ISSN 1977-0901
doi:10.3000/19770901.C_2013.274.ell
Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης
C 274
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες
56ό έτος
21 Σεπτεμβρίου # 2013
|
ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2013.274.ell |
||
|
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274 |
|
|
|
||
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
56ό έτος |
|
Ανακοίνωση αριθ |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
|
IV Πληροφορίες |
|
|
|
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ |
|
|
|
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
|
|
2013/C 274/01 |
||
|
EL |
|
IV Πληροφορίες
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/1 |
2013/C 274/01
Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων
Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:
EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu
V Γνωστοποιήσεις
ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
Δικαστήριο
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/2 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bayerisches Verwaltungsgericht München (Γερμανία) στις 28 Μαΐου 2013 — RWE AG κατά Freistaat Bayern
(Υπόθεση C-296/13)
2013/C 274/02
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bayerisches Verwaltungsgericht München
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: RWE AG
Καθού: Freistaat Bayern
Η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου με διάταξη του Δικαστηρίου της 25ης Ιουλίου 2013.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/2 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 17 Ιουνίου 2013 — Österreichischer Gewerkschaftsbund κατά Wirtschaftskammer Österreich — Fachverband Autobus-, Luftfahrt- und Schifffahrtsunternehmungen
(Υπόθεση C-328/13)
2013/C 274/03
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberster Gerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Österreichischer Gewerkschaftsbund
Καθού η αίτηση: Wirtschaftskammer Österreich — Fachverband Autobus-, Luftfahrt- und Schifffahrtsunternehmungen
Προδικαστικά ερωτήματα
|
α) |
Έχει η διάταξη του άρθρου 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ (1), κατά την οποία οι συμφωνηθέντες με συλλογική σύμβαση «όροι εργασίας» τηρούνται «ως αυτοί εφαρμόζονται και έναντι του εκχωρητή»«μέχρι την ημερομηνία της καταγγελίας ή λήξεως της συλλογικής συμβάσεως» την έννοια ότι καλύπτει και τους όρους εργασίας οι οποίοι περιλαμβάνονται σε συλλογική σύμβαση και κατά το εθνικό δίκαιο μετενεργούν επ’ αόριστον ακόμη και μετά την καταγγελία της εν λόγω συλλογικής συμβάσεως, για όσο χρόνο δεν τίθεται σε ισχύ άλλη συλλογική σύμβαση ή οι οικείοι εργαζόμενοι δεν συνάπτουν νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας; |
|
β) |
Έχει η διάταξη του άρθρου 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ, την έννοια ότι η φράση «εφαρμογή άλλης συλλογικής συμβάσεως» του εκδοχέα καλύπτει και τη μετενέργεια της καταγγελθείσας συλλογικής συμβάσεως του εκδοχέα κατά την προεκτεθείσα έννοια; |
(1) Οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (ΕΕ L 82, σ. 16).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/2 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Unabhängiger Verwaltungssenat Wien (Αυστρία) στις 17 Ιουνίου 2013 — Ferdinand Stefan κατά Bundesminister für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft
(Υπόθεση C-329/13)
2013/C 274/04
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Unabhängiger Verwaltungssenat Wien
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: Ferdinand Stefan
Καθού: Bundesminister für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Επί του κύρους της οδηγίας 2003/4/ΕΚ (1) περί περιβαλλοντικών πληροφοριών: Βάσει του άρθρου 267, πρώτη περίοδος, στοιχείο β', ΣΛΕΕ υποβάλλεται το ερώτημα αν είναι ισχυρή η οδηγία 2003/4/ΕΚ στο σύνολό της ή αν είναι ισχυρά όλα τα τμήματα της οδηγίας 2003/4/ΕΚ, ιδίως, υπό το πρίσμα των επιταγών του άρθρου 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
|
2) |
Επί της ερμηνείας της οδηγίας 2003/4/ΕΚ περί περιβαλλοντικών πληροφοριών: Σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεχθεί το κύρος της οδηγίας 2003/4/ΕΚ στο σύνολό της ή το κύρος τμημάτων της οδηγίας 2003/4/ΕΚ, υποβάλλεται το ερώτημα, βάσει του άρθρου 267, πρώτη περίοδος, στοιχεία α' και β', ΣΛΕΕ, κατά πόσον και υπό ποιες προϋποθέσεις συνάδουν οι διατάξεις της οδηγίας 2003/4/ΕΚ προς τις διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προς τις επιταγές του άρθρου 6 ΣΕΕ. |
(1) Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου· ΕΕ L 41, σ.26.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/3 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 19 Ιουνίου 2013 — Weigl Ferenc κατά Nemzeti Innovációs Hivatal
(Υπόθεση C-332/13)
2013/C 274/05
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Αιτούν δικαστήριο
Kúria
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγων: Weigl Ferenc
Καθού: Nemzeti Innovációs Hivatal
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Τυγχάνει εφαρμογής στις υπαλληλικές σχέσεις των υπαλλήλων της Κυβερνήσεως και των δημοσίων υπαλλήλων ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; |
|
2) |
Έχει το άρθρο 30 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η ρύθμιση που περιέχει αναφορικά με την προστασία από τις αναιτιολόγητες απολύσεις πρέπει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του αν το κράτος μέλος δεν αναγνωρίζει ότι δεσμεύεται από το άρθρο 24 του (αναθεωρημένου) Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη; |
|
3) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 30 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι πρέπει να θεωρείται ως περίπτωση «αναιτιολόγητης απολύσεως» η απόλυση δυνάμει εθνικής διατάξεως υπαλλήλου της Κυβερνήσεως χωρίς να απαιτείται η γνωστοποίηση σε αυτόν των λόγων της απολύσεως; |
|
4) |
Έχει η περιεχόμενη στο άρθρο 30 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης φράση «σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης και τις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές» την έννοια ότι τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν κανονιστικώς κατηγορία προσώπων η εργασιακή σχέση των οποίων μπορεί να λύεται χωρίς να είναι υποχρεωτική η εφαρμογή του άρθρου 30 του Χάρτη; |
|
5) |
Αναλόγως της απαντήσεως που θα δοθεί στα ερωτήματα 2 έως 4, έχει το άρθρο 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τους υπαλλήλους της Κυβερνήσεως, την έννοια ότι τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν να μην εφαρμόζουν τυχόν εθνικές διατάξεις αντίθετες προς το άρθρο 30 του Χάρτη; |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/3 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) στις 25 Ιουνίου 2013 — Erich Pickert κατά Condor Flugdienst GmbH
(Υπόθεση C-347/13)
2013/C 274/06
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Rüsselsheim
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγων: Erich Pickert
Εναγόμενη: Condor Flugdienst GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Πρέπει οι έκτακτες περιστάσεις κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (1) να αφορούν ευθέως την πτήση για την οποία είχε γίνει η κράτηση; |
|
2) |
Για την περίπτωση που στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί αρνητική απάντηση: Πόσες προηγούμενες διαδοχικές πτήσεις του αεροσκάφους που χρησιμοποιείται για την προγραμματισμένη πτήση μπορούν να ληφθούν υπόψη σε ό,τι αφορά τη συνδρομή εκτάκτων περιστάσεων; Υπάρχει χρονικό όριο όσον αφορά τη συνεκτίμηση εκτάκτων περιστάσεων που ανέκυψαν στο πλαίσιο προηγούμενων διαδοχικών πτήσεων; Αν υπάρχει τέτοιο όριο, πώς πρέπει να υπολογίζεται; |
|
3) |
Για την περίπτωση που για τη μεταγενέστερη πτήση λαμβάνονται υπόψη και οι έκτακτες περιστάσεις που ανακύπτουν σε προηγούμενες διαδοχικές πτήσεις: Πρέπει τα εύλογα μέτρα τα οποία οφείλει να λάβει ο πραγματικός αερομεταφορέας κατά το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού να έχουν ως αντικείμενο μόνο την αποτροπή των εκτάκτων περιστάσεων ή και την αποφυγή μιας μεγάλης καθυστερήσεως; |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, ΕΕ L 46, σ. 1.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/4 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) στις 25 Ιουνίου 2013 — Minister Finansów κατά Oil Trading Poland Sp. z o.o. w Szczecinie
(Υπόθεση C-349/13)
2013/C 274/07
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Naczelny Sąd Administracyjny
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων: Minister Finansów
Αναιρεσίβλητη: Oil Trading Poland sp. z o.o. w Szczecinie
Προδικαστικό ερώτημα
Έχουν το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (1), καθώς και το αντίστοιχο, ισχύον επί του παρόντος, άρθρο 1, παράγραφος 3, [πρώτο εδάφιο] στοιχείο α', και [δεύτερο] εδάφιο, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (2), την έννοια ότι δεν απαγορεύουν σε κράτος μέλος να επιβάλει ειδικό φόρο καταναλώσεως σε λιπαντικά έλαια των κωδικών 2710 19 71 έως 2710 19 99 της ΣΟ, που προορίζονται για άλλους σκοπούς εκτός της χρήσεως ως καύσιμα κινητήρων ή καύσιμα θερμάνσεως, βάσει των κανόνων περί επιβολής εναρμονισμένου ειδικού φόρου καταναλώσεως για τη χρήση ενεργειακών προϊόντων;
(1) EE L 76, σ. 1.
(2) EE L 9, σ. 12.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/4 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Rüsselsheim (Γερμανία) στις 27 Ιουνίου 2013 — Jürgen Hein, Hjördis Hein κατά Condor Flugdienst GmbH
(Υπόθεση C-353/13)
2013/C 274/08
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Rüsselsheim
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγοντες: Jürgen Hein, Hjördis Hein
Εναγόμενη: Condor Flugdienst GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (1), οι επεμβάσεις ενεργούντων με δική τους ευθύνη τρίτων στους οποίους έχουν ανατεθεί καθήκοντα εμπίπτοντα στις δραστηριότητες αεροπορικής εταιρίας; |
|
2) |
Σε περίπτωση που στο πρώτο ερώτημα δοθεί καταφατική απάντηση, έχει συναφώς αποφασιστική σημασία ποιος (αεροπορική εταιρία, εταιρία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο κλπ.) ανέθεσε στους τρίτους τα συγκεκριμένα καθήκοντα; |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/5 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (Πολωνία) στις 27 Ιουνίου 2013 — Drukarnia Multipress Sp. z o.o. w Krakowie κατά Minister Finansów
(Υπόθεση C-357/13)
2013/C 274/09
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Drukarnia Multipress Sp. z o.o. w Krakowie
Καθού: Minister Finansów
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Έχει το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (1), την έννοια ότι μια ετερόρρυθμη κατά μετοχές εταιρία θεωρείται κεφαλαιουχική εταιρία κατά την έννοια των εν λόγω διατάξεων όταν από τη νομική φύση της προκύπτει ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', δεν δύνανται να πληρούνται παρά μόνο ως προς ένα μέρος του κεφαλαίου και των εταίρων της; |
|
2) |
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, έχει το άρθρο 9 της οδηγίας 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων, την έννοια ότι, παρέχοντας στα κράτη μέλη το δικαίωμα να επιλέξουν να μην θεωρήσουν ως κεφαλαιουχικές εταιρείες τα νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, της οδηγίας, αφήνει τα κράτη μέλη να αποφασίσουν σχετικά με την επιβολή φόρου εισφοράς στα εν λόγω νομικά πρόσωπα; |
(1) ΕΕ L 46, σ. 11.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/5 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 27 Ιουνίου 2013 — B. Martens κατά Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
(Υπόθεση C-359/13)
2013/C 274/10
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Centrale Raad van Beroep
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εφεσείουσα: B. Martens
Εφεσίβλητος: Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1A) |
Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 45 ΣΛΕΕ και το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 1612/68 (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται στην παύση από το κράτος μέλος της ΕΕ (τις Κάτω Χώρες) του δικαιώματος για χρηματοδότηση των σπουδών για εκπαίδευση εκτός της ΕΕ ενός ενήλικου τέκνου που συντηρείται από μεθοριακό εργαζόμενο έχοντα την ολλανδική ιθαγένεια ο οποίος κατοικεί στο Βέλγιο και εργάζεται εν μέρει στις Κάτω Χώρες και εν μέρει στο Βέλγιο, τη στιγμή που αυτός παύει τη διασυνοριακή εργασία και εξακολουθεί να ασκεί δραστηριότητες μόνο στο Βέλγιο, λόγω του ότι το τέκνο δεν ικανοποιεί την απαίτηση να έχει κατοικήσει στις Κάτω Χώρες τουλάχιστον επί τρία από τα έξι έτη πριν από την εγγραφή του στο περί ου πρόκειται εκπαιδευτικό ίδρυμα; |
|
1B) |
Στην περίπτωση που πρέπει να δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα 1Α, αντιτίθεται το δίκαιο της Ένωσης, αν υποτεθεί ότι πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις για τη χρηματοδότηση σπουδών, στο να χορηγηθεί χρηματοδότηση σπουδών για περίοδο μικρότερη από τη διάρκεια του κύκλου σπουδών για τον οποίο χορηγείται χρηματοδότηση σπουδών; Αν το Δικαστήριο, κατά την απάντηση στα ερωτήματα 1Α και 1Β, κρίνει ότι η ρύθμιση σχετικά με το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων δεν εμποδίζει τη μη χορήγηση χρηματοδοτήσεως σπουδών στην B. Martens από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 ή για μέρος της περιόδου αυτής: |
|
2) |
Πρέπει τα άρθρα 20 ΣΛΕΕ και 21 ΣΛΕΕ να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι εμποδίζουν ένα κράτος μέλος της ΕΕ (τις Κάτω Χώρες) να μη παρατείνει τη χρηματοδότηση σπουδών για κύκλο μαθημάτων σε εκπαιδευτικό ίδρυμα εγκατεστημένο στις ΥΧΕ (Κουρασάο), για την οποία υπήρχε δικαίωμα επειδή ο πατέρας της ενδιαφερομένης απασχολούνταν στις Κάτω Χώρες ως μεθοριακός εργαζόμενος, με την αιτιολογία ότι η ενδιαφερόμενη δεν ικανοποιεί την απαίτηση που ισχύει για κάθε πολίτη της Ένωσης, περιλαμβανομένων των υπηκόων της ημεδαπής, να έχει κατοικήσει στις Κάτω Χώρες τουλάχιστον επί τρία από τα έξι έτη πριν από την εγγραφή της στον εν λόγω κύκλο σπουδών; |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 33).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/6 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d' Etat (Βέλγιο) την 1η Ιουλίου 2013 — Ordre des architectes κατά État belge
(Υπόθεση C-365/13)
2013/C 274/11
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d' État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ordre des architectes
κατά
État belge
Προδικαστικό ερώτημα
Έχουν τα άρθρα 21 και 49 της οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, λαμβανομένου υπόψη ότι υποχρεώνουν κάθε κράτος μέλος να παρέχει στους τίτλους εκπαιδεύσεως που αναφέρονται στα εν λόγω άρθρα την ίδια ισχύ στην επικράτειά του με τους τίτλους εκπαιδεύσεως που χορηγεί το ίδιο, όσον αφορά την πρόσβαση στις επαγγελματικές δραστηριότητες και την άσκησή τους, την έννοια ότι αντιτίθενται στην απαίτηση κράτους μέλους όπως ο κάτοχος τίτλου εκπαιδεύσεως αρχιτέκτονα του άρθρου 46 της ως άνω οδηγίας ή τίτλου προβλεπόμενου στο άρθρο 49, παράγραφος 1, να πληροί επιπλέον τους όρους της επαγγελματικής ασκήσεως ή πείρας, οι οποίοι πρέπει να είναι ισότιμοι με αυτούς που απαιτούνται από τους κατόχους των διπλωμάτων αρχιτέκτονα που χορηγούνται στην επικράτειά του μετά την απόκτηση των εν λόγω τίτλων, προκειμένου αυτός να εγγραφεί σε πίνακα του Συλλόγου αρχιτεκτόνων;
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/6 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Handelsgericht Wien (Αυστρία) στις 3 Ιουλίου 2013 — Harald Kolassa κατά Barclays Bank plc
(Υπόθεση C-375/13)
2013/C 274/12
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Handelsgericht Wien
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγων: Harald Kolassa
Εναγομένη: Barclays Bank plc
Προδικαστικά ερωτήματα
|
A. |
(Άρθρο 15, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (1) (κανονισμός Βρυξέλλες Ι)):
|
|
B. |
(Άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (κανονισμός Βρυξέλλες Ι)):
|
|
Γ. |
(Άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (κανονισμός Βρυξέλλες Ι):
|
|
Δ. |
Έλεγχος της διεθνούς δικαιοδοσίας, διττώς κρίσιμα πραγματικά περιστατικά
|
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/8 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 3 Ιουλίου 2013 — Ascendi Beiras Litoral e Alta, Auto Estradas das Beiras Litoral e Alta, S.A. κατά Autoridade Tributária e Aduaneira
(Υπόθεση C-377/13)
2013/C 274/13
Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Ascendi Beiras Litoral e Alta, Auto Estradas das Beiras Litoral e Alta, S.A.
