ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

58ό έτος
23 Φεβρουαρίου 2015

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

2015/C 065/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2015/C 065/02

Γνωμοδότηση 2/13: Γνωμοδότηση του Δικαστηρίου (Ολομέλεια) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Γνωμοδότηση δυνάμει του άρθρου 218, παράγραφος 11, ΣΛΕΕ — Σχέδιο διεθνούς συμφωνίας — Προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών — Συμβατό του εν λόγω σχεδίου με τις Συνθήκες ΕΕ και ΛΕΕ)

2

2015/C 065/03

Υπόθεση C-81/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Προσφυγή ακύρωσης — Συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης — Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας — Απόφαση του Συμβουλίου για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο του Συμβουλίου Σύνδεσης — Επιλογή της νομικής βάσης — Άρθρο 48 ΣΛΕΕ — Άρθρο 79, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ — Άρθρο 217 ΣΛΕΕ)

2

2015/C 065/04

Υπόθεση C-87/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά X (Προδικαστική παραπομπή — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Φορολογική νομοθεσία — Φόρος εισοδήματος — Φορολογούμενος κάτοικος αλλοδαπής — Δυνατότητα εκπτώσεως των δαπανών που σχετίζονται με ιστορικό μνημείο στο οποίο κατοικεί ο ιδιοκτήτης του — Μη παροχή δυνατότητας εκπτώσεως των σχετιζόμενων με μνημείο δαπανών, με μόνη αιτιολογία ότι το κτίριο δεν έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο στο κράτος μέλος φορολογήσεως, αλλά μόνο στο κράτος μέλος διαμονής)

3

2015/C 065/05

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-131/13, C-163/13 και C-164/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αιτήσεις του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά Schoenimport Italmoda Mariano Previti vof (C-131/13) και Turbu.com BV (C-163/13), Turbu.com Mobile Phone’s BV (C-164/13) κατά Staatssecretaris van Financiën (Προδικαστικές παραπομπές — ΦΠΑ — Έκτη οδηγία — Μεταβατικό καθεστώς των συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών — Αγαθά που αποστέλλονται ή μεταφέρονται εντός της Κοινότητας — Απάτη διαπραχθείσα εντός του κράτους μέλους αφίξεως — Συνεκτίμηση της απάτης εντός του κράτους μέλους αποστολής — Άρνηση αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων εκπτώσεως, απαλλαγής ή επιστροφής — Απουσία διατάξεων του εθνικού δικαίου)

4

2015/C 065/06

Υπόθεση C-133/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Economische Zaken, Staatssecretaris van Financiën κατά Q (Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Φορολογική νομοθεσία — Φόρος δωρεάς — Απαλλαγή αγροκτήματος — Μη χορήγηση απαλλαγής για αγρόκτημα ευρισκόμενο σε άλλο κράτος μέλος)

5

2015/C 065/07

Υπόθεση C-202/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήματος των: Sean Ambrose McCarthy, Helena Patricia McCarthy Rodriguez, Natasha Caley McCarthy Rodriguez κατά Secretary of State for the Home Department (Ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους — Δικαίωμα εισόδου — Υπήκοος τρίτου κράτους, ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης και κάτοχος δελτίου διαμονής χορηγηθέντος από κράτος μέλος — Εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας για την είσοδο στην εθνική επικράτεια απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση αδείας εισόδου — Άρθρο 35 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ — Άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 20, για την εφαρμογή ορισμένων πτυχών του άρθρου 26 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία)

5

2015/C 065/08

Υπόθεση C-306/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LVP NV κατά Belgische Staat (Προδικαστική παραπομπή — Κοινή οργάνωση αγορών — Μπανάνες — Σύστημα εισαγωγών — Εφαρμοστέοι δασμοί)

6

2015/C 065/09

Υπόθεση C-354/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Retten i Kolding, Civilretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — FOA, που ενεργεί για λογαριασμό του Karsten Kaltoft, κατά Kommunernes Landsforening (KL), που ενεργεί για λογαριασμό του Billund Kommune (Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Απόλυση — Λόγος — Παχυσαρκία του εργαζομένου — Γενική αρχή περί απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω παχυσαρκίας — Δεν υφίσταται — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία — Απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακρίσεως λόγω αναπηρίας — Ύπαρξη αναπηρίας)

7

2015/C 065/10

Υπόθεση C-364/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — International Stem Cell Corporation κατά Comptroller General of Patents, Designs and Trade Marks (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 98/44/ΕΚ — Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ' — Έννομη προστασία των βιοτεχνολογικών εφευρέσεων — Ενεργοποίηση ωοκυττάρων με παρθενογένεση — Παραγωγή ανθρωπίνων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων — Δυνατότητα κατοχυρώσεως με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας — Αποκλείονται οι χρήσεις ανθρωπίνων εμβρύων για βιομηχανικούς ή εμπορικούς σκοπούς — Περιεχόμενο των εννοιών ανθρώπινο έμβρυο και οργανισμός ικανός να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό αναπτύξεως ανθρωπίνου όντος)

7

2015/C 065/11

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-400/13 και C-408/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αιτήσεις του Amtsgericht Düsseldorf και του Amtsgericht Karlsruhe (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sophia Marie Nicole Sanders, εκπροσωπούμενη από τη Marianne Sanders, κατά David Verhaegen (C-400/13), Barbara Huber κατά Manfred Huber (C-408/13) (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Κανονισμός 4/2009 — Άρθρο 3 — Αρμοδιότητα επί αγωγής με αντικείμενο υποχρέωση διατροφής, ασκηθείσας κατά προσώπου το οποίο κατοικεί εντός άλλου κράτους μέλους — Εθνική κανονιστική ρύθμιση θεσπίζουσα συγκέντρωση αρμοδιοτήτων)

8

2015/C 065/12

Υπόθεση C-434/13 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Parker Hannifin Manufacturing Srl, πρώην Parker ITR Srl, Parker-Hannifin Corp. (Αναίρεση — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά θαλάσσιων σωλήνων — Διαδοχή νομικών οντοτήτων — Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς — Μείωση του προστίμου εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου — Πλήρης δικαιοδοσία)

9

2015/C 065/13

Υπόθεση C-449/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του tribunal d’instance d’Orléans (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CA Consumer Finance κατά Ingrid Bakkaus, Charline Bonato, το γένος Savary, Florian Bonato (Προδικαστική παραπομπή — Προστασία των καταναλωτών — Καταναλωτική πίστη — Οδηγία 2008/48/ΕΚ — Υποχρέωση παροχής πληροφοριών προ της συνάψεως της συμβάσεως — Υποχρέωση εκτιμήσεως της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη — Βάρος αποδείξεως — Αποδεικτικά μέσα)

9

2015/C 065/14

Υπόθεση C-470/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Generali-Providencia Biztosító Zrt κατά Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság (Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις — Συμβάσεις αξίας υπολειπόμενης του κατώτατου ορίου που προβλέπει η οδηγία 2004/18/ΕΚ — Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ — Δυνατότητα εφαρμογής — Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον — Λόγοι αποκλεισμού από διαγωνισμό — Αποκλεισμός οικονομικού φορέα που έχει διαπράξει παράβαση των εθνικών κανόνων ανταγωνισμού, η οποία διαπιστώθηκε με εκδοθείσα εντός της πενταετίας αμετάκλητη απόφαση — Επιτρέπεται — Αναλογικότητα)

10

2015/C 065/15

Υπόθεση C-523/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Bundessozialgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Walter Larcher κατά Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd [Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων — Άρθρο 45 ΣΛΕΕ — Άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 — Παροχές συντάξεως γήρατος — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Εργαζόμενος που εργάστηκε εντός κράτους μέλους πριν τη συνταξιοδότηση υπό καθεστώς μερικής απασχολήσεως ενόψει συνταξιοδοτήσεως — Συνυπολογισμός για τη θεμελίωση του δικαιώματος επί συντάξεως γήρατος εντός άλλου κράτους μέλους]

11

2015/C 065/16

Υπόθεση C-542/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mohamed M’Bodj κατά Βελγικού Δημοσίου (Προδικαστική παραπομπή — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 19, παράγραφος 2 — Οδηγία 2004/83/EΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία — Άρθρο 15, στοιχείο β' — Βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτούντος στη χώρα καταγωγής του — Άρθρο 3 — Ευνοϊκότερες διατάξεις — Αιτών που πάσχει από σοβαρή ασθένεια — Έλλειψη κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής — Άρθρο 28 — Κοινωνική προστασία — Άρθρο 29 — Ιατρική περίθαλψη)

12

2015/C 065/17

Υπόθεση C-551/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση της Commissione Tributaria Provinciale di Cagliari (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Società Edilizia Turistica Alberghiera Residenziale (SETAR) κατά Comune di Quartu S. Elena (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2008/98/ΕΚ — Άρθρο 15 — Διαχείριση αποβλήτων — Δυνατότητα του παραγωγού αποβλήτων να προβεί ο ίδιος στην επεξεργασία τους — Εθνικός νόμος εκδοθείς για τη μεταφορά της οδηγίας στην εθνική έννομη τάξη, ο οποίος δεν έχει όμως τεθεί ακόμα σε ισχύ — Λήξη της προθεσμίας μεταφοράς — Άμεσο αποτέλεσμα)

12

2015/C 065/18

Υπόθεση C-562/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour du travail de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Centre public d’action sociale d'Ottignies-Louvain-La-Neuve κατά Moussa Abdida (Προδικαστική παραπομπή — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρα 19, παράγραφος 2, και 47 — Οδηγία 2004/83/EΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία — Άρθρο 15, στοιχείο β' — Βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτούντος στη χώρα καταγωγής του — Άρθρο 3 — Ευνοϊκότερες διατάξεις — Αιτών διεθνή προστασία που πάσχει από σοβαρή ασθένεια — Έλλειψη κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής — Οδηγία 2008/115/EΚ — Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών — Άρθρο 13 — Προσφυγή με ανασταλτικό αποτέλεσμα — Άρθρο 14 — Εγγυήσεις ενόψει της επιστροφής — Βασικές ανάγκες)

13

2015/C 065/19

Υπόθεση C-568/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Azienda Ospedaliero-Universitaria di Careggi-Firenze κατά Data Medical Service srl (Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών — Οδηγία 92/50/ΕΟΚ — Άρθρα 1, στοιχείο γ', και 37 — Οδηγία 2004/18/ΕΚ — Άρθρα 1, παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, και 55 — Έννοιες των όρων πάροχος υπηρεσίας και οικονομικός φορέας — Δημόσιο πανεπιστημιακό νοσοκομειακό ίδρυμα — Ίδρυμα που διαθέτει νομική προσωπικότητα και επιχειρηματική και οργανωτική αυτοτέλεια — Δραστηριότητα κυρίως μη κερδοσκοπική — Θεσμική αποστολή παροχής υπηρεσιών υγείας — Δυνατότητα παροχής αναλόγων υπηρεσιών εντός της αγοράς — Συμμετοχή σε διαδικασία διαγωνισμού για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως)

14

2015/C 065/20

Υπόθεση C-599/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie [Προδικαστική παραπομπή — Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Άρθρο 4 — Γενικός προϋπολογισμός της Ένωσης — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 — Άρθρο 53β, παράγραφος 2 — Απόφαση 2004/904/ΕΚ — Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες για την περίοδο 2005-2010 — Άρθρο 25, παράγραφος 2 — Νομική βάση της υποχρεώσεως ανακτήσεως επιδοτήσεως σε περίπτωση παρατυπίας]

15

2015/C 065/21

Υπόθεση C-639/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — ΦΠΑ — Μειωμένος συντελεστής — Προϊόντα προοριζόμενα για την πυροπροστασία)

15

2015/C 065/22

Υπόθεση C-640/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (Παράβαση κράτους μέλους — Επιστροφή φόρων αχρεωστήτως εισπραχθέντων κατά το δίκαιο της Ένωσης — Εθνική νομοθεσία — Αναδρομική μείωση της προθεσμίας παραγραφής για την άσκηση ενδίκου βοηθήματος — Αρχή της αποτελεσματικότητας — Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

16

2015/C 065/23

Υπόθεση C-70/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2014 (αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu — Πορτογαλία) — Agrocaramulo — Empreendimentos Agro-Pecuários do Caramulo SA κατά Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas, IP (IFAP) [Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΟΚ) 3846/87 — Γεωργία — Κοινή οργάνωση αγορών — Επιστροφές κατά την εξαγωγή — Κρέας πουλερικών — Όρνιθες για αντικατάσταση — Ονοματολογία των γεωργικών προϊόντων για τις επιστροφές κατά την εξαγωγή — Κατάταξη]

16

2015/C 065/24

Υπόθεση C-99/14 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2014 — Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αναίρεση — Κρατικές ενισχύσεις — Απόφαση 2010/787/ΕE — Ενισχύσεις που διευκολύνουν την παύση λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων — Προϋποθέσεις για να θεωρηθούν οι ενισχύσεις αυτές συμβατές με την εσωτερική αγορά — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου)

17

2015/C 065/25

Υπόθεση C-368/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουλίου 2014 η Compagnie des bateaux mouches SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 21 Μαΐου 2014 στην υπόθεση T-553/12, Compagnie des bateaux mouches SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

17

2015/C 065/26

Υπόθεση C-505/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Münster (Γερμανία) στις 12 Νοεμβρίου 2014 — Klausner Holz Niedersachsen GmbH κατά Land Nordrhein-Westfalen

18

2015/C 065/27

Υπόθεση C-507/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) στις 13 Νοεμβρίου 2014 — P κατά M

18

2015/C 065/28

Υπόθεση C-515/14: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Κυπριακής Δημοκρατίας

19

2015/C 065/29

Υπόθεση C-522/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 19 Νοεμβρίου 2014 — Sparkasse Allgäu κατά Finanzamt Kempten

20

2015/C 065/30

Υπόθεση C-529/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — YARA Brunsbüttel GmbH κατά Hauptzollamt Itzehoe

20

2015/C 065/31

Υπόθεση C-532/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — Toorank Productions BV κατά Staatssecretaris van Financiën

21

2015/C 065/32

Υπόθεση C-533/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — Toorank Productions BV κατά Staatssecretaris van Financiën

21

2015/C 065/33

Υπόθεση C-556/14 P: Αναίρεση που άσκησε την 1η Δεκεμβρίου 2014 η Holcim (Romania) SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-317/12, Holcim (Romania) SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

22

2015/C 065/34

Υπόθεση C-561/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 5 Δεκεμβρίου 2014 — Caner Genc κατά Udlændingenævnet

24

2015/C 065/35

Υπόθεση C-575/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Δεκεμβρίου 2014 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-340/07 RENV, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

25

2015/C 065/36

Υπόθεση C-590/14 P: Αναίρεση που άσκησε την 18η Δεκεμβρίου 2014 η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ) κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (Τέταρτο τμήμα) που εκδόθηκε την 8η Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-542/11, Αλουμίνιον κατά Επιτροπής

26

2015/C 065/37

Υπόθεση C-453/12: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

27

 

Γενικό Δικαστήριο

2015/C 065/38

Υπόθεση T-127/09 RENV: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Abdulrahim κατά Συμβουλίου και Επιτροπής (Αναπομπή κατόπιν αναιρέσεως — Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα έναντι ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν — Κανονισμός (EK) 881/2002 — Δέσμευση κεφαλαίων και άλλων οικονομικών πόρων ατόμου περιλαμβανομένου σε κατάλογο καταρτισθέντα από όργανο των Ηνωμένων Εθνών — Αναγραφή του ονόματος του ατόμου αυτού στον κατάλογο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (EK) 881/2002 — Προσφυγή ακυρώσεως — Παραδεκτό — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Υπέρβαση — Συγγνωστή πλάνη — Θεμελιώδη δικαιώματα — Δικαιώματα άμυνας — Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας — Δικαίωμα σεβασμού της ιδιοκτησίας — Δικαίωμα σεβασμού της προσωπικής σφαίρας και της οικογενειακής ζωής)

28

2015/C 065/39

Υπόθεση T-667/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Veloss International και Attimedia κατά Κοινοβουλίου (Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών — Παροχή υπηρεσιών μεταφράσεως προς την ελληνική γλώσσα στο Κοινοβούλιο — Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Εξωσυμβατική ευθύνη)

29

2015/C 065/40

Υπόθεση T-1/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Γαλλία κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Ενίσχυση για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων — Ενισχύσεις για την αναδιάρθρωση τις οποίες προετίθεντο να χορηγήσουν οι γαλλικές αρχές στη SeaFrance SA — Αύξηση κεφαλαίου και δάνεια που χορηγήθηκαν από την SNCF στη SeaFrance — Απόφαση κρίνουσα τις ενισχύσεις ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά — Έννοια του όρου κρατική ενίσχυση — Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή — Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων)

29

2015/C 065/41

Υπόθεση T-539/12 και T-150/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Ziegler κατά Επιτροπής (Εξωσυμβατική ευθύνη — Ανταγωνισμός — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Μετακομίσεις των υπαλλήλων και λοιπού προσωπικού της Ένωσης — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ — Προσφορές διευκολύνσεως — Έκταση της ευθύνης θεσμικού οργάνου — Αρχή του δεδικασμένου — Καθήκον επιμέλειας — Αιτιώδης συνάφεια)

30

2015/C 065/42

Υπόθεση T-107/13 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2015 — Trentea κατά FRA (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Πρόσληψη — Απόφαση περί απορρίψεως της υποψηφιότητας και περί διορισμού άλλου υποψηφίου — Ισχυρισμός που προβάλλεται για πρώτη φορά κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση — Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Αμφισβήτηση της καταδίκης στην καταβολή των εξόδων)

31

2015/C 065/43

Υπόθεση T-195/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — dm-drogerie markt κατά ΓΕΕΑ — V-Contact Kereskedelmi és Szolgáltató (CAMEA) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος CAMEA — Προγενέστερο λεκτικό διεθνές σήμα BALEA — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως — Δεν υφίσταται ομοιότητα μεταξύ των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

31

2015/C 065/44

Υπόθεση T-197/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Iανουαρίου 2015 — MEM κατά ΓΕΕΑ (MONACO) [Κοινοτικό σήμα — Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα — Λεκτικό σήμα MONACO — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρo 151, παράγραφος 1, και άρθρο 154, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 — Μερική απόρριψη της αιτήσεως επεκτάσεως της προστασίας]

