ISSN 1977-0901

doi:10.3000/19770901.C_2013.291.ell

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

56ό έτος
5 Οκτωβρίου 2013


Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2013/C 291/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 284 της 28.9.2013

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2013/C 291/02

Υπόθεση C-370/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 2 Ιουλίου 2013 — Henryk Teisseyre, Jan Teisseyre κατά Minister Skarbu Państwa

2

 

Γενικό Δικαστήριο

2013/C 291/03

Υπόθεση T-392/13: Προσφυγή-αγωγή της 25ης Ιουλίου 2013 — Leone La Ferla κατά Επιτροπής και ΕΟΧΠ

3

2013/C 291/04

Υπόθεση T-397/13: Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2013 — Tilly-Sabco κατά Επιτροπής

4

2013/C 291/05

Υπόθεση T-434/13: Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2013 — Doux κατά Επιτροπής

4

2013/C 291/06

Υπόθεση T-447/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Αυγούστου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Ιουνίου 2013 στην υπόθεση F-143/11, Marcuccio κατά Επιτροπής

5

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2013/C 291/07

Υπόθεση F-22/13: Προσφυγή της 11ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

7

2013/C 291/08

Υπόθεση F-76/13: Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

7

2013/C 291/09

Υπόθεση F-78/13: Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2013 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

7

EL

 


IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/1


2013/C 291/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 284 της 28.9.2013

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 274 της 21.9.2013

EE C 260 της 7.9.2013

EE C 252 της 31.8.2013

EE C 245 της 24.8.2013

EE C 233 της 10.8.2013

EE C 226 της 3.8.2013

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu


V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/2


Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 2 Ιουλίου 2013 — Henryk Teisseyre, Jan Teisseyre κατά Minister Skarbu Państwa

(Υπόθεση C-370/13)

2013/C 291/02

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Henryk Teisseyre, Jan Teisseyre

Αναιρεσίβλητος: Minister Skarbu Państwa

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 18 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προβλέπει την απαγόρευση κάθε διακρίσεως λόγω ιθαγενείας, την έννοια ότι απαγορεύει ρύθμιση –όπως αυτή του άρθρου 3, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, σημείο 2, του νόμου της 8ης Ιουλίου 2005 περί του δικαιώματος ανταλλάγματος για ακίνητα που έχουν εγκαταλειφθεί εκτός των υφιστάμενων συνόρων της Δημοκρατίας της Πολωνίας (Dz. U. αριθ. 169, σημείο 1418· Dz. U. 2006 αριθ. 195, σημείο 1437· 2008 αριθ. 197, σημείο 1223, καθώς και 2010 αριθ. 257, σημείο 1726)– κατά την οποία ο κληρονόμος κυρίου ακινήτων που έχουν εγκαταλειφθεί εκτός των υφιστάμενων συνόρων του πολωνικού κράτους αποκλείεται από τον κύκλο των δικαιούχων ανταλλάγματος, εάν δεν είναι Πολωνός υπήκοος;


Γενικό Δικαστήριο

5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/3


Προσφυγή-αγωγή της 25ης Ιουλίου 2013 — Leone La Ferla κατά Επιτροπής και ΕΟΧΠ

(Υπόθεση T-392/13)

2013/C 291/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Leone La Ferla SpA (Melilli, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Passalacqua, J. Occhipinti και G. Calcerano, δικηγόροι)

Καθών-εναγόμενοι: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ΕΟΧΠ) και Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις στο σύνολό τους ή καθόσον κρίνει δίκαιο και σύμφωνο με τα συμφέροντα της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

κατά συνέπεια, να υποχρεώσει τον ΕΟΧΠ να επιστρέψει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα τα ποσά που αχρεωστήτως εισέπραξε από αυτήν, προσαυξημένα με τους νόμιμους τόκους και την αντιστάθμιση της απώλειας αξίας του νομίσματος από της ημερομηνίας κατά την οποία πιστώθηκαν στον ΕΟΧΠ τα χρηματικά ποσά που κατέβαλε η Leone La Ferla Spa έως την πραγματική εκτέλεση της αποφάσεως·

σωρευτικώς ή εναλλακτικώς, να υποχρεώσει τον ΕΟΧΠ να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η Leone La Ferla Spa και η οποία ισούται με τα ως άνω αχρεωστήτως εισπραχθέντα από τον καθού-εναγόμενο χρηματικά ποσά που είχε καταβάλει η προσφεύγουσα-ενάγουσα, προσαυξημένα με τους νόμιμους τόκους και την αντιστάθμιση της απώλειας αξίας του νομίσματος από της ημερομηνίας κατά την οποία πιστώθηκαν στον ΕΟΧΠ τα χρηματικά ποσά που κατέβαλε η Leone La Ferla Spa έως την πραγματική εκτέλεση της αποφάσεως·

