσχυση των σχέσεων με αυτήν την περιοχή του Ειρηνικού και για τη συνεργασία προς επίτευξη του στόχου της ανάπτυξης, έχοντας ως προϋπόθεση τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων, την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης της αλιείας και την ενθάρρυνση της διαφάνειας στη διαχείριση της αλιείας·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το ήμισυ των παγκόσμιων αλιευμάτων τόνου προέρχονται από τα ύδατα του δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού, το 80 % των οποίων συνιστούν αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) νησιωτικών κρατών και μόνο το 20 % διεθνή ύδατα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πλέον πρόσφατες αξιολογήσεις αποθεμάτων που πραγματοποιήθηκαν από την Επιστημονική Επιτροπή της WCPFC (Επιτροπής Αλιείας Δυτικού και Κεντρικού Ειρηνικού) το 2012 δεν δείχνουν υπεραλίευση ούτε της παλαμίδας (Katsuwonus pelamis) ούτε του κίτρινου τόνου (Thunnus albacares) στη ζώνη διακανονισμού της, δείχνουν όμως πραγματοποιείται υπεραλίευση του μεγαλόματου τόνου (Thunnus obesus)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η θνησιμότητα γόνων τόνου μεγαλόματου σε αλιευτικές δραστηριότητες με γρι-γρι, ιδίως σε αυτές που σχετίζονται με εξοπλισμούς συγκέντρωσης ιχθύων, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μολονότι έχουν συντελεστεί μικρές βελτιώσεις σε ό,τι αφορά τον έλεγχο, την επιτήρηση και την παρακολούθηση στον Ειρηνικό, διαπιστώνεται ότι η μεγάλη αύξηση του αριθμού των σκαφών γρι-γρι (στην πλειοψηφία τους από κράτη της Ασίας και από νησιωτικά κράτη), η αύξηση της αλιευτικής προσπάθειας και η παράνομη αλιεία απειλούν τη βιωσιμότητα των πόρων της περιοχής·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά τον τομέα της αλιείας στον Ειρηνικό θα πρέπει να υποστηρίζει ενεργά τις τρέχουσες περιφερειακές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας και τη βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει παράδοση περιφερειακών οργανισμών και δομών για τη διαχείριση της αλιείας τόνου, όπως ο Οργανισμός Αλιείας του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (Pacific Islands Forum Fisheries Agency), γνωστός ως FFA, ή η υποπεριφερειακή οργάνωση των Συμβαλλόμενων Μερών στη Συμφωνία του Ναουρού (Parties to the Nauru Agreement, ΡΝΑ)·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το καθεστώς πλοιοημερών (VDS) εισήχθη από τα Συμβαλλόμενα Μέρη στη Συμφωνία του Ναουρού το 2008 σε μια προσπάθεια διαχείρισης της πρόσβασης στα ύδατα των PNA, περιορισμού της αλιευτικής προσπάθειας στα ύδατα αυτά και μεγιστοποίησης των οφελών που προκύπτουν από την αλιεία για τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη του Ειρηνικού·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η υπερβολική αλιευτική προσπάθεια των μερών είναι αναμφισβήτητη και ότι στους κόλπους της WCPFC διεξάγονται συζητήσεις σχετικά με ένα νέο μέτρο διατήρησης και διαχείρισης για τα επόμενα χρόνια, όπου αντιμετωπίζεται και το ζήτημα των ορίων της αλιευτικής προσπάθειας·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν πολυμερή συμφωνία με τα κράτη του δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού από το 1988, και ότι η εν λόγω συμφωνία, η οποία αποτελεί την περίοδο αυτή αντικείμενο αναδιαπραγμάτευσης, διασφαλίζει την πρόσβαση στο 20 % περίπου των ημερών αλιείας στην περιοχή·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το καθεστώς των πλοιοημερών (VDS), πρέπει να είναι εντελώς διαφανές και οι διατάξεις του να βελτιωθούν και να εφαρμοστούν από όλα τα μέλη του, προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους τους και να εξασφαλίσει πλήρη συμβατότητα των μέτρων που λαμβάνονται στις ΑΟΖ και στην ανοικτή θάλασσα·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος πρόσβασης των υπερπόντιων στόλων αναμένεται ότι θα συνεχίσει να καταγράφει σημαντική αύξηση τα επόμενα έτη, επειδή αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για τις χώρες της περιοχής· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι το κόστος της ημέρας αλιείας που συμφωνήθηκε στην ετήσια διάσκεψη των χωρών PNA ορίστηκε για το 2014 σε τουλάχιστον 6 000 δολάρια ΗΠΑ·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης στον τομέα της αλιείας που έχουν υπογραφεί από την ΕΕ, μεταξύ άλλων και με τις χώρες της περιοχής του Ειρηνικού, βασίζονταν ανέκαθεν σε έναν περιορισμό του αριθμού των πλοίων με ενδεικτική χωρητικότητα αναφοράς και ότι το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει ανισότητες, δεδομένης της χρησιμοποίησης του VDS από τις χώρες PNA και της επιθυμίας τους να το εφαρμόσουν στις εν λόγω συμφωνίες εταιρικής σχέσης με την ΕΕ·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα καλά σχεδιασμένο και εφαρμοσμένο καθεστώς πλοιοημερών έχει τη δυνατότητα να παρέχει τα μέσα για την αποτροπή περαιτέρω αυξήσεων της αλιευτικής προσπάθειας στην περιοχή·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεργασία και η συμμόρφωση σε θέματα ΠΛΑ αλιείας αποτελεί προϋπόθεση που θέτει η ΕΕ για τις σχέσεις της με τρίτες χώρες, ενόψει νέων συμφωνιών εταιρικής σχέσης στον τομέα της αλιείας· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι στο άρθρο 38 παράγραφος 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 για την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας αναφέρεται ότι η Επιτροπή δεν ξεκινά διαπραγματεύσεις για τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών εταιρικής σχέσης με χώρες οι οποίες δεν είναι συνεργάσιμες στο ζήτημα αυτό·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΣΟΕΣ θα πρέπει να περιλαμβάνουν συγκεκριμένη αναφορά στην εφαρμογή του κανονισμού ΠΛΑ, αντί απλώς για μια γενική διατύπωση σχετικά με την ανάγκη καταπολέμησης της ΠΛΑ αλιείας, και ότι τέτοιες συμφωνίες δεν πρέπει να συνάπτονται με τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται ως «μη συνεργάσιμες»·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην απόφασή της, της 15ης Νοεμβρίου 2012, η Επιτροπή χαρακτήρισε το Φίτζι και το Βανουάτου, μεταξύ άλλων, ως πιθανές μη συνεργαζόμενες χώρες όσον αφορά τον κανονισμό για την ΠΛΑ αλιεία, τόσο λόγω της απουσίας αποτρεπτικών μέτρων και κυρώσεων για σκάφη ΠΛΑ αλιείας που φέρουν τη σημαία των χωρών αυτών, όσο και λόγω της μη εφαρμογής των συστάσεων που εκδίδουν οι περιφερειακές οργανώσεις αλιείας·

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ανέκαθεν, οι αλιευτικές δραστηριότητες του ενωσιακού στόλου γρι-γρι πραγματοποιούνται κυρίως στον κεντρικό Ειρηνικό, τόσο σε διεθνή ύδατα όσο και στην ΑΟΖ του Κιριμπάτι καθώς και στις ΑΟΖ του Τουβαλού, του Τοκελάου και του Ναουρού, μέσω ιδιωτικών συμφωνιών·

ΚΔ.

λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι, εκτός από τη συμφωνία εταιρικής σχέσης στον τομέα της αλιείας με το Κιριμπάτι, η ΕΕ διαπραγματεύτηκε τέτοιες συμφωνίες και με ορισμένες χώρες του δυτικού Ειρηνικού, οι οποίες όμως δεν έχουν τεθεί σε ισχύ αφού η συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Μικρονησίας δεν επικυρώθηκε από το κοινοβούλιο της χώρας αυτής και οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της συμφωνίας με τις Νήσους Σολομώντος έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο από το 2012·

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει ολοκληρώσει τις εκ των προτέρων αξιολογήσεις για τις Νήσους Κουκ και το Τουβαλού, με σκοπό να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις αλιευτικών συμφωνιών με αυτές τις χώρες, και ότι έχουν υπογραφεί τα αντίστοιχα μνημόνια συμφωνίας ως προϋπόθεση για να ζητηθούν οι εντολές διαπραγμάτευσης από το Συμβούλιο·

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης δεν διέθετε μέχρι σήμερα προσωπικό αρμόδιο για αλιευτικά θέματα στην αντιπροσωπεία της στο Φίτζι·

1.

παροτρύνει την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη συνοχή μεταξύ όλων των ενωσιακών πολιτικών που αφορούν την εν λόγω περιοχή, όπως απαιτείται από το άρθρο 208 της ΣΛΕΕ, ειδικά την αλιευτική, την εμπορική και την αναπτυξιακή πολιτική, ενισχύοντας τις ενδεχόμενες συνέργειες με σκοπό να επιτευχθεί πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, μεγιστοποιώντας τα οφέλη τόσο για τα κράτη της περιοχής του Ειρηνικού όσο και για τα κράτη της ΕΕ, αυξάνοντας την ορατότητα της ΕΕ στον δυτικό και κεντρικό Ειρηνικό και συμβάλλοντας στη βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων του Ειρηνικού·

2.

πιστεύει ότι στο μελλοντικό πλαίσιο των σχέσεων με τις χώρες ΑΚΕ-Ειρηνικού μετά τη λήξη της συμφωνίας του Κοτονού, η αλιευτική στρατηγική θα πρέπει να αποκτήσει περιφερειακή διάσταση που να ενισχύει τη θέση και τον ρόλο της ΕΕ στην περιοχή του δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού·

3.

ζητεί από την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι στο 11ο ΕΤΑ θα ληφθεί υπόψη αυτή η στρατηγική, καθώς και η δυνατότητα αύξησης του ποσοστού της τελικής τομεακής ενίσχυσης για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κοινοτήτων που ζουν από την αλιεία (συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της συμβολής τους στην τοπική επισιτιστική ασφάλεια) και δημιουργίας τοπικών αλιευτικών υποδομών για την εκφόρτωση και μεταποίηση αλιευμάτων, δεδομένου ότι η αλιεία αποτελεί έναν από τους βασικούς οικονομικούς πόρους της περιοχής·

4.

κρίνει θετικά την πρόσφατη πρόσληψη υπαλλήλων στην αντιπροσωπεία της ΕΕ στο Φίτζι, οι οποίοι θα ασχολούνται αποκλειστικά με τα αλιευτικά ζητήματα, και πιστεύει ότι το γεγονός αυτό θα συμβάλει στην ανάπτυξη μόνιμης και εξειδικευμένης σχέσης με τις χώρες της περιοχής στον τομέα της αλιείας·

5.

ζητεί επίσης μεγαλύτερο συντονισμό και συμπληρωματικότητα με τους λοιπούς παράγοντες στην περιοχή, σε ό,τι αφορά την αναπτυξιακή βοήθεια, δυνάμει του Συμφώνου Cairns του Αυγούστου 2009· επιδοκιμάζει τη διεξαγωγή, στις 12 Ιουνίου 2012, της δεύτερης υπουργικής συνόδου ΕΕ — Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού (PIF), που ενίσχυσε τον πολιτικό διάλογο ΕΕ — χωρών του Ειρηνικού, ιδίως στους τομείς της αλιείας και της ανάπτυξης, και εξασφαλίζει με τον τρόπο αυτόν τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ενεργειών που έχουν αναληφθεί στους τομείς αυτούς από την ΕΕ και τις χώρες της περιοχής·

6.

τονίζει την ανάγκη να συμβάλουν οι υπερπόντιοι στόλοι, σε συνεργασία με τις χώρες του Ειρηνικού, στη μείωση της αλιευτικής πίεσης στα αποθέματα τροπικού τόνου, μεταξύ άλλων με τη σημαντική μείωση των επιπέδων θνησιμότητας γόνων μεγαλόφθαλμου τόνου, που συνιστά απόθεμα μεγάλης οικονομικής σπουδαιότητας για την περιοχή και υπόκειται σήμερα σε υπερβολική αλίευση·

7.

επισημαίνει τη σημασία της θέσπισης αλιευτικής στρατηγικής για τον δυτικό και κεντρικό Ειρηνικό, δεδομένης της σημασίας της εν λόγω περιοχής για την αλιεία και της αξίας της για τον ενωσιακό στόλο και την ενωσιακή αγορά και βιομηχανία μεταποίησης αλιευτικών προϊόντων, καθώς και της παροχής ασφάλειας δικαίου στα σκάφη που δραστηριοποιούνται στην περιοχή·

8.

διαπιστώνει ότι η στρατηγική της ΕΕ για την πρόσβαση στους πόρους των ΑΟΖ των χωρών της περιοχής μέσω συμφωνιών σύμπραξης στον τομέα της αλιείας δεν λειτούργησε σωστά, εκτός από την περίπτωση του Κιριμπάτι, και θεωρεί ότι η αναβίωση και η εδραίωση των συμφωνιών αυτών απαιτεί ένα νέο πλαίσιο στενών και επωφελών σχέσεων μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων μερών·

9.

εκτιμά ότι μέρος των προβλημάτων προκύπτει από το γεγονός ότι η ΕΕ έχει ανεπιτυχώς διαπραγματευτεί συμφωνίες με χώρες του δυτικού Ειρηνικού, όπου βρίσκονται οι ΑΟΖ των Νήσων Σολομώντος και των Ηνωμένων Πολιτειών της Μικρονησίας, αντί να στρέψει τις προσπάθειες της προς τον κεντρικό Ειρηνικό στον οποίον ο ενωσιακός στόλος γρι-γρι επικέντρωνε ανέκαθεν τις δραστηριότητές του·

10.

αξιολογεί πολύ θετικά το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει ολοκληρώσει τις εκ των προτέρων αξιολογήσεις των Νήσων Κουκ και του Τουβαλού για να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις συμφωνιών εταιρικής σχέσης στον τομέα της αλιείας, καθώς επίσης και το γεγονός ότι έχει υπογράψει τα αντίστοιχα μνημόνια συμφωνίας, οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση για να ζητηθούν οι εντολές διαπραγμάτευσης από το Συμβούλιο·

11.

εκτιμά ότι αυτή η νέα οδός διαπραγμάτευσης συνάδει περισσότερο με την περιφερειακή προσέγγιση που έχει ζητήσει επανειλημμένως το Κοινοβούλιο, ειδικά σε σχέση με την αλίευση άκρως μεταναστευτικών ειδών· καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις της WCPFC στην περίπτωση διαπραγματεύσεων με συμβαλλόμενα μέρη της PNA και άλλες χώρες ΑΚΕ-Ε·

12.

σημειώνει ότι η προσέγγιση της ΕΕ απέναντι στον Ειρηνικό θα πρέπει να βοηθήσει τα αναπτυσσόμενα κράτη, ιδίως τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη, να αποκομίσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα οφέλη που προκύπτουν από τη βιώσιμη εκμετάλλευση αλληλοεπικαλυπτόμενων και άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων και να ενισχύσουν τις περιφερειακές προσπάθειες για βιώσιμη διατήρηση και διαχείριση της αλιείας για τα εν λόγω αποθέματα, όπως ζητείται από τη διάσκεψη αναθεώρησης της UNFSA (Συμφωνία του ΟΗΕ για τα ιχθυοαποθέματα)·

13.

εκφράζει την ανησυχία του για την ύπαρξη ΠΛΑ αλιείας στην περιοχή και, μολονότι αναγνωρίζει ότι υπήρξαν ορισμένες βελτιώσεις στη διακυβέρνηση της αλιείας, εκτιμά ότι δεν έχει ακόμα σημειωθεί ικανοποιητική πρόοδος, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή των βασικών μέσων για την πάταξη της ΠΛΑ αλιείας·

14.

καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει ρητή αναφορά στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 (κανονισμό ΠΛΑ) στις διατάξεις της ΣΟΕΣ που αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τις χώρες του Ειρηνικού·

15.

καλεί τις χώρες ΑΚΕ να εξακολουθήσουν να συμμετέχουν ενεργά στο πλαίσιο των ΠΟΔΑ και να ενημερώνουν τακτικά την κοινωνία των πολιτών και τις κοινωνικοεπαγγελματικές οργανώσεις τους σχετικά με τις αποφάσεις που λαμβάνονται για την αλιεία·

16.

ζητεί από την Επιτροπή να προβλεφθεί η δυνατότητα θέσπισης μιας πιο μακροπρόθεσμης στρατηγικής που θα ρυθμίζει την πρόσβαση του στόλου της ΕΕ στις ΑΟΖ των χωρών της περιοχής, στη βάση μιας περιφερειακής συμφωνίας πλαισίου μεταξύ της ΕΕ και των χωρών του δυτικού και κεντρικού Ειρηνικού, η οποία θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τον Οργανισμό Αλιείας για τον Νότιο Ειρηνικό (FFA) και θα εστιάζεται στις εξής πτυχές:

17.

τονίζει ότι σε ένα τελικό στάδιο της εν λόγω διαδικασίας θα πρέπει να επιτευχθεί μια αμιγώς περιφερειακή προσέγγιση, δηλαδή, μια πολυμερής συμφωνία σύμπραξης στον τομέα της αλιείας με τις χώρες που υπογράφουν τις ΣΟΕΣ, η οποία θα παρέχει πρόσβαση του ενωσιακού στόλου στους πόρους των ΑΟΖ των εν λόγω χωρών·

18.

συνιστά στην Επιτροπή να λάβει υπόψη την εν λόγω αλιευτική στρατηγική για την περιοχή του Ειρηνικού, καθώς και τις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών κρατών, κατά την αναθεώρηση της συμφωνίας του Κοτονού·

19.

υπογραμμίζει την ανάγκη επαρκούς συμμετοχής του Κοινοβουλίου τόσο στη διαδικασία προετοιμασίας και διαπραγμάτευσης όσο και στη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση και αξιολόγηση της λειτουργίας των διμερών συμφωνιών, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΣΛΕΕ· επιμένει ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενημερώνεται αμέσως και πλήρως, σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας που σχετίζεται με τις ΣΑΣ, δυνάμει του άρθρου 13 παράγραφος 2 και του άρθρου 218 παράγραφος 10 της ΣΛΕΕ· επαναλαμβάνει την πεποίθησή του ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να εκπροσωπείται από παρατηρητές στις συνεδριάσεις των Μικτών Επιτροπών που προβλέπονται στις αλιευτικές συμφωνίες· επαναλαμβάνει επίσης ότι τις συνεδριάσεις αυτές θα πρέπει να παρακολουθούν ως παρατηρητές και εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι του αλιευτικού κλάδου τόσο της ΕΕ όσο και τρίτων χωρών·

20.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα έκθεση στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/41

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία του 1995 για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλληλεπικαλυπτόμενων αποθεμάτων ιχθύων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων,

—

έχοντας υπόψη τον κώδικα συμπεριφοράς για την υπεύθυνη αλιεία του Οργανισμού Επισιτισμού και Γεωργίας (FAO), που εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 1995 από τη διάσκεψη του FAO,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία του Ευξείνου Πόντου από τη Ρύπανση, η οποία υπεγράφη στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 1992,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και των Παράκτιων Περιοχών της Μεσογείου και τα Πρωτόκολλά της, που υπεγράφησαν στη Βαρκελώνη τον Φεβρουάριο του 1976 και τροποποιήθηκαν στη Βαρκελώνη τον Ιούνιο του 1995,

—

έχοντας υπόψη το Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος και την αποκατάσταση του Ευξείνου Πόντου, που εγκρίθηκε στη Σόφια τον Απρίλιο του 2009,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (1),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών (COM(2013)0133),

—

έχοντας υπόψη το [Μέρος VII για την εξωτερική πολιτική] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. […]/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της […] σχετικά με την κοινή αλιευτική πολιτική (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Ιανουαρίου 2011 σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με την τρέχουσα και τη μελλοντική διαχείριση της αλιείας στον Εύξεινο Πόντο (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την εξωτερική διάσταση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (5),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών, της 10ης Οκτωβρίου 2007, με τίτλο «Μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM(2007)0575),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ) — Αξιολόγηση της προόδου που σημειώθηκε και νέες προκλήσεις (6),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, της 11ης Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Προς μια ενοποιημένη θαλάσσια πολιτική για καλύτερη διακυβέρνηση στη Μεσόγειο» (COM(2009)0466),

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και τα συναφή μέσα χρηματοδότησης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 8ης Σεπτεμβρίου 2010, με τίτλο «Γνώσεις για τη θάλασσα 2020 — Θαλάσσιες παρατηρήσεις και δεδομένα για μια έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη» (COM(2010)0461),

—

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα διασυνοριακής συνεργασίας ΕΜΓΕΣ με τίτλο «Θαλάσσια λεκάνη της Μεσογείου 2007-2013», το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 14 Αυγούστου 2008,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, της 13ης Σεπτεμβρίου 2012, με τίτλο «Γαλάζια ανάπτυξη — Ευκαιρίες για βιώσιμη ανάπτυξη στους τομείς της θάλασσας και της ναυτιλίας» (COM(2012)0494),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0288/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι έως το 2025 η αστική ανάπτυξη στη Μεσόγειο ενδέχεται να φθάσει σε ένα επίπεδο της τάξης του 60 % με το ένα τρίτο του πληθυσμού να συγκεντρώνεται στις παράκτιες περιοχές, διπλασιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη ζήτηση του νερού και των αλιευτικών πόρων·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος φέρει το 30 % της παγκόσμιας θαλάσσιας κυκλοφορίας·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος και ο Εύξεινος Πόντος έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από ωκεανογραφικής, αλιευτικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικοοικονομικής άποψης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαχείριση θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών είναι σύνθετου χαρακτήρα και απαιτεί τη συμμετοχή διαφόρων ιδιωτικών και δημόσιων αρχών·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Λεκάνες της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό ανανέωσης του υδάτινου όγκου (80-90 έτη και 140 έτη αντίστοιχα) και συνεπώς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη θαλάσσια ρύπανση·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το 75 % των αποθεμάτων ιχθύων της Μεσογείου υφίστανται υπερεκμετάλλευση·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα νομικά καθεστώτα που διέπουν την πρόσβαση σκαφών στην εθνική αλιεία ποικίλουν ανάλογα με την εθνικότητα του σκάφους·

1.

εκφράζει ανησυχία όσον αφορά το μεγαλύτερο ανταγωνισμό για λιγότερα αποθέματα και λιγότερους θαλάσσιους πόρους, που οδηγεί στη δημιουργία περιφερειακών εντάσεων και ενδεχόμενων διενέξεων μεταξύ παράκτιων κρατών για τις θαλάσσιες περιοχές· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες σε περιφερειακό, εθνικό και ενωσιακό επίπεδο για να βελτιωθούν οι ρυθμίσεις που διέπουν την πρόσβαση στους πόρους·

2.

παροτρύνει όλα τα παράκτια κράτη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη σταδιακή εξάλειψη της υπεραλίευσης στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο, δεδομένου ότι η εξάντληση των αποθεμάτων ιχθύων θα αυξήσει τις πιθανότητες συγκρούσεων στην περιοχή αυτή·

3.

πιστεύει ακράδαντα ότι η ειρηνική διευθέτηση διαφορών που αφορούν θαλάσσιες περιοχές και η οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων, σύμφωνα με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατών μελών και τρίτων χωρών βάσει του ενωσιακού και του διεθνούς δικαίου, και ιδίως της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, αποτελεί βασικό στοιχείο χρηστής διακυβέρνησης των ωκεανών·

4.

