12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/1

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/2

1)

Το άρθρο 18 ΣΛΕΕ, το οποίο κατοχυρώνει τη γενική αρχή περί απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, τυγχάνει εφαρμογής σε περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης στην οποία ένα κράτος μέλος απαιτεί από αερομεταφορέα που διαθέτει άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγηθείσα εντός άλλου κράτους άδεια για να εισέλθει στον εναέριο χώρο του όσον αφορά μη τακτικές ιδιωτικές πτήσεις από τρίτες χώρες προς το πρώτο κράτος μέλος, μολονότι δεν απαιτείται τέτοιου είδους άδεια από όσους αερομεταφορείς διαθέτουν άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγηθείσα από το πρώτο κράτος μέλος.

2)

Το άρθρο 18 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, αφενός, προβλέπει ότι αερομεταφορέας που διαθέτει άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγηθείσα από άλλο κράτος μέλος πρέπει, επ’ απειλή προστίμου, να λαμβάνει άδεια εισόδου στον εναέριο χώρο του πρώτου κράτους μέλους όσον αφορά μη τακτικές ιδιωτικές πτήσεις από τρίτες χώρες προς το πρώτο κράτος μέλος, μολονότι δεν απαιτείται τέτοια άδεια από όσους αερομεταφορείς διαθέτουν άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγηθείσα από το εν λόγω πρώτο κράτος μέλος, και, αφετέρου, εξαρτά τη χορήγηση της προαναφερθείσας άδειας εισόδου από την υποβολή δηλώσεως ότι οι αερομεταφορείς που διαθέτουν άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγηθείσα από το πρώτο κράτος μέλος δεν ενδιαφέρονται ή δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν τις πτήσεις αυτές.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/3

1)

Θέτοντας ως προϋπόθεση για την ταξινόμηση στο έδαφός της επιβατηγών αυτοκινήτων των οποίων το σύστημα διευθύνσεως είναι τοποθετημένο στη δεξιά πλευρά, είτε είναι καινούργια είτε είχαν προηγουμένως ταξινομηθεί σε άλλα κράτη μέλη, τη μετακίνηση του πηδαλίου στην αριστερή πλευρά, η Δημοκρατία της Πολωνίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2α της οδηγίας 70/311/EOK του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 1970, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν στο σύστημα διευθύνσεως των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμένων τους, από το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο), καθώς και από το άρθρο 34 ΣΛΕΕ.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/4

1)

Απαγορεύοντας την ταξινόμηση των επιβατηγών αυτοκινήτων το πηδάλιο των οποίων είναι τοποθετημένο στη δεξιά πλευρά και/ή αξιώνοντας, προκειμένου να προβεί σε ταξινόμηση των επιβατηγών αυτοκινήτων το σύστημα διευθύνσεως των οποίων είναι τοποθετημένο στη δεξιά πλευρά, είτε αυτά είναι καινούργια είτε είχαν προηγουμένως ταξινομηθεί σε άλλο κράτος μέλος, τη μετακίνηση του πηδαλίου στην αριστερή πλευρά, η Δημοκρατία της Λιθουανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2α της οδηγίας 70/311/EOK του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 1970, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν στο σύστημα διευθύνσεως των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμένων τους, από το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο), καθώς και από το άρθρο 34 ΣΛΕΕ.

2)

Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Λιθουανίας στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Δημοκρατία της Εσθονίας, η Δημοκρατία της Λετονίας και η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/5

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/6

1)

Η οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων (δέκατη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ), έχει την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να χορηγούν άδεια μητρότητας βάσει του άρθρου 8 της οδηγίας αυτής σε εργαζόμενη έχουσα την ιδιότητα της κατά νόμο μητέρας που απέκτησε τέκνο κατόπιν συμφωνίας παρένθετης μητρότητας, ακόμα και όταν μπορεί να θηλάσει το τέκνο αυτό μετά τη γέννηση ή ακόμα και όταν πράγματι το θηλάζει.

2)

Το άρθρο 14 της οδηγίας 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 1, στοιχεία α' και β', και 2, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι δεν συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω φύλου η άρνηση εργοδότη να χορηγήσει άδεια μητρότητας σε κατά νόμο μητέρα που απέκτησε τέκνο κατόπιν συμφωνίας παρένθετης μητρότητας.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/7

1)

Η οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, και κυρίως τα άρθρα 4 και 14 αυτής, έχει την έννοια ότι δεν συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω φύλου η μη χορήγηση άδειας μετ’ αποδοχών που αντιστοιχεί σε άδεια μητρότητας σε εργαζόμενη η οποία έχει την ιδιότητα της κατά νόμο μητέρας που απέκτησε τέκνο κατόπιν συμφωνίας παρένθετης μητρότητας.

Η περίπτωση μιας τέτοιας κατά νόμο μητέρας όσον αφορά τη χορήγηση άδειας υιοθεσίας δεν εμπίπτει στην οδηγία αυτή.

2)

Η οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχει την έννοια ότι δεν συνιστά δυσμενή διάκριση λόγω αναπηρίας η μη χορήγηση άδειας μετ’ αποδοχών που αντιστοιχεί σε άδεια μητρότητας ή σε άδεια υιοθεσίας σε εργαζόμενη η οποία αδυνατεί να τεκνοποιήσει και η οποία προέβη σε συμφωνία παρένθετης μητρότητας.

Το κύρος της οδηγίας αυτής δεν μπορεί να εκτιμηθεί υπό το πρίσμα της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, αλλά η εν λόγω οδηγία πρέπει να ερμηνεύεται, στο μέτρο του δυνατού, κατά τρόπο συνάδοντα προς τη Σύμβαση αυτή.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/8

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Τσεχική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Δανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Δημοκρατία της Φινλανδίας καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/8

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει τη Rousse Industry AD στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/9

α)

Συνάδει το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του βιβλίου ΙΙ του Sozialgesetzbuch με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

β)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, οφείλει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας να μεταβάλει το νομικό καθεστώς ή προκύπτει άμεσα ένα νέο νομικό καθεστώς και, ενδεχομένως, ποιο;

γ)

Διατηρείται το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του βιβλίου ΙΙ του Sozialgesetzbuch σε ισχύ μέχρι την (ενδεχομένως) αναγκαία τροποποίηση της νομοθεσίας εκ μέρους των οργάνων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/9

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/10

1)

Παραβιάζει το «δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου» του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

2)

Προσβάλλει το «δικαίωμα του προσώπου να μη δικάζεται ή να μην τιμωρείται ποινικά δύο φορές για την ίδια αξιόποινη πράξη» που κατοχυρώνει το άρθρο 50 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 14, παράγραφος 7, του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το άρθρο 4, παράγραφος 1, του Πρωτοκόλλου 7 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών που υπογράφηκε στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950;

3)

Παραβιάζει την «απαγόρευση της κατάχρησης δικαιώματος» που επιβάλλει το άρθρο 54 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/10

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/11

1)

Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1998/78 (1), σχετικά με τον τομέα αντισταθμίσεως των εξόδων αποθεματοποιήσεως, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ρυθμίζει εξαντλητικά την αντικατάσταση της ζάχαρης και ότι δεν προϋποθέτει ότι η ζάχαρη που αντικαθίσταται πρέπει να έχει παραχθεί από άλλο βιομήχανο που είναι εγκατεστημένος στο έδαφος του ιδίου κράτους μέλους;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης: Θέτει το άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1998/78 ως προϋπόθεση για την αξίωση απόδοσης των εξόδων αποθεματοποιήσεως της ζάχαρης την «πραγματική αντικατάσταση» της ζάχαρης Γ του ζαχαροβιομήχανου;

3)

Εάν το άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2670/81 (2) έχει εφαρμογή στην περίπτωση της αντικατάστασης της ζάχαρης: Θέτει το άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2670/81 ως προϋπόθεση για την αξίωση απόδοσης των εξόδων αποθεματοποιήσεως της ζάχαρης την «πραγματική αντικατάσταση» της ζάχαρης Γ του ζαχαροβιομήχανου;

4)

Επικουρικά: Πρέπει να θεωρηθεί ανίσχυρη η διάταξη του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2670/81, στο μέτρο που απαιτεί η ζάχαρη που αντικαθίσταται «να παράγεται από άλλο βιομήχανο που είναι εγκατεστημένος στην επικράτεια του ιδίου κράτους μέλους»;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/12

1)

Θεωρείται, σε σχέση με τη διακοπή της παραγραφής, ως αρμόδια αρχή κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, εδάφιο 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 (1) εκείνη που είναι αρμόδια για την πράξη που αποσκοπεί στη διερεύνηση ή τη δίωξη λόγω παρατυπίας, ανεξάρτητα από το αν παρείχε τα οικονομικά μέσα; Πρέπει η πράξη διερεύνησης ή δίωξης λόγω παρατυπίας να αποσκοπεί στην επιβολή διοικητικού μέτρου ή κύρωσης;

2)

Μπορεί ως «ενδιαφερόμενος» κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, εδάφιο 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 να θεωρηθεί και ο υπάλληλος μιας επιχείρησης ο οποίος ανακρίνεται ως μάρτυρας;

3)

