ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Siemens AG Österreich, VA Tech Transmission & Distribution GmbH & Co. KEG, Siemens Transmission & Distribution Ltd, Siemens Transmission & Distribution SA, Nuova Magrini Galileo SpA

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-231/11 P έως C-233/11 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά έργων στον τομέα του εξοπλισμού μεταγωγής με μόνωση αερίου - Αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη για την καταβολή του προστίμου - Έννοια της επιχειρήσεως - Αρχές της προσωπικής ευθύνης και της εξατομικεύσεως των ποινών και κυρώσεων - Πλήρης δικαιοδοσία του Γενικού Δικαστηρίου - Αρχή ne ultra petita - Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως))

2014/C 175/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Α. Αντωνιάδη, R. Sauer και N. von Lingen) (C-231/11 P), Siemens Transmission & Distribution Ltd (C-232/11 P), Siemens Transmission & Distribution SA, Nuova Magrini Galileo SpA (C-233/11 P) (εκπρόσωποι: H. Wollmann και F. Urlesberger, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Siemens AG Österreich, VA Tech Transmission & Distribution GmbH & Co. KEG, Siemens Transmission & Distribution Ltd, Siemens Transmission & Distribution SA, Nuova Magrini Galileo SpA (εκπρόσωποι: H. Wollmann και F. Urlesberger, Rechtsanwälte), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Αντωνιάδη, R. Sauer και N. von Lingen)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Μαρτίου 2011, συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-122/07 έως T-124/07, Siemens Österreich κ.λπ. κατά Επιτροπής με αντικείμενο, κυρίως, αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C (2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθώς και, επικουρικώς, αίτημα μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στις τότε προσφεύγουσες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί το σημείο 2 του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 3 Μαρτίου 2011, επί των υποθέσεων T-122/07 έως T-124/07, Siemens Österreich κ.λπ. κατά Επιτροπής, καθόσον με αυτό ακυρώνεται το άρθρο 2, στοιχεία ι' και ια', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου [81 ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου).

2)	Αναιρεί το σημείο 3, πρώτη περίπτωση, του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Μαρτίου 2011, T-122/07 έως T-124/07, Siemens Österreich κ.λπ. κατά Επιτροπής.

Αναιρεί το σημείο 3, δεύτερη έως και τέταρτη περίπτωση, του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Μαρτίου 2011, T-122/07 έως T-124/07, Siemens Österreich κ.λπ. κατά Επιτροπής, καθόσον συνεπάγεται τον καθορισμό ποσοστών που αναλογούν στις πρωτοδίκως προσφεύγουσες επί των ποσών προστίμου για την καταβολή των οποίων ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον.

4)	Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

5)	Καταδικάζει τις Siemens AG Österreich, VA Tech Transmission & Distribution GmbH & Co. KEG, Siemens Transmission & Distribution Ltd, Siemens Transmission & Distribution SA και Nuova Magrini Galileo SpA στα δικαστικά έξοδα όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-231/11 P.

6)	Καταδικάζει τη Siemens Transmission & Distribution Ltd στα δικαστικά έξοδα όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-232/11 P.

7)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα όσον αφορά την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-233/11 P.

8)	Όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας, εξακολουθεί να ισχύει η κατανομή βάσει των σημείων 5 έως 7 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Μαρτίου 2011, T-122/07 έως T-124/07, Siemens Österreich κ.λπ. κατά Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 204 της 9.7.2011.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 — Areva κατά Alstom SA, T&D Holding, πρώην Areva T&D Holding SA, Alstom Grid SAS, πρώην Areva T&D SA, Alstom Grid AG, πρώην Areva T&D AG, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-247/11 P και C-253/11 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Σύμπραξη - Αγορά έργων στον τομέα του εξοπλισμού μεταγωγής με μόνωση αερίου - Δυνατότητα καταλογισμού της συνιστώσας παράβαση συμπεριφοράς θυγατρικών στις μητρικές εταιρίες τους - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη για την καταβολή του προστίμου - Έννοια της επιχειρήσεως - «Εν τοις πράγμασι» αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της εξατομικεύσεως των ποινών και κυρώσεων - Αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως))

2014/C 175/03

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Areva (εκπρόσωποι: A. Schild, C. Simphal και E. Estellon, avocats) (C-247/11 P), Alstom SA, T&D Holding SA, Alstom Grid SAS, Alstom Grid AG (C-253/11 P) (εκπρόσωποι: J. Derenne, A. Müller-Rappard και M. Lagrue, avocats)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Alstom SA, T&D Holding, πρώην Areva T&D Holding SA, Alstom Grid SAS, πρώην Areva T&D SA, Alstom Grid AG, πρώην Areva T&D AG (εκπρόσωποι: J. Derenne, A. Müller-Rappard και M. Lagrue, avocats), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και N. Von Lingen), Areva (εκπρόσωποι: A. Schild, C. Simphal και E. Estellon, avocats)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Μαρτίου 2011, Areva κ.λπ. κατά Επιτροπής (συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-117/07 και T-121/07), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε εν μέρει την προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C (2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.899) — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου — Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας — Μη τήρηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως — Αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη για την καταβολή του προστίμου — Καταλογισμός της συνιστώσας παράβαση συμπεριφοράς

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί το σημείο 3, δεύτερη περίπτωση, του διατακτικού της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 3 Μαρτίου 2011, επί των υποθέσεων T-117/07 και T-121/07, Areva κ.λπ. κατά Επιτροπής.

2)	Ακυρώνει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου [81 ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου).

Για τις παραβάσεις που διαπιστώθηκαν με το άρθρο 1, στοιχεία β' έως στ', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό, επιβάλλει πρόστιμο ύψους 27 795 000 ευρώ στην Alstom SA, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Alstom Grid SAS, και πρόστιμο ύψους 20 400 000 ευρώ στις Areva SA, T&D Holding SA και Alstom Grid AG, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την Alstom Grid SAS.

4)	Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, πέραν των εξόδων της όσον αφορά αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, και το ένα πέμπτο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι Areva SA, Alstom SA, T&D Holding SA, Alstom Grid SAS και Alstom Grid AG σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

6)	Οι Areva SA, Alstom SA, T&D Holding SA, Alstom Grid SAS και Alstom Grid AG φέρουν τα τέσσερα πέμπτα των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν σε αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

(1) ΕΕ C 211 της 16.7.2011.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — T-Mobile Austria GmbH κατά Verein für Konsumenteninformation

(Υπόθεση C-616/11) (1)

((Οδηγία 2007/64/ΕΚ - Υπηρεσίες πληρωμών - Άρθρο 4, σημείο 23 - Έννοια του μέσου πληρωμών - Εντολές εμβάσματος που δίδονται μέσω διαδικτύου ή μέσω εντύπου πληρωμής - Άρθρο 52, παράγραφος 3 - Δικαίωμα του δικαιούχου να ζητήσει από τον πληρωτή επιβάρυνση για τη χρήση ενός μέσου πληρωμών - Δυνατότητα των κρατών μελών να επιβάλλουν γενική απαγόρευση - Σύμβαση μεταξύ παρόχου υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και ιδιωτών))

2014/C 175/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

T-Mobile Austria GmbH

κατά

Verein für Konsumenteninformation

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberster Gerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 4, σημείο 23, και 52, παράγραφος 3, της οδηγίας 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (ΕΕ L 319, σ. 1) — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια του «μέσου πληρωμών» — Εθνική νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει γενική απαγόρευση επιβολής επιβαρύνσεων για τη χρήση ενός μέσου πληρωμών — Σύμβαση μεταξύ φορέα εκμεταλλεύσεως υπηρεσιών ψηφιακής τηλεφωνίας και ιδιωτών — Πληρωμή με ειδοποίηση μεταφοράς πίστωσης που υπογράφεται σε χαρτί, με σύστημα μεταφοράς πίστωσης σε έντυπη μορφή ή με σύστημα μεταφοράς πίστωσης σε ηλεκτρονική μορφή

Διατακτικό

Το άρθρο 52, παράγραφος 3, της οδηγίας 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Νοεμβρίου 2007, για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ, έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται στη χρήση ενός μέσου πληρωμών στο πλαίσιο της συμβατικής σχέσεως μεταξύ ενός φορέα εκμεταλλεύσεως υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, ως δικαιούχου πληρωμής, και του πελάτη του, ως πληρωτή.

Το άρθρο 4, σημείο 23, της οδηγίας 2007/64 έχει την έννοια ότι τόσο η διαδικασία εκδόσεως εντολής εμβάσματος μέσω εντύπου μεταφοράς φέροντος την ιδιόχειρη υπογραφή του πληρωτή όσο και η μέσω διαδικτύου διαδικασία εκδόσεως εντολής εμβάσματος συνιστούν μέσα πληρωμών κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

Το άρθρο 52, παράγραφος 3, της οδηγίας 2007/64 έχει την έννοια ότι παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να απαγορεύουν εν γένει στους δικαιούχους να επιβάλλουν επιβαρύνσεις στον πληρωτή για τη χρήση κάθε μέσου πληρωμών, εφόσον η εθνική νομοθεσία λαμβάνει, στο σύνολό της, υπόψη την ανάγκη να προαχθούν ο ανταγωνισμός και η χρήση αποτελεσματικών μέσων πληρωμών, κάτι που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1) ΕΕ C 73 της 10.03.2012

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Emerging Markets Series of DFA Investment Trust Company κατά Dyrektor Izby Skarbowej Skarbowej w Bydgoszczy

(Υπόθεση C-190/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ - Φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων - Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των μερισμάτων που καταβάλλονται σε ημεδαπούς οργανισμούς επενδύσεων και εκείνων που καταβάλλονται σε αλλοδαπούς οργανισμούς επενδύσεων - Αποκλεισμός από τη φορολογική απαλλαγή - Αδικαιολόγητος περιορισμός))

2014/C 175/05

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Emerging Markets Series of DFA Investment Trust Company

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (Πολωνία) — Ερμηνεία των άρθρων 63 και 65 ΣΛΕΕ — Ελευθερία εγκαταστάσεως και ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Φορολογική νομοθεσία που απαλλάσσει από τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων τα μερίσματα που καταβάλλονται σε οργανισμούς επενδύσεων με έδρα στο έδαφος των κρατών μελών, αλλά εξαιρεί από την φοροαπαλλαγή αυτή τους επενδυτικούς οργανισμούς με έδρα σε τρίτες χώρες

Διατακτικό

Το άρθρο 63 ΣΛΕΕ περί ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων έχει εφαρμογή σε περιπτώσεις, όπως αυτή της κύριας δίκης, κατά τις οποίες βάσει της εθνικής φορολογικής νομοθεσίας δεν τυγχάνουν φορολογικής απαλλαγής τα μερίσματα που καταβάλλουν εγκατεστημένες σε κράτος μέλος εταιρίες σε οργανισμό επενδύσεων εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα, ενώ τέτοια απαλλαγή ισχύει για τους οργανισμούς επενδύσεων που είναι εγκατεστημένοι στο εν λόγω κράτος μέλος.

Τα άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε φορολογική νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, δυνάμει της οποίας δεν μπορούν να τύχουν φορολογικής απαλλαγής τα μερίσματα που καταβάλλουν εγκατεστημένες σε αυτό το κράτος μέλος εταιρίες σε οργανισμό επενδύσεων εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα, εφόσον μεταξύ του κράτους μέλους αυτού και του οικείου τρίτου κράτους υφίσταται συμβατική υποχρέωση αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής η οποία καθιστά δυνατή την εκ μέρους των εθνικών φορολογικών αρχών επαλήθευση των πληροφοριών που ενδεχομένως υποβάλλει ο οργανισμός επενδύσεων. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξετάσει, στο πλαίσιο της υποθέσεως της κύριας δίκης, εάν ο μηχανισμός ανταλλαγής πληροφοριών που προβλέπει το πλαίσιο αυτό συνεργασίας μπορεί όντως να καταστήσει δυνατή την εκ μέρους των πολωνικών φορολογικών αρχών επαλήθευση, κατά περίπτωση, των πληροφοριακών στοιχείων που υποβάλλουν οι εγκατεστημένοι στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής οργανισμοί επενδύσεων αναφορικά με τις προϋποθέσεις ιδρύσεώς τους και ασκήσεως των δραστηριοτήτων τους, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν αυτοί λειτουργούν βάσει ρυθμιστικού πλαισίου αντίστοιχου προς εκείνο της Ένωσης.

(1) ΕΕ C 209 της 14.7.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Απριλίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-288/12) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Oδηγία 95/46/ΕΚ - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών - Άρθρο 28, παράγραφος 1 - Εθνικές αρχές ελέγχου - Ανεξαρτησία - Εθνική νομοθεσία η οποία θέτει πρόωρα τέρμα στη θητεία της αρχής ελέγχου - Σύσταση νέας αρχής ελέγχου και διορισμός άλλου προσώπου στη θέση του προέδρου))

2014/C 175/06

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Talabér-Ritz και B. Martenczuk)

Καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωπος: M. Z. Fehér)

Παρεμβαίνων υπέρ της προσφεύγουσας: Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) (εκπρόσωποι: I. Chatelier, A. Buchta και Z. Belényessy και H. Kranenborg)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31) — Υποχρέωση των κρατών μελών να προβλέψουν την επιτήρηση της εφαρμογής των διατάξεων που θεσπίζονται κατ’ εφαρμογήν της οδηγίας από μία ή πλείονες δημόσιες αρχές οι οποίες ασκούν με πλήρη ανεξαρτησία τα ανατεθειμένα σε αυτές καθήκοντα — Θέσπιση εθνικής νομοθεσίας η οποία θέτει πρόωρα τέρμα στην εξαετή θητεία του επιτρόπου προστασίας των δεδομένων — Σύσταση εθνικής αρχής προστασίας των δεδομένων και ελευθερίας της πληροφορήσεως — Διορισμός, με εννεατή θητεία, προσώπου άλλου από τον επίτροπο προστασίας των δεδομένων στη θέση του προέδρου της εν λόγω αρχής

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ουγγαρία, θέτοντας πρόωρα τέρμα στη θητεία της αρχής ελέγχου της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών.

2)	Η Ουγγαρία καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

3)	Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 227 της 28.7.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Απριλίου 2014 [αιτήσεις του High Court of Ireland, Verfassungsgerichtshof (Ιρλανδία — Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Digital Rights Ireland Ltd (C-293/12), Kärntner Landesregierung, Michael Seitlinger, Christof Tschohl κ.λπ. (C-594/12) κατά Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Justice, Equality and Law Reform, the Commissioner of the Garda Siochána, Ireland and the Attorney General

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-293/12 και C-594/12) (1)

((Ηλεκτρονικές επικοινωνίες - Οδηγία 2006/24/ΕΚ - Διαθέσιμες στο κοινό υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών - Διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία στο πλαίσιο της παροχής τέτοιων υπηρεσιών - Κύρος - Άρθρα 7, 8 και 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης))

2014/C 175/07

Γλώσσες διαδικασίας: η αγγλική και η γερμανική

Αιτούντα δικαστήρια

High Court of Ireland, Verfassungsgerichtshof

Διάδικοι στις υποθέσεις των κύριων δικών

Digital Rights Ireland Ltd (C-293/12), Kärntner Landesregierung, Michael Seitlinger, Christof Tschohl κ.λπ. (C-594/12)

κατά

Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Justice, Equality and Law Reform, the Commissioner of the Garda Siochána, Ireland and the Attorney General

παρισταμένης της: Irish Human Rights Commission

Αντικείμενο

(Υπόθεση C-293/12)

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — High Court of Ireland, Verfassungsgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 3, 4 και 6 της οδηγίας 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (ΕΕ L 105, σ. 54) — Περιορισμός στην άσκηση των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας, όσον αφορά τη χρήση κινητής τηλεφωνίας — Συμβατότητα με τα άρθρα 5, παράγραφος 4, και 21 ΣΛΕΕ — Συμβατότητα με τα άρθρα 7, 8, 10 και 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-594/12)

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Verfassungsgerichtshof — Κύρος των άρθρων 3 έως 9 της οδηγίας 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (EE L 105, σ. 54) έναντι των άρθρων 7, 9 και 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Ερμηνεία των άρθρων του 7, 8, 52 και 53, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (EE L 281, σ. 31), καθώς και του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (EE 2001, L 8, σ. 1) — Συνταγματική προσφυγή με αντικείμενο τη συνταγματικότητα ορισμένων διατάξεων του ομοσπονδιακού νόμου περί τηλεπικοινωνιών, με τον οποίον μεταφέρονται στο εσωτερικό δίκαιο η οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ, είναι ανίσχυρη.

(1) ΕΕ C 258 της 25.8.2012.

EE C 79 της 16.3.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ACI Adam BV κ.λπ. κατά Stichting de Thuiskopie, Stichting Onderhandelingen Thuiskopie vergoeding

(Υπόθεση C-435/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Πνευματική ιδιοκτησία - Δικαιώματα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 5, παράγραφοι 2, στοιχείο β', και 5 - Δικαίωμα αναπαραγωγής - Εξαιρέσεις και περιορισμοί - Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση - Νομιμότητα της πηγής αναπαραγωγής του αντιγράφου - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής))

2014/C 175/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ACI Adam BV, Alpha International BV, AVC Nederland BV, B.A.S. Computers & Componenten BV, Despec BV, Dexxon Data Media and Storage BV, Fuji Magnetics Nederland, Imation Europe BV, Maxell Benelux BV, Philips Consumer Electronics BV, Sony Benelux BV, Verbatim GmbH

κατά

Stichting de Thuiskopie, Stichting Onderhandelingen Thuiskopie vergoeding

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Hoge Raad der Nederlanden — Κάτω Χώρες — Ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφοι 2 και 5, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10), και του άρθρου 14 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45) — Δικαίωμα αναπαραγωγής — Εξαιρέσεις και περιορισμοί — Επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας — Δικαστικά έξοδα — Πεδίο εφαρμογής

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, σε συνδυασμό με την παράγραφο 5 του ίδιου άρθρου, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη της κύριας δίκης, η οποία δεν πραγματοποιεί διάκριση μεταξύ της περιπτώσεως όπου η πηγή αναπαραγωγής αντιγράφων για ιδιωτική χρήση είναι νόμιμη και εκείνης όπου η πηγή αυτή είναι παράνομη.

Η οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται σε διαδικασία όπως η επίμαχη της κύριας δίκης, στην οποία οι υπόχρεοι καταβολής της δίκαιης αποζημιώσεως ζητούν από το αιτούν δικαστήριο να εκδώσει απόφαση εις βάρος του οργανισμού που είναι επιφορτισμένος με την είσπραξη και τη διανομή της εν λόγω αποζημιώσεως στους δικαιούχους, και ο οποίος εναντιώνεται στο αίτημα αυτό.

(1) ΕΕ C 399 της 22.12.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 [αίτηση του College van Beroep voor her Bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Maatschap T. van Oosterom en A. van Oosterom-Boelhouwer κατά Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie

(Υπόθεση C-485/12) (1)

((Γεωργία - Κοινή γεωργική πολιτική - Καθεστώτα άμεσης στηρίξεως - Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 - Ολοκληρωμένο σύστημα διαχειρίσεως και ελέγχου σχετικά με ορισμένα καθεστώτα ενισχύσεων - Σύστημα αναγνωρίσεως αγροτεμαχίων - Όροι επιλεξιμότητας για τη χορήγηση ενισχύσεως - Διοικητικοί έλεγχοι - Επιτόπιοι έλεγχοι - Κανονισμός (ΕΚ) 796/2004 - Καθορισμός των επιλέξιμων για τη χορήγηση ενισχύσεως επιφανειών - Τηλεπισκόπηση - Φυσικός έλεγχος των αγροτεμαχίων))

2014/C 175/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor her Bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Maatschap T. van Oosterom en A. van Oosterom-Boelhouwer

κατά

Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — College van Beroep voor het Bedrijfsleven — Κάτω Χώρες — Ερμηνεία του άρθρου 32 του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (ΕΕ L 141, σ. 18) — Επιτόπιοι έλεγχοι αφορώντες τις ενιαίες αιτήσεις που υποβάλλονται στο πλαίσιο των καθεστώτων ενισχύσεως βάσει «επιφανείας» — Τηλεπισκόπηση — Αρμόδια αρχή η οποία κατέληξε, βάσει αεροφωτογραφιών, στο συμπέρασμα ότι η δήλωση ενός γεωργού που αφορά αίτηση ενισχύσεως είναι ανακριβής

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 796/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή της πολλαπλής συμμόρφωσης, της διαφοροποίησης και του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 972/2007 της Επιτροπής, της 20ής Αυγούστου 2007, έχει την έννοια ότι, όταν οι αυτοματοποιημένοι διασταυρούμενοι έλεγχοι που σκοπούν στην εξακρίβωση της επιλεξιμότητας, για τη χορήγηση ενισχύσεως, των αγροτεμαχίων που δηλώθηκαν στην αίτηση ενός γεωργού για τη χορήγηση ενιαίας ενισχύσεως συμπληρώνονται, λόγω της ενημερώσεως του συστήματος αναγνωρίσεως αγροτεμαχίων, από έναν έλεγχο βάσει προσφάτων αεροφωτογραφιών ο οποίος καταλήγει στη διαπίστωση ανακριβειών στη δήλωση του γεωργού αυτού, η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται να προβεί σε επιτόπιο έλεγχο, αλλά έχει, σύμφωνα με το άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού, εξουσία εκτιμήσεως ως προς τα μέτρα που πρέπει να λάβει κατόπιν τούτου. Ειδικότερα, δεν είναι δυνατό να υποχρεωθεί η αρμόδια αρχή σε επιτόπια μέτρηση των επιμάχων αγροτεμαχίων, όταν δεν διατηρεί αμφιβολίες ως προς τα στοιχεία μετρήσεως που άντλησε από τις αεροφωτογραφίες που έχει στη διάθεσή της.

(1) ΕΕ C 26 της 26.1.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Riigikohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sintax Trading OÜ κατά Maksu- ja Tolliamet

(Υπόθεση C-583/12) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 1383/2003 - Μέτρα που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση της διαθέσεως στην αγορά εμπορευμάτων που φέρουν σήμα κατά παραποίηση/απομίμηση και πειρατικών εμπορευμάτων - Άρθρο 13, παράγραφος 1 - Αρμοδιότητα των τελωνειακών αρχών να διαπιστώνουν την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας))

2014/C 175/10

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sintax Trading OÜ

κατά

Maksu- ja Tolliamet

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Riigikohus — Ερμηνεία των άρθρων 13, παράγραφος 1 και 17 καθώς των αιτιολογικών σκέψεων 1, 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) 1383/2003 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα (ΕΕ L 196, σ. 7) — Μέτρα για την αποτροπή της κυκλοφορίας στην αγορά προϊόντων απομιμήσεως ή πειρατικών προϊόντων — Διαδικασία για να διαπιστωθεί αν υπήρξε προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας — Αρμοδιότητα των τελωνειακών αρχών προς διαπίστωση προσβολών δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας — Εξουσία των τελωνειακών αρχών να κινούν αυτεπαγγέλτως διαδικασία για να διαπιστωθεί αν υπήρξε προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας χωρίς η διαδικασία αυτή να πρέπει να κινηθεί υποχρεωτικά από τον δικαιούχο

Διατακτικό

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1383/2003 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα των τελωνειακών αρχών να κινούν και να διεξάγουν, χωρίς πρωτοβουλία του δικαιούχου του δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας, την προβλεπόμενη με το άρθρο αυτό διαδικασία, υπό την προϋπόθεση ότι οι αποφάσεις τις οποίες λαμβάνουν σχετικώς οι εν λόγω αρχές μπορούν να προσβάλλονται με την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων που διασφαλίζουν την προστασία των δικαιωμάτων που αντλούν τα υποκείμενα δικαίου από το δίκαιο της Ένωσης και, ειδικότερα, από τον ως άνω κανονισμό.

(1) ΕΕ C 55 της 23.2.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ehrmann AG κατά Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

(Υπόθεση C-609/12) (1)

((Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Ενημέρωση και προστασία των καταναλωτών - Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 - Ισχυρισμοί διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα - Επισήμανση και παρουσίαση των τροφίμων αυτών - Άρθρο 10, παράγραφος 2 - Διαχρονική εφαρμογή - Άρθρο 28, παράγραφοι 5 και 6 - Μεταβατικά μέτρα))

2014/C 175/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ehrmann AG

κατά

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 10, παράγραφοι 1 και 2, 28, παράγραφος 5, καθώς και 29 του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404, σ. 9), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 116/2010 της Επιτροπής, της 9ης Φεβρουαρίου 2010 (ΕΕ L 37, σ. 16) — Ισχυρισμοί υγείας — Ειδικές προϋποθέσεις — Διαχρονικό πεδίο εφαρμογής

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) 116/2010 της Επιτροπής, της 9ης Φεβρουαρίου 2010, έχει την έννοια ότι οι υποχρεώσεις επισημάνσεως του άρθρου 10, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού ίσχυαν ήδη κατά το 2010 όσον αφορά τους ισχυρισμούς σε θέματα υγείας που δεν απαγορεύονται βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο του 28, παράγραφοι 5 και 6.

(1) ΕΕ C 101 της 6.4.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Debreceni Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — GSV kft κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Észak-alföldi Regionális Vám- és Pénzügyőri Főigazgatósága

(Υπόθεση C-74/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Κωδικοί TARIC 7019590010 και 7019590090 - Κανονισμοί που επιβάλλουν δασμούς αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων υφασμάτων ινών από γυαλί ανοιχτής βροχίδας καταγωγής Κίνας - Αποκλίνουσες γλωσσικές αποδόσεις - Υποχρέωση καταβολής των δασμών αντιντάμπινγκ])

2014/C 175/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Debreceni Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

GSV kft

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Észak-alföldi Regionális Vám- és Pénzügyőri Főigazgatósága

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Debreceni Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság — Ερμηνεία της αιτιολογικής σκέψεως 14 και του άρθρου 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 138/2011 της Επιτροπής, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, περί επιβολής προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων υφασμάτων ινών από γυαλί ανοιχτής βροχίδας καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 43, σ. 9) — Απαλλαγή από δασμούς αντιντάμπινγκ των εισαγωγών υφασμάτων ινών από γυαλί τα οποία δεν εμπίπτουν στην περιγραφή της διακρίσεως TARIC 7019590010 όπως προκύπτει από τους δημοσιευθέντες στην γλώσσα του εισαγωγέα κανονισμούς — Εμπορεύματα δυνάμενα να ταξινομηθούν στην εν λόγω διάκριση σύμφωνα με άλλες γλωσσικές αποδόσεις

Διατακτικό

Το ενιαίο δασμολόγιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που θέσπισε το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, έχει την έννοια ότι στον κωδικό TARIC 7019590010 είναι δυνατό να εμπίπτουν προϊόντα όπως τα περιγραφέντα από το αιτούν δικαστήριο, τα οποία αποτελούνται, μεταξύ άλλων, από υφάσματα από ίνες γυαλιού με οπές η κυψελίδα των οποίων έχει διαστάσεις 4 mm τόσο κατά μήκος όσο και κατά πλάτος και βάρος άνω των 35 g/m2 και χρησιμοποιούνται στον κατασκευαστικό τομέα.

Το γεγονός ότι το προϊόν το οποίο αφορά η επίδικη στο πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης δήλωση στο τελωνείο, καίτοι εμφανίζει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κωδικού TARIC 7019590010, τα οποία επαναλαμβάνουν οι κανονισμοί που επιβάλλουν δασμό αντιντάμπινγκ στο προϊόν αυτό, εντούτοις δεν αντιστοιχεί στην ονομασία που δόθηκε στο προϊόν αυτό με τον εν λόγω κωδικό και τους προαναφερθέντες κανονισμούς, όπως έχουν δημοσιευθεί στη γλώσσα του κράτους μέλους καταγωγής του δηλούντος, και στους οποίους βασίσθηκε αποκλειστικώς και μόνον ο δηλών, δεν μπορεί να έχει ως συνέπεια την ακύρωση της εν λόγω δασμολογικής κατατάξεως υπό τον συγκεκριμένο κωδικό στην οποία προέβησαν οι τελωνειακές αρχές βασιζόμενες στην απόδοση του συγκεκριμένου κωδικού και των προαναφερθέντων κανονισμών στις λοιπές γλώσσες.

(1) ΕΕ C 164 της 8.6.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-85/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 91/271/ΕΟΚ - Επεξεργασία των αστικών λυμάτων - Άρθρα 3 έως 5 και 10 - Παράρτημα I, A και B))

2014/C 175/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Manhaeve και L. Cimaglia)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, M. Russo, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη λήψεως ή κοινοποιήσεως, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων συμμορφώσεως προς τα άρθρα 3, 4, 5 και 10 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ L 135, σ. 40), όπως αυτή τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008 (ΕΕ L 311, σ. 1).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ιταλική Δημοκρατία παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες διατάξεις προκειμένου να διασφαλίσει ότι:

—

οι οικισμοί Melegnano, Mortara, Olona Nord, Olona Sud, Robecco sul Naviglio, San Giuliano Milanese Est, Trezzano sul Naviglio και Vigevano (Λομβαρδία), των οποίων το ισοδύναμο πληθυσμού υπερβαίνει τις 10 000 και οι οποίοι απορρίπτουν αστικά λύματα σε ύδατα υποδοχής που θεωρούνται «ευαίσθητες ζώνες» υπό την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό (ΕΚ) 1137/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, διαθέτουν δίκτυα αποχετεύσεως των αστικών λυμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 3 της εν λόγω οδηγίας·

—

στους οικισμούς Pescasseroli (Abruzzes), Cormons, Gradisca d’Isonzo, Grado (Frioul-Vénétie Julienne), Broni, Calco, Casteggio, Melegnano, Mortara, Orzinuovi, Rozzano, Trezzano sul Naviglio, Valle San Martino, Vigevano (Λομβαρδία), Pesaro, Urbino (Marches), Alta Val Susa (Piémont), Nuoro (Σαρδηνία), Castellammare del Golfo I, Cinisi, Terrasini (Σικελία), Courmayeur (Vallée d’Aoste) και Thiene (Βενετία), των οποίων το ισοδύναμο πληθυσμού υπερβαίνει τις 10 000, τα αστικά λύματα που διοχετεύονται στα αποχετευτικά δίκτυα υποβάλλονται, προτού απορριφθούν, σε δευτεροβάθμια επεξεργασία ή σε ισοδύναμη επεξεργασία, σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 91/271, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 1137/2008·

—

στους οικισμούς Pescasseroli (Abruzzes), Aviano Capoluogo, Cividale del Friuli, Codroipo/Sedegliano/Flaibano, Cormons, Gradisca d’Isonzo, Grado, de Latisana Capoluogo, Pordenone/Porcia/Roveredo/Cordenons, Sacile, Udine (Frioul-Vénétie Julienne), Frosinone (Latium), Francavilla Fontana, Trinitapoli (Pouilles), Dorgali, Nuoro, ZIR Villacidro (Σαρδηνία) καθώς και Castellammare del Golfo I, Cinisi, Partinico, Terrasini και Trappeto (Σικελία), των οποίων το ισοδύναμο πληθυσμού υπερβαίνει τις 10 000 και οι οποίοι απορρίπτουν σε ύδατα υποδοχής που θεωρούνται «ευαίσθητες ζώνες» υπό την έννοια της οδηγίας 91/271, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 1137/2008, τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα υποβάλλονται, προτού απορριφθούν, σε επεξεργασία αυστηρότερη από τη δευτεροβάθμια επεξεργασία ή ισοδύναμη αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας, και

