ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Augstākā tiesa (Λεττονία) στις 5 Δεκεμβρίου 2014 — Rūdolfs Meroni κατά Recoletos Limitedκκ

(Υπόθεση C-559/14)

(2015/C 089/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Rūdolfs Meroni

Καθής: Recoletos Limited

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 34, παράγραφος 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ι την έννοια ότι, στο πλαίσιο διαδικασίας αναγνωρίσεως αλλοδαπής δικαστικής αποφάσεως, η ενδεχόμενη προσβολή των δικαιωμάτων προσώπων που δεν εμπλέκονται στη διαφορά της κύριας δίκης μπορεί να δικαιολογήσει την εφαρμογή της ρήτρας δημοσίας τάξεως, την οποία προβλέπει το εν λόγω άρθρο 34, παράγραφος 1, του κανονισμού Βρυξέλλες Ι, και τη μη αναγνώριση της εν λόγω αλλοδαπής αποφάσεως, στον βαθμό που θίγει πρόσωπα που δεν είναι διάδικοι στην κύρια δίκη;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 47 του Χάρτη την έννοια ότι η αρχή της δίκαιης δίκης, την οποία κατοχυρώνει ο Χάρτης [των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης], επιτρέπει, οσάκις διατάσσονται ασφαλιστικά μέτρα, να επιβάλλονται περιορισμοί σε εμπράγματα δικαιώματα προσώπου που δεν ήταν διάδικος στην εν λόγω δίκη, έστω και αν προβλέπεται ότι οποιοσδήποτε θίγεται από την απόφαση με την οποία διατάσσονται ασφαλιστικά μέτρα έχει δικαίωμα ανά πάσα στιγμή να ζητήσει από το αρμόδιο δικαστήριο να μεταρρυθμίσει ή να ακυρώσει την επίμαχη δικαστική απόφαση, και να επαφίεται στους αιτούντες το ασφαλιστικό μέτρο η κοινοποίηση της αποφάσεως στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα;

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 — PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. κατά Prezes Urzędu Regulacji Energetyki

(Υπόθεση C-574/14)

(2015/C 089/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.

Καθού: Prezes Urzędu Regulacji Energetyki

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 107 [ΣΛΕΕ], σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, [ΣΕΕ] και το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως της Επιτροπής της 25ης Σεπτεμβρίου 2007 (1), την έννοια ότι, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτηρίζει κρατική ενίσχυση ως συμβατή με την κοινή αγορά, τα εθνικά δικαστήρια δεν μπορούν να ελέγξουν κατά πόσον οι εθνικές διατάξεις, που θεωρήθηκε ότι συνιστούν αποδεκτή κρατική ενίσχυση, είναι σύμφωνες προς τις αρχές που εξέθεσε με την ανακοίνωσή της η Επιτροπή σχετικά με τη μέθοδο αναλύσεως των κρατικών ενισχύσεων που σχετίζονται με το λανθάνον κόστος (στο εξής: μεθοδολογία του λανθάνοντος κόστους);

Έχει το άρθρο 107 [ΣΛΕΕ], σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, [ΣΕΕ] και το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 25ης Σεπτεμβρίου 2007, υπό το πρίσμα των σημείων 3.3 και 4.2 της μεθοδολογίας του λανθάνοντος κόστους, την έννοια ότι, κατά την εκτέλεση κρατικού προγράμματος ενισχύσεων, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διαπιστώσει ότι είναι συμβατό προς την κοινή αγορά, η ετήσια αναπροσαρμογή του λανθάνοντος κόστους για τους μετέχοντες σε όμιλο επιχειρήσεων παραγωγούς λαμβάνει χώρα με δεδομένο ότι κρίσιμη είναι μόνον η συμμετοχή του παραγωγού σε όμιλο όπως αυτή υφίστατο σύμφωνα με τα προσαρτήματα της εννόμου πράξεως που έλεγξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ή πρέπει σε κάθε έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η αναπροσαρμογή του λανθάνοντος κόστους να ελέγχεται κατά πόσον ο ωφελούμενος από το συνδεόμενο με το λανθάνον κόστος κρατικό πρόγραμμα ενισχύσεων μετέχει πράγματι, κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα, στον όμιλο, στον οποίο μετέχουν και οι υπόλοιποι καλυπτόμενοι από το πρόγραμμα ενισχύσεων παραγωγοί;

(1) Απόφαση 2009/287/ΕΕ της Επιτροπής, της 25ης Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με κρατική ενίσχυση την οποία χορήγησε η Πολωνία ως μέρος συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και σχετικά με κρατική ενίσχυση την οποία σκοπεύει να χορηγήσει η Πολωνία ως αποζημίωση για την εκούσια καταγγελία συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 83, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/3

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Δεκεμβρίου 2014 η Brandconcern BV κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 30 Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-51/12: Scooters India Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-577/14 P)

(2015/C 089/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Brandconcern BV (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl, H. Hartwig, Rechtsanwälte, G. Casucci, N. Ferretti, avvocati)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Scooters India Ltd

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Σεπτεμβρίου 2014 και να απορρίψει την προσφυγή της Scooters India Limited κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως του τμήματος προσφυγών της 1ης Δεκεμβρίου 2011, υπόθεση R 2312/2010-1,

—	επικουρικώς, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση στο μέτρο που ακύρωσε την προσβαλλομένη απόφαση λόγω απορρίψεως της προσφυγής της Scooters India Limited όσον αφορά τα «Οχήματα. Μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό»,

—	να καταδικάσει το καθού και τη Scooters India Limited στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της αναιρέσεώς της, με τους οποίους επικαλείται παράβαση του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου (1), της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα, και, επικουρικώς, παράβαση των δικονομικών κανόνων εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, διότι δεν απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως της Scooters India Limited στο μέτρο που την έκρινε αβάσιμη.

Η Scooters India Limited είναι η δικαιούχος ενός κοινοτικού σήματος LAMBRETTA, καταχωρισθέντος, μεταξύ άλλων, για «Οχήματα. Μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά, τον αέρα ή το νερό» στην κλάση 12 της διεθνούς κατατάξεως. Η αναιρεσείουσα άσκησε προσφυγή με αίτημα να κηρυχθεί η καθής έκπτωτη των δικαιωμάτων της επί του σήματος, μεταξύ άλλων, για τα προϊόντα της κλάσεως 12, βάσει του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009, λόγω ελλείψεως ουσιαστικής χρήσεως. Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό από το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ. Η προσφυγή την οποία άσκησε η Scooters India Limited απορρίφθηκε από το πρώτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ ως αβάσιμη. Με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ. Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι το ΓΕΕΑ ήταν υποχρεωμένο, για λόγους ασφάλειας δικαίου, να λάβει υπόψη του προϊόντα της κλάσεως 12 ως προς τα οποία είχε προβληθεί η ύπαρξη ουσιαστικής χρήσεως, μολονότι τα προϊόντα αυτά δεν ενέπιπταν στον ορισμό των προϊόντων για τα οποία είχε καταχωρισθεί το σήμα.

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο απαιτώντας από το ΓΕΕΑ να λάβει υπόψη του τη χρήση του σήματος LAMBRETTA η οποία φερόταν ότι έγινε ως προς ορισμένα προϊόντα, όπως ανταλλακτικά, μολονότι τα προϊόντα αυτά δεν εμπίπτουν στον ορισμό των προϊόντων για τα οποία έχει καταχωρισθεί το σήμα LAMBRETTA στην κλάση 12. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, κατά την ορθή ερμηνεία του άρθρου 50, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009, μόνον η χρήση προϊόντων τα οποία εμπίπτουν στον ορισμό των αναγραφομένων στην καταχώριση μπορεί να ληφθεί υπόψη. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο ήταν υποχρεωμένο να εφαρμόσει την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-307/10, Chartered Institute of Patent Attorneys (IP TRANSLATOR).

Ως εκ τούτου, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί και η προσφυγή περί ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως του τμήματος προσφυγών να απορριφθεί.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει περαιτέρω, ως επικουρικό λόγο αναιρέσεως, ότι, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι το ΓΕΕΑ ήταν υποχρεωμένο να λάβει υπόψη του προϊόντα της κλάσεως 12 ως προς τα οποία είχε προβληθεί η ύπαρξη ουσιαστικής χρήσεως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε δικονομική παράβαση ακυρώνοντας την προσβαλλομένη απόφαση χωρίς περιορισμό. Αφού δέχθηκε στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση ότι ο δικαιούχος του σήματος LAMBRETTA δεν είχε αποδείξει ουσιαστική χρήση του σήματος για κανένα από τα προϊόντα για τα οποία είχε καταχωρισθεί (αλλά υποχρέωσε το ΓΕΕΑ να λάβει παρά ταύτα υπόψη του τη χρήση που έγινε ως προς άλλα προϊόντα της ίδιας κλάσεως), το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να επικυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση στο μέτρο που το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε ότι δεν είχε γίνει ουσιαστική χρήση του σήματος για τα προϊόντα για τα οποία καταχωρίσθηκε.

(1) EE L 78, σ. 1.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 17 Δεκεμβρίου 2014 — Patrick Breyer κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-582/14)

(2015/C 089/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Patrick Breyer

Εναγομένη: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η διεύθυνση πρωτοκόλλου του διαδικτύου (ΙΡ) την οποία αποθηκεύει φορέας παροχής υπηρεσιών στο πλαίσιο προσβάσεως στην ιστοσελίδα του αποτελεί ως προς εκείνον δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα σε περίπτωση που τρίτος (εν προκειμένω ο φορέας παροχής υπηρεσιών προσβάσεως στο διαδίκτυο) διαθέτει τις πρόσθετες γνώσεις που απαιτούνται για την εξακρίβωση της ταυτότητας του θιγόμενου προσώπου;

Αντιτίθεται το άρθρο 7, στοιχείο στ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ σε εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία ο φορέας παροχής υπηρεσιών δύναται να συλλέγει και να χρησιμοποιεί δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των χρηστών χωρίς τη συναίνεσή τους μόνο προκειμένου, εφόσον τούτο είναι αναγκαίο, να καταστεί δυνατή και να τιμολογηθεί η συγκεκριμένη χρήση του τηλεμέσου από τους εκάστοτε χρήστες, και κατά την οποία ο σκοπός της διασφαλίσεως της γενικής λειτουργικότητας του τηλεμέσου δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη χρησιμοποίηση των δεδομένων μετά τη λήξη της εκάστοτε χρήσεως του τηλεμέσου;

(1) ΕE L 281, σ. 31.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/5

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Δεκεμβρίου 2014 το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 24 Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-543/12, Grau Ferrer κατά ΓΕΕΑ — Rubio Ferrer (Bugui Va)

(Υπόθεση C-597/14 P)

(2015/C 089/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: S. Palmero Cabezas και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Xavier Grau Ferrer, Juan Cándido Rubio Ferrer και Alberto Rubio Ferrer

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—	να εκδώσει νέα απόφαση επί της ουσίας της υποθέσεως με την οποία να απορρίπτει την προσφυγή κατά της προσβληθείσας αποφάσεως ή να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—	να καταδικάσει τον προσφεύγοντα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.	Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (1) και τον κανόνα 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού για το κοινοτικό σήμα (2) καθόσον έκρινε, επί τη βάσει εσφαλμένων κριτηρίων εκτιμήσεως, ότι είχαν εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα και τον κανόνα 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού για το κοινοτικό σήμα καθόσον στηρίχθηκε σε εσφαλμένη ερμηνεία της εκτάσεως της εξουσίας εκτιμήσεως η οποία απορρέει από τις ως άνω διατάξεις. Ειδικότερα, καθόσον έκρινε ότι το τμήμα προσφυγών έχει την εξουσία αυτή ανεξαρτήτως του αν τα έγγραφα που υποβάλλονται για πρώτη φορά ενώπιόν του αποτελούν πρόσθετα έγγραφα. Το ζήτημα αν η εξουσία εκτιμήσεως την οποία αναγνωρίζει στα τμήματα το άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα και ο κανόνας 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του εκτελεστικού κανονισμού για το κοινοτικό σήμα υφίσταται σε κάθε περίπτωση, ακόμη δηλαδή και όταν τα έγγραφα που υποβλήθηκαν εκπροθέσμως ενώπιον του τμήματος είναι νέα, αποτελεί νομικό ζήτημα το οποίο πρέπει να αποσαφηνιστεί από το Δικαστήριο.