Καθού: Autoridade Tributária e Aduaneira
Προδικαστικό ερώτημα
Αντιτίθενται το άρθρο 4, παράγραφοι 1, στοιχείο γ', και 2, στοιχείο α', το άρθρο 7, παράγραφος 1, και το άρθρο 10, στοιχείο α', της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969 (όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 85/303/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1985) σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως αυτή του Decreto-lei 322-B/2001, της 14ης Δεκεμβρίου, δυνάμει της οποίας υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου οι αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου κεφαλαιουχικών εταιριών που γίνονται μέσω της μετατροπής σε μετοχικό κεφάλαιο απαιτήσεων των μετόχων από προγενέστερες παρεπόμενες παροχές προς την εταιρία, παρότι οι εν λόγω παρεπόμενες παροχές ήταν εις χρήμα, λαμβανομένου υπόψη ότι κατά την εθνική νομοθεσία, την 1η Ιουλίου 1984, οι προμνησθείσες κατ’ αυτόν τον τρόπο πραγματοποιούμενες αυξήσεις κεφαλαίου υπόκεινταν σε τέλος χαρτοσήμου ύψους 2 %, κατά τον δε ίδιο χρόνο, οι αυξήσεις κεφαλαίου εις χρήμα απαλλάσσονταν από το τέλος χαρτοσήμου;
(1) Οδηγία 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ L 249, σ. 25) (EE ειδ. έκδ. 09/001, σ. 21).
(2) Οδηγία 85/303/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1985, για την τροποποίηση της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ L 156, σ. 23).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/8 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 4 Ιουλίου 2013 — C.E. Franzen κ.λπ. κατά Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (Svb)
(Υπόθεση C-382/13)
2013/C 274/14
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Centrale Raad van Beroep
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εφεσείοντες: C.E. Franzen, H.D. Giesen και F. van den Berg
Εφεσίβλητος: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (Svb)
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1α) |
Πρέπει το άρθρο 13, παράγραφος 2, αρχή και στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο κάτοικος κράτους μέλους, ο οποίος εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού και βάσει συμβάσεως περιστασιακής απασχολήσεως ασκεί κατά τη διάρκεια όχι άνω των δύο ή τριών ημερών ανά μήνα μισθωτές δραστηριότητες στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, υπόκειται εκεί για αυτόν τον λόγο στην κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία του κράτους απασχολήσεως; |
|
1β) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1α, μήπως η υπαγωγή στην κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία του κράτους απασχολήσεως ισχύει τόσο κατά τη διάρκεια των ημερών κατά τις οποίες ασκήθηκαν οι δραστηριότητες όσο και κατά τη διάρκεια των ημερών κατά τις οποίες δεν ασκήθηκαν οι δραστηριότητες αυτές και, αν ναι, επί πόσο χρόνο παρατείνεται η υπαγωγή αυτή μετά τις τελευταίες δραστηριότητες που ασκήθηκαν πραγματικά; |
|
2) |
Εμποδίζει το άρθρο 13, παράγραφος 2, αρχή και στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 13, παράγραφος 1, του κανονισμού 1408/71 να θεωρηθεί βάσει εθνικής ρυθμίσεως του κράτους κατοικίας ασφαλισμένος σύμφωνα με τον AOW στο κράτος κατοικίας διακινούμενος εργαζόμενος επί του οποίου είναι εφαρμοστέα η κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία του κράτους απασχολήσεως; |
|
3α) |
Πρέπει το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα οι διατάξεις του για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και/ή την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Ένωσης, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στις περιστάσεις των υπό εξέταση διαφορών, αντιτίθεται στην εφαρμογή εθνικής διατάξεως, όπως το άρθρο 6a του AOW και/ή του AKW, κατά την οποία διακινούμενος εργαζόμενος που κατοικεί στις Κάτω Χώρες εξαιρείται εκεί από την ασφάλιση σύμφωνα με τον AOW και/ή τον AKW λόγω του ότι υπάγεται αποκλειστικά στην κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία της Γερμανίας, ακόμη και στην περίπτωση που αυτός ο εργαζόμενος ως «geringfügig Beschäftigte» εξαιρείται στη Γερμανία από την ασφάλιση «Altersrente» και δεν έχει δικαίωμα για «Kindergeld»; |
|
3β) |
Έχει για την απάντηση στο ερώτημα 3α σημασία το ότι υπήρχε δυνατότητα υπαγωγής σε προαιρετική ασφάλιση σύμφωνα με τον AOW ή ότι υπήρχε δυνατότητα να ζητηθεί να συνάψει ο Svb συμφωνία υπό την έννοια του άρθρου 17 του κανονισμού 1408/71; |
(1) Κανονισμός του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (EE ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/9 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 5 Ιουλίου 2013 — Estación de Servicio Pozuelo 4 S.L. κατά GALP Energía España S.A.U.
(Υπόθεση C-384/13)
2013/C 274/15
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Supremo
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα και αναιρεσείουσα: Estación de Servicio Pozuelo 4, S.L.
Εναγόμενη και αναιρεσίβλητη: GALP Energía España, S.A.U.
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Είναι δυνατόν σύμβαση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία προβλέπεται η σύσταση, υπέρ του προμηθευτή πετρελαιοειδών, δικαιώματος επιφανείας για περίοδο σαρανταπέντε ετών, προκειμένου να κατασκευάσει πρατήριο υγρών καυσίμων και να εκμισθώσει τούτο στον κύριο του οικοπέδου για διάστημα ίσο προς τη διάρκεια του ως άνω δικαιώματος, και με την οποία επιβάλλεται υποχρέωση αποκλειστικής προμήθειας κατά την ως άνω περίοδο, να θεωρηθεί ως έχουσα επουσιώδη σημασία και να μην εμπίπτει στην κατά το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ απαγόρευση (νυν άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ), ιδίως λόγω του μικρού, μη υπερβαίνοντος το 3 %, μεριδίου αγοράς του προμηθευτή, σε σύγκριση με το συνολικό μερίδιο αγοράς τριών μόνο προμηθευτών, το οποίο ανέρχεται περίπου στο 70 %, έστω και αν η διάρκειά της υπερβαίνει τη μέση διάρκεια των συμβάσεων που συνάπτονται γενικώς στην οικεία αγορά; |
|
2) |
Σε περίπτωση που δοθεί αρνητική απάντηση και η σύμβαση πρέπει να εξετασθεί βάσει των κανονισμών 1984/83 (1) και 2790/99 (2), έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, του κανονισμού 2790/99, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, στοιχείο α', του ως άνω κανονισμού, την έννοια ότι, εφόσον ο μεταπωλητής δεν είναι κύριος του οικοπέδου και εφόσον την 1η Ιανουαρίου 2002 η υπολειπόμενη διάρκεια της συμβάσεως υπερβαίνει τα πέντε έτη, η σύμβαση καθίσταται άκυρη στις 31 Δεκεμβρίου 2006; |
(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1984/83 της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 1983, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85, παράγραφος 3, της Συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής προμήθειας (ΕΕ L 173, σ. 5).
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2790/1999 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 1999, για την εφαρμογή του άρθρου 81, παράγραφος 3, της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών (ΕΕ L 336, σ. 21).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/9 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) στις 8 Ιουλίου 2013 — VAEX Varkens- en Veehandel BV κατά Productschap Vee en Vlees
(Υπόθεση C-387/13)
2013/C 274/16
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
College van Beroep voor het bedrijfsleven
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: VAEX Varkens- en Veehandel BV
Καθού: Productschap Vee en Vlees
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Μήπως το εν προκειμένω εφαρμοστέο ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο [ (1) (2) (3) (4)] σε μια περίπτωση όπως η επίμαχη, αντιτίθεται
|
|
2) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως σε ένα ή σε αμφότερα τα ερωτήματα αυτά, αντιτίθεται το ίδιο πλαίσιο στην εκ των υστέρων νομιμοποίηση, έτσι ώστε να είναι ακόμη δυνατόν να καταλογιστεί η πράξη στο πιστοποιητικό και ως εκ τούτου να είναι ακόμη δυνατόν να πληρωθεί η επιστροφή και να ελευθερωθεί η εγγύηση που είχε συσταθεί; |
|
3) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επίσης στο ερώτημα 2, είναι το ίδιο πλαίσιο ανίσχυρο κατά το μέρος που δεν προβλέπει ότι σε μια περίπτωση όπως η εν προκειμένω, όπου ένα πιστοποιητικό χρησιμοποιήθηκε κατά μία ημέρα νωρίτερα, πληρώνεται η επιστροφή και ελευθερώνεται η εγγύηση που είχε συσταθεί; |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργανώσεως των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (EE L 299, σ. 1).
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 376/2008 της Επιτροπής, της 23ης Απριλίου 2008, για τις κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής, εξαγωγής και προκαθορισμού για τα γεωργικά προϊόντα (κωδικοποιημένη έκδοση) (EE L 114, σ. 3).
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 382/2008 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2008, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος (αναδιατύπωση) (EE L 115, σ. 10).
