ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

57ό έτος
17 Νοεμβρίου 2014

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2014/C 409/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2014/C 409/02

Υπόθεση C-47/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Finanzgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Kronos International Inc. κατά Finanzamt Leverkusen (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 54 ΣΛΕΕ — Ελευθερία εγκατάστασης — Άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Φορολογική νομοθεσία — Φόρος εταιριών — Ρύθμιση κράτους μέλους που αποσκοπεί στην εξάλειψη της διπλής φορολογίας των διανεμόμενων κερδών — Μέθοδος έκπτωσης που εφαρμόζεται στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος όπως και η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα αυτά — Μέθοδος απαλλαγής που εφαρμόζεται στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο είναι εγκατεστημένη η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα αυτά ή σε τρίτο κράτος — Διαφορετική μεταχείριση των ζημιών της εταιρίας που λαμβάνει το μέρισμα)

2

2014/C 409/03

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-204/12 έως C-208/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Essent Belgium NV κατά Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt (Προδικαστική παραπομπή — Εθνικό καθεστώς στηρίξεως το οποίο προβλέπει τη χορήγηση εμπορεύσιμων πράσινων πιστοποιητικών για τις εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται στην οικεία περιφέρεια και παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας — Υποχρέωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας να καταθέτουν ετησίως στην αρμόδια αρχή ορισμένη ποσόστωση πιστοποιητικών — Άρνηση συνυπολογισμού των εγγυήσεων προελεύσεως από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμβαλλόμενα κράτη στη Συμφωνία ΕΟΧ — Διοικητικό πρόστιμο σε περίπτωση μη καταθέσεως πιστοποιητικών — Οδηγία 2001/77/ΕΚ — Άρθρο 5 — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Άρθρο 28 ΕΚ — Άρθρα 11 και 13 της Συμφωνίας ΕΟΧ — Οδηγία 2003/54/ΕΚ — Άρθρο 3)

3

2014/C 409/04

Υπόθεση C-382/12 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — MasterCard Inc., MasterCard International Inc., MasterCard Europe SPRL κατά Επιτροπής, Banco Santander SA, Royal Bank of Scotland plc, HSBC Bank plc, Bank of Scotland plc, Lloyds TSB Bank plc, MBNA Europe Bank Ltd, British Retail Consortium, EuroCommerce AISBL, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταναιρέσεις — Παραδεκτό — Άρθρο 81 ΕΚ — Ανοικτό σύστημα πληρωμών με χρεωστικές, προθεσμιακές και πιστωτικές κάρτες — Εναλλακτικές πολυμερείς διατραπεζικές προμήθειες — Ένωση επιχειρήσεων — Περιορισμοί του ανταγωνισμού εκ του αποτελέσματος — Κριτήριο δικαστικού ελέγχου — Έννοια του παρεπόμενου περιορισμού — Αντικειμενικά απαραίτητος και ανάλογος χαρακτήρας — Ενδεδειγμένα αντιπαραδείγματα — Διττά συστήματα — Εξέταση των παραρτημάτων της προσφυγής)

4

2014/C 409/05

Υπόθεση C-525/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Οδηγία 2000/60/ΕΚ — Πλαίσιο κοινοτικής δράσεως στον τομέα των υδάτων — Ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος — Έννοια υπηρεσίες ύδατος)

5

2014/C 409/06

Υπόθεση C-527/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Παράβαση κράτους μέλους — Κρατικές ενισχύσεις ασύμβατες με την εσωτερική αγορά — Υποχρέωση ανακτήσεως — Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 — Άρθρο 14, παράγραφος 3 — Απόφαση της Επιτροπής — Μέτρα που πρέπει να ληφθούν από τα κράτη μέλη)

5

2014/C 409/07

Υπόθεση C-602/12 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Gem-Year Industrial Co. Ltd, Jinn-Well Auto-Parts (Zhejiang) Co. Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, European Industrial Fasteners Institute AISBL (EIFI) (Αίτηση αναιρέσεως — Ντάμπινγκ — Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 — Άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', πρώτη περίπτωση — Κανονισμός (ΕΚ) 2026/97 — Κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 — Εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας — Ιδιότητα της επιχειρήσεως που ασκεί τις δραστηριότητές της υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς — Κόστος των κυρίων εισροών το οποίο αντικατοπτρίζει κατά μεγάλο μέρος τις τιμές της αγοράς — Κρατική επιδότηση υπέρ του τομέα του χάλυβα εν γένει — Αποτέλεσμα)

6

2014/C 409/08

Υπόθεση C-19/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministero dell’Interno κατά Fastweb SpA (Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις — Οδηγία 89/665/ΕΟΚ — Άρθρο 2δ, παράγραφος 4 — Ερμηνεία και κύρος — Διαδικασίες προσφυγών όσον αφορά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων — Ανενεργό της συμβάσεως — Αποκλείεται)

6

2014/C 409/09

Υπόθεση C-34/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Krajský súd v Prešove (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Monika Kušionová κατά SMART Capital, a.s. (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Καταχρηστικές ρήτρες — Σύμβαση καταναλωτικής πίστεως — Άρθρο 1, παράγραφος 2 — Ρήτρα η οποία απηχεί νομοθετική διάταξη αναγκαστικού δικαίου — Πεδίο εφαρμογής της οδηγίας — Άρθρα 3, παράγραφος 1, 4, 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1 — Εξασφάλιση της απαιτήσεως διά εμπράγματης ασφάλειας επί ακινήτου — Δυνατότητα εκτελέσεως της εμπράγματης ασφάλειας αυτής διά της πωλήσεως με πλειστηριασμό — Δικαστικός έλεγχος)

7

2014/C 409/10

Υπόθεση C-67/13 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Groupement des cartes bancaires (CB) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, BNP Paribas, BPCE, πρώην Caisse Nationale des Caisses d’Épargne et de Prévoyance (CNCEP), Société Générale SA (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ — Σύστημα καρτών πληρωμής στη Γαλλία — Απόφαση ενώσεως επιχειρήσεων — Αγορά εκδόσεως τραπεζικών καρτών — Τιμολογιακά μέτρα εφαρμοστέα στους νεοεισερχομένους — Τέλος προσχωρήσεως και μηχανισμοί καλούμενοι ρυθμίσεως της λειτουργίας πληρωμών και αφυπνίσεως — Έννοια του περιορισμού του ανταγωνισμού λόγω του αντικειμένου — Εξέταση του εύρους των επιζήμιων για τον ανταγωνισμό συνεπειών)

8

2014/C 409/11

Υπόθεση C-88/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Philippe Gruslin κατά Beobank SA, πρώην Citibank Belgium SA (Προδικαστική παραπομπή — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) — Οδηγία 85/611/ΕΟΚ — Άρθρο 45 — Έννοια των πληρωμών στους μεριδιούχους — Παράδοση τίτλων ονομαστικών μεριδίων στους μεριδιούχους)

8

2014/C 409/12

Υπόθεση C-91/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] –Essent Energie Productie BV κατά B (Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας — Άρθρα 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου και 13 της αποφάσεως 1/80 — Πεδίο εφαρμογής — Επιβολή νέων περιορισμών ως προς την ελευθερία εγκαταστάσεως, την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και τις προϋποθέσεις προσβάσεως στην απασχόληση — Απαγορεύεται — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ — Απόσπαση εργαζομένων — Υπήκοοι τρίτων κρατών — Απαίτηση άδειας εργασίας για τη διάθεση εργατικού δυναμικού)

9

2014/C 409/13

Υπόθεση C-92/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gemeente's-Hertogenbosch κατά Staatssecretaris van Financiën (Προδικαστική παραπομπή — Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρο 5, παράγραφος 7, στοιχείο α' — Φορολογητέες πράξεις — Έννοια της παραδόσεως που πραγματοποιείται εξ επαχθούς αιτίας — Πρώτη εγκατάσταση οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης σε κτίριο που κατασκευάσθηκε για λογαριασμό του σε οικόπεδό του — Δραστηριότητές του ως φορέα δημόσιας εξουσίας και ως υποκειμένου στον φόρο)

10

2014/C 409/14

Υπόθεση C-112/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κατά B κ.λπ. (Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Εθνικό Σύνταγμα — Παρεμπίπτουσα διαδικασία υποχρεωτικού ελέγχου συνταγματικότητας — Έλεγχος περί του αν εθνικός νόμος είναι σύμφωνος τόσο με το δίκαιο της Ένωσης όσο και με το εθνικό Σύνταγμα — Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Περίπτωση κατά την οποία ο εναγόμενος δεν έχει την κατοικία του ή γνωστό τόπο διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους — Παρέκταση διεθνούς δικαιοδοσίας σε περίπτωση παραστάσεως του εναγομένου — Επίτροπος απόντος εναγομένου)

10

2014/C 409/15

Υπόθεση C-117/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Technische Universität Darmstadt κατά Eugen Ulmer KG (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2001/29/ΕΚ — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Εξαιρέσεις και περιορισμοί — Άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ιδ' — Χρήση με σκοπό την έρευνα ή την ιδιωτική μελέτη έργων και άλλων προστατευόμενων αντικειμένων — Βιβλίο που διατίθεται σε ιδιώτες μέσω εξειδικευμένων τερματικών εντός βιβλιοθήκης ανοικτής στο κοινό — Έννοια του έργου που δεν υπόκειται σε όρους αγοράς ή άδειας — Δικαίωμα της βιβλιοθήκης να ψηφιοποιεί έργο που περιλαμβάνεται στη συλλογή της προκειμένου να το θέτει στη διάθεση των χρηστών μέσω εξειδικευμένων τερματικών — Διάθεση του έργου μέσω εξειδικευμένων τερματικών που καθιστούν δυνατή την εκτύπωσή του σε χαρτί ή την αποθήκευσή του σε φορητή μνήμη USB)

11

2014/C 409/16

Υπόθεση C-152/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Holger Forstmann Transporte GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Münster (Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Φορολογία — Οδηγία 2003/96/ΕΚ — Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενεργείας — Εξαιρέσεις — Ενεργειακά προϊόντα περιεχόμενα στις κανονικές δεξαμενές καυσίμων των επαγγελματικών οχημάτων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμο από τα οχήματα αυτά — Έννοια των κανονικών δεξαμενών καυσίμων όπως αυτή χρησιμοποιείται στο άρθρο 24, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής — Δεξαμενές καυσίμων τοποθετούμενες από κατασκευαστή αμαξωμάτων ή αντιπρόσωπο του κατασκευαστή του οχήματος)

12

2014/C 409/17

Υπόθεση C-219/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] στο πλαίσιο διαδικασίας που κίνησε η K Oy (Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 98, παράγραφος 2 — Παράρτημα III, σημείο 6 — Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ ισχύων μόνο για τα έντυπα βιβλία — Βιβλία εκδιδόμενα σε άλλα υλικά υποστρώματα εκτός του χαρτιού, υποκείμενα στον συνήθη συντελεστή ΦΠΑ — Φορολογική ουδετερότητα)

13

2014/C 409/18

Υπόθεση C-270/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ηρακλής Χαραλαμπίδης κατά Calogero Casilli (Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Άρθρο 45, παράγραφοι 1 και 4, ΣΛΕΕ — Έννοια του εργαζομένου — Θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση — Ιδιότητα του προέδρου λιμενικής αρχής — Συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας — Προϋπόθεση ιθαγένειας)

13

2014/C 409/19

Υπόθεση C-277/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 96/67/ΕΚ — Άρθρο 11 — Αεροπορικές μεταφορές — Υπηρεσίες εξυπηρετήσεως εδάφους — Επιλογή παρεχόντων υπηρεσίες)

14

2014/C 409/20

Υπόθεση C-291/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Κύπρος) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Σωτήρης Παπασάββας κατά Ο Φιλελεύθερος Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2000/31/ΕΚ — Πεδίο εφαρμογής — Διαφορά λόγω δυσφημήσεως)

14

2014/C 409/21

Υπόθεση C-328/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Österreichischer Gewerkschaftsbund κατά Wirtschaftskammer Österreich — Fachverband Autobus-, Luftfahrt-und Schiffahrtsunternehmungen (Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Οδηγία 2001/23/ΕΚ — Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων — Υποχρέωση του εκδοχέα να τηρεί τους συμφωνηθέντες με συλλογική σύμβαση όρους εργασίας έως την έναρξη ισχύος άλλης συλλογικής συμβάσεως — Έννοια της συλλογικής συμβάσεως — Εθνική νομοθεσία κατά την οποία οι καταγγελθείσες συλλογικές συμβάσεις εξακολουθούν να παράγουν αποτελέσματα έως την έναρξη ισχύος άλλης συλλογικής συμβάσεως)

15

2014/C 409/22

Υπόθεση C-394/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministerstvo práce a sociálních věcí κατά B. [Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων — Κανονισμοί (ΕΟΚ) 1408/71 και (ΕΚ) 883/2004 — Εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία — Καθορισμός του αρμοδίου κράτους μέλους για τη χορήγηση οικογενειακής παροχής — Περίπτωση κατά την οποία ο διακινούμενος εργαζόμενος και η οικογένειά του ζουν σε ορισμένο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται το κέντρο των συμφερόντων τους και στο οποίο έχει εισπραχθεί οικογενειακή παροχή — Αίτημα λήψεως οικογενειακής παροχής στο κράτος μέλος καταγωγής μετά τη λήξη του δικαιώματος λήψεως παροχών στο κράτος μέλος κατοικίας — Εθνική ρύθμιση του κράτους μέλους καταγωγής η οποία προβλέπει τη χορήγηση τέτοιου είδους παροχών σε κάθε πρόσωπο που έχει δηλώσει κατοικία στο εν λόγω κράτος]

16

2014/C 409/23

Υπόθεση C-423/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία)) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB Vilniaus energija κατά Lietuvos metrologijos inspekcijos Vilniaus apskrities skyrius [Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος — Οδηγία 2004/22/ΕΚ — Μετρολογικός έλεγχος των συστημάτων μετρήσεως — Μετρητής ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) — Απαγόρευση χρήσεως του μετρητή χωρίς προηγούμενο μετρολογικό έλεγχο του συστήματος αυτού]

17

2014/C 409/24

Υπόθεση C-489/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ronny Verest, Gaby Gerards κατά Belgische Staat (Προδικαστική παραπομπή — Φόρος εισοδήματος — Νομοθεσία που σκοπεί στην αποτροπή της διπλής φορολογίας — Φορολόγηση των εισοδημάτων από ακίνητα που εισπράττονται εντός κράτους μέλους διαφορετικού από το κράτος μέλος κατοικίας — Μέθοδος της απαλλαγής με την επιφύλαξη της εφαρμογής προοδευτικού φορολογικού συντελεστή εντός του κράτους μέλους κατοικίας — Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των ακινήτων που κείνται εντός του κράτους μέλους κατοικίας και εντός άλλου κράτους μέλους)

17

2014/C 409/25

Υπόθεση C-491/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mohamed Ali Ben Alaya κατά Bundesrepublik Deutschland (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Οδηγία 2004/114/ΕΚ — Άρθρα 6, 7 και 12 — Προϋποθέσεις εισόδου υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές — Αρνητική απόφαση περί εισόδου προσώπου που πληροί τις προβλεπόμενες από την εν λόγω οδηγία προϋποθέσεις — Περιθώριο εκτιμήσεως των αρμόδιων αρχών)

18

2014/C 409/26

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-94/13 P, C-95/13 P, C-136/13 P, C-174/13 P, C-180/13 P, C-191/13 P και C-246/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Cooperativa tra i Lavoratori della Piccola Pesca di Pellestrina Soc. coop. arl κ.λπ. (C-94/13 P), Alfier Costruzioni Srl κ.λπ. (C-95/13 P), Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. arl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. arl (C-136/13 P), Axitea SpA, πρώην La Vigile San Marco SpA (C-174/13 P), Vetrai 28 Srl, πρώην Barovier & Toso vetrerie artistiche riunite Srl κ.λπ. (C-180/13 P), Confindustria Venezia, πρώην Unione degli industriali della provincia di Venezia (Unindustria) κ.λπ. (C-191/13 P), Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl, (Ιταλία) (C-246/13 P) κατά Cooperativa Pescatori di San Pietro in Volta Soc. coop. arl κ.λπ., Ιταλικής Δημοκρατίας, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Ενισχύσεις υπέρ των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος της Βενετίας και της Chioggia — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου)

19

2014/C 409/27

Υπόθεση C-145/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ghezzo Giovanni & C. Snc di Ghezzo Maurizio & C. κατά Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. rl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. rl, Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Ενισχύσεις υπέρ των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στην περιφέρεια της Βενετίας και της Chioggia — Άρθρο 181 του κανονισμού διαδικασίας του Δικαστηρίου)

20

2014/C 409/28

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-227/13 P έως C-239/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Albergo Quattro Fontane Snc, (C-227/13 P), Hotel Gabrielli Srl, πρώην Hotel Gabrielli Sandwirth SpA, (C-228/13 P), GE.AL.VE. Srl, (C-229/13 P), Metropolitan SpA, πρώην Metropolitan Srl, (C-230/13 P), Hotel Concordia Srl, πρώην Hotel Concordia Snc, (C-231/13 P), Società per l’industria alberghiera (SPLIA), (C-232/13 P), Principessa Srl, υπό εκκαθάριση, (C-233/13 P), Albergo Saturnia Internazionale SpA, (C-234/13 P), Savoia e Jolanda Srl, (C-235/13 P), Biasutti Hotels Srl, πρώην Hotels Biasutti Snc, (C-236/13 P), Ge.A.P. Srl, C-237/13 P), Rialto Inn Srl, (C-238/13 P), Bonvecchiati Srl, (C-239/13 P) κατά Comitato Venezia vuole vivere, Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl, Albergo ristorante All’Angelo Snc, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Ενισχύσεις σε επιχειρήσεις εγκατεστημένες στις περιοχές της Βενετίας και της Chioggia — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου)

21

2014/C 409/29

Υπόθεση C-288/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón, SA, Bilbaína de Alquitranes, SA, κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA) [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) — Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ — Χαρακτηρισμός του ελαίου ανθρακενίου ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως — Ίση μεταχείριση]

21

2014/C 409/30

Υπόθεση C-289/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA), Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) — Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ — Χαρακτηρισμός του ελαίου ανθρακενίου (χαμηλής περιεκτικότητας σε ανθρακένιο) ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως — Ίση μεταχείριση]

22

2014/C 409/31

Υπόθεση C-290/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA) [Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) — Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ — Χαρακτηρισμός του ελαίου (πάστας) ανθρακενίου ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως — Ίση μεταχείριση]

22

2014/C 409/32

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-379/13 Ρ έως C-381/13 Ρ: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Ιουλίου 2014 — Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) κατά Επιτροπής [Αναίρεση — Απόφαση 83/673/ΕΟΚ — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2950/83 — Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο — Δράσεις κατάρτισης — Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων]

23

2014/C 409/33

Υπόθεση C-435/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 — Erich Kastenholz κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Qwatchme A/S [Αίτηση αναιρέσεως — Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 — Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα — Άρθρα 4 έως 6, 25, παράγραφος 1, στοιχεία β' και στ', καθώς και 52 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αναπαριστά πλάκες ρολογιού — Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας]

23

2014/C 409/34

Υπόθεση C-490/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 — Cytochroma Development, Inc. κατά Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (Αίτηση αναιρέσεως — Άρθρο 181 του κανονισμού διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Άρθρο 169, παράγραφος 1, του κανονισμού διαδικασίας — Αίτηση αναιρέσεως η οποία δεν βάλλει κατά του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη)

24

2014/C 409/35

Υπόθεση C-505/13: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 (αίτηση του Administrativen sad — Βάρνα — Βουλγαρία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Levent Redzheb Yumer κατά Direktor na Teritoriyalna direktsia na Natsionalna agentsia za prihodite — Varna (Φόρος εισοδήματος — Άρθρο 2 ΣΕΕ — Άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αρχές της ασφάλειας δικαίου, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας — Δικαίωμα μειώσεως του φόρου εισοδήματος των γεωργών — Εξαίρεση των φυσικών προσώπων που ασκούν τη δραστηριότητα του γεωργού — Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης — Δεν συντρέχει — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)

24

2014/C 409/36

Υπόθεση C-509/13 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Metropolis Inmobiliarias y Restauraciones, SL κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Κανονισμός (EK) 40/94 — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο METRO σε χρώματα κυανό και κίτρινο — Ανακοπή του δικαιούχου του έγχρωμου κοινοτικού εικονιστικού σήματος το οποίο περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο GRUPOMETROPOLIS — Απόρριψη της ανακοπής]

25

2014/C 409/37

Υπόθεση C-535/13: Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha κατά Μαρία Πατμανίδη AE (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Σήματα — Δικαίωμα του δικαιούχου σήματος να εμποδίζει την πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), χωρίς τη συγκατάθεσή του, προϊόντων που φέρουν το σήμα αυτό)

25

2014/C 409/38

Υπόθεση C-152/14: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 (αίτηση του Consiglio di Stato — Ιταλία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Autorità per l'energia elettrica e il gas κατά Antonella Bertazzi κ.λπ. (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Ρήτρα 4 — Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα — Διαδικασία τακτοποίησης — Πρόσληψη εργαζομένων που απασχολούνταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου ως μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων χωρίς γενικό διαγωνισμό — Προσδιορισμός της αρχαιότητας — Μη προσμέτρηση του χρόνου προϋπηρεσίας που συμπληρώθηκε στο πλαίσιο συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων)

26

2014/C 409/39

Υπόθεση C-303/14: Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

27

2014/C 409/40

Υπόθεση C-407/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Social número 1 de Córdoba (Ισπανία) στις 27 Αυγούστου 2014 — María Auxiliadora Arjona Camacho κατά Securitas Seguridad España, S.A.

