		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 146

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 4 Μαΐου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 146/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2015/C 146/02	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-464/13 και C-465/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Europäische Schule München κατά Silvana Oberto (C-464/13), Barbara O’Leary (C-465/13) (Προδικαστική παραπομπή — Καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων — Αρμοδιότητα του οργάνου εκδικάσεως προσφυγών των ευρωπαϊκών σχολείων να αποφανθεί επί συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου συναφθείσας μεταξύ ευρωπαϊκού σχολείου και εκπαιδευτικού μη τοποθετημένου ή μη αποσπασμένου από κράτος μέλος)	2
2015/C 146/03	Υπόθεση C-538/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — eVigilo Ltd κατά Priešgaisrinės apsaugos ir gelbėjimo departamentas prie Vidaus reikalų ministerijos (Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις — Οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ — Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας — Σύνδεσμος μεταξύ του επιλεγέντος διαγωνιζόμενου και των πραγματογνωμόνων της αναθέτουσας αρχής — Υποχρέωση συνεκτιμήσεως του συνδέσμου αυτού — Βάρος αποδείξεως ως προς την ύπαρξη μεροληψίας πραγματογνώμονα — Μεροληψία χωρίς επίπτωση στο τελικό αποτέλεσμα της αξιολογήσεως — Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής — Αμφισβήτηση αόριστων κριτηρίων αναθέσεως — Διευκρίνιση των κριτηρίων αυτών μετά την ανακοίνωση των εξαντλητικών λόγων αναθέσεως της συμβάσεως — Ο βαθμός συμφωνίας με τις τεχνικές προδιαγραφές ως κριτήριο αξιολογήσεως)	3
2015/C 146/04	Υπόθεση C-577/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd κατά Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG [Προδικαστική παραπομπή — Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση — Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 — Άρθρο 3 — Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας — Όροι χορηγήσεως του εν λόγω πιστοποιητικού — Φάρμακα εμπεριέχοντα εν μέρει ή εν όλω την ίδια δραστική ουσία — Διαδοχικές κυκλοφορίες τους στην αγορά — Σύνθεση δραστικών ουσιών — Προηγούμενη διάθεση στην αγορά μιας δραστικής ουσίας υπό τη μορφή φαρμάκου με μία μόνον δραστική ουσία — Όροι χορηγήσεως περισσότερων πιστοποιητικών βάσει του ίδιου διπλώματος ευρεσιτεχνίας — Τροποποίηση των δραστικών ουσιών ενός κυρίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας]	4
2015/C 146/05	Υπόθεση C-594/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — go fair Zeitarbeit OHG κατά Finanzamt Hamburg-Altona (Προδικαστική παραπομπή — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' — Απαλλαγή των παροχών οι οποίες συνδέονται στενώς προς την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση — Έννοια οργανισμών αναγνωρισμένων ως κοινωνικού χαρακτήρος — Εταιρία προσωρινής απασχολήσεως — Διάθεση εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού — Εξαίρεση από την απαλλαγή)	4
2015/C 146/06	Υπόθεση C-628/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jean-Bernard Lafonta κατά Autorité des marchés financiers (Προδικαστική παραπομπή — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Οδηγία 2003/6/ΕΚ — Άρθρο 1, σημείο 1 — Οδηγία 2003/124/ΕΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 1 — Εμπιστευτική πληροφορία — Έννοια της συγκεκριμένης πληροφορίας — Δυνητική επίδραση προς συγκεκριμένη κατεύθυνση στην τιμή των χρηματοπιστωτικών μέσων)	5
2015/C 146/07	Υπόθεση C-175/13: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Riigikohus — Εσθονία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Liivimaa Lihaveis MTÜ κατά Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Προσφυγή κατά αποφάσεως με την οποία υποβάλλεται αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Έλλειψη εκκρεμούς ένδικης διαφοράς ενώπιον του δικαστηρίου που αποφαίνεται επί της υπό κρίση προσφυγής — Πρόδηλο απαράδεκτο της αιτήσεως)	6
2015/C 146/08	Υπόθεση C-494/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' — Έγχρωμο εικονιστικό σήμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία LIBERTE american blend σε μπλε φόντο — Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία La LIBERTAD — Άρνηση καταχωρίσεως]	6
2015/C 146/09	Υπόθεση C-495/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' — Έγχρωμο εικονιστικό σήμα το οποίο περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία LIBERTE american blend σε ερυθρό φόντο — Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού λεκτικού σήματος La LIBERTAD — Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως)	7
2015/C 146/10	Υπόθεση C-496/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH (Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' — Έγχρωμο εικονιστικό σήμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία LIBERTE brunes σε κόκκινο φόντο — Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία La LIBERTAD — Άρνηση καταχωρίσεως)	7
2015/C 146/11	Υπόθεση C-587/13 P και C-588/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA, Telefónica SA κατά Ευρωπαικής Επιτροπής (Αναίρεση — Καθεστώς ενισχύσεων προβλεπόμενο από την ισπανική φορολογική νομοθεσία — Διάταξη σχετική με τη φορολογία επιχειρήσεων επιτρέπουσα στις εγκατεστημένες στο ισπανικό έδαφος επιχειρήσεις την απόσβεση της υπεραξίας που προκύπτει από την απόκτηση συμμετοχής σε επιχειρήσεις μη εγκατεστημένες στο ισπανικό έδαφος — Απόφαση κηρύσσουσα το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων ασύμβατο με την εσωτερική αγορά)	8
2015/C 146/12	Υπόθεση C-621/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 — Orange κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, Διαμέρισμα Hauts–de–Seine, Sequalum SAS (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κρατικές ενισχύσεις — Αντιστάθμιση του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας για την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας)	8
2015/C 146/13	Υπόθεση C-624/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 — Iliad SA, Free infrastructure SAS, Free SAS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Πολωνίας, Διαμερίσματος Hauts–de–Seine (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κρατικές ενισχύσεις — Αντιστάθμιση του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας για την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας)	9
2015/C 146/14	Υπόθεση C-688/13: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Juzgado Mercantil de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία κινηθείσα από το Gimnasio Deportivo San Andrés SL, που τελεί υπό εκκαθάριση (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Μεταβίβαση επιχειρήσεως — Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων — Ερμηνεία της οδηγίας 2001/23/ΕΚ — Μεταβιβάζων ο οποίος υπόκειται σε διαδικασία αφερεγγυότητας — Εγγύηση ότι ο διάδοχος δεν θα υπεισέλθει σε ορισμένες οφειλές της μεταβιβασθείσας επιχειρήσεως)	9
2015/C 146/15	Υπόθεση C-68/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Tribunale Ordinario di Aosta (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Equitalia Nord SpA κατά CLR di Camelliti Serafino & C. Snc (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρα 106 ΣΛΕΕ και 107 ΣΛΕΕ — Ανταγωνισμός — Έννοια της κρατικής ενισχύσεως — Εθνική νομοθεσία — Χρήση κτιρίων προς εξυπηρέτηση κρατικών λειτουργιών — Μείωση ενοικίου — Πραγματικό και νομικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης — Έλλειψη επαρκών διευκρινίσεων — Ανάγκη να δοθεί απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα — Έλλειψη διευκρινίσεων — Προδήλως απαράδεκτο)	10
2015/C 146/16	Υπόθεση C-296/14: Διάταξη του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2015 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Άτοκα δάνεια, με εγγύηση του Δημοσίου, χορηγηθέντα από τις ελληνικές αρχές σε επιχειρηματίες του τομέα των δημητριακών — Απόφαση κηρύσσουσα τις ενισχύσεις μη συμβατές με την εσωτερική αγορά — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη και προδήλως αβάσιμη)	11
2015/C 146/17	Υπόθεση C-305/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Φεβρουαρίου 2015 (αίτηση του Tribunalul Satu Mare — Ρουμανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Sergiu Lucian Băbășan κατά Inspectoratul Județean de Poliție Satu Mare (Προδικαστική παραπομπή — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Εθνική νομοθεσία κατά την οποία για την οργάνωση δημόσιας συναθροίσεως απαιτείται προηγούμενη άδεια — Παράλειψη εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	11
2015/C 146/18	Υπόθεση C-374/14 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Walcher Meßtechnik GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (Αίτηση αναιρέσεως — Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Άρθρο 181 — Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος HIPERDRIVE — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ' — Γενική αρχή της ίσης μεταχειρίσεως)	12
2015/C 146/19	Υπόθεση C-23/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de première instance de Namur (Βέλγιο) στις 20 Ιανουαρίου 2015 — Ποινική διαδικασία κατά Sébastien Andre	12
2015/C 146/20	Υπόθεση C-43/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 4 Φεβρουαρίου 2015 η BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 4 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-595/13, BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)	13
2015/C 146/21	Υπόθεση C-46/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Central Administrativo Sul (Πορτογαλία) στις 5 Φεβρουαρίου 2015 — Ambiente e Sistemas de Informação Geográfica Lda (Ambisig) κατά AICP — Associação de Industriais do Concelho de Pombal	14
2015/C 146/22	Υπόθεση C-62/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η DTL Corporación, S.L. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-176/13, DTL Corporación κατά ΓΕΕΑ	14
2015/C 146/23	Υπόθεση C-67/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo per la Sardegna (Ιταλία) στις 12 Φεβρουαρίου 2015 — Mario Melis κ.λπ. κατά Comune di Loiri Porto San Paolo και Provincia di Olbia Tempio	15
2015/C 146/24	Υπόθεση C-68/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) στις 13 Φεβρουαρίου 2015 — X, έτερος διάδικος: Ministerraad	16
2015/C 146/25	Υπόθεση C-79/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-400/10, Hamas κατά Συμβουλίου	17
2015/C 146/26	Υπόθεση C-84/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 19 Φεβρουαρίου 2015 — Sonos Europe BV κατά Staatssecretaris van Financiën	18
2015/C 146/27	Υπόθεση C-85/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Φεβρουαρίου 2015 η Feralpi Holding SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-70/10, Feralpi κατά Επιτροπής	18
2015/C 146/28	Υπόθεση C-86/15 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Φεβρουαρίου 2015 οι Ferriera Valsabbia SpA, Valsabbia Investimenti SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-92/10, Ferriera Valsabbia και Valsabbia Investimenti κατά Επιτροπής	19
2015/C 146/29	Υπόθεση C-87/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 η Alfa Acciai SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-85/10, Alfa Acciai κατά Επιτροπής	21
2015/C 146/30	Υπόθεση C-88/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 η Ferriere Nord SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-90/10, Ferriere Nord κατά Επιτροπής	23
2015/C 146/31	Υπόθεση C-89/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Φεβρουαρίου 2015 η Riva Fire SpA, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-83/10, Riva Fire κατά Επιτροπής	24
2015/C 146/32	Υπόθεση C-90/15 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Φεβρουαρίου 2015 η Hansen & Rosenthal KG και η H & R Wax Company Vertrieb GmbH κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-544/08, Hansen & Rosenthal KG και H & R Wax Company Vertrieb GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	26
2015/C 146/33	Υπόθεση C-91/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 25 Φεβρουαρίου 2015 — Kawasaki Motors Europe NV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane	27
2015/C 146/34	Υπόθεση C-96/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de grande instance de Nanterre (Γαλλία) στις 26 Φεβρουαρίου 2015 — Saint Louis Sucre SA, η οποία υποκαταστάσθηκε στα δικαιώματα της Saint Louis Sucre SNC, κατά Directeur général des douanes et droits indirects	28
2015/C 146/35	Υπόθεση C-104/15: Προσφυγή της 3ης Μαρτίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας	29
2015/C 146/36	Υπόθεση C-112/15: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 4 Μαρτίου 2015 — Kødbranchens Fællesråd, η οποία ενεργεί για λογαριασμό των: Århus Slagtehus κ.λπ. κατά Ministeriet for Fødevarer, Landbrug og Fiskeri και Fødevarestyrelsen	30
2015/C 146/37	Υπόθεση C-116/15: Προσφυγή της 6ης Μαρτίου 2015 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	30
2015/C 146/38	Υπόθεση C-507/13: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Δεκεμβρίου 2014 — Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρεμβαίνουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή	31
2015/C 146/39	Υπόθεση C-56/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Turnhout (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Openbaar Ministerie κατά Marc Emiel Melanie De Beuckeleer, Michiel Martinus Zeeuws, Staalbeton NV/SA	31
2015/C 146/40	Υπόθεση C-116/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	32
2015/C 146/41	Υπόθεση C-225/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Tribunal d’instance de Dieppe (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Facet SA κατά Jean Henri	32
2015/C 146/42	Υπόθεση C-236/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, παρεμβαίνον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας	32
2015/C 146/43	Υπόθεση C-412/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Dagmar Wedel, Rudi Wedel κατά Condor Flugdienst GmbH	32
	Γενικό Δικαστήριο
2015/C 146/44	Υπόθεση T-89/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — Pollmeier Massivholz κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Κρατικά μέτρα για την εγκατάσταση ενός πριονιστηρίου στο ομόσπονδο κράτος της Έσσης — Προσφυγή ακυρώσεως — Έγγραφο προς τους καταγγέλλοντες — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο — Απόφαση που διαπιστώνει ότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση — Μη κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας — Σοβαρές δυσχέρειες — Υπολογισμός του στοιχείου ενισχύσεως το οποίο ενέχουν οι κρατικές εγγυήσεις — Ανακοίνωση της Επιτροπής για τις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων — Προβληματική επιχείρηση — Πώληση δημόσιας εκτάσεως — Δικαιώματα άμυνας — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)	33
2015/C 146/45	Υπόθεση T-195/11, T-458/11, T-448/12 και T-41/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Cahier κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής (Εξωσυμβατική ευθύνη — Απαγόρευση οι παραγωγοί οίνου προερχόμενου από ποικιλίες διπλής χρήσεως να προβαίνουν οι ίδιοι σε απόσταξη ποσοτήτων οίνου προερχομένων από ποικιλίες διπλής χρήσεως παραχθεισών καθ’ υπέρβαση της ποσότητας που οινοποιείται συνήθως — Εφαρμογή της ρυθμίσεως αυτής από τις εθνικές αρχές)	34
2015/C 146/46	Υπόθεση T-611/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — Spa Monopole κατά ΓΕΕΑ — South Pacific Management (Manea Spa) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος Manea Spa — Προγενέστερο, καταχωρισμένο στη Μπενελούξ, εικονιστικό και λεκτικό σήμα SPA και προγενέστερο, καταχωρισμένο στη Μπενελούξ, λεκτικό σήμα LES THERMES DE SPA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	34
2015/C 146/47	Υπόθεση T-30/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — IDT Biologika κατά Επιτροπής (Συμβάσεις δημοσίων προμηθειών — Διαδικασία προσκλήσεως για υποβολή προσφορών — Προμήθεια αντιλυσσικών εμβολίων στη Σερβία — Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου — Κατακύρωση της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο — Κριτήρια επιλογής — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)	35
2015/C 146/48	Υπόθεση T-466/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — RFA International κατά Επιτροπής [Ντάμπινγκ — Εισαγωγή σιδηροπυριτίου ρωσικής προελεύσεως — Απόρριψη των αιτήσεων επιστροφής καταβληθέντων δασμών αντιντάμπινγκ — Προσδιορισμός της τιμής εξαγωγής — Ενιαία οικονομική οντότητα — Προσδιορισμός του περιθωρίου ντάμπινγκ — Εφαρμογή διαφορετικής μεθόδου από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε κατά την αρχική έρευνα — Μεταβολή των συνθηκών — Άρθρο 2, παράγραφος 9, και άρθρο 11, παράγραφος 9, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009]	36
2015/C 146/49	Υπόθεση T-250/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Naazneen Investments κατά ΓΕΕΑ — Energy Brands (SMART WATER) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Κοινοτικό λεκτικό σήμα SMART WATER — Ουσιαστική χρήση — Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009]	36
2015/C 146/50	Υπόθεση T-384/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Intermark κατά ΓΕΕΑ — Coca-Cola (RIENERGY Cola) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος RIENERGY Cola — Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα Coca-Cola και προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα COCA COLA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	37
2015/C 146/51	Υπόθεση T-412/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2015 — Chin Haur Indonesia κατά Συμβουλίου [Ντάμπινγκ — Εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία — Επέκταση στις ανωτέρω εισαγωγές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας — Καταστρατήγηση — Άρνηση συνεργασίας — Άρθρα 13 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Εσφαλμένη εκτίμηση]	38
2015/C 146/52	Υπόθεση T-413/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2015 — City Cycle Industries κατά Συμβουλίου [Ντάμπινγκ — Εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία — Επέκταση στις ανωτέρω εισαγωγές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας — Καταστρατήγηση — Άρνηση συνεργασίας — Άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Εσφαλμένη εκτίμηση — Ίση μεταχείριση — Πρόσβαση στον φάκελο]	38
2015/C 146/53	Υπόθεση T-66/15: Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Alsharghawi κατά Συμβουλίου	39
2015/C 146/54	Υπόθεση T-76/15: Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2015 — KENUP Foundation κ.λπ. κατά EIT	40
2015/C 146/55	Υπόθεση T-118/15: Προσφυγή της 6ης Μαρτίου 2015 — Δημοκρατία της Σλοβενίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	41
2015/C 146/56	Υπόθεση T-458/12: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαρτίου 2015 — Générations futures κατά Επιτροπής	42
	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 146/57	Υπόθεση F-73/13: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2015 — AX κατά ΕΚΤ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της ΕΚΤ — Πειθαρχική διαδικασία — Πειθαρχική ποινή — Απόλυση — Δικαιώματα άμυνας — Πρόσβαση στον πειθαρχικό φάκελο — Πρόσβαση στα στοιχεία και έγγραφα που αφορούν άλλες υπηρεσίες — Εύλογη προθεσμία — Νόμιμη σύνθεση της πειθαρχικής επιτροπής — Συμβουλευτικός ρόλος της πειθαρχικής επιτροπής — Επιβολή βαρύτερης ποινής σε σχέση με την προταθείσα — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Διαχείριση υπηρεσίας — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Αναλογικότητα της ποινής — Ελαφρυντικές περιστάσεις — Επιβαρυντικές περιστάσεις — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας)	43
2015/C 146/58	Υπόθεση F-97/13: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Μαρτίου 2015 — Gyarmathy κατά ΟΘΔ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Έκτακτοι υπάλληλοι — Πρόσληψη — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Απόρριψη υποψηφιότητας)	43
2015/C 146/59	Υπόθεση F-24/14: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — Rajala κατά ΓΕΕΑ (Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Βαθμολόγηση — Έκθεση αξιολογήσεως — Συνολική εκτίμηση της αποδόσεως — Συνοχή)	44
2015/C 146/60	Υπόθεση F-27/14: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — DK κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της ΕΥΕΔ — Υπάλληλοι — Πειθαρχική διαδικασία — Αναστολή ασκήσεως καθηκόντων χωρίς παρακράτηση επί των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων — Άρθρο 25 του παραρτήματος ΙΧ του ΚΥΚ — Παράλληλη ποινική δίωξη — Αμφότερες οι διαδικασίες, ενώπιον της ΑΔΑ και ενώπιον του ποινικού δικαστή, αφορούν τα ίδια πραγματικά περιστατικά)	45
2015/C 146/61	Υπόθεση F-51/14: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — Ribeiro Sinde Monteiro κατά ΕΥΕΔ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της ΕΥΕΔ — Υπάλληλος — Προαγωγή — Άρθρα 43 και 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ — Συγκριτική εξέταση των προσόντων όλων των προακτέων υπαλλήλων — Υπάλληλοι που έχουν προταθεί από τις υπηρεσίες της ΕΥΕΔ και υπάλληλοι που δεν έχουν προταθεί — Συνεκτίμηση των εκθέσεων βαθμολογίας — Αξιολόγηση αποκλειστικώς υπό μορφή σχολίων)	45
2015/C 146/62	Υπόθεση F-61/14: Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2015 —Maggiulli κατά Επιτροπής (Υπαλληλική υπόθεση — Προαγωγή — Περίοδος προαγωγών 2013 — Απόφαση περί μη προαγωγής — Συγκριτική εξέταση των προσόντων)	46
2015/C 146/63	Υπόθεση F-58/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου — Μη διορισμός νέου εκπροσώπου — Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου — Κατάργηση της δίκης)	47
2015/C 146/64	Υπόθεση F-62/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου — Μη διορισμός νέου εκπροσώπου — Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου — Κατάργηση της δίκης)	47
2015/C 146/65	Υπόθεση F-65/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου — Μη διορισμός νέου εκπροσώπου — Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου — Κατάργηση της δίκης)	48
2015/C 146/66	Υπόθεση F-89/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου — Μη διορισμός νέου εκπροσώπου — Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου — Κατάργηση της δίκης)	48
2015/C 146/67	Υπόθεση F-90/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου — Μη διορισμός νέου εκπροσώπου — Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου — Κατάργηση της δίκης)	49
2015/C 146/68	Υπόθεση F-28/15: Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — ΖΖ κατά Επιτροπής	49
2015/C 146/69	Υπόθεση F-29/15: Αγωγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Κοινής Επιχείρησης ECSEL	50
2015/C 146/70	Υπόθεση F-30/15: Προσφυγή-Αγωγή της 20ής Φεβρουαρίου 2015 — ΖΖ κατά ΕΥΕΔ	50
2015/C 146/71	Υπόθεση F-31/15: Προσφυγή-αγωγή της 23ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Συμβουλίου	51
2015/C 146/72	Υπόθεση F-32/15: Προσφυγή-αγωγή της 23ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Συμβουλίου	51
2015/C 146/73	Υπόθεση F-35/15: Προσφυγή-αγωγή της 24ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής	52
2015/C 146/74	Υπόθεση F-36/15: Προσφυγή της 27ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ και ZZ κατά Δικαστηρίου	52
2015/C 146/75	Υπόθεση F-97/14: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 24ης Μαρτίου 2015 — BU κατά EMA	53