Πρέπει «κάθε πράξη που φέρεται εις γνώσιν του ενδιαφερόμενου […] και αποσκοπεί στη διερεύνηση ή τη δίωξη της παρατυπίας» [άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 3, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95] να αφορά συγκεκριμένα σφάλματα του ζαχαροβιομήχανου κατά την καταγραφή της παραγωγής ζάχαρης (σύνολο πραγματικών περιστατικών), τα οποία συνήθως διαπιστώνονται μόνον κατόπιν δεόντως διενεργηθέντος ελέγχου στο πλαίσιο κοινής οργάνωσης αγοράς; Μπορεί και η τελική έκθεση με την οποία ολοκληρώνεται ο έλεγχος ή αξιολογείται το πόρισμα του ελέγχου, στην οποία δεν τίθενται περαιτέρω ζητήματα σχετικά με συγκεκριμένα σύνολα πραγματικών περιστατικών, να αποτελέσει επίσης φερόμενη εις γνώσιν «πράξη που αποσκοπεί στη διερεύνηση της παρατυπίας»;

4)

Προϋποθέτουν οι «επαναλαμβανόμενες παρατυπίες» του άρθρου 3, παράγραφος 3, εδάφιο 2, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 όπως οι πράξεις ή οι παραλείψεις που συνιστούν τις παρατυπίες βρίσκονται σε χρονική εγγύτητα μεταξύ τους, ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν ως «επανάληψη»; Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης: Εκλείπει η χρονική αυτή εγγύτητα εκ του ότι, μεταξύ άλλων, η παρατυπία κατά την καταγραφή μιας ποσότητας ζάχαρης από τον ζαχαροβιομήχανο συμβαίνει μόνο μία φορά εντός μιας περιόδου εμπορίας ζάχαρης και δεν επαναλαμβάνεται πριν από κάποια επόμενη ή μεταγενέστερη περίοδο εμπορίας ζάχαρης;

5)

Μπορεί να θεωρηθεί ότι οι επαναλήψεις κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 2, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 τερματίζονται λόγω του ότι η αρμόδια αρχή, τελούσα εν γνώσει της πολυπλοκότητας των περιστατικών, δεν διενήργησε κανέναν έλεγχο στην επιχείρηση ή ότι ο έλεγχος δεν διενεργήθηκε δεόντως ή επιμελώς;

6)

Πότε αρχίζει ο προβλεπόμενος στο άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 4, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 διπλάσιος χρόνος παραγραφής των οκτώ ετών για τις διαρκείς ή επαναλαμβανόμενες παρατυπίες; Αρχίζει η εν λόγω προθεσμία παραγραφής στο τέλος κάθε χαρακτηριζόμενης ως παρατυπίας πράξης (άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 1, του κανονισμού) ή στο τέλος της τελευταίας επαναλαμβανόμενης πράξης (άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 2, του κανονισμού);

7)

Μπορεί ο προβλεπόμενος στο άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο 4, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 διπλάσιος χρόνος παραγραφής των οκτώ ετών να διακοπεί από τις πράξεις της αρμόδιας αρχής που αποσκοπούν στη διερεύνηση ή δίωξη λόγω παρατυπίας;

8)

Στην περίπτωση διαφορετικών συνόλων πραγματικών περιστατικών τα οποία συνεκτιμώνται για τον υπολογισμό των επιδοτήσεων, καθορίζονται οι υπολογιζόμενες βάσει της διάταξης του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 προθεσμίες παραγραφής χωριστά για κάθε σύνολο πραγματικών περιστατικών (παρατυπία);

9)

Εξαρτάται η πάροδος του διπλάσιου χρόνου παραγραφής κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, εδάφιο 4, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 από το αν η αρχή τελεί εν γνώσει της παρατυπίας;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/13

1)

Έχει η περιγραφή εμπορευμάτων της διάκρισης 8543 7010 ΣΟ (1) την έννοια ότι στη διάκριση αυτή ταξινομούνται μόνο συσκευές οι οποίες διαθέτουν αποκλειστικά λειτουργίες μεταφράσεως ή λεξικού;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Μπορούν να ταξινομηθούν στη διάκριση 8543 7010 ΣΟ και συσκευές στις οποίες η λειτουργία μεταφράσεως ή λεξικού δεν είναι ουσιώδης σε σχέση με την κύρια λειτουργία (εν προκειμένω λειτουργία αναγνώσεως);

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/13

1)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι, στην περίπτωση που η παράβαση διατάξεως του δικαίου της Ένωσης διαπιστώνεται μετά την επέλευση ζημίας, η κατά το άρθρο 3, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 αναγκαία για την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής παρατυπία, που ορίζεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 (1), προϋποθέτει σωρευτικά, πέραν της πράξεως ή παραλείψεως ενός οικονομικού φορέα, και την πρόκληση ζημίας για τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης ή τους προϋπολογισμούς που διαχειρίζεται η Ένωση, ούτως ώστε η παραγραφή να αρχίζει μόνον από την επέλευση της ζημίας, ή αρχίζει η παραγραφή, ανεξάρτητα από τον χρόνο επελεύσεως της ζημίας, ήδη από την πράξη ή την παράλειψη του οικονομικού φορέα, η οποία συνιστά παράβαση διατάξεως του δικαίου της Ένωσης;

2)

Εφόσον στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι η προθεσμία αρχίζει μόνον από την επέλευση της ζημίας:

Υφίσταται —σχετικώς με την απόδοση οριστικώς καταβληθείσας επιστροφής κατά την εξαγωγή— ζημία, κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95, ήδη όταν καταβάλλεται στον εξαγωγέα ποσό ίσο προς την επιστροφή κατά την εξαγωγή, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 565/80, χωρίς να έχει αποδεσμευθεί προηγουμένως η εγγύηση κατά το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 565/80, ή υφίσταται ζημία μόνον από τον χρόνο της αποδεσμεύσεως της εγγυήσεως και, επομένως, της οριστικής χορηγήσεως της επιστροφής κατά την εξαγωγή;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/14

1)

Αντιτίθεται το άρθρο 107 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 87 ΕΚ), σε συνδυασμό με το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 88, παράγραφος 3, ΕΚ), σε εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία η —περιορίζουσα τη φορολογητέα ύλη και ως εκ τούτου και τη φορολογική επιβάρυνση— απόσβεση υπεραξίας επιχειρήσεως λόγω κτήσεως ημεδαπής συμμετοχής διενεργείται στο πλαίσιο της φορολογήσεως ομίλου, ενώ δεν επιτρέπεται σε άλλες περιπτώσεις φορολογίας εισοδήματος και φορολογήσεως εταιριών;

2)

Αντιτίθεται το άρθρο 49 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 43 ΕΚ), σε συνδυασμό με το άρθρο 54 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 48 ΕΚ), στις νομοθετικές διατάξεις κράτους μέλους κατά τις οποίες η απόσβεση υπεραξίας επιχειρήσεως στο πλαίσιο της φορολογήσεως ομίλου διενεργείται σε περίπτωση κτήσεως ημεδαπής συμμετοχής, ενώ δεν επιτρέπεται σε περίπτωση κτήσεως συμμετοχής σε αλλοδαπή εταιρία (ιδίως με έδρα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης);

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/14

1)

Ισχύει η υποχρέωση ίσης μεταχειρίσεως του άρθρου 4, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (1) –με την εξαίρεση της απαγορεύσεως παροχών προς άλλο κράτος από το κράτος μέλος του τόπου κατοικίας κατά το άρθρο 70, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004– ομοίως και για τις ειδικές μη ανταποδοτικού χαρακτήρα χρηματικές παροχές κατά την έννοια του άρθρου 70, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Είναι δυνατόν –και αν ναι, σε ποια έκταση– να περιοριστεί η υποχρέωση ίσης μεταχειρίσεως του άρθρου 4, του κανονισμού 883/2004 από διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που μεταφέρουν στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 24, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (2), σύμφωνα με τις οποίες η πρόσβαση σε αυτές τις παροχές αποκλείεται ανεξαιρέτως, όταν το δικαίωμα παραμονής ενός πολίτη της Ένωσης σε ένα άλλο κράτος μέλος προκύπτει μόνον από τον σκοπό αναζήτησης εργασίας;

3)

Αντιτίθεται το άρθρο 45, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 18, ΣΛΕΕ, σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία χωρίς καμία εξαίρεση αρνείται σε πολίτες της Ένωσης, που ως αναζητούντες εργασία μπορούν να επικαλεστούν την άσκηση του δικαιώματος τους για ελεύθερη κυκλοφορία, τη χορήγηση, για το διάστημα που έχουν δικαίωμα παραμονής μόνον προς εξεύρεση εργασίας και ανεξάρτητα από τους δεσμούς τους με το κράτος υποδοχής, μιας κοινωνικής παροχής η οποία αποβλέπει στην εξασφάλιση της διαβιώσεως και ταυτόχρονα επίσης διευκολύνει την πρόσβαση στην αγορά εργασίας;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/15

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/16

1)

Στην απόφαση Fitzwilliam (1) το Δικαστήριο έκρινε ότι πιστοποιητικό Ε 101 εκδοθέν από αρμόδιο φορέα κράτους μέλους δεσμεύει τους φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως άλλων κρατών μελών, ακόμη και αν το πιστοποιητικό αυτό φέρει το στίγμα ουσιαστικού σφάλματος. Ισχύει το συμπέρασμα αυτό επίσης για περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου δεν έχουν εφαρμογή οι κανόνες καθορισμού της εφαρμοστέας νομοθεσίας που περιέχονται στον κανονισμό (2);

2)

