27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/1

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/2

—

την προεδρία του Γενικού Δικαστηρίου θα ασκεί ο Πρόεδρος M. Jaeger·

—

την προεδρία των τριμελών και πενταμελών τμημάτων θα ασκούν οι πρόεδροι τμήματος J. Azizi, N. Forwood, O. Czúcz, I. Pelikánová, Σ. Παπασάββας, A. Dittrich, L. Truchot και H. Kanninen·

—

οι αποφάσεις της 14ης Σεπτεμβρίου 2010 για την οργάνωση του Γενικού Δικαστηρίου (ΕΕ C 288, σ. 2), για την ολομέλεια και για τη συγκρότηση του τμήματος μείζονος συνθέσεως (ΕΕ C 288, σ. 4), η απόφαση της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 για την τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα, που τροποποιήθηκε πλέον πρόσφατα στις 4 Ιουλίου 2013 (ΕΕ C 215, σ. 2), οι αποφάσεις της 6ης Ιουλίου 2011 για τα κριτήρια αναθέσεως των υποθέσεων στα τμήματα και για τη συγκρότηση του τμήματος αναιρέσεων (ΕΕ C 232, σ. 2), και η απόφαση της 4ης Ιουλίου 2012 για τον ορισμό του δικαστή που αντικαθιστά τον Πρόεδρο του Γενικού Δικαστηρίου στα καθήκοντα δικαστή ασφαλιστικών μέτρων (ΕΕ C 235, σ. 2) συνεχίζουν να έχουν εφαρμογή.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/2

Πρώτο πενταμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen, Δ. Γρατσίας, M. Kancheva και E. Buttigieg, δικαστές.

Πρώτο τριμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος·

Δεύτερο πενταμελές τμήμα:

N. Forwood, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek και J. Schwarcz, δικαστές.

Δεύτερο τριμελές τμήμα:

Τρίτο πενταμελές τμήμα:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen, Δ. Γρατσίας, M. Kancheva και E. Buttigieg, δικαστές.

Τρίτο τριμελές τμήμα:

Τέταρτο πενταμελές τμήμα:

I. Pelikánová, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins, M. van der Woude και V. Tomljenović, δικαστές.

Τέταρτο τριμελές τμήμα:

Πέμπτο πενταμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins, M. van der Woude και V. Tomljenović, δικαστές.

Πέμπτο τριμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος·

Έκτο πενταμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, S. Soldevila Fragoso, A. Popescu, G. Berardis και C. Wetter, δικαστές.

Έκτο τριμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος·

Έβδομο πενταμελές τμήμα:

A. Dittrich, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek και J. Schwarcz, δικαστές.

Έβδομο τριμελές τμήμα:

Όγδοο πενταμελές τμήμα:

L. Truchot, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, S. Soldevila Fragoso, A. Popescu, G. Berardis και C. Wetter, δικαστές.

Όγδοο τριμελές τμήμα:

—

στο πρώτο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος πρώτου τμήματος, ο τέταρτος δικαστής του τμήματος αυτού και ένας δικαστής του τρίτου τριμελούς τμήματος. Ο τελευταίος, που δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζεται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο τρίτο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος τρίτου τμήματος και δύο δικαστές του πρώτου τμήματος που αποτελείται από τέσσερις δικαστές. Οι δύο τελευταίοι δικαστές, κανείς εκ των οποίων δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζονται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο τέταρτο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος τετάρτου τμήματος και δύο δικαστές του πέμπτου τμήματος που αποτελείται από τέσσερις δικαστές. Οι δύο τελευταίοι δικαστές, κανείς εκ των οποίων δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζονται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο πέμπτο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος πέμπτου τμήματος, ο τέταρτος δικαστής του τμήματος αυτού και ένας δικαστής του τέταρτου τριμελούς τμήματος. Ο τελευταίος, που δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζεται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο έκτο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος έκτου τμήματος, ο τέταρτος δικαστής του τμήματος αυτού και ένας δικαστής του όγδοου τριμελούς τμήματος. Ο τελευταίος, που δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζεται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο όγδοο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος ογδόου τμήματος και δύο δικαστές του έκτου τμήματος που αποτελείται από τέσσερις δικαστές. Οι δύο τελευταίοι δικαστές, κανείς εκ των οποίων δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζονται σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου·