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2015/C 146/01)

Τελευταία δημοσίευση

EE C 138 της 27.4.2015

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 127 της 20.4.2015

EE C 118 της 13.4.2015

EE C 107 της 30.3.2015

EE C 96 της 23.3.2015

EE C 89 της 16.3.2015

EE C 81 της 9.3.2015

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Europäische Schule München κατά Silvana Oberto (C-464/13), Barbara O’Leary (C-465/13)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-464/13 και C-465/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων - Αρμοδιότητα του οργάνου εκδικάσεως προσφυγών των ευρωπαϊκών σχολείων να αποφανθεί επί συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου συναφθείσας μεταξύ ευρωπαϊκού σχολείου και εκπαιδευτικού μη τοποθετημένου ή μη αποσπασμένου από κράτος μέλος))

(2015/C 146/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Europäische Schule München

κατά

Silvana Oberto (C-464/13), Barbara O’Leary (C-465/13)

Διατακτικό

Το άρθρο 27, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίοδος, της Συμβάσεως σχετικά με το καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων, που συνήφθη στο Λουξεμβούργο στις 21 Ιουνίου 1994 μεταξύ των κρατών μελών και των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει την έννοια ότι προσλαμβανόμενα από ευρωπαϊκό σχολείο πρόσωπα στα οποία έχει ανατεθεί η διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων, που δεν είναι αποσπασμένα από τα κράτη μέλη, περιλαμβάνονται στα πρόσωπα τα οποία αφορά η διάταξη αυτή και δεν εξαιρούνται από την εφαρμογή της ρυθμίσεως, αντιθέτως προς το διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό.

Το άρθρο 27, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίοδος, της Συμβάσεως σχετικά με το καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων έχει την έννοια ότι συμφωνία σχετικά με περιορισμό όσον αφορά τη διάρκεια της εργασιακής σχέσεως που περιέχεται σε σύμβαση εργασίας συναφθείσα μεταξύ του σχολείου και του προσώπου στο οποίο έχει ανατεθεί η διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή γι’ αυτό πράξη.

Το άρθρο 27, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, πρώτη περίοδος, της Συμβάσεως σχετικά με το καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων έχει την έννοια ότι πράξη εκδοθείσα από τον διευθυντή ευρωπαϊκού σχολείου στο πλαίσιο ασκήσεως των καθηκόντων του εμπίπτει καταρχήν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διατάξεως. Τα σημεία 1.3, 3.2 και 3.4 του Κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των προσώπων στα οποία έχει ανατεθεί η διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων και προσελήφθησαν μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου 1994 και 31ης Αυγούστου 2011 έχουν την έννοια ότι ένδικη διαφορά που αφορά τη νομιμότητα συμφωνίας ως προς τον περιορισμό της διάρκειας της σχέσεως εργασίας η οποία περιέχεται σε σύμβαση εργασίας συναφθείσα μεταξύ προσώπου στο οποίο έχει ανατεθεί η διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων και του εν λόγω διευθυντή εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Οργάνου Εκδικάσεως Προσφυγών των Ευρωπαϊκών Σχολείων.

(1) ΕΕ C 336 της 16.11.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — eVigilo Ltd κατά Priešgaisrinės apsaugos ir gelbėjimo departamentas prie Vidaus reikalų ministerijos

(Υπόθεση C-538/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ - Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας - Σύνδεσμος μεταξύ του επιλεγέντος διαγωνιζόμενου και των πραγματογνωμόνων της αναθέτουσας αρχής - Υποχρέωση συνεκτιμήσεως του συνδέσμου αυτού - Βάρος αποδείξεως ως προς την ύπαρξη μεροληψίας πραγματογνώμονα - Μεροληψία χωρίς επίπτωση στο τελικό αποτέλεσμα της αξιολογήσεως - Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής - Αμφισβήτηση αόριστων κριτηρίων αναθέσεως - Διευκρίνιση των κριτηρίων αυτών μετά την ανακοίνωση των εξαντλητικών λόγων αναθέσεως της συμβάσεως - Ο βαθμός συμφωνίας με τις τεχνικές προδιαγραφές ως κριτήριο αξιολογήσεως))

(2015/C 146/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

eVigilo Ltd

κατά

Priešgaisrinės apsaugos ir gelbėjimo departamentas prie Vidaus reikalų ministerijos

υποστηριζόμενου από τις:«NT Service» UAB, «HNIT Baltic» UAB

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, καθώς και τα άρθρα 2, 44, παράγραφος 1, και 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, έχουν την έννοια ότι δεν αποκλείουν καταρχήν τη δυνατότητα να διαπιστώνεται η παρανομία της αξιολογήσεως των προσφορών των διαγωνιζομένων βάσει και μόνο του γεγονότος ότι ο ανάδοχος είχε ουσιώδεις συνδέσμους με τους πραγματογνώμονες που όρισε η αναθέτουσα αρχή και αξιολόγησαν τις προσφορές. Η αναθέτουσα αρχή, σε κάθε περίπτωση, υποχρεούται να εξακριβώνει την ύπαρξη ενδεχόμενων περιπτώσεων συγκρούσεως συμφερόντων και να λαμβάνει τα ενδεδειγμένα μέτρα για την πρόληψη, τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων. Στο πλαίσιο της εξετάσεως προσφυγής για την ακύρωση της αποφάσεως περί αναθέσεως λόγω μεροληψίας των πραγματογνωμόνων, δεν μπορεί να απαιτείται από τον μη επιλεγέντα διαγωνιζόμενο να αποδείξει με συγκεκριμένο τρόπο τη μεροληψία των ενεργειών των πραγματογνωμόνων. Το εθνικό δίκαιο πρέπει καταρχήν να καθορίζει αν και σε ποιο βαθμό οι αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη ότι ενδεχόμενη μεροληψία των πραγματογνωμόνων είχε ή όχι επίπτωση στην απόφαση περί αναθέσεως της συμβάσεως.

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 89/665, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66, καθώς και τα άρθρα 2, 44, παράγραφος 1, και 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/18 έχουν την έννοια ότι απαιτούν να μπορεί να ασκείται δικαίωμα προσφυγής για την αμφισβήτηση της νομιμότητας του διαγωνισμού, μετά την εκπνοή της τασσόμενης από το εθνικό δίκαιο προθεσμίας, από ευλόγως ενημερωμένο και επιδεικνύοντα τη συνήθη επιμέλεια διαγωνιζόμενο ο οποίος κατανόησε τους όρους του διαγωνισμού μόνο κατά το χρονικό σημείο κατά το οποίο η αναθέτουσα αρχή, μετά την αξιολόγηση των προσφορών, παρέσχε εξαντλητικά στοιχεία ως προς τους λόγους της αποφάσεώς της. Το δικαίωμα προσφυγής αυτό μπορεί να ασκείται έως την εκπνοή της προθεσμίας προσφυγής κατά της αποφάσεως περί αναθέσεως της συμβάσεως.

Τα άρθρα 2 και 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/18 έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν στην αναθέτουσα αρχή να χρησιμοποιεί ως κριτήριο αξιολογήσεως των προσφορών διαγωνιζομένων που μετέχουν σε διαδικασία για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως τον βαθμό συμφωνίας των προσφορών με τις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στα τεύχη του διαγωνισμού.

(1) ΕΕ C 9 της 11.1.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd κατά Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-577/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 - Άρθρο 3 - Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας - Όροι χορηγήσεως του εν λόγω πιστοποιητικού - Φάρμακα εμπεριέχοντα εν μέρει ή εν όλω την ίδια δραστική ουσία - Διαδοχικές κυκλοφορίες τους στην αγορά - Σύνθεση δραστικών ουσιών - Προηγούμενη διάθεση στην αγορά μιας δραστικής ουσίας υπό τη μορφή φαρμάκου με μία μόνον δραστική ουσία - Όροι χορηγήσεως περισσότερων πιστοποιητικών βάσει του ίδιου διπλώματος ευρεσιτεχνίας - Τροποποίηση των δραστικών ουσιών ενός κυρίου διπλώματος ευρεσιτεχνίας])

(2015/C 146/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Actavis Group PTC EHF, Actavis UK Ltd

κατά

Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχεία α' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 469/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα, έχει την έννοια ότι, οσάκις κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας περιλαμβάνει αξίωση σε προϊόν εμπεριέχον μια δραστική ουσία που αποτελεί το μόνο αντικείμενο της εφευρέσεως, για την οποία έχει ήδη χορηγηθεί συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας στον δικαιούχο του διπλώματος, καθώς και μεταγενέστερη αξίωση σε προϊόν εμπεριέχον τον συνδυασμό της δραστικής αυτής ουσίας με άλλη ουσία, η ανωτέρω διάταξη αντιτίθεται στη χορήγηση στον δικαιούχο αυτό δεύτερου συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τον εν λόγω συνδυασμό.

(1) ΕΕ C 31 της 1.2.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «go fair» Zeitarbeit OHG κατά Finanzamt Hamburg-Altona

(Υπόθεση C-594/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' - Απαλλαγή των παροχών οι οποίες συνδέονται στενώς προς την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση - Έννοια «οργανισμών αναγνωρισμένων ως κοινωνικού χαρακτήρος» - Εταιρία προσωρινής απασχολήσεως - Διάθεση εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού - Εξαίρεση από την απαλλαγή))

(2015/C 146/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«go fair» Zeitarbeit OHG

κατά

Finanzamt Hamburg-Altona

Διατακτικό

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι ούτε το κρατικώς πιστοποιημένο νοσηλευτικό προσωπικό το οποίο παρέχει τις υπηρεσίες του απευθείας σε πρόσωπα τα οποία χρήζουν περιθάλψεως ούτε η εταιρία προσωρινής απασχολήσεως η οποία διαθέτει τέτοιου είδους προσωπικό σε φορείς αναγνωρισμένους ως κοινωνικού χαρακτήρος εμπίπτουν στην έννοια «οργανισμοί αναγνωρισμένοι ως κοινωνικού χαρακτήρος» που περιλαμβάνεται στην ως άνω διάταξη.

(1) ΕΕ C 71 της 8.3.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2015 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jean-Bernard Lafonta κατά Autorité des marchés financiers

(Υπόθεση C-628/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Οδηγία 2003/6/ΕΚ - Άρθρο 1, σημείο 1 - Οδηγία 2003/124/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Εμπιστευτική πληροφορία - Έννοια της «συγκεκριμένης πληροφορίας» - Δυνητική επίδραση προς συγκεκριμένη κατεύθυνση στην τιμή των χρηματοπιστωτικών μέσων))

(2015/C 146/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Jean-Bernard Lafonta

κατά

Autorité des marchés financiers

Διατακτικό

Το άρθρο 1, σημείο 1, της οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για τις πράξεις προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες και τις πράξεις χειραγώγησης της αγοράς (κατάχρηση αγοράς), και το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/124/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2003, για την εφαρμογή της οδηγίας 2003/6 όσον αφορά τον ορισμό και τη δημοσιοποίηση των εμπιστευτικών πληροφοριών και τον ορισμό των πράξεων χειραγώγησης της αγοράς, έχουν την έννοια ότι δεν απαιτούν, προκειμένου οι πληροφορίες να μπορούν να θεωρηθούν συγκεκριμένες υπό την έννοια των διατάξεων αυτών, το να μπορεί να συναχθεί, με επαρκή βαθμό πιθανότητας, ότι η δυνητική επίδρασή τους στην τιμή των οικείων χρηματοπιστωτικών μέσων θα ασκηθεί προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, άπαξ και δημοσιοποιηθούν οι πληροφορίες αυτές.

