ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 4ης Δεκεμβρίου 2014 (αίτηση του Curtea de Apel Timişoara (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură (APIA) — Centrul Judeţean Timiş κατά Curtea de Conturi a României, Camera de Conturi a Judeţului Timiş

(Υπόθεση C-304/13) (1)

([Γεωργία - Κοινή γεωργική πολιτική - Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 - Καθεστώτα άμεσης στήριξης - Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις - Προϋπόθεση που δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία της Ένωσης - Προϋπόθεση μη υπάρξεως ληξιπρόθεσμης οφειλής έναντι του κρατικού προϋπολογισμού και/ή του τοπικού προϋπολογισμού κατά την ημερομηνία της υποβολής της αιτήσεως ενισχύσεως - Απαράδεκτη])

(2015/C 056/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Timişoara

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură (APIA) — Centrul Judeţean Timiş

Καθών: Curtea de Conturi a României, Camera de Conturi a Judeţului Timiş

Παρισταμένης της: Agenţia de Plăţi şi Intervenţie pentru Agricultură (APIA) — Bucureşti

Διατακτικό

Τα άρθρα 143γ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001, όπως έχει τροποποιηθεί από την πράξη περί των όρων προσχώρησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, και 132 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 1290/2005, (ΕΚ) 247/2006, (ΕΚ) 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003, έχουν την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση που αποκλείει από το δικαίωμα συμπληρωματικής εθνικής ενισχύσεως τους παραγωγούς οι οποίοι, κατά την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεώς τους περί ενισχύσεως, έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές έναντι του κρατικού προϋπολογισμού και/ή του τοπικού προϋπολογισμού, εφόσον καμία προϋπόθεση σχετικά με τη μη ύπαρξη τέτοιων οφειλών δεν αποτέλεσε αντικείμενο προηγούμενης εγκρίσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 52 της 22.02.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Δεκεμβρίου 2014 (αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Estación de Servicio Pozuelo 4 SL κατά GALP Energía España SAU

(Υπόθεση C-384/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Συμπράξεις - Άρθρο 81 ΕΚ - Σύμβαση αποκλειστικής προμήθειας καυσίμων για αυτοκίνητα και άλλων καυσίμων - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1984/83 - Άρθρο 12, παράγραφος 2 - Κανονισμός (ΕΚ) 2790/1999 - Άρθρα 4, στοιχείο α', και 5, στοιχείο α' - Διάρκεια της αποκλειστικότητας - Σύμβαση ήσσονος σημασίας])

(2015/C 056/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Estación de Servicio Pozuelo 4 SL

Καθής: GALP Energía España SAU

Διατακτικό

Σύμβαση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει τη σύσταση δικαιώματος επιφανείας υπέρ προμηθευτή προϊόντων πετρελαίου προκειμένου αυτός να κατασκευάσει πρατήριο το οποίο εκμισθώνει στον κύριο του οικοπέδου και η οποία συνδυάζεται με μακροπρόθεσμη συμφωνία αποκλειστικής προμήθειας, δεν έχει, κατ’ αρχήν, ως αποτέλεσμα τον αισθητό περιορισμό του ανταγωνισμού και δεν εμπίπτει, επομένως, στην απαγόρευση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, καθόσον, αφενός, το μερίδιο αγοράς του προμηθευτή αυτού δεν υπερβαίνει το 3 %, ενώ το συνολικό μερίδιο της αγοράς των τριών λοιπών προμηθευτών ανέρχεται σε 70 % περίπου, και, αφετέρου, η διάρκεια της εν λόγω σύμβασης δεν είναι προδήλως υπερβολική σε σχέση με τη μέση διάρκεια των συμβάσεων που συνάπτονται γενικώς στην οικεία αγορά, γεγονός που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

Το άρθρο 12, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2790/1999 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 1999, για την εφαρμογή του άρθρου 81, παράγραφος 3, της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών, έχει την έννοια ότι σύμβαση ισχύουσα στις 31 Μαΐου 2000, η οποία περιέχει ρήτρα μη ανταγωνισμού και πληροί τις προϋποθέσεις απαλλαγής που προβλέπονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1984/83 της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 1983, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85, παράγραφος 3, της Συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής προμήθειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1582/97 της Επιτροπής, της 30ής Ιουλίου 1997, χωρίς ωστόσο να πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο κανονισμός 2790/1999, δεν εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2001.

(1) ΕΕ C 274 της 21.09.2013.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 4ης Δεκεμβρίου 2014 (αίτηση του Cour administrative d'appel de Nantes (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Adiamix κατά Direction départementale des finances publiques de l’Orne

(Υπόθεση C-202/14) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κρατικές ενισχύσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 - Άρθρο 1, στοιχείο β', v - Καθεστώτος απαλλαγής από τον φόρο υπέρ των επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν τις δραστηριότητες προβληματικής επιχείρησης - Απόφαση της Επιτροπής κηρύττουσα καθεστώς ενισχύσεων μη συμβατό με την εσωτερική αγορά - Ανάκτηση των επιμέρους ενισχύσεων που χορηγήθηκαν δυνάμει καθεστώτος ενισχύσεων - Εκτίμηση του κύρους της αποφάσεως της Επιτροπής - Έννοιες της «υφιστάμενης ενισχύσεως» και της «νέας ενισχύσεως»])

(2015/C 056/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour administrative d'appel de Nantes

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Adiamix

Καθής: Direction départementale des finances publiques de l’Orne

Διατακτικό

Από την εξέταση του προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να θίξει το κύρος της αποφάσεως 2004/343/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων που εφάρμοσε η Γαλλία για την ανάληψη των δραστηριοτήτων προβληματικών επιχειρήσεων.

(1) ΕΕ C 202 της 30.06.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) στις 13 Νοεμβρίου 2014 — Český telekomunikační úřad κατά T-Mobile Czech Republic a.s. και Vodafone Czech Republic a.s.

(Υπόθεση C-508/14)

(2015/C 056/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Český telekomunikační úřad

Αναιρεσίβλητες: T-Mobile Czech Republic a.s. και Vodafone Czech Republic a.s.

Λοιποί διάδικοι: O2 Czech Republic a.s. (έως και τις 20 Ιουνίου 2014 γνωστή ως Telefónica Czech Republic a.s.), UPC Česká republika, s.r.o.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 12 και 13 της οδηγίας 2002/22/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (στο εξής: οδηγία), την έννοια ότι ο διαλαμβανόμενος σε αυτά όρος του «καθαρού κόστους» παροχής τέτοιας συγκεκριμένης υπηρεσίας αποκλείει να περιλαμβάνεται ένα «εύλογο κέρδος» του φορέα παροχής της υπηρεσίας στο ποσό του διαπιστωθέντος καθαρού κόστους παροχής της;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχουν οι προμνησθείσες διατάξεις της οδηγίας (άρθρα 12 και 13) άμεσο αποτέλεσμα;

3)	Σε περίπτωση που τα άρθρα 12 και 13 έχουν άμεσο αποτέλεσμα, μπορεί να γίνει επίκληση του άμεσου αυτού αποτελέσματος έναντι εμπορικής εταιρίας στην οποία κράτος μέλος κατέχει (ελέγχει) το 51 % των μετοχών της –εν προκειμένω, έναντι της O2 Czech Republic a.s. (ενδεχομένως «κρατικής οντότητας») ή όχι;

4)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα ερωτήματα 1 έως 3, έχει εφαρμογή η οδηγία και επί σχέσεων υφιστάμενων πριν την προσχώρηση της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και δη επί σχέσεων που υφίσταντο από 1ης Ιανουαρίου έως 30 Απριλίου 2004);

(1) ΕΕ L 108, σ. 51.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 18 Νοεμβρίου 2014 — Gemeente Borsele κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-520/14)

(2015/C 056/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Gemeente Borsele, Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 2, παράγραφος 1, αρχή και στοιχείο γ', και 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, όσον αφορά τη μεταφορά μαθητών σύμφωνα με δημοτική ρύθμιση όπως η περιγραφόμενη στην παρούσα απόφαση, ένας δήμος πρέπει να χαρακτηριστεί ως υποκείμενος στον φόρο κατά την έννοια της οδηγίας αυτής;

2)	Πρέπει για την απάντηση στο ερώτημα αυτό η δημοτική ρύθμιση να ληφθεί υπόψη στο σύνολό της, ή πρέπει η εκτίμηση αυτή να πραγματοποιηθεί χωριστά για κάθε υπηρεσία μεταφοράς;