—

στο πρώτο τριμελές τμήμα, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει διαδοχικά στη σύνθεση με τους δικαστές που αναφέρονται στα οικεία σημεία α), β) ή γ), ανωτέρω, ανάλογα με τον δικαστικό σχηματισμό στον οποίο ανήκει ο εισηγητής δικαστής. Για τις υποθέσεις στις οποίες ο πρόεδρος τμήματος είναι ο εισηγητής δικαστής, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει στη σύνθεση καθενός από αυτούς τους δικαστικούς σχηματισμούς εναλλάξ με τους δικαστές της μιας ή της άλλης συνθέσεως κατά τη σειρά πρωτοκολλήσεως των υποθέσεων, με την επιφύλαξη της συναφείας των υποθέσεων·

—

στο πέμπτο τριμελές τμήμα, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει διαδοχικά στη σύνθεση με τους δικαστές που αναφέρονται στα οικεία σημεία α), β) ή γ), ανωτέρω, ανάλογα με τον δικαστικό σχηματισμό στον οποίο ανήκει ο εισηγητής δικαστής. Για τις υποθέσεις στις οποίες ο πρόεδρος τμήματος είναι ο εισηγητής δικαστής, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει στη σύνθεση καθενός από αυτούς τους δικαστικούς σχηματισμούς εναλλάξ με τους δικαστές της μιας ή της άλλης συνθέσεως κατά τη σειρά πρωτοκολλήσεως των υποθέσεων, με την επιφύλαξη της συναφείας των υποθέσεων·

—

στο έκτο τριμελές τμήμα, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει διαδοχικά στη σύνθεση με τους δικαστές που αναφέρονται στα οικεία σημεία α), β) ή γ), ανωτέρω, ανάλογα με τον δικαστικό σχηματισμό στον οποίο ανήκει ο εισηγητής δικαστής. Για τις υποθέσεις στις οποίες ο πρόεδρος τμήματος είναι ο εισηγητής δικαστής, ο πρόεδρος τμήματος θα μετέχει στη σύνθεση καθενός από αυτούς τους δικαστικούς σχηματισμούς εναλλάξ με τους δικαστές της μιας ή της άλλης συνθέσεως κατά τη σειρά πρωτοκολλήσεως των υποθέσεων, με την επιφύλαξη της συναφείας των υποθέσεων.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/5

1)

Συντρέχει κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως από τον κάτοχο ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας ο οποίος έχει δηλώσει έναντι οργανισμού τυποποιήσεως ότι είναι πρόθυμος να παράσχει σε κάθε τρίτο άδεια χρήσεως υπό δίκαιους, λογικούς και αμερόληπτους όρους, όταν προβάλλει διά της δικαστικής οδού έναντι του θίγοντος το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αξίωση περί παραλείψεως, μολονότι ο θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έχει δηλώσει ότι είναι πρόθυμος να προβεί σε διαπραγματεύσεις προκειμένου να του χορηγηθεί μια τέτοια άδεια,

ή

πρέπει να θεωρηθεί ότι συντρέχει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσεως στην αγορά όταν ο θίγων το ουσιώδες για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έχει υποβάλει στον κάτοχο του διπλώματος ευρεσιτεχνίας μια μη εξαρτώμενη από όρους προσφορά για τη σύναψη συμβάσεως περί παραχωρήσεως αδείας χρήσεως δυνάμενη να γίνει αποδεκτή, την οποία ο κάτοχος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας δεν μπορεί να απορρίψει χωρίς να παρεμποδίζει κατά τρόπο αθέμιτο τον θίγοντα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ή χωρίς να παραβιάζει την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων, ο δε θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, εν αναμονή της χορηγηθησόμενης αδείας για πράξεις χρήσεως στις οποίες ήδη, έχει προβεί, πληροί τις συμβατικές υποχρεώσεις που τον βαρύνουν;

2)

Εφόσον πρέπει να θεωρηθεί ότι συντρέχει κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως στην αγορά λόγω της προθυμίας του θίγοντος το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις:

