ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Landgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Huawei Technologies Co. Ltd κατά ZTE Corp., ZTE Deutschland GmbH

(Υπόθεση C-170/13) (1)

([Ανταγωνισμός - Άρθρο 102 ΣΛΕΕ - Επιχείρηση κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου που έχει αναλάβει τη δέσμευση έναντι οργανισμού τυποποιήσεως ότι θα παραχωρήσει σε τρίτους άδεια χρήσεως υπό δίκαιους, εύλογους και χωρίς διακρίσεις όρους, επονομαζόμενους «FRAND» («δίκαιοι, εύλογοι και χωρίς διακρίσεις») - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως - Αγωγές λόγω απομιμήσεως/παραποιήσεως - Αγωγές παραλείψεως - Αγωγή αναζητήσεως των πωληθέντων - Αγωγή για την παροχή λογιστικών στοιχείων - Αγωγή για την επιδίκαση αποζημιώσεως - Υποχρεώσεις του κατόχου διπλώματος ευρεσιτεχνίας ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου])

(2015/C 302/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Huawei Technologies Co. Ltd

κατά

ZTE Corp., ZTE Deutschland GmbH

Διατακτικό

Το άρθρο 102 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι ο κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου τεθέντος από οργανισμό τυποποιήσεως, που έχει αναλάβει την κατηγορηματική δέσμευση έναντι οργανισμού πιστοποιήσεως να παραχωρήσει σε τρίτους άδεια χρήσεως υπό δίκαιους, εύλογους και χωρίς διακρίσεις όρους, επονομαζόμενους «FRAND» («δίκαιοι, εύλογοι και χωρίς διακρίσεις»), δεν κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσεώς του κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου σε περίπτωση που ασκήσει αγωγή παραλείψεως με αίτημα την παύση της απομιμήσεως/παραποιήσεως του διπλώματος ευρεσιτεχνίας του ή την αναζήτηση των πωληθέντων για την παρασκευή των οποίων χρησιμοποιήθηκε το εν λόγω δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, εφόσον:

—

πριν την άσκηση της εν λόγω αγωγής, αφενός, προειδοποιεί τον φερόμενο ως θίγοντα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την απομίμηση/παραποίηση που του προσάπτεται, προσδιορίζοντας επακριβώς το εν λόγω δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και διευκρινίζοντας τον τρόπο κατά τον οποίο συντελέσθηκε η απομίμηση/παραποίηση αυτού, και, αφετέρου, μετά την έκφραση από τον θίγοντα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της βουλήσεώς του να συνάψει σύμβαση παραχωρήσεως άδειας εκμεταλλεύσεως υπό όρους FRAND, διαβιβάζει στον εν λόγω θίγοντα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας συγκεκριμένη και γραπτή πρόταση παραχωρήσεως άδειας υπό όρους FRAND, διευκρινίζοντας, μεταξύ άλλων, τα δικαιώματα εκμεταλλεύσεως και τον τρόπο υπολογισμού τους και

—

ο εν λόγω θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται το επίμαχο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δεν δίνει πάραυτα συνέχεια στην ως άνω πρόταση, συμφώνως προς τα συναλλακτικά ήθη στον συγκεκριμένο τομέα και την καλή πίστη, πράγμα που πρέπει να αξιολογείται βάσει αντικειμενικών στοιχείων και προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, την απουσία παρελκυστικών τακτικών.

Το άρθρο 102 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει, σε περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, σε επιχείρηση που κατέχει δεσπόζουσα θέση, είναι κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου τεθέντος από οργανισμό τυποποιήσεως, που έχει αναλάβει τη δέσμευση έναντι αυτού του οργανισμού πιστοποιήσεως να παραχωρήσει σε τρίτους άδεια χρήσεως υπό όρους FRAND, να ασκήσει αγωγή παραλείψεως κατά του φερόμενου ως θίγοντος το εν λόγω δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αίτημα την παροχή λογιστικών στοιχείων σχετικών με διενεργηθείσες πράξεις χρήσεως του εν λόγω διπλώματος ευρεσιτεχνίας ή την επιδίκαση αποζημιώσεως λόγω των πράξεων αυτών.

(1) ΕΕ C 215 της 27.7.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αιτήσεις του Stockholms tingsrätt (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Abcur AB κατά Apoteket Farmaci AB

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-544/13 και C-545/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φάρμακα που προορίζονται για χρήση από τον άνθρωπο - Οδηγία 2001/83/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρα 2, παράγραφος 1, και 3, σημεία 1 και 2 - Φάρμακα που παρασκευάζονται βιομηχανικώς ή για την παρασκευή των οποίων χρησιμοποιείται κάποια βιομηχανική μέθοδος - Εξαιρέσεις - Φάρμακα που παρασκευάζονται στο φαρμακείο σύμφωνα με συνταγή προορισμένη για συγκεκριμένο ασθενή - Φάρμακα που παρασκευάζονται στο φαρμακείο σύμφωνα με τις ενδείξεις φαρμακοποιίας και προορίζονται να χορηγηθούν απευθείας στους ασθενείς που προμηθεύονται φάρμακα από το φαρμακείο αυτό - Οδηγία 2005/29/ΕΚ))

(2015/C 302/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Stockholms tingsrätt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Abcur AB

κατά

Apoteket Farmaci AB (C-544/13)

Apoteket AB και Apoteket Farmaci AB (C-545/13)

Διατακτικό

Φάρμακα για χρήση από τον άνθρωπο, όπως τα επίμαχα στις κύριες δίκες, τα οποία χορηγούνται με ιατρική συνταγή και για τα οποία δεν έχει εκδοθεί άδεια κυκλοφορίας από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους ή κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, διέπονται από την οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/27/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004 δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 1, αυτής, αν έχουν παρασκευασθεί βιομηχανικώς ή αν για την παρασκευή τους χρησιμοποιήθηκε κάποια βιομηχανική μέθοδος. Τα φάρμακα αυτά είναι δυνατό να εμπίπτουν στην εξαίρεση του άρθρου 3, σημείο 1, της οδηγίας αυτής, όπως έχει τροποποιηθεί, μόνον αν έχουν παρασκευασθεί σύμφωνα με ιατρική συνταγή καταρτισθείσα πριν την παρασκευή τους, η οποία πρέπει να έχει καταρτισθεί ειδικώς για προηγουμένως προσδιορισθέντα ασθενή. Τα εν λόγω φάρμακα είναι δυνατό να υπαχθούν στην εξαίρεση του άρθρου 3, σημείο 2, της οδηγίας 2001/83, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/27, μόνον εάν χορηγούνται απευθείας από το φαρμακείο που τα παρασκεύασε προς τους ασθενείς που προμηθεύονται φάρμακα από το φαρμακείο αυτό. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει αν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων αυτών στις υποθέσεις των κύριων δικών.

Ακόμη και σε περίπτωση που φάρμακα για χρήση από τον άνθρωπο, όπως τα επίμαχα στις κύριες δίκες, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2001/83, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/27, διαφημιστικές πρακτικές σχετικές με τα φάρμακα αυτά, όπως οι προβαλλόμενες στις υποθέσεις των κύριων δικών, είναι δυνατό να διέπονται και από την οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής της οδηγίας αυτής.

(1) ΕΕ C 15 της 18.01.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Coty Germany GmbH κατά Stadtsparkasse Magdeburg

(Υπόθεση C-580/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 8, παράγραφος 3, στοιχείο ε' - Πώληση εμπορευμάτων απομιμήσεως/παραποιήσεως - Δικαίωμα ενημερώσεως στο πλαίσιο αγωγής αφορώσας προσβολή του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας - Κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία παρέχει τη δυνατότητα στα τραπεζικά ιδρύματα να αρνούνται να απαντήσουν σε αίτημα παροχής πληροφοριών σχετικών με τραπεζικό λογαριασμό (τραπεζικό απόρρητο)])

(2015/C 302/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Coty Germany GmbH

κατά

Stadtsparkasse Magdeburg

Διατακτικό

Το άρθρο 8, παράγραφος 3, στοιχείο ε', της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στην εφαρμογή εθνικής διατάξεως, όπως αυτή της κύριας δίκης, που παρέχει χωρίς περιορισμούς και ανεπιφύλακτα σε τραπεζικό ίδρυμα τη δυνατότητα να επικαλεστεί το τραπεζικό απόρρητο για να αρνηθεί να παράσχει, στο πλαίσιο του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, πληροφορίες σχετικές με το όνομα και τη διεύθυνση του δικαιούχου τραπεζικού λογαριασμού.

(1) ΕΕ C 31 της 1.2.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] –διαδικασία κινηθείσα από την Bodenverwertungs- und -verwaltungs GmbH (BVVG)

(Υπόθεση C-39/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κρατικές ενισχύσεις - Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Πώληση αγροτικών ακινήτων από τις δημόσιες αρχές - Εθνική διάταξη επιτρέπουσα στις αρμόδιες αρχές να εναντιωθούν στην πώληση αγροτικού ακινήτου όταν η προσφερόμενη τιμή θεωρείται «προδήλως δυσανάλογη» σε σχέση προς την αγοραία αξία - Πλεονέκτημα υπέρ ορισμένων επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Καθορισμός της «αγοραίας αξίας»))

(2015/C 302/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bodenverwertungs- und -verwaltungs GmbH (BVVG)

παρισταμένων των: Thomas Erbs, Ursula Erbs, Landkreis Jerichower Land

Διατακτικό

Το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι κανόνας εθνικού δικαίου, όπως ο επίμαχος στην υπόθεση της κύριας δίκης, ο οποίος, για την προάσπιση των συμφερόντων των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, απαγορεύει σε κρατικό φορέα να πωλήσει, στο πλαίσιο δημόσιου διαγωνισμού, αγροτικό ακίνητο στον πλειοδότη, όταν η αρμόδια τοπική αρχή κρίνει ότι η προσφορά του είναι προδήλως δυσανάλογη σε σχέση προς την εκτιμώμενη αξία του εν λόγω ακινήτου, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «κρατική ενίσχυση» εφόσον η εφαρμογή του εν λόγω κανόνα επιτρέπει την επίτευξη τιμής όσον το δυνατόν πλησιέστερης προς την αγοραία αξία του συγκεκριμένου αγροτικού ακινήτου, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Ιουλίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-88/14) (1)

([Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΕ) 1289/2013 - Άρθρο 1, σημεία 1 και 4 - Κανονισμός (ΕK) 539/2001 - Άρθρο 1, παράγραφος 4, στοιχείο στ' - Άρθρο 290 ΣΛΕΕ - Αναστολή της απαλλαγής από την υποχρέωση θεωρήσεως - Προσθήκη υποσημειώσεως - Τροποποίηση της νομοθετικής πράξεως])

(2015/C 302/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Smulders, B. Martenczuk και G. Wils)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Visaggio, Α. Τρουπιώτης και A. Pospíšilová Padowska), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: K. Pleśniak και K. Michoel)

Παρεμβαίνουσα υπέρ των καθών: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek, D. Hadroušek και J. Škeřík)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 135 της 5.5.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Tribunale di Milano (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Unione nazionale industria conciaria (UNIC), Unione Nazionale dei Consumatori di Prodotti in Pelle, Materie Concianti, Accessori e Componenti (Unicopel) κατά FS Retail, Luna srl, Gatsby srl

(Υπόθεση C-95/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων - Άρθρα 34 ΣΛΕΕ έως 36 ΣΛΕΕ - Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος - Οδηγία 94/11/ΕΚ - Άρθρα 3 και 5 - Πλήρης εναρμόνιση - Απαγόρευση της παρακωλύσεως της εμπορίας υποδημάτων που είναι σύμφωνα προς τις απαιτήσεις επισημάνσεως της οδηγίας 94/11 - Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα τη σήμανση της χώρας προελεύσεως για τα μεταποιούμενα στην αλλοδαπή προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν τον στην ιταλική γλώσσα όρο «pelle» - Προϊόντα τα οποία έχουν τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία))

(2015/C 302/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η (ιταλική)

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Unione nazionale industria conciaria (UNIC), Unione Nazionale dei Consumatori di Prodotti in Pelle, Materie Concianti, Accessori e Componenti (Unicopel)

κατά

FS Retail, Luna srl, Gatsby srl

Διατακτικό

Τα άρθρα 3 και 5 της οδηγίας 94/11/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 1994, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών των σχετικών με την επισήμανση των υλικών που χρησιμοποιούνται στα κύρια μέρη των υποδημάτων που προορίζονται να πωληθούν στον καταναλωτή, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία απαγορεύει, μεταξύ άλλων, την εμπορία μερών υποδημάτων από δέρμα προερχόμενων από άλλα κράτη μέλη ή τρίτες χώρες και τα οποία, στην τελευταία αυτή περίπτωση, έχουν ήδη τεθεί στο εμπόριο σε άλλο κράτος μέλος ή στο οικείο κράτος μέλος, όταν τα προϊόντα αυτά δεν περιλαμβάνουν σήμανση σχετική με τη χώρα προελεύσεως.

(1) ΕΕ C 245 της 28.7.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αιτήσεις του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Beteiligungsgesellschaft Larentia + Minerva mbH & Co. KG κατά Finanzamt Nordenham (C-108/14) και Finanzamt Hamburg-Mitte κατά Marenave Schiffahrts AG (C-109/14)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-108/14 και C-109/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - ΦΠΑ - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Άρθρο 17 - Δικαίωμα έκπτωσης - Αναλογική έκπτωση - ΦΠΑ που κατέβαλαν εταιρίες χαρτοφυλακίου για την άντληση κεφαλαίων που επένδυσαν σε θυγατρικές τους - Παροχές υπηρεσιών προς τις θυγατρικές - Θυγατρικές που έχουν συσταθεί με τη μορφή προσωπικών εταιριών - Άρθρο 4 - Σύσταση ομίλου προσώπων που μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μόνον υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο - Προϋποθέσεις - Αναγκαία η ύπαρξη σχέσης εξάρτησης - Άμεσο αποτέλεσμα))

(2015/C 302/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Beteiligungsgesellschaft Larentia + Minerva mbH & Co. KG (C-108/14), Finanzamt Hamburg-Mitte (C-109/14)

κατά

Finanzamt Nordenham (C-108/14), Marenave Schiffahrts AG (C-109/14),

Διατακτικό

Το άρθρο 17, παράγραφοι 2 και 5, της έκτης οδηγίας 77/388/EΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/69/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2006, έχει την έννοια ότι:

—

οι δαπάνες στις οποίες υποβάλλεται μια εταιρία χαρτοφυλακίου για την απόκτηση συμμετοχών στο κεφάλαιο θυγατρικών της εταιριών, η οποία μετέχει στη διαχείριση των θυγατρικών αυτών και επομένως ασκεί οικονομική δραστηριότητα, πρέπει να θεωρούνται ως τμήμα των γενικών δαπανών της και ο φόρος προστιθέμενης αξίας που έχει καταβληθεί σε σχέση με τις δαπάνες αυτές πρέπει καταρχήν να εκπίπτει εξ ολοκλήρου, εκτός αν ορισμένες από τις οικονομικής φύσης πράξεις εκροών απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας δυνάμει της έκτης οδηγίας 77/388, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/69, οπότε το δικαίωμα έκπτωσης θα μπορεί να ασκείται μόνο υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 17, παράγραφος 5, της οδηγίας αυτής,

—

οι δαπάνες στις οποίες υποβάλλεται μια εταιρία χαρτοφυλακίου για την απόκτηση συμμετοχών στο κεφάλαιο θυγατρικών της εταιριών, η οποία μετέχει στη διαχείριση ορισμένων μόνο από τις θυγατρικές της αυτές και η οποία, αντίθετα, δεν ασκεί οικονομική δραστηριότητα έναντι των λοιπών θυγατρικών της, πρέπει να θεωρούνται εν μέρει μόνο ως τμήμα των γενικών δαπανών της, οπότε ο φόρος προστιθέμενης αξίας που έχει καταβληθεί σε σχέση με τις δαπάνες αυτές μπορεί να εκπίπτει μόνο κατ’ αναλογία των δαπανών που αφορούν την οικονομική δραστηριότητα, σύμφωνα με κριτήρια που καθορίζονται από τα κράτη μέλη, τα οποία, κατά την άσκηση της ευχέρειάς τους αυτής, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη —πράγμα που οφείλουν να εξακριβώνουν τα εθνικά δικαστήρια— τον σκοπό και την οικονομία της έκτης οδηγίας και να προβλέπουν, προς τούτο, έναν τρόπο υπολογισμού ο οποίος να αντανακλά αντικειμενικά το πραγματικό ποσό των δαπανών για τις εισροές που αναλογεί αφενός στην οικονομική και αφετέρου στη μη οικονομική δραστηριότητα.