32

2015/C 065/45

Υπόθεση T-406/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2014 — Gossio κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας — Συγκεκριμένα περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού — Δέσμευση κεφαλαίων — Κατάχρηση εξουσίας — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως — Θεμελιώδη δικαιώματα)

32

2015/C 065/46

Υπόθεση T-69/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Melt Water κατά ΓΕΕΑ (MELT WATER Original) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος MELT WATER Original — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

33

2015/C 065/47

Υπόθεση T-70/14: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Melt Water κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα διαφανούς κυλινδρικής φιάλης) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος — Σχήμα διαφανούς κυλινδρικής φιάλης — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

34

2015/C 065/48

Υπόθεση T-407/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — Al Assad κατά Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως — Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας — Δέσμευση κεφαλαίων — Εγγραφή ιδιώτη στους καταλόγους των προσώπων που αφορούν τα περιοριστικά μέτρα — Δεσμοί με το καθεστώς — Δικαιώματα υπερασπίσεως — Δικαίωμα σε δίκαιη δίκη — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Βάρος αποδείξεως — Δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία — Αναλογικότητα — Δικαίωμα ιδιοκτησίας — Δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή — Δεδικασμένο — Απαράδεκτο — Προδήλως απαράδεκτο — Προσφυγή στερούμενη παντελώς νομικού ερείσματος)

34

2015/C 065/49

Υπόθεση T-768/14: Aγωγή της 19ης Νοεμβρίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

35

2015/C 065/50

Υπόθεση T-771/14: Aγωγή της 21ης Νοεμβρίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

36

2015/C 065/51

Υπόθεση T-784/14: Προσφυγή της 28ης Νοεμβρίου 2014 — Ρουμανία κατά Επιτροπής

36

2015/C 065/52

Υπόθεση T-788/14: Προσφυγή της 28ης Νοεμβρίου 2014 — MPF Holdings κατά Επιτροπής

38

2015/C 065/53

Υπόθεση T-794/14: Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2014 — AATC Trading κατά ΓΕΕΑ — El Corte Inglés (ALAΪA PARIS)

38

2015/C 065/54

Υπόθεση T-804/14: Προσφυγή της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Ogrodnik κατά ΓΕΕΑ — Aviário Tropical (Tropical)

39

2015/C 065/55

Υπόθεση T-810/14: Προσφυγή της 12ης Δεκεμβρίου 2014 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

40

2015/C 065/56

Υπόθεση T-813/14: Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2014 — Liu κατά ΓΕΕΑ — DSN Marketing (Θήκες φορητών υπολογιστών)

40

2015/C 065/57

Υπόθεση T-815/14: Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Closet Clothing κατά ΓΕΕΑ — Closed Holding (CLOSET)

41

2015/C 065/58

Υπόθεση T-818/14: Προσφυγή της 19ης Δεκεμβρίου 2014 — BSCA κατά Επιτροπής

42

2015/C 065/59

Υπόθεση T-820/14: Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2014 — Delta Group agroalimentare κατά Επιτροπής

43

2015/C 065/60

Υπόθεση T-821/14: Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2014 — Pollo Delta di Scabin Giancarlo e C. κατά Επιτροπής

44

2015/C 065/61

Υπόθεση T-824/14: Προσφυγή της 19ης Δεκεμβρίου 2014 — Eveready Battery Company κατά ΓΕΕΑ — Hussain και λοιποί (POWER EDGE)

45

2015/C 065/62

Υπόθεση T-825/14: Προσφυγή της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — IREPA κατά Επιτροπής και Ελεγκτικού Συνεδρίου

45

2015/C 065/63

Υπόθεση T-826/14: Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2014 — Ισπανία κατά Επιτροπής

47

2015/C 065/64

Υπόθεση T-828/14: Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Antrax It κατά ΓΕΕΑ — Vasco Group (θερμαντικά σώματα)

47

2015/C 065/65

Υπόθεση T-829/14: Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Antrax It κατά ΓΕΕΑ — Vasco Group (θερμαντικά σώματα)

48

2015/C 065/66

Υπόθεση T-839/14: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2014 — Alnapharm κατά ΓΕΕΑ — Novartis (Alrexil)

49

2015/C 065/67

Υπόθεση T-840/14: Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2014 — International Gaming Projects κατά ΓΕΕΑ — British Sky Broadcasting Group (Sky BONUS)

50

2015/C 065/68

Υπόθεση T-842/14: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — Airpressure Bodyforming κατά ΓΕΕΑ (Slim legs by airpressure bodyforming)

50

2015/C 065/69

Υπόθεση T-844/14: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — GRE κατά ΓΕΕΑ (Mark1)

51

2015/C 065/70

Υπόθεση T-846/14: Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Spokey κατά ΓΕΕΑ — Leder Jaeger (SPOKEY)

52

2015/C 065/71

Υπόθεση T-2/15: Προσφυγή της 2ας Ιανουαρίου 2015 — Ipatau κατά Συμβουλίου

52

2015/C 065/72

Υπόθεση T-3/15: Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2015 — K-Swiss κατά ΓΕΕΑ (Παράλληλες ρίγες σε υπόδημα)

53

2015/C 065/73

Υπόθεση T-4/15: Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2015 — Beiersdorf κατά ΓΕΕΑ (Q10)

53

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2015/C 065/74

Υπόθεση F-140/14: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — ZZ κατά Επιτροπής

55

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2015/C 065/01)

Τελευταία δημοσίευση

EE C 56 της 16.2.2015

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 46 της 9.2.2015

EE C 34 της 2.2.2015

EE C 26 της 26.1.2015

EE C 16 της 19.1.2015

EE C 7 της 12.1.2015

EE C 462 της 22.12.2014

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/2

Γνωμοδότηση του Δικαστηρίου (Ολομέλεια) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(Γνωμοδότηση 2/13) (1)

((Γνωμοδότηση δυνάμει του άρθρου 218, παράγραφος 11, ΣΛΕΕ - Σχέδιο διεθνούς συμφωνίας - Προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών - Συμβατό του εν λόγω σχεδίου με τις Συνθήκες ΕΕ και ΛΕΕ))

(2015/C 065/02)

Γλώσσα διαδικασίας: όλες οι επίσημες γλώσσες

Αιτούσα

Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Romero Requena, H. Krämer, C. Ladenburger και B. Smulders)

Διατακτικό

Η συμφωνία προσχωρήσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών δεν είναι συμβατή με το άρθρο 6, παράγραφος 2, ΣΕΕ ούτε με το πρωτόκολλο (αριθ. 8) σχετικά με το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προσχώρηση της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

(1)  ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-81/13) (1)

((Προσφυγή ακύρωσης - Συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης - Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας - Απόφαση του Συμβουλίου για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο του Συμβουλίου Σύνδεσης - Επιλογή της νομικής βάσης - Άρθρο 48 ΣΛΕΕ - Άρθρο 79, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ - Άρθρο 217 ΣΛΕΕ))

(2015/C 065/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: M. Holt, C. Murrell, E. Jenkinson S. Behzadi Spencer, επικουρούμενοι από τον A. Dashwood, QC)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του προσφεύγοντος: Ιρλανδία (εκπρόσωπος: L. Williams, επικουρούμενη από τον N. Travers, BL)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Finnegan και M. Chavrier)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Aresu, J. Enegren και S. Pardo Quintillán)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Ιρλανδία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  ΕΕ C 114 της 20.4.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά X

(Υπόθεση C-87/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Φορολογική νομοθεσία - Φόρος εισοδήματος - Φορολογούμενος κάτοικος αλλοδαπής - Δυνατότητα εκπτώσεως των δαπανών που σχετίζονται με ιστορικό μνημείο στο οποίο κατοικεί ο ιδιοκτήτης του - Μη παροχή δυνατότητας εκπτώσεως των σχετιζόμενων με μνημείο δαπανών, με μόνη αιτιολογία ότι το κτίριο δεν έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο στο κράτος μέλος φορολογήσεως, αλλά μόνο στο κράτος μέλος διαμονής))

(2015/C 065/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Staatssecretaris van Financiën

κατά

X

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντίκειται σε νομοθεσία κράτους μέλους κατά την οποία, εν ονόματι της προστασίας της εθνικής πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς, η δυνατότητα εκπτώσεως δαπανών σχετικών με κτίρια που έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία παρέχεται μόνον στους κυρίους μνημείων τα οποία βρίσκονται στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, υπό την προϋπόθεση ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται στους κυρίους μνημείων τα οποία ενδεχομένως αποτελούν μέρος της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς του εν λόγω κράτους μέλους, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

(1)  ΕΕ C 141 της 18.5.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αιτήσεις του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Financiën κατά Schoenimport «Italmoda» Mariano Previti vof (C-131/13) και Turbu.com BV (C-163/13), Turbu.com Mobile Phone’s BV (C-164/13) κατά Staatssecretaris van Financiën

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-131/13, C-163/13 και C-164/13) (1)

((Προδικαστικές παραπομπές - ΦΠΑ - Έκτη οδηγία - Μεταβατικό καθεστώς των συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών - Αγαθά που αποστέλλονται ή μεταφέρονται εντός της Κοινότητας - Απάτη διαπραχθείσα εντός του κράτους μέλους αφίξεως - Συνεκτίμηση της απάτης εντός του κράτους μέλους αποστολής - Άρνηση αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων εκπτώσεως, απαλλαγής ή επιστροφής - Απουσία διατάξεων του εθνικού δικαίου))

(2015/C 065/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στις υποθέσεις των κυρίων δικών

Staatssecretaris van Financiën (C-131/13), Turbu.com BV (C-163/13), Turbu.com Mobile Phone’s BV (C-164/13)

κατά

Schoenimport «Italmoda» Mariano Previti vof (C-131/13), Staatssecretaris van Financiën (C-163/13 και C-164/13)

Διατακτικό

1)

Τα προδικαστικά ερωτήματα τα οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις υποθέσεις C-163/13 και C-164/13 είναι απαράδεκτα.

2)

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1995, έχει την έννοια ότι εναπόκειται στις εθνικές αρχές και στα εθνικά δικαστήρια να αντιτάξουν σε υποκείμενο στον φόρο, στο πλαίσιο ενδοκοινοτικής παραδόσεως, άρνηση αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων εκπτώσεως, απαλλαγής ή επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας, ακόμη και ελλείψει διατάξεων του εθνικού δικαίου οι οποίες να προβλέπουν τέτοια άρνηση, αν έχει αποδειχθεί, βάσει αντικειμενικών στοιχείων, ότι ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι, με την πράξη που επικαλείται για να θεμελιώσει το οικείο δικαίωμα, μετείχε σε φοροδιαφυγή ως προς τον φόρο προστιθεμένης αξίας διαπραχθείσα στο πλαίσιο αλυσίδας παραδόσεων.

3)

Η έκτη οδηγία 77/388, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7, έχει την έννοια ότι σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι, με την πράξη την οποία επικαλείται για να θεμελιώσει δικαιώματα εκπτώσεως, απαλλαγής ή επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας, μετείχε σε φοροδιαφυγή ως προς τον φόρο προστιθεμένης αξίας διαπραχθείσα στο πλαίσιο αλυσίδας παραδόσεων, είναι δυνατό να αντιταχθεί άρνηση αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων αυτών, παρά το γεγονός ότι η φοροδιαφυγή αυτή διαπράχθηκε εντός κράτους μέλους διαφορετικού από το κράτος μέλος εντός του οποίου ζητήθηκε η αναγνώριση των δικαιωμάτων αυτών και ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει τηρήσει, στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος, τις τυπικές προϋποθέσεις τις οποίες προβλέπει η εθνική νομοθεσία για την αναγνώριση των εν λόγω δικαιωμάτων.

(1)  ΕΕ C 171 της 15.6.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Staatssecretaris van Economische Zaken, Staatssecretaris van Financiën κατά Q

(Υπόθεση C-133/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Φορολογική νομοθεσία - Φόρος δωρεάς - Απαλλαγή αγροκτήματος - Μη χορήγηση απαλλαγής για αγρόκτημα ευρισκόμενο σε άλλο κράτος μέλος))

(2015/C 065/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Staatssecretaris van Economische Zaken, Staatssecretaris van Financiën

κατά

Q

Διατακτικό

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ δεν αντίκειται σε νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία η απαλλαγή από τον φόρο δωρεάς όσον αφορά ορισμένα ακίνητα που προστατεύονται ως ανήκοντα στην εθνική πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά ισχύει μόνο για τα ακίνητα που βρίσκονται στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν εξαιρούνται από την απαλλαγή αυτή τα ακίνητα που ενδεχομένως συνδέονται με την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά του εν λόγω κράτους μέλους, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται στο έδαφος άλλου κράτους.

(1)  ΕΕ C 171 της 15.6.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήματος των: Sean Ambrose McCarthy, Helena Patricia McCarthy Rodriguez, Natasha Caley McCarthy Rodriguez κατά Secretary of State for the Home Department

(Υπόθεση C-202/13) (1)

((Ιθαγένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους - Δικαίωμα εισόδου - Υπήκοος τρίτου κράτους, ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης και κάτοχος δελτίου διαμονής χορηγηθέντος από κράτος μέλος - Εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας για την είσοδο στην εθνική επικράτεια απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση αδείας εισόδου - Άρθρο 35 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ - Άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 20, για την εφαρμογή ορισμένων πτυχών του άρθρου 26 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία))

(2015/C 065/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Queen, κατόπιν αιτήματος των: Sean Ambrose McCarthy, Helena Patricia McCarthy Rodriguez, Natasha Caley McCarthy Rodriguez

κατά

Secretary of State for the Home Department

Διατακτικό

Τόσο το άρθρο 35 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, όσο και το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 20, για την εφαρμογή ορισμένων πτυχών του άρθρου 26 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπουν σε κράτος μέλος να επιβάλει, επιδιώκοντας την επίτευξη σκοπού γενικής προλήψεως, στα μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης τα οποία δεν έχουν την ιθαγένεια κράτους μέλους και κατέχουν ισχύον δελτίο διαμονής που χορήγησαν οι αρχές άλλου κράτους μέλους βάσει του άρθρου 10 της οδηγίας 2004/38 την υποχρέωση να κατέχουν, βάσει του εθνικού δικαίου, άδεια εισόδου, όπως είναι η οικογενειακή άδεια ΕΟΧ (Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος), προκειμένου να μπορούν να εισέλθουν στην επικράτειά του.

(1)  ΕΕ C 189 της 29.6.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — LVP NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-306/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινή οργάνωση αγορών - Μπανάνες - Σύστημα εισαγωγών - Εφαρμοστέοι δασμοί))

(2015/C 065/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

LVP NV

κατά

Belgische Staat

Διατακτικό

Οι διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1A της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που υπογράφτηκε στο Μαρακές στις 15 Απριλίου 1994 και εγκρίθηκε με την απόφαση 94/800/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που απέρρευσαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης, καθόσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της (1986-1994), δεν είναι δυνατό να δημιουργήσουν για τους ιδιώτες δικαιώματα τα οποία αυτοί μπορούν να επικαλεσθούν ευθέως ενώπιον εθνικού δικαστηρίου προκειμένου να μην εφαρμοστεί ο δασμός των 176 ευρώ ανά τόνο που καθορίστηκε με το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1964/2005 του Συμβουλίου, της 29ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με τους δασμούς για τις μπανάνες.

(1)  ΕΕ C 252 της 31.8.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Retten i Kolding, Civilretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — FOA, που ενεργεί για λογαριασμό του Karsten Kaltoft, κατά Kommunernes Landsforening (KL), που ενεργεί για λογαριασμό του Billund Kommune

(Υπόθεση C-354/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Απόλυση - Λόγος - Παχυσαρκία του εργαζομένου - Γενική αρχή περί απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω παχυσαρκίας - Δεν υφίσταται - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακρίσεως λόγω αναπηρίας - Ύπαρξη «αναπηρίας»))

(2015/C 065/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Retten i Kolding, Civilretten

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

FOA, που ενεργεί για λογαριασμό του Karsten Kaltoft

κατά

Kommunernes Landsforening (KL), που ενεργεί για λογαριασμό του Billund Kommune

Διατακτικό

1)

Το δίκαιο της Ένωσης δεν κατοχυρώνει γενική αρχή περί απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω αυτής καθαυτήν της παχυσαρκίας, σε ό,τι αφορά την απασχόληση και την εργασία.