(4) Κανονισμός (ΕΚ) 612/2009 της Επιτροπής, της 7ης Ιουλίου 2009, για τις κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα (αναδιατύπωση) (EE L 186, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/10 |
Αναίρεση που άσκησε στις 11 Ιουλίου 2013 το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 30 Απριλίου 2013 στην υπόθεση T-304/11, Alumina d.o.o. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής
(Υπόθεση C-393/13 P)
2013/C 274/17
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J.-P. Hix και G. Berrisch, Rechtsanwalt)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Alumina d.o.o., Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
To αναιρεσείoν ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, |
|
— |
να απορρίψει την προσφυγή, |
|
— |
να καταδικάσει την προσφεύγουσα του πρώτου βαθμού στα έξοδα της αιτήσεως αναιρέσεως και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Το Συμβούλιο προβάλλει ένα και μόνο λόγο προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 30 Απριλίου 2013, στην υπόθεση Τ-204/11, με την οποία αυτό ακύρωσε τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 464/2011 του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2011, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σκόνης ζεόλιθου-Α, καταγωγής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (1).
Το Συμβούλιο προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη κατά την ερμηνεία της έννοιας «πωλήσεις κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις» του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 6, του βασικού κανονισμού (2). Ειδικότερα, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι οι πωλήσεις δύνανται να έχουν πραγματοποιηθεί «κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις» ακόμα κι αν ο πωλητής επιβάρυνε την τιμή πωλήσεως με ασφάλιστρο ώστε να καλύψει τον κίνδυνο μη καταβολής ή καθυστερημένης πληρωμής.
Κατά το Συμβούλιο, η αντίθετη ερμηνεία στην οποία προέβη το Γενικό Δικαστήριο είναι ασύμβατη, επιπροσθέτως, προς την αρχή της ασφάλειας δικαίου.
(1) EE L 125, σ. 1.
(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/10 |
Προσφυγή της 12ης Ιουλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου
(Υπόθεση C-395/13)
2013/C 274/18
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet και E. Manhaeve)
Καθού: Βασίλειο του Βελγίου
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου παρέλειψε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (1), καθόσον δεν εξασφάλισε τη συλλογή και επεξεργασία των αστικών λυμάτων 57 οικισμών με ισοδύναμο πληθυσμό μεγαλύτερο των 2000 και μικρότερο των 10000 κατοίκων. |
|
— |
να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η Επιτροπή προσάπτει στο Βασίλειο του Βελγίου ότι δεν εκτέλεσε ορθώς, σε πενήντα επτά οικισμούς, την οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.
Βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 1 και του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ, οι οικισμοί με ισοδύναμο πληθυσμό μεταξύ 2000 και 10000 κατοίκων θα έπρεπε να διαθέτουν δίκτυα αποχετεύσεως αστικών λυμάτων το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2005.
Όσον αφορά τις υποχρεώσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων, το άρθρο 4, παράγραφος 1 της οδηγίας, επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να μεριμνούν ώστε τα αστικά λύματα που διοχετεύονται σε αποχετευτικά δίκτυα να υποβάλλονται, πριν από την απόρριψή τους, σε δευτεροβάθμια ή σε ισοδύναμη επεξεργασία.
Τέλος, οι διαδικασίες ελέγχου που θεσπίζονται στο παράρτημα Ι, στοιχείο Δ, της οδηγίας, επιτρέπουν να ελέγχεται κατά πόσον τα εξερχόμενα από τους σταθμούς επεξεργασίας λύματα πληρούν τις απαιτήσεις απορρίψεως που ορίζονται στην οδηγία.
(1) ΕΕ L 135, σ. 40.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/11 |
Αναίρεση που άσκησε στις 15 Ιουλίου 2013 η Simone Gbagbo κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 25 Απριλίου 2013 στην υπόθεση T-397/13, Gbagbo κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση C-397/13 P)
2013/C 274/19
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Simone Gbagbo (εκπρόσωπος: J.-C. Tchikaya, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Ακτής του Ελεφαντοστού
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την αίτηση αναιρέσεως της S. Gbagbo, |
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, |
|
— |
να ακυρώσει αφενός την απόφαση 2011/18/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 14ης Ιανουαρίου 2011, η οποία τροποποιεί την απόφαση 2010/656/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (1), τον κανονισμό (ΕΕ) 25/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Ιανουαρίου 2011, ο οποίος τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 560/2005 (2), την απόφαση 2011/221/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2011, η οποία τροποποιεί την απόφαση 2010/656/ΚΕΠΠΑ σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής Ελεφαντοστού (3) και τον κανονισμό (ΕΕ) 330/2011 του Συμβουλίου της 6ης Απριλίου 2011, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού (4), κατά το μέτρο που αφορούν την αναιρεσείουσα, |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της αιτήσεως της.
Πρώτον, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι απέρριψε τον λόγο της προσφυγής της περί παραβάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι έκρινε πως το Συμβούλιο αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του, ενώ η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιείχε καμία άλλη αιτιολογία πλην της ιδιότητας της S. Gbagbo, ήτοι ότι αυτή είναι «πρόεδρος του κόμματος FPI στο Κοινοβούλιο».
Δεύτερον, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών. Εκτιμά ότι είναι κατ’ ουσίαν ανακριβή τα πραγματικά περιστατικά της παρεμβολής εμποδίων στην ειρηνευτική διαδικασία και τη διαδικασία συμφιλιώσεως, τη δημόσια διέγερση σε μισαλλοδοξία και βία και ότι αυτά δεν επιβεβαιώνονται από τα αποδεικτικά στοιχεία.
(1) ΕΕ L 11, σ. 36.
(2) ΕΕ L 11, σ. 1.
(3) ΕΕ L 93, σ. 20.
(4) ΕΕ L 93, σ. 10.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/12 |
Αναίρεση που άσκησαν στις 12 Ιουλίου 2013 οι Inuit Tapiriit Kanatami κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 25 Απριλίου 2013 στην υπόθεση T-526/10, Inuit Tapiriit Kanatami κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
(Υπόθεση C-398/13 P)
2013/C 274/20
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείοντες: Inuit Tapiriit Kanatami, Nattivak Hunters and Trappers Association, Pangnirtung Hunters' and Trappers' Association, Jaypootie Moesesie, Allen Kooneeliusie, Toomasie Newkingnak, David Kuptana, Karliin Aariak, Canadian Seal Marketing Group, Ta Ma Su Seal Products, Inc., Fur Institute of Canada, NuTan Furs, Inc., GC Rieber Skinn AS, Inuit Circumpolar Council, Johannes Egede, Kalaallit Nunaanni Aalisartut Piniartullu Kattuffiat (KNAPK), William E. Scott & Son, Association des chasseurs de phoques des Îles-de-la-Madeleine, Hatem Yavuz Deri Sanayi iç Ve Diș Ticaret Ltd Șirketi, Northeast Coast Sealers' Co-Operative Society, Ltd (εκπρόσωποι: H. Viaene, avocat, J. Bouckaert, advocaat)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα των αναιρεσειόντων
Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, να κρίνει παράνομο και ανεφάρμοστο τον κανονισμό 1007/2009 (1) δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ και να ακυρώσει τον κανονισμό 737/2010 (2) δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, εφόσον το Δικαστήριο εκτιμά ότι διαθέτει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για να κρίνει επί της ουσίας την προσφυγή ακυρώσεως του προσβαλλόμενου κανονισμού, |
|
— |
επικουρικώς να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι αναιρεσείοντες. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναίρεση στηρίζεται σε δύο κύριους λόγους και συγκεκριμένα στο ότι: 1) το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του άρθρου 95 της Συνθήκης ΕΚ και 2) το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία και εφαρμογή αρχών των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο διότι δεν εξέτασε αν κατά τον κρίσιμο χρόνο πληρούνταν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 95 ΕΚ ως νομικής βάσεως. Οι αναιρεσείοντες προβάλλουν ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 95 ΕΚ ως νομικής βάσεως πρέπει να συντρέχουν κατά τον χρόνο της προτάσεως της Επιτροπής. Οι αναιρεσείοντες εκτιμούν, επίσης, ότι η μη συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 95 ΕΚ ως νομικής βάσεως δεν μπορεί να καλυφθεί κατά το στάδιο του δικαστικού ελέγχου. Οι αναιρεσείοντες διατείνονται περαιτέρω ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι εφάρμοσε εσφαλμένο κριτήριο εξετάζοντας εάν οι υφιστάμενες διαφορές μεταξύ των εθνικών διατάξεων που ρυθμίζουν το εμπόριο προϊόντων φώκιας δικαιολογούσαν την παρέμβαση του νομοθέτη της Ένωσης βάσει του άρθρου 95 ΕΚ. Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε ένα ανώτατο όριο βάσει του κριτηρίου των μη αμελητέων εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών που αφορούν τα οικεία προϊόντα. Εντούτοις, οι μη αμελητέες εμπορικές συναλλαγές που αφορούν ορισμένο προϊόν διαφέρουν από τις «σχετικά σημαντικές» εμπορικές συναλλαγές δηλαδή, το κριτήριο που εφαρμόζει το Δικαστήριο στη σχετική νομολογία του.
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραπέμποντας μόνο στις διατάξεις του Χάρτη. Οι αναιρεσείοντες εκτιμούν ότι το γεγονός και μόνον ότι η προστασία που παρέχουν τα άρθρα της ΕΣΔΑ, την οποία επικαλέστηκαν οι αναιρεσείοντες, κατοχυρώνεται στο δίκαιο της Ένωσης με τα άρθρα 17, 7, 10 και 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξαλείφει την υποχρέωση του Γενικού Δικαστηρίου να λαμβάνει υπόψη τις διατάξεις της ΕΣΔΑ ως γενικές αρχές του δικαίου. Οι αναιρεσείοντες προβάλλουν, επίσης, ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο αποκλείοντας τα συμφέροντα εμπορικής φύσεως από το πεδίο εφαρμογής του δικαιώματος ιδιοκτησίας, κρίνοντας ότι το δικαίωμα αυτό «δεν μπορ[εί] να επεκταθ[εί] και στην προστασία απλών συμφερόντων […] εμπορικής φύσεως», και στέρησε από τους αναιρεσείοντες τις εγγυήσεις του άρθρου 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν περαιτέρω ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι δεν εξέτασε τον βασικό κανονισμό υπό το πρίσμα του άρθρου 19 της Διακηρύξεως των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών. Δεδομένου ότι η Ένωση πρέπει, κατά την άσκηση των εξουσιών της, να σέβεται το διεθνές δίκαιο και ότι ο βασικός κανονισμός πρέπει, συνεπώς, να ερμηνεύεται υπό το πρίσμα του άρθρου 19 της ανωτέρω Διακηρύξεως των ΗΕ, το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να εξετάσει εάν τα όργανα της ΕΕ είχαν λάβει προηγουμένως την ελεύθερη και εν επιγνώσει συναίνεση των αναιρεσειόντων πριν από την έκδοση του βασικού κανονισμού.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1007/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, περί εμπορίου προϊόντων φώκιας, ΕΕ L 286, σ. 36.
(2) Κανονισμός (ΕΕ) 737/2010 της Επιτροπής, της 10ης Αυγούστου 2010, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1007/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί εμπορίου προϊόντων φώκιας, ΕΕ L 216, σ. 1.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/13 |
Αναίρεση που άσκησε στις 11 Ιουλίου 2013 το Stichting Corporate Europe Observatory κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 7 Ιουνίου 2013 στην υπόθεση T-93/11, Stichting Corporate Europe Observatory κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-399/13 P)
2013/C 274/21
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Stichting Corporate Europe Observatory (εκπρόσωπος: S. Crosby, Solicitor)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να δεχθεί την αίτηση αναιρέσεως, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Ιουνίου 2013 και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 6ης Δεκεμβρίου 2010, |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το αναιρεσείον στο πλαίσιο της παρούσας αναιρέσεως και της προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε τρεις πλάνες περί το δίκαιο.
|
1) |
Πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι ο οδηγός σχετικά με την πρόσβαση στα έγγραφα της Γενικής Διευθύνσεως Εμπορίου (στο εξής: Vademecum) δεν αποσκοπούσε στην παραγωγή εξωτερικών αποτελεσμάτων· |
|
2) |
Πλάνη περί το δίκαιο διότι δεν έλαβε υπόψη το τεκμήριο ότι τα έγγραφα προορίζονταν για μεγάλο αριθμό προσώπων· |
|
3) |
Πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας, υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, ότι δεν συνέτρεχε περίπτωση σιωπηρής παραιτήσεως από την εμπιστευτική μεταχείριση. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/13 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 16 Ιουλίου 2013 — Sophia Μarie Nicole Sanders, νομίμως εκπροσωπούμενη από την Marianne Sanders, κατά David Verhaegen
(Υπόθεση C-400/13)
2013/C 274/22
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Düsseldorf
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Sophia Μarie Nicole Sanders
Καθού: David Verhaegen
Προδικαστικό ερώτημα
Αντιβαίνει το άρθρο 28, παράγραφος 1, του γερμανικού νόμου περί ικανοποιήσεως απαιτήσεων διατροφής στις σχέσεις με κράτη της αλλοδαπής (Auslandsunterhaltsgesetz — AUG) της 23ης Μαΐου 2011, BGBl I, σ. 898, στο άρθρο 3, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008 (1);
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής (EE L 7, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/13 |
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου (Κύπρος) την 16η Ιουλίου 2013 — Cypra Limited κατά Κυπριακής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-402/13)
2013/C 274/23
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Αιτούν δικαστήριο
Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Cypra Limited
Εναγόμενη: Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και του Διευθυντή τμήματος κτηνιατρικών υπηρεσιών
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Κατά πόσο οι πρόνοιες του Κανονισμού 854/2004/ΕΚ (1), παρέχουν στην αρμόδια αρχή διακριτική ευχέρεια να καθορίσει το χρόνο συγκεκριμένης σφαγής ζώων, ενόψει της υποχρέωσης της να διορίζει επίσημο κτηνίατρο για σκοπούς διενέργειας ελέγχου σε σχέση με σφαγή ζώων, ή υποχρεούται στο διορισμό τέτοιου κτηνιάτρου κατά το χρόνο που θα λάβει χώρα η σφαγή, όπως το καθόρισε ο σφαγέας. |
|
2) |
Κατά πόσο οι πρόνοιες του Κανονισμού 854/2004/ΕΚ παρέχουν στην αρμόδια αρχή διακριτική ευχέρεια να αρνηθεί να διορίσει επίσημο κτηνίατρο για διενέργεια κτηνιατρικού ελέγχου νενομισμένης σφαγής ζώων, όταν πληροφορηθεί ότι σε συγκεκριμένο χρόνο θα λάβει χώρα σφαγή ζώων, σε αδειούχο σφαγείο. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο (ΕΕ L 139, σελ. 206-321)
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία) στις 16 Ιουλίου 2013 — Lisa Kelly κατά Minister for Social Protection
(Υπόθεση C-403/13)
2013/C 274/24
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
High Court of Ireland.
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Lisa Kelly.
Καθού: Minister for Social Protection.
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Στην περίπτωση που εργαζόμενος που κατοικεί στο κράτος μέλος A και έχει παράσχει ασφαλιστέα εργασία στο κράτος αυτό επί σχεδόν τρία έτη αλλά έχει διανύσει τους τελευταίους έξι μήνες ασφαλιστέας εργασίας στο κράτος μέλος B, η μεταγενέστερη αίτηση του προσώπου αυτού για κοινωνικοασφαλιστικές παροχές ασθενείας διέπεται από (i) το δίκαιο του κράτους μέλους B κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού 883/2004/ΕΚ (1) ή (ii) από το δίκαιο του κράτους μέλους A στο οποίο κατοικεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11, παράγραφος 3, στοιχείο ε'; |
|
2) |
Έχει σημασία για την απάντηση του ερωτήματος 1 αν, στην περίπτωση που κριθεί ότι εφαρμοστέο είναι το δίκαιο του κράτους μέλους B, ο συγκεκριμένος εργαζόμενος δεν δικαιούται να λάβει καμία παροχή κοινωνικής ασφαλίσεως, ενώ αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση που κριθεί ότι εφαρμόζεται το δίκαιο του κράτους μέλους κατοικίας του (κράτος μέλος A); |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/14 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 16 Ιουλίου 2013 — R κατόπιν αίτησης της ClientEarth κατά Secretary of State for the Environment, Food and Rural Affairs
(Υπόθεση C-404/13)
2013/C 274/25
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
Supreme Court of the United Kingdom
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσα: ClientEarth
Αναιρεσίβλητο: Secretary of State for the Environment, Food and Rural Affairs
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Σε περίπτωση που, βάσει της οδηγίας 2008/50/ΕΚ (1) για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα (στο εξής: Οδηγία), σε συγκεκριμένη ζώνη ή οικισμό δεν επιτεύχθηκε συμμόρφωση προς τις οριακές τιμές για το διοξείδιο του αζώτου μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2010, ημερομηνία η οποία ορίζεται ως προθεσμία στο παράρτημα XI της Οδηγίας, υποχρεούται το οικείο κράτος μέλος, δυνάμει της Οδηγίας και/ή του άρθρου 4 ΣΕΕ, να ζητήσει παράταση της προθεσμίας σύμφωνα με το άρθρο 22 της Οδηγίας; |
|
2) |
Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, είναι δυνατό να απαλλαγεί κράτος μέλος από την υποχρέωση αυτή και, αν ναι, υπό ποιες περιστάσεις; |
|
3) |
Επηρεάζονται από το άρθρο 23 της Οδηγίας (ιδίως δε από τη δεύτερη παράγραφό του), οι υποχρεώσεις κράτους μέλους που δεν έχει τηρήσει το άρθρο 13 και, αν ναι, σε ποιον βαθμό; |
|
4) |
Σε περίπτωση μη τήρησης του άρθρου 13 ή του άρθρου 22, οφείλουν τα εθνικά δικαστήρια να λάβουν μέτρα για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση προς το άρθρο 30 της Οδηγίας και/ή προς τα άρθρα 4 ΣΕΕ και 19 ΣΕΕ και, αν ναι, ποια είναι αυτά; |
(1) Οδηγία 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη (EE L 152, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/15 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Karlsruhe (Γερμανία) στις 18 Ιουλίου 2013 — Barbara Huber κατά Manfred Huber
(Υπόθεση C-408/13)
2013/C 274/26
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Karlsruhe
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτούσα: Barbara Huber
Καθού: Manfred Huber
Προδικαστικό ερώτημα
Συνάδει προς το άρθρο 3, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων (1) διατροφής,
το ότι το άρθρο 28, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του γερμανικού νόμου περί ικανοποιήσεως απαιτήσεων διατροφής στις σχέσεις με κράτη της αλλοδαπής (Auslandsunterhaltsgesetz — AUG) προβλέπει,
ότι όταν διάδικος δεν έχει τη συνήθη διαμονή του στην ημεδαπή, οι αιτήσεις που αφορούν υποχρεώσεις διατροφής στις περιπτώσεις του άρθρου 3, στοιχεία α' και β', του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 κρίνονται αποκλειστικώς από το Amtsgericht που είναι αρμόδιο βάσει της έδρας του Oberlandesgericht, στην περιφέρεια του οποίου ο καθού ή ο δικαιούχος έχει τη συνήθη διαμονή του;
(1) EE L 7, σ. 1.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/15 |
Προσφυγή της 18ης Ιουλίου 2013 — Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-409/13)
2013/C 274/27
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: G. Maganza, A. de Gregorio Merino και I. Gurov)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2013, με την οποία αποφάσισε να αποσύρει την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθορισμού γενικών διατάξεων για τη μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή σε τρίτες χώρες, |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Το Συμβούλιο προβάλλει τρεις λόγους προς στήριξη της προσφυγής του, η οποία σκοπεί στην ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής να αποσύρει πρόταση κανονισμού σε όψιμο στάδιο της πρώτης ανάγνωσης της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.
Πρώτον, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι η απόσυρση της προτάσεως κανονισμού αποτελεί σοβαρή παραβίαση της αρχής της κατανομής αρμοδιοτήτων, που προβλέπεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ, καθώς και της αρχής της θεσμικής ισορροπίας. Κατά το Συμβούλιο, καμία διάταξη των Συνθηκών δεν απονέμει ρητά στην Επιτροπή γενικό προνόμιο να αποσύρει πρόταση που έχει υποβάλει στον κοινοτικό νομοθέτη. Εντούτοις, αν και το Συμβούλιο δεν αμφισβητεί την ύπαρξη τέτοιου δικαιώματος αποσύρσεως βάσει του άρθρου 293, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, η Επιτροπή δεν μπορεί να το ασκεί κατά διακριτική ευχέρεια ή καταχρηστικώς. Το Συμβούλιο εκτιμά ότι η απόσυρση τέτοιας προτάσεως σε όλως προχωρημένο στάδιο της νομοθετικής διαδικασίας θα ισοδυναμούσε με παροχή στην Επιτροπή δικαιώματος αρνησικυρίας έναντι των κοινοτικών συννομοθετών. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα τοποθετείτο στο ίδιο επίπεδο με τους τελευταίους, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα τη φαλκίδευση της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 294 ΣΛΕΕ, την υπέρβαση της αρμοδιότητας νομοθετικής πρωτοβουλίας της Επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 293, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και την αποστέρηση του δικαιώματος τροποποιήσεως που απονέμει στο Συμβούλιο το άρθρο 293, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ από πρακτική αποτελεσματικότητα. Κατά το Συμβούλιο, τέτοια άσκηση του δικαιώματος αποσύρσεως θα αντίβαινε επίσης στο άρθρο 10, παράγραφοι 1 και 2, ΣΛΕΕ, διότι η Επιτροπή δεν θα ήταν πλέον θεσμικό όργανο επιφορτισμένο με εκτελεστική λειτουργία, αλλά θα συμμετείχε στη νομοθετική διαδικασία στο ίδιο επίπεδο με τα θεσμικά όργανα που διαθέτουν δημοκρατική νομιμοποίηση.
Δεύτερον, η απόσυρση της προτάσεως κανονισμού αποτελεί επίσης παραβίαση της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας, που προβλέπεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, ΣΕΕ. Αφενός, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι η απόσυρση της προτάσεως κανονισμού έγινε πολύ όψιμα. Παρότι πραγματοποιήθηκε σειρά τριμερών συσκέψεων κατά τη διάρκεια του σταδίου της πρώτης αναγνώσεως («τριμερείς διάλογοι»), η Επιτροπή απέσυρε, εντούτοις, την πρότασή της κανονισμού την ημέρα κατά την οποία το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο επρόκειτο να μονογράψουν τον συμβιβασμό στον οποίο είχαν καταλήξει. Αφετέρου, το Συμβούλιο προσάπτει στην Επιτροπή ότι δεν εξήντλησε όλες τις υπάρχουσες διαδικαστικές δυνατότητες στο πλαίσιο του εσωτερικού κανονισμού του Συμβουλίου πριν προβεί στην απόσυρση.
Τέλος, το Συμβούλιο υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποσύρσεως δεν πληροί την υποχρέωση αιτιολογήσεως των νομικών πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Το Συμβούλιο προσάπτει στην Επιτροπή ότι δεν παρέσχε καμία εξήγηση για την απόφασή της περί αποσύρσεως και ότι δεν προέβη σε δημοσίευση της αποφάσεως αυτής.
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/16 |
Αναίρεση που άσκησε στις 22 Ιουλίου 2013 η Fabrykę Łożysk Tocznych-Kraśnik S.A. κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 14ης Μαΐου 2013 στην υπόθεση T-19/12, Fabryka Łożysk Tocznych-Kraśnik κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) — Impexmetal
(Υπόθεση C-415/13 P)
2013/C 274/28
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Fabryka Łożysk Tocznych-Kraśnik S.A. (εκπρόσωπος: P. Borowski, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Impexmetal S.A.
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στο σύνολό της και να δεχθεί την αίτηση της 9ης Ιανουαρίου 2012, ακυρώνοντας την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 27ης Οκτωβρίου 2011· |
|
— |
επικουρικώς, να αναιρέσει την πρωτόδικη απόφαση στο σύνολό της και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, και |
|
— |
να καταδικάσει τους αντιδίκους κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον τόσο του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ανακοπών του ΓΕΕΑ όσο και του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι παρέβη το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 (1), καθόσον εσφαλμένως το εφάρμοσε επί των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών.
Κατά την αναιρεσείουσα, η αδικαιολόγητη εφαρμογή της ως άνω διατάξεως οφειλόταν στην εσφαλμένη διαπίστωση του Γενικού Δικαστηρίου ότι το σήμα της αναιρεσείουσας ήταν όμοιο με της παρεμβαίνουσας και ότι, ως εκ τούτου, υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως του κοινού. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς δεν έλαβε υπόψη τα εξής:
|
— |
τα «μηχανήματα και μηχανήματα κατεργασίας» τα οποία αφορά το σήμα της αναιρεσείουσας, και τα «ρουλεμάν», που καλύπτονται από το σήμα της παρεμβαίνουσας, διαφέρουν σημαντικά ως προϊόντα και δεν είναι σε καμία περίπτωση συμπληρωματικά· |
|
— |
τα δύο σήματα διαφέρουν αισθητά από οπτικής απόψεως· |
|
— |
το σήμα της αναιρεσείουσας περιέχει ένα λεκτικό στοιχείο, συγκεκριμένα δε το τοπωνύμιο «Kraśnik», το οποίο έχει καθοριστική επιρροή ως προς τις διαφορές μεταξύ των δύο σημάτων σε οπτικό, φωνητικό και εννοιολογικό επίπεδο· |
|
— |
τα δύο σήματα διαφέρουν αισθητά από φωνητικής απόψεως· |
|
— |
το σήμα της αναιρεσείουσας συνιστά τμήμα της επωνυμίας της, η οποία χρησιμοποιείται από μακρού, εν πάση περιπτώσει δε πολύ πριν από την υποβολή της αιτήσεως καταχωρίσεως· |
|
— |
πρόκειται επιπλέον για ιστορικό σήμα το οποίο έχει καθιερωθεί ως διακριτικό της αναιρεσείουσας· |
|
— |
τα δύο σήματα έχουν συνυπάρξει επί μακρόν στη μία από τις οικείες αγορές χωρίς να έχει ανακύψει οποιοδήποτε πρόβλημα· |
|
— |
η όποια ομοιότητα μεταξύ των δύο σημάτων επ’ ουδενί αρκεί για να θεμελιώσει διαπίστωση ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/17 |
Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-425/13)
2013/C 274/29
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Valero Jordana, F. Castillo de la Torre)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 2, δεύτερη περίοδος, και το τμήμα Α του συμπληρώματος/παραρτήματος της αποφάσεως του Συμβουλίου με την οποία επιτρέπεται η έναρξη διαπραγματεύσεων περί της συνδέσεως του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ με ένα σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην Αυστραλία ή, επικουρικώς, |
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου και να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της προσβαλλομένης αποφάσεως σε περίπτωση που ακυρωθεί πλήρως και |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση των άρθρων 13, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, 218, παράγραφοι 2 έως 4, ΣΛΕΕ, και 295 ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της θεσμικής ισορροπίας. Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 218 ΣΛΕΕ, επιβάλλοντας μονομερώς στην Επιτροπή μια λεπτομερή διαδικασία με την οποία δημιουργούνται εκ του μη όντως εξουσίες για το Συμβούλιο και υποχρεώσεις για την Επιτροπή που δεν στηρίζονται στη διάταξη αυτή. Το Συμβούλιο παρέβη επίσης το άρθρο 13, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και με την αρχή της θεσμικής ισορροπίας, διότι το Συμβούλιο έχει διευρύνει τις εξουσίες που του παρέχουν οι Συνθήκες, εις βάρος της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: παράβαση των άρθρων 13, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και 218 ΣΛΕΕ και παραβίαση της αρχής της θεσμικής ισορροπίας, δεδομένου ότι η προσβαλλομένη απόφαση προβλέπει ότι οι λεπτομερείς διαπραγματευτικές θέσεις της Ένωσης θα καθορισθούν από την ειδική επιτροπή ή από το Συμβούλιο. Το άρθρο 218, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ, προβλέπει μόνο συμβουλευτική λειτουργία για την ειδική επιτροπή.
Γενικό Δικαστήριο
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/18 |
Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2013 — Harper Hygienics κατά ΓΕΕΑ — Clinique Laboratories (CLEANIC intimate)
(Υπόθεση T-363/13)
2013/C 274/30
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Harper Hygienics S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: R. Rumpel, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Clinique Laboratories LLC (Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Απριλίου 2013 (υπόθεση R 606/2012-5), κατά το μέτρο που απορρίφθηκε με αυτήν η αίτηση καταχωρίσεως του σημείου «CLEANIC intimate» ως κοινοτικού σήματος για όλα τα προϊόντα των κλάσεων 3 και 16 και για ορισμένα προϊόντα της κλάσεως 5· |
|
— |
να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να γίνει δεκτή η αίτηση καταχωρίσεως για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορά, και |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα
Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «CLEANIC intimate» για προϊόντα των κλάσεων 3, 5 και 16 — Αίτηση αριθ. 009217531 για την καταχώριση κοινοτικού σήματος
Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η Clinique Laboratories LLC
Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το υπ’ αριθ. 54 429 κοινοτικό σήμα για προϊόντα των κλάσεων 3, 14, 25 και 42 και το υπ’ αριθ. 2 294 429 κοινοτικό σήμα για προϊόντα των κλάσεων 35 και 42
Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε εν μέρει δεκτή
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση, αφενός, του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 (1), όσον αφορά τη διαπίστωση ότι υπήρχε ομοιότητα μεταξύ των σημάτων και κίνδυνος συγχύσεως των καταναλωτών, και, αφετέρου, του άρθρου 8, παράγραφος 5 του ίδιου κανονισμού.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/18 |
Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2013 — Gemeente Eindhoven κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-370/13)
2013/C 274/31
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Gemeente Eindhoven (Eindhoven, Ολλανδία) (εκπρόσωποι: G. van der Wal, M. van Heezik και L. Parret, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση, καθόσον αφορά τη συναλλαγή μεταξύ του προσφεύγοντος και της PSV, και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Ο προσφεύγων ασκεί προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 6ης Μαρτίου 2013 [Κάτω Χώρες — SA.33584 (2013/C) (πρώην 2011/NN) — Ενίσχυση ορισμένων ολλανδικών επαγγελματικών συλλόγων ποδοσφαίρου κατά την περίοδο 2008-2011] (ΕΕ C 116, σ. 19).
Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
|
1) |
Ο πρώτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, περιλαμβανομένης της αρχής της επιμέλειας. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι στις 26 και στις 28 Ιουλίου 2011 παρασχέθηκαν πληροφορίες στην Επιτροπή, η οποία, στη συνέχεια, δεν έθεσε περαιτέρω ερωτήσεις στις Ολλανδικές αρχές. Στις 6 Μαρτίου 2013, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας. Λόγω της παρελεύσεως μεγάλου χρονικού διαστήματος (19 μηνών) και της ελλείψεως κάθε περαιτέρω συζητήσεως (επί της ουσίας), η Επιτροπή, συνεπεία των δικών της πράξεων και παραλείψεων, δεν είχε, κατά τον χρόνο κινήσεως της επίσημης διαδικασίας, πλήρη εικόνα των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών. |
|
2) |
Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβίαση των αρχών της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφαλείας δικαίου. Με τον λόγο αυτόν, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι ευλόγως θεώρησε ως δεδομένο ότι η συναλλαγή θα αξιολογούνταν στο πλαίσιο της ανακοινώσεως της Επιτροπής σχετικά με στοιχεία κρατικής ενίσχυσης στις πωλήσεις γηπέδων-οικοπέδων και κτιρίων από τις δημόσιες αρχές (1), όπως είχε συμβεί κατά το παρελθόν, όταν η Επιτροπή αξιολογούσε παρόμοιες συναλλαγές. |
|
3) |
Ο τρίτος λόγος αφορά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Κινώντας την επίσημη διαδικασία, χωρίς να τίθεται θέμα βασίμων αμφιβολιών, υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 4, του κανονισμού 659/1999 (2) και της νομολογίας, η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Λαμβάνοντας αμέσως θέση επί της υπάρξεως κρατικής ενισχύσεως, υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, παρά την ύπαρξη συμπληρωματικών ερωτημάτων, η Επιτροπή παραγνωρίζει επίσης τον προσωρινό χαρακτήρα μιας αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 6 του κανονισμού 659/1999. |
|
4) |
Ο τέταρτος λόγος αφορά ανεπαρκή και/ή εσφαλμένη αιτιολογία. Σε συνάρτηση με τον προηγούμενο λόγο, ο οποίος αφορά την ύπαρξη πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως, ο προσφεύγων προβάλλει εν τέλει ότι με την προσβαλλομένη απόφαση δεν πληρούται η υποχρέωση αιτιολογήσεως την οποία υπέχει η Επιτροπή από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ. |
(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με στοιχεία κρατικής ενίσχυσης στις πωλήσεις γηπέδων-οικοπέδων και κτιρίων από τις δημόσιες αρχές (ΕΕ 1997, C 209, σ. 3).
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1)
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/19 |
Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2013 — Moonlight κατά ΓΕΕΑ — Lampenwelt (Moon)
(Υπόθεση T-374/13)
2013/C 274/32
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Moonlight GmbH (Wehr, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Börjes-Pestalozza και M. Nielen, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Lampenwelt GmbH & Co. KG (Schlitz, Γερμανία)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 13ης Μαΐου 2013 στην υπόθεση R 676/2012-4 και να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να απορρίψει της αίτηση περί κηρύξεως της ακυρότητας κατά του κοινοτικού σήματος αριθ. 6 084 081· |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Λεκτικό σήμα «Moon» για προϊόντα της κλάσεως 11 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 6 084 081
Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα
Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Lampenwelt GmbH & Co. KG
Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Απόλυτος λόγος ακυρότητας του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού 207/2009
Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Αποδοχή της αιτήσεως για κήρυξη της ακυρότητας
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/20 |
Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2013 — Perfetti Van Melle SpA κατά ΓΕΕΑ (DAISY)
(Υπόθεση T-381/13)
2013/C 274/33
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Perfetti Van Melle SpA (Lainate, Ιταλία) (εκπρόσωπος: P. Testa, avocat)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών της 10ης Απριλίου 2013 στην υπόθεση R 427/2012-1, στο μέτρο που απορρίπτει την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος «DAISY» για τα ακόλουθα προϊόντα: είδη ζαχαροπλαστικής, προϊόντα ζαχαροπλαστικής, καραμέλες, μαλακές καραμέλες, ζαχαρωτά με κόμμι, καραμέλες βουτύρου, τσίχλες, πάστες καρπών (είδη ζαχαροπλαστικής), γλυκόριζα, γλειφιτζούρια, ζαχαρωτά, παστίλιες, ζάχαρη, σοκολάτα, κακάο· |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό κοινοτικό σήμα «DAISY» για προϊόντα της κλάσεως 30 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος με αριθμό 10 267 037
Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι:
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 διότι η λέξη «DAISY» δεν έχει περιγραφικό χαρακτήρα· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 διότι η λέξη «DAISY» δεν περιγράφει ουσιώδες χαρακτηριστικό του προϊόντος· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 διότι η λέξη «DAISY» διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα για τα προϊόντα ζαχαροπλαστικής. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/20 |
Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2013 — Perfetti Van Melle SpA κατά ΓΕΕΑ (MARGARITAS)
(Υπόθεση T-382/13)
2013/C 274/34
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Perfetti Van Melle SpA (Lainate, Ιταλία) (εκπρόσωπος: P. Testa, avocat)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών της 10ης Απριλίου 2013 στην υπόθεση R 430/2012-1, στο μέτρο που απορρίπτει την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος «MARGARITAS» για τα ακόλουθα προϊόντα: είδη ζαχαροπλαστικής, προϊόντα ζαχαροπλαστικής, καραμέλες, μαλακές καραμέλες, κόμμι, καραμέλες, τσίχλες, πάστες καρπών, ζελατίνες (είδη ζαχαροπλαστικής), γλυκόριζα, γλειφιτζούρια, καραμέλες «toffees», ζάχαρη, σοκολάτα, κακάο· |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό κοινοτικό σήμα «MARGARITAS» για προϊόντα της κλάσεως 30 — αίτηση καταχωρίσεως σήματος με αριθμό 10 261 105
Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι:
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009, διότι η λέξη «MARGARITA» δεν έχει περιγραφικό χαρακτήρα· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009, διότι η λέξη «MARGARITA» δεν περιγράφει ουσιώδες χαρακτηριστικό του προϊόντος· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, διότι η λέξη «MARGARITAS» διαθέτει διακριτικό χαρακτήρα για τα προϊόντα ζαχαροπλαστικής. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/21 |
Προσφυγή της 26ης Ιουλίου 2013 — Federación Nacional de Cafeteros de Colombia κατά ΓΕΕΑ — Hautrive (COLOMBIANO HOUSE)
(Υπόθεση T-387/13)
2013/C 274/35
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Federación Nacional de Cafeteros de Colombia (Bogotá, Κολομβία) (εκπρόσωποι: A. Pomares Caballero και M. Pomares Caballero, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (Εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nadine Helene Jeanne Hautrive (Chatou, Γαλλία)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να τροποποιήσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Μαΐου 2013 στην υπόθεση R 757/2012-5, και να διαπιστώσει ότι, εν προκειμένω, πληρούνται οι μνημονευόμενες στο άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009 προϋποθέσεις για την εφαρμογή του σχετικού λόγου απαραδέκτου της καταχωρίσεως· |
|
— |
άλλως, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
και, σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδά του, καθώς και σε εκείνα της προσφεύγουσας. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Nadine Helene Jeanne Hautrive
Σήμα προς καταχώριση: εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «COLOMBIANO HOUSE» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25 και 43 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 9 225 798
Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα
Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Café de Colombia»
Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι:
|
— |
παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού 510/2006· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 13 του κανονισμού 510/2006· |
|
— |
παράβαση τύπου λόγω έλλειψης αιτιολογίας. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/21 |
Προσφυγή-αγωγή της 1ης Αυγούστου 2013 — SolarWorld και Solsonica κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-393/13)
2013/C 274/36
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες-ενάγουσες: SolarWorld AG (Βόνη, Γερμανία) και Solsonica SpA (Cittaducale, Ιταλία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, δικηγόρος, και J. Beck, Solicitor)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών
Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες (στο εξής: προσφεύγουσες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να κρίνει την προσφυγή-αγωγή (στο εξής: προσφυγή) παραδεκτή και βάσιμη· |
|
— |
να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής (1), στο μέτρο που προβλέπει την εφαρμογή του πλήρους δασμού αντιντάμπινγκ επί των εισαγωγών φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου, κυψελών και πλακιδίων καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας μόλις από τις 6 Αυγούστου 2013· |
|
— |
να υποχρεώσει τις τελωνειακές αρχές των κρατών μελών να εφαρμόζουν τους συντελεστές δασμών αντιντάμπινγκ που προβλέπονται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο ii, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής από τις 6 Ιουνίου 2013· |
|
— |
να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στις προσφεύγουσες αποζημίωση στο μέτρο που οι συντελεστές δασμών αντιντάμπινγκ που προβλέπονται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο ii, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής δεν έχουν εφαρμοσθεί από τις 6 Ιουνίου 2013· και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής θεσπίσθηκε κατά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 (2). |
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, θεσπίζοντας την περίοδο σταδιακής εφαρμογής των προσωρινών μέτρων αντιντάμπινγκ δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 2, σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής. |
|
3) |
Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη και σοβαρή παράβαση των καθηκόντων μέριμνας και χρηστής διοικήσεως τα οποία υπέχει, θεσπίζοντας το άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής. |
|
4) |
Με τον τέταρτπ λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ενήργησε παράνομα θεσπίζοντας το άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής και, κατά τον τρόπον αυτόν, ζημίωσε τις προσφεύγουσες, για τον λόγο δε αυτόν η ΕΕ φέρει ευθύνη βάσει του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. |
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής, της 4ης Ιουνίου 2013, για την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες και πλακίδια) καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 182/2013 για την καταγραφή των εν λόγω εισαγωγών καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 152, σ. 5)
(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (L 343, σ. 51)
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/22 |
Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2013 — Photo USA Electronic Graphic κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-394/13)
2013/C 274/37
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Photo USA Electronic Graphic, Inc. (Πεκίνο, Κίνα) (εκπρόσωπος: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 412/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές επιτραπέζιων σκευών από κεραμευτική ύλη καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 131, σ. 1), κατά το μέτρο που επιβάλλει δασμό αντιντάμπινγκ στην προσφεύγουσα, και |
|
— |
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο (στο εξής: θεσμικά όργανα) υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, στο μέτρο που συμπεριέλαβαν κούπες με επικάλυψη απλού πολυεστέρα στο φάσμα του υπό έλεγχο προϊόντος. |
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα θεσμικά όργανα παρέλειψαν να προβούν σε δίκαιη σύγκριση, κατά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 10, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 2009 L 343, σ. 51) (στο εξής: βασικός κανονισμός), στο μέτρο που ενέταξαν στην ίδια κατηγορία επικαλυμμένες κεραμικές κούπες και άλλους τύπους πήλινων επιτραπέζιων σκευών και σκευών κουζίνας. |
|
3) |
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα θεσμικά όργανα παρέβησαν το άρθρο 3, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού, στο μέτρο που παρέλειψαν να αναλύσουν σωστά τις επιπτώσεις των αντίθετων προς τους κανόνες περί ανταγωνισμού πρακτικών που εξέτασε η Bundeskartellamt (γερμανική αρχή για τον ανταγωνισμό) στην κοινοτική βιομηχανία. Επ’ αυτού, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι αντίθετες προς τους κανόνες περί ανταγωνισμού πρακτικές, δεν είχαν επιπτώσεις σε μικρο- και μακρο- οικονομικούς δείκτες.
|
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/23 |
Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2013 — Miettinen κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-395/13)
2013/C 274/38
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Samuli Miettinen (Espoo, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: O. Brouwer και E. Raedts, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 2013 με την οποία δεν επετράπη η πλήρης πρόσβαση στο έγγραφο υπ’ αριθ. 12979/12 σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 2001 για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43), απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα στις 21 Μαΐου 2013 μέσω επιστολής με αριθμό πρωτοκόλλου 06/c/02/1 3 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση) καθώς και τη νέα απορριπτική απόφαση της 23ης Ιουλίου 2013, |
|
— |
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος σύμφωνα με το άρθρο 87 του Κανονισμού διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων όλων των παρεμβαινόντων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής του ο ενάγων προβάλλει δύο λόγους.
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, περίπτωση β' και άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, καθώς η προσβαλλόμενη απόφαση βασίζεται σε πλάνη περί την ερμηνεία και εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, οι οποίες σχετίζονται με την προστασία των δικαστικών διαδικασιών και της παροχής νομικών συμβουλών και την προστασία της εν εξελίξει διαδικασίας λήψεως αποφάσεων αντιστοίχως.
|
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως η οποία απορρέει από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθώς το Συμβούλιο δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή του να αιτιολογήσει επαρκώς και προσηκόντως την προσβαλλόμενη απόφαση. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/23 |
Προσφυγή της 30ής Ιουλίου 2013 — Dosen κατά ΓΕΕΑ — Gramm (Nano-Pad)
(Υπόθεση T-396/13)
2013/C 274/39
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Franko Dosen (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Losert δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Thomas Gramm (Βρέμη, Γερμανία)
Αιτήματα του προσφεύγοντος
O προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεως του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 21ης Σεπτεμβρίου 2011 (αριθ.: 4204 C) υπό τη μορφή της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 13ης Μαΐου 2013 στην υπόθεση R 1981/2011-4. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το λεκτικό σήμα «Nano-Pad» για προϊόντα της κλάσεως 17 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 8 228 421
Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Ο προσφεύγων
Αιτών την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Thomas Gramm
Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', του κανονισμού 207/2009
Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Η αίτηση κηρύξεως ακυρότητας έγινε μερικώς δεκτή
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/24 |
Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2013 — TVR Automotive κατά ΓΕΕΑ — TVR Italia (TVR)
(Υπόθεση T-398/13)
2013/C 274/40
Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: TVR Automotive Ltd (Whiteley, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και H. Hartwig, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: TVR Italia Srl (Μιλάνο, Ιταλία)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 14ης Μαΐου 2013, στην υπόθεση R 823/2011-2, |
|
— |
να απορρίψει την προσφυγή που άσκησε η TVR Italia Srl στις 14 Απριλίου 2013 κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών του καθού, της 14ης Φεβρουαρίου 2011, στην υπόθεση B 313 248, |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την TVR Italia Srl, εφόσον αυτή παρέμβει στη δίκη, στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: TVR Italia Srl
Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «TVR ITALIA» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 12, 25 και 37 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 5 699 954
Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα
Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το εθνικό και το κοινοτικό λεκτικό σήμα «TVR» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 11, 12, 25 και 41
Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι:
|
— |
παράβαση του άρθρου 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009· |
|
— |
παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου και της αρχής ne bis in idem καθώς και παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του κανονισμού 207/2009. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/24 |
Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2013 — NIIT Insurance Technologies κατά ΓΕΕΑ (SUBSCRIBE)
(Υπόθεση T-404/13)
2013/C 274/41
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: NIIT Insurance Technologies Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: M. Wirtz, δικηγόρος)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 4ης Ιουνίου 2013, στην υπόθεση R 1308/2012-5, με αντικείμενο την αριθ. 010355527 αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος «SUBSCRIBE» ως κοινοτικού σήματος καθώς και την προγενέστερη απόφαση του τμήματος σημάτων του ΓΕΕΑ, της 22ας Μαΐου 2012, στο μέτρο που απορρίπτει την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος, |
|
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SUBSCRIBE» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 10 355 527
Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής
Προβαλλόμενοι λόγοι:
|
— |
παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 83 του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως καθώς και τα άρθρα 6 και 14 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, η οποία υπογράφηκε στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950, όπως τροποποιήθηκε με το πρωτόκολλο αριθ. 11 που τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου 1998· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 56 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/25 |
Προσφυγή-αγωγή της 5ης Αυγούστου 2013 — T & L Sugars και Sidul Açúcares κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-411/13)
2013/C 274/42
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες-ενάγουσες: T & L Sugars Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), και Sidul Açúcares, Unipessoal Lda (Santa Iria de Azóia, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, lawyer, και D. Slater, Solicitor)
Καθών-εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη στην παρούσα υπόθεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών
Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει σειρά κανονισμών της Επιτροπής που θέτουν σε μειονεκτική ανταγωνιστική θέση τις επιχειρήσεις κατεργασίας ζαχαροκάλαμου, ήτοι (i) τους κανονισμούς 505/2013 (1) και 629/2013 (2) που θεσπίζουν έκτακτα μέτρα όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013; (ii) τους κανονισμούς 574/2013 (3) και 677/2013 (4) σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος, και (iii) τους κανονισμούς 460/2013 (5) σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του τρίτου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό, και 542/2013 (6) σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του τέταρτου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό, καθώς και να κρίνει παραδεκτό και βάσιμο τον λόγο περί ελλείψεως νομιμότητας, υπό το πρίσμα του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, του κανονισμού 36/2013 (7) σχετικά με την προκήρυξη διαρκούς διαγωνισμού για την περίοδο εμπορίας 2012/2013 για την εισαγωγή ζάχαρης των κωδικών ΣΟ 1701 14 10 και 1701 99 10 με μειωμένο δασμό, |
|
— |
επικουρικώς, να κρίνει παραδεκτό και βάσιμο τον θεμελιούμενο στο άρθρο 277 ΣΛΕΕ προβληθέντα λόγο περί ελλείψεως νομιμότητας των κανονισμών 505/2013 και 629/2013, |
|
— |
να κρίνει ότι το άρθρο 186, στοιχείο α', του κανονισμού 1234/2007 (8) (Ενιαίος κανονισμός) δεν είναι σύννομο υπό το πρίσμα του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν συνιστά ορθή μεταφορά των κρίσιμων διατάξεων του κανονισμού 318/2006 (9), |
|
— |
να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία εκπροσωπείται από την Επιτροπή, να αποκαταστήσει κάθε ζημία που υπέστησαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ως αποτέλεσμα της εκ μέρους της Ένωσης αθετήσεως των νομικών της υποχρεώσεων και να προσδιορίσει το ύψος αυτής της αποζημιώσεως για τη ζημία που υπέστησαν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες κατά την περίοδο από 1ης Απριλίου 2013 μέχρι 30ής Ιουνίου 2013 στα 42 261 036 ευρώ, πλέον κάθε ζημίας που εξακολουθούν να υφίστανται οι προσφεύγουσες-ενάγουσες μετά τον χρόνο αυτό ή κάθε άλλο ποσό που να αντιστοιχεί στη ζημία που έχουν υποστεί ή που θα υποστούν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες και την οποία θα αποδείξουν κατά τη διάρκεια της παρούσας δίκης ώστε να ληφθεί ιδίως υπόψη προσηκόντως η μέλλουσα ζημία, επί δε των προαναφερθέντων ποσών να επιδικαστούν τόκοι από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου μέχρι την ημέρα πραγματικής καταβολής τους, και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών ή άλλων εξόδων. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν οκτώ λόγους ακυρώσεως.
|
— |
Με τον πρώτο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, λόγω του ότι, αφενός, οι κανονισμοί 505/2013 και 629/2013 προβλέπουν τη γενική εφαρμογή κατ’ αποκοπή εισφοράς επί του πλεονάσματος 177 ευρώ και 148 ευρώ ανά τόνο — δηλαδή, λιγότερο από το ήμισυ του συνήθους ποσού των 500 ευρώ ανά τόνο — το οποίο αφορά ορισμένη ποσότητα (σύνολο 300000 τόνων) ζάχαρης, η οποία κατανέμεται ισομερώς αποκλειστικώς μεταξύ των αιτούντων παραγωγών ζαχαρότευτλων. Αφετέρου, ο κανονισμός 36/2013 προβλέπει άγνωστο και μη δυνάμενο να προβλεφθεί δασμό, ο οποίος έχει εφαρμογή μόνο για τους πλειοδότες του διαγωνισμού (οι οποίοι μπορεί να είναι επιχειρήσεις ραφιναρίσματος ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο, επιχειρήσεις μεταποιήσεως ζαχαρότευτλων ή οποιοδήποτε άλλο τρίτο μέρος) και για μη καθορισμένο συνολικό ποσό. |
|
— |
Με τον δεύτερο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παράβαση του Ενιαίου κανονισμού καθώς και έλλειψη κατάλληλης νομικής βάσεως διότι, όσον αφορά τους κανονισμούς 505/2013 και 629/2013, η Επιτροπή δεν διαθέτει καμία εξουσία αυξήσεως των ποσοστώσεων και υποχρεούται να επιβάλλει υψηλές και αποτρεπτικές εισφορές για τη διάθεση της εκτός ποσοστώσεως ζάχαρης στην αγορά της Ένωσης. Όσον αφορά τους διαγωνισμούς για το ύψος του φόρου, η Επιτροπή σαφώς δεν έχει ούτε εξουσιοδότηση ούτε εξουσία να επιβάλει τέτοιου είδους ρύθμιση, η οποία ουδέποτε προβλέφθηκε με τη βασική νομοθεσία. |
|
— |
Με τον τρίτο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου καθόσον η Επιτροπή δημιούργησε σύστημα βάσει του οποίου οι τελωνειακοί δασμοί δεν είναι προβλέψιμοι και δεν καθορίζονται με την εφαρμογή συνεκτικών και αντικειμενικών κριτηρίων, αλλά αντιθέτως καθορίζονται βάσει της υποκειμενικής βουλήσεως καταβολής δασμών (και μάλιστα από επιχειρηματίες οι οποίο υπόκεινται συναφώς σε πολύ διαφορετικές πιέσεις και έχουν πολύ διαφορετικά κίνητρα) χωρίς πραγματικό σύνδεσμο με τα όντως εισαγόμενα προϊόντα. |
|
— |
Με τον τέταρτο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας καθόσον η Επιτροπή μπορούσε κάλλιστα να λάβει λιγότερο περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ελλείψεως προσφοράς, τα οποία δεν θα λαμβάνονταν αποκλειστικώς σε βάρος των εργοστασίων ραφιναρίσματος ζάχαρης τα οποία προβαίνουν σε εισαγωγές. |
|
— |
Με τον πέμπτο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον στις προσφεύγουσες-ενάγουσες δημιουργήθηκε η εύλογη προσδοκία ότι η Επιτροπή θα έκανε χρήση των μέσων που παρέχει ο κανονισμός (ΕΚ) 1234/2012 προκειμένου να αποκαταστήσει τον εφοδιασμό με ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο η οποία προορίζεται για ραφινάρισμα. Στις προσφεύγουσες-ενάγουσες δημιουργήθηκε ομοίως η εύλογη προσδοκία ότι η Επιτροπή θα διατηρούσε την ισορροπία μεταξύ των επιχειρήσεων ραφιναρίσματος ζάχαρης που προβαίνουν σε εισαγωγές και των εγχώριων επιχειρήσεων παραγωγής ζάχαρης. |
|
— |
Με τον έκτο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παραβίαση των αρχών της επιμέλειας, της πρόνοιας και της χρηστής διοικήσεως, καθόσον η Επιτροπή υπέπεσε σε πλείονα θεμελιώδη σφάλματα και αντιφάσεις κατά τη διαχείριση της αγοράς ζάχαρης, από όπου προκύπτει, στην καλύτερη περίπτωση, έλλειψη κατανοήσεως των βασικών μηχανισμών της αγοράς. Παραδείγματος χάρη, ο ισολογισμός της — το οποίο συνιστά ένα από τα κύρια εργαλεία για το περιεχόμενο και τη χρονική στιγμή παρεμβάσεως στην αγορά — περιείχε κεφαλαιώδη λάθη και βασιζόταν σε εσφαλμένη μεθοδολογία. Επιπλέον, τα ληφθέντα από την Επιτροπή μέτρα ήσαν προδήλως ακατάλληλα όσον αφορά τη διακοπή του ανεφοδιασμού. |
|
— |
Με τον έβδομο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 39 ΣΛΕΕ καθόσον η Επιτροπή απέτυχε να υλοποιήσει δύο από τους σκοπούς που τίθενται στην εν λόγω διάταξη της Συνθήκης. |
|
— |
Με τον όγδοο λόγο, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προβάλλουν παράβαση του κανονισμού 1006/2011 (10) του Συμβουλίου, καθόσον οι εφαρμοζόμενοι για τη λευκή ζάχαρη δασμοί υπολείπονται όντως μόνο κατ’ ελάχιστο εκείνων που εφαρμόζονται για την ακατέργαστη ζάχαρη, αφού η διαφορά είναι περίπου 20 ευρώ ανά τόνο. Αυτό αντιδιαστέλλεται έντονα με τη διαφορά 80 ευρώ μεταξύ του κανονικού δασμού εισαγωγής για τη ραφιναρισμένη ζάχαρη (419 ευρώ) και εκείνου για την ακατέργαστη ζάχαρη που προορίζεται για ραφινάρισμα (339 ευρώ) τους οποίους ορίζει ο κανονισμός 1006/2011 του Συμβουλίου. |
|
— |
Επιπροσθέτως, προς στήριξη της αγωγής τους αποζημιώσεως, οι προσφεύγουσες-ενάγουσες διατείνονται ότι, με την αδράνειά της και την ακατάλληλη δράση της, η Επιτροπή υπερέβη κατά σοβαρό και πρόδηλο τρόπο τα όρια της διακριτικής ευχέρειας που της αναγνωρίζει ο κανονισμός 1234/2007. Επιπλέον, η μη έκδοση κατάλληλων μέτρων εκ μέρους της Επιτροπής συνιστά πρόδηλη παράβαση κανόνα δικαίου «που αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες». Η Επιτροπή παραβίασε τις γενικές αρχές της ασφάλειας δικαίου, της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της αναλογικότητας, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καθώς και της επιμέλειας, της πρόνοιας και της χρηστής διοικήσεως, οι οποίες διέπουν το δίκαιο της Ένωσης. |
(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 505/2013 της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2013, για τη θέσπιση περαιτέρω έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ L 147, σ. 3).
(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 629/2013 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση περαιτέρω έκτακτων μέτρων όσον αφορά τη διάθεση ζάχαρης και ισογλυκόζης εκτός ποσόστωσης στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ L 179, σ. 55).
(3) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 574/2013 της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά την περίοδο εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ L 168, σ. 29).
(4) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 677/2013 της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2013, σχετικά με τον καθορισμό του συντελεστή κατανομής για τις διαθέσιμες ποσότητες ζάχαρης εκτός ποσόστωσης που προβλέπεται να πωληθούν στην αγορά της Ένωσης με μειωμένη εισφορά επί του πλεονάσματος κατά την περίοδο εμπορίας 2012/2013 (ΕΕ L 194, σ. 5).
(5) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 460/2013 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2013, σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του τρίτου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 36/2013 (ΕΕ L 133, σ. 20).
(6) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 542/2013 της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τον ελάχιστο δασμό που καθορίζεται για τη ζάχαρη κατόπιν του τέταρτου επιμέρους διαγωνισμού στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρυχθεί με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 36/2013 (ΕΕ L 162, σ. 7).
(7) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 36/2013 της Επιτροπής, της 18ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την προκήρυξη διαρκούς διαγωνισμού για την περίοδο εμπορίας 2012/2013 για την εισαγωγή ζάχαρης των κωδικών ΣΟ 1701 14 10 και 1701 99 10 με μειωμένο δασμό (ΕΕ L 16, σ. 7).
(8) Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (ΕΕ L 299, σ. 1).
(9) Κανονισμός (ΕΚ) 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (ΕΕ L 58, σ. 1).
(10) Κανονισμός (ΕΕ) 1006/2011 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 282, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/27 |
Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2013 — Chin Haur Indonesia κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-412/13)
2013/C 274/43
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Chin Haur Indonesia (Tangerang, Ινδονησία) (εκπρόσωποι: T. Müller-Ibold και F.C. Laprévote, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει μερικώς τα άρθρα 1, παράγραφος 1 και 1, παράγραφος 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 (1) του Συμβουλίου, κατά το μέτρο που το Συμβούλιο επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ και στην προσφεύγουσα και απέρριψε την αίτηση απαλλαγής της, |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά και λοιπά έξοδα του προσφεύγοντος σχετικά με την παρούσα υπόθεση, και |
|
— |
να λάβει κάθε άλλο μέτρο που θεωρεί κατάλληλο. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν απέδειξαν καταστρατήγηση αναφορικά με εισαγωγές από την Ινδονησία και συνεπώς υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον:
|
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο κατέληξε εσφαλμένα στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα δεν ήταν συνεργάσιμη και εξ αυτού του λόγου εδικαιολογείτο απόρριψη της αιτήσεως απαλλαγής της, καθόσον:
|
|
3) |
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι κατά την έρευνα παραβιάσθηκαν οι διαδικαστικές εγγυήσεις, καθόσον:
|
|
4) |
Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η άρνηση να της χορηγηθεί έκπτωση συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς:
|
|
5) |
Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι περιεχόμενες στον εκτελεστικό κανονισμό διαπιστώσεις σχετικά με τη ζημία και το ντάμπινγκ δεν συνάδουν με τον βασικό κανονισμό αντιντάμπινγκ, καθόσον:
|
(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι (ΕΕ 2013, L 153, σ. 1).
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/28 |
Προσφυγή της 9ης Αυγούστου 2013 — City Cycle Industries κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση T-413/13)
2013/C 274/44
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: City Cycle Industries (Colombo, Σρι Λάνκα) (εκπρόσωποι: T. Müller-Ibold και F.-C. Laprévote, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει μερικώς τα άρθρα 1, παράγραφος 1 και 1, παράγραφος 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 501/2013 (1) του Συμβουλίου, κατά το μέτρο που το Συμβούλιο επέβαλε και στην προσφεύγουσα την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ και απέρριψε την αίτηση απαλλαγής της, |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά και λοιπά έξοδα της προσφεύγουσας σχετικά με την παρούσα υπόθεση, και |
|
— |
να λάβει κάθε άλλο μέτρο που θεωρεί κατάλληλο. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.
|
1) |
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν απέδειξαν καταστρατήγηση αναφορικά με εισαγωγές από τη Σρι Λάνκα και συνεπώς υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον:
|
|
2) |
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το Συμβούλιο κατέληξε εσφαλμένα στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα δεν ήταν συνεργάσιμη και εξ αυτού του λόγου εδικαιολογείτο απόρριψη της αιτήσεως απαλλαγής της, καθόσον:
|
|
3) |
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι κατά την έρευνα παραβιάσθηκαν οι διαδικαστικές εγγυήσεις, καθόσον:
|
|
4) |
Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η άρνηση να της χορηγηθεί απαλλαγή συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς:
|
|
5) |
Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι οι περιεχόμενες στον εκτελεστικό κανονισμό διαπιστώσεις σχετικά με τη ζημία και το ντάμπινγκ δεν συνάδουν με τον βασικό κανονισμό αντιντάμπινγκ, καθώς:
|
(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 501/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2013, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 990/2011 στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στις εισαγωγές ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, είτε έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Ινδονησίας, Μαλαισίας, Σρι Λάνκα και Τυνησίας ή όχι (ΕΕ 2013, L 153, σ. 1).
Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/29 |
Προσφυγή της 6ης Ιουνίου 2013 — ZZ κατά Επιτροπής
(Υπόθεση F-56/13)
2013/C 274/45
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο ενωσιακό συνταξιοδοτικό σύστημα, με την οποία εφαρμόζονται οι ΓΕΔ των άρθρων 11 και 12 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων.
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την από 27 Φεβρουαρίου 2013 απόφαση της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΙΡΝ), με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις που είχε υποβάλει ο προσφεύγων στις 7 Ιανουαρίου 2013 κατά των αποφάσεων του ΡΜΟ.4 (Γραφείου Διαχειρίσεως και Εκκαθαρίσεως των Ατομικών Δικαιωμάτων) της 10ης Οκτωβρίου 2012, |
|
— |
να ακυρώσει επίσης τις από 10 Οκτωβρίου 2012 αποφάσεις του ΡΜΟ.4, κατά των οποίων είχαν υποβληθεί οι διοικητικές ενστάσεις του προσφεύγοντος, |
|
— |
να διαπιστώσει την παρανομία των ΓΕΔ των άρθρων 11 και 12 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, οι οποίες θεσπίστηκαν στις 3 Μαρτίου 2011, αποκλειστικά ως προς το άρθρο τους 9, και να κρίνει ότι δεν εφαρμόζονται εν προκειμένω, |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/29 |
Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2013 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση F-60/13)
2013/C 274/46
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Αίτημα ακυρώσεως της σιωπηρής απορριπτικής αποφάσεως κατά της προσφυγής που ασκήθηκε από τον προσφεύγοντα βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, περί διορθώσεως των καταχωρίσεων των απουσιών του λόγω ασθενείας στην εφαρμογή SysPer2.
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει τη σιωπηρή απορριπτική απόφαση κατά της υπ’ αριθ. D/299/12 προσφυγής που ασκήθηκε από τον ίδιο στις 13 Απριλίου 2012 όσον αφορά την καταχώριση των απουσιών του λόγω ασθενείας στην εφαρμογή SysPer2, λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις εργάσιμες ημέρες και τούτο από τις 13 Απριλίου 2009 μέχρι την ημέρα ασκήσεως της προσφυγής του, |
|
— |
να ακυρώσει τη ρητή απορριπτική απόφαση κατά της υπ’ αριθ. D/299/12 προσφυγής που ασκήθηκε από τον ίδιο στις 13 Απριλίου 2012, όσον αφορά τις πέντε ημέρες που αφαιρέθηκαν από την ετήσια άδειά του για το 2012, |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/29 |
Προσφυγή-αγωγή της 25ης Ιουνίου 2013 — ZZ κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων
(Υπόθεση F-61/13)
2013/C 274/47
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες-ενάγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση των ατομικών αποφάσεων με τις οποίες χορηγήθηκε πριμ στους προσφεύγοντες-ενάγοντες κατ’ εφαρμογή του νέου συστήματος αξιολογήσεως της αποδόσεως και, αφετέρου, η ακύρωση των αποφάσεων περί χορηγήσεως πριμ στους προσφεύγοντες-ενάγοντες κατά παράβαση του νέου συστήματος αξιολογήσεως της αποδόσεως, καθώς και το παρεπόμενο αίτημα να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ στην καταβολή αποζημιώσεως.
Αιτήματα των προσφευγόντων-εναγόντων
Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει τις ατομικές αποφάσεις με τις οποίες χορηγήθηκε πριμ στους προσφεύγοντες-ενάγοντες, καθόσον οι αποφάσεις αυτές εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή του νέου συστήματος αξιολογήσεως της αποδόσεως· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει τις αποφάσεις περί χορηγήσεως πριμ στους δύο προσφεύγοντες-ενάγοντες, καθόσον οι αποφάσεις αυτές παραβιάζουν το νέο σύστημα αξιολογήσεως της αποδόσεως· |
|
— |
να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη στην καταβολή αποζημιώσεως· |
|
— |
εν είδει μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας, να καλέσει την καθής-εναγομένη να προσκομίσει ορισμένα έγγραφα, σε περίπτωση που αυτή δεν το πράξει εκουσίως· |
|
— |
να καταδικάσει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/30 |
Προσφυγή-αγωγή της 28ης Ιουνίου 2013 — ZZ κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση F-64/13)
2013/C 274/48
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: F. Rollinger, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενο: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση της εκθέσεως βαθμολογίας του προσφεύγοντος-ενάγοντος για το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 2008 έως 31 Δεκεμβρίου 2008 και η επιβολή στο καθού-εναγόμενο της υποχρεώσεως να καταβάλει ποσό ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την έκθεση βαθμολογίας του για το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2008· |
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της 21ης Μαρτίου 2013 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση· |
|
— |
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει 58 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης· |
|
— |
να καταδικάσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/30 |
Προσφυγή-αγωγή της 4ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)
(Υπόθεση F-66/13)
2013/C 274/49
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZZ (εκπρόσωπος: J.-J. Ghosez, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση της αποφάσεως περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως ορισμένου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την από 28 Σεπτεμβρίου 2012 απόφαση της καθής-εναγομένης, με την οποία η καθής-εναγομένη πληροφόρησε την προσφεύγουσα-ενάγουσα ότι δεν επρόκειτο να ανανεώσει τη σύμβαση ορισμένου χρόνου της τελευταίας, η οποία θα έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 2012, καθώς και την από 9 Απριλίου 2013 επιβεβαιωτική απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας· |
|
— |
να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα τη διαφορά μεταξύ, αφενός, του ύψους των αποδοχών τις οποίες θα ελάμβανε αν είχε παραμείνει στην υπηρεσία της και αφετέρου, του ύψους των αποδοχών, των αμοιβών, των επιδομάτων ανεργίας ή τυχόν άλλων αντισταθμιστικών επιδομάτων που πράγματι έλαβε από 1ης Ιανουαρίου 2013 αντί των αποδοχών που ελάμβανε ως έκτακτη υπάλληλος· |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/31 |
Προσφυγή-αγωγή της 8ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)
(Υπόθεση F-67/13)
2013/C 274/50
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: J.-J. Ghosez, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση της αποφάσεως περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως ορισμένου χρόνου του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει τις αποφάσεις της καθής-εναγομένης της 26ης Σεπτεμβρίου και της 7ης Δεκεμβρίου 2012, με τις οποίες η καθής-εναγομένη πληροφόρησε τον προσφεύγοντα-ενάγοντα ότι δεν επρόκειτο να ανανεώσει τη σύμβασή του ορισμένου χρόνου, η οποία θα έληγε στις 31 Μαρτίου 2013, καθώς και την από 9 Απριλίου 2013 απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος· |
|
— |
να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα τη διαφορά μεταξύ, αφενός, του ύψος των αποδοχών που θα ελάμβανε αν είχε παραμείνει στην υπηρεσία της και, αφετέρου, του ύψους των αποδοχών, των αμοιβών, των επιδομάτων ανεργίας ή τυχόν άλλων αντισταθμιστικών επιδομάτων που πράγματι έλαβε από 1ης Απριλίου 2013 αντί των αποδοχών που ελάμβανε ως έκτακτος υπάλληλος· |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/31 |
Προσφυγή-αγωγή της 9ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά ΕΚΤ
(Υπόθεση F-68/13)
2013/C 274/51
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)
Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Ακύρωση της αποφάσεως της ΕΚΤ να περατώσει την εσωτερική διοικητική έρευνα, καθώς και την έκθεση έρευνας και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη την οποία υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της 7ης Ιανουαρίου 2013, με την οποία λαμβάνεται υπόψη η τελική έκθεση και αποφασίζεται η περάτωση της εσωτερικής διοικητικής έρευνας, |
|
— |
συνεπώς, να ακυρώσει την έρευνα και την έκθεση έρευνας και να διατάξει την κίνηση νέας έρευνας με τακτική αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών, |
|
— |
να επιδικάσει αποζημίωση για την υποστείσα υλική βλάβη, υπολογιζόμενη κατά δίκαιη και εύλογη κρίση στο ποσό των 50 000 ευρώ, |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/31 |
Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2013 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση F-69/13)
2013/C 274/52
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: S. Orlandi, J.-N. Louis, D. Abreu Caldas, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί αναγνωρίσεως των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν πριν την ανάληψη υπηρεσίας, κατ’ εφαρμογήν των νέων ΓΕΔ
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση περί υπολογισμού του αριθμού των συνταξίμων ετών που αναγνωρίζονται στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού συστήματος των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίπτωση μεταφοράς των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στο καθεστώς αυτό, κατ’ εφαρμογήν των γενικών εκτελεστικών διατάξεων (στο εξής: ΓΕΔ) του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011, |
|
— |
να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/32 |
Προσφυγή της 15ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος [ΕΕΑ]
(Υπόθεση F-71/13)
2013/C 274/53
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωποι: S. Orlandi, J.-N. Louis, D. Abreu Caldas, δικηγόροι)
Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος [ΕΕΑ]
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση της απορρίψεως του αιτήματος του προσφεύγοντος περί κινήσεως διαδικασίας διοικητικής έρευνας για την απόδειξη ή τον προσδιορισμό περιστατικών παρενοχλήσεως.
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της 20ής Σεπτεμβρίου 2012 της εξουσιοδοτημένης για τη σύναψη των συμβάσεων προσλήψεων αρχής (στο εξής «AHCC») επί του αιτήματός του περί κινήσεως διαδικασίας διοικητικής έρευνας για την απόδειξη ή τον προσδιορισμό περιστατικών παρενοχλήσεως. |
|
— |
να καταδικάσει τον ΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/32 |
Προσφυγή-αγωγή της 15ης Ιουλίου 2013 — ΖΖ κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων (ΕΤαΕ)
(Υπόθεση F-72/13)
2013/C 274/54
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες-ενάγοντες: ΖΖ κ.λπ. (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)
Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤαΕ)
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Η ακύρωση των αποφάσεων που περιέχονται στα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών, περί εφαρμογής στους προσφεύγοντες-ενάγοντες της αποφάσεως του διοικητικού συμβουλίου του ΕΤαΕ με την οποία ορίστηκε μισθολογική αναπροσαρμογή 2,3% κατ’ ανώτατο όριο, της αποφάσεως του γενικού διευθυντή του ΕΤαΕ με την οποία ορίστηκε νέα κλίμακα αξιολογικής κατατάξεως που συνεπάγεται την απώλεια μισθού από 1 έως 2 %, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες-ενάγοντες και της αποφάσεως της διευθύνουσας επιτροπής της ΕΤΕπ που καθόρισε κλίμακα αξιολογικής κατατάξεως η οποία συνεπάγεται την απώλεια μισθού από 1 έως 2 %, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες-ενάγοντες, και αφετέρου το παρεπόμενο αίτημα να υποχρεωθεί το ΕΤαΕ να καταβάλει τη διαφορά αποδοχών καθώς και αποζημίωση.
Αιτήματα των προσφευγόντων-εναγόντων
Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει τις αποφάσεις περί εφαρμογής στους προσφεύγοντες-ενάγοντες της αποφάσεως του διοικητικού συμβουλίου του ΕΤαΕ της 4ης Φεβρουαρίου 2013 με την οποία ορίστηκε μισθολογική αναπροσαρμογή 2,3% κατ’ ανώτατο όριο, της αποφάσεως του γενικού διευθυντή του ΕΤαΕ με την οποία ορίστηκε νέα κλίμακα αξιολογικής κατατάξεως που συνεπάγεται την απώλεια μισθού από 1 έως 2 %, κατά τους προσφεύγοντες-ενάγοντες, αποφάσεις οι οποίες απορρέουν από την απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΕπ της 18ης Δεκεμβρίου 2012 που καθόρισε μισθολογική αναπροσαρμογή 2,3% κατ’ ανώτατο όριο και από την απόφαση της διευθύνουσας επιτροπής της ΕΤΕπ της 29ης Ιανουαρίου 2013 που καθόρισε κλίμακα αξιολογικής κατατάξεως η οποία συνεπάγεται την απώλεια μισθού από 1 έως 2 %, κατά τους προσφεύγοντες-ενάγοντες (οι αποφάσεις του ΕΤαΕ που μνημονεύονται ανωτέρω εμφανίστηκαν στα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών Απριλίου 2013) καθώς επίσης να ακυρώσει, ομοίως, κάθε απόφαση του ΕΤαΕ που περιλαμβάνεται στα μεταγενέστερα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών· |
|
— |
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει τη διαφορά αποδοχών που προκύπτει από τις προαναφερθείσες αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου του ΕΤαΕ και του γενικού διευθυντή του ΕΤαΕ της 4ης Φεβρουαρίου 2013, του διοικητικού συμβουλίου της ΕΤΕπ της 18ης Δεκεμβρίου 2012 και της διευθύνουσας επιτροπής της ΕΤΕπ της 29ης Ιανουαρίου 2013 σε σχέση με την εφαρμογή της κλίμακας αξιολογικής κατατάξεως «4-3-2-1-0» και της κλίμακας «νέοι υπάλληλοι»«5-4-3-1-0» ή, επικουρικώς, για τους προσφεύγοντες-ενάγοντες με βαθμολογία Α σε σχέση με την εφαρμογή της κλίμακας αξιολογικής κατατάξεως 3-2-1-0-0 και για τους προσφεύγοντες-ενάγοντες που εμπίπτουν στην κλίμακα «νέοι υπάλληλοι» σε σχέση με μια κλίμακα για τους νέους υπαλλήλους «4-3-2-0-0»· αυτή η διαφορά αποδοχών πρέπει να προσαυξηθεί με τόκους υπερημερίας από τις 15 Απριλίου 2013 και, στη συνέχεια, στις 15 εκάστου μηνός, μέχρι της πλήρους εξοφλήσεως, με επιτόκιο καθοριζόμενο στο επίπεδο του επιτοκίου της ΕΚΤ προσαυξημένου κατά τρεις μονάδες· |
|
— |
να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει αποζημίωση για τη ζημία που υπέστησαν λόγω της απώλειας αγοραστικής δύναμης, η οποία αποτιμάται ex aequo et bono, προσωρινώς, στο 1,5% των μηνιαίων αποδοχών κάθε προσφεύγοντος-ενάγοντος· |
|
— |
να καλέσει το καθού-εναγόμενο, εν είδει μέτρου οργανώσεως της διαδικασίας, να προσκομίσει τα ακόλουθα έγγραφα, σε περίπτωση που δεν το πράξει εκουσίως:
|
|
— |
να καταδικάσει το ΕΤαΕ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/33 |
Προσφυγή-αγωγή της 17ης Ιουλίου 2013 — ZZ κατά ΕΚΤ
(Υπόθεση F-73/13)
2013/C 274/55
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)
Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Ακύρωση της αποφάσεως της ΕΚΤ της 28ης Μαΐου 2013, με την οποία επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα η πειθαρχική ποινή της απολύσεως, και χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη.
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 28ης Μαΐου 2013 με την οποία του επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της απολύσεως με ισχύ από 31 Αυγούστου 2013, |
|
— |
κατά συνέπεια, να επανεντάξει πλήρως στην υπηρεσία τον προσφεύγοντα-ενάγοντα με τη δέουσα δημοσιότητα, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η υπόληψή του, |
|
— |
σε κάθε περίπτωση, να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη, ποσό προσδιοριζόμενο κατά εύλογη και δίκαιη κρίση στα 20 000 ευρώ, |
|
— |
να καταδικάσει την ΕΚΤ στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/33 |
Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2013 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση F-74/13)
2013/C 274/56
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: S. Orlandi, J.-N. Louis, D. Abreu Caldas, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας στο ενωσιακό συνταξιοδοτικό σύστημα, με την οποία εφαρμόζονται οι ΓΕΔ των άρθρων 11 και 12 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων.
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που είχαν αποκτηθεί από τον προσφεύγοντα πριν την ανάληψη υπηρεσίας στο συνταξιοδοτικό σύστημα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάσει υπολογισμού των αναγνωριζόμενων δικαιωμάτων κατ’ εφαρμογήν των ΓΕΔ του άρθρου 11, παράγραφος 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ της 3ης Μαρτίου 2011, |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
|
21.9.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 274/34 |
Προσφυγή της 1ης Αυγούστου 2013 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση F-75/13)
2013/C 274/57
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas, A. Coolen, É. Marchal, J.-N. Louis, S. Orlandi, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς
Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί μη χορηγήσεως στον προσφεύγοντα του επιδόματος αποδημίας.
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:
|
— |
να ακυρώσει την από 4 Οκτωβρίου 2012 απόφαση του PMO (Γραφείου Διαχειρίσεως και Εκκαθαρίσεως των Ατομικών Δικαιωμάτων) περί μη χορηγήσεως στον προσφεύγοντα του επιδόματος αποδημίας που προβλέπεται στο άρθρο 4 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |