ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2016 [αιτήσεις των First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο), Finanzgericht München (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — C & J Clark International Ltd κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs (C-659/13), Puma SE κατά Hauptzollamt Nürnberg (C-34/14)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Παραδεκτό - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Κίνας και Βιετνάμ - Κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 1472/2006 και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1294/2009 - Συμφωνία αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 - Άρθρο 2, παράγραφος 7 - Καθορισμός του ντάμπινγκ - Εισαγωγές από χώρα που δεν έχει οικονομία αγοράς - Αιτήσεις υπαγωγής στο καθεστώς εταιρίας που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Προθεσμία - Άρθρο 9, παράγραφοι 5 και 6 - Αιτήσεις για εξατομικευμένη μεταχείριση - Άρθρο 17 - Δειγματοληψίες - Άρθρο 3, παράγραφοι 1, 5 και 6, άρθρο 4, παράγραφος 1, και άρθρο 5, παράγραφος 4 - Συνεργασία της βιομηχανίας της Ένωσης - Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 7 - Προσδιορισμός της ζημίας - Άλλοι γνωστοί παράγοντες - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Άρθρο 236, παράγραφοι 1 και 2 - Επιστροφή μη νομίμως οφειλομένων δασμών - Προθεσμία - Τυχαίο γεγονός ή ανωτέρα βία - Ανίσχυρο κανονισμού περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ])

(2016/C 106/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική και η γερμανική

Αιτούντα δικαστήρια

First-tier Tribunal (Tax Chamber), Finanzgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

C & J Clark International Ltd (C-659/13), Puma SE (C-34/14)

κατά

Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs (C-659/13), Hauptzollamt Nürnberg (C-34/14)

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου, της 5ης Οκτωβρίου 2006, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ, είναι ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο β', και στο άρθρο 9, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 461/2004 του Συμβουλίου, της 8ης Μαρτίου 2004.

Από την εξέταση των προδικαστικών ερωτημάτων δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού 1472/2006 με γνώμονα το άρθρο 296 ΣΛΕΕ καθώς και το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', το άρθρο 3, παράγραφοι 1, 2 και 5 έως 7, το άρθρο 4, παράγραφος 1, το άρθρο 5, παράγραφος 4, το άρθρο 9, παράγραφος 6, ή το άρθρο 17 του κανονισμού 384/96, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 461/2004, θεωρούμενα, όσον αφορά ορισμένα από τα εν λόγω άρθρα ή διατάξεις, μεμονωμένα και εν συνόλω, όσον αφορά άλλα από αυτά.

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1294/2009 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το άνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Βιετνάμ και Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, όπως επεκτάθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το άνω μέρος από δέρμα που αποστέλλονται από την ΕΔΠ Μακάο, ανεξάρτητα από το αν δηλώνονται ως καταγωγής ΕΔΠ Μακάο ή όχι, μετά τη διαδικασία επανεξέτασης ενόψει της λήξης της ισχύος των μέτρων, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 2, του κανονισμού 384/96, είναι ανίσχυρος στο ίδιο μέτρο όπως και ο κανονισμός 1472/2006.

Σε μια περίπτωση όπως αυτή την οποία αφορούν οι υποθέσεις των κυρίων δικών, τα δικαστήρια των κρατών μελών δεν μπορούν να στηριχθούν σε αποφάσεις με τις οποίες ο δικαστής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακύρωσε κανονισμό περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ, στο μέτρο που αφορούσε ορισμένους θιγόμενους από τον εν λόγω κανονισμό παραγωγούς-εξαγωγείς, προκειμένου να θεωρήσουν ότι οι δασμοί που επιβλήθηκαν στα προϊόντα άλλων θιγόμενων από τον εν λόγω κανονισμό παραγωγών-εξαγωγέων, οι οποίοι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους παραγωγούς-εξαγωγείς ως προς τους οποίους ο κανονισμός αυτός ακυρώθηκε, δεν οφείλονται νομίμως, κατά την έννοια του άρθρου 236, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα. Δεδομένου ότι ο κανονισμός αυτός δεν ανακλήθηκε από το θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τον εξέδωσε, δεν ακυρώθηκε από τον δικαστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ούτε κηρύχθηκε ανίσχυρος από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέτρο που επιβάλλει δασμούς επί των προϊόντων των εν λόγω άλλων παραγωγών-εξαγωγέων, οι εν λόγω δασμοί εξακολουθούν να οφείλονται νομίμως, κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

Το άρθρο 236, παράγραφος 2, του κανονισμού 2913/92 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το γεγονός ότι κανονισμός περί επιβολής δασμών αντιντάμπινγκ κηρύχθηκε εν όλω ή εν μέρει ανίσχυρος από τον δικαστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν συνιστά τυχαίο γεγονός ή ανωτέρα βία, κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

(1) ΕΕ C 71 της 8.3.2014.

ΕΕ C 194 της 24.6.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Consorzio Artigiano Servizio Taxi e Autonoleggio (CASTA) κ λπ. κατά Azienda sanitaria locale di Ciriè, Chivasso e Ivrea (ASL TO4), Regione Piemonte

(Υπόθεση C-50/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ - Οδηγία 2004/18/EΚ - Υπηρεσίες διακομιδής ασθενών - Εθνική νομοθεσία η οποία επιτρέπει στις περιφερειακές υγειονομικές αρχές να αναθέτουν απευθείας και χωρίς διατυπώσεις δημοσιότητας δραστηριότητες διακομιδής ασθενών σε εθελοντικές οργανώσεις που πληρούν τις νόμιμες απαιτήσεις και είναι καταχωρισμένες στο οικείο μητρώο έναντι επιστροφής των πραγματοποιηθεισών δαπανών - Επιτρέπεται))

(2016/C 106/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Consorzio Artigiano Servizio Taxi e Autonoleggio (CASTA), Galati Lucimorto Roberto — Autonoleggio Galati, Seren Bernardone Guido — Autonoleggio Seren Guido

κατά

Azienda sanitaria locale di Ciriè, Chivasso e Ivrea (ASL TO4), Regione Piemonte

παρισταμένων των: Associazione Croce Bianca del Canavese κ.λπ., Associazione nazionale pubblica assistenza (ANPAS) — Comitato regionale Liguria

Διατακτικό

Τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία επιτρέπει στις τοπικές αρχές να αναθέτουν απευθείας υπηρεσίες διακομιδής ασθενών, χωρίς καμία διατύπωση δημοσιότητας, σε εθελοντικές οργανώσεις, υπό τον όρο ότι το νομικό και συμβατικό πλαίσιο εντός του οποίου οι οργανώσεις αυτές ασκούν τη δραστηριότητά τους συμβάλλει πράγματι στην επίτευξη του κοινωνικού σκοπού καθώς και την επίτευξη των σκοπών της αλληλεγγύης και της δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας.

Όταν κράτος μέλος επιτρέπει στις δημόσιες αρχές να προσφεύγουν απευθείας σε εθελοντικές οργανώσεις για την άσκηση ορισμένων καθηκόντων, η δημόσια αρχή που προτίθεται να συνάψει συμβάσεις με τέτοιου είδους οργανώσεις δεν υποχρεούται, δυνάμει του δικαίου της Ένωσης, να προβεί προηγουμένως σε σύγκριση των προσφορών διαφόρων οργανώσεων.

Όταν κράτος μέλος, το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα των δημόσιων αρχών να προσφεύγουν απευθείας σε εθελοντικές οργανώσεις για την άσκηση ορισμένων καθηκόντων, επιτρέπει στις οργανώσεις αυτές να ασκούν συγκεκριμένες εμπορικές δραστηριότητες, στο συγκεκριμένο κράτος μέλος απόκειται να θέσει τα όρια εντός των οποίων μπορούν να ασκηθούν οι εν λόγω δραστηριότητες. Εντούτοις, τα όρια αυτά πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι εμπορικές δραστηριότητες έχουν εντελώς δευτερεύοντα και υποστηρικτικό της εθελοντικής τους δραστηριότητας χαρακτήρα.

(1) ΕΕ C 93 της 29.3.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 [αιτήσεις των Finanzgericht Düsseldorf, Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CM Eurologistik GmbH κατά Hauptzollamt Duisburg (C-238/14), Grünwald Logistik Service GmbH (GLS) κατά Hauptzollamt Hamburg-Stadt (C-284/14)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-283/14 και C-284/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 158/2013 - Κύρος - Δασμός αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών ορισμένων παρασκευασμένων ή διατηρημένων εσπεριδοειδών καταγωγής Κίνας - Εκτέλεση αποφάσεως η οποία διαπιστώνει το ανίσχυρο προγενέστερου κανονισμού - Επανάληψη της αρχικής έρευνας η οποία αφορούσε τον καθορισμό της κανονικής αξίας - Εκ νέου επιβολή του δασμού αντιντάμπινγκ βάσει των ίδιων στοιχείων - Περίοδος έρευνας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη])

(2016/C 106/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούντα δικαστήρια

Finanzgericht Düsseldorf, Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

CM Eurologistik GmbH (C-238/14), Grünwald Logistik Service GmbH (GLS) (C-284/14)

κατά

Hauptzollamt Duisburg (C-238/14), Hauptzollamt Hamburg-Stadt (C-284/14)

Διατακτικό

Από την εξέταση των υποβληθέντων ερωτημάτων δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 158/2013 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2013, για την εκ νέου επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων παρασκευασμένων ή διατηρημένων εσπεριδοειδών (συγκεκριμένα μανταρινιών κ.λπ.) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

(1) ΕΕ C 315 της 15.9.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Φεβρουαρίου 2016 [αίτηση του Amtsgericht Sonthofen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Sebat Ince

(Υπόθεση C-336/14) (1)

((Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Τυχηρά παίγνια - Κρατικό μονοπώλιο επί των αθλητικών στοιχημάτων - Προηγούμενη διοικητική άδεια - Αποκλεισμός των ιδιωτικών φορέων - Συγκέντρωση στοιχημάτων για λογαριασμό φορέα εγκατεστημένου σε άλλο κράτος μέλος - Ποινικές κυρώσεις - Εθνική διάταξη αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης - Κατάργηση - Μετάβαση σε σύστημα το οποίο προβλέπει τη χορήγηση περιορισμένου αριθμού αδειών σε ιδιωτικούς φορείς - Αρχές της διαφάνειας και της αμεροληψίας - Οδηγία 98/34/ΕΚ - Άρθρο 8 - Τεχνικοί κανόνες - Κανόνες σχετικά με τις υπηρεσίες - Υποχρέωση κοινοποιήσεως))

(2016/C 106/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Sonthofen

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Sebat Ince

Διατακτικό

Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι απαγορεύει στις διωκτικές αρχές κράτους μέλους να επιβάλλουν κυρώσεις για την άνευ αδείας πρακτορεία αθλητικών στοιχημάτων από έναν ιδιωτικό φορέα για λογαριασμό άλλου ιδιωτικού φορέα ο οποίος δεν διαθέτει άδεια διοργανώσεως αθλητικών στοιχημάτων στο κράτος μέλος αυτό, διαθέτει ωστόσο άδεια σε άλλο κράτος μέλος, οσάκις η υποχρέωση κατοχής άδειας διοργανώσεως ή πρακτορείας αθλητικών στοιχημάτων εντάσσεται στο πλαίσιο ενός καθεστώτος κρατικού μονοπωλίου το οποίο κρίθηκε από τα εθνικά δικαστήρια αντίθετο προς το δίκαιο της Ένωσης. Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ απαγορεύει την επιβολή τέτοιων κυρώσεων ακόμη και όταν ο ιδιωτικός φορέας μπορεί, θεωρητικώς, να λάβει άδεια διοργανώσεως ή πρακτορείας αθλητικών στοιχημάτων, στο μέτρο που η μεν γνώση της διαδικασίας χορηγήσεως τέτοιας άδειας δεν διασφαλίζεται, το δε καθεστώς κρατικού μονοπωλίου επί των αθλητικών στοιχημάτων, το οποίο κρίθηκε από τα εθνικά δικαστήρια αντίθετο προς το δίκαιο της Ένωσης, διατηρήθηκε παρά τη θέσπιση τέτοιας διαδικασίας.

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη από αυτό υποχρέωση κοινοποιήσεως καταλαμβάνει το σχέδιο νομοθετικής ρυθμίσεως μιας περιφέρειας το οποίο διατηρεί σε ισχύ, στο επίπεδο της περιφέρειας αυτής, τις διατάξεις μη ισχύουσας πλέον νομοθεσίας, κοινής στις διάφορες περιφέρειες ενός κράτους μέλους, στο μέτρο που το σχέδιο αυτό περιέχει τεχνικούς κανόνες κατά την έννοια του άρθρου 1 της οδηγίας, με αποτέλεσμα η παράβαση της εν λόγω υποχρεώσεως να συνεπάγεται ότι οι ως άνω τεχνικοί κανόνες δεν είναι αντιτάξιμοι σε ιδιώτη στο πλαίσιο ποινικής δίκης. Η υποχρέωση αυτή δεν αναιρείται από το γεγονός ότι η εν λόγω κοινή νομοθεσία είχε προηγουμένως κοινοποιηθεί στην Επιτροπή, υπό μορφή σχεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας, και ρητώς προέβλεπε τη δυνατότητα παρατάσεως ισχύος, της οποίας εντούτοις δεν έγινε χρήση.

Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στην επιβολή κυρώσεων από κράτος μέλος για την άνευ αδείας πρακτορεία αθλητικών στοιχημάτων στην επικράτειά του για λογαριασμό οικονομικού φορέα που διαθέτει άδεια για τη διοργάνωση αθλητικών στοιχημάτων σε άλλο κράτος μέλος:

—

οσάκις η χορήγηση άδειας διοργανώσεως αθλητικών στοιχημάτων εξαρτάται από τη σύναψη συμβάσεως παραχωρήσεως από τον εν λόγω φορέα σύμφωνα με διαδικασία παραχωρήσεως αδειών, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, εφόσον το αιτούν δικαστήριο διαπιστώνει ότι η διαδικασία αυτή δεν τηρεί τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας καθώς και την εντεύθεν απορρέουσα υποχρέωση διαφάνειας, και

—

στο μέτρο που, παρά τη θέση σε ισχύ εθνικής διατάξεως επιτρέπουσας τη χορήγηση αδειών σε ιδιωτικούς φορείς, η εφαρμογή των διατάξεων με τις οποίες θεσπίστηκε κρατικό μονοπώλιο όσον αφορά τη διοργάνωση και πρακτορεία των αθλητικών στοιχημάτων και οι οποίες κρίθηκαν από τα εθνικά δικαστήρια αντίθετες προς το δίκαιο της Ένωσης εξακολούθησε στην πράξη.

(1) ΕΕ C 339 της 29.9.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 [αίτηση του Tribunale di Frosinone (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Rosanna Laezza

(Υπόθεση C-375/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Τυχερά παίγνια - Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε ασύμβατη προς το δίκαιο της Ένωσης εθνική ρύθμιση σχετική με τις παραχωρήσεις για τη δραστηριότητα αποδοχής στοιχημάτων - Αναδιοργάνωση του συστήματος με νέο διαγωνισμό - Δωρεάν παραχώρηση της χρήσεως των ιδιόκτητων υλικών και άυλων αγαθών που αποτελούν το δίκτυο αποδοχής στοιχημάτων - Περιορισμός - Επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος - Αναλογικότητα))

(2016/C 106/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Frosinone

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Rosanna Laezza

Διατακτικό

Τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε περιοριστική εθνική διάταξη, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει στον παραχωρησιούχο, όταν παύει τη δραστηριότητά του αυτή λόγω λήξεως της περιόδου παραχωρήσεως, την υποχρέωση να παραχωρήσει δωρεάν τη χρήση των ιδιόκτητων υλικών και άυλων αγαθών που αποτελούν το δίκτυο αποδοχής στοιχημάτων, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι ο εν λόγω περιορισμός βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου προς επίτευξη του πράγματι επιδιωκόμενου με τη διάταξη αυτή σκοπού, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 372 της 20.10.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-398/14) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 91/271/ΕΟΚ - Επεξεργασία αστικών λυμάτων - Άρθρο 4 - Δευτεροβάθμια ή ισοδύναμη επεξεργασία - Παράρτημα I, σημεία B και Δ))

(2016/C 106/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και E. Manhaeve)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, J. Reis Silva και J. Brito e Silva)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, μην εξασφαλίζοντας ότι οι απορρίψεις των σταθμών επεξεργασίας αστικών λυμάτων υποβάλλονται σε ικανοποιητικό επίπεδο επεξεργασίας, σύμφωνα με τις σχετικές απαιτήσεις του παραρτήματος I, σημείο B, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, στους αστικούς οικισμούς Alvalade, Odemira, Pereira do Campo, Vila Verde (PTAGL 420), Mação, Pontével, Castro Daire, Arraiolos, Ferreira do Alentejo, Vidigueira, Alcácer do Sal, Amareleja, Monchique, Montemor-o-Novo, Grândola, Estremoz, Maceira, Portel, Viana do Alentejo, Cinfães, Ponte de Reguengo, Canas de Senhorim, Repeses, Vila Viçosa, Santa Comba Dão, Tolosa, Loriga, Cercal, Vale de Santarém, Castro Verde, Almodôvar, Amares/Ferreiras, Mogadouro, Melides, Vila Verde (PTAGL 421), Serpa, Vendas Novas, Vila de Prado, Nelas, Vila Nova de São Bento, Santiago do Cacém, Alter do Chão, Tábua και Mangualde, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4 της προμνησθείσας οδηγίας.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 380 της 27.10.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 — Quimitécnica.com — Comércio e Indústria Química, SA, José de Mello — Sociedade Gestora de Participações Sociais, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-415/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά των φωσφορικών αλάτων που προορίζονται για ζωοτροφές - Πρόστιμο επιβληθέν στις αναιρεσείουσες κατόπιν διαδικασίας διακανονισμού - Καταβολή του προστίμου σε δόσεις - Απαίτηση συστάσεως τραπεζικής εγγυήσεως σε τράπεζα αξιολογούμενη με «AA» ως προς τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική της ικανότητα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως))

(2016/C 106/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Quimitécnica.com — Comércio e Indústria Química, SA, José de Mello — Sociedade Gestora de Participações Sociais, SA (εκπρόσωπος: J. Calheiros, advogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: ΕυρωπαΪκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και B. Mongin, agents, M. Marques Mendes, advogado)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26ης Ιουνίου 2014, Quimitécnica.com και de Mello κατά Επιτροπής (T-564/10, EU:T:2014:583).

2)	Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 388 της 03.11.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 — Éditions Odile Jacob SAS κατά Lagardère SCA, Wendel

(Υπόθεση C-514/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Πράξη συγκεντρώσεως επιχειρήσεων στην αγορά των εκδόσεων βιβλίων - Απόφαση εκδοθείσα κατόπιν της ακυρώσεως, λόγω ελλείψεως ανεξαρτησίας ενός εντολοδόχου, προηγούμενης αποφάσεως με την οποία είχε εγκριθεί ο αγοραστής ορισμένων μεταπωλούμενων στοιχείων του ενεργητικού - Άρθρο 266 ΣΛΕΕ - Εκτέλεση της αποφάσεως περί ακυρώσεως - Αντικείμενο της διαφοράς - Νομική βάση της επίδικης αποφάσεως - Αναδρομική ισχύς της αποφάσεως αυτής - Ανεξαρτησία του αγοραστή των μεταπωλούμενων στοιχείων έναντι του μεταβιβάζοντος))

(2016/C 106/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Éditions Odile Jacob SAS (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, O. Fréget και L. Eskenazi, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito και B. Mongin), Lagardère SCA (εκπρόσωποι: A. Winckler, F. De Bure, J.-B. Pinçon και L. Bary, δικηγόροι), Wendel (εκπρόσωποι: M. Trabucchi, F. Gordon, A. Gosset-Grainville, δικηγόροι, C. Renner, Rechtsanwältin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως

2)	Καταδικάζει την Éditions Odile Jacob SAS στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Lagardère SCA και της Wendel.

(1) ΕΕ C 26 της 26.01.15

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2016 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — BP Europa SE κατά Hauptzollamt Hamburg-Stadt

(Υπόθεση C-64/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης - Οδηγία 2008/118/ΕΚ - Διάπραξη παρατυπίας κατά τη διακίνηση προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης - Διακίνηση προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής - Έλλειψη προϊόντων κατά τον χρόνο παράδοσης - Είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε περίπτωση που δεν αποδεικνύεται η καταστροφή ή η απώλεια των προϊόντων))

(2016/C 106/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο renvoi

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

BP Europa SE

κατά

Hauptzollamt Hamburg-Stadt

Διατακτικό

Το άρθρο 20, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι, σε περιπτώσεις όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, η διακίνηση προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής περατώνεται, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, τη στιγμή κατά την οποία, μετά το πέρας της πλήρους εκφόρτωσης του μέσου μεταφοράς όπου είχαν τοποθετηθεί τα επίμαχα προϊόντα, ο παραλήπτης των εν λόγω προϊόντων διαπιστώνει ελλείπουσες ποσότητες σε σχέση με τις παραδοτέες.

Οι συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 7, παράγραφος 2, στοιχείο α', και 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118 έχουν την έννοια ότι:

—	οι περιπτώσεις που εμπίπτουν στις διατάξεις αυτές δεν περιλαμβάνουν την περίπτωση του άρθρου 7, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας και ότι

—

το γεγονός ότι μια εθνική διάταξη μεταφοράς του άρθρου 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/118, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, δεν αναφέρει ρητώς ότι η παρατυπία που προβλέπεται στη διάταξη αυτή της οδηγίας πρέπει να είχε ως αποτέλεσμα τη θέση σε ανάλωση των οικείων προϊόντων δεν μπορεί να εμποδίζει την εφαρμογή της εν λόγω εθνικής διάταξης όταν διαπιστώνονται ελλείμματα, τα οποία συνεπάγονται κατ’ ανάγκη τέτοια θέση σε ανάλωση.

Το άρθρο 10, παράγραφος 4, της οδηγίας 2008/118 έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται όχι μόνον όταν όλες οι ποσότητες των διακινούμενων υπό καθεστώς αναστολής προϊόντων δεν έχουν φθάσει στον προορισμό τους, αλλά και στην περίπτωση κατά την οποία μέρος μόνον των προϊόντων αυτών δεν έχει φθάσει στον προορισμό του.

(1) ΕΕ C 138 της 27.4.2015.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Noord-Holland (Κάτω Χώρες) στις 14 Δεκεμβρίου 2015 — X και GoPro Coöperatief U.A. κατά Inspecteur van de Belastingdienst Douane, kantoor Rotterdam Rijnmond

(Υπόθεση C-666/15)

(2016/C 106/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Noord-Holland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: X και GoPro Coöperatief U.A.

Καθού: Inspecteur van de Belastingdienst Douane, kantoor Rotterdam Rijnmond

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει οι επεξηγηματικές σημειώσεις της Επιτροπής σχετικά με τη διάκριση 8525 80 30 και τις διακρίσεις 8525 80 91 και 8525 80 99 της συνδυασμένης ονοματολογίας να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι πρόκειται επίσης για εγγραφή διάρκειας «τουλάχιστον 30 λεπτών» όταν εικόνες βίντεο μπορούν να εγγραφούν για διάστημα άνω των 30 λεπτών μέσω της λειτουργίας «video record», αλλά οι εικόνες βίντεο αναγνωρίζονται ως χωριστά αρχεία, κάθε ένα από τα οποία έχει διάρκεια μικρότερη των 30 λεπτών, και εκείνος ο οποίος θέλει να δει το βίντεο πρέπει, κατά την ανάγνωση, να ανοίγει χωριστά κάθε αρχείο διάρκειας κάτω των 30 λεπτών, ενώ υπάρχει η δυνατότητα οι εικόνες που περιέχονται στα αρχεία αυτά να τεθούν, με τη βοήθεια ενός λογισμικού που παρέχει η GoPro, απ’ άκρου εις άκρον σε προσωπικό υπολογιστή, και έτσι να δημιουργηθεί, στον προσωπικό υπολογιστή, ταινία βίντεο διάρκειας άνω των 30 λεπτών μόνο σε ένα αρχείο;

Εμποδίζει την κατάταξη στη διάκριση 8525 80 99 της ΣΟ το γεγονός ότι βιντεοκάμερες που μπορούν να εγγράψουν σήματα από εξωτερικές πηγές δεν δύνανται να αναπαράγουν τα σήματα αυτά μέσω εξωτερικής συσκευής τηλεοράσεως ή εξωτερικής οθόνης, επειδή οι βιντεοκάμερες αυτές, όπως για παράδειγμα η GoPro HERO 3 Silver Edition, μπορούν να αναπαράγουν σε εξωτερική συσκευή τηλεοράσεως ή εξωτερική οθόνη μόνο τα αρχεία που οι ίδιες έχουν εγγράψει μέσω του φακού;

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) στις 14 Δεκεμβρίου 2015 — Loterie Nationale — Nationale Loterij NV κατά Paul Adriaensen κ.λπ.