28

2014/C 409/41

Affaire C-410/14: Demande de décision préjudicielle présentée par l’Oberlandesgericht Düsseldorf (Allemagne) le 29 août 2014 — Dr. Falk Pharma GmbH/DAK-Gesundheit

29

2014/C 409/42

Υπόθεση C-446/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Σεπτεμβρίου 2014 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 16 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση T-295/12, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

29

2014/C 409/43

Υπόθεση C-240/13: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Αυγούστου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας, υποστηριζόμενης από: την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Βασίλειο του Βελγίου, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Δημοκρατία της Πολωνίας, τη Δημοκρατία της Φινλανδίας, το Βασίλειο της Σουηδίας

31

2014/C 409/44

Υπόθεση C-241/13: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Αυγούστου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας, υποστηριζόμενης από: την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Βασίλειο του Βελγίου, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Δημοκρατία της Πολωνίας, τη Δημοκρατία της Φινλανδίας, το Βασίλειο της Σουηδίας

31

2014/C 409/45

Υπόθεση C-118/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Peggy Kieck κατά Condor Flugdienst GmbH

31

2014/C 409/46

Υπόθεση C-119/14: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Henricus Cornelis Maria Niessen, Angelique Francisca Niessen Steeghs, Melissa Alexandra Johanna Niessen, Kenneth Gerardus Henricus Niessen κατά Condor Flugdienst GmbH

32

 

Γενικό Δικαστήριο

2014/C 409/47

Υπόθεση T-534/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Schenker κατά Επιτροπής [Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Διοικητικός φάκελος και τελική απόφαση της Επιτροπής σχετικά με σύμπραξη, μη εμπιστευτικό κείμενο της αποφάσεως αυτής — Άρνηση προσβάσεως — Υποχρέωση συγκεκριμένης και εξατομικευμένης εξετάσεως — Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων τρίτου — Εξαίρεση που αφορά την προστασία του σκοπού έρευνας — Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον]

33

2014/C 409/48

Υπόθεση T-300/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Lidl Stiftung κατά ΓΕΕΑ — A Colmeia do Minho (FAIRGLOBE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος FAIRGLOBE — Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα GLOBO — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία ουσιαστικής χρήσεως των προγενέστερων σημάτων — Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Κανόνας 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95]

34

2014/C 409/49

Υπόθεση T-531/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Tifosi Optics κατά ΓΕΕΑ — Tom Tailor (T) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος T — Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα T — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

34

2014/C 409/50

Υπόθεση T-39/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Οκτωβρίου 2014 — Cezar κατά ΓΕΕΑ — Poli-Eco (Ένθεμα) [Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο απεικονίζει ένα ένθεμα — Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα — Νεωτερισμός — Ατομικός χαρακτήρας — Ορατά χαρακτηριστικά του συστατικού ενός σύνθετου προϊόντος — Εκτίμηση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος — Άρθρα 3, 4, 5, 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002]

35

2014/C 409/51

Υπόθεση T-77/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Laboratoires Polive κατά ΓΕΕΑ — Arbora & Ausonia (DODIE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος DODIE — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα DODOT — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Εξουσία μεταρρυθμίσεως]

36

2014/C 409/52

Υποθέσεις T-122/13 και T-123/13: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Laboratoires Polive κατά ΓΕΕΑ — Arbora & Ausonia (dodie) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος dodie — Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα DODOT — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Απουσία κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

36

2014/C 409/53

Υπόθεση T-333/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2014 — ATC κ.λπ. κατά Επιτροπής (Εξωσυμβατική ευθύνη — Εισαγωγή πτηνών — Συμφωνία επί του ακριβούς ποσού της αποζημιώσεως — Κατάργηση της δίκης)

37

2014/C 409/54

Υπόθεση T-34/11: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2014 — Canon Europa κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Τελωνειακή Ένωση — Κοινό Δασμολόγιο — Δασμολογική και στατιστική ονοματολογία — Κατάταξη στη συνδυασμένη ονοματολογία — Δασμολογικές διακρίσεις — Ισχύοντες δασμοί όσον αφορά τα εμπορεύματα που εμπίπτουν στις δασμολογικές διακρίσεις αυτές — Κανονιστική πράξη προβλέπουσα εκτελεστικά μέτρα — Απαράδεκτη)

38

2014/C 409/55

Υπόθεση T-35/11: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2014 — Kyocera Mita Europe κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Τελωνειακή Ένωση — Κοινό Δασμολόγιο — Δασμολογική και στατιστική ονοματολογία — Κατάταξη στη συνδυασμένη ονοματολογία — Δασμολογικές διακρίσεις — Ισχύοντες δασμοί όσον αφορά τα εμπορεύματα που εμπίπτουν στις δασμολογικές διακρίσεις αυτές — Κανονιστική πράξη προβλέπουσα εκτελεστικά μέτρα — Απαράδεκτη)

38

2014/C 409/56

Υπόθεση T-519/12: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Επιτροπής (PL mobile.eu) (Κοινοτικό σήμα — Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας — Ανάκληση της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας — Κατάργηση της δίκης)

39

2014/C 409/57

Υπόθεση T-3/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ronja κατά Επιτροπής [Προσφυγή ακυρώσεως — Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Έγγραφα που αντηλλάγησαν στο πλαίσιο καταγγελίας αφορώσας τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 2001/37/ΕΚ — Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος — Εναντίωση εκ μέρους του κράτους μέλους — Μερική άρνηση προσβάσεως — Απόφαση με την οποία παρέχεται πλήρης πρόσβαση κατόπιν μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας — Κατάργηση της δίκης — Έγγραφα προερχόμενα από την Επιτροπή — Απόφαση με την οποία παρέχεται πλήρης πρόσβαση — Μη κίνηση εκ μέρους της Επιτροπής διαδικασίας λόγω παραβάσεως κατά της Αυστρίας — Απαράδεκτο]

40

2014/C 409/58

Υπόθεση T-178/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2014 — Jaczewski κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Γεωργία — Έννομο συμφέρον — Κανονιστική πράξη περιλαμβάνουσα εκτελεστικά μέτρα — Πράξη η οποία δεν θίγει ατομικώς τον προσφεύγοντα — Απαράδεκτο)

41

2014/C 409/59

Υπόθεση T-354/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Zentralverband des Deutschen Bäckerhandwerks κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη Kołocz śląski ή Kołacz śląski — Απόρριψη της αιτήσεως ακυρώσεως της καταχωρίσεως — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο)

41

2014/C 409/60

Υπόθεση T-650/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Lomnici κατά Κοινοβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως — Αναφορά προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τον νέο νόμο περί της σλοβακικής ιθαγενείας — Αναφορά που κηρύχθηκε παραδεκτή — Απόφαση περί περατώσεως της διαδικασίας — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο)

42

2014/C 409/61

Υπόθεση T-698/13 P: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Απόρριψη ως προδήλως απαράδεκτης της προσφυγής που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό — Διαφορά μεταξύ του δικογράφου της προσφυγής που κατατέθηκε με τηλεομοιοτυπία και του μεταγενεστέρως κατατεθέντος πρωτοτύπου — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Καθυστερημένη άσκηση — Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

42

2014/C 409/62

Υπόθεση T-699/13 P: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Marcuccio κατά Επιτροπής (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Απόρριψη ως προδήλως απαράδεκτης της προσφυγής που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό — Διαφορά μεταξύ του δικογράφου της προσφυγής που κατατέθηκε με τηλεομοιοτυπία και του μεταγενεστέρως κατατεθέντος πρωτοτύπου — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Καθυστερημένη άσκηση — Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

43

2014/C 409/63

Υπόθεση T-103/14 R ΙΙ: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Frucona Košice κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Κρατικές ενισχύσεις — Οινοπνευματώδη — Διαγραφή φορολογικής οφειλής στο πλαίσιο συλλογικής πτωχευτικής διαδικασίας — Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Νέα αίτηση — Μη συνδρομή νέων περιστατικών — Μη ύπαρξη fumus boni juris — Έλλειψη επείγοντος)

44

2014/C 409/64

Υπόθεση T-361/14: Προσφυγή της 23ης Ιουλίου 2014 — HB κ.λπ. κατά Επιτροπής

44

2014/C 409/65

Υπόθεση T-561/14: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2014 — One of Us κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου κ.λπ.

45

2014/C 409/66

Υπόθεση T-573/14: Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2014 — Polyelectrolyte Producers Group και SNF κατά Επιτροπής

45

2014/C 409/67

Υπόθεση T-574/14: Προσφυγή της 1ης Αυγούστου 2014 — EAEPC κατά Επιτροπής

47

2014/C 409/68

Υπόθεση T-617/14: Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2014 — Pro Asyl κατά EASO

48

2014/C 409/69

Υπόθεση T-619/14: Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2014 — Bionorica κατά Επιτροπής

48

2014/C 409/70

Υπόθεση T-620/14: Προσφυγή της 15ης Αυγούστου 2014 — Diapharm κατά Επιτροπής

49

2014/C 409/71

Υπόθεση T-640/14: Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2014 — Beul κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

50

2014/C 409/72

Υπόθεση T-669/14: Προσφυγή-αγωγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2014 — Trioplast Industrier κατά Επιτροπής

50

2014/C 409/73

Υπόθεση T-673/14: Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Ιταλία κατά Επιτροπής

52

2014/C 409/74

Υπόθεση T-679/14: Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2014 — Teva UK κ.λπ. κατά Επιτροπής

54

2014/C 409/75

Υπόθεση T-687/14: Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Novomatic κατά ΓΕΕΑ — Simba Toys (African SIMBA)

55

2014/C 409/76

Υπόθεση T-692/14: Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Puma κατά ΓΕΕΑ — Sinda Poland (Απεικόνιση ενός φανταστικού ζώου)

55

2014/C 409/77

Υπόθεση T-694/14: Προσφυγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2014 — EREF κατά Επιτροπής

56

2014/C 409/78

Υπόθεση T-695/14: Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2014 — Omega κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση ασπρόμαυρης εικόνας)

57

2014/C 409/79

Υπόθεση T-696/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014 ο Bernat Montagut Viladot κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση F-160/12, Montagut κατά Επιτροπής

58

2014/C 409/80

Υπόθεση T-697/14: Προσφυγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2014 — MIP Metro κατά ΓΕΕΑ — Associated Newspapers (METRO)

59

2014/C 409/81

Υπόθεση T-700/14: Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2014 — TV1 κατά Επιτροπής

60

2014/C 409/82

Υπόθεση T-704/14: Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2014 — Marine Harvest κατά Επιτροπής

61

2014/C 409/83

Υπόθεση T-707/14: Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2014 — Grundig Multimedia κατά ΓΕΕΑ (DetergentOptimiser)

62

2014/C 409/84

Υπόθεση T-710/14: Προσφυγή της 6ης Οκτωβρίου 2014 — Herbert Smith Freehills κατά Συμβουλίου

63

2014/C 409/85

Υπόθεση T-711/14: Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Arcofin κ.λπ. κατά Επιτροπής

63

2014/C 409/86

Υπόθεση T-509/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Οκτωβρίου 2014 — Ratioparts-Ersatzteile κατά ΓΕΕΑ — IIC (NORTHWOOD)

65

2014/C 409/87

Υπόθεση T-678/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — ΑΕΜΝ κατά Κοινοβουλίου

65

2014/C 409/88

Υπόθεση T-679/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — ΑΕΜΝ κατά Κοινοβουλίου

65

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2014/C 409/89

Υπόθεση F-122/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Carneiro κατά Ευρωπόλ (Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της Ευρωπόλ — Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου — Μετατροπή της συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου — Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη νομικής βάσεως)

66

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2014/C 409/01

Τελευταία δημοσίευση

EE C 395 της 10.11.2014

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 388 της 3.11.2014

ΕΕ C 380 της 27.10.2014

EE C 372 της 20.10.2014

EE C 361 της 13.10.2014

EE C 351 της 6.10.2014

EE C 339 της 29.9.2014

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Finanzgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Kronos International Inc. κατά Finanzamt Leverkusen

(Υπόθεση C-47/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 54 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκατάστασης - Άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Φορολογική νομοθεσία - Φόρος εταιριών - Ρύθμιση κράτους μέλους που αποσκοπεί στην εξάλειψη της διπλής φορολογίας των διανεμόμενων κερδών - Μέθοδος έκπτωσης που εφαρμόζεται στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος όπως και η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα αυτά - Μέθοδος απαλλαγής που εφαρμόζεται στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο είναι εγκατεστημένη η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα αυτά ή σε τρίτο κράτος - Διαφορετική μεταχείριση των ζημιών της εταιρίας που λαμβάνει το μέρισμα))

2014/C 409/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kronos International Inc.

κατά

Finanzamt Leverkusen

Διατακτικό

1)

Το ζήτημα του συμβατού με το δίκαιο της Ένωσης μιας εθνικής ρύθμισης που προβλέπει, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, ότι η εγκατεστημένη σε ένα κράτος μέλος εταιρία δεν μπορεί να εκπίπτει τους φόρους εισοδήματος νομικών προσώπων τους οποίους έχουν εξοφλήσει σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτο κράτος ορισμένες κεφαλαιουχικές εταιρίες που διανέμουν μερίσματα, λόγω της απαλλαγής των μερισμάτων αυτών από τον φόρο στο πρώτο κράτος μέλος όταν τα μερίσματα αυτά προέρχονται από συμμετοχές ύψους τουλάχιστον 10 % στο εταιρικό κεφάλαιο της διανέμουσας εταιρίας, πρέπει να εκτιμάται με γνώμονα τα άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ, εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση η πραγματική συμμετοχή της κεφαλαιουχικής εταιρίας που λαμβάνει τα μερίσματα υπερβαίνει το 90 % και η δικαιούχος των μερισμάτων εταιρία έχει συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία τρίτου κράτους.

2)

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει την εφαρμογή της μεθόδου απαλλαγής στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτο κράτος, εφόσον στα μερίσματα που διανέμονται από εταιρίες εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος όπως και η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα εφαρμόζεται η μέθοδος έκπτωσης, η οποία έχει ως αποτέλεσμα, όταν η εταιρία που λαμβάνει τα μερίσματα έχει υποστεί ζημίες, την επιστροφή ολόκληρου ή μέρους του φόρου που έχει καταβάλει η εγκατεστημένη στην ημεδαπή εταιρία που διανέμει το μέρισμα.

(1)  ΕΕ C 98 της 31.3.2012.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Essent Belgium NV κατά Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-204/12 έως C-208/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Εθνικό καθεστώς στηρίξεως το οποίο προβλέπει τη χορήγηση εμπορεύσιμων πράσινων πιστοποιητικών για τις εγκαταστάσεις οι οποίες βρίσκονται στην οικεία περιφέρεια και παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - Υποχρέωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας να καταθέτουν ετησίως στην αρμόδια αρχή ορισμένη ποσόστωση πιστοποιητικών - Άρνηση συνυπολογισμού των εγγυήσεων προελεύσεως από άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμβαλλόμενα κράτη στη Συμφωνία ΕΟΧ - Διοικητικό πρόστιμο σε περίπτωση μη καταθέσεως πιστοποιητικών - Οδηγία 2001/77/ΕΚ - Άρθρο 5 - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Άρθρο 28 ΕΚ - Άρθρα 11 και 13 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Οδηγία 2003/54/ΕΚ - Άρθρο 3))

2014/C 409/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Essent Belgium NV

κατά

Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt

παρισταμένων των: Vlaams Gewest, Vlaamse Gemeenschap (C-204/12, C-206/12 και C-208/12)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 5 της οδηγίας 2001/77/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 2001, για την προαγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές στην εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνικό καθεστώς στηρίξεως, όπως αυτό των κύριων δικών, το οποίο προβλέπει τη χορήγηση, από την αρμόδια εθνική ρυθμιστική αρχή, εμπορεύσιμων πράσινων πιστοποιητικών, σε συνάρτηση με την πράσινη ηλεκτρική ενέργεια η οποία παράγεται επί του εδάφους της οικείας περιφέρειας και επιβάλλει στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας την υποχρέωση να καταθέτουν, ετησίως, στην εν λόγω αρχή, διότι άλλως θα υποχρεωθούν να καταβάλουν διοικητικό πρόστιμο, ορισμένο αριθμό τέτοιων πιστοποιητικών αντιστοιχούντων σε ποσόστωση του συνόλου των παραδόσεών τους στην περιφέρεια αυτή, χωρίς οι εν λόγω προμηθευτές να μπορούν να εκπληρώσουν την υποχρέωση αυτή χρησιμοποιώντας εγγυήσεις προελεύσεως άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τρίτων κρατών μελών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

2)

Τα άρθρα 28 ΕΚ και 30 ΕΚ καθώς και τα άρθρα 11 και 13 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνικό καθεστώς στηρίξεως, όπως αυτό το οποίο περιγράφεται στο σημείο 1 του παρόντος διατακτικού, υπό την προϋπόθεση ότι:

—

θα θεσπισθούν μηχανισμοί για τη δημιουργία μιας πραγματικής αγοράς πιστοποιητικών στην οποία η προσφορά και η ζήτηση είναι όντως δυνατό να συναντηθούν και να τείνουν προς εξισορρόπηση, οπότε οι ενδιαφερόμενοι προμηθευτές έχουν πράγματι τη δυνατότητα να προμηθεύονται πιστοποιητικά κατά τρόπο αποτελεσματικό και υπό δίκαιους όρους·

—

η διαδικασία καθορισμού και το ποσό του διοικητικού προστίμου, που πρέπει να καταβάλουν οι προμηθευτές οι οποίοι δεν έχουν εκπληρώσει την υποχρέωση αυτή, να μη βαίνουν πέραν του αναγκαίου μέτρου ώστε να αποτελούν κίνητρο για τους παραγωγούς να αυξάνουν πράγματι την παραγωγή τους πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας και τους προμηθευτές που υπέχουν την εν λόγω υποχρέωση να αποκτούν τα απαιτούμενα πιστοποιητικά, και να αποφεύγεται μεταξύ άλλων, η επιβολή υπερβολικά μεγάλης κυρώσεως στους οικείους επιχειρηματίες.

3)

Οι κανόνες περί απαγορεύσεως των διακρίσεων, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο άρθρο 18 ΣΛΕΕ, στο άρθρο 4 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, και στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ, αντιστοίχως, δεν αντιτίθενται σε εθνικό καθεστώς στηρίξεως όπως αυτό το οποίο περιγράφεται στο σημείο 1 του παρόντος διατακτικού.

(1)  ΕΕ C 227 της 28.7.2012.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — MasterCard Inc., MasterCard International Inc., MasterCard Europe SPRL κατά Επιτροπής, Banco Santander SA, Royal Bank of Scotland plc, HSBC Bank plc, Bank of Scotland plc, Lloyds TSB Bank plc, MBNA Europe Bank Ltd, British Retail Consortium, EuroCommerce AISBL, Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-382/12 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταναιρέσεις - Παραδεκτό - Άρθρο 81 ΕΚ - Ανοικτό σύστημα πληρωμών με χρεωστικές, προθεσμιακές και πιστωτικές κάρτες - Εναλλακτικές πολυμερείς διατραπεζικές προμήθειες - Ένωση επιχειρήσεων - Περιορισμοί του ανταγωνισμού εκ του αποτελέσματος - Κριτήριο δικαστικού ελέγχου - Έννοια του «παρεπόμενου περιορισμού» - Αντικειμενικά απαραίτητος και ανάλογος χαρακτήρας - Ενδεδειγμένα «αντιπαραδείγματα» - Διττά συστήματα - Εξέταση των παραρτημάτων της προσφυγής))

2014/C 409/04

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: MasterCard Inc., MasterCard International Inc., MasterCard Europe SPRL (εκπρόσωποι: E. Barbier de la Serre, V. Brophy και B. Amory, δικηγόροι, και T. Sharpe, QC)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και N. Khan), Banco Santander SA, Royal Bank of Scotland plc (εκπρόσωποι: D. Liddell, solicitor, και M. Hoskins, barrister), HSBC Bank plc (εκπρόσωπος: R. Thompson, QC), Bank of Scotland plc, Lloyds TSB Bank plc (εκπρόσωποι: K. Φουντουκάκος-Κυριακάκος και S. Wisking, solicitors, και J. Flynn, QC), MBNA Europe Bank Ltd (εκπρόσωπος: A. Davis, solicitor), British Retail Consortium (εκπρόσωποι: R. Marchini, advocate, και A. Robertson, barrister), EuroCommerce AISBL (εκπρόσωπος: J. Stuyck, advocaat), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: M. Holt και C. Murrell, επικουρούμενοι από τους J. Turner, QC, και de J. Holmes, barrister)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αναίρεση και τις ανταναιρέσεις.

2)

Καταδικάζει τη MasterCard Inc., τη MasterCard International Incorporated και τη MasterCard Europe SPRL, πέραν τον δικαστικών τους εξόδων στο πλαίσιο της αναιρέσεως και των ανταναιρέσεων, στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που σχετίζονται με την αναίρεση.

3)

Καταδικάζει τη Royal Bank of Scotland plc, την Bank of Scotland plc και τη Lloyds TSB Bank plc, πέραν των δικαστικών τους εξόδων, στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν τις αντίστοιχες ανταναιρέσεις τους.

4)

Η HSBC Bank plc, η MBNA Europe Bank Ltd, το British Retail Consortium, η EuroCommerce AISBL και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  ΕΕ C 319 της 20.10.2012.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-525/12) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2000/60/ΕΚ - Πλαίσιο κοινοτικής δράσεως στον τομέα των υδάτων - Ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος - Έννοια «υπηρεσίες ύδατος»))

2014/C 409/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Manhaeve και G. Wilms)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller,)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: M. Wolff και V. Pasternak Jørgensen), Ουγγαρία (εκπρόσωποι: M. Z. Fehér και K. Szíjjártó), Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: C. Pesendorfer), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωποι: J. Heliskoski και H. Leppo), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: A. Falk, C. Meyer-Seitz, U. Persson και S. Johannesson), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: S. Behzadi-Spencer και J. Beeko, επικουρούμενοι από τον G. Facenna, barrister)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)

Το Βασίλειο της Δανίας, η Ουγγαρία, η Δημοκρατία της Αυστρίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας, το Βασίλειο της Σουηδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικά τους δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 26 της 26.1.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-527/12) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις ασύμβατες με την εσωτερική αγορά - Υποχρέωση ανακτήσεως - Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 - Άρθρο 14, παράγραφος 3 - Απόφαση της Επιτροπής - Μέτρα που πρέπει να ληφθούν από τα κράτη μέλη))

2014/C 409/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και F. Erlbacher)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και K. Petersen)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, παραλείποντας να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ανάκτηση από τον δικαιούχο της κρατικής ενισχύσεως την οποία αφορά η απόφαση 2011/471/ΕΕ της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 2010, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 38/05 (πρώην NN 52/04) που χορηγήθηκε από τη Γερμανία υπέρ του ομίλου Biria, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και του άρθρου 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου [108 ΣΛΕΕ], καθώς και δυνάμει των άρθρων 1 έως 3 της αποφάσεως αυτής.

2)

Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 26 της 26.1.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Gem-Year Industrial Co. Ltd, Jinn-Well Auto-Parts (Zhejiang) Co. Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, European Industrial Fasteners Institute AISBL (EIFI)

(Υπόθεση C-602/12 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ντάμπινγκ - Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 - Άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', πρώτη περίπτωση - Κανονισμός (ΕΚ) 2026/97 - Κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 - Εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας - Ιδιότητα της επιχειρήσεως που ασκεί τις δραστηριότητές της υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Κόστος των κυρίων εισροών το οποίο αντικατοπτρίζει κατά μεγάλο μέρος τις τιμές της αγοράς - Κρατική επιδότηση υπέρ του τομέα του χάλυβα εν γένει - Αποτέλεσμα))

2014/C 409/07

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Gem-Year Industrial Co. Ltd, Jinn-Well Auto-Parts (Zhejiang) Co. Ltd (εκπρόσωποι: Y. Melin, avocat, και Β. Ακριτίδης, δικηγόρος)

Λοιποί διάδικοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J.-P. Hix και S. Boelaert, επικουρούμενοι από τον G. Berrisch, Rechtsanwalt), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. França και T. Maxian Rusche), European Industrial Fasteners Institute AISBL (EIFI) (εκπρόσωπος: J. Bourgeois, avocat)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Gem-Year Industrial Co. Ltd και την Jinn-Well Auto-Parts (Zhejiang) Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η European Industrial Fasteners Institute AISLB (EIFI) στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  ΕΕ C 101 της 6.4.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministero dell’Interno κατά Fastweb SpA

(Υπόθεση C-19/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Άρθρο 2δ, παράγραφος 4 - Ερμηνεία και κύρος - Διαδικασίες προσφυγών όσον αφορά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων - Ανενεργό της συμβάσεως - Αποκλείεται))

2014/C 409/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ministero dell’Interno

κατά

Fastweb SpA

παρισταμένης της

Telecom Italia SpA

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2δ, παράγραφος 4, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, έχει την έννοια ότι, όταν μια δημόσια σύμβαση έχει συναφθεί άνευ προηγούμενης δημοσιεύσεως προκηρύξεως στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μολονότι αυτό δεν επιτρεπόταν δυνάμει της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, η διάταξη αυτή αποκλείει τη δυνατότητα να κηρυχθεί η σύμβαση ανενεργή, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που τάσσει η προαναφερθείσα διάταξη, πράγμα το οποίο απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

2)

Από την εξέταση του δεύτερου προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να θίγει το κύρος του άρθρου 2δ, παράγραφος 4, της οδηγίας 89/665, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66.

(1)  ΕΕ C 86 της 23.3.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Krajský súd v Prešove (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Monika Kušionová κατά SMART Capital, a.s.

(Υπόθεση C-34/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες - Σύμβαση καταναλωτικής πίστεως - Άρθρο 1, παράγραφος 2 - Ρήτρα η οποία απηχεί νομοθετική διάταξη αναγκαστικού δικαίου - Πεδίο εφαρμογής της οδηγίας - Άρθρα 3, παράγραφος 1, 4, 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1 - Εξασφάλιση της απαιτήσεως διά εμπράγματης ασφάλειας επί ακινήτου - Δυνατότητα εκτελέσεως της εμπράγματης ασφάλειας αυτής διά της πωλήσεως με πλειστηριασμό - Δικαστικός έλεγχος))

2014/C 409/09

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Krajský súd v Prešove

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Monika Kušionová

κατά

SMART Capital, a.s.

Διατακτικό

1)

Οι διατάξεις της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, κατά την οποία είναι δυνατή η είσπραξη απαιτήσεως, που πηγάζει από ενδεχομένως καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες, διά της εξωδικαστικής εκτελέσεως εμπράγματης ασφάλειας συσταθείσας από τον καταναλωτή επί ακινήτου του, στον βαθμό που η ρύθμιση αυτή δεν καθιστά πρακτικά αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την προστασία δικαιωμάτων που αναγνωρίζει η οδηγία αυτή στον καταναλωτή, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

2)

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13 έχει την έννοια ότι συμβατική ρήτρα η οποία περιέχεται σε σύμβαση συναπτόμενη από επαγγελματία με καταναλωτή εξαιρείται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας αυτής μόνον εάν η εν λόγω συμβατική ρήτρα απηχεί το περιεχόμενο νομοθετικής ή κανονιστικής διατάξεως αναγκαστικού δικαίου, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 141 της 18.5.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Groupement des cartes bancaires (CB) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, BNP Paribas, BPCE, πρώην Caisse Nationale des Caisses d’Épargne et de Prévoyance (CNCEP), Société Générale SA

(Υπόθεση C-67/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ - Σύστημα καρτών πληρωμής στη Γαλλία - Απόφαση ενώσεως επιχειρήσεων - Αγορά εκδόσεως τραπεζικών καρτών - Τιμολογιακά μέτρα εφαρμοστέα στους «νεοεισερχομένους» - Τέλος προσχωρήσεως και μηχανισμοί καλούμενοι «ρυθμίσεως της λειτουργίας πληρωμών» και «αφυπνίσεως» - Έννοια του περιορισμού του ανταγωνισμού «λόγω του αντικειμένου» - Εξέταση του εύρους των επιζήμιων για τον ανταγωνισμό συνεπειών))

2014/C 409/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Groupement des cartes bancaires (CB) (εκπρόσωποι: F. Pradelles, O. Fauré και C. Ornellas-Chancerelles, avocats, και J. Ruiz Calzado, abogado)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet, V. Bottka και B. Mongin), BNP Paribas (εκπρόσωποι: O. de Juvigny, D. Berg και P. Heusse, avocats), BPCE, πρώην Caisse Nationale des Caisses d’Épargne et de Prévoyance (CNCEP) (εκπρόσωποι: A. Choffel, S. Hautbourg, L. Laidi και R. Eid, avocats), Société Générale SA (εκπρόσωποι: P. Guibert και P. Patat, avocats)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Νοεμβρίου 2012, CB κατά Επιτροπής (T-491/07).

2)

Αναπέμπει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 114 της 20.4.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Philippe Gruslin κατά Beobank SA, πρώην Citibank Belgium SA

(Υπόθεση C-88/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) - Οδηγία 85/611/ΕΟΚ - Άρθρο 45 - Έννοια των «πληρωμών στους μεριδιούχους» - Παράδοση τίτλων ονομαστικών μεριδίων στους μεριδιούχους))

2014/C 409/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Philippe Gruslin

κατά

Beobank SA, πρώην Citibank Belgium SA

Διατακτικό

Η προβλεπόμενη στο άρθρο 45 της οδηγίας 85/611/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1995, υποχρέωση, κατά την οποία οργανισμός συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες ο οποίος διαθέτει τα μερίδιά του σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος της έδρας του οφείλει να εξασφαλίζει τις πληρωμές των μεριδιούχων στο κράτος μέλος της εμπορίας, έχει την έννοια ότι δεν περιλαμβάνει την παράδοση στους μεριδιούχους τίτλων των μεριδίων που είναι καταχωρισμένα στο όνομά τους στον κατάλογο των μεριδιούχων που τηρεί ο εκδότης.

(1)  ΕΕ C 147 της 25.5.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] –Essent Energie Productie BV κατά B

(Υπόθεση C-91/13) (1)

((Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας - Άρθρα 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου και 13 της αποφάσεως 1/80 - Πεδίο εφαρμογής - Επιβολή νέων περιορισμών ως προς την ελευθερία εγκαταστάσεως, την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και τις προϋποθέσεις προσβάσεως στην απασχόληση - Απαγορεύεται - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ - Απόσπαση εργαζομένων - Υπήκοοι τρίτων κρατών - Απαίτηση άδειας εργασίας για τη διάθεση εργατικού δυναμικού))

2014/C 409/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Essent Energie Productie BV

κατά

Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Διατακτικό

Τα άρθρα 56 ΣΛΕΕ και 57 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, δυνάμει της οποίας όταν εργαζόμενοι που είναι υπήκοοι τρίτων κρατών διατίθενται, από επιχείρηση εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος σε χρήστρια επιχείρηση εγκατεστημένη στο πρώτο κράτος μέλος η οποία χρησιμοποιεί τους εργαζομένους αυτούς προκειμένου να εκτελέσει εργασίες για τον λογαριασμό άλλης επιχειρήσεως επίσης εγκατεστημένης στο πρώτο κράτος μέλος, για τη διάθεση αυτή απαιτείται να έχει χορηγηθεί άδεια εργασίας για τους ως άνω εργαζομένους.

(1)  ΕΕ C 147 της 25.5.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gemeente's-Hertogenbosch κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-92/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 5, παράγραφος 7, στοιχείο α' - Φορολογητέες πράξεις - Έννοια της παραδόσεως που πραγματοποιείται εξ επαχθούς αιτίας - Πρώτη εγκατάσταση οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης σε κτίριο που κατασκευάσθηκε για λογαριασμό του σε οικόπεδό του - Δραστηριότητές του ως φορέα δημόσιας εξουσίας και ως υποκειμένου στον φόρο))

2014/C 409/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gemeente 's-Hertogenbosch

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 7, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται σε περίπτωση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, όπου δήμος εγκαθίσταται για πρώτη φορά σε ακίνητο κατασκευασθέν σε δικό του οικόπεδο από τρίτον και προτίθεται να το χρησιμοποιήσει κατά 94 % για δραστηριότητές του ως φορέα δημόσιας εξουσίας και κατά 6 % για δραστηριότητές του υπό την ιδιότητα του υποκειμένου στον φόρο, εκ των οποίων το 1 % για απαλλασσόμενες παροχές που δεν γεννούν δικαίωμα προς έκπτωση. Εντούτοις, η μεταγενέστερη χρησιμοποίηση του ακινήτου για τις δραστηριότητες του δήμου γεννά δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου που καταβλήθηκε λόγω της προβλεπόμενης στη συγκεκριμένη διάταξη χρήσεως για την οποία προορίζεται το ακίνητο μόνο στον βαθμό κατά τον οποίο εξυπηρετεί τις ανάγκες φορολογητέων πράξεων, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 17, παράγραφος 5, της εν λόγω οδηγίας.

(1)  ΕΕ C 147 της 25.5.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κατά B κ.λπ.

(Υπόθεση C-112/13) (1)

((Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Εθνικό Σύνταγμα - Παρεμπίπτουσα διαδικασία υποχρεωτικού ελέγχου συνταγματικότητας - Έλεγχος περί του αν εθνικός νόμος είναι σύμφωνος τόσο με το δίκαιο της Ένωσης όσο και με το εθνικό Σύνταγμα - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Περίπτωση κατά την οποία ο εναγόμενος δεν έχει την κατοικία του ή γνωστό τόπο διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους - Παρέκταση διεθνούς δικαιοδοσίας σε περίπτωση παραστάσεως του εναγομένου - Επίτροπος απόντος εναγομένου))

2014/C 409/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Α

κατά

B, C, D, E, F, G, H

Διατακτικό

1)

Το δίκαιο της Ένωσης, ιδίως δε το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά την οποία τα τακτικά δικαστήρια που αποφαίνονται κατόπιν εφέσεως ή σε τελευταίο βαθμό δικαιοδοσίας υποχρεούνται, σε περίπτωση κατά την οποία εκτιμούν ότι εθνικός νόμος αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υποβάλουν, εκκρεμούσης της ενώπιόν τους δίκης, αίτηση περί ακυρώσεως του νόμου ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου και όχι απλώς να μην εφαρμόσουν τον νόμο εν προκειμένω, εφόσον η κατά προτεραιότητα εφαρμογή της διαδικασίας αυτής έχει ως συνέπεια να παρακωλύει, τόσο πριν την υποβολή της σχετικής αιτήσεως στο εθνικό δικαστήριο που έχει επιφορτισθεί με την άσκηση του ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων όσο και, ενδεχομένως, κατόπιν της εκδόσεως της αποφάσεως του δικαστηρίου αυτού επί της εν λόγω αιτήσεως, τα ως άνω εθνικά δικαστήρια να κάνουν χρήση της δυνατότητάς τους ή να εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους που συνίσταται στην υποβολή προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο. Αντιθέτως, το δίκαιο της Ένωσης και ειδικότερα το άρθρο 267 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει σε αυτό τέτοια εθνική ρύθμιση εφόσον τα ως άνω τακτικά δικαστήρια εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα:

—

να υποβάλλουν στο Δικαστήριο, σε όποιο στάδιο της διαδικασίας κρίνουν ενδεδειγμένο και μάλιστα ακόμη και μετά το πέρας της παρεμπίπτουσας διαδικασίας ελέγχου συνταγματικότητας των νόμων, οποιοδήποτε προδικαστικό ερώτημα κρίνουν αναγκαίο,

—

να διατάσσουν τη λήψη κάθε αναγκαίου μέτρου για τη διασφάλιση της προσωρινής δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων που παρέχει η έννομη τάξη της Ένωσης και

—

να μην εφαρμόζουν, μετά το πέρας της παρεμπίπτουσας αυτής διαδικασίας, την επίμαχη εθνική διάταξη νόμου, εφόσον κρίνουν ότι είναι αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης.

Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να διακριβώσει αν η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική ρύθμιση επιδέχεται ερμηνεία σύμφωνη με όσα επιτάσσει το δίκαιο της Ένωσης.

2)

Το άρθρο 24 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ερμηνευόμενο με γνώμονα το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία εθνικό δικαστήριο διορίζει επίτροπο απόντος εναγομένου προκειμένου για εναγόμενο στον οποίο δεν κατέστη δυνατό να επιδοθεί το εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης επειδή αυτός ήταν αγνώστου διαμονής, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, η παράσταση αυτού του επιτρόπου του απόντος εναγομένου δεν συνιστά παράσταση του εναγομένου αυτού, κατά την έννοια του άρθρου 24 του εν λόγω κανονισμού, βάσει της οποίας θεμελιώνεται η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου αυτού.

(1)  ΕΕ C 226 της 3.8.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Technische Universität Darmstadt κατά Eugen Ulmer KG

(Υπόθεση C-117/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Εξαιρέσεις και περιορισμοί - Άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ιδ' - Χρήση με σκοπό την έρευνα ή την ιδιωτική μελέτη έργων και άλλων προστατευόμενων αντικειμένων - Βιβλίο που διατίθεται σε ιδιώτες μέσω εξειδικευμένων τερματικών εντός βιβλιοθήκης ανοικτής στο κοινό - Έννοια του έργου που δεν υπόκειται σε «όρους αγοράς ή άδειας» - Δικαίωμα της βιβλιοθήκης να ψηφιοποιεί έργο που περιλαμβάνεται στη συλλογή της προκειμένου να το θέτει στη διάθεση των χρηστών μέσω εξειδικευμένων τερματικών - Διάθεση του έργου μέσω εξειδικευμένων τερματικών που καθιστούν δυνατή την εκτύπωσή του σε χαρτί ή την αποθήκευσή του σε φορητή μνήμη USB))

2014/C 409/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Technische Universität Darmstadt

κατά

Eugen Ulmer KG

Διατακτικό

1)

Η έννοια «όροι αγοράς ή άδειας», η οποία χρησιμοποιείται στο άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ιδ', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, πρέπει να ερμηνευθεί ως σημαίνουσα ότι ο δικαιούχος δικαιωμάτων του δημιουργού και ένα ίδρυμα αναφερόμενο στη διάταξη αυτή, όπως είναι μια βιβλιοθήκη ανοικτή στο κοινό, πρέπει να έχουν συνάψει σύμβαση παραχώρησης άδειας για την εκμετάλλευση ή τη χρήση του οικείου έργου, η οποία να προβλέπει τους όρους υπό τους οποίους το εν λόγω ίδρυμα μπορεί να χρησιμοποιεί το έργο αυτό.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ιδ', της οδηγίας 2001/29, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει στα κράτη μέλη να παρέχουν στις ανοικτές στο κοινό βιβλιοθήκες, τις οποίες αφορούν οι εν λόγω διατάξεις, το δικαίωμα να ψηφιοποιούν τα έργα που περιλαμβάνονται στις συλλογές τους, εφόσον αυτή η πράξη αναπαραγωγής είναι αναγκαία προκειμένου να καταστεί δυνατή η διάθεση των έργων αυτών στους χρήστες μέσω εξειδικευμένων τερματικών, τα οποία βρίσκονται στους χώρους των ιδρυμάτων αυτών.

3)

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, στοιχείο ιδ', της οδηγίας 2001/29 έχει την έννοια ότι δεν καλύπτει πράξεις όπως είναι η εκτύπωση έργων σε χαρτί ή η αποθήκευσή τους σε φορητή μνήμη USB, τις οποίες πραγματοποιούν οι χρήστες μέσω εξειδικευμένων τερματικών, τα οποία είναι εγκατεστημένα εντός βιβλιοθηκών που είναι ανοικτές στο κοινό και τις οποίες αφορά η εν λόγω διάταξη. Αντίθετα, οι πράξεις αυτές είναι δυνατόν να επιτρέπονται βάσει της εθνικής νομοθεσίας που μεταφέρει στην εθνική έννομη τάξη τις εξαιρέσεις ή τους περιορισμούς που προβλέπονται στο άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο α' ή β', της οδηγίας αυτής, εφόσον πληρούνται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση οι προϋποθέσεις που θέτουν οι διατάξεις αυτές.

(1)  ΕΕ C 171 της 15.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Holger Forstmann Transporte GmbH & Co. KG κατά Hauptzollamt Münster

(Υπόθεση C-152/13) (1)

((Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Φορολογία - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενεργείας - Εξαιρέσεις - Ενεργειακά προϊόντα περιεχόμενα στις κανονικές δεξαμενές καυσίμων των επαγγελματικών οχημάτων που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμο από τα οχήματα αυτά - Έννοια των «κανονικών δεξαμενών καυσίμων» όπως αυτή χρησιμοποιείται στο άρθρο 24, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής - Δεξαμενές καυσίμων τοποθετούμενες από κατασκευαστή αμαξωμάτων ή αντιπρόσωπο του κατασκευαστή του οχήματος))

2014/C 409/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Holger Forstmann Transporte GmbH & Co. KG

κατά

Hauptzollamt Münster

Διατακτικό

Ο όρος «κανονικές δεξαμενές καυσίμων», που χρησιμοποιείται στο άρθρο 24, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει τις μόνιμα τοποθετημένες σε επαγγελματικά οχήματα δεξαμενές καυσίμων οι οποίες προορίζονται για τον άμεσο εφοδιασμό σε καύσιμα των οχημάτων αυτών, όταν οι εν λόγω δεξαμενές καυσίμων έχουν τοποθετηθεί από τρίτον και όχι τον κατασκευαστή, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι οι δεξαμενές αυτές παρέχουν τη δυνατότητα άμεσης χρησιμοποιήσεως του καυσίμου τόσο για την κίνηση των οχημάτων όσο και, ενδεχομένως, για τη λειτουργία, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, των συστημάτων ψύξεως και άλλων συστημάτων.

(1)  ΕΕ C 189 της 29.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] στο πλαίσιο διαδικασίας που κίνησε η K Oy

(Υπόθεση C-219/13) (1)

((Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 98, παράγραφος 2 - Παράρτημα III, σημείο 6 - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ ισχύων μόνο για τα έντυπα βιβλία - Βιβλία εκδιδόμενα σε άλλα υλικά υποστρώματα εκτός του χαρτιού, υποκείμενα στον συνήθη συντελεστή ΦΠΑ - Φορολογική ουδετερότητα))

2014/C 409/17

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

K Oy

Διατακτικό

Το άρθρο 98, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, και το παράρτημα III, σημείο 6, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/47/ΕΚ του Συμβουλίου, της 5ης Μαΐου 2009, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως αυτή της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει για τα εκδιδόμενα σε χαρτί βιβλία την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ, για τα βιβλία εκείνα όμως που εκδίδονται σε άλλα υλικά υποστρώματα, όπως οι ψηφιακοί δίσκοι CD, οι ψηφιακοί δίσκοι CD-ROM ή οι μνήμες USB, την εφαρμογή του συνήθους συντελεστή του φόρου αυτού, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι τηρείται η εγγενής προς το κοινό σύστημα του ΦΠΑ αρχή της φορολογικής ουδετερότητας, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 178 της 22.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ηρακλής Χαραλαμπίδης κατά Calogero Casilli

(Υπόθεση C-270/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Άρθρο 45, παράγραφοι 1 και 4, ΣΛΕΕ - Έννοια του εργαζομένου - Θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση - Ιδιότητα του προέδρου λιμενικής αρχής - Συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας - Προϋπόθεση ιθαγένειας))

2014/C 409/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ηρακλής Χαραλαμπίδης

κατά

Calogero Casilli

παρισταμένων των: Autorità Portuale di Brindisi, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Regione Puglia, Provincia di Brindisi, Comune di Brindisi, Camera di Commercio Industria Artigianato ed Agricoltura di Brindisi

Διατακτικό

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, το άρθρο 45, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπεται σε κράτος μέλος να επιφυλάσσει μόνο στους υπηκόους του την άσκηση των καθηκόντων του προέδρου λιμενικής αρχής.

(1)  ΕΕ C 207 της 20.7.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-277/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 96/67/ΕΚ - Άρθρο 11 - Αεροπορικές μεταφορές - Υπηρεσίες εξυπηρετήσεως εδάφους - Επιλογή παρεχόντων υπηρεσίες))

2014/C 409/19

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και F. W. Bulst)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, T. Falcão και V. Moura Ramos)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα για τη διοργάνωση διαδικασίας επιλογής παρεχόντων υπηρεσίες εδάφους, εργασίες στον διάδρομο, και διακίνηση φορτίου και ταχυδρομείου στους αερολιμένες της Λισσαβώνας, του Πόρτο και του Φάρο, κατά το άρθρο 11 της οδηγίας 96/67/EΚ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1996, σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών εδάφους στους αερολιμένες της Κοινότητας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο αυτό.

2)

Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 233 της 10.8.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Κύπρος) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Σωτήρης Παπασάββας κατά Ο Φιλελεύθερος Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.λπ.

(Υπόθεση C-291/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2000/31/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Διαφορά λόγω δυσφημήσεως))

2014/C 409/20

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Σωτήρης Παπασάββας

κατά

Ο Φιλελεύθερος Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Τάκη Κουνναφή, Γιώργου Σέρτη

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο»), έχει την έννοια ότι στις «υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας», κατά τη διάταξη αυτή, εμπίπτουν υπηρεσίες παροχής πληροφοριών μέσω διαδικτύου για τις οποίες ο πάροχος αμείβεται όχι από τον αποδέκτη τους, αλλά με τα έσοδα από τις διαφημίσεις που δημοσιεύει στο διαδίκτυο.

2)

Σε υπόθεση όπως αυτή της κύριας δίκης, η εφαρμογή καθεστώτος αστικής ευθύνης για δυσφήμηση δεν αντίκειται στην οδηγία 2000/31.

3)

Οι περιορισμοί της αστικής ευθύνης που προβλέπονται στα άρθρα 12 έως 14 της οδηγίας 2000/31 δεν αφορούν την περίπτωση εταιρίας περιοδικού Τύπου η οποία διαθέτει διαδικτυακό τόπο στον οποίο αναρτά την ηλεκτρονική έκδοση έντυπης εφημερίδας, όταν η εταιρία αυτή αμείβεται με τα έσοδα που αποκομίζει από τις εμπορικές διαφημίσεις που δημοσιεύει στον διαδικτυακό αυτόν τόπο, εφόσον έχει γνώση των πληροφοριών που δημοσιεύει και ασκεί έλεγχο επ’ αυτών, ανεξαρτήτως του αν η πρόσβαση στον εν λόγω διαδικτυακό τόπο είναι ελεύθερη ή επί πληρωμή.

4)

Οι περιορισμοί της ευθύνης που προβλέπονται στα άρθρα 12 έως 14 της οδηγίας 2000/31 είναι δυνατόν να τύχουν εφαρμογής σε διαφορές μεταξύ ιδιωτών περί αστικής ευθύνης για δυσφήμηση, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των εν λόγω άρθρων.

5)

Τα άρθρα 12 έως 14 της οδηγίας 2000/31 δεν επιτρέπουν στον παρέχοντα υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας να εναντιωθεί στην κατ’ αυτού άσκηση αγωγής λόγω αστικής ευθύνης και, κατά συνέπεια, στη λήψη προσωρινών μέτρων από εθνικό δικαστήριο. Ο φορέας παροχής υπηρεσιών μπορεί να επικαλεστεί τους περιορισμούς της ευθύνης, που προβλέπονται από τα άρθρα αυτά, σύμφωνα με τις διατάξεις του εθνικού δικαίου που μεταφέρουν την οδηγία στην εσωτερική έννομη τάξη ή, ελλείψει τέτοιων διατάξεων, προς τον σκοπό ερμηνείας του εθνικού δικαίου σύμφωνης προς την οδηγία. Αντιθέτως, στο πλαίσιο διαφοράς όπως αυτή της κύριας δίκης, η οδηγία 2000/31, αυτή καθαυτήν, δεν γεννά υποχρεώσεις εις βάρος ιδιώτη και επομένως δεν μπορεί να γίνει επίκλησή της κατ’ αυτού.

(1)  ΕΕ C 207 της 20.7.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Österreichischer Gewerkschaftsbund κατά Wirtschaftskammer Österreich — Fachverband Autobus-, Luftfahrt-und Schiffahrtsunternehmungen

(Υπόθεση C-328/13) (1)

((Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Οδηγία 2001/23/ΕΚ - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων - Υποχρέωση του εκδοχέα να τηρεί τους συμφωνηθέντες με συλλογική σύμβαση όρους εργασίας έως την έναρξη ισχύος άλλης συλλογικής συμβάσεως - Έννοια της συλλογικής συμβάσεως - Εθνική νομοθεσία κατά την οποία οι καταγγελθείσες συλλογικές συμβάσεις εξακολουθούν να παράγουν αποτελέσματα έως την έναρξη ισχύος άλλης συλλογικής συμβάσεως))

2014/C 409/21

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Österreichischer Gewerkschaftsbund

κατά

Wirtschaftskammer Österreich — Fachverband Autobus-, Luftfahrt- und Schiffahrtsunternehmungen

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, έχει την έννοια ότι αποτελούν «συμφωνηθέντες με συλλογική σύμβαση όρους εργασίας», κατά τη διάταξη αυτή, οι προβλεπόμενοι από συλλογική σύμβαση όροι εργασίας οι οποίοι δυνάμει του δικαίου κράτους μέλους εξακολουθούν παρά την καταγγελία της εν λόγω συλλογικής συμβάσεως να παράγουν αποτελέσματα επί των σχέσεων εργασίας οι οποίες διέπονταν άμεσα από αυτήν πριν τη λύση της για όσο χρόνο οι εν λόγω σχέσεις εργασίας δεν υπάγονται σε νέα συλλογική σύμβαση ή οι εργαζόμενοι δεν συνάπτουν νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας.

(1)  ΕΕ C 274 της 21.9.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministerstvo práce a sociálních věcí κατά B.

(Υπόθεση C-394/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων - Κανονισμοί (ΕΟΚ) 1408/71 και (ΕΚ) 883/2004 - Εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία - Καθορισμός του αρμοδίου κράτους μέλους για τη χορήγηση οικογενειακής παροχής - Περίπτωση κατά την οποία ο διακινούμενος εργαζόμενος και η οικογένειά του ζουν σε ορισμένο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται το κέντρο των συμφερόντων τους και στο οποίο έχει εισπραχθεί οικογενειακή παροχή - Αίτημα λήψεως οικογενειακής παροχής στο κράτος μέλος καταγωγής μετά τη λήξη του δικαιώματος λήψεως παροχών στο κράτος μέλος κατοικίας - Εθνική ρύθμιση του κράτους μέλους καταγωγής η οποία προβλέπει τη χορήγηση τέτοιου είδους παροχών σε κάθε πρόσωπο που έχει δηλώσει κατοικία στο εν λόγω κράτος])

2014/C 409/22

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ministerstvo práce a sociálních věcí

κατά

B.

Διατακτικό

1)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 592/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, και ιδίως το άρθρο 13 αυτού, έχει την έννοια ότι ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να θεωρείται το αρμόδιο για τη χορήγηση οικογενειακής παροχής σε ορισμένο πρόσωπο για τον λόγο και μόνον ότι το πρόσωπο αυτό έχει δηλώσει ότι κατοικεί στο έδαφός του, χωρίς όμως τούτο και τα μέλη της οικογένειάς του να εργάζονται ή να έχουν συνήθη διαμονή στο εν λόγω κράτος μέλος. Το άρθρο 13 του κανονισμού αυτού έχει την έννοια ότι ένα κράτος μέλος, το οποίο δεν είναι το αρμόδιο για ορισμένο πρόσωπο, δεν μπορεί επίσης να χορηγεί οικογενειακές παροχές στο πρόσωπο αυτό, εφόσον δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο και ιδιαιτέρως στενό συνδετικό στοιχείο μεταξύ της επίμαχης καταστάσεως και του εδάφους του εν λόγω πρώτου κράτους μέλους.

2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, και ιδίως το άρθρο 11 αυτού, έχει την έννοια ότι ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να θεωρείται το αρμόδιο για τη χορήγηση οικογενειακής παροχής σε ορισμένο πρόσωπο για τον λόγο και μόνον ότι το πρόσωπο αυτό έχει δηλώσει ότι κατοικεί στο έδαφός του, χωρίς όμως τούτο και τα μέλη της οικογένειάς του να εργάζονται ή να έχουν συνήθη διαμονή στο εν λόγω κράτος μέλος.

(1)  ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία)) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — UAB Vilniaus energija κατά Lietuvos metrologijos inspekcijos Vilniaus apskrities skyrius

(Υπόθεση C-423/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος - Οδηγία 2004/22/ΕΚ - Μετρολογικός έλεγχος των συστημάτων μετρήσεως - Μετρητής ζεστού νερού που πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) - Απαγόρευση χρήσεως του μετρητή χωρίς προηγούμενο μετρολογικό έλεγχο του συστήματος αυτού])

2014/C 409/23

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

UAB Vilniaus energija

κατά

Lietuvos metrologijos inspekcijos Vilniaus apskrities skyrius

Διατακτικό

Το άρθρο 34 ΣΛΕΕ και η οδηγία 2004/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τα όργανα μετρήσεων, αντίκεινται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση και πρακτική όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία μετρητής ζεστού νερού ο οποίος πληροί όλες τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής και είναι συνδεδεμένος με συσκευή διαβιβάσεως δεδομένων εξ αποστάσεως (συσκευή τηλεμέτρησης) θεωρείται ότι συνιστά σύστημα μετρήσεων και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εφόσον δεν έχει υποβληθεί, μαζί με την εν λόγω συσκευή, σε μετρολογικό έλεγχο ως σύστημα μετρήσεων.

(1)  ΕΕ C 304 της 19.10.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Hof van beroep te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ronny Verest, Gaby Gerards κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-489/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φόρος εισοδήματος - Νομοθεσία που σκοπεί στην αποτροπή της διπλής φορολογίας - Φορολόγηση των εισοδημάτων από ακίνητα που εισπράττονται εντός κράτους μέλους διαφορετικού από το κράτος μέλος κατοικίας - Μέθοδος της απαλλαγής με την επιφύλαξη της εφαρμογής προοδευτικού φορολογικού συντελεστή εντός του κράτους μέλους κατοικίας - Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των ακινήτων που κείνται εντός του κράτους μέλους κατοικίας και εντός άλλου κράτους μέλους))

2014/C 409/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ronny Verest, Gaby Gerards

κατά

Belgische Staat

Διατακτικό

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στο μέτρο που η ρύθμιση αυτή ενδέχεται να καταλήξει, κατά την εφαρμογή μιας ρήτρας προοδευτικότητας η οποία περιέχεται σε σύμβαση για την αποτροπή της διπλής φορολογίας, σε υψηλότερο συντελεστή του φόρου εισοδήματος, απλώς και μόνο διότι η μέθοδος καθορισμού των εισοδημάτων από ακίνητα συνεπάγεται ότι τα εισοδήματα από κείμενα εντός άλλου κράτους μέλους ακίνητα τα οποία δεν εκμισθώνονται εκτιμώνται σε ποσό υψηλότερο από τα εισοδήματα από τέτοια ακίνητα κείμενα εντός του πρώτου κράτους μέλους. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να ελέγξει αν τούτο είναι πράγματι το αποτέλεσμα της επίμαχης στην κύρια δίκη κανονιστικής ρυθμίσεως.

(1)  ΕΕ C 352 της 30.11.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 [αίτηση του Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mohamed Ali Ben Alaya κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-491/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Οδηγία 2004/114/ΕΚ - Άρθρα 6, 7 και 12 - Προϋποθέσεις εισόδου υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές - Αρνητική απόφαση περί εισόδου προσώπου που πληροί τις προβλεπόμενες από την εν λόγω οδηγία προϋποθέσεις - Περιθώριο εκτιμήσεως των αρμόδιων αρχών))

2014/C 409/25

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mohamed Ali Ben Alaya

κατά

Bundesrepublik Deutschland

Διατακτικό

Το άρθρο 12 της οδηγίας 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία, έχει την έννοια ότι το οικείο κράτος μέλος υποχρεούται να επιτρέψει την είσοδο στο έδαφός του υπηκόου τρίτης χώρας ο οποίος επιθυμεί να διαμείνει πλέον των τριών μηνών στο έδαφος αυτό με σκοπό τις σπουδές, εφόσον ο εν λόγω υπήκοος πληροί τις προϋποθέσεις εισόδου οι οποίες προβλέπονται εξαντλητικώς στα άρθρα 6 και 7 της οδηγίας αυτής και το εν λόγω κράτος μέλος δεν επικαλείται έναντι αυτού έναν από τους ρητώς απαριθμούμενους στην εν λόγω οδηγία λόγους που δικαιολογούν την άρνηση χορηγήσεως άδειας διαμονής.

(1)  ΕΕ C 344 της 23.11.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/19

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Cooperativa tra i Lavoratori della Piccola Pesca di Pellestrina Soc. coop. arl κ.λπ. (C-94/13 P), Alfier Costruzioni Srl κ.λπ. (C-95/13 P), Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. arl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. arl (C-136/13 P), Axitea SpA, πρώην La Vigile San Marco SpA (C-174/13 P), Vetrai 28 Srl, πρώην Barovier & Toso vetrerie artistiche riunite Srl κ.λπ. (C-180/13 P), Confindustria Venezia, πρώην Unione degli industriali della provincia di Venezia (Unindustria) κ.λπ. (C-191/13 P), Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl, (Ιταλία) (C-246/13 P) κατά Cooperativa Pescatori di San Pietro in Volta Soc. coop. arl κ.λπ., Ιταλικής Δημοκρατίας, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-94/13 P, C-95/13 P, C-136/13 P, C-174/13 P, C-180/13 P, C-191/13 P και C-246/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις υπέρ των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος της Βενετίας και της Chioggia - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου))

2014/C 409/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Cooperativa tra i Lavoratori della Piccola Pesca di Pellestrina Soc. coop. arl, Cooperativa Coopesca — Organizzazione tra Produttori e Lavoratori della Pesca — Chioggia Soc. coop. arl, Cooperativa San Marco fra Lavoratori della Piccola Pesca — Burano Soc. coop. arl (C-94/13 P), Alfier Costruzioni Srl, Azin Asfalti Srl, Barbato Srl, Group Srl, πρώην Impresa Costruzioni Civili e Montaggi Srl (ICCEM), Rossi Renzo Costruzioni Srl, Vettore Costruzioni Srl (C-95/13 P), Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. arl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. arl (C-136/13 P), Axitea SpA, πρώην La Vigile San Marco SpA (C-174/13 P), Vetrai 28 Srl, πρώην Barovier & Toso vetrerie artistiche riunite Srl, Carlo Moretti Srl, Ferro & Lazzarini Srl, Fornace Mian Srl, πρώην Formia International Srl, Amelio Cenedese, πρώην Gino Cenedese & Figlio, La Murrina SpA, Nason & Moretti Srl, υπό εκκαθάριση, Venini SpA, De Majo Illuminazione Srl, πρώην Vetreria De Majo Srl (C-180/13 P), Confindustria Venezia, πρώην Unione degli industriali della provincia di Venezia (Unindustria), Comitato «Venezia vuole vivere», Fiorital Srl, Ellemme Sas, πρώην Jesurum di M. e A. Levi Morenos Sas, Grafiche Veneziane Soc. coop. arl, πρώην Grafiche Veneziane Srl, Cantiere navale De Poli SpA, Capgemini BST SpA, πρώην Aive Srl, Tessuti Artistici Fortuny SpA, Rubelli SpA, πρώην Lorenzo Rubelli SpA, Tecnomare SpA (C-191/13 P), Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl (C-246/13 P) (εκπρόσωποι: A. Vianello, A. Bortoluzzi και A. Veronese, avvocati)

Λοιποί διάδικοι: Cooperativa Pescatori di San Pietro in Volta Soc. coop. arl, Murazzo — Piccola Soc. coop. arl, RAM — Società Cooperativa fra Lavoratori della Pesca, Raccoglitori ed Allevatori di Molluschi, Confcooperative — Unione Provinciale di Venezia, Sacaim SpA, Camata Costruzioni Sas, Dal Carlo Mario & C. Srl, ACEA — Associazione dei Costruttori Edili ed Affini di Venezia e Provincia, Ghezzo Giovanni & C. Snc di Ghezzo Maurizio & C., Alfredo Barbini Srl, Aureliano Toso Srl, AVMazzega Srl, Effetre SpA, Mazzuccato International Srl, Tfz Internazionale Srl, V. Nason & C. Srl, Vetreria LAG Srl, Siram SpA, Bortoli Ettore Srl, Arsenale Venezia SpA, Albergo Quattro Fontane Snc, Hotel Gabrielli Srl, πρώην Hotel Gabrielli Sandwirth SpA, GE.AL.VE. Srl, Metropolitan SpA, πρώην Metropolitan Srl, Hotel Concordia Srl, πρώην Hotel Concordia Snc, Società per l’industria alberghiera (SPLIA), Principessa Srl, υπό εκκαθάριση, Albergo ristorante «All’Angelo» Snc, Albergo Saturnia Internazionale SpA, Savoia e Jolanda Srl, Hotels Biasutti Srl, πρώην Hotels Biasutti Snc, Ge.A.P. Srl, Rialto Inn Srl, Bonvecchiati Srl, Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci, G. Conte και D. Grespan), Ιταλική Δημοκρατία

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τις Cooperativa tra i Lavoratori della Piccola Pesca di Pellestrina Soc. coop. arl, Cooperativa Coopesca — Organizzazione tra Produttori e Lavoratori della Pesca — Chioggia Soc. coop. arl, Cooperativa San Marco fra Lavoratori della Piccola Pesca — Burano Soc. coop. arl, Alfier Costruzioni Srl, Azin Asfalti Srl, Barbato Srl, Group Srl, Rossi Renzo Costruzioni Srl, Vettore Costruzioni Srl, Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. arl, Axitea SpA, Vetrai 28 Srl, Carlo Moretti Srl, Ferro & Lazzarini Srl, Fornace Mian Srl, Amelio Cenedese, La Murrina SpA, Nason & Moretti Srl, Venini SpA, De Majo Illuminazione Srl, Confindustria Venezia, Comitato «Venezia vuole vivere», Fiorital Srl, Ellemme Sas, Grafiche Veneziane Soc. coop. arl, Cantiere navale De Poli SpA, Capgemini BST SpA, Tessuti Artistici Fortuny SpA, Rubelli SpA, Tecnomare SpA και Manutencoop Società Cooperativa στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 129 της 4.5.2013.

ΕΕ C 147 της 25.5.2013.

ΕΕ C 207 της 20.7.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/20

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ghezzo Giovanni & C. Snc di Ghezzo Maurizio & C. κατά Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. rl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. rl, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(Υπόθεση C-145/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις υπέρ των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στην περιφέρεια της Βενετίας και της Chioggia - Άρθρο 181 του κανονισμού διαδικασίας του Δικαστηρίου))

2014/C 409/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ghezzo Giovanni & C. Snc di Ghezzo Maurizio & C. (εκπρόσωποι: R Volpe και C. Montagner, avvocatesse)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Cooperativa Mare Azzurro Socialpesca Soc. coop. arl, πρώην Cooperativa Mare Azzurro Soc. coop. rl, Cooperativa vongolari Sottomarina Lido Soc. coop. rl, Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci, G. Conte και D. Grespan)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.

Καταδικάζει τη Ghezzo Giovanni & C. Snc di Ghezzo Maurizio & C. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 207 της 20.07.2013

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/21

Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Albergo Quattro Fontane Snc, (C-227/13 P), Hotel Gabrielli Srl, πρώην Hotel Gabrielli Sandwirth SpA, (C-228/13 P), GE.AL.VE. Srl, (C-229/13 P), Metropolitan SpA, πρώην Metropolitan Srl, (C-230/13 P), Hotel Concordia Srl, πρώην Hotel Concordia Snc, (C-231/13 P), Società per l’industria alberghiera (SPLIA), (C-232/13 P), Principessa Srl, υπό εκκαθάριση, (C-233/13 P), Albergo Saturnia Internazionale SpA, (C-234/13 P), Savoia e Jolanda Srl, (C-235/13 P), Biasutti Hotels Srl, πρώην Hotels Biasutti Snc, (C-236/13 P), Ge.A.P. Srl, C-237/13 P), Rialto Inn Srl, (C-238/13 P), Bonvecchiati Srl, (C-239/13 P) κατά Comitato «Venezia vuole vivere», Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl, Albergo ristorante «All’Angelo» Snc, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-227/13 P έως C-239/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις σε επιχειρήσεις εγκατεστημένες στις περιοχές της Βενετίας και της Chioggia - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου))

2014/C 409/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Albergo Quattro Fontane, (C-227/13 P), Hotel Gabrielli Srl, πρώην Hotel Gabrielli Sandwirth SpA, (C-228/13 P), GE.AL.VE. Srl, (C-229/13 P), Metropolitan SpA, πρώην Metropolitan Srl, (C-230/13 P), Hotel Concordia Srl, πρώην Hotel Concordia Snc, (C-231/13 P), Società per l’industria alberghiera (SPLIA), (C-232/13 P), Principessa Srl, υπό εκκαθάριση, (C-233/13 P), Albergo Saturnia Internazionale SpA, (C-234/13 P), Savoia e Jolanda Srl, (C-235/13 P), Biasutti Hotels Srl, πρώην Hotels Biasutti Snc, (C-236/13 P), Ge.A.P. Srl, (C-237/13 P), Rialto Inn Srl, (C-238/13 P), Bonvecchiati Srl, (C-239/13 P) (εκπρόσωποι: A. Bianchini και F. Busetto, avvocati)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Comitato «Venezia vuole vivere», Manutencoop Società Cooperativa, πρώην Manutencoop Soc. coop. arl και Astrocoop Universale Pulizie, Manutenzioni e Trasporti Soc. coop. arl, Albergo ristorante «All’Angelo» Snc, Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci, G. Conte και D. Grespan)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τις Albergo Quattro Fontane Snc, Hotel Gabrielli Srl, GE.AL.VE. Srl, Metropolitan SpA, Hotel Concordia Srl, Società per l’industria alberghiera (SPLIA), Principessa Srl, Albergo Saturnia Internazionale SpA, Savoia e Jolanda Srl, Biasutti Hotels Srl, Ge.A.P. Srl, Rialto Inn Srl και Bonvecchiati Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 207 της 20.7.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/21

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón, SA, Bilbaína de Alquitranes, SA, κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)

(Υπόθεση C-288/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) - Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ - Χαρακτηρισμός του ελαίου ανθρακενίου ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως - Ίση μεταχείριση])

2014/C 409/29

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón, SA, Bilbaína de Alquitranes, SA (εκπρόσωπος: K. Van Maldegem, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej, καθώς και J. Stuyck και A.-M. Vandromme, advocaten)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τις Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón SA και Bilbaína de Alquitranes SA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 252 της 31.8.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/22

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA), Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-289/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) - Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ - Χαρακτηρισμός του ελαίου ανθρακενίου (χαμηλής περιεκτικότητας σε ανθρακένιο) ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως - Ίση μεταχείριση])

2014/C 409/30

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd (εκπρόσωπος: K. Van Maldegem, avocat)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej, καθώς και J. Stuyck και A.-M. Vandromme, advocaten), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Manhaeve et P. Oliver)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τις Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S και Koppers UK Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 252 της 31.8.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/22

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)

(Υπόθεση C-290/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 (κανονισμός REACH) - Άρθρο 59 και παράρτημα ΧΙΙΙ - Χαρακτηρισμός του ελαίου (πάστας) ανθρακενίου ως ουσίας που προκαλεί πολύ μεγάλη ανησυχία, η οποία πρέπει να υπαχθεί στη διαδικασία αδειοδοτήσεως - Ίση μεταχείριση])

2014/C 409/31

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd (εκπρόσωπος: K. Van Maldegem, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA) (εκπρόσωποι: M. Heikkilä, W. Broere και T. Zbihlej, καθώς και J. Stuyck et A.-M. Vandromme, advocaten)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τις Rütgers Germany GmbH, Rütgers Belgium NV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S και Koppers UK Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 252 της 31.8.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/23

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Ιουλίου 2014 — Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-379/13 Ρ έως C-381/13 Ρ) (1)

([Αναίρεση - Απόφαση 83/673/ΕΟΚ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2950/83 - Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - Δράσεις κατάρτισης - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων])

2014/C 409/32

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (εκπρόσωποι: L. Pinto Monteiro και N. Morais Sarmento, advogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Recchia και P. Guerra e Andrade).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 260 της 07.09.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/23

Διάταξη του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 — Erich Kastenholz κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Qwatchme A/S

(Υπόθεση C-435/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 - Κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα - Άρθρα 4 έως 6, 25, παράγραφος 1, στοιχεία β' και στ', καθώς και 52 - Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο αναπαριστά πλάκες ρολογιού - Προγενέστερο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας])

2014/C 409/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Erich Kastenholz (εκπρόσωπος: L. Acker, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka), Qwatchme A/S (εκπρόσωπος: M. Zöbisch, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τον E. Kastenholz στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 304 της 19.10.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/24

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 — Cytochroma Development, Inc. κατά Γραφείου εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-490/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του κανονισμού διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Άρθρο 169, παράγραφος 1, του κανονισμού διαδικασίας - Αίτηση αναιρέσεως η οποία δεν βάλλει κατά του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη))

2014/C 409/34

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cytochroma Development, Inc. (εκπρόσωποι: S. Malynicz, Barrister, A. Smith, Solicitor)

Έτερος διάδικος στη διαδικασία: Γραφείο εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Cytochroma Development Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 352 της 30.11.2013

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/24

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 (αίτηση του Administrativen sad — Βάρνα — Βουλγαρία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Levent Redzheb Yumer κατά Direktor na Teritoriyalna direktsia na Natsionalna agentsia za prihodite — Varna

(Υπόθεση C-505/13) (1)

((Φόρος εισοδήματος - Άρθρο 2 ΣΕΕ - Άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αρχές της ασφάλειας δικαίου, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας - Δικαίωμα μειώσεως του φόρου εισοδήματος των γεωργών - Εξαίρεση των φυσικών προσώπων που ασκούν τη δραστηριότητα του γεωργού - Εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης - Δεν συντρέχει - Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου))

2014/C 409/35

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad — Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Levent Redzheb Yumer

κατά

Direktor na Teritoriyalna direktsia na Natsionalna agentsia za prihodite — Varna

Διατακτικό

1)

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα που υπέβαλε το Administrativen sad Varna (Βουλγαρία), με απόφαση της 5ης Σεπτεμβρίου 2013.

2)

Το πρώτο και το δεύτερο ερώτημα είναι προδήλως απαράδεκτα, καθόσον αφορούν την ερμηνεία του άρθρου 2 ΣΕΕ.

(1)  ΕΕ C 344 της 23.11.2013

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/25

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 — Metropolis Inmobiliarias y Restauraciones, SL κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-509/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (EK) 40/94 - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «METRO» σε χρώματα κυανό και κίτρινο - Ανακοπή του δικαιούχου του έγχρωμου κοινοτικού εικονιστικού σήματος το οποίο περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «GRUPOMETROPOLIS» - Απόρριψη της ανακοπής])

2014/C 409/36

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Metropolis Inmobiliarias y Restauraciones, SL (εκπρόσωπος: J. Carbonell Callicó, abogado)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Poch), MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: J.-C. Plate, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τη Metropolis Inmobiliarias y Restauraciones, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 336 της 16.11.2013, σ. 11.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/25

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 17ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha κατά Μαρία Πατμανίδη AE

(Υπόθεση C-535/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Σήματα - Δικαίωμα του δικαιούχου σήματος να εμποδίζει την πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), χωρίς τη συγκατάθεσή του, προϊόντων που φέρουν το σήμα αυτό))

2014/C 409/37

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Honda Giken Kogyo Kabushiki Kaisha

κατά

Μαρία Πατμανίδη AE

Διατακτικό

Τα άρθρα 5 και 7 της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, όπως τροποποιήθηκε με τη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, καθώς και τα άρθρα 9 και 13 του κανονισμού (EK) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα, έχουν την έννοια ότι ο δικαιούχος σήματος μπορεί να αντιτίθεται στην πρώτη διάθεση στο εμπόριο εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου ή εντός της Ένωσης, χωρίς τη συγκατάθεσή του, αυθεντικών προϊόντων που φέρουν το σήμα αυτό.

(1)  ΕΕ C 377 της 21.12.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/26

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2014 (αίτηση του Consiglio di Stato — Ιταλία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Autorità per l'energia elettrica e il gas κατά Antonella Bertazzi κ.λπ.

(Υπόθεση C-152/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 4 - Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Διαδικασία τακτοποίησης - Πρόσληψη εργαζομένων που απασχολούνταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου ως μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων χωρίς γενικό διαγωνισμό - Προσδιορισμός της αρχαιότητας - Μη προσμέτρηση του χρόνου προϋπηρεσίας που συμπληρώθηκε στο πλαίσιο συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων))

2014/C 409/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Autorità per l'energia elettrica e il gas

κατά

Antonella Bertazzi, Annalise Colombo, Maria Valeria Contin, Angela Filippina Marasco, Guido Guissani, Lucia Lizzi, Fortuna Peranio

Διατακτικό

1)

Η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία αποκλείει πλήρως την προσμέτρηση των περιόδων προϋπηρεσίας που συμπλήρωσε ο εργαζόμενος ορισμένου χρόνου σε δημόσια αρχή για τον προσδιορισμό της αρχαιότητάς του κατά την πρόσληψή του από την ίδια υπηρεσία για αόριστο χρόνο με την ιδιότητα του μόνιμου δημοσίου υπαλλήλου, στο πλαίσιο ειδικής διαδικασίας τακτοποίησης της σχέσης εργασίας του, οσάκις τα καθήκοντα που ασκούνταν κατ’ εφαρμογή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου αντιστοιχούν σε εκείνα που ασκεί ο μόνιμος δημόσιος υπάλληλος που ανήκει στην αντίστοιχη κατηγορία υπαλλήλων της δημόσιας αυτής αρχής, εκτός αν ο αποκλεισμός αυτός δικαιολογείται από «αντικειμενικούς λόγους», υπό την έννοια των σημείων 1 και/ή 4 της εν λόγω ρήτρας, πράγμα που οφείλει να εξακριβώσει το αιτούν δικαστήριο. Το γεγονός και μόνον ότι ο εργαζόμενος ορισμένου χρόνου απέκτησε την προϋπηρεσία αυτή κατ’ εφαρμογή σύμβασης ή σχέσης εργασίας ορισμένου χρόνου δεν συνιστά τέτοιο αντικειμενικό λόγο.

2)

Ο σκοπός που συνίσταται στην αποτροπή αντίστροφων δυσμενών διακρίσεων εις βάρος των μονίμων δημοσίων υπαλλήλων που προσελήφθησαν κατόπιν επιτυχούς συμμετοχής σε γενικό διαγωνισμό δεν δύναται να αποτελεί «αντικειμενικό λόγο» υπό την έννοια της ρήτρας 4, σημεία 1 και/ή 4, της συμφωνίας-πλαισίου, όταν, όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης, η επίμαχη εθνική ρύθμιση αποκλείει παντελώς και υπό οιεσδήποτε περιστάσεις την προσμέτρηση κάθε περιόδου προϋπηρεσίας που συμπλήρωσαν εργαζόμενοι στο πλαίσιο συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου με σκοπό να προσδιορισθεί η αρχαιότητά τους κατά την πρόσληψή τους για αόριστο χρόνο και, ως εκ τούτου, η μισθολογική τους κλίμακα.

(1)  ΕΕ C 194 της 24.06.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/27

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-303/14)

2014/C 409/39

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Mifsud-Bonnici και K. Herrmann)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να ενημερώσει την Επιτροπή σχετικά με τους φορείς πιστοποιήσεως προσωπικού και επιχειρήσεων και σχετικά με τις ονομασίες των πιστοποιητικών που αφορούν τα μέλη του προσωπικού και τις επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε δραστηριότητες οι οποίες αφορούν ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου αποτελούντα το αντικείμενο εκτελεστικών κανονισμών της Επιτροπής και παραλείποντας να θεσπίσει διατάξεις περί κυρώσεων σε περίπτωση παραβάσεως του κανονισμού (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου (1), και παραλείποντας να τις γνωστοποιήσει στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 12, παράγραφος 3, του κανονισμού (EK) 303/2008 της Επιτροπής (2), το άρθρο 12, παράγραφος 3, του κανονισμού (EK) 304/2008 της Επιτροπής (3), το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (EK) 305/2008 της Επιτροπής (4), το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (EK) 306/2008 της Επιτροπής (5), το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (EK) 307/2008 (6), το άρθρο 1 του κανονισμού (EK) 308/2008 της Επιτροπής (7), καθώς και το άρθρο 13, παράγραφος 2, του ως άνω κανονισμού 842/2006·

—

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 842/2006 επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα προγράμματά τους καταρτίσεως και πιστοποιήσεως επιχειρήσεων και μελών του προσωπικού που συμμετέχουν στην εγκατάσταση, συντήρηση ή παροχή υπηρεσιών για τον εξοπλισμό και τα συστήματα που εμπίπτουν στο άρθρο 3, παράγραφος 1, καθώς και στην ανάκτηση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου. Η εν λόγω υποχρέωση διευκρινίστηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό της Επιτροπής που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 1, του κανονισμού 842/2006.