πιστεύει ότι η θαλάσσια διαχείριση στη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο απαιτεί μεγαλύτερο βαθμό πολιτικής συνοχής και συνεργασίας μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών· υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο της διμερούς συνεργασίας και των διεθνών συμφωνιών, δεδομένου ότι η πλειονότητα των χωρών του Ευξείνου Πόντου και της Μεσογείου δεν είναι κράτη μέλη της ΕΕ και ως εκ τούτου δεν υπόκεινται στη νομοθεσία της ΕΕ·

5.

επικροτεί το ρόλο της Επιτροπής στην προώθηση ενός πιο στέρεου και διαρθρωμένου διαλόγου με μη κράτη μέλη που βρέχονται από τη Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο για τη διαχείριση κοινών αποθεμάτων σε αυτές τις θάλασσες· ενθαρρύνει την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της προς αυτό το σκοπό ακολουθώντας μια περιφερειακή προσέγγιση·

6.

πιστεύει ότι η θαλάσσια διαχείριση στην περιοχή της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου παρέχει ευκαιρίες για διεθνείς σχέσεις και για αποτελεσματική διακυβέρνηση της περιοχής·

7.

τονίζει ότι ο ανταγωνισμός για μειωμένα επίπεδα αποθεμάτων ιχθύων και θαλάσσιων πόρων ενδέχεται να αποτελέσει πηγή τριβής με τρίτες χώρες· προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εργαστούν από κοινού προκειμένου να διασφαλιστούν η επαγρύπνηση, ο έλεγχος, η σταθερότητα και η ασφάλεια των ευρωπαϊκών παράκτιων και χωρικών υδάτων, οι αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ), η υφαλοκρηπίδα, οι ναυτιλιακές υποδομές και οι θαλάσσιοι πόροι· επισημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει υψηλό πολιτικό προφίλ ως προς τα ανωτέρω και ότι θα πρέπει να προσπαθεί να αποτρέπει μια διεθνή διαφωνία·

8.

προτρέπει την ΕΕ να χρησιμοποιήσει τη διπλωματία της για να προαγάγει τον διάλογο μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι θα εκτιμούν τις αρχές της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, και να παρακολουθεί τη συμμόρφωση με τους κανόνες της εν λόγω πολιτικής· τονίζει ότι ιδίως οι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες θα πρέπει να τηρούν τις αρχές της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ καθώς και το σχετικό ενωσιακό και διεθνές δίκαιο που ισχύει για τις αλιευτικές δραστηριότητες·

9.

επισημαίνει ότι από τα 21 κράτη της Μεσογείου τρία δεν έχουν ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει την UNCLOS· ζητεί από την Επιτροπή να παροτρύνει αυτές τις χώρες, ιδίως τις χώρες που είναι υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ, να προσχωρήσουν στην Σύμβαση και να εφαρμόσουν την UNCLOS ως αναπόσπαστο μέρος του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ για τις θαλάσσιες υποθέσεις·

10.

καλεί την Επιτροπή και τρίτες χώρες να αναπτύξουν μια περιφερειακή προσέγγιση για τη διατήρηση των ιχθύων και την αλιεία στα ύδατα της Μεσογείου και του Ευξείνου Πόντου, λαμβάνοντας υπόψη τη διασυνοριακή διάσταση της αλιείας και τη μεταναστευτική φύση ορισμένων ειδών· τονίζει εν προκειμένω το σημαντικό ρόλο της Επιτροπής Γενικής Αλιείας για τη Μεσόγειο (GFCM) για τη διασφάλιση ισότιμων όρων και ως περιφερειακού φόρουμ για την εξασφάλιση βιώσιμης αλιείας στον Εύξεινο Πόντο·

11.

τονίζει την ανάγκη για την περιβαλλοντική προστασία και τη βιώσιμη ανάπτυξη σε αυτές τις θάλασσες, και εντατικότερες προσπάθειες σε ό,τι αφορά τη θαλάσσια διακυβέρνηση και τον έλεγχο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο — και ιδίως την UNCLOS –, ως μέσο που συμβάλλει στην αυξημένη περιβαλλοντική προστασία του παράκτιου και του θαλάσσιου χώρου·

12.

πιστεύει ότι η ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, και ειδικότερα ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, μπορεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην πρόληψη των συγκρούσεων μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ καθώς και τρίτων χωρών·

13.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καθιερώσουν την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων περιοχών και τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό — όσον αφορά την παραγωγή αιολικής ενέργειας ανοικτής θαλάσσης, την εγκατάσταση υποβρύχιων καλωδίων και αγωγών, τις θαλάσσιες μεταφορές, την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια και τη δημιουργία περιοχών ανασύστασης του πληθυσμού των ιχθύων — σύμφωνα με την στρατηγική για τη γαλάζια ανάπτυξη και στο πλαίσιο υφισταμένων συμβάσεων με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων τρίτων χωρών, που βρέχονται από την ίδια περιφερειακή θάλασσα·

14.

ενθαρρύνει τη θέσπιση θαλάσσιων ζωνών, ιδίως αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, οι οποίες δεν θα βελτιώσουν μόνο τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευμάτων πέραν των χωρικών υδάτων αλλά επίσης θα προωθήσουν τους βιώσιμους αλιευτικούς πόρους, θα διευκολύνουν τον έλεγχο της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας καθώς και την καταπολέμησή της, βελτιώνοντας επίσης τη θαλάσσια διαχείριση σε αυτές τις θάλασσες· τονίζει την ανάγκη να παράσχει η ΕΕ κατάλληλη καθοδήγηση, συντονισμό και υποστήριξη στα κράτη μέλη ως προς αυτό το θέμα·

15.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει περαιτέρω τα ζητήματα αυτά με σκοπό τη διασφάλιση της συνοχής των σχετικών τομέων πολιτικής της ΕΕ, ιδίως της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής, και να προωθήσει αυτή τη συνοχή — και ίσους όρους ανταγωνισμού –, τόσο εντός της ΕΕ όσο και με τις γειτονικές χώρες εταίρους, μέσω της ενισχυμένης συνεργασίας και του διαλόγου·

16.

τονίζει τη σημασία των υπολογισμών των αποθεμάτων, και ζητεί την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ επιστημονικών ιδρυμάτων και στις δύο λεκάνες, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής επιστημονικών δεδομένων και της κοινοποίησης πληροφοριών· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να προαγάγει, να κινητροδοτεί, και να διευκολύνει τη συνεργασία και το κοινό έργο μεταξύ επιστημονικών ομάδων της ΕΕ και των ομολόγων στα άλλα εμπλεκόμενα μη κράτη μέλη· επικροτεί εν προκειμένω την πρωτοβουλία «Γνώσεις για τη θάλασσα 2020», στόχος της οποίας είναι να διατίθενται στοιχεία σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον σε μεγάλο αριθμό πιθανών ενδιαφερομένων μερών, μεταξύ άλλων φορέων του δημοσίου, της βιομηχανίας, της εκπαίδευσης και της έρευνας καθώς και της κοινωνίας των πολιτών·

17.

ζητεί ένα αναβαθμισμένο σύστημα παρακολούθησης, ελέγχου και εποπτείας της αλιευτικής δραστηριότητας στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προοπτικής για να βελτιωθεί η διατήρηση των οικοσυστημάτων και στις δύο θάλασσες, σύμφωνα με το ενωσιακό και διεθνές δίκαιο, ιδίως την UNCLOS, συμβάλλοντας κατ’ αυτό τον τρόπο στη μακροπρόθεσμη βιώσιμη εκμετάλλευση αποθεμάτων ιχθύων και στην καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας με αποτελεσματικότερο τρόπο·

18.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/45

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 6 και 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 153, 191, 207 και 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 12, 21, 28, 29, 31 και 32 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ και το σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία της 25ης Ιουνίου 2012,

—

έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο προσχώρησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου της 23ης Νοεμβρίου 2001,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Μαΐου 2012 σχετικά με την ΕΕ και την Κίνα: ανισορροπία στο εμπόριο; (1), και την έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Εξωτερικών Πολιτικών του Ιουλίου 2011, σχετικά με τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις με την Κίνα,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Μαρτίου 2013 σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ- Κίνας (2),

—

έχοντας υπόψη τις γενικώς αποδεκτές αρχές και στρατηγικές (ΓΑΑΠ), γνωστές ως «αρχές του Σαντιάγκο», που εγκρίθηκαν τον Οκτώβριο 2008 από την ομάδα εργασίας για τα κρατικά επενδυτικά ταμεία του ΔΝΤ,

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση επ’ ευκαιρία της 13ης Διάσκεψης Κορυφής ΕΕ-Κίνας που διεξήχθη στις Βρυξέλλες στις 20 Σεπτεμβρίου 2012,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Εμπόριο, Ανάπτυξη και Παγκόσμιες Υποθέσεις — Η εμπορική πολιτική ως βασική συνιστώσα της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» (COM(2010)0612) και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με μια νέα εμπορική πολιτική για την Ευρώπη στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τους φραγμούς στο εμπόριο και τις επενδύσεις (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 για την μελλοντική ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα των διεθνών επενδύσεων (5),

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη σε διεθνείς εμπορικές συμφωνίες (6), σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες (7) και σχετικά με τις διεθνείς εμπορικές πολιτικές στο πλαίσιο των επιτακτικών αναγκών που επιβάλλουν οι κλιματικές αλλαγές (8),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «ΕΕ — Κίνα: Στενότεροι εταίροι, μεγαλύτερες ευθύνες» (COM(2006)0631) και το συνοδευτικό έγγραφο πολιτικής της με τίτλο «Ανταγωνισμός και εταιρική σχέση — Πολιτική για το εμπόριο και τις επενδύσεις μεταξύ ΕΕ και Κίνας» (COM(2006)0632),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με την ενίσχυση του ρόλου των ευρωπαϊκών ΜΜΕ στο διεθνές εμπόριο (9),

—

έχοντας υπόψη την πρόσφατη απόφασή του για την επιβολή υποχρεώσεων στους κλάδους της εξόρυξης και της υλοτομίας όσον αφορά τη δημοσίευση των πληρωμών τους σε κυβερνήσεις (10),