3)	Αν πρέπει να πραγματοποιηθεί χωριστά, πρέπει να γίνει διάκριση ανάλογα με το αν πρόκειται για μεταφορά μαθητών σε απόσταση μεταξύ 6 και 20 χιλιομέτρων ή σε απόσταση μεγαλύτερη των 20 χιλιομέτρων;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 21 Νοεμβρίου 2014 — X κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-528/14)

(2015/C 056/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Χ

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

Παρέχει ο κανονισμός 1186/2009 (1) τη δυνατότητα να έχει ένα φυσικό πρόσωπο τη συνήθη κατοικία του ταυτόχρονα σε κράτος μέλος και σε τρίτη χώρα και, αν ναι, ισχύει η προβλεπόμενη στο άρθρο 3 ατέλεια για την εισαγωγή προσωπικών ειδών τα οποία μεταφέρονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν το φυσικό αυτό πρόσωπο έπαυσε να έχει τη συνήθη κατοικία στην τρίτη χώρα;

Αν ο κανονισμός 1186/2009 αποκλείει τη δυνατότητα να υπάρξει διπλή συνήθης κατοικία και αν η εκτίμηση όλων των περιστάσεων δεν αρκεί για τον προσδιορισμό της συνήθους κατοικίας, βάσει ποιου κανόνα ή με τη βοήθεια ποιων κριτηρίων πρέπει για την εφαρμογή του κανονισμού αυτού να καθοριστεί σε ποια χώρα έχει ο ενδιαφερόμενος τη συνήθη κατοικία του σε μια περίπτωση όπως η παρούσα, όπου αυτός έχει τόσο προσωπικούς όσο και επαγγελματικούς δεσμούς στην τρίτη χώρα και προσωπικούς δεσμούς στο κράτος μέλος;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1186/2009 του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2009, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών (ΕΕ L 324, σ. 23).

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice, Queen's Bench Division (Administrative Court) (England and Wales) (Ηνωμένο Βασίλειο) την 1η Δεκεμβρίου 2014 — Philip Morris Brands SARL, Philip Morris Limited και British American Tobacco UK Limited κατά Secretary of State for Health

(Υπόθεση C-547/14)

(2015/C 056/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice, Queen's Bench Division (Administrative Court) (England and Wales)

Διάδικοι στις υποθέσεις της κύριας δίκης

Αιτούσες: Philip Morris Brands SARL, Philip Morris Limited και British American Tobacco UK Limited

Καθού: Secretary of State for Health

Έτεροι διάδικοι: Imperial Tobacco Limited, British American Tobacco UK Limited, JT International SA, Gallaher Limited, Tann UK Limited, Tannpapier GmbH, V. Mane Fils, Deutsche Benkert GmbH & Co. KG, Benkert UK Limited και Joh. Wilh. Von Eicken GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Τίθενται στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΔΕΕ ή Δικαστήριο) τα ακόλουθα ερωτήματα ως προς την οδηγία 2014/40/EE (1) (στο εξής: οδηγία ή οδηγία TPD2) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ:

Νομική βάση

Είναι η οδηγία ανίσχυρη, εν όλω ή εν μέρει, επειδή το άρθρο 114 ΣΛΕΕ δεν συνιστά κατάλληλη νομική βάση; Ειδικότερα:

(α)

Όσον αφορά το άρθρο 24, παράγραφος 2, της οδηγίας:

(i)	κατά την ορθή του ερμηνεία, σε ποια έκταση επιτρέπει στα κράτη μέλη να θεσπίσουν αυστηρότερους κανόνες σχετικά με ζητήματα ως προς την «τυποποίηση» της συσκευασίας των προϊόντων καπνού· και

(ii)	υπό το πρίσμα της ερμηνείας αυτής, είναι το άρθρο 24, παράγραφος 2, ανίσχυρο επειδή το άρθρο 114 ΣΛΕΕ δεν συνιστά κατάλληλη νομική βάση;

(β)	Είναι το άρθρο 24, παράγραφος 3, της οδηγίας TPD2, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαγορεύουν σε συγκεκριμένες περιστάσεις μια κατηγορία προϊόντων καπνού ή συναφών προϊόντων, ανίσχυρο επειδή το άρθρο 114 ΣΛΕΕ δεν συνιστά κατάλληλη νομική βάση;

(γ)

Είναι οι ακόλουθες διατάξεις ανίσχυρες επειδή το άρθρο 114 ΣΛΕΕ δεν συνιστά κατάλληλη νομική βάση:

(i)	οι διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙ του τίτλου ΙΙ της οδηγίας TPD2, οι οποίες αφορούν τη συσκευασία και επισήμανση·

(ii)	το άρθρο 7 της οδηγίας TPD2, κατά το μέρος που απαγορεύει τα τσιγάρα μινθόλης και τα προϊόντα καπνού με χαρακτηριστικό άρωμα/γεύση·

(iii)

το άρθρο 18 της οδηγίας TPD2, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαγορεύουν τις διασυνοριακές εξ αποστάσεως πωλήσεις προϊόντων καπνού· και

(iv)	τα άρθρα 3, παράγραφος 4, και 4, παράγραφος 5, της οδηγίας TPD2, τα οποία αναθέτουν στην Επιτροπή αρμοδιότητες σχετικά με τα επίπεδα εκπομπών;

Αναλογικότητα και θεμελιώδη δικαιώματα

Όσον αφορά το άρθρο 13 της οδηγίας TPD2:

(α)	κατά την ορθή ερμηνεία του, απαγορεύει αληθείς και μη παραπλανητικές δηλώσεις σχετικά με προϊόντα καπνού επί της συσκευασίας του προϊόντος και

(β)	αν ναι, είναι ανίσχυρο επειδή παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και/ή το άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων;

Είναι κάποιες ή όλες οι ακόλουθες διατάξεις της οδηγίας TPD2 ανίσχυρες επειδή παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας:

(α)	το άρθρο 7, παράγραφοι 1 και 7, κατά το μέρος που απαγορεύει τη διάθεση στην αγορά προϊόντων καπνού με χαρακτηριστικό άρωμα/γεύση μινθόλης, καθώς και τη διάθεση στην αγορά προϊόντων καπνού που περιέχουν αρώματα/γεύσεις σε οποιοδήποτε από τα συστατικά τους·

(β)	τα άρθρα 8, παράγραφος 3, 9, παράγραφος 3, 10, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', και 14, κατά το μέρος που επιβάλλουν διάφορες απαιτήσεις τυποποιήσεως της συσκευασίας· και,

(γ)	το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', κατά το μέρος που απαιτεί οι προειδοποιήσεις για την υγεία να καλύπτουν το 65 % της εξωτερικής εμπρόσθιας και οπίσθιας πλευράς της μονάδας συσκευασίας και κάθε εξωτερικής συσκευασίας;

Εξουσιοδότηση/Εκτέλεση

Είναι κάποιες ή όλες οι ακόλουθες διατάξεις της οδηγίας TPD2 ανίσχυρες επειδή παραβιάζουν το άρθρο 290 ΣΛΕΕ:

(α)	το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 4, το οποίο αφορά τα ανώτατα επίπεδα εκπομπών·

(β)	το άρθρο 4, παράγραφος 5, το οποίο αφορά τις μεθόδους μετρήσεως εκπομπών·

(γ)	το άρθρο 7, παράγραφοι 5, 11 και 12, το οποίο αφορά τη ρύθμιση των συστατικών·

(δ)	τα άρθρα 9, παράγραφος 5, 10, παράγραφοι 1, στοιχείο στ', και 3, 11, παράγραφος 6, 12, παράγραφος 3, και 20, παράγραφος 12, τα οποία αφορούν τις προειδοποιήσεις για την υγεία·

(ε)	το άρθρο 20, παράγραφος 11, το οποίο αφορά την απαγόρευση των ηλεκτρονικών τσιγάρων και/ή των περιεκτών επαναπληρώσεως·

(στ)	το άρθρο 15, παράγραφος 12, το οποίο αφορά τις συμβάσεις αποθηκεύσεως δεδομένων;