(Υπόθεση C-667/15)

(2016/C 106/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Loterie Nationale — Nationale Loterij NV

Εφεσίβλητοι: Paul Adriaensen, Werner De Kesel και The Right Frequency VZW

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει, για την εφαρμογή του σημείου 14 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2005/29/EK (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005 (για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου), να θεωρηθεί ότι πρόκειται για απαγορευμένο πυραμιδωτό σύστημα μόνο αν η υλοποίηση της οικονομικής υποσχέσεως προς υπάρχοντα μέλη:

—	εξαρτάται ουσιαστικά ή κυρίως από την άμεση μεταφορά της οικονομικής συμμετοχής των νέων μελών («άμεση σχέση»), ή

—

αρκεί ότι η υλοποίηση της οικονομικής αυτής υποσχέσεως υπέρ υπαρχόντων μελών εξαρτάται ουσιαστικά ή κυρίως από μια έμμεση πληρωμή μέσω της οικονομικής συμμετοχής υπαρχόντων μελών, δηλαδή χωρίς τα υπάρχοντα μέλη να λαμβάνουν την αντιπαροχή τους ουσιαστικά ή κυρίως από δική τους πώληση ή δική τους χρήση αγαθών ή υπηρεσιών, αλλά για την υλοποίηση της οικονομικής υποσχέσεως που τους δόθηκε εξαρτώνται ουσιαστικά ή κυρίως από την είσοδο και την οικονομική συμμετοχή νέων μελών («έμμεση σχέση»);

(1) ΕΕ L 149, σ. 22.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/11

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η The Tea Board κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-624/13, The Tea Board κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-673/15 P)

(2016/C 106/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: The Tea Board (εκπρόσωποι: M. C. Maier, A. Nordemann, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Delta Lingerie

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-624/13, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις ακόλουθες υπηρεσίες που αφορά το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στις κλάσεις 35 και 38:

Υπηρεσίες λιανικής πώλησης γυναικείων εσωρούχων και γυναικείων ειδών εσωρούχων πολυτελείας, αρωμάτων, eau-de-toilette και καλλυντικών, λευκών ειδών για το σπίτι και το μπάνιο· Υπηρεσίες παροχής επιχειρηματικών συμβουλών για τη δημιουργία και εκμετάλλευση σημείων λιανικής πώλησης και κεντρικών αγορών λιανικής πώλησης και διαφήμισης· Υπηρεσίες προώθησης πωλήσεων (για λογαριασμό τρίτων), διαφήμιση, διοίκηση επιχειρήσεων, διαχείριση επιχειρήσεων, διαφήμιση σε δίκτυο πληροφορικής επί γραμμής, διανομή διαφημιστικού υλικού (φυλλαδίων, προσπέκτους, δωρεάν εφημερίδων, δειγμάτων), υπηρεσίες συνδρομής σε εφημερίδες για λογαριασμό τρίτων· Επιχειρηματική πληροφόρηση ή έρευνα· διοργάνωση εκδηλώσεων, εκθέσεων για εμπορικούς ή διαφημιστικούς σκοπούς, διαφημιστική διαχείριση, εκμίσθωση διαφημιστικού χώρου, ραδιοφωνική διαφήμιση, τηλεοπτική διαφήμιση, διαφημιστική χορηγία. (Κλάση 35)

Τηλεπικοινωνίες, μετάδοση μηνυμάτων και εικόνων με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή, υπηρεσίες αλληλεπιδραστικής ενσύρματης εκπομπής με αντικείμενο την παρουσίαση προϊόντων, επικοινωνίες μέσω τερματικών ηλεκτρονικών υπολογιστών, μετάδοση (διαβίβαση) δεδομένων μέσω ανοικτού, κλειστού και παγκόσμιου ηλεκτρονικού δικτύου. (Κλάση 38)

—	να αναπέμψει, αν κρίνει αναγκαίο, την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Με την αίτηση αναιρέσεως ζητείται η μερική αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-624/13 της 2ας Οκτωβρίου 2015, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις υπηρεσίες που αφορά το προσβαλλόμενο σήμα στις κλάσεις 35 και 38.

2.	Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε δύο λόγους: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η ουσιώδης λειτουργία ενός συλλογικού σήματος σύμφωνα με το άρθρο 66, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, το οποίο αποτελείται από μια ένδειξη που χρησιμοποιείται για να υποδηλωθεί η γεωγραφική προέλευση των οικείων προϊόντων, δεν χρησιμεύει ως ένδειξη της εμπορικής προέλευσης, αλλά διασφαλίζει μόνον τη συλλογική προέλευση των προϊόντων ή των υπηρεσιών που παρέχονται και πωλούνται με το σήμα αυτό, για παράδειγμα ότι τα προϊόντα προέρχονται από επιχείρηση ευρισκόμενη στη ζώνη γεωγραφικής προελεύσεως που έχει οριστεί ως συλλογικό κοινοτικό σήμα και η οποία έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το συλλογικό κοινοτικό σήμα.

Επομένως, κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, στο πλαίσιο του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, η γεωγραφική προέλευση πρέπει να ληφθεί υπόψη ως κρίσιμο στοιχείο- είτε κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των επίμαχων προϊόντων ή υπηρεσιών και/είτε στο πλαίσιο της σφαιρικής εκτιμήσεως της υπάρξεως κινδύνου συγχύσεως.

Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της συγκρίσεως των προϊόντων και/ή των υπηρεσιών ενός προγενέστερου συλλογικού κοινοτικού σήματος, σύμφωνα με το άρθρο 66, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, το οποίο συνίσταται σε γεωγραφική ένδειξη, με τα προϊόντα και/ή τις υπηρεσίες ενός ατομικού κοινοτικού σήματος, το κατά πόσον τα σχετικά προϊόντα και οι υπηρεσίες είναι παρόμοια σε σχέση με τη φύση τους, τον σκοπό τους, τους τελικούς χρήστες τους και/ή τους διαύλους διανομής τους δεν αποτελεί, κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, καθοριστικό στοιχείο. Αυτό που πρέπει μάλλον να εξεταστεί είναι αν τα σχετικά προϊόντα και/ή οι υπηρεσίες έχουν την ίδια γεωγραφική προέλευση.

Η ερμηνεία του άρθρου 66, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα στην οποία προβαίνει η αναιρεσείουσα προκύπτει από

την εσωτερική λογική του κανονισμού 207/2009, και ειδικότερα από το γεγονός ότι

το άρθρο 66, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα εισάγει μία εξαίρεση στον κανονισμό 207/2009 καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, τα σήματα που αποτελούνται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που δύνανται να χρησιμεύσουν στο εμπόριο για δήλωση της γεωγραφικής προέλευσης των προϊόντων ή των υπηρεσιών δεν γίνονται δεκτά προς καταχώριση,

ii.

σύμφωνα με το άρθρο 67, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, ο κανονισμός χρήσεως συλλογικού κοινοτικού σήματος που συντίθεται από γεωγραφική ένδειξη πρέπει να επιτρέπει σε κάθε πρόσωπο τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες του οποίου προέρχονται από την εν λόγω γεωγραφική ζώνη, να καθίσταται μέλος της οργανώσεως που είναι δικαιούχος του σήματος και, συνεπώς, συλλογικό κοινοτικό σήμα το οποίο αποτελείται από γεωγραφική ένδειξη ουδέποτε μπορεί να είναι κατάλληλο για την διάκριση των προϊόντων ή των υπηρεσιών των μελών της ενώσεως που είναι δικαιούχος του εν λόγω σήματος από τα προϊόντα άλλων επιχειρήσεων.

ερμηνεία της διατάξεως αυτής υπό το πρίσμα των όσων ορίζονται στον κανονισμό 1151/2012 (2) και στη Συμφωνία TRIPs, κατά τα οποία στις γεωγραφικές ενδείξεις πρέπει να παρέχεται υψηλό επίπεδο προστασίας και πρέπει να απαγορεύεται η παρουσίαση ενός προϊόντος κατά τρόπο που δηλώνει ή υπονοεί ότι το εν λόγω εμπόρευμα κατάγεται από γεωγραφική περιοχή που δεν συμπίπτει με τον πραγματικό τόπο καταγωγής του.

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι οι ιδιότητες που εξακρίβωσε το Γενικό Δικαστήριο σε σχέση με το DARJEELING μπορούν επίσης να ισχύουν σε υπηρεσίες όπως οι υπηρεσίες παροχής επιχειρηματικών συμβουλών ή παροχής υπηρεσιών τηλεπικοινωνιών και μπορούν να ενισχύσουν την έλξη που ασκεί το επίμαχο σήμα. Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα επισημαίνει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν παρέσχε με την απόφασή του τεκμηριωμένη αιτιολογία όσον αφορά το γιατί οι ιδιότητες που συνδέονται με το σήμα DARJEELING δεν ισχύουν για τις υπηρεσίες της κλάσης 35 και 38, και τούτο συνιστά νομική πλάνη.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

(2) Κανονισμός (EE) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ L 343, σ. 1).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/13

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η The Tea Board κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-625/13, The Tea Board κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-674/15 P)

(2016/C 106/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: The Tea Board (εκπρόσωποι: M. C. Maier, A. Nordemann, Rechtsanwälte)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-625/13, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις ακόλουθες υπηρεσίες που αφορά το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στις κλάσεις 35 και 38:

—	να αναπέμψει, αν κρίνει αναγκαίο, την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Με την αίτηση αναιρέσεως ζητείται η μερική αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-625/13 της 2ας Οκτωβρίου 2015, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις υπηρεσίες που αφορά το προσβαλλόμενο σήμα στις κλάσεις 35 και 38.

2.	Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε δύο λόγους: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού.

την εσωτερική λογική του κανονισμού 207/2009, και ειδικότερα από το γεγονός ότι

ii.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/15

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η The Tea Board κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-626/13, The Tea Board κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-675/15 P)

(2016/C 106/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: The Tea Board (εκπρόσωποι: M. C. Maier, A. Nordemann, Rechtsanwälte)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-626/13, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις ακόλουθες υπηρεσίες που αφορά το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στις κλάσεις 35 και 38:

—	να αναπέμψει, αν κρίνει αναγκαίο, την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Με την αίτηση αναιρέσεως ζητείται η μερική αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-626/13 της 2ας Οκτωβρίου 2015, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις υπηρεσίες που αφορά το προσβαλλόμενο σήμα στις κλάσεις 35 και 38.

2.	Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε δύο λόγους: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού.

την εσωτερική λογική του κανονισμού 207/2009, και ειδικότερα από το γεγονός ότι

ii.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/16

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η The Tea Board κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-627/13, The Tea Board κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-676/15 P)

(2016/C 106/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: The Tea Board (εκπρόσωποι: M. C. Maier, A. Nordemann, Rechtsanwälte)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-627/13, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις ακόλουθες υπηρεσίες που αφορά το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση στις κλάσεις 35 και 38:

—	να αναπέμψει, αν κρίνει αναγκαίο, την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Με την αίτηση αναιρέσεως ζητείται η μερική αναίρεση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-627/13 της 2ας Οκτωβρίου 2015, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως προς τις υπηρεσίες που αφορά το προσβαλλόμενο σήμα στις κλάσεις 35 και 38.

2.	Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε δύο λόγους: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού.

την εσωτερική λογική του κανονισμού 207/2009, και ειδικότερα από το γεγονός ότι

ii.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 21 Δεκεμβρίου 2015 — Agnieška Anisimovienė κ.λπ.

(Υπόθεση C-688/15)

(2016/C 106/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες: Agnieška Anisimovienė κ.λπ.

Εναγομένη και ήδη αναιρεσείουσα: BAB bankas «Snoras

Έχει την έννοια η οδηγία για τις καταθέσεις (1) ότι κεφάλαια που αφαιρούνται από λογαριασμό με τη συναίνεση των ενδιαφερομένων ή μεταφέρονται ή πληρώνονται από τους ενδιαφερομένους σε λογαριασμό που έχει ανοιχθεί στο όνομα πιστωτικού ιδρύματος σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα μπορούν να λογίζονται ως κατάθεση κατά την έννοια της εν λόγω οδηγίας;

Έχει την έννοια το άρθρο 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας για τις καταθέσεις ότι πρέπει να καταβάλλεται βάσει της ασφαλίσεως των καταθέσεων ποσό ίσο με το προβλεπόμενο στο άρθρο 7, παράγραφος 1, σε κάθε πρόσωπο το οποίο αποδεικνύεται ότι είχε σχετική αξίωση κατά τον χρόνο της διαπιστώσεως ή της αποφάσεως του άρθρου 1, σημείο 3, στοιχεία i και ii, της οδηγίας για τις καταθέσεις;

Για τους σκοπούς της οδηγίας για τις καταθέσεις, είναι ο ορισμός της «συνήθους τραπεζικής συναλλαγής» κρίσιμος για την ερμηνεία της έννοιας της καταθέσεως ως πιστωτικού υπολοίπου που προκύπτει από τραπεζικές συναλλαγές; Πρέπει ο ορισμός αυτός να λαμβάνεται υπόψη και κατά την ερμηνεία της έννοιας της καταθέσεως σε εθνικά νομοθετικά μέτρα με τα οποία μεταφέρθηκε στην εθνική έννομη τάξη η οδηγία για τις καταθέσεις;

Αν στο τρίτο ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση, πώς πρέπει να νοείται και να ερμηνεύεται η έννοια της συνήθους τραπεζικής συναλλαγής στο άρθρο 1, σημείο 1, της οδηγίας για τις καταθέσεις:

α)	ποιες τραπεζικές συναλλαγές πρέπει να λογίζονται ως συνήθεις ή βάσει ποίων κριτηρίων πρέπει να καθοριστεί αν μια συγκεκριμένη τραπεζική συναλλαγή είναι συνήθης;

β)	πρέπει η έννοια της συνήθους τραπεζικής συναλλαγής να ερμηνεύεται σε συνάρτηση με τον σκοπό των διενεργούμενων τραπεζικών συναλλαγών ή σε συνάρτηση με τους συμβαλλομένους μεταξύ των οποίων διενεργούνται;

γ)	έχει την έννοια η «κατάθεση ως πιστωτικό υπόλοιπο που προκύπτει από συνήθεις τραπεζικές συναλλαγές», όπως αυτή χρησιμοποιείται στην οδηγία για τις καταθέσεις, ότι καλύπτει μόνο περιπτώσεις στις οποίες όλες οι συναλλαγές από τις οποίες προέκυψε το υπόλοιπο μπορούν να λογίζονται ως συνήθεις;

Προκειμένου περί κεφαλαίων που δεν εμπίπτουν στον ορισμό της καταθέσεως βάσει της οδηγίας για τις καταθέσεις, όταν όμως το κράτος μέλος έχει επιλέξει να μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο την οδηγία για τις καταθέσεις και την οδηγία για τους επενδυτές (2) κατά τρόπον ώστε κεφάλαια επί των οποίων ο καταθέτης έχει αξίωση απορρέουσα από την υποχρέωση πιστωτικού ιδρύματος να παρέχει επενδυτικές υπηρεσίες να λογίζονται επίσης ως κατάθεση, μπορεί η προστασία των καταθέσεων να ισχύει μόνον αφού προσδιοριστεί ότι, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, το πιστωτικό ίδρυμα ενήργησε ως επιχείρηση επενδύσεων και τα κεφάλαια μεταφέρθηκαν σε αυτό για την παροχή ή την άσκηση επενδυτικών εργασιών κατά την έννοια της οδηγίας για τους επενδυτές και της οδηγίας MiFID (3) [2004/39/ΕΚ];

(1) Οδηγία 94/19/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 1994, περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων (ΕΕ L 135, σ. 5).