2)

Η οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχει την έννοια ότι η παχυσαρκία εργαζομένου συνιστά «αναπηρία», κατά την έννοια της ως άνω οδηγίας, όταν συνεπάγεται μειονεκτικότητα, οφειλόμενη ιδίως σε μόνιμη σωματική, διανοητική ή ψυχική πάθηση, η οποία σε συνδυασμό με διάφορους περιορισμούς μπορεί να παρακωλύσει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του ενδιαφερομένου στον επαγγελματικό βίο σε ισότιμη βάση με τους λοιπούς εργαζομένους. Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να ελέγξει κατά πόσον οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1)  ΕΕ C 252 της 31.8.2013, σ. 22.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — International Stem Cell Corporation κατά Comptroller General of Patents, Designs and Trade Marks

(Υπόθεση C-364/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 98/44/ΕΚ - Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ' - Έννομη προστασία των βιοτεχνολογικών εφευρέσεων - Ενεργοποίηση ωοκυττάρων με παρθενογένεση - Παραγωγή ανθρωπίνων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων - Δυνατότητα κατοχυρώσεως με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας - Αποκλείονται οι «χρήσεις ανθρωπίνων εμβρύων για βιομηχανικούς ή εμπορικούς σκοπούς» - Περιεχόμενο των εννοιών «ανθρώπινο έμβρυο» και «οργανισμός ικανός να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό αναπτύξεως ανθρωπίνου όντος»))

(2015/C 065/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

International Stem Cell Corporation

κατά

Comptroller General of Patents, Designs and Trade Marks

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 98/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Ιουλίου 1998, για την έννομη προστασία των βιοτεχνολογικών εφευρέσεων, έχει την έννοια ότι μη γονιμοποιημένο ανθρώπινο ωάριο, το οποίο οδηγήθηκε σε διαίρεση και σε πολλαπλασιασμό μέσω παρθενογενέσεως, δεν αποτελεί «ανθρώπινο έμβρυο», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, αν, υπό το πρίσμα της τρέχουσας επιστημονικής γνώσης, δεν έχει, καθεαυτό, την απαιτούμενη εγγενή δυνατότητα αναπτύξεως σε ανθρώπινο ον, όπερ απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αιτήσεις του Amtsgericht Düsseldorf και του Amtsgericht Karlsruhe (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sophia Marie Nicole Sanders, εκπροσωπούμενη από τη Marianne Sanders, κατά David Verhaegen (C-400/13), Barbara Huber κατά Manfred Huber (C-408/13)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-400/13 και C-408/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός 4/2009 - Άρθρο 3 - Αρμοδιότητα επί αγωγής με αντικείμενο υποχρέωση διατροφής, ασκηθείσας κατά προσώπου το οποίο κατοικεί εντός άλλου κράτους μέλους - Εθνική κανονιστική ρύθμιση θεσπίζουσα συγκέντρωση αρμοδιοτήτων))

(2015/C 065/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούντα δικαστήρια

Amtsgericht Düsseldorf, Amtsgericht Karlsruhe

Διάδικοι στις υποθέσεις των κυρίων δικών

Sophia Marie Nicole Sanders, εκπροσωπούμενη από τη Marianne Sanders (C-400/13), Barbara Huber (C-408/13)

κατά

David Verhaegen (C-400/13), Manfred Huber (C-408/13)

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία θεσπίζει συγκέντρωση των δικαιοδοτικών αρμοδιοτήτων επί θεμάτων διασυνοριακής διατροφής υπέρ πρωτοβαθμίου δικαστηρίου το οποίο είναι αρμόδιο για την περιφέρεια της έδρας του εφετείου, εκτός αν ο κανόνας αυτός συντελεί στην υλοποίηση του σκοπού της ορθής απονομής της δικαιοσύνης και προστατεύει το συμφέρον των δικαιούχων διατροφής, ευνοώντας συγχρόνως την αποτελεσματική είσπραξη των αξιώσεων αυτών, πράγμα το οποίο πάντως οφείλουν να ελέγξουν τα αιτούντα δικαστήρια.

(1)  ΕΕ C 274 της 21.9.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Parker Hannifin Manufacturing Srl, πρώην Parker ITR Srl, Parker-Hannifin Corp.

(Υπόθεση C-434/13 P) (1)

((Αναίρεση - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά θαλάσσιων σωλήνων - Διαδοχή νομικών οντοτήτων - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Μείωση του προστίμου εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου - Πλήρης δικαιοδοσία))

(2015/C 065/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Noë, V. Bottka και R. Sauer)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Parker Hannifin Manufacturing Srl, πρώην Parker ITR Srl, Parker-Hannifin Corp. (εκπρόσωποι: F. Amato, F. Marchini Càmia και B. Amory, avocats)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί τα σημεία 1 έως 3 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Parker ITR και Parker Hannifin κατά Επιτροπής (T—146/09, EU:T:2013:258).

2)

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του βασίμου της προσφυγής.

3)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 26.10.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του tribunal d’instance d’Orléans (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CA Consumer Finance κατά Ingrid Bakkaus, Charline Bonato, το γένος Savary, Florian Bonato

(Υπόθεση C-449/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Καταναλωτική πίστη - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Υποχρέωση παροχής πληροφοριών προ της συνάψεως της συμβάσεως - Υποχρέωση εκτιμήσεως της πιστοληπτικής ικανότητας του δανειολήπτη - Βάρος αποδείξεως - Αποδεικτικά μέσα))

(2015/C 065/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal d’instance d’Orléans

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CA Consumer Finance

κατά

Ingrid Bakkaus, Charline Bonato, το γένος Savary, Florian Bonato

Διατακτικό

1)

Οι διατάξεις της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι:

—

αφενός, αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία ο καταναλωτής φέρει το βάρος αποδείξεως της μη εκπληρώσεως των υποχρεώσεων οι οποίες επιβάλλονται από τα άρθρα 5 και 8 της οδηγίας 2008/48 και,

—

αφετέρου, αντιτίθενται στο ότι, λόγω της τυποποιημένης ρήτρας, ο δικαστής μπορεί να κρίνει ότι ο καταναλωτής αναγνώρισε την πλήρη και ορθή εκτέλεση των προσυμβατικών υποχρεώσεων του πιστωτικού φορέα, καθόσον η ρήτρα αυτή συνεπιφέρει αντιστροφή του βάρους αποδείξεως της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων αυτών, δυνάμενη να διακυβεύσει την αποτελεσματικότητα των αναγνωριζομένων από την οδηγία 2008/48 δικαιωμάτων.

2)

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48 έχει την έννοια ότι, αφενός, δεν αντιτίθεται στον έλεγχο της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή μόνον βάσει των προσκομισθεισών από τον καταναλωτή πληροφοριών, υπό την προϋπόθεση ότι οι πληροφορίες αυτές είναι επαρκείς και οι απλές δηλώσεις του συνοδεύονται από δικαιολογητικά έγγραφα, και, αφετέρου, δεν επιβάλλει στον πιστωτικό φορέα να προβαίνει σε συστηματικούς ελέγχους των προσκομισθεισών από τον καταναλωτή πληροφοριών.

3)

Το άρθρο 5, παράγραφος 6, της οδηγίας 2008/48 έχει την έννοια ότι, καίτοι δεν αντιτίθεται στην εκ μέρους του πιστωτικού φορέα παροχή επαρκών εξηγήσεων στον καταναλωτή πριν από την εκτίμηση της οικονομικής καταστάσεως και των αναγκών του, ο έλεγχος της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή ενδέχεται να απαιτεί προσαρμογή των παρεχομένων επαρκών εξηγήσεων, οι οποίες πρέπει να κοινοποιούνται στον καταναλωτή σε εύθετο χρόνο, πριν από την υπογραφή της συμβάσεως πιστώσεως, χωρίς ωστόσο να απαιτείται η σύνταξη συγκεκριμένου εγγράφου.

(1)  ΕΕ C 313 της 26.10.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Generali-Providencia Biztosító Zrt κατά Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság

(Υπόθεση C-470/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Συμβάσεις αξίας υπολειπόμενης του κατώτατου ορίου που προβλέπει η οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ - Δυνατότητα εφαρμογής - Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον - Λόγοι αποκλεισμού από διαγωνισμό - Αποκλεισμός οικονομικού φορέα που έχει διαπράξει παράβαση των εθνικών κανόνων ανταγωνισμού, η οποία διαπιστώθηκε με εκδοθείσα εντός της πενταετίας αμετάκλητη απόφαση - Επιτρέπεται - Αναλογικότητα))

(2015/C 065/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Generali-Providencia Biztosító Zrt

κατά

Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság

Διατακτικό

Τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ δεν αντιτίθενται στην εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας δυνάμει της οποίας αποκλείεται από τη συμμετοχή σε διαγωνισμό ο οικονομικός φορέας που έχει διαπράξει παράβαση του δικαίου του ανταγωνισμού η οποία διαπιστώθηκε με απόφαση που έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου και για την οποία του επιβλήθηκε πρόστιμο.

(1)  ΕΕ C 367 της 14.12.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Bundessozialgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Walter Larcher κατά Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd

(Υπόθεση C-523/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ - Άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 - Παροχές συντάξεως γήρατος - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Εργαζόμενος που εργάστηκε εντός κράτους μέλους πριν τη συνταξιοδότηση υπό καθεστώς μερικής απασχολήσεως ενόψει συνταξιοδοτήσεως - Συνυπολογισμός για τη θεμελίωση του δικαιώματος επί συντάξεως γήρατος εντός άλλου κράτους μέλους])

(2015/C 065/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundessozialgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Walter Larcher

κατά

Deutsche Rentenversicherung Bayern Süd

Διατακτικό

1)

Η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως την οποία καθιερώνει το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, αντιτίθεται σε διάταξη κράτους μέλους κατά την οποία η χορήγηση συντάξεως γήρατος μετά από μερική απασχόληση ενόψει συνταξιοδοτήσεως προϋποθέτει ότι η μερική απασχόληση ενόψει συνταξιοδοτήσεως έχει πραγματοποιηθεί αποκλειστικά βάσει των εθνικών διατάξεων αυτού του κράτους μέλους.

2)

Η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως την οποία καθιερώνει το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1992/2006, έχει την έννοια ότι, για την αναγνώριση, εντός κράτους μέλους, μερικής απασχολήσεως ενόψει συνταξιοδοτήσεως πραγματοποιηθείσας σύμφωνα με τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, πρέπει να πραγματοποιείται συγκριτική εξέταση των προϋποθέσεων εφαρμογής των συστημάτων μερικής απασχολήσεως ενόψει συνταξιοδοτήσεως των δύο αυτών κρατών μελών προκειμένου να καθοριστεί, κατά περίπτωση, αν οι εντοπισθείσες διαφορές δύνανται να διακυβεύσουν την υλοποίηση των θεμιτών σκοπών που επιδιώκει η οικεία νομοθεσία αυτού του πρώτου κράτους μέλους.

(1)  ΕΕ C 24 της 25.1.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mohamed M’Bodj κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-542/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 19, παράγραφος 2 - Οδηγία 2004/83/EΚ - Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας - Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία - Άρθρο 15, στοιχείο β' - Βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτούντος στη χώρα καταγωγής του - Άρθρο 3 - Ευνοϊκότερες διατάξεις - Αιτών που πάσχει από σοβαρή ασθένεια - Έλλειψη κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής - Άρθρο 28 - Κοινωνική προστασία - Άρθρο 29 - Ιατρική περίθαλψη))

(2015/C 065/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour constitutionnelle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mohamed M’Bodj

κατά

Βελγικού Δημοσίου

Διατακτικό

Τα άρθρα 28 και 29 της οδηγίας 2004/83/EΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, ερμηνευόμενα σε συνδυασμό με τα άρθρα 2, στοιχείο ε', 3, 15 και 18 αυτής, έχουν την έννοια ότι ένα κράτος μέλος δεν υποχρεούται να χορηγήσει την κοινωνική αρωγή και την ιατρική περίθαλψη που προβλέπουν τα συγκεκριμένα άρθρα σε υπήκοο τρίτης χώρας στον οποίο έχει χορηγηθεί άδεια διαμονής στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους δυνάμει εθνικής νομοθεσίας όπως η επίμαχη και ο οποίος πάσχει από ασθένεια που ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή του ή τη φυσική του ακεραιότητα ή κίνδυνο απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχειρίσεως, σε περίπτωση που δεν υπάρχει κατάλληλη θεραπευτική αγωγή στη χώρα καταγωγής του ή στη χώρα στην οποία διέμενε προηγουμένως, εκτός αν συντρέχει περίπτωση εκ προθέσεως αρνήσεως χορηγήσεως ιατρικής περιθάλψεως στον εν λόγω αλλοδαπό στη συγκεκριμένη χώρα.

(1)  ΕΕ C 367 της 14.12.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση της Commissione Tributaria Provinciale di Cagliari (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Società Edilizia Turistica Alberghiera Residenziale (SETAR) κατά Comune di Quartu S. Elena

(Υπόθεση C-551/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/98/ΕΚ - Άρθρο 15 - Διαχείριση αποβλήτων - Δυνατότητα του παραγωγού αποβλήτων να προβεί ο ίδιος στην επεξεργασία τους - Εθνικός νόμος εκδοθείς για τη μεταφορά της οδηγίας στην εθνική έννομη τάξη, ο οποίος δεν έχει όμως τεθεί ακόμα σε ισχύ - Λήξη της προθεσμίας μεταφοράς - Άμεσο αποτέλεσμα))

(2015/C 065/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Commissione Tributaria Provinciale di Cagliari

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Società Edilizia Turistica Alberghiera Residenziale (SETAR))

κατά

Comune di Quartu S. Elena

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης και η οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως αυτή της κύριας δίκης, η οποία μεταφέρει μεν στην εσωτερική έννομη τάξη διάταξη της οδηγίας αυτής, αλλά η έναρξη ισχύος της εξαρτάται από την έκδοση μεταγενέστερης εσωτερικής νομοθετικής πράξεως, αν η εν λόγω έναρξη ισχύος επέρχεται μετά την πάροδο της ταχθείσας με την οδηγία αυτή προθεσμίας.

Το άρθρο 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/98, σε συνδυασμό με τα άρθρα 4 και 13 της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία δεν προβλέπει τη δυνατότητα του αρχικού παραγωγού ή κατόχου αποβλήτων να προβαίνει ο ίδιος στη διάθεση των αποβλήτων αυτών, ούτως ώστε να απαλλάσσεται της καταβολής δημοτικού τέλους διαθέσεως αποβλήτων, καθόσον η νομοθεσία αυτή πληροί τις απαιτήσεις της αρχής της αναλογικότητας.

(1)  ΕΕ C 377 της 21.12.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour du travail de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Centre public d’action sociale d'Ottignies-Louvain-La-Neuve κατά Moussa Abdida

(Υπόθεση C-562/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρα 19, παράγραφος 2, και 47 - Οδηγία 2004/83/EΚ - Ελάχιστες απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας - Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία - Άρθρο 15, στοιχείο β' - Βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτούντος στη χώρα καταγωγής του - Άρθρο 3 - Ευνοϊκότερες διατάξεις - Αιτών διεθνή προστασία που πάσχει από σοβαρή ασθένεια - Έλλειψη κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής - Οδηγία 2008/115/EΚ - Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών - Άρθρο 13 - Προσφυγή με ανασταλτικό αποτέλεσμα - Άρθρο 14 - Εγγυήσεις ενόψει της επιστροφής - Βασικές ανάγκες))

(2015/C 065/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Centre public d’action sociale d’Ottignies-Louvain-La-Neuve

κατά

Moussa Abdida

Διατακτικό

Τα άρθρα 5 και 13 της οδηγίας 2008/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, ερμηνευόμενα υπό το πρίσμα των άρθρων 19, παράγραφος 2, και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία η οποία:

—

δεν προβλέπει ότι η προσφυγή κατά αποφάσεως επιστροφής η εκτέλεση της οποίας ενδέχεται να εκθέσει τον υπήκοο τρίτης χώρας σε σοβαρό κίνδυνο οξείας και μη αναστρέψιμης επιδεινώσεως της υγείας του έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, και

—

δεν προβλέπει την κάλυψη, κατά το μέτρο του δυνατού, των βασικών αναγκών υπηκόου τρίτης χώρας πάσχοντος από σοβαρή ασθένεια, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η παροχή επείγουσας υγειονομικής περιθάλψεως και κάθε απαραίτητης θεραπευτικής αγωγής θα παρασχεθούν πράγματι, κατά το διάστημα που το συγκεκριμένο κράτος.

(1)  ΕΕ C 9 της 11.1.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Azienda Ospedaliero-Universitaria di Careggi-Firenze κατά Data Medical Service srl

(Υπόθεση C-568/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Οδηγία 92/50/ΕΟΚ - Άρθρα 1, στοιχείο γ', και 37 - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρα 1, παράγραφος 8, πρώτο εδάφιο, και 55 - Έννοιες των όρων «πάροχος υπηρεσίας» και «οικονομικός φορέας» - Δημόσιο πανεπιστημιακό νοσοκομειακό ίδρυμα - Ίδρυμα που διαθέτει νομική προσωπικότητα και επιχειρηματική και οργανωτική αυτοτέλεια - Δραστηριότητα κυρίως μη κερδοσκοπική - Θεσμική αποστολή παροχής υπηρεσιών υγείας - Δυνατότητα παροχής αναλόγων υπηρεσιών εντός της αγοράς - Συμμετοχή σε διαδικασία διαγωνισμού για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως))

(2015/C 065/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Azienda Ospedaliero-Universitaria di Careggi-Firenze

κατά

Data Medical Service srl

Διατακτικό

1)

Αντιβαίνει στο άρθρο 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων [παροχής] υπηρεσιών, εθνική νομοθετική ρύθμιση βάσει της οποίας αποκλείεται η συμμετοχή δημόσιου νοσοκομειακού ιδρύματος, όπως το επίμαχο εν προκειμένω, σε διαγωνισμούς για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, λόγω της ιδιότητάς του ως δημόσιου οικονομικού οργανισμού, εφόσον και στο μέτρο που το ίδρυμα αυτό επιτρέπεται να δραστηριοποιείται στην αγορά σύμφωνα με τους θεσμικούς και καταστατικούς σκοπούς του.

2)

Οι διατάξεις της οδηγίας 92/50, ειδικότερα δε οι γενικές αρχές του ελεύθερου ανταγωνισμού, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αναλογικότητας που διέπουν την οδηγία αυτή, έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνει σε αυτές εθνική νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει σε δημόσιο νοσοκομειακό ίδρυμα, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, τη συμμετοχή σε διαγωνισμό και την υποβολή προσφοράς που, χάρη στη δημόσια χρηματοδότηση της οποίας τυγχάνει το ίδρυμα αυτό, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς εκ των υποψηφίων. Εντούτοις, στο πλαίσιο του εκ μέρους της ελέγχου περί του αν πρόκειται για ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά, βάσει του άρθρου 37 της οδηγίας αυτής, η αναθέτουσα αρχή δύναται να λάβει υπόψη την ύπαρξη δημόσιας χρηματοδοτήσεως της οποίας τυγχάνει ένα τέτοιο ίδρυμα, όσον αφορά τη δυνατότητά της να απορρίψει την προσφορά αυτή.