Ο πρώτος λόγος που προβάλλεται προς στήριξη της προσφυγής στηρίζεται, επομένως, στο ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν έχει γνωστοποιήσει μέχρι σήμερα στην Επιτροπή τα ονόματα των φορέων πιστοποιήσεως του προσωπικού και των επιχειρήσεων που ασχολούνται με ελέγχους διαφυγών (στεγανότητας), με την εγκατάσταση, διατήρηση ή εξυπηρέτηση μόνιμης εγκαταστάσεως ψύξεως, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας, συστημάτων πυροπροστασίας και πυροσβεστήρων, και με την ανάκτηση των ως άνω φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, καθώς και τις ονομασίες των πιστοποιητικών τα οποία αφορούν το προσωπικό και τις επιχειρήσεις που ικανοποιούν τους όρους πιστοποιήσεως τους οποίους προβλέπουν οι εκτελεστικοί κανονισμοί της Επιτροπής. Ακόμη, η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν ανακοίνωσε ούτε τα ονόματα των φορέων πιστοποιήσεως του προσωπικού που ασχολείται με την ανάκτηση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου εξοπλισμού συνδέσεως υψηλής τάσεως και με εκείνη των διαλυτικών ουσιών με βάση φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου του εξοπλισμού αυτού, καθώς και τις ονομασίες των πιστοποιητικών που αφορούν το προσωπικό που ικανοποιεί τους όρους τους οποίους προβλέπουν οι εκτελεστικοί κανονισμοί της Επιτροπής. Οι πολωνικές αρχές, ακόμη, δεν ανακοίνωσαν στην Επιτροπή τα ονόματα των φορέων χορηγήσεως πιστοποιητικών αρχικής καταρτίσεως καθώς και τις ονομασίες των πιστοποιητικών αρχικής καταρτίσεως που ικανοποιούν τους όρους του άρθρου 3, παράγραφος 2, και του παραρτήματος του κανονισμού 307/2008 της Επιτροπής, σύμφωνα με το υπόδειγμα που καθορίζει ο κανονισμός 308/2008 της Επιτροπής.

Ο δεύτερος λόγος που προβάλλεται προς στήριξη της προσφυγής στηρίζεται σε έλλειψη γνωστοποιήσεως στην Επιτροπή των εθνικών διατάξεων όσον αφορά τις κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως των διατάξεων του κανονισμού 842/2006. Η υποχρέωση προβλέψεως κυρώσεων και σχετικής ενημερώσεως της Επιτροπής είναι ιδιαίτερα σημαντική για την εξασφάλιση της πλήρους αποτελεσματικότητας των υποχρεώσεων που επιβάλλουν τα άρθρα 3, 4 και 5 του κανονισμού 842/2006 στους χρησιμοποιούντες σταθερό εξοπλισμό. Επιπλέον, η θέσπιση των κυρώσεων αυτών και η σχετική ενημέρωση της Επιτροπής είναι ουσιώδη στοιχεία προς εξασφάλιση της τηρήσεως των υποχρεώσεων που επιβάλλονται στους παραγωγούς προϊόντων και εξοπλισμού που περιέχει φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, υποχρεώσεων περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 7. Επιπλέον, σε περιπτώσεις μη τηρήσεως των απαγορεύσεων που επιβάλλουν τα άρθρα 8 και 9 του κανονισμού 842/2006 έπρεπε να επιβάλλονται κυρώσεις με εθνικές διατάξεις, δυνάμει του άρθρου 13 αυτού, παράγραφος 1, οι οποίες έπρεπε να γνωστοποιηθούν στην Επιτροπή.

(1)  ΕΕ L 161, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 92, σ. 3· κανονισμός (ΕΚ) 303/2008 της Επιτροπής, για τη θέσπιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ελάχιστων απαιτήσεων και των όρων αμοιβαίας αναγνώρισης για την πιστοποίηση εταιρειών και προσωπικού όσον αφορά το σταθερό εξοπλισμό ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας που περιέχει ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου.

(3)  ΕΕ L 92, σ. 12· κανονισμός (ΕΚ) 304/2008 της Επιτροπής, για τη θέσπιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ελάχιστων απαιτήσεων και των όρων αμοιβαίας αναγνώρισης για την πιστοποίηση επιχειρήσεων και προσωπικού όσον αφορά μόνιμα συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες που περιέχουν ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου.

(4)  ΕΕ L 92, σ. 17· κανονισμός (ΕΚ) 305/2008 της Επιτροπήςγια τη θέσπιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ελάχιστων απαιτήσεων και των όρων αμοιβαίας αναγνώρισης για την πιστοποίηση προσωπικού ασχολούμενου με την ανάκτηση ορισμένων φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου από συσκευές χειρισμού και προστασίας υψηλής τάσεως.

(5)  ΕΕ L 92, σ. 21· κανονισμός (ΕΚ) 306/2008 της Επιτροπής, για τη θέσπιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των ελάχιστων απαιτήσεων και των όρων για την αμοιβαία αναγνώριση σχετικά με την πιστοποίηση προσωπικού που προβαίνει σε ανάκτηση ορισμένων διαλυτών με βάση φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου από εξοπλισμό.

(6)  ΕΕ L 92, σ. 25· κανονισμός (ΕΚ) 307/2008 της Επιτροπής, για τη θέσπιση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ελάχιστων απαιτήσεων για προγράμματα κατάρτισης και των όρων αμοιβαίας αναγνώρισης βεβαιώσεων κατάρτισης προσωπικού, όσον αφορά συστήματα κλιματισμού με φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, εγκαταστημένα σε ορισμένα μηχανοκίνητα οχήματα.

(7)  ΕΕ L 92, σ. 28· κανονισμός (ΕΚ) 308/2008 της Επιτροπής, για τον καθορισμό, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της μορφής κοινοποίησης των προγραμμάτων κατάρτισης και πιστοποίησης των κρατών μελών.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Social número 1 de Córdoba (Ισπανία) στις 27 Αυγούστου 2014 — María Auxiliadora Arjona Camacho κατά Securitas Seguridad España, S.A.

(Υπόθεση C-407/14)

2014/C 409/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 1 de Córdoba

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: María Auxiliadora Arjona Camacho

Εναγομένη: Securitas Seguridad España, S.A.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 18 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1), στον βαθμό που αναγνωρίζει στην αποζημίωση θύματος δυσμενούς διακρίσεως λόγω φύλου αποτρεπτικό (πέραν του πραγματικού, αποτελεσματικού και ανάλογου προς την προκληθείσα ζημία) χαρακτήρα, την έννοια ότι παρέχει στον εθνικό δικαστή τη δυνατότητα να επιδικάσει μια κατ’ ουσίαν παρεπόμενη εύλογη αποζημίωση κυρωτικού χαρακτήρα, ήτοι πρόσθετο ποσό που βαίνει μεν πέραν της πλήρους αποκαταστάσεως της πράγματι προκληθείσας ζημίας, επιτελεί όμως ρόλο παραδειγματισμού για τρίτους (πέραν του ιδίου του ζημιώσαντος), υπό την προϋπόθεση ότι το ποσό αυτό παραμένει εντός των ορίων της αναλογικότητας, τούτο δε ακόμη και όταν το είδος αυτό της αποζημιώσεως κυρωτικού χαρακτήρα είναι ξένο προς την οικεία νομική παράδοση του εθνικού δικαστή;

(1)  Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 204, σ. 23).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/29

Demande de décision préjudicielle présentée par l’Oberlandesgericht Düsseldorf (Allemagne) le 29 août 2014 — Dr. Falk Pharma GmbH/DAK-Gesundheit

(Affaire C-410/14)

2014/C 409/41

Langue de procédure: l'allemand

Juridiction de renvoi

Oberlandesgericht Düsseldorf

Parties dans la procédure au principal

Partie requérante: Dr. Falk Pharma GmbH

Partie défenderesse: DAK-Gesundheit

Autre partie: Kohlpharma GmbH

Questions préjudicielles

En vertu de l’article 267 TFUE, la Cour de justice de l’Union européenne est saisie des questions préjudicielles d’interprétation de la directive 2004/18/CE du Parlement européen et du Conseil du 31 mars 2004 relative à la coordination des procédures de passation des marchés publics de travaux, de fournitures et de services (1) (ci-après désignée «directive»), telles que libellées ci-après:

1)

la définition de marché public prévue à l’article 1er, paragraphe 2, sous a), de la directive 2004/18/CE, cesse-t-elle de s’appliquer si un pouvoir adjudicateur organise une procédure d’admission dans le cadre de laquelle il attribue un marché sans sélectionner un ou plusieurs opérateurs économiques (modèle dit «open house»)?

2)

s’il convient de répondre à la première question en ce sens que la sélection d’un ou de plusieurs opérateurs économiques est caractéristique d’un marché public, il se pose la question suivante: l’élément tenant à la sélection d’opérateurs économiques au sens de l’article 1er, paragraphe 2, sous a), de la directive 2004/18/CE, doit-il être interprété, à la lumière de l’article 2 de ladite directive, en ce sens qu’un pouvoir adjudicateur ne peut renoncer à sélectionner un ou plusieurs opérateurs économiques par la voie d’une procédure d’admission que si les conditions suivantes sont remplies:

—

il est procédé, à l’échelle de l’Europe, à une publication concernant l’exécution d’une procédure d’admission,

—

des règles claires sont fixées concernant la conclusion du contrat et l’adhésion au contrat,

—

les termes du contrat sont fixés à l’avance de manière à ce qu’aucun opérateur économique ne puisse influencer le contenu du contrat,

—

les opérateurs économiques bénéficient à tout moment d’un droit d’adhésion et

—

il est fait communication, à l’échelle de l’Europe, des contrats conclus?

(1)  JO L 134, p. 114.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/29

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Σεπτεμβρίου 2014 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 16 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση T-295/12, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-446/14 P)

2014/C 409/42

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller, Prof. Dr. T. Lübbig και Dr. M. Klasse, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει εξ ολοκλήρου την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 16 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση T-295/12,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Επιπλέον, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εμμένει πλήρως στα αιτήματα που προέβαλε πρωτοδίκως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 16 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση T-295/12, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της νυν αναιρεσείουσας κατά της αποφάσεως C(2012) 2557 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Απριλίου 2012, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.25051 (C 19/10) (πρώην NN 23/10) που χορήγησε η Γερμανία υπέρ της Zweckverband Tierkörperbeseitigung in Rheinland-Pfalz, im Saarland, im Rheingau-Taunus-Kreis und im Landkreis Limburg-Weilburg.

Με την αίτησή της αναιρέσεως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη κατά τον ορισμό των κριτηρίων αποδείξεως που χρησιμοποίησε προκειμένου να διαπιστώσει την ύπαρξη «πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως», στην περίπτωση κατά την οποία ένα κράτος μέλος προβαίνει σε ορισμό της υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) σε τομέα ο οποίος δεν έχει εναρμονιστεί από το δίκαιο της Ένωσης. Η (φερόμενη) αποδέκτρια της κρατικής ενισχύσεως στην οικεία διοικητική διαδικασία είναι η Zweckverband Tierkörperbeseitigung in Rheinland-Pfalz, ένας οργανισμός ο οποίος εισέπραξε αντισταθμιστικές παροχές από το κράτος για την εκπλήρωση αποστολής αντιμετωπίσεως επιζωοτιών συνιστάμενης στην πρόβλεψη δυναμικού για τη διάθεση των σφαγίων ζώων σε περίπτωση επιζωοτιών. Αποφασιστική σημασία για τον χαρακτηρισμό των εν λόγω αντισταθμιστικών παροχών ως κρατικής ενισχύσεως με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έχει κατ’ ουσίαν το γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν χαρακτήρισε ως ΥΓΟΣ την αποστολή αντιμετωπίσεως επιζωοτιών με την οποία είναι επιφορτισμένη η Zweckverband.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτον, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, στο μέτρο η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κακώς ερμήνευσε τις διατάξεις αυτές υπό την έννοια ότι η πλάνη στην οποία υπέπεσαν οι γερμανικές αρχές στο πλαίσιο του χαρακτηρισμού της προβλέψεως πλεονάζοντος δυναμικού ως ΥΓΟΣ είναι τόσο σοβαρή, ώστε μπορεί, κατά την εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου, να χαρακτηριστεί «πρόδηλη». Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τα όρια της διακριτικής ευχέρειας που αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη όσον αφορά τον ορισμό της ΥΓΟΣ. Κατά την αναιρεσείουσα, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει εν προκειμένω λόγος για «πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως» κατά τον ορισμό της ΥΓΟΣ. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας επισημαίνει ότι είναι αναμφισβήτητο ότι, με την απόφασή της, η Επιτροπή δεν κάνει καμία απολύτως ρητή αναφορά στο εν λόγω κριτήριο, ότι η Επιτροπή διευκρίνισε, και κατά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία, ότι δεν ήταν υποχρεωμένη να αποδείξει την ύπαρξη «πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως» και ότι οι εκτιμήσεις στις οποίες κατάληξε το θεσμικό αυτό όργανο με την απόφασή του, όπως άλλωστε και οι διαπιστώσεις που περιλαμβάνονται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, δεν μπορούν να τεκμηριώσουν την ύπαρξη «πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως».

Δεύτερον, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ λόγω εσφαλμένης εφαρμογής των κριτηρίων Altmark (1) που οδήγησε στην εσφαλμένη διαπίστωση υπάρξεως οικονομικού οφέλους. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προσάπτει, μεταξύ άλλων, στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη κατά την εξέταση της συνδρομής του τρίτου κριτηρίου Altmark (αναγκαιότητα της αντισταθμίσεως). Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον παρέλειψε να εξετάσει αν οι αντισταθμιστικές παροχές για την πρόβλεψη του πλεονάζοντος δυναμικού υπερβαίνουν το καθαρό κόστος που συνεπάγεται η δραστηριότητα αυτή. Αντ’ αυτού, η Επιτροπή, και ακολούθως το Γενικό Δικαστήριο, διαπίστωσαν εκ των προτέρων ότι το σχετικό κόστος δεν ήταν αναγκαίο, εκτιμώντας ότι η πρόβλεψη χωριστού πλεονάζοντος δυναμικού δεν ήταν απαραίτητη.

Τρίτον, προβάλλεται ανεπαρκής αιτιολογία της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, στο μέτρο που τα σφάλματα τα οποία φέρονται ότι διέπραξαν οι γερμανικές αρχές πρέπει να χαρακτηριστούν ως ιδιαιτέρως σοβαρά, υπό τον έννοια ότι συνιστούν «πρόδηλη» πλάνη. Επίσης, δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίο η άποψη που υποστηρίζουν οι γερμανικές αρχές δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογηθεί.

(1)  Απόφαση Altmark, C-280/00, EU:C:2003:415.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Αυγούστου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας, υποστηριζόμενης από: την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Βασίλειο του Βελγίου, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Δημοκρατία της Πολωνίας, τη Δημοκρατία της Φινλανδίας, το Βασίλειο της Σουηδίας

(Υπόθεση C-240/13) (1)

2014/C 409/43

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 189 της 29.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 18ης Αυγούστου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας, υποστηριζόμενης από: την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Βασίλειο του Βελγίου, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Δημοκρατία της Πολωνίας, τη Δημοκρατία της Φινλανδίας, το Βασίλειο της Σουηδίας

(Υπόθεση C-241/13) (1)

2014/C 409/44

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 189 της 29.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/31

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Peggy Kieck κατά Condor Flugdienst GmbH

(Υπόθεση C-118/14) (1)

2014/C 409/45

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 184 της 16.6.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/32

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Ιουλίου 2014 [αίτηση του Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Henricus Cornelis Maria Niessen, Angelique Francisca Niessen Steeghs, Melissa Alexandra Johanna Niessen, Kenneth Gerardus Henricus Niessen κατά Condor Flugdienst GmbH

(Υπόθεση C-119/14) (1)

2014/C 409/46

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 159 της 26.5.2014.

Γενικό Δικαστήριο

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Schenker κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-534/11) (1)

([Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Διοικητικός φάκελος και τελική απόφαση της Επιτροπής σχετικά με σύμπραξη, μη εμπιστευτικό κείμενο της αποφάσεως αυτής - Άρνηση προσβάσεως - Υποχρέωση συγκεκριμένης και εξατομικευμένης εξετάσεως - Εξαίρεση που αφορά την προστασία των εμπορικών συμφερόντων τρίτου - Εξαίρεση που αφορά την προστασία του σκοπού έρευνας - Υπέρτερο δημόσιο συμφέρον])

2014/C 409/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Schenker AG (Έσσεν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. von Hammerstein, B. Beckmann και C.-D. Munding, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Kellerbauer, C. ten Dam και P. Costa de Oliveira, στη συνέχεια M. Kellerbauer, P. Costa de Oliveira και H. Leupold)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: M. Smeets, δικηγόρος)· Martinair Holland NV (Haarlemmermeer, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: R. Wesseling και M. Bredenoord-Spoek, δικηγόροι)· Société Air France SA (Roissy-en-France, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Wachsmann και S. Thibault-Liger, δικηγόροι)· Cathay Pacific Airways Ltd (Queensway, Χονγκ-Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Bär-Bouyssière, δικηγόρος, M. Rees, solicitor, D. Vaughan, QC, και R. Kreisberger, barrister, στη συνέχεια M. Rees, D. Vaughan και R. Kreisberger)· Air Canada (Κεμπέκ, Καναδάς) (εκπρόσωποι: J. Pheasant, solicitor, και C. Wünschmann, δικηγόρος)· Lufthansa Cargo AG (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) και Swiss International Air Lines AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Völcker και Ε. Αρσενίδου, στη συνέχεια S. Völcker και J. Orologas, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 3ης Αυγούστου 2011 με την οποία δεν επετράπη η πρόσβαση στον διοικητικό φάκελο της αποφάσεως C(2010) 7694 τελικό (υπόθεση COMP/39.258 — Αεροπορική μεταφορά φορτίων), στο πλήρες κείμενο της αποφάσεως αυτής και στο μη εμπιστευτικό κείμενο της.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής της 3ης Αυγούστου 2011 με την οποία δεν επετράπη η πρόσβαση στον διοικητικό φάκελο της αποφάσεως C(2010) 7694 τελικό (υπόθεση COMP/39.258 — Αεροπορική μεταφορά φορτίων), στο πλήρες κείμενο της αποφάσεως αυτής και στο μη εμπιστευτικό κείμενο της, καθόσον η Επιτροπή δεν επέτρεψε την πρόσβαση στο μέρος του μη εμπιστευτικού κειμένου της επίμαχης αποφάσεως ως προς το οποίο οι επιχειρήσεις τις οποίες αυτή αφορούσε δεν είχαν προβάλει, ή δεν προέβαλλαν πλέον, ζητήματα εμπιστευτικότητας.

2)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)

Η Schenker AG φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

4)

Η Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV, η Martinair Holland NV, η Société Air France SA, η Cathay Pacific Airways Ltd, η Air Canada, η Lufthansa Cargo AG και η Swiss International Air Lines AG φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  ΕΕ C 355 της 3.12.2011.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Lidl Stiftung κατά ΓΕΕΑ — A Colmeia do Minho (FAIRGLOBE)

(Υπόθεση T-300/12) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος FAIRGLOBE - Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα GLOBO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία ουσιαστικής χρήσεως των προγενέστερων σημάτων - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κανόνας 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95»])

2014/C 409/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Wolter και A. Berger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral, agent)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: A Colmeia do Minho Lda (Aldeia de Paio Pires, Πορτογαλία)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Απριλίου 2012 (υπόθεση R 1981/2010-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της A Colmeia do Minho Lda και της Lidl Stiftung & Co. KG.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 2ας Απριλίου 2012 (υπόθεση R 1981/2010-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της A Colmeia do Minho Lda και της Lidl Stiftung & Co. KG κατά το μέρος της που διαπιστώνει ότι αποδείχθηκε επαρκώς κατά νόμο η ουσιαστική χρήση των προγενέστερων σημάτων.

2)

Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Lidl Stiftung & Co.

(1)  ΕΕ C 273 της 8.9.2012.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Tifosi Optics κατά ΓΕΕΑ — Tom Tailor (T)

(Υπόθεση T-531/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος T - Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα T - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2014/C 409/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tifosi Optics, Inc. (Watkinsville, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Tornato και D. Hazan, στη συνέχεια R. Gilbey, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Tom Tailor GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Gillert, K. Vanden Bossche και B. Köhn-Gerdes, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 729/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Tom Tailor GmbH και Tifosi Optics, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Η Tifosi Optics, Inc. Φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και η Tom Tailor GmbH.

(1)  EE C 46 της 16.2.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Οκτωβρίου 2014 — Cezar κατά ΓΕΕΑ — Poli-Eco (Ένθεμα)

(Υπόθεση T-39/13) (1)

([Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο απεικονίζει ένα ένθεμα - Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα - Νεωτερισμός - Ατομικός χαρακτήρας - Ορατά χαρακτηριστικά του συστατικού ενός σύνθετου προϊόντος - Εκτίμηση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος - Άρθρα 3, 4, 5, 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002])

2014/C 409/50

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cezar Przedsiębiorstwo Produkcyjne Dariusz Bogdan Niewiński (Ełk, Πολωνία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Nentwig και G. Becker, κατόπιν M. Nentwig, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Mattina, κατόπιν P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Poli-Eco Tworzywa Sztuczne sp. z o.o. (Szprotawa, Πολωνία) (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Rokicki, κατόπιν D. Rzazewska, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Νοεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1512/2010-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Poli-Eco Tworzywa Sztuczne sp. z o.o. και Cezar Przedsiębiorstwo Produkcyjne Dariusz Bogdan Niewiński.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 8ης Νοεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1512/2010-3).

2)

Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Cezar Przedsiębiorstwo Produkcyjne Dariusz Bogdan Niewiński.

3)

Η Poli-Eco Tworzywa Sztuczne sp. z o.o. φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  EE C 101 της 6.4.2013, σ. 21.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Laboratoires Polive κατά ΓΕΕΑ — Arbora & Ausonia (DODIE)

(Υπόθεση T-77/13) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος DODIE - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα DODOT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Εξουσία μεταρρυθμίσεως»])

2014/C 409/51

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratoires Polive (Levallois-Perret, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Sion, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Arbora & Ausonia, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Guerras Mazón, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Οκτωβρίου 2012 (υπόθεση R 1949/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Arbora & Ausonia, SLU και της Laboratoires Polive.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 31ης Οκτωβρίου 2012 (υπόθεση R 1949/2011 2).

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Laboratoires Polive.

4)

Η Arbora & Ausonia, SLU φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  ΕΕ C 108 της 13.4.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Οκτωβρίου 2014 — Laboratoires Polive κατά ΓΕΕΑ — Arbora & Ausonia (dodie)

(Υποθέσεις T-122/13 και T-123/13) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος dodie - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα DODOT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απουσία κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»])

2014/C 409/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratoires Polive (Levallois-Perret, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Sion, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Arbora & Ausonia, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Guerras Mazón, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Δύο προσφυγές κατά δύο αποφάσεων του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Νοεμβρίου 2012 (υποθέσεις R 2324/2011-2 και R 2325/2011-2, αντιστοίχως), σχετικά με δύο διαδικασίες ανακοπής μεταξύ της Arbora & Ausonia, SLU και της Laboratoires Polive.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Οι υποθέσεις T-122/13 και T-123/13 συνεκδικάζονται προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2)

Ακυρώνει τις αποφάσεις του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 28ης Νοεμβρίου 2012 (υποθέσεις R 2324/2011-2 και R 2325/2011-2).

3)

Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Laboratoires Polive.