Θέτει το άρθρο 102 ΣΛΕΕ ειδικές ποιοτικές και/ή χρονικές απαιτήσεις ως προς την προθυμία προσελεύσεως σε διαπραγματεύσεις; Μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει μια τέτοια προθυμία μεταξύ άλλων και στην περίπτωση που ο θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έχει δηλώσει απλώς κατά τρόπο γενικόλογο (προφορικώς) ότι είναι πρόθυμος να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις ή πρέπει ο θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ήδη να έχει προσέλθει στις διαπραγματεύσεις προτείνοντας π.χ. συγκεκριμένους όρους υπό τους οποίους είναι πρόθυμος να συνάψει σύμβαση περί παραχωρήσεως αδείας χρήσεως;

3)

Εφόσον η υποβολή μη εξαρτώμενης από όρους και δυνάμενης να γίνει αποδεκτή προτάσεως για τη σύναψη συμβάσεως περί παραχωρήσεως αδείας χρήσεως αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου να στοιχειοθετηθεί κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως στην αγορά:

Θέτει το άρθρο 102 ΣΛΕΕ ειδικές ποιοτικές και/ή χρονικές απαιτήσεις επί της προσφοράς αυτής; Πρέπει η προσφορά να περιλαμβάνει το σύνολο των ρυθμίσεων οι οποίες περιλαμβάνονται κατά τα ειωθότα στις συμβάσεις περί παραχωρήσεως αδείας χρήσεως στο οικείο τεχνικό πεδίο; Πρέπει η προσφορά να υποβάλλεται μεταξύ άλλων υπό την προϋπόθεση ότι πράγματι γίνεται χρήση του ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας και/ή ότι έχει αποδειχθεί το κύρος του;

4)

Εφόσον η εκπλήρωση από τον θίγοντα το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη χορηγηθησόμενη άδεια χρήσεως αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου να στοιχειοθετηθεί κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως στην αγορά:

Θέτει το άρθρο 102 ΣΛΕΕ ειδικές απαιτήσεις ως προς αυτές τις πράξεις εκπληρώσεως; Συγκεκριμένα, υποχρεούται ο θίγων το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας να προβεί σε λογοδοσία σχετικά με τις παρελθούσες πράξεις χρήσεως και/ή να καταβάλει δικαιώματα εκμεταλλεύσεως; Μπορεί η υποχρέωση καταβολής δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να εκπληρωθεί και μέσω της παροχής κάποιας ασφάλειας;

5)

Ισχύουν οι προϋποθέσεις, υπό τις οποίες πρέπει να θεωρηθεί ότι στοιχειοθετείται η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως από τον κάτοχο ουσιώδους για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου διπλώματος ευρεσιτεχνίας, και για την προβολή διά της δικαστικής οδού των λοιπών αξιώσεων που απορρέουν από την προσβολή του διπλώματος ευρεσιτεχνίας (αξίωση για λογοδοσία, αναζήτηση των πωληθέντων, καταβολή αποζημιώσεως);

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/6

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/6

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/6

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/7

1)

Προσκρούει στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), που καθιερώνει το δικαίωμα σε αποτελεσματική ένδικη προστασία, εθνική νομοθεσία η οποία αποκλείει την παροχή του ευεργετήματος πενίας στα νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού σκοπού;

2)

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι το δικαίωμα σε αποτελεσματική ένδικη προστασία εξασφαλίζεται εφόσον το εσωτερικό δίκαιο του κράτους μέλους, καίτοι αποκλείει την παροχή του ευεργετήματος πενίας στα νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού σκοπού, τους χορηγεί αυτομάτως απαλλαγή από τα έξοδα και τις επιβαρύνσεις που συνεπάγεται η άσκηση ένδικου βοηθήματος σε περίπτωση αφερεγγυότητάς τους ή υπαγωγής τους σε διαδικασία εξυγιάνσεως των επιχειρήσεων;

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/7

1)

Υφίσταται δικαίωμα αποζημιώσεως βάσει του άρθρου 7 του κανονισμού (1) και σε περίπτωση που η αναχώρηση της πτήσεως για την οποία είχε γίνει κράτηση έχει καθυστέρηση άνω των τριών ωρών, η δε κράτηση του επιβάτη μεταφέρεται σε πτήση άλλης αεροπορικής εταιρίας με αποτέλεσμα η καθυστέρηση αφίξεως της αρχικής πτήσεως να μειώνεται σαφώς, ενώ τόσο η αρχική πτήση όσο και η πτήση που την αντικατέστησε φθάνουν στον αρχικό τόπο προορισμού με καθυστέρηση κατά πολύ μεγαλύτερη των τριών ωρών;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1: Έχει συναφώς αποφασιστική σημασία το γεγονός ότι παρήλθε ο χρόνος των πέντε ωρών που προβλέπει το άρθρο 6, παράγραφος 1, περίπτωση iii, για την εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού ή όχι;