Το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 15, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο α', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα καθόσον έκρινε ότι το προγενέστερο κοινοτικό σήμα χρησιμοποιήθηκε υπό μορφή η οποία διαφέρει ως προς στοιχεία τα οποία δεν αλλοιώνουν τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος όπως έχει καταχωρισθεί.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί [αντικατασταθείς από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1)].

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (EE L 303, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/6

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Δεκεμβρίου 2014 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 16 Οκτωβρίου 2014 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-208/11 και T-508/11, Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-599/14 P)

(2015/C 089/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen, E. Finnegan και G. Etienne)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της υποθέσεως που αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως αναιρέσεως και να απορρίψει τα αιτήματα που είχαν προβληθεί πρωτοδίκως, και

—	να υποχρεώσει τον προσφεύγοντα διάδικο στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-208/14 και T-508/14 να φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο πρωτοδίκως και κατ’ αναίρεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε τη καταχώριση της LTTE στους επίμαχους καταλόγους για λόγους αποκλειστικά σχετιζόμενους με τη διαδικασία εκδόσεως των σχετικών αποφάσεων. Το Συμβούλιο προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε στα εξής σφάλματα:

Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο υποχρεούται να αποδείξει, με την αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, ότι έχει ελέγξει η λειτουργία της αρμόδιας αρχής τρίτου κράτους διέπεται από επαρκείς εγγυήσεις. Το Συμβούλιο δέχεται ότι η δραστηριότητα της εν λόγω αρχής πρέπει να διέπεται από νομοθεσία και πρακτική σύμφωνη με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των θιγομένων προσώπων, πλην όμως προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς έκρινε ότι οι σχετικές πληροφορίες πρέπει να περιλαμβάνονται στην αιτιολογία.

Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την κρίση του σχετικά με τον τρόπο χρήσεως από το Συμβούλιο παγκοίνως γνωστών πληροφοριών. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο κακώς απέρριψε την εκ μέρους του Συμβουλίου χρήση πληροφοριών από ελεύθερα προσβάσιμες πηγές. Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως δέχθηκε ότι το Συμβούλιο έπρεπε να ζητήσει από την αρμόδια αρχή να ερευνήσει τις προερχόμενες από τον Τύπο πληροφορίες για τις οποίες γίνεται λόγος στην αιτιολογία της αποφάσεώς του. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο κακώς αποφάνθηκε ότι η απόρριψη της χρήσεως εκ μέρους του Συμβουλίου πληροφοριών από ελεύθερα προσβάσιμες πηγές συνεπάγεται ακύρωση της πρωτοδίκως προσβαλλομένης αποφάσεως.

Τρίτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο κακώς αποφάνθηκε ότι η καταχώριση στον κατάλογο μπορεί να στηριχθεί σε βρετανική απόφαση περί καταχωρίσεως του 2001 (2001 UK Proscription Order). Η ερμηνεία που υιοθέτησε το Γενικό Δικαστήριο, εκτός του ότι δεν έχει έρεισμα στον νόμο, έχει ως συνέπεια να μπορεί ένας φορέας να εμποδίσει την καταχώρισή του βάσει της 2001/931/ΚΕΠΠΑ, δια της μη αμφισβητήσεως της αποφάσεως περί καταχωρίσεώς του ή περί επιβολής κυρώσεων στο κράτος μέλος όπου εκδόθηκε η απόφαση βάσει του άρθρου 1, παράγραφος 4, της 2001/931/ΚΕΠΠΑ. Επιπλέον, η συλλογιστική του Γενικού Δικαστηρίου δεν είναι συμβατή με τη νομολογία της αποφάσεως Kadi II.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/7

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-601/14)

(2015/C 089/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Traversa, F. Moro)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να διαπιστώσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει την ύπαρξη συστήματος αποζημιώσεως των θυμάτων των εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας που διαπράττονται στην επικράτειά της, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/80/ΕΚ (1)·

—	Να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η οδηγία 2004/80/ΕΚ καθιερώνει σύστημα συνεργασίας μεταξύ των εθνικών αρχών προκειμένου να καταστήσει ευχερέστερη σε ολόκληρη την Ευρώπη την προσήκουσα αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων σε περιπτώσεις που ενέχουν διασυνοριακό στοιχείο. Το καθεστώς λειτουργεί βάσει των συστημάτων των κρατών μελών όσον αφορά την αποζημίωση των θυμάτων των εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας που διαπράττονται στην αντίστοιχη επικράτειά τους. Για να διασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία του συστήματος αυτού συνεργασίας, το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας επιβάλλει στα κράτη μέλη να διαθέτουν ή να καθιερώσουν σύστημα αποζημιώσεως των θυμάτων των εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας που διαπράττονται στην επικράτειά τους, βάσει του οποίου να διασφαλίζεται η εύλογη και προσήκουσα αποζημίωση των θυμάτων. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η υποχρέωση αυτή αφορά κάθε μορφή εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας, κι όχι μόνον ορισμένα εξ αυτών.

Στην ιταλική έννομη τάξη υφίσταται εθνικό σύστημα αποζημιώσεως των θυμάτων εγκληματικών πράξεων, το οποίο αποτελείται από σειρά ειδικών νόμων σχετικών με την αποζημίωση των θυμάτων συγκεκριμένων μορφών εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας και όχι γενικό σύστημα αποζημιώσεως των θυμάτων κάθε αδικήματος το οποίο χαρακτηρίζεται από τον ιταλικό ποινικό κώδικα ως εκ προθέσεως τελούμενο έγκλημα βίας. Ειδικότερα, η ιταλική έννομη τάξη δεν προβλέπει σύστημα αποζημιώσεως των θυμάτων εκ προθέσεως τελούμενων εγκλημάτων βίας τα οποία εμπίπτουν στο «κοινό ποινικό δίκαιο» και όχι στο πεδίο εφαρμογής ειδικών νόμων.

Ως εκ τούτου, πρέπει να διαπιστωθεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/80/ΕΚ.

(1) Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την αποζημίωση των θυμάτων εγκληματικών πράξεων (ΕΕ L 261, σ. 15).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/8

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Δεκεμβρίου 2014 η Alcoa Trasformazioni Srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-177/10, Alcoa Trasformazioni κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-604/14 P)

(2015/C 089/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Alcoa Trasformazioni Srl (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer, advocaat, T. Salonico και M. Siragusa, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τις σκέψεις 50, 81 έως 90 και 92 και, συνεπώς, την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

—	να αποφανθεί οριστικά επί της διαφοράς και να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και της πρωτόδικης διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα φρονεί ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και πρέπει συνεπώς να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:

Σοβαρή παραμόρφωση των στοιχείων της υποθέσεως, σε σχέση με το εσφαλμένο συμπέρασμα της προσβαλλομένης αποφάσεως, το οποίο επιβεβαίωσε το Γενικό Δικαστήριο, ότι το μέτρο εισήγαγε ουσιώδη τροποποίηση του τιμολογίου Alumix, το οποίο θεσπίστηκε με το διάταγμα του 1995 και, συνεπώς, παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου. Το Γενικό Δικαστήριο, στις σκέψεις 81 έως 83 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία των εφαρμοστέων εν προκειμένω διατάξεων, ειδικότερα του άρθρου 15.2 της αποφάσεως 204/99 της Autorità per l’Energia Elettrica e il Gas, από το οποίο προκύπτει σαφώς και αναμφίβολα ότι — ακόμη και μετά την εισαγωγή του αντισταθμιστικού στοιχείου — το τιμολόγιο Alumix δεν υπέστη καμία ουσιαστική τροποποίηση ούτε ως προς την καθαρή τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που κατέβαλλε η Alcoa ούτε ως προς τη χρηματοδότηση του μηχανισμού που εξασφάλιζε στην Alcoa αυτή την τιμή αγοράς.

Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, αντίφαση προς τις αποφάσεις που εκδόθηκαν στις υποθέσεις T-332/06 και C-149/09 P, και σοβαρή παραμόρφωση του σημείου b του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προέβαλε με την προσφυγή της η Alcoa, σχετικά με το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι δεν ήταν αναγκαία η πραγματοποίηση οικονομικής αναλύσεως για να αποδειχθεί ότι το μέτρο προσπόριζε στην αναιρεσείουσα ένα οικονομικό πλεονέκτημα. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη καθόσον (i) αντιφάσκει προς τις προηγούμενες αποφάσεις που έχουν εκδοθεί επί του αυτού ζητήματος (T-332/06 και C-194/09 P)· (ii) κατά την εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, συγχέει δύο κριτήρια, τα οποία πρέπει αμφότερα να πληρούνται οπωσδήποτε για να υπάρχει ενίσχυση, συνάγοντας την ύπαρξη πλεονεκτήματος υπέρ της Alcoa από την απλή διαπίστωση του κρατικού χαρακτήρα των χρησιμοποιούμενων πόρων· (iii) στερείται προσήκουσας αιτιολογίας, καθόσον δεν επισήμανε ότι η Επιτροπή είχε εσφαλμένα τεκμαρθεί ότι το μέτρο προσπόριζε ένα πλεονέκτημα στην Alcoa και συνεπώς δεν πραγματοποίησε προς τούτο προσήκουσα οικονομική ανάλυση για να εκτιμήσει την αξία, σε περίπτωση που όντως υφίστατο, του πλεονεκτήματος αυτού.

Δικονομική πλημμέλεια οφειλόμενη στην αλλοίωση και στην παραμόρφωση του δευτέρου λόγου ακυρώσεως που προέβαλε η Alcoa με την προσφυγή της και, συνεπώς, παράλειψη αποφάνσεως και μη προσήκουσα αιτιολογία εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου. Το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε, εσφαλμένα, επί ενός ζητήματος που η Alcoa δεν είχε προβάλει με την προσφυγή της, ενώ παρέλειψε απολύτως να αποφανθεί επί του ουσιώδους ζητήματος που είχε προβάλει με την εν λόγω προσφυγή, ήτοι ότι, ακόμη και στην περίπτωση που αποδεικνυόταν η ύπαρξη ενός οικονομικού πλεονεκτήματος, η μέθοδος που χρησιμοποίησε η Επιτροπή για να εκτιμήσει την αξία του πλεονεκτήματος αυτού ήταν εσφαλμένη και οδήγησε σε υπερεκτίμηση του ποσού της ενισχύσεως που πρέπει να ανακτηθεί.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/9

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Δεκεμβρίου 2014 η Portovesme srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-291/11, Portovesme Srl κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-606/14 P)

(2015/C 089/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Portovesme srl (εκπρόσωποι: G. Dore, M. Liberati, A. Vinci, F. Ciulli, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και, συνακόλουθα, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, δεχόμενο τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματά της (πλην του μέρους της φράσης: «ή εν μέρει, στο μέτρο που θα κριθεί εύλογο» του πρώτου σημείου των αιτημάτων της),

—	επικουρικώς, να δεχθεί την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για να αποφανθεί αυτό επί της προσφυγής, λαμβάνοντας υπόψη και τους νομικούς ισχυρισμούς που θα προβληθούν στον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει επτά λόγους αναιρέσεως:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα αμφισβητεί την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση προβάλλοντας εσφαλμένη εκτίμηση της αρχής της εύλογης διάρκειας της διοικητικής διαδικασίας και της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, όσον αφορά το τμήμα της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως που προβλέπει την ανάκτηση της καταβληθείσας ενισχύσεως.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη και πρέπει να αναιρεθεί λόγω ελλείψεως αιτιολογήσεως, εφόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν παραβίαζε τις αρχές της επιμέλειας και της αμεροληψίας στη δράση της διοίκησης.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, του άρθρου 19 ΣΕΕ, στο τμήμα της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης στο οποίο ερμηνεύει την εθνική ρύθμιση με τρόπο αντίθετο προς τη γραμματική διατύπωσή της, υπερβαίνοντας σαφώς τα όρια της αρμοδιότητάς του.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα αμφισβητεί την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση προβάλλοντας εσφαλμένη εκτίμηση, εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου, ως προς την άνιση μεταχείριση που προβλήθηκε σε σχέση με άλλον επιχειρηματία (Alcoa-Alumix) όσον αφορά ανάλογο μέτρο ενισχύσεως, καθώς και παράβαση του άρθρου 108 ΣΛΕΕ, καθόσον η κρατική ενίσχυση έπρεπε να εξεταστεί ως υφιστάμενη ενίσχυση.