Είναι τα άρθρα 3, παράγραφος 4, και 4, παράγραφος 5, της οδηγίας TPD2 ανίσχυρα επειδή παραβιάζουν την αρχή της ασφάλειας δικαίου και/ή αναθέτουν παράνομα αρμοδιότητες σε εξωτερικούς φορείς που δεν υπόκεινται στις διαδικαστικές εγγυήσεις του δικαίου της Ένωσης;

Είναι κάποιες ή όλες οι ακόλουθες διατάξεις της οδηγίας TPD2 ανίσχυρες επειδή παραβιάζουν το άρθρο 291 ΣΛΕΕ:

(α)	το άρθρο 6, παράγραφος 1, το οποίο αφορά τις υποχρεώσεις υποβολής κοινοποιήσεων

(β)	το άρθρο 7, παράγραφοι 2 έως 4 και 10, το οποίο αφορά τις εκτελεστικές πράξεις για την απαγόρευση προϊόντων καπνού σε ορισμένες περιστάσεις και/ή

(γ)	τα άρθρα 9, παράγραφος 6, και 10, παράγραφος 4, τα οποία αφορούν τις προειδοποιήσεις για την υγεία;

Επικουρικότητα

Είναι η οδηγία TPD2 και ειδικότερα τα άρθρα της 7, 8, παράγραφος 3, 9 παράγραφος 3, 10, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', 13 και 14 ανίσχυρα λόγω μη συμμορφώσεως προς την αρχή της επικουρικότητας;

(1) Οδηγία 2014/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση προϊόντων καπνού και συναφών προϊόντων και την κατάργηση της οδηγίας 2001/37/ΕΚ (ΕΕ L 127, σ. 1).

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/8

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Højesteret (Δανία) στις 2 Δεκεμβρίου 2014 — Finn Frogne A/S κατά Rigspolitiet ved Center for Beredskabskommunikation

(Υπόθεση C-549/14)

(2015/C 056/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Højesteret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Finn Frogne A/S

Αναιρεσίβλητο: Rigspolitiet ved Center for Beredskabskommunikation

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 2 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Δικαστηρίου στις υποθέσεις Pressetext Nachrichtenagentur (C-454/06, EU:C:2008:351) και Wall (C-91/08, EU:C:2010:182), την έννοια ότι η συμφωνία διακανονισμού με την οποία επέρχονται περιορισμοί και τροποποιήσεις των υπηρεσιών που είχε αρχικώς συμφωνηθεί να παρασχεθούν μεταξύ των συμβαλλομένων μερών δυνάμει συμβάσεως η οποία συνήφθη κατόπιν διαγωνισμού, καθώς και η αμοιβαία συμφωνία παραιτήσεως από μέσα έννομης προστασίας κατά μη εκπληρώσεως προκειμένου να αποφευχθεί επακόλουθη ένδικη διαδικασία, συνιστά σύμβαση για τη σύναψη της οποίας απαιτείται η προκήρυξη διαγωνισμού, στην περίπτωση που η εκτέλεση της αρχικής συμβάσεως δεν εξελίχθηκε ομαλά;

(1) ΕΕ L 134, σ. 114.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 28 Νοεμβρίου 2014, Envirotec Denmark ApS κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-550/14)

(2015/C 056/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Envirotec Denmark ApS

Εφεσίβλητο: Skatteministeriet

Προδικαστικό ερώτημα

Εμπίπτουν οι ράβδοι που αποτελούνται από ένα ανομοιογενές, ακατέργαστο κράμα διαφόρων υπολειμμάτων χρυσοφόρων μεταλλικών αντικειμένων στην έννοια «χρυσός με τη μορφή πρώτης ύλης ή ημικατεργασμένου προϊόντος», κατά το άρθρο 198, παράγραφος 2, της οδηγίας περί ΦΠΑ (1);

Είναι δεδομένο ότι οι ράβδοι αποτελούνται από ένα ανομοιογενές, ακατέργαστο κράμα διαφόρων υπολειμμάτων χρυσοφόρων μεταλλικών αντικειμένων, ενώ μπορεί να περιέχουν, εκτός από χρυσό, και οργανική ύλη, όπως δόντια, καουτσούκ, PVC, καθώς και μέταλλα/πρώτες ύλες, όπως χαλκό, κασσίτερο, νικέλιο, αμάλγαμα, υπολείμματα από μπαταρίες που περιέχουν υδράργυρο και μόλυβδο, όπως και διάφορες τοξικές ουσίες κ.λπ. Κατά συνέπεια, η ράβδος δεν αποτελεί χρυσοφόρο προϊόν το οποίο κατόπιν επεξεργασίας δίνει απευθείας το τελικό προϊόν. Αντιθέτως, η ράβδος αποτελεί ένα επεξεργασμένο προϊόν (ένα κράμα), το οποίο –ως ενδιάμεσο στάδιο– δημιουργείται με σκοπό την εξαγωγή του χρυσού που περιέχει. Οι ράβδοι έχουν υψηλή περιεκτικότητα χρυσού, κατά μέσο όρο μεταξύ 500 και 600 χιλιοστών, και, άρα, σημαντικά ανώτερη των 325 χιλιοστών. Μετά την εξαγωγή του, ο χρυσός που περιέχεται στις ράβδους πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή χρυσών και επίχρυσων αντικειμένων.

Στο πλαίσιο της απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως δεδομένο το γεγονός ότι οι ράβδοι δεν μπορούν να αποτελέσουν καθαυτές συστατικά άλλων προϊόντων, δεδομένου ότι θα πρέπει πρώτα να υποστούν επεξεργασία κατά την οποία γίνεται διαχωρισμός των μετάλλων, ενώ τα μη μεταλλικά στοιχεία και οι επικίνδυνες ουσίες κ.λπ. ρευστοποιούνται/αποβάλλονται.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado Contencioso-Administrativo no 6 de Murcia (Ισπανία) στις 3 Δεκεμβρίου 2014 — IOS Finance EFC S.A. κατά Servicio Murciano de Salud

(Υπόθεση C-555/14)

(2015/C 056/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Contencioso-Administrativo no 6 de Murcia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: IOS Finance EFC S.A.

Εναγόμενο: Servicio Murciano de Salud

Προδικαστικά ερωτήματα

Λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του άρθρου 4, παράγραφος 1, του άρθρου 6 και του άρθρου 7, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011 (1), για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές:

1)	Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας την έννοια ότι ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εξαρτήσει την είσπραξη του κεφαλαίου οφειλής από την προϋπόθεση παραιτήσεως από τους τόκους υπερημερίας;

2)	Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 3, της οδηγίας την έννοια ότι ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εξαρτήσει την είσπραξη του κεφαλαίου οφειλής από την προϋπόθεση παραιτήσεως από τα έξοδα εισπράξεως;

3)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα δύο ερωτήματα, μπορεί ο οφειλέτης, όταν είναι αναθέτουσα αρχή, να επικαλεστεί την αυτονομία της βουλήσεως των μερών για να απαλλαγεί από την υποχρέωση καταβολής τόκων υπερημερίας και εξόδων εισπράξεως;

(1) ΕΕ L 48, σ. 1.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/12

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Pilkington Group κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-72/09) (1)

((Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά των υαλοπινάκων οχημάτων - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Συμφωνίες περί κατανομής των αγορών και ανταλλαγές ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών - Πρόστιμα - Δικαιώματα άμυνας - Αναδρομική εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών του 2006 για τον υπολογισμό του ύψους των προστίμων - Αξία των πωλήσεων - Παθητικός ή ελάσσων ρόλος - Αποτρεπτική ενέργεια του προστίμου - Συνυπολογισμός προγενεστέρως επιβληθέντων προστίμων - Ανώτατο ποσό του προστίμου - Συναλλαγματική ισοτιμία για τον υπολογισμό του ανωτάτου ποσού του προστίμου))

(2015/C 056/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Pilkington Group Ltd (St Helens, Ηνωμένο Βασίλειο)· Pilkington Automotive Ltd (Lathom, Ηνωμένο Βασίλειο)· Pilkington Automotive Deutschland GmbH (Witten, Γερμανία)· Pilkington Holding GmbH (Gelsenkirchen, Γερμανία)· και Pilkington Italia SpA (San Salvo, Ιταλία) (εκπρόσωποι: J. Scott, S. Wisking, K. Φουντουκάκος-Κυριακάκος, solicitors, J. Turner, QC, A. Bates, barrister, C. Puech Baron και D. Katrana, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή européenne (εκπρόσωποι: αρχικά F. Castillo de la Torre, A. Biolan και M. Kellerbauer, στη συνέχεια A. Biolan, M. Kellerbauer και N. von Lingen και, τέλος, A. Biolan, M. Kellerbauer και F. Ronkes Agerbeek)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C (2008) 6815 τελικό της Επιτροπής, της 12ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/39.125 — Υαλοπίνακες οχημάτων), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C (2009) 863 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2009, και με την απόφαση C (2013) 1119 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2013, στο μέτρο που αφορά τις προσφεύγουσες, καθώς και επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 2 της αποφάσεως αυτής, στο μέτρο που επιβάλλει πρόστιμο στις προσφεύγουσες, ή, ακόμα επικουρικότερα, αίτημα μειώσεως του ποσού του εν λόγω προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Οι Pilkington Group Ltd, Pilkington Automotive Ltd, Pilkington Automotive Deutschland GmbH, Pilkington Holding GmbH και Pilkington Italia SpA φέρουν το 90 % των δικαστικών εξόδων τους καθώς και το σύνολο των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η δε Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το 10 % των δικαστικών εξόδων των προσφευγουσών.