4)

Η Arbora & Ausonia, SLU φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  ΕΕ C 123 της 27.4.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/37

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2014 — ATC κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-333/10) (1)

((Εξωσυμβατική ευθύνη - Εισαγωγή πτηνών - Συμφωνία επί του ακριβούς ποσού της αποζημιώσεως - Κατάργηση της δίκης))

2014/C 409/53

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Animal Trading Company (ATC) BV (Loon op Zand, Κάτω Χώρες), Avicentra NV (Malle, Βέλγιο), Borgstein birds and Zoofood Trading vof (Wamel, Κάτω Χώρες), Bird Trading Company Van der Stappen BV (Dongen, Κάτω Χώρες), New Little Bird’s Srl (Anagni, Ιταλία), Vogelhuis Kloeg (Zevenbergen, Κάτω Χώρες) και Giovanni Piston (Westerlo, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: M. Osse και J. Houdijk, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Jimeno Fernández και B. Burggraaf, στη συνέχεια F. Jimeno Fernández και H. Kranenborg)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως για την αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι υπέστησαν λόγω της εκδόσεως, καταρχάς, της αποφάσεως 2005/760/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Οκτωβρίου 2005, για τη λήψη ορισμένων μέτρων προστασίας όσον αφορά την εισαγωγή πτηνών σε αιχμαλωσία λόγω της υψηλής παθογονικότητας γρίπης των πτηνών σε ορισμένες τρίτες χώρες (ΕΕ L 285, σ. 60), της οποίας η ισχύς παρατάθηκε, και, στη συνέχεια, του κανονισμού (ΕΚ) 318/2007 της Επιτροπής, της 23ης Μαρτίου 2007, για καθορισμό των υγειονομικών όρων για εισαγωγές ορισμένων πτηνών στην Κοινότητα και για καθορισμό των συνθηκών της περιόδου απομόνωσης (καραντίνας) (ΕΕ L 84, σ. 7).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη.

2)

Οι Animal Trading Company (ATC) BV, Avicentra NV, Borgstein Birds and Zoofood Trading vof, Bird Trading Company Van der Stappen BV, New Little Birds Srl, Vogelhuis Kloeg και Giovanni Pistone φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  EE C 274 της 9.10.2010.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/38

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2014 — Canon Europa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-34/11) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Τελωνειακή Ένωση - Κοινό Δασμολόγιο - Δασμολογική και στατιστική ονοματολογία - Κατάταξη στη συνδυασμένη ονοματολογία - Δασμολογικές διακρίσεις - Ισχύοντες δασμοί όσον αφορά τα εμπορεύματα που εμπίπτουν στις δασμολογικές διακρίσεις αυτές - Κανονιστική πράξη προβλέπουσα εκτελεστικά μέτρα - Απαράδεκτη))

2014/C 409/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Canon Europa NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: P. De Baere και P. Muñiz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και L. Keppenne)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως του παραρτήματος του κανονισμού (ΕE) 861/2010 της Επιτροπής, της 5ης Οκτωβρίου 2010, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 284, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως της Konica Minolta Business Solutions Europe GmbH και της Olivetti SpA.

3)

Η Canon Europa NV φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1)  EE C 80 της 12.3.2011.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/38

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2014 — Kyocera Mita Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-35/11) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Τελωνειακή Ένωση - Κοινό Δασμολόγιο - Δασμολογική και στατιστική ονοματολογία - Κατάταξη στη συνδυασμένη ονοματολογία - Δασμολογικές διακρίσεις - Ισχύοντες δασμοί όσον αφορά τα εμπορεύματα που εμπίπτουν στις δασμολογικές διακρίσεις αυτές - Κανονιστική πράξη προβλέπουσα εκτελεστικά μέτρα - Απαράδεκτη))

2014/C 409/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kyocera Mita Europe BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: P. De Baere και P. Muñiz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και L. Keppenne)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως του παραρτήματος του κανονισμού (ΕE) 861/2010 της Επιτροπής, της 5ης Οκτωβρίου 2010, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 284, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτήσεων παρεμβάσεως της Konica Minolta Business Solutions Europe GmbH και της Olivetti SpA.

3)

Η Kyocera Mita Europe BV φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

(1)  EE C 80 της 12.3.2011.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/39

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Επιτροπής (PL mobile.eu)

(Υπόθεση T-519/12) (1)

((Κοινοτικό σήμα - Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας - Ανάκληση της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας - Κατάργηση της δίκης))

2014/C 409/56

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: mobile.international GmbH (Kleinmachnow, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Lührig, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1401/2011-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της mobile.international GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2.

Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα δικαστικά έξοδα του καθού.

(1)  EE C 26 της 26.1.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/40

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2014 — Ronja κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-3/13) (1)

([Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που αντηλλάγησαν στο πλαίσιο καταγγελίας αφορώσας τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 2001/37/ΕΚ - Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος - Εναντίωση εκ μέρους του κράτους μέλους - Μερική άρνηση προσβάσεως - Απόφαση με την οποία παρέχεται πλήρης πρόσβαση κατόπιν μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας - Κατάργηση της δίκης - Έγγραφα προερχόμενα από την Επιτροπή - Απόφαση με την οποία παρέχεται πλήρης πρόσβαση - Μη κίνηση εκ μέρους της Επιτροπής διαδικασίας λόγω παραβάσεως κατά της Αυστρίας - Απαράδεκτο])

2014/C 409/57

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ronja s.r.o. (Znojmo, Δημοκρατία της Τσεχίας) (εκπρόσωπος: E. Engin Deniz, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Noll-Ehlers και C. Zadra)

Αντικείμενο

Αφενός, ακύρωση των αποφάσεων της Επιτροπής, της 6ης Σεπτεμβρίου και της 8ης Νοεμβρίου 2012, με τις οποίες δεν παρασχέθηκε πλήρης πρόσβαση στις επιστολές που αντηλλάγησαν μεταξύ της Επιτροπής και της Δημοκρατίας της Αυστρίας στο πλαίσιο της υποβληθείσας από την προσφεύγουσα καταγγελίας 2008/4340 αναφορικά με τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 2001/37/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2001, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παραγωγή, την παρουσίαση και την πώληση των προϊόντων καπνού (ΕΕ L 194, σ. 26) και, αφετέρου, αίτημα να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε παρανόμως να κινήσει διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Δημοκρατίας της Αυστρίας για παράβαση του άρθρου 13 της οδηγίας 2001/37 και του άρθρου 34 ΣΛΕΕ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί του δευτέρου αιτήματος της Ronja s.r.o., όσον αφορά την ακύρωση της από 8 Νοεμβρίου 2012 αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία δεν παρασχέθηκε πλήρης πρόσβαση στις από 19 Φεβρουαρίου και 8 Μαΐου 2009 επιστολές της Δημοκρατίας της Αυστρίας, οι οποίες απευθύνονταν στην Επιτροπή και αντηλλάγησαν μεταξύ αυτής και της Δημοκρατίας της Αυστρίας στο πλαίσιο της υποβληθείσας από τη Ronja καταγγελίας 2008/4340, αναφορικά με τη μεταφορά στο εσωτερικό δίκαιο της οδηγίας 2001/37/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2001, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παραγωγή, την παρουσίαση και την πώληση των προϊόντων καπνού (ΕΕ L 194, σ. 26)

2)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή ως απαράδεκτη.

3)

Η Ronja φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή όσον αφορά το αίτημα περί ακυρώσεως, στον βαθμό που βάλλει κατά της από 6 Σεπτεμβρίου 2012 αποφάσεως της Επιτροπής, με την οποία η Επιτροπή παρέσχε πρόσβαση στις επιστολές της 23ης Δεκεμβρίου 2008 και της 18ης Μαρτίου 2009, οι οποίες απευθύνονταν στη Δημοκρατία της Αυστρίας και αντηλλάγησαν μεταξύ αυτής και της Επιτροπής στο πλαίσιο της καταγγελίας 2008/4340, το αίτημα να της παρασχεθεί πλήρης πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα, καθώς και το αίτημα να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε παρανόμως να κινήσει διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Δημοκρατίας της Αυστρίας.

4)

Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ronja όσον αφορά το αίτημα περί ακυρώσεως, στον βαθμό που βάλλει κατά της από 8 Νοεμβρίου 2012 αποφάσεως της Επιτροπής.

(1)  EE C 79 της 16.3.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/41

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2014 — Jaczewski κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-178/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Γεωργία - Έννομο συμφέρον - Κανονιστική πράξη περιλαμβάνουσα εκτελεστικά μέτρα - Πράξη η οποία δεν θίγει ατομικώς τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο))

2014/C 409/58

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Grzegorz Jaczewski (Bielany, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Goss, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Rossi και A. Szmytkowska)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως της Επιτροπής C (2012) 5049 τελικό, της 24ης Ιουλίου 2012, για την έγκριση των συμπληρωματικών εθνικών άμεσων ενισχύσεων στην Πολωνία το 2012

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)

Καταδικάζει τον Grzegorz Jaczewski στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 156 της 1.6.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/41

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Zentralverband des Deutschen Bäckerhandwerks κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-354/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη Kołocz śląski ή Kołacz śląski - Απόρριψη της αιτήσεως ακυρώσεως της καταχωρίσεως - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο))

2014/C 409/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zentralverband des Deutschen Bäckerhandwerks eV (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Jung, M. Teworte-Vey, A. Renvert και J. Saatkamp, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Δ. Τριανταφύλλου και G. von Rintelen)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, η οποία φέρεται ότι περιλαμβάνεται στο από 8 Απριλίου 2013 έγγραφο του Γενικού Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης της Επιτροπής, περί απορρίψεως ως απαράδεκτης της αιτήσεως με την οποία η προσφεύγουσα ζήτησε να ακυρωθεί η καταχώριση της μνείας «Kołocz śląski/Kołacz śląski» ως προστατευόμενης γεωγραφικής ενδείξεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.

Καταδικάζει την Zentralverband des Deutschen Bäckerhandwerks eV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 260 της 7.9.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Lomnici κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-650/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Αναφορά προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τον νέο νόμο περί της σλοβακικής ιθαγενείας - Αναφορά που κηρύχθηκε παραδεκτή - Απόφαση περί περατώσεως της διαδικασίας - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο))

2014/C 409/60

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Zoltán Lomnici (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: Z. Lomnici jr, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: A. Pospíšilová Padowska και T. Lukácsi)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της επιτροπής αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 17ης Οκτωβρίου 2013, περί περατώσεως της διαδικασίας της αναφοράς αριθ. 1298/2012.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Απορρίπτει το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί καταργήσεως της δίκης.

2.

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

3.

Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως της Σλοβακικής Δημοκρατίας και της Ουγγαρίας

4.

Η Σλοβακική Δημοκρατία και η Ουγγαρία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  EE C 71 της 8.3.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-698/13 P) (1)

((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Απόρριψη ως προδήλως απαράδεκτης της προσφυγής που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό - Διαφορά μεταξύ του δικογράφου της προσφυγής που κατατέθηκε με τηλεομοιοτυπία και του μεταγενεστέρως κατατεθέντος πρωτοτύπου - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Καθυστερημένη άσκηση - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη))

2014/C 409/61

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα), της 17ης Οκτωβρίου 2013, Marcuccio κατά Επιτροπής, με αίτημα την αναίρεση της εν λόγω διατάξεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.

Ο Luigi Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

3.

Υποχρεώνει τον Luigi Marcuccio να αποδώσει στο Γενικό Δικαστήριο το ποσό των 2  000 ευρώ δυνάμει του άρθρου 90 του Κανονισμού Διαδικασίας.

(1)  EE C 52 της 22.2.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/43

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-699/13 P) (1)

((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Απόρριψη ως προδήλως απαράδεκτης της προσφυγής που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό - Διαφορά μεταξύ του δικογράφου της προσφυγής που κατατέθηκε με τηλεομοιοτυπία και του μεταγενεστέρως κατατεθέντος πρωτοτύπου - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Καθυστερημένη άσκηση - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη))

2014/C 409/62

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Gattinara)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα), της 17ης Οκτωβρίου 2013, Marcuccio κατά Επιτροπής (F-145/12, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:162), με αίτημα την αναίρεση της εν λόγω διατάξεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.

Ο Luigi Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

3.

Υποχρεώνει τον Luigi Marcuccio να αποδώσει στο Γενικό Δικαστήριο το ποσό των 2  000 ευρώ δυνάμει του άρθρου 90 του Κανονισμού Διαδικασίας.

(1)  EE C 52 της 22.2.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/44

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Σεπτεμβρίου 2014 — Frucona Košice κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-103/14 R ΙΙ)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Κρατικές ενισχύσεις - Οινοπνευματώδη - Διαγραφή φορολογικής οφειλής στο πλαίσιο συλλογικής πτωχευτικής διαδικασίας - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Νέα αίτηση - Μη συνδρομή νέων περιστατικών - Μη ύπαρξη fumus boni juris - Έλλειψη επείγοντος))

2014/C 409/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: Frucona Košice a.s. (Košice, Σλοβακία) (εκπρόσωποι: K. Lasok, QC, B. Hartnett, J. Holmes, barristers, και O. Geiss, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Armati, P. J. Loewenthal και K. Walkerová)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως 2014/342/ΕΕ της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.18211 (C 25/05) (ex NN 21/2005), που χορήγησε η Σλοβακική Δημοκρατία στην Frucona Košice a.s. (ΕΕ 2014, L 176, σ. 38), στο μέτρο που με την απόφαση αυτή η Σλοβακική Δημοκρατία διατάσσεται να προβεί στην ανάκτηση της ενισχύσεως.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/44

Προσφυγή της 23ης Ιουλίου 2014 — HB κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-361/14)

2014/C 409/64

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: HB (Linz, Αυστρία)· Hans Joachim Richter (Βρέμη, Γερμανία)· Carmen Arsene (Pitesti, Ρουμανία)· Robert Coates Smith (Glatton, Ηνωμένο Βασίλειο)· Magdalena Anna Kuropatwinska (Βαρσοβία, Πολωνία)· Nathalie Louise Klinge (Zuidbroek, Κάτω Χώρες)· και Χρήστος Γιαπάνης (Πάφος, Κύπρος) (εκπρόσωπος: C. Kolar, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 26 Μαρτίου 2014 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία δεν έγινε δεκτή η καταχώριση της προτεινόμενης πρωτοβουλίας πολιτών με τον τίτλο «Ethics for Animals and Kids».

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν, κατ’ ουσίαν, ότι, με την απόφαση να μην κάνει δεκτή την καταχώριση της προτεινόμενης πρωτοβουλίας πολιτών με τον τίτλο «Ethics for Animals and Kids», η Επιτροπή υπερέβη τα όρια των αρμοδιοτήτων της, αθέτησε το καθήκον αρωγής που υπέχει, παραβίασε τη γενική αρχή της απαγορεύσεως των αυθαιρεσιών και παρέβη τα άρθρα 11 και 13 ΣΛΕΕ.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/45

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2014 — One of Us κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-561/14)

2014/C 409/65

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών One of Us κ.λπ. (εκπρόσωπος: C. de La Hougue, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την ανακοίνωση COM (2014) 355 τελικό της Επιτροπής·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 211/2011·

—

να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι δεν είναι ικανοποιητική η απάντηση της Επιτροπής στη νομοθετική πρόταση των προσφευγόντων και στα ζητήματα που τέθηκαν με την πρωτοβουλία πολιτών «One of Us» , διότι η Επιτροπή i) δεν έδωσε απάντηση στο ότι το ανθρώπινο έμβρυο αποτελεί ανθρώπινο ον και ii) δεν αντιμετώπισε τις προφανείς αντιφάσεις.

2.

Με τον δεύτερο λόγο οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι παραβιάστηκε η δημοκρατική διαδικασία, διότι η Επιτροπή:

—

δεν παραθέτει νομικά επιχειρήματα για την άρνησή της να διαβιβάσει την πρόταση των προσφευγόντων στο Κοινοβούλιο·

—

ερμηνεύει εσφαλμένα τις προϋποθέσεις που θέτει ο κανονισμός 211/2011 (1) και διατηρεί το μονοπώλιο της νομοθετικής διαδικασίας, κατά παράβαση των διατάξεων των Συνθηκών σχετικά με τον διάλογο μεταξύ των οργάνων·

—

δεν διατυπώνει χωριστά τα νομικά από τα πολιτικά της συμπεράσματα, όπως επιτάσσει ο κανονισμός 211/2011.

3.

Με τον τρίτο λόγο της προσφυγής οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι ο κανονισμός 211/2011 αντιβαίνει στις συνθήκες. Προβάλλουν ότι:

—

αν η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει μια πρωτοβουλία των πολιτών για υποκειμενικούς ή για αυθαίρετους λόγους χωρίς να αυτή εξετασθεί από το Κοινοβούλιο, τότε υπονομεύονται οι στόχοι της Συνθήκης της Λισσαβώνας σχετικά με τη βελτίωση της δημοκρατικής νομιμοποίησης των θεσμικών οργάνων και την ενίσχυση της συμμετοχής των Ευρωπαίων πολιτών στις δημοκρατικές διαδικασίες·

—

αν η απόφαση της Επιτροπής δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο, τότε παραβιάζονται οι αρχές του κράτους δικαίου.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 211/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών (ΕΕ 2011, L 65, σ. 1).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/45

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2014 — Polyelectrolyte Producers Group και SNF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-573/14)

2014/C 409/66

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Polyelectrolyte Producers Group (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και SNF SAS (Andrézieux Bouthéon, Γαλλία) (εκπρόσωποι: R. Cana και A. Patsa, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη πράξη, διότι ορίζει αμετάβλητο όριο συγκεντρώσεως 100 ppm για κατάλοιπα μονομερών,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα,

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή οι προσφεύγουσες ζητούν τη μερική ακύρωση της αποφάσεως 2014/256/ΕΕ της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2014, σχετικά με τον καθορισμό οικολογικών κριτηρίων απονομής του οικολογικού σήματος της EE για μεταποιημένα προϊόντα χαρτιού (1).

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο της προσφυγής προβάλλεται παραβίαση του κανονισμού για το οικολογικό σήμα της ΕΕ (2), στο μέτρο που η Επιτροπή όρισε αμετάβλητο όριο συγκεντρώσεως 100 ppm για κατάλοιπα μονομερών στο τμήμα ε' του κριτηρίου 1, Β, Β3, του παραρτήματος της προσβαλλόμενης αποφάσεως. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι οι απαιτήσεις που θεσπίζονται στο τμήμα αυτό:

—

παραβαίνουν το άρθρο 6, παράγραφος 3, του παραρτήματος Ι του κανονισμού για το οικολογικό σήμα της ΕΕ, διότι δεν στηρίζονται σε κάποια επιστημονική βάση,

—

παραβαίνουν το άρθρο 6, παράγραφος 1 και το παράρτημα Ι του κανονισμού για το οικολογικό σήμα της ΕΕ, διότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους πιο πρόσφατους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος,

—

παραβαίνουν το άρθρο 6, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού για το οικολογικό σήμα της ΕΕ, διότι δεν έχει εξετασθεί από την Επιτροπή αν είναι εφικτή η εφαρμογή τους.

2.

Με τον δεύτερο λόγο της προσφυγής προβάλλεται παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της αναλογικότητας, διότι η προσβαλλόμενη απόφαση:

—

δεν περιλαμβάνει κάποιες ενδείξεις ή διευκρινίσεις σχετικά με τις απαιτήσεις που θεσπίζονται στο τμήμα ε', του κριτηρίου 1Β, Β3,

—

αντιμετωπίζει διαφορετικές καταστάσεις με όμοιο τρόπο και όμοιες καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο, χωρίς να είναι αντικειμενικά δικαιολογημένη μια τέτοια διαφοροποίηση,

—

δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων και είναι διαθέσιμα λιγότερο επαχθή μέτρα.

3.

Με τον τρίτο λόγο της προσφυγής προβάλλεται παραβίαση της υποχρεώσεως χρηστής διοικήσεως που βαραίνει την Επιτροπή, διότι δεν εξέτασε με επιμέλεια και αμερόληπτα όλους τους κρίσιμους παράγοντες και τις κρίσιμες περιστάσεις κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

(1)  ΕΕ 2014 L 135, σ. 24. Κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2014) 2774.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 66/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με το οικολογικό σήμα της ΕΕ (EU Ecolabel) (ΕΕ 2010 L 27, σ. 1).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/47

Προσφυγή της 1ης Αυγούστου 2014 — EAEPC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-574/14)

2014/C 409/67

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Association of Euro Pharmaceutical Companies (EAEPC) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, L. Ortiz Blanco, Á. Givaja Sanz και M. Araujo Boyd, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή,

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 27ης Μαΐου 2014 στην υπόθεση αριθ. COMP/AT.36957 Glaxo Wellcome,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα έξοδα στα οποία η EAEPC ενδεχομένως θα υποβληθεί συνεπεία της δίκης αυτής.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2014) 3654 τελικό της 27ης Μαΐου 2014 στην υπόθεση COMP/AT.36957 — Glaxo Wellcome, με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την καταγγελία της προσφεύγουσας αρνούμενη να διεξαγάγει περαιτέρω έρευνα σχετικά με την προβαλλόμενη παράβαση εκ μέρους της Glaxo Wellcome SA, νυν GlaxoSmithKline SA, του άρθρου 101 ΣΛΕΕ υπό το φως των δικαστικών αποφάσεων της 27ης Σεπτεμβρίου 2006, GlaxoSmithKline Services κατά Επιτροπής (T-168/01, ECR, EU:T:2006:265) και της 6ης Οκτωβρίου 2009, GlaxoSmithKline Services κατά Επιτροπής (C-501/06 P, C-513/06 P, C-515/06 P και C-519/06 P, ECR, EU:C:2009:610).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά παράβαση των άρθρων 101, 105 και 266 ΣΛΕΕ και του άρθρου 7 του κανονισμού 1/2003 (1) θεωρώντας ότι το αποτέλεσμα της δικαστικής αποφάσεως GlaxoSmithKline Services κατά Επιτροπής (EU:C:2009:610) συνίσταται στο ότι η αρχική απόφαση του 2001 κρίθηκε άκυρη και ότι η κατάσταση έπρεπε να θεωρείται ως εάν η Επιτροπή ουδέποτε εξέδωσε την απόφαση του 2001. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει περαιτέρω ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωσή της διατυπώσεως επαρκούς αιτιολογίας, καθώς και την υποχρέωσή της να ακούσει την προσφεύγουσα επί του ζητήματος αυτού προτού εκδώσει οριστική απόφαση.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ ή ότι η Επιτροπή παρέλειψε να εκπληρώσει την υποχρέωσή της αιτιολογήσεως κατά την εκτίμηση του αν η υπόθεση παρουσιάζει ενδιαφέρον για την ΕΕ. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει περαιτέρω ότι η Επιτροπή προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα ακροάσεως της προσφεύγουσας.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στην προβαλλόμενη απόφαση δεν αναλύθηκαν όλα τα πραγματικά και νομικά ζητήματα.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101 ΣΛΕΕ] και [102 ΣΛΕΕ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/48

Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2014 — Pro Asyl κατά EASO

(Υπόθεση T-617/14)

2014/C 409/68

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pro Asyl Bundesweite Arbeitsgemeinschaft für Flüchtlinge e.V. (Frankfurt am Main, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Hilbrans, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής της 10ης Ιουνίου 2014 — EASO/ED/2014/134, καθόσον δεν επετράπη στην καθής η πρόσβαση στο επιχειρησιακό σχέδιο για την αποστολή στη Βουλγαρία ομάδων υποστηρίξεως για το άσυλο της ΕΕ (Operating Plan on Bulgaria), καθώς και η πρόσβαση στο μητρώο εγγράφων κατά το άρθρο 11 του κανονισμού 1049/2001.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Προσβολή του δικαιώματος προσβάσεως σε πληροφορίες της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν συντρέχει λόγος εξαιρέσεως από το γενικό δικαίωμα προσβάσεως σε πληροφορίες του προσφεύγοντος κατά το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1) σε σχέση με το «Operating Plan on Bulgaria» που αποτελεί αντικείμενο της διαφοράς.

Η προσφεύγουσα αναφέρει στο πλαίσιο αυτό ότι η άρνηση της προσβάσεως σε πληροφορίες δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ιδίως λόγω της προστασίας διαβουλεύσεων για τη σύνταξη του εγγράφου κατά άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001, δεδομένου ότι το «Operating Plan» έχει ολοκληρωθεί.

Πέραν τούτου, το «Operating Plan on Bulgaria» δεν αποτελεί έγγραφο τρίτου κατά το άρθρο 4, παράγραφος 4, του κανονισμού 1049/2001, διότι η καθής και η Δημοκρατία της Βουλγαρίας διαμόρφωσαν το σχέδιο από κοινού. Επομένως, το «Operating Plan» δεν προέρχεται από το εν λόγω κράτος μέλος ούτε κατά το άρθρο 4, παράγραφος 5, του κανονισμού 1049/2001.