5.	Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον, σε αντίθεση με την άποψη του Δικαστηρίου, το προσβαλλόμενο μέτρο δεν συνιστά αδικαιολόγητο πλεονέκτημα, ούτε επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

6.	Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εκτιμήσει ή εκτίμησε ανεπαρκώς ή εσφαλμένα την αιτίαση που αντλείται από τον επιλεκτικό χαρακτήρα του μέτρου.

Με τον έβδομο και τελευταίο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι παρέβη το άρθρο 174 ΣΛΕΕ και το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι το αντισταθμιστικό μέτρο, αφενός, είναι συμβατό με την πολιτική κοινωνικής συνοχής για τις νησιωτικές περιοχές χωρίς υποδομές και, αφετέρου, είναι σύμφωνο με τις εξαιρέσεις του άρθρου 107 ΣΛΕΕ.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Sibiu (Ρουμανία) στις 23 Δεκεμβρίου 2014 — Elena Delia Pondiche κατά Statul român, Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării

(Υπόθεση C-608/14)

(2015/C 089/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Sibiu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Elena Delia Pondiche

Καθών: Statul român, Consiliul Naţional pentru Combaterea Discriminării

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνουν στην αρχή της κοινωνικής προστασίας, στα δικαιώματα του παιδιού και στις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, τις οποίες διασφαλίζει το κοινοτικό δίκαιο βάσει του άρθρου 6 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα άρθρα 20, 21, παράγραφος 1, 24, παράγραφοι 1 και 2, 34 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στα άρθρα 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1), για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, διατάξεις εσωτερικού δικαίου βάσει των οποίων μειώνεται το ποσό του επιδόματος τέκνου αναλόγως της ημερομηνίας γεννήσεως και όχι της ημερομηνίας συλλήψεως, μολονότι γίνεται δεκτό ότι το κυοφορούμενο τέκνο υπάρχει ως φυσικό πρόσωπο από της συλλήψεώς του, εφόσον γεννηθεί ζωντανό και κριθεί βιώσιμο, άνευ αντικειμενικής και εύλογης αιτιολογίας;

Εισάγει το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 111/2010 διάκριση μεταξύ προσώπων των οποίων η κατάσταση είναι όμοια, συγκεκριμένα δε μεταξύ των τέκνων που συνελήφθησαν και γεννήθηκαν έως την 31η Δεκεμβρίου 2010 και των τέκνων που συνελήφθησαν έως την 31η Δεκεμβρίου 2010, αλλά γεννήθηκαν κατόπιν της ημερομηνίας αυτής;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ και την Ελβετία) (ΕΕ L 166, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/11

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Handelsgericht Wien (Αυστρία) στις 29 Δεκεμβρίου 2014 — Stephan Naumann κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-612/14)

(2015/C 089/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Handelsgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Stephan Naumann

Εναγομένη: Austrian Airlines AG

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελεί το δικαίωμα αποζημιώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004 (1) (δικαίωμα αποζημιώσεως), αξίωση κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεως ή συμβατική ποινή ή αξίωση αποζημιώσεως τιμωρητικού χαρακτήρα («punitive damage») ή αξίωση εκπληρώσεως της παροχής και αξίωση εγγυητικού χαρακτήρα ή μήπως δικαίωμα sui generis;

Έχει η έκπτωση της αποζημιώσεως που προβλέπεται στο άρθρο 12 (δικαιώματα για περαιτέρω αποζημιώσεως), παράγραφος 1, περίοδος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, την έννοια ότι η εν λόγω αποζημίωση εκπίπτει μόνο από την τυχόν περαιτέρω αποζημίωση του επιβάτη έναντι του πραγματικού αερομεταφορέα ή και από την περαιτέρω αποζημίωση του επιβάτη έναντι του ταξιδιωτικού πράκτορα;

Έχουν τα δικαιώματα του επιβάτη για περαιτέρω αποζημίωση που προβλέπονται στο άρθρο 12 (δικαιώματα για περαιτέρω αποζημίωση) του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, την έννοια ότι περιλαμβάνουν και το δικαίωμα μειώσεως της τιμής (εγγύηση) εξαιτίας καθυστερήσεως της πτήσεως, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο;

Δύναται η χορηγούμενη στον επιβάτη, δυνάμει του εθνικού δικαίου, μείωση της τιμής (εγγύηση) από τον ταξιδιωτικό πράκτορα και/ή η αποζημίωση ως αντιστάθμισμα για την καθυστέρηση μιας πτήσεως να εκπέσει από την αποζημίωση που οφείλει να καταβάλει ο πραγματικός αερομεταφορέας, σύμφωνα με το άρθρο 7 (δικαίωμα αποζημιώσεως) του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, ως αντιστάθμισμα για την ίδια καθυστέρηση (άρθρο 12);

5)	Εάν επιτρέπεται η έκπτωση: Δύναται ο αερομεταφορέας να προβαίνει σε αυτήν πάντοτε ή η δυνατότητα αυτή εξαρτάται από το αν και κατά πόσον τούτο επιτρέπεται από την εθνική νομοθεσία ή κρίνεται εύλογο από το δικαστήριο;

6)	Εάν η εθνική νομοθεσία ή η κρίση του δικαστή έχουν καθοριστική σημασία: Καλύπτει η προβλεπόμενη από το άρθρο 7 του κανονισμού αποζημίωση μόνον την ταλαιπωρία και την απώλεια χρόνου που έχουν υποστεί οι επιβάτες λόγω καθυστερήσεως της πτήσεως ή καλύπτει και τις υλικές ζημίες που απορρέουν από αυτή;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/12

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 14 Ιανουαρίου 2015 — Universal Music International Holding BV κατά Michael Tétreault Schilling κ.λπ.

(Υπόθεση C-12/15)

(2015/C 089/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Universal Music International Holding BV

Αναιρεσίβλητοι: Michael Tétreault Schilling, Irwin Schwartz και Josef Brož

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 5, αρχή και σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ως «τόπος όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός» δύναται να θεωρηθεί ο τόπος σε κράτος μέλος όπου επήλθε η ζημία, αν η ζημία αυτή συνίσταται αποκλειστικά σε περιουσιακή ζημία η οποία απορρέει ευθέως από παράνομη πράξη τελεσθείσα σε άλλο κράτος μέλος;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

α)

Βάσει ποιου κριτηρίου ή από ποια σκοπιά πρέπει το εθνικό δικαστήριο, κατά την εξέταση της διεθνούς δικαιοδοσίας του δυνάμει του άρθρου 5, αρχή και σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001, να καθορίσει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για περιουσιακή ζημία απορρέουσα ευθέως από παράνομη συμπεριφορά («αρχική περιουσιακή ζημία» ή «άμεση περιουσιακή ζημία»), ή για περιουσιακή ζημία απορρέουσα από επελθούσα αλλού αρχική ζημία ή για ζημία αποτελούσα το επακόλουθο ζημίας επελθούσας αλλού («επακόλουθη ζημία» ή «έμμεση περιουσιακή ζημία»);

β)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει ο κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο, το οποίο πρέπει να εξετάσει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει διεθνή δικαιοδοσία βάσει του κανονισμού αυτού, οφείλει να στηρίξει την κρίση του στους σχετικούς ισχυρισμούς του ενάγοντος ή του αιτούντος, ή υπό την έννοια ότι το εν λόγω δικαστήριο οφείλει επίσης να λάβει υπόψη όσα ο εναγόμενος ή ο καθού προέβαλε για να αμφισβητήσει τους πιο πάνω ισχυρισμούς;

(1) Κανονισμός του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/13

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Ιανουαρίου 2015 το Βασίλειο της Ισπανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-481/11, Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-26/15 P)

(2015/C 089/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: A. Rubio González)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως και να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-481/11, Ισπανία κατά Επιτροπής·

—

να ακυρώσει το παράρτημα I, μέρος Β2, σημείο VI, παράγραφος Δ, πέμπτη περίπτωση, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 543/2011 (1) της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών.

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πλάνη περί το δίκαιο σε ό,τι αφορά την έκταση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Το σκεπτικό στο οποίο στηρίζεται το Γενικό Δικαστήριο δεν συμβιβάζεται με την ανάγκη να εμφανίζει η αιτιολογία ενός κανονισμού σαφή και μη διφορούμενο χαρακτήρα ώστε να πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 296 ΣΛΕΕ. Πράγματι, το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει να συμπληρώνει τα κενά της αιτιολογίας του προσβαλλόμενου κανονισμού και υποκαθιστά την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξεως με τη δική του αιτιολογία.

Πλάνη περί το δίκαιο σε ό,τι αφορά την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως. Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου επί του ζητήματος αυτού δεν στηρίζεται σε πρόσφορα κριτήρια για την πραγματοποίηση της συγκρίσεως. Το Γενικό Δικαστήριο βασίζει το σκεπτικό του σε ένα υποτιθέμενο πασίγνωστο γεγονός το οποίο στερείται πραγματικής και επιστημονικής βάσεως, όπως είναι η διάκριση μεταξύ χοντρόφλουδων και λεπτόφλουδων φρούτων και η υπαγωγή των εσπεριδοειδών στην πρώτη κατηγορία.

Πλάνη περί το δίκαιο σε ό,τι αφορά τον δικαστικό έλεγχο της αρχής της αναλογικότητας. Ο έλεγχος του Γενικού Δικαστηρίου σε ό,τι αφορά τον αναλογικό χαρακτήρα ενός περιορισμού του εμπορίου προϊόντων ο οποίος επιβάλλεται από θεσμικό όργανο πρέπει να πραγματοποιηθεί λαμβανομένου υπόψη του ευρέος περιθωρίου εκτιμήσεως της Επιτροπής. Το Γενικό Δικαστήριο δεν άσκησε όμως τον δικαστικό του έλεγχο σύμφωνα με τη νομολογία που δημιούργησε η απόφαση Tetra Laval (2). Αφενός, δεν έλεγξε δεόντως την ορθότητα και την προσφορότητα των κριτηρίων στα οποία στηρίζεται η εκδοθείσα απόφαση σε ό,τι αφορά τους λόγους που δικαιολογούν τον περιορισμό. Αφετέρου, δεν εξέτασε ορθώς τα συναγόμενα από τα στοιχεία αυτά συμπεράσματα, οπότε ο περιορισμός υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την πραγματοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού.

(1) ΕΕ L 157, σ. 1.