(1) ΕΕ C 39 της 8.2.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/6

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Riigikohus — Εσθονία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Liivimaa Lihaveis MTÜ κατά Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee

(Υπόθεση C-175/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Προσφυγή κατά αποφάσεως με την οποία υποβάλλεται αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Έλλειψη εκκρεμούς ένδικης διαφοράς ενώπιον του δικαστηρίου που αποφαίνεται επί της υπό κρίση προσφυγής - Πρόδηλο απαράδεκτο της αιτήσεως))

(2015/C 146/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα/Αναιρεσείουσα: MTÜ Liivimaa Lihaveis

Καθής/Αναιρεσίβλητη: Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee

Παρεμβαίνον: Eesti Vabariigi Siseministeerium

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) με την από 21 Μαρτίου 2013 απόφαση είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 156 της 01.06.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/6

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH

(Υπόθεση C-494/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Έγχρωμο εικονιστικό σήμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «LIBERTE american blend» σε μπλε φόντο - Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «La LIBERTAD» - Άρνηση καταχωρίσεως])

(2015/C 146/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (εκπρόσωποι: I. Memmler και S. Schulz, Rechtsanwältinnnen)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Γραφείο εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka), Villiger Söhne GmbH (εκπρόσωπος: B. Pikolin, Rechtsanwältin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 325 της 09.11.2013

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/7

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH

(Υπόθεση C-495/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Έγχρωμο εικονιστικό σήμα το οποίο περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «LIBERTE american blend» σε ερυθρό φόντο - Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού λεκτικού σήματος «La LIBERTAD» - Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως))

(2015/C 146/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (εκπρόσωποι: I. Memmler και S. Schulz, Rechtsanwältinnen)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka), Villiger Söhne GmbH (εκπρόσωπος: B. Pikolin, Rechtsanwältin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 325 της 9.11.2013, σ. 16.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/7

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Villiger Söhne GmbH

(Υπόθεση C-496/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Έγχρωμο εικονιστικό σήμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «LIBERTE brunes» σε κόκκινο φόντο - Ανακοπή του δικαιούχου του κοινοτικού εικονιστικού σήματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «La LIBERTAD» - Άρνηση καταχωρίσεως))

(2015/C 146/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (εκπρόσωποι: I. Memmler και S. Schulz, Rechtsanwältinnnen)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka), Villiger Söhne GmbH (εκπρόσωπος: H. MacKenzie, Rechtsanwältin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 313 της 26.10.2013

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/8

Διάταξη του Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA, Telefónica SA κατά Ευρωπαικής Επιτροπής

(Υπόθεση C-587/13 P και C-588/13 P) (1)

((Αναίρεση - Καθεστώς ενισχύσεων προβλεπόμενο από την ισπανική φορολογική νομοθεσία - Διάταξη σχετική με τη φορολογία επιχειρήσεων επιτρέπουσα στις εγκατεστημένες στο ισπανικό έδαφος επιχειρήσεις την απόσβεση της υπεραξίας που προκύπτει από την απόκτηση συμμετοχής σε επιχειρήσεις μη εγκατεστημένες στο ισπανικό έδαφος - Απόφαση κηρύσσουσα το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων ασύμβατο με την εσωτερική αγορά))

(2015/C 146/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, S.A. (εκπρόσωποι: J. Ruiz Calzado, M. Núñez Müller και J. Domínguez Pérez, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Urraca Caviedes et P. Němečková)

Διατακτικό

1)	Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τις Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA και Telefónica SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 15 της 18.01.2014.

ΕΕ C 24 της 25.01.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/8

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 — Orange κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, Διαμέρισμα Hauts–de–Seine, Sequalum SAS

(Υπόθεση C-621/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κρατικές ενισχύσεις - Αντιστάθμιση του κόστους παροχής δημόσιας υπηρεσίας για την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών πολύ υψηλής ταχύτητας))

(2015/C 146/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Orange (εκπρόσωποι: D. Gillet και H. Viaene, δικηγόροι)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και C. Urraca Caviedes), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: J. Bousin και M. D. Colas), Département des Hauts–de–Seine (εκπρόσωπος: G. O’Mahony, δικηγόρος), Sequalum SAS (εκπρόσωπος: L. Feldman, δικηγόρος)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει την Orange SA στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γαλλικής Δημοκρατίας, του Διαμερίσματος Hauts–de–Seine και της Sequalum SAS.

(1) ΕΕ C 39 της 08.02.2014

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/9

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 — Iliad SA, Free infrastructure SAS, Free SAS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Πολωνίας, Διαμερίσματος Hauts–de–Seine

(Υπόθεση C-624/13 P) (1)

(2015/C 146/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Iliad SA, Free infrastructure SAS, Free SAS (εκπρόσωπος: T. Cabot, δικηγόρος)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και C. Urraca Caviedes), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: D. Colas και J. Bousin), Δημοκρατία της Πολωνίας, Διαμέρισμα Hauts-de-Seine (εκπρόσωπος: G. O'Mahony, δικηγόρος)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει τις Iliad SA, Free Infrastructure SAS και Free SAS στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γαλλικής Δημοκρατίας και του Διαμερίσματος Hauts-de-Seine.

(1) ΕΕ C 39 της 08.02.2014

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/9

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 28ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Juzgado Mercantil de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — διαδικασία κινηθείσα από το Gimnasio Deportivo San Andrés SL, που τελεί υπό εκκαθάριση

(Υπόθεση C-688/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Μεταβίβαση επιχειρήσεως - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων - Ερμηνεία της οδηγίας 2001/23/ΕΚ - Μεταβιβάζων ο οποίος υπόκειται σε διαδικασία αφερεγγυότητας - Εγγύηση ότι ο διάδοχος δεν θα υπεισέλθει σε ορισμένες οφειλές της μεταβιβασθείσας επιχειρήσεως))

(2015/C 146/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Mercantil de Barcelona

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gimnasio Deportivo San Andrés SL, που τελεί υπό εκκαθάριση

παρισταμένων των: Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS), Fondo de Garantía Salarial

Διατακτικό

Η οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι:

—

σε περίπτωση που, στο πλαίσιο μεταβιβάσεως επιχειρήσεως, ο μεταβιβάζων υπόκειται σε διαδικασία αφερεγγυότητας η οποία διεξάγεται υπό την εποπτεία αρμόδιας δημόσιας αρχής και το οικείο κράτος μέλος έχει επιλέξει να κάνει χρήση της διατάξεως του άρθρου 5, παράγραφος 2, της ως άνω οδηγίας, η οδηγία αυτή δεν εμποδίζει το ως άνω κράτος μέλος να προβλέψει ή να επιτρέψει τη μη περιέλευση στον διάδοχο των βαρών που προκύπτουν για τον μεταβιβάζοντα, κατά την ημερομηνία της μεταβιβάσεως ή της ενάρξεως της διαδικασίας αφερεγγυότητας, από τις συμβάσεις εργασίας ή τις εργασιακές σχέσεις, περιλαμβανομένων των βαρών εκείνων που συνδέονται με το εκ του νόμου σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως, υπό την προϋπόθεση ότι η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει προστασία των εργαζομένων τουλάχιστον ισοδύναμη προς εκείνη που θεσπίζεται από την οδηγία 80/987/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 1980, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητος του εργοδότη, χωρίς πάντως το ως άνω κράτος μέλος να εμποδίζεται να προβλέψει ότι ο διάδοχος πρέπει να φέρει τα βάρη αυτά ακόμη και σε περίπτωση αφερεγγυότητας του μεταβιβάζοντος·

—

υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου της 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', η εν λόγω οδηγία δεν θεσπίζει υποχρεώσεις όσον αφορά τα βάρη που φέρει ο μεταβιβάζων και τα οποία απέρρευσαν από συμβάσεις εργασίας ή εργασιακές σχέσεις που λύθηκαν πριν την ημερομηνία της μεταβιβάσεως, αλλά δεν αντιτίθεται στο να επιτρέπεται από τη νομοθεσία των κρατών μελών η μεταφορά τέτοιων βαρών στον διάδοχο.

(1) ΕΕ C 78 της 15.3.2014, σ. 4.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/10

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Tribunale Ordinario di Aosta (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Equitalia Nord SpA κατά CLR di Camelliti Serafino & C. Snc

(Υπόθεση C-68/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 106 ΣΛΕΕ και 107 ΣΛΕΕ - Ανταγωνισμός - Έννοια της «κρατικής ενισχύσεως» - Εθνική νομοθεσία - Χρήση κτιρίων προς εξυπηρέτηση κρατικών λειτουργιών - Μείωση ενοικίου - Πραγματικό και νομικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης - Έλλειψη επαρκών διευκρινίσεων - Ανάγκη να δοθεί απάντηση στα προδικαστικά ερωτήματα - Έλλειψη διευκρινίσεων - Προδήλως απαράδεκτο))

(2015/C 146/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Aosta

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Equitalia Nord SpA

κατά

CLR di Camelliti Serafino & C. Snc

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Tribunale di Aosta (Ιταλία), με απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2013, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/11

Διάταξη του Δικαστηρίου της 5ης Φεβρουαρίου 2015 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-296/14) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Άτοκα δάνεια, με εγγύηση του Δημοσίου, χορηγηθέντα από τις ελληνικές αρχές σε επιχειρηματίες του τομέα των δημητριακών - Απόφαση κηρύσσουσα τις ενισχύσεις μη συμβατές με την εσωτερική αγορά - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη και προδήλως αβάσιμη))

(2015/C 146/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ι. Χαλκιάς και Α. Βασιλοπούλου)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouchagiar, Δ. Τριανταφύλλου και P. Němečková)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 253 της 4.8.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Φεβρουαρίου 2015 (αίτηση του Tribunalul Satu Mare — Ρουμανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Sergiu Lucian Băbășan κατά Inspectoratul Județean de Poliție Satu Mare

(Υπόθεση C-305/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Εθνική νομοθεσία κατά την οποία για την οργάνωση δημόσιας συναθροίσεως απαιτείται προηγούμενη άδεια - Παράλειψη εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης - Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου))

(2015/C 146/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Satu Mare

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sergiu Lucian Băbășan

κατά

Inspectoratul Județean de Poliție Satu Mare

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο να επιληφθεί της αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Tribunalul Satu Mare (Ρουμανία) με απόφαση της 7ης Μαρτίου 2014.

(1) ΕΕ C 329 της 22.09.2014

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Walcher Meßtechnik GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-374/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 181 - Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος HIPERDRIVE - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Γενική αρχή της ίσης μεταχειρίσεως))

(2015/C 146/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Walcher Meßtechnik GmbH (εκπρόσωπος: S. Walter, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως

2)	Καταδικάζει τη Walcher Meßtechnik GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 351 της 6.10.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de première instance de Namur (Βέλγιο) στις 20 Ιανουαρίου 2015 — Ποινική διαδικασία κατά Sébastien Andre

(Υπόθεση C-23/15)

(2015/C 146/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance de Namur

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Sébastien Andre

Με διάταξη της 19ης Μαρτίου 2015, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) έκρινε την αίτηση προδικαστικής αποφάσεως προδήλως απαράδεκτη.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/13

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Φεβρουαρίου 2015 η BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 4 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-595/13, BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-43/15 P)

(2015/C 146/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH (εκπρόσωπος: S. Biagosch, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 4ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-595/13,

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 και της 3ης Δεκεμβρίου 2013 (R 1176/2012-1),

επικουρικά

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς εκδίκαση,

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως έχει ασκηθεί κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1176/2012-1.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως.

Πρώτος λόγος: παράβαση του άρθρου 60 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), διότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών δεν είχε την εξουσία να μεταρρυθμίσει, σε βάρος της αναιρεσείουσας, την απόφαση του τμήματος ανακοπών, αφού το αναιρεσίβλητο δεν είχε ασκήσει παραδεκτώς προσφυγή και το άρθρο 8, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας των τμημάτων προσφυγών δεν προβλέπει τη δυνατότητα άσκησης «αντίθετης προσφυγής» στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας.

Δεύτερος λόγος: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009, διότι σε μια περίπτωση στην οποία το προγενέστερο σήμα αποτελεί μια σαφώς διακριτή μεταβολή ενός περιγραφικού όρου και το μεταγενέστερο σήμα περιέχει τον περιγραφικό αυτό όρο, δεν είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό, ακόμη και αν υπάρχουν πολύ μεγάλες ομοιότητες των σημείων και τα προϊόντα είναι ακριβώς ίδια, ότι υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως, αν οι ομοιότητες των σημείων αφορούν μόνο τον περιγραφικό όρο και αν πρόκειται μόνο για προϊόντα που περιγράφονται από τον όρο αυτό.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Central Administrativo Sul (Πορτογαλία) στις 5 Φεβρουαρίου 2015 — Ambiente e Sistemas de Informação Geográfica Lda (Ambisig) κατά AICP — Associação de Industriais do Concelho de Pombal

(Υπόθεση C-46/15)

(2015/C 146/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Central Administrativo Sul

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Ambiente e Sistemas de Informação Geográfica Lda (Ambisig)

Εφεσίβλητη: AICP — Associação de Industriais do Concelho de Pombal

Αντίδικος ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου: Indice — ICT & Management, Lda

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 48, παράγραφος 2, στοιχείο α', σημείο ii, δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2004/18/EΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, άμεσο αποτέλεσμα στην πορτογαλική έννομη τάξη, υπό την έννοια ότι παρέχει στους ιδιώτες δικαιώματα δυνάμενα να προβληθούν έναντι των αναθετουσών αρχών, λαμβανομένου υπόψη ότι η πορτογαλική νομοθεσία δεν ρυθμίζει τα διεπόμενα από το προαναφερθέν άρθρο ζητήματα;

Αντιτίθεται το άρθρο 48, παράγραφος 2, στοιχείο α', σημείο ii, δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2004/18/EΚ στην εφαρμογή όρου καθορισθέντος από την αναθέτουσα αρχή βάσει του οποίου ο οικονομικός φορέας δεν επιτρέπεται να αποδείξει διά δηλώσεως υπογεγραμμένης από τον ίδιο ότι έχει παράσχει υπηρεσίες, εκτός αν είναι αδύνατο ή υπέρμετρα δυσχερές γι’ αυτόν να προσκομίσει δήλωση του ιδιώτη αποδέκτη των εν λόγω υπηρεσιών;

Αντιτίθεται το άρθρο 48, παράγραφος 2, στοιχείο α', σημείο ii, δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2004/18/EΚ στην εφαρμογή όρου καθορισθέντος από την αναθέτουσα αρχή βάσει του οποίου η δήλωση του ιδιώτη αποδέκτη των υπηρεσιών πρέπει, επί ποινή αποκλεισμού, να φέρει βεβαίωση του γνήσιου της υπογραφής από συμβολαιογράφο ή άλλη σχετικώς αρμόδια αρχή;

(1) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114)

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/14

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η DTL Corporación, S.L. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-176/13, DTL Corporación κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση C-62/15 P)

(2015/C 146/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: DTL Corporación, S.L. (εκπρόσωπος: A. Zuazo Araluze, δικηγόρος)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

τη μερική ακύρωση, κατά το μέρος που αφορά όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 37, της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών της 24ης Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση R 661/2012-4, με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα προσφυγή κατά της αρνήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος αριθ. 8830821«Generia»·

—	να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ και τους λοιπούς υπέρ του παρεμβαίνοντες στην παρούσα αναιρετική δίκη διαδίκους να φέρουν τα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Παραβίαση του δικαίου της Ένωσης εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου: Το τέταρτο τμήμα προσφυγών τροποποίησε με την απόφασή του της 24ης Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση R 661/2012-4, την αιτιολογία της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών περί αρνήσεως καταχωρίσεως στις κλάσεις 9 και 37 του κοινοτικού σήματος αριθ. 8830821 «Generia». Συγκεκριμένα, το τμήμα ανακοπών στήριξε την εν λόγω άρνηση στην ομοιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 9 και 37 με τα προϊόντα της κλάσεως 7 του αντιτασσόμενου σήματος. Το δε τμήμα προσφυγών επιβεβαίωσε την απόρριψη του αιτήματος αυτού, αλλά στήριξε την απόφασή του στην ομοιότητα των εν λόγω προϊόντων και υπηρεσιών των κλάσεων 9 και 37 με τις υπηρεσίες της κλάσεως 40 του αντιτασσόμενου σήματος. Με τον τρόπο αυτό, το τμήμα προσφυγών παρέβη το άρθρο 64.1 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου (1), για το κοινοτικό σήμα, διότι οι υπηρεσίες της κλάσεως 40 του αντιτασσόμενου σήματος ουδέποτε αντιτάχθηκαν στα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 37 του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση (ενώ αντιθέτως είχαν αντιταχθεί στις υπηρεσίες άλλων κλάσεων). Επιπλέον, το τμήμα προσφυγών παρέβη το άρθρο 75 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, για το κοινοτικό σήμα καθώς δεν κλήθηκε η νυν αναιρεσείουσα προκειμένου να προβάλει τα επιχειρήματά της όσον αφορά αυτήν την υποκατάσταση της αιτιολογίας. Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν νομικώς ορθή, γεγονός που συνεπάγεται παραβίαση του δικαίου της Ένωσης [άρθρα 64.1 και 75 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, για το κοινοτικό σήμα].

(1) EE L 78, σ. 1.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo per la Sardegna (Ιταλία) στις 12 Φεβρουαρίου 2015 — Mario Melis κ.λπ. κατά Comune di Loiri Porto San Paolo και Provincia di Olbia Tempio

(Υπόθεση C-67/15)

(2015/C 146/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo per la Sardegna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγoντες: Mario Melis, Tavolara Beach Sas, Dionigi Piredda και Claudio Del Giudice

Καθών: Comune di Loiri Porto San Paolo και Provincia di Olbia Tempio

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως οι αρχές της ελευθερίας εγκαταστάσεως, της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων και της προστασίας του ανταγωνισμού, που διατυπώνονται στα άρθρα 49, 56 και 106 ΣΛΕΕ, αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία, κατόπιν διαδοχικών νομοθετικών παρεμβάσεων, προβλέπει την κατ’ επανάληψη μετάθεση της ημερομηνίας λήξεως των συμβάσεων παραχωρήσεως κοινόχρηστων παραθαλάσσιων εκτάσεων προς οικονομική εκμετάλλευση;

Μήπως το άρθρο 12 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ (1) αντιτίθεται σε εθνική διάταξη όπως εκείνη του άρθρου 1, παράγραφος 18, της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου 194 της 30ής Δεκεμβρίου 2009, που κυρώθηκε με τον νόμο 25 της 26ης Φεβρουαρίου 2010, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα, η οποία προβλέπει την αυτόματη παράταση της διάρκειας των παραχωρήσεων κοινόχρηστης παραθαλάσσιας περιουσίας με σκοπό την τουριστικοψυχαγωγική εκμετάλλευση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015· ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 σύμφωνα με το άρθρο 34 duodecies της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου 179 της 18ης Οκτωβρίου 2012, το οποίο παρεμβλήθηκε με το άρθρο 1, παράγραφος 1, του νόμου 221 της 17ης Δεκεμβρίου 2012, περί κυρώσεως της προαναφερθείσας πράξεως νομοθετικού περιεχομένου;

(1) Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (EE L 376, σ. 36)

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) στις 13 Φεβρουαρίου 2015 — X, έτερος διάδικος: Ministerraad

(Υπόθεση C-68/15)

(2015/C 146/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Grondwettelijk Hof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: X

Έτερος διάδικος: Ministerraad

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση κατά την οποία:

α)

οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική μόνιμη εγκατάσταση υπόκεινται σε φόρο όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας (ανεξαρτήτως του αν κέρδη από τη βελγική μόνιμη εγκατάσταση εισέρρευσαν στην κύρια εγκατάσταση), ενώ οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική θυγατρική εταιρία δεν υπόκεινται σε τέτοιον φόρο όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας (ανεξαρτήτως του αν η θυγατρική εταιρία διένειμε μέρισμα);

β)

οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική μόνιμη εγκατάσταση υπόκεινται σε φόρο σε περίπτωση πλήρους αποθεματοποιήσεως των βελγικών κερδών όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας, ενώ οι βελγικές εταιρίες δεν υπόκεινται σε τέτοιον φόρο σε περίπτωση πλήρους αποθεματοποιήσεως των κερδών;

Πρέπει το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρόκειται για παρακράτηση φόρου στην πηγή όταν διάταξη του εθνικού δικαίου ορίζει ότι η καταβολή κέρδους από θυγατρική εταιρία στη μητρική της εταιρία υπόκειται σε φόρο, δεδομένου ότι κατά την ίδια φορολογική περίοδο διανεμήθηκαν μερίσματα και το φορολογητέο αποτέλεσμα μειώθηκε εν όλω ή εν μέρει με την έκπτωση για επιχειρηματικό κεφάλαιο και/ή μεταφερθείσες φορολογικές ζημίες, ενώ βάσει της εθνικής νομοθεσίας το κέδρος δεν θα φορολογούνταν αν παρέμενε στη θυγατρική εταιρία και δεν είχε καταβληθεί στη μητρική εταιρία;

Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2011/96/ΕΕ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται φόρος στη διανομή μερισμάτων, αν η ρύθμιση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ότι, όταν ληφθέν μέρισμα διανεμήθηκε από εταιρία κατά τη διάρκεια έτους μεταγενέστερου του έτους κατά το οποίο η ίδια το έλαβε, φορολογείται επί μέρους του μερίσματος το οποίο υπερβαίνει το κατώτατο όριο που ορίζεται στο προαναφερθέν άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας, ενώ αυτό δεν συμβαίνει όταν η εταιρία αυτή διανέμει εκ νέου μέρισμα κατά τη διάρκεια του έτους κατά το οποίο η ίδια το έλαβε;

(1) ΕΕ L 345, σ. 8.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/17

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 17 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-400/10, Hamas κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-79/15 P)

(2015/C 146/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen, G. Étienne)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Hamas, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-400/10·

—	να αποφανθεί οριστικώς επί των ζητημάτων που εγείρονται με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως· και

—	να καταδικάσει την προσφεύγουσα στην υπόθεση T-400/10 στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου στην πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και στα δικαστικά του έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας αναιρέσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, το αναιρεσείον εκτιμά ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση της χρήσεως από το Συμβούλιο πληροφοριών του δημοσίου τομέα, στο πλαίσιο της περιοδικής επανεξετάσεως των επιβληθέντων μέτρων.

Δεύτερον, το αναιρεσείον προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αποφάσεις των αρμοδίων αρχών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αφενός, και του Ηνωμένου Βασιλείου, αφετέρου, συνιστούσαν επαρκή βάση για την εγγραφή της Hamas στον κατάλογο.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 19 Φεβρουαρίου 2015 — Sonos Europe BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-84/15)

(2015/C 146/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Sonos Europe BV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει οι κλάσεις 8517, 8518, 8519 και 8527 της ΣΟ να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ένα προϊόν, όπως αυτό που περιγράφεται στην παρούσα απόφαση (το Zoneplayer), το οποίο λαμβάνει ψηφιακές πληροφορίες και, χωρίς να τις αποθηκεύει, τις αναπαράγει («συνεχής ροή») ενισχυμένες με τη μορφή ήχου μέσω πέντε (ενσωματωμένων) μεγαφώνων και/ή τις αποστέλλει σε άλλες συσκευές στο τοπικό δίκτυο, δύναται να καταταγεί σε μία ή περισσότερες από τις κλάσεις αυτές, και αν ναι σε ποια; Ή η κλάση 8543 της ΣΟ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μια συσκευή όπως το Zoneplayer πρέπει να καταταγεί σε αυτή την κλάση ως ηλεκτρική συσκευή που έχει δική της λειτουργία;

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/18

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Φεβρουαρίου 2015 η Feralpi Holding SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-70/10, Feralpi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-85/15 P)

(2015/C 146/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Feralpi Holding SpA (εκπρόσωποι: G. M. Roberti και I. Perego, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η Feralpi ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2014 καθόσον με αυτήν απορρίπτεται η προσφυγή που είχε ασκήσει η Feralpi στο πλαίσιο της υποθέσεως T-70/10 και, ως εκ τούτου:

(i)	να αναιρέσει, εν όλω ή εν μέρει, την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

(ii)	και/ή να ακυρώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη Feralpi βάσει της αποφάσεως αυτής ή, τουλάχιστον, να μειώσει το ποσό του προστίμου αυτού·

—

επικουρικώς, να αναιρέσει, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2014 καθόσον με αυτήν απορρίπτεται η προσφυγή που είχε ασκήσει η Feralpi στο πλαίσιο της υποθέσεως T-70/10 και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας της με γνώμονα τις ενδείξεις που θα του παράσχει το Δικαστήριο·

—	εν πάση περιπτώσει, να μειώσει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στη Feralpi βάσει της προσβαλλομένης αποφάσεως, λαμβανομένης υπόψη της υπέρμετρης χρονικής διάρκειας της εκδικάσεως της υποθέσεως T-70/10 από το Γενικό Δικαστήριο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Feralpi προβάλλει έξι λόγους αναιρέσεως οι οποίοι κατατείνουν να αποδειχθεί ότι:

—	το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αποφαινόμενο ότι δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της συλλογικότητας κατά τη διαδικασία εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—

το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 10 του κανονισμού 773/2004 (1) και το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (στο εξής: ΕΣΔΑ), κρίνοντας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση μπορούσε να εκδοθεί χωρίς η Επιτροπή να απευθύνει στην αναιρεσείουσα ανακοίνωση αιτιάσεων και χωρίς να διασφαλίσει την εκ μέρους της δεύτερης άσκηση των δικαιωμάτων της άμυνας·

—

το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κρίνοντας ότι το χρονικό διάστημα που παρήλθε μεταξύ της δημοσιεύσεως της αποφάσεως που εκδόθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2007, επί της υποθέσεως T-77/03, και της εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν είχε υπέρμετρη διάρκεια·

—

το Γενικό Δικαστήριο εφήρμοσε πεπλανημένα το άρθρο 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ και, εν προκειμένω, τις, κρίσιμες κατά την επίμαχη διάταξη, έννοιες της συμφωνίας και της εναρμονισμένης πρακτικής, καθώς και τις εφαρμοστέες όσον αφορά το βάρος αποδείξεως αρχές, αποφαινόμενο ότι υπήρχε μία μόνον και διαρκής σύμπραξη εντός της ιταλικής αγοράς ράβδων οπλισμού σκυροδέματος κατά τις περιόδους 1989-1992 και 1993-1995 και ότι η Feralpi μετείχε στη σύμπραξη αυτή. Στο πλαίσιο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την ιδιαιτερότητα του νομικού πλαισίου της Συνθήκης ΕΚΑΧ που ετύγχανε εφαρμογής στον τομέα των ράβδων οπλισμού σκυροδέματος. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο προδήλως παραμόρφωσε την έννοια και το περιεχόμενο των ουσιωδών αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίσθηκαν. Από της απόψεως αυτής, η αιτιολογία είναι πλημμελής και ενέχει λογικά σφάλματα·

—

το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας, παραλείποντας να ασκήσει την πλήρη δικαιοδοσία του προκειμένου να διορθώσει το σφάλμα στο οποίο υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον υπολογισμό του ειδικού βάρους της Feralpi και των λοιπών επιχειρήσεων που ενέχονταν στη σύμπραξη προκειμένου να καθορίσει το βασικό ποσό του προστίμου·

—	το Γενικό Δικαστήριο παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 47 του Χάρτη, καθόσον η προσφυγή της νυν αναιρεσείουσας δεν εξετάσθηκε εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 123, σ. 18).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/19

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Φεβρουαρίου 2015 οι Ferriera Valsabbia SpA, Valsabbia Investimenti SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-92/10, Ferriera Valsabbia και Valsabbia Investimenti κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-86/15 P)

(2015/C 146/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Ferriera Valsabbia SpA, Valsabbia Investimenti SpA (εκπρόσωποι: D. M. Fosselard, avocat, D. Slater, Solicitor, A. Duron, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου για τους προβαλλόμενους λόγους·

—	και, αποφαινόμενο οριστικώς επί της διαφοράς, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αφορά τις αναιρεσείουσες·

—	επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο κρίνει ότι κανένας εκ των προβαλλομένων λόγων δεν καθιστά δυνατή την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σύνολό της, να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις νυν αναιρεσείουσες για τους κατωτέρω εκτιθεμένους λόγους·

—	άλλως, σε περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο δεν αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς, να επιφυλαχθεί επί των δικαστικών εξόδων και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να εξετάσει εκ νέου την υπόθεση, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—	Τέλος, βάσει του άρθρου 69 του Κανονισμού Διαδικασίας, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς τους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους:

Με τον πρώτο λόγο, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 10 του κανονισμού 773/2004 (1). Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι βασίμως η Επιτροπή εξέδωσε εκ νέου την πρωτοδίκως προσβαλλόμενη απόφαση (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), χωρίς να απαιτείται να αποστείλει προηγουμένως νέα ανακοίνωση αιτιάσεων.

Με τον δεύτερο λόγο, οι αναιρεσείουσες διατείνονται ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 14 του κανονισμού 773/2004. Η παράβαση συνίσταται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι η Επιτροπή μπορούσε να εκδώσει εκ νέου την προσβαλλόμενη απόφαση, βάσει των διατάξεων του κανονισμού 1/2003 (2), χωρίς οι εκπρόσωποι των κρατών μελών να έχουν τη δυνατότητα απευθείας ακροάσεως των επιχειρήσεων.

Με τον τρίτο λόγο, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της συλλογικότητας. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η βασίμως η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση σύμφωνα με διαδικασία βάσει της οποίας το σώμα των επιτρόπων δεν εξέδωσε το σύνολο του κειμένου της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά τον ίδιο χρόνο, αλλά δύο μέρη της αποφάσεως σε διαφορετικά χρονικά σημεία το καθένα, στηριζόμενο στο ότι θεωρούμενα από κοινού τα δύο μέρη μπορούσαν να αποτελούν πλήρη απόφαση.

Με τον τέταρτο λόγο, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ερμηνευομένου με γνώμονα το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Η παράβαση αυτή έχει τη μορφή προσβολής, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, του δικαιώματος των αναιρεσειουσών να εκδικασθεί η υπόθεσή τους εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Ειδικότερα, παρήλθαν περίπου τρία έτη μεταξύ της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και της κινήσεως της προφορικής από το Γενικό Δικαστήριο. Μια τέτοια καθυστέρηση συνιστά προσβολή του κατά το άρθρο 47 του Χάρτη δικαιώματος αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και του δικαιώματος ακροάσεως εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Η παράβαση του άρθρου 47 αποδεικνύεται ιδιαιτέρως σοβαρή λαμβανομένου υπόψη ότι οι αναιρεσείουσες υποχρεώθηκαν να αναμείνουν περισσότερα από δεκατέσσερα έτη μέχρι κάποιο δικαιοδοτικό όργανο (εν προκειμένω το Γενικό Δικαστήριο) να εκδικάσει την υπόθεση επί της ουσίας, δεδομένου ότι η πρώτη απόφαση της Επιτροπής ακυρώθηκε για διαδικαστικούς λόγους κατόπιν δίκης που διήρκεσε περίπου επτά έτη.

Με τον πέμπτο λόγο, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ. Ειδικότερα, οι αναιρεσείουσες διατείνονται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το ειδικό πλαίσιο της Συνθήκης ΕΚΑΧ και τις υποχρεώσεις δημοσιότητας και απαγορεύσεως των διακρίσεων που υπέχουν οι επιχειρήσεις βάσει των όρων της Συνθήκης, στοιχείο που είχε ως συνέπεια πεπλανημένη εφαρμογή της νομολογίας του Δικαστηρίου όσον αφορά την έννοια της συμπράξεως. Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι η, επανειλημμένη άλλωστε, δημοσίευση καταλόγων τιμών μη προσαρμοσμένων στην τιμή που προτεινόταν στο πλαίσιο της συμπράξεως είχε ως αποτέλεσμα να αναστείλει τη σύμπραξη, της οποίας το αντικείμενο, κατά το Γενικό Δικαστήριο, συνίστατο στον καθορισμό των κατώτατων τιμών. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, ωστόσο, ότι ήταν επιπροσθέτως απαραίτητη και η δημόσια διαφοροποίηση.