να καταδικάσει τους καθών-εναγόμενους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα προσβάλλει την απόφαση με την οποία ο ΕΟΧΠ — κρίνοντας ότι αυτή δεν απέδειξε την ιδιότητα της μικρής ή μεσαίας επιχειρήσεως (ΜΜΕ) — την υποχρέωσε να καταβάλει τα προβλεπόμενα για τις μεγάλες επιχειρήσεις τέλη καταχωρίσεως, καθώς και τη σχετική διοικητική επιβάρυνση.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)

Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται ότι ο ΕΟΧΠ υπερέβη παρανόμως τις αρμοδιότητές του, οι οποίες περιορίζονται στη διενέργεια της διαδικασίας διακριβώσεως περί του αν η οικεία επιχείρηση δικαιούται την προβλεπόμενη για τις ΜΜΕ μείωση του ποσού των τελών, υποκαθιστώντας την Επιτροπή στην έκδοση της αποφάσεως περί του δικαιώματος αυτού και, προκειμένου να αποδειχθεί αν η νυν προσφεύγουσα-ενάγουσα αποτελούσε ΜΜΕ από νομικής απόψεως, εφαρμόζοντας κατά αυθαίρετο τρόπο διαφορετικά ουσιαστικά κριτήρια από αυτά που προβλέπει η Επιτροπή με τον κανονισμό 340/2008 (1).

Συγκεκριμένα, η αρμοδιότητα λήψεως αποφάσεων σχετικών με το δικαίωμα μειώσεως της τιμής των τελών της οποίας τυγχάνουν οι ΜΜΕ προϋποθέτει εκτίμηση ως προς την εφαρμογή των, σχετικών με το μέγεθος της επιχειρήσεως, κριτηρίων της συστάσεως 2003/361/ΕΚ περί κοινοτικής χρηματοδοτήσεως των ΜΜΕ, εκτίμηση η οποία δεν απόκειται στη γραμματεία του ΕΟΧΠ, αλλά αποκλειστικώς στην Επιτροπή, δεδομένου ότι τόσο ο κανονισμός REACH όσο και οι εκτελεστικοί κανονισμοί της Επιτροπής δεν προέβλεψαν έννοια ad hoc.

Επιπλέον, όσον αφορά την απόδειξη της νομικής ιδιότητας της ΜΜΕ, βάσει του κανονισμού 340/2008, η εφαρμογή των ειδικών κριτηρίων της συστάσεως 2003/361/ΕΚ, τα οποία αφορούν τις επιχειρήσεις που συνδέονται με άλλες μέσω συμμετοχών, επιφυλάσσεται ρητώς αποκλειστικά στην περίπτωση των επιχειρήσεων που δεν είναι εγκατεστημένες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το στοιχείο αυτό εξ αντιδιαστολής συνάγεται ότι τα εν λόγω κριτήρια δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στο πλαίσιο της εκτιμήσεως του μεγέθους επιχειρήσεως εγκατεστημένης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να προσδιορισθεί αν η επιχείρηση αυτή έχει δικαίωμα εκπτώσεως όσον αφορά τα τέλη που πρέπει να καταβάλει.

2)

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται ότι, εν πάση περιπτώσει, παρανόμως εφήρμοσε εν προκειμένω ο ΕΟΧΠ τα ειδικά κριτήρια, μη λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Leone La Ferla S.p.a. αποτελεί οικογενειακή επιχείρηση, δεδομένου ότι οι τρεις αδελφοί La Ferla κατέχουν το σύνολο του κεφαλαίου της. Για τον λόγο αυτό, ακόμη και κατ’ εφαρμογήν των επίμαχων ειδικών κριτηρίων, ουδεμία σημασία θα έπρεπε να έχει η συνεργασία και οι δεσμοί με άλλες επιχειρήσεις, δεδομένου ότι καμία από τις άλλες επιχειρήσεις που συνδέονται με την προσφεύγουσα-ενάγουσα δεν δραστηριοποιείται στην ίδια αγορά ή στις γειτονικές με αυτήν (παράρτημα I, άρθρο 3, παράγραφος 3, της συστάσεως 361/2003/ΕΚ).

3)

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη πράξη υπογράφηκε παρανόμως από τον εκτελεστικό διευθυντή του ΕΟΧΠ, δεδομένου ότι βάσει του κανονισμού REACH δεν ανατίθεται στον εκτελεστικό διευθυντή του ΕΟΧΠ αρμοδιότητα προς έκδοση αποφάσεων σχετικών με το μέγεθος των επιχειρήσεων που ζητούν καταχώριση.

4)

Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει παράνομο χαρακτήρα των αποφάσεων MB/D/29/2010 και MB/D/21/2012/D, με τις οποίες ο ΕΟΧΠ καθόρισε το ποσό της «διοικητικής επιβαρύνσεως» εμφανίζοντάς το σε διάφορες οικονομικές αξίες, ενώ στην πράξη αφορά μόνον την υψηλότερη εξ αυτών. Οι αποφάσεις αυτές είναι παράνομες, γεγονός που συνεπάγεται παράνομο χαρακτήρα των μέτρων εφαρμογής, διότι στην Επιτροπή απόκειται να καθορίσει το ακριβές ποσό όλων των επιβαρύνσεων και των τελών που προβλέπει ο κανονισμός REACH (ο ΕΟΧΠ δύναται απλώς να προβεί σε κατάταξη των «άλλων» υπηρεσιών, εκτός αυτών που ειδικώς προβλέπονται στο πλαίσιο του συστήματος REACH) και λαμβάνοντας υπόψη το ότι η «διοικητική επιβάρυνση» καταβάλλεται στον προϋπολογισμό του ΕΟΧΠ. Επιπλέον, καθόσον η εν λόγω «επιβάρυνση» αποτελεί διοικητική κύρωση με σκοπό να αποτρέψει τυχόν ανάρμοστη συμπεριφορά ή απόκρυψη στοιχείων εκ μέρους των επιχειρήσεων, πρέπει να καθορίζεται από τα κράτη μέλη δυνάμει του κανονισμού REACH.


(1)  - Κανονισμός (ΕΚ) 340/2008 της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2008, σχετικά με τα τέλη και τις επιβαρύνσεις που πρέπει να καταβάλλονται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) (ΕΕ L 107, σ. 6).


5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/4


Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2013 — Tilly-Sabco κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-397/13)

2013/C 291/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tilly-Sabco (Guerlesquin, Γαλλία) (εκπρόσωποι: R. Milchior και F. Le Roquais, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως κατά του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 689/2013 της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2013, για τον καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα του κρέατος πουλερικών (ΕΕ L 196, σ. 13),

να ακυρώσει τον εν λόγω εκτελεστικό κανονισμό,

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από καταστρατήγηση της διαδικασίας, δεδομένου ότι παραβιάσθηκαν οι διαδικαστικοί κανόνες της επιτροπής διαχειρίσεως καθόσον η Επιτροπή δεν έδωσε τη δυνατότητα στην τελευταία να εξετάσει το σύνολο των αναγκαίων στοιχείων προκειμένου να γνωμοδοτήσει επί του σχεδίου αποφάσεως, σύμφωνα με την προβλεπόμενη στον κανονισμό 182/2011 διαδικασία (1).

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από διαδικαστική πλημμέλεια και αναρμοδιότητα, καθόσον ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε με υπογραφή του Γενικού Διευθυντή Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, εξ ονόματος του Προέδρου της Επιτροπής, χωρίς να αποδειχθεί ότι υπάρχει πράξη αναθέσεως της σχετικής αρμοδιότητας και δήλωση αυτοπιστοποιήσεως.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας του προσβαλλόμενου κανονισμού, καθόσον:

η έκτη του αιτιολογική σκέψη δεν δύναται να αποτελέσει επαρκή αιτιολογία για ένα κανονισμό που έρχεται σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική της Επιτροπής, συνιστάμενη στον καθορισμό του ποσού των επιστροφών ανάλογα με τη διαφορά μεταξύ των τιμών των οικείων προϊόντων, αφενός στην κοινοτική αγορά και αφετέρου στην παγκόσμια αγορά, και

η αιτιολογία είναι ασυνάρτητη και αντιφατική, καθόσον αποτελεί πιστή αναπαραγωγή αυτής του προϊσχύσαντος εκτελεστικού κανονισμού 360/2013, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τα προβλεπόμενα στο άρθρο 164 του κανονισμού 1234/2007 (2) εξελικτικά κριτήρια.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση νόμου ή, επικουρικώς, από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον οι πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την Επιτροπή στην επιτροπή διαχειρίσεως δεν πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 164, παράγραφος 3, του κανονισμού 1234/2007.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, κατά το μέτρο που η προσφεύγουσα δικαιολογημένα προσδοκούσε, κατόπιν των διαβεβαιώσεων της Επιτροπής, τη συνέχιση ενός συστήματος θετικών επιστροφών έως τη λήξη της τρέχουσας κοινής αγροτικής πολιτικής.