(2) Απόφαση της 15ης Φεβρουαρίου 2005, Επιτροπή κατά Tetra Laval (C-12/03 P, EU:C:2005:87), σκέψη 39.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/14

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Ιανουαρίου 2015 η Photo USA Electronic Graphic, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 18 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-394/13, Photo USA Electronic Graphic, Inc. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-31/15 P)

(2015/C 089/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Photo USA Electronic Graphic, Inc. (εκπρόσωπος: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ancàp SpA, Cerame-Unie AISBL, Confindustria Ceramica, Verband der Keramischen Industrie eV

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 18ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-394/13, Photo USA Electronic Graphic, Inc. κατά Συμβουλίου με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 412/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές επιτραπέζιων σκευών από κεραμευτική ύλη καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1)·

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 412/2013 και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας για την αναιρετική δίκη καθώς και στα έξοδα της δίκης επί της υποθέσεως T-394/13 ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά, κρίνοντας επί του πρώτου, του τρίτου και του τέταρτου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκαν ενώπιόν του. Ως εκ τούτου, η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Επιπλέον, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι τα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων στηρίζονται ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τρίτος λόγος ακυρώσεως είναι επαρκώς αποδεδειγμένα, οπότε το Δικαστήριο μπορεί να αποφανθεί επ’ αυτών.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως σχετικά με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως. Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας, κατ’ ουσίαν, ότι η νυν αναιρεσείουσα φέρει το βάρος αποδείξεως ότι τα θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη εκτιμήσεως ως προς τους παράγοντες που θεώρησαν κρίσιμους. Όπως προκύπτει από την προγενέστερη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου, ο προσφεύγων αρκεί να αποδείξει είτε ότι (1) τα θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη εκτιμήσεως ως προς τους παράγοντες που θεωρούν κρίσιμους ή ότι (2) ήταν αναγκαίος ο αποκλεισμός των παραγόντων αυτών, επειδή υπήρχαν άλλοι πιο κρίσιμοι παράγοντες. Στο πλαίσιο αυτό, αρκεί, προκειμένου να απαλλαγεί από το βάρος αποδείξεως ο προσφεύγων, να αποδειχθεί ότι τα θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη ως προς 2 από τους 3 παράγοντες τους οποίους τα θεσμικά όργανα έκριναν κρίσιμους. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραμόρφωσε τα ενώπιόν του αποδεικτικά στοιχεία και πραγματικά περιστατικά.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως σχετικά με τον τρίτο και τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως. Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 7, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (2) (στο εξής: βασικός κανονισμός), κρίνοντας ότι τα θεσμικά όργανα υποχρεούνται να εξετάσουν τις επιπτώσεις των αντίθετων προς τους κανόνες του ανταγωνισμού πρακτικών στην κατάσταση του κλάδου στην Ένωση, μόνο εφόσον υπάρχει ήδη τελική απόφαση αρμόδιας αρχής ανταγωνισμού η οποία διαπιστώνει την ύπαρξη τέτοιων αντίθετων προς τους κανόνες του ανταγωνισμού πρακτικών. Δεύτερον, απορρίπτοντας το αίτημα της νυν αναιρεσείουσας περί γνωστοποιήσεως της ταυτότητας των παραγωγών της Ένωσης που περιλαμβάνονταν στο δείγμα, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι μπορούσε να εξετάσει αν το θεσμικό όργανο τήρησε τις διατάξεις του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 4, του βασικού κανονισμού χωρίς να γνωρίζει την ταυτότητα των παραγωγών της Ένωσης που περιλαμβάνονταν στο δείγμα. Τρίτον, επιβάλλοντας στην νυν αναιρεσείουσα την υποχρέωση να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία για τις επιπτώσεις των αντίθετων προς τους κανόνες του ανταγωνισμού πρακτικών επί των παραγωγών της Ένωσης που περιλαμβάνονταν στο δείγμα, ενώ η ταυτότητα των παραγωγών αυτών παραμένει απόρρητη, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 7, του βασικού κανονισμού και επέβαλε μη εύλογο βάρος αποδείξεως στην νυν αναιρεσείουσα. Τέταρτον, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε επίσης εσφαλμένα το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 7, του βασικού κανονισμού, κρίνοντας ότι οι είναι δυνατή η εκπλήρωση των κρίσιμων υποχρεώσεων επί τη βάσει απλών υποθέσεων και όχι με την διεξαγωγή πραγματικής εξετάσεως.

(1) ΕΕ L 131, σ. 1.

(2) ΕΕ L 343, σ. 51.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/15

Αναίρεση που άσκησαν στις 28 Ιανουαρίου 2015 οι Electrabel SA, Dunamenti Erőmű Zrt κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 13 Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-40/14: Electrabel SA, Dunamenti Erőmű Zrt κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-32/15 P)

(2015/C 089/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Electrabel SA, Dunamenti Erőmű Zrt (εκπρόσωπος: J. Philippe, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-40/14, στο μέτρο που απορρίπτει την αγωγή των αναιρεσειουσών ως απαράδεκτη·

—	να κρίνει ως παραδεκτή την αγωγή των αναιρεσειουσών, άλλως να την κρίνει ως παραδεκτή για το διάστημα από 10 Ιανουαρίου 2009·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα τόσο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους αναιρέσεως. Στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή των αναιρεσειουσών με την οποία ζητούσαν, κατ’ ουσίαν, την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστησαν λόγω της παράνομης λύσεως της συμβάσεως αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας [ PPA (Power Purchase Agreement)] κατ’ εφαρμογήν της παράνομης αποφάσεως της Επιτροπής 2009/609/ΕΚ της 4ης Ιουνίου 2008 για τις κρατικές ενισχύσεις C 41/05 (1). Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγική αξίωση των αναιρεσειουσών είχε υποπέσει σε παραγραφή και απέρριψε την αγωγή τους ως απαράδεκτη.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους το άρθρο 102, εδάφιο 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου (στο εξής: Κανονισμός Διαδικασίας) το οποίο προβλέπει παρέκταση των δικονομικών προθεσμιών λόγω αποστάσεως δεν ισχύει ως προς την αγωγή των αναιρεσειουσών ενώ από το γράμμα των Συνθηκών, του Οργανισμού του Δικαστηρίου (στο εξής: Οργανισμός) και του Κανονισμού Διαδικασίας προκύπτει ότι το ως άνω άρθρο 102, εδάφιο 2, έχει εφαρμογή στην κατά το άρθρο 46, πρώτη παράγραφος, του Οργανισμού παραγραφή.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες επισημαίνουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή των άρθρων 268 και 340, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ ( ΣΛΕΕ ) καθόσον αξίωσε από τις αναιρεσείουσες να επικαλεσθούν τον επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα της ζημίας τους με το αρχικό τους αίτημα.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράλειψη του Γενικού Δικαστηρίου να εκθέσει τους λόγους για τους οποίους η νομολογία την οποία επικαλέσθηκαν οι αναιρεσείουσες για να τεκμηριώσουν τον επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα της ζημίας τους δεν παρουσιάζει αναλογίες προς τη δική τους περίπτωση, παρά το ότι οι αναιρεσείουσες απέδειξαν τούτο κατά τρόπο διεξοδικό.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες επισημαίνουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον απέρριψε την επιχειρηματολογία των αναιρεσειουσών κατά την οποία η ζημία τους είναι συνεχής με το σκεπτικό ότι η απόφαση της Επιτροπής εξακολουθεί να τελεί υπό δικαστικό έλεγχο.

(1) ΕΕ L 225, σ. 53.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2015 — Evonik Degussa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-341/12) (1)

((Ανταγωνισμός - Διοικητική διαδικασία - Ευρωπαϊκή αγορά του υπεροξειδίου του υδρογόνου και του υπερβορικού άλατος - Δημοσίευση αποφάσεως διαπιστώνουσας παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Απόρριψη αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως πληροφοριών που έχουν παρασχεθεί στην Επιτροπή κατ’ εφαρμογήν της ανακοινώσεως περί συνεργασίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εμπιστευτική φύση - Επαγγελματικό απόρρητο - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη))

(2015/C 089/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Evonik Degussa GmbH (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Steinle, M. Holm-Hadulla και C. von Köckritz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, M. Kellerbauer και G. Meessen)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2012) 3534 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2012, περί απορρίψεως της αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως που υπέβαλε η Evonik Degussa, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 της αποφάσεως 2011/695/ΕΕ του προέδρου της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (υπόθεση COMP/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Evonik Degussa GmbH στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων αυτών της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 311 της 13.10.2012.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2015 — Akzo Nobel κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-345/12) (1)

(2015/C 089/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγoυσες: Akzo Nobel NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)· Akzo Chemicals Holding AB (Nacka, Σουηδία)· και Eka Chemicals AB (Bohus, Σουηδία) (εκπρόσωποι: C. Swaak και R. Wesseling, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, M. Kellerbauer και G. Meessen)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: CDC Hydrogene Peroxide Cartel Damage Claims (CDC Hydrogene Peroxide) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: T. Funke, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2012) 3533 τελικό, της 24ης Μαΐου 2012, περί απορρίψεως της αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως που είχαν υποβάλει οι Akzo Nobel, Akzo Chemicals Holding και Eka Chemicals κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 της αποφάσεως 2011/695/ΕΕ του προέδρου της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (υπόθεση COMP/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Akzo Nobel NV, Akzo Chemicals Holding AB και Eka Chemicals AB στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων αυτών της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 295 της 29.9.2012.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ — Apro Tech (APRO)

(Υπόθεση T-372/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος APRO - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα B PRO by Boomerang, προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα PRO MOUNTAIN και προγενέστερες αιτήσεις για την καταχώριση εικονιστικού και λεκτικού σήματος B PRO by Boomerang και PRO OUTDOOR - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: El Corte Inglés, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. Seijo Veiguela, J. Rivas Zurdo και I. Munilla Muñoz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Apro Tech Co., Ltd (Tachia, Ταϊβάν)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Μαΐου 2012 (υπόθεση R 196/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ El Corte Inglés, SA και Apro Tech Co., Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την El Corte Inglés, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 331 της 27.10.2012.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2015 — Now Wireless κατά ΓΕΕΑ — Starbucks (HK) (now)

(Υπόθεση T-278/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία για την κήρυξη έκπτωσης - Κοινοτικό εικονιστικό σήμα now - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 51, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Now Wireless Ltd (Guildford, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: T. Alkin, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Starbucks (HK) Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωπος: P. Kavanagh, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 7ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 234/2012-2) σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη έκπτωσης μεταξύ των Now Wireless Ltd και Starbucks (HK) Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Now Wireless Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 207 της 20.7.2013.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — KSR κατά ΓΕΕΑ — Lampenwelt (Moon)

(Υπόθεση T-374/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα Moon - Απόλυτος λόγος ακυρότητας - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: KSR Kunststoff Rotation GmbH (Wehr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Börjes-Pestalozza και M. Nielen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Pohlmann, εν συνεχεία D. Walicka και τέλος A. Schifko)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Lampenwelt GmbH & Co. KG (Schlitz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Rother, P. Mes, C. Graf von der Groeben, J. Künzel, J. Bühling, D. Jestaedt, M. Bergermann, A. Kramer, J. Vogtmeier και A. Verhauwen, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαΐου 2013 (υπόθεση R 676/2012-4), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Lampenwelt GmbH & Co. KG και KSR Kunststoff Rotation GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την KSR Kunststoff Rotation GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 274 της 21.9.2013.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Ιανουαρίου 2015 — Siemag Tecberg Group κατά ΓΕΕΑ (Winder Controls)

(Υπόθεση T-593/13) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος Winder Controls - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ' και στοιχείο β', και άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 135α του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου - Αίτηση διεξαγωγής επ' ακροατηρίου συζητήσεως υποβληθείσα πρόωρα με το δικόγραφο της προσφυγής»])

(2015/C 089/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Siemag Tecberg Group GmbH (Haiger, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Sommer, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1261/2013–4), όσον αφορά αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Winder Controls ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Siemag Tecberg Group GmbH φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα του Γραφείουυ Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) ΕΕ C 31 της 1.2.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2015 — Blackrock κατά ΓΕΕΑ (SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY)

(Υπόθεση T-609/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY - Σήμα αποτελούμενο από διαφημιστικό σύνθημα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Blackrock, Inc. (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, K. Gilbert και M. Blair, solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς I. Harrington, εν συνεχεία J. Crespo Carrillo)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 572/2013-4), σχετικά με την αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου SO WHAT DO I DO WITH MY MONEY ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Blackrock, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 24 της 25.1.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2015 — Enercon κατά ΓΕΕΑ (Σειρά διαδοχικών αποχρώσεων πράσινου χρώματος)

(Υπόθεση T-655/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος συνιστάμενου σε σειρά διαδοχικών αποχρώσεων πράσινου χρώματος - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Αναχαρακτηρισμός του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση - Άρθρο 43, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 089/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Enercon GmbH (Aurich, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Böhm και S. Overhage, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 247/2013-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως σειράς διαδοχικών αποχρώσεων πράσινου χρώματος ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Enercon GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 39 της 8.2.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2015 — Zitro IP κατά ΓΕΕΑ — Gamepoint (SPIN BINGO)

(Υπόθεση T-665/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος SPIN BINGO - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα ZITRO SPIN BINGO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zitro IP Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Gamepoint BV (Χάγη, Κάτω Χώρες)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 14ης Οκτωβρίου 2013 (υπόθεση R 1388/2012-4) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Zitro IP Sàrl και Gamepoint BV.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή της Zitro IP Sàrl.

