ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Arbeidshof te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Theodora Hendrika Bouman κατά Rijksdienst voor Pensioenen

(Υπόθεση C-114/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (EOK) 1408/71 - Ασφάλιση γήρατος και θανάτου - Άρθρο 46α, παράγραφος 3, στοιχείο γ' - Εκκαθάριση των παροχών - Εθνικοί κανόνες για την αποφυγή της σωρεύσεως - Παρέκκλιση - Έννοια της ‟προαιρετικής ασφαλίσεως ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως” - Εθνική σύνταξη δυνάμει καθεστώτος υποχρεωτικής ασφαλίσεως - Δυνατότητα υποβολής αιτήσεως περί απαλλαγής από την υπαγωγή επί ορισμένο χρονικό διάστημα - Έκταση ισχύος της βεβαιώσεως που καταρτίσθηκε από τον αρμόδιο φορέα άλλου κράτους μέλους - Κανονισμός (EΟK) 574/72 - Άρθρο 47])

(2015/C 118/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeidshof te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Theodora Hendrika Bouman

κατά

Rijksdienst voor Pensioenen

Διατακτικό

Το άρθρο 46α, παράγραφος 3, στοιχείο γ', του κανονισμού (EOK) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (EK) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EK) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, έχει την έννοια ότι εμπίπτει σε αυτό και το τμήμα της παροχής το οποίο απορρέει από περίοδο ασφαλίσεως κατά τη διάρκεια της οποίας ο ενδιαφερόμενος είχε το δικαίωμα να ζητήσει την απαλλαγή του από την υπαγωγή στο καθεστώς υποχρεωτικής ασφαλίσεως, εάν η υπαγωγή αυτή κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου επηρεάζει την έκταση της κοινωνικοασφαλιστικής παροχής.

(1) ΕΕ C 147 της 25.5.2013, σ. 12.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά IPK International — World Tourism Marketing Consultants GmbH

(Υπόθεση C-336/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Απόφαση της Επιτροπής που διατάσσει την επιστροφή χρηματοδοτικής συνδρομής - Εκτέλεση αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διάκριση μεταξύ των τόκων υπερημερίας και των αντισταθμιστικών τόκων - Υπολογισμός των τόκων))

(2015/C 118/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac, G. Wilms και Γ. Ζαβός)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: IPK International — World Tourism Marketing Consultants GmbH (εκπρόσωπος: C. Pitschas, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης IPK International κατά Επιτροπής (T 671/11, EU:T:2013:163) καθόσον διατάσσει τον υπολογισμό των τόκων υπερημερίας που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει στην IPK International — World Tourism Marketing Consultants GmbH επί του ποσού της κυρίας απαιτήσεως, προσαυξημένου κατά τους προηγουμένως παραχθέντες τόκους.

2)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)	Οι τόκοι υπερημερίας που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει στην IPK International — World Tourism Marketing Consultants GmbH πρέπει να υπολογισθούν βάσει του ποσού της κύριας απαιτήσεως και μόνον.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η IPK International — World Tourism Marketing Consultants GmbH φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα που αφορούν την παρούσα διαδικασία.

(1) ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Cour d'appel de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — bpost SA κατά Institut belge des services postaux et des télécommunications (IBPT)

(Υπόθεση C-340/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ταχυδρομικές υπηρεσίες - Οδηγία 97/67/EK - Άρθρο 12 - Φορέας παροχής καθολικής υπηρεσίας - Ποσοτικές εκπτώσεις - Χορήγηση στους μεσάζοντες οι οποίοι ομαδοποιούν ταχυδρομικά αντικείμενα - Υποχρέωση αποφυγής διακρίσεων))

(2015/C 118/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

bpost SA

κατά

Institut belge des services postaux et des télécommunications (IBPT)

Διατακτικό

Η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων ως προς τα τιμολόγια την οποία προβλέπει το άρθρο 12 της οδηγίας 97/67/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς κοινοτικών ταχυδρομικών υπηρεσιών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε σύστημα ποσοτικής εκπτώσεως κατ’ αποστολέα όπως το επίδικο στην κύρια δίκη.

(1) ΕΕ C 233 της 10.8.2013, σ. 3.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Minister Finansów κατά Oil Trading Poland sp. z o.o.

(Υπόθεση C-349/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ειδικοί φόροι καταναλώσεως - Οδηγίες 92/12/ΕΟΚ και 2008/118/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Ορυκτέλαια και ενεργειακά προϊόντα - Λιπαντικά έλαια που προορίζονται για άλλους σκοπούς εκτός της χρήσεώς τους ως καύσιμα κινητήρων ή καύσιμα θερμάνσεως - Δεν περιλαμβάνονται - Ειδικός φόρος καταναλώσεως επί ενεργειακών προϊόντων, ο οποίος επιβάλλεται από κράτος μέλος βάσει των ειδικών κανόνων του καθεστώτος του εναρμονισμένου ειδικού φόρου καταναλώσεως - Έννοια των «διατυπώσεων που συνδέονται με τη διέλευση των συνόρων» - Άρθρο 110 ΣΛΕΕ - Βραχύτερη προθεσμία πληρωμής σε ορισμένες περιπτώσεις για τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις έναντι των προϊόντων που αποκτώνται στην εγχώρια αγορά))

(2015/C 118/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Minister Finansów

κατά Oil Trading Poland sp. z o.o.

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, και το άρθρο 1, παράγραφος 3, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12, έχουν την έννοια ότι προϊόντα τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτών των οδηγιών, όπως τα λιπαντικά έλαια που προορίζονται για άλλους σκοπούς εκτός της χρήσεώς τους ως καύσιμα κινητήρων ή καύσιμα θερμάνσεως, μπορούν να υπόκεινται σε φόρο διεπόμενο από κανόνες πανομοιότυπους με τους κανόνες του προβλεπομένου στις εν λόγω οδηγίες καθεστώτος του εναρμονισμένου ειδικού φόρου καταναλώσεως, καθόσον η υπαγωγή των εν λόγω προϊόντων στον φόρο αυτό δεν συνεπάγεται διατυπώσεις, στο μεταξύ των κρατών μελών εμπόριο, που συνδέονται με τη διέλευση συνόρων.

(1) ΕΕ C 274 της 21.9.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Rechtbank Oost-Brabant, zittingsplaats ’s-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες), για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινικές δίκες κατά N. F. Gielen, M. M. J. Geerings, F. A. C. Pruijmboom, A. A. Pruijmboom

(Υπόθεση C-369/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Πρόδρομες ουσίες ναρκωτικών - Παρακολούθηση του μεταξύ κρατών μελών εμπορίου - Κανονισμός (ΕΚ) 273/2004 - Παρακολούθηση του εμπορίου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τρίτων χωρών - Κανονισμός (ΕΚ) 111/2005 - Έννοια της «διαβαθμισμένης ουσίας» - Ουσία «α-φαινυλακετοακετονιτρίλιο» (APAAN) - Διαβαθμισμένη ουσία «1 Φαινυλο-2-προπανόνη» (BMK)])

(2015/C 118/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Oost-Brabant, zittingsplaats ’s-Hertogenbosch

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

N. F. Gielen, M. M. J. Geerings, F. A. C. Pruijmboom, A. A. Pruijmboom

Διατακτικό

Τα άρθρα 2, στοιχείο α', των κανονισμών (ΕΚ) 273/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, περί των προδρόμων ουσιών των ναρκωτικών, και (ΕΚ) 111/2005 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για την παρακολούθηση του εμπορίου πρόδρομων ουσιών ναρκωτικών μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών, έχουν την έννοια ότι ο χαρακτηρισμός της «διαβαθμισμένης ουσίας», κατά τις διατάξεις αυτές, δεν έχει εφαρμογή επί ουσίας όπως το α φαινυλακετοακετονιτρίλιο, η οποία δεν περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού 273/2004 ούτε στο παράρτημα του κανονισμού 111/2005, ακόμη και αν υποτεθεί ότι είναι δυνατό, με εύχρηστα ή οικονομικά πρόσφορα μέσα, υπό την έννοια των κανονισμών αυτών, να μετατραπεί ευχερώς σε ουσία που περιλαμβάνεται στα εν λόγω παραρτήματα.

(1) ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Satakunnan käräjäoikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sähköalojen ammattiliitto ry κατά Elektrobudowa Spolka Akcyjna

(Υπόθεση C-396/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ - Οδηγία 96/71/ΕΚ - Άρθρα 3, 5 και 6 - Εργαζόμενοι σε εταιρία που εδρεύει σε κράτος μέλος Α, οι οποίοι αποσπώνται προς εκτέλεση εργασιών σε κράτος μέλος Β - Κατώτατος μισθός που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις στο κράτος μέλος B - Ενεργητική νομιμοποίηση συνδικαλιστικής οργανώσεως που εδρεύει στο κράτος μέλος Β - Κανονιστική ρύθμιση του κράτους μέλους Α η οποία απαγορεύει την εκχώρηση σε τρίτους των μισθολογικών απαιτήσεων))

(2015/C 118/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Satakunnan käräjäoikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sähköalojen ammattiliitto ry

κατά

Elektrobudowa Spolka Akcyjna

Διατακτικό

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, η οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών, σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκλείει τη δυνατότητα κανονιστική ρύθμιση η οποία απαγορεύει την εκχώρηση απαιτήσεων από σχέση εργασίας και ισχύει στο κράτος μέλος της έδρας επιχειρήσεως που αποσπά εργαζομένους στο έδαφος άλλου κράτους μέλους να κωλύει την άσκηση αγωγής από συνδικαλιστική οργάνωση, όπως η Sähköalojen ammattiliitto, ενώπιον δικαστηρίου του δεύτερου κράτους μέλους στο οποίο παρέχεται η εργασία για την είσπραξη προς όφελος των ως άνω αποσπασμένων εργαζομένων μισθολογικών απαιτήσεων οι οποίες αφορούν κατώτατο μισθό κατά την έννοια της οδηγίας 96/71 και της έχουν εκχωρηθεί, εφόσον η εκχώρηση αυτή είναι νόμιμη κατά το δίκαιο που ισχύει στο δεύτερο κράτος μέλος.

Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 7, της οδηγίας 96/71, σε συνδυασμό με τα άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι:

—

δεν αντιτίθεται σε υπολογισμό του κατώτατου ωρομισθίου και/ή του κατώτατου μισθού ανά μονάδα εργασίας βάσει της κατατάξεως των εργαζομένων σε μισθολογικές κατηγορίες, όπως προβλέπεται στις οικείες συλλογικές συμβάσεις του κράτους μέλους υποδοχής, υπό τον όρο ότι ο υπολογισμός αυτός και η κατάταξη γίνονται βάσει δεσμευτικών και διαφανών κανόνων, πράγμα που εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εξακριβώσει·

—	ημερήσια αποζημίωση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, αποτελεί τμήμα του κατώτατου μισθού υπό τις ίδιες προϋποθέσεις υπό τις οποίες προστίθεται η αποζημίωση αυτή στον καταβαλλόμενο στους τοπικούς εργαζομένους κατώτατο μισθό στην περίπτωση αποσπάσεώς τους στο εσωτερικό του οικείου κράτους μέλους·

—

αποζημίωση για τον ημερήσιο χρόνο μεταβάσεως στον τόπο εργασίας, η οποία καταβάλλεται στους εργαζομένους υπό την προϋπόθεση ότι η διάρκεια της καθημερινής μετακινήσεως προς και από τον τόπο εργασίας υπερβαίνει τη μία ώρα, πρέπει να θεωρείται τμήμα του κατώτατου μισθού των αποσπασμένων εργαζομένων, εφόσον πληρούται η ως άνω προϋπόθεση, στοιχείο το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει·

—	έχει την έννοια ότι η παροχή στέγης στους ως άνω εργαζομένους δεν πρέπει να θεωρείται στοιχείο του κατώτατου μισθού τους·

—	επίδομα με τη μορφή κουπονιών τροφίμων που χορηγούνται στους εν λόγω εργαζομένους δεν πρέπει να θεωρείται τμήμα του κατώτατου μισθού τους, και

—	η αμοιβή η οποία πρέπει να καταβάλλεται στους αποσπασμένους εργαζομένους για την ελάχιστη διάρκεια της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών αντιστοιχεί στον κατώτατο μισθό τον οποίο δικαιούνται οι εργαζόμενοι αυτοί κατά την περίοδο αναφοράς.

(1) ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marktgemeinde Straßwalchen κ.λπ. κατά Bundesminister für Wirtschaft, Familie und Jugend

(Υπόθεση C-531/13) (1)

((Περιβάλλον - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων - Σχέδια τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο - Ερευνητικές γεωτρήσεις - Σημείο 14 του παραρτήματος I - Έννοια του όρου «εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου για εμπορικούς σκοπούς» - Υποχρέωση εκτιμήσεως κατά την εξόρυξη ορισμένης ποσότητας αερίου - Σημείο 2, στοιχείο δ', του παραρτήματος II - Έννοια της «εξορύξεως βάθους» - Σημείο 1 του παραρτήματος III - Έννοια της «συσσωρεύσεως σχεδίων»))

(2015/C 118/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marktgemeinde Straßwalchen, Heinrich Kornhuber, Helga Kornhuber, Karoline Pöckl, Heinze Kornhuber, Marianne Kornhuber, Wolfgang Kornhuber, Andrea Kornhuber, Alois Herzog, Elfriede Herzog, Katrin Herzog, Stefan Asen, Helmut Zopf, Ingrid Zopf, Silvia Zopf, Daniel Zopf, Maria Zopf, Anton Zopf sen., Paula Loibichler, Theresa Baumann, Josep Schindlauer, Christine Schindlauer, Barbara Schindlauer, Bernhard Schindlauer, Alois Mayrhofer, Daniel Mayrhofer, Georg Rindberger, Maria Rindlberger, Georg Rindlberger sen., Max Herzog, Romana Herzog, Michael Herzog, Markus Herzog, Marianne Herzog, Max Herzog sen., Helmut Lettner, Maria Lettner, Anita Lettner, Alois Lettner sen., Christian Lettner, Sandra Lettner, Anton Nagelseder, Amalie Nagelseder, Josef Nagelseder, Gabriele Schachinger, Thomas Schachinger, Andreas Schinagl, Michaela Schinagl, Lukas Schinagl, Michael Schinagl, Maria Schinagl, Josef Schinagl, Johannn Mayr, Christine Mayr, Martin Mayr, Christian Mayr, Johann Mayr sen., Gerhard Herzog, Anton Mayrhofer, Siegfried Zieher

κατά

Bundesminister für Wirtschaft, Familie und Jugend

παρισταμένης της: Rohöl-Aufsuchungs AG

Διατακτικό

Το σημείο 14 του παραρτήματος I της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2009/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, έχει την έννοια ότι ερευνητική γεώτρηση, όπως αυτή της κύριας δίκης, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται δοκιμή εξορύξεως φυσικού αερίου και πετρελαίου προκειμένου να διακριβωθεί η δυνατότητα εμπορικής εκμεταλλεύσεως κοιτάσματος, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της διατάξεως αυτής.

Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 85/337, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2009/31, σε συνδυασμό με το σημείο 2, στοιχείο δ', του παραρτήματος II της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι η υποχρέωση εκτιμήσεως περιβαλλοντικών επιπτώσεων γεωτρήσεως βάθους, όπως η ερευνητική γεώτρηση της κύριας δίκης, μπορεί να απορρέει από τη διάταξη αυτή. Επομένως, οι αρμόδιες εθνικές αρχές πρέπει να εξετάσουν συγκεκριμένα αν, λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων του παραρτήματος III της οδηγίας 85/337, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2009/31, πρέπει να γίνει εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει ιδίως να εξεταστεί αν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ερευνητικών γεωτρήσεων μπορούν, λόγω των επιπτώσεων άλλων σχεδίων, να είναι μεγαλύτερες από ό,τι εάν δεν πραγματοποιούνταν οι γεωτρήσεις αυτές. Η εν λόγω εκτίμηση δεν μπορεί να εξαρτάται από τα όρια ενός δήμου.

(1) ΕΕ C 15 της 18.1.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Court of Appeal (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης — Merck Canada Inc., Merck Sharp & Dohme Ltd κατά Sigma Pharmaceuticals plc

(Υπόθεση C-539/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Πράξη Προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση του 2003 - Παράρτημα IV - Κεφάλαιο 2 - Ειδικός μηχανισμός - Εισαγωγή φαρμάκου που καλύπτεται από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας - Υποχρέωση προηγούμενης κοινοποίησης))

(2015/C 118/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Merck Canada Inc., Merck Sharp & Dohme Ltd

κατά

Sigma Pharmaceuticals plc

Διατακτικό

Το δεύτερο εδάφιο του ειδικού μηχανισμού που προβλέπεται στο κεφάλαιο 2 του παραρτήματος IV της Πράξης περί των όρων προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λεττονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει στον κάτοχο του διπλώματος ευρεσιτεχνίας ή του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας ή στον δικαιοδόχο του την υποχρέωση να κοινοποιήσει την πρόθεσή του να αντιταχθεί στη σχεδιαζόμενη εισαγωγή πριν ασκήσει τα δικαιώματα που του απονέμονται με το πρώτο εδάφιο του μηχανισμού αυτού. Αν όμως ο κάτοχος αυτός ή ο δικαιοδόχος του δεν εκδηλώσει τέτοια πρόθεση εντός της περιόδου αναμονής ενός μηνός, η οποία προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο του μηχανισμού αυτού, ο προτιθέμενος να εισαγάγει το φαρμακευτικό προϊόν μπορεί νομίμως να υποβάλει στις αρμόδιες αρχές αίτηση άδειας εισαγωγής του προϊόντος αυτού και, ενδεχομένως, να προβεί στην εισαγωγή του και στη διάθεσή του στο εμπόριο. Στην περίπτωση αυτή, ο εν λόγω ειδικός μηχανισμός στερεί από τον κάτοχο αυτό ή τον δικαιοδόχο του τη δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων που του απονέμονται με το πρώτο εδάφιο του μηχανισμού αυτού κατά των πράξεων εισαγωγής ή εμπορίας του φαρμακευτικού προϊόντος οι οποίες πραγματοποιήθηκαν πριν από την εκδήλωση αυτής της πρόθεσης.

Το δεύτερο εδάφιο του εν λόγω ειδικού μηχανισμού έχει την έννοια ότι η κοινοποίηση πρέπει να απευθύνεται στον κάτοχο του διπλώματος ευρεσιτεχνίας ή του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας ή στον δικαιοδόχο του και ως δικαιοδόχος νοείται κάθε πρόσωπο που έχει νομίμως τα δικαιώματα που παρέχονται στον κάτοχο του διπλώματος ευρεσιτεχνίας ή του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας.

Το δεύτερο εδάφιο του ειδικού αυτού μηχανισμού έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει στο πρόσωπο που προτίθεται να εισαγάγει ή να εμπορευθεί το οικείο φαρμακευτικό προϊόν την υποχρέωση να προβεί το ίδιο στην κοινοποίηση, υπό την προϋπόθεση πάντως ότι από την κοινοποίηση αυτή προκύπτει σαφώς η ταυτότητα του εν λόγω προσώπου.

(1) ΕΕ C 9 της 11.1.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Nóra Baczó, János István Vizsnyiczai κατά Raiffeisen Bank Zrt

(Υπόθεση C-567/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Άρθρο 7 - Σύμβαση στεγαστικού δανείου - Ρήτρα διαιτησίας - Καταχρηστικός χαρακτήρας - Αγωγή του καταναλωτή - Εθνικός δικονομικός κανόνας - Αναρμοδιότητα του δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της αγωγής με αίτημα την αναγνώριση του ανισχύρου συμβάσεως προσχωρήσεως να αποφανθεί επί του αιτήματος αναγνωρίσεως του καταχρηστικού χαρακτήρα των συμβατικών ρητρών που περιλαμβάνει η ίδια αυτή σύμβαση))

(2015/C 118/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Nóra Baczó, János István Vizsnyiczai

κατά

Raiffeisen Bank Zrt

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνικό δικονομικό κανόνα δυνάμει του οποίου το τοπικό δικαστήριο που είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί αγωγής καταναλωτή με αίτημα τη διαπίστωση της ακυρότητας συμβάσεως προσχωρήσεως δεν έχει αρμοδιότητα να κρίνει επί του αιτήματος του εν λόγω καταναλωτή για τη διαπίστωση του καταχρηστικού χαρακτήρα συμβατικών ρητρών που περιέχονται στην ίδια αυτή σύμβαση, εκτός αν αποδεικνύεται ότι η απέκδυση αρμοδιότητας εκ μέρους του τοπικού δικαστηρίου συνεπάγεται δικονομικής φύσεως μειονεκτήματα ικανά να καταστήσουν υπερβολικά δυσχερή την άσκηση των δικαιωμάτων που απονέμει στον καταναλωτή η έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να προβεί συναφώς στις αναγκαίες εξακριβώσεις.

(1) ΕΕ C 71 της 8.3.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Surgicare — Unidades de Saúde SA κατά Fazenda Pública

(Υπόθεση C-662/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Έκπτωση του φόρου εισροών - Πράξεις συνιστώσες καταχρηστική πρακτική - Εθνικό φορολογικό δίκαιο - Ειδική εθνική διαδικασία σε περίπτωση κατά την οποία πιθανολογείται η ύπαρξη καταχρηστικών πρακτικών σε φορολογικές υποθέσεις - Αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας))

(2015/C 118/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Surgicare — Unidades de Saúde SA

κατά

Fazenda Pública

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην προηγούμενη υποχρεωτική εφαρμογή εθνικής διοικητικής διαδικασίας, όπως αυτή του άρθρου 63 του κώδικα φορολογικής δικονομίας (Código de Procedimento e de Processo Tributário), στην περίπτωση κατά την οποία η φορολογική αρχή πιθανολογεί την ύπαρξη καταχρηστικής πρακτικής.

(1) ΕΕ C 78 της 15.3.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-37/14) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις - «Προγράμματα περιόδου εμπορίας» - Τομέας των οπωροκηπευτικών - Ενίσχυση παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά - Ανάκτηση - Μη εκτέλεση))

(2015/C 118/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland και B. Stromsky)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: J. Bousin, G. de Bergues και D. Colas)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Γαλλική Δημοκρατία, μη λαμβάνοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από τους δικαιούχους τις ενισχύσεις που κηρύχθηκαν παράνομες και ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά με το άρθρο 1 της αποφάσεως 2009/402/ΕΚ της Επιτροπής, της 28ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τα «προγράμματα περιόδου εμπορίας» που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλία στον τομέα των οπωροκηπευτικών [C 29/05 (ex ΝΝ 57/05)], και μη ανακοινώνοντας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα πληροφοριακά στοιχεία που απαριθμούνται στο άρθρο 4 της αποφάσεως αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 288, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, καθώς και από τα άρθρα 2 έως 4 της εν λόγω αποφάσεως.

2)	Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-48/14) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία 2013/51/Ευρατόμ - Επιλογή της νομικής βάσεως - Συνθήκη ΕΚΑΕ - Άρθρα 31 ΑΕ και 32 ΑΕ - Συνθήκη ΛΕΕ - Άρθρο 192, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ - Προστασία της υγείας του ανθρώπου - Ραδιενεργές ουσίες στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης - Ασφάλεια δικαίου - Καλόπιστη συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων))

(2015/C 118/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Visaggio και J. Rodrigues)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: O. Segnana και R. Liudvinaviciute-Cordeiro)

Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και E. Ruffer), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, D. Colas και N. Rouam), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Van Nuffel και M. Πατακιά)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Τσεχική Δημοκρατία, η Γαλλική Δημοκρατία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν η καθεμία τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/12

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Νοεμβρίου 2014 η Debonair Trading Internacional Lda κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-341/13: Groupe Léa Nature SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-537/14 P)

(2015/C 118/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Debonair Trading Internacional Lda (εκπρόσωποι: D. Selden, advocate, T. Alkin, barrister)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Groupe Léa Nature SA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση με την οποία ακυρώνεται η απόφαση του τμήματος προσφυγών·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προς περαιτέρω εξέταση, λαμβάνοντας ως αφετηρία ότι τα επίμαχα σήματα είναι όμοια·

—	να καταδικάσει το αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα τόσο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως, συγκεκριμένα δε παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1). Συνοπτικώς, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εφαρμόσει πάγια νομολογία στο πλαίσιο της εκ μέρους του εξετάσεως των επιμάχων σημάτων, με αποτέλεσμα ότι κατέληξε στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι τα σήματα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Πρώτον, αφού διαπίστωσε ότι τα σήματα ήταν όμοια από φωνητικής απόψεως, λόγω του κοινού στοιχείου «so», το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να καταλήξει ότι ήταν εν γένει όμοια, τουλάχιστον στο μέτρο αυτό. Το συμπέρασμά του ότι ήταν διαφορετικά, παρά το κοινό φωνητικό στοιχείο, ήταν αποτέλεσμα της παραλείψεώς του να εφαρμόσει πάγια νομολογία περί της φύσεως και του βαθμού της ομοιότητας που απαιτείται για την εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', ή/και παράγραφος 5.

Δεύτερον, αφού έκρινε ότι τα σήματα ήταν όμοια από φωνητικής απόψεως, το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να καταλήξει ότι ήταν επίσης όμοια από οπτικής απόψεως, για κατ’ ουσίαν παρεμφερείς λόγους (και συνεπώς, κατά μείζονα λόγο, όμοια υπό την έννοια του άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', ή/και παράγραφος 5). Το συμπέρασμά του ότι ήταν διαφορετικά από οπτικής απόψεως, παρά το κοινό οπτικό στοιχείο «so», ήταν αποτέλεσμα της παραλείψεώς του να εφαρμόσει πάγια νομολογία, κατά την εξέταση της οπτικής εντυπώσεως που προκαλεί το στοιχείο «so» που περιέχεται στα σήματα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/13

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okresný súd Prešov (Σλοβακική Δημοκρατία) στις 29 Δεκεμβρίου 2014 — Helena Kolcunová κατά Provident Financial s. r. o.

(Υπόθεση C-610/14)

(2015/C 118/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Okresný súd Prešov

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Helena Kolcunová

Εναγόμενη: Provident Financial s. r. o.

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η οδηγία 93/13/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (στο εξής: οδηγία 93/13), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η υπηρεσία εξασφαλίσεως της εξοφλήσεως της καταναλωτικής πιστώσεως, η οποία συνίσταται στην είσπραξη, σε μετρητά, των μηνιαίων δόσεων που οφείλει ο καταναλωτής, αποτελεί το κύριο αντικείμενο της υπηρεσίας στο πλαίσιο της καταναλωτικής πιστώσεως ή αποτελεί το κύριο αντικείμενο της παροχής στο πλαίσιο ειδικής συμβάσεως;

Πρέπει η οδηγία 87/102/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1986, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/7/ΕΚ (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το συνολικό ετήσιο πραγματικό επιτόκιο (ΣΕΠΕ) πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την αμοιβή για την είσπραξη, σε μετρητά, των μηνιαίων δόσεων του δανείου, ή μέρους του δανείου, όταν η αμοιβή υπερβαίνει σημαντικά το κόστος που είναι αναγκαίο για αυτή την παρεπόμενη υπηρεσία, και πρέπει το άρθρο 14 της εν λόγω οδηγίας να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι κανόνες περί του ΣΕΠΕ καταστρατηγούνται όταν η αμοιβή για την παρεπόμενη υπηρεσία υπερβαίνει σημαντικά το κόστος για την υπηρεσία αυτή και δεν περιλαμβάνεται στο ΣΕΠΕ;

Πρέπει η οδηγία 93/13 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, για να τηρηθεί η υποχρέωση διαφάνειας σχετικά με μια παρεπόμενη υπηρεσία (αν υποτεθεί ότι πρόκειται για παρεπόμενη υπηρεσία και όχι για την τιμή/αμοιβή αυτής ταύτης της πιστώσεως) για την οποία καταβάλλονται έξοδα διαχειρίσεως, είναι αρκετό η τιμή της εν λόγω υπηρεσίας διαχειρίσεως (έξοδα διαχειρίσεως) να εκτίθεται με σαφή και κατανοητό τρόπο, ακόμη και αν δεν ορίζεται το αντικείμενο της εν λόγω υπηρεσίας;

Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το γεγονός και μόνον ότι έξοδα διαχειρίσεως περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του ΣΕΠΕ δείχνει ότι πρόκειται για την τιμή/αμοιβή της πιστώσεως και ότι τούτο αντιτίθεται στον δικαστικό έλεγχο των εξόδων αυτών για τους σκοπούς της εν λόγω οδηγίας;

Αν στο ερώτημα 3 δοθεί η απάντηση ότι το αντικείμενο της υπηρεσίας διαχειρίσεως για την οποία πρέπει να καταβληθούν έξοδα διαχειρίσεως είναι αρκούντως διαφανές, πρέπει τότε να θεωρηθεί ότι η υπηρεσία διαχειρίσεως, με όλες τις ενέργειες που δυνητικά συνεπάγεται, αποτελεί το κύριο αντικείμενο της καταναλωτικής πιστώσεως;

Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, για τους σκοπούς της εν λόγω οδηγίας, στην τιμή/αμοιβή της πιστώσεως περιλαμβάνονται όχι μόνον οι τόκοι, αλλά και τα έξοδα του πιστωτή (τα οποία αναφέρει η σύμβαση, στους γενικούς όρους ή στην τιμολόγηση) και ότι, επομένως, τα έξοδα αυτά, ως ενδεχόμενη τιμή/αμοιβή της πιστώσεως, δεν μπορούν να γίνουν το αντικείμενο ελέγχου όσον αφορά τον προσήκοντα χαρακτήρα τους σε σχέση με την υπηρεσία σε αντάλλαγμα της οποίας πρέπει να καταβληθούν;

(1) ΕΕ L 95, σ. 29.

(2) ΕΕ 1987, L 42, σ. 48.

(3) ΕΕ L 101, σ. 17.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hannover (Γερμανία) στις 8 Ιανουαρίου 2015 — Alexandra Stück κατά Swiss International Air Lines AG

(Υπόθεση C-3/15)

(2015/C 118/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hannover

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Alexandra Stück

Εναγομένη: Swiss International Air Lines AG

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει η Συμφωνία μεταξύ της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σχετικά με τις αεροπορικές μεταφορές (1), της 21ης Ιουνίου 1999, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2/2010 της Επιτροπής Αερομεταφορών Κοινότητας/Ελβετίας (2), της 26ης Νοεμβρίου 2010, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως και ματαιώσεως ή μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (3) ισχύει, βάσει του άρθρου του 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', και για επιβάτες οι οποίοι αναχωρούν με ελβετική αεροπορική εταιρεία από αερολιμένα τρίτης χώρας με προορισμό την Ελβετία;

(1) EE 2002, L 114, σ. 73.

(2) Απόφαση αριθ. 2/2010 της Μεικτής Επιτροπής Αερομεταφορών Κοινότητας/Ελβετίας που έχει συσταθεί βάσει της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, της 26ης Νοεμβρίου 2010, η οποία αντικαθιστά το παράρτημα της συμφωνίας αεροπορικών μεταφορών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας, ΕΕ L 347, σ. 54.

(3) EE L 46, σ. 1.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Raad van State (Βέλγιο) στις 12 Ιανουαρίου 2015 — TNS Dimarso NV κατά Vlaams Gewest

(Υπόθεση C-6/15)

(2015/C 118/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: TNS Dimarso NV

Καθής: Vlaams Gewest

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως το άρθρο 53, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, αυτό καθ’ αυτό αλλά και σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των αρχών του δικαίου της Ένωσης σχετικά με την ισότητα και τη διαφάνεια στις δημόσιες συμβάσεις, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η αναθέτουσα αρχή, σε περίπτωση αναθέσεως στον υποβαλόντα την κατά την κρίση της αναθέτουσας αρχής πλέον συμφέρουσα προσφορά από οικονομική άποψη, οφείλει πάντοτε να καθορίσει εκ των προτέρων και να περιλάβει στην προκήρυξη του διαγωνισμού ή στη συγγραφή υποχρεώσεων τη μέθοδο αξιολογήσεως ή τους κανόνες καθορισμού των συντελεστών βαρύτητας, όποια και αν είναι η προβλεψιμότητά τους, ο συνήθης χαρακτήρας τους ή το περιεχόμενό τους, βάσει των οποίων οι προσφορές θα αξιολογηθούν σύμφωνα με τα κριτήρια ή τα υποκριτήρια αναθέσεως;

2)	ή, αν δεν υπάρχει τέτοια γενική υποχρέωση, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι υπάρχουν περιστάσεις, όπως μεταξύ άλλων το περιεχόμενο, η έλλειψη προβλεψιμότητας ή ο ασυνήθης χαρακτήρας αυτών των κανόνων καθορισμού των συντελεστών βαρύτητας, στις οποίες όμως ισχύει η υποχρέωση αυτή;

(1) ΕΕ L 134, σ. 114.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/15

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank van Koophandel te Gent (Βέλγιο) στις 16 Ιανουαρίου 2015 — New Valmar BVBA κατά Global Pharmacies Partner Health srl

(Υπόθεση C-15/15)

(2015/C 118/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van Koophandel te Gent

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: New Valmar BVBA

Εναγόμενη: Global Pharmacies Partner Health srl

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 45 ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση ομόσπονδης οντότητας κράτους μέλους, όπως εν προκειμένω η Φλαμανδική Κοινότητα του βελγικού ομοσπονδιακού κράτους, η οποία επιβάλλει σε κάθε επιχείρηση που έχει την έδρα εκμεταλλεύσεώς της στο έδαφος της οντότητας αυτής, βάσει του άρθρου 52 των νόμων της 18ης Ιουλίου 1966 σχετικά με τη χρήση γλωσσών στις διοικητικές υποθέσεις (Belgisch Staatsblad της 2ας Αυγούστου 1966) σε συνδυασμό με το άρθρο 10 του διατάγματος της 19ης Ιουλίου 1973 της Φλαμανδικής Κοινότητας (Belgisch Staatsblad της 6ης Σεπτεμβρίου 1973), τη σύνταξη των τιμολογίων με διασυνοριακό χαρακτήρα μόνο στην επίσημη γλώσσα αυτής της ομόσπονδης οντότητας, επί ποινή ακυρότητας των εν λόγω τιμολογίων αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενης από το δικαστήριο;

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) στις 19 Ιανουαρίου 2015 — Brisal — Auto Estradas do Litoral S.A., KBC Finance Ireland κατά Fazenda Pública

(Υπόθεση C-18/15)

(2015/C 118/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Brisal — Auto Estradas do Litoral S.A., KBC Finance Ireland

Αναιρεσίβλητη: Fazenda Pública

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ εθνική φορολογική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι τα μη εδρεύοντα επί πορτογαλικού εδάφους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα φορολογούνται για τα έσοδα από τόκους τα οποία αποκτούν στην Πορτογαλία μέσω παρακρατήσεως στην πηγή με οριστικό συντελεστή 20 % (ή με χαμηλότερο συντελεστή, εάν υφίσταται σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας) η οποία εφαρμόζεται στο ακαθάριστο εισόδημα, χωρίς δυνατότητα εκπτώσεως των επιχειρησιακών δαπανών που συνδέονται άμεσα με την ασκούμενη χρηματοπιστωτική δραστηριότητα, ενώ οι τόκοι τους οποίους εισπράττουν τα εδρεύοντα επί πορτογαλικού εδάφους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ενσωματώνονται στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα, με έκπτωση των εξόδων που συνδέονται με την ασκούμενη δραστηριότητα κατά τον καθορισμό του κέρδους για τους σκοπούς της επιβολής του φόρου εισοδήματος νομικών πρόσωπων, με αποτέλεσμα ο γενικός συντελεστής 25 % να εφαρμόζεται στα καθαρά έσοδα από τόκους;

Υφίσταται παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ ακόμη και όταν διαπιστώνεται ότι στη βάση επιβολής του φόρου σε ό,τι αφορά τα εδρεύοντα επί πορτογαλικού εδάφους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επιβάλλεται ή ενδέχεται να επιβάλλεται, κατόπιν εκπτώσεως των εξόδων χρηματοδοτήσεως που συνδέονται με τα έσοδα από τόκους ή των εξόδων που εμφανίζουν άμεση οικονομική σχέση με τα εν λόγω έσοδα, φόρος υψηλότερος από εκείνον ο οποίος παρακρατείται στην πηγή σε ό,τι αφορά τα μη εδρεύοντα επί πορτογαλικού εδάφους ιδρύματα και επιβάλλεται επί των ακαθαρίστων εσόδων;

Συναφώς, μπορούν να επαληθευτούν τα έξοδα χρηματοδοτήσεως που συνδέονται με τα χορηγηθέντα δάνεια ή τα έξοδα που εμφανίζουν άμεση οικονομική σχέση με τα πραγματοποιούμενα έσοδα από τόκους βάσει των στοιχείων του EURIBOR (Euro Interbank Offered Rate) και του LIBOR (London Interbank Offered Rate), τα οποία απεικονίζουν τα μέσα επιτόκια που εφαρμόζονται στη διατραπεζική χρηματοδότηση την οποία χρησιμοποιούν οι τράπεζες για την άσκηση της δραστηριότητάς τους;

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/16

Αναίρεση που άσκησε στις 4 Φεβρουαρίου 2015 η Safa Nicu Sepahan Co. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 25 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-384/11: Safa Nicu Sepahan Co. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-45/15 P)

(2015/C 118/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Safa Nicu Sepahan Co. (εκπρόσωπος: A. Bahrami, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Για τους λόγους που εκθέτει στην παρούσα αίτηση αναιρέσεως η Safa Nicu Sepahan Co. ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-384/11 καθόσον:

—	δεν αναγνώρισε την υλική ζημία που υπέστη η Safa Nicu Sepahan Co. και δεν της επιδίκασε αποζημίωση για αυτήν·

—	δέχθηκε ότι η Safa Nicu Sepahan Co. υπέστη ηθική βλάβη, αλλά της επιδίκασε το αδικαιολόγητα μικρό ποσό των 50 000 ευρώ ως μόνη ικανοποίηση της βλάβης αυτής.

να ασκήσει την πλήρη δικαιοδοσία του και επί τη βάσει των ενώπιόν του στοιχείων:

να

—	επιδικάσει υπέρ της Safa Nicu Sepahan Co. ποσό 5 6 62 737,40 ευρώ, πλέον τόκων, για την υλική ζημία που υπέστη λόγω της κατάφωρης παραβάσεως κανόνα δικαίου εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παράνομης συμπεριφοράς του.

—	επιδικάσει υπέρ της Safa Nicu Sepahan Co. ποσό 2 0 00 000 ευρώ, πλέον τόκων, για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της κατάφωρης παραβάσεως κανόνα δικαίου εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παράνομης συμπεριφοράς του.

—	καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά και άλλα έξοδα της νυν αναιρεσείουσας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε για τη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, πλέον τόκων.

επικουρικώς

—	να επιδικάσει υπέρ της Safa Nicu Sepahan Co. ποσό το οποίο θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, πλέον τόκων, για την υλική ζημία που υπέστη λόγω της κατάφωρης παραβάσεως κανόνα δικαίου εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παράνομης συμπεριφοράς του.

—

να επιδικάσει υπέρ της Safa Nicu Sepahan Co. ποσό το οποίο θα καθορίσει κατά δίκαιη κρίση, όχι όμως μικρότερο των 50 000 ευρώ, πλέον τόκων, (το οποίο της έχει επιδικαστεί ήδη με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου), για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της κατάφωρης παραβάσεως κανόνα δικαίου εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της παράνομης συμπεριφοράς του.

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά και άλλα έξοδα της Safa Nicu Sepahan Co. στο πλαίσιο της παρούσας δίκης, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε για τη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, πλέον τόκων.

όλως επικουρικώς,

3.	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να επανεκτιμήσει την έκταση της ζημίας και να εκδώσει νέα απόφαση υπέρ της Safa Nicu Sepahan Co.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014, στο πλαίσιο δε καθενός από αυτούς προβάλλει πλείονα νομικά επιχειρήματα:

—

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα, προβάλλοντας τα εξής νομικά επιχειρήματα, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο στις σκέψεις 93 έως 149 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, επειδή απέρριψε στο σύνολό του το αίτημά της για αποκατάσταση υλικής ζημίας, τούτο δε παρά το ότι δέχθηκε και αναγνώρισε ότι η νυν αναιρεσείουσα όντως υπέστη υλική ζημία λόγω της κατάφωρα παράνομης συμπεριφοράς της Ένωσης:

—	Δεν της επιδικάστηκε καμία αποζημίωση με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση για τη ζημία που προκάλεσαν η Ένωση και οι υπάλληλοί της κατά παράβαση των άρθρων 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και 41, παράγραφος 3, του Χάρτη, τα οποία προβλέπουν την αρχή της «πλήρους αποζημιώσεως»·

—	Επιπλέον, δεδομένου ότι δεν της επιδίκασε αποζημίωση για υλική ζημία την ύπαρξη της οποίας δέχθηκε, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση τις αρχές της αναλογικότητας και της αμεροληψίας και υπέπεσε σε αρνησιδικία·

—	Το Γενικό Δικαστήριο επίσης παρέβη τους σχετικούς κανόνες δικαίου επειδή παραμόρφωσε προδήλως τα πραγματικά περιστατικά, η δε απόρριψη των αιτημάτων αποζημιώσεως της νυν αναιρεσείουσας στηρίζεται σε πλημμελές, αντιφατικό και χωρίς λογική συνοχή σκεπτικό.

—

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο στις σκέψεις 92 και 149 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, επειδή έκρινε ότι το ποσό των 50 000 ευρώ αποτελεί εύλογη χρηματική ικανοποίηση. Το Γενικό Δικαστήριο κατ’ αυτόν τον τρόπο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της καταβολή αποζημιώσεως που αντιστοιχεί στην πραγματική ζημία και στις πραγματικές δαπάνες, με αποτέλεσμα η κρίση του να είναι αυθαίρετη και παράνομη.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 6 Φεβρουαρίου 2015 — Sélina Affum (σύζυγος Amissah) κατά Préfet du Pas de Calais, Procureur général de la Cour d’appel de Douai

(Υπόθεση C-47/15)

(2015/C 118/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Sélina Affum (σύζυγος Amissah)

Αναιρεσίβλητοι: Préfet du Pas de Calais, Procureur général de la Cour d’appel de Douai

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 3, σημείο 2, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ (1) την έννοια ότι ένας υπήκοος τρίτης χώρας διαμένει παράνομα στο έδαφος κράτους μέλους και για το λόγο αυτό εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας, δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 1 αυτής, όταν ο εν λόγω αλλοδαπός βρίσκεται σε καθεστώς απλής διελεύσεως, ως επιβάτης λεωφορείου το οποίο κινείται στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, προερχόμενο από άλλο κράτος μέλος, το οποίο αποτελεί μέρος του χώρου Σένγκεν, και με προορισμό διαφορετικό κράτος μέλος;

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας την έννοια ότι η τελευταία δεν αντίκειται σε εθνική νομοθεσία προβλέπουσα ποινή φυλακίσεως για την παράνομη είσοδο υπηκόου τρίτης χώρας, όταν τον εν λόγω αλλοδαπό μπορεί να αναλάβει άλλο κράτος μέλος, κατ’ εφαρμογή συμφωνίας ή διευθετήσεως συναφθείσας με το τελευταίο αυτό κράτος μέλος πριν την έναρξη ισχύος της οδηγίας;

Ανάλογα με την απάντηση που θα δοθεί στο προηγούμενο ερώτημα, έχει η εν λόγω οδηγία την έννοια ότι αντίκειται σε εθνική νομοθεσία προβλέπουσα ποινή φυλακίσεως στην περίπτωση παράνομης εισόδου υπηκόου τρίτης χώρας υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές που έθεσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απόφασή του της 6ης Δεκεμβρίου 2011, Achughbabian (C-329/11) (2), σχετικά με την παράνομη διαμονή, οι οποίες αφορούν την παράλειψη προηγούμενης υποβολής του αλλοδαπού στα αναγκαστικά μέτρα που προβλέπει το άρθρο 8 της οδηγίας και τη διάρκεια της διοικητικής κρατήσεώς του;

(1) Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (EE L 348, σ. 98).

(2) EU:C:2011:807.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/19

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2015 η Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 25 Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-426/10 και T-575/10 και στην υπόθεση T-440/12, Moreda-Riviere Trefilerias κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-53/15 P)

(2015/C 118/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-426/10 και T-575/10 και στην υπόθεση T-440/12, Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής, κατά το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο στην παρούσα δίκη όσο και στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα και μοναδικό λόγο αναιρέσεως.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του εννόμου συμφέροντος της Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. για την άσκηση της προσφυγής, τόσο όσον αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-575/10 κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα), όσο και όσον αφορά την προσαρμογή των λόγων προσφυγής και τα αιτήματα που διατυπώθηκαν στην υπόθεση T-426/10 σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344) — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/20

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2015 η Trefilerías Quijano, S.A. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 25 Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-427/10 και T-576/10 και στην υπόθεση T-439/12, Trefilerías Quijano κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-54/15 P)

(2015/C 118/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Trefilerías Quijano, S.A. (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-427/10 και T-576/10 και στην υπόθεση T-439/12, Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής, κατά το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο στην παρούσα δίκη όσο και στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα και μοναδικό λόγο αναιρέσεως.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του εννόμου συμφέροντος της Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. για την άσκηση της προσφυγής, τόσο όσον αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-576/10 κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα), όσο και όσον αφορά την προσαρμογή των λόγων προσφυγής και τα αιτήματα που διατυπώθηκαν στην υπόθεση T-427/10 σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344) — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/20

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2015 η Trenzas y Cables de Acero PSC, S.L. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 25 Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-428/10 και T-577/10 και στην υπόθεση T-441/12, Trenzas y Cables de Acero κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-55/15 P)

(2015/C 118/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Trenzas y Cables de Acero PSC, S.L. (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-428/10 και T-577/10 και στην υπόθεση T-441/12, Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής, κατά το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο στην παρούσα δίκη όσο και στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα και μοναδικό λόγο αναιρέσεως.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του εννόμου συμφέροντος της Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. για την άσκηση της προσφυγής, τόσο όσον αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-577/10 κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα), όσο και όσον αφορά την προσαρμογή των λόγων προσφυγής και τα αιτήματα που διατυπώθηκαν στην υπόθεση T-428/10 σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344) — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/21

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Φεβρουαρίου 2015 η Global Steel Wire, S.A. κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 25 Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-429/10 και T-578/10 και στην υπόθεση T-438/12, Global Steel Wire κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-56/15 P)

(2015/C 118/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Global Steel Wire, S.A. (εκπρόσωποι: F. González Díaz και A. Tresandi Blanco, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-429/10 και T-578/10 και στην υπόθεση T-438/12, Moreda-Riviere Trefilerías κατά Επιτροπής, κατά το άρθρο 263 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο στην παρούσα δίκη όσο και στην ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα και μοναδικό λόγο αναιρέσεως.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του εννόμου συμφέροντος της Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. για την άσκηση της προσφυγής, τόσο όσον αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-578/10 κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα), όσο και όσον αφορά την προσαρμογή των λόγων προσφυγής και τα αιτήματα που διατυπώθηκαν στην υπόθεση T-429/10 σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 με την οποία τροποποιείται η απόφαση C(2010) 4387 (τελικό) σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344) — Χάλυβας για προεντεταμένο σκυρόδεμα).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Pangyrus κατά ΓΕΕΑ — RSVP Design (COLOURBLIND)

(Υπόθεση T-257/11) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα COLOURBLIND - Λεκτικό σημείο COLOURBLIND - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Μη ύπαρξη κακής πίστεως - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Μη χρησιμοποίηση στις συναλλαγές σημείου του οποίου η ισχύς δεν είναι μόνο τοπική - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 118/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pangyrus Ltd (Γυόρκ, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Clubb, solicitor, και M. Lindsay, QC)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: RSVP Design Ltd (Brookfield, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: αρχικά M. Blair, στη συνέχεια J. MacKenzie, solicitors)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Μαρτίου 2011 (υπόθεση R 751/2009-4), σχετικά με διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας μεταξύ Pangyrus Ltd και RSVP Design Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Pangyrus Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 211 της 16.7.2011.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/23

Απόφαση του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Sabbagh κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-652/11) (1)

((«Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη»))

(2015/C 118/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Bassam Sabbagh (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: A. Bastin και JM Salva, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και Σ. Κυριακοπούλου)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1151/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Νοεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 442/2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ L 296, σ. 3), της αποφάσεως 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και για την κατάργηση της απόφασης 2011/273/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 319, σ. 56), και του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 442/2011 (ΕΕ L 16, σ. 1), στον βαθμό που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα, και, αφετέρου, αγωγή αποζημιώσεως για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αίτηση ακυρώσεως των εκτελεστικών κανονισμών του Συμβουλίου που είναι μεταγενέστερα της εκδόσεως του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και για την κατάργηση κανονισμού 442/2011.

Ακυρώνει, στον βαθμό που οι πράξεις αυτές αφορούν τον Bassam Sabbagh:

—	τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1151/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Νοεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 442/2011,

—	την απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και για την κατάργηση της απόφασης 2011/273/ΚΕΠΠΑ

—	τον κανονισμό 36/2012.

3)	Τα αποτελέσματα των αποφάσεων και κανονισμών που ακυρώθηκαν διατηρούνται έναντι του Bassam Sabbagh, μέχρι την ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας ασκήσεως αναιρέσεως ή, εφόσον έχει ασκηθεί αναίρεση εντός της προθεσμίας αυτής, μέχρι την ενδεχόμενη απόρριψη της αναιρέσεως.

4)	Απορρίπτει την αγωγή αποζημιώσεως.

5)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Bassam Sabbagh.

6)	Ο Bassam Sabbagh φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του.

(1) ΕΕ C 58 της 25.2.2012.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-135/12) (1)

((«Κρατικές ενισχύσεις - Συντάξεις - Ενίσχυση που αφορά τη μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδότησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν υπαχθεί στην France Télécom - Μείωση του αντισταθμίσματος που καταβάλλεται στο κράτος από τη France Télécom - Απόφαση που κηρύσσει την ενίσχυση συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά υπό ορισμένες προϋποθέσεις - Πλεονέκτημα»))

(2015/C 118/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Belliard, G. de Bergues, J. Gstalter και J. Rossi, στη συνέχεια D. Colas Diégo και R. Coesme)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky, L. Flynn και D. Grespan)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2012/540/UE της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 25/08 (πρώην NN 23/08) — Μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδότησης των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν υπαχθεί στην France Télécom την οποία χορήγησε η Γαλλική Δημοκρατία στη France Télécom (ΕΕ 2012, L 279, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) JO C 174 du 16.6.2012.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Orange κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-385/12) (1)

(2015/C 118/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Orange, πρώην France Télécom (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Hautbourg και S. Cochard-Quesson, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, D. Grespan και B. Stromsky)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Orange φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 311 της 13.10.2012.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Φεβρουαρίου 2015 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-257/13) (1)

([«ΕΓΤΠΕ - Τμήμα “Εγγυήσεων” - ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες που αποκλείονται από τη χρηματοδότηση - Αγροτική ανάπτυξη - Δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Πολωνία - Άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 1290/2005 - Αποτελεσματικότητα των ελέγχων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αρχή της επικουρικότητας»])

(2015/C 118/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και D. Krawczyk)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Rossi και A. Szmytkowska)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/123/ΕΕ της Επιτροπής της 26ης Φεβρουαρίου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 67, σ. 20), όσον αφορά τη δράση «Πρόωρη συνταξιοδότηση» την οποία εφάρμοσε η Δημοκρατία της Πολωνίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 207 της 20.7.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Λιθουανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-365/13) (1)

((«ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - ΕΓΤΕ και ΕΓΤΑΑ - Δαπάνες αποκλειόμενες από τη χρηματοδότηση - Μέτρα αγροτικής αναπτύξεως - “Φυσικά μειονεκτήματα” και ενισχύσεις για τη γεωργία και το περιβάλλον - Καταλληλότητα των ελέγχων - Κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικές διορθώσεις - Αναλογικότητα»))

(2015/C 118/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: D. Kriaučiūnas, R. Krasuckaitė και A. Petrauskaitė)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Steiblytė και G. von Rintelen)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2013/214/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 123, σ. 11).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την εκτελεστική απόφαση 2013/214/ΕE της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), καθόσον με αυτήν επιβάλλεται δημοσιονομική διόρθωση ύψους 5 % όσον αφορά τα γεωργο-περιβαλλοντικά μέτρα τα οποία συνδέονται προς το κριτήριο σχετικά με τη χρήση των λιπασμάτων.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Δημοκρατία της Λιθουανίας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 284 της 28.9.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — Costa Crociere κατά ΓΕΕΑ — Guerlain (SAMSARA)

(Υπόθεση T-388/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος SAMSARA - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα SAMSARA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 118/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Costa Crociere SpA (Γένοβα, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Vanzetti, S. Bergia και G. Sironi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Guerlain SA (Levallois-Perret, Γαλλία) (εκπρόσωποι: C. Costa και M. Baccarelli, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαΐου 2013 (υπόθεση R 2049/2011-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Guerlain SA και Costa Crociere SpA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Costa Crociere SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 298 της 12.10.2013.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2015 — 9Flats κατά ΓΕΕΑ — Tibesoca (9flats.com)

(Υπόθεση T-713/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος 9flats.com - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα 50flats - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 118/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: 9Flats GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Stoffregen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Pohlmann, στη συνέχεια S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Tibesoca, SL (Βαλένθια, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Οκτωβρίου 2013 (υπόθεση R 167172012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Tibesoca, SL και 9Flats GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την 9Flats GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 61 της 1.3.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Φεβρουαρίου 2015 — Walton κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-261/14 P) (1)

((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Απόρριψη της προσφυγής πρωτοδίκως ως προδήλως απαράδεκτης - Παραίτηση εκτάκτου υπαλλήλου - Υπολειπόμενο ποσό που παρακράτησε η Επιτροπή έναντι του προσφεύγοντος κατόπιν της παραιτήσεώς του - Δεδικασμένο - Αποφάσεις οι οποίες κατέστησαν απρόσβλητες λόγω μη ασκήσεως ένδικης προσφυγής))

(2015/C 118/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Robert Walton (Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και A.-C. Simon)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως ασκηθείσα κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 27ης Φεβρουαρίου 2014, Walton κατά Επιτροπής (F-32/13, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2014:37), με αίτημα την αναίρεση της εν λόγω διατάξεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο Robert Walton φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

(1) EE C 235 της 21.7.2014.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/29

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Banco Espírito Santo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-814/14)

(2015/C 118/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banco Espírito Santo, S.A. (εκπρόσωποι: M. Gorjão-Henriques και L. Bordalo e Sá, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

(i)

να ακυρώσει τα σημεία 9 και 18 του παραρτήματος II της αποφάσεως C(2014) 5682 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Αυγούστου 2014, κρατική ενίσχυση SA.39250 (2014/N) — Πορτογαλία, Εξυγίανση της Banco Espírito Santo, S.A., καθόσον με αυτά επιβάλλεται ή μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλλεται στην προσφεύγουσα (Banco Espírito Santo, S.A. [BES]) η υποχρέωση να καταβάλει την αμοιβή του εντολοδόχου παρακολουθήσεως ή να αναλάβει τις λοιπές επιβαρύνσεις που σχετίζονται με τον εντολοδόχο παρακολουθήσεως.

(ii)	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση των διατάξεων περί εφαρμογής της Συνθήκης —και συγκεκριμένα την επιβολή στην BES των επιβαρύνσεων που σχετίζονται με την παρακολούθηση της τηρήσεως των δεσμεύσεων που βαραίνουν την Πορτογαλική Δημοκρατία:

—

Η επιβολή στην BES υποχρεώσεων όσον αφορά τη δράση τρίτου ως προς την οποία δεν έδωσε τη συγκατάθεσή της και από την οποία δεν αντλεί όφελος, και ο οποίος τρίτος δεν επελέγη βάσει των κριτηρίων που να διασφαλίζουν την τήρηση της αρχής περί επιλογής της πλέον συμφέρουσας από οικονομικής απόψεως λύσεως, και η συνακόλουθη ζημία των δανειστών και μετόχων της BES.

—

Σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, ο εντολοδόχος παρακολουθήσεως διορίζεται από το ταμείο εξυγιάνσεως. Εντούτοις, αν ο διορισμός του εντολοδόχου παρακολουθήσεως απόκειται μόνο στην Πορτογαλική Δημοκρατία, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η αντίστοιχη υποχρέωση καταβολής της αμοιβής του εντολοδόχου παρακολουθήσεως βαραίνει εξ ολοκλήρου την BES. Τούτο προσκρούει στις αρχές που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις: (i) ενισχύει το πλεονέκτημα του οποίου απολαύει η μεταβατική τράπεζα, απαλλάσσοντας την από τις επιβαρύνσεις οι οποίες απορρέουν από την εξυγίανση και οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα την βάρυναν εκ του νόμου· (ii) νοθεύει τον ανταγωνισμό προς όφελος της μεταβατικής τράπεζας, απαλλάσσοντας την από επιβαρύνσεις που δεν ποσοτικοποιήθηκαν κατά την έγκριση της κρατικής ενισχύσεως.

—	Η επιβολή στην BES της υποχρεώσεως καταβολής της αμοιβής του εντολοδόχου παρακολουθήσεως, ο οποίος, επιβάλλεται η υπόμνηση, δεν είναι αποδέκτης της αποφάσεως ούτε δικαιούχος της ενισχύσεως, δεν βρίσκει έρεισμα στη νομοθεσία της ΕE στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων.

—

Ο κανονισμός (ΕΕ) 806/2014, σχετικά με τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης, εφαρμοστέος από το 2016, δεν προβλέπει τίποτε σχετικώς, μολονότι το άρθρο 19 ρυθμίζει τον ρόλο του διαχειριστή, ενώ ούτε ο κανονισμός 1093/2010 ούτε η οδηγία 2014/59/ΕΕ, η προθεσμία μεταφοράς της οποίας δεν έχει παρέλθει ακόμη, ρυθμίζουν το σχετικό ζήτημα.

—

Στο πλαίσιο του δικαίου της Ένωσης, καθώς και, αφετέρου, στο πεδίο δράσεως της Γενικής Διευθύνσεως Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπηρεσίας αρμόδιας για την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, υπάρχουν σαφείς ερμηνευτικές κατευθυντήριες γραμμές αναφορικά με τον εντολοδόχο παρακολουθήσεως και την αμοιβή του, οι οποίες μπορούν να καλύψουν τα κανονιστικά κενά όσον αφορά την επίμαχη περίπτωση, ειδικότερα όσον αφορά την ποσοτική διάρθρωση της αμοιβής του εντολοδόχου παρακολουθήσεως, η οποία πρέπει να απορρέει από συμφωνία μεταξύ των μερών, υπό την επιφύλαξη της εγκρίσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της απαραίτητης ανεξαρτησίας και των μέσων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

—

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να επιβάλλει στην προσφεύγουσα τον τρόπο κατά τον οποίο πρέπει να αμείβεται ο εντολοδόχος παρακολουθήσεως, συνεπώς η απόφασή της να επιβάλει στην προσφεύγουσα τέτοιου είδους χρηματική επιβάρυνση κατά τρόπο δεσμευτικό (ήτοι, χωρίς τη συγκατάθεση της BES όσον αφορά το ύψος της αμοιβής) δεν βρίσκει έρεισμα ούτε στον κανονισμό (ΕΕ) 806/2014 ούτε σε κανένα άλλο νομοθετικό κείμενο.