(1) EE C 102 της 1.5.2009.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Χαμάς κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-400/10) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Πραγματική βάση των αποφάσεων περί δεσμεύσεως κεφαλαίων - Αναφορά σε τρομοκρατικές ενέργειες - Απαραίτητη η απόφαση αρμόδιας αρχής κατά την έννοια της κοινής θέσης 2001/931 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Διαχρονικός περιορισμός των αποτελεσμάτων της ακυρώσεως))

(2015/C 056/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Χαμάς (Ντόχα, Κατάρ) (εκπρόσωπος: L. Glock, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικά B. Driessen και R. Szostak, στη συνέχεια B. Driessen και G. Étienne)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά Μ. Κωνσταντινίδης και É. Cujo, στη συνέχεια Μ. Κωνσταντινίδης και F. Castillo de la Torre)

Αντικείμενο

Αρχικά, αίτημα ακυρώσεως της ανακοινώσεως του Συμβουλίου προς τα πρόσωπα, τις ομάδες και τις οντότητες του καταλόγου που προβλέπει το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 του Συμβουλίου, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (EE C 188, σ. 13), της αποφάσεως 2010/386/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (EE L 178, σ. 28), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 610/2010 του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 2580/2001 και για την κατάργηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1285/2009 (EE L 178, σ. 1), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει τις αποφάσεις 2010/386/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, 2011/70/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, 2011/430/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τις αποφάσεις 2011/872/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2011, 2012/333/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2012, 2012/765/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2012, 2013/395/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 2013, 2014/72/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 2014, και 2014/483/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2014, σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και για την κατάργηση, αντιστοίχως, των αποφάσεων 2011/430, 2011/872, 2012/333, 2012/765, 2013/395 και 2014/72, στο μέτρο που αφορούν την Χαμάς (συμπεριλαμβανομένης της Hamas-Izz al-Din al-Qassem).

Ακυρώνει τους εκτελεστικούς κανονισμούς 610/2010 του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2010, 83/2011 του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, 687/2011 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, 1375/2011 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2011, 542/2012 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2012, 1169/2012 του Συμβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2012, 714/2013 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 2013, 125/2014 του Συμβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 2014, και 790/2014 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2014, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 του Συμβουλίου, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και για την κατάργηση, αντιστοίχως, των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) 1285/2009, 610/2010, 83/2011, 687/2011, 1375/2011, 542/2012, 1169/2012, 714/2013 και 125/2014, στο μέτρο που αφορούν την Χαμάς (συμπεριλαμβανομένης της Hamas-Izz al-Din al-Qassem).

Τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2014/483 και του εκτελεστικού κανονισμού 790/2014 διατηρούνται επί τρεις μήνες μετά τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως ή, αν ασκηθεί αναίρεση εντός της προθεσμίας του άρθρου 56, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έως την έκδοση της αποφάσεως του Δικαστηρίου επί της αιτήσεως αναιρέσεως.

4)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, και τα δικαστικά έξοδα της Χαμάς.

6)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 317 της 20.11.2010.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Si.mobil κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-201/11) (1)

((Ανταγωνισμός - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως - Σλοβενική αγορά των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας - Απόφαση περί απορρίψεως καταγγελίας - Εξέταση της υποθέσεως εκ μέρους αρχής ανταγωνισμού ενός κράτους μέλους - Έλλειψη συμφέροντος για την Ένωση))

(2015/C 056/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Si.mobil telekomunikacijske storitve d.d. (Λιουμπλιάνα, Σλοβενία) (εκπρόσωποι: αρχικώς Π. Αλεξιάδης και E. Sependa, solicitors, στη συνέχεια Π. Αλεξιάδης, P. Figueroa Regueiro και A. Melihen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Giolito, B. Gencarelli και A. Biolan, στη συνέχεια C. Giolito και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωποι: T. Mihelič Žitko και V. Klemenc)· και Telekom Slovenije d.d. πρώην Mobitel, telekomunikacijske storitve d.d. (Λιουμπλιάνα, Σλοβενία) (εκπρόσωποι: J. Sladič και P. Sladič, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2011) 355 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2011, περί απορρίψεως της καταγγελίας που υπέβαλε η προσφεύγουσα σχετικά με παραβάσεις του άρθρου 102 ΣΛΕΕ τις οποίες φέρεται ότι τέλεσε η Mobitel ως προς πλείονες αγορές κινητής τηλεφωνίας σε επίπεδο τόσο χονδρικής όσο και λιανικής (υπόθεση COMP/39.707 — Si.mobil/Mobitel).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Si.mobil telekomunikacijske storitve d.d. στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Telekom Slovenije d.d.

3)	Η Δημοκρατία της Σλοβενίας φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 160 της 28.5.2011.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιανουαρίου 2015 — Club Hotel Loutraki κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-58/13) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Εκμετάλλευση ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων - Χορήγηση αποκλειστικής αδείας από την Ελληνική Δημοκρατία - Απόφαση διαπιστώνουσα τη μη ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως - Μη κίνηση της τυπικής διαδικασίας έρευνας - Σοβαρές δυσχέρειες - Διαδικαστικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία - Πλεονέκτημα - Από κοινού αξιολόγηση των κοινοποιηθέντων μέτρων))

(2015/C 056/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Club Hotel Loutraki AE (Λουτράκι, Ελλάδα)· Vivere Entertainment AE (Aθήνα, Ελλάδα)· Theros International Gaming, Inc. (Πάτρα, Ελλάδα)· Elliniko Casino Kerkyras (Αθήνα, Ελλάδα)· Casino Rodos (Ρόδος, Ελλάδα)· Porto Carras AE (Άλιμος, Ελλάδα)· και Kazino Aigaiou AΕ (Σύρος, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Σ. Παππάς, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Afonso και P. J. Loewenthal)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E.-M. Μαμούνα και Κ. Μπόσκοβιτς)· και Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (OΠΑΠ) (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: αρχικά Κ. Φουντουλάκος-Κυριακάκος, solicitor, L. Van den Hende και M. Sánchez Rydelski, δικηγόροι, στη συνέχεια M. Petite και A. Tomtsis, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής C(2012) 6777 τελικό, της 3ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 33 988 (2011/N) — Ελλάδα —Λεπτομέρειες παρατάσεως του αποκλειστικού δικαιώματος του ΟΠΑΠ για την εκμετάλλευση δεκατριών τυχερών παιγνίων και χορήγηση αποκλειστικής αδείας για την εκμετάλλευση 35 000 ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων για περίοδο δέκα ετών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Οι Club Hotel Loutraki AE, Vivere Entertainment AE, Theros International Gaming, Inc., Elliniko Casino Kerkyras, Casino Rodos, Porto Carras AE και Kazino Aigaiou AE θα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (ΟΠΑΠ).