2)	Καταδικάζει την Zitro IP στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 61 της 1.3.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2015 — Argo Development and Manufacturing κατά ΓΕΕΑ — Clapbanner (Διαφημιστικά είδη)

(Υπόθεση T-41/14) (1)

([Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα διαφημιστικού είδους - Προγενέστερα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα - Λόγοι ακυρότητας - Νεωτερισμός - Ατομικός χαρακτήρας - Ενημερωμένος χρήστης - Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού - Διαφορετική συνολική εντύπωση - Άρθρα 4, 5, 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002])

(2015/C 089/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Argo Development and Manufacturing Ltd (Ra’anana, Ισραήλ) (εκπρόσωπος: B. Brisset, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Pohlmann, στη συνέχεια S. Hanne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Clapbanner Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 22ας Οκτωβρίου 2013 (υπόθεση R 981/2012-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας μεταξύ Argo Development and Manufacturing Ltd και Clapbanner Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Argo Development and Manufacturing Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 129 της 28.4.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Ιανουαρίου 2015 — Blackrock κατά ΓΕΕΑ (INVESTING FOR A NEW WORLD)

(Υπόθεση T-59/14) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος INVESTING FOR A NEW WORLD - Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»])

(2015/C 089/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Blackrock, Inc. (Wilmington, Delaware, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, K. Gilbert και M. Blair, solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Οκτωβρίου 2013 (υπόθεση R 573/2013–1), όσον αφορά αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου INVESTING FOR A NEW WORLD ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Blackrock, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 129 της 28.4.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2015 — BSH κατά ΓΕΕΑ — Arçelik (AquaPerfect)

(Υπόθεση T-123/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος AquaPerfect - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα waterPerfect - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 089/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Biagosch, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Arçelik AS (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία) (εκπρόσωπος: A. Franke, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Δεκεμβρίου 2013 (υπόθεση R 314/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH και Arçelik A.Ş.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 9ης Δεκεμβρίου 2013 (υπόθεση R 314/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH και Arçelik A.Ş.

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και τα δικαστικά έξοδα της BSH Bosch und Siemens Hausgeräte.

3)	Η Arçelik φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 129 της 28.4.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/25

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιανουαρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-6/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά του Ιράν - Δέσμευση κεφαλαίων - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Έναρξη - Προδήλως απαράδεκτο))

(2015/C 089/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl (Pully, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. Grayston, solicitor, G. Pandey, P. Gjørtler, D. Rovetta, D. Sellers και N. Pilkington, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και I. Ρόδιος)

Αντικείμενο

Μερική ακύρωση της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 282, σ. 58), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 945/2012 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 2012, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 282, σ. 16), κατά το μέτρο που η επωνυμία της προσφεύγουσας συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται στα περιοριστικά αυτά μέτρα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) EE C 71 της 9.3.2013.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/25

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιανουαρίου 2015 — Richter + Frenzel κατά ΓΕΕΑ — Ferdinand Richter (Richter+Frenzel)

(Υπόθεση T-418/13) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης))

(2015/C 089/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Richter + Frenzel GmbH + Co. KG (Würzburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. Altenburg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Pohlmann, εν συνεχεία D. Botis)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ferdinand Richter GmbH (Pasching, Αυστρία) (εκπρόσωπος: M. Grötschl, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 2001/2011-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ferdinand Richter GmbH και Richter + Frenzel GmbH + Co. KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει την προσφεύγουσα και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και, εκάστη, στο ήμισυ των εξόδων του καθού.

(1) EE C 325 της 9.11.2013.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GEA Group κατά ΓΕΕΑ (engineering for a better world)

(Υπόθεση T-488/13) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Έναρξη - Κοινοποίηση της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών μέσω τηλεομοιοτυπίας - Λήψη της τηλεομοιοτυπίας - Εκπρόθεσμο - Μη συνδρομή τυχαίου συμβάντος ή περιπτώσεως ανωτέρας βίας - Προδήλως απαράδεκτο))

(2015/C 089/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GEA Group AG (Ντύσσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Schneiders, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Pohlmann, στη συνέχεια S. Hanne)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 21ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 935/2012-4), σχετικά με την αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος «engineering for a better world» ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Gea Group AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 352 της 30.11.2013.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιανουαρίου 2015 — La Perla κατά ΓΕΕΑ — Alva Management (LA PERLA)

(Υπόθεση T-492/14) (1)

((«Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Ανάκληση της ανακοπής - Κατάργηση της δίκης»))

(2015/C 089/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: La Perla sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Siciarek, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: I. Harrington)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Alva Management GmbH (Icking, Γερμανία) (εκπρόσωπος: B. Hanika, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Απριλίου 2014 (υπόθεση R 626/2013-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Alva Management GmbH και La Perla sp. z o.o.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Καταργείται η δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα καταδικάζονται στα δικά τους δικαστικά έξοδα καθώς και, έκαστη, στο ήμισυ εκείνων στα οποία υποβλήθηκε το καθού.

(1) ΕΕ C 282 της 25.8.2014.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/27

Προσφυγή της 26ης Νοεμβρίου 2014 — Σλοβακία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-779/14)

(2015/C 089/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: B. Ricziová)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, η οποία περιέχεται στην από 24 Σεπτεμβρίου 2014 επιστολή, με την οποία οχλείται η Σλοβακική Δημοκρατία προκειμένου να διαθέσει στην Επιτροπή το ποσό που αντιστοιχεί στην απώλεια των παραδοσιακών ιδίων πόρων και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από αναρμοδιότητα της Επιτροπής.

Κατά τη Σλοβακική Δημοκρατία, η Επιτροπή είναι αναρμόδια να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Συγκεκριμένα, βάσει καμίας διατάξεως του δικαίου της Ένωσης δεν παρέχεται στην Επιτροπή η εξουσία να ενεργήσει όπως εκείνη ενήργησε εν προκειμένω, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, δηλαδή την εξουσία να οχλήσει — κατόπιν εκτιμήσεως του ποσού που αντιστοιχεί στην απώλεια παραδοσιακών ιδίων πόρων με τη μορφή μη εισπραχθέντων εισαγωγικών δασμών — κράτος μέλος, το οποίο δεν ευθύνεται για τον υπολογισμό και την είσπραξη των εν λόγω δασμών, προκειμένου αυτό να διαθέσει στην Επιτροπή το ποσό που καθόρισε εκείνη και το οποίο, κατά την Επιτροπή, αντιστοιχεί στην προβαλλόμενη απώλεια.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου.

Εάν υποτεθεί ότι η Επιτροπή ήταν αρμόδια να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση (κάτι που δεν ισχύει), ενεργώντας όπως ενήργησε, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου. Η Σλοβακική Δημοκρατία φρονεί ότι, πριν εκδοθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν μπορούσε ευλόγως να προβλέψει την ύπαρξη της υποχρεώσεως που της επιβλήθηκε με την απόφαση αυτή.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από πλημμελή άσκηση της αρμοδιότητας της Επιτροπής.

Εάν υποτεθεί ότι η Επιτροπή ήταν αρμόδια να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και ότι, ενεργώντας όπως ενήργησε εν προκειμένω, δεν παρέβη την αρχή της ασφάλειας δικαίου (κάτι που δεν ισχύει), εν προκειμένω άσκησε πλημμελώς την αρμοδιότητά της. Αφενός, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον, όσον αφορά μέρος των πράξεων διαμετακομίσεως, αξιώνει το επίμαχο ποσό από τη Σλοβακική Δημοκρατία, μολονότι δεν υπήρξε καμία απώλεια παραδοσιακών ιδίων πόρων και, όσον αφορά τις λοιπές πράξεις, η απώλεια αυτή δεν αποτελεί άμεση συνέπεια των περιστατικών που καταλογίζει η Επιτροπή στη Σλοβακική Δημοκρατία. Αφετέρου, η Επιτροπή παραβίασε τα δικαιώματα άμυνας της Σλοβακικής Δημοκρατίας, καθώς και την αρχή της χρηστής διοικήσεως.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από ανεπαρκή αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Με τον τέταρτο λόγο της ακυρώσεως, η Σλοβακική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως ενέχει πλείονες πλημμέλειες, λόγω των οποίων πρέπει να θεωρηθεί ανεπαρκής, στοιχείο που συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου και αντιβαίνει στην αρχή της ασφάλειας δικαίου. Η Σλοβακική Δημοκρατία φρονεί ότι, στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή δεν επισήμανε τη νομική βάση της αποφάσεώς της. Επιπλέον, δεν διευκρίνισε την προέλευση και το έρεισμα ορισμένων εκ των κρίσεών της. Τέλος, κατά την προσφεύγουσα, η αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως, από ορισμένες απόψεις, καταδεικνύει σύγχυση.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/28

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2014 ο DF κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης την 1η Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση F-91/13, DF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-782/14 P)

(2015/C 089/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: DF (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: A. von Zwehl, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 1ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση F-91/13, DF κατά Επιτροπής, στο μέτρο που απορρίφθηκε η προσφυγή του κατά τα λοιπά·

—	να ακυρώσει την από 20 Δεκεμβρίου 2012 απόφαση της Επιτροπής·

—	να διατάξει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιστρέψει στον αναιρεσείοντα τα ποσά που έχει ήδη ανακτήσει πλέον τόκων υπερημερίας με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά δύο μονάδες· και

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε το άρθρο 85 του ΚΥΚ και η αρχή της ασφάλειας δικαίου, στο μέτρο που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έπρεπε, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία, να κρίνει ότι δεν μπορεί να υποστηριχθεί βάσιμα ότι κάποια από τις δύο πιθανές ερμηνείες του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β' του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, δηλαδή ότι η δεκαετής περίοδος αναφοράς λήγει κατά την αρχική ανάληψη των καθηκόντων ή κατά την ανάληψη των καθηκόντων στο φορέα αποσπάσεως, είναι προδήλως αβάσιμη σε τέτοιο βαθμό ώστε να τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 85·

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων και του άρθρου 19 ΣΕΕ, στο μέτρο που λόγω της εφαρμογής της εθνικής νομοθεσίας και της νομοθεσίας της ΕΕ για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, οι οποίες αποκλίνουν και δεν είναι συμβατές μεταξύ τους, υπήρξε δυσμενής μεταχείριση του αναιρεσείοντος σε σχέση με ό,τι θα ίσχυε σε κατάσταση η οποία διέπεται αποκλειστικά από το εθνικό δίκαιο, καθώς ο αναιρεσείων δεν επιτρέπεται να επικαλεστεί έναντι της Επιτροπής το γεγονός ότι δεν σώζεται πλέον ο πλουτισμός·

3.	Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται η εξωσυμβατική ευθύνη της ΕΕ, στο μέτρο που ζημιώθηκε ο αναιρεσείων λόγω της αποφάσεως με την οποία κρίθηκε ότι η καταβολή του πλεονάζοντος ποσού ήταν παράνομη και ότι έπρεπε να επιστραφούν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά στην Επιτροπή.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/29

Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2014 — DenizBank κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-798/14)

(2015/C 089/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DenizBank A.Ș. (Esentepe, Τουρκία) (εκπρόσωποι: M. Lester και O. Jones, Barristers, R. Mattick και S. Utku, Solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2014/659/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Σεπτεμβρίου 2014 (1) και τον κανονισμό (ΕΕ) 960/2014 του Συμβουλίου, της 8ης Σεπτεμβρίου 2014 (2) (μαζί με τα προσβαλλόμενα μέτρα), καθόσον αφορούν την προσφεύγουσα·

—	να κρίνει ότι δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 1 της αποφάσεως της 8ης Σεπτεμβρίου και το άρθρο 1, παράγραφος 5, του κανονισμού της 5ης Σεπτεμβρίου, δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωσή του να αιτιολογήσει την επιβολή των προσβαλλόμενων μέτρων εις βάρος της. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν παρέσχε την παραμικρή αιτιολογία για την επιβολή των προσβαλλόμενων μέτρων εις βάρος της, και ότι ούτε καν την ενημέρωσε για την αναγραφή της επωνυμίας της στον σχετικό κατάλογο.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο δεν διασφάλισε τα δικαιώματά της άμυνας, περιλαμβανομένου του δικαιώματός της σε δίκαιη δίκη και σε αποτελεσματική ένδικη προστασία. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε την επιβολή των προσβαλλόμενων μέτρων εις βάρος της, ούτε της παρέσχε στοιχεία για αυτά, και δεν της έδωσε τη δυνατότητα να υποβάλει τις παρατηρήσεις της σχετικά με την εις βάρος της υπόθεση, και ως εκ τούτου εμπόδισε, επίσης, το Δικαστήριο να «ασκήσει αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο».