Το άρθρο 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/69, έχει την έννοια ότι απαγορεύει στα κράτη μέλη να προβλέπουν με τη νομοθεσία τους ότι η δυνατότητα σύστασης ομίλου προσώπων που μπορούν να θεωρούνται ως ένα μόνον υποκείμενο στον φόρο προστιθέμενης αξίας πρόσωπο, την οποία προβλέπει η εν λόγω διάταξη, ισχύει μόνο για τις οντότητες που έχουν νομική προσωπικότητα και τελούν σε σχέση εξάρτησης από τη δεσπόζουσα εταιρία του ομίλου αυτού, εκτός αν οι δύο αυτές απαιτήσεις συνιστούν πρόσφορα και απαραίτητα μέτρα για την επίτευξη του σκοπού της αποτροπής καταχρηστικών πρακτικών ή συμπεριφορών ή του σκοπού της καταστολής της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

Το άρθρο 4, παράγραφος 4, της έκτης οδηγίας 77/388, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/69, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει άμεσο αποτέλεσμα και ότι επιτρέπει στα υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα να το επικαλούνται έναντι του κράτους μέλους τους, όταν η νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού δεν συνάδει προς τη διάταξη αυτή και δεν θα μπορούσε να ερμηνευθεί σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη.

(1) ΕΕ C 159 της 26.5.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ING Pensii, Societate de Administrare a unui Fond de Pensii Administrat Privat SA κατά Consiliul Concurenței

(Υπόθεση C-172/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Συμπράξεις - Τρόποι κατανομής πελατών σε αγορά ιδιωτικών ταμείων συντάξεων - Ύπαρξη περιορισμού του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Επιρροή στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών))

(2015/C 302/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ING Pensii, Societate de Administrare a unui Fond de Pensii Administrat Privat SA

κατά

Consiliul Concurenței

Διατακτικό

Το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι συμφωνίες κατανομής πελατών όπως αυτές που συνήφθησαν μεταξύ των ιδιωτικών ταμείων συντάξεων στην υπόθεση της κύριας δίκης συνιστούν σύμπραξη με αντίθετο προς τον ανταγωνισμό αντικείμενο, χωρίς ο αριθμός των πελατών που αφορούν οι συμφωνίες αυτές να ασκεί επιρροή για τους σκοπούς της εκτιμήσεως της προϋποθέσεως σχετικά με τον περιορισμό του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.

(1) ΕΕ C 212 της 7.7.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κατά B

(Υπόθεση C-184/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής - Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 - Άρθρο 3, στοιχεία γ' και δ' - Αίτημα περί υποχρεώσεως διατροφής ανήλικων τέκνων ταυτόχρονο με διαδικασία δικαστικού χωρισμού των γονέων κινηθείσα σε κράτος μέλος διαφορετικό από αυτό της συνήθους διαμονής των τέκνων])

(2015/C 302/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

κατά

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχεία γ' και δ', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, έχει την έννοια ότι σε περίπτωση κατά την οποία δικαστήριο κράτους μέλους επιλαμβάνεται αγωγής για δικαστικό χωρισμό ή ρήξη του συζυγικού δεσμού μεταξύ των γονέων ανήλικου τέκνου και δικαστήριο άλλου κράτους μέλους επιλαμβάνεται αγωγής για τη γονική μέριμνα όσον αφορά το ίδιο τέκνο ενδεχόμενο αίτημα περί υποχρεώσεως διατροφής του συγκεκριμένου τέκνου είναι παρεπόμενο αποκλειστικώς και μόνον της αγωγής που αφορά τη γονική μέριμνα, κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3, στοιχείο δ'.

(1) ΕΕ C 194 της 24.6.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του High Court of Ireland (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Kuldip Singh, Denzel Njume, Khaled Aly κατά Minister for Justice and Equality

(Υπόθεση C-218/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Άρθρο 13, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α' - Δικαίωμα διαμονής των μελών της οικογένειας πολίτη της Ένωσης - Γάμος μεταξύ πολίτη της Ένωσης και υπηκόου τρίτης χώρας - Διατήρηση του δικαιώματος διαμονής υπηκόου τρίτης χώρας κατόπιν της αναχωρήσεως του πολίτη της Ένωσης από το κράτος μέλος υποδοχής και της εν συνεχεία εκδόσεως διαζυγίου - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Επαρκείς πόροι - Συνεκτίμηση των πόρων του συζύγου, υπηκόου τρίτης χώρας - Δικαίωμα των υπηκόων τρίτων χωρών να εργάζονται στο κράτος μέλος υποδοχής προκειμένου να συμβάλλουν στην απόκτηση επαρκών πόρων))

(2015/C 302/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kuldip Singh, Denzel Njume, Khaled Aly

κατά

Minister for Justice and Equality

παρισταμένου του

Immigrant Council of Ireland

Διατακτικό

Το άρθρο 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (EΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/EΟΚ, 68/360/EΟΚ, 72/194/EΟΚ, 73/148/EΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος έχει διαζευχθεί πολίτη της Ένωσης, ο δε γάμος διήρκησε τρία τουλάχιστον έτη μέχρι την έναρξη της διαδικασίας εκδόσεως διαζυγίου, εκ των οποίων το ένα έτος στο κράτος μέλος υποδοχής, δεν δύναται να διατηρήσει το δικαίωμα διαμονής στο εν λόγω κράτος μέλος βάσει της διατάξεως αυτής, όταν η αναχώρηση από το κράτος μέλος αυτό του συζύγου που είναι πολίτης της Ένωσης προηγήθηκε της ενάρξεως της διαδικασίας εκδόσεως διαζυγίου.

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', της 2004/38 έχει την έννοια ότι ο πολίτης της Ένωσης διαθέτει επαρκείς πόρους, για τον εαυτό του και τα μέλη της οικογένειάς του, ούτως ώστε να μην επιβαρύνει κατά τη διάρκεια της περιόδου διαμονής του το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους μέλους υποδοχής, ακόμα και αν οι πόροι αυτοί προέρχονται εν μέρει από τον σύζυγό του, ο οποίος είναι υπήκοος τρίτης χώρας.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Κωνσταντίνος Μαΐστρέλλης κατά Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

(Υπόθεση C-222/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 96/34/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια - Ρήτρα 2, παράγραφος 1 - Ατομικό δικαίωμα γονικής αδείας λόγω της γεννήσεως τέκνου - Εθνική ρύθμιση βάσει της οποίας στερείται του δικαιώματος τέτοιας αδείας ο δημόσιος υπάλληλος του οποίου η σύζυγος δεν εργάζεται - Οδηγία 2006/54/ΕΚ - Ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα απασχολήσεως και εργασίας - Άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Όροι εργασίας - Άμεση διάκριση))

(2015/C 302/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Κωνσταντίνος Μαΐστρέλλης

κατά

Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Διατακτικό

Οι διατάξεις των οδηγιών 96/34/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 1996, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια, που συνήφθη από την UNICE, την CEEP και την CES, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/75/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, καθώς και 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, έχουν την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτές εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι δημόσιος υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα γονικής αδείας σε περίπτωση κατά την οποία η σύζυγός του δεν εργάζεται ή δεν ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα, εκτός αν, λόγω σοβαρής πάθησης ή βλάβης, κριθεί ανίκανη να αντιμετωπίσει τις ανάγκες ανατροφής του παιδιού.

(1) ΕΕ C 235 της 21.7.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Kecskeméti közigazgatási és munkaügyi bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Robert Michal Chmielewski κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-alföldi Regionális Vám- és Pénzügyőri Főigazgatósága

(Υπόθεση C-255/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 1889/2005 - Έλεγχοι των ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Άρθρα 3 και 9 - Υποχρέωση δηλώσεως - Παράβαση - Κυρώσεις - Αναλογικότητα))

(2015/C 302/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kecskeméti közigazgatási és munkaügyi bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Robert Michal Chmielewski

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-alföldi Regionális Vám- és Pénzügyőri Főigazgatósága

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία, σε περίπτωση παραβάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού αυτού, προβλέπει την επιβολή διοικητικού προστίμου ανερχόμενου στο 60 % του ποσού των ρευστών διαθεσίμων που δεν δηλώθηκε, όταν το ποσό αυτό υπερβαίνει τις 50 000 ευρώ.

(1) ΕΕ C 303 της 8.9.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του Gerechtshof Den Haag (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TOP Logistics BV, Van Caem International BV κατά Bacardi Co. Ltd, Bacardi International Ltd και Bacardi Co. Ltd, Bacardi International Ltd κατά TOP Logistics BV, Van Caem International BV

(Υπόθεση C-379/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Σήματα - Οδηγία 89/104/ΕΟΚ - Άρθρο 5 - Προϊόντα φέροντα σήμα τα οποία ετέθησαν σε ελεύθερη κυκλοφορία και υπήχθησαν σε καθεστώς αναστολής της επιβολής ειδικών φόρων καταναλώσεως χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος - Δικαίωμα του εν λόγω δικαιούχου να αντιταχθεί στην ως άνω υπαγωγή - Έννοια της «χρήσεως στις συναλλαγές»))

(2015/C 302/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Den Haag

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

TOP Logistics BV, Van Caem International BV, Bacardi Co. Ltd, Bacardi International Ltd

κατά

Bacardi Co. Ltd, Bacardi International Ltd, TOP Logistics BV, Van Caem International BV

Διατακτικό

Το άρθρο 5 της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι ο δικαιούχος σήματος, καταχωρισμένου σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, μπορεί να αντιταχθεί στην υπαγωγή, εκ μέρους τρίτου, στο καθεστώς αναστολής της επιβολής ειδικών φόρων κατανάλωσης των φερόντων το εν λόγω σήμα εμπορευμάτων, κατόπιν της εισαγωγής τους στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, χωρίς τη συγκατάθεση του ανωτέρω δικαιούχου, και τη διάθεσή τους σε ελεύθερη κυκλοφορία.

(1) ΕΕ C 388 της 3.11.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 16ης Ιουλίου 2015 [αίτηση του High Court of Ireland (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Minister for Justice and Equality κατά Francis Lanigan

(Υπόθεση C-237/15 PPU) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 6 - Δικαίωμα στην ελευθερία και στην ασφάλεια - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Υποχρέωση εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως - Άρθρο 12 - Συνέχιση της κρατήσεως του καταζητούμενου - Άρθρο 15 - Απόφαση περί της παραδόσεως - Άρθρο 17 - Προθεσμίες και λεπτομέρειες εφαρμογής της αποφάσεως για την εκτέλεση - Συνέπειες της υπερβάσεως των προθεσμιών))

(2015/C 302/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Minister for Justice and Equality

κατά

Francis Lanigan

Διατακτικό

Τα άρθρα 15, παράγραφος 1, και 17 της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχουν την έννοια ότι η δικαστική αρχή εκτελέσεως εξακολουθεί να υποχρεούται να εκδώσει την απόφαση για την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως μετά την πάροδο των τασσομένων στο άρθρο 17 προθεσμιών.

Το άρθρο 12 της αποφάσεως-πλαισίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 17 αυτής και υπό το πρίσμα του άρθρου 6 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται, στην κατάσταση αυτή, στη συνέχιση της κρατήσεως του καταζητούμενου, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους εκτελέσεως, ακόμα και αν η συνολική διάρκεια της περιόδου κρατήσεως υπερβαίνει τις προθεσμίες αυτές, καθόσον η διάρκεια αυτή δεν είναι υπερβολική λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών της διαδικασίας που διεξήχθη στο πλαίσιο της υποθέσεως της κύριας δίκης, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. Αν η δικαστική αρχή εκτελέσεως αποφασίσει να θέσει τέρμα στην κράτηση του εν λόγω προσώπου, η αρχή αυτή υποχρεούται να συνδυάσει την προσωρινή απόλυσή του με κάθε μέτρο που κρίνει αναγκαίο ώστε να αποφευχθεί η διαφυγή του και να διασφαλίσει ότι εξακολουθούν να συντρέχουν οι αναγκαίες ουσιαστικές προϋποθέσεις για την παράδοσή του ενόσω δεν έχει ληφθεί καμία οριστική απόφαση για την εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

(1) ΕΕ C 236 της 20.7.2015.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/12

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Μαρτίου 2015 η Internationaler Hilfsfonds e.V. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Ιανουαρίου 2015 στην υπόθεση T-482/12, Internationaler Hilfsfonds κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-103/15 P)

(2015/C 302/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Αναιρεσείουσα: Internationaler Hilfsfonds e.V. (εκπρόσωπος: H.-H. Heyland, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο,

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιανουαρίου 2015,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η δυνάμει του άρθρου 56 του Οργανισμού του Δικαστηρίου ασκηθείσα αίτηση αναιρέσεως βάλλει κατά της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιανουαρίου 2015 στην υπόθεση T-482/12. Με την εν λόγω διάταξη, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της Internationaler Hilfsfonds e.V. κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως απαράδεκτη, εξαιτίας ατελούς υποβολής εγγράφων και λόγων ακυρώσεως. Σύμφωνα, ωστόσο, με την απόφαση της 22ας Μαΐου 2012 στην υπόθεση T-300/10, η Επιτροπή ήταν υποχρεωμένη, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, να παράσχει πλήρη πρόσβαση στα έγγραφα του φακέλου σχετικά με τη σύμβαση LIEN 97-2011. Η Επιτροπή δεν συμμορφώθηκε προς αυτήν την επιταγή, αντιθέτως δε, παρέσχε πολλά έγγραφα που έφεραν κενά και αλλοιώσεις, ενώ δεν παρέσχε παντελώς πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα. Στο από 27 Οκτωβρίου 2012 δικόγραφό της, η Internationaler Hilfsfonds e.V. διατύπωσε εκτενώς τις αιτιάσεις της, προσκομίζοντας και επικαλούμενη το από 27 Ιουλίου 2012 έγγραφό της προς την Επιτροπή, με το οποίο κάλεσε την τελευταία να λάβει τα βάσει του άρθρου 266 ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 254, παράγραφος 6, ΣΛΕΕ, αναγκαία μέτρα. Υπέβαλε, επίσης, στο Γενικό Δικαστήριο τη σχετική αλληλογραφία, την οποία επισύναψε, επιπροσθέτως, ως παράρτημα, στο δικόγραφο της προσφυγής.

Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι το δικόγραφο της προσφυγής δεν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του άρθρου 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του Κανονισμού Διαδικασίας και ότι οι λόγοι της προσφυγής δεν διατυπώθηκαν επαρκώς. Η αναιρεσείουσα αντικρούει τα ανωτέρω, διατεινόμενη ότι προέβαλε όχι συνοπτικώς, αλλά εκτενώς το ιστορικό της προσφυγής, τους λόγους της, καθώς και κάθε πληροφορία, ούτως ώστε να είναι το Γενικό Δικαστήριο απολύτως σε θέση να επιληφθεί της διαφοράς. Διατείνεται, ιδίως, ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε επίσης απαράδεκτο το επικουρικό της αίτημα να κηρυχθεί μερικώς άκυρη η απόφαση της Επιτροπής της 28ης Αυγούστου 2012 (με την οποία η τελευταία είχε δώσει περιορισμένη πρόσβαση στα έγγραφα), παρότι είχε κάνει σχετικώς δεκτό τον λόγο ακυρώσεως.

Επιπλέον, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο εξέλαβε τα εκ μέρους της προσκομισθέντα στο παράρτημα έγγραφα ως γενική παραπομπή, μη αναγνωρίζοντάς τα, μολονότι αυτά συνέβαλαν στην αποσαφήνιση των περιεχόμενων στο δικόγραφο της προσφυγής λόγων και εγγράφων, και αποτελούσαν, επομένως, αναπόσπαστο τμήμα της τελευταίας. Η αναιρεσείουσα αμφισβητεί, επίσης, την άποψη του Γενικού Δικαστηρίου κατά την οποία το υπόμνημα απαντήσεως που κατέθεσε η προσφεύγουσα στερούταν ισχύος –παρότι η τελευταία το είχε υποβάλει, σύμφωνα με τον Κανονισμό Διαδικασίας, ως συμπλήρωμα του δικογράφου της προσφυγής προς διευκρίνιση των επιχειρημάτων της και συνοδευόμενο με όλα τα ζητηθέντα έγγραφα. Εκτιμά ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, λόγω σοβαρών δικονομικών πλημμελειών, και προβάλλει, επομένως, ότι το Γενικό Δικαστήριο της απέκλεισε το δικαίωμα προσφυγής.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 22 Μαΐου 2015 — Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT κ.λπ.

(Υπόθεση C-240/15)

(2015/C 302/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

Αναιρεσίβλητοι: Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Ministero dell’Economia e delle Finanze

Προδικαστικό ερώτημα

Μήπως οι κατά το άρθρο 3 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (1) αρχές κατά τις οποίες τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν επίσης στον οικονομικό και οργανωτικό τομέα την αμεροληψία και ανεξαρτησία των εθνικών κανονιστικών αρχών, καθώς και η κατά το άρθρο 12 της οδηγίας 2002/20/ΕΚ (2) αρχή κατά την οποία αυτές αυτοχρηματοδούνται σε μεγάλο βαθμό, αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση (όπως η επίμαχη στην παρούσα υπόθεση) η οποία υπάγει επίσης τις εν λόγω αρχές εν γένει στις διατάξεις περί δημοσίων οικονομικών, και ειδικότερα στις ειδικές διατάξεις για τον περιορισμό και εξορθολογισμό των δαπανών των δημόσιων φορέων;

(1) Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ L 108, σ. 33).