3)	Η Ελληνική Δημοκρατία θα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 114 της 20.4.2013.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Lidl Stiftung κατά ΓΕΕΑ (Deluxe)

(Υπόθεση T-344/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Deluxe - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Απουσία διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ)207/2009])

(2015/C 056/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kefferpütz και A. Wrage, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Μαρτίου 2014 (υπόθεση R 1223/2013-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου Deluxe ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Lidl Stiftung & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 235της 21.7.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/16

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Δεκεμβρίου 2014 — Productos Derivados del Acero κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-388/10) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Εκπροσώπηση των διαδίκων - Κατάργηση της δίκης))

(2015/C 056/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Productos Derivados del Acero, SA (Catarroja, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικά M. Escuder Tella, F. Palau-Ramírez και J. Viciano Pastor, δικηγόροι, στη συνέχεια M. Escuder Tella και J. Viciano Pastor, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, F. Castilla Contreras και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως και μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως C (2010) 4387 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2010, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.344 — Προεντεταμένος χάλυβας), που τροποποιήθηκε με την απόφαση C (2010) 6676 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Σεπτεμβρίου 2010 και την απόφαση C (2011) 2269 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της προσφυγής.

2)	Η Productos Derivados del Acero, SA φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

(1) EE C 301 της 6.11.2010.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/16

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Δεκεμβρίου 2014 — AQ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-168/11) (1)

((Αγωγή αποζημιώσεως - Αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστη ο ενάγων κατόπιν της αποφάσεως του Κοινοβουλίου να θέσει στο αρχείο την αναφορά του - Αίτημα να κινηθεί έρευνα σχετικά με προβαλλόμενες παρατυπίες της διαδικασίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Προδήλως απαράδεκτο))

(2015/C 056/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Ενάγων: AQ (Żary, Πολωνία) (εκπρόσωπος: P. K. Rosiak, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωπος: K. Zejdová)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως με αίτημα την αποκατάσταση της ζημίας που ο ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέστη κατόπιν της αποφάσεως του Κοινοβουλίου να θέσει στο αρχείο αναφορά του με την οποία ζήτησε να κινηθεί έρευνα σχετικά με προβαλλόμενες παρατυπίες της διαδικασίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον κ. AQ στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά του όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

3)	Το ποσό του ευεργετήματος πενίας το οποίο βαρύνει το ταμείο του Γενικού Δικαστηρίου ορίζεται σε 1 653,36 ευρώ.

(1) EE C 250 της 18.8.2012.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/17

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Alstom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-164/12) (1)

([«Ανταγωνισμός - Αγωγή αποζημιώσεως ενώπιον εθνικού δικαστηρίου - Αίτημα συνεργασίας - Άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 - Απόφαση της Επιτροπής περί κοινοποιήσεως πληροφοριών σε εθνικό δικαστήριο - Ανάκληση του αιτήματος - Ανάκληση της αποφάσεως - Κατάργηση της δίκης»])

(2015/C 056/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alstom (Levallois-Perret, Γαλλία) (εκπρόσωποι: αρχικά J. Derenne, avocat, N. Heaton, P. Chaplin και M. Farley, solicitors, στη συνέχεια J. Derenne, N. Heaton και P. Chaplin)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Αντωνιάδης, N. Khan και P. Van Nuffel)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: National Grid Electricity Transmission plc (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. Magnus, C. Bryant, E. Coulson, solicitors, J. Turner, D. Beard, QC, και L. John, barrister)

Αντικείμενο

Η ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, η οποία γνωστοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με έγγραφο του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Ανταγωνισμού της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2012, υπ’ αριθ. D/2012/006840, περί αποδοχής του αιτήματος συνεργασίας του High Court of Justice (England & Wales) [Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αγγλία και Ουαλλία)], στο μέτρο που έχει ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη πληροφοριών που φέρεται ότι καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο και οι οποίες περιλαμβάνονται στην απάντησή της στην ανακοίνωση των αιτιάσεων στην υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 165 της 9.6.2012.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/18

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Talanton κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-165/13) (1)

([Ρήτρα διαιτησίας - Συμβάσεις Pocemon και Perform συναφθείσες στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως (2007-2013) - Επιλέξιμες δαπάνες - Επιστροφή των καταβληθέντων ποσών - Έκθεση οικονομικού ελέγχου - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Συμφέρον προς άσκηση αναγνωριστικής αγωγής - Απαράδεκτο])

(2015/C 056/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Τάλαντον AE — Συμβουλευτική-Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων (Παλαιό Φάληρο, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Μ. Αγγελόπουλος και Κ. Δάμης, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και A. Sauka, επικουρούμενοι από τους Λ. Αθανασίου και Γ. Γεραπετρίτη, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αγωγή δυνάμει των άρθρων 272 και 340, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, με την οποία ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο να αναγνωρίσει, αφενός, ότι η άρνηση της Επιτροπής να θεωρήσει ως επιλέξιμες δαπάνες ορισμένα ποσά που καταβλήθηκαν στην ενάγουσα για την εκτέλεση των συμβάσεων επιδοτήσεως Perform και Pocemon συνιστά παράβαση, εκ μέρους της Επιτροπής, των συμβατικών υποχρεώσεών της και, αφετέρου, ότι δεν οφείλει να επιστρέψει ορισμένο μέρος των ποσών αυτών, καθώς και το ποσό της εκκαθαρισμένης αποζημιώσεως που θα προσδιοριστεί από την Επιτροπή.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Τάλαντον AE — Συμβουλευτική Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 156 της 1.6.2013.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/18

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Νοεμβρίου 2014 — Kinnarps κατά ΓΕΕΑ (MAKING LIFE BETTER AT WORK)

(Υπόθεση T-697/13) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος MAKING LIFE BETTER AT WORK - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσφυγή εν μέρει προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος και εν μέρει προδήλως απαράδεκτη»])

(2015/C 056/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kinnarps AB (Kinnarp, Σουηδία) (εκπρόσωπος: M. Wahlin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: G. Melander και D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Οκτωβρίου 2013 (υπόθεση R 2272/2012-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου MAKING LIFE BETTER AT WORK ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Kinnarps AB στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 93 της 29.3.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/19

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Νοεμβρίου 2014 — Léon Van Parys κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-171/14) (1)

((«Προσφυγή ακυρώσεως - Τελωνειακή Ένωση - Επιστολή της Επιτροπής με την οποία γνωστοποιείται ότι διατηρείται η αναστολή της προθεσμίας εξετάσεως αιτήσεως διαγραφής δασμών - Αίτημα να αποφανθεί το Γενικό Δικαστήριο - Αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου - Έλλειψη εννόμου συμφέροντος - Προδήλως απαράδεκτο»))

(2015/C 056/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Firma Léon Van Parys (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Vlaemminck, B. Van Vooren και R. Verbeke, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Caeiros, B. R. Killmann και M. van Beek)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της από 24 Ιανουαρίου 2014 επιστολής της Επιτροπής, με την οποία γνωστοποιεί στην προσφεύγουσα τη διατήρηση της αναστολής της προθεσμίας εξετάσεως της αιτήσεως διαγραφής δασμών που προβλέπεται στο άρθρο 907 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253, σ. 1) και, αφετέρου, αίτημα να κριθεί ότι έχουν επέλθει τα αποτελέσματα του άρθρου 909 του κανονισμού 2454/93 έναντι της προσφεύγουσας, μετά από την απόφαση της 19ης Μαρτίου 2013, Firma Van Parys κατά Επιτροπής (T-324/10, Συλλογή, EU:T:2013:136).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Firma Léon Van Parys φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) EE C 151 της 19.5.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/20

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Vanbreda Risk & Benefits κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-199/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών - Παροχή υπηρεσιών ασφαλίσεως αγαθών και προσώπων - Απόρριψη προσφοράς - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Παραδεκτό - Fumus boni juris - Επείγον - Στάθμιση συμφερόντων))

(2015/C 056/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Vanbreda Risk & Benefits (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Teerlinck και P. de Bandt, avocats)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Delaude και L. Cappelletti)

Αντικείμενο

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζητείται, κατ’ ουσίαν, η αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Ιανουαρίου 2014, με την οποία η Επιτροπή, αφενός, απέρριψε την προσφορά που υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα κατόπιν προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών για τη σύναψη συμβάσεως που αφορούσε την ασφάλιση αγαθών και προσώπων και, αφετέρου, ανέθεσε την εν λόγω σύμβαση σε άλλη εταιρία.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

Αναστέλλει την εκτέλεση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 30ής Ιανουαρίου 2014, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την προσφορά που είχε υποβάλει η Vanbreda Risk & Benefits κατόπιν προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών για σύμβαση ασφαλίσεως αγαθών και προσώπων και ανέθεσε την εν λόγω σύμβαση σε άλλη εταιρία, όσον αφορά την ανάθεση του τμήματος αρ. 1 της συμβάσεως.