3.	Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, καθόσον επέβαλε τα προσβαλλόμενα μέτρα εις βάρος της, το Συμβούλιο παρέβη τη συμφωνία της Άγκυρας μεταξύ της Τουρκίας και της ΕΕ (και το Πρόσθετο Πρωτόκολλο αυτής) από διάφορες απόψεις.

4.	Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παραβίασε τις αρχές της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αναλογικότητας, και επέβαλε αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό στα θεμελιώδη της δικαιώματα.

(1) Απόφαση 2014/659/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Σεπτεμβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/512/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ L 271, σ. 54).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 960/2014 του Συμβουλίου, της 8ης Σεπτεμβρίου 2014, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 833/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω ενεργειών της Ρωσίας που αποσταθεροποιούν την κατάσταση στην Ουκρανία (ΕΕ L 271, σ. 3).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/30

Αγωγή της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Zoofachhandel Züpke κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-817/14)

(2015/C 089/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Zoofachhandel Züpke GmbH (Wesel, Γερμανία), Zoohaus Bürstadt, Helmut Ofenloch GmbH & Co. KG (Bürstadt, Γερμανία), Zoofachgeschäft-Vogelgroßhandel Import-Export Heinz Marche (Heinsberg, Γερμανία), Rita Bürgel (Uthleben, Γερμανία), Norbert Kass (Altenbeken, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Correll, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι ενάγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την εναγόμενη να αποκαταστήσει τη ζημία την οποία έχουν υποστεί οι ενάγουσες από την 1η Ιανουαρίου 2010 έως σήμερα εξαιτίας της θεσπίσεως του κανονισμού (ΕΚ) 318/2007 (ΕΕ L 84, σ. 7) της 23ης Μαρτίου 2007 και/ή του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 139/2013 (ΕΕ L 47, σ. 1) της 7ης Ιανουαρίου 2013, οι οποίοι καθιέρωσαν μια, σχεδόν διεθνώς ισχύουσα, απαγόρευση εισαγωγής στην ΕΕ άγριων πτηνών που συλλαμβάνονται απευθείας από την άγρια πανίδα,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και στα εξωδικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής οι ενάγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή, διατηρώντας απερίσκεπτα την απαγόρευση εισαγωγής σε μια εξαιρετικά μεγάλη γεωγραφική έκταση, παραβίασε την ελευθερία ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας των εναγουσών, καθώς επίσης προσέβαλε –μερικώς– το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Λαμβανομένων υπόψη των επιστημονικών δεδομένων που σε κάθε περίπτωση υφίστανται από το 2010, η ανωτέρω παραβίαση και προσβολή δεν δικαιολογείται από υπέρτερους λόγους, όπως η προστασία της υγείας.

Δεύτερον, οι ενάγουσες υποστηρίζουν ότι, διατηρώντας την απαγόρευση εισαγωγής, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθώς και τις αρχές επιμελούς εργασίας, καθότι δεν έλαβε επαρκώς υπόψη ούτε τα ισχύοντα δεδομένα, ούτε το σημερινό επίπεδο επιστημονικών γνώσεων. Η παγκόσμια απαγόρευση εισαγωγής άγριων πτηνών εξακολουθεί να βασίζεται σε δεδομένα και εικασίες του 2005, όταν η λεγόμενη γρίπη των πτηνών εξαπλώθηκε για πρώτη φορά από την Ασία στην Ευρώπη και έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα. Τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τα επόμενα έτη δεν δικαιολογούν, κατά τις ενάγουσες, σε κάθε περίπτωση από το 2010 και εφεξής, μια γεωγραφικώς τόσο εκτενή απαγόρευση εισαγωγής. Επιπλέον, θα ήταν σκόπιμο και απαραίτητο να ληφθούν στο μεταξύ υπόψη άλλα, αποτελεσματικότερα και λιγότερο επαχθή για τις ενάγουσες μέτρα, όπως, παραδείγματος χάρη, η επισταμένη παρακολούθηση των αποδημητικών πτηνών.

Τρίτον, οι ενάγουσες διατείνονται ότι υπέστησαν πραγματική και βέβαιη ζημία και ότι υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας αυτής και της διαπραχθείσας από την Επιτροπή παρανομίας.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/31

Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2014 — Mezhdunaroden tsentar za izsledvane na maltsinstvata i kulturnite vzaimodeystvia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-819/14)

(2015/C 089/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Το ίδρυμα Mezhdunaroden tsentar za izsledvane na maltsinstvata i kulturnite vzaimodeystvia (Σόφια, Βουλγαρία) (εκπρόσωπος: Hristo Hristev, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τη νομική πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνίσταται στο έγγραφο της Επιτροπής με αριθ. εγγράφου ARES (2014) 2848632-01/09/2014 και στο συνημμένο στο εν λόγω έγγραφο χρεωστικό σημείωμα αριθ. 3241409948, που έχει αριθμό εγγράφου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ARES (2014) 2848632-01/09/2014,

—	να επιδικάσει στο προσφεύγον τη δικαστική δαπάνη του στην παρούσα διαδικασία,

—	επικουρικά, σε περίπτωση απόρριψης της προσφυγής ακύρωσης, να καταδικάσει την καθής, σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, στα δικαστικά έξοδα που προκάλεσε η καθής στο προσφεύγον κακοβούλως.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Το προσφεύγον προβάλλει, προς στήριξη της προσφυγής του, τέσσερις λόγους ακύρωσης.

Με τον πρώτο λόγο το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η προσφυγή του είναι παραδεκτή, διότι η προσβαλλόμενη πράξη συνιστά άσκηση δημόσιας εξουσίας έναντι τρίτου, οπότε γεννάται έννομο συμφέρον του τρίτου αυτού να προσβάλει τη διαπίστωση παράβασης εκ μέρους του, διαπίστωσης που αποτελεί την προϋπόθεση για τη θέσπιση των βλαπτικών για τον τρίτο αυτό μέτρων.

Με τον δεύτερο λόγο το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει παραβιάσει την αρχή της χρηστής διοίκησης, διότι αφενός δεν προέβη σε πλήρη, αντικειμενική και δομημένη εξέταση των πραγματικών περιστατικών και δεν έλαβε υπόψη τα επιχειρήματα του ενδιαφερόμενου και αφετέρου δεν αιτιολόγησε την πράξη της.

Με τον τρίτο λόγο το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι έχει παραβιαστεί η αρχή της ασφάλειας δικαίου, διότι το διατακτικό μέρος της προσβαλλόμενης πράξης δεν είναι σαφές ούτε από την άποψη της φύσης της εν λόγω πράξης.

Με τον τέταρτο λόγο το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι έχει παραβιαστεί η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, διότι, αφού η Επιτροπή δεν διατύπωσε παρατηρήσεις σε σχέση με προηγούμενα σχέδια, ούτε ως προς την εκτέλεσή τους ούτε ως προς την τήρηση των λογιστικών στοιχείων, το προσφεύγον απέκτησε δικαιολογημένα την πεποίθηση ότι η τήρηση των λογιστικών του βιβλίων ήταν νομότυπη και ότι δεν χρειαζόταν να επιφέρει διορθώσεις ούτε για τα τρέχοντα ούτε για τα μελλοντικά σχέδια: η πεποίθηση αυτή δημιουργήθηκε συνεπώς λόγω της συμπεριφοράς της αρμόδιας αρχής, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/32

Προσφυγή της 24ης Δεκεμβρίου 2014 — August Brötje κατά ΓΕΕΑ (HydroComfort)

(Υπόθεση T-845/14)

(2015/C 089/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: August Brötje GmbH (Rastede, Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Pietzcker και C. Spintig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «HydroComfort» — Υπ’ αριθ. 12 233 763 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1302/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/32

Προσφυγή της 9ης Ιανουαρίου 2015 — Ball Europe κατά ΓΕΕΑ — Crown Hellas Can

(Υπόθεση T-9/15)

(2015/C 089/39)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ball Europe GmbH (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωπος: A. Renck, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Crown Hellas Can SA (Αθήνα, Ελλάδα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα υπ’ αριθ. 230 990-0006

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1408/2012-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού και — σε περίπτωση που ασκηθεί παρέμβαση — την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002·

—	Παράβαση του άρθρου 62 του κανονισμού 6/2002.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/33

Προσφυγή της 16ης Ιανουαρίου 2015 — Gómez Echevarría κατά ΓΕΕΑ — M and M Direct (wax by Yuli’s)

(Υπόθεση T-19/15)

(2015/C 089/40)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Yuleidy Caridad Gómez Echevarría (Benalmádena, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. López-Chicheri y Selma, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: M and M Direct Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «wax by Yuli’s» — Κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 099 367

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 951/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2014, καταδικάζοντας την αιτούσα την κήρυξη ακυρότητας στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της παρούσας διαδικασίας·

—

επικουρικώς, σε περίπτωση απορρίψεως του προηγουμένου αιτήματος, να μεταρρυθμίσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2014 και να απορρίψει την αίτηση περί κηρύξεως της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 099 367 «wax by Yuli’s», καταδικάζοντας την αιτούσα την κήρυξη ακυρότητας στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της παρούσας διαδικασίας·

—

επικουρικώς, σε περίπτωση απορρίψεως των προηγουμένων αιτημάτων, να μεταρρυθμίσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2014 όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα και να μη συνυπολογίσει τα δικαστικά έξοδα που προέκυψαν από την εκπροσώπηση δια δικηγόρου στην ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως του ΓΕΕΑ προσφυγή.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 64 του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο α', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, λόγω υποβολής της αιτήσεως περί κηρύξεως της ακυρότητας του σήματος καθ’ υπέρβαση εξουσίας.

—	Εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του άρθρου 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, λόγω μη υπάρξεως κινδύνου συγχύσεως.

—	Εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του κανόνα 94.1.7 του κανονισμού 2868/95 της Επιτροπής, σε συνδυασμό με το άρθρο 85, παράγραφος 1 του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/34

Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Henkell & Co. Sektkellerei κατά ΓΕΕΑ — Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini (PICCOLOMINI)

(Υπόθεση T-20/15)

(2015/C 089/41)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Henkell & Co. Sektkellerei KG (Wiesbaden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Flick, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ciacci Piccolomini d’Aragona di Bianchini Società Agricola (Μιλάνο, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Προσφεύγουσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «PICCOLOMINI» — Υπ’ αριθ. 10 564 573 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 2265/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/35

Προσφυγή της 19ης Ιανουαρίου 2015 — NICO κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-24/15)

(2015/C 089/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl (Pully, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. Grayston, Solicitor, P. Gjørtler, G. Pandey και D. Rovetta, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση 2014/776/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλιου, της 7ης Νοεμβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (1), και τον Εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1202/2014 του Συμβουλίου, της 7ης Νοεμβρίου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (2), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές περιλαμβάνουν τον προσφεύγοντα στην κατηγορία των προσώπων και των οντοτήτων που αποτελούν το αντικείμενο των περιοριστικών μέτρων,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους οι οποίοι αφορούν: προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως, ανεπαρκή αιτιολογία, προσβολή του δικαιώματος άμυνας, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος ιδιοκτησίας.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν της επέτρεψε να προβάλει τις απόψεις της ενώ δεν υπήρχαν αντίθετες ενδείξεις που να το δικαιολογούν, ειδικά όσον αφορά την επιβολή των μέτρων στις τρέχουσες συμβατικές δεσμεύσεις. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέλειψε να παραθέσει επαρκή αιτιολογία. Με τις παραλείψεις αυτές το Συμβούλιο προσέβαλε το δικαίωμά της υπεράσπισης και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Αντίθετα προς τους ισχυρισμούς του Συμβουλίου, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν είναι θυγατρική της NICO Ltd, όπως την κατονόμασε το Συμβούλιο, εφόσον η εταιρεία αυτή δεν υφίσταται πλέον στο Jersey ούτε στο Ιράν, και, εν πάση περιπτώσει, το Συμβούλιο δεν απέδειξε τον τρόπο με τον οποίο, ακόμη και αν ήταν θυγατρική της, θα προέκυπτε από το γεγονός αυτό οικονομικό όφελος για το ιρανικό κράτος αντίθετο προς τον σκοπό των προσβαλλόμενων πράξεων. Τέλος, με την επιβολή μέτρων επί των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και των τρεχουσών συμβατικών δεσμεύσεων που διαχειρίζεται η προσφεύγουσα, το Συμβούλιο προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα ιδιοκτησίας της με τη λήψη μέτρων των οποίων αμφισβητείται η αναλογικότητα.