(2) Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση) (ΕΕ L 108, σ. 21).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) την 1η Ιουνίου 2015 — Drago Nemec κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-256/15)

(2015/C 302/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Drago Nemec

Αναιρεσίβλητη: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 2, σημείο 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2000/35/ΕΚ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, σε σύστημα όπου τα φυσικά πρόσωπα λαμβάνουν για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας άδεια η οποία αναφέρει τις δραστηριότητες για τις οποίες χορηγείται η εν λόγω άδεια, δεν πρόκειται για επιχείρηση και επομένως ούτε για εμπορική συναλλαγή κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, αν η συναλλαγή σχετικά με την οποία σημειώθηκε καθυστέρηση πληρωμής σχετίζεται με δραστηριότητα την οποία δεν αφορά η άδεια;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πιο πάνω ερώτημα:

Πρέπει το άρθρο 2, σημείο 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2000/35/ΕΚ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι φυσικό πρόσωπο θεωρείται επιχείρηση, και συναλλαγή σχετικά με την οποία σημειώθηκε καθυστέρηση πληρωμής συνιστά εμπορική συναλλαγή κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, όταν πρόκειται για συναλλαγή η οποία δεν εμπίπτει στην καταχωρισμένη δραστηριότητα του προσώπου αυτού, αλλά απορρέει από δραστηριότητα η οποία ως εκ της φύσεώς της μπορεί να είναι οικονομική δραστηριότητα, και για την οποία εκδόθηκε στη συνέχεια τιμολόγιο;

3)	Αντιβαίνει προς τις διατάξεις της οδηγίας 2000/35/ΕΚ ο κανόνας ότι οι τόκοι υπερημερίας παύουν να τρέχουν αν το ποσό των ληξιπρόθεσμων και μη καταβληθέντων τόκων ανέλθει στο ποσό του κεφαλαίου (κανόνας ne ultra alterum tantum);

(1) Οδηγία 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές (ΕΕ L 200, σ. 35).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 11 Ιουνίου 2015 — Beca Engineering Srl κατά Ministero dell’Interno

(Υπόθεση C-285/15)

(2015/C 302/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Beca Engineering Srl

Αναιρεσίβλητο: Ministero dell’Interno

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελεί η οδηγία 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών όσον αφορά τα προϊόντα του τομέα των δομικών κατασκευών (1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 (2), εμπόδιο ώστε οι καπνοδόχοι να πρέπει «να έχουν κατασκευαστεί με άφλεκτα υλικά», σύμφωνα με όσα προβλέπει η διάταξη που περιέχεται στο δεύτερο μέρος του παραρτήματος IX του πέμπτου μέρους του νομοθετικού διατάγματος 152 της 3ης Απριλίου 2006, σχετικά με τις «αστικές εγκαταστάσεις θερμάνσεως», η οποία δεν έγινε αντικείμενο γνωστοποιήσεως;

(1) EE L 40, σ. 12.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, περί προσαρμογής στην απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου των διατάξεων των σχετικών με τις επιτροπές που επικουρούν την Επιτροπή στην άσκηση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων της, οι οποίες προβλέπονται από πράξεις υποκείμενες στη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης ΕΚ (EE L 284, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 12 Ιουνίου 2015 — Società LIS Srl, Società Cerutti Lorenzo Srl κατά Abbanoa SpA

(Υπόθεση C-287/15)

(2015/C 302/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Società LIS Srl, Società Cerutti Lorenzo Srl

Αναιρεσίβλητη: Abbanoa SpA.

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι συμβατό με το άρθρο 45, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, της 31ης Μαρτίου 2004 (1), να θεωρηθεί ότι «έχει κινηθεί διαδικασία» απλώς και μόνο λόγω της υποβολής αιτήσεως προληπτικού της πτωχεύσεως συμβιβασμού από τον οφειλέτη στο αρμόδιο δικαστικό όργανο;

Είναι συμβατό με την προαναφερθείσα ρύθμιση να θεωρηθεί η ομολογία του οφειλέτη ότι τελεί σε κατάσταση αφερεγγυότητας και επιθυμεί να υποβάλει αίτηση «εν λευκώ» προληπτικού της πτωχεύσεως συμβιβασμού (τα χαρακτηριστικά του οποίου διευκρινίζονται ανωτέρω) λόγος αποκλεισμού από τη διαδικασία αναθέσεως δημόσιας συμβάσεως, με διασταλτική ερμηνεία της κατά την κοινοτική (άρθρο 45 της οδηγίας) και εθνική (άρθρο 38 του νομοθετικού διατάγματος 163-2006) ρύθμιση έννοιας της «διαδικασίας που έχει κινηθεί»;

Είναι συμβατή με το άρθρο 48 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, της 31ης Μαρτίου 2004, διάταξη, όπως η ήδη αναλυθείσα του άρθρου 53, παράγραφος 3, του νομοθετικού διατάγματος 163 της 16ης Απριλίου 2006, η οποία επιτρέπει τη συμμετοχή επιχειρήσεως με «ορισθέντα» μελετητή, ο οποίος κατά την εθνική νομολογία, επειδή δεν είναι προσφέρων, δεν μπορεί να επικαλεστεί τις δυνατότητες τρίτου;

(1) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/16

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Ιουνίου 2015 η Slovenská pošta a.s. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 25 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση T-556/08, Slovenská pošta κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-293/15 P)

(2015/C 302/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Slovenská pošta a.s. (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer και A.A.J. Pliego Selie, advocaten)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Σλοβακική Δημοκρατία, Cromwell a.s., Slovak Mail Services a.s., Prvá Doručovacia, a.s., ID Marketing Slovensko s.r.o. (πρώην TNT Post Slovensko s.r.o.)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1)	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είτε στο σύνολό της είτε εν μέρει και να αποφανθεί οριστικώς επί της αιτήσεως αναιρέσεως, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη απόφαση είτε στο σύνολό της είτε εν μέρει, ή επικουρικώς να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, και

2)	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι παρεμβαίνοντες.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως C(2008) 5912 τελικό της Επιτροπής, της 7ης Οκτωβρίου 2008, όσον αφορά τη νομοθεσία περί ταχυδρομείων της Σλοβακίας σχετικά με τις υπηρεσίες υβριδικού ταχυδρομείου, η οποία είχε απευθυνθεί στη Σλοβακική Δημοκρατία.

Η Slovenská pošta a.s. ζητεί από το Δικαστήριο:

(i)

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, είτε στο σύνολό της είτε εν μέρει, για τους εξής λόγους:

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, εφάρμοσε εσφαλμένο μέτρο αποδείξεως και δεν κατένειμε ορθώς το βάρος αποδείξεως, στο πλαίσιο της διαπιστώσεώς του ότι η Σλοβακική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ·

α.	Πλάνη περί το δίκαιο, στο μέτρο που κρίθηκε ότι αυτή καθ’ εαυτήν η παροχή αποκλειστικού δικαιώματος μπορεί να στοιχειοθετεί παράβαση του άρθρου 86, παράγραφος 1, ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ·

β.	Πλάνη περί το δίκαιο και σφάλματα ως προς το μέτρο και το βάρος αποδείξεως, στο πλαίσιο της διαπιστώσεως ότι η Σλοβακική Δημοκρατία παρέβη το άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ, επειδή περιόρισε την προσφορά προς τους τελικούς χρήστες.

ii.

Δεύτερος λόγος: Πλάνη περί το δίκαιο, ανεπαρκής έλεγχος και παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων, στο πλαίσιο της εξετάσεως και, εν συνεχεία, της αποδοχής του προταθέντος από την Επιτροπή ορισμού της οικείας αγοράς·

α.	Πλάνη περί το δίκαιο και ανεπαρκής έλεγχος, στο μέτρο που έγινε δεκτό ότι από μόνη της η (υποτιθέμενη) ύπαρξη προσφοράς και ζήτησης για μια υπηρεσία μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τον ορισμό της οικείας αγοράς ως αγοράς ολοκληρωμένων υπηρεσιών υβριδικού ταχυδρομείου·

β.	Παραμόρφωση αποδεικτικών στοιχείων και ανεπαρκής έλεγχος, στο μέτρο που κρίθηκε ότι από τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκόμισε η Επιτροπή μπορούσε να συναχθεί συμπέρασμα ως προς την κατάσταση σε σχέση με τη ζήτηση στην αγορά.

(ii)	να αποφανθεί οριστικώς επί της αιτήσεως αναιρέσεως, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη απόφαση είτε στο σύνολό της είτε εν μέρει, ή επικουρικώς να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

(iii)

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι παρεμβαίνοντες.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/17

Αναίρεση που άσκησε στις 12 Ιουνίου 2015 η Matratzen Concord GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 16 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-258/13, Matratzen Concord κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-295/15 P)

(2015/C 302/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Matratzen Concord GmbH (εκπρόσωπος: I. Selting, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), KBT & Co. Ernst Kruchen agenzia commerciale sociétá in accomandita

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του έκτου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 16.4.2015 στην υπόθεση T-258/13 όσον αφορά τη διαγραφή του κοινοτικού σήματος 281 86 80 «Arktis» λόγω ελλείψεως ουσιαστικής χρήσεώς του.

—	να καταδικάσει τους αντίδικους κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των εξόδων που προέκυψαν κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε πολλάκις σε πλάνη περί το δίκαιο:

Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως συνεκτίμησε υπέρ του προσβαλλόμενου σήματος τις πωλήσεις της εταιρίας Breiding. Τα τεμάχια που πώλησε η εταιρία Breiding, κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα μεταξύ του 2006 και του 2009, δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη.

Κατά την αξιολόγηση της ουσιαστικής ή μη χρήσεως του σήματος, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έλαβε υπόψη, όχι τα προϊόντα που προσδιορίζονται με την ένδειξη «Arktis», αλλά τα προϊόντα που προσδιορίζονται με την ένδειξη «Arktis Line», και εσφαλμένως έκρινε ότι η επιπρόσθετη ένδειξη «Line» έχει αποκλειστικώς περιγραφικό χαρακτήρα.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο άσκησε εσφαλμένως το περιθώριο εκτιμήσεώς του στον βαθμό που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε ουσιαστική χρήση του προσβαλλόμενου σήματος, μολονότι οι σχετικές με προϊόντα συναλλαγές του δικαιούχου του είναι ελάχιστες.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως παραγνώρισε την ουσιαστική χρήση του σήματος όσον αφορά τα «προϊόντα κλίνης» και «κλινοσκεπάσματα». Παρά ταύτα, η δικαιούχος του σήματος είχε συγκατατεθεί στη χρήση του σήματος όσον αφορά μόνο τα «κλινοσκεπάσματα», όχι όμως και τα λοιπά προϊόντα κλίνης, όπως μαξιλάρια και στρώματα. Συνεπώς, θα έπρεπε να διαγραφεί το σήμα τουλάχιστον όσον αφορά τα «προϊόντα κλίνης».

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/18

Προσφυγή της 19ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-304/15)

(2015/C 302/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Mifsud-Bonnici, S. Petrova)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι, μη εφαρμόζοντας ορθά την οδηγία 2001/80/ΕΚ (1) για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης όσον αφορά τη μονάδα «Aberthaw Power Station» στην Ουαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας αθέτησε τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα VI, μέρος A, της οδηγίας 2001/80/ΕΚ σχετικά με τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης·

—	να καταδικάσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή φρονεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν εφάρμοσε ορθά το άρθρο 4, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα VI, μέρος A, της οδηγίας 2001/80/ΕΚ για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων από μεγάλες εγκαταστάσεις καύσης μονάδα όσον αφορά τη μονάδα Aberthaw Power Station. Η μονάδα Aberthaw Power Station, μια μονάδα καύσης που λειτουργεί με καύση άνθρακα και με ονομαστική θερμική ισχύ 4 090 MWth, συνεπεία της οποίας εμπίπτει στην κατηγορία των εγκαταστάσεων με χωρητικότητα υπερβαίνουσα τα 500 MWth, υπερβαίνει την εφαρμοστέα οριακή τιμή εκπομπής αναφορικά με τα οξείδια του αζώτου (NOx) δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 3, της ανωτέρω οδηγίας σε συνδυασμό με το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο α', και το παράρτημα VI, τμήμα A αυτής. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις, το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να διασφαλίσει ότι μια μονάδα τέτοιας χωρητικότητας δεν υπερβαίνει, από 1ης Ιανουαρίου 2008, την οριακή τιμή των 500 mg/Nm3 για τα NOx, μειώνοντάς τη σε 200 mg/Nm3 από τον Ιανουάριο του 2016. Εντούτοις, η οριακή τιμή εκπομπών της μονάδας, όπως ορίζεται στην άδειά της, ανέρχεται επί του παρόντος στα 1 050 mg/Nm3 για τα NOx.

(1) ΕΕ L 309, σ. 1.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/19

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Ιουνίου 2015 η SolarWorld AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 14 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-393/13, SolarWorld AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-312/15 P)

(2015/C 302/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: SolarWorld AG (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, avocat, J. Beck, Solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Solsonica SpA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

—	να αναιρέσει τη διάταξη που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-393/13, όσον αφορά την κρίση του ότι παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής ακυρώσεως και της αγωγής αποζημιώσεως·

—	να κρίνει ότι η προσφυγή ακυρώσεως και η αγωγή αποζημιώσεως στην υπόθεση T-393/13 είναι παραδεκτές και

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου να αποφανθεί επί της ουσίας της προσφυγής ακυρώσεως και της αγωγής αποζημιώσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κρίνοντας ότι παρείλκε η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής ακυρώσεως και της αγωγής αποζημιώσεως που είχε ασκήσει.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/20

Αναίρεση που άσκησαν στις 3 Ιουλίου 2015 οι Johannes Tomana και λοιποί κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 22 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-190/12, Johannes Tomana κ.λπ. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-330/15 P)

(2015/C 302/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Johannes Tomana και λοιποί (εκπρόσωποι: M. O’Kane, Solicitor, M. Lester, Z. Al-Rikabi, Barristers)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, να ακυρώσει τα προσβαλλόμενα μέτρα στο μέτρο που τους αφορούν και να καταδικάσει τους αντιδίκους τους στα δικαστικά έξοδα του πρώτου βαθμού και της αναιρέσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός στηριζόταν σε ορθή νομική βάση. Η μόνη νομική βάση που περιλάμβανε ο κανονισμός εξουσιοδοτούσε την Επιτροπή να τροποποιήσει τον κανονισμό 314/2004 (1) βάσει μιας κοινής θέσεως που είχε εντωμεταξύ καταργηθεί και δεν μπορούσε να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέπεμπε σε μεταγενέστερη απόφαση.

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι μπορούσαν να καταχωριστούν στα προσβαλλόμενα μέτρα φυσικά πρόσωπα ως «μέλη της Κυβερνήσεως» ή «συνεργάτες τους» αποκλειστικά και μόνο βάσει των επαγγελμάτων που ασκούσαν ή είχαν ασκήσει. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι έπρεπε να θεωρηθούν «συνεργάτες» μελών της Κυβερνήσεως φυσικά πρόσωπα, βάσει του ότι συναγόταν ότι είχαν «συνεργαστεί» με την Κυβέρνηση από επιχειρήματα ότι είχαν συμμετάσχει σε ενέργειες που υπομονεύουν το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία ή τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ζιμπάμπουε στο παρελθόν. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έπρεπε να επιτρέψει να στηριχτούν οι αντίδικοι σε στοιχεία στα οποία δεν γινόταν αναφορά στα προσβαλλόμενα μέτρα και δεν ήταν συνεπή και αναλογικά προς τον σκοπό των μέτρων, αλλά έπρεπε, αντιθέτως, να απαιτήσει να ανταποκριθούν στο βάρος αποδείξεως αιτιολογώντας την εν νέου καταχώριση με πραγματική βάση αρκούντως στέρεα.

Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι η αιτιολογία ήταν επαρκής, ενώ σε αυτή γινόταν απλώς παράθεση των επαγγελμάτων που θεωρήθηκε ότι ασκήθηκαν από μέλη της Κυβερνήσεως και τους συνεργάτες τους, ή όταν διατυπώνονταν σε αυτή ασαφείς και μη εξειδικευμένοι ισχυρισμοί σχετικά με προηγούμενα παραπτώματα. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε, επίσης, σε πλάνη επιτρέποντας να συμπληρωθεί η αιτιολογία με πρόσθετους μεταγενέστερους λόγους οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στα προσβαλλόμενα μέτρα. Όταν κάποιοι από τους αναιρεσείοντες υπέβαλαν παρατηρήσεις με τις οποίες απέκρουαν όσα είχαν προβληθεί σε βάρος τους, το Γενικό Δικαστήριο πλημμελώς και αδίκως έκρινε απαράδεκτα τα αποδεικτικά τους στοιχεία και δεν τα έλαβε υπόψη.

Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο απέκλινε από την πάγια νομολογία σχετικά με τα δικαιώματα άμυνας, κρίνοντας ότι οι αντίδικοι δεν υποχρεούνταν να προσκομίσουν αποδείξεις ή να προσδιορίσουν τη βάση διατηρήσεως μιας καταχωρίσεως, ή να δώσουν τη δυνατότητα στους αναιρεσείοντες να υποβάλουν παρατηρήσεις πριν αποφασιστεί να καταχωριστεί εκ νέου κάθε ένας από αυτούς.

Πέμπτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε αν με την καταχώριση κάθε αναιρεσείοντα επετεύχθη σωστή ισορροπία μεταξύ της σοβαρής προσβολής των θεμελιωδών του δικαιωμάτων και των σκοπών των προσβαλλόμενων μέτρων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 314/2004 του Συμβουλίου, της 19ης Φεβρουαρίου 2004, για περιοριστικά μέτρα κατά της Ζιμπάμπουε (ΕΕ L 55, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 6 Ιουλίου 2015 — María Pilar Planes Bresco κατά Comunidad Autónoma de Aragón

(Υπόθεση C-333/15)

(2015/C 302/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: María Pilar Planes Bresco

Αναιρεσίβλητη: Comunidad Autónoma de Aragón

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 43 και 44 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 (1) του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία εξαιρεί από τον χαρακτηρισμό τους ως επιλέξιμων εκταρίων όλες τις δηλωθείσες από γεωργό εκτάσεις μονίμων βοσκοτόπων που υπερβαίνουν εκείνες που κατά το παρελθόν ελήφθησαν υπόψη για τον καθορισμό των συνήθων δικαιωμάτων του γεωργού, θέτοντας ως προϋπόθεση για τη συμπερίληψη των εν λόγω εκτάσεων, και συνεπώς για την αντικατάσταση των αροτραίων εκτάσεων από βοσκότοπους, την πραγματική χρησιμοποίηση των τελευταίων για την εκτροφή κοπαδιών κατά το συγκεκριμένο οικονομικό έτος για το οποίο επιδιώκεται η ενεργοποίηση των δικαιωμάτων ενισχύσεως;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα:

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι το άρθρο 29 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, στον βαθμό που αποκλείει από τις ενισχύσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο των καθεστώτων στηρίξεως τους δικαιούχους εκείνους «για τους οποίους έχει αποδειχθεί ότι δημιούργησαν τεχνητά τους όρους που απαιτούνται για την καταβολή τέτοιων ενισχύσεων, με στόχο να αποκομίσουν οφέλη αντίθετα με τους στόχους του εν λόγω καθεστώτος στήριξης», έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν γενικές διατάξεις που προβλέπουν μείωση του αριθμού των «επιλέξιμων εκταρίων» (μονίμων βοσκοτόπων), τυποποιώντας κανονιστικώς γενικές περιπτώσεις στις οποίες τεκμαίρεται η τεχνητή δημιουργία από τον δικαιούχο των όρων λήψεως της ενισχύσεως, χωρίς να αποδεικνύεται, συγκεκριμένα και σε σχέση με ορισμένο γεωργό, η ασκούμενη από αυτόν δραστηριότητα και η συμπεριφορά του;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2019/93, (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001, (ΕΚ) 1454/2001, (ΕΚ) 1868/94, (ΕΚ) 1251/1999, (ΕΚ) 1254/1999, (ΕΚ) 1673/2000, (ΕΟΚ) 2358/71 και (ΕΚ) 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/21

(Υπόθεση C-334/15)

(2015/C 302/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: María Pilar Planes Bresco

Αναιρεσίβλητη: Comunidad Autónoma de Aragón

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα:

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/22

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2015 η Steinbeck GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 30 Απριλίου 2015 στις υποθέσεις T-707/13 και Τ-709/13, Steinbeck GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-346/15 P)

(2015/C 302/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Steinbeck GmbH (εκπρόσωποι: M. Heinrich, Rechtsanwalt, και M. Fischer, Rechtsanwältin)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Alfred Sternjakob GmbH & Co. KG

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Απριλίου 2015, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-707/13 και Τ-709/13, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1), για τους εξής λόγους:

Το Γενικό Δικαστήριο προέβαλε ως μοναδική αιτιολογία για τη διαπίστωσή του ότι το σήμα «BE HAPPY» στερείται διακριτικού χαρακτήρα, ότι θα μπορούσε να γίνει αντιληπτό ως διαφημιστικό σλόγκαν. Τούτο έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς τη νομολογία του Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία το συγκεκριμένο στοιχείο δεν αρκεί για να θεμελιώσει ανάλογο συμπέρασμα.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο επ’ ουδενί διαπίστωσε ότι υφίσταται μεταξύ του σήματος «BE HAPPY» και των οικείων προϊόντων συγκεκριμένος σύνδεσμος ο οποίος δεν απαιτεί ούτε την ελάχιστη προσπάθεια εκ μέρους του ενδιαφερόμενου κοινού, σε επίπεδο ερμηνείας. Αντιθέτως, έγινε αυθαίρετα λόγος για κάποια σχέση μεταξύ του σημείου και των προϊόντων, η οποία ακόμη και αν υπήρχε, θα απαιτούσε οπωσδήποτε προσπάθεια από το ενδιαφερόμενο κοινό προκειμένου να γίνει αντιληπτή.

3.	Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε, ως εκ τούτου, εσφαλμένως τα κριτήρια εκτιμήσεως του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος «BE HAPPY».

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 78, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Provincial de Castellón (Ισπανία) στις 10 Ιουλίου 2015 — Banco Popular Español S.A. κατά Elena Lucaciu και Cristian Laurentiu Lucaciu

(Υπόθεση C-349/15)

(2015/C 302/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Castellón

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Banco Popular Espanol S.A.

Εφεσίβλητοι: Elena Lucaciu και Cristian Laurentiu Lucaciu.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνάδει με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) ο χρονικός περιορισμός των αποτελεσμάτων της ακυρότητας ρήτρας η οποία κηρύχθηκε άκυρη ως καταχρηστική;

Εφόσον ο εν λόγω περιορισμός των αποτελεσμάτων θεωρηθεί ότι συνάδει με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και συγκεκριμένα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, λόγω της καλής πίστεως των ενδιαφερομένων και του κινδύνου σημαντικών διαταραχών:

α)	Σε τι συνίστανται οι σημαντικές διαταραχές που δικαιολογούν τον περιορισμό των αποτελεσμάτων;

β)	Πρέπει να αποδεικνύεται δεόντως ο κίνδυνος σημαντικών διαταραχών στην ένδικη διαδικασία στην οποία γίνεται επίκλησή του ή αρκεί, αντιθέτως, η γενική εκτίμηση του εν λόγω κινδύνου από το δικαστήριο, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία για τη θεμελίωσή του;

(1) ΕΕ L 25, σ. 29.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Bari (Ιταλία) στις 13 Ιουλίου 2015 — Leonmobili Srl, Gennaro Leone κατά Homag Holzbearbeitungssysteme GmbH κ.λπ.

(Υπόθεση C-353/15)

(2015/C 302/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte di Appello di Bari

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείοντες: Leonmobili Srl, Gennaro Leone

Εφεσίβλητοι: Homag Holzbearbeitungssysteme GmbH, Curatela del Fallimento Leonmobili Srl, ICO Srl, Arturo Salice SpA, Grafiche Ricciarelli di Ricciarelli Bernardino, Deutsche Bank SpA, Fida Srl, Elica SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Δύναται, ελλείψει εγκαταστάσεων σε άλλο κράτος μέλος, να ανατραπεί το τεκμήριο του άρθρου 3, παράγραφος 1, τελευταία περίοδος, και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 (1) του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας, όταν διάδικος αμφισβητεί τη διεθνή δικαιοδοσία προσκομίζοντας την απόδειξη ότι το κέντρο των κύριων συμφερόντων βρίσκεται σε κράτος άλλο από εκείνο της έδρας της εταιρίας;

β)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, δύναται η απόδειξη να προκύψει από άλλο τεκμήριο, δηλαδή από την εκτίμηση στοιχείων βάσει των οποίων μπορεί λογικά να συναχθεί ότι το κέντρο των κύριων συμφερόντων βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας (ΕΕ L 160, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Relação de Évora (Πορτογαλία) στις 13 Ιουλίου 2015 — Andrew Marcus Henderson κατά Novo Banco SA

(Υπόθεση C-354/15)

(2015/C 302/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Relação de Évora

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Andrew Marcus Henderson

Εφεσίβλητη: Novo Banco SA

Προδικαστικά ερωτήματα

Δύναται πορτογαλικό δικαστήριο να διαπιστώσει, υπό το φως του εν λόγω κανονισμού [(EK) 1393/2007] (1) και των αρχών που τον διέπουν, ότι πραγματοποιήθηκε η κλήτευση, βασιζόμενο σε έγγραφο του ταχυδρομικού φορέα της χώρας κατοικίας του παραλήπτη της επιστολής, από τα οποίο αποδεικνύεται η παράδοση της συστημένης επιστολής με απόδειξη παραλαβής στον παραλήπτη, στην περίπτωση που, επιληφθέν αστικής δίκης κατά κατοίκου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διέταξε την κλήτευση του διαδίκου αυτού στην εν λόγω δίκη μέσω συστημένης επιστολής με απόδειξη παραλαβής, το δε σχετικό αποδεικτικό παραλαβής δεν επεστράφη;

2)	Αντιβαίνει η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 230 του πορτογαλικού κώδικα πολιτικής δικονομίας, υπό τις περιστάσεις του πρώτου ερωτήματος, στον κανονισμό και στις αρχές που τον διέπουν;

3)	Αντιβαίνει η εφαρμογή, στην υπό κρίση υπόθεση, του άρθρου 191, παράγραφος 2, του πορτογαλικού κώδικα πολιτικής δικονομίας στον κανονισμό και τις αρχές που τον διέπουν;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων) και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου (ΕΕ L 324, σ. 79).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/25

Προσφυγή της 13ης Ιουλίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-356/15)

(2015/C 302/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: D. Martin)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, εκδίδοντας τα άρθρα 23 και 24 του προγραμματικού νόμου της 27ης Δεκεμβρίου 2012, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 11, 12 και 76, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 και την απόφαση Al της Διοικητικής Επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης (3)·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή φρονεί ότι το Βασίλειο του Βελγίου, εκδίδοντας τα άρθρα 23 και 24 του προγραμματικού νόμου της 27ης Δεκεμβρίου 2012, παραβιάζει τα άρθρα 11, 12 και 76 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004, καθώς και το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004, και την απόφαση A1 της Διοικητικής Επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, μη αναγνωρίζοντας τον επιτακτικό χαρακτήρα του εγγράφου που προέρχεται από το κράτος μέλος καταγωγής του αποσπασθέντος εργαζομένου, το οποίο πιστοποιεί ότι ο εργαζόμενος αυτός υπάγεται στη νομοθεσία κοινωνικής ασφαλίσεως του εν λόγω κράτους μέλους.

(1) ΕΕ L 166, σ. 1.

(2) ΕΕ L 284, σ. 1.

(3) ΕΕ C 106 της 24.4.2010, σ. 1.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Provincial de Zamora (Ισπανία) στις 17 Ιουλίου 2015 — Javier Ángel Rodríguez Sánchez κατά Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria, S.A.U. (Banco CEISS)

(Υπόθεση C-381/15)

(2015/C 302/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Zamora

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Javier Ángel Rodríguez Sánchez

Εφεσίβλητη: Caja España de Inversiones, Salamanca y Soria, S.A.U. (Banco CEISS)

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδει με τις διατάξεις του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1), της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, η αναδρομική ισχύς των αποτελεσμάτων της κηρύξεως της ακυρότητας, ως καταχρηστικής, της ρήτρας κατώτατου ορίου επιτοκίου η οποία περιλαμβάνεται στη σύμβαση ενυπόθηκου δανείου όχι από την ημερομηνία συνάψεως της συμβάσεως αλλά από μεταγενέστερο [χρονικό σημείο];

Συνεπάγεται η εφαρμογή της καταχρηστικής ρήτρας, κατά το χρονικό διάστημα που καθόρισε το Tribunal Supremo της Ισπανίας, αδικαιολόγητο πλουτισμό του επαγγελματία συμβαλλομένου, ο οποίος δεν προστατεύεται από την κοινοτική νομοθεσία, καθόσον δεν αποκαθιστά την ισορροπία των παροχών των συμβαλλομένων και ωφελεί τον συμβαλλόμενο που εισήγαγε την οικονομική ρήτρα η οποία κρίθηκε καταχρηστική;

Μπορεί να αποτελέσει ο κίνδυνος σημαντικών διαταραχών στην εθνική οικονομία κριτήριο για τον περιορισμό της εφαρμογής και των αποτελεσμάτων καταχρηστικής ρήτρας σε ατομική αγωγή ασκηθείσα από καταναλωτή ή, αντιθέτως, στην εν λόγω ατομική αγωγή η σημαντική διαταραχή θα προκληθεί στην οικονομική κατάσταση του καταναλωτή [ως αποτέλεσμα] του περιορισμού των αποτελεσμάτων της άκυρης ρήτρας στο προμνημονευθέν χρονικό διάστημα;

(1) ΕΕ L 95, σ. 29.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/26

Προσφυγή της 20ής Ιουλίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-392/15)

(2015/C 302/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και Talabér-Ritz K.)

Καθής: Ουγγαρία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι, αναγάγοντας την υπηκοότητα σε προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος του συμβολαιογράφου, η Ουγγαρία αθέτησε τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή φρονεί ότι η υπηκοότητα ως προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος του συμβολαιογράφου εισάγει δυσμενείς διακρίσεις και συνιστά δυσανάλογο περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως. Επομένως, η Ουγγαρία αθέτησε τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι τα καθήκοντα που αναθέτει η ουγγρική νομοθεσία στους συμβολαιογράφους δεν συνδέονται, από την ίδια τους τη φύση, με την άσκηση δημόσιας εξουσίας και, ως εκ τούτου, η εξαίρεση που εισάγει το άρθρο 51 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ανάγωγη της υπηκοότητας σε προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα του συμβολαιογράφου.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour administrative (Λουξεμβούργο) στις 24ης Ιουλίου 2015 — Noémie Depesme και Saïd Kerrou κατά Ministre de l'Enseignement supérieur et de la recherche

(Υπόθεση C-401/15)

(2015/C 302/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour administrative

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Noémie Depesme, Saïd Kerrou

Καθού: Ministre de l'Enseignement supérieur et de la recherche

Προδικαστικά ερωτήματα

Προκειμένου να τηρηθούν οι επιταγές περί απαγορεύσεως των διακρίσεων που απορρέουν από τις διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, ο οποίος αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης, και του άρθρου 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, κατά τη συνεκτίμηση του πραγματικού βαθμού συνδέσεως σπουδαστή κατοίκου αλλοδαπής –και αιτούντος οικονομικό βοήθημα για ανώτατες σπουδές– με την κοινωνία και την αγορά εργασίας του Λουξεμβούργου, κράτους μέλους στο οποίο μεθοριακός εργαζόμενος απασχολείται ή ασκεί τη δραστηριότητά του υπό τους όρους του άρθρου 2bis του νόμου της 22ας Ιουνίου 2000 περί οικονομικού βοηθήματος του Δημοσίου για την πραγματοποίηση ανώτατων σπουδών, το οποίο προστέθηκε με τον νόμο της 19ης Ιουλίου 2013 ως άμεση συνέπεια της αποφάσεως του ΔΕΕ της 20ής Ιουνίου 2013 (υπόθεση C-20/12) (2),

—

πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προϋπόθεση ο εν λόγω σπουδαστής να είναι «τέκνο» του προαναφερθέντος μεθοριακού εργαζομένου έχει την έννοια ότι ο σπουδαστής πρέπει να είναι «απευθείας και σε πρώτο βαθμό κατιών [του δεύτερου], η δε σχέση γονέα-τέκνου να προκύπτει από τον νόμο», και να δίδεται, ως εκ τούτου, έμφαση στη νομική σχέση γονέα-τέκνου μεταξύ του μεθοριακού εργαζομένου σπουδαστή και του σπουδαστή, λόγω της οποίας τεκμαίρεται ότι υπάρχει ο προαναφερθείς βαθμός συνδέσεως (με την κοινωνία και την αγορά εργασίας του Λουξεμβούργου), ή

—

πρέπει να δίδεται έμφαση στο γεγονός ότι ο μεθοριακός εργαζόμενος «εξακολουθεί να συντηρεί τον σπουδαστή», χωρίς να τον συνδέει κατ’ ανάγκη νομική σχέση γονέα-τέκνου με τον σπουδαστή, ιδίως, σε περίπτωση που διαπιστώνεται η ύπαρξη κοινού οικογενειακού βίου ικανού να τον συνδέσει με έναν από τους γονείς του σπουδαστή με τον οποίο υπάρχει νομική σχέση γονέα-τέκνου;

—

Στη δεύτερη περίπτωση, πρέπει η –εξ ορισμού μη υποχρεωτική– συμβολή του μεθοριακού εργαζομένου στη διατροφή του τέκνου να πληροί ορισμένα ουσιαστικά κριτήρια, σε περίπτωση που δεν προέρχεται μόνο από αυτόν αλλά παρέχεται παράλληλα με τη συμβολή του ή των γονέων που συνδέονται με νομική σχέση γονέα-τέκνου με τον σπουδαστή και, ως εκ τούτου, υπέχουν νομική υποχρέωση διατροφής έναντι αυτού;

(1) EE L 141, σ. 1.

(2) EU:C:2013:411.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour administrative (Λουξεμβούργο) στις 24ης Ιουλίου 2015 — Adrien Kauffmann κατά Ministre de l'Enseignement supérieur et de la recherche

(Υπόθεση C-402/15)

(2015/C 302/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour administrative

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Adrien Kauffmann

Καθού: Ministre de l’Enseignement supérieur et de la recherche

Προδικαστικά ερωτήματα

—

(1) EE L 141, σ. 1.