2)	Διατηρούνται τα αποτελέσματα της εν λόγω αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Ιανουαρίου 2014 έως τη λήξη της προθεσμίας ασκήσεως αναιρέσεως κατά της παρούσας διατάξεως.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/20

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Δεκεμβρίου 2014 — Mabrouk κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-277/14) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα εις βάρος ορισμένων φυσικών και νομικών προσώπων λόγω της καταστάσεως στην Τυνησία - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή επί παραλείψει - Αίτηση προσβάσεως στα αποδεικτικά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Συμβούλιο εναντίον φυσικού προσώπου εις βάρος του οποίου ελήφθησαν τέτοια μέτρα - Αίτηση η οποία έγινε δεκτή από το Συμβούλιο - Εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης))

(2015/C 056/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mohamed Marouen Ben Ali Bel Ben Mohamed Mabrouk (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωποι: J.-R. Farthouat, J.-P. Mignard, N. Boulay, δικηγόροι, και S. Crosby, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. De Elera και G. Étienne)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα να διαπιστωθεί παράλειψη του Συμβουλίου, καθόσον το θεσμικό όργανο παρανόμως απείχε από οποιαδήποτε ενέργεια σε συνέχεια της αιτήσεως του προσφεύγοντος να του επιτραπεί η πρόσβαση στον φάκελο με τα αποδεικτικά στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε το Συμβούλιο για να επιβάλει το μέτρο της δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 194 της 24.6.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Δεκεμβρίου 2014 — CR κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-342/14 P) (1)

((«Αναίρεση - Δημόσια Διοίκηση - Υπάλληλοι - Αμοιβή - Οικογενειακά επιδόματα - Επίδομα συντηρούμενου τέκνου - Αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 85, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Ασφάλεια δικαίου - Αναλογικότητα - Υποχρέωση αιτιολογίας - Αναίρεση προδήλως αβάσιμη»))

(2015/C 056/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: CR (Malling, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Salerno, δικηγόρος)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωπος: V. Montebello-Demogeot και E. Taneva, agents) και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Bauer και A. Bisch, μετέπειτα M. Bauer και E. Rebasti)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα), της 12ης Μαρτίου 2014, η οποία εκδόθηκε στην υπόθεση F-128/12, CR κατά Κοινοβουλίου (Συλλογή Υπ.Υπ., ECLI:EU:F:2014:38).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο CR φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της πρωτόδικης διαδικασίας.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 212 της 07.07.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2014 — Quanzhou Wouxun Electronics κατά ΓΕΕΑ — Locura Digital (WOUXUN)

(Υπόθεση T-345/14) (1)

((«Προσφυγή ακυρώσεως - Προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής - Εκπρόθεσμο - Απουσία τυχαίου συμβάντος και ανωτέρας βίας - Προδήλως απαράδεκτο»))

(2015/C 056/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Quanzhou Wouxun Electronics Co. Ltd (Quanzhou, Κίνα) (εκπρόσωποι: A. Sebastião και J. Pimenta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Locura Digital, SL (Granollers, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 407/2013-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου WOUXUN ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Quanzhou Wouxun Electronics Co. Ltd φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 235 της 21.7.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/23

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Δεκεμβρίου 2014 — STC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-355/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Κατασκευή και συντήρηση εγκαταστάσεως παραγωγής τριπλής ενέργειας - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζομένου - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Μη ύπαρξη fumus boni juris))

(2015/C 056/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αιτούσα: STC SpA (Forlì, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Marelli και G. Delucca, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Cappelletti, L. Di Paolo και F. Moro)

Αντικείμενο

Κατ’ ουσίαν, αφενός, αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως της 3ης Απριλίου 2014 με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την προσφορά της STC στο πλαίσιο του διαγωνισμού JRC IPR 2013 C04 0031 OC για την κατασκευή εγκαταστάσεως παραγωγής τριπλής ενέργειας με αεριοστρόβιλο και τη συντήρησή της στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (CCR) στην Ispra (Ιταλία) (ΕΕ 2013/S 137-237146), της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή ανέθεσε το αντικείμενο της συμβάσεως στην CPL Concordia και, κατά συνέπεια, όλων των συνακολούθων αποφάσεων, και, αφετέρου, αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής περί απορρίψεως της αιτήσεως προσβάσεως στα έγγραφα καθώς και αίτηση λήψεως προσωρινού μέτρου που θα καταστήσει δυνατή την πλήρη άσκηση του δικαιώματος προσβάσεως στα έγγραφα της διαδικασίας διαγωνισμού.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/23

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Δεκεμβρίου 2014 — Alsharghawi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-532/14) (1)

((«Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα λόγω της καταστάσεως στη Λιβύη - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας - Απαράδεκτο»))

(2015/C 056/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Bashir Saleh Bashir Alsharghawi (Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική) (εκπρόσωπος: É. Moutet, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και V. Piessevaux)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως 2011/137/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Λιβύη (ΕΕ L 58, σ. 53), και, αφετέρου, της αποφάσεως 2011/172/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2011/137 (ΕΕ L 78, σ. 24), στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τον Bashir Saleh Bashir Alsharghawi στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 303 της 8.9.2014.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/24

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2014 — AF Steelcase κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-652/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις - Προμήθεια και εγκατάσταση επίπλων - Απόρριψη προσφοράς διαγωνιζομένου - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Μη ύπαρξη fumus boni juris))

(2015/C 056/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αιτούσα: AF Steelcase, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. Rodríguez Bajón, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: N. Bambara και M. Paolacci)

Αντικείμενο

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζητείται, κατ’ ουσίαν, η αναστολή της εκτελέσεως της αποφάσεως του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 8ης Ιουλίου 2014, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της προσφεύγουσας στο πλαίσιο του διαγωνισμού για την προμήθεια και την εγκατάσταση επίπλων και εξοπλισμού στα κτίρια του ΓΕΕΑ.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/24

Προσφυγή της 4ης Δεκεμβρίου 2014 — Philip Morris κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-796/14)

(2015/C 056/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Philip Morris Ltd (Richmond, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: K. Nordlander και M. Abenhaïm, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή,

—	να ακυρώσει την από 24 Σεπτεμβρίου 2014 απόφαση Ares (2014) 3142109 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο μέτρο που αρνείται στην προσφεύγουσα πλήρη πρόσβαση στα έγγραφα που έχει ζητήσει, με την επιφύλαξη των προσωπικών δεδομένων που περιλαμβάνονται σε αυτά και έχουν απαλειφθεί,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως Ares(2014)3142109, της 24ης Σεπτεμβρίου 2014, με την οποία η Επιτροπή δεν της έδωσε πλήρη πρόσβαση σε έξι εσωτερικά έγγραφα που είχαν συνταχθεί στο πλαίσιο προπαρασκευαστικών εργασιών οι οποίες κατέληξαν στην έκδοση της οδηγίας 2014/40/ΕΕ σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση προϊόντων καπνού και συναφών προϊόντων (1) (στο εξής: η προσβαλλόμενη απόφαση).

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθώς δεν εξήγησε — για κάθε έγγραφο — ποια συναφή εξαίρεση του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (στο εξής: κανονισμός περί διαφάνειας) εφάρμοσε και βάσει ποιων περιστάσεων και ποιου σκεπτικού. Στηριζόμενη στα ίδια γενικά επιχειρήματα για την άρνησή της (προστασία των δικαστικών διαδικασιών, της παροχής νομικών συμβουλών και της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων), η Επιτροπή δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους η γνωστοποίηση των εγγράφων που είχαν ζητηθεί θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» κάθε ένα από τα ανωτέρω συμφέροντα. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εξηγεί αν η αιτιολογία για κάθε αντίστοιχη άρνηση στηρίζεται στις «δικαστικές διαδικασίες» ή στην «παροχή νομικών συμβουλών».

