Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2015/C 270/01)

Τελευταία δημοσίευση

EE C 262 της 10.8.2015

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 254 της 3.8.2015

EE C 245 της 27.7.2015

EE C 236 της 20.7.2015

EE C 228 της 13.7.2015

EE C 221 της 6.7.2015

EE C 213 της 29.6.2015

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αιτήσεις των Landgericht Wiesbaden, Landgericht Kiel (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stefan Fahnenbrock (C-226/13), Holger Priestoph (C-245/13), Matteo Antonio Priestoph (C-245/13), Pia Antonia Priestoph (C-245/13), Rudolf Reznicek (C-247/13), Hans-Jürgen Kickler (C-578/13), Walther Wöhlk (C-578/13), Zahnärztekammer Schleswig-Holstein Versorgungswerk (C-578/13) κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-226/13, C-245/13, C-247/13 και C-578/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κοινοποίηση δικαστικών και εξωδίκων πράξεων - Κανονισμός (EK) 1393/2007 - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Έννοια των «αστικών ή εμπορικών υποθέσεων» - Ευθύνη του κράτους για τις acta jure imperii])

(2015/C 270/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούντα δικαστήρια

Landgericht Wiesbaden, Landgericht Kiel

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

Stefan Fahnenbrock (C-226/13), Holger Priestoph (C-245/13), Matteo Antonio Priestoph (C-245/13), Pia Antonia Priestoph (C-245/13), Rudolf Reznicek (C-247/13), Hans-Jürgen Kickler (C-578/13), Walther Wöhlk (C-578/13), Zahnärztekammer Schleswig-Holstein Versorgungswerk (C-578/13)

κατά

Ελληνικής Δημοκρατίας

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (EK) 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις και κατάργησης του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι αγωγές περί ανορθώσεως της ζημίας λόγω προσβολής της νομής και της κυριότητας, περί εκπληρώσεως της συμβάσεως και περί καταβολής αποζημιώσεως, όπως οι επίμαχες στις κύριες δίκες, οι οποίες ασκήθηκαν από ιδιώτες, δικαιούχους κρατικών ομολόγων, κατά του κράτους που εξέδωσε τα ομόλογα αυτά εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού στο μέτρο που δεν προκύπτει ότι οι αγωγές αυτές προδήλως δεν υπάγονται στις αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

---

(1)  ΕΕ C 215 της 27.7.2013, σ. 6.

ΕΕ C 24 της 25.1.2014, σ. 7.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Z. Zh. κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie κατά I. O.

(Υπόθεση C-554/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών - Άρθρο 7, παράγραφος 4 - Έννοια του «κινδύνου για τη δημόσια τάξη» - Προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να μη χορηγούν προθεσμία οικειοθελούς αναχωρήσεως ή μπορούν να χορηγούν προθεσμία μικρότερη των επτά ημερών))

(2015/C 270/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Z. Zh., Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

κατά

Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, I. O.

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική πρακτική κατά την οποία υπήκοος τρίτης χώρας ο οποίος διαμένει παρανόμως στο έδαφος κράτους μέλους θεωρείται ότι αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη κατά την έννοια της διατάξεως αυτής για τον λόγο και μόνον ότι είναι ύποπτος ή έχει καταδικαστεί για την τέλεση πράξεως που κατά το εθνικό δίκαιο αποτελεί ποινικό αδίκημα.

2)

Το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2008/115 έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει παρανόμως στο έδαφος κράτους μέλους και είναι ύποπτος ή έχει καταδικαστεί για την τέλεση πράξεως που κατά το εθνικό δίκαιο αποτελεί ποινικό αδίκημα, άλλα στοιχεία, όπως η φύση και η σοβαρότητα της πράξεως αυτής, ο χρόνος που παρήλθε από την τέλεσή της και το γεγονός ότι ο υπήκοος αυτός επρόκειτο να εγκαταλείψει το έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, όταν συνελήφθη από τις εθνικές αρχές, μπορούν να έχουν σημασία στο πλαίσιο εξετάσεως του ζητήματος εάν ο εν λόγω υπήκοος αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη κατά την έννοια της διατάξεως αυτής. Στο πλαίσιο της εξετάσεως αυτής έχει επίσης, ενδεχομένως, σημασία κάθε στοιχείο που αφορά το βάσιμο της υπόνοιας τελέσεως του ποινικού αδικήματος το οποίο προσάπτεται στον οικείο υπήκοο τρίτης χώρας.

3)

Το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας 2008/115 έχει την έννοια ότι για τη χρήση της παρεχόμενης από τη διάταξη αυτή δυνατότητας μη χορηγήσεως προθεσμίας οικειοθελούς αναχωρήσεως, όταν ο ενδιαφερόμενος αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, δεν απαιτείται νέα εξέταση των στοιχείων που έχουν ήδη εξεταστεί για τη διαπίστωση της υπάρξεως του κινδύνου αυτού. Κάθε συναφής κανονιστική ρύθμιση ή πρακτική κράτους μέλους πρέπει, εντούτοις, να διασφαλίζει ότι εξακριβώνεται κατά περίπτωση εάν η μη χορήγηση προθεσμίας οικειοθελούς αναχωρήσεως συνάδει προς τα θεμελιώδη δικαιώματα του ενδιαφερομένου.

---

(1)  ΕΕ C 9 της 11.1.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Tribunal de commerce de Versailles (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Comité d'entreprise de Nortel Networks SA κ.λπ. κατά Cosme Rogeau, υπό την ιδιότητα του δικαστικού εκκαθαριστή στο πλαίσιο της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά της Nortel Networks SA, και Cosme Rogeau, υπό την ιδιότητα του δικαστικού εκκαθαριστή στο πλαίσιο της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά της Nortel Networks SA, κατά Alan Robert Bloom κ.λπ.

(Υπόθεση C-649/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 1346/2000 - Άρθρα 2, στοιχείο ζ', 3, παράγραφος 2, και 27 - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κύρια διαδικασία αφερεγγυότητας - Δευτερεύουσα διαδικασία αφερεγγυότητας - Σύγκρουση διεθνούς δικαιοδοσίας - Αποκλειστική ή συντρέχουσα διεθνής δικαιοδοσία - Καθορισμός του εφαρμοστέου δικαίου - Προσδιορισμός των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των αποτελεσμάτων της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας - Προσδιορισμός του τόπου στον οποίο βρίσκονται τα περιουσιακά στοιχεία αυτά - Περιουσιακά στοιχεία ευρισκόμενα εντός τρίτου κράτους))

(2015/C 270/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de commerce de Versailles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Comité d'entreprise de Nortel Networks SA κ.λπ., Cosme Rogeau, υπό την ιδιότητα του δικαστικού εκκαθαριστή στο πλαίσιο της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά της Nortel Networks SA,

κατά

Cosme Rogeau, υπό την ιδιότητα του δικαστικού εκκαθαριστή στο πλαίσιο της δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά της Nortel Networks SA, Alan Robert Bloom, Alan Michael Hudson, Stephen John Harris, Christopher John Wilkinson Hill

Διατακτικό

Τα άρθρα 3, παράγραφος 2, και 27 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας, έχουν την έννοια ότι τα δικαστήρια του κράτους κινήσεως δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας έχουν συντρέχουσα διεθνή δικαιοδοσία, με τα δικαστήρια του κράτους κινήσεως της κύριας διαδικασίας, να αποφαίνονται επί του προσδιορισμού των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των αποτελεσμάτων της δευτερεύουσας αυτής διαδικασίας.

Ο προσδιορισμός των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των αποτελεσμάτων δευτερεύουσας διαδικασίας αφερεγγυότητας πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2, στοιχείο ζ', του κανονισμού 1346/2000.

---

(1)  ΕΕ C 39 της 8.2.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X AB κατά Skatteverket

(Υπόθεση C-686/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Φορολογική νομοθεσία - Φόρος εταιριών - Συμμετοχές κατεχόμενες για επιχειρηματικούς σκοπούς - Κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία απαλλάσσει τα κεφαλαιακά κέρδη και, συνεπώς, αποκλείει τη δυνατότητα εκπτώσεως των κεφαλαιακών ζημιών - Εκποίηση εκ μέρους εταιρίας εδρεύουσας εντός κράτους μέλους των κατεχόμενων για επιχειρηματικούς σκοπούς συμμετοχών της σε θυγατρική εταιρία εδρεύουσα εντός άλλου κράτους μέλους - Κεφαλαιακή ζημία προκύπτουσα από συναλλαγματική ζημία))

(2015/C 270/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta förvaltningsdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

X AB

κατά

Skatteverket

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε φορολογική νομοθεσία κράτους μέλους η οποία, κατ’ αρχήν, απαλλάσσει του φόρου εισοδήματος εταιριών τα κεφαλαιακά κέρδη που πραγματοποιήθηκαν από συμμετοχές κατεχόμενες για επιχειρηματικούς σκοπούς και, συνεπώς, αποκλείει την έκπτωση των κεφαλαιακών ζημιών που προκλήθηκαν από τέτοιες συμμετοχές, ακόμη και όταν οι ζημίες αυτές προκύπτουν από συναλλαγματική ζημία.

---

(1)  ΕΕ C 71 της 8.3.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Base Company NV, πρώην KPN Group Belgium NV, Mobistar NV κατά Ministerraad

(Υπόθεση C-1/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Οδηγία 2002/22/ΕΚ - Άρθρα 4, 9, 13 και 32 - Υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας και κοινωνικές υποχρεώσεις - Παροχή προσβάσεως από σταθερή θέση και παροχή τηλεφωνικών υπηρεσιών - Προσιτότητα των τιμολογίων - Ειδικές τιμολογιακές επιλογές - Χρηματοδότηση των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας - Υποχρεωτικές πρόσθετες υπηρεσίες - Υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών και/ή συνδέσεων στο διαδίκτυο))

(2015/C 270/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Grondwettelijk Hof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Base Company NV, πρώην KPN Group Belgium NV, Mobistar NV

κατά

Ministerraad

παρισταμένης της: Belgacom NV

Διατακτικό

Η οδηγία 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία περί καθολικής υπηρεσίας), όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι τα ειδικά τιμολόγια και ο μηχανισμός χρηματοδοτήσεως που προβλέπονται αντιστοίχως στα άρθρα 9 και 13, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας αυτής έχουν εφαρμογή μόνο στις υπηρεσίες συνδέσεως στο διαδίκτυο που απαιτούν σύνδεση με το διαδίκτυο από σταθερή θέση, και όχι στις υπηρεσίες κινητών επικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών συνδέσεως στο διαδίκτυο που παρέχονται μέσω των εν λόγω κινητών επικοινωνιών. Εάν οι υπηρεσίες αυτές καταστούν διαθέσιμες στο κοινό, εντός της επικράτειας, ως «υποχρεωτικές πρόσθετες υπηρεσίες», κατά την έννοια του άρθρου 32 της οδηγίας 2002/22, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2009/136, η χρηματοδότησή τους δεν επιτρέπεται να εξασφαλιστεί, στο εθνικό δίκαιο, με μηχανισμό στον οποίο συμμετέχουν συγκεκριμένες επιχειρήσεις.