(2) EU:C:2013:411.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour administrative (Λουξεμβούργο) στις 24 Ιουλίου 2015 — Maxime Lefort κατά Ministre de l'Enseignement supérieur et de la recherche

(Υπόθεση C-403/15)

(2015/C 302/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour administrative

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Maxime Lefort

Καθού: Ministre de l'Enseignement supérieur et de la recherche

Προδικαστικά ερωτήματα

Προκειμένου να τηρηθούν οι επιταγές περί απαγορεύσεως των διακρίσεων που απορρέουν από τις διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, ο οποίος αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης, και του άρθρου 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, υπό το πρίσμα του άρθρου 33, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από κοινού, ενδεχομένως, και με το άρθρο του 7, κατά τη συνεκτίμηση του πραγματικού βαθμού συνδέσεως σπουδαστή κατοίκου αλλοδαπής –και αιτούντος οικονομικό βοήθημα για ανώτατες σπουδές– με την κοινωνία και την αγορά εργασίας του Λουξεμβούργου, κράτους μέλους στο οποίο μεθοριακός εργαζόμενος απασχολείται ή ασκεί τη δραστηριότητά του υπό τους όρους του άρθρου 2bis του νόμου της 22ας Ιουνίου 2000 περί οικονομικού βοηθήματος του Δημοσίου για την πραγματοποίηση ανώτατων σπουδών, το οποίο προστέθηκε με τον νόμο της 19ης Ιουλίου 2013 ως άμεση συνέπεια της αποφάσεως του ΔΕΕ της 20ής Ιουνίου 2013 (υπόθεση C-20/12) (2),

—

(1) EE L 141, σ. 1.

(2) EU:C:2013:411.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — GEA Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-45/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκές αγορές των σταθεροποιητών θερμότητας ESBO/εστέρες - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Καθορισμός των τιμών, κατανομή των αγορών και ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών - Πρόστιμα - Καταλογισμός της παραβάσεως - Κεφαλαιουχικό τεκμήριο - Διάρκεια και απόδειξη της παραβάσεως - Παραγραφή - Διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας - Εύλογος χρόνος - Δικαιώματα άμυνας))

(2015/C 302/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GEA Group AG (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Kallmayer, I. du Mont, G. Schiffers και R. Van der Hout, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Sauer και F. Ronkes Agerbeek, επικουρούμενοι από τον W. Berg, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C (2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C.38.589 — Σταθεροποιητές θερμότητας), ή, επικουρικώς, μειώσεως του ποσού του επιβληθέντος προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την GEA Group AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 100 της 17.4.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Akzo Nobel κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-47/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκές αγορές των σταθεροποιητών θερμότητας - Απόφαση διαπιστώνουσα δύο παραβάσεις του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Καθορισμός των τιμών, κατανομή των αγορών και ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών - Διάρκεια των παραβάσεων - Παραγραφή - Διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας - Εύλογη προθεσμία - Δικαιώματα άμυνας - Καταλογισμός των παραβάσεων - Παραβάσεις διαπραχθείσες από θυγατρικές, από σύμπραξη χωρίς ιδία νομική προσωπικότητα και από μια θυγατρική - Υπολογισμός του ποσού των προστίμων))

(2015/C 302/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Akzo Nobel NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)· Akzo Nobel Chemicals GmbH (Düren, Γερμανία)· Akzo Nobel Chemicals BV (Amersfoort, Κάτω Χώρες)· και Akcros Chemicals Ltd (Warwickshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Swaak και M. van der Woude, στη συνέχεια C. Swaak και R. Wesseling, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Ronkes Agerbeek και J. Bourke, στη συνέχεια F. Ronkes Agerbeek και P. Van Nuffel, επικουρούμενοι από τον J. Holmes, barrister)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας), ή, επικουρικώς, μειώσεως του ποσού των επιβληθέντων προστίμων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το άρθρο 2, σημεία 4, 6, 21 και 23, της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας), κατά το μέτρο που επέβαλε πρόστιμα στην Akzo Nobel Chemicals GmbH και στην Akzo Nobel Chemicals BV.

2)	Το τελικό ποσό των προστίμων, τα οποία επιβλήθηκαν με το άρθρο 2, σημεία 1 έως 7 και 18 έως 24, της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό, μειώνεται σε 40 194 εκατομμύρια ευρώ για την Akzo Nobel NV και σε 1 1 8 81 980 εκατομμύρια ευρώ για την Akcros Chemicals Ltd.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δύο πέμπτα των δικαστικών εξόδων της Akzo Nobel, της Akzo Nobel Chemicals GmbH, της Akzo Nobel Chemicals BV και της Akcros Chemicals και τα τρία πέμπτα των δικών της δικαστικών εξόδων. Η Akzo Nobel, η Akzo Nobel Chemicals GmbH, η Akzo Nobel Chemicals BV και η Akcros Chemicals φέρουν τα τρία πέμπτα των δικαστικών εξόδων τους και τα δύο πέμπτα των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — GEA Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-189/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκές αγορές των σταθεροποιητών θερμότητας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Παράβαση διαπραχθείσα από θυγατρικές - Πρόστιμα - Εις ολόκληρον ευθύνη των θυγατρικών και της μητρικής εταιρείας - Υπέρβαση του ανωτάτου ορίου του 10 % για μια από τις θυγατρικές - Απόφαση περί επανεκδόσεως - Μείωση του ποσού του προστίμου για την εν λόγω θυγατρική - Επιβολή της υποχρεώσεως καταβολής του μειωμένου ποσού του προστίμου σε άλλη θυγατρική και στη μητρική εταιρεία - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα ακροάσεως - Δικαίωμα πρόσβασης στον φάκελο))

(2015/C 302/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GEA Group AG (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Kallmayer, I. du Mont και G. Schiffers, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Sauer και F. Ronkes Agerbeek, επικουρούμενοι από τον W. Berg, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2010) 727 της Επιτροπής, της 8ης Φεβρουαρίου 2010, για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας), ή, επικουρικώς, μειώσεως του ποσού των προστίμων που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2010) 727 της Επιτροπής, της 8ης Φεβρουαρίου 2010, για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας), στο μέτρο που αφορά την GEA Group AG.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 179 της 3.7.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — SLM και Ori Martin κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T-389/10 και T-419/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Ενιαία, σύνθετη και διαρκής παράβαση - Παραγραφή - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006 - Καταλογισμός της ευθύνης για παράβαση σε μητρική εταιρία - Αναλογικότητα - Αρχή της εξατομικεύσεως των ποινών και των κυρώσεων - Πλήρης δικαιοδοσία))

(2015/C 302/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Siderurgica Latina Martin SpA (SLM) (Ceprano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Belotti και F. Covone, δικηγόροι) (υπόθεση T-389/10)· και Ori Martin SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: P. Ziotti, δικηγόρος) (υπόθεση T-419/10)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Gencarelli, V. Bottka και P. Rossi, στη συνέχεια V. Bottka, P. Rossi και G. Conte)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως και μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), όπως διαμορφώθηκε με την τροποποιητική απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-389/10 και T-419/10 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

Ακυρώνει το άρθρο 1, σημείο 16, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), όπως διαμορφώθηκε με την τροποποιητική απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011, καθόσον καταλογίζει στην Siderurgica Latina Martin SpA (SLM) ότι συμμετείχε σε σύνολο συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα του προεντεταμένου χάλυβα στην εσωτερική αγορά και εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) από τις 10 Φεβρουαρίου 1997 μέχρι τις 14 Απριλίου 1997.

3)	Ακυρώνει το άρθρο 2, σημείο 16, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό, όπως διαμορφώθηκε με την τροποποιητική απόφαση C(2010) 6676 τελικό και την απόφαση C(2011) 2269 τελικό.

Μειώνει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στην SLM από 19,8 εκατομμύρια ευρώ σε 19 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 13,3 εκατομμύρια ευρώ επιβάλλονται βάσει της εις ολόκληρον ευθύνης με την Ori Martin SA. Λόγω του εκ του νόμου ορίου του 10 % επί του συνολικού κύκλου εργασιών που προβλέπει το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, το συνολικό ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην SLM ορίζεται σε 1,956 εκατομμύρια ευρώ.

5)	Απορρίπτει τις προσφυγές κατά τα λοιπά.

6)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, τα δύο τρίτα των εξόδων της SLM και το ένα τρίτο των εξόδων της Ori Martin.

7)	Η SLM φέρει το ένα τρίτο των εξόδων της.

8)	Η Ori Martin φέρει τα δύο τρίτα των εξόδων της.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Nedri Spanstaal κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-391/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Όριο του 10 % του κύκλου εργασιών - Κύκλος εργασιών που λαμβάνεται υπόψη - Συνεργασία κατά τη διοικητική διαδικασία - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006))

(2015/C 302/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nedri Spanstaal BV (Venlo, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Slotboom και B. Haan, στη συνέχεια M. Slotboom, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Van Nuffel, S. Noë και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Nedri Spanstaal BV φέρει, εκτός των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Westfälische Drahtindustrie κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-393/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Σύνθετη παράβαση - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Αποστασιοποίηση - Σοβαρότητα της παραβάσεως - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Ίση μεταχείριση - Αρχή της εξατομικεύσεως των ποινών και των προστίμων - Αξιολόγηση της ικανότητας πληρωμής - Ανακοίνωση της Επιτροπής του 2002 σχετικά με τη συνεργασία - Κατευθυντήριες γραμμές του 2006 για τον υπολογισμό του ποσού των προστίμων - Πλήρης δικαιοδοσία))

(2015/C 302/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Westfälische Drahtindustrie GmbH (Hamm, Γερμανία)· Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG (Hamm)· Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG (Iserlohn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Stadler και N. Tkatchenko, στη συνέχεια C. Stadler και S. Budde, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka, R. Sauer και C. Hödlmayr, επικουρούμενοι από τον M. Buntscheck, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής όσον αφορά τη μείωση του προστίμου στο ποσό που επιβλήθηκε στη Westfälische Drahtindustrie GmbH και στη Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG με την απόφαση C (2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010.

Ακυρώνει το άρθρο 2, σημείο 8, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), όπως διαμορφώθηκε με την τροποποιητική απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

3)	Ακυρώνει το έγγραφο του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Ανταγωνισμού της Επιτροπής της 14 Φεβρουαρίου 2011.

4)	Επιβάλλει στις Westfälische Drahtindustrie, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. και Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co., να καταβάλουν, αλληλεγγύως, πρόστιμο 1 5 4 85 000 ευρώ.

5)	Επιβάλλει στις Westfälische Drahtindustrie και Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. να καταβάλουν, αλληλεγγύως, πρόστιμο 2 3 3 70 000 ευρώ.

6)	Επιβάλλει στη Westfälische Drahtindustrie να καταβάλει πρόστιμο 7 6 95 000 ευρώ.

7)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

Οι Westfälische Drahtindustrie, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. και Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. φέρουν το ήμισυ των εξόδων τους, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων. Η Επιτροπή φέρει τα έξοδά της καθώς και το ήμισυ των εξόδων της Westfälische Drahtindustrie, της Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. και της Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co., συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Fapricela κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-398/10) (1)

(2015/C 302/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fapricela — Indústria de Trefilaria, SA (Ançã, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Gorjão-Henriques και S. Roux, δικηγόροι, στη συνέχεια T. Guerreiro, R. Lopes και S. Alberto, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, P. Costa de Oliveira και V. Bottka, επικουρούμενοι από τον M. Marques Mendes, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011, κατά το μέρος της που διαπιστώνει ότι η Fapricela — Indústria de Trefilaria, SA παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 101, παράγραφος 1, TFUE συμμετέχοντας, εκτός από τη παράβαση στις εν λόγω διατάξεις στην αγορά της Ιβηρικής χερσονήσου, σε σύμπραξη που κάλυπτε την εσωτερική αγορά και στη συνέχεια τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) και κατά το μέρος της που της επιβάλλει πρόστιμο 8 8 74 000 ευρώ.

2)	Ορίζει το ποσό του προστίμου που επιβάλλεται στην Fapricela — Indústria de Trefilaria σε 8 8 74 000 ευρώ.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Emesa-Trefilería και Industrias Galycas κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-406/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Συνεργασία κατά τη διοικητική διαδικασία - Άρθρο 139, στοιχείο α', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου))

(2015/C 302/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Emesa-Trefilería, SA (Arteixo, Ισπανία)· και Industrias Galycas, SA (Vitoria, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Creus Carreras και A. Valiente Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Bottka και F. Castilla Contreras, στη συνέχεια V. Bottka και A. Biolan, επικουρούμενοι από την M. Gray, barrister)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Florindo Gijón και R. Liudvinaviciute-Cordeiro)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως και μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Οι Emesa-Trefilería, SA και Industrias Galycas, SA φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Υποχρεώνει την Επιτροπή να καταβάλει στο Γενικό Δικαστήριο το ποσό των 1 500 ευρώ βάσει του άρθρου 139, στοιχείο α', του Κανονισμού Διαδικασίας του, προκειμένου να πληρωθεί μέρος των εξόδων στα οποία χρειάστηκε να υποβληθεί το Γενικό Δικαστήριο.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Socitrel κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T-413/10 και T-414/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Συνεργασία κατά τη διοικητική διαδικασία - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006 - Εύλογη προθεσμία))

(2015/C 302/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Socitrel — Sociedade Industrial de Trefilaria, SA (Trofa, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: F. Proença de Carvalho και T. Faria, δικηγόροι) (υπόθεση T-413/10)· και Companhia Previdente — Sociedade de Controle de Participações Financeiras, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: D. Proença de Carvalho και J. Caimoto Duarte, δικηγόροι) (υπόθεση T-414/10)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, P. Costa de Oliveira και V. Bottka, επικουρούμενοι από τον M. Marques Mendes, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-413/10 και T-414/10 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Η Socitrel — Sociedade Industrial de Trefilaria, SA και η Companhia Previdente — Sociedade de Controle de Participações Financeiras, SA φέρουν, εκτός από τα δικά τους έξοδα, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — voestalpine AG και voestalpine Wire Rod Austria κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-418/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Ενιαία, σύνθετη και διαρκής παράβαση - Σύμβαση εμπορικού αντιπροσώπου - Καταλογισμός της παράνομης συμπεριφοράς του αντιπροσώπου στον αντιπροσωπευόμενο - Άγνοια του παραβάτη για την παράνομη συμπεριφορά του αντιπροσώπου - Συμμετοχή σε πτυχή της παραβάσεως και γνώση του συνολικού σχεδίου - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006 - Αναλογικότητα - Αρχή της εξατομικεύσεως των ποινών και των κυρώσεων - Πλήρης δικαιοδοσία))

(2015/C 302/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: voestalpine AG (Linz, Αυστρία)· και voestalpine Wire Rod Austria GmbH, πρώην voestalpine Austria Draht GmbH (Sankt Peter-Freienstein, Αυστρία) (εκπρόσωποι: A. Ablasser-Neuhuber, G. Fussenegger, U. Denzel και M. Mayer, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Sauer, V. Bottka, C. Hödlmayr, επικουρούμενοι από τον R. Van der Hout, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το άρθρο 2, σημείο 5, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

2)	Το επιβληθέν στις voestalpine AG και voestalpine Wire Rod Austria GmbH πρόστιμο, για την καταβολή του οποίου ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, μειώνεται από 22 εκατομμύρια ευρώ σε 7,5 εκατομμύρια ευρώ.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα και τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων των voestalpine και voestalpine Wire Rod Austria.

5)	Οι voestalpine και voestalpine Wire Rod Austria φέρουν το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων τους.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Trafilerie Meridionali κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-422/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Ενιαία, σύνθετη και διαρκής παράβαση - Αναλογικότητα - Αρχή της εξατομικεύσεως των ποινών και των κυρώσεων - Πλήρης δικαιοδοσία))

(2015/C 302/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Trafilerie Meridionali SpA, πρώην Emme Holding SpA (Πεσκάρα, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Visconti, E. Vassallo di Castiglione, M. Siragusa, M. Beretta και P. Ferrari, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Gencarelli και V. Bottka, στη συνέχεια V. Bottka και R. Striani και τέλος V. Bottka και G. Conte, επικουρούμενοι από τον P. Manzini, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το άρθρο 1, σημείο 17, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011, κατά το μέρος που η Επιτροπή δέχθηκε τη συμμετοχή της Trafilerie Meridionali SpA, πρώην Emme Holding SpA, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στην παράβαση από τις 4 Μαρτίου 1997 μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 2000, έκρινε ότι η συμμετοχή αυτή αφορούσε πολύκλωνο συρματόσχοινο τριών συρμάτων από τις 4 Μαρτίου 1997 μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2000, και διαπίστωσε τη συμμετοχή αυτή σε σε πρακτικές που συνιστούν παραβάσεις του ανταγωνισμού για το διάστημα από 30 Αυγούστου 2001 έως 10 Ιουνίου 2002.

2)	Ακυρώνει το άρθρο 2, σημείο 17, της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό, όπως διαμορφώθηκε με την τροποποιητική απόφαση C(2010) 6676 τελικό και την απόφαση C(2011) 2269 τελικό.

3)	Ορίζει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στην Trame σε 3,2 εκατομμύρια ευρώ.

4)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του όσον αφορά την υπόθεση T-422/10.

6)	Η Trafilerie Meridionali φέρει, εκτός από τα δικά της έξοδα, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την υπόθεση T-422/10 R.