(2) Οδηγία 97/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997, σχετικά με τα συστήματα αποζημίωσης των επενδυτών (ΕΕ L 84, σ. 22).

(3) Οδηγία 2004/39/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, για την τροποποίηση των οδηγιών 85/611/ΕΟΚ και 93/6/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου (EE L 145, σ. 1).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/20

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Δεκεμβρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 7 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-689/13, Bilbaína de Alquitranes κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-691/15 P)

(2016/C 106/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. J. Loewenthal, K. Talabér-Ritz)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Bilbaína de Alquitranes, SA, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón, SA, Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd, Koppers Netherlands BV, Rütgers basic aromatics GmbH, Rütgers Belgium NV, Rütgers Poland Sp. z o.o., Bawtry Carbon International Ltd, Grupo Ferroatlántica, SA, SGL Carbon GmbH, SGL Carbon GmbH, SGL Carbon, SGL Carbon, SA, SGL Carbon Polska S.A., ThyssenKrupp Steel Europe AG, Tokai erftcarbon GmbH, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA), GrafTech Iberica, SL

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-689/13, Bilbaína de Alquitranes κ.λπ. κατά Επιτροπής, EU:T:2015:767·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς επανεξέταση· και

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλόμενη απόφαση το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει τον κανονισμό (ΕΕ) 944/2013 (1) της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, με σκοπό την προσαρμογή του στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο.

Η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει βάσει των άρθρων 36 και 53, παράγραφος 1, του Οργανισμού του Δικαστηρίου. Στην προσβαλλόμενη απόφαση το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον χρησιμοποιώντας την αθροιστική μέθοδο για την ταξινόμηση της ουσίας πίσσα λιθανθρακόπισσας υψηλής θερμοκρασίας (CTPHT) βάσει των συστατικών της για τους σκοπούς της ταξινόμησης επικινδυνότητας, παρέβη την υποχρέωση που υπέχει να λαμβάνει υπόψη όλους τους κρίσιμους παράγοντες και όλες τις σχετικές περιστάσεις και να εκτιμήσει, έτσι, την αναλογία των συστατικών αυτών στην CTPHT και τα χημικά τους αποτελέσματα, ιδίως τη χαμηλή συνολική διαλυτότητα της CTPHT. Δεν είναι, όμως, σαφές από την προσβαλλόμενη απόφαση αν το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει τον επίδικο κανονισμό για τον ανωτέρω λόγο επειδή η Επιτροπή κακώς εφάρμοσε την αθροιστική μέθοδο για τους σκοπούς της ταξινομήσεως και θα έπρεπε να έχει εφαρμόσει διαφορετική μέθοδο ή επειδή η Επιτροπή εφάρμοσε πλημμελώς τη μέθοδο αυτή.

Δεύτερον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τον κανονισμό CLP καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως προβαίνοντας στην εν λόγω ταξινόμηση χωρίς να λάβει υπόψη τη συνολική διαλυτότητα της CTPHT. Το πρώτο σκέλος του λόγου αυτού στηρίζεται στην υπόθεση ότι το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει τον επίδικο κανονισμό επειδή έκρινε ότι η Επιτροπή κακώς εφάρμοσε την αθροιστική μέθοδο για να περιλάβει την CTPHT στις ουσίες που είναι επικίνδυνες για το υδάτινο περιβάλλον, περίπτωση στην οποία το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τον κανονισμό CLP, καθώς τα διαθέσιμα δεδομένα για τον CTPHT θεωρήθηκαν ακατάλληλα για την ταξινόμηση της ουσίας ευθέως βάσει του κανονισμού CLP. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν αρχές παρεκβολής, υποχρέωνε την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει στην περίπτωση αυτή την αθροιστική μέθοδο. Το δεύτερο σκέλος του λόγου αυτού στηρίζεται στην υπόθεση ότι το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει τον επίδικο κανονισμό γιατί έκρινε ότι η Επιτροπή εφάρμοσε πλημμελώς την αθροιστική μέθοδο, περίπτωση στην οποία το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τον κανονισμό CLP, καθώς ο κανονισμός αυτός δεν απαιτεί κατά την εφαρμογή της εν λόγω μεθόδου να εξεταστεί η συνολική διαλυτότητα της ουσίας.

Τρίτον, η Επιτροπή φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το δίκαιο της Ένωσης λόγω υπερβάσεως των ορίων ελέγχου της νομιμότητας του επίδικου κανονισμού και ότι παραμόρφωσε τα στοιχεία βάσει των οποίων εκδόθηκε ο κανονισμός αυτός.

(1) ΕΕ L 261, σ. 5.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 21 Δεκεμβρίου 2015 — Security Service Srl κατά Ministero dell’Interno κ.λπ.

(Υπόθεση C-692/15)

(2016/C 106/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Security Service Srl

Αναιρεσίβλητοι: Ministero dell’Interno, Questura di Napoli, Questura di Roma

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Επιτροπή κατά Ιταλίας, C-465/2005, EU:C:2007:781, όπου το Δικαστήριο έκρινε ότι το Ιταλικό Δημόσιο παραβίασε τις αρχές που διατυπώνονται στα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ (ελευθερία εγκαταστάσεως και ελεύθερη παροχή υπηρεσιών), επειδή προέβλεπε ότι:

α)	η δραστηριότητα ιδιωτικού φύλακα δύναται να ασκηθεί μόνο κατόπιν όρκου πίστεως στην Ιταλική Δημοκρατία·

β)

οι πάροχοι υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος δύνανται να ασκήσουν τη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ιδιωτικής ασφάλειας μόνο κατόπιν άδειας του Prefetto, τοπικής ισχύος, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι υποχρεώσεις στις οποίες ήδη υπόκεινται οι πάροχοι αυτοί στο κράτος μέλος καταγωγής τους·

γ)	η εν λόγω άδεια έχει περιορισμένη εδαφική ισχύ και η χορήγησή της προϋποθέτει συνυπολογισμό του αριθμού και του μεγέθους των επιχειρήσεων ιδιωτικής ασφάλειας που ήδη δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη περιοχή·

δ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν έδρα επιχειρηματικής δραστηριότητας σε κάθε επαρχία όπου ασκούν τη δραστηριότητά τους·

ε)	το προσωπικό των εν λόγω επιχειρήσεων πρέπει να έχει σε ατομική βάση άδεια για την άσκηση δραστηριοτήτων ιδιωτικής ασφάλειας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι έλεγχοι και εξακριβώσεις που ήδη πραγματοποιήθηκαν στο κράτος μέλος καταγωγής·

στ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν κατώτατο και/ή ανώτατο αριθμό προσωπικού προκειμένου να λάβουν άδεια·

ζ)	οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να καταθέσουν εγγύηση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων·

η)

οι τιμές για τις υπηρεσίες ιδιωτικής ασφάλειας καθορίζονται με τη χορηγούμενη από τον Prefetto άδεια εντός προκαθορισμένου περιθωρίου διακυμάνσεως,

δύναται να αποκλείσει, αφ’ εαυτής, την εξουσία της επαρχιακής αρχής δημόσιας ασφάλειας (του Questore) να θέτει προδιαγραφές για την παροχή υπηρεσιών όπως οι προδιαγραφές που βάλλονται εν προκειμένω, oι oποίες καθιστούν υποχρεωτική την απασχόληση ελάχιστου αριθμού (δύο) υπαλλήλων σε επιχειρησιακές δράσεις που αφορούν ορισμένες υπηρεσίες;

2)	Μήπως, μολονότι πρόκειται για νέο ζήτημα, το ζήτημα αυτό έχει ομοιότητες που μπορούν να οδηγήσουν στην ίδια κρίση με γνώμονα τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ;

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 21 Δεκεμβρίου 2015 — Il Camaleonte Srl κατά Questore di Napoli και Ministero dell’Interno

(Υπόθεση C-693/15)

(2016/C 106/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Il Camaleonte Srl

Αναιρεσίβλητοι: Questore di Napoli και Ministero dell’Interno

Προδικαστικά ερωτήματα

α)	η δραστηριότητα ιδιωτικού φύλακα δύναται να ασκηθεί μόνο κατόπιν όρκου πίστεως στην Ιταλική Δημοκρατία·

β)

γ)	η εν λόγω άδεια έχει περιορισμένη εδαφική ισχύ και η χορήγησή της προϋποθέτει συνυπολογισμό του αριθμού και του μεγέθους των επιχειρήσεων ιδιωτικής ασφάλειας που ήδη δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη περιοχή·

δ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν έδρα επιχειρηματικής δραστηριότητας σε κάθε επαρχία όπου ασκούν τη δραστηριότητά τους·

ε)	το προσωπικό των εν λόγω επιχειρήσεων πρέπει να έχει σε ατομική βάση άδεια για την άσκηση δραστηριοτήτων ιδιωτικής ασφάλειας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι έλεγχοι και εξακριβώσεις που ήδη πραγματοποιήθηκαν στο κράτος μέλος καταγωγής·

στ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν κατώτατο και/ή ανώτατο αριθμό προσωπικού προκειμένου να λάβουν άδεια·

ζ)	οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να καταθέσουν εγγύηση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων·

η)

2)	Μήπως, μολονότι πρόκειται για νέο ζήτημα, το ζήτημα αυτό έχει ομοιότητες που μπορούν να οδηγήσουν στην ίδια κρίση με γνώμονα τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ;

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 21 Δεκεμβρίου 2015 — Vigilanza Privata Turris Srl κατά Questore di Napoli

(Υπόθεση C-694/15)

(2016/C 106/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Vigilanza Privata Turris Srl

Αναιρεσίβλητος: Questore di Napoli

Προδικαστικά ερωτήματα

α)	η δραστηριότητα ιδιωτικού φύλακα δύναται να ασκηθεί μόνο κατόπιν όρκου πίστεως στην Ιταλική Δημοκρατία·

β)

γ)	η εν λόγω άδεια έχει περιορισμένη εδαφική ισχύ και η χορήγησή της προϋποθέτει συνυπολογισμό του αριθμού και του μεγέθους των επιχειρήσεων ιδιωτικής ασφάλειας που ήδη δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη περιοχή·

δ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν έδρα επιχειρηματικής δραστηριότητας σε κάθε επαρχία όπου ασκούν τη δραστηριότητά τους·

ε)	το προσωπικό των εν λόγω επιχειρήσεων πρέπει να έχει σε ατομική βάση άδεια για την άσκηση δραστηριοτήτων ιδιωτικής ασφάλειας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι έλεγχοι και εξακριβώσεις που ήδη πραγματοποιήθηκαν στο κράτος μέλος καταγωγής·

στ)	οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας πρέπει να διαθέτουν κατώτατο και/ή ανώτατο αριθμό προσωπικού προκειμένου να λάβουν άδεια·

ζ)	οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να καταθέσουν εγγύηση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων·

η)

2)	Μήπως, μολονότι πρόκειται για νέο ζήτημα, το ζήτημα αυτό έχει ομοιότητες που μπορούν να οδηγήσουν στην ίδια κρίση με γνώμονα τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ;

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) στις 28 Δεκεμβρίου 2015 — MB Srl κατά Società Metropolitana Acque Torino (SMAT)

(Υπόθεση C-697/15)

(2016/C 106/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: MB Srl

Καθής: Società Metropolitana Acque Torino (SMAT)