—

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει απλώς στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι η κακή τράπεζα βαρύνεται με την καταβολή της αμοιβής στον εντολοδόχο παρακολουθήσεως και ότι η αμοιβή αυτή πρέπει να καθορισθεί «κατά τρόπο ώστε να μην υπονομεύεται η ανεξαρτησία και η αποτελεσματικότητα του διαχειριστή κατά την άσκηση της αποστολής του». Επομένως, δεν ορίζεται κατά τρόπο συγκεκριμένο η ακριβής διάρθρωση της αμοιβής, και ειδικότερα ο τρόπος καταβολής της και τα όριά της.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της υποχρεώσεως της διοίκησης να σέβεται τις πράξεις τις οποίες έχει η ίδια εκδώσει:

—

Η Επιτροπή παραβίασε τις αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της υποχρεώσεως της διοίκησης να σέβεται τις πράξεις τις οποίες έχει η ίδια εκδώσει, καθόσον επιβάλλει ή μπορεί να θεωρηθεί ότι επιβάλλει την ανάληψη από την BES των επιβαρύνσεων που σχετίζονται με τον εντολοδόχο παρακολουθήσεως.

—

Το προγενέστερο συμπέρασμα ισχύει κατά μείζονα λόγο, δεδομένου ότι η BES, η οποία έχει την ιδιότητα τρίτου σε σχέση με την προσβαλλόμενη απόφαση, αποκλείσθηκε εξολοκλήρου από τη διαδικασία προσλήψεως του εντολοδόχου παρακολουθήσεως, λόγο για τον οποίο δεν μπόρεσε, με την επιφύλαξη των μέσων και της ανεξαρτησίας που επιβάλλει η εν λόγω απόφαση, να διασφαλίσει την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της (και των καταπιστευματικών αρμοδιοτήτων των διαχειριστών της) κατά τρόπο ώστε η τήρηση των δεσμεύσεών της να συνιστά τη λιγότερο επαχθή για την BES οικονομική επιβάρυνση.

Ο τρίτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας:

—

Η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον επέβαλε στην BES τη μονομερή και πλήρη ανάληψη επιβαρύνσεων οι οποίες, δεδομένης της παρούσας οικονομικής καταστάσεως της BES ως φορέα υποκείμενου σε μέτρα εξυγιάνσεως, όχι μόνο είναι υπέρμετρα επαχθείς και σημαντικές αλλά και βαίνουν πέραν των ορίων της αναλογικότητας υπό τη στενή έννοια του όρου.

—

Ειδικότερα, τούτο συμβαίνει, κατά την BES, δεδομένου ότι, οσάκις το πορτογαλικό Δημόσιο δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για τέτοιου είδους δαπάνες κατά τρόπο δεσμευτικό, η ευθύνη βαραίνει την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατ’ εκτέλεση των αρμοδιοτήτων της στον τομέα της εξυγιάνσεως τραπεζικών φορέων και των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη στο πλαίσιο αυτών των μέτρων.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/31

Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2015 — Auyantepui Corp. κατά ΓΕΕΑ — Magda Rose (Mr Jones)

(Υπόθεση T-8/15)

(2015/C 118/39)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Auyantepui Corp., SA (Πόλη του Παναμά, Παναμάς) (εκπρόσωπος: E. Manresa Medina, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Magda Rose GmbH & Co. KG (Βιέννη, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Mr Jones» — Υπ’ αριθ. 10 669 794 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 49/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κάνει δεκτή την αίτηση καταχωρίσεως σήματος·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, στην περίπτωση που η τελευταία παρέμβει.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/32

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Ιανουαρίου 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση F-2/12, Hristov κατά Επιτροπής και EMA

(Υπόθεση T-26/15 P)

(2015/C 118/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall, N. Nikolova και C. Petrova)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Emil Hristov, Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 13ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση F-2/12, Hristov κατά Επιτροπής και EMA,

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των λοιπών λόγων ακυρώσεως·

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους:

—	Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον προσέδωσε στην αρχή της χρηστής διοικήσεως έκταση που αυτή δεν διαθέτει.

—

Επικουρικώς, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον παρέλειψε να εξακριβώσει, πριν εκδώσει την απόφασή του περί ακυρώσεως της προσβαλλόμενης πράξεως, αν η παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως θα μπορούσε να είχε ασκήσει επιρροή στο περιεχόμενο της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

—	Έτι επικουρικότερον, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε, εν πάση περιπτώσει, το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον παρέλειψε να σταθμίσει τα αντικρουόμενα συμφέροντα και να περιορίσει τις συνέπειες της αποφάσεώς του.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/32

Αναίρεση που άσκησε στις 20 Ιανουαρίου 2015 ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση F-2/12, Hristov κατά Επιτροπής και EMA

(Υπόθεση T-27/15 P)

(2015/C 118/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) (εκπρόσωποι: J. Currall, N. Nikolova και C. Petrova)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Emil Hristov, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 13ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση F-2/12, Hristov κατά Επιτροπής και EMA·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των λοιπών λόγων ακυρώσεως·

—	να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων, προς στήριξη της αναιρέσεως προβάλλει τέσσερις λόγους.

—	Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον προσέδωσε στην αρχή της χρηστής διοικήσεως έκταση που αυτή δεν διαθέτει.

—

—	Έτι επικουρικότερον, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε, εν πάση περιπτώσει, το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον παρέλειψε να σταθμίσει τα αντικρουόμενα συμφέροντα και να περιορίσει τις συνέπειες της αποφάσεώς του.

—	Επικουρικότερα, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε το δίκαιο της Ένωσης, καθόσον έκρινε ότι η παρανομία της αποφάσεως της Επιτροπής θα συνεπαγόταν κατ’ ανάγκη την παρανομία της αποφάσεως του ΕΜΑ.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/33

Προσφυγή της 3ης Φεβρουαρίου 2015 — PAN Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-51/15)

(2015/C 118/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: B. Kloostra, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2014, με στοιχεία Ares(2014)3900631 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), με την οποία η Επιτροπή επιβεβαίωσε κατά το μεγαλύτερο μέρος της την απόφασή της, της 3ης Ιουνίου 2014, με στοιχεία Ares(2014)2150615 επί αιτήσεως για πληροφορίες την οποία υπέβαλε η PAN Europe στις 3 Ιανουαρίου 2014 (και πρωτοκολλήθηκε από την Επιτροπή στις 6 Ιανουαρίου 2014)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέβη, άλλως εσφαλμένως δεν εφάρμοσε ή εφάρμοσε μερικώς τον κανονισμό (ΕΚ) 1367/2006, δεδομένου ότι:

—	παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006, επειδή δεν έλαβε υπόψη ότι οι ζητούμενες πληροφορίες ήταν περιβαλλοντικές πληροφορίες·

—

παρέβη τα άρθρα 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 και 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, επειδή δεν ερμήνευσε τον λόγο απορρίψεως της αιτήσεως προσβάσεως που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, της Συμβάσεως του Ώρχους και/ή αρκούντως στενά, δεν προέβη σε στάθμιση μεταξύ του ειδικού συμφέροντος για προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων το οποίο επικαλέστηκε η Επιτροπή και του γενικού συμφέροντος για δημοσιοποίηση των περιβαλλοντικών πληροφοριών και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόρριψη της αιτήσεως·

—	παρέβη τα άρθρα 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 και 4 του κανονισμού 1049/2001, δεδομένου ότι δεν προέβη σε συγκεκριμένη και εξατομικευμένη εξέταση των εγγράφων τα οποία αφορούσε η αίτηση προσβάσεως και δεν παρέθεσε συγκεκριμένους λόγους για τη μη δημοσιοποίηση καθενός από αυτά.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέβη τον κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001 και ειδικότερα το 4 του κανονισμού αυτού και/ή, ακόμη πιο συγκεκριμένα, το άρθρο 4, παράγραφος 3, αυτού, δεδομένου ότι δεν στοιχειοθέτησε την εφαρμογή του λόγου απορρίψεως της αιτήσεως τον οποίο επικαλέστηκε, υπέπεσε σε πλάνη, μη σταθμίζοντας τα συμφέροντα που υπηρετεί η δημοσιοποίηση, και εσφαλμένα και κατά παράβαση του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 δεν προέβη σε συγκεκριμένη και εξατομικευμένη εξέταση τον εγγράφων τα οποία αφορούσε η αίτηση προσβάσεως.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/34

Προσφυγή της 2ας Φεβρουαρίου 2015 — Raimund Schmitt Verpachtungsgesellschaft κατά ΓΕΕΑ (Brauwelt)

(Υπόθεση T-56/15)

(2015/C 118/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Raimund Schmitt Verpachtungsgesellschaft mbH & Co. KG (Νυρεμβέργη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Höfler, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Brauwelt» — Υπ’ αριθ. 1 2 0 38 551 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1121/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/35

Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — Trajektna luka Split κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-57/15)

(2015/C 118/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Trajektna luka Split d.d. (Split, Κροατία) (εκπρόσωποι: M. Bauer, H.-J. Freund και S. Hankiewicz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C (2013) 7285 τελικό της Επιτροπής — Κροατία — Εικαζόμενη ενίσχυση στη Jadrolinija, της 15ης Οκτωβρίου 2014·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τη διενέργεια περαιτέρω έρευνας και την έκδοση νέας αποφάσεως· και

—	να λάβει κάθε άλλο αναγκαίο μέτρο.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παραβάσεως του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που κρίθηκε ότι το επίμαχο μέτρο δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση, διότι εφαρμόσθηκε εσφαλμένο κριτήριο για να κριθεί εάν είχαν χρησιμοποιηθεί κρατικοί πόροι.