(1) ΕΕ L 325, σ. 19.

(2) ΕΕ L 325, σ. 3.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/36

Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2015 — Infinite Cycle Works κατά ΓΕΕΑ — Chance Good Ent. (INFINITY)

(Υπόθεση T-30/15)

(2015/C 089/43)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Infinite Cycle Works Ltd (Delta, British Columbia, Καναδάς) (εκπρόσωποι: E. Manresa Medina και J. Manresa Medina, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Chance Good Ent. Co., Ltd (Changhua, Ταϊβάν)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «INFINITY» — Υπ’ αριθ. 10 835 478 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 2308/2013-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να εγκρίνει την καταχώριση του αιτούμενου σήματος·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τους ενδεχόμενους λοιπούς αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/37

Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2015 — GRE κατά ΓΕΕΑ (Mark1)

(Υπόθεση T-32/15)

(2015/C 089/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (Kloster Lehnin, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Memmler και S. Schulz, δικηγόροι)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Mark1» — Υπ’ αριθ. 12 052 437 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 647/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/37

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2015 — Grupo Bimbo κατά ΓΕΕΑ (BIMBO)

(Υπόθεση T-33/15)

(2015/C 089/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Bimbo, SAB de CV (Μεξικό, Μεξικό) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «BIMBO» — Υπ’ αριθ. 11 616 414 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Νοεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 251/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση και να εκδώσει απόφαση με την οποία να κρίνεται ως επαρκής, ο εγγενής ή επίκτητος, διακριτικός χαρακτήρας του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση· να κάνει δεκτή την παρούσα προσφυγή και την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 11 616 414 «BIMBO» για την κλάση 30 της διεθνούς ταξινομήσεως· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα και στην καταβολή των εξόδων της προσφυγής.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/38

Προσφυγή της 22ας Ιανουαρίου 2015 — Wolf Oil κατά ΓΕΕΑ — SCT Lubricants (CHEMPIOIL)

(Υπόθεση T-34/15)

(2015/C 089/46)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wolf Oil Corp. (Hemiksem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Maeyaert και J. Muyldermans, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: UAB SCT Lubricants (Klaipeda, Λιθουανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Προσφεύγουσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση του σήματος «CHEMPIOIL» με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 1 076 327 διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1596/2013-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και στα έξοδα της Wolf Oil.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', 75 και 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/39

Προσφυγή της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Alkarim for Trade and Industry κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-35/15)

(2015/C 089/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alkarim for Trade and Industry LLC (Tal Kurdi, Συρία) (εκπρόσωποι: J.-P. Buyle και L. Cloquet, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1105/2014 του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία, καθόσον αφορούν την προσφεύγουσα·

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2014/730/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2014, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και εκείνων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθόσον δεν δόθηκε στην προσφεύγουσα η δυνατότητα να διατυπώσει την άποψή της πριν επιβληθούν οι επίδικες κυρώσεις.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών.

3.	Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

4.	Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται δυσανάλογη προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας και του δικαιώματος ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητας.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι παράνομες, καθόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπουν το άρθρο 32 της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ (1) και τα άρθρα 14 και 26 του κανονισμού 36/2012 (2), δεδομένου ότι ουδέποτε η προσφεύγουσα είχε συμμετοχή, εν γνώσει ή εκ προθέσεως, σε δραστηριότητες με σκοπό την καταστρατήγηση των ευρωπαϊκών και διεθνών κυρώσεων.

6.	Με τον έκτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας, καθόσον βάσει αντικειμενικών, κρίσιμων και συγκλινόντων στοιχείων προκύπτει ότι τα επίδικα μέτρα λήφθηκαν εκδόθηκε με πρωταρχικό σκοπό άλλον από εκείνον που αναφέρεται σε αυτά (αποκλεισμός από την αγορά — ευνοϊκή μεταχείριση άλλων επιχειρήσεων).

7.	Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

(1) Απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 2013, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ L 147, σ. 14).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και την κατάργηση του κανονισμού (EE) 442/2011 (ΕΕ L 16, σ. 1).

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/40

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — Hispasat κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-36/15)

(2015/C 089/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hispasat, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo και A. Balcells Cartagena, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, ειδικότερα, το άρθρο 1 της αποφάσεως, καθόσον διαπιστώνει την ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως ασύμβατης προς την εσωτερική αγορά όσον αφορά την HISPASAT,

—	να ακυρώσει, κατά συνέπεια, τις εντολές ανακτήσεως που προβλέπουν τα άρθρα 3 και 4 της αποφάσεως, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, ορίζοντας την HISPASAT S.A ως άμεσο δικαιούχο του προσβαλλόμενου μέτρου υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών λόγω της οποίας πρέπει να ακυρωθεί η απόφαση, δεδομένου ότι η εν λόγω επιχείρηση δεν συμμετείχε στα μέτρα ούτε επωφελήθηκε από αυτά. Προβάλλει επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραβίασε την αρχή της χρηστής διοικήσεως κρίνοντας, μετά την έναρξη της έρευνας, ότι η HISPASAT S.A. είναι δικαιούχος των μέτρων, παραλείποντας να αναλύσει την κρίσιμη πραγματική κατάσταση και να παράσχει στην προσφεύγουσα δικαίωμα ακροάσεως κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας.

Επικουρικώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παραβίασε τα άρθρα 106 και 107 ΣΛΕΕ, καθώς και το Πρωτόκολλο 26 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι τα μέτρα που προσβάλλει η επίμαχη απόφαση δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση καθότι δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότητα, αλλά πρόκειται περί δραστηριότητας αναγόμενης στην άσκηση κυριαρχικής εξουσίας. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα επίμαχα μέτρα δεν αφορούν την παροχή δημόσιας υπηρεσίας κοινής ωφελείας (ΥΓΟΣ) και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η νομολογία Altmark ούτε η απόφαση ΥΓΟΣ 2005/842/EΚ (Απόφαση 86.2), βάσει της οποίας θα μπορούσε να κριθεί είτε ότι δεν υπάρχει κρατική ενίσχυση είτε ότι η ενδεχόμενη κρατική ενίσχυση είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά.

3.	Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης ότι τα επίμαχα μέτρα δεν είναι σε θέση να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό ή να επηρεάσουν το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Επίσης, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, στην προσβαλλόμενη απόφαση, η συμβατότητα της ενισχύσεως βάσει του άρθρου 107.3 ΣΛΕΕ έχει αξιολογηθεί κατά τρόπο εσφαλμένο: (i) πρώτον, καθόσον η αρχή της τεχνολογικής ουδετερότητας εκλαμβάνεται ως απόλυτη αρχή και, (ii) δεύτερον, καθόσον τα επίμαχα μέτρα είναι αντίθετα προς την τεχνολογική ουδετερότητα παρά τα αντίθετα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν οι τεχνικές εκθέσεις που προσκόμισε η Junta, οι κεντρικές ισπανικές αρχές και ένας οικονομικός φορέας του ιδιωτικού τομέα, (iii) τρίτον, καθόσον κρίθηκε ότι τα επίμαχα μέτρα δεν ήταν κατάλληλα ούτε σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και (iv) τέταρτον, καθόσον θεωρήθηκε ότι το μέτρο προκαλεί περιττές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού.

5.	Επικουρικώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η απόφαση παραβαίνει τον κανονισμό 659/1999 καθότι ανέλυσε κατά τρόπο εσφαλμένο την υφιστάμενη ενίσχυση συμφώνως προς το άρθρο 1, στοιχείο β', περίπτωση v.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/41

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — Abertis Telecom Terrestre κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-37/15)

(2015/C 089/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Abertis Telecom Terrestre, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo, A. Balcells Cartagena και M. Bolsa Ferruz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, ειδικότερα, το άρθρο 1 της αποφάσεως, καθόσον διαπιστώνει την ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως ασύμβατης προς την εσωτερική αγορά όσον αφορά την HISPASAT,

—	να ακυρώσει, κατά συνέπεια, τις εντολές ανακτήσεως που προβλέπουν τα άρθρα 3 και 4 της αποφάσεως, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα συμπίπτουν με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-36/15, HISPASAT κατά Επιτροπής.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/41

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — Telecom Castilla-La Mancha κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-38/15)

(2015/C 089/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Telecom Castilla-La Mancha, SA (Τολέδο, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo, A. Balcells Cartagena και M. Bolsa Ferruz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και, ειδικότερα, το άρθρο 1 της αποφάσεως, καθόσον διαπιστώνει την ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως ασύμβατης προς την εσωτερική αγορά όσον αφορά την HISPASAT·

—	να ακυρώσει, κατά συνέπεια, τις εντολές ανακτήσεως που προβλέπουν τα άρθρα 3 και 4 της αποφάσεως, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και κύρια επιχειρήματα συμπίπτουν με τα προβαλλόμενη στην υπόθεση T-36/15, HISPASAT κατά Επιτροπής.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/42

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2015 — ASPLA και Armando Álvarez κατά Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-40/15)

(2015/C 089/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Plásticos Españoles, SA (ASPLA) (Torrelavega, Ισπανία) και Armando Álvarez, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Troncoso Ferrer, C. Ruixó Claramunt και S. Moya Izquierdo, δικηγόροι)

Καθής: Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε στις προσφεύγουσες λόγω της παραβάσεως του άρθρου 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταβάλλοντας ποσό 3 4 95 038,66 EUR (τρία εκατομμύρια τετρακόσιες ενενήντα πέντε χιλιάδες τριάντα οκτώ ευρώ και εξήντα έξι λεπτά), ποσό στο οποίο πρέπει να προστεθούν αντισταθμιστικοί τόκοι και τόκοι υπερημερίας με το επιτόκιο που εφαρμόζει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στις κύριες πράξεις χρηματοδοτήσεως, αυξημένο κατά δύο μονάδες, από της ημερομηνίας ασκήσεως της προσφυγής·

—	κατά συνέπεια, να καταδικάσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα·

—

επικουρικώς, να υποχρεώσει την Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε το Γενικό Δικαστήριο στις προσφεύγουσες λόγω της παραβάσεως του άρθρου 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταβάλλοντας ποσό 3 4 95 038,66 EUR (τρία εκατομμύρια τετρακόσιες ενενήντα πέντε χιλιάδες τριάντα οκτώ ευρών και εξήντα έξι λεπτά), ποσό στο οποίο πρέπει να προστεθούν αντισταθμιστικοί τόκοι και τόκοι υπερημερίας με το επιτόκιο που εφαρμόζει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στις κύριες πράξεις χρηματοδοτήσεως, αυξημένο κατά δύο μονάδες, από της ημερομηνίας ασκήσεως της προσφυγής, και,

—	κατά συνέπεια, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες επικαλούνται την καθυστέρηση με την οποία το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε επί της προσφυγής που είχαν ασκήσει στις υποθέσεις T-76/06, ASPLA κατά Επιτροπής, και T-78/06, Armando Álvarez κατά Επιτροπής, αποφάσεις επί των οποίων εκδόθηκαν στις 16 Δεκεμβρίου 2011 και στη συνέχεια, κατ' αναίρεση, στις 22 Μαΐου 2014.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διάταξη η οποία, κατά την άποψή τους, συνιστά επιβεβαίωση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, μιας γενικής αρχής του δικαίου της Ένωσης.