(1) ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Redaelli Tecna κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-423/10) (1)

(2015/C 302/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Redaelli Tecna SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Zaccà, M. Todino, E. Cruellas Sada και S. Patuzzo, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Gencarelli, L. Prete και V. Bottka, στη συνέχεια V. Bottka, G. Conte και P. Rossi)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Redaelli Tecna SpA φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — HIT Groep κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-436/10) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά του προεντεταμένου χάλυβα - Καθορισμός των τιμών, κατανομή της αγοράς και ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών εμπορικής φύσεως - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Κανόνες για τον καταλογισμό στη μητρική εταιρία πρακτικών θυγατρικής, αντίθετων προς τους κανόνες του - Τεκμήριο πραγματικής ασκήσεως αποφασιστικής επιρροής - Εύλογη διάρκεια))

(2015/C 302/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: HIT Groep BV (Haarlem, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. van der Wal, G. Oosterhuis και H. Albers, στη συνέχεια G. van der Wal και G. Oosterhuis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Van Nuffel, S. Noë και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως C(2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38344 — Προεντεταμένος χάλυβας), η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010, και με την απόφαση C(2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η HIT Groep BV φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Akzo Nobel και Akcros Chemicals κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-485/11) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκές αγορές των σταθεροποιητών θερμότητας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Παράβαση διαπραχθείσα από κοινή θυγατρική - Πρόστιμα - Εις ολόκληρον ευθύνη της θυγατρικής και των μητρικών εταιρειών - Δεκαετής παραγραφή για μια εκ των μητρικών εταιρειών - Απόφαση περί επανεκδόσεως - Μείωση του ποσού του προστίμου για μια εκ των μητρικών εταιρειών - Επιβολή της υποχρεώσεως καταβολής του μειωμένου ποσού στη θυγατρική και στην άλλη μητρική εταιρεία - Δικαιώματα άμυνας))

(2015/C 302/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Akzo Nobel NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)· και Akcros Chemicals Ltd (Warwickshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Swaak και R. Wesseling, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Ιουνίου 2011 για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας) καθόσον αυτή απευθυνόταν στην Akzo Nobel και στην Akcros Chemicals, ή, επικουρικώς, μειώσεως του ποσού των επιβληθέντων προστίμων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Ιουνίου 2011 για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2009) 8682 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38589 — Σταθεροποιητές θερμότητας).

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 331 της 12.11.2011.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Knauf Insulation Technology κατά ΓΕΕΑ — Saint Gobain Cristalería (ECOSE)

(Υπόθεση T-323/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα - Λεκτικό σήμα ECOSE - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα ECOSEC FACHADAS - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 302/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Knauf Insulation Technology (Visé, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Saint Gobain Cristalería, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Montañá, S. Sebé και I. Carulla, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Απριλίου 2012 (υπόθεση R 259/2011-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Saint Gobain Cristalería, SL και Knauf Insulation Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Knauf Insulation Technology στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 295 της 29.9.2012.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Knauf Insulation Technology κατά ΓΕΕΑ — Saint Gobain Cristalería (ECOSE TECHNOLOGY)

(Υπόθεση T-324/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα - Εικονιστικό σήμα ECOSE TECHNOLOGY - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα ECOSEC FACHADAS - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 302/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Knauf Insulation Technology (Visé, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Μαΐου 2012 (υποθέσεις R 1193/2011-5 και R 1426/2011-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Saint Gobain Cristalería, SL και Knauf Insulation Technologies.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 4ης Μαΐου 2012 (υποθέσεις R 1193/2011-5 και R 1426/2011-5), στο μέτρο που το τμήμα προσφυγών, αφενός, απέρριψε την προσφυγή που άσκησε η Knauf Insulation Technology και, αφετέρου, ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ανακοπών.

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Knauf Insulation Technology.

3)	Η Saint Gobain Cristalería, SL φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Knauf Insulation Technology.

(1) EE C 295 της 29.9.2012.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Pilkington Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-462/12) (1)

((Ανταγωνισμός - Διοικητική διαδικασία - Ευρωπαϊκή αγορά υαλοπινάκων αυτοκινήτου - Δημοσίευση αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Απόρριψη αιτήσεως περί εμπιστευτικής μεταχειρίσεως στοιχείων για τα οποία προβάλλεται ότι καλύπτονται από το επιχειρηματικό απόρρητο - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εμπιστευτικότητα - Επαγγελματικό απόρρητο - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη))

(2015/C 302/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pilkington Group Ltd (St Helens, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: J. Scott, S. Wisking, K. Φουντουκάκος-Κυριακάκος, solicitors, και C. Puech Baron, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Kellerbauer, P. Van Nuffel και G. Meessen)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2012) 5718 τελικό της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2012, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση περί εμπιστευτικής μεταχειρίσεως που υπέβαλε η Pilkington Group Ltd, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 της αποφάσεως 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (υπόθεση COMP/39.125 — Υαλοπίνακες αυτοκινήτου).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2012) 5718 τελικό της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2012, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση περί εμπιστευτικής μεταχειρίσεως που υπέβαλε η Pilkington Group Ltd, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 της αποφάσεως 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (υπόθεση COMP/39.125 — Υαλοπίνακες αυτοκινήτου), καθόσον αυτή αφορά την αίτηση της Pilkington Group σχετικά με την αιτιολογική σκέψη 115 της αποφάσεως C(2008) 6815 τελικό, της 12ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Pilkington Group στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 379 της 8.12.2012.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/43

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — AGC Glass Europe κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-465/12) (1)

((Ανταγωνισμός - Διοικητική διαδικασία - Ευρωπαϊκή αγορά υαλοπινάκων αυτοκινήτου - Δημοσίευση αποφάσεως με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Απόρριψη αιτήσεως περί εμπιστευτικής μεταχειρίσεως πληροφοριών τις οποίες σκοπεύει να δημοσιεύσει η Επιτροπή - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εμπιστευτικός χαρακτήρας - Επαγγελματικό απόρρητο - Πρόγραμμα επιείκειας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Ίση μεταχείριση))

(2015/C 302/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: AGC Glass Europe (Βρυξέλλες, Βέλγιο)· AGC Automotive Europe SA (Fleurus, Βέλγιο)· AGC France SAS (Boussois, Γαλλία)· AGC Flat Glass Italia Srl (Cuneo, Ιταλία)· AGC Glass UK Ltd (Northampton, Ηνωμένο Βασίλειο)· AGC Glass Germany GmbH (Wegberg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Garzaniti, J. Blockx, P. Niggemann, A. Burckett St Laurent, δικηγόροι, και S. Ryan, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Kellerbauer, G. Meessen και P. Van Nuffel)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2012) 5719 τελικό της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2012, περί απορρίψεως αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως υποβληθείσας από τις AGC Glass Europe SA, AGC Automotive Europe SA, AGC France SAS, AGC Flat Glass Italia Srl, AGC Glass UK Ltd και AGC Glass Germany GmbH, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 της αποφάσεως 2011/695/ΕΕ του προέδρου της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (υπόθεση COMP/39.125 — Υαλοπίνακες αυτοκινήτου).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις AGC Glass Europe SA, AGC Automotive Europe SA, AGC France SAS, AGC Flat Glass Italia Srl, AGC Glass UK Ltd και AGC Glass Germany GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 379 της 8.12.2012.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/44

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Cactus κατά ΓΕΕΑ — Del Rio Rodríguez (CACTUS OF PEACE CACTUS DE LA PAZ)

(Υπόθεση T-24/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος CACTUS OF PEACE CACTUS DE LA PAZ - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα CACTUS και προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα Cactus - Ουσιαστική χρήση του προγενεστέρου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 76, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 302/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cactus SA (Bertrange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Isabel Del Rio Rodríguez (Μάλαγα, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Οκτωβρίου 2012 (υπόθεση R 2005/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Cactus SA και Isabel Del Rio Rodríguez.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 19ης Οκτωβρίου 2012 (υπόθεση R 2005/2011-2) στο μέτρο που απορρίπτει την ανακοπή με την αιτιολογία ότι οι υπηρεσίες «λιανικής πωλήσεως φυσικών φυτών και ανθέων, σπόρων, νωπών φρούτων και λαχανικών» της κλάσεως 35 δεν καλύπτονταν από τα προγενέστερα σήματα.

Ακυρώνει το σημείο 2 του διατακτικού της προμνησθείσας αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Οκτωβρίου 2012 στο μέτρο που ακυρώνει το μέρος της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών με το οποίο έγινε δεκτή η ανακοπή που στηριζόταν στα «φυσικά άνθη και φυτά· σπόρους», προϊόντα της κλάσεως 31, καθώς και το σημείο 1 του διατακτικού της ίδιας αποφάσεως, που απορρίπτει την ανακοπή που ασκήθηκε για τα εν λόγω προϊόντα.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Η Cactus SA φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων των διαδίκων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το ΓΕΕΑ φέρει τα δύο τρίτα των εν λόγω δικαστικών εξόδων.

(1) EE C 101 της 6.4.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/45

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Dennekamp κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-115/13) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα σχετικά με την υπαγωγή ορισμένων μελών του Κοινοβουλίου στο συμπληρωματικό συνταξιοδοτικό σύστημα - Άρνηση προσβάσεως - Εξαίρεση σχετική με την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου - Άρθρο 8, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 - Διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - Προϋποθέσεις σχετικά με την αναγκαιότητα της διαβιβάσεως των δεδομένων και με τον κίνδυνο προσβολής των εννόμων συμφερόντων του υποκειμένου των δεδομένων])

(2015/C 302/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gert-Jan Dennekamp (Giethoorn, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: O. Brouwer, T. Oeyen και E. Raedts, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: N. Lorenz και N. Görlitz)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του προσφεύγοντος: Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: H. Leppo)· Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Falk, C. Meyer-Seitz, S. Johannesson και U. Persson, στη συνέχεια A. Falk, C. Meyer-Seitz, U. Persson, E. Karlsson, L. Swedenborg, C. Hagerman και F. Sjövall)· και Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) (εκπρόσωποι: A. Buchta και U. Kallenberger)

Αντικείμενο

Αίτημα για την ακύρωση της αποφάσεως A (2012) 13180 του Κοινοβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, περί αρνήσεως παροχής στον προσφεύγοντα προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα σχετικά με την υπαγωγή ορισμένων μελών του Κοινοβουλίου στο συμπληρωματικό συνταξιοδοτικό σύστημα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως ως προς το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως A (2012) 13180 του Κοινοβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, περί αρνήσεως χορηγήσεως στον Gert-Jan Dennekamp προσβάσεως σε ορισμένα έγγραφα σχετικά με την υπαγωγή ορισμένων μελών του Κοινοβουλίου στο συμπληρωματικό συνταξιοδοτικό σύστημα, κατά το μέρος που η άρνηση αυτή αφορά την πρόσβαση στα ονόματα των 65 μελών του Κοινοβουλίου τα οποία υπήρξαν προσφεύγοντες στις υποθέσεις επί των οποίων εκδόθηκε η διάταξη της 15ης Δεκεμβρίου 2010, Albertini κ.λπ. και Donnelly κατά Κοινοβουλίου (T-219/09 και T-326/09, Συλλογή, EU:T:2010:519), και η απόφαση της 18ης Οκτωβρίου 2011, Purvis κατά Κοινοβουλίου (T-439/09, Συλλογή, EU:T:2011:600).

Ακυρώνει την απόφαση A (2012) 13180, κατά το μέρος που η περιλαμβανόμενη σε αυτήν άρνηση αφορά την πρόσβαση στα ονόματα των υπαγόμενων στο συμπληρωματικό συνταξιοδοτικό σύστημα του Κοινοβουλίου μελών τα οποία, ως μετέχοντα στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου, έλαβαν πράγματι μέρος στις σχετικές με το εν λόγω συμπληρωματικό συνταξιοδοτικό σύστημα ψηφοφορίες που διενεργήθηκαν στις 24 Απριλίου 2007, στις 22 Απριλίου 2008 και στις 10 Μαΐου 2012.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Καταδικάζει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδά του και στα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων του G.-J. Dennekamp.

5)	Ο G.-J. Dennekamp φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων του.

6)	Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ), η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 114 της 20.4.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Deutsche Rockwool Mineralwoll κατά ΓΕΕΑ — Recticel (λ)

(Υπόθεση T-215/13) (1)

((«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία εκπτώσεως - Κοινοτικό εικονιστικό σήμα λ - Ουσιαστική χρήση - Χρήση του σήματος ως μέρους σύνθετου σήματος - Απόδειξη της χρήσεως - Άρθρο 15 και άρθρο 51, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009))

(2015/C 302/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG (Gladbeck, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Krenzel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικά L. Rampini, στη συνέχεια P. Bullock και N. Bambara)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Recticel SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Φεβρουαρίου 2013 (υπόθεση R 112/2012-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG και της Recticel SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Deutsche Rockwool Mineralwoll GmbH & Co. OHG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 178 της 22.6.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/46

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-314/13) (1)

([«Ταμείο Συνοχής - Ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών της αυτόνομης περιφέρειας της Μαδέρας (λιμένας του Caniçal) - Μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής - Μη τήρηση της προθεσμίας λήψεως ορισμένης αποφάσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου»])

(2015/C 302/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: L. Inez Fernandes, επικουρούμενος από τους M. Gorjão-Henriques και J. da Silva Sampaio, δικηγόρους)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και D. Recchia)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των άρθρων 1 και 2 της αποφάσεως C (2013) 1870 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Μαρτίου 2013, περί μειώσεως κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε από το Ταμείο Συνοχής στην Πορτογαλική Δημοκρατία για το σχέδιο «Ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών της αυτόνομης περιφέρειας της Μαδέρας — Λιμένας του Caniçal», στη Μαδέρα (Πορτογαλία)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C (2013) 1870 τελικό της Επιτροπής, της 27ης Μαρτίου 2013, περί μειώσεως κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε από το Ταμείο Συνοχής στην Πορτογαλική Δημοκρατία για το σχέδιο «Ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών της αυτόνομης περιφέρειας της Μαδέρας — Λιμένας του Caniçal», στη Μαδέρα (Πορτογαλία).

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 226 της 3.8.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/47

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Westermann Lernspielverlag κατά ΓΕΕΑ — Diset (bambinoLÜK)

(Υπόθεση T-333/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος bambinoLÜK - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα BAMBINO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 302/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Westermann Lernspielverlag GmbH (Braunschweig, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Nordemann και M. Maier, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Diset, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Απριλίου 2013 (υπόθεση R 1323/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Diset, SA και Westermann Lernspielverlag GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Westermann Lernspielverlag GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 252 της 31.8.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — CSF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-337/13) (1)

((Προσέγγιση των νομοθεσιών - Οδηγία 2006/42/ΕΚ - Μηχανήματα που φέρουν τη σήμανση «CE» - Βασικές απαιτήσεις ασφαλείας - Κίνδυνοι για την ασφάλεια των προσώπων - Ρήτρα διασφαλίσεως - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία κρίθηκε ως δικαιολογημένο εθνικό μέτρο περί απαγορεύσεως της διαθέσεως στην αγορά - Προϋποθέσεις διέπουσες την εφαρμογή της ρήτρας διασφαλίσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Ίση μεταχείριση))

(2015/C 302/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CSF Srl (Grumolo delle Abbadesse, Ιταλία) (εκπρόσωποι: R. Santoro, S. Armellini και R. Bugaro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Γ. Ζαββός, επικουρούμενος από τον M. Pappalardo, δικηγόρο)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Pasternak Jørgensen και M. Wolff, στη συνέχεια M. Wolff, C. Thorning, U. Melgaard και N. Lyshøj)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2013/173/ΕΕ της Επιτροπής, της 8ης Απριλίου 2013, σχετικά με μέτρο που έλαβε η Δανία βάσει του άρθρου 11 της οδηγίας 2006/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την απαγόρευση ενός τύπου μηχανήματος χωματουργικών εργασιών πολλαπλών χρήσεων (ΕΕ L 101, σ. 29)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η CSF Srl φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής και της διαδικασίας αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων.