(1)  ΕΕ C 52 της 22.2.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Υπόθεση C-599/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Άρθρο 4 - Γενικός προϋπολογισμός της Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 - Άρθρο 53β, παράγραφος 2 - Απόφαση 2004/904/ΕΚ - Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες για την περίοδο 2005-2010 - Άρθρο 25, παράγραφος 2 - Νομική βάση της υποχρεώσεως ανακτήσεως επιδοτήσεως σε περίπτωση παρατυπίας])

(2015/C 065/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Somalische Vereniging Amsterdam en Omgeving (Somvao)

κατά

Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Διατακτικό

Το άρθρο 53β, παράγραφος 2, εισαγωγική περίοδος και στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 1995/2006 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2006, έχει την έννοια ότι, ελλείψει νομικής βάσεως στο εσωτερικό δίκαιο, αποτελεί νομική βάση αποφάσεως των εθνικών αρχών με την οποία τροποποιείται, εις βάρος του λήπτη, το ύψος επιδοτήσεως χορηγηθείσας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες, στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχειρίσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από τα κράτη μέλη, και διατάσσεται η ανάκτηση από τον λήπτη μέρους του ποσού αυτού. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να εκτιμήσει εάν, λαμβανόμενης υπόψη της συμπεριφοράς τόσο του λήπτη των πόρων όσο και των εθνικών διοικητικών αρχών, τηρήθηκαν οι αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, όπως νοούνται στο δίκαιο της Ένωσης, σε σχέση με τις αξιώσεις επιστροφής ποσών.

(1)  ΕΕ C 24 της 25.1.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-639/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - ΦΠΑ - Μειωμένος συντελεστής - Προϊόντα προοριζόμενα για την πυροπροστασία))

(2015/C 065/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Lozano Palacios και M. Owsiany-Hornung)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Δημοκρατία της Πολωνίας, εφαρμόζοντας μειωμένο συντελεστή του φόρου προστιθέμενης αξίας στις παραδόσεις αγαθών που προορίζονται για την πυροπροστασία, και τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα 3 του νόμου της 11ης Μαρτίου 2004, περί της φορολογίας των αγαθών και των υπηρεσιών, παρέβη τις υποχρέωσεις που υπέχει από τα άρθρα 96 έως 98 της οδηγίας 2006/112/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε συνδυασμό με το παράρτημα III της οδηγίας αυτής.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 45 της 15.2.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-640/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Επιστροφή φόρων αχρεωστήτως εισπραχθέντων κατά το δίκαιο της Ένωσης - Εθνική νομοθεσία - Αναδρομική μείωση της προθεσμίας παραγραφής για την άσκηση ενδίκου βοηθήματος - Αρχή της αποτελεσματικότητας - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης))

(2015/C 065/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και W. Roels)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωπος: J. Beeko)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, θεσπίζοντας νομοθετική διάταξη, όπως το άρθρο 107 του δημοσιονομικού νόμου του 2007 (Finance Act 2007), που περιόρισε, αναδρομικώς και χωρίς προειδοποίηση ή μεταβατικό καθεστώς, το δικαίωμα των φορολογουμένων να αναζητήσουν φόρους εισπραχθέντες κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ.

2)

Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 78 της 15.3.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2014 (αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu — Πορτογαλία) — Agrocaramulo — Empreendimentos Agro-Pecuários do Caramulo SA κατά Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas, IP (IFAP)

(Υπόθεση C-70/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 3846/87 - Γεωργία - Κοινή οργάνωση αγορών - Επιστροφές κατά την εξαγωγή - Κρέας πουλερικών - «Όρνιθες για αντικατάσταση» - Ονοματολογία των γεωργικών προϊόντων για τις επιστροφές κατά την εξαγωγή - Κατάταξη])

(2015/C 065/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Administrativo e Fiscal de Viseu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Agrocaramulo — Empreendimentos Agro-Pecuários do Caramulo SA

Καθής: Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas, IP (IFAP)

Διατακτικό

Το παράρτημα 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) 3846/87 της Επιτροπής, της 17ης Δεκεμβρίου 1987, που καθορίζει την ονοματολογία των γεωργικών προϊόντων για τις επιστροφές κατά την εξαγωγή, όπως έχει μετά την τελευταία τροποποίηση από τον κανονισμό (ΕΚ) 2091/2005 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2005, έχει την έννοια ότι, ωοτόκες όρνιθες που σφάχτηκαν μετά το πέρας της περιόδου ωοτοκίας, όταν ο σκελετός τους έχει πλήρως οστεοποιηθεί, ονομαζόμενες «όρνιθες για αντικατάσταση», δεν εμπίπτουν στην περιγραφή των εμπορευμάτων «λοιπά» που περιλαμβάνεται στους κωδικούς προϊόντος 0207 12 10 9900 και 0207 12 90 9190 που αναφέρονται στο εν λόγω παράρτημα.

(1)  ΕΕ C 135 της 05.05.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/17

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2014 — Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-99/14 P) (1)

((Αναίρεση - Κρατικές ενισχύσεις - Απόφαση 2010/787/ΕE - Ενισχύσεις που διευκολύνουν την παύση λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων - Προϋποθέσεις για να θεωρηθούν οι ενισχύσεις αυτές συμβατές με την εσωτερική αγορά - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου))

(2015/C 065/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) (εκπρόσωποι: K. Dasai, solicitor και S. Cisnal de Ugarte, abogada)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Florindo Gijón και P. Mahnič Bruni), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, É. Gippini Fournier και C. Urraca Caviedes)

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.

Καταδικάζει τη Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 112 της 14.04.2014

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/17

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουλίου 2014 η Compagnie des bateaux mouches SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 21 Μαΐου 2014 στην υπόθεση T-553/12, Compagnie des bateaux mouches SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-368/14 P)

(2015/C 065/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Compagnie des bateaux mouches SA (εκπρόσωπος: E. Piwnica, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Με διάταξη της 11ης Δεκεμβρίου 2014 το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως και καταδίκασε την Compagnie des bateaux mouches SA στα δικαστικά έξοδα.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Münster (Γερμανία) στις 12 Νοεμβρίου 2014 — Klausner Holz Niedersachsen GmbH κατά Land Nordrhein-Westfalen

(Υπόθεση C-505/14)

(2015/C 065/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Münster

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Klausner Holz Niedersachsen GmbH

Εναγόμενο: Land Nordrhein-Westfalen

Προδικαστικά ερωτήματα

Επιτάσσει το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως τα άρθρα 107 ΣΛΕΕ και 108 ΣΛΕΕ (ή τα άρθρα 87 ΣΕΚ και 88 ΣΕΚ) καθώς και η αρχή της αποτελεσματικότητας, να μη λαμβάνεται υπόψη, σε αστική διαφορά επί της εκτελέσεως συμβάσεως αστικού δικαίου με την οποία χορηγείται κρατική ενίσχυση, αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου η οποία έχει εκδοθεί στην ίδια υπόθεση και επιβεβαιώνει τη διατήρηση σε ισχύ της συμβάσεως αστικού δικαίου χωρίς να έχει εκτιμηθεί η διαφορά υπό το πρίσμα των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, εφόσον βάσει της εθνικής νομοθεσίας δεν είναι δυνατό να αποτραπεί με άλλο τρόπο η εκτέλεση της συμβάσεως;

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) στις 13 Νοεμβρίου 2014 — P κατά M

(Υπόθεση C-507/14)

(2015/C 065/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal de Justiça

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: P

Αναιρεσίβλητη: M

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει, στην περίπτωση κατά την οποία κινήθηκε σε κράτος μέλος διαδικασία σχετική με γονική μέριμνα, ενώ εκκρεμεί άλλη διαδικασία με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία, η οποία κινήθηκε σε προγενέστερο στάδιο σε άλλο κράτος μέλος και η οποία είχε εν τω μεταξύ ανασταλεί κατόπιν αιτήματος της ενάγουσας στην εν λόγω διαδικασία, χωρίς ο εναγόμενος να έχει κλητευθεί σε αυτήν και χωρίς να έχει λάβει γνώση αυτής ή να έχει μετάσχει καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε αυτήν, η δε αναστολή ίσχυε ακόμη όταν ο εναγόμενος κίνησε την πρώτη διαδικασία, να γίνει δεκτό, υπό το πρίσμα των οριζομένων στο άρθρο 16, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 (1) του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, και για τον σκοπό της εφαρμογής των οριζομένων στο άρθρο 19, παράγραφος 2, του ως άνω κανονισμού, ότι η ανασταλείσα διαδικασία κινήθηκε πρώτη;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1).

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/19

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Κυπριακής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-515/14)

(2015/C 065/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Ε. Τσερέπα-Lacombe και D. Martin)

Καθής: Κυπριακή Δημοκρατία

Αιτήματα:

—

Να διαπιστωθεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 45 και 48 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 4 § 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν κατάργησε με αναδρομική ισχύ, από 1 Μαΐου 2004, το κριτήριο της ηλικίας που περιέχεται στο άρθρο 27 του περί Συντάξεως Νόμου (Ν. 97(I)/97) και που καθιστά το άρθρο αυτό ασυμβίβαστο με τις ανωτέρω διατάξεις, αφού αποθαρρύνει τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το κράτος τους για να αναλάβουν επαγγελματική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος ή σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε άλλο διεθνή οργανισμό και επειδή έχει σαν αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των διακινούμενων εργαζομένων συμπεριλαμβανομένων όσων εργάζονται στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε άλλο διεθνή οργανισμό αφενός και των κρατικών υπαλλήλων οι οποίοι άσκησαν την δραστηριότητα τους μόνο στην Κύπρο αφετέρου.

—

Να καταδικαστεί η Κυπριακή Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 45 και 48 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 4 § 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν κατάργησε με αναδρομική ισχύ, από 1 Μαΐου 2004, το κριτήριο της ηλικίας που περιέχεται στο άρθρο 27 του Ν. 97(Ι)/97 και που καθιστά το άρθρο αυτό ασυμβίβαστο με τις ανωτέρω διατάξεις, αφού αποθαρρύνει τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το κράτος τους για να αναλάβουν επαγγελματική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος ή σε θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ή σε άλλο διεθνή οργανισμό και επειδή έχει σαν αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των διακινούμενων εργαζομένων συμπεριλαμβανομένων όσων εργάζονται στα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατικών υπαλλήλων οι οποίοι άσκησαν την δραστηριότητά τους μόνο στην Κύπρο. H κυπριακή νομοθεσία, και ειδικότερα το άρθρο 27 του περί Συντάξεως Νόμου (N. 97(Ι)1997), εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των υπαλλήλων της εθνικής διοίκησης και υπαλλήλων που εργάζονται σε άλλο κράτος μέλος σε διεθνείς οργανισμούς ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον μόνον οι εργαζόμενοι οι οποίοι άσκησαν τη δραστηριότητα τους αποκλειστικά στην Κύπρο, σε περίπτωση αφυπηρέτησης τους από την κρατική υπηρεσία, μπορούν να κάνουν χρήση των άρθρων 24 και 25 του οικείου Νόμου και να διατηρήσουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, ακόμη και αν δεν πληρούν το ηλικιακό κριτήριο των 45 ή 48 ετών. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι που επωφελήθηκαν από το δικαίωμά τους της ελεύθερης κυκλοφορίας δεν έχουν τη δυνατότητα να επικαλεσθούν τα εν λόγω άρθρα, με συνέπεια να υφίστανται απώλεια των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.

Περαιτέρω, το επίμαχο άρθρο του περί Συντάξεως Νόμου θέτει εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, καθώς στερεί στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να επικαλεσθεί τον συνυπολογισμό όλων των περιόδων ασφάλισης και δεν εγγυάται την ενότητα της σταδιοδρομίας, από τη σκοπιά της κοινωνικής ασφαλίσεως, του διακινουμένου εργαζομένου. Η εφαρμογή του εν λόγω νόμου συνεπάγεται ότι ο υπάλληλος που παραιτείται οικειοθελώς από την κρατική υπηρεσία της Κύπρου για να εργασθεί σε άλλο κράτος μέλος σε διεθνείς οργανισμούς και δεν πληροί το ηλικιακό κριτήριο της συμπλήρωσης των 45 ή 48 ετών κατά περίπτωση, λαμβάνει μόνον το εφάπαξ και χάνει τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 σημείο β) του περί Συντάξεως Νόμου, ακόμη και εάν έχει συμπληρώσει τη ελάχιστη διάρκεια ασφάλισης των πέντε ετών.

Επιπλέον, ο νόμος του (Ν. 31(Ι)/2012) ο οποίος προβλέπει μόνον την δυνατότητα μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προς και από το σύστημα συνταξιοδότησης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής ένωσης δεν περιέχει καμία διάταξη αναφορικά με τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των κρατικών υπαλλήλων που εγκαταλείπουν την κρατική υπηρεσία της Κύπρου για να αναλάβουν καθήκοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τελικά επιλέγουν να μην μεταφέρουν τα Συνταξιοδοτικά δικαιώματα τους δυνάμει του άρθρου 11 του Παραρτήματος VIII της υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των ευρωπαϊκών κοινοτήτων. Οι υπάλληλοι αυτοί θα απολέσουν τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα στην περίπτωση που παραιτήθηκαν οικειοθελώς από την κρατική υπηρεσία της Κύπρου εφόσον δεν πληρούν το ηλικιακό κριτήριο,

Εξάλλου ο περί Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων Κρατικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα περιλαμβανομένων και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Διατάξεις Γενικής Εφαρμογής) Νόμος του 2011 (N. 113(I)/2011) εφαρμόζεται μόνον στους νεοεισερχομένους κρατικούς υπαλλήλους που διορίζονται για πρώτη φορά σε θέση κατά ή μετά την 1.10.2011, ημερομηνία έναρξης ισχύος του προαναφερθέντος νόμου, με αποτέλεσμα η ηλικιακή διάκριση να εξακολουθεί να ισχύει για όσους διέπονται από τον Περί Συντάξεως Νόμο (N. 97(Ι)1997).

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 19 Νοεμβρίου 2014 — Sparkasse Allgäu κατά Finanzamt Kempten

(Υπόθεση C-522/14)

(2015/C 065/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγον: Sparkasse Allgäu

Καθής: Finanzamt Kempten

Προδικαστικό ερώτημα

Προσκρούει στην ελευθερία εγκαταστάσεως (άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρώην άρθρο 43 της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας) κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους κατά την οποία πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει στην ημεδαπή οφείλει μετά τον θάνατο ημεδαπού κληρονομούμενου να αναγγείλει στη φορολογική αρχή η οποία είναι αρμόδια για τη διαχείριση του φόρου κληρονομίας στην ημεδαπή και εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία του κληρονομούμενου που είτε έχουν κατατεθεί σε υποκατάστημα του ως άνω πιστωτικού ιδρύματος, το οποίο βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος και δεν έχει αυτοτελή νομική προσωπικότητα, είτε βρίσκονται υπό τη διαχείριση τέτοιου υποκαταστήματος, όταν στο άλλο κράτος μέλος δεν ισχύει παρόμοια υποχρέωση αναγγελίας και τα πιστωτικά ιδρύματα εκεί υπόκεινται σε τραπεζικό απόρρητο, η παραβίαση του οποίου διώκεται ποινικώς;

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — YARA Brunsbüttel GmbH κατά Hauptzollamt Itzehoe

(Υπόθεση C-529/14)

(2015/C 065/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: YARA Brunsbüttel GmbH

Καθού: Hauptzollamt Itzehoe

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στο άρθρο 1 της οδηγίας 2003/96/EΚ (1) φοροαπαλλαγή κράτους μέλους για τα ενεργειακά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τη θερμική επεξεργασία των απαερίων, ή δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 4, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2003/96/EΚ, η οδηγία δεν ισχύει για αυτά τα ενεργειακά προϊόντα, διότι η χρήση για τη θερμική επεξεργασία των απαερίων αποτελεί διαφορετικό σκοπό χρήσεως από τη χρήση ως καυσίμων θερμάνσεως ή ως καυσίμων κινητήρων και, ως εκ τούτου, στην περίπτωσή τους πρόκειται για ενεργειακά προϊόντα με διπλό σκοπό κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως;

2)

Επιτρέπεται για ενεργειακά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θερμική επεξεργασία των απαερίων η απαλλαγή από τον φόρο ενδεχομένως μόνο στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της θερμικής επεξεργασίας των απαερίων και ως πρώτες ύλες, πρόδρομες ουσίες ή ως βοηθητικά επεξεργασίας σε προϊόν το οποίο προκύπτει από την επεξεργασία των απαερίων;

3)

Αποκλείεται η φοροαπαλλαγή για ενεργειακά προϊόντα, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θερμική επεξεργασία των απαερίων, στην περίπτωση που κατά την επεξεργασία των απαερίων η εκλυόμενη θερμική ενέργεια χρησιμοποιείται εν μέρει και για σκοπούς θερμάνσεως ήτοι για σκοπούς ξηράνσεως; Ισχύει ο αποκλεισμός αυτός ενδεχομένως και στην περίπτωση που απαιτείται λιγότερη ενέργεια για τη θέρμανση ήτοι για την ξήρανση από την ενέργεια που υπάρχει στα απαέρια και η οποία εκλύεται κατά τη θερμική επεξεργασία τους;

(1)  Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (EE L 283, σ. 51).