—

οι σταθμοί επεξεργασίας αστικών λυμάτων που κατασκευάζονται προς συμμόρφωση στις απαιτήσεις των άρθρων 4 έως 7 της οδηγίας 91/271, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 1137/2008, σχεδιάζονται, κατασκευάζονται, λειτουργούν και συντηρούνται με τρόπο που να εξασφαλίζει επαρκείς αποδόσεις υπό όλες τις συνήθεις τοπικές κλιματικές συνθήκες, ενώ κατά τον σχεδιασμό λαμβάνονται παράλληλα υπόψη οι εποχιακές διακυμάνσεις του φορτίου, στους οικισμούς Pescasseroli (Abruzzes), Aviano Capoluogo, Cividale del Friuli, Codroipo/Sedegliano/Flaibano, Cormons, Gradisca d’Isonzo, Grado, Latisana Capoluogo, Pordenone/Porcia/Roveredo/Cordenons, Sacile, Udine (Frioul-Vénétie Julienne), Frosinone (Latium), Broni, Calco, Casteggio, Melegnano, Mortara, Orzinuovi, Rozzano, Trezzano sul Naviglio, Valle San Martino, Vigevano (Λομβαρδία), Pesaro, Urbino (Marches), Alta Val Susa (Piémont), Francavilla Fontana, Trinitapoli (Pouilles), Dorgali, Nuoro, ZIR Villacidro (Σαρδηνία), Castellammare del Golfo I, Cinisi, Partinico, Terrasini, Trappeto (Σικελία), Courmayeur (Vallée d’Aoste) και Thiene (Βενετία),

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 3 και/ή το άρθρο 4 και/ή το άρθρο 5 καθώς και από το άρθρο 10 της οδηγίας 91/271, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 1137/2008.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 147 της 25.5.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ουγγαρίας

(Υπόθεση C-115/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Ειδικοί φόροι καταναλώσεως που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά - Οδηγία 92/83/ΕΟΚ - Καθορισμός του συντελεστή του φόρου - Παραγωγή από αποστακτήριο αιθυλικής αλκοόλης για λογαριασμό τρίτου η οποία υπόκειται σε ειδικό φόρο καταναλώσεως ίσο με το 0 - Απαλλαγή από τον ειδικό φόρο καταναλώσεως της παραγωγής αιθυλικής αλκοόλης από ιδιώτες))

2014/C 175/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Barslev και A. Sipos)

Καθής: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: Z. Fehér, K. Szíjjártó και K. Molnár)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 19 έως 21 της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά (ΕΕ L 316, σ. 21) σε συνδυασμό με το άρθρο 22, παράγραφος 7, της ίδιας οδηγίας καθώς και με το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη (ΕΕ L 316, σ. 29) — Καθορισμός του ειδικού φόρου καταναλώσεως — Παραγωγή από αποστακτήριο αιθυλικής αλκοόλης για λογαριασμό τρίτου η οποία υπόκειται σε ειδικό φόρο καταναλώσεως ίσο με το 0 — Απαλλαγή από τον ειδικό φόρο καταναλώσεως της παραγωγής αιθυλικής αλκοόλης από ιδιώτες

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ουγγαρία, θεσπίζοντας και εφαρμόζοντας κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία, υπό τις προϋποθέσεις που αυτή ορίζει, η παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης από αποστακτήρια για λογαριασμό τρίτου υπόκειται σε ειδικό φόρο καταναλώσεως ίσο με το 0 και η παραγωγή αιθυλικής αλκοόλης από ιδιώτες απαλλάσσεται από τον ειδικό φόρο καταναλώσεως, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 19 έως 21 της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, όπως τροποποιήθηκε με την πράξη περί των όρων προσχώρησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνδυασμό με το άρθρο 22, παράγραφος 7, της ίδιας οδηγίας, καθώς και με το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη.

2)	Καταδικάζει την Ουγγαρία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 129 της 04.05.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 9ης Απριλίου 2014 (αίτηση του Conseil d'État — Βέλγιο για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Ville d'Ottignies-Louvain-la-Neuve, Michel Tillieut, Willy Gregoire, Marc Lacroix κατά Région wallonne

(Υπόθεση C-225/13) (1)

((Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Περιβάλλον - Απόβλητα - Οδηγία 75/442/ΕΟΚ - Άρθρο 7, παράγραφος 1 - Σχέδιο διαχειρίσεως - Τοποθεσίες ή εγκαταστάσεις κατάλληλες για τη διάθεση των αποβλήτων - Έννοια του «σχεδίου διαχειρίσεως των αποβλήτων» - Οδηγία 1999/31/ΕΚ - Άρθρα 8 και 14 - Χώροι υγειονομικής ταφής για τους οποίους έχει χορηγηθεί άδεια ή οι οποίοι λειτουργούν ήδη κατά την ημερομηνία μεταφοράς της οδηγίας αυτής στο εσωτερικό δίκαιο))

2014/C 175/15

Γλώσσα διαδικασίας η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Ville d'Ottignies-Louvain-la-Neuve, Michel Tillieut, Willy Gregoire, Marc Lacroix

Καθής: Région wallonne

Παρισταμένης της: Shanks SA

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d'État — Ερμηνεία του άρθρου 7 της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, περί των στερεών αποβλήτων (ΕΕ ειδ. έκδ. 15/001, σ. 86), καθώς και του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (ΕΕ L 197, σ. 30) — Διάθεση των αποβλήτων — Έννοια του σχεδίου διαχειρίσεως των αποβλήτων — Εθνική κανονιστική διάταξη που δεν επιτρέπει κέντρο υγειονομικής ταφής αποβλήτων εκτός των τοποθεσιών που προβλέπονται από το εν λόγω σχέδιο διαχειρίσεως — Κανόνας εισάγων παρέκκλιση ο οποίος επιτρέπει την ανανέωση, μετά την έναρξη ισχύος του σχεδίου διαχειρίσεως αποβλήτων, των αδειών που είχαν ήδη εγκριθεί κατά την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του εν λόγω σχεδίου — Έννοια του σχεδίου και του προγράμματος.

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1975, περί των στερεών αποβλήτων, όπως έχει τροποποιηθεί από την απόφαση 96/350/ΕΚ της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 1996, έχει την έννοια ότι εθνική κανονιστική διάταξη, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει ότι, κατά παρέκκλιση από τον κανόνα κατά τον οποίο δεν μπορεί να δοθεί έγκριση σε κανένα κέντρο υγειονομικής ταφής εκτός των τοποθεσιών που προβλέπονται από το σχέδιο διαχειρίσεως αποβλήτων που απαιτεί το άρθρο αυτό, τα κέντρα υγειονομικής ταφής αποβλήτων τα οποία είχαν εγκριθεί πριν από την έναρξη ισχύος του εν λόγω σχεδίου διαχειρίσεως αποβλήτων μπορούν, μετά την έναρξη ισχύος του, να αποτελέσουν αντικείμενο νέων αδειών επί των ίδιων γεωτεμαχίων δεν συνιστά «σχέδιο διαχειρίσεως αποβλήτων», κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως της οδηγίας 75/442, όπως έχει τροποποιηθεί από την απόφαση 96/350.

Ωστόσο, το άρθρο 8 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2011/97/ΕΕ του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2011, δεν αποκλείει εθνική κανονιστική διάταξη η οποία βρίσκει νόμιμο έρεισμα στο άρθρο 14 της οδηγίας αυτής και έχει εφαρμογή σε χώρους υγειονομικής ταφής για τους οποίους έχει χορηγηθεί άδεια ή οι οποίοι λειτουργούν ήδη κατά την ημερομηνία της μεταφοράς της στο εσωτερικό δίκαιο, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως των λοιπών προϋποθέσεων που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο 14, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

(1) ΕΕ C 207 της 20.07.2013

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2014 — Acino AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-269/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση - Αναστολή της κυκλοφορίας στην αγορά και απόσυρση ορισμένων παρτίδων φαρμάκων που περιέχουν τη δραστική ουσία κλοπιδογρέλη - Τροποποίηση των αδειών κυκλοφορίας - Απαγόρευση της κυκλοφορίας - Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 και οδηγία 2001/83/ΕΚ - Αρχή της προφυλάξεως - Αναλογικότητα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως])

2014/C 175/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Acino AG (εκπρόσωποι: R. Buchner και E. Burk, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Šimerdová και B.-R. Killmann)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 7ης Μαρτίου 2013, T–539/10, Acino κατά Επιτροπής, στο μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε αίτημα περί ακυρώσεως των αποφάσεων της Επιτροπής C(2010) 2203, C(2010) 2205, C(2010) 2210 και C(2010) 2218, της 29ης Μαρτίου 2010, καθώς και των αποφάσεων της Επιτροπής C (2010) 6430, C(2010) 6432, C(2010) 6434 και C(2010) 6435, της 16ης Σεπτεμβρίου 2010, για την αναστολή της κυκλοφορίας στην αγορά των φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση και περιέχουν τη δραστική ουσία κλοπιδογρέλη η οποία έχει παρασκευασθεί σε ορισμένη μονάδα, για την απόσυρση των παρτίδων των φαρμάκων αυτών, για την τροποποίηση των αδειών κυκλοφορίας καθώς και για την απαγόρευση κυκλοφορίας των εν λόγω φαρμάκων — Αρχή της προφυλάξεως — Αναλογικότητα — Υποχρέωση αιτιολογήσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Acino AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 215 της 27.7.2013, σ. 8.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/15

Διάταξη του Δικαστηρίου της 6ης Φεβρουαρίου 2014 — Gabi Thesing, Bloomberg Finance LP κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(Υπόθεση C-28/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 181 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 169, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Υποχρεωτικό περιεχόμενο της αιτήσεως αναιρέσεως))

2014/C 175/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Gabi Thesing, Bloomberg Finance LP (εκπρόσωποι: M. Stephens και R. Lands, solicitors, καθώς και T. Pitt-Payne, QC,)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: M. López Torres και S. Lambrinoc)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα), στις 29 Νοεμβρίου 2012, στην υπόθεση T-590/10, Gabi Thesing και Bloomberg Finance LP κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή με σκοπό την ακύρωση της από 21 Οκτωβρίου 2010 αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, περί μη χορηγήσεως στις αναιρεσείουσες της προσβάσεως σε δύο έγγραφα αφορώντα το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει την Gabi Thesing και την Bloomberg Finance LP στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 101 της 6.4.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2014 (αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi — Πολωνία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Marcin Jagiełło κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

(Υπόθεση C-33/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Φορολογία - ΦΠΑ - Έκτη οδηγία - Δικαίωμα εκπτώσεως - Αποκλεισμός - Τιμολόγιο εκδοθέν από εταιρία που έθεσε την επωνυμία της στη διάθεση άλλου προσώπου))

2014/C 175/18

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marcin Jagiełło

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi — Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, καθώς και του άρθρου 17, παράγραφος 2, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1) — Δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ επί των εισροών — Αποκλεισμός της ασκήσεως του δικαιώματος προς έκπτωση του ΦΠΑ για τον αποδέκτη παραδόσεων στην περίπτωση που ο πωλητής χρησιμοποιεί επωνυμία άλλου προσώπου — Απόκρυψη της δραστηριότητας του πωλητή — Τιμολόγιο μη εκδοθέν από τον πωλητή αλλά από άλλο πρόσωπο — Δεν επιβάλλεται να αποδειχθεί ότι ο αγοραστής γνώριζε ότι η πράξη στην οποία συμμετείχε είχε σχέση με αξιόποινη πράξη ή άλλη παράβαση που διέπραξε ο πωλητής ή το πρόσωπο που συνέπραξε με αυτόν

Διατακτικό

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 2001/115/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, έχει την έννοια ότι απαγορεύει να αποκλειστεί το δικαίωμα του υποκείμενου στον φόρο να εκπέσει τον οφειλόμενο ή καταβληθέντα φόρο προστιθέμενης αξίας για παραδοθέντα αγαθά για τον λόγο ότι, λαμβανομένων υπόψη των αξιόποινων πράξεων ή παραβάσεων που διέπραξε ο εκδότης του τιμολογίου που αφορούσε την παράδοση, η εν λόγω παράδοση θεωρείται ως μη πραγματοποιηθείσα από τον εκδότη αυτόν, εκτός αν αποδειχθεί, βάσει αντικειμενικών στοιχείων και χωρίς να απαιτείται να προβεί ο υποκείμενος στον φόρο σε ελέγχους που δεν αποτελούν υποχρέωσή του, ότι ο υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή μπορούσε να προβλέψει ότι η παράδοση ενείχε απάτη περί τον φόρο προστιθέμενης αξίας, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο.

(1) ΕΕ C 141 της 18.05.2013

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Φεβρουαρίου 2014 [αιτήσεις του Tribunalul Sibiu, Curtea de Apel Bucureşti — Ρουμανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Silvia Georgiana Câmpean κατά Administraţia Finanţelor Publice a Municipiului Mediaş, Administraţia Fondului pentru Mediu (C-97/13), Administraţia Finanţelor Publice a Municipiului Alexandria κατά George Ciocoiu (C-214/13)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-97/13 και C-214/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Εσωτερικοί φόροι - Άρθρο 110 ΣΛΕΕ - Φόρος λόγω ρυπάνσεως επιβαλλόμενος κατά την πρώτη ταξινόμηση των αυτοκινήτων οχημάτων - Ουδετερότητα του φόρου μεταξύ εισαγόμενων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων οχημάτων και παρόμοιων αυτοκινήτων ευρισκόμενων ήδη στην εγχώρια αγορά))

2014/C 175/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούντα δικαστήρια

Tribunalul Sibiu, Curtea de Apel Bucureşti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Silvia Georgiana Câmpean (C-97/13), Administraţia Finanţelor Publice a Municipiului Alexandria (C-214/13)

Καθών: Administraţia Finanţelor Publice a Municipiului Mediaş, Administraţia Fondului pentru Mediu (C-97/13), George Ciocoiu (C-214/13)

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunalul Sibiu, Curtea de Apel București — Φόρος λόγω ρυπογόνων εκπομπών πλήττων τα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους ή επ’ ευκαιρία της πρώτης μεταγραφής του δικαιώματος ιδιοκτησίας επ’ αυτών — Απαλλαγή των οχημάτων για τα οποία κατεβλήθησαν προηγουμένως φόροι — Δυνατότητα ανακτήσεως των πληττόντων τα εν λόγω οχήματα και καταβληθέντων προηγουμένως φόρων δια της προσφυγής στη δικαιοσύνη — Τυχόν αποθάρρυνση της θέσεως σε κυκλοφορία μεταχειρισμένων αυτοκινήτων αγορασθέντων σε άλλα κράτη μέλη — Συμβατότητα της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως προς το άρθρο 110 ΣΛΕΕ

Διατακτικό

Το άρθρο 110 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε σύστημα φορολογήσεως, όπως το θεσπισθέν και στη συνέχεια περιορισθέν από την επίμαχη στις διαφορές των κύριων δικών εθνική νομοθεσία, με το οποίο κράτος μέλος επιβάλλει επί των αυτοκινήτων οχημάτων φόρο λόγω ρυπάνσεως ο οποίος έχει διαμορφωθεί κατά τρόπο ώστε να αποτελεί αντικίνητρο για τη θέση σε κυκλοφορία, στο εν λόγω κράτος μέλος, μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχουν αγοραστεί σε άλλα κράτη μέλη, αλλά όχι και για την κτήση στην εγχώρια αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων ίδιας παλαιότητας και ίδιου βαθμού φθοράς.

(1) ΕΕ C 129 της 4.5.2013

ΕΕ C 189 της 29.6.2013

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 6ης Φεβρουαρίου 2014 — El Corte Inglés, SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-301/13 P) (1)

((Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Λεκτικό σήμα CLUB GOURMET και CLUB DEL GOURMET - Απόρριψη της ανακοπής - Κανονισμός διαδικασίας του Δικαστηρίου - Άρθρο 181 - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη))

2014/C 175/21

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: El Corte Inglés, SA (εκπρόσωποι: J. L. Rivas Zurdo και E. Seijo Veiguela, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: O. Mondéjar Ortuño)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 20ης Μαρτίου 2013, El Corte Inglés κατά ΓΕΕΑ — Chez Gerard (CLUB GOURMET) (T-571/11), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Ιουλίου 2011 (υπόθεση R 1946/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της El Corte Inglés, SA και της Groupe Chez Gerard Restaurants Ltd.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την El Corte Inglés SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 207 της 20.07.2013

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Ιανουαρίου 2014 [αίτηση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Warner-Lambert Company LLC, Pfizer Ελλάς ΑΕ κατά SiegerPharma Ανώνυμης Φαρμακευτικής Εταιρείας

(Υπόθεση C-372/13) (1)

([Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Ερωτήματα υποβαλλόμενα με αίτηση προδικαστικής αποφάσεως ταυτόσημα προς ερωτήματα επί των οποίων το Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί - Συμφωνία για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου (TRIPs) - Άρθρο 27 - Αντικείμενο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας - Άρθρο 70 - Προστασία υφιστάμενων αγαθών])

2014/C 175/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες: Warner-Lambert Company LLC, Pfizer Ελλάς ΑΕ

Εναγόμενη: SiegerPharma Ανώνυμη Φαρμακευτική Εταιρεία

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών — Ερμηνεία των άρθρων 27 και 70 της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου («TRIPS»), η οποία αποτελεί παράρτημα της Συμφωνίας για την ίδρυση του «Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου» (ΕΕ 1994 L 336, σ. 214) — Διάκριση μεταξύ τομέων που άπτονται του κοινοτικού δικαίου και τομέων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών — Τομέας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας — Χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα

Διατακτικό

Το άρθρο 27 της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου, που αποτελεί το παράρτημα 1Γ της Συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), η οποία υπογράφηκε στο Μαρακές στις 15 Απριλίου 1994 και εγκρίθηκε με την απόφαση 94/800/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, σχετικά με την εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύναψη των συμφωνιών που απέρρευσαν από τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις του Γύρου της Ουρουγουάης (1986-1994), καθ’ όσον αφορά τα θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές της, εμπίπτει στην κοινή εμπορική πολιτική.

Το άρθρο 27 της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου έχει την έννοια ότι η εφεύρεση φαρμακευτικού προϊόντος, όπως η δραστική χημική ένωση φαρμάκου, μπορεί, εφόσον δεν υφίσταται παρέκκλιση δυνάμει της παραγράφου 2 ή 3 του ως άνω άρθρου, να αποτελέσει αντικείμενο διπλώματος ευρεσιτεχνίας υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου.

Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το οποίο αποκτάται κατόπιν αιτήσεως με την οποία διεκδικούνταν η εφεύρεση τόσο της μεθόδου παρασκευής φαρμακευτικού προϊόντος όσο και του ως άνω φαρμακευτικού προϊόντος αυτού καθεαυτό, αλλά έχει χορηγηθεί μόνον ως προς την ως άνω μέθοδο παρασκευής, δεν πρέπει, λόγω των διατάξεων των άρθρων 27 και 70 της Συμφωνίας για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στον Τομέα του Εμπορίου, να θεωρηθεί, από της θέσεως σε ισχύ της ως άνω συμφωνίας, ότι καλύπτει την εφεύρεση του εν λόγω φαρμακευτικού προϊόντος.

(1) ΕΕ C 78 της 15.3.2014, σ. 2.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/19

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 29ης Ιανουαρίου 2014 — Simone Gbagbo κατά Συμβουλίου, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Ακτής του Ελεφαντοστού

(Υπόθεση C-397/13 P) (1)

((Αναίρεση - Προθεσμία - Τυπικά στοιχεία - Προδήλως απαράδεκτο))

2014/C 175/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Simone Gbagbo (εκπρόσωπος: J.-C. Tchikaya, δικηγόρος)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και M. Chavrier), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Ακτής του Ελεφαντοστού (εκπρόσωπος: J.-P. Mignard, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 25ης Απριλίου 2013, Gbagbo κατά Συμβουλίου (T-119/11), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με αντικείμενο αίτηση ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως 2011/18/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 14ης Ιανουαρίου 2011, η οποία τροποποιεί την απόφαση 2010/656/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής Ελεφαντοστού (ΕΕ L 11, σ. 36), και, αφετέρου, του κανονισμού (ΕΕ) 25/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Ιανουαρίου 2011, ο οποίος τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 560/2005, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού (ΕΕ L 11, σ. 1), στο μέτρο που αφορούν την προσφεύγουσα — Δέσμευση κεφαλαίων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Καταδικάζει τη Simone Gbagbo να φέρει, εκτός από τα δικά της διακαστικά έξοδα, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.	Η Δημοκρατία της Ακτής του Ελεφαντοστού φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 274 της 21.09.2013

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/20

(Υπόθεση C-462/13) (1)

2014/C 175/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες: Warner-Lambert Company LLC, Pfizer Ελλάς ΑΕ

Εναγόμενη: Μινέρβα Φαρμακευτική ΑΕ

Αντικείμενο

Διατακτικό

(1) ΕΕ C 78 της 15.3.2014, σ. 2.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Koblenz (Γερμανία) στις 11 Μαρτίου 2014 — RegioPost GmbH & Co. KG κατά Stadt Landau in der Pfalz

(Υπόθεση C-115/14)

2014/C 175/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Koblenz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: RegioPost GmbH & Co. KG

Καθής η προσφυγή: Stadt Landau in der Pfalz

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 56, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (1), διάταξη εθνικού δικαίου που επιβάλλει στην αναθέτουσα αρχή να συνάπτει δημόσιες συμβάσεις μόνο με επιχειρήσεις οι οποίες μαζί με τους υπεργολάβους τους αναλαμβάνουν κατά την υποβολή προσφοράς γραπτώς την υποχρέωση να καταβάλουν στο προσωπικό τους για την εκτέλεση της συμβάσεως τον κατώτατο μισθό που καθορίζεται από το κράτος μόνο για συμβάσεις του δημοσίου, όχι όμως και του ιδιωτικού τομέα, όταν δεν υφίσταται ούτε με νόμο προβλεπόμενος γενικός κατώτατος μισθός ούτε γενική συλλογική σύμβαση εργασίας που να δεσμεύει τους εν δυνάμει αναδόχους και τους πιθανούς υπεργολάβους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης στον τομέα της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και ειδικότερα στο άρθρο 26 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων, έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (2), διάταξη εθνικού δικαίου όπως αυτή του άρθρου 3, παράγραφος 1, τρίτη περίοδος του LTTG, η οποία προβλέπει τον υποχρεωτικό αποκλεισμό μιας προσφοράς, εάν ένας οικονομικός φορέας δεν αναλάβει με ξεχωριστή δήλωση ήδη κατά την υποβολή της προσφοράς την υποχρέωση να προβεί σε πράξη στην οποία, σε περίπτωση αναθέσεως της συμβάσεως, θα είχε συμβατική υποχρέωση να προβεί ακόμη και χωρίς την υποβολή της εν λόγω δηλώσεως;

(1) ΕΕ L 18, σ. 1.

(2) ΕΕ L 134, σ. 114.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/22

Προσφυγή της 17ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-124/14)

2014/C 175/27

Γλώσσα διαδικασίας: ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Cattabriga και M. van Beek)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, στερώντας από τα «διευθυντικά» στελέχη (ήτοι τους ιατρούς) του Servizio sanitario nazionale (εθνικού συστήματος υγείας) το δικαίωμα σε 48ωρη μέγιστη μέση εβδομαδιαία διάρκεια του χρόνου εργασίας, καθώς και από όλους τους εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα του ίδιου συστήματος το δικαίωμα σε 11 συναπτές ώρες ημερήσιας αναπαύσεως χωρίς να τους διασφαλίσει ισοδύναμη περίοδο αντισταθμιστικής αναπαύσεως, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3, 6 και 17, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1)·

—	να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Τα άρθρα 3 και 6 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ επιβάλλουν στα κράτη μέλη την υποχρέωση να θεσπίσουν τα αναγκαία μέτρα ώστε, αφενός, κάθε εργαζόμενος να διαθέτει, ανά 24ωρο, περίοδο αναπαύσεως ελάχιστης διάρκειας 11 συναπτών ωρών και, αφετέρου, η μέση διάρκεια του χρόνου εργασίας, ανά επταήμερο, να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Τυχόν παρεκκλίσεις από τις διατάξεις αυτές, οι οποίες, πάντως, δεν αποκλείονται εντελώς, υπόκεινται σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Κατά την εφαρμογή της οδηγίας 2003/88, ο ιταλός νομοθέτης παρέβη τις διατάξεις αυτές εξαιρώντας όλα τα ιατρικά «διευθυντικά» στελέχη του Servizio sanitario nazionale από το πεδίο εφαρμογής των κανόνων περί της μέγιστης μέσης εβδομαδιαίας διάρκειας του χρόνου εργασίας και όλους τους εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα του συστήματος αυτού από τους κανόνες περί ημερήσιας αναπαύσεως.

Ειδικότερα, η Επιτροπή παρατηρεί ότι, πρώτον, στην Ιταλία όλοι οι ιατροί οι οποίοι εργάζονται στο Servizio sanitario nazionale κατηγοριοποιούνται επισήμως ως «διευθυντικά» στελέχη σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας του συστήματος αυτού, χωρίς απαραιτήτως να διαθέτουν διευθυντικά προνόμια ή αυτονομία όσον αφορά τον χρόνο εργασίας τους. Δεύτερον, οι ιταλικές αρχές δεν ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι, καίτοι στερούνται του δικαιώματος σε ημερήσια ανάπαυση 11 συναπτών ωρών, οι εργαζόμενοι στον υγειονομικό τομέα του Servizio sanitario nazionale διαθέτουν πάντως, αμέσως μετά τη λήξη του χρόνου εργασίας, επαρκή ισοδύναμη περίοδο συνεχούς αντισταθμιστικής αναπαύσεως.

(1) Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ L 299, σ. 9)

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 18 Μαρτίου 2014 — Iron & Smith Kft. κατά Unilever NV

(Υπόθεση C-125/14)

2014/C 175/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Iron & Smith Kft.

Καθής: Unilever NV

Προδικαστικά ερωτήματα

Αρκεί η υφιστάμενη σε ένα μόνον κράτος μέλος φήμη προκειμένου να αποδειχθεί η φήμη κοινοτικού σήματος για τους σκοπούς του άρθρου 4, παράγραφος 3 της οδηγίας 2008/95/ΕΚ (1), για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (στο εξής: οδηγία), ακόμη και στην περίπτωση που η αίτηση καταχωρίσεως εθνικού σήματος, κατά της οποίας έχει ασκηθεί ανακοπή λόγω της φήμης του, έχει κατατεθεί σε χώρα άλλη από το εν λόγω κράτος μέλος;

2)	Μπορούν να τύχουν εφαρμογής, στο πλαίσιο των εδαφικής φύσεως κριτηρίων που χρησιμοποιούνται κατά την εξέταση της φήμης κοινοτικού σήματος, οι αρχές που το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει θέσει σχετικά με την ουσιαστική χρήση του κοινοτικού σήματος;

Εάν ο δικαιούχος προγενέστερου κοινοτικού σήματος αποδείξει τη φήμη του σήματος αυτού σε χώρες άλλες από το κράτος μέλος στο οποίο ζητείται η καταχώριση εθνικού σήματος –οι οποίες καταλαμβάνουν σημαντικό τμήμα της επικράτειας της Ένωσης–, δύναται να του ζητηθεί, ανεξαρτήτως των ανωτέρω, να προσκομίσει επαρκείς αποδείξεις ως προς το εν λόγω κράτος μέλος;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων της εσωτερικής αγοράς, μπορεί να υπάρξει περίπτωση κατά την οποία σήμα που έχει έντονη παρουσία σε σημαντικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να είναι άγνωστο στον ενδιαφερόμενο καταναλωτή υπήκοο ενός κράτους μέλους και ως εκ τούτου να μην πληρούται η έτερη απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη λόγου κωλύοντος την καταχώριση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 4, παράγραφος 3 της οδηγίας, καθόσον δεν συντρέχει ο κίνδυνος βλάβης της φήμης ή του διακριτικού χαρακτήρα ή προσπορισμού αθέμιτου οφέλους από τη φήμη ή τον διακριτικό χαρακτήρα του; Γινομένου τούτου δεκτού, τι περιστάσεις πρέπει ο δικαιούχος του κοινοτικού σήματος να αποδείξει ώστε να πληρούται η αναφερθείσα προϋπόθεση;

(1) Οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ L 299, σ. 25).

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 17 Μαρτίου 2014 — Sveda UAB κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(Υπόθεση C-126/14)

2014/C 175/29

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Sveda UAB

Αναιρεσίβλητη: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Τρίτος ενδιαφερόμενος: Klaipėdos apskrities valstybinė mokesčių inspekcija

Προδικαστικό ερώτημα

Δύναται το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέχει σε υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ επί των εισροών που κατέβαλε κατά την παραγωγή ή κτήση αγαθών επενδύσεως προοριζόμενων για επιχειρηματικούς σκοπούς, όπως τα αγαθά της παρούσας υποθέσεως, τα οποία (i) προορίζονται ευθέως για δωρεάν χρήση από το κοινό, αλλά (ii) μπορεί να αναγνωριστεί ότι αποτελούν μέσο προσελκύσεως επισκεπτών σε μια τοποθεσία όπου ο υποκείμενος στον φόρο, κατά την άσκηση των οικονομικών δραστηριοτήτων του, σχεδιάζει να παρέχει αγαθά και/ή υπηρεσίες.

(1) ΕΕ L 347, σ. 1.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/24

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-132/14)

2014/C 175/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: I. Liukkonen και L. Visaggio)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1385/2013 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 850/98 και (ΕΚ) 1224/2009 καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) 1069/2009, (ΕΕ) 1379/2013 και (ΕΕ) 1380/2013, λόγω της τροποποίησης του καθεστώτος της Μαγιότ έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1),

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 1385/2013 τον οποίο εξέδωσε το Συμβούλιο χρησιμοποιώντας ως νομική βάση το άρθρο 349 ΣΛΕΕ.

Το Κοινοβούλιο αμφισβητεί την επιλογή της νομικής βάσεως από το Συμβούλιο, διότι το άρθρο 349 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να αποτελεί νομική βάση για το σύνολο των ληφθέντων μέτρων αλλά μόνο ορισμένων από αυτά, τα οποία συνίστανται σε παρεκκλίσεις από την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης στη Μαγιότ. Πάντως, ο προσβαλλόμενος κανονισμός ρυθμίζει επίσης ζητήματα που εμπίπτουν στην κοινή πολιτική αλιείας και στην προστασία της δημόσιας υγείας, χωρίς τα μέτρα αυτά να δικαιολογούνται ειδικώς από την κατάσταση των οικονομικών και κοινωνικών δομών της Μαγιότ.

Επομένως, κατά το Κοινοβούλιο, η επίμαχη πράξη έπρεπε να έχει εκδοθεί βάσει των διατάξεων που διέπουν τα διάφορα ζητήματα τα οποία αυτή ρυθμίζει, και ειδικότερα βάσει των άρθρων 43, παράγραφος 2, 168, παράγραφος 4, στοιχείο β', και 349 ΣΛΕΕ από κοινού, και όχι αποκλειστικώς και μόνο βάσει του τελευταίου αυτού άρθρου.

(1) ΕΕ L 354, σ. 86

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/25

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-133/14)

2014/C 175/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, W. Mölls, D. Martin)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την οδηγία 2013/64/ΕΕ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί τροποποιήσεως των οδηγιών 91/271/ΕΟΚ, 1999/74/ΕΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2006/7/ΕΚ, 2006/25/ΕΚ και 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου λόγω της αλλαγής του καθεστώτος της Μαγιότ έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1),

—	να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της οδηγίας 2013/64/ΕΕ μέχρι τη θέση σε ισχύ νέας οδηγίας, βασιζόμενης στα κατάλληλα νομικά ερείσματα,

—	να καταδικάσει Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση της οδηγίας 2013/64/ΕΕ, την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 349 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή προσάπτει στο Συμβούλιο ότι κακώς εξέδωσε την ως άνω οδηγία μολονότι η ίδια είχε προτείνει να στηριχθεί η έκδοση της εν λόγω πράξεως σε τομεακές νομικές βάσεις, ήτοι τα άρθρα 43, παράγραφος 2, 114, 153, παράγραφος 2, 168 και 192, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι, λαμβανομένου υπόψη του επιδιωκόμενου με την προσβαλλόμενη οδηγία σκοπού, το άρθρο 349 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νομικό έρεισμα. Το άρθρο 349 ΣΛΕΕ εφαρμόζεται, κατά την Επιτροπή, μόνον όταν πρόκειται για εξαίρεση από την αρχή της εφαρμογής του πρωτογενούς δικαίου στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 355, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Ωστόσο, η επίμαχη οδηγία, χωρίς να παρεκκλίνει από τις Συνθήκες, προσαρμόζει απλώς το παράγωγο δίκαιο λόγω της καταστάσεως που δημιουργήθηκε κατόπιν της αλλαγής του καθεστώτος της Μαγιότ. Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται όχι μόνον από το γράμμα του άρθρου 349, αλλά επίσης από το προβλεπόμενο στις Συνθήκες σύστημα των νομικών βάσεως, καθώς και από το ιστορικό της θεσπίσεως του εν λόγω άρθρου.

