13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/1

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Ο δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια·

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32013M6917. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/1

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Ο δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια·

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32013M6951. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/2

—

ο γενικός προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2013 εγκρίθηκε οριστικά στις 12 Δεκεμβρίου 2012 (2),

—

στις 18 Μαρτίου 2013 η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση που περιείχε το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 1 του γενικού προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2013,

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/3

—

ο γενικός προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2013 εγκρίθηκε οριστικά την 12η Δεκεμβρίου 2012 (2),

—

στις 2 Απριλίου 2013, η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση που περιείχε το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 2 του γενικού προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2013,

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/4

—

ο γενικός προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2013 εγκρίθηκε οριστικά στις 12 Δεκεμβρίου 2012 (2),

—

στις 15 Απριλίου 2013 η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση που περιείχε το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 3 του γενικού προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2013,

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/5

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/6

1.

Η πλειοψηφία των μελών της συμβουλευτικής επιτροπής συμμερίζεται την εκτίμηση της Επιτροπής βάσει των άρθρων 101 παράγραφος 1 και 101 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΣΛΕΕ») στο σχέδιο απόφασης που κοινοποιήθηκε στη Συμβουλευτική Επιτροπή στις 23 Απριλίου 2013. Μια μειοψηφία απέχει.

2.

Η πλειοψηφία της συμβουλευτικής επιτροπής συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η διαδικασία μπορεί να περατωθεί με την έκδοση απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003. Μια μειοψηφία απέχει.

3.

Η πλειοψηφία της συμβουλευτικής επιτροπής συμφωνεί με την Επιτροπή ότι οι δεσμεύσεις που πρότειναν να αναλάβουν οι Air Canada, United Airlines και Lufthansa είναι κατάλληλες, αναγκαίες και ανάλογες. Μια μειοψηφία απέχει.

4.

Η πλειοψηφία της συμβουλευτικής επιτροπής συμφωνεί με την Επιτροπή ότι, λαμβανομένων υπόψη των δεσμεύσεων που πρότειναν να αναλάβουν οι Air Canada, United Airlines και Lufthansa, δεν υφίστανται πλέον λόγοι για τη λήψη μέτρων από την Επιτροπή, με την επιφύλαξη του άρθρου 9 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003. Μια μειοψηφία απέχει.

5.

Η συμβουλευτική επιτροπή καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της όλα τα άλλα θέματα που ετέθησαν κατά τη συζήτηση.

6.

Η συμβουλευτική επιτροπή συνιστά τη δημοσίευση της γνώμης της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/7

(1)

Η παρούσα διαδικασία αφορά τη συμφωνία που συνήφθη μεταξύ της Air Canada, της Continental Airlines, της Deutsche Lufthansa και της United Airlines, όσον αφορά τη συγκρότηση κοινής επιχείρησης καταμερισμού των εσόδων σε διατλαντικά δρομολόγια (η «συμφωνία Α+ +») (2).

(2)

Η «συμφωνία A++» καλύπτει όλες τις υπηρεσίες αεροπορικής μεταφοράς επιβατών των αεροπορικών εταιρειών σε δρομολόγια μεταξύ της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Οι αεροπορικές εταιρείες συμφωνούν να συνεργάζονται σε βασικές παραμέτρους του ανταγωνισμού, όπως η τιμολόγηση, η χωρητικότητα, τα προγράμματα δρομολογίων και το μάρκετινγκ. Η κοινή επιχείρηση δεν χαρακτηρίζεται «λειτουργικά αυτόνομη» και, ως εκ τούτου, η συμφωνία υπόκειται στο άρθρο 101 της ΣΛΕΕ.