Προδικαστικό ερώτημα

Μήπως οι κοινοτικές αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου, σε συνδυασμό με τις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), καθώς και οι εντεύθεν αρχές, όπως οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, της αμοιβαίας αναγνωρίσεως, της αναλογικότητας και της διαφάνειας, όπως διατυπώθηκαν (εσχάτως) στην οδηγία 2014/24/ΕΕ (1), αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η ιταλική ρύθμιση που απορρέει από τον συνδυασμό των άρθρων 87, παράγραφος 4, και 86, παράγραφος 3-bis, του νομοθετικού διατάγματος 163 του 2006 και του άρθρου 26, παράγραφος 6, του νομοθετικού διατάγματος 81 του 2008, όπως έχουν ερμηνευθεί, στο πλαίσιο της λειτουργίας ομοιόμορφης ερμηνείας του δικαίου σύμφωνα με το άρθρο 99 του κώδικα διοικητικής δικονομίας, με τις αποφάσεις 3 και 9 του 2015, της ολομέλειας του Consiglio di Stato, βάσει της οποίας ρυθμίσεως η μη χωριστή αναγραφή, στις οικονομικές προσφορές σε διαδικασία αναθέσεως συμβάσεως δημοσίων έργων, του κόστους της ασφάλειας εντός της επιχειρήσεως επιφέρει σε κάθε περίπτωση τον αποκλεισμό της διαγωνιζόμενης επιχειρήσεως, ακόμη και όταν η υποχρέωση χωριστής αναγραφής δεν ορίζεται ούτε στις διατάξεις του διαγωνισμού ούτε στο συνημμένο προς συμπλήρωση έντυπο για την υποβολή των προσφορών, και μολονότι, από απόψεως ουσίας, η προσφορά καλύπτει το ελάχιστο κόστος της ασφάλειας εντός της επιχειρήσεως;

(1) Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94, σ. 65).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 6 Ιανουαρίου 2016 — Holcim France SAS, η οποία υπεισήλθε στα δικαιώματα της εταιρείας Euro Stockage, Enka SA κατά Ministre des finances et des comptes publics

(Υπόθεση C-6/16)

(2016/C 106/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Holcim France SAS, η οποία υπεισήλθε στα δικαιώματα της εταιρείας Euro Stockage, Enka SA

Αναιρεσίβλητος: Ministre des finances et des comptes publics

Προδικαστικά ερωτήματα

Οσάκις εθνική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους εισάγει στο εθνικό δίκαιο τη δυνατότητα την οποία προβλέπει το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 90/435/[ΕΟΚ], της 23ης Ιουλίου 1990 (1), είναι δυνατός ο έλεγχος, υπό το πρίσμα του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των πράξεων ή των συμφωνιών με τις οποίες διώκεται η υλοποίηση αυτής της δυνατότητας;

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 1, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας, οι οποίες παρέχουν στα κράτη μέλη ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως προκειμένου να καθορίζουν ποιες διατάξεις είναι «αναγκαίες για να αποφεύγονται φορολογικές απάτες και καταχρήσεις», την έννοια ότι αντιτίθενται στη θέσπιση από κράτος μέλος μηχανισμού για τον αποκλεισμό από το πλεονέκτημα της απαλλαγής των μερισμάτων που καταβάλλονται σε νομικό πρόσωπο το οποίο ελέγχεται άμεσα ή έμμεσα από έναν ή περισσότερους κατοίκους κρατών μη μελών της Ένωσης, εκτός αν το εν λόγω νομικό πρόσωπο αποδεικνύει ότι η αλυσίδα συμμετοχών δεν έχει ως κύριο σκοπό ή ως έναν από τους κύριους σκοπούς της την άντληση οφέλους από την απαλλαγή;

α)

Σε περίπτωση που η συμβατότητα με το δίκαιο της Ένωσης του προαναφερθέντος μηχανισμού «κατά της απάτης» πρέπει να εκτιμηθεί και υπό το πρίσμα των διατάξεων της Συνθήκης, πρέπει αυτή, λαμβανομένου υπόψη του σκοπού της επίδικης νομοθετικής ρυθμίσεως, να εξεταστεί υπό το πρίσμα των διατάξεων του άρθρου 43 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νυν άρθρου 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά το γεγονός ότι η εταιρεία στην οποία καταβάλλονται τα μερίσματα ελέγχεται άμεσα ή έμμεσα, μέσω αλυσίδας συμμετοχών μεταξύ των κύριων σκοπών της οποίας συγκαταλέγεται η άντληση οφέλους από την απαλλαγή, από έναν ή περισσότερους κατοίκους τρίτων κρατών, οι οποίοι δεν μπορούν να επικαλεστούν την ελευθερία εγκαταστάσεως;

β)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, πρέπει η συμβατότητα αυτή να εξεταστεί υπό το πρίσμα των διατάξεων του άρθρου 56 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νυν άρθρου 63 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Έχουν οι ανωτέρω διατάξεις την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση που αποκλείει την απαλλαγή από την παρακράτηση στην πηγή για τα μερίσματα τα οποία καταβάλλει εταιρεία κράτους μέλους σε εταιρεία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, όταν τα μερίσματα αυτά αποτελούν εισόδημα νομικού προσώπου το οποίο ελέγχεται άμεσα ή έμμεσα από έναν ή περισσότερους κατοίκους κρατών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός αν το νομικό πρόσωπο αποδείξει ότι αυτή η αλυσίδα συμμετοχών δεν έχει ως κύριο σκοπό ή ως έναν από τους κύριους σκοπούς της την άντληση οφέλους από την απαλλαγή;

(1) Οδηγία 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών (EE L 225, σ. 6).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 11 Ιανουαρίου 2016 — Société Euro Park Service, καθολική διάδοχος της εταιρείας Cairnbulg Nanteuil κατά Ministre des finances et des comptes publics

(Υπόθεση C-14/16)

(2016/C 106/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Société Euro Park Service, καθολική διάδοχος της εταιρείας Cairnbulg Nanteuil κατά Ministre des finances et des comptes publics

Αναιρεσίβλητος: Ministre des finances et des comptes publics

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση που νομοθέτης κράτους μέλους κάνει χρήση στο εσωτερικό δίκαιο της δυνατότητας την οποία προβλέπει το σημείο 1 του άρθρου 11 της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, όπως τροποποιήθηκε, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς για τις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών (1), χωρεί έλεγχος, υπό το πρίσμα του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των πράξεων που λαμβάνονται για την εφαρμογή της δυνατότητας αυτής;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 43 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νυν άρθρο 49 Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία, η οποία, για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής, εξαρτά την υπαγωγή στο ευνοϊκό κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο εφαρμόζεται στις συγχωνεύσεις και τις εξομοιούμενες προς αυτές πράξεις από διαδικασία προηγούμενης εγκρίσεως μόνο σε σχέση με εισφορές προς αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και όχι σε σχέση με εισφορές προς ημεδαπά νομικά πρόσωπα;

(1) ΕΕ L 225, σ. 1

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/26

Αναίρεση που άσκησαν στις 13 Ιανουαρίου 2016 οι Al-Bashir Mohammed Al-Faqih, Ghunia Abdrabbah, Taher Nasuf, Sanabel Relief Agency Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 28 Οκτωβρίου 2015 στην υπόθεση T-134/11, Al-Bashir Mohammed Al-Faqih, Ghunia Abdrabbah, Taher Nasuf, Sanabel Relief Agency Ltd κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-19/16 P)

(2016/C 106/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Al-Bashir Mohammed Al-Faqih, Ghunia Abdrabbah, Taher Nasuf, Sanabel Relief Agency Ltd (εκπρόσωποι: N. Garcia-Lora, Solicitor, E. Grieves, Barrister)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2015·

—	να υποκαταστήσει με τη δική του απόφαση εκείνη του Γενικού Δικαστηρίου κατά της οποίας στρέφεται η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και να ακυρώσει τα προσβαλλόμενα πρωτοδίκως μέτρα·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Ηνωμένο Βασίλειο στα δικαστικά έξοδα τόσο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες βάλλουν κατά του συμπεράσματος στο οποίο κατέληξε το Γενικό Δικαστήριο και σύμφωνα με το οποίο οι αιτιάσεις που στρέφονταν κατά του ότι η Επιτροπή αποφάσισε, επί της ουσίας, να συμπεριλάβει τους τρεις πρώτους νυν αναιρεσείοντες στους σχετικούς καταλόγους δεν είχαν προβληθεί προσηκόντως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως δεν προσέδωσε στον προβληθέντα πρωτοδίκως τέταρτο λόγο ακυρώσεως τον χαρακτηρισμό της αιτιάσεως που στρεφόταν κατά της εκ μέρους της Επιτροπής εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών. Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να λάβει υπόψη τις παρατηρήσεις των νυν αναιρεσειόντων, οι οποίες έπρεπε να ληφθούν υπόψη διότι α) το Γενικό Δικαστήριο είχε διατάξει να υποβληθούν οι εν λόγω παρατηρήσεις, β) οι παρατηρήσεις αυτές είχαν υποβληθεί πριν από την εκ μέρους της καθής πρωτοδίκως κατάθεση του υπομνήματός της αντικρούσεως και γ) οι νυν αναιρεσείοντες είχαν επισημάνει επανειλημμένως ότι προετίθεντο να θέσουν εν αμφιβόλω την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών. Η προσέγγιση, την οποία ακολούθησε εν προκειμένω το Γενικό Δικαστήριο, δεν ήταν σύμφωνη προς την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-527/09, Ayadi κατά Επιτροπής.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες βάλλουν κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου, στηριζόμενοι στο ότι, κατά την άποψή τους, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τη δεσμευτική ισχύ της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση που είναι γνωστή ως Kadi II. Κατά τους αναιρεσείοντες, το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να αποφασίσει, αυτό καθαυτό, αν οι περιλαμβανόμενες στην αιτιολογία των προσβαλλομένων πρωτοδίκως μέτρων εκτιμήσεις ήσαν βάσιμες.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες βάλλουν κατά της κρίσεως την οποία διατύπωσε το Γενικό Δικαστήριο και σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή διεξήγαγε προσεκτική και ανεξάρτητη ανάλυση σχετικώς με τους λόγους που δικαιολογούσαν την καταχώριση προσώπων ή οντοτήτων στους σχετικούς καταλόγους. Κατά τους αναιρεσείοντες, η διατυπωθείσα από το Γενικό Δικαστήριο κρίση, σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή όντως διεξήγαγε μια τέτοια ανάλυση, εστερείτο ερείσματος υπό το πρίσμα των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υποθέσεως και υπό το πρίσμα προγενεστέρων δικανικών κρίσεων σε άλλες παρεμφερείς υποθέσεις.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες βάλλουν κατά του συμπεράσματος στο οποίο κατέληξε το Γενικό Δικαστήριο και σύμφωνα με το οποίο η Sanabel εστερείτο ικανότητας δικαστικής παραστάσεως, στηριζόμενοι στο ότι, κατά την άποψή τους, το Γενικό Δικαστήριο προέβη συναφώς σε εσφαλμένη ερμηνεία του δικαίου. Κατά τους αναιρεσείοντες, η ικανότητα δικαστικής παραστάσεως της Sanabel δεν εξαρτάται από παράλληλους χαρακτηρισμούς που τυχόν αποδίδονται με βάση το εσωτερικό δίκαιο, αλλά από το κατά πόσον αυτή λογίζεται ως ικανή να ασκεί επ’ ονόματί της τις διαδικαστικές πράξεις.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 25 Ιανουαρίου 2016 — Compass Contract Services Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Υπόθεση C-38/16)

(2016/C 106/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Compass Contract Services Limited

Καθών: Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελεί η διαφορετική μεταχείριση που επιφυλάσσει το Ηνωμένο Βασίλειο στις αιτήσεις επιστροφής φόρου επί των εκροών τύπου Fleming (οι οποίες μπορούν να υποβληθούν για περιόδους που έληγαν πριν από τις 4 Δεκεμβρίου 1996) και στις αιτήσεις επιστροφής φόρου επί των εισροών τύπου Fleming (οι οποίες μπορούν να υποβληθούν για περιόδους που έληγαν πριν από την 1η Μαΐου 1997, ήτοι αργότερα από τις αιτήσεις επιστροφής φόρου επί των εκροών τύπου Fleming):

α)	παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως· και/ή

β)	παραβίαση της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας· και/ή

γ)	παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικότητας· και/ή

δ)	παραβίαση οποιασδήποτε άλλης σχετικής αρχής του δικαίου της Ένωσης;

2)	Εάν η απάντηση στο ερώτημα 1, στοιχεία α' έως και δ', είναι καταφατική, πώς πρέπει να αντιμετωπισθούν τα αιτήματα επιστροφής φόρου επί των εκροών που αφορούν το χρονικό διάστημα από 4 Δεκεμβρίου 1996 έως 30 Απριλίου 1997;

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/28

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Φεβρουαρίου 2016 η European Bicycle Manufacturers Association κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 26 Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση T-425/13, Giant (China) Co. Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-61/16 P)

(2016/C 106/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: European Bicycle Manufacturers Association (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, avocat, J. Beck, solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Giant (China) Co. Ltd, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει την αναίρεση παραδεκτή και βάσιμη·

—	να εξαφανίσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να αποφανθεί επί της ουσίας και να απορρίψει την προσφυγή ή να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να εκδώσει απόφαση επί της ουσίας της προσφυγής· και

—	να καταδικάσει την προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας για την αναίρεση και την παρέμβαση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

—

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο προβαίνοντας σε εσφαλμένη νομική ανάλυση της εφαρμογής του άρθρου 18 του βασικού κανονισμού εκ μέρους του Συμβουλίου. Σε αντίθεση προς όσα έκρινε το Γενικό Δικαστήριο, ο κανονισμός 502/2013 (1) εφάρμοσε το άρθρο 18, παράγραφος 1, συνολικά στον όμιλο Giant επειδή τα θεσμικά όργανα δεν διέθεταν πλήρεις και αναλυτικές πληροφορίες για τις συνδεδεμένες εταιρίες, όχι μόνο ως προς τις πληροφορίες για την τιμή εξαγωγής του ομίλου.