Οι προσφεύγουσες εκτιμούν ότι η ύπαρξη συμπεριφοράς αντίθετης προς την προαναφερθείσα διάταξη και, ως εκ τούτου, η παράβαση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας αποδεικνύονται επαρκώς από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου C-58/92 P, Groupe Gascogne κατά Επιτροπής, και C-50/12 P, Kendrion NV κατά Επιτροπής. Τονίζεται, συναφώς, ότι η απόφαση της Επιτροπής κατά των εταιριών Kendrion και Groupe Gascogne αφορούσε επίσης αμφότερες τις προσφεύγουσες. Όπως και οι Kendrion και Groupe Gascogne, οι προσφεύγουσες άσκησαν προσφυγή κατά της αποφάσεως αυτής και αντιμετώπισαν, στο πλαίσιο διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όμοιας, ή τουλάχιστον πολύ παρεμφερούς, με την κινηθείσα ενώπιον του Δικαστηρίου στο πλαίσιο των δύο προαναφερθεισών αποφάσεων, ζήτημα παραβιάσεως της αρχής της εύλογης διάρκειας της δίκης.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/43

Προσφυγή της 28ης Ιανουαρίου 2015 — CRM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-43/15)

(2015/C 089/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CRM Srl (Μόντενα, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Forte, C. Marinuzzi και A. Franchi, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1174/2014 της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2014, για την καταχώριση ονομασίας στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων [Piadina Romagnola/Piada Romagnola (ΠΓΕ)] που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 4.11.2014, L 316.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της καταχωρίσεως της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης «Piadina Romagnola/Piada Romagnola» όσον αφορά την επέκταση της προστασίας της φήμης, πέραν της χειροποίητης Piadina, και στη βιομηχανική.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση και εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο στ', τίτλος II, και του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γ', τίτλος II, του κανονισμού (EE) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (ΕΕ L 343, σ. 1).

—	Προβάλλεται, επ' αυτού, ότι δεν υφίστανται εν προκειμένω στοιχεία που δικαιολογούν τον σύνδεσμο με τη γεωγραφική προέλευση, καθώς και

—	την επέκταση της προστασίας της φήμης και στη βιομηχανική Piadina.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς και από έλλειψη διεξαγωγής έρευνας.

—	Προβάλλεται, επ' αυτού, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως όσον αφορά τη συνδρομή των προϋποθέσεων δημοσιεύσεως της αιτήσεως για την καταχώριση της ονομασίας γεωγραφικής προελεύσεως για την Piadina Romagnola, καθώς και

—	έλλειψη διεξαγωγής έρευνας λόγω μη εκτιμήσεως εκ μέρους της δικαστικής αρχής κράτους μέλους της ακυρώσεως της εθνικής συγγραφής υποχρεώσεων στην οποία στηρίζεται ο προσβαλλόμενος κανονισμός.

—	Προβάλλεται επίσης παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω προσβολής του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/45

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 22ας Ιανουαρίου 2015 — Kakol κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-1/14 και F-48/14) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Διαγωνισμός - Γενικός διαγωνισμός EPSO/AD/177/10 - Προϋποθέσεις συμμετοχής - Απόρριψη αιτήσεως συμμετοχής σε διαγωνισμό - Έλλειψη αιτιολογίας - Αποδοχή αιτήσεως συμμετοχής σε προγενέστερο παρεμφερή διαγωνισμό - Καθήκον ειδικής αιτιολογήσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Αγωγή αποζημιώσεως))

(2015/C 089/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Danuta Kakol (Πόλη του Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: αρχικά F. Frabetti, δικηγόρος, εν συνεχεία R. Duta, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Υπόθεση F-1/14: Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της EPSO να μη δεχθεί την αίτηση συμμετοχής της προσφεύγουσας-ενάγουσας στο στάδιο αξιολογήσεως για τον λόγο ότι το επίπεδο σπουδών της δεν αντιστοιχεί σε πλήρη κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών, τριετούς τουλάχιστον διάρκειας, πιστοποιούμενο με πτυχίο σχετικό με τη φύση των καθηκόντων της προς πλήρωση θέσεως, ή σε επαγγελματική κατάρτιση ή επαγγελματικό τίτλο σχετικό με τη φύση των καθηκόντων αυτών και αναλόγου επιπέδου.

Υπόθεση F-48/14: Αίτημα αφενός μεν ακυρώσεως της αποφάσεως της 14 Φεβρουαρίου 2014, με την οποία η επιτροπή συστάθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής EU Careers EPSO/AD/177/10 — AUDIT2013 επικύρωσε, κατόπιν επανεξετάσεως, την αρχική απόφαση της εξεταστικής επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2013, να μη δεχθεί την αίτηση συμμετοχής της προσφεύγουσας-ενάγουσας στο στάδιο του κέντρου αξιολογήσεως, για τον λόγο ότι το επίπεδο σπουδών της δεν αντιστοιχεί σε πλήρη κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών, τριετούς τουλάχιστον διάρκειας, πιστοποιούμενο με πτυχίο σχετικό με τη φύση των καθηκόντων της προς πλήρωση θέσεως, ή σε επαγγελματική κατάρτιση ή επαγγελματικό τίτλο σχετικό με τη φύση των καθηκόντων αυτών και αναλόγου επιπέδου, αφετέρου δε και εφόσον τούτο απαιτείται, ακυρώσεως της αρχικής αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2013.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Η υπόθεση F-1/14 διαγράφεται από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

2)	Ακυρώνει την απόφαση της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/177/10, της 14ης Φεβρουαρίου 2014, περί απορρίψεως της αιτήσεως συμμετοχής της D. Kakol στον διαγωνισμό EPSO/AD/177/10.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή στην υπόθεση F-48/14.

4)	Στην υπόθεση F-1/14, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η D. Kakol, καθώς και τα έξοδά της.

5)	Στην υπόθεση F-48/14, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η D. Kakol.

(1) EE C 52 της 22.2.2014, σ. 54, και EE C 235 της 21.7.2014, σ. 35.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/46

Προσφυγή-αγωγή της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — ZZ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-139/14)

(2015/C 089/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZZ (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως να μην μεταφερθούν στο έτος 2013 οι ημέρες αδείας που δεν έλαβε η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατά το έτος 2012 λόγω αναρρωτικής άδειας και αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας και της ηθικής βλάβης που υποστηρίζει ότι υπέστη.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της 12ης Φεβρουαρίου 2014 και της 15ης Σεπτεμβρίου 2014 και,

—	εφόσον είναι αναγκαίο, το εκκαθαριστικό σημείωμα συντάξεως του Απριλίου του 2013·

—	να υποχρεώσει το Κοινοβούλιο να αποκαταστήσει τη ζημία της προσφεύγουσας-ενάγουσας η οποία εκτιμάται στο ποσό των 26 677,56 ευρώ·

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/46

Προσφυγή της 24ης Δεκεμβρίου 2014 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-141/14)

(2015/C 089/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: L. Levi, A. Tymen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως του αιτήματος αποζημιώσεως του προσφεύγοντος, ο οποίος υπέστη σοβαρό ατύχημα, λόγω υπηρεσιακού πταίσματος της Επιτροπής η οποία ήταν υπεύθυνη για τον ιατρικό του φάκελο και το αίτημα αποζημιώσεως για τις υλικές ζημίες και την ηθική βλάβη που υποστηρίζει ότι υπέστη.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να υποχρεώσει την καθής να επανορθώσει την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που υπέστη·

—	να ακυρώσει, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, την απόφαση της 24ης Φεβρουαρίου 2014, περί απορρίψεως του αιτήματος αποζημιώσεως που είχε υποβάλει στις 15 Νοεμβρίου 2013·

—	να ακυρώσει, στο μέτρο που είναι αναγκαίο, την απόφαση της 23ης Σεπτεμβρίου 2014, περί απορρίψεως της από 23 Μαρτίου 2014 ενστάσεώς του, η οποία είχε συμπληρωθεί με το από 17 Ιουνίου 2014 σημείωμα·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/47

Προσφυγή-αγωγή της 21ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-7/15)

(2015/C 089/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: L. Levi, A. Blot, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες καθορίζονται τα δικαιώματα των προσφευγόντων-εναγόντων (στο εξής: προσφευγόντων) για την επιστροφή των ετήσιων εξόδων ταξιδίου κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1023/2013 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του ΚΥΚ και του ΚΛΠ, καθώς και των αποφάσεων που θα εκδίδονται κάθε έτος από το 2015, και αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή σε επιστροφή των πραγματικών ετήσιων εξόδων ταξιδίου προς τον τόπο καταγωγής τους, υπολογιζόμενων βάσει της προπαρατεθείσας διατάξεως, όπως ίσχυε προ της ενάρξεως ισχύος της τροποποιήσεως του ΚΥΚ.

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης

—

να ακυρώσει την απόφαση που καθορίζει τα δικαιώματα των προσφευγόντων σε ό,τι αφορά τα ετήσια ταξίδια κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων της ΕΕ όπως ίσχυσε από 1ης Ιανουαρίου 2014, δεδομένου ότι η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε το πρώτον με το εκκαθαριστικό σημείωμα των αποδοχών τους του Ιουνίου του 2014, το οποίο κοινοποιήθηκε στις 12 Ιουνίου 2014·

—	να ακυρώσει όλες τις λοιπές αποφάσεις που θα εκδίδονται ανά έτος από το 2015 κατ’ εφαρμογήν της ίδιας διατάξεως·

—	στο μέτρο που απαιτείται, να ακυρώσει την απόφαση της 15ης Οκτωβρίου 2014 περί απορρίψεως της διοικητικής τους ενστάσεως·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγόμενη (στο εξής: καθής) σε επιστροφή των ετήσιων εξόδων ταξιδίου των προσφευγόντων στον τόπο καταγωγής τους έτσι ώστε να καλύπτονται τα πραγματικά τους έξοδα, η οποία θα πραγματοποιηθεί βάσει της προπαρατεθείσας διατάξεως, όπως ίσχυε προ της ενάρξεως ισχύος του νέου ΚΥΚ του 2014, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων από 12 Ιουνίου 2014 με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις βασικές πράξεις χρηματοδοτήσεως που ίσχυε για την εν λόγω περίοδο, πλέον τριών μονάδων, μέχρι την ημέρα καταβολής του ως άνω οφειλόμενου ποσού·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/48

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ και ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-8/15)

(2015/C 089/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ και ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz, N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysebeth, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες καθορίστηκαν τα δικαιώματα των προσφευγόντων σχετικά με την επιστροφή των ετήσιων εξόδων ταξιδιού κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1023/2013 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του ΚΥΚ και του ΚΛΠ.

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών των προσφευγόντων των μηνών Ιουνίου και Ιουλίου 2014 καθόσον εφαρμόζουν για πρώτη φορά το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2014, προς καθορισμό της επιστροφής των εξόδων ταξιδιού τους·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει τις στερεότυπες αποφάσεις, της 15ης Οκτωβρίου 2014, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς τους·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/48

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-10/15)

(2015/C 089/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz, N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysebeth, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών των προσφευγόντων του μηνός Ιουνίου 2014 καθόσον εφαρμόζουν για πρώτη φορά το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2014, προς καθορισμό της επιστροφής των εξόδων ταξιδιού τους·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει τις στερεότυπες αποφάσεις, της 15ης Οκτωβρίου 2014, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς τους·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/49

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-11/15)

(2015/C 089/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως με την οποία καθορίστηκαν τα δικαιώματα του προσφεύγοντος σχετικά με την επιστροφή των ετήσιων εξόδων ταξιδιού κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 8 του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1023/2013 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση του ΚΥΚ και του ΚΛΠ.

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κηρύξει παράνομο και ανεφάρμοστο το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ·

—	να ακυρώσει την απόφαση περί καταργήσεως της επιστροφής των ετήσιων εξόδων ταξιδιού του προσφεύγοντος από το 2014 και εφεξής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/49

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-12/15)

(2015/C 089/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz, N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysebeth, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει το εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών του προσφεύγοντος του μηνός Ιουνίου 2014 καθόσον εφαρμόζει για πρώτη φορά το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, όπως ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2014, προς καθορισμό της επιστροφής των εξόδων ταξιδιού του·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει τη στερεότυπη απόφαση, της 15ης Οκτωβρίου 2014, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς του·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/50

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-13/15)

(2015/C 089/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, R. Metz, N. de Montigny, D. Verbeke και T. Van Lysebeth, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κηρύξει παράνομο και ανεφάρμοστο το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ·

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις περί καταργήσεως της επιστροφής των ετήσιων εξόδων ταξιδιού των προσφευγόντων από το 2014 και εφεξής·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

16.3.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 89/50

Προσφυγή της 26ης Ιανουαρίου 2015 — ZZ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-14/15)

(2015/C 089/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κηρύξει παράνομο και ανεφάρμοστο το άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ·

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις περί καθορισμού του ποσού της επιστροφής των ετήσιων εξόδων ταξιδιού για τους προσφεύγοντες όσον αφορά το έτος 2014·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 89

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 16 Μαρτίου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 089/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1