3)

Έχει σημασία αν η μεταφορά της κρατήσεως του επιβάτη σε άλλη πτήση έγινε από τον ίδιο ή με τη βοήθεια της εναγομένης;

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/8

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 7 Μαρτίου 2013 στην υπόθεση T-539/10 λόγω παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης καθώς και τις αποφάσεις της αναιρεσίβλητης C(2010) 2203, C(2010) 2205, C(2010) 2210 και C(2010) 2218, της 29ης Μαρτίου 2010, και τις αποφάσεις C(2010) 6430, C(2010) 6432, C(2010) 6434 και C(2010) 6435, της 16ης Σεπτεμβρίου 2010, σχετικά με τα φάρμακα Clopidogrel Acino — Clopidogrel, Clopidogrel ratiopharm — Clopidogrel, Clopidogrel Hexal — Clopidogrel και Clopidogrel ratiopharm GmbH — Clopidogrel ·

—

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/8

—

να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου 2013 στην υπόθεση T-241/10, Πολωνία κατά της Ευρωπαϊκής·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής 2010/152/ΕΕ της Επιτροπής της 11ης Μαρτίου 2010 [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2010) 1317] περί εξαιρέσεως από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 63 της 12ης Μαρτίου 2010, σ. 7), καθόσον εξαιρεί δαπάνες ύψους 279 794 442,15 PLN και 25 583 996,81 ευρώ, στις οποίες προέβη η επιφορτισμένη προς τούτο από τη Δημοκρατία της Πολωνίας αρχή·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των διαδικασιών.

1)

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι νομοθετική αυτή πράξη επιβάλλει ένα πλήρως ανυσματικό σύστημα προσδιορισμού αγροτεμαχίων (LPIS-GIS) ή άλλο ισοδύναμο σύστημα, ενώ για να πληρούνται τα προβλεπόμενα από τον κανονισμό πρότυπα δεν είναι αναγκαίο κάτι τέτοιο.

2)

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 53 του κανονισμού (ΕΚ) 796/2004 καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε ότι οι κυρώσεις για εκ προθέσεως παραβάσεις πρέπει να επιβάλλονται ακόμα και όταν η πρόθεση των ενδιαφερομένων δεν έχει διαπιστωθεί οριστικά.

3)

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Η Δημοκρατία της Πολωνίας υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν διευκρίνισε ποιες ήταν οι ουσιαστικές και τυπικές προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003 οι οποίες δεν πληρούνταν εν προκειμένω. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξήγησε πώς η δυνατότητα διαπιστώσεως του δόλου στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας συνεπαγόταν το ασυμβίβαστο του ακολουθούμενου από τις πολωνικές αρχές συστήματος πληρωμών προς τους σκοπούς της κοινής γεωργικής πολιτικής. Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο δεν διευκρίνισε τα στοιχεία στα οποία στηριζόταν η ασυνέπεια της εκ μέρους των πολωνικών αρχών εκτιμήσεως του κινδύνου σε βάρος του Ταμείου.

4)

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, επειδή δεκ ελήφθησαν υπόψη αποδεικτικά στοιχεία που είχε προσκομίσει η Δημοκρατία της Πολωνίας, και στο γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε επί ζητημάτων που υπερβαίνουν τα όρια της διαφοράς. Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία που κατέθεσε και τις δηλώσεις στις οποίες προέβη η Δημοκρατία της Πολωνίας όσον αφορά το σύστημα για τον προσδιορισμό της επιλεξιμότητας των εκτάσεων αγροτεμαχίων και δεν εξήγησε τα κριτήρια των ελέγχων στη διοικητική περιφέρεια Opolskie. Επιπλέον, το Δικαστήριο εξέταση επεκτάθηκε πέρα του αντικειμένου των καταγγελιών της Επιτροπής το οποίο αποτέλεσε τη βάση της προσβληθείσας αποφάσεώς της.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/9