(1) ΕΕ L 355, σ. 8.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/26

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-134/14)

2014/C 175/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, W. Mölls και D. Martin)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την οδηγία 2013/62/ΕΕ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2010/18/ΕΕ, σχετικά με την εφαρμογή της αναθεωρημένης συμφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια που συνήφθη από τις οργανώσεις BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP και ETUC, λόγω της τροποποίησης του καθεστώτος της Μαγιότ έναντι της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης (1)·

—	να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της οδηγίας 2013/62/ΕΕ μέχρι την έναρξη ισχύος νέας οδηγίας στηριζόμενης στην κατάλληλη νομική βάση·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση της οδηγίας 2013/62/ΕΕ που το Συμβούλιο εξέδωσε επί της νομικής βάσεως του άρθρου 349 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή προσάπτει στο Συμβούλιο ότι εξέδωσε αυτή την οδηγία ενώ η ίδια είχε προτείνει η πράξη αυτή να στηρίζεται σε τομεακή νομική βάση, ήτοι στο άρθρο 155, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

Θεωρεί ότι, με γνώμονα τον σκοπό της προσβαλλομένης οδηγίας, το άρθρο 349 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εγκύρως ως νομική βάση. Το τελευταίο αυτό άρθρο 349 ΣΛΕΕ εφαρμόζεται μόνον αν πρόκειται για απόκλιση από την αρχή της εφαρμογής του πρωτογενούς δικαίου στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όπως ορίζεται στο άρθρο 355, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Όμως, η επίδικη οδηγία, χωρίς να αποκλίνει από τις Συνθήκες, προσαρμόζει μόνον το παράγωγο δίκαιο για να ανταποκριθεί στην κατάσταση που δημιουργήθηκε με την αλλαγή του καθεστώτος της Μαγιότ. Η ερμηνεία αυτή δεν ενισχύεται μόνον από το γράμμα του άρθρου 349 ΣΛΕΕ, αλλά επίσης από το σύστημα των νομικών βάσεων της Συνθήκης, καθώς και από το ιστορικό του άρθρου αυτού.

(1) ΕΕ L 353, σ. 7.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/26

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-135/14)

2014/C 175/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal, W. Mölls και D. Bianchi)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

—	να διατηρήσει τα αποτελέσματα του κανονισμού (ΕΕ) 1385/2013 έως την έναρξη ισχύος νέου κανονισμού που θα έχει την προσήκουσα νομική βάση,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (ΕΕ) 1385/2013 τον οποίο εξέδωσε το Συμβούλιο χρησιμοποιώντας ως νομική βάση το άρθρο 349 ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή προσάπτει στο Συμβούλιο ότι εξέδωσε τον κανονισμό αυτό μολονότι αυτή είχε προτείνει να στηριχθεί η έκδοση της εν λόγω πράξεως σε νομικές βάσεις σχετικές με συγκεκριμένους τομείς αρμοδιοτήτων, και ειδικότερα στα άρθρα 43, παράγραφος 2, και 168, παράγραφος 4, στοιχείο β', ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή φρονεί ότι, ενόψει του σκοπού και του επιδιωκόμενου αποτελέσματος του προσβαλλόμενου κανονισμού, το άρθρο 349 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορθή νομική βάση. Το άρθρο 349 ΣΛΕΕ εφαρμόζεται μόνον όταν τίθεται ζήτημα παρεκκλίσεως από την αρχή της εφαρμογής του πρωτογενούς δικαίου στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όπως η αρχή αυτή έχει τεθεί με το άρθρο 355, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Ο επίμαχος κανονισμός όμως, χωρίς να παρεκκλίνει από τις Συνθήκες, προβαίνει ουσιαστικά σε προσαρμογή του παράγωγου δικαίου προκειμένου να ανταποκριθεί στην κατάσταση που προέκυψε από την αλλαγή του νομικού καθεστώτος της Μαγιότ. Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται όχι μόνο από το γράμμα του άρθρου 349 ΣΛΕΕ, αλλά και από το σύστημα των νομικών βάσεων κατά τις Συνθήκες, καθώς και από την ιστορική εξέλιξη του άρθρου αυτού.

(1) ΕΕ L 354, σ. 86

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/27

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-136/14)

2014/C 175/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: J. Rodrigues και L. Visaggio)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την οδηγία 2013/64/ΕΕ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, των οδηγιών 91/271/ΕΟΚ, 1999/74/ΕΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2006/7/ΕΚ, 2006/25/ΕΚ και 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου λόγω της αλλαγής του καθεστώτος της Μαγιότ έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1)

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί την ακύρωση της οδηγίας 2013/64/ΕΕ την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο λαμβάνοντας ως νομική βάση το άρθρο 349 ΣΛΕΕ.

Κατά το Κοινοβούλιο, η επιλογή της νομικής βάσης από το Συμβούλιο είναι εσφαλμένη, για τον λόγο ότι τα μέτρα που αποτελούν το αντικείμενο της προσβαλλόμενης οδηγίας εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Ένωσης που αφορούν τις διάφορες κοινές πολιτικές. Η θέσπιση των μέτρων αυτών συνεπώς στηρίζεται σε τομεακές νομικές βάσεις, που αφορούν τους τομείς του περιβάλλοντος, της γεωργίας, της κοινωνικής πολιτικής και της δημόσιας υγείας, ήτοι στα άρθρα 43, παράγραφος 2, 114, 153, παράγραφος 2, 168 και 192, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, και όχι στη βάση του άρθρου 349 ΣΛΕΕ.

Κατά την άποψη του Κοινοβουλίου, μέτρα που δεν έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση περιορισμών οικονομικής και κοινωνικής φύσεως τους οποίους αντιμετωπίζει μια εξόχως απόκεντρη περιοχή μέσω παρεκκλίσεως από την πλήρη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης στη συγκεκριμένη περιοχή δεν μπορούν εγκύρως να στηρίζονται στη νομική βάση του άρθρου 349 ΣΛΕΕ. Επομένως, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου αυτού μέτρα που έχουν ως αποκλειστικό σκοπό να μεταθέσουν χρονικά την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του δικαίου της Ένωσης σε μια εξόχως απόκεντρη περιοχή.

(1) ΕΕ L 353, σ. 8.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 28 Μαρτίου 2014 — Direktsia «Migratsia» pri Ministerstvo na vatreshnite raboti κατά Βahir Mohamed Ali Mahdi

(Υπόθεση C-146/14)

2014/C 175/35

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Direktsia «Migratsia» pri Ministerstvo na vatreshnite raboti [Διεύθυνση «Μετανάστευση» του Υπουργείου Εσωτερικών]

Καθού: Βahir Mohamed Ali Mahdi

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 15, παράγραφοι 3 και 6, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, σε συνδυασμό με τα άρθρα 6 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το δικαίωμα δικαστικού ελέγχου και αποτελεσματικής [δικαστικής προστασίας] την έννοια ότι:

α)

εφόσον το εθνικό δίκαιο του επιληφθέντος κράτους μέλους ορίζει ότι η αρμόδια διοικητική αρχή οφείλει να επανεξετάζει την απόφαση κρατήσεως ανά μήνα χωρίς να υποχρεούται ρητώς να προβεί στη λήψη διοικητικών μέτρων και, επιπλέον, να υποβάλλει αυτεπαγγέλτως κατάλογο των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι λόγω κωλυμάτων για την απομάκρυνση κρατούνται για χρονικό διάστημα πέραν της κατά νόμον επιτρεπόμενης μέγιστης διάρκειας της αρχικής κρατήσεως, υποχρεούται η εν λόγω διοικητική αρχή να διατάξει κατά τον χρόνο συμπληρώσεως της ορισθείσας διά της ατομικής πράξεως επιβολής της αρχικής κρατήσεως χρονικής διάρκειας της κρατήσεως κάποιο συγκεκριμένο μέτρο επανεξετάσεως της κρατήσεως υπό το πρίσμα των προβλεπόμενων από το δίκαιο της Ένωσης λόγων παρατάσεως της κρατήσεως ή μήπως υποχρεούται να αφήσει ελεύθερο τον ενδιαφερόμενο;

β)

εφόσον το εθνικό δίκαιο του επιληφθέντος κράτους μέλους ορίζει ότι το δικαστήριο δύναται, μετά τη συμπλήρωση της προβλεπόμενης μέγιστης διάρκειας της αρχικής κρατήσεως, είτε να διατάξει την παράταση της κρατήσεως προς τον σκοπό της απομακρύνσεως, είτε να αντικαταστήσει την κράτηση με ηπιότερο μέτρο, ή να διατάξει την απόλυση του υπηκόου τρίτης χώρας, το δικαστήριο οφείλει σε περιπτώσεις όπως αυτή της κύριας δίκης να ελέγχει τη νομιμότητα ενός μέτρου επανεξετάσεως, ειδικότερα δε τους αναφερόμενους στη σχετική απόφαση νομικούς και πραγματικούς λόγους που καθιστούν αναγκαία την παράταση της κρατήσεως, καθώς και τη διάρκεια αυτής, αποφασίζοντας επί της ουσίας για τη συνέχιση της κρατήσεως ή την αντικατάστασή της με άλλο μέτρο ή την απόλυση του ενδιαφερομένου;

γ)

οσάκις λαμβάνεται μέτρο επανεξετάσεως της κρατήσεως και στην οικεία απόφαση διαλαμβάνονται μόνον οι λόγοι για τους οποίους δεν είναι δυνατή η εκτέλεση της αποφάσεως περί απομακρύνσεως του υπηκόου τρίτης χώρας, το δικαστήριο επιτρέπεται να ελέγχει την νομιμότητα του εν λόγω μέτρου υπό το πρίσμα των προβλεπόμενων από το δίκαιο της Ένωσης λόγων παρατάσεως της κρατήσεως, αποφαινόμενο επί της ουσίας για τη συνέχιση της κρατήσεως ή την αντικατάστασή της με άλλο μέτρο ή την απόλυση του ενδιαφερομένου αποκλειστικά με βάση τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται και τις αποδείξεις που προσκομίζονται από την αρμόδια διοικητική αρχή, καθώς και τις ενστάσεις και τους πραγματικούς ισχυρισμούς του ενδιαφερομένου;

Υπό συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, έχει το άρθρο 15, παράγραφοι 1 και 6, της οδηγίας 2008/115 την έννοια ότι από την άποψη του δικαίου της Ένωσης προβάλλεται παραδεκτώς, ως εμπίπτων σε αμφότερες τις περιπτώσεις του άρθρου 15, παράγραφος 6, της οδηγίας, ο προβλεπόμενος από το εθνικό δίκαιο αυτοτελής λόγος παρατάσεως της κρατήσεως ο οποίος συνίσταται στο γεγονός ότι «ο ενδιαφερόμενος […] δεν [διαθέτει] έγγραφα ταυτότητας», οσάκις κατά το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους δύναται, λαμβανομένης υπόψη της εν λόγω περιστάσεως, ευλόγως να εικασθεί ότι ο ενδιαφερόμενος θα αποπειραθεί να καταστρατηγήσει την απόφαση απομακρύνσεως, γεγονός που με τη σειρά του συνιστά κίνδυνο διαφυγής κατά το δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους;

Υπό συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', και παράγραφος 6, της οδηγίας 2008/115, σε συνδυασμό με τη δεύτερη και τη δεκάτη τρίτη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας αυτής, οι οποίες διαλαμβάνουν περί του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των υπηκόων τρίτων χωρών και περί της τηρήσεως της αρχής της αναλογικότητας, την έννοια ότι παραδεκτώς συνάγεται εύλογος κίνδυνος διαφυγής εκ του γεγονότος ότι ο ενδιαφερόμενος δεν διαθέτει έγγραφα ταυτότητας, έχει διασχίσει παράνομα τα σύνορα και δηλώνει ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, καίτοι προηγουμένως είχε συμπληρώσει δήλωση οικειοθελούς επιστροφής και είχε δηλώσει ορθά στοιχεία ταυτότητας, γεγονότα τα οποία για τον αποδέκτη της αποφάσεως περί επιστροφής κατά την έννοια της οδηγίας εμπίπτουν στην έννοια του «κινδύνου διαφυγής», οριζόμενου κατά το εθνικό δίκαιο ως η εύλογη βάσει πραγματικών περιστατικών εικασία ότι ο ενδιαφερόμενος θα αποπειραθεί να αποφύγει την εκτέλεση της αποφάσεως περί επιστροφής;

Υπό συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, έχει το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', και παράγραφοι 4 και 6, της οδηγίας 2008/115, σε συνδυασμό με τη δεύτερη και τη δεκάτη τρίτη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας αυτής, οι οποίες διαλαμβάνουν περί του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των υπηκόων τρίτων χωρών και περί της τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, την έννοια ότι:

α)

ένας υπήκοος τρίτης χώρας αρνείται να συνεργασθεί κατά το προκαταρκτικό στάδιο της εκτελέσεως της αποφάσεως περί επιστροφής στη χώρα καταγωγής του όταν δηλώνει προφορικά σε υπάλληλο της πρεσβείας της χώρας του ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, καίτοι έχει συμπληρώσει δήλωση περί οικειοθελούς επιστροφής και έχει δηλώσει ορθά στοιχεία ταυτότητας, ενώ καθυστερεί η λήψη αναγκαίων εγγράφων από τρίτες χώρες και υφίσταται εύλογη προοπτική εκτελέσεως της αποφάσεως επιστροφής, όταν υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις η πρεσβεία της χώρας αυτής δεν εκδίδει το έγγραφο που απαιτείται για τη μετάβαση του ενδιαφερομένου στην χώρα καταγωγής του, καίτοι έχει επιβεβαιώσει την ταυτότητα του ενδιαφερομένου;

β)

εάν ένας υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος δεν διαθέτει έγγραφα ταυτότητας, έχει διασχίσει παράνομα τα σύνορα και δηλώνει ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, αφεθεί ελεύθερος λόγω του ότι δεν υφίσταται εύλογη προοπτική εκτελέσεως της αποφάσεως απομακρύνσεως, το κράτος μέλος υποχρεούται να εκδώσει προσωρινό έγγραφο για την κατάσταση του ενδιαφερομένου εφόσον η πρεσβεία της χώρας καταγωγής δεν εκδίδει υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις το έγγραφο που απαιτείται για τη μετάβασή του στη χώρα καταγωγής του, καίτοι έχει επιβεβαιώσει την ταυτότητά του;

(1) ΕΕ L 348, σ. 98.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad — Varna (Βουλγαρία) στις 4 Απριλίου 2014 — «Koela-N» EOOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

(Υπόθεση C-159/14)

2014/C 175/36

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad — Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα:«Koela-N» EOOD

Καθού: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει την έννοια το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), ότι το δικαίωμα να διαθέτει κανείς, ως κύριος, ένα ενσώματο αγαθό περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα να αναθέσει σε μεταφορέα να παραδώσει τα αγαθά σε τρίτον, διάφορο από τον παραλήπτη που ορίζεται στο τιμολόγιο, έτσι ώστε η εν λόγω παραλαβή μέσω του τρίτου και μόνο να αποτελεί απόδειξη για πραγματοποιηθείσες σε προηγούμενο στάδιο παραδόσεις αγαθών;

Έχει την έννοια το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112 ότι το γεγονός ότι ο άμεσος προμηθευτής δεν έχει την πραγματική κατοχή των αγαθών –ανεξαρτήτως του αν ο αγοραστής έχει παραλάβει τα αγαθά– σημαίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ύπαρξη παραδόσεως σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία;

Συνιστούν το γεγονός ότι ο προμηθευτής σε προηγούμενο στάδιο στην αλυσίδα παραδόσεων δεν συνεργάστηκε με τις φορολογικές αρχές, καθώς και το γεγονός ότι δεν διαπιστώνεται φόρτωση των σχετικών αγαθών, αντικειμενικές ενδείξεις, βάσει των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι ο υποκείμενος στον φόρο εγνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η πράξη, στην οποία αυτός στηρίζει το δικαίωμα εκπτώσεως φόρου εισροών, αποτελεί μέρος φορολογικής απάτης;

(1) ΕΕ L 347, σ. 1.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varas Cíveis de Lisboa (Πορτογαλία) στις 4 Απριλίου 2014 — João Filipe Ferreira da Silva e Brito κ.λπ. κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-160/14)

2014/C 175/37

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Varas Cíveis de Lisboa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: João Filipe Ferreira da Silva e Brito κ.λπ.