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — Toorank Productions BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-532/14)

(2015/C 065/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Toorank Productions BV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει η κλάση 2206 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρέπει να καταταγεί εκεί ένα ποτό με κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο 13,4 % το οποίο παράγεται με ανάμειξη ενός υποβληθέντος σε καθαρισμό αλκοολούχου (βασικού) ποτού –που αποκαλείται «Ferm Fruit» και προέρχεται από τη ζύμωση συμπυκνωμένου χυμού μήλων– με ζάχαρη, αρωματικές ουσίες, χρωστικές ουσίες, γευστικές ουσίες, πυκνωτικά μέσα, συντηρητικά και αποσταγμένη αλκοόλη, όπου η τελευταία τόσο σε όγκο όσο και σε ποσοστό δεν υπερβαίνει το 49 % της αλκοόλης που περιέχεται στο ποτό ενώ το 51 % αυτής αποτελείται από αλκοόλη προερχόμενη από ζύμωση; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, πρέπει η δασμολογική διάκριση 2208 70 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα τέτοιο ποτό πρέπει να καταταγεί εκεί ως λικέρ;

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 24 Νοεμβρίου 2014 — Toorank Productions BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-533/14)

(2015/C 065/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Toorank Productions BV

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η κλάση 2206 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρέπει να καταταγεί εκεί το προερχόμενο από ζύμωση συμπυκνωμένου χυμού μήλων και αποκαλούμενο «Ferm fruit» ποτό, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης ως βασικό ποτό για την παρασκευή διάφορων άλλων ποτών, έχει κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο 16 %, είναι ουδέτερο ως προς το χρώμα, το άρωμα και τη γεύση λόγω υποβολής του σε καθαρισμό (μεταξύ άλλων, με υπερδιήθηση) και στο οποίο δεν έχει προστεθεί αποσταγμένη αλκοόλη; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, πρέπει η κλάση 2208 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα τέτοιο ποτό πρέπει να καταταγεί εκεί;

2)

Πρέπει η κλάση 2206 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρέπει να καταταγεί εκεί ένα ποτό με κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο 14 %, το οποίο προέρχεται από ανάμειξη του προαναφερθέντος στο ερώτημα 1 (βασικού) ποτού με ζάχαρη, αρωματικές ουσίες, χρωστικές ουσίες, γευστικές ουσίες, πηκτικά μέσα και συντηρητικά και το οποίο δεν περιέχει αποσταγμένη αλκοόλη; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, πρέπει η κλάση 2208 της ΣΟ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα τέτοιο ποτό πρέπει να καταταγεί εκεί;

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/22

Αναίρεση που άσκησε την 1η Δεκεμβρίου 2014 η Holcim (Romania) SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-317/12, Holcim (Romania) SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-556/14 P)

(2015/C 065/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Holcim (Romania) SA (εκπρόσωπος: L. Arnauts, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-317/12, Holcim (Romania) SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-317/12 καθώς και στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου,

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Εναλλακτικώς, να δεχθεί τα αιτήματα που υποβλήθηκαν πρωτοδίκως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ήτοι:

—

να διαπιστώσει ότι, όσον αφορά τη ζημία που υπέστη η νυν αναιρεσείουσα λόγω της κλοπής ενός εκατομμυρίου δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέχει ευθύνη εξαιτίας της συμπεριφοράς της Επιτροπής βάσει των άρθρων 256, 268 και 340 ΣΛΕΕ,

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλει στη νυν αναιρεσείουσα την αγοραία αξία των κλαπέντων δικαιωμάτων που δεν θα έχουν ανακτηθεί έως την ημερομηνία της αποφάσεως που περατώνει τη δίκη, στην τιμή αγοράς που ίσχυε κατά τον χρόνο της κλοπής, πλέον τόκων με ετήσιο επιτόκιο 8 % υπολογιζόμενων από τις 16 Νοεμβρίου 2010,

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλει στη νυν αναιρεσείουσα το ποσό του ενός ευρώ ως προσωρινή αποζημίωση,

—

να διατάξει τους διαδίκους να προσδιορίσουν από κοινού το ύψος της ζημίας και/ή να διατάξει τη νυν αναιρεσείουσα να αποδείξει το τελικό ύψος της ζημίας της εντός τριών μηνών από την έκδοση της παρεμπίπτουσας αποφάσεως,

—

να κηρύξει την απόφαση εκτελεστή.

Και εν πάση περιπτώσει:

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα δικαστικά έξοδα.

—

να κηρύξει την απόφαση εκτελεστή.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον κανονισμό 2216/2004 της 21ης Δεκεμβρίου 2004«σχετικά με τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της απόφασης 280/2004/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου» (3), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέσπισε τυποποιημένο σύστημα εθνικών μητρώων (EU-ETS) προκειμένου να παρακολουθεί και να εγγυάται την ασφαλή χορήγηση, απόκτηση, μεταφορά και ακύρωση δικαιωμάτων εκπομπής της ΕΕ (EUAs) (δικαιώματα εκπομπής ορισμένης ποσότητας αερίων θερμοκηπίου στο πλαίσιο των διεθνών συμφωνιών για τη μείωσή τους). Τα εθνικά μητρώα συνδέονται μεταξύ τους και βρίσκονται υπό την εποπτεία κεντρικού διαχειριστή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, του επονομαζόμενου Ανεξάρτητου συστήματος καταγραφής συναλλαγών της Κοινότητας (CITL).

Διάφορα εθνικά μητρώα του EU-ETS έχουν δεχθεί επιθέσεις από εγκληματίες του κυβερνοχώρου. Στις 16 Νοεμβρίου 2010, τρίτοι απέκτησαν παρανόμως πρόσβαση στους λογαριασμούς EU-ETS της Holcim (Romania). Με σειρά ενεργειών στις οποίες προέβησαν μη εξουσιοδοτημένα πρόσωπα, μεταφέρθηκαν σε δύο λογαριασμούς της αλλοδαπής 1 6 00  000 δικαιώματα εκπομπής της ΕΕ, εκ των οποίων ανακτήθηκαν μόνον 6 00  000 χάρη στην παρέμβαση του εθνικού μητρώου της Ρουμανίας (NEPA). Η συνεπαγόμενη ζημία αποτιμάται στα 1 5 0 00  000 € καθόσον, λόγω της στάσεως που τήρησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Holcim (Romania) δεν μπόρεσε να ανακτήσει τα υπόλοιπα κλαπέντα δικαιώματα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνήθηκε επανειλημμένως (i) να δεσμεύσει τα κλαπέντα δικαιώματα, μολονότι όλα έχουν εξατομικευμένο αριθμό και μπορούν εύκολα να εντοπιστούν ανά πάσα στιγμή στο EU-ETS και (ii) να γνωστοποιήσει σε ποιους λογαριασμούς και/ή εθνικά μητρώα είχαν καταχωριστεί τα επίμαχα δικαιώματα, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό δυνατό στην Holcim να κινήσει ένδικες διαδικασίες στο ή στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διέταξε τα εθνικά μητρώα να τηρήσουν την ίδια στάση, επικαλούμενη το καθήκον εμπιστευτικότητας.

Η αγωγή αποζημιώσεως που ασκήθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυνάμει του άρθρου 21 του Πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 256, 268 και 340 ΣΛΕΕ και η οποία απορρίφθηκε από το Γενικό Δικαστήριο με την απόφαση της 18ης Σεπτεμβρίου 2014, στηρίζεται στα ακόλουθα:

 

Πρώτος λόγος: Ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παράνομες πράξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συνιστάμενες σε

i.

εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 2216/2004 της 21ης Δεκεμβρίου 2004«σχετικά με τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της απόφασης 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου»,

ii.

παράβαση του άρθρου 20 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου «σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου» και

iii.

παραβίαση διαφόρων γενικών αρχών του δικαίου (παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας και προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας σε σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας), στο μέτρο που το θεσμικό αυτό όργανο αποφάσισε να μην γνωστοποιήσει τον τόπο καταχωρίσεως κλαπέντων δικαιωμάτων εκπομπής της ΕΕ (EUAs) στο πλαίσιο του Συστήματος εμπορίας εκπομπών ΕΕ (EU-ETS).

 

Δεύτερος λόγος: Ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παράνομη εφαρμογή των άρθρων 19 και 20 της οδηγίας 2003/87 και του κανονισμού 2216/2004 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την ασφάλεια, την εμπιστευτικότητα και τη λειτουργία του EU-ETS.

 

Τρίτος λόγος: Ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παράνομες ενέργειες που θίγουν ειδική κατηγορία επιχειρηματιών κατά τρόπο δυσανάλογο σε σχέση με τους λοιπούς επιχειρηματίες (ασυνήθης ζημία) και υπερβαίνουν τα όρια των οικονομικών κινδύνων που είναι εγγενείς στις δραστηριότητες του οικείου κλάδου (ειδική ζημία), χωρίς η κανονιστική πράξη εξαιτίας της οποίας προκλήθηκε η ζημία να μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους γενικού οικονομικού συμφέροντος.

(1)  Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275, σ. 32).

(2)  Απόφαση 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κιότο (ΕΕ L 49, σ. 1).

(3)  ΕΕ L 386, σ. 1.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 5 Δεκεμβρίου 2014 — Caner Genc κατά Udlændingenævnet

(Υπόθεση C-561/14)

(2015/C 065/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Caner Genc

Καθού: Udlændingenævnet

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει η ρήτρα standstill του άρθρου 13, της αποφάσεως 1/80 που εξέδωσε στις 19 Σεπτεμβρίου 1980 το Συμβούλιο Συνδέσεως, σχετικά με την προώθηση της συνδέσεως, η οποία επισυνάπτεται στη συμφωνία της 12ης Σεπτεμβρίου 1963 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας για την εγκαθίδρυση συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας και/ή η ρήτρα standstill του άρθρου 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου της 23ης Νοεμβρίου 1970, όπως επικυρώθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2760/72 (1) του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972, την έννοια ότι καλύπτονται από την υποχρέωση standstill νέες και αυστηρότερες προϋποθέσεις για την οικογενειακή επανένωση, για μέλη οικογένειας που δεν είναι οικονομικά ενεργά, συμπεριλαμβανομένων των ανήλικων τέκνων οικονομικά ενεργών Τούρκων υπηκόων που διαμένουν και έχουν άδεια διαμονής σε κράτος μέλος, λαμβάνοντας υπόψη:

α)

την ερμηνεία των ρητρών standstill από το Δικαστήριο, ιδίως με τις αποφάσεις Derin (EU:C:2007:442), Dülger (EU:C:2012:504), Ziebell (EU:C:2011:809) και Demirkan (EU:C:2013:583),

β)

τον σκοπό και το περιεχόμενο της συμφωνίας της Άγκυρας, όπως έχει ερμηνευθεί ιδίως με τις αποφάσεις Ziebell και Demirkan, και λαμβάνοντας υπόψη

—

το γεγονός ότι η συμφωνία και τα πρωτόκολλα, αποφάσεις κ.λπ. που συνάπτονται σε αυτήν δεν περιέχουν διατάξεις για την οικογενειακή επανένωση και

—

το γεγονός ότι η οικογενειακή επανένωση στο πλαίσιο της τότε Κοινότητας και νυν Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέκαθεν διεπόταν από το παράγωγο δίκαιο, επί του παρόντος από την οδηγία για την ελεύθερη κυκλοφορία (οδηγία 2004/38/ΕΚ) (2);

2)

Στο πλαίσιο της απαντήσεώς του στο πρώτο ερώτημα, ζητείται από το Δικαστήριο να αποφανθεί εάν διαθέτουν τα μέλη οικογένειας Τούρκων εργαζομένων, σύμφωνα με το άρθρο 13 της αποφάσεως 1/80, παρεπόμενο το δικαίωμα οικογενειακής επανενώσεως που ισχύει για μέλη οικογένειας οικονομικά ενεργών Τούρκων υπηκόων που διαμένουν και έχουν άδεια διαμονής σε κράτος μέλος ή εάν διαθέτουν τέτοιο δικαίωμα μόνο τα μέλη οικογένειας Τούρκων μη μισθωτών εργαζομένων, σύμφωνα με το άρθρο 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου.

3)

Εάν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα, σε συνδυασμό με το δεύτερο ερώτημα, είναι καταφατική, ζητείται από το Δικαστήριο να αποφανθεί εάν έχει η ρήτρα standstill του άρθρου 13, παράγραφος 1, της αποφάσεως 1/80 την έννοια ότι οι νέοι περιορισμοί, οι οποίοι «δικαιολογούνται από επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος, είναι πρόσφοροι προς διασφάλιση της υλοποιήσεως του επιδιωκόμενου θεμιτού σκοπού και δεν βαίνουν πέραν του αναγκαίου για την επίτευξή του μέτρου» (πέρα των οριζομένων στο άρθρο 14 της αποφάσεως 1/80) είναι νόμιμοι.

4)

Εάν η απάντηση στο τρίτο ερώτημα είναι καταφατική, ζητείται από το Δικαστήριο να αποφανθεί επί των εξής:

α)

Ποιες κατευθυντήριες γραμμές πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των περιορισμών και της αναλογικότητας; Το Δικαστήριο καλείται να αποφανθεί εάν πρέπει να εφαρμόζονται οι ίδιες αρχές με εκείνες που ορίζονται στη νομολογία του για την οικογενειακή επανένωση, σε σχέση με την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Ένωσης, η οποία διέπεται από την οδηγία για την ελεύθερη κυκλοφορία (οδηγία 2004/38/ΕΚ) και τις διατάξεις της Συνθήκης, ή εάν ο έλεγχος αυτός πρέπει να έχει διαφορετικό περιεχόμενο.

β)

Εφόσον κριθεί ότι απαιτείται έλεγχος με διαφορετικό περιεχόμενο από αυτό που απορρέει από τη νομολογία του Δικαστηρίου για την οικογενειακή επανένωση σε σχέση με την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Ένωσης, το Δικαστήριο καλείται να κρίνει εάν πρέπει να χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς ο έλεγχος της αναλογικότητας που ασκείται σε σχέση με το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για τον σεβασμό της οικογενειακής ζωής, και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, ποιες αρχές πρέπει να τηρούνται;

γ)

Ανεξαρτήτως από τη μέθοδο ελέγχου που πρόκειται να εφαρμοστεί:

Μπορεί ένας κανόνας, όπως το άρθρο 9, παράγραφος 13, του Udlændingeloven (δανικού νόμου περί αλλοδαπών) — κατά το οποίο προϋπόθεση για την οικογενειακή επανένωση προσώπου που είναι υπήκοος τρίτης χώρας και διαθέτει άδεια διαμονής και διαμένει στη Δανία με το ανήλικο τέκνο του, όταν το παιδί και ο έτερος γονέας διαμένει στη χώρα προελεύσεως ή σε άλλη χώρα, είναι να διαθέτει το παιδί ή να έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει τέτοιους δεσμούς με τη Δανία, ώστε να υπάρχει βάση για επιτυχή ένταξη στη χώρα — να θεωρηθεί ότι «δικαιολογείται από επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος, είναι πρόσφορος προς διασφάλιση της υλοποιήσεως του επιδιωκόμενου θεμιτού σκοπού και δεν βαίνει πέραν του αναγκαίου για την επίτευξή του μέτρου»;

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2760/72 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972, περί συνάψεως του προσθέτου πρωτοκόλλου καθώς και του χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου, που υπεγράφησαν στις 23 Νοεμβρίου 1970 και προσαρτώνται στη συμφωνία συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος και της Τουρκίας και περί των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την έναρξη της ισχύος τους (ΕΕ ειδ. έκδ. 11/002, σ. 149).

(2)  Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ,72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ L 158, σ. 77).

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/25

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Δεκεμβρίου 2014 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 2 Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-340/07 RENV, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-575/14 P)

(2015/C 065/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE (εκπρόσωποι: Μ. Σφυρή, Ι. Αμπαζής, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η αναιρεσείουσα λόγω της μη τηρήσεως εκ μέρους της Επιτροπής των συμβατικών υποχρεώσεών της στο πλαίσιο της εκτελέσεως της συμβάσεως EDC-53007 EEBO/27873 για το έργο «e-Content Exposure and Business Opportunities». Ειδικότερα, να υποχρεώσει την Επιτροπή να της καταβάλει το ποσό των 1 72  588,62 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της εκτελέσεως του έργου πριν την καταγγελία της συμβάσεως στις 16 Μαΐου 2003 σύμφωνα με τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Επικουρικώς, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι η αναιρεσείουσα έπρεπε να παύσει την εκτέλεση του έργου από την 16η Μαΐου 2003, να υποχρεώσει την Επιτροπή να της καταβάλει τουλάχιστον το ποσό των 1 27  076,48 ευρώ, το οποία αντιστοιχεί σε δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα νομίμως και σε πλήρη συμμόρφωση προς τους όρους της συμβάσεως έως την ως άνω ημερομηνία·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και άλλα έξοδα και δαπάνες στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα πρωτοδίκως καθώς για την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ακόμη και αν η αίτηση αυτή απορριφθεί, καθώς και σε αυτά που υποβλήθηκε για την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως εάν αυτή γίνει δεκτή.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα στηρίζει την αίτηση αναιρέσεως στο ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο των ενώπιόν του αποδεικτικών στοιχείων, ερμηνεύοντας εσφαλμένα το παράρτημα II «Γενικοί όροι» της συμβάσεως EDC-53007 EEBO/27873, μη δεχόμενο την αποδεικτική αξία της υποβληθείσας καταστάσεως δαπανών και, ως εκ τούτου, κρίνοντας εσφαλμένα ότι τα έγγραφα που προσκόμισε η νυν αναιρεσείουσα δεν αποδείκνυαν προσηκόντως και επαρκώς ότι οι δηλωθείσες δαπάνες είχαν όντως γίνει για την εκτέλεση του έργου.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/26

Αναίρεση που άσκησε την 18η Δεκεμβρίου 2014 η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ) κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (Τέταρτο τμήμα) που εκδόθηκε την 8η Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση T-542/11, Αλουμίνιον κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-590/14 P)

(2015/C 065/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού AE (ΔΕΗ) (εκπρόσωποι: E. Μπουρτζάλας, E. Σαλακά, Χ. Συνοδινός, Χ. Ταγαράς και Α. Οικονόμου, δικηγόροι)

Αντίδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Αλουμίνιον AE, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

—

Να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης.

—

Να αναιρεθεί και να εξαφανισθεί η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

—

Να καταδικασθεί η καθ’ής στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης, ήτοι της δικαστικής δαπάνης της πρωτοβάθμιας δίκης και της παρούσας αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:

1.

Πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία του άρθρου 108, παράγραφος 3 ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχεία γ' και β' του Κανονισμού 659/99, στο βαθμό που κρίθηκε ότι η παράταση ενίσχυσης δεν συνιστά ipso facto νέα ενίσχυση, αλλά ότι η απόδοση του εν λόγω χαρακτηρισμού απαιτεί ουσιώδη μεταβολή της ενίσχυσης.

2.

Πλάνη περί το δίκαιο, πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών ως προς την κρίση ότι η εφαρμογή του προτιμησιακού τιμολογίου κατά το επίμαχο διάστημα συνιστά παράταση υφιστάμενης ενίσχυσης.

3.

Πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά και πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης ως προς την κρίση ότι η νομική και συμβατική βάση της ενίσχυσης παρέμεινε αναλλοίωτη.

4.

Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογίας ως προς το ότι η αναιρεσιβαλλόμενη δεν αποσαφηνίζει εάν οι προϋποθέσεις χαρακτηρισμού μιας νέας ενίσχυσης πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά ή όχι και εάν ο χαρακτηρισμός μιας ενίσχυσης ως νέας προϋποθέτει την ύπαρξη νομοθετικής παρέμβασης.