—

Να αναιρέσει τη διάταξη, καθόσον με αυτήν το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί των αιτημάτων της προσφυγής που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως (σημείο 1 του διατακτικού της διατάξεως)·

—

να κρίνει ότι η προσφυγή που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δεν στερείται αντικειμένου και είναι παραδεκτή και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να εξετάσει εκ νέου τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά·

—

να αναιρέσει τη διάταξη καθόσον με αυτήν καταδικάζεται η Henkel στα δικαστικά έξοδά της, καθώς και σε αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων για τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων στο πλαίσιο της υποθέσεως T-607/11 R (σημείο 4 του διατακτικού της διατάξεως), και να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και σε αυτά της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—

πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών κρίνοντας πεπλανημένα, κατόπιν της αποφάσεως της γαλλικής Αρχής Ανταγωνισμού, ότι δεν υπήρχε πλέον στάδιο της διαδικασίας κατά το οποίο επιτρέπεται να εξετασθούν τα έγγραφα αυτά, εάν ακυρωνόταν η προσβαλλόμενη απόφαση και τα εν λόγω έγγραφα διαβιβάζονταν στην Αρχή Ανταγωνισμού·

—

δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών ερμηνεύοντας πεπλανημένα τον αληθή σκοπό του αιτήματος διαβιβάσεως των εγγράφων, καθόσον έκρινε ότι το αίτημα αυτό σκοπούσε απλώς να καταστήσει δυνατή στην Αρχή Ανταγωνισμού την εξέταση των εγγράφων, ενώ κύριος σκοπός του ήταν να καταστήσει δυνατή στη Henkel την άσκηση των δικαιωμάτων της άμυνας με την κατ’ αντιμωλία εξέταση των εγγράφων στο πλαίσιο της γαλλικής διαδικασίας·

—

τρίτον, η διάταξη ενέχει έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Henkel δεν είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή χωρίς να εξετάσει εκ νέου τα επιχειρήματα που προέβαλε η δεύτερη·

—

τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο παραλείποντας να εξετάσει αν η Henkel εξακολουθήσει να έχει έννομο συμφέρον όσον αφορά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι δεν θα εκδοθεί εκ νέου παράνομη πράξη.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/10

—

να ακυρώσει τη διάταξη στον βαθμό που κρίνει απαράδεκτο το αίτημα της προσφυγής που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ζητώντας την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως,

—

να κρίνει ότι η προσφυγή που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δεν είναι άνευ αντικειμένου και ότι είναι παραδεκτή, και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για νέα εξέταση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών,

—

να ακυρώσει τη διάταξη, στον βαθμό που καταδικάζει τη Henkel να φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή (σημείο 3 του διατακτικού της διατάξεως), και να καταδικάσει την Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας εσφαλμένα ότι, κατόπιν της αποφάσεως της ADLC, δεν υπήρχε άλλο διαδικαστικό στάδιο κατά το οποίο τα έγγραφα θα μπορούσαν να ελεγχθούν, αν η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρωνόταν και τα έγγραφα διαβιβάζονταν στην ADLC.

—

Δεύτερον, η διάταξη είναι πλημμελής λόγω ελλείψεως αιτιολογίας, διότι το Γενικό Δικαστήριο θεώρησε ότι η Henkel δεν είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή, χωρίς να εξετάσει τα επιχειρήματα τα οποία αυτή προέβαλε.

—

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο πλανήθηκε περί το δίκαιο, παραλείποντας να εξετάσει αν η Henkel διατηρούσε έννομο συμφέρον προς άσκηση προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη μιας παράνομης πράξεως.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/11

—

να αναιρέσει την απόφαση στο σύνολό της και να δεχθεί πλήρως την από 16 Δεκεμβρίου 2010 προσφυγή της, ακυρώνοντας την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 6ης Οκτωβρίου 2010·

—

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση στο σύνολό της και να αναπέμψει την παρούσα υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την εξετάσει εκ νέου·

—

να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της προσφεύγουσας όσον αφορά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ανακοπών του ΓΕΕΑ και τη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

—

η ομοιότητα μεταξύ των σημάτων δεν δικαιολογεί την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως·