2.	Ο δεύτερος λόγος αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παραβάσεως του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που κρίθηκε ότι το επίμαχο μέτρο δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση επειδή δεν είχαν χρησιμοποιηθεί κρατικοί πόροι.

3.	Ο τρίτος λόγος αφορά πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, λόγω παραβάσεως του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 106, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που δεν ελήφθη υπόψη το άρθρο 106, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

4.	Ο τέταρτος λόγος αφορά παράβαση ουσιώδους τύπου, λόγω παραβάσεως του άρθρου 10, παράγραφος 2, του κανονισμού 659/1999 (1), στο μέτρο που δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς οι εξουσίες έρευνας που παρέχονται από την εν λόγω διάταξη.

5.	Ο πέμπτος λόγος αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, στο μέτρο που δεν κινήθηκε η επίσημη διαδικασία έρευνας που προβλέπεται στο άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού 659/1999.

6.	Ο έκτος λόγος αφορά παράβαση ουσιώδους τύπου, στο μέτρο που δεν υπήρξε επαρκής αιτιολογία κατά το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, σε σχέση με το ότι δεν είχαν χρησιμοποιηθεί κρατικοί πόροι και το άρθρου 106, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (EE L 83, σ. 1).

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/36

Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — Ludwig Bertram κατά ΓΕΕΑ — Seni Vita (Sanivita)

(Υπόθεση T-58/15)

(2015/C 118/45)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ludwig Bertram GmbH (Isernhagen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: V. Rust-Sorge, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Seni Vita OHG (Bayreuth, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Υπ’ αριθ. 9949959 κοινοτικό εικονιστικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1087/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/36

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Polo Club κατά ΓΕΕΑ — Lifestyle Equities (POLO CLUB SAINT-TROPEZ HARAS DE GASSIN)

(Υπόθεση T-67/15)

(2015/C 118/46)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polo Club (Gassin, Γαλλία) (εκπρόσωπος: D. Masson, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Lifestyle Equities CV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «POLO CLUB SAINT-TROPEZ HARAS DE GASSIN» — Υπ’ αριθ. 10 525 137 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1882/2013-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να προβεί στην πλήρη καταχώριση του επίμαχου σήματος·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/37

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Trajektna luka Split κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-70/15)

(2015/C 118/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Trajektna luka Split d.d. (Split, Κροατία) (εκπρόσωποι: M. Bauer, H. Freund και S. Hankiewicz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2014) 9236 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2014, στην υπόθεση AT.40199 Port of Split·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τη διενέργεια περαιτέρω έρευνας και την έκδοση νέας αποφάσεως· και

—	να λάβει κάθε άλλο αναγκαίο μέτρο.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος της προσφυγής αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, λόγω αθετήσεως των υποχρεώσεων που υπέχει η Επιτροπή κατά τον χειρισμό καταγγελιών, στο μέτρο που εκτιμήθηκε εσφαλμένα το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά και τους τρείς λόγους που είχε προβάλει η Επιτροπή·

2.	Ο δεύτερος λόγος της προσφυγής αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο, λόγω αθετήσεως των υποχρεώσεων που υπέχει η Επιτροπή κατά τον χειρισμό καταγγελιών, ειδικότερα στο μέτρο που δεν λήφθηκαν υπόψη όλα τα κρίσιμα νομικά και πραγματικά στοιχεία.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/38

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Jaguar Land Rover κατά ΓΕΕΑ — Nissan Jidosha (Land Glider)

(Υπόθεση T-71/15)

(2015/C 118/48)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jaguar Land Rover Ltd (Coventry, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: R. Ingerl, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nissan Jidosha KK (Yokohama-shi, Kanagawa-ken, Ιαπωνία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Προσφεύγουσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Land Glider» — Υπ’ αριθ. 8 3 24 196 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1415/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/39

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — Aston Martin Lagonda κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση πλέγματος επί του εμπρόσθιου τμήματος μηχανοκίνητου οχήματος)

(Υπόθεση T-73/15)

(2015/C 118/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aston Martin Lagonda Ltd (Gaydon, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: D. Farnsworth, Solicitor)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό σήμα που αναφέρεται ως «άλλο» (απεικόνιση πλέγματος επί του εμπρόσθιου τμήματος μηχανοκίνητου οχήματος) — Υπ’ αριθ. 12 218 426 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1796/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον έκανε δεκτό το συμπέρασμα του εξεταστή ότι το προς καταχώριση σήμα στερείται, εκ πρώτης όψεως, διακριτικού χαρακτήρα για τα επίμαχα προϊόντα και τις επίμαχες υπηρεσίες·

—	να επιτρέψει τη δημοσίευση της υπ’ αριθ. 1 2 2 18 426 αιτήσεως καταχωρίσεως·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/39

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2015 — ROD Leichtmetallräder κατά ΓΕΕΑ — Rodi TR (ROD)

(Υπόθεση T-75/15)

(2015/C 118/50)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ROD Leichtmetallräder GmbH (Weiden in der Oberpfalz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Hellenbrand και J. Biener, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rodi TR, SL (Lleida, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «ROD» — Υπ’ αριθ. 5 6 94 989 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία κήρυξης της ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 281/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων του ΓΕΕΑ της 22ας Νοεμβρίου 2013·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς επίσης και στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 65, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση ουσιώδους τύπου — Παράβαση των κανόνων 39, παράγραφος 3, και 37, στοιχείο β', σημείο ii, του κανονισμού 2868/95.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/40

Προσφυγή της 12ης Φεβρουαρίου 2015 — Tronios Group International κατά ΓΕΕΑ — British Sky Broadcasting Group (SkyTec)

(Υπόθεση T-77/15)

(2015/C 118/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tronios Group International BV (Breda, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. van Leeuwen και H. Klingenberg, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: British Sky Broadcasting Group plc (Isleworth, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Tronios Group International BV

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «SkyTec»

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1681/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει το αίτημα της British Sky Broadcasting Group για κήρυξη ακυρότητας·

—	να καταδικάσει την British Sky Broadcasting Group στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και σε εκείνα της προγενέστερης διαδικασίας ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 54, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/41

Προσφυγή της 20ής Φεβρουαρίου 2015 — Facchinello κατά ΓΕΕΑ — Olimpia Splendid (Synthesis)

(Υπόθεση T-81/15)

(2015/C 118/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Danila Facchinello (Molinella, Iταλία) (εκπρόσωπος: F. Torlontano, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Olimpia Splendid SpA (Gualtieri, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό κοινοτικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Synthesis» — Κοινοτικό σήμα αριθ. 2 8 71 069

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη εκπτώσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014, στην υπόθεση R 2169/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014 και, ως εκ τούτου, να κρίνει ότι η δικαιούχος δεν έχει κηρυχθεί έκπτωτη των δικαιωμάτων της επί του κοινοτικού σήματος Synthesis, όσον αφορά προϊόντα της κλάσεως 11 (κλιματιστικά)·

—	επιπλέον, να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, καθόσον το πρώτο τμήμα προσφυγών κήρυξε την έκπτωση από τα δικαιώματα επί του κοινοτικού σήματος, αποφαινόμενο ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η δικαιούχος δεν αποδεικνύουν ουσιαστική χρήση του σήματος αυτού.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/42

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2015 — Laboratorios Thea κατά ΓΕΕΑ — Sebapharma (Sebacur)

(Υπόθεση T-84/15)

(2015/C 118/54)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Thea, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: D. Mallo Saint-Jalmes, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sebapharma GmbH & Co. KG (Boppard, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Sebacur» — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 1 0 5 54 194

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 2403/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ως προς το μέρος της που απορρίπτει το αίτημα της προσφεύγουσας περί ακυρώσεως της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και κατά το μέρος της που διατάσσει την καταβολή προς την Sebapharma GmbH & Co. ποσού 550 ευρώ·

—	να καταδικάσει τον διάδικο που θα ηττηθεί στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/43

Προσφυγή της 19ης Φεβρουαρίου 2015 — Alfa Wassermann Hungary κατά ΓΕΕΑ — Pharma Mar (YLOELIS)

(Υπόθεση T-85/15)

(2015/C 118/55)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alfa Wassermann Hungary kft (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: M. Best, U. Pfleghar και S. Schäffner, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Pharma Mar, SA (Colmenar Viejo, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «YLOELIS» — Υπ’ αριθ. 1 0 9 14 431 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1100/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 24ης Φεβρουαρίου 2014 (διαδικασία ανακοπής υπ’ αριθ. B 2 0 66 184)·

—	να απορρίψει την ανακοπή υπ’ αριθ. B 2 0 66 184 στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/44

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2015 — Schoeller Corporation κατά ΓΕΕΑ — Sqope (SCOPE)

(Υπόθεση T-90/15)

(2015/C 118/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Schoeller Corporation GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. van Ackeren, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sqope SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «SCOPE» — Υπ’ αριθ. 4 5 02 341 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 2381/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αφορά τις υπηρεσίες «οικονομικές αναλύσεις» και «παροχή οικονομικών πληροφοριών»·

—	να καταδικάσει τον ηττηθέντα διάδικο στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

13.4.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 118/46

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κατά EMA

(Υπόθεση F-9/15)

(2015/C 118/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz και N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysbeth)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) περί θέσεως του προσφεύγοντος σε αργία και το αίτημα καταβολής ενός ευρώ προσωρινώς, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη και αποζημίωση για τις υλικές ζημίες τις οποίες ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι υπέστη.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση του EMA της 31ης Μαρτίου 2014, περί θέσεως του προσφεύγοντος σε «non-active status» για αόριστο χρόνο·

—	να υποχρεώσει τον καθού να καταβάλει στον προσφεύγοντα ένα ευρώ προσωρινώς, για την ηθική βλάβη και τις υλικές ζημίες τις οποίες υπέστη ο προσφεύγων·

—	να καταδικάσει τον EMA στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 118

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 13 Απριλίου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 118/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1