Εναγομένη: Πορτογαλική Δημοκρατία

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (1), και ιδίως το άρθρο 1, παράγραφος 1, αυτής την έννοια ότι η μεταβίβαση εγκαταστάσεως περιλαμβάνει μια κατάσταση στην οποία μια επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στην αγορά των ναυλωμένων πτήσεων λύεται με απόφαση του πλειοψηφούντος μετόχου της, ο οποίος είναι επίσης επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της αεροπορίας, και στην οποία, στο πλαίσιο της εκκαθαρίσεως, η μητρική εταιρία:

i)	αναλαμβάνει τη θέση της λυθείσας εταιρίας στις συμβάσεις μισθώσεως αεροσκαφών και στις ισχύουσες συμβάσεις ναυλωμένων πτήσεων που συνήφθησαν με διοργανωτές ταξιδίων,

ii)	ασκεί τη δραστηριότητα που προηγουμένως ασκούσε η λυθείσα εταιρία,

iii)	επαναπροσλαμβάνει ορισμένους από τους εργαζομένους που απασχολούνταν έως τότε στη λυθείσα εταιρία και τους αναθέτει όμοια καθήκοντα,

iv)	λαμβάνει μικρά στοιχεία εξοπλισμού από τη λυθείσα εταιρία;

Έχει το άρθρο 267 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 234) την έννοια ότι το Supremo Tribunal de Justiça, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται στο προηγούμενο ερώτημα και το γεγονός ότι τα κατώτερα εθνικά δικαστήρια τα οποία επιλήφθηκαν της υποθέσεως εξέδωσαν αντιφατικές αποφάσεις, είχε υποχρέωση να υποβάλει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προδικαστικό ερώτημα σχετικά με την ορθή ερμηνεία της έννοιας της μεταβιβάσεως εγκαταστάσεως κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ;

Αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο και ιδίως στις αρχές που ανέπτυξε το Δικαστήριο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] με την απόφασή του στην υπόθεση Köbler (2), σχετικά με την ευθύνη του Δημοσίου για τις ζημίες που προκαλούνται σε ιδιώτες λόγω παραβιάσεως του κοινοτικού δικαίου από εθνικό δικαστήριο το οποίο κρίνει σε τελευταίο βαθμό, η εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας η οποία απαιτεί για τη θεμελίωση της αξιώσεως αποζημιώσεως κατά του Δημοσίου την προηγούμενη ακύρωση της βλαπτικής αποφάσεως;

(1) ΕΕ L 82, σ. 16.

(2) Υπόθεση C-224/01, Köbler, EU:2003:513.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/31

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 7 Απριλίου 2014 — Grupo Itevelesa S.L. κ.λπ. κατά Oca Inspección Técnica de Vehículos SA κ.λπ.

(Υπόθεση C-168/14)

2014/C 175/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo, Sala de lo Contencioso-Administrativo, Sección Tercera

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Grupo Itevelesa S.L., Applus Iteuve Technology, Certio ITV S.L. και Asistencia Técnica Industrial SAE

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Oca Inspección Técnica de Vehículos SA και Generalidad de Cataluña

Προδικαστικά ερωτήματα

Εξαιρεί το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2006/123/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας τις δραστηριότητες τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΤΕΟ), οσάκις διενεργούνται, σύμφωνα με τους κανόνες του εσωτερικού δικαίου, από ιδιωτικές εμπορικές εταιρίες υπό την εποπτεία δημόσιας αρχής κράτους μέλους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα (δηλαδή εάν οι δραστηριότητες ΤΕΟ εμπίπτουν, κατ’ αρχήν, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2006/123/ΕΚ), θα μπορούσε να τύχει εφαρμογής ο λόγος εξαιρέσεως που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο θ', της εν λόγω οδηγίας, εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ιδιωτικοί φορείς, πάροχοι της υπηρεσίας, έχουν τη δυνατότητα να διατάξουν, ως προληπτικό μέτρο, την ακινητοποίηση των οχημάτων εκείνων που παρουσιάζουν τέτοιας φύσεως κενά ασφάλειας ώστε η κυκλοφορία τους θα συνεπαγόταν επικείμενο κίνδυνο;

Σε περίπτωση που κριθεί ότι η οδηγία 2006/123/ΕΚ έχει εφαρμογή στις δραστηριότητες ΤΕΟ, επιτρέπεται, σε κάθε περίπτωση, βάσει της συνδυασμένης ερμηνείας αυτής με το άρθρο 2 της οδηγίας 2009/40/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, σχετικά με τον τεχνικό έλεγχο των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους (ή με την αναλόγου περιεχόμενου διάταξη της προϊσχύουσας οδηγίας 96/96/ΕΚ), να υπόκεινται οι δραστηριότητες αυτές σε καθεστώς προηγούμενης διοικητικής άδειας; Ασκούν επιρροή στην απάντηση οι κρίσεις που περιέχονται στη σκέψη 26 της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 22ας Οκτωβρίου 2009, C-438/08 (3);

Είναι συμβατή με τις διατάξεις των άρθρων 10 και 14 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ ή —σε περίπτωση μη εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας— με τις διατάξεις του άρθρου 43 της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης), εθνική ρύθμιση που εξαρτά τον αριθμό αδειών που πρόκειται να χορηγηθούν για την ίδρυση ΤΕΟ από το περιεχόμενο περιφερειακού σχεδίου στο οποίο, ως δικαιολογητικοί λόγοι του ποσοτικού περιορισμού, συγκαταλέγονται η εξασφάλιση της προσήκουσας εδαφικής καλύψεως και της ποιότητας της υπηρεσίας, καθώς και η προαγωγή του ανταγωνισμού μεταξύ των παρόχων, εισάγοντας προς τον σκοπό αυτό στοιχεία οικονομικού προγραμματισμού;

(1) ΕΕ L 376, σ. 36.

(2) ΕΕ L 141, σ. 12.

(3) EU:C:2099:651.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/32

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Sección Tercera de la Audiencia Provincial de Castellón (Ισπανία) στις 7 Απριλίου 2014 — Juan Carlos Sánchez Morcillo και María del Carmen Abril García κατά Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA

(Υπόθεση C-169/14)

2014/C 175/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Castellón

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: Juan Carlos Sánchez Morcillo και María del Carmen Abril García

Εφεσίβλητη: Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, SA

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1), το οποίο επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να μεριμνούν για την ύπαρξη, προς το συμφέρον των καταναλωτών, των κατάλληλων και αποτελεσματικών μέσων προκειμένου να παύσει η χρήση των καταχρηστικών ρητρών στις συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών, δικονομικός κανόνας όπως το άρθρο 695, παράγραφος 4, του ισπανικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Ley de Enjuiciamiento Civil), ο οποίος, ρυθμίζοντας το ένδικο μέσο κατά αποφάσεως που κρίνει την ανακοπή κατά εκτελέσεως ενυπόθηκων ή ενεχυριασμένων αγαθών, επιτρέπει την άσκηση ενδίκου μέσου μόνον κατά της διατάξεως με την οποία διατάσσεται η κατάργηση της διαδικασίας ή η μη εφαρμογή καταχρηστικής ρήτρας, αλλά δεν επιτρέπει την άσκηση ενδίκου μέσου στις λοιπές περιπτώσεις, με άμεση συνέπεια ο καθού η εκτέλεση καταναλωτής να μην δικαιούται να ασκήσει ένδικο μέσο σε περίπτωση απορρίψεως της ανακοπής του, ενώ ο επισπεύδων την εκτέλεση να δικαιούται να ασκήσει ένδικο μέσο, όταν γίνεται δεκτή η ανακοπή του καθού η εκτέλεση και διατάσσεται η κατάργηση της διαδικασίας ή η μη εφαρμογή καταχρηστικής ρήτρας;

Στο πλαίσιο της εφαρμογής της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία των καταναλωτών που περιέχεται στην οδηγία 93/13/ΕΟΚ, είναι συμβατή με την αρχή του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία, σε δίκαιη δίκη και σε ισότητα των όπλων, το οποίο διακηρύσσεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2), διάταξη του εθνικού δικαίου, όπως αυτή του άρθρου 695, παράγραφος 4, του ισπανικού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Ley de Enjuiciamiento Civil), η οποία, ρυθμίζοντας το ένδικο μέσο κατά αποφάσεως που κρίνει την ανακοπή κατά της εκτελέσεως ενυπόθηκων ή ενεχυριασμένων αγαθών, επιτρέπει την άσκηση ενδίκου μέσου μόνον κατά της διατάξεως με την οποία διατάσσεται η κατάργηση της διαδικασίας ή η μη εφαρμογή καταχρηστικής ρήτρας και δεν επιτρέπει την άσκηση ενδίκου μέσου στις λοιπές περιπτώσεις, με άμεση συνέπεια ο καθού η εκτέλεση να μην δικαιούται να ασκήσει ένδικο μέσο σε περίπτωση απορρίψεως της ανακοπής του, ενώ ο επισπεύδων την εκτέλεση να δικαιούται να ασκήσει ένδικο μέσο, όταν γίνεται δεκτή η ανακοπή του καθού η εκτέλεση και διατάσσεται η κατάργηση της διαδικασίας ή η μη εφαρμογή καταχρηστικής ρήτρας;

(1) Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29).

(2) ΕΕ 2000, C 364, σ. 1.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Απριλίου 2014 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-340/09) (1)

((Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων - Υποστήριξη στην παροχή υπηρεσιών εκδόσεων και επικοινωνιών σε σχέση με τον δικτυακό τόπο της CORDIS - Απόρριψη των προσφορών διαγωνιζομένου και απόφαση αναθέσεως των συμβάσεων σε άλλους διαγωνιζόμενους - Κατάταξη της προσφοράς διαγωνιζομένου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 148, παράγραφοι 1 και 3, των κανόνων εφαρμογής - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη))

2014/C 175/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής Α.Ε (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: N. Κορογιαννάκης και M. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Delaude και N. Bambara, στη συνέχεια S. Delaude, επικουρούμενοι από τον C. Erkelens, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με το έγγραφο της 9ης Ιουνίου 2009 περί απορρίψεως των προσφορών της που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της προσκλήσεως υποβολής προσφορών 10 017, (CORDIS), παρτίδα Β, «Υπηρεσίες Έκδοσης και Δημοσίευσης» και παρτίδα Γ, «Παροχή νέων ψηφιακών υπηρεσιών πληροφοριών», και περί επιλογής της προσφοράς της στην ίδια πρόσκληση υποβολής προσφορών, στην τρίτη θέση, για την παρτίδα E, «Ανάπτυξη και συντήρηση των βασικών υπηρεσιών», και, αφετέρου, αγωγή αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής Α.Ε φέρει το 90 % των δικαστικών της εξόδων και το 90 % των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το 10 % των δικαστικών της εξόδων και το 10 % των δικαστικών εξόδων της Ευρωπαϊκής Δυναμικής — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής.

(1) ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — Pico Food κατά ΓΕΕΑ — Sobieraj (MILANÓWEK CREAM FUDGE)

(Υπόθεση T-623/11) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος MILANÓWEK CREAM FUDGE - Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα που απεικονίζουν αγελάδα, Original Sahne Muh-Muhs HANDGESCHNITTEN HANDGEWICKELT και SAHNE TOFFEE LUXURY CREAM FUDGE - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2014/C 175/46

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pico Food GmbH (Tamm, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Douglas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: M. Vuijst και Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Bogumił Sobieraj (Milanówek, Πολωνία) (εκπρόσωπος: O. Bischof, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Σεπτεμβρίου 2011 (υπόθεση R 553/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Pico Food GmbH και Bogumił Sobieraj.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Pico Food GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 32 της 4.2.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — Comsa κατά ΓΕΕΑ — COMSA (COMSA)

(Υπόθεση T-144/12) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος COMSA - Προγενέστερη επωνυμία Comsa, SA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Μη χρήση στις συναλλαγές σημείου το οποίο δεν έχει τοπική μόνον ισχύ - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (EΚ) 207/2009»])

2014/C 175/47

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Comsa, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς Μ. Aznar Alonso, μετέπειτα A. Gómez López, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Constructora de obras municipales, SA (COMSA) (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως κατά της από 10 Ιανουαρίου 2012 αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 518/2011-2 και R 795/2011-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Comsa, SA και Constructora de obras municipales, SA (COMSA).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 10ης Ιανουαρίου 2012 (συνεκδικαζόμενες υποθέσεις R 518/2011-2 και R 795/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Comsa, SA και Constructora de obras municipales, SA (COMSA), καθόσον με την απόφαση αυτή ακυρώθηκε η απόφαση του τμήματος ανακοπών σχετικά με υπηρεσίες της κλάσεως 42 και επετράπη η καταχώριση του αιτούμενου σήματος για τις ίδιες υπηρεσίες.

2.	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3.	Η Comsa φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε το ΓΕΕΑ. Το ΓΕΕΑ φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών του εξόδων.

(1) EE C 194 της 30.6.2012

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 – Ελλάδα κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-150/12) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Άτοκα δάνεια, με εγγύηση του Δημοσίου, χορηγηθέντα από τις ελληνικές αρχές σε ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών στον τομέα των δημητριακών - Απόφαση κηρύσσουσα τα μέτρα αυτά ασυμβίβαστα με την εσωτερική αγορά - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πλεονέκτημα - Ενισχύσεις για την αντιμετώπιση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους))

2014/C 175/48

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Ι. Χαλκιάς, Ξ. Μπασάκου και Α. Βασιλοπούλου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Thomas και Δ. Τριανταφύλλου, στη συνέχεια, Δ. Τριανταφύλλου και P. Němečkova)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2012/320/ΕΕ της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με τις ενισχύσεις που χορήγησε η Ελλάδα σε παραγωγούς δημητριακών και σε αγροτικούς συνεταιρισμούς που συγκεντρώνουν δημητριακά (ΕΕ L 164, σ. 10).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 184 της 23.6.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — EI du Pont de Nemours κατά ΓΕΕΑ (ZYTeL)

(Υπόθεση T-288/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος ZYTeL - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα και παγκοίνως γνωστό σήμα κατά την έννοια του άρθρου 6α της Συμβάσεως των Παρισίων ZYTEL - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσβολή του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009])

2014/C 175/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: EI du Pont de Nemours and Company (Wilmington, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: E. Armijo Chávarri, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Enrique Zueco Ruiz (Σαραγόσα, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Μαρτίου 2012 (υπόθεση R 464/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της EI du Pont de Nemours and Company και του Enrique Zueco Ruiz.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την EI du Pont de Nemours and Company στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 273 της 8.9.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — Elite Licensing κατά ΓΕΕΑ — Aguas De Mondariz Fuente del Val (elite BY MONDARIZ)

(Υπόθεση T-386/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος elite BY MONDARIZ - Προγενέστερο κοινοτικό και διεθνές εικονιστικό σήμα ELITE - Γλώσσα διαδικασίας της προσφυγής - Προθεσμίες - Παραδεκτό της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Κανόνας 48, παράγραφος 2, κανόνας 49, παράγραφος 1, και κανόνας 96, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Δεν υπάρχει ομοιότητα μεταξύ των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσβολή της φήμης του σήματος - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009])

2014/C 175/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Elite Licensing Company SA (Fribourg, Ελβετία) (εκπρόσωπος: J. Albrecht, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Aguas De Mondariz Fuente del Val, SL (Mondariz, Ισπανία) (εκπρόσωπος: T. Andrade Boué, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Ιουνίου 2012 (υπόθεση R 9/2011-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Elite Licensing Company SA και της Aguas de Mondariz Fuente del Val, SL.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 6ης Ιουνίου 2012 (υπόθεση R 9/2011-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Elite Licensing Company SA και της Aguas de Mondariz Fuente del Val, SL.