—

το σήμα της αναιρεσείουσας συνιστά κατά ένα μέρος την ονομασία της εταιρείας της, το οποίο χρησιμοποιείτο πολύ πριν υποβληθεί η αίτηση καταχωρίσεως·

—

το σήμα αυτό αποτελούσε ανέκαθεν το διακριτικό σημείο της αναιρεσείουσας εταιρίας·

—

τα επίμαχα σήματα συνυπήρξαν στην ίδια αγορά για μεγάλη χρονική περίοδο χωρίς πρόβλημα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/11

1)

Έχει η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης (1), την έννοια ότι ο δικαστής υποχρεούται να εξετάζει αυτεπαγγέλτως κατά πόσον τηρήθηκαν οι διατάξεις της και οι εξ αυτής απορρέουσες εθνικές διατάξεις;

2)

Έχει η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης, την έννοια ότι ο πιστωτικός φορέας λογίζεται ότι έχει εκπληρώσει τις προσυμβατικές υποχρεώσεις που υπέχει κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων με τις οποίες η οδηγία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη σε περίπτωση που διαβιβάσει στο δικαστήριο μόνον τη σύμβαση πιστώσεως που έχει καταρτιστεί κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 10 της οδηγίας, χωρίς να διαβιβάσει οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που να αποδεικνύει την τήρηση των προσυμβατικών του υποχρεώσεων;

3)

Έχει η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης, την έννοια ότι η εκ μέρους του πιστωτικού φορέα εκπλήρωση των υποχρεώσεών του έναντι του καταναλωτή, όπως αυτές προβλέπονται από τις διατάξεις με τις οποίες η οδηγία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη, δεν αποδεικνύεται αν δεν κοινοποιηθούν από τον πιστωτικό φορέα στο δικαστήριο τα έγγραφα που προσδιορίζουν το περιεχόμενο των πληροφοριών που παρασχέθηκαν στον καταναλωτή και των πληροφοριών που συνελέγησαν προς αξιολόγηση της πιστοληπτικής του ικανότητας, χωρίς ο καταναλωτής να βαρύνεται με την απόδειξη των συναφών παραβάσεων;

4)

Συνιστά η μη εκπλήρωση, εκ μέρους πιστωτικού φορέα, των προσυμβατικών υποχρεώσεών του παροχής πληροφοριών και αξιολογήσεως της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή, υποχρεώσεων τις οποίες προβλέπει το εσωτερικό δίκαιο που απορρέει από την οδηγία 2008/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης, αθέμιτη εμπορική πρακτική κατά την έννοια της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά (2);

5)

Έχει η οδηγία 2008/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης, ερμηνευόμενη ενδεχομένως υπό το φως της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, την έννοια ότι η μη τήρηση των προσυμβατικών υποχρεώσεων παροχής πληροφοριών και αξιολογήσεως της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή, τις οποίες επιβάλλουν οι διατάξεις με τις οποίες η οδηγία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη, δεν επιτρέπει στον πιστωτικό φορέα να απαιτήσει από τον δανειολήπτη τα μη καταβληθέντα ακόμα ποσά, όταν η μη καταβολή τους ενδέχεται να οφείλεται στο γεγονός ότι ο πιστωτικός φορέας παρέβη τις υποχρεώσεις του;

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/12

1)

Συνεπάγεται η συντόμευση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής από την 1η Μαΐου 2003 στις 15 Απριλίου 2003, όπως συνέβη κατά τη θέσπιση του άρθρου 9 του διατάγματος περί προστασίας των ζώων [djurskyddsförordningen (2003:105)], υποχρέωση της Σουηδίας, ως κράτους μέλους, να γνωστοποιήσει εκ νέου το σχέδιο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 98/34/ΕΚ;

2)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι ότι απαιτείται εκ νέου γνωστοποίηση, ποιες είναι οι συνέπειες της μη τηρήσεως της υποχρεώσεως αυτής;

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/13

1)

Έχει την έννοια το άρθρο 3 της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ (1), στην οποία παραπέμπουν οι διατάξεις του άρθρου 1 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ, της 4ης Νοεμβρίου 2003 (2), οι οποίες καθορίζουν το πεδίο εφαρμογής της, ότι μπορεί να χαρακτηρίζεται ως «εργαζόμενος», κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3, πρόσωπο το οποίο έχει γίνει δεκτό σε κέντρο αρωγής μέσω της εργασίας;