Με τον έκτο λόγο, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ερμηνευόμενο με γνώμονα το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, κρίνοντας ότι η χρονική διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας (δηλαδή της διαδικασίας ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) δεν ήταν υπέρμετρη κατά την έννοια των προμνημονευθεισών διατάξεων. Εν προκειμένω, η διοικητική διαδικασία διήρκεσε συνολικά περίπου 54 μήνες, λαμβανομένης υπόψη τόσο της αρχικής όσο και της μεταγενέστερης διαδικασίας εκ νέου εκδόσεως. Επιπλέον, το μεγαλύτερο των δύο ετών χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε προκειμένου η Επιτροπή να εκδώσει εκ νέου την προσβαλλόμενη απόφαση είναι κατά τα φαινόμενα υπέρμετρο. Ο λόγος τον οποίο δέχθηκε το Γενικό Δικαστήριο για να δικαιολογήσει τη χρονική διάρκεια της διαδικασίας της εκ νέου εκδόσεως ενέχει πλάνη και αντιφάσεις, πέραν του ότι καταδεικνύει την ύπαρξη παραβάσεως της προγενέστερης νομολογίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Με τον έβδομο λόγο, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 23 του κανονισμού 1/2003 και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Ειδικότερα, η Επιτροπή χώρισε εν προκειμένω τις επιχειρήσεις σε ομάδες προκειμένου να καθορίσει το βασικό πρόστιμο που θα έπρεπε να επιβληθεί σε κάθε επιχείρηση, επιχειρώντας, σύμφωνα με ό,τι εκτίθεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, να διασφαλίσει σχέση αναλογικότητας μεταξύ του μέσου μεριδίου αγοράς που κατείχε κάθε ομάδα και του βασικού προστίμου που επρόκειτο να επιβληθεί στις διάφορες επιχειρήσεις εντός κάθε ομάδας. Μολονότι το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι η Επιτροπή υποτίμησε το μέσο μερίδιο αγοράς που κατείχε η μία εκ των ομάδων, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η σχέση αναλογικότητας την οποία η Επιτροπή προετίθετο να τηρήσει, δεν έκρινε προσήκον να αποκαταστήσει τη σχέση αναλογικότητας αυτή.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/21

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 η Alfa Acciai SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-85/10, Alfa Acciai κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-87/15 P)

(2015/C 146/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Alfa Acciai SpA (εκπρόσωποι: D. M. Fosselard, avocat, D. Slater, Solicitor, A. Duron, avocate)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου για τους προβαλλόμενους λόγους·

—	και, αποφαινόμενο οριστικώς επί της διαφοράς, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αφορά την αναιρεσείουσα·

—	επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο κρίνει ότι κανένας εκ των προβαλλομένων λόγων δεν καθιστά δυνατή την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σύνολό της, να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη νυν αναιρεσείουσα για τους κατωτέρω εκτιθεμένους λόγους·

—	άλλως, σε περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο δεν αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς, να επιφυλαχθεί επί των δικαστικών εξόδων και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να εξετάσει εκ νέου την υπόθεση, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—	τέλος, βάσει του άρθρου 69 του Κανονισμού Διαδικασίας, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Με τον πρώτο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 10 του κανονισμού 773/2004 (1). Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι βασίμως η Επιτροπή εξέδωσε εκ νέου την πρωτοδίκως προσβαλλόμενη απόφαση (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), χωρίς να απαιτείται να αποστείλει προηγουμένως νέα ανακοίνωση αιτιάσεων.

Με τον δεύτερο λόγο, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 14 του κανονισμού 773/2004. Η παράβαση συνίσταται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι η Επιτροπή μπορούσε να εκδώσει εκ νέου την προσβαλλόμενη απόφαση, βάσει των διατάξεων του κανονισμού 1/2003 (2), χωρίς οι εκπρόσωποι των κρατών μελών να έχουν τη δυνατότητα απευθείας ακροάσεως των επιχειρήσεων.

Με τον τρίτο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της συλλογικότητας. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η βασίμως η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση σύμφωνα με διαδικασία βάσει της οποίας το σώμα των επιτρόπων δεν εξέδωσε το σύνολο του κειμένου της προσβαλλομένης αποφάσεως κατά τον ίδιο χρόνο, αλλά δύο μέρη της αποφάσεως σε διαφορετικά χρονικά σημεία το καθένα, στηριζόμενο στο ότι θεωρούμενα από κοινού τα δύο μέρη μπορούσαν να αποτελούν πλήρη απόφαση.

Με τον τέταρτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ερμηνευομένου με γνώμονα το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Η παράβαση αυτή έχει τη μορφή προσβολής, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, του δικαιώματος της αναιρεσείουσας να εκδικασθεί η υπόθεσή της εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Ειδικότερα, παρήλθαν περίπου τρία έτη μεταξύ της περατώσεως της έγγραφης διαδικασίας και της κινήσεως της προφορικής από το Γενικό Δικαστήριο. Μια τέτοια καθυστέρηση συνιστά προσβολή του κατά το άρθρο 47 του Χάρτη δικαιώματος αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και του δικαιώματος ακροάσεως εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος. Η παράβαση του άρθρου 47 αποδεικνύεται ιδιαιτέρως σοβαρή λαμβανομένου υπόψη ότι η αναιρεσείουσα υποχρεώθηκε να αναμείνει περισσότερα από δεκατέσσερα έτη μέχρι κάποιο δικαιοδοτικό όργανο (εν προκειμένω το Γενικό Δικαστήριο) να εκδικάσει την υπόθεση επί της ουσίας, δεδομένου ότι η πρώτη απόφαση της Επιτροπής ακυρώθηκε για διαδικαστικούς λόγους κατόπιν δίκης που διήρκεσε περίπου επτά έτη.

Με τον πέμπτο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 65 της Συνθήκης ΕΚΑΧ. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το ειδικό πλαίσιο της Συνθήκης ΕΚΑΧ και τις υποχρεώσεις δημοσιότητας και απαγορεύσεως των διακρίσεων που υπέχουν οι επιχειρήσεις βάσει των όρων της Συνθήκης, στοιχείο που είχε ως συνέπεια πεπλανημένη εφαρμογή της νομολογίας του Δικαστηρίου όσον αφορά την έννοια της συμπράξεως. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η, επανειλημμένη άλλωστε, δημοσίευση καταλόγων τιμών μη προσαρμοσμένων στην τιμή που προτεινόταν στο πλαίσιο της συμπράξεως είχε ως αποτέλεσμα να αναστείλει τη σύμπραξη, της οποίας το αντικείμενο, κατά το Γενικό Δικαστήριο, συνίστατο στον καθορισμό των κατώτατων τιμών. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, ωστόσο, ότι ήταν επιπροσθέτως απαραίτητη και η δημόσια διαφοροποίηση.

Με τον έκτο λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, ερμηνευόμενο με γνώμονα το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, κρίνοντας ότι η χρονική διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας (δηλαδή της διαδικασίας ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) δεν ήταν υπέρμετρη κατά την έννοια των προμνημονευθεισών διατάξεων. Εν προκειμένω, η διοικητική διαδικασία διήρκεσε συνολικά περίπου 54 μήνες, λαμβανομένης υπόψη τόσο της αρχικής όσο και της μεταγενέστερης διαδικασίας εκ νέου εκδόσεως. Επιπλέον, το μεγαλύτερο των δύο ετών χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε προκειμένου η Επιτροπή να εκδώσει εκ νέου την προσβαλλόμενη απόφαση είναι κατά τα φαινόμενα υπέρμετρο. Ο λόγος τον οποίο δέχθηκε το Γενικό Δικαστήριο για να δικαιολογήσει τη χρονική διάρκεια της διαδικασίας της εκ νέου εκδόσεως ενέχει πλάνη και αντιφάσεις, πέραν του ότι καταδεικνύει την ύπαρξη παραβάσεως της προγενέστερης νομολογίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Με τον έβδομο λόγο, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 23 του κανονισμού 1/2003 και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Ειδικότερα, η Επιτροπή χώρισε εν προκειμένω τις επιχειρήσεις σε ομάδες προκειμένου να καθορίσει το βασικό πρόστιμο που θα έπρεπε να επιβληθεί σε κάθε επιχείρηση, επιχειρώντας, σύμφωνα με ό,τι εκτίθεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, να διασφαλίσει σχέση αναλογικότητας μεταξύ του μέσου μεριδίου αγοράς που κατείχε κάθε ομάδα και του βασικού προστίμου που επρόκειτο να επιβληθεί στις διάφορες επιχειρήσεις εντός κάθε ομάδας. Μολονότι το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι η Επιτροπή υποτίμησε το μέσο μερίδιο αγοράς που κατείχε η μία εκ των ομάδων, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί η σχέση αναλογικότητας την οποία η Επιτροπή προετίθετο να τηρήσει, δεν έκρινε προσήκον να αποκαταστήσει τη σχέση αναλογικότητας αυτή.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/23

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 η Ferriere Nord SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-90/10, Ferriere Nord κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-88/15 P)

(2015/C 146/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ferriere Nord SpA (εκπρόσωποι: W. Viscardini, G. Donà, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

κυρίως, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, επί της υποθέσεως T-90/10, καθόσον με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε το κύριο αίτημα της Ferriere Nord, περί συνολικής ακυρώσεως της αποφάσεως C (2009) 7492 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την απόφαση C (2009) 9912 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2009·

—	συνακόλουθα, να ακυρώσει τις προμνημονευθείσες αποφάσεις της Επιτροπής·

—

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, επί της υποθέσεως T 90/10, καθόσον με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε το επικουρικό αίτημα της Ferriere Nord, περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C (2009) 7492 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2009, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την απόφαση C (2009) 9912 τελικό, και, ως εκ τούτου, να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε με την απόφαση αυτή·

—	συνακόλουθα, να ακυρώσει εν μέρει τις προμνημονευθείσες αποφάσεις της Επιτροπής και να μειώσει έτι περαιτέρω (σε σχέση με τη μείωση που αποφάσισε το Γενικό Δικαστήριο) το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

I —

Πρόδηλη παραμόρφωση, όπως προκύπτει από τη δικογραφία, των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά την έλλειψη αρμοδιότητας της Επιτροπής να επιβάλει κυρώσεις στη Ferriere Nord — Παράτυπη παράλειψη διαπιστώσεως των πρόδηλων αντιφάσεων που ενέχει το σκεπτικό της αποφάσεως της Επιτροπής και έλλειψη αιτιολογίας — Παράβαση των κανόνων περί βάρους αποδείξεως.

II —

Παράβαση του άρθρου 27 του κανονισμού 1/2003 (1), καθόσον δεν κοινοποιήθηκε νέα ανακοίνωση αιτιάσεων — Παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης — Πρόδηλη παραμόρφωση, όπως προκύπτει από τη δικογραφία, των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων — Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας — Έλλειψη αιτιολογίας — Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως από ειδικό προς τούτο σύμβουλο.

III —

Παράβαση του εσωτερικού κανονισμού της Επιτροπής (και, ως εκ τούτου, του πρωτογενούς και παράγωγου δικαιώματος όσον αφορά τη χρήση πλειόνων γλωσσών), καθόσον η τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεως στην επίσημη γλώσσα του πρωτοτύπου ήταν μεταγενέστερη της αποφάσεως του σώματος των επιτρόπων της 30ής Σεπτεμβρίου 2009.

IV —	Χρονική διάρκεια της συμμετοχής της Ferriere Nord στη σύμπραξη — Πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών: παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων — Παραβίαση των γενικών αρχών περί βάρους αποδείξεως και in dubio pro reo — Σκεπτικό ενέχον αντιφάσεις.

V —	Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας κατά τον καθορισμό του βασικού ποσού του προστίμου που επιβλήθηκε στη Ferriere Nord λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας της παραβάσεως και της χρονικής διάρκειας της συμπράξεως — Παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως — Έλλειψη αιτιολογίας.

VI —	Πρόδηλη πλάνη (ή, τουλάχιστον, πρόδηλη ανακρίβεια) κατά τον υπολογισμό της μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στη Ferriere Nord — Πεπλανημένη άσκηση της πλήρους δικαιοδοσίας — Παραλείψεις όσον αφορά την αιτιολογία.

VII —

Παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής ως προς την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

VIII —

Παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής όσον αφορά το χρονικό διάστημα που παρήλθε.

IX —	Παράνομη προσαύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω υποτροπής ως προς την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/24

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Φεβρουαρίου 2015 η Riva Fire SpA, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 9 Δεκεμβρίου 2014, στην υπόθεση T-83/10, Riva Fire κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-89/15 P)

(2015/C 146/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Riva Fire SpA, υπό εκκαθάριση (εκπρόσωποι: M. Merola, M. Pappalardo, T. Ubaldi, M. Toniolo, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η Riva Fire S.p.A., υπό εκκαθάριση, ζητεί από το Δικαστήριο:

—	κυρίως, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι δεν υπήρξε προσβολή του δικαιώματος άμυνας της νυν αναιρεσείουσας, και, ως εκ τούτου, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

—

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστήριο μόνον καθόσον με την απόφαση αυτή καθορίζεται η μείωση του επιβληθέντος στην αναιρεσείουσα προστίμου σε ποσοστό 3 % επί του βασικού ποσού και, συνακόλουθα, ασκώντας την πλήρη δικαιοδοσία που διαθέτει το Δικαστήριο βάσει του άρθρου 31 του κανονισμού 1/2003 (1), να μειώσει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στη Riva Fire S.p.A., υπό εκκαθάριση, κατά το υψηλότερο δυνατό ποσό που αυτό θα κρίνει εύλογο ή να αναπέμψει την απόφαση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας·

—

παρεμπιπτόντως, να κρίνει ότι η ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία ενέχει παράβαση του άρθρου 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθόσον υπάρχει παράβαση του κανόνα περί εύλογης χρονικής διάρκειας της δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η Riva Fire S.p.A., υπό εκκαθάριση, προβάλλει τέσσερις λόγους.

Πρώτος λόγος: πλάνη περί το δίκαιο, ανεπαρκής και αντιφατική αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, όσον αφορά την εκτίμηση περί παραβάσεως των διαδικαστικών κανόνων του κανονισμού (ΕΚ) 773/2004 (2) της Επιτροπής και την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της αναιρεσείουσας

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι οι συγκρίσεις στις οποίες προέβη η Riva Fire S.p.A., εταιρία υπό εκκαθάριση, μεταξύ της προσβαλλόμενης αποφάσεως και της αποφάσεως που είχε εκδώσει η Επιτροπή το 2002 στερούνταν σημασίας και αποφαινόμενο ότι η Επιτροπή δεν υποχρεούταν να εκδώσει νέα ανακοίνωση αιτιάσεων προκειμένου να παράσχει στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις τη δυνατότητα να διατυπώσουν την άποψή τους επί των επίμαχων πραγματικών περιστατικών.

Δεύτερος λόγος: πλάνη περί το δίκαιο και ανεπαρκής και αντιφατική αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως όσον αφορά τον υπολογισμό του τελικού ποσού του προστίμου

Καθορίζοντας εκ νέου το ποσό του προστίμου, το Γενικό Δικαστήριο άσκησε την πλήρη δικαιοδοσία του κατά τρόπο διττώς πλημμελή:

(i)

πρώτον, το σκεπτικό της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως δεν καθιστά δυνατό να εκτιμηθεί εάν, προκειμένου να μειωθεί το πρόστιμο κατά το 3 % του βασικού ποσού, οι δικαστές έλαβαν προσηκόντως υπόψη τόσο τη μειωμένη χρονική διάρκεια όσο και την ήσσονος σημασίας σοβαρότητα της παραβάσεως που καταλογίζεται στην εταιρία·

(ii)

δεύτερον, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει αντιφάσεις και πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον επεκτείνει και στη Riva Fire S.p.A., εταιρία υπό εκκαθάριση, την ευθύνη για τις συμπεριφορές άλλων επιχειρήσεων κατά το χρονικό διάστημα από τις 25 Νοεμβρίου 1997 έως και τις 30 Νοεμβρίου 1998, καταλογίζοντας εμμέσως την ευθύνη αυτή στην εταιρία προκειμένου να προβεί στον υπολογισμό του προστίμου.

Τρίτος λόγος: αντιφάσεις και πλάνη περί το δίκαιο στο τμήμα της αποφάσεως με το οποίο το Γενικό Δικαστήριο χαρακτήρισε τη Riva ως συμμετέχουσα στη συμφωνία του Δεκεμβρίου του 1998, με συνέπεια να λάβει υπόψη και αυτό το μέρος της συμπράξεως κατά τον καθορισμό του ποσού του προστίμου

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ως δεδομένη τη συμμετοχή της Riva Fire S.p.A., εταιρίας υπό εκκαθάριση, στη συμφωνία του Δεκεμβρίου του 1998 όσον αφορά τα ποσοστά επί των πωλήσεων, χωρίς να λάβει υπόψη ότι, κατά το χρονικό διάστημα που σχεδιάσθηκε η σύναψη της συμφωνίας αυτής, η εταιρία είχε αποστασιοποιηθεί από το τμήμα της συμπράξεως στο οποίο θα εντασσόταν η εν λόγω συμφωνία. Αυτή η πλάνη περί το δίκαιο έχει συνέπειες και στον υπολογισμό του επιμεριζόμενου βασικού ποσού του προστίμου, όσον αφορά τη σοβαρότητα και τη χρονική διάρκεια της καταλογιστέας στη Riva Fire S.p.A., εταιρία υπό εκκαθάριση, παραβάσεως.