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει πέραν των δικαστικών εξόδων, τα δικαστικά έξοδα της Elite Licensing Company.

3)	Η Aguas de Mondariz Fuente del Val φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 355 της 17.11.2012.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — CITEB και Belgo-Metal κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-488/12) (1)

((Συμβάσεις δημοσίων έργων - Διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Εργασίες ανακαίνισης και επέκτασης του κτιρίου Eastman στις Βρυξέλλες - Απόρριψη της προσφοράς ενός διαγωνιζομένου - Ανακοίνωση της έκθεσης της επιτροπής αξιολόγησης - Υποχρέωση αιτιολογήσεως))

2014/C 175/51

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Cit Blaton SA (CITEB) (Schaerbeek, Βέλγιο), και Belgo-Metal (Wetteren, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: R. Simar, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: F. Poilvache και L. Fedel)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως του Κοινοβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2012 με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες στο πλαίσιο προκήρυξης δημόσιου διαγωνισμού της 19ης Μαΐου 2012, που δημοσιεύθηκε στο Συμπλήρωμα της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2012/S 92-1563620) με τα στοιχεία NINLO.AO-2012-005-BRU-UPIB-02, σχετικά με την πραγματοποίηση εργασιών ανακαίνισης και επέκτασης του κτιρίου Eastman στις Βρυξέλλες (Βέλγιο) και τη σύναψη της εν λόγω συμβάσεως με άλλον υποβαλόντα προσφορά.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Cit Blaton SA (CITEB) και Belgo-Metal στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 9 της 12.1.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2004 — Ferring κατά ΓΕΕΑ — Tillotts Pharma (OCTASA)

(Υπόθεση T-501/12) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος OCTASA - Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα PENTASA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»])

2014/C 175/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Farmaceutisk Laboratorium Ferring A/S (Κοπεγχάγη, Δανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς I. Fowler, solicitor, A. Renck και J. Fuhrmann, δικηγόροι, κατόπιν I. Fowler, A. Renck και D. Slopek, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Tillotts Pharma AG (Ziefen, Ελβετία) (εκπρόσωπος: T. Alkin, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1214/2011–4), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Farmaceutisk Laboratorium Ferring A/S και Tillotts Pharma AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1214/2011–4).

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Farmaceutisk Laboratorium Ferring A/S.

3)	Η Tillotts Pharma AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Farmaceutisk Laboratorium Ferring.

(1) EE C 26 της 26.1.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2004 — Ferring κατά ΓΕΕΑ — Tillotts Pharma (OCTASA)

(Υπόθεση T-502/12) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος OCTASA - Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα, σήματα Benelux και διεθνή σήματα PENTASA και OCTOSTIM - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»])

2014/C 175/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ferring BV (Haarlem, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: αρχικώς I. Fowler, solicitor, A. Renck και J. Fuhrmann, δικηγόροι, κατόπιν I. Fowler, A. Renck και D. Slopek, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1216/2011–4), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ferring BV και Tillotts Pharma AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υπόθεση R 1216/2011–4).

2.	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Ferring BV.

3.	Η Tillotts Pharma AG φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Ferring.

(1) EE C 26 της 26.1.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Απριλίου 2014 — Olive Line International κατά ΓΕΕΑ (OLIVE LINE)

(Υπόθεση T-209/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονονιστικού κοινοτικού σήματος OLIVE LINE - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2014/C 175/54

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Olive Line International, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Aznar Alonso, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Ó. Mondéjar Ortuño)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Ιανουαρίου 2013 (υπόθεση R 1447/2012-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου OLIVE LINE ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Olive Line International, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 178της 22.6.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2014 — MHCS κατά ΓΕΕΑ — Ambra (DORATO)

(Υπόθεση T-249/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος DORATO - Προγενέστερα κοινοτικά και εθνικά εικονιστικά σήματα που αναπαριστούν ετικέτα λαιμού φιάλης - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κανόνας 50, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95])

2014/C 175/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MHCS (Épernay, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Boutron, N. Moya Fernández και L.-É. Balleydier, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: P. Bullock, N. Bambara και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ambra S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Kaczan-Parchimowicz, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Φεβρουαρίου 2013 (υπόθεση R 1877/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της MHCS και της Ambra S.A.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την MHCS στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ambra S.A. στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) ΕΕ C 207 της 20.7.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/41

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2014 — CNIEL κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-293/09) (1)

((«Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς-πλαίσιο των δράσεων που αναπτύσσουν οι αναγνωρισμένες διακλαδικές γεωργικές οργανώσεις στη Γαλλία υπέρ των μελών των εκπροσωπούμενων γεωργικών κλάδων - Χρηματοδότηση από προαιρετικές εισφορές που κατέστησαν υποχρεωτικές - Απόφαση που κηρύσσει το καθεστώς ενισχύσεως συμβατό με την εσωτερική αγορά - Ανάκληση της αποφάσεως - Κατάργηση της δίκης»))

2014/C 175/56

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Centre national interprofessionnel de l'économie laitière (CNIEL) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: αρχικά A. Cabanes και V. Kostrzewski-Pugnat, στη συνέχεια A. Cabanes, A. C. Jeux και L. Sersiron και τέλος A. Cabanes, L. Sersiron και M. Spy, δικηγόροι

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά B. Stromsky και C. Urraca Caviedes, στη συνέχεια B. Stromsky και S. Thomas και τέλος B. Stromsky)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C (2008) 7846 τελικό της Επιτροπής, της 10ης Δεκεμβρίου 2008, που αφορά την κρατική ενίσχυση υπ’ αριθ. 561/2008, σχετικά με το καθεστώς πλαίσιο των δράσεων που αναπτύσσουν οι αναγνωρισμένες διακλαδικές γεωργικές οργανώσεις στη Γαλλία υπέρ των μελών των εκπροσωπούμενων γεωργικών κλάδων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2014 — CNIPT κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-302/09) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς-πλαίσιο των δράσεων που αναπτύσσουν οι αναγνωρισμένες διακλαδικές γεωργικές οργανώσεις στη Γαλλία υπέρ των μελών των εκπροσωπούμενων γεωργικών κλάδων - Χρηματοδότηση από προαιρετικές εισφορές που κατέστησαν υποχρεωτικές - Απόφαση που κηρύσσει το καθεστώς ενισχύσεως συμβατό με την εσωτερική αγορά - Ανάκληση της αποφάσεως - Κατάργηση της δίκης))

2014/C 175/57

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Comité national interprofessionnel de la pomme de terre (CNIPT) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: V. Ledoux και B. Néouze, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/43

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2014 — Val’hor κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-306/09) (1)

2014/C 175/58

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Val’hor (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: V. Ledoux και B. Néouze, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/43

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2014 — Onidol κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-313/09) (1)

2014/C 175/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Organisation nationale interprofessionnelle des graines et fruits oléagineux (Onidol) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: αρχικά B. Le Bret και L. Olza Moreno, στη συνέχεια B. Le Bret και C. Renner, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/44

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 2ας Απριλίου 2014 — Intercéréales και Grossi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-314/09) (1)

2014/C 175/60

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Intercéréales (Παρίσι, Γαλλία) και Alain Grossi (Nîmes, Γαλλία) (εκπρόσωποι: αρχικά B. Le Bret και L. Olza Moreno, στη συνέχεια B. Le Bret και C. Renner, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 244 της 10.10.2009.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/44

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2014 — SACBO κατά Επιτροπής και ΙΝΕΑ

(Υπόθεση T-270/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή για σχέδια κοινού ενδιαφέροντος στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών και ενέργειας - Πράξη μη θίγουσα άμεσα τον προσφεύγοντα - Πράξη μη υποκείμενη σε προσφυγή - Προπαρασκευαστική πράξη - Απαράδεκτο))

2014/C 175/61

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Società per l'aeroporto civile di Bergamo Orio al Serio SpA (SACBO SpA) (Grassobbio, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Muscardini και G. Greco, δικηγόροι)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Hottiaux και E. Montaguti)· Εκτελεστικός Οργανισμός του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών (ΙΝΕΑ) (εκπρόσωποι: I. Ramallo, επικουρούμενος από τους M. Merola, C. Santacroce και L. Armati, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Εκτελεστικού Οργανισμού του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών (ΤΕΝ-Τ ΕΑ), σχετικά με ορισμένες δαπάνες κατά την υλοποίηση μελέτης σκοπιμότητας όσον αφορά τον διατροπικό χαρακτήρα του αερολιμένα του Bergamo-Orio al Serio (Ιταλία) κατόπιν της χρηματοδοτικής συνδρομής την οποία χορήγησε η Επιτροπή στην Ente Nazionale per l’Aviazione Civile (ENAC, ιταλική εθνική υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Παρέλκει η απόφανση επί της αιτήσεως παρεμβάσεως της Δημοκρατίας της Πολωνίας.

3.	Η Società per l'aeroporto civile di Bergamo Orio al Serio SpA (SACBO SpA) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Εκτελεστικός Οργανισμός του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών (ΙΝΕΑ).

(1) EE C 207 της 20.7.2013.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/45

Διάταξη του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων της 4ης Φεβρουαρίου 2014 — Serco Belgium κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-644/13 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού - Απόρριψη προσφοράς - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Εκ πρώτης όψεως βασιμότητα))

2014/C 175/62

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσες: Serco Belgium SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο)· SA Bull NV (Βρυξέλλες)· και Unisys Belgium SA (Βρυξέλλες) (εκπρόσωποι: V. Ost και M. Vanderstraeten, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Delaude, L. Cappelletti και F. Moro)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Οκτωβρίου 2013, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά την οποία υπέβαλε η κοινοπραξία των αιτουσών στον δημόσιο διαγωνισμό DIGIT/R2/PO/2012/026 — ITIC SM (διαχείριση υπηρεσιών πληροφορικής για το ολοκληρωμένο και ενοποιημένο περιβάλλον εργασίας ηλεκτρονικού υπολογιστή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) (EE 2012/S 69 — 112095) και με την οποία το αντικείμενο της συμβάσεως ανατέθηκε σε άλλη κοινοπραξία, δεύτερον, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να μην προχωρήσει στην υπογραφή της επίμαχης συμβάσεως-πλαισίου και στη σύναψη ειδικών συμβάσεων υπαγομένων στην εν λόγω σύμβαση-πλαίσιο και, τρίτον, να επιβληθεί κάθε άλλο κατάλληλο προσωρινό μέτρο.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2.	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/46

Aγωγή της 7ης Μαρτίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-154/14)

2014/C 175/63

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: ANKO Ανώνυμος Εταιρία Αντιπροσωπειών, Εμπορίου και Βιομηχανίας (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να αναγνωρισθεί ότι το συνολικό ποσό των 185 664,10 ευρώ που η Επιτροπή ήδη κατέβαλε στην ενάγουσα για το έργο OASIS καθώς και το συνολικό ποσό των 465 062,84 ευρώ που η Επιτροπή ήδη κατέβαλε στην ενάγουσα για το έργο PERFORM αντιστοιχούν σε επιλέξιμες δαπάνες·

—	Να αναγνωρισθεί ότι το ποσό των 1 824,05 ευρώ που η Επιτροπή δεν κατέβαλε για το έργο OASIS και το ποσό των 637 117,17 ευρώ που η Επιτροπή δεν κατέβαλε ως συμμετοχή για το έργο PERFORM αντιστοιχούν σε επιλέξιμες δαπάνες και συνεπώς η Επιτροπή οφείλει να τα καταβάλει στην ΑΝΚΟ· και

—	Να καταδικασθεί η Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προκειμένη αγωγή αφορά ευθύνη της Επιτροπής από τις υπ’ αριθ. α) 215 754 και β) 215 952 συμβάσεις για την εκτέλεση των έργων α) OASIS και β) PERFORM αντίστοιχα, δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ.

Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, παρόλο που εκτέλεσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η Επιτροπή, κατά παράβαση των ως άνω συμβάσεων, της αρχής της καλής πίστης, της απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος και της αναλογικότητας, ζήτησε επιστροφή των καταβληθέντων στην ΑΝΚΟ ποσών ως μη επιλέξιμων και απέχει από την καταβολή της υπολειπόμενης συμμετοχής της. Για το λόγο αυτό, η ενάγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η απόρριψη ως αντιστοιχούντος σε μη επιλέξιμες δαπάνες του συνόλου σχεδόν της συμμετοχής της Επιτροπής για τα έργα OASIS και PERFORM παραβιάζει τις συμβατικές υποχρεώσεις της Επιτροπής έναντι της ΑΝΚΟ. Δεύτερον, ότι η αναζήτηση του συνόλου σχεδόν των ποσών αυτών είναι δυσανάλογη και καταχρηστική.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/46

Aγωγή της 7ης Μαρτίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-155/14)

2014/C 175/64

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να αναγνωρισθεί ότι το συνολικό ποσό των 325 823,16 ευρώ που η Επιτροπή αναζητεί ως αντιστοιχούν σε μη επιλέξιμες δαπάνες και το οποίο ήδη έχει καταβάλει στην ενάγουσα για το έργο PERSONA καθώς και το συνολικό ποσό των 280 747,45 ευρώ που η Επιτροπή αναζητεί ως αντιστοιχούν σε μη επιλέξιμες δαπάνες και το οποίο ήδη έχει καταβάλει για το έργο TERREGOV, αντιστοιχούν σε επιλέξιμες δαπάνες·

—	Να αναγνωρισθεί ότι το ποσό των 6 752,74 ευρώ αντιστοιχεί σε επιλέξιμες δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη η ΑΝΚΟ στο πλαίσιο του έργου PERSONA και, συνεπώς, η Επιτροπή οφείλει να καταβάλει στην ΑΝΚΟ·

—	Να καταδικασθεί η Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προκειμένη αγωγή αφορά ευθύνη της Επιτροπής από τις υπ’ αριθ. α) 045 459 και β) 507 749 συμβάσεις για την εκτέλεση των έργων α) PERSONA και β) TERREGOV αντίστοιχα, δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ.

Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, παρόλο που εκτέλεσε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, η Επιτροπή, κατά παράβαση των ως άνω συμβάσεων, της αρχής της καλής πίστης, της απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος και της αναλογικότητας, ζήτησε επιστροφή των καταβληθέντων στην ΑΝΚΟ ποσών ως μη επιλέξιμων. Για το λόγο αυτό, η ενάγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η απόρριψη της επιλεξιμότητας του συνόλου σχεδόν των ποσών που η Επιτροπή της κατέβαλε για τα έργα PERSONA και TERREGOV και η αναζήτησή τους ως αχρεωστήτως καταβληθέντων παραβιάζει τις συμβατικές υποχρεώσεις της Επιτροπής έναντι της ΑΝΚΟ. Δεύτερον, ότι η αναζήτηση του συνόλου των ποσών αυτών είναι δυσανάλογη και καταχρηστική.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/47

Aγωγή της 7ης Μαρτίου 2014 — ANKO κατά Επιτροπής και REA

(Υπόθεση T-165/14)

2014/C 175/65

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Εκτελεστικός Οργανισμός Έρευνας (REA)

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να αναγνωρισθεί ότι η αναστολή πληρωμής την οποία επέβαλε και διατηρεί σε ισχύ ο REA ενεργώντας κατ’ εξουσιοδότηση της Επιτροπής για το ποσό που εξακολουθεί να οφείλει η Επιτροπή στην ενάγουσα ως συμμετοχή της για το έργο ESS συνιστά παραβίαση των συμβατικών υποχρεώσεων της τελευταίας·

—	Να αναγνωρισθεί ότι το ποσό των 125 253,82 ευρώ που η Επιτροπή εξακολουθεί να μην έχει καταβάλει ως συμμετοχή της για το έργο ESS αντιστοιχεί σε επιλέξιμες δαπάνες και συνεπώς, η Επιτροπή οφείλει να το καταβάλει στην ΑΝΚΟ·

—	Να αναγνωρισθεί ότι το συνολικό ποσό των 216 172,68 ευρώ που η Επιτροπή έχει ήδη καταβάλει στην ενάγουσα ως συμμετοχή της για το έργο ESS αντιστοιχεί σε επιλέξιμες δαπάνες· και

—	Να καταδικαστούν ο REA και η Επιτροπή στην δικαστική δαπάνη της ενάγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προκειμένη αγωγή αφορά ευθύνη του REA και της Επιτροπής από την υπ’ αριθ. 217 951 σύμβαση για την εκτέλεση του έργου ESS, δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ.

Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι o REA, ενεργώντας κατ’ εξουσιοδότηση της Επιτροπής, χωρίς να έχει δικαίωμα και κατά παράβαση της συμβάσεως του έργου ESS ανέστειλε την πληρωμή προς την ΑΝΚΟ. Επίσης, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, επιδιώκοντας να εφαρμόσει τη μέθοδο «extrapolation» αμφισβήτησε, χωρίς νομική βάση και σε αντίθεση τόσο με τη σύμβαση όσο και με το εφαρμοστέο δίκαιο, την επιλεξιμότητα του συνόλου κατ’ ουσίαν των δηλωθεισών από την ΑΝΚΟ δαπανών για το έργο ESS.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/48

Προσφυγή της 19ης Μαρτίου 2014 — Compagnie des gaz de pétrole Primagaz κατά ΓΕΕΑ — Reeh (PRIMA KLIMA)

(Υπόθεση T-195/14)

2014/C 175/66

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Compagnie des gaz de pétrole Primagaz SA (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: D. Régnier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gerhard Reeh (Radnice, Τσεχική Δημοκρατία)

Αίτημα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε το πρώτο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς στις 7 Ιανουαρίου 2014 επί της υποθέσεως R 2304/2012-1.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Gerhard Reeh

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «PRIMA KLIMA» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 11 και 42

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέντα σήματα ή σημεία: Το εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «PRIMAGAZ» και τα εθνικά λεκτικά σήματα «PRIMALOTISSEMENT», «PRIMACOMPTEUR», «PRIMAVILLAGE», «PRIMAFAMILLE», «PRIMAPAC», «PRIMAENERGY», «PRIMA CHAUFFAGE», «PRIMA CLIM», «PRIMAGRILL» και «PRIMAWATT», για προϊόντα της κλάσεως 11

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/48

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2014 — Gmina Miasto Gdynia και Port Lotniczy Gdynia Kosakowo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-215/14)

2014/C 175/67

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Gmina Miasto Gdynia (Δήμος Γδύνιας) (Γδύνια, Πολωνία) και Port lotniczy Gdynia Kosakowo sp. z o. o. (Γδύνια) (εκπρόσωπος: T. Koncewicz, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 11 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση SA 35 388, με την οποία διατάσσει την Πολωνία να ανακτήσει τις αχρεωστήτως καταβληθείσες κρατικές ενισχύσεις υπέρ του αεροδρομίου Gdynia-Kosakowo·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται:

—	στον αυθαίρετο χαρακτήρα της επίδικης αποφάσεως και στο ότι απορρέει από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και, επομένως, βασίζεται σε υπέρβαση εκ μέρους της Επιτροπής των ορίων της εξουσίας εκτιμήσεως και σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται:

—	έλλειψη εξετάσεως εκ μέρους της Επιτροπής των κρίσιμων στοιχείων και περιστάσεων για τη νομική εκτίμηση της επενδύσεως του αεροδρομίου Gdynia-Kosakowo.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται:

—

σε υπέρβαση εκ μέρους της Επιτροπής του περιθωρίου εκτιμήσεως που έχει υπό την έννοια της νομολογίας, υπογραμμιζομένης της υποχρεώσεως την οποία υπέχει κάθε θεσμικό όργανο που έχει διακριτική ευχέρεια να εξηγεί γιατί λαμβάνει υπόψη ορισμένα αποδεικτικά στοιχεία και πραγματικά περιστατικά και απορρίπτει άλλα.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται:

—	σε παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ σε συνδυασμό μια γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης –την αρχή της ασφαλείας δικαίου και της νομιμότητας των θεσμικών οργάνων έναντι των υποκειμένων δικαίου– λόγω εσφαλμένης εφαρμογής και ερμηνείας.

Ο πέμπτος λόγος στηρίζεται:

—

σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων και, επομένως, σε παράβαση, λόγω της εκδόσεως της επίδικης αποφάσεως, του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, λόγω του ότι η Επιτροπή έκρινε εν προκειμένω ότι οι δραστηριότητες των προσφευγόντων δεν ικανοποιούν το κριτήριο του επενδυτή που ενεργεί στο πλαίσιο οικονομίας της αγοράς και διότι δεν αποδεικνύεται ότι ένας ιδιώτης επενδυτής θα προχωρούσε στο σχετικό σχέδιο επενδύσεως, με αποτέλεσμα η επένδυση του αεροδρομίου Gdynia-Kosakowo να είναι μια παράνομη κρατική ενίσχυση.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/49

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2014 – Regione autonoma della Sardegna κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-219/14)

2014/C 175/68

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Regione autonoma della Sardegna (εκπρόσωποι: T. Ledda, S. Sau, G. Roberti, G. Bellitti και I. Perego, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον:

—	χαρακτήρισε ως κρατικές ενισχύσεις την αντισταθμιστική αποζημίωση για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας, που προβλέφθηκε με τον νόμο της Περιφέρειας αριθ. 15, της 7ης Αυγούστου 2012, και την εισφορά κεφαλαίου που αποφασίστηκε από τη γενική συνέλευση των μετόχων της Saremar στις 15 Ιουνίου 2012,

—	έκρινε ότι τα εν λόγω μέτρα είναι ασυμβίβαστα με την εσωτερική αγορά και διέταξε την ανάκτηση των σχετικών ποσών,

—	να διαπιστώσει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, ότι το άρθρο 4, στοιχείο στ', της απόφασης 2012/21/ΕΕ και το σημείο 9 του Πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) είναι παράνομα και ανεφάρμοστα,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή έχει ασκηθεί κατά της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 22ας Ιανουαρίου 2014, σχετικά με τα μέτρα ενισχύσεων SA.32014 (2011/C), SA.32015 (2011/C), SA.32016 (2011/C), τα οποία εφάρμοσε η Regione Sardegna (Περιφέρεια της Σαρδηνίας) υπέρ της εταιρίας Saremar. Κατά την εν λόγω απόφαση, είναι αντίθετη προς την εσωτερική αγορά η ενίσχυση που χορήγησε η προσφεύγουσα στη Saremar με σκοπό να εξασφαλίσει την παροχή μιας υπηρεσίας γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος στις ενδομεταφορές μεταξύ της Σαρδηνίας και της ηπειρωτικής χώρας κατά την περίοδο 2011-2012, ώστε να αυξηθεί κατά το δυνατόν η δυνατότητα οικονομικής πρόσβασης για τους χρήστες.

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακύρωσης.

Η καθής παρέβη το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον αξιολόγησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και δεν παρέθεσε αιτιολογία, αφού, πέρα από το ότι δεν όρισε ορθά τις υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας της Saremar, δεν περιορίστηκε μόνο να εκτιμήσει την ύπαρξη πρόδηλου σφάλματος, αλλά παρενέβη στο ουσιαστικό περιεχόμενο των αποφάσεων του κράτους μέλους, επηρεάζοντας έτσι τις επιλογές οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που ενείχαν οι αποφάσεις αυτές.

Η καθής παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον έκρινε ότι εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που έχουν τεθεί με τη νομολογία Altmark. Συναφώς η Επιτροπή αξιολόγησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και δεν παρέθεσε αιτιολογία, αφού δέχτηκε, μεταξύ άλλων, ότι η αγορά παρείχε ενδεδειγμένα και επαρκή εχέγγυα για την ικανοποίηση των απαιτήσεων δημόσιας υπηρεσίας τις οποίες είχε καθορίσει η Περιφέρεια.

Η καθής παρέβη επίσης το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθώς και τις αποφάσεις 2005/824/ΕΚ και 2012/21/ΕΕ, και αξιολόγησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και δεν παρέθεσε αιτιολογία, καθόσον (i) δέχτηκε ότι η απόφαση 2005/824/ΕΚ δεν μπορούσε να εφαρμοστεί ratione temporis, (ii) κατέληξε, εν πάση περιπτώσει, στο συμπέρασμα ότι δεν τηρούνταν εν προκειμένω οι αρχές που θέτουν οι εν λόγω αποφάσεις.

Η καθής παρέβη το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και αξιολόγησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και δεν παρέθεσε αιτιολογία, καθόσον χαρακτήρισε την εταιρία Saremar ως προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των Κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων.

Η καθής παρέβη το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και εκτίμησε εσφαλμένα τα πραγματικά και τα νομικά περιστατικά, καθόσον έκρινε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις που θέτει το Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) για να θεωρηθεί το επίμαχο μέτρο συμβατό.

Τέλος, η καθής παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και εκτίμησε εσφαλμένα τα πραγματικά και τα νομικά περιστατικά, όσον αφορά τη φύση της ανακεφαλαιοποίησης της εταιρίας Saremar στην οποία προέβη η Περιφέρεια της Σαρδηνίας, καθόσον έκρινε ότι η ανακεφαλαιοποίηση αυτή ενείχε όφελος για τη Saremar και, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν σύμφωνη με την αρχή του επενδυτή σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/50

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2014 — Saremar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-220/14)

2014/C 175/69

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Saremar — Sardegna Regionale Marittima SpA (Cagliari, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Roberti, G. Bellitti και I. Perego, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον:

—	χαρακτήρισε ως κρατικές ενισχύσεις την αντισταθμιστική αποζημίωση για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας, που προβλέφθηκε με τον νόμο της Περιφέρειας αριθ. 15, της 7ης Αυγούστου 2012, και την εισφορά κεφαλαίου που αποφασίστηκε από τη γενική συνέλευση των μετόχων της Saremar στις 15 Ιουνίου 2012,

—	έκρινε ότι τα εν λόγω μέτρα είναι ασυμβίβαστα με την εσωτερική αγορά και διέταξε την ανάκτηση των σχετικών ποσών,

—	να διαπιστώσει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, ότι το άρθρο 4, στοιχείο στ', της απόφασης 2012/21/ΕΕ και το σημείο 9 του Πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) είναι παράνομα και ανεφάρμοστα,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι ακύρωσης και τα κύρια επιχειρήματα συμπίπτουν με τα προβαλλόμενα στην υπόθεση T-219/14, Regione autonoma della Sardegna κατά Επιτροπής.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/51

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2014 — Deluxe Laboratories κατά ΓΕΕΑ (deluxe)

(Υπόθεση T-222/14)

2014/C 175/70

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deluxe Laboratories, Inc. (Burbank, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) (εκπρόσωπος: S. Serrat Viñas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 22ας Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1250/2013-2,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα με λεκτικό στοιχείο «deluxe» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 37, 39, 40, 41, 42 και 45 — Υπ. αριθ’ 11 253 044 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009;

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ, του κανονισμού 207/2009;

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β, του κανονισμού 207/2009;

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009;

—	Παράβαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, των κεκτημένων δικαιωμάτων και της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/54

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2014 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση F-14/14)

2014/C 175/76

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: A. Carrozzini, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί της κρατήσεως διαφόρων ποσών από το επίδομα αναπηρίας του προσφεύγοντος για τους μήνες από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο του 2013.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα συντάξεως του προσφεύγοντος για τους μήνες από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο του 2013, περί κρατήσεως από τα επίδομα αναπηρίας που δικαιούταν ο προσφεύγων για τους μήνες αυτούς ποσών ύψους 504,67 ευρώ για τον μήνα Απρίλιο, 504,72 ευρώ για τον Μάιο και 508,38 ευρώ για τους μήνες από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει την απόφαση, ανεξαρτήτως του τύπου με τον οποίο έχει περιβληθεί, με την οποία απορρίφθηκαν οι από 16 Ιουλίου 2013 και 7 Οκτωβρίου 2013 διοικητικές ενστάσεις κατά των προμνημονευθεισών αποφάσεων·

—	να ακυρώσει οποιαδήποτε απόφαση περιέχεται στην από 24 Οκτωβρίου 2013 επιστολή, η οποία φέρει στο άνω δεξιά μέρος της πρώτης σελίδας της τη μνεία «Ref. Ares(2013)3327388 — 24.10.2013»·

—	να ακυρώσει οποιαδήποτε απόφαση περιέχεται στην από 17 Μαΐου 2013 επιστολή·

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα τα ακόλουθα ποσά: 1) 504,67 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Μαΐου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 2) 504,72 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Ιουνίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 3) 508,38 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Ιουλίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 4) 508,38 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Αυγούστου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 5) 508,38 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού· 6) 508,38 ευρώ, προσαυξημένα με τόκους υπολογιζόμενους με ετήσιο επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση από 1ης Οκτωβρίου 2013 μέχρι της πραγματικής καταβολής του εν λόγω ποσού.

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/54

Προσφυγή της 24ης Φεβρουαρίου 2014 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-16/14)

2014/C 175/77

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης, η οποία εφαρμόζει τις νέες ΓΕΔ σχετικά με τα άρθρα 11 και 12 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κρίνει ότι το άρθρο 9 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ δεν είναι σύννομο·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 24ης Μαΐου 2013 περί υπολογισμού των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που είχε αποκτήσει ο προσφεύγων πριν από την ανάληψη υπηρεσίας, στο πλαίσιο της μεταφοράς τους στο συνταξιοδοτικό σύστημα των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ’ εφαρμογήν των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/55

Προσφυγή-αγωγή της 21ης Μαρτίου 2014 — ΖΖ κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση F-24/14)

2014/C 175/79

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ΖΖ (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της εκθέσεως αξιολογήσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας για το χρονικό διάστημα από 1ης Οκτωβρίου 2011 έως 31 Δεκεμβρίου 2012 και αίτημα αποζημιώσεως.

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την έκθεση αξιολογήσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας για το χρονικό διάστημα από 1ης Οκτωβρίου 2011 έως 31 Δεκεμβρίου 2012, όπως καταρτίσθηκε οριστικώς και υπεγράφη από τον αξιολογητή στις 23 Μαΐου 2013·

—

να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα την προσήκουσα αποζημίωση, ο καθορισμός του ύψους της οποίας καταλείπεται στην εκτίμηση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, χωρίς πάντως να υπολείπεται του ποσού των 500 ευρώ, σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα συνεπεία της επίμαχης εκθέσεως αξιολογήσεως·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

10.6.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 175/56

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Μαρτίου 2014 — ΖΖ κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-26/14)

2014/C 175/80

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: L. Levi, C. Bernard-Glanz και A. Tymen, avocats)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί απορρίψεως της αιτήσεως αρωγής που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων λόγω ηθικής παρενοχλήσεως.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τη σιωπηρή απόφαση περί απορρίψεως της από 13 Φεβρουαρίου 2013 αιτήσεως αρωγής που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων·

—	να ακυρώσει την από 18 Δεκεμβρίου 2013 απόφαση περί απορρίψεως της από 26 Αυγούστου 2013 ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος·

—	να επιδικάσει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα αποζημίωση ποσού 7 500 ευρώ για αποκατάσταση της υλικής ζημίας και ποσού 50 000 ευρώ για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 175

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	57ό έτος 10 Ιουνίου 2014

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2014/C 175/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1