ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Upravno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 4 Μαρτίου 2015 — Občina Gorje κατά Republika Slovenija

(Υπόθεση C-111/15)

(2015/C 245/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Upravno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Občina Gorje

Καθής: Republika Slovenija

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει ο κανονισμός 1698/2005 (1) και, ειδικότερα, το άρθρο 71, παράγραφος 3, αυτού, κατά το οποίο οι κανόνες επιλεξιμότητας των δαπανών θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο, υπό την επιφύλαξη των ειδικών όρων που προβλέπονται από τον εν λόγω κανονισμό για ορισμένα μέτρα αγροτικής αναπτύξεως, να ερμηνευθούν ως αποκλείοντες την εθνική κανονιστική ρύθμιση του άρθρου 79, παράγραφος 4, του [κυβερνητικού διατάγματος περί των μέτρων των αξόνων 1, 3 και 4 του Προγράμματος αγροτικής αναπτύξεως της Δημοκρατίας της Σλοβενίας 2007-2013, για το διάστημα 2010-2013 (στο εξής: διάταγμα PRP)] και του σημείου 3, τμήμα VI, της προκηρύξεως του διαγωνισμού, δυνάμει της οποίας συνιστούν επιλέξιμες δαπάνες επενδύσεως μόνον οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί μετά την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως περί εγκρίσεως της ενισχύσεως (και έως την περάτωση του έργου της επενδύσεως, ήτοι το αργότερο έως την 30ή Ιουνίου 2015);

Σε περίπτωση αποφατικής απαντήσεως επί του πρώτου ερωτήματος, πρέπει ο κανονισμός 1698/2005 και, ειδικότερα, το άρθρο 71, παράγραφος 3, αυτού να ερμηνευθούν ως αποκλείοντες την εθνική ρύθμιση του άρθρου 56, παράγραφος 4, του Zakon o kmetijstvu (γεωργικού νόμου), κατά την οποία αίτηση που δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 79, παράγραφος 4, του διατάγματος PRP περί των επιλέξιμων δαπανών της επενδύσεως oι οποίες πραγματοποιούνται μετά την έκδοση της αποφάσεως απορρίπτεται στο σύνολό της;

(1) Κανονισμός (EΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής αναπτύξεως από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 277, σ. 1).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale civile di Roma (Ιταλία) στις 13 Απριλίου 2015 — X κατά Presidenza del Consiglio dei Ministri

(Υπόθεση C-167/15)

(2015/C 245/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale civile di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: X

Εναγομένη: Presidenza del Consiglio dei Ministri

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η οδηγία 2004/80/ΕΚ (1) (άρθρο 12, παράγραφος 2) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνικό νόμο μεταφοράς ο οποίος παραπέμποντας, για τη χορήγηση των αποζημιώσεων τις οποίες έχει αναλάβει το κράτος, στις διατάξεις ειδικών νόμων για τα θύματα εγκλημάτων, δεν αναγνωρίζει στο θύμα εγκλήματος βίας του κοινού δικαίου πρόσβαση σε ουσιαστικό σύστημα αποζημιώσεως, ως εκ φύσεώς του γενικό, αλλά ρυθμίζει μόνο τις διαδικαστικές πτυχές της προσβάσεως στο εν λόγω σύστημα σε διασυνοριακές καταστάσεις;

Πρέπει η οδηγία 2004/80/ΕΚ (άρθρο 12, παράγραφος 2) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει ένα ουσιαστικό σύστημα, ως εκ φύσεώς του γενικό, προστασίας από μέρους του κράτους ή το οποίο έχει σε κάθε περίπτωση ένα ελάχιστο περιεχόμενο και, αν πρόκειται περί αυτού, ποια είναι τα κριτήρια για τον καθορισμό του εν λόγω ελάχιστου περιεχομένου;

(1) Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων (ΕΕ L 261, σ. 15).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okresný súd Prešov (Σλοβακική Δημοκρατία) στις 14 Απριλίου 2015 — Milena Tomášová κατά Ministerstvo spravodlivosti SR, Pohotovosť s.r.o

(Υπόθεση C-168/15)

(2015/C 245/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Okresný súd Prešov

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Milena Tomášová

Εναγόμενοι: Ministerstvo spravodlivosti SR,

Pohotovosť s.r.o

Παρεμβαίνουσα: Združenie na ochranu spotrebiteľa — HOOS

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης η είσπραξη, στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής εκτελέσεως κατόπιν διαιτητικής αποφάσεως η καταβολή χρηματικής απαιτήσεως βασιζόμενης σε καταχρηστική συμβατική ρήτρα, αντιθέτως προς τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Προκύπτει ευθύνη του κράτους μέλους για παραβίαση του δικαίου της Ένωσης σε περίπτωση κατά την οποία ο διάδικος δεν έχει εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα που του παρέχει η έννομη τάξη του κράτους μέλους στο πλαίσιο διαδικασίας εκτελέσεως αποφάσεως; Ενδέχεται, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, να προκύπτει η ευθύνη αυτή του κράτους μέλους, εν προκειμένω, πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία εκτελέσεως και πριν η ενάγουσα ασκήσει αγωγή λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, συνιστούν επαρκώς πρόδηλη και κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης οι πράξεις κρατικού οργάνου, όπως αυτές που περιγράφονται στο δικόγραφο της ενάγουσας, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, ιδίως δε της απόλυτης αδράνειας της ενάγουσας και της μη εξαντλήσεως εκ μέρους της όλων των ένδικων μέσων που της παρέχονται βάσει του δικαίου του κράτους μέλους;

Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης στην παρούσα υπόθεση, αντιστοιχεί το ποσό του οποίου την καταβολή αξιώνει η ενάγουσα στη ζημία για την οποία το κράτος μέλος είναι υπεύθυνο; Είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η ζημία που προβάλλει η ενάγουσα αντιστοιχεί στο ποσό της απαιτήσεως που εισπράχθηκε, το οποίο αποτελεί αδικαιολόγητο πλουτισμό;

5)	Έχει η αγωγή λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού, ως ένδικο βοήθημα, προτεραιότητα σε σχέση με την αγωγή αποζημιώσεως;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieście (Πολωνία) στις 20 Απριλίου 2015 — Alicja Sobczyszyn κατά Szkoła Podstawowa w Rzeplinie (δημοτικό σχολείο Rzeplin)

(Υπόθεση C-178/15)

(2015/C 245/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieście

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Alicja Sobczyszyn

Καθού: Szkoła Podstawowa w Rzeplinie (δημοτικό σχολείο Rzeplin)

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 7 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (1), σύμφωνα με το οποίο τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να παρέχεται σε όλους τους εργαζομένους ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων, κατά τους όρους που προβλέπουν οι εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές για την απόκτηση του σχετικού δικαιώματος και τη χορήγηση της άδειας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δάσκαλος ο οποίος έλαβε άδεια για την αποκατάσταση της υγείας του, όπως προβλέπει ο νόμος περί δασκάλων (Karta Nauczyciela) της 26ης Ιανουαρίου 1982 (Dz. U. 2014, αριθ. 191 και 1198), έχει επιπλέον δικαίωμα να λάβει άδεια αναψυχής, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του εργατικού δικαίου, εντός του ίδιου έτους κατά το οποίο έλαβε και την άδεια για την αποκατάσταση της υγείας του;

(1) Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (EE L 299, σ. 9).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 24 Απριλίου 2015 — Joachim Pöpperl κατά Land Nordrhein-Westfalen

(Υπόθεση C-187/15)

(2015/C 245/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Joachim Pöpperl

Καθού: Land Nordrhein-Westfalen

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 45 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθεται στην εφαρμογή διατάξεων του εθνικού δικαίου, κατά τις οποίες ένα πρόσωπο που υπάγεται στο καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου εντός κράτους μέλους χάνει τα από τη δημοσιοϋπαλληλική σχέση κτώμενα δικαιώματα συντάξεως γήρατος (συνταξιοδοτικές παροχές), διότι προς τον σκοπό αναλήψεως νέας απασχολήσεως σε άλλο κράτος μέλος έθεσε αυτοβούλως τέρμα στη δημοσιοϋπαλληλική του σχέση, όταν το εθνικό δίκαιο προβλέπει συγχρόνως ότι το πρόσωπο αυτό ασφαλίζεται αναδρομικώς στην υποχρεωτική κατά νόμο ασφάλιση γήρατος βάσει των ληφθέντων στο πλαίσιο της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως ακαθάριστων απολαβών, ενώ οι απορρέουσες συναφώς αξιώσεις συντάξεως είναι χαμηλότερες από τα κτώμενα από τη δημοσιοϋπαλληλική σχέση δικαιώματα σύνταξης γήρατος που απωλέσθηκαν;

Σε περίπτωση καταφατικής –ως προς όλους ή ως προς ορισμένους δημόσιους υπαλλήλους– απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει το άρθρο 45 ΣΛΕΕ την έννοια ότι ελλείψει άλλης εθνικής ρυθμίσεως ο προηγούμενος δημόσιος φορέας που ήταν εργοδότης του οικείου δημοσίου υπαλλήλου είτε οφείλει να του καταβάλλει τη σύνταξη γήρατος βάσει του κατά την προηγούμενη δημοσιοϋπαλληλική σχέση χρόνου που θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και κατόπιν μειώσεως κατά τις αξιώσεις συντάξεως γήρατος που γεννήθηκαν από την αναδρομική ασφάλιση είτε οφείλει να αντισταθμίσει χρηματοοικονομικά κατ’ άλλο τρόπο την απώλεια της συντάξεως γήρατος, μολονότι κατά το εθνικό δίκαιο μόνον οι κατά το δίκαιο αυτό προβλεπόμενες συνταξιοδοτικές παροχές επιτρέπεται να χορηγούνται;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε η Commissione Tributaria Provinciale di Torino (Ιταλία) στις 28 Απριλίου 2015 — Véronique Baudinet κ.λπ. κατά Agenzia delle Entrate — Direzione Provinciale I di Torino

(Υπόθεση C-194/15)

(2015/C 245/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Commissione Tributaria Provinciale di Torino

Διάδικοι στις υποθέσεις της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Véronique Baudinet, Adrien Boyer, Pauline Boyer και Edouard Boyer

Καθής: Agenzia delle Entrate — Direzione Provinciale I di Torino

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιτίθενται τα άρθρα 63 και 65 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ρύθμιση κράτους μέλους βάσει της οποίας, όταν κάτοικος του κράτους αυτού –ο οποίος είναι μέτοχος εταιρίας εγκαταστημένης σε άλλο κράτος μέλος– εισπράττει μερίσματα τα οποία φορολογούνται σε αμφότερα τα κράτη, η διπλή φορολογία δεν αποφεύγεται με τη χορήγηση εντός του κράτους κατοικίας πιστώσεως φόρου τουλάχιστον ίσης με το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε εντός του κράτους της διανέμουσας εταιρίας;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Judecătoria Sibiu (Ρουμανία) στις 30 Απριλίου 2015 — Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice (DGRFP) Brașov κατά Vasile Toma, Birou Executor Judecătoresc Horațiu-Vasile Cruduleci

(Υπόθεση C-205/15)

(2015/C 245/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Sibiu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτουσα: Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice (DGRFP) Brașov

Καθών η ανακοπή: Vasile Toma, Birou Executor Judecătoresc Horațiu-Vasile Cruduleci