---

(1)  ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-29/14) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Δημόσια υγεία - Οδηγία 2004/23/ΕΚ - Οδηγία 2006/17/ΕΚ - Οδηγία 2006/86/ΕΚ - Αποκλεισμός των αναπαραγωγικών κυττάρων και των εμβρυϊκών ιστών από το πεδίο εφαρμογής εθνικής ρυθμίσεως με την οποία μεταφέρονται στην εσωτερική έννομη τάξη οι ως άνω οδηγίες))

(2015/C 270/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Gheorghiu και M. Owsiany-Hornung)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Παραλείποντας να συμπεριλάβει τα αναπαραγωγικά κύτταρα και τους εμβρυϊκούς ιστούς στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του εθνικού δικαίου με τις οποίες μεταφέρθηκαν στην εσωτερική έννομη τάξη η οδηγία 2004/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση προτύπων ποιότητας και ασφάλειας για τη δωρεά, την προμήθεια, τον έλεγχο, την επεξεργασία, την αποθήκευση και τη διανομή ανθρώπινων ιστών και κυττάρων, η οδηγία 2006/17/ΕΚ της Επιτροπής, της 8ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2004/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά ορισμένες τεχνικές απαιτήσεις για τη δωρεά, την προμήθεια και τον έλεγχο ανθρώπινων ιστών και κυττάρων, και η οδηγία 2006/86/ΕΚ της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2006, για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις απαιτήσεις ιχνηλασιμότητας, την κοινοποίηση σοβαρών ανεπιθύμητων αντιδράσεων και συμβάντων, καθώς και ορισμένες τεχνικές απαιτήσεις για την κωδικοποίηση, την επεξεργασία, τη συντήρηση, την αποθήκευση και τη διανομή ανθρώπινων ιστών και κυττάρων, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 31 της οδηγίας 2004/23, των άρθρων 3, στοιχείο β', 4, παράγραφος 2, και 7 της οδηγίας 2006/17, του παραρτήματος III της τελευταίας ως άνω οδηγίας, καθώς και του άρθρου 11 της οδηγίας 2006/86.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 85 της 22.3.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG κατά Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung

(Υπόθεση C-51/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Γεωργία - Κοινή οργάνωση αγορών - Ζάχαρη - Απόδοση εξόδων αποθεματοποιήσεως - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1998/78 - Άρθρο 14, παράγραφος 3 - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2670/81 - Άρθρο 2, παράγραφος 2 - Υποκατάσταση, κατά την εξαγωγή, ζάχαρης Γ - Προϋποθέσεις - Πραγματική αντικατάσταση της ζάχαρης Γ από τη ζάχαρη που την υποκαθιστά - Υποκατάσταση μόνο με ζάχαρη που έχει παραχθεί από βιομήχανο εγκατεστημένο στο έδαφος του ίδιου κράτους μέλους - Κύρος των οικείων διατάξεων από την άποψη των άρθρων 34 ΣΛΕΕ και 35 ΣΛΕΕ))

(2015/C 270/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG

κατά

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1998/78 της Επιτροπής, της 18ης Αυγούστου 1978, περί των λεπτομερειών εφαρμογής του συστήματος αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως στον τομέα της ζάχαρης, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EOK) 1714/88 της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 1988, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2670/81 της Επιτροπής, της 14ης Σεπτεμβρίου 1981, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής για την εκτός ποσοστώσεως παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EOK) 3892/88 της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 1988, έχουν την έννοια ότι σε περίπτωση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, στην οποία βιομήχανος επιθυμεί να υποκαταστήσει κατά την εξαγωγή ποσότητα ζάχαρης Γ με ίση ποσότητα ζάχαρης ποσοστώσεως η οποία έχει παραχθεί από άλλο βιομήχανο, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στη δεύτερη διάταξη στο πλαίσιο της αποδόσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως. Κατά τις προϋποθέσεις αυτές απαιτείται, μεταξύ άλλων, η ζάχαρη που χρησιμοποιείται για την υποκατάσταση να έχει παραχθεί από άλλο βιομήχανο ο οποίος είναι εγκατεστημένος στην επικράτεια του ίδιου κράτους μέλους. Από την εξέταση των υποβληθέντων ερωτημάτων δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να επηρεάσει το κύρος της εν λόγω διατάξεως.

2)

Το άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού 1998/78 και το άρθρο 2, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2670/81 έχουν την έννοια ότι δεν θέτουν ως προϋπόθεση για τη νομιμότητα της υποκατάστασης ζάχαρης κατά την εξαγωγή ο βιομήχανος να προβεί σε πραγματική αντικατάσταση της αρχικής ποσότητας ζάχαρης Γ με την ποσότητα ζάχαρης με την οποία αυτή υποκαθίσταται.

---

(1)  ΕΕ C 142 της 12.5.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG κατά Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung

(Υπόθεση C-52/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Προθεσμία παραγραφής - Dies a quo - Επαναλαμβανόμενες παρατυπίες - Διακοπή της παραγραφής - Προϋποθέσεις - Αρμόδια αρχή - Ενδιαφερόμενος - Πράξη που αποσκοπεί στη διερεύνηση ή τη δίωξη της παρατυπίας - Προθεσμία διπλάσια της προθεσμίας παραγραφής))

(2015/C 270/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pfeifer & Langen GmbH & Co. KG

κατά

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει την έννοια ότι ως «αρμόδια αρχή» υπό την έννοια της διατάξεως αυτής νοείται η αρχή που κατά το εθνικό δίκαιο είναι αρμόδια να εκδώσει τις επίμαχες πράξεις διερευνήσεως και διώξεως, η δε αρχή αυτή μπορεί να είναι διαφορετική από την αρχή που χορηγεί ή ανακτά τα ποσά που καταβάλλονται αχρεωστήτως σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι οι πράξεις που αποσκοπούν στη διερεύνηση ή τη δίωξη παρατυπίας περιήλθαν στη γνώση του «ενδιαφερομένου», υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως, όταν από ένα σύνολο πραγματικών στοιχείων μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι πράξεις διερευνήσεως και διώξεως πράγματι περιήλθαν στη γνώση του ενδιαφερομένου. Σε περίπτωση νομικού προσώπου η προϋπόθεση αυτή πληρούται όταν η επίμαχη πράξη περιήλθε πράγματι στη γνώση προσώπου του οποίου η συμπεριφορά μπορεί κατά το εθνικό δίκαιο να καταλογιστεί στο εν λόγω νομικό πρόσωπο, κάτι που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να κρίνει.

3)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι μια πράξη πρέπει να περιγράφει με επαρκή σαφήνεια τις ενέργειες για τις οποίες υπάρχουν υπόνοιες παρατυπιών ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί «πράξη διερευνήσεως ή διώξεως», υπό την έννοια του διατάξεως αυτής. Η απαίτηση σαφήνειας δεν επιβάλλει, όμως, να αναφέρεται στην εν λόγω πράξη η πιθανότητα επιβολής συγκεκριμένης ποινής ή διοικητικού μέτρου. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να κρίνει αν η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης έκθεση πληροί την προϋπόθεση αυτή.

4)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι, όσον αφορά τη χρονική εγγύτητα που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των παρατυπιών ώστε να αποτελούν «επαναλαμβανόμενη παρατυπία», υπό την έννοια της διατάξεως αυτής, απαιτείται απλώς η διάρκεια μεταξύ των παρατυπιών να είναι μικρότερη από την προθεσμία παραγραφής που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της ίδιας παραγράφου. Παρατυπίες όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης οι οποίες αφορούν τον υπολογισμό των ποσοτήτων ζάχαρης που έχει αποθεματοποιηθεί από τον βιομήχανο, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια διαφορετικών περιόδων εμπορίας, οδήγησαν σε εσφαλμένες δηλώσεις των εν λόγω ποσοτήτων από τον ίδιο βιομήχανο και είχαν ως αποτέλεσμα να καταβληθούν για τον λόγο αυτό αχρεωστήτως ορισμένα ποσά ως απόδοση των εξόδων αποθεματοποιήσεως αποτελούν, κατ’ αρχήν, «επαναλαμβανόμενη παρατυπία», υπό την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95, κάτι που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να κρίνει.

5)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι ο χαρακτηρισμός ενός συνόλου παρατυπιών ως «συνεχούς ή επαναλαμβανόμενης παρατυπίας», υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως, δεν αποκλείεται σε περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές δεν διενήργησαν τακτικούς ή ενδελεχείς ελέγχους σε βάρος του ενδιαφερόμενου.

6)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, τέταρτο εδάφιο, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι η προθεσμία του εδαφίου αυτού εκκινεί, σε περίπτωση συνεχούς ή επαναλαμβανόμενης παρατυπίας, από την ημέρα κατά την οποία έπαυσε η παρατυπία, ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίο η εθνική αρχή έλαβε γνώση της παρατυπίας αυτής.

7)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 2988/95 έχει την έννοια ότι οι πράξεις διερευνήσεως ή διώξεως που εκδίδονται από την αρμόδια αρχή και φέρονται εις γνώση του ενδιαφερόμενου, κατά το τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής, δεν έχουν ως αποτέλεσμα τη διακοπή της προθεσμίας του τέταρτου εδαφίου της ίδιας παραγράφου.

---

(1)  ΕΕ C 142 της 12.5.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hauptzollamt Hannover κατά Amazon EU Sàrl

(Υπόθεση C-58/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Κλάση 8543 70 - Μηχανές και συσκευές ηλεκτρικές που έχουν δική τους λειτουργία, που δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού στο κεφάλαιο 85 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας - Διακρίσεις 8543 70 10 και 8543 70 90 - Συσκευή αναγνώσεως για ηλεκτρονικά βιβλία με λειτουργίες μεταφράσεως και λεξικού))

(2015/C 270/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hauptzollamt Hannover

κατά

Amazon EU Sàrl

Διατακτικό

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία η οποία περιέχεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το Κοινό Δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 861/2010 της Επιτροπής, της 5ης Οκτωβρίου 2010, έχει την έννοια ότι συσκευή αναγνώσεως ηλεκτρονικών βιβλίων με λειτουργία μεταφράσεως ή λεξικού πρέπει να ταξινομείται, όταν η λειτουργία αυτή δεν αποτελεί την κύρια λειτουργία της, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, στη διάκριση 8543 70 90 και όχι στη διάκριση 8543 70 10.

---

(1)  ΕΕ C 142 της 12.5.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Berlington Hungary Tanácsadó és Szolgáltató kft κ.λπ. κατά Magyar Állam

(Υπόθεση C-98/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Τυχηρά παίγνια - Εθνικοί φόροι που βαρύνουν την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων με κερματοδέκτη τα οποία είναι εγκατεστημένα στις αίθουσες παιγνίων - Εθνική νομοθεσία που απαγορεύει την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων με κερματοδέκτη εκτός των καζίνο - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Οδηγία 98/34/ΕΚ - Υποχρέωση γνωστοποιήσεως των σχεδίων τεχνικών κανόνων στην Επιτροπή - Ευθύνη του κράτους μέλους για τις ζημίες που προκλήθηκαν από αντιβαίνουσα στο δίκαιο της Ένωσης νομοθεσία))

(2015/C 270/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Berlington Hungary Tanácsadó és Szolgáltató kft, Lixus Szerencsejáték Szervező kft, Lixus Projekt Szerencsejáték Szervező kft, Lixus Invest Szerencsejáték Szervező kft, Megapolis Terminal Szolgáltató kft

κατά

Magyar Állam

Διατακτικό

1)

Εθνική νομοθεσία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, η οποία, χωρίς να προβλέψει μεταβατική περίοδο, πενταπλασιάζει το ύψος ενός κατ’ αποκοπήν φόρου ο οποίος βαρύνει την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων στις αίθουσες παιγνίων και επιπλέον εισάγει αναλογικό φόρο επί της ίδιας δραστηριότητας, συνιστά περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών την οποία εγγυάται το άρθρο 56 ΣΛΕΕ στο μέτρο που μπορεί να παρεμποδίσει, να παρενοχλήσει ή να καταστήσει λιγότερο ελκυστική την άσκηση της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών που αφορούν την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων στις αίθουσες παιγνίων, πράγμα που απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να ελέγξει.

2)

Εθνική νομοθεσία όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, που, χωρίς να προβλέψει ούτε μεταβατική περίοδο ούτε αποζημίωση των επιχειρηματιών αιθουσών παιγνίων, απαγορεύει την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων εκτός των καζίνο, συνιστά περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών την οποία εγγυάται το άρθρο 56 ΣΛΕΕ.