2

Δεύτερο λόγος ακυρώσεως: Προσβολή του δικαιώματος προσβάσεως στο μητρώο

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επιπλέον ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει επίσης να ακυρωθεί καθόσον αυτή αρνείται στην προσφεύγουσα την πρόσβαση στο ηλεκτρονικό μητρώο εγγράφων κατά το άρθρο 11 του κανονισμού 1049/2001 ή το άρθρο11 της αποφάσεως αριθ. 6 του διοικητικού συμβουλίου της EASO.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής. Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/48

Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2014 — Bionorica κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-619/14)

2014/C 409/69

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bionorica SE (Neumarkt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Weidner, T. Guttau και N. Hußmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η καθής, κατά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404/09), παρέλειψε να αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων την επιστημονική αξιολόγηση των ισχυρισμών υγείας που αφορούν φυτικές ουσίες για την θέσπιση κοινοτικού καταλόγου επιτρεπομένων ισχυρισμών για φυτικές ουσίες σύμφωνα με το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006, καθώς και όλων των αναγκαίων όρων για τη χρησιμοποίηση αυτών των ισχυρισμών,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν λόγο ακυρώσεως.

Λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 (1)

Κατά την προσφεύγουσα, η αδράνεια της Επιτροπής συνιστά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 1924/2006, το οποίο τάσσει προθεσμία εφαρμογής μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2010. Η προσφεύγουσα διαμαρτύρεται για το ότι η Επιτροπή άφησε να παρέλθει η προθεσμία αυτή. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η Επιτροπή δεν δικαιούται να αναστείλει επ’ αόριστον την επιστημονική αξιολόγηση των ισχυρισμών υγείας που αφορούν φυτικές ουσίες. Κατά την προσφεύγουσα, η αδράνεια της καθής ευνοεί τον κατακερματισμό του δικαίου σε ολόκληρη την Ένωση και αντιβαίνει προς τον βασικό σκοπό του κανονισμού, ήτοι τη δημιουργία ενιαίων κανόνων για όλη την Ευρώπη.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404, σ. 9).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/49

Προσφυγή της 15ης Αυγούστου 2014 — Diapharm κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-620/14)

2014/C 409/70

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Diapharm GmbH & Co. KG (Münster, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Weidner, N. Hußmann και T. Guttau, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η καθής, κατά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404/09), παρέλειψε να αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων την επιστημονική αξιολόγηση των ισχυρισμών υγείας που αφορούν φυτικές ουσίες για την θέσπιση κοινοτικού καταλόγου επιτρεπομένων ισχυρισμών για φυτικές ουσίες σύμφωνα με το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006, καθώς και όλων των αναγκαίων όρων για τη χρησιμοποίηση αυτών των ισχυρισμών,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν λόγο ακυρώσεως.

Λόγος ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 (1)

Κατά την προσφεύγουσα, η αδράνεια της Επιτροπής συνιστά παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 1924/2006, το οποίο τάσσει προθεσμία εφαρμογής μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2010. Η προσφεύγουσα διαμαρτύρεται για το ότι η Επιτροπή άφησε να παρέλθει η προθεσμία αυτή. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η Επιτροπή δεν δικαιούται να αναστείλει επ’ αόριστον την επιστημονική αξιολόγηση των ισχυρισμών υγείας που αφορούν φυτικές ουσίες. Κατά την προσφεύγουσα, η αδράνεια της καθής ευνοεί τον κατακερματισμό του δικαίου σε ολόκληρη την Ένωση και αντιβαίνει προς τον βασικό σκοπό του κανονισμού, ήτοι τη δημιουργία ενιαίων κανόνων για όλη την Ευρώπη.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404, σ. 9).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/50

Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2014 — Beul κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-640/14)

2014/C 409/71

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Carsten René Beul (Neuwied, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Pott και T. Eckhold, δικηγόροι)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (EΕ) 537/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, σχετικά με ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος και την κατάργηση της απόφασης 2005/909/ΕΚ της Επιτροπής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

Ο προσφεύγων φρονεί, καταρχάς, ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 537/2014 (1) δεν καλύπτεται από εξουσιοδοτική βάση.

Επιπλέον, ο προσφεύγων διατείνεται ότι οι διατάξεις του κανονισμού 537/2014 προσβάλλουν απαραδέκτως την κατοχυρωμένη στο άρθρο 6, παράγραφος 1, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαγγελματική ελευθερία. Ο προσφεύγων αναφέρει ότι η προσβολή της επαγγελματικής ελευθερίας δεν δικαιολογείται, ιδίως καθότι είναι δυσανάλογη. Επιπλέον, ο προσφεύγων προβάλλει παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας.

(1)  Κανονισμός (EΕ) 537/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, σχετικά με ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος και την κατάργηση της απόφασης 2005/909/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 158 σ. 77)

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/50

Προσφυγή-αγωγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2014 — Trioplast Industrier κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-669/14)

2014/C 409/72

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Trioplast Industrier ΑΒ (Smålandsstenar, Σουηδία) (εκπρόσωπος: T. Petterson, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

1.

Ακύρωση:

—

να ακυρώσει το από 3 Ιουλίου 2013 έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση COMP/38354 — Βιομηχανικοί σάκοι — Trioplast Industrier AB,

—

να ακυρώσει ή να μειώσει το ποσόν των τόκων υπερημερίας ύψους 6 74  033,32 ευρώ, οι οποίοι επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα-ενάγουσα βάσει του ως άνω εγγράφου,

—

να διατάξει την Επιτροπή να επιστρέψει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα δαπάνες ύψους 4  686,64 ευρώ στις οποίες αυτή υποβλήθηκε για τη σύσταση εγγυήσεων για την πληρωμή των ως άνω τόκων υπερημερίας.

2.

Επικουρικώς, να διατάξει την καταβολή αποζημιώσεως, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, λόγω των παραβάσεων του δικαίου της Ένωσης όπως εκτέθηκαν στην προσφυγή, ήτοι:

—

το σύνολο ή μέρους του ποσού των τόκων υπερημερίας, και

—

τις δαπάνες ύψους 4  686,64 ευρώ στις οποίες υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα για τη σύσταση εγγυήσεων για την πληρωμή των ως άνω τόκων υπερημερίας.

3.

Να διατάξει την αποζημίωση, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, λόγω των παραβάσεων του δικαίου της Ένωσης κατά την περίοδο που η Επιτροπή δεν συνήνεσε στην άρση ή μείωση του ποσού της τραπεζικής εγγυήσεως κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου επί της υποθέσεως Τ-40/06, για τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα για να συστήσει εγγυήσεις, για το σύνολο ή μέρος ποσού ύψους 22  783,90 ευρώ.

4.

Να διατάξει την προσαύξηση κάθε ποσού με τόκους.

5.

Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έξι λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως του εγγράφου της Επιτροπής:

—

η απόφαση της Επιτροπής της 30ής Νοεμβρίου 2005, η οποία τροποποιήθηκε με την απόφαση της Επιτροπής της 7ης Δεκεμβρίου 2005, στην υπόθεση COMP/38352 — Βιομηχανικοί σάκοι — Trioplast Industrier (στο εξής: απόφαση του 2005), ουδέποτε αποτέλεσε έγκυρη νομική βάση για αξίωση στρεφόμενη κατά της προσφεύγουσα-ενάγουσας όσον αφορά τη διαταγή να καταβάλει τόκους υπερημερίας, δεδομένου ότι δεν αναφέρει το ακριβές και συγκεκριμένο ύψος του προστίμου το οποίο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα. Επιπροσθέτως, η απόφαση ακυρώθηκε με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση Τ-40/06, Trioplast Industrier AB κατά Επιτροπής (στο εξής: απόφαση του 2010), καθόσον με αυτή επιβλήθηκε πρόστιμο στην προσφεύγουσα-ενάγουσα.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου και αναρμοδιότητα:

—

το έγγραφο της Επιτροπής συνιστά απόφαση η οποία ελήφθη παρανόμως από υπάλληλο της ΓΔ Προϋπολογισμού, ο οποίος δεν έχει την εξουσία να δεσμεύσει την Επιτροπή με τέτοιου είδους απόφαση. Το έγγραφο της Επιτροπής δεν μπορεί να εκληφθεί ότι απλώς υλοποιεί προηγούμενη απόφαση συνιστώντας, έτσι, παρεπόμενο διαχειριστικό μέτρο. Αντιθέτως, δεδομένου ότι ούτε η απόφαση του 2005, ούτε η απόφαση του 2010 καθορίζουν το ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλει η προσφεύγουσα-ενάγουσα, το έγγραφο της Επιτροπής συνιστά την απόφαση η οποία όντως καθορίζει το ύψος του προστίμου. Τέτοιου είδους απόφαση μπορεί να εκδοθεί μόνον από το κολλέγιο των Επιτρόπων για να μπορεί να παραγάγει έννομες συνέπειες.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της αρχής της ατομικότητας των ποινών:

—

αξιώνοντας από την προσφεύγουσα-ενάγουσα να καταβάλει τους αμφισβητούμενους τόκους, η Επιτροπή της επιβάλλει de facto ποινή για κατάσταση η οποία απορρέει από δική της παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της αρχής της ατομικότητας των ποινών. Η Επιτροπή ουδέποτε αποκατέστησε την εν λόγω παραβίαση.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ:

—

η Επιτροπή παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 266 ΣΛΕΕ καθόσον δεν συμμορφώθηκε προς την απόφαση του 2010. Το έγγραφο της Επιτροπής συνιστά την απόδειξη της τελικής της αποφάσεως να μην λάβει νέα επίσημη απόφαση καθορίζουσα το ακριβές ποσόν που η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποχρεούται να καταβάλει, παρά τη σχετική υποχρέωση που υπέχει κατόπιν της αποφάσεως του 2010. Κατά συνέπεια, το έγγραφο αποτελεί οριστική και τελική δήλωση η οποία αποδεικνύει ότι η Επιτροπή δεν πρόκειται να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις που υπέχει κατόπιν της αποφάσεως του 2010.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας:

—

η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας καθόσον διέταξε την προσφεύγουσα-ενάγουσα να καταβάλει τόκους υπερημερίας για πρόστιμο του οποίου το ύψος ουδέποτε ήταν σαφές και το οποίο ακυρώθηκε στο σύνολό του, χωρίς η Επιτροπή να εκδώσει καινούργια τελική απόφαση επί του ύψους του προστίμου το οποίο η προσφεύγουσα-ενάγουσα πρέπει να καταβάλει. Οι προϋποθέσεις των κανόνων βάσει των οποίων η Επιτροπή μπορεί να απαιτεί την πληρωμή τόκων υπερημερίας σε άλλες υποθέσεις δεν πληρούνται στην προκειμένη περίπτωση. Επικουρικώς, είναι τουλάχιστον δυσανάλογη η επιβολή τόκων υπερημερίας με χαρακτήρα κυρώσεως, μολονότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα εμποδίστηκε από το να αποφύγει την εν λόγω επιβάρυνση λόγω της συμπεριφοράς της Επιτροπής.

6.

Ο έκτος λόγος αντλείται από πλάνη της Επιτροπής περί το δίκαιο, καθόσον αρνήθηκε να αποδεσμεύσει την τραπεζική εγγύηση της προσφεύγουσα-ενάγουσας κατόπιν της αποφάσεως του 2010:

—

με την ως άνω απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του 2005, με την οποία είχε διαταχθεί η πληρωμή προστίμων, καταλείποντας την Επιτροπή χωρίς καμία έννομη αξίωση κατά της προσφεύγουσας-ενάγουσας μέχρι την έκδοση νέας αποφάσεως. Αρνούμενη να αποδεσμεύσει την τραπεζική εγγύηση κατόπιν της αποφάσεως του 2010, η Επιτροπή ενήργησε αντιθέτως προς τη δικαστική απόφαση. Αυτή η πλάνη περί το δίκαιο προκάλεσε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα περαιτέρω επιβαρύνσεις καθόσον χρειάστηκε να διατηρήσει την τραπεζική εγγύηση. Επικουρικώς, κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου, η Επιτροπή θα έπρεπε τουλάχιστον να έχει μειώσει άμεσα το ποσόν της τραπεζικής εγγυήσεως στο μέγιστο ποσό το οποίο ορίστηκε από το Γενικό Δικαστήριο.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/52

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-673/14)

2014/C 409/73

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: A. De Stefano, avvocato dello Stato, και G. Palmieri)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Ιταλική Κυβέρνηση προσέβαλε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την απόφαση της Επιτροπής C (2014) 4537 τελικό, της 9ης Ιουλίου 2014, η οποία κοινοποιήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014, σχετικά με τη σύσταση της εταιρίας Airport Handling S.p.A. από την εταιρία SEA S.p.A.

Με την απόφαση αυτή, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία ελέγχου της Ιταλικής Δημοκρατίας, εκτιμώντας καταρχάς ότι:

—

η σύσταση της εταιρίας Airport Handling S.p.A. από την εταιρία SEA S.p.A. και η συνακόλουθη εισφορά κεφαλαίου ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ αποτελεί κρατική ενίσχυση μη συμβατή με την εσωτερική αγορά·

—

ότι η εταιρία Airport Handling S.p.A. πρέπει να θεωρηθεί διάδοχος της εταιρίας SEA Handling S.p.A., καθιστάμενη ως εκ τούτου δικαιούχος των ενισχύσεων τις οποίες εισέπραττε η δεύτερη και οι οποίες αποτέλεσαν το αντικείμενο της αποφάσεως C (2012) 9448 τελικό, με συνέπεια η Airport Handling S.p.A. να έχει υποκαταστήσει τη SEA Handling S.p.A. όσον αφορά την υποχρέωση επιστροφής των ενισχύσεων αυτών.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση και πεπλανημένη εφαρμογή της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας, καθώς και από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή των άρθρων 10 και 13 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999.

—

Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη αποδεικτικά στοιχεία και πληροφορίες που κοινοποίησαν οι ιταλικές αρχές κατά το στάδιο που προηγείται της έρευνας, κατά παράβαση της αρχής την οποία έχει πλειστάκις διατυπώσει το Δικαστήριο περί του ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη οφείλουν να συνεργάζονται καλόπιστα προκειμένου να υπερβούν κάθε δυσχέρεια που ενδέχεται να ανακύψει στο πλαίσιο της εκτελέσεως αποφάσεως περί ανακτήσεως κρατικής ενισχύσεως.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση και πεπλανημένη εφαρμογή της αρχής της επιμέλειας και της αμεροληψίας όσον αφορά τις ενέργειες της διοικήσεως.

—

Η Επιτροπή δεν εξέτασε με τη δέουσα επιμέλεια τα στοιχεία που κοινοποίησαν οι ιταλικές αρχές κατά το στάδιο της διαδικασίας που προηγείται της έρευνας και, ως εκ τούτου, στήριξε την προσβαλλόμενη απόφαση σε πεπλανημένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση και πεπλανημένη εφαρμογή της αρχής της σύνεσης και της αναλογικότητας όσον αφορά τις ενέργειες της διοικήσεως.

—

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει σε όλες τις αρχές που επιτάσσουν αναμονή τουλάχιστον μέχρι την εκδίκαση σε πρώτο βαθμό της προσφυγής κατά της αποφάσεως C (2012) 9448 τελικό, της 12ης Σεπτεμβρίου 2012, με αποτέλεσμα να πλήττει πρόωρα νεοσύστατη επιχείρηση.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή των άρθρων 108, 120, 145 και 146 ΣΛΕΕ.

—

Στηριζόμενη σε εκτίμηση που συνιστά παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών, η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ως αποτέλεσμα να μην επιτρέπει στη SEA S.p.A. να δραστηριοποιείται στην αγορά παροχής υπηρεσιών επίγειας εξυπηρετήσεως όσον αφορά τους αερολιμένες του Μιλάνου και να μη διασφαλίζει, υπέρ των διαχειριστών των αερολιμένων αυτών, τη συνέχιση της παροχής υπηρεσιών.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ, καθόσον με την απόφαση διαπιστώνεται η ύπαρξη συνέχειας μεταξύ των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων SEA Handling και Airport Handling.

—

Με την προσβαλλόμενη απόφαση η Επιτροπή κρίνει πεπλανημένα ότι υφίσταται συνέχεια μεταξύ των εταιριών SEA Handling S.p.A. και Airport Handling S.p.A.

6.

Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ, καθόσον η προβαλλόμενη ενίσχυση καταλογίζεται στο περί ου κράτος μέλος.

—

Κακώς καταλογίζεται, με την προσβαλλόμενη απόφαση, στη δημοσία αρχή η απόφαση της SEA S.p.A. να προβεί στη σύσταση της Airport Handling S.p.A., εισφέροντας το αρχικό εταιρικό κεφάλαιο της δεύτερης.

7.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από παράβαση και πεπλανημένη εφαρμογή του άρθρου 108 ΣΛΕΕ, καθόσον η απόφαση στερείται οικονομικής λογικής.

—

Κακώς διαπιστώνεται με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι η απόφαση της SEA S.p.A. να προβεί στη σύσταση της Airport Handling S.p.A. δεν συνάδει προς τη συμπεριφορά συνετής επιχειρήσεως που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο οικονομίας της αγοράς.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/54

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2014 — Teva UK κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-679/14)

2014/C 409/74

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Teva UK Ltd (West Yorkshire, Ηνωμένο Βασίλειο), Teva Pharmaceuticals Europe BV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) και Teva Pharmaceutical Industries Ltd (Ιερουσαλήμ, Ισραήλ) (εκπρόσωποι: D. Tayar και A. Richard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κάνει δεκτό το παρόν αίτημα και να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή,

—

να ακυρώσει το άρθρο 3 της αποφάσεως COMP/AT.39612 «Perindopril (Servier)» της 9ης Ιουλίου 2014 καθόσον με αυτήν κρίνεται ότι η Teva UK limited, η Teva Pharmaceuticals Europe B.V. και η Teva Pharmaceutical Industries Ltd παρέβησαν το άρθρο 101 της Συνθήκης,

—

να ακυρώσει το πρόστιμο το οποίο επιβλήθηκε στην Teva UK limited, την Teva Pharmaceuticals Europe B.V. και την Teva Pharmaceutical Industries Ltd με το άρθρο 7 της αποφάσεως COMP/AT.39612 «Perindopril (Servier)» της 9ης Ιουλίου 2014,

—

εάν το Γενικό Δικαστήριο δεν ακυρώσει το άρθρο 3 της αποφάσεως ή το πρόστιμο στο σύνολό του, να το μειώσει ουσιωδώς, και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία μεταξύ της Teva και της Servier της 13ης Ιουνίου 2006 (στο εξής: συμφωνία) ως περιορισμό εξ αντικειμένου. Από νομικής απόψεως, η Επιτροπή εσφαλμένως χαρακτήρισε ως περιορισμό εξ αντικειμένου όλες τις συμφωνίες που δύνανται να περιορίσουν τον ανταγωνισμό αντί για τις συμφωνίες οι οποίες αναμφίβολα, ως εκ της φύσεώς τους, αποδεικνύεται ότι βλάπτουν αρκούντως τον ανταγωνισμό. Από απόψεως πραγματικών περιστατικών, οι συνθήκες οι οποίες επικρατούσαν όταν διεξήχθησαν οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία, ιδίως οι γνήσιοι κίνδυνοι πνευματικής ιδιοκτησίας που αντιμετώπισε η Teva, αποδεικνύουν ότι η Teva συνήψε τη συμφωνία προκειμένου να διασφαλίσει έγκαιρη είσοδο στην αγορά και όχι προκειμένου να λάβει κίνητρο σε αντάλλαγμα για καθυστερημένη είσοδο.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πραγματικά περιστατικά χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία ως περιορισμό εκ του αποτελέσματος, καθόσον η απόφαση δεν παρέχει αποδεικτικά στοιχεία περί περιορισμού του ανταγωνισμού σε σύγκριση με το σχετικό αντιπαράδειγμα.

3.

Με τον τρίτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι ακόμα κι αν το Γενικό Δικαστήριο αποφανθεί ότι η συμφωνία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, θα πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε δεόντως τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισαν οι προσφεύγουσες προκειμένου να τεκμηριώσουν την ύπαρξη αποτελεσματικότητας, καθώς και ότι η συμφωνία πληροί το σύνολο των προϋποθέσεων του άρθρου 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

4.

Με τον τέταρτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το πρόστιμο το οποίο τους επιβλήθηκε πρέπει να ακυρωθεί ή, τουλάχιστον, να μειωθεί σημαντικά. Πρώτον, η απόφαση παραβιάζει τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της απαγορεύσεως της αναδρομικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον επιβάλλει σημαντικό πρόστιμο στην Teva. Δεύτερον, η Επιτροπή υπέπεσε σε σφάλμα καθόσον απέκλινε από τις κατευθυντήριες γραμμές της περί της μεθοδολογίας υπολογισμού των προστίμων και παραβίασε τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον επέβαλε υπερβολικά επαχθές πρόστιμο στην Teva.

5.

Με τον πέμπτο λόγο, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σημαντικά διαδικαστικά σφάλματα.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/55

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Novomatic κατά ΓΕΕΑ — Simba Toys (African SIMBA)

(Υπόθεση T-687/14)

2014/C 409/75

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novomatic AG (Gumpoldskirchen, Αυστρία) (εκπρόσωπος: W. Mosing, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Simba Toys GmbH & Co. KG (Fürth, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 11ης Ιουλίου 2014, στην υπόθεση R 2098/2013-4, με συνέπεια την εκ μέρους του ΓΕΕΑ πλήρη απόρριψη της ανακοπής ελλείψει ομοιότητας των προϊόντων και/ή των σημείων ή ελλείψει κινδύνου συγχύσεως και την αποδοχή της υπ’ αριθ. 009752271 αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «African SIMBA»·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και, σε περίπτωση γραπτής παρεμβάσεως, την ανακόπτουσα στα δικαστικά έξοδά τους και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσφυγής ενώπιον του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα, το οποίο περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «African SIMBA», για προϊόντα της κλάσεως 28 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 9 752 271 271

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το εθνικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Simba», καθώς και η διεθνής καταχώριση του λεκτικού σήματος «SIMBA» για προϊόντα της κλάσεως 28

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/55

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2014 — Puma κατά ΓΕΕΑ — Sinda Poland (Απεικόνιση ενός φανταστικού ζώου)

(Υπόθεση T-692/14)

2014/C 409/76

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Puma SE (Herzogenaurach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. González-Bueno Catalán de Ocón, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sinda Poland Corporation Sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση της 14ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 2214/2013-5) λόγω μη ορθής εφαρμογής του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, με συνέπεια την εσφαλμένη διαπίστωση ότι τα αντιπαρατιθέμενα σήματα δεν ήταν οπτικά και εννοιολογικά όμοια·

—

να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και τη Sinda Poland Corporation Sp. z.o.o. στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει την απεικόνιση ενός φανταστικού ζώου για προϊόντα της κλάσεως 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 11 142 395

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Τα καταχωρισμένα ως διεθνή σήματα υπ’ αριθ. 369 075 και 480 105 για προϊόντα των κλάσεων 18, 25 και 28, και τα καταχωρισμένα ως διεθνή σήματα υπ' αριθ. 593 987 για προϊόντα και υπηρεσίες όλων των κλάσεων

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/56

Προσφυγή της 23ης Σεπτεμβρίου 2014 — EREF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-694/14)

2014/C 409/77

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Renewable Energies Federation (EREF) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: U. Prall, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις διατάξεις της ανακοινώσεως της Επιτροπής — Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας, της 28ης Ιουνίου 2014 (ΕΕ C 200/1), όσον αφορά τη συμβατότητα με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', της Συνθήκης του κεφαλαίου 3.3.2. σχετικά με τον σχεδιασμό των καθεστώτων ενισχύσεως για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, υπό τον τίτλο «Ενισχύσεις λειτουργίας που χορηγούνται για παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές»,

—

να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων αυτών της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά αναρμοδιότητα.

—

Η Επιτροπή δεν είχε την αρμοδιότητα να εκδώσει τις κατευθυντήριες γραμμές, διότι ο νομοθέτης της Ένωσης έχει περιορισμένη αρμοδιότητα στον τομέα της ενέργειας. Κατά το άρθρο 194 ΣΛΕΕ, δεν είναι δυνατόν να επιβληθούν στα κράτη μέλη τεχνολογικώς ουδέτερα καθεστώτα ενισχύσεως για την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, διότι έτσι πλήττονται τα κυριαρχικά δικαιώματά τους στον τομέα της ενέργειας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει την ιδιότητα του νομοθέτη της Ένωσης και δεν επιτρέπεται να θεσπίζει, δια των κατευθυντήριων γραμμών, «οιονεί νομοθεσίας» αντίθετη προς τις διατάξεις του παράγωγου δικαίου της Ένωσης, και συγκεκριμένα της οδηγίας 2009/28/CE σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—

Θεσπίζοντας της κατευθυντήριες γραμμές, η Επιτροπή παραβίασε την υποχρέωση αιτιολογήσεως και, συνεπώς, υπέπεσε σε παράβαση ουσιώδους τύπου. Δεν παραθέτει ούτε στις κατευθυντήριες γραμμές ούτε στην αξιολόγηση των συνεπειών λόγους που να δικαιολογούν επαρκώς την πολιτική επιλογή που συνίσταται στην καταρχήν επιβολή στα κράτη μέλη της υποχρεώσεως θεσπίσεως ουδέτερης από τεχνολογικής απόψεως ανταγωνιστικής διαδικασίας υποβολής προσφορών, προς υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών παραγωγής ενέργειας.