5.

Παράβαση της υποχρέωσης του Γενικού Δικαστηρίου να αποφανθεί επί των προβληθέντων κρίσιμων ισχυρισμών και της υποχρέωσης αιτιολογίας.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/27

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Δεκεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-453/12) (1)

(2015/C 065/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 379 της 8.12.2012.

Γενικό Δικαστήριο

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Abdulrahim κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-127/09 RENV) (1)

((Αναπομπή κατόπιν αναιρέσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα έναντι ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν - Κανονισμός (EK) 881/2002 - Δέσμευση κεφαλαίων και άλλων οικονομικών πόρων ατόμου περιλαμβανομένου σε κατάλογο καταρτισθέντα από όργανο των Ηνωμένων Εθνών - Αναγραφή του ονόματος του ατόμου αυτού στον κατάλογο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (EK) 881/2002 - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Υπέρβαση - Συγγνωστή πλάνη - Θεμελιώδη δικαιώματα - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Δικαίωμα σεβασμού της ιδιοκτησίας - Δικαίωμα σεβασμού της προσωπικής σφαίρας και της οικογενειακής ζωής))

(2015/C 065/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Abdulbasit Abdulrahim (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: P. Moser, QC, E. Grieves, barrister, H. Miller και R. Graham, solicitors)

Καθών-εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Finnegan και G. Étienne) και Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Paasivirta και G. Valero Jordana)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα μερικής ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001 του Συμβουλίου για την απαγόρευση της εξαγωγής ορισμένων αγαθών και υπηρεσιών στο Αφγανιστάν, την ενίσχυση της απαγόρευσης πτήσεων και την παράταση της δέσμευσης κεφαλαίων και άλλων οικονομικών πόρων όσον αφορά τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν (ΕΕ L 139, σ. 9), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EK) 1330/2008 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2008, που τροποποίησε για εκατοστή τρίτη φορά τον κανονισμό 881/2002 (ΕΕ L 345, σ. 60), ή του τελευταίου αυτού κανονισμού, καθόσον αφορά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, και, αφετέρου, αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που φέρεται ότι προκλήθηκε από τις πράξεις αυτές.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει τον κανονισμό (EK) 1330/2008 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2008, που τροποποιεί για εκατοστή τρίτη φορά τον κανονισμό (EK) 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων έναντι ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, καθόσον αφορά τον Abdulbasit Abdulrahim.

2)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν, επιπλέον των δικαστικών τους εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο A. Abdulrahim στο πλαίσιο της προσφυγής ακυρώσεως, καθώς και τα ποσά που προκατέβαλε το Γενικό Δικαστήριο βάσει της δικαστικής αρωγής.

(1)  EE C 167 της 18.7.2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Veloss International και Attimedia κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-667/11) (1)

((Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Παροχή υπηρεσιών μεταφράσεως προς την ελληνική γλώσσα στο Κοινοβούλιο - Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη))

(2015/C 065/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Veloss International (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Attimedia SA (Βρυξέλλες) (εκπρόσωπος: Ν. Κορογιαννάκης, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: P. López-Carceller, L. Darie και P. Biström)

Αντικείμενο

Αφενός μεν αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να κατατάξει στη δεύτερη θέση την προσφορά που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες στο πλαίσιο της διαδικασίας του διαγωνισμού EL/2011/UE, για την παροχή υπηρεσιών μεταφράσεως προς την ελληνική γλώσσα (JO 2011/S 56 090374), η οποία κοινοποιήθηκε στις προσφεύγουσες-ενάγουσες με την από 18 Οκτωβρίου 2011 επιστολή, καθώς και κάθε συναφούς αποφάσεως του Κοινοβουλίου, αφετέρου δε αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που διατείνονται ότι υπέστησαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 18ης Οκτωβρίου 2011, με την οποία κατατάχθηκε στη δεύτερη θέση η προσφορά που υπέβαλαν οι Veloss International SA και Attimedia SA στο πλαίσιο της διαδικασίας του διαγωνισμού EL/2011/UE, για την παροχή υπηρεσιών μεταφράσεως προς την ελληνική γλώσσα.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)

Καταδικάζει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 58 της 25.2.2012.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-1/12) (1)

((«Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων - Ενισχύσεις για την αναδιάρθρωση τις οποίες προετίθεντο να χορηγήσουν οι γαλλικές αρχές στη SeaFrance SA - Αύξηση κεφαλαίου και δάνεια που χορηγήθηκαν από την SNCF στη SeaFrance - Απόφαση κρίνουσα τις ενισχύσεις ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά - Έννοια του όρου “κρατική ενίσχυση” - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων»))

(2015/C 065/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Belliard, G. de Bergues και J. Gstalter, εν συνεχεία G. de Bergues, D. Colas και J. Bousin)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci, B. Stromsky και T. Maxian Rusche)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως 2012/397/ΕE της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 32600 (2011/C) — Γαλλία — Ενίσχυση αναδιάρθρωσης υπέρ της SeaFrance εκ μέρους της SNCF (EE 2012, L 195, σ. 1)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Γαλλική Δημοκρατία καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 80 της 17.03.2012.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Ιανουαρίου 2015 — Ziegler κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-539/12 και T-150/13) (1)

((«Εξωσυμβατική ευθύνη - Ανταγωνισμός - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Μετακομίσεις των υπαλλήλων και λοιπού προσωπικού της Ένωσης - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Προσφορές διευκολύνσεως - Έκταση της ευθύνης θεσμικού οργάνου - Αρχή του δεδικασμένου - Καθήκον επιμέλειας - Αιτιώδης συνάφεια»))

(2015/C 065/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Ziegler SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Ziegler Relocation SA (Βρυξέλλες) (εκπρόσωποι: J. F. Bellis, M. Favart και A. Bailleux, avocats)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Baquero Cruz και A. Bouquet)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως, αφενός, με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας οφειλόμενης στην έκδοση της αποφάσεως C (2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων) και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που οφείλεται στην παράταση της πρακτικής των «προσφορών διευκολύνσεων» μετά την έκδοση της αποφάσεως C (2008) 926, μεταξύ της 11ης Μαρτίου 2008 και της 1ης Ιανουαρίου 2014.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Η Ziegler SA καταδικάζεται στα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση T-539/12.

3)

Η Ziegler Relocation SA καταδικάζεται στα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση T-150/13.

(1)  EE C 55 της 23.2.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιανουαρίου 2015 — Trentea κατά FRA

(Υπόθεση T-107/13 P) (1)

((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Πρόσληψη - Απόφαση περί απορρίψεως της υποψηφιότητας και περί διορισμού άλλου υποψηφίου - Ισχυρισμός που προβάλλεται για πρώτη φορά κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση - Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αμφισβήτηση της καταδίκης στην καταβολή των εξόδων))

(2015/C 065/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Cornelia Trentea (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) (εκπρόσωπος: M. Kjærum, επικουρούμενος από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα), της 11ης Δεκεμβρίου 2012, στην υπόθεση F-112/10, Trentea κατά FRA (Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2012:179), με αίτημα την αναίρεση της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η Cornelia Trentea φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και εκείνα στα όποια υποβλήθηκε ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

(1)  EE C 129 της 4.5.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — dm-drogerie markt κατά ΓΕΕΑ — V-Contact Kereskedelmi és Szolgáltató (CAMEA)

(Υπόθεση T-195/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος CAMEA - Προγενέστερο λεκτικό διεθνές σήμα BALEA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως - Δεν υφίσταται ομοιότητα μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 065/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: dm-drogerie markt GmbH & Co. KG (Καρλσρούη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Beinert, O. Bludovsky και T. Strack, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: J. Németh, Π. Γερουλάκος και V. Melgar)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: V-Contact Kereskedelmi és Szolgáltató Kft (Szada, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: A. Krajnyák, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 17ης Ιανουαρίου 2013 (υπόθεση R 452/2012-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της dm drogerie markt GmbH & Co. KG και της V-Contact Kereskedelmi és Szolgáltató Kft.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την dm-drogerie markt GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 171 της 15.6.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Iανουαρίου 2015 — MEM κατά ΓΕΕΑ (MONACO)

(Υπόθεση T-197/13) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα - Λεκτικό σήμα MONACO - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρo 151, παράγραφος 1, και άρθρο 154, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 - Μερική απόρριψη της αιτήσεως επεκτάσεως της προστασίας»])

(2015/C 065/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marques de l’État de Monaco (MEM) (Μονακό, Μονακό) (εκπρόσωπος: S. Arnaud, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Ιανουαρίου 2013 (υπόθεση R 113/2012-4), που αφορά την επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχωρίσεως στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα για το λεκτικό σήμα MONACO.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Marques de l’État de Monaco (MEM) καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 156 της 1.6.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2014 — Gossio κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-406/13) (1)

((«Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Συγκεκριμένα περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού - Δέσμευση κεφαλαίων - Κατάχρηση εξουσίας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Θεμελιώδη δικαιώματα»))

(2015/C 065/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Marcel Gossio (Abidjan, Ακτή Ελεφαντοστού) (εκπρόσωπος: S. Zokou, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και G. Étienne)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, του κανονισμού (ΕΚ) 560/2005 του Συμβουλίου, της 12ης Απριλίου 2005, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού (ΕΕ L 95, σ. 1), της αποφάσεως 2010/656/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής Ελεφαντοστού (ΕΕ L 285, σ. 28), και της εκτελεστικής αποφάσεως 2012/144/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Μαρτίου 2012, για την εφαρμογή της απόφασης 2010/656/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 71, σ. 50), στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα, και, αφετέρου, της από 17 Μαΐου 2013 αποφάσεως του Συμβουλίου περί διατηρήσεως των περιοριστικών μέτρων σε βάρος του προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την εκτελεστική απόφαση 2014/271/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Μαΐου 2014, που εφαρμόζει την απόφαση 2010/656/ΚΕΠΠΑ σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής Ελεφαντοστού και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 479/2014 του Συμβουλίου, της 12ης Μαΐου 2014, που εφαρμόζει τον κανονισμό (ΕΚ) 560/2005 για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού, στο μέτρο που αφορούν τον Marcel Gossio.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  EE C 313 της 26.10.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Melt Water κατά ΓΕΕΑ (MELT WATER Original)

(Υπόθεση T-69/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος MELT WATER Original - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 065/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Research and Production Company «Melt Water» UAB (Klaipėda, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: V. Viešūnaitė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Νοεμβρίου 2013 (υπόθεση R 494/2013-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου MELT WATER Original ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Research and Production Company «Melt Water» UAB στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 112 της 14.4.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιανουαρίου 2015 — Melt Water κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα διαφανούς κυλινδρικής φιάλης)

(Υπόθεση T-70/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος - Σχήμα διαφανούς κυλινδρικής φιάλης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 065/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Research and Production Company «Melt Water» UAB (Klaipėda, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: V. Viešūnaitė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Νοεμβρίου 2013 (υπόθεση R 481/2013-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σημείου συνιστάμενου στο σχήμα διαφανούς κυλινδρικής φιάλης ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Research and Production Company «Melt Water» UAB στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 112 της 14.4.2014.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/34

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — Al Assad κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-407/13) (1)

((«Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Εγγραφή ιδιώτη στους καταλόγους των προσώπων που αφορούν τα περιοριστικά μέτρα - Δεσμοί με το καθεστώς - Δικαιώματα υπερασπίσεως - Δικαίωμα σε δίκαιη δίκη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Βάρος αποδείξεως - Δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία - Αναλογικότητα - Δικαίωμα ιδιοκτησίας - Δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή - Δεδικασμένο - Απαράδεκτο - Προδήλως απαράδεκτο - Προσφυγή στερούμενη παντελώς νομικού ερείσματος»))

(2015/C 065/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bouchra Al Assad (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: G. Karouni και C. Dumont, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Étienne και M.-M. Joséphidès)

Αντικείμενο

Μερική ακύρωση, πρώτον, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 363/2013 του Συμβουλίου, της 22ας Απριλίου 2013, για την εφαρμογή του κανονισμού 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία (ΕΕ L 111, σ. 1, διορθωτικό ΕΕ 2013, L 127, σ. 27), δεύτερον, της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 2013, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ L 147, σ. 14), τρίτον, του κανονισμού (ΕΕ) 1332/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία (ΕΕ L 335, σ. 3), τέταρτον, της αποφάσεως 2013/760/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2013/255 (ΕΕ L 335, σ. 50), πέμπτον, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 578/2014 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ L 160, σ. 11), και, έκτον, της αποφάσεως 2014/309/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255 (ΕΕ L 160, σ. 37), καθόσον η προσφεύγουσα περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών επί των οποίων εφαρμόζονται οι διατάξεις αυτές.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθόσον ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Μαΐου 2013, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη κατά το μέρος της με το οποίο ζητείται η ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 1332/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση του κανονισμού 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία, της αποφάσεως 2013/760/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2013/255 και της αποφάσεως 2014/309/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255.

3)

Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και ως εν μέρει παντελώς στερούμενη νομικού ερείσματος κατά το μέρος της με το οποίο η ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 363/2013 του Συμβουλίου, της 22ας Απριλίου 2013, για την εφαρμογή του κανονισμού 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία, και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 578/2014 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2014, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία.

4)

Καταδικάζει τη Bouchra Al Assad στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 344 της 23.11.2013.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/35

Aγωγή της 19ης Νοεμβρίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-768/14)

(2015/C 065/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρισθεί ότι το ποσό των 3 77  733,93 ευρώ, που η Επιτροπή κατέβαλε στην ενάγουσα για το έργο POCEMON, αντιστοιχεί σε επιλέξιμες δαπάνες και συνεπώς η τελευταία ενάγουσα δεν οφείλει να το επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέν· και

—

να καταδικασθεί η Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προκειμένη αγωγή αφορά ευθύνη της Επιτροπής από την υπ’αριθ. 216088 σύμβαση για την εκτέλεση του έργου «Point Of CarE MONitoring and Diagnostics for Autoimmune Diseases» (POCEMON), δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, παρόλο που εκτέλεσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η Επιτροπή, κατά παράβαση της ως άνω σύμβασης, της αρχής της καλής πίστης, της απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος και της αναλογικότητας, ζήτησε επιστροφή των καταβληθέντων στην ΑΝΚΟ ποσών ως αντιστοιχούντων σε μη επιλέξιμες δαπάνες.

Για το λόγο αυτό, η ενάγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η Επιτροπή στηρίζεται σε όλως αβάσιμους και σε κάθε περίπτωση αναπόδεικτους ισχυρισμούς προκειμένου να απορρίψει το σύνολο σχεδόν των δαπανών της ΑΝΚΟ ως μη επιλέξιμες και να αναζητήσει την επιστροφή του ποσού που κατέβαλε στην ΑΝΚΟ για το έργο POCEMON. Δεύτερον, ότι η Επιτροπή, απορρίπτοντας το 98,68 % της οφειλόμενης συνεισφοράς της, επειδή αυτό, δήθεν, δεν ανταποκρίνεται σε επιλέξιμες δαπάνες, στις οποίες υπεβλήθη η ενάγουσα για τις ανάγκες του έργου, παραβιάζει τις αρχές της απαγόρευσης καταχρήσεως δικαιώματος και της αναλογικότητας.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/36

Aγωγή της 21ης Νοεμβρίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-771/14)

(2015/C 065/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: ANKO AE Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρισθεί ότι το ποσό των 2 96  149,77 ευρώ που η Επιτροπή κατέβαλε στην ενάγουσα για το έργο DOC@HAND αντιστοιχεί σε επιλέξιμες δαπάνες και συνεπώς η τελευταία ενάγουσα δεν οφείλει να το επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέν· και

—

να καταδικασθεί η Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προκειμένη αγωγή αφορά ευθύνη της Επιτροπής από την υπ’ αριθ. 508015 σύμβαση για την εκτέλεση του έργου DOC@HAND, δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, παρόλο που εκτέλεσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η Επιτροπή, κατά παράβαση της ως άνω σύμβασης, της αρχής της καλής πίστης, της απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος και της αναλογικότητας, ζήτησε επιστροφή των καταβληθέντων στην ΑΝΚΟ ποσών ως αντιστοιχούντων σε μη επιλέξιμες δαπάνες.