3)

Οι περιορισμοί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών που μπορούν να απορρεύσουν από εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις όπως οι επίδικες στην κύρια δίκη μπορούν να δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος μόνο στο μέτρο που το εθνικό δικαστήριο διαπιστώνει, κατόπιν σφαιρικής εκτιμήσεως των περιστάσεων υπό τις οποίες εκδόθηκαν και τέθηκαν σε εφαρμογή οι ως άνω νομοθετικές ρυθμίσεις: — ότι καταρχάς επιδιώκουν πράγματι σκοπούς που ανάγονται στην προστασία των καταναλωτών έναντι της εξαρτήσεως από τα τυχηρά παίγνια και στην καταπολέμηση των εγκληματικών δραστηριοτήτων και της απάτης σε συσχετισμό με τα τυχηρά παίγνια, ενώ το γεγονός και μόνον ότι ο περιορισμός των δραστηριοτήτων τυχηρών παιγνίων παρεμπιπτόντως ωφελεί, διά της αυξήσεως των φορολογικών εσόδων, τον προϋπολογισμό του οικείου κράτους μέλους δεν αποκλείει την εκτίμηση ότι ο περιορισμός αυτός καταρχάς επιδιώκει πράγματι τέτοιους σκοπούς· — ότι επιδιώκουν τους ως άνω σκοπούς κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό, και — ότι πληρούν τις απαιτήσεις που απορρέουν από τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης, ειδικότερα τις αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καθώς και από το δικαίωμα ιδιοκτησίας.

4)

Το άρθρο 1, σημείο 11, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2006/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, έχει την έννοια ότι: — οι εθνικές νομοθετικές διατάξεις που πενταπλασιάζουν το ύψος ενός κατ’ αποκοπήν φόρου ο οποίος βαρύνει την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων στις αίθουσες παιγνίων και επιπλέον εισάγουν αναλογικό φόρο επί της ίδιας δραστηριότητας δεν συνιστούν «τεχνικούς κανόνες» κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως, και ότι — οι εθνικές νομοθετικές διατάξεις που απαγορεύουν την εκμετάλλευση των παιγνιομηχανημάτων εκτός των καζίνο συνιστούν «τεχνικούς κανόνες» κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, τα σχέδια των οποίων πρέπει να γνωστοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της ως άνω οδηγίας.

5)

Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ σκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες, έτσι ώστε η παράβασή του από κράτος μέλος, περιλαμβανομένης και της παραβάσεως λόγω της νομοθετικής του δραστηριότητας, να συνεπάγεται δικαίωμα των ιδιωτών για αποκατάσταση από το ως άνω κράτος μέλος της ζημίας την οποία υπέστησαν εξαιτίας της παραβάσεως αυτής, εφόσον η εν λόγω παράβαση είναι κατάφωρη και υφίσταται άμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ως άνω παραβάσεως και της ζημίας αυτής, πράγμα που απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να ελέγξει.

6)

Τα άρθρα 8 και 9 της οδηγίας 98/34, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2006/96, δεν σκοπούν στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες, οπότε η παράβασή τους από κράτος μέλος δεν συνεπάγεται δικαίωμα των ιδιωτών για αποκατάσταση από το ως άνω κράτος μέλος, επί τη βάσει του δικαίου της Ένωσης, της ζημίας την οποία υπέστησαν εξαιτίας της παραβάσεως αυτής.

7)	Το γεγονός ότι εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις όπως οι επίδικες στην κύρια δίκη αφορούν τομέα ο οποίος ανήκει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών δεν επηρεάζει τις απαντήσεις που πρέπει να δοθούν στα ερωτήματα τα οποία υποβλήθηκαν από το αιτούν δικαστήριο.

---

(1)  ΕΕ C 142 της 12.5.2014, σ. 24.

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 — Association médicale européenne (EMA) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-100/14 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Συμβάσεις Dicoems και Cocoon συναφθείσες στο πλαίσιο του έκτου προγράμματος-πλαισίου για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως που συμβάλλουν στη δημιουργία του ευρωπαϊκού χώρου έρευνας και στην καινοτομία (2002/2006) - Παρατυπίες - Μη επιλέξιμες δαπάνες - Καταγγελία των συμβάσεων])

(2015/C 270/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Association médicale européenne (EMA) (εκπρόσωποι: A. Franchi, L. Picciano και G. Gangemi, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Delaude και F. Moro, επικουρούμενοι από τον D. Gullo, avocat)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει την Association médicale européenne (EMA) στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 129 της 28.4.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lisboagás GDL, Sociedade Distribuidora de Gás Natural de Lisboa SA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-256/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/EΚ - Άρθρα 9, 73, 78, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 79, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ' - Βάση επιβολής του φόρου - Συνυπολογισμός του ποσού των δημοτικών τελών χρήσεως του υπεδάφους που καταβάλλει η εταιρία η οποία εκμεταλλεύεται δίκτυο διανομής αερίου στη βάση επιβολής του ΦΠΑ επί της παροχής της εν λόγω εταιρίας προς εταιρία επιφορτισμένη με τη διάθεση του φυσικού αερίου στο εμπόριο))

(2015/C 270/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lisboagás GDL, Sociedade Distribuidora de Gás Natural de Lisboa SA

κατά

Autoridade Tributária e Aduaneira

Διατακτικό

Τα άρθρα 9, παράγραφος 1, 73, 78, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 79, πρώτο εδάφιο, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι τέλη όπως τα επίμαχα στη διαφορά της κύριας δίκης, τα οποία καταβάλλει στους ΟΤΑ εταιρία που εκμεταλλεύεται το δίκτυο διανομής φυσικού αερίου λόγω της χρήσεως στοιχείων της δημόσιας περιουσίας των εν λόγω ΟΤΑ και τα οποία μετακυλίονται εν συνεχεία από την πρώτη εταιρία σε εταιρία επιφορτισμένη με τη διάθεση του αερίου στο εμπόριο, και ακολούθως από τη δεύτερη εταιρία στους τελικούς καταναλωτές, πρέπει να περιλαμβάνονται στη βάση επιβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας ο οποίος εφαρμόζεται επί της παροχής της πρώτης εταιρίας προς τη δεύτερη, δυνάμει του άρθρου 73 της εν λόγω οδηγίας.

---

(1)  ΕΕ C 303 της 8.9.2014.

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Ιουνίου 2015 (αίτηση του Vestre Landsret — Δανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Skatteministeriet κατά Baby Dan A/S

(Υπόθεση C-272/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη ονοματολογία - Δασμολογική κατάταξη - Κλάσεις 7318 και 8302 - Αντικείμενο ειδικά σχεδιασμένο για τη στερέωση κιγκλιδωμάτων ασφαλείας για την προστασία των παιδιών))

(2015/C 270/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skatteministeriet

κατά

Baby Dan A/S

Διατακτικό

Η συνδυασμένη ονοματολογία που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε διαδοχικά από τον κανονισμό (ΕΚ) 1214/2007 της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, και τον κανονισμό (ΕΚ) 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, έχει την έννοια ότι αντικείμενο όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, το οποίο επιτρέπει τη στερέωση σε τοίχο ή σε πλαίσιο πόρτας κινητών κιγκλιδωμάτων ασφαλείας για παιδιά, πρέπει να κατατάσσεται στην κλάση 7318 της συνδυασμένης ονοματολογίας.

---

(1)  ΕΕ C 253 της 4.8.2014.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 12 Μαΐου 2015 — Betriebsrat der Ruhrlandklinik gGmbH κατά Ruhrlandklinik gGmbH

(Υπόθεση C-216/15)

(2015/C 270/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καθού, εκκαλούν και αναιρεσείον: Betriebsrat der Ruhrlandklinik gGmbH 0

Αιτούσα, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Ruhrlandklinik gGmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Εφαρμόζεται το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2008/104/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, περί της εργασίας μέσω εταιρίας προσωρινής απασχόλησης (1), σε περίπτωση διαθέσεως μέλους ενώσεως σε άλλη επιχείρηση για παροχή εργασίας σύμφωνα με τις επαγγελματικής και οργανωτικής φύσεως οδηγίες της εν λόγω επιχειρήσεως, εφόσον το μέλος της ενώσεως κατά την προσχώρησή του στην ένωση είχε αναλάβει την υποχρέωση να διαθέτει την εργασιακή του δύναμη σε πλήρη απασχόληση επίσης και σε τρίτους, λαμβάνοντας σε αντάλλαγμα από την ένωση μηνιαία αμοιβή η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με τα συνήθη για την εκάστοτε δραστηριότητα κριτήρια, η δε ένωση λαμβάνει ως αντάλλαγμα για τη διάθεση του μέλους της την απόδοση των δαπανών προσωπικού για το εν λόγω μέλος και κατ’ αποκοπήν ποσό για διαχειριστικά έξοδα;

---

(1)  EE L 327, σ. 9.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Constanţa (Ρουμανία) στις 21 Μαΐου 2015 — SC Doris Spedition SRL κατά Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Galați

(Υπόθεση C-234/15)

(2015/C 270/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Constanţa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SC Doris Spedition SRL

Καθής: Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice Galați — Administrația Județeană a Finanțelor Publice Constanța — Serviciul fiscal orășenesc Hârșova

Προσεπικληθείσα: Administrația Fondului pentru Mediu București

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 110 ΣΛΕΕ στη θέσπιση, κατά την έννοια του άρθρου 4, στοιχείο α', του νόμου 9/2012, υποχρεώσεως καταβολής φόρου λόγω ρυπογόνων εκπομπών μεταχειρισμένων μηχανοκίνητων οχημάτων κοινοτικής προελεύσεως κατά την καταχώριση ενώπιον των κατά νόμον αρμοδίων αρχών της μεταβιβάσεως κυριότητας μηχανοκίνητου οχήματος από τον πρώτο ιδιοκτήτη στη Ρουμανία, και κατά την έκδοση πιστοποιητικού ταξινομήσεως και αποδόσεως αριθμού ταξινομήσεως, φόρος ο οποίος επιβάλλεται επίσης σε περίπτωση μεταβιβάσεως της κυριότητας σε ημεδαπά μηχανοκίνητα οχήματα, με εξαίρεση την περίπτωση στην οποία τέτοιου είδους φόρος ή παρόμοιος φόρος έχει ήδη καταβληθεί;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Constanţa (Ρουμανία) στις 21 Μαΐου 2015 — Maria Bosneaga κατά Instituția Prefectului — Județul Constanța — Serviciul Public Comunitar Regim Permise de Conducere și Înmatriculare a Vehiculelor

(Υπόθεση C-235/15)

(2015/C 270/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Constanţa

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maria Bosneaga

Καθής: Instituția Prefectului — Județul Constanța — Serviciul Public Comunitar Regim Permise de Conducere și Înmatriculare a Vehiculelor

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 110 ΣΛΕΕ στη θέσπιση, κατά την έννοια του άρθρου 4, στοιχείο δ', του νομοθετικού διατάγματος 9/2013, υποχρεώσεως πληρωμής του περιβαλλοντικού σήματος για τα μεταχειρισμένα μηχανοκίνητα οχήματα κοινοτικής προελεύσεως κατά την καταχώριση της μεταβιβάσεως κυριότητας του μεταχειρισμένου μηχανοκίνητου οχήματος, όταν πρόκειται για μηχανοκίνητο όχημα για το οποίο διατάχθηκε από τη δικαστική αρχή η επιστροφή ή η ταξινόμηση χωρίς πληρωμή του ειδικού φόρου επί των αυτοκινήτων και επί των μηχανοκίνητων οχημάτων, του φόρου λόγω ρυπάνσεως για μηχανοκίνητα οχήματα ή του φόρου λόγω ρυπογόνων εκπομπών των μηχανοκίνητων αυτοκινήτων;