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο του κανονισμού περί διαφάνειας, καθώς δεν εξέθεσε με ποιον τρόπο η γνωστοποίηση θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» σε κάθε μία περίπτωση την προστασία «της παροχής νομικών συμβουλών» ή «των δικαστικών διαδικασιών». Όσον αφορά την προστασία «της παροχής νομικών συμβουλών», η αόριστη αιτιολογία της Επιτροπής έχει απορριφθεί από τη νομολογία και η Επιτροπή δεν παρέσχε σαφή εξήγηση σχετικά με το ότι, στην επίμαχη περίπτωση, η πλήρης γνωστοποίηση των εγγράφων που ζητήθηκαν θα έθιγε συγκεκριμένα και ουσιαστικά την προστασία της παροχής νομικών συμβουλών. Ούτε στην περίπτωση των «δικαστικών διαδικασιών» εξηγεί ειδικότερα η Επιτροπή για ποιον λόγο η γνωστοποίηση θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» την προστασία των «δικαστικών διαδικασιών».

Με τον τρίτο λόγο της προσφυγής προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη και τα δύο εδάφια του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού περί διαφάνειας, καθώς δεν εξέθεσε με ποιον τρόπο η γνωστοποίηση των εγγράφων θα έθιγε συγκεκριμένα και ουσιαστικά την προστασία της «διαδικασία[ς] λήψης αποφάσεων». Όσον αφορά το πρώτο εδάφιο του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού περί διαφάνειας, η Επιτροπή δεν προσδιόρισε κάποια «διαδικασία λήψεως αποφάσεων» που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ούτε έδειξε με ποιον τρόπο η γνωστοποίηση των εγγράφων θα έθιγε συγκεκριμένα και ουσιαστικά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων. Όσον αφορά το δεύτερο εδάφιο της ανωτέρω διατάξεως, η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι τα έγγραφα που είχαν ζητηθεί ήταν «απόψεις» υπό την έννοια του εδαφίου αυτού και, κατά μείζονα λόγο, ότι ο κίνδυνος η γνωστοποίηση να θίξει συγκεκριμένα και ουσιαστικά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων ήταν σοβαρός, υπό την έννοια του ίδιου εδαφίου.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/25

Προσφυγή της 9ης Δεκεμβρίου 2014 — Philip Morris κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-800/14)

(2015/C 056/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Philip Morris Ltd (Richmond, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: K. Nordlander και M. Abenhaïm, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή ακυρώσεως παραδεκτή,

—	να ακυρώσει την από 29 Σεπτεμβρίου 2014 απόφαση Ares (2014) 3188066 της Επιτροπής, στο μέτρο που αρνείται στην προσφεύγουσα πλήρη πρόσβαση στα έγγραφα που έχει ζητήσει, με την εξαίρεση των προσωπικών δεδομένων που περιλαμβάνονται σε αυτά και έχουν απαλειφθεί,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως Ares(2014) 3188066, της 29ης Σεπτεμβρίου 2014, με την οποία η Επιτροπή δεν της έδωσε πλήρη πρόσβαση σε εννέα εσωτερικά έγγραφα που είχαν συνταχθεί στο πλαίσιο προπαρασκευαστικών εργασιών οι οποίες κατέληξαν στην έκδοση της οδηγίας 2014/40/ΕΕ σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση προϊόντων καπνού και συναφών προϊόντων (1) (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση).

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, καθώς δεν εξήγησε — για κάθε έγγραφο και τμήμα που είχε απαλειφθεί — ποια συναφή εξαίρεση του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (2) (στο εξής: κανονισμός περί διαφάνειας) εφάρμοσε και βάσει ποιων περιστάσεων και ποιου σκεπτικού. Στηριζόμενη στα ίδια γενικά επιχειρήματα που δικαιολογούσαν την άρνησή της λόγω προστασίας των δικαστικών διαδικασιών και, της παροχής νομικών συμβουλών, η Επιτροπή δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους η γνωστοποίηση των εγγράφων που είχαν ζητηθεί θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» κάθε ένα από τα ανωτέρω συμφέροντα. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν εξηγεί αν η αιτιολογία για κάθε αντίστοιχη άρνηση στηρίζεται στις «δικαστικές διαδικασίες» ή στην «παροχή νομικών συμβουλών».

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο του κανονισμού περί διαφάνειας, καθώς δεν εξέθεσε με ποιον τρόπο η γνωστοποίηση θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» σε κάθε μία περίπτωση την προστασία «της παροχής νομικών συμβουλών» ή «των δικαστικών διαδικασιών». Όσον αφορά την προστασία «της παροχής νομικών συμβουλών», η αόριστη αιτιολογία της Επιτροπής έχει απορριφθεί από τη νομολογία και η Επιτροπή δεν παρέσχε σαφή εξήγηση σχετικά με το ότι, στη στην επίμαχη περίπτωση, η πλήρης γνωστοποίηση των εγγράφων που ζητήθηκαν θα έθιγε συγκεκριμένα και ουσιαστικά την προστασία της παροχής νομικών συμβουλών. Ούτε στην περίπτωση των «δικαστικών διαδικασιών» εξηγεί ειδικότερα η Επιτροπή για ποιον λόγο η γνωστοποίηση θα έθιγε «συγκεκριμένα και ουσιαστικά» την προστασία των «δικαστικών διαδικασιών». A fortiori, η Επιτροπή δεν προέβη σε ενδελεχή και ειδική αξιολόγηση του κατά πόσον η γνωστοποίηση των εγγράφων που είχαν ζητηθεί θα μπορούσε να δικαιολογηθεί λόγω υπερισχύοντος δημοσίου συμφέροντος.

Με τον τρίτο λόγο της προσφυγής προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 4, παράγραφος 3, του κανονισμού περί διαφάνειας, καθώς δεν απέδειξε ότι τα σχετικά έγγραφα/τμήματα που είχαν απαλειφθεί περιλάμβαναν «απόψεις για εσωτερική χρήση», δεν εξέθεσε με ποιον τρόπο η γνωστοποίηση των εγγράφων θα έθιγε συγκεκριμένα και ουσιαστικά την προστασία της «διαδικασία[ς] λήψης αποφάσεων» και δεν προέβη σε ορθή στάθμιση μεταξύ του συμφέροντος το οποίο προέβαλε και του υπερισχύοντος δημοσίου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/26

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2014 — Tayto Group κατά ΓΕΕΑ — MIP Metro (REAL HAND COOKED)

(Υπόθεση T-816/14)

(2015/C 056/37)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tayto Group Ltd (Craigavon, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: R. Kunze, Solicitor, και G. Würtenberger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «REAL HAND COOKED» — Υπ’ αριθ. 9 0 62 688 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Οκτωβρίου 2014 στην υπόθεση R 842/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', 64, 75, 76 και 83 του κανονισμού 207/2009.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/27

Αγωγή της 24ης Δεκεμβρίου 2014 — Gascogne Sack Deutschland και Gascogne κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-843/14)

(2015/C 056/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Gascogne Sack Deutschland GmbH (Wieda, Γερμανία), και Gascogne (Saint-Paul-les-Dax, Γαλλία) (εκπρόσωποι: F. Puel και E. Durand, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει την εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο, κατά την ενώπιόν του διαδικασία, δεν τήρησε τις επιταγές σχετικά με την εύλογη διάρκεια της δίκης·

Κατά συνέπεια,

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλει προσήκουσα και πλήρη αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για την υλική ζημία και την ηθική βλάβη τις οποίες υπέστησαν οι ενάγουσες λόγω της παράνομης συμπεριφοράς της Ένωσης και οι οποίες αντιστοιχούν στα κατωτέρω ποσά, πλέον αντισταθμιστικών τόκων και τόκων υπερημερίας, υπολογιζόμενων βάσει του συντελεστή που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, τούτο δε από την ημερομηνία καταθέσεως του δικογράφου της αγωγής:

—	1 1 93 467 ευρώ για ζημίες που υπέστησαν οι ενάγουσες λόγω πρόσθετων νόμιμων τόκων που υποχρεώθηκαν να καταβάλουν πέραν εύλογης προθεσμίας επί του ονομαστικού ποσού της χρηματικής ποινής,

—	1 87 571 ευρώ για ζημίες που υπέστησαν οι ενάγουσες λόγω πρόσθετων ποσών που υποχρεώθηκαν να καταβάλουν πέραν εύλογης προθεσμίας σε σχέση με την παροχή τραπεζικής εγγυήσεως,

—	2 0 00 000 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη και/ή ζημίες που υπέστησαν οι ενάγουσες εξαιτίας της «αβεβαιότητας», και

—	5 00 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.