Για το λόγο αυτό, η ενάγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η Επιτροπή στηρίζεται σε όλως αβάσιμους και σε κάθε περίπτωση αναπόδεικτους ισχυρισμούς, προκειμένου να απορρίψει το σύνολο σχεδόν των δαπανών της ΑΝΚΟ ως μη επιλέξιμες και να αναζητήσει την επιστροφή του ποσού που κατέβαλε στην ΑΝΚΟ για το έργο DOC@HAND. Δεύτερον, ότι η Επιτροπή, απορρίπτοντας το 99,59 % της οφειλόμενης συνεισφοράς της, επειδή αυτό, δήθεν, δεν ανταποκρίνεται σε επιλέξιμες δαπάνες, στις οποίες υπεβλήθη η ενάγουσα για τις ανάγκες του έργου, παραβιάζει τις αρχές της απαγόρευσης καταχρήσεως δικαιώματος και της αναλογικότητας.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/36

Προσφυγή της 28ης Νοεμβρίου 2014 — Ρουμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-784/14)

(2015/C 065/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ρουμανία (εκπρόσωποι: R. Radu, R. Haţieganu και A. Buzoianu)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής που περιέχεται στο έγγραφο BUDG/B3/MV D(2014) 3079038 της 19ης Σεπτεμβρίου 2014 και με την οποία η Επιτροπή ζητεί από τη Ρουμανία να καταβάλει στον προϋπολογισμό της Ένωσης το μικτό ποσό των 14  883,79 ευρώ, ποσό το οποίο αντιστοιχεί στην απώλεια παραδοσιακών ίδιων πόρων,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από αναρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση

—

Η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν περιέχει καμία διάταξη η οποία να παρέχει στην Επιτροπή την αρμοδιότητα να επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση καταβολής χρηματικού ποσού αντιστοιχούντος σε απώλεια ιδίων πόρων της ΕΕ οφειλόμενη σε διαγραφή δασμών αποφασισθείσα από άλλο κράτος μέλος το οποίο ήταν υπεύθυνο για τον υπολογισμό, την είσπραξη και απόδοση των εν λόγω δασμών ως παραδοσιακών ίδιων πόρων στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από ανεπαρκή και μη προσήκουσα αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως

—

Η αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως είναι ανεπαρκής και μη προσήκουσα, κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ. Αφενός, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει τη νομική βάση επί της οποίας στηρίχθηκε, η βάση δε αυτή δεν μπορεί να προσδιοριστεί ούτε σε σχέση με άλλα στοιχεία του εγγράφου της Επιτροπής. Αφετέρου, η Επιτροπή δεν εξέθεσε με την προσβαλλόμενη απόφαση τον νομικό συλλογισμό που την οδήγησε να επιβάλει στη Ρουμανία την υποχρέωση να καταβάλει αποζημίωση για την απώλεια παραδοσιακών ίδιων πόρων της ΕΕ λόγω διαγραφής τελωνειακής οφειλής κοινοποιηθείσας από άλλο κράτος μέλος.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται, σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεχτεί ότι η Επιτροπή ενήργησε εντός των ορίων της αρμοδιότητας που της παρέχουν οι Συνθήκες, από την εκ μέρους του θεσμικού αυτού οργάνου παράβαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της Ρουμανίας

—

Η Επιτροπή παραβίασε το καθήκον επιμέλειας και την αρχή της χρηστής διοικήσεως καθόσον δεν εξέτασε ενδελεχώς όλες τις κρίσιμες πληροφορίες που είχε στη διάθεσή της ούτε αναζήτησε άλλες αναγκαίες πληροφορίες πριν εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Η Επιτροπή δεν απέδειξε άμεσο αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ των πραγματικών περιστατικών που προσάπτονται στη Ρουμανία και της απώλειας των ίδιων πόρων της ΕΕ. Επιπλέον, η Επιτροπή δεν δικαιολόγησε το ζητούμενο ποσό σε σχέση με το ποσό των δασμών που αντιστοιχούν στην αξία της επίμαχης διαμετακόμισης, αρκούμενη να στηριχθεί στην αξία που διεγράφη από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

—

Οι ενέργειες της Επιτροπής ήταν απρόβλεπτες και κατέστησαν ανέφικτη την εκ μέρους της Ρουμανίας άσκηση των δικαιωμάτων της άμυνας.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης

—

Οι κανόνες δικαίου δυνάμει των οποίων η Επιτροπή επέβαλε με την προσβαλλόμενη απόφαση την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως δεν προσδιορίζονται ούτε διευκρινίζονται με την απόφαση αυτή, οπότε δεν κατέστη δυνατό στη Ρουμανία να προβλέψει την εφαρμογή τους. Το Ρουμανικό Δημόσιο δεν ήταν σε θέση, πριν λάβει το έγγραφο της Επιτροπής, να προβλέψει ή να πληροφορηθεί την υποχρέωση καταβολής του ζητούμενου ποσού λόγω απώλειας ίδιων πόρων της ΕΕ. Ομοίως, με την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και την επιβολή στη Ρουμανία της υποχρεώσεως αποζημιώσεως, τέσσερα έτη μετά τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά και παρά τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Επιτροπή στο πλαίσιο του διαλόγου που διεξήγαγε κατά την περίοδο αυτή με τις ρουμανικές αρχές, το θεσμικό αυτό όργανο παραβίασε την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της Ρουμανίας όσον αφορά τη μη ύπαρξη οικονομικής υποχρεώσεως ως προς την καταβολή της επίμαχης τελωνειακής οφειλής και, ως εκ τούτου, οποιασδήποτε υποχρεώσεως έναντι του προϋπολογισμού της ΕΕ.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/38

Προσφυγή της 28ης Νοεμβρίου 2014 — MPF Holdings κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-788/14)

(2015/C 065/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MPF Holdings Ltd (St Helier, Τζέρζι) (εκπρόσωποι: D. Piccinin και E. Whiteford, Barristers, και E. Gibson-Bolton, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 5083 τελικό της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2014, στην υπόθεση SA.35980 (2014/N-2) — Ηνωμένο Βασίλειο, Electricity Market Reform — Capacity Market.

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έναν και μόνο λόγο ακυρώσεως, κατά τον οποίο η Επιτροπή παρανόμως στέρησε από την MPF το δικαίωμα να συμμετάσχει στη διαδικασία επίσημης έρευνας, παραλείποντας να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας κατά το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και το άρθρο 4, παράγραφος 4, του διαδικαστικού κανονισμού, παρά τις αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητα της αγοράς ηλεκτροπαραγωγικών ικανοτήτων με την εσωτερική αγορά. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι:

—

η κατά διακριτική μεταχείριση πρόβλεψη της δυνατότητας συνάψεως συμβάσεων μακράς διαρκείας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του νόμιμου στόχου της διασφαλίσεως της αναγκαίας ηλεκτροπαραγωγικής ικανότητας·

—

η Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει τις συνέπειες που ενδέχεται να έχει η κατά διακριτική μεταχείριση πρόβλεψη της δυνατότητας συνάψεως συμβάσεων μακράς διαρκείας στην αποτελεσματικότητα της αγοράς ηλεκτροπαραγωγικών ικανοτήτων και στους ιδιοκτήτες των υφιστάμενων μονάδων·

—

η Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει την αιτιολογία που προέβαλε η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου για τη εν λόγω διάρκεια των συμβάσεων, ήτοι ότι απαιτούνται συμβάσεις μακράς διαρκείας για τους ανεξάρτητους παραγωγούς που στηρίζονται σε χρηματοδότηση έργου·

—

η Επιτροπή παρέλειψε να αιτιολογήσει και να εξετάσει τις πιθανές επιπτώσεις της διακρίσεως μεταξύ όσων πρέπει να αποδεχτούν την τιμή ως έχει [price-taker] και όσων έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν την τιμή [price-maker].

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/38

Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2014 — AATC Trading κατά ΓΕΕΑ — El Corte Inglés (ALAΪA PARIS)

(Υπόθεση T-794/14)

(2015/C 065/53)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AATC Trading AG (Steinhausen, Ελβετία) (εκπρόσωπος: P. Lê Dai, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: El Corte Inglés, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «ALAÏA PARIS» αριθ. 3 4 85  166

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1411/2013-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 57, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009

—

Παράβαση του κανόνα 22 του κανονισμού 2868/95.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/39

Προσφυγή της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Ogrodnik κατά ΓΕΕΑ — Aviário Tropical (Tropical)

(Υπόθεση T-804/14)

(2015/C 065/54)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tadeusz Ogrodnik (Chorzów, Πολωνία) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Aviário Tropical, SA (Loures, Πορτογαλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Ασπρόμαυρο εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Tropical» — Yπ’ αριθ. 3 4 35  773 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία κήρυξης της ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 στην υπόθεση R 1948/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, στην περίπτωση που αυτή παρέμβει.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και το άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/40

Προσφυγή της 12ης Δεκεμβρίου 2014 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-810/14)

(2015/C 065/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, J. Arsénio de Oliveira και S. Nunes de Almeida)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει την ακυρότητα της πράξεως εκκαθαρίσεως την οποία διαβίβασε η Γενική Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με το υπ’ αριθ. 2014D/14507 έγγραφο, της 6ης Οκτωβρίου 2014·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά τον εκ μέρους της Επιτροπής σφετερισμό των εξουσιών οι οποίες εμπίπτουν στη δικαιοδοτική σφαίρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω αναρμοδιότητας της Επιτροπής.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά την παραβίαση των Συνθηκών ή κάθε κανόνα δικαίου σχετικού με την εκτέλεσή τους, καθόσον η πράξη βασίζεται σε τεχνητό καταμερισμό των αποτελεσμάτων της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-292/11 Ρ.

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά την παραβίαση του δεδικασμένου, καθόσον η επίμαχη πράξη ενέχει παραβίαση των Συνθηκών ή κάθε κανόνα δικαίου σχετικού με την εκτέλεσή τους.

4.

Ο τέταρτος λόγος αφορά την προσβολή των αρχών της ασφάλειας δικαίου, της σταθερότητας των εννόμων σχέσεων και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, οι οποίες κατοχυρώνονται στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.

Ο πέμπτος λόγος αφορά την προσβολή της αρχής της απαγορεύσεως επιβολής διπλής ποινής, η οποία απαγορεύει να επιτυγχάνεται, με νέα ατομική νομική πράξη, ό,τι δεν επετεύχθη προηγουμένως με δικαστικές ακυρωτικές αποφάσεις.

6.

Ο έκτος λόγος αφορά την παραβίαση της κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής, λόγω αναρμοδιότητας της Επιτροπής καθόσον προσπάθησε να περιορίσει την εξουσία των κρατών μελών να καθορίζουν μια εύλογη περίοδο vacatio legis.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/40

Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2014 — Liu κατά ΓΕΕΑ — DSN Marketing (Θήκες φορητών υπολογιστών)

(Υπόθεση T-813/14)

(2015/C 065/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Min Liu (Guangzhou, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. Bailly και S. Zhang, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DSN Marketing Ltd (Crawley, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου: Ο προσφεύγων

Επίδικο σχέδιο: Υπ’ αριθ. 002044180-0001 κοινοτικό σχέδιο

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Οκτωβρίου 2014, στην υπόθεση R 1864/2013-3

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 2245/2002.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/41

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Closet Clothing κατά ΓΕΕΑ — Closed Holding (CLOSET)

(Υπόθεση T-815/14)

(2015/C 065/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Closet Clothing Co. Ltd (Barnet, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: M. Elmslie, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Closed Holding AG (Αμβούργο, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «CLOSET» — Υπ’ αριθ. 1 0 8 02  891 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 423/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/42

Προσφυγή της 19ης Δεκεμβρίου 2014 — BSCA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-818/14)

(2015/C 065/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brussels South Charleroi Airport (BSCA) (Σαρλερουά, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: P. Frühling, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 3 της προσβαλλομένης αποφάσεως καθόσον με αυτήν η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέτρα που εφάρμοσε παρανόμως το Βέλγιο κατά παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, υπέρ του BSCA, δυνάμει της συμβάσεως υπεργολαβίας της 15ης Απριλίου 2002 μεταξύ της SOWAER και του BSCA και της συμπληρωματικής ρήτρας αριθ. 3 της 29ης Μαρτίου 2002 προς τη σύμβαση μεταξύ της περιφέρειας της Βαλονίας και του BSCA, καθώς και δυνάμει της επενδυτικής αποφάσεως της περιφέρειας της Βαλονίας της 3ης Απριλίου 2003, συνιστούν, από την 4η Απριλίου 2014, κρατική ενίσχυση ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά δυνάμει του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ·

—

κατά συνέπεια, να ακυρώσει τα άρθρα 4, 5 και 6 της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών και λοιπών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2014) 6849 τελικό της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με τα μέτρα που εφάρμοσε το Βέλγιο υπέρ του Brussels South Charleroi Airport (BSCA) και της Ryanair [κρατικές ενισχύσεις SA.14093 (C76/2002)], με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέτρα τα οποία εφαρμόστηκαν δυνάμει (i) της συμβάσεως υπεργολαβίας για τη χρήση ακινήτων, της 15ης Απριλίου 2002, μεταξύ της Société wallonne des aéroports (στο εξής: SOWAER) και του BSCA, (ii) της συμπληρωματικής ρήτρας αριθ. 3, της 29ης Μαρτίου 2002, στη σύμβαση μεταξύ της περιφέρειας της Βαλονίας και του BSCA, καθώς και (iii) της επενδυτικής αποφάσεως της περιφέρειας της Βαλονίας, της 3ης Απριλίου 2003, συνιστούν κρατικές ενισχύσεις ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ζήτησε την ανάκτησή τους.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον προσδιορισμό της ημερομηνίας της αποφάσεως χορηγήσεως χρηματοδοτήσεως από την περιφέρεια της Βαλονίας στο BSCA.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραγραφή της αξιώσεως της Επιτροπής, καθόσον η διαδικασία ελέγχου των επίμαχων μέτρων κινήθηκε περισσότερο από δέκα έτη μετά τις αποφάσεις χορηγήσεως των μέτρων αυτών.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από πολλαπλή πλάνη περί το δίκαιο, από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή χαρακτήρισε ως οικονομικές τις επενδύσεις και τις εκτενείς επισκευές σχετικά με το σύστημα ILS (Instrument Landing System, σύστημα ενόργανης προσγειώσεως) και των φωτισμό των αεροδιαδρόμων.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πλάνη περί τα πράγματα και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι το ποσοστό του μη οικονομικής φύσεως κόστους των επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν για τον νέο αεροσταθμό ανερχόταν μόνον στο 7 %.

5.

Ο πέμπτος και ο έκτος λόγος αντλούνται από πλάνη περί το δίκαιο και πλάνη περί τα πράγματα, καθώς από πολλαπλή πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον προσδιορισμό της τρέχουσας καθαρής αξίας των επίδικων μέτρων.

6.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και από πλάνη περί το δίκαιο στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον καθορισμό της συμπληρωματικής εισφοράς που επιβλήθηκε από την 1η Ιανουαρίου 2016, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατος ο υπολογισμός του ύψους της εν λόγω εισφοράς.

7.

Ο όγδοος λόγος αντλείται από πολλαπλή πλάνη περί τα πράγματα, από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως στις οποίες υπέπεσε η Επιτροπή κατά τον έλεγχο της επίμαχης συμβάσεως και των προβαλλομένων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού μεταξύ του αεροδρομίου του Σαρλερουά και του αεροδρομίου Bruxelles National.

8.

Ο ένατος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/43

Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2014 — Delta Group agroalimentare κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-820/14)

(2015/C 065/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Delta Group agroalimentare Srl (Porto Viro, Ιταλία) (εκπρόσωπος: V. Migliorini, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ως άκυρους και ανυπόστατους και εν πάση περιπτώσει να ακυρώσει, αφενός, την επιστολή Ref. SM/FUN S/2622874 της 28ης Ιουλίου 2014, που απέστειλε ο Jerzy Plewa, Γενικός Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, στον Felice Assenza, Γενικό Διευθυντή διεθνών πολιτικών και Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Υπουργείο γεωργικής και δασικής πολιτικής, και της οποίας η προσφεύγουσα έλαβε γνώση κατόπιν της προσβάσεως στα έγγραφα στις 19 Νοεμβρίου 2014, καθόσον η επιστολή αυτή απορρίπτει την αίτηση της Ιταλίας σχετικά με τα μέτρα στήριξης αριθ. 6 έως 9 τα οποία ζήτησε βάσει του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013, ειδικότερα δε εκείνα που αφορούν τις επιχειρήσεις σφαγής ζώων που θανατώνονται σε εκτέλεση των υγειονομικών μέτρων κατά της μετάδοσης της γρίπης των πτηνών και εκείνα που αφορούν τις σχετικές εμπορικές ζημίες, και, αφετέρου, τον εκτελεστικό κανονισμό της Επιτροπής (ΕΕ) 1071/2014 της 10ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με έκτακτα μέτρα στήριξης για τους τομείς των αυγών και του κρέατος πουλερικών στην Ιταλία, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 11.10.2014, καθόσον αποκλείει από τα μέτρα στήριξης που ελήφθησαν βάσει του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 τις επιχειρήσεις σφαγής ζώων που θανατώνονται σε εκτέλεση των υγειονομικών μέτρων κατά της μετάδοσης της γρίπης των πτηνών και εκείνα που αφορούν τις σχετικές εμπορικές ζημίες,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 40, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και, ειδικότερα, παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και κατάχρηση εξουσίας.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι, εφόσον τα ίδια μέτρα βιοασφάλειας που προκάλεσαν ζημία στις εγκαταστάσεις εκτροφής ωοπαραγωγών ορνίθων των πόλεων Imola, Lugo, Mordano και Occhiobello, που έτυχαν των μέτρων στήριξης του κανονισμού (ΕΕ) 1071/2014, προκάλεσαν ζημία και στην προσφεύγουσα που επρόκειτο να παραλάβει τα θανατωθέντα ζώα και να προβεί στη σφαγή τους και στη μεταπώλησή τους στους πελάτες της, το να αποκλειστεί από τα μέτρα στήριξης η επιχείρηση που επρόκειτο να παραλάβει για διάθεση στο εμπόριο τα μολυνθέντα ζώα και να υπαχθεί στα μέτρα αυτά μόνο η επιχείρηση εκτροφής τους ισοδυναμεί με παράνομη διάκριση μεταξύ επιχειρηματιών του κλάδου, κατά παράβαση του άρθρου 40, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Το άρθρο 40, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ προβλέπει εξάλλου ρητώς «ενισχύσεις τόσο για την παραγωγή όσο και για την εμπορία των διαφόρων προϊόντων».

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι το άρθρο 220, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013, προβλέπει μέτρα στήριξης για την αγορά για να ληφθούν υπόψη οι περιορισμοί στις εμπορικές συναλλαγές οι οποίοι μπορούν να προκύψουν από την εφαρμογή μέτρων για την αποτροπή της εξάπλωσης ασθενειών των ζώων. Η ζημία που προκύπτει για τις συναλλαγές συνιστά συνεπώς τη ζημία που πρέπει να αποκατασταθεί στο πλαίσιο των μέτρων του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 και δεν μπορεί να θεωρηθεί έμμεση ζημία σε σχέση με τη ζημία που προκύπτει για το στάδιο που προηγείται των εμπορικών συναλλαγών (ζημίες που προκαλούνται στην εκτροφή).

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση ουσιώδους τύπου και ειδικότερα του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) 182/2011.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι η απόφαση της Επιτροπής να απορρίψει την αίτηση της Ιταλίας να περιληφθούν στα μέτρα στήριξης οι εμπορικές επιχειρήσεις και οι εμπορικές ζημίες που διαλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη επιστολή ελήφθη χωρίς προηγούμενη γνώμη της επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών και συνεπώς κατά παράβαση των ουσιωδών τύπων που προβλέπει το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) 182/2011, που εφαρμόζεται δυνάμει της παραπομπής που πραγματοποιεί το άρθρο 229 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013, το οποίο μνημονεύεται στο άρθρο 220 του ίδιου κανονισμού.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/44

Προσφυγή της 20ής Δεκεμβρίου 2014 — Pollo Delta di Scabin Giancarlo e C. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-821/14)

(2015/C 065/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pollo Delta di Scabin Giancarlo e C. Snc (Porto Viro, Ιταλία) (εκπρόσωπος: V. Migliorini, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ως άκυρους και ανυπόστατους και εν πάση περιπτώσει να ακυρώσει, αφενός, την επιστολή Ref. SM/FUN S/2622874 της 28ης Ιουλίου 2014, που απέστειλε ο Jerzy Plewa, Γενικός Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, στον Felice Assenza, Γενικό Διευθυντή διεθνών πολιτικών και Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Υπουργείο γεωργικής και δασικής πολιτικής, και της οποίας η προσφεύγουσα έλαβε γνώση κατόπιν της προσβάσεως στα έγγραφα στις 19 Νοεμβρίου 2014, καθόσον η επιστολή αυτή απορρίπτει την αίτηση της Ιταλίας σχετικά με τα μέτρα στήριξης αριθ. 6 έως 9 τα οποία ζήτησε βάσει του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013, ειδικότερα δε εκείνα που αφορούν τις επιχειρήσεις σφαγής ζώων που θανατώνονται σε εκτέλεση των υγειονομικών μέτρων κατά της μετάδοσης της γρίπης των πτηνών και εκείνα που αφορούν τις σχετικές εμπορικές ζημίες, και, αφετέρου, τον εκτελεστικό κανονισμό της Επιτροπής (ΕΕ) 1071/2014 της 10ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με έκτακτα μέτρα στήριξης για τους τομείς των αυγών και του κρέατος πουλερικών στην Ιταλία, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 11.10.2014, καθόσον αποκλείει από τα μέτρα στήριξης που ελήφθησαν βάσει του άρθρου 220 του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 τις επιχειρήσεις σφαγής ζώων που θανατώνονται σε εκτέλεση των υγειονομικών μέτρων κατά της μετάδοσης της γρίπης των πτηνών και εκείνα που αφορούν τις σχετικές εμπορικές ζημίες,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι τα ίδια με αυτά που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-820/14, Delta Group agroalimentare κατά Επιτροπής.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/45

Προσφυγή της 19ης Δεκεμβρίου 2014 — Eveready Battery Company κατά ΓΕΕΑ — Hussain και λοιποί (POWER EDGE)

(Υπόθεση T-824/14)

(2015/C 065/61)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eveready Battery Company, Inc. (St. Louis, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: N. Hebeis, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Imran Hussain και λοιποί (Leeds, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Power Edge» — Υπ’ αριθ. 9 1 08  705 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 38/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/45

Προσφυγή της 18ης Δεκεμβρίου 2014 — IREPA κατά Επιτροπής και Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-825/14)

(2015/C 065/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Istituto di ricerche economiche per la pesca e l’acquacoltura — IREPA Onlus (Σαλέρνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Tedeschini, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει το αριθ. 3241411395 χρεωστικό σημείωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2014, με το οποίο ζητείται από το IREPA να καταθέσει στον τραπεζικό λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ποσό 4 58  347,35 ευρώ έως τις 7 Νοεμβρίου 2014·

—

Να ακυρώσει το από 12 Ιουλίου 2013 σημείωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αριθμό πρωτοκόλλου Ares (2013) 2644562, καθώς και την επισυναπτόμενη ως παράρτημα έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 27ης Φεβρουαρίου 2013, στην οποία περιλαμβάνεται έγγραφο προκαταρκτικής ενημερώσεως που προηγείται χρονικά εντολής ανακτήσεως όσον αφορά το ιταλικό πρόγραμμα συλλογής δεδομένων για το έτος 2010·

—

Να ακυρώσει το από 6 Αυγούστου 2014 σημείωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με αριθμό πρωτοκόλλου Ares (2014) 2605588, στο οποίο περιλαμβάνεται δεύτερο έγγραφο προκαταρκτικής ενημερώσεως που προηγείται χρονικά εντολής ανακτήσεως όσον αφορά το ιταλικό πρόγραμμα συλλογής δεδομένων για το έτος 2010.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά των αιτιάσεων τις οποίες προέβαλε η Επιτροπή, βασιζόμενη ιδίως στα συμπεράσματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όσον αφορά τον νόμιμο χαρακτήρα των δαπανών στις οποίες προέβη το προσφεύγον για το προσωπικό και για εξωτερική βοήθεια σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα συλλογής δεδομένων για την αλιεία (έτος 2010), και βάσει των οποίων ζητήθηκε η επιστροφή των χρηματικών ενισχύσεων, τόσο σε κοινοτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως, σχετικά με τις αιτιάσεις που αφορούν τις «δαπάνες προσωπικού», αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1078/2008 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2008, περί θεσπίσεως λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 861/2006 του Συμβουλίου όσον αφορά τις δαπάνες στις οποίες υποβάλλονται τα κράτη μέλη για τη συλλογή και διαχείριση των βασικών δεδομένων αλιείας, και του άρθρου 16 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, καθώς και από παραβίαση και πεπλανημένη εφαρμογή της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

Το προσφεύγουν διατείνεται συναφώς ότι το αίτημα περί επιστροφής των ποσών σχετικά με τις δαπάνες προσωπικού [«Staff Costs»] δεν είναι νόμιμο, διότι το, γενικό και όχι συγκεκριμένο, καθεστώς του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1078/2008 πρέπει να ερμηνευθεί με γνώμονα τους ειδικούς όρους εφαρμογής του εθνικού προγράμματος.

—

Το προσφεύγον διατείνεται επίσης ότι, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του έτους 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τους ειδικούς όρους εφαρμογής που προέβλεπε το εθνικό πρόγραμμα, στοιχείο που δημιούργησε στο προσφεύγον τη δικαιολογημένη πεποίθηση περί νομιμότητας των όρων αυτών εφαρμογής και για το 2010.

—

Δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο ούτε και η αιτίαση περί μη διενέργειας διαγωνισμών για την ανάθεση αποστολών συλλογής δεδομένων με τη βοήθεια ερωτηματολογίων, καθόσον, βάσει του άρθρου 16, στοιχείο ε', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων περί διαδικασιών για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων οι υπηρεσίες που «αφορούν συμβάσεις εργασίας».

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως, σχετικά με τις «δαπάνες για εξωτερική βοήθεια», αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1078/2008, του άρθρου 16 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ και του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 199/2008 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική, καθώς και από παραβίαση και πεπλανημένη εφαρμογή της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

Το προσφεύγουν διατείνεται συναφώς ότι η αιτίαση περί μη διενέργειας διαδικασίας επιλογής για την ανάθεση αποστολής στην Società Studio Nouvelle S.r.l. αντιβαίνει στο άρθρο 16, στοιχείο στ', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, βάσει του οποίου οι οικείες υπηρεσίες εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων. Εν πάση περιπτώσει, το IREPA έκανε χρήση της διαδικασίας κλειστού διαγωνισμού, προσκαλώντας πέντε επιχειρήσεις να υποβάλουν προσφορά, τηρώντας ως εκ τούτου τις αρχές που διέπουν τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων.

—

Το προσφεύγον διατείνεται επιπλέον ότι η αιτίαση περί ελλείψεως δεδομένων για τους ελέγχους που διενεργήθηκαν όσον αφορά τις υπηρεσίες τις οποίες παρέσχε η εταιρία Studio Nouvelle S.r.l. δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο, καθόσον αντιβαίνει στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) 199/2008, το οποίο δεν προβλέπει ειδικές διαδικασίες ελέγχου, οι οποίες εκτίθενται, όμως, στο εθνικό πρόγραμμα που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δημιουργώντας επομένως στο προσφεύγον τη δικαιολογημένη πεποίθηση ότι οι όροι αυτοί ήταν νόμιμοι.

—

Κατά το προσφεύγον, δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο η αιτίαση περί του ότι περιελήφθη στην αίτηση περί επιστροφής δαπανών δαπάνη στην οποία δεν είχε ακόμη υποβληθεί το Δημόσιο, καθόσον τα ποσά που δηλώθηκαν αφορούσαν το εθνικό πρόγραμμα για τα έτη 2009/2010, κατά τρόπο σύμφωνο με τις διατάξεις των άρθρων 7, 10 και 11 του κανονισμού (ΕΚ) 1078/2008, η δε Επιτροπή ενέκρινε η ίδια αυτόν τον τρόπο κοινοποιήσεως όσον αφορά τα σχετικά με το πρόγραμμα του έτους 2008 έγγραφα, γεγονός το οποίο δημιούργησε στο προσφεύγον δικαιολογημένη προσδοκία περί πληρωμής του.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/47

Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2014 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-826/14)

(2015/C 065/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. Sampol Pucurull, Abogado del Estado)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 4 της προσβαλλομένης αποφάσεως, και

—

να καταδικάσει στην Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2014 [SA 35550 (2013/C) (πρώην 2013(NN)], σχετικά με τη φορολογική απόσβεση χρηματοοικονομικής υπεραξίας για τη συμμετοχή σε ξένο μετοχικό κεφάλαιο.

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1) και το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά πράξη που τυπικώς στερείται αιτιολογίας και δεν αξιολογεί το μέτρο υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2014 (υποθέσεις T-219/10 και T-399/11).

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον το επίμαχο καθεστώς συνιστά μέτρο γενικού και όχι επιλεκτικού χαρακτήρα.

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά την έλλειψη νέας ενισχύσεως και την συνεπακόλουθη παράβαση του άρθρου 13 του κανονισμού 659/1999.

4.

Ο τέταρτος λόγος αφορά την παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 του κανονισμού 659/1999 και όσον αφορά τις διαπιστώσεις της ίδιας της Επιτροπής στις δύο προγενέστερες αποφάσεις.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/47

Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Antrax It κατά ΓΕΕΑ — Vasco Group (θερμαντικά σώματα)

(Υπόθεση T-828/14)

(2015/C 065/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Antrax It Srl (Resana, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Gazzola, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vasco Group BVBA (Dilsen, Βέλγιο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα για τα προϊόντα «θερμαντικά σώματα» –Υπ’ αριθ. 593959-0001 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 10ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1272/2013-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να συνεκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την προσφυγή που άσκησε η προσφεύγουσα κατά της αποφάσεως του ΓΕΕΑ στην υπόθεση R 1273/2013-3, καθόσον η απόφαση εκείνη είναι όμοια με την απόφαση που προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος της που κηρύσσει το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα 593959-0001 λόγω ελλείψεως ατομικού χαρακτήρα και, συνεπακόλουθα, να κρίνει έγκυρο το εν λόγω κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα χωρίς να αναπέμψει την υπόθεση στο ΓΕΕΑ για τρίτη φορά,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση του ΓΕΕΑ κατά το μέρος της που καταδικάζει την Antrax It Srl στα δικαστικά έξοδα,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την Vasco Group BVBA, από κοινού και εις ολόκληρον, στα δικαστικά έξοδα της Antrax It Srl, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων και αμοιβών των νομικών συμβούλων καθώς και άλλο έξοδο την κάλυψη του οποίου επιτάσσει ο νόμος,

—

να καταδικάσει τη Vasco Group BVBA στα δικαστικά έξοδα της Antrax It Srl, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων και αμοιβών στα οποία αυτή υποβλήθηκε στη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ, καθώς και άλλο έξοδο την κάλυψη του οποίου επιτάσσει ο νόμος,

—

να κηρύξει το άρθρο 1, στοιχείο δ’, του κανονισμού 216/96 μη συμβατό με το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

Παράβαση των άρθρων 6, 61, 62 και 63 του κανονισμού (EΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001 για τα κοινοτικά σχέδια.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/48

Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Antrax It κατά ΓΕΕΑ — Vasco Group (θερμαντικά σώματα)

(Υπόθεση T-829/14)

(2015/C 065/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Antrax It Srl (Resana, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Gazzola, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vasco Group BVBA (Dilsen, Βέλγιο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα για τα προϊόντα «σώματα καλοριφέρ» –Υπ’ αριθ. 593959-0002 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 10ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1273/2013-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να συνεκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την προσφυγή που άσκησε η προσφεύγουσα κατά της αποφάσεως του ΓΕΕΑ στην υπόθεση R 1273/2013-3, καθόσον η απόφαση εκείνη είναι όμοια με την απόφαση που προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος της που κηρύσσει το κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα 593959-0002 λόγω ελλείψεως ατομικού χαρακτήρα και, συνεπακόλουθα, να κρίνει έγκυρο το εν λόγω κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα χωρίς να αναπέμψει την υπόθεση στο ΓΕΕΑ για τρίτη φορά,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση του ΓΕΕΑ κατά το μέρος της που καταδικάζει την Antrax It Srl στα δικαστικά έξοδα,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την Vasco Group BVBA, από κοινού και εις ολόκληρον, στα δικαστικά έξοδα της Antrax It Srl, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων και αμοιβών των νομικών συμβούλων καθώς και άλλο έξοδο την κάλυψη του οποίου επιτάσσει ο νόμος,

—

να καταδικάσει τη Vasco Group BVBA στα δικαστικά έξοδα της Antrax It Srl, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων και αμοιβών των νομικών συμβούλων στα οποία υποβλήθηκε στη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ, καθώς και άλλο έξοδο την κάλυψη του οποίου επιτάσσει ο νόμος,

—

να κηρύξει το άρθρο 1, στοιχείο δ’, του κανονισμού 216/96 μη συμβατό με το άρθρο 41 της Συνθήκης της Νίκαιας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι όμοια με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-828/14.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/49

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2014 — Alnapharm κατά ΓΕΕΑ — Novartis (Alrexil)

(Υπόθεση T-839/14)

(2015/C 065/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alnapharm GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Heldt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Alrexil» — Υπ’ αριθ. 1 0 3 06  249 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1723/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/50

Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2014 — International Gaming Projects κατά ΓΕΕΑ — British Sky Broadcasting Group (Sky BONUS)

(Υπόθεση T-840/14)

(2015/C 065/67)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: International Gaming Projects Ltd (Βαλέτα, Μάλτα) (εκπρόσωπος: M.Garayalde Niño, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: British Sky Broadcasting Group plc (Isleworth, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Εικονιστικό κοινοτικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Sky BONUS» — Αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 1 0 7 34  549

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 2040/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και να δεχθεί την αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «Sky BONUS»,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφοι 1, στοιχείο β, 4 και 5, του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/50

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — Airpressure Bodyforming κατά ΓΕΕΑ (Slim legs by airpressure bodyforming)

(Υπόθεση T-842/14)

(2015/C 065/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Airpressure Bodyforming GmbH (Berchtesgaden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Merz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Slim legs by airpressure bodyforming» — Υπ’ αριθ. 1 2 5 33  709 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 1570/2014-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/51

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — GRE κατά ΓΕΕΑ (Mark1)

(Υπόθεση T-844/14)

(2015/C 065/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (Kloster Lehnin, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Memmler και S. Schulz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Mark1» — Υπ’ αριθ. 1 2 0 52  461 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 648/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/52

Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2014 — Spokey κατά ΓΕΕΑ — Leder Jaeger (SPOKEY)

(Υπόθεση T-846/14)

(2015/C 065/70)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Spokey sp. z o.o. (Katowice, Πολωνία) (εκπρόσωπος: B. Matusiewicz-Kulig, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Leder Jaeger GmbH (Siegen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «SPOKEY» — Υπ’ αριθ. 6 7 77  312 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 525/2014-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

ενδεχομένως, να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον αυτή αφορά εμπορεύματα της κλάσεως 18·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 75 και του άρθρου 76 του κανονισμού 207/2009·

—

Παράβαση του κανόνα 50 του κανονισμού 2868/95 της Επιτροπής.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/52

Προσφυγή της 2ας Ιανουαρίου 2015 — Ipatau κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-2/15)

(2015/C 065/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Vadzim Ipatau (Μινσκ, Λευκορωσία) (εκπρόσωπος: M. Michalauskas, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2014/750/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας, στο μέτρο που τον αφορά·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1159/2014 του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 2014, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 765/2006 για την επιβολή περιοριστικών μέτρων σχετικά με τη Λευκορωσία, στο μέτρο που τον αφορά·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως οι οποίοι, κατ’ ουσίαν, ταυτίζονται ή είναι παρόμοιοι με τους λόγους που προβάλλονται στο πλαίσιο της υποθέσεως T-693/13, Mikhalchanka κατά Συμβουλίου (1).

(1)  ΕΕ 2014, C 93, σ. 25.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/53

Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2015 — K-Swiss κατά ΓΕΕΑ (Παράλληλες ρίγες σε υπόδημα)

(Υπόθεση T-3/15)

(2015/C 065/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: K-Swiss, Inc. (Westlake Village, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Niebel και M. Hecht, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Διεθνής καταχώριση εικονιστικού σήματος (Απεικόνιση πέντε παράλληλων ριγών στο πλαϊνό μέρος αθλητικού υποδήματος), με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υπ’ αριθ. 9 32  758 διεθνής καταχώριση

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Οκτωβρίου 2014, στην υπόθεση R 1093/2014-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 76 του κανονισμού 207/2009.

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/53

Προσφυγή της 8ης Ιανουαρίου 2015 — Beiersdorf κατά ΓΕΕΑ (Q10)

(Υπόθεση T-4/15)

(2015/C 065/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Beiersdorf AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck και J. Fuhrmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα το οποίο περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Q10» — Υπ’ αριθ. 1 1 4 80  837 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 2050/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009·

—

Παράβαση του άρθρου 32, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

23.2.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/55

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2014 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-140/14)

(2015/C 065/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ZZ (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Tymen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη ανασυστάσεως της σταδιοδρομίας της προσφεύγουσας διά της νέας κατατάξεώς της, από 1ης Μαρτίου 2005, σε ανώτερη ομάδα καθηκόντων και αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ηθικής βλάβης που η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχής (AΣΣΠ), της 17ης Σεπτεμβρίου 2014, η οποία απεστάλη με σημείωμα της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 και παρελήφθη από την προσφεύγουσα στις 19 Σεπτεμβρίου 2014·

—

να διατάξει την αποκατάσταση της ζημίας που η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι υπέστη, εκτιμώμενη ex aequo et bono σε ποσό 30  000 ευρώ·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.