(3)

Στις 8 Απριλίου 2009, η Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασία με σκοπό την έκδοση απόφασης βάσει του κεφαλαίου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 (3) όσον αφορά τη «συμφωνία Α++». Στις 10 Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή εξέδωσε προκαταρκτική εκτίμηση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 και την κοινοποίησε στους αερομεταφορείς με επιστολή της 10ης Οκτωβρίου 2012. Στην προκαταρκτική εκτίμηση, η Επιτροπή εξέφρασε την άποψη ότι η συνεργασία προκάλεσε ανησυχίες ως προς τη συμβατότητά της με το άρθρο 101 της ΣΛΕΕ όσον αφορά το δρομολόγιο Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη για τους επιβάτες διακεκριμένης θέσης.

(4)

Στις 11 Δεκεμβρίου 2012, οι αερομεταφορείς πρότειναν την ανάληψη δεσμεύσεων για την άρση των ανησυχιών της Επιτροπής. Στις 21 Δεκεμβρίου 2012, η Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003, με περίληψη της υπόθεσης και των δεσμεύσεων, καλώντας τους ενδιαφερομένους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την εν λόγω πρόταση (4).

(5)

Σε απάντηση στην εν λόγω ανακοίνωση, η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από τέσσερα ενδιαφερόμενα τρίτα μέρη. Στη συνέχεια, οι αερομεταφορείς υπέβαλαν αναθεωρημένη πρόταση δεσμεύσεων. Σύμφωνα με τις προτεινόμενες δεσμεύσεις, για περίοδο δέκα ετών, οι αερομεταφορείς δεσμεύονται να λάβουν μια σειρά μέτρων, δηλαδή την αποδέσμευση διαθέσιμων χρόνων, τις συμφωνίες συνδυασμού ναύλων, τις συμφωνίες επιμερισμού και το άνοιγμα των προγραμμάτων τακτικών επιβατών, με στόχο τη διευκόλυνση της εισόδου ανταγωνιστών στο δρομολόγιο Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη.

(6)

Η Επιτροπή, στην απόφαση που εξέδωσε βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003, καθιστά υποχρεωτικές τις δεσμεύσεις που προτάθηκαν από τις αεροπορικές εταιρείες και, υπό το πρίσμα των δεσμεύσεων αυτών, καταλήγει στη διαπίστωση ότι δεν υφίστανται πλέον λόγοι για ανάληψη δράσης από την πλευρά της Επιτροπής και ότι η διαδικασία στην υπόθεση αυτή πρέπει να περατωθεί.

(7)

Δεν έλαβα οιοδήποτε αίτημα ή καταγγελία από κανένα από τα μέρη της διαδικασίας στην παρούσα υπόθεση (5). Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι έχει γίνει σεβαστή η αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων όλων των μερών στην παρούσα υπόθεση.

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/8

(1)

Η απόφαση καθιστά νομικά δεσμευτικές τις δεσμεύσεις που πρότειναν να αναλάβουν οι Air Canada (AC), United Airlines, Inc. (UA) (2) και Deutsche Lufthansa AG (LH) (από κοινού «τα συμβαλλόμενα μέρη»), βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 στο πλαίσιο διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης. Η παρούσα απόφαση αφορά τη συμφωνία (συμφωνία A++) που συνήφθη μεταξύ των μερών όσον αφορά τη σύσταση κοινής επιχείρησης καταμερισμού των εσόδων (κοινή επιχείρηση A++), η οποία καλύπτει, μεταξύ άλλων, όλες τις υπηρεσίες αεροπορικής μεταφοράς επιβατών των μερών στα δρομολόγια μεταξύ Ευρώπης και Βορείου Αμερικής.

(2)

Στις 8 Απριλίου 2009, η Επιτροπή κίνησε επίσημη διαδικασία με σκοπό να λάβει απόφαση δυνάμει του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003. Στις 10 Οκτωβρίου 2012, η Επιτροπή εξέδωσε προκαταρκτική εκτίμηση.