—

έχοντας υπόψη την κοινή απόφαση της ΕΕ και της Κίνας, κατά την 14η Διάσκεψη Κορυφής ΕΕ — Κίνας τον Φεβρουάριο 2012 στο Πεκίνο, να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για μια διμερή επενδυτική συμφωνία,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το εμπόριο μεταξύ ΕΕ και Κίνας αναπτύσσεται με ταχύ και συνεχή ρυθμό τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, με το μέγιστο ποσό του συνόλου των εμπορικών συναλλαγών να φθάνει τα 433,8 δισεκατομμύρια EUR το 2012, και ότι από το 1997 εμφανίζεται ανισορροπία στο διμερές εμπόριο υπέρ της Κίνας· ότι το εμπορικό αυτό έλλειμμα ανήλθε σε 146,0 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012 σε σύγκριση με 49 δισεκατομμύρια ευρώ το 2000·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2011, οι ξένες επενδυτικές ροές της ΕΕ στην Κίνα ανήλθαν σε 102 δισεκατομμύρια EUR και οι ξένες επενδυτικές ροές της Κίνας στην ΕΕ τον ίδιο χρόνο ανήλθαν σε 15 δισεκατομμύρια EUR, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ξένες επενδυτικές ροές από την Κίνα στην ΕΕ ανήλθαν μόνο στο 2006 σε 3,5 δισεκατομμύρια EUR·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας οι ξένες άμεσες επενδύσεις έχουν υπαχθεί στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι 26 κράτη μέλη της ΕΕ διατηρούν επιμέρους ισχύουσες διμερείς επενδυτικές συμφωνίες με την Κίνα, και ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη χαράξει μια μακροπρόθεσμη και βιώσιμη βιομηχανική πολιτική που να προωθεί τα επιθετικά και αμυντικά συμφέροντά της στο πλαίσιο της νέας πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των ξένων επενδύσεων·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μολονότι το κόστος εργασίας έχει αυξηθεί κατά 10 % ετησίως στα τελευταία χρόνια, η Κίνα εξακολουθεί να συγκαταλέγεται μεταξύ των τριών κυριότερων αγορών σε παγκόσμια κλίμακα για πραγματοποίηση επενδύσεων·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναπτυξιακοί στόχοι που διατυπώθηκαν στο 12ο πενταετές σχέδιο και στη στρατηγική «ΕΕ 2020» προβλέπουν μεγάλο αριθμό αμοιβαίων συμφερόντων και κοινών προκλήσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι το υψηλότερο επίπεδο ολοκλήρωσης και τεχνολογικών ανταλλαγών μεταξύ της ευρωπαϊκής οικονομίας και της Κίνας μπορεί να οδηγήσει σε συνέργειες και αμοιβαία οφέλη·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιωτικές και οι κρατικές επιχειρήσεις πρέπει να επωφελούνται από ίσους όρους ανταγωνισμού·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επενδυτική αυτή συμφωνία συνιστά την πρώτη συμφωνία που πρόκειται να διαπραγματευθεί η ΕΕ στο πλαίσιο της γενικότερης αρμοδιότητάς της μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαπραγμάτευση αυτής της επενδυτικής συμφωνίας για την προστασία των επενδύσεων και την πρόσβαση στην αγορά θα πρέπει να διεξαχθεί με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια ούτως ώστε να διευκολυνθεί η απαιτούμενη κοινοβουλευτική εποπτεία, και συνεπώς να εκπληρωθεί μια από τις προϋποθέσεις για την πιθανή έγκριση της έκβασης της διαπραγμάτευσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδυτές πρέπει να τηρούν τους νόμους της χώρας υποδοχής και τις διατάξεις κάθε συμφωνίας που έχει συναφθεί από την ΕΕ, και την Κίνα μόλις τεθεί σε ισχύ προκειμένου να επωφελούνται πλήρως από την βέλτιστη δυνατή προστασία των επενδύσεών τους·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεπαρκής ή η μη εφαρμογή εκ μέρους της Κίνας ορισμένων θεμελιωδών κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων καθώς και περιβαλλοντικών προτύπων, τα οποία ωστόσο αναγνωρίζονται διεθνώς, συγκαταλέγονται στα αίτια της σημερινής ανισορροπίας στις εμπορικές ροές μεταξύ ΕΕ και Κίνας, που θα μπορούσε να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο στο πλαίσιο στενότερων επενδυτικών σχέσεων εάν δεν επιτευχθεί πρόοδος στην εφαρμογή των εν λόγω δικαιωμάτων και προτύπων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρούσα επενδυτική συμφωνία δεν θα πρέπει συνεπώς να συντελέσει στην μεγαλύτερη υποβάθμιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στην Κίνα, αλλά, αντίθετα, θα πρέπει να συμβάλλει στη ως προϋπόθεση βελτίωσή τους, και να οδηγήσει σε πιο ισόρροπες και αμοιβαία επωφελείς εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια επενδυτική συμφωνία πρέπει επίσης να περιλαμβάνει υποχρεώσεις των επενδυτών, μεταξύ άλλων σε ό,τι αφορά τον σεβασμό συνδικαλιστικών και άλλων εργασιακών δικαιωμάτων, τη διαφάνεια και την προστασία του περιβάλλοντος όπως ορίζεται στο δίκαιο και των δύο συμβαλλομένων μερών και ότι θα πρέπει να συναφθεί σύμφωνα με κανόνες του ΠΟΕ και άλλων σχετικών διεθνών συμφωνιών και βασικών συμβάσεων που έχουν υπογράψει και κυρώσει τα δύο μέρη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδυτικές συμφωνίες δεν θα πρέπει να καλύπτουν επενδύσεις σε ειδικά διαμορφωμένες ζώνες που επιτρέπουν την παράκαμψη εργασιακών και άλλων νομικών απαιτήσεων·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε σχέση με τα προϊόντα προς εξαγωγή στην ΕΕ παράγονται σε στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, όπως συμβαίνει με το σύστημα Αναμόρφωση Μέσω από την Εργασίας (ΑΜΕ), ευρύτερα γνωστό υπό την ονομασία, δεν θα έπρεπε να πραγματοποιούνται επενδύσεις στο πλαίσιο της διμερούς αυτής επενδυτικής συμφωνίας·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο έχουν δεσμευθεί να διασφαλίσουν ότι η επενδυτική πολιτική της ΕΕ λαμβάνει υπόψη τις αρχές και τους στόχους της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και έχουν δεσμευθεί να αναλάβουν δράση από το 2013·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένου ότι μια επενδυτική συμφωνία με την Κίνα θα αναβάθμιζε σε μεγάλο βαθμό τις οικονομικές σχέσεις ΕΕ — Κίνας, θα πρέπει επίσης να συμβάλει στην αναβάθμιση του πολιτικού διαλόγου ΕΕ — Κίνας, και συγκεκριμένα σε θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα — στο πλαίσιο αποτελεσματικού και προσανατολισμένου στην επίτευξη αποτελεσμάτων διαλόγου για τα δικαιώματα του ανθρώπου — και το κράτος δικαίου, με στόχο τη διατήρηση πολιτικών και οικονομικών σχέσεων σε παράλληλη τροχιά, που θα συνάδει με το πνεύμα της στρατηγικής εταιρικής σχέσης·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδυτές και οι επενδύσεις πρέπει να επιδιώκουν, μέσω των πολιτικών και πρακτικών διαχείρισής τους, να ευθυγραμμίζονται με τους στόχους ανάπτυξης των κρατών υποδοχής και της τοπικής αυτοδιοίκησης στο επίπεδο όπου έχει πραγματοποιηθεί η επένδυση·

1.

επικροτεί την ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κίνας· καλεί την ΕΕ και την Κίνα να διατηρήσουν μια εταιρική σχέση, τακτικό διάλογο υψηλού επιπέδου και αμοιβαία οφέλη αντί να εμπλέκονται σε αθέμιτο ανταγωνισμό και αντιπαραθέσεις·

2.

επισημαίνει ότι εφόσον η Κίνα προσχώρησε στον ΠΟΕ το 2001, θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ελευθέρωση του εμπορίου της και στο άνοιγμα της αγοράς της προκειμένου να εξασφαλίσει πιο δίκαιους όρους ανταγωνισμού και να επισπεύσει την άρση των τεχνητών εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις κατά την πρόσβασή τους στην κινέζικη αγορά·

3.

διαπιστώνει ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αποδοκιμάζουν την ύπαρξη πολλών δασμολογικών και μη δασμολογικών φραγμών κατά την πρόσβασή τους στην αγορά της Κίνας, όπως είναι ορισμένες μορφές διακρίσεων σε βάρος ξένων φορέων, και ο περίπλοκος χαρακτήρας της δασμολογικής διάρθρωσης καθώς και τεχνικοί φραγμοί στο εμπόριο·

4.

επιδοκιμάζει τη συμπερίληψη της πρόσβασης στην αγορά στην διαπραγματευτική εντολή· πιστεύει ότι η διαβεβαίωση της Κίνας ότι θα συμπεριλάβει την πρόσβαση στην αγορά στις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να συνιστά προϋπόθεση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων·

5.

τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν στη διαπραγματευτική διαδικασία τόσο άμεσες ξένες επενδύσεις όσο και επενδύσεις χαρτοφυλακίου·

6.

επισημαίνει ότι οι κινεζικές επιχειρήσεις θεωρούν γενικότερα την Ένωση σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, αλλά αποδοκιμάζουν τις σημαντικές εξαγωγικές επιδοτήσεις της ΕΕ για ευρωπαϊκά γεωργικά προϊόντα, την ύπαρξη ορισμένων εμπορικών φραγμών στην ευρωπαϊκή αγορά, όπως είναι τεχνητά εμπόδια στο εμπόριο και φραγμοί που έχουν δημιουργηθεί για τον αποκλεισμό επενδύσεων τρίτων χωρών σε ορισμένα κράτη μέλη· υπενθυμίζει ωστόσο ότι πρόσφατα θεσπίστηκε στην Κίνα μηχανισμός επανεξέτασης της ασφάλειας για τον έλεγχο των ξένων επενδύσεων και ότι η χρήση των εν λόγω μηχανισμών τόσο στην Κίνα όσο και στα κράτη μέλη της ΕΕ μπορεί να βασίζεται σε νόμιμους λόγους· επισημαίνει ότι η ΕΕ και η Κίνα πρέπει να εξαιρούν συνολικώς ή εν μέρει, προσωρινά ή μακροπρόθεσμα, κάποιους τομείς από τις ξένες επενδύσεις μόνος όταν συντρέχουν εύλογοι πολιτικοί λόγοι που θα αιτιολογούν τούτο·

7.

επισημαίνει ότι η εγκατάσταση των ξένων εταιρειών στην Κίνα πραγματοποιείται κυρίως με τη μορφή κοινοπραξιών που συχνά συνδέονται με τη μεταφορά στρατηγικών τεχνολογιών που προωθούν την ανταγωνιστική ανάπτυξη της Κίνας σε βάρος της ευρωπαϊκής βιομηχανίας· εκφράζει την πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο άνοιγμα της Κίνας στον μηχανισμό των κοινοπραξιών, σε συνδυασμό με την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας θα ήταν επωφελές για αμφότερες τις πλευρές και θα ευνοούσε το μεγαλύτερο επίπεδο ολοκλήρωσης των οικονομιών της Ευρώπης και της Κίνας με βάση μια πιο στρατηγική προσέγγιση σε οικονομική συνεργασία που προσανατολίζεται σε φιλική για το περιβάλλον τεχνολογία και καινοτομία·

8.

εκφράζει την πεποίθηση ότι η καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και η αποτελεσματική εφαρμογή συναφών κανόνων στην Κίνα θα προωθούσε σε μεγάλο βαθμό τον στόχο της ΕΕ και άλλων ξένων επενδυτών για επενδύσεις, για ανταλλαγές νέων τεχνολογικών ικανοτήτων και για τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων τεχνολογιών στην χώρα αυτή, ιδίως σε ότι αφορά φιλικές για το περιβάλλον τεχνολογίες·

9.

επιδοκιμάζει τις προσπάθειες που έχουν καταβάλει οι κινεζικές αρχές μετά την προσχώρηση της Κίνας στον ΠΟΕ με στόχο το μεγαλύτερο σεβασμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας· εξακολουθεί ωστόσο να αποδοκιμάζει την ανεπαρκή προστασία τους και ιδίως την έλλειψη των μέσων που διατίθενται σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, και ιδίως στις ΜΜΕ, για την αποτελεσματική καταπολέμηση των παραβιάσεων των δικαιωμάτων της πνευματικής ιδιοκτησίας·

10.

εκφράζει την ανησυχία του για την έλλειψη αξιοπιστίας της δικαιοσύνης στην Κίνα, που αδυνατεί να επιβάλει την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων, καθώς και για την έλλειψη διαφάνειας και ομοιομορφίας στην εφαρμογή του ρυθμιστικού καθεστώτος που διέπει τις επενδύσεις·

11.

προτρέπει την Επιτροπή να διαπραγματευθεί φιλόδοξη και ισόρροπη επενδυτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Κίνας που θα επιχειρεί να δημιουργήσει καλύτερο περιβάλλον για τους επενδυτές της ΕΕ στην Κίνα και αντιστρόφως, μεταξύ άλλων με καλύτερη πρόσβαση στην αγορά και τη διασφάλιση της διαφάνειας σε ότι αφορά τη διοίκηση των κινεζικών εταιρειών, τόσο κρατικών όσο και ιδιωτικών, που επενδύουν στην ΕΕ με παράλληλη αύξηση του επιπέδου των αμοιβαίων ροών κεφαλαίου· ζητεί επίσης επίμονα την καλύτερη επιβολή του νόμου προκειμένου να διασφαλιστεί δίκαιος ανταγωνισμός μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, να περισταλεί η διαφθορά και να ενισχυθεί η ασφάλεια δικαίου και η προβλεψιμότητα του επιχειρηματικού κλίματος στην Κίνα·

12.

υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να δημιουργηθούν, μέσω της συμφωνίας αυτής, οι προϋποθέσεις για δίκαιο ανταγωνισμό μεταξύ ΕΕ και Κίνας· προς το σκοπό αυτό, συνιστά να διαπραγματευθεί η Επιτροπή σταθερές και δεσμευτικές διατάξεις για τη διαφάνεια και τον δίκαιο ανταγωνισμό ούτως ώστε να ισχύουν επίσης ίσοι όροι ανταγωνισμού για κρατικές επιχειρήσεις και για επενδυτικές πρακτικές κρατικών επενδυτικών ταμείων·

13.

ζητεί να αναφέρεται επίσης η διαπραγματευόμενη συμφωνία τόσο στην πρόσβαση στην αγορά όσο και στην προστασία των επενδυτών·

14.

τονίζει ότι κανένα στοιχείο μιας επενδυτικής συμφωνίας δεν θα περιορίζει τον πολιτικό χώρο των μερών και τη νομοθετική τους ικανότητα ούτως ώστε να επιδιώκουν στόχους δημόσιας πολιτικής προσπαθώντας να μην εκμηδενίζονται τα οφέλη που προκύπτουν από τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών· τονίζει ότι η διασφάλιση του κράτους δικαίου για όλους τους επενδυτές και τους πολίτες της ΕΕ και της Κίνας, πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί προτεραιότητα·

15.

καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει πλήρη διαφάνεια στα κρατικά επενδυτικά ταμεία·

16.

επισημαίνει ότι πρέπει να θεσπιστεί σαφές χρονοδιάγραμμα των διαπραγματεύσεων, και ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη εύλογες και εποικοδομητικές μεταβατικές περίοδοι·

17.

πιστεύει ότι η επενδυτική συμφωνία με την Κίνα πρέπει να βασισθεί στις βέλτιστες πρακτικές που έχουν συναχθεί από τις εμπειρίες των κρατών μελών, να συμβάλει στην μεγαλύτερη συνοχή και να περιλαμβάνει τα ακόλουθα πρότυπα:

18.

επαναβεβαιώνει ότι, ενόψει της επιτυχούς περάτωσης των διαπραγματεύσεων, η ποιότητα πρέπει πάντοτε να υπερτερεί της ταχύτητας·

19.

επισημαίνει ότι η συμφωνία για την προστασία των επενδύσεων πρέπει να περιλαμβάνει σαφείς ορισμούς της επένδυσης και του επενδυτή που προστατεύονται και ότι δεν θα πρέπει να προστατεύονται κερδοσκοπικές μορφές επενδύσεων·

20.

ζητεί να είναι συμβατή η συμφωνία αυτή με πολυμερείς υποχρεώσεις στο πλαίσιο της Γενικής Συμφωνίας για το Εμπόριο Υπηρεσιών (GATS) ούτως ώστε να πληροί τα κριτήρια της συμφωνίας οικονομικής ολοκλήρωσης·

21.

χαιρετίζει το γεγονός ότι η αναμενόμενη βελτίωση της νομικής βεβαιότητας θα βοηθήσει τις ΜΜΕ να επενδύσουν στο εξωτερικό, και τονίζει εν προκειμένω ότι η φωνή των ΜΜΕ πρέπει να ακουστεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων (συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής των νέων ΜΜΕ της ΕΕ στο κινεζικό κέντρο των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ στην Κίνα), εις τρόπον ώστε η συμφωνία που θα συναφθεί να προωθεί τη διεθνοποίηση των ΜΜΕ που επιθυμούν να έχουν πρόσβαση στην αγορά του άλλου συμβαλλόμενου μέρους·

22.

τονίζει ότι προϋπόθεση για τη σύναψη της συμφωνίας πρέπει να είναι η συμπερίληψη ισχυρής δέσμευσης εκ μέρους των μερών για τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη στον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα σε ό,τι αφορά την επένδυση προκειμένου να δημιουργηθούν πιο ισόρροπες εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Κίνας που δεν βασίζονται κυρίως σε χαμηλό κόστος εργασίας και σε ανεπαρκή περιβαλλοντικά πρότυπα στην Κίνα·

23.

τονίζει ότι οι επενδυτικές συμφωνίες που έχει συνάψει η ΕΕ πρέπει να μην έρχονται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αξίες που επιθυμεί να προωθήσει η ΕΕ με τις εξωτερικές πολιτικές της και να μην υπονομεύουν τη δυνατότητα δημόσιας παρέμβασης, ιδίως κατά την επιδίωξη στόχων δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως είναι οι στόχοι στον κοινωνικό, περιβαλλοντικό τομέα, στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της καταπολέμησης της παραποίησης και της κιβδηλείας, της ασφάλειας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών, της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, της βιομηχανικής πολιτικής και της πολιτισμικής πολυμορφίας· ζητεί να συμπεριληφθούν στη συμφωνία αυτή αντίστοιχες ειδικές και δεσμευτικές ρήτρες·

24.

ζητεί, όπως συμβαίνει και με άλλες εμπορικές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ένωση, να συνιστά η προστασία των δημόσιων υπηρεσιών θεμελιώδη αρχή στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής·

25.

υπογραμμίζει ότι η μελλοντική εξέλιξη της επενδυτικής συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και Κίνας θα βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και στην πλήρη τήρηση των υποχρεώσεων στο πλαίσιο του ΠΟΕ· αποδοκιμάζει τα τεράστια επίπεδα δημόσιων επιδοτήσεων σε ορισμένους τομείς με αναπτυξιακό δυναμικό, συμπεριλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών συστοιχιών, και καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την πλήρη εξάλειψη των δυσμενών συνεπειών του ντάμπινγκ και των επιδοτήσεων αυτού του είδους με στόχο την επίσπευση των διαπραγματεύσεων·

26.

συνιστά, σε ότι αφορά την πρόσβαση στην αγορά, να μπορούν αμφότερα τα μέρη να δεσμεύονται για την κατάλληλη και σταδιακή καθιέρωση περιόδων και μεταβατικών ρυθμίσεων για ορισμένους τομείς ούτως ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την πλήρη ή μερική ελευθέρωσή τους· αναγνωρίζει επίσης ότι αμφότερα τα μέλη δεν μπορούν να αναλάβουν δεσμεύσεις σε ορισμένους τομείς· ζητεί σχετικά να εξαιρεθούν από τις διαπραγματεύσεις για την πρόσβαση στην αγορά οι οπτικοακουστικές υπηρεσίες, βάσει των σχετικών διατάξεων των Ευρωπαϊκών Συνθηκών· τονίζει ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι παρεμβατικές βιομηχανικές πολιτικές, η ανεπαρκής προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, οι ασάφειες στο περιεχόμενο και στην εφαρμογή κανόνων και άλλοι μη δασμολογικοί και τεχνικοί φραγμοί στο εμπόριο·

27.

πιστεύει ότι λόγω των δυσχερειών πρόσβασης στην κινεζική αγορά που προκύπτουν λόγω της θέσης των κρατικών επιχειρήσεων, η συμφωνία πρέπει, για να είναι ισορροπημένη, να θεωρηθεί ως ιδιαίτερη ευκαιρία για τη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των κρατικών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων·

28.

τονίζει την ανάγκη να διασφαλίζεται στη συμφωνία η δυνατότητα της ΕΕ να αποκλείει ορισμένους στρατηγικούς τομείς από κινέζους επενδυτές·

29.

τονίζει ότι κανένα σημείο στη συμφωνία δεν θα παρεμποδίζει τα μέρη, και σε ότι αφορά την Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών της, να καθορίζουν και να εφαρμόζουν πολιτικές για την προώθηση και προστασία της πολιτισμικής πολυμορφίας·

30.

τονίζει ότι η συμφωνία πρέπει να προωθεί επενδύσεις που είναι βιώσιμες, συνεκτικές και σέβονται το περιβάλλον, ιδίως στον τομέα των εξορυκτικών βιομηχανιών, και ενθαρρύνουν ποιοτικές συνθήκες εργασίας στις επιχειρήσεις στις οποίες προσανατολίζονται οι επενδύσεις·

31.

ζητεί να περιληφθεί ρήτρα που θα προβλέπει την υποχρέωση του επενδυτή να παρέχει τις σχετικές πληροφορίες σε πιθανό κράτος υποδοχής δεδομένου ότι το συμβαλλόμενο αυτό μέρος ενδέχεται να χρειάζεται τις σχετικές με την επένδυση πληροφορίες για της λήψη αποφάσεων σχετικά με την εν λόγω επένδυση ή αποκλειστικά και μόνο για σκοπούς στατιστικής, ενώ το συμβαλλόμενο μέρος θα προστατεύει τυχόν εμπιστευτικές πληροφορίες για την επιχείρηση από κάθε ενδεχόμενο κοινοποίησης που θα μπορούσε να υπονομεύσει την ανταγωνιστική θέση του επενδυτή ή της επένδυσης·

32.

υποστηρίζει επίμονα την ανάγκη να περιληφθούν στη μελλοντική συμφωνία διατάξεις σχετικά με τη διαφάνεια και τη διοίκηση κρατικών επιχειρήσεων και κρατικών επενδυτικών ταμείων, που βασίζονται στις αρχές του Σαντιάγκο, οι οποίες εγκρίθηκαν υπό την αιγίδα του ΔΝΤ, και καθορίζουν τις αρχές που σχετίζονται με τη διοίκηση και τη θεσμική δομή των κρατικών επενδυτικών ταμείων, καθώς και με την διαφάνεια της επενδυτικής στρατηγικής τους·

33.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του για μια ουσιαστική ρήτρα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης με γνώμονα τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ σχετικά με τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει ότι οι επενδυτές πρέπει να εφαρμόζουν την τριμερή δήλωση της ΔΟΕ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για πολυεθνικές επιχειρήσεις, καθώς και ειδικά ή τομεακά πρότυπα υπεύθυνης πρακτικής, εφόσον υπάρχουν· ζητεί τη συμπερίληψη δεσμευτικών κοινωνικών και περιβαλλοντικών ρητρών ως μέρος αυτοτελούς κεφαλαίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη που υπόκειται σε μηχανισμό διευθέτησης των διαφορών· καλεί αμφότερα τα μέρη να εφαρμόσουν μια βιώσιμη και συνεκτική επενδυτική στρατηγική που πρέπει να περιλαμβάνει ρήτρα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης με συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για τους επενδυτές καθώς και αποτελεσματική μεθοδολογία αξιολόγησης για δημόσιες αρχές που εποπτεύουν τις επακόλουθες επενδύσεις σε ό,τι αφορά τον κοινωνικό και περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο·

34.

τονίζει ότι η συμφωνία πρέπει να υποχρεώνει τους κινέζους επενδυτές στην ΕΕ να τηρούν τα ευρωπαϊκά κοινωνικά πρότυπα και το κοινωνικό διάλογο·

35.

υπογραμμίζει την ανάγκη να συμβάλει η διμερής επενδυτική συμφωνία ΕΕ — Κίνας τόσο στη βιώσιμη ανάπτυξη όσο και στη δημιουργία θέσεων εργασίας, και να προωθεί συνέργειες και θετικές δευτερογενείς συνέπειες με άλλες συμφωνίες περιφερειακού εμπορίου και επενδύσεων στις οποίες μετέχουν η ΕΕ ή η Κίνα·

36.

καλεί την Επιτροπή να συμπληρώσει την εκτίμηση επιπτώσεών της αξιολογώντας επίσης τον αντίκτυπο της επενδυτικής συμφωνίας ΕΕ — Κίνας στα ανθρώπινα δικαιώματα, σύμφωνα με τη δέσμευση που έχει αναλάβει στο πλαίσιο του στρατηγικού πλαισίου και του σχεδίου δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία·

37.