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Constanţa (Ρουμανία) στις 21 Μαΐου 2015 — Dinu Antoci κατά Instituția Prefectului — Județul Constanța — Serviciul Public Comunitar Regim Permise de Conducere și Înmatriculare a Vehiculelor

(Υπόθεση C-236/15)

(2015/C 270/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Constanţa

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dinu Antoci

Καθής: Instituția Prefectului — Județul Constanța — Serviciul Public Comunitar Regim Permise de Conducere și Înmatriculare a Vehiculelor

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 110 ΣΛΕΕ στη θέσπιση, κατά την έννοια του άρθρου 4, στοιχείο δ', του νομοθετικού διατάγματος 9/2013, υποχρεώσεως πληρωμής του περιβαλλοντικού σήματος για τα μεταχειρισμένα μηχανοκίνητα οχήματα κοινοτικής προελεύσεως κατά την καταχώριση, ενώπιον των κατά νόμον αρμοδίων αρχών, της μεταβιβάσεως κυριότητας μηχανοκίνητου οχήματος από τον πρώτο ιδιοκτήτη στη Ρουμανία, και κατά την έκδοση πιστοποιητικού ταξινομήσεως και αποδόσεως αριθμού ταξινομήσεως;

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Μαΐου 2015 η RFA International, LP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 17 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση T-466/12, RFA International, LP κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-239/15 P)

(2015/C 270/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: RFA International, LP (εκπρόσωποι: B. Evtimov, δικηγόρος, καθηγητής D. O’Keeffe, Solicitor, E. Borovikov, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να αποφανθεί αμετακλήτως επί των λόγων ακυρώσεως που προέβαλε η αναιρεσείουσα με την προσφυγή ακυρώσεως, εφόσον η διαφορά είναι ώριμη προς εκδίκαση, και να ακυρώσει εν μέρει τις πρωτοδίκως προσβαλλόμενες αποφάσεις·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την επανεξετάσει·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, με την απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το δίκαιο της Ένωσης κατά την εκτίμηση των λόγων ακυρώσεως της προσφεύγουσας για τους εξής λόγους:

—

το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά τη νομική του εκτίμηση της θέσεως που έλαβε η Επιτροπή επί της σημασίας της υπάρξεως ενιαίας οικονομικής οντότητας (τμήμα πωλήσεων του παραγωγού-εξαγωγέα ενταγμένο στην εσωτερική του οργάνωση, το οποίο βρίσκεται εκτός της χώρας εξαγωγής), για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 2, παράγραφος 9, το κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 (1) του Συμβουλίου (στο εξής: βασικός κανονισμός αντιντάμπινγκ), και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραλείποντας να αποφανθεί επί των επιχειρημάτων της αναιρεσείουσας τα οποία βασίζονται στη νομολογία Interpipe και Nikopolsky, θίγοντας συνεπώς το δικαίωμα ένδικης προσφυγής της αναιρεσείουσας·

—

το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε, επίσης, σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της πρωτοδίκως εξετασθείσας νομολογίας, μεταθέτοντας το βάρος της αποδείξεως σχετικά με το ποσό της προσαρμογής που πραγματοποιήθηκε δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ στον ενδιαφερόμενο που διατείνεται ότι το ποσό προσαρμογής, είναι υπερβολικό λόγω της αποδειχθείσας υπάρξεως ενιαίας οικονομικής οντότητας·

—

το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, αποφαινόμενο ότι η ύπαρξη ενιαίας οικονομικής οντότητας δεν αμφισβητήθηκε με τις προσβαλλόμενες αποφάσεις και ενώπιόν του και στηρίζοντας την απόφασή του στην παραδοχή ότι η απόρριψη από την Επιτροπή της υπάρξεως ενιαίας οικονομικής οντότητας δεν περιεχόταν στις προσβαλλόμενες αποφάσεις. Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εκτιμήσει ότι η Επιτροπή είχε προβεί σε τέτοιου είδους απόρριψη κατά την παράλληλη έρευνα ενδιάμεσης επανεξετάσεως, που διεξήχθη δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ σε σχέση με τις ίδιες εισαγωγές και κάλυπτε την ίδια περίοδο έρευνας.

---

(1)  Κανονισμός (EΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ης Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 343, σ. 51).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco (Ισπανία) την 1η Ιουνίου 2015 — Gorka Salaberria Sorondo κατά Academia Vasca de Policía y Emergencias

(Υπόθεση C-258/15)

(2015/C 270/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Gorka Salaberria Sorondo

Καθής: Academia Vasca de Policía y Emergencias

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει με το άρθρο 2, παράγραφος 2, το άρθρο 4, παράγραφος 1, και το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, ο καθορισμός του 35ου έτους ως ανώτατου ορίου ηλικίας για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό για την πρόσληψη στον βαθμό του αστυνόμου της αστυνομίας της Χώρας των Βάσκων;

---

(1)  Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Vredegerecht te Ieper (Βέλγιο) την 1η Ιουνίου 2015 — Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen NV κατά Gregory Demey

(Υπόθεση C-261/15)

(2015/C 270/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η oλλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Vredegerecht te Ieper

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen NV

Εναγόμενος: Gregory Demey

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθεται το άρθρο 6, παράγραφος 2, in fine, του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΚ) 1371/2007 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών σιδηροδρομικών γραμμών, στις […] ποινικές διατάξεις του βελγικού δικαίου, βάσει των οποίων επιβάτης σιδηροδρομικού συρμού, ο οποίος δεν διαθέτει τίτλο μεταφοράς –ούτε έχει τακτοποιήσει την κατάστασή του εντός των προθεσμιών που τάσσει η ισχύουσα ρύθμιση– διαπράττει ποινικό αδίκημα, πράγμα που αποκλείει κάθε συμβατικό δεσμό μεταξύ της μεταφορικής εταιρίας και του επιβάτη σιδηροδρομικού συρμού, οπότε o επιβάτης σιδηροδρομικού συρμού δεν απολαύει της προστασίας των διατάξεων περί νομικής προστασίας που περιέχονται στο ευρωπαϊκό και στο εθνικό βελγικό δίκαιο, οι οποίες είναι συνυφασμένες με αυτόν τον (αποκλειστικό) συμβατικό δεσμό με τον καταναλωτή αυτόν […];

---

(1)  ΕΕ L 315, σ. 14.

Προσφυγή της 8ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-274/15)

(2015/C 270/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac, C. Soulay)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, θεσπίζοντας τη ρύθμιση του ΦΠΑ για τις ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων, όπως η ρύθμιση αυτή έχει διαμορφωθεί από το άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο y, του νόμου της 12ης Φεβρουαρίου 1979 για τον ΦΠΑ, από τα άρθρα 1 έως 4 του διατάγματος του Μεγάλου Δούκα της 21ης Ιανουαρίου 2004, σχετικά με την απαλλαγή από τον ΦΠΑ των παροχών υπηρεσιών των ανεξάρτητων ενώσεων προσώπων προς τα μέλη τους, από τη διοικητική εγκύκλιο αριθ. 707 της 29ης Ιανουαρίου 2004, η οποία σχολιάζει τα άρθρα 1 έως 4 του διατάγματος του Μεγάλου Δούκα, και από το σημείωμα της 18ης Δεκεμβρίου 2008 που έχει καταρτιστεί, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Μητρώων και Ακίνητης Περιουσίας, από την ομάδα εργασίας που λειτουργεί στο πλαίσιο της Επιτροπής Παρατήρησης των Αγορών (Cobma), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία για τον ΦΠΑ (1), και ειδικότερα από τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 132, παράγραφος 1, στοιχείο στ', καθώς και από τα άρθρα 1, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, 168, στοιχείο α', 178, στοιχείο α', 14, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 28 της οδηγίας αυτής,

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της οδηγίας για τον ΦΠΑ, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ «τις παροχές υπηρεσιών οι οποίες πραγματοποιούνται από ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων, που ασκούν δραστηριότητα απαλλασσόμενη του φόρου ή για την οποία τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν την ιδιότητα του υποκείμενου στον φόρο, με σκοπό την παροχή στα μέλη τους των άμεσα αναγκαίων υπηρεσιών για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής, εφόσον οι ενώσεις αυτές απαιτούν από τα μέλη τους μόνο την είσπραξη του επακριβώς αναλογούντος σε αυτά μέρους των κοινών δαπανών που έχουν αναληφθεί, με τον όρο ότι η απαλλαγή αυτή δεν δημιουργεί κίνδυνο στρεβλώσεων των όρων του ανταγωνισμού».

Σύμφωνα με τη ρύθμιση όμως που εφαρμόζεται στο Λουξεμβούργο, η απαλλαγή από τον ΦΠΑ δεν ισχύει, κατά την Επιτροπή, μόνο για τις υπηρεσίες που παρέχονται από τις ανεξάρτητες ενώσεις προσώπων και είναι άμεσα αναγκαίες για την άσκηση από τα μέλη τους δραστηριοτήτων που δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ ή απαλλάσσονται από τον φόρο αυτό.

Επιπλέον, η Επιτροπή φρονεί ότι, κατά το λουξεμβουργιανό δίκαιο, τα μέλη μιας ανεξάρτητης ένωσης προσώπων των οποίων ο κύκλος εργασιών συνίσταται εν μέρει σε φορολογούμενες πράξεις μπορούν να εκπίπτουν από τον ΦΠΑ τον οποίο οφείλουν τον ΦΠΑ που κατέβαλε η ανεξάρτητη ένωση προσώπων όταν αγόρασε αγαθά ή υπηρεσίες από τρίτους, ενώ το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ επί των εισροών παρέχεται, κατά το άρθρο 168 της οδηγίας για τον ΦΠΑ, μόνο στον υποκείμενο στον φόρο ο οποίος αποκτά τα αγαθά και τις υπηρεσίες που έχουν επιβαρυνθεί με ΦΠΑ και ο οποίος τα χρησιμοποιεί για τις άμεσες ανάγκες των φορολογούμενων πράξεών του.

Τέλος, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το εθνικό δίκαιο προσκρούει στα άρθρα 14, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 28 της οδηγίας για τον ΦΠΑ, καθόσον προβλέπει ότι, σε περίπτωση που ένα μέλος μιας ανεξάρτητης ένωσης προσώπων αποκτά από έναν τρίτο αγαθά και υπηρεσίες στο δικό του όνομα, αλλά για λογαριασμό της ένωσης, η πράξη που συνίσταται στον εκ μέρους του μέλους αυτού καταλογισμό των σχετικών δαπανών στην εν λόγω ένωση εξαιρείται από το πεδίο του ΦΠΑ.

---

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 12 Ιουνίου 2015 — SIA «Latvijas propāna gāze» κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-286/15)

(2015/C 270/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: SIA «Latvijas propāna gāze»

Αναιρεσίβλητη: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι γενικοί ερμηνευτικοί κανόνες 2, στοιχείο β', και 3, στοιχείο β', που περιέχονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1031/2008 (1) της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, για τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕOK) 2658/87, και στον κανονισμό (ΕΚ) 948/2009 (2) της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87, την έννοια ότι, εάν ο ουσιώδης χαρακτήρας του εμπορεύματος (υγροποιημένο αέριο πετρελαίου) καθορίζεται από όλα τα συστατικά του αέριου μείγματος στο σύνολό του και δεν μπορεί να προσδιορισθεί χωριστά κανένα συστατικό του εμπορεύματος ως γνώρισμα που προσδίδει στο εν λόγω αέριο τον ουσιώδη χαρακτήρα του, πρέπει να θεωρηθεί ότι το γνώρισμα που προσδίδει στο εμπόρευμα τον ουσιώδη χαρακτήρα του, κατά τον γενικό ερμηνευτικό κανόνα 3, στοιχείο β', είναι η ουσία που υπερτερεί αναλογικά στο μείγμα;

2)

Προκύπτει από το άρθρο 218, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 (3) της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, η υποχρέωση του υποβάλλοντος την τελωνειακή διασάφηση του εμπορεύματος (υγροποιημένο αέριο πετρελαίου) να κάνει επακριβή μνεία της ποσοστιαίας αναλογίας των ουσιών που υπερτερούν στο μείγμα;

3)

Εάν ο υποβάλλων την τελωνειακή διασάφηση του εμπορεύματος δεν έκανε επακριβή μνεία της ποσοστιαίας αναλογίας των ουσιών που υπερτερούν στο μείγμα, πρέπει να εφαρμοσθεί σε αέριο του οποίου η σύνθεση περιλαμβάνει κατά 0,32 % άθροισμα μεθανίου, αιθανίου και αιθυλενίου, κατά 58,32 % άθροισμα προπανίου και προπυλενίου και έως 39,99 % άθροισμα βουτανίου και βουτυλενίου, ο κωδικός 2711 19 00 της συνδυασμένης ονοματολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον οποίο εφάρμοσε ο υποβάλλων την τελωνειακή διασάφηση στο εμπόρευμα στην υπό κρίση υπόθεση, ή ο κωδικός 2711 12 97, τον οποίο εφάρμοσε η Valsts ieņēmumu dienests;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, για τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕOK) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 291, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 948/2009 της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, για τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕOK) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 287, σ. 1).