(3)

Στις 11 Δεκεμβρίου 2012, τα μέρη πρότειναν δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση των προκαταρκτικών προβληματισμών της Επιτροπής ως προς τη σχετική αγορά. Στις 21 Δεκεμβρίου 2012, δημοσιεύτηκε ανακοίνωση στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάσει του άρθρου 27 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003, στην οποία συνοψίζονται η υπόθεση και οι προταθείσες δεσμεύσεις και καλούνται τα ενδιαφερόμενα τρίτα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους. Μετά τις παρατηρήσεις που λήφθηκαν από τρίτα μέρη, στις 15 Μαΐου 2013, τα μέρη υπέβαλαν υπογεγραμμένη έκδοση των τελικών δεσμεύσεων.

(4)

Στις 7 Μαΐου 2013, ζητήθηκε η γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τις Συμπράξεις και τις Δεσπόζουσες Θέσεις, η οποία διατύπωσε θετική γνώμη. Στις 8 Μαΐου 2013, ο σύμβουλος ακροάσεων εξέδωσε την τελική του έκθεση.

(5)

Στην προκαταρκτική εκτίμηση της 10ης Οκτωβρίου 2012 διατυπώθηκαν οι προκαταρκτικές ανησυχίες της Επιτροπής ότι τα μέρη, μέσω της συνεργασίας τους στο πλαίσιο της συμφωνίας A++ μπορεί να έχουν περιορίσει, τόσο λόγω αντικειμένου όσο και λόγω αποτελέσματος, τον ανταγωνισμό στην αγορά προνομιακών υπηρεσιών (3) του δρομολογίου Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη.

(6)

Η Επιτροπή κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η συμφωνία Α++, λόγω της ίδιας της της φύσης, αποσκοπούσε στον περιορισμό του ανταγωνισμού και διέθετε το δυναμικό για να το επιτύχει. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η συνεργασία των μερών στην κοινή επιχείρηση A++ εξάλειψε εντελώς τον ανταγωνισμό μεταξύ των εν λόγω μερών σε βασικές παραμέτρους του ανταγωνισμού όπως οι ναύλοι και η χωρητικότητα. Στην ουδέτερη αυτή (metal-neutral) κοινή επιχείρηση καταμερισμού των εσόδων, τα ατομικά κίνητρα των αεροπορικών εταιρειών που συμμετέχουν στη συνεκμετάλλευση σε ό,τι αφορά τα διατλαντικά δρομολόγια αντικαταστάθηκαν από το κοινό συμφέρον και όφελος της κοινής επιχείρησης.

(7)

Επίσης, η Επιτροπή έκρινε κατ’ αρχάς ότι η συνεργασία των μερών βάσει της συμφωνίας A++ είχε σημαντικές αρνητικές συνέπειες για τους επιβάτες διακεκριμένης θέσης του δρομολογίου Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη, δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός που υπήρχε μεταξύ LH και CO πριν από τη συνεργασία στην κοινή επιχείρηση A++ κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να αντικατασταθεί από τον ανταγωνισμό της ανταγωνιστών των μερών λόγω των σημαντικών φραγμών που αντιμετωπίζουν στην είσοδο και την επέκταση.

(8)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κατέληξε στην προκαταρκτική άποψη ότι η συνεργασία μεταξύ των μερών δυνάμει της συμφωνίας A++ ήταν ασύμβατη με το άρθρο 101 παράγραφος 1 της Συνθήκης σε ό,τι αφορά τους επιβάτες διακεκριμένης θέσης του δρομολογίου Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη.

(9)

Τα μέρη υποστήριξαν ότι η συμφωνία Α++ έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των πλεονεκτημάτων τόσο για τους επιβάτες που ταξιδεύουν στο υπό εξέταση δρομολόγιο όσο και για τους επιβάτες που ταξιδεύουν σε συναφή προηγούμενα και επόμενα δρομολόγια. Η Επιτροπή αποφάσισε να διευρύνει τη δοκιμή για τα εκτός αγοράς πλεονεκτήματα που ορίζονται στην παράγραφο 43 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με το άρθρο 101 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Στο πλαίσιο της διευρυμένης αυτής δοκιμής, η αξιολόγηση από πλευράς ανταγωνισμού μπορεί να λάβει υπόψη τα εκτός αγοράς πλεονεκτήματα των συναφών αγορών, στον βαθμό που από αυτά επωφελούνται οι καταναλωτές οι οποίοι βλάπτονται επίσης από τη συνεργασία. Συνεπώς αυτή η αξιολόγηση δεν συνεπάγεται τη στάθμιση της ζημίας που υφίσταται μία ομάδα πελατών έναντι του οφέλους που αποκομίζει άλλη ομάδα πελατών.