θεωρεί ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει μια διάταξη που θα αναφέρει ότι όλοι οι επενδυτές υποχρεούνται να συμμορφώνονται πλήρως με το δίκαιο του κράτους υποδοχής σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και, εφόσον ισχύει, υπερεθνικό επίπεδο, και ότι η μη τήρηση του κράτους δικαίου εκ μέρους των επενδυτών θα υπόκειται σε αστικές υποθέσεις για την ευθύνη στη δικαστική διαδικασία του αρμόδιου δικαστηρίου για οποιεσδήποτε παράνομες πράξεις ή αποφάσεις λαμβάνονται σχετικά με την επένδυση, ιδίως στην περίπτωση που οι εν λόγω πράξεις ή αποφάσεις συντελούν σε σημαντική περιβαλλοντική ζημία, ατομικούς τραυματισμούς ή απώλεια ζωής·

38.

επιμένει ότι πρέπει να περιληφθεί στη συμφωνία ρήτρα που θα αποτρέπει την αποδυνάμωση της κοινωνικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας προκειμένου να προσελκύονται επενδύσεις, και ότι κανένα μέρος δεν θα απέχει από την αποτελεσματική εφαρμογή των εν λόγω νόμων μέσω συνεχούς ή επανειλημμένης δράσης ή αδράνειας, ως κίνητρο για την εγκατάσταση, απόκτηση, επέκταση ή διατήρηση επένδυσης στο έδαφός του·

39.

υποστηρίζει επίμονα ότι η διμερής επενδυτική συμφωνία ΕΕ — Κίνας πρέπει να συμμορφώνεται με το κεκτημένο της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της ισχύουσας κοινωνικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και ότι κανένα μέρος δεν θα απέχει από την αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας του στους τομείς αυτούς, ούτως ώστε όλες οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας να ενθαρρύνουν τη νόμιμη εγκατάσταση, απόκτηση, επέκταση ή διατήρηση επένδυσης στο αντίστοιχο έδαφος αμφότερων των μερών, και να προωθούν τις βέλτιστες επιχειρηματικές πρακτικές και την εντιμότητα των εμπορικών συναλλαγών·

40.

επιμένει στην ανάγκη να ζητείται στη συμφωνία η συμμόρφωση των ξένων επενδυτών με πρότυπα προστασίας των δεδομένων της ΕΕ·

41.

εκφράζει τη μεγάλη ανησυχία του για το επίπεδο διακριτικής ευχέρειας διεθνών διαιτητικών φορέων κατά την ευρεία ερμηνεία ρητρών προστασίας των επενδυτών, πράγμα που συντελεί στην ακύρωση νόμιμων ρυθμίσεων δημόσιου χαρακτήρα· απαιτεί να είναι οι διαιτητικοί φορείς που έχουν ορίσει τα διάδικα μέρη αντικειμενικοί και ανεξάρτητοι, η δε διαιτησία να επιτελείται σύμφωνα με κώδικα δεοντολογίας που βασίζεται είτε στους κανόνες της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο(CNUDCI), ή στους κανόνες του Διεθνούς Κέντρου Διακανονισμού των Διαφορών από Επενδύσεις(CIRDI) ή σε όλες τις λοιπές συμβάσεις και σε αναγνωρισμένα και αποδεκτά από τα μέρη διεθνή πρότυπα·

42.

θεωρεί βασική προτεραιότητα να περιληφθούν στο πεδίο εφαρμογής της διμερούς επενδυτικής συμφωνίας ΕΕ –Κίνας αποτελεσματικοί μηχανισμοί διευθέτησης διαφορών μεταξύ κρατών και μεταξύ επενδυτών και κρατών ούτως ώστε να αποτρέπεται, αφενός, να συντελούν αβάσιμες αξιώσεις σε αδικαιολόγητες διαιτησίες, και να διασφαλισθεί, αφετέρου, ότι όλοι οι επενδυτές έχουν πρόσβαση σε αμερόληπτη δίκη, μετά την επιβολή όλων των διαιτητικών αποφάσεων χωρίς καθυστέρηση·

43.

υποστηρίζει ότι η συμφωνία πρέπει να προβλέπει επίλυση διαφορών μεταξύ των κρατών καθώς και μηχανισμούς επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κρατών, που υπόκεινται σε κατάλληλο νομικό πλαίσιο και σε αυστηρά κριτήρια διαφάνειας·

44.

καλεί την ΕΕ και την Κίνα να θεσπίσουν από κοινού μηχανισμό έγκαιρης προειδοποίησης προκειμένου να έχουν την ευκαιρία να επιλύουν προδραστικά οποιαδήποτε διαφορά προκύπτει σχετικά με το εμπόριο ή με μια επένδυση στο πιο πρώιμο δυνατό στάδιο χρησιμοποιώντας όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της ήπιας δύναμης και της εμπορικής διπλωματίας·

45.

πιστεύει επίσης ότι μια διμερής επενδυτική συμφωνία ΕΕ — Κίνας πρέπει να περιλαμβάνει διατάξεις για εξώδικη διευθέτηση των διαφορών με στόχο την προώθηση της ταχείας, της οικονομικά προσιτής και φιλικής διευθέτησης διαφορών μεταξύ μερών που αποφασίζουν να ελεύθερα να προσφύγουν σε αυτή τη μορφή διευθέτησης·

46.

προτείνει να καθορίζονται επακριβώς στο πλαίσιο της συμφωνίας ευέλικτοι μηχανισμοί διευθέτησης διαφορών, όπως είναι η διαιτησία, σε ό,τι αφορά, λ. χ. τη διάρκεια, το κόστος και την εφαρμογή των λύσεων που έχουν αποδεχθεί τα μέρη·

47.

εκφράζει την άποψη ότι, μόλις συναφθεί και κυρωθεί πλήρως, μια επενδυτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Κίνας θα αντικαταστήσει όλες τις ισχύουσες διμερείς επενδυτικές συμφωνίες μεταξύ επιμέρους κρατών μελών της ΕΕ και της Κίνας σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης·

48.

συνιστά να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις μόνον υπό την προϋπόθεση ότι το Κρατικό Συμβούλιο της Κίνας έχει προηγουμένως εγκρίνει επίσημα τη συμπερίληψη της πρόσβασης στην αγορά στην επενδυτική συμφωνία·

49.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/52

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Φεβρουαρίου 2011 σχετικά με τη στρατηγική Ευρώπη 2020 (1),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφος 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το άρθρο 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιστοίχως που ορίζουν αντιστοίχως ότι «στις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο, η Ένωση […] συμβάλλει […] στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου» και ότι «η Ένωση μεριμνά για τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών και δράσεών της»·

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαΐου 2011 σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) το 2009 (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Σεπτεμβρίου 2012 σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Μαρτίου 2013 σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ- Κίνας (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με την ενίσχυση του ρόλου των ευρωπαϊκών ΜΜΕ στο διεθνές εμπόριο (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με την επίπτωση της παραποίησης/απομίμησης προϊόντων στο διεθνές εμπόριο (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 4ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2008 σχετικά με το εμπόριο πρώτων υλών και βασικών προϊόντων (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 19ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για την εξασφάλιση της πρόσβασης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην αγορά (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 22ας Μαΐου 2007, σχετικά με την Ευρώπη στον κόσμο — εξωτερικές πτυχές της ανταγωνιστικότητας (11),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Ιουλίου 2005 σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ ΕΕ, Κίνας και Ταϊβάν και την ασφάλεια στην Άπω Ανατολή (12),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Εμπόριο, ανάπτυξη και παγκόσμιες υποθέσεις — Η εμπορική πολιτική ως βασική συνιστώσα της στρατηγικής “Ευρώπη 2020”» (COM(2010)0612),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η Ευρώπη στον κόσμο: η συμμετοχή της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Συμβολή στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη και την απασχόληση» (COM(2006)0567),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής «Φραγμοί στο εμπόριο και τις επενδύσεις» που δημοσιεύθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2013 (COM(2013)0103),

—

έχοντας υπόψη την ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-Ταϊβάν (O-000093/2013 — B7-0509/2013),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 115 παράγραφος 5 και 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το βασιζόμενο σε κανόνες πολυμερές εμπορικό σύστημα, το οποίο θεσπίσθηκε μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), αποτελεί το πλέον ενδεδειγμένο πλαίσιο για την επίτευξη του ανοικτού και θεμιτού εμπορίου σε παγκόσμια κλίμακα· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι, ωστόσο, σημαντικό να γίνεται κατανοητό ότι οι διμερείς συμφωνίες αποτελούν επίσης τμήμα της ίδιας κοινής εργαλειοθήκης διεθνών υποθέσεων·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ παραμένει απολύτως προσηλωμένη στην επίτευξη της ισορροπημένης και δίκαιης έκβασης του αναπτυξιακού προγράμματος της Ντόχα (DDA) ως την προτιμότερη προσέγγισή της και ότι η παράλληλη επίτευξη προόδου σε διμερείς εμπορικές συμφωνίες με άλλες βιομηχανικές χώρες συνιστά επίσης βάσιμη επιλογή·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συνολικός όγκος διμερούς εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και της Ταϊβάν έχει αυξηθεί περισσότερο από το δωδεκαπλάσιο στις τελευταίες δύο δεκαετίες, υπερβαίνοντας, το 2011, τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ταϊβάν αποτελεί τον έβδομο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της ΕΕ στην Ασία, και τον εικοστό τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ΕΕ κατείχε το 2010 το 31,5 % όλων των ροών άμεσων ξένων επενδύσεων και το 21 % των αποθεμάτων άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ταϊβάν και αποτελούσε τον μεγαλύτερο ξένο επενδυτή στην χώρα·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνολικές εμπορικές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ταϊβάν επιτυγχάνουν σήμερα αποτελέσματα πολύ κατώτερα των δυνατοτήτων τους·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανοικτό και θεμιτό εμπόριο αποτελεί ισχυρό εργαλείο για την επίτευξη μεγαλύτερης ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας, το οποίο αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε οικονομίας καθώς και των δυνητικών συνεργειών που απορρέουν από μια μεγαλύτερη οικονομική ολοκλήρωση και από νέα στοιχεία που εισρέουν σε μια οικονομία της γνώσης·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δασμοί βρίσκονται ήδη σε γενικώς χαμηλά επίπεδα μεταξύ των δύο εμπορικών εταίρων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και η Ταϊβάν διατηρούν τακτικό δομημένο διάλογο για την αντιμετώπιση ζητημάτων που αφορούν το εμπόριο και τις επενδύσεις κοινού συμφέροντος και ενδιαφέροντος· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο αυτό, έχουν συσταθεί τέσσερις τεχνικές ομάδες εργασίας για να εξετάζουν ζητήματα όσον αφορά δικαιώματα πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, τεχνικούς φραγμούς στο εμπόριο, μέτρα υγειονομικής και φυτοϋγειονομικής προστασίας καθώς και ζητήματα του φαρμακευτικού τομέα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τους σχετικά χαμηλούς δασμούς, ο όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και της Ταϊβάν υστερεί σε σύγκριση με τον όγκο των εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ με τους άλλους κύριους εμπορικούς της εταίρους·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιομηχανία των τεχνολογιών πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) αποτελεί τομέα υψηλής προστιθέμενης αξίας και πηγή ανάπτυξης τόσο στην ΕΕ όσο και στην Ταϊβάν, ιδιαίτερα όσον αφορά την περαιτέρω ανάπτυξη έξυπνων προϊόντων και υπηρεσιών·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και η Ταϊβάν μπορούν να εμβαθύνουν περαιτέρω τις οικονομικές σχέσεις τους κατά τρόπο πραγματικά αμοιβαίου οφέλους με προοπτική, συν τοις άλλοις, την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων της κοινωνίας·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ταϊβάν είναι από το 2002 πλήρες μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και επίσης πλήρες μέλος της Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας — Ειρηνικού (ΟΣΑΕ) και της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσχώρηση της Ταϊβάν στη συμφωνία του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις τον Ιούλιο 2009 αποτέλεσε σημαντικό και θετικό βήμα που θα της επιτρέψει όχι μόνο να επωφελείται από το αμοιβαίο άνοιγμα των αγορών της συμφωνίας για τις δημόσιες συμβάσεις αλλά και να βελτιώνει την αποτελεσματικότητά της στην εγχώρια αγορά της·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ταϊβάν και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) έχουν υιοθετήσει εποικοδομητική προσέγγιση που συνέβαλε στη σύναψη 19 συμφωνιών τις οποίες υπέγραψαν το Straits Exchange Foundation (Ίδρυμα Στενών της Ταϊβάν) — για την Ταϊβάν — και η Ένωση για τις Σχέσεις Εκατέρωθεν των Στενών της Ταϊβάν — για την ΛΔΚ· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συμφωνίες αυτές περιλαμβάνουν τη συμφωνία — πλαίσιο οικονομικής συνεργασίας (ECFA) μεταξύ Ηπειρωτικής Κίνας και Ταϊβάν και της συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας η οποία υπογράφηκε στις 29 Ιουνίου 2010, καθώς και της συμφωνίας για τις επενδύσεις και της συμφωνίας για την τελωνειακή συνεργασία, που υπογράφηκε στις 9 Αυγούστου 2012·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι άλλες εποικοδομητικές εναλλακτικές λύσεις οδήγησαν την Ταϊβάν να συνάψει 31 διμερείς επενδυτικές συμφωνίες με τρίτες χώρες, μεταξύ άλλων με την Ιαπωνία στις 22 Σεπτεμβρίου 2011, και μία συμφωνία οικονομικής συνεργασίας με τη Νέα Ζηλανδία στις 10 Ιουλίου 2013, να επαναλάβει τις συνομιλίες της για συμφωνία πλαίσιο στον τομέα του εμπορίου και των επενδύσεων (TIFA) με τις Ηνωμένες Πολιτείες στις 10 Μαρτίου 2013, και να προβαίνει σήμερα σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη επενδυτικής συμφωνίας με τη Δημοκρατία της Κορέας και συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών με τη Σιγκαπούρη (ASTEP)·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Γραφείο Οικονομικής και Πολιτιστικής Αντιπροσωπείας της Ταϊπέχ στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Αμερικανικό Ινστιτούτο στην Ταϊβάν συμφώνησαν να εκδώσουν κοινές δηλώσεις όσον αφορά τις αρχές για διεθνείς επενδύσεις και υπηρεσίες ΤΠΕ· λαμβάνοντας εξάλλου υπόψη ότι η Ταϊβάν έχει συνάψει συνολικές συμφωνίες σχετικά με τον φόρο εισοδήματος με 25 χώρες, περιλαμβανομένων και 9 κρατών μελών της ΕΕ·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στενότεροι οικονομικοί δεσμοί με την Ταϊβάν δεν αντιστρατεύονται κατά κανένα τρόπο την πολιτική της ΕΕ για μια ενιαία Κίνα δεδομένου ότι, τόσο η Κίνα όσο και η Ταϊβάν, έχουν προσχωρήσει στην Οικονομική Συνεργασία Ασίας — Ειρηνικού (ΟΣΑΕ) το 1991, στον δε Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) το 2002·