Έχει για την απάντηση στο ερώτημα αυτό σημασία το ότι ο αρμόδιος φορέας δεν είχε την πρόθεση να εκδώσει πιστοποιητικό Ε 101, αλλά, για διοικητικούς λόγους, εν γνώσει του και οικειοθελώς χρησιμοποίησε έγγραφα που με τη μορφή και το περιεχόμενό τους εμφανίζονταν ως πιστοποιητικά Ε 101, ενώ ο ενδιαφερόμενος θεωρούσε και εύλογα μπορούσε να θεωρήσει ότι είχε λάβει ένα τέτοιο πιστοποιητικό;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/16

1)

Πρέπει το άρθρο 101, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, σε περίπτωση συμμετοχής επιχειρήσεων σε κοινό ηλεκτρονικό σύστημα πληροφοριών του είδους που περιγράφεται στην κρινόμενη υπόθεση, εφόσον το Συμβούλιο Ανταγωνισμού αποδείξει ότι στο σύστημα εισήχθη ανακοίνωση συστήματος σχετικά με περιορισμό των εκπτώσεων και τεχνικός περιορισμός του ποσοστού εκπτώσεως, τεκμαίρεται ότι οι εν λόγω επιχειρήσεις γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν την ανακοίνωση συστήματος που εισήχθη στο ηλεκτρονικό σύστημα πληροφοριών και ότι, εφόσον δεν προέβαλαν αντιρρήσεις για την εφαρμογή περιορισμού των εκπτώσεων, εξέφρασαν σιωπηρώς τη συναίνεσή τους για τον περιορισμό του ποσοστού εκπτώσεως και, για τον λόγο αυτόν, ευθύνονται λόγω εναρμονισμένων πρακτικών βάσει του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

2)

Αν στο πρώτο ερώτημα δοθεί αρνητική απάντηση, ποιοι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να προσδιοριστεί αν οι επιχειρήσεις που συμμετείχαν σε κοινό ηλεκτρονικό σύστημα πληροφοριών υπό συνθήκες ανάλογες με αυτές της κύριας δίκης ακολούθησαν εναρμονισμένες πρακτικές κατά την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/17

1)

Έχει το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, την έννοια ότι εμπίπτει, επίσης, στον κανονισμό αυτό περίπτωση «νωρίτερης αναχωρήσεως» της πτήσεως που δεν ανακοινώνεται, συνεπεία της οποίας οι επιβάτες χάνουν την πτήση;

2)

Έχει ο κανονισμός την έννοια ότι, με εξαίρεση το άρθρο 5, η αιτία της καθυστερήσεως δεν έχει καθοριστική σημασία;

3)

Ο συνιστάμενος στην αποζημίωση λόγω απώλειας χρόνου σκοπός του κανονισμού αφορά, επίσης, το γεγονός ότι ο επιβάτης φθάνει ενδεχομένως νωρίτερα στον προορισμό του, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται το πριν από την πτήση πρόγραμμά του;

4)

Η μη ανακοίνωση της νωρίτερης αναχωρήσεως της πτήσεως, συνέπεια της οποίας η άφιξη στον τόπο διακοπών καθυστερεί σε σχέση με την προγραμματισμένη ώρα, έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή του κανονισμού;

5)

Αποσκοπεί ο κανονισμός στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας, ώστε να προστατεύεται ο χρονικός προγραμματισμός του επιβάτη; Ισχύει το παραπάνω και όσον αφορά τη νωρίτερη αναχώρηση;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/17

1)

Έχει το παράρτημα IIB της οδηγίας 1999/13/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1999, για τον περιορισμό των εκπομπών πτητικών οργανικών ενώσεων που οφείλονται στη χρήση οργανικών διαλυτών σε ορισμένες δραστηριότητες και εγκαταστάσεις, την έννοια ότι, όταν τα προϊόντα υποκαταστάσεως με χαμηλή ή μηδενική περιεκτικότητα διαλυτών βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της αναπτύξεως, στον φορέα εκμεταλλεύσεως εγκαταστάσεων για τις οποίες μπορεί να διατυπωθεί η υπόθεση ότι το προϊόν έχει σταθερή περιεκτικότητα στερεών, η οποία χρησιμοποιείται κατόπιν για τον καθορισμό του σημείου αναφοράς για τη μείωση των εκπομπών, πρέπει να δίδεται παράταση χρόνου για την εφαρμογή του προγράμματός του περιορισμού, κατά παρέκκλιση από το περιλαμβανόμενο στο εν λόγω παράρτημα χρονοδιάγραμμα;

2)

Απαιτείται για τη χορήγηση παρατάσεως για την εφαρμογή του προγράμματος περιορισμού κατά την έννοια του παραρτήματος IIB της οδηγίας 1999/13/EΚ συγκεκριμένη πράξη του φορέα εκμεταλλεύσεως των περί ων πρόκειται εγκαταστάσεων ή άδεια αρμόδιας αρχής;

3)

Βάσει ποιων κριτηρίων δύναται να καθοριστεί η διάρκεια της παρατάσεως κατά την έννοια του παραρτήματος IIB της οδηγίας 1999/13/EΚ;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/18

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/18

1)

Πρέπει ο όρος «εθνοτική καταγωγή» που χρησιμοποιείται στην οδηγία 2000/43/EΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (1), και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι καλύπτει συμπαγή ομάδα Βουλγάρων υπηκόων με καταγωγή Ρομά, όπως οι κάτοικοι της συνοικίας «Gizdova mahala» της πόλης Dupnitsa;

2)

Δύναται ο όρος «ανάλογη κατάσταση» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/43 να βρει εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση, όπου τα όργανα μετρήσεως εγκαθίστανται σε ύψος 6 έως 7 μέτρων στις συνοικίες Ρομά, ενώ σε άλλες συνοικίες χωρίς συμπαγή πληθυσμό Ρομά εγκαθίστανται κατά κανόνα σε ύψος κατώτερο των 2 μέτρων;

3)

Πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/43 να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι η εγκατάσταση οργάνων μετρήσεως σε ύψος 6 έως 7 μέτρων στις συνοικίες Ρομά συνιστά λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση του πληθυσμού με καταγωγή Ρομά σε σύγκριση προς τον πληθυσμό άλλης εθνοτικής καταγωγής;

4)

Σε περίπτωση που υφίσταται λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση, πρέπει η εν λόγω διάταξη να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι στο πλαίσιο της υποθέσεως της κύριας δίκης η μεταχείριση αυτή οφείλεται εν όλω ή εν μέρει στο γεγονός ότι αφορά την εθνοτική ομάδα των Ρομά;

5)

Συνάδει με την οδηγία 2000/43 εθνική διάταξη όπως το άρθρο 1, σημείο 7, των συμπληρωματικών διατάξεων του Zakon za zashtita ot diskriminatsia [νόμου περί προστασίας από τις διακρίσεις, στο εξής: ZZD], κατά την οποία «δυσμενή μεταχείριση» συνιστά κάθε συμπεριφορά, κάθε πράξη και κάθε παράλειψη που θίγει κατά τρόπο άμεσο ή έμμεσο δικαιώματα ή έννομα συμφέροντα;

6)

Δύναται ο όρος «εκ πρώτης όψεως ουδέτερη πρακτική» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/43 να εφαρμοσθεί ως προς την πρακτική της CEZ Razpredelenie Bulgaria AD η οποία συνίσταται στην εγκατάσταση οργάνων μετρήσεως σε ύψος 6 έως 7 μέτρων; Πώς πρέπει να ερμηνεύεται ο όρος «εκ πρώτης όψεως» –υπό την έννοια ότι η πρακτική είναι προδήλως ουδέτερη ή υπό την έννοια ότι αυτή δημιουργεί μόνον την εντύπωση ότι είναι ουδέτερη, δηλαδή είναι φαινομενικώς ουδέτερη;

7)

Επιβάλλεται η ουδέτερη πρακτική να περιαγάγει σε ιδιαιτέρως δυσμενέστερη θέση τα πρόσωπα για λόγους φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, προκειμένου να συντρέχει έμμεση διάκριση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/43, ή αρκεί η εν λόγω πρακτική να θίγει απλώς πρόσωπα συγκεκριμένης εθνοτικής καταγωγής; Συνάδει, συναφώς, με το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/43 εθνική διάταξη όπως το άρθρο 4, παράγραφος 3, του ZZD, κατά το οποίο έμμεση διάκριση συντρέχει όταν ένα πρόσωπο περιέρχεται σε δυσμενέστερη θέση βάσει χαρακτηριστικών οριζόμενων στην παράγραφο 1 (περιλαμβανομένης της εθνοτικής καταγωγής);

8)

Πώς πρέπει να ερμηνεύεται ο όρος «θέτει σε μειονεκτική θέση συγκριτικά με άλλα πρόσωπα» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/43; Είναι αντίστοιχος του όρου «λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση» που χρησιμοποιείται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2000/43 ή καλύπτει μόνον ιδιαιτέρως σημαντικές, πρόδηλες και σοβαρές περιπτώσεις άνισης μεταχειρίσεως; Συνιστά η ως άνω περιγραφόμενη πρακτική, στην προκειμένη περίπτωση, ιδιαιτέρως δυσμενή θέση; Εάν δεν υφίσταται ιδιαιτέρως σημαντική, πρόδηλη και σοβαρή περίπτωση περιελεύσεως σε δυσμενή θέση, αρκεί τούτο ώστε να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο έμμεσης διακρίσεως (χωρίς να εξετασθεί αν η εκάστοτε πρακτική είναι δικαιολογημένη, πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξη θεμιτού σκοπού);

9)

Συνάδουν με το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', της οδηγίας 2000/43 εθνικές διατάξεις όπως το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, του ZZD, που προϋποθέτει «δυσμενέστερη μεταχείριση» για να συντρέχει άμεση διάκριση και «περιέλευση σε δυσμενέστερη θέση» για να συντρέχει έμμεση διάκριση, χωρίς να προβλέπει, όπως η οδηγία, διαφοροποίηση ανάλογα με τη σοβαρότητα της εκάστοτε δυσμενούς μεταχειρίσεως;

10)

Πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/43 να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι η εν λόγω πρακτική της CEZ Razpredelenie Bulgaria AD δικαιολογείται αντικειμενικώς από την εξασφάλιση της ακεραιότητας του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και την ορθή μέτρηση της καταναλώσεως ηλεκτρικής ενέργειας; Είναι πρόσφορη αυτή η πρακτική ακόμη και υπό το πρίσμα της υποχρεώσεως της καθής να καθιστά δυνατή την ελεύθερη πρόσβαση των καταναλωτών στις ενδείξεις των μετρητών καταναλώσεως ηλεκτρικού ρεύματος; Είναι αναγκαία αυτή η πρακτική, εφόσον δημοσιεύσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν καταστήσει γνωστές άλλες προσιτές, από τεχνικής και οικονομικής απόψεως, μεθόδους για την εξασφάλιση της ακεραιότητας των οργάνων μετρήσεως;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/20

1)

Συμπίπτει η έννοια του μη μονίμου, με σύμβαση αορίστου χρόνου εργαζομένου[,] όπως καθορίζεται από τη νομοθεσία και τη νομολογία, με τον ορισμό του εργαζομένου με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, που περιλαμβάνεται στην οδηγία 1999/70/ΕΚ (1);

2)

Συμβιβάζεται με το κοινοτικό δίκαιο η εκ μέρους του εθνικού δικαστή ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου, ότι δηλαδή η Διοίκηση μπορεί, στην περίπτωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου που συνήφθησαν στον δημόσιο τομέα καταστρατηγώντας τον νόμο και μετετράπησαν σε μη μόνιμες συμβάσεις αορίστου χρόνου, να καλύπτει ή να καταργεί μονομερώς τη θέση εργασίας χωρίς καταβολή οιασδήποτε αποζημιώσεως στον εργαζόμενο και χωρίς να προβλέπονται άλλα μέτρα που να περιορίζουν την καταχρηστική χρήση των προσωρινών συμβάσεων εργασίας;

3)

Θα συμβιβαζόταν με το κοινοτικό δίκαιο η εν λόγω συμπεριφορά της Διοικήσεως αν αυτή, κατά την κάλυψη ή κατάργηση της θέσεως εργασίας, κατέβαλλε την αποζημίωση που προβλέπεται για τη λύση των νομίμως συναπτομένων προσωρινών συμβάσεων;

4)

Θα συμβιβαζόταν με το κοινοτικό δίκαιο η εν λόγω συμπεριφορά της Διοικήσεως αν αυτή, για να προβεί στην κάλυψη ή κατάργηση της θέσεως εργασίας, όφειλε να εφαρμόσει τις διαδικασίες και τους λόγους που ισχύουν σε περίπτωση απολύσεως για αντικειμενικούς λόγους και να καταβάλει την αυτή αποζημίωση;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/20

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/21

1)

Έχουν οι διατάξεις της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), και της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ (2), εφαρμογή σε σύμβαση πιστώσεως η οποία συνήφθη στις 5 Οκτωβρίου 2006, πριν από την προσχώρηση της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η οποία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να παράγει αποτελέσματα, στο μέτρο που οι διατάξεις της αποτελούν τώρα αντικείμενο εκτελέσεως, κατόπιν διαδοχικών εκχωρήσεων της πιστώσεως που συνομολογήθηκε στη σύμβαση αυτή;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, δύνανται να θεωρηθούν καταχρηστικές, κατά την έννοια της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, ρήτρες, όπως εκείνες που αφορούν την «εξυπηρέτηση του χρέους του οφειλέτη», σχετικά με την ύπαρξη υπερημερίας του οφειλέτη, καθώς και ρήτρες που αφορούν την αύξηση του επιτοκίου μετά την παρέλευση ενός έτους, ημερομηνία από την οποία το επιτόκιο συνίσταται στο μεταβλητό επιτόκιο αναφοράς της Banca Comercială Română, το οποίο αναρτάται στην έδρα της τράπεζας, αυξημένο κατά 1,90 [εκατοστιαίες μονάδες];

3)

Μήπως η αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας των δικαιωμάτων που οι ιδιώτες αντλούν από το δίκαιο της Ένωσης, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιτίθεται σε διάταξη εθνικού δικαίου, όπως εκείνη του άρθρου 120 της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου 99 του Δεκεμβρίου του 2006 σχετικά με τα πιστωτικά ιδρύματα και την κεφαλαιακή επάρκεια, η οποία αναγνωρίζει τον χαρακτήρα εκτελεστού τίτλου σε σύμβαση τραπεζικής πιστώσεως, συναφθείσα με ιδιωτικό συμφωνητικό και χωρίς δυνατότητα του οφειλέτη να διαπραγματευθεί τις ρήτρες της, βάσει της οποίας συμβάσεως, μετά από συνοπτική εξακρίβωση και τη λήψη άδειας επισπεύσεως αναγκαστικής εκτελέσεως στο πλαίσιο διαδικασίας χωρίς αντιδικία, όπου ο δικαστής έχει περιορισμένη δυνατότητα να εξετάσει το ύψος της απαιτήσεως, δικαστικός επιμελητής δύναται να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση επί των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη;

4)

Αντιτίθεται η οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, σε ρύθμιση κράτους μέλους, όπως τα άρθρα 372 επ. του παλαιού Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η οποία παρέχει στον δανειστή τη δυνατότητα να απαιτήσει την εκπλήρωση παροχής απορρέουσας από καταχρηστικές συμβατικές ρήτρες επισπεύδοντας αναγκαστική εκτέλεση επί του ακινήτου που παρασχέθηκε ως ασφάλεια, μέσω πωλήσεως του ακινήτου παρά την ανακοπή που άσκησε ο καταναλωτής, χωρίς ανεξάρτητος δικαστής να εξετάσει τις συμβατικές ρήτρες;

5)

Μήπως η ύπαρξη στην εθνική ρύθμιση διατάξεως, όπως εκείνη του άρθρου 120 της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου 99 του Δεκεμβρίου του 2006 σχετικά με τα πιστωτικά ιδρύματα και την κεφαλαιακή επάρκεια, η οποία αναγνωρίζει τον χαρακτήρα εκτελεστού τίτλου σε σύμβαση τραπεζικής πιστώσεως, δύναται να θίξει το δικαίωμα ελεύθερης εγκαταστάσεως που προβλέπεται στο άρθρο 49 ΣΛΕΕ καθώς και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών που προβλέπεται στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι αποθαρρύνει τους πολίτες της Ένωσης να εγκατασταθούν σε κράτος στο οποίο σε τραπεζική σύμβαση συναφθείσα από ιδιωτικό ίδρυμα αναγνωρίζεται αξία ίση με εκείνη εκτελεστού τίτλου αποτελούμενου από δικαστική απόφαση;

6)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα προηγούμενα ερωτήματα, δύναται το εθνικό δικαστήριο να εξετάσει αυτεπαγγέλτως τον μη εκτελεστό χαρακτήρα ενός τέτοιου τίτλου, βάσει του οποίου επισπεύδεται η αναγκαστική εκτέλεση πιστώσεως συνομολογημένης σε τέτοια σύμβαση;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/22

1)

Μπορεί να προβληθεί αξίωση αποζημιώσεως, δυνάμει του άρθρου 19 της συμβάσεως του Μόντρεαλ, στο πλαίσιο διαδικασίας εκδόσεως ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής;

2)

Όσον αφορά αξίωση αποζημιώσεως βάσει του άρθρου 19 της συμβάσεως του Μόντρεαλ, καθορίζονται, αφενός, η δικαιοδοσία του αρμόδιου για την έκδοση ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής συμβολαιογράφου –ο οποίος εξομοιώνεται με εθνική δικαστική αρχή– και, αφετέρου, μετά την κίνηση ένδικης διαδικασίας κατόπιν υποβολής από τον καθού δηλώσεως αντιρρήσεων, η διεθνής δικαιοδοσία από τους κανόνες περί δικαιοδοσίας τους οποίους προβλέπουν ο κανονισμός (ΕΚ) 1896/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση διαδικασίας ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής (1) (εφεξής: κανονισμός 1896/2006), ο κανονισμός (ΕΚ) 44/2001, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (2) (εφεξής: κανονισμός 44/2001), ή/και η σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία υπεγράφη στο Μόντρεαλ την 28η Μαΐου 1999 (εφεξής: σύμβαση του Μόντρεαλ); Ποια είναι η μεταξύ των εν λόγω κανόνων δικαίου ιεράρχηση;

3)

Στην περίπτωση υπεροχής των προβλεπομένων στη σύμβαση του Μόντρεαλ κανόνων δικαιοδοσίας, μπορεί ο αιτών, έστω και ελλείψει οιουδήποτε επιπλέον κριτηρίου συνδέσμου, να προβάλει την αξίωσή του, κατ’ επιλογήν, ενώπιον δικαστηρίου που εδρεύει στο έδαφος συμβαλλόμενου κράτους ή πρέπει το δικαστήριο ενώπιον του οποίου προβάλλει την αξίωσή του να είναι κατά τόπον αρμόδιο βάσει των εσωτερικών δικονομικών διατάξεων του κράτους μέλους όπου αυτό εδρεύει;

Πώς πρέπει, κατά τα λοιπά, να ερμηνευθεί ο προβλεπόμενος στη σύμβαση του Μόντρεαλ κανόνας περί κατ’ επιλογήν δικαιοδοσίας, ο οποίος αναφέρεται στο δικαστήριο του τόπου εγκαταστάσεως του μεταφορέα, μέσω του οποίου συνήφθη η σύμβαση;

4)

Μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυτεπάγγελτης επανεξετάσεως ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής η οποία εκδόθηκε κατά παρερμηνεία του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού ή από αρχή καθ’ ύλην αναρμόδια; Ή μήπως πρέπει, ελλείψει δικαιοδοσίας, να τεθεί στο αρχείο αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου η ένδικη διαδικασία που κινήθηκε κατόπιν της υποβολής δηλώσεως αντιρρήσεων;

5)

Στον βαθμό που τα ουγγρικά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να διεξαγάγουν την ένδικη διαδικασία, πρέπει οι κανόνες του εσωτερικού δικονομικού δικαίου να ερμηνευθούν, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης και τη σύμβαση του Μόντρεαλ, υπό την έννοια ότι καθορίζουν κατ' ανάγκη ένα τουλάχιστον δικαστήριο το οποίο, ακόμη και ελλείψει οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου συνδέσμου, υποχρεούται να εκδικάσει επί της ουσίας την ένδικη διαφορά κατόπιν της υποβολής δηλώσεως αντιρρήσεων;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/23

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/23

1)

Έχει το άρθρο 55 της οδηγίας ΦΠΑ (1), σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2010, την έννοια ότι αναφέρεται αποκλειστικά στους υποκείμενους στον φόρο αποδέκτες υπηρεσιών οι οποίοι δεν διαθέτουν ή δεν είναι υποχρεωμένοι να διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στο κράτος μέλος εντός του οποίου εκτελούνται υλικώς οι σχετικές υπηρεσίες;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, τυγχάνει αποκλειστικής εφαρμογής το άρθρο 52 της οδηγίας ΦΠΑ προκειμένου να προσδιοριστεί ο τόπος παροχής των υπηρεσιών;

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 55 της οδηγίας ΦΠΑ, σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2010, την έννοια ότι, όταν ο υποκείμενος στον φόρο αποδέκτης υπηρεσιών υπεργολαβίας διαθέτει, ή οφείλει να διαθέτει, αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε πλείονα κράτη μέλη, απόκειται στην αποκλειστική διακριτική ευχέρεια του εν λόγω αποδέκτη ο καθορισμός του αριθμού φορολογικού μητρώου τον οποίο χρησιμοποιεί όταν του παρέχονται οι εν λόγω υπηρεσίες (συμπεριλαμβανόμενης της περίπτωσης στην οποία ο υποκείμενος στον φόρο αποδέκτης των υπηρεσιών φέρεται να είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος εντός του οποίου λαμβάνει χώρα η υλική εκτέλεση των υπηρεσιών ενώ διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλο κράτος μέλος);

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα περί της άνευ περιορισμών ευχέρειας επιλογής του αποδέκτη των υπηρεσιών, έχει το άρθρο 55 της οδηγίας ΦΠΑ την έννοια ότι:

5)

Σε περίπτωση κατά την οποία ο αποδέκτης δεν έχει απεριόριστη ευχέρεια επιλογής ως προς τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, ασκούν επιρροή στην εφαρμογή του άρθρου 55 της οδηγίας σχετικά με τον ΦΠΑ, σε ισχύ μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2010:

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/24

1)

Είναι συμβατή προς το άρθρο 56 ΣΛΕΕ μια μη εισάγουσα διακρίσεις ρύθμιση κράτους μέλους με την οποία, μέσω μίας μόνο πράξης και άνευ χορηγήσεως περιόδου προσαρμογής, πενταπλασιάζεται ο προγενέστερος άμεσος φόρος επί των παιγνιομηχανημάτων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε αίθουσες τυχηρών παιγνίων, επονομαζόμενος φόρος επί του παιγνίου, και, επιπλέον, εισάγεται φόρος επί του παιγνίου σε ποσοστιαία βάση, κατά τρόπον ώστε να περιορίζεται η δραστηριότητα των διοργανωτών τυχηρών παιγνίων οι οποίοι εκμεταλλεύονται αίθουσες παιγνίων;

2)

Μπορεί να ερμηνευθεί το άρθρο 34 ΣΛΕΕ υπό την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του μια μη εισάγουσα διακρίσεις ρύθμιση κράτους μέλους με την οποία, μέσω μίας μόνο πράξης και άνευ χορηγήσεως περιόδου προσαρμογής, πενταπλασιάζεται ο προγενέστερος άμεσος φόρος επί των παιγνιομηχανημάτων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε αίθουσες τυχηρών παιγνίων, επονομαζόμενος φόρος επί του παιγνίου, και, επιπλέον, εισάγεται φόρος επί του παιγνίου σε ποσοστιαία βάση, κατά τρόπον ώστε να περιορίζεται η εισαγωγή παιγνιομηχανημάτων στην Ουγγαρία από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και/ή δεύτερο ερώτημα, μπορεί κράτος μέλος να επικαλεσθεί αποκλειστικά τη διευθέτηση της δημοσιονομικής κατάστασης στο [πλαίσιο της] εφαρμογής των άρθρων 36 ΣΛΕΕ, 52, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 61 ΣΛΕΕ ή της [ύπαρξης] επιτακτικών λόγων;

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και/ή δεύτερο ερώτημα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι γενικές αρχές του δικαίου, δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 3 ΣΕΕ, σχετικά με τους περιορισμούς που επιβάλλει κράτος μέλος και τη χορήγηση περιόδου προσαρμογής στην φορολογική ρύθμιση;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και/ή δεύτερο ερώτημα, χωρεί ερμηνεία της απόφασης [της 5ης Μαρτίου 1996] στις [συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-46/93 και C-48/93], Brasserie du Pêcheur, κατά τρόπον ώστε η παράβαση των άρθρων 34 ΣΛΕΕ και/ή 56 ΣΛΕΕ να θεμελιώνει ευθύνη του κράτους μέλους προς αποζημίωση για τον λόγο ότι οι ως άνω διατάξεις —λόγω του αμέσου αποτελέσματός τους— χορηγούν δικαιώματα υπέρ των ιδιωτών στα κράτη μέλη;

6)

Μπορεί να ερμηνευθεί η οδηγία 98/34/ΕΚ (1) υπό την έννοια ότι συνιστά «de facto τεχνικό κανόνα» φορολογική ρύθμιση κράτους μέλους που πενταπλασιάζει διά μιας το ποσό ενός άμεσου φόρου, του καταβλητέου φόρου επί του παιγνίου για τα παιγνιομηχανήματα που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης σε αίθουσες παιγνίων, ενώ επίσης θεσπίζει φόρο σε ποσοστιαία βάση;

7)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο έκτο ερώτημα, μπορούν να επικαλεστούν οι ιδιώτες σε κράτος μέλος έναντι του κράτους αυτού την εκ μέρους του παράβαση των άρθρων 8 παράγραφος 1 και/ή 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/34/ΕΚ λόγω παράλειψής του που θεμελιώνει υποχρέωση αποζημιώσεως, [ήτοι,] αποσκοπεί η εν λόγω οδηγία στη χορήγηση ατομικών δικαιωμάτων; Ποιους παράγοντες πρέπει να σταθμίσει ο εθνικός δικαστής προκειμένου να αποφανθεί επί του ζητήματος αν το εναγόμενο διέπραξε κατάφωρη παραβίαση και τι είδους αξίωση αποζημίωσης μπορεί να θεμελιωθεί στην εν λόγω παραβίαση;

1)

Είναι συμβατή προς το άρθρο 56 ΣΛΕΕ η μη εισάγουσα διακρίσεις ρύθμιση κράτους μέλους με την οποία απαγορεύεται με άμεσο αποτέλεσμα η εκμετάλλευση παιγνιομηχανημάτων σε αίθουσες παιγνίων, χωρίς τη χορήγηση περιόδου μετάβασης ή προσαρμογής στους θιγόμενους διοργανωτές τυχηρών παιγνίων και χωρίς καταβολή σε αυτούς προσήκουσας αποζημιώσεως, ενώ ταυτόχρονα θεσπίζεται μονοπώλιο εκμετάλλευσης των παιγνιομηχανημάτων υπέρ των καζίνων;

2)

Μπορεί να ερμηνευθεί το άρθρο 34 ΣΛΕΕ υπό την έννοια ότι ισχύει και εφαρμόζεται και στην περίπτωση που κράτος μέλος θεσπίζει μη εισάγουσα διακρίσεις ρύθμιση η οποία, μολονότι δεν απαγορεύει ευθέως την εισαγωγή παιγνιομηχανημάτων από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντούτοις περιορίζει ή απαγορεύει την πραγματική χρήση και εκμετάλλευση των εν λόγω μηχανημάτων μέσω της διοργανώσεως τυχηρών παιγνίων, χωρίς να χορηγεί στους θιγόμενους διοργανωτές τυχηρών παιγνίων που ασκούν τη δραστηριότητα αυτή ούτε περίοδο μετάβασης ή προσαρμογής ούτε αποζημίωση;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα, ποια κριτήρια πρέπει να συνυπολογίσει ο εθνικός δικαστής προκειμένου να αποφανθεί επί του αναγκαίου, πρόσφορου και μη δυσανάλογου χαρακτήρα του εν λόγω περιορισμού στο [πλαίσιο της] εφαρμογής των άρθρων 36 ΣΛΕΕ, 52, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και 61 ΣΛΕΕ ή της [ύπαρξης] επιτακτικών λόγων;