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιτίθενται το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ καθώς και τα άρθρα 20, 21 και 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ρυθμίσεις, όπως η ρύθμιση του άρθρου 16 του Συντάγματος της Ρουμανίας και του άρθρου 30 του επείγοντος κυβερνητικού διατάγματος 80/2013, οι οποίες καθιερώνουν την ισότητα έναντι του νόμου μόνον μεταξύ των πολιτών ως φυσικών προσώπων, και όχι μεταξύ των εν λόγω πολιτών και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, και οι οποίες απαλλάσσουν εκ των προτέρων τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου από την καταβολή δικαστικού ενσήμου και από την κατάθεση εγγυήσεως για την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, ενώ παράλληλα εξαρτούν την πρόσβαση των φυσικών προσώπων στη δικαιοσύνη από την καταβολή δικαστικού ενσήμου και την κατάθεση εγγυήσεως;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/6

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Μαΐου 2015 η Orange, πρώην France Télécom, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 26 Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση T-385/12, Orange κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-211/15 P)

(2015/C 245/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Orange, πρώην France Télécom (εκπρόσωποι: S. Hautbourg και S. Cochard-Quesson, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της ουσίας σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου και να κάνει δεκτά τα αιτήματα που διατύπωσε πρωτοδίκως η Orange·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει πλείονες λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο διαπιστώνοντας ότι πληρούνταν τα κριτήρια που επιτρέπουν τον χαρακτηρισμό ενός μέτρου ως κρατικής ενισχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι στην Orange είχε παρασχεθεί πλεονέκτημα, ενώ το μέτρο απέβλεπε στην εξάλειψη του διαρθρωτικού μειονεκτήματος που θα συνεπαγόταν η διατήρηση της ισχύος του συστήματος που προβλεπόταν από τον νόμο του 1990, καθώς και στη διευκόλυνση της εγκαθιδρύσεως ουσιαστικού και πλήρους ανταγωνισμού στο πλαίσιο της πλήρους ελευθερώσεως των αγορών των τηλεπικοινωνιών. Αφετέρου, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι δεν ήταν εν προκειμένω απαραίτητο, προς επιβεβαίωση του επιλεκτικού χαρακτήρα του επίμαχου μέτρου, να εξακριβωθεί κατά πόσον το μέτρο αυτό ήταν ικανό να εισαγάγει διαφοροποιήσεις μεταξύ επιχειρηματιών που βρίσκονται σε συγκρίσιμη πραγματική και νομική κατάσταση, ενώ, υπό τις περιστάσεις της υποθέσεως, καμία άλλη επιχείρηση δεν μπορούσε να περιληφθεί στο πλαίσιο αναφοράς που έλαβε υπόψη της η Επιτροπή. Τέλος, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και υπέπεσε σε νομική πλάνη μη προβαίνοντας σε καμία ανάλυση των επιχειρημάτων της νυν αναιρεσείουσας προκειμένου να θεωρήσει ότι το μέτρο δεν ήταν ικανό να νοθεύσει ή να απειλήσει να νοθεύσει τον ανταγωνισμό κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο καθόσον υιοθέτησε τις αναλύσεις της Επιτροπής όσον αφορά την εκτίμηση του συμβατού του επίμαχου μέτρου με την εσωτερική αγορά. Αφενός, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά συμπεραίνοντας ότι το άρθρο 30 του νόμου του 1996, όπως αυτός είχε τροποποιηθεί, δεν προέβλεπε τίποτα σχετικά με τον σκοπό της εξαιρετικής κατ’ αποκοπήν εισφοράς και δεν αντιφάσκει συνεπώς προς το συμπέρασμα της Επιτροπής σύμφωνα με το οποίο η εξαιρετική κατ’ αποκοπήν εισφορά δεν συνιστούσε κοινωνική επιβάρυνση για την επιχείρηση. Αφετέρου, κατά την αναιρεσείουσα, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως καθόσον υιοθέτησε τις εκτιμήσεις της Επιτροπής και απλώς διαπίστωσε ότι το προηγούμενο της «La Poste» δεν μπορούσε να τύχει κατ’ αναλογίαν εφαρμογής στην περίπτωση της France Télécom (Orange).

Τέλος, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλές πλάνες περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της περιόδου επί την οποία η ενίσχυση που καθορίζεται στην απόφαση εξουδετερώνεται από την εξαιρετική κατ’ αποκοπήν εισφορά. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά και αντικατέστησε με δική του αιτιολογία την αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής στο μέτρο που επιβεβαίωσε ότι η κατάργηση των επιβαρύνσεων αντισταθμίσεως και των επιβαρύνσεων καθ’ υπέρβαση της αντισταθμίσεως αποτελούσαν μέρος της ενισχύσεως που καθορίζεται με το άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/7

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Μαΐου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 27 Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση T-188/12, Patrick Breyer κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-213/15 P)

(2015/C 245/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Van Nuffel και H. Krämer)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Patrick Breyer, Δημοκρατία της Φινλανδίας, Βασίλειο της Σουηδίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς και να απορρίψει την προσφυγή·

—	να καταδικάσει τον προσφεύγοντα στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτησή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως Breyer κατά Επιτροπής (T-188/12, EU:T:2015:124), καθόσον το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής της 3ης Απριλίου 2012 με την οποία η τελευταία αρνήθηκε να χορηγήσει στον προσφεύγοντα πλήρη πρόσβαση στα έγγραφα που αφορούν τη μεταφορά στην εθνική έννομη τάξη από τη Δημοκρατία της Αυστρίας της οδηγίας 2006/24 (1) και στα έγγραφα που αφορούν την υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της 29ης Ιουλίου 2010, Επιτροπή κατά Αυστρίας (2), καθόσον αφορά την άρνηση προσβάσεως στα υπομνήματα που είχε καταθέσει η Δημοκρατία της Αυστρίας στο πλαίσιο της εν λόγω υποθέσεως.

Ο προσφεύγων προέβαλε, προς στήριξη της προσφυγής ακυρώσεως που στρεφόταν μεταξύ άλλων κατά της επίδικης αποφάσεως, έναν λόγο στηριζόμενο, κατ’ ουσίαν, σε παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001 (3). Το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την επίδικη απόφαση, καθόσον με αυτήν δεν έγινε δεκτή η πρόσβαση στα υπομνήματα που είχε καταθέσει η Δημοκρατία της Αυστρίας στο πλαίσιο της προαναφερθείσας υποθέσεως. Δέχθηκε κατ’ ουσίαν, σχετικά με τον προβληθέντα λόγο, ότι τα ως άνω υπομνήματα ήταν έγγραφα υπό την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, στοιχείο α', του κανονισμού 1049/2001, τα οποία ενέπιπταν κατά συνέπεια στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού και ότι το άρθρο 15, παράγραφος 3, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, δεν εμπόδιζε την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού στα ως άνω υπομνήματα λόγω της ειδικής τους φύσεως.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως η Επιτροπή προβάλλει έναν λόγο, που στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 15, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, επί της οποίας το Γενικό Δικαστήριο στήριξε το συμπέρασμά του ότι η διάταξη αυτή δεν εμπόδιζε την εφαρμογή του κανονισμού 1049/2001 στα ως άνω υπομνήματα λόγω της ειδικής τους φύσεως.

(1) Oδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (ΕΕ L 105, σ. 54).

(2) C-189/09, EU:C:2010:455.

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (EE L 145, σ. 43).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Santa Maria Capua Vetere (Ιταλία) στις 11 Μαΐου 2015 — Ποινική διαδικασία κατά του Massimo Orsi

(Υπόθεση C-217/15)

(2015/C 245/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Santa Maria Capua Vetere

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Massimo Orsi

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι, υπό το πρίσμα των άρθρων 4 [του πρωτοκόλλου αριθ. 7 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών] και 50 [του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης], σύμφωνη προς το δίκαιο της Ένωσης η διάταξη του άρθρου 10b του νομοθετικού διατάγματος 74/00, καθόσον επιτρέπει τη διερεύνηση της ποινικής ευθύνης προσώπου εις βάρος του οποίου οι φορολογικές αρχές του κράτους έχουν ήδη βεβαιώσει οριστικώς οφειλή για την ίδια πράξη (μη καταβολή του ΦΠΑ), συνοδευόμενη από επιβολή διοικητικού προστίμου ύψους 30 % επί του ποσού του μη καταβληθέντος φόρου;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Pécsi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 15 Μαΐου 2015 — Hőszig Kft κατά Alstom Power Thermal Services

(Υπόθεση C-222/15)

(2015/C 245/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Pécsi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Hőszig Kft

Εναγομένη: Alstom Power Thermal Services

Προδικαστικά ερωτήματα

Ι.

Ως προς τον κανονισμό (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) (1) [στο εξής: κανονισμός 593/2008]:

Δύναται εθνικό δικαστήριο κράτους μέλους να ερμηνεύσει την περιεχόμενη στο άρθρο 10, παράγραφος 2, του κανονισμού 593/2008 φράση «από τις περιστάσεις συνάγεται» υπό την έννοια ότι η εξέταση «των περιστάσεων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη» προκειμένου να διαπιστωθεί ο εύλογος χαρακτήρας της μη παροχής συναινέσεως σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας στην οποία το συμβαλλόμενο μέρος έχει τη συνήθη διαμονή του αναφέρεται στις περιστάσεις υπό τις οποίες συνήφθη η σύμβαση, το αντικείμενο της συμβάσεως και την εκτέλεσή της;

1.1.

Πρέπει το κατ’ άρθρο 10, παράγραφος 2, αποτέλεσμα που απορρέει από την περιγραφόμενη στο ανωτέρω σημείο 1 κατάσταση να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, εάν γίνει δεκτό ότι από τις περιστάσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη, δεδομένης της επικλήσεως από ένα συμβαλλόμενο μέρος [του δικαίου της χώρας που έχει τη συνήθη διαμονή του], συνάγεται ότι η παροχή συναινέσεως για το εφαρμοστέο κατά την παράγραφο 1 δίκαιο δεν ήταν το λογικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του μέρους αυτού, το δικαστήριο οφείλει να εκτιμήσει την ύπαρξη και το κύρος της συμβατικής ρήτρας σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του το συμβαλλόμενο μέρος που προέβη στην επίκληση αυτή;

Δύναται το δικαστήριο αυτού του κράτους μέλος να ερμηνεύσει τη διάταξη του άρθρου 10, παράγραφος 2, του κανονισμού 593/2008 υπό την έννοια ότι το δικαστήριο μπορεί να εκτιμά ελεύθερα, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των επίμαχων περιστάσεων της υποθέσεως, εάν, βάσει των περιστάσεων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, η παροχή συναινέσεως για το εφαρμοστέο κατά το άρθρο 10, παράγραφος 1, δίκαιο δεν ήταν το εύλογο αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του συμβαλλόμενου μέρους;

Στην περίπτωση που, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 2, του κανονισμού 593/2008, ένα συμβαλλόμενο μέρος επικαλεστεί το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του προκειμένου να αποδείξει ότι δεν έχει παράσχει τη συναίνεσή του, οφείλει το δικαστήριο κράτους μέλους να λάβει υπόψη του το δίκαιο της χώρας της συνήθους διαμονής του μέρους αυτού προκειμένου να κρίνει εάν, λαμβανομένων υπόψη των προβαλλόμενων «περιστάσεων», η συναίνεση του μέρους αυτού για την εφαρμογή συγκεκριμένου δικαίου δεν αποτελούσε εύλογη συμπεριφορά κατά το δίκαιο αυτό;

3.1	Στην περίπτωση αυτή, αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία δικαστηρίου κράτους μέλους κατά την οποία η εξέταση των «περιστάσεων» για τη διαπίστωση του ευλόγου χαρακτήρα της μη συναινέσεως αφορά τις περιστάσεις υπό τις οποίες συνήφθη η σύμβαση, το αντικείμενο της συμβάσεως και την εκτέλεσή της;

ΙΙ.

Ως προς τον κανονισμό (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (Βρυξέλλες Ι) (2) [στο εξής: κανονισμός 44/2001]:

Είναι αντίθετη προς τη διάταξη του άρθρου 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 44/2001 ερμηνεία δικαστηρίου κράτους μέλους κατά την οποία απαιτείται ο ακριβής καθορισμός του αρμόδιου δικαστηρίου ή αρκεί, λαμβανομένων υπόψη των προβλεπόμενων στην αιτιολογική σκέψη 14 του εν λόγω κανονισμού απαιτήσεων, να συνάγεται σαφώς από τη σύμβαση η βούληση ή η πρόθεση των συμβαλλόμενων μερών;

4.1

Συνάδει προς τις απαιτήσεις του άρθρου 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 44/2001 ερμηνεία δικαστηρίου κράτους μέλους κατά την οποία μια ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας περιλαμβανόμενη στους γενικούς όρους συναλλαγών, όπως αυτοί έχουν διατυπωθεί από ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη, και ορίζουσα τα δικαστήρια συγκεκριμένης πόλεως κράτους μέλους, εν προκειμένω του Παρισιού (Γαλλία), στην αποκλειστική και τελική δικαιοδοσία των οποίων υπάγονται οι αναφυόμενες ή σχετιζόμενες με το κύρος, την εκτέλεση ή την ακύρωση της παραγγελίας διαφορές που δεν μπόρεσαν να επιλυθούν με φιλικό διακανονισμό μεταξύ των μερών είναι αρκούντως σαφής ώστε να συνάγεται σαφώς από τη διατύπωσή της, λαμβανομένων υπόψη των προβλεπόμενων στην αιτιολογική σκέψη 14 απαιτήσεων, η βούληση ή η πρόθεση των συμβαλλόμενων μερών όσον αφορά το ορισθέν κράτος μέλος;

(1) ΕΕ L 177, σ. 6.

(2) ΕΕ L 12, σ. 1.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Administratīvā apgabaltiesa (Λεττονία) στις 21 Μαΐου 2015 — SIA «Oniors Bio» κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-233/15)

(2015/C 245/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Administratīvā apgabaltiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: SIA «Oniors Bio»

Εφεσίβλητη: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

Προϊόντα, σε σχέση με τα οποία τα αποτελέσματα εξετάσεως των δειγμάτων που λήφθηκαν από διάφορες παρτίδες των εμπορευμάτων δεν καταδεικνύουν την ύπαρξη μετουσιωτικών ή άλλων επιβλαβών ουσιών που να τα καθιστούν ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση, αλλά τα οποία, βάσει των πληροφοριών που παρέσχε ο παρασκευαστής, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διατροφή (παρασκευή τροφίμων και τροφική αλυσίδα), καθόσον, λόγω των χαρακτηριστικών της διεργασίας παρασκευής του εμπορεύματος, δεν μπορεί να αποκλειστεί η παρουσία επιβλαβών ουσιών στο προϊόν, πρέπει να κατατάσσονται εν γένει σε έναν από τους προβλεπόμενους για τα μη βρώσιμα προϊόντα κωδικούς ΣΟ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 (1) του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, ή πρέπει, αντιθέτως, να κατατάσσονται εν γένει σε έναν από τους κωδικούς ΣΟ που προβλέπονται για τα προϊόντα διατροφής;

Σε ποια κριτήρια πρέπει να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία κατά την ερμηνεία των εννοιών «προϊόν διατροφής» και «μη βρώσιμο προϊόν», για τους σκοπούς της εφαρμογής των κωδικών ΣΟ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, και για τους σκοπούς της κατατάξεως του εμπορεύματος;

Μπορεί ο προορισμός του προϊόντος να αποτελέσει αντικειμενικό κριτήριο κατατάξεως για τους σκοπούς της εφαρμογής των κωδικών ΣΟ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, και για τους σκοπούς της κατατάξεως του εμπορεύματος;

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η γνωμοδότηση της αρμόδιας αρχής κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την οποία, βάσει των νομοθεσιών περί τροφίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών, το εισαγόμενο από την εφεσείουσα εμπόρευμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην τροφική αλυσίδα, καθόσον είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση, ως κριτήριο κατατάξεως των εμπορευμάτων, κατά την ερμηνεία της έννοιας «μη βρώσιμο προϊόν», για τους σκοπούς της εφαρμογής των κωδικών ΣΟ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, και για τους σκοπούς της κατατάξεως του εμπορεύματος;

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι πληροφορίες που παρέσχε ο παρασκευαστής σχετικά με την τεχνολογική διαδικασία παρασκευής του εμπορεύματος, βάσει των οποίων δεν μπορεί να αποκλειστεί η παρουσία επιβλαβών ουσιών στο προϊόν, ως κριτήριο κατατάξεως των εμπορευμάτων, κατά την ερμηνεία της έννοιας «μη βρώσιμο προϊόν», για τους σκοπούς της εφαρμογής των κωδικών ΣΟ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, και για τους σκοπούς της κατατάξεως του εμπορεύματος;

Ποιες φυσικοχημικές ιδιότητες του προς κατάταξη εμπορεύματος είναι σημαντικότερες για τους σκοπούς της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής των κωδικών ΣΟ 1518 00 31 και ΣΟ 1517 90 91 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο;

7)	Πρέπει να εφαρμόζεται εν γένει σε εμπόρευμα με τις φυσικοχημικές ιδιότητες που διαπιστώθηκαν εν προκειμένω ο κωδικός ΣΟ 1518 00 31 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 256, σ. 1).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Cluj (Ρουμανία) στις 25 Μαΐου 2015 — Ποινική διαδικασία κατά Niculaie Aurel Bob-Dogi

(Υπόθεση C-241/15)

(2015/C 245/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Instanţa de trimitere

Curtea de Apel Cluj

Ποινική διαδικασία κατά

Niculaie Aurel Bob-Dogi

Προδικαστικά ερωτήματα

Για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της αποφάσεως-πλαίσιο [2002/584/ΔΕΥ] (1), περιλαμβάνεται στην έκφραση «υπάρχει […] ένταλμα σύλληψης» ένα εθνικό —εσωτερικό— ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της ποινικής δικονομίας του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος και, επομένως, είναι χωριστό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, η ανυπαρξία εθνικού —εσωτερικού— εντάλματος συλλήψεως μπορεί να συνιστά υπόρρητο λόγο μη εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως;

(1) Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ L 190, σ. 1).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 28 Μαΐου 2015, Wind 1014 GmbH και Kurt Daell κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-249/15)

(2015/C 245/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Wind 1014 GmbH, Kurt Daell

Καθού: Skatteministeriet

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως δε με το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, το να μην επιτρέπεται κατ’ ουσίαν η έναρξη χρήσεως οχήματος που καλύπτεται από συμφωνία χρηματοδοτικής μισθώσεως μεταξύ εκμισθώτριας εταιρίας που εδρεύει σε ένα κράτος μέλος και μισθωτή που είναι κάτοικος ή διαμένει σε άλλο κράτος μέλος, στο οδικό δίκτυο του οποίου το όχημα προορίζεται να χρησιμοποιηθεί (βλ. παρακάτω ερώτημα 2), κατά το χρονικό διάστημα που εκκρεμεί ενώπιον των αρχών η διεκπεραίωση αιτήσεως για χορήγηση άδειας καταβολής αναλογικού τέλους ταξινομήσεως για το όχημα αυτό σε σχέση με την περίοδο κατά την οποία επιδιώκεται η χρήση του οχήματος εντός του εν λόγω κράτους μέλους;

Συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως δε με το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, το γεγονός ότι ένα εθνικό μέτρο που συνιστά προϋπόθεση για τη ταξινόμηση ή την αναλογική προσαρμογή του τέλους ενός οχήματος για προσωρινή και όχι μόνιμη χρήση απαιτεί προηγούμενη έγκριση ή συνεπάγεται ότι:

i)	οι αρχές απαιτούν την καταβολή ολόκληρου του δανικού τέλους ταξινομήσεως ως προϋπόθεση για άμεση χρήση και ότι η διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού του τέλους και του αναλογικού ποσού του τέλους που έχει υπολογιστεί επιστρέφεται εντόκως, εάν η άδεια χορηγηθεί εν συνεχεία, και/ή ότι

ii)	οι αρχές απαιτούν καταβολή ολόκληρου του τέλους ταξινομήσεως ως προϋπόθεση για άμεση χρήση, και το ποσό αυτό δεν προσαρμόζεται, ενώ το υπερβάλλον δεν επιστρέφεται όταν παύσει η προσωρινή χρήση, σε περίπτωση που η άδεια δεν δοθεί;

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2015 — Health Food Manufacturers’ Association κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-296/12) (1)

((Προστασία των καταναλωτών - Κανονισμός (ΕΕ) 432/2012 - Ισχυρισμοί υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα - Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονιστική πράξη μη περιλαμβάνουσα εκτελεστικά μέτρα - Άμεσος επηρεασμός - Παραδεκτό - Παράβαση των άρθρων 13 και 28 του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Απαγόρευση των διακρίσεων - Εσφαλμένα κριτήρια εκτιμήσεως - Κανονισμός 1924/2006 - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Δικαίωμα ακροάσεως - Ασφάλεια δικαίου - Μη εύλογη μεταβατική περίοδος - Κατάλογος εκκρεμούντων ισχυρισμών))

(2015/C 245/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: The Health Food Manufacturers’ Association (East Molesey, Ηνωμένο Βασίλειο)· Quest Vitamins Ltd (Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο)· Natures Aid Ltd (Kirkham, Ηνωμένο Βασίλειο)· Natuur-& gezondheidsProducten Nederland (Ermelo, Κάτω Χώρες)· και New Care Supplements BV (Oisterwijk, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: B. Kelly και G. Castle, solicitors, και P. Bogaert, δικηγόρο)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και S. Grünheid)

Παρεμβαίνουσες υπέρ των προσφευγουσών: FederSalus (Ρώμη, Ιταλία)· Medestea biotech SpA (Τορίνο, Ιταλία)· και Naturando Srl (Osio Sotto, Ιταλία) (εκπρόσωποι: E. Valenti και D. Letizia, δικηγόροι)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Colas και S. Menez, στη συνέχεια, D. Colas και S. Ghiandoni)· Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Rodrigues και L. Visaggio)· Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: I. Šulce και M. Moore) και Ευρωπαϊκό Γραφείο Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΕ) 432/2012 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2012, σχετικά με τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών (ΕΕ L 136, σ. 1), καθώς και ακύρωση της φερομένης αποφάσεως της Επιτροπής περί εγκρίσεως του καταλόγου των εκκρεμών ισχυρισμών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει τις The Health Food Manufacturers’ Association, Quest Vitamins Ltd, Natures Aid Ltd, Natuur-& gezondheidsProducten Nederland και New Care Supplements BV να φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3.	Η Γαλλική Δημοκρατία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Γραφείο Ενώσεων Καταναλωτών (ΕΓΕΚ), η FederSalus, η Medestea biotech SpA και η Naturando Srl φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 250 της 18.8.2012.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 2015 — Plantavis και NEM κατά Επιτροπής και EFSA

(Υπόθεση T-334/12) (1)

([Προστασία των καταναλωτών - Ισχυρισμοί υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα - Κανονισμός (EE) 432/2012 - Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονιστική πράξη η οποία δεν συνεπάγεται εκτελεστικά μέτρα - Πράξη που επηρεάζει άμεσα τον ενδιαφερόμενο - Παραδεκτό - Κανονισμός (EK) 1924/2006 - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Μητρώο ισχυρισμών υγείας])

(2015/C 245/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Plantavis GmbH (Βερολίνο, Γερμανία)· και NEM, Verband mittelständischer europäischer Hersteller und Distributoren von Nahrungsergänzungsmitteln & Gesundheitsprodukten eV (Laudert, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Büttner, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Pignataro-Nolin και S. Grünheid)· και Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) (εκπρόσωποι: D. Detken, επικουρούμενος από τον R. Van der Hout και την A. Köhler, δικηγόρους)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής Επιτροπής: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Rodrigues και P. Schonard)

Παρεμβαίνον υπέρ των καθών Επιτροπής και EFSA: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Simm και I. Šulce)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, του κανονισμού (EK) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα (EE L 404, σ. 9), και, αφετέρου, του κανονισμού (EE) 432/2012 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2012, σχετικά με τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών (EE L 136, σ. 1), καθώς και του μητρώου ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, το οποίο έχει δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Οι Plantavis GmbH και NEM, Verband mittelständischer europäischer Hersteller und Distributoren von Nahrungsergänzungsmitteln & Gesundheitsprodukten eV, φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 311 της 13.10.2012.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015 — McCullough κατά Cedefop

(Υπόθεση T-496/13) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα αναφορικά με την ανάθεση δημόσιων συμβάσεων και τη σύναψη των σχετικών συμβάσεων - Αίτημα περί προσκομίσεως των εγγράφων στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας - Μη παροχή προσβάσεως - Εξαίρεση για την προστασία του ιδιωτικού βίου και της ατομικής ακεραιότητας - Εξαίρεση για την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων])

(2015/C 245/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Colin Boyd McCullough (Θεσσαλονίκη, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Γ. Μάτσος, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (Cedefop) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Lettmayr, στη συνέχεια M. Fuchs, επικουρούμενος αρχικώς από την Ε. Πετρίτση, δικηγόρο, στη συνέχεια Ε. Πετρίτση και Ε. Ρούσσου, στη συνέχεια Ε. Ρούσσου και Π. Ανέστης, δικηγόροι, και τέλος Π. Ανέστης)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Cedefop της 15ης Ιουλίου 2013 περί μη χορηγήσεως προσβάσεως στα πρακτικά του Διοικητικού του Συμβουλίου, σε εκείνα του Προεδρείου του και σε εκείνα της Συντονιστικής Ομάδας «Knowledge Management System», τα οποία καταρτίσθηκαν για την περίοδο μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2002 και 31ης Δεκεμβρίου 2005, αίτημα να υποχρεωθεί το Cedefop να παράσχει τα ζητηθέντα έγγραφα και αίτημα να επιτραπεί, δυνάμει του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΟΚ) 337/75 του Συμβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 1975, περί δημιουργίας Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Καταρτίσεως (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/002, σ. 38), και του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις ελληνικές εθνικές αρχές να παραβιάσουν τους χώρους και τα κτήρια του Cedefop, σύμφωνα με την εφαρμοστέα ελληνική νομοθεσία, να διεξαγάγουν έρευνα και να προβούν σε κατασχέσεις στους χώρους και στα κτήρια αυτά, προκειμένου να εξευρεθούν τα ζητηθέντα έγγραφα και να διερευνηθεί η διάπραξη ενδεχόμενων παραβάσεων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (Cedefop) της 15ης Ιουλίου 2013 περί μη παροχής προσβάσεως στα πρακτικά του Διοικητικού του Συμβουλίου, σε εκείνα του Προεδρείου του και σε εκείνα της Συντονιστικής Ομάδας «Knowledge Management System», τα οποία καταρτίσθηκαν για την περίοδο μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2002 και 31ης Δεκεμβρίου 2005, στο μέτρο που με αυτήν δεν χορηγήθηκε πρόσβαση στα πρακτικά του Διοικητικού Συμβουλίου και του Προεδρείου, εξαιρουμένης της προσβάσεως στα ονόματα των μελών των τελευταίων.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει το Cedefop στα δικαστικά του έξοδα, καθώς και στα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων του Colin Boyd McCullough.

4)	Καταδικάζει τον Colin Boyd McCullough στο ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων του.

(1) ΕΕ C 344 της 23.11.2013.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουνίου 2015 — Laboratoires CTRS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-452/14) (1)

([Φάρμακα για ανθρώπινη χρήση - Ορφανά φάρμακα - Άδεια κυκλοφορίας στην αγορά του φαρμάκου Cholic Acid FGK (υπό την ονομασία Kolbam) - Θεραπευτικές ενδείξεις - Εμπορική αποκλειστικότητα - Άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 141/2000])

(2015/C 245/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratoires CTRS (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: K. Bacon, barrister, M. Utges Manley και M. Vickers, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. White, P. Mihaylova και A. Sipos)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως C(2014) 2375 της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2014, με την οποία χορηγήθηκε, υπό εξαιρετικές συνθήκες, άδεια κυκλοφορίας στην αγορά του ορφανού φαρμάκου το οποίο προορίζεται για ανθρώπινη χρήση και το οποίο φέρει την ονομασία «Cholic Acid FGK — Acide cholique», κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την εκτελεστική απόφαση C(2014) 6508 της Επιτροπής, της 11ης Σεπτεμβρίου 2014, για τη μεταφορά και την τροποποίηση της άδειας κυκλοφορίας στην που χορηγήθηκε υπό εξαιρετικές συνθήκες με την απόφαση C(2014) 2375 για το ορφανό φάρμακο για ανθρώπινη χρήση «Kolbam — Acide cholique», καθόσον αναφέρει, κατ’ ουσίαν, ότι η κυκλοφορία στην αγορά του φαρμάκου αυτού εγκρίνεται για τις θεραπευτικές ενδείξεις του φαρμάκου Orphacol, ή, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 1 της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την εκτελεστική απόφαση C (2014) 2375 της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2014, για τη χορήγηση, υπό εξαιρετικές συνθήκες, άδειας κυκλοφορίας στην αγορά του ορφανού φαρμάκου για ανθρώπινη χρήση «Cholic Acid FGK — Acide cholique» βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την εκτελεστική απόφαση C(2014) 6508 της Επιτροπής, της 11ης Σεπτεμβρίου 2014, για τη μεταφορά και την τροποποίηση της άδειας κυκλοφορίας στην αγορά που χορηγήθηκε υπό εξαιρετικές συνθήκες με την απόφαση C(2014) 2375 για το ορφανό φάρμακο για ανθρώπινη χρήση «Kolbam — Acide cholique».

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της, καθώς και στα έξοδα της Laboratoires CTRS.

3)	Η ASK Pharmaceuticals GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 253 της 4.8.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/18

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Wirtschaftsvereinigung Stahl κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-285/14) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Μέτρα που έλαβε η Γερμανία υπέρ της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και των επιχειρήσεων εντάσεως ηλεκτρικής ενέργειας - Απόφαση περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Έκδοση της τελικής αποφάσεως μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης - Προσφυγή ακυρώσεως - Αίτηση προσαρμογής των αιτημάτων - Απουσία νέου στοιχείου - Απαράδεκτο))

(2015/C 245/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Wirtschaftsvereinigung Stahl (Ντίσελντορφ, Γερμανία) και λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Reuter, C. Arhold, N. Wimmer, F.-A. Wesche, K. Kindereit, R. Busch, A. Hohler και T. Woltering, στη συνέχεια A. Reuter, C. Bürger, T. Christner και G. Müllejans, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους C. von Donat και G. Quardt, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2013) 4424 τελικό της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, περί κινήσεως της διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ σχετικά με τα μέτρα που εφάρμοσε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υπέρ της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές και των μεγαλύτερων καταναλωτών ενέργειας [Κρατική ενίσχυση SA. 33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN)].

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αίτηση περί προσαρμογής των αιτημάτων προκειμένου αυτά να αφορούν την απόφαση C(2014) 8786 τελικό της Επιτροπής, της 25ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA. 33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN) που εφάρμοσε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υπέρ της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές και των μεγαλύτερων καταναλωτών ενέργειας.

3)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

4)	Η Wirtschaftsvereinigung Stahl και οι λοιπές προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

5)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/19

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Röchling Oertl Kunststofftechnik κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-286/14) (1)

(2015/C 245/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Röchling Oertl Kunststofftechnik GmbH (Brensbach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, B. Wißmann, M. Püstow, M. Ringel, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Röchling Oertl Kunststofftechnik GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/19

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Schaeffler Technologies κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-287/14) (1)

(2015/C 245/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Schaeffler Technologies GmbH & Co. KG (Herzogenaurach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, B. Wißmann, M. Püstow, M. Ringel, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Schaeffler Technologies GmbH & Co. KG φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/20

Διατακτικό του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Energiewerke Nord κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-288/14) (1)

(2015/C 245/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Energiewerke Nord GmbH (Rubenow, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, B. Wißmann, M. Püstow, M. Ringel, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Energiewerke Nord GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — H-O-T Servicecenter Nürnberg κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-289/14) (1)

(2015/C 245/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: H-O-T Servicecenter Nürnberg GmbH (Νυρεμβέργη, Γερμανία)· H-O-T Servicecenter Schmölln GmbH & Co. KG (Schmölln, Γερμανία)· H-O-T Servicecenter Allgäu GmbH & Co. KG (Memmingerberg, Γερμανία)· και EB Härtetechnik GmbH & Co. KG (Νυρεμβέργη) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Reuter, C. Arhold, N. Wimmer, F.-A. Wesche, K. Kindereit, R. Busch, A. Hohler και T. Woltering, στη συνέχεια A. Reuter, C. Bürger, T. Christner και G. Müllejans, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

3)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

4)	Οι H-O-T Servicecenter Nürnberg GmbH, H-O-T Servicecenter Schmölln GmbH & Co. KG, H-O-T Servicecenter Allgäu GmbH & Co. KG και EB Härtetechnik GmbH & Co. KG φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

5)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Klemme κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-294/14) (1)

(2015/C 245/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Klemme AG (Lutherstadt Eisleben, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, B. Wißmann, M. Püstow, M. Ringel, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

3)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

4)	Η Klemme AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

5)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/23

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Autoneum Germany κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-295/14) (1)

(2015/C 245/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Autoneum Germany GmbH (Roßdorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme, M. Ringel και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

3)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

4)	Η Autoneum Germany GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

5)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/24

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Erbslöh κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-296/14) (1)

(2015/C 245/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Erbslöh AG (Velbert, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, M. Ringel, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Erbslöh AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/24

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Walter Klein κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-297/14) (1)

(2015/C 245/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Walter Klein GmbH & Co. KG (Wuppertal, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, M. Ringel, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Walter Klein GmbH & Co. KG φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/25

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Erbslöh Aluminium κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-298/14) (1)

(2015/C 245/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Erbslöh Aluminium GmbH (Velbert, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, M. Ringel, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Erbslöh Aluminium GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Fricopan Back κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-300/14) (1)

(2015/C 245/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fricopan Back GmbH Immekath (Klötze, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, M. Ringel, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

3)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

4)	Η Fricopan Back GmbH Immekath φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

5)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/27

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Michelin Reifenwerke κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-301/14) (1)

(2015/C 245/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Michelin Reifenwerke AG & Co. KGaA (Καρλσρούη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Volz, M. Ringel, B. Wißmann, M. Püstow, C. Oehme και T. Wielsch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και R. Sauer, επικουρούμενοι από τους A. Luke και C. Maurer, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Michelin Reifenwerke AG & Co. KGaA φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/27

Διατακτικό του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2015 — Vestolit κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-305/14) (1)

(2015/C 245/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vestolit GmbH (Marl, Γερμανία) (εκπρόσωποι: D. Greinacher, J. Martin και B. Scholtka, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως που υπέβαλε η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ.