—

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι το Συμβούλιο δεν μπορούσε να θεωρήσει ως άρνηση συνεργασίας, υπό την έννοια του άρθρου 18, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού, την παράλειψη της Giant να προσκομίσει κάποιες ελάχιστες βασικές πληροφορίες. Οι απαιτούμενες πληροφορίες ήταν κάποιες ελάχιστες πληροφορίες που θα επέτρεπαν στα θεσμικά όργανα να αποκτήσουν πλήρη και ακριβή εικόνα του ομίλου Giant, και η μη παροχή των πληροφοριών αυτών αποτελούσε, κατά συνέπεια, άρνηση συνεργασίας που επηρέαζε την αξιοπιστία των πληροφοριών που είχε προσκομίσει η Giant.

—

Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι δεν θα συνέτρεχε κίνδυνος καταστρατηγήσεως σε περίπτωση χορηγήσεως ατομικού δασμού αντιντάμπινγκ στην Giant αλλά όχι στη Jinshan. Ο προβληματισμός των θεσμικών οργάνων σχετικά με καταστρατήγηση από συνδεδεμένες εταιρίες στην παρούσα υπόθεση είναι δικαιολογημένος και αποτελεί βάσιμο επιπρόσθετο λόγο για την απόρριψη του αιτήματος της Giant για ατομικό δασμό αντιντάμπινγκ.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 502/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 990/2011 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ύστερα από ενδιάμεση επανεξέταση κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 (ΕΕ L 153, σ. 17).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — GFKL Financial Services κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-620/11) (1)

([Κρατικές ενισχύσεις - Γερμανική φορολογική νομοθεσία περί μεταφοράς ζημιών σε επόμενα φορολογικά έτη (Sanierungsklausel) - Απόφαση κρίνουσα την ενίσχυση ασύμβατη με την εσωτερική αγορά - Προσφυγή ακυρώσεως - Ατομικός επηρεασμός - Παραδεκτό - Έννοια «κρατική ενίσχυση» - Επιλεκτικός χαρακτήρας - Φύση και εν γένει οικονομία του φορολογικού συστήματος - Δημόσιοι πόροι - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη])

(2016/C 106/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GFKL Financial Services AG (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Schweda, S. Schultes-Schnitzlein, J. Eggers και M. Knebelsberger, στη συνέχεια M. Schweda, J. Eggers, M. Knebelsberger και F. Loose, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Maxian Rusche, M. Adam και R. Lyal, στη συνέχεια T. Maxian Rusche, R. Lyal και M. Noll-Ehlers)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και K. Petersen)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2011/527/ΕΕ της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 7/10 (πρώην CP 250/09 και NN 5/10) που χορηγήθηκε από τη Γερμανία «Νόμος περί φορολογίας νομικών προσώπων, ρήτρα εξυγίανσης» («KStG, Sanierungsklausel») (ΕΕ L 235, σ. 26).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή ως αβάσιμη.

3)	Η GFKL Financial Services AG φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών της εξόδων.

4)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 39 της 11.2.2012.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — Ισότης κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-562/13) (1)

((Ρήτρα διαιτησίας - Πρόγραμμα-πλαίσιο για την καινοτομία και την ανταγωνιστικότητα - Σύμβαση REACH112 - Επιστροφή προκαταβολών - Επιλέξιμες δαπάνες))

(2016/C 106/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Σ. Σκλήρης, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Di Paolo και S. Lejeune, επικουρούμενες αρχικώς από την Ε. Πετρίτση και, στη συνέχεια, από την Ε. Ρούσσου, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αφενός, αγωγή στηριζόμενη στο άρθρο 272 ΣΛΕΕ, με την οποία η ενάγουσα ζητεί, κυρίως, να κριθεί αβάσιμο το αίτημα της Επιτροπής να της επιστρέψει η ενάγουσα το ποσό των 47 197,93 ευρώ που η Επιτροπή τής είχε καταβάλει ως προχρηματοδότηση για τη σύμβαση υπ’ αριθ. 238940 «REsponding to All Citizens needing Help (REACH112)», η οποία είχε συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της ενάγουσας, και, επικουρικώς, να κριθεί αβάσιμο το αίτημα της Επιτροπής να της επιστρέψει η ενάγουσα την ως άνω προχρηματοδότηση κατά το ποσό των 13 821,12 ευρώ, το οποίο αφορά τις δαπάνες που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή προς έγκριση για την πρώτη περίοδο αναφοράς του έργου REACH112, καθώς και, αφετέρου, ανταγωγή με την οποία η Επιτροπή ζητεί να υποχρεωθεί η ενάγουσα να της επιστρέψει εντόκως την προχρηματοδότηση που καταβλήθηκε αχρεωστήτως στο πλαίσιο της εν λόγω συμβάσεως καθώς και τόκους υπερημερίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Παρέλκει η κρίση επί των αιτημάτων της «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης» να αναγνωριστεί ότι, λόγω της μη εφαρμογής των γενικών όρων του έκτου προγράμματος-πλαισίου στην επίδικη σύμβαση, η ενάγουσα δεν οφείλει κατ’ αποκοπήν αποζημίωση δυνάμει της συμβάσεως αυτής και ότι, συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αθέτησε την επίδικη σύμβαση δηλώνοντας την πρόθεσή της να απαιτήσει τέτοια αποζημίωση.

Δέχεται το αίτημα της «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης» να αναγνωριστεί ως αβάσιμη η απαίτηση επιστροφής της προχρηματοδοτήσεως που έλαβε στο πλαίσιο της συμβάσεως υπ’ αριθ. 238940 «REsponding to All Citizens needing Help (REACH112)», κατά το μέρος που το αίτημα αυτό αφορά τις δαπάνες που αυτή δήλωσε για την πρώτη περίοδο αναφοράς του έργου REACH112.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την αγωγή της «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης».

Απορρίπτει το αίτημα της Επιτροπής να υποχρεωθεί η «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης» στην επιστροφή της προχρηματοδοτήσεως που έλαβε στο πλαίσιο της συμβάσεως υπ’ αριθ. 238940 «REsponding to All Citizens needing Help (REACH112)», κατά το μέρος που το αίτημα αυτό αφορά τις δαπάνες που δήλωσε η δεύτερη για την πρώτη περίοδο αναφοράς του έργου REACH112.

5)	Υποχρεώνει την «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης» στην καταβολή προς την Επιτροπή του ποσού των 33 376,81 ευρώ, προσαυξημένου με τόκους υπερημερίας βάσει επιτοκίου 4 % κατ’ έτος, από την 29η Οκτωβρίου 2013 και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση του ποσού αυτού.

6)	Η «Κοινωνία της Πληροφορίας Ανοιχτή στις Ειδικές Ανάγκες — Ισότης» και η Επιτροπή φέρουν η καθεμία τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 9 της 11.1.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — Italian International Film κατά EACEA

(Υπόθεση T-676/13) (1)

([Πρόγραμμα υποστήριξης του ευρωπαϊκού οπτικοακουστικού τομέα (MEDIA 2007) - Μέτρα υποστήριξης της διακρατικής διανομής των ευρωπαϊκών ταινιών - Πρόσκληση υποβολής προτάσεων στο πλαίσιο του «επιλεκτικού» συστήματος 2013 - Πράξη του EACEA με την οποία ενημερώνει την προσφεύγουσα για την απόρριψη της υποψηφιότητάς της σχετικά με την ταινία «Only God Forgives» - Πράξη του EACEA που επιβεβαιώνει την απόρριψη αλλά περιέχει νέα αιτιολογία - Αρμοδιότητα - Κατανομή καθηκόντων μεταξύ της Επιτροπής και του EACEA - Δέσμια αρμοδιότητα - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη δεκτική προσφυγής - Παραδεκτό - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Μόνιμες κατευθυντήριες γραμμές 2012 2013 - Συμφωνία υλικής ή στην πράξη διανομής - Έλλειψη προηγούμενης γνωστοποιήσεως στον EACEA - Μη επιλεξιμότητα της υποψηφιότητας])

(2016/C 106/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Italian International Film Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Fratini, B. Bettelli και M. Bottino, δικηγόροι)

Καθού: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA) (εκπρόσωποι: H. Monet και D. Homann, επικουρούμενοι από τους D. Fosselard και A. Duron, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε η υποψηφιότητα της προσφεύγουσας για τη χορήγηση επιχορηγήσεως για την ταινία «Only God Forgives», κατόπιν της προσκλήσεως υποβολής προτάσεων EACEA/21/12 MEDIA 2007 — Υποστήριξη για τη διακρατική διανομή ευρωπαϊκών ταινιών — Το «επιλεκτικό» σύστημα 2013 (ΕΕ 2012, C 300, σ. 5), η οποία δημοσιεύθηκε κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως 1718/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Νοεμβρίου 2006, περί εφαρμογής προγράμματος υποστήριξης του ευρωπαϊκού οπτικοακουστικού τομέα (MEDIA 2007) (ΕΕ L 327, σ. 12), που θεσπίστηκε για το χρονικό διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 2007 έως 31 Δεκεμβρίου 2013.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Italian International Film Srl και ο Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA) φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 45 της 15.2.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Kicktipp κατά ΓΕΕΑ — Società Italiana Calzature (kicktipp)

(Υπόθεση T-135/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος kicktipp - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα KICKERS - Κανόνας 19 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 - Κανόνας 98, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 106/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kicktipp GmbH (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Dreyer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: I. Harrington)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Società Italiana Calzature Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cantaluppi, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Δεκεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1061/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Società Italiana Calzature Srl και Kicktipp GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 12ης Δεκεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1061/2012-2).

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Kicktipp GmbH.

3)	Η Società Italiana Calzature Srl φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 135 της 5.5.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — Meica κατά ΓΕΕΑ — Salumificio Fratelli Beretta (STICK MiniMINI Beretta)

(Υπόθεση T-247/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος STICK MiniMINI Beretta - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα MINI WINI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 216/96])

(2016/C 106/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG (Edewecht, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Labesius, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Poch)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Salumificio Fratelli Beretta SpA (Barzanò, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Ghisletti, F. Braga και P. Pozzi, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 1159/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG και της Salumificio Fratelli Beretta SpA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 14ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 1159/2013-4), καθόσον με αυτή απορρίφθηκε το αίτημα της Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG περί μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών σχετικά με τις υπαγόμενες στην κλάση 43 υπηρεσίες.

2)	Απορρίπτει, κατά τα λοιπά, την προσφυγή.