(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55, σ. 13).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (EE L 299, σ. 1).


5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/4


Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2013 — Doux κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-434/13)

2013/C 291/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Doux SA (Châteaulin, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Vogel, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 689/2013 της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2013, για τον καθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή στον τομέα του κρέατος πουλερικών (ΕΕ L 196, σ. 13),

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου, καθώς ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν περιέχει καμία αιτιολογία. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η αιτιολογία που παρατίθεται στον κανονισμό είναι τυποποιημένη, γεγονός που καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση της συλλογιστικής της Επιτροπής, ενώ η τελευταία θα έπρεπε να έχει παραθέσει επακριβώς τις σκέψεις που δικαιολογούν τη μετάβαση από ποσό επιστροφής ύψους 108,5 ευρώ ανά τόνο στα 0 ευρώ, κατά μείζονα λόγο καθόσον τούτο αποτελεί μεταστροφή σε σχέση με τη μέχρι τούδε πρακτική της Επιτροπής ως προς τον τρόπο λήψεως των αποφάσεών της.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η Επιτροπή είχε διαβεβαιώσει τους επιχειρηματίες ότι οι επιστροφές θα διετηρούντο έως τη θέση σε ισχύ της νέας κοινής αγροτικής πολιτικής. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η μείωση του ποσού επιστροφής από τα 108,5 ευρώ ανά τόνο στα 0 ευρώ δεν μπορούσε να προβλεφθεί, λαμβανομένης υπόψη της καταστάσεως της αγοράς κρέατος πουλερικών.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή εκτίμησε ότι οι οικονομικοί δείκτες δικαιολογούσαν τον καθορισμό του ποσού επιστροφής στα 0 ευρώ, ενώ η άνοδος των τιμών της αγοράς θα απορροφάτο σε μεγάλο βαθμό από την άνοδο της τιμής του ευρώ σε σχέση με το δολάριο. Η προσφεύγουσα εκτιμά, επίσης, ότι οι οικονομικοί δείκτες δεν δικαιολογούσαν την κατάργηση των επιστροφών.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι ήταν δικαιολογημένη η άμεση θέση σε ισχύ του προσβαλλόμενου κανονισμού προκειμένου να «αποφευχθούν αποκλίσεις από την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς, να αποτραπεί η κερδοσκοπία στην αγορά και να εξασφαλιστεί αποτελεσματική διαχείριση». Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η εν λόγω αιτιολογία που απαντά πανομοιότυπη στους προισχύσαντες κανονισμούς είναι ιδιαιτέρως απρόσφορη στην προκειμένη περίπτωση, καθόσον η βίαιη κατάργηση των επιστροφών κατά την εξαγωγή χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, η οποία θα καθιστούσε δυνατή την προσαρμογή του οικονομικού μοντέλου των επιχειρηματιών, κινδυνεύει, αντιθέτως, να οδηγήσει σε αποδιοργάνωση της εσωτερικής αγοράς.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας της Επιτροπής, καθόσον αυτή δεν εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό για κάποιον από τους προβλεπόμενους στον κανονισμό 1234/2007 (1) λόγους.


(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (EE L 299, σ. 1).


5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/5


Αναίρεση που άσκησε στις 22 Αυγούστου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 18 Ιουνίου 2013 στην υπόθεση F-143/11, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-447/13 P)

2013/C 291/06

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (εκπρόσωπος: G. Cipresa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να εξαφανίσει στο σύνολό της και άνευ εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 18ης Ιουνίου 2013, με την οποία απορρίφθηκε ως προδήλως απαράδεκτη προσφυγή για την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του αναιρεσείοντος της 16ης Αυγούστου 2013, καθώς και η καταβολή ποσού 3 316,31 ευρώ έναντι μέρους των δικαστικών εξόδων στα οποία είχε ο ίδιος υποβληθεί στο πλαίσιο της υποθέσεως επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 15ης Φεβρουαρίου 2011, Marcuccio κατά Επιτροπής (F-81/09).