1.

θεωρεί ότι το πολυμερές εμπορικό σύστημα, το οποίο είναι ενσωματωμένο στον ΠΟΕ, εξακολουθεί να παραμένει το πλέον αποτελεσματικό πλαίσιο για την επίτευξη ανοικτού και θεμιτού εμπορίου σε παγκόσμια βάση· πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ταϊβάν θα πρέπει να συμβάλουν στην προώθηση πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων·

2.

θεωρεί ότι η ΕΕ, παράλληλα με τις προσπάθειες που καταβάλλει για την αναβάθμιση των οικονομικών σχέσεών της με την Κίνα, θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο ανάλογης πρακτικής με την Ταϊβάν ώστε να εξακολουθήσει να παρέχει με συνέπεια τη στήριξή της στο δημοκρατικό σύστημα της Ταϊβάν, στον κοινωνικό πλουραλισμό και στις καλές επιδόσεις της Ταϊβάν όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου·

3.

πιστεύει συνεπώς ότι η ΕΕ θα πρέπει να ανταποκριθεί θετικά στην βούληση της Ταϊβάν να δρομολογήσει παράλληλες διαπραγματεύσεις για διμερείς συμφωνίες σχετικά με την προστασία των επενδύσεων και την πρόσβαση στην αγορά προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η νομική ασφάλεια των επενδύσεων και να αυξηθεί ο όγκος και η ποιότητα των επενδυτικών ροών·

4.

πιστεύει ότι η απόφαση για την έναρξη των εν λόγων διαπραγματεύσεων με την Ταϊβάν πρέπει να βασίζεται σε οικονομικούς λόγους, και δεν θα πρέπει να διασυνδέεται με την αξιολόγηση των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας·

5.

τονίζει το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο τάσσεται υπέρ συμφωνιών για την προστασία των επενδύσεων και την πρόσβαση στην αγορά με την Ταϊβάν, και τούτο θα μπορούσε να οδηγήσει στην εμβάθυνση των υφισταμένων οικονομικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Ταϊβάν·

6.

πιστεύει ότι οι συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και της Ταϊβάν για την προστασία των επενδύσεων και την πρόσβαση στην αγορά παρουσιάζουν πραγματικό δυναμικό που θα συνέβαλε σε μια κατάσταση αμοιβαίων πλεονεκτημάτων, επωφελή και για τις δύο οικονομίες·

7.

επισημαίνει ότι κάθε συμφωνία πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη τις ΜΜΕ και να βελτιώνει την ικανότητά τους να επενδύουν σε χώρες της αλλοδαπής·

8.

υπενθυμίζει επίσης ότι η ΕΕ και η Ταϊβάν έχουν ήδη μία καλά ολοκληρωμένη οικονομική σχέση, χαμηλούς εν γένει τελωνειακούς δασμούς σε αμφότερες τις πλευρές και επαρκώς δομημένο διάλογο που απαιτεί τακτικές συνεδριάσεις για την επίλυση διμερών ζητημάτων στον τομέα του εμπορίου και των επενδύσεων·

9.

τονίζει ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει ισχυρή δέσμευση των συμβαλλομένων μερών για τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη στον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις·

10.

τονίζει ότι οι επενδυτικές συμφωνίες που έχει συνάψει η ΕΕ πρέπει να τηρούν τη δυνατότητα δημόσιας παρέμβασης, ιδίως κατά την επιδίωξη στόχων δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως είναι οι στόχοι στον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό τομέα, στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ασφάλειας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών, της δημόσιας υγείας και ασφάλειας και της πολιτισμικής πολυμορφίας· ζητεί να περιληφθούν στη συμφωνία ειδικές ρήτρες όσον αφορά τους στόχους αυτούς·

11.

συνιστά, σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στην αγορά, να έχουν αμφότερα τα μέρη τη δυνατότητα να αποκλείουν ορισμένους τομείς από τις δεσμεύσεις ελευθέρωσης για την προστασία εθνικών στρατηγικών συμφερόντων·

12.

επαναλαμβάνει το αίτημά του για μια αποτελεσματική ρήτρα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης καθώς και για αποτελεσματικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές ρήτρες·

13.

τονίζει ότι η συμφωνία πρέπει να υποχρεώνει τους ξένες επενδυτές στην ΕΕ να τηρούν ευρωπαϊκά κοινωνικά πρότυπα και τις απαιτήσεις κοινωνικού διαλόγου·

14.

καλεί την Επιτροπή να δρομολογήσει συνομιλίες για τις εν λόγω συμφωνίες μεταξύ της ΕΕ και της Ταϊβάν·

15.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στην κυβέρνηση και το νομοθετικό σώμα Γιουάν της Ταϊβάν.

19.5.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/56

—

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με τη Συρία, ειδικότερα δε τα ψηφίσματά του της 16ης Φεβρουαρίου 2012 (1), 13ης Σεπτεμβρίου 2012 (2), 23ης Μαΐου 2013 (3) και 12ης Σεπτεμβρίου 2013 (4), και σχετικά με τους πρόσφυγες από ένοπλες συγκρούσεις,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 23ης Ιανουαρίου, 18ης Φεβρουαρίου, 11ης Μαρτίου, 22ας Απριλίου, 27ης Μαΐου, 24ης Ιουνίου, 9ης Ιουλίου και 22ας Ιουλίου 2013, σχετικά με τη Συρία· έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 8ης Φεβρουαρίου 2013 σχετικά με τη Συρία,

—

έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) Catherine Ashton της 21ης Αυγούστου 2013 σχετικά με τις τελευταίες πληροφορίες για χρήση χημικών όπλων στη Δαμασκό, της 23ης Αυγούστου 2013 σχετικά με την επιτακτική ανάγκη να δοθεί πολιτική λύση στη συριακή διένεξη (που αντικατοπτρίζει τη θέση σχετικά με τη Συρία στην οποία συμφώνησε η ΕΕ στις 7 Σεπτεμβρίου 2013), της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 σχετικά με την πρόταση να τεθούν τα χημικά όπλα της Συρίας υπό διεθνή έλεγχο και της 14ης Σεπτεμβρίου 2013 μετά τη συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας σχετικά με τα χημικά όπλα στη Συρία, καθώς επίσης και τις δηλώσεις της ΑΠ/ΥΕ κατά τη συζήτηση της ολομέλειας του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο στις 11 Σεπτεμβρίου 2013,

—

έχοντας υπόψη τις δηλώσεις στις οποίες προέβη η Επίτροπος που είναι αρμόδια για τη διεθνή συνεργασία, την ανθρωπιστική βοήθεια και την ανταπόκριση σε περίπτωση κρίσης Kristalina Georgieva σχετικά με τους Σύρους πρόσφυγες και την ανταπόκριση της ΕΕ, ειδικότερα τη δήλωσή της στις 3 Σεπτεμβρίου 2013 σχετικά με τον πλέον πρόσφατο αριθμό προσφύγων που φεύγουν από την κρίση στη Συρία, καθώς και τις εκθέσεις και τα ενημερωτικά δελτία της ECHO (Ανθρωπιστική Βοήθεια και Προστασία των Πολιτών) για την κατάσταση στη Συρία,

—

έχοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που διατύπωσε ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) António Guterres στην άτυπη συνάντηση του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στο Βίλνιους στις 18 Ιουλίου 2013 (5),

—

έχοντας υπόψη τα ενημερωτικά δελτία του Συμβουλίου Ασφαλείας που εξέδωσε η Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας Ανθρωπιστικών Υποθέσεων και Συντονίστρια Βοήθειας Έκτακτης Ανάγκης Valerie Amos, ειδικότερα το δελτίο της 18ης Απριλίου 2013,

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της σε επίπεδο υπουργών συνάντησης των χωρών που συνορεύουν με τη Συρία την οποία διοργάνωσε ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες στις 4 Σεπτεμβρίου 2013,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τη Συρία,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948,

—

έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Αστικά και τα Πολιτικά Δικαιώματα, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, τη Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και Άλλων Τρόπων Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας, τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και το προαιρετικό της πρωτόκολλο για την ανάμειξη παιδιών σε ένοπλη σύρραξη, και τη Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταπολέμηση του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, στα συμβαλλόμενα μέρη των οποίων συγκαταλέγεται η Συρία,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 78, 79 και 80 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Γενεύης του 1949 και τα πρόσθετα πρωτόκολλά της,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2013, η Υπηρεσία του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) είχε καταγράψει συνολικά 1 929 227 Σύρους πρόσφυγες στις γειτονικές χώρες και στη Βόρεια Αφρική· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συνολικός αριθμός προσφύγων, περιλαμβανομένων των μη καταγεγραμμένων, είναι κατ’ εκτίμηση 2 102 582· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τις ίδιες πηγές 76 % του συνόλου των Σύρων προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά· λαμβάνοντας υπόψη ότι 410 000 παιδιά Σύρων προσφύγων είναι στην ηλικία στοιχειώδους εκπαίδευσης (μεταξύ 5 και 11 ετών)· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών (OCHA) ο αριθμός εκείνων που έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους εντός της χώρας (IDP) ήταν 4,25 εκατομμύρια στις 9 Σεπτεμβρίου 2013·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τον UNHCR στις 20 Σεπτεμβρίου 2013 ο αριθμός των προσφύγων (συμπεριλαμβανομένων όσων περιμένουν να καταγραφούν) στις διάφορες χώρες είχε ως εξής: Τουρκία, 492 687· Λίβανος, 748 608· Ιορδανία, 531 768· Ιράκ, 190 857· Αίγυπτος, 124 373· Μαρόκο, Αλγερία και Λιβύη, 14 289 (καταγεγραμμένοι)· λαμβάνοντας υπόψη ότι χιλιάδες Σύροι καταφεύγουν καθημερινά σε γειτονικές χώρες και ότι από το περιφερειακό σχέδιο απόκρισης για τη Συρία των Ηνωμένων Εθνών η πρόβλεψη είναι ότι έως το τέλος του έτους 2013 οι πρόσφυγες από τη Συρία θα ανέρχονται σε 3,5 εκατομμύρια·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ από Σύρους υπηκόους συνεχίζουν να σημειώνουν αύξηση το 2013, με 52 037 αιτήσεις ασύλου να έχουν γίνει από την έναρξη της σύρραξης το 2011 στην ΕΕ και τους πλησιέστερους γείτονές της (Ελβετία και Νορβηγία)·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι εντός της ΕΕ28 το 59 % των αιτήσεων για την παροχή ασύλου έχουν υποβληθεί προς τη Γερμανία (14 842) και τη Σουηδία (14 083)· λαμβάνοντας υπόψη ότι ενώ και σε άλλα κράτη διαπιστώνονται σημαντικές αυξήσεις του αριθμού αιτήσεων ασύλου, μόνον ένα άλλο κράτος μέλος έχει λάβει άνω των 2 000 αιτήσεων (το Ηνωμένο Βασίλειο, 2 634 αιτήσεις)·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχουν πλήρως ακριβή και αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τον συνολικό αριθμό Σύρων που έρχονται στην Ευρώπη ούτε πληροφορίες σχετικά με τους αριθμούς εκείνων που επιζητούν άσυλο σε ευρωπαϊκές χώρες και τον συνολικό αριθμό όσων ευρίσκονται σε αυτές· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τον UNHCR, παρά τα εν λόγω κενά και το ότι στις στατιστικές και τα δεδομένα σχετικά με τις πρακτικές εκδίκασης όσον αφορά τις αιτήσεις ασύλου στα κράτη μέλη της ΕΕ παρατηρούνται αδυναμίες, υπάρχουν ενδείξεις ότι παραμένουν κενά στην προστασία των Σύρων εντός της ΕΕ·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κρίση με τους πρόσφυγες από τη Συρία συνιστά μία πρώτη δοκιμασία για το προσφάτως αναθεωρηθέν Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η νομοθεσία της ΕΕ ήδη παρέχει μερικά εργαλεία, όπως είναι ο κώδικας θεωρήσεων (6) και ο κώδικας συνόρων του Σένγκεν (7), τα οποία καθιστούν δυνατή τη χορήγηση θεωρήσεων για ανθρωπιστικούς λόγους·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρυνθούν να χρησιμοποιήσουν τους πόρους που θα διατίθενται δυνάμει του Ταμείου Ασύλου και Μετανάστευσης και τους πόρους που διατίθενται δυνάμει της προπαρασκευαστικής ενέργειας «Επανεγκατάσταση των προσφύγων κατά τη διάρκεια καταστάσεων έκτακτης ανάγκης» που μεταξύ άλλων καλύπτει τα εξής μέτρα: υποστήριξη ατόμων που έχουν ήδη αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες· υποστήριξη για την ανάληψη δράσης έκτακτης ανάγκης στην περίπτωση ομάδων προσφύγων που χαρακτηρίζονται ως προτεραιότητα λόγω του ότι έχουν δεχθεί ένοπλη επίθεση και αντιμετωπίζουν άλλες καταστάσεις που τους καθιστούν υπερβολικά ευάλωτους και απειλούν τη ζωή τους· παροχή, εφόσον απαιτείται, πρόσθετης οικονομικής στήριξης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στην Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και τους οργανισμούς διασύνδεσής της στα κράτη μέλη και σε επίπεδο Ένωσης·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη το νέο δράμα που προκάλεσε τον θάνατο 130 μεταναστών και την απώλεια εκατοντάδων άλλων μεταναστών πλησίον της Λαμπεντούζα στις 3 Οκτωβρίου 2013, λαμβάνοντας υπόψη τις δεκάδες χιλιάδες μετανάστες που έχουν χάσει τη ζωή τους επιδιώκοντας να φθάσουν στην ΕΕ, υπενθυμίζοντας ακόμη μία φορά ότι είναι αναγκαίο να πράξει κανείς τα πάντα για να σώσει ζωές που κινδυνεύουν και ότι είναι αναγκαίο να τηρούν τα κράτη μέλη τις διεθνείς υποχρεώσεις τους επί θεμάτων διάσωσης στη θάλασσα·

1.

εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του σχετικά με τη συνεχιζόμενη ανθρωπιστική κρίση στη Συρία και την έντονη πίεση που συνεπάγεται για τις γειτονικές χώρες· εκφράζει ανησυχία διότι η έξοδος προσφύγων συνεχίζει να επιταχύνεται χωρίς να προμηνύεται ότι θα υπάρξει σύντομα τέλος στη ροή προσφύγων από τη χώρα·

2.

επαινεί τις προσπάθειες που καταβάλλουν και την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι αρχές αυτών των χωρών και τη γενναιοδωρία των πληθυσμών τους στην παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες από τη Συρία·

3.

χαιρετίζει την πολιτική ανοικτής πόρτας που ακολουθούν οι γείτονες της Συρίας και τους παροτρύνει να διατηρήσουν τα σύνορά τους ανοικτά σε όλους τους πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τη Συρία·

4.

εκφράζει ανησυχία, διότι αυξάνεται ο αριθμός των Σύρων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους επιχειρώντας ριψοκίνδυνες θαλάσσιες διελεύσεις στη Μεσόγειο προς την ΕΕ·

5.

χαιρετίζει το ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν δεσμεύσει άνω του 1 δισ. ευρώ για την παροχή ανθρωπιστικής και μη ανθρωπιστικής βοήθειας στου Σύρους εντός και εκτός Συρίας· σημειώνει ότι η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος χορηγός ανθρωπιστικής βοήθειας για την κρίση της Συρίας· καλεί επίσης την ΕΕ να παρακολουθεί την κατανομή αυτών των πόρων·

6.

ζητεί από την ΕΕ να συνεχίσει την πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση των προσπαθειών ανθρωπιστικού και μη ανθρωπιστικού χαρακτήρα ανταποκρινόμενη στις ανάγκες του πληθυσμού στη Συρία και των προσφύγων από τη Συρία στις γειτονικές χώρες·

7.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τις επιτακτικές ανάγκες προβαίνοντας σε επανεγκατάσταση ατόμων υπεράνω των υφισταμένων εθνικών ποσοστώσεων και επιτρέποντας την είσοδο στη χώρα για ανθρωπιστικούς λόγους· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τους πόρους που είναι ακόμη διαθέσιμοι δυνάμει της προπαρασκευαστικής ενέργειας/δοκιμαστικού σχεδίου σχετικά με την επανεγκατάσταση·

8.

ζητεί από τη διεθνή κοινότητα, την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρέχουν στήριξη ανταποκρινόμενοι σε αυτή την έκτακτη ανθρωπιστική κρίση και να αναλάβουν δέσμευση για παροχή αποτελεσματικής βοήθειας στις γειτονικές χώρες της Συρίας·

9.

ζητεί από την ΕΕ να συγκαλέσει ανθρωπιστική διάσκεψη με θέμα την κρίση προσφύγων από τη Συρία δίδοντας προτεραιότητα στις δράσεις που να απευθύνονται στις χώρες υποδοχής στην περιοχή (συγκεκριμένα τον Λίβανο, την Ιορδανία, την Τουρκία και το Ιράκ) για να τις στηρίξει στις προσπάθειές τους να δεχθούν διαρκώς μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και να διατηρήσουν πολιτική ανοικτής πόρτας· τονίζει ότι σε αυτή τη διάσκεψη θα πρέπει να συμμετέχουν όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και επίκεντρο θα πρέπει να είναι οι ανθρωπιστικές προσπάθειες και η ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ και της εμπλοκής της στις διπλωματικές προσπάθειες που συμβάλλουν στο να τεθεί τέρμα στη σύρραξη στη Συρία·

10.

τονίζει πόσο σημαντικό είναι στο παρόν στάδιο να διερευνηθεί συγκεκριμένα το εάν, το πώς και το πότε θα μπορούσαν τα κράτη μέλη να πράξουν περισσότερα για να ενισχυθεί η μέσω της παροχής προστασίας ανταπόκριση από αυτά στο θέμα της Συρίας· επισημαίνει την ανάγκη αλληλεγγύης και προορατικής ενίσχυσης της όλης ανταπόκρισης παροχής προστασίας από την ΕΕ μέσω εντονότερης συνεργασίας, ανταλλαγής πληροφοριών, ανάπτυξης ικανοτήτων και διαλόγου επί θεμάτων πολιτικής·

11.

χαιρετίζει τη γενική συναίνεση που υπάρχει μεταξύ των κρατών μελών ότι οι Σύροι υπήκοοι δεν θα πρέπει να επαναπροωθούνται στη Συρία· τονίζει ωστόσο ότι χρειάζεται να υπάρξουν συνεπέστερη προσέγγιση και ευρύτερη αλληλεγγύη προς τα κράτη μέλη που υφίστανται ιδιαίτερη πίεση να δεχθούν πρόσφυγες από τη Συρία· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι εφαρμόζονται ορθώς όλες οι διατάξεις των διαφόρων μηχανισμών του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου·

12.

καλεί τα κράτη μέλη να διερευνήσουν όλες τις ισχύουσες νομικές διατάξεις και διαδικασίες της ΕΕ για την παροχή ασφαλούς εισόδου στην ΕΕ με σκοπό να γίνονται προσωρινά δεκτοί οι Σύροι που εγκαταλείπουν τη χώρα τους· σημειώνει ότι η νόμιμη είσοδος στην ΕΕ είναι προτιμότερη από μία επικίνδυνη παράνομη είσοδο, η οποία θα μπορούσε να συνεπάγεται κινδύνους εμπορίας ανθρώπων· σημειώνει ότι μερικά κράτη μέλη έχουν χορηγήσει σε Σύρους είτε μόνιμη διαμονή (π.χ. η Σουηδία) είτε προσωρινή είσοδο (π.χ. Γερμανία)·

13.

υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι τους Σύρους που εγκαταλείπουν τη χώρα λόγω των συγκρούσεων και ζητούν διεθνή προστασία πρέπει να τους παραπέμπει κανείς στις αρμόδιες για το άσυλο αρχές των κρατών μελών και ότι σε αυτούς πρέπει να παρέχεται πρόσβαση σε δίκαιες και αποτελεσματικές διαδικασίες ασύλου·

14.

ζητεί από την ΕΕ να λάβει κατάλληλα, υπεύθυνα μέτρα όσον αφορά μία δυνατή εισροή προσφύγων στα κράτη μέλη της· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρακολουθούν την τρέχουσα κατάσταση και να επεξεργάζονται σχέδιο αντιμετώπισης απρόοπτων καταστάσεων, περιλαμβανομένης της δυνατότητας εφαρμογής της οδηγία περί προσωρινής προστασίας (8), εάν και όποτε το απαιτήσουν οι περιστάσεις·