(10)

Βάσει της διευρυμένης δοκιμής, τα μέρη θα πρέπει αρχικά να αποδείξουν ότι το υπό εξέταση δρομολόγιο και τα προηγούμενα και επόμενα ως προς αυτό δρομολόγια συνδέονται. Είναι αναγκαίο να καταδειχτεί σημαντικός βαθμός ομοιότητας μεταξύ των ομάδων καταναλωτών που ταξιδεύουν στο υπό εξέταση δρομολόγιο και των ομάδων που συνδέονται με τα προηγούμενα και τα επόμενα δρομολόγια, και ότι υπάρχει αμφίδρομη ροή πλεονεκτημάτων σε αυτά τα δρομολόγια. Δεύτερον, τα μέρη θα πρέπει να προσδιορίσουν ποσοτικά τα πλεονεκτήματα που αποκομίζουν για τα συναφή προηγούμενα και επόμενα δρομολόγια οι καταναλωτές που ταξιδεύουν επίσης στο υπό εξέταση δρομολόγιο. Τέλος, πρέπει να επαληθεύεται ότι τα ισχυριζόμενα πλεονεκτήματα (τόσο εντός όσο και εκτός αγοράς) πληρούν όλες τις άλλες προϋποθέσεις του άρθρου 101 παράγραφος 3 της Συνθήκης όσον αφορά τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, την εξασφάλιση δίκαιου τμήματος οφέλους για τους καταναλωτές, την αναγκαιότητα των περιορισμών και τη μη παροχή δυνατότητας κατάργησης του ανταγωνισμού.

(11)

Ωστόσο, μετά την αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων που παρουσιάστηκαν από τα μέρη στο πλαίσιο της διευρυμένης δοκιμής, το συμπέρασμα το οποίο εξήχθη είναι ότι βάσει του άρθρου 101 παράγραφος 3 της Συνθήκης, το επίπεδο των προβαλλόμενων πλεονεκτημάτων (εντός και εκτός αγοράς) φαινόταν ανεπαρκές να αντισταθμίσει τις πιθανές σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις που προκύπτουν από τον περιορισμό του ανταγωνισμού δυνάμει του άρθρου 101 παράγραφος 1 της Συνθήκης.

(12)

Στις 11 Δεκεμβρίου 2012, τα μέρη πρότειναν δεσμεύσεις με σκοπό να ληφθούν υπόψη οι προκαταρκτικοί προβληματισμοί της Επιτροπής όσον αφορά τους επιβάτες διακεκριμένης θέσης του δρομολογίου Φρανκφούρτη–Νέα Υόρκη. Τα μέρη πρότειναν:

(13)

Τα μέρη προτείνουν να ανατεθεί σε διαχειριστή η αρμοδιότητα παρακολούθησης της εφαρμογής των δεσμεύσεων. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ ενός νεοεισερχόμενου φορέα και των μερών σχετικά με τις δεσμεύσεις, τα μέρη προτείνουν διαδικασία επίλυσης των διαφορών στο πλαίσιο της οποίας το διαιτητικό δικαστήριο θα αποφανθεί τελικώς επί του θέματος.