3)	Η Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG, το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), καθώς και η Salumificio Fratelli Beretta SpA φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 235 της 21.7.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-686/14) (1)

((ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση - Οπωροκηπευτικά - Τομέας μεταποιήσεως ντομάτας - Ενισχύσεις στις οργανώσεις παραγωγών - Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Ιταλία - Αναλογικότητα - Ισχύς δεδικασμένου))

(2016/C 106/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον G. Galluzzo, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Bianchi και K. Skelly)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2014/458/ΕΕ της Επιτροπής, της 9ης Ιουλίου 2014, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (EE L 205, σ. 62), καθόσον η τελευταία αυτή απόφαση αφορά την Ιταλική Δημοκρατία.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 395 της 10.11.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016 — PRIMA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-722/14) (1)

((«Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Υποστήριξη της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής στη Βουλγαρία για τη διοργάνωση δημόσιων εκδηλώσεων - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου και ανάθεση της συμβάσεως σε άλλον διαγωνιζόμενο - Κριτήρια αναθέσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Σχετικά πλεονεκτήματα της επιλεγείσας προσφοράς - Διαφάνεια»))

(2016/C 106/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PRIMA — Produtsentska, reklamna, informatsionna i mediyna agentsia AD (Σόφια, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: Y. Ruskov, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Mihaylova και D. Roussanov)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, πρώτον, της από 12 Αυγούστου 2014 αποφάσεως της Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού PO/2013-13/SOF, με αντικείμενο την υποστήριξη της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής στη Βουλγαρία για τη διοργάνωση δημόσιων εκδηλώσεων και με την οποία η σύμβαση ανατέθηκε σε άλλον διαγωνιζόμενο και, δεύτερον, των «μεταγενέστερων αποφάσεων», περιλαμβανομένης της αποφάσεως της 12ης Σεπτεμβρίου 2014 περί συνάψεως της σχετικής συμβάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η PRIMA — Produtsentska, reklamna, informatsionna i mediyna agentsia AD καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 462 της 22.12.2014.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Airpressure Bodyforming κατά ΓΕΕΑ (Slim legs by airpressure bodyforming)

(Υπόθεση T-842/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος Slim legs by airpressure bodyforming - Απόρριψη της καταχωρίσεως από τον εξεταστή - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β'και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2016/C 106/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Airpressure Bodyforming GmbH (Berchtesgaden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Merz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: C. Martini και M. Fischer)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Οκτωβρίου 2014 (υπόθεση R 1570/2014-5), σχετικά με την αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Slim legs by airpressure bodyforming ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Airpressure Bodyforming GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 65 της 23.2.2015.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/34

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Δεκεμβρίου 2015 — Skype κατά ΓΕΕΑ — Sky International (SKYPE)

(Υπόθεση T-797/14) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης))

(2016/C 106/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Skype Ultd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: A. Carboni και M. Browne, solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Sky International AG (Zug, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Rose και J. Curry, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Σεπτεμβρίου 2014 (υπόθεση R 1075/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Sky International AG και Skype.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Skype Ultd και η Sky International AG φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, επιπλέον δε εκάστη εξ αυτών φέρει κατά το ήμισυ τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) EE C 46 της 9.2.2015.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/35

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2016 — Permapore κατά ΓΕΕΑ — José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins (Terraway)

(Υπόθεση T-277/15) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος Terraway - Προγενέστερο εθνικό και διεθνές λεκτικό σήμα TERRAWAY - Μερική απόρριψη της ανακοπής - Μη τήρηση της υποχρεώσεως εμπρόθεσμης καταβολής του τέλους ασκήσεως προσφυγής - Απόφαση του τμήματος προσφυγών με την οποία η προσφυγή κρίνεται ως μη ασκηθείσα - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος))

(2016/C 106/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Permapore Ltd (Nenagh, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: J. Sales, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins Lda (Grijó, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: M. Oehen Mendes, R. Duarte Morais, M. Ribeiro da Fonseca και S. Luís Dias, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 5ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 2496/2014-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins Lda και Permapore Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Permapore Ltd φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

3)	Η José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins Lda φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 245 της 27.7.2015.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/35

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2015 — Voigt κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-618/15)

(2016/C 106/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Udo Voigt (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: P. Richter, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την άρνηση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την παραχώρηση των χώρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη συνέντευξη τύπου του προσφεύγοντος που είχε προγραμματισθεί να λάβει χώρα στις 16 Ιουνίου 2015·

—	να ακυρώσει την απαγόρευση εισόδου που επέβαλε στους Ρώσους συμμετέχοντες στη συνέντευξη στις 16 Ιουνίου 2015 ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση των Συνθηκών

—	Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η απαγόρευση της χρήσεως των χώρων που είχε ζητήσει καθώς και η επιβολή απαγορεύσεως εισόδου στους Ρώσους συμμετέχοντες συνιστούν παράβαση των Συνθηκών και των κανόνων δικαίου σχετικά με την εφαρμογή τους.

—

Ο προσφεύγων έχει, σύμφωνα με τους κανόνες του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις συνεδριάσεις των πολιτικών ομάδων της 4ης Ιουλίου 2005, αξίωση να τεθούν στη διάθεσή του οι αιτούμενοι χώροι. Δεν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι αρνήσεως, διότι κατά τον επίμαχο χρόνο οι χώροι δεν ήταν κατειλημμένοι και η σχεδιαζόμενη συνέντευξη τύπου δεν θα αποτελούσε κίνδυνο για τη ασφάλεια ούτε για την ικανότητα λειτουργίας του Κοινοβουλίου. Με τον τρόπο αυτό εθίγη το δικαίωμα του προσφεύγοντος να ενημερώσει σχετικά με το κοινοβουλευτικό έργο του.

—	Η επιβληθείσα στους Ρώσους επισκέπτες απαγόρευση εισόδου αντίκειται στην απαγόρευση διακρίσεων λόγω εθνοτικής καταγωγής και ιθαγενείας (άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Κατάχρηση εξουσίας

—	Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι οι ενέργειες του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι προδήλως παντελώς αυθαίρετες και εκ διαμέτρου αντίθετες προς την απαγόρευση διακρίσεων που προβλέπει το πρωτογενές δίκαιο.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/36

Προσφυγή της 21ης Ιανουαρίου 2016 — Indeutsch International κατά ΓΕΕΑ — Crafts Americana (Απεικόνιση επαναλαμβανόμενων καμπύλων γραμμών μεταξύ παράλληλων γραμμών)

(Υπόθεση T-20/16)

(2016/C 106/42)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M/S. Indeutsch International (Noida, Ινδία) (εκπρόσωποι: D. Stone, D. Meale, A. Dykes, Solicitors, και S. Malynicz, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Crafts Americana Group, Inc. (Βανκούβερ, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα (Απεικόνιση επαναλαμβανόμενων καμπύλων γραμμών μεταξύ παράλληλων γραμμών) — Υπ’ αριθ. 8 884 264 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 1814/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/37

Προσφυγή-αγωγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Comprojecto-Projectos e Construções κ.λπ. κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-22/16)

(2016/C 106/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Comprojecto-Projectos e Construções, Lda (Λισσαβώνα, Πορτογαλία), Julião Maria Gomes de Azevedo (Λισσαβώνα), Paulo Eduardo Matos Gomes de Azevedo (Λισσαβώνα) και Isabel Maria Matos Gomes de Azevedo (Λισσαβώνα) (εκπρόσωπος: M. A. Ribeiro, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 265 ΣΛΕΕ, ότι μη δίνοντας συνέχεια στην από 27 Νοεμβρίου καταγγελία τους, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παρέλειψε παρανόμως να αποφασίσει, μολονότι είχε κληθεί προηγουμένως να ενεργήσει·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 263 και 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 340 ΣΛΕΕ και 41, παράγραφος 3, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να καταβάλει στους προσφεύγοντες-ενάγοντες αποζημίωση ύψους 4 199 780,43 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας με το νόμιμο επιτόκιο·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα δικαστικά έξοδα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

1.	Παράνομη απόρριψη, μέσω παραλείψεως ή αποχής από τη λήψη αποφάσεως, της προσκλήσεως προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ενεργήσει κατόπιν της από 27 Νοεμβρίου καταγγελίας που άσκησαν οι προσφεύγοντες-ενάγοντες αναφορικά με παράνομες αποφάσεις και πρακτικές της Τράπεζας της Πορτογαλίας.

2.	Έλλειψη αμεροληψίας, διαφάνειας, ακεραιότητας, αρμοδιότητας, αποτελεσματικότητας και ευθύνης, έκδοση παράνομης αποφάσεως (παράβαση του άρθρου 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων).

3.	Παράβαση ουσιώδους τύπου, παράβαση των Συνθηκών ή οποιουδήποτε κανόνα δικαίου σχετικά με την εφαρμογή τους, κατάχρηση εξουσίας.

4.	Προστασία και ευνοϊκή μεταχείριση της IC Millenium/Bcp όσον αφορά τη χρησιμοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και την παραβίαση κοινοτικών υποχρεώσεων όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων.

Παράβαση του άρθρου 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές»).

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/38

Προσφυγή της 21ης Ιανουαρίου 2016 — Sovena Portugal — Consumer Goods κατά ΓΕΕΑ — Mueloliva (FONTOLIVA)

(Υπόθεση T-24/16)

(2016/C 106/44)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sovena Portugal — Consumer Goods, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: D. Martins Pereira, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Mueloliva, SL (Κόρδοβα, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση του λεκτικού σήματος «FONTOLIVA» με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 107 792 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 1813/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την υπό κρίση προσφυγή·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση συμφώνως προς τα προβαλλόμενα στην υπό κρίση προσφυγή και να αποφανθεί ότι το υπ’ αριθ. 1 107 792 διεθνές σήμα FONTOLIVA τυγχάνει προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικών με την υπόθεση ενώπιον του ΓΕΕΑ εξόδων·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα έξοδα της ενώπιον του ΓΕΕΑ διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Έκπτωση από τα δικαιώματα του υπ’ αριθ. 780 071 FUENOLIVA προγενέστερου ισπανικού σήματος·

—	Ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία όσον αφορά την ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος·

—	Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα·

—	Ύπαρξη δύο προγενέστερων σημάτων FONTOLIVA στην Ισπανία.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/39

Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Haw Par κατά ΓΕΕΑ — Cosmowell (GelenkGold)

(Υπόθεση T-25/16)

(2016/C 106/45)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Haw Par Corp. Ltd (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη) (εκπρόσωποι: R. Härer, C. Schultze, J. Ossing, C. Weber, H. Ranzinger, C. Gehweiler, C. Brockmann, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cosmowell GmbH (Sankt Johann in Tirol, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «GelenkGold» — Υπ’ αριθ. 9 957 978 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 1907/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τους τυχόν παρεμβαίνοντες στα έξοδα της προσφεύγουσας τόσο για τη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και για τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 75, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/39

Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Caffè Nero Group κατά ΓΕΕΑ (CAFFÈ NERO)

(Υπόθεση T-29/16)

(2016/C 106/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Caffè Nero Group Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: L. Cassidy, Solicitor)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «CAFFÈ NERO» — Υπ’ αριθ. 13 238 019 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 410/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να επιτρέψει τη συνέχιση της διαδικασίας επί της υπ’ αριθ. 13 238 019 αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος·

—	να κρίνει ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι απαραδέκτου της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος από τα άρθρα 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και ζ', και 7, παράγραφος 2·

—	να επιτρέψει την καταχώριση και τη δημοσίευση του κοινοτικού σήματος για όλα τα καλυπτόμενα από αυτό προϊόντα και υπηρεσίες·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και ζ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/40

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2016 — M.I. Industries κατά ΓΕΕΑ — Natural Instinct (Natural Instinct Dog and Cat food as nature intended)

(Υπόθεση T-30/16)

(2016/C 106/47)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: M.I. Industries, Inc. (Lincoln, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Elias, Barrister, B. Cookson, Solicitor)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Natural Instinct Ltd (Camberley, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Natural Instinct Dog and Cat food as nature intended» — Υπ’ αριθ. 11 438 074 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2944/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί την ανακοπή της με αριθ. B 002 181 272 και να απορρίψει την υπ’ αριθ. 11 438 074 αίτηση της NIL· επικουρικώς, να κρίνει ότι η προσφεύγουσα απέδειξε τη χρήση των κοινοτικών σημάτων της υπ’ αριθ. 5 208 418 και 5 208 201 στο πλαίσιο της ανακοπής της με αριθ. B 002 181 272 και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών προκειμένου να κριθούν τα ζητήματα που ανακύπτουν για κάθε ένα από τα σήματα αυτά βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα· όλως επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο πέμπτο τμήμα προσφυγών στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδά της.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του κανόνα 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/42

Προσφυγή της 21ης Ιανουαρίου 2016 — Sony Computer Entertainment Europe κατά ΓΕΕΑ — Vieta Audio (Vita)

(Υπόθεση T-35/16)

(2016/C 106/49)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sony Computer Entertainment Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Malynicz, Barrister)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vieta Audio, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Vita» — Υπ’ αριθ. 9 993 361 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 2232/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/42

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2016 — Caffè Nero Group κατά ΓΕΕΑ (CAFFÈ NERO)

(Υπόθεση T-37/16)

(2016/C 106/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Caffè Nero Group Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: L. Cassidy, Solicitor)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «CAFFÈ NERO» — Υπ’ αριθ. 13 436 175 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 954/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να επιτρέψει τη συνέχιση της διαδικασίας επί της υπ’ αριθ. 13 436 175 αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος·

—	να κρίνει ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι απαραδέκτου της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος από τα άρθρα 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και ζ', και 7, παράγραφος 2·

—	να επιτρέψει την καταχώριση και τη δημοσίευση του κοινοτικού σήματος για όλα τα καλυπτόμενα από αυτό προϊόντα και υπηρεσίες·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και ζ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/43

Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2016 — Nanu-Nana Joachim Hoepp κατά ΓΕΕΑ — Fink (NANA FINK)

(Υπόθεση T-39/16)

(2016/C 106/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nanu-Nana Joachim Hoepp GmbH & Co. KG (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Boddien, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nadine Fink (Βασιλεία, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση του εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «NANA FINK» — Υπ’ αριθ. IR 1 111 651 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Νοεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 679/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία ανακοπής B 2 125 543 (διεθνής αίτηση καταχωρίσεως σήματος αριθ. IR 1 111 651)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/44

Προσφυγή της 29ης Ιανουαρίου 2016 — 1&1 Telecom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/16)

(2016/C 106/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 1&1 Telecom GmbH (Montabaur, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Murach, δικηγόρος και P. Alexiadis, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 19ης Νοεμβρίου 2015, που εξέδωσε ο Γενικός Διευθυντής Ανταγωνισμού σε σχέση με την εφαρμογή του διορθωτικού μέτρου των φορέων εκμεταλλεύσεως άνευ κινητού δικτύου στην υπόθεση COMP/M.7018 — Telefónica Deutschland/E-Plus (στο εξής: απόφαση περί συγχωνεύσεως), με την οποία κρίθηκε ότι η επιστολή αναλήψεως δεσμεύσεως ήταν σύμφωνη με τις τελικές δεσμεύσεις και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να ζητήσει από την TEF DE να υποβάλει νέα επιστολή αναλήψεως δεσμεύσεως, η οποία θα αφορά μόνον την υποχρέωση που απαιτείται, βάσει των οριζομένων στην παράγραφο 78 των τελικών δεσμεύσεων που εγκρίθηκαν με την απόφαση περί συγχωνεύσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της και στα έξοδα της προσφεύγουσας, σύμφωνα με το άρθρο 87 της κωδικοποιημένης εκδόσεως του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την απόφαση, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, διότι οι Συνθήκες, ο Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί Συγχωνεύσεων (στο εξής: Κανονισμός περί Συγχωνεύσεων), η απόφαση περί συγχωνεύσεως και οι τελικές δεσμεύσεις δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τη ρήτρα 2.3 της επιστολής αναλήψεως δεσμεύσεως που έγινε δεκτή με την απόφαση.