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και/ή δεύτερο ερώτημα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι γενικές αρχές του δικαίου, δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 3, ΣΕΕ, ως προς τις απαγορεύσεις που θεσπίζονται από κράτος μέλος και τη χορήγηση περιόδου προσαρμογής; Λαμβάνονται υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα —όπως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και η απαγόρευση στερήσεως της ιδιοκτησίας άνευ αποζημιώσεως— ως προς τον επιβαλλόμενο εν προκειμένω περιορισμό, και σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, με ποιον τρόπο;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο και/ή δεύτερο ερώτημα, χωρεί ερμηνεία της απόφασης [της 5ης Μαρτίου 1996] στις [συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-46/93 και C-48/93], Brasserie du Pêcheur, κατά τρόπον ώστε η παράβαση των άρθρων 34 ΣΛΕΕ και/ή 56 ΣΛΕΕ να θεμελιώνει ευθύνη του κράτους μέλους προς αποζημίωση για τον λόγο ότι οι ως άνω διατάξεις —λόγω του άμεσου αποτελέσματός τους— απονέμουν δικαιώματα υπέρ των ιδιωτών στα κράτη μέλη;

6)

Μπορεί να ερμηνευθεί η οδηγία 98/34/ΕΚ υπό την έννοια ότι συνιστά «άλλη απαίτηση» κανόνας κράτους μέλους με τον οποίο απαγορεύεται η εκμετάλλευση παιγνιομηχανημάτων σε αίθουσες παιγνίων λόγω του περιορισμού της εκμεταλλεύσεώς τους αποκλειστικά στα καζίνα;

7)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο έκτο ερώτημα, μπορούν να επικαλεστούν οι ιδιώτες σε κράτος μέλος έναντι του κράτους αυτού την εκ μέρους του παράβαση των άρθρων 8 παράγραφος 1 και/ή 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/34/ΕΚ λόγω παράλειψής του που θεμελιώνει υποχρέωση αποζημιώσεως; Ποιους παράγοντες πρέπει να σταθμίσει ο εθνικός δικαστής προκειμένου να αποφανθεί επί του ζητήματος αν το εναγόμενο διέπραξε κατάφωρη παραβίαση και τι είδους αξίωση αποζημίωσης μπορεί να θεμελιωθεί στην εν λόγω παραβίαση;

8)

Τυγχάνει εφαρμογής η αρχή του κοινοτικού δικαίου κατά την οποία τα κράτη μέλη υποχρεούνται να αποκαταστήσουν τη ζημία που υπέστησαν οι ιδιώτες λόγω παραβίασης του κοινοτικού δικαίου καταλογιζόμενης σ’ αυτά, ακόμα κι αν ο τομέας τον οποίο αφορά η θεσπισθείσα ρύθμιση υπόκειται στην κυριαρχική εξουσία του κράτους μέλους; Μπορούν να αποτελέσουν και στην περίπτωση αυτή κατευθυντήρια στοιχεία τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι γενικές αρχές του δικαίου που πηγάζουν από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/26

1)

Όσον αφορά την εκτίμηση, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 73/2009 (1) σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 και 121, του επιπέδου των άμεσων ενισχύσεων στα παλαιά και στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ:

2)

Όσον αφορά την ασυμβατότητα του άρθρου 10, παράγραφος 1, και του άρθρου 132, παράγραφος 2, τελευταίο εδάφιο, in fine, του κανονισμού 73/2009, καθώς και των πράξεων του δικαίου της Ένωσης που εκδόθηκαν βάσει των εν λόγω άρθρων, με την πράξη προσχωρήσεως και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

3)

Αντιβαίνουν η εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής και το έγγραφο εργασίας DS/2011/14/REV 2 της Επιτροπής, τα οποία δεν δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένα (εκδόθηκαν αποκλειστικά βάσει της τεκμαιρόμενης εξισώσεως του επιπέδου των άμεσων ενισχύσεων στα νέα και στα παλαιά κράτη μέλη της ΕΕ για το 2012), προς την πράξη προσχωρήσεως και παραβιάζουν τις αρχές του δικαίου της Ένωσης, και μεταξύ άλλων τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της χρηστής διοικήσεως; Αν η απάντηση είναι καταφατική, πρέπει το άρθρο 1, παράγραφος 4, της εκτελεστικής αποφάσεως της Επιτροπής να ακυρωθεί ως αντιβαίνον στον κανονισμό 73/2099 και στην πράξη προσχωρήσεως;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/28

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/28

1)

Έχει το άρθρο 193 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) την έννοια ότι ο φόρος προστιθέμενης αξίας οφείλεται αποκλειστικώς είτε από τον υποκείμενο σε φόρο ο οποίος πραγματοποιεί φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών είτε από το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά ή λαμβάνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες, όταν η φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών πραγματοποιείται από πρόσωπο υποκείμενο στον φόρο το οποίο δεν είναι εγκατεστημένο στο κράτος μέλος όπου οφείλεται ο φόρος προστιθέμενης αξίας, εφόσον αυτό προβλέπεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, και όχι και από τα δύο πρόσωπα συγχρόνως;

2)

Εφόσον γίνει δεκτό ότι ο φόρος προστιθέμενης αξίας οφείλεται μόνον από το ένα εκ των δύο προσώπων –είτε από τον προμηθευτή ή τον παρέχοντα υπηρεσίες είτε από τον αποκτώντα ή τον λήπτη, εάν αυτό προβλέπεται από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος–, πρέπει να τηρηθεί ο κανόνας του άρθρου 194 της οδηγίας ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο λήπτης των υπηρεσιών δεν εφήρμοσε σωστά τη διαδικασία Reverse–Charge, επειδή θεώρησε ότι ο παρέχων τις υπηρεσίες δεν είχε αποκτήσει μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για τους σκοπούς του φόρου προστιθέμενης αξίας, ενώ εν τέλει ο παρέχων τις υπηρεσίες είχε πράγματι εγκατασταθεί εκεί μόνιμα σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες;

3)

Έχει η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας, η οποία είναι αποφασιστικής σημασίας για τη δομή και λειτουργία του κοινού συστήματος του φόρου προστιθέμενης αξίας, την έννοια ότι επιτρέπει πρακτική φορολογικού ελέγχου όπως αυτή που αποτελεί το αντικείμενο της κύριας δίκης, κατά την οποία ο φόρος προστιθέμενης αξίας υπολογίζεται εκ νέου, αυτή την φορά για την παρέχουσα τις υπηρεσίες, μολονότι η λήπτρια των παρεχόμενων υπηρεσιών εφάρμοσε τη διαδικασία Reverse–Charge, λαμβανομένων υπόψη ότι η λήπτρια έχει ήδη υπολογίσει τον αντιστοιχούντα στην παροχή της υπηρεσίας φόρο, ότι κάθε κίνδυνος απώλειας φορολογικών εσόδων έχει εξαλειφθεί και ότι δεν έχει εν προκειμένω εφαρμογή το σύστημα που προβλέπεται στο εθνικό δίκαιο για τη διόρθωση των εγγράφων φορολογικής χρήσεως;

4)

Έχει η αρχή της ουδετερότητας του φόρου προστιθέμενης αξίας την έννοια ότι δεν επιτρέπεται η φορολογική αρχή να αρνείται, δυνάμει διατάξεως εθνικού νόμου, στον παρέχοντα μια υπηρεσία για την οποία ο λήπτης υπολόγισε τον φόρο προστιθέμενης αξίας, σύμφωνα με το άρθρο 82, παράγραφος 2, ZDDS, την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας που έχει επανειλημμένως υπολογισθεί, όταν η φορολογική αρχή έχει αρνηθεί στον λήπτη το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου προστιθέμενης αξίας που έχει δύο φορές υπολογισθεί με την αιτιολογία ότι ελλείπει το σχετικό έγγραφο φορολογικής χρήσεως, μολονότι εξαιτίας της υπάρξεως απρόσβλητης πράξεως φορολογικού ελέγχου δεν έχει πλέον εφαρμογή το σύστημα που προβλέπεται στο εθνικό δίκαιο για τη διόρθωση των εν λόγω εγγράφων;

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/30

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Faci SpA στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/30

1)

Ακυρώνει την απόφαση Gestdem 2009/5145 της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2010, με την οποία δεν επετράπη στην Reagens SpA πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα του φακέλου της διαδικασίας COMP/C.38.589 — Σταθεροποιητές θερμότητας, κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, καθόσον δεν επέτρεψε την πρόσβαση στις μη εμπιστευτικές μορφές των αιτήσεων των επιχειρήσεων και στο πρώτο ερωτηματολόγιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Καταδικάζει την Reagens SpA στο ήμισυ των δικαστικών της εξόδων και στο ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

4)

Καταδικάζει την Επιτροπή στο ήμισυ των δικαστικών της εξόδων και στο ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Reagens SpA.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/31

1)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη Συνθήκη ΛΕΕ και τον κανονισμό (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001 του Συμβουλίου, παραλείποντας να άρει τις διαδικαστικές πλημμέλειες και τις ουσιαστικές παρατυπίες της δεσμεύσεως των κεφαλαίων του Hani El Sayyed Elsebai Yusef.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Καταδικάζει την Επιτροπή να φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο H. Yusef, καθώς και τα ποσά που προκαταβλήθηκαν από το Ταμείο του Γενικού Δικαστηρίου λόγω του ευεργετήματος πενίας.