(3)  ΕΕ L 253, σ. 1.

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal de première instance de Bruxelles (Βέλγιο) στις 19 Ιουνίου 2015 — Daniele Striani κ.λπ., RFC. Seresien ASBL κατά Union Européenne des Sociétés de Football Association (UEFA), Union Royale Belge des Sociétés de Football — Association (URBSFA)

(Υπόθεση C-299/15)

(2015/C 270/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Daniele Striani κ.λπ., RFC Sérésien ASBL

Καθών: Union Européenne des Sociétés de Football Association (UEFA), Union Royale Belge des Sociétés de Football — Association (URBSFA).

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ (ή το άρθρο 102 ΣΛΕΕ) την έννοια ότι ο κανόνας της UEFA που είναι κοινώς γνωστός ως σχετικός με την «απαίτηση χρηματοπιστωτικής ισορροπίας» ή «break-even rule» έρχεται σε αντίθεση προς αυτή τη διάταξη του κοινοτικού δικαίου, καθόσον ο κανόνας της UEFA επάγεται περιορισμούς του ανταγωνισμού (ή καταχρήσεις δεσπόζουσας θέσεως) και ιδίως τον «εξ αντικειμένου» περιορισμό, ο οποίος έγκειται σε περιορισμό του δικαιώματος επενδύσεως, οι οποίοι είναι είτε «εξ ορισμού» αντίθετοι προς τον ανταγωνισμό είτε δεν είναι συμφυείς με την επίτευξη των σκοπών που διώκει η UEFA —δηλαδή της μακροπρόθεσμης χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του ασκούμενου από σωματεία ποδοσφαίρου και της αθλητικής ακεραιότητας των συναντήσεων της UEFA— ή, επικουρικά, δεν είναι αναλογικοί προς εκείνο που απαιτείται για την επίτευξη των σκοπών αυτών;

2)

Έχουν τα άρθρα 63, 56 και 45 ΣΛΕΕ (καθώς και τα άρθρα 15 και 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ) την έννοια ότι ο κανόνας της UEFA που είναι κοινώς γνωστός ως σχετικός με την «απαίτηση χρηματοπιστωτικής ισορροπίας» ή «break-even rule» έρχεται σε αντίθεση προς αυτές τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, καθόσον ο κανόνας της UEFA επάγεται παρεμπόδιση της ελεύθερης κυκλοφορίας (κεφαλαίων, υπηρεσιών, εργαζομένων) που δεν είναι συμφυείς με την επίτευξη των σκοπών που διώκει η UEFA, δηλαδή της μακροπρόθεσμης χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του ασκούμενου από σωματεία ποδοσφαίρου και της αθλητικής ακεραιότητας των συναντήσεων της UEFA (και, κατά συνέπεια, δεν δικαιολογούνται από «επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος») ή, επικουρικά, δεν είναι αναλογικοί προς εκείνο που απαιτείται για την επίτευξη των σκοπών αυτών;

3)

Έχουν οι προπαρατεθείσες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου (ή ορισμένες από αυτές) την έννοια ότι τα άρθρα 65 και 66 του Κανονισμού της UEFA με τίτλο «Κανονισμός της UEFA για τη χορήγηση αδειών στα σωματεία και τους ίσους όρους ανταγωνισμού στον χρηματοπιστωτικό τομέα», έρχονται σε αντίθεση με τις εν λόγω διατάξεις (ή ορισμένες από αυτές), καθόσον ο κανόνας της UEFA —ακόμα και αν οι περιορισμοί/εμπόδια που προκαλεί είναι κατά κάποιο τρόπο συμφυείς προς την προστασία της αθλητικής ακεραιότητας των συναντήσεων μεταξύ σωματείων που διοργανώνει η UEFA— είναι δυσανάλογος ή/και προκαλεί δυσμενείς διακρίσεις καθόσον ευνοεί την εξόφληση ορισμένων πιστωτών και, κατά συνέπεια, προκαλεί δυσμενείς επιπτώσεις όσον αφορά την εξόφληση των μη προστατευόμενων πιστωτών, και ιδίως των πρακτόρων παικτών;

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Ιουλίου 2015 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-425/04 RENV και T-444/04 RENV) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Οικονομικά μέτρα υπέρ της France Télécom - Προκαταβολή μετόχου - Δημόσιες δηλώσεις του Γαλλικού Δημοσίου - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά - Μη παράταση της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως - Δικαιώματα άμυνας - Κριτήριο του συνετού ιδιώτη επενδυτή - Κανονικές συνθήκες της αγοράς - Πλάνη περί το δίκαιο - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως))

(2015/C 270/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, D. Colas και J. Bousin) (υπόθεση T-425/04 RENV)· και Orange, πρώην France Télécom (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Hautbourg και S. Cochard-Quesson, δικηγόροι) (υπόθεση T-444/04 RENV)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito και D. Grespan)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της Γαλλικής Δημοκρατίας: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller, επικουρούμενοι από τον U. Soltész, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αιτήματα ακυρώσεως της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στην France Télécom (ΕΕ 2006, L 257, σ. 11).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει το άρθρο 1 της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στην France Télécom.

2)	Παρέλκει η απόφαση επί των αιτημάτων ακυρώσεως του άρθρου 2 της αποφάσεως 2006/621.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα οκτώ δέκατα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν η Γαλλική Δημοκρατία και η Orange, πρώην France Télécom.

4)	Η Γαλλική Δημοκρατία και η Orange, πρώην France Télécom, φέρουν εκάστη τα δύο δέκατα των δικαστικών εξόδων τους.

5)	Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  ΕΕ C 19 της 22.1.2005.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2015 — National Lottery Commission κατά ΓΕΕΑ — Mediatek Italia και De Gregorio (Απεικόνιση χεριού)

(Υπόθεση T-404/10 RENV) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό κοινοτικό σήμα που απεικονίζει ένα χέρι - Άρθρο 53, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Ύπαρξη προγενέστερου δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας προστατευόμενου από το εθνικό δίκαιο - Βάρος αποδείξεως - Εφαρμογή από το ΓΕΕΑ του εθνικού δικαίου])

(2015/C 270/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gambling Commission, πρώην National Lottery Commission (Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: R. Cardas, δικηγόρος, και B. Brandreth, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Mediatek Italia Srl (Νάπολη, Ιταλία) και Giuseppe De Gregorio (Νάπολη)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 1028/2009-1), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ, αφενός, των Mediatek Italia Srl και Giuseppe De Gregorio και, αφετέρου, της National Lottery Commission.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 9ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 1028/2009-1).

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2015 — Κάτω Χώρες κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-186/13, T-190/13 και T-193/13) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Πώληση οικοπέδων - Ενίσχυση χορηγηθείσα στο Schouten-de Jong Bouwfonds από σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα που συνήψε ο Δήμος Leidschendam-Voorburg - Μείωση της τιμής πωλήσεως των οικοπέδων και αναδρομική απαλλαγή από την καταβολή τελών αξιοποίησης οικοπέδου και τελών ποιότητας - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κρίνεται ασύμβατη προς την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της - Έννοια της ενισχύσεως - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Εκτίμηση βάσει όλων των κρίσιμων στοιχείων της επίδικης πράξεως και του πλαισίου της))

(2015/C 270/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, B. Koopman και J. Langer) (υπόθεση T-186/13)· Gemeente Leidschendam-Voorburg (Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: A. de Groot και J.-K. Sluijs, δικηγόροι) (υπόθεση T-190/13)· Bouwfonds Ontwikkeling BV (Hoevelaken, Κάτω Χώρες) και Schouten & De Jong Projectontwikkeling BV (Leidschendam, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: E. Pijnacker Hordijk και X. Reintjes, δικηγόροι) (υπόθεση T-193/13)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. J. Loewenthal και S. Noë)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2013) 87 της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Εικαζόμενη πώληση οικοπέδων από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg σε τιμή κατώτερη από αυτήν που ισχύει στην αγορά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2013) 87 της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Τεκμαιρόμενη πώληση, από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg, οικοπέδων με τίμημα κατώτερο της τιμής που ισχύει στην αγορά.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, ο Gemeente Leidschendam-Voorburg, Bouwfonds Ontwikkeling BV και η Schouten & De Jong Projectontwikkeling BV.

---

(1)  ΕΕ C 156 της 1.6.2013.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Ιουλίου 2015 — Typke κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-214/13) (1)

((Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα αφορώντα τον διαγωνισμό EPSO/AD/230 231/12 - Σιωπηρή άρνηση προσβάσεως - Άρνηση προσβάσεως - Αίτημα προσαρμογής των αιτημάτων προβληθείσα με το υπόμνημα απαντήσεως - Προθεσμία - Ανάκληση της σιωπηρής αποφάσεως - Κατάργηση της δίκης - Έννοια του εγγράφου - Ανεύρεση και οργάνωση πληροφοριών που περιλαμβάνονται στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων))

(2015/C 270/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Rainer Typke (Hasbergen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Cortese και A. Salerno, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Eggers και F. Clotuche-Duvieusart)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της Γενικής Γραμματείας της Επιτροπής, της 5ης Φεβρουαρίου 2013, με την οποία απορρίπτεται η πρώτη αίτηση προσβάσεως του προσφεύγοντος στα έγγραφα σχετικά με τις δοκιμασίες προεπιλογής του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/230-231/12 (AD 5-AD 7) (Gestdem 2012/3258) και, αφετέρου, της σιωπηρής αποφάσεως της Γενικής Γραμματείας της Επιτροπής, η οποία τεκμαίρεται ότι ελήφθη στις 13 Μαρτίου 2013, με την οποία απορρίπτεται η δεύτερη αίτηση προσβάσεως του προσφεύγοντος στα έγγραφα σχετικά με τις ίδιες αυτές δοκιμασίες (Gestdem 2013/0068).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Καταργεί τη δίκη ως προς τα αιτήματα της προσφυγής περί ακυρώσεως της σιωπηρής αποφάσεως αρνήσεως προσβάσεως στη διαδικασία GESTDEM 2013/0068.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει τον Rainer Typke στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 171 της 15.6.2013.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2015 — La Rioja Alta κατά ΓΕΕΑ — Aldi Einkauf (VIÑA ALBERDI)

(Υπόθεση T-489/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα VIÑA ALBERDI - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα VILLA ALBERTI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (EΚ) 207/2009 - Έλλειψη συνυπάρξεως σημάτων - Κίνδυνος συγχύσεως])

(2015/C 270/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: La Rioja Alta, SA (Haro, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. Pérez Álvarez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG (Essen, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Ιουλίου 2013 (υπόθεση R 1190/2011-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG και της La Rioja Alta, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Rioja Alta, SA καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 282 της 25.8.2014.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Ιουλίου 2015 — BH Stores κατά ΓΕΕΑ — Alex Toys (Alex)

(Υπόθεση T-657/13) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος ALEX - Εθνικό λεκτικό και εικονιστικό σήμα ALEX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Παραδεκτό της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009 - Έλλειψη ομοιότητας μεταξύ των προϊόντων και των υπηρεσιών που αφορούν τα αντιπαρατιθέμενα σήματα - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως))

(2015/C 270/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BH Stores BV (Curaçao, Αυτόνομο έδαφος των Κάτω Χωρών) (εκπρόσωποι: T. Dolde, δικηγόρος, και M. Hawkins, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Alex Toys LLC (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες), (εκπρόσωποι: G. Macías Bonilla, P. López Ronda, G. Marín Raigal και E. Armero, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 16ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1950/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των BH Stores BV και Alex Toys LLC.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την BH Stores BV στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Alex Toys LLC στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

---

(1)  EE C 61 της 1.3.2014.