2)

Έχει το άρθρο 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι πρόσωπο όπως αυτό που περιγράφεται στο προηγούμενο ερώτημα μπορεί να χαρακτηρίζεται ως «εργαζόμενος» κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 31;

3)

Μπορεί πρόσωπο όπως αυτό που περιγράφεται στο πρώτο ερώτημα να επικαλείται ευθέως δικαιώματα τα οποία αντλεί από τον Χάρτη για την απόκτηση δικαιώματος αδείας μετ’ αποδοχών σε περίπτωση που η εθνική νομοθεσία δεν προβλέπει ότι έχει αυτό το δικαίωμα και οφείλει ο εθνικός δικαστής, για να διασφαλίζει το πλήρες αποτέλεσμα αυτού του δικαιώματος.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/14

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 15ης Μαρτίου 2013 στην υπόθεση R 2073/2012-4 και την απόφαση του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Σεπτεμβρίου 2012 στο πλαίσιο της διαδικασίας που αφορούσε την αίτηση καταχωρίσεως 008608473·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/14

—

να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Φεβρουαρίου 2013 στην υπόθεση R 2295/2011-2, κατά το μέρος που απορρίπτοντας την προσφυγή της αιτούσας την καταχώριση επιβεβαίωσε την απόφαση του τμήματος ανακοπών περί μερικής αποδοχής της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος αριθ. 9 093 733«BAUSS» (λεκτικό σήμα)·

—

να καταδικάσει το καθού ή τους αντιτασσόμενους στην υπό κρίση προσφυγή διαδίκους στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/15

—

Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 18ης Μαρτίου 2013 στην υπόθεση R 1285/2012-1, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος αριθ. 9 056 045«Cuétara MARÍA ORO» για «κονσερβοποιημένα και αποξηρανθέντα φρούτα: λαχανικά σε κονσέρβα, αποξηρανθέντα και μαγειρεμένα» (κλάση 29) και «άλευρα και παρασκευάσματα από δημητριακά, άρτος, μπισκότα, γλυκά και είδη ζαχαροπλαστικής, πάγος, μπισκότα» (κλάση 30), που πρέπει, κατά συνέπεια, να καταχωρισθεί από το ΓΕΕΑ,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/15

—

να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή της, προκειμένου να ακυρωθεί η απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 14ης Μαρτίου 2013 στην υπόθεση R 2022/2011-2·

—

να απορριφθεί η ένδικος ανακοπή της αντιδίκου και να γίνει καθ’ ολοκληρίαν δεκτή η ένδικος αίτησή της· και,

—

να υποχρεωθεί η αντίδικος να καταβάλει στη προσφεύγουσα τα έξοδα της παρούσης διαδικασίας.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/16

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,

—

να απορρίψει την ανακοπή που άσκησε η παρεμβαίνουσα στη διαδικασία καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «United Autoglas»,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών,

—

να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/16

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 276/2012-2) με την οποία αυτό επικύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων περί κηρύξεως της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 007089444 ως προς τα επίμαχα προϊόντα των κλάσεων 32 και 33 και την αντίστοιχη απόφαση του τμήματος ακυρώσεων του ΓΕΕΑ της 20ής Δεκεμβρίου 2011 (υπόθεση 4123 C)

—

να απορρίψει καθ’ ολοκληρίαν την από 7ης Ιανουαρίου 2010 προσφυγή περί κηρύξεως της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 007089444

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/17

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια, υποδείγματα) της 15ης Μαρτίου 2013 στην υπόθεση R 819/2012-2,

—

να καταδικάσει τόσο το ΓΕΕΑ όσο και την Azzedine Alaïa στα έξοδα της διαδικασίας.

—

Παράβαση των κανόνων 20, παράγραφος 6, και 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού 207/2009

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/17

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών της 1ης Μαρτίου 2013 στην υπόθεση R 2604/2011-1·

—

να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων της 21ης Οκτωβρίου 2011 αριθ. 4892 C, που προηγήθηκε της εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας προσφυγής.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/18

—

να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2013, με την οποία δεν του επιτράπηκε η πρόσβαση στο έγγραφο υπ’ αριθ. 15309/12 κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43), όπως η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα στις 25 Μαρτίου 2013 με έγγραφο που έφερε τα στοιχεία «04/c/01/13» (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση) και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος κατ’ εφαρμογή του άρθρου 87 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, και 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1049/2001, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων αυτών, οι οποίες αφορούν, αντιστοίχως, την προστασία των δικαστικών διαδικασιών και της παροχής νομικών συμβουλών και την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων, επειδή:

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως βάσει του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι το Συμβούλιο δεν εκπλήρωσε την υποχρέωση του για επαρκή και προσήκουσα αιτιολόγηση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/19

—

Να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 513/2013 της Επιτροπής (1), καθόσον έχει εφαρμογή στην περίπτωση της προσφεύγουσας·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα

1)

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', τρίτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την [προστασία από τις εισαγωγές] που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51) (στο εξής: βασικός κανονισμός), και εξετάζοντας τις προβαλλόμενες ως σημαντικές στρεβλώσεις, οι οποίες, καθόσον δεν οφείλονταν στο προγενέστερο σύστημα που δεν στηριζόταν στην οικονομία της αγοράς, δεν ενέπιπταν προδήλως στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου αυτού.

2)

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι κακώς έκρινε η Επιτροπή ότι το κόστος παραγωγής και η συνολική οικονομική κατάσταση της προσφεύγουσας αποτελούσαν αντικείμενο σημαντικών στρεβλώσεων οφειλομένων στο προγενέστερο σύστημα που δεν στηριζόταν στην οικονομία της αγοράς, όπως οι διαλαμβανόμενες στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', τρίτη περίπτωση, του βασικού κανονισμού.

3)

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως, λαμβανομένου υπόψη του ότι ούτε οι αμελητέες επιδοτήσεις ούτε το προνομιακό φορολογικό καθεστώς του οποίου έτυχε η προσφεύγουσα και η θυγατρική της Delta Greentech (China) Co. Ltd. (αναφερόμενες από κοινού ως «Όμιλος DelSolar») δεν «οφείλονταν στο προγενέστερο καθεστώς που δεν στηριζόταν στην οικονομία της αγοράς».

4)

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η απόφαση με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την αίτηση της προσφεύγουσας να αναγνωρισθεί υπέρ αυτής το καθεστώς της οικονομίας της αγοράς αποκλειστικώς βάσει του προνομιακού φορολογικού καθεστώτος και των αμελητέας σημασίας επιδοτήσεων στερείται αναλογικού χαρακτήρα και είναι αλυσιτελής.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/20

—

να ακυρώσει το υπηρεσιακό σημείωμα της 6ης Μαρτίου 2012·

—

να ακυρώσει την απόφαση περί εισπράξεως διά συμψηφισμού μεταξύ του ποσού των 1 600 ευρώ το οποίο ο προσφεύγων δικαιούται να εισπράξει από την Επιτροπή και του ποσού των 4 875 ευρώ το οποίο ο προσφεύγων υποτίθεται ότι οφείλει –πράγμα το οποίο δεν αληθεύει– στην Επιτροπή·

—

να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την απόφαση περί απορρίψεως της από 23 Ιουνίου 2012 διοικητικής ενστάσεώς του, την οποία ο προσφεύγων διαβίβασε στην Επιτροπή, η οποία όμως την έλαβε σε μεταγενέστερη ημερομηνία και όχι στις 23 Ιουνίου 2012·

—

να ακυρώσει το υπηρεσιακό σημείωμα της 27ης Αυγούστου 2012, το οποίο ο προσφεύγων παρέλαβε στις 9 Οκτωβρίου 2012·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή να αποδώσει στον προσφεύγοντα το σύνολο των δικαστικών εξόδων στο πλαίσιο της παρούσας δίκης.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/20

—

να ακυρώσει την από 17 Ιανουαρίου 2013 απόφαση της Υπηρεσίας Κινητικότητας της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου με την οποία αρνήθηκε να λάβει υπόψη την υποψηφιότητα της προσφεύγουσας για τη θέση 2244 DGA 2A, η οποία επιβεβαιώθηκε, κατόπιν της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας, με την από 12 Φεβρουαρίου 2013 απόφαση της Υπηρεσίας Κινητικότητας·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

27.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/20

—

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD 12 κατά την περίοδο προαγωγών 2012·

—

να καταδικάσει την ΕΥΕΔ στα δικαστικά έξοδα.