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τους εξής λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παντελή έλλειψη αιτιολογήσεως της αναιρεσιβαλλόμενης διατάξεως, καθώς και από παραμόρφωση και αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από ανακριβή, εσφαλμένη και μη εύλογη ερμηνεία και εφαρμογή:

της έννοιας της αιτήσεως του άρθρου 90 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΥΚ)·

του άρθρου 91 του ΚΥΚ, καθώς και από αναιτιολόγητη και παράλογη παραγνώριση της σχετικής νομολογίας·

της έννοιας της υποχρεώσεως των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λαμβάνουν τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση αποφάσεως εκδιδόμενης από τα δικαιοδοτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παντελή έλλειψη εξετάσεως της υποθέσεως και από παντελή έλλειψη αιτιολογίας, καθώς και από παράλειψη αποφάνσεως επί αιτήματος του νυν αναιρεσείοντος.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 14 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και από συνακόλουθη και προφανή παραβίαση της αρχής του προκαθοριζόμενου από τον νόμο φυσικού δικαστή σύμφωνα, μεταξύ άλλων, με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/7


Προσφυγή της 11ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-22/13)

2013/C 291/07

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: M. Pecyna, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως περί αρνήσεως προσλήψεως του προσφεύγοντος, λόγω μη πληρώσεως των τεθέντων με την υπ’ αριθ. EPSO/AD/207/11 προκήρυξη διαγωνισμού κριτηρίων συμμετοχής.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την από 26 Σεπτεμβρίου 2012 απόφαση της Μονάδας Β.2 της Γενικής Διευθύνσεως Ανθρωπίνων Πόρων και Ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία αποκλείσθηκε η πρόσληψή του στην Επιτροπή (ESTAT) από τον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού EPSO/AD/207/11 και έγινε σημείωση στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού αυτού, προς ενημέρωση των υπηρεσιών της Επιτροπής ότι ο προσφεύγων δεν πληρούσε τους όρους συμμετοχής στον ανωτέρω διαγωνισμό·

εφόσον είναι αναγκαίο, να ακυρώσει την από 25 Φεβρουαρίου 2013 απόφαση του Διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Ανθρωπίνων Πόρων (HR.D.2) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του ΖΖ (υπ’ αριθ. Rl696/12)·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/7


Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-76/13)

2013/C 291/08

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως με την οποία κρίθηκε ότι ο αιτών δεν πληρούσε τους όρους συμμετοχής στην πρόσκληση εκδηλώσεως ενδιαφέροντος CAST/02/2010 και απορρίφθηκε το υποβληθέν από τo Γραφείο διαχειρίσεως και εκκαθαρίσεως των ατομικών δικαιωμάτων (PMO) αίτημα περί προσλήψεώς του ως συμβασιούχου υπαλλήλου.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την από 8 Νοεμβρίου 2012 απόφαση της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων αρχής (ΑΣΣΑ) με την οποία κρίθηκε ότι ο προσφεύγων δεν πληρούσε τους όρους συμμετοχής στην πρόσκληση εκδηλώσεως ενδιαφέροντος CAST2010 και απορρίφθηκε η δυνατότητα να του προσφερθεί σύμβαση συμβασιούχου υπαλλήλου αορίστου χρόνου της ομάδας καθηκόντων III (GF III)·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.


5.10.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 291/7


Προσφυγή της 23ης Αυγούστου 2013 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

(Υπόθεση F-78/13)

2013/C 291/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: J.-N. Louis, A. Coolen και É. Marchal, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως περί μεταθέσεως του προσφεύγοντος από την αντιπροσωπεία στο Μπουρούντι στην έδρα της ΕΥΕΔ στις Βρυξέλλες.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την από 15 Ιουλίου 2013 απόφαση της Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί μεταθέσεως του προσφεύγοντος, προς το συμφέρον της υπηρεσίας, με άμεση ισχύ, σε θέση του τμήματος MDR.C στις Βρυξέλλες·

να διαπιστώσει ότι η ΕΥΕΔ διέπραξε διαδοχικά υπηρεσιακά σφάλματα κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, τα οποία επισύρουν την ευθύνη της Ένωσης·

να διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση προκαλεί σοβαρή ζημία στον προσφεύγοντα και τη σύζυγό του·

να καταγράψει επισήμως τα ανωτέρω·

να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.