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2015 — Grupo Bimbo κατά ΓΕΕΑ (σχήμα μεξικανικού τάκος)

(Υπόθεση T-618/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος - Μορφή μεξικανικού τάκος - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 270/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Bimbo, SAB de CV (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Palmero Cabezas, στη συνέχεια J. Garrido Otaola)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Ιουνίου 2014 (υπόθεση R 2449/2013-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σημείου με σχήμα μεξικανικού τάκος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grupo Bimbo, SAB de CV στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 351 της 6.10.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2015 — Segovia Bonet κατά ΓΕΕΑ — IES (IES)

(Υπόθεση T-355/11) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης))

(2015/C 270/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jorge Segovia Bonet (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. López Camba και J. L. Rivas Zurdo, στη συνέχεια J. L. Rivas Zurdo, E. Seijo Veiguela και I. Munilla Muñoz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: IES Insurance Engineering Services Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Caneva, G. Locurto και M. Lucchini, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Μαρτίου 2011 (υπόθεση R 749/2010-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Jorge Segovia Bonet και IES Insurance Engineering Services Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)	Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, έκαστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

---

(1)  ΕΕ C 269 της 10.9.2011.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2015 — Polyelectrolyte Producers Group και SNF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-573/14) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Περιβάλλον - Κριτήρια απονομής του οικολογικού σήματος της Ένωσης - Μεταποιημένα προϊόντα χαρτιού - Αποκλειόμενες ή περιορισμένης χρήσης ουσίες και μείγματα - Όριο συγκεντρώσεως για κατάλοιπα μονομερών - Άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Πράξη που δεν επηρεάζει άμεσα τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο))

(2015/C 270/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Polyelectrolyte Producers Group (Βρυξέλλες, Βέλγιο)· και SNF SAS (Andrézieux-Bouthéon, Γαλλία) (εκπρόσωποι: R. Cana και Α. Πάτσα, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Mifsud-Bonnici και Γ. Ζαββός)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως 2014/256/EE της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2014, σχετικά με τον καθορισμό οικολογικών κριτηρίων απονομής του οικολογικού σήματος της EE για μεταποιημένα προϊόντα χαρτιού (ΕΕ L 135, σ. 24).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Polyelectrolyte Producers Group και SNF SAS στα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

(1)  ΕΕ C 409 της 17.11.2014.

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2015 — Alcogroup και Alcodis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-274/15 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά βιοαιθανόλης και αιθανόλης - Διοικητική διαδικασία - Διαταγή περί υποβολής σε έλεγχο - Άρνηση αναστολής των μέτρων έρευνας - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Απαράδεκτο))

(2015/C 270/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτούσες: Alcogroup (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Alcodis (Βρυξέλλες) (εκπρόσωποι: P. de Bandt, J. Dewispelaere και J. Probst, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, V. Bottka και F. Jimeno Fernández)

Αντικείμενο

Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων με αίτημα, αφενός, να ανασταλεί η εκτέλεση της αποφάσεως C(2015) 1769 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Μαρτίου 2015, η οποία απευθύνθηκε στην Alcogroup καθώς και σε κάθε επιχείρηση που ελέγχεται άμεσα ή έμμεσα από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της Alcodis, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου (AT.40244 — AQUAVIT), καθώς και της αποφάσεως της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2015, η οποία απευθύνθηκε στην Alcogroup στο πλαίσιο των ερευνών AT.A0244 — Bioéthanol — και AT.A0054 — Oil and Biofuel Markets, και, αφετέρου, να διαταχθεί η Επιτροπή να αναστείλει κάθε πράξη έρευνας στο πλαίσιο των διαδικασιών AT.A0054 και AT.A0244.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Απριλίου 2015 — Universiteit Antwerpen κατά REA

(Υπόθεση T-208/15)

(2015/C 270/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον-ενάγον: Universiteit Antwerpen (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Teerlinck και P. de Bandt, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας (REA)

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αποφανθεί ότι η σύμβαση επιδοτήσεως αριθ. 238214 «C7» (Cerebellar-Cortical Control: Cells, Circuits, Computation, and Clinic) και η σύμβαση επιδοτήσεως αριθ. 238686 «CEREBNET» (Timing and plasticity in the olivo-cerebellar system), που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια εφαρμογής του έβδομου προγράμματος-πλαισίου (FP7-PEOPLE-ITN-2008) για την υποστήριξη της καταρτίσεως και επαγγελματικής εξελίξεως ερευνητών και για τα δίκτυα αρχικής καταρτίσεως, δεν μπορούν να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι υποχρεώνουν τους δικαιούχους να παράσχουν κατάρτιση σε πρωτόπειρους ερευνητές αποκλειστικά στις δικές τους εγκαταστάσεις και, κατά συνέπεια, να επιβεβαιώσει, βάσει της ερμηνείας αυτής, ότι ο REA δεν μπορεί να απορρίψει ως μη επιλέξιμο μέρος της δαπάνης περί της καταρτίσεως πρωτόπειρων ερευνητών·

—	να καταδικάσει τον REA στην καταβολή της δαπάνης περί της καταρτίσεως πρωτόπειρων ερευνητών που δήλωσε η ενάγουσα στο πλαίσιο των συμβάσεων επιδοτήσεως «C7» και «CEREBNET», πλέον τόκων από την ημερομηνία καταβολής των πληρωμών· και

—	να καταδικάσει τον REA στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το προσφεύγον-ενάγον.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, το προσφεύγον-ενάγον προβάλει δύο ισχυρισμούς.

1.

Ο πρώτος ισχυρισμός αντλείται από πεπλανημένη ερμηνεία, εκ μέρους του REA, των συμβάσεων επιδοτήσεως «C7» και «CEREBNET». Ο πρώτος αυτός ισχυρισμός υποδιαιρείται σε τρία σκέλη: ο περιορισμός της δυνατότητος καταρτίσεως στις εγκαταστάσεις του δικαιούχου θα ερχόταν σε αντίθεση με τους σκοπούς του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου, του προγράμματος «People», του 2008 PWP και της Ευρωπαϊκής Χάρτας του Ερευνητή (πρώτο σκέλος)· από τις διατάξεις των συμβάσεων επιδοτήσεως και από τον οδηγό για τους υποψηφίους μπορεί να συναχθεί ότι η υποχρέωση των δικαιούχων να παρέχουν κατάρτιση δύναται να εκτελεσθεί εξίσου εκτός των εγκαταστάσεών τους (δεύτερο σκέλος)· καμία διάταξη των συμβάσεων επιδοτήσεως και καμία άλλη εφαρμοστέα πράξη δεν αναφέρει ότι η κατάρτιση πρέπει να παρέχεται αποκλειστικώς στις εγκαταστάσεις του δικαιούχου (τρίτο σκέλος).

2.	Ο δεύτερος ισχυρισμός αντλείται από το ότι η ερμηνεία του REA παραβιάζει τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητος.

Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2015 — Deutsche Telekom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-210/15)

(2015/C 270/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Telekom AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: δικηγόροι A. Rosenfeld και O. Corzilius)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—	να κηρύξει άκυρη την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 17ης Φεβρουαρίου 2015 που εκδόθηκε επί της αιτήσεως της προσφεύγουσας, με την οποία ζητεί να της επιτραπεί η πρόσβαση σε έγγραφα, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001 — διαδικασία GESTDEM 2014/4555·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Το αίτημα για πρόσβαση στα έγγραφα αφορά διαδικασία με αντικείμενο την κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως κατά το άρθρο 102 ΣΛΕΕ.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 3, εδάφιο 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1), καθώς και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως — Η προσφεύγουσα προβάλλει στο σημείο αυτό ότι κακώς η Επιτροπή δεν εξέτασε την ειδική εξαίρεση που έχει θεσπιστεί για την προστασία των διαδικασιών λήψεως αποφάσεων και των περιοριστικών προϋποθέσεών τους, μολονότι η εν λόγω ρύθμιση προβλέπει ρητά την υπό εξέταση περίπτωση της αιτούμενης γνωστοποιήσεως εγγράφων μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Επιπλέον, δεν αιτιολόγησε την ανωτέρω ενέργειά της.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη και τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, λόγω μη συνδρομής των εξαιρέσεων — Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή κακώς δέχτηκε την εφαρμογή των εξαιρέσεων που αφορούν την προστασία των εμπορικών συμφερόντων τρίτων και του σκοπού της έρευνας σχετικά με έγγραφα προερχόμενα από διαδικασία που έχει ολοκληρωθεί, στηριζόμενη σε ένα γενικό τεκμήριο. Κατ' αυτόν τον τρόπο παρέβη την υποχρέωση να προβεί σε συγκεκριμένη και εξατομικευμένη εξέταση των εγγράφων στα οποία ζητείται πρόσβαση. Επιπλέον, δεν απέδειξε ότι υφίσταται συγκεκριμένη προσβολή προστατευόμενων συμφερόντων.

3.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, τελευταίο εδάφιο, του κανονισμού 1049/2001, λόγω συνδρομής υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση των πληροφοριών — Με τον οικείο λόγο ακυρώσεως η προσφεύγουσα προβάλλει το επιχείρημα ότι υπάρχει υπέρτερο δημόσιο συμφέρον για τη γνωστοποίηση των αιτούμενων εγγράφων. Το σχετικό υπέρτερο δημόσιο συμφέρον αφορά την προώθηση ορθής διοικητικής πρακτικής, την εφαρμογή μέτρων συμμορφώσεως, την εξέταση ενδεχόμενων αξιώσεων αποζημιώσεως, καθώς και τον δικαστικό έλεγχο διοικητικών πράξεων. Κατά την προσφεύγουσα, δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου των οικείων διοικητικών πράξεων της Επιτροπής χωρίς πρόσβαση στα έγγραφα.

4.

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 4, του κανονισμού 1049/2001, λόγω παραλείψεως διαβουλεύσεως με τον τρίτο — Ως προς το σημείο αυτό η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραλείπουσα να προβεί σε διαβούλευση με τον τρίτο, προκειμένου να δοθούν στη δημοσιότητα τα έγγραφα που τον αφορούν.

5.	Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001, λόγω αρνήσεως παροχής μερικής προσβάσεως στα έγγραφα — Με τον οικείο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρανόμως αρνήθηκε τη μερική πρόσβαση στα έγγραφα.

6.

Έκτος λόγος ακυρώσεως: Παραβίαση πρωτογενούς δικαίου, λόγω προσβολής του θεμελιώδους δικαιώματος προσβάσεως σε έγγραφα κατά το άρθρο 42 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παραβάσεως της επιταγής διαφάνειας που προβλέπεται στο άρθρο 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. — Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η αξίωση προσβάσεως στα αιτούμενα έγγραφα απορρέει και παρέχεται (επικουρικά) απευθείας από το πρωτογενές δίκαιο. Η πλήρης άρνηση προσβάσεως αποτελεί δυσανάλογο περιορισμό του θεμελιώδους δικαιώματος προσβάσεως σε έγγραφα κατά το άρθρο 42 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κανονισμός 1049/2001 πρέπει να ερμηνευθεί υπό το φως της σημασίας που έχει το εν λόγω θεμελιώδες δικαίωμα και της επιταγής διαφάνειας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

7.