4)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/32

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Καταδικάζει την Deutsche Bank AG στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/33

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Καταδικάζει την Deutsche Bank AG στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/33

1.

Απορρίπτει τις προσφυγές.

2.

Καταδικάζει την Still GmbH στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/34

1.

Απορρίπτει την προσφυγή.

2.

Καταδικάζει την FTI Touristik GmbH στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/34

1.

Καταργεί τη δίκη.

2.

Καταδικάζει την Chrysamed Vertrieb στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/35

1.

Καταργεί τη δίκη.

2.

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/35

—

Να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 22ας Νοεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1091/2012-4·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/36

—

να ακυρώσει το άρθρο 2, στοιχείο γ', της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αριθ. C (2013) 8512 τελικό της 4ης Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση EIRD κατά το μέρος που επιβάλλει πρόστιμο στην Société Générale·

—

να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε με την απόφαση αυτή στη Société Générale σε κατάλληλο ύψος·

—

να καταδικάσει, εν πάση περιπτώσει, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εκ μέρους της Επιτροπής κατά τον προσδιορισμό της μεθόδου υπολογισμού των αξιών των πωλήσεων, στο μέτρο που οι αξίες που δέχεται η προσβαλλόμενη απόφαση με βάση τη μέθοδο αυτή δεν ανταποκρίνονται στις αντίστοιχες θέσεις των ερευνώμενων τραπεζών στην οικεία αγορά όσον αφορά την διαπραχθείσα παράβαση κατά τη σχετική περίοδο (πρώτο σκέλος). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή με τον τρόπο αυτό παρέβη την υποχρέωσή της για επιμέλεια (δεύτερο σκέλος) και προσέβαλε τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως (τρίτο σκέλος) και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης (τέταρτο σκέλος)

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από ελλιπή αιτιολογία ως προς την επιλογή της μεθόδου την οποία εφάρμοσε η Επιτροπή προκειμένου να υπολογίσει την αξία των πωλήσεων των ερευνώμενων τραπεζών.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι το Γενικό Δικαστήριο οφείλει να κάνει χρήση της πλήρους δικαιοδοσίας του ώστε να μειώσει το επιβληθέν στην προσφεύγουσα πρόστιμο σε κατάλληλο ύψος, ανταποκρινόμενο στις αντίστοιχες θέσεις στην οικεία αγορά των ερευνώμενων τραπεζών.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/37

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 13ης Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 1658/2013-4·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που με αυτή επιβεβαιώθηκε η απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως για υπηρεσίες των κλάσεων 35 και 39·

—

όλως επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που με αυτή επιβεβαιώθηκε η απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως για υπηρεσίες της κλάσεως 35·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 40/94

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/37

—

να εκδώσει δικαστική απόφαση με την οποία να αναγνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεούται να ανορθώσει τη ζημία που προκάλεσε στους ενάγοντες η μη τήρηση εκ μέρους της Επιτροπής της υποχρεώσεώς της να παρακολουθεί την εκτέλεση της Συνθήκης Προσχωρήσεως της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποχρεώσεως την οποία υπέχει δυνάμει του άρθρου 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως (παράρτημα VII, παράγραφος 1), όσον αφορά τη δημιουργία, στην κροατική έννομη τάξη, του σώματος των αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων,

—

να αναστείλει τη συζήτηση σχετικά με το ύψος των σχετικών αξιώσεων έως ότου η απόφαση αυτή αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου,

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

1.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον δεν αντιτάχθηκε στην κατάργηση των νομοθετημάτων σχετικά με τη δημιουργία και τη ρύθμιση του σώματος των αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων τα οποία θεσπίστηκαν από την Κροατία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως (παράρτημα VII, παράγραφος 1), η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Συνθήκης Προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση που συνήφθη μεταξύ της Δημοκρατίας της Κροατίας και των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2013, L 300, σ. 7). Το άρθρο 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως αναθέτει στην Επιτροπή το καθήκον να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς (monitoring) την τήρηση όλων των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Κροατία κατά τις διαπραγματεύσεις για την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, ως εκ τούτου, την τήρηση της νομικής δεσμεύσεως που ανέλαβε η Κροατία σχετικά με τη δημιουργία του σώματος των αρμοδίων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων και με τη διαμόρφωση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων για την πλήρη έναρξη λειτουργίας του σώματος στο πλαίσιο της κροατικής έννομης τάξεως πριν από την 1η Ιανουαρίου 2012. Εντούτοις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει την εξουσία να αποδέχεται μονομερείς τροποποιήσεις των ως άνω δεσμεύσεων από την Κροατία.

2.

Λόγω της παραβάσεως αυτής, η Επιτροπή προξένησε ευθέως ζημία στους ενάγοντες, οι οποίοι είχαν διορισθεί προκειμένου να καλύψουν τις θέσεις αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων και είχαν την εύλογη προσδοκία ότι θα αναλάμβαναν καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου 2012.

3.

Η Επιτροπή, καθόσον δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της, υπέπεσε σε πρόδηλη και βαρεία υπέρβαση των ορίων της διακριτικής ευχέρειας την οποία διαθέτει και, καθόσον ματαίωσε την εύλογη προσδοκία των εναγόντων (διορισθέντων ως αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων), προξένησε σε αυτούς σοβαρή υλική ζημία και ηθική βλάβη τις οποίες υποχρεούται να ανορθώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/38

—

να εκδώσει δικαστική απόφαση με την οποία να αναγνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεούται να ανορθώσει τη ζημία που προκάλεσε στους ενάγοντες η μη τήρηση εκ μέρους της Επιτροπής της υποχρεώσεώς της να παρακολουθεί την εκτέλεση της Συνθήκης Προσχωρήσεως της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποχρεώσεως την οποία υπέχει δυνάμει του άρθρου 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως (παράρτημα VII, παράγραφος 1), όσον αφορά τη δημιουργία, στην κροατική έννομη τάξη, του σώματος των αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων,

—

να αναστείλει τη συζήτηση σχετικά με το ύψος των σχετικών αξιώσεων έως ότου η απόφαση αυτή αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου,

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

1.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον δεν αντιτάχθηκε στην κατάργηση των νομοθετημάτων σχετικά με τη δημιουργία και τη ρύθμιση του σώματος των αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων τα οποία θεσπίστηκαν από την Κροατία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως (παράρτημα VII, παράγραφος 1), η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Συνθήκης Προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση που συνήφθη μεταξύ της Δημοκρατίας της Κροατίας και των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2013, L 300, σ. 7). Το άρθρο 36 της Πράξεως Προσχωρήσεως αναθέτει στην Επιτροπή το καθήκον να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς (monitoring) την τήρηση όλων των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Κροατία κατά τις διαπραγματεύσεις για την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, ως εκ τούτου, την τήρηση της νομικής δεσμεύσεως που ανέλαβε η Κροατία σχετικά με τη δημιουργία του σώματος των αρμοδίων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων και με τη διαμόρφωση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων για την πλήρη έναρξη λειτουργίας του σώματος στο πλαίσιο της κροατικής έννομης τάξεως πριν από την 1η Ιανουαρίου 2012. Εντούτοις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει την εξουσία να αποδέχεται μονομερείς τροποποιήσεις των ως άνω δεσμεύσεων από την Κροατία.

2.

Λόγω της παραβάσεως αυτής, η Επιτροπή προξένησε ευθέως ζημία στους ενάγοντες, οι οποίοι είχαν διορισθεί προκειμένου να καλύψουν τις θέσεις αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων και είχαν την εύλογη προσδοκία ότι θα αναλάμβαναν καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου 2012.

3.

Η Επιτροπή, καθόσον δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της, υπέπεσε σε πρόδηλη και βαρεία υπέρβαση των ορίων της διακριτικής ευχέρειας την οποία διαθέτει και, καθόσον ματαίωσε την εύλογη προσδοκία των εναγόντων (διορισθέντων ως αρμόδιων για την εκτέλεση δημοσίων υπαλλήλων), προξένησε σε αυτούς σοβαρή υλική ζημία και ηθική βλάβη τις οποίες υποχρεούται να ανορθώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με το άρθρο 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/39

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση C(2013) 8743, τελικό, της Επιτροπής, της 12ης Δεκεμβρίου 2013, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 338, της 17.12.2013, σ. 81), καθόσον ζητείται, όσον αφορά τη Δημοκρατία της Φινλανδίας, επιστροφή χρηματοδοτήσεως ποσού 927 827,58 ευρώ, λόγω μη τηρήσεως του άρθρου 55 του κανονισμού 1974/2006·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της Φινλανδίας.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/40

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 2ας Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 686/2013-1·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/40

—

να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 264 ΣΛΕΕ, την απόφαση C (2013) 4424 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, στη διαδικασία κρατικής ενίσχυσης SA.33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN) — Γερμανία, Στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας,

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (1) καθώς και του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

Η προσφεύγουσα προσάπτει στην καθής ότι κίνησε την επίσημη διαδικασία έρευνας χωρίς να τηρήσει την υποχρέωση που υπέχει να επιδείξει ιδιαίτερη επιμέλεια κατά την εξακρίβωση των πραγματικών περιστατικών. Σε περίπτωση που η Επιτροπή είχε εξακριβώσει τα πραγματικά περιστατικά επιδεικνύοντας τη δέουσα επιμέλεια, δεν θα είχε κριθεί απαραίτητη η κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, δηλαδή τη λειτουργία του γερμανικού νόμου περί της προτεραιότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien), και ειδικότερα το σύστημα χρηματοοικονομικών ροών που προβλέπει ο εν λόγω νόμος. Επίσης, η Επιτροπή προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση της αποστολής «του κράτους» ως νομοθέτη και ως οργάνου υπευθύνου για τις εποπτικές αρχές και συνήγαγε το εσφαλμένο συμπέρασμα ότι υπάρχει έλεγχος.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας δεν επωφελούνται από το ειδικό σύστημα αντιστάθμισης.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως κατά την εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον διαπίστωσε, παρά τη νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου, ότι ευνοήθηκαν οι επιχειρήσεις που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την απουσία πλεονεκτήματος μέσω κρατικών πόρων

Με τον λόγο αυτό, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε εκ νέου σε πλάνη εκτιμήσεως κατά την εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που διαπίστωσε ότι ορισμένα κρατικά όργανα ασκούσαν έλεγχο στα περιουσιακά στοιχεία των διαφόρων ιδιωτικών επιχειρήσεων που συμμετείχαν στο σύστημα που καθιέρωσε ο νόμος περί της προτεραιότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 30 ΣΛΕΕ και 110 ΣΛΕΕ.

Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή ότι πρέπει να τηρείται η προσήκουσα διοικητική διαδικασία καθώς και την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, δεδομένου ότι το θεσμικό αυτό όργανο εξέτασε τον νόμο περί της προτεραιότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας υπό το πρίσμα των άρθρων 30 ΣΛΕΕ και 110 ΣΛΕΕ, μολονότι γνώριζε τον τρόπο λειτουργίας του εν λόγω νόμου από δεκαετίας και πλέον. Επιπλέον, η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα τα άρθρα 30 ΣΛΕΕ και 110 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που εν προκειμένω δεν επιβάλλεται φόρος υπό την έννοια των διατάξεων αυτών ούτε συντρέχει κατάσταση συνεπαγόμενη δυσμενή διάκριση.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/41

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει το άρθρο 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου (1)·

—

να συνεκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την υπόθεση T-507/13· και

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 3 του προσβαλλόμενου κανονισμού πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και αντιβαίνει προς το άρθρο 8 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ (2), καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα μέτρα σε Κινέζους παραγωγούς από τους οποίους η Επιτροπή αποδέχθηκε κοινή ανάληψη υποχρεώσεως, προσβάλλοντας το δικαίωμα των προσφευγουσών σε δίκαιη δίκη, παραβιάζοντας την αρχή της χρηστής διοικήσεως, προσβάλλοντας τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών και ενεργώντας κατά παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 4 και 19, παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 3 του προσβαλλόμενου κανονισμού πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και αντιβαίνει προς το άρθρο 8 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ, καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα μέτρα σε Κινέζους παραγωγούς από τους οποίους η Επιτροπή αποδέχθηκε παράνομη κοινή ανάληψη υποχρεώσεως.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 3 του προσβαλλόμενου κανονισμού αντιβαίνει προς το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα επίμαχα μέτρα σε ορισμένους Κινέζους παραγωγούς, βάσει προτάσεως αναλήψεως υποχρεώσεως η οποία έγινε δεκτή και επικυρώθηκε με την εκτελεστική απόφαση 2013/707/ΕΕ ΕΕ (3) και την απόφαση 2013/423/ΕΕ (4) της Επιτροπής, και η οποία αποτελεί οριζόντια σύμπραξη για τον καθορισμό τιμών.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/42

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει το άρθρο 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1239/2013 του Συμβουλίου (1)·

—

να συνεκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την υπόθεση T-507/13· και

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 2 του προσβαλλόμενου κανονισμού πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και αντιβαίνει προς το άρθρο 13 του βασικού κανονισμού αντεπιδοτήσεων (2), καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα μέτρα σε Κινέζους παραγωγούς από τους οποίους η Επιτροπή αποδέχθηκε κοινή ανάληψη υποχρεώσεως, προσβάλλοντας το δικαίωμα των προσφευγουσών σε δίκαιη δίκη, παραβιάζοντας την αρχή της χρηστής διοικήσεως, προσβάλλοντας τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών και ενεργώντας κατά παράβαση των άρθρων 13, παράγραφος 4, και 29, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού αντεπιδοτήσεων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 2 του προσβαλλόμενου κανονισμού πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και αντιβαίνει προς το άρθρο 13 του βασικού κανονισμού αντεπιδοτήσεων, καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα μέτρα σε Κινέζους παραγωγούς από τους οποίους η Επιτροπή αποδέχθηκε παράνομη κοινή ανάληψη υποχρεώσεως.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το άρθρο 2 του προσβαλλόμενου κανονισμού αντιβαίνει προς το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον χορηγεί απαλλαγή από τα επίμαχα μέτρα σε ορισμένους Κινέζους παραγωγούς, βάσει προτάσεως αναλήψεως υποχρεώσεως, η οποία έγινε δεκτή και επικυρώθηκε με την εκτελεστική απόφαση 2013/707/ΕΕ (3) και την απόφαση 2013/423/ΕΕ (4) της Επιτροπής, και η οποία αποτελεί οριζόντια σύμπραξη για τον καθορισμό τιμών.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/43

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2013, L 325, σ. 1), καθόσον αφορά τις προσφεύγουσες·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 5, παράγραφοι 10 και 11, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου (1) επιβάλλοντας μέτρα αντιντάμπινγκ στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά τους στοιχεία προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ενώ στην ανακοίνωση ενάρξεως της διαδικασίας γινόταν λόγος μόνο για φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και βασικά συστατικά στοιχεία καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν τα άρθρα 1 και 17 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου επιβάλλοντας μέτρα αντιντάμπινγκ στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά τους στοιχεία τα οποία δεν αποτελούσαν αντικείμενο έρευνας αντιντάμπινγκ.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου εφαρμόζοντας μεθοδολογία που αρμόζει σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει οικονομία αγοράς, προκειμένου να υπολογίσουν το περιθώριο ντάμπινγκ για προϊόντα από χώρες με οικονομία αγοράς.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 1, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου διεξάγοντας μία ενιαία έρευνα για δύο διαφορετικά προϊόντα (δηλαδή τις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και τις κυψέλες).

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον έλαβαν απόφαση επί του ζητήματος κατά πόσον οι προσφεύγουσες λειτουργούν σε καθεστώς οικονομίας της αγοράς πάνω από τρεις μήνες μετά την έναρξη της έρευνας και αφού έλαβαν κάθε αναγκαία πληροφορία για τον υπολογισμό των περιθωρίων ντάμπινγκ.

6.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν τα άρθρα 3 και 9, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον δεν υπολόγισαν χωριστά τη ζημία που υπέστη η βιομηχανία της Ένωσης από τις εισαγωγές οι οποίες υπήρξαν αντικείμενο ντάμπινγκ και από λοιπούς γνωστούς παράγοντες και, κατά συνέπεια, καθόσον επέβαλαν δασμό σε ύψος που υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την αποκατάσταση της ζημίας την οποία προκαλούν στη βιομηχανία της Ένωσης οι εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ.

7.

Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 20, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, καθόσον δεν γνωστοποίησαν βάσει ποίων ουσιωδών στοιχείων και συλλογισμών επρόκειτο να λάβουν οριστικά μέτρα αντιντάμπινγκ.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/44

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1239/2013 του Συμβουλίου για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού σχετικά με τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2013, L 325, σ. 66), καθόσον αφορά τις προσφεύγουσες·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 10, παράγραφοι 12 και 13, του κανονισμού (ΕΚ) 597/2009 του Συμβουλίου (1) επιβάλλοντας αντισταθμιστικά μέτρα στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά στοιχεία προελεύσεως Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ενώ στην ανακοίνωση ενάρξεως της διαδικασίας γινόταν λόγος μόνο για φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και βασικά συστατικά στοιχεία καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν τα άρθρα 1 και 27 του κανονισμού (ΕΚ) 597/2009 του Συμβουλίου επιβάλλοντας αντισταθμιστικά μέτρα στις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και σε βασικά συστατικά στοιχεία τα οποία δεν αποτελούσαν αντικείμενο σχετικά με επιδοτήσεις.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 2, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 597/2009 του Συμβουλίου διεξάγοντας μία ενιαία έρευνα για δύο διαφορετικά προϊόντα (δηλαδή τις φωτοβολταϊκές συστοιχίες κρυσταλλικού πυριτίου και τις κυψέλες).

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/45

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 28ης Νοεμβρίου 2013 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 889/2012-2 και R 635/2012-2·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/46

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/47

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/47

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/48

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/49

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/50

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/51

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/52

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/53

—

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) — Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου

2.

Παράβαση των Συνθηκών

3.

Συμβατότητα με την κοινή αγορά

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/53

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Ιανουαρίου 2014, στην υπόθεση R 764/2013-4,

—

να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεως της 12ης Απριλίου 2013 (αριθ. 6333C),

—

να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

—

παράβαση του άρθρου 57, παράγραφοι 2 και 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 42, παράγραφοι, 2 και 3, του κανονισμού 207/2009,

—

παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/54

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/54

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/55

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/55

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/55

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/55

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/56

1.

Ακυρώνει την απόφαση της 23ης Μαρτίου 2012 με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν διατήρησε τον CP στη θέση του προϊσταμένου τμήματος και τον μετέθεσε, με τη θέση του, στη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Πολιτικών της Ένωσης.

2.

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του CP.

12.5.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/56

1.

Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2.

Ο R. Walton φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.