(14)

Απαντώντας στα σχόλια της δοκιμής της αγοράς, τα μέρη υπέβαλαν την υπογεγραμμένη μορφή των τελικών δεσμεύσεων στις 15 Μαΐου 2013. Εκτός από λίγες τεχνικές προσαρμογές και διευκρινίσεις, οι εν λόγω αναθεωρημένες δεσμεύσεις διαφέρουν από τις αρχικά προταθείσες δεσμεύσεις, ιδίως σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής της δέσμευσης για ειδική συμφωνία επιμερισμού. Το πεδίο της δέσμευσης έχει επεκταθεί από τα δεκαπέντε στα είκοσι δρομολόγια για τα οποία τα μέρη θα παρέχουν στους ανταγωνιστές πρόσβαση στις πτήσεις τους με ανταπόκριση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

(15)

Οι δεσμεύσεις στην τελική τους μορφή είναι επαρκείς για την άρση των επιφυλάξεων που διατύπωσε η Επιτροπή στην προκαταρκτική της αξιολόγηση, χωρίς να είναι δυσανάλογες. Οι δεσμεύσεις διευκολύνουν την είσοδο ή την επέκταση στο δρομολόγιο Φρανκφούρτης–Νέας Υόρκης των επιβατών διακεκριμένης θέσης με τη μείωση των εμποδίων για την είσοδο ή την επέκταση, καθώς και την ενίσχυση των υφιστάμενων υπηρεσιών των ανταγωνιστών. Στόχος τους είναι να παρέχουν στους ανταγωνιστές βελτιωμένη πρόσβαση σε πτήσεις με ανταπόκριση και τη δυνατότητα να συνάψουν με τα μέρη συμφωνίες συνδυασμού ναύλων και συμφωνίες συνεργασίας στα προγράμματα για συχνούς επιβάτες.

(16)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το πεδίο εφαρμογής των τελικών δεσμεύσεων όσον αφορά τις χρονοθυρίδες είναι επαρκές και κατάλληλο για να τις καταστήσει αρκετά αποτελεσματικές και ελκυστικές ώστε να ενθαρρυνθεί η πραγματική χρησιμοποίηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία των τελικών δεσμεύσεων, όπως οι συμφωνίες συνδυασμού ναύλων και οι ειδικές συμφωνίες επιμερισμού. Η δέσμευση για συνδυασμό των ναύλων θα μετριάσει το μειονέκτημα των ανταγωνιστών ως προς τη συχνότητα των πτήσεων έναντι των μερών, με την παροχή στους εν λόγω ανταγωνιστές της δυνατότητας να προσφέρουν περισσότερες συνδυασμένες συχνότητες. Επίσης, θα καταστήσει τις υπηρεσίες των ανταγωνιστών πιο ελκυστικές για επιβάτες διακεκριμένης θέσης και, ως εκ τούτου, θα βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των υπαρχόντων ανταγωνιστών και θα μειώσει τα εμπόδια για την είσοδο νέων ανταγωνιστών στην αγορά. Η δέσμευση σε σχέση με ειδικές συμφωνίες επιμερισμού θα επιτρέψει σε έναν νεοεισερχόμενο στην αγορά να έχει την απαραίτητη πρόσβαση σε πτήσεις με ανταπόκριση των μερών με ευνοϊκούς όρους και στα δύο άκρα του δρομολογίου. Θα μειώσει το πλεονέκτημα μείζονος αερολιμένα που απολαύουν τα μέρη έναντι των νεοεισερχόμενων και, ως εκ τούτου, θα παράσχει κίνητρα για την είσοδο ανταγωνιστών.

(17)

Η απόφαση καθιστά τις δεσμεύσεις που προτείνονται από τις συμμετέχουσες επιχειρήσεις νομικά δεσμευτικές για τις ίδιες.

(18)

Λαμβανομένων υπόψη των τελικών δεσμεύσεων που πρότειναν να αναλάβουν τα μέρη, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν υφίστανται πλέον λόγοι για ανάληψη δράσης από μέρους της. Η απόφαση είναι δεσμευτική για περίοδο δέκα ετών από την ημερομηνία έκδοσής της.

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/11

13.7.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 201/13