2.	Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την απόφαση, βαρύνεται με κατάχρηση εξουσιών, διότι έλαβε υπόψη άσχετες προς τον ανταγωνισμό εκτιμήσεις, κατά παράβαση των Συνθηκών, του Κανονισμού περί Συγχωνεύσεων και της αποφάσεως περί συγχωνεύσεως.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/45

Προσφυγή της 1ης Φεβρουαρίου 2016 — Azanta κατά ΓΕΕΑ — Novartis (NIMORAL)

(Υπόθεση T-49/16)

(2016/C 106/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Azanta A/S (Hellerup, Δανία) (εκπρόσωπος: M. Hoffgaard Rasmussen, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «NIMORAL» — Υπ’ αριθ. 12 204 079 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση R 634/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να επιτρέψει την καταχώριση του επίμαχου σήματος.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' του κανονισμού 207/2009.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/45

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Φεβρουαρίου 2016 ο Carlo De Nicola κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Δεκεμβρίου 2015 στην υπόθεση F-45/11, De Nicola κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-55/16 P)

(2016/C 106/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: G. Ferabecoli, avvocato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και να μεταρρυθμίσει εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, και δη τα σημεία 2 και 3 του διατακτικού, καθώς και τις σκέψεις 61-67 της ιδίας αποφάσεως·

—

κατά συνέπεια, να υποχρεώσει την ΕΤΕπ σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο Δρ C. De Nicola, κατά το περιλαμβανόμενο στο εισαγωγικό της δίκης έγγραφο ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον άλλου τμήματος του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου, με διαφορετική σύνθεση, να αποφανθεί εκ νέου επί των αναιρούμενων σημείων. Να υποχρεώσει την αντίδικο κατ' αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα υπόθεση είναι κατ' ουσίαν όμοια με τις υποθέσεις F-55/08 και F-59/09, στο πλαίσιο των οποίων ο αναιρεσείων έχει στραφεί κατά της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Ο αναιρεσείων διευκρινίζει συναφώς ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν απεφάνθη επί των αιτημάτων ακυρώσεως της εκθέσεως αξιολογήσεως για το έτος 2009, της αποφάσεως της 25ης Μαρτίου 2010 περί μη προαγωγής, των κατευθυντηρίων γραμμών για το έτος 2009, των δύο εγγράφων του προέδρου της ΕΤΕπ της 17ης και της 30ής Νοεμβρίου 2010, και «κάθε συναφούς, παρεπόμενης και προηγηθείσας πράξεως».

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος αφορά την υποχρέωση ακυρώσεως των κατευθυντηρίων γραμμών για το έτος 2009 και των εγγράφων με ημερομηνίες 17.11.2010 και 30.11.2010 του προέδρου της ΕΤΕπ.

—

Συναφώς, ο αναιρεσείων υποστηρίζει ειδικότερα ότι, εφόσον οι επίμαχες κατευθυντήριες γραμμές κριθούν παράνομες από το Γενικό Δικαστήριο, η ακύρωσή τους θα υποχρέωνε την ΕΤΕπ να προβεί σε αξιολόγησή του με βάση ορθότερα κριτήρια, τα οποία σέβονται σε μεγαλύτερο βαθμό τον αναιρεσείοντα και τα δικαιώματά του.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος αφορά τη συμβατική φύση της σχέσεώς του με την ΕΤΕπ.

—

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει συναφώς ότι ζήτησε αποζημίωση λόγω συμβατικής ευθύνης της ΕΤΕπ, και όχι αποζημίωση λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεταξύ άλλων, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση προσομοιάζει τους υπαλλήλους της ΕΤΕπ με τους υπαλλήλους άλλων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, ενώ η επίμαχη σχέση εργασίας εμπίπτει στο πεδίο του αστικού δικαίου, όπερ καθιστά ανεφάρμοστη εν προκειμένω την υπαλληλική νομοθεσία.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως, ο οποίος αφορά αίτημα να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ σε καταβολή αποζημιώσεως για υλική ζημία και σε χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης

—

Ο αναιρεσείων υποστηρίζει ότι οι κρίσεις που περιλαμβάνονται ως προς το ζήτημα αυτό στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι προδήλως εσφαλμένες, τόσο από πραγματικής όσο και από νομικής απόψεως και ότι, κατά συνέπεια, πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις προκειμένου να αναγνωρισθεί το δικαίωμά του στην κατά τα ανωτέρω αποζημίωσή του.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Bulté και Krempa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-96/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Έλκοντες δικαίωμα από θανόντα πρώην υπάλληλο - Συντάξεις - Συντάξεις επιζώντος - Άρθρο 85 του ΚΥΚ - Απαίτηση επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Παράτυπη καταβολή - Προδήλως παράτυπος χαρακτήρας της καταβολής - Απουσία))

(2016/C 106/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Hilde Bulté και Tom Krempa (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Lombaert και A. Surny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Currall και G. Gattinara, στη συνέχεια G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής με την οποία αναθεωρήθηκαν αναδρομικώς οι συντάξεις επιζώντος που χορηγήθηκαν στους προσφεύγοντες και διατάχθηκε η ανάκτηση των αχρεωστήτως επιπλέον καταβληθέντων ποσών.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2013, όπως αυτή προκύπτει από τη γνωμοδότηση της Υπηρεσίας Διαχειρίσεως και Εκκαθαρίσεως των Ατομικών Δικαιωμάτων της ίδιας ημερομηνίας, με την οποία τροποποιήθηκαν, αναδρομικώς από 1ης Αυγούστου 2010, οι συντάξεις που χορηγήθηκαν αντιστοίχως στην H. Bulté και στον T. Krempa, ως έλκοντες δικαίωμα από θανόντα πρώη υπάλληλο, και διατάχθηκε η ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών για το χρονικό διάστημα από 1ης Αυγούστου 2010 έως τον Νοέμβριο του 2013.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιστρέψει στην H. Bulté και στον T. Krempa τα ποσά που παρακρατήθηκαν από τις αντίστοιχες συντάξεις τους κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως που αναφέρεται στο σημείο 1 του παρόντος διατακτικού.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 7 της 12/1/2015, σ. 49.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — GV κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-137/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Συμβασιούχος υπάλληλος - Σύμβαση αορίστου χρόνου - Άρθρο 47, στοιχείο γ', του ΚΛΠ - Λόγοι απολύσεως - Διάρρηξη της σχέσεως εμπιστοσύνης - Δικαίωμα ακροάσεως - Άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Υλική ζημία - Ηθική βλάβη))

(2016/C 106/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: GV (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της ΕΥΕΔ με την οποία καταγγέλθηκε η σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου του προσφεύγοντος-ενάγοντος και αίτημα αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 29ης Ιανουαρίου 2014με την οποία ο διευθυντής της Διευθύνσεως Ανθρωπίνων Πόρων της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, ως αρμόδια για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεως αρχή, κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του GV από 31ης Αυγούστου 2014.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης να καταβάλει στον GV, ως αποζημίωση προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του, το ποσό των 5 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

4)	Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του GV.

(1) EE C 34 της 2.2.2015, σ. 54.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/48

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Barnett και Mogensen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-56/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Συνταξιούχοι υπάλληλοι - Συντάξεις λόγω συμπλήρωσης συντάξιμου χρόνου - Άρθρο 64 του ΚΥΚ - Διορθωτικοί συντελεστές - Ετήσια επικαιροποίηση των διορθωτικών συντελεστών - Άρθρο 65, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Ενδιάμεση επικαιροποίηση - Άρθρα 3, 4 και 8 του παραρτήματος XI του ΚΥΚ - Όριο ευαισθησίας - Διακύμανση του κόστους ζωής - Άρθρο 65, παράγραφος 4, του ΚΥΚ - Μη επικαιροποίηση για τα έτη 2013 και 2014 με απόφαση του νομοθέτη - Περιεχόμενο - Κανονισμός 1416/2013 - Υπερεκτιμημένος διορθωτικός συντελεστής για τη Δανία - Μείωση του διορθωτικού συντελεστή μέσω του μηχανισμού ενδιάμεσης επικαιροποίησης - Κατάχρηση εξουσίας))

(2016/C 106/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Adrian Barnett (Roskilde, Δανία) και Sven-Ole Mogensen (Hellerup, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και F. Simonetti)

Αντικείμενο

Ακύρωση των αποφάσεων περί μειώσεως του διορθωτικού συντελεστή ο οποίος έχει εφαρμογή στις συντάξεις των προσφευγόντων-εναγόντων, οι οποίοι κατοικούν στη Δανία, όπως η μείωση αυτή προκύπτει από τα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεών τους για τον Ιούνιο του 2014, και καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη την οποία υποστηρίζουν ότι υπέστησαν λόγω των αποκλινουσών και αντιφατικών πληροφοριών με τις οποίες αιτιολογήθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Οι A. Barnett και S.-O. Mogensen φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και καταδικάζονται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 213 της 29.6.2015, σ. 46.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/49

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Clausen και Kristoffersen κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-62/15) (1)

(2016/C 106/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Svend Leon Clausen (Jyllinge, Δανία) και Niels Kristoffersen (Køge, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: E. Taneva και L. Deneys)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Οι S. L. Clausen και N. Kristoffersen φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και καταδικάζονται στα έξοδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

(1) EE C 213 της 29.6.2015, σ. 49.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/50

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Barnett, Ditlevsen και Madsen κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση F-66/15) (1)

(2016/C 106/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Inge Barnett (Roskilde, Δανία), Suzanne Ditlevsen (Κοπεγχάγη, Δανία) και Annie Madsen (Frederiksberg, Δανία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Gambino, A. Carvajal, L. Camarena Januzec και Ξ. Χαμοδράκα, B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Ακύρωση των αποφάσεων περί μειώσεως του διορθωτικού συντελεστή ο οποίος έχει εφαρμογή στις συντάξεις των προσφευγουσών-εναγουσών, οι οποίες κατοικούν στη Δανία, όπως η μείωση αυτή προκύπτει από τα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεών τους για τον Ιούνιο του 2014, και καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη την οποία υποστηρίζουν ότι υπέστησαν λόγω των αποκλινουσών και αντιφατικών πληροφοριών με τις οποίες αιτιολογήθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Οι I. Barnett, S. Ditlevsen και A. Madsen φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και καταδικάζονται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

(1) EE C 213 της 29.6.2015, σ. 50.

21.3.2016

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 106/50

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (2ο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2016 — Fedtke κατά EOKE

(Υπόθεση F-107/15) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Υποχρεωτική συνταξιοδότηση - Ηλικία συνταξιοδοτήσεως - Αίτημα παραμονής στην υπηρεσία και μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας - Άρθρο 52, δεύτερο εδάφιο του ΚΥΚ - Συμφέρον της υπηρεσίας - Άρθρο 82 του Κανονισμού Διαδικασίας - Λόγος απαραδέκτου δημοσίας τάξεως - Παρατυπία της διαδικασίας προ της ασκήσεως προσφυγής))

(2016/C 106/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ingrid Fedtke (Wezembeek-Oppen, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Gambino, A. Carvajal, L. Camarena Januzec και X. Chamodraka, καθώς και B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία συνταξιοδοτήθηκε η προσφεύγουσα από 31ης Δεκεμβρίου 2014 και της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της να παραμείνει στην υπηρεσία.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Η I. Fedtke φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

(1) EE C 320 της 28/09/2015, σ. 53.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 106

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	59ο έτος 21 Μαρτίου 2016

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2016/C 106/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1