Τέταρτος λόγος: έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά τη σημασία της συμμετοχής των διευθυντικών στελεχών της εταιρίας για την αύξηση του αρχικού ποσού του προστίμου

Το Γενικό Δικαστήριο δεν διευκρίνισε τα στοιχεία στα οποία στηρίζει την κρίση του περί του ότι η συμμετοχή των διευθυντικών στελεχών της Riva Fire S.p.A., εταιρίας υπό εκκαθάριση, δεν αποτέλεσε στοιχείο καθοριστικής σημασίας για την αύξηση του βασικού ποσού του προστίμου. Εάν το Γενικό Δικαστήριο είχε δεχθεί ότι ο συντελεστής προσαυξήσεως που ετύγχανε εφαρμογής στο βασικό ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στη Riva Fire S.p.A., υπό εκκαθάριση, υπολογίσθηκε βάσει ιδίως της συμμετοχής των διευθυντικών στελεχών των επιχειρήσεων, τότε θα έπρεπε να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής και να μειώσει συνακόλουθα το ποσό του προστίμου.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 123, σ. 18).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/26

Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Φεβρουαρίου 2015 η Hansen & Rosenthal KG και η H & R Wax Company Vertrieb GmbH κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-544/08, Hansen & Rosenthal KG και H & R Wax Company Vertrieb GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-90/15 P)

(2015/C 146/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Hansen & Rosenthal KG, H & R Wax Company Vertrieb GmbH (εκπρόσωποι: J. L. Schulte, M. Dallmann και K. M. Künstner, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει πλήρως ή εν μέρει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-544/08, Hansen & Rosenthal KG και H&R Wax Company Vertrieb GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

—	να ακυρώσει πλήρως ή εν μέρει, με βάση τα στοιχεία που διαθέτει, τα άρθρα 1 και 2 της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 1ης Οκτωβρίου 2008 στην υπόθεση COMP/39181 — Κηροί κηροποιίας, κατά το μέρος που αφορά τις αναιρεσείουσες,

—	να ακυρώσει ή να μειώσει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, το πρόστιμο,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της παρούσας διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,

—

επικουρικά, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς εκδίκαση βάσει της νομικής εκτίμησης στην οποία θα προβεί το Δικαστήριο, να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 261 ΣΛΕΕ και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της παρούσας διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν πέντε λόγους αναίρεσης:

Πρώτος λόγος: Παραβίαση της αρχής περί τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της δίκαιης δίκης. Οι αναιρεσείουσες βάλλουν συγκεκριμένα κατά του ότι το Γενικό Δικαστήριο δέχτηκε ότι η απόφαση της Επιτροπής για την επιβολή του προστίμου ήταν εξαρχής ορθή και οριστική, πράγμα που είχε ως συνέπεια ότι ο χαρακτηρισμός της απόφασης της Επιτροπής ως εσφαλμένης θα ήταν δυνατός μόνο αν οι αναιρεσείουσες αποδείκνυαν πλήρως το αβάσιμο των διαπιστώσεων της Επιτροπής. Κατά τις αναιρεσείουσες, πρόκειται συνεπώς για παράβαση του άρθρου 48, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, σε συνδυασμό με το άρθρο 52, παράγραφος 3, του Χάρτη αυτού, το άρθρο 6, παράγραφος 2, της ΕΣΔΑ, καθώς και του άρθρου 47, παράγραφος 2, του Χάρτη, σε συνδυασμό με το άρθρο 52, παράγραφος 3, του Χάρτη και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ.

Δεύτερος λόγος: Νομικά εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 81 ΣΕΚ (νυν: άρθρου 101 ΣΛΕΕ). Κατά τις αναιρεσείουσες, το Γενικό Δικαστήριο δέχτηκε, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ότι ορισμένες συμπεριφορές ενέπιπταν στην απαγόρευση των συμφωνιών που περιορίζουν τον ανταγωνισμό, μολονότι δεν πληρούνταν οι απαιτούμενες προς τούτο προϋποθέσεις. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο, κατά παράβαση των κανόνων για το βάρος απόδειξης και για την εκτίμηση των αποδείξεων, θεώρησε ορισμένες πράξεις των αναιρεσειουσών ως παραβάσεις του άρθρου 81 ΣΕΚ (νυν: άρθρου 101 ΣΛΕΕ). Συναφώς το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πληθώρα νομικών σφαλμάτων, καθόσον προέβη σε εσφαλμένες διαπιστώσεις, παραμόρφωσε το περιεχόμενο αποδεικτικών στοιχείων, προέβη σε νομικά εσφαλμένο χαρακτηρισμό αποδεικτικών στοιχείων και παραβίασε την αρχή περί τεκμηρίου αθωότητας και την αρχή της δίκαιης δίκης.

Τρίτος λόγος: Παραβίαση από το Γενικό Δικαστήριο της αρχής της νομιμότητας των ποινών, ο καθορισμός των οποίων αποτελεί προνομία του νομοθέτη. Αφού το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο εξακολουθούν να πρεσβεύουν ότι το όριο του 10 % που προβλέπεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1/2003 (1) συνιστά ένα απόλυτο και όχι ένα ενδεικτικό ανώτατο όριο, δεν υπάρχει στο δίκαιο της Ένωσης κανένα πλαίσιο για την επιμέτρηση των προστίμων που επιβάλλονται για παραβάσεις του άρθρου 81 ΣΕΚ (νυν άρθρου 101 ΣΛΕΕ). Ο προσδιορισμός όμως ενός τέτοιου πλαισίου απόκειται στον νομοθέτη και μόνο, ο οποίος είναι ο μόνος αρμόδιος να θεσπίζει τις θεμελιώδεις διατάξεις, και η Επιτροπή δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει.

Τέταρτος λόγος: Περαιτέρω παραβιάσεις της αρχής της νομιμότητας των ποινών και της απαγόρευσης αναδρομικής εφαρμογής. Κατά τις αναιρεσείουσες, ούτε το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να καθορίσει το πρόστιμο, αφού δεν υπάρχει το σχετικό πλαίσιο, διότι ο καθορισμός αυτός θα ήταν νομικά εσφαλμένος. Επιπλέον, το γεγονός ότι απλώς εξακριβώθηκε αν η Επιτροπή τήρησε τις κατευθυντήριες γραμμές που έχει θεσπίσει η ίδια συνιστά, κατά τις αναιρεσείουσες, παράλειψη άσκησης της διακριτικής ευχέρειας και συνεπώς παράβαση του άρθρου 31 του κανονισμού 1/2003. Τέλος, οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την απαγόρευση αναδρομικής εφαρμογής, διότι επικύρωσε την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών του 2006 σε καταστάσεις που είχαν ολοκληρωθεί ήδη το 2005.

Πέμπτος και τελευταίος λόγος: Παραβιάσεις της αρχής της αναλογικότητας. Κατά τις αναιρεσείουσες, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη καταρχάς το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, καθόσον καθόρισε, όσον αφορά τις αναιρεσείουσες, συντελεστή 17 % για τον βαθμό υπαιτιότητας και το τέλος εισόδου. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο, κατόπιν του νομικού του σφάλματος ως προς τον χαρακτηρισμό της συμπεριφοράς των αναιρεσειουσών ως παράβασης του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΣΕΚ (νυν άρθρου 101 παράγραφος 1, ΣΛΕΕ), κατέληξε σε εσφαλμένο συμπέρασμα ως προς τη διάρκεια της υποτιθέμενης παράβασης της διάταξης αυτής από τις αναιρεσείουσες.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (EE 2003, L 1, σ. 1).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 25 Φεβρουαρίου 2015 — Kawasaki Motors Europe NV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

(Υπόθεση C-91/15)

(2015/C 146/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Kawasaki Motors Europe NV

Εφεσίβλητος: Inspecteur van de Belastingdienst/Douane

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι ισχυρός ο κανονισμός (ΕΚ) 1051/2009 (1) της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία;

(1) ΕΕ L 290, σ. 56.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal de grande instance de Nanterre (Γαλλία) στις 26 Φεβρουαρίου 2015 — Saint Louis Sucre SA, η οποία υποκαταστάσθηκε στα δικαιώματα της Saint Louis Sucre SNC, κατά Directeur général des douanes et droits indirects

(Υπόθεση C-96/15)

(2015/C 146/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de grande instance de Nanterre

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Saint Louis Sucre SA, η οποία υποκαταστάσθηκε στα δικαιώματα της Saint Louis Sucre SNC

Καθού: Directeur général des douanes et droits indirects

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 15, παράγραφοι 2 και 8, του κανονισμού 1260/2001 του Συμβουλίου της 19ης Ιουνίου 2001 (1), εφαρμοζόμενο υπό το πρίσμα των αιτιολογικών του σκέψεων 9 και 11 και των αποφάσεων Zuckerfabrik Jülich I και II, και των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου της απαγορεύσεως του αδικαιολόγητου πλουτισμού, της αναλογικότητας και της επιχειρηματικής ελευθερίας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένας παραγωγός ζάχαρης δικαιούται επιστροφής των εισφορών στην παραγωγή που καταβλήθηκαν μέχρι τις υποκείμενες σε ποσόστωση ποσότητες ζάχαρης που ήσαν ακόμη σε απόθεμα στις 30 Ιουνίου 2006, δοθέντος ότι μετά την ημερομηνία αυτή το καθεστώς των εισφορών στην παραγωγή δεν παρατάθηκε από τον κανονισμό 318/2006 του Συμβουλίου της 20ής Φεβρουαρίου 2006 (2);

α)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο προδικαστικό ερώτημα, πρέπει το ύψος των επιστρεπτέων στους παραγωγούς εισφορών να στηριχθεί μόνο στην ποσότητα ζάχαρης που ήταν σε απόθεμα στις 30 Ιουνίου 2006;

β)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο προδικαστικό ερώτημα, πρέπει η ποσότητα ζάχαρης που λαμβάνεται ως βάση για την επιστροφή των εισφορών να στηριχθεί στη μεταβολή των κοινοτικών αποθεμάτων ζάχαρης μεταξύ 1ης Ιουλίου 2001 και 30ής Ιουνίου 2006;

Μπορεί ο υπολογισμός της επιστρεπτέας εισφοράς να προκύψει βασίμως από τον πολλαπλασιασμό του αποθέματος ζάχαρης, όπως αυτό θα υπολογιστεί ανάλογα με την απάντηση στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, επί τον σταθμισμένο μέσο όρο των «μέσων απωλειών» που διαπιστώθηκαν κατά τη διάρκεια της ΚΟΑ 2001/2006 ή πρέπει να υπολογιστεί διαφορετικά και με ποιον τρόπο;

4)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα προηγούμενα ερωτήματα, είναι ανίσχυρος ο κανονισμός 164/2007 της 19ης Φεβρουαρίου 2007 για καθορισμό, για την περίοδο εμπορίας 2005/2006, των ποσών των εισφορών στην παραγωγή όσον αφορά τον τομέα της ζάχαρης (3);

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (EE L 178, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕK) 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (EE L 58, σ. 1).

(3) EE L 51, σ. 17.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/29

Προσφυγή της 3ης Μαρτίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας

(Υπόθεση C-104/15)

(2015/C 146/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Nicolae, D. Loma Osorio Lerena)

Καθής: Ρουμανία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να διαπιστώσει ότι η Ρουμανία, μη λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη της ρυπάνσεως από σωματίδια σκόνης προερχόμενα από τη δεξαμενή του Boşneag — προέκταση, που ανήκει στο ορυχείο χαλκού και ψευδαργύρου του Moldomin το οποίο βρίσκεται στη Moldova Nouă, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 4 και 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ (1)·

—	να καταδικάσει τη Ρουμανία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή που άσκησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της Ρουμανίας έχει ως αντικείμενο το γεγονός ότι οι ρουμανικές αρχές δεν έλαβαν τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη της ρυπάνσεως από σωματίδια σκόνης προερχόμενα από μία εκ των δεξαμενών καθιζήσεως ορυχείου χαλκού.

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Ρουμανία, μη λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψει τον σχηματισμό σωματιδίων σκόνης στην επιφάνειας της δεξαμενής καθιζήσεως του Boşneag — προέκταση, στοιχείο που βλάπτει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 4 και 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/21/ΕΚ. Η Επιτροπή φρονεί ότι η Ρουμανία πρέπει να διασφαλίσει την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από κάθε κίνδυνο, μολονότι διαθέτει ορισμένη ευχέρεια όσον αφορά τα συγκεκριμένα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, εφόσον τηρούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται με το άρθρο 4 της οδηγίας. Επιπλέον, η Επιτροπή διατείνεται ότι το άρθρο 13, παράγραφος 2, της οδηγίας επιβάλλει ειδική υποχρέωση στις αρμόδιες αρχές, συγκεκριμένα δε την υποχρέωση να διασφαλίσουν ότι οι φορείς εκμεταλλεύσεως λαμβάνουν τα προσήκοντα μέτρα για την πρόληψη ή τη μείωση της σκόνης.

Εν προκειμένω, η Επιτροπή στηρίζεται στις εκθέσεις των αρμοδίων για την προστασία του περιβάλλοντος ρουμανικών αρχών και σε στοιχεία προερχόμενα από τα μέσα ενημερώσεως, αλλά και στις απαντήσεις της Ρουμανίας στο πλαίσιο της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας, βάσει των οποίων η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, στη ζώνη της Moldova Nouă, η σκόνη από τη δεξαμενή καθιζήσεως του Boşneag — προέκταση προκαλεί σημαντική ρύπανση, ιδίως κατά τα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία πνέουν ισχυροί άνεμοι, που έχει βλαβερά αποτελέσματα για την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.

Επιπλέον, η Επιτροπή φρονεί ότι η Ρουμανία δεν δύναται να επικαλεσθεί καταστάσεις αμιγώς εσωτερικές, όπως η ιδιωτικοποίηση της Moldomin και το ότι ο αγοραστής θα αναλάβει τις περιβαλλοντικές υποχρεώσεις, προκειμένου να δικαιολογήσει την παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει από την οδηγία.

(1) ΕΕ L 102, σ. 15.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 4 Μαρτίου 2015 — Kødbranchens Fællesråd, η οποία ενεργεί για λογαριασμό των: Århus Slagtehus κ.λπ. κατά Ministeriet for Fødevarer, Landbrug og Fiskeri και Fødevarestyrelsen

(Υπόθεση C-112/15)

(2015/C 146/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Kødbranchens Fællesråd η οποία ενεργεί για λογαριασμό των: Århus Slagtehus A/S, Danish Crown A.m.b.A. Oksekødsdivisionen, Hadsund Kreaturslagteri A/S, Hjalmar Nielsens Eksportslagteri A/S, Kjellerup Eksportslagteri A/S, Mogens Nielsen Kreaturslagteri A/S και Vejle Eksportslagteri A/S

Καθών

1.	Ministeriet for Fødevarer, Landbrug og Fiskeri.

2.	Fødevarestyrelsen

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 27, παράγραφος 4, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 882/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων, σε συνδυασμό με τα σημεία 1 και 2 του παραρτήματος VI του ίδιου κανονισμού, την έννοια ότι, κατά τον καθορισμό των τελών που επιβάλλονται σε εγκαταστάσεις τροφίμων, τα κράτη μέλη απαγορεύεται να περιλαμβάνουν σε αυτά δαπάνες για την μισθοδοσία και την κατάρτιση δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι προσλαμβάνονται μεν με σκοπό να ολοκληρώσουν πρόγραμμα καταρτίσεως συμβατό με τις απαιτήσεις για τους «επίσημους βοηθούς» κατά τον κανονισμό (ΕΚ) 854/2004 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, πλην όμως δεν διενεργούν επιθεωρήσεις κρεάτων πριν γίνουν δεκτοί στο πρόγραμμα καταρτίσεως ούτε κατά τη διάρκειά του;

(1) ΕΕ L 165, σ. 1.

(2) ΕΕ L 139, σ. 206.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/30

Προσφυγή της 6ης Μαρτίου 2015 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-116/15)

(2015/C 146/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: F. Drexler, A. Caiola, M. Pencheva)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να συνεκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την υπόθεση που πρωτοκολλήθηκε υπό τον αριθμό C-14/15 προς διευκόλυνση της έγγραφης και της προφορικής διαδικασίας και προς έκδοση κοινής αποφάσεως·

—	να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου 2014/911/ΕΕ, της 4ης Δεκεμβρίου 2014, για την έναρξη της αυτοματοποιημένης ανταλλαγής δακτυλοσκοπικών δεδομένων στη Λετονία (1)·

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της προσφυγής του που στηρίζεται στο άρθρο 263 ΣΛΕΕ.

Με τον πρώτο λόγο, το Κοινοβούλιο εκτιμά ότι το Συμβούλιο χρησιμοποίησε ακατάλληλη νομική βάση για την έκδοση της αποφάσεως 2014/911/ΕΕ. Στο πλαίσιο του πρώτου αυτού λόγου, το Κοινοβούλιο διατυπώνει μια συλλογιστική σε δύο σκέλη. Το Κοινοβούλιο υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε να αναζητήσει μια νομική βάση για την προσβαλλόμενη απόφαση μεταξύ των διατάξεων της ΣΛΕΕ και ότι, εν πάση περιπτώσει, το Συμβούλιο στηρίχθηκε σε μια παράνομη διάταξη για την έκδοση της αποφάσεως 2014/911/ΕΕ. Συγκεκριμένα, χρησιμοποίησε μια παράγωγη νομική βάση, η οποία, αυτή καθαυτή, είναι παράνομη, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου. Βάσει του λόγου αυτού, το Κοινοβούλιο προβάλλει ένσταση ελλείψεως νομιμότητας όσον αφορά το άρθρο 25, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2008/615/ΔΕΥ (2).