Έβδομος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8 του κανονισμού 1049/2001, λόγω μη λήψεως υπόψη του συστήματος προθεσμιών — Με τον οικείο λόγο ακυρώσεως η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή, παραλείποντας να εξετάσει την επιβεβαιωτική αίτηση εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών και επιμηκύνοντας επανειλημμένα τις προθεσμίες χωρίς αιτιολόγηση, παραβίασε το υποχρεωτικό σύστημα προθεσμιών.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

Προσφυγή της 9ης Μαΐου 2015 — Συστέμα Τεκνόλοτζις και Πληροφορικής κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-234/15)

(2015/C 270/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Συστέμα Τεκνόλοτζις ΑΕ Εφαρμογών Ηλεκτρονικής και Πληροφορικής (Aθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Ε. Γεωργιλάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να γίνει δεκτή η υπό κρίση προσφυγή της·

—	να ακυρωθεί και εξαφανισθεί η από 10 Μαρτίου 2015 απόφαση της Επιτροπής [SG-Greffe(2015) D/3003/11.3.2015] για την ανάκτηση από την προσφεύγουσα του συνολικού ποσού των επτακοσίων δεκαέξι χιλιάδων τριακοσίων τριάντα τεσσάρων και 0,05 (716 334,05) ευρώ, πλέον τόκων· και

—	να καταδικασθεί η καθής στα δικαστικά έξοδα και την εν γένει δικαστική δαπάνη της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακύρωσης.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παραβίαση του άρθρου 89 του Κανονισμού 1268/2012 (1) και της υποχρέωσης αιτιολογίας (άρθρο 296 ΣΛΕΕ). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλομένη δεν αιτιολογεί επαρκώς, ειδικώς και συγκεκριμένως, την απόρριψη του αιτήματος της προσφεύγουσας για απόδοση της οφειλής της στο πλαίσιο επταετούς διακανονισμού, αναφορικά με τα έργα PlayMancer και MOBISERV. Αντίστοιχα, για το έργο PowerUp απορρίπτει σιωπηρώς το αίτημα για επιστροφή του οφειλόμενου ποσού σε τρία έτη.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την εσφαλμένη χρήση, άλλως υπέρβαση των άκρων ορίων, της διακριτικής ευχέρειας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν συνυπολόγισε κρίσιμους παράγοντες κατά την έκδοση της προσβαλλομένης, αγνόησε ουσιώδη δεδομένα που της είχαν υποβληθεί και υιοθέτησε λύσεις που οδηγούν αναπόδραστα στον οικονομικό αφανισμό της προσφεύγουσας.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλομένη δεν συνιστά αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου ταμειακού σκοπού. Επιβαρύνει υπέρμετρα τα ζωτικά συμφέροντα της προσφεύγουσας και απειλεί την ίδια την ουσιαστική υπόστασή της και τη συνέχιση της λειτουργίας της ως επιχειρηματικής — παραγωγικής μονάδας.

---

(1)  Κατ’εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στο γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ L 362, 31.12.2012, σ. 1)

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Pirelli Tyre κατά ΓΕΕΑ (Ελαστικά επίσωτρα για τροχούς οχημάτων)

(Υπόθεση T-279/15)

(2015/C 270/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Caneva και G. Fucci, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό υπόδειγμα (ελαστικά επίσωτρα για τροχούς αυτοκινήτων) — Κοινοτικό υπόδειγμα υπ’ αριθ. 4 692-0001

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Ιανουαρίου 2015 στην υπόθεση R 1285/2014-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτό το αίτημα της Pirelli Tyre SpA περί restitutio in integrum, κατά την έννοια του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, κρίνοντας ότι η καταβολή του τέλους ανανεώσεως σχετικά με τη δεύτερη πενταετία, μέσω χρεώσεως του τρέχοντος λογαριασμού υπ’ αριθ. 000069 με δικαιούχο την Bugnion SpA, είναι σύννομη και, κατά συνέπεια, ότι ο επίμαχος τίτλος παραμένει σε ισχύ·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα.

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Pirelli Tyre κατά ΓΕΕΑ (Πέλματα ελαστικών)

(Υπόθεση T-280/15)

(2015/C 270/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Caneva και G. Fucci, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό υπόδειγμα (Πέλματα ελαστικών) — Κοινοτικό υπόδειγμα υπ’ αριθ. 4 692-0002

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Ιανουαρίου 2015 στην υπόθεση R 1286/2014-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτό το αίτημα της Pirelli Tyre SpA περί restitutio in integrum, κατά την έννοια του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, κρίνοντας ότι η καταβολή του τέλους ανανεώσεως σχετικά με τη δεύτερη πενταετία, μέσω χρεώσεως του τρέχοντος λογαριασμού υπ’ αριθ. 000069 με δικαιούχο την Bugnion SpA, είναι σύννομη και, κατά συνέπεια, ότι ο επίμαχος τίτλος παραμένει σε ισχύ·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα.

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Pirelli Tyre κατά ΓΕΕΑ (Ελαστικά επίσωτρα για τροχούς οχημάτων)

(Υπόθεση T-281/15)

(2015/C 270/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Caneva και G. Fucci, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό υπόδειγμα (Ελαστικά επίσωτρα για τροχούς οχημάτων) — Κοινοτικό υπόδειγμα υπ’ αριθ. 4 700-0001

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση R 1287/2014-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτό το αίτημα της Pirelli Tyre SpA περί restitutio in integrum, κατά την έννοια του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, κρίνοντας ότι η καταβολή του τέλους ανανεώσεως σχετικά με τη δεύτερη πενταετία, μέσω χρεώσεως του τρέχοντος λογαριασμού υπ’ αριθ. 000069 με δικαιούχο την Bugnion SpA, είναι σύννομη και, κατά συνέπεια, ότι ο επίμαχος τίτλος παραμένει σε ισχύ·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα.

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Pirelli Tyre κατά ΓΕΕΑ (Πέλματα ελαστικών)

(Υπόθεση T-282/15)

(2015/C 270/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pirelli Tyre SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Caneva και G. Fucci, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό υπόδειγμα (Πέλματα ελαστικών) — Κοινοτικό υπόδειγμα υπ’ αριθ. 4 700-0002

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση R 1288/2014-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να κάνει δεκτό το αίτημα της Pirelli Tyre SpA περί restitutio in integrum, κατά την έννοια του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, κρίνοντας ότι η καταβολή του τέλους ανανεώσεως σχετικά με τη δεύτερη πενταετία, μέσω χρεώσεως του τρέχοντος λογαριασμού υπ’ αριθ. 000069 με δικαιούχο την Bugnion SpA, είναι σύννομη και, κατά συνέπεια, ότι ο επίμαχος τίτλος παραμένει σε ισχύ·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 67 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα.

Προσφυγή της 8ης Ιουνίου 2015 — Jochen Schweizer κατά ΓΕΕΑ (Du bist, was du erlebst.)

(Υπόθεση T-301/15)

(2015/C 270/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jochen Schweizer GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. González Hähnlein, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Du bist, was du erlebst.» — Υπ’ αριθ. 13 250 865 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 3114/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2015 — Airdata κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-305/15)

(2015/C 270/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Airdata AG (Leinfelden-Echterdingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: E. Niitväli και M. Reysen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2014) 4443 τελικό της Επιτροπής που δημοσιεύθηκε στις 13 Μαρτίου 2015, με ημερομηνία 2 Ιουλίου 2014, η οποία ελήφθη στην υπόθεση M.7018 Telefonica Deutschland/E-Plus, δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού (EΚ) 139/2004 (1), και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αθετεί σημαντική διαδικαστική υποχρέωση, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε επαρκώς το μέτρο το οποίο θέσπισε. — Η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε αρκούντως σαφώς και πλήρως την απόφασή της να αποδεχθεί ορισμένες δεσμεύσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην αντιστάθμιση των σοβαρών προβλημάτων ανταγωνισμού που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας περί ελέγχου των συγκεντρώσεων. Συγκεκριμένα, η απόφαση δεν αιτιολογεί τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή θεωρεί ότι τρίτος δικαιούχος των δεσμεύσεων θα μπορούσε να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά τα επίμαχα στοιχεία του ενεργητικού.

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση εκ μέρους της Επιτροπής του καθήκοντος της να εφαρμόσει ορθώς τη νομοθεσία, καθόσον με την απόφασή της υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή των διατάξεων της Ένωσης περί ελέγχου των συγκεντρώσεων. — Ένα μέρος των δεσμεύσεων πιθανότατα δεν θα εφαρμοστούν, ενώ άλλες θα διατηρηθούν στην πρότερή τους κατάσταση, αλλά δεν θα συμβάλλουν σε αύξηση της εντάσεως του ανταγωνισμού. Οι εναπομένουσες δεσμεύσεις δεν επαρκούν για να αντισταθμίσουν τη σοβαρή ζημία που θα υποστεί ο ανταγωνισμός λόγω των επίμαχων συναλλαγών.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ 2004, L 24, σ. 1).

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2015 — 1&1 Telecom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-307/15)

(2015/C 270/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 1&1 Telecom GmbH (Montabaur, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Murach, J. Schmidt και R. Klotz, δικηγόροι, και Π. Αλεξιάδης, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2014) 4443 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2014, στην υπόθεση COMP/M.7018 — Telefónica Deutschland/E-Plus (στο εξής: απόφαση), με την οποία η συγκέντρωση μεταξύ της Telefónica Deutschland Holding AG και της EPlus Mobilfunk GmbH & Co. KG κρίνεται συμβατή με την κοινή αγορά και τη λειτουργία της Συμφωνίας ΕΟΧ, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως, εκ μέρους της Telefónica, των δεσμεύσεων που αναφέρονται στα παραρτήματα της αποφάσεως· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η Επιτροπή, κατά την εκτίμηση του κατά πόσον η συγκέντρωση προκαλεί σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού, παρέβη ουσιώδεις τύπους της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένου του καθήκοντός της αρωγής, καθόσον δεν προέβη σε αιτιολόγηση, και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή των κανόνων της Ένωσης περί ελέγχου των συγκεντρώσεων, καθόσον: — παρέλειψε να προβεί σε ανάλυση των κάθετων συνεπειών της συγκεντρώσεως· — προέβαλε ανεπαρκή επιχειρηματολογία προς στήριξη του συμπεράσματος ότι δεν χρειάζεται να εξετασθεί κατά πόσο η συγκέντρωση προκαλεί σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού στη χονδρική αγορά πρόσβασης και εκκίνησης κλήσεων στη Γερμανία· και — ανέπτυξε ανεπαρκή επιχειρηματολογία όσον αφορά τα συμπεράσματα σχετικά με οριζόντιες συντονισμένες συνέπειες στη χονδρική αγορά πρόσβασης και εκκίνησης κλήσεων και στη λιανική αγορά κινητής τηλεφωνίας στη Γερμανία.

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σοβαρή πλάνη περί το δίκαιο και σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, εφόσον: — δέχτηκε τις τελικές δεσμεύσεις που πρότεινε η Telefónica· — κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τελικές αυτές δεσμεύσεις αντιμετωπίζουν πλήρως τη σημαντική παρακώλυση του αποτελεσματικού ανταγωνισμού· και — ενέκρινε τις συγκεντρώσεις με την επιφύλαξη ότι η Telefónica θα συμμορφωνόταν προς τις τελικές δεσμεύσεις.

3.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η Επιτροπή, με την έκδοση της αποφάσεώς της αυτής, καταχράστηκε την εξουσία της καθόσον έλαβε υπόψη πολιτικής φύσεως εκτιμήσεις που ήταν άσχετες με τον ανταγωνισμό αντί να επιδιώκει την επίτευξη των σχετιζόμενων με τον ανταγωνισμό σκοπών των Συνθηκών και του κανονισμού συγκεντρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1).

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (ΕΕ L 24, σ. 1).

Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2015 — Reisenthel κατά ΓΕΕΑ (keep it easy)

(Υπόθεση T-308/15)

(2015/C 270/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Peter Reisenthel (Gilching, Γερμανία) (εκπρόσωπος: E. Aliki Busse, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «keep it easy» — Υπ’ αριθ. 12 877 924 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2659/2014-5

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουνίου 2015 η CW κατά της απόφασης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 26 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση F-124/13, CW κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-309/15 P)

(2015/C 270/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: CW (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: C. Bernard-Glanz, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την αίτηση αναίρεσης παραδεκτή,

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

—	να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την απόφαση απόρριψης της ένστασης,

—	να της επιδικάσει αποζημίωση και

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναίρεσης, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Πρώτος λόγος: το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων και υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον δέχτηκε ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή επιδίωκε, με την απόφαση με την οποία απέρριψε την ένσταση, να επιβεβαιώσει το περιεχόμενο της απόφασης απόρριψης της αίτησης αρωγής.

2.

Δεύτερος λόγος: το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων και υπέπεσε σε νομική πλάνη, καθόσον δέχτηκε ότι το Κοινοβούλιο δεν υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης κατά την επιλογή των μέτρων και μεθόδων εφαρμογής του άρθρου 24 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης.

Προσφυγή της 9ης Ιουνίου 2015 — Market Watch κατά ΓΕΕΑ — Glaxo Group (MITOCHRON)

(Υπόθεση T-312/15)

(2015/C 270/47)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Market Watch Franchise & Consulting, Inc. (Freeport, Μπαχάμες) (εκπρόσωπος: J. Korab, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Glaxo Group Ltd (Brentford, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «MITOCHRON» — Υπ’ αριθ. 11 200 078 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 507/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει εξ ολοκλήρου την προσφυγή που άσκησε η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Τα συγκεκριμένα επίμαχα σήματα δεν είναι τόσο παρόμοια ώστε να υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως.

Προσφυγή της 23ης Ιουνίου 2015 — Volkswagen κατά ΓΕΕΑ — Bagpax Cargo Systems (BAG PAX)

(Υπόθεση T-324/15)

(2015/C 270/48)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Volkswagen AG (Wolfsburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Sander, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bagpax Cargo Systems e.K. (Saarlouis, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «BAG PAX»

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 1971/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

Προσφυγή της 1ης Ιουλίου 2015 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-344/15)

(2015/C 270/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: F. Alabrune, G. de Bergues, D. Colas και F. Fize)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής GESTDEM 2014/6046 της 21ης Απριλίου 2015 σχετικά με επιβεβαιωτική αίτηση για πρόσβαση σε έγγραφα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1), το οποίο προβλέπει ότι κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει από θεσμικό όργανο να μην δημοσιοποιήσει έγγραφο προερχόμενο από αυτό χωρίς την προηγούμενη συμφωνία του.

2.	Ο δεύτερος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως όσον αφορά τη μη εφαρμογή της εξαιρέσεως που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.

3.

Ο τρίτος λόγος, ο οποίος επίσης προβάλλεται επικουρικώς, αντλείται από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερη και τρίτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή θα μπορούσε να είχε αρνηθεί την πρόσβαση στα έγγραφα που της διαβιβάστηκαν από τις γαλλικές αρχές στο πλαίσιο της προβλεπόμενης από την οδηγία 98/34/ΕΚ (2) διαδικασίας, καθόσον η ως άνω διαδικασία αποτελούσε δραστηριότητα έρευνας κατά την έννοια του προπαρατεθέντος άρθρου.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

(2)  Οδηγία 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και κανονισμών (ΕΕ L 204, σ. 37).

Προσφυγή της 18ης Ιουνίου 2015 — Uganda Commercial Impex κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-347/15)

(2015/C 270/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Uganda Commercial Impex (UCI) Ltd (Kampala, Ουγκάντα) (εκπρόσωποι: A. Meskarian, S. Zaiwalla, P. Reddy, K. Mittal, Solicitors, και R. Blakeley, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/620 (1) του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/614 (2) του Συμβουλίου, καθόσον οι πράξεις αυτές έχουν εφαρμογή στην UCI (και συνακόλουθα να ακυρώσει την καταχώριση της UCI στο σημείο β.9 του παραρτήματος της απόφασης αυτής και του κανονισμού αυτού),

—	να αποφανθεί, εφόσον είναι αναγκαίο, ότι το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1183/2005 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2005 (όπως έχει τροποποιηθεί), δεν έχει εφαρμογή στην UCI και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της UCI.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακύρωσης.

1.	Πρώτος λόγος: το Συμβούλιο δεν προέβη, όπως όφειλε, σε αυτοτελή ή σε κατάλληλη αυτοτελή εκτίμηση ενόψει της καταχώρισης της UCI στον κατάλογο.

2.	Δεύτερος λόγος: εν πάση περιπτώσει, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης και/ή η καταχώριση της UCI είναι παράνομη, διότι στην περίπτωσή της δεν πληρούνται τα κριτήρια καταχώρισης.

3.	Τρίτος λόγος: έχουν προσβληθεί τα δικονομικά δικαιώματα της UCI, και ειδικότερα τα δικαιώματα άμυνας της εταιρίας αυτής και το δικαίωμά της για αποτελεσματική έννομη προστασία και το Συμβούλιο δεν παρέθεσε συναφώς επαρκή αιτιολογία.

4.	Τέταρτος λόγος: η καταχώριση της UCI στον κατάλογο προσβάλλει, εν πάση περιπτώσει, τα θεμελιώδη δικαιώματα της εταιρίας αυτής και την αρχή της αναλογικότητας.

---

(1)  Απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/620 του Συμβουλίου, της 20ής Απριλίου 2015, περί τροποποιήσεως της απόφασης 2010/788/ΚΕΠΠΑ για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΕΕ L 102, της 21.4.2015, σ. 43).

(2)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/614 του Συμβουλίου, της 20ής Απριλίου 2015, για την εφαρμογή του άρθρου 9, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1183/2005 για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά των προσώπων που παραβιάζουν το εμπάργκο όπλων έναντι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΕΕ L 102, της 21.4.2015, σ. 10).

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2015 — Perry Ellis International Group κατά ΓΕΕΑ — CG (P)

(Υπόθεση T-350/15)

(2015/C 270/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perry Ellis International Group Holdings Limited (Νασάου, Μπαχάμες) (εκπρόσωποι: O. Günzel και V. Ahmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: CG verwaltungsgesellschaft mbH (Gevelsberg, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό ασπρόμαυρο σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «P» — Υπ’ αριθ. 10 889 723 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση R 2441/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά ΕΤΕ

(Υπόθεση T-51/13) (1)

(2015/C 270/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 86 της 23.3.2013.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2015 — Γερμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-134/14) (1)

(2015/C 270/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 142 της 12.5.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Ιουνίου 2015 — Seca Benelux κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-311/14) (1)

(2015/C 270/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 194 της 24.6.2014.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2015 — Delta Group agroalimentare κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-820/14) (1)

(2015/C 270/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 65 της 23.2.2015.

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2015 — Pollo Delta di Scabin Giancarlo e C. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-821/14) (1)

(2015/C 270/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 65 της 23.2.2015.

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2015 — DP κατά ACER

(Υπόθεση F-34/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό του ACER - Συμβασιούχος υπάλληλος - Μη ανανέωση συμβάσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό της προσφυγής - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 6, παράγραφος 2, των γενικών διατάξεων εφαρμογής του ACER βάσει του άρθρου 85, παράγραφος 1, του ΚΛΠ - Αγωγή αποζημιώσεως - Προθεσμία προειδοποιήσεως - Ηθική βλάβη - Χρηματική ικανοποίηση))

(2015/C 270/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: DP (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (εκπρόσωποι: P. Martinet και S. Vaona και οι δικηγόροι D. Waelbroeck και A. Duron)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως για μη ανανέωση της συμβάσεως συμβασιούχου υπαλλήλου της προσφεύγουσας-ενάγουσας και αίτημα χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 20ής Δεκεμβρίου 2013 με την οποία ο διευθυντής του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας αρνήθηκε να ανανεώσει τη σύμβαση της DP.

2)	Υποχρεώνει τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας να καταβάλει στην DP το ποσό των 7 000 ευρώ.

3)	Ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της DP.

---

(1)  EE C 184 της 16.6.2014, σ. 46.

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 7ης Ιουλίου 2015 —  WR (*1) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-53/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Αποδοχές - Οικογενειακά επιδόματα - Επίδομα συντηρούμενων τέκνων - Άρθρο 2, παράγραφος 4, του παραρτήματος VII του ΚΥΚ - Πρόσωπο εξομοιούμενο με συντηρούμενο τέκνο - Πρόσωπο έναντι του οποίου ο υπάλληλος υπέχει υποχρεώσεις διατροφής εκ του νόμου και του οποίου η συντήρηση συνεπάγεται επαχθή έξοδα για τον υπάλληλο - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Ανάκληση του επιδόματος - Επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών βάσει του άρθρου 85 του ΚΥΚ))

(2015/C 270/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WR (*1) (εκπρόσωπος: V. Simeons, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. S. Bohr και A.-C. Simon)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως αφενός μεν των αποφάσεων περί ανακλήσεως του ευεργετήματος του επιδόματος συντηρούμενου προσώπου που χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα όσον αφορά τη μητέρα της, καθώς και περί ανακλήσεως της υπαγωγής της δεύτερης στο κοινό σύστημα ασφαλίσεως υγείας των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων (ΚΣΑΥ), αφετέρου δε των αποφάσεων περί επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	WR (*1) φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

(*1)  Πληροφορίες που διεγράφησαν στο πλαίσιο της προστασίας των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

(1)  EE C 421 της 24.11.2014, σ. 58.

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2015 — De Almeida Pereira κατά Eurojust

(Υπόθεση F-142/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της Eurojust - Έκτακτος υπάλληλος - Ανακοίνωση κενής θέσεως - Διαδικασία επιλογής των υποψηφίων - Εξέταση των υποψηφιοτήτων από επιτροπή επιλογής - Αποδοχή υποψηφιότητας για το επόμενο στάδιο της διαδικασίας επιλογής - Προϋποθέσεις - Βοθμολόγηση των κριτηρίων επιλογής - Κατώτατο όριο απαιτουμένων μορίων - Απόρριψη της υποψηφιότητας - Προσφυγή προδήλως νόμω αβάσιμη - Άρθρο 81 του Κανονισμού Διαδικασίας))

(2015/C 270/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Manuel Antonio De Almeida Pereira (Voorburg, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: E. H. Schulze, δικηγόρος)

Καθής: Eurojust (εκπρόσωποι: C. Deboyser και J. Carmona-Bermejo, επικουρούμενοι από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από το στάδιο αξιολογήσεως με συνέντευξη στο πλαίσιο της υποψηφιότητάς του για τη θέση συμβούλου στο γραφείο της προέδρου της Eurojust.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως αβάσιμη.

2.	Ο M. A. De Almeida Pereira φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Eurojust.

---

(1)  ΕΕ C 81 της 9.3.2015, σ. 30.

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκηση της 9ης Ιουλίου 2015 — Vecchio κατά Κοινής επιχειρήσεως ECSEL

(Υπόθεση F-75/14) (1)

(2015/C 270/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 431 της 1.12.2014, σ. 48.

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2015 — Vecchio κατά Κοινής επιχειρήσεως ECSEL

(Υπόθεση F-29/15) (1)

(2015/C 270/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  EE C 146 της 4.5.2015, σ. 50.