—

επικουρικώς, αν κριθεί ότι το ύψος του ποσού της ζημίας που υπέστησαν οι ενάγουσες πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο νέας αξιολογήσεως, να διατάξει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 65, στοιχείο δ', 66, παράγραφος 1, και 70 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής οι ενάγουσες προβάλλουν έναν μοναδικό λόγο αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω της υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, από προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματός τους να δικαστεί η υπόθεσή τους εντός εύλογης προθεσμίας.

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/28

Προσφυγή της 30ής Δεκεμβρίου 2014 — GHC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-847/14)

(2015/C 056/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GHC Gerling, Holz & Co. Handels GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. Lang, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής της 31ης Οκτωβρίου 2014 C(2014) 7920 καθώς και την ποσόστωση που χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα για την εμπορία υδροφθορανθράκων κατά το 2015, καθόσον με αυτήν χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα υπέρμετρα χαμηλή ποσόστωση και τιμή αναφοράς,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτος λόγος: παράβαση του κανονισμού (EΕ) 517/2014 (1)

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καθής καθόρισε για την προσφεύγουσα πολύ χαμηλή τιμή αναφοράς και της χορήγησε χαμηλή ποσόστωση για το 2015. Επισημαίνει ότι, κατά τον υπολογισμό της, η Επιτροπή έλαβε υπόψη την εξέλιξη του όγκου των αποθεμάτων κατά τα έτη αναφοράς.

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν ελήφθησαν υπόψη το γράμμα, το ιστορικό της θεσπίσεως, η όλη οικονομία και ο σκοπός του κανονισμού 517/2014.

—

Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ετήσια εξέλιξη των αποθεμάτων δεν είναι κατάλληλη προκειμένου να καθορισθεί η ποσότητα που πράγματι διατέθηκε στο εμπόριο από τους εισαγωγείς και τους εξαγωγείς που δεν είναι παραγωγοί, αλλά διαστρεβλώνει τον καθορισμό σε βάρος της προσφεύγουσας

Δεύτερος λόγος: παραβίαση της αρχής της ισότητας κατά το άρθρο 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

—

Με τον συγκεκριμένο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι υπέστη αδικαιολόγητα δυσμενή μεταχείριση λόγω της συνεκτιμήσεως της ετήσιας εξελίξεως των αποθεμάτων κατά τα έτη αναφοράς ως προς τους εισαγωγείς που εξαντλούν τα αποθέματά τους κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς και δεν τα αποθηκεύουν πέραν του τέλους του έτους.

—

Επιπλέον, ως τέταρτη εισαγωγέας, η προσφεύγουσα υπέστη αδικαιολόγητα δυσμενή μεταχείριση έναντι των παραγωγών, δεδομένου ότι η εκτίμηση της εξελίξεως των ετήσιων αποθεμάτων μπορεί να αντικατοπτρίζει ορθώς την ποσότητα που πράγματι διατέθηκε στο εμπόριο, ενώ η εν λόγω ποσότητα διαστρεβλώθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας.

Τρίτος λόγος: παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—	Η προσφεύγουσα προβάλλει μεταξύ άλλων ότι η προσβαλλόμενη δεν τηρεί τις υποχρεώσεις αιτιολογήσεως και ειδικότερα ότι δεν προκύπτει, ως προς την προσφεύγουσα, η σύνθεση των τόνων ισοδυνάμου CO2.

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 517/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για τα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 842/2006 (ΕΕ L 150, σ. 195).

16.2.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 56/29

Προσφυγή της 2ας Ιανουαρίου 2015 — SNCM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-1/15)

(2015/C 056/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société nationale maritime Corse Méditerranée (SNCM) (Μασσαλία, Γαλλία) (εκπρόσωποι: F.-C. Laprévote και C. Froitzheim, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει, βάσει των άρθρων 107 και 263 ΣΛΕΕ και του άρθρου 41 του Χάρτη, την απόφαση C(2013) 7066 τελικό της 20ής Νοεμβρίου 2013 στο σύνολό της·

—	να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση καθόσον κρίνει ότι η μεταβίβαση του 75 % της SNCM στην αρνητική τιμή των 158 εκατομμυρίων ευρώ συνιστά κρατική ενίσχυση κατά το άρθρο 107 ΣΛΕΕ·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση καθόσον κρίνει ότι η αύξηση κεφαλαίου κατά 8,75 εκατομμύρια ευρώ την οποία ενέγραψε η CGMF συνιστά κρατική ενίσχυση·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση καθόσον κρίνει ότι η προκαταβολή σε τρεχούμενο λογαριασμό 38,5 εκατομμυρίων ευρώ συνιστά κρατική ενίσχυση·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση της Επιτροπής καθόσον αναλύει από κοινού το συμβατό του υπόλοιπου των 15,81 εκατομμυρίων ευρώ που καταβλήθηκαν ως ενισχύσεις αναδιαρθρώσεως του 2002 με το σύνολο των μέτρων του 2006·

—	έτι επικουρικότερον, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση καθόσον κρίνει ότι τα επίμαχα μέτρα συνιστούν κρατικές ενισχύσεις ασύμβατες με την κοινή αγορά·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με το δικόγραφο της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως 2014/882/ΕΕ της Επιτροπής, της 20ής Νοεμβρίου 2013 [κοινοποιηθείσα υπ’ αριθ. C(2013) 7066 τελικό], με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι, αφενός το υπόλοιπο της ενισχύσεως αναδιαρθρώσεως, κοινοποιηθείσας στις 18 Φεβρουαρίου 2002 από τις γαλλικές αρχές, ύψους 15,81 εκατομμυρίων ευρώ, και, αφετέρου, τα τρία μέτρα που εφάρμοσαν οι γαλλικές αρχές το 2006 υπέρ της προσφεύγουσας, ήτοι, η μεταβίβαση του 75 % της προσφεύγουσας στην αρνητική τιμή των 158 εκατομμυρίων ευρώ, η αύξηση του κεφαλαίου κατά 8,75 εκατομμύρια ευρώ την οποία ενέγραψε η Compagnie générale maritime et financière και η προκαταβολή σε τρεχούμενο λογαριασμό 38,5 εκατομμυρίων ευρώ, συνιστούν παράνομες και ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά κρατικές ενισχύσεις. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή διέταξε την ανάκτησή τους.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση των άρθρων 108, παράγραφος 2, και 266 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον η Επιτροπή αρνήθηκε να επεκτείνει την τυπική διαδικασία έρευνας κατόπιν της εν μέρει ακυρώσεως της αποφάσεως 2009/611/ΕΚ της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2008 (1), με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, εκδοθείσα στην υπόθεση T-565/08, Corsica Ferries France κατά Επιτροπής (2).

2.	Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 107 ΣΛΕΕ, αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και προσβολή της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς και πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι η αρνητική τιμή μεταβιβάσεως συνιστά κρατική ενίσχυση.

3.	Ο τρίτος λόγος, προβληθείς επικουρικώς, αφορά προσβολή της αρχής της αναλογικότητας και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι η εισφορά κεφαλαίου 8,75 εκατομμυρίων ευρώ συνιστά κρατική ενίσχυση.

4.	Ο τέταρτος λόγος, προβληθείς επικουρικώς, αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέτρα ενισχύσεως σε πρόσωπα ύψους 38,5 εκατομμυρίων ευρώ συνιστούν κρατική ενίσχυση.

5.	Ο πέμπτος λόγος, προβληθείς επικουρικώς, αφορά πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή εξέτασε από κοινού το συμβατό του υπόλοιπου των 15,81 εκατομμυρίων ευρώ που καταβλήθηκαν ως ενισχύσεις αναδιαρθρώσεως του 2002, με το σύνολο των μέτρων του 2006.

6.	Ο έκτος λόγος, προβληθείς έτι επικουρικότερον, αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι οι ενισχύσεις αναδιαρθρώσεως που καταβλήθηκαν το 2002 και το 2006 είναι ασύμβατες προς την κοινή αγορά.

(1) Απόφαση 2009/611/ΕΚ της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τα μέτρα C 58/02 (πρώην N 118/02) που εφάρμοσε η Γαλλία προς όφελος της Société Nationale Maritime Corse-Méditerranée (SNCM) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2008) 3182] (ΕΕ 2009, L 225, σ. 180).

(2) Απόφαση της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, Corsica Ferries France κατά Επιτροπής (T-565/08, EU:T:2012:415).

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 56

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 16 Φεβρουαρίου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
2015/C 056/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1