3)	Το Βασίλειο της Δανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 233 της 10.8.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/48

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — TVR Automotive κατά ΓΕΕΑ — TVR Italia (TVR ITALIA)

(Υπόθεση T-398/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος TVR ITALIA - Προγενέστερο εθνικό και κοινοτικό λεκτικό σήμα TVR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Διαδικασία κηρύξεως εκπτώσεως - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009 - Άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 302/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TVR Automotive Ltd (Whiteley, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Schneider και S. Hanne, στη συνέχεια J. Crespo Carillo)

Αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: TVR Italia Srl (Canosa, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Caricato, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Μαΐου 2013 (υπόθεση R 823/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Muadib Beteiligung GmbH και της TVR Italia Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 14ης Μαΐου 2013 (υπόθεση R 823/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Muadib Beteiligung GmbH και της TVR Italia Srl.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ και την TVR Italia στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 274 της 21.9.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/49

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-561/13) (1)

([ΕΓΤΠΕ - Τμήμα εγγυήσεων - ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Πρόγραμμα αγροτικής αναπτύξεως για τη Γαλικία (2007-2013) - Μέτρα στηρίξεως της αγροτικής αναπτύξεως - Αντισταθμιστικές αποζημιώσεις για φυσικά μειονεκτήματα - Δαπάνες τις οποίες πραγματοποίησε η Ισπανία - Επιτόπιοι έλεγχοι - Υποχρέωση απογραφής των ζώων - Άρθρο 10, παράγραφοι 2 και 4, και άρθρο 14, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1975/2006 - Άρθρο 35, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004 - Ερημοδικία])

(2015/C 302/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικά N. Díaz Abad και, στη συνέχεια, M. Sampol Pucurull, abogados del Estado)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Galindo Martín και P. Rossi)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/433/ΕΕ της Επιτροπής, της 13ης Αυγούστου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 219, σ. 49), καθόσον αφορά τις δαπάνες που πραγματοποίησε το Βασίλειο της Ισπανίας ύψους 7 57 968,97 ευρώ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 367 της 14.12.2013.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/50

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Australian Gold κατά ΓΕΕΑ — Effect Management & Holding (HOT)

(Υπόθεση T-611/13) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Επέκταση στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως - Εικονιστικό σήμα HOT - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη περιγραφικού χαρακτήρα - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 75, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 207/2009 - Αντίθετη προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 216/96 - Αντίθετη προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Άρθρο 134, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας της 2ας Μαΐου 1991))

(2015/C 302/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Australian Gold LLC (Indianapolis, Indiana, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: A. Poch και S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Effect Management & Holding GmbH (Vöcklabruck, Αυστρία) (εκπρόσωποι: H. Pernez, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1881/2012-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Australian Gold LLC και Effect Management & Holding GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1881/2012-4), καθόσον παρέλειψε να αποφανθεί επί της αιτήσεως της Australian Gold LLC όσον αφορά τα «παρασκευάσματα για καθαρισμό, στίλβωση, αφαίρεση λιπαρών λεκέδων και εκτριβή», της κλάσεως 3, και τα «παρασκευάσματα υγιεινής για ιατρικές χρήσεις», της κλάσεως 5, και καθόσον ακύρωσε και μεταρρύθμισε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων όσον αφορά τα «αρώματα, αιθέρια έλαια, καλλυντικά, μεταξύ άλλων, σαμπουάν, αφρόλουτρα, λοσιόν για το σώμα, κρέμες προσώπου», της κλάσεως 3.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή που άσκησε η Effect Management & Holding GmbH ενώπιον του τμήματος προσφυγών όσον αφορά τα «αρώματα, αιθέρια έλαια, καλλυντικά, μεταξύ άλλων, σαμπουάν, αφρόλουτρα, λοσιόν για το σώμα, κρέμες προσώπου».

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)	Απορρίπτει το αίτημα μεταρρυθμίσεως που υπέβαλε η Effect Management & Holding.

5)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 24 της 25.1.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουλίου 2015 — Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen κατά ΓΕΕΑ (Lembergerland)

(Υπόθεση T-55/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Lembergerland - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σήμα για οίνους εμπεριέχον γεωγραφικές ενδείξεις - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ι', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 302/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen eG (Vaihingen an der Enz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Steffan, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Poch)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Νοεμβρίου 2013 (υπόθεση R 566/2013-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Lembergerland ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Genossenschaftskellerei Rosswag-Mühlhausen eG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 78 της 15.3.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/51

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — The Smiley Company κατά ΓΕΕΑ — The Swatch Group Management Services (HAPPY TIME)

(Υπόθεση T-352/14) (1)

((«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού λεκτικού σήματος HAPPY TIME - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα HAPPY HOURS - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»))

(2015/C 302/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Smiley Company SPRL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: I.-M. Helbig, P. Hansmersmann και S. Rengshausen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος:L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: The Swatch Group Management Services AG (Biel, Ελβετία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 1497/2013-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της The Swatch Group Management Services AG και της The Smiley Company SPRL.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Smiley Company SPRL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 245 της 28.7.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/52

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουλίου 2015 — Rouffaud κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-457/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχος υπάλληλος επιφορτισμένος με επικουρικά καθήκοντα - Μετατροπή της συμβάσεως - Κανόνας περί αντιστοιχίας μεταξύ δικογράφου της προσφυγής και διοικητικής ενστάσεως - Άρθρο 91, παράγραφος 2, του ΚΥΚ))

(2015/C 302/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Thierry Rouffaud (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. de Abreu Caldas, D. de Abreu Caldas και J.-N. Louis, εν συνεχεία J.-N. Louis και N. de Montigny, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014, Rouffaud κατά ΕΥΕΔ (F-59/13, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2014:49).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014, Rouffaud κατά ΕΥΕΔ (F-59/13, RecFP, EU:F:2014:49).

2)	Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 261 της 11.8.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/53

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουλίου 2015 — Roland κατά ΓΕΕΑ — Louboutin (Απόχρωση του κόκκινου στη σόλα παπουτσιού)

(Υπόθεση T-631/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος που συνίσταται σε απόχρωση του κόκκινου στη σόλα παπουτσιού - Προγενέστερο εικονιστικό διεθνές σήμα my SHOES - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 302/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Roland SE (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Onken και O. Rauscher, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: S. Pétrequin και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Christian Louboutin (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: T. van Innis, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Μαΐου 2014 (υπόθεση R 1591/2013-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Roland SE και Christian Louboutin.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Roland SE στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 380 της 27.10.2014.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/53

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2015 — Close και Cegelec κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-259/15 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Συμβάσεις δημοσίων έργων - Διαδικασία διαγωνισμού - Κατασκευή μονάδας ενέργειας - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου και ανάθεση του έργου σε άλλον διαγωνιζόμενο - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος))

(2015/C 302/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσες: SA Close (Harzé-Aywaille, Βέλγιο)· και Cegelec (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-M. Rikkers και J.-L. Teheux, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: M. Rantala, M. Mraz και F. Poilvache)

Αντικείμενο

Αίτημα αναστολής εκτελέσεως, αφενός, της αποφάσεως της 19ης Μαρτίου 2015 με την οποία το Κοινοβούλιο απέρριψε την προσφορά των αιτουσών στο πλαίσιο του διαγωνισμού INLO-D-UPIL-T-14-A04 που αφορά δημόσια σύμβαση έργων για το τμήμα αριθ. 73 (μονάδα ενέργειας) του σχεδίου «επέκτασης και αναβάθμισης του κτιρίου Konrad Adenauer στο Λουξεμβούργο» και, αφετέρου, της αποφάσεως της ίδιας ημέρας με την οποία ανατέθηκε το συγκεκριμένο έργο σε άλλον διαγωνιζόμενο.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/54

Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2015 — Klymenko κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-245/15)

(2015/C 302/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Oleksandr Viktorovych Klymenko (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: B. Kennelly και J. Pobjoy, Barristers, και R. Gherson, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 25) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕE) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 1), στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα·

—

επικουρικά, να κρίνει ότι το άρθρο 1, παράγραφος 1, της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί), δεν εφαρμόζονται, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα, επειδή είναι παράνομα.

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο δεν επικαλέστηκε ορθή νομική βάση για την έκδοση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου (στο εξής: απόφαση) και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός) (από κοινού: τα προσβαλλόμενα μέτρα). Το άρθρο 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί κατάλληλη νομική βάση για την έκδοση της αποφάσεως, διότι η καταγγελία που έγινε κατά του προσφεύγοντος δεν τον χαρακτήριζε ως πρόσωπο που υπονόμευσε τη δημοκρατία στην Ουκρανία ούτε ως πρόσωπο που στέρησε τον ουκρανικό λαό από τα οφέλη της βιώσιμης αναπτύξεως της χώρας του (υπό την έννοια του άρθρου 23 ΣΕΕ και των γενικών διατάξεων του άρθρου 21, παράγραφος 2, ΣΕΕ). Λόγω της ακυρότητας της αποφάσεως, το Συμβούλιο δεν μπορούσε να στηριχθεί στο άρθρο 215, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εκδώσει τον κανονισμό.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις για να περιληφθεί ο προσφεύγων στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί). Δεν υφίσταται ποινική διαδικασία σε βάρος του προσφεύγοντος για «κατάχρηση δημοσίου χρήματος ή περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου» ούτε έχει κινηθεί ποινική διαδικασία σε βάρος του «για κατάχρηση εξουσίας από κρατικό λειτουργό με σκοπό την εξασφάλιση αθέμιτου οφέλους για τον ίδιο ή για τρίτους».

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος, καθώς και το δικαίωμα σε χρηστή διοίκηση και αποτελεσματική δικαστική προστασία. Ειδικότερα, το Συμβούλιο δεν εξέτασε ενδελεχώς και αμερόληπτα αν οι προβληθέντες λόγοι επαναχαρακτηρισμού ήταν βάσιμοι υπό το φως όσων υποστήριξε ο προσφεύγων πριν από τον επαναχαρακτηρισμό.

4.	Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως του επαναχαρακτηρισμού του προσφεύγοντος.

Με τον πέμπτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο, χωρίς αιτιολογία και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, προσέβαλε τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, περιλαμβανομένου του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας και της φήμης του. Τα προσβαλλόμενα μέτρα είχαν σημαντικές επιπτώσεις για τον προσφεύγοντα, τόσο ως προς την περιουσία του όσο και ως προς τη φήμη του διεθνώς. Το Συμβούλιο δεν απέδειξε ότι υφίσταται κάποιος νόμιμος σκοπός που δικαιολογεί τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων και των οικονομικών πόρων του προσφεύγοντος ή που συνδέεται με αυτή, ούτε ότι η δέσμευση είναι ανάλογη προς έναν τέτοιο σκοπό.

Με τον έκτο λόγο, ο οποίος προβάλλεται προς στήριξη του αιτήματος να αναγνωριστεί το μη σύννομο των διατάξεων, υποστηρίζεται ότι αν, σε αντίθεση προς τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με τον δεύτερο λόγο, στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί), δοθεί η ερμηνεία ότι οι διατάξεις αυτές καταλαμβάνουν (α) κάθε έρευνα εκ μέρους των ουκρανικών αρχών, ανεξαρτήτως του αν υφίσταται δικαστική απόφαση ή διαδικασία που στηρίζει, ελέγχει ή επιβλέπει την έρευνα αυτή και/ή (β) κάθε «κατάχρηση εξουσίας από κρατικό λειτουργό με σκοπό την εξασφάλιση αθέμιτου οφέλους» ανεξαρτήτως του αν προβάλλεται κατάχρηση δημοσίου χρήματος, τότε το κριτήριο του χαρακτηρισμού στερείται κατάλληλης νομικής βάσεως, λόγω του αυθαίρετου πεδίου που θα απέρρεε από μια τόσο ευρεία ερμηνεία, ή είναι δυσανάλογο σε σχέση με τους σκοπούς της αποφάσεως και του κανονισμού. Κατά συνέπεια, η διάταξη δεν είναι σύννομη.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/55

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2015 — AlzChem κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-284/15)

(2015/C 302/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AlzChem AG (Trostberg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: P. Alexiadis, Solicitor, A. Borsos και Η. Γεωργιόπουλος, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει το άρθρο 2 της αποφάσεως που εξέδωσε η Επιτροπή στις 15 Οκτωβρίου 2014 βάσει των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κρατική ενίσχυση SA.33797 — (2013/C) (πρώην 2013/NN) (πρώην 2011/CP) την οποία εφάρμοσε η Σλοβακία υπέρ της NCHZ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι η συνέχιση της δραστηριότητας της NCHZ βάσει της αποφάσεως της συνελεύσεως των πιστωτών δεν αποτελούσε κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

—

Η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι δεν παρασχέθηκε κανένα πλεονέκτημα στην Novácke chemické závody, a.s. v konkurze (NCHZ) ενόσω συνεχίστηκε η δραστηριότητά της μετά την απόφαση της συνελεύσεως των πιστωτών και των προνομιούχων πιστωτών. Η Επιτροπή υπέπεσε επίσης σε πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί στο Δημόσιο η ευθύνη για την απόφαση της συνελεύσεως των πιστωτών και των προνομιούχων πιστωτών.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, την οποία προβλέπει το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, όσον αφορά το κατά πόσον είναι δυνατόν να αποδοθεί στο Δημόσιο η ευθύνη για την απόφαση της συνελεύσεως των πιστωτών και των προνομιούχων πιστωτών

—

Η Επιτροπή δεν παρέθεσε αιτιολογία σχετικά με την έγκριση της αποφάσεως της συνελεύσεως των πιστωτών και των προνομιούχων πιστωτών από το δικαστήριο του Trenčín. Η Επιτροπή δεν παρέθεσε επίσης αιτιολογία σχετικά με τα δικαιώματα αρνησικυρίας των προνομιούχων πιστωτών όσον αφορά τη συνέχιση της δραστηριότητας της NCHZ σύμφωνα με το πτωχευτικό δίκαιο της Σλοβακίας.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/56

Προσφυγή-αγωγή της 29ης Μαΐου 2015 — Syria Steel και Al Buroj Trading κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-285/15)

(2015/C 302/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Syria Steel SA (Χομς, Συρία)· και Al Buroj Trading (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: V. Davies, Solicitor και T. Eicke, QC)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες [στο εξής: προσφεύγουσες] ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 2013, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2013 L 147, σ. 14), όπως έχει τροποποιήθει, και/ή την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/383 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2015 L 64, σ. 41), καθόσον αφορούν τις προσφεύγουσες·

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (EΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και την κατάργηση του κανονισμού (EE) 442/2011 (ΕΕ 2012 L 16, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί, και/ή τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/375 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2015 L 64, σ. 10), καθόσον αφορούν τις προσφεύγουσες·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποκαταστήσει τη ζημία των προσφευγουσών,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται έλλειψη νόμιμης βάσεως των περιοριστικών μέτρων εις βάρος των προσφευγουσών και/ή πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, επειδή δεν υπάρχει εύλογη σχέση μεταξύ των προσφευγουσών και των προσώπων ή οντοτήτων κατά των οποίων στρέφονται τα επιβαλλόμενα από την Ένωση περιοριστικά μέτρα, ήτοι εκείνων που ωφελούνται από τις πολιτικές του συριακού καθεστώτος ή το στηρίζουν.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις και κανονισμοί του Συμβουλίου προσβάλλουν θεμελιώδη δικαιώματα των προσφευγουσών, όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, συμπεριλαμβανομένων του δικαιώματός τους σε χρηστή διοίκηση, του δικαιώματος άμυνας, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του τεκμηρίου αθωότητας, του δικαιώματος αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και δίκαιης δίκης, της ελευθερίας ασκήσεως επιχειρηματικής δραστηριότητας και του δικαιώματος ιδιοκτησίας.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/57

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Μαΐου 2015 — KF κατά SATCEN

(Υπόθεση T-286/15)

(2015/C 302/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: KF (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Kunst, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Δορυφορικό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SATCEN)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει/εξαφανίσει την απόφαση της επιτροπής προσφυγών της 26ης Ιανουαρίου 2015, που κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα στις 23 Μαρτίου 2015, με την οποία απορρίφθηκαν δύο προσφυγές του. Ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 28, παράγραφος 6 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης του SATCEN (1) σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ·

—	να ακυρώσει την από 5 Ιουλίου 2013 σιωπηρή απόφαση του SATCEN περί απορρίψεως του αιτήματος παροχής βοήθειας που είχε υποβάλει ο προσφεύγων·

—	να ακυρώσει την από 5 Ιουλίου 2013 απόφαση του SATCEN περί αναστολής ασκήσεως των καθηκόντων του προσφεύγοντος και κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας, επικουρικά να εξετάσει παρεμπιπτόντως τη νομιμότητα των αποφάσεων στο πλαίσιο της προσφυγής κατά της αποφάσεως ανακλήσεώς του·

—	να ακυρώσει την από 28 Φεβρουαρίου 2014 απόφαση του SATCEN για την ανάκλησή του·

—

να διατάξει το SATCEN να καταβάλει στον προσφεύγοντα αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη υπό τη μορφή μισθών, απολαβών και δικαιωμάτων έως τη λήξη της συμβάσεως του προσφεύγοντος και να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων, η οποία αποτιμάται προσωρινά ex aequo et bono σε 5 00 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει το SATCEN στα δικαστικά έξοδα, πλέον τόκων με επιτόκιο 8 %.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της από 26 Ιανουαρίου 2015 αποφάσεως της επιτροπής προσφυγών του SATCEN ο προσφεύγων στηρίζεται σε έναν λόγο ακυρώσεως, με τον οποίο προβάλλει προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής προσφυγής και δίκαιης διαδικασίας.

—	Η επιτροπή προσφυγών παρέβλεψε τους περισσότερους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς και δεν έλαβε υπόψη/εξέτασε σχεδόν καμία από τις πολλαπλές προσβολές των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος.

Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της από 5 Ιουλίου 2013 σιωπηρής αποφάσεως του SATCEN να παράσχει βοήθεια κατά το άρθρο 2 παράγραφος 6 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως του SATCEN ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

—

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως παροχής βοήθειας σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 6, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης του SATCEN και του δικαιώματος που έχει ο προσφεύγων δυνάμει του άρθρου 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).

—	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 12α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του δικαιώματος που έχει ο προσφεύγων δυνάμει του άρθρου 31 του Χάρτη.

Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της αποφάσεως του SATCEN περί αναστολής και της αποφάσεως να κινηθεί πειθαρχική διαδικασία, ο προσφεύγων στηρίζεται σε τρεις λόγους ακυρώσεως.

—	Πρώτον, προβάλλεται παράβαση της αρχής της αμεροληψίας, παράβαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη και κατάχρηση εξουσίας.

—	Δεύτερον, προβάλλεται παράβαση των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος, παράβαση των άρθρων 1, παράγραφος 1, και 2 του παραρτήματος IX του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης του SATCEN, και κατάχρηση εξουσίας.

—	Τρίτον, προβάλλεται προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας.

Προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της από 28 Φεβρουαρίου 2014 αποφάσεως του SATCEN για την ανάκλησή του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

—	Πρώτον, προβάλλεται παράβαση των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος, του άρθρου 10, παράγραφος 1, του παραρτήματος IX του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης του SATCEN, και του δικαιώματος χρηστής διοίκησης.

—	Δεύτερον, προβάλλεται παράβαση της αρχής της αμεροληψίας.

—	Τρίτον, προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αποδείξεως της αλήθειας των πραγματικών περιστατικών στα οποία στηρίχθηκε η Αρμόδια για τους Διορισμούς Αρχή, το δικαίωμα δημοσιοποιήσεως στοιχείων εκ μέρους του προσφεύγοντος προς απόδειξη της αθωότητάς του και το τεκμήριο αθωότητας.

—	Τέταρτον, προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας. Στην έκθεση του διευθυντή δεν αναφέρονται τα γεγονότα που καταγγέλθηκαν. Ο προεδρεύων και το πειθαρχικό συμβούλιο κακώς δεν ζήτησαν από την διευθυντή να προσδιορίσει τις συγκεκριμένες πράξεις για τις οποίες κατηγορείται ο προσφεύγων.

(1) Απόφαση 2009/747/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με τον κανονισμό υπηρεσιακής κατάστασης του Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2009, L 276, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/59

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2015 — ArcelorMittal Ruhrort κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-294/15)

(2015/C 302/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ArcelorMittal Ruhrort GmbH (Duisburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Janssen και G. Engel, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Επιτροπής, της 25ης Νοεμβρίου 2014, στη διαδικασία σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33995 (2013) (πρώην 2013/NN) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση ΕΕG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, C(2014) 8786 τελικό·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η μείωση της επιβαρύνσεως που προβλέπει ο EEG [Erneuerbare-Energien-Gesetz, γερμανικός νόμος περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας] δεν συνιστά ενίσχυση, διότι ούτε παρέχονται κρατικοί πόροι ούτε συντρέχει περίπτωση παραιτήσεως από σχετική αξίωση του Δημοσίου. Επίσης, η μείωση της επιβαρύνσεως EEG δεν είναι επιλεκτική. Επιπλέον, δεν νοθεύει τον ανταγωνισμό, ούτε επηρεάζει τις συναλλαγές εντός της εσωτερικής αγοράς.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ

Σε περίπτωση που γίνει δεκτό, αντιθέτως προς την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας, ότι υφίσταται ενίσχυση, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η καθής δεν μπορεί, πάντως, να διατάξει ανάκτηση με βάση το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, η μείωση της επιβαρύνσεως EEG δεν συνιστά νέα ενίσχυση, καθόσον η προγενέστερη ρύθμιση η οποία ήταν ίδια ως προς τα βασικά σημεία είχε εγκριθεί από την καθής ήδη κατά το έτος 2002.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και στην αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Συναφώς, η καθής δεν επιτρεπόταν να κρίνει τα εξεταζόμενα πραγματικά περιστατικά με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας για τα έτη 2014-2020 οι οποίες δημοσιεύθηκαν στις 28 Ιουνίου 2014. Αντί αυτών θα έπρεπε να λάβει υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές που είχαν δημοσιευθεί το 2008. Εάν η καθής εφάρμοζε τα κριτήρια του 2008, δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε κανένα άλλο συμπέρασμα πέραν του ότι η υποτιθέμενη ενίσχυση συμβιβαζόταν με την εσωτερική αγορά.

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου και παρέβη το άρθρο 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, διότι εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση στο πλαίσιο διαδικασίας που αφορούσε νέες ενισχύσεις. Δεδομένου ότι η καθής είχε εγκρίνει ήδη την προγενέστερη του EEG 2012 ρύθμιση, θα έπρεπε να αποφανθεί σχετικά στο πλαίσιο διαδικασίας περί υφιστάμενων και όχι νέων καθεστώτων ενισχύσεως.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/60

Προσφυγή της 23ης Ιουνίου 2015 — Deutsche Edelstahlwerke κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-319/15)

(2015/C 302/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Edelstahlwerke GmbH (Witten, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Janssen και S. Altenschmidt, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/61

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2015 — Modas Cristal κατά ΓΕΕΑ — Zorlu Tekstil Ürünleri Pazarlama (KRISTAL)

(Υπόθεση T-345/15)

(2015/C 302/76)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Modas Cristal, SL (Santa Lucía, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Manresa Medina, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Zorlu Tekstil Ürünleri Pazarlama Anonim Sirketi (Denizli, Τουρκία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «KRISTAL» — Υπ’ αριθ. 10 574 473 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 24ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 341/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, κρίνοντας ότι αποδεικνύεται η χρήση του ισπανικού σήματος υπ’ αριθ. 2 569 089 «MODAS CRISTAL», κλάση 35, όπως επίσης να κρίνει ότι η αίτηση καταχωρίσεως νέου σήματος δεν συνάδει προς τα ισπανικά σήματα υπ’ αριθ. 2 569 089 «MODAS CRISTAL», κλάση 35, και 2 763 821 «home CRISTAL», κλάση 24·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τους ενδεχόμενους παρεμβαίνοντες στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/62

Προσφυγή της 18ης Ιουνίου 2015 — Bank Tejarat κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-346/15)

(2015/C 302/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bank Tejarat (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy, A. Meskarian, Solicitors, M. Brindle, QC, και R. Blakeley, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/556 του Συμβουλίου της 7ης Απριλίου 2015, που τροποποιεί την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2015, L 92, σ. 101), καθόσον την αφορά·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/549 του Συμβουλίου της 7ης Απριλίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2015, L 92, σ. 12), καθόσον την αφορά·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακύρωσης.

Πρώτος λόγος, αναφερόμενος σε παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ

—	Τα προσβαλλόμενα μέτρα αντιβαίνουν στο άρθρο 266 ΣΛΕΕ, διότι το Συμβούλιο δεν έπραξε ό,τι ήταν αναγκαίο για να συμμορφωθεί με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση T-176/12.

Δεύτερος λόγος, αναφερόμενος σε παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου (res judicata)

—	Τα προσβαλλόμενα μέτρα αντιβαίνουν στις αρχές του res judicata και/ή της ασφάλειας δικαίου και/ή της τελεσιδικίας των δικαστικών αποφάσεων.

Τρίτος λόγος, αναφερόμενος σε προσβολή του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία

—

Τα προσβαλλόμενα μέτρα αντιβαίνουν στην αρχή της αποτελεσματικότητας, θίγουν το δικαίωμα σε αποτελεσματική ένδικη προστασία και προσβάλλουν τα δικαιώματα της προσφεύγουσας τα οποία κατοχυρώνονται στο άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και/ή στα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ, καθόσον καθιστούν άνευ αντικειμένου την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-176/12.

Τέταρτος λόγος, αναφερόμενος σε προσβολή των δικαιωμάτων που απορρέουν από την αρχή της χρηστής διοίκησης

—	Τα προσβαλλόμενα μέτρα θίγουν τα δικαιώματα τα οποία αντλεί η προσφεύγουσα από την αρχή της χρηστής διοίκησης, καθόσον το Συμβούλιο δεν της επεφύλαξε αμερόληπτη ούτε δίκαιη μεταχείριση.

Πέμπτος λόγος, αναφερόμενος σε προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας και της φήμης:

—	Τα προσβαλλόμενα μέτρα θίγουν τα δικαιώματα της προσφεύγουσας τα οποία κατοχυρώνονται στα άρθρα 7 και 17 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και/ή στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και στο 1 του πρώτου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, και/ή παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας.

Έκτος λόγος, αναφερόμενος σε παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης

—	Το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε επαρκώς τα προσβαλλόμενα μέτρα, οπότε δεν κατέστη δυνατό στην προσφεύγουσα να απαντήσει δεόντως στις αιτιάσεις του Συμβουλίου.

Έβδομος λόγος, αναφερόμενος σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης

—	Εν πάση περιπτώσει, τα ουσιαστικά κριτήρια για την καταχώριση δεν πληρούνται και το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης λαμβάνοντας τα προσβαλλόμενα μέτρα, καθόσον οι αιτιάσεις που διατυπώνονται στην αιτιολογική έκθεση είναι αναληθείς και τα σχετικά κριτήρια δεν πληρούνται.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/63

Προσφυγή της 4ης Ιουλίου 2015 — ADR Center κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-364/15)

(2015/C 302/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ADR Center Srl (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Tantalo, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2015) 3117 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2015,

—	επικουρικώς, να κρίνει επιλέξιμες όλες τις δαπάνες που απέρριψε η Επιτροπή,

—	να καταδικάσει την καθής και τους τυχόν παρεμβαίνοντες να καταβάλουν στην προσφεύγουσα για τα δικαστικά έξοδα και δαπάνες της ποσό που το ίδιο θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα, επειδή η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να εκδίδει εντάλματα εισπράξεως σε περίπτωση σχέσεων εκ συμβάσεως.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα λόγω πλάνης ως προς τα πραγματικά περιστατικά και πλάνης εκτιμήσεως.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα λόγω καταχρήσεως εξουσίας εκ μέρους της Επιτροπής.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα λόγω παραβάσεως εκ μέρους της Επιτροπής της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που υπέχει.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/64

Προσφυγή-αγωγή της 10ης Ιουλίου 2015 — Alcimos Consulting κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-368/15)

(2015/C 302/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Alcimos Consulting SMPC (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Φ. Ροδολάκη, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει το εισαγωγικό δικόγραφό της παραδεκτό·

—	να κηρύξει τις από 28 Ιουνίου 2015 και 6 Ιουλίου 2015 αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας άκυρες, ή επικουρικώς ανίσχυρες, και

—	να επιδικάσει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα συμβολική αποζημίωση ύψους ενός ευρώ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Πρώτον, ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (στο εξής: ΕΚΤ) παρέβη το άρθρο 14, παράγραφος 4, του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), στο μέτρο που [έκρινε ότι] η απόρριψη του αιτήματος της Τράπεζας της Ελλάδος για αύξηση του Μηχανισμού Έκτακτης Ρευστότητας (ELA) προς τις ελληνικές τράπεζες δεν αντέβαινε στους σκοπούς και στην αποστολή του ΕΣΚΤ.

2.	Δεύτερον, ότι η ΕΚΤ παρέβη τα άρθρα 4 και 5 ΣΕΕ, καθόσον ενήργησε ultra vires όταν απέρριψε το σχετικό αίτημα της Τράπεζας της Ελλάδος.

3.	Τρίτον, ότι η ΕΚΤ έλαβε υπόψη πολιτικές σκοπιμότητες και, ως εκ τούτου, παρέβη το άρθρο 130 ΣΛΕΕ, στο οποίο κατοχυρώνεται η ανεξαρτησία της.

Τέταρτον, ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις της ΕΚΤ παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι η προώθηση της ομαλής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών στην οποία αναφέρεται το άρθρο 127, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ είναι ένα από τα τέσσερα βασικά καθήκοντα του ΕΣΚΤ, ενώ η περαιτέρω αύξηση του ELA προς τις ελληνικές τράπεζες, με τις ενδεχομένως αμελητέες συνέπειές της για την εφαρμογή της κοινής νομισματικής πολιτικής, θα έθιγε σε μικρότερο βαθμό τους σκοπούς της ΕΚΤ.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/64

Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2015 — VM Vermögens-Management κατά ΓΕΕΑ — DAT Vermögensmanagement (Vermögensmanufaktur)

(Υπόθεση T-374/15)

(2015/C 302/80)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: VM Vermögens-Management GmbH (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Dolde, P. Homann, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DAT Vermögensmanagement GmbH (Baldham, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Vermögensmanufaktur» — Υπ’ αριθ. 8 770 042 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 418/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 76 του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/65

Προσφυγή της 15ης Ιουλίου 2015 — Loops κατά ΓΕΕΑ (σχήμα οδοντόβουρτσας)

(Υπόθεση T-385/15)

(2015/C 302/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Loops, LLC (Ferndale, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Schmidpeter, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση τρισδιάστατου σήματος (σχήμα οδοντόβουρτσας) με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 187 189 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 1917/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κάνει δεκτή τη δημοσίευση στις οικείες κλάσεις της διεθνούς καταχωρίσεως υπ’ αριθ. 1 187 198·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/66

Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2015 — Aldi κατά ΓΕΕΑ — Società Cooperativa Agricola Cantina Sociale Tollo (ALDIANO)

(Υπόθεση T-391/15)

(2015/C 302/82)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldi GmbH & Co. KG (Mülheim an der Ruhr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, C. Fürsen και N. Bertram, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Società Cooperativa Agricola Cantina Sociale Tollo (Tollo, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «ALDIANO» — Υπ’ αριθ. 10 942 274 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαΐου 2015 στην υπόθεση R 1612/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/67

Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2015 — KPN κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-394/15)

(2015/C 302/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KPN BV (Den Haag, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: J. de Pree και C. van der Hoeven, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2014) 7241 τελικό της 10ης Οκτωβρίου 2014, με την οποία μια πράξη συγκεντρώσεως κρίθηκε συμβατή με την εσωτερική αγορά και με τη Συμφωνία ΕΟΧ (Υπόθεση M.7000 — Liberty Global/Ziggo), και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Πρώτον, παράβαση των άρθρων 2 και 8 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 (1), καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα κατή την εκτίμηση των κάθετων αποτελεσμάτων της συγκεντρώσεως στην αγορά των Premium Pay τηλεοπτικών καναλιών αθλητικών μεταδόσεων.

2.	Δεύτερον, παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε την επιλογή της να μην εκτιμήσει τα ενδεχόμενα αντίθετα προς τον ανταγωνισμό κάθετα αποτελέσματα στην αγορά των Premium Pay τηλεοπτικών καναλιών αθλητικών μεταδόσεων.

3.	Τρίτον, παράβαση των άρθρων 2 και 8 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004, καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε, με την απόφασή της, σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, όσον αφορά τον ρόλο και την επιρροή ενός συγκεκριμένου προσώπου, του J. Malone, σε άλλες επιχειρήσεις οι οποίες ασκούν δραστηριότητες στον ίδιο τομέα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/67

Προσφυγή της 22ας Ιουλίου 2015 — Herm. Sprenger κατά ΓΕΕΑ — web2get (σχήμα αρθρωτού αναβολέα)

(Υπόθεση T-396/15)

(2015/C 302/84)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Herm. Sprenger GmbH & Co. KG (Iserlohn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: V. Schiller, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: web2get GmbH & Co. KG (Dülmen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο κοινοτικό σήμα (σχήμα αρθρωτού αναβολέα) — Υπ’ αριθ. 1 599 620 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 22ας Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 520/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να απορρίψει το αίτημα της εταιρείας web2get GmbH & Co. KG για κήρυξη της ακυρότητας του υπ’ αριθ. 1 599 620 κοινοτικού σήματος της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 52 , παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 52 , παράγραφοι 1, στοιχείο α', και 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημεία i και ii, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 77, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/68

Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2015 — PAL-Bullermann κατά ΓΕΕΑ — Symaga (PAL)

(Υπόθεση T-397/15)

(2015/C 302/85)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PAL-Bullermann GmbH (Friesoythe-Markhausen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Eberhardt, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Symaga, SA (Villarta de San Juan, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα «PAL» — Υπ’ αριθ. 690 750 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Μαΐου 2015 στην υπόθεση R 1626/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ούτως ώστε να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αίτηση περί εκπτώσεως·

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά εξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του κανόνα 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 2868/95.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/70

Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2015 — ΖΖ κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-101/15)

(2015/C 302/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων): ΖΖ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και N. de Montigny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της ΕΥΕΔ περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD13 κατά την περίοδο προαγωγών 2014.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 29ης Οκτωβρίου 2014 περί καταρτίσεως του καταλόγου των υπαλλήλων που προάγονται κατά την περίοδο προαγωγών 2014 στο μέτρο που δεν περιλαμβάνει το όνομά του·

—	να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

14.9.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 302/70

Προσφυγή-αγωγή της 9ης Ιουλίου 2015 — ΖΖ κατά ΕΟΚΕ

(Υπόθεση F-102/15)

(2015/C 302/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Tymen, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των αποφάσεων της ΕΟΚΕ περί απορρίψεως της αιτήσεως προσβάσεως σε έγγραφα την οποιά υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα, καθώς και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία αυτή ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 και της 19ης Νοεμβρίου 2014, περί απορρίψεως της από 12 Ιουνίου 2014 αιτήσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας για πρόσβαση σε έγγραφα, που συμπληρώθηκε με τις αιτήσεις της 23ης Σεπτεμβρίου, 20ής και 30ής Οκτωβρίου 2014·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 27ης Μαρτίου 2015, που παρελήφθη στις 31 Μαρτίου 2015, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας της 1ης Δεκεμβρίου 2014·

—	να διατάξει την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης της προσφεύγουσας-ενάγουσας, που εκτιμάται σε 10 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την ΕΟΚΕ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 302

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 14 Σεπτεμβρίου # 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 302/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1