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

—

Η Επιτροπή παραβίασε ακόμη την αρχή της αναλογικότητας, διότι οι κατευθυντήριες γραμμές που θέσπισε προβλέπουν μηχανισμούς μη πρόσφορους για την επίτευξη των δεδηλωμένων σκοπών της Ένωσης στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των στρεβλώσεων. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι δυσανάλογοι και επιβαρύνουν υπέρμετρα τόσο τα κράτη μέλη, τα οποία υποχρεούνται σχεδόν όλα να μεταρρυθμίσουν τα συστήματα υποστηρίξεως των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όσο και τους ιδιώτες, οι οποίοι επιβαρύνονται με επιπλέον διοικητικές επιβαρύνσεις, λόγω της συμμετοχής τους σε ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών.

4.

Τέταρτος λόγος, σχετικά με κατάχρηση εξουσίας

—

Οι κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της Επιτροπής. Δια της θεσπίσεως των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών, η Επιτροπή επιχειρεί να νομοθετήσει σε τομείς για τους οποίους ο νομοθέτης της Ένωσης δεν έχει αρμοδιότητα, διατείνεται δε ότι μέτρα που εκ φύσεως αποσκοπούν στην εναρμόνιση των ενισχύσεων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας εντός της Ένωσης έχουν ως σκοπό την εξασφάλιση της συμβατότητας ορισμένων μέτρων κρατικών ενισχύσεως με την εσωτερική αγορά.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/57

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2014 — Omega κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση ασπρόμαυρης εικόνας)

(Υπόθεση T-695/14)

2014/C 409/78

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Omega International GmbH (Bad Oldesloe, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Becker, Rechtsanwalt)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 18ης Ιουλίου 2014 στην υπόθεση R 1037/2014-5 και να καταχωρίσει το σήμα που φέρει αριθμό αιτήσεως καταχωρίσεως 1 2 1 74  215,

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα, το οποίο απεικονίζει ασπρόμαυρη εικόνα, για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5, 32 και 33 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος 1 2 1 74  215

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: το σημείο μπορεί να προσδιορίσει το προϊόν στον μέσο ενδιαφερόμενο καταναλωτή

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/58

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014 ο Bernat Montagut Viladot κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση F-160/12, Montagut κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-696/14 P)

2014/C 409/79

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bernat Montagut Viladot (Schaerbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: F. Rodríguez-Gigirey Pérez και J. Simón Sánchez, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση F-160/12, Montagut κατά Επιτροπής·

—

να κάνει δεκτή την προσφυγή που άσκησε ο B. Montagut Viladot στην υπόθεση F-160/12, κρίνοντάς τη παραδεκτή και βάσιμη·

—

να κάνει δεκτά τα αιτήματα που υπέβαλε πρωτοδίκως ο B. Montagut Viladot, σύμφωνα με το άρθρο 139 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να ακυρώσει την απόφαση της 8ης Φεβρουαρίου 2012 που αποκλείει τον B. Montagut Viladot από τον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού, και

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αίτηση αναιρέσεως βάλλει κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 15 Ιουλίου 2014 στην υπόθεση F-160/12, Montagut κατά Επιτροπής και με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του νυν αναιρεσείοντος κατά της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/206/11 (AD 5) περί μη εγγραφής του ονόματός του στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού αυτού.

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την εκ μέρους του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ) ερμηνεία των κανόνων του σημείου 3.2 του παραρτήματος της προκηρύξεως του διαγωνισμού καθώς και την ερμηνεία της ισπανικής νομοθεσίας περί πανεπιστημιακών διπλωμάτων.

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι το Δικαστήριο ΔΔ επικεντρώνει την κρίση του αποκλειστικώς στο ότι το πανεπιστημιακό δίπλωμα του B. Montagut δεν είναι «επίσημο δίπλωμα», πράγμα που ο αναιρεσείων δεν αμφισβητεί ούτε αρνείται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του, κατά παρέκκλιση από τη νομολογία του, το γεγονός ότι το δίπλωμα του είναι πανεπιστημιακό δίπλωμα, προϋπόθεση επιβαλλόμενη από την προκήρυξη του διαγωνισμού, ήτοι «επίπεδο σπουδών που αντιστοιχεί σε πλήρη κύκλο τουλάχιστον τριετών πανεπιστημιακών σπουδών, πιστοποιουμένων με δίπλωμα».

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, στην απόφασή του, το Δικαστήριο ΔΔ δεν προέβη στην προσήκουσα και βάσει της ισπανικής νομοθεσίας –τον νόμο 6/2001 περί πανεπιστημίων– εκτίμηση του πανεπιστημιακού διπλώματος του B. Montagut σε σχέση με την εγγραφή του στον πίνακα επιτυχόντων, δεν τήρησε τη δική του νομολογία σε παρόμοιες υποθέσεις (F-97/12, Thomé κατά Επιτροπής), ούτε τήρησε τους όρους της προκηρύξεως διαγωνισμού σύμφωνα με τους κανόνες του σημείου 3.2 του παραρτήματος της προκηρύξεως διαγωνισμού.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης

—

Υποστηρίζεται συναφώς ότι, στην απόφασή του, το Δικαστήριο ΔΔ δεν προέβη σε εμπεριστατωμένη εκτίμηση της θεμιτής προσδοκίας του B. Montagut ως προς την εγγραφή του ονόματός του στον πίνακα επιτυχόντων μετά την ανακοίνωση της 12ης Αυγούστου 2011, καθόσον το περιεχόμενο της αποφάσεώς του αναφέρεται αποκλειστικώς στην τήρηση των εφαρμοστέων κανόνων.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/59

Προσφυγή της 29ης Σεπτεμβρίου 2014 — MIP Metro κατά ΓΕΕΑ — Associated Newspapers (METRO)

(Υπόθεση T-697/14)

2014/C 409/80

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (Düsseldorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Plate και R. Kaase, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Associated Newspapers Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Ιουλίου 2014 στην υπόθεση R 606/2013-5 κατά το μέτρο που ακυρώνει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 4ης Μαρτίου 2013, επί της ανακοπής που ασκήθηκε κατά της καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος 7 79  116«METRO», και να αναπέμψει την υπόθεση στο τμήμα ανακοπών προκειμένου να εξεταστεί και να εκδοθεί απόφαση επί της ουσίας

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα με το λεκτικό στοιχείο METRO για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 35, 36, 38, 39, 41 et 42 — αριθμός καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος 7 79  116

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το εθνικό λεκτικό σήμα «METRO»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και αναπομπή της υποθέσεως στο τμήμα ανακοπών

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 74, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/60

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2014 — TV1 κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-700/14)

2014/C 409/81

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TV1 GmbH (Unterföhring, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Scherer-Leydecker, J. Mey και A. Rausch, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει την ακυρότητα της αποφάσεως περί κατακυρώσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την παρτίδα αριθ. 4 του μειοδοτικού διαγωνισμού PO/2014-03/A4 και να ακυρώσει τις κοινοποιηθείσες στις 25 Ιουλίου 2014 αποφάσεις της καθής να μη συνάψει τη σύμβαση με την προσφεύγουσα, καθώς και την κοινοποιηθείσα την 1η Αυγούστου 2014 απόφαση της καθής να συνάψει τη σύμβαση όσον αφορά την παρτίδα αριθ. 4 σε άλλη επιχείρηση,

—

να ακυρώσει τη δημόσια σύμβαση παροχής υπηρεσιών που έχει συναφθεί στο πλαίσιο του μειοδοτικού διαγωνισμού ή μετά από αυτόν,

—

να υποχρεώσει την καθής να καταβάλλει το σύνολο των εξόδων, περιλαμβανομένων τυχόν δικαστικών εξόδων, ποσών οφειλόμενων σε πραγματογνώμονες, καθώς και εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα λόγω της διαδικασίας, όπως τα έξοδα ταξιδιού και διαμονής και οι αμοιβές των δικηγόρων,

—

να υποχρεώσει την καθής, στο πλαίσιο των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας κατά το άρθρο 64, παράγραφος 3, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, να προσκομίσει τα έγγραφα του φακέλου της διαδικασίας συνάψεως της συμβάσεως και άλλα σχετικά έγγραφα και να επιτρέψει στην προσφεύγουσα πλήρη πρόσβαση στον φάκελο, πρόσβαση την οποία η καθής έως σήμερα αρνείται.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Πρώτος λόγος: υπερβολικά χαμηλή προσφορά της επιχειρήσεως με την οποία συνάφθηκε η σύμβαση

Η προσφεύγουσα προσάπτει στην Επιτροπή ότι δεν εξέτασε επιμελώς την — προδήλως υπερβολικά χαμηλή κατά τη γνώμη της — προσφορά της επιχειρήσεως που αναδείχθηκε μειοδότρια και ότι δεν απέκλεισε την προσφορά ή τον διαγωνιζόμενο από τη διαδικασία. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή παρέβη το καθήκον που υπέχει από τις διατάξεις του άρθρου 110, παράγραφος 2, του κανονισμού 966/2012 (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 151 του κανονισμού 1268/2012 (2), καθώς και την υποχρέωση που απορρέει από το άρθρο 41, παράγραφος 2, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περί τηρήσεως της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

2.

Δεύτερος λόγος: ανεπάρκεια των εγγράφων του διαγωνισμού

Η προσφεύγουσα προσάπτει ακόμη στην Επιτροπή ότι δεν τήρησε τις αρχές που διέπουν τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, ιδίως τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων και της εξασφαλίσεως θεμιτού ανταγωνισμού, καθώς και το άρθρο 102 του δημοσιονομικού κανονισμού της Ένωσης.

Η προσφεύγουσα προβάλλει, συναφώς, ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τις προϋποθέσεις του άρθρου 105 του δημοσιονομικού κανονισμού, το οποίο επιτάσσει τα έγγραφα των μειοδοτικών διαγωνισμών να είναι πλήρη, σαφή και ακριβή.

3.

Τρίτος λόγος: εσφαλμένη αξιολόγηση της προσφοράς της επιχειρήσεως στην οποία κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός

Η προσφεύγουσα προβάλλει, συναφώς, ότι η αξιολόγηση της προσφοράς της επιχειρήσεως στην οποία κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός διενεργήθηκε χωρίς να τηρηθεί η υποχρέωση αιτιολογήσεως, στηρίχθηκε σε περιστάσεις μη επακριβώς προσδιορισμένες και πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και κατάχρηση εξουσίας.

4.

Τέταρτος λόγος: εσφαλμένη αξιολόγηση της προσφοράς της προσφεύγουσας.

Η προσφεύγουσα προβάλλει ακόμη ότι τα πληροφοριακά στοιχεία που συγκέντρωσε η Επιτροπή σχετικά με την προσφορά της προσφεύγουσας δεν συνάδουν με την υποχρέωση αιτιολογήσεως και ότι η Επιτροπή, κατά την αξιολόγηση της προσφοράς της προσφεύγουσας, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (EE L 298, s. 1).

(2)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012 , σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (JO L 362, σ. 1).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/61

Προσφυγή της 3ης Οκτωβρίου 2014 — Marine Harvest κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-704/14)

2014/C 409/82

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Marine Harvest ASA (Bergen, Νορβηγία) (εκπρόσωπος: R. Subiotto, QC)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2014, στην υπόθεση COMP/M.7184 — Marine Harvest/Morpol (διαδικασία του άρθρου 14, παράγραφος 2)·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στη Marine Harvest σύμφωνα με την απόφαση αυτή·

—

επικουρικότερα, να μειώσει σημαντικά τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στη Marine Harvest σύμφωνα με την απόφαση αυτή·

—

εν πάση περιπτώσει, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τα δικαστικά και λοιπά έξοδα και δαπάνες που αφορούν την υπόθεση αυτή και να λάβει κάθε άλλο μέτρο το οποίο θεωρεί προσήκον το παρόν δικαστήριο.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση βαρύνεται με πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, καθόσον με αυτήν διαπιστώνεται ότι η Marine Harvest έπρεπε να έχει κοινοποιήσει την εκ μέρους της εξαγορά συμμετοχής 48,5 % στο μετοχικό κεφάλαιο της Morpol τον Δεκέμβριο του 2012 (στο εξής: η εξαγορά του Δεκεμβρίου του 2012), βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, και να μην εξαγοράσει συμμετοχή 48,5 % στο μετοχικό κεφάλαιο της Morpol, πριν λάβει έγκριση του στοιχείου αυτού της συνολικής συναλλαγής, και απορρίπτεται ως εκ τούτου τόσο ο ενιαίος χαρακτήρας της εξαγοράς του Δεκεμβρίου του 2012 και της επακόλουθης δημόσιας προσφοράς η οποία επιβαλλόταν, λόγω της εξαγοράς του Δεκεμβρίου του 2012, από τους Νορβηγικούς κανόνες περί δημοσίων εξαγορών και την οποία η Marine Harvest σκόπευε πάντοτε να υποβάλει αμελλητί, προκειμένου να αποκτήσει πλήρη έλεγχο της Morpol, όσο και η δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου επί της ενιαίας αυτής συναλλαγής.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση βαρύνεται με πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, καθόσον με αυτήν διαπιστώνεται ότι η Marine Harvest επέδειξε αμέλεια διότι δεν κοινοποίησε την εξαγορά του Δεκεμβρίου του 2012 και εξαγόρασε συμμετοχή 48,5 % στο μετοχικό κεφάλαιο της Morpol, πριν λάβει έγκριση του στοιχείου αυτού της συνολικής συναλλαγής, και αγνοείται ως εκ τούτου το γεγονός ότι η Marine Harvest δεν μπορούσε ευλόγως να προβλέψει, είτε αντικειμενικώς είτε υποκειμενικώς, ότι η εξαγορά του Δεκεμβρίου του 2012 και η επακόλουθη δημόσια προσφορά δεν θα ενέπιπταν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι με την απόφαση παραβιάζεται η αρχή ότι ουδείς πρέπει να τιμωρείται δύο φορές για το ίδιο παράπτωμα, διά της επιβολής προστίμου στη Marine Harvest για τους εξής λόγους: i) παρέλειψε να κοινοποιήσει την εξαγορά του Δεκεμβρίου του 2012 πριν ii) την εφαρμόσει εξαγοράζοντας συμμετοχή 48,5 % στο μετοχικό κεφάλαιο της Morpol.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η επιβολή προστίμου στη Marine Harvest με την απόφαση συνιστά παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου, «nullum crimen, nulla poena sine lege» και της ίσης μεταχειρίσεως, λόγω του ότι τα πραγματικά και νομικά ζητήματα που ανακύπτουν στην υπό κρίση υπόθεση είναι νέα και λόγω του τρόπου κατά τον οποίο η Επιτροπή χειρίστηκε προσφάτως μια παρεμφερή υπόθεση, στην οποία: i) δεν κίνησε έρευνα, ii) δεν κατέληξε σε οριστικό και δεσμευτικό συμπέρασμα ως προς το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου και iii) δεν επέβαλε πρόστιμο.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται, επικουρικότερα, ότι η απόφαση βαρύνεται με πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα και με έλλειψη αιτιολογίας ως προς τον καθορισμό του ύψους του προστίμου στην υπό κρίση υπόθεση, διότι: i) δεν εξηγεί πώς υπολογίζονται τα πρόστιμα, ii) τονίζει τη σοβαρότητα των προβαλλομένων παραβάσεων αναφερόμενη σε παράγοντες που δεν ενισχύουν τη διαπίστωση αυτή, iii) περιλαμβάνει στη διάρκεια της παραβάσεως διαστήματα τα οποία δεν είχε περιλάβει σε άλλες περιπτώσεις με την εσφαλμένη αιτιολογία ότι η Marine Harvest δεν ήταν αρκούντως συνεργάσιμη κατά το προ της περιόδου κοινοποιήσεως διάστημα, iv) καθορίζει τα πρόστιμα σε δυσανάλογο ύψος σε σχέση με τη διάρκεια και τη σοβαρότητα της προβαλλομένης παραβάσεως και τους προς επίτευξη σκοπούς, v) παραβλέπει ελαφρυντικές περιστάσεις, περιλαμβανομένης της διαφάνειας και της συνεργασίας κατά τη διαδικασία ελέγχου της συγκεντρώσεως, της ελλείψεως σχετικών προηγουμένων και της συγγνωστής πλάνης κατά τη διάπραξη της προβαλλομένης παραβάσεως.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/62

Προσφυγή της 2ας Οκτωβρίου 2014 — Grundig Multimedia κατά ΓΕΕΑ (DetergentOptimiser)

(Υπόθεση T-707/14)

2014/C 409/83

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grundig Multimedia AG (Stansstad, Ελβετία) (εκπρόσωποι: S. Walter και M. Neuner, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 9ης Ιουλίου 2014 στην υπόθεση R 172/2014-1·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «DetergentOptimiser» για προϊόντα της κλάσεως 7 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 1 1 9 49  559

Απόφαση του εξεταστή: Απορρίπτει την αίτηση

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', και γ', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/63

Προσφυγή της 6ης Οκτωβρίου 2014 — Herbert Smith Freehills κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-710/14)

2014/C 409/84

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Herbert Smith Freehills LLP (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: P. Wytinck, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 18/c/01/14 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 23ης Ιουλίου 2014, και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως 18/c/01/14 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2014, με την οποία το Συμβούλιο απέρριψε την επιβεβαιωτική αίτηση της προσφεύγουσας για πρόσβαση, δυνάμει του κανονισμού 1049/2001 (1), σε ορισμένα έγγραφα σχετικά με την έκδοση της οδηγίας 2014/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση προϊόντων καπνού και συναφών προϊόντων και την κατάργηση της οδηγίας 2001/37/ΕΚ (2).

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο της προσφυγής η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001, στο μέτρο που i) δεν υπάγονται όλα τα έγγραφα που προσδιόρισε το Συμβούλιο στο πεδίο εφαρμογής της εξαιρέσεως σχετικά με την προστασία των νομικών γνωμοδοτήσεων και ii) υφίσταται υπέρτερο έννομο συμφέρον για τη δημοσιοποίηση των εγγράφων που προσδιορίστηκαν σύμφωνα με την αίτηση της προσφεύγουσας για πρόσβαση στα έγγραφα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο της προσφυγής η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001, στο μέτρο που δεν παρέσχε μερική πρόσβαση στα έγγραφα που ζητήθηκαν.

3.

Με τον τρίτο λόγο της προσφυγής η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ως προς το εύρος της αιτήσεως της προσφεύγουσας για πρόσβαση στα έγγραφα.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43).

(2)  ΕΕ 2014 L 127, σ. 1.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/63

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2014 — Arcofin κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-711/14)

2014/C 409/85

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arcofin SCRL (Schaerbeek, Βέλγιο), Arcopar SCRL (Schaerbeek), και Arcoplus (Schaerbeek) (εκπρόσωποι: R. B. Martens, A. Verlinden και C. Maczkovics, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της, καθόσον κηρύσσει ασύμβατο προς την εσωτερική αγορά το μέτρο ενισχύσεως, διατάσσει το βελγικό δημόσιο να ανακτήσει την ενίσχυση και να απόσχει από κάθε καταβολή εγγυήσεως στα φυσικά πρόσωπα τα οποία κατέχουν μερίδια στις προσφεύγουσες,

—

έτι πιο επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 2, 3 και 4 της προσβαλλομένης αποφάσεως καθόσον με τα άρθρα αυτά διατάσσεται το βελγικό δημόσιο να ανακτήσει την ενίσχυση και να απόσχει από κάθε καταβολή εγγυήσεως στα φυσικά πρόσωπα τα οποία κατέχουν μερίδια στις προσφεύγουσες,

—

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως 2014/686/ΕE της Επιτροπής, της 3ης Ιουλίου 2014 [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2014) 1021 τελικό], σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33927 (12/C) (πρώην 11/NN) που εφάρμοσε το Βέλγιο — Σύστημα εγγύησης για την προστασία των μεριδίων φυσικών προσώπων που είναι μέλη χρηματοπιστωτικών συνεταιρισμών (ΕΕ L 284, σ. 53).

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, 108 και 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (1), από παραβίαση της αρχής της αιτιολογήσεως των νομικών πράξεων και από παράβαση των διαδικαστικών κανόνων που διέπουν το βάρος αποδείξεως και τη διεξαγωγή των αποδείξεων, καθόσον η Επιτροπή διαπίστωσε εσφαλμένως και χωρίς να αιτιολογήσει την κρίση της ότι οι προσφεύγουσες ήταν οι μόνες πραγματικές δικαιούχοι της ενισχύσεως.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 1, και 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και από παραβίαση της αρχής της αιτιολογήσεως των νομικών πράξεων, καθώς και από πλάνη εκτιμήσεως περί τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον η Επιτροπή διαπίστωσε εσφαλμένως και χωρίς να αιτιολογήσει την κρίση της ότι το καθεστώς εγγυήσεως ήταν ικανό να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό άλλων χρηματοπιστωτικών συνεταιρισμών και παρόχων επενδυτικών προϊόντων, καθώς και να επηρεάσει τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές.

3.

Ο τρίτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς, αντλείται από παράβαση των άρθρων 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', και 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή εσφαλμένως απεφάνθη ότι το καθεστώς εγγυήσεως ήταν ασύμβατο προς την εσωτερική αγορά.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι, μολονότι υφίσταται κρατική ενίσχυση, αυτή θα έπρεπε να είχε κριθεί συμβατή προς την εσωτερική αγορά ως ενίσχυση προοριζόμενη να αποκαταστήσει σοβαρή διαταραχή της βελγικής οικονομίας υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ.

4.

Ο τέταρτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται έτι πιο επικουρικώς, αντλείται από παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 και από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η εμπιστοσύνη την οποία οι προσφεύγουσες ευλόγως μπορούσαν να διατηρούν όσον αφορά τη νομιμότητα του μέτρου αντιτίθεται στην απαίτηση της Επιτροπής περί ανακτήσεως της ενισχύσεως.

5.

Ο πέμπτος λόγος, ο οποίος προβάλλεται έτι πιο επικουρικώς, αντλείται από παράβαση των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ και από τον κανονισμό (ΕΚ) 659/1999, από υπέρβαση εξουσίας ή, τουλάχιστον, από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον η απόφαση με την οποία η Επιτροπή διατάσσει κράτος μέλος να λάβει ιδιαίτερο μέτρο για την κατάργηση της ενισχύσεως, όπως εν προκειμένω την αποχή από κάθε πληρωμή στα φυσικά πρόσωπα τα οποία κατέχουν μερίδια στις προσφεύγουσες, υπερβαίνει προδήλως τις εξουσίες της Επιτροπής ή είναι, τουλάχιστον, προδήλως δυσανάλογη.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 108 της ΣΛΕΕ (ΕΕ L 83, σ. 1).

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Οκτωβρίου 2014 — Ratioparts-Ersatzteile κατά ΓΕΕΑ — IIC (NORTHWOOD)

(Υπόθεση T-509/13) (1)

2014/C 409/86

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 344 της 23.11.2013.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — ΑΕΜΝ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-678/13) (1)

2014/C 409/87

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 85 της 22.3.2014.

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/65

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2014 — ΑΕΜΝ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-679/13) (1)

2014/C 409/88

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 85 της 22.3.2014.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

17.11.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 409/66

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 10ης Σεπτεμβρίου 2014 — Carneiro κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-122/13) (1)

((Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της Ευρωπόλ - Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου - Μετατροπή της συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου - Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως στερούμενη νομικής βάσεως))

2014/C 409/89

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maria José Carneiro (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Kempeners και M. Itani)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (εκπρόσωποι: D. Neumann και J. Arnould)

Αντικείμενο

Το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Ευρωπόλ περί μη ανανεώσεως επ’ αόριστον της συμβάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας και το αίτημα να επιβληθεί στην Ευρωπόλ η υποχρέωση να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ των αποδοχών που θα εξακολουθούσε να εισπράττει στην Ευρωπόλ και κάθε άλλου ποσού που όντως εισέπραξε.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης διατάσσει:

1.

Απορρίπτει την προσφυγή εν μέρει ως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως στερούμενη νομικής βάσεως.

2.

Η M. Carneiro φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας.

(1)  EE C 52 της 22/02/2014, σ. 53.