3)	Η Vestolit GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)	Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/28

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Ιουνίου 2015 — Buga κατά Κοινοβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-241/15 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Οδηγία σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Προδήλως απαράδεκτο της κυρίας προσφυγής - Απαράδεκτο))

(2015/C 245/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Αιτών: Aurel Buga (Bacău, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: M. Vasii, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Αντικείμενο

Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων με αίτημα να υποχρεωθούν οι ρουμανικές αρχές να αναστείλουν την ποινική διαδικασία που κινήθηκε κατά του προσφεύγοντος ενώπιον εθνικού δικαστηρίου.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/29

Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2015 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-168/15)

(2015/C 245/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Γ. Κανελλόπουλος, Ε. Λευθεριώτου και Α.-Ε. Βασιλοπούλου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρωθεί η εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής της 26ης Ιανουαρίου 2015«για την μείωση των ενδιάμεσων πληρωμών σχετικά με το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης της Ελλάδας για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 και με τις δαπάνες για την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2014 έως τις 31 Μαρτίου 2014 και από την 1η Απριλίου 2014 έως τις 30 Ιουνίου 2014, CCI 2007 GR 06 RPO 001», κατά το ποσό 2 75 118,75 ευρώ και 2 9 40 050 ευρώ αντιστοίχως, που κοινοποιήθηκε υπό τον αριθμό C(2015) 252 final.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 16, παράγραφος 4, του Κανονισμού 883/2006 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2006 (1), παράβαση της κατά χρόνο αρμοδιότητας της Επιτροπής και του ουσιώδους τύπου της διαδικασίας που θεσπίζεται με τη διάταξη αυτή.

2.	Με το δεύτερο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η απόφαση εκδόθηκε κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 41, παράγραφος 1, του Κανονισμού 1306/2013 (2).

Με τον τρίτο λόγο, προβάλλεται η από πλευράς της Επιτροπής εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 5, του άρθρου 26, του Κανονισμού 1290/2005 (3), των παραγράφων 3 και 4, του άρθρου 27, του ιδίου κανονισμού, της παραγράφου 5 του άρθρου 36 του Κανονισμού 1306/2013 και της παραγράφου 3 του άρθρου 41 του ιδίου κανονισμού, καθώς και η παραβίαση της αρχής ne bis in idem, της αρχής της προστατευομένης εμπιστοσύνης και των δικαιωμάτων ακροάσεως και αμύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής εκδόθηκε κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 27, παράγραφος 4, του Κανονισμού 1290/2005, και 41, παράγραφος 3, του Κανονισμού 1306/2013, και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

5.	Τέλος, με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη έχει εκδοθεί κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 27, παράγραφος 4, του Κανονισμού 1290/2005, και 41, παράγραφος 3, του Κανονισμού 1306/2013, και παραβίαση της έννοιας της ανωτέρας βίας και των εξαιρετικών περιστάσεων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2006 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2006 , σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου σε ό,τι αφορά την τήρηση των λογαριασμών των οργανισμών πληρωμών τις δηλώσεις δαπανών και εσόδων και τους όρους επιστροφής των δαπανών στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΕ L 171, σ. 1).

(2) Κανονισμός (EE) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, σ. 549).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, σ. 1).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/30

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2015 — Kohrener Landmolkerei και DHG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-178/15)

(2015/C 245/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Kohrener Landmolkerei GmbH (Penig, Γερμανία), DHG Deutsche Heumilchgesellschaft mbH (Frohburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Wagner, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 2ας Μαρτίου 2015,

—	να δεχτεί την ένσταση που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες στις 23 Δεκεμβρίου 2014 στη διαδικασία που αφορά την υπόθεση AT-TSG-0007-01035.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες, προς στήριξη της προσφυγής τους, ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής πρέπει να ακυρωθεί ως νομικώς εσφαλμένη. Κατά το άρθρο 51 του κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 (1), οι προσφεύγουσες διέθεταν τρίμηνη προθεσμία για την υποβολή ένστασης ενώπιον των εθνικών αρχών, εφόσον είχαν την πρόθεση να υποβάλουν ένσταση κατά της καταχώρισης ενός εγγυημένου παραδοσιακού ιδιότυπου προϊόντος. Συναφώς επισημαίνουν ότι η επίμαχη δημοσίευση (ΕΕ 2014, C 340, σ. 6) πραγματοποιήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2014 και η ένσταση υποβλήθηκε στην αρμόδια εθνική αρχή στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Οι προσφεύγουσες δεν ευθύνονται για τη μη τήρηση κάποιας άλλης προθεσμίας. Οι προσφεύγουσες προσθέτουν ότι οι ίδιες δεν έχουν καμία δυνατότητα να επηρεάζουν τη χρονική διάρκεια των εργασιών της αρμόδιας εθνικής αρχής, όσον αφορά την περαιτέρω διαβίβαση των ενστάσεων στην Επιτροπή, και ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν ελήφθη υπόψη ότι η ένσταση είχε υποβληθεί εμπρόθεσμα. Με την εν λόγω απόφαση λαμβάνεται υπόψη μόνο η ημερομηνία παραλαβής της ένστασης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται επιπλέον ότι το άρθρο 51 του κανονισμού 1151/2012 δεν προβλέπει καμία προθεσμία για την περαιτέρω διαβίβαση της ένστασης από την εθνική αρχή. Επομένως, κρίσιμη είναι μόνο η υποβολή της ένστασης από τις προσφεύγουσες ενώπιον της εθνικής αρχής.

(1) Κανονισμός (EE) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ L 343, σ. 1).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/30

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2015 — Icap κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-180/15)

(2015/C 245/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Icap plc (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Icap Management Services Ltd (Λονδίνο) και Icap New Zealand Ltd (Ουέλιγκτον, Νέα Ζηλανδία) (εκπρόσωποι: C. Riis-Madsen και S. Frank, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση της Επιτροπής της 4ης Φεβρουαρίου 2015, στην υπόθεση AT.39861 — Παράγωγα επιτοκίου γιέν — C(2015) 432 τελικό·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει το ύψος του επιβληθέντος προστίμου·

—	σε κάθε περίπτωση, να υποχρεώσει την καθής να φέρει τα δικαστικά και άλλα έξοδα των προσφευγουσών·

—	να λάβει όποιο μέτρο κρίνει πρόσφορο.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

1.	Πρώτος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πραγματική και νομική πλάνη, καθώς διαπίστωσε ότι η συμπεριφορά των τραπεζών είχε «εξ αντικειμένου» ως συνέπεια τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού

Δεύτερος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται ότι η καθής υπέπεσε σε πραγματική και νομική πλάνη, καθώς διαπίστωσε ότι η διευκόλυνση της συμπεριφοράς των τραπεζών από τις προσφεύγουσες συνιστά παράβαση του δικαίου του ανταγωνισμού κατά την έννοια του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

—

Κατά τις προσφεύγουσες, το άρθρο 101 ΣΛΕΕ δεν καλύπτει τη συμπεριφορά συνεργού ο οποίος δεν μετέχει σε συμφωνία η οποία περιορίζει/νοθεύει τον ανταγωνισμό. Σε κάθε περίπτωση η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένο κριτήριο, το οποίο καλύπτει ευρύ φάσμα συμπεριφορών, οι οποίες δεν έχουν άμεση σχέση με την παραβατική συμπεριφορά. Η συμπεριφορά των προσφευγουσών δεν καλύπτεται από το κριτήριο της διευκολύνσεως, το οποίο χρησιμοποιεί η καθής. Ειδικότερα, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η διαπίστωση σύμφωνα με την οποία διευκόλυναν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των τραπεζών είναι παντελώς αβάσιμη και ότι η καθής δεν αναφέρει κανένα περιστατικό διευκολύνσεως τέτοιων ανταλλαγών. Κατά τις προσφεύγουσες, το ίδιο ισχύει και για τη διερεύνηση των εναρμονισμένων συναλλαγών. Όσον αφορά τα περί χειραγωγήσεως Yen LIBPR, η Επιτροπή έχει παραδεχθεί ότι μόνο δύο τράπεζες γνώριζαν για την εμπλοκή της ICAP. Κατά τις προσφεύγουσες, η ίδια η ICAP δεν παρέσχε καμία διευκόλυνση σε σχέση με τη συμπεριφορά των τραπεζών. Επιπλέον, ως προς τις συγκεκριμένες παραβάσεις, η παραβατική συμπεριφορά άρχισε πολύ πριν ICAP αρχίσει τη διευκόλυνση.

Τρίτος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται πραγματική και νομική πλάνη στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον προσδιορισμό της διάρκειας της συμμετοχής των προσφευγουσών στην παράβαση.

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι οι τράπεζες πραγματοποιούσαν συναλλαγές σε παράγωγα επιτοκίου γιεν και, συνεπώς, εκάστη εξ αυτών γνώριζε για τις κινήσεις και τα συμφέροντα των υπολοίπων. Επομένως, οι αποδείξεις που παραθέτει η Επιτροπή προς στήριξη της θέσεως ότι η ICAP γνώριζε για τη διμερούς χαρακτήρα παράβαση είναι μη συγκλίνουσες, αόριστες και παραπλανητικές. Επιπλέον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή θεωρεί ως δεδομένο ότι οι προσφεύγουσες γνώριζαν και ακολούθησαν την παράνομη συμπεριφορά έως το τέλος της διμερούς παραβάσεως στην οποία είχαν υποπέσει οι τράπεζες, χωρίς να παραθέτει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι προσφεύγουσες γνώριζαν για τις παραβάσεις των τραπεζών.

Τέταρτος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται παραβίαση από την Επιτροπή της αρχής του τεκμηρίου της αθωότητας και της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

—

Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή ακολούθησε μια καινοφανή διαδικασία συμβιβασμού, στο πλαίσιο της οποίας εξέδωσε τον Δεκέμβριο του 2013 απόφαση συμβιβασμού, δεχόμενη την εμπλοκή της ICAP, απόφαση με την οποία περιέγραφε αναλυτικά υποβοηθητικό ρόλο της. Επομένως, η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι έκτοτε εξετάζει την υπόθεση της ICAP με αμεροληψία.

Πέμπτος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται παραβίαση, εκ μέρους τη Επιτροπής, των κατευθυντήριων γραμμών για την επιβολή προστίμων, παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου.