Με τον δεύτερο λόγο, το Κοινοβούλιο προσάπτει στο Συμβούλιο ότι χρησιμοποίησε εσφαλμένη διαδικασία λήψεως αποφάσεως για την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως. Το Κοινοβούλιο συνάγει εξ αυτού ότι υπήρξε παραβίαση των Συνθηκών και παράβαση ουσιώδους τύπου.

(1) ΕΕ L 360, σ. 28.

(2) ΕΕ L 210, σ. 1.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Δεκεμβρίου 2014 — Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρεμβαίνουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(Υπόθεση C-507/13) (1)

(2015/C 146/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 359 της 7.12.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Turnhout (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Openbaar Ministerie κατά Marc Emiel Melanie De Beuckeleer, Michiel Martinus Zeeuws, Staalbeton NV/SA

(Υπόθεση C-56/14) (1)

(2015/C 146/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 135 της 5.5.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-116/14) (1)

(2015/C 146/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 135 της 5.5.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Tribunal d’instance de Dieppe (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Facet SA κατά Jean Henri

(Υπόθεση C-225/14) (1)

(2015/C 146/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 223 της 14.7.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, παρεμβαίνον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-236/14) (1)

(2015/C 146/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 212 της 7.7.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Dagmar Wedel, Rudi Wedel κατά Condor Flugdienst GmbH

(Υπόθεση C-412/14) (1)

(2015/C 146/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 448 της 15.12.2014.

Γενικό Δικαστήριο

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — Pollmeier Massivholz κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-89/09) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Κρατικά μέτρα για την εγκατάσταση ενός πριονιστηρίου στο ομόσπονδο κράτος της Έσσης - Προσφυγή ακυρώσεως - Έγγραφο προς τους καταγγέλλοντες - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο - Απόφαση που διαπιστώνει ότι δεν υφίσταται κρατική ενίσχυση - Μη κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας - Σοβαρές δυσχέρειες - Υπολογισμός του στοιχείου ενισχύσεως το οποίο ενέχουν οι κρατικές εγγυήσεις - Ανακοίνωση της Επιτροπής για τις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων - Προβληματική επιχείρηση - Πώληση δημόσιας εκτάσεως - Δικαιώματα άμυνας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως))

(2015/C 146/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (Creuzburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Heithecker και F. von Alemann, στη συνέχεια J. Heithecker, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Urraca Caviedes και F. Erlbacher)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Land Hessen (Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Soltész και P. Melcher, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως C(2008) 6017 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Κρατικές ενισχύσεις N 512/2007 — Γερμανία, Abalon Hardwood Hessen GmbH, και, αφετέρου, της αποφάσεως που προβάλλεται ότι περιέχεται στο έγγραφο D/55056 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τη διαδικασία κρατικών ενισχύσεων CP 195/2007 — Abalon Hardwood Hessen GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2008) 6017 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Κρατικές ενισχύσεις N 512/2007 — Γερμανία, Abalon Hardwood Hessen GmbH, κατά το μέτρο που διαπιστώνει ότι οι χορηγηθείσες από το Land Hessen κρατικές εγγυήσεις δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει την Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG να φέρει τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών της εξόδων, τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών εξόδων του Land Hessen.

4)	Καταδικάζει την Επιτροπή να φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών της εξόδων και το ένα πέμπτο των δικαστικών εξόδων της Pollmeier Massivholz.

5)	Καταδικάζει το Land Hessen να φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών εξόδων του.

(1) EE C 129 της 6.6.2009, σ. 14.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Cahier κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-195/11, T-458/11, T-448/12 και T-41/13) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Απαγόρευση οι παραγωγοί οίνου προερχόμενου από ποικιλίες διπλής χρήσεως να προβαίνουν οι ίδιοι σε απόσταξη ποσοτήτων οίνου προερχομένων από ποικιλίες διπλής χρήσεως παραχθεισών καθ’ υπέρβαση της ποσότητας που οινοποιείται συνήθως - Εφαρμογή της ρυθμίσεως αυτής από τις εθνικές αρχές))

(2015/C 146/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Jean-Marie Cahier (Montchaude, Γαλλία) και οι λοιποί προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται σε παράρτημα στην απόφαση (εκπρόσωπος: C.-É. Gudin, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: στις υποθέσεις T-195/11 και T-458/11, αρχικώς É. Sitbon και P. Mahnič Bruni, στη συνέχεια É. Sitbon και S. Barbagallo, στην υπόθεση T-448/12, αρχικώς E. Karlsson και É. Sitbon, στη συνέχεια E. Karlsson και A. Westerhof Löfflerová και, τέλος, E. Karlsson και S. Barbagallo και, στην υπόθεση T-41/13, S. Barbagallo και E. Karlsson)· και Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: στην υπόθεση T-195/11, αρχικώς D. Bianchi, B. Schima και M. Vollkommer, στη συνέχεια D. Bianchi και B. Schima, στην υπόθεση T-458/11, B. Schima, στην υπόθεση T-448/12, I. Galindo Martin και B. Schima και, στην υπόθεση T-41/13, αρχικώς A. Marcoulli και B. Schima, στη συνέχεια D. Bianchi, B. Schima και A. Marcoulli)

Αντικείμενο

Αιτήματα αποζημιώσεως για τη βλάβη που οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν ως αποτέλεσμα των διώξεων και των εις βάρος τους καταδικαστικών αποφάσεων στη Γαλλία, για τον λόγο ότι δεν είχαν συμμορφωθεί, κατά τη διάρκεια διαφόρων αμπελουργικών περιόδων, προς τον μηχανισμό υποχρεωτικής αποστάξεως που θεσπίστηκε με το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΚ) 1493/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς (ΕΕ L 179, σ. 1), και ετέθη σε εφαρμογή με τον κανονισμό (ΕΚ) 1623/2000 της Επιτροπής της 25ης Ιουλίου 2000, για τον καθορισμό των όρων εφαρμογής του κανονισμού 1493/1999 όσον αφορά τους μηχανισμούς της αγοράς (ΕΕ L 194, σ. 45).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις Τ-195/11, Τ-458/11, Τ-448/12 και Τ-41/13 για την έκδοση της παρούσας αποφάσεως.

2)	Απορρίπτει τις αγωγές.

3)	Καταδικάζει τον Jean-Marie Cahier και τους λοιπούς προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα στα δικαστικά τους έξοδα σχετικά με την κύρια διαδικασία, καθώς και στα δικαστικά έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4)	Καταδικάζει τον Jean-Marie Cahier και τους λοιπούς προσφεύγοντες στην υπόθεση Τ-195/11 στα δικαστικά τους έξοδα σχετικά με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων στην υπόθεση Τ-195/11 R.

5)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 173 της 11.6.2011.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — Spa Monopole κατά ΓΕΕΑ — South Pacific Management (Manea Spa)

(Υπόθεση T-611/11) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος Manea Spa - Προγενέστερο, καταχωρισμένο στη Μπενελούξ, εικονιστικό και λεκτικό σήμα SPA και προγενέστερο, καταχωρισμένο στη Μπενελούξ, λεκτικό σήμα LES THERMES DE SPA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 146/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV (Σπα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. De Brouwer, E. Cornu και E. De Gryse, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: South Pacific Management (Papeete, Ταϊτή, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. De La Marnierre και E. Landon, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1776/2010-1 και 1886/2010-1) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV και South Pacific Management.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1776/2010-1 και 1886/2010-1).

2.	Το ΓΕΕΑ και η South Pacific Management φέρουν, έκαστος, τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα έξοδα της Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV.

(1) EE C 32 της 4.2.2012.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — IDT Biologika κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-30/12) (1)

((«Συμβάσεις δημοσίων προμηθειών - Διαδικασία προσκλήσεως για υποβολή προσφορών - Προμήθεια αντιλυσσικών εμβολίων στη Σερβία - Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου - Κατακύρωση της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο - Κριτήρια επιλογής - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»))

(2015/C 146/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IDT Biologika GmbH (Dessau-Roßlau, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Gross και T. Kroupa, εν συνεχεία R. Gross και A. Mekdam, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και T. Scharf)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Δημοκρατία της Σερβίας, της 5ης Οκτωβρίου 2011 (ΕΕ 2011/S 222-359832), με την οποία κατακυρώθηκε η σύμβαση με στοιχεία αναφοράς EuropAid/130686/C/SUP/RS, με αντικείμενο την προμήθεια αντιλυσσικού εμβολίου στη Σερβία, στη σύμπραξη επιχειρήσεων με επικεφαλής την εταιρία Bioveta a.s., και με την οποία απερρίφθη η προσφορά της προσφεύγουσας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την IDT Biologika GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 89 της 24.3.2012.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2015 — RFA International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-466/12) (1)

([Ντάμπινγκ - Εισαγωγή σιδηροπυριτίου ρωσικής προελεύσεως - Απόρριψη των αιτήσεων επιστροφής καταβληθέντων δασμών αντιντάμπινγκ - Προσδιορισμός της τιμής εξαγωγής - Ενιαία οικονομική οντότητα - Προσδιορισμός του περιθωρίου ντάμπινγκ - Εφαρμογή διαφορετικής μεθόδου από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε κατά την αρχική έρευνα - Μεταβολή των συνθηκών - Άρθρο 2, παράγραφος 9, και άρθρο 11, παράγραφος 9, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009])

(2015/C 146/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: RFA International, LP (Calgary, Καναδάς) (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Němečková και A. Stobiecka-Kuik)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως των αποφάσεων C(2012) 5577 τελικό, C(2012) 5585 τελικό, C(2012) 5588 τελικό, C(2012) 5595 τελικό, C(2012) 5596 τελικό, C(2012) 5598 τελικό και C(2012) 5611 τελικό της Επιτροπής, της 10ης Αυγούστου 2012, περί των αιτήσεων επιστροφής των δικαιωμάτων αντιντάμπινγκ που κατεβλήθησαν επί των εισαγωγών σιδηροπυριτίου ρωσικής προελεύσεως, καθόσον με τις αποφάσεις αυτές δεν γίνεται δεκτή η επιστροφή των δασμών αντιντάμπινγκ, πλην των ποσών ως προς τα οποία οι αιτήσεις κρίθηκαν απαράδεκτες ως εκπροθέσμως υποβληθείσες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την RFA International, LP στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 389 της 15.12.2012.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Naazneen Investments κατά ΓΕΕΑ — Energy Brands (SMART WATER)

(Υπόθεση T-250/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα SMART WATER - Ουσιαστική χρήση - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 146/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Naazneen Investments Ltd (Λεμεσός, Κύπρος) (εκπρόσωποι: P. Goldenbaum, I. Rohr και T. Melchert, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Pohlmann)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Energy Brands, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, και D. Stone, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Φεβρουαρίου 2013 (υπόθεση R 1101/2011-2) σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Energy Brands, Inc. και Naazneen Investments Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Νaazneen Investments Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 207 της 20.7.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Μαρτίου 2015 — Intermark κατά ΓΕΕΑ — Coca-Cola (RIENERGY Cola)

(Υπόθεση T-384/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος RIENERGY Cola - Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα Coca-Cola και προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα COCA COLA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 146/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intermark Srl (Stei, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: αρχικώς Á. László, εν συνεχεία B. Bozóki, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Pohlmann, εν συνεχεία M. Fischer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Coca-Cola Company (Ατλάντα, Γεωργία, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: L. Alonso Domingo, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Μαΐου 2013 (υπόθεση R 1116/2012-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των The Coca-Cola Company και Intermark Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Intermark Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 260 της 7.9.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2015 — Chin Haur Indonesia κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-412/13) (1)

([Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία - Επέκταση στις ανωτέρω εισαγωγές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας - Καταστρατήγηση - Άρνηση συνεργασίας - Άρθρα 13 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εσφαλμένη εκτίμηση])

(2015/C 146/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chin Haur Indonesia, PT (Tangerang, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: T. Müller Ibold και F. C. Laprévote, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Boelaert, επικουρούμενη από τον R. Bierwagen, δικηγόρο)

Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. F. Brakeland και M. França) και Maxcom Ltd (Φιλιππούπολη, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, δικηγόρος, και J. Beck, solicitor)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι (ΕΕ L 153, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι, στο μέτρο που αφορά τη Chin Haur Indonesia, PT.

2.	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Chin Haur Indonesia και φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Maxcom Ltd φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 274 της 21.9.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Μαρτίου 2015 — City Cycle Industries κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-413/13) (1)

([Ντάμπινγκ - Εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία - Επέκταση στις ανωτέρω εισαγωγές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που έχει επιβληθεί στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας - Καταστρατήγηση - Άρνηση συνεργασίας - Άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εσφαλμένη εκτίμηση - Ίση μεταχείριση - Πρόσβαση στον φάκελο])

(2015/C 146/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: City Cycle Industries (Colombo, Σρι Λάνκα) (εκπρόσωποι: T. Müller Ibold και F. C. Laprévote, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Boelaert, επικουρούμενη από τους R. Bierwagen και C. Hipp, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

2.	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της City Cycle Industries και φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Maxcom Ltd φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 274 της 21.9.2013.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/39

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Alsharghawi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-66/15)

(2015/C 146/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Bashir Saleh Bashir Alsharghawi (Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική) (εκπρόσωπος: É. Moutet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει και να αποφανθεί ότι το Συμβούλιο παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της ΣΛΕΕ, παραλείποντας να εξετάσει εκ νέου την περίπτωση του προσφεύγοντος·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο να εξετάσει εκ νέου την περίπτωση του προσφεύγοντος·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο, πέραν των δικών του εξόδων, στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο προσφεύγων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει ένα μόνον ισχυρισμό που αντλείται από το ότι το Συμβούλιο, απορρίπτοντας την αίτηση του προσφεύγοντος περί επανεξετάσεως, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της νομοθεσίας και της νομολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/40

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2015 — KENUP Foundation κ.λπ. κατά EIT

(Υπόθεση T-76/15)

(2015/C 146/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: KENUP Foundation (Kalkara, Μάλτα), Candena GmbH (Lüneburg, Γερμανία), Center odličnosti za biosenzoriko, instrumentacijo in procesno kontrolo (CO BIK) (Ajdovščina, Σλοβενία), Evotec AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Soltész, C. Wagner και H. Weiß, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT)

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας, της 9ης Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με τον ορισμό Κοινοτήτων Γνώσης και Καινοτομίας (02008.EIT.2014.I.EIT.GB) και με την απόρριψη της προτάσεως της KENUP, όπως κοινοποιήθηκαν με το έγγραφο της 10ης Δεκεμβρίου 2014 (012234.EIT.D.2014.MK) και

—	να καταδικάσει το EIT στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν εννέα λόγους ακυρώσεως.

1.	Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκε η πρόταση της KENUP δεν ελήφθησαν από το αρμόδιο όργανο της ΕΕ.

2.	Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι το EIT δεν ακολούθησε την εφαρμοστέα διαδικασία επιλογής κατά τη λήψη των προσβαλλόμενων αποφάσεων.

3.	Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι το EIT δεν αιτιολόγησε τη μη κοινοποίηση στις προσφεύγουσες της αποφάσεως περί ορισμού.

4.	Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η αξιολόγηση της προτάσεως της KENUP, στην οποία προέβη εξωτερικός εμπειρογνώμων της EIT, παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

5.	Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η αξιολόγηση της προτάσεως της KENUP, στην οποία προέβησαν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες της EIT, παραβιάζει την αρχή της διαφάνειας και συνιστά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

6.	Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η αξιολόγηση της προτάσεως της KENUP, στην οποία προέβησαν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες της EIT, διεξήχθη κατά παράβαση των διατάξεων περί δεοντολογικής εξετάσεως του κανονισμού συμμετοχής «Ορίζων 2020».

7.	Ο έβδομος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η αξιολόγηση της προτάσεως της KENUP, στην οποία προέβησαν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες της EIT, περιέχει πρόδηλα σφάλματα κατά την εκτίμηση της προτάσεως.

Ο όγδοος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι οι εμπειρογνώμονες του EIT και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΕΙΤ που συμμετείχαν στη διαδικασία επιλογής, η οποία κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση, βρίσκονταν σε τέτοια θέση που είχε ως αποτέλεσμα τη σύγκρουση των συμφερόντων τους με αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

9.	Ο ένατος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η πρόσκληση του EIT του 2014 για την υποβολή προτάσεων για Κοινότητες Γνώσης και Καινοτομίας (ΚΓΚ) έγινε κατά παράβαση των διαδικαστικών κανόνων που ρυθμίζουν τη διαδικασία επιλογής ΚΓΚ.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/41

Προσφυγή της 6ης Μαρτίου 2015 — Δημοκρατία της Σλοβενίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-118/15)

(2015/C 146/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: L. Bembič, državni pravobranilec)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2014/950/ΕΕ της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου 2014, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2014) 10135] (ΕΕ L 369, της 24ης Δεκεμβρίου 2014, σ. 71), καθόσον αφορά τη Δημοκρατία της Σλοβενίας, ειδικότερα δε λόγω της δημοσιονομικής διορθώσεως ύψους 8 7 00 815,25 ευρώ, η οποία εφαρμόσθηκε για το έτος 2009 κατόπιν της διαπιστώσεως παρατυπιών σχετικά με τα μέτρα αναδιαρθρώσεως του τομέα παραγωγής ζάχαρης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία το Γενικό Δικαστήριο δεν δεχθεί την προσφυγή της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να αποφασίσει ότι έκαστος των διαδίκων φέρει τα έξοδά του.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος: πεπλανημένη εφαρμογή της ΣΛΕΕ ή κανόνα δικαίου σχετικού με την εφαρμογή της, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, ανεπαρκής αιτιολογία της αποφάσεως και παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως.

Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι κακώς έκρινε η Επιτροπή ότι οι δεξαμενές αποθηκεύσεως (σιλό) αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των παραγωγικών δυνατοτήτων και ότι η προσφεύγουσα έπρεπε ως εκ τούτου να τις εξαλείψει βάσει προγράμματος πλήρους αναδιαρθρώσεως.

Δεύτερος λόγος: παραβίαση των αρχών της νομιμότητας, της καλόπιστης συνεργασίας, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής patere legem quam ipse fecisti

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι η επίμαχη δημοσιονομική διόρθωση δεν ήταν αναγκαία και ότι δεν θα ανέκυπτε διαφορά σχετικά με την προσβαλλόμενη απόφαση: εάν η Επιτροπή είχε απαντήσει στη γραπτή ερώτηση της προσφεύγουσας σχετικά με τη συντήρηση καθεμίας από τις κατασκευές πριν τις 8 Αυγούστου 2008 (ημερομηνία κατά την οποία η προσφεύγουσα ενέκρινε τροποποίηση του προγράμματος αναδιαρθρώσεως όσον αφορά τη συντήρηση των δεξαμενών αποθηκεύσεως)· εάν είχε τροποποιήσει και συμπληρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 968/2006 (1)· εάν, κατόπιν της λήψεως της κοινοποιήσεως περί της τροποποιήσεως του προγράμματος αναδιαρθρώσεως, γνωστοποιούσε στην προσφεύγουσα ότι, κατά την καθής, υφίσταται παρατυπία όσον αφορά τις δεξαμενές αποθηκεύσεως και τη διατήρησή τους ή εάν είχε ενημερώσει γραπτώς το σύνολο των κρατών μελών ως προς την εκ μέρους της ερμηνεία των όχι ιδιαιτέρως σαφών διατάξεων της εφαρμοστέας νομοθεσίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, σχετικά με τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (ΕΕ L 176, σ. 32).

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Μαρτίου 2015 — Générations futures κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-458/12) (1)

(2015/C 146/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 389 της 15.12.2012.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/43

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2015 — AX κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση F-73/13) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΚΤ - Πειθαρχική διαδικασία - Πειθαρχική ποινή - Απόλυση - Δικαιώματα άμυνας - Πρόσβαση στον πειθαρχικό φάκελο - Πρόσβαση στα στοιχεία και έγγραφα που αφορούν άλλες υπηρεσίες - Εύλογη προθεσμία - Νόμιμη σύνθεση της πειθαρχικής επιτροπής - Συμβουλευτικός ρόλος της πειθαρχικής επιτροπής - Επιβολή βαρύτερης ποινής σε σχέση με την προταθείσα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Διαχείριση υπηρεσίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Αναλογικότητα της ποινής - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Επιβαρυντικές περιστάσεις - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας))

(2015/C 146/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AX (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: M. López Torres, E. Carlini, και B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως περί απολύσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος κατόπιν πειθαρχικής διαδικασίας κινηθείσας λόγω βαριάς αμέλειας και χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που φέρεται να υπέστη

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Ο ΑΧ θα φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

(1) EE C 274 της 21.9.2013, σ. 33.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/43

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 5ης Μαρτίου 2015 — Gyarmathy κατά ΟΘΔ

(Υπόθεση F-97/13) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Έκτακτοι υπάλληλοι - Πρόσληψη - Ανακοίνωση κενής θέσεως - Απόρριψη υποψηφιότητας))

(2015/C 146/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Valéria Anna Gyarmathy (Györ, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθού: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Kjærum και B. Wägenbaur, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως διορισμού άλλου υποψηφίου στη θέση «Senior Programme Manager» (Γενικού Διευθυντή Προγράμματος) και της σιωπηρής αποφάσεως μη διορισμού της προσφεύγουσας στη δεύτερη θέση που αφορούσε η ανακοίνωση κενής θέσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Valéria Anna Gyarmathy θα φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 85 της 22.3.2014, σ. 26.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/44

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — Rajala κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση F-24/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Βαθμολόγηση - Έκθεση αξιολογήσεως - Συνολική εκτίμηση της αποδόσεως - Συνοχή))

(2015/C 146/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tuula Rajala (El Campello, Ισπανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: M. Paolacci)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της εκθέσεως αξιολογήσεως της προσφεύγουσας για την περίοδο από την 1η Οκτωβρίου 2011 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2012.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η T. Rajala φέρει το ήμισυ των δικαστικών της εξόδων.

3)	Το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της T. Rajala.

(1) EE C 175 της 10.6.2014, σ. 55.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/45

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — DK κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-27/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Υπάλληλοι - Πειθαρχική διαδικασία - Αναστολή ασκήσεως καθηκόντων χωρίς παρακράτηση επί των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Άρθρο 25 του παραρτήματος ΙΧ του ΚΥΚ - Παράλληλη ποινική δίωξη - Αμφότερες οι διαδικασίες, ενώπιον της ΑΔΑ και ενώπιον του ποινικού δικαστή, αφορούν τα ίδια πραγματικά περιστατικά))

(2015/C 146/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: DK (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως με την οποία ανεστάλη, από 1ης Φεβρουαρίου 2014, η άσκηση των καθηκόντων του προσφεύγοντος χωρίς παρακράτηση επί των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων, κατόπιν πειθαρχικής διαδικασίας κινηθείσας εις βάρος του σε συνέχεια της απαγγελίας κατηγοριών από τις εθνικές αρχές για απάτη στο πλαίσιο ευρωπαϊκών δημοσίων συμβάσεων, πλαστογράφηση και πλαστογραφία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και διαφθορά

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, της 16ης Ιανουαρίου 2014, με την οποία ανεστάλη η άσκηση των καθηκόντων του DK χωρίς παρακράτηση επί των συνταξιοδοτικών του δικαιωμάτων.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά της όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ο DK.

(1) EE C 184 της 16.6.2014.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/45

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Μαρτίου 2015 — Ribeiro Sinde Monteiro κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-51/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΥΕΔ - Υπάλληλος - Προαγωγή - Άρθρα 43 και 45, παράγραφος 1, του ΚΥΚ - Συγκριτική εξέταση των προσόντων όλων των προακτέων υπαλλήλων - Υπάλληλοι που έχουν προταθεί από τις υπηρεσίες της ΕΥΕΔ και υπάλληλοι που δεν έχουν προταθεί - Συνεκτίμηση των εκθέσεων βαθμολογίας - Αξιολόγηση αποκλειστικώς υπό μορφή σχολίων))

(2015/C 146/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Manuel Jaime Ribeiro Sinde Monteiro (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς, D. de Abreu Caldas, M. de Abreu Caldas και J.-N. Louis, δικηγόροι, και στη συνέχεια, J.-N. Louis, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) (εκπρόσωποι: S. Marquardt και M. Silva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως να μην προαχθεί ο προσφεύγων-ενάγων στον βαθμό AST 3 κατά την περίοδο προαγωγών 2013 και αίτημα χρηματικής ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης την οποία αυτός ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για την κατάρτιση του καταλόγου των υπαλλήλων οι οποίοι προάγονται κατά την περίοδο προαγωγών 2013, στο μέτρο που δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο αυτόν το όνομα του M.-J. Ribeiro Sinde Monteiro.

2)	Παρέλκει η απόφανση επί των λοιπών αιτημάτων της προσφυγής-αγωγής.

3)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά της όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε ο M.-J. Ribeiro Sinde Monteiro.

(1) EE C 292 της 1.9.2014, σ. 62.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/46

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2015 —Maggiulli κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-61/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2013 - Απόφαση περί μη προαγωγής - Συγκριτική εξέταση των προσόντων))

(2015/C 146/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Carola Maggiulli (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: A. Salerno, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Berscheid)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μη προαγωγής της προσφεύγουσας στον βαθμό AD13 κατά την περίοδο προαγωγών 2013.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η C. Maggiulli φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 421 της 24/11/2014, σ. 61.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/47

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-58/13) (1)

((Αποκλεισμός από τη διαδικασία του εκπροσώπου ενός διαδίκου - Μη διορισμός νέου εκπροσώπου - Προσφεύγων που δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα του Γενικού Δικαστηρίου - Κατάργηση της δίκης))

(2015/C 146/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A., δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί απορρίψεως της αιτήσεως του προσφεύγοντος με την οποία ζήτησε την καταβολή αποζημιώσεως διότι η καθής απέστειλε επιστολή που αφορούσε τον προσφεύγοντα σε δικηγόρο που δεν τον εκπροσωπούσε και, ως εκ τούτου, προσέβαλε το δικαίωμά του στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής F-58/13, Marcuccio κατά Επιτροπής.

2)	Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 352 της 30/11/2013, σ. 26.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/47

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-62/13) (1)

(2015/C 146/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A., δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί παρακρατήσεως 500 ευρώ και περί πέντε παρακρατήσεων 504,67 ευρώ από το επίδομα αναπηρίας του προσφεύγοντος, για τους μήνες από τον Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο 2012, αντιστοίχως.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής F-62/13, Marcuccio κατά Επιτροπής.

2)	Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 352 της 30/11/2013, σ. 26.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/48

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-65/13) (1)

(2015/C 146/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A., δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Ακύρωση της απορρίψεως της αιτήσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων στην Επιτροπή να του καταβάλει ποσό 10 000 ευρώ λόγω της βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη εξαιτίας της αποστολής επιστολής που τον πληροφορούσε, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή συμψήφισε τις απαιτήσεις του περί επιστροφής δικαστικών εξόδων στα οποία είχε καταδικαστεί η Επιτροπή με τα ποσά που ο ίδιος όφειλε στην Επιτροπή.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής F-65/13, Marcuccio κατά Επιτροπής.

2)	Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 377 της 21/12/2013, σ. 24.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/48

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-89/13) (1)

(2015/C 146/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A., δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί τριών παρακρατήσεων 504,67 ευρώ από το επίδομα αναπηρίας του προσφεύγοντος, για τους μήνες από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο 2013, αντιστοίχως.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής F-89/13, Marcuccio κατά Επιτροπής.

2)	Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 24 της 25/01/2014, σ. 39.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/49

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 19ης Μαρτίου 2015 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-90/13) (1)

(2015/C 146/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: A., δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων περί απορρίψεως των αιτήσεων του προσφεύγοντος με τις οποίες ζήτησε την καταβολή αποζημιώσεως διότι η καθής απέστειλε επιστολή που αφορούσε τον προσφεύγοντα σε δικηγόρο που δεν τον εκπροσωπούσε και, ως εκ τούτου, προσέβαλε το δικαίωμά του στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής F-90/13, Marcuccio κατά Επιτροπής.

2)	Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 24 της 25/01/2014, σ. 40.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/49

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-28/15)

(2015/C 146/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis και N. de Montigny)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της τελικής αποφάσεως περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού συστήματος της Ένωσης, poy εφαρμόζει τις νέες γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, της 3ης Μαρτίου 2011.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2014, περί του υπολογισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, τα οποία απέκτησε πριν από την είσοδό του στην υπηρεσία της Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/50

Αγωγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Κοινής Επιχείρησης ECSEL

(Υπόθεση F-29/15)

(2015/C 146/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: Βασίλειος Α. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Κοινή Επιχείρηση ECSEL

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη ο ενάγων λόγω των παράνομων ενεργειών στις οποίες προέβη η εναγόμενη και οι οποίες αφορούν τη διαδικασία αξιολόγησής του για το έτος 2012.

Αιτήματα

Ο ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να υποχρεώσει την Κοινή Επιχείρηση ECSEL να του καταβάλει το ποσό των σαράντα χιλιάδων ευρώ (40 000 €) εις αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης για το σύνολο των παράνομων ενεργειών οι οποίες εκτίθενται στην αγωγή, εντόκως από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως και μέχρι την πλήρη εξόφλησή του·

—	να καταδικάσει την Κοινή Επιχείρηση ECSEL στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/50

Προσφυγή-Αγωγή της 20ής Φεβρουαρίου 2015 — ΖΖ κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση F-30/15)

(2015/C 146/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως, που εκδόθηκε προς εκτέλεση ακυρωτικής αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, στην υπόθεση F-53/13, Διαμαντόπουλος κατά ΕΥΕΔ, περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος-ενάγοντος στον βαθμό AD12 κατά την περίοδο προαγωγών του έτους 2012, και αίτημα αποκαταστάσεως της υλικής ζημίας και ικανοποιήσεως της ηθικής βλάβης που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κηρύξει παράνομη την απόφαση της 29ης Απριλίου 2014 περί μη προαγωγής του στον βαθμό AD12 κατά την περίοδο προαγωγών του έτους 2012·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγόμενη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα αποζημίωση ύψους 25 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/51

Προσφυγή-αγωγή της 23ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-31/15)

(2015/C 146/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: M. Verlardo, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως του εκκαθαριστικού σημειώματος συντάξεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος του μηνός Μαΐου 2014, καθόσον περιλαμβάνει αναπροσαρμογή της συντάξεώς του κατά 0 % για το 2011 και 0,8 % για το 2012, και αίτημα αποκαταστάσεως της περιουσιακής ζημίας την οποία υποστηρίζει ότι υπέστη.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις και, εφόσον απαιτείται, τις αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις·

—

να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να τους καταβάλει καθυστερούμενες αποδοχές που αντιστοιχούν σε αναπροσαρμογή των μισθών τους και των συντάξεών τους κατά 1,7 % για το 2011 και το 2012, ως αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας, με τόκους υπερημερίας από την ημερομηνία της εκδοθησομένης αποφάσεως υπολογιζόμενους με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά 2 μονάδες·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/51

Προσφυγή-αγωγή της 23ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-32/15)

(2015/C 146/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωπος: M. Velardo, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως των εκκαθαριστικών σημειωμάτων αποδοχών ή συντάξεως των προσφευγόντων-εναγόντων του μηνός Μαΐου 2014, καθόσον περιλαμβάνουν αναπροσαρμογή των αποδοχών τους ή των συντάξεών τους κατά 0 % για το 2011 και 0,8 % για το 2012, και αίτημα αποκαταστάσεως της περιουσιακής ζημίας την οποία υποστηρίζουν ότι υπέστησαν.

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις και, εφόσον απαιτείται, τις αποφάσεις με τις οποίες απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις·

—

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/52

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-35/15)

(2015/C 146/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: C. Huglo, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής να απορρίψει το αίτημα αρωγής που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων, όταν του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για κατάχρηση ποσών του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την παραληφθείσα στις 3 Δεκεμβρίου 2014 απόφαση της ΑΔΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014, με την οποία απορρίφθηκε η από 5 Αυγούστου 2014 διοικητική ένσταση με στοιχεία R/865/14 που άσκησε ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να του καταβάλει το ποσό των 17 242,51 ευρώ, με την επιφύλαξη του μεταγενέστερου προσδιορισμού του·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ποσό των 3 000 ευρώ για μη δυνάμενα να αναζητηθούν έξοδα καθώς και στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης, με την επιφύλαξη του μεταγενέστερου προσδιορισμού τους.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/52

Προσφυγή της 27ης Φεβρουαρίου 2015 — ZZ και ZZ κατά Δικαστηρίου

(Υπόθεση F-36/15)

(2015/C 146/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ και ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz, N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysebeth, δικηγόροι)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες καθορίστηκαν τα δικαιώματα των προσφευγόντων σχετικά με την επιστροφή των ετήσιων εξόδων ταξιδιού κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1023/2013 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του ΚΥΚ και του ΚΛΠ.

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης

—	να ακυρώσει τα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών των προσφευγόντων του μηνός Ιουνίου 2014 καθόσον εφαρμόζουν για πρώτη φορά το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2014, προς καθορισμό της επιστροφής των εξόδων ταξιδιού τους·

—	να καταδικάσει το Δικαστήριο στα δικαστικά έξοδα.

4.5.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/53

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 24ης Μαρτίου 2015 — BU κατά EMA

(Υπόθεση F-97/14) (1)

(2015/C 146/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 7 της 12.1.2015, σ. 50.