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου, επιβάλλοντας πρόστιμα πέραν των προβλεπομένων. Τούτο συνιστά επίσης απόκλιση από την προγενέστερη πρακτική της. Επιπλέον, κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή παραβίασε τις κατευθυντήριες γραμμές για την επιβολή των προστίμων, αρνούμενη να λάβει υπόψη της τις πωλήσεις των προσφευγουσών ως βάση επιβολής του προστίμου, μη προσδιορίζοντας τη μέθοδο υπολογισμού του προστίμου και μη δικαιολογώντας τις αποκλίσεις από τις προγενέστερες αποφάσεις της. Επιπροσθέτως, οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς επιφύλαξε στις προσφεύγουσες διαφορετική μεταχείριση σε σχέση με άλλον μεσολαβητή ο οποίος κατηγορείται για διευκόλυνση υπό ανάλογες περιστάσεις στο πλαίσιο της ίδιας παραβάσεως και, επιπλέον, αντιμετώπισε τις προσφεύγουσες με τον ίδιο τρόπο όπως τις τράπεζες που διέπραξαν την παράβαση, παρά το γεγονός ότι οι προσφεύγουσες κατηγορούνται μόνο για διευκόλυνση. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι, ως εκ τούτου, τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν είναι παντελώς δυσανάλογα και ότι η Επιτροπή παραβίασε έτση την αρχή της αναλογικότητας.

6.	Έκτος λόγος, στο πλαίσιο του οποίου προβάλλεται παραβίαση της αρχής «ne bis in idem» από την Επιτροπή.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/32

Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2015 — National Iranian Tanker Company κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-207/15)

(2015/C 245/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: National Iranian Tanker Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: T. de la Mare, QC, M. Lester και J. Pobjoy, Barristers, R. Chandrasekera, S. Ashley και C. Murphy, Solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2015/236/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2015 για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (EE L 39, 14.2.2015, σ. 18) και τον εκτελεστικό κανονισμό (EE) 2015/230 του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 39, 14.2.2015, σ. 3), κατά το μέρος τους που αφορά την προσφεύγουσα,

—

επικουρικώς, να κρίνει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, της 26ης Ιουλίου 2010 (όπως έχει τροποποιηθεί) (στο εξής: απόφαση), και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού (EΕ) του Συμβουλίου 267/2012 της 23ης Μαρτίου 2012 (όπως έχει τροποποιηθεί) (στο εξής: κανονισμός), δεν έχουν εφαρμογή ως προς την προσφεύγουσα διότι είναι παράνομα, και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο, εγγράφοντας εκ νέου την προσφεύγουσα στον κατάλογο βάσει των ίδιων πραγματικών ισχυρισμών που απορρίφθηκαν από το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-565/12, NITC κατά Συμβουλίου (3 Ιουλίου 2014) (στο εξής: NITC κατά Συμβουλίου), παραβίασε τις αρχές του δεδικασμένου, της ασφάλειας δικαίου, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, και της αρχής ne bis in idem και προσέβαλε το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής της προσφεύγουσας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη το κριτήριο εγγραφής στους καταλόγους, δηλαδή ότι η προσφεύγουσα πρέπει να έχει παράσχει οικονομική ή υλικοτεχνική υποστήριξη στην Κυβέρνηση του Ιράν. Ο ισχυρισμός περί οικονομικής υποστηρίξεως απορρίφθηκε από το Γενικό Δικαστήριο με την απόφαση NITC κατά Συμβουλίου. Η προσφεύγουσα δεν παρέχει κανένα οικονομικό όφελος στην Κυβέρνηση του Ιράν και η Κυβέρνηση του Ιράν δεν αποκομίζει κανένα οικονομικό όφελος από την προσφεύγουσα, μέσω των μετόχων της ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Όπως κρίθηκε με την απόφαση NITC κατά Συμβουλίου, η παροχή έμμεσης οικονομικής ενισχύσεως δεν επαρκεί για να πληρούται το κριτήριο αυτό. Ο ισχυρισμός περί υλικοτεχνικής υποστήριξης αποτελεί απλώς εκ νέου χαρακτηρισμό επιχειρημάτων που προβλήθηκαν στην υπόθεση NITC κατά Συμβουλίου. Εν πάση περιπτώσει, δεν υφίσταται ο απαραίτητος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ των δραστηριοτήτων της προσφεύγουσας και της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων και αν η προσφεύγουσα παρέχει κάποια υποστήριξη, αυτή είναι, το πολύ, υλικοτεχνική υποστήριξη.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε το δικαίωμα άμυνας της προσφεύγουσας και το δικαίωμά της χρηστής διοικήσεως καθώς και το δικαίωμά της αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου. Ειδικότερα, το Συμβούλιο α) δεν ενημέρωσε την προσφεύγουσα για τους πραγματικούς λόγους της επανεγγραφής της στους καταλόγους και για τα εις βάρος της αποδεικτικά στοιχεία και β) δεν παρέσχε στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις της σχετικά με τους πραγματικές λόγους και σχετικά με τα εις βάρος της αποδεικτικά στοιχεία πριν από την εκ νέου εγγραφή της στον κατάλογο.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε, αδικαιολόγητα ή δυσανάλογα, τα θεμελιώδη δικαιώματά της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός της για προστασία της περιουσίας, της επιχειρήσεως και της φήμης της. Τα προσβαλλόμενα μέτρα είχαν σοβαρή επίπτωση τόσο στις επιχειρήσεις της προσφεύγουσας όσο και στην εμπορική φήμη της παγκοσμίως. Η εγγραφή της προσφεύγουσας στον κατάλογο θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τους δικαιούχους των συνταξιοδοτικών ταμείων των μετόχων της προσφεύγουσας, οι οποίοι είναι όλοι αθώοι Ιρανοί πολίτες, ως επί το πλείστον συνταξιούχοι. Το Συμβούλιο δεν απέδειξε ότι η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων και των οικονομικών πόρων της προσφεύγουσας συνδέεται με θεμιτό σκοπό ή ότι δικαιολογείται από έναν τέτοιο σκοπό ούτε, κατά μείζονα λόγο, ότι το μέτρο είναι ανάλογο προς τον σκοπό αυτόν.

Με τον πέμπτο λόγο που προβάλλεται προς στήριξη ενστάσεως ελλείψεως νομιμότητας, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι αν, σε αντίθεση με τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της αποφάσεως 2010/413 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού 267/2012 έχουν την έννοια ότι περιλαμβάνουν α) την έμμεση οικονομική υποστήριξη ή β) υλικοτεχνική υποστήριξη άσχετη με τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, τότε τα κριτήρια αυτά είναι παράνομα και δυσανάλογα σε σχέση με τους σκοπούς της αποφάσεως και του κανονισμού. Η αυθαίρετη έκταση και το αυθαίρετο περιεχόμενο των κριτηρίων που προκύπτουν από αυτή την διασταλτική ερμηνεία υπερβαίνει τα όρια του πρόσφορου και αναγκαίου για την επίτευξη των σκοπών αυτών. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις αυτές είναι παράνομες.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/33

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2015 — Speciality Drinks κατά ΓΕΕΑ — William Grant (CLAN)

(Υπόθεση T-250/15)

(2015/C 245/39)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Speciality Drinks Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: G. Pritchard, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: William Grant & Sons Ltd (Dufftown, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «CLAN» — Υπ’ αριθ. 10 025 815 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 220/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την ανακοπή·

—	να αποφανθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα εις όφελος της προσφεύγουσας ή/και να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του πρώτου τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Το τμήμα προσφυγών έσφαλε κατά τον χαρακτηρισμό του επιπέδου προσοχής του «σχετικού καταναλωτή» κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Το τμήμα προσφυγών δεν απεφάνθη κατά πόσον η λέξη CLAN, χρησιμοποιούμενη σε συνδυασμό με τη λέξη MACGREGOR, συνιστά τυχαία (δηλαδή άνευ σημασίας) λέξη για τον σχετικό καταναλωτή ή, σε αντίθετη περίπτωση, κατά πόσον αποτελεί λέξη με νόημα που ο τελευταίος αντιλαμβάνεται·

—	Το τμήμα προσφυγών δεν αξιολόγησε την ομοιότητα των σημάτων με την ορθή νομική και/ή ουσιαστική βάση·

—	Το τμήμα προσφυγών δεν αξιολόγησε το ενδεχόμενο συγχύσεως με την ορθή νομική και/ή ουσιαστική βάση.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/34

Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2015 — Espírito Santo Financial (Portugal) κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-251/15)

(2015/C 245/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Espírito Santo Financial (Portugal), SGPS, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: R. Oliveira, N. Cunha Barnabé και S. Estima Martins, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τη σιωπηρή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) της 4ης Μαρτίου 2015, η οποία περιέχεται στο άρθρο 8, παράγραφος 3, της αποφάσεως ECB/2004/3 (σιωπηρή απόφαση), περί μη παροχής πλήρους προσβάσεως στην απόφαση της ΕΚΤ της 1ης Αυγούστου 2014, με την οποία ανεστάλη το καθεστώς της Banco Espírito Santo S.A. ως αντισυμβαλλομένου σε πράξεις νομισματικής πολιτικής του Ευρωσυστήματος και με την οποία υποχρεώθηκε η εν λόγω τράπεζα να εξοφλήσει πλήρως το χρέος της στο Ευρωσύστημα, ανερχόμενο σε ποσό 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, καθώς και σε όλα τα έγγραφα που βρίσκονται στην κατοχή της ΕΚΤ και συνδέονται κατά οποιονδήποτε λόγο με την εν λόγω απόφαση·

—	να ακυρώσει τη ρητή απόφαση της ΕΚΤ της 1ης Απριλίου 2015 (ρητή απόφαση), περί μη παροχής πλήρους προσβάσεως στα προαναφερθέντα έγγραφα·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη σιωπηρή απόφαση, προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η σιωπηρή απόφαση, μη εκθέτοντας τους λόγους για την άρνηση παροχής πλήρους προσβάσεως στα ζητηθέντα έγγραφα της ΕΚΤ, ελήφθη κατά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και συνεπώς πρέπει να ακυρωθεί.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη ρητή απόφαση, προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως σε σχέση με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ρητή απόφαση περί μη παροχής προσβάσεως στα ζητηθέντα στοιχεία πρέπει να ακυρωθεί διότι εκδόθηκε κατά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον: i) εξέθεσε μόνο γενικής φύσεως σκέψεις αφορώσες τις προβληθείσες εξαιρέσεις που απαριθμούνται στο άρθρο 4 της αποφάσεως ECB/2004/3 και, ειδικότερα, ii) δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους η εξαίρεση που παρατίθεται στην πρώτη περίπτωση του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο a, της αποφάσεως ECB/2004/3 θα δικαιολογούσε τον περιορισμό του δικαιώματος προσβάσεως της προσφεύγουσας.

3.	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη ρητή απόφαση, προβάλλεται παράβαση της πρώτης, δεύτερης και έβδομης περιπτώσεως του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο a, της αποφάσεως ECB/2004/3.

4.	Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη ρητή απόφαση, προβάλλεται παράβαση της πρώτης περιπτώσεως του άρθρου 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως ECB/2004/3 σε σχέση με τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη ρητή απόφαση, προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως σε σχέση με τις προτάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ρητή απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι εκδόθηκε κατά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον: i) εξέθεσε μόνο γενικής φύσεως σκέψεις αφορώσες τις προβληθείσες εξαιρέσεις που απαριθμούνται στο άρθρο 4 της αποφάσεως ECB/2004/3, ii) δεν εξέθεσε ειδική αιτιολογία για την άρνηση παροχής προσβάσεως σε συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία ζήτησε η προσφεύγουσα iii) δεν εξέθεσε αιτιολογία για τη μη γνωστοποίηση των στοιχείων βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο a, έβδομη περίπτωση, της αποφάσεως ECB/2004/3, iv) δεν εξέθεσε αιτιολογία για τη μη γνωστοποίηση των στοιχείων βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, της αποφάσεως ECB/2004/3, v) δεν εξέθεσε αιτιολογία για τη μη γνωστοποίηση των στοιχείων βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 3, της αποφάσεως ECB/2004/3.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/35

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2015 — Ferrovial κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-252/15)

(2015/C 245/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ferrovial, SA (Μαδρίτη, Ισπανία), Ferrovial Servicios, SA (Μαδρίτη, Ισπανία), Amey UK plc (Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: M. Muñoz Pérez και M. Linares Gil, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 15ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση αριθ. C (2014) 7280, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 35550 (13/C) (πρώην 13/NN) (πρώην 12/CP) την οποία χορήγησε η Ισπανία·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της προπαρατεθείσας αποφάσεως, και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα διαδικασία είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη απόφαση στις υποθέσεις T-826/14, Ισπανία κατά Επιτροπής, και T-12/15, Banco de Santander και Santusa κατά Επιτροπής.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες επικαλούνται πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.	Πρώτος λόγος, που βασίζεται σε παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ λόγω ελλείψεως αιτιολογίας.

2.	Δεύτερος λόγος, που βασίζεται σε παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι το εξεταζόμενο μέτρο δεν συγκεντρώνει, κατά τις προσφεύγουσες, τα στοιχεία που προσιδιάζουν στην έννοια της κρατικής ενισχύσεως.

Τρίτος λόγος, που βασίζεται σε παράβαση των άρθρων 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 ΕΚ, και 4, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 794/2004, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999, δεδομένου ότι το εξεταζόμενο μέτρο δεν συνιστά νέα, παράνομη και μη συμβιβάσιμη ενίσχυση.

Τέταρτος λόγος, που αντλείται από ακυρότητα του άρθρου 4, παράγραφος 2, της τρίτης αποφάσεως λόγω παραβάσεως του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999, καθόσον η εντολή ανακτήσεως δεν περιορίσθηκε με τον ίδιο τρόπο που είχε περιορισθεί στις δύο πρώτες αποφάσεις (αποκτήσεις πριν τις 21 Δεκεμβρίου 2007).

5.	Πέμπτος λόγος, που αντλείται από ακυρότητα του άρθρου 4 της τρίτης αποφάσεως (εντολή ανακτήσεως) λόγω παραβάσεως του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999, καθόσον η εντολή ανακτήσεως συμπεριλαμβάνει τις προγενέστερες της 10ης Μαρτίου 2005 έμμεσες πράξεις.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/36

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2015 — Sociedad General de Aguas de Barcelona κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-253/15)

(2015/C 245/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sociedad General de Aguas de Barcelona, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. de Juan Casadevall, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο μέτρο που δεν περιορίζει την εντολή ανακτήσεως στις έμμεσες αποκτήσεις που έλαβαν χώρα μετά τις 21 Δεκεμβρίου 2007 και δεν δέχεται δικαίωμα σε πλήρη εφαρμογή του φορολογικού πλεονεκτήματος καθ’ όλη την προβλεπόμενη στο άρθρο 12, παράγραφος 5, του βασιλικού νομοθετικού διατάγματος 4/2004, της 5ης Μαρτίου 2004, por el que se aprueba el Texto Refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades [για την έγκριση του ενοποιημένου κειμένου του νόμου περί φορολογίας των εταιρειών] περίοδο, και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η απόφαση την οποία αφορά η παρούσα διαδικασία είναι η ίδια με την προσβαλλόμενη απόφαση στις υποθέσεις T-12/15, Banco de Santander και Santusa κατά Επιτροπής και T-252/15, Ferrovial SA κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Οι προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα είναι παρεμφερή προς τα όσα προβλήθηκαν στις υποθέσεις αυτές.

Προβάλλεται ιδίως πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του επιλεκτικού χαρακτήρα, κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση των αρχών της ισότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/37

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2015 — Aldi Einkauf κατά ΓΕΕΑ — Dyado Liben (Casale Fresco)

(Υπόθεση T-254/15)

(2015/C 245/43)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldi Einkauf GmbH & Co. oHG (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, C. Fürsen, N. Bertram, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Dyado Liben OOD (Σόφια, Βουλγαρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Casale Fresco» — Υπ’ αριθ. 010 886 604 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 1138/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/37

Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 — Telefónica κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-256/15)

(2015/C 245/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Telefónica, S.A. (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Ruiz Calzado και J. Domínguez Pérez, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 1 της αποφάσεως·

—	να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως, στο μέτρο που εντέλλει το Βασίλειο της Ισπανίας να θέσει τέρμα στο διαλαμβανόμενο στο άρθρο 1 της αποφάσεως καθεστώς ενισχύσεων·

—	να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5, της αποφάσεως, στο μέτρο που διατάσσει την ανάκτηση της διαπιστωθείσας από την Επιτροπή κρατικής ενισχύσεως·

—	επικουρικώς, να περιορίσει την υποχρέωση ανακτήσεως την οποία επιβάλλει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως βάσει των ίδιων όρων με αυτούς που καθορίζονται στην πρώτη και στη δεύτερη απόφαση και·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προβάλλεται ιδίως πλάνη περί το δίκαιο και εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή καθόσον εξέτασε τη γνωμοδότηση της Γενικής Διευθύνσεως Φορολογίας και εκτίμησε ότι συνεπάγεται νέο μέτρο δυνάμενο να αποτελέσει νέα κρατική ενίσχυση και καθόσον υποστήριξε ότι οι δύο πρώτες αποφάσεις δεν κάλυψαν την πιθανή εφαρμογή του επίμαχου μέτρου στην απόκτηση εμμέσων συμμετοχών.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/38

Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 — Arcelormittal Spain Holding κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-257/15)

(2015/C 245/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arcelormittal Spain Holding, S.L. (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 15ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση αριθ. C (2014) 7280, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.355550 (13/C) (πρώην 12/CP) την οποία χορήγησε η Ισπανία·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της προπαρατεθείσας αποφάσεως για τους εκτιθέμενους λόγους και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/39

Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 — Axa Mediterranean Holding κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-258/15)

(2015/C 245/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Axa Mediterranean Holding, S.A. (Palma de Mallorca, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, D. Armesto Macías και A. Balcells Cartagena, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 1 της αποφάσεως, στο μέτρο που προβλέπει ότι η νέα ερμηνεία του άρθρου 12 TRLIS [ενοποιημένου κειμένου του νόμου περί φορολογίας των εταιρειών] την οποία υιοθέτησαν οι ισπανικές διοικητικές αρχές πρέπει να θεωρηθεί ως κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη προς την εσωτερική αγορά·

—	να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της αποφάσεως, στο μέτρο που ζητεί από το Βασίλειο της Ισπανίας να θέσει τέρμα στο κατά την ως άνω απόφαση καθεστώς ενισχύσεων το οποίο περιγράφεται στο άρθρο 1 αυτής·

—	να ακυρώσει το άρθρο 4, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5, της αποφάσεως, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές επιβάλλουν στο Βασίλειο της Ισπανίας την ανάκτηση των ποσών τα οποία η Επιτροπή θεωρεί ως κρατική ενίσχυση·

—	επικουρικώς, να περιορίσει την υποχρέωση ανακτήσεως την οποία επιβάλλει στο Βασίλειο της Ισπανίας το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως υπό όρους ίδιους με αυτούς που καθορίζονται στην πρώτη και στη δεύτερη απόφαση και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/39

Προσφυγή της 22 Μαΐου 2015 — Spirig Pharma κατά ΓΕΕΑ (Daylong)

(Υπόθεση T-261/15)

(2015/C 245/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Spirig Pharma AG (Egerkingen, Ελβετία) (εκπρόσωποι: T. de Haan και P. Péters, δικηγόροι)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Daylong» — Υπ’ αριθ. 12 537 627 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 24ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2455/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα για τους σκοπούς της διαδικασίας ενώπιον του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 75 του ίδιου κανονισμού·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/40

Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2015 — db Technologies Deutschland κατά ΓΕΕΑ — MIP Metro (Sigma)

(Υπόθεση T-267/15)

(2015/C 245/48)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: db Technologies Deutschland GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Zingsheim, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Sigma» — Υπ’ αριθ. 10 779 734 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 1444/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και την απόφαση του ΓΕΕΑ της 28ης Απριλίου και να απορρίψει την ανακοπή της ανακόπτουσας·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/41

Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 — Apcoa Parking Holdings κατά ΓΕΕΑ (PARKWAY)

(Υπόθεση T-268/15)

(2015/C 245/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: APCOA Parking Holdings GmbH (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Lohmann, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «PARKWAY» — Υπ’ αριθ. 12 567 021 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2063/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/41

Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 — Apcoa Parking Holdings κατά ΓΕΕΑ (PARKWAY)

(Υπόθεση T-272/15)

(2015/C 245/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Apcoa Parking Holdings GmbH (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Lohmann, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «PARKWAY» — Υπ’ αριθ. 12 248 278 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2062/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/42

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2015 — Permapore κατά ΓΕΕΑ — José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins (Terraway)

(Υπόθεση T-277/15)

(2015/C 245/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Permapore Ltd (Nenagh Tipperary, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: J. Sales, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: José Joaquim Oliveira II — Jardins & Afins L.da (Grijó, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Terraway» — Υπ’ αριθ. 11 988 301 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2496/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και να την αντικαταστήσει εκδίδοντας νέα απόφαση με την οποία να επιλύσει ή να διατάξει την επίλυση εις βάθος των ζητημάτων ουσίας που τέθηκαν στο πλαίσιο της συγκεκριμένης υποθέσεως, χωρίς να περιορισθεί στο ζήτημα που αφορά την έγκαιρη ή μη καταβολή εις βάθος του τέλους προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι κατέβαλε το τέλος προσφυγής του άρθρου 60 του κανονισμού 207/2009 στις 20 Νοεμβρίου 2014·

—	Από ουσιαστικής απόψεως, η προσφεύγουσα επικαλείται παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', και 54, παράγραφος 2 in fine, του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/43

Προσφυγή της 2ας Ιουνίου 2015 — Hamas κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-289/15)

(2015/C 245/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hamas (Ντόχα, Κατάρ) (εκπρόσωπος: L. Glock, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/521 του Συμβουλίου, της 26ης Μαρτίου 2015, σχετικά με την ενημέρωση και τροποποίηση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση της απόφασης 2014/483/ΚΕΠΠΑ, καθόσον αφορά τη Hamas (συμπεριλαμβανομένης της Hamas-Izz-al-Din-al-Quassem)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/513 του Συμβουλίου, της 26ης Μαρτίου 2015, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 790/2014, καθόσον αφορά τη Hamas (συμπεριλαμβανομένης της Hamas-Izz-al-Din-al-Quassem)·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 4, της κοινής θέσης 2001/931 (1), καθόσον οι εθνικές αποφάσεις τις οποίες επικαλείται το Συμβούλιο δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπει το εν λόγω άρθρο για να θεωρηθούν αποφάσεις από αρμόδια αρχή.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη ως προς το υποστατό των πραγματικών περιστατικών, δεδομένου ότι κατά ουσιώδες μέρος τους τα πραγματικά περιστατικά που παραθέτει το Συμβούλιο ουδόλως τεκμηριώνονται με αποδεικτικά στοιχεία.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από πλάνη εκτιμήσεως όσον αφορά τον τρομοκρατικό χαρακτήρα της οργανώσεως Hamas.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την αρχή περί μη επεμβάσεως η οποία δεν επιτρέπει να θεωρείται τρομοκρατική οντότητα η Hamas, που είναι νόμιμο πολιτικό κίνημα το οποίο έχει κερδίσει τις εκλογές στην Παλαιστίνη και αποτελεί τον πυρήνα της Παλαιστινιακής Κυβερνήσεως.

5.	Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

6.	Ο έκτος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας καθώς και του δικαιώματός της σε αποτελεσματική ένδικη προστασία κατά το στάδιο της διαδικασίας που διεξάγεται σε εθνικό επίπεδο.

7.	Ο έβδομος λόγος αντλείται από προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, καθόσον η δέσμευση των κεφαλαίων της προσφεύγουσας προσβάλλει αδικαιολόγητα το δικαίωμά της αυτό.

(1) Κοινή θέση του Συμβουλίου, της 27ης Δεκεμβρίου 2001, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 344, σ. 93).

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/44

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Ιουνίου 2015 ο Angel Coedo Suárez κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 26 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση F-38/14, Coedo Suárez κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-297/15 P)

(2015/C 245/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ángel Coedo Suárez (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την αίτηση αναιρέσεως·

—	να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2015, Coedo Suárez κατά Συμβουλίου (F-38/14, EU:F:2015:25)·

—	να δεχθεί τα ακυρωτικά αιτήματα που ο νυν αναιρεσείων διατύπωσε πρωτοδίκως·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των δικών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραμόρφωση των πραγματικών και αποδεικτικών στοιχείων και από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έκρινε ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή δεν είχε υποπέσει σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως θεωρώντας ότι η κακή κατάσταση της υγείας του προσφεύγοντος δεν συνιστούσε ελαφρυντική περίσταση.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/44

Προσφυγή της 8ης Ιουνίου 2015 — Atlas κατά ΓΕΕΑ (EFEKT PERLENIA)

(Υπόθεση T-298/15)

(2015/C 245/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Atlas sp. z. o. o. (Łódz, Πολωνία) (εκπρόσωπος: R. Rumpel, δικηγόρος [radca prawny])

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «EFEKT PERLENIA» — Υπ’ αριθ. 12 668 125 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2352/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει ότι η προσφυγή είναι βάσιμη·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως του σημείου·

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό την έννοια ότι θα καταχωρισθεί το σημείο για όλα τα αιτούμενα προϊόντα και τις υπηρεσίες·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/45

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2015 — Barqawi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-303/15)

(2015/C 245/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ahmad Barqawi (Ντουμπάι, Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: J.-P. Buyle και L. Cloquet, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/375 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (EE) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία, καθόσον τον αφορά·

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/383 του Συμβουλίου της 6ης Μαρτίου 2015 για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, καθόσον τον αφορά·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των εξόδων του προσφεύγοντος.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθόσον δεν υπήρξε ακρόαση του προσφεύγοντος πριν επιβληθούν οι επίμαχες κυρώσεις.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Συμβούλιο δεν τεκμηρίωσε την ύπαρξη των αναφερόμενων πραγματικών περιστατικών βάσει των οποίων αιτιολογήθηκαν τα ληφθέντα μέτρα.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της γενικής αρχής της αναλογικότητας.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από δυσανάλογη προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας και ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητας.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, καθόσον τα μέτρα που έλαβε το Συμβούλιο δεν ασκούν καμία επιρροή στο συριακό καθεστώς και καθόσον ο προσφεύγων ανέκαθεν σεβάστηκε τις κυρώσεις που επέβαλε η διεθνής κοινότητα και παρέμεινε πάντα ανεξάρτητος σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς, είναι εύλογη η πεποίθηση ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα ελήφθησαν για άλλους λόγους από εκείνους που αναφέρονται στις πράξεις επιβολής τους (αποκλεισμός από την αγορά — πριμοδότηση άλλων επιχειρηματιών).

Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον το Συμβούλιο αιτιολόγησε τα προσβαλλόμενα μέτρα ελλιπώς, και χωρίς να αναφερθεί σε κανένα συγκεκριμένο στοιχείο ή ημερομηνία που θα καθιστούσε δυνατόν για τον προσφεύγοντα να ταυτοποιήσει τις εμπορικές πράξεις που του προσάπτονται.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/46

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2015 — Abdulkarim κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-304/15)

(2015/C 245/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mouhamad Wael Abdulkarim (Ντουμπάι, Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: J.-P. Buyle και L. Cloquet, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/375 του Συμβουλίου της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία, καθόσον τον αφορά·

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/383 του Συμβουλίου, της 6ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, καθόσον τον αφορά·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων του προσφεύγοντος.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους οι οποίοι κατ’ ουσίαν ταυτίζονται ή είναι παρεμφερείς προς εκείνους των οποίων έγινε επίκληση στο πλαίσιο της υποθέσεως T-303/15, Barqawi κατά Συμβουλίου.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 18ης Ιουνίου 2015 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-27/13) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Πειθαρχική διαδικασία - Αποστολή και αρμοδιότητες του πειθαρχικού συμβουλίου και της ΑΔΑ - Πειθαρχική κύρωση - Υποβιβασμός κατόπιν του οποίου εκδόθηκε απόφαση περί προαγωγής - Αναλογικότητα της κυρώσεως))

(2015/C 245/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων υποβιβασμού του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον βαθμό AD 8 κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του παραρτήματος IX του ΚΥΚ καθώς και αίτημα αποκαταστάσεως της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Ο CX φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 207 της 20.7.2013, σ. 56.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/47

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 18ης Ιουνίου 2015 — CX κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-5/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχική κύρωση - Παύση - Έλλειψη ακροάσεως του ενδιαφερόμενου υπαλλήλου από την ΑΔΑ - Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως))

(2015/C 245/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: CX (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Ehrbar)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής περί παύσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο η', του παραρτήματος IX του ΚΥΚ χωρίς μείωση των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων κατόπιν εσωτερικής έρευνας κινηθείσας κατόπιν έρευνας της OLAF κατά επιχειρήσεως, καθώς και αίτημα αποκαταστάσεως της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της 16ης Οκτωβρίου 2013 με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στον CX την κύρωση της παύσεως χωρίς μείωση της συντάξεως κατά το ανάλογο χρονικό διάστημα.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του CX, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων στην υπόθεση F-5/14 R.

(1) ΕΕ C 85 της 22.3.2014, σ. 27.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/48

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2015 — EF κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-65/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Υπάλληλοι - Περίοδος προαγωγών 2013 - Απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 13 - Διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά του πίνακα των υπαλλήλων που προτάθηκαν για προαγωγή - Άρθρο 45 του KYK - Συμπλήρωση τουλάχιστον δύο ετών στον βαθμό - Υπολογισμός της περιόδου των δύο ετών - Ημερομηνία της αποφάσεως περί προαγωγής))

(2015/C 245/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: EF (εκπρόσωποι: L. Levi και N. Flandin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στoν βαθμό AD13 στο πλαίσιο της διαδικασίας προαγωγών του 2013, μολονότι αυτός περιλαμβανόταν στον κατάλογο των προακτέων υπαλλήλων.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Ο EF φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης.

(1) ΕΕ C 380 της 27.10.2014, σ. 26.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/49

Προσφυγή-αγωγή της 27ης Απριλίου 2015 — ZZ κατά Frontex

(Υπόθεση F-68/15)

(2015/C 245/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Frontex)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της εκθέσεως αξιολογήσεως του προσφεύγοντος για το έτος 2009 και αίτημα επιδικάσεως αποζημιώσεως προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την έκθεση αξιολογήσεως της 4ης Ιουλίου 2014 που κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα στις 12 Ιουλίου 2014, καθόσον τροποποιεί την αρχική έκθεση·

—	να καταδικάσει τον Frontex να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα αποζημίωση ύψους 4 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει τον Frontex στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/49

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-70/15)

(2015/C 245/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της τελικής αποφάσεως περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης, η οποία εφαρμόζει τις νέες γενικές εκτελεστικές διατάξεις (ΓΕΔ) του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κηρύξει παράνομο το άρθρο 9 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 28ης Ιουλίου 2014 που επιβεβαιώνει τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που η προσφεύγουσα είχε αποκτήσει πριν από την είσοδό της στην υπηρεσία κατ’ εφαρμογήν των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/50

Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2015 — ZZ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-73/15)

(2015/C 245/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως περί μη χορηγήσεως στον προσφεύγοντα ημερησίων αποζημιώσεων λόγω της μεταθέσεώς του από την Επιτροπή, όπου ήταν διορισμένος στην αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Υεμένη, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 8ης Ιουλίου 2014·

—	εφόσον απαιτείται, να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 3ης Φεβρουαρίου 2015·

—	να υποχρεώσει το Κοινοβούλιο να χορηγήσει στον προσφεύγοντα την ημερήσια αποζημίωση, πλέον τόκων υπολογιζομένων από τις ημερομηνίες κατά τις οποίες τα ποσά αυτά οφείλονταν δυνάμει του παραρτήματος VII του ΚΥΚ·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/51

Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2015 — ZZ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-76/15)

(2015/C 245/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: J-N. Louis και N. de Montigny, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως του γραφείου εκκαθαρίσεως των Βρυξελλών με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας περί παρατάσεως της αναγνωρίσεως της ασθένειας από την οποία πάσχει ο υιός της ως σοβαρής ασθένειας και περί καλύψεως των σχετικών με την ασθένεια αυτή ιατρικών εξόδων σε ποσοστό 100 %.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του προϊσταμένου του γραφείου εκκαθαρίσεως των Βρυξελλών, της 8ης Απριλίου 2014, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της προσφεύγουσας περί παρατάσεως της αναγνωρίσεως της ασθένειας από την οποία πάσχει ο υιός της ως σοβαρής ασθένειας και περί καλύψεως των σχετικών με την ασθένεια αυτή ιατρικών εξόδων σε ποσοστό 100 %·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/51

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Μαΐου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-77/15)

(2015/C 245/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και N. de Montigny, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί περιορισμού της αναδρομικής καταβολής του επιδόματος αποδημίας σε περίοδο πέντε ετών, από την ημερομηνία κατά την οποία ανακαλύφθηκε η μη καταβολή του επιδόματος αυτού, και η επιβολή στην καθής-εναγομένη της υποχρεώσεως να καταβάλει τόκους υπερημερίας.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση του PMO περί περιορισμού της αναδρομικής καταβολής του επιδόματος αποδημίας, η οποία είχε παραλειφθεί εσφαλμένως από την 1η Σεπτεμβρίου 2007, σε περίοδο πέντε ετών·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα τα επιδόματα αποδημίας τα οποία δικαιούται από την 1η Σεπτεμβρίου 2007, καθώς και τους τόκους υπερημερίας, υπολογιζόμενους με το επιτόκιο που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως προσαυξημένο κατά δύο μονάδες, επί των ποσών που έχουν ήδη καταβληθεί στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ως καθυστερούμενες αποδοχές (επίδομα αποδημίας) και επί των ακόμη οφειλομένων, από την ημερομηνία κατά την οποία έκαστο ποσό κατέστη ληξιπρόθεσμο, τούτο δε μέχρι την πλήρη εξόφληση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 245

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 27